ရေမြေ့ရှင်၏နောက်ဆုံးဆန္ဒ အပိုင်း (၃)

ရေမြေ့ရှင်၏နောက်ဆုံးဆန္ဒ အပိုင်း (၃)

ရေးသားသူ - လမင်းကြီး

{အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြ်စ်ပါသည်။}

(11)

" သားလည်းဒီလိုပဲတွေးမိခဲ့တာပါပဲမေမေ။ ဒါကအိပ်မက်တစ်ခုသက်သက်ပါ။ တကယ့်အပြင်မှာက၊ မေမေကသားကိုအရမ်းချစ်တာ၊ အဲ့လိုချိုးချိုးဖဲ့ဖဲ့တွေဘယ်တုန်းကပြောခဲ့ဖူးလို့လည်း။ အိပ်မက်ဆိုတာသိသွားပေမယ့်လည်း ရုတ်တရက်လန့်နိုးလာတဲ့အချိန်မှာလောလောလတ်လတ်အပြောခံလိုက်ရသလိုခံစားရတော့တော်တော်စိတ်ထိခိုက်သွားတယ်။ စိတ်ဓါတ်လည်းအရမ်းကျသွားမိတယ်။ ခေါင်းကြည်လာတော့မှကြည့်လိုက်တော့၊ မေမေ့ရဲ့အိပ်ရာနေရာကရှင်းနေပြီးအိပ်ထားပုံမရဘူး၊ တဲပတ်ဝန်းကျင်ထွက်ကြည့်တော့လည်းမတွေ့ဘူး။ ဒါနဲ့မေမေပျောက်နေမှန်းသိပြီး အိတ်ထောင်ထဲဖွက်ထားတဲ့ ဘုရင့်ဓါးကိုယူပြီးမေမေ့ကိုရှာဖို့ထွက်လာခဲ့တာပဲ။ ထူးဆန်းတာက တောခရီးထွက်လာဖို့အကာအကွယ်အနေနဲ့ဆောင်ထားတဲ့ပစ္စတိုကိုသတိမရပဲ၊ ဓါးကိုသွားယူခဲ့မိတာကိုပဲအခုမှအံ့ဩမိတယ်။ အဲဒီဓါးကပဲမကောင်းဆိုးဝါးတွေကိုရှင်းလိုက်နိုင်ခဲ့တာလေ.."

" အဲဒါထူးဆန်းတဲ့ကံတရားပေါ့သားရယ်.."

" အခုတော့သားရဲ့အောက်ကိုဆွဲပြီးကျနေတဲ့၊ ညှိုးခြုံးနေတဲ့စိတ်ဓါတ်တွေပြန်ပြီးအားတက်လာရပြီပေါ့မေမေရယ်။ မေမေ့ရဲ့ကိုယ်တိုင်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့ဝန်ခံပြီးဖွင့်ဟလာတဲ့သားအပေါ်ထားတဲ့သဘောထားကိုပေါ့။ မေမေအခုပြောခဲ့တာကအိပ်မက်ထဲမှာမဟုတ်ဘူး။ အမေ့ပါးစပ်ကတကယ်ပြောခဲ့တာတွေရယ်။ ဟောဒီမေမေ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးလေးရဲ့အနမ်းတွေရယ်ကသက်သေတွေပဲလေ။ သားမေမေ့ကိုချစ်တယ် .."

ကောင်းမြသွင်၏စကားအဆုံးတွင် မြဝတ်မုံကသားဖြစ်သူ၏ မျက်ဝန်းထဲသို့တောက်ပစိုလက်သောမျက်လုံးများဖြင့်ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့သူသား၏မျက်နှာပေါ်သို့သူ့မမျက်နှာအပ်လိုက်ကာ နောက်တစ်ကြိမ်လှိုက်မောစွာနမ်းလိုက်ပြန်၏။ ပြီးမှသူတို့တွေကိုယ်ချင်းခွာလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲပြုံးပြကြကာ။ သို့သားအမိနှစ်ယောက်အကြားမှ အချစ်များဖြင့်ယိုစိမ့်ရောပြွမ်းနေသောဆက်ဆံရေးအသစ်က်ုအသိအမှတ်ပြုလိုက်ကြလေသည်။ ကောင်းမြသွင်ကဆက်ပြောလိုက်သည်။  

" ဒီနေ့ညအဖြစ်ကတော့ရင်တုန်၊ သွေးပျက်၊ ချောက်ခြားဖို့အရမ်းကောင်းတယ်မေမေရေ..၊ မေမေခံနိုင်ရည်ရှိရဲ့လား။ မေမေ့အတွက်သားစဥ်းစားတာပါ၊ သားတို့နောက်ပြန်ဆုတ်ကြမလား။ ဒီဟာကြီးတွေကအချိန်မရွေးပြန်လာနိုင်တယ်.."

" မလိုပါဘူးကွာ..၊ သူတို့တတွေ ငါတို့ကို ထပ်ပြီးတော့မနှောင့်ယှက်နိုင်တော့ဘူးလို့ မေမေ့စိတ်ထဲမှာခံစားနေရတယ်.."

မြဝတ်မုံက အဓိယဒေဝဘရင်မင်းမြတ်၏လက်သုံးတော်ဓါးကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်ပြီး အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိအပြုံးဖြင့်ပြုံးရင်း ကောင်းမြသွင်အားပြန်ပြောလိုက်သည်။

" မေမေတို့တတွေ သဝဏ္ဏဝါဠီကိုရောက်ခါနီးနေပြီသား၊ မြို့တော်က၊ ဒီကနေသိပ်မဝေးတော့ဘူး။ မနက်ဖြန်မနက် တို့တတွေရှေ့ဆက်သွားကြမယ်။ ဒီညအဖို့အချိန်တွေတောင်တော်တော်လင့်သွားပြီ။ တိုက်ခိုက်လာခဲ့တာလည်းမောနေပြီ။ အခုရတဲ့အချိန်လေးမှာအိပ်လိုက်၊ နားလိုက်ကြဦးစို့။ မနက်ဖြန်မနက်ကျရင်ခရီးဆက်ဖို့  အားအင်ပြည့်နေဖို့လိုတယ်။ ဂွတ်နိုက်..သား.."

" ဂွတ်နိုက်..မေမေ.."

မကြာခင်မှာပင်သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်မှာအသီးသီးနှစ်ခြိုက်စွာအိပ်မောကျသွားကြလေ၏။ သိုသော်အိပ်ပျော်သွားကြစဥ်တွင်သူတို့၏မသိစိတ် (ဘဝင်စိတ်) များသည်အလွန်ဝေးလံသောအတိတ်တစ်နေရာဆီသို့ပြိုင်တူပျံ့လွင့်ရောက်ရှိသွားကြလေတော့သည်။

`````````````````````

" သားတော်..၊ ဒါက..ဘရသေ့ကြီးခေပဒူတရဲ့ ကျောင်းတော်ရာစခန်းအဟောင်းပဲကွဲ့၊ သားတော်မင်းမြတ်လည်းသိပါတယ်၊ မကြာခဏရောက်ဖူးနေကြပဲ။ သားတော်ငယ်စဥ်ကထဲက၊ မယ်မယ်နဲ့ရော မင်းဖခမည်းတော်၊ ဘဒွေးတော်တို့နဲ့ ဘရသေ့ကိုမကြာခဏလာဖူးနေကျပဲဟာ.." 

" သားတော်ကောင်းကောင်းသိပါတယ်မယ်ဖုရားရဲ့၊ မရောက်တာတောင်ကြာခဲ့ပြီကောလေ။ ဒါအခုသားတော်သရေခေတ္တရာနန်းပလ္လင်ကို ရာဇဘိသိက်ခံပြီးစတက်ပြီးကထဲက ဘရသေ့ရဲ့ကျောင်းသင်္ခန်းနေရာကို ပထမအကြိမ်ပြန်ရောက်ခြင်းပဲ၊ ကာလတောင်တာတောင် အတော်ကြာခဲ့ပြီ။ ဘရသေ့တောင်နတ်ပြည်စံပြီးပျံလွန်တော်မူသွားတာနှစ်အတော်ကြာခဲ့ပေါ့နော်..။ အေးလေ.. ဖခမည်းတော်ရော၊ ဘဒွေးတော်တို့တောင်စံလွန်ပြီးကြကုန်ပြီပဲ။ ကျောင်းသင်္ခန်းလည်းဘယ်သူမှထိမ်းသိမ်းစောင့်ရှောက်တော့မယ့်သူမရှိတော့၊ အတော်ယိုယွင်းနေပြီ။ ဒါနဲ့မယ်ဖုရားကဘာစိတ်ကူးရပြီးသားတော်ကို ဒီသင်္ခန်းဟောင်းနေရာကိုခေါ်လာရတာလည်း.."

" အင်း..အမေးရှိလာပြီဆိုတော့ မယ်မယ်တစ်ခုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောရတော့မှာပေါ့..။ သားတော်က နန်းတွင်းထဲမှာ မယ်မယ်ဖုရားရဲ့ရွှေနန်းဆောင်တော်ထဲအထိကြွချီလာပြီး၊ ပြီတီတီလုပ်တဲ့ကိစ္စပေါ့။ မယ်မယ့်ကို ကိုယ်ကိုမွေးထားတဲ့မယ်တော်တန်မဲ့နဲ့ သားတော်ကယစ်ရွှေရည်တွေမူးပြီးဘာတွေလာမိန့်ခဲ့တယ်ဆိုတာရောမှတ်မိသေးလား.. "

" ဟို..ဟို..ဒါကမယ်မယ်.. "

" ဟိုတွေဒီတွေလုပ်မနေပါနဲ့တော့ဒွတ္တဘောင်ဘုရင်မင်းမြတ်ရယ်။ မယ်ဖုရားအားလုံးကိုရိပ်မိပြီးနေပါပြီ။ သားတော်ကိုမယ်ဖုရားကိုယ်တိုင်မွေးလာခဲ့တာ၊ ပြုစုထိမ်းကျောင်းခဲ့တာလေ။ သားရဲ့စိတ်ကိုဖတ်တတ်တာ၊ အူထဲဝမ်းထဲအထိအကုန်မြင်နေရတယ်။  အရင်ကသားတော်မယ်ဖုရားအပေါ်မှာ ဒီလိုစိတ်မျိုးမရှိဘူး၊ ရိုးရိုးသားသားပဲ၊ ဒီစိတ်အပြောင်းအလဲ၊ အပြုအမူအပြောင်းအလဲတွေက သားတော် ဒွတ္တဘောင်ဘုရင်မင်းမြတ်အဖြစ် နန်းတက်ဘိသိက်ခံပြီးမှဖြစ်လာတာကိုမယ်မယ်သိတယ်။ သားတော်မှာတခြားနန်းတွင်းကိုယ်လုပ်တော်၊ မိဖုရားမောင်းမတွေရှိရဲ့သားနဲ့မှ ကိုယ့်မယ်တော်အရင်း နန်းကျမိဖုရားခေါင်ကြိးအပေါ်စိတ်ဝင်စားမှုရှိလာတာ မယ်မယ်မသိပဲနေပါမလား။ မယ်မယ်ကိုယ်တိုင်လည်း မောင့်ဖခမည်းတော်အပြင်၊ မောင့်ဘဒွေးတော်လက်ထက်အထိနန်းဆက်၂ဆက်တိုင်တိုင် မဟေသီမိဖုရားခေါင်ကြီးအဖြစ်ဆက်ပြီးအမြှောက်ခံခဲ့ရတာပဲလေ ၊ ဒီအတွေအကြုံတွေကိုမယ်မယ်ကနောကျေနေအာင်သိပြီးသားပေါ့..”

" သားတော်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးတော်မူပါ မယ်မယ်။ သားတော်စိတ်ကစားမိပါတယ်။ သားတော်နန်းတက်တော့ ဘိသိက်တွဲရခံမယ့် မိဖုရားခေါင်ကြီးမရှိသေးဘူး။ တခြားဖိဖုရးမောင်းမတွေရှိပေမယ့်။ သူတို့ကမိဖုရားခေါင်ကြီးအဖြစ်နဲ့မတန်ဘူးလို့သားတော်ယူဆတယ်။ ခမည်းတော်နတ်ရွာစံလွန်လို့ ညီတော်အိမ်ရှေ့မင်းသားဖြစ်တဲ့ ဘဒွေးတော်ကလည်း စူဠာသမ္ဘဝဘုရင်အဖြစ်နန်းတက်လာတော့၊ မရီးဖြစ်တဲ့မယ်မယ့်ကိုတောင်မရှောင်ဆက်ကောက်ယူပြီး မိဖုရားခေါင်ကြီးမြှောက်ပြန်တယ်။သားတော်စိတ်ထဲမှာသိပ်မကြည်လင်ပေမယ့်၊ နောက်မှနားလည်လာတယ်။ ဘဒွေးတော်က မယ်မယ်သာမိဖုရားခေါင်ကြီးဖြစ်ထိုက်တဲ့အရည်အချင်းရှိကြောင်းမြင်လို့ပဲ ဆိုတာ.."

" ဒီလိုသားတော်ရဲ့..။ မယ်မယ်က သားရဲ့ဘခမည်းတော်နဲ့ ဘဒွေးတော်တို့ကိုမယ်မယ်ရေခပ်တဲ့မြစ်ဆိပ်မှာဆုံဆည်းကြတော့သူတို့ညီနောင်ကမယ်မယ့်ကိုပြိုင်တူတွေ့ကြတာလေ။ သူတို့ကိုကြည့်ရတာမယ်မယ့်ကိုနှစ်ယောက်စလုံးပြိုင်တူမေတ္တာသက်ဝင်နေပုံရတယ်။ နောက်တော့ ဘရသေ့နဲ့ဆုံမိကြပြီး သူ့တူတွေမှန်းသိသွားတယ်။ ဒါကြောင့်နောင်တော်ဖြစ်တဲ့ မဟာသမ္ဘဝနဲ့မယ်မယ့်ကိုလက်ထပ်စေခဲ့တယ်။ သူ ကိုကြည်ညိုကိုးကွယ်တဲ့ ပျူအကြီးအကဲတွေနဲ့တိုင်ပင်ပြီး မင်းဖခမည်းတော်မဟာသမ္ဘဝကို နန်းတက်စေပြီးသရေခေတ္တရာထီးနန်းကိုထူထောင်စေခဲ့တယ်။ ပြီးတော့သားတော်ကိုမယ်မယ်ကမွေးခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ဘဒွေးတော်ကလည်းမယ်မယ့်ကိုတူတူပဲမေတ္တာရှိနေတာဆိုတော့၊ အရင်ကနောင်တော့်အတွက်အနစ်နာခံပေးခဲ့ရပေမယ့် ဒုတိယနန်းဆက်ဘုရင်အဖြစ်နန်းတက်လာခဲ့တဲ့အချိန်မှာ သူချစ်တဲ့မယ်မယ့်ကိုဆက်ပြီးမိဖုရားခေါင်ကြီးမြှောက်တာကမဆန်းဘူးထင်တာပဲလေ.."

" သားတော်ကတော့ အကြောင်းရင်းကဒီ့ထက်ပိုမယ်လို့ထင်တာပဲမယ်မယ်။ ဘဒွေးတော်ကလည်းအရည်အချင်းရှိတဲ့ဘုရင်တစ်ပါးပဲ။ သူကမယ်ဖုရားရဲ့ မိဖုရားခေါင်ကြီးမြှောက်သင့်တဲ့အရည်အချင်းကိုမြင်လို့နေမှာပါ။ ပြီးတော့မယ်ဖုရားက ဟောဒီပျူအမျိုးသမီးတွေအားလုံးထဲမှာသူတကာထက်တမူထူးကဲပြီး သိပ်လှနေလို့နေမှာပေါ့။ တခြားသူမပြောနဲ့သားတော်တောင်ဒီလိုခံစားမိတယ်။ သားတော်ဒီလိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းချီးကျူးတာမယ်မယ်စိတ်တော်မရှိပါနဲ့နော်၊ မယ်တော်ဟာအင်မတန်ကိုလှပတဲ့တော်ဝင်မျိုးနွယ်မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ၊ ပြီးတော့မယ်မယ့်မျက်လုံးတွေကယောက်ျားသားတွေရဲ့စိတ်တွေအရည်ပျော်သွားအောင်ဆွဲဆောင်နိုင်မှုရှိလွန်းလှတယ်။ မယ်မယ်ကသမင်ပျိုမကမွေးဖွားလာတဲ့သတို့သမီးငယ်လို့မပြောရဘူး။ မယ်မယ့်မျက်လုံးကလေးတွေကလည်းသမင်ပျိုမလေးလိုကြည်ပြီး ရွဲပြီးလှနေတာပဲ။ သားတော်မယ်မယ့်ကိုစိတ်ကစားပြီးချစ်မိပါတယ်.. "

" သားတော်ကကိုယ့်ကိုမွေးခဲ့တဲ့မွေးမယ်တော်ကိုတောင်၊ အဲဒီလိုစိတ်မျိုးတွေသက်ဝင်လာအောင်၊ မယ်ဖုရားကအဲဒီလောက်လှလို့လားကွဲ့..၊ သားတော်မျက်စိတွေမှောက်နေပြီထင်ပါတယ်.. " 

ဘေဒါရီက သူမ၏အလှကိုတည့်တည့်ကြီးချီးမွမ်းခံလိုက်ရသဖြင့် မျက်နှာမှာရှက်သွေးများ ဖြာတက်သွားလေသည်။ရှက်ကိုးရှက် ကန်းဖြင့်စကားလွှဲ၍ပြောနေပြန်သည်။ သို့သော်..သူမသည်လည်းမိန်းမသားတစ်ဦးပင်ဖြစ်လရာ၊ သားတော်ဖြစ်သူဒွတ္တဘောင်က အလွန်အမင်းမြှောက်စား၍ပြောသည်ထားဦး..၊ ယောက်ျားသားတစ်ယောက်က မိမိ၏အလှတရားကိုချီးမွမ်းထုတ်ဖော်ပြောလာသောအခါ ပီတိမဖြစ်ပဲနဲ့တော့မနေနိုင်ချေ။

" မယ်မယ်က..၊ တကယ့်ကိုပြစ်မျိုးမှဲ့မထင်အောင် လှပါတယ်မယ်မယ်..။ ပြီးတော့အခုနကသားတော်ပြောသလို၊ မိဖုရားခေါင်ကြိးဖြစ်ထိုက်တဲ့အရည်အချင်း မယ်မယ့်မှာ အပြည့်ရှိနေတယ်လို့လည်းမြင်မိတယ်..။ ရှေးဘုရင်တွေက အစဥ်အဆက်၊ အရင်ဘုရင်ရဲ့မိဖုရားကိုဆက်လက်သိမ်းပိုက်မိဖုရားမြှောက်ကြတဲ့အလေ့အတိုင်း၊ ခမည်းတော်မဟာသမ္ဘဝ၊ ဘဒွေးတော် စူဠာသမ္ဘဝတို့၊ အစဥ်အဆက်မိဖုရားခေါင်မြှောက်ခဲ့တဲ့ မယ်မယ့်ကို သားတော်ကလည်းနန်းတက်စမှာ ဆက်ပြီးမိဖုရားမြှောက်လုဆဲဆဲထိအောင်စိတ်ကြံခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မယ်မယ်က သားတော်ရဲ့သွေးအရင်း၊ မယ်တော်အရင်းဖြစ်နေလို့ခဏအောင့်ထားပြီး နောက်မှစဥ်းစားစီစဥ်မယ်လို့ဆိုင်းငံ့ထားတာပါ..။ ဒါကသားတော်ရဲ့စိတ်ခံစားချက်ကိုအမှန်အတိုင်းဝန်ခံတာပါမယ်မယ်.."

" ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း ..ဟိုတစ်နေ့နန်းဆောင်ထဲမှာတုန်းက ယစ်ရွှေရည်မူးပြီးပြောခဲ့တာလို့ထင်မိတယ်။ အခုတော ယစ်ရည်မမူးပဲနဲ့၊ ကိုယ့်မွေးတဲ့မယ်တော်ကိုဒီလိုစကားမျိုးတွေရဲရဲတင်းတင်းပြောထွက်တယ်ပေါ့လေ.."

" အမှန်ပါပဲ..မယ်ဖုရားရဲ့၊ မယ်မယ့်ကိုမိဖုရားခေါင်ကြီးအဖြစ်သားတော်သိမ်းပိုက်ချင်ခဲ့တယ်။ ဒါကလည်း ငါကိုယ်တော်ဘုရင်ဖြစ်လို့ဆိုပြီးအခွင့်အာဏာနဲ့သိမ်းပိုက်ချင်လို့မဟုတ်ပဲ၊ မယ်မယ့်အလှကိုတကယ်ပဲချစ်မြတ်နိုးလို့ပါ။ နောက်တော့ဒီကိစ္စကိုခဏမြိုသိပ်ထားပြီး စိတ်ထွက်ပေါက်ကိုလမ်းလွှဲလိုက်တယ်။  သားတော် ဗိဿနိုးကိုသွားကျူးကျော်ကြံစည်ပြီးမရရအောင်သိမ်းပိုက်လိုက်တယ်။ အဲဒါကတော့ အလွန်နာမည်ကြီးတဲ့အလှဘုရင်မလို့ကျော်ကြားတဲ့ ဗိဿနိုးမှာဘုရင်မလုပ်နေတဲ့ပန်ထွာမင်းသမီးကိုရအောင်သိမ်းပိုက်ပြီးမိဖုရားခေါင်မြှောက်ချင်လို့ပါ၊ ဒါမှလည်းသားတော်က မယ်မယ့်အပေါ်ပြစ်မှားမိနေတဲ့စိတ်တွေလျော့ပါးပြီး၊ အရင်အတိုင်းကိုယ်မယ်တော်လိုဖြူစင်စွာပြန်ချစ်နိုင်ဖို့၊ တခြားမိဖုရားလောင်းသွားရှာခဲ့တာပါ.."

" ဒါဆိုရင် ဗိဿနိုးကိုသိမ်းလာနိုင်ခဲ့ပြီး၊ ပန်ထွာကိုမိဖုရားခေါင်ကြီးမြှောက်ခဲ့ပြီးပြီလေ၊ အခု ဘာလို့မယ်မယ့်ကိုဒီစကားတွေထပ်ပြောနေသေးလည်း။ နောက်ပြီးမယ်မယ့်နန်းဆောင်ထဲအထိဝင်လာပြီး၊ ဘာဖြစ်လို့ရိသဲ့သဲ့ ပြီတီတီတွေလာပြောပြီး မယ်ဖုရားကို ထိကပါးရိကပါးတွေလာလုပ်နေရတာလည်း.."

" ဒီလိုပါမယ်မယ်၊ ပန်ထွာ့ကိုမိဖုရားမြှောက်နိုင်ခဲ့ပေမယ့်။ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုသာသိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ပြီး။ သူ့ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုသားတော်မရခဲ့ပါဘူး။ သူ့ဆီကအမုန်းတရာ။ ရန်ငြိုးတွေနဲ့ ကျိန်စာတွေကိုပဲရခဲ့တယ်။ သူကသန့်စင်စွာနဲ့ ဘယ်ယောက်ျားနဲ့မှလက်မဆက်ပဲ၊ သူ့ဘဝကိုဗိဿနိုးနတ်မင်းကိုလှူထားပြီး၊ အပျိုစင်ဘဝနဲ့ဘုရင်မအဖြစ်နဲ့ပဲအုပ်ချုပ်နေဖို့သံဓိဌာန်ပြုထားတာကို၊ ဒွတ္တဘောင်ကြောင့်အားလုံးပျက်စီးခဲ့ရပြီဆိုပြီး သားတော်ကိုအငြိုးကြီးထားခဲ့တယ်။ သူနဲ့ခန်းဆောင်ဝင်ပျော်မြူးဖို့လုပ်တဲ့အခါတိုင်း၊ သူ့ဆီကသာယာပျော်ရွှင်တဲ့ကာမဂုဏ်ခံစားမှုကိုမရခဲ့ဘူး။ စက်ခန်းဆောင်ထဲဝင်သွားတိုင်းအမြဲကျိန်ဆဲခံနေရတယ်။

" ငါ့သားတော်လိုဘုရင်မင်းမြတ်ကို သူကဘာတွေများကျိန်ဆဲရဲသလဲ..! မယ်မယ့်ကိုပြောစမ်း.. "

" သူကျိန်နေတာက..

သူ့ရဲ့တိုင်းပြည်ကိုအတင်းအကြပ်သိမ်းပိုက်တဲ့ဘုရင်၊ သူ့ရဲ့ကာမလွတ်လပ်မှုကိုလည်းအတင်းအဓမ္မရယူသိမ်းပိုက်တဲ့ဘုရင်အတွက်၊ သူ့ကိုမွေးဖွားသန့်စင်ခဲ့တဲ့မွေးအမေအရင်းနဲ့ ကာမဂုဏ်အရပြန်လည်ဖောက်ပြန်ပြီးစပ်ယှက်ရပါစေသားတဲ့ မယ်မယ်။  ဘဝဆက်တိုင်းမှာမိခင်နဲ့သားတော်စပ်မှန်းသိသိကြီးနဲ့ကာမဂုဏ်ဖောက်ပြန်စပ်ယှက်ပြီးညားကြပါစေတဲ့။ ဘယ်လောက်များဆိုးရွားလိုက်တဲ့ကျိန်စာလဲလို့ကြည့်စမ်းပါဦးမယ်မယ်..။ အဲဒီကျိန်ဆဲတာတွေကိုပွစိတက်အောင်ကြားနေရပြီး သူ့ကိုဘာမှလုပ်ချင်စိတ်မရှိပဲပြန်ထွက်လာခဲ့ရ တာချည်းပဲ။ သားတော်စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့သေရည်တွေမူးအောင်သောက်တယ်။ သေရည်မူးနေတဲ့အချိန်မှာ သူကျိန်ခဲ့တဲ့ကျိန်စာတွေဟာခေါင်းထဲမှာအပ်ဆူးတွေနဲရိုက်သွင်းနေသလိုဖြစ်နေတယ်။ သင့်အမေနဲ့သွားပြန်ဆက်ဆံစမ်းဆိုတဲ့ ကျိန်ဆိုစကားတွေကခေါင်းထဲမှာတဝဲလည်လည်နဲ့၊ အဲဒီကျိန်ဆိုစကားတွေရဲ့ဒဏ်ကိုသားတော်မခံနိုင်ဘူး။ လွန်ဆန်လို့မရဘူး အတင်းတိုက်တွန်းနေသလိုပဲ..။ နောက်ဆုံးသေရည်မူးမူးနဲ့မယ်မယ့်စက်တော်ဆောင်ခန်းထဲအထိဝင်ပြီး ထိကပါးရိကပါးတွေပြောမိတာပါ မယ်မယ်.."

" ဩ..ဒီလိုကိုး..၊ မိန်းမသားတန်မဲ့နဲ့ စိတ်ဓာတ်ကကြမ်းကြုတ်လိုက်တာနော်..။ မယ်မယ်သဘောပေါက်ပြီ။ မယ်မယ့်အခန်းထဲသေရည်တွေသောက်လာပြီးကိုယ့်မယ်ဖုရားကိုတောင်ထိကပါးရိကပါး ဝင်လုပ်တယ်ဆိုတာနဲ့ တခုခုတော့မှားနေပြီလို့ထင်သားပဲ၊ ဒါကြောင့်မယ်မယ်၊ သားတော်နဲ့ဒီကိစ္စကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနှစ်ကိုယ်ကြားဆွေးနွေးမှရတော့မယ်လို့ တွေးမိခဲ့တယ်။  အဲဒီကိစ္စကိုနန်းဆောင်ထဲမှာဆွေးနွေးလို့မတော်ဘူး။

နန်းတွင်းမှာမျက်စိတွေနားတွေရှိတယ်။ ရံရွေတော်တွေရှိနေတယ်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပြောလို့မရနိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့်မယ်မယ်စဥ်းစားပြီး အပြင်မှာနှစ်ကိုယ်ကြားဆွေးနွေးလို့အကောင်းဆုံးနေရာက၊ ဘရသေ့မရှိတော့တဲ့ဟောဒီကျောင်းသင်္ခန်းဟောင်းနေရာက ဆိတ်ဆိတ်ငြိမ်ငြိမ်ရှိတယ်ဆိုပြီး၊ မယ်ဖုရားကသားတော်ကိုဆောင်ကျဥ်းလာခဲ့တာပဲပေါ့.."

-------------------------------------------------------

(12)

" မယ်မယ်ဖုရားက သားတော်ကိုဒီဆိတ်ငြိမ်တဲ့၊ ဘရသေ့ရဲ့ကျောင်းသင်္ခန်းဟောင်းနေရာကိုခေါ်လာတာက၊ သားတော်ရဲ့အပြုအမူတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီနှစ်ကိုယ်ကြားဆိုဆုံးမချင်လို့ပဲမဟုတ်လား..။ မယ်မယ်သားတော်ကိုအပြစ်တင်ချင်နေတဲ့အချက်တွေကိုလည်းအခုလောက်ပြောခဲ့ရင်ပဲသားတော်ရိပ်မိသဘောပေါက်နေပါပြီ။ မယ်မယ်ဆိုဆုံးမသမျှသားတော်နာခံလိုက်နာပါ့မယ်.."

" မှန်တာပေါ့သားတော်..။ အဲဒီရည်ရွယ်ချက်နဲ့ပဲမယ်မယ်ကဒီကိုခေါ်လာခဲ့တာပဲ။ သားတော်နားလည်အောင်အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်သေချာရှင်းပြပြီးဆွေးနွေးမှရမှာလေ။ နန်းတာ်ထဲမှာဆိုရင် မယ်မယ်ကဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့မယ်တော်ကြီးဖြစ်နေတယ်ပဲထားဦး။ ဆိုဆုံးမဖို့ကကျတော့၊ ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့အာဏာ၊ ဂုဏ်သိက္ခာအသရေကို ညှာတာငဲ့ကွက်ရဦးမယ်။ အလေးအမူပြုရဦးမယ်မဟုတ်လား။ မယ်တော်ပင်ဖြစ်လင့်ကစား၊ ရေမြေ့ရှင်ကြီးတစ်ပါးလုံးကို မြည်တွန်တောက်တီးပြီးပြောဆိုအပြစ်တင်နေတာကို၊ အခြားနန်းတွင်းသားတွေ၊ အချွေအရံတွေကြားသွားလို့မကောင်းဖူးလေ.."

" မှန်လှပါမယ်မယ်ဖုရား၊ ဦးထိပ်တင်ပါတယ်.."

" အခုတော့သားတော်မင်းမြတ်ရဲ့ရှင်းပြချက်တွေကို မယ်မယ်နားထောင်ပြီးသိလိုက်ရပါပြီ။ သားတော်ရဲ့စိတ်ဒဏ်ရာကတော်တော်ဆိုးဝါးစွာခံစားနေရတယ်ဆိုတာ မယ်မယ်ကိုယ်ချင်းစာနာမိပါတယ်..။ မယ်ဖုရားသားမောင်ကိုထပ်မံပြီးအပြစ်မတင်ရက်တော့ပါဘူး.."

" ဪ..မယ်မယ်ဖုရားရယ်.."

" သားမောင်မယ်ဖုရားအပေါ်မိခင်တစ်ယောက်ထက်ပိုကဲစွာမြတ်နိုးချစ်ခင်နေကြောင်းကိုလည်းမယ်မယ်သဘောပေါက်ပါတယ်။ သားတော်ရဲ့စိတ်ဖွင့်ဟချက်တွေကိုမျက်လုံးတွေကတဆင့်၊ သားတော်ရွှေနန်းပလ္လင်မှာနန်းတက်စကထဲက မယ်မယ်သိမိရိပ်မိခဲ့ပါတယ်။ မယ်မယ်သာသားတော်ရဲ့မယ်တော်အရင်းမဟုတ်ခဲ့ရင်၊ အဲဒီနန်းသိမ်းပွဲမှာ မယ်မယ်ရှောင်လို့လွတ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ အဲဒီလိုများဖြစ်လာခဲ့ရင် မယ်မယ်ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲလို့တွေးခဲ့ဖူးတယ်။ မယ်မယ်သားတော်နဲ့အဲ့သလိုအဖြစ်ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ မယ်မယ်သားတော်ကိုအသက်မကချစ်ပေမယ့်၊ ရေမြေ့ရှင်ဘုရင်ကြီးဖြစ်လာပေမယ့်၊ သားတော်ကမယ်မယ့်သားပါပဲ။ ကြင်ယာခင်ပွန်းတစ်ယောက်အနေနဲ့မယ်မယ်ချစ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါမယ်မယ့်စိတ်ရင်းအမှန်ပါ.."

" သားသိပါတယ်မယ်မယ်။ ဒါကြောင့်လည်းသားတော်မယ်မယ့်ကိုမြတ်နိုးနေခဲ့တဲ့စိတ်တွေကိုအတင်းချုပ်တည်းပြီး၊ သင့်တော်မယ့်မိဖုရားခေါင်ကိုအတင်းလိုက်ရှာခဲ့တာပေါ့..။ ဒါပေမယ့်သားတော်ကံဆိုးခဲ့တယ်မယ်မယ်.."

" အို..သားတော်လေးရယ်၊ ကြားရတာမယ်မယ်မချိဘူး..။ ပန်ထွာလိုရုပ်ရည်လေးနဲ့သူကကဒါလောက်စိတ်ဓါတ်ခက်ထန်ရက်စက်မယ်လို့မထင်မိဘူး။ ငါ့သားတော်လေးကိုလုပ်ရက်တယ်ကွယ်။ ဒါဆိုသားတော်က ပန်ထွာ့ဆီကနေ ရသင့်တဲ့ကာမဂုဏ်ရသ၊ ခံစားမှုတွေကိုပြည့်ဝစွာမရခဲ့ဖူးပေါ့.."

" မှန်လှကြောင်းပါမယ်မယ်"

" ငါ့သားတော်လေးကို မယ်မယ်အရမ်းသနားသွားမိပြီကွယ်။ ဒါကြောင့်သားမောင် ယစ်ရွှေရည်တွေမူးပြီးမယ်မယ့်အနားကိုလာခဲ့တာကိုး။ မပြည့်ဝတဲ့ချစ်ချင်းမေတ္တာတွေကြောင့်။ သားရဲ့မျှော်လင့်ချက်တွေကမယ်မယ့်အပေါ်ပိုလာခဲ့တယ်ဆိုတာမယ်မယ်သိပြီ၊ ငါ့သားလေးရယ်.."     

ဘေဒါရီမိဖုရားကြီးက သားတော်ဖြစ်သူ ဒွတ္တဘောင်မင်းကြီးကို စိတ်မကောင်းကြေကွဲခြင်းကတဘက်၊ လှိုက်မောဆို့နင့်ခြင်းတဘက်ဖြင့် လှမ်း၍သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်မိလေသည်။ သူမကိုယ်သူမ ဘာလုပ်မိမှန်းကိုပင် ကိုယ့်ကိုကိုယ်အမှန်တကယ်ဂရုမပြုမိပါ။ ဒွတ္တဘောင်ဘုရင်ကလည်း ဖြစ်ပေါ်လာသောဝမ်းနည်းစိတ်ခံစားချက်တွေကြောင့်မယ်တော်ဖြစ်သူ ဘေဒါရီကိုတင်းကြပ်စွာပြန်လည်ဖက်ထားမိတော့သည်။

ဒွတ္တဘောင်သည်သူ၏ရင်ခွင်ထဲတွင်တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမိသော၊ မယ်တော်ဖြစ်သူ ဘေဒါရီထံမှနူးညံ့အိစက်သောအမျိုးသမီးတစ်ယေက်၏ ဖဿအထိအတွေ့ကိုရလိုက်လေသည်။ မယ်တော်ဘေဒါရီ၏ကိုယ်ခန္ဓာလေးကနွေးထွေးအိစက်လို့နေပါလား။ မယ်တော်၏စင်းနေသောမျက်တောင်ကော့လေးများ၊ ဖြော့င်စင်း၍ပေါ်လွင်သောနှာတံလေးများ၊ ချောမွေ့ပြေပြစ်ပြီး နုညက်နေသောအသားအရေဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသော ပါးစုံ့အို့အို့၊ ပါးပြင်မွတ်မွတ်လေးများကိုအနီးကပ်မြင်လိုက်ရလေရာ၊ လှရက်အားလှပါသည့်မယ်မယ်ပါတကားဟုအသိအမှတ်ပြုလိုက်မိလေသည်။ သူအရွယ်ရောက်ပြီးသည်မှစ၍ သူ့မွေးသမိခင်မယ်ဖုရားကိုယခုကဲ့သို့နီးနီးကပ်ကပ် တခါမှကြည့်ရှုရန်အခွင့်အလမ်းမရဖူးခဲ့ချေ။

ဖောင်းကြွ၊ ဖူးလုံး အိထွေးလှသောကြီးမားသည့်သားမြတ်အစုံ၊ ရင်သားများ၏အထိအတွေ့ကသူ့ကိုမိန်းမူးစေသည်။ မယ်တော်၏ကိုယ်လုံးကျစ်ကျစ်လေးကသူ့ရင်ခွင်ထဲတွင်တသားထဲဖြစ်နေသည်။ ဒွတ္တဘောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အလယ်ပိုင်းတစ်နေရာမှယောက်ျားတို့အားထားရာလက်ရုံးကြီးက အားအင်ပြည့်ဖြိုးစွာဖူးထလာပြီးမယ်တော်ဘေဒါရီ၏ကိုယ်ခန္ဓာတစ်နေရာကို သိသာစွာတွန်းဖိ၍နေလေ၏။ တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမိ၍ကိုယ်ခန္ဓာချင်းပူးကပ်နေစဥ်တွင်၊ မယ်ဖုရား၏ပြင်းထန်သောနှလုံးခုန်သံကိုတဒုတ်ဒုတ်နှင့်ကြားလာနေရလေသည်။ မယ်မယ်၏ရွှေရင်အုံကြီးကနိမ့်ချည်မြင့်ချည်လှိုင်းထ၍ဖိုလှိုက်နေပါလား။

တော်ဝင်သားအမိနှစ်ယောက်တို့မှာကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ထားရင်း၊ အသွေးအသားများဆူပွက်ထကြွလာကြလေသည်။ သူတို၏ထကြွနေသောကိုယ်တွင်းမှအပူများနှင့်ဆန့်ကျင်လျက်ရှိနေသည့်၊ ကျောင်းသင်္ခန်းအရပ်သည်၊ တိတ်ဆိတ်သောတောအလယ်တွင်ရှိနေသည်။ လူသူတစ်စုံတယောက်မျှမရှိ၊ ကျေးငှက်သာရကာများ၏အသံများကိုသာကြားနေရလေသည်။

ခဏကြာတော့ဘေဒါရီမိဖုရားက သက်ပြင်းကိုချလိုက်ပြီးစိတ်ထိမ်းလိုက်လျက်။ ကိုယ်ခန္ဓာချင်းပြန်ခွာလိုက်သည်။

" သားတော်..၊ စိတ်တွေကိုလျှော့ပြီးထိမ်းလိုက်ပါကွယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကအေးချမ်းနေတဲ့အချိန်လေးမှာ အပူအပင်တွေကိုခဏဖျောက်ထားပါလား။ လာပါ..၊ မယ်မယ်နဲ့လိုက်ခဲ့၊ ဘရသေ့ကျောင်းသင်္ခန်းကိုမရောက်တာကြာလို့တစ်ခေါက်တစ်ခါပြန်ရောက်တုန်းမှာ၊ မယ်မယ်အပျိုစင်ဘဝက၊ ဧရာဝတီမြစ်ဆိပ်ကိုရေခပ်ဆင်းတဲ့လမ်းကြေင်းလေးနဲ့နေရာကိုအလွမ်းပြေ၊ စိတ်ပြေလက်ပျောက်သွားကြည့်ကြရအောင်နော်.."

" မယ်မယ့်သဘောတော်အတိုင်းပါဖုရား.."

" သားတော်..ဒီကိုလာကြည့်၊ ခုနက သားနဲ့မယ်မယ်တို့ရပ်နေတဲ့နေရာက၊ ဘရသေ့ရဲ့ သစ်ခက်တဲကျောင်းနေရာပေါ့၊ သစ်ခက်တဲကနေ တောင်ဘက်ကိုခြေလှမ်းငါးဆယ်လောက်လျှောက်လာရင်ကျောက်တောင်နံရံမှာဂူပေါက် သုံးခုတွေ့လိမ့်မယ်။ လာ..လာ..ဒီမှာကြည့်..၊ ဟောဒီနေရာပေါ့။ ဟောဒီအလယ်ကဂူပေါက်ကြီးက ဘုရားလှိုဏ်ရဲ့အဝင်ဝပဲ။ ဘရသေ့ဘုရားဝတ်ပြုတဲ့နေရာပဲ၊ လှိုဏ်ထဲမှာဆင်းတုတော်ရှိတယ်။ လက်ဝဲဖက်ဂူပေါက်ဝကတော့ ၊ ဘရသေ့ တစ်ကိုယ်တည်းတရားအားထုတ်တဲ့ဂူပဲကွဲ့.. "

" ဟောဒီလက်ယာဖက်အစွန်ဆုံးဂူပေါက်ဝကတော့မယ်မယ့်အပိုင်ပဲကွဲ့။ ဒီဂူပေါက်ဝကွင်ပြီးသွားတဲ့လှိုဏ်လမ်းကြောင်းအတိုင်းဝင်သွားရင် ကျောင်းသင်္ခန်းမှာနေခဲ့ရတုန်းက၊ မယ်မယ်မြစ်ဆိပ်ကိုရေခပ်ဆင်းတဲ့လမ်းပဲကွဲ့။ လှိုဏ်လမ်းကြောင်းကအတော်လေးရှည်ပေမယ့်၊ ခဏသွားမိလို့လှိုဏ်ဆုံးရင်၊ တောလမ်းကိုသွားပေါက်တယ်။ အဲဒီတောလမ်းကနေလျှိုထဲကိုဖဲ့ဆင်းရင် မြစ်ဆိပ်ကမ်းပါးဆီတည့်တည့်ပဲကွဲ့..၊ လာ..၊ တို့တွေဒီကသွားကြည့်ရအောင်သားတော်.."

ဘေဒါရီကသားဖြစ်သူဒွတ္တဘောင်ဘုရင်ကို ဦးဆောင်၍ ညာဖက်အစွန်ဆုံးဂူထဲသို့ဝင်သွားသည်။ ဂူအဝ ဝင်ဝင်ခြင်းလှိုဏ်ခန်းမှာ ၈ပေအကျယ် ၁၀ပေ အရှည်ခန့်ရှိလေသည်။ လှိုဏ်ထဲဝင်ဝင်ချင်းမှာပင် အလင်းရောင်ကသိသိသာသာကြီးအားနည်းသွားလေသည်။ ဂူအပြင်ကအလင်းရောင်သည်လှိုဏ်အတွင်းသို့အားကောင်းစွာဝင်ရောက်နိုင်ခြင်းမရှိချေ။ ဘေဒါရီသည်ဂူခန်းထောင့်တစ်နေရာသို့လျှောက်သွား၍၊ ကျောက်ဆွယ်တစ်ခုနောက်မှတစုံတရာကိုဆွဲထုတ်ယူလိုက်သည်။ ကညင်ဆီများဝအီအာင်စိမ်ထားသောလက်ကိုင် မီးတုတ်တိုင်ကြီး ၃-၄ ခုခန့်ဖြစ်သည်။ ထိုအပြင်သူမကမီးခတ်ကျောက်တစ်စုံကိုပါဆွဲထုတ်ယူလာခဲ့သည်။     

" ဒီလှိုဏ်လမ်းကြောင်းကမြစ်ကိုဆင်းတဲ့ဖြတ်လမ်းပဲသားတော်ရဲ့။ နို့မဟုတ်ရင်တောင်ကြီးတစ်လုံးလုံးကို အဝေးကြီးပတ်ပြီး သွားနေရမှာ။ ဒါပေမယ့်လှိုဏ်လမ်းကကျဥ်းပြီးမှောင်တယ်။ အလယ်တစ်ကွေ့မှာပဲ လူနေလို့ရတဲ့လှိုဏ်ခန်းကျယ်ကြီးရှိတယ်။ ဒီလမ်းကိုဖြတ်တိုင်းဆီမီးတုတ်တွေကိုထွန်းညှိပြီးမှသွားရတယ်။ ဒါတွေကိုမယ်မယ်ကျောင်းသင်္ခန်းမှာရှိကထဲကကြိုတင်သိုဝှက်ထားတာ။ နှစ်စဥ်တစ်နှစ်ပတ်လုံးသုံးနေရတာလေ.. "

ဘေဒါရီမိဖုရားကြီးကပြောဆိုရင်းမှာပင် မီးခတ်ကျောက်ဖြင့်ခတ်၍မီးကိုမွှေးယူပြီး မီးတုတ်များကိုထွန်းညှိလိုက်သည်။ ထို့နောက် သားဖြစ်သူဒွတ္တဘောင်အား မီးတုတ်တစ်ခုကိုကမ်းပေးပြီး အဝင်ဝလှိုဏ်ခန်းနှင့်ကပ်လျက်ရှိသော၊ အနောက်ဖက်မှလှိုဏ်ဂူလမ်းကြားသို့ဆင်းခဲ့ကြလေသည်။

လှိုဏ်လမ်းသည်လူနှစ်ကိုယ်သုံးကိုယ် မတ်တပ်ရပ်သွားရုံလောက်သာ အကျယ်အဝန်းရှိ၍ကျဥ်းမြောင်းသည်ဟုဆိုနိုင်သည်၊ အထဲတွင်အတန်ငယ်အေးစိမ့်စွတ်စို၍ မှောင်နှင့်မဲမဲရှိသည်။ထွန်းညှိလာသောမီးတုတ်များ၏အလင်းရောင်ကြောင့်သာလျှင်သူတို့သွားရမည့်လမ်းရာကိုမြင်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်အထဲတွင်လေဝင်လေထွက်လေစီးကြောင်းရှိနေသည်ကိုတော့ ဒွတ္တဘောင်မင်းကသတိထားမိလေသည်။ မွန်းကြပ်၍မနေပဲသက်တောင့်သက်သာအသက်ရှူနေနိုင်လို့ဖြစ်သည်။

မယ်တော်ဘေဒါရီက ဂူလမ်းအတိုင်းဦးဆောင်၍ရှေ့မှလျှောက်သွားသည်။ သူမက ဤဂူလမ်းကို အခက် အခဲအတိုက်အခိုက်မရှိချောမွေ့စွာပင်လျှောက်နေလျက်ရှိသည်။ သူမအဖို့၊ သူမ၏စံအိမ်တော်နန်းဆောင်ထဲတွင်သက်သက်သာသာ လမ်းသလားနေသလောက်ပင်ရှိသည်။ သူမအတိတ်အခါကနေ့စဥ်ကျင်လည်ကျက်စားခဲ့သောနေရာဖြစ်ကြောင်းမပြောပဲနှင့်သိနိုင်လေသည်။ နောက်မှလိုက်လာခဲ့သောဒွတ္တဘောင်မှာတောင်၊ ဟိုတိုက်၊ ဒီတိုက် ခလုတ်တိုက်မိနေသေးသည်။ ဂူလမ်းသည် ဟိုကွေ့သည်ကောက်နှင့်အကွေ့ပေါင်းများစွာချိုးကွေ့ရင်း မြေကအောက်သို့နိမ့်ဆင်းလာခဲ့သည်ကိုသတိပြုမိသည်။

သူ၏စိတ်ထင် တစ်ဖာလုံနီးပါးမျှလျှောက်လာခဲ့မိလျှင် အတန်ငယ်ကျယ်ဝန်းသောဂူလှိုဏ်ခန်းကြီးထဲသို့ရောက်လာသည်ကိုသတိပြုမိလိုက်သည်။ 

လှိုဏ်ဂူလျှောက်လမ်းက အတန်ငယ်မတ်တက်လာပြီး မြင့်သောမြေပြင်ပြန့်တည်ရှိရာတွင်တည်ရှိနေသာထိုနေရာသည်။ ပြန့်ပြူးသပ်ရပ်သော၊ ဂူခန်းကျယ်ကြီးတစ်ခုဖြစ်ကြောင်းမီးဒုတ်များကိုမြှောက်၍ကြည့်မှသိလိုက်ရလေသည်။ ဘေဒါရီမိဖုရားခေါင်ကြီးက ဂူလှိုဏ်ခန်း၏ပတ်ချာလည်လေးဖက်လေးတန်တွင်နှစ်နေရာစီ၌၊ နံရံတွင်ထိုး၍အသင့်စိုက်ထူထားသော မီးတုတ်များကို မီးကူး၍ ထွန်းညှိလိုက်သောအခါ တစ်ခန်းလုံးလင်းထိန်သွားလေသည်။

" သားတော်မင်းမြတ်၊ ဒါကမယ်မယ်စောနကပြောပြခဲ့တဲ့ လမ်းခုလတ်က လူနေလို့ရအောင်ကျယ်ဝန်းတဲ့အခန်းကြီးပဲကွဲ့။ ဘယ်လိုလဲသားတော်။ အဆင်အပြင်တွေကိုကြည့်ပြီးအံ့ဩနေတာလား.."

ဒွတ္တဘောင်အံ့ဩမည်ဆိုလည်းအံ့ဩလောက်သည်။ ဂူခန်းသည်မြေမျက်နှာပြင်အတန် ငယ်ပြန်မြင့်သောနေရာတွင်ရှိ၍ စိုစွတ်အေးမြ၍မနေပေ။ ခြောက်သွေ့၍မြူမှုန်များကင်းစင်သောအခန်းဖြစ်ကာ၊ ကြမ်းခင်းကညီညာပြန့်ပြူးနေသည်။ လေဝင်လေထွက်ကောင်း၍ အပူချိန်ကလည်းမျှနေသည်။ ဂူထောင့်တစ်နေရာတွင်သလွန်သဥ္စာလီစက်ရာညောင်စောင်းတစ်ခုရှိပြီးဖဲကတ္တီပါ။ အအုံး၊ အလွှမ်းများပင်ရှိနေသေးသည်။ ညောင်စောင်းဘေးတွင်သုံးချောင်းထောက်ကျောက်စားပွဲဝိုင်းလေးရှိနေပြီး ကျောက်စီမြေရေတကောင်းတစ်ခုပါ အဖုံးအအုပ်၊ သောက်တော်ခွက်နှင့်တကွအပြည့်အစုံရှိနေလေသည်။ ဒါတွေက ဘယ်လိုရောက်နေပါလိမ့်။ နေရာက ဒွတ္တဘောင်အဖို့ သိုက်နန်းရှင်နတ်မိမယ်တစ်ယောက်စံမြန်းရာ ဂူဗ္ဗိမာန်ခန်းကြီးထဲသို့ရောက်လာသလားဟုထင်နေမိ၏။

" ဒီနေရာက မယ်ဖုရားငယ်ငယ်ခလေးဘဝ၊ အပျိုစင်ဘဝကထဲကမြစ်ဆိပ်ဆင်းရင်း၊ အနားယူအပန်းဖြေရာ။ ဆော့ကစားရာ။ ဆိတ်ငြိမ်မှုလိုချင်ရင် တစ်ကိုယ်တည်း ခိုအောင်းစိတ်ကူးယဥ်ရာ နေရာဖြစ်ခဲ့တယ်..၊ သားတော်။ ဘရသေ့ကသူတော်စင်ဆိုတော့၊ မယ်မယ်အရွယ်ရောက်အပျိုစင်ဖြစ်လာကထဲက ရသေ့ရဟန်းတို့နဲ့ မာတုဂါမတို့က မစပ်အပ်ဘူးဆိုပြီး။ ဝေယျာဝစ္စကိစ္စတချို့ကလွဲရင် အနားသိပ်အကပ်မခံတော့ဘူး။ ဒါငကြာင့်မယ်မယ်မြစ်ဆိပ်မှာပဲအချိန်ကုန်ပြီး၊ တစ်နေကုန်နေနေရအောင်၊ အပေါက်သေးသေးလေးပါတဲ့ဘူးခြောက်နဲ့ ရေပြည့်အောင်ခပ်ခိုင်းထားခဲ့တယ်။ မယ်မယ်လည်းနောက်ပိုင်းတော့ဘရသေ့သဘောထားကိုရိပ်မိပြီးအားနာတာနဲ့ ၊ ဘရသေ့နဲ့တမိုးထဲအောက်မှာရှိနေတဲ့ကျောင်းသင်္ခန်းမှာမအိပ်ဖြစ်တော့ဘူး။ နေရာအသစ်ကိုရှာတော့ဒီလမ်းခုလတ်ကဂူခန်းကိုသတိရသွားတယ်၊ ခါတိုင်းလည်းဆော့နေ၊ နားနေကျနေရာဆိုတော့၊ ဝါးကွပ်ပျစ်လေးတစ်လုံးဆင်ပြီးဒီနေရာမှာပဲပြောင်းနေခဲ့တယ်။  ဒါကမယ်ဖုရားရဲ့အိမ်၊ မယ်ဖုရားရဲ့အိပ်ခန်းဆိုပါတော့.. "

" ဒါဆိုအခုရှိနေတဲ့သဥ္စာလီတော်နဲ့ ကတ္တီပါဖုံလုံးအဆင်အပြင်တွေက ဘယ်လိုရောက်နေတာလည်းမယ်မယ်ရဲ့.."

" ဒါက သားမောင်ရဲ့ဖခမည်းတော်နဲ့စုလျားရစ်ပတ်ပြီး မိဖုရားခေါင်ကြီးဖြစ်လာမှ၊ တခါတလေအလွမ်းပြေအနားယူရအောင်မင်းချင်းတွေကိုပို့ပြီး ပရိဘောဂတွေ ရိုက်ရအောင်စီမံခိုင်းခဲ့တာပါကြာခဲ့ပါပြီ..။ ကတ္တီပါ အုံးတော်၊ အလွှမ်း အိပ်ရာခင်းတွေကတော့လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကပဲ၊ လူယုံအပျိုတော်ကြီးကိုစီစဥ်ခိုင်းထားလိုက်တာ၊ သားတော်ဒီနေရာကိုစိတ်ပြေလက်ပျောက်ကြွချီဖို့၊ ခေါ်လာလို့ရရင်။ သားတော်သက်တောင့်သက်သာ အနားယူနိုင်အောင်လို့ပေါ့.."

" ဒါဆိုအားလုံးက..မယ်ဖုရားရဲ့အစီအမံတွေချည်းပဲပေါ့လေ..၊ အခုလိုဂရုတစိုက်နဲ့ကြိုတင်စီမံထားတာကျေးဇူးတော်အထူးတင်ရှိပါတယ် မယ်မယ်.."

" မယ်တော်ဖုရားက..သားတော်ရေမြေ့ရှင်ဘုရင်မင်းမြတ်ကြီးအတွက်၊ စီစဥ်ပေးရတာကဘာမှအပန်းမကြီးပါဘူး..။ သားတော်ဘုရင်မင်းမြတ်အတွက်၊ ဒီထက်အထူးပြုစုစောင့်ရှောက် ယုယမှုတွေကိုပါ မယ်မယ်ကအခုကိုပဲ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးပေးဦးမှာပါ.."

" ဒါနဲ့မယ်မယ်လိုက်ပြမယ့်မြစ်ဆိပ်က ဘယ်လောက်ဝေးသေးသလဲမယ်မယ်။ နေမညိုခင်အရောက်ပြန်လာဖို့မီပါ့မလားမယ်ဖုရားရဲ့.."

" သားတော်ရယ် မြစ်ဆိပ်ကိုသွားကြည့်ဖို့က ဒါလောက်အရေးမကြီးတော့ပါဘူးလေ.. ။ မယ်မယ် ဘယ်အချိန်ခေါ်သွားသွား၊ သွားလို့ရပါတယ်။ အခု သားတော်ဘုရင်မင်းမြတ်က စိတ်အားရောလူအားရော၊ ပင်ပန်းညှိုးချုံးနေပြီ။ ရေမြေ့ရှင်ဘုရင်မင်းမြတ်ကို သရေခေတ္တရာရဲ့ပထမဦးဆုံးမဟေသီ၊ ဘေဒါရီမိဖုရားခေါင်ကြီးက စိုးရိမ်နှလုံးပူပန်တော်မူလှပါဘိမောင်တော်ဘုရင်မင်းမြတ်ရယ်။ ဟောဒီကနှမဒေဝီဘေဒါရီရဲ့ဂူစံနန်းမှာခဏတဖြုတ် အတူစံမြန်းချွေးသိပ်တော်မမူချင်ဘူးလား၊ မောင်တော်ဖုရားရဲ့.."

" အလို..မယ်မယ်..မယ်ဖုရားဘယ်လိုအမိန့်တော်ရှိလိုက်တယ်.."

ဒွတ္တဘောင်မင်းကြီးသည် သူကြားလိုက်ရသော သူ၏မယ်တော်ဘေဒါရီမိဖုရားကြီး၏နှုတ်မြွက်စကားကိုအမှန်ပင်ဟုတ်ပါလေစဟု ဝေဝေဝါးဝါး သံသယဖြစ်ကာ သူ့နားရွက်များကိုပင်၊ သေချာပြန်၍ပွတ်သပ်ပြီးနားထောင်မိလေသည်။

--------------------------------------------------------

(13)

" နားတော်တွေကိုသိပ်ပွတ်ပြီးသုံးသပ်မနေပါနဲ့ မောင်တော်။ မောင်တော်လုံးဝနားကြားမမှားပါဘူး..၊ အခုပဲဟောဒီကချစ်နှမတော်ဘေဒါရီရဲ့နှုတ်ကမြွက်ဟပြောလိုက်တာပါ.."

" မယ်ဖုရားပါးစပ်က ဒီလိုအသုံးအနှုန်းစကားတွေဘယ်လိုများပြောထွက်လာတာလည်း။ သားတော်နားမလည်ဘူး။ အံ့ဩလွန်းလို့သေတော့မယ်.."

" မအံ့ဩပါနဲ့မောင်တော်.. ၊ နှမတော်ဘေဒါရီလို့သာရဲရဲတင်းတင်းကြီးခေါ်လိုက်ပါ။ ဒါကမောင်တော်ဒွတ္တဘောင်ဆိုတဲ့သရေခေတ္တရာပြည့်ရှင်ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့အတွင်း အဇ္စျတစိတ်သဏ္ဌာန်ကနက်နက်နဲနဲကြီးလိုလားနေတဲ့ဆန္ဒ အခေါ်အဝေါ်ပဲမဟုတ်လား ။ ရွှေနန်းကိုရရှိပိုင်ဆိုင်ကထဲကငုပ်လျှိုးနေတဲ့မောင်တော့်ရဲ့ဆန္ဒမဟုတ်လား။ အရင်ရေမြေ့ရှင်ဘုရင်နှစ်ပါးရဲ့နန်းမတော်မိဖုရားခေါင်ကြီးကို ဆက်လက်စွဲလန်းနေပြီး၊ နှမတော်ကြီးဘေဒါရီကိုချစ်ပါလှည့်တော့မောင်ဘုရားဆိုပြီး၊ တီတီတာတာ ပြောလာတာကို၊ မောင်တော်တောင့်တနေတာကြာပြီမဟုတ်လား။ အခု..နှမကပြောလာပြီလေ။ ဘာတွေ တွေဝေနေသေးတာတုန်း.."

" အံ့ဩလွန်းလို့ပါ..မယ်..အဲ..အဲ..နှမတော်ဘေဒါရီ.."

" ဒီအတွက်နှမတော် အလွန်အမင်းစဥ်းစား၊ စွန့်စားခဲ့ရပါတယ်မောင်တော်ဒွတ္တဘောင်မင်းမြတ်..။ နှမတော်ကိုမိခင်အရင်းဖြစ်ရဲ့နဲ့တောင်၊ နှမတော်ရဲ့အသည်းနှလုံးကိုရော၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပါရူးမတတ် ပိုင်ဆိုင်ချင်နေတဲ့မောင်တော့်စိတ်ဆန္ဒကိုသိနေခဲ့တာကြာပါပြီ..။ နောက်ဆုံး တခြားမဟေသီမိဖုရားခေါင်ကြီး မြှောက်စားရရှိလာခဲ့တာတောင်မှ ဟောဒီက ဘေဒါရီဆိုတဲ့မယ်တော်အရင်းကိုတောင်စိတ် မဖြတ်နိုင်ပဲတမ်းတမ်းစွဲဖြစ်နေခဲ့တာလေ..။ နှမတော်မိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့မောင်တော့်ကိုသနားလှပါပြီ။ ဒါပေမယ့်ဒီဆန္ဒတွေကိုလူသိရှင်ကြား အကောင်အထည်ဖော်လို့ ကလည်းလုံးဝဥဿုံမဖြစ်နိုင်ဘူးလေ။ တကယ်အကောင်အထည်ဖော်နိုင်တဲ့နည်းလမ်းကတော့။ စိတ်ကူးယဥ်ဆန်တဲ့ ကမ္ဘာထဲမှာပဲဖြစ်လိမ့်မယ်။ နန်းတွင်းထဲမှာဘေဒါရီက ဘုရင့်မယ်တော်ခေါင်ဖုရားကြီးပဲ။ ဒါ့ထက်မပိုဘူး။ ဘယ်တော့မှ၊ ဘုရင့်ကြင်ယာတော်မိဖုရားအစစ်ဖြစ်လာနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။  နှမတော်က ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့ပြင်းပြတဲ့အာသီသကိုဖြည့်ဆည်းပေးချင်လာတယ်။ မြတ်နိုးမှုချစ်မေတ္တာကိုလည်းအသိအမှတ်ပြုပေးချင်ပါတယ် မောင်တော်.."

" နှမကမောင်တော့်ကိုကြင်ယာတစ်ယောက်လိုအဆုံးကုန်အောင်ချစ်ပစ်လိုက်ချင်လာတယ်။ အဲဒီနှမတော်တို့လိုလားနေတဲ့စိတ်ကူးအိပ်မက်ထဲက၊ နှလုံးသား၊ သွေးသားဆန္ဒတွေကိုဖြည့်ဆည်းဖို့ကလက်တွေ့ကမ္ဘာနဲ့ဝေးကွာတဲ့၊ ဟောဒီငယ်စဥ်ကထဲကနှမတော်ပိုင်နက်ဖြစ်တဲ့ ဂူနန်းထဲမှာပဲဖြစ်နိုင်လိမ့်မယ်မောင်တော်။  ဟောဒီနေရာကနေနန်းတော်ပြန်ရောက်သွားရင်၊ နှမတော်ဟာ၏မောင်တော့ကြင်ယာ၊ ဘေဒါရီမဟုတ်တော့ဘူး။ ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့မယ်တော်ကြီးပြန်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ အခုနှမတော်ကိုချစ်လို့ရတုန်းလွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီးချစ်လိုက်ပါမောင်တော်။ ဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုးနှမတော်တို့မကြာခဏလာလာပြီးရှာကြတာပေါ့။ ဟောဒီဂူနန်းလေးဟာနှမနဲ့မောင်တို့ရဲ့၊ ဘယ်သူမှတားဆီးနှောက်ယှက်လို့မရတဲ့၊ ထာဝရချစ်ဗိဗ္မာန် လေးဖြစ်နေစေရမယ်။ လာပါတော့.၊မောင်တော့်ကို နှမငံ့လင့်နေတယ်.."

ဒွတ္တတဘောင်ဘုရင်မှာ..အသိအမြင်တွေပွင့်လင်းသွားပြီဖြစ်လေသည်။ လက်လေးကမ်း၍ကြိုလင့်နေသော အသည်းနင့်အောင်ချစ်ရသည့်ချစ်သူတဖြစ်လဲ၊ မွေးမယ်တော်ဘေဒါရီအားအငမ်းမရပွေ့ဖက်လိုက်မိလေတော့သည်။

အလွန်လှပချောစင်းသောရင်ခုန်ယစ်မူးဖွယ်အတိဖြစ်သည့်မျက်နှာလေးနှင့် တင်းမာဖွံ့ထွားလုံးကျစ်သောခန္ဓာကိုယ်လေးကိုပိုင်ဆိုင်ထားသည့်။ နတ်မိမယ်တမျှလှရက်အားသောမွေးမယ်တော်ဘေဒါရီသည်၊ ဒွတ္တဘောင်၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ယနေ့အဖို့ဒုတိယအကြိမ်မြောက်ရောက်ရှိနေခဲ့ပြန်ပြီ။ သူသည်သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင်ယခုထွေးဖက်ထားသော မိန်းမအားအသက်တမျှချစ်မြတ်နိုးနေမိသည်။ သို့သော်တဖက်ကလည်း၊ ဒါဟာငါ့ရဲ့မွေးမယ်တော် အရင်းကြီးပါလားဟူသည့်အတွေးကလည်းဒွိဟဖြစ်ကာအားပြိုင်လွန်ဆွဲနေသည်။ သို့ဖြစ်၍နောက်ဆုံးအသိစိတ်လေးဖြင့်မွေးမယ်တော်ကို စကားတစ်ခွန်းတော့ပြောဖြစ်လိုက်သေးသည်။

" မယ်မယ်ရယ်..၊ သားတော်မယ်မယ့်ကိုလည်းချစ်တယ်။ ဒါပေမယ့်သားရှေ့ဆက်တိုးပြီးလှမ်းရမှာလည်းစိတ်တွေလေးပြီးမဝံ့မရဲဖြစ်နေမိတယ်။ အဲဒါ.. ဟိုပန်ထွာဆိုတဲ့ကောင်မကြောင့်ပဲ၊ သူ့ရဲ့ကျိန်စာကပိသာလေးနဲ့ဘေးပစ်လိုက်သလိုကြီးလေးလွန်းလှတယ်။ သားတို့တွေ၊ သူ့ရဲ့ကျိန်စာသင့်နေပြီလားမယ်မယ်။ မယ်မယ့်အပေါ်ချစ်သူဇနီးမယားတစ်ယောက်လိုချစ်လိုက်ရမှာကို ဟိုပန်ထွာဆိုတဲ့ဟာမကြောင့် အပြစ်ကြီးဖြစ်နေပြီလို့ခံစားနေရတယ်။ မယ်မယ်သာသားရဲ့မယ်တော်မဟုတ်ခဲ့ရင်နှစ်ခါစဥ်းစားမနေတော့ဘူး.."

" မောင်တော်ရယ် သိပ်အတွေးများမနေပါနဲ့တော့။ အဲဒီပန်ထွာဆိုတဲ့ကောင်မကြောင့်ပဲနှမတော်က မောင်တော့်ကိုဒီနေရာခေါ်ပြီးချစ်ဖို့ကြိုးစားမိတာပဲ။ သူ့ရဲ့ကျိန်စာကိုနှမတော်မကြောက်ဘူး။ သူကျိန်မှနှမတော်နဲ့မောင်တော်တို့ ညားကြရမှာမဟုတ်ဘူး။ မကျိန်လည်းငြားလို့ရတယ်၊ ချစ်လို့ရတယ်။ မောင်တော်ဟာအရည်အချင်းရှိတဲ့ တိုင်းပြုပြည်ပြုဘုရင်၊ သာသနာပြုဘုရင်။ ဒီပန်ထွာဆိုတဲ့ကောင်မက အရည်အသွေးမမီ၊ ရှေးဘုန်းကံနည်းလို့ လင်ကောင်းသားကောင်းနဲ့ချစ်ခင်ပေါင်းသင်းခွင့်မရတာ။

နင်မထိုက်လို့ငြင်းပယ်တဲ့ဘုန်းရှင်ကံရှင်ကိုငါယူမယ်။ ဘာကျိန်စာပဲဖြစ်နေနေ၊ သားအရင်းပဲဖြစ်ပစေ၊ ငါယူမယ်။၊ ငါချစ်မယ်၊ ငါကြင်နာမယ်။ နင်ကျိန်သလို အဖန်ငါးရာငါးကမ္ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘဝတိုင်းမှာပျော်ပျော်ကြီးယူလိုက်မယ်။ နန်းတော်မှာမယူရလည်း၊ ဟောဒီငါပိုင်တဲ့ငါ့နယ်မြေ၊ ငါ့ဂူနန်းမှာအခုရအောင်ကိုယူပြမယ်။ လာပါ မောင်တော်၊ သားတော်ရယ်၊ နှမကိုအဆုံးစွန်အထိချစ်လိုက်စမ်းပါ။ သူကျိန်လေ၊ ဒီကပိုလုပ်ချင်လေပဲ။ လာခဲ့ပါသားတော်..၊  နှမတော်လို့ခေါ်မနေနဲ့တော့၊ မယ်မယ်လို့..၊ မွေးမယ်တော်လို့..ခေါ်ပြီးချစ်ပလိုက်စမ်းပါ။ မယ်မယ့်နှလုံးသားနဲ့ မယ်မယ့်ခန္ဓာကိုသိမ်းပိုက်လိုက်စမ်းပါ။ လာစမ်းပါသားတော်မင်းမြတ်ရယ်.."

ဘေဒါရီမှာပန်ထွာပေါ်ထားရှိသောဒေါသစိတ်တွေရော။ အရွဲ့တိုက်လိုစိတ်တွေရော၊ သားအပေါ်တပ်မက်သောရာဂစိတ်တွေရောအကုန်ပေါင်းစပ်ရောမွှေကာထကြွလာခဲ့လေပြီ။ ဒွတ္တဘောင်ကိုအတင်းဖက်၍နှုတ်ခမ်းဖြင့်မက်မက်မောမောနမ်းရှုတ်နေတော့သည်။ ရာဂရမ္မက်စိတ်တွေထန်လာသောမိခင်ဖြစ်သူ ဘေဒါရီကိုကြည့်၍ ဒွတ္တဘောင်ကစိတ်တွေကိုလွှတ်ချလိုက်တော့သည်။

စိတ်ထဲကချစ်ခင်မြတ်နိုးနေသော်လည်း၊ အရွယ်ရောက်ကထဲကတစ်သက်လုံးတစ်ခါမျှ ကိုယ်ထိလက်ရောက်ရာဂစိတ်ဖြင့်မထိတွေ့မသုံးသပ်ဖူးခဲ့သောမွေးမယ်တော် ၏ခန္ဓာကိုယ်အား ယခုတော့ပယ်ပယ် နယ်နယ်ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ် ကိုင်တွယ်လျက်ရှိသည်။

သူ၏လိင်အင်္ဂါဖြစ်သောလီးကြီးမှာလည်းအဆမတန်ကြီးထွားမာတောင်လာသည်။ လီးကြီးမှာအောက်ပိုးကျိုက်ကျိုက်ထားသော ခါးတောင်းကျိုက်အောက်မှရုန်းထနေ၏။ ထွားကျိုင်း၍အရွယ်အစားကြီမားးသောလီးကြီးမှာ ဝတ်လဲတော်ပုဆိုးကအောက်မှာပင်ရှိသေးသော်လည်၊း တောင်ထလာသောအခါ လုံးဝဖုံးဖိလို့မနိုင်တော့ချေ။ အမေဖြစ်သူဘေဒါရီက အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ၊ အချိန်ကျလာပြီဆိုတာကိုသိလိုက်တော့သည်။

ဘေဒါရီမှာရာဂရမ္မက်ဆန္ဒ သွေးများကဟုန်းဟုန်းထတောက်လောင်လာလျက်၊ သားဖြစ်သူဒွတ္တဘောင်၏ပေါင်ခြံခွကြားသို့ သူမ၏လက်နုနုလေးကရောက်သွားကာ၊ ခါးတောင်းကျိုက်ထားသောဝတ်လဲတော်ကြားမှထကြွတောင်မတ်လျက်ရှိသောလီးတံအင်္ဂါကြီးကို၊ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆွဲယူ၍ပွတ်သပ်ပေးနေလေတော့၏။ ဝတ်လဲတော်အောက်မှာပင်ဖြစ်သော်လည်း၊ သူမကပြောင်းတံကြီးကိုမိမိရရကြီးဆုပ်ကိုင်မိလေပြီ။ သူမအဖို့ကအပျိုရိုင်းလေးတစ်ယောက်မဟုတ်တော့၍ဘာမှရှက်ကြောက်၊ စိုးရွံ့၊ အားနာစရာမလိုတော့ပါ။ လက်ကသွက်လက်စွာဖြင့်သူသွားရမည့်နေရာကိုသူသိနေသည်။ သူမကဘုရင်မင်းဆက်နှစ်ဆက်တိုင်တိုင်၏မိဖုရားခေါင်ကြီးဖြစ်ခဲ့ဘူးပြီး၊ လင်သားယောက်ျားနှင့်ဘယ်လိုအတူနေရမည်ဆိုတာကိုနောကျေပြီးဖြစ်ရာ၊ ရှိုးတိုးရှန့်တန်ဖြစ်စရာကိုမရှိတော့ပါ။ ယခုသူမဘဝတွင်တတိယမြောက်ထိတွေဆက်ဆံခွင့်ရတဲ့ ယောက်ျားသားဖြစ်သည့်၊ သူမကိုယ်တိုင်မွေးထားသောသားတော်မောင်သည်။ အချိန်အနည်းငယ်ကာလအတွင်း သူမ၏တတိယမြောက်လင်သားဖြစ်လာပေတော့မည်။

သရေခေတ္တရာပြည်ကြီးကိုအုပ်စိူးတော်မူထသောသားတော်ဘုရင်နှင့်၊ မယ်တော်မိဖုရားကြီးတို့သည်၊ ပူလောင်ပြင်းပြ၊ ရမ္မက်ထန်ဆူပွက်နေသောစိတ်များဖြင့်တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်၊ ဖက်ရမ်းနမ်းရှုတ်ရင်း။ ကျောက်ဂူခန်းထဲတွင်အဆင်သင့်ခင်းထားသောသဥ္စာလီသလွန်ညောင်စောင်းပေါ်သို့ထပ်ရက်ကြီးလုံးထွေးကျသွားတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က၊ ခင်းထားသောအိပ်ရာပေါ်သို့အလိုက်သင့်ကျသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ဘေဒါရီကပက်လက်ကလေး၊ ဒွတ္တဘောင်ကအပေါ်ကခွလျက်ကြီးစီးလျက်ပါသွားတာဖြစ်သည်။ ဒွတ္တဘောင်က လဲကျနေသောမယ်တော်၏အပေါ်တွင်ကိုယ်ချင်းထပ်၍ပိမနေအောင်သူမ၏ချိုင်းကြားမှနေ၍လက်လျိုပြီး သလွန်ပေါ်ကကမ္ဗလာမွေ့ရာကိုလက်ဖြင့်ထောက်ရင်း၊ ဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းလှပြီး၊ အပျိုစင်မလေးတို့၏နုနယ်မှုနှင့်အလှတရားကိုနှိုင်းယှဥ်နိုင်သည့်မယ်တော်၏မျက်နှာလှလှလေးကိုစီးမိုး၍ကြည့်နေမိသည်။ သူမကသားဖြစ်သူဘုရင်မင်းမြတ်၏တုတ်ခိုင်သောလက်မောင်းအိုးကြီးများကိုသူမ၏ညာလက်နုနုလေးဖြင့်လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်ထားပြီးရွှန်းတောက်၍အရည်လဲ့နေသောမျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့်မော်ကြည့်နေသည်ကညှို့ဓါတ်ပါလှပေသည်။

သူ၏မယ်တော်ဘေဒါရီသည် တောတွင်းရှိသမင်ပျိုမတစ်ကောင်က၊ ဘရသေ့၏စွန့်ထားသောကျင်ငယ်ရည်အကြွင်းအကျန်ကိုမှားယွင်းစွာသောက်မိရင်းဖြင့်ကိုယ်ဝန်တည်လာရာမှ၊ မွေးဖွားသန့်စင်ခဲ့သောလူသားသတို့သမိီးငယ်ဟုသူကြားသိရဖူးသည်။   

သူတချိန်လုံးချီးကျူးခဲ့ဖူးသလိုသူ့မယ်တော်ဖုရားဘေဒါရီ၏မျက်လုံးများသည်၊ သမင်သွေးပါ၍ထင့်၊ အလွန်လှပရွန်းလဲ့သော သမင်ပျိုမ၏မျက်လုံးကဲ့သို့အရည်လဲ့လျက်ရှိသည်မှာအလွန်တရာချစ်မြတ်နိုးဖို့ကောင်းလှလေသည်။

သူကချစ်ရသောမွေးမယ်တော်၏နဖူးပြင် မို့မို့မောက်မောက်လေးကိုလှမ်း၍မြတ်နိုးစွာဖြင့် ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ရင်ဖိုစွာဖြင့်လှိုင်းထလှုပ်ရှားနေသောရွှေရင်အုံကြီးကိုစည်းထားသော၊ မယ်တော်၏ရင်စည်းဝတ်လဲတော်ကိုဆွဲဖြည်၍ချွတ်လိုက်သည်။ မယ်မယ်၏လှပတင်းရင်းပြီးကြီးထွားလှသောသားမြတ်အစုံလွတ်လပ်ပွင့်လင်းစွာဖြင့်အပြင်သို့ခုန်ထွက်၍အလှပြလာကြတော့သည်။

" အမယ်မင်းမှ..၊ လှလိုက်တဲ့နို့ကြီးတွေ၊ မယ်မယ်ရယ်.."

ဒွတ္တဘောင်မှာလုံးဝအောင့်အည်းထားနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပဲ မပွင့်တပွင့်အသံထွက်၍ဖွင့်ဟညည်းညူထုတ်ဖော်မိတော့သည်။  ဘေဒါရီမှာရင်သားများဟင်းလင်းဖွင့်ကာချွတ်ချခံလိုက်ရပြီကိုသိနေသဖြင့်မိန်းမတို့၏ရှက်စိတ်ဖြင့်မျက်လုံးများကိုမှေးစင်းကာမှိတ်ထားလိုက်လေပြီ။

မျက်လုံးလေးစင်း၍ မပွင့်တပွင့်ပါးစပ်လေးကိုဟကာနှင့် ဟင်းလင်ပွင့်လျက်အိတုံကြီးဖြစ်နေသောနို့လုံးကြီးအစုံကိုမြင်လိုက်ရှုလိုက်ရသောဒွတ္တဘောင်မှာ မယ်တော်၏ သားကောင်းမိခင်ပီသသောဖွံ့ထွားလှသည့်ရင်သားကြီးတွေကသူ၏စိတ်နှလုံးကိုသိမ်းကြုံးဆွဲယူသွားခြင်းခံလိုက်ရလေသည်။ သူ၏သွေးခုန်လှည့်ပတ်နှုန်းတွေကပို၍မြန်လာသည်။ မျက်လုံးများကဝင်းဝင်းတောက်လာကာသူ့နှုတ်ခမ်းကိုလျှာဖြင့်အားရပါးရလိမ်းသပ်လိုက်မိလေသည်။

မယ်မယ်၏ရင်သားတစ်လုံးစီသည်၊ ဥသျှစ်သီးအကြီးစားအလုံ့းလောက်မျှစီပမာဏရှိကာ ရင်စည်းအတွင်းခံဖြင့်အမြဲစည်းနှောင်ဖုံးလွှမ်းထား၍ထင့်၊ အသားရောင်ကရွှေအဆင်းအလားဝင်းနှစ်၍နေသည်။ ဒွတ္တဘောင်မှာသူ့တစ်သက်မှာတစ်ခါ လူမှန်းသိတတ်စကထဲက၊ အခုမှပင် မွေးမယ်တော်အရင်း၏ဖုံးကွယ်အပ်သော၊ ပတာမြတ်ရင်သားအစုံကိုပွင့်လင်းထင်းရှင်းစွာမြင်လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။   

သူငယ်စဥ်က ဤသားမြတ်အစုံထံမှ နို့ရည်ချိုကိုသူသောက်သုံးခဲ့ရဖူးသလားတော့သူကောင်းကောင်းမမှတ်မိတော့ပါ။ ယခုသူ့ရှေ့မှာပွင့်လင်းစွာဖော်ထုတ်ပြနေသောရင်သားကြီးတွေတွင်နို့ရည်တွေရှိနေလိမ့်မည်မဟုတ်ပါ၊ ယခုဆိုလျင်မယ်မယ်သူ့ကိုမွေးဖွားသန့်စင်ပေးလာခဲ့သည်မှာ အနှစ်၂၀တောင်တော်တော်ကျော်ခဲ့ပြီမဟုတ်လား။ သို့သော်နို့ရည်ရှိရှိ၊ မရှိရှိ သူအခုဒီနို့ကြီးတွေကိုအရသာခံသောက်သုံးစုတ်စို့ကြည့်ချင်နေသည်။

သူသည်မိန်းမတို့၏ ရင်သားတွေကိုမမြင်ဖူး၊ မထိတွေ့ဖူး၊ ကာမဂုဏ်ဖြင့်မဆက်ဆံဖူး၍ မဟုတ်ပါ။ သူ့တွင်ရှိသော ခြေတော် တင် မောင်းမမိဿံများ၊ မိဖုရားငယ်များဖြင့်အကြိမ်ကြိမ်အဖန်ဖန် ဆက်ဆံပျော်ပါးခဲ့ဖူးပြီးဖြစ်သည်။ သူသိမ်းပိုက်ရရှိခဲသော့ ဗိဿနိုးဘုရင်မပန်ထွာ မိဖုရားကိုတောင်သူမကမည်မျှမကြည်ဖြူစေ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုအကြိမ်ကြိမ်သိမ်းပိုက်ရယူခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။

သို့သော် ယခုဒီနေ့မှသူ့ရှေ့တွင်ပွင့်လင်းစွာဖွင့်ဟပြီးသုံးသပ်ကိုင်တွယ်ခွင့်ရတော့မည်ဖြစ်သော လိင်စိတ်ကိုအထူးထကြွစေသော၊မွေးမယ်တော်အရင်း၏ အဝတ်မပါ ခန္ဓာ ကိုယ်လေးနှင့်အရှိုက်အဖိုများက သူ့သွေးတွေကိုပြောင်းပြန်စီးနေစေသလားဟုအောင်းမေ့နေရသည်။ သူကတင်းမာတုန်အိစွာနှင့် လှပလှသော မယ်ဖုရား၏နို့ကြီးတွေကို အတန်ကြာမမှိတ်မသုံမျက်စေ့စားပွဲထိုင်သုံးသပ်ရင်း အတွေးစိတ်ကူးများမီးခိုးကြွက်လျှောက်ပွားနေမိခြင်းဖြစ်သည်။

ဒွတ္တဘောင်က မယ်တော်ဘေဒါရီ ၏ ရင်စည်း အဝတ်ကိုဆွဲဖြည်ချ၍ဖွင့်ပြီးနေလေပြီ၊ သူကတလက်စထဲဖြင့် သူမ၏ အပေါ်အင်္ကျီကို၎င်း၊ အောက်ပိုင်းမှဝတ်လဲတော်ထမီကို၎င်း၊ သွက်လက်စွာဖြင့်ဆွဲယူချွတ်ချပြီးဖယ်ရှားလိုက်တော့သည်။ ဘေဒါရီ၏ဝတ်လဲတော်ထမီမှာပျူခေတ်နန်းတွင်းပုံစံအတိုင်း၊တောလမ်းခရီးထွက်လာသည့်အခါ၊ ခါးစည်းမှသိမ်း၍အောက်ပိုးကျိုက်ကျိုက်ထားခြင်းဖြစ်လေရာ၊ အထုံးကိုအားပါပါလေးဖြည်၍ ဆွဲချရုံဖြင့်ကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးပါပြောင်သလင်းခါသွားတော့၏။

ဒွတ္တဘောင်က တဆက်ထဲဆွဲဖြည်ချွတ်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း။ သူ့အာရုံကနို့လုံးကြီးတွေအပေါ်စူးစိုက်နေဆဲဖြစ်သည်။ သူကနို့ကြီးတွေဆီလက်လှမ်း၍ဖမ်းကိုင်ဆုပ်နယ်လိုက်သည်။ နူးညံ့အိစက်သောအထိအတွေ့က ဆီစိမ်လိုက်သောဝါဂွမ်းကဲ့သို့ သူ့လက်တွေကိုပါပျော်အိဝင်သွားသည့်အလားခံစားလိုက်ရသည်။ မယ်တော်ဘေဒါရီ၏နို့သီးခေါင်းလေးတွေကတင်းမာ၍ဖုထွတ်နေပြီဖြစ်ပြီး၊ သူ့လက်ကပုတီးစေ့လေးများကိုကိုင်လိုက်ရသလိုဖြစ်နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ၏အရောင်ကအညိုဖျော့ဖျော့ဖြင့် နုရွနေသည့်အဆင်းပုံရှိ၏။

ဒွတ္တဘောင်က မွေးမယ်တော်၏သူ့ကိုညှို့ယူနေသောသားမြတ်အစုံကိုလေးငါးကြိမ်မျှလက်အရသာခံပြီး ဆုပ်ကိုင်ညှစ်နယ်၍ပွတ်သပ်ပေးနေပြီးမှနောက်ဆုံးတော့၊ သူ့ခေါင်းကိုမိခင်၏ရင်သားရှိရာသို့ငုံ့ချလိုက်ကာ နို့သီးခေါင်းတွေကိုလှမ်းဟပ်၍ကုန်းစို့လိုက်လေတော့သည်။

-------------------------------------------------------

(14)

ရင်စည်းအလွှမ်းကိုစချွတ်ခဲ့ရစဥ်ကပင်ရှက်စိတ်ဖြင့်မျက်လုံးကိုမှိတ်ထားမိသောဘေဒါရီမှာ၊ နို့ကိုကိုင်နယ်ခံနေရရာမှနွေးထွေးသောအာငွေ့နှင့် နှုတ်ခမ်းအထိအတွေ့ကသူမ၏နို့သီးခေါင်းလေးတွေအပေါ်မှာရလိုက်သည်နှင့်၊ သုမ၏နို့တွေအား စို့ပြီဆိုတာကိုသိလိုက်သည်။ သူမကြက်သီးလေးတွေဖျင်းဖျင်းထသွား၏။

ကျွပ်..ကျွပ်..ကျွပ်..ပြွတ်..ပြွတ်..

ဒွတ္တဘောင်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုအသံမြည်အောင်ကုန်းစို့နေရင်း၊ နိုသီးခေါင်းအောက်ခံအညိုဝိုင်းလေးတွေကိုပါလျှာဖြင့်တပါတည်းသိမ်းလျက်ပေးနေသည်။ လက်ကြီးတွေကလည်းရွှေရင်အုံနို့လုံးကြီးတွေကို အိခနဲ၊ ပျိခနဲနေအောင်ညှစ်လျက်ရှိလေသည်။

ပလပ်.. ပလပ်..စွပ်..ကျွပ်..ကျွပ်..

" ဟင်းး. ဟင်းးး ..အင်း. အင်းး..စစ်ရှ်.."

ဘေဒါရီမှာမျက်လုံးကိုမှိတ်လျက်သားကပင်၊ ပါးစပ်လေးဟပြီးတဟင်းဟင်းဖြင့်သားတော်မောင်၏အာငွေ့ပူတိုက်ပေး၊ လျက်ပေးနေသည်ကိုဖီလင်ခံတော့သည်။

ဒွတ္တဘောင်ငယ်စဥ်တုန်းက အခါလည်သားကျော်သည်အထိအမိနို့မပြတ်သေးချေ။ သူမ၏ဤသားမြတ်အစုံဖြင့်သားတော်ကို နို့ချိုတိုက်ကျွေးကာကြီးပြင်းလာအောင်မွေးမြူခဲ့ရဖူးသည်။ ဒီမင်းသားလေးငယ်ငယ်ကနို့အရမ်းဆွဲတာ။ဘေဒါရီက သားငယ်၏ပါးစပ်နုနုလေးဖြင့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေအား ဆွဲပြီးစုပ်စို့နေခဲ့တဲ့ခံစားချက်ကို၊ အခုထိမှတ်မိတွေးယောင်နေမိတုန်းရှိသေးသည်။ နို့စို့ရင်းနို့ပိုကျအောင် ဒွတ္တဘောင်ကလေး၏လက်နုနုလေးများကဆွဲဆွဲပြီးဖိညှစ်နေတဲ့ဖီလင်ကိုရောပေါ့။ ဒင်းကတော့မှတ်မိသည့်ပုံမပေါ်ပါ။

အခုတော့အရွယ်ရောက်နေပြီဖြစ်သော ဒွတ္တဘောင်ကသူမ၏နို့တွေကိုစို့နေပြန်ပြီ။ ဒါပေမယ့်ငယ်စဥ်ကစို့တဲ့အခြေအနေနှင့်လုံးဝကွဲပြားခြားနားနေသည်။ ယခင်ကသူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကြီးထွားလာရန်အတွက်အာဟာရအဖြစ်စို့ခြင်းဖြစ်၍၊ ယခုမှာထိုကြီးထွားလာသောခန္ဓာကိုယ်ကြီးက၊ မိခင်ဖြစ်သူအားကာမဂုဏ်ဖြင့်ပြန်ပြီးသွေးချင်းနှောရန် စိတ်ကြံလျက် တဏှာရာဂစိတ်နှင့်စို့နေခြင်းဖြစ်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူအားသွေးနှောစပ်ယှက်၊ မိတ်ဖက်လိုက်အပ်သော မိန်းမတစ်ယောက်အနေနဲ့သာမြင်၍၊ ကြင်ဖော်မယားတစ်ယောက်အဖြစ်လိင်ချင်းဆက်ဆံရန်အစပျိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။

မကြာမီမှာပင်.. ရင်ကဖြစ်သောသားတော်ကသူမကိုလိုး၍သားမယားအဖြစ်ပြုကျင့်သွတ်သွင်းတော့မှာဖြစ်သည်။ ယခင်ကနို့စို့စဥ်က ကိုင်ညှစ်နေကျဖြစ်သော၊ လက်သေးသေးနုနုလေးသည်၊ ယခုတော့နို့အုံကြီးတွေကိုအရသာခံ၍ ဖျစ်ညှစ်နေသောလက်ကြမ်းကြီးတွေဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။ နုငယ်စဥ်သားငယ်လေးအဖြစ် သူမ၏နို့ကိုကိုင်၍အားရပါးရစို့နေစဥ်က။ သူမကလည်းပီ၏တိစိတ်ကလေးဖြင့်ကြည်နူးစွာဆော့ကစားရင်းဖျစ်ညှစ်ပေးခဲ့ဖူးသောရွေပန်းငေါက်တောက်လေးမှာ ယခုတော့အန္တရာယ်ပေးနိုင်သော ဝါးရင်းတုတ်ကြီးတစ်ချောင်းအလားအပြောင်းလဲကြီးပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အခန့်မသင့်လျှင်မဆန့်မပြဲကွဲသွားနိုင်သည့်ဧရာမလီးကြီးဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။

ဘေဒါရီ၏စိတ်နှလုံးနှင့်အကြောအခြင်များအတွင်းတွင်၊ တဏှာရာဂသွေးတွေတဟုန်ထိုးလျှမ်းလျှမ်းထလာသည်။ သူမက စုံမှိတ်ထားလျက်ရှိသောမျက်လုံးများကို ယခုမှဖွင့်ကြည့်လျက်၊  သူမ၏နို့တွေကိုအားရပါးရစို့နေသောသားတော်ဘုရင်ဒွတ္တဘောင်၏ ကိုယ်ကိုအတင်းကျစ်ကျစ်ဆွဲဖက်ကာ၊ မျက်နှာနားအထိရောက်အောင်ဆွဲတင်လာခဲ့ပြီးနှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍အနမ်းမရစုပ်နမ်းနေစဥ်မှာ၊ လက်တစ်ဘက်ကလည်း သားဘုရင်၏ဝတ်လဲတော်ပုဆိုးကိုလုံးဝဖင်ပြောင်သွားအောင်ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး၊ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသောမက်မောဖွယ်လီးကြီးကိုသူမလက်ထဲပိုင်ပိုင်ဆုပ်၍ဂွင်းထုပေးနေပြန်ပြီ။

" ရှီးးး..အား..မယ်မယ်.."

" အထိတောင်မခံပါလား..သားတော်ရယ်၊ ကောင်းလို့လား.."

" မယ်မယ်ရယ်..၊ သားတော်မယုံချင်ဘူး."

ဒွတ္တဘောင်မှာ သူလုံးဝမမျှော်လင့်ထားခဲ့သည့်သူ့မွေးမယ်တော်ကိုယ်တိုင်၏လက်ဝါးတော်နုနုလေးများဖြင့်၊ သူ့လီးကိုကိုင်ကာအားရပါးရဂွင်းထုပေးခြင်းခံလိုက်ရ၍ အလန့်တကြားသွေးဆိပ်တွေတက်ပြီး မချင့်မရဲဖြင့်အော်ညည်းလိုက်မိလေသည်။

ပြီးတော့သူက၊ သူ့မယ်မယ်နှင့်နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လျှာချင်းလိမ်၍နမ်းနေရာမှမှခွာလိုက်ပြီ၊း သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်၏ လက်ရှိအနေအထားကို ပြန်သုံးသပ်ကြည့်လိုက်မိသည်။မယ်တော်ဆွဲချွတ်ထား၍ သူ၏ခါးဝတ်ပုဆိုးမှာတစ်ဝက်တပျက်ကျွတ်ကာ ဖင်တုံးလုံးကြီးပေါ်နေပြီး၊ တောင်နေသောလီးငေါက်တောက်ကြီးက သူ့မယ်တော်ဘေဒါရီ၏လက်ဆုပ်နုနုလေးထဲတွင်ကိုင်ရက်သားကြီးဖြစ်နေလေသည်။ သူ့မယ်တော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း သူအကုန်ချွတ်ချထားခဲ့လို့ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ဝတ်လစ် စလစ်မယ်ဖြစ်နေ၍၊ နတ်ပြည်မှနတ်ဝတ်တန်ဆာမပါပဲနတ်သက်ကြွေကျလာသောနတ်မိမယ်လေးအလားအထင်မှားမိရသည်။

မယ်တော်ဘေဒါရီ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်၊ အချိုးအဆက်မှာ၊ တင်၊ရင်၊ခါးစသည့်တော်ဝင် ပဒုမ္ပနီမိန်းမတို့ရှိအပ်သည့် အရွယ်အစားအဆက်အပေါက်တို့ဖြင့်ပြေပြစ်လှစွာပြည့်စုံနေလေသည်။ မြင်ရသူယောက်ျားသားတို့၊ မိန်းမောမင်သက်စဖွယ်၊ အတွင်းကျကျအလှတရားများနှင့်ပါတကား။

မယ်မယ်ဖုရား၏တင်လုံးကြီးများသည်ရွှေခိုင်အထုကဲ့သို့ဖြစ်လျက်တင်းတင်းလှလှနှင့်၊ ကြွ၍ရွ၍နေလေသည်။ ပါးလျချပ်ရပ်သောဗိုက်သားလေးများတွင်နက်ရှိုင်းသောချက်တွင်းလေးကမြတ်နိုးစဖွယ်မိန်းမမြတ် တို့၏နိမိတ်ဖြစ်၏။ ငှက်ပျောလုံးပမာကဲ့သို့အရင်းကြီး၍ အဖျားသေးသွယ်၊ တင့်တယ်မျိုးမက တင့်တယ်လှသော ပေါင်တံ၊ ခြေသလုံးနှင့် လက်မောင်းအိုးလေးမျာဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားလေသည်။

ဒွတ္တဘောင်ဘုရင်သည် သူ့မယ်မယ်မိဖုရားကြီးကိုကြည့်၍ သူမမှာရာဂရမ္မက်စိတ်သွေးမျးအစွမ်းကုန်လျှမ်းလျှမ်းတက်၍နေပြီကိုကြည့်ရုံနှင့်သိနေပေပြီ၊သူကမယ်မယ် ဖုရားအားအချိန်ကြာကြာသုံး၍နူးနပ်ပျော့အိအောင်အစွမ်းကုန်ဆွပြီးမှ ကာမပန်းတိုင်ကိုတူပြိုင်ချီရန်စဥ်းစားသေးသော်လည်း၊ မယ်မယ့်ကိုသူကြာကြာနှူးနှပ်မနေအားတော့ပါ။

မယ်မယ့်စိတ်တွေအရမ်းထန်နေပေပြီ။ သူအချိန်ဆွဲနေလို့မဖြစ်တော့၊ မယ်ဖုရားစိတ်ပါနေတုန်း၊ အခွင့်သာအားကောင်းတုန်း၊ မယ်မယ်ဖုရား၏စိတ်ရောကိုယ်ရောနှလုံးသားရောကိုအလျင်အမြန်၊ အပိုင်သိမ်းပိုက်ထားမှဖြစ်ပေတော့မည်။ အခုလတ်တလောမှာ၊ မယ်မယ်ကဘယ်လောက်စိတ်ထန်နေပါစေ။ မူရင်းသားအမိစစ်စစ်စိတ်ကအချိန်မရွေးပြန်ဝင်မလာဘူးလို့မပြောနိုင်ပါ။

ဒါကြောင့်သူက.. မယ်တော်၏ပြေပြေမို့မို့၊ ဝမ်းဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးများကို လျှာဖြင့်တလွှားချင်းအရင်လေးငါးချက်လောက်လျက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှအမွေးထပ်ထပ်မထူမပါးရှိနေသောဆီးခုံသားမို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို၊ အရင်ဖွဖွလေးမနာမကျင်ကုန်း၍ခဲပေးလိုက်သည်။ ဘေဒါရီမှာဝမ်းဗိုက်နှင့်ဆီးခုံမှ လျှာစွမ်းအထိအတွေ့ကြောင့်၊ တဆတ်ဆတ်လေးထွန့်ထွန်လူးသွားသည်။ ဒါကမယ်မယ့်ကိုသူစတော့မည်သတိပေးလိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။

ဒွတ္တဘောင်ကမယ်တော်၏ဝင်းအိနေ၍ဖွံ့ထွားလှသောပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကိုအကျအနဖြဲပြီး လိုးဖို့ရန်အဆင်သင့်၊ ဖားပေါင်စင်းကားကာားလေးပြင်ပေးလိုက်ပြီး၊ သူကပေါင်ကြားမှာအသင့်နေရာယူ၍ ဒူးထောက်ပြီးဝင်လိုက်တော့သည်။

" အို...ဟင့်. ၊ သားတော်.."

သူ့သားတော်လုပ်တော့မည်ဆိုတာသိ၍ မလုပ်ခင်ကပင်သူမ၏အာမေဋိတ်လေးက ကြိုထွက်လာ၏။

" အင်း..မယ်မယ်၊ သားစိတ်တွေမထိမ်းနိုင်တော့ဘူး ချစ်လိုက်တော့မယ်နော်မယ်မယ်နှမ.."

" အွန်းး..ဟွန့်..ဖြေးဖြေးသာသာလုပ်နော် သားမောင်တော်လေး.."

မယ်တော်ဘေဒါရီ၏စောက်ပတ်သည်၊ အရင်လင်မင်းဘုရင်နှစ်ဆက်ရှိခဲ့ငြားသော်လည်း သားတစ်ယောက်သာဖွားမြင်ခဲ့ဖူးပြီး၊ သားဖွားခဲ့သည်မှာလည်းအနှစ်၂၀ကျော်ခဲ့လေပြီ။ ရှေးစာများကဆိုဘိသကဲ့သို့ မိန်းမမြတ်တို့၏နိမိတ်ဗွေအင်္ဂါဖြစ်သောအရေးမထင်၊ အကြားမမြင်ဆိုသကဲ့သို၊ ပိပိရိရိ စိပိတ်လို့နေသောစောက်ဖုတ်လေးကမို့မို့ဖောင်းဖောင်းတြိဂံပုံဆီးခုံလေးပေါ်တွင်၊ မျဥ်းတစ်ကြောင်းစာသာအရာလေးရှိ၏။ သူက မိခင်ကိုကိုင်၍ ဖားပေါင်စင်း လေးဖြဲချပေးလိုက်တော့မှပင်အဖုတ်ဝလေးကခပ်ဟဟဖြစ်သွားကာစောက်စိပြူးပြူးလေးက ကြွက်နားရွက်လေးလိုပြူထွက်လာလေသည်။     

ဒွတ္တဘောင်ကသူ့လီးတော်ကြီး၏ဒစ်ကြီးကိုကိုင်ကာ၊ ဟကြောင်းလေးပေါ်လာသောအခေါင်းဝအရာလေးပေါ်ဖိပြီးအလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်လောက်ဖိဖိပြီးဆွဲလိုက်တော့စောက်ခေါင်းကွဲကြောင်းလေးက၊ တစ်ကြိမ်ထက်တစ်ကြီမ် ပို၍ဟလာကာ၊ တစ်ကြိမ်ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်းစောက်စိဖုလေးကိုခလုတ်တိုက်တိုက်သွားသည်။

" အားဟ်...ဟာ့..သားတော်ရယ်ဘာတွေလုပ်နေတာလည်း.."

ဒွတ္တဘောင်ကလီးကိုစောက်ပတ်နှင့်တေ့၍မျှောဆွဲမဆွဲမီမှာပင် ဘေဒါရီမှာစောက်ရည်ကြည်များကတလိမ့်လိမ့်စိမ့်၍စီးထွက်ကျနေခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဒွတ္တဘောင်မှာလည်းထိုနည်းအတူပင်သူ့မယ်တော်၏လက်နုနုလေးဖြင့်ကွင်းကိုင်ဆောင့်ကလဲကဒစ်ထိပ်မှာတပျိပျိနှင့်အရည်ကြည်လေးတွေကသီးနေပြီးသားဖြစ်သည်။ တစ်ကြိမ်မျှော၍ဖိဆွဲချတိုင်း အရည်နှစ်မျိုးပေါင်းစပ်ပြီး၊ ချွဲပျစ်သောအရည်မျှင်တန်း လေးများတန်းလာလေသည်။ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ဒွတ္တဘောင်ကစောက်ခေါင်းအဟလေးထဲဒစ်ကြီးကိုလက်မဖြင့်ပါကူ၍ဖိချပြီးသွင်းလိုက်ရာတွင် ဗျိကနဲမြည်ပြီးလီးထိပ်ဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်သွားလေပြီ။

" အားးးကျွတ်ကျွတ်..အင့်..သားတော်ရယ်.."

" အားးးရှီးးး..စစ်စ်စ်..အီးးးမယ်တော်. "

အင်္ဂါဇာတ်နှစ်ခုတပြိုင်ထဲထိတွေ့ပေါင်းစပ်၍လီးကစောက်ခေါင်းသားနုနုထဲဝင်သွားသည်နှင့်၊ နှစ်ယောက်သားကျင်စက်နှင့်တို့လိုဓါတ်လိုက်သွားကြလေသည်။ နာကျင်သောဒုက္ခဝေဒနာဓါတ်လိုက်မှုမဟုတ်၊ အကြောအခြင်ထဲအထိစိမ့်တက်သွားအောင်ကောင်းလှသည့်ပီတိနှင့်ယှဥ်သောဖဿဝေဒနာခံစားမှုဖြစ်လေသည်။ ဒွတ္တဘောင်မှာမျက်လုံးအစုံကိုမှိတ်၍လီးထိပ်မှဆိမ့်လှသာအရသာကို စက္ကန့်၂၀မျှငြိမ်ပြီးအရသာခံစားနေ နေသေးသည်။ ပြီးမှသူကဖင်ကြီးကိုကြွ၍စတင်လှုပ်ရှား၏။

ယခု သရေခေတ္တရာပြည်တော်ဝင်သားအမိဖြစ်သော ဒွတ္တဘောင်ဘုရင်မင်းမြတ်နှင့် မယ်တော်ဘေဒါရီမိဖုရားခေါင်ကြီးတို့၏ တော်ဝင်သွေးနှောပွဲကြီးကားစတင်ခဲ့လေပြီ။ တနည်းပြောရလျှင် ရမ္မက်ဆန္ဒများဖြင့်တွယ်တာလျက်စောင့်စားလာခဲ့ရသောသားအမိနှစ်ယောက်အကြား၊ ပထမဆုံးမီးပွင့်က မီးကူး၍မီးတောက်အဖြစ်တောက်လောင်ပြီး၊ ရမ္မက်ကြီးစွာဖြင့်စတင်လိုးမိခဲ့ကြလေပြီကော။         

ဒွတ္တဘောင်သည်ဘုရင်တပါးဖြစ်သည်။ သူ့အတွက် မိဖုရား၊ မောင်းမမိဿံ၊ ကိုယ်လုပ်တော်တို့ကိုခြေတော်တင် ကာမဂုဏ်ဖြင့်ပျော်မွေ့ခြင်းသည် အဆန်းမဟုတ်။ ရင်ခုန်လှုပ်ရှားစရာအယောင်ယောင်အမှားမှားဖြစ်စရာမရှိလှပါ။ သို့သော်သူ့ရင်တွေက၊ ယနေ့မှဒိန်းတလိန်းနတ်ဖမ်း၍ကပြောင်းကပြန်လှုပ်ရှားနေ၏။ အကြောင်းကတော့သူ့ရင်ခွင်အောက်တွင်အဝတ်အစားမပါ၊ တုံးလုံးပက်လက်ကလေးဖြင့်ဖြဲကားကာမှိန်း၍အလိုးခံနေသူမှာ၊ သူလိုးနေကျ၊ မိဖုရား၊ မောင်းမများမဟုတ်ပဲ၊ သူ၏မွေးမယ်တော်အရင်းကြီးဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်တည်း။

သို့သော်သူကတိုင်းပြည်ကိုစီမံအုပ်ချုပ်နေသူဖြစ်ရာ အရာရာကိုတည်ငြိမ်စွာရင်ဆိုင်နိုင်သည်။ သူ့ရင်တွေဗြောင်းဆန်စွာခုန်အောင်စိတ်လှုပ်ရှားနေသော်လည်း ပြာယာခတ်မနေတော့ပဲ၊ စိတ်ငြိမ်အောင်ထိမ်းချုပ်လိုက်နိုင်ပြီး၊ စိတ်အေးလက်အေးပင်လိုးတော့၏။ သို့သော်သူ့အောက်မှသူ့မယ်မယ်၏တုန့်ပြန်မှုကတော့ပူလောင်လှလေသည်။

ဒွတ္တဘောင်သည်မယ်တော်ကိုလှေကြီးထိုးရိုးရိုးပင်လိုးပေးနေလိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင်သူ၏လိုးဆောင့်ချက်များသည်၊ ဖြေးဖြေနှင့်မှန်မှန်သွားနေရာမှတစစနှင့်မြန်လာသွက်လာလေသည်။

ဖောက်..ဖောက်ဖောက်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..

" ဟင်း..အဟင့်..အင်း..ဟင်းးးး..အားးဟ်..သားတော်..သားတော်လီးကြီးကနင့်နင့်နဲနဲရှိလိုက်တာ.."

" အူးးးးး မယ်မယ်.."

တဖတ်ဖတ်နှင့်ပေါင်ခြံအသားစိုင်ချင်းဆောင့်ရိုက်ခတ်သံတွေမြိုင်မြိုင်ကြီးထွက်ပေါ်လာသလို၊ မယ်တော်ဘေဒါရီ၏တင်သားဆိုင်ဖင်ကြီးများက၊ ဘယ်ညာလှုပ်ရမ်း ဘောင်ဘင်ခတ်လာလျက် ကြွကာ ကော့ကာဖြင့်၊ ဆောင့်ချက်တွေကိုအံကျခံလာသည့်အပြင်၊ လိုးကာစတုန်းက သလွန်အခင်းပေါ်တွင်ဘေးချထားသောဆင်စွယ်လိုသွယ်ပြောင်းသောသူမ၏လက်မောင်းနှစ်ဘက်က သူ၏ကျောပြင်ကြီးကိုသိုင်းဖက်လာတော့သည်။

ဒွတ္တဘောင်၏ဆောင့်လိုးချက်များကဆန်ထောင်းသောမောင်းဆုံကြီးလိုဒလစပ်ရိုက်ချက်များဖြင့်သွက်လာရာ၊ ဘေးသို့ဖြဲပြီးကားထားသောဘေဒါရီ၏ပေါင်လုံးကြီးတွေကသားဖြစ်သူ၏ခါးနှင့်ဖင်အပေါ်ကြက်ခြေခတ်ခွထားလျက်ရှိလေပြီ။ သားတော်၏ကြီးမားသောလီးကြီးကြောင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများလိပ်အောင်ပင် ဝင်ထွက်လျက်ရှိသောလိုးချက်များနှင့်အပြိုင်၊ စောက်ခေါင်းထဲမှလည်း လီးကိုအချက်ကျကျညှစ်ညှစ်ပေးနေလေသည်။       

မကြာခင်မှာပဲ တခုန်းဖုန်း၊ တဖန်းဖန်း ဆောင့်ချက်တွေကတရကြမ်းမန်းပြင်းထန်လာတော့သည်။

" အာ့ အာ့ အာ့ အမလေးးးးအားးပြီးပြီ..မယ်မယ်ပြီးပြီ.."

ဘေဒါရီကအသံစာစာလေးနဲ့ညှစ်၍အော်နေသည်။မယ်တော်ဘေဒါရီက၊ ဟင်းခနဲအသံရှည်ကြီးပြုကာသူ့ကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်လိုက်သည်။ သူ့ကျောပြင်သားထဲသို့လက်သည်းထိပ်လေးများနှင့်နှစ်၍ဖိကုတ်ထားလေသည်၊ တစ်ချက် နှစ်ချက်ဆတ်ကာကော့ပြီး ငြိမ်ကျသွားလေတော့၏။သူ့မယ်မယ်မှာ၊ သူကပေးသောကာမပန်းတိုင်ကိုအရဆုပ်ကိုင်ပြီးတက်လှမ်းသွားလေပြီ။

--------------------------------------------------------

(15)

မယ်တော်ဘေဒါရီကတော့ကာမပန်းတိုင်ကိုအရဆုပ်ကိုင်ပြီးတက်လှမ်းသွားလေပြီ။

ပထမဆုံးအကြိမ်မို့လို့ ဒွတ္တဘောင်မှာလည်း စိတ်တွေကတအားထကြွကာ ကာမဆက်ဆံမှုအခြေအနေကိုကြာရှည်စွာတည်ငြိမ်အောင်မထိမ်းထားနိုင်ပါ။ သူ့မယ်မယ်ဖုရား၏ပြင်းထန်တက်ကြွသောအောက်ပေးကောင်းလှသည့်လှုပ်ရှားမှုများ၊ စောက်ဖုတ်ထဲမှညှစ်ပေးသောအားနှင့် စောက်ခေါင်းသား၏နူးညံ့မှုများကြောင့် သူလည်းပြီးချင်လာ၏။

လီးကြောတွေကလည်းတဖျင်းဖျင်းနဲ့တင်းလာနေပြီ။ မာတောင်ရုန်းထနေသောလီးအတွင်းမှပြင်းထန်စွာညှစ်၍ထွက်လာသောတွန်းအားတစ်ခုကိုသူခံစားလိုက်ရသည်။ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းသူထွက်တော့မည်ကိုဒွတ္တဘောင်သိလိုက်သည်။ ဒီပုံစံအတိုင်းဆိုရင် သူ့မယ်ဖုရား၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လရည်တွေညှစ်ချမိတော့မည်။ သူ့အနေဖြင့် မယ်မယ့်ကိုလိုးရတာကိုပင်အားနာလှပေပြီ။ သူ့ကိုမွေးထုတ်ပေးခဲသောစောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ သူ၏သန္ဓေသွေး၊ သုက်မျိုးရည်များကိုညှစ်ချနိုင်လောက်တဲ့အထိ၊သူ့စိတ်ကမရဲသေးပေ။ ရုတ်တရက်ဖြစ်ပေါ်လာသောထိုစိတ်အတွးကြောင့်သူကလီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲမှဆတ်ခနဲဆွဲထုတ်လိုက်ကာဒူးထောင်ထလျက် မယ်မယ်၏ရင်ဘတ်နှင့်ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းသို့ခွလျက်ကြီးရွှေ့လာခဲ့သည်။ ထိုအချိန်ပိုင်းလေးမှာပင်၊ သူ့လရည်တွေကစ၍ဆောင့်ပန်းထွက်လာခဲ့လေပြီ။          

သူကမယ်မယ်မျက်နှာလှလှလေးပေါ်သို့ပန်းချလိုက်ရန်၊ ၁ပထမစိတ်ကူးသေးသော်လည်း။ လရည်တွေကယုတ်ညံ့ညစ်ပတ်သည်ဟုယူဆကာ၊ လေးစားရသောမွေးမယ်တော်၏မျက်နှာပေါ်သို့မပန်းရက်ပေ။ နောက်ဆုံးသူကစိတ်ဆုံးဖြတ်၍ မယ်မယ်၏ လှပတုန်အိသော ရင်သားအစုံနို့လုံးကြီးများပေါ်သို့ပန်းထုတ်ညှစ်ချလိုက်လေတော့သည်။ လရည်ဖြူဖြူတွေက ဘေဒါရီ၏နို့ကြီးတွေအပေါ်သို့၊ အစက်လိုက်စင်၊ အပုံလိုက်ကျသွားစဥ်တွင် သူကမာထန်နေသောလီးကြီးကို၊ မယ်မယ်ဖုရား၏နို့ကြီးတွေအပေါ်တဖျတ်ဖျတ်ရိုက်ရင်း၊ လက်ကျန်လရည်တွေကိုကုန်အောင်ညှစ်ချငပးနေလေသည်။

မယ်တော်မှာတော့အသက်ကိုမောဟိုက်စွာလုရှူနေရရာမှ၊ ရင်အုံကြီးနဲ့နို့လုံးကြီးများနိမ့်ကာမြင့်ကာဖြင့်မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားရင်းငြိမ်နေသည်။ လှပသောနို့အုံဝင်းဝင်းကြီးများပေါ်တွင်သူ၏လရည်ဖြူဖြူများက ထမင်းရည်များသုတ်လိမ်းထားသကဲ့သို့ပေပွထလျက်ရှိလေသည်။ လရည်များညှစ်၍ကုန်သွားသောအခါ ဒွတ္တဘောင်ကမယ်မယ်ကိုယ်ပေါ်တွင်ပင်ကုန်းမှောက်ချပြီးဖက်ထားရင်းအနားယူနေလေသည်။

ဘေဒါရီကဘည်းသားတော်ကိုပြန်၍ ကျစ်ကျစ်ဖက်ထားမိလေ၏။ သားတော်ဒွတ္တဘောင်က သူမ၏သားမြတ်နို့ကြီးတွေအပေါ်ကို လရည်တွေညှစ်ချပြီးပေပွအောင်လုပ်ခြင်းကိုလည်းသူမဘာမှမပြောပါ။ အမှန်တော့ဘေဒါရီက သားတော်ကိုသူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲတွင်ပင်ပြီးစေချင်သည်။ သို့သော်သားတော်ကလီးကိုဆွဲချွတ်ပြီးသူ့နို့ကြီးတွေပေါ်ကိုလာပန်းလိုက်တာကလျပ်တပြက်မြန်လွန််းလှသဖြင့်၊ သူမဟန့်တားချိန်ပင်မရလိုက်ပါ။ သူမအဖို့ဘုရင်၂ဆက်၊ လင်၂ဆက်ပင်၊ ရခဲ့ဘူးပြီးမှတော့၊ သုတ်သွေးသန္ဓေရည်များ၊ သူမ၏ဝမ်းကြာတိုက်အတွင်းသို့ထည့်သွင်းပန်းထုတ်ခံရခြင်းသည်အဆန်းမဟုတ်တော့ပါ။

သူမ၏ဝမ်းမှဖြစ်သောသားတော်က၊ သူမကိုယခုလိုတတိယမြောက်ထင်အဖြစ်ငပါင်းသင်းဆက်ဆံလိုက်ခြင်းကိုလည်း၊ သူမကြည်ဖြူစွာလက်ခံလိုက်ပြီးဖြစ်လေသည်။ သူမ၏လင်ဖြစ်လာမှတော့ သားတော်၏ သုတ်သွေးသန္ဓေရည်တွေကိုခံယူရန်နောက်တွန့်ခြင်းမရှိတော့ပါပေ။ သူ့သားတော်ကသာသူမကိုအားနာရှက်ရွံ့ပြီးယခုလိုအပြင်သို့ထုတ်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်မည်။

ကုန်းဖက်ထားရင်းမှအထွတ်အထိပ်ရောက်သွားခဲ့သောကာမအရသာကိုမှိန်း၍ခံစားနေရာမှ၊ ၂မိနစ်လောက်ကြာရှိပြီးချိန်တွင်၊ ဒွတ္တဘောင်မှာအတန်ငယ်အမောပြေခဲ့လေပြီ။ သူက ခန္ဓာကိုယ်ကိုဝမ်းလျားထိုးလျှောတက်ခဲ့၍ ချစ်မယ်ဖုရားဘေဒါရီ၏နှင်းဆီဖူးငုံနှုတ်ခမ်းအစုံလေးကို ဆွဲစုပ်နမ်းရှုတ်လိုက်ပြန်လေသည်။ မယ်မယ်ဖုရားကလည်းမိန်းမိန်းမောမော၊ တရှိုက်မက်မက်ပင်တုန့်ပြန်နမ်းလာလေသည်။ နမ်းနေရင်းမှချက်ချင်းပင်ဒွတ္တဘာင်၏ လီးတော်ကြီးကပြန်၍မာကြောလာပြန်သည်။

လီးကြီးပြန်လည်ထကြွလာမှုကို နှစ်ယောက်စလုံးကသတိထားမိကြလေသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်၊ ဒွတ္တဘောင်ကိုအထက်သို့အတော်များများရွှေ့တက်ခဲ့ပြီး မယ်တော် ၏မျက်နှာနှင့်နှုတ်ခမ်းများကိုနမ်းရှုပ်နေစဥ်၊ စောနကသုက်ရည်များကိုသားမြတ်နို့အုံကြီးအပေါ်ညှစ်ချရင်းနို့ကြီးတွေကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်နေခဲ့သောလီးကြီးမှာယင်းနေရာတွင်ပင်ရှိနေခဲ့သေးသည်။ ပုံစံက ဒွတ္တဘောင်မှာမယ်မယ့်၏ခါးအထက်ပိုင်းအပေါ်တွင်ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေလျက်ရင်သားနေရာတွင်လီးကြီးကထောက်ထားရက်သားရှိနေသည်။ ထောင်ကြွလာသောဧရာမလီးကြီးကနိုလုံးကြီးများကိုသိသိသာသာကြီးထိုးမိနေသောကြောင့်ပင်တည်း။

တင်းရင်းအိစက်သောနို့လုံးကြီးတွေ၏နူးညံ့သောအထိအတွေ့ကို ဒွတ္တဘောင်၏လီးကကောင်းစွာခံစားမိလေသည်။ လီးကြီးကချက်ချင်းဆိုသလိုပင်၊ သားကောင်နံ့ရသောအမံလိုက်ခွေးလိုမာန်ဖီပြီးထောင်ကြွလာသည်။ သူက မယ်မယ့်နှုတ်ခမ်းမှအနမ်းကိုခွာလိုက်ကာ ခါးပြန်မတ်လိုက်ပြီး၊အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ယခုသူက မယ်မယ်၏ကိုယ်တစ်ပိုင်း ရင်ပုံကြီးအပေါ်ခွထိုင်ရင်သားကြီးဖြစ်နေကာ၊ လီးကြီးက မယ်တော်၏နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးအကြားအမြာင်းထဲတွင်အနေတော်တင်လျက်ရှိသည်။ နို့ကြီးတွေအပေါ်နှင့်ရင်ကြားမြှောင်းကြီးကြားတွင်စောစောကတချီပြီး၍ညှစ်ချထားခဲ့သောလရည်တွေဖြင့်ချော်ချွတ်နေသည်။

သူငုံ့ကြည့်လိုက်၍မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းကိုဒွတ္တဘောင်ကစိတ်ဝင်စားသွားလေသည်။ ဖွေးဥပြီးဖူးထနေသောမယ်မယ့်နို့လုံးကြီးတွေကြားကိုလိုးကြည့်ချင်စိတ်တွေတဖွားဖွားပေါ်လာသည်။ ဒါကြောင့်သူကခွထိုင်ရက်သားမှ ကိုယ်ကိုရှေ့ထိုး နောက်ငင်လှုပ်ပြီးနို့နှစ်လုံးကြားထဲတွင်လီးကိုလျှောတိုက်မျှောထိုးပွတ်ဆွဲရင်းစလိုးလေတော့သည်။ဘေဒါရီကမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ကာ။         

" ဟင်..သားတော်.. အို...ဟင့်၊ ကြည့်စမ်း..မယ်မယ့်နို့ကြီးတွေကိုလိုးပေးနေတာလား။ ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်၊ မယ်မယ်အဲ့ဒီအရသာမခံရတာကြာပြီ။ သားမောင်ငယ်ငယ်တုန်းလောက်ကပဲ၊ သားခမည်းတော်ကလုပ်ပေးခဲ့ဖူးတာ.."

" နို့တွေလိုးတာကမယ်မယ်ကကြိုက်လို့လာ.."

" အင်း..ကြိုက်တာပေါ့အဲဒီခံစားချက်ကလည်းတမျိုး၊ တဘာသာကောင်းတာပဲ..မယ်မယ့်မောင်တော်ဖုရားလေးရဲ့.."

ဒွတ္တဘောင်ကဘာမှပြန်မပြောတော့၊ မယ်မယ်၏ နို့ကြီးတွေကြားထဲကိုအားပါပါမျှောဆွဲ၍လိုးပေးနေရာတဖြည်းဖြည်းအရှိန်ပါ၍ မြန်လာလေသည်။ သူကနို့လုံးမြှောင်းကြီးများကြားထဲအသားချင်း ပြိကနဲ၊ ပြိကနဲ..နှင့်နေအောင်ဖိ ဖိဆွဲနေသည်။ ရင်ကြားနှင့်နို့အုံပေါ်တွင်အံကိုက်တင်နေသော၊ စောစောကညှစ်ချထားသောလရည်များသည်ပျစ်ရာမှကျဲ၍စီးလိမ့်စပြုလာရာ၊ နို့ကြီးတွေပေါ်တွင်စီးကပ်ချော်ချွတ်နေပြီး၊ လီးကနို့ကြီးတွေကိုလိုးနေရာတွင်လျောလျူအောင်အဆီလိမ်းပေးထားသကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်။

ဘေဒါရီမှာအသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း သူမ၏ နို့လုံးကြီးများကလှိုင်းထ၍ဘောင်ဘင်ခတ်လာကာ၊ နို့လုံးတွေကြားထဲတွင် လီးကြီးဝင်ထွက်နေပုံကို ထကြွနေသောရမ္မက်စိတ်တဝက်ဖြင့်၊ မမှိတ်မသုံကြည့်ရှုနေလေသည်။ နို့လုံးကြီးတွေမှာလိုးချက်နှင့်အတူ ခပ်ကြမ်းကြမ်းခါရမ်းလာကာ လီးကြီးကလွတ်ထွက်၊ ကျွံထွက်သွားမည့်ပုံရှိသည်။ ထိုအခြေအနေကိုမြင်သောအခါ၊ ဘေဒါရီကကနို့ကြီး၂လုံးကိုသူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်လို့ လီးကြီးကိုညပ်နေစေရန်ဆွဲစုညှစ်ပေးထားလေသည်။

ဒွတ္တဘောင်မှာလီးကြီးကပိုပြီးတင်းကြပ်လာကာ နို့လိုးရတာကစောက်ဖုတ်လိုးရတာထက်ပိုပြီးအရသာရှိနေသည်။  ဘေဒါရီကလည်းနို့အလိုးခံရတဲ့အရသာကို ပီပီပြင်ပြင်ခံစားလျက်ရှိသည်။ ဒါလောက်ကောင်းသည့်ကာမဆက်ဆံရေးဖီလင်ကိုယခင်သူမတစ်ခါမမှသူမခံစားခဲ့ရဖူးပေ။ ယခုမှသားကဖြစ်သော လင်တော်မောင်က၊ သူမအသက်ကြီးပိုင်းကျတော့မှ၊ အလွန်ကောင်းမွန်သော ကာမဂုဏ်အရသာကို၊တလှပ်လှပ်နေအောင်ပေးဆက်နေပါလား..။ ဒါကြောင့်သူမကနို့ကြီးတွေကိုလက်၂ဘက်ဖြင့် အတင်းဆွဲစု၍ လီးကြီးကိုဆွဲညှပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။         

ဒီပုံစံအတိုင်းဆိုရင် သူ့လရည်တော်တွေအတင်းတွန်းကန်ထွက်လာတော့ပေမည်။ ဒွတ္တဘောင်က နို့ကြီးတွေကိုအတင်းဆွဲစုညှပ်ဖျစ်ပေးနေသော၊မေမေဘေဒါရီ၏ လက်လေး များပုတ်ရင်းအချက်ပေးလိုက်တော့ ဘေဒါရီကလက်ညှစ်အားကိူလျှော့ပေးလိုက်သည်။ ဒီတော့မှလီးကြောတွေအတော်ပြန်ပြေလျော့သွားကာ၊ ထွက်တော့မလိုဖြစ်နေတာကိုအချိန်မီထိမ်းလိုက်နိုင်၍၊ ပုံမှန်ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေးနဲဆက်လိုးနေလိုက်သည်။

မယ်မယ်၏လက်ကလုံးဝလွှတ်လိုက်သေးတာမဟုတ်၊ နို့နှစ်လုံးကိုဖွဖွလေးသာကိုင်၍သားတော်၏လီးကြီးကို၊ နို့မြှောင်းကြီးထဲဆက်ပြီးလျှောထိုးလိုးနေနိုင်ရန်လမ်းကြောင်းပေးပြီးထိမ်းထားလျက်ရှိသေးသည်။ လီးထိပ်ကြီးက နို့လုံးကြီးတွေကိုကျော်ကျော်၍ကျွံထွက်ပြီး အမေဖြစ်သူ၏မေးစိကိုသွားသွားထောက်၍ ထိုးနေသည်။ ဒွတ္တဘောင်ကခွထားသောကိုယ်ကို လျှောထိုးရင်းရှေ့သို့ပိုတိုးလိုက်သည်။ လီးကြီးကနို့လုံးကြီးတွေကြားကလုံးလုံးလျားလျား ကျော်လွန်လာခဲ့ပြီး၊ မေးစေ့လေးကိုပါကျော်ကာ၊ နီစွေးစွေးနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးပြည့်ပြည့်လေးကို၊ လဒစ်ထိပ်ကြီးက တစွပ်စွပ်ထိုးမိနေလေပြီ။ သုံးလေးချက်လောက်မထိတထိထိုးမိပြီးလျှင် ဒွတ္တဘောင်ကလီးထိပ်ကြီးကိုသိသိသာသာပင် မွေးမေ၏စွဲမက်ဖွယ်ပါးစပ်လေး မဟ..တဟ ထဲသို့ဖိထိုးလိုက်သည်။

ဘေဒါရီကသူ့သားလင်တော်မောင်လေး ဘာလိုချင်သည်ကိုသိလိုက်ပြီ။ ပါးစပ်ကိုဟ၍ လီးထိပ်ဒစ်ကြီးဝင်လာတိုင်း၊ လျှာကလေးဖြင့်လှမ်းလှမ်း၍ယက်ပေးနေလိုက်၏။ ယခုဒွတ္တဘောင်မှာ နို့ကြီးတွေကိုလိုးနေရာမှရပ်လိုက်ပြီး သူ့လီးတော်ကြီးကိုမယ်မယ်၏မျက်နှာပေါ်သိုတည့်တည့်သို့ရွှေ့လာခဲ့လိုက်လေပြီ။  မျက်နှာလှလှလေးပေါ်တွင်ဆောင့်ကြောင့်ကြီးခွထိုင်လိုက်ပြီး၊ မွေးမယ်တော်၏ခေါင်းကိုကိုင်၍လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲသို့သွင်းချည်ထုတ်ချည်ပြုကာ၊ လိုးထည့်နေလိုက်လေသည်။ သူမကလည်းပါးစပ်ထဲအပြည့်ဝင်လာသောသားတော်ဘုရင်၏လီးကိုကျေနပ်အားရစွာစုပ်မြိုလိုက်တော့သည်။

ဒွတ္တဘောင်သည်၊ ခဏကြာတော့မှ၊ ပါးစပ်အားလိုးနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး၊ သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုမယ်တော်၏ပေါင်ခွကြားရောက်တဲ့အထိ အောက်ပြန်လျှောဆင်းလာကာ၊ မယ်မယ့်အားကိုင်၍ ပေါင်ကြီးနှစ်ဘက် ဖားပေါင်စင်းကြီးကား၊ စောက်ပတ်ကိုဖြဲခိုင်းပြီးခြေထောက်တွေကို ဘေးတဘက်တချက်ကိုတွန်းတင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ဟပြဲလေးပေါ်လာတဲ့၊ သူ့ကိုဤလောကထဲသို့မွေးထုတ်ဆောင်ယူလာပေးခဲ့သော လမ်းကြောင်းမုခ်ဝကြီးဖြစ်သည့်၊  မယ်တော်မယား၏ အင်္ဂါဇတ်တော်ကြီးဖြစ်သောစောက်ပတ်ဝကြီးကိုကုန်း၍သေချာငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

(အမယ်မင်း..! မယ်မယ့်စောက်ပတ်ကြီးကလှလှချည်လား။ ဒါကြီးလား၊ ငါကိုမွေးထုတ်လာခဲ့တဲ့စောက်ပတ်ကြီး။ ဘယ်လိုပဲကြည့်ကြည့်လိုးချင်စရာကိုကောင်းနေတော့တာပဲ။ အင်း..ငါမှားတယ်။ နန်းတက်ကထဲကတခါထဲဆွဲစိပြီးမိဖုရားခေါင်ကြီးမြှောက်လိုက်ရမှာ။ ကိုယ်ပိုင်သင့်တဲ့ပစ္စည်းကောင်းကြီးကကိုယ့်နားမှာရှိနေတာကို မသိခဲ့ဘူး။ ဘာမဟုတ်တဲ့ဟိုကောင်မတိုင်းပြည်သွားသိမ်းနေရတာနဲ့အချိန်ကုန်သွားတယ်။ နှမြောလိုက်တာ)

ဒါကဒွတ္တဘောင် စိတ်တွင်းအတွေးများဖြစ်သည်။

မယ်မယ်ဖုရား၏စောက်ပတ်ကြီးသည် သူစောစောပိုင်းက၊ ရာဂစိတ်တွေထန်၊ မွှန်ထူပြီးတစ်ချီလိုးခဲ့မိပြီးဖြစ်လို့၊ စောက်ရည်တွေရွှဲထွက်နေကာ စောက်ခေါင်းလေးကဟက်ပဲ့ပဲ့လေးဟနေသည်။ အဲဒါပြီးတော့သူကစောက်ဖုတ်ထဲမှာမပြီးခဲ့ပဲ၊ နို့ကြီးတွေအပေါ်သာညှစ်ချ၍ နို့တွေကိုဆက်လိုးနေခဲ့သည်၊ သူမယ်မယ်ဘေဒါရီကတော့အထွတ်အထိပ်သို့တစ်ကြိမ်ရောက်ခဲ့ပြီးဖြစ်ကာစောက်ခေါင်းထဲမှာတော့၊ ပြီးထားသောကာမရည်များရွှဲအိုင်နေသည်။ မီးတုတ်များ၏ အလင်းရောင်အောက်တွင်စောက်ရည်များကတလက်လက်ဖြင့်တောက်ပနေသည်ကိုသူတွေ့နေရသည်။

စောက်ပတ်ကြီးမှာ လောလောလတ်လတ်တွင်၊ သူ၏ကြီးမားရှည်လျားတုတ်ခိုင်လှသောလီးကြီးဖြင့် တဆုံးလိုးထားခံရသဖြင့်စောက်ခေါင်းဝကိုမြင်နေရသော်လည်း၊ မလိုးရသည့်သာမန်အချိန်များတွင် ပိရိ၊ စိစပ် သေသပ်နေမည်ကိုသိနိုင်သည်။ မယ်မယ်၏မိန်းမအင်္ဂါသည် ဘုရင်၂ဆက်၊ လင်၂ဆက်နှင့်ဆက်ဆံခဲ့ရသော၊ အရွယ်လွန်အိမ်ထောင်သည်မိန်းမအိုနှင့်မတူပါ။ လှပနုနယ်သောအပျိုစင်တစ်ယောက်အလား စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ရုံနှင့်ရင်ခုန်စဖွယ်စိတ်ခံစားမှုကိုပေးနိုင်သေးသည်။

စောက်ပတ်အပြင်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကဖူးဖူးထွတ်ထွတ်လေးတွေဖြစ်ကာမသိမသာလေးဟနေလေသည်။ နှင်းဆီပွင့်ဖတ်ကလေးတွေလိုမလိပ်တလိပ်ထပ်နေသောပန်းရောင်မရင့်တရင့်အလွှာလေးတွေက၊ လျှာဖြင့်ကပ်စုပ်ပြီးလိမ်းသပ်ကစားချင်စဖွယ်ဖြစ်နေလေသည်။

ဒွတ္တဘောင်သည်စိတ်ကအတွေးဆန္ဒဖြစ်ပေါ်ပြီးသည်နှင့်တပြိုင်နက်ထဲလိုလိုပင် သူ့မျက်နှာကမွေးမယ်မယ်၏လှပသောနှင်းဆီပန်းဝတ်လွှာလေးများပေါ်သို့အပ်ချလိုက်ကာသူနှုတ်ခမ်းဖြင့်ဖိကပ်စုပ်ဆွဲလိုက်သည်။ ဖြစ်ပေါ်လာသောစိတ်ထက်ကအပြုအမူကတောင်ပိုမြန်နေသလိုရှိ၏။

" အိုးးး ဟို့..သားးးမောင်တော်အင့်..ဟင့်.အဲဒါကြီးပါးစပ်နဲ့မလုပ်နဲ့လေ..၊ သားတော်ကရှင်ဘုရင်လေ။ ဘုန်းတော်တွေပျောက်ကွယ်ကုန်ပါဦးမယ်..၊ မလုပ်နဲ့လေ..အို..ရှီးး..သားးး.."

ဘေဒါရီက..၊ အသည်းအသန်အလောတကြီး ဟန့်တားသေးသော်လည်းမမီတော့ပါ။ ဒွတ္တဘောင်၏လျှာစောင်းကသူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ထိုးဝင်သွားပြီးခဲ့လေပြီ။ သူကမယ်ဖုရား၏စောက်ခေါင်းနီရဲရဲလေးကိုဖြဲဟကာ လျှာဖျားလေးနဲ့အတွင်းကိုပတ်မွှေ့နေသည်။ ပြီးတော့ လျှာဖျားလေးကိုပြန်ကော့၍ စောက်စိဖုချွန်းချွန်းလေးကိုကော်တင်ပြီးလျှာဖြင့်လိမ်းရင်း၊ တပါထဲကပ်၍တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်ဆွဲစုပ်လိုက်သည်တွင် ဘေဒါရီမှာကော့ပျံတက်သွားတော့သည်။ သားတော်ကိုတားလို့လည်းမမီတော့၊ လျှာအရသာကလည်းထွန့်ထွန့်လူးအောင်ကောင်းလွန်းရကား၊ ဘာမှဆက်ပြောမနေတော့ပဲမှိန်းခံနေရင်း၊ စောက်ဖုတ်ကိုသူ့သားတော်မျက်နှာဆီသို့ကပ်နေစေရန်ကော့ကော့တင်ပေးနေမိသည်။

ဒွတ္တဘောင်သည် သူ ဤလူ့ဘောင်လောကကြီးထဲသို့ဝင်ရောက်လာရာလမ်းကြောင်းဝကြီးကို၊ လက်အကူအညီကိုပါယူ၍အနီးကပ်ဖြဲရဲကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ရင်တွေမတရားကြီးခုန်၍စည်းချက်မမှန်ချင်တော့။ သူ့တကိုယ်လုံးမှ ရာဂခိုးတွေတလူလူထလျက်မယ်တော်၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုတစ်လွှာခြင်းခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာပြီး မှုတ်နေလေတော့သတည်း။

-------------------------------------------------------

အပိုင်း (၄) ဆက်ရန် >>>>>