တစ်ခန်းရပ် ၀တ္ထုတိုများ အမှတ် (၁၁)

တစ်ခန်းရပ် ၀တ္ထုတိုများ  အမှတ် (၁၁)

ရေးသားသူ အစုံ (တခန်းရပ်ဇာတ်လမ်းများ)

မွန်မဖင်လိုးခဲ့တဲ့ည

writeer by Johnny-Linn35

ရိုင်း( dark)

ကျွန်တော်က မှောင်ခိုပစ္စည်းတွေကုန်ကူးတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ပါတယ်။ မှောင်ခိုကူးတယ်ဆိုပြီး အထင်မသေးနဲ့ဗျ ဟိုးရှေးခေတ်ကလို တောကြိုအုံကြားကနေ သယ်ရတာမဟုတ်ဘူး ကားနဲ့လမ်းမကြီးကနေ ရေခင်းပြီးသယ်တာ။ 

ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ ဂိတ်တွေကို လာဘ်ထိုးပြီး မှောင်ခိုပစ္စည်းတွေသယ်တာပေါ့ဗျာ။ တစ်လတစ်လ အနဲဆုံး လေးခေါက်တော့ အတက်အဆင်းလုပ်ရတယ်။ အိမ်မှာနေချိန်သိပ်မရှိဘူးပေါ့ဗျာ မှောင်ခိုပစ္စည်းတွေသယ်တဲ့နည်းကိုအတိအကျပြောပြရရင် လမ်းကြောင်းပိတ်မှာဆိုးလို့မပြောပြတော့ဘူး လိုရင်းပဲဆက်ရအောင်။ 

ဒီလိုဗျ ။ ကျုပ်ကမှောင်ခိုကူးတာဆိုတော့ ငွေရွှင်တယ် ။ ငွေကိုရေလိုသုံးနိုင်တယ်ပေါ့ဗျာ ။ နောက်ပြီး မိန်းမလဲ ဝါသနာပါတော့ ရောက်ရာအရပ်မှာ လိုက်စားတာပေါ့။ လိုးရတာအကောင်းဆုံးက မွန်မ၊ကရင်မနဲ့ ရှမ်းမဗျ ။အဲ့လိုစော်မျိုးသာချိတ်မိလို့ကတော့ငွေဘယ်လောက်ကုန်ကုန် ရအော်ကြုံးတာ ။ ပေးရတဲ့ငွေနဲ့လဲတန်တယ်။ ဘာလို့လဲဆို‌တော့ အဲ့လိုစော်မျိုးက နဂိုအထန်ဗျ သူတို့ကိုကခံချင်နေတာ ။ ကျုပ်သူငယ်ချင်းတွေဆိုရင် မွန်မစောက်ဖုတ်သုံးခါလုပ်ဆိုပြီး စာတောင်ချိုးထားသေးတယ်။

ကျုပ်ကတော့ စောက်ဖုတ်ထက် ဖင်ကို ပိုပြီးအားသာတယ် ။ လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်ရရင် လီးကြောတစ်ထောင်စိမ့်နေအောင်ကောင်းတာဗျို့ ။ ပထမတုန်းကကျုပ်ပြောခဲ့တာ ဖာသည်တွေကိုပြောတာဗျ ။

အခု ပြောပြမယ့်အကြောင်းက ဖာမဟုတ်တဲ့ မွန်မဖင်ကိုအသေလိုးခဲ့ရတဲ့အကြောင်းပေါ့ဗျာ။

~~~~~~

တွေ့ပုံကတော့ ဒီလို ။

ကျုပ်မြဝတီကိုဆင်းဖို့ ရန်ကုန်ကနေကားစီးလာတာကနေစရမှာပဲ ။ ကျုပ်ထိုင်တဲ့ထိုင်ခုံရဲ့မျက်စောင်းထိုးလောက်မှာ အသက်သုံးဆယ်လောက်ရှိမယ့် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ထိုင်နေတာဗျ ။ အသားအရည်နဲ့ ဘော်ဒီကိုကြည့်တာနဲ့ မွန်မမှန်းသိသာတယ် ။ အသားကဖြူဖြူ ဘော်ဒီကတောင့်တောင့် အရပ်ကအရှည်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် သူ့ဟာနဲ့သူတော့ လိုက်သားဗျ ။

ကျုပ်လဲ သူ့ကိုမျက်စေ့အစာကျွေးနေတာပေါ့ ။လမ်းတစ်ဝက်ထမင်းစားနားတဲ့အချိန်မှာ လှုပ်ရှားဖို့ဂွင်တွေ့လိုက်တယ် ။တစ်လမ်းလုံးဖုံးသုံးလာမှ‌တော့ ဖုန်းအားကုန်ပြီလေ ။ အားသွင်းဖို့လိုက်ရှာပေမယ့် ကားမှာမပါတော့ ထမင်းဆိုင်မှာသူကသွင်းဖို့လုပ်တယ် ။ ဒါပေမယ့် အားကဘယ်လောက်ခံမှာမို့လို့လဲ ခနပေါ့။ ကျုပ်လဲ အနားကပ်ပြီး ပါဝါဘန့်ကိုပေးလိုက်တယ်။ 

ပြုံးပြပြီးတော့ ယူသွားတယ် ။ ဒီလိုနဲ့ တောင်ပေါ်တက်ပြီး တော်တော်ကြာတော့ ကားလမ်းမှာပြသနာတက်ရောဗျို့ ။ မြေပြိုပြီး ကားကိုပါနဲနဲထိသွားတယ် ။ ညကလဲမိုးချုပ်နေပြီဆိုတော့ လမ်းပေါ်ဆင်းအိပ်ရတာပေါ့ဗျာ။ သူကလဲ သူ့ကောင်လေးနဲ့ဖုန်းထဲက‌နေရန်ဖြစ်နေတာလားမသိဘူး ။ နှုတ်ခမ်းဆူလိုက် တောက်ခေါက်လိုက်နဲ့ ကျွန်တော်ကသူ့အနားကပ်ပြီး

" ညီမ... အကို့ ပါဝါဘန့်ပြန်ယူလို့ရပြီလား ဖုန်းအားလေးသွင်းချင်လို့..."

" အော် အကို ရပါတယ်.. ယူပါ့... ဆောတီးနော် ညီမမေ့သွားလို့..."

" ရပါတယ်ဗျာ... ဒါနဲ့လမ်းမှာညအိပ်ရမှာဆိုတော့အဆင်ပြေပါ့မလား... ကားပေါ်မှာအိပ်ရင်ခြင်ကိုက်မယ်ထင်တယ်... လမ်းပေါ်မှာဆို မီးဖိုထားလို့ရတယ်ဆိုတော့ ခြင်ကိုက်သက်သာမယ်..."

ကောင်မလေးကငြင်းတယ်ဗျ ။ သူ့ကကားပေါ်မှာပဲအိပ်မယ် တဲ့ ။ ဒါနဲ့ကျုပ်လဲ လမ်းပေါ်ဆင်းပြီး ကားနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ တစ်ယောက်ထဲမီးဖိုလိုက်တယ် ။ ခေတ်ကာလကသိပ်မကောင်းတော့ ကိုယ့်လူနဲ့ကိုယ်ပဲနေကြတာများတယ်လေ ။ ကျုပ်ကတစ်ခြားလူတွေနဲ့မရောပဲ သီးသန့် တမင်နေလိုက်တာပါ ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ နောက်တစ်နာရီလောက်မှာ ကောင်မလေး ဆင်းလာပါလေရောလား ။ မဆင်းလို့လဲမဖြစ်တော့ဘူး ။ သူ့ရဲ့ခြေထောက်တွေလက်တွေနဲ့လည်ပင်းမှာပါ ခြင်ကိုက်ဖုတွေများနေပြီလေဗျာ ။ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ ကျုပ်စီရောက်လာတာပဲ။

" လာ ညီမ ထိုင်... ခြင်ကိုက်ပါတယ်လို့ အကိုပြောသားပဲ..."

" ဟုတ်ပါ့အကိုရယ် ဘယ်လိုမှနေလို့မရအောင်ကိုက်လို့ဆင်းလာတာ ..."

" ရော့ ဒီလိမ်းဆေးလေးလိမ်းလိုက်... ခြင်ကိုက်တာသက်သာတယ်..."

ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်တို့ နှစ်ယောက် မီးပုံဘေးမှာ တစ်ညတာ နားလိုက်ရတာပေါ့ဗျာ ။ ခင်များတို့ထင်သလို တောထဲမှာ မလိုးကြပါဘူး ။ ကျုပ်က လိုးရင် အင်နဲ့အားနဲ့လိုးတာဆိုတော့ လူများတဲ့နေရာမှာမလိုးတက်ဘူးဗျ ။ အဲ့ဒါကြောင့်မို့ ဖင်လိုးတဲ့အခန်းရောက်အောင်ခနစောင့်ဦးဗျို့။

မအိပ်ခင်စကားတွေပြောမိတာဆိုတော့ သူနဲ့သူ့ကောင်လေးရန်ဖြစ်တဲ့ကိစ္စကိုသိလိုက်ရတယ် ။ သူကလဲ ကျုပ်ကိုယုံပြီထင်ပါတယ် ။ အကုန်ပြောပြတာဗျို့ ။ သူ့ကောင်လေးက မြဝတီမှာနောက်ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တွဲနေတာတဲ့ ။ အဲ့ဒါကိုသူကအမိလာဖမ်းတာ ။ အသိလဲမရှိ အပေါင်းအသင်းလဲမရှိပဲနဲ့တက်လာရဲတဲ့သတ္တိကိုတော့လေးစားမိတယ်။ 

ဒီလိုနဲ့မြဝတီရောက်ရော ကျုပ်တည်းနေကြဟော်တည်ကိုသွားမလို့ ဆိုင်ကယ်ငှားတော့ သူလဲ အခန်းတစ်ခန်းငှားမယ်ဆိုတာနဲ့ အတူတူသွားကြရောဗျို့။

သူ့အခန်းကတော့ရိုးရိုးအခန်းပဲ ။ ရေချိုးခန်းအိမ်သာပါတယ်ဆိုယုံပေါ့ ။ ကျုပ်ကတော့ ရှယ်အခန်းတမင်ယူလိုက်တယ် ။ ဝရန်တာရော ရေချိုးကန်ရော ရှယ်ပေါ့ဗျာ။

ကျုပ်တို့ရောက်တော့ ညနေစောင်းပြီဗျ ။ ဒါနဲ့ ကျုပ်အသိတစ်ယောက်စီကနေဆိုင်ကယ်ငှားပြီး သူ့ကောင်လေးနေတဲ့နေရာကိုလိုက်ရှာကြတယ် ။ ပတ်မောင်းတာပေ။ ါ့သိတယ်မှတ်လား ။ ကောင်မလေးကအနောက်ကထိုင်နေမှတော့ ဆီကုန်ချင်သလောက်ကုန်ပါစေ ပတ်မောင်းတာ ။ တစ်နေရာလဲရောက်ရော သူ့ကောင်လေးက ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို တင်ပြီး မောင်းသွားတာတွေ့လိုက်ရတယ် ။ လိုက်လိုက် ဆိုတာနဲ့ ကျုပ်လဲ လိုက်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မျက်ခြေဖျက်လိုက်တယ်ဗျ ။ ကျုပ်ဆင်တဲ့ဂွင်ရှိတော့ တစ်ညထဲနဲ့ ကိစ္စပျက်လို့မဖြစ်ဘူးလေ ။ သူက သူ့ဘဲကိုဖုန်းဆက်းပြီး ခေါ်မယ်လုပ်နေလို့ စကားကိုလှည့်ပတ်ပြောရသေးတယ်။

“ ညီမရယ် ညီမဘဲကိုအခုချိန်ခေါ်ရင် လက်ပူးလက်ကြပ်မမိဘူး ဘာညာပေါ့ ” 

တိုတိုပြောရရင် သူလဲတော်တော်ဒေါသထွက်နေတဲ့ပုံပဲ ။ ဒါနဲ့ချော့ပြီး ဟော်တည်ပြန်ခေါ်လာရတယ် ။ ညစာစားဖို့အချိန်ရောက်တော့ တံခါးလာခေါက်တယ်ဗျ ။ ဒါနဲ့ အပြင်ထွက်ပြီးစားတာပေါ့လေ ။ စကပ်ကအကြပ်အတိုနဲ့ ပေါင်ဖွေးဖွေးကိုထင်းနေတာပဲဗျို့ ။ ကျုပ်လဲ အရက်နဲနဲသောက်ဖို့ခွင့်တောင်းတော့ သူလဲ ဝိုင်သောက်မယ်ဆိုတာနဲ့ မှာပေးလိုက်ရတယ်။ ဝိုင်တစ်ပုလင်းကုန်တော့ ထပ်သောက်မယ်လုပ်တာကြောင့် ဘားတစ်ခုကိုခေါ်သွားလိုက်တယ် ။ သီချင်းကမြူးမြူး ဝိုင်တွေတစ်လုံးပြီးတစ်လုံးသောက်နေတာဗျ။

ကျုပ်ကအရက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းသောက်ပြီး ဆင်ကြံကြံနေပြီလဲ ကာမစိတိကြွဆေးကို နဲနဲယူပြီး သူသောက်မယ့် ဝိုင်ထဲရောထားလိုက်ပြီး စောင့်ကြည့်နေလိုက်တယ်။  သိပ်မကြာပါဘူး ကောင်မလေးကပိုးမြူးလာတယ်ထင်ရတယ် ။ တကယ်က စိတ်ကြွနေပြီလေ ကျုပ်လဲ သူ့လည်တိုင်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့အသာလေးကိုင်လိုက်တာ ကြက်သီးတွေတဖြန်းဖြန်းထလာတာတွေ့လိုက်ရတယ် ။

ကောင်မလေးက တွန့်သွားပြီး

" အကို... ဝိုင်ကပျော့တယ်..? အရက်သောက်မယ်အကိုရာ ပြီးရင်အခန်းပြန်မယ်..."

" သောက်ကွာ... အကိုလဲတစ်ယောက်ထဲသောက်ရတာမကုန်ဘူးဖြစ်နေလို့စိတ်ညစ်နေတာ ချ..."

ဒီလိုနဲ့ သူတစ်ခွက် ကိုယ်တစ်ခွက် ချရင်း မှာထားတဲ့အရက်နဲ့ အမြည်းတွေကုန်ပါရော ။ ဆိုင်ကလဲ ပိတ်တော့မှာဆိုတော့ နောက်ထပ်အရက်နဲ့အမြည်းဝယ်ပြီး ဟော်တည်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ သူ့အခန်းအရှေ့ရောက်တော့ သောက်ဦးမလားဆိုပြီးမေးတာ ရီဝေဝေမျက်နှာနဲ့သောက်မယ်တဲ့။  ဒီလိုနဲ့ကျုပ်အခန်းထဲရောက်တာပေါ့ဗျာ။  မပိုင်ဘူးလား။

အရက်သောက်ရင်းနဲ့ သူပြောတဲ့စကားတွေက တဖြည်းဖြည်း sex ဖက်ကိုရောက်လာတယ် ။ ဆေးစွမ်းကပြပြီလေဗျာ ။ သူ့ကောင်လေးက တခြားကောင်မလေးနဲ့ ဒီအချိန်ဆို ဘာလုပ်နေပြီလဲ ဆိုပြီးမေးတာနဲ့ ကျုပ်ကလဲ မသိဘူး ဆိုပြီးဖြေတာ ကျုပ်ကို လှောင်ပြုံးပြုံးပြီး

" အဲ့ကောင်နဲ့ကောင်မ လိုးနေပြီနေမှာပေါ့အကိုရ... လိုးနေလို့ညီမကိုမေ့နေတာနေမယ်..."

" ဟုတ်ပါ့မလား ညီမကလဲ..."

" အကိုပဲ စဉ်းစားကြည့်လေ... ခုနကဆိုင်ကယ်နဲ့သွားတာဆိုတော့ ဟော်တည်သွားတာပဲဖြစ်ရမယ်..."

ကျုပ်လဲ အသာပြုံးပြီး

" ပြောမရဘူးနော်ညီမ... ဘေးအခန်းရောက်နေရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..."

" ဟုတ်တယ်နော် ညီမတို့ဘေးအခန်းများရောက်နေမလား မသိဘူး ချောင်းနားထောင်ကြည့်ဦးမယ်...

ကလေးလိုခုန်ထပြီး နံရံကိုနားနဲ့ကပ်ပြီးနားထောင်သေးတယ်။

" အကို လာနားထောင်ကြည့်... အသံတိုးတိုးလေးကြားတယ်..."

တကယ်လဲ ကြားရတယ်ဗျ ။ ဘေးအခန်းကစုံတွဲ အပြီကဲနေတာနေမယ် ။ ဖာပဲချတာလားစုံတွဲလားတော့မသိဘူး ။ အသံကတိုးတိုးပဲကြားရတယ်။ ဒါပေမယ် တဖက်ဖက်နဲ့လိုးနေမှန်းတော့သိသာပါတယ်။

" အကို... လိုးလို့ထွက်တဲ့အသံမဟုတ်လား..."

" အင်း ဟုတ်မယ်ညီမ... တဖက်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ အဲ့ဒါပဲဖြစ်မှာ..."

" ညီမကောင်လေးများဖြစ်‌နေမလား..."

" မဟုတ်လောက်ပါဘူးကွာ စိတ်ထဲမထားပါနဲ့... ကဲကဲ အရက်လက်ကျန်သောက်လိုက် ပြီးရင်အိပ်တော့..."

" မအိပ်ချင်သေးဘူးအကိုရာ ခနနားထောင်ဦးမယ်... သူတို့စကားပြောရင် နာမည်လေးဘာလေးများကြားရမလားပေါ့..."

ကောင်မလေးက နံရံကိုနားနဲ့ကပ်ပြီးနားထောင်နေတယ်ဗျ။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ အနောက်ကနေအသာလိုက်သွားတာပေါ့ ။ ရေချိုးခန်းနံရံကနေ အသံသဲ့သဲ့ကြားနေရတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ကွာ စီးနေတာပဲ..."

မိန်းမတစ်ယာက်ရဲ့ညီးတွားသံနဲ့အတူ ‌ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ အားရကျေနပ်တဲ့အသံပါကြားနေရတယ်။

" အဲ့ဒါညီမဘဲရဲ့အသံလား..."

" မဟုတ်ဘူးအကို တော်ပါသေးရဲ့..."

သူကနားတစ်ဖက်ကိုကပ်ပြီးထပ်နားထောင်နေသေးတယ် ။ လက်ကအရက်ခွက်ကိုသောက်လိုက် နားထောင်လိုက်နဲ့

" ညီမ နားထောင်ဦးမလို့လား..."

" ဟီး... ဟီး.. ကြုံရခဲတယ်လေ အကိုရာ ဖင်ချနေတာတဲ့..."

" ဟားဟား ဖြစ်ရမယ်... လာပါကွာ ဖင်ချတာများ သေသေချာချာရိုက်ထားတဲ့ video တွေရှိတယ်..."

" ဟင် မြန်မာလား..."

" ကိုယ်တိုင်ရိုက် hd ပြမှာ..."

" ဟင် အကိုကလဲ..."

ကျုပ်ကကောင်မလေးကိုလက်ဆွဲပြီး ဆိုဖာမှာထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ဖုန်းနဲ့ tv နဲ့ကိုချိတ်ပြီး video တစ်ပုဒ်ကို ဖွင့်ပြလိုက်တယ် ။ ကျုပ်နဲ့ဖာတစ်ယောက် လိုးထားတဲ့ videoဗျ ဖင်တစ်လှည် စောက်ဖုတ်တစ်လှည့်လိုးထားတာ။         

အခန်းမီးကိုမှိတ်လိုက်တော့ မှောင်သွားတယ် tv ထဲမှာတော့ ဖာသည်မက ကျုပ်လီးကိုစုပ်နေတဲ့အခန်းပေါ့ဗျာ။

" အဲ့ဒါအကို့ဟာကြီးလား..."

" အင်းလေ ..."

" အကြီးကြီးပဲနော်..."

" ကြီးလို့လားညီမရဲ့..."

" ကြီးတာပေါ့အကိုရ ကြီးလဲကြီးတယ် ရှည်လဲရှည်တယ်..."

Tv ထဲကကျုပ်က စပက်ကိုတဖုန်းဖုန်းလိုးတဲ့အချိန် သူ့ရဲ့အသက်ရှူသံတွေက တဖြည်းဖြည်းပြင်းထန်လာတာကြားနေရတယ်။

ဆေးအစွမ်းကလဲ အစွမ်းကုန်ပြနေပြီထင်ပါတယ် ။ သူ့စကပ်ကိုသူကိုယ်တိုင်ပွတ်နေတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျုပ်လဲ အသာလေးကြည့်နေမိတယ် ။ tv ထဲကကျုပ်က ဖင်လိုး‌တဲ့အခန်းလဲရောက်ရော ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ သူက လုံးဝငြိမ်ကျသွားခဲ့ပြီ။  ဒါနဲ့ကျုပ်လဲ သူ့ကျောကုန်းဘက်ကို လက်အသာထည့်ပြီး အရှေ့ကိုကိုင်းလိုက်တော့ အလိုက်သင့်ပါလာတယ် ။ ဒါနဲ့ကျုပ်လဲ ရမ္မက်ထန်တဲ့အသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“ အကို့လီးတောင်နေပြီညီမရယ် ညီမဖင်ကိုလိုးချင်တယ်..."

“ ရှင် ဖြစ်..ဖြစ်ပါ့မလား..." 

" ကုန်းလိုက်စမ်းပါညီမရာ အကိုလိုးချင်လာပြီ..."

သာမန်အချိန်ဆိုရင်တော့ ပါးရိုက်ခံရမယ့်အကွက်ဗျ ။ အခုက ဆေးရောအရက်ရောဆိုတော့ ပြသနာသိပ်မရှိဘူး။ သူက ဆိုဖာပေါ်မှာတင်ကုန်းပေးတယ်ဗျ ။ သူ့ရဲ့ပုံစံက ကျုပ်လုပ်သမျှငြိမ်ခံမယ့်ပုံမျိုးပဲ ။ ဒါနဲ့အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ကုန်းပေးထားတဲ့အနောက်မှာထိုင်ချပြီး ကျုပ်လက်ညှိုးနဲ့ စပက်အကွဲကြောင်းကိုပွတ်ဆွဲလိုက်တာ အားပါးပါး စောက်ရည်က ရွှဲစိုနေပြီ ။ ကျုပ်လဲ သူ့ရဲ့ဖင်ကိုလက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး အတွင်းခံပေါ်ကနေ လျှာနဲ့ကောက်ယက်ပစ်လိုက်တယ်။

" အား.. အကို... ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..."

ကျုပ်ကဘာမှပြန်မပြောပဲလုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံကိုချွတိပြီး ကောင်းကောင်းဘာဂျာပေးတော့တာပေါ့ ။ အခန်းထဲမှာလဲ ညီးတွားသံတွေဆူညံနေခဲ့ပြီ ။ လှလိုက်တဲ့ဖင်ကြီးပါဗျာ ။ အရမ်းလဲမကြီး အရမ်းလဲမသေးပဲနဲ့အနေတော်ဆိုက်ဆိုတော့ ကျုပ်အကြိုက်ပေါ့ ။ စောက်ပက်ကလဲ မပြဲသေးဘူး စေ့နေသေးတယ် ။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကတော့ညှာမယ့်ကောင်မှမဟုတ်တာ အရည်ရွှဲနေလို့ကတော့ အသေလိုးပြီးသားပဲ။

" ဟင့် အကို... စောက်ပက်ကိုမလိုးပါနဲ့နော် ဖင်ပဲလိုးပါ..."

ကောင်မလေးက သူ့စောက်ပက်ကိုအလိုးမခံဘူးဗျ ။ ကျုပ်လီးကြီးနဲ့လိုးလိုက်ရင် စောက်ပက်ကျယ်သွားမှာဆိုးလို့ထင်ပါတယ် ။ ဖင်ပဲလိုးခိုင်းတယ် ။ကျုပ်ရင်ထဲအပျော်ဆို့သွားတယ်ဗျို့ ။ ဖင်လိုးတာက ကျုပ်အကြိုက်ပဲလေ ။ ဒါနဲ့ ခရီးဆောင်အိတ်ထဲမှာအသင့်ဆောင်ထားတဲ့ဂျယ်ဘူးကို ထုတ်ပြီး လီးတစ်ခုလုံးရွှဲနေအောင်လိမ်းလိုက်တယ်။  ဖင်အဝကိုလဲ လိမ်းရတာပေါ့ ပြီးမှ ကျုပ်ဒစ်ကြီးနဲ့ ဖင်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။

သူကလဲမခေဘူးဗျ အံကြိတ်ပြီး ဆိုဖာကို လက်နဲ့ထောက်ထားတယ်။ ကျုပ်ရဲ့ဒစ်ကြီးတဖြည်းဖြည်းဝင်တာနဲ့ တအားအား အော်တော့တာပဲ ။ မအော်ပဲနေနိုင်မလားဗျာ ကျုပ်ရဲ့ဒစ်ကတင် ဓါတ်ခဲအကြီးစားလောက်ရှိတာကို ။ ကျုပ်လဲ အံကြိတ်ပြီး ဖိသွင်းတယ် ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ကြီးဗျာ ။ တလုံးတခဲနဲ့ စီးပိုင်နေတာပဲ ဒစ်ဝင်မှ သူလဲ ခံနိုင်သွားတယ်ထင်တယ် ။ ကျုပ်ကိုလည်ပြန်လှည့်ကြည့်တယ် ။

ကျုပ်လဲအံကိုကြိတ် အားကုန်သုံးပြီး စီးပိုင်နေတဲ့ဖင်ကို စလိုးတော့တာပေါ့ ။ ဖင်ကြီးတွေကိုလက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးဆောင့်တာ တဖက်ဖက်နဲ့နေတာပဲ ။ လီးကရှည်တော့ တံဆို့ထိုးသလိုဖြစ်နေတာပေါ့ဗျာ ။ ကောင်မလေးရဲ့အဝတ်အစားတွေက အဲ့အချိန်ထိ မချွတ်ရသေးဘူးဗျ ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပဲချွတ်ထားတာ ။

ကျုပ်လဲ ခွေးလိုးလိုးနေရာကနေ သူ့နို့တွေကိုလှမ်းဆွဲပြီးဆောင့်လိုးတယ်။ ဂျယ်သာမသုံးရင် လီးတဆုံးဝင်မှာတောင်မဟုတ်ဘူးထင်တယ် ။ ကျုပ်ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေမြန်လာလေလေ သူကလဲ ဖီးလ်တက်လာပြီး ပြန်ဆောင့်ပေးသေးတာဗျ ။ တကယ်ထန်တဲ့မွန်မပါဗျ။ ာ ကျုပ်လီးတဆုံးဝင်တာတောင် အံကြိတ်ခံပြီး ပြန်ဆောင့်နေတာ တကယ့်နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပါပဲ ။

ခနကြာတော့ ကျုပ်လဲမောလာလို့ ရပ်လိုက်တယ် ။ သူကလဲ အလိုက်သိတယ်ဗျ ။ ကျုပ်ကိုထိုင်ခိုင်းပြီး သူကအပေါ်ကတလှည့်နေတယ် ။ ဖင်ထဲကလီးမကျွတ်အောင်ထိန်းပြီး ပြန်ဆောင့်ပြန်ရောဗျို့ ။

" အား... အား... ကောင်းလိုက်တာ အင့်... အင့်..."

သူက တအားအားနဲ့အော်ပြီးဆောင့်တာဗျ ကျုပ်လဲ ဖင်တွေကိုထိန်းပြီး ပြန်ကော့လိုးပေးနေလိုက်တယ်။

“ အား... အာ... ကောင်းတယ်... အာ့..."

ကျုပ်လဲ ဖင်ကြီးကိုတဖြောင်းဖြောင်းရိုက်တော့တာပဲ။

" ဖြောင်း... အား...ဖြောင်း...အား... ကောင်းလားကောင်မ ဖင်ယွတဲ့ကောင်မ ကောင်းလား...ငါ့လီးကိုကြိုက်လား..."

" အား... အား...ကြိုက်တယ် အဲ့လီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်တယ်...အဲ့လိုလိုးတာခံချင်‌နေတာ... ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးပါအကို..."

" အွန်း… အွန်း...အွန်း...အွန်း...ဖြန်း"

" အား...အား... အား..."

" အား... အား... ကောင်းလိုက်တာကွာ ... မွန်မတွေဖင်ကလိုးလို့အကောင်းဆုံးပဲ..."

" ဟင့်... အကို... ညီမစောက်ပက်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးပါဦး... ပြီးတော့မယ်..."

" အထန်မ... ဖင်ခံပြီး ဖီးလ်တက်နေတဲ့ကောင်မ... ကြိုက်လား ငါ့လီးကို..."

" ကြိုက်တယ် အကို... အရမ်းကြိုက်တယ်... ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးပါ..."

ကျုပ်လက်ချောင်းတွေနဲ့စပက်ကို တရစပ်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူက မဆောင့်နိုင်တော့ဘူးဗျ ။ တအားအားနဲ့အော်ပြီး ဖင်ထဲကအသေညှစ်နေတာ ။ ကျုပ်လဲတောင့်ခံရတာပေါ့ ။ မဟုတ်ရင် လရည်ထွက်သွားနိုင်တယ်လေ။ စပက်ထဲကအရည်တွေရွှဲထွက်လာတာနဲ့ သူ့ကို ထခိုင်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။

သေသေချာချာနေရာပြင်ပေးပြီး ဖင်ထောင်ကုန်းခိုင်းလိုက်တော့ သူကလဲ သေသေချာချာကုန်းပေးတယ်ဗျ။ ကျုပ်ကအပေါ်ကနေခွပြီး ဖင်ကိုဆောင့်ဆောင့်လိုးတယ်။  ဖာသည်ထက်အဆတစ်ရာလောက်လိုးလို့ကောင်းတာဗျာ ။ ကျုပ်ဖုန်းကိုယူပြီး ကုတင်ဘေးကခုံမှာထောင်လိုက်တယ် ။ မှတ်တမ်းယူရမယ်လေဗျာ ။

ဖင်ကိုထောင်ပေးထားတော့ စိတ်ကှိလက်ရှိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း ကျုပ်လရည်တွေထွက်ချင်လာပြီဗျ ။

" ညီမ... အကိုပြီးတော့မယ် အရမ်းကောင်းနေပြီ..."

" ပြီးလိုက်အကို ပြီးလိုက်... ညီမလဲပြီးခါနီးပြီ..."

မွန်မဖင်ကို စုံကိုင်ပြီး ကျုပ်ဆီးခုံထိတဲ့အထိ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်လိုးတာဗျာ ။ အခန်းထဲမှာဆူညံနေရောပဲ။ ပြီးခါနီးလေ အားပိုပါလေပဲ ။ ကျုပ်လဲ ရှိသမျှအားအကုန်သုံးပြီး လရည်တွေပန်းထည့်ပစ်တာ ဖင်ထဲပြည့်သွားတာပဲဗျို့ ။

မွန်မလဲ ခနခနပြီးတယ်နဲ့တူပါတယ် ။ စောက်ပက်ကနေအရည်တွေစီးကျနေတာ လက်ကလဲ ဖင်ကိုဖြဲပေးထားသေးတယ် ။ ကျုပ်လဲ ခုမှပြီးထားတဲ့လီးနဲ့ ဖင်ကိုနာက်တစ်ချီထပ်လိုးတော့တာဗျို့။  အဲ့ညက သူ့အဝတ်အစားတွေ မချွတ်လိုက်ရသလို စောက်ပက်လဲအလိုးမခံရပါဘူး ။ ဟိုစကားပုံလိုပေါ့ဗျာ 

“ သင်ကောင်လျှင်ကျွနုပ်မဆိုးပါ ဖင်ကောင်လျှင်အဖုတ်မလိုးပါ  ” ဆိုသလိုပေါ့ လိုးလို့ကောင်းတဲ့ဖင်ရှိနေမှတော့ စောက်ဖုတ်လိုးနေမလားဗျ။

မှတ်မှတ်ရရ အဲ့ညက ဖင်ကို လေးချီတိတိလိုးပစ်လိုက်တာ။  မနက်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံးမထနိုင်တော့ဘူးဗျို့ ။ သူ့တကိုယ်လုံးလဲ လရည်တွေပေပွနေတာပဲ ။ ဘာပဲပြောပြော အထန်မတစ်ယောက်ကို free လိုးရတာ တကယ်ကောင်းပါတယ်။။

အဲ့ဒါက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်လောက်ကပေါ့ဗျာ ။ အခုတော့ ကျုပ်လိုးခွဲပစ်တဲ့မွန်မက ဘယ်ရောက်နေမှန်းမသိတော့ပါဘူး ။သတိရတိုင်း ကျုပ်ရိုက်ထားတဲ့ video ကိုပြန်ကြည့်နေရတာပေါ့ ။ အခုစာဖတ်နေတဲ့အထဲမှာ မွန်မနဲ့ကြိုက်နေတဲ့ညီအကိုတွေရှိရင် ဖင်ပါကင်ဟုတ်မဟုတ် စစ်ကြည့်ကြဦးနော် ။ တော်ကြာ ကျုပ်လိုးဖူးတဲ့မွန်မဖြစ်နေဦးမယ်။

ပြီးပါပြီ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဆေးအစွမ်း 

by Leomwachi1500

တကောင်ကြွက် ဖြစ်သည့် ကိုကိုလေး ရွာမှ ခြောက်လကျော်ကြာ ပျောက်သွားသည်ကို ဘယ်သူမှ သတိမထားလိုက်မိပေ။ ထို့အတူ ရွာသို့ ပြန်ရောက်လာသည်ကိုလည်း သတိထားမိသူ မရှိ။ ခံကုန်းရွာကလည်း အိမ်ခြေ တစ်ထောင်နီးပါး ရှိရာ တယောက်နဲ့ တယောက်သိပ်မသိကြ။ ရွာက မြို့နီးပါး ဖြစ်နေသလို သူ့စီးပွား ကိုယ့်စီးပွားကိုသာ ဂရုစိုက်နေကြသည်။ စီးပွားရေးကို အရေးထားကြလွန်းသည့်အထဲတွင် ကိုကိုလေး၏ ဦးလေးလည်း ပါသည်။ ထို့အတူ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အိမ်တွင် ကြည့်ရွုစောင့်ရှောက်ထားသဖြင့် လူပျိုပေါက် ဖြစ်နေသည်ကိုလည်း သူ့ဦးလေးက သူ့ကို သတိမထားမိပဲ ဖြစ်နေသည်။

အဆိုးဆုံးမှာ သူ့ဦးလေးသည် သူ့မိန်းမကို လှစ်တိုင်း မျော့နေအောင် လိုးနေသည်ကိုလည်း သတိမထားမိ။ ယောက်ျားဆိုသည်မျိုးကလည်း လိုးရပါများလာတော့ ကိုယ့်မိန်းမကိုပင် ရိုးတတ်သည့်အမျိုးမို့ ကိုကိုလေးတယောက် အန်တီမိုးကို ခြောက်လကျော်ကြာ လိုးလာသဖြင့် ခုတော့ နည်းနည်းရိုးအီစပြုနေပြီ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သိပ်ပြီး စိတ်မဝင်စားတော့။ ရွာတွင် အပျိုများရှိသော်လည်း ကိုကိုလေးက သူ့ဆရာ ကပ္ပိယကတုံး၏ အဖြစ်အပျက်ကို ကြည့်ကာ နည်းနည်းတော့ ကြောက်နေရာ အပျိုမလေးကို စိတ်မဝင်စားရဲ။

သို့ဖြစ်သဖြင့် ကိုကိုလေးသည် ခြံကျော်ဖို့ စိတ်ကူးရှိလာသည်။ ပထမဦးဆုံး ခြံကျော်ဖို့ စိတ်ကူးမှာ ဝေးဝေးလံလံမဟုတ်။ သူ့ဦးလေး၏ အိမ်ဘေးတွင် ရှိသည့် ခင်သိန်းဆိုသည့် မိန်းမကို ဖြစ်သည်။ ခင်သိန်းမှာ အသက်ငယ်ငယ်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျသည်။ သူမ အိမ်ထောင်ကျတော့ သူမအသက် ၁ရ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ ပထမအိမ်ထောင်နဲ့ ခင်သိန်း မမြဲပါ။ အိမ်ထောင်ကွဲဖြစ်သွားသည်။ တစ်ခုလပ်မ ဖြစ်သွားသော ခင်သိန်းမှာ ချစ်မွေးရှိသည့်အပြင် လှသွေးလည်း ကြွယ်နေသေးသည်။ လှသွေးကြွယ်နေသေးသည့် ခင်သိန်းမှာ နောက်ထပ်တဖန် အိမ်ထောင် ကျပြန်သည်။

သို့သော်လည်း ခင်သိန်းတယောက် အိမ်ထောင်ရေး ကံမကောင်းဟု ဆိုရပေမယ်။ သူမယောက်ျားက ဆေးသမားဖြစ်နေသည်။ ဆေးသမားဖြစ်သည့်အလျောက် အိမ်ကပ်သည်မရှိဘဲ ဆေးဖိုးသာ ကြံဖန်နေသည်။ ကိုကိုလေးမှာ သူများအိမ်တွင် ကပ်နေရသဖြင့် ကြာလာတော့ ကြံရည်ဖန်ရည် ရှိလာသည်။ အန်တီမိုးကို လိုးလိုးပြီး ပိုက်ဆံပါ ခြူသည်။ အန်တီမိုးကလည်း မွန်နေသူမို့ ကိုကိုလေး တောင်းသမျှပေးသည်။ ကိုကိုလေးကလည်း ပိုက်ဆံသာ ရှိနေသည်။ သုံးဖို့က မရှိ။ ထို့ကြောင့် လသားအရွယ်သားလေးကို ရင်ခွင်ပိုက်၍ အိမ်ခြံရှိ ပန်းများကို ခူးရောင်းနေသော ခင်သိန်းကို သနားလာသည်။

သူ သနားရခြင်းအကြောင်းမှာ ခင်သိန်း၏ အိုး ခင်သိန်း၏ ပေါင်တံ ခင်သိန်း၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ဟန်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူမ ယောက်ျားကလည်း ဆေးသမားဆိုတော့ ဆေးစားပြီးလျင် ဘာမှ မလိုချင်တော့သူ ဖြစ်ရာ ခင်သိန်းအိုးမှာ အလဟဿဖြစ်နေသည်။ “မမခင်သိန်း” မမ ဟုထည့်ခေါ်သည်မှာ အကျင့်ပါနေသည့်အပြင် တကယ်လည်း ခင်သိန်းက သူ့ထက် အများကြီး အသက်ကြီးသည်။ မနေ့တနေ့ကမှ သူ့အသက် ၁၃ နှစ်ပြည့်သည်။ ခုဆိုလျင် ခင်သိန်းက ဘယ်လိုပြောပြော ၂၄ လောက်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ “အော် ကိုကိုလေး” ယခင် သူ့နာမည်မှာ ကိုကိုလေး ဖြစ်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် သူက သူ့ကိုယ်သူ ကိုကိုလေးခေါ်မှ ထူးမည်ဟု ပြောထားသဖြင့် အားလုံးက ကိုကိုလေး ခေါ်ရာ ခင်သိန်းကလည်း သူ့နာမည်ကို ခေါ်လေသည်။

“ ရော့”

“ ဟင် ဘာလဲ”

“ မမကို ပိုက်ဆံပေးတာလေ”

“ ဟင် တသောင်းတန်တွေပါလား နင်ဘယ်က ယူလာတာလဲ” 

“ ကျနော့်ပိုက်ဆံပါ မမ” 

“ အို မယူပါဘူး” 

“ ယူထားပါ မမ၊ ကျနော်စေတနာနဲ့ပေးတာပါ”

“ အို မဆိုင်လိုက်တာ မယူပါဘူး” 

ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းလက်ထဲ ပိုက်ဆံကို အတင်းထိုးထည့်သည်။ တကယ်တမ်း ငြင်းသာ ငြင်းရသည်။ ခင်သိန်းမှာလည်း ပိုက်ဆံလိုနေရာ ရေရှည်မငြင်းတော့ဘဲ ယူလိုက်သည်။

“ မမ ပြန်မဆပ်နိုင်ဘူးနော်” 

“ မမ ပြန်ဆပ်စရာ မလိုပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် တစ်ခုတော့ မမ လုပ်ပေး” 

“ အင် ဘာ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ” 

ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းမျက်နှာကို သေချာကြည့်သည်။ ပြီးမှ အေးဆေးပြောသည်။ 

“ နက်ဖန် နေ့လည်ခင်းလောက် ဦးလေးမရှိချိန်ကျရင် အန်တီမိုးအိမ်လာပြီးတော့ ကျနော်နဲ့ အန်တီမိုး ဘာလုပ်နေလဲဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိအောင် ချောင်းကြည့်ပေးရမယ်” 

“ ဟင် မလုပ်ရဲပါဘူး” 

“ လုပ်ပါ မမ ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး” 

ခင်သိန်းက ငွေကိုလက်ခံ၍ မဝံ့မရဲခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ နောက်တနေ့နေ့လယ်ခင်းကို သူကြာရှည်စာ စောင့်လိုက်ရသည်။

ဦးလေးအပြင်ထွက်သည်နှင့် ခင်သိန်းအိမ်ဘက်ကို ချောင်းတချက် ဟန့်လိုက်သည်။ ခင်သိန်းက ပြတင်းမှတစ်ဆင့် ခေါင်းပြူကြည့်သည်။ သူက အန်တီမိုးကို ဧည့်ခန်းကို ခေါ်ထုတ်သည်။ အချိန်နည်းနည်းယူ၍ အန်တီမိုးပါးကို နမ်းနေသည်။ ဘေးတွင် ခင်သိန်းချောင်းကြည့်သည်ကို သိလိုက်သည့် အခါမှသာလျင် အန်တီမိုးအကျႌကို အသာချွတ်သည်။ အန်တီမိုးမှာ ဘော်လီပင် ဝတ်မထား။ နို့နှစ်လုံးက အတွဲလိုက် ပေါ်လာသည်။ သူက နိ့တွေကို စို့သည်။ တလုံပြီး တလုံးစို့သည်။ နောက် ထမိန်ကို ချွတ်သည်။ ပင်တီဝတ်မထား။ သူက ပေါင်ကို ဆွဲကား၍ အန်တီမိုးစောက်ဖုတ်ကို လက်ညိုးဖြင့် ကလိသည်။

သူက အန်တီမိုးစောက်ဖုတ်ထဲ တံတွေးအသာထွေးချပေးသည်။ အန်တီမိုးက သူမစောက်ဖုတ်ကို သူမကိုယ်တိုင် ပြန်၍ နှိုက်ကာ ကလိသည်။ ကိုကိုလေးက အကျႌများချွတ်၍ အန်တီမိုးပေါ် စီးမိုးနေလိုက်သည်။ အန်တီမိုးသည် သူမစောက်ဖုတ် သူမနှိုက်ရင်း သူ့နို့ကို စို့သည်။ သူက ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်သည်။ အန်တီမိုးက စောက်ဖုတ်တဖက်နှိုက်ရင်း လီးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်ကာ စုပ်သည်။ အန်တီမိုးသည် ဖီးလ်လာလွန်းသဖြင့် မျက်လုံးပင် မဖွင့်ပဲ လီးကို စုပ်သည်။ သူက ဆံပင်များကို သပ်ပေးသည်။ သူ လီးကို အသာထုတ်လိုက်သည်။ လီးကို ဘေးတိုက် အန်တီမိုးပါးစပ်တွင် တေ့လိုက်သည်။

အန်တီမိုးက စောက်ဖုတ်ကို ဆက်နှိုက်နေရင်း လီးတံကြီးကို ဘေးတိုက်လျက်သည်။ လီးထိပ်ကို လျက်သည်။ အောက်ကနေ ပင့်လျက်သည်။ “မမ သေချာကြည့်နော် သေချာကြည့်” ကိုကိုလေးက ဘေးတွင်ချောင်းနေသော ခင်သိန်းကို ရည်ရွယ်၍ ပြောသည်။ အန်တီမိုးကတော့ ဘာမှန်း မသိဘဲ ကိုကိုလေးကို တချက်မော့ကြည့်၍ ပြုံးပြသည်။ ကိုကိုလေးက ဆိုဖာပေါ် အသာထိုင်ချလိုက်သည်။ အန်တီမိုးက သူမစောက်ဖုတ်ကို နှိုက်နေရင်းကနေ အပေါ်ကနေ စီးမိုးလျက် ကိုကိုလေး နွုတ်ခမ်းကို စုပ်သည်။

ကိုကိုလေးက နို့ကို ကစားရင်း ပြန်စုပ်သည်။ နောက် အောက်ကို အသာဖိချသည်။ အန်တီမိုးက သူ့ရင်ဘတ်ကို စုပ်နမ်းသည်။ လီးက တောင်နေသည်မို့ အန်တီမိုးဗိုက်ကို ထောက်နေသည်။ အန်တီမိုးက စောက်ဖုတ်ကို တဖက်နှိုက်ရင်း လီးကိုကစားသည်။ နောက် လီးကို စုပ်သည်။ ခဏကြာတော့ အန်တီမိုးက အပေါ်မှ ခွထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ဖြင့် လိုးချသည်။ အန်တီမိုးသည် တုန်ရီစွာ ဆောင့်ချသည်။ အားမရစွာ အော်သည်။ ကိုကိုလေးက အန်တီမိုးအိုးကို ပွေ့ကာ မှောက်ချခိုင်းသည်။

အန်တီမိုးက ဘေးတိုက်မှောက်ချရင်း အိုးကို ကြွလျက် ဆောင့်ချသည်။ အန်တီမိုးခေါင်းကို ဖက်လိုက်ပြီး ပခုံးတွင်ဖွက်ကာ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းချောင်းကြည့်မကြည့် တချက် ကြည့်လိုက်သည်။ ခင်သိန်းမျက်နှာကို သူကောင်းကောင်းတွေ့လိုက်သည်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရဲတွတ်နေသည်။ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းကို လက်မထောင်ပြသည်။ ခင်သိန်းက ခေါင်းခါသည်။ ဘာမှန်း မသိသော်လည်း ကိုကိုလေးလည်း ခေါင်းခါသည်။ နောက်ကိုကိုလေးက အန်တီမိုးကို လီးအမျိုးမျိုး စုပ်ခိုင်းသည်။ ကွင်းထုရင်း စုပ်သည့်နည်း၊ ကွင်းမထုဘဲ စုပ်သည့်နည်း၊ လက်လွတ်စုပ်သည့်နည်း၊ ပါးစောင်ဖြင့် စုပ်သည့်နည်း၊ လျှာနဲ့ပင့်ကော်ကာ စုပ်သည့်နည်း။   

အာခေါင်စိုက်အောင် စုပ်သည့်နည်း၊ ပါးစပ်အကုန်ဟ၍ စုပ်သည့်နည်း၊ တံတွေးမထွေးဘဲ စုပ်သည့်နည်း၊ လပြွတ်ကို စုပ်သည့်နည်း၊ လီးဖြင့် ပါးကို ရိုက်ကစားရင်း စုပ်သည့်နည်း၊ ကွင်းထုပြီး လတံကို လျက်သည့်နည်း စသဖြင့် လီးကို အမျိုးမျိုး စုပ်ခိုင်းသည်။ နောက် ဖင်ချည်းချည်း နှစ်ချီလိုးသည်။ စောက်ဖုတ်ချည်းချည်း နှစ်ချီလိုးသည်။ ဖင်ကော စောက်ဖုတ်ပါ နှစ်ချီလောက် လိုးပြလိုက်သည်။ လိုးနည်းများကလည်း စုံနေအောင် လိုးပြသည်။ တစ်ခုမှ ရိုးရိုးမပါ။ ညနေ မိုးချုပ်ခါနီးတော့ ခင်သိန်းကို သူစနည်းနာသည်။ 

“ ကြည့်ဖြစ်လိုက်လား” 

“ အင်း” ခင်သိန်းက မျက်နှာလွဲ၍ ခေါင်းညိတ်ဖြေသည်။

“ နက်ဖန် ကျနော် ခင်သိန်းဆီ အလည်လာမယ်” 

“ ငါ့ ငါ့မှာ ယောက်ျားရှိတယ်” 

“ ပိုက်ဆံ ၂ ထောင်ပေးလိုက်ရင် နင်ယောက်ျား သုံးရက်လောက် အိမ်ပြန်မလာတော့ဘူးမဟုတ်လား” 

“ ငါ ကြောက်တယ်” 

“ မကြောက်ပါနဲ့ မမရယ်၊ နောက်ကျရင်လည်း ကျနော် မမကို ပိုက်ဆံပေးပါ့မယ်” 

ခင်သိန်းမှာ တွေဝေစွာ အိမ်ထဲဝင်သွားသည်။ နောက်နေ့မနက် ခင်သိန်းယောက်ျားကို တွေ့သည်။ သူက ပိုက်ဆုံး ငါးထောင်ပေးလိုက်သည်။ 

“ တစ်ပတ်စာ အေးဆေးပဲကွ” 

“ တစ်ပတ် ပြန်မလာနဲ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့” 

ခင်သိန်းယောက်ျားမှ သူ့အား ဟုတ်ကဲ့ဟု ခေါင်းညိတ်သဖြင့် သူလန့်သွားသည်။

သူ စွမ်းနေသလား။ သူက ကပ္ပိယကတုံးဖော်သည့် စမတွေ အင်းတွေ အစွမ်းကို အကုန်ရနေသလား သူသံသယဝင်သွားသည်။ 

“ ဒီမှာ ဖိုးထောင်” 

“ ဟင် ဟုတ်ကဲ့” 

“ ငါ ဘာပြောတာလဲ” 

“ တစ်ပတ် အိမ်ပြန်မလာနဲ့ တဲ့” 

“ ဒီတော့ ခင်များ ဘာလုပ်မလဲ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ နားထောင်ပါ့မယ်”

ခင်သိန်းယောက်ျားဖိုးထောင်မှာ သူ့ပေးသည့် ပိုက်ဆံကြောင့် နားထောင်သည်လား၊ သူ့အစွမ်းကြောင့်လား သူမသိပေ။ သို့သော်လည်း ကောင်းတော့ အကောင်းသား။ ဖိုးထောင်က သူ့ရှေ့တွင် ကုတ်ကုတ်လေး ထွက်သွားသည်။ ဦးလေးတို့ အိမ်ထဲလှမ်းကြည့်တော့ ဘယ်သူမှ မတွေ့ရ။ သူအသာလေး ခင်သိန်းတို့ အိမ်ထဲ ခိုးဝင်လိုက်သည်။

အိမ်က သေးသေးလေး ဖြစ်သည်။ အိမ်ထဲတွင် မီးဖိုခန်း အိပ်ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်းသုံးခန်းခွဲထားသော်လည်း တစ်ခန်း တစ်ခန်းမှာ သေးသေးလေးမျသာ ဖြစ်သည်။ ကိုကိုလေးက အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်သည်။ ခင်သိန်းသည် သူမ၏ သုံးလသားအရွယ် သမီးလေးကို ပုခက်ထဲထည့်ကာ လွဲသိပ်နေသည်။ ကိုကိုလေးက ပုခက်ထဲ ကလေးကို အသာလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကလေးက မနက်စောစောစီးစီး အိပ်မောကျနေသည်။ သူ ခင်သိန်းကို ပခုံးကနေ ထရန်ခေါ်လိုက်သည်။ ခင်သိန်း ထလာသည်။ ကိုကိုလေးမှာ ကံကောင်းထောက်မစွာ အရပ်ကလေးနည်းနည်းရှည်နေသည်။     

အသက်ငယ်သော်လည်း အရပ်က ၅ ပေ ၄ လက်မလောက် ရှိရာ ခင်သိန်းလို အရပ်ငါးပေသာ ရှိသည့် မိန်းမအတွက် သူ့အတွက် အသာလေးဖြစ်နေသည်။ ခင်သိန်းက လိုက်ထရပ်လာသော်လည်း မျက်နှာက ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်နေသည်။ ကိုကိုလေးမှာ သူ့ဆေးအစွမ်းဖြင့် ခင်စီ၊ စန်းစန်းအေးနှင့် အန်တီမိုးတို့ကို လိုးခဲ့ဖူးသော်လည်း ခုလို ဆေးစွမ်းမပါဘဲ ငွေအစွမ်းဖြင့် မလိုးဖူးသေးရာ သူ့အားကြောက်နေသော ခင်သိန်းကို ကြည့်ရင်း ကျေနပ်သွားသည်။ သူ ခင်သိန်းနွုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ခင်သိန်းမှာ ကြောက်ကြောက်နဲ့ ပြန်နမ်းသည်။ သူ ခင်သိန်းကို သေချာကြည့်သည်။ ခင်သိန်း မျက်နှာလွဲသွားသည်။

ခင်သိန်းက တဖြည်းဖြည်း ဆုပ်ရင်း နံရံနားကပ်သွားသည်။ ကံကောင်းချင်တော့ နံရံက အုတ်နံရံဖြစ်သည်။ ခင်သိန်းသည် အရမ်းလှသည်။ တစ်ခုလပ်ဖြစ်သော်လည်း နောက်ထပ် အိမ်ထောင် အမြန်ထပ်ကျခြင်းမှာ သူမ အလှကြောင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လင်စံရွေး လင်ခွေးနဲ့ညားခဲ့သည်ကတော့ သူမ၏ ကံကြမ္မာသာ ဖြစ်သည်။ အသားကဖွေးဆွတ်နေသည်။ နဖူးပေါ်မှ ဆံမြိတ်ကလေးက မျက်ခုံးမွေးပေါ်တိတိတွင် ဖြတ်ထားသည်။ ကျန်သည့် ဆံပင်ကို နောက်ကို ချထားသည်။ သူမ၏ ဆံပင်က တင်ပါးကျော်သည်။

ဆံပင်ကလည်း ကောင်းသည်။ တင်ပါးအကျော်တွင် အတွင်းသို့ ကော့နေသေးသည်။ ယနေ့တွင် ခင်သိန်းမှာ လက်ပြတ်ဝတ်ထားသည်။ အကျႌက အပြာရောင်။ အပြာရောင်နဲ့ ဖွေးနုနေသော အသားအရေတို့က လိုက်ဖက်လှသည်။ သွယ်လျနေသော လက်မောင်းကလည်း ကိုင်ရမ်းပစ်ချင်စရာလေး ဖြစ်သည်။

“ ရှက်လို့လား မမ” 

“ အဲ အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့လားကွယ်”

“ မမကို ချစ်လို့ပါ မမရယ်” 

“ ချစ်ရင် သနားရင် မမကို မမကို အဲလို မလုပ်ပါနဲ့နော်”

“ မမ” 

“ နော် နော်လို့”

“ မမ ကျနော်လေ မမကို သနားလို့ ချစ်လို့ ခုလိုလုပ်တာ၊ မမရဲ့အသက် မမရဲ့အရွယ် မမရဲ့အလှ မမရဲ့ဘဝကို ဆေးသမားလက်ထဲ ပုံအပ်ထားတယ် နှမြောစရာ မကောင်းဘူးလား မမရယ်၊ အဲဒါကြောင့် မမကို ချစ်ပေးမလို့” 

ခင်သိန်း မျက်ရည်ကျလာသည်။ သူ့လက်က ပြောသာ ပြောနေသော်လည်း နို့ပေါ်ရောက်နေသည်။ ခင်သိန်းနို့က လုံးကျစ်နေသည်။ တင်းရင်းနေသည်။ ကလေးအမေနဲ့ပင် မတူ။ ကလေးနို့တိုက်သော်လည်း သူမယောက်ျားများက သိပ်ကိုင်ခဲ့ပုံမရချေ။ 

“ မနေ့က ကျနော် အန်တီမိုးကို လိုးနေတာ အစအဆုံးမြင်တယ်မလား” 

ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းကြယ်သီးများဖြုတ်ရင်း မေးသည်။ ခင်သိန်းက မျက်ရည်စီးကျနေသည့် မျက်နှာဖြင့် ခေါင်းညိတ်သည်။      

ကြည့်ရသည်မှာ အတော်ဝမ်းနည်းနေသည့်ပုံ ဖြစ်သည်။ မျက်နှာက မဲ့နေသည်။ ကြောက်ဟန်လည်း ရှိသည်။ ပြုံးလည်း မပြုံး။ ကြယ်သီးများ အကုန်ပြုတ်သွားသည်။ ရင်ဘတ်ကို အသာဖွင့်လိုက်သည်။ ဘော်လီဖြူဖြူလေးက သူမနို့ကို ဖုံးထားသည်။ သူက ဘော်လီကို အသာပင့်လိုက်သည်။ ခင်သိန်းက မရုန်းသော်လည်း လက်ကို တစ်ဖက်ပခုံးဆီလှမ်းကိုင်ကာ လက်အပိုက်လိုက် နို့ကို ကာသည်။ ငိုနေသည့် ခင်သိန်းမျက်နှာကို သူစိုက်ကြည့်သည်။ ခင်သိန်းလည်း သူ့ကို စိုက်ကြည့်သည်။ သူလက်ကို အသာဖယ်သည်။ ခင်သိန်း မရုန်းပဲ အသာတကြည် အဖယ်ခံသည်။ ခင်သိန်း၏ နို့လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးက လှပစွာပေါ်လာသည်။

နို့သီးခေါင်းကပင် မညိုတညိုလေး။ နို့အုံကလည်း တင်းတင်းကျစ်ကျစ်။ “အရမ်းလှတာပဲ မမရယ်” ဆံပင်ကြားထဲ လက်သျို၍ လည်ဂုတ်ကို ကိုင်သည်။ ခင်သိန်းမှာ မာတောင့်မနေဘဲ သူ့နောက် လိုက်ပါလာသည်။ သူက ခင်သိန်းနွုတ်ခမ်းကို အသာနမ်းစုပ်သည်။ ခင်သိန်းနွုတ်ခမ်းမှာ အသေလိုက် ပါလာသည်။ သူ နမ်းစုပ်ရင်း ခင်သိန်းနို့ကို ကိုင်သည်။ နို့ကိုင်တော့ ခင်သိန်း တချက်တွန့်သည်။ ကိုကိုလေးမှာ ငယ်ငယ်ကတည်းက အလုပ်ကြမ်း လုပ်လာသဖြင့် လက်ကလည်း ကြီးသလို ကြမ်းလည်းကြမ်းသည်။

ထို့ကြောင့် ခင်သိန်းနို့က သူ့လက်ထဲတွင် တဆုပ်စာမျ ဖြစ်နေသည်။ ကိုကိုလေးက နို့ကို အသာပွတ်ကိုင်ရင်း မျက်ရည်ဖြင့် စိုနေသော ခင်သိန်းပါးပြင်ကို နမ်းသည်။ ခင်သိန်းမျက်ရည်များ ပိုကျလာသည်။ သူက ပါးကို တဖက်ပြီး တဖက်နမ်းသည်။ “အို” ခင်သိန်းထမိန်ကို သူအသာချွတ်ချသည်။ ခင်သိန်းထမိန်က အိအိစက်စက်နဲ့ နို့နစ်ရောင်လေး ဖြစ်သည်။ သစ်ရွက်လိုလို အရွက်နုနုလေးများ အပြည့်ပါသည်။ ထမိန်က ကြမ်းပြင်တွင် ပုံကျသွားသည်။ ခင်သန်းက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူမပေါင်ကြားကို အုပ်သည်။

ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းကိုယ်လုံးကို လှည့်လိုက်သည်။ ဆံပင်က အိုးကိုအုပ်ထားသည်။ ခါးကနေ ဆံပင်ကို အသာဖယ်လိုက်ပြီး ဖွံထွားလှသည့် ခင်သိန်းအိုးကို တစ်လုံးစီ ကိုင်သည်။ ခင်သိန်းအိုးမှာလည်း တင်းနေသေးသည်။ သူ့လက်ကြမ်းဖြင့် ခင်သိန်းအိုးကို ဆုပ်ညစ်သည်။ ခင်သိန်းသည် နံရံတွင် ကပ်နေ၍ ရှောင်မရ။ သို့သော်လည်း သူမရအောင် ရှောင်ရှာသည်။ ကိုကိုလေးကလည်း ခါးကနေ ဖက်ကာ အိုးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်သည်။ နောက်ကနေ အကိုင်ခံရရာ ခင်သိန်းက ရှောင်ချင်သည်။ ကိုကိုလေးက အိုးကိုင်ရင်း ပြန်ဆွဲလှည့်သည်။ ခင်သိန်း ပြန်လှည့်လာသည်။ ထိုအခါ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းနို့ကို စို့သည်။

“ မမ” 

“ အင့် အင့်” 

“ မကောင်းလို့လားဟင်” 

ခင်သိန်း မဖြေပါ။ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းစောက်ဖုတ်ကို စပင်ဒါပေါ်ကနေ နှိုက်သည်။ ခင်သိန်းမှာပေါင်ချင်း ထပ်လိုက်သည်။ လက်ဖြင့်လည်း ကိုကိုလေးလက်ကို ဆွဲဖယ်သည်။ သို့သော် ကိုကိုလေးကလည်း စောက်ဖုတ်ကို ရအောင်နှိုက်သည်။ ခင်သိန်းက သူနှိုက်နေသည့် လက်ကြားထဲသို့ သူမလက်ကို ထိုးထည့်ကာ သူ့လက်ကို ဖယ်သည်။ သူက နို့ကို စို့ရင်း နှိုက်သည်။ ခင်သိန်းဖယ်သော်လည်း သူလည်း ရအောင်စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်သည်။

မိန်းကလေးတယောက် ယောက်ျားက ဆေးသမားဖြစ်၍ ကလေးမွေးပြီးကတည်းက သုံးလလောက် စောက်ဖုတ်ကို အထိမခံခဲ့ရသဖြင့် ခုလို ကိုကိုလေးက ကိုင်ပေးတော့ စိတ်က ပါလာသလိုလို ဖြစ်လာသည်။ ဒူးတွေက မခိုင်တော့။ ကိုကိုလေးက အလိုက်သိသည်။ သူမကို ကုတင်ပေါ် တင်လိုက်သည်။ ပက်လက် မဟုတ်။ အကုန်းလိုက်။ ခင်သိန်းက ခေါင်းစိုက်ချ၍ ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ကာ ကုတင်ပေါ်အိပ်သည်။ ကိုကိုလေးက ပင်တီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ခင်သိန်းအိုးကို စုပ်နမ်းသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်၏ မိန်းမ၊ ကလေးတယောက်၏ အမေဖြစ်သော်လည်း အိုးကတော့ တင်းနေသေးသည်။ 

“ အု အို့ အု အ အ” 

ကိုကိုလေးက စောက်မွေးမည်းမည်းဖြင့် ပြဲအာနေသော စောက်ဖုတ်ကို နောက်ကနေ လျက်လိုက်သည်။

ခင်သိန်းမှာ တစ်ခါမှ စောက်ဖုတ်ကို အလျက်မခံဖူးရာ တော်တော်နေရခက်သွားသည်။ ကိုကိုလေးက ဖင်ကို သေချာဖြဲ၍ စောက်ဖုတ်ကို အထက်အောက် လျက်သည်။ ခင်သိန်းမှာ သူ့အား ရုန်းနေသော်လည်း စောက်ဖုတ်ကတော့ မရုန်းနိုင်တော့။ ဖောင်းအိကာ သက်သေပြနေသည်။ မိန်းမတို့ဣနြေ္ဒရွေပေးလို့မရ ဆိုသည့်အတိုင်း ခင်သိန်းကိုယ်၏ ဆန္ဒက မနေနိုင်တော့သော်လည်း စိတ်၏ ဆန္ဒကမူ ငြင်းချင်နေသေးပုံ ရသည်။ သူလျက်နေရင်းတန်းလန်း ခင်သိန်းက လက်ဖြင့် လှမ်းပိတ်သည်။ ခင်သိန်း၏ သွယ်လျသော လက်ချောင်းကို သူ အသာဖယ်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ဆက်လျက်ပေးသည်။ စောက်ဖုတ်ကတော့ နည်းနည်းညိုသည်။

သို့သော်လည်း လှသည်။ 

“ အဲလို မလုပ်နဲ့ ကြောက်တယ် ကြောက်တယ်” 

ခင်သိန်းက စောက်ဖုတ် အလျက်ခံရတော့ နည်းနည်းကြောက်ဟန်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ငြင်းချင်သည်။ ကောင်းနေသဖြင့်လည်း မငြင်းချင်သလို ဖြစ်ဟန်ရှိသည်။ လက်ဖြင့်လှမ်းပိတ်သည်။ လှမ်းပိတ်သောလက်ကို ဖယ်တော့ အသာတကြည် အဖယ်ခံသည်။ ခင်သိန်းမှာ ဖီးလ်လွန်းသဖြင့် ဘေးတိုက် လဲကျသည်။ ဘေးတိုက်လဲကျတော့ အကုန်မချွတ်ရသေးသည့် ပင်တီကို အကုန်ချွတ်လိုက်သည်။ ခင်သိန်း နည်းနည်းကန်ရင်း ရုန်းသည်။

သို့သော်လည်း သူက ပေါင်ကြားထဲ နေသည်။ ခင်သိန်းက စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်သည်။ သူက လက်ကို ဖယ်လိုက်သည်။ လက်ကို ကိုင်ထားပြီး စောက်ဖုတ်ကို လျာနဲ့ လျက်ပေးသည်။ ခင်သိန်းမှာ ခေါင်းခါရင်း ငြင်းရင်း စောက်ဖုတ်လျက်သည်ကို ဖီးလ်သည်။ ခင်သိန်းအော်သည်။ သူလည်း စောက်ဖုတ်ကို လျာဖြင့် ထိုးမွေသည်။ ခင်သိန်းမှာ ကော့တက်နေသည်။ ချွေးများလည်း ပြန်နေသည်။ ဘယ်ညာလူးလှိမ့်သည်။ လက်ကို ပြန်ဆုပ်သည်။ စောက်ဖုတ်ကို မအုပ်နိုင်။

မျက်နှာကို အုပ်သည်။ သူက ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကောင်းကောင်းဆွဲကား၍ စောက်ဖုတ်ကို စုပ်ပေးသည်။ နွုတ်ခမ်းဖြင့် စောက်ပတ်နွုတ်ခမ်းဝကို တေ့ပြီး လျှာဖြင့် စောက်စေ့ကို ကလိသည်။ “အမေ့ အိုး အင့် အ မ အမလေး အမေ့ အ အ အော အင့် အ” ခင်သိန်း အစုံအော်သည်။ ကိုကိုလေးက အပေါ်နည်းနည်းတက်ကာ နွုတ်ခမ်းကို နမ်းသည်။ သည်တကြိမ် ခင်သိန်း ပြန်နမ်းသည်။ သူလက်တဖက်ကို အဖုတ်အား ကလိရင်း ခင်သိန်းနွုတ်ခမ်းကို နမ်းသည်။ ခင်သိန်းမှာ စောက်ဖုတ် အပွတ်ခံရသဖြင့် နာကာ အနမ်းမခံနိုင်တော့။ ကိုကိုလေးကလည်း ခင်သိန်းမျက်နှာကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်သည်။ လက်တစ်ဆစ်လောက် ထည့်ကာ မွေသည်။ ခင်သိန်းမှာ ပါးစပ်မပိတ်နိုင်တော့ဘဲ ညည်းသည်။

ခင်သိန်းပါးမှာ မျက်ရည်အစား ချွေးစေးများဖြစ်နေသည်။ ခင်သိန်းလည်တိုင်မှ အကြောတွေလည်း တင်းနေသည်။ သူလည်တိုင်ကို နမ်းရင်း စောက်ဖုတ်ကို မပြတ်တမ်းနှိုက်ပေးသည်။ ခင်သိန်းမှာ တဖက်လှည့်နေသည်။ သူက ခင်သိန်းစောက်ဖုတ်ကို တောက်လျောက်ဆက်နှိုက်သည်။ ခင်သိန်းအလှကိုလည်း ငေးကြည့်သည်။ “အ” သူ့လက်ခလယ်ကို စောက်ဖုတ်ထဲထည့်သည်။ ခင်သိန်းအော်သည်။ လက်ခလယ်ပင် ခင်သိန်း မခံနိုင်တော့။ သူ ခင်သိန်းကို ဆွဲထူပြီး ရင်ခွင်ထဲထည့်သည်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကို လက်ခလယ်ဖြင့် နှိုက်ပေးသည်။ ခင်သိန်းက ရှက်နေဟန်ရှိသည်။

သူက လက်ခလယ်ကို ခင်သိန်းအား ပြသည်။ ခင်သိန်းက မျက်နှာလွဲသည်။ “မမ စောက်ရည်တွေ တော်တော်ရွဲနေပြီနော်” သူ့လက်တွင် စိုလက်နေသော စောက်ရည်များကို ပြသည်။ ခင်သိန်းက မျက်လုံးမှိတ်သည်။ သူဆက်နှိုက်သည်။ ခင်သိန်းက လက်ထောက်၍ ခေါင်းမော့ကာ အော်ညည်းသည်။ ခင်သိန်း ပါးစပ်မပိတ်နိုင်။ ခင်သိန်းဗိုက်ကြွက်သားတွေလည်း တုန်နေသည်။ ခင်သိန်းပေါင်တွေလည်း နေရာခဏခဏ ရွေ့လာသည်။ ခြေမတွေလည်း ကုတ်လာသည်။ ခေါင်းတွေလည်း မော့လိုက် ညိတ်လိုက် ဘေးစောင်းလိုက် ဖြစ်လာသည်။ ခင်သိန်း အော်သံ ပိုကျယ်လာသည်။

နောက် ခါးများကော့လာသည်။ ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားရင်း ပါးကို နမ်းသည်။ လက်တဖက်က နို့ကို ကိုင်ပေးသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ပုံမှန်နှိုက်ပေးသည်။ ခင်သိန်း မှိန်းကျလာသည်။ အသက်ရွူသံတွေ ကျယ်လာသည်။ မောလည်း မောလာသည်။ “ အ အ အိ အ အိ အ ” ခင်သိန်းပေါင်တံတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားသည်။ ခါးများကော့သွားသည်။ တင်ပါးများ ကျုံ့သွားသည်။ ကိုကိုလေးလက်များလည်း စိုသွားသည်။ ခင်သိန်း မောနေသည်။ သူမ ပြီးသွားချေပြီ။ ခင်သိန်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ကုန်းထသည်။ သူအကျႌများအကုန်ချွတ်သည်။ ဘောင်းဘီချွတ်သည်။

ခင်သိန်းက ထိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ် ရပ်နေသော သူ့ကို မော့ကြည့်သည်။ သူလီးကို အသာပြလိုက်သည်။ ခင်သိန်း ခေါင်းငုံ့သည်။

“ မမ မနေ့က လီးစုပ်နည်းတွေ အကုန်ကြည့်လား” 

ခင်သိန်းသည် လက်ချောင်းဖြင့် ပါးစပ်ကိုအုပ်ထားသည်။ သူမေးသည်ကိုလည်း ပြန်မဖြေ။ 

“ အရင်က လီးစုပ်ဖူးလား” 

ခင်သိန်းခေါင်းငုံ့သည်။ သူက ခင်သိန်းလက်ကို အသာယူလိုက်သည်။ လက်သည်းနီဆိုးထားသည့် ခင်သိန်းလက် ဖြူသွယ်သွယ်လေးမှာ အလွန်လှသည်။ သူ့လီးပေါ်တင်လိုက်သည်။ ခင်သိန်း ကွင်းစတိုက်ပေးသည်။ ခင်သိန်းမှာ ဖွဖွလေးကိုင်၍ ကွင်းတိုက်သည်။ ခင်သိန်းက ခေါင်းကိုတော့ ငုံ့ထားဆဲ။

သူက ခင်သိန်းမေးစေ့ကို အသာဆွဲမော့လိုက်သည်။ ခင်သိန်းမော့လာသည်။ လီးကို နည်းနည်းကပ်လိုက်သည်။ ခင်သိန်း အသာ ပါးစပ် ဟသည်။ လီးကို ထိပ်လေး စစုပ်သည်။ စုပ်ပြီး ချက်ချင်း ပြန်ဆုပ်သည်။ ဆံပင်များလည်း ဖွာကျနေသည်။ သူက ဆံပင်များကို အသာဖယ်လိုက်သည်။

“ မကြောက်ပါနဲ့ မမရဲ့” 

ခင်သိန်းသည် နည်းနည်းရှေ့တိုးကာ မျက်နှာကို မော့သည်။ လီးထိပ်ကို စုပ်ကြည့်သည်။ နောက် ပါးစပ်ကို အသာဟ၍ လီးထိပ်ကို စုပ်သည်။ လီးကို အသေကိုင်ထားသည်။ ကွင်းမတိုက်သေး။ လီးထိပ်ကိုသာ စုပ်နေသည်။ စုပ်ရင်း မောလာသည်ထင်သည်။ ခဏထုတ်၍ အမောဖြေသည်။

ပြီးလျင် ကွင်းတိုက်၍ စုပ်သည်။ လီးကို ကွင်းတိုက်သည်။ ထိပ်ကို စုပ်သည်။ ခဏကြာတော့ ကွင်းတိုက်ရင်း လီးကိုလည်း ပါးစပ်ဖြင့် ကွင်းတိုက်ပေးကာ စုပ်သည်။ လက်ကော ပါးစပ်ဖြင့်ပါ ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ သူက လက်ကို အသာဖယ်လိုက်သည်။ ခင်သိန်း ပါးစပ်ဖြင့် ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ ခင်သိန်းမှာ တစ်ခါမှ လုပ်ဖူးဟန် မရှိ။ ချောင်းခဏခဏ ဆိုးသည်။ လျာရည်တွေလည်း ပြည့်နေသည်။ ဘေးကို လျာရည်တွေ စီးကျသည်။ ပါးစပ်အစွမ်းကုန် ဟကာ လီးကို အဆုံးထိစုပ်ရင်း ကွင်းတိုက်သည်။ “ပေါက်” သူလီးကို အသာဆွဲထုတ်ကြည့်သည်။

ခင်သိန်းက လီးကို ဆွဲကိုင်ကာ ဆက်စုပ်သည်။ လီးကို လက်ဖြင့် ကွင်းထုရင်း ပါးစပ်ဖြင့် ကွင်းထုကာ စုပ်သည်။ ကိုကိုလေးက အသာငြိမ်နေသည်။ ခင်သိန်းက အာခေါင်စိုက်အောင် စုပ်သည်။ သူ ခင်သိန်းမေးစေ့ကို ကိုင်၍ နောက်ဆုတ်လိုက်သည်။ ခင်သိန်းပါးကို လေးငါးခြောက်ချက်လောက် ပုတ်လိုက်သည်။

“ ကောင်းလား မမခင်သိန်း” 

“ အင်း” 

“ စုပ်လို့ကောင်းလား” 

“ ကောင်း ကောင်းတယ်” “ထပ်စုပ်မလား” 

“ လီးကိုင်ပြီး မမပါးကို အားရအောင် အရင်ပုတ်ကစားလိုက်ဦး” 

သူပြောသည့်အတိုင်း ခင်သိန်းလုပ်သည်။ အစတုန်းကတော့ ငြင်းချင်နေသော်လည်း ခင်သိန်းတယောက် လီးအရသာတွေ့လေပြီ။ ထပ်၍ လီးကို စုပ်သည်။

သူထိုင်ချလိုက်သည်။ ခင်သိန်းပါးစပ်က လျာရည်များနဲ့ ပြည့်နေသည်။ နွုတ်ခမ်းတွေလည်း တုန်နေသည်။ သူက ခင်သိန်းပါးစပ်ကို စုပ်လိုက်သည်။ တံတွေးများလည်း စုပ်ကာ မြိုချလိုက်သည်။ 

“ မမ ဆီမှာ အပျိုစင်ဖြစ်နေသေးတဲ့ နေရာရှိတယ်” 

“ နင် ဟို ဟို” 

ခင်သိန်း ဆက်မပြောပါ။ သူလည်း အသာစောင့်နေသည်။ 

“ ဟို” 

ခင်သိန်း မပြောမချင်း သူစောင့်သည်။ 

“ ဖင်လိုးမလို့လား” 

“ အင်းပေါ့” 

“ ငါ ကြောက်တယ် နင် နင့် နင့်လီးက အ အကြီးကြီး” 

“ ကြောက်စရာ မလိုပါဘူးကွာ၊ ပြီးရင် ဖင်ခံရတဲ့အရသာကို နင်ကောင်းကောင်း သိသွားမှာပါ” 

ခင်သိန်းမှာ ငြင်းမရမှန်း သိသွားသည်။

လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ကိုကိုလေးဖင်ကို တံတွေးထွေးချ၍ စိုအောင်လုပ်သည်။ ပြီးလျင် လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်သည်။ ပြီးလျင် ဆောင့်လိုးသည်။ ခင်သိန်းမှာ ပါးစပ်ပိတ်၍ အော်သည်။ သူလည်း ခင်သိန်းခါးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးသည်။ ဖင်မခံဖူးသော ခင်သိန်းတယောက် ထူးဆန်းသည့် အရသာကြောင့် စောက်ရည်များထွက်ကာ ပြီးသွားရပြန်သည်။ ပြီးတုန်းခဏ သူမ တုန်ရီနေသည်မို့ ကိုကိုလေး လီးခဏထုတ်သည်။ ပြီးတော့ ဖင်ပြန်လိုးသည်။ မိနစ်သုံးဆယ်ကျော်ကြာသည်။ ခင်သိန်းတယောက် လက်မထောက်နိုင်တော့။ ဒူးလည်း ညွတ်ကျလာသည်။

ကိုကိုလေးက ခဏနားကာ ခင်သိန်းကို ဆွဲထူ၍ နွုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းသည်။ ပြီးလျင် ဖင်ပြန်လိုးသည်။ မိနစ် ၃၀ ကျော် ထပ်ကြာပြန်သည်။ ခင်သိန်းတယောက် ထပ်ပြီးသဖြင့် ကိုယ်မထိန်းနိုင်တော့။ ထိုအခါ ကိုကိုလေးကလည်း ဖင်ထဲလီးမထုတ်သေးဘဲ လဲကျသွားသော ခင်သိန်းဖင်ကို ဆက်လိုးကာ ဖင်ထဲ ပြီးထည့်လိုက်သည်။ “ အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ” ကလေးငိုလာသည်။ ခင်သိန်းသည် ဖင်ထဲပြီးထည့်ခံရသော်လည်း သမီးလေးငိုတော့ မနေနိုင်ဘဲ ထသည်။ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းအတွက် ထမင်းချက်ပေးသည်။ သူက ဒါမျိုးကျွမ်းပြီးသားမို့ မြန်သည်။

ထမင်းကျက်ပြီးသည့်နောက် ခင်သိန်းလည်း ကလေးနို့တိုက်ပြီးသွားသည်။ သူက ထမင်းအတူ စားဖို့ခေါ်ကာ ထမင်းအတူစားသည်။ ထမင်းစားပြီး ခဏနားသည်။ ပြီးနောက် ခင်သိန်းထံသွားပြီး ပါးကို သပ်သည်။ နွုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သည်။ ခင်သိန်းမှာ လျာထုတ်ပေးတတ်လာပြီ ဖြစ်သည်။ သူနဲ့ လျာချင်း စုပ်သည်။ နောက် ခင်သိန်းနို့ကို သူတောင်းစို့သည်။ 

“ မမ ခင်သိန်း” 

“ ဟင်” 

“ နို့နည်းနည်းသောက်ချင်တယ်” 

ပြောလည်းပြော ခင်သိန်းအကျႌကို ချွတ်ကာ ခင်သိန်းနို့ကို စို့သည်။ ပြီးနောက် ခင်သိန်းက ခုနကလို အမျိုးမျိုးကျူသည်။ ကျူရင်း ခင်သိန်းကို အားယားမောက်ခိုင်းသည်။ ပြီးလျင် ဖင်ကိုကော့ခိုင်းသည်။

ခင်သိန်းလည်း အားယားမှောက်ကာ ဖင်ကော့ပေးသည်။ ကိုကိုလေးက နောက်ကနေ ဖင်ကြားထဲ ဝင်သည်။  လက်ခလယ်ဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲထည့်သည်။ လက်ခလယ်ဖြင့် ဖင်ကို လိုးပေးသည်။ ပြီးလျင် ရုတ်တရက်ဆွဲထုတ်သည်။ ထို့နောက် ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်ကာ လျက်ပေးသည်။ ခင်သိန်းမှာ ခုနကလည်း ဖင်အလိုးခံထားရသည်။ ခုလည်း ဖင်ထပ်အလျက်ခံရပြန်သည်။ သို့သော်လည်း ခင်သိန်းမှာ ဖီးလ်လာနေသည်။ စောက်ဖုတ်လည်း ယားနေသည်။ ခင်သိန်းက လက်တဖက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်သည်။

ကိုကိုလေးက သူမအိုးကို ဖြဲကာ ဖင်ကို လျာဖြင့် ထည့်ကာ ကလိသည်။ ခင်သိန်းမှာ ဖင်ကို စူနေအောင် စူပေးသည်။ ကိုကိုလေးကလည်း ဖင်ကို လျာဖြင့် လိပ်သည်။ ခလောက်သည်။ 

“ အိ အု အိချာ ရှိ ရှီ ရှီ ရှီး အု” ခင်သိန်းကလည်း မျိုးစုံအောင် အော်သည်။

“ အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ” 

“ အ အိ က က အ ကလေး အလေး အ အက ကလေးနိုးပြီ” 

ခင်သိန်း ကုန်းထသည်။ ပုခက်ထဲမှ ကလေးကို ချီသည်။ ခင်သိန်းမှာ ထမိန်မပါသော်လည်း ခုထိ အပေါ်အကျႌကတော့ မချွတ်ရသေးပေ။ ခင်သိန်းက ကလေးကို ပုခက်ထဲကနေ ခေါ်ထုတ်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ပွေ့လိုက်သည်။ ခင်သိန်းကလေးကို နို့တိုက်သည်။

ကလေးက နို့မစို့။ အိပ်ရေးဝ၍ ထလာခြင်း ဖြစ်သဖြင့် မျက်စိလေးပွင့်နေသည်။ ခင်သိန်းက ကလေးကို ဘယ်ညာယိမ်းကာ သိပ်သည်။ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းဘေးတွင် ရပ်လိုက်သည်။ သူ့လီးကို ခင်သိန်းပါးကို ထိုးသည်။ ခင်သိန်း ခေါင်းခါသည်။ သူကလည်း ရအောင်ခင်သိန်း မျက်နှာကို ဘေးတိုက် ဆွဲလှည့်သည်။ ခင်သိန်းမှာ ကလေးတဖက်ပွေ့ရင်း ကိုကိုလေးလီးကို စုပ်ရသည်။ ကိုကိုလေးကလည်း ရိုးရိုးထည့်ထားရုံမက ပါးစပ်ကို နည်းနည်းလိုးသည်။ ခင်သိန်းမျက်နှာကိုလည်း မော့နေအောင် ဆံပင်ကိုဆွဲသည်။ ခင်သိန်း ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်နေသည်။   

အနှီးထုပ်ထဲက ကလေးကို တဖက်က ပွေ့ရင်း တဖက်က သူ့ပေါင်ကို တွန်းထုတ်သည်။ သူကလည်း အတွန်းထုတ်မခံဘဲ လီးကို ခင်သိန်းပါးစပ်ထဲ ရအောင်ထည့်ထားရင်း ခင်သိန်းလက်ကို ဖယ်သည်။ ခင်သိန်းက ကလေးကို ယိမ်းကာ ချော့သိပ်သည်။ ကိုကိုလေးက ပါးစပ်ကို ဖြေးဖြေးချင်း လိုးသည်။ ခင်သိန်းက သူ့ကို မျက်လုံးပြူးကာ ကြည့်သည်။ 

“ မ အု အု မု အု လုပ် လုပါန လုပ် မလုပ်ပါနဲ့” 

ခင်သိန်းက စကားရအောင် ပြောသည်။ ကလေးကို ဖက်ရင်း တဖက်ကလည်း သူ့ကို ထုသည်။ ခင်သိန်းသည် ပါးစပ်ထဲလီးကို ရအောင်ထွေးထုတ်သည်။ ကိုကိုလေးကလည်း ရအောင်ထည့်သည်။ ခင်သိန်းက ပါးစပ်ပိတ်ထားသည်။

ကိုကိုလေးက ပါးစပ်ဖျားပေါ်တွင် လီးကို တင်ထားသည်။ ခင်သိန်းရှောင်သော်လည်း မရမက ခင်သိန်းပါးစပ်ပေါ်လီးတင်ထားသည်။ ကြာလာတော့ ခင်သိန်း မနေနိုင်ဘဲ ပါးစပ်ဖွင့်ပေးရသည်။ ခင်သိန်းမှာ နဖူးကြောတွေ တွန့်နေအောင် အောင့်ခံသည်။ ခင်သိန်းပါးစပ်ထဲ လီးဝင်သည်နှင့် ကိုကိုလေးက ပါးစောင်ကို ထိုးသည်။ ခေါင်းကို အသာစောင်းငဲ့ကိုင်ပြီးနောက် ပါးစောင်ကို ထိုးကစား၍ လီးကို ထုတ်သည်။ ခင်သိန်းမှာ သူလုပ်သမျကို ခေါင်းခါညင်းသည်။ သို့သော်လည်း ကိုကိုလေးက ကလေးတဖက်နဲ့ ခင်သိန်းပါးစပ်ကို ရအောင်လိုးကစားသည်။

“ အင့် အင့် ဟ် ဟင့် အင် ဟင့်အင်း အင်း ဟင့်အင်း” 

ကိုကိုလေးက ဘေးတွင်ထိုင်ချ၍ ခင်သိန်းပါးကို နမ်းသည်။ ပါးစပ်ကို စုပ်သည်။ ကလေးကလည်း ခင်သိန်း ရင်ခွင်ထဲတွင် ငြိမ်နေသည်။ သူက ဒူးတုတ်ထားသော ခင်သိန်းပေါင်ကို ပွတ်သည်။ ပွတ်ရင်း ခင်သိန်းပေါင်ကြားထဲ နှိုက်သည်။ ခင်သိန်းက အံကြိတ်၍ ငြင်းသည်။ သူကလည်းမရ။ မွေးကင်းစ ကလေးကို ဖက်ထားပြီး သူ့အား ငြင်းနေသော ခင်သိန်းကို ခုလို လုပ်ရတာ ကျေနပ်အားရမိသည်။ ကျေနပ်ရုံမက အားရသည့်အဆင့်ထိ ရောက်သည်။ 

“ မမခင်သိန်း” 

“ မလုပ်နဲ့တော့လို့”

ခင်သိန်းက သူ့အားတွန်းထုတ်သည်။ သူ့လက်ကို တွန်းသည်။ သူ့ရင်ဘတ်ကို တွန်းသည်။

သူကလည်း မရ ခင်သိန်းကို နောက်ကနေ ဖက်သည်။ ပေါင်ကြားကို နှိုက်သည်။ ကြာတော့ ခင်သိန်း မနေနိုင်။ ပေါင်နည်းနည်း ဟပေးသည်။ သူက စောက်စေ့ကို ကလိသည်။ 

“ အား ဟင့် ဟား ဟင့် အား အ” 

ခင်သိန်းမှာ ကလေးတဖက်က ပွေ့ကာ ထိန်းရင်း စောက်စိကလိခံရသဖြင့် မညည်းဘဲလည်း မနေနိုင် ဖြစ်နေသည်။ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းရှေ့မှ ကုတင်အောက် ဆင်းလိုက်သည်။ ခင်သိန်းပေါင် တဖက်ကို ကုတင်အောက် ချသည်။ ကိုကိုလေးသည် ခင်သိန်းပေါင်ကို ပွတ်သပ်တက်သည်။ ဒူးကနေ အထက်ကို နမ်းသည်။

ခင်သိန်းမှာ ကလေးကို တဖက်မှ သိပ်ရင်း အံကြိတ်နေသည်။ ခေါင်းကိုလည်း တတွင်တွင်ခါနေသည်။ ကလေးကို ငြိမ်အောင် ထိန်းရင်း အံကြိတ်ကာ ခေါင်းရမ်းသည်။ သူကလည်း ပေါင်တဖက်ကို ရအောင်ဆွဲဟကာ ပေါင်ရင်းကို နမ်းသည်။ လျာဖြင့် နည်းနည်းလေး ဟနေသော စောက်စေ့ကို လျက်သည်။ ကိုကိုလေး လျာကြောင့် ခင်သိန်း တချက်ချက် တုန်သွားသည်။ “အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ” ခင်သိန်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်သည်။ ခင်သိန်းမှာ စောက်ရည်ထွက်သဖြင့် တုန်သွားသည်။ ကလေးကို ခါလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ “အား” အားဆိုသည့်အသံကို တိုးတိုးလေး ညည်းသည်။

“ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် အား ကျွတ်ကျွတ် အ” 

ကလေးကိုလည်း ချော့သည်။ ကလေးက ပြန်တိတ်သွားသည်။ ကိုကိုလေးက ကလေးကို ပွေ့ကာ ကုတင်ပေါ် ချလိုက်သည်။ ခင်သိန်းကိုလည်း ပွေ့လိုက်သည်။ ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းသည်။ ကလေးနား လက်ထောက်၍ ကုန်းခိုင်းသည်။ ကလေးမျက်နှာပေါ်တည့်တည့် ခင်သိန်းမျက်နှာ ရောက်အောင် လုပ်သည်။ နောက်ကနေ ခါးကို ဆွဲကော့သည်။ ပေါင်ကို ဆွဲကားသည်။ ပြီးလျင် နောက်ကနေဖင်ကို လိုးသည်။ ခင်သိန်းဆံပင်မှာ ရှည်သဖြင့် အောက်သို့ တွဲကျနေသည်။ သူက ဖင်ကိုလိုးရင်း ခင်သိန်းဆံပင်ကို နောက်သို့ သပ်တင်သည်။

ခင်သိန်းက နောက်သို့လှည့်ကြည့်ရင်း ခေါင်းခါသည်။ ခင်သိန်းခေါင်းခါနေသော်လည်း ကိုကိုလေးကတော့ ခင်သိန်းဖင်ထဲကို လီးကို တဆုံးထည့်သည်။ 

“ အ………….” 

ခင်သိန်းအသံတိုးတိုးကို အရှည်ကြီးအော်သည်။ သူက လီးကို အဆုံးထိထည့်၍ စိမ်ထားပြီး အသာလေး ညောင့်သည်။ ခင်သိန်းမှာ ခေါင်းတွင်တွင်ခါရင်း နောက်ကို အံကြိတ်၍ ကြည့်သည်။ သူကလည်း ပြုံးပြသည်။ ဖင်ထဲအသာဆောင့်ရင်း အိုးကြီးကို ဆွဲဖွသည်။ အိုးကြီးကို ညစ်သည်။

“ အိ….” 

ခင်သိန်းက သွားတင်းတင်းစိ၍ ညည်းသည်။ 

“ ကလေးအိပ်ရင် နင့်စိတ်ကြိုက်ခံပေးမယ် ခုတော့ ခဏအောင့်ထားပေးပါဦးဟာ” 

ကိုကိုလေးက ခေါင်းခါသည်။

“ နင် အောင့်ထားလို့လား မသိဘူး၊ နင့်ဖင်ကို လိုးရတာ စီးကြပ်ပြီး တထစ်ပြီးတထစ် ငါ့လီးကို စုပ်နေသလိုပဲ”

ကိုကိုလေး ခေါင်းမာသည်။ ခင်သိန်းညင်းသော်လည်း ခင်သိန်းကို ရအောင်လိုးသည်။ 

“ အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ” ကလေးက မိခင်ရင်ခွင်ထဲ မဟုတ်တာ ကြာသဖြင့် ငိုသည်။ ခင်သိန်းက ခလေးကို ကောက်ပွေ့လိုက်သည်။ သူကလည်း ဖင်ထဲကနေ လီးကို ထုတ်မပေးပါ။ ခင်သိန်း မတ်တပ်ရပ်သည်။ သူလည်း ခင်သိန်းဖင်ထဲကနေ လီးကျွတ်မထွက်အောင် ကော့သည်။ ကော့ရင်း ကျွတ်ခါနီးလာသဖြင့် ခင်သိန်းခါးကို ဖက်ထားသည်။

ခင်သိန်းက ကလေးကို စံသည်။ လက်ထဲထည့်၍ ချော့သိပ်သည်။

“ အိုကလေးရယ် အိပ်ပါတော့ ရောင်နီလာလှပေါ့ မိတ္ထီလာ ကန်တော်အောက်က ဖားကောက်ခဲ့လေ” 

ခင်သိန်း ဘာသားချော့တေးတွေ ဆိုနေသည်မသိ။ သူကတော့ ခါးကို ဖက်ရင်း နည်းနည်းဆောင့်လိုးသည်။ ကလေးကလည်း တော်တော်နဲ့ မအိပ်ဘဲ ဖြစ်နေသည်။ သူက ခင်သိန်းခါးကို ဖက်ရင် ကုတင်ပေါ် အိပ်ချလိုက်သည်။ ခင်သိန်းက ဖင်ထဲလီးအထည့်လိုက် သူ့ပေါ်ထိုင်ချသည်။ ခင်သိန်းက ကလေးကို ဆက်ချော့နေသည်။

“ အိုကလေးရယ် အိပ်ပါတော့ ရောင်နီလာလှပေါ့ မိတ္ထီလာ ကန်တော်အောက်က ဖားကောက်ခဲ့လေ”

သားချော့တေးနဲ့ သီချင်းနဲ့မှားနေသည်။ သူနည်းနည်းလေး ကော့တက်ပေးသည်။ ခင်သိန်းကိုယ်မှာ ဖင်ကနေ လီးမှ တွန်းတက်သောကြောင့် လွုပ်ခါနေရသည်။ သူက အောက်ကနေ ဆောင့်တက်သည်။ နောက်ကနေ ဆံပင်ကို ကစားသည်။ ခင်သိန်းက ရှေ့ကနေ ကလေးကို ငုံ့ကြည့်၍ ချော့ရင်း ကလေးအိပ်ပျော်အောင် သိပ်သည်။ 

“ အ င့် ဟင့် အ အမေ့ အမေ့ သမီး သမီးကို ကယ်ပါဦး အမေ အမေရဲ့” 

ခင်သိန်းငိုသည်။ 

“ အင့် င် ဟင့် အီး ရွတ် ရွတ် ရွတ် အ အ မေ မေ မေ အမေရဲ့ ဟင့်” 

အိပ်နေရာမှ ကိုကိုလေး ထသည်။ သူ့လီးကတော့ ခင်သိန်းဖင်ထဲ စိမ်ထားဆဲ။

ခင်သိန်းမှာ ရင်ခွင်ထဲ သုံးလသား သမီးလေးကို သိပ်နေရသည်က တဖက် ဖင်ကို အလိုးခံနေရသည်ကတဖက်မို့ အော်ကြီးဟစ်ကျယ် မငိုရဲ။ ရှိုက်ကာ ရှိုက်ကာ အသံကို တိုးနိုင်သမျ တိုးရင်း ငိုသည်။ နောက်သို့ ကျနေသော ခင်သိန်း၏ ဆံပင်များကို စုရင်း ကိုကိုလေးက ဖက်သည်။ ခင်သိန်းက ရင်ခွင်ထဲ သမီးလေးကို ဖက်ထားရာ ခင်သိန်းဗိုက်သားလောက်ကို ဖက်သည်။ ပြီးလျင် ဆံပင်များကို သပ်၍ တဖက်ကို စုသည်။ နောက် ခင်သိန်း၏ လည်ဂုတ်ကို နမ်းသည်။

ခင်သိန်း နွုတ်ခမ်းကို ကိုက်သည်။ သမီးလေး မငိုအောင် သတိထားချော့သည်။ နောက်က ကိုကိုလေးကလည်း အငြိမ်မနေ။ သူမဖင်ကို ကိုင်ကာ စကောဝိုင်းသည်။ 

“ အ…….. အ” 

ခင်သိန်းမှာ သမီးလေးကို သေချာကြည့်နေသော်လည်း ဖင်ထဲလီးက ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲတောင်သောကြောင့် နာသည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း ယားသေးသည်။ ကိုကိုလေးက ဆံပင်ကို သပ်၍ လည်ဂုတ်ကို နမ်းစုပ်သည်။ တော်သေးသည်။ ကလေးက အိပ်ပျော်သွားသည်။ ကလေးအိပ်ပျော်ကာစ ဖြစ်သဖြင့် တော်တော်နဲ့ မညည်းရဲ။ အံကြိတ်ကာ နာတာကို အောင့်ခံသည်။ 

“ အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ အဲ…….” 

ခင်သိန်းကိုယ်က လွုပ်သွားသောကြောင့် ကလေးက နိုးသွားပြန်သည်။ အနှီးစလေးကို ပုတ်ရင်း ကလေးကို ချော့သည်။

ကိုကိုလေးကလည်း နောက်က နည်းနည်းဆောင့်လာသည်။ ခင်သိန်းကိုယ်ကို ပွေ့၍ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဆွဲသည်။ ခင်သိန်းသည် ကလေးကလည်း ငို၊ စောက်ဖုတ်ကလည်းယား၊ ဖင်ကလည်း ကိုကိုလေးလီးက ကြီးသဖြင့် နာသည်။ ဖင်ထဲ လီးတဆုံးဝင်သော်လည်း စောက်ဖုတ်က အယားမပြေ။ အားရပါးရ ဆောင့်ချပစ်ချင်သည်။ သို့သော်လည်း ရင်ခွင်ထဲမှ ပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့ကြည့်နေသော သမီးလေးက ရှိသေးသည်။ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲ၍ ဖက်အိပ်လိုက်သည်။ သမီးလေးကို လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ခေါင်းအုံးလုပ်၍ အိပ်ခိုင်းရင်း ပေါင်တစ်ဖက်ကို နည်းနည်းကြွပေးသည်။

ကိုကိုလေးက လီးကို အသာထုတ်သည်။ ကိုကိုလေးသည် အသာထ၍ ခင်သိန်းအိုးကို ပွတ်သပ်ကစားသည်။ ပြီးလျင် အသာနမ်းစုပ်သည်။ ခင်သိန်းမှာ ခြေမတွေ ကုတ်နေသည်။ ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းကို အောက်ပိုင်း ပက်လက်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်သည်။ ပေါင်ကို နည်းနည်းဆွဲကားသည်။ ခင်သိန်းစောက်ဖုတ်အက်ကြေင်းအတိုင်း လက်ညိုးဖျားဖြင့် ကလိသည်။ ခင်သိန်းမှာ တအင့်အင့်ဖြစ်နေသည်။ တချက်ချက် တုန်တုန်သွားသည်။ ကိုကိုလေးက စောက်ဖုတ်ကို လက်တစ်ဆစ်ထည့်ကာ ကလိသည်။ ခင်သိန်းသည် တုန်အီနေသည်။

ခင်သိန်းက လက်တဖက်ဖြင့် ကိုကိုလေးလက်ကို ဆွဲဖယ်ကာ ခေါင်းခါသည်။ ကိုကိုလေးကလည်း မဖယ်။ စောက်ဖုတ်ကို လျက်လိုက်သည်။ “မမ စောက်ဖုတ်က အရမ်းလှတာပဲ” ကိုကိုလေးက ခင်သိန်းစောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲကြည့်သည်။ ခင်သိန်းမှာ အာခေါင်တွေ ခြောက်နေသည်။ ပါးစပ်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အသာပိတ်ရသည်။ ဗိုက်ကကြွက်သားများလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ နဖူးကြောများလည်း တင်းနေသည်။ ကိုကိုလေးက သူမစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကာ အကြာကြီးကြည့်နေသည်။ သူမစောက်ဖုတ်က သေးသည်။ ရှည်သည်။

စောက်မွေးကလည်း ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ထူမနေပဲ ပါးပါးလေး ဖြစ်နေသည်။ စောက်စေ့လေးမျသာ ညိုသည်။ စောက်ဖုတ် အုံတစ်ခုလုံးက ဖြူသည်။ စောက်စေ့မှာ အက်ကြောင်းအသာလေးသာ ပေါ်သည်။ ကိုကိုလေးက လျှာဖျားဖြင့် စောက်စိကို ကလော်သည်။ ခင်သိန်းမှာ နွုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားရသည်။ ကလေးက အိပ်ပျော်သွားသည်။ လက်မောင်းမှ ကလေးကို အသာဖယ်လိုက်သည်။ ကလေးခေါင်းထဲ ခေါင်းအုံးအစပိုင်းထည့်ကာ သိပ်လိုက်သည်။ ကိုကိုလေးကို အသာထရန် အချက်ပြသည်။ ကိုကိုလေးလက်ကိုဆွဲကာ ခင်သိန်းက ဧည့်ခန်းထဲခေါ်သည်။ 

“ ဘာလို့ ခဏလေးတောင် မအောင့်တာလဲ” 

ခင်သိန်းက အပြစ်တင်စကားဆိုသည်။

“ ချစ်လို့” 

“ ဟွန့် သူများကလေးငိုနေတာကို” 

“ ပိုလိုးလို့ကောင်းတယ်လေ အဲအချိန်” 

“ ယုတ်မာလိုက်တာ”

“ ကျနော် ဆက်ပြီး ယုတ်မာချင်သေးတယ် မမ” 

“ တော်ပြီကွာ တခါပြီးရင် ပြန်တော့” 

“ တစ်ခါဆို နည်းနည်းလေးနည်းလို့ တစ်ပတ်လောက်ပဲ လုပ်လိုက်ပါ မမ”

“ ပြောမနေနဲ့ နင်လုပ်လို့ ငါ့စောက်ဖုတ် ဘယ်လောက်ယားနေပြီလဲ နင်သိလား”

“ လာလေ ဒါဆို အပေါ်ကနေ ကိုယ်တိုင် တက်ဆောင့်ချပလိုက်စမ်းပါ” 

ကိုကိုလေးက အနီးရှိ စားပွဲလိုလို ခုံကို သူ့အလေးချိန် ခံနိုင် မခံနိုင် စမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ပေါင်ကို နည်းနည်းကားလိုက်သည်။

ခင်သိန်းက သူ့ကို ကျောပေး၍ သူ့ပေါင်ကို ခွကာ ထိုင်ချသည်။ လီးကို ကိုင်ကာ သူမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်သည်။ ပြီးလျင် လက်ကို နောက်သို့ထောက်ကာ ဆောင့်ချသည်။ သူက ခင်သိန်းပေါင်ရင်းကို ကိုင်ထားပေးသည်။ ခင်သိန်းက နောက်ကို လှည့်ကြည့်ရင်း ဆောင့်ချသည်။ နဖူးပေါ်က ဆံနွယ်များကို ခေါင်းခါကာ နောက်သို့ချရင်း ဆောင့်ချသည်။ သူက ခင်သိန်းပေါင်ရင်းကနေ မတင်ပေးသည်။ ခင်သိန်းက လီးတဆုံးဆောင့်ချသည်။ ခင်သိန်းသည် သူမစောက်ဖုတ် အပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်သပ်ရင်း ဆောင့်ချသည်။ စောက်ဖုတ်တဖက်ပွတ်လိုက် ဆောင့်ချလိုက် လုပ်သည်။ ခင်သိန်းသည် သူမနို့ကိုလည်း ပြန်ပွတ်သပ်သည်။

၁၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ခင်သိန်းမောသွားသည်။ အောက်ဆင်းကာ သူ့လီးကို စုပ်သည်။ သူက ကားယားခွပေးထားသည်။ ခင်သိန်းက လီးကိုအောက်ကနေ ပင့်ကိုင်ကာ လျက်သည်။ “စောက်ဖုတ်ပဲ လိုးပေးနော်” ကိုကိုလေး ခေါင်းညိတ်သည်။ နေရာပြောင်းသည်။ ခင်သိန်းက ခုံပေါ် ပေါင်တဖက်တင်သည်။ တဖက်ကို အောက်ချသည်။ ကုန်းပေးသည်။ လက်တဖက်ဖြင့် အိုးတခြမ်းကို မတင်ထားသည်။ သူက အသာရပ်၍ နောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်ကာ လိုးသည်။

ခင်သိန်းက နောက်ပြန်ကြည့်သည်။ သူက ခင်သိန်းပေါင်ကို တဖက် ပခုံးကို တဖက်ကိုင်ကာ လိုးသည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အ အ အိ အ အ အိ အိ အိ အ အ” 

ခင်သိန်း အော်ညည်းသည်။ သူလည်း နားမနေဘဲ တောက်လျောက်လိုးသည်။ လိုးရင်း ခင်သိန်းဆံပင်ကို သပ်ကစားသည်။ ပြီးလျင် ငုံ့နမ်းသည်။ ဆက်တိုက်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးမထုတ်စတမ်းလိုးသည်။ လိုးရင်း ခင်သိန်းပြီးသွားသည်။ စောက်ရည်ပူပူများ သူ့လီးတွင် ရွဲနစ်သွားသည်။ ကိုကိုလေးက လီးကို ခဏစိမ်ထားရင်း ခင်သိန်းအားနည်းနည်းပြန်ရှိအောင် စောင့်သည်။ ထို့နောက် ခင်သိန်းဖင်ကို ဆက်လိုးသည်။ သူ ဖင်ကို ၁၅ မိနစ်လောက် လိုးပြီး အိုးပေါ် လရည်ကို လွတ်ချပေးလိုက်သည်။     

“ အား အား အား ကောင်းလိုက်တာ” 

“ လူဆိုး သူများကို နွုံးချိသွားတာပဲ” 

တနေ့သ၌ ကိုကိုလေးသည် မိမိကိုယ်ကို သေကြောင်းကြံစည်ချင်လောက်သော အကြောင်းကြောင့် သေကြောင်း ကြံစည်မွုလုပ်ခဲ့သော်လည်း ကိုကိုလေးသည် သေမင်းက မခေါ်ဘဲ ကပ္ပိယကတုံးခေါ်ရာပါခဲ့သည်။ ကပ္ပိယကတုံး ရှိစဉ်ကာလက ခင်စီနဲ့ စန်းစန်းအေးကို တဝကြီးလိုးခဲ့သလို လိုးနည်းများလည်း ကောင်းကောင်းသင်ခဲ့သည်။ အန်တီကြီးသုံးယောက်ကိုတော့ တခါလိုးခဲ့ရသေးသည်။ ထို့နောက် ကပ္ပိယကတုံးက ရုတ်တရက်ပျောက်ချင်းမလှ ပျောက်သွားသည်။ ထိုအခါ ကိုကိုလေးက ရွာထဲ ပြန်ဝင်လာသည်။

သူ့လို တကောင်ကြွက်ကို ဘယ်သူမှ သတိမထား။ ဂရုမစိုက်ခဲ့။ ထိုအချက်ကလည်း သူ့အိမ်ရှင် အန်တီမိုးကို တဝကြီးလိုးဖို့ အကြောင်းဖန်ခဲ့ပြန်သည်။ အန်တီမိုးကို လိုးလို့အားရတော့ အိမ်နီးချင်းမှ ကလေးအမေလည်းဖြစ် သူများမိန်းမလည်းဖြစ်သည့် ခင်သိန်းကို ငွေဖြင့် မြူဆွယ်ခဲ့သည်။ ပထမဆုံး ဆေးဖြင့် မသုံးဘဲ လိုးခွင့်ရသည့် မိန်းမဖြစ်လာသည်။ သုံးရက်လောက် ခင်သိန်းကို မနားစတမ်း လိုးပြီး အိမ်ခဏပြန်သည်။ အိမ်တွင် အန်တီမိုးကို ပြန်လိုးသည်။ အန်တီမိုးကို စိတ်ချမ်းသာအောင် လိုးပေးပြီး ငွေများခြူသည်။ စားစရာများ ယူသည်။

ထို့နောက် ခင်သိန်းဆီသွားကာ အနားယူပြီးသော ခင်သိန်းကို စားစရာများပေး ချက်ပြုတ်စေကာ စားသောက်ပြီးတဖန် ခင်သိန်းကို တဝကြီး လိုးသည်။ ခုတော့ ကိုကိုလေး ခင်သိန်းကို နည်းနည်းရိုးစပြုလာပြီ ဖြစ်သည်။ ခင်သိန်းကို လိုးတာ ဘာမှ မကြာသေးသလို ထင်ရသော်လည်း ငါးလလောက်ရှိလာပြီ ဖြစ်သည်။

“ မင်း ခုထိ အပျိုတွေကို မလိုးရဲသေးဘူးလားကွ” 

“ ဆရာ” 

ဝတ်ဖြူစင်ကြယ်နဲ့ သူ့ဆရာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ကိုကိုလေး အံ့သြသွားသည်။ ဆရာက ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ပြန်ရောက်လာတာပါလိမ့်။ “ဘယ်လိုလဲ ငါပြောတာ ဟုတ်လား” “ဆရာ ဆရာ့လို ဖြစ်သွားမှာလည်း ကြောက်တယ်ဆရာ”

“ ငါ ဘာဖြစ်လို့လဲကွ” 

“ ဆရာ ဘာလို့ပျောက်သွားတာလဲ” 

“ ဟား ဟား ဟား မင်းသာ အပျိုစစ်စစ်ကို ရှာလိုးကြည့်စမ်းပါကွာ” 

ဆရာက သူ့ပခုံးအား ပုတ်လိုက်သည်။ ဖျတ်ခနဲ သူ့လန့်နိုးလာသည်။ သို့သော်လည်း အပြင်မှာ တကယ်တွေ့နေရသလို ခံစားနေရသည်။ ကိုကိုလေးသည် အိပ်ယာထက်မှ ထထိုင်လိုက်သည်။ သူ့လက်ထဲရှိသော ပိုက်ဆံကို တွက်ကြည့်လိုက်သည်။ နေ့ခင်းတွင် အန်တီမိုးကို တက်လိုးသည်။ လိုးပြီး ပိုက်ဆံ သုံးသိန်းလောက် ဆွဲလာသည်။ ထို့နောက် ညနေဘက်တွင် ခင်သိန်းကို သွားလိုးသည်။ ပိုက်ဆံသုံးသိန်းနှင့် သူ့လက်ကျန် ပိုက်ဆံကို ခင်သိန်းအား ပေးခဲ့လိုက်သည်။ ဘာမှ မရှိသော ဘာမှ မပိုင်ဆိုင်သော ကိုကိုလေးတယောက် လက်ချည်းဗလာဖြင့် ရွာက ထွက်သွားခဲ့လေတော့သည် …။

ပြီးပါပြီ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကံတရား အလိုကျ ကပ်ကိုး (Cuckold) 

by JohnLeo643

ပန်းရံဆရာ ဦးအောင်မှ ရှူံ့မဲ့နေသော ဘုန်းခန့်မျက်နာကို ကြည့်၍ လှမ်းမေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ညက ညဉ့်နက်မှ အိပ်ရပြီး မနက်စောစော ထရတာကတစ်ကြောင်း၊ အရင် နေ့တွေက အိပ်ရေးပျက်ခဲ့တာတွေက တစ်ကြောင်းကြောင့် ခေါင်းထဲမှာ မူးနောက်နောက်ဖြစ်ပြီး စိတ်မကြည်မလင် ဖြစ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် ချစ်ဖူး အမြဲပြောနေတာကိုး ကျန်းမားရေး ဂရုစိုက်ဆိုတာ။

“ ဟုတ်တယ် ဦးအောင်ရေ ခေါင်းနည်းနည်း မူးနေသလို ဖြစ်နေလို့ပါ”

“ ဒါဆို အိမ်ပြန်နားလိုက်ပါလား ဆရာ”

“ အင်း ပြန်နားလိုက်မယ် ဦးအောင်ရေ”

“ ကားလည်း ဂရုစိုက်မောင်းသွားဦး ဆရာရေ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျေးဇူးပါပဲ ဦးအောင်ရေ”

ဘုန်းခန့် ခြံရှေ့ရောက်တော့ ကယ်ရီသမားကို ရပ်ခိုင်းပြီး ဆင်းလိုက်သည်။

“ ဘယ်လောက်ကျလဲ ညီ”

“ ၁၀၀၀ ပါအစ်ကို”

ကျသင့်ငွေရှင်းပြီး ခြံထဲသို့ ဝင်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ ခြံစောင့် ဦးဘတိုးကို လှမ်းခေါ်မည်ပြုစဉ် ခြံတံခါးက သော့မပိတ်ထားသဖြင့် မခေါ်တော့ပဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

“ ဦးဘတိုးက ဘယ်သွားနေတာလဲ ဈေးသွားဝယ်နေတာများလား”

ဘုန်းခန့် တစ်ကိုယ်တည်းတွေးရင်း ခြံထဲဝင်လာသည်။ ဘုန်းခန့်တို့ အိမ်က ပေ ၄၀’x၆၀’ ကို RC နှစ်ထပ်တိုက်လေး ဆောက်ထားသည်။ အိမ်နှင့်တွဲလျက် ကားဂိုထောင်မှာတော့ ခြံစောင့် ဦးဘတိုးအတွက် အခန်းတစ်ခန်းရှိသည်။

ဦးဘတိုးက ဆွေမရှိ မျိုးမရှိ တစ်ကောက်ကြွက်။ အသက် ၅၀ ခန့်ရှိပြီး သန်မာပြီး လျင်မြန်ဖြတ်လတ်တုန်း။ အသားမည်းမည်း၊ အရပ်မြင့်မြင့် အညာသား တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အလုပ်ကြိုးစား၍ လုံခြုံရေး စိတ်ချရသူလည်း ဖြစ်သည်။

ဘုန်းခန့် အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးရှေ့ ရောက်တော့ တံခါးပိတ်ထားသဖြင့် စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားသည်။ ခြံစောင့် ဦးဘတိုးလည်မတွေ့၊ ချစ်ဖူးက ဈေးသွား ဝယ်ခိုင်းနေလို့လား။ တံခါးရှေ့ ရောက်၍ တံခါးခေါက်ပြီး ချစ်ဖူးကို လှမ်းခေါ်မည်ပြုစဉ်

“ ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

“ ဟယ်လို ချစ်”

“ ကိုကို ဘယ်မှာလဲ”

“ ကိုကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ အလုပ်အပ်သူ တစ်ယောက်ကို သွားတွေ့နေတာ ဘာဖြစ်လို့လဲချစ်”

“ ည ၉ နာရီထိုးတော့မယ် ကိုကို ပြန်မလာသေးတော့ စိတ်ပူလို့ မေးကြည့်တာပါ”

“ ခဏနေ ပြန်လာတော့မှာပါ စိတ်မပူနေနဲ့တော့နော် ချစ်”

“ အင်းပါ ဒါဆိုဒါပဲနော် ကိုကို”

ဟုဆိုကာ ဖုန်းချလိုက်လေသည်။ ချစ်ဖူး စိတ်ထဲတွင်လည်း ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေသည်။ အရင်ကဆို ညနေ ၅ နာရီဆို ကိုကို ပြန်လာနေကျဖြစ်သည်။ နောက်ကျမည်ဆိုလျှင်လည်း ကြိုတင် ဖုန်းဆက်ပြောလေ့ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိတ်ပူ၍ ကိုကို အလုပ်ရုံးဖုန်းကို ဆက်၍ မေးကြည့်ရာ မနက် ၁၀ နာရီခန့်က နေမကောင်းသဖြင့် ပြန်သွားကြောင်းပြောသည်။

မျက်လုံးမှိတ်၍ စဉ်းစားနေလိုက်တာ မနက် သုံးနာရီပင် ထိုးတော့မည် ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ် အိပ်ပျော်နေသော ချစ်ဖူးမှာ လူးလွန့်လာပြီး ထထိုင်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ကာ အိမ်နောက်ဖေးဘက်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။

ဘုန်းခန့်တစ်ယောက် အံဩသွားလေသည်။ ညကြီး အချိန်မတော် ချစ်ဖူးတစ်ယောက် ဘယ်သွားပြီး ဘာသွား လုပ်ပါလိမ့်။ အပေါ့အပါးသွားတာ ဆိုလျှင်လည်း အိမ်ခန်းထဲမှာပင် အိမ်သာရေချိုးခန်းက တွဲလျက်။ သိချင်စိတ်က ထိန်းမရတော့ ။

၁၀ မိနစ်ခန့်ကြာတော့ ဘုန်းခန့် မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ ထွက်ကြည့် လိုက်သည်။ ချစ်ဖူးကို မတွေ့။ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကလည်း ဖွင့်လျက်။ သူ ဘာမှစဉ်းစားမနေတော့၊ နောက်ဖေးပေါက်မှ ဆင်းပြီး ကားဂိုထောင်နှင့် ကပ်လျက် ဦးဘတိုး အခန်းဆီသို့ ခြေသံလုံလုံဖြင့် လျှောက်သွားလိုက်သည်။ အပြင်မှာတော့ မီးမထွန်းထား၍ မှောင်နေပေမယ့် ဦးဘတိုး အခန်းတွင်း၌ ညအိပ်မီးလေး ထွန်းထားသောကြောင့် အခန်းတွင်း၌ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရလေသည်။

သူ၏လီးကို ပုဆိုးအပြင်ဘက်မှ ကိုင်ကာ ဂွင်းထုရင်း ဦးဘတိုး လိုးတော့မည့် သူ့၏ မိန်းမချစ်ဖူးကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ကြည့်နေသည်။

ဘုန်းခန့် သူ့အလုပ်နှင့်သူ ရှုပ်နေသည်။ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ချစ်ဖူး ဝမ်းနည်းသလို ခံစားရသည်။ ညားခါစကလို သူမအပေါ် ဂရုစိုက်မှုတွေ ၊ ချစ်ခင်ကြင်နာမှုတွေ မရှိတော့ပဲ အလုပ်ကိုပင် ကုန်းရုန်းလုပ်နေသည်။ မိသားစုနှင့်လည်း အရင်လို နွေးထွေးမှု မရှိတော့ပဲ မိုးလင်းအလုပ်သွား မိုးချုပ်ပြန်လာ၊ ပြန်ရောက်ရင် လည်း မနား၊ ဧည့်ခန်းတွင် ကွန်ပျူတာတစ်လုံးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေတတ်သည်။

ပြောပြန်လျှင်လည်း ‘ကိုကိုလုပ်နေတာ ချစ်ဖူးတို့အတွက်ပဲ’ ဟု ပြန်ပြော တတ်လေသည်။ ချစ်ဖူးလည်း အသွေးအသားနှင့် လူသား တစ်ယောက်ပင်။ ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်း ခံစားချင်သည်။ သို့ပေမယ် ဘုန်းခန့်က အချိန်မပေးနိုင် ။ တစ်လတစ်ကြိမ်တောင် အနိုင်နိုင်။ လိင်ဆက်ဆံရင်လည်း ခဏလေးနှင့် ပြီးပြီးသွားသောကြောင့် ချစ်ဖူးမှာ ဆန့်တငင်ငင်။ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ မခံစားရပေ။

ဘုန်းခန့်က နယ်ဘက်သို့ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် မကြာခဏဆိုသလို သုံးလေးရက်အိပ် ခရီးလည်း သွားရတတ်သေးသည်။ ထိုအချိန် မျိုးတွင် ဦးဘတိုးနှင့် သူမတို့သားအမိသာ ကျန်ခဲ့၍ ဦးဘတိုးကိုသာ အားကိုးရလေတော့သည်။ ဒီလိုနှင့် ဘုန်းခန့် နယ်ဘက်သို့ ခရီးသွားနေချိန်တွင် ဖြစ်သည်။

“ မမလေး မမလေးရေ ”

ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးကိုခေါ်၍ အိမ်ထဲဝင်လာစဉ် ဧည့်ခန်း၌ အိပ်ပျော်နေသော ချစ်ဖူးကိုတွေ့၍ ဆက်မခေါ်တော့ပဲ အပေါက်ဝတွင် ရပ်၍ သူမကို ကြည့်နေမိသည်။ ချစ်ဖူးက အိမ်ပေါက်ဝကို ကျောပေး၍ ဆိုဖာပေါ်၌ အိပ်ပျော်နေသည်။ သူမ၏ လုံးဝန်း တင်းကားနေသော ဖင်နှစ်တုံးက မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေတာ ကြာပြီးဖြစ်သော ဦးဘတိုး၏ ရာဂစိတ်ကို နိုးဆွနေသလိုပင်။

ဦးဘတိုး၏ စိတ်ရိုင်းများကား ထိန်းမရတော့ပေ။ သူသည် အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်၍ သူမဆီသို့ လျှောက်လာသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ လုံးဝန်း တင်းကားနေသော ဖင်တုံးကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ချစ်ဖူးကား နည်းနည်းမှမလှုပ် အိပ်မောကျနေသည်။ ညက ဘုန်းခန့် ခရီးသွားရမည်ဆိုသဖြင့် လိုအပ်သည်များ ပြင်ဆင်ပေးနေရ၍ ညဉ့်နက်မှ အိပ်ရသည်။ မနက်ကျတော့လည်း စောစောထပြီး ကလေးတွေ ကျောင်းသွားဖို့ အတွက် ပြင်ဆင်ပေးရပြန်သည်။ ထို့ကြောင့် လည်း ချစ်ဖူး ပင်ပန်း၍ အိပ်မောကျနေခြင်းဖြစ်သည်။

ဦးဘတိုးက ပွတ်သပ်နေရုံဖြင့် အားမရတော့ပေ။ သူမ၏ ထမိန်အောက်စကို ကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လှန်တင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ပင်တီ အဖြူရောင်လေး ဝတ်ထားသော သူမ၏ ဖင်နှစ်တုံး ပေါ်လာသည်။

ဦးဘတိုး ဘာမှစဉ်းစားမနေတော့။ တဆက်တည်း သူမ၏ ပင်တီလေးကိုပါ ပေါင်လည်လောက်ထိ ဆွဲချလိုက်သောကြောင့် သူမ၏ ဖြူဖွေးပြီး တင်းကားနေသော ဖင်နှစ်တုံးနှင့်အတူ စဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးပါ ပေါ်လာတော့သည်။ ဦးဘတိုး တွေဝေမနေတော့။ သူမ၏ ဖင်နှစ်တုံးကြားထဲ မျက်နှာအပ်၍ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးလေတော့သည်။ခဏကြာသော်

“ အဟင်း ဟင်း”

ချစ်ဖူးဆီမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာသည်။ သူမ အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာပြီး သူမ၏ အနောက်ဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဦးဘတိုးကို မြင်တော့မှ ထိတ်လန့်ကာ သူကို တွန်းဖယ်၍ ထထိုင်လိုက်ပြီး

“ ဦးဘတိုး ဒါဘာလုပ်တာလဲ”

ဟု ထိတ်လန့်တကြား မေးလိုက်သည်။ ဦးဘတိုးလည်း ရုတ်တရက်မို့ ပြင်ဆင်ချိန်မရကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်ကျသွားသည်။ ဦးဘတိုးက ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်ကာ ချစ်ဖူးမျက်နှာကို ကြည့်၍ ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေ သည်။ ထို့နောက် ဦးဘတိုးက သတိဝင်လာပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ကာ

“ မမလေး ခွင့်လွှတ်ပါ ဦးစိတ်မထိန်းနိုင်လို့ ဖြစ်သွားတာပါ”

ဟုဆိုကာ မျက်နှာငယ်လေးနှင့် ရှစ်ခိုးတောင်းပန်နေ လေသည်။ ချစ်ဖူးမျက်နှာက အံဩခြင်း၊ ထိတ်လန့်ခြင်း ၊ ရှက်ရွံခြင်း ၊ ဒေါသထွက်ခြင်း တို့ကြောင့် အနည်းငယ် တင်းမာနေသည်။ သူတစ်ပါးအပေါ် ကြင်နာသနားတတ်သူ ၊ အားနာတတ်သူပီပီ ဒူးထောက်၍ သူမကို ရှစ်ခိုးတောင်းပန်နေသော ဦးဘတိုးကို ကြည့်ကာ စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြေလျှော့ပြီး

“ ဘာလို့ ဒါမျိုးလုပ်ရတာလဲ ဦးဘတိုး”

ဟု မေးလိုက်လေသည်။

“ မမလေးက အရမ်းလှလို့ပါ”

“ ဟင်”

ထင်မှတ်မထားသော အဖြေကြောင့် ချစ်ဖူးမျက်နှာ ရှက်သွေးဖြာသွားသည် ။ ဒါကို ဦးဘတိုး တွေ့လိုက်သောကြောင့် အခွင့်ကောင်းယူကာ

“ ဟုတ်တယ်လေ မမလေးက အရမ်းလှတော့ ဘယ် ယောကျာ်းမဆို ဦးလို လုပ်မိကြမှာပဲ။ မမလေးကို ကလေးနှစ်ယောက်အမေပါလို့ ပြောရင်လည်း မသိတဲ့ သူတွေဆို ယုံမှာ မဟုတ်ဘူး။ မမလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးစားက တစ်ဖက်သားကို ဆွဲဆောင်လွန်းတယ်။ ဦးဆိုရင် မမလေးရဲ့ ဖင်နှစ်တုံးကို မှန်းပြီး အာသာဖြေတာ နေ့တိုင်းပဲ”

ဟု သာသာလေး ပြောပေးလိုက်သည်။ ဦးဘတိုး စကားကို ကြားပြီးနောက် စောစောက စောက်ဖုတ် အယက်ခံထားရတာက တစ်ကြောင်း ၊ မျက်နှာငယ်လေးနှင့် ရှစ်ခိုး တောင်ပန်းနေသော ဦးဘတိုးကို သနား၍ စိတ်လျှော့လိုက်တာက တစ်ကြောင်း ကြောင့် သူမ၏ ကာမစိတ်လေး နိုးထလာသလို ခံစားလာရသည်။

“ ဦး တောင်းပန်ပါတယ် မမလေး။ ဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်သူကိုမှ မပြောပါနဲ့။ ဆရာကိုလည်း မတိုင်ပါနဲ့။ မမလေး ခိုင်းတာမှန်သမျှ ဦးလုပ်ပေးပါ့မယ်”

မျက်နှာငယ်လေးနှင့် တောင်ပန်းနေသော ဦးဘတိုးကို ကြည့်၍ ချစ်ဖူး သနားသွားသည်။

“ ဦး ချစ်ဖူးခိုင်းတာ ဘာမဆို လုပ်ပေးမှာလား”

“ လုပ်ပေးပါ့မယ် မမလေး”

ချစ်ဖူး ထိုင်နေရာမှထကာ ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ပင်တီကိုပါ တခါတည်း ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဆိုဖာပေါ်တွင် ပြန်ထိုင်ကာ ပေါင်ကားထားလိုက်ပြီး

“ ဦး ဒီနားကိုလား”

ဟုဆိုကာ ဦးဘတိုးကို ခေါ်လိုက်လေသည်။ ဦးဘတိုး တစ်ချက် ကြောင်သွားသည်။ ချစ်ဖူးက သူကို မဆူမငေါက်သည့်အပြင် ယခုလို နေအထားနှင့် အနားလာရန် ခေါ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

“ ဦးဘတိုး ဘာကြည့်နေတာလည်း ဒီနားလာလို့”

ချစ်ဖူးက စိတ်မရှည်သော လေသံဖြင့် ထပ်ခေါ်တော့မှ ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးအနားသို့ လေးဘက်ထောက်၍ သွားတော့သည်။ မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေတာ ကြာပြီဖြစ်သော ဦးဘတိုးကို ချစ်ဖူး ကိုယ်ချင်းစာမိသည်။ မိမိသည်ပင် ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ မခံစားရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ဦးဘတိုး ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ပြီး ကာမစိတ်များ ပြန်လည် နိုးထလာသည်။ အမွှေးပါးပါးလေးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားလေး နီရဲ၍ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့လေး ဖြစ်နေသော ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ကို စိုက်ကြည့်နေမိသည်။   

“ လှလိုက်တာ မမလေးရာ”

သူမ စောက်ဖုတ်ကို ရမ္မက်လွှမ်းသော အကြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သောကြောင့် ချစ်ဖူး မျက်နှာထူပူပြီး ရှက်သွေးဖြာသွားလေသည်။

“ အို”

ဦးဘတိုး ချစ်ဖူး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ လျှာအပြားလိုက်ဖြင့် အောက်ကနေ ပင့်ယက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ လျှာထိုးထည့်ကာ ကလိပြီး ယက်ပေးနေလေတော့သည်။

“ အား ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ဟင်းဟင်း”

ချစ်ဖူးက ဦးဘတိုး ခေါင်းကိုခေါင်ကာ ဖင်ကို ကော့ကော့ ပေးသည်။ ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မကိုင်ကာ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးလေသည်။

“ အား ဦး ချစ်ဖူးပြီးတော့မယ်။ အား ဟင်းဟင်း လုပ်ထား။ ဦး လုပ်ထား အားးးး”

ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားသည်။ ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူး၏ စောက်ရည်များပါမကျန် ကုန်အောင် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဦးဘတိုး ထရပ်ကာ လုံချည်ချွတ်မည်ပြုစဉ်

“ ဟမ် ဦး ဘာလုပ်မလို့လဲ”

ဟုမေးကာ ထမိန်ကောက်ဝတ်၍ ဆိုဖာပေါ်မှာ ပုံစံပြင်ထိုင်လိုက်လေသည်။

“ ကလေးက ပြီးသွားတော့ ဟုတ်တာပေါ့။ ဦးက ဒီမှာ တန်းလန်းကြီးလေ”

ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူးကို ကလေးဟု ပြောင်းခေါ်ရင်း အတွင်းခံထဲ၌ တောင်၍ ဖောင်းထွက်နေသော သူ့၏လီးကို မေးငေါ့ပြရင်း ပြောလိုက်သည်။

“ ချစ်ဖူး အလိုးတော့ မခံချင်သေးဘူး။ ကိုကို့အပေါ် သစ္စာဖောက်သလို ဖြစ်မှာစိုးတယ်။ အခုတောင် လွန်နေပြီ”

ချစ်ဖူးမှာ အလိုးခံချင်နေသော်လည်း ဘုန်းခန့်၏ မျက်နှာကို မြင်ယောင်လာပြီး မိမိ၏ လုပ်ရပ်အတွက် နောင်တရသလို ခံစားနေမိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဦးဘတိုးကို တောင်ပန်းသော လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ ဒါဆိုလည်း ဦးလီးကို စုပ်ပေးပါလား ကလေးရယ်”

“ ချစ်ဖူး လီးမစုပ်တတ်ဘူး။ ကိုကို့လီးတောင် မစုပ်ပေးဖူးဘူး”      

“ ဦးသင်ပေးမှာပေါ့ ကလေးရယ်”

ဦးဘတိုး လုံချည်ချွတ်ချကာ အတွင်းခံထဲမှ သူ၏လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ချစ်ဖူးနားတွင် ရပ်နေလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးမှာ အကြော ပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တောင်နေသော သူ၏လီးကို ကြည့်၍ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ မဲနက်ပြီး ကိုကို့လီးထက် အနည်းငယ် ကြီးပြီး တုတ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

“ ကလေး ပါးစပ်ဟလေ”

ချစ်ဖူး ပါးစပ်ဟ၍ ဦးဘတိုးလီးကို ငုံလိုက်သည်။ ပြင်းရှရှ လီးအနံ့ကြောင့် သူမမျက်နှာ ရှုံမဲ့ပြီး ဦးဘတိုး လီးကို ချက်ချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။

“ လီးအနံ့က နံလိုက်တာ ချစ်ဖူးမခံနိုင်ဘူး”

“ အစမို့လို့ပါ နောက်ဆို အကျင့်ဖြစ်သွားမှာပါ လာပါကလေးရယ်”

ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးခေါင်းကို ကိုင်ကာ လီးကို သူမ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ပြန်ထည့်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေသည်။ အစတစ်ချက် မခံနိုင်ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူမ ကျင့်သားရပြီး ဦးဘတိုး လီးကို လက်တဖက်ကကိုင်၍ စုပ်ပေးနေမိတော့သည်။

ထိုအချိန်မှစ၍ ဘုန်းခန့် မရှိချိန်နှင့် ကလေးတွေ ကျောင်းသွားနေချိန်ဆိုလျှင် ဦးဘတိုးနှင့် သူမ လီးစုပ်လိုက် စောက်ဖုတ်ယက်လိုက်ဖြင့် ကာမအရသာကို ခံစားနေကြလေသည်။ ချစ်ဖူးကာ အလိုးတော့ မခံသေးပေ။

“ အိုး ကောင်းလိုက်တာ”

ချစ်ဖူးသည် ဆိုဖာနောက်မှီကို ကိုင်ကာ ဖင်ကုန်းနေပြီး ဦးဘတိုးက ယက်ပေးနေသည်။ ဧည့်ခန်း မှန် ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် သူတို့နှစ်ဦးကို ကြည့်ပြီး လှည့်ထွက်သွားသော သူကိုမူ သူတို့နှစ်ဦးလုံး သတိမထားမိလိုက်ပေ။

“ အားး”

“ နာသွားလား ကလေးရယ်”

ဦးဘတိုးလီးကြီး ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။ ဒစ်ထိပ်ဖူးလေး ဝင်ရုံရှိသေး ချစ်ဖူး နာလို့ အော်သောကြောင့် ဆက်မထိုးထည့်ပဲ ခဏရပ်လိုက်သည်။

“ အင်း နည်းနည်းနာတယ် ဦး။ ချစ်ဖူးက အလိုးမခံရတာ ကြာပြီလေ။ နောက်ပြီး ဦးလီးက ကိုကိုထက်ကြီးတာကို”

“ ဒါဆို ဦးဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးမယ်။ ခဏတော့ ကြိတ်ခံလိုက်နော်။ လီးဝင်သွားရင် ကောင်းသွားမှာပါကွယ်”

ဦးဘတိုးက သူ၏လီးကြီးကို သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အားစိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ အား”

ဦးဘတိုးလီးကြီး တဆုံးဝင်သွားလေသည်။

“ နာသေးလား”

“ အင်း နည်းနည်းပဲ နာတော့တယ်”

ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ၏ လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပုံမှန်လိုးနေတော့သည်။ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ ပိုမိုထွက်ကျလာသဖြင့် လိုးရတာ ပိုကောင်းလာသည်။

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်။ ဒီလိုမခံစားရတာကြာပြီ အားး ဆောင့်ထည့် ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်လေး ကွဲသွားပါစေ ဆောင့်ထည့် ဦးရေ အားး ဟင်းဟင်းး”

“ ဦးလည်းတူတူပါပဲ ကလေးရယ်။ မိန်းမ ဆုံးပြီး ကတည်းက မလိုးရတော့တာ။ အခု ကလေးစောက်ဖုတ်လေးကို လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲကွယ် စီးပိုင်နေတာပဲ”

ပြောရင်း ဦးဘတိုး လိုးဆောင့်ချက်တွေက အားပါပြီး ပိုမြန်လာသည်။ ဘုန်းခန့်လည်း ကြည့်ရင်း သွေသားဆူပွက်ပြီး ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာကာ ဂွင်းထုနေလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဦးဘတိုး သူ၏လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ ကလေး ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး ဖင်ကုန်းပေးပါလား။ ဦး အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်တယ်”

ဟုပြောပြီး ဦးဘတိုး ကုတင်အောက်ဆင်းလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးလည်း အောက်ဆင်းကာ ကုတင်စွန်းကိုကိုင်၍ ဖင်းကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူးနောက်မှနေ၍ ဖင်နှစ်တုံးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ချစ်ဖူး၏ ခါးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးသောအခါ လီးဆွဲထုတ်ပြီး ခဏရပ်ကာ

“ ကလေး ပက်လက်လှန်လိုက်ပါလား။ ကလေးမျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်တယ်”

ချစ်ဖူးလည်း ကုတင်စွန်းနားမှာပင် ဒူးထောင်ပေါင်ကား၍ ပက်လက် လှန်လိုက်သည်။ ဦးဘတိုးက ကုတင်အစွန်းပေါ်တက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပင့်မ၍ စောက်ရည်ရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးထိုးသွင်းကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ အခုမှပင် ဘုန်းခန့် သူ၏မိန်းမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဦးဘတိုး၏ လီးဝင်တာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရတော့သည်။

ဦးဘတိုး လီးမဲမဲကြီးက ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲတွင် ပြည့်ကြပ်နေသည်။ ထိုးသွင်းလိုက်လျှင် နီရဲနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားမှာ လိပ်ဝင်သွားပြီး လီး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်လျှင် လိပ်ပြီး မြင်ကွင်းက ဘုန်းခန့်ကို စိတ်ပိုကြွစေသည်။

“ ဦးရယ် အားး ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေး ချစ်ဖူး ပြီးတော့မယ် အားး ဟင်းဟင်း”

“ ဦးလည်း ထွက်တော့မယ် ကလေးရယ် အားးးး ထွက် ထွက် ထွက်ပြီး အားး”

ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲ၌ လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ပြီးလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးလည်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားလေသည် ။ ဘုန်းခန့်လည်း လုံချည်ထဲ၌ပင် လရည်ထွက်ကာ ပြီးသွားလေသည်။ ဦးဘတိုးက စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်ကာ ချစ်ဖူးဘေးတွင် အိပ်ချလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်များနှင့်အတူ ဦးဘတိုး လရည်များပါ စီးထွက်ကျလာကုန်သည်။

ချစ်ဖူး ခဏမှိန်းနေပြီးနောက် အဝတ်အစားများ ကောက်ဝတ်လိုက်သည်။ ဦးဘတိုးက ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ပက်လက်လှန် မှိန်းနေတော့သည်။ မနက် ၄ နာရီပင် ထိုးတော့မည်။ ဘုန်းခန့် ချစ်ဖူးမထွက်လာခင် မိမိအိပ်ခန်းသို့ အရင်ပြန်ကာ အိပ်နေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ချစ်ဖူး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်၍ အိပ်နေသော ဘုန်းခန့်ကို ကြည့်နေမိသည်။

ပြီးနောက် မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနှင့်အုပ်ကာ တိုးတိုးလေး ငိုကြွေးနေသည်။ သူမ လုပ်ရပ်အတွက် အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေရသည် ။ သွေးသားဆန္ဒကြောင့်သာ မနေနိုင်လို့ ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံပေမယ့် သူမချစ်တာ ဘုန်းခန့် တစ်ယောက်တည်းပင်။

ဒီကိစ္စကို ဘုန်းခန့် သိသွားလျှင်ကော သူမတို့ အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲသွားနိုင်မလား။ ခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်ပါ့မလား။ သူမက နောက်ထပ် ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးမခံတော့ဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အာမခံနိုင်လား။ အခုတောင် အလိုးခံလို့ မဝသေး၊ ထပ်ခံချင်သေးသည်။ တွေးရင်း ချစ်ဖူးရင်ထဲ ပူလောင်လာသည်။

တရှုံ့ရှုံ့ငိုသံ တိုးတိုးလေးကြောင့် ဘုန်းခန့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာမှ ထထိုင်ကာ ယခုမှ အိပ်ယာနိုးပြီး ဘာမှမသိသူ တစ်ယောက်လို ချစ်ဖူး ပုခုံးကိုကိုင်၍ စီုးရိမ်ပူပန်သော အသံဖြင့်

“ ချစ် ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေတာလဲ”

ဟု ကြင်နာစွာ မေးလိုက်လေသည်။ ရုတ်တရက် မိမိပခုံးကို ကိုင်ကာ မေးလိုက်သော ဘုန်းခန့်၏ အသံကြောင့် ချစ်ဖူး ထိတ်လန့်သွားသည်။ မဟုတ်တာ လုပ်ထားသူ တစ်ယောက်မို့ မလုံမလဲဖြစ်ကာ ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိဖြစ်နေသည်။

“ အိမ်မက်ဆိုး မက်လို့လား ချစ်”

“ အင်း ဟို ဟုတ် ကိုကို”

ဘုန်းခန့်က သူမ ဖြေရခက်နေမှာ ကြိုသိ၍ စကားလမ်းကြောင်းပေးလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးလည်း အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ ပြန်ဖြေရင်း အငိုရပ်ကာ မလုံမလဲဖြင့် ဘုန်းခန့် ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်၍ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဘုန်းခန့်လည်း သူမကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။

“ အိမ်မက်မက်တာ ငိုစရာလား ချစ်ရယ်။ လာ အိပ်ရအောင်”

နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ဦးကို တစ်ဦးဖက်ကာ အိပ်ချလိုက်သည် ။ ဘုန်းခန့် ချစ်ဖူးကို အပြစ်မဆိုချင် ။ အလုပ်ကိုပဲ အာရုံထားပြီး သူမအပေါ် ဂရုမစိုက်မှုတွေကြောင့် အခုလိုဖြစ်တာဟု မိမိကိုယ်ကိုပင် အပြစ်တင်နေမိသည်။ နောက်ထပ် ဦးဘတိုးနှင့် ချစ်ဖူး လိုးဖြစ်ကြရင်ကော ။ အတွေးနှင့်ပင် ဘုန်းခန့် လီးတောင်လာသည်။

“ ကလေးကလည်းကွာ ဦးကလွမ်းလို့ပါ”

“ ဦးဘတိုး အခွင့်အရေး ပေးထားတယ်ဆိုပြီး သိပ်မကဲနဲ့။ နေ့တိုင်း တွေ့နေရတာကို။ ပြီးတော့ ညကလည်း ပေးလိုးပြီးပြီနော်”

“ ဒါတော့ ဒါပေါ့ ညက တစ်ချီပဲလိုးရတာ လိုးမဝဘူး။ ဦးလီးကို ကိုင်ကြည့်ပါလား။ ဘယ်လောက် လိုးချင်နေတယ်ဆိုတာ”

“ ကိုင်ကြည့်စရာ မလိုပါဘူး အနောက်က ထောက်ထားတာနဲ့ သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုကို ရှိနေတယ်လေ တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး။ လိုးချင်ရင် ညကျမှ ကိုကိုအိပ်တဲ့အချိန် ချစ်ဖူး လာခဲ့မယ်လေ”

“ မရဘူးကွာ ဦး အရမ်းလိုးချင်နေပြီ”

ဦးဘတိုးက ပြောမရ။ နောက်မှနေ၍ ချစ်ဖူးထမိန်ကို လှန်တင်ကာ ပင်တီကို ချွတ်ဖို့ကြိုးစားနေသည် ။ အမှန်တိုင်း ပြောရလျှင် ချစ်ဖူးလည်း အလိုးခံချင်နေသည် ။ ဘုန်းခန့် တွေ့သွားမှာ စိုးရိမ်သောကြောင့်သာ ။ ချစ်ဖူးလည်း ဇွတ်အတင်း လိုးရန် ကြိုးစားနေသော ဦးဘတိုးကြောင့် မထူးတော့ပြီမို့ ပင်တီကို ပေါင်လယ်လောက်ထိ ချွတ်ချရင်း ထမိန်လှန်၍ ဖင်ကော့ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။

“ ဦးဘတိုး မြန်မြန်လိုးနော် ကိုကိုနိုးလာပြီး တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး”

“ ဟုတ်ပါပြီ ကလေးရယ်”

ဟုဆိုကာ သူ၏လုံချည်ကို လှန်တင်လိုက်သည် ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို အနည်းငယ်ချွတ်၍ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ထောင်မတ်နေသော သူ၏ လီးမဲမဲကြီးကို ဖင်ကော့ကာ ကုန်းပေးထား၍ ပြူးထွက်နေသော ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အားး ကလေးရယ်”

“ အားးဟင်းဟင်းး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်”

ဦးဘတိုးက သူ၏လီးကြီးကို ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တဆုံးထိုးသွင်းပြီး အရသာခံကာ လိုးနေတော့သည်။ ဆူညံသံတွေကြောင့် ဘုန်းခန့် နိုးလာသည် ။ အိမ်မှုံစုံဖွာဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်ခန်းတံခါးဆီသွားပြီး တံခါးဖွင့်မည်ပြုစဉ် ဦးဘတိုးနှင့် ချစ်ဖူးတို့၏ စကားပြောသံများကြောင့် နေရာမှာပင် ရပ်ကာ နားစွင့်မိသည် ။

ခဏကြာသော် ချစ်ဖူးဆီမှ ညည်းသံထွက်လာသည် ။ အသားချင်း ရိုက်များပင် ကြားနေရသည် ။ ဘုန်းခန့် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူကာ နှလုံးခုန်နှုန်းပင် မြန်လာသည် ။ ချစ်ဖူး ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံနေပြီဖြစ်မည် ။ ဘုန်းခန့် တံခါးမဖွင့်တော့ပဲ တံခါးဟထားသော နေရာမှ ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။      

“ ဘာမှမလုပ်ဘူး ကိုကိုက ချစ်ဖူးကို လိုးနေတာ ကြည့်ကောင်းတာနဲ့ ဒီအတိုင်း ကြည့်နေလိုက်တာ”

“ ဟင်”

ကိုကို့ စကားကြောင့် ချစ်ဖူး အံသြသွားသည်။ စောစောက စိုးရိမ်စိတ်လေးပင် အနည်းငယ် ပျောက်သွားရသည်။

“ ကိုကိုက ချစ်ဖူးကို သူစိမ်းယောက်ျားက လိုးနေတာကို ဘာမှပြန်မလုပ်ပဲ ကြည့်နေတယ်”

“ အင်း ”

ချစ်ဖူး ဘုန်းခန့်ဘက်သို့ လှည့်၍ မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုက်သည်။ ဘုန်းခန့်က ပြုံးပြုံးလေး ကြည့်နေသောကြောင့် ပိုအံ့သြရသည်။

“ ကိုကို့ရင်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ မခံစားရဘူးလား။ ချစ်ကို သဝန်မတိုဘူးလား”

ချစ်ဖူးက နားမလည်နိုင်စွာ မေးလိုက်သည်။ ဘုန်းခန့်က သူ့ဘက်လှည့်လာသော ချစ်ဖူးခါးလေးကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်း

“ အစက တစ်ချက်တော့ သဝန်တိုတယ်၊ ဒေါသလဲထွက်တယ်၊ ယူကြုံးမရလဲဖြစ်တယ်။ ချစ် ကိုကို့အပေါ် လုပ်ရက်လေခြင်းပေါ့။ နောက်တော့ ကြည့်ရင်း ကိုကို လီးတောင်လာတယ်။ ချစ် ကာမအရသာ ခံစားနေရတာ ကြည့်ပြီး ဖီးလ်တွေ တက်လာတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကိုကိုလည်း ချစ် အလိုးခံနေတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုလိုက်တော့တာ”

က ချစ်ဖူး သူ့အကွက်ထဲ ဝင်လာသဖြင့် ကြိတ်ပျော်သွားသည်။ သို့ပေမယ့် ကိုယ့်စိတ်ကို ထိန်းကာ

“ ချစ်က အပြင်မှာတကယ် အလိုးခံချင်လို့လား”

ချစ်ဖူး ပြန်မဖြေ ။ ဘုန်းခန့်ကို အားနာစွာ စိုက်ကြည့်နေသည် ။ မဟုတ်လည်း ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံတာ နှစ်ကြိမ်ပင် ရှိပြီလေ။

“ တကယ် အလိုးခံချင်ရင်တော့ ကိုကိုပြောတာ လိုက်နာပေးရမယ် ဘယ်လိုလဲ”

ချစ်ဖူး တွေဝေကာ စဉ်းစားနေသည်။

“ ကောင်းပြီလေ ဘာတွေ လိုက်နာပေးရမလဲ ပြောကြည့်လေ”

“ ကိုကို မသိပဲနဲ့ ကိုကို့ကွယ်ရာမှာ အလိုးမခံရဘူး ၊ ပြီးတော့ ကိုကို ချောင်းကြည့်လို့ အဆင်ပြေမယ့် နေရာမျိုးမှာ အလိုးခံရမယ်၊ ပြီးတော့ တစ်ပတ်မှာ နှစ်ကြိမ်ထက် မပိုရဘူး ချစ် လိုက်နာနိုင်မလား ဘယ်လိုလဲ”

“ ကိုကိုပြောတာတွေ လိုက်နာရင် ချစ်ဖူး ကြိုက်တဲ့လူနဲ့ အလိုးခံလို့ ရမှာလား”

“ အင်း ချစ်ဖူးက တွေ့ထားပြီးပြီလား”

ဘုန်းခန့် မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ဖူးက စဉ်းစားနေဟန်ဖြင့် ဘုန်းခန့်ခေါင်းကို ပွတ်ရင်း အိမ်ခန်းတံခါးကို ငေးကြည့်နေသည် ။ ဘုန်းခန့်ကို ပြောရမှာ အားနားနေဟန်ရှိသည်။ မပြောလို့လဲမဖြစ်။ အခွင့်ရေးဆိုတာ နှစ်ခါ မရနိုင်ဘူးလေ။

“ ဦးဘတိုး ဆိုရင်ရော ကိုကို”

ချစ်ဖူးအဖြေကို ဘုန်းခန့် ကြိုသိနေသည်လေ ။ သို့ပေမယ့် ချစ်ဖူး၏ စိတ်ခံစားချက်ကို ပိုသိချင်၍

“ ဘာလို့ ဦးဘတိုးကို ရွေးတာလဲချစ်”

“ ဦးဘတိုးက ချစ်တို့နဲ့နေတာ ကြာပြီလေ။ အရှုပ်အရှင်းလည်း ကင်းတယ်။ အသောက်အစားလည်း မရှိဘူး။ လုံခြုံရေးအတွက်လည်း စိတ်ချရတယ်။ နောက်ပြီး သူလည်း မိန်းမမရှိတော့ဘူး ဆိုတော့ လိုးချင်နေမှာပဲလို့ တွေးမိလို့ပါ”

“ ဟားး ကိုကိုမိန်းမက ဒါမျိုးကျတော့ သိပ်တော်ပါလား”

“ ကိုကိုနော်”

“ ဟားး ကိုကိုက စတာပါ”

နှစ်ယောက်သား ရယ်မောလိုက်ကြသည် ။ ဘုန်းခန့် ကုတင်အောက်မှ ထိုင်ရာက ထကာ ချစ်ဖူးနားတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်

“ ဒါဆို ဘယ်တော့ လုပ်ငန်းစမလဲ ချစ်”

“ မသိဘူးလေ ကိုကို အဆင်ပြေတဲ့ အချိန်ပေါ့”

“ ဒီညဆိုရင်ရော”

“ ချက်ချင်းကြီးလား ကိုကို”

“ ကိုကိုက အလုပ်တွေနဲ့ မအားဘူးလေ ဒီညက စရအောင်”

“ ကိုကို့ သဘောပါ”

“ ဒါဆိုလည်း ကိုကို ရေချိုးတော့မယ်။ ချစ်လည်း ဒီညအတွက် အဆင်သင့် ပြင်ထားလိုက်ဦး”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“ ပြွတ် ဖလူးးး အဟွပ်ဟွပ်”

ဦးဘတိုး အတင်းအဓမ္မ လုပ်သောကြောင့် ချစ်ဖူး အသက်ရှူမရ ဖြစ်သွားသည် ။ ကိုယ့်မိန်းမကို မညှာမတာ လုပ်နေသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဘုန်းခန့် လီးတောင်လာသည်။

“ ကလေး ကုတင်ပေါ်တက်။ ဦး ကလေးစောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်လာပြီး”

ချစ်ဖူး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် အိပ်ချလိုက်သည် ။ ဦးဘတိုး ပင်တီကိုချွတ်၍ သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားလိုက်သည် ။ ပြီးနောက် စောက်ရည်စိုနေသော စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ယက်ပေးတော့သည် ။ သူမ၏ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး တွေကို မထိတထိ ယက်လိုက်၊ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လျှာထိုးထည့်ကာ ကလိလိုက်၊ စောက်စိကို စုပ်ပေးလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေသည်။

“ အားး ဘယ်လိုတွေ ယက်နေတာလဲ အားး ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်”

ချစ်ဖူး ညည်းတွားရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေသည်။

“ ဦးရယ် လိုးပေးပါတော့ ဟင်း ဟင်း။ ချစ်ဖူး အလိုးခံချင်ပြီ။ ဦးလီးကြီးနဲ့ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်လေးကို လိုးပေးပါတော့လား”

ချစ်ဖူး ကာမစိတ် တအားထကြွနေလေပြီး ။ အရင်ညကနှင့်မတူ။ ကိုကိုကြည့်နေသည် ဆိုသည့် အသိကြောင့် ပိုဆိုးသည် ။ ကိုယ့်မိန်းမကို သူများလိုးတာကြည့်ချင်တယ် ဟုတ်လား ။ အလိုးခံပြမယ်။ ကိုကို မနာလိုဖြစ်အောင် အလိုးခံပြမယ် ။ ကိုကို သေသေချာချာ ကြည့်ထား ။ ဦးဘတိုး အံဩနေသည် ။ ချစ်ဖူး ဒီည တော်တော်ထန်နေ၍ ဖြစ်သည်။

ဦးဘတိုး ဘာမှ စဉ်းစားမနေတော့ ။ မတ်တပ်ရပ်ကာ ချစ်ဖူး ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည် ။ ပြီးနောက် အရည်ရွှဲပြီး မို့မောက် ဖောင်းတင်းနေသော ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ကို သူ၏လီးကြီးတေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်။ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ။ အင်းး အားး ကြိုက်လား ကလေး ဦးလီးကို”

“ ဟင်းဟင်းဟင်း ကြိုက်တာပေါ့ ဦးရယ် ”

“ ကလေးယောကျာ်းလီးနဲ့ ဦးလီး ဘယ်သူပိုကြီးလဲ”

“ ဦးလီး ပိုကြီးတာပေါ့ ဟင်းဟင်း အားး”

“ ဘယ်သူလိုးတာ ပိုကောင်းလဲ အားးး”

“ ဦး လိုးတာ ပိုကောင်းတယ်။ အားး ဟင်း ဟင်းး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် လိုးလိုး ဆောင့်လိုးပေး ဟင်း ဟင်း”

ချစ်ဖူးမှာ ကာမအဆိပ်တက်ကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်နေလေပြီး ။ ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပင့်ကာ အားရပါးရ မညှာမတာ လိုးခွဲနေသည် ။ ဘုန်းခန့် ကြည့်ရင်း လရည်ကြည်များပင် စိမ့်ထွက်လာသည် ။ မိမိမိန်းမ၏ စောက်ဖုတ်ကို မညှာမတာ ကွဲပြဲအောင် လိုးနေသော ဦးဘတိုး လီးကြီးကို ကြည့်၍ သွေးသား ဆူပွက်လာသည်။

“ အားး ဆောင့်လိုးပေး ဦးရယ် ချစ်ဖူး ပြီးတော့မယ် ဟင်း ဟင်း အားးး”

“ ချစ်ဖူး ပြီးပြီ အားးးးး”

“ အားး ဦးလည်းထွက်ပြီ အားး အားး”

နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ ပြီးသွားလေသည် ။ ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးအပေါ် မှောက်လျက်ထပ်ပြီး အိပ်ချလိုက်သည် ။ ခဏကြာသော် ဦးဘတိုး လီးဆွဲထုတ်ကာ ထရပ်လိုက်ပြီး လုံချည် ကောက်ဝတ်လိုက်သည် ။ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်မှာ လီးထုတ်လိုက်သောကြောင့် ဟစိစိလေးဖြစ်ကာ ဦးဘတိုး လရည်များ ပြန်ထွက်၍ စီးကျလာသည်။ ဘုန်းခန့် ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုရင်း လရည်များပင် ပန်းထွက်ကုန်သည်။

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ။ မိန်းမစောက်ဖုတ်လေးကို ဦးဘတိုးလီးကြီးနဲ့ လိုးခွဲထားတာ ကြည့်လို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ”

ထိုနေ့မှစ၍ ဘုန်းခန့်နှင့် ချစ်ဖူးတို့၏ သဘောတူညီချက်အတိုင်း တစ်ပတ်တွင် နှစ်ကြိမ် ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံနေတာ့သည် ။ ထိုနေ့ကသာ ကားမပျက်ခဲ့လျှင် ဘုန်းခန့်လည်း ယခုလို ဖြစ်လာမည် မဟုတ်ပေ။ အရာအားလုံး ကံစီမံရာ အတိုင်းဖြစ်၍ ကျေနပ်နေမိကြတော့သည်။

ပြီးပါပြီ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အပျိုကြီး မမချိုရီခိုင်

ကျွန်တော့် ဘဝ ရဲ့ ပထမဦးဆုံး လူပျိုရည် ကို စုပ်ယူ သောက်သုံးခွင့်ရလိုက် တဲ့ ကံထူး တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် က ပညာတတ် အင်ဂျင်နီယာ မမ တစ်ယောက်ပေါ့ ။ အသက် က ၃၄ နှစ် နာမည်က ချိုရီခိုင် အပျိုကြီးမမ ။ သူ့အကြောင်း တွေ ပြီးမှ အသေးစိတ် အောက်မှာ ထပ်လာမယ်ဗျာ ။ လွန်ခဲ့ တဲ့ ခုနှစ်ခု နှစ် လောက်တုန်းကပေါ့ ဗျာ ။ အင်တာနက်တွေ စ ပြီး ခေတ်စားကာ က သူ နဲ့ လူမှူကွန်ရက် ဆိုက်တစ်ခုခု မှာ တွေ့ပြီး ကြိုက် သွားရော ဗျာ ကြိုက်ပြီး နှစ်လ လောက် ကြာတော့ အပြင်မှာ တွေ့ လျှောက်လည်။ ပွတ်သီးပွတ်သတ် လုပ်တာပေါ့ ။ ပထမ ဦးဆုံး အထိအတွေ့သစ် တစ်ခုအနေ နဲ့ ပေါ့။ အင်းယားကန်ဘောင် က အတွဲခုံလေးမှာ ထိုင် ပြီး ပွတ်သီးပွတ်သတ်လုပ် လူလစ်ရင် လစ်သလို သူ့နို့ကြီးကို ရအောင် ခိုးကိုင် ပေါင်ကြားထဲ ကို အတင်းလက်နှိုက် တော့ ကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဖီးလ် တွေ တက်ပြီပေါ့။

ကျွန်တော့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီး သူ့လက်ဖလေး ကို ကိုင်ပြီး အောက်က ညီတော်မောင် ပေါ် အုပ်မိုးစေတာပေါ့ ပြီးတော့ ထောင်မတ်နေ တဲ့ ကျွန်တော့် လိင်တန်ကြီး ကို ပွတ်သတ်ဆော့ကစားလိုက် ဖွဖွလေးကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် အလုပ်ပေးရ တာ ကို အဲ မမ တော်တော်ကြိုက်ပုံ ရသလို ကျွန်တော် ဘဝမှာ ကျွန်တော့ ယောက်ကျ်ားလိင်တန်ဆာ အချောင်းကြီးကို မိန်းမတစ်ယောက် ရဲ့ လက် နဲ့ ပထဦးဆုံး အကိုင်ခံ ဖူးခြင်းပါ ခုံမှာထိုင်နေတာဆို တော့ ပေါ်တင်ကြီး လဲ လုပ်ခိုင်းလို့ မရ ။ လုပ်ကလဲ လုပ်ချင် လူရှင်းပြီလို့ ထင် ရ တဲ့ အချိန် ညီလေးကို အာရုံစိုက်ပြီး စိတ်လျှော့ထား လိုက် လူလာရင် ဘာမှ မဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်လိုက်နဲ့ပေါ့ ။

အဲဒီည က သူ လက်နဲ့ လုပ်တာ လုံးဝ မ ပြီး ဘူးဗျာ ။ တော်တော်ကြာတယ် စိတ်လျှော့ပြီး ပြန်လာရတယ်ပေါ့ဗျ။ ာသူအားရင် တွေ့ လိုက် ကျွန်တော် အားရင် သူ့ရုံး သွားလိုက် နဲ့ တစ်ညတော့ သူတို့ရုံးနားလေး မှာ မှောင်နေတဲ့ လမ်းတစ်ခုရှိတယ် ။ ဘေးမှာ ခရစ်ယန် ဘုရားရှိခိုးကျောင်း ဘေးမှာပေါ့ အမှောင်ကိုအကာအကွယ် ယူ ပြီး ဇတ်လမ်းစပါလေ ရောပေါ့။

သူ့ကို အရင်ပြီးသွားအောင် ကောင်းကောင်းလေး လက်ခလည်စွမ်းပြ လိုက်တယ် ကိုယ့်ခလှည့် ကျတော့ မမ ကို

“ မ ရယ် မပါးစပ်က နေ ညစ်တီးညစ်ပတ် တွေ ပြော ရင် မောင် အရမ်းဖီးလ် လာတယ်” 

လို့ ပြောပြီး အနှစ်ကြီးတွေ ပြောခိုင်ရတာပေါ့လေ ။ ခိခိ သူကလဲ မရဘူး ကျွန်တော့ ညီလေး ကို ကိုင်လိုက်ပြီဆို တာ နဲ့ အီးအီးအားအား အသံတွေ ထွက်လာရော အဲအချိန် ကျွန်တော်က အုတ်နံရံ ကို မှီ သူက ကျွန်တော့ကို တခြမ်းမှီ ပြီး သူ့အိန်းကျီကို အပေါ်ကိုမ ဘယာစီရာကို ဘေးနှစ်ဖက်ကို အသာဖြဲချလိုက်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ဖွေးကနဲ ထွက်ကျလာတာပေါ့။  မမ က မော်လမြိုင်သူ မို့လို့ ထင်တယ် ။ နို့ကြီးတွေ က တကယ့် ကို အကြီးကြီး တွေ စံချိန်မှီ တဲ့ နို့ဝင်းဝင်းထွားထွားကြီး ကို လက်နဲ့ ပွတ်ပေး ပြီးတော့ ရုပ်ရှင်ထဲကလို စာ ထဲကလို ကာမခလုပ်တွကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖွင့်တယ်ပေါ့ဗျာ ။ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဆိုတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဟီးဟီး သူ့ညာလက် နဲ့ ကျွန်တော့ ပုဆိုး ကို အောက်က မ ပြီး လုပ်ငန်းစ တာ သူကိုယ်တိုင်က လဲ အရမ်း ရွ နေလို့ ထင်တယ် သူ့ဖင်ကြီးတွေ ဘယ်ညာယိမ်းထိုးနေတယ်။

နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အတင်းဖိကပ်ပြီး ခါးကို ဘယ်ညာ ဆောင်း ပြီး ကျွန်တော့ ကို အရမ်းဖီးလ် လာနေတဲ့ အသံ နဲ့ ညစ်တီးညစ်ပတ် အညှိအဟောက် တွေ ပြောတယ် ။ အောက်ကညီလေး ကို ဆော့ကစားနေ တဲ့ မချို လက်ဖဝါးနုနုလေး က လဲ အပေါ်သံစဉ် ကို လိုက်ပြီး အလိုက်သင့်လေးပေါ့မမ က ရှက်လဲရှက်တာရယ် အဲလိုပြောရင်း နဲ့ ကျွန်တော့ အတန်ကြီးပိုမာလာတာကို သတိထားမိတော့ မု ဝင်ပြီး အားရပါးရ ပြော ပြီး အောက်က အကောင် ကို သူ့လက်နဲ့ ကိုင် ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးတယ်ဗျာ ။ ကျွန်တော့လက်တွေက သူ့ ဘရာစီယာကို ပင့်တင်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို နယ်လိုက် သူ့ပါးစပ်ထဲကို လက်ညှိုးထိုး ထည့် လိုက် နဲ့ အရှိန်တွေတက်ပြီး အုတ်နံရံဖတ်ကို ကျွန်တော့ သုတ်ရည်တွေကို အမောတကော သွန်ထုတ် ခဲ့ ရတာတွေ ကို ဘယ်မေ့နိုင်မလဲဗျာ။

မမ ကြီး ကို ဂွင်းတိုက်ခိုင်း တဲ့ အကြိမ်လဲ မနည်းတော့ဘူးဗျာ နေရာအစုံပါပဲဗျာ ။ လူလစ်ရင်လစ် သလို သူ့နားသွားပြီး သူ့ဖင်ကြီးတွေကို ပွတ်လိုက် သက်လိုက် လုပ်ရတာလဲ အရသာတစ်မျိုးပေါ့ ။ သမီးရည်းစား အတွဲတွေ သွားနေကြ ရုပ်ရှင်ရုံ မှာ လဲ မမကြီး က ကျွန်တော့ကို ဂွင်းတိုက်ပေးတယ်ဗျာ ။ အားပါးပါး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လုပ်ရတာ ဘာ ပြောကောင်းသလဲ မပြောနဲ့ဗျို့ ။ ဘတ်စ် ကားပေါ်က အနောက်ဆုံးတန်းမှာ ညကြီး နှစ်ယောက်ထဲ မြေနီကုန်းကနေ အပြန် မှာ လဲ ပြီး ခဲ့ဖူးတယ်ဗျာ။ ၂ လလောက်ကြာတော့ မမ က ကျွန်တော် နဲ့ အတူသွားအိပ်ဖို့ သဘောတူတယ်ဗျ ။ တောင်ဥကလာ ဝေဇယဒါ က ၁၂/ဘီ ဟိုတယ်မှာ အသေးစိတ်ကတော့ အရမ်းကြီး မမှတ်မိတော့ဘူး ။

သေချာတာကတော့ လုံးဝမပြီးဘူး ။ မိန်းမ တစ်ယောက် ရဲ့ အဖုတ် ထဲကို ကျွန်တော့ လီးကြီး အရှင် လတ်လတ်ကြီး ဝင် သွားတဲ့ညပေါ့ ။ မိန်းမ အဖုတ်ကို လိုးတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးပါလား ပေါ့ ။ ငါ ယောကျ်ားပီသပြီ လူပြီသပြီ ဆို တဲ့ စိတ်မျိုးဝင်ခဲ့ဖူးတယ်ဗျ ။ မမ က လဲ ဘာမှန်းသေချာသိပုံ မရဘူး ။ နောက်နေ့တောင် အစိုးရိမ်လွန်ပြီး ဝယ်တိုက်လိုက်သေးတယ် ။ ဟီး ကြောက်ပ ဒါမျိုးကျတော့ ဘာလို့လဲ မသိဘူး ။ အဲဒီ ည က မမ ကို လိုး လိုက် မိပြီးတာ နဲ့ နောက်နေ့ နောက်နေ့ တွေ လဲ ကြ ရော ထပ်လိုးချင်လာမိပြန် ရော အခုမှ စမှာ မမ နဲ့ ဘယ်လိုမျိုး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ချစ်ပွဲဝင်တယ်ဆိုတာ….။

တစ်ရက် သူ က နိုက်ဂျူတီ အထွက်မှာ သူတို့ ရုံးကျော်ကျော်နားလေးက မီးပျက်ပြီး လူရှင်းတဲ့ လမ်းကြားလေးထဲမှာ မချို ကို ကျွန်တော် ဂွင်းတိုက် ခိုင်းခဲ့ဖူးတယ် ။ နောက်တစ်နေ့ကျတော့ သူ့ ညဂျူတီချိန်ပြန် အဝင် ည ၉ နာရီလောက်မှာ သူတို့ ရုံးခန်းရှေ့က စားပွဲမှာ မျက်နှာခြင်းဆိုင် ထိုင်ရင်း စကားပြော မထိတထိ လုပ် သူဝတ်ထားတဲ့ စကပ်ထမိန် အပန်းရောင် အောက်ကွဲနေတဲ့ နေရာကို ဖွဖွလေး မထိ တထိလေး ကျွန်တော့ ခြေမလေး နဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးနေတာ ကြာတော့ မမအပျိုကြီး စောက်ပတ်ထဲ က အရမ်းရွလာတယ် ထင်တယ် ။

“ မောင် ရယ် မ တို့ အပြင်သွားကြရအောင် ” 

ဆို ပြီး သူတို့ ရုံးဝင်းအတွင်းထဲက မှောင်ရိပ်ကျနေတော့ ဂိုဒေါင်ပျက်ကြီး နဘေးကို အသာလေး ပုန်းရှိုးကွယ်ရှိုး ခေါ်သွား တယ် ။ ဂိုဒေါင်ရဲ့ ဘေးမှာမှောင်နေတဲ့ လူသွားလမ်း လမ်း ရဲ့ ဟိုဖက်ဘေးမှာ သူတို့ ရုံး အဆောက်အအုံ ရောက်ရောက်ချင်း ပဲ မမ က သူ့ထမိန်ကို အပေါ် ထိ ဆွဲလှန်ပြီး ကျွန်တော့ လီး ကြီး ကို ဆွဲတေ့တယ် ။ လက်နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ချွဲကျိနေတဲ့ အရည်တွေ စိမ့်လို့ပေါ့ မမ နားကိုအသာလေးကပ်ပြီး 

“ မ ဟို အရည်တွေ အရမ်းထွက်နေပြီနော် အဲတာ ဘာလို့လဲဟင် ” 

“ မ အရမ်း ခံ ချင် နေပြီကွာ”

လို့ မမ ပါးစပ်က ထုတ်ဖော်ညည်းတော့မှ မ အဖုတ်ဝလေးကို အသာဖြဲပြီး အထဲကို ဖြေးဖြေးချင်းဆီ ထိုးထည့်တာပေါ့ ။ မမ ကို ကြည့်လိုက်တော မျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီး ကျွန်တော့ လီး က သူ့ အဖုတ်အတွင်းသား နံရံတွေ ပို ပွတ်တိုက်သွား တဲ့ အရသာကို ခံနေတာယ် ဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ် ။ ကျွန်တော် လဲ အဲလို သူ့အဖုတ်ကြီးထဲ က အရမ်း ကျဉ်ဆိမ့် ပြီး ညှစ်ဆွဲ ထား တဲ့ အရသာကို ကျွန်တော့ လီး ကြီး က ပေးနေပြီ။  ဂိုဒေါင်နံရံ ကို လက်နှစ်ဖက်ထောက် ခါးကို ကော့ ဖင်ကြီး က အပေါ်ကို ကားတက်လာ တာပေါ့ ။ ဖွေးနေတာပဲ ည မီးအမှောင်ထဲမှာတောင် ထမိန်ကို ခါးအထိ ပဲ လှန်တင် အောက်ခံဘောင်းဘီ ကို ဒူးအထိဆွဲချ ပြီး မမ ဖင် ကားကားကြီးကိုကြည့်လိုက် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေး ကို ထိန်းပြီး အသာလေး ဖတ်ကနဲ ဖတ်ကနဲ ထိန်းပြီး ဆောင့်ပေးလိုက်နဲ့ သိပ်မကြာပါဘူး ။ မမ ဆီ က 

“ မ ပြီးတော့ မယ် မြန်မြန်ဆောင့် ပေးပါ ”

ဆိုပြီး ညည်းသံကြီးနဲ့ ပြောတော့ ကျွန်တော် လဲ အားသွန်ခွန်စိုက် ဆောင့်ပေးလိုက် တာ မမ တကိုယ်လုံး တုန်ခါ ပြီး အထဲ က သူ့ အရည်တွေ ကျွန်တော့လီး အပေါ်ကို ညှစ်ထုတ် ပတ်ဖြန်းပေးတယ်ဗျ ။

“ မောင့် အတွက် မမ ဖုတ်ဖုတ် ထဲ က အဆီအနှစ်တွေ” တဲ့ ။

ဟီးဟီ ကျွန်တော် လဲ လိုး တဲ့အရသာ အထွပ်အထိပ်ကလဲ ရောက်တော့မယ် ရုံးကအစောင့် တွေ မြင်သွား ကြားသွားမလားဆို တဲ့ စိတ်တွေကြောင့် အကြာကြီး မထိန်းထားပဲ နဲ့ 

“ မောင် လဲ ပြီးတော့မယ်” 

ဆို ပြီး သူ့ဖင်တုန်းကြီး နှစ်ခြမ်းကြားထဲမှာ ကျွန်တော့ လီးကို အဆုံးဖိကပ်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်မိတယ်ဗျာပြီးတော့ ဟန်မပျက်ပဲ ရုံးခန်းထဲ မှာ ပြန်ဝင်ထိုင်နေတယ်။ ဂျူတီ လိုက်ပို့သလိုလို ဘာလိုလို နဲ့ပေါ့။ တကယ် ကို မှတ်မှတ်ရရရက် တစ်ရက်ကတော့ တာမွေပလာဇာ က တည်းခိုခန်းမှာ အချိန်ပိုင်း ယူ တုန်း က သုံးနာရီ ကို သုံးချီ မနားတမ်း လိုး ခဲ့ တဲ့ နေ့ပါပဲဗျာ။

၂၀၀၈ လောက်ကပေါ့ ။ ရက်အတိအကျကတော့ မမှတ်မိတော့ဘူး ။ မှတ်မှတ်ရရ က တော့ နောက်ဆုံး သုံးချီမြောက် အခါမှာ မမကြီး ကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး အပေါ်ကနေ တတ်ခွ လိုး တာပါပဲ ။ မမစောက်ပတ် က လဲ ကျွန်တော့ လီးကြီး ဝင်ထွက်သွားလာ ပုံ ကို သိနေပြီဆိုတော့ အသာတကြည် ပဲ အတွင်းသားနံရံတွေ ကို သူ့ ရဲ့ စောက်ရည်တွေ နဲ့ ပျစ်ချွဲစေပါတယ် ။ ကျွန်တော့ လီး ကြီးကလဲ မမ အဖုတ်ထဲ ကို လိုးသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် နဲ့ ဟန်ချက်ညီညီ ကာမအရသာ ကို ခံစားနေတာပေါ့ နောက်ဆုံး ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ ကျွန်တော့ သုတ်ရည်တွေကို သူ့ သားအိမ်ခေါင်းထဲ မ ပန်းထဲ့ ပဲ သူ့ဖင်တုန်းကြီးပေါ် ကို ဖြန်းတင်ပေးလိုက်တာပေါ့ ။ ဘာလို့ အထဲ ကို မပန်းတာလဲ ဆိုထော့ ရာသီလာတာ ကြာပြီးသွားပြီ တဲ့ သိပ်စိတ်မချရဘူး ဆိုလို့လေ နောက်ပိုင်း မမ နဲ့ အတူတူ သွားလိုးတိုင်း အကျင့်တစ်ခုလို ဖြစ်သွားတာက ရာသီလာခါနီး/ရာသီလာပြီးသွားရင် အထဲမှာ ပြီးတယ် မဟုတ်ရင် အီးစီးထူး ဆေးသောက်ခိုင်း တယ်။

ကျွန်တော့ မှာ တစ်လတစ်လ မမ ရာသီလာမလာကို မေးရ တာကလဲ အမော ။ ၂၀၀၈ မိုးတွင်းလောက်ကပေါ့ ။ ကျွန်တော် ရန်ကုန် ကျောတ်မြောင်း ဘယသုဓိ လမ်း မှာ အဆောင်ငှါး နေ တုန်းက မမ လာလည်တယ် အခန်းက တစ်ယောက်စာ အခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေး အိမ်ရှင် အဖွားကြီးက အပေါ်ထက်မှာနေတယ် ။ အိမ်အရှေ့မှာ စတိုးဆိုင် နဲ့ ဖုန်းပြောလို့ ရ တဲ့ ဆိုင်လေးရှိတယ် အဲတုန်းကလဲ ပေါ်တင်ကြီး ရုပ်တည်ကြီး နဲ့ မမ က ဟင်းပဲလာချက်ပေးသလိုလို မီးပူပဲလာတိုက်ပေးသလိုလို နဲ့ အခန်းတံခါးပိတ် မီးမှိတ်ပြီး မမ ကို ခြင်တောင်ထဲ အတင်း ဆွဲ သွင်း ပြီး လိုး ရတာ လဲ မမေ့ဘူးဗျာ။

တကယ်ကို အသံမထွက်ပဲ နဲ့ ကပ်တိုးလေး အပေါ်ကနေ ဖိဖိ ပြီး လိုး ရတာ ပေါ့ ။ အရမ်းကောင်းတယ် ။ ကျဉ်ဆိမ့်ရှိန်းဖိန်းသွားတာပဲ ခဏလေး နဲ့ ပြီးသွားတယ် ။ မမ ကော ကျွန်တော်ကော ပြီးမှ ဘာမှမဖြစ်သလိုလို နဲ့ မမ က ထမိန်ဖြန့်ဝတ် ပြီး အပြင်ကိုထွက် ကျွန်တော် က အနောက်က နေ လိုက်ထွက်လာတာပေါ့ ။ အနောက်မှာတော့ အိမ်ရှင် အဖွားကြီး ရဲ့ မကျေမနပ် တဲ့ ဆဲဆို သံတွေ ကျန်ခဲ့တာပေါ့ ။

မမ နဲ့ ကျွန်တော် နဲ့ အချစ်စိတ်တွေ အရမ်းထ နေ တဲ့ အချိန် ဆို တွေ့ရင် မနေနိုင်ဘူး တည်းခိုခန်း အဆောင် ဒါမှမဟုတ် ပန်းခြံ ကို ခေါ်သွားပြီး လိုး တော့တာပဲ။ မမ က လဲ ဘယ်တော့မှ မငြင်းဘူး ပန်းခြံဆိုလို့ ပန်းခြံ အတွေ့အကြုံး တစ်ခုကို ပြောပြမယ်ဗျာ ။ အဲဒီနေ့ မတိုင်မှီ ည က ၁၂/ဘီ မှာ ညအိပ်ပြီး ပြန်လာတာ ကျွန်တော် က သူ ဂျူတီဝင်မဲ့ ၈ မိုင် ရုံးကို လိုက်ပို့ရမှာ နည်းနည်းစောနေသေးတာ နဲ့ ၈ မိုင် က မြိုင်ဟေဝန် ပန်းခြံထဲ ခဏ ဝင် ထိုင်မယ် ဆိုပြီး ထုံးစံအတိုင်း ဘယ်လို လိုး ရမလဲ ကြံတော့တာပေါ့ ။

ဘယ်လိုမှ မလိုးလိုက်ရဘူး ။ မမ ရာသီပန်းပွင့်နေလို့ အောက်ခံဘောင်းဘီ ထဲ က ခံထားတဲ့ ဂွမ်းထုပ်က သွေးတွေပဲ ကိုင်ခဲ့ ရတ်ခဲ့ ရတယ် ပြီးတော့ လူ အလစ်မှာ သစ်သားထိုင်ခုန် ကို အကာအကွယ် ယူ ပြီး မမ ကို ကျွန်တော့ လီး ကို ငုံ့စုပ်ခိုင်းတယ် ။ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ဆို တော့ သူ လဲ သိပ်စိတ်မဖြောင့်ဘူး ထင်တယ် ။ မမ လက် နုနုလေး နဲ့ ပဲ ဂွင်းတိုက်ပေး တာ ခံပြီး ကျေနပ်လိုက်ရတယ် နောက်ပိုင်း အဲဒီ ၈ မိုင် မြိုင်ဟေဝန် ပန်းခြံ ထဲ ကို ခဏခဏ ရောက်ဖြစ်တယ်။

စည်ပင်ရုံးဘေးကနေ ဆင်း ပြီး သွားလို့ ရ တယ် ။ ပန်းခြံဘေးက တောလမ်းကို ရောက်သွားတယ် အဲဒီ တောလမ်း ဘေး က သစ်ပင်အောက်က အုတ်ခုံ မှာ လဲ ကျွန်တော့ ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပေပွ ခဲ့ ဖူးတယ် ပြီးတော့ စွယ်တော်ဘုရား အောက်ခြေ က တောစပ်နားလေးမှာ လဲ ခွေးတွေ လို အားရပါးရ စပ်ယှက်ခဲ့ဖူးတယ်ဗျာ။ မမ က ကျွန်တော့ ကို ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ လီးစုပ်ပေးတယ် ပြီးခါနီး ကျ ရင် မမ လျှာဖျားလေးထုတ် ပြီး ကျွန်တော့ ဒစ် ကို သူ့လျှာလေးပေါ် တင် လက်တစ်ဖက် နဲ့ ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်ပြီး အရည်တွေ လျှာပေါ်မှာပဲ ပန်းတင်စေ ခဲ့ တယ် ။

ကျွန်တော်လဲ မမ အဖုတ်ကို လိုးပြီးသွားဖူးပြီ ဆို တော့ ကျန်တဲ့ ဖင် ပေါက်ဝကို စ ပြီး ရန်ရှာတော့တာပဲ ဘုရင့်နောင် ရွှေထီး ဟိုတယ် မှာ ကျွန်တော် အပျိုကြီး မမ ချိုရီခိုင် ရဲ့ စအို ဝ ကို ကျွန်တော့ လိင်တန်ကြီး နဲ့ ထိုးဖွင့်ပြီး ခရေဖူးချေခွင့် ရလိုက်ပါတယ်ဗျာ ။ “ အစ ရှိတော့ နောင်မဆုံး ” ဆိုသလို အဲဒီ နေ့ ၂၆ ရက်နေ့က မရည်ရွယ် ပဲ မမ ရော ကျွန်တော် ရော အုတ်ကျင်း က ကျောက်စိမ်း တည်းခိုခန်းကို ရောက်သွားတယ်။ 

မမ က ကျွန်တော် ခေါ် ရင် သိပ်ငြင်းလေ့မရှိလို့လားတော့မသိဘူး ။ ထုံးစံအတိုင်း ဖော ပလေးတို့ ဘာတို့ ကို ထည့်မရေးတော့ဘူး ဗျာ ။ မမ အောက်ခံဘယာစီယာ နဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီ က အဝါဝမ်းဆက် ဇာအနားသားလေးတွေ နဲ့ မမ ကိုယ်လုံးမှာ သူ့ နို့တွေကတော့ တကယ် မိန်းမပီသ တဲ့ နို့နှစ်လုံးပါပဲ ဝိုင်းပြီး တင်းနေတာ အမှတ်တရ ဆိုပြီး အဝါ ဝမ်းဆက် နဲ့ ဆက်စီ ပို့စ် တွေ အပီအပြင် ပေးပြီး ဓာတ်ပုံ ရိုက်လိုက်သေးတယ်ဗျ ။

လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းလိုက် တော့ မမ အိုးကြီးက အနောက်ကို ကော့တက်လာတာပေါ့ ။ အကြိုက်တွေ့မိ တဲ့ တစ်ပုံက တော့ လိုးရှင်းဘူး ကိုင်ပြီး စကားပြော နေတဲ့ ပုံ သဘာဝကျ လှ တဲ့ မမနို့နှစ်လုံး အခု အဲ ပုံ ပြန်ကြည့်နေရင်း လီးတောင်တယ်ဗျ ။ မမ ကျွန်တော့ ကို မှုတ်ပေးတော့ ခါးပတ်သဘက် အညို နဲ့ ဒူးကွေးပုဆစ် တုပ် ထိုင်ပြီး စိမ်ပြေနပြေ စိတ်ရှည်လက်ရှည် စုပ်ပေးတယ် ဗျာ မမ ခင်ဗျာ ။ အပေါ်စီး က ရိုက်ထား တဲ့ ပုံ နှစ်ပုံ ရယ် ဘေးတိုက် ရိုက်ထား တဲ့ ပုံ က ပို စိတ်ကြွစေတယ် ။

မမ က ပါးစပ်ဟ လျှာလေးထုတ် သူ့လက်နှစ်ဖက် နဲ့ ကျွန်တော့ လီး ကို ရှေ့နောက် ဂွင်းတိုက်ပေး ဒစ်ဖျားထိပ်လေး ကို လျှာပေါ်တင်ထိ ထားပေးနေတာ မမ ရဲ့ နားမှာဆွဲထား တဲ့ ပုလဲနားဆွဲ တစ်ဖက် က ဘယ်ညာယိမ်းထိုးနေတာပေါ့ ။ နေအုံး အဲနေ့ က ကျွန်တော် ကွန်ဒုံးစွပ်တယ်ဗျ ကွန်ဒုံးအသစ်စက်စက် စျေးကြီး တဲ့ အနီ ရောင်ကွန်ဒုံး ရဲ့ အစွမ်းကို သိချင်လို့ စွပ်မိတယ် ထင်တာပဲ။  မမ အဖုတ်မွှေးတွေ က တော်တော်ရှည်နေတယ်ဗျ အညိုရောင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီး နှစ်လွှာက လဲ ပြဲဟပြီး ကျွန်တော့ ရဲ့ ကွန်ဒုံးစွပ်ထားတဲ့ လီးကြီး ကို စုပ်ယူဆွဲငင်တယ် ။

အနီရောင်ဖျော့ဖျော့ ကွန်ဒုံးတစ်ခုလုံး မမ အဖုတ်ထဲ က ထွတ် တဲ့ အရည်တွေ နဲ့ ရွှဲရွှဲစိုပေါ့။  စောက်ပတ် ထဲ ကို လီး နဲ့ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် တဖတ်ဖတ် အသံ က စည်းချက်ညီညီ မမ ရဲ့ ညည်းအော်သံ စောက်ပတ်ထဲ က အရသာက ရင်ဘတ်ထဲကို ပျံ့သွား တဲ့ အသံ နဲ့ အော်တယ် ။ အောက်ကနေ ပင့်ရိုက်ထား တဲ့ မူဗီ ရိုက်ချက်တွေအရ ဆိုရင် မမ အဖုတ် က အရည်တွေ က ပြစ်ခဲပြီး ကျွန်တော့ ဂွေးဥ မှာတောင် အလုံးအခဲ တစ်ခုအနေ နဲ့ လာကပ်ပြီး ကျန်ခဲ့တာ က လဲ အထင်အရှားပဲဗျာ ။

အဖုတ်ထဲ က ကျွန်တော့ လီးကို ထုတ် အဖော်ဂျယ် ကို မမ စအို နဲ့ ကျွန်တော့ လီး မှာ အသေအချာသုတ်လိမ်း လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ တဖန်းဖန်း နဲ့ ဆောင့်တာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား နဲ့ စောက်ပတ်အပ်ကွဲကြောင်း နှစ်ကြောင်း ကြား မှာ သုတ်ရည် ရယ် အဖုတ်ရည်ရယ် အဖော်ဂျယ် ရယ် ဆို တော့ အဝင်အထွက် က ချောမွေ့တော့ အားနဲ့ ထည့် ဆောင့်တော့ မမ ရဲ့ နာကျင်သံ ထွက်လာတယ် ။

“ အား အား အား အောင့်တယ် အောင့်တယ် အား အောင့်တယ် အောင့်တယ်” 

ဘယ်ရမလဲ ဒီလိုတော့ အရှိန်ကိုလျှော့ချပြီး ဆောင့်မြဲဆောင့်တယ်ဗျာ တိုင်ပင်က တော့ နှေးသွားတော့ မမ သက်သာသွားမယ် ထင်တာ မဟုတ်ဘူး

“ အား အောင့်တယ် အောင့်တယ်..” တဲ့။

 အသံက တော့ နာတဲ့ အသံ သိပ်မပေါက်တော့ဘူး ဒါနဲ့ အောက်က မမ အဖုတ်ကြားထဲ ကို လက်နဲ့ အစိကို ဖွဖွလေးခြေပေးလိုက်တယ်။ 

တီဗီဖန်သားပြင်မှာ ဆို အရှင်းကြီးမြင်ရမှာဗျာ စအို နံရံထဲ က လဲ လီးကို တအားညှစ်ထားတာ ဆိုတော့ အရှိန်ကို လျှော့ပေးရတာပေါ့။ အဲနေ့က ကျွန်တော် ကွန်ဒုံးထဲမှာ ပြီးလိုက်တာလား မမ အဖုတ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်တာလား ဆိုတာကတော့ တကယ် သတိမရတော့ဘူးဗျ…။  သမိုင်းလမ်း ဆုံ က သီရိမင်ဂလာ တည်းခိုခန်းကို ၂၈ ရက်နေ့ကရောက်တယ် ။ အပေါ်က အကျီအပန်းနုရောင် အောက်ကစကတ်ထမိန် အညိုရောင် အကျပ် နဲ့ ဗျမမ က အကျီကို မချွတ်ပဲ နို့နှစ်လုံးအပေါ်မ တင်ထားတော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက တင်းဝင်းပြီး ထွက်နေတာပေါ့ ။ 

အသေအချာကို ကင်မရာ နဲ့ မှတ်တမ်းတင်ထားပါတယ်ဗျာ အဲနေ့က အကြောင်းတွေကို တောင် သိပ်မမှတ်မိချင်တော့ဘူးဗျာ ။ ဒါပေမဲ့ မမ အဖုတ် ထဲ ကို ကျွန်တော့ လီး ဝင်နေတဲ့ ပုံ ၅ ပုံ က တော့ တကယ်လီးတောင်ချင်စရာကြီး စောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ကို ကွန်ဒုံးစွပ်ထား တဲ့ ကျွန်တော့ လီးကြီး က အတင်းမဆန့်မပြဲ တိုးဝင် ထိုးခွဲနေတာ။ 

ကျွန်တော့ လီးက အရမ်းမကြီးတော့ ကွန်ဒုံးစွပ်လိုက်ရင် လေခိုသလိုမျိုး အတွန့်အတွန့်လေးတွေ မြင်နေရတာကိုက ဖီးလ်ဗျ ။ နောက်တပုံက အမှောင်မိသွားတော့ လီးက အကြောတွေက တင်းပြီး ကွန်ဒုံးမှာကပ်နေ တဲ့ ပုံ ကလဲ ထိသဗျာ ။

“ ကျားရေ မြန်မြန်ရိုက် အဲတာကြီး ဘေးဖယ်လိုက်တော့ အား လုပ် လုပ်လုပ် ကျားကျား အား ကောင်းတယ် အဲတာကြီးဖယ် လိုက်တော့ လုပ် လုပ် ပြီးအောင် လုပ်ရအောင် ပြီးအောင်နေမယ် အဲတာကြီး ဖယ်လိုက်တော့ ကျားကျား အာရုံက အဲဖက်ရောက်သွား ရင် သေးသွားလိမ့်မယ် ရှင့်လီးကြီး အား ရှီး အား ကောင်းတယ် ကျားကျား မြန်မြန်ရိုက် မြန်မြန်ရိုက် အင်း ကောင်းတယ် ပြီးခါနီးနေပြီ လုပ်လုပ် လုပ် အား” 

မမ က အဲလိုပြောတော့ ကင်မရာပိတ် ပြီး အဆုံးသတ် တိုက်ပွဲဆင်နွှဲရ တော့တာပေါ့။

နောက်တကြိမ် သီရိမင်ဂလာကို သွား တာ ပိုကြမ်းတယ် ။ ခရမ်းရောင် လက်ပြတ် အကျီ နဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီအဝါ ဝတ်ထား တဲ့ မမ မျက်နှာက အဆီပြန်နေသလို ဆံပင်တွေကလဲ ဖိုသီဖတ်သီနဲ့ မမ က ဗိုက်ခေါက်ထူတော့ ဗိုက်နားအထိရောက်အောင် အောက်ခံဘောင်းဘီအပေါ်က အပြားကြီးကို ဆွဲတင်ထားတယ် ။ အိုး ခုမှသေချာကြည့်မိတယ် အဝါတောင်အောက်ခံဘောင်းဘီ အောက် ဂွကြားမှာ အဖြူရောင်အဖတ်ထုတ်လေး ထည့်ထားတာ တွေ့မှ ပဲ မမ ရာသီလာနေတယ် ဆိုတာ သိရတော့တယ်။

မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီနေ့က ၁၉ ရတ်နေ့ ၂ နာရီ ၄၇ မိနစ်………။

The End.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဒေါ်တင်မေ

လုံးကြီးပေါက်လှ အိမ်ထောင်သည်တစ်ဦး။ ရပ်ကွက်ထဲတွင် ငွေတိုးချေးစားကာ အတိုးများကို မတန်တဆ ရယူနေသူ။ အသက် (၃၀) ကျော်ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ကလေးမရသေး။ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ကိုကျော်ဝင်းကလည်း အရက်သောက်၊ ဖဲရိုက်နှင့်မို့ အိမ်မှာ ကပ်သည်ဟူ၍ မရှိပေ။ တစ်ခါတစ်ရံ ဒေါ်တင်မေသည် ထိုယောင်္ကျားကို လွန်စွာမှ စိတ်ကုန်မိလေသည်။ သွေးသားက တောင့်တသည့်အချိန်၌ ထိုအရက်သမားမှာ မူးရူးနေတတ်၍ အလိုဆန္ဒကို မဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်ခဲ့ပေ။ တစ်ရက် ဒေါ်တင်မေထံ ရွာတောင်ပိုင်းမှ ဖိုးအေးနှင့် လှအေးတို့ ညီအကိုနှစ်ဦး ငွေချေးရန် ရောက်လာခဲ့သည်။

မနက်စောစော သူတို့ထံမှ အရက်နံ့များက သင်းပျံ့နေသဖြင့် ဒေါ်တင်မေတစ်ယောက် သူပါ မူးချင်လာသလို ဖြစ်လာသည်။ 

“ ဒေါ်လေး….ကျွန်တော်တို့ ပိုက်ဆံနည်းနည်း ချေးခြင်လို့ပါ”

“ ဟဲ့..နင်တို့ အရင်က အကျွေးတွေလည်း မဆပ်ရသေးဘဲနဲ့…..ငါထပ်ပြီး မချေးနိုင်ဘူး”

“ လုပ်ပါ ဒေါ်လေးရယ်…ကျွန်တော်တို့ စပါးစိုက်ရတော့မှာမို့လို့ပါ…စပါးပေါ်ရင် အကုန်လုံး ပြန်ဆပ်ပါ့မယ်… ”

“ မလိုချင်ဘူး…အရင်အကြွေးဆပ်ပြီးမှ ထပ်ချေးမယ်..ဒါပဲ”

ဒေါ်တင်မေ အကြောင်းကို နှစ်ယောက်စလုံးက သိပြီးသားဖြစ်နေ၍ ထပ်ပြီး မပြောတော့ပေ။ ဒေါ်တင်မေလည်း သူ့ဖာသာ လုပ်စရာရှိတာများကို လုပ်နေတော့သည်။

“ ကဲ…ဟိုအရက်သမားနှစ်ကောင်…ကြွတော့..ငါ ရေချိုးတော့မယ်.. အရင်အကြွေးတွေ ပေးနိုင်မှ ငါ ထပ်ချေးမယ်..”

ထိုသို့ပြောပြီး ဒေါ်တင်မေသည် အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။ ဖိုးအေးနှင့် လှအေးတို့သည် ဒေါ်တင်မေ၏ နောက်ပိုင်းအလှကို ငေးကြည့်ရင်း ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာကြသည်။ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးသော သူမ၏ အလှက အရက်သမား နှစ်ယောက်ကို ညှို့ငင်လျက်ရှိပေသည်။ ဖိုးအေးတို့နှစ်ယောက်လည်း အိမ်တွင် ကိုကျော်ဝင်း မရှိသည်ကို သိလိုက်သဖြင့် ခြေဖော့နင်းကာ ဒေါ်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းဝမှနေ၍ ချောင်းကြည့်နေတော့သည်။ သူတို့ မြင်လိုက်ရသည်မှာ ဒေါ်တင်မေတစ်ယောက် မိမွေးဖမွေးတိုင်း အဝတ်အစားကို လဲနေခြင်းဖြစ်သည်။

သူတို့ဘက်ကို ကျောပေးထားသဖြင့် သူမ၏ နောက်ပိုင်းအလှကိုသာ မြင်နေရပြီး ရှေ့ပိုင်းမှ အရာများကို မမြင်ရသေးပေ။ သို့သော် ထိုနောက်ပိုင်းအလှဖြစ်သည့် တင်သားကြီးများက ဖိုးအေးတို့နှစ်ယောက်အား အခန်းအတွင်းသို့ ဝင်လာစေရန် ဆွဲဆောင်နေပေတော့သည်။ ကြမ်းပြင်ကို နင်းလိုက်သဖြင့် အသံမြည်သွားသောကြောင့် ဒေါ်တင်မေ နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။ မြင်လိုက်ရသည်ကား သူမအား အစိမ်းလိုက် ဝါးစားတော့မတတ် ရမ္မက်ခိုးများ အပြည့်နှင့် ကြည့်နေကြသော ဖိုးအေးတို့ နှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ 

“ ဟဲ့..နင်တို့ ငါ့အခန်းထဲ ဘာလို့ဝင်လာကြတာလဲ…..ငါ…အော်လိုက်ရမလား..”

“ ဟာ…ဒေါ်လေးကလည်း ကျွန်တော်တို့က ဒေါ်လေး ဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးမလို့ပါ ”

“ မလိုချင်ဘူး...အခုထွက်သွား…ငါ့ယောင်္ကျား ပြန်လာရင် နင်တို့ မလွယ်ဘူးမှတ်..အခုထွက်သွား”

သို့သော် အမူးသမားနှစ်ကောင်မှာ လူစိတ်ဟူ၍ မရှိတော့ပြီဖြစ်၍ တစ်ယောက်က ဒေါ်တင်မေအား ကုတင်ပေါ်သို့ တွန်းလှဲလိုက်ပြီး နောက်တစ်ယောက်က ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် ပိတ်ထားလိုက်လေသည်။ ဒေါ်တင်မေမှာ ယောင်္ကျားနှစ်ယောက်၏ ချုပ်နှောင်ထားမှုကြောင့် အားကုန်ရုန်းသော်လည်း မလွတ်မြောက်နိုင်တော့ပေ။ ထိုအခါ ဖိုးအေးက ကုတင်တိုင်အနီးမှ ကြိုးကိုယူကာ ဒေါ်တင်မေအား လက်ပြန်ကြိုးတုပ်လိုက်လေသည်။ ထိုပြင် ဒေါ်တင်မေ၏ ပါးစပ်ကိုလည်း သူမ၏ ချွတ်ထားသော ပင်တီအနီရောင်လေးဖြင့် စို့ထားလိုက်လေသည်။ ဒေါ်တင်မေခမျာ အရက်သမားနှစ်ယောက်၏ ပြုသမျှကို နုရတော့မည့် အခြေအနေသို့ ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။

“ တင်မေရေ….မိန်းမရေ….”

ခြံဝင်းထဲမှနေ၍ ကိုကျော်ဝင်းတစ်ယောက် သူ့မိန်းမအား အာလေးလျှာလေးအသံဖြင့် လှမ်းခေါ်လိုက်လေသည်။ သို့သော် အိမ်အတွင်းမှ ပြန်လည်ထူးသံ မကြားရသဖြင့် အနည်းငယ် ဒေါသ ဖြစ်သွားမိလေသည်။ ခါတိုင်း သူပြန်လာပါက အနည်းဆုံး ရန်တွေ့တတ်သော မိန်းမ ယခုတော့ အသံမကြားရသဖြင့် စိတ်ထဲ မကျေမနပ် ဖြစ်သွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် မိန်းမဖြစ်သူကို ရန်တွေ့ရန်အတွက် အိမ်ပေါ်သို့ ခြေလှမ်းကျဲကြီးဖြင့် တက်လာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဖိုးအေးတို့ နှစ်ယောက်မှာ သူတို့လုပ်ငန်းစရန်အတွက် ပြင်ဆင်ပြီးနေချိန်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မှ ကိုကျော်ဝင်းက ပြန်ရောက်လာသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံး တံခါးရွက်များနောက်တွင် အသာကွယ်နေလိုက်ကာ အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေလိုက်လေသည်။

လှအေး၏ လက်ထဲတွင် ပေါက်တူးရိုးတစ်ခုကို အသင့်ကိုင်ထားလေသည်။ အရေးကြုံလာပါက အသုံးပြုရန် ဖြစ်ပေသည်။ ကိုကျော်ဝင်းသည် ဧည့်ခန်းထဲတွင် မိန်းမကို မတွေ့သဖြင့် မီးဖိုချောင်ထဲကို ထပ်မံရှာဖွေလေသည်။ မီးဖိုချောင်ထဲတွင်လည်း မရှိသဖြင့် အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့လေသည်။ သူ ဦးစွာ မြင်လိုက်ရသည်ကား… ဝတ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကြိုးတုပ်ခံထားရသော မိန်းမဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ပါးစပ်တွင် အဝတ်စို့ထားသဖြင့် အော်၍မရသော မိန်းမအနားသို့ ကပ်ကာ ကြိုးများကို ဖြေရန် ကြိုးစားနေစဉ် ခွပ်ခနဲ ရိုက်လိုက်သော အသံနှင့်အတူ ကိုကျော်ဝင်းတစ်ယောက် ရှေ့သို့ မှောက်လျက်သား လဲကျသွားလေတော့သည်။ ကိုကျော်ဝင်းတစ်ယောက် လောကကြီးနှင့် ခနတာ အဆက်ပြတ်သွားလေတော့သည်။

ထိုအခါမှ လှအေးက ကိုကျော်ဝင်းအား ခြေနှင့်လက်တို့ကို ကြိုးဖြင့်ချည်ကာ ကုတင်ဘေးနားရှိ ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ထားစေလိုက်တော့သည်။ ဒေါ်တင်မေခမျာ လင်ဖြစ်သူ၏ အဖြစ်ကိုကြည့်ကာ သူမအား ကယ်တင်မည့်သူ မရှိတော့မှန်းသိလိုက်ရလေတော့သည်။ ထိုအပြင် ကံကြမ္မာက သူမအား မျက်နှာသာ မပေးခဲပေ။ အကြောင်းမှာ မကြာမီ အချိန်၌ မိုးများသည်းထန်စွာ ရွာလာသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မိုးမရွာပါက ငွေချေးမည့်သူများ တစ်ဦးမဟုတ်တစ်ဦး ရောက်လာပါက အကူအညီ ရနိုင်သေးပေသည်။ ယခုတော့…..။ ဖိုးအေးသည် ဘေးတစ်စောင်းဖြစ်နေသော ဒေါ်တင်မေအား အပေါ်မှ ခွထိုင်လိုက်ကာ နို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်နေတော့သည်။ လှအေးက ဒေါ်တင်မေ၏ ပါးစပ်မှ ပင်တီလေးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လွတ်သွားသော ပါးစပ်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏ လီးတံကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။

ဒေါ်တင်မေကား ပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသော လီးတံကြီးကို ရှောင်တိမ်းရန်ကြိုးစားသော်လည်း မရတော့ပေ။ ပါးစပ်ထဲတွင် ပြည့်ကျပ်နေတော့သည်။ ထိုနောက် ဖိုးအေးမှ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲကာ လျှာဖြင့် အထက်အောက် ယက်ပေးလိုက်လေသည်။ ဒေါ်တင်မေတစ်ယောက် အိပ်ရာထက်တွင် လူးလွန့်နေပေတော့သည်။ ထိုအရသာမျိုးကို မခံစားရသည်မှာ ကြာနေပြီ ဖြစ်သည်။ မိမိ၏ လင်ဖြစ်သူမှာ တစ်နေကုန် မူးရူးနေသဖြင့် လုပ်ချိန်ပင်မရပေ။ လုပ်ပြန်တော့လည်း ထမီလေးကိုလှန်ကာ တက်လုပ်ပြီး ပြီးသွားတာချည်းဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ အရသာမျိုးကို ခံစားနေရသဖြင့် ဒေါ်တင်မေတစ်ယောက် မိမိကို အဓမ္မကျင့်နေသည်ကိုပင် မေ့လျော့နေတော့သည်။ စိတ်များကလည်း တဖြည်းဖြည်းထလာသလို စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း အရေများက ထွက်ကျနေတော့သည်။

ဖိုးအေးမှာ လျှာဖြင့် အဆက်မပြတ်လုပ်ပေးနေရင်း ဒေါ်တင်မေတစ်ယောက် ကောင်းနေပြီကို သိလိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် အဆက်မပြတ် ယက်ပေးလိုက်သည်တွင် ဒေါ်တင်မေ ကော့ပြန်လန်ကာ တစ်ချီပြိးသွားလေတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် လှအေးကလည်း ဒေါ်တင်မေ၏ ပါးစပ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ လိုးနေတော့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ လီးတံများမှာ မိမိယောင်္ကျား၏ လီးထက် ပိုမိုကြီးသည်ကို ဒေါ်တင်မေ သိလိုက်မိသည်။ ထိုနောက် ဖိုးအေးတို့ နှစ်ယောက်သည် ဒေါ်တင်မေအား တစ်လှည့်စီ လိုးကြလေတော့သည်။ ပထမဆုံး ဖိုးအေးက လိုးလေသည်။ လှအေးက သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းထားပြီး လက်နှစ်ဖက်က နို့အုံးကြီးတွေကို ညစ်နေပါသည်။ ဖိုးအေး၏ လိုးချက်များက ဒေါ်တင်မေ၏ စောက်ဖုတ်ကို အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်နေပါသည်။

ဒေါ်တင်မေခမျာ လီးကြီး၏ ဒဏ်ကို အံကြိတ်ခံရင်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုလည်း စိတ်ပါစွာဖြင့် ပြန်လည် စုပ်ပေးနေပါတော့သည်။ ထို့နောက် လှအေးကလည်း တစ်လှည့် လိုးတော့သည်။ သည်တစ်ခါ ဒေါ်တင်မေကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းကာ နောက်မှ အသားကုန် ဆောင့်လေတော့သည်။ 

“ အု…အူ….. ကောင်းလား……မှတ်ပြီလား……..ပိုက်ဆံမရရင် လှအေးတို့က ရတာယူတတ်တယ်…. ”

ဒေါ်တင်မေခမျာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ကျိန်းစပ်လာလေသည်။ အဆက်မပြတ် တစ်လှည့်စီ လိုးနေမှုကြောင့် (၃) ချီခန့်ပင် ပြိးနေခဲ့သည်။ သို့သော် ကာမဘီလူး နှစ်ကောင်ကား မပြီးကြသေးပေ။ အသက် (၃၀) ကျော်သော်လည်း စောက်ဖုတ်က အသက်လောက် မရှိသဖြင့် ကာလသားလီးများကို မဆန့်မပြဲ ခံစားနေရပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကိုကျော်ဝင်း ပြန်လည် သတိရလာသည်။

မိမိရှေ့တွင် မိန်းမဖြစ်သူကို ဖိုးအေးတို့နှစ်ယောက် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ ဒေါသတို့ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ သို့သော် မိမိမှာ ကြိုးချည် ခံထားရသဖြင့် စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါဘဲ သည်အတိုင်းသာ ကြည့်နေရတော့သည်။ 

“ ဟော…ကိုကျော်ဝင်း သတိရလာပြီလားဗျ….ကြည့်ပါအုံး ခင်ဗျားမိန်းမကို…. ”

လှအေးက ပြောလည်းပြောရင်း သူ့၏လီးကြီးကို အဆုံးထိ ထိုးထည့်နေတော့သည်။ ဒေါ်တင်မေခမျာ မိမိအား ယောင်္ကျားရှေ့တွင် သူစိမ်းများက လိုးနေသည်ကို သိလိုက်ရသောအခါ ရှက်စိတ်တို့ ဝင်လာလေသည်။ သို့သော် မတတ်နိုင်ပေ။ ကိုကျော်ဝင်းလည်း အမူးပြေသွားပြီဖြစ်လို့ ကြည့်နေရင်းကနေ လီးတောင်လာတော့သည်။

ဤသည်ကို တွေ့လိုက်သော ဖိုးအေးက 

“ ဟ..ဟဟ..ကိုယ့်မိန်းမကို သူများလုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး လီးတောင်နေပြီလား ကိုကျော်ဝင်းရေ…..”

ဒေါ်တင်မေ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ကိုကျော်ဝင်း ပုဆိုးကြားထဲမှ သူ့လီးကြီးက မတ်မတ်ထနေတော့သည်။ ထိုအခါမှ ကိုကျော်ဝင်းလည်း ရှက်သွားလေသည်။ လှအေးက ကိုကျော်ဝင်းအနားသို့သွားကာ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ အမှန်တကယ်ပင် အောက်မှ လီးကြီးမှာ တောင်နေတော့သည်။ 

“ ကဲ…ကိုကျော်ဝင်း….ခင်ဗျားခနနေပါအုံး….ကျွန်တော်တို့ပြီးရင် ခင်ဗျားအလှည့်လာမှာပါ…..”

လှအေးက ပြောပြီး ဒေါ်တင်မေအား လီးကို ထပ်စုပ်ခိုင်းတော့သည်။

ဒေါ်တင်မေမှာ လက်ရှိအချိန်တွင် ဖိုးအေးတို့နှစ်ယောက်အား အကောင်းဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ကိုသာ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တော့လေသည်။ (၁၅) မိနစ်ခန့် ကြာသည့်အခါ ဖိုးအေးက ဒေါ်တင်မေ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ ထို့အတူ လှအေးကလည်း ဒေါ်တင်မေ၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ ဒေါ်တင်မေလည်း မလှုပ်နိုင်အောင် ပင်ပန်းသွားလေသည်။ ထိုအခါ ဖိုးအေးက မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်သွားကာ ကိုကျော်ဝင်း၏ အရက်တစ်လုံးကို ယူလာလေသည်။

ထိုအရက်အား ခွက်တစ်ခုအတွင်းသို့ထည့်ကာ စောစောက ဒေါ်တင်မေ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ လရည်များအား ညှစ်ထည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ထိုအရက်ခွက်အား ကိုကျော်ဝင်းဆီသို့ ယူသွားကာ ပါးစပ်အတွင်းသို့ လောင်းချလိုက်လေသည်။ ကိုကျော်ဝင်းမှာ အရက်နှင့် လရည်ရောထားမှန်းသိသော်လည်း အတင်းမြိုချလိုက်ရလေသည်။ ပြီးနောက် ဖိုးအေးတို့ နှစ်ယောက်သည် ဒေါ်တင်မေအား နောက်တစ်ချီ ထပ်လိုးလေတော့သည်။

ပြီးပါပြီ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကိုယ်တွေ့ကပ်ကိုးလေး (Cuckold) 

ရေးသူ - Maug Gyi ဂုဏ်ထူးတန်း

ငယ်သူချင်း ဘောစိဖြစ်နေတာ, တလောက ကျောင်းသားဟောင်းတွေ့ဆုံပွဲမှာ ပြန်ဆုံဖြစ်ကြ၊ ညဖက် ဒင်နာပွဲကျ သူ့မိန်းမ ကိုယ့်မိန်းမတွေပါတက်ကြ၊ တဝိုင်းတည်းကပ်ထိုင်ဖြစ်ကြရင်း, ကိုယ့်မိန်းမက ကလေးတယောက်အမေပေမယ့် လှနေ တောင့်နေတုန်းပဲဆိုပြီး ဒီကောင်က သေချာလိုက်ကြည့်ပြီး ပေါ်တင်ကြီးပြောတာ၊ သူ့မိန်းမလေးကလည်း အတော်လှ အတော်ကိတ်တာပါ၊ သူတို့က ကလေးမယူကြသေး၊ ကိုယ့်မိန်းမကိုကပ်ပြီး 

" ညည်းက ခွဲမေးတာလား, ရိုးရိုးမွေးတာလား" 

ဆိုပြီးမေးနေသေးတာ ကြားလိုက်တယ်၊

အဲ့ဒင်နာပြီးတော့ သီချင်းသွားဆိုရအောင်ကွာဆိုပြီး ကေတီဗီတစ်ခုရောက်သွား၊ သီးသန့်ခန်းမှောင်ပျပျထဲရောက်မှ ... အပြင် ခဏခေါ်ထုတ်ပြီး ဒင်းက ကိုယ့်ကိုကပ်ပြီး 

" ကိုယ်တို့မိန်းမတွေချင်း လဲစားရအောင်" 

ဆိုပြီး ချုပ်တော့တာ၊ သူ့မိန်းမကို အခုဒီကေတီဗီကိုအလာ ကားပေါ်မှာကတည်းက ကြိုညှိထားပြီးပြီ, အိုကေတယ်တဲ့၊ မင်းတို့အတွဲသဘောပဲလိုတော့တာတဲ့, 

" ရော့ မင်းမိန်းမကို ဒါလေးပေးပြီး ချော့ရင်း စည်းရုံးကြည့်လိုက်, ပျော်စရာကောင်းမှာပါဟ" 

ဆိုပြီး ကတ္တီပါဘူးအနီလေးကမ်းပေးတော့ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ အထဲမှာ စိန်လော့ကတ်သီးနဲ့ ပလက်တီနမ်ဆွဲကြိုးလေးဖြစ်နေတယ်၊ ငတက ပိုက်ဆံရှိတယ်ဆိုပြီး လုပ်သမျှတင့်တယ် ထင်တိုင်းကြဲမယ်ဆိုတာမျိုးဖြစ်နေ၊ အာ့နဲ့ ကိုယ့်မိန်းမကို အခန်းအပြင်ခေါ်ထုတ်ပြီး အကျိုးအကြောင်းတွေပြောပြရင်း ဆွဲကြိုးလေးပါပေးလိုက်တော့ .... ကိုယ်တွေ သူငယ်ချင်း ၂ယောက် အပြင်မှာ ထွက်ညှိနေတုန်းကတည်းက  သူ့မိန်းမလေးက သူ့ကိုပြောပြထားတယ်တဲ့၊ သူ့ယောက်ျားက အဲဒီဝါသနာကြီးနေတာတဲ့၊ တတွဲ တခန်းစီနေကြ ဆက်ဆံကြတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ တကုတင်ထဲပေါ်မှာ ၂-တွဲ အတူယှဉ်ဆက်ဆံရတာတဲ့၊ မိန်းမတယောက်ထဲကို တယောက်ကဆက်ဆံနေတုန်း နောက်တယောက်က ပါးစပ်ထဲထည့် စုပ်ခိုင်းတာမျိုးလုပ်ရတာ ဝါသနာပါတယ်တဲ့၊ နောက်ပေါက်ကတော့ သူမကြိုက်ဘူးတဲ့၊ 

ဒါပေမယ့်နောက်တယောက်က နောက်ပေါက်ကိုလုပ်ဖို့အခြေအနေပေးလို့ လုပ်နေတုန်းမှာတော့ သူ့ယောက်ျားက ရှေ့ပေါက်ကို ဝင်ဆက်ဆံတတ်တယ်တဲ့၊ ဝါသနာသာကြီးနေတာ  သူ့ယောက်ျားဟာက ဆိုဒ်သေးပါတယ်တဲ့၊ မမနဲ့လည်းအတူပျော်ချင်ပါသေးတယ်တဲ့၊ ညီမက ကိုကြီးနဲ့သာလက်ထပ်လိုက်တာ, တိုက်ပ်က ဗာ တဲ့၊ ညီမက မိန်းကလေးအချင်းချင်း ချစ်ရတာကို ပိုအားပါတယ်တဲ့၊

အာနဲ့ ဟိုတယ်ကြီးတလုံးသွား အခန်းကျယ်ယူ -  ၂ တွဲ အတူတခန်းထဲ တကုတင်ထဲအိပ်ဖြစ်သွားကြတယ်။ အဲ့ညက သူ့မိန်းမလေးရဲ့ ဖင်စအိုကျပ်ထုပ်လေးကို တဝတီးခွင့်ရခဲ့သလို၊ မိန်းမတယောက်ကို ၂ ယောက်အတူချနေတုန်း အချခံနေရတဲ့မိန်းမကို နောက်မိန်းမတယောက်က စောက်ပတ်ယက်ခိုင်းတာတွေလုပ်၊

ညှပ်လိုးနေတဲ့ယောက်ျား ၂ ယောက်လုံးက တချီပြီးသွားတာနဲ့ အလိုးခံနေရတဲ့မိန်းမပါးစပ်ထဲ သုက်ရေတွေပန်းထည့်, အပန်းထည့်ခံရတဲ့မိန်းမက ယောက်ျား ၂ ယောက်ရဲ့ သုက်ရေတွေကို မျိုမချရသေးဘဲ နောက်မိန်းမတယောက်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲထွေးထည့်ရင်း ကစ်ဆင်စုပ် ... အဲ့သုက်ရေတွေက မိန်းမ ၂ယောက် လုံးရဲ့ပါးစပ်ထဲ အပြန်အလှန် လယ်နေပြီးမှ တယောက် တဝက်လောက်စီ ပါးစပ်တွေထဲငုံထားကြရင်း ဆစ်တီနိုင်းပုံစံခွပြီး တယောက်စောက်ပတ် တယောက်မျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ခေါင်းဝတွေဖြဲပြီး အထဲထွေးထည့် ၊ အောက်ကရောက်နေတဲ့မိန်းမက အရင်ပြန်စုပ်ယူ၊ အပေါ််အောက် အပြန်အလှန် ပြန်လှန်ပြီး နောက်တယောက်က ပြန်စုပ်ယူမျိုချပေါ့၊ 

အပေါ််ရောက်နေတဲ့မိန်းမက လီး ၂ ချောင်းပူး စုပ်ပေးရသေးတာ၊ အဲ့နေ့က ဆေးဝါးကူပြီး ၃ ချီလောက်ဆွဲကြတာ လင်းအားကြီးမှ ဖင်ပြောင်တွေနဲ့ အတူဖက်အိပ်ဖြစ်ကြတယ်။ အားလုံးက ဟိုကောင့်ရဲ့မိန်းမလေးက မအေးအေးဝင်း စီစဉ်ညွှန်ကြားသည်ပေါ့။ မနက် နေမြင့်မှ ... ၁၀ နာရီကျော်လောက်မှ နိုးလာတော့ မိန်းမ ၂ ယောက်က အပြန်အလှန် ခွကြ ပွတ်ကြ စုပ်ကြ ယက်ကြနဲ့ တ‌ကြောင်းဆွဲနေကြပြီ။ ဟိုကောင် ဘောစိကလည်း ပြုံးပြုံးနဲ့ သူ့မိန်းမလေးကြည့် ကျေနပ်နေတာ။

~~~~~~~~

နောက်တကြိမ်ထပ်တွေ့ဖို့ ဟိုကောင့်မိန်းမလေးကပဲ တောင်းဆို .... အကိုဖင်ချပေးတာ ညီမအရမ်းကြိုက်တယ်တဲ့၊ ကိုကြီးသဘောတူရင် မကြာ,မကြာ တွေ့ကြရအောင်တဲ့၊ ဟိုကောင်ကလည်း သူငယ်ချင်းတဲ့ မင်းမိန်းမက ငါ့မိန်းမလို ဂျပန်ကားထဲကလို အသားကုန် မအော်ဘဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းသံလေးထွက်ပြီး အံကြိတ်ခံတာကို ငါသဘောကျတာ၊ ဆယ်ကျော်သက်လေးကို မုဒိန်းကျင့်နေရသလိုပဲတဲ့၊ ထပ်တွေ့ကြရအောင် ချိန်းမယ်ကွာတဲ့။

ကိုယ့်မိန်းမလေး သူများကို အဲသလိုခံပေးနေတာကို နှမြောသလိုဖြစ်မိပေမယ့် သူများမိန်းမရဲ့ လတ်ဆတ်သန့်ရှင်းလှတဲ့ ရှေ့ပေါက် နောက်ပေါက်တွေကို အားပါးတရ စားသုံးနေရတဲ့ အထိအတွေ့တွေက အပြန်အလှန် မျိုးစုံ ခံစားရစေတာမို့ အားလုံးကောင်းဖို့ဖြစ်လာရတာပဲလို့ တွေးပျော်သွားရပါတယ်။

သူတို့အတွဲနဲ့က ထိုင်းက ဖူးခက်ကမ်းခြေအထိ ခြေဆန့်ပြီး သွားလုပ်ဖြစ်ကြသေးတယ်၊ အဲ့မှာ လေဒီဘွိုင်းတယောက်ပါခေါ် ပြီး ပျော်ဖြစ်ခဲ့တာ အမှတ်တရပါပဲ၊ နောက်မှ အသေးစိတ် ထပ်ရေးပါအုန်းမယ်။

The End

ပြီးပါပြီ။

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................

ပြီးပါပြီ။