Monday, September 18, 2023

သူနာပြုဆရာမလေး မေနှင်း (စ/ဆုံး)

သူနာပြုဆရာမလေး မေနှင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မေနှင်းသည် ပုဂ္ဂလိက ပရိုက်ဗိတ် ဆေးရုံတစ်ရုံမှ သူနာပြုဆရာမ လေးဖြစ်လေသည်။ ယောက်ျားရှိပြီးကလေးတစ်ယောက်အမေဖြစ်သော် လည်း   တောင့်တင်းဆဲ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပြည့်ဖြိုးတင်းကားသောတင်ပါး ကြီးများကြောင့်မသိသူများကအပျိုဟုထင်ကြသည်။ သူနာပြုအလုပ်ဝင်ခါစအသက် ၂၁ နှစ် ကအိမ်ထောင်ကျခဲ့သောကြောင့် ယခုအသက် ၂၅ နှစ် သာရှိသေးသဖြင့်ပျိုမြစ်နုဖတ်နေသည်။

ထို့ကြောင့် ဆေးရုံလာတက်သူ လူနာများကရော လူနာစောင့် များကပါ အပျိုမှတ်၍ ဆရာမလေး မေနှင်း ကိုရိသဲ့သဲ့လုပ်ကြသည်။ ဆရာမလေးကလည်း မျက်နှာချိုသည်။ လင်ရှိ  သော်လည်း ယောက်ျားကလေးများနှင့် အရောတဝင် ဖက်လှည်းတကင်း  နေရသည်ကို နှစ်ခြိုက်သည်။ လိင်ကိစ္စတွင်လည်းဝါသနာကြီးသည်။  မျက်နှာပေးကလည်းကြာမျက်နှာပေးကလေးဖြင့် ဖြစ်သဖြင့် ဆရာဝန်  တွေရော လူနာတွေပါဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသည်။  

မေနှင်းသာ ဂျူတီယူနီဖောင်း ထမီကို တင်းနေအောင်စည်းလျက်  အတွင်းခံပင်တီ အနားလုံးကလေးများပေါ်လွင်စေလျက် ဆတ်တောက်  ဆတ်တောက် လမ်းလျှောက်သွားလျင် လူနာရော ဆရာဝန်များပါ မေ  နှင်း၏တင်ပါးကားကားလေး များအပေါ်မျက်တောင်မခတ်စိုက်ကြည့် ကြလေသည်။အသက်ကြီးကြီးဆရာဝန်ကြီးများပင် စူးစူးရဲရဲကြည့်  တတ်ကြလေသည်။

ဆရာမလေးမေနှင်းမှာ အကိတ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်းတင်း မာကျစ်လစ်ပြည့်ဖြိုးသော တင်ပါးများကြောင့် သူမ၏ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြီးငယ်မရွေး  ယောက်ျားသားများ၏ အငမ်းမရလိုက်လံကြည့်ရှုခြင်းကို ခံရလေသည်။ ခလေးတစ်ယောက်အမေ လင်ရှိ မိန်းမဆိုသော်လည်းရင်  သားများကတွဲကျခြင်းမရှိ သေးဘဲ တင်း တင်းရင်းရင်း မို့မို့မောက်မောက်  ရှိနေသည်ကလည်း ယောက်ျားသားတို့မျက်စေ့ကျချင်စရာလေးဖြစ်နေ  လေသည်။

သေးကျင်သောခါးနှင့်  ချပ်ရပ်သော ဝမ်းဗိုက်လည်း သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ပိုမိုကြွတက်စေလေသည်။ထို့အပြင် မေနှင်း၏မျက်နှာပေးကလေးမှာချိုအီပြီးညှို့အား  ကောင်းလှ သည်ဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားသားတို့၏ စိတ်တွင်သူမကိုအထင်  သေးစိတ်မဖြစ်ပေါ်ဘဲ နှစ်ကိုယ်တူယှဉ်ပျော်ပါးခွင့်ရရှိရန်မခက်ခဲလှဟု  ထင်မြင်စေလေ သည်။

မေနှင်းမှာ ယခင်က မည်သည့် ဇတ်လမ်းများရှိခဲ့  သည်မသိသော်လည်း ယခု Private ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံသို့ရောက်မှ  ဆရာဝန်ကြီးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ဇတ်လမ်းခင်းပြီးပြီဖြစ်သလို ဆရာဝန်  ပေါက်စလေးတစ်ယောက်နှင့်လည်းကြိတ်ပုန်းခုတ်လိုက်ပြီးဖြစ်လေ  သည်။

အခုလက်ရှိတွင်တော့ သူမထက် အသက်အတော်ငယ်သော လူနာကောင်ကလေးတစ်ယောက်နှင့် တိတ်တခိုး ဇာတ် လမ်းခင်းနေပြန် လေသည်။ မေနှင်းနှင့် ကောင်လေးမှာ တစ်ကြိမ်သာ လွန်ကျူးကြရသေး ပြီး မိန်းမနှင့် မကြုံဘူးသေးသော် ကောင်လေးမှာအရူးအမဲသားကျွေးမိ  သလို မေနှင်းနှင့် နှစ်ကိုယ်ချင်း တွေ့ဆုံချစ်တင်းနှီးနှောခွင့်ရဘို့ကို ချောင်းနေလေသည်။

မေနှင်း အဖို့မှာလည်း အစိမ်းအရိုင်းကလေးဖြစ် သောကောင်ကလေးနှင့် ဆက်ဆံရသည်မှာတမျိုးတ ဖုံထူးခြားပြီး ထိထိမိမိ အရသာရှိလှသဖြင့်စွဲလမ်းနေမိပြန်လေသည်။ ကောင်ကလေးမှာ အစာအိမ်အနာကိုခွဲစိတ်ဖို့မလိုသေးသဖြင့်  ဆေးထိုးဆေးစားလုပ်ခါ ဆေးရုံတွင်တစ်ရက် ၂ ရက်နားခိုင်းထားသဖြင့် လူနာဆိုသော်လည်း လူကောင်းပကတိလို အားပြည့်သန်မာလေသည်။ 

ထို့အပြင် အရွယ်ရောက်ခါစသွေးသား ဆူဖြိုးလှသဖြင့် အကြိမ်များများ ဆက်ဆံပေးနိုင်တာကိုလည်း ဆရာမလေးမေနှင်း သဘောကျမိလေ သည်။သူတို့ ၂ ယောက် ပထမဆုံးလိင်ဆက်ဆံကြစဉ် က ကောင်လေး ၏ လူနာအခန်းထဲတွင်ပင် ဖြစ်ပြီး ထိုညက တစ်ညလုံးဆက်တိုက်  လေး ငါးကြိမ်မျှ ကြာကြာမနားဘဲတချီပြီးတချီဆက်ဆံပေးနိုင်သဖြင့် မေနှင်းမှာ ၈ ချီခန့်အပြည့်အဝပြီးဆုံးရကာ သဘောအကျကြီးကျကာ ကျေနပ်အားရရွှင်လန်းခဲ့လေသည်။

ကနေ့တော့ လူနာများသဖြင့်အရေး ကြီးလူနာတစ် ယောက်ကို ကောင်လေး အခန်းထဲတောင်းပန်ပြီး လာထည့်ထားသဖြင့်အခြေအနေမကောင်းတော့ပေ။

သို့သော် ညဂျူတီကျနေ သောဆရာမလေး မေနှင်း မှာ နေ့လည်က အိမ်ကဘဲကြီးက မစို့မပို့ သာလိုးပေးလိုက်သဖြင့်အာသာမပြေဘဲကနေ့ည ကောင်လေးနှင့်အလိုး  ခံဘို့သာအာသီသပြင်းပြနေလေသည်။ထို့ အပြင်ဟိုတစ်နေ့ညက ကောင် လေးနှင့်ပျော်ပါးရင်း နောက်တစ်ကြိမ်တွင်စအိုထဲသို့ပေးဆက်ဆံမည်ဟု  ပြောထားသဖြင့် ဒီညအဖို့ ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲဆို တာစဉ်းစားနေရ လေပြီ။တကယ်တော့ မေနှင်းသည်ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့်လိင်ဆက်ဆံတိုင်းအပေါက်စုံအောင်ဆက်ဆံတတ်သူကလေးဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် နောက်ပေါက်ဖြင့်လိင်ဆက်ဆံရတာကို မေနှင်းက နှစ်ခြိုက်သည်။လီးအရိုင်းကလေးကို ကနေ့ည ဖင် လိုးသင်ပေးလိုက်ဦးမည်ဟု  စိတ်ထဲက အားခဲထားမိလေသည်။  ညဦးပိုင်းကအခြေအနေကို မေနှင်းလိုက်လေ့လာကြည့်ပြီး ကောင်ကလေးနှင့်ပျော်မြူးဘို့ ဘိ လိုက်ရှာသည်။

သူတို့အထပ်မှာ အပေါ်  ဆုံးအထပ်ဖြစ်သဖြင့် လျှောက်လမ်းစင်္ကြန်အဆုံးတွင်ခေါင်မိုးသို့တက်  သောလှေကားရှိသည်။လှေကားရှိသောနေရာသည်အချိုးအကွေ့ကလေး  ဖြစ်သဖြင့်မျက်ကွယ်ဖြစ်လေသည်။ထိုမျက်ကွယ်နေရာကလေးမှာမီးလုံး  တစ်လုံးသာလင်းပြီးမီးချောင်းကျွမ်းနေသဖြင့်မှိန်ပြပြဖြစ်နေလေသည်။  ထို နေရာတွင်လူနာတင် တွန်းလှည်းနှင့်တံမျက်စည်းများထားထားပြီး   နေရာလပ်ကျန်ပါသေးသည်။

ထိုဒေါင့်ချိုးကလေးမှခေါင်းပြူကြည့်လျင်   စင်္ကြန်လမ်းမှ  လျှောက်လာသူကိုမြင်ရပြီး မှောင်နေသဖြင့်ချောင်းကြည့်သူကိုပြန်မမြင်နိုင်ချေ။ထိုနေရာကိုတွေ့လိုက်သဖြင့် မေနှင်းမှာပျော်သွား လေသည်။

ည ၁၁ နာရီနောက်ပိုင်းတွင်တော့ ဆေးရုံတစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်သွားသည်။အားလုံး အိပ်ပျော်ကုန်ကြပြီဖြစ်သည်။တာဝန်ကျ  ဝန်ထမ်းများ သူနာပြ များလည်းအိပ်ကုန်ကြလေပြီ။သေချာသွားအောင်  တစ်နာရီခန့်စောင့်ကြည့်လိုက်ပြီး ဆရာမလေး မေနှင်း အိမ်သာထဲဝင် ပြီးအတွင်းခံပင်တီကိုချွတ် ပစ်လိုက်သည်။အပေါ်ကဝတ်ထားသောထမီ စကပ်ကလေးကတော့ ကိစ္စမရှိ ။ဒူးအထိခွဲထားသောထမီအကွဲကြောင်း  ကြောင့်အလွယ်တကူလှန်တင်လို့ရ နေသည်။ဒါမျိုးခိုးစားတာတော့ မေနှင်းတို့ကနောကျေနေလေပြီ။  

ထို့နောက်လူနာကောင်လေးကိုအသာသွားခေါ်လာသည်။စကား  မပြောကြဘဲ  တိတ်တဆိတ်လှုပ်ရှားကြသည်။လှေကားအတက်ဒေါင့် ချိုးလေးရောက်တော့ အခြေအနေအရ မော်တော်ဆပ် မတ်တပ်ဆော်  ကြရမည့်ပုံဖြစ်နေသည်။အ ရင်ဆုံးကောင်လေးပုဆိုးကိုလှန်တင်ပြီး ကောင်လေးရှေ့တွင်ဒူးထောက်ထိုင်၍ကောင်လေးလီးကြီးကိုစုပ်ပေး  သည်။ကောင်လေးကိုတော့ နံရံအကွယ်မှ ခေါင်းပြူပြီး စင်္ကြန်လျှောက် လမ်းဘက်ကိုကြည့်နေစေသည်။လူလာလျင် ခေါင်မိုးပေါ်တက်သော လှေခါးအတိုင်းတက်သွားခိုင်းမည်ဖြစ်လေသည်။

သူမကတော့ကိစ္စမရှိ။ သူမကညတာဝန်ကျဆရာမဖြစ်သည်။လက်ပူးလက်ကြပ်မမိဘို့သာလို  သည်။သူမမှာဤသို့ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လိင်ဆက်ဆံရတာကိုအလွန်  သဘောကျနေမိပေပြီ။ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့်ဆက်ဆံရတာက စိတ်ကိုပိုမိုထကြွစေလေသည်။လင်ကြီးဖြစ်သူနှင့် လိုးရတာကိုပေါ့ရွှတ်ရွှတ်ခံစား  ရ သည်။လင်နဲ့မယားလိုးကြတာက ကြာလာတော့ရင်မခုန်နိုင်တော့။ အရသာလည်းပေါ့လာသည်ဟုထင်မိလေသည်။  

ဆရာမလေး မေနှင်းမှာ လူနာကောင် လေး၏ဂွေးစိ တင်းတင်း ကလေးကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း လီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်အတွင်း  ထည့်ကာတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေမိသည်။ကာမဂုဏ် လိုက်စားသောမိန်း  ခလေးပီပီ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏မာတောင်သောလီးကိုစုပ်လိုက်ရ  တာနှင့်စောက်ပတ်ထဲကယားတက်လာသည်။ယွတက်လ သည်။စောက်  ရည်များကလည်းရွှဲစပြုလာသည်။ထို့ကြောင့်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးကောင်  ကလေးကိုကျောပေးလိုက်သည်။ထမီစကပ်ကိုအပေါ်သို့မတင် လိုက်ပြီး ခါးမှာချိတ်ထားလိုက်သည်။

နံရံကိုလက်ဖြင့်အားပြုကာထောက်ထား  လိုက်ပြီးခြေထောက်တဖက်ကိုအနီးရှိလူနာတင်လှည်းပေါ်တင်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်ခပ်ကိုင်းကိုင်းဖြစ်နေသောခန္ဓာကိုယ်နောက်ဖက်မှ ဖင်စအိုဝကြီးရော စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီးပါ ပြဲထွက်လာသည်။

ကောင်လေးလီးကို လက်တဖက်ဖြင့်နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်း ဝတွင်တေ့ပေးလိုက်သည်။အရင်ဆုံးစောက်ပတ်ကိုအလိုးခိုင်းမည်။ နောက်မှဖင်ထဲ လိုးခိုင်းမည်။ ကောင်ကလေးကစောက်ခေါင်းအပေါ်ဝသို့သူ၏လီးထိပ်တေ့  မိတာနှင့် ခါးကိုဆွဲ၍တဆတ်ဆတ်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

ဒါ ကြောင့်လည်း  မေနှင်း အနေဖြင့် ဤသို့ကလေးသာသာလူငယ်တွေ  နှင့်တစ်ခါတစ်လေအလိုးခံချင်တာဖြစ်သည်။သူတို့ကစိမ်မလိုး။တအား  ကြီးဆောင့်လိုးတာမျိုး လည်းမဟုတ်။အသွင်းအထုတ်ခပ်မြန်မြန်ဖြင့်ဒလစပ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးတတ်သောလူပျိုပေါက်ကလေးများဖြစ်လေသည်။  အခုလည်းတွန်းလှည်းပေါ်ခြေ တဖက်တင်လျက် ပြည့်တင်းသောတင်ပါး  ကြီးများကိုနောက်သို့ပစ်ထားသဖြင့်ပြဲအာနေသောမေနှင်း၏စောက်ပတ်   ကြီးအတွင်း တဖတ်ဖတ်ဖြင့် အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးနေသောသူ၏ လီး  ကလေးမှာ ယားကျိ ယားကျိဖြင့် အလိုးခံလို့ကောင်းလှသည်။  

မေနှင်းသည်ဖင်ကလေးနောက်ပစ်လျက်ပေါင် တဖက်ကိုမတင်ထားပြီးနောက်မှတစွပ်စွပ်တဖတ်ဖတ်လိုးပေးနေတာကိုခံရင်းနံရံ  အကွယ်မှခေါင်းကလေးပြူလျက် စင်္ကြန်လမ်းဘက်ဆီကို လူအရိပ်   အခြေကြည့်နေရသည်။ဤသို့ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့်ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်   အလိုးခံရသောအရသာကိုမေနှင်း သဘောကျသည်။အရသာကထိမိ  ကောင်းမွန်လှ တာကြောင့်အသံထွက်လည်းမညီးညူဝံ့ဘဲနှုတ်ခမ်းလေး  ကိုက်ခါကြိတ်အလိုးခံနေရသည်။

ခဏနေတော့ စောက်ပတ်ထဲလိုးနေသောလီးလေးကိုလက်  ပြန်ကိုင်ခါ ဖင်ပေါက်ဝတွင်တေ့ပေးလိုက်သည်။ပါးစပ်ကလည်း 

“ဖြေးဖြေးနော် ဖြေးဖြေး” 

ဟု တိုးတိုးကလေးသတိပေးလိုက်ရသည်။  လီးမှာစောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသည့်အပြင် မေနှင်းမှာ  လည်း ဖင်အလိုးခံဘူးသည်ဖြစ်သဖြင့် အခက်အခဲသိပ်မရှိလှ ဘဲဖင် ခေါင်းထဲသို့တထစ်ချင်းတိုးဝင်သွားသည်။မေနှင်းကစုတ်သပ်လျက်ဖင်  ခေါင်းထဲလီးတိုးဝင်သောအရသာကိုမျက်လုံးလေးမှေးစင်းလျက်ခံစားနေ သည်။ကောင်လေးကမေနှင်းဖင်ခေါင်းထဲလီးတဝက်ဝင်သွားသောအခါ  ပြန်နှုတ်လျက် လီးတဝက်ဖြင့် တဆတ်ဆတ်လိုးပေးနေသည်။လိုးရင်း   လိုးရင်း  လီးကတစတစတိုးတိုးဝင်လာသဖြင့် နောက်ဆုံးတွင်လီးတစ် ချောင်းလုံးအဆုံးထိဝင်သွားသည် ။  

“အား ရှီး ကျွတ် ကျွတ်”   

တိုးတိုးကလေးကြိတ်ညီးလိုက် မိသည်။အခုတော့ လက်ဖြင့် စောက်စိကလေးကိုကိုယ့်ဘာသာကြိတ်ချေပေးရင်ဖင်လိုးခံရသောအရ  သာကိုခံစားနေသည်။ဖင်ခေါင်းထဲသို့လီးတစ်ချောင်း လုံးဝင်သွားမှ  မေနှင်း ရင်ထဲမှာပြည့်စုံသွားသလိုခံစားမိလေသည်။စောက်ရည်များက  တော့စောက်ခေါင်းထဲမှလျှံကျခါ ပေါင်တလျှောက်စီးဆင်းနေလေပြီ။  ကောင်လေးကလည်းသူ့လီးမှာတင်းကြပ်စွာဆွဲညှစ်ခြင်းကိုခံထားရသည်  ကိုသိနေ၏။

နောက်ပြီးတော့ ဟိုနေ့ကစောက်ပတ်ကိုလိုးရတာနှင့်မတူ။  စောက် ပတ်ကိုလိုးတုန်းက စောက်ပတ်အတွင်း သားလှိုင်းတွန့်ကလေးများမှနုညံ့လှသည်။ပြီးတော့စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသဖြင့်လိုးရတာ  ရှောရှောရှုရှုရှိသည်။ ထို့ကြောင့်စိတ်တိုင်းးကျဆောင့်နိုင်ညှောင့်နှိုင်သည်။  အခုဖင်ခေါင်းအတွင်းသားများကတော့ကြမ်းရှရှနိုင်သည်။ပြီးတေ့  ဖင်ခေါင်းမှာကျဉ်းမြောင်းလှသည်။ ထို့ကြောင့်ကောင်လေးကဖင်ထဲကို စောက်ပတ်လိုးသလိုအရမ်းဆောင့်မလိုးရဲ ။ဖြေးဖြေးချင်းချော့လိုးနေရ  သည်။

လီးကဖင်ခေါင်းထဲတထစ် ထစ်ဖြင့်ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လိုး နေသည်။ကောင်လေးကသိပ်ခြောက်ကပ်ကပ်နိုင်သည်ဟုထင်သည့် အခါ ဖင်ထဲကလီးကို ဆွဲထုတ်၍ စောက်ပတ်ထဲကိုတစွပ် စွပ်ဆောင်လိုး သည်။ဆယ့်လေးငါးချက်မျှ ဆောင့်လိုးပြီးမှဖင်ထဲပြောင်းလိုးသည်။ 

လီးတွင်စောက်ရည်များကပ်ပါလာ သဖြင့်ဖင်ကိုလိုးရတာအဆင်ပြေလသည်။မေနှင်းကတော့ ဖင်ကိုလိုးလိုး စောက်ပတ်လိုးလိုး တအီးအီး တအင်းအင်းဖြင့်အရသာတွေ့နေသည်။  တ ဖြေးဖြေးနှင့်ဖင်ကိုလိုးရတာအသားကျလာသောကောင် လေးသည်ခပ်သွက်သွက်ကလေးလိုးလေတော့သည်။မေနှင်းက 

 “အင်း လိုးတော့မောင်လေး ဖင်ကို ဆောင့်ဆောင့်သာလိုးပေးပါတော့” 

အံကြိတ်၍တိုးတိုးလေးပြောသည်။လက်ကတော့စောက်စိလေးကို  မနားတမ်းချေနေလေသည်။  

ဤသို့ဖြင့်ကောင်လေး ကမေနှင်း၏ခါးကိုဆွဲ၍မေနှင်းဖင်ခေါင်း ကိုခပ်သွက်သွက်ကလေးဒလစပ်လိုးထည့်လိုက်ရာ မေနှင်းမှာ ခါးက  လေးကော့တက်၍ တိုးတိုးကလေး ကြိတ်၍ညီးညူရင်းစောက်ပတ်ကလေးကပွစိ ပွစိဖြစ်ခါအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။ 

စောက်ပတ်ကပွစိပွစိဖြစ်သွားသောအခါ ဖင်ခေါင်းမှ လည်းလိုက်၍ ရှုံ့ချည် ပွချည် ဖြစ်သဖြင့်ကောင်လေး၏လီးမှာတင်းကြပ်စွာဖြစ်ညှစ်  ခြင်းခံရပြီးမပီမသ ညီးညူကာသုတ်ရည်များကို မေနှင်း၏ဖင်ခေါင်းထဲ  ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သတည်း။  



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Wednesday, September 13, 2023

ငတ်နေမှန်းသိလို့ (စ/ဆုံး)

ငတ်နေမှန်းသိလို့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျနော်တို့ရွာက နည်းနည်းခေါင်တယ်။ အိမ်ခြေငါးရာလောက်တော့ ရှိတယ်။ ရွာမှာက ဓလေ့ထုံးစံလေးတွေ ရှိကြတာပေါ့ဗျ။ လူငယ်တွေ ပီပီ အပျော်လွန်တာလဲ ရှိတယ်။ ပြသနာမတက်အောင်တော့ ရွာကကာလသားခေါင်းဆောင် ကိုမင်းခန့်မောင်က ထိန်းရတယ်။ သူက မိန်းမရှိတယ်။ ဆရာမပေါ့။

ဒါပေမယ့် တနယ်မှာ ကျောင်းပြနေရတယ်။ သုံးလ တကြိမ်လောက်တော့ ပြန်လာလေ့ရှိတယ်။ မိန်းမက အိမ်မှာမရှိတော့ ရွာအလုပ်ကိုလည်း ကူလုပ်လေ့ရှိတာမို့ ကာလသားခေါင်းဆောင် အဖြစ် တာဝန်ပေးထားရတယ်။ အခုလည်း ကျနော်တို့ သူ့တဲအိမ်မှ ာစတေးချရင်း ထွေရာလေးပါး ပြောနေကြတာပါ။ ဒီမှာက သူ့ခြံရှိတော့ အေးဆေးနေလို့ရတယ်။ 

“ ဟေ့ကောင် ငရဲ” 

“ ဘာတုန်းဟ” 

“ မင်းယောက်ဖဇိုးကြီးလာနေပြီ” 

“ အာတိုးတိုးပြောပါဗျ။ကြားသွားလို့အိမ် တောင်မလည်ရဖြစ်မယ်” 

“ အေးပါကွ ငါတို့မသိချင်ယောင်ဆောင်ပါ့မယ် “

“ ဟုတ်ကိုမင်းခန့်”

“ ဟေ့ကောင်တွေဘာလုပ်နေကြလဲ ” 

“ အေး ကွာ ငါတို့ညကြက်ခိုးပြီးချက်စားမလို့” 

“ ဟေ ဟုတ်လား ”

“ ဟေ့ကောင်တွေ ငါမပါဘူးနှော်” 

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုမင်းခန့်” 

“ ဟာ ဒီနေ့ မင်းအမ လာမယ်လေကွာ” 

“ ဟာ ဒီနေ့တော့ ကိုမင်းခန့်ငလျှင် လှုပ်မှာပေါ့” 

“ ဟားးဟားးလှုပ်မှာပေါ့ကွ” 

“ သိပါတယ် ခင်များကြီး ငတ်ပြတ်နေတာ” 

“ ဟားးဟားးး ဖျံသိုရှိသေးလား ကိုမင်း” 

“ မင်းဘာလုပ်မလို့လဲ”. 

“ စမ်းကြည့်ချင်လို့”

“ အေး ရှိသေးတယ်” 

“ ကျနော်နည်းနည်းမျှ”

“ အေးပါကွာ” 

“ ဒါနဲ ကိုမင်း ရွာထဲ မသွားဘူးလား၊အရက်ကလေးဘာလေး ဝယ်ဖို့” 

“ သွားမယ်ကွာ မင်းတို့ဒီမှာရှိတုန်း” 

“ ဟုတ်ကျနော်တို့ဒီမှာရှိနေမယ်”

“ အေး ဒါဆိုငါသွားလိုက်ဦးမယ်”. 

ကိုမင်းခန့်အပြင်ရောက်သွားတော့

“ ဟေ့ကောင်တွေ” 

“ ငရဲ ဘာလဲဟ” 

“ ဒီနေ့ ဆရာမလာမှာကွ၊ဒီလူကြီး အပြတ်ဆော်မှာ သေချာတယ်။” 

“ အေးလေငတ်ပြတ်နေတာပဲဆော်မှာပေါ့” 

“ အေး ငါတို့ဒီညလာချောင်းရအောင်” 

“ ကောင်းသားပဲ” 

“ နေအုံး ငါအကြံတစ်ခုရတယ်။

“ ဟေ့ကောင်ငရဲဘာအချွန်နဲ့မလို့လဲ” 

“ ဒီဘဲကြီးကလုပ်ရင်အရမ်းကြမ်းတာ။ဖျံသိုအားကိုးနဲ့”. 

“ အေးဟုတ်တယ်” 

“ သူ့အိပ်တဲ့နေရာကိုကြည့်အောက်မှာ ဒေါက် ထောက်ထားတာ”

“ အင်းဟုတ်တယ်” 

“ ဇိုးကြီး မင်းအဲဒေါက်ကို ဖြုတ်ရအောင်ဖြုတ် ကွာ” 

“အေး ငါဖြုတ်မယ်” 

“ ငချစ် မင်းကူလိုက်ကွ” 

“ အေးငါကူမယ် ” 

“ ဇိုးကြီးနှင့် ငချစ် တဲအောက်ကိုဝင်ပြီးဒေါက်ဖြုတ်လိုက်တယ်” 

“ ဟေ့ကောင်ငရဲငါဖြုတ်လိုက်တာ အခြေအနေက တဲတဲလေးကျန်တယ်၊ပြိုကျမလားမသိဘူး” 

“ တက်ကြည့်လေ”

“ အေးငါတက်ကြည့်မယ်”

“ ဟေ့ကောင်ခုန်မနေနဲ့ဟ” 

“ အဲသွားရုံလောက်နဲ့ မသိသာဘူး” 

“ အရမ်းဆောင့်ရင်ကြမ်းပြိုမလားမသိဘူး” 

“ အေးကောင်းတယ်” 

“ တော်ကြာကိုမင်းခန့်လာတော့မယ်၊ဟန်မပျက်နေ”

“ အေးအေး”

“ ဟုတ်“

ခဏကြာတော့ အရက်နှစ်ပုလင်းဆွဲပြီး ကိုမင်း ခန့်မောင်ရောက်လာတယ်။ 

“ အေး မင်းတို့ စောင့်နေတာ ကြာပြီလား” 

“ ရတယ် ကို မင်း”

မင်းခန့်မောင်အိမ်က 

“ အေးကွ ငါချစ်ချစ်လာမှာမို့ သွားကြိုလိုက်ဦး မယ်”

“ ဟုတ် ကိုမင်းကျနော်တို့လည်းပြန်မှာပါ”

“ အော်အေးအေး ပြန်ကြ ပြန်ကြ” 

ကျနော်တို့ တဖွဲ့လုံး ပြန်ခဲ့ကြပြီး ညရှစ်နာရီ လောက်မှချိန်းကြပြီး ကိုမင်းခန့်မောင်အိမ်ကို ချောင်းဖို့ ကြံစည်ကြတယ်။ ရွာဆိုတော့လည်း စောစောအိပ်ကြတာပေါ့ဗျ ။ ကျနော်တို့ လူစုံပြီးချိန်မှာတော့ ရွာကတိတ် ဆိတ်နေပြီလေ။ 

“ ဟေ့ကောင်တွေသွားကြမယ်” 

“ အေး သွားကြတာပေါ့” 

“ တိုးတိုးလေးလုပ်ကွ” 

“ အေးပါကွာ ဟီးဟီး” 

ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်ဖွဲ့ဟာ ကိုမင်းခန့်မောင် အိမ်နားကို မှောင်ရိပ်ခိုပြီးသွား ကြတယ်။ အနားကျတော့အသံကြားရတာက 

“ မိန်းမ အိပ်ရအောင်ကွာ”

“ ရှင်ကလည်းစောပါသေးတယ်” 

“ မစောတော့ဘူးဟ လာပါကွာ၊ငါအရမ်းလွမ်းလို့ပါ” 

“ ရှင်ကလဲလွမ်းပဲလွမ်းနိုင်လွန်းတယ်” 

“ ဟ မင်းရောမလွမ်းဘူးလား” 

“ မလွမ်းဘူး” 

“ အမ် မင်းကမလွမ်းရင်ဘယ်ကောင်ကိုလွမ်းလို့လဲ” 

“ ရှင်နှော်ရှင် တလွဲတွေမပြောနဲ^”

“ အေး ..နင်ငါ့ကို မလွမ်းရင် သူများကို လွမ်းတာပဲ” 

“ ရှင် နှော်ရှင်”

“ ကဲ နင်လွမ်းလားမလွမ်းဘူးလား” 

“ လွမ်းတယ်ရှင့် လွမ်းတယ်” 

“ လွမ်းတယ်ဆိုရင်လာစုပ်ကွာ” 

“ ဟင် ရှင် ကယောက်ျားပဲလေ ရှင်အရင်လာလုပ်လေ” 

“ အေး အဲဒါဆိုအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်”

“ ရှင်ကလဲ မီးခွက်မီးကြီးနဲ့” 

“ အဲဒါမှပိုမိုက်တာ မီးမှောင်နေရင်စမ်းလုပ်နေရမှာပေါ့ဟ”

“ အင်းပါရှင် အင်းပါ” 

ကိုမင်း မိန်းမဆရာမလည်း မလိုးရတာကြာပြီမို့ စိတ်ထဲလည်း အရမ်းခံချင်နေမှန်းသိသာတယ် ။ ဆရာမကလုံးကြီးပေါက်လှဆိုတော့ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တာ ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေတောင် သားရေယိုမိတယ်။ အိုးကြီးကလည်း နည်းတာကြီးမဟုတ်သလို နို့ကြီးကလည်းအယ်ထွက်နေတာ။ ဆံပင် ဘီးတပတ်ထုံးထားပြီး မီးရောင်အောက်မှာ တော်တော်လှနေတာဗျ။ ကျနော်တို့လည်း သားရေတွေကို မြိုချမိတယ်။ 

“ ကိုမင်းရှင် လည်းအဝတ်တွေချွတ်လေ” 

“ အေးပါဟ” 

ကိုမင်း အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်တာ လီးက တရမ်းရမ်းဖြစ်နေပြီ ။ ဆရာမကို ကြည်တော့လည်း မျက်လုံးက အရောင်တောက်လို့ ကာမစိတ်တွေ ထနေတာဗျ ။ ကိုမင်းအိပ်ရာထဲလှဲလိုက်တာ ဆရာမက ဖင်ကြီးကုန်းပြီး ကိုမင်းလီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးသေးတယ်။ ပြီးမှတပြွတ်ပြွတ်စုပ်တာ။ 

ကျနော့်ဖက်က ဆရာမဖင်ကြီး ကုန်းနေတာ မြင်ရတယ်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း ပြူးထွက်နေတာကြောင့် ကျနော်လီးကလည်း တောင်နေတာဗျာ။ မနေနိုင်လို့ပူဆိုးကို ကွင်းသိုင်းလိုက်ပြီး ဂွင်းထုနေရင်းကြည့် နေလိုက်တယ်။ ကိုမင်းလီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်ပြီး 

“ ကိုမင်းတော်ပြီ ကွာ” 

“ အေးပါဟ” 

ကိုမင်း လီးကလည်း ဆရာမသွားရည်တွေနှင့် စိုနေပြီး မီးရောင် အောက်မှာ လက်လက်ထနေတာ ။ ဆရာမက သူ့အလှည့်လည်းပြီး ရောအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်တယ်။ ကိုမင်းအလှည့်လေ ကိုမင်းက ဆရာမပေါင်ကြားဝင်ပြီး ဆရာမပေါင်ကိုဖြဲကားပြီးခေါင်းထိုးဝင်သွားတယ်။  ဆရာမစောက်ဖုတ်ကို ယက်တာဗျ။

“ ပလပ် ပလပ် ပလပ်” 

“ အားဟားးဟားးကိုမင်းရယ် လွမ်းနေတာ အရမ်းပဲကွာ ကောင်းလိုက်တာ “

ဆရာမရဲ့ ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ်။ ကျနော့်လီးလည်း အရမ်း တောင်နေတာဗျ။ ဟို ကောင်တွေ လှမ်းကြည့်တော့လည်း အားလုံးက ပုဆိုးကွင်းသိုင်းကာ ချောင်းရင်းထုနေကြပြီ ။ ကျနော်ဆက်ချောင်းလိုက်တယ်။ ကိုမင်းက ဆရာမအစေ့ကို စုပ်နေတာထင်တယ်ဗျ။ တပြွတ်ပြွတ်ကိုမြည်ရော။ 

“ အားးယောက်ျား အရမ်းကောင်းတယ်”

“ အာ့ အင့်ဟင်းဟင်းးဟင်း” 

အဲဒီအသံလည်းကြားရော ကိုမင်းတယောက် 

“ အင်းဟားးးဟား “

ဆိုပြီး အတင်းပင် ခေါင်းထိုးယက်ပြီးခေါင်း ဖော်လိုက်တာ မေးစေ့ရောနှုတ်ခမ်းတွေပါ အရည်တွေ စိုရွှဲလို့နေတာပဲဗျာ။ ကိုမင်းနှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနှင့်သပ်ယက်လိုက် ပြီး

“ မိန်းမ လိုးမယ်ကွာ” 

“ အင်း ဟင်းဟင်းးလိုးတော့ဒီမှာအရမ်းကောင်း နေပြီ” 

ကိုမင်းက ဒူးထောက်ပြီး အဖုတ်ထဲလီးကိုင် ထည့်ကာ တအားကိုဆောင့်တာ။ အိမ်ကလည်း ဒေါက်တွေဖြုတ်ထားလို့ တကျွီကျွီမြည်နေတာပဲဗျ။ ကိုမင်းနဲ့ ဆရာမက အချစ်နလံ ထနေတော့ မကြားဘူး။ လိုးမြဲတိုင်းလိုးနေတာ။ တချက်ဆောင့် တိုင်းကြမ်းခင်းကနိမ့်နိမ့်ဆင်းနေတာ။ ကိုမင်းကို လှမ်းကြည့်တော့လည်းမျက်လုံးမှိတ်ကာ တအင်းအင်းနှင့် ဆောင့်နေတာဗျာ ။ ဆရာမလည်း မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အော်ညည်းနေတာဗျ။ လိုးသံတွေက တဖတ်ဖတ်ဆဖန်းဖန်းနဲ့ ရွာအဝင်ဆိုတော့ လူလည်းပြတ်တော့ မတရား ဆောင့် ။ မတရားအော်လို့..

“ ဖုန်း ဖုန်းဖန်းဖန်း ဖောင်းဖောင်းအင့် အားးအင် အားး” 

“ ကျွီ ကျွီ ဂျွတ် ဂျွတ် ဂျွတ်” 

လိုးချက်ကလည်းပြင်း တဏှာကလည်းကြီးကြတော့ အိမ်ဘာဖြစ်နေ မှန်းတောင် မသိဘူးလေ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်လိုးနေတုန်း 

“ ယောကျား ငါပြီးတော့မယ် ဆောင့်ဆောင့် အားနဲ့ဆောင့်အားးးဟင့်” 

ကိုမင်းလည်း အသားကုန် ဆောင့်တော့တာပဲ ။

“ ဖြောင်း ဖြောင်းဖြောင်း ဖန်းဖန်းဖန်း”

“ ကျွီ ကျီ ဖြောင်း ဖြောင်း ဝုန်း” 

“ ဟာ မိန်းမ အိမ်ပြိုပြီဟ”

ကြမ်းခင်းကြီး အောက်ကျွံကြကာနှစ်ယောက်သား အအဝတ်အစားမရှိပဲ အောက်မှာထပ်လျက်ကြီး ဖြစ်နေတာပေါ့ဗျာ ။

“ ဗျို့ ကိုမင် ဘာဖြစ်တာလဲဗျ”

“ ဟာ ဒီမအေလိုးတွေ ” 

“ အာ မိန်းမအဝတ်အစားတွေ ဘယ်မှာလဲ” 

“ အာကိုမင်း မီးခွက်ကြီးလဲကျပြီး မီးလောင်နေတယ်..ငြိမ်းအုံးလေ” :

“ ဟာဒုက္ခပါပဲ” 

“ ဟေ့ကောင်တွေ လာကြဦးဟ မီးလာငြိမ်းကြအုံး”

“ ဟာ မလာနဲ့ မလာနဲ့” 

ကိုမင်းမှာဗျာများနေတာ၊ ကျနော်တို့ သွားရင် သူ့မိန်းမက အဝတ်အစားမရှိတော့ မီးငြိမ်းပေးဖို့ ပြောပြီးမှ မလာဖို့တားနေရတယ်။

“သူ့ဟာသူ ထပြီးပုဆိုးနှင့်မီးလောင်တဲ့ နေရာကို တဖန်းဖန်းရိုက်ပြီး 

“ မအေလိုးတွေ မင်းတို့ လက်ချက်မဟုတ်လား ပြီးရင်တော့မင်းတို့ငါနှင့်တွေ့မယ်” 

ကျနော်တို့လည်း ကိုမင်းတော်တော် ပေါက်ကွဲနေမှန်းသိတော့ ရွာထဲကို ဖိနပ်ပါချွတ်ပြီး ပြေးရတော့တယ်။ အဟီး နောက်ကျတဲ့ခြေထောက် သစ္စာဖောက်ပဲ။ ကိုမင်းအိမ်ကပြေးလာပြီးနောက် ဇိုးကြီးတစ် ယောက်ကိုမင်းတို့လင်မယားကိုကြည့်လာပြီး ဖီလ်းတက်နေကြသေးတာဗျ။ ပြီးမှငချစ်က 

“ ငရဲ မင်းဟိုနေ့ကဒေါ်ရီးမြနှင့် ပြသနာတက်တားလား” 

“ ဟုတ်ဘူးဟ”

“ ဘာဖြစ်တာလဲ” 

“ ဒေါ်ရီးမြ အကြောင်း မင်းသိသားပဲလေ။ သတိကမေ့တတ်။ အသက်ကလေးဆယ်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ၊ယောကျာ်းသေကတည်းက နောက်ယောက်ကျားလဲ မယူဘူးလေ၊ သူ့သားတစ်ယောက်ကိုတော့တော်တော်ချစ်ရှာတယ်။ သူ့သားက တပ်ထဲဝင်သွားတာ အဆက်အသွယ်မရဘူးလေ” 

“ အေးပြောမှာသာပြောစမ်းပါ”

“ ဒီလိုကွ ငါရွာလူကြီးဆီသွားတာ သူ့စာရောက်နေလို့ပို့ခိုင်းတာကွအဲဒီမှာ 

“ ဒေါ်ရီးမြ ဒေါ်ရီးမြ” 

အမ် အသံလည်းမကြားဘူး၊ အိမ်ထဲ ဝင်ခေါ်ဦးမှ..အကြံရကာ အိမ်ထဲဝင်ပြီး 

“ ဒေါကြီးမြရေ ” 

“ ဟေ့ ဘသူလဲဟေ့” 

“ ကျနော် ငရဲပါ” 

“ အေးအေးငါရေချိုးနေလို့ “

ရေချိုးခန်းထဲကလှမ်းအော်ပြေီးပြာနေလို့ 

“ ဘာကိစ္စလဲ”

ကျနော်အပြင်ကနားထောင်နေ 

“ ဘာကိစ္စလဲ” 

“ ဒေါ်ကြီးမြသားဆီကစာလာတယ်” 

“ ဟေ ဟုတ်လား ငါလာပြီ” 

ဒေါ်ကြီးမြ အပြင်ကိုကမန်းကတန်း ထွက်လာပြီး 

“ ဟေး ငါ့သားဆီကစာလာပြီ” 

ကျနော်ဒေါ်ကြီးမြကိုကြည့်ပြီး ကြက်သေသေသွားတယ်။

“ ပေး ငါ့သားဆီကစာ” 

“ ဒေါ်ကြီးမြ ကိုယ့်ဘာသာလည်းသေချာကြည့်ဦး” 

“ အမ် အမလေး ငါတော့အရှက်ကွဲပါပြီ ” 

အော်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ပြေးဝင်သွားတယ်။ အရှက်ကွဲမှာပေါ့။ သားဆီကစာလာတယ်ပြောသံ ကြောင့်ဝမ်းသာလုံး ဆို့ပြီးလုံချည်မပါပဲ ထွက်လာတာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေတာပေါ့။ ကျနော်လည်း မျက်နှာပူပြီး စာကို ထားခဲ့ကာပြန်လာလိုက်တယ်။

“ ဟားးဟားးငရဲတော့ဓာပုံရိုက်ခံလိုက်ရတယ်ပေါ့။မင်းအကုန်မြင်ခဲ့လား” 

“ အာ  မမြင်ပဲနေမလားကွာ အမွှေးတွေအများ ကြီးနဲ့ဟ ဖောင်းကားနေတာပဲကွာ” 

“ ဟေ့ကောင်ငရဲ” 

“ ဘာလဲယောက်ဖ” 

“ လီးယောက်ဖ လားကွ” 

“ မင်းကလည်း အချင်းချင်းချစ်လို့ခေါ်တာကို” 

“ လီးတောင်မခေါ်နဲ့ ” 

“ အေးပါကွာ ဇိုးကြီးရာ” 

“ မင်းဘာပြောချင်လို့လဲဟ” 

“ ငါ မီးမီးနဲ့ညချိန်းထားတယ်ကွ” 

“ ဟုတ်လား ငါတို့လိုက်ခဲ့ရမှာလား” 

“ အေးလေ ကွာ ငါလည်း တစ်ယောက်ထဲ မသွားရဲဘူး” 

“ ဟေ့ကောင်ရ သူ့အိမ်ကဝါးထရံအလုံကြီးလေ သူ့အဖေက တံခါးဖောက်မထားဘူးး” 

“ အေး ငါဝါးထရံအပေါက် ဖောက်ခိုင်းထားတယ်” 

“ ဟုတ်လား အဟီးအဆင်ပြေပေါ့” 

ကျနော်တို့ ရွာဓလေ့က ထူးဆန်းတာရှိတယ်။ မိန်းကလေးကို ချစ်ရေးဆိုလို့ မိန်းကလေးကကြည်ဖြူရင် အပေါက်ကလေးက လက်နှိုက်ပြီး စကားပြောလို့ရတယ်။ သူတို့မကြည်ဖြူရင် အပေါက်ပိတ်ထားတာဗျ။အပေါက်နှိုက်တယ်လို့ ခေါ်တာပေါ့ဗျာ။ မိန်းကလေးကြည်ဖြူလို့ကတော့ အပေါက်ကနေ စမ်းရတာပေါ့။ ပြသနာမရှိရင်ပြသနာမဖြစ်ဘူးပေါ့။

ပြသနာရှိလို့ကတော့ မိဘမောင်ဘွားတွေနဲ့ ကွိုင်တက်ပြီလေ။ အခုယောက်ဖဇိုးကြီးက အခြေအနေကောင်းနေပြီ။ သူမသိသေးတာက သူညီမရှင်နှောင်းနဲ့ ကျနော်ကလည်းအဆင်ပြေနေတာကိုပဲ။ ပြောသာပြောရတာ ငချစ်လည်း သူ့ဆော်နှင့်အဆင်ပြေနေတာပဲ။ ငချစ်ဆော်အိမ်ကနှစ်ထပ် အိမ်ဖြစ်နေပြီးဆော်က အပေါ်ထပ်မှာအိပ်တာမို့ ငချစ်လည်းကြံရာမရဖြစ်နေတာ။

“ ဇိုးကြီး မင်းသွားချင်ရင်င ါတို့လိုက်ခဲ့မယ်” 

“ အေးကွ မင်းတို့ကအခြေအနေကြည့်ကင်းစောင့်ကွာ” 

“ အေးပါကွာ” 

ညနက်နေပြီဖြစ်တော့ နှင်းနှင်းအိမ်ဖက်ချီတက်ခဲ့တယ်။ အိမ်အနားရောက်တော့ ခြေသံလုံ အောင်လျောက်ရင်း နှင်းနှင်းအိပ်ခန်းဘေးကပ်ကာ 

“ နံရံ ကိုအသာလေးခြစ်ရင်း ” 

“ မီးမီး မီးမီး”

ဇိုးကြီးက အသံအုပ်ပြီးခေါ်လိုက်တယ် အသံ တိုးတိုးကြားလိုက်လိုက်ပြီး 

“ ကိုဇိုးကြီးလား ” 

“ ဟုတ်တယ်မီးမီး” 

“ လာလာ ” 

ဇိုးကြီးအပေါက်ထဲ လက်နှိက်လိုက်ပြီး

“ အရမ်းလွမ်းနေတာဟ” 

“ အင်းပါ ဒီကလည်းသတိရနေတာ”

“ အာ့ကို ဇိုးဖြေးဖြေးကိုင်လေ နာတယ်”

“ အေးပါ ဟာ” 

“ အာ့ နာတယ် ကိုဇိုး” 

“ မီ းမီငါအဝှာကိုင်ချင်လို့” 

“ လုပ်ပြီ အပေါ်ပြီးအောက် ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ” 

“ အဟီး ကိုမင်းခန့်မောင်တို့ အတွဲကိုကြည့်ပြီ းငါမနေနိုင်တော့လို့” 

“ သူတို့ကဘာလုပ်နေကြလို့လဲ ”

“ အဝှာလုပ်နေကြတာ” 

“ အမ် ဟုတ်လား” 

“ အေး ဟ နင့်လက်ပေးစမ်းပါ” 

“ အင်း အင်း” 

နှင်းနှင်းလက်ကိုင်ပြီး လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။

“ ဟင် ထောင်နေပါလား” 

“ အေး ငါအရမ်းတင်းနေပြီ” 

“ဟင် ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ” 

“ နင်နံရံဘေး ဖင်ကုန်းပေးပါလား” 

“ ဟင် လုပ်ရဲဘူးတော်” 

“ လုပ်ပါနှင်းနှင်းရဲ့” 

“ အာ အဲလိုလုပ်ရင်ထရံကိုထိပြီး အဘတို့သိမယ်” 

“ ဒီလိုလုပ်လေ ငါအထဲကို လီးသွင်းပေးမယ် စုပ်ပေးပါလား” 

“ ဟော့တော့ ရှင်တော်တော် ထနေပါလား”

“ လုပ်ပါ မီးမီးးရဲ့” 

“ ကဲ အဲလောက်ဖြစ်နေလဲ ရှင့်ဟာကြီး ရှေ့တိုးလိုက်လေ” 

“ အင်း အင်း “

ဇိုးကြီး ပုဆိုးကိုစလွယ်သိုင်းကာ လီးကိုအပေါ်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ် “ 

အသံကြားလိုက်ရပြီး ဇိုးကြီးလည်းငှက်ဖျားထသလို တဟင်းဟင်းဖြစ်လာပြီး ညည်းနေတာ။  ကျနော်တို့ကကင်းစောင့်နေရတာ အပြင်ကိုမ ကြာင့်မိပဲ ဇိုးကြီးကိုသာ ကြည့်နေမိတယ်။

ဇိုးကြီး အရှိန်တက်လာကာ အားမလို အားမရ ဖြစ်နေတယ်။ ဝါးထရံနား သိပ်ကပ်လို့လည်း မရဘူး။ အထဲကလည်းအရမ်း ရှေ့တိုးမရဖြစ်နေတော့ စိတ်ထဲ ခုလုခုလု ဖြစ်နေပုံရတယ်။ တော်တော်လေးကြာ လာတော့ဇိုးကြီးစိတ်မရှည်တော့ဘူး။ ရှေ့တိုး ပြီးဆောင့်လိုက်တာ။နံရံကိုထိပြီး 

“ ဖုန်း ဖတ် ဖုန်းဘတ် “

အသံထွက်သွားတော့ “ဟေ့ဘယ်ကောင်တွေလည်းကွ” 

“ ဟိုက် မီးမီးအဖေကွ လစ်မှဖြစ်မယ်ဟေ့” 

“ ဟေ့ကောင်ဇိုးရီး လစ်မယ်” 

“ အေးပြေးဟ ပြေး” 

ဇိုးရီးလည်း အခြေအနေမဟန်မှန်းသိတော့ ပြေးရတာပေါ့။ မဟုတ်ရင် မီးမီးအဖေရဲ့ ငှက်ကြီးတောင်ဓားနှင့်တွေ့မှာလေ ။ ဇိုးရီးနှင့်ကျနော်တို့ မီးမီးအိမ်ဖက်ကပြေးလာပြီးတော့ ငချစ်အကိုအိမ်ဖက်ကို ခြေသံလုံလုံနှင့်ပုန်းဖို့နေရာရှာရတယ်။ အဲဒီအချိန်ပဲ ငချစ်အကိုတို့အိပ်ခန်းဘက်က 

“ ဖန်း ဖန်း ဇွိ ဖန်း ဖုန်းဖုန်းးဖုန်း’”

“ အာ့ အင်း အင်း ဟင့် အာ့” 

“ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဗြိ ” 

“ အိုး ရှီး းရှီးး ကောင်းတယ် အားး” 

“ ဟေ့ကောင့်ငချစ်ကြားလား” 

“ အေး ငါ့အကိုတော့ဆွဲနေပြီကွ” 

“ အေး ဟ၊ခဏနေဦး ငါအော်လိုက်မယ်”

“ သူခိုး ဗျို့ သူခိုးး သူခိုး” 

“ ဟေ့ကောင်တွေ သူခိုး ဟိုမှာ ဟိုမှာ ”

“ အေး ကွ မြင်ပြီ လိုက် လိုက်” 

“ ဝုန်း “

တံခါးဆွဲဖွင့်သံကြားလိုက်ပြီး 

“ ဟေ့ကောင်တွေ ဘယ်မှာလဲသူခိုး”

“ ရှေ့မှာ အကိုဓာတ်မီးပေး” 

“ အေး ရော့ရော့” 

ကျနော် ငချစ်အကိုဆီကဓာတ်မီးယူပြီးဟိုထိုးဒီထိုးလုပ်ပြီး 

“ ငါလိုးမသူခိုး မြန်လိုက်တာ ပြေးသွားပြီ” 

“ ဟေ မင်းတို့ကလည်း သောက်သုံးကိုမကျဘူး” 

“ မှောင်နေတာကိုးဗျ” 

ကျနော် ငချစ်အကိုကို ဓာတ်မီးနှင့် ထိုးကြည့်လိုက်တယ် ။

“ ခြိ ခြိ ” 

“ ဟ ဘာလဲကွ” 

“အကို့လုံချည်ပြန်ကြည့်ပါအုံး” 

“ ဟာ ..ဟားးဟားးး” 

“ဟိုက် ငါ့မိန်းမလုံချည်ကြီးဟ” 

“ ဟားးးဟားးး” 

“ ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ ကိုကြီး’” 

“ အေးကွာ မင်းတို့ သူခိုးလို့အော်တာနဲ့ငါလည်းတွေ့ရာ ကောက်စွပ်လာတာ အရှက်တော့ ကွဲပြီ” 

“ ဟားးဟားးဟားး ” 

“ မအေလိုးတွေ မရယ်နဲ့ လီးပဲ” 

မရယ်နဲ့ဆိုမှ ရယ်ချင်လာကြကာ ။

“ ဟားးဟားးးဟားး” 

“ ဒီခွေးကောင်တွေတော့ကွာ” 

“ ဟားးဟားးးးဟားးး” 

နောက်တနေ့ ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းတွေစုမိပြီး 

“ ဇိုးရီး” 

“ဘာလဲကွ” 

“ ဟိုနေ့က ကြက်ခိုးစားဖို့ပြောပြီး မခိုးစားဖြစ်ဘူး”

“ အေးဟုတ်တယ်ကွ” 

“ ဒီနေ့လုပ်ကြမယ်” 

“ အေးကောင်းသားပဲ” 

“ဘယ်အိမ်ခိုးမလဲ” 

“ ဇိုးရီးမင်းအိမ် ကြက်ရှိတယ်မလား” 

“ အေးလေ” 

“ မင်းအိမ်ခိုးရအောင်” 

“ အေး ရတယ်” 

“ ပြီးရင်ကိုမင်းအိမ်မှာချက်မယ်” 

“ အေး ဟုတ်တယ်” 

“ မင်းအိမ်ဆိုတော့ မင်းကအထာသိပြီးသားပဲ” 

“ အေး သိတယ်လေ ” 

“ မင်းနောက်က ငါလိုက်ခဲ့မယ်”

“ အေးအေး” 

“ ငချစ်ကအိမ်ရှေ့ကစောင့်ကွ” 

“ အေးရတယ် ငါစောင့်မယ်”

ည ဆယ်နာရီလောက်ကျတော့ ကျနော်တို့ ဇိုးရီး အိမ်ကိုသွားကြတယ်။ ဇိုးရီးမသိတာ တချက်ကတော့ သူ့ညီမရှင်နှောင်းနှင့် ကျနော် အချိတ်အဆက်လုပ်ထားတာကို မရိပ်မိတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ခြံဝင်းထဲဝင်ပြီး ဇိုးရီးကရှေ့ကနေ ကြက်ခြံဖက် လစ်တော့ကျနော်နောက်ကနေလိုက်သွားတယ်။ အိမ်အနားကကပ်ပြီး ရှင်နှောင်းအခန်းဖက်ကို ကပ်ပြီး အသာလေးနံရံပုတ်လိုက်တော့ 

“ ကိုရဲလား ” 

“အင်း ရှင်နှောင်း”

ရှင်းနှောင်းက ပြူတင်းပေါက်ဖွင့်ပေးတော့ ကျနော်အခန်းထဲ ကျော်ဝင်လိုက်တယ်။ ပြူတင်းပေါက် ပိတ်ရုံရှိသေးတယ်။ ကြက်ခြံဖက်က 

“ကတော် ကတော် ဖန်း ဖန်းဖန်း” 

ဟိုက် ဇိုးရီးတော့ လုပ်ပြီသေချာမဖမ်းဘူး။ ရွာတော့ပတ်ပြီ။ ဇိုးရီး အဖေအိပ်ရာကနိုးလာပြီး

“ ဘယ်ခွေးသူခိုးလဲကွ”

“ ငါ့ကြက်လာခိုးတာ” 

“ ကိုရဲကြက်ခိုးတာလား”.

“ အင်း” 

“ ဖေဖေနိုးသွားပြီဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ” 

“ ခဏလေးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေကြမယ်” 

“ အင်း ပါ” 

ကျနော်လည်း ရှင်နှောင်းကိုဖက်ပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲရင်းနမ်းလိုက်တယ်။ ရှင်နှောင်းရော ကျနော်ရော ရင်တွေခုန်နေတာတဒိန်းဒိန်းနဲ့။ ရှေ့မှာတော့ ရှင်နှောင်းအဖေသောင်းကျန်းနေတာ။

“ ငါ့လိုးမသားတွေ ” 

“ ငါ့ကြက်ခိုးတာ စားပေါ့ကွာ” 

“ အဲအသားစားရင်လည်း စားပေါ့၊အရိုးကိုက်ပေါ့၊ အေး လည်ချောင်းရိုးကိုက်လို့ကတော့ ငါ့ဟာကို စားသလိုပဲ စားကြ”

“ ခွိ ခွိ”

“ ရှင် ဘာလို့အဲလောက်ကြီးပြောနေတာလဲ” 

“ ရှင် အိပ်ရာထဲလာတော့လေ” 

“ မလာဘူးကွာ” 

“ မလာရင်အပြင်မှာပဲအိပ်တော့” 

“ အာ မိန်းမကလဲ လာပါပြီကွာ” 

ကျနော်ကြားပြီး ရယ်ချင်နေတာ။ တော်တော်လေးကြာတော့ အသံတွေ ထွက်လာတယ် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ ရှင်မကြီးမငယ်နဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ” 

“ အာ မိန်းမကလဲ ချစ်မလို့ဟ”

“ တော်ပါ၊ခုဏက ရှင့်ကြက်လူခိုးသွားပြီ၊ရှင်ကအခုလုပ်မလို့လား” 

“ ခိုး ရင်လည်းခိုးပါစေကွာ” 

“ ရှင်ဒေါသထွက်နေတာမလား” 

“ ထွက်တော့ဘူး” 

“ တကယ်လား” 

“ တကယ်ပါကွာ” 

“ ကလေးတွေပျော်ချင်ပါးချင်လို့ ခိုးတာ၊ရှင်စိတ်ဆိုးသေးလား” 

“ မဆိုးတော့ဘူး” 

“ တကယ်နှော်” 

“ အေးပါ မိန်းမရ” 

“ ဟင်း မဟုတ်ရင် ငတ်သွားမယ်” 

“အေးပါကွာ မိန်းမကလဲ” 

ခနနေတော့ အသံတွေက တပြွတ်ပြွတ်ကြားရပြန်တယ်။ ကျနော်နဲ့ ရှင်နှောင်းမှလည်း ရင်တွေခုန်နေပြီး ရှင်နှောင်းနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။

“ ဟွန့် ကိုရဲနှော်” 

သူဘာပဲပြောပြော မရတော့ဘူးဗျ။ ကျနော်သူ့နို့စို့မှာမို့သူ့အကျီၤ ကို လှန်လိုက်တယ်။ ညအိပ်မှာမို့ ဘာအခံဝတ်မထားတာကြောင့် ကျနော်အတွက်အဆင်ပြေနေတာပါ။ ကျနော်သူ့ချိုချိုတွေကိုတလှည့်ပြီးတလှည့်စို့လိုက်တာ သူနို့သီးခေါင်းတွေတောင် မာ နေပြီဗျ။

ချစ်သူနဲ့ အိပ်ရာထဲတွေ့ရတဲ့အပြင်ဟိုဘက်က သူ့အဖတို့ရဲ့ စကားသံကလည်းတဏှာစိတ်ကို ကြွစေတာကိုး။ကျနော့် လီးကလည်း တအားတောင်နေတာလေ။ 

“ အာ့ ကိုရဲ ” 

အသံက ကြိတ်ထွက်လာတယ်ဗျ။ ဟိုဘက်ကယွခမကြီးတွေက လုပ်တောင်နေပြီ။ ကျနော်လည်း နို့တပြွတ်ပြွတ်စို့ရင်း အဖုတ်ပါကိုင်လိုက်တယ်။ အဖုတ်လည်းရွှဲနေပြီနို့စို့ပြီး အဖုတ်ကို နမ်းလိုက်သေးတယ်။ဆပ်ပြာမွှေးနံ့တောင် ထွက်နေသေးတယ်။ ကျနော်လည်းအားတက်ပြီး သူ့အဖုတ်ကို ယက်လိုက်တော့ 

“ အာ့ ကိုရဲလုပ်နဲ့လေ ငရဲကြီးပါ့မယ်” 

“ ကြီးဘူး ငါက ငရဲပဲလေ” 

ကျနော် ပြောရင်းဆိုရင်းနှင့်ပဲ ပေါင်နှစ်ဘကကို အောက်ကလက်လျိုပြီး ပေါင်ကိုကိုင်ကာ ပိပိကိုပါးစပ်ကြီးအပ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် အရွတ်ဖတ်လေးကို စုပ်ပြီးမှလျှာနှင့်အစေ့ကို ကလော်လိုက်တယ်။ စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်းလျှာဝင်နိုင်သမျှဝင် နိုင်အောင် အဖျားစုချွန်ပြီးလျှာထိုးသွင်းကာ လျှာစောင်းတိုက်လိုက်တော့..

“အင်းးဟင်းးဟင်းး ဟီး” 

“ သမီးရေရှင်နှောင်း ဘာဖြစ်တာလဲ” 

“ ဘာ မှဖြစ်ဘူး မေမေ ဗိုက်အောင့်လို့ပါ” 

“ ဆေးသောက်ထားလား” 

“ သောက်ပြီးပါပြီ မေမေ” 

ကျနော့်လန့်သွားပေမယ့် သူ့အမေ အခုချိန်လာမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိတယ်။ သူ့ယောကျ်ားနှင့်လိုးနေတာကိုး။

ကျနော် ဆက်ပြီး လျှာစောင်းတိုက်ပေးလိုက် အစေ့ကို စုပ်လိုက်တာ။ ရှင်နှောင်းက ကျနော့်ပါးစပ်ကို အဖုတ်ကြီး တွန်းတွန်းပြီးလုပ်နေလို့ ကျနော်က သဘောပေါက်တယ်။ ရှင်နှောင်းတော့ ဖီးလ်တွေဖြစ်နေပြီ ။ စောက်စိလေးကိုစုပ်ပေးလေ ရှင်နှောင်းကညည်းရင်းစောက်ဖုတ်ကို ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ အတင်းတွန်းပေးလေဖြစ်နေတာ ။

“ ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်” 

“ အာ အားးကောင်းလိုက်တာ ဟီး အာ့အာ့” 

ကျနော်လည်း အားရအောင် မှုတ်ပြီးလိုးရအောင်လုပ်ကာ ဒီကြားထဲ ရှင်နှောင်း အဖေတို့ အခန်းဘက်နား စွင့်ရသေးတယ်။ ငြိမ်နေရာက ချက်ဆောင့်နေတာကြောင့် ကျနော်လည်း တဏှာစိတ်ငယ်ထိပ်ကို ကပ်နေပြီ။ ရှင်နှောင်းပေါင်ကြားနေရာဝင်ယူကာ လီးကိုအဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်တိုက်လျှောချပြီးအဖုတ်ထဲကို လီးထိုး ထည့်လိုက်တယ် ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ပလွတ် ပြွတ်” 

“ အု ကျွတ် ဟုဟု အား ကိုရဲနာလိုက်တာ” 

“ ရှူးတိုးတိုး” 

လီးက တဝက်ကျော်လောက်ပဲ ဝင်သေး။ အဖျားကတင်းပြီး ဖြစ်နေတာလေ။ တကယ်အပျိုစစ် အလိုးမခံရသေးတဲ့ မိန်းကလေးဆိုတော့ လန့် ဖြတ်ပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းပြီး ရှေ့မဆက် ရအောင်လုပ်တာပါ။ ရှင်နှောင်းက အတင်းကို ကျနော့ရင်ဘတ်ကြီးတွန်းထိုးရင်းအော်ညည်းတယ်။  ကျနော်လည်း မရရအောင်လိုးသွားမှာပဲဆိုပြီး ရှင်နှောင်းအစေ့ကို လီးတတ်ထားရင်း သာသာယာယာလေး ပွတ်ပေးရတော့တာပေါ့ ။ ရှင်နှောင်း စိတ်တွေထလာပြီး တအင်းအင်းတဟီးဟီးနှဲ့ညည်းလာတော့မှ လီးကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တာ 

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဗြိ ဇွိ ဇွိ” 

“ အာ့လားးလားသေပါပြီ” 

လီးအဆုံးထိ ဝင်သွားတော့မှ ကျနော်ကရှင် နှောင်းနို့ကိုကုန်းစို့ပြီး လီးကိုတဖြေးဖြေးလိုးလိုက်တယ် ။ကျနော်လိုးနေသလို ရှင်နှောင်းအဖေတို့ကလဲ လိုးပွဲဆင်နေတာပဲလေ။ စိတ်ကအရမ်းကို ကြွတက်နေပြီး အဖုတ်ကလည်းကြပ်တာကြောင့် ကျနော်လည်း ကြာကြာလိုးလို့မရသလို သူ့အဖေလိုးပြီးချိန်မှာ သူ့အမေ အခန်းထဲရောက်လာရင် ပြသနာရှိနိုင်တာကြောင့် အချိန်ဆွဲလိုးလို့လည်းမဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် အမြန်လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်ရင်း 

“ ဖန်း ဖန်း ဇွိ ဖန်း ဖုန်းဖုန်းးဖုန်း’

“ အာ့ အင်း အင်း ဟင့် အာ့အာ့ရှီးရှီး”

“ ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဖတ် ဖန်း ဖန်း ဖန်း” 

“ အားး ရှီးရှီး အာ့အာ့ အားးအီး အီး” 

ရှင်နှောင်း တကိုယ်လုံးတုန်တက်လာကာ တဟီးဟီး တအင်းအင်းအော်နေတယ်။ အဖုတ်ထဲကလည်းလှုပ်ရှားနေတာကြောင့် ရှင်နှောင်း ပြီးသွားမှန်းသိသွားကာ ကျနော်လည်းအချစ်ငါးဆယ်ခန့် ဆောင့်လိုက်လို့ သုတ်တွေပန်းထွက်သွားတယ်။

“ ကိုရဲ ဒီမှာ ညစ်ပတ်ကုန်ပြီ မနေတတ်တော့ဘူး” 

“ ရေဆေးလိုက်လေရှင်နှောင်း” 

“ အင်း ဆေးလိုက်မယ် အိမ်သာဖက်လိုက်ပို့” 

“ အင်းအင်း လိုက်ပို့မယ်” 

ရှင်နှောင်းနဲ့ ကျနော်အိမ်သာဖက်ရောက်တော့ ရှင်နှောင်းကအိမ်သာဖက်ဝင်ပြီး ရေဆေးနေ တယ်။ ကျနော်လည်း သေးပေါက်ချင်လာတယ်။

“ ရှင်နှောင်းငါလည်းဝင်မယ် ” 

“ အာ ကိုရဲကလည်းဒီမှာပြီးပြီ” 

“ အေးပါ” 

ကျနော် သေးပေါက်မလို့ အိမ်သာအဝင် ရှင်နှောင်းကအထွက် 

“ သမီးလေးဗိုက်အောင့်တုန်းလား” 

“ ဟိုက် ရှင်နှောင်းအမေ” 

သူလည်း သောက်ဖုတ် ဆေးရအောင် လာတာ ဖြစ်မယ်။ ငါတော့ရွာပတ်ပြီ ။ ဘယ်ရှောင်ရမှန်းမသိတော့အိမ်သာ ထုတ်တန်းကို တွဲလွဲခေါ်စီးပြီး ခြေထောက်ကို တဖက်ထုတ်တန်းပေါ် တင်ရတော့တယ်။

“ ကဲသမီး သွားသွား မေမေအိမ်သာတက်လိုက်အုံးမယ်”

“ ဟုတ်အမေ ဟုတ်” 

ရှင်နှောင်း ထွက်သွားမှန်းသိတယ်။ ကျနော်ရွာ ပတ်နေပြီ ။ သူ့အမေက အိမ်သာတက်တယ်။ သူတို့ကအိမ်သာနှင့်ရေချိုးခန်း တွဲထားတော့ ရေဆေးရင်ဒီ မှာပဲ ဆေးရမှာလေ။ သူ့အမေ က ရေတခွက်ခပ်ပြီး အဖုတ်ကို လောင်းတယ်။ ပြီးတော့ ဘယ်လက်ကြီးနှင့် အဖုတ်ကို ပွတ်ဆေးနေတယ်။ ထုတ်တန်းကို ဆွဲခိုပြီးနေတဲ့ ကျနော်မခံနိုင်တော့ဘူး။ လက်မောင်းတွေ အောင့်နေပြီ။

ခါးလည်း ညောင်နေပြီ။ ရှင်နှောင်းအမေ မပြီးသေးဘူး။ အီးဆက်ပါပြန်တယ်။ ဆိုးရွားတဲ့ အီးနံက မခံနိုင်တော့ဘူး။ လက်အံသေလာလို့ ခြေနှစ်ချောင်းအသာကလေးချရင်း ရှင်နှောင်းအမေ အခြေအနေကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူကတော့ သူ့ဘာသာ အီးပါနေရင်း ကျောမလုံလို့လား မသိဘူး။ နောက်ဖက်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ကျနော်လည်းအတင်းကာ ရောထွက်ပြေးရတော့တယ်ဗျာ။ 

“ ဟေ့ ဟေ့ လူ..လူ” 

ရှင်နှောင်းအမေ လန့်ဖြတ်အော်တာကြောင့် ရှင်နှောင်းအဖေ အိမ်နောက်ဖက် ပြေးထွက်လာလို့ ကျနော်လည်း အိမ်ရှေ့ကပြေးထွက်ခဲ့ရတော့တယ်ဗျာ။

ကျနော် အိမ်အပြင် ဘက်ပြေးထွက်ရင်း အရီးမြ ခြံဖက်ရောက်လာတော့ ဘူးစင်အောက် ပြေးဝင်ရင်း ဘူးသီးတစ်လုံးခိုးကာ ကိုမင်း အိမ်ဖက်လှည့်လာလိုက်တော့တယ်။ ကိုမင်းအိမ် ရောက်တော့ 

“ ဟေ့ကောင် ငရဲ” 

“ ဘာလဲ ကွ ဇိုးရီးရ”

“ မင်းဘယ်သဝေထိုးနေတာလဲ” 

“ မင်းအဖေကိုကြောက်လို့ ပုန်းနေရတာ၊လီးတဲ့မှ အိပ်နေတဲ့ကြက်ဖမ်းတာ အသံထွက်ရတယ်လို့” 

ခပ်တည်တည်လေးပိတ်ဟောက်လိုက်တယ် ။

“ ငါက အကောင်ရွေးနေလို့ကွ” 

“ လီးတဲ့မှ မင်းအဖေဆဲတာလဲကြည့်ဦး” 

“ ဘယ်လိုဆဲလဲ” 

“ လည်ဆစ်ရိုးစားရင် သူ့လီးစားတာနှင့် အတူတူပဲတဲ့” 

“ ဟားးးးဟားး” 

“ ရယ်မနေနဲ့အဲလစ်ဆစ်ရိုးမင်းပဲစားတော့” 

“ လခွမ်းတဲ့မှာကွာ” 

“ ကိုမင်းရောဘယ်မှာ” 

“ ကြက်သားဟင်းချက်နေတယ်” 

“ အေးအေး ငါဘူးသီး ခွဲလိုက်ဦးမယ်” 

“ ကိုမင်း အရက်ရှိလားဗျ” 

“ ရှိတယ်” 

“ ချရအောင်”

“ ဘယ်လိုဖြစ်လာလို့လဲ” 

“ မောလာလို့” 

“ ဟိုကောင်တွေတောင် သောက်ပြီးပြီ” 

“ ကဲ သောက်သောက်” 

ကျနော်လည်း နှစ်ခွက်ဆက်တိုက် ချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မှပက်လက်လှန်ရင်း ရှင်နှောင်းနဲ့တွေ့ ခဲ့တာစမြုံပြန်တွေးရင်း ဇိုးရီးမိဘတွေကိုပါ မြင်ယောင်ရင်းရယ်ချင်လာလို့ 

“ ခွိ ခွိ ခွိ” 

“ အာဒီကောင်ဘာဖြစ်လာတာလဲ” 

“ ဇိုးရီးမင်းလုပ်တာနှင့်ငါသာထဲပုန်းနေရတာ 

“ မင်းအမေ အီးလာပါတာနှင့်တွေ့တော့ပြေးလိုက်ရတာကွ”

“ ဟားးဟားးးဖြစ်ရမယ်ကွာ” 

“ ဟေ့ကောင်ငရဲ ” 

“ ဘာလဲကွ” 

“ မင်း ငါညီမကိုချောင်းတာလား” 

“ ဟုတ်ပါဘူးကွာ” 

“ အေးကွာ ငါမီးမီးနှင့်တွေ့တာ အဆင်မပြေဘူး” 

“ အေးလေ မင်းက ငစမန်အရမ်းထတာကိုးကွ” 

“ အေးကွာ ငါအရမ်းလုပ်ချင်နေတာ” 

“ မင်းအိမ်ထဲ ဝင်မှရမှာပဲ” 

“ အေး မနက်ဖြန် သူ့အမေတို့မြို့သွားမယ်ကြားတယ်” 

“ အေး မင်းသွားမလို့လား” 

“ သွားမယ်ကွာ” 

“ ပြောပြီးပြီ အိမ်နောက်တံခါးစေ့ထားမယ်ပြောတယ်” 

“ အေးလုပ်ကွာ” 

ထိုနေ့က မူးပြီး ကြက်သားနှင့်ဘူးသီး ချက်တာကိုစားသောက်ပြီး ကိုမင်းအိမ်မှာပဲအိပ်လိုက်တယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ပြသနာတက်တော့တာပဲ ။ ဇိုးရီးအဖေက သူ့မိန်းမကိုချောင်းတယ်ဆိုတဲ့ ပြသနာကြောင့် ရွာလူကြီးကို တိုင်တာပေါ့။ ကိုမင်းပဲ လိုက်ရှင်းရတယ်။ ရွာလူကြီးက 

“ ဟေ့ကောင် ငရဲ မင်းဦးသာရဲ့မိန်းမကို ချောင်းတယ်ဆို” 

“ ဘုရားစူးရပါရဲ့ဗျာ၊ ကျနော်မချောင်းပါဘူး” 

“ အဲဒါဆို မင်းဘာလို့ရေချိုးခန်းထဲရောက်နေတာလဲ” 

“ ကြက်ခိုးရင်းဦးလိုက်လို့ပြေးပုန်းတာပါ” 

“ အဲဒါဆိုကြက်ခိုးတာလဲမင်းပေါ့:’ 

“ ကျနော်ကအဖော်လိုက်တာပါ၊ခိုးတာကဇိုးရီး” 

“ ဟေ ဒီမအေလိူးတော့ကွာ” 

“ ကဲရွာသူကြီးဒီကောင်ဝန်ခံပြီပိုင်နက်ကျူးလွန်မှု့ပဲ” 

“ ဟာ ဦးကလည်း မနေ့ကပြောတော့ကလေးတွေ ပျော်ချင်လို့ခိုးတာခိုးပါစေဆို” 

“ ဘာကွ”

“ စိတ်ဆိုးသေးလား ၊မဆိုးဘူးဆို” 

“ ဘာကွ ဟေ့ကောင် ဟေ့ကောင်တော်တော့တော်တော့ ..မင်းး မင်း တော့ကွာ” 

“ ကဲပါ အကိုကြီး အခုဟာက အကိုကြီးသားလည်းပါတယ်လေ၊ ခိုးတာက အကိုကြီးသားပဲ အရေးယူရင် ဇိုးရီးကို အရင်အရေးယူရမှာ၊ ပြီးတော့ ကလေးတွေက အပျော်ခိုးတာကြောင့်ခွင့်လွှတ်ပါဗျာ။ ငရဲလည်းခင်များကိုကြောက်လို့ကြံမိကြံရာကြံတာပါ” 

“ ဟေ့ကောင်ငရဲ မင်းတော့သတိထားနေ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ဦး..နောက်မဖြစ်စေရဘူး” 

ဟီး မနေ့က သူ့အကြောင်းဖော်လိုက်လို့ သူအရှက်ကွဲမှာစိုးလို့သာ ပြသနာ အရှည်မလုပ်သွားတာပါ။ အမှန်ကရှင်နှောင်းနဲ့ပတ်သက်တယ်ထင်ပြီးပြသနာရှာတာပါ။ ညနေရောက်တော့ အရက်နှစ်လုံးကိုလူလေးယောက်သောက်ပြီး မှောင်လာမှ

“ ငရဲ ”

“ ဟေ ” 

“ ဒီနေ့ငါ မီးမီးအိမ်သွားမယ်” 

“ အေးသွားသွား” 

“ ငါတို့လိုက်ဖို့လိုလား” 

“ မလိုက်နဲ့တော့ဒီနေ့ကတော့ မီးမီးအဖေမရှိဘူးလေ” 

“ အေးပါကွာ သွားသွား” 

ဇီုးရီးလည်း မြန်မြန်ပဲလစ်သွားတယ် ။ အမှန်တော့ မီးမီးမိဘတွေမြို့ တက်သွားပေမယ့် အိမ်မှာ သမီးပျိုလေးတစ်ယောက်တည်း မထားခဲ့ချင်တာကြောင့် တူမတစ်ယောက်ကိုအိမ်မှာ ညီအမချင်းစောင့်ရှောက်ရအောင် တူမဖြစ်သူ နှင်းဖြူကိုခေါ်ခိုင်းပြီးစောင့်ခိုင်းထားတယ်။

နှင်းဖြူက အိပ်တာကြမ်းလွန်းလို့ မီးမီးခင်မျာ အဖေအမေအခန်းထဲ ဝင်အိပ်ရင်းစောင့်နေတာပေါ့။ ဇိုးရီးလည်းမူးလည်းမူးနေပြီး ညနက်မှ မီမီးတို့အိမ်ကို ဝင်ရဲတော့တယ်။ မီးမီးမှာစောင့်နေရင်းက ညနက်လာတော့မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားရတာပေါ့လေ။ ဇိုးရီး က နောက်ဖေးပေါက်စေ့ထားတဲ့ အခန်းကနေပြီးမီးမီးအိပ်ခန်းဖက်ကို မှောင်မှောင်မည်းမည်းစမ်းဝင်ရပြီး မီးမီးကို စမ်းလိုက်တယ်။ 

“ ဟာ မီးမီးအိပ်ပျော်နေပါလား” 

“ အံမယ်ငါလာမှာသိလို့လုံချည်တောင်ကျွတ်နေ ပါလား” 

“ ကဲငါ မှုတ်ပြီးနှိုးမယ်ကွာ” 

အဖုတ်နေရာကို စမ်းပြီးဇိုးရီးလျှာနှင့် ယက်လိုက်တယ်။ ပြီးမှပေါင်ကိုကားကာ ကာမဖူးလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီးနေချိန်နှင်းဖြူမှာအိပ် ပျော်နေရာက နိုးလားပြီး မိမိအဖုတ်ကို အယက်ခံနေရပါလားလို့ တွေးမိပြီး တသက်နှင့်တစ်ကိုယ် အဖုတ်အယက်မခံဘူးသေးတော့ အရသာတွေ့ကာ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ မိမိစောက်ဖုတ်ကလည်း ဘယ်သူမှ အခုလို ပယ်ပယ်နယ်နယ် အကိုင်မခံရဖူးသေးတော့ ကာမစိတ်တွေလည်း တအားကိုကြွလာမှန်းသိပြီး အလိုလိုညည်းလာမိတော့တာပေါ့။ အဖုတ်က အရည်တွေလည်း ဇိုးရီးတံတွေးတွေပေါင်းပြီးရွှဲရွှဲစိုနေ ပြီလေ။

“ အာ့ …အင်းဟင်း ဟင်းကောင်းလိုက်တာ”

ဇိုးရီးမှာမူးနေတော့ နှင်းဖြူအသံနှင့် မီးမီး အသံကို မသဲကွဲတော့ဘူးလေ။ ကာမစိတ်တက်တဲ့ အသံက ပုံမှန်အသံမဟုတ်တာလဲ ပါတာပေါ့ ။ နှင်းဖြူ ဇိုးရီးခေါင်းလှမ်းကိုင်ပြီး အဖုတ်ထဲကို လျှာနှင့်မထိထိအောင် ဆွဲသွင်းရင်း တဟင်းဟင်းညည်းကာ ခါးအောက်ပိုင်းကို ကြွပေးနေတော့ ဇိုးရီးလည်း ခေါင်းမဖော်နိုင်ပဲ မူးမူးနဲ့အသည်းအသန် ယက်ပေးလိုက်တာ။ နှင်းဖြူမှာကြွနေတဲ့ခ ါးအောက်သိုဖုန်းကနဲပစ်ချရင်း 

“ အား ကောင်းလိုက်တာ အိုး အိုး ရှီးရှီး”

ဇိုးရီးလည်း လီးကအရက်ရှိန်ရောမှုတ်လိုက်ရတဲ့ အရှိန်ကြောင့် အရမ်းတောင်လာပြီး လိုးဖို့ရာအတွက် ပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်ကာ လီးကိုပိပိနှင့်တေ့လိုက်ပြီ းခါးကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ 

“ ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ်” 

“ အာ့ ဖြေးဖြေး အားနာလိုက်တာ” 

ဇိုးရီးမူးနေတဲ့ အချိန်ဆိုတော့ စိတ်က ထိန်းမရတောဘူး။ ဇက်တိုက်ဆိုသလို အားသုံးပြီး လိုးလိုက်တော့ လီးဝင်သံ တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဥရိုက်သံ တဖတ်ဖတ်က ညအချိန်မှာ ဆူညံနေတော့တာပဲ နှင်းဖြူလည်း ကာမစိတ်တွေတအားကြွပြီး တအင်းအင်း ဆူညံနေကာ ဘေးအိပ်ခန်းမှာရှိနေတဲ့ မီးမီးကို မေ့သွားပြီး၊ တဟင်းဟင်း ညည်းမိတော့တယ်။ လိုးချိန်ကြာလေ ဇိုးရီးက အားနဲ့ဆောင့်လေ နှင်းဖြူကအော်ညည်းလေ ။

“ ဘွတ်ဖ တ် ဖတ် ဖန်းဖန်းဖန်း” 

“ အာ့ အင့်ကောင်းတယ် အိုးရှီးရှီး” 

“ ဇွိ ဗျိ ဗျိ ဘွတ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” 

“ အာ့အင့် အိုးရှီးရှီးအားပြီးပြီ၊ပြီးပြီ အား” 

တဖက်အခန်းကဆူညံသံနှင့်လိုးသံတဖွတ်ဖွတ်ကြောင့်မီးမီးလန့်နိုးသွားရတယ်။ 

“ ဟင် မနှင်းဖြူ အသံပါလား” 

“ ဘယ်သူနဲ့လဲသိဘူး” 

“ မီးမီးပြီးသွားပြီလား၊ကိုဇိုးလည်းပြီးတော့မယ်” 

“ ဘွတ် ဖန်းဖန်းဘွတ်ဇွပ် ဇွိ ဖတ် ဖန်းဖန်း” 

“ ဟင် ကိုဇိုးရီးအသံပါလား ၊ဟင် နှင်းဖြူနှင့်လူမှားသွားပြီ ထင်တယ်” 

“ ရက်စက်လိုက်တာ ကိုဇိုးရီးရယ်” 

မီးမီးရင်ထဲ မချိမဆန့်ခံစားလိုက်ရပြီးငိုချင်လာလို့ ခေါင်းအုံးထဲမှောက်ကာ ငိုချလိုက်ပြီးမှ ဟင်း သူတောင်လုပ်ရက်သေးတာ။ သစ္စာမရှိဘူး ငါက လည်း

“ ………………” 

“ တွေ့ကျသေးတာပေါ့ကိုဇိုးရီးရယ်” 

လို့ တွေးနေတုန်း၊ဇိုးရီးကပြီးသွားလို့အိမ်ထဲက အသာအယာလေး တံခါးဖွင့်ကာထွက်သွားပါတော့တယ်။

“ မနေ့ညက အကြောင်းဇိုးရီးပြောပြလို့ ကျနော်တို့ သိပြီးပြီ” 

“ ဟေ့ကောင်တွေ မနေ့ညက ငါမူးနေတာဟ၊ငါလုပ်တာ မီးမီးမဟုတ်လောက်ဖူးကွ” 

“ ဟေ ..အာ့ဆို ဘယ်သူလဲဟ” 

“ နှင်းဖြူထင်တယ်” 

“ ဟာ နှင်းဖြူဖင်ကြီးကအရမ်းမိုက်တာမင်းကံ ကောင်းလှချည်လားဟ” 

“ ကံကောင်းတယ် လုပ်မနေနဲ့ ဒီမနက် မီးမီးငါ့နဲ့တွေတာတောင် စကားမပြောတော့ဘူး” 

“ ဟေ ” 

“ နှင်းဖြူကတော့ ပြုံးစိစိနဲ့ဟ” 

“ အင်း မီးမီးကသဝန်တိုတတ်တယ်ဟ” 

“ အေး ငါလည်း အဲဒါကိုစိတ်ပျက်တာ” 

“ အံမာ နှင်းဖြူနဲ့တွေ့တော့ ဒီစကားပြောပြီပေါ့” 

“ အေးကွ သူကအရမ်းမိုက်တယ်၊တအိအိနဲ့ကွာ” 

“ အမ် မင်းနှင်းဖြူကိုကြိုက်သွားပြီလား” 

“ အေးကွာ အခုမှအချစ်ကိုတွေ့သလိုပဲ” 

“ ဟေ” 

“ မီးမီးဘယ်လိုလုပ်မလဲ” 

“ ခေါက်ထားလိုက်မယ်” 

“ ဟေ့ကောင်တွေ ” 

“ ဘာလဲငချစ်” 

“ မင်းတို့ပဲ အဆင်ပြေနေကျတယ်။ ငါလည်းတွေ့ချင်တာပေါ့ကွာ” 

“ အေး တွေ့ချင်ရင်ကြိုးစားပေါ့ကွ” 

“ ငါလည်းကြိုးစားထားတယ် အိမ်ပေါ်တက်ဖို့ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ရမယ်” 

“ အေး မင်းကောင်မလေးအိမ်က နှစ်ထပ်အိမ်ကွ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ” 

“ အေးမင်းတို့ ကူပေါ့ကွ”

“ ကူညီချင်ပါတယ်ကွာ” 

“ ဒါပေမယ့်ဒိုးခရောက်မယ်” 

“ လုပ်မနေနဲ့လှေကားနဲ့တက်မယ်” 

“ ဒီလိုဆို ညနေကတည်းက မင်းဆော်အိမ်နားမှာ ဝါးလှေကား သွားထားမယ်ကွာ..ညကျမှတက် ကြတာပေါ့” 

“ အေး ဟုတ်တယ်ငရဲမင်းအကြံမဆိုးဘူး” 

“ အေး အရက်သောက်ထားလို့တော့ မဖြစ်ဘူးဟ၊တော်ကြာ ပြုတ်ကျလို့သေအုံးမယ်”. 

“ အေးပါကွာ” 

ညနေကတည်းက ငချစ်ဆော် အိမ်နားလှေကား ကိုထားခဲ့ပြီး ည လူခြေတိတ်မှ လှေကားယူပြီး ငချစ်ဆော်အိမ်သွားကြတယ်။ ကျနော်နဲ့ ဇိုးရီးကလှေကားထိပ်မှာ အဝတ်ပတ်ပေးပြီးနောက် နံရံမှာ ဖြေးဖြေးချင်းထောင်လိုက်တယ်။ ငချစ်လည်း ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ပြီး တက်သွားတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်အောက်က စောင့်ပေါ့ဗျာ။မ ကြာပါဘူး။ ငချစ်ဆော်ရဲ့ အဖေနိုးလာပြီး အောက်ဆင်းကာ ဓာတ်မီးနဲ့ ဟိုထိုးသည်ထိုး လုပ်လို့ကျနော်နဲ့ ဇိုးရီးပြေးရတာပေါ့။ 

“ ဟေ့ကောင်တွေ ဘယ်သူတွေလဲ” 

ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်လည်းပြေးတော့ နောက်ကနေလိုက်လာတယ်။ ငချစ်တော့ ဘယ်လိုကြံခဲ့မယ်တော့ မသိဘူးလေ။ လွတ်ရာပြေးပြီး 

“ ဇိုးရီးရေ ငချစ်တော့ရွာပတ်ပြီလား မသိဘူး” 

“ အေးကွ ာဒီကောင်သနားပါတယ်” 

“ အဆင်ကိုမပြေဘူး” 

“ အေး ကွာ အခုဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ” 

“ ကိုမင်းအိမ်ဖက် သွားမယ်ကွာ” 

“ အေးအဲဒီက အခြေအနေကြည့်ကြတာပေါ့” 

ကိုမင်းအိမ်ရောက်တော့ 

“ ဟေ့ကောင်တွေ” 

“ ဟာငချစ် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲဟ” 

“ အာ…..အဖိုးရီးအသံကြားကတည်းက ငါသိတယ် ပြသနာတက်တော့မယ်လို့ အဲဒါနှင့် မင်းတို့နောက် အဖိုးရီးလိုက်တော့ငါအိမ်ရှေ့က ဆင်းလာလိုက်တာကွာ၊ ပြီးတော့ ကိုမင်းအိမ်ပဲလာ လိုက်တော့တယ်” 

“ ဟီး ဟီးမင်း အဆင်ပြေခဲ့လား’” 

“ လီးပြေမှာလား” 

“ အေးပါကွာ မင်းကလည်းစိတ်လျှော့” 

“ မလျှော့လို့မင်းကိုလုပ်ရမှာလားဟ” 

“ ဟေ နေပါကွာ ငါလိုးရဲ့” 

နောက်တနေ့တော့ ငချစ်တစ်ယောက် မီးမီးနဲ့ စကားပြောနေတာ တွေ့ရတယ်။ မီးမီးက ရယ်လို့ မောလို့ဗျ။တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲလို့ တွေးမိတယ်။ ဇိုးရီးက မလာသေးတော့ ကျနော်ငချစ်ဆီ သွားပြီး မေးလိုက် တယ်။

“ ဟေ့ကောင် ငချစ် မီးမီးနဲ့ အဆင်ပြေနေပါလား”

“ အေးကွ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ မဟိုင်းက” 

“ အေး ဇိုးရီးနှင့်မီးမီး ပြတ်သွားပြီကွ” 

“ အေးလေ နှင်းဖြူကို ဒီကောင်ဆော်လိုက်ပြီဆိုတော့” 

“ အေး မီးမီးက ငါ့ကို အထာပေးနေပြီ” 

“ ဟေ ဟုတ်လား” 

“ အေးဟုတ်တယ် ငါ့ကို ဟိုတနေ့ကိစ္စကို မေးတယ်” 

“ ဘယ်ကိစ္စလဲ ” 

“ ငါ့ဆော်နဲ့ ကိစ္စကိုလေ” 

“ အေး မင်းဘာပြောလိုက်လဲ” 

“ အဆင်မပြောဘူးလို့၊ အဲဒါ သနားပါတယ်တယ်တဲ့၊ ငါလည်း ဘာကို သနားတာလဲလို့” 

“သူကဘာပြောသေးလဲ” 

“ နင်ငတ်နေတာသိလို့ သနားတယ်လို့ ပြောတာတဲ့၊ အဲဒါနှင့်နင်သနားရင် ငါ့ကိုကျွေးပါလားလို့” 

“ ဟိုက် မလွယ်ပါလား”

“ အေးကျွေးမယ်တဲ့”

“ ဟ မီးမီးလည်းမလွယ်ပါလား” 

“ အင်း လေဟိုကောင်ဇိုးရီးက သွားဆွတာကိုး” 

“ အေးလေ မင်းကိုကြွေရင်မင်းရပြီပေါ့ကွာ” 

“ အေးဒီနေ့ငါသွားမယ်” 

“ အေး ငါပါလိုက်မယ်” 

“ အေး ကောင်းတယ်ကွ” 

“ မင်းဘယ်မှာချိန်းထားလဲ” 

“ အရီးမြတို့ အိမ်မှာလေ” 

“ အေး ကွ ငါလာချောင်းမယ်” 

“ အေး ငါအရင်လစ်မယ်” 

“ အေးလစ် လစ်ငါအခြေအနေကြည့်ပြီး လာခဲ့မယ်” 

ကျနော် အခြေအနေကြည့်ပြီး အရီးမြတို့အိမ်ဖက်ကို ရောက်တယ်။ အိမ်ဖက်ရောက်တော့ အိပ်ခန်းဖက်မှာအပေါက်ရှာပြီး ချောင်းရတာပေါ့။ ငချစ်တစ်ယောက် ကောင်းစားနေပြီဗျ။ လူက မတ်တပ်ကြီးရပ်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်ကာ ညည်းနေတယ် ။

“ အာ့ အိုး ရှယ်ပဲ မီးမီးရယ်” 

ကြည့်ရတာ မီးမီးလည်းငချစ် စွဲသွားအောင် ပညာကုန်သုံးနေသလား မှတ်ရတယ်။

ဒူးလေးထောက်ပြီး ခေါင်းမော့ကာ ငချစ်လီးကို စုပ်နေတာအဝတ်အစားတွေတောင် မရှိတော့ဘူး။ မီမီးဖင်ကြီးကို နောက်ကမြင်ရတာ စွင့်ကားနေတာပဲ ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ဘွတ်ဘွတ်” 

ငချစ်လည်း ငြိမ်မခံဘူးဗျ။ မီးမီးခါင်းကိုင်ပြီး မီးမီးပါးစပ်ကို လိုးနေတာ အသံတောင် တပြွတ် ပြွတ်တဘွတ်ဘွတ်ထွက်နေတယ်။ ကြည့်ရတာ အရမ်းဖီးလ်ရှိတယ်။ ကျနော့် လီးတောင် တဆတ်ဆတ်တောင်လာတယ်ဗျာ။ ငချစ်ဘယ်လောက်တောင် တင်းနေလဲမသိဘူး။ ငါးမိနစ်လောက်နဲ့ ရပ်သွားတယ် ။

“ အော့..ဝေါ့..ထွီ ငချစ်နင်လုပ်လိုက်ရင်တလွဲပဲ”

မီးမီးမှာ ပါးစပ်ထဲကသုတ်တွေကို ထွေးထုတ်ရင်း 

“ ဆောရီးဟာ ငါအရမ်းကောင်းလွန်းလို့ပြီးသွားတာဟ” 

“ အာ့ဆို အခုဘယ်လိုလုပ်မလဲ” 

“ ငါနင့်ကိုပြန်လုပ်ပေးမယ်” 

“ တကယ်လားငချစ် ဟီး ငါလည်း အလုပ်ခံချင်နေတာ” 

“ အေး ငါနင့်ကို လုပ်ပေးရင်တောင် လာမှလိုးမယ်ဟာ” 

“ ပြန်တောင်နိုင်လို့လား နင်က” 

“ ပျင်းတောင်ပျင်းသေးတယ်။မလိုးနိုင်ရင်လီး ဖြတ်ပြီး ခွေးစာကျွေးပစ်မယ်” 

“ ဟီဟိ ဒီလိုမွပေါ့” 

“ လာ နင် ပက်လက်လှန်လိုက်တော့” 

မီးမီး ပက်လက်ကလေး လှန်တယ်။ အဲအချိန်မှာ မီးမီးနို့တွေဆိုလည်း တင်းနေတာ။ နိုးသီးခေါင်း လေးတွေတောင်ထောင်ပြီး ရဲနေတာပဲ ။ရင်သား တွေမှာလည်းအနီကွက်လေးတွေတောင် ထနေ ပြီ။

ငချစ် မီးမီးပေါင်ကို ကားလိုက်ပြီးပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်ကာ ယက်တော့တာပဲ။ ငချစ်ယက်သံတ ပြွတ်ပြွတ်ကြားရတယ်။ 

“ ဟားးးအာ့ အိုးရှီးရှီးကောင်းလိုက်တာ ငချစ်ရယ်’ 

မီးမီးရဲ့ အော်ညည်းသံကလည်း အရမ်းကောင်းနေတယ်။ မီးမီးတစ်ယောက် ကော့လန်နေတာပဲ။ အိပ်ရာခင်းစလေးကို ဆွဲပြီး အော်ညည်းနေတယ်။ ငချစ် ခေါင်းကတော့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ တလှုပ်လှုပ်ပေါ့။ ယက်သံ စုပ်သံက ဝါးထရံအ ပြင်ကိုထိုးထွက်နေတာ ။

“ အားရှီးရှီး င ချစ်ငါမနေနိုင်တော့ဘူး.အားးး ဟားးး” 

“ ငါလိုးလို့ရပြီလား” 

“ လိုးတော့ငါအရမ်းကောင်းနေပြီ”

ကျနော် ဘေးတိုက် မြင်ကွင်းကနေ နေရာပြောင်းပြီး အပေါက်ရှာလိုက်တယ်။ ငချစ် နောက်ကျောတည့်တည့်အပေါက်ရှိတော့ အဆင်ပြေတယ်။ ဟီး ဟီး..နေရာစုံက မြင်ရဖို့အတွက် အပေါက်တွေ ရှာရတယ်။မုဆိုးမအိမ်ပဲဗျာ။ ပြင်ပေးမယ့်သူ မရှိတော့ အပေါက်ကရှိတာပေါ့ ။ ကျနော် ချောင်းကြည့်နေချိန်မှာပဲ ငချစ်က မီးမီးပေါင်ကိုအပေါ်မြှောက်တင်ပြီး သူဒူးထောက်ပြီး မီးမီးကို စလိုးတယ် ။

“ ပြွတ် ဘွတ် ဘွတ်” 

“ အု ဟု အု အာ့ အားးဟား ” 

“ ငချစ်ဖြေးဖြေးဟနာတယ်” 

“ အေးပါဟ” 

“ ဗျစ် ဗြစ် ဖြစ် ဖြစ် ….ဘွတ်ဖတ်. ဖတ်” 

“ အာ့ အားးအိုး ရှီးရှီးးးအိုး.ငချစ်ရေဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူးဟယ်” 

“ ကောင်းလား” 

“ ကောင်းလား မကောင်းလားတော့ မသိဘူး၊ နင့်လီးကြီးက ငါ့အဖုတ်ထဲ သပ်လျှိုထားသလိုပဲ”

“ အေး တော်ကြအရည်တွေထွက်လာရင်နင် ကောင်းသွားမှာ” 

“ ဗျစ် ဗြစ် ဖြစ် ဖြစ် ….ဘွတ်ဖတ်. ဖတ်ဖန်းဖန်း”

လိုးသံနှင့်ဂွေးဥက မီးမီးဖင်ရိုက်သံတွေ ထွက်လာတယ်။

“ အာ့ အင့်ဟင်းးဟင်းးအင်းးးကောင်းလာပြီ ကောင်းလာပြီ” 

ငချစ် ရှေ့ကိုအားစိုက်ပြီး မီမီးကို အသားကုန်လိုးတော့ မီးမီး ဖင်ကြီးက အေပါ်ကိုကြွတက်တယ်။ ဖင် ပြောင်ကြီးနှစ်ခုကကျနော်ရှေ့မှ တဖတ်ဖတ် ဘွတ်ဘွတ်မြည်နေအောင် လိုးနေကြတာ အားရစရာကြီးပါ။ တချက်တချက်ငချစ်လှော်ချက် ကြောင့်အိမ်တောင် သိမ့်ကနဲသိမ့်ကနဲပဲ။ တချက်တချက်မီးမီးရဲ့ ခရေပွင့်ကြီးက ဟစိဟစိနဲ့ဗျ။

ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ ပုဆိုးဂွင်းသိုင်းပြီး ဂွေစလှိမ့်တယ်။ လီးတောင် အရည်တွေထွက်လို့ စိုစိစိုစိဖြစ်နေပြီ။ ဗီဒီယို ကြည့်နေရသလိုမဟုတ်ဘူး ။ ကြည့်ရတာ စိတ်အရမ်းပါတယ်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တောင် မေ့နေပြီ။ 

“ ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်းးဖန်း ဖန်း’ 

“ အာ့ဟာ့ အားးးငချစ် အိုးးးရှီးရှီးး” “ဇွပ်ဖတ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်း” 

“ အိုးအားး အင့်ဟင့် ဟင့် ငချစ်ရယ်” 

မီးမီးစိတ်တွေ မတရားထလာပြီး ငချစ်ကိုလှမ်းဖက်ကာ ခြေနှစ်ချောင်းကိုငချစ်ခါးကိုခွပြီး လိမ်ထားသေးတယ်။ အဲဒီလိုကြားထဲကငချစ်အပီအပြင်လိုးနေတာဗျ ။

“ ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်းးဖန်း ဖန်း’ 

“ အိုးအားး အင့်ဟင့် ဟင့် ငချစ် ငါပြီးတော့မယ် အားနဲ့လိုးပေး ”

“ ဇွပ်ဖတ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်း” 

“ အာ့ဟာ့ အားးးငချစ် အိုးးးရှီးရှီးး” 

ငချစ်အသားကုန်ကျုံးလိုးနေတယ်။မီးမီးတဏှာသံကအားရပါးရအော်နေတယ် ။

“ ဇွပ်ဖတ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်း” 

“ အားးငချစ် ပြီးပြီပြီးပြီ ငါပြီးပြီအားးး” 

ငချစ်နောက်ထပ်အချက်နှစ်ရာလောက်ထပ်ဆောင့်ပြီး 

“ အားးမီးမီး ငါလည်းပြီးပြီအားးးး” 

“ မီးမီးကောင်းလား” 

“ အင်းကောင်းတယ်ကိုကိုချစ်”

သူတို့နှစ်ယောက်ကပြေလည်ပြီးတီးတိုးတီးတိုးသဖန်းပိုးလုပ်ချိန်ကျနော်ဂွေလှိမ့်ကောင်းနေတုန်း 

“ ဟေ့ကောင်ငရဲ နင်ဘာလုပ်” 

“ ဟာ…အရီးမြ” 

“ ကြည့်စမ်းခွေးကောင်လေးငါ့အခန်းဖဲချောင်း ပြီးဂွင်းထုနေတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား” 

“ မဟုတ်ဘူး အရီးမြ အခန်းထဲကြည့်” 

အခန်းထဲမှာဟိုနှစ်ယောက်ကျနော်တို့အသံ ကြားပြီး အသည်းအသန်အဝတ်စားတွေ ဝတ်နေကြတယ်။

“ အမလေး ငချစ်..နင် နင်..ငါ့အိမ်မှာ မီးမီးနှင့် စကားပြောချင်လို့တဲ့ အခုတော့ လိုးပါလိုးနေကြ ပါလားဟေ့”

ငချစ်မှာ ပြုံးစိစိနှင့်အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာ တယ်.။ မီးမီးကရှက်လွန်းလို့ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်မလာတော့ဘူး။ အရီးမြလက်ချက် ကြောင့်ငချစ်နှင့် မီးမီးယူလိုက်ကြရတော့တယ်။ အခုတော့လည်း မီးမီးတစ်ယောက် ငချစ်ကို ကိုကိုချစ်လို့ ခေါ်နေတော့တာပါပဲ။


 


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Monday, September 11, 2023

အနုသယ မလွမ်းသာတဲ့ ဆုံရပ်မှသည် (စ/ဆုံး)

အနုသယ မလွမ်းသာတဲ့ ဆုံရပ်မှသည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကျွန်တော် အံ့ဩတုန်လှုပ်သွားခဲ့ရတယ်။ ရုံးက AE မွေးနေ့မို့ ရုံးသူရုံးသားတွေကို နေ့လည်စာလိုက်ကျွေးလို့ ကျွန်တော်က ဘီယာအမူးသောက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ ကျနော်တို့အိပ်ခန်း လင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်မှာ လီးက မပျော့မမာ အနေအထားနဲ့ ပေါင်တွေဖြဲပြီး ကုတင်ဇောင်းမှာ ထိုင်နေတာ အရပ်ထဲက ဆိုက်ကားသမားကြီး ဦးအေးမောင်ပေါ့။ လီးကြီးကို တယုတယကိုင်ပြီး ပန်းသွေးရောင် နှုတ်ခမ်းလေးဟကာ မက်မက်မောမော ကြည့်နေသူက ကျနော့်မိန်းမ ခင်မိုးဝေလေ။

ခင်မိုးဝေ အသက်က ကျနော့်ထက် ၄ နှစ်ငယ်တာ၊ ကျနော်က ၃ဝ ဗျ၊ သူက ၂၆ နှစ်။ ကျနော်တို့လက်ထပ်တာ ၁ နှစ်ကျော်ပါပြီ။ ဦးအေးမောင်က အသားမဲမဲ ဗိုက်ပူကြီးပါ။ နှုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ ၂၄ နာရီ ကွမ်းစားနေတဲ့သူ။ အသက်က ၅၅ လောက်ရှိနေပါပြီ။ ရုပ်ရည်ကလည်း ရွတ်ကြမ်းရည်ကြိုပါ။ မိန်းမက တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ သေးကျင်တဲ့ခါးလေးအောက်က ဖင်သားကြီးများက ကော့ထွက်နေတာ ကျနော် အကြမ်းပတမ်း မလုပ်တာမို့ အခုထိ ဖင်က မကျဘူးဗျ။

နက်မှောင်နေတဲ့ လမွှေးအုံကြီးအောက်က လီးကြီး သူမလက်ထဲမှာ တဖြည်းဖြည်း တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီး ဖြစ်လာလေသည်။ ယောကျ်ားဖြစ်သူ ရုံးက ပြန်မလာသေးခင် ကာမဆန္ဒနောက် လိုက်ခဲ့မိသည်။ မနက်က ကိုစိုးမင်း ရုံးသွားပြီး ဈေးသို့သွားရန် ဦးအေးမောင်အိမ်သို့ ဆိုက်ကားငှားရန် ဝင်ခဲ့ရာမှ စခဲ့ရသည်။

“  ဦးအေးမောင် ရှိလား။ သမီးပါ ဈေးသွားချင်လို့။ ဆိုက်ကားနဲ့ လိုက်ပို့ပေးပါ။ ဦးမောင် ဦးမောင်။ အမလေး အိပ်တုန်းနေမာ ”

ပါးစပ်က ပြောရင်း လူးချင်းရင်းနှီးနေသဖြင့် ဦးအေးမောင် အခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့မိသည်။

“  အိုရ် အမလေးးး ”

ကုတင်ပုလေးထက်ဝယ် မှောက်ယှက်အိပ်နေသော ဦးအေးမောင်မှာ ပုဆိုးက ကျော်ပြင်ပေါ်ရောက်လျက် လီးမဲကြီးမှာ ဂွေးဥနှစ်လုံးမှဖိကာ အမြှောင်းလိုက် ထွက်နေတော့သည်။ လီးဆိုလို့ အပြင်တွင် လင်ဖြစ်သူ၏လီးသာ မြင်ဖူးခဲ့ရာ အခုလို တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးအား ရုတ်တရက် မြင်လိုက်ရသဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာရသည်။ အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာတရပ် ခံစားလာပြီး အဖုတ်လေးမှ ဆစ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အတန်ကြာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ အပြင်သို့ အမြန်ပြန်ထွက်ကာ အိမ်ရှေ့မှ အော်ခေါ်တော့သည်။ ထို့နောက် ဈေးသို့သွားရာ ဆိုက်ကားနင်းလျက်ရှိသော ဦးအေးမောင် ပေါင်ကြားသို့ မကြာခဏ ကြည့်မိနေတော့သည်။

ဦးအေးမောင်သည် အတွေ့အကြုံများလှသော လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ခင်မိုးဝေအား လိုးရန် အမြဲကြံနေသူဖြစ်၏။ ဒီနေ့ မနက်တွင် ခင်မိုးဝေမှာ မိမိပေါင်ကြားသို့ မကြာခဏ ကြည့်နေသည်ကို ရိပ်မိနေသည်။

ဈေးကအပြန် ခင်မိုးဝေတို့အိမ်ထိ လိုက်ပို့ရာ လင်ဖြစ်သူစိုးမင်း ရုံးသွားသည်ကို သိရှိလိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေ ဈေးခြင်းတောင်းကုန်း၍ ချနေစဉ် နောက်ကနေ ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့်ထောက်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဖိထားလိုက်သည်။

“  ဟင် ဦးမောင် ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ လွတ်ပါရှင် ”

ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ငြင်းနေမိပေမယ့် အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်များက ပေါင်ကြားသို့ စီးကျနေသည်။

“  မိုးမိုးရယ် ဦးမောင်က သမီးကို လိုးချင်တာ ကြာပါပြီ။ အခု မောင်စိုးမင်း မရှိတုန်း လိုးချင်လို့ပါ ”

ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ကာ ထမိန်လေးအား ခါးအထိ မတင်လိုက်ရာ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနက်လေးနှင့် ဖင်လုံးဖွေးဖွေးလေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ဘောင်းဘီလေး ဒူးဆစ်ထိဆွဲချကာ ကွမ်းစားထားသော နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးက အမွှေးစိမ်းစိမ်းလေးများ ဖုံးအုပ်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ထိုးယက်လိုက်တော့သည်။ အဖုတ်လေးအားယက်ရင်း ဖင်ဝလေးထဲ လျှာဖြင့် ထိုးကလိပေးပြန်သည်။

“  အားးး အ ဦးမောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ”

ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထူးကဲတဲ့ အရသာများခံစားရင်း ပေါင်လေးနှစ်ဖက်မှာ တဆက်ဆက် တုန်နေရှာသည်။ အခေါင်းပေါက်လေးထဲ လျှာထိုးပြီး အစုပ်ခံလိုက်ရချိန် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။

“  အားးး ရှီးးး အ အအ အမလေးးးး ဦးမောင်ရယ် အားးးးး ရှီးးးးး ”

လင်ဖြစ်သူနဲ့ ဘာမှမဆိုင် ဦးအေးမောင်၏ လျှာဖျားအောက်တွင် အထွဋ်အထိပ် ပြီးခဲ့ရသည်။ ထို့နောက် မိမိတို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ပွေ့ချီခံရကာ ကုတင်ပေါ်တွင် တကိုယ်လုံး အနမ်းခံရပြန်သည်။ ကွမ်းနံ့ ချဉ်စူးစူးအနံ့တွေနဲ့အတူ မိမိနှုတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်ခံနေရင်း ဦးမောင်၏ကျောပြင်ကြီးအား ဖက်တွယ်ထားမိနေသည်။ ဦးအေးမောင်က နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံး ဆွဲစုပ်ရင်း လျှာနဲ့ထိုးထိုးဆွကာ ခင်မိုးဝေလျှာလေးအား အပြင်ရောက်အောင် စုပ်ပေးနေတော့သည်။

နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရင်း ရမ္မက်စိတ်များက တိုးတိုးလာသည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အပေါ်မှ နမ်းပေးရင်း လီးထိပ်ဖြင့် အဖုတ်လေးအား ညှောင့်ပေးရာ ဗိုက်ခေါက်က ထူနေသဖြင့် ခင်မိုးဝေး အစိလေးအား ဒစ်ဖူးမှ မထိတထိလေး ဆွပေးသလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် ခါးဆန့်ပြီး စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးမြုပ်ကာ ထိုးချပစ်လိုက်ရာ

“  ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဖွပ် ဗျစ် ”

လီးဝင်သံနှင့်အတူ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် အင့်ကနဲ ရင်ဘတ်လေး မော့တက်လာသည်။ လီးကို အရင်းထိစိုက်ကာ မွှေခံရချိန်

“  အားးး အ ဖြည်းဖြည်းးး ဦးမောင် သမီးအထဲက ကျင်ကျင်တက်နာ ”

လင်ဖြစ်သူထက် တုတ်ပြီးရှည်နေသဖြင့် အဖုတ်လေးမှာ မခံနိုင်သေး။

“  အားးး အိုးးး ခဏ ပြန်ထုတ်ပေးပါလား ဦးမောင် ”

ဦးအေးမောင်မှာ အဖုတ်လေးထဲ လီးက စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးရှိနေသဖြင့် တောင်းပန်နေသော ခင်မိုးဝေအား တစ်ချက်ကြည့်ကာ ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။

“  ဘွတ် ဘွတ် ဒုတ်စွပ် ဗျစ် အားးး အမလေးးး သေပါပြီ။ အီးးဟီး ဘွတ်ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ပြွတ် ဘွတ် ”

တောင်းပန်သံ လီးအဝင်အထွက်သံများ အိမ်လေးအတွင်း ဆူညံ့နေလျက်ရှိသည်။ ခင်မိုးဝေ ဖင်လေးမှာ လွန့်လွန့်လူး၍ ရမ်းခါနေသည်။ အသက်ရှူမှားလောက်သည့် ဦးအေးမောင် လိုးချက်များက နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနေ၏။ တဖြည်းဖြည်း ခံနိုင်လာရာ ပေါင်လေးအားဖြဲရင်း မသိမသာလေး ကော့ထိုးပေးနေတော့သည်။

ခင်မိုးဝေကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ် တုန်လာကာ စောက်ရည်များ ဒုတိယအကြိမ် ထွက်ကျလာပြန်သည်။ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်မှ အိပ်ယာခင်းလေးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ခါးလေးကော့ကာ လီးအရင်းထိ လိုက်ကပ်နေရင်း

“  အားးး ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ ဦးမောင် အမလေးးး ကောင်းး ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာရှင် အားး ရှီးး အားးး ”

ဦးအေးမောင်လည်း မိမိလီးကြီး နွေးကနဲဖြစ်လာကာ အချက် ၅ဝ လောက် မနားတမ်းဆောင့်ရင်း လရည်များ အဖုတ်လေးထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ထိုနောက် နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ နေလာရာ လီးက ပျော့နေသဖြင့် ကုတင်ဇောင်းတွင် ထိုင်ကာ ခင်မိုးဝေအား စုပ်ပေးရန် ချော့မြူနေသည်။ ထိုစဉ် စိုးနိုင် ပြန်ရောက်လာ၍ ချောင်းနေသည်ကို နှစ်ဦးလုံး သတိမထားမိကြပါ။

ဦးအေးမောင် လီးကြီးမြင်တော့ ကျနော် အားငယ်မိတယ်ဗျာ။ လီးကြီးက မဲမဲတုတ်တုတ်နဲ့ ဒစ်ဖူးက ကော့တက်နေတာ။ ကျနော့်မိန်းမကလည်း လက်ထဲကိုင်ထားရင်း စုပ်ချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရဖြစ်နေတာ အသံတုန်ရီစွာနဲ့

“  ဦးမောင်လီးက အကြီးကြီးပဲ ”

“  စုပ်ကြည့်လေ မိုးမိုး ”

ပြောရင်း ခင်မိုးဝေ ခေါင်းလေးကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်နား တေ့ပေးနေသည်။

ကျနော့် မိန်းမကလည်း နှုတ်ခမ်းလေးဟပြီး မျက်စိလေး မှိတ်နေပေးတယ်။ ဟူးးး လီးက ကြီးတယ်ဗျာ။ နီညိုရောင် ဒစ်ဖူးကြီးက မိန်းမပါးစပ်ထဲအပြည့် ထပ်မစုပ်နိုင်ရှာဘူး။ ဒါပေမယ့် ဦးအေးမောင်က မရပ်ဘူးဗျ။ မိန်းမခေါင်းလေးကို ထိန်းဖိပြီး လီးကို အရင်းထိ သွင်းနေတယ်။ အောက်က လဥမဲကြီးတွေက ကျနော့်မိန်းမ မေးစိမှာ ကပ်နေတယ်။ သနားမိတယ်ဗျာ။

ကျနော်နဲ့လိုးရင် မိန်းမက လီးစုပ်ဖို့နေနေသာသာ ထမိန်လေးပေါင်ရင်းလှန်ပြီး မျက်နှာလွဲခံတာ၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ မိန်းမပါ။ အခုတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် ကိုယ်တုံးလုံးလေး၊ ပါးစပ်ထဲလည်း လီးက မဆန့်မပြဲ၊ ကျနော် ကြည့်ရင်း လက်က ကျနော့်လီးအား ပွတ်သပ်နေမိပါတယ်။

“  အု အု ဖလွပ် အဟွတ်ဟွတ် အု ဖလွပ် ”

လီးက အာခေါင်ထိုးမိတာနေမှာ။ ကျနော့်မိန်းမ တဟွတ်ဟွတ်နဲ့ သီးရင်း လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်နေတယ်။ ဦးအေးမောင်က ရက်စက်တာဗျာ။ ဒါကို မလွတ်ပေးပါဘူး။ ပါးစပ်ကို ဖိလိုးနေတယ်။ ကျနော့် လီး ကျင်တက်လာတာ ၁ဝ ချက်လောက်ပဲ ထုရသေးတယ် ပုဆိုးထဲ လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ ကြည့်နေရင်း မိန်းမက ဦးအေးမောင်လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး အငမ်းမရ ပြန်စုပ်နေတယ်။ ညာလက်က လီးအရင်းကိုင်ထားရင်း ဒစ်ကြီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေတာဗျာ။ ခုန ပါးစပ်လိုးခံရတာ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ။ ဘယ်လက်က လဥမဲမဲကြီးတွေကို ချေပေးနေသေးတယ်။ ဘယ်အချိန်ကများ ဒါတွေ တတ်သွားပါလိမ့်။

လီးကြီးကလည်း ပြောင်လက်နေပြီး ဒစ်ဖူးမှာ ကားထွက်လာရင်း လီးတလျှောက် ပတ်ပတ်လည် အကြောများ ထလာနေသည်။ ဦးအေးမောင်လည်း သူ့လီးမဲကြီးအား ခင်မိုးဝေပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေပုံ ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် လှန်ချပစ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်နေရင်း ဒစ်ဖူးက ကော့တက်နေရာ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် အငမ်းမရ လိုက်စုပ်နေတော့သည်။

ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ လီးကြီးပေါ်သိုး ဒူထောက်ခွလိုက်ရင်း ဖိထိုင်လိုက်သည်။ အဖုတ်လေးထဲ လီးက တိုးဝင်နေရာ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ကြိတ်သွင်းနေရင်း ညည်းငြူနေရှာသည်။ ပထမ အချီလောက် မနာတော့ပေမယ့် လီးက အဖုတ်ထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် နေရာယူထားလျက်။ ဦးအေးမောင်လည်း ခင်မိုးဝေခါးလေးအား ထိန်းရင်း အောက်ကနေ ပင့်လိုးလိုက်ရာ အိစက်စွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးမှာ ဆောင့်ချက်များကြောင့် တုန်ခါနေသည်။

ပြူးထွက်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးမဲမဲတုတ်တုတ်ကြီး ဝင်ထွက်နေရာ စိုးနိုင်မှာ ချောင်းရင်း ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွလာနေသည်။ လီးကြီးက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားအောင် ပွတ်ဆွဲနေသလို စောက်ပတ်လေးပြန်အကြွတွင် နှုတ်ခမ်းသားများက လီးဘေးပတ်ပတ်လည် စူထွက်ညှစ်ပေးနေသလို တဖြည်းဖြည်း ခင်မိုးဝေဆောင့်ချက်များ မြန်လာလေသည်။ ဦးအေးမောင်ကလည်း စောက်ပတ်လေးပြန်အကျတွင် ကော့ကော့လိုးပေးလိုက်ရာ ခင်မိုးဝေမှာ တအားအား တရှီးရှီး အော်ရင်း ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေလေသည်။ 

ဦးအေးမောင်ပေါ်သို ကိုယ်လုံးလေးအား လှဲချလိုက်ရင်း ခါးလေးခွက်ပြီး ဖင်လေးအားကော့ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဦးအေးမောင်ပေါင်ကြားတွင်း မျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ရည်များ ကပ်ပေနေသော လီးကြီးအား ဆွဲဆွဲစုပ်ရာ မကြာခင် လရည်များ ပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာတော့သည်။လရည်များ ကုန်စင်အောင် မျိုချရင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား လျှာဖြင့် သိမ်းယက်ကာ ထိပ်ပေါက်လေးအား တေ့စုပ်ပေးရင်း ငြိမ်သွားတော့သည်။

စိုးနိုင်လည်း မိန်းမဖြစ်သူနှင့် ဦးအေးမောင်တို့ လိုးပွဲကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေရာ ဒုတိယအချီ လရည်များ ထပ်မံထွက်ကျလာတော့သည်။

——————————————

စိုးနိုင် အိမ်အပြင်ပြန်ထွက်၍ ခဏအချိန်ဖြုံးပြီး ရုံးမှပြန်ချိန်အတိုင်း ပြန်လာခဲ့ရာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဦးအေးမောင်နှင့် ခင်မိုးဝေတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“  အော် ဦးအေးမောင် ရောက်နေတာလား ”

“  ဟုတ်တယ် မောင်စိုးနိုင်ရေ အကြောတွေတအားတက်နေလို့ မိုးမိုးဆီ ဆေးလာတောင်းနေတာ။ ငါတူ အလုပ်က ပြန်လာပြီလား ”

“  ဟုတ် ဦးအေးမောင်။ စကားပြောကြဦး ကျနော် အဝတ်စားလေး လဲလိုက်ဦးမယ် ”

ခင်များအကြောတွေ ကျနော့်မိန်းမက လျှော့ပေးပြီးပါပြီဗျာ ဒီစကားကို စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်တော့သည်။ မိန်းမက ခပ်တည်တည်ပဲ ထိုင်နေရင်း ခုံအောက် ဆေးဗူးရှာသလိုလို လုပ်နေတော့သည်။ညပိုင်းရောက်တော့ နေ့လည်က အဖြစ်ပျက်တွေကို တွေးရင်း စိတ်ထလာလို့ မိန်းမဖြစ်သူအား လိုးရန် ထမိန်လေး မတင်လိုက်စဉ်

“  ကိုနိုင် ဒီနေ့ မိုး သိပ်နေမကောင်းချင်သလိုပဲ။ နောက်ရက်မှကွာ နော် ”

ကျနော်လည်း ညက အိမ်သာထဲ ဂွင်းထုပြီး အိပ်လိုက်ရတယ်ဗျာ။

ခင်မိုးဝေမှာ လင်ဖြစ်သူအား သိပ်စိတ်မပါတော့ပေ။ ဦးအေးမောင်၏ လီးမဲကြီးအား စွဲလမ်းကာ လစ်ရင် သွားသွားတွေ့လေ့ရှိသည်။ ဒီနေ့လည်း တနင်္ဂနွေနေ့မို့ စိုးနိုင် အိမ်တွင်ရှိနေသဖြင့် ဦးအေးမောင်ဆီသွားရန် အကြံအိုက်နေရာ စိုးနိုင်သူငယ်ချင်းများ လာခေါ်သွားသဖြင့် ကြိတ်ဝမ်းသာသွားရသည်။

“  ကိုနိုင် အများကြီး သောက်မလာနဲ့နော်။ ညနေ စောစောပြန်ခဲ့ ”

“  အေးပါ မိုးရဲ့ ကိုနိုင် စောစောပြန်လာမှာပါ။ သူငယ်ချင်းတွေဆုံတုန်း နည်းနည်းပါးပါးပေါ့ ”

ပြောပြီး ကိုနိုင်တစ်ယောက် သူ၏သူငယ်ချင်းများနှင့် ပါသွားလေးတော့သည်။

ခဏအကြာတွင် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ဦးအေးမောင်အိမ်သို့သွားရာ ဦးအေးမောင်ကို မတွေ့ခဲ့သဖြင့် ဘေးအိမ်အား ရောက်ရောက်ချင်း လွတ်ပေးပါရန် အရေးတကြီး ဈေးဝယ်ဖို့ အကြောင်းပြကာ မှာထားခဲ့လေသည်။ အိမ်သို့ပြန်အရောက် ရေမိုးချိုး သနပ်ခါးလေးလိမ်းကာ ကုတင်ပေါ်တွင် မှေးနေလိုက်သည်။ ဦးအေးမောင် မလာသေးသဖြင့် အိမ်ရှေ့ထွက်ကြည့်လိုက် အိမ်ထဲပြန်ဝင်လိုက် ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေတော့သည်။ မနက် ၁ဝ နာရီ ခွဲလောက်မှ

“  မိုးမိုးရေ မိုးမိုးရှိလား ”

အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှ ဦးအေးမောင်ရဲ့အသံ ကြားလိုက်ရသည်။

“  ရှိတယ် ဦးမောင်။ သမီး ဦးမောင်အိမ်တောင် ရောက်ခဲ့သေးတာ ”

အသံပြန်ပေးရင်း ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့ရာ အင်္ကျီရင်ဘတ်ဟောင်းလောင်း ချွေးတစီးစီးနဲ့ ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားသော ဦးအေးမောင်အား တွေ့လိုက်ရသည်။

“  မိုးမိုး ဒီနေ့ရုံးပိတ်ရက် မောင်စိုးနိုင် မရှိဘူးလား ”

“  သူ့သူငယ်ချင်းတွေ လာခေါ်သွားတာလေ ဦးမောင်”

စကားပြောရင်း ပုဆိုးအဟောင်းလေးဖြင့် ဦးအေးမောင်အား ချွေးများသုတ်ပေးနေသည်။

“  မနက်က ဘူတာရီး ၃ ခေါက် မိုးမိုးရာ၊ ၄ နာရီထိုးကတည်းက မိလုံးတို့အုပ်စု ပဲရောင်း လိုက်ပို့ပေးရတာ ညောင်းကိုက်နာပဲ ”

ချွေးသုတ်ပေးနေသော ခင်မိုးဝေ၏ နဖူးလေးအား နမ်းရင်းပြောလိုက်ရာ

“  ကဲပါ အခန်းထဲသွားနှင့် သမီး မုန့်ညှင်းဆီ လူးပေးမယ် ”

စကားပြောနေချိန် ဦးအေးမောင်မှာ ခင်မိုးဝေခါးလေးဆွဲကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကော့ထိုးလိုက်ရာ

“  အာကွာ ဦးမောင်ကလည်း ဧည့်ခန်းကြီးထဲ။ သွားအခန်းထဲဝင်တော့ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး ဆေးလူးပြီးမှ ဟွန့် ”

တံခါးများပိတ်၍ မုန့်ညှင်းဆီပုလင်းအား ကိုင်၍ အိပ်ခန်းထဲဝင်လာရာ ဦးအေးမောင်မှာ အင်္ကျီရော ပုဆိုးရော ချွတ်လျက် ကိုယ်တုံးလုံး မှောက်ယက်မှေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ခင်မိုးဝေ စောက်ဖုတ်လေးက ဆစ်ကနဲဖြစ်သွားကာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း တုံးလုံးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သနပ်ခါးဖွေးဖွေးလေးနှင့် ဆံပင်လေးများက ကျောလယ်သို့ ဖြန့်ချထားရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်လေသည်။

“  ဦးမောင် ကန်တော့နော် ”

ခွင့်တောင်းရင်း ဦးအေးမောင်ဖင်ပေါ်သို့ ခွထိုင်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်မှစ၍ ခါးနားအထိ ဆီများလူးရင်း နှိပ်ပေးနေသည်။ ဦးအေးမောင်လည်း ခင်မိုးဝေက ကျောပြင်တစ်လျှောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် နှိပ်ပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက သူ့၏ဖင်အား ပွတ်ပေးသလိုဖြစ်ကာ စောက်မွှေးပါးပါးလေးများ ထိတွေ့မှုူကြောင့် အောက်ကလီးကြီးမှာ တင်းလာတော့သည်။ လီးကြီးမှာ မှောက်လျက်ဖိထားသဖြင့် မိနှစ် ၂ဝလောက်တွင်

“  မိုးမိုး ခဏဆင်းလိုက် ဦးမောင် ပက်လက်လှန်ပေးမယ်။ လီးက ကျင်တက်နေပြီ သမီးရ ”

“  ဟုတ် ဦးမောင် သမီး ဆင်းပေးမယ်နော် ”

ဦးအေးမောင်မှာ ကိုယ်လုံးတစ်ပတ်လှည့်ရင်း ပက်လက်လှန်လိုက်ရာ ၇ လက်မကျော်ကျော်ရှိသော လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက် ကော့ထောင်နေတော့သည်။ ခင်မိုးဝေလည်း လီးမဲကြီးအား ကြည့်ရင်း ခြေသလုံးမှ ပေါင်ရင်းထိ ဆီများ ခပ်ရွှဲရွှဲအမြန်လူး၍ ပေါင်ရင်းပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်သည်။ လီးအရင်းနှင့် စောက်ပတ်လေးအား ထိကပ်ထားပြီး ဦးအေးမောင်ရင်ဘတ်မှ ဗိုက်ပေါ်အထိ ဆီများလူးပေးနေပြန်သည်။ ဦးအေးမောင်မှာ ခင်မိုးဝေက အထက်အောက် လူးပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက ထောင်မတ်နေသောလီးအား ကပ်တွန်းလေး ပွတ်ပေးနေသလိုဖြစ်ရာ ဆီးပုံးတင်းလာပြီး သေးပေါက်ချင်သလို ဖြစ်လာသည်။

“  အားးး ရှီးးး အခုမှ အညှောင်းပြေတော့တယ်။ ခဏဆင်းဦးသမီး ဦးမောင် သေးပေါက်လိုက်ဦးမယ် ”

ခင်မိုးဝေလည်း ခွရင်းတန်းလန်း ကိုယ်လုံးလေးစောင်းကာ ကုတင်အောက်ထိ ဆင်းလိုက်လေသည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အခန်းအပြင်ထွက်ရန် တံခါးဝနားအရောက် ပြန်လှည့်လာပြီး

“  သမီး ဒူးလေးထောက်လိုက်၊ မျက်နှာလေးမော့ထားပေးနော်၊ အိမ်သာသွားရင် ကြာနေလိမ့်မယ် ”

ခင်မိုးဝေလည်း ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ဒူထောက်လျက် ခေါင်းလေးမော့ထားပေးရာ ဦးအေးမောင်သည် လီးကြီးအား လက်တဖက်ဖြင့်ထိန်းကာ ခင်မိုးဝေမျက်နာပေါ် သေးပန်းချလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် မျက်နှာပေါ် ခပ်နွေးနွေး ငံကျိကျိ သေးများကျလာသဖြင့် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားတော့သည်။ သူမ ထင်မှတ်မထားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံး သေးဖြင့်ပန်းပြီးမှ ဦးအေးမောင်သည်

“  မိုးမိုး ပါးစပ်လေးဟထား သမီး ”

ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးအားတေ့ကာ လက်ကျန်သေးများ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ပါးစပ်တွင် ပြည့်လျှံလာသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ အမြန်မျိုချနေရသည်။ သေးများ ကုန်စင်သွားမှ ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်ခိုင်းတော့သည်။

ခင်မိုးဝေမှာ အရှက်ကုန်ကာ ကာမဆန္ဒများနောက်လိုက်ရင်း လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေသည်။ လီးထိပ်မှ လချီးနံ့ သေးနံ့များ အရသာခံရင်း အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ကာ ရမ္မက်များ တောက်လောင်နေသည်။ ဂွေးဥမဲမဲကြီးများ တလှည့်စီစုပ်ရင်း လီးအား ဂွင်းထုမပြတ်ပေ။အားရပါးစုပ်ပြီးမှ

“  ဦးမောင် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပေး။ သမီး အပေါ်က တက်လိုးချင်တာ မြန်မြန်လေးလုပ် ”

စောက်ပတ်လေးဆီက တဆစ်ဆစ်နှင့် ယားနေသောကြောင့် အသံတုန်တုန်ရီရီလေးနှင့် ပြောပြီးပြီးချင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးခွက်သွားအောင် ခပ်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပက်လက်လှန်ထားသော ဦးအေးမောင်အပေါ် ခွထိုင်လိုက်စဉ်

“  ခဏ သမီး ဦးမောင်မျက်နာပေါ် ခွလိုက်နော် ”

ခင်မိုးဝေမှာ မတ်တပ်ထ၍ ဦးအေးမောင်မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်သည်။

“  ဦးမောင် မြန်မြန်ယက်နော် သမီး လိုးချင်လှပြီ သိလား အင့်အင့် ”

ဦးအေးမောင်မှာ ကာမစိတ်တက်နေသော ခင်မိုးဝေစောက်ပတ်လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးယက်ပေးရင်း နို့သီးလေးများအား လက်ကိုမြှောက်ကာ ညှစ်ချေပေးလိုက်သည်။

“  အ အားးး သမီးပြီးတော့မယ် ဦးမောင် မရတော့ဘူး ပြီးမှယက်တော့ ”

ခင်မိုးဝေ ချက်ချင်းမတ်တပ်ထခါ လီးကြီးပေါ်သို့ ပြောင်းထိုင်ပြီး ဆောင်းဆောင့်လိုးတော့သည်။ စောက်ရည်များ ဆူပွက်နေသဖြင့် လီးတုတ်ကြီးမှာ ခပ်စီးစီး ဝင်ထွက်နေသည်။ ဦးအေးမောင်သည် ဖင်သားလေးများအား ဆွဲညှစ်ကာ ဖင်ဝလေးအား လက်ခလယ်လေး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေမှာ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်ချရင်း

“  အားးး အိုးး ကောင်းလိုက်တာ – ကောင်းလိုက်တာ ဦးမောင်ရယ် – သမီး အရင်က ဒီလောက်ကောင်းမှန်းမသိခဲ့ရတာ ဟူးးး ရှီးးး အားးးးးးး ”

“  စိုးနိုင်က သမီးကို လိုးမပေးဘူးလား ”

“  လိုးတော့ လိုးပေးပါတယ် သူ့လီးက သေးတဲ့အပြင် မနူးမနှပ်ပဲ တက်လိုးတာများတယ်။ လိုးလည်း ခဏပဲ ..အင့်အင့် အာကွာ အားးး ”

လင်ဖြစ်သူကို အပြစ်ပြောရင်း ဦးအေးမောင်အား ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ လီး အဝင်အထွက်တိုင်းတွင် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများအား ပွတ်ဆွဲနေသဖြင့် လီးအရသာကို ခင်မိုးဝေမှာ ပီပီပြင်ပြင် ခံစားနေတော့သည်။ ထိုစဉ် ဦးအေးမောင်က ဖင်ဝလေးထဲ သွင်းထားသော လက်ခလယ်လေးအား မွှေရင်း လီးအား အောက်ကနေ ကော့ပေးလိုက်ရာ

“  အားးးး အမေ့ ဦးမောင် အမလေးးး ကောင်းးကောင်းးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် အားးး အမေ့ ရှီးးးးးးးး ”

ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင် ဖြစ်လာကာ ဖင်သားများ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နောက်ပြန်ကိုင်ကာ စကောဝိုင်းမွှေ့လျက် ဦးအေးမောင်လီးကြီးအား ဖိဖိလိုးရင် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေတော့သည်။ ဦးအေးမောင်ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ဖင်သားအိအိလေးများက တဇပ်ဇပ်တုန်လျက် နောက်ဆုံး စောက်ရည်များကုန်သည်အထိ လီးအားညှစ်ပေးရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

ဦးအေးမောင်က မပြီးသေး။ ခင်မိုးဝေအား မှောက်ယက်လေး ထားလိုက်ရင်း သူ့ကိုယ်လုံးအား ဘေးသို့ လျှောထွက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အပေါ်မှခွကာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား ဒစ်ဖူးကြီးသွင်းကာ ညှောင့်လိုးနေသည်။ ဖင်ဝလေးက ညှစ်ထားသဖြင့် ပြန်ထုတ်ကာ အဖုတ်လေးထဲ ခဏလိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။ လီးကြီးအား စောက်ရည်များရွှဲစေလျက် ဖင်အား ပြန်လိုးလိုက် စောက်ဖုတ်ပြန်လိုးလိုက် လိုးနေတော့သည်။

ခင်မိုးဝေမှာ ဖင်ထဲလီးဝင်လာလျင် အံလေးကြိတ်ခံနေရင်း သူမ စောက်ပတ်လေးမှ စောက်ရည်များ ခဏခဏ ပန်းထွက်နေ၏။ ဦးအေးမောင်မှာ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော တလှည့်စီလိုးရင်း လီးထိပ်က ကျင်တက်လာကာ လရည်များ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး ခင်မိုးဝေပေါ် မှောက်ချပစ်လိုက်သည်။

ခဏနားပြီး ခင်မိုးဝေမှာ ပြန်ဆာလာသဖြင့် ဘေးနားပက်လေး အနားယူနေသော ဦးအေးမောင်၏ ပျော့ကျနေသော လီးကြီးအား သူ့မ လက်ကလေးများဖြင့် ဆွပေးပြန်သည်။ စောက်ရည်များ လရည်များ ပေပွနေသော လီးအား ထပ်မံစုပ်နေပြန်၏။ စွဲလမ်းနှစ်ခြိုက်မိသော လီးကြီးအား စုပ်၍ မဝနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်။ ပျော့ခွေနေသော လီးက မကြာမှီ ခင်မိုးဝေပါးစပ်ထဲတွင် မာထင်လာရာ ဒစ်ဖူးကြီးက ကားတက်လာတော့သည်။

“  ဦးမောင် သမီးကို ထပ်လိုးပေးဦး။ ထကွာ – ညနေကြ ကိုနိုင်ပြန်လာရင် လိုးမရပဲ ဖြစ်နေမှာ ”

လီးအား ဂွင်းထုမပျက်ပြောရင်း တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ပက်လက်လှန်ပေးထားသော ခင်မိုးဝေအား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း ဦးအေးမောင်မှာ ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။ ချိုင်းအောက် လက်လျှိုဆွဲ၍ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးနေရာ ဦးအေးမောင် ဗိုက်ခေါက်ကြီးကြောင့် လီးက ၃ ပုံ ၂ ပုံ လောက်ပဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ခင်မိုးဝေမှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာလေသည်။ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးအား စကောဝိုင်းပေးကာ ခါးကော့၍ စောက်ပတ်လေးအား လီးအရင်းထိ ကပ်ပေးပြန်သည်။

“  ကျွတ် ဦးမောင် ပင်ပန်းနေတာလား သမီးလိုးပေးရမလားဟင် ”

“  မပင်ပန်းပါဘူး မိုးမိုးရ။ နင့်စောက်ပတ်လေးက ညှစ်ပေးနေလို့ ဦးမောင် အရသာတွေ့နေလို့ပါ ”

ခဏအကြာတွင် ဦးအေးမောင်သည် အပေါ်က တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်လိုးရင်း ခင်မိုးဝေနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။ ခင်မိုးဝေမှာလည်း လီးအရသာ ရရှိလာသဖြင့် အောက်မှ စောက်ပတ်လေးအား ပင့်ကာ ပြန်ပြန်ဆောင့်တော့သည်။ ပက်လက်လေး တစ်ချီလိုးပြီး နောက်တစ်ချီတွင် ခင်မိုးဝေက အပေါ်မှ လိုးပေးသည်။

အနားယူလိုက်ကြရင်း ခင်မိုးဝေအား ထပ်မံမှုတ်ပေးလိုက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းခိုင်ပြန်သည်။ လေးဖက်ထောက်ထား၍ ခင်မိုးဝေ၏ ပြူထွက်နေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ခဏပဲလိုးပြီး ဦးအေးမောင်မှာ စောက်ရည်များ တဖြန်းဖြန်း ပန်းထွက်အောင် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေ ပျော့ခွေသွားမှ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးသွားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပြီး မညာမတာ လိုးလိုက်လေသည်။ အနားယူလိုက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပြန်ဆွပေးလိုက် ပြန်လိုးလိုက်လုပ်နေကြရာ တစ်ညနေလုံး အိပ်ခန်းလေးထဲ လိုးသံ၊ ညည်းသံများနှင့် စောက်ရည်နံ့၊ လရည်နံ့များ မွန်ထူနေတော့သည်။

......................................

ညပိုင်းကြမှ စိုးနိုင်တစ်ယောက် ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။

“  မိုးရေ မိုး ကိုနိုင်ပြန်ရောက်ပြီ ခေါက်ဆွဲကြော်ပါလာတယ် အတူစားရအောင် ”

အိမ်ရှေ့မှအသံပေးရင်း ယောကျ်ားဖြစ်သူ ပြန်လာနေသဖြင့်

“  လာပြီ ကိုနိုင်ရေ လာပြီ ”

ခင်မိုးဝေ ထွက်ကြိုလိုက်သည်။ စိုးနိုင်မှာ အနည်းငယ် မူးနေဟန်ရှိသည်။ အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း မိန်းမဖြစ်သူပါးလေးအား နမ်းကာ ပေါင်ကြားထဲ လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

“  ဟယ် ကိုနိုင်ကလည်း အခု ရေချိုးဦး၊ ပြီးရင် ထမင်းစား၊ ပြီးမှပေါ့ ဟွန့် ”

လင်ဖြစ်သူ၏ လက်အား အသာဖယ်ကာ ငြုတုတု ပြောနေလိုက်သည်။

“  ဒါဆို ကိုနိုင် ရေချိုးလိုက်မယ်၊ ခေါက်ဆွဲကြော် ပြင်ထားပေး မိုး ”

“  အင်းပါ ကိုနိုင်ရဲ့။ သွားသွား မြန်မြန်ချိုး အအေးပတ်မယ် ”

ရေချိုးပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် ခေါက်ဆွဲနှင့်ထမင်း အတူစားကြသည်။ ထို့နောက် ဧည်ခန်းတွင် တီဗွီကြည့်ရင်း ည ၁ဝ နာရီခန့်တွင် စိုးနိုင်မှ အိပ်ရန်ပြောရာ ခင်မိုးဝေမှ တီဗွီပိတ် မီးများမှိတ်ကာ အိပ်ခန်းဆီသို အတူဝင်ခဲ့ကြသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လေးလှဲနေသော ခင်မိုးဝေပေါင်ကြားသို့ စိုးနိုင်လက်များက ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ သို့သော် ခင်မိုးဝေမှာ ဦးအေးမောင်နှင့် မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကျိန်းစပ်နေရာ အထိမခံနိုင်တော့ပေ။

“   ကိုနိုင် နောက်ရက်မှ လုပ်ရအောင်ကွာ ”

“  ဟင် ..ဘာလို့လဲ မိုးရဲ့ ”

“  ဟိုလေ ဟို ဟို ..အခုရက် ဆီးခုံးက တင်းပြီး နေလို့မကောင်းလို့ပါ ”

လင်ဖြစ်သူအား လိမ်ညာ၍ ပြောဆိုလိုက်သည်။ စိုးနိုင်မှာ သက်ပြင်းချကာ တောင်စပြုနေသော လီးက ပြန်ကျသွားတော့သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ၏ မျက်ကွင်းလေးလည်း အနည်းငယ်ချိုင့်နေရာ ဒီရက်ပိုင်း ဦးအေးမောင်နှင့် လိုးနေသဖြင့် မိမိအပေါ် စိတ်မပါတာများလားဟု တွေးနေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူ ငြိမ်သွားသဖြင့် ခင်မိုးဝေက

“  ဟိုလေ ကိုနိုင် စိတ်လာနေရင် မိုး စုပ်ပေးမယ်နော်”

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည်။ ဦးအေးမောင်အား ခံ၍ လင်ဖြစ်သူအား ပစ်ထားလျင် ကြာရင် ရိပ်မိသွားမှာလည်း စိုးရိမ်နေပြန်သည်။ သူမဘေးတွင် ကပ်ယက်လေး ငြိမ်နေသော စိုးနိုင်ပုဆိုးအား ထထိုင်ပြီး လှန်လိုက်လေသည်။ တစ်ညနေလုံး ဦးအေးမောင် လီးမဲကြီးအား စုပ်ပေးရသဖြင့် အခု လင်ဖြစ်သူလီးလေးအား ကြည့်ရင်း အားမရနိုင်တော့ပေ။ သို့သော် နူတ်ခမ်းလေးဟကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ လဥလေးများအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေရင်း ဒစ်ဖူးလေးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်ရာ စိုးနိုင်တစ်ယောက် ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။

“  အားးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် ချစ်လိုက်တာကွာ စုပ်စုပ် အင့် ”

ဒစ်ဖူးအောက်က မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးယက်ပြီး လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဂွင်းထုပေးလိုက်ရာ စိုးနိုင်တစ်ယောက် တင်းမခံနိုင်တော့ပဲ လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်သည်။

“  အိုးးး ရှီးးး ထွက် ထွက်ပြီ မိုး ရယ် အ အားးး ”

စိုးနိုင်းတစ်ယောက် လရည်များပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ နောက်ရက်များတွင် လင်မယားနှစ်ယောက် ညတိုင်း တစ်ချီတော့ လိုးကြသည်။ သို့သော် နှစ်ယောက်လုံး ဟာတာတာကြီး ဖြစ်နေကြသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ ထမိန်သာ လှန်ပေးပြီး မျက်စိလေးမိတ်ကာ မျက်နှာလွဲပေးထားတတ်သည်။ စိုးနိုင်ကလည်း ညပိုင်းစားသောက်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခါနီး ကုတင်ပေါ်တွင် ထမိန်ဆွဲလှန်ကာ တက်လိုးရင်း ပြီးပြီးသွားတတ်သည်။

စိုးနိုင်တစ်ယောက် မိန်းမဖြစ်သူမှာ မိမိလီးအား စိတ်ဝင်စားမှုနည်းလာကာ သူမဘာသာ အာသာဖြေနေသည်ကို တွေ့တွေ့လာရသည်။ ဦးအေးမောင်မှာလည်း သူ၏ဇာတိမွေးရပ်မြေသို့ ပြန်သွားရာ လဝက်လောက်ရှိနေသည် ပြန်မလာသေးပေ။ တော်ကြာ မိန်းမဖြစ်သူမှာ မိမိမရှိချိန် တွေ့ရာပျော်ပါးနေလျင် မိမိအိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲမှာလည်း စိုးရိမ်လာတော့သည်။ ရုံးဝန်ထမ်းအချင်းချင်း စိတ်ချရသည့် သူငယ်ချင်းအား တိုင်ပင်ကာ အကြံဉာဏ်တောင်းမိသည်။

“  အဲဒါပဲ ကိုမင်းရာ။ ကျနော်လည်း ကြာရင် အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲမှာ ကြောက်မိတာ။ သူဆက်ဆံတာတွေ ခွင့်ပြုပါတယ် ”

“  ဟုတ်ပါပြီ ကိုစိုးနိုင်ရာ ကျနော် ဘာကူညီရမလဲ ”

“  ဒီလိုပါဗျာ ~~~~ ~~~ ”

“  ဟာ ဖြစ်ပါ့မလား။ အဆင်မပြေရင် ပြဿနာတက်နေမှာဗျာ ”

“  ဟာ ကိုမင်းရာ ကျနော် တာဝန်ယူပါတယ် ”

“  ကောင်းပြီလေ။ ခင်များ ဒီလောက်ပြောနေမှတော့ ကျနော် ကူညီပါ့မယ် ”

“  Ok ပြီဗျာ။ ဒီညစမယ် ကိုမင်း အိမ်လိုက်ခဲ့ဗျာ ”

အမှန်တော့ ကိုမင်းဆိုသူသည် စိုးနိုင်တို့လို အထက်တန်းစာရေး ဖြစ်သည်။ ရုံးတွင် အိမ်ထောင်သည်များ အပျိုကြီးများအား ခိုးစားနေသောသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အပြင် လီးကြီးက ဂေါ်လီများဖြင့် စံချိန်မှီကြောင်း နာမည်ထွက်နေသည်။ AE မိန်းမတောင် သူနဲ့မလွတ်ပေ။ တခါတခါ AE က မေ့နေ့သော ဖိုင်တွဲများ အရေးကြီးစာရွတ်စာတမ်းများ အိမ်သို့ယူခိုင်းလျင် ဆရာကတော်အား နှစ်ချီလောက် လိုးပြီးမှ ရုံးသို့ပြန်လာလေ့ရှိသည်။ AE ကတော်မှာလည်း အပြင်သွားစရာရှိလျင် လင်ဖြစ်သူအား ကိုမင်းကို လွတ်ပေးပါဦး ပစ္စည်းလေး သယ်ခိုင်းချင်လို့ဖြင့် အကြောင်းပြကာ ခေါ်ပြီးကုန်းလေ့ရှိသည်။ စကားပြောရင်း ကိုမင်းရဲ့ဖုန်း ဝင်လာ လေသည်။

“  ဟဲလို ဆရာ အမိန့်ရှိပါ ခင်ဗျ ”

“  ကိုမင်းလား။ မင်း အစ်မကို ကားကြီးကွင်း လိုက်ပို့ပေးပါဦးကွာ။ ဆရာက ဒီနေ့ညနေ စစ်ဆေးရေးလာမှာမို့ ရုံးကထွက်မရလို့ ”

“  ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ။ ကျနော် လိုက်သွားလိုက်မယ် စိတ်ချပါ ”

“  ကိုမင်း ဟို ကျနော်ပြောထား ~~~ ”

“  စိတ်ချပါဗျာ။ ညကြရင် ခင်များအိမ်လာခဲ့မှာပါ။ ဆရာကတော်ကို ဘာဂျာပဲ ပေးလိုက်မှာ။ ကဲ ကျနော် ဒိုးပြီ ”

စိုးနိုင် ညနေ ရုံးဆင်းတော့ ဘီယာနဲ့ ရမ်တစ်တောင့် ဝင်ဝယ်လိုက်ပြီး အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။

“  မိုးရေ ကိုနိုင်ပြန်လာပြီ ”

“  ဟုတ် ကိုနိုင်ရေ ဒီမှာ ဟင်းရည်လေး ပြန်နွေးနေလို့ လာပြီ လာပြီ ”

အိမ်ရှေ့သို့ တံခါးဖွင့်ပေးရာ ဘီယာနှင့် အရက်ပုလင်းကို ကိုင်ဆွဲလာသော ယောကျ်ားဖြစ်သူအား မြင်လိုက်ရသည်။

“  ဒီနေ့ည ကိုနိုင့်သူငယ်ချင်းလာမှာ မိုးရဲ့။ ဒီမှာ ညအိပ်လိမ့်မယ် ”

“  အော် ဒါဆို ထမင်းထပ်ချက်လိုက်မယ်”

“  မချက်ပါနဲ့။ လိုမှ ကိုယ် တစ်ခုခု သွားဝယ်လိုက်မယ် ”

အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဖန်ခွက်များ အမြည်းအတွက် မနက်ကကျန်သော ဟင်းများနွေးကာ ပြင်ဆင်ထားလိုက်သည်။ စိုးနိုင်မှာ ရမ်သောက်လိုက် ဘီယာသောက်လိုက်နှင့် ရီဝေဝေလေး ဖြစ်လာရာ စကားပြောတာ သွက်နေလျက်ရှိသည်။

“  မိုး ဒီရက်ပိုင်း အဆင်ပြေရဲ့လား ”

“  ဟင် ဘာကိုလဲ ကိုနိုင်ရဲ့ အဆင်ပြေပါတယ် ”

“  ဒီလိုကွာ ဟို ဟို ကိုနိုင်က ကောင်းကောင်း လိုးမပေးနိုင်လို့လေ ”

“  ဟောတော် မူးလာရင် ကိုနိုင်ကလေ စကားပြောတာ ကြမ်းတာ ”

လင်ဖြစ်သူက ဒဲ့တိုးပြောချလိုက်သဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ရုတ်တရက်မို့ ပါးလေးရဲတက်လာကာ ရင်ခုန်နေတော့သည်။ ထိုနောက် ကိုနိုင်မှ ဦးအေးမောင်နှင့် ဆက်ဆံတာတွေ သိပြီးသားဖြစ်ကြောင်း ခွင့်လွတ်ကြောင်း ဒီညလည်း ချစ်ဇနီးလေးအား ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝစေရန် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို အကူအညီတောင်းထားကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်လေသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ အံ့ဩရှက်ရွံ့နေရင်း လက်ဖဝါးချင်းပွတ်ကာ လင်ဖြစ်သူကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မကြည့်ရဲတော့ပေ။ ထိုစဉ် ကိုမင်း ရောက်ရှိလာသည်။

“  ကိုနိုင် ကိုနိုင် ရှိလား ကျနော်ရောက်ပြီ ”

မေးသံနှင့်အတူ အသားညိုညို အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဘော်ဒီကျစ်ကျစ်လစ်လစ် လူတစ်ယောက် ဝင်လာလေသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ အသံလာရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်ကာ တကိုယ်လုံး ဖိန်းဖိန်းရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာရသည်။ မိမိအားလိုးမည့်သူမို့ အမှတ်တမဲ့ သူစိမ်းယောကျ်ားရဲ့ ပေါင်ကြားသို့ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်လေးမှ ဆစ်ကနဲဖြစ်ကာ ရင်ခုန်သွားရသည်။

“  လာဗျာ ကိုမင်း ကျနော်တော့ ကောင်းနေပြီ။ မိတ်ဆက်ပေးရမယ် ဒါ ကျနော့်မိန်းမ ခင်မိုးဝေပါ ”

“  ဟုတ် ကိုစိုးနိုင်။ ကျနော့်နာမည် မင်းမင်းပါ မမိုး ”

ခင်မိုးဝေမှာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြရင်း ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေမိသည်။ ထို့နောက် စားရင်းသောက်ရင်း စိုးနိုင်တစ်ယောက် မူးလာလေသည်။ အာပေါင်အာရင်း သန်သန်ပြောရင်း ခုံပေါ်တွင် လက်နောက်ပြန်ထောက်ကာ ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။

“  ကိုစိုးနိုင်တော့ ရေချိန်လွန်ပြီနေမှာ မမိုးရေ ”

“  ဟုတ်ပ။ ကိုမင်းကို အားနာလိုက်တာ။ သူက သောက်မိရင် မရဘူး အဟင်းးး ”

“  အားနာစရာ မလိုပါဘူး မမိုးရဲ့။ မမိုးတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာ နော့် ”

ကိုမင်းက အထာကျကျလေး ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ခဏငြိမ်သက်သွားကြသည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းက ထလာ၍ ခင်မိုးဝေဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ ခုံက နှစ်ယောက်ထိုင် ဖြစ်နေသဖြင့် ခင်မိုးဝေက လင်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးအား ခပ်မတ်မတ်လေး ရွှေ့ပေးလိုက်ရာ ပြန်အထိုင်တွင် ရမ္မက်ခိုးများ တောက်လောင်နေပြီး ရီဝေဝေမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေသော ကိုမင်းအား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

ကိုမင်းတစ်ယောက် မျက်စိအောက်တွင် လင်ဖြစ်သူအား မနိုင်တနိုင်လေး မရွှေ့ရာ ဖင်လေးကုန်ပေးသလို ဖြစ်နေသော ခင်မိုးဝေ၏ အလှတရားများကြောင့် ပြန်အထိုင်တွင် နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေမှာလည်း လင်ဖြစ်သူဘေးထား၍ သူစိမ်းယောကျ်ားအား အနမ်းခံရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာရသည်။ ကိုမင်း၏ပါးစပ်အား နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးဖြင့် ပြန်လည်စုပ်ယူပေးရင်း ကိုယ်လုံးလေးမှာ မရိုးမရွ ဖြစ်နေတော့သည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းက ဘီယာပုလင်းများ ဖန်ခွက်များ စားပွဲခုံအစွန်းဘက်သို့ ပို့ကာ ခင်မိုးဝေအား ခုံပေါ်မတင်လိုက်ပြန်သည်။

ခင်မိုးဝေမှာ ခုံပေါ် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး နေပေးသဖြင့် ထမိန်အား ချက်ပေါ်ထိ ဆွဲတင်လိုက်၏။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူလေးကြားမှ အောက်ခံဘောင်ဘီ အနီရောင်လေးနှင့် ဖုံးကွယ်ထားသော စောက်ပတ်လေးမှာ ဖောင်းကြွနေကာ စောက်မွှေးလေးများက ဘေးတဖက်တချက်ဆီသို့ ထွက်ပေါ်နေသည်။ ကိုမင်း လက်ဖြင့် ဘောင်းဘီလေးအား ဘေးသို့ဆွဲကာ ပေါ်ထွက်လာသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မျက်နှာအပ်ကာ ယက်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ရည်လေးများ စို့နေသဖြင့် ၁ဝ ချက်ခန့် အထက်အောက် ဖိယက်ပေးကာ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။

“  အားးး အမေ့ အို့ ကျွတ်ကျွတ် ”

ခင်မိုးဝေမှာ အသံတုန်တုန်ရီရီလေး ညည်းငြူရင်း စောက်ပတ်လေးအား ရှေ့သိုကော့ပေးမိသည်။ ထို့နောက် ထမိန်နှင့် ဘောင်ဘီကို ကိုမင်းမှ ဆွဲချွတ်ရာတွင် ဖင်လေးအား အလိုက်သင့် ကြွပေးလိုက်သည်။ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီအား မိမိဘာသာ ဆွဲချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးလေး အယက်ခံနေတော့သည်။ တချက်တချက် လင်ဖြစ်သူများ နိုးလာမလားဟု တွေးရင်း ရင်တဖိုဖိုလေး ဖြစ်နေရပြန်သည်။

ထိုစဉ် ကိုမင်းမှာ စောက်ပတ်ယက်နေရင်း ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီး အကြောစိမ်းလေးများထနေသော နို့အုံလေးပေါ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများအား တစ်လှည့်စီ စို့ပေးပြန်သည်။ ခင်မိုးဝေမှာ တကိုယ်လုံး တွန့်သွားလျက် ရင်ဘတ်အား ကော့ပေးကာ

“  အားးး ရှီးးးးး ဟုတ်တယ် စို့စို့ ကိုမင်း ထိပ်လေးတွေ ကိုက်ကိုက် အင်းးး အာကွာ ဟင်းးး ”

ခင်မိုးဝေမှာ ကာမစိတ်များထကြွနေကာ အသံကျယ်ကျယ် ညည်းနေတော့သည်။ ထိုစဉ် ကိုမင်းမှ ခင်မိုးဝေ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဒုတိယ အကြိမ် ဆွဲစုပ်လိုက်ရင်း ဖောင်းကားနေသော စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအား ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေ မှာ “အင့်” ကနဲ့ ရှိုက်လိုက်ရင်း အောက်ပိုင်းသို့ကြည့်မိရာ ကိုမင်းပုဆိုး ဘယ်အချိန်က ချွတ်လိုက်မှန်း မသိရပေ။ မိမိအဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာသောလီးမှာ တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်နေတော့ရာ ခုန်ပေါ်တွင် လှဲချပစ်လိုက်ရသည်။

“  ဖြည်းဖြည်း လိုးနော် ကိုမင်း၊ အထဲက ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး ”

ကိုမင်းမှာ လီးတဝက်လောက်သာ ထုတ်ရင်း ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။

“  အားးး ရှီးးး ကောင်းသလိုလို နာသလိုလိုကြီး ကိုမင်းရယ် အင်းးး အီးးး ”

ကိုမင်းလီးမှ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ပွတ်သပ်ဆွဲနေသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ဂေါ်လီဒဏ်ကို ခံစားနေရသည်။ ဒစ်ဖူးကြီးက ဂျီစပေါ့အား ထိထိမိမိလေး ထောက်မိနေသဖြင့် ကောင်းသလိုလို ဂေါ်လီကြောင့် နာသလိုလို ခံစားနေရသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ အလိုးခံရင်း သိပ်မကြာလိုက်ပေ။ အရသာထူးများကြောင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ရင်ဘတ်လေးကော့ စောက်ရည်များပန်းကာ နှုတ်ခမ်းလေးဟပြီး

“  အိုးးး ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ် ဘယ်လိုများ လိုးလိုက်တာလဲ။ မိုးဖြင့် ခံရတာ မဝသေးပါဘူး ”

“  မမိုး အားရအောင် ကျနော် လိုးပေးမှာပါ စိတ်ချ ”

ပြောရင်း ကိုမင်းတစ်ယောက် လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးအောက်က မိမိလီးဒဏ်ကြောင့် ပြန်မစိသေးသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မက်မက်မောမော ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။ သေချာကြည့်မိတော့မှ ဆီးခုံးမို့မို့လေးပေါ် စောက်မွှေးလေးများ တွန့်လိမ်နေကာ စောက်စိထိပ်လေးက ထောင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အတော်ထန်သည့် မိန်းမဟု အတတ်သိလိုက်ရသည်။

ကိုမင်းမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ အကူအညီတောင်းသဖြင့် လိုးပေးရသော်လည်း မိမိကိုယ်တိုင် နှစ်ချိုက်လာရသည်။ အနားမပေးပဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများအား ယက်ရင်း ဖင်ဝလေးသို့ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးကလိလိုက်ရာ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် အံလေးကြိတ်ကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်လာပြန်သည်။

“  အီးးး အားးး ရှီးးး အ အအ ထွက် ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ ကိုမင်းရယ်။ အိုးးး အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် ”

ခင်မိုးဝေမှာ ကော့ပျံညည်းငြူနေရရှာတော့သည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းမှ

“  မမိုး ခဏနားပြီး လီးစုပ်ပေးဦးနော် ”

“  ဟုတ် ကိုမင်း အခန်းထဲသွားမလား။ ဒီမှာက ကိုနိုင် နိုးလာရင် မကောင်းဘူးထင်တယ် ”

“  ဒီမှာပဲစုပ် မမိုး။ ကိုနိုင်ကိုယ်တိုင်က မမိုးကို လိုးပေးဖို့ တောင်ဆိုခဲ့တာပါ။ မစုပ်ပေးလည်း ရပါတယ်ဗျာ ”

ခင်မိုးဝေမှာ မျက်နှာတစ်ချက်ပျက်ကာ နောက်ထပ် အလိုးမခံရမှာ စိုးရိမ်လာတော့သည်။ ချက်ချင်း ခုံပေါ်မှ ဆင်းကာ စောက်ရည်များဖြင့် တင်းပြောင်နေသော နီညိုရောင် လီးကြီးအား နှာခေါင်းဖြင့် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဂေါ်လီများဖြင့် လီးကြီးအား အရင်းမှကိုင်ကာ သူမမျက်နှာအနှံ့ ပွတ်သပ်နေတော့သည်။ လီးကြီးအား ယုယပြနေရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဟကာ အဖျားမှ ရသလောက် ငုံစုပ်ပေးနေသည်။ သူမ၏ စောက်ရည်နံ့များက သူမအား ကာမစိတ်များ ပြန်လည်တောက်လောင်လာစေသည်။

ခင်းမိုးဝေက လီးကြီးအား ဒစ်ဖျားမှ အရင်းထိ ဘေးတိုက်ယက်ရင်း အငမ်းမရ စုပ်ပေးနေသဖြင့် ကိုမင်းမှာ ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေတော့သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးများကို ပါးခွက်လာအောင် စုပ်ပေးနေသဖြင့် ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတာမို့

“  အားးး တော်ပြီ မမိုး ခဏရပ်ဦး ကျနော် လိုးပါရစေဦး ”

ခင်မိုးဝေမှာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအားထုတ်ပေးကာ ခုံပေါ်တွင် ပြန်တက်ပြီး စောက်ပတ်လေးအား ဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။ ကိုမင်းမှ ခင်မိုးဝေရဲ့ ပေါင်နှလုံးကိုထမ်းကာ စောက်ခေါင်းဝလေးအား ဒစ်ဖူးတေ့ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ပထမတစ်ခါ လိုးထားပေမယ့် ခင်မိုးဝေစောက်ဖုတ်လေးက ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်လေး ရှိနေဆဲ။ ပေါင်လေးများအား ဖိကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား စုပ်ယူလိုက်ရင်း လီးအား အဆုံးထိ ဖိချပစ်လိုက်သည်။

“  ဗျစ် ဘွတ် ဖွပ် ဗျစ်ဗျစ် ”

လီးကြီးမှာ ဆီးခုံးခြင်းကပ်သည်အထိ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ ညည်းသံလေးနဲ့အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ လီးအား ဆွဲပြီးညှစ်ပေးမိသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ကိုမင်းမှ ကပ်ထားရင်း လီးအား မွှေပစ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ဂေါ်လီများနှင့် ပွတ်ဆွဲခံရသဖြင့် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ကော့ပျံနေကာ ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက် တုန်နေတော့သည်။

“  အားးး အမေ့ အို့ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ် လိုးတတ်လိုက်တာ ဟုတ်တယ် ဖိထားပေး နာနာလေး မွှေပေးနော် အူးး ဟူးး ”

ခပ်တင်းတင်းလေး မွှေပေးနေရင်း စောက်ရည်လေးများ လျှံထွက်လာရာ ကိုမင်းက လီးအား ဒစ်ဖျားထိ ဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ခင်မိုးဝေမှာ လီးကြီးဝင်လာတိုင်း စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံး ကျင်တက်လာကာ လိုးချက်များကို မက်မက်မောမော ခံပေးနေသည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းမှ ဖိထားသော ပေါင်နှစ်လုံးအား ဘေးသို့ခွဲကာ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်လိုးလိုက်ပြန်သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးက ခင်မိုးဝေရဲ့ သားအိမ်ဝသို့ ဆောင့်မိကာ ကျင်တက်နေသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စုကွေးလိုက်ရင်း စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။

ကာမစိတ်များ တောက်လောင်လာသော ကိုမင်းက တအားအားအော်ကာ မျက်လုံးလေးစင်းလျက်ရှိသော ခင်မိုးဝေမျက်နှာလေးအားကြည့်ရင်း စားပွဲခုံတစ်ခုလုံး ခါရမ်းနေအောင် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဘီယာပုလင်းများ ဖန်ခွက်များ ကျကွဲကုန်ရာ လိုးသံများ ညည်းသံများ ဖန်ခွက်ကွဲသံများ ဆူညံနေတော့သည်။

“  ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဒုတ် အားးး ရှီးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ”

“  ချလွမ် ချလွမ် ခွပ် ခွလွမ်လွမ် ”

“  အိုးးး ကိုမင်းးရယ် လိုးလိုးးး အမလေးးး အားး ရှီးးး အားးး ဟုတ်တယ် အင့်အင့် ”

“  ကောင်းလိုက်တာ မမိုးရာ စောက်ပတ်လေးက စီးပိုင်နေတာ လိုးလို့ မဝနိုင်ဘူးးး အီးးး ရှီးးး ”

“  ဗျစ် ဒုတ် အ အအ ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ”

မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးရင်း ကိုမင်းတစ်ယောက် မေးကြောများထောင်လာကာ လရည်များ ပျစ်ကနဲ ပျစ်ကနဲ ခင်မိုးဝေစောက်ပတ်လေးထဲသို့ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

ဖန်ခွက်ကွဲသံ ပုလင်းကျကွဲသံများကြောင့် မူးပြီးအိပ်နေရာမှ စိုးနိုင်တစ်ယောက် လန့်နိုးလာခဲ့ရသည်။ မျက်စိဖွင့်ဖွင့်ချင်း မျက်လုံးလေးစင်းကာ ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် မှေးနေသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ ဖောင်းကားနေသော စောင်ပတ်လေးထဲ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကိုမင်း၏ လီးကြီးမှာ မဆန့်မပြဲ စိုက်ဝင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Saturday, September 2, 2023

အတွေ့ (စ/ဆုံး)

အတွေ့  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ညက တညလုံး အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။ အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင် လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရတဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင်ပါ အသက်က ၃၇ ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ် ။အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ ။ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။ 

ကျမယောင်္ကျားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ထဲမှာ ။ကျမထက် ၅နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့ သလိုပဲရှင်။ မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့ မလိုးဖြစ်တာ ၆လလောက်ရှိပြီ ။အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက်ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။

ကျမက အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတာပါ။ကိုထွေးက အရင် ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး မြို့ထဲ ကယ်ရီလိုက်တာ။ ရောဂါဖြစ်တော့ ကားရောင်းပြီး ရေးတဲ့ငွေ ဘဏ်အပ် ဘဏ်တိုးယူနေတာပေါ့။စီးပွားရေးက အဆင်ပြေပါတယ်ရှင်။အဆင်မပြေတာက အိမ်ထောင်ရေးသုခပဲ။

ညပိုင်း အိပ်ယာထဲ ဖုန်းဖွင့် အောကားကြည့် လက်နဲ့ပဲ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။တရေးနိုးတော့လည်း မနေနိုင်တာနဲ့ ကိုထွေး ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးစုပ်ပေးလိုက်တယ် ၁၀မိနစ်လောက် စုပ်တာကို လီးက မာတယ်ဆိုရုံလေးပဲ ပါးစပ်က ထုတ်တာနဲ့ ပြန်ပျော့သွားတာ။ ကျမ စိတ်ဓါတ်ကျလာရတယ်။ ဒီ ၆လ အတွင်း ၃ခါပဲ အလိုးခံလိုက်ရတာ ။

လိုးတော့လည်း ခဏနဲ့ လီးကပျော့ပြီး ကျွတ်ထွက်သွားတော့တာပဲ။ကိုထွေးက တခုတော့ ကောင်းပါတယ်။ မလိုးနိုင်တော့ပေမယ့် စောက်ပတ်တော့ အမြဲယက်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လီးဝင်ဘူးတဲ့ စောက်ပတ်ဆိုတော့ အားမလို အားမရဖြစ်မိတာပေါ့။

ကျမ လီးစုပ်ပေးတုန်း ကိုထွေး နိုးလာပါတယ် ။ကျမကို ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး စောက်ရည်ပန်းထွက်အောင် ယက်ပေးနေတယ်။ မနက်လင်းတော့ စိတ်က မကျသေးဘူး ရေချိုးခန်းထဲ သေးပေါက်ပြီး စောက်ပတ်လေးပွတ်ရင်း ညက အောကားထဲ လိုးပုံတွေ ပြန်တွေးနေတာ။

" ဒေါက် … ဒေါက် … တီတီ လှိုင် …… သား ဆိုင်ဖွင့်ခဲ့ပြီ … ကျောင်းသွားဖို့ ရေချိုးချင်လို့ အမြန်လေး "

ပွတ်ကောင်းနေတုန်း တံခါးလာခေါက်လို့ အရသာ ပျက်သွားမိတယ်။ ကျမတူလေး သန်းဇော် ပါ ။အဖေနဲ့အမေက ကျမ တူလေးကို သူ့အဖေနဲ့ မထားချင်လို့ အိမ်ခေါ်ထားလိုက်တာ။ ညီမလေး နာမည်က နီနီလှိုင်ပါ။သူ့ယောင်္ကျားနာမည်က ဇော်ထူး တဲ့ ကျမထက် ၃နှစ်လောက် ငယ်ကြပါတယ်။ သူတို့လင်မယားက ဇော်ထူး အမွေဆိုင်အိမ်မှာ နေကြတာ။ ညီမလေး ဆုံးပြီးမှ တူလေး သန်းဇော် ကို အိမ်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဇော်ထူး ကတော့ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လာလုပ်ပေးရှာတယ် ။ကျမ အဖေက အိမ် မအိပ်ရဘူး။

သန်းဇော် အဖေ ဇော်ထူးက ဆိုင်ကယ်ပွဲစား လုပ်တယ် ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ အသောက်အစားလဲ ရှိတော့ အိမ် မအိပ်ခိုင်းတာပါ။ အိမ်မအိပ်ဖူး ဆိုပေမယ့် ညဆို ၈ခွဲ ၉နာရီ လောက်မှ အိမ်ကပြန်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ အဖေက အသဲရောဂါ ဆိုးလာတော့ ဆေးရုံတင်လိုက်ရတယ်။ လိုလိုမယ်မယ် ကျမတူ သန်းဇော်ရဲ့ အဖေ ဇော်ထူးကို အိမ်ခဏ ခေါ်ထားမိတာ။ အဲဒီမှာ ကျမ နဲ့ ဇော်ထူး ငြိကြတော့တာပဲ။

ညပိုင်း ဆေးရုံမှာ ကိုထွေးနဲ့ ကျမ အဖေ့ကို စောင့်ပေးရတယ်။ မနက်ကျ ဇော်ထူးက သူုသားကျောင်းပို့ရင်း ကျမကို ဆေးရုံလာခေါ်ရတာပေါ့။ ကျမလည်း မနက်ဆို အဖေ့ သေးအိုးတွေ သွန် ။တရက်စာ အဝတ်ဟောင်းတွေ အိတ်နဲ့ထုတ် ဇော်ထူးလာခေါ်ရင် အိမ်ပြန်လိုက်ရတယ်။

အိမ်ရောက်တာနဲ့ မုန့်စား အဖေ့ အဝတ်တွေ လျှော်ဖွတ်ပေါ့။ ပြီးတာနဲ့ ဆန်ပြုတ်တို့ ကြက်ပေါင်းရည်တို့ အမေက စီစဉ်ပေးထားပါတယ်။ဒါပေမယ့် ကျမ ချက်ချင်း ဆေးရုံ ပြန်မသွားပါဘူး ခဏတဖြုတ် အိပ်ပြီး နေ့လည်မှ ဆေးရုံ ပြန်သွားတာ။ ကျမ လာမှ ကိုထွေးက ဇော်ထူးနဲ့ ပြန်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်နားရတယ်။ ညနေစောင်းမှ ကိုထွေးက ပြန်လာပြီး ကျမနဲ့ ဆေးရုံ တညလုံး စောင်ကြတာပေါ့။

တရက်ကျ မနက်ပိုင်း အိမ်ပြန်လာပြီး ရေချိုးမယ် လုပ်တုန်း အမေခေါ်တာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ရင်လျားပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အဖေ့ဖို့ ကြက်ပေါင်းရည် လုပ်ဖို့ ကြက်သား ဝယ်မရဘူး ပြောပြနေတာ။ ဒါနဲ့ တရက်တလေ တခြားဟာ ကျွေးမယ်ပေါ့။ အမေနဲ့ စကားပြောပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်။ မြင်ကွင်းက ကျမ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာရောပဲရှင်။ ဇော်ထူးပေါ့ ကျမ ခုနက ချွတ်ခဲ့တဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ရှုရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက်လေး ဂွင်းထုနေတာ။ ကျမလည်း အသံမပေးပဲ တံခါးကွယ်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။

ဘေးတိုက်အနေထားမို့ ဇော်ထူးပေါင်ကြားက လီးကို မြင်နေရတာပေါ့ ။ညာလက်က လီးကို ကိုင်ထုပြီး ဘယ်လက်က ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေရှာတာ။ မနေ့က ဆေးရုံမှာ တညလုံး ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီမို့ သေးနံ့ရော စောက်ချီးနံ့ရော ထွက်နေမှာပေါ့။ အတွင်းခံဂွကြားလေး နမ်းတိုင်း အပြင်တံခါးဝက ချောင်းကြည့်တဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ယားနေမိတယ်။ ကြည့်နေတုန်းလီးကိုင်ထားတဲ့ ဇော်ထူး လက်တွေ မြန်လာပြီး လီးထိပ်ကို ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ် တင်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာ။

သူထွက်လာတော့ မီးဖိုခန်းဘက် ခဏ ရှောင်နေပြီးမှ ကျမ ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတာပေါ့။ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း ရေချိုးခန်းတံခါး အရင်ပိတ်လိုက်ရတယ် ကျမလို ပြန်ချောင်းရင် အခက်သားလေ။ ခုန ကျမ တင်ထားတဲ့ ရေချိုးခန်းနံရံရဲ့ ဘားတန်းလေးပေါ် အတွင်းခံလေးက အလိပ်လိုက်လေးပါပဲ။ လှမ်းယူတဲ့ ကျမ လက်တွေတောင် တုန်ခါနေမိတယ်။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးမှာ ဇော်ထူး လရည်တွေ ပျစ်ခဲနေတာ။ ကျမလည်း မနေနိုင်ပါဘူး နမ်းကြည့်မိတော့ ဝေးကွာနေတဲ့ လရည်နံ့ ညှီစိုစို့လေး ရလိုက်တာပဲ။

နေ့လည် ဆေးရုံလိုက်ပို့တော့ ဇော်ထူးမျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်ကြား ဝဲနေတော့တယ်။ ကျမလည်း ပေါင်ကြားအကြည့်ခံရတိုင်း စောက်ပတ်က တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ယားတက်လာတတ်တာပဲ။နောက်ရက် ကျမ ရေချိုးတိုင်း တံခါးပေါက်မှ လူရိပ် အမြဲတမ်း တွေ့နေမိတယ်။ ကျမ ရေချိုးတာ ချောင်းကြည့်ပီး ဇော်ထူးက ဂွင်းထုနေတော့တာပေါ့။ ကျမလည်း မသင့်တော်လို့သာ ထိန်းထားရတာ ဇော်ထူး တကယ်ကြိုးစားရင် လိုက်လျောဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား။ သူကလည်း ကျမကို ရှိန်းနေရှာမှာပဲ။

တရက်ကျ ရေချိုးနေတုန်း လူရိပ်ကို မျက်လုံးဒေါင့်က မြင်လိုက်ရတယ်။ လူရိပ်က ပျောက်မသွားပဲ အခန်းဝမှ ငြိမ်နေတာပေါ့။ ရေအဝ ချိုးပြီး အတော်ကြာမှ ကျမ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ အိပ်ခန်းထဲ သနပ်ခါးလူး ယက်ခတ် သနပ်ခါး ခြောက်တော့ ကုတင်ပေါ် ခဏမှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက် ကျောပေးရင်း ဒူးတဖက်ကွေးအိပ်နေတဲ့ ကျမ ဖင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တခုက ထိကပ် ပွတ်ဆွဲနေလို့ ဆက်ကနဲ့ နိုးလာခဲ့တာ။

" ဟင် … မင်း  မင်း  … ဇော်ထူး … မမလှိုင် အခန်းထဲ ဘာ လုပ် …… အ   အားးးး ရှီးးးး  …… အဟင့် ဟင့်  …… ကျွတ် "

ကျမ အံအောမှင်သက် နေတုန်း ဖင်ဝကနေ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲထိ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ဖိယက်ပစ်တာ။ တားချိန်တောင် မရလိုက်ပါဘူး ။ကျမဘက်ကလည်း ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေတာ ရိပ်မိထားပုံပါပဲ။ ကျမကိုယ်လုံးကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ရင်း  ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး စောက်ပတ်ကို ကျကျနန ယက်တော့တာပေါ့ရှင်။ ကျမ စောက်ပတ်ကလည်း အပြုစု အယုယ ဝေးနေတော့ ကြာကြာ မခံနိုင်ပါဘူး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ အနားယူနေတုန်း အဝတ်စားတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်တာ ကျမလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးတောင် မငြင်းမိပါဘူး လိုက်လျောမိတာပါပဲ။

ကျမနို့တွေက အပျိုတွေလို တင်းမနေပေမယ့် တွဲမကျသေးပါဘူး ။နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးတွေက စူပြီး ကော့နေတာ ကိုထွေးဆို အိမ်ထောင်ကျကာစ တပြွတ်ပြွတ်စို့တတ်တာ။ ခုလည်း နို့သီးခေါင်းတွေက ဇော်ထူး ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ ထူးခြားတာက ကျမ ဘေးကနေ နို့စို့ရင်း အရည်ထွက်ပြီးစ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတာ ချက်ချင်းပဲ ကျမ ကာမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာရတယ်။

" မမလှိုင် …… ကျနော် လိုးတော့မယ်နော် "

ဇော်ထူးက ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်ပေမယ့် ကျမနားထဲ မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ ကျမ စကားမပြောပဲ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ မကြာပါဘူး စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဇော်ထူးလီး ဝင်လာတော့တာပဲ။

" ဗျစ် … အ …   အင့် ……  အို့  …  အားးးး "

ဇော်ထူးလီးကြီ  ကျမ စောက်ပတ်ထဲ တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် ဝင်လာတာနဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကွေးပြီး ဖြဲပေးမိတာ။ ကျမ ယောင်္ကျား ကိုထွေး ကျမ်းမာရေး ကောင်းစဉ်က ခဏတိုင်းလိုးဖူးပေမယ့်  ဒီလို သူစိမ်းယောင်္ကျားကို  တစ်ခါမှအလိုးမခံဖူးတော့  ဒိတ်ကနဲ့ ဒတ်ကနဲ့ ရင်ခုန်လာပြီး လူကလည်း ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာရတယ်။ ရှက်မိပေမယ့် မတတ်နိုင်ဘူးလေ ။ကျမ အနေနဲ့ကလည်း သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်ကို အလိုးခံဖို့ ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖန်တီးတတ်ပါဘူး။ ခုတောင် ဇော်ထူးဘက်က စပေမယ့် ကျမ အတော့ကို အနေရ ခက်နေတာ။

" ဘွတ် …  အ  အ …… ကောင်းလား မမလှိုင် "

" အဟင့်  ဟင့် … အင်းဟင်း "

ဇော်ထူးက ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးလို စကားပြောရင်း လိုးချင်ပေမယ့် ကျမက မျက်စိလေးမှိတ်ပြီး သူဆောင့် လိုးသမျှ ကော့ထားပေးလိုက်ပါတယ်။

" သမီးရေ … နေ့လည် ဆေးရုံသွားရင် … ညည်းအဖေဖို့ ပုဆိုး လျှော်ထားတာတွေ ငါ မီးကြွေ တိုက်ထားပေးတယ် … ဧည့်ခန်းထဲက စားပွဲပေါ်မှာ … အမေ အရပ်ထဲ ခဏသွားမလို့ "

" ဟုတ် … ဟုတ်ဟုတ် …… အမေ "

အလိုးခံနေတုန်း အမေ့အသံကြားလို့ ခေါင်းနပန်းကြီးသွားရတယ်။ အခန်းတံခါးက ဇော်ထူး မပိတ်ပဲ ဝင်လာပုံပါ ဟနေတာ အမေသာ အခန်းထဲ ဝင်လာရင် ကွိကနဲ့ မိကုန်မှာပဲ။ ဇော်ထူးလည်း ရုတ်တရက် လန့်ဖြန့်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြေးရင်း အခန်းထဲက ဘီဒိုတောင်ဘက်ခြမ်းလေးထဲ ဝင်ကပ်နေတယ်။ လူကသာ ဘီဒိုဘေး ရောက်သွားပေမယ့် ပုဆိုးက ကျမ ခြေရင်းမှာဆိုတော့ လီးကြီးက ရှေ့တည့်တည် ထောင်မတ်ပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေရှာတုန်း။ ကျမ ကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ထူးက လက်တဖက်နဲ့ သူ့လီးကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးတွေက အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ကိုပဲ ကြည့်နေတာပေါ့။

အမေများ ဝင်လာမလား ဆိုပြီး ကြောက်နေပုံပါ။ကျမလည်း ခဏငြိမ်ပြီးမှ ထမိန်ရင်လျားရင်း အိပ်ခန်းတံခါး သွားပိတ်မိတာ။ တံခါး ပိတ်ပြီးတော့ အတွေးတခု ဝင်လာပြီး မျက်နှာမထားတတ်အောင် ဖြစ်နေမိတာပေါ့။ ကျမ ဘက်က စိတ်ပါလို့ ဇော်ထူးကို ထပ်လိုးခိုင်းဖို့ တံခါးပိတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတာလေ။ ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲတော့ ကုတင်နား လျှောက်လာပြီး ထမိန်ပြန်ချွတ် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပြီး ဒုတိယ အကြိမ် လိုးတော့တာပဲ။

ဇော်ထူး လရည်တွေ ကျမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာတော့ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေထလာတာ တဖျန်းဖျန်းနဲ့ပါ။ ကောင်းလိုက်တာလဲ မပြောနဲ့ လီးနဲ့ဝေးနေတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို လိုးလိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ကျမဖြင့် ၂ချီဆက်တိုက် ပြီးခဲ့ရတယ်။ ဇော်ထူး ကိုယ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြီးမှ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ကြည့်တော့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ခံစားမိနေတာပေါ့။ ကျမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးက ကျမလင်ရဲ့ လီးမဟုတ်ဘူးလေ။

စောက်ပတ်ထဲမှာ ဇော်ထူးလီးကြီးက တဇပ်ဇပ်နဲ့ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတုန်းပဲ။ ဇော်ထူးမျက်နှာ မကြည့်ရဲတော့တာနဲ့ မျက်စိလေး မှိတ်ပြီး ခေါင်းလွဲထားမိတယ် ။လက်ကတော့ မလွတ်မိသေးဘူး ကျမကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျလာတဲ့ ဇော်ထူးကျောပြင်ကို ဖက်ထားလျက်ပါပဲ။

အမှန်တိုင်း ပြောရရင် လရည်မဝင်တာကြာတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးရဲ့ လတ်တလော ခံစားမှု့ ပျောက်ကွယ်သွားမှာ စိုးလို့ပေါ့ရှင်။ တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ လရည်ညှစ်ထုတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးနဲ့ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပေးတော့ ကျမ လည်တိုင်ကို ဇော်ထူး နူတ်ခမ်းကျရောက်လာပြီး အကွက်ထင်အောင် စုပ်တော့တာပဲ။

ခုချိန် ဇော်ထူး လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားမှာ ကျမ စိုးရိမ်နေမိတယ် ။လီးတချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အရင်းထိစိမ်ထားတဲ့ အရသာလေးက တမျိုးလေးပဲ ခံစားမှု့ကောင်းတယ်။ ကျမ စိတ်ခံစားချက်ကို ဇော်ထူး သိသွားမှာလည်း ရှက်မိသေးတယ်။

" ကောင်းလား … မမလှိုင် "

" အ  … အဟင့်  ဟင့် … ဘာ တွေ မေး နေတာလဲ … ကိုထူး ရာ "

ကောင်းလား မေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်နေတဲ့ သူ့လီးနဲ့ ကြိတ်လှည့် ဖိပေးနေတာ ကျမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ အောက်ကနေ ကော့ပေးထားမိပြန်တယ်။ စကားပြောရင်း

ရှက်စိတ်တွေပျောက်ပြီး ကာမစိတ် ပြန်ကြွလာလို့ တစ်တစ်ခွခွ တွေ ပြောမိပြန်ရော။

" ကျနော် … လိုးပေးတာ ကောင်းလား မေးတာပါ "

" အာ …  ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် … မမလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ … မင်းရဲ့ လီးကြီး အမြဲထည့်ထားပြီး … ဆွဲမထုတ်ချင် အောင်ကို … ကောင်းတာ … ကျေနပ်ပြီလား … ဟွန့် "

" မမလှိုင် စောက်ပတ်က … ဒီလောက် လိုးကောင်းမယ်လို့ ထင်မထားမိဘူး … တကယ်ဗျာ … ကျနော် နေ့တိုင်း မလိုးရတောင် … ယက်ချင်မိတယ် "

ဇော်ထူးက နောက်ရက်တွေ အတွက်ပါ စရံ သပ်နေပြီ ဘာနေနေပါ ။ကျမ စောက်ပတ်လေး လိုးကောင်းတယ် ဆိုလို့ စိတ်ထဲ ဘဝင်ကျနေမိတာပေါ့ရှင်။

" တော်ပါ မင်းတို့ ယောင်္ကျားတွေက … ရှေ့တစ်မျိုး ကွယ်ရာ တမျိုးပါနော် "

" တကယ်ပါ … မမလှိုင် စောက်ပတ်လေးက … အိစက်ပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး … တအား လိုးကောင်းတယ်ဗျာ "

" ဒါတော့ … မင်းလီးက … ကိုထွေး လီးထက် တုတ်နေလို့ပါ "

ကျမ စကားကြောင့် ဇော်ထူး မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာပါတယ်။ ကျမ ယောင်္ကျား လီးထက် သူ့လီးက တုတ်တယ် ပြောလိုက်လို့လေ။ တကယ်လည်း အတိုအရှည် မသိသာပေမယ့် လီးဝင်လာကတည်းက လင်တော်မောင့် လီးထက် ထွားနေတာ သိနေတာပေါ့။ အဲဒီနေ့က စပြီး ဇောထူးက မနက်တိုင်း ဆေးရုံကနေ ကျမ လာခေါ်ပြီး အိမ်ရောက်တာနဲ့ လိုးတော့တာပဲ။

အမေ လစ်တာနဲ့ ကျမ အခန်းထဲ ဒါမှ မဟုတ် မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အစုံပါပဲ။ ဇော်ထူးကလည်း မိန်းမ သေလို့ လွတ်နေတဲ့အချိန် ကျမကလည်း လင်တော်မောင်က မလိုးနိုင်တော့လို့ ငတ်နေတဲ့အချိန် ဆိုတော့ တွေ့တာနဲ့ လိုးဖို့ပဲ စဉ်းစားကြတာပေါ့။ အဖေ ဆေးရုံ ဆင်းမှပဲ ကျမတို့ အဆက်ပြတ်သွားရတာ။ အဖေ အိမ်ရောက်တော့ ဇောထူးလည်း ရှိန်းနေပုံပါ ကျမလည်း ဘေးနား ကိုထွေးရှိတော့ မစရဲတော့ပါဘူး။

၂ရက်လောက်နေတော့ အိမ်စျေးဆိုင်လေး ပြန်ဖွင့် ကျမနဲ့ ကိုထွေး လင်မယား နှစ်ယောက် စျေးအတူရောင်းကြတာပဲ။ ညနေပိုင်း ဇော်ထူး ကလေးကျောင်းကြိုပြီး လာပို့တော့ လက်ဟန်ခြေဟန်တွေ ခဏတိုင်း ပြနေရှာတယ်။ ဇော်ထူးကို သနားမိပေမယ့် အခြေနေက မပေးတော့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကျမ ကိုယ်တိုင်တောင် အရင်လို လက်နဲ့ပဲ အာသာ ဖြေနေရတာ။

တရက်ကျ နေ့ခင်း ၂နာရီလောက် ဆိုင်ရှေ့ ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ ရောက်လာတယ်။ ဆေးလိပ် တဗူးဝယ်တော့ ပိုက်ဆံမယူပါဘူး။ ကိုထွေး ရှိလားမေးလို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားတဲ့ အကြောင်း ပြောတော့ ဇော်ထူး မျက်လုံးလေး အရောင်တောက်လာတယ်။

" ကိုကြီးထွေးက … ဘယ်ချိန် ပြန်လာတတ်လည်း မမလှိုင် "

" နေ့လည် ၁၂ဆို … ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ထွက်တာ … ၂ချက်ခွဲ ၃နာရီလောက်မှ ပြန်လာတတ်တာ … ဘာလို့လည်း ကိုထူး "

ဇော်ထူးက စကားပြန်မပြောပဲ ဆိုင်ထဲဝင်လာပြီး ကောင်တာရဲ့ နောက်ဖက် နံရံဒေါင့်လေးနား ကျမဆွဲခေါ်ပြီး ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျမ တင်ပလင်ခွေပြီး ထိုင်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ ကျမ မျက်နှာအနံ့ နမ်းတော့တာပဲ။ အဲချိန် ရင်တအားခုန်နေမိရတယ် စျေးဝယ်များ ရောက်လာမလား ဆိုင်ရဲ့ နောက်ဖေးပေါက်ကပဲ အမေဝင်လားမလား ကိုထွေးဝင်လာမလား ခံစားမှု့ပေါင်းစုံပါပဲရှင်။

စျေးဝယ်လာရင် အလှကုန် ပစ္စည်း ထည့်ထားတဲ့ မှန်ကောင်တာ ကွယ်နေလို့ ရုတ်တရက် ကျမတို့ကို မမြင်နိုင်ပေမယ့် ဆိုင်နောက်ဖေး တံခါးပေါက်က လူဝင်လာရင်တော့ ဘွားကနဲ့ မြင်နေရမှာ။ ဇော်ထူး အနမ်းတွေ တုံ့ပြန်ရင်း ကျမ စိတ်မလုံလို့ နောက်ဖေး တံခါးပေါက်ဆီပဲ ခိုးကြည့်နေမိတာပေါ့။

တဖြည်းဖြည်း ဒူးထောက်နမ်းနေတဲ့ ဇော်ထူးပုဆိုးထဲက လီးကြီး ထောင်ထွက်လာပြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရှာတာ။ ကျမ နူတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီးတာနဲ့ သူ့ခါးကို ကော့ပေးထားတော့ မျက်နှာရှေ့ ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက တန်းနေတာပဲ။ ကျမလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး လီးထိပ်ကို တချက်နမ်းပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေ မျက်နှာတပြင်လုံး ဘယ်ညာရမ်းပြီး လီးနဲ့ မျက်နှာပွတ်ရင်း တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ တောက်လောင်လာတယ်။

ပုဆိုးအောက်နားစ ဆွဲလှန်တော့ လီးအရည်းပြား ပတ်ပတ်လည် အကြောတွေ ထပြီး ဒစ်ကြီးက ပန်းရောင်ထနေတာပေါ့။ ထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေး စို့နေတာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်တာ ပထမဆုံး ဇော်ထူးရဲ့ လချီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ကျမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြီး လီးထိပ်အပေါက်က အရည်ကြည်လေးက ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိလေးပဲ။ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးက တကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းရေး ဂရုစိုက်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဖြစ်သလို နေတတ်ပုံပါ သူ့မိန်းမ ကျမညီမ မရှိတော့လို့များ လီးကို မဆေးတော့တာလား မသိပါဘူး။

ဇော်ထူးလီး စုပ်တိုင်း ၁မိနစ်လောက်ထိ လီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း အမြဲရတယ် အစပိုင်း ပျို့တက်လာပေမယ့် နောက်ပိုင်း အဲဒီလီးနံ့ကပဲ ကျမ ကာမစိတ်ကို ထကြွစေသလို ခံစားလာရတော့တာ။ ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရပါဘူး။ ၅မိနစ်လောက်ကျ ကျမ ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ခပ်တိုးတိုး အံကြိတ်ညည်းရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်တော့တယ်။ လည်ချောင်းထဲ လီးအရည်ပြား တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကတည်းက ကျမလည်း လည်ပင်းကြွက်သားတွေ လျော့ပြီး လရည်မျိုဖို့ အဆင်သင့် လုပ်ထားလိုက်တာပေါ့။

ဗျစ်ကနဲ့ ညှီစို့စို့ လရည်တွေ ထွက်ကျလာတာနဲ့ တပြိုင်ထဲ လိုလို ကျမ အာခေါင်ပျော့ထဲထိ လီးထိပ်က ဝင်လာပါပြီ။ အဲဒါ ဇော်ထူး အကျင့်ပါ လရည်ထွက်တာနဲ့ ကျမ နူတ်ခမ်းကို လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ရင်း ဇိမ်ယူတတ်တယ်။ လရည်ကုန်မှ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကျမရှေ့ ဒူးထောက်လျက်အနေထားကနေ ဖင်ချထိုင်တာ။ ကျမ နူတ်ခမ်းဒေါင့် ပေကပ်နေတဲ့ လရည်တွေ သူ့လျှာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ ထမိန်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို ပွတ်ချေတော့တာပဲ။

စောက်စိလေး ညှပ်ဆွဲလိုက် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ချောင်းလေးနဲ့ ထိုးခွဲလိုက်နဲ့ ကျမ ဖင်တွေ ကြွတက်မတတ်ပေါ့ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်သွင်း မွှေပြီး လက်ခလယ်ကို ပြန်စုပ်ပြသေးတယ်။ လက်ခလယ်မှာ ကပ်နေတဲ့ ကျမစောက်ရည်တွေ ပြောင်နေအောင် စုပ်ပြတော့ ကျမ စိတ်ထဲ့ သိမ့်ကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ ခံစားမှု့က တမျိုးလေးပဲ ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးနဲ့ တုန်းက မကြုံဖူးတဲ့ ကာမ စည်းစမ်တွေ အကုန်ရနေတော့တာ။ အဲဒီချိန် ဇော်ထူး ပါးစပ်ကို ကျမ ဆွဲစုပ်တော့တာပဲ သူ့ပါးစပ်က ကျမ စောက်ရည်နံ့လေးတွေကို အရသာခံရင်းပေါ့။

အဲချိန် နောက်ဖေး တံခါးနား လူရိပ်တွေ့လိုက်လို့ နှစ်ယောက်သား လူချင်း ခွာလိုက်ရတယ်။ ဇော်ထူးက ဖျက်ကနဲ့ ထရပ်ပြီး ကောင်တာနားထောင်ထားတဲ့ တံမျက်စည်း နဲ့ ဆိုင်ထဲ လှဲကျင်းနေတာ။ ကျမလည်း ကောင်တာ နောက်ကျောဘက် အသားတံခါးလေး ဖွင့်ပြီး ချိုင်းလိမ်ဆီ ပုလင်းတွေ ဟိုရွေ့ ဒီရွေ့ နဲ့ အလုပ်များချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်ရတယ်။

" ဟော … ဇော်ထူး … မိန်းမ သေမှ သိတတ်လှချည်လားကွ … ဟားဟားးး "

" ဒီဘက် ဆိုင်ကယ် တစ်စီး လာကြည့်ရင်း … လမ်းကြုံတာနဲ့ ဝင်လာတာ ကိုကြီးထူးရေ … အမှိုက်တွေ ပွနေတာနဲ့ … လှဲကျင်း ပေးနေတာပါ "

ဇော်ထူးက ခပ်တည်တည် ပြောနေတော့ ကိုထွေးက မျက်နှာကြီး တပြုံးပြုံးနဲ့ ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကားတွေ ပြန်ပြောနေတော့တာ။ ဇော်ထူး ပြန်သွားမှ ကျမလည်း စိတ်ထဲက အလုံးကြီး ဒုန်းကနဲ့ ပြုတ်ကျသွားရတယ်။ ကျမ စောက်ပတ် ဇော်ထူးနိုက်နေတာ ကိုထွေး မြင်သွားပြီး ထင်နေတာ တော်ပါသေးရဲ့။

ခါတိုင်း ၂ချက်ခွဲ ၃နာရီ လောက်မှ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က ပြန်လာတတ်တဲ့ ကိုထွေးပေါ့ ဒီနေ့မှ စကားပြောဖေါ် သူငယ်ချင်းတွေ မလာလို့တဲ့ ။၂နာရီ ၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်လေးနဲ့ အိမ်ပြန်လာတာ။ ကျမဖြင့် ခုထိ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ခံစားနေတုန်းပဲ။

ကိုထွေး ထင်တာက ကျမတို့ လင်မယားက ဇော်ထူး ကလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးလို့ ကျမတို့ဆိုင်ကို ဇော်ထူးက လမ်းကြုံ ကူလုပ်ပေးတာ ထင်နေရှာတာ။ ဇော်ထူးက သူမရှိချိန် ကျမ လာလိုးတာများ သိရင် ဘယ်လို နေရှာမလည်း မသိဘူး။ ကျမနဲ့ ဇော်ထူး အခွင့်ရေး ရသလောက်ကို ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့တာပေါ့။ အရင်လို လိုးခွင့် မရပေမယ့် ကိုထွေး နေခင်းဘက် အပြင်ထွက်ချိန် မှန်းပြီး ဇော်ထူး ရောက်ရောက် လာတတ်တယ်။လူသိပ်မရှင်းလို့ စျေးဝယ်ကျရင် ကောင်တာနောက်ဖက် ထိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်တာပဲ ဇော်ထူးကလည်း လက်နဲ့ ကျမစောက်ပတ် အရည်ထွက်အောင် မွှေပေးပါတယ်။

တရက်ကျ ကိုထွေး ထမင်းစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားတာနဲ့ ကျမလည်း အမေ့ကို ဆိုင်စောင့် ခိုင်းပြီး ရေချိုးဖို့ အိမ်မကြီးထဲ ဝင်လာခဲ့တာ။ ကျမတို့စျေးဆိုင်က ခြံဝန်းကြီးရဲ့ အရှေ့မြောက်ဒေါင့်လေးကို ပေ၂၀ ပေ၃၀ တိုက်ခန်းပုံစံလေးဆောက်ပြီး အုတ်ခင်းလေးနဲ့ပါ။ နေတဲ့အိမ်က ခြံဝန်းအလယ်မှာ နံကပ် ၂ထပ်လေး ဆောက်နေကြတာ။ မြေက အဖေ့ဘက်က အမွေရထားတာ အကျယ်ကြီးပဲ ။အရပ်ထဲ ကျမတို့ ခြံဝန်းက အကျယ်ဆုံးပေါ့။ မျက်နှာပွင့် ပေ၆၀ တောင်မြောက်က ပေ၁၀၀ကျော်တယ် မြောင်ဘက်မျက်နှာလှည့်ပါ။

ကျမတို့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ရေချိုးမလို့ အဝတ်ချွတ်တုန်း ရုတ်တရက် ဇော်ထူး ရောက်လာတော့တာပဲ။ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ကျမနို့နှစ်လုံး စုံကိုင်လိုးတာ။ တအား လိုးချင်နေတော့ ခဏပဲ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပူကနဲ့ ခံစားမိလိုက်ပါတယ်။ ဇော်ထူး ပြီးတာနဲ့  ကျွန်မလည်းရေချိုးမယ် ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ၀င်တော့ နောက်က ကပ်ပါလာတာ။

" သွားတော့လေ … ကိုထူး … မမလှိုင် ရေချိုးမလို့ "

" မသွားပါဘူး … မမလှိုင် စောက်ပတ်ကို ရေဆေးပေးချင်လို့ "

" အာ … အိမ်ရှေ့ ဆိုင်ထဲမှာ အမေရှိတယ် … ကိုထူးရ …… သိပ် အတင့်မရဲနဲ့ "

ကျမ စကားမဆုံးသေးဘူး ထမိန်ဆွဲချွတ်ပြီး ခုန သူလိုးထားတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ သေချာပွတ်သပ် ဆေးပေးနေတာ။ ကျမ ယောင်္ကျားတောင် မလုပ်ပေးဖူးလို့ စိတ်ထဲ ကြည်နုးရင်း ဇော်ထူး ဆေးပေးတာကို ငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။ မျက်လုံးကတော့ ရေချိုးခန်း တံခါးပေါက်ကို ကြည့်ထားလိုက်တာ။ မတော်တဆ အမေ ခြေသံကြားရင်  ထမိန်ပြန်ဝတ်ဖို့ ထမိန်ကိုလည်း ညာလက်နဲ့ အဆင်သင့် ကိုင်ထားရသေးတယ်။

လူမသိအောင် ခိုးစားတဲ့ အရသာက ဝတယ်လို့ မရှိပါဘူးရှင်။ ခုလည်း ကျမစောက်ပတ်လေး ဖိပွတ်တာနဲ့ ယားတက်လာသလို မျက်နှာချင်းဆိုင် ငုတ်တုတ်ထိုင်ရင်း ကျမစောက်ပတ်ပွတ်ဆေးနေတဲ့ ဇော်ထူး ပုဆိုးအောက်က လီးပြန်တောင်လာပါပြီ။

" မမလှိုင် … ထရပ်လိုက်ဗျာ "

မတ်တပ်ရပ်တာနဲ့ အဝတ်တင်ဖို့ တပ်ထားတဲ့ ရေချိုးခန်း နံရံက စတီးဘားတန်းလေးပေါ် လက်တင်ခိုင်းနေတာပေါ့။ ဘာလုပ်မလည်း ကျမ ရိပ်မိနေတယ်လေ ညာလက်က ထမိန်ကို ဘာတန်းလေး ညှပ်ရင်း ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ခွဲရပ်ရင်း ဖင်နောက်ပစ်ပေးလိုက်တယ်။ ဇော်ထူးလီးကြီးက ကျမနောက်ကျော ဘက်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လာပြီး စောက်ပတ်အုံလေးကို ချိတ်ဆွဲပွတ်ပေးနေတာပေါ့။ သူ့လီးကြီးက အနောက်ကနေ ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ အချက် ၂၀လောက် ပွတ်ဆွဲပြီးမှ ကျမ ခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ဆွဲလိုးတော့တာ။

လိုးရင် ဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲ မသိဘူး ဇော်ထူးလက်က ရေပန်းကြိုးခလုတ်လေး ဆွဲချပစ်တာ အပေါ်က ရေစက်လေးတွေ ဝေါကနဲ့ ပန်းထွက်လာတာပေါ့။ ရေချိုးခန်းနံရံ ပေါ်က စတီးဘာတန်းလေး ကိုင်ထားတဲ့ ကျမလက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး ရေပန်းအလယ် ဆွဲယူရင်း  လက်နှစ်ဖက် နောက်ကချုပ်ပြီး တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ 

ရေပန်းအောက် အလိုးခံရတာ ဒါပထမဆုံးပဲ စိတ်ထဲ တစိမျိုးလေးခံစားမိတယ် တကိုယ်လုံး ရေစိုနေပေမယ့် ကျမဖင်သားနဲ့ ဇော်ထူး ဆီးစပ် အသားစိုင်ချင်း ထိကပ်တိုင်း ထိတဲ့နေရာလေးက နွေးကနဲ့ပါပဲ။လိုးရင်းတန်းလန်း ဇော်ထူးက လီးဆွဲထုတ်တော့ ရင်ထဲဟာသွားတယ် စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဒစ်ကြီးက ကြိတ်ဆွဲနေလို့ ခံစားမှု့က တအားကောင်းနေချိန်လေ။

" အာ … ကျွတ် … ခံလို ကောင်းနေတာ ဘာလို့ … လီးကို ထုတ်လိုက်တာလဲ …… ကိုထူး ရယ် "

ကျမ မကျေနပ်တဲ့ အသံလေးနဲ့ လှည့်ပြောတော့ ဇော်ထူးက ရေချိုးခန်းထောင့်က အဖေ မဆုံးခင် ရေချိုးရင် ထိုင်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ ခုံပုလေး ကျမနားယူချလာတာ။ ရေပန်းအောက် ခုံပုလေး ချပြီး ထိုင်ရင်း ကျမကို သူ့ပေါင်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်ခိုင်းတယ်။ 

ထိုင်ချလိုက်တာနဲ့ ကျမခါးကို ဘယ်လက်နဲ့ ထိန်းရင်း ညာလက်က စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့ လီးထိပ်တေ့ပြီး သွင်းလိုက်တာပဲ။ ကော့ထိုးသလိုဖြစ်လို့ ဖင်ပြန်ကြွတုန်းခါးဆွဲပီး ဆောင့်ချလိုက်တာ ဗျစ်ကနဲ့ပဲ။ စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံး ဖျင်းကနဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာထိနေတာ။ ကျမ ခါးကို စုံကိုင်ရင်း သူ့ပေါင်နှစ်ဖက် မြှောက်လိုက် ချလိုက်နဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီး ဆီးခုံးထိအောင် ကြိတ်လိုးတော့တာပဲ။

" ရှီးးးး းးးး … ကောင်းတယ်မလား … မမလှိုင် "

ကျမလည်း အလိုက်သင့် ဇော်ထူးပေါင်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်ပြီး ဖင်ကို နောက်ပစ်လိုက် ရှေ့ပြန်ကပ်လိုက် လုပ်ရင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။တကယ်လည်း ကျမ အတွက်က လိုးနည်းအသစ်မို့ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း လီးအရသာ ခံနေမိတာ။

" အ   …… ဟူးးးးး   ……  ဖင်ကိုဝိုက်ပြီး … ဖိလိုးလိုက် မမလှိုင် …… အင်းးး ဟုတ်တယ် … အင်းဟင်း "

ပြောလည်းပြော ကျမ ဖင်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆွဲလိုးနေတော့ ကျမ ဖင်ကို ဝိုက်လှည့်ပေးမိတာ တကယ်ကိုရှင် လီးထိပ်က စောက်ခေါင်းထဲ အတွင်းအသားနုလေးတွေ ချိတ်ဆွဲပစ်တယ်။ လီးအရသာ အသစ်တမျိုးလေး ခံစားလာရတာပေါ့။ နောက်ကျ သူပြောစရာ မလိုအောင်ကို ခါးအားနဲ့ ဖင်ကို ဝိုက်လှည့်လိုက်တယ်။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိလိုးလိုက်နဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပြီး မွှေသလိုဖြစ်တော့ တအားကို ကောင်းနေမိတာ။ 

ကျမ ခေါင်းမော့ပြီး လီး အရသာခံနေချိန် နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲစုပ်ပစ်တာ မကြာပါဘူး သူ့ ကျောပြင်ကို ဆွဲဖက်ရင်း စောက်ရည် ထွက်ကုန်တော့တာပဲ။ ဇော်ထူးလည်း ကျမ ပြီးတော့ ၁၀ချက်လောက် ကော့လိုးပြီး လရည်တွေ ကျမ အဖုတ်ထဲ ပန့်းထုတ်ပစ်တော့တာပဲ။

ဒီလိုနေလာရင်း ၈လ လောက်ကြာတော့ အဖေ အသဲရောဂါနဲ့ပဲ ဆုံးပါးသွားတာ။ အဖေဆုံးတာနဲ့ အမေကလည်း ဇော်ထူးကို အိ်မ်ခေါ်ထားလိုက်တယ် အဓိက က ကျမတို့လင်မယား စျေးရောင်း တဖက်နဲ့ မအားတဲ့ကြားက သူ့မြေးကို လုပ်ကိုင်ပေးနေရတာ မကြည့်ရက်လို့တဲ့ ဖအေ အရင်းဖြစ်တဲ့ ဇော်ထူးကိုပဲ အိမ်ခေါ်နေခိုင်းတာပါ။

.............................................................................................

ဇော်ထူးကို အရက်မသောက်ဖို့ ညပိုင်း အိမ်စောစော ပြန်ဖို့ အမေကိုယ်တိုင် သေချာမှာထားရတာ။ ဇော်ထူးကလည်း အရက် သိပ်မသောက်တော့ပါဘူး ဆိုင်ကယ် အရောင်းဝယ် ဖြစ်တဲ့နေ့မျိုးလောက် နဲနဲပါးပါး လောက်ပဲ သောက်တတ်တယ်။

ကျမကလည်း အရက်နံ့ရရင် အကပ်မခံဘူး တဖြည်းဖြည်း အရက် လုံးဝမသောက်တော့ပဲ ဘီယာလောက်ပဲ သောက်တော့တာ။ တဖြည်းဖြည်း ဇော်ထူးအပေါ် ကျမလည်း သံယောစဉ် အမျှင်တန်းမိလာတယ်။ ဟင်းချက်ရင်တောင် ဇော်ထူး ကြိုက်တတ်တဲ့ ဟာလေးတွေ ထည့်ချက်ပေးတတ်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် လင်တော်မောင် ကိုထွေး အပေါ်လည်း မေတ္တာ မပျက်ပါဘူး။ ကိုထွေးလည်း ကျမ်းမာရေးက အတော်ကို ညံ့လာတာ အဓိက က ဆေးလိပ် တအားသောက်တာ ဖြတ်ခိုင်းဖို့ နေနေသာသာ လျော့သောက်ပါ ဆိုတာကို မရတာ။

ကိုထွေး စိတ်လာတဲ့အခါ ၁လ ၃ကြိမ်လောက် ကျမနဲ့ လိုးဖြစ်ကျပေမယ့် လီးက သိသိသာသာကို တောင်မလာတော့တာ။ လရည်ထွက်တဲ့ အထိ ကျမ စုပ်ပေးလိုက်တာပါပဲ။ ကျမ်းမာရေး ညံ့လာတဲ့ ကိုထွေးက ဘာမှ မဖြစ်ပဲ အမေက ကောက်ကာငင်ကာ ဆုံးသွားတယ်ရှင်။ ဆရာဝန်က သွေးတိုးပြီး ဦးနှောက်ကျော ပျက်တယ် ပြောတာ။ အမေ့ နာရေးကြ နယ်က အမျိုးတွေ ရောက်လာကြတယ်။ ဒါနဲ့ ကျမတို့ လင်မယားရယ် ဇော်ထူးတို့ သားအဖရယ် အပေါ်ထပ် ရွေ့အိပ်ကြတာ အောက်ထပ်မှာ အမေ့အမျိုးတွေ အတွက် နေရာ ထိုင်ခင်း စီစဉ်ပေးထားလိုက်တာပေါ့။

ညပိုင်း စားသောက်ပြီး ကျမ နဲ့ အမေ့အမျိုးတွေ ရောက်ရာပေါက်ရာ စကားပြောတုန်း ကိုထွေးက နားချင်တယ် ဆိုပြီး အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့ သိပ်မကြာဘူး ကျမလည်း တနေကုန် ဧည့်ခံရ နာရေး ကိစ္စတွေနဲ့မို့ နားချင်တာနဲ့ အမျိုးတွေ နူတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့တယ်။ လှေကားထိပ်ရောက်တော့ ဇော်ထူးက အောက်ဆင်းမလို့ ထင်တယ် ကျမ တက်လာတာ လှမ်းကြည့်နေတာ။

" မမလှိုင် … အိပ်တော့ မလို့လား "

" အေးဟာ … ညှောင်းကိုက်နေတာ နားတော့မလို့ "

ပြောပြီး ကျမ တို့အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်လာတော့ ဇော်ထူး နောက်ကနေ ကပ်ပါလာတယ် သူတို့ သားအဖ အိပ်ခန်းက  ကျမတို့နဲ့ ကပ်လျက်မို့ သူ့အိပ်ခန်း သွားမယ်ပဲ ထင်တာ။ ကျမတို့အိပ်ခန်း တံခါးနား ရောက်တော့ နောက်ကျော ဘက်ကနေ ကျမဖင်ကြားထဲ လီးနဲ့ထောက်ပြီး ဘယ်လက်က နို့အုံကို သိုင်းညှစ်ပြီး ညာလက်က ထမိန်အပြင်ကနေ ပေါင်ကြား နိုက်တော့တာပဲ။

" ဟာ … အမေ့ နာရေးကြီးနဲ့ … ကိုထူးကလည်း … နောက်ရက်မှ နော် "

ကျမ ငြင်းပေမယ့် ဇော်ထူး လက်နှစ်ဖက်က တရစပ် လှုပ်ရှားနေတော့ စိတ်တွေ ကြွလာပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်က အလိုလျောက် ကားပေးမိတယ်။ တကယ်ပါ ရာဂနတ် ဖမ်းစားပြီဆို အသိစိတ်ပါ ကွယ်သွားတတ်တာမျိုး။ ခုလည်း ကျမ ယောင်္ကျားက အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေတာ ကျမက အိပ်ခန်းဝမှာပဲ သူစိမ်းယောင်္ကျားနဲ့ သာယာနေမိတာပဲလေ။

စကားပြောရင်း ဇော်ထူးလီးကို လက်နောက်ပြန် စမ်းပြီး ကိုင်လိုက်မိတာ ရှီးကနဲ့ စုပ်သပ်ပြီး နို့အုံကို တအားညှစ်တော့တာပဲ။ ကျမ ကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်ပြီး တံခါးပေါက်ဘေးနား နံရံ မှီပြီး ထိုင်ခိုင်းနေပြီ ကျမ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ စိတ်က အလိုလို သိနေပါတယ်။ ပုဆိုး အောက်နားစ ဆွဲမတာနဲ့ လီးထိပ်ကို ဖမ်းငုံပေးလိုက်တာ အိ့ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း ကျမခေါင်းကို လှမ်းကိုင်တော့တာပဲ။

လီးထိပ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်ရင်း ဒစ်ကို သွားလေးနဲ့ဖိကိုက်ပြီး လျှာနဲ့ ဝိုက်စုပ်လိုက်တာ ချက်ချင်း ကျမပါးစပ် ဆွဲလိုးတော့တာပေါ့။ကျမ အဆင်သင့် မဖြစ်သေးလို့ ဇော်ထူး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့တွန်းရင်း ခေါင်းနောက်ဆုတ်လိုက်တယ်။

" ပလွတ် … ဇွိ … အဟွတ် ဟွတ် "

နောက်က နံရံခံနေလို့ လီးက အရှိန်နဲ့ တိုးဝင်လာတော့ ရှောင်မရပဲ အာခေါင်ကို ဒစ်နဲ့ ထိုးမိတော့ တဟွတ် ဟွတ် သီးနေမိတာ။ လက်ဟန် ခြေဟန်နဲ့ အိပ်ခန်းဘက် ကျမယောင်္ကျား ကြားသွားနိုင်ကြောင်း ပြပေမယ့် ဇော်ထူးက ကျမပါးစပ်ထဲက လီးကို မထုတ်ပေးပဲ  ဆွဲလိုးနေတယ်။ ကျမလည်း မျက်ရည်တွေ ကျလာရင်း လည်ပင်းကြွက်သားတွေ လျော့ပြီး အသက်အောင့်ထားလိုက်ရတာပေါ့။

" အု  … ပလွပ် … ဖူး   ဖလူး … ဇွိ … အု  အု "

မနားတမ်းကို ကျမ ပါးစပ်လိုးပြီး လရည်ထွက်ကာနီးမှ ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး ဘေးပန်းထုတ်ပစ်တာ။

" ဆောရီးနော် … မမလှိုင် … ကျနော် တအား တင်းနေလို့ပါ "

" အင်းပါ … နောက်ရက်မှ လုပ်တော့ … ခု အာသာ ပြေတယ်မလား "

" ပြေပါပြီ … မမလှိုင် ရဲ့ … အိပ်ချင် လည်း အိပ်တော့ "

ဇော်ထူး သူအိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားမှ ကျမလည်း ကျမတို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ ကိုထွေး ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက်ပေမယ့် ကျောပေးပြီး အိပ်ပစ်လိုက်တာ တော်ကြာ ကျမ ပါးစပ်က လရည်နံ့တွေ ရနေမဆိုးလို့ပေါ့ အပေါ်ထပ်မှာ ရေချိုးခန်း ရှိပေမယ့် မသုံးတာ ကြာပါပြီ အောက်ထပ်ဆင်းပြီး ပါးစပ် ဆေးရအောင်လည်း လူက မလှုပ်ချင်လောက်အောင် ပင်ပန်းနေပြီ။ နာရေး ရက်လည်ပြီးတော့ အမေ့အမျိုးတွေလည်း အကုန် တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ပြန်ကုန်ကြတယ်။

နောက်ရက်တွေ အိမ်မှာ လူအတော်ရှင်းသွားတာပေါ့။ တူလေးက ကျောင်းသွား ကိုထွေးကလည်း နေ့လည် ထမင်းစားပြီး အပြင်ထွက်ဆိုတော့ ဇော်ထူးနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အချိန်တွေ ပိုများလာတာ။ တခါတလေ စျေးဆိုင်နောက်ခန်းလေးထဲ မှာပဲ လိုးဖြစ်ကြတယ်။

" မမလှိုင် … ခါးနဲနဲ ကော့ပေးထားနော် "

ခုလည်း နေ့ခင်းဘက် ဇော်ထူး အိမ်ပြန်လာတော့ ဆိုင်ခန်းနောက်ထဲ ကျမ စောက်ပတ်ကို နိုက်တော့တာပဲ ကျမလည်း နံရံမှီထိုင်ပြီး ညာဘက်ခြေထောက်ကွေးရင်း ဘယ်ဘက်ဒူးထောင်ထားပေးလိုက်တယ်။ ဇောထူးက ကျမထမိန်အောက်စကနေ လက်သွင်းပြီး နိုက်တာပါ။ စောက်ရည်ရွှဲလာတော့ လေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းလို့ ကုန်းပေးတော့ ခါးကော့ခိုင်းနေတာပေါ့။

ထမိန်ကို ခါးပေါ်ချိတ်တင်ပြီး ကော့ပေးထားတော့ ကျမဖင်ကြားက စောက်ဖုတ်က ဇော်ထူးရှေ့ ပြူးထွက်နေမှာ တွေးမိတာနဲ့ ရှက်စိတ်ဝင်လာပြီး စိတ်တွေလဲ ကြွလာရတယ်။ခါတိုင်းလို ခါးဆွဲလိုးပြီး ထင်နေတုန်း ဖင်ဝလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်ပြီး အသားစိုင်လေးတခု လာထိလို့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တာ။ ဇော်ထူးက ကျမဖင်နောက် ဒူးထောက် ခါးညွတ်ရင်း ဖင်ဝကို လျှာနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။

" ဟဲ့ … အဲဒါ … ဖင်  ဖင်  … ဖင်ပေါက်ကြီး … မယက်နဲ့လေ "

" ဖင်လိုး မလို့ … မမလှိုင်ရဲ့ … ငြိမ်ငြိမ်လေး ခံစမ်းပါ … မကြောက်နဲ့ "

ပြောမယ့်သာ ပြောရတာ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိုးမွှေတော့ တကိုယ်လုံးက အကြောတွေ အီစိမ့်လာပြီး ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်တယ်။ ဇော်ထူးက ဖင်ဝလေး လျှာနဲ့ ဝိုင်းပေးလိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိပ်လေး ထိုးမွှေလိုက်နဲ့ အားရမှ ကျမကို ဖင်ဖြဲခိုင်းနေတာ။ ကျမလည်း ကျမဖင် အလိုးခံဖို့ ကိုယ်တိုင် ဖြဲပေးရတဲ့ အဖြစ် လင်တော်မောင် ကိုထွေးမြင်ရင် ရိုက်သတ်မလားတောင် မသိဘူး။

ပေါင်နှစ်ချောင်း ထပ်ကားပြီး ခါးခွက်ပစ်လိုက်ရင်း   ကြမ်းပြင်ပေါ် ရင်ဘတ်အပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ရင်း ဖင်နှစ်ခြမ်း ဖြဲပေးလိုက်တာပေါ့။ ဖင်ကြားထဲ အရည်တခုခု စီးလာလို့ မေးတော့ ဇော်ထူးက ဖင်မနာအောင် ဂျယ်တမျိုး သုတ်ပေးတာ ပြောတယ်။ သူ့လီးကိုလည်း သုတ်ရင် ဂွင်းထုနေတာ တဘက်ဘက်နဲ့ပဲ။

"  ဖင်ထဲ လီးစဝင်ရင် … နဲနဲ နာလိမ့်မယ် … မမလှိုင် ခဏ အောင့်ခံလိုက်နော် "

" ဟိုလေ … မမလှိုင် ဖင်မခံဖူးဘူးနော် … ကိုထူး "

" အင်းပါ … မမလှိုင်ရဲ့ … တအားနာရင် ထုတ်ပေးမှာပါ "

စကားပြောရင်း ကျမဖင်၀ထဲ လီးတေ့သွင်းလိုက်တာ။ဆတ်ကနဲတုန်ပြီး အသက်ကို အောင့်ထားလိုက်တယ်။ ဖင်ကိုတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထပ်ဖြဲပေးလိုက်တာပေါ့။

" ဗျစ် … အ  အမလေး … ဗြိ … အ   …… ကျွတ်ကျွတ် … မ  ရ ဘူး  … ကိုထူး  … အီးးးး  နာ တာ ဟာ "

" အင်း … လက်နဲ့ ဖြဲထား မမလှိုင် … တဝက်ကျော်ကျော် ဝင်သွားပါပြီ … ရှီးးးး းးးး "

ကျမ အသက်ရှုသံမြန်လာပြီး ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲ့ ဒိန်းကနဲ့ပဲ ဖင်ထဲ သပ်လျိူထားသလိုကြီး ခံစားနေရတာပါ။ ဇော်ထူးက ဖင်ကို ညှစ်ချေရင်း လီးအရင်းထိုးထည့်တော့တာ။

" အ  … ကျွတ်ကျွတ် … ထုတ် ထုတ် … ဇော်ထူး … မရဘူး  … သေပြီ သေပြီ … အမလေး "

ကျမ ငိုသံပါနဲ့ ပြောလို့ လီးကို ထုတ်ပြီး နောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ယက်ပေးနေတယ်။ ဖင်ပြန်လိုးလိုက် ကျမ နာရင် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ၄ခါ လောက်မှ ကျမ ဖင်ခံနိုင်လာတာပါ။ ဇော်ထူး လီးကြီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ကို ကော့ပေးထားလိုက်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဖင်ခံရင်း စောက်ဖုတ်အယက်ခံရတဲ့ အရသာကို ပိုနှစ်ချိုက်မိလာတယ်ရှင်။

" ရရဲ့လား … မမလှိုင် "

" အင်း … ရတယ် ခံနိုင်ပါပြီ … ဒါမဲ့ … ဟို ဟို … မမလှိုင် စောက်ဖုတ် ယက်ပေးဦးကွာ "

ကျမ စကားဆုံးတော့ ဇော်ထူးက ဖင်ထဲက လီးပြန်ထုတ်ပြီး စောက်ပတ် ယက်ပေးရှာတယ်။ ဖင်ပြန်လိုးတော့ ကျမလည်း ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ထောင်ပေးလိုက်တာ ဆွဲဆွဲ လိုးတော့တာပဲ။ သိပ်ကြာကြာ မခံလိုက်ရပါဘူး ကျမ ဖင်ထဲ ယားကျိကျိနဲ့ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်တယ်။ ဇော်ထူး ပြီးသွားပေမယ့် ကျမက မပြီးလိုက်ဘူး။ ကျမ လေးဘက်ကုန်းနေရကာနေ ဖက်ချထိုင်ပြီး နံရံမှီနေတုန်း ဇော်ထူးက သူ့လီးကို ပုဆိုးနဲ့သုပ်ပြီး သန့်ရှင်းနေတာ။

" မမလှိုင် … ထမိန် လှန်ပြီး ပေါင်ဖြဲထား ကျနော် … ပြီးအောင် ယက်ပေးမလို့ "

ကျမလည်း တန်းလန်းကြီးမို့ ဟန်မဆောင်တော့ပါဘူး ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ပဲ ဒူးထောက် ခါးညွတ်လာတဲ့ ဇော်ထူး ခေါင်းကိုဆွဲပြီး စောက်ပတ်နဲ့ မျက်နှာ အပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မပြီးလိုက်ပါဘူး ကျမ ယောင်္ကျား ကိုထွေး ပြန်လာလို့ လူချင်းခွာလိုက်ရတာ။ နောက်ရက်က စပြီး ကိုထွေးက အပြင်မထွက်ပြန်ဘူး ကျမနားပဲ အမြဲကပ်နေတယ်။

ကျမနဲ့ ဇော်ထူးလည်း အရင်လို လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခွင့်မရခဲ့ပါဘူး ညပိုင်း ကိုထွေး အိပ်ပျော်သွားမှ ဇော်ထူး တို့ သားအဖ အိပ်ခန်းဖက် အိမ်သာသွားသလိုနဲ့ အချက်ပြီး လိုးခဲ့ရတာ။ တခါတခါတော့ ဇော်ထူးသား ကျမတူလေး သေးထပေါက်တာနဲ့ ကြုံရင် ရေချိုးခန်းထဲ နှစ်ယောက်သား ငြိမ်နေရတယ်။ 

အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက ကပ်လျက်မို့ပါ တူလေး သေးပေါက်ပြီးတော့လည်း ဖအေကို လိုက်ရှာ မဆိုးလို့ ဇော်ထူးက အိပ်ခန်းထဲ ခဏပြန်ပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပေါ့။ ပြီးမှ ပြန်လိုးခဲ့ကြတာ မလိုးခင် ဇော်ထူးကလည်း တချီပြီးအောင် ကျမ အဖုတ်ကို ယက်ပေးသလို ကျမကလည်း တချီပြီးအောင် ပြန်စုပ်ပေးရတာပဲ။

နောက် ၈လ လောက်ကျ ကိုထွေးလည်း လူ့လောက ကနေ ထွက်ခွာသွားပါတယ်။ ကျမ လက်ပေါ်မှာပဲ အသက်ထွက်သွားတာ မသေခင် သူပြောတဲ့ စကားကြောင့် ကျမ အံအောထိတ်လန့် ခဲ့ရတာပေါ့။ အမေဆုံးတဲ့ ညက ကျမတို့အိပ်ခန်းပေါက် တံခါးဘေး ဇော်ထူးက ကျမ ပါးစပ်ကို လိုးတော့ သူသိတယ်တဲ့။ တရေးနိုး ရေထသောက်ရင်း မြင်တာပြောတယ်။ ဒုတိယ တခါကျ ဆိုင်ခန်း နောက်ဖေးထဲမှာ ကျမ ဇော်ထူးကို လေးဘက်ကုန်းပေးတာလည်း သူသိတယ်တဲ့။

သူမရှိတော့ရင် ရပ်ကွက်ကလည်း အပြောမခံရအောင် ဇော်ထူးနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ တတွတ်တွတ် ပြောရင်း ဆုံးသွားတာပါ။ ဒါပေမယ့် ခုထိ ဇော်ထူးနဲ့ ကျမ လက်မထပ်ဖြစ်ပါဘူး။ တအိမ်ထဲ အတူနေပြီး ညားနေကြတာ ကြာပါပြီ။ အသက်အရွယ် ရလာပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်ကြွလို့ ဇော်ထူးလီးကို စုပ်ပေးတိုင်း ကိုထွေး မသေခင် ပြောတဲ့ စကားတွေ နားထဲ ကြားယောင်မိတုန်းပါပဲရှင်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။