ကာမေသုမိစ္ဆာစာရ (စ/ဆုံး)

ကာမေသုမိစ္ဆာစာရ (စ/ဆုံး)

Written by Amiodarone

အခန်း ( ၁ )

ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး ဒဂုံမြို့သစ်အရှေ့ပိုင်းမှာရှိတဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံ (ရွာသာကြီး) တံခါးဝသို့ Honda Fit အနီရောင် ကားလေး တစ်စီး ဆိုက်ရောက်လို့လာပါသည်။ ကားလေးပေါ်မှ ဖြူဝင်းသော ခြေထောက်လေးတစ်ဖက် မြေပြင်ပေါ်ဆင်းလာပြီး ဝတ်ဆင်ထားသော Foot chain လေး၏ ရွှေခြူလုံးလေးက အသံလေးများ ထွက်ပေါ်လာပါသည်။ ဖြူဝင်းသောအသားအရည်နဲ့ ဆံပင်ကို ဆံတုံးထုံးပြီး ဇာပါသော အနက်ရောင် bold ကလစ်လေး အုပ်ထားပါသည်။ 

ဒီဇိုင်နာနှင့်အပ်ပြီးမြန်မာဝတ်စုံကို ချပ်ရပ်စွာချုပ်ထားသော လိမ္မော်ရောင်ဝမ်းဆက် ဝတ်ထားတဲ့သူမဟာ လျှောက်လှမ်းသောခြေလှမ်းတိုင်းမှာ ပေါင်သားများကထင်းနေပြီး တွဲလျက် တင်သားများကလည်း အနောက်ပိုင်းအလှကို တင်းရင်းစွာ ဖော်ကျူးရုံမက အရောင်မှန်းမရတဲ့ အတွင်းခံရာလေးကလည်း တင်းပြီးထင်း နေပါသည်။ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းမှာ အသက်ပါနေသော သူမရဲ့ ရင်ဘက်နားက ရွှေရင်အစုံဟာ အပေါ်ကိုပင့်တက်နေပါသည်။   ဆေးရုံဝန်း သံတံခါးကို သေချာစွာ စနစ်တကျ ပိတ်ထား၍ လူတစ်ယောက်သာ ဝင်လို့ရသော တံခါးတစ်ချပ်ကို တံခါးစောင့်လေးက လှပ်ပေးပါသည်။

ဖော်ရွေသောလုံခြုံရေးက မေးမြန်းပါသည်။

" အမ ဘယ်သွားမလို့လဲ။ ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ချင်လို့လဲ ခင်ဗျ။"

ဝန်ထမ်းကဒ်လေး ထုတ်ပြပြီး ပြုံးရွှင်စွာ ခွန်းတုန့်ပြန်လေသည်။

" ဒီက ဆေးရုံအုပ်ကြီးနဲ့ ချိန်းထားလို့ပါ။ ကျမ ဒေါက်တာ စပယ်ဖြူပါ။"

နာမည်နဲ့ လူ လွန်စွာ ပနံသင့်လှသော သူမသည် လက်ချောင်း လက်မောင်းများက ဖြူဖြူ သွယ်သွယ်။ မြားနတ်မောင်လေးကိုင်းလို့ တင်စားရမယ့် လေးကိုင်းပုံ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်း ထူထူ။ စူးရှတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ အနည်းငယ်ကျဉ်းတဲ့ မျက်ပေါက်လေးရယ်။ ပါးလွှာပြီး ချွန်ထွက်နေ တဲ့ မျက်ခုံးတစ်စုံ ရယ်။ ဖြောင့်စင်းပေါ်လွင်တဲ့ နှာတံလေးရယ်။ မျက်နှာပေါက်က မဝိုင်း မချွန် အနေတော်လေး ဖြစ်တဲ့ နန်းဆန်တဲ့ အလှ ပိုင်ရှင် တစ်ယောက်ဖြစ်ပေသည်။ သူမ ဒီနေ့လာရောက်ရခြင်း အကြောင်းက သူမ၏ ၃၂နှစ်မြောက် မွေးနေ့ အလှူကို အရင်နှစ်တွေနဲ့မတူ ထူးထူးခြားခြား ရွာသာကြီးမှာ ထမင်းသုံးနပ်စာ တစ်ပတ်တိတိ လှူတန်းဖို့ လာရောက်ခြင်းဖြစ်သည်။

သူမသည် ရန်ကုန် ဆေးတက္ကသိုလ် ၁ တွင် Msc Mental Health နဲ့ ဘွဲ့လွန်ယူထားပြီး အခုလို လာရောက်လှူတန်းရင်း သူမဆက်လက် တက်ရောက်မည့် PhD အတွက်လည်း စာတမ်းပြုစုရန် တစ်ခါတည်း ကုန်ကြမ်းလာရှာခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ သူမနှင့် အလွန် ခင်မင်သော သူငယ်ချင်း မြတ်မွန်သည် ဤဆေးရုံ၏ ဆေးရုံအုပ်ကြီး သမီးဖြစ်သဖြင့် ဆေးရုံအုပ်ကြီးက ကူညီမည်ဖြစ်ကြောင်း ကတိပေးထားပြီးဖြစ်သည်။ သူမရုံးခန်းသို့ လျောက်လှမ်းစဉ် လမ်းမှာ အကျီအဖြူ၊ လုံချည်အညိုနွမ်းလျှလျှဝတ်ဆင်ထားတဲ့ အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်က 

"ငါ့ကိုပြန်လွှတ် ငါရူးနေတာမဟုတ်ဘူး ငါ့ကိုဘာလို့ဒီကိုခေါ်လာတာလဲ" 

ဆိုပြီးအော်ဟစ်နေတော့ သူမ ရပ်ကြည့်နေမိသည်။ Depression ဝင်ပြီး စိတ်ကစင်ကလျား ဖြစ်နေသော လူနာမှန်း သိပြီး သူမ က ထို အဒေါ်ကြီးအနားသွားကာ

" အဒေါ် နေကောင်းလား သမီးကို မှတ်မိလား"

" သိပါဘူး နင်က ဘယ်သူလဲ "

" အဒေါ်တို့ ဘေးအိမ်ကလေ အဒေါ်ကလည်း မေ့တတ်ရန်ရော အခု က အဒေါ်ကို ရူးနေလို့ ဖမ်းထားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဒေါ် အိမ်က လာမခေါ်သေးလို့ပါ။ ရော့ အဒေါ် အိမ်က မုန့်ပေးခိုင်းလိုက်တယ်"

ဆိုကာ သူမ လက်ကိုင်အိတ်ထဲက ပေါင်မုန့်လေးတစ်လုံးပေးလိုက်တော့ ငြိမ်ကျသွားသည်။ သူနာပြုများက ချော့မော့ ခေါ်သွားလေသည်။

" အမယ်လေး ဘယ်သူများလည်းလို့ သမီး စံပယ်ဖြူ" 

ဟူသော အသံကြားတော့ စံပယ်ဖြူ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဆေးရုံအုပ်ကြီး ဖြစ်နေသည်။

" ငါ့သမီးက ဘယ်ဆိုးလို့လဲ တော်တော် တော်နေပြီပဲ ။ Patient mind ကို ဖတ်တတ်နေပြီ။ "

" အဲလောက်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။"

" လာ သမီး အန်တီတို့ ရုံးခန်းထဲသွားရအောင်"

ရုံးခန်းထဲရောက်တော့ အန်တီက သူမကိုဆေးရုံ အကြောင်းရှင်းပြလေသည်။

" ဆေးရုံမှာ အမျိုးသားလူနာ ၁၀၀၀ ကျော်နဲ့ အမျိုးသမီးလူနာ ၅၀၀ ကျော် စုစုပေါင်း ၁၅၀၀ ကျော်လောက် ရှိတယ်။ နှစ်စဉ်နှစ်စဉ် စိတ်ရောဂါကုဆေးရုံကြီးမှာ လူနာတွေတိုးတိုးလာကြတယ်သမီးရယ် ။ ဘာကြောင့် အများဆုံးဖြစ်ကြလဲဆိုတော့ အိပ်ရေးပျက်များတာ၊ မိသားစုရဲ့သောက ဒါဏ်တွေမခံနိုင်လို့ ဖြစ်ကြတာနဲ့ တစ်ချို့ကတော့ အချစ်ရေး၊ အိမ်ထောင်ရေးအဆင် မပြေဖြစ်ပြီး ရူးသွပ်သွားကြတွေ များတယ် သမီးရယ် ။ ဆေးရုံရဲ့ အပေါ်ထပ်မှာတော့ စိတ်ကစဉ့်ကလျားဝေဒနာရှင်တွေကို ထားတယ်။ ဆေးရုံရဲ့အောက်ထပ်မှာတော့ စိတ်ကြွ၊ စိတ်ကျဝေဒနာရှင်တွေကိုထားတယ်။ သမီးလိုက်ကြည့်ရင် သိမှာပါ။"

ဆေးရုံအုပ်ကြီး ရဲ့ ပြောပြချက်တွေကြောင့် သူမလူနာတွေကို လိုက်ကြည့်မိသည်။ အောက်ထပ် မှာရှိတဲ့ စိတ်ကြွ၊ စိတ်ကျဝေဒနာရှင်တွေထားရာ ဘက်ရောက်သွားတယ်။ အဲဒီမှာ လူနာတွေက စကားတွေ ပြောကြတော့တာပဲ၊ 

"ဟေးနေကောင်းလား၊ လာပါ မကြောက်နဲ့ ငါက ရူးနေတာမဟုတ်ဘူး" 

ဆိုပြီးနှုတ်ဆက်ကြသည်။ သူတို့ကိုပြုံးပြတော့ ပြန်ပြုံးပြကြသည်။ တစ်ချို့တွေက စကားတွေထပ်ပြောသည်။ 

"ကျွန်တော်က ရူးမနေပါဘူး ကျွန်တော့်မှာ သမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်၊ ညနေကျရင်ပြန်လာခေါ်ရင် ကျွန်တော်ဆေးရုံကဆင်းရပြီဗျ" 

ဆိုတာမျိုးတွေ၊ အများကြီးအများကြီးပါပဲ တွေ့ရသည်။ သူတို့တွေက စိတ်ကြွလာတဲ့အချိန်မှာပဲ အရမ်းသောင်းကျန်းကြပြီး ပုံမှန်ချိန်မှာဆို ပုံမှန်အသိအနည်းငယ်တော့ရှိကြပုံရသည်။ သနားဖို့လဲတော်တော်ကောင်းပါသည်။

နေ့လည်စာကျွေးမွေးဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ပြီးပြီ သွားကြည့်ကြရအောင်ဆိုလို့ ထွက်လာသည်။  ပထမဆုံးအမျိုးသားတွေ စားတဲ့ထမင်းစားဆောင်ကိုရောက်တယ်။ အဲဒီအဆောင်မှာရှိတဲ့ ဝေဒနာရှင်တွေက ပိုင်ရှင်မဲ့တွေတဲ့၊ ကြားရတာကို စိတ်မကောင်းဘူး။ စောင့်ရှောက်ပေးမယ့်သူတစ်ယောက်မှ မရှိတဲ့သူတွေ ဖြစ်သည်။ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်တဲ့သူကအစ ငယ်ရွယ်သူအဆုံးအရွယ်စုံရှိကြသည်။ ထမင်းမစားခင် သူတို့ ဆုတောင်းပေးသံတွေ အကြားမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်တဲ့ဒူးက ညွတ်ကျမလိုကို ဖြစ်တဲ့အထိ ဝမ်းနည်းရပါသည်။ 

အမျိုးသားထမင်းစားဆောင်ရဲ့အရှေ့ဘက်မှာ သူတို့လေးတွေရဲ့လက်မှုပညာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ အရုပ်ကလေးတွေ လက်ကောက်၊ ဆွဲကြိုးလေးတွေရောင်းတဲ့ ဆိုင်လေးဖွင့်ထားတာတွေ့ရသည်။ အဲဒီပစ္စည်းလေးတွေ ရောင်းရတဲ့ အမြတ်ငွေနဲ့ အလှူရှင်မရှိတဲ့ရက်စားရအောင် ငါးပိရည်တွေဝယ်ပြီးသိမ်း။ အလှူရှင်မရှိရင် အဲဒီ ငါးပိရည်ကို ချက်ပြီးကျွေးတယ်လို့လဲ သိရသဖြင့် စံပယ်ဖြူ ရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းမိလေသည်။ သူမ၏ ကုသိုလ်မှာ လွန်စွာ မွန်မြတ်လှကြောင်း သိရသဖြင့်လည်း ဝမ်းသာမိသည်။

နောက်တော့ မိန်းကလေးအဆောင်ဘက် သွားကြည့်တယ်၊ ယောကျာ်းလေးတွေထက် မိန်းကလေး တွေ ဝေဒနာဖြစ်ပုံက ပိုပြီးတော့ ကြည့်ရမြင်ရ ဆိုးတယ်၊ သွက်လက်မှု၊ တက်ကြွမှု ဘာဆိုဘာမှ မရှိတော့ပဲ စက်ရုပ်တွေလို ပဲ၊ မိန်းကလေးတွေက စိတ်နှလုံးပိုနုနယ်ကြလို့ဖြစ်သည်။ အာပေးမယ့်သူမရှိ။ အဖော်မရှိ။ sexual abuse လုပ်ခံရသော သူများ ။ လင်ယောကျ်ားက ပစ်သွား သားသမီးက သေနှင့် Depression ဝင်သွားသူများ။ တစ်ဖတ်နိုင်ငံရောင်းစားခံရ၍ ပြန်ရောက်လာပြီး စိတ်ကစဉ့်ကလျားဝေဒနာခံစားနေရသူများ နှင့် များပြားလှပေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ထူးဆန်းလှသော Piano သံလေးတစ်ခုကြားရပေသည်။ သာယာနာ ပျော်ဖွယ် ကောင်းလှသော သံစဉ်ကို တီးခတ်ပေးနေပြီး ပီသကြည်မြစွာ ဆိုနေသူက အမျိုးသားတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ဝင်းဝါသော အသားရည်နှင့် မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းကောင်း ပေါ်လွင်လှသော နှာတံနှင့် နီမြန်းသော နှုတ်ခမ်းကို ပိုင်ဆိုင်ထား၍ မေးရိုးများထင်းနေသော အရပ်အမောင်းကောင်းကောင်း အမျိုးသားတစ်ဦးကို မြင်လိုက်မိသည်။

🎶 ဟိုးအရင်ကလိုပဲ နင်ဟာလှပဆဲ…🎶

🎶 တခြားလူလက်ကိုတွဲ ခြေလှမ်းများဝံ့ထယ်မြဲ…🎶

🎶 ငါပေးခဲ့တဲ့ အသည်းတစ်စုံကိုခြေအစုံမှာ🎶

🎶 ပုံတော်ဖိနပ်လို ဆင်မြန်းလဲ🎶

🎶 ငါကျေနပ်တယ် နင်အသေသတ်လဲ🎶

🎶 ရှင်နေလျက်လို အမြဲတမ်းချစ်မြဲ…ပဲ🎶

🎶 နှလုံးသားကိုဓားနဲ့တား 🎶

🎶 ဦးနှောက်နဲ့ငါစဉ်းစား…🎶

🎶 ပခုံးနှစ်ဖက်ခြား ခေါင်းထားပေမယ့်🎶

🎶 အဆင့်အတန်းများကြောင့်ခြားနား…🎶

🎶 လက်ဝတ်လက်စားပေါ လျှံများတဲ့ 🎶

🎶 သူဆီ သာ  နင်ထွက်သွား🎶

🎶 စွန်လွတ်ခြင်းနဲ့ ချစ်ပြခဲ့တဲ့ အသည်းကွဲသမား🎶

🎶 ငါဟာ  🎶

🎶 အချစ်သူရဲကောင်းလား…🎶

🎶 နင်ရွေးချယ်တဲ့ ကြင်ယာဖတ်က ပညာတတ် သူဌေးသား🎶

🎶 အလိုက်တသိဘေးဖယ်တဲ့ ငါက အစိုးရဝန်ထမ်းလခစား🎶

🎶 နင်ခဏနားတဲ့ ရင်ခွင်တစ်စုံကို 🎶

🎶 ခြေစုံကန် ပစ်ခါ နင်ထွက်သွားခဲ့🎶

🎶 ရွှွေငွေမမက်ပဲ တဲအိုပျက်နဲ့🎶

🎶 ထမင်းရည်အတူလျက်မယ်ဆိုတာ ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်လား…🎶

🎶 နှလုံးသားကိုဓားနဲ့တား 🎶

🎶 ဦးနှောက်နဲ့ငါစဉ်းစား…🎶

🎶 ပခုံးနှစ်ဖက်ခြား ခေါင်းထားပေမယ့်🎶

🎶 အဆင့်အတန်းများကြောင့်ခြားနား…🎶

🎶 လက်ဝတ်လက်စားပေါ လျှံများတဲ့ 🎶

🎶 သူဆီ သာ  နင်ထွက်သွား🎶

🎶 စွန်လွတ်ခြင်းနဲ့ ချစ်ပြခဲ့တဲ့ အသည်းကွဲသမား🎶

🎶 ငါဟာ  🎶

🎶 အချစ်သူရဲကောင်းလား…🎶

သီချင်းသံလေး အဆုံးမှာတော့ လူနာမိန်းကလေးအားလုံး လက်ခုပ်သံလေးတွေ ညံသွားသည်။ သူတို့မပြောပါနဲ့ စံပယ်ဖြူကိုယ်တိုင်ပင် လက်ခုပ်တီးပေးမိသည်။ ထို အမျိုးသား မတ်တပ်ထရပ်သည်နှင့် ဘေးက လုံခြုံရေးနှစ်ယောက်က လက်ထိပ်ခတ်လေသည်။ စံပယ်ဖြူ မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်သွားသည်။ ဒီလို ရုပ်ရည် ဒီလို ဂီတကို လွန်စွာ ခံစားတတ်သူကို ဘာလို့ ဖမ်းရတာလဲ။ ဆရာဝန်မလေး စံပယ်ဖြူ ခေါင်းထဲမှာ အတွေးတွေချာချာလည် နေသည်။ မေးချင်စိတ်တွေ တားမရတော့ သူမဆေးရုံအုပ်ကြီးကို မေးလိုက်သည်။

" အန်တီ သူ့ကို ဘာလို့ဖမ်းထားတာလဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင် " 

သူမအမေးကို ဆေးရုံအုပ်ကြီးက

" သူက လူနာဆိုပေမယ့် လူသတ်တရားခံလို့ သံသယရှိလို့ အစောင့်တွေနဲ့ ထားရတာ။ အန်တီ လည်း တသက်နဲ့ တစ်ကိုယ် လူနာတော်တော်များ ကြုံလာပြီးမှ ဒီလူနဲ့မှ အံသြလို့မဆုံးဘူး။ သူဝတ်စားထားပုံက သပ်သပ်ခပ်ခပ် ဂီတပါရမီလည်းပါတယ်။ ရုပ်ကလည်းချော။ ပြီးတော့ သူက ဆရာဝန်။"

" ရှင် သူက ဆရာဝန်"

" ဟုတ်တယ်သမီး ။ ဒေါက်တာ ရဲစွမ်း တဲ့ ။"

" သမီးတော့ နားမလည်တော့ဘူး။ အန်တီ သမီး တစ်ခုတောင်းဆိုပါရစေ။"

" ဘာလဲ သမီး "

" သူနဲ့ စကားပြောကြည့်ချင်လို့ "

" မဖြစ်ဘူး သမီး မဖြစ်ဘူး" 

ဆေးရုံအုပ်ကြီးက အကြောက်အကန်ငြင်းလေသည်။

" ဘာလို့လဲ အန်တီ "

" တိုက်ဆိုင်တာပဲလား ဘာလို့လဲ မသိဘူး သမီး ။ သူနဲ့ စကားပြောတဲ့ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ့်ကိုကို အဆုံးစီရင်သွားပြီ။ "

စံပယ်ဖြူ ပိုစိတ်ဝင်စားသွားသည်။ ရဲစွမ်း ဆိုတဲ့ လူအကြောင်း ပိုသိချင်လာမိသည်။

" ဒါဆိုလည်း အန်တီရယ် သူ့ ကိုယ်ရေးအကျဉ်းလေး ရနိုင်မလား"

" ရပါတယ်။ ဒါတော့ အန်တီ ဖန်တီးပေးမယ်နော် သမီး။ စကားတော့ မပြောပါနဲ့ သမီးရယ်။"

စံပယ်ဖြူတစ်ယောက်က မရဘူး ဆိုတာကို မရ ရအောင်လုပ်တတ်သူ တစ်မျိုးဖြစ်သည်။ သူမ တွေးနေဆဲမှာပဲ ရဲစွမ်းက သူမ ကို ကြည့်ပြီး လှမ်းပြုံးပြသွားသည်။ ထူးဆန်းလွန်းသည်။ သူ့အပြုံးက အေးချမ်းလွန်းပြီး လွန်စွာ အပြစ်ကင်းလှပေသည်။ သူမရင်ထဲမှ အရာတစ်ခု ဆွဲယူသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ Personal data နဲ့ သူ့ရဲ့ Daily chart ကို စိတ်ကျန်းမာရေးဆရာဝန်တစ်ယောက်အနေ နဲ့ သူမ ကြည့်ခွင့်ရသဖြင့် ယူဆောင်လာ ကာ အိမ်သို့ပြန်လာလေသည်။

ညအချိန်တွင်စံပယ်ဖြူတစ်ယောက် ရေချိုးပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ Body lotion လူးပြီး သူမရဲ့မင်းကြီးကြိုက် ကိုယ်လုံးလေးကို ကြည့်ပြီးကြည်နူးနေမိသည်။ Yoga ပုံမှန်လေ့ကျင့်သော သူမသည် အသက်အရွယ်က ၃၂ ထဲ ဝင်နေသော်လည်း နုပျိုနေကာ ၂၅ဝန်းကျင်လောက်ပင် ထင်ရသည်။ အတွေးတွေ နယ်ချဲ့နေတဲ့ သူမ ရဲ့ ခါးသေးသေးလေးကို တစ်စုံတစ်ယောက်က နောက်မှ သိုင်းဖတ်လိုက်လေသည်။

" ပလုတ်တုတ် ကိုကြီးရယ် လန့်လိုက်တာ။"

" ဖြူ လန့်သွားလား။ ကိုကြီးက Suprise လေး လုပ်လိုက်တာပါ။ "

သူမ ကို ခြောက်လန့်လိုက်သူက အခြားသူမဟုတ်ပါ။ သူမ ရဲ့ ခင်ပွန်း ဦးနေထွန်း ဖြစ်သည်။ ဦးနေထွန်းသည် အသားရေက ညိုညို မျက်နှာက လေးထောင့်ကျကျ မျက်ခုံး မျက်လုံး ကောင်းကောင်းနဲ့ နဖူးအနည်းငယ် ပြောင်နေသည်။ အသက်က ၄၀ လောက်ရှိပြီး လူကောင်ထွားထွားအရပ်အမောင်းက ၅ ပေ ၇ လောက်ရှိသည်။ စံပယ်ဖြူ၏ မိဘများက တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ပြီး မိန်းမ အရှုပ်အရှင်းလည်းကင်း ငွေကြေးနှင့် အလုပ်အကိုင်အရ ကား show room တစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်သည့် ဦးနေထွန်းကို သဘောတူပေးစား လက်ထပ်ထိမ်းမြားပေးလေသည်။ 

ဦးနေထွန်းက စံပယ်ဖြူကို သူကိုယ်တိုင် အရင်းအနှီးထုတ်ပေးပြီး ဆေးကုမ္မဏီ တစ်ခုထောင်ပေးထားသည်။ နှစ်ဘက်မိဘများက သဘောတူကြည်ဖြူသဖြင့် စံပယ်ဖြူ မငြင်းလိုပဲ ခေါင်းငြိမ့်လက်ခံ ခဲ့ ပြီး ပေါင်းသင်းလာတာ အိမ်ထောင်သက် ၂နှစ်ပင်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။

" ကိုကြီးနောက်ဆို အဲလိုမခြောက်နဲ့လို့ ဖြူ ဘယ်နှစ်ခါပြောရမလဲ"

" ကိုကြီးက ဖြူ အဲလိုလေး လန့်သွားတာကို ချစ်တာလေ"

" ကိုကြီး အနံ့ရတယ် ဘီယာတွေသောက်လာတာလား။ ကိုကြီးကလည်း ဖြူ မကြိုက်ဘူးကွာ။ အဲ အနံ့တွေ ဖြူ မခံနိုင်ဘူးဆိုတာ ကိုကြီးသိသားနဲ့"

" ကိုကြီး သူငယ်ချင်း Australia သွားတော့မှာမလို့ ပွဲလေးလုပ်တာ မသောက်လို့ မကောင်းဘူးလေ "

" ကိုကြီးက ဆင်ခြေပဲကွာ ဖြူ မပြောတော့ဘူး"

စံပယ်ဖြူ စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပန်းနုရောင် ညဝတ်ဂါဝန်လေးတစ်ထည်ကို ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး မွေ့ယာထက် လှဲလျောင်းနေလိုက်သည်။ ဦးနေထွန်းလည်း မိမိအမှားမိမိသိပြီး ရေလျှင်မြန်စွာ ချိုးလေသည်။ ရေချိုးပြီး Roll -on တွေ သုံး Fair & lovely တွေ လိမ်း ရေမွှေးများ ဆွတ်ပြီးကာမှ လွန်စွာ အသန့်ကြိုက်တတ်သော ချစ်ဇနီးအနား ကပ်ရဲလေသည်။ မွေ့ယာပေါ် ကျောပေးထားသော ဇနီးဘေးလှဲလိုက်ပြီး-

" ဖြူ ကိုကြီးကို စိတ်ဆိုးနေတုန်းလား"

" ဟာ ကိုကြီး ဖြူ မကြိုက်တာ လုပ်တာကို ဖြူက ပျော်နေရမှာလား။ တစ်ခါလည်း မဟုတ်ဘူး ကိုကြီးရယ်။ "

" အင်းပါ ဖြူကလည်း ကိုကြီးနောင်မလုပ်တော့ဘူးနော်။ ဒီဘက်လှည့်ပါအုံး ဖြူက လဲ"

ကလေးလေး တစ်ယောက်လို ချော့မြူပြီး သူမကို တဖတ်လှည့်လိုက်ပြီး ပါးပြင်ဖွေးဖွေးကို အနမ်း  မွှေးမွှေးလေးပေးလိုက်လေသည်။ သူမရဲ့ မှေးနေတဲ့ မျက်ဝန်းလေးနဲ့ ပြူးကြည့်လိုက်ချိန်မှာတော့ ဦးနေထွန်းဟာ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်နမ်းနေပါသည်။ အပြန်အလှန် သူမဘက်ကလည်း ချစ်လင်ကို ပြန်တုန့်ပြန်ကာ အနမ်းများခြွေပြီး ကျောပြင်ကြီးကို ဖတ်ထားမိလေသည်။ ဦးနေထွန်းလည်း သူမခါးနောက်ဘက်လေးကို ဖတ်ထားပြီး ကျောပြင်လေးကိုပွတ်သပ်ပေးမိလေသည်။ 

ဦးနေထွန်းရဲ့ လက်တွေက စံပယ်ဖြူရဲ့ ခါးလေးမှ တဆင့် အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းလျှောလာကာ ဂါဝန်ကို လှန်လိုက်၍ပေါ်နေသော တင်သားဖြူဖြူလုံးလုံးလေး ကို ယွယွလေး ပွတ်ပေးလေသည်။ တင်ပါးလေးတွေပွတ်ပေးနေတော့ အတွင်းကလီစာတွေ ဗြောင်းဆန်ယားယံ လာသော စံပယ်ဖြူသည် အနမ်းတွေ ပိုကြမ်းလာပြီး ဦးနေထွန်းရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်သည်အထိ ဖြစ်လာသည်။ 

မိမိဇနီးသည်၏ လိုချင်တပ်မက်မှုကို သိသော ဦးနေထွန်းသည် တင်သားလေးများ ကို တစ်ဖက် စီညှစ်ပေးလေသည်။ ကျောပြင်နှင့်တင် ဆက်နေသော နေရာက မြောင်းသဖွယ် အရာလေးအတိုင်း ဦးနေထွန်း သည် လက်ခလယ်ကိုသုံး တင်ပါးဆုံ မှီးညှောင့်ရိုးထိအောင် ကစားပေးနေလေတော့ ရင်ခုန်သံ အသက်ရှုနှုန်း မြင့်သတက် မြင့်လာသည်။ ဦးနေထွန်း အနမ်းတွေက နှုတ်ခမ်းတွေမှ လည်တိုင် ဆင်းသက်လာလိုက်တာ စံပယ်ဖြူရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကြား ခစားလေတော့သည်။ ရင်နှစ်မွှာကြားကို နမ်းရုံနဲ့ မပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကိုပါ စို့ပေးယက်ပေးလေသည်။ ခံစားမှု အပြည့်နဲ့ စံပယ်ဖြူသည် ပြောင်နေသော ဦးနေထွန်း နဖူးကြီးကို တယုတယ ပွတ်သပ်ပေးရင်း အစို့ခံကာ အရသာယူနေသည်။ 

ဦးနေထွန်း နှုတ်ခမ်းတွေသည် အဆီကင်းမဲ့သော ဗိုက်သား ပြင်ဖွေးဖွေးလေးသို့ ရောက်ရှိလာပြီး ချက်ကလေးကို ပတ်လည်ဝိုင်းကာ လျှာဖျားလေးနဲ့ ဝိုင်းကြီးပတ်ပတ်ဒူဝေ ဝေ ကစားသလို ဝန်းရံကာ ယက်လေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ချိုင့်ဝင်နေတဲ့ ချက်ကလေးကို လျှာလေးထိုးထည့်လိုက်ရင် စံပယ်ဖြူမှာ ကော့ကော့တက်လာသည်။ မုတ်ဆိတ်မွှေးနှုတ်ခမ်းမွှေး ငုတ်စိလေး များထားတတ်သော ဦးနေထွန်း၏အားသာချက်က ထိုငုတ်စိလေးများနှင့် ချက်နှင့်ဆီးခုံကြား နေရာကို ပွတ်ပေး ခြင်းဖြစ်သည်။ စူးစူးယားယား အရသာလေးက စံပယ်ဖြူတွက် ထူးထူးခြားခြား တပ်မက်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဆယ်ဘာဂျာ တစ်မုတ်ဆိတ်လို ပြောရမလိုပင် ဖြစ်သည်။ 

စံပယ်ဖြူရဲ့ ဆီးခုံမောက် မောက်လေးကို မုတ်ဆိတ်နှင့် ပွတ်ပေးချင်က ဦးနေထွန်း၏ ချစ်ဇနီးအပေါ် ချစ်ကျီစားမှု သငေ်္ကတလေးဖြစ် သည်။ အဖုတ်ဖွေးရှည်ရှည်မကြိုက်တဲ့ စံပယ်ဖြူရဲ့ ပြောင်ရှင်းတဲ့ သဲသောင်ငူလေးလိုထွန်းနေတဲ့ အဖုတ်အငူ လေးဟာ ဦးနေထွန်းရဲ့ အပြုအစုတွေကြောင့် တောင်ကြားကစိမ့်စမ်းရေ စိမ့်ထွက်နေသလို ပက်ကြားအပ် အဖုတ်လေးမှာ အကျိအချွဲလေးတွေ စိုနေသည်။ မုတ်ဆိတ်အားကိုးနဲ့ အဖုတ်နှစ်ခုချပ်ကြားတစ်ကြောင်းတည်း ပွတ်ဆွဲနေတော့ စံပယ်ဖြူမှာ ခါးကော့ရင်ကော့ လက်ညိုးကို ပါးစပ်မှာကိုက် မောဟိုက်လာလေသည်။

" ကိုကြီး အင်း… ဖြူ လိုနေပြီ။ ဖြူကို မရက်စက်ပါနဲ့တော့"

ခံချင်တောင်းတတာကို ပြောပြတဲ့ အမူအရာကြောင့် ဦးနေထွန်း ဗျူဟာမြောက်တယ်ဆိုရမည်။ ခါးဝတ် ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်တော့ အမွှေးထူလပျွစ် လီးညိုကြီးက သူမ ကို ဆီးကြိုနေသည်။

" ကိုကြီးက ကွာ မကောင်းဘူး။ ဖြူ အမွှေးတွေ တအားမုန်းတာ ကိုကြီးသိရဲ့သားနဲ့ ရိတ်မထားဘူး။ "

ဟုတ်ပါသည်။ စံပယ်ဖြူက သူမကိုယ်တိုင်လည်း အဖုတ်မွှေး ဂျိုင်းမွှေး မကြိုက်။ ခဏ ခဏ ရိတ် သလို ဦးနေထွန်းကိုလည်း ရိတ်ခိုင်းသည်။

" Sorry ကွာ ကိုကြီး အလုပ်များနေလို့ ရိတ်ဖို့ မေ့နေတယ်။ နောက်ဆို ရိတ်မယ်နော်။"

" တော်ပြီး ထုပဲပေးမယ် စုပ်မပေးဘူး။ "

ဦးနေထွန်းလည်း သူ့ အပြစ်နဲ့ သူဆိုတော့ အထွန့် မတက်ရဲ။ တဟဲဟဲ ပဲ လုပ်ပြနေရသည်။ ဖွေးဥနေတဲ့ ဆင်စွယ်လို လက်ချောင်းလေးတွေဟာ ဦးနေထွန်းရဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး ထုပေးလေသည်။

" ကိုကြီး တော်တော်နဲ့ ကို မတောင်ပါ့လား။ ကိုကြီး ဖြူကို စိတ်မပါဘူးလား။ "

" မဟုတ်ရပါဘူး ဖြူရယ် ကိုကြီးတအားပင်ပန်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် ဖြူအတွက်တော့ ကိုကြီးက Ever Readyပါ။ ပြောရင်းထလာပြီး ဖြူ အပေါ်ကပဲနေမှာလား။"

" အင်း ဖြူ အပေါ်က နေမယ်"

ထက်မြက်သော မိန်းမတို့သည် အရာရာကို ဦးဆောင်နိုင်စွမ်းရှိသည်ဆိုသော စကားအတိုင်း စံပယ်ဖြူ သူကိုယ်တိုင် ဦးဆောင်ပြီး စိတ်ကြိုက်နေရတဲ့ Cow girl လို positionမျိုးကို သဘောကျသည်။ အပေါ်ကနေ ချယ်လှယ်ရတဲ့ အရိုင်းဆန်သောစိတ်ကလေးတွေက ထူးချွန်တဲ့အမျိုးသမီးတွေမှာ မသိမသာကိန်းအောင်းသည့် သဘောရှိသည်။

စံပယ်ဖြူ ပက်လက်လှန်နေသော ဦးနေထွန်းပေါ်ကို ခွလိုက်ပြီး  လိင်တန်ကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ သူကိုယ်တိုင်ထည့်ပြီး တစ်ထစ်ချင်းဝင်အောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ထိုင်လေသည်။ ဓားနဲ့ ဓားအိမ်လို တစ်သားတည်းကျဝင်သွားသဖြင့် ဦးနေထွန်းမှာ လွန်စွာ စည်းပိုင်းလှသော ခံစားမှုကိုရလေသည်။ စံပယ်ဖြူ လည်း အယားပြေ ဆန္ဒတွေ ပြည့်တော့သည်။ 

စံပယ်ဖြူက အစ ပထမ တစ်ချက်ချင်း ကနေ တဖြည်းဖြည်း နှေးနှေးမှန်မှန်သွားလေသည်။ တစ်ဝက်ထိသာ ဝင်အောင် ထိုင်ချပေမယ့် တစ်ချက်တလေ ရမက်တွေကြောင့် အဆုံးထိ ထိုင်ချမိသည်။ဦးနေထွန်းက စံပယ်ဖြူ အဆုံးထိ ထိသွားရင် ဖြစ်သွားတဲ့ မျက်နှာမှောင်လေးကြုတ် နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ထား တဲ့ မျက်နှာထားကို လွန်စွာသဘောကျနေပြီး ချစ်ဇနီး အဆုံးထိ ထိုင်မချရင်တောင် အောက်ကနေ ကော့ပေးနေမိသည်။ သွေးနဲ့ကိုယ်သားနဲ့ကိုယ်ဖြစ်သောသူမသည် ချစ်လင်ရဲ့ အလိုက်သိမှုတွေ ကို သဘောကျကာ စကောဝိုင်း ဝိုင်းသလို မွှေပေးပြန်သည်။ အတွင်းပိုင်းမှာရှိသော ကာမခလုတ်များကို သော့တံလှည့်ဖွင်လိုက်သလို အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ကျော်ဟာ လှုပ်ရှားလာပြီး Love hormone လို့ပြောကျ တဲ့ Oxytocin ထွက်လာတော့ စံပယ်ဖြူမျက်နှာလေးတွေဟာ နီးမြန်းလာပြီး မကြာခင် ပြီးမြောက်ခြင်း Orgasm ရောက်ရှိတော့မည်ဖြစ်သည်။ ပြီးခါနီးပိုအားထည့်တဲ့ သူမဟာ ဆောင့်ချက်တွေ သူမလင်လီးကျိုးမတတ်ဖြစ်လာ ပြီး ချွေးများပင် ထွက်လာသည်။ သူမ၏စိတ်ကိုသိနေသော ချစ်လင်က စံပယ်ဖြူပခုံးကို ဆွဲကိုင်ကာ အောက်က နေ အဆက်မပြတ်ပင့်ပေးလိုက်တော့

" အ အ အ အကို …ကောင်း ကောင်း…အား အား အား  အ အီး ရွှီး"

စံပယ်ဖြူမှာ ချွေးတွေထွက်နေပြီး နှလုံးခုန်သံတွေ တော်တော်နဲ့ မငြိမ်ဖြစ်နေပါသည်။ လီးကို မချွတ် သေးပဲ ဦးနေထွန်း ကိုယ်ပေါ်မှာခွလျက် တချက်တချက် ဆက်ကနဲ တွန့်တွန့်သွားသေးသည်။ သူမ ဘက်က ဆန္ဒပြည့်သွားပေမယ့် ဦးနေထွန်းက မပြီးပြတ်သေး။ ဒါပေမယ့် အံ့သြဖို့ကောင်းတာက

" ဖြူ ပင်ပန်းသွားပြီ ထင်တယ် ကိုယ်ကြီးက မပြီးလည်း ရပါတယ် ဖြူနားအုံးနော်။" 

လွန်စွာ အလိုက်သိတတ်သော ခင်ပွန်းကို သူမ အရမ်းချစ်သွားပြီး ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းကာ အိပ်စက်လေသည်။

...................................

အခန်း (၂ )

မှောင်မဲနေပြီး အလယ်မှာ မီးသီးတစ်လုံးသားထွန်းထားသော အခန်းတစ်ခု၌ မီးသီးအောက် တည့်တည့်မှာ စားပွဲတစ်လုံးနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ခုံ၂လုံး နေရာချထားသည်။ လူတစ်ယောက်သည် ထိုင်ခုံ တစ်လုံးတွင် ထိုင်နေပြီး တစ်ခုခုကို အလိုမကျဟန်ပုံပေါ်သည်။ ထိုအခန်းတွင်းသို့ လူတစ်ယောက်ဝင်လာလေ သည်။ အရပ်အမောင်းက ၆ ပေဝန်းကျင် ဖြူသောအသားအရေ ကြီးမားကျယ်ပြန့်ရင်အုပ်နှင့် လက်ဆစ်ခြေဆစ် ကြီးသောသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ မျက်နှာအနေအထားက ယောကျ်ားပီသသော မေးရိုးများထင်းနေပြီး မျက်ခုံးမျက်လုံးနက်နက် နှာတံပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းပါးပါး ဖြစ်သည်။ Uniform ကိုချပ်ရပ်စွာ bodyfit ဝတ်ဆင် ထားပြီး ပခုံးမှာငွေရောင်အပွင့်လေးနှစ်ပွင့်တင်ထားသဖြင့် ရဲအုပ်တစ်ယောက်မှန်းသိသာနေသည်။ နှုတ်ခမ်းကို တစ်ဖက်ထဲမြှင့်တက်အောင် ပြုံးပြသော ရဲအုပ်ကိုလူချောက စတင်ပြီးနှုတ်ဆက်လေသည်။

" မင်္ဂလာပါ ကိုတင့်လွင်"

" ခင်များ ဘယ်သူလဲ ကျုပ်ကိုဘာလို့ ဖမ်းရတာလဲ။ ကျုပ်မှာ ရက်လည်ဆွမ်းသွပ်ဖို့ ကိစ္စကရှိသေး တယ်။ ကလေးလည်း ကျောင်းကြိုရအုံးမယ်။ "

ဟုတ်ပါသည်။ အဆိုပါ ဦးတင့်လွင်သည် လွန်ခဲ့သော ၂ ရက်ခန့်ကမှ ဇနီးသည် ကျန်းမာရေးကြောင့် ရုတ်တရက်ကွယ်လွန်သွားသဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေသူဖြစ်သည်။ ၁၀နှစ်အရွယ်သမီးလေး တစ်ယောက်သာ ကျန်ခဲ့ပြီး ဖတဆိုးသမီးလေးကို လူ့လောကအလယ်မှာ ရုန်းကန်ကျွေမွေးစောင့်ရှောက်ရမည်မှာ ဦးတင့်လွင် အတွက် ရင်လေးစရာဖြစ်သည်။

" ကျနော့ နာမည် ရဲအုပ်ထူးမြတ်ပါ။ ဦးတင့်လွင်ဇနီး ဒေါ်မိုးမခ ရဲ့ အလောင်းကို စစ်ဆေးပြီးချိန်မှာ တွေ့ရှိသော အချက်အလက်များနဲ့ စုံစမ်းစစ်ဆေးတွေ့ရှိသောအချက်များအရ ဒေါ်မိုးမခသေဆုံးရခြင်းမှာ သွေးရိုးသားရိုး ကြောင့်မဟုတ်ပဲ အသတ်ခံရတယ်လို့ ယူဆပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော်တို့ နဲ့ ပူးပေါင်းပြီး မေးခွန်းလေးတွေ သေချာဖြေပေးပါ။"

ဦးတင့်လွင်က ထူးမြတ်စကားကို ရီမောလျက် 

" ခက်ရန်ရောဗျာ။ ကျုပ်တို့လင်မယားအကြောင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင် အသိဆုံး ရန်တောင်ဖြစ်ဘူးတာမဟုတ်ဘူး။ ကျုပ်သတ်တယ်လို့ ဘာလို့ပြောနေတာလဲ။"

" ကျနော် ပြောနေတဲ့ အထဲမှာ ဦးတင့်လွင် သတ်ပါတယ်လို့ တစ်ခွန်းပါလို့လား အခြားသူ သတ်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲလေ။ ဘာလို့ အဲလိုကြီးပြောရတာလဲ။"

ဦးတင့်လွင် ထူးမြတ်စကားကြောင့် မျက်စိမျက်နှာပျက်သွားပြီး သူဝန်ခံလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

" ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဇနီးသည်က ဆုံးပါးထားတော့ စိတ်ဂယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်တာရော စိုးရိမ်စိတ် ကြောင့်ရော ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့်မှားပြောတာနေမှာပါ။ ကျနော်သိချင်တာလေးတစ်ခုက မမိုးမခမှာ ဘာရောဂါတွေများရှိလဲဗျ။"

" ကျနော့မိန်းမက နှလုံးအားနည်းတဲ့ ရောဂါရှိပါတယ်။ သူနဲ့ပုံမှန်ပြတဲ့ ဆရာဝန်ကြီးလည်းရှိပါတယ်။ ဆေးမှတ်တမ်းတွေလည်း ကျနော်ရဲတွေကို အပ်ထားပါတယ်။"

" အော် ဟုတ်သားပဲ ကိုတင့်လွင်အပ်ထားတယ်။ ကျနော် ထူးဆန်းတာလေးတစ်ခုတွေ့ထားတယ်ဗျ။ မမိုးမခမှာ G6PD လို့ခေါ်တဲ့ မွေးရာပါဓာတ်မတည့်တဲ့ရောဂါရှိတယ်လို့သိထားရပါတယ်။ ကိုတင့်လွင်ပြောတော့ နှလုံးရောဂါပဲဆို ဒါကရောဗျ"

" ဒါကတော့ သူခဏခဏဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခဏပါပဲ။ ပြီးရင်ပြန်ကောင်းပါတယ်။ ပရုတ်လုံးနဲ့ ဓာတ်မတည့်ဘူးဆိုလို့ အိမ်မှာ တောင်မသုံးဘူး။"

" အဲ ရောဂါက ပရုတ်လုံးနဲ့ ဓာတ်မတည့်ဘူးလား။"

" ဟုတ်ပါတယ် ခင်ဗျ။ ဒါပေမယ့် ဆေးခန်းသွားပြီးဆေးထိုးလိုက်ရင်ကောင်းသွားတာပါပဲ။ "

" ပရုတ်လုံးအပြင် တခြားဓာတ်မတည့် ဒါတွေရှိသေးလား။ "

" ဒါတော့ ကျနော်လည်းမသိဘူးလေ။ "

ထူးမြတ်က သူယူလာသောဖိုင်ကိုလှန်ကြည့်ပြီး 

" ကိုတင့်လွင်က အရင်က ဆေးဝါးကျွမ်းကျင်မှာ အလုပ်ဝင်ဖူးတယ်နော်။"

ဦးတင့်လွင် မျက်နှာ မသာမယာဖြစ်သွားသည်။ စကားလုံးများပါ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်ကာ 

" ဟုတ်ပါတယ် ခင်ဗျ။ ဒါပေမယ့် ကျနော်က ဖြန့်ချီရေးပိုင်းကပါ။ ဆေးအကြောင်းတော့ သိပ်မသိဘူးဗျ။"

"အော် ဟုတ်ပါပြီ။ G6PD က ပရုတ်လုံးအပြင် တခြားဓာတ်မတည့်တာတွေ့ရှိသေးတယ်ဗျ။ ကျနော် လေ့လာကြည့်သလောက် ငှက်ဖျားဆေး chloroquine  တီဘီဆေးထဲက Isoniazide အကိုက်အခဲပျောက် ဆေးတွေထဲက Phenazopyridine Vitamin C အရမ်းပေးလွန်းရင်လည်းဖြစ်တတ်တယ်တဲ့။ အော် မေ့နေတာ နောက်ဆုံးတစ်ခုက Sulfa ပါတဲ့ဆေးတွေ။ "

ထူးမြတ်၏ ပြောပြချက်များကြောင့် တင့်လွင် အနည်းငယ်တုန်လှုပ်လာသည်။

" ရဲအုပ်က တော်တော်လေ့လာတာပဲ ကျနော်က ဆေးဝါးကျွမ်းကျင်ကဆိုတော့ ဆေးအကြောင်းရယ် ဖြန့်ဖြူးရောင်းချဖို့ရယ်ပဲ သိတာပါ။ ရောဂါအကြောင်းတော့မသိပါဘူး။"

" ဒါပေါ့ ကိုတင့်လွင် ဘယ်သိမလဲ။ Nurse လေးတွေဆို သိမှာပေါ့။ ကိုတင့်လွင်အလုပ်လုပ်ခဲ့ဘူးတဲ့ Companyမှာ တောင် Nurse ချောချောလေးတွေခေါ်ခန့်ထားသေးတယ်မလား။"

တင့်လွင်မှာ ထူးမြတ်ကို မျက်စိပဲ စေ့စေ့ မကြည့်ရဲ။ မိမိအကြောင်းကို လွန်စွာသိနေ၍ ပိုမိုထိပ်လန့်လာသည်။ ထူးမြတ်က ဖိုင်တစ်ခုကို ဖွင့်ပြီး တင့်လွင်ဆီ ကမ်းပေးလိုက်သည်။

" ဒါ Autopsy result (အလောင်းကိုရင်ခွဲစစ်ဆေးအဖြေ)အဲဒီမှာ ဒေါ်မိုးမခဟာ G6PD ဓာတ်မတည့်မှု ကြောင့် ရုတ်တရက်ထဖောက်ပြီး နှလုံးရောဂါကြောင့်သေဆုံးကြောင်းတွေ့ရတယ်။ ဒီရောဂါ က ပုံမှန်လူ သိပ်ပြဿနာမရှိပေမယ့် နှလုံးရောဂါနဲ့ နှလုံးသွေးကြောကျဉ်းသမားတွေက သေနိုင်တယ်ဆိုပဲ" 

" ကျနော့ မိန်းမ ဓာတ်မတည့်တာ တစ်ခုခု တွေ့တာဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ ကျနော်လည်း အတန်တန် မှာ ပါတယ်။ "

" အော် ဟုတ်လား ခင်မျာ ကိုယ်တိုင် ထည့်ပေးလိုက်ဆိုရင်ရော"

" ဟာ မဖြစ်နိုင်တာ ကျနော် ဘယ်လိုထည့်ရမှာလဲ။ ရဲအုပ်ပြောတာ တဖက်သတ် အရမ်းဆန် နေတယ်နော်။ ကျနော် ရှေ့နေခေါ်ပြီး စကားပြောချင်တယ်။"

" မပူပါနဲ့ ခင်မျာရှေ့နေနဲ့ ပြောရတော့မှာ ဖိုင်ကို နောက်တစ်ရွက်လှန်လိုက်ပါ။ ရင်ခွဲစစ်ဆေးချက် အဖြေအရ ဒေါ်မိုးမခရဲ့ သားအိမ်နံရံအတွင်းမှာ သုတ်ပိုးတစ်ချို့ကိုတွေ့ရပါတယ်။ အဲဒါက ခင်ဗျာ သုတ်ပိုးပဲ။ ခင်မျာ မိန်းမ မသေခင်က လိင်ဆက်ဆံထားတာတွေ့တယ်။ ပိုထူးဆန်းတာက အဲဒီထဲမှာသေချာ ဓာတ်ခွဲ ကြည့်တော့ Cotrimazole လို့ခေါ်တဲ့ ဆေးတစ်မျိုးပါနေတာတွေ့ရတယ်။ တိတိကျကျပြောရရင် Sulfaပါတဲ့ ဆေးတစ်မျိုးပေါ့။ ခင်ဗျာ အိမ်ကို မွှေနောက်ရှာတော့ ဆေးဆိုင်ကနေ ဆေးဝယ်ထားတဲ့ ဘောက်ချာတွေ့တယ်။ Cotrimazole တစ်ကဒ် ဝယ်ထားတယ်။ စကားကို ကြိုပိတ်ထားမယ်။ ဖျားတယ်လို့တော့မပြောနဲ့။ ဖျားတဲ့သူက paracetamol biogesic လောက်ပဲ သောက်တာ။ Cotrimazole သောက်တဲ့သူရှားတယ်။ ဆေးသောက်ပြီး ၆ နာရီကြာရင် ခန္ဓာကိုယ်ထဲကိုရောက်သွားမယ်။ သွေးကနေတစ်ဆင့် သုတ်ပိုးထဲရောက်မယ်ဆိုတာ ခင်မျာ သိနေတယ်မလား။ "

" ခင်များ ကျုပ်ကို အတင်းမစွတ်စွဲနဲ့ ကျုပ်က ဘာလို့ ကျုပ်မိန်းမကို သတ်ရမှာလဲ။ သတ်ရတဲ့ အကြောင်းပြချက်ရှိလို့လား။"

" ကောင်းပြီလေ။ ခင်များက ဝန်မခံတော့ ကျုပ်က ထပ်ပြောရတာပေါ့။ ကိုတင့်လွင် အခု လုပ်နေတာက စားသောက်ကုန်company manger ဆိုပေမယ့် အရင်က ဆေးcompanyမှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့ တယ်။ အဲအလုပ်က ခင်မျာထွက်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ အထုတ်ခံရတာ။ company ရဲ့ စည်းမျဉ်းအရ ဝန်ထမ်းအချင်းချင်း ချစ်ကြိုက်ခွင့်မရှိတာကို ခင်မျာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့ ကြိုက်ခဲ့တာ။ သူ့နာမည်က လင်းလက်အောင်။ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာသူနာပြုမလေးပေါ့။ ခင်မျာတောင်းပန်လို့ အိမ်ထောင်ရှိမှန်းသိလို့ ထိခိုက်မှာစိုးလို့ ခင်မျာ သူဌေးက အဖြစ်မှန်ကို ဖုံးကွယ်ပေးခဲ့တာမလား။ "

တင့်လွင်တစ်ယောက် ချွေးသီးချွေးပေါက်များပင်ကျလာသည်။ ထူးမြတ်က ဆက်လက်၍

" ခင်များက ဖောက်ပြန်တာနဲ့ အားမရ မယားငယ်နဲ့ အတူနေချင်တော့ မယားကြီးပါ သတ်ဖို့ကြံတယ်။ ခင်မျာ သတ်ချင်မှာပေါ့ ခင်မျာ မိန်းမက သူကျန်းမာရေးမကောင်းမှန်းသိတော့ GGI (Green Guardian Insurance) မှာအသက်အာမခံထားထားတယ်။ ကျန်းမားရေးမကောင်းရင် ဆေးဝါးစရိတ်ကာမိအောင်ဆိုပြီး ပေါ့။ မတော်လို့များ သူသေသွားရင် ကလေးနောင်ရေးစိတ်အေးရအောင်လည်းပါပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်မျာ မိန်းမက ခင်မျာထက်လည်တယ်။ ယောကျ်ားလုပ်တဲ့သူအကြောင်းသိနေတော့ အာမခံငွေ ဆက်ခံသူကို သမီးနာမည်နဲ့ ထားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရက်စက်လွန်းတဲ့ ခင်မျာက ကလေးကို ကလေးခိုးဂိုဏ်းက ဖမ်းသလိုပုံစံနဲ့ အစဖျောက်ဖို့လုပ်တယ်။ ခင်မျာက ရက်စက်တာထက်လွန်သွားပြီ ယုတ်မာတဲ့ အခြေအနေရောက်နေပြီ။ ကံကောင်းလို့ပေါ့ ကျောင်းကဆရာမက သူစိမ်းတွေမြင်ပြီး ယာဉ်ထိန်းကိုတိုင်လိုက် လို့ ကလေး ဘာမှမဖြစ်တာ။"

မီးဝင်းဝင်းတောက်နေသော မျက်လုံးများနဲ့ တင့်လွင်သည် ထူးမြတ်ကို စိုက်ကြည့်နေပြီး

" မင်းဘာသိလို့လဲကွာ။ ငါက တသက်လုံးနွားကျခံ လှည်းကျိုးထမ်းလာတာကွ။ ဟုတ်တယ် မိုးမခကို ငါသတ်တယ်ကွာ။ အဲကောင်မ G6PD ရှိမှန်းသိလို့ ငါဆာလဖာပါတဲ့ ဆေးသောက်ပြီး ၈ နာရီအကြာမှာ ငါလိုးပစ်တယ်။ အဖုတ်ထဲပန်းထုတ်ပြီး တစ်စက်မကျန် ဝင်အောင် ၁၅မိနစ်လောက် လီးမချွတ်ပဲ စိမ်ထားခဲ့တာ။ သူတစ်ကိုယ်လုံးပြာပြီး ဝါနှမ်းလာတဲ့အထိ အသက်ရှုကြပ်ပြီး ရပ်တဲ့ အထိ ငါ ရပ်ကြည့်နေခဲ့တာ။ အခု ကလေးက ငါနဲ့ရတဲ့ ကလေးမဟုတ်မှန်းသိရက်နဲ့ ၅နှစ်တိတိအောင့်အီးသည်းခံပြီး နွားကျခံခဲ့တာကွ။ မင်းတို့သိလား။ ကောင်မက ဘယ်ကကောင်နဲ့ ရမှန်းမသိ တဲ့ ကိုယ်ဝန်ကို ငါ့ကိုထိုးအပ်ပစ်တာ ဒီကလေး ၃နှစ်ကျော်လို့ သွေးလွန်တုတ်ကွေးဖြစ်ပြီး သွေးနဲ့ DNAစစ်မှ သိခဲ့ရတာ။ ဒါကြောင့် ငါသတ်တာကွာ။"

" လင်းလက်အောင်နဲ့ ခင်မျာပေါင်းကြံတာပေါ့"

" ဟေ့ကောင် မဆိုင်တဲ့ သူ ဆွဲမထည့်နဲ့ လင်းလက်အောင်မှာ ဘာအပြစ်မှမရှိဘူး။ သူဘာမှ မသိဘူး။ ငါယောကျ်ား ငါ့အပြစ်ငါခံမယ်။ "

" Ok ပါ ခင်မျာ ရဲ့ အချစ်ကိုတော့ လေးစားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်မျာ လင်းလက်အောင်က ခင်မျာ မသိအောင် လင်ငယ်နေရင်ရော"

" ဟေ့ကောင် မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ"

" လင်းလက်အောင် ရဲ့ လင်ငယ်က မင်းမင်းတဲ့ ဒီကောင်က ဆေးသမား ငွေအမြဲလိုတဲ့ကောင် ဒါပေမယ့် မိန်းမကြမ်း အင်မတန်ကျေတယ်။ ဒီကောင်ကို မူးယစ်ဆေးဝါးမှုနဲ့ဖမ်းမိတော့ ဖုန်းထဲမှာ လင်းလက်အောင်နဲ့ ဆက်ဆံနေတာrecordလုပ်ထားတာတွေ့တယ်။ ကဲ ဒီ Homemade HDလေး ကြည့်လိုက် ပါအုံး။"

တင့်လွင်ဖုန်းကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ လင်းလက်အောင် ခုတင်ပေါ်မှာ ကြိုးအထပ်ထပ်နဲ့ချည်ခံထား ရသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်ဗလာဖြစ်နေပြီး လက်နောက်ပစ်ကြိုးတုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်နေပြီးမျက်နှာ ကို ခေါင်းအုံးအပ်ထားလေသည်။ နောက်ကနေ ၆လက်မလောက်ရှည်ပြီး လုံးပတ် ၁လက်မခွဲလောက်ရှိတဲ့ လီး ကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးခံနေလေသည်။ မင်းမင်း ဆိုသူက ညာလက်ထဲတွင် အနက်ရောင်ကြာပွတ်တစ်ချောင်းနဲ့ ဖြူဖွေးသောတင်ကို နီရဲအောင် ရိုက်ပေးလေသည်။

" ဖြန်း ကောင်မ ကောင်းလား"

" အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်ကွာ ရိုက်လည်းရိုက်လိုးလည်းလိုးပါ။ "

" နောက်ဆို ကိုယ်ကြီး အမြဲလိုးပေးနေမှာသိလား။ "

" သိတယ်။ အမြဲလိုးမှာကို အား အ ကောင်းလိုက်တာ စိမ့်နေတာပဲ"

" တင့်လွင့် လီးနဲ့ ကိုကြီးလီး ဘယ်သူဟာ ပိုကောင်းလဲ။"

" ကိုကြီးက ပိုတုတ်တယ် ကိုကြီးဟာပိုကြိုက်တယ်ကွာ"

" အဲကောင် ဆီက ငွေတွေရင် တို့တွေ နိုင်ငံခြားသွားမယ်။ ဟိုရောက်ရင် လူမည်း bull ငှားပြီး threesomeဆွဲမယ်"

" ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် အဲလီးမည်းကြီးအသံကြားတာ ပြီးချင်လာပြီ ဆောင့်ပေးပါ"

" ပေးမှာပေါ့ အား ကိုကြီးလည်းပြီးချင်နေပြီ အင့် အင့် အင့် ရော့ကွာ

" အား အား အား အ အ အ အ ……… ပြီးပြီးပြီးပြီ "

တင့်လွင် နာကျင်လွန်းလှ၍ မျက်ရည်များပင်စီးကျလာလေသည်။ မင်းဘယ်လိုများလုပ်ရက်တာ လည်းဆိုသော အတွေးက ဦးနှောက်ထဲလွှမ်းမိုးနေမှာ သေချာပါသည်။ ထူးမြတ်ရှိရာကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး

" ကျနော် ထွက်ဆိုချက်ပေးပါတော့မယ်။ ဒီကောင်မနဲ့ ကျနော်ပေါင်းကြံတာပါ။ "

ထူးမြတ်က နှုတ်ခမ်းကို မဲ့ပြုံးလေးပြုံးပြီးအောင်မြင်သူ အနေအထားနဲ့ အခန်းထဲမှ ထွက်လာလေ သည်။ ထူးမြတ် အပြင်ရောက်တော့ စီးကရက်တစ်လိပ်ထုတ်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်တစ်ချက်ရှိုက်လိုက်ပြီး အမိုးပေါ်ကိုမော့ကြည့်ကာ မီးခိုးများမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ အတွေးထဲမှာ ဒီတစ်မှုတော့ပြီးသွားပြီဟု စိတ်များ ပြေလျော့သွားသည်။

ထိုအချိန်တွင် ထူးမြတ်ဆေးလိပ်ကို ကိုင်ပြီး ရဲအုပ်တစ်ယောက်က လွှတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ထူးမြတ်က ဒေါသတကြီး

" ဟေ့ကောင် ကံကောင်း မင်းကလည်းကွာ တစ်ခါတလေ ဖွာပါရစေ ဟ "

" ဟေ့ရောင် တာဝန်ချိန် မသောက်နဲ့ အပြင်ထွက်မှ မင်းဟာမင်း ဖင်မီးခိုးထွက်အောင် သောက်။ ငါမတားဘူး။"

ရဲအုပ်ကံကောင်းနဲ့ ထူးမြတ်သည် ရဲသင်တန်းတစ်ခုထဲ ဆင်းခဲ့သော သူငယ်ချင်းများဖြစ်သည်။

" ဘယ်လိုလဲ ငါပေးတဲ့ DATA အတိုင်းမေးတော့ ပေါ်တယ်မလား။"

" အေးကွ။ မင်းမှန်းတာ ကွတ်တိပဲ။ ဒါနဲ့ ငါမရှင်းလို့မေးပါရစေ။ မင်း ဒီကောင်က ကလေးကို ပါ အစဖျောက်မလို့ ဆိုတာ မင်းဘယ်လို သိလဲ။ "

" ငါနောက်မှ ရှင်းပြမယ်။ ငါ အခု တင့်လွင်ကို ပြောစရာလေးရှိလို့ပါ။" 

ဆိုကာ ကံကောင်း တစ် ယောက် စစ်ကြောရေးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ ကံကောင်းက အသားရေညိုစိမ့်စိမ့် မျက်နှာရှည်ပြီး နှာတံ သွယ်သွယ် နှုတ်ခမ်းပါးပါး မျက်ခုံးပါးပါး မျက်လုံးအရောင်တောက်တောက်နှင့် ခန္ဓာကိုယ် ခပ်ကျစ်ကျစ်ပုံဖြစ် သည်။ ကံကောင်းက မိမိ ကိုယ်ကို မိတ်ဆက်လေသည်။

" HI ကိုတင့်လွင် ကျနော်က ရဲအုပ်ကံကောင်း ပါ။ ကိုတင့်လွင် ကျနော်တို့ နဲ့ အတူတူပူးပေါင်းတဲ့ အတွက် ဝမ်းသာပါတယ်။ တစ်ခုလေးမေးချင်လို့ပါ။ ကိုတင့်လွင် ဒေါ်မိုးမခ သမီးလေးကို တကယ်ကိုပဲ အပျောက်ရှင်းချင်တာလား ဒါမှမဟုတ် လင်းလက်အောင်ကြောင့်လား သိချင်လို့ပါ။ "

" ဒါတွေ ပြောနေလို့ ကျနော့ အပြစ်တွေ ကျေသွားမှာမှ မဟုတ်တာ။ နေပါစေ ဗျာ။ ထားလိုက်ပါတော့"

" အဲလို မဟုတ်သေးဘူးဗျ။ ကျနော်တို့က ကလေးအတွက်လည်းထည့်စဉ်းစားပေးရမယ်။ ကလေး အပေါ်မှာ သံယောဇဉ် ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာ ထည့်တွက်ပေးရမယ်။ ကလေး ကတော့ ခင်ဗျာ အပေါ်မှာ အတော်လေး သံယောဇဉ်ကြီးပုံပေါ်တယ်"

တင့်လွင် နားမလည်ဟန်နဲ့ 

"  ခင်ဗျာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ဘာပြောချင်တာလဲ။ "

ကံကောင်းက စာရွက်တစ်ရွက်ကို တင့်လွင်ရှေ့ချပေးလိုက်သည်။ 

" ဒါ ခင်မျာ သမီးလေး ဆုရတဲ့ စာစီစာကုံး ခင်မျာဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ။ " 

တင့်လွင် လျှင်မြန်စွာ ယူဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

သမီးဖေဖေ

သမီးဖေဖေ နာမည်က ဦးတင့်လွင်ဖြစ်ပါသည်။ ဖေဖေသည် အသက် ၃၀ ဖြစ်သည်။ ဖေဖေသည် အရပ်ရှည်ပြီး အသားညိုပါသည်။ သမီးကို တွေ့လို့ရီပြရင် အစွယ်လေးများပေါ်ပါသည်။ ဒါကို သမီး အရမ်းကြိုက်ပါသည်။ ဖေဖေသည် အားသန်ပါသည်။ သမီး နှင့် မေမေ မနိုင်သောအရာများကို မ နိုင်ပါသည်။ ဖေဖေက သမီးတို့အတွက် စူပါမန်းဖြစ်ပါသည်။ ဖေဖေသည် ထူးဆန်းသောစွမ်းအားများပိုင်ဆိုင်ပါသည်။ သမီး ကိုင်မိလျှင် ဓာတ်လိုက်သောအရာများကို ဖေဖေက ကိုင်နိုင်သည်။ ဖေဖေ ဓာတ်လိုက်မှာကြောက်လားမေးလျှင် ဖေဖေက လျှပ်စစ်လူသားလို့ ပြန်ဖြေပါသည်။ မေမေက အလုပ်တွေရှုပ်၍ သမီးနှင့် မကစားပါ။ ဖေဖေက အလုပ်ကပြန်လာလျှင် သမီးနဲ့ တူတူကစားပါသည်။ ဖေဖေက အရုပ်မလေးတွေ အလှပြင်ပေးပါသည်။ သမီးလောက် အလှပြင်တာ မတော်ပေမယ့် ဖေဖေကို ကစားပေးလို့ သမီး အရမ်းချစ်ပါသည်။ မေမေ က ဒေါသ အရမ်းကြီးပါသည်။ တစ်ခါတလေ ဖေဖေကို ဒယ်အိုးတွေ ဖိနပ်တွေနဲ့ ပစ်ပေါက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဖေဖေက သမီးငိုနေရင် ချော့ပြီး အပြင်မှာ ပြောင်းဖူးပြုတ်ဝယ်ကျွေးပါသည်။

သမီးဖေဖေ ကို အရမ်းချစ်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဖေဖေသည် သမီးကို နှင့်တူတူကစား ပါသည်။ သမီးစားချင်တာ ဝယ်ကျွေးပါသည်။ မေမေ ဘာလုပ်လုပ်လည်း ဖေဖေက သည်းခံပါသည်။ သမီးကို လည်း ကာကွယ်ပေးပါသည်။ ဖေဖေ နှင့် မေမေ ဘယ်သူ့အချစ်ဆုံးလည်း မေးရင် ဖေဖေ ကိုသမီးအချစ်ဆုံးဖြစ် ပါသည်။

တင့်လွင်ဖတ်ရင်း မျက်ရည်များစီးကျလာပါသည်။ သမီးလေးကို မျက်လုံးထဲပြန်မြင်လာပြီး ရင်ထဲမှာ စို့တက်နာကျင်လာသည်။ တင့်လွင် ငိုနေရင်းနဲ့

" ခင်မျာ ကျုပ်ကို ဘာလို့ဒါတွေ လာပြောနေတာလည်း ဗျာ ။ ဘာလို့ ဒါတွေ လာပြနေတာလဲ။ ကျုပ်ကို ထောင်ချရုံနဲ့ အားမရလို့ ရင်ကွဲသေအောင်လုပ်နေတာလား။"

" မဟုတ်ပါဘူး ကိုယ်တင့်လွင် နောင်တ တရားရအောင်ပါ။ လောကကြီးက ထူးဆန်းတယ်ဗျ။ ဝမ်းနဲ့ လွယ်မွေးထားတဲ့ အမေအရင်းထက် ကိုယ်နဲ့သွေးမတော် သားမစပ်တဲ့ အဖေကိုတော့ ပိုချစ်တယ်တဲ့။ ဒီမယ် ကိုတင့်လွင်။ ဒီ ကလေးက သိပ္ပံပညာအရ ဆေးပညာအရ မျိုးရိုးဗီဇကို စစ်ဆေးတဲ့ DNAနဲ့ တိုင်းတာ လိုက်ရင် ခင်မျာ သမီး မဟုတ်ပေမယ့် လောကမှာ တိုင်းတာလို့မရ ဖော်ပြလို့ မရတဲ့ အနက်ဆုံးရှိုင်းဆုံး အရာတစ်ခုနဲ့ ယှဉ်ရင် ဒါက ခင်မျာ သမီးပဲ။ အဲဒီ အနက်ရှိုင်းဆုံးအရာက မေတ္တာတရားပါ။ ခင်မျာ ဒီကလေးပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟာ စစ်မှန်ခဲ့လို့ ကလေးက ပြန်ချစ်တာပေါ့။ ကျနော်တို့ လူကြီးတွေက ကလေးတွေကို အသိဉာဏ်နည်းသေးတယ် ဘာမှ မသိပါဘူး ဆိုပြီး အထင်သေးကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ကလေးတွေက ဦးနှောက်ထက် နှလုံးသားက ပိုကြီးနေတာပဲ။ ဒါကို လောဘ ဒေါသ မောဟ တွေ လောင်မြိုက်နေတဲ့ ကျနော်တို့ လူကြီးတွေ လိုက်မမှီဘူးဗျ။ ခင်ဗျာ ကလေးကို အစဖျောက်ဖို့ လုပ်တာ လင်းလက်အောင် အကြံကြောင့်မလား။ ကလေးရဲ့ကျောင်းက ဆရာမကို အမည်မသိဖုန်းနဲ့ လှမ်းအကြောင်းကြားပြီး အသိပေးတာ ခင်မျာပါ။ အေးဗျာ ကျနော်က ကလေးမရှိတော့မသိတာပါ။ရှေးလူကြီးတွေ ပြောတာကြားဘူးတယ်။ သားက အမေကို ပိုချစ်တယ်။ သမီးက အဖေကို ပိုချစ်တယ်တဲ့ ။ အခုမှ အဲစကား ယုံတော့တယ်။ "

" ဟုတ်ပါတယ်။ ကျနော် မလွန်ဆန်နိုင်လို့ လုပ်မိပေမယ့် ကျနော် ဒီကလေးကို မလုပ်ရက်ဘူးဗျာ။ ဒီကလေးက ကျနော့ လက်ပေါ်ကြီးလာတာပါ။ အားလုံးကျနော့အပြစ်တွေပါဗျာ"

ကံကောင်းလည်း ငိုကျွေးပူဆွေးနေသော တင့်လွင် ကို တစ်ယောက်တည်း နေစေလိုသဖြင့် အခန်းထဲက ထွက်လာလေသည်။ အပြင်ရောက်တော့ ထူးမြတ်က

" ဟေ့ကောင် မင်းကသိလှကြီးလား။ ထားပါတော့ မင်းက အမှုလိုက်တဲ့ နေရာမှာ ပုံဖော်တဲ့နေရာမှာ ငါ့ထက် ကျွမ်းကျင်တာ ငါသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ကွာ အခုက တင့်လွင်ရော လင်းလက်အောင်ရော နှစ်ယောက်လုံး ထောင်ကျမှာလေ ။ ဘာလို့ ထပ်သွားရှင်းပြနေတာလဲကွာ။ မင်းလေကုန်တယ် လူပင်ပန်းတယ် ကွာ။ "

ကံကောင်းက ထူးမြတ် ပခုံးကိုပုတ်ပြီး " ငါတို့က လူတစ်ယောက်ကို ထောင်ဒဏ် အပြစ်ဒဏ်ပေးတာ ဒီလူမှ မဟုတ်ဘူး နောင်လုပ်မယ့် သူတွေ အတုယူစရာ စံပြအနေနဲ့ လုပ်ပြတာ။ နောက်ပြီး အပြစ်ကျူးလွန်တဲ့ သူတွေ စိတ်ထဲမှာ အပြစ်လို့ ခံယူသွားစေချင်တာ။ အခု ငါပြောပြလိုက်တော့ သူ့အပြစ်နဲ့ သူတပါးအပြစ်ကို ခွဲခြားသိသွားသလို နောင်နောင် သူ့ လိုအမှားမျိုး မကျူးလွန်အောင် စံနမူနာအနေနဲ့ သူတခြားလူတွေကို ပြောပြလို့ရမယ်။ ဒါမှ တခြားသူတွေလည်း အသိရှိမယ်။ နောင်တစ်ချိန် သူအပြစ်တွေပေးဆပ်ပြီးလို့ ချုပ်ငြိမ်း သွားတဲ့အခါ စိတ်ရှင်းရှင်းနဲ့ ဘဝကိုရှေ့ဆက်လို့ရတာပေါ့ကွ ာ" ဟူ၍ အဓိပ္ပာယ်ပါပါပြောလေသည်။

ကံကောင်းက ဆက်လက်၍ "အော် ထူးမြတ် ငါမေးမလို့ ဒေါက်တာရဲစွမ်းအမှုက ဘာထူးလဲ။ သူ့ကျန်းမာရေး အခြေအနေရော ငါတို့ ဆွဲချက်တင်လို့ ရပါ့မလား။ "

ထူးမြတ်က ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး "အေးကွာ ဘာမှတော့ ပြောမရသေးဘူး။ စိတ်ဝေဒနာသည်ဆိုတော့ ငါတို့ psychiatrist (စိတ်ရောဂါအထူးကုဆရာဝန်)နဲ့ တိုင်ပင်မှရမယ်ကွ။ အမှုအသွားအလာက ရိုးရှင်းပါတယ်ကွာ။ ယောကျ်ားက မိန်းမကို လုပ်ကြံတယ်။ ဒါပေမယ့် မပိရိတော့ ငါတို့ ရဲ တွေ တွေ့သွားတယ်။ ဒါပါပဲ။ ဒီခေတ်ထဲမှာ ဒီလိုအမှုတွေများပါတယ်။ လူတွေက အမျိုးမျိုးဖောက်ပြန်နေကြတယ်။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဒီကာမေသုမိတ္ဆစာရကိုပဲ ရှင်းနေရတာ စိတ်လေတယ်ကွာ။ အခုအမှုတောင် တော်တော်ခေါင်းစား လိုက်ရတယ်။

" တော်သေးတယ် ငါ့ကောင်ကြီးရှိလို့။ ညအားရင် ငါလိုက် တိုက်မယ်ကွာ။"

" အေးကွာ။ အားရင်သွားတာပေါ့"

ကံကောင်း ထူးမြတ်ကို ပြန်ဖြေပြီး ရုံးခန်းရှိရာထွက်လာခဲ့သည်။ ရုံးခန်းထဲရောက်တော့ လွန်စွာလှပ သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရောက်နေသဖြင့် အနည်းငယ် အံ့သြမိသည်။ ကံကောင်း ပြုံးပြီးမိတ်ဆက်လေ သည်။

" ဘာကိစ္စများရှိလို့ပါလဲ။ ကျနော် ရဲအုပ်ကံကောင်းပါ ဘာအကူအညီပေးရမလဲ ။ "

" ဟုတ်ကဲ့ ရှင့် ကျမ ဒေါက်တာ စံပယ်ဖြူပါ။ ဦးရဲစွမ်းရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေးအခြေအနေ အကဲဖြတ်ဖို့  တာဝန်ယူထားတဲ့ psychiatristပါ။ ဒါ ကျမ ကဒ်လေးပါ။" 

ကံကောင်းက ကဒ်ကလေးကို ယူကြည့်ပြီး " Dr စံပယ်ဖြူ ဟာ! ဒေါက်တာက ဘွဲ့တွေ အများကြီးပဲ အတော်တော်တာပဲ။ ဟုတ်ကဲ့ပါ ။ ကျနော် နဲ့ ရဲအုပ်ထူးမြတ် က ဒီ အမှုကိုကိုင်တာပါ။ ဒီနေ့ က အလုပ်များနေ တော့ ဒေါက်တာသိချင်တာလေးတွေ ပြန်ဖြေဖို့ အခက်အခဲကြုံနေလိမ့်မယ်။ ဒီလိုလုပ်ပါလား ဒေါက်တာကို ကျနော် အမှုအသွားအလာနဲ့ အချက်အလက်ဖိုင်တွေပေးလိုက်မယ်။ ဒေါက်တာ ဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ။ ပြီးရင် ဒေါက်တာ ကျနော်နဲ့ တွေ့ဖို့ရက်ချိန်းလိုက်မယ်လေ ကြားထဲမှာ လူနာကိုလေ့လာနိုင်အောင် တွေ့ခွင့်ထောက်ခံ စာလေးရေးပေး လိုက်ပါ့မယ်။

" အင်း ကောင်းသားပဲ ကျမလည်း လေ့လာချိန်ပိုရတာပေါ့။"

" Ok ပါ ဒေါက်တာ ဒါဆို ကျနော်ဒေါက်တာ ကဒ်ထဲက နံပါတ်လေးအတိုင်း ဆက်လိုက်မယ်။ "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျမ ကို ခွင့်ပြုပါအုံးရှင့်"

" ကောင်းပါပြီဗျာ" 

ကံကောင်းတစ်ယောက် မြန်မာဆန်ဆန် သပ်ရပ်စွာ ဝတ်စားထားသော စံပယ်ဖြူ နောက်ပိုင်းကို ငေးကြည့်ရင်း သက်ပြင်လေးချကာ

" Too beautiful ( လှလွန်းပါတယ်ကွာ)"

.................................

အခန်း ( ၃ )

စံပယ်ဖြူတစ်ယောက် အအေးဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် ထိုင်ပြီးသံပုရာရည်တစ်ခွက်မှာလေသည်။

" အမ ကို သံပုရာရည်တစ်ခွက် အချိုလျော့ ရေခဲလျော့ ဒါပဲနော်"

လှပသော သူမ Body  Sturcture ကိုထိန်းနိုင်ဖို့ အချိုရှောင်အစားရှောင်တာ သူမ အတွက် မမှား ပေ။ လူလေးကလှပသလို ခေါင်းမာလှသော စံပယ်ဖြူသည် ဆေးရုံအုပ်ကြီးအတန်တန်တားနေသည့် ကြားက ဦးရဲစွမ်းအကြောင်း ကိုသိလိုသဖြင့် စိတ်ကျန်းမာရေးကို အကဲဖြတ်ရန်ပင်တာဝန်ယူလိုက်သေးသည်။ ဒါကြောင့် လည်း ရဲစခန်းတွင် သွားရောက်ကာ တာဝန်ခံရဲများနှင့် သွားရောက်တွေ့ဆုံခြင်းဖြစ်လေသည်။  သူမ ရဲစခန်းမှ ရလာသော အမှုတွဲဖိုင်၏ ပထမဆုံး စာရွက်ကို လှန်ကာ တစ်ကြောင်းချင်းစိတ်ဝင်တစား ဖတ်ရှုလေသည်။ ( မှုခင်းဌာန မှ ရေးထားသော အကြောင်းအရာများနှင့် ဆေးရုံမှ ရောဂါမှတ်တမ်းများသည် မှတ်တမ်း မှတ်ရာ များဖြစ်သဖြင့် စာဖတ်သူ ပျင်းရိဖွယ် မဖြစ်စေရန် ဇာတ်လမ်းသဖွယ် ပြန်လည်ပြုပြင်ရေးသားလိုက်ပါသည်)

ဦးရဲစွမ်းသည် အသက် ၃၆ နှစ် ရှိပြီဖြစ်၍ နာမည်ကြီး Private Hospital တစ်ခုတွင်ဦးစီးနေသော နှလုံးအထူးကုနာမည်ကျော်ဆရာဝန်တစ်ဦးဖြစ်ပါသည်။ စကားအပြောအဆိုပြေပြစ်သော တိုင်ပင်ဆွေးနွေးရာ တွင် လွန်စွာ စိတ်ရှည်သည်းခံတတ်သော ဆရာဝန်ဟူ၍ နာမည်ကောင်းရထားသူဖြစ်ပါသည်။ ဦးရဲစွမ်းတွင် ဇနီးတစ်ဦးရှိပါသည်။ သူမကတော့ ဒေါ်သိမ့်သခင်ဖြစ်ပါသည်။ အသက်က ၄၂ ဝန်းကျင်ရှိပြီးဖြစ်သော်လည်း အ ပြင်အဆင်ခေတ်ဆန်ခြင်း နေပုံထိုင်ပုံကလူငယ်ဆန်ခြင်း တို့ကြောင့် ၃၀ ဝန်းကျင်လောက်ဟုထင်ရသည်။ နဖူး ကျယ်ပြီး မျက်ခုံးပါးပါး မျက်လုံးမှေးပြီး နှာတံမှာ အင်မတန်ပြေပြစ်သည်။ အောက်နှုတ်ခမ်းထူပြီး အပေါ်နှုတ်ခမ်း ပါးပါး မျက်နှာပေါက်က ဝိုင်းဝိုင်းဖြစ်သည်။ အသားအရေဖြူဝင်းသလို အရပ်အမောင်းက ၅ပေ ၆ ဝန်းကျင်ရှိ သည်။ ရင်သားက လက်မ ၃၆ / ၃၇ လောက်ရှိပြီး တင်ပါးက ၄၀ နီးပါးရှိသော အကိတ်အမျိုးအစားထဲမှာ ပါဝင် သည်။ ခါးကလည်း ၂၈ /၂၉ လက်မ ဝန်းကျင်ဆိုတော့ သွယ်တဲ့ အထဲမှာပါသည်။ အိမ်ထောင်သည်ပေမယ့် ကျန်းမာရေးလိုက်စားသော သူမဟာ နုပျိုခြင်းကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်စွမ်းရှိလေသည်။

ဒေါ်သိမ့်သခင်သည် အင်္ဂလန်မှ စီးပွားရေးဘွဲ့ရထားသော သူဖြစ်သည်။ အနောက်နိုင်ငံတွင် ပညာ သင်ယူလာခဲ့သူဖြစ်သည့် အလျောက် အနောက်တိုင်းယဉ်ကျေးမှုတွေက သူမကိုလွှမ်းမိုးနေသည်။ မိဘမျိုးရိုးက သူဌေးမျိုးဖြစ်ပြီး ဘိုးဘွားပိုင် ပိုးထည်လုပ်ငန်း ယွန်းထည်လုပ်ငန်း ကျောက်မျက်ရတနာလုပ်ငန်းများကို ပိုင်ဆိုင် ထားသဖြင့် အလုပ်ပင် လုပ်စရာမလို ဆယ်သက်စားမကုန်နိုင်သော စည်းစိမ်ပိုင်ရှင်ဖြစ်သည်။ မျိုးရိုးဂုဏ်နဲ့ ချမ်းသာ အင်္ဂလန်မှာအနေကြာတဲ့ Free style ပေါ့ပေါ့နေ ပေါ့ပေါ့စား သမီးဖြစ်သူကို မိဘများမှာ စိတ်မချ။ ရတတ် မအေးဖြစ်နေသော သူမ မိခင်က ငယ်ငယ်ကချို့တဲ့စွာ ကြီးပြင်းလာပြီး ကိုယ်ထူးကိုယ်ချွန်နဲ့ အောင်မြင် လာတဲ့ ဆရာဝန် ဒေါက်တာရဲစွမ်းကို သဘောကျကာ လက်ဆက်ထိမ်းမြားပေးလေသည်။ ရဲစွမ်းအနေနဲ့ မိမိဘဝ မပြည့်စုံသောကာလ မိမရှိဖမရှိ အချိန်မှာ ကျွေးမွေးပညာသင်ပေးသော အဒေါ်ရဲ့ အလုပ်ရှင်လည်းဖြစ် ကျေးဇူးရှင် ဆိုလည်း မမှားတဲ့ သိမ့်သခင် မိဘတွေ သဘောကြောင့် ခေါင်းငြိမ့်လက်ခံခဲ့သည်။ ဒီလိုနဲ့ အချစ်မပါတဲ့ အိမ်ထောင်တစ်ခု ပေါက်ဖွားလာခဲ့ပါတယ်။

ဦးရဲစွမ်းက စိတ်ရှည်တယ်၊ သည်းခံတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်သိမ့်သခင်ကတော့ club တက်တယ်၊ party သွားတယ်၊ တစ်ချို့ပြောသံကြားတာ တစ်ခါတလေ အပြင်မှာကောင်လေးတွေနဲ့ တွဲသွားတွဲလာ လုပ်တာတွေ တွေ့ရတယ်လို့ သတင်းတွေထွက်တဲ့ အထိ လူမှုရေးဖောက်ပြန်မှုတွေရှိတယ် ကြားရသည်။ ဒါတွေကို မျိုသိပ်ထားတဲ့ ဦးရဲစွမ်းရဲ့ ရင်ထဲမှာ ချိန်ကိုက်မိုင်းတစ်လုံးလို ပေါက်ကွဲတော့မယ့် ဒေါသမီးတွေက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ပိုပိုတိုးလာပါသည်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တွေပြောစကားအရ ဦးရဲစွမ်းတို့ လင်မယား ရန်မဖြစ်တဲ့နေ့ မရှိသလောက်ပါပဲ။ ဦးရဲစွမ်းက သူ့ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိခိုက်မှာ စိုးတော့ ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို မလုပ်ဖို့ အတန်တန်မှာတယ်လို့ သိရသည်။ တစ်ခါက သူတို့လင်မယားရန်ဖြစ်တဲ့အကြောင်း ခြံသန့်ရှင်းရေး လုပ်တဲ့ကောင်လေးဆီကသိရသည်။

ဦးရဲစွမ်းက ဒေါသတကြီးနှင့်ပြောလေသည်။

" သိမ့် မင်းလုပ်ရပ်တွေက အရမ်းလွန်လာပြီ၊ ငါ့သိက္ခာက ရှိသေးတယ်လေကွာ။ ငါ့အလုပ်က သိက္ခာတရားက အရေးကြီးတယ်၊ မင်းရပ်တန်းကရပ်ပါတော့ကွာ"

ဆေးလိပ်သောက်မပျက်တဲ့ဒေါ်သိမ့်သခင်က

" သိက္ခာတွေ အိပ်ယာတွေ ကျမနားမလည်ဘူး၊ ကျမ ပျော်သလိုနေမယ်၊ ရှင်က အဲဒီအလုပ်တွေ မှာပဲပျော်နေတာလေ ကျမကို ဂရုစိုက်လို့လား၊ "

" ဟ ငါလုပ်နေတာတွေက မင်းဂုဏ်တက်စေဖို့၊ ငါတို့ အသိုင်းအဝိုင်းဂုဏ်တက်စေဖို့  မင်းမိဘတွေ ငါနဲ့မင်းကိုပေးစားတာလည်း ဒါကြောင့်ပဲလေ၊ "

" ဘာဂုဏ်လဲ လောက မှာ ငွေက အရေးကြီးဆုံးပဲ။ ငွေရှိရင် ဂုဏ်ရှိတာပဲ၊ ငွေဆိုတာ ဒုတိယ ဘုရားသခင်ဆိုရင် ငွေကို ပိုင်တဲ့ ကျမက ဒုတိယဘုရားသခင်ရဲ့ အရှင်သခင်ပဲ၊ ရှင်ပြောတဲ့ ဂုဏ်ဆိုတာကြီးကို ငွေနဲ့ ပေါက်ဝယ်နေကျတာ တပုံကြီးပဲ၊ အဝေကြီးကြည့်မနေနဲ့ ၊ ရှင် အခုလုပ်နေတဲ့ ဆေးရုံ ကျမဆောက်ပေး တာလေ၊ ရှင့်အောင်မြင်မှုတွေက ကျမထောက်ပံ့မှုတွေ မကင်းပါဘူး ကိုရဲစွမ်းရယ်။"

ဦးရဲစွမ်း အနာပေါ်တုတ်ကျ အထိနာသွားတော့

" သိမ့်သခင် မင်းလွန်လာပြီနော်"

" ဘာလဲ ဟုတ်လို့နာတာလား၊ ကိုယ့်မိန်းမ အလိုဆန္ဒကဘာလဲ၊ ဘာကို ဖြည့်ဆည်းပေးရမလဲ ဆိုတာတောင် မသိတဲ့ ယောက်ျား။"

ဦးရဲစွမ်းဒေါသထွက်သွားပြီး ဒေါ်သိမ့်သခင် လက်ကို အတင်းဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားလေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ခုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ချွတ်လေသည်။

" နင်တော်တော် ဒုတ်ကြောင်နေတာလား ကောင်မ သုတ်ကြောင်နေတဲ့ ဟာမ ကဲဟာ " 

ဆိုကာ ခါးပတ်နဲ့ ရိုက်လေသည်။ ခုတင်ပေါ်မှောက်လျက်သားဖြစ်နေသော ဒေါ်သိမ့်သခင်ရဲ့ တင်ပါးကြီးဟာ ဦးရဲစွမ်း ရိုက်ချက်တွေကြောင့် တုန်ခါသွားသည်။ ဒေါ်သိမ့်သခင် မှာ နာကျင်လွန်းသဖြင့် အော်နေသံများ ကြားရသည်။ ဦးရဲစွမ်းက သူမဝတ်ထားသော ထမီစကတ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ဇာပါးပါးနဲ့ ချုပ်ထားသော အတွင်းခံ အနက်ရောင်လေး တွေ့လိုက်ရသည်။

ဦးရဲစွမ်းက 

"ကောင်မ နင် ဘယ်လင်လိုးတာ သွားခံမလို့ Sexy အတွင်းခံ တွေဝတ်ထားတာလဲ"

ဒေါ်သိမ့်သခင်က အရိုက်ခံရလို့ နာနေတဲ့ ကြားက

" ငါ့အိမ်က လင်က မှ မလိုးတာ ငါခံချင်တဲ့ သူနဲ့ ခံတာ နင့် စောက်ပူပါလား"

" ဟာ ဒီကောင်မ ကတော့ ကဲဟာ "

တရွှမ်းရွှမ်းမြည်အောင်ရိုက်ပြီး အပေါ် အင်္ကျ ီ ကိုထပ်မံဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ အပေါ်အောက်က ဝမ်းဆက် ဖြစ်နေတော့ ဦးရဲစွမ်းပိုဒေါသထွက်လာပြီး အတွင်းခံ နှစ်ခုလုံးကို ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်လေသည်။ ကြီးမား တင်းရင်းသောတင်သားနှစ်လုံးဟာ အထိန်းအကွတ်မဲ့စွာ ခါရမ်းနေပြီး စနေနှစ်ခိုင်ဟာလည်း တွဲလွဲခိုနေပါသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ဒေါ်သိမ့်သခင်ရဲ့ ဆံပင်ရှည်ကို စောင့်ဆွဲလိုက်တော့ ဒေါ်သိမ့်သခင် နာကျင်လှသဖြင့် ပက်လက်ပင် လန်၍ပါလာသည်။ ပက်လက်လန်နေသော ဒေါ်သိမ့်သခင်သည် ခေါင်းရင်းပိုင်းမှာခြေထောက်ရောက်နေပြီး ဦးခေါင်းပိုင်းက ဦးရဲစွမ်းဂွကြားတည့်တည့်မှာ။ ပက်လက်အနေအထားကြောင့် တောင်ပို့နှစ်ခုလို ဖြစ်နေသော နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာတစ်လှည့်စီ လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်လေသည်။ 

ဒေါ်သိမ့်သခင်ထံမှ ငြီးငြူသံတွေ ထွက်ပေါ်နေ ပေမယ့် နာကျင်မှုကြောင့်ထက် သာယာမှုကြောင့် ကျေနပ်ခြင်း ရသခံစားနေရပုံပေါ်သည်။ ဦးရဲစွမ်း ဘောင်းဘီ ကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး ဖွားဖက်တော် ၇လက်မကို တစွစွနဲ့ ဂွင်းတိုက်နေသည်။ မထိတွေ့တာကြာနေပြီဖြစ်သော မိမိလင်ရဲ့ ပစ္စည်းကို မြင်တွေ့လိုက်ရတော့ ကြင်စလင်မယားဘဝက ပုံရိပ်တွေ ပြန်မြင်ယောင်မိသည်။

အခုလည်း အဲဒီတုန်းကလို ချစ်ပြရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ ဆိုတဲ့ တောင်းတစိတ်က သူမ ထိုအချိန်မှာ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

ဦးရဲစွမ်းက အတော်ပင် မတ်တောင်နေတဲ့ သူ့လိင်တံကို ဒေါ်သိမ့်သခင် အာခံတွင်းထည့်သွင်း လိုက်သည်။

" အစ် အစ် အစ် အော့ ဝေါ အား ဟဲ ဟဲ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ။"

" ဖြေးဖြေး ဟုတ်လား နင့်လင်ငယ်တွေလိုးတာကျ အသံမထွက်ပဲ လင်ကြီးလိုးတာကျ လာတား နေတယ် ၊ ထပ်လုပ်တယ်ကွာ"

ဦးရဲစွမ်းက ပက်လက်ဖြစ်နေသော ခုတင်စောင်းနားမှာတင်နေတဲ့ ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို အာခေါင်ထိ ထိအောင် လိုးနေလေသည်။ ဒေါ်သိမ့်သခင်ထံမှာ ပျို့တက်လာသောအသံများက အခန်းတွင်းဆူနေသလို သူမ သရည်တွေက လီးမှာ ပြဒါးသုတ်ထားသလို မီးရောင်အောက်မှာ တပြောင်ပြောင်နှင့်ဖြစ်နေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို ကုတင်အောက်ကိုဆွဲချလိုက်လေသည်။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ခွေလျက်သား ပြုတ်ကျသော ဒေါ်သိမ့်သခင် ကို ပြန်ထူပြီး ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဆံပင်ကို အုံလိုက်ဆွဲကိုင်လိုက်တော့ သူမမျက်နှာ မော့လာပြီး ပါးစပ်အနည်းငယ်ဟသွားသည်။ ဟသွားတဲ့ ပါးစပ်မှာ လီးတပ်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးပြန်လေသည်။ ဒေါ်သိမ့်သခင်မှာ မခံနိုင်အောင် ပျို့တက်လာတော့ ဦးရဲစွမ်းပေါင်ကို ထုရိုက်ပြီး အတင်း ခွာလေသည်။

" အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် တော်တော့ ကျမမောလာပြီ"

ဦးရဲစွမ်းက ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို ခုတင်ပေါ် ပြန်ဆွဲတင်ကာ ပေါင်ကိုဖြဲပြီး လီးကို အဖုတ်မှာ တပ်လိုက်လေသည်။

" အင့်....အူး ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ၊"

" နင့် လိုးတဲ့ကောင်တွေ ထက် သာလား ဟင် ပြောစမ်းပါအုံး"

" ရှင် မလိုးရင်တော့ တခြားလူလိုးတာခံမှာပဲ၊ အပိုတွေပြောမနေနဲ့ လိုးစမ်းပါ၊ ကျမ အဖုတ်က တအားညှစ်နေပြီ၊ ရှင်ဆောင့်ပေးတော့"

" ဆောင့်မှာ နင့်ကို စိတ်နာနာနဲ့ ကိုဆောင့်လိုးမှာ"

" လိုးစမ်းပါ အရင်တုန်းက ရှင်ကျမ လိုးတိုင်းပြောတဲ့ မြင်းလီးကြီးနဲ့ မြင်းရိုင်းလို လိုးမယ်ဆိုတာလေ မှတ်မိလား၊ ရှင်က ကျမ မြင်းရိုင်းကြီးပဲ မြင်းလိုးလိုးစမ်းပါ မြင်းကြီးရယ့်"

ဒေါ်သိမ့်သခင်ပြောသလို ဦးရဲစွမ်းရဲ့လိုးချက်တွေက မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်ရဲ့ အဟုန်အလား ပြင်းထန် လှပေသည်။ လိုးရင်းနဲ့ ဒေါ်သိမ့်သခင် နို့တွေကိုညှစ်ထားတာ နီးမြန်းနေပြီး လက်ရာများပင် ထင်းနေသည်။ မြင်းတစ်ကောင်ရဲ့တန်ဆာလို ပစ္စည်း မြင်းရိုင်းလိုခွန်အားနဲ့ ဝင်ချက်တွေဟာ ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို မျက်ဖြူပင်လန် အောင် ကောင်းမွန်နေသည်။ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်နေတဲ့ ဒေါ်သိမ့်သခင်ဟာ မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင် လို အော်သံကြီးနဲ့ ပြီးမြောက်သွားပြီး ပေါင်များပင် တဆက်ဆက်တုန်နေလေသည်။

" ဟင်း..... ကောင်းလိုက်တာ ယောက်ျားရယ် ရှင်ကျမကို အမြဲ အဲလိုလိုးနေရင် မိန်းမလိမ္မာမှာပေါ့ ယောက်ျားရယ့်၊ ယောက်ျားလှဲလိုက်နော်"

အလိုဆန္ဒတွေပြည့်ဝနေတော့ ချစ်လင်ကိုအပြစ်မမြင် ပိုပိုပြီးချစ်ချင်တာ အိမ်သူသက်ထားတွေရဲ့ စိတ်ထားဖြစ်သည်။

" မြင်းရိုင်းကြီးက ဒီနှာခေါင်းမလေးဆန္ဒဖြည့်ပေးတော့ ဒီမြင်ရိုင်းကြီးပေါ်တက်စီးချင်လိုက်တာ"ဆိုကာ ထောင်မတ်နေတဲ့ အတံပေါ် ပေါင်ကိုကားပြီးခွထိုင်ကာ အတံနှင့် အပေါက်ကိုချိန်သားကိုက်အောင် ထားပြီး ထည့်သွင်းပြီး တက်စီးလေသည်။ ဒေါ်သိမ့်သခင် ထန်နေပြီမို့ အပေါ်ကနေပေးချက်တွေက ပြင်းထန်သလို ဦးရဲစွမ်းအင်္ကျ ီကို ကြယ်သီးတွေပြုတ်ထွက်အောင် ဆွဲဖြဲပြီး ရင်အုပ်ပေါ်က နို့သီးသေးသေးကို ဆောင့်နေလျက် လျှာနဲ့ ယက်လေသည်။ မိမိအပေါ်မြင်းတက်စီးနေတဲ့ မြင်းစီးသမား မိမိမယားကို တင်ပါးကို တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ရိုက်ပြီးမောင်းလေသည်။

စိတ်တွေထန် အရိုင်းတွေ ဆန်လာတော့ အပေါ်ကနေဆောင့်ပေးတဲ့ မယားကို အားမရတော့ပဲ ဦးရဲစွမ်းကုန်းထပြီး ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ လေးဘက်ထောက်ကာ တင်ပြစ်ပေးထားတဲ့ သူမ ကို ဦးရဲစွမ်းက ဘယ်ဒူးကိုထောင် ညာဒူးကိုထောက် မုဆိုးတိုက်(ကုန်းတိုက်)လိုးကွက်နဲ့ အပြီးသတ်ရန် ကြံသည်။ ပြင်းလှပါသော ဆောင့်ချက်အပြင် ဒေါ်သိမ့်သခင်က နောက်ကိုပေးချက်တွေကလည်း လွန်စွာ အောင်မြင်လှပေသည်။

" လိုးစမ်းပါ ကျမ မြင်းရိုင်းကြီးရယ် ရှင့်လီးကြီးနဲ့ "

" အား ပြီးချင်နေပြီ အ အ အ "

" ကျမလည်း ပြီးတော့မယ် မြင်းကြီးရယ် ဆောင့်ဆောင့် အ အ အ အ"

" အား ...."

ဦးရဲစွမ်းလည်း သတ္တဝါဆိုးကြီးအလား အော်ဟစ်ငြီးတွား ပြီးဆုံးသွားပြီး အဖုတ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ အပြည့် ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

ဦးရဲစွမ်းတို့လင်မယားသည် ထိုသို့အနေအထားများရှိသော်လည်း မြင်းရိုင်းကြီးထက် နွားသိုးများကို ပိုကြိုက်တဲ့ ဒေါ်သိမ့်သခင်က အရင်အတိုင်းမပြောင်းလဲပေ။ တစ်ခါတလေ အိမ်ကိုညပြန်မအိပ်၊ မိုးလင်းမှ ပေါ်လာတတ်သည်။ ဒီလို အဖုအထစ်တွေကြောင့် လင်မယားကွာရှင်းပြတ်ဆဲဖို့ အထိဖြစ်လာလေသည်။ သို့သော်လည်း ဦးရဲစွမ်းအနေနဲ့ ကွာရှင်းနိုင်ပေမယ့် ဒေါ်သိမ့်သခင်က သဘောမတူ။ မြန်မာနိုင်ငံမှာက လင်မယားကွဲလျှင် ဥပဒေအကြောင်းအရာအရ ပိုင်ဆိုင်မှုက တစ်ယောက်တစ်ဝက်။ မိမိနှင့်လက်ထပ်တုန်းက လက်ဗလာနဲ့ ဦးရဲစွမ်းကို သူမပိုင်ဆိုင်မှုတစ်ဝက်ခွဲပေးရမှာမလိုလား။ နောက်တစ်ခုက ဦးရဲစွမ်းက သူမရဲ့ ပွဲတက်အဆောင်အယောင်တစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ သူမအခုတွဲနေတာတွေက အပျော်သပ်သပ်သာဖြစ်သည်။ ဒါတွေကပွဲမတိုး။ ဦးရဲစွမ်းလို ဆရာဝန်ကြီးကမှ သူမအတွက် တင့်တယ်သည်။ ဒါတွေကြောင့် ဒေါ်သိမ့်သခင် မကွာပေးနိုင်ဖြစ်နေသည်။ ဒီလိုနဲ့ ကြာလာတော့ အမုန်းတရားတွေ ရင်ထဲတဖြည်းဖြည်းပွားများလာသည်။

တစ်နေ့တော့ ဒေါ်သိမ့်သခင် ကိစ္စတစ်ခုပေါ်လာတော့ ခရီးသွားဖို့ အကြောင်းပေါ်လာသည်။ စစ်ကိုင်းနဲ့ မန္တလေးက ပိုးထည်တိုက်တွေ ပြဿနာတက်နေသဖြင့် သူမသွားမှရမည်ဖြစ်သည်။

" ကိုရဲစွမ်း ကျမ မနက်ဖြန် ခရီးသွားမှာ အဲဒါကားကို ရှင်သေချာစစ်ပေးအုံး"

" အေးပါ ငါကြည့်ပေးပါ့မယ်၊ မင်းသာသေချာကြည့်မောင်း၊ ကားမောင်းရင် Safe belt မတပ် အရှိန်တင် နဲ့ မင်းသာသေချာမောင်း"

ဦးရဲစွမ်းမှာ ဝါသနာကြီးတစ်ခုရှိသည်။ အဲဒါက ကားပြင်တာ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ကားမောင်းတာနဲ့ ကားပြင်တာကို လွန်စွာ ဝါသနာကြီးသူုဖြစ်သည်။ အိမ်က ကားများကို သူကိုယ်တိုင်ပြင်သည်။ တခြားလူ မပြင်ရ။ ကား modern အသစ်ထွက်တာနဲ့ ဦးရဲစွမ်းက ကားလဲစီးနေကြ။ အဲသလောက် ဝါသနာထုံ သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ဒေါ်သိမ့်သခင် ခရီးသွားမှာကို သူကိုယ်တိုင်ပြင်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်နေ့ ဒေါ်သိမ့်သခင် ခရီးထွက်သွားသည်။ ဦးရဲစွမ်းစိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးုဖြစ်နေသည်။ ပိုးထည်တိုက် ကိစ္စတွေ စိတ်မဝင်စားတဲ့ မိန်းမက အခုမှ အရေကြီးလို့ဆိုပြီး ရုတ်တရက်သွားတာမသင်္ကာစရာ။ လင်ငယ်နဲ့ နောက်မီးသွားလင်းတာဖြစ်ဖို့ များကြောင်း တွေးမိနေပုံရသည်။ တစ်ခုခုဆိုလိုက်သွားပြီး အမိဖမ်းမည်ဟု စိတ်ထဲတေးထားလိုက်သည်။

ဦးရဲစွမ်းလူနာများနေသဖြင့် ဆေးရုံမှာ ညနက်သွားသည်။ အိမ်ပြန်ဖို့ ကားparking နေရာရောက် တော့ ရဲကားတစ်စီးရောက်လာလေသည်။ ကားထဲက ရဲနှစ်ယောက်ထွက်လာပြီး

" ဒေါက်တာ ရဲစွမ်းလား ခင်ဗျ"

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ဘာကိစ္စများရှိလို့ပါလဲခင်ဗျာ"

" 2I/ 70321က ဦးရဲစွမ်းကားလား ခင်ဗျ"

" ကျနော့ အမျိုးသမီးကားပါ၊ ဘာများရှိလို့ပါလဲ"

" မန္တလေးသွားတဲ့ အမြန်လမ်းပေါ်မှာ ယာဉ်တိမ်းမှောက်မှုဖြစ်လို့ပါ"

" ခင်ဗျာ ဘာ ဘာ ဖြစ်သွားသေးလဲ မသိဘူး"

" ကားက ဘရိတ်ပေါက်ပြီး မှောက်သွားတာပါ၊ အရှိန်ကြောင့် ဆီတိုင်ကီပါကွဲပြီးပေါက်သွားပါတယ်၊ အဲဒါ ကျနော်တို့ လာအကြောင်းကြားတာပါ"

ဦးရဲစွမ်းစိတ်မကောင်းစွာနဲ့ လိုက်လာပြီး အလောင်းကိုကြည့်ပါသည်။ ဖြစ်ပွားပုံအရ အရှိန်မထိန်းနိုင် ဖြစ်၍ ကားဘရိတ်ပေါက်ကာ မှောက်သွားပုံရသည်။ အလောင်းမှာ မီးလောင်ကျွမ်းပြီးပျက်ဆီးနေပေမယ့်ရသော လက်ဝတ်ရတနာများမှာ ဒေါ်သိမ့်သခင် ပစ္စည်းများဟုတ်မှန်ကြောင်း ဦးရဲစွမ်းကအတည်ပြုပေးလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းလည်း လင်မယားသံယောဇဉ်ကြောင့် အတော်စိတ်မကောင်းဖြစ်ပုံရသည်။ 

ဒီလိုနဲ့ ကိစ္စများအားလုံးလုပ် ပေးပြီး နာရေးအတွက် ပြင်ဆင်လေသည်။ ဒေါ်သိမ့်သခင် နာရေးမှာ လွန်စွာမှ စည်ကားလှပေသည်။ ဦးရဲစွမ်းရဲ့ ဂုဏ်သတင်းအရ ဒေါ်သိမ့်သခင်ရဲ့ ကြွယ်ဝမှုတွေအရ လာသူတွေ မနည်းပါ။ ထိုပွဲသို့ မျက်နှာစိမ်း နှစ်ယောက်ရောက်ရှိလာပါသည်။ တစ်ဦးက အသားရေ ညိုစိမ့်စိမ့် နောက်တစ်ဦးက အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် ။ အသားညိုညိုနဲ့တစ်ယောက်က

" ဦးရဲစွမ်းလား ခင်ဗျ"

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ဘာများပါလဲ"

" ကျနော် ရဲအုပ်ကံကောင်းပါ၊ဒါက ရဲအုပ်ထူးမြတ်ပါ၊ ဦးရဲစွမ်းကို ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို သတ်မှုနဲ့ ဖမ်းဆီးစစ်ဆေးရပါမယ်၊ကျနော်တို့နဲ့ စခန်းလိုက်ခဲ့ပါ"

..........................................................................

အခန်း ( ၄ )

ဦးရဲစွမ်းတစ်ယောက် ရဲစခန်းစစ်ကြောရေးအခန်းထဲမှာ ငြိမ်သက်စွာထိုင်နေပါသည်။ နာရေးကိစ္စလုပ်နေချိန် အများအလယ်မှာ ဒီလိုစခန်းက လာခေါ်သွားတာ မိမိဂုဏ်သိက္ခာများစွာ ထိခိုက်သဖြင့် မကျေနပ်ပေ။ ရဲအုပ်ထူးမြတ်က ဝင်လာပြီး

" မင်္ဂလာပါ ဦးရဲစွမ်း ကျနော်တို့ ဦးရဲစွမ်းကို စစ်မေးစရာလေးရှိလို့ပါ၊ ကျနော်တို့နဲ့ ပူးပေါင်းကူညီပေးပါ။"

ဦးရဲစွမ်းက အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာဖြင့်ပင်

" မေးပါ ၊ ရဲအုပ်တို့ မေးတာ ကျနော် အမှန်အတိုင်းဖြေပါ့မယ်။"

ထူးမြတ်က ဆက်လက်၍

" ဦးရဲစွမ်း ဒေါ်သိမ့်သခင်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာ ဘယ်နှနှစ်ရှိပြီလဲ"

" ၅ နှစ်ရှိပါပြီ ခင်ဗျ"

" ၅ နှစ်တာအတွင်း လင်မယား အဆင်မပြေတာတွေရှိလား"

ဦးရဲစွမ်းက ရယ်ပါတယ်။

" ကျနော် ရဲအုပ်ကို တစ်ခု ဖြတ်မေးလို့ ရမလား"

" မေးပါ ဘာများလဲ"

" ရဲအုပ်က လူပျိုလား"

" ဟုတ်ပါတယ် ဘာလို့လဲဗျ။"

" အိမ်ထောင်သည်တိုင်းမှာ ပြဿနာဆိုတာတွေ အဆင်မပြေတာဆိုတာတွေနဲ့ ပြည့်နေတာပါ။ဒါတွေကို သေချာဖြေရှင်းပြီး အိမ်ထောင်တစ်ခုကို လှပအောင် မပြိုကွဲအောင် တည်ဆောက်ကျရတာပါ။ လူပဲဗျာ စိတ်ချင်းဘယ်တူမလဲ၊ အဆင်မပြေ တစ်ခါတလေရှိတာပေါ့"

ထူးမြတ် ဦးရဲစွမ်းအဖြေကြောင့်နည်းနည်း အမ်းသွားသည်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာပျက်သွားတာကို ပြင်ပြီးဆက်မေးသည်။

" ဟုတ်ပါပြီ၊ ကျနော်ဆိုလိုတာက ပြဿနာ ကြီးကြီးမားမားပါ၊ ကျနော်တို့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို စုံစမ်းကြည့်တော့ ဦးရဲစွမ်းတို့ ကွဲဖို့ ကွာဖို့ထိဖြစ်သေးတယ်ဆို"

" မှန်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် အဲဒါလည်း စိတ်တိုချိန်ခဏပဲလေ၊ မကွဲနိုင်မကွာနိုင်လို့ပဲ သူမဆုံးပါးခင်အထိ ကျနောတို့ လမ်းမခွဲခဲ့ကြတာပေါ့"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ကျနော်တို့ သိထားတာလေး တစ်ခုရှိပါတယ်၊ အဲဒါကတော့ ဦးရဲစွမ်းက အိမ်က ကားတွေအကုန် ဦးရဲစွမ်းကိုယ်တိုင်ပြင်တယ်လို့ ကြားသိရပါတယ်၊ အဲဒါ ဟုတ်ပါသလား။"

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျနော်က ကားပြင် ဝါသနာပါပါတယ်၊ အိမ်က ကားတွေ ဆိုင်မပို့ပါဘူး၊ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ပြင်တာပါ။"

ထူးမြတ်က ပြုံးပြီးတော့ 

" ဒါဆိုရင်တော့ ဦးရဲစွမ်း ဝန်ခံလိုက်တာပါပဲ၊ ကျနော်တို့ ပေါက်ကွဲသွားတဲ့ ကားကို စစ်ဆေးကြည့်ပါတယ်၊ အပေါ်ယံကြည့်ပါတယ် မထူးခြားပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် ပညာရှင်တွေ ခေါ်ပြီး ဆန်းစစ်တဲ့ အခါမှာ ကားဘရိတ်ပေါက်အောင် ကြိုတင်ကြံစည်ထားတယ်လို့တွေ့ရပါတယ်၊ ဦးရဲစွမ်း ဒေါ်သိမ့်သခင် မသွားခင် တစ်ရက်က ကားကို စစ်ဆေးနေတာ တွေ့တဲ့ မျက်မြင်သက်သေတွေရှိပါတယ်၊ ဒါလေးအတွက် အဖြေပေးပါအုံး"

ဦးရဲစွမ်းက ပြုံးရုံလေးသာသာပြုံးပြီး

" ကျနော်က ဘာအကြောင်းပြချက်ရှိလို့ လုပ်ရမှာလဲ။"

" ကျနော်တို့ ထပ်သိထားတဲ့ ကိစ္စတစ်ခု ရှိပါသေးတယ်၊ ဦးရဲစွမ်း ဒေါ်သိမ့်သခင် မသိအောင် ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ဖောက်ပြန်တဲ့ အကြောင်းပါ။"

ဦးရဲစွမ်း မျက်နှာပျက်သွားသည်။ အတွေးများသွားတဲ့ပုံပေါက်သည်။

" ခင်ဗျာမှာ ဘာသက်သေရှိလို့ စွတ်စွဲတာလဲ။"

ထူးမြတ်က ဖိုင်တစ်ခုကို လှန်ပြသည်။

" ချစ်သူများနေ့က တည်ခိုခန်းတစ်ခုမှာ နှစ်ယောက်တည်းသွားတဲ့ မှတ်တမ်းလေးတွေ တွေ့ရပါတယ်၊ အဲဒီနောက် မကြာပါဘူး၊ တစ်ပတ်လောက်နေတော့ ေွ္ဘာီမွာအိမ္တစ္လုံး ဝယ်လိုက်တယ်၊ အဲမှာစတွေ့တာ ပိုင်ရှင်နာမည်က ယွန်းဝေ တဲ့ ၊ ဦးရဲစွမ်းရဲ့ အမျိုးတွေ ဒေါ်သိမ့်သခင်အမျိုးတွေ အားလုံး စစ်ဆေးကြည့်တဲ့ အခါ ယွန်းဝေဆိုတာ မရှိပါဘူး၊ နောက်တစ်ခုက ရွှေဆိုင်မှာ လက်စွပ်လုပ်သွားတာ၊ ဘောက်ချာနဲ့ ငွေရှင်းတာနဲ့ က ခင်မျာနာမည်နဲ့ ဗျ၊ ပိုသေချာတာက လက်စွပ်မှာ စာထွင်းထားတာ I ❤️YWတဲ့ ခင်ဗျာ မိန်းမပေးဖို့ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး၊ ဒါတော့ ခင်ဗျာ ငြင်းလို့မရတော့ပါဘူး။"

ဦးရဲစွမ်းဘာမှ မပြောသေးပဲ တစ်ခုခုကိုတွေးတောနေပုံရသည်။

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ငါ့မှာ တိတ်တိတ်ပုန်း ချစ်သူရှိနေတယ်ဆိုတာ ၊ ဒါပေမယ့် ငါအဲအတွက်နဲ့တော့ သိမ့်ကို ငါမသတ်ဘူး၊ "

ဦးရဲစွမ်းဝန်ခံချက်ကို ထူးမြတ် သဘောကျသွားဖြင့် ပြုံးပြီး

" ခင်ဗျာ သတ်တာ မဟုတ်ပဲ ယွန်းဝေသတ်တာ ဆိုရင်ရော "

ဦးရဲစွမ်းဒေါသကြီးနဲ့

" ဟေ့ကောင် မင်းငါ့ကို စွတ်စွဲချင် စွတ်စွဲလို့ရတယ်၊ မဆိုင်တဲ့သူ မထည့်နဲ့။ "

" ဒီမယ် ဦးရဲစွမ်း ကျနော် တာဝန်အရစစ်မေးနေတာ လိုအပ်ရင် လိုအပ်သလို မေးမြန်းရလိမ့်မယ်၊ ယွန်းဝေနဲ့ ခင်ဗျာ ပေါင်းကြံတာမလား၊ ယွန်းဝေ ဘယ်မှာလဲ"

" ဟာ ဟေ့ကောင် တော်တော့ ဟာကွာ "

ဦးရဲစွမ်း ထူးမြတ်ကို ထိုင်ရာမှ ထပြီး အင်္ကျ ီ ကော်လံကိုဆွဲကာ ဆွဲဆောင့်ပြစ်လိုက်သည်။ ထူးမြတ်ရုတ်တရတ် လန့်ပြီး ပစ်လဲသွားသည်။ ဦးရဲစွမ်းက တက်ခွကာ လည်ပင်းကို ညှစ်ထားလေသည်။ တစ်ဖက်အခန်းမှာ အကဲခတ်နေသော ကံကောင်းနှင့် ရဲများ အတော်လေးဝင်ဆွဲရသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ဆရာဝန်တစ်ယောက်ဆိုပေမယ့် အတော်သန်မာကြောင်းတွေ့ရသည်။ မှုခင်းစစ်ဆရာဝန်က အရေးပေါ်အခြေအနေအတွက် အသင့်ဆောင်ထားသော စိတ်ငြိမ်ဆေးထိုးလိုက်မှ ငြိမ်ကျသွားသည်။ ကံကောင်းမှာ စိုးရိမ်စွာဖြင့်

" ထူးမြတ် သူငယ်ချင်း ရလား၊ အခြေအနေကောင်းလား၊ ငါဖြင့်စိတ်ပူသွားတာပဲ၊ ဘာဖြစ်သွားသေးလလဲ။"

" ရပါတယ်ကွာ ၊ အီဆိမ့်သွားတာပဲကွာ၊ ဘဲကြီးက အတော်သန်တာပဲ၊ မထင်ရဘူးကွ။"

မှုခင်းဆရာဝန်က

" ကိုကံကောင်း ကျနော်တို့ သူ့ကို ချုပ်ထားပြီး ရွာသာကြီးပို့မှ ရမယ်၊ ကိုထူးမြတ် ခင်မျာ မသေတာကံကောင်း၊ ဒီလူက psychopath ဗျ"

" ဒေါက်တာ သေချာလို့လား၊ သေချာတာပေါ့ လူကောင်းတစ်ယောက်က ရဲတစ်ယောက်ကို ဒီလိုလုပ်စရာလား၊ သူ့ အပြုအမူ၊မျက်လုံး သေချာကြည့်အုံး တကယ်ကို ရူးနှမ်းပြီးလုပ်သွားတာ"

ကံကောင်းက 

"ဒါဆိုရင်တော့ ငါတို့ သေချာပြန် စစ်ဆေးရမယ်၊ ဒါဆိုလောလောဆယ်  ရွာသာကြီးမှာ အစောင့်အရှောက်နဲ့ချုပ်ထားရမယ်"

ကံကောင်းတို့ စီစဉ်စရာရှိတာစီစဉ်ပြီး ဦးရဲစွမ်းကို ရွာသာကြီးပို့လေသည်။

...................

မှုခင်းမှတ်တမ်း အကျဉ်းချုပ်က ထိုမှာ အဆုံးသတ်လေသည်။ စံပယ်ဖြူ ဖတ်ရင်း တစ်ခုခုကိုတွေးခေါ်နေသည်။ မိမိအနေဖြင့် ဦးရဲစွမ်းလို လူတစ်ယောက်ဟာ စိတ္တဇဝေဒနာရှင်ဟုတ်မဟုတ် ဆုံးဖြတ်ရန်လိုအပ်ပေသည်။ စံပယ်ဖြူ မနက်ဖြန် ဆေးရုံကို တစ်ခေါက်သွားပြီးဦးရဲစွမ်းနဲ့တွေ့ဖို့ စီစဉ်လိုက်သည်။

ညသန်းခေါင်ချိန် ၉ နာရီဝန်းကျင်ခန့်တွင် ဆေးရုံကြီး၏ ရင်ခွဲရုံကြီးသည် လွန်စွာ တိတိဆိတ်နေသည်။ ဒီကြားထဲ တစ်ချက်တစ်ချက် ခွေးများက ထအူသေးသည်။ လူတွေ အကုန်လုံးမရှိတော့ပေမယ့် တာဝန်ကျနေတဲ့ ဆရာဝန်မလေးကတော့ Postmortem report ( ရင်ခွဲစစ်ဆေးချက်များ ) အပြီးသတ်အချက်အလက်များထည့်သွင်းလေသည်။ တစ်ဆောင်လုံး သူနှိပ်နေသော computer keyboard သံမှတပါး မည်သည့် အသံမှ မကြားပေ။ ဒါပေမယ့် ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို တိုက်လိုက်သော အသံထွက်ပေါ်လာသည်။

" ဘယ်သူလဲ "

အသံလာရာဘက်သို့ ဓာတ်မီးလေးကိုင်ပြီး လှမ်းလာလေသည်။ အသံလာသောနေရာက အလောင်းတွေထားသောအခန်းကဖြစ်သည်။ သူမ သေသေချာပိတ်ထားခဲ့သော တံခါးက ပွင့်နေသည်။ တံခါးဝက အမှိုက်ပုံးမှာလဲကျပြီး အမှိုက်တွေပြန့်ကျဲနေသည်။ မီးခလုတ်ကို ဖွင့်ပြီး အလောင်းများကိုထုတ်ပိုးထားသော အရေအတွက်များကို ရေကြည့်သည်။ အကုန်လုံးစေ့ပါသည်။ သူမ ပြန်ထွက်မယ် လုပ်တော့ အသံရှုသံချက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ကိုကြားလိုက်မိသည်။ ရင်ထဲအတော်လေးထိတ်သွားသည်။ 

သာမန်လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ သတ္တိသွေးကြောင်နိုင်သော နေရာ အခြေအနေဖြစ်သဖြင့် ဆရာဝန်မလေးမှာ လွန်စွာ သတ္တိရှိသူဟု ပြောနိုင်သည်။ သူမ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သတိထားမိသည်က အိတ်တစ်လုံးက အနည်းငယ် လှုပ်နေသည်။ သူမ တလှမ်းချင်း ကပ်သွားပြီး အိတ်အနီးရောက်တော့ ဆွဲဖွင့်ရန် လက်ကို လှမ်းလိုက်ချိန်မှာ အိတ်ထဲက လက်အေးကြီးက ထွက်လာပြီး သူမ လက်ကို ဖမ်းစုပ်လိုက်သည်။

" အမယ်လေး "

" မကြောက်ပါနဲ့ ကိုယ်ပါ ကံကောင်းပါ"

အလောင်းအိတ်ထဲကနေ ပြုံးရီပြီးထွက်လာလေသည်။ ဆရာဝန်မလေးမှာ လွန်စွာလန့်နေပြီး အံသြနေဟန်ဖြင့်

" ကိုယ်ရယ် အဲလောက်နောက်စရာရှားလား၊မတော်လို့ လန့်သေသွားမှဖြင့်၊ တကယ်ပါပဲ။"

" နိုးနိုးရယ် ၊ နိုး မကြောက်တတ်မှန်း ကိုယ်သိသားပဲ၊ ဒီကကိုယ့်ချစ်သူလေးက သတ္တိခဲလေးမလို့ ကိုယ်က သိလို့ စတာ ချစ်လို့လဲပါတာပေါ့"

" နိုးနိုး မျက်နှာလေး နည်းနည်းပြုံးရောင်သန်းသွားသည်။ ကံကောင်းက ဆက်ကနဲ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်လေသည်။

" ပလုတ်တုတ်၊ ကိုယ်ဘာလုပ်တာလဲ"

" ချစ်မလို့လေ" 

ဆိုကာ အနမ်းတွေ နှုတ်ခမ်းမှာ ဝေလိုက်တော့သည်။ နိုးနိုးတစ်ယောက်ကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားလေ ရင်တထိတ်ထိတ်ဆို ကာမဆိပ်တက်လေဆိုသော ကောင်မလေးဖြစ်သဖြင့် အလောင်းများထားသော အခန်းတွင် အချစ်ခန်းဖွင့်တာ သူမအတွက် အဆန်းဖြစ်နေတော့ ငြိမ်ခံနေသည်။

အနီရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျ ီ၊ ပန်းနုရောင် ထမီစကပ် နဲ့ တာဝန်ချိန်မို့ ဂျူတီကုတ်အဖြူရောင်လေးက ဝတ်ထားလေသည်။ အသားဖြူဖြူ ရင်သားနဲ့ တင် သေးသေးလုံးလုံး LCD ကိုယ်လုံးလေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူလေး ဖြစ်သည်။ ပြူးပြူးဝိုင်းဝိုင်းမျက်လုံးလေးနဲ့ မေးချွန်ချွန်လေးက အသည်းယားစရာကောင်းလှပေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကြီးတဲ့ ကံကောင်းနဲ့ယှဉ်ရင် Beauty and the beast ထဲကလိုဖြစ်နေသည်။ ကံကောင်းက ခါးသေးသေးလေးကို ဖတ်ထားပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ကာ နမ်းလေသည်။ ကံကောင်းကျောပြင်က ကြီးတော့ သူမဖတ်ထားတာ လက်နှစ်ဖက်ပင်မပြည့် ။နိုးနိုးက " ဘယ်တွေရောက်နေတာလဲ၊ ကိုယ်ရယ်၊ ဒီကလွမ်းနေတာ၊ နိုးမှာက လိုးပေးမယ့်သူ ကိုကိုပဲရှိတာ၊ ကျန်တာတွေ အလောင်းတွေပဲရှိတယ်။"

" သိနေတယ်လေ၊ ဒါကြောင့်အားတာနဲ့ ချက်ချင်းလာခဲ့တာ၊ ပြောမရဘူးလေ၊ အလောင်းတွေက zombies တွေဖြစ်ကုန်ပြီး ဝိုင်းလိုးနေအုံးမယ်၊ ကိုကိုမလိုးလိုက်ရမှာစိုးလို့ပြေးပြီလာလိုးတာ"

" ပေါက်တတ်ကရကပြောပြီ အင့် ပြောချင်အုံး"

နိုးနိုးက ဂွကြားကို လက်နဲ့ ဖြစ်လိုက်လေသည်။

" အား ၊ အသဲနာတယ်ကွာ၊ တအားမဖြစ်နဲ့လေ"

အလောင်းများကို ခွဲစိတ်နေသော လက်ဖြစ်သဖြင့် အတော်သန်မာသည်ဟု ပြောရမည်။ ကံကောင်း နာမှန်းသိတော့ မဖြစ်တော့ပဲ၊ လက်နဲ့ခပ်ဖွဖွသာပွတ်ပေးတော့သည်။ ထိုသို့ပွတ်ပေးတော့ သကောင့်သား ကံကောင်းမှာ အမှန်ပင်ကောင်းနေကာ မျက်လုံးများပင်မှေးဆင်းလာသည်။ နိုးနိုးက လက်သွတ်လှပြီး ကံကောင်းဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ အတွင်းက တန်ဆာကို လက်နဲ့ နှိုက်ထုတ်လေသည်။ ၆ လက်မ ဝန်းကျင်နဲ့ ၂ လက်မ လုံးပတ်လောက်ရှိတဲ့ အချောင်းဟာ နိုးနိုး လက်ချောင်းသေးသေးသွယ်သွယ်လေး တွေရဲ့ ရစ်ပတ်ချည်နှောင်ခြင်းကိုခံလိုက်ရလေသည်။ 

ကံကောင်းရဲ့ လိင်တံကသွေးလည်ပတ်မှုအားတွေ ကောင်းလာတာနဲ့ အမျှ ပူနွေးမာကျစ်ပြီးတောင့်တင်းလာသလို နိုးနိုးရဲ့လက်ထိပ်လေးတွေမှာ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့တိုးလာတဲ့ သွေးခုန်နှုန်းတွေကိုခံစားမိလေသည်။ ရှိသမျှ အင်းအားတွေ သွေးတွေဟာ ဒစ်ဖူးမှာစုနေသလား ထင်မှတ်ရသည်။ လီးကြီးက မာမတ်နေကာ နီရဲပြီး ပြဲလန်နေသည်။

ကျေနပ်ခြင်းရသကိုပြည့်ဝစွာ ခံစားရတော့မည်ကို သိသော နိုးနိုးသည် ပြူးပြူးဝိုင်းဝိုင်းမျက်လုံးလေးများနဲ့ ကြာကြည့် ကြည့်နေလေသည်။ ကြည့်နေရင်း သူမသည် လက်ထဲကို တံတွေး အနည်းငယ်ထွေးထည့်လိုက်ပြီး လိင်တံကို သူမလက်ချောင်းလေးများနှင့် ပန်းပွတ်ပညာတွင် ပွတ်လုံးဆွဲသလို ပွတ်သပ်လေသည်။ 

ကံကောင်းကတော့ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်ကာ နိုးနိုးနားရွက်ကလေးထဲ သူရဲ့ မြွေဟောက်လိုလျှာကြီးက တိုးဝင်သွားလေသည်။ သူမသင်ယူခဲ့ရတဲ့ သင်ခန်းစာထဲက လိင်စိတ်ကိုနိုးစွတဲ့ နားအတွင်းထဲမှာသော နာဗ်ကြောများစုံရာနေရာ တစ်ခုအကြောင်းကိုပြောပြဘူး သဖြင့် မလိုးခင် နားထဲကို လျှာနဲ့ ထိုးထည့်ဖို့မှာထားတာကို လိုက်နာသော ကံကောင်းကို သူမလွန်စွာသဘောကျလေသည်။ ဒူးများပင်မခိုင် ယိုင်ယိုင်တိုင်တိုင်ဖြစ်လာသည်။ 

ကံကောင်းက နိုးနိုး၏ ရင်ဖုံးအင်္ကျ ီက နှိပ်စိကြယ်သီးလေးများကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်လေသည်။ ခရမ်းရောင်နုနုလေးနဲ့ ကနုတ်ပန်းလေးများဖောင်းကြွနေသော Bra လေးက ကံကောင်းကို စီးကြိုနေသည်။ ကြီးမားလှတဲ့ ကံကောင်း လက်ဝါးကြီးက Bra အပေါ်ကနေ အုပ်ပြီး ညှစ်ကိုင်လေသည်။ လည်ချောင်းထဲက လှိုင်ထွက်လာသော အသံတိုးတိုးလေးက ဒင်္ဂါးပြားတစ်ပြားစာ နှုတ်ခမ်းဝက ပွင့်ထွက်လို့လာလေသည်။ ပြူးဝိုင်းတဲ့ မျက်လုံးလေးက ခန်းစီးစလေးချလိုက်သလို မှေးစင်းသွားလေသည်။ သဘောကတော့ ကျမတော့နှစ်သက်နေပြီ ကျန်တာရှင့်စိတ်တိုင်းကျဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်သည်။ 

ကံကောင်းလက်တွေက ဒီမျှနဲ့ မတင်းတိမ်ပဲ တင်ပါးဘေးတွင်ရှိသော ထမီစကတ်ချိတ်ကလေးကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဘေးဇစ်လေးကို အသာလေးဆွဲချလိုက်တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပုံလျက်သားလေး ကျွတ်ကျသွားသည်သေးသေးသွယ်သွယ်ပေါင်တန်လေးတွေနှင့်အတူ ခရမ်းရောင်အတွင်းခံ G string လေးက လွန်စွာ လိုက်ဖက်လှပေသည်။

ပုရိသတို့သည် အတွင်းခံ အပေါ်အောက်အရောင်တူဝတ်ဆင်သော မိန်းမများကို ပိုစွဲလမ်းတတ်သော သဘောကို နားလည်သည့် ယောက်ျားကျမ်းကျေညပ်သူ ဟုပြောရမည်ထင်သည်။ ကံကောင်းရဲ့ လွတ်လပ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်က တင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို တလှည့်စီကိုင်ညှစ်ဖို့ တာဝန်ချထားလေသည်။ ကံကောင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက နိုးနိုးလည်တိုင်မှာ တယောကြိုးလေးလို စည်းချက်ညီညီ တုန်နေသော သွေးကြောပေါ်မှာ ဆင်းသက်နေလေသည်။ သူမထံမှ ငြီးငြူသံတီးလုံးတွေလွင့်ပြန်လာအောင် ထိုတယောကြိုးနဲ့ တူတဲ့သွေးကြောလေးကို ထိုးတံဘိုးနဲ့ တူတဲ့ ကံကောင်းရဲ့ လျှာဟာ တီးခတ်လိုက်လေတော့

" အင်း ဟင်း ဟင်း ...ကောင်းလိုက်တာ ကိုယ်ရယ်၊ အသက်ရှုတောင်ရပ်တော့မယ်။"

" အသက်လေးတော့ ရှုအုံးလေ၊ ဒီက ချစ်တလင်း မခင်းရသေးဘူး"

ငြီးငြူသံ အကြား ချစ်သူရဲ့ စကားကြောင့် ရယ်သံ ခပ်လွင့်လွင့်လေး နိုးနိုးထံမှ ပေါ်လာပါသေးသည်။

အောက်ပိုင်းဌာနမှာ တာဝန်ယူနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်ဟာ G string ကြိုးကို အပေါ်ဆွဲလိုက်ချိန်မှာတော့ ပက်ကြားအပ်လေးကို ကွယ်ထားတဲ့ အစလေးဟာ အတွင်းသားထဲဝင်သွားလေသည်။ ဟနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး ပြန်စေ့ရုံသာမက အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုအပေါ်သွားကပါ ကိုက်ထားသော အနေအထားရောက်သွားလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှစ်ဦးသားဟာ တစ်ဦးရင်ခုန်သံတစ်ဦးကြားယောင်မိသည်အထိ လွှမ်းမိုးလာသည်။ ကံကောင်းတစ်ယောက် နိုးနိုးအတွင်းခံလေးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး အမွှေးအမျှင်ကင်းတဲ့ သူပိုင်ဆိုင်မယ့် လယ်ကွင်းလေးကို မြင်လိုက်ရတော့ ကြည်နူးပြုံးယောင်လေး သမ်းလာသည်။

ကံကောင်း ဒူးထောက်ကာ ထိုင်ချတော့ သူမက ပေါင်လေးအနည်းငယ်ကားပေးလိုက်သည်။ သူမတွက် ကျေနပ်မှုပေးစွမ်းမယ့် လျှာဖျားကို ကြိုဆိုသော အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်ပေသည်။ ဖောင်းပြီးပြောင်နေတဲ့ ညီမငယ်ဟာ အလှကြွယ်နေတဲ့ အတွက် အရသာရှယ်ပေးစွမ်းနိုင်သောကံကောင်းရဲ့ လျှာအပြားလိုက်ဟာ နိုးနိုးရဲ့ ရတနာလေးမှာ သက်ဆင်းနေလေသည်။

" အိုး အု အု အင်း  ဟင်း.... ရက်စက်လိုက်တာ ကိုကိုရယ် နှိပ်စက်တာလည်း နှိပ်စက်ပါ အခုက မျှင်းလိုက် ပြင်းလိုက်နဲ့ ရူးတော့မှာပဲ"

နိုးနိုးပြောလည်း ပြောစရာဖြစ်သည်။ ကံကောင်းက လျှာအဖျားလေးနဲ့ အပြင်က ယက်လိုက် မထင်ရင် မထင်သလို အတောင့်လိုက်ထိုးသွင်းပြီး လျှာကို ခါထုတ်လေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အစေ့လေးကို ချိုချဉ်လိုက စုပ်လိုက်သေးသည်။ ရူးမတတ် စူးနက်စွာဝင်လာတဲ့ လျှာတစ်ခုတည်းနဲ့ သူမ အတော်ပင် အထွတ်အထိပ်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ကံကောင်းက

" နိုး ကိုကို ကိုလည်း ပြန်ပြုစုပေးလေ၊ နိုး အစွမ်းလေး မမြင်ရတာကြာပြီကွာ။"

တောင်းဆိုသူရဲ့ စကားကို တောင်းရဲတဲ့ သတ္တိကို ချီးကျူးတယ်ဆိုသော အဓိပ္ပာယ်ပါသော အပြုံးနဲ့ ပြန်လည် ချေပပြီး ကံကောင်းကို အလောင်းတင်သော စတီးခုတင်ပေါ် တက်ခိုင်းကာ သူမကလည်း လိုက်လံတက်လေသည်။ ပြီးနောက်မှာတော့ ပေါင်ကားထားသော ကံကောင်းကြား ခေါင်းဝင်ကာ  လီးကိုညှစ်ကိုင်ပြီး လက်မနဲ့ သုတ်ထွက်သော အပေါက်ကို ဖြဲကစားနေလေသည်။ 

တံတွေးအနည်းငယ်ထွေးချပြီး ကစားတော့ ချောချောချူချူနဲ့ ပိုပွတ်လို့ကောင်းလာသည်။ လက်သည်းရှည်လေးနှင့် တွဲဆက်နေတဲ့ ပူးတွဲနှစ်လုံးကို အသားလေး ကုတ်ခြစ်လေသည်။ အသည်းတယားယားနဲ့ ဆော့ကစားရတာကို နှစ်သက်တဲ့ သူမ အပြုအမူတွေက ကံကောင်းအတွက် ခံစားမှုတွေ ပိုပြင်းထန်စေသည်။ ပါးစပ်ကိုညကျယ်ကျယ်ဟပြီး တစ်ချက်ထဲနှင့် အာခေါင်ထိရောက်အောင် စုပ်ပြလိုက်ပုံက ကျွမ်းကျင်လှသော သူမ ပညာကိုပြသနေသည်။ အတံရဲ့ အရင်းပိုင်းကို သူမက နှုတ်ခမ်းအရာလေးနှင့် မျဉ်းပြိုင် စုပ်နမ်းလေသည်။ အောက်က ဥနှစ်လုံးကိုလည်း သူမ လျှာလေးနှင့် ဘောလုံးပုတ်ကစားသလိုတစ်လုံးချင်း ကစားပြလေသည်။ ပြီးမှ အာခံတွင်းအနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာထိရောက်အောင် ထည့်သွင်းပြီး ဓားအိမ်နဲ့ ဓားတစ်ထပ်ထဲကျသလို ဖြစ်အောင် နှုတ်ခမ်းကို စေ့ထားလေသည်။

 နိုးနိုးရဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ငင် အစွမ်းတွေကို မခံနိုင်တဲ့အဆုံး အလောင်းတင်တဲ့ စဉ်ပေါ်မှာ ကံကောင်းက ဇွတ်ထပြီး နိုးနိုးပေါင်နှစ်ခြမ်းကိြုဖဲကာ လိုးရန်ပြင်ရတော့သည်။ အလောင်းများကြာရှည်ခံအောင်ဆေးစိမ်တဲ့ ဖော်မလင်ဆေးနံ့တွေကြား၊ အသက်မဲ့နေတဲ့ လူသေတွေထားတဲ့အခန်းထဲမှာ ရွံရှာမှု ကြောက်ရွံ့မှု တွေကိုတဏှာဆိုတဲ့အမှောင်တက အမှောင်ဆုံးသော အမှောင်ထုကဖုံးလွှမ်းချိန်မှာ မိုးမမြင်လေမမြင် အချစ်ပွဲကို စတင်လေသည်။ ကံကောင်းရဲ့ လိင်တံဟာ မြွေပွေးတစ်ကောင် သားကောင်ကို ဆက်ကနဲပေါက်သလို နိုးနိုးရဲ့ အတွင်းသားထဲစွတ်ကနဲ တိုးဝင်လိုက်သည်။

" အို အင်း ကိုရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ၊ ဒီကထွက်မပြေးပါဘူး၊ အသာလုပ်ကွာ အောင့်တယ်၊"

ဘယ်လောက်ပဲ ထန်ထန်မိန်းမသားဆိုတာ ဖြေးညှင်းစွာ စတင်ပြီး ပြင်းထန်စွာ အဆုံးသတ်သည်ကို ကြိုက်ကြောင်း ကံကောင်း သတိချပ်သင့်ပေသည်။

" ကိုယ်က နိုးနိုးနဲ့ ဝေးနေတာ ကြာတော့၊ စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားတယ်၊ နိုးနိုးကလည်း အရမ်း sexy ဖြစ်နေတာကို"

ပုရိသမုသား တစ်ခွန်းစကားက စိတ်ဆိုးတာပြို ချစ်စိတ်ပင် ပိုလို့သာ လာသည်။ ပေါင်ကိုကား ဒူးကိုမြှောက် ရှင်ကြိုက်သလောက် လိုးပါတော့ဆိုတဲ့ စကားမပြောရုံတမယ်ဖြစ်သည်။ ကံကောင်းကတော့ တစတစတိုး အားကုန်လိုးတော့သည်။

" အာ  အ အ အ fuck me , harder please."

" သိတယ် ချစ်လေးက လွမ်းလွမ်း နဲ့ ကြမ်းကြမ်းလိုးစေချင်တာ"

" ဟုတ်တယ် လိုးပေးကွာ အတိုးရော အရင်းရော ပေါင်းလိုးပေး၊ ဟ ဟ ဟ ဟ  ဆောင့်ဆောင့်"

ဟောခန်းမလိုဖြစ်နေသော ရင်ခွဲရုံခန်းထဲမှာ ပဲ့တင်သံထပ်အောင် လိုးသံတွေ ငြီးသံတွေ ဟိန်းခံနေသည်။ ဒီအချိန် သူစိမ်းတစ်ယောက်လာလျှင် အလောင်းများ သရဲပူးဝင်ပူးပြီး သရဲနဲ့ သရဲမ လိုးတယ်ဆိုပြီး တချိုးထဲလစ်ပြေးမှာသေချာသည်။ အအေးဓာတ်များလွှတ်ထားသော ရေခဲတိုင်ခေါ် ရင်ခွဲရုံထဲမှာ သူတို့နှစ်ဦးကတော့ ချွေးသံတရဲရဲ ရွှဲနေကာ စတီးခုတင်ပေါ်မှာ ပွတ်ဆွဲသံ များပင်မြည်နေသည်။

ကံကောင်းလိုးနေစဉ်ညအရှိန်ယူရန် ခဏ အရှိန်သတ်တော့

" ကိုကို နိုးအပေါ်က နေမယ်၊ ပြောင်းပြန်နေပေးရမလား အတည့်နေရမလား။"

" ပြောင်းပြန်ဆောင့်ပေး၊ ကိုကို နောက်ကနေ တင်ပါးလေးရိုက်ရိုက်ပေးမယ်။"

အလိုက်သိသော ချစ်သူရဲ့ အစွမ်းကို အရမ်းနှစ်သက်မိတာတော့ သူမဝန်ခံရလိမ့်မည်။ ဒါကြောင့်လည်း ကံကောင်းကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ သူမက ပြောင်းပြန်မြင်းစီး အနေအထား ( Cow girl position ) နဲ့ တက်ဆောင့်ပေးလေသည်။ ပြောထားသော စကားအတိုင်း သူမတက်ဆောင့်ပေးချိန် သေးသေးလုံးလုံး တင်ပါးလေးများကို လက်ဝါးကြီးနှင့် တစ်ချက်တစ်ချက်ရိုက်သံတွေက ဟောခန်းထဲ ဟိန်းထွက်နေသည်။ သူမရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက စတီးခုတင်ပင် ခါရမ်းနေသည်။ နိုးနိုးက လက်ကိုထောက် တင်ကိုနောက်ပစ် ပစ်ပေးတဲ့ အနေအထားနဲ့ ပေးနေတော့ ခရေပေါက်လေးကစူထွက်နေသည်။ 

ကံကောင်းက လက်မလေးကို တံတွေးစွတ်ကာ စူနေတဲ့ ခရေကို ခရုပတ်ပုံလေး ဝိုင်းပေးလေတော့ အရသာတိုးကာ နိုးနိုးမှာ အချစ်တွေကြောင့် ပိုပို အလိုးခံမိချင်လာသည်။ သူမ ပေးချက်တွေက ပိုပိုမြန်ဆန်လာသဖြင့် ပြီးမြောက်တော့မည့် အနေအထားခန့်မှန်းမိသည်။ သိလျှင် သိခြင်း ကံကောင်းက နိုးနိုးခါးကိုဆွဲကိုင်ကာ ကိုင်ဆောင့်လေသည်။ ကံကောင်းရဲ့ ပင့်ချက်တွေက ဥနှစ်လုံး ပြုတ်ထွက်မည့်အလား ပြင်းထန်လာသည်။

နိုးနိုးက ပြီးချင်နေတော့ ဘာမှန်းမသိတော့ပဲ နောက်ကိုလန်ကျလာသည်ကို ကံကောင်းက ဖမ်းထိန်းလိုက်ပြီး နိုးနိုးဂျိုင်းအောက်ကနေ လက်ကိုလျိုဝင်ကာ ခေါင်းနောက်ပိုင်းကို လက်နဲ့ ဖမ်းထိန်းလိုက်ပြီး အချက်မပျက် လီးဝင်ထွက်နေတော့ နိုးနိုးမျက်ဖြူပင်လန်ကာ ပြီးမြောက်လေတော့သည်။

" အာ အာ အာ အာ ဟာ ဟာ ဟာ အင်း အင်း ပြီးပြီ အား "

" ကိုကို အထဲပန်းထုတ်လိုက်တော့မယ်၊ အား အား...."

ကံကောင်းရဲ့ သန်းပေါင်းများစွာသော သုတ်ကောင်အရည်လေးတွေဟာ အထဲကိုပန်းထုတ်လိုက်ပြီး ပြည့်ကြပ်လှ၍ လျှံ၍ပင်ထွက်ကျလာသည်။ အခန်းအတွင်း၌ နှစ်ဦးသားမောဟိုက်သံတွေက ပြန့်လွင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်။

နိုးနိုးတစ်ယောက် သန့်စင်ခန်းထဲသွား၍ ဆေးကြောပြီး သူမ ဆလင်းဘတ် အိပ်ထဲက အရေးပေါ်တစ်ခါသုံး သောက်ဆေး Lyria ကိုထုတ်သောက်လေသည်။ ကံကောင်းက

" ကိုယ် မှတ်မိသေးတယ် အရင်ကဆို နိုးနိုး တစ်လုံးသောက်ပြီးရင် နောက်၁၂နာရီဆိုသောက်ဖို့ ကိုကိုလှမ်းသတိပေးနေကျ အခုတော့ တစ်လုံးထဲနဲ့ ကိစ္စပြတ်တယ်နော်"

" ဟုတ်တယ်၊ သူက Ecee2ထက် စိတ်ချရသလို ပိုအဆင်ပြေတယ်၊ ဒါပေမယ့် ခဏခဏဆိုသိပ်မကောင်းဘူးနော်၊ နောက်ဆို condom ယူလာခဲ့၊ တစ်ခါတလေမို့ပေးလိုက်တာ။"

" Yes , Sir" 

ဆိုပြီးကံကောင်း အလေးပြုကာ နိုးနိုးကို ရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်လေသည်။

နိုးနိုးက 

" နိုးနိုး ကိုကို့ ကိုလွမ်းနေတာ ဒီမှာညအလုပ်လုပ်ရတာ အဆင်မပြေပါဘူး၊ အရေးထဲပြဿနာက တက်နေသေးတယ်။"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ "

" အလောင်းတွေ ပျောက်ပျောက်နေလို့ ကိုကို"

" ဟင် အလောင်းတွေပျောက်တယ်။"

" ဟုတ်တယ် ကိုကို ထူးဆန်းတာက မိန်းမအလောင်းတွေပဲ ရွေးပျောက်တာ"

" ကိုကို တို့ဆီ ဘာreport မှလည်းမတက်ပါလား"

" ပျောက်တဲ့ အလောင်းတွေက ညဉ်ငှက်မလေးတွေ လမ်းဘေးကစိတ္တဇဝေဒနာသည်တွေ မှတ်ပုံတင်မရှိတာတွေ ဆိုတော့ စာရင်းအသာလေး ဖြောက်ထားလိုက်တာ ကိုကို၊ ဒါပေမယ့် ကြာတော့ ကြောက်ကြောက်လာတယ်။"

" ကဲပါ ကိုကို အချစ်လေး စိတ်မပူပါနဲ့ ကိုကို တိတ်တဆိတ်စုံစမ်းပေးမယ်၊ ချစ်လည်း ကိုကို ကို ကူညီပေးဖူးတာတွေ အများကြီးပါ၊ ကိုကို ရှိတယ် မကြောက်နဲ့ နော်။"

" ဒါမှ တို့ ကိုကိုကွ"

နိုးနိုးတစ်ယောက် ကံကောင်းရင်ခွင်ထဲမှာ နွေးထွေးစွာခိုဝင်နေပေမယ့် ကံကောင်းက တစ်စုံတစ်ရာကို တွေးတောနေသည်။

...............................

အခန်း ( ၅ )

ရွာသာကြီးဆေးရုံသို့ စံပယ်ဖြူ နောက်တစ်ခေါက်ပြန်လည်ရောက်ရှိလာပါသည်။ ရဲထောက်ခံချက်ကြောင့် စံပယ်ဖြူကို ဆေးရုံအုပ်ကြီးတားလို့မရပေ။ သူမလုပ်ချင်တာကို ဖြစ်အောင်လုပ်တတ်တာက သူမရဲ့ ပင်ကိုယ်စတိုင်ဖြစ်သည်။ စံပယ်ဖြူလူနာမေးမြန်းသော အခန်းတွင်းရှိ ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်ကာ လုံခြုံရေးများ စောင့်ကြပ်ခေါ်လာသော ဦးရဲစွမ်းကို စောင့်မျှော်နေမိသည်။ စားပွဲပေါ်တွင် ဆေးရုံက ဧည့်ခံထားသောကော်ဖီပူပူမွှေးမွှေးကိုပင် မသောက်အား သူမ မေးမြန်းရမည့် မေးခွန်းများကိုသာ စိတ်ဝင်တစား ဖတ်ရှုနေလေသည်။

ဦးရဲစွမ်းကို လုံခြုံရေးနှစ်ဦးခြံရံလျက် လက်ထိတ်ခတ်ခေါ်ဆောင်လာပြီး စံပယ်ဖြူ၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်စားပွဲတစ်ဖက်တွင်ထားထားသော ကုလားထိုင်တွင်နေရာယူစေသည်။ အနီရောင်ယိုးဒယားဇင်းမယ်ထည်လေးနှင့် အဖြူရောင် တာဝန်ကျ ဂျူတီကုတ်လေးဝတ်ဆင်ထားသော စံပယ်ဖြူမှာ လွန်စွာ လှပနေသော်လည်း ဦးရဲစွမ်းက အရေးမစိုက်။ ခပ်ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ သံတိုင်တွေကာရံထားတဲ့ ပြတင်းပေါက်ကိုသာ တွင်တွင်ကြည့်ကာ တစ်ခုခုကိုတွေးတောနေသည်။ စံပယ်ဖြူ မျက်ရိပ်မျက်ကဲပြလိုက်သောအခါ လုံခြုံရေးနှစ်ယောက်အပြင်ကို ထွက်သွားလေသည်။စံပယ်ဖြူက စတင်၍

" မင်္ဂလာပါ၊ ဒေါက်တာရဲစွမ်း၊ ကျမ က ဒေါက်တာ စံပယ်ဖြူပါ၊ ဒေါက်တာ ကျန်းမာရေးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး တာဝန်ယူထားသူပါ"

စံပယ်ဖြူ နှုတ်ဆက်တော့ ဦးရဲစွမ်း လက်ကာပြပြီး

" နေပါအုံး ဒေါက်တာ၊ ဒေါက်တာက ဒီကို ကျနော့ရဲ့ ကျန်းမာရေးနဲ့ပတ်သတ်ပြီးတာဝန်ယူတာဆိုတော့ ကျနော်ကအခု ဒေါက်တာရဲ့လူနာပါ၊ ဒါကြောင့် ကျနော့ကို ဦးရဲစွမ်းလို့ခေါ်တာ ပိုသင့်တော်မယ်ထင်ပါတယ် ဒေါက်တာ။"

 Professional ကို လွန်စွာတန်ဖိုးထားသော ဆရာဝန်တစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း စံပယ်ဖြူရိတ်စားမိလေသည်။

" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ဦးရဲစွမ်း ကျမသိချင်တဲ့ မေးခွန်းလေးတွေမေးပါရစေ၊ ကျမကိုကူညီပေးပါ။"

" ကောင်းပါပြီ၊ မေးပါ ကျနော် အတတ်နိုင်ဆုံးဖြေပေးပါ့မယ်။"

" ကဲဒါဆို စလိုက်ရအောင်၊ ဦးရဲစွမ်း ဘဝမှာ မတော်တဆပေါ့နော်၊ လမ်းသွားရင်း ခရီးသွားရင်းကြုံဘူးတဲ့ လူနာတစ်ယောက် အကြောင်းပြောပြပါလား၊ အမှတ်တရဖြစ်နေတာမျိုးပေါ့"

ဦးရဲစွမ်း စဉ်းစားလိုက်လေသည်။ ခဏနေတော့

" တစ်ယောက်ရှိဘူးတယ်ဗျ၊ အဲဒီတုန်းက ကျနော်က တောင်ငူကနေ ပြည်ကို သွားတာပါ။ ပြည်ကို သွားရင် ပဲခူးရိုးမလမ်းကို ဖြတ်ရတယ်၊ လမ်းက တောလမ်းဆိုတော့ လူအတော်ပျက်တယ်၊ လိုင်းကားနဲ့သွားတာဖြစ်တော့ ခရီးသည် ၂၀ ကျော်လောက်ပါမယ်ဗျ။ အဲမှာ ကျနော့ ရှေ့ကခုံကလူတစ်ယောက်က အတော်လေးညီးညူနေတာဗျ၊သူက ကားဆရာကို ပြောတယ်၊ သူဗိုက်အရမ်းအောင့်နေလို့ ကားကိုဖြည်းဖြည်းမောင်းပေးပါတဲ့၊ အတော်တော့ အောင့်နေပုံရတယ်၊ ခါးကိုရှေ့ကိုကုန်းပြီး မျက်ရည်ထွက်အောင်အောင့်နေတာ၊ သူတောင်းဆိုတော့ ကားသမားက ကားအရမ်းခုန်ရင် အောင့်မှာစိုးတော့ ကားကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲမောင်းတော့တယ်၊ ဖြည်းဖြည်းမောင်းတော့ ခရီးနောက်ကျတာပေါ့၊ လူတွေကလည်း အခက်သား ကျန်းမာရေးမကောင်းတာ ခရီးမထွက်သင့်ဘူး၊ ခရီးကလည်း လူသူပျက်တဲ့ခရီး ခက်တော့ခက်တယ်ဗျာ။"

စံပယ်ဖြူက စကားဖြတ်ပြောလေသည်။

" ဦးရဲစွမ်း မကြည့်ပေးဘူးလား၊ သူအတော်ခံစားနေရမှာပေါ့။"

" မှန်ပါတယ်၊ အတော်ခံစားနေရမှာ၊ ဒါပေမယ့် ဒီလူပုံက အကူအညီတောင်းရမှာကို မတူသလို မတန်သလို ပုံစံ၊ ဖြစ်မှသာ ကယ်ပါယူပါ ပုံစံမျိုး၊ စေတနာနဲ့ လုပ်ပေးရင်တောင် မယုံသင်္ကာဖြစ်ပြီး ကျေးဇူးတောင်တင်မဲ့ပုံမပေါ်ဘူး၊ ဒါနဲ့ပဲ ခဏစောင့်ကြည့်နေလိုက်တယ်။"

စံပယ်ဖြူ စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေရင်း 

" ဆက်ပြောပါအုံးရှင့်"

" မကြာပါဘူး၊ သူလည်း ဝေဒနာမခံစားနိုင်လို့ထင်ပါရယ့်၊ ကူပါကယ်ပါ တောင်းဆိုတဲ့ အထိဖြစ်လာတယ်၊ သူတောင်းဆိုတော့ ကားသမားက ကားထဲမှာ ဆရာဝန်၊သူနာပြု တစ်ယောက်ယောက်များပါသလားပေါ့။"

" ဒါနဲ့ ဦးရဲစွမ်းကြည့်ပေးလိုက်တာလား။"

" ချက်ချင်းတော့ မကြည့်ပေးသေးဘူး၊"

စံပယ်ဖြူက အံ့ဩဟန်နဲ့ 

" ဘာလို့လဲ ဦးရဲစွမ်း။"

" ကျုပ် ဆရာဝန်ဆိုတာ သိရင် ဘေးကလူတွေက ဒီလူငြီးကတည်းက ဘာလို့ မကြည့်တာလဲ ဆိုတဲ့ ကဲ့ရဲ့မှုတွေလာမယ်လေ၊ ဒီလူကလည်း ဆရာဝန်ဖြစ်ပြီး အကြင်နာကိုမရှိဘူး၊ မစာနာဘူး စသဖြင့်ပြောတော့မယ်လေ၊ ဒါနဲ့ ခဏငြိမ်နေတာ။"

ဦးရဲစွမ်းက ဆက်လက်၍

" ဘာပဲပြောပြောလေ၊ ဒီလူ မသက်သာတာလည်း မကြည့်ရက်၊ သူ့ကြောင့် ခရီးလည်း တော်တော်နဲ့ ရောက်မှာ မဟုတ်တော့၊ ကျနော် ဆေးအကြောင်းနည်းနည်းနားလည်ပါတယ်၊ ကြည့်ပေးပါရစေပြောပြီး ကြည့်ပေးဖြစ်တယ်။"

" ဦးရဲစွမ်း အဲလိုပြောတော့ ယုံပါ့မလား။"

ဦးရဲစွမ်းက ပြုံးပြီး

" ယုံအောင်တော့ နည်းနည်းလုပ်ပြရတာပေါ့၊ နည်းနည်းစိုးရိမ်တဲ့ ပုံစံခပ်ကဲကဲလေး လုပ်ပြရတယ်၊ ပြီးတော့ စကားကို ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် နားလည်အောင် သေချာပြောပြရတယ်၊ ဒီအချိန်မှာ စိတ်က အရေးကြီးဆုံးပဲ၊ စိတ်မပူအောင် ယုံကြည်အောင်ပြောပြမှ စိတ်ချမ်းသာပြီး ဝေဒနာ တစ်ဝက်သက်သာမှာပါ၊ စကားပြောနဲ့ လူနာကို စည်းရုံးတဲ့နေရာမှာ ကျနော့ကို ဘယ်သူမှ မမှီပါဘူး။ ခံစားရတဲ့ ဝေဒနာထက် အဓိကဖြစ်တဲ့ စိတ်ကို ကျနော်ထိန်းချုပ်ကိုင်တွယ်နိုင်တာမလို့ပါ။"

စံပယ်ဖြူက ပြုံးပြီး 

" ဦးရဲစွမ်းက လူနာတွေရဲ့ စိတ်ကို ဖတ်တတ်တာပဲ၊ ဆက်ပြောပါအုံး"

" သူ့ကို စမ်းသပ်ကြည့်တယ်၊ မေးမြန်းကြည့်တယ်၊ အောင့်တာက ရှေ့နဲ့ နောက်ကျောညှက်အောင့်တာ၊ လှုပ်ရှားရင်ပိုဆိုးသလို ဆီးမသွားနိုင်ဘူး၊ ဆီးအိမ်ကလည်း အတော်တင်းနေတယ်၊ နောက်ကျောမှာ လည်း ကျောက်ကပ်လို့ ယူဆရတဲ့ ဖောင်းနေတဲ့ အရာတစ်ခု ညာဘက်မှာ စမ်းမိတယ်၊ သူက မကွေးဘက်ကလာတာတဲ့ အသက်ကလည်း ၄၀ကျော်နေပြီ၊ ကျနော်ကြားဘူးတာ အညာဘက်ကလူတွေက မြစ်ရည်ချောင်းရေပဲသောက်ကျတယ်၊ အဲဒီက ရေထဲမှာ ထုံးဓာတ်အတော်များတယ်၊ ကျနော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ပြောပြဘူးတယ်၊ အဲဒီဘက်ကရေတွေကို ရေသန့်ဘူးတစ်ဘူးထဲမှာထည့်၊ ပြီးရင် ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ခဲသွားအောင်ထား၊ ပြီးရင်အပြင်ထုတ်ပြီး ရေခဲပျော်အောင်ထားလိုက် ရေဘူးအောက်ခြေမှာ အဖြူအဖတ်အဖတ်တွေ အနည်ထိုင်နေတာတွေ့ရလိမ့်မယ်တဲ့၊ အဲဒါထုံးဓာတ်တွေပဲ။"

အတွေ့အကြုံ ဗဟုသုတ ကြွယ်ဝသော ဦးရဲစွမ်းကို စံပယ်ဖြူလေးစားမိလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ဆက်လက်၍

" ဒါကြောင့် ကျနော်က ဒါ ဆီးကျောက်တည်နေတာပဲ လို့ယူဆလိုက်တာ၊ ဆီးကျောက်တည်တာမှာ ဆီးမသွားနိုင်ရင် ဆီးပိုက်ထည့်ဖို့လိုမယ်၊ ဒါပေမယ့် ဆီးပိုက်ထည့်ဖို့ ဆီးပိုက်မရှိဘူးလေ၊ ဒါနဲ့ အကြောဆေးသွင်းတဲ့ Drip set ကျနော့မှာပါလာတော့ ထိပ်နှစ်ဖက်ကို ဓားနဲ့ဖြတ်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်ကို မီးခြစ်နဲ့ မီးညှိ့လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ မီးလောင်ပြီးပိတ်သွားတဲ့ ပိုက်အပေါက်ဝကို ဓားနဲ့ အပေါက်သေးသေးပြန်ဖြောက်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ အုန်းဆီနည်းနည်းစွတ်လိုက်ပြီး သူ့လိင်တံရဲ့ ဆီးထွက်တဲ့ အပေါက်ဝကို ရေနဲ့သေချာဆေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်တယ်၊ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ဆီးတွေက ကျန်တဲ့ တစ်ဖက်ကို ထည့်ထားတဲ့ ရေဘူးအလွတ်ထဲ ရဲတောက်နေအောင် စီးကျလာတယ်၊

" ဒါဆို ဦးရဲစွမ်း မှန်းတာမှန်တာပေါ့"

" အင်းပေါ့၊ ဒါကြောင့် သူနည်းနည်းသက်သာသွားတာ၊ ပြီးတော့ ပြည်မရောက်ခင် ပေါက်ခေါင်းမြို့ ဝင်ပြီး သူ့ကို ဆေးရုံမှာ ထားခဲ့ရတယ်။"

စံပယ်ဖြူက တစ်ခုခုကို စဉ်းစားဟန်နှင့်

" ဒါပေမယ့် ဦးရဲစွမ်းမှန်းတာ မှားမသွားနိုင်ဘူးလား၊ တခြားနည်းလမ်းနဲ့ သက်သာအောင်လုပ်ပြီး ဆေးရုံကို အချိန်မှီအောင် ခေါ်သွားလို့လည်းရတာပဲမလား။"

ဦးရဲစွမ်း စံပယ်ဖြူ မျက်လုံးများကို သေချာစွာစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး

" အဲလိုမျိုး စောင့်နေရတာမျိုး၊ ကန့်သတ်ချက်တစ်ခုခုကြောင့် မလွတ်လပ်တာမျိုး ကျနော် သဘောမကျဘူး၊ တစ်ခါတလေ ပုံမှန်လုပ်ရတာထက် ပုံမှန်ထက်ပိုပြီး စွန့်စားရတာမျိုးကို သဘောကျတယ်၊ ဒါကြောင့်လည်း ဒါမျိုးလုပ်လိုက်မိတာပါ။"

" မတော်လို့ အဆင်မပြေဖြစ်သွားရင်ရော။"

" အဆင်မပြေရင်လည်း ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ၊ ကျနော်က ဒီလို တောကြီးတောင်ကြီးထဲမှာတောင် အဆင်ပြေအောင် ကြိုးစားပေးတာလေ၊ ကျနော် အပြစ်လုပ်တာမှ မဟုတ်တာ၊ အပြစ်လို့ မခံစားရပါဘူး၊ ကျနော်က သူများဆရာဝန်တွေလို ဆမ (ဆေးကုခွင့်လိုင်စင်) ပြုတ်မှာ ထောင်ကျမှာ တွေးကြောက်မနေဘူး၊ဂကျနော်မှန်မယ်ထင်တာကို လုပ်မိတာပါ၊ ကိုယ်လုပ်ချင်တဲ့ အရာကိုမလုပ်လိုက်ရလို့ နောင်တရတာမျိုးတော့ မဖြစ်ချင်ဘူး။"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ဦးရဲစွမ်း ကော်ဖီလေး သောက်လိုက်ပါအုံး၊ Break time လေးယူတာပေါ့၊"

စံပယ်ဖြူ အခန်းအပြင်ထွက်လာတော့ ကံကောင်းနဲ့ သွားဆုံလေသည်။

" အော် ကိုကံကောင်း"

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒေါက်တာ ။အဆင်ပြေရဲ့လား ဒေါက်တာ ။"

" ဟုတ် ပြေပါတယ်၊ နောက် နည်းနည်းမေးပြီးတာနဲ့ ပြီးပါပြီ။"

ကံကောင်း အံဩဟန်နှင့် 

" ဗျာ ဒေါက်တာမေးတာပြီးတော့မယ်၊မြန်လှကြီးလား။"

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ဦးရဲစွမ်းက တကယ်ပဲ Psychopath တစ်ယောက်ပါ။"

" ဒေါက်တာသေချာရဲ့လား။"

" သေချာပါတယ်၊ သူက တကယ်တော်တဲ့ သူပါ ဒါပေယ့် ကျမမေးတဲ့ မေးခွန်းလှည့်ကွတ်တွေကြောင့် သူ သတိမထားမိပဲ psychopath တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း သိသာသွားတာပါ။ "

" အော် ဒီလိုလား၊ ကျနော့ကို ရှင်းပြလို့ရမလား ဒေါက်တာ"

" ဒီလို ကိုကံကောင်းရယ့် လူတစ်ယောက်ဟာ psychopath ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာကိုမေးတဲ့ မေးခွန်း အခု ၂၀ရှိတယ်၊ စိတ်ပညာရှင် Robert D. Hare ဖန်တီးထားတဲ့ psychopath တစ်ယောက်ကို တွက်ချက်တဲ့ မေးွန်းလေးတွေပါ၊ ကိုကံကောင်း ဗဟုသုတရအောင် စံပြုမေးခွန်းလေးတွေ ဖတ်ကြည့်ပေါ့ " 

ဆိုကာ စံပယ်ဖြူက စာရွက်တစ်ရွက်ပေးလေသည်။

(လူတစ်ယောက်ဟာ psychopath ဟုတ်မဟုတ်သိနိုင်သလို မိမိကိုယ်ကို လည်း ဆန်းစစ်လေ့လာနိုင်ရန် စာဖတ်သူ ဗဟုသုတရရန် အလို့ငှာ ရေးသားဖော်ပြလိုက်ပါသည်။ Robert D. Hare ရဲ့မေးခွန်း အခု၂၀ ကို မရွှေမိုး-ကိုရီးယားက ဘာသာပြန်ထားတာတွေ့ရပါသည်။ သူမ ဘာသာပြန်ထားသည်ကပိုမိုသင့်လျော်ကောင်းမွန်သောကြောင့်  ကူးယူဖော်ပြပါမည်။ ဒါကြောင့် အခုဖော်ပြသည်ကို မရွှေမိုးအား credit ပေးပါသည်။)

(စိတ်ပညာရှင်တို့က အောက်မှာဖေါ်ပြတဲ့မေးခွန်း အခု ၂၀ကို တိုက်ရိုက်မမေးပါဘူး။ အမှန်ဆုံးအဖြေကို ရဖို့ စိတ်ပညာနဲ့ လှည့်ပတ်မေးကြတာပါ။

မိမိကိုယ်မိမိ မလိမ်ညာပဲ အရိုးသားဆုံးဖြေရင်တော့ မိမိအခြေအနေမှန်ကိုမိမိသိရမှာဖြစ်ပါတယ်။

::::::::::::::::::::::::::::::::::

ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြောပြဖို့မလိုပါ။ မိမိကိုယ်မိမိ သိထားဖို့က အရေးကြီးပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီအချက်တွေသိထားရင် မိမိတို့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဆိုင်ကိုပါ့သ်တွေရှိ မရှိ သတိထားနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။

ဆိုင်ကိုပါ့သ်လက္ခဏာတွေဟာ ငယ်ရွယ်စဉ်ဘဝမှာ စတင်တွေ့ရှိနိုင်လို့ မိမိ သားသမီးတွေ ဒီလို အခြေအနေဖြစ်နေရင်လည်း ကူညီနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။

ဆိုင်ကိုပါ့သ် ဗီဇ ပါလာတဲ့ သား၊ သမီး၊ ကျောင်းသား တွေကို မိဘနဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က ကြင်နာ နွေးထွးမှုတွေပေးပြီး ဂရုစိုက်နိုင်ရင် ဆိုင်ကိုပါ့သ်ဗီဇတွေ အားနည်း လာနိုင်ပါတယ်။ လုံးဝတော့ မပျောက်ပါဘူး။

::::::::::::::::::::::::::::::::::

ဆိုင်ကိုပါ့သ်နဲ့ ပါတ်သက်တဲ့ဆောင်းပါးတွေကို မကြာခင်မှာ ဖော်ပြပေးမှာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီဆောင်းပါးတွေကို မဖတ်ခင်မှာ ဆိုင်ကိုပါ့သ် အကြောင်း ဗဟုသုတရစေလိုပါတယ်ရှင့်။

မယုံနိုင်စရာ ယုတ်မာတဲ့သူတွေ လောကကြီးမှာရှိနေတာကို ထူးဆန်းလွန်းလို့ မှုခင်းတွေကို ဘာသာပြန်ခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုလူတွေဟာ များသောအားဖြင့် ဆိုင်ကိုပါ့သ် ( psychopath) ဒါမှမဟုတ် ဆိုင်ကိုပါ့သ်နဲ့ အတော် ဆင်တူတဲ့ ဆိုဆီယိုပါ့သ် (sociopath)ဆိုတာမျိုးဖြစ်ပါတယ်။

ဆိုင်ကိုပါ့သ် စိတ်ရောဂါကတော့ မျိုးရိုးဗီဇကပါလာတာဖြစ်တယ်။

ယနေ့ဆောင်ပါးကတော့ လူတစ်ယောက်ဟာ ဆိုင်ကိုပါ့သ် ဟုတ်-မဟုတ် စစ်ဆေးဆုံးဖြတ်တာဖြစ်ပါတယ်။

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

နံပါတ် ၁ ကနေ နံပါတ် ၂၀ အထိ

မေးခွန်းတစ်ခုတိုင်းကို မိမိကိုယ်မိမိ အမှတ်ပေးပါ။

0️⃣ ကိုယ့်အခြေအနေနဲ့ လုံးဝပြောင်းပြန်ဖြစ်နေရင် - ၀ မှတ်...။

1️⃣ ကိုယ့် အခြေအနေ နဲ့ တစ်ဝက်လောက်ပဲတိုက်ဆိုင်နေရင် ဒါမှမဟုတ် နည်းနည်းတိုက်ဆိုင်နေရင်တောင် - ၁ မှတ်...။

2️⃣ ကိုယ့်စိတ်သဘောထား လုံးဝတိုက်ဆိုင်နေရင် - ၂ မှတ်...။ (မေးခွန်းတစ်ခုကို ၂ မှတ်အပြည့်ပေးမယ်ဆိုရင် မိမိဟာ သာမန်လူတွေလိုမဟုတ် အလွန် အစွန်းရောက်မှ အမှတ်ပြည့်- ၂ မှတ်ပေးပါ။)

( No-0️⃣ point )

(Maybe- 1️⃣ point )

(Yes- 2️⃣points )

ပြီးလျှင် အမှတ်အားလုံးပေါင်းပါ။

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

1. Do you have "excess glibness" or superficial charm?

(ငါဟာ စကားပြောကောင်းတဲ့သူမို့ လူတွေကို ဆွဲဆောင်နိုင်တယ်။ ငါ့စကားတွေဟာ ညက်ညောတယ်။ ပြီးတော့ ငါဟာ စကားတွေကို ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် ရယ်စရာလေးတွေလည်းရောပြီးပြောတတ်လို့ လူတွေက ငါ့စကားတွေမှာ မျောပါသွားတတ်တယ်လို့ မိမိကိုယ်ကိုယူဆတဲ့သူ...)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

2. Do you have a grandiose sense of self-worth?

(ငါ့ အရည်အချင်းတွေကို လူတွေသိအောင် အမြဲ ကြွားတတ်တယ်....။ငါဟာ လူအထင်ကြီးအောင်နေတတ်တယ်။ ပြီးတော့ ငါဟာ သူတို့ထက်သာနေမယ်လို့လည်း ငါ့ကိုယ်ငါယုံကြည်တယ်။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

3. Do you have an excess need for stimulation or proneness to boredom?

(နေ့စဉ်ဘဝ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်တွေ.. လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တွေဟာ သိပ်ပျင်းဖို့ကောင်းတယ်။ အသစ်အဆန်းတွေ အမြဲရှာဖွေချင်တယ်...။ စွန့်စားရတာတွေ၊ အန္တရာယ်နဲ့ ကစားရတာတွေကြိုက်တယ်။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

4. Are you a pathological liar?

(လိမ်လည်ပြောတတ်တာ နှုတ်ကျိုးနေပြီ...။ ဘယ်လိုအခြေအနေမှာ ဘယ်သူ့ကို ဘယ်လိုလိမ်ရမယ်ဆိုတာ မစဉ်းစားရပဲ ဦးနှောက်ထဲက အလွယ်တကူထွက်လာတတ်တယ်။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

5. Are you conning or manipulative?

(သူများတကာ ငါ့ကို ယုံကြည်အောင်လှည့်စားတတ်တယ်။ လူတွေကို အယုံသွင်းပြီး ငါလိုရာအသုံးချတတ်တယ်။ ငါ့အနားမှာ လူတွေဝိုင်းနေအောင် နည်းမျိုးစုံနဲ့ စွဲဆောင်နိုင်စွမ်းတွေ ငါ့မှာရှိတယ်...။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

6. Do you display a lack of remorse or guilt?

(ငါဟာ အပြစ်/ရာဇဝတ်မှုတွေကိုလုပ်မိရင် လည်း အပြစ်ရှိတယ်လို့မခံစားရဘူး။ နောင်တဆိုတာ ဝေလာဝေး....)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

7. Do you have "shallow affect"?

( ငါဟာ ဘယ်အရာကိုမှလေးလေးနက်နက် ခံစားလို့မရဘူး။ အားလုံးပေါ့ပေါ့တန်တန်ပဲ....။ ကြောက်လန့်မှု၊ ဝမ်းနည်းမှု၊ ပျော်ရွှင်မှု၊ ယုံကြည်မှု၊ တစ်စုံတစ်ရာကို မျှော်လင့်မှု၊ အံဩထိတ်လန့်မှု... ဒါတွေ အားလုံး သိပ်မခံစားတတ်ဘူး။

အဓိက ဘာကိုမှမကြောက်တတ်ဘူး။ ဥပမာ- သေဆုံးခြင်း၊ ရောဂါဖြစ်ခြင်း၊ မတော်တဆထိခိုက်မှုများ၊ ကျရှုံးမှုများ၊ ရန်ပွဲများ၊ ထောင်ဒါဏ်..?ဘာကိုကြောက်ရမှာလဲ..?။

လူတွေအားလုံးနဲ့ အဆင်ပြေအောင်နေပေမယ့် သူတို့ ကောင်းစားရင် ရင်ထဲကလှိုက်လှိုက်လဲလဲ ဝမ်းသာတာမျိုး၊ သူတို့ဒုက္ခရောက်ရင် ဝမ်းနည်းတာမျိုးလည်း မခံစားရဘူး။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

8. Are you callous, or do you lack empathy?

(ငါ ဆင်းရဲတဲ့သူတွေ၊ ဒုက္ခရောက်နေတဲ့သူတွေကို စာနာစိတ်မထားနိုင်ဘူး။ အကြင်နာတရားဆိုတာလည်း မခံစားရဘူး။ သူတို့တတွေ ဒုက္ခရောက်တာ ငါဒုက္ခရောက်တာမှမဟုတ်တာ...။ အဓိက အခြားလူတွေရဲ့ခံစားချက်ကို မျှဝေခံစားလို့ကိုမရတာ...)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

9. Do you have a "parasitic lifestyle"?

(ငါဟာ ကပ်ပါးကောင်၊ မျှော့ကောင်တွေလို လူတွေကို သွေးစုပ် ခေါင်းပုံဖြတ် အမြတ်ထုတ်ပြီး နေချင်တယ်။ ငါ ကိုယ်တိုင်အလုပ်မလုပ်ချင်ဘူး။ အခြားလူတွေကို အလိမ္မာနည်းနဲ့ခိုင်းပြီး ငါက သက်သက်သာသာနဲ့ အမြတ်ပဲယူချင်တာ..။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

10. Do you have poor behavioural controls?

( စိတ်တို၊ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်၊ စိတ်မရှည်၊ ကြိမ်းဝါး၊ ရန်လို၊ စတဲ့ ငါ့စိတ်ခံစားမှုတွေဟာ မျက်နှာမှာချက်ချင်းပေါ်တယ်။ လျှို့ဝှက်ထားလို့မရဘူး။

ငါမကြိုက်ရင် ရိုင်းလိုက်ရမှ၊ ဆဲဆိုလိုက်ရမှ ကျေနပ်တယ်။ စိတ်မထိန်းဘူး ။ ပြဿနာကို အခုဆိုအခု ရှင်းပစ်လိုက်တယ် )

::::::::::::::::::::::::::::::::::

11. Do you have a history of promiscuous sexual behaviour?

(ငါဟာ လူပေါင်းစုံ/ လူအများကြီးနဲ့ လိင်ဆက်ဆံတယ်။ One- night stand ဆိုတဲ့ တစ်ညတာပဲတွဲတဲ့ အပျော်ရည်းစားမျိုးကို နှစ်သက်တယ်။ )

::::::::::::::::::::::::::::::::::

12. Do you have a history of early behavioural problems?

(ငယ်ငယ်က ကျောင်းမှာ ပြဿနာဖြစ်ပြီဆိုငါပဲ...လူတွေက ငါ့ကိုရိုင်းတယ်၊ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တယ်လို့ပြောကြတယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းက တိရိစ္ဆာန်လေးတွေသတ်တာမျိုးလုပ်ဖူးတယ်။ လိမ်ညာ.. ခိုးယူ.. မီးရှို့... ဒါတွေလည်း ကြုံရင်ကြုံသလိုလုပ်တယ်....)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

13. Do you lack realistic long-term goals?

(ငါဟာ ဘယ်အလုပ်မဆို ရည်မှန်းချက်ထား ကြာကြာစွဲမြဲလုပ်ဖို့ စိတ်မရှည်ဘူး။ အချီကြီးနဲ့ အချိန်တိုတိုအောင်မြင်မယ့် အလုပ်မျိုးကိုကြိုက်တယ်။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

14. Are you overly impulsive?

(ငါဟာ ဘယ်တော့မှ သေချာမစဉ်းစားပဲ စိတ်လိုက်မာန်ပါလုပ်တတ်တယ်။ တစ်ခုခုလုပ်ချင်ပြီဆိုကို အထိန်းအကွပ်မရှိ ဘယ်သူမှတားလို့မရ ....လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်လိုက်ရမှ....။ )

::::::::::::::::::::::::::::::::::

15. Do you have a high level of irresponsibility?

(ငါဟာ တာဝန်မယူတတ်/ တာဝန်မယူချင်တဲ့လူတွေထဲမှာပါတယ်။ နောင် ပြဿနာ နောင်ရှင်းမယ်ဆိုပြီး ဖြစ်သလိုလုပ်တတ်တယ်။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

16. Do you fail to accept responsibility for your own actions?

(ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်လာရင် သူများအပြစ်ကိုပဲရှာတတ် မြင်တတ်တယ်။ ဘယ်တော့မှ ငါ့ကိုယ်ငါ အပြစ်မတင်တတ်...အပြစ်ကိုလည်း မဝန်ခံတတ်...။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

17. Have you had many short-term "marital" relationships?

(ငါရည်းစားတွေနဲ့ကြာကြာမတွဲဘူး။ ရည်းစားကို သစ္စာဖောက်တယ်။ ရည်းစားအသစ်အမြဲရှာနေတယ်..။ ရည်းစားများတယ်။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

18. Do you have a history of juvenile delinquency?

(ငါဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းက မိသားစု/ ကျောင်း/ နိုင်ငံတွေက ချမှတ်ထားတဲ့ ဥပဒေကိုမလိုက်နာခဲ့ ...ရာဇဝတ်မှုတွေကျူးလွန်ခဲ့ဖူးတယ်...ဒါမှမဟုတ် ကလေးထောင်ကျခဲ့ဖူးတယ် ။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

19. Have you ever experienced a "revocation of conditional release"?

( ငါ့ကို ထောင်ကျ/ အပြစ်ပေးတုန်းခဏပဲ ရာဇဝတ်မှုတွေမလုပ်ဖြစ်တာ.. လွတ်တာနဲ့ ချက်ချင်းရာဇဝတ်မှုတွေ ဆက်ပြီး ကျူးလွန်မြဲကျူးလွန်တယ်။ အကျင့်ဆိုးတွေ ပြင်လို့မရ..ဒါကြောင့် အပြစ်လျှော့စေမှု/ ခွင့်လွှတ်မှုနဲ့ မထိုက်တန်သူလို့ပြောလဲ ဂရုမစိုက်....)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

20. Do you display "criminal versatility"

(ငါဟာ တူညီတဲ့ အမှား ဒါမှမဟုတ် ရာဇဝတ်မှု တစ်ခု နှစ်ခုကို ထပ်ကာထပ်ကာလုပ်တာမျိုးမဟုတ်ပဲ ရာဇဝတ်မှုမျိုးစုံကို ကျူးလွန်တယ်။)

::::::::::::::::::::::::::::::::::

စုစုပေါင်းရမှတ်ရဲ့အဖြေ

🌟 ဆိုင်ကိုပါ့သ်လိုစိတ်ဓာတ်မျိုး လုံးဝမရှိတဲ့စိတ်ကောင်းရှိသော လူကောင်းတစ်ယောက်ဆို သင့်ရမှတ်က သုည ဖြစ်ပါတယ်။

🌟 သင်ဟာ သာမာန်လူ ( ရာဇဝတ်မှုမကျူးလွန်သူ)ဆိုရင်-အမှတ် ၅မှတ်ဝန်းကျင်ပါ...။

🌟 သင် အမှတ် ၂၂ ပတ်ဝန်းကျင်ရတယ်ဆိုရင် ဆိုင်ကိုပါ့သ် ဟုတ်-မဟုတ် ဆရာဝန်နဲ့ဆွေးနွေးဖို့လိုအပ်သူ ဖြစ်ပါတယ်။

အကယ်၍ သင်ဟာ ဆိုင်ကိုပါ့သ်မဟုတ်ရင်တောင် ရာဇဝတ်မှုကြီးတွေကျူးလွန်တဲ့သူတွေရတဲ့အမှတ်ကိုရနေလို့ဖြစ်ပါတယ်..။

🌟 အမှတ် ၃၀ ကျော် ဆိုရင်တော့ သင်ဟာ ဆိုင်ကိုပါ့သ်ဖြစ်နိုင်ချေရှိနေပါပြီ...။

( အမေရိကန်မှာ အမှတ် ၃၀ ဆိုတာနဲ့ ဆိုင်ကိုပါ့သ်လို့သတ်မှတ်ပြီး အင်္ဂလန်မှာတော့ ၂၅ မှတ်ဆိုတာနဲ့ ဆိုင်ကိုပါ့သ်လို့ သတ်မှတ်ပါတယ်..)

🌟 အမှတ် ၃၅-၄၀ ဆိုရင်တော့ သင်ဟာ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ သွေးအေး ဆိုင်ကိုပါ့သ်တစ်ဦးဖြစ်တယ်...။

ဆိုင်ကိုပါ့သ်တွေဟာ သွေးအေးလူသတ်သမားတွေ မုချမသွေဖြစ်မှာမဟုတ်ပါဘူး။

မတရားသဖြင့် စီးပွားရေးအောင်မြင်နေတဲ့သူတွေ၊ နိုင်ငံရေးသမားတွေ၊ အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ အကြီးအကဲတွေ ( CEOs) တွေဖြစ်တယ်။ ဒီလို လူတန်းစားတွေရဲ့ ၃% ကနေ ၂၁ % အထိ ဟာ ဆိုင်ကိုပါ့သ်တွေ ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ Bond University က psychologist Nathan Brooks ကပြောပါတယ်။

ယေဘူယျအားဖြင့်တော့ ယနေ့ခေတ်ကာလကြီးရဲ့လူတစ်ရာမှာ တစ်ယောက်ဟာ ဆိုင်ကိုပါ့သ်ဖြစ်နေပါပြီ...။

မရွှေမိုး (ကိုရီးယား) 

April 25th, 2018.)

ကံကောင်းဖတ်ကြည့်နေစဉ်စံပယ်ဖြူက 

"ကျမတို့ ဆရာဝန်တွေက ဒါကို မေးမြန်းရမယ့် လူနာပေါ်မူတည်ပြီး လှည့်စားမေးမြန်းကြတယ်၊ အခု ကျမ မေးကြည့်တဲ့ အခါမှာ ဦးရဲစွမ်းဟာ psychopath အချက်တွေတွေ့ရပါတယ်၊ သူဖြေတာတွေပေါ်မူတည်ပြောရရင် သူဟာ ဆရာဝန်တစ်ယောက်ရဲ့ အရည်အချင်းတွေရှိတယ် ဆိုပေမယ့် မသိမသာ စာနာစိတ်နည်းတာတွေ့ရတယ်၊ ကားဆရာက ဖြည်းဖြည်းမောင်းတာဟာ လူနာကြောင့်၊ ဒါကြောင့် ခရီးသွားကြန့်ကြာတယ် ဆိုတဲ့ ဒုက္ခရောက်တဲ့သူကို မစာနာတတ်တဲ့ အတွေးရှိတယ်။ သူက လူနာကို မကုပေးချင်တာကို စေတနာနဲ့ တောင် လုပ်ပေးရင်တောင် ကျေးဇူးတင်မယ့် ပုံမပေါ်ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးမျိုးရှိကြောင်းတွေ့ရတယ်၊ ဒါက သူတပါးအပေါ်ကိုပဲ အပြစ်ပုံချလိုက်တာ Negative thoughtပေါ့၊ အဆိုးမြင်တတ်တဲ့ သဘောရှိတယ်။"

ကံကောင်း စံပယ်ဖြူပြောပြတာတွေကို နားထောင်နေမိသည်။ စံပယ်ဖြူက ဆက်ပြီး

" သူက ဆရာဝန်ပါ ဆိုတာကို လိမ်လိုက်တာ၊ တကယ်က မလိမ်လည်းရပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်ကိုက လိမ်တာကို နှုတ်ကျိုးနေလို့ လိမ်လိုက်တာပါ၊ နောက်တစ်ခု စိုးရိမ်ကြောင်း ကဲပြတာပေါ့၊ ဒါက ဟန်ဆောင်ကောင်းတာပဲ၊ ဟန်ဆောင်တတ်တာက သာမန်ပဲလို့ ထင်ရပေမယ့် သဘောကောင်းချင်ယောင်ဆောင်ပြတာကတော့ စိတ်ထဲကမပါပဲ အတင်းလုပ်ယူတာ၊ ဒါလည်း လိမ်တာ တစ်မျိုးပါပဲ၊ ဦးရဲစွမ်းရဲ့ သူ့ကိုယ်သူ အထင်ကြီးမှုဟာ အတော်ကို ပြင်းထန်တယ်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံကြည်မှုရှိတာဟာ ကောင်းပေမယ့် ဆရာဝန်တစ်ယောက်အတွက် အဆိပ်ပဲ၊ နောက်တစ်ခုက သူဟာ စွန့်စားရတာကို ပိုခုံမင်တာ၊ ပုံမှန်လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ထက် ဆန်းပြားစွန့်စားရတာကို ပိုကြိုက်တာ ဒါဟာလည်း psychopath တွေမှာ တွေ့ရတတ်တာပါပဲ"

ကံကောင်းက ခေါင်းတဆက်ဆက် ငြိမ်ပြီး

" ဒေါက်တာပြောပြတာတွေက သဘာဝကျပါတယ်၊ ဆက်ပြောပါအုံး။"

စံပယ်ဖြူက 

" နောက်ဆုံး အနေနဲ့ ပြောရရင် သူက သူ့ လုပ်ရပ်အတွက် နောင်တမရသလို အပြစ်ကိုလည်း အပြစ်လို့ မခံစားရဘူး၊ ဥပဒေကိုလည်း အယုံအကြည်မရှိဘူး၊ သူလုပ်ချင်တာ သူသဘောကျတာကိုပဲ လုပ်မယ့် သဘောရှိတယ်၊ အမှတ်ပေးကြည့်မယ်ဆိုရင် ဦးရဲစွမ်းက ၂၂မှတ် ဝန်းကျင်ရှိတယ်၊ ဒါဟာ psychopath ဖြစ်ဖို့ အတော်နီးစပ်နေပါပြီ။"

ကံကောင်းက 

" နီးစပ်နေပြီ ဆိုတော့ လုံးဝကြီး မဟုတ်သေးဘူးပေါ့"

" တပ်အပ်တော့ ပြောလို့မရသေးဘူးလေ၊ သူထိန်ချန်ထားတာတွေ ရှိအုံးမယ်၊ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စကားလုံးတွေကို တစ်စချင်း ဆွဲထုတ်ရမယ်၊ ဦးရဲစွမ်းက ဆရာဝန်ဆိုတော့ ကျမမေးတာတွေ တစ်ချို့ဟာတွေ ရိတ်မိသွားနိုင်တော့ သတိထားရတယ်။ ကျမ ထပ်မေးပါအုံးမယ်၊ ကိုကံကောင်း စိတ်ရှည်ပါအုံး၊ ကျမ ထပ်ပြီး မေးလိုက်အုံးမယ်၊ ခွင့်ပြုပါအုံး"

" ကောင်းပါပြီ ဒေါက်တာ"

စံပယ်ဖြူ အခန်းထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး မေးခွန်းများ ဆက်မေးရန်ပြင်လေသည်။

" ဦးရဲစွမ်း ရဲစခန်းမှာ စစ်မေးစဉ်က ဝန်ခံထားတာ တစ်ခု တွေ့ရပါတယ်၊ ဒေါ်သိမ့်သခင်အပြင် တခြားတစ်ယောက်ရှိနေတယ်ဆိုတာ။"

ဦးရဲစွမ်း သက်ပြင်းခပ်ပြင်းပြင်းလေးချပြီး " ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျနော်မငြင်းပါဘူး။"

စံပယ်ဖြူက 

" သူ့ နာမည်က"

" ယွန်းဝေပါ"

" အော်"

" ယွန်းဝေ အကြောင်းလေး ကျမကိုပြောပြနိုင်မလား"

" ယွန်းဝေက အရမ်းကို သနားစရာကောင်းတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ပါ၊ သူ့ အကြောင်းပြောပြရရင် ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅နှစ်ခန့်ကပေါ့ "

.............................................

 အခန်း ( ၆ )

လွန်ခဲ့သော ၁၅နှစ်ခန့်ကာလက ရဲစွမ်းသည် ဘွဲ့ရခါက ဆရာဝန်ပေါက်စလေးဖြစ်ပြီး နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ရှိ တိုက်နယ်ဆေးရုံလေးမှာ တာဝန်ကျခါစ အချိန်ဖြစ်သည်။ မိဘနှစ်ပါးမရှိတော့သဖြင့် အဒေါ်က ကျောင်းထားပေးသောကြောင့်သာ ဆရာဝန်ဖြစ်ခွင့်ရခဲ့ပြီး ချို့တဲ့စွာ ကြီးပြင်းခဲ့ရလေသည်။ ကျေးဇူးသိတတ်သောရဲစွမ်းက မိမိရသောလစာငွေကို အဒေါ်ကိုထောက်ပံ့၍ ချိုးခြံခြွေတာစွာနေပြီး အပိုဝင်ငွေရရန် မိမိအလုပ်လုပ်သော ဆေးရုံနှင့် ၂မိုင်ခန့် ဝေးသော မြို့တွင်းပြင်ပဆေးခန်းလေးသို့ စက်ဘီးလေးနင်းပြီး ညနေတိုင်း သွားထိုင်သည်။ ညနည်းနည်းနက်မှ ဆေးရုံပြန်ရောက်တတ်သည်။

မိုးသည်းထန်စွာရွာသွန်းသော တစ်နေ့သ၌ ရဲစွမ်းတစ်ယောက် ထီးမပါ မိုးကာမပါ စက်ဘီးလေးစီးကာ နင်းလာချိန်တွင် အရှိန်ပြင်းစွာ မောင်းနှင်လာသော အဖြူရောင်ကားလေးတစ်စီးက ရဲစွမ်းနောက်မှလာနေသည်။ သတိကြီးသောရဲစွမ်းက လျင်မြန်စွာ တိမ်းရှောင်လိုက်သဖြင့် ပွတ်ကာသီကာ လွတ်သွားသော်လည်း အရှိန်ကြောင့် ဟန်ချက်ပျက်ကာ စက်ဘီးလဲသွားသည်။ သို့သော် ရဲစွမ်း ထက် ကံဆိုးသော တစ်ဖက်မျက်နှာချင်းဆိုင်မှလာသော ကားတစ်စီးကို ထိုကားက ဝင်တိုက်လေသည်။ ဝင်တိုက်သော ကားက လမ်းမပေါ်လည်ထွက်သွားပေမယ့် တိုက်ခံရသောကားက ဘေးသို့စောင်းကာ တိမ်းမှောက်သွားလေသည်။ ကားဖြူပိုင်ရှင်သည် ကားကို လျှင်မြန်စွာ ပြန်လည် စက်နှိုးပြီး မောင်းပြေးသွားလေသည်။

ရဲစွမ်းသည် စက်ဘီးလဲရာမှထလိုက်ပြီး မှောက်နေသော ကားဆီပြေးကာသွားလေသည်။ ကားရှေ့ခန်းမှာက လူနှစ်ယောက်၊ ယောက်ျား တစ်ယောက် မိန်းမတစ်ယောက်။ နောက်ခန်းမှာက ၁၀နှစ် အရွယ် ကလေးတစ်ယောက်။ ကလေးက နာကျင်လွန်း၍ အော်ဟစ်ငိုကျွေးနေသည်။ ရဲစွမ်း ကလေးကို အရင်ကယ်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး မိမိ အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ကားမှန်ကွဲများကိုဖယ်ရှားလိုက်သည်။ ကလေးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ လမ်းမီးမရှိသော လရောင်အောက်မှာ မျက်လုံးထဲမှ သွေးများစီးကျနေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။ ရဲစွမ်းက ကလေးကို

" ကလေး ဘာမှ မကြောက်နဲ့ နော်၊ ဦး ပြန်လာမယ်၊ အားတင်းထားနော်" ဆိုပြီး အားပေးကာ ကျန်နေသော နှစ်ယောက်ကို ဆွဲထုတ်လေသည်။ ကားမောင်းသော အမျိုးသားက လည်ပင်းမှာ မှန်ကွဲစစိုက်နေသည်။ ရဲစွမ်းက သေချာကြည့်တော့ သွေးတွေ စိမ့်ထွက်နေတာမြင်ရသည်။ မိမိအိတ်ထဲမှ မိုးစိုလျှင်လဲရန် ယူလာသော အဝတ်အပို တစ်ထည်ကို ယူလိုက်ပြီး ဘေးမှ ထားလိုက်သည်။ စိုက်နေသော မှန်ကွဲစကို သေချာဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဘေးမှာ ထားသော အဝတ်နှင့် သေချာစွာ လည်ပင်းကို ပတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးကို လုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းအောက်ကနေခုလိုက်သည်။

ကျန်နေသောအမျိုးသမီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ရဲစွမ်းက ထိုအမျိုးသမီးဦးခေါင်းအနီးတွင်ထိုင်ကာ နားနှင့် နှာခေါင်းနားကပ်နားထောင်လေသည်။ နားထောင်နေရင်း လည်ပင်းသွေးကြောကိုပါ တစ်ခါတည်း သွေးခုန်နှုန်းစမ်းကာ ရင်ဘက် အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားမှုကိုပါ ကြည့်ရှုလေသည်။ ရင်ဘက်က လှုပ်ရှားမှုမရှိတော့ လည်ပင်းသွေးကြောက သွေးခုန်းနှုန်းက မျှင်းနေပြီး နှာခေါင်းအတွင်းက အသက်ရှုသံက တိုးသွားသည်။ ရဲစွမ်း အခြေအနေကိုလျှင်မြန်စွာ သဘောပေါက်ပြီး ဘယ်ဘက်ရင်အုပ်ပေါ်သို့ ညာဘက်လက်တင် ညာလက်ဖမိုးပေါ် ဘယ်လက်ထပ်လိုက်ပြီး တစ်မိနစ်လျှင် အချက် ၁၀၀နှုန်းနဲ့ ၂လက်မ အနက်ချိုင့်ဝင်အောင် ဖိလေသည်။ ၅ စက္ကန့်ခြားတစ်ခါ ပါးစပ်ထဲလေမှုတ်သွင်းလေသည်။

ရဲစွမ်း ကြိုးစားပြီး မိုးထဲရေထဲ အရေးပေါ်အသက်ကယ်ဆယ်တာလုပ်ပေမယ့် အသက်မရှုတော့ပေ။ ဒါနဲ့ ရဲစွမ်း ကလေးကိုပွေ့ချီပြီး ဆေးရုံကိုပြေးလေသည်။ ဆေးရုံရောက်တော့ ဆေးရုံက သူနာပြုများလက်ထဲ ကလေးကို အပ်လိုက်ပြီး ကားမှောက်သောနေရာကို လူနာတင်ယာဉ်မောင်းပြီး သွားလေသည်။ လူနာရော အသက်မဲ့ သွားသော အလောင်းကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ပြီး သွေးထွက်လွန်နေသော သူကို အရေးပေါ်ခွဲစိတ်ရန် ခွဲခန်းထဲထည့်လေသည်။ ခွဲခန်းထဲတွင် ရဲစွမ်းနှင့် ဆေးရုံအုပ်ကြီး ကြိုးစားခွဲစိတ်ပေမယ့် သွေးထွက်လွန်နေပြီး သေဆုံးသွားလေသည်။

ရဲစွမ်းတို့ ကလေးကိုဝိုင်း ဂရုစိုက်ကြပါသည်။ မျက်စိပါရဂူကြီးက မြို့မှ လာရောက်ကြည့်ပေးလေသည်။ ကလေးက မျက်ကြည်လွှာပျက်ဆီးသွားသဖြင့် အမြင်ဝေဝါးသွားမည်ဖြစ်ပြီး မျက်မမြင်နီးပါး အမြင်အာရုံချို့ယွင်းသွားကြောင်းပြောလေသည်။

ရဲစွမ်းလည်း ကလေးအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပေသည်။ မျက်စိက အမြင်အာရုံပျောက်ဆုံး၊ မိဘကလည်းဆုံး၊ ဆုံးရှုံးမှုတွေ တလှေကြီးနဲ့ ဒီကလေးကို မိဘမဲ့ချင်းအတူတူ ရဲစွမ်းကိုယ်ချင်းစာမိသည်။ ဆေးရုံအုပ်ကြီးက

" အေးကွာ၊ ကလေးအတွက် စိတ်မကောင်းစရာပဲ၊ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲကွာ၊ မင်း အစွမ်းကုန်ကြိုးစားခဲ့တာပါပဲ၊ မင်းကြိုးစားမှုကို အသိအမှတ်ပြုပါတယ်။"

ဒါပေမယ့် ရဲစွမ်းစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတာ အမှန်ပါ။ ရဲစွမ်း ကလေးနဲ့ သွားတွေ့သည်။ ကလေးကိုအစားကျွေးသည်။ ကလေးက သူ့အသက်ကို ကယ်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပါသည်။ ဝမ်းနည်းနေလို့ အားပေးမှုတွေ ဖေးမမှုတွေ ဆရာဝန် သူနာပြု အားလုံး ပေးလို့ ကလေးမှာ စိတ်ဒဏ်ရာသက်သာလာပုံရသည်။

ဆေးရုံအုပ်ကြီးက ရဲစွမ်းကို ခေါ်ပြောသည်။

" ရဲစွမ်း ငါတို့ ကလေးကို မိဘမဲ့ကျောင်း ပို့တော့မယ်"

" ဆရာကြီး ရယ် မလုပ်ပါနဲ့၊ ကလေးက မျက်မမြင်လေ အားငယ်မှာပေါ့၊ သူ့အတွက် အတော်ခက်ခဲပါလိမ့်မယ်၊ ကျနော် ကလေးကို မွေးစားပါရစေ။"

" ရဲစွမ်း ကလေး တစ်ယောက်စရိတ်က မလွယ်ဘူးနော်၊ နောက်ပြီး ကလေးက ကိုးကွယ်တဲ့ ဘာသာကလည်း မတူဘူး၊ ငါတို့ ဘာသာထဲ အတင်း သွပ်သွင်းလို့ မကောင်းဘူး၊ သူ့ကို ခရစ်ယာန်ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းမှာပဲ ထားလိုက်ပါ၊ ဒါက ပိုကောင်းပါလိမ့်မယ်။"

" ကျနော် ကြိုးစားပြီး စောင့်ရှောက်မှာပါ ဆရာကြီး၊ ကလေးတစ်ယောက် စရိတ်ကမလွယ်မှန်းသိပါတယ်၊ ပိုဆိုးတာက ကလေးက မျက်မမြင်ဆိုတော့ ပိုဂရုစိုက်ရမယ်ဆိုတာ၊ ကျနော် ဘာသာလည်း မပြောင်းခိုင်းပါဘူး၊ ကလေးကို စာသင်ဖို့ Church မှာပဲထားပါ့မယ်၊ ကျနော်ကိုယ်တိုင်လည်း မိဘမဲ့ပါ၊ ကျနော် သူ့ခံစားချက်တွေကို ကျနော် နားအလည်ဆုံးပါ၊ ဒီကလေးအတွက် ကျနော် တာဝန်ယူပါရစေ။"

စိတ်အားထက်သန်နေသော ရဲစွမ်းကြောင့် ဆေးရုံအုပ်ကြီး ကလေးကိုမိဘမဲ့ ကျောင်းမပို့တော့ပဲ မွေးစားခွင့်ပေးလိုက်သည်။

ရဲစွမ်းက ကလေးဆီသွားပြီး

" ကလေး ၊ ဘာမှ မစိုးရိမ်နဲ့တော့နော်၊ ကလေးကို ဦး မွေးစားမှာ ၊ ဒီနေ့က စပြီး ကလေး ဦးနဲ့ အတူနေရမယ်နော်၊ ကလေး နာမည်က"

" ယွန်းဝေပါ"

ဒီလိုနဲ့ ရဲစွမ်း ယွန်းဝေကိုမွေးစားခဲ့ပြီး အစစအရာရာတာဝန်ယူခဲ့လေသည်။ ယွန်းဝေက ခရစ်တော်အသင်းက ပြုလုပ်တဲ့ ပြဇာတ်တွေမှာ အသံပိုင်းသရုပ်ဆောင်ပြုလုပ်လေသည်။ ပြီးတော့ ယွန်းဝေက ဂီတပါရမီ ကောင်းသူဖြစ်ပြီး Church က Sister ကြီး ကိုယ်တိုင် နိုက်တင်ဂေးလေးလို့ တင်စားခေါ်ဝေါလေသည်။ ယွန်းဝေ ကို ရဲစွမ်း ရန်ကုန်ပြောင်းဖြစ်တော့ ကြည်းမြင့်နိုင် မျက်မမြင်ကျောင်းမှာ ကျောင်းထားလေသည်။ ဉာဏ်ရည်ကောင်းသော ယွန်းဝေက ဆယ်တန်းကို နှစ်ချင်းပေါက် အောင်မြင်လေသည်။

ယွန်းဝေ အသက် ၁၈နှစ်ပြည့်သောနေ့တွင် ရဲစွမ်းက မွေးနေ့ကိတ်လေး တစ်လုံး လုပ်ပေးလေသည်။ 

" ယွန်းဝေ ဒီမှာ၊ ဦး ဘာယူလာတယ်ထင်လဲ။"

" အနံကတော့ သိပ်မမွှေးဘူး၊ ရေမွှေးလို ဖယောင်းတိုင် အနံ့ရတယ်၊ နည်းနည်းလင်းနေတာလေး မြင်ရတယ်၊ ဦးမွေးနေ့ကိတ်လုပ်လာတာဖြစ်မယ်၊"

" ယွန်းဝေ ကတော့ မှန်တယ်ကွာ ၊ စုံထောက်လုပ်စားပါလားကွာ၊ ဦး ညာလို့ကို မရဘူး။"

" ယွန်းဝေက စုံထောက်တအားလုပ်ချင်တာ၊ ဦး ဖတ်ပြတဲ့ ဆားပုလင်းနှင်းမောင် တို့ ရှားလော့ဟုန်းမ်တို့ ဆိုအရမ်းကြိုက်၊ ယွန်းဝေ မျက်လုံးတွေသာ သေချာမြင်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။" 

ဆိုပြီး ယွန်းဝေ ငိုကြွေးတော့ ရဲစွမ်း ယွန်းဝေကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်မိသည်။ အရင်လိုပဲ ယွန်းဝေ ရဲစွမ်းကို ဖတ်ကာ အားပါးတရ ငိုရှိုက်လေသည်။ ဒါပေမယ့် ရဲစွမ်း စိတ်ထဲမှာ ဖော်မပြတတ်တဲ့ ခံစားမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ထူးခြားတာတစ်ခုက ရဲစွမ်းတစ်ယောက် ပေါင်ကြားကအရာက တစ်ခုခုကို တိုက်တွန်းနေသည်။ 

နောက် ၆ လခန့်ကြာသောတစ်နေ့သ၌ ရဲစွမ်းတစ်ယောက် ယွန်းဝေရှိရာ မျက်မမြင်ကျောင်းကို အပြေးလာလေသည်။ ယွန်းဝေက ထိုကျောင်းမှာပဲ နည်းပြပြန်လုပ်နေသည်။ စာသင်နေသော ယွန်းဝေကို ရဲစွမ်း မြန်မြန်လာ အရေးကြီးတယ် ဆိုကာ လက်ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။ ရဲစွမ်းခေါ်သွားတာက ဆေးရုံကြီးသို့ဖြစ်သည်။ ရဲစွမ်းခေါ်ဆောင်သွားသော အခန်းတွင် အနောက်တိုင်းသားဆရာဝန်ကြီးတစ်ဦးပြုံးရွှင်စွာ စောင့်စားနေသည်။ 

ရဲစွမ်းက ယွန်းဝေမျက်လုံးကို စစ်ဆေးရန် ခေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဆရာဝန်ကြီးက ရန်ကုန်ဆေးရုံကြီးသို့ ခေတ္တလာရောက်ရင်း လူနာများကို ကြည့်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကိုသိသောကြောင့် ရဲစွမ်းက ယွန်းဝေကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးပေးရန် ခေါ်လာခဲ့သည်။ဆရာဝန်ကြီးက စမ်းသပ်စစ်ဆေးပြီးသောအခါ ရဲစွမ်းကို ခေါ်ပြောလေသည်။ ဆရာဝန်ကြီးပြောကြားချက်အရ ယွန်းဝေဟာ မျက်စိလုံးဝ ကွယ်တာမဟုတ်ပဲ မျက်ကြည်လွှာပျက်ဆီးနေတာဖြစ်ပြီး အာရုံကြောများက ကောင်းနေသေးသဖြင့် မျက်ကြည်လွှာ အစားထိုးလိုက်ပြီး နောက်ဆုံးပေါ် လေဆာဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော မှန်ဘီလူးကို မျက်လုံးတစ်ဖက်ဆီမှာ တပ်လိုက်လျှင် လူအကောင်းပတိအတိုင်း မြင်နိုင်မည် ဖြစ်ကြောင်းပြောလေသည်။ ယွန်းဝေမှာ ပျော်လွန်းသဖြင့် မျက်ရည်များပင် ကျမိလေသည်။ 

ရဲစွမ်း နှင့် ယွန်းဝေတို့ အိမ်ကို အတူတူုပြန်ကျပြီး အတူတူညစာ စားလေသည်။ ညစာစားရင်း ဝိုင်အနည်းငယ်သောက်ရင်း စကားပြောကြသည်။

" ယွန်းဝေ မျက်လုံးပြန်မြင်ရတော့မယ် ဦးရယ်၊ ယွန်းဝေ ပထမဆုံးမြင်ချင်တဲ့သူက ဦးပဲ ၊ ဦး ဘယ်လိုပုံစံလဲ မြင်ချင်တယ်။"

" ဦးက ခန့်ချောကြီးကွ၊ ယွန်းဝေ မြင်ရင် ခိုက်သွားမယ်။"

" ဦး က ပေါက်တတ်ကရတွေပြောပြီ တကယ်ပါပဲ။"

" မယုံရင် ဦးမျက်နှာကို ကိုင်ကြည့်ပြီးမှန်းကြည့်၊ ဦး ဘယ်လိုပုံစံလဲ၊ တွေးကြည့်ပေါ့။"

" အင်း ကောင်းတယ်၊ ဦး ဒီဘက် နည်းနည်းတိုး ယွန်းဝေ ကိုင်ကြည့်မယ်။"

ယွန်းဝေရဲ့ လက်တွေက ရဲစွမ်း မျက်နှာပေါ်က မျက်လုံး မျက်ခုံး နှာတံ နှုတ်ခမ်း တစ်ခုခြင်း စမ်းလေသည်။ ရဲစွမ်းရဲ့ ပါးပြင်ထက်က ပါးသိုင်းမွှေး စိမ်းစိမ်းလေးတွေက စူးကနဲစမ်းမိ၍ အသည်းယားစရာ ကောင်းလှပေသည်။ ယွန်းဝေ ရုတ်တရက် စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ရဲစွမ်း မျက်နှာကိုကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရှိုက်မိလေသည်။ ရဲစွမ်း အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ဖြစ်သွားကာ ပြန်လည်နမ်းနေမိရင်းမှ ခွာလိုက်လေသည်။ 

" ယွန်းဝေ ဦးတို့ မသင့်တော်ဘူးလေကွာ၊ ဦး က ယွန်းဝေကို အုပမထိန်းသူအနေနဲ့မွေးစားထားလာလေ၊ မသင့်တော်ဘူး ယွန်းဝေ။"

" Sorry ပါ ဦး ၊ယွန်းဝေစိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားတယ်၊ ဦး ဂုဏ်သိက္ခာကို ထည့်မတွက်မိဘူး ဖြစ်သွားတယ်။" 

ဆိုကာ ငိုကြွေးလေသည်။ ရဲစွမ်း ဝိုင်ခွက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ ပြတင်းပေါက်နားမှာ တစ်စုံတစ်ခုကို တွေးတောနေဟန်ဖြစ်သည်။ ရဲစွမ်း ဝိုင်ခွက်ထဲက လက်ကျန်အကုန်လုံးကို မော့ချလိုက်ပြီး ယွန်းဝေဆီကိုချက်ချင်းလှည့်လာကာ ယွန်းဝေကို နမ်းလေသည်။ ရုတ်တရက် ပြေးလာပြီး နမ်းတော့ ယွန်းဝေ မမြင်မစမ်းနှင့် တိုက်မိသွားကာ ဝိုင်ပုလင်းကွဲကျသွားလေသည်။ 

ဝိုးတဝါးပုံရိပ်လေးသာ မြင်ရသော ရဲစွမ်းမျက်နှာကို ယွန်းဝေ လက်ချောင်းလေးများနဲ့ စမ်းသပ်ပြီး ပုံရိပ်ဖော် ကြည့်နေမိသည်။ ကျယ်ပြန်သော နဖူး ကို စမ်းနေရင်း လက်ချောင်းလေးများက မျက်ခုံးတွေကို စမ်းမိတော့ ထူနေမှန်းသိလေသည်။ မျက်ပေါက်ကနေ နှာတံလေးကို တရွေ့ရွေ့ကိုင်ကြည့်နေမိရင်း နှုတ်ခမ်းလေးအထိရောက်သွားလေသည်။ မေးစေ့မှတဆင့် မေးရိုးတစ်လျောက် စမ်းကြည့်နေတုန်း ရဲစွမ်းက ယွန်းဝေ လက်ချောင်းလေးများကို တစ်ချောင်းချင်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်ပေးလေသည်။ အမြင်အာရုံ အားနည်းသူတွေဟာ အထိအတွေ့မှာ သူများတွေထက် ပိုမိုအာရုံခံနိုင်စွမ်းမြင့်မားသဖြင့် ယွန်းဝေမှာ စိတ်ခံစားမှု အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်နေတော့သည်။

ယွန်းဝေဟာ မမြင်ရပေမယ့် လက်ချောင်းတွေရဲ့ စမ်းသပ်မှုအာရုံဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရဲစွမ်းပေါင်ကြားကို ရောက်လာလေသည်။ ပုဆိုးဝတ်ထားသော်လည်း အတွင်းခံကင်းမဲ့နေတဲ့ ရဲစွမ်းရဲ့အတံကတော့ ထောင်မတ်နေသည်ကို ယွန်းဝေစမ်းသပ်ခံစားမိလေသည်။ ပူနွေးသော သွေးစီးဆင်းမှုတွေက ကိုင်တွယ်မိတဲ့ လက်ထိပ်မှာ လာလာတိုးတိုင်း ရင်ခုန်သံက တဒိတ်ဒိတ်ဖြစ်နေရသည်။ ရဲစွမ်းက ယွန်းဝေ တင်သားတွေကို စုတ်နယ်ပေးလေတော့ နှစ်ဦးသားအသက်ရှုသံဟာ တစ်ဦးထံမှတစ်ဦးပြန်ကြားရသည် အထိ ကျယ်လောင်လာသည်။ အသားအရေညိုတဲ့ ယွန်းဝေရဲ့ လည်တိုင်လေးကို ရဲစွမ်းစုတ်သတ်ကာ နမ်းလေတော့ ယွန်းဝေငြီးငြူသံလေးတွေပါ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ အသွေးအသားရဲ့ အားတွေကြောင့် ယွန်းဝေပေါင်ခြံကြား ရဲစွမ်းလက်ရောက်သွားပြီး ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လေသည်။ 

တစ်ယောက်တလှည့် ချွတ်လိုက်ကျတာ နှစ်ဦးသားလုံးမှာ အဝတ်အစားကင်းမဲ့ပြီး မိမွေးဖမွေးအတိုင်း ဖြစ်နေပြီး ရဲစွမ်း နဲ့ ယွန်းဝေ အနမ်းတွေက ပြင်းထန်နေသည်။ ရမ္မက်တွေပြင်းထန်နေတဲ့အတွက် ကြမ်းပြင်ပေါ် မှောက်ကျထားတဲ့ ဝိုင်တွေကိုနင်းမိပြီး ချှော်လဲကျကာ ပုလင်းကွဲစကို ရဲစွမ်း လက်နဲ့ ဖိမိလေသည်။

" အား"

" ဦး ဘာဖြစ်တာလဲ။"

" လက်က ဖန်ကွဲစူးတာ ခဏ " 

ဆိုကာ လက်ဝါးစောင်းမှာ စိုက်နေတဲ့ ဖန်ကွဲစကို ဖယ်ရှားလိုက်တော့ သွေးတွေ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သွေးညှီနံ့ နည်းနည်းရတော့ ယွန်းဝေက လက်ကို စမ်းပြီး ရှတဲ့နေရာကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုတ်နမ်းလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းခွာလိုက်တော့ ယွန်းဝေနှုတ်ခမ်းမှာ သွေးစတွေ ရဲစွမ်း ဘာကြောင့်ရယ်မပြောတတ်။ သွေးစတွေနဲ့ ပေနေတဲ့ ယွန်းဝေနှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းပြစ်လိုက်လေသည်။ ယွန်းဝေ ခန္ဒာကိုယ်က ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းလဲချလိုက်ပြီး ရဲစွမ်း အပေါ်က အုပ်မိုးနေသည်။ ရဲစွမ်း လက်ကအနာကို နည်းနည်းထပ်ဖြစ်ပြီး တစက်စက်ကျနေတဲ့ သွေးတွေကို ယွန်းဝေနဖူးမှစ၍ မျဉ်းဖြောင့်တစ်ကြောင်းဆွဲသလို တစက်ချင်းချချသွားသည်။ ပူနွေးပြီး ညှီစို့နေတဲ့ သွေးတစ်စက်ချင်းရဲ့ အတွေ့အထိကို ယွန်းဝေကောင်းကောင်းကြီးခံစားမိလေသည်။ အစက်ချပြီးသောအခါ အစက်ချခဲ့တဲ့နေရာတွေကို သွေးဆာနေတဲ့ သွေးစုတ်ဖုတ်ကောင်တစ်ကောင်လို ရဲစွမ်းဟာ စုတ်နမ်းလေသည်။ နဖူး၊ နှုတ်ခမ်း၊လည်ပင်း၊ ရင်ကြား ၊ဗိုက်၊ ချက်၊ ဆီးစပ် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရတနာလေးအနားချဉ်းကပ်လာလေတော့ ယွန်းဝေက

" ဦး မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲတွေကြီးမယ်"

" ကလေးရယ် တို့ နှစ်ဦးကြား ဒါတွေ မလိုပါဘူး။"

" ဦး မလုပ်ရဘူး၊ ယွန်းဝေပဲ ဦးကို လုပ်ပေးမယ် "

ဆိုကာ ထ လာပြီး ပုစစ်တုပ်လေး ဖင်ပူးတောင်းထောင်ကာ ရဲစွမ်း တန်ဆာကို အာခံတွင်းကိုသွင်းလေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် စုတ်သပ်လိုက်သော နှုတ်ခမ်းနဲ့ အတွင်းထဲကနေ ပါးစပ်မချွတ်ပဲ ကစားပေးသော လျှာကြောင့် ရဲစွမ်းစိတ်တွေ လွန့်လူးနေမိသည်။ ယွန်းဝေရဲ့ အပြုစုတွေကို နှစ်ခြိုက်လွန်းတော့ ယွန်းဝေနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ညိုးနဲ့ မထိတထိကစားပေးလေသည်။ ယွန်းဝေ စုတ်ပေးတာတွေက အာခေါင်ထိပါ ထိထိလာပြီး ပျို့တက်လာတိုင်း သရည်တွေလှိုင်ထနေသည်။ ရဲစွမ်း မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေချိန်မှာ တိုက်ဆိုင်စွာ မိုးတွေ သည်းထန်စွာရွာသွန်းသလို မိုးကြိုးတွေ အတောင့်လိုက် ဘယ်ဆီကိုမှန်းမသိ ပစ်ချနေသောကြောင့် တဂျိမ်းဂျိမ်း တပြတ်ပြတ် ကောင်းကင်ကလင်းလက်နေသည်။ 

မြန်မာနိုင်ငံ ထုံးစံအတိုင်း မိုးရွာတော့ မီးပျက်လေသည်။ ဒါပေမယ့် ဒါတွေဟာ သူတို့ နှစ်ဦးသားအတွက် အနှောက်အယှက် မဖြစ်ပေ။ အားပါးတရ စုပ်ပေးနေတဲ့ ယွန်းဝေကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ရဲစွမ်း ယွန်းဝေကို လေးဘက်ထောက် အနေအထား နေခိုင်းလိုက်လေသည်။ ရဲစွမ်း အတံမှာ ရွှဲနေတဲ့ သရည်တွေက ပထမဆုံးအကြိမ် ဖြစ်သော ယွန်းဝေအတွက် အကူအညီပေးမည့် အရာများ ဖြစ်ပေသည်။ ရဲစွမ်း က သူ့အတံကို ယွန်ဝေရဲ့ အပေါက်ဝလေးမှာ ဝင်ရောက်ရန် တေ့လိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ 

" အား အား အ အ  ဦးရယ် နာလိုက်တာ"

" ကလေး ပြီးရင် သက်သာသွားမှာပါ၊ ဦး အချစ်တွေက ကလေးကို ကောင်းသွားစေမှာပါ။"

ယွန်းဝေ အားတင်းပြီး ရဲစွမ်း လိုးချက်တွေကို ကြိတ်ခံလေသည်။ တဖျတ်ဖျတ် လက်နေသော လျှပ်စီးများကြောင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ရဲစွမ်းက ယွန်းဝေကုန်းပေးတာကို လိုးနေသော ပုံသည် နံရံမှာ အရိပ်ထင်နေလေသည်။ ထင်နေသာ ပုံရိပ်က သတ္တဝါဆိုးကြီးတစ်ကောင် နတ်သူငယ်လေးကို လိုးနေသော သဏ္ဌန် နံရံမှာ ထင်ဟပ်နေပုံက အသဲယားစရာ ကောင်းလှပေသည်။ ရဲစွမ်း လိုးတာတွေ ပြောက်မြောက်မှုကြောင့်ပြောရမည်။ ယွန်းဝေ ခံနိုင်လာသလို အထဲကလည်း ကြိုက်နှစ်သက်မှုကြောင့် ညှစ်ထားလေသည်။ လည်ပြန်လှည့်လာသော ယွန်းဝေကို ရဲစွမ်းအနမ်းတွေ ခြွေရင်း သုတ်တွေကို အတွင်းထဲ ပြည့်ကြပ်စွာ ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ 

...................................................................

အခန်း ( ၇ )

ရဲစွမ်း နှုတ်ခမ်းတွေ ဆွံ့အသွားသည်။ ဆရာဝန်ကြီး ပါးစပ်ကပြောလိုက်တဲ့ ငွေကြေးပမာဏက ရဲစွမ်းအတွက် ထင်မှတ်မထားတဲ့ ဂဏန်းတွေဖြစ်နေသည်။ နိုင်ငံခြားမှာ သွားရောက်ကုသရမယ့် ငွေကြေးက အဲသလောင်တောင်များသလား လို့ ကိုယ့်ကိုကို မေးခွန်းထုတ်နေမိသည်။ ရဲစွမ်း ယွန်းဝေကို မည်သို့မည်ဖုံပြောပြရမည် ဆိုတာကို စကားလုံးရှာမရ။ သူ့လက်မှာ စုထားတဲ့ငွေနဲ့ လစာနဲ့က ဒီလိုပမာဏများရအောင် အချိန် အတော်ကြာအုံးမည်။

စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေသော ရဲစွမ်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိချိန် ရုံးခန်းကဖုန်းက ကလင်ကလင်ထမြည်လေသည်။

" အမိန့်ရှိပါ၊ "

" ဒေါက်တာ ရဲစွမ်းနဲ့ ပြောချင်လို့ပါ"

" အခုပြော နေတာ ရဲစွမ်းပါ"

" အမယ်လေး သားကြီးရယ်၊ ဒေါ်လေး ခိုင်ပါ၊ ငါ့သား ဘယ်ရောက်ပျောက်နေတာလဲ၊ ဒေါ်လေးဆီတောင်မလာဘူး။"

မိဘများ မရှိတော့သည့်နောက်ပိုင်း ကျွေးမွေးပညာသင်ပေးသော အဒေါ်ဖြစ်သဖြင့် ရဲစွမ်း ရိုသေလေစားလေသည်။

" ကျနော် အလုပ်တွေရှုပ်နေလို့ပါ၊ ဒေါ်လေးခိုင် ဘယ်ရောက်နေတာလဲ။"

" ဒေါ်လေး အခု ရန်ကုန်မှာ သား အသိအိမ်ခဏဝင်နေတာ မင်းကို ပြောစရာရှိတယ် မိတ်ဆက်ပေးစရာလည်းရှိတယ်၊ မင်း ဘောက်ထော်က သပြေရိပ်ဆိုင်သိတယ်မလား၊ အဲဒီကို လာခဲ့ သား။"

" ဟုတ်ဒေါ်လေး ကျနော်လာခဲ့ပါ့မယ်"

ရဲစွမ်း စိတ်ထဲမှာ ပူပန်နေတဲ့ ယွန်းဝေကိစ္စကို ခဏမေ့ပြီး ဒေါ်လေးဆီ သွားလေသည်။ 

ဆိုင်ကိုရောက်တော့ ဒေါ်လေးနဲ့ အတူ လူကြီးလူကောင်းလူကုံထံ ပုံစံပေါက်သော သူ၃ယောက်တွေ့ရသည်။ အသက် ၆၀ ဝန်းကျင် လင်မယားဖြစ်ပုံရသောလူကြီးနှစ်ယောက်နဲ့ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင် အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ 

" သားကြီး ဒါက ဦးဇော်ဝိတ် နဲ့ ဒေါ်ထိပ်တင်ထားတဲ့၊ ဒေါ်လေးခိုင် အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတွေလေ၊ အော် ဒါလေးက သူတို့ သမီး သိမ့်သခင်တဲ့ အရမ်းတော်တာ အင်္ဂလန်က ပြန်လာတာ မကြာသေးဘူး။"

ရဲစွမ်းကို သိမ့်သခင်ပြုံးပြသဖြင့် ရဲစွမ်းလည်း ပြန်လည်ပြုံးပြနှုတ်ဆက်လေသည်။

" မောင်ရဲစွမ်းက နာမည်ကြီးနေတာနော်၊ လူနာတွေကို အရမ်းဂရုစိုက်တယ်တဲ့၊ အန်ကယ် မိတ်ဆွေတစ်ယောက် ဆေးရုံတက်ပြီးပြန်ဆင်းလာတော့ ပြောပြတာကြားဖူးနေတာ၊ အခုမှ လူခြင်းတွေ့ဘူးတာ၊ မင်းက ခပ်ငယ်ငယ်ပဲရှိသေးတာပဲ၊ မခိုင်နဲ့ စကားစပ်မိမှ မခိုင် တူ မှန်းသိတာ၊အေးကွာ ကြိုးစားကွာ အားပေးတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ် ကျနော် ဒီထက်ပိုကြိုးစားပါ့မယ်။"

ဒီလိုနဲ့ ရဲစွမ်းတစ်ယောက် သိမ့်သခင်နဲ့ သိခဲ့ရပြီး နောက်ပိုင်း သိမ့်သခင်မိဘတွေဆီမှာ  Medical Checkup (ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးမှု) လုပ်ပေးရင်း အတော်ရင်းနှီးသွားလေသည်

" ကျနော် လက်မထပ်ချင်သေးဘူး ဒေါ်လေးခိုင်၊ ကျနော့မှာ အလုပ်တွေနဲ့က မအား၊ ကြားထဲ ယွန်းဝေက ရှိသေးတယ်။"

" သားကြီး ဒေါ်လေးပြောတာလည်း ယွန်းဝေကြောင့်ပါပါတယ်၊ ဒီကလေး အတွက် နိုင်ငံခြားသွားပြီး ခွဲစိတ်ဖို့ ငွေလိုနေတယ် ဆိုတာ ဒေါ်လေးသိတယ်၊ အခု သူတို့ဘက်ကနေ မင်းကို သိန်း ၁၅၀၀၀နဲ့ တင်တောင်းထားတယ်။"

" ဗျာ၊ သိန်း ၁၅၀၀၀ ။"

အဲဒီခေတ်အခါအရ ငွေကြေးအရဆိုလျှင် ယွန်းဝေကို ကုသဖို့အပြင် သူနောက်ထပ် တက်လှမ်းမယ့်ပညာရေးအတွက်ပါ အထောက်အကူပြုနိုင်မယ့် ငွေကြေးဖြစ်ပါသည်။ ရဲစွမ်း မျက်လုံးထဲမှာ ယွန်းဝေပုံရိပ်တွေသာ ပြည့်နှက်နေသည်။ ချစ်တဲ့သူ မြင့်မားတဲ့နေရာရောက်ဖို့ အတွက် တစ်ခါတလေ အသုံးပြုတဲ့ လှေကားတွေက နှလုံးသားဖြစ်တတ်တယ်ဆိုတာ ရဲစွမ်းသဘောပေါက်လိုက်လေသည်။ ဒါကြောင့် ရဲစွမ်း တစ်ခုခုကို ရတိပျက် ဆုံးဖြတ်လိုက်တာကတော့

👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻👱🏻👰🏻

ကရဝိတ်ကြီးရဲ့ အဝမှာ နန်းတွင်းသူဝတ်စုံများနဲ့  လှပသော မိန်းမပျိုများက ဧည့်သည်အပေါင်းကို စည်းကြိုနေပါသည်။ ဂရိတ်ဝိတ်ပေါ်သို့ကူးသန်းသွားရန် ဆက်သွယ်ထားသော တံတားပေါ်မှာ နှင်းဆီ အနီများက ရွှမ်းရွှမ်းဝေစွာ အလှဆင်ထားလေသည်။ အတွင်းထဲမှာလည်း အိစက်လှသော ကတ္တိပါကော်ဇောကြီးနှင့် လွန်စွာ ချမ်းသာသောလူကုံထံ အသိုင်းအဝိုင်းများ သတ်မှတ်နေရာချပေးထားသောစားပွဲများတွင် ထိုင်နေရင်း မင်္ဂလာမောင်နှံ အလာစောင့်ဆိုင်းနေလေသည်။ မင်္ဂလာခန်းမအတွင်းသို့ ထိုခေတ်ထိုအခါက လွန်စွာနာမည်ကြီးသော မော်ဒန်မင်းသမီးက ပန်းကြဲကာဝင်ရောက်လာပါသည်။

 အခါတော်ပေးသီဆိုသံတွေ ထွက်ပေါ်လာပြီး ရွှေလက်တွဲ အသစ်စက်စက် မင်္ဂလာမောင်နှံခန်းမအတွင်း ခြေတစ်လှမ်းခြင်းဝင်လာပါသည်။ သတိုးသားက နာမည်ကြီးဆရာဝန် ဒေါက်တာရဲစွမ်း၊ သတိုးသမီးက နာမည်ကြီး ကုမ္မဏီပိုင်ရှင် သူဌေးသမီး၊ နေနဲ့လရွှေနဲ့ မြ လွန်စွာ လိုက်ဖက်လှပေသည်။ ဧည့်ပရိသတ်အပေါင်း ကြည့်ရှုရမညောင်းအောင်ပင် လွန်စွာ ပွဲတက် ပနာသင့်ပေသည်။ မင်္ဂလာပွဲ အခန်းအနားတစ်ခုပြီးတစ်ခုပြီးစီးသွားချိန်မှာတော့ ခန်းမ ရဲ့ ဘေးက တီးဝိုင်းမှ တီးလုံးသံလွန့်ပျံလာလေသည်။ ရဲစွမ်းကြည့်လိုက်တော့ တီးခတ်နေသူက ယွန်းဝေ။

🎼စတွေ့တုန်းကလိုပဲ၊ နင်ဟာကြည့်ကောင်းနေဆဲ🎼

🎼တခြားသူလက်ကိုတွဲ၊ ခြေလှမ်းများဝံ့ထယ်မြဲ🎼

🎼ငါပေးထားတဲ့ အသည်းတစ်စုံကို🎼

🎼ခြေအစုံမှာ ပုံတော်ဖိနပ်လို ဆင်မြန်းလည်း🎼

🎼ငါကျေနပ်တယ်၊ နင်အသေသတ်လည်း၊ ရှင်နေလျက်လို🎼

🎼အမြဲတမ်းချစ်မြဲ...ပဲ🎼

🎼နှလုံးသားကို ဓားနဲ့တား၊ဦးနှောက်နဲ့ ငါစဉ်းစား🎼

🎼ပခုံးနှစ်ဖက်ခြားခေါင်းထားပေမယ့်🎼

🎼အဆင့်အတန်းများက ခြားနား🎼

🎼ပစ္စည်းဥစ္စာပေါလျှံများပြား သူ့ဆီသာ နင်ထွက်သွား🎼

🎼စွန့်လွှတ်ခြင်းနဲ့ ချစ်ပြခဲ့တဲ့ အသည်းကွဲသမား🎼

🎼ငါဟာ အချစ်သူရဲကောင်းလား။🎼

🎼နင်ရွေးချယ်တဲ့ ကြင်ယာဖက်က 🎼

🎼ပညာတတ်သဌေးလား🎼

🎼အလိုက်တသိဘေးဖယ်တဲ့ ငါက အစိုးရဝန်ထမ်းလခစား🎼

🎼ခဏခိုနားတဲ့ ရင်ခွင်တစ်စုံကို ခြေစုန်ကန်ပြီးတော့ နင်ထွက်သွားလည်း🎼

🎼ရွှေငွေမမက်ပဲ ရင်မှာဖက်တွယ် ထမင်းရည်အတူ ယက်မယ်ဆိုတာ🎼

🎼ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်လား.....။🎼

🎼နှလုံးသားကို ဓားနဲ့တား၊ဦးနှောက်နဲ့ ငါစဉ်းစား🎼

🎼ပခုံးနှစ်ဖက်ခြားခေါင်းထားပေမယ့်🎼

🎼အဆင့်အတန်းများက ခြားနား🎼

🎼ပစ္စည်းဥစ္စာပေါလျှံများပြား သူ့ဆီသာ နင်ထွက်သွား🎼

🎼စွန့်လွှတ်ခြင်းနဲ့ ချစ်ပြခဲ့တဲ့ အသည်းကွဲသမား🎼

🎼ငါဟာ အချစ်သူရဲကောင်းလား။🎼

သီချင်းသံပြီးဆုံးသွားချိန်မှာတော့ ယွန်းဝေ မျက်မှန်အနက်လေးကို တပ်လိုက်ပြီး မျက်ဝန်းထဲက မျက်ရည်တွေကို ဖုံးကွယ်ကာ မျက်မမြင်တုတ်လေးနဲ့ တလှမ်းခြင်းပြန်ထွက်သွားတော့သည်။ မျက်ဝန်းထဲက ဝမ်းနည်းမှု သင်္ကေတ မျက်ရည်တွေသာ ဖုံးကွယ်နိုင်မယ်။ နှလုံးသားက ပူဆွေးမှုတွေကို ဘယ်လိုမှ ဖုံးကွယ်လို့မရတော့ ရဲစွမ်းမြင်နေရပါသည်။ ရဲစွမ်း ယုံကြည်တာတစ်ခုကတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းကိုချစ်လို့ ဦး ဒီလိုလုပ်ရတာယုံပေးပါ ဆိုတာပါပဲ ။ 

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

မင်္ဂလာဦးညရဲ့ အိစက်ညက်ညောလှသော ခုတင်ပေါ်မှာ ရဲစွမ်း လှဲလျောင်းနေသည်။ သတိုးသမီး အသစ်စက်စက် သိမ့်သခင်ကတော့ ညဝတ်ဂါဝန် အနီရောင်လေး ဝတ်ဆင်ကာ လှပစွာ ခုတင်ပေါ်တက်လှမ်းလာပြီး ရဲစွမ်းရင်ခွင်ထဲ ခိုဝင်လိုက်လေသည်။ 

သိမ့်သခင်က

" ကိုရဲစွမ်းကို သိမ့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမေးမယ်နော်။"

" မေးပါ။ ကိုယ်ဖြေပါ့မယ်။"

" ကိုရဲစွမ်း sex နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အတွေ့အကြုံရှိလား။"

အင်္ဂလန်လိုနေရာမျိုးမှာ ကျောင်းတက်ကြီးပြင်းလာတဲ့ အနောက်တိုင်းဆန်သော သိမ့်သခင်ရဲ့ မေးခွန်းက ရဲစွမ်း အတွက် မထူးဆန်းပါ၊ ဒါကြောင့်ရဲစွမ်း အေးဆေးစွာပဲ ဖြေပါသည်။

" ကိုယ် အထိုက်အလျောက်တော့ရှိပါတယ်၊ သိမ့်ရော။"

" သိမ့်လည်း ရှိပါတယ်၊ သိမ့်က မင်္ဂလာဦးညမှ ရင်တွေဖို ခြေတုန်ဒူးတုန်၊ ရင်တုန်ပန်းတုန်သော သဘောမကျဘူး၊ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝပဲ ခံစားချင်တယ်။"

" ကိုယ်က သိမ့်သဘောပါ၊ သိမ့်စိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေရပါမယ်။"

ညို့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ဆွဲစားချင်နေသောအဓိပ္ပာယ်ဆောင်သည့် နှုတ်ခမ်းတွေက တဖြည်းဖြည်း ရဲစွမ်းကို သိမ်းသွင်းနေပြီး ညဝတ်လေးရဲ့ ကြိုးတစ်ချောင်းကို ပုခုံးမှအသာလေး ဖြုတ်လိုက်ကာ

" သိမ့် စိတ်တိုင်းကျဆိုတာလေး ကြည့်ပါရစေ၊ ကိုရဲစွမ်း။"

ဆိုကာ ပြောလိုက်လေသည်။

ရဲစွမ်း သိမ့်သခင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေအား စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး ဆံနွယ်များကို လက်တွေနဲ့ ထိုးဖွလိုက်သည်။ ဦးရေပြားက အခိုးအငွေ့တွေ လွှင့်ထွက်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းများက ကော်ကပ်ထားစလို ခွာမရအောင် စုပ်နမ်းနေသည်။ အပြန်အလှန်နှစ်ဦးသား လျှာချင်းယှက်ပြီးတော့ ဆက်သွယ်ခြင်းများလည်းပြုလုပ်လေသည်။ သိမ့်သခင်က ရဲစွမ်းကြယ်သီးများကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး အပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးလေသည်။

သိမ့်သခင်လုပ်ပေးနေပေမယ့် ဒီအချိန်မှာ ရဲစွမ်းသတိရနေတာက ယွန်းဝေ။ အလုပ်မသွားခင် အင်္ကျီ ဝတ်ပြီးတာနဲ့ ယွန်းဝေက ကြယ်သီးတွယ်ပေးနေကြဖြစ်သည်။ ရဲစွမ်း မျက်လုံးတွေထဲမှာ နမ်းနေတာက သိမ့်သခင်ကနေ ယွန်းဝေဖြစ်လာသည်။ ရဲစွမ်း သိမ့်သခင် အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ လွန်စွာလှပသော ရင်နှစ်မွှာက သချာ်ဂဏန်းနှင့်ပြောရလျှင် သုညနှစ်လုံးပူးကပ်နေသလိုပင်။ ရဲစွမ်းက အရင်ဆုံး နို့နှစ်လုံးကြား နှာချောင်းထည့်ပြီးရှုလိုက်လေသည်။ သိမ့်သခင် စွတ်ထားသော ရေမွှေးက တန်ဖိုးမည်မျှ ကြီးမားမည် မသိ၊ ရဲစွမ်း စိတ်ထဲမှာ ရနံ့က ယွန်းဝေ သုံးနေကြ အနိမ့်စားရေမွှေးရနံ့သင်းသင်းလေးပဲ ရနေသည်။

ရဲစွမ်းက နို့သီးခေါင်းများကို နှာခေါင်းနဲ့ ပွတ်ပေးပြီး လျှာနှင့် စိတ်ရှည်စွာ တစ်ချက်ချင်းဆီ နှစ်ဖက်လုံးကို ယက်ပေးလေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နှုတ်ခမ်းမှာ ကပ်ပါလာသည့်တိုင်အောင်လည်း စို့ပေးလေသည်။ သိမ့်သခင်က လွန်စွာ ကျေနပ်ပြီး ပြုံးပြနေပေမယ့် ရဲစွမ်းမြင်နေတာက ယွန်းဝေအပြုံးတွေ။ ရဲစွမ်းအောက်ကို တဖြည်းဖြည်းလျှော်ဆင်းသွားပြီး အတွင်းခံ အသားရောင် ဇာလေးကို ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။ ဖောင်းပြီး စိနေသော အမွှေးအမျှင်ကင်းတဲ့ ရတနာတပါး၊ ရဲစွမ်းရှေ့ဝယ်ခစားနေပြီဖြစ်သည်။  အတွင်းသား ပတ္တမြားကို မြင်နိုင်ဖို့ လက်မလက်ညိုး ကို အားပြုပြီးဖြဲလိုက်တော့ အတွင်းသားရဲရဲ အရည်ရွှဲရွှဲကို မြင်လိုက်ရသည်။ အဖိုးထိုက်ရတနာကို အရည်လဲ့နေပြီး တဏှာတွေပဲ့ကြွေကျလာအောင် လျှာကိုသုံးပြီး ယက်ပေးလိုက်လေသည်။ ကော့တက်ကာ ကြိုက်နှစ်သက်နေသော သိမ့်သခင်အသံက ယွန်းဝေ အသံနှင့်တူသယောင်ယောင် ရဲစွမ်းနားမှာကြားယောင်နေလေသည်။

" အဲဒါကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြောတာ ဆရာဝန်တွေက အရမ်းအမှုတ်သန်တာပဲတဲ့၊ အခုမှ ကိုယ်တွေ့ကြုံတော့တယ်။"

သူမ ဘာအဓိပ္ပာယ်နဲ့ပြောနေမှန်းမသိအောင် ရဲစွမ်းစိတ်တွေထွေပြားနေပြီး ယွန်းဝေရုပ်လွှာကသာ ကြီးစိုးနေသည်။ ဖြဲလိုက်လို့ပေါ်နေတဲ့ အစိသေးသေးကို ရဲစွမ်းက သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးစစနဲ့ ပွတ်လိုက်တော့ ကော့ပြန်လန်နေသော အနေအထားသို့ ရောက်လေသည်။ သိမ့်သခင်တစ်ယောက် ရဲစွမ်း၏အပြုအစုကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး မနံသောမငန်သော အရည်တွေ ဝေ့နေတဲ့ ရဲစွမ်းနှုတ်ခမ်းပြင်ကို စုပ်နမ်းလေသည်။ သူမလက်တွေက ရဲစွမ်းပေါင်ခြံကို ဆင်းသက်နေပါသည်။ ရဲစွမ်းပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ မာမတ်နေတဲ့ ဖွားဖက်တော်က ထောင်မတ်စွာ ပေါ်လာလေသည်။ ရေငတ်တုန်းရေတွင်းထဲ ကျသလို မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက သိမ့်သခင်အတွက် စွဲမက်စရာဖြစ်နေသည်။

ရဲစွမ်းရဲ့ အတံကို သူမလက်ချောင်းဖြူဖြူနုနုများနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အပေါ်အောက်ကစားပေးလေသည်။ ရဲစွမ်းစိတ်ကူးထဲမှာ လက်ချောင်းလေးတွေက မဖြူပဲ ယွန်းဝေလို ညိုညိုလေးတွေ။ တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာတဲ့ တဏှာရေချိန်ဟာ စိုးရိမ်အမှတ်ကို ရောက်ချိန်မှာတော့ သိမ့်သခင်ဟာ အာခံတွင်းအတွင်း ငုံလိုက်ပြီး မိမိလင်အသစ်စက်စက်ကို ချစ်တတ်အောင်ပြုစုပေးလေသည်။ စုပ်ပေးနေရင်ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်တွေက ယွန်းဝေလိုပါပဲလား လို့ တွေးနေမိသည်။ ရဲစွမ်း လိုလားနေတော့ လီးကိုအာခေါင်ထဲကော့ထိုးပြီး ထည့်မိနေသည်။ နှုတ်ခမ်းကိုတင်းကြပ်နေအောင် စုပ်ထားသဖြင့် လီးကျွတ်ထွက်လိုက်တာနှင့် အသံကခပ်ကျယ်ကျယ်ပေါ်ထွက်လာလေသည်။ သိမ့်သခင် မွေ့ယာထက် ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကိုကားပေးထားလိုက်လေသည်။ ရဲစွမ်းက လီးကို သိမ့်သခင် အဖုတ်မှ ချိန်သားယူကာ တဏှာယမ်းအားပြင်းထန်သော ကျည်တစ်တောင့်ပစ်သွင်းလိုက်လေသည်။

" အင့် so good  ယောက်ျားရယ်၊ တို့ အလိုးခံခဲ့တဲ့ အင်္ဂလန်သားတွေ ကိုကို ကိုမမှီဘူး၊ သိပ်တော်တာပဲ"

ရဲစွမ်းလိုးနေရင်း သိမ့်သခင်အစား ယွန်းဝေကိုပဲ ပြေးမြင်နေမိသည်။ ယောက်ျားတွေကလည်း အခက်သား၊ ဒီတစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံနေပေမယ့်၊ တခြားတစ်ယောက်ကို သတိရနေတတ်တယ်၊ တခြားတစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံရပြန်ရင်လည်း အခုတစ်ယောက်ကို ပြန်တမ်းတတတ်တာမျိုး။ ရဲစွမ်း တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်တက်လာကာ လိုးချက်တွေပြင်းထန်လာလေသည်။ သိမ့်သခင်ကတော့ ကြိုက်လွန်းလို့ ရဲစွမ်းခါးကိုခြေနှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်ထားလေသည်။ ရဲစွမ်းရဲ့ သိမ့်သခင်ကို လိုးပေးချက်တွေက ပြင်းထန်နေသလို အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တဲ့ ယွန်းဝေရဲ့ စန္ဒယားသံကလည်း ခံစားချက်ပြင်းထန်သော သံစဉ်ခပ်ပြင်းပြင်းတွေ တီးခေါက်နေသည်။ ယွန်းဝေ ရင်ထဲမှာ နာကျင်နေမှုတွေက သံစဉ်တွေမှာ အဓိပ္ပာယ်ဖော်ကြူးနေသည်။

တစ်ဖက်မှာက ရဲစွမ်းက ရင်ထဲက နာကျင်မှုတွေကို ရမ္မက်တွေ အဖြစ်အသွင်ပြောင်းလဲပြီး အားသွန်ခွန်စိုက် လိုးနေလေသည်။ ရဲစွမ်း လိုးချက်တွေက သိမ့်သခင် မကြာခင် ပြီးမြောက်တော့မှာဖြစ်လို့ သိမ်သခင် အောက်နေခါးတွေ လှုပ်ရှားစပြုလာလေသည်။ ရဲစွမ်းရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ လိုးချက် ၊ သိမ့်သခင်ရဲ့ ခံစားမှုအထွတ်အထိပ်၊ ယွန်းဝေရဲ့ နာကျင်မှု သံစဉ်တွေက တစ်ချိန်ထဲမှာ တိုက်ဆိုင်စွာ ငြိမ်သက်ရပ်တန့်သွားလေသည်။

" ပြီး.......အား"

......................................

အခန်း ( ၈ )

ဖြာကျနေသော အလင်းရောင်ရှိရာ ပြတင်းပေါက်ကို ငေးကြည့်နေရင်း ပြောပြနေတဲ့ ရဲစွမ်းနဲ့ ယွန်းဝေအကြောင်းလေးကို စံပယ်ဖြူ သေချာစွာ နာယူနေသည်။ စံပယ်ဖြူက ဆက်လက်ပြီး

" ဦးရဲစွမ်း အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ ယွန်းဝေနဲ့ ဆက်တွေ့သေးလား။"

" သူ့ကိုခွဲစိတ်ဖို့ အတွက် ဆရာဝန်ကြီးအပ်ပေးပြီး လိုအပ်တဲ့ ကုန်ကျစရိတ်တွေ ပေးပြီးကတည်းက ကျနော် သူနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တော့ပါဘူး၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျနော်က လူလွတ်မဟုတ်တော့ဘူးလေ၊ အိမ်ထောင်နဲ့ ဖြစ်နေပြီ၊ ဒီလိုနဲ့ တစ်ခန်းရပ်ခဲ့တာပါပဲ။"

စံပယ်ဖြူက ပြုံးပြီး" တခန်းရပ်တယ်ဆိုတော့ အဆက်ရှိသေးတယ်ပေါ့နော်၊ ဦးရဲစွမ်း။"

ပညာပါသော စံပယ်ဖြူအမေးကို ဦးရဲစွမ်း နှစ်သက်မိ၍ " ဒေါက်တာက စိတ်ရောဂါ အထူးကုပီသပါပေတယ်၊ စကားလုံးတိုင်းကို သတိထားတတ်တယ်နော်၊ ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျနော် ပြန်တွေ့တယ်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လလောက်ကပေါ့၊"

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

လွန်ခဲ့သော တစ်လခန့်က

ဦးရဲစွမ်း ဆေးခန်းမှ  ပြန်လာသော ညနေ ၇နာရီ ဝန်းကျင်အချိန်ဖြစ်သည်။ လမ်းမှာမီးပွိုင့်မိသဖြင့် ကားရပ်ပြီး လမ်းသွားလမ်းလာ လမ်းကူးနေသည်ကို စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မိုးက ဝေါကနဲရွာချလေသည်။ လမ်းကူးတဲ့သူများက မိုးရွာသဖြင့် လက်မှာပါလာသော ထီးများကို ဖွင့်ပြီး လမ်းဆက်လျောက်နေချိန် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ဂစ်တာအိတ်လေးလွယ်ပြီး ထီးမပါသဖြင့် ပြေးသွားတာတွေ့လိုက်သည်။ ရဲစွမ်းရုတ်တရက်မြင်လိုက်သောမြင်ကွင်းက ကောင်းကင်ကမိုးစက်များကိုပင် ရပ်တန့်သွားစေသည်။ နှုတ်မှ ခပ်တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်မိတာက

" ယွန်းဝေ"

ရဲစွမ်း ကားပေါ်က ချက်ချင်းဆင်းကာ ပြေးလိုက်ရန်ပြင်တော့ ယာဉ်ထိန်းရဲက တားလေသည်။

" ဟေ့လူ ဘာလုပ်တာလဲ၊ နောက်က ကားတွေ ပိတ်နေပြီး သွား ခင်ဗျာကား မြန်မြန်ထွက် ယာဉ်ကြောပိတ်နေမယ်။"

" ကျနော် အသိတစ်ယောက်တွေ့လိုက်လို့၊ ခဏ"

" ဟာ နောက်မှ ဆွေမျိုးစပ်ဗျာ၊ ကားမြန်မြန်ရွေ့ လုပ်ပါဗျာ၊ တောင်းပန်ပါတယ်။"

ဦးရဲစွမ်းနောက်က ကားများကလည်း ဟွန်းသံတညံညံနဲ့ မလို့ ဦးရဲစွမ်း စိတ်ကိုလျော့ပြီး ကားမောင်းပြီးထွက်လာလေသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မြင်ကွင်းကို စိတ်ထဲက ဖျောက်မရ၊ အတွေးတွေက မငြိမ်၊ဒါနဲ့ အံဆွဲထဲက စိတ်ငြိမ်ဆေး တချို့ကိုသောက်ပြီးမှေးစက်လိုက်မှ အိပ်ပျော်သွားသည်။

နောက်တစ်နေ့ စိတ်လှုပ်ရှားတာ ငြိမ်သွားပေမယ့် အတွေးကတော့ဖျောက်ဖျက်လို့ မရပေ။ မိမိ အနေနဲ့ သိထားတာယွန်းဝေ မျက်စိခွဲစိတ်တာအောင်မြင်သွားပြီး နိုင်ငံခြားမှာပဲ အပြီးတိုင် အခြေချနေထိုင်တော့မည် ဆိုတဲ့အကြောင်း Church ကျောင်းမှ sister ကြီးပြောပြလို့ သိထားလေသည်။ ယွန်းဝေပြန်ရောက်နေတာများလား ဆိုတဲ့ စိတ်လေးက တစ်နေ့က ငြိမ်သပ်သွားတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေ ပြန်လည်နိုးထလာသလိုပါပဲ။ ဦးရဲစွမ်း စိတ်တွေက ယွန်းဝေကို တွေ့ချင်စိတ်တွေတားမရ အောင်ဖြစ်နေမိသည်။

ဦးရဲစွမ်းတွေးမိတဲ့ အတွေးတစ်ခုက

" ငါတွေ့တဲ့နေ့က Sunday၊ သူလွယ်ထားတာက ဂစ်တာအိတ်ဆိုတော့ church ကျောင်းသွားတာဖြစ်ရမယ်၊ အဲနားက church ကျောင်းတွေမှာ နောက်တစ်ပတ် Sunday မှာ လိုက်ရှာမယ်။"

ဦးရဲစွမ်းအတွေးတွေနဲ့ပျော်နေမိတယ်။

နောက်တစ်ပတ်Sundayမှာ ဦးရဲစွမ်းတစ်ယောက် အဲဒီနားတစ်ဝိုက်က church ကျောင်းတွေကို လိုက်ရှာနေမိသည်။ တစ်ကျောင်းပြီးတစ်ကျောင်းဝင်ရှာပေမယ့် မတွေ့။ မောဟိုက်လှတဲ့ ရဲစွမ်းဟာ ကော်ဖီဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်နေတုန်း ကော်ဖီဘားက စင်မြင့်ထက်က သီချင်းသံလေးထွက်ပေါ်လာသည်။

🎼စတွေ့တုန်းကလိုပဲ၊ နင်ဟာကြည့်ကောင်းနေဆဲ🎼

🎼တခြားသူလက်ကိုတွဲ၊ ခြေလှမ်းများဝံ့ထယ်မြဲ🎼

🎼ငါပေးထားတဲ့ အသည်းတစ်စုံကို🎼

🎼ခြေအစုံမှာ ပုံတော်ဖိနပ်လို ဆင်မြန်းလည်း🎼

🎼ငါကျေနပ်တယ်၊ နင်အသေသတ်လည်း၊ ရှင်နေလျက်လို🎼

🎼အမြဲတမ်းချစ်မြဲ...ပဲ🎼

🎼နှလုံးသားကို ဓားနဲ့တား၊ဦးနှောက်နဲ့ ငါစဉ်းစား🎼

🎼ပခုံးနှစ်ဖက်ခြားခေါင်းထားပေမယ့်🎼

🎼အဆင့်အတန်းများက ခြားနား🎼

🎼ပစ္စည်းဥစ္စာပေါလျှံများပြား သူ့ဆီသာ နင်ထွက်သွား🎼

🎼စွန့်လွှတ်ခြင်းနဲ့ ချစ်ပြခဲ့တဲ့ အသည်းကွဲသမား🎼

🎼ငါဟာ အချစ်သူရဲကောင်းလား။🎼

🎼နင်ရွေးချယ်တဲ့ ကြင်ယာဖက်က 🎼

🎼ပညာတတ်သဌေးလား🎼

🎼အလိုက်တသိဘေးဖယ်တဲ့ ငါက အစိုးရဝန်ထမ်းလခစား🎼

🎼ခဏခိုနားတဲ့ ရင်ခွင်တစ်စုံကို ခြေစုန်ကန်ပြီးတော့ နင်ထွက်သွားလည်း🎼

🎼ရွှေငွေမမက်ပဲ ရင်မှာဖက်တွယ် ထမင်းရည်အတူ ယက်မယ်ဆိုတာ🎼

🎼ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်လား.....။🎼

🎼နှလုံးသားကို ဓားနဲ့တား၊ဦးနှောက်နဲ့ ငါစဉ်းစား🎼

🎼ပခုံးနှစ်ဖက်ခြားခေါင်းထားပေမယ့်🎼

🎼အဆင့်အတန်းများက ခြားနား🎼

🎼ပစ္စည်းဥစ္စာပေါလျှံများပြား သူ့ဆီသာ နင်ထွက်သွား🎼

🎼စွန့်လွှတ်ခြင်းနဲ့ ချစ်ပြခဲ့တဲ့ အသည်းကွဲသမား🎼

🎼ငါဟာ အချစ်သူရဲကောင်းလား။🎼

ဦးရဲစွမ်း နှုတ်ခမ်းတွေဆွံအသွားသည်။ ဟုတ်ပါသည် ယွန်းဝေ သီဆိုနေတာဖြစ်ပြီး သူ့မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက ဆိုသွားတဲ့ သီချင်းဖြစ်သည်။ ယွန်းဝေမျက်လုံးတွေက အရောင်တွေတောက်ပနေသည်။ အရင်ကထက်လည်း လှလာသည်။ စင်အောက်ကို သီချင်းဆိုပြီး ဆင်းလာတော့

" ယွန်းဝေ ၊ ဦး ကို သိလား၊"

ရုတ်တရက် ယွန်းဝေ ရပ်တန့်သွားသည်။ မျက်ရည်တွေက တဖြည်းဖြည်းဝဲတက်လာသည်။ ကြာလာတော့ ဆည်ရေကာတာကျိုးသလို မျက်ရည်တွေ ပြိုဆင်းလာသည်။ ယွန်းဝေနှုတ်က

" မနှုတ်ဆက်ပဲ ထွက်သွားပြီး မထင်မှတ်ပဲ ပြန်ရောက်လာမယ့် အချိန်ကို စောင့်နေရတဲ့ ကျမ က အမြဲသတိရနေပါတယ်"

ဦးရဲစွမ်းလည်း နှုတ်ကဆွံအနေရုံမှတပါး တခြားမရှိပေ။

ဦးရဲစွမ်း ယွန်းဝေကို ကားနဲ့ခေါ်သွားပြီး မေးလေသည်။ 

" ယွန်းဝေ အခု ဘယ်မှာနေတာလဲ။"

" ယွန်းဝေနေစရာ မရှိဘူး ဦး။"

ဦးရဲစွမ်း မယုံကြည်ဟန်နှင့် 

" ဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲ၊ ယွန်းဝေဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ။ "

ယွန်းဝေ သက်ပြင်းအနည်းငယ်ချပြီး 

" ယွန်းဝေ နိုင်ငံခြားကနေ ငွေတွေ အလိမ်ခံလိုက်ရတယ်၊ ပြီးတော့ ယွန်းဝေ မြန်မာပြည်ပြန်လာတယ်၊ ယွန်းဝေ ဦး ကိုတွေ့ချင်လို့ လာရှာချင်ပေမယ့်၊ ဦး အမျိုးသမီးကလည်း ရှိသေးတယ်လေ။ "

" ဟာ ယွန်းဝေကလည်း ရပါတယ်၊ ဦး မိန်းမက ဦးကို အရေးတောင်စိုက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ယွန်းဝေနေဖို့ အခက်အခဲဖြစ်နေရင် ဦး နေရာရှာပေးမယ်၊ လောလောဆယ် တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ ခဏတည်းလိုက်၊ ပြီးရင် ဦး အိမ်ငှားပေးမယ်၊ ယွန်းဝေ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့နော်။"

" ဦး သဘောလေ၊ ယွန်းဝေ ဦးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

" ခါးသည်း နာကျဉ်းနေတုန်းပဲလား ကလေးရယ် " လို့ ဦးရဲစွမ်းစိတ်ထဲက မေးနေမိသည်။

ဦးရဲစွမ်း တည်းခိုခန်းတစ်ခုတွင် နှစ်ယောက်ခန်း တစ်ခန်းငှားလိုက်လေသည်။

" ယွန်းဝေ အဝတ်အစားတွေရော။"

" အကုန် ထားခဲ့တာ ဦး ။ "

" ကဲပါ နေ ယွန်းဝေ။ နားနေလိုက် ဦး လိုအပ်တာတွေ သွားဝယ်လိုက်မယ်။"

ဦးရဲစွမ်း အမြန်ထွက်သွားပြီး အဝတ်အစားနဲ့ စားစရာများဝယ်ပြီး ပြန်လာလေသည်။

" ယွန်းဝေ ၊ ကိုက်မကိုက်ဝတ်ကြည့်အုံးနော်၊ ဦး ဝယ်လာတာ ဟို အတွင်းခံတို့ပါတို့ ကိုက်မကိုက် မသိလို့"

" ယွန်းဝေက ပြုံးပြီး " ယွန်းဝေမှာ ကျောပိုးအိတ်တစ်လုံးစာတော့ပါပါတယ်။ ဦး မပူပါနဲ့။"

" ဒါဆို ဦးသွားတော့မယ်နော်၊ ကလေး။"

" ဦး ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်၊"

" ကလေးလေ၊ ငယ်ငယ်တုန်းကလိုပဲ ခေါ်နေကျလေ ယွန်းဝေကလဲ။"

" အခုက လူကြီးဖြစ်နေပြီ ရှင့် သိရဲ့လား"

ယွန်းဝေ စကားလေးတွေက ဦးရဲစွမ်းအတွက်ကြည်နူးစရာလေးတွေပါပဲ။ ဦးရဲစွမ်း အိမ်ခြံမြေ အကျိုးဆောင်နဲ့ ချိတ်ပြီး ချက်ချင်းပဲ အိမ်တစ်လုံးဝယ်လိုက်လေသည်။ နောက်တစ်နေ့ ဦးရဲစွမ်း ယွန်းဝေရှိရာ တည်းခိုခန်းကို သွားလေသည်။ ယွန်းဝေ တစ်ယောက် ဘာတစ်ခုမှ စားထားပုံမရ။

" ယွန်းဝေ၊ ဘာမှ မစားဘူးလား၊ "

" ဦးကိုစောင့်နေတာ၊ ဦး လာမှ စားမလို့။"

" အော် ဒီ ကလေးနဲ့ လာ ဦးနဲ့ အတူစားရအောင် ရေနွေးတည်ပြီး ကော်ဖီဖျှော်ပေးမယ်။"

ဦးရဲစွမ်းတို့ နှစ်ဦး အတူတူစားသောက်ကျပြီး

" ယွန်းဝေကို ဦးပြစရာရှိတယ်၊ "

" ဘာလဲ ဦး ရယ့်"

" ဦး မျက်လုံးကို အဝတ်စည်းမယ်နော်၊"

" ဦးသဘောပါ"

ဦးရဲစွမ်းတစ်ယောက် ယွန်းဝေကို မျက်လုံးစည်းပြီး ကားပေါ်တင်လေသည်။ တည်းခိုခန်းက လူအပေါင်းက စပ်စုတဲ့ အနေနဲ့ ဝိုင်းကြည့်လေသည်။ ဒါပေမယ့် ဦးရဲစွမ်းဂရုမစိုက်။ ယွန်းဝေ စိတ်ချမ်းသာဖို့ နဲ့ ပျော်ဖို့ က အဓိကဖြစ်သည်။ ကားကို ဖြည်းဖြည်းနှင့် မှန်မှန်မောင်းလာပြီး တစ်နေရာတွင်ရပ်လိုက်လေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ယွန်းဝေကို ကားတံခါးလှပ်ပေးပြီး ညှင်သာစွာ ဆင်းစေသည်။ပြီးနောက် မျက်လုံးစည်းလေးကို ဖယ်လိုက်တော့

" ဟယ် ဦး အိမ်လေးက လှလိုက်တာ၊ တစ်ထပ်တိုက်လေး မြက်ခင်းစိမ်းလေးတွေရော၊ နှင်းဆီပန်းတွေ စိုက်ထားတာပါ့လား၊"

ယွန်းဝေပျော်ရွှင်စွာနဲ့ အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားသည်။ရဲစွမ်း လိုက်ဝင်မည် လုပ်တုန်း

" အော် ဦးရဲစွမ်းရောက်နေတာကို ၊ ကားသံကြားလို့ အန်တီလာကြည့်တာ၊ ဘယ်လိုလည်း ငါ့တူ သဘောကျရဲ့လား ။"

" ကျနော် သဘောကျဖို့ ထက် ယွန်းဝေ သဘောကျဖို့ က ပိုအရေးကြီးပါတယ်။"

" အိမ်မှာနေမယ့် ကလေးမလေးပါလာပြီလား။"

" ဟုတ်တယ်၊ အန်တီ ကျနော်တို့ စာချုပ်ချုပ်မယ်လေ။"

" လာလေ အန်တီ အိမ်သွားမယ်။"

" ယွန်းဝေ ရေ ဦး စာချုပ်သွားချုပ်လိုက်အုံး"

" ဟုတ်ကဲ့ ဦး"

အိမ်ရှင် အဒေါ်ကြီးက စပ်စုတတ်ပုံရသည်။ လှမ်းကြည့်နေတော့

" ငွေက ကျနော်ချေမှာပါ ကျနော်တို့ပဲသွားတာပေါ့။"

ရဲစွမ်းမစပ်စုလိုသဖြင့် ရုတ်တရက်ခေါ်လာလေသည်။

စာချုပ်ချုပ်ပြီး ပြန်လာတော့ ယွန်းဝေ တံခါးဝကနေ ခြောက်လှန့်လိုက်တော့ ဦးရဲစွမ်းလန့်သွားပြီး ဆွဲမိဆွဲရာ ဆွဲမိကာ ယွန်းဝေနှင့်လုံးထွေးပစ်လဲကျသွားသည်။ ယွန်းဝေ အပေါ်ကနေ ဦးရဲစွမ်းအုပ်မိုးလျက်ဖြစ်နေသည်။ ယွန်းဝေက ဦးရဲစွမ်းကို စနမ်းလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းပြန်နမ်းမိကာ အနမ်းတွေ ဖလှယ်မိရာကနေ ဦးရဲစွမ်း ရုတ်တရက်ခွာလိုက်သည်။

" ဦး ဘာဖြစ်တာလဲ။"

" ဟို မကောင်းဘူး၊ ယွန်းဝေ ဒါဟာ ကာမေသုမြောက်တယ်၊ ယွန်းဝေ။ ဦးတို့ ဗုဒ္ဓဘာသာမှာ သူတပါးလင်ယောက်ျား၊ လင်ရှိမယားနဲ့ ပစ်မှားတာဟာ ကာမေသုမိတ္ဆာစာရကံ ထိုင်တယ်၊ ဦးရော ယွန်းဝေရောအတွက်မကောင်းဘူးကွာ။"

" ဦးပြောတာတွေ ယွန်းဝေ နားမလည်ဘူး၊ ယွန်းဝေတို့ ဘုရားသခင်က တော့ ဒါတွေ ကို အပြစ်လို့ပြောပေမယ့်၊ ယွန်းဝေ တို့ ဝန်ခံတောင်းပန်လိုက်ရင် ကျေအေးမှာပါ။"

" ဦး တို့ ဘာသာမှာ ကာမေသု -ကာမဂုဏ်ကို ၊ မိစ္ဆာ -မှားယွင်းစွာ ၊အာစာရ -ကျူးလွန်ခြင်း ဆိုပြီး အဓိပ္ပယ်ဖွင့်ဆိုထားတယ်၊ ရှောင်ကြဉ်ရမယ့် မိန်းမသား (၂၀) မျိုးရှိတယ်။ စာချိုးလေးနဲ့ပြောပြရရင်

" မန်းမ နှစ်ကျိတ်

ပျော်ကြောင်းသိပ်လည်း၊

မအိပ်လေရာတဲ့။"

ဦးတို့ဘာသာမှာ ဒီလို လေးတွေရှိတယ်၊ ယွန်းဝေ။"

" အင်းပါ ယွန်းဝေနားလည်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဦးရယ် ဦးလည်း ဘာသားနဲ့ထုထားတာမှတ်လို့၊ တစ်ချိန်ချိန်တော့ ယွန်းဝေကြောင့် ဦးပြောတဲ့ ကာမေသုကို ချိုးဖောက်မိမှာပါ။"

ယွန်းဝေပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားလေသည်။ ရဲစွမ်းတစ်ယောက်ကတော့ တစ်ယောက်တည်း အတွေးတွေ လည်နေခဲ့သည်။

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

ဦးရဲစွမ်း အဲဒီနေ့က ယွန်းဝေဆီ မသွားဖြစ်ပေ။ လူနာများနေသဖြင့် အတော်အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ သူ၏ရုံးခန်းထဲသို့ လူတစ်ယောက်ဝင်လာလေသည်။

" ကောင်ကြီး၊ ရဲစွမ်း"

" ဟာ ကိုနေထွန်း လာဗျာ၊ ဘယ်ပျောက်နေတာလဲ။"

" ငါ ဘန်ကောက်မှာ ရုံးခွဲဖွင့်ထားတာ၊ အဲဒီက မန်နေဂျာက ကြောင်တောင်တောင်လုပ်နေလို့၊ ဖြုတ်ပြစ်ပြီး ငါကိုယ်တိုင်ဦးစီးနေတာ။"

" အေးဗျာ၊ ခင်ဗျာ ဒုက္ခကလည်း မသေးပါဘူး။"

ဦးနေထွန်းက လေသံနည်းနည်းနှိမ့်လိုက်ပြီး

" ရဲစွမ်း၊ မင်းအချိန်ရလား။"

" ခဏနေရင်တော့ Duty သမားတွေ over ပေးပြီး ရုံးဆင်းတော့မှာ။"

" အေး အပြင်မှာ privateဖြစ်တဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်လောက် သွားထိုင်ရအောင် ငါ ပြောစရာရှိတယ်။"

ဦးရဲစွမ်း စိတ်ထဲမှာ 

"ငါနဲ့ ယွန်းဝေကို တွေ့လိုက်လို့များ ဒီလူတားမလို့လား။"

ဟု တွေးမိလေသည်။

တိတိဆိတ်ပြီး အေးဆေးသော ဆိုင်တစ်ခု၏ အပေါ်ထပ်အခန်းတွင် ကော်ဖီ တစ်ခွက်စီသောက်ရင်း ဦးနေထွန်း တစ်ခုခုတွေးနေလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ဘာပြောမလဲဆိုတာ စောင့်ဆိုင်းနေသည်။သက်ပြင်းတစ်ချက် ဦးနေထွန်းထံမှ ထွက်ပေါ်လာပြီး

" ရဲစွမ်း၊ ငါမင်းကို ပြောမယ့် စကားကို မင်းယုံကြည်ဖို့တော့ခက်လိမ့်မယ်၊ မင်းသိရင်လည်း သိထားပြီး ဖြစ်မယ်ကွာ၊ ဒါပေမယ့် ငါကတော့ ငါမြင်တာ ပြောရလိမ့်မယ်၊"

" ပြောပါ၊ ကိုနေထွန်း ဘာပြောချင်နေတာလဲ"

" ငါ သိမ့်သခင်ကို ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ဘန်ကောက်မှာတွေ့လိုက်တယ်။"

" ဘာ... ဘာပြောလိုက်တယ်"

" ဟုတ်တယ်၊ရဲစွမ်း မင်းမိန်းမကို တခြားတစ်ယောက်နဲ့ ငါ ဘန်ကောက်မှာတွေ့လိုက်တယ်။"

" ခင်ဗျာ သေချာလား၊ ကိုနေထွန်း။"

ဦးနေထွန်းက ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီး

" ဒီမှာ မင်းမိန်းမနဲ့ အဲကောင် ဘန်ကောက်က ဟိုတယ်ထဲဝင်သွားတဲ့ပုံ၊ ဟိုကောင်ကတော့ ကျောပေးထားတာကတစ်ကြောင်း၊ အဝတ်စားကြောင့်ရော ဖြူသလား ညိုသလား မသဲကွဲပေမယ့်၊ သိမ့်သခင်ကတော့ သေချာတယ်။"

ဖုန်းထဲက ပုံကိုကြည့်ရင်း ဦးရဲစွမ်း ဒေါသအတော်ကိုထွက်မိသည်။

" ဒီမိန်းမ ငါအတန်တန်မှာနေတဲ့ ကြားကကွာ၊ တောက်။"

ဦးနေထွန်းက 

" ရဲစွမ်း မင်းစိတ်လိုက်မာန်ပါ မလုပ်ပါနဲ့၊ အေးဆေးဖြေရှင်းပါ၊ ငါက မင်း မင်းမိန်းမကို လွှတ်မထားဖို့၊ သေချာ စောင့်ကြည့်စေချင်လို့ သတိပေးတာပါ။"

" အေးပါ ကိုနေထွန်းရာ ကျေးဇူးပါ၊ အကို့စေတနာကို ကျနော်နားလည်ပါတယ်။"

ဦးနေထွန်း သတိပေးချက်တွေကြောင့် ရဲစွမ်း စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုကို လေးလေးနက်နက်တွေးနေမိသည်။ ဦးရဲစွမ်း အတွေးတွေများနေပြီး ရုတ်တရက် ခေါင်းထဲလင်းလက်လာတာ တစ်ခုက

" ယွန်းဝေ၊မွေးနေ့တောင်နီးပြီပဲ။"

ယွန်းဝေအတွက် မွေနေ့လက်ဆောင် ပေးရန် ဦးရဲစွမ်း ရွှေဆိုင်တွင် လက်စွပ်တစ်ကွင်းလုပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး စားတမ်းလေးပါ ထိုးခိုင်းလိုက်သည်။I ❤️W ဆိုသော စာတမ်းလေးနဲ့ ယွန်းဝေကို လက်ဆောင်ပေးမယ်ဆိုပြီးတွေးလိုက်လေသည်။

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

စံပယ်ဖြူ တစ်ခုခုကို သိချင်စိတ်ဖြင့်

" ဦးရဲစွမ်းပြောတဲ့ ဦးနေထွန်းက The Sun car show room ပိုင်ရှင် ဦးနေထွန်းလား။"

" ဟုတ်ပါတယ်၊ကျနော်နဲ့က သိမ့် မိတ်ဆက်ပေးလို့သိတာပါ။ သိမ့်တို့ company car export လုပ်တော့ သိမ့်နဲ့ ရင်းနှီးရင်း ကျနော်နဲ့ အတော်လေးခင်သွားတာပါ၊ ဒါနဲ့ ဘာလို့ မေးတာလဲ ဗျ။"

" ကျမ အမျိုးသားပါ၊"

" အော် တိုက်ဆိုင်လိုက်ပုံများနော်။"

" အင်းပါ၊ ဦးရဲစွမ်း နားပါအုံး။ ဒီနေ့ အဖို့ ဒီလောက်ပါပဲ၊ "

" ကောင်းပါပြီ။"

စံပယ်ဖြူ မေးမြန်းပြီးနောက် အခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ကံကောင်းက မေးလေသည်။

" ဒေါက်တာ အခြေအနေ"

" ကျမ တတ်တဲ့ ပညာတွေ theory တွေ principle တွေ အရ psychopath တစ်ယောက်လို့  ညွှန်းဆိုနေပေမယ့်၊ စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုလွဲနေသလို ခံစားရတယ်။ "

" ကျနော်တော့ ဦးရဲစွမ်းအကြောင်းကို သေချာလိုက်နေသလို ယွန်းဝေအကြောင်းကိုလည်း လိုက်သင့်တယ်။ "

စံပယ်ဖြူသေချာစဉ်းစားပြီး " ဟုတ်တယ်၊ ကျမတို့ ယွန်းဝေအကြောင်း စုံစမ်းသင့်တယ်။"

" ကျနော်တို့ မနက်ဖြန်မှ ဆက်စုံစမ်းတာပေါ့၊ ကျနော် ရင်ခွဲရုံသွားရအုံးမယ်။"

" ဘာလည်း ချစ်ချစ်နဲ့ ချိန်းထားလို့လား။"

" ဒေါက်တာ ဘယ်လိုသိတာလဲ"

" ရှင် နာရီ ခဏခဏကြည့်နေတာရယ်၊ ရှင့်ဆီက ဖော်မလင်နံ့ ရတာရယ်၊ ဖော်မလင်နံ့ကတော့ မှုခင်းစစ်ဖို့သွားရင်းရတာတော့ဖြစ်နိုင်တာပဲ၊ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးရေမွှေးနံ့လေး နည်းနည်းရောနေတယ်၊ ကျမတို့ မိန်းကလေးတွေက ရေမွှေးဆို အနံ့ ယဉ်မှ ကြိုက်တာ အနံ့ပြင်းပြင်းကြိုက်တာက သူမှာအမြဲရနေတဲ့ အနံဆိုးတစ်ခုကို ဖုံးချင်လို့။ နောက်တစ်ခုက ရှင့် ရုပ်ရည်နဲ့ဆို ဆရာဝန်မ ချောချောလေးတစ်ယောက် ရနိုင်တာပဲ ဆိုတဲ့ မှန်းချက်လေးနဲ့ ပြောကြည့်လိုက်တာ။"

" ဒေါက်တာက ဆရာဝန်မလုပ်ရဘူး၊ စုံထောက်လုပ်ရမှာ။"

" ကျမက မျက်လုံးမကောင်းဘူးရှင့်၊ စုံထောက်က မျက်လုံးရှင်မှ။"

" ကဲပါ ၊ ဒေါက်တာပြောတာတွေ မှန်ပါတယ်၊ မနက်ဖြန်မေးစရာရှိတာတွေ လိုက်မေးရင်း၊ ကျနော် တစ်ခုခုလိုက်ကျွေးပါ့မယ်၊ ကျနော့ကို ခွင့်ပြုပါအုံး၊"

" ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်။"

ရဲစွမ်း ဒီလိုနဲ့ ထွက်သွားလေသည်။

ရင်ခွဲရုံတွင် ဒေါက်တာ ကျော်အောင်တစ်ယောက် ရုံးခန်းထဲက သူ့ စားပွဲအံဆွဲ၊ အိတ်များကို လိုက်လံ၍ သဲကြီးမဲကြီးတစ်ခုခုကို ရှာဖွေနေလေသည်။ မျက်နှာမှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်များကျနေ၍ တစ်ကိုယ်လုံးမျောက်တစ်ကောင်လို ကုတ်နေလေသည်။ သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို ကမန်းကတမ်းယူကာ ဖုန်းဆက်လေသည်။

" ဟေ့ကောင် မင်းလာပေးမယ်ဆိုလာပေးလေ၊ ငါလိုနေပြီကွ၊ မင်းလာမပေးလို့ကတော့ ကိစ္စအားလုံး ငါဖော်ကောင်လုပ်ပစ်မယ်၊ မင်းသုံးမိနစ်ပဲ အချိန်ရမယ် ဟေ့ကောင်။"

ဖုန်းချ၍ခေါင်းကို အထပ်ထပ်အခါခါကုတ်ကာ နံရံထောင့်တစ်နေရာမှာ ထိုင်ပြီး အာကြိတ်နေလေသည်။စံပယ်ဖြူ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးနေထွန်း ဧည့်ခန်းမှာ စာထိုင်ဖတ်နေသည်။

" ကိုကြီး ပြန်လာတာ စောပါ့ရော။ "

" စောပြီလေ၊ ဖြူရယ့် ၊ ကိုကြီး ထိုင်းက ကိစ္စတွေ အတွက် ကူပေးမယ့် မန်နေဂျာရပြီလေ။ ကိုကြီး ထိုင်းသွားစရာမလိုတော့ဘူး၊ အိမ်မှာပဲ မိန်းမနားနေမလားလို့၊ "

" ထိုင်း ဆိုလို့ ကိုကြီးကိုမေးမလို့၊ ကိုကြီး ဒေါက်တာရဲစွမ်းကို သိလား၊"

" သိတယ်လေ၊ ဒီကောင် သူ့မိန်းမကို သတ်မှုနဲ့ ဖမ်းခံနေရတယ်ဆိုပြီးကြားမိတယ်။"

" ဟုတ်တယ်၊ သူက စိတ္တဇရောဂါသည် ဟုတ်မဟုတ်တော့ စစ်ဆေးမေးနေရတုန်းပဲ ကိုကြီးရယ်။ "

" ရဲစွမ်းက တော်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် လူ့စိတ်က နားလည်ရ အခက်သား၊"

" အင်း ဟုတ်တယ်၊ ကိုကြီး၊ ကိုကြီးကိုမေးရအုံးမယ်၊ ဦးရဲစွမ်း မိန်းမ သိမ့်သခင်ကို ကိုကြီးသိတယ်ဆို၊ ဖြူကြားတာ အဲ မိန်းမက ခပ် Hot Hot ဆိုပဲ၊ ကိုကြီးနဲ့ရော ဘာတွေ ပတ်သက်သေးလဲ။"

" စီးပွားရေးအရပါ ဖြူရယ်၊ ကိုကြီးမှာက ဟောဒီ မယားချောလေး ရှိနေတယ်လေ၊ "

ပြောရင်း ဦးနေထွန်း စံပယ်ဖြူကို ရင်ခွင်ထဲသွင်းလိုက်လေသည်။

" ဖြူ ကိုကြီးကို စုပ်ပေးကွာ၊ ကိုကြီး ဖြူကို လိုနေတယ်၊ အမွှေးလည်းရိတ်ထားတယ်၊ရေလည်း ချိုးပြီးပြီ။"

မိမိ လင်ယောက်ျား အပေါ်စံပယ်ဖြူ မငြင်းရက်ပေ။ ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ နက်မဲမဲနက် အတံကြီးက ထိုးထွက်လာလေသည်။ အတံထိပ်ဝတွင် အနည်းငယ်လေး ဟနေသော အဝလေကို စံပယ်ဖြူ လက်မလေးသုံးကာ အနည်းငယ်လေးပွတ်ပေးလေသည်။ အဝပိုင်းနှင့်တလျှောက်တွယ်ဆက်တန်းထားသော အကျောလေး တလျှောက် လက်မလေးနှင့်ပွတ်ပေးကာ အတံ အရင်းမှ ကိုင်၍ ၆ ချက် ၇ ချက်လောက် ထုပေးလေသည်။ သုတ်ထုတ်ပေါက်ထိပ်အဝလေးမှ အနည်းငယ်စေးပျစ်သော အရည်ကြည်လဲ့လဲ့ လေးများထွက်လာသည်ကိုတွေ့ရသည်။ စံပယ်ဖြူက တံတွေးလေး အနည်းငယ် ဒစ်ဖူးပေါ်ထွေးချလိုက်ပြီး လက်မနှင့် ဒစ်ဖူးတစ်ခုလုံးကို ပွတ်လေသည်။ ဦးနေထွန်းကတော့ တစိမ့်စိမ်နှင့် အရသာတွေ့နေပြီး ချစ်ဇနီး၏ပြကွက်များကို စောင့်မျှော်နေလေသည်။ စံပယ်ဖြူက အမွှေးအမျှင်ပြောင်နေအောင် ရှင်းထားသဖြင့် သူမအနေနှင့် မရွံ့တော့ပဲ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးနှင့် ပထမဦးစွာ ဒစ်ဖူးလေးကို အနမ်းခြွေလေသည်။ "ပြွတ်" ကနဲ မြည်သွားသော အသံလေးက ဦးနေထွန်းအတွက် လွန်စွာ နှစ်သက်စရာ ဖြစ်နေသည်။

လျှာဖျားလေးနှင့် ချိတ်လိုဖြစ်နေသော ဒစ်ဖူးရဲ့ လည်ပင်းပိုင်းကို ထိုးကလော်နေလေသည်။ ဦးနေထွန်းဂလက်များက ပညာပြနေသော ချစ်ဇနီး၏ ရင်သားကို ကိုင်တွယ်ရန် အပေါ်ရင်ဖုံး ဇင်းမယ်ထည်လေးကို ခဲရာခဲဆစ်ချွတ်နေပြီး လွန်စွာ မြန်မာဆန်စွာ ဝတ်ဆင်တတ်သော သူ့ဇနီး၏ ချိတ်၁၂ခုပါသော ဇာဘော်လီကို မရမကချွတ်လေသည်။ ဘေးမှာထိုင်ပြီး ကုန်းစုပ်ပေးနေသော စံပယ်ဖြူရဲ့ တွဲလွဲခိုနေသောရင်သားနှစ်ခိုင်က ရီးလေးခိုနေ၍ ဦးနေထွန်းက တလှည့်ဆီ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးလေသည်။ လျှာ ကစားနေရာမှ စံပယ်ဖြူဟာ အတွေးပြောင်းပြီး ဥနှစ်လုံးကို ယက်ပေးလေသည်။ တွင်းထဲဝင်နေသော ဖန်ဂေါ်လီးကို လက်နဲ့ကလော်ထုတ်သလို လျှာ နဲ့ ဥတစ်လုံးခြင်းကလော်နေပုံနှင့် သူမကလော်သောကြောင့် အပေါ်တက်လာလိုက် ပြန်ကျသွားလျှင် တုန်ဆင်းသွားလိုက်ဖြစ်နေသော ဥနှစ်လုံး၏ပုံစံတို့ က အသည်းယားစရာကောင်းလှပေသည်။ ဦးနေထွန်းမှာ အသည်တယားယားနှင့် စံပယ်ဖြူ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခြေကစားလေသည်။ စံပယ်ဖြူက တမျိုးပြောင်းကာ လီးတစ်ဝက်လောက်ထိဝင်အောင် သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်လိုက်လေသည်။

တင်းကြပ်လှသော နှုတ်ခမ်း ၊အငြိမ်မနေသော အတွင်းက လျှာအစွမ်းတွေကြောင့် ဦးနေထွန်းမှာ မိမိပေါင်ပေါ် ကစားနေသောကြောင်မလေးလို ပွတ်သပ်ယုယပေးလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းစုပ်ချက်တွေနက်လာသော စံပယ်ဖြူ အာခံတွင်းထဲ ဦးနေထွန်းလီးက တစ်ဝက်မကဝင်နေပြီဖြစ်သည်။ ထိုမျှဝင်နေသည်ကို တချက်မှ လီးကို အပြင်မထုတ် ဆက်တိုက်စုပ်နိုင်သော သူမအစွမ်းက မသေးပေ။ ဦးနေထွန်း ခံစားမှုတွေပြင်းထန်လာတော့ ခေါင်းကိုပွတ်သပ်ရာမှ ဆံပင်ကို ဆွဲကိုင်သော အနေအထားဖြစ်လာပြီး ခါးကိုနည်းနည်းကြွကာ ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်သည်အထိ ကြမ်းလာသည်။ ထိုသို့ဖြစ်နေသည်ကိုာစံပယ်ဖြူမှာ လီးကို တစ်ချက်မျှအပြင်မထုတ် အာသီးခေါင်းထိထိအောင် အလိုးခံလေသည်။ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာပြီး ဝင်ချက်တွေမြန်လာချိန်မှာ အာခံတွင်းထဲကို သုတ်တွေ အပြည့်ပန်းထုတ်လိုက်တော့ စံပယ်ဖြူ သည်းသွားသည်အထိ သုတ်များဝင်သွားလေသည်။

" အဟွတ် အဟွတ်၊ ကိုကြီးက ဇွတ်ပဲ၊ ပြီးရင်ပြောလေ။"

" မထိန်းနိုင်လို့ပါကွာ၊ sorry။"

ဆိုကာ နှုတ်ခမ်းထောင့်တွင်ပေနေသော သုတ်ရည်များကိုပင်မမှု အားပါးတရနမ်းလေသည်။ စံပယ်ဖြူလည်း စိတ်ဆိုးပြေသွားသလိုဖြစ်ပြီး ဦးနေထွန်းက ပွေ့ချီကာ ဆက်လက်နှစ်ပါးသွားရန် အိမ်ခန်းထဲသို့ ပွေ့ချီသွားလေသည်။

........................................................

အခန်း ( ၉ )

နေမထွက်ခင် အာရုံဦးချိန်၌ ဘူတာအနီးတွင်နေထိုင်သောကလေးတသိုက်သည် ရထားပေါ်မှ ပစ်ချခဲ့သော ရေသန့်ဘူးခွံများကို လိုက်ကောက်နေသည်။ ဒီအချိန်ကောက်မှ သူတို့လေးများအတွက်အဆင်ပြေသည်။ မဟုတ်လျှင်ရထားလုံခြုံရေးက သူတို့လေးများကို လိုက်လံ ရိုက်လေသည်။မိလျှင်လည်းမလွယ်၊ မစာမနာ ခိုင်းခံရ၊ ရိုက်ခံရ ပြီးမှ ပြန်လွှတ်ပေးသည်။ သူတို့လျှင်မြန်စွာ ကောက်နေစဉ် ကလေးတစ်ယောက်က

" ခြေပြတ်ကြီး ခြေပြတ်ကြီး၊"

ကလေးငယ် အော်သံကြောင့်တခြားကလေးများလာကြည့်လေသည်။ ခြေပြတ်ကြီးတစ်ခုနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် လူသေလောင်းတစ်လောင်း။ ကလေးငယ်တစ်ယောက်က အနီးတွင် ကျနေသော ပိုက်ဆံအိတ်ကို ကောက်လိုက်လေသည်။ ပိုက်ဆံများတွေ့တော့ ဝမ်းသာသွားသည်။ အထဲက ထိုသေနေသော သူရဲ့ပုံနှင့် ကဒ်လေးတစ်ကဒ်။ သုံးတန်းနေဘူးသော ကလေးတစ်ယောက်က ထိုကဒ်လေးကို ဖတ်ကြည့်လေသည်။

" ဦး....ကျော်.....အောင်"

" ကလင် ကလင်"

" ဟုတ်ကဲ့၊ အမိန့်ရှိပါ၊ ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ကျနော် မှတ်ထားလိုက်ပါ့မယ်၊ သတင်းပို့ပေးပါ့မယ်၊ ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ လေးစားပါတယ်။"

ရဲသားလေးက စာရွက်လေးတစ်ရွက်ယူလာပြီး ထူးမြတ်ရှိရာရုံးခန်းကို သတင်းလာပို့လေသည်။

" ဆရာ ၊ဘူတာရုံမှာ အလောင်းတစ်လောင်းတွေ့လို့ပါ၊ ဒေါက်တာကျော်အောင်လို့ပြောပါတယ်။"

" ဒေါက်တာကျော်အောင် ဆိုတာ မှုခင်းဆရာဝန် ဒေါက်တာကျော်အောင်လား။"

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ဆရာ"

" အေးအေး၊ ငါလိုက်ခဲ့မယ်။"

ထူးမြတ်ဘူတာကို သွားပြီးလေ့လာလေသည်။ သေဆုံးသူသည် ပါးစပ်မှ အမြုပ်တစီစီထွက်နေပြီး လမ်းဘေးတွင်ရှာကြည့်တော့ ဆေးထိုးအပ်နှင့် ပုလင်းအသေးတစ်လုံးရှာတွေ့လေသည်။ လက်မောင်းမှာ အကြောဆေးထိုးရာပေါက်များတွေ့ရသည်။ ပုလင်းခွံကို အနံ့ခံကြည့်တော့ မူးယစ်ဆေးဝါးဖြစ်နေသည်။ ခြေထောက်ပြတ်နေသော အရာကိုလေ့လာကြည့်တော့ ရထားတိုက်လို့ပြတ်သွားပုံပေါ်သည်။ ထူးမြတ် ကံကောင်းကို ဖုန်းဆက်ကြည့်လေသည်။ ဖုန်းမကိုင်သဖြင့် ဘယ်အချိန်ခေါ်ခေါ် ဖုန်းကိုင်တတ်သော ကံကောင်းတစ်ယောက် ဖုန်းမကိုင်သဖြင့် ထူးမြတ်စိတ်ထဲ တစ်ခုခုထူးခြားနေသည်။ ဒါနဲ့ နိုးနိုးကို လှမ်းခေါ်လေသည်။

" နိုးနိုးလား၊"

" ထူးမြတ်ပြောလေ။"

" ငါ့ကောင်ကြီး နင့်ဆီလာသေးလား၊"

" မလာပါဘူး၊ ညကချိန်းထားတာတောင် မလာလို့ တင်းနေတာ။"

" ဒီကောင်နင့်ဆီမလာဘူးလား။"

" ဟုတ်တယ်၊ အစက ရင်ခွဲရုံကို ချိန်းတာ နောက်တော့ ငါအားတာနဲ့ အိမ်လာခဲ့ဖို့ပြောတာ နင့်အကောင်က ပေါ်မလာဘူး။ ဒါနဲ့ နင်က ဘာလို့ တအားမေးနေတာလဲ။"

" ဒေါက်တာ ကျော်အောင် ဘူတာမှာသေနေတာတွေ့လို့၊"

" ဟင် ဘယ်လို။"

" ဟုတ်တယ်၊ဆေးလွန်ပြီး ရထားလမ်းပေါ်မှာ လဲနေတုန်း ရထားတက်ကြိတ်သွားတယ်၊ထင်တယ်၊ ပုံစံကြည့်ရတာ မတော်တဆ ပုံစံပါ၊ ထူးထူးခြားခြားမတွေ့ပါဘူး။"

" အင်းပါ၊ ရင်ခွဲရုံပို့လိုက်လေ၊ ကိုထူးမြတ်သေချာရင် နိုးနိုး ဘာမှထွေထွေထူးထူး ခွဲနေစရာမလိုပါဘူး။"

" ok ok၊ ပို့လိုက်မယ်၊ ဒါပဲနော်။"

နိုးနိုး ဖုန်းချပြီးတွေးနေမိသည်။

" ညက ကံကောင်း ဘယ်သွားနေတာလဲ။"

ရဲစွမ်းတစ်ယောက် စံပယ်ဖြူ အိမ်ရှေ့သို့ ကားဖြင့်ရောက်လာလေသည်။ ဦးရဲစွမ်း အမှုကိစ္စ အတွက် သွားစုံစမ်းရန် လာခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကံကောင်း ဖုန်းကို silence လုပ်ထားသဖြင့် ဒီအမှုကို အလေးထားပုံရသည်။ စံပယ်ဖြူက ခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး အိမ်ထဲကို ဖိတ်ခေါ်လေသည်။ အိမ်ထဲတွင် ဦးနေထွန်းက ကြိုဆိုလေသည်။

" ကိုကြီး၊ ဒါက ရဲအုပ်ကံကောင်းတဲ့၊ ဦးရဲစွမ်းအမှုကို တာဝန်ယူနေတဲ့ သူပေါ့၊"

" ကျနော် နေထွန်းပါ၊ ရဲအုပ်လိုအပ်တာရှိရင် ကျနော့ဘက်က ကူညီနိုင်တာရှိရင်ပြောပါ။"

" ရပါတယ်၊ ဦးနေထွန်း၊ အခုလည်း ဒေါက်တာ ပါမှ ဖြစ်မှာမလို့ပါ၊ ကျနော် ဒေါက်တာကို စုံစမ်းဖို့ အတွက် ခဏခေါ်သွားပါရစေ။"

" ကောင်းပါပြီဗျာ"

ကံကောင်းနှင့် စံပယ်ဖြူ ထွက်သွားတော့ ကံကောင်းနောက်ကျောကို ကြည့်ရင်း ဦးနေထွန်း တစ်စုံတစ်ရာကိုတွေးမိလေသည်။ မြင်ဘူးသလိုလို စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်နေစဉ်

" ဟာ...ဒါ "

ဦးနေထွန်း ဖုန်းကို ကောက်ဖွင့်လိုက်ပြီး သိမ့်သခင်နှင့် အတူတွဲနေသော အမျိုးသားနောက်ကျောပုံနှင့် ဝတ်ထားသော ဂျာကင်။ ထိုဂျာကင်က အနက်ရောင်ဖြစ်၍ ဖောင်းကြွကြယ်တစ်လုံး နောက်ကျောဘက်တွင် တပ်ထားသည်။ ကြယ်မှာ အဖြူရောင်ကို အပြာလိုင်းလေးအနားသပ်ထားလေသည်။ စာတမ်းလေးလည်း ထိုးထားသည်။ 

" Fighting together"

ဂျာကင်က ကိုယ်တိုင်လုပ်များနှင့်တူသည်။ ဦးနေထွန်း စိတ်ထဲမှာ သိမ့်သခင်နဲ့ ဖောက်ပြန်နေတာ ကံကောင်းများလား ဟူသော သံသယလေး ကိန်းအောင်းသွားသည်။

ကံကောင်းနှင့် စံပယ်ဖြူ ကားနဲ့ ထွက်လာရင်း

" ဒေါက်တာ ဘယ်ကိုအရင်သွား မလဲ။"

" မှော်ဘီက ခြံကတော့ ဝေးမယ်၊ ယွန်းဝေသီချင်းဆိုခဲ့တဲ့ ကော်ဖီဆိုင်လေး သွားစုံစမ်းရင်ရော။"

" ကောင်းသားပဲ၊ ဒေါက်တာ သဘောပါ"

ပြောနေရင်း စံပယ်ဖြူ ကားရှေ့မှာတင်ထားသော စက္ကူနှင့်လုပ်ထားသော ပန်းလေးကို သတိထားမိလေသည်။

" ဟယ် ပန်းလေးက လှလိုက်တာ၊ ကိုကံကောင်းဘယ်ကဝယ်တာလဲ"

" ကျနော် ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာပါ"

" ကိုကံကောင်း ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာလား။"

" ဟုတ်တယ်၊ ဒေါက်တာ၊ ကျနော်က အဲလို handmade လေးတွေ လုပ်တာ သဘောကျတယ်၊။"

" တော်တော်လှတယ်နော်၊ ပန်းအစစ်လေးဆို လှလည်းလှ မွှေးလည်းမွှေးနေမှာ"

" ကျနော်က ပန်းအစစ်ထက် စက္ကူပန်းကို ပို သဘောကျတယ်၊ ကြိုက်တယ်။"

" ဘာလို့လဲ ကိုကံကောင်း။"

" ပန်းအစစ်က မွှေးတယ်၊လှတယ်၊ ဒါကြောင့် လိုချင်သူတွေများတယ်၊ ဒါပေမယ့် အချိန်ရင်ကြွေမယ်၊ ညိုးနွမ်းမယ်။ စက္ကူပန်းက ပန်းအစစ်လောက် မလှဘူး၊ မွှေးလည်းမမွှေးဘူး၊ လိုချင်သူနည်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူက ဘယ်တော့မှ မကြွေဘူး၊ သယ်တော့မှ မညိုးဘူး၊ အဲဒါစက္ကူပန်းရဲ့ ပိုင်ရှင်အပေါ်ထားတဲ့ သစ္စာပဲ။"

စံပယ်ဖြူ စက္ကူပန်းလေးကို ကိုင်ကြည့်ရင်း ဘာမှ မပြောပဲ တိတ်ဆိတ်နေမိသည် ။ သူမအတွေးထဲမှာတော့

" ကိုကံကောင်းရှင်က တော်တော် ကဗျာဆန်တဲ့သူပဲ"

နိုးနိုးတစ်ယောက် ရင်ခွင်ရုံဝန်ထမ်းများ အလောင်းကို ရေသေချာဆေးပေးပြီး စင်ပေါ်တင်ပေးပြီးသည်နှင့် သူမ အရင်ဆုံး ဖုန်းကို Blutooth box နှင့်ချိတ်ဆက်ကာ ဖြူဖြူကျော်သိန်းရဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက် အသည်းကွဲနေတယ်၊ သီချင်းကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။ သီချင်းသံပြန်လွှင့်လာတော့ သူမ အလောင်းခွဲရာမှာ သုံးသော Surgical glove များ apronများဝတ်ဆင်လေသည်။ မျက်နှာကို mask တပ်၊ ခေါင်းစွပ်လေးစွပ်၊ Face shield တပ်လိုက်လေသည်။

နိုးနိုးအလောင်းပုံပန်း သဏ္ဌာန်ကို စတင်စစ်ဆေးလေသည်။ အသံသွင်းသော recoderလေးဖွင့်ထားပြီး မှတ်တမ်းတင်လေသည်။

" အသက် ၃၀ ဝန်းကျင် အရပ် ၅ပေ ၃လက်မ ခန့်ရှိသောအမျိုးသား အလောင်းတစ်ဦးဖြစ်ပါသည်။ ခြေထောက်ပြတ်နေ၍ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ပွန်းပဲ့ နေသော ဒဏ်ရာများတွေ့ရပါသည်။ ပါးစပ်ထဲမှ အမြုပ်များထွက်နေပြီး နှုတ်ခမ်းများလည်း ပြာနေပါသည်။ နောက်ကျောဘက်တွင် သွေးအိုင်နေသော အညိုအမဲကွတ်များတွေ့ရသဖြင့် သေသူသည် သေဆုံးချိန်တွင် ပက်လက်အနေအထားရှိနိုင်ပြီး ကြာချိန်မှာ ၂၄ နာရီထက်နည်း ကြာမြင့်နေပြီးဟုယူဆရသည်။ ဦးခေါင်းတွင်ထိခိုက်ဒဏ်ရာတွေ့ရ၍ အတွင်းသွေယိုစီးမှုရှိကြောင်းခန့်မှန်မိပြီး အပြင်သို့ သွေးစိမ့်ထွက်မှု မတွေ့ရပေ။ ယခု ရင်ဘက်ဖွင့် စစ်ဆေးကြည့်ပါမည်။"

ခွဲစိတ်ဓားလေးသုံးကာ ပခုံး၏ရှေ့တွင်ရှိသော ညှပ်ရိုးအလယ်တည့်တည့် ဘယ်ညာ တစ်ဖက်စီကို ညီညာစွာ V shapeပုံ ဓားရာစပေးပြီး Y ပုံစံဖြစ်အောင် အောက်ကို တဖြည်းဖြည်း ဆွဲချသွားပြီး ချက်နားတွင် ဝိုက်လိုက်ခါ ဆီးစပ်နားထိ ဓားရာပေးလိုက်သည်။ ပေးထားသောအရာလေးအတိုင်း ဓားကို နက်နက်လေး ပိုအားစိုက်ကာလှီးလိုက်လေသည်။ အရေပြားနှင့် အသားအလွှာများ တစ်လွှာခြင်းလှီးပေးပြီးတော့ နံရိုးများပေါ်လာသည်။ ပြီးနောက် စတီး ဓားအကြီးသုံးပြီး နံရိုးများကို တစ်ချောင်းခြင်းချိုးလေသည်။ 

နံရိုးများအကုန် ချိုးပြီးချိန်တွင် အချပ်လိုက် ထုတ်လိုက်လေသည်။ အဆုတ်နှစ်ခုနှင့် ကြားတွင် နှလုံးကိုတွေ့မြင်ရသည်။ အဆုတ်များက တအားဖောင်းမနေပဲ အနည်းငယ်ပိန်ချင်ချင်ဖြစ်နေသည်။ သေဆုံးချိန်က ၂၄ နာရီကျော်နေပုံရသည်။ အဆုတ်တွင်အမဲအစက်အပျောက်လေးများ အနည်းငယ်တွေ့ရသဖြင့် ဆေးလိပ်၊ဆေးရွက်ကြီး လွန်စွာ သုံးစွဲသူဟု ခန့်မှန်းရသည်။ နိုးနိုးက နှလံးု၏ ပင်မသွေးကြောမကြီးနှင့် ဘေးတွင်ဆက်နေသာ သွေးကြောများကို ဖြတ်တောက်ပြီး ထုတ်လိုက်လေသည်။ နှလုံးမှာ အပြစ်အနာအဆာမရှိ ကောင်းမွန်သည်။ 

နိုးနိုး နှလုံးကို စင်ပေါ်တင်ပြီး ဓားနှင့် တစ်ချက်ချင်းလှီးလေသည်။ အခန်းလေးခန်းရှိသောနှလုံးအတွင်းပိုင်းမှာ ကောင်းမွန်နေပြီး ရောဂါအရသေဆုံးခြင်းမတွေ့ရပေ။ ကျောတွင်ကပ်နေသော အဆုတ်နှစ်ခုသည် လွန်စွာ မြဲမြံစွာ ကပ်တွယ်နေသဖြင့် အားသုံးပြီး ဆွဲခွာရသည်။  အဆုတ်ကိုလည်း စင်ပေါ်တင် ဓားနှင့် တစ်ချက်ချင်းလှီးတော့ အတွင်းပိုင်းတွင် အညိုအမဲများဆွဲနေကာ အနံ့များအင်မတန်ထွက်နေသည်။ နိုးနိုး သူမ အတွေ့အကြုံအရ WY ကဲ့သို့သော ဆေးပြားကို ရှုသူများ ဘိန်းဖြူရှုသူများတွင် တွေ့ရသောပုံစံဖြစ်သည်။

ဆေးစွဲနေသည်မှာ အတော်ကြာပြီဟု ခန့်မှန်းမိသည်။ နိုးနိုး အသည်း၊အစာအိမ်နှင့် အူ ကိုမသွားခင် ဦးခေါင်းပိုင်းကို စိတ်ဝင်စားသဖြင့် ခွဲရန်ပြင်လိုက်သည်။ မော်တာလွှအသေးလေးက ခလုတ်လေးနှိပ်လိုက်တော့ လွှအဝိုင်းလေးမှာ စတင်ပြီး လျင်မြန်စွာလည်ပတ်လာသည်။ နဖူးမှ အရာစပေးပြီး ခေါင်းပတ်လည် ဖြတ်လိုက်တော့ ဦးထုပ်ကလေးချွတ်လိုက်သလို ဦးခေါင်းခွံအပေါ်ပိုင်းလေးပွင့်ထွက်လာသည်။ ဦးနှောက်အတွင်းမှာ သွေးယိုစိမ့်မှုများဖြစ်ပေါ်နေပြီး ခွဲစိတ်လေးနှင့် ဦးနှောက်အပေါ်ယံ အမှေးပါးလေးကို ခွာကာ ဦးနှောက်ကိုအပြင်ထုတ်လိုက်လေသည်။ လှီးထုတ်ထားသော ဦးနှောက်အခွံလေးကိုလည်း သေချာကြည့်ရှုနေပြီး အပေါ်ဆုံးဦးခေါင်းခွံနှင့် ကပ်နေသော အလွှာကို ခွာထုတ်လိုက်တော့ သွေးများခဲနေပြီး အဖတ်လိုက်ထွက်လာသည်။

" ဟင် ဦးနှောက် အခွံက သွေးများစိမ့်နေပုံတွေ့ရ၍ သေဆုံးသူသည် ရထားမတိုက်ခင်က ဦးခေါင်းကို တုံးသော လက်နက်တစ်ခုဖြင့် ရိုက်ခံရ၍ သွေးယိုစိမ့်သေဆုံးနေပုံပေါ်သည်။"

ဦးနှောက်ကို စတီးဓားမနှင့် တစ်ပိုင်းချင်းလှီးကြည့်တော့ အတွင်းထဲမှာာသွေးကြောများယိုစိမ့်ထွက်နေသည်။ ဆေးလွန်တာကြောင့်သေတာမဟုတ်သလို၊ ရထားတိုက်ခံရလို့ သေတာမဖြစ်နိုင်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က လုပ်ကြံပြီး သေသွားမှ ရထားလမ်းမှာ လာပြစ်ထားပုံပေါ်သည်။ နိုးနိုး ဝမ်းဗိုက်ကို ပြန်သွားပြီး အသည်းကို စစ်ဆေးသည်။ အသည်းတွင် ထူးခြားမှုမရှိ၊ ပျက်ဆီးနေခြင်းမရှိ။ ဆေးလွန်သေသူတွင် အသည်းပျက်ဆီးနေသည်ကိုမြင်ရတတ်သဖြင့် သေချာတာက ဆေးကြောင့်မဟုတ်ပေ။ နိုးနိုး အစာအိမ်ကို ထုတ်ပြီး ခွဲထုတ်ကြည့်တော့ အစာအချို့နှင့်အတူ အလုံပိတ် ပလပ်စတစ်အိတ်အသေးလေးတစ်ခု တွေ့ရသည်။ 

သေချာရေဆေးလိုက်တော့ ဖုန်းထဲတွင် ထည့်သော Micro SD လေးဖြစ်နေသည်။ နိုးနိုး ကျန်အစိတ်အပိုင်း များကို လေ့လာပြီး လွန်စွာ စိတ်ဝင်စားဖြင့် OTG ဖြင့်တပ်ကာ Laptop ထဲထည့်ကြည့်လေသည်။ မမျှော်လင့်သော အချင်းအရာများကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူမလွန်စွာ အံဩသွားသည်။ သူမ သိသော အကြောင်းအရာကို ပြောပြရန် ကံကောင်းကို ဖုန်းဆက်သွယ်လေသည်။

............................................

အခန်း (၁၀)

စံပယ်ဖြူတို့နှစ်ယောက် ယွန်းဝေသီချင်းဆိုသော ကော်ဖီဆိုင်သို့ရောက်လာလေသည်။ စားပွဲထိုးလေးတစ်ယောက်ကိုခေါ်ပြီး ကံကောင်းက ဝန်ထမ်းကဒ်ပြကာ မေးလေသည်။

" ညီလေး အကိုတို့ ဆိုင်တာဝန်ခံနဲ့တွေ့ချင်လို့ပါ"

စားပွဲထိုးလေးက ရဲဖြစ်နေသဖြင့် ပြာပြာသလဲ သွားခေါ်တော့ ဆိုင်မန်နေဂျာလိုက်လာသည်။

" ကျနော် ဆိုင်မန်နေဂျာပါ ခင်ဗျ၊ ဘာကူညီပေးရမလဲ မသိဘူး။"

" ကျနော်တို့ ဒီဆိုင်မှာ သီချင်းဆိုတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို လာရှာတာပါ၊"

" ဟုတ်၊ ဘယ်သူများလည်း မသိဘူး။"

" ယွန်းဝေ လို့ခေါ်ပါတယ်။"

" ဘယ်လိုပုံစံလဲ မသိဘူး။"

ကံကောင်းက 

" ဟို လေ အသားညိုညို မျက်နှာ သွယ်သွယ်လေးပါ"

" အဲဒါဆိုမှားနေပြီ ဗျ၊ ယွန်းဝေ ဆိုတာ မရှိသလို အကိုတို့ပြောတဲ့ ပုံစံမျိုး ဒီကော်ဖီဘားမှာ သီချင်းလာဆိုတာ မတွေ့ဘူးဘူး။ တစ်ခါတလေ စားသုံးသူတွေထဲက သီချင်းလာဆိုတာမျိုးတော့ရှိတော့ အပျော်သဘောပေါ့၊ဒါကတော့ လူများတော့ မမှတ်မိဘူး။"

စံပယ်ဖြူလည်းတွေးရခက်သွားသည်။ ဒါနဲ့ စံပယ်ဖြူ အတွေးပေါက်ပြီး ဖုန်းကို ထုတ်ကာ ဦးရဲစွမ်းပုံပြလေသည်။

" ဒီလူကိုရော သိလားရှင့်။"

" မြင်ဘူး သလိုလိုပဲ၊ ခဏနော် အမ။"

" အေးမောင်ရေ လာပါအုံးကွ။"

မန်နေဂျာခေါ်တော့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ပြေးလာလေသည်။ မန်နေဂျာက

" အေးမောင်၊ မင်းသူ့ကိုသိလား။"

" သိတယ်၊ ဆရာ အဲဒါ ဆရာဝန်ကြီးလေ၊ ဒီဆိုင်မှာ ခဏခဏ လာထိုင်တယ်၊ သီချင်းလာနားထောင်တယ်၊ လာတိုင်းExpresso coffee တစ်ခွက်မှာသောက်တယ်။"

ကံကောင်းက" သူနဲ့ တူတူ မိန်းကလေးပါလာတာတွေ့ဘူးလား။"

" မတွေ့ဘူးပါဘူး၊ ဖုန်းတောင်မပြောဘူး၊ သူက ဒီလာရင် အေးအေးဆေးဆေးပဲနေတတ်တာ၊ ကျနော့အမေနေမကောင်းလို့ ဆေးခန်းသွားပြမှ ဆရာဝန်မှန်းသိတာ။"

" အော် ဒါဆို ဒေါက်တာရေ ကျနော်တို့ မှော်ဘီလိုက်သွားမှ ပဲ အဖြေပေါ်မယ်ထင်တယ်နော်။"

ကံကောင်းတို့မှော်ဘီကို ထွက်လာပြီး ထောက်ကြံ့လမ်းဆုံရောက်တော့ နိုးနိုးဖုန်းဝင်လာလို့ ကံကောင်းကိုင်လိုက်သည်။

" ကိုယ်ဘယ်ရောက်နေတာလဲ။"

" ကိုယ် အမှုတစ်ခု အတွင် မှော်ဘီဘက်ရောက်နေတာ။"

" ကိုယ့်ကို ပြောစရာ ပြစရာတွေရှိတယ်။ အရေးကြီးတယ်။ အမြန်ပြန်လာပါ။"

" အေးပါ၊ ပြီးတာနဲ့ အကို ပြန်လာမယ်နော်။ "

ကံကောင်းတို့ မောင်းလာလိုက်တာ အမှုတွဲဖိုင်အရ လိပ်စာကိုရောက်လေသည်။ ခြံတံခါးသော့ခတ်ထားသဖြင့် ဘေးခြံက ခြံပိုင်ရှင်ဆီသွားပြီး အကျိုးအကြောင်းပြောကာ တံခါးဖွင့်ခိုင်းသည်။ အိမ်လေးက အတော် ချစ်စဖွယ်ဖြစ်ပြီး ဦးရဲစွမ်းပြောသလို အတော်နေချင်စဖွယ်ဖြစ်သည်။

အိမ်ပိုင်ရှင်က 

" ရဲအုပ်က အမှုကိစ္စ ဆိုလို့ သာ ဖွင့်ပြရတာ ဘာအမှုမှန်းသိခွင့်ရှိမလားရှင်။"

" ဒီလိုပါ၊ ဒီအိမ်ပိုင်ရှင်က ယွန်းဝေဆိုတာနော်။ "

" ဟုတ်ပါတယ်၊ ယွန်းဝေနာမည်နဲ့ ၆လ စာချုပ်ချုပ်ထားတာပါ။"

စံပယ်ဖြူက 

" အဲ ယွန်းဝေကိုမြင်ဘူးလား။"

" ဟင့်အင် မမြင်ဘူးဘူး"

ကံကောင်းက 

"ဘယ်လို၊ မမြင်ဘူးဘူး၊ သူက ဒီမှာ မနေဘူးလား၊ စာချုပ်ချုပ်တော့ သူချုပ်တာမဟုတ်ဘူးလား။"

" မဟုတ်ဘူး၊ရှင့် ။ စာချုပ်က ဦးရဲစွမ်းဆိုတဲ့ သူချုပ်တာ။ သူစာချုပ်ချုပ်ပြီးကတည်းက ဒီမှာ ဘယ်သူမှမနေဘူး၊ အသံတစ်သံတောင်မကြားရဘူး။"

ကံကောင်းနဲ့ စံပယ်ဖြူ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်မိသည်။

" ကျမ ထူးဆန်းတာ တစ်ခုက ကျမ သွားချောင်းကြည့်တော့ အဲဒီ ဦးရဲစွမ်းက တစ်ယောက်တည်း စကားတွေပြောနေတယ်။ "

စံပယ်ဖြူ အံ့အားသင့်သွားတယ်။ သူမ စိတ်ထဲမှာ တစ်စုံတစ်ရာကိုတွေးမိနေသည်။

ကားပေါ်ပြန်မတက်မှီ

" ကိုကံကောင်း၊ခုနက ဆိုင်ရှင် ဆီက ရှင် ဖုန်းနံပါတ်တောင်းခဲ့သေးလား။"

" တောင်းတယ်ဒေါက်တာ၊ ဘာလို့လဲ။"

" ကျမကိုဖုန်းခေါ်ပေးပါ။"

ကံကောင်းဖုန်းခေါ်လိုက်တော့ မန်နေဂျာဖုန်းကိုင်လေသည်။စံပယ်ဖြူက ဖုန်းယူပြီး

" မန်နေဂျာကြီး၊ အေးမောင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ပြောလို့ရမလား။"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ကျနော်ခေါ်ပေးပါ့မယ်။"

မန်နေဂျာကြီးခေါ်ပေးတော့ အေးမောင်လာကိုင်သည်။

" အေးမောင်၊ အမပြောမယ် သေချာနားထောင်၊ မင်းပြောတယ်နော်၊ ဦးရဲစွမ်းက ကော်ဖီလာသောက်တိုင်း ဘယ်သူနဲ့မှ မပြောဘူးဘူးနော်။"

" ဟုတ်တယ်လေ၊ အမ။"

" မင်းပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်၊ သူတစ်ယောက်တည်း စကားပြောတာမျိုးမြင်ဘူးလား။"

" နေအုံးအမ၊ မှတ်မှတ်ရရ sunday တစ်ရက်က သူ ထိုင်နေတုန်း ရေကြီးသုတ်ပြာထပြီးပြေးထွက်သွားတယ် ။ ဆိုင်ရဲ့ ထောင်ချိုးမှာ သူတစ်ယောက်တည်း ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး၊ ပြီးတော့ မျက်ရည်တွေ ဝဲနေတယ်။"

စံပယ်ဖြူ စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုကိုသိသွားသလိုဖြစ်နေပုံပေါ်သည်။

" အမ သဘောပေါက်ပြီ၊ ကျေးဇူးပါ ငါ့မောင်။"

ကံကောင်းက သိချင်ဇောနှင့် " ဒေါက်တာ အခြေအနေ ။

" ကျမတွေးမိတာ တစ်ခုနီးစပ်နေပါပြီ၊ ကိုကံကောင်း။ ကျမတို့ မင်္ဂလာဒုံနားက သူတို့တည်းခဲ့တဲ့ တည်းခိုခန်းသွားမေးရင် ပိုအဆင်ပြေလိမ့်မယ်။ "

ကံကောင်းက အားတုံ့အားနားနှင့် 

" ကျနော် ဒေါက်တာကိုပြောရမှာ အားနာတယ်၊ ကျနော် အရေးကြီးကိစ္စတစ်ခုပေါ်လာလို့၊ အဲဒါ ကျနော် လိုက်မပို့နိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်၊ ဒါပေမယ့် မပူပါနဲ့ ၊ကျနော် မင်္ဂလာဒုံက သူငယ်ချင်းကို အခု ဖုန်းဆက်ပြီး တည်းခိုခန်းကို သွားစောင့်နေဖို့ပြောလိုက်ပါ့မယ်။ ကျနော် taxiငှားပေးလိုက်မယ်နော်။"

" ရပါတယ်၊ ကိုကံကောင်း၊ ဖြူ အဆင်ပြေပါတယ်။ ကိုကံကောင်း သွားစရာရှိတာသာသွားပါ။"

" အော် မေ့တော့မလို့၊ ကျနော် ဦးရဲစွမ်း profile လိုက်ရင်းနဲ့ ယွန်းဝေကိုငယ်ငယ်က ထားတဲ့ churchအကြောင်းတွေ့တယ်၊ အခုတစ်ခါတည်း လမ်းကြုံ ဝင်ပြီး ကျနော် အဲမှာ ယွန်းဝေအကြောင်းစုံစမ်းလိုက်မယ်။ "

" ကောင်းတယ် ၊ကိုကံကောင်း ရပါတယ် ၊ ကျမကိုသာ taxi ငှားပေးပါ။"

ဒီလိုနဲ့ ကံကောင်းထွက်သွားပြီး စံပယ်ဖြူလည်းtaxiငှားပြီး ထွက်လာလေသည်။ တည်ခိုခန်းရောက်တော့ ရဲသားနှစ်ယောက်နဲ့ ဒုရဲအုပ်တစ်ယောက်စောင့်နေသည်။

" ဒေါက်တာ စံပယ်ဖြူလားခင်ဗျ"

" ဟုတ်ပါတယ်ရှင့်။"

" ကျနော် ဒုရဲအုပ်စိန်လင်းပါ၊ ကိုကံကောင်းဖုန်းကြိုဆက်ထားလို့ပါ၊ အထဲမှာ မန်နေဂျာစောင့်နေပါတယ်။"

စံပယ်ဖြူ မန်နေဂျာနဲ့တွေ့ပြီးမေးမြန်းသည်။ မန်နေဂျာက ဖုန်းကိုသေချာကြည့်ပြီး

" အင်း သိတယ်ခင်ဗျ၊ မှတ်မိတယ်၊ ဒီလူကထူးလို့ကို မှတ်မိတာ၊ ကျနော်မှ မဟုတ်ဘူး၊ ဒီက ဝန်ထမ်းတွေလည်းမှတ်မိတယ်၊ အဲနေ့က သူလာတည်းတယ်၊ တစ်ယောက်တည်းပဲလာတာ ဒါပေမယ့်နှစ်ယောက်ခန်းယူတယ်၊ တစ်ယောက်တည်းလည်း စကားတွေပြောနေတယ်၊ အပြင်ထွက်သွားတယ် ပြန်လာတော့ ပစ္စည်းတွေ အများကြီး ပါလာတယ်၊ ဒါလည်း တစ်ယောက်တည်းပဲ။"

သန့်ရှင်းရေးအမျိုးသမီးကြီးက

" ကျမ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတုန်း အခန်းထဲမှာ အသံကြားရတယ်၊ ဒါပေမယ့် ယောက်ျားသံပဲ ကြားရတယ်၊ တစ်ယောက်ထဲ ပြောတဲ့ အသံ၊နောက်တစ်ခုက သူ chech out လုပ်တဲ့နေ့၊ အဲဒီနေ့ က သူတစ်ယောက်တည်း  လမ်းကိုဖြေးဖြေးလျောက်လိုက် လက်ကိုတစ်ခုခုကို ကွယ်နေသလို မြှောက်ထားလိုက် ပြီးကားဆီသွားပြီး ကားတံခါးကို လှပ်တယ်၊ ခေါင်းကိုထိမယ် ဖြေးဖြေးငုံ့တွေရော ရှုပ်ရှပ်ခတ်နေတာပဲ၊ကျမတို့ ရော တခြားတည်းတဲ့သူတွေရော ဝိုင်းကြည့်နေတာ။"

စံပယ်ဖြူအခြေအနေအရပ်ရပ်ကို သဘောပေါက်သွားလေသည်။ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး ရွာသာကြီးဆေးရုံကိုထွက်လာလေသည်။

ရဲနှစ်ယောက် ရင်ခွဲရုံကို စောင့်ကြပ်နေရင်း ဖဲခိုးရိုက်နေလေသည်။

" ငါတို့ ဘဝကလည်း ဆိုးပါတယ်ကွာ၊ အလောင်းတွေပျောက်ပျောက်နေလို့ အလောင်းစောင့်လာလုပ်နေရတယ်။"

" ဟေ့ကောင်လေရှည်မနေနဲ့ မင်းပစ်မှာဖြင့် ပစ်၊ မင်း ပစ်ဖဲကို ငါစောင့်နေတာ။"

ထိုအချိန်တွင် ကားမှ alarm မြည်သံကြားလိုက်ရသည်။

" ကားကို ဘယ်သူလာလက်ဆော့တာလဲ မသိဘူး၊ ဒေါင်းတော့မယ်ဆိုကာမှကွာ။"

ထိုရဲနှစ်ယောက် ထကြည့်တော့။ ကားကို တဘုံးဘုံးထုနေသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်လဲနေပြီး သွေးသံရဲရဲ ဖြစ်နေပြီး ဗိုက်မှာ ဓားဒဏ်ရာနှင့် တစ်စုံတစ်ခုကို ရေရွက်နေသည်။

" ဟာ ဒါ မှုခင်းဌာနက ဆရာမနိုးနိုးပဲ၊ ဒေါက်တာဒေါက်တာ။"

နိုးနိုးပါးစပ်ကရေရွတ်နေတာက

" ကံ...ကောင်း..."

ရွာသာကြီးကို စံပယ်ဖြူ တစ်ခေါက်ပြန်လာလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းနဲ့ထပ်တွေ့ပြန်သည်။ ဦးရဲစွမ်း ကို စံပယ်ဖြူ စတင်ပြောလေသည်။

" ဦးရဲစွမ်း ဆေးကျောင်းသား ဘဝတုန်းက psychology ကိုသင်ခဲ့ရသေးတယ်မလား။"

" အင်း ၊ Final part 1 & 2မှာ သင်ခဲ့ရတယ်လေ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" ဦးရဲစွမ်း illusion ဆိုတာ ကြားဘူးလား။"

" visual illusion (အမြင်အာရုံမှောက်မှားခြင်း) hallucination (အကြားအာရုံမှောက်မှားခြင်း)တို့တော့ကြားဘူးပါတယ်။"

" အဲဒါတွေ အကုန်ပါတဲ့ psychological illusion ရောကြားဖူးပါသလား။"

" ဒါတော့ သိမ်မသိဘူး ဗျ။"

" သူက ပိုပြီး သိမ်မွေ့တယ်၊ နက်နဲတယ်၊ ကိုယ်ဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ အရာတစ်ခု ပြန်ရလိုက်သလိုပါပဲ၊ ဒါပေမယ့် အဲဒါက အမှန်မဟုတ်ဘူး။ အခု ဦးရဲစွမ်းဖြစ်နေတာကလည်း၊ ဒီသဘောပဲ၊ ဦးရဲစွမ်း ယွန်းဝေနဲ့ တကယ်မတွေ့ပါဘူး၊ အားလုံးဟာ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေတာပါ။"

စံပယ်ဖြူက သူနှင့် ကံကောင်း စုံစမ်းခဲ့သမျှများကို ပြောပြလေသည်။ ဦးရဲစွမ်း တစ်ဖြည်းဖြည်း ဝဲတက်လာသော မျက်ရည်တွေက ထုနဲ့ဒေဖြစ်လာသည်။ ထိုအချိန် စံပယ်ဖြူ ဖုန်းကို ကံကောင်းခေါ်လာသည်။

" ဟုတ်ကဲ့၊ ကိုကံကောင်း ကျမ speaker ဖွင့်လိုက်မယ်။"

" ကျနော် အခုပဲ ယွန်းဝေနေခဲ့တဲ့ church က sister ကြီးနဲ့တွေ့ခဲ့ပါပြီ၊ ယွန်းဝေက နိုင်ငံခြားထွက်သွားတာ ကြာပါပြီ၊ မြန်မာပြည်ကို ပြန်မလာတော့ဘူးတဲ့ပြောသွားတာပါ၊ ကျနော် ယွန်းဝေ ဓာတ်ပုံရလို့ သံရုံးကိုမေးကြည့်လိုက်တော့ ယွန်းဝေက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂နှစ်က ယာဉ်တိုက်မှုနဲ့ ဆုံးသွားပါပြီတဲ့ အဲဒါပါပဲ"

ဦးရဲစွမ်း မျက်ရည်စီးကြောင်းကို ဘယ်တမံမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ၊ ပြိုစီးကျလာတော့လေသည်။ စံပယ်ဖြူကတော့ ပြုံးနေမိပါသည်။ အကြောင်းကတော့ ဦးရဲစွမ်း စိတ်ကိုလျော့ချလိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လက်ခံသွားလို့ပဲဖြစ်သည်။ ဦးရဲစွမ်း ငိုသံများက အခန်းထဲမှာ ပြန့်လွင့်နေတော့သည်။

ကံကောင်း သိသိချင်း ဆေးရုံသို့လိုက်သွားလေသည်။ ဆေးရုံအရေးပေါ်ခန်းမှာ နိုးနိုးတစ်ယောက်အသက်လုနေလေသည်။ ဆရာဝန်ကြီးက ကံကောင်းကိုပြောသည်။

" ဓားက ၂ ချက်ထိုးခံရတာ အတော်လေးနက်တယ်၊ အသည်းကို နည်းနည်းချော်သွားလို့ အခုလောက် အသက်ရှင်နေတာ၊ သွေးထွက်လွန်နေတော့ သတိရအုံးမယ်မထင်ဘူး၊ ကံကိုပဲ ကြည့်ရမယ်။"

" ကျနော် ဝင်တွေ့လို့ရမလား ဒေါက်တာ။"

" တွေ့ပါ၊ လူနာတော့ သတိရအုံးမယ် မထင်ဘူး။"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

ဖဲရိုက်သော ရဲသားနှစ်ယောက်က

" ငါတို့ အနားမှာဖြစ်တာဆိုတော့ ငါတို့တော့ အရေးယူခံရတော့မယ်၊"

" ဒီကိစ္စ အမြန်စုံစမ်းမှပါ။"

" အရူးက ဘယ်စုံစမ်းရမှာလဲ၊ အဲ ကားparkingနားက လူကပျက်တယ်၊ cctvလည်းတပ်မထားနဲ့။"

" ဟေ့ကောင်၊မေ့နေတာ၊ cctv ရှိတယ်လေ။"

" ဘယ်မှာလဲ၊ "

" ပါချုပ်ကြီးကားက back camera က အမြဲ record လို့ ဟိုတစ်ခါက မင်းနဲ့ငါနဲ့ ဖဲရိုက်တာမိတာလေ။"

" လာသွားမေးမယ်။"

ရဲသားနှစ်ယောက် အကျိုးအကြောင်းပြောတော့ ပါချုပ်ကြီးက mail ဖွင့်ပြီးပြလေသည်။ နိုးနိုးကားရှိရာဆီလာသော နေရာရောက်တော့ကားဖွင့်နေတုန်း နောက်ကနေ ဦးထုပ်ဆောင်းထားသော သူတစ်ယောက်ရောက်လာလေသည်။ နိုးနိုးက လှည့်လိုက်သောအခါ ဓားနှင့် ၂ချက်ဆင့်ထိုးလေသည်။ ပြီးတော့ နိုးနိုးပိုက်ဆံအိတ်ကိုယူသွားလေသည်။ မျက်နှာကိုမမြင်ရ ဘယ်သူမှန်းမသိ။ရဲတစ်ယောက်က သတိရ၍ " ပြန်ရစ်ပြပါအုံး "ဆိုကာ သေချာကြည့်လိုက်တော့

" ဒီဂျာကင်ကြယ်အဖြူနဲ့က တို့ရဲတွေအပတ်စဉ်လိုက် ချုပ်ဝတ်တဲ့ ဂျာကင်မျိုးကွ။ ဆရာ ကံကောင်းဝတ်တာ ငါမြင်ဘူးတယ်။"

ကံကောင်းတစ်ယောက် အထူးကြပ်မတ်ဆောင်အတွင်းသို့ တစ်လှမ်းချင်းဝင်လာလေသည်။ အခန်းထဲက ခုတင်ပေါ်မှာ oxygenပေးထားပြီး အသက်ကို မနည်းဆွဲဆန့်ထားရသော အနေအထားမျိုးနှင့် နိုးနိုးကိုမြင်တွေ့ရသည်။ ကံကောင်း နိုးနိုးအနားရောက်သွားပြီး နိုးနိုးကို သေချာစွာ အတော်အတန်ကြာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ကံကောင်းနှုတ်ဖျားက စကားတစ်ခွန်းထွက်ပေါ်လာလေသည်။

" ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ၊ နိုးနိုး၊ မင်းနဲ့ကိုယ် ရေစက်မပါလို့ ဝေးရတယ်၊ မှတ်လိုက်ပါ၊ အရာရာဟာ ကံစီမံရာပါ။"

ကံကောင်း စကားဆုံးသောအခါ သူ့ဂျာကင် လေးကို ဘယ်ဘက် အသာလေးဟလိုက်တော့ ကြိုးသိုင်းပြီး ချိုင်းမှာ ချိတ်ဆွဲထားသော ရဲများ အသုံးပြုသော ပစ္စတို အနက်ရောင်တစ်လက် မြင်တွေ့ရလေသည်။

..................................................

အပိုင်း (၁၁)

ကံကောင်း ဂျာကင် ဟ ပြီး တစ်ခုခုကိုတွေဝေစဉ်းစားကာ ပစ္စတိုအောက်တွင်ရှိသော ဂျာကင် အံဝှက်လေးထဲမှ ကတ္တိပါဘူးလေးတစ်ဘူးကို ထုတ်လိုက်ပြီး နိုးနိုး ခုတင်မှာ တင်ခဲ့လေသည်။ နှုတ်မှလည်း

" God bless you နိုးနိုး။" ဟု ဆုတောင်းပေးပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်ခွာသွားလေသည်။

ကျောက်မြောင်း၏တိုက်ခန်းတစ်ခုတွင် လှေကားထစ်ကို ခြေသံဖွနင်းပြီး လူတစ်ယောက်အေးဆေးစွာ တက်လာလေသည်။ ဂျာကင်အနက်ရောင် နောက်ကျောမှာ ကြယ်ဖြူနှင့် ဦးထုပ်ကို ခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းထားလေသည်။ ထိုသူတဖြည်းဖြည်းတက်လာရင်း အပေါ်ဆုံးထပ် ၇လွှာကို ရောက်ရှိသောအခါ တံခါးလက်ကိုင်ဖုကို သေချာစွာစစ်ဆေးပြီး ပါလာသော သံချောင်းလေးများနှင့် အသာအယာဖွင့်သည်။ ပွင့်သွားသောအခါ တံခါးကို ဖြေးညင်းစွာ လှပ်လိုက်ပြီး လော့ကို သေချာစွာပြန်ချကာ  ပိတ်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် လူအရိပ်အရောင်မတွေ့ရပဲ၊ ရေချိုးခန်းအတွင်း ရေပန်းကရေကျသံများကြားနေရ၍ သီချင်းငြီးဆိုသံကြောင့် မိန်းမတစ်ဦး ရေချိုးနေမှန်းသိသာသည်။ ထိုအကြံသမားက ရေချိုးခန်းအဝမှ နံရံကိုကပ်၍စောင့်နေလေသည်။

ရေချိုးနေသော အမျိုးသမီးသည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် အင်မတန်တောင့်တင်းပြီး ဖွေးစွတ်လုံးဝန်းသော တင်ပါးကိုပိုင်ဆိုင်ထားသူုဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးတီးရေချိုးနေရာမှ သဘက်နှင့် ရေသုတ်ပြီး ရင်လျားကာ အပြင်ထွက်လာတော့ ချောင်းနေသော အကြံသမားက သူမကို နောက်မှနေ ပါးစပ်ပိတ်ကာ အခန်းထဲ အတင်းဆွဲခေါ်သွားလေသည်။ ခုတင်ပေါ်ပစ်တင်ကာ သူမ သဘက်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ ရင်ဘက်နှင့်မမျှအောင်ကြီးသော နို့အုံကြီးများက တုန်ကနဲ ဖြစ်နေပုံက လာပါလာပါ စိန်ခေါ်နေသလိုပင်။ ထိုသူက သူမ အပေါ်မှ တက်ခွကာ ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်လေသည်။ ပါးရိုက်ခံရလို့ နာကျင်သွားသော သူမကို လည်ပင်းကို ဘယ်လက်နဲ့ ညစ်ပြီး နို့အုံများကို ညာလက်ဝါးဖြင့် နီမြန်းပြီး အရာထင်အောင် ရိုက်ပြန်သည်။

သူမ၏ ပြောင်ရှင်းနေသော အဖုတ်ထဲကို လက်ခလယ်ကို ဦးစွာ ထိုးထည့်မွှေနှောက်လေသည်။ အထဲမှာ ငါးရှဉ့်တစ်ကောင် တွင်းထဲမှာ လှုပ်ရှားနေသလို ပြုစားနေသောကြောင့် ကော့လန်ပြီး အော်ဟစ်ချင်သော်လည်း ထိုသူက သူမကို မအော်နိုင်အောင် ပါးစပ်ပိတ်ထားသည်။ လျှောလျှောရှုရှုဖြစ်စေသော အရည်များ ထွက်လာသောလည်း ချောင်နေသော လက်လယ်ကို လက်ညိုးနဲ့ ပေါင်းပြီး တရဆက်ညှောင့်သွင်းလေတော့ မျက်ဖြူပင်လန်အောင် သူမမှာ ကောင်းခြင်းအဖြာဖြာ ခံစားနေရလေသည်။  ကော့လန်နေသော သူမကို ထိုသူက ဆံပင်ကို အတင်းဆောင့်ဆွဲပြီး သူ့ဘောင်းဘီချွတ်ကာ ထွက်လာသော ၆လက်မအတံကို ပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်လေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်ထည့်လိုက်သောကြောင့် ဥနှစ်လုံးမှာ မေးစေ့နှင့် ရိုက်ခတ်သွားသည်အထိ ဝင်ဝင်သွားလေသည်။  

အတင်းဆောင့်သွင်းသော လီးဝင်ကြမ်းမှုကြောင့်သော်လည်းကောင်း ၊အလိုမတူ နိုင်ထက်စီးနင်းဆန်သော မုဒိန်းကောင် အပြုအမူများကြောင့် အော့အန်စဖွယ်ဖြစ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ သရေများက အန်အန်ထွက်ကျလာပြီး ငှက်ပျောသီးပေါ် ပျားရည်လောင်းထားသလို သရေတွေရွှဲကာ အရည်တွေ တစ်စက်စက်ကျနေသည်။

အလိုမတူ မုဒိန်းကောင်ဆန်သော အပြုအမူများနဲ့ ပြုမူနေပေမယ့် ထိုမိန်းမသားမှာ အော်ချိန်မရ ပါးစပ်ကနေ လီးထုတ်လိုက်တာနဲ့ အတွင်းခံကို လုံးခြေကာ ပါးစပ်ထဲ စို့လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ဝမ်းလျားမှောက်စေ၍ လှုပ်မရအောင် တင်ပါးပေါ်တက်ထိုင်သည်။ ဝူးဝူးဝါးဝါးဖြစ်နေသော သူမကို ထိုမုဒိန်းကောင်က ခါးပတ်နှင့် လည်ပင်းကို ပတ်လိုက်ပြီး  လည်ပင်းအစ်အောင် ထွက်နေသော ခါးပတ်ကြိုးစကို ဆောင့်ဆွဲလေသည်။ သေလောက်အောင်မွန်းကြပ်နေသောသူမသည် လည်ပင်းက ခါးပတ်ကို ကိုင်ဖြုတ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် မုဒိန်းကောင်က အဖုတ်ထဲကို သူ့လီးထည့်ကာ ဆောင့်လေသည်။ အသက်ရှုကြပ်နေသော်လည်း ခံစားရတဲ့ ရမ္မက်က မွန်းကြပ်မှုကိုဖုံးလွှမ်းကာ မုန်တိုင်းကြားက အလင်းတန်းတစ်ခုမြင်တွေ့လိုက်ရသလို ရသများပေးစွမ်းပြီး တစ်ဖက်က မုဒိန်းကောင်မှာလည်း သူအလိုဆန္ဒတွေကို အတွင်းကို သွန်ချလိုက်ပြီး ခါးပတ်ကို အဆုံးထိဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။

မုဒိန်းကောင်ငြိမ်ကျသွားသလို သူမလည်း အရုပ်ကြိုးပြတ်လဲသွားလေသည်။ သူမက အသက်ကို ဝအောင်မနည်းကြိုးစားရှုနေရသည်။ ပြီးမှကြိုးစားထလာကာ မုဒိန်းကောင်ပေါ်တက်ခွပြီး

" မောင်၊ အရမ်းကောင်းနေလား။"

" မ က အဲလိုမှ ကြိုက်တာမလား။"

" ဒါကြောင့်လည်း အဲလို အလိုက်သိတဲ့ ရဲအုပ်ထူးမြတ်ကို လင်ကြီး ရဲစွမ်း ငုတ်တုတ်ရှိတာတောင်ပစ်ပြီး ချစ်နေရတာရှင့်။"

" ကျနော်လည်း ဟောဒီက ဒေါ်သိမ့်သခင်ရဲ့ ရမ္မက်တွေနဲ့ လောင်မြိုက်နေရတာ၊ ဒါပေမယ့် အဲလောင်မြိုက်မှုတွေကို ကျနော်နှစ်သက်တယ်။"

" မောင် အခြေအနေတွေ ဘယ်လိုလဲ။"

" ဦးရဲစွမ်းကတော့ စောင့်ကြည့်နေတုန်းပဲ၊ ဒီလူကလည်း အခုမှ အရူးမှန်း လူသိတော့ ထောင်ချရ ခက်နေတာ။"

" သိမ့် လည်း သတိမထားမိဘူး၊ ကိုယ်ယောက်ျား ဆိုပေမယ့်၊ သူက အိမ်မကပ်တော့ မသိဘူးလေ။"

" အခုက ဒေါက်တာ စံပယ်ဖြူဆိုတဲ့ တစ်ယောက်က ဝင်ရှုပ်နေပြန်တယ်၊ သူက ဦးရဲစွမ်းကို psycho testing လုပ်ပေးနေတာ၊ ကံကောင်းပြောပုံအရ တော်တော် တော်ပုံရတယ်၊ ဒါပေမယ့် ပြဿနာမရှိပါဘူး၊ သူရူးနေလို့ အမှုကျူးလွန်လည်း သိမ့် ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို သူက ရူးနေလို့ မထိန်းသိမ်းနိုင်ဘူး ဆိုပြီး သိမ့် အမျိုး ၊ဒါမှမဟုတ်စိတ်ချရတဲ့ တစ်ယောက်ယောက် အမွေစားအမွေခံ စာရင်းသွင်းလိုက်ပေါ့၊ ဒါဆို okပြီ။"

" မောင်က ရဲအုပ်လို့ မပြောရဘူး၊ အားကိုးရပါ့၊ ဒါတွေပြီးရင် နိုင်ငံခြားသွားမယ်၊ ဟိုမှာ မနဲ့ မောင် အခြေချကြမယ်။"

သိမ့်သခင် ရုတ်တရက် အတွေးတစ်ခုဝင်လာ၍ မေးမြန်းလေသည်။

" မောင် ဟို ဆရာဝန်ကိစ္စရော။"

" ဒေါက်တာကျော်အောင်လား၊ ကိုယ် ရှင်းလိုက်ပြီ၊ ဒီလူက ဆေးသမား၊ ပိုက်ဆံလည်းပေးရသေး၊ ဆေးလည်းရှာပေးရသေး၊ ဒါတောင် ခဏခဏ ထပ်ခါတလဲလဲ တောင်းနေတာနဲ့ ကိုယ် ဟိုနေ့က ရှင်းပြစ်လိုက်ပြီ၊ သူဆေးသွင်းပြီး အရှိန်ကောင်းနေတုန်း၊ ခေါင်းကို လက်စမှန်းတီးထည့်လိုက်တာ၊ တစ်ချက်ထဲနဲ့ လစ်သွားတယ်၊ အခုခေတ်ဆေးသမားတွေက တော်တော်များများ ဘူတာရုံဘက်မှာ ဆေးလွန်ပြီးသေတာတွေ၊ ရထားတိုက်ခံရတွေများနေကျဆိုတော့ အဲဘက်မှာ အလောင်းပြစ်ထားလိုက်တယ်၊ ရထားလာတာနဲ့ အလောင်းကို လဲသလို ပစ်ချလိုက်တာ၊ ဒါပေမယ့် ခေါင်းမကြေပဲ ခြေပဲပြတ်သွားတယ်၊ ဟိုနိုးနိုးဆိုတဲ့ ဖာသယ်မလေးကလည်း ရပါတယ်၊ သေချာ စစ်မနေပါနဲ့ပြောတာကို Autosy result ကို အတိအကျကြီးကိုထွက်လာတယ်၊ မောင်ကျော်အောင်က သေတာတောင်ကောင်းကောင်းမသေဘူး၊ ကိုယ်သူ့ကို မိန်းမအလောင်းတစ်လောင်းရှာခိုင်းပြီး သိမ့် ကားaccidentဖြစ်တဲ့ပုံစံလုပ်ဖို့ခိုင်းတဲ့ဟာကို အသံဖိုင် record လုပ်ထားတယ်၊ အဲဒါကို ကိုယ်ရှာမတွေ့အောင် record SD ကိုမျိုချထားသေးတယ်၊ တော်သေးတာပေါ့၊ နိုးနိုးက ကံကောင်းကို ဆက်သွယ်လို့မရတော့ မောင့်ကိုဆက်သွယ်ပြီး အကျိုးအကြောင်းပြောတာရယ်၊ အဲဒီ SDcardကိုဖွင့်မကြည့်ရသေးတာရယ်ကြောင့် မောင် သွားရှင်းချိန်ရလိုက်တာ၊ မဟုတ်ရင်မလွယ်ဘူး။"

" မောင်၊ ယွန်းဝေ ဆိုတာရှာတွေ့ပြီလား၊"

" မတွေ့သေးဘူး၊ ကံကောင်းနဲ့ စံပယ်ဖြူလည်းလိုက်ရှာနေတာ မတွေ့သေးဘူး။"

" သူတို့ မတွေ့ခင် တို့တွေ့ဖို့လိုတယ်၊ တစ်ခါတလေ လည်း စဉ်းစားမိတယ်၊ ယွန်းဝေဆိုတာ တကယ်ရောရှိရယ့်လားလို့။"

" မပူပါနဲ့ မရယ်၊ မောင် ရှိပါတယ်၊အဲဒီ ယွန်းဝေ ဆိုတာ ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာရှိရင် ဘယ်မှ ပုန်းမရဘူး၊ ရှာတွေ့စေရမယ်။"

" ဒါကြောင့်မောင့်ကိုချစ်တာ၊ မောင် ကြက်ဥနဲ့ ပျားရည်သောက်ပြီး ထပ်ကဲမယ်လေ။"

" ok  မ ၊ မ သဘောကျပါဗျာ" ဆိုကာ ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်လိုက်လေသည်။ ကာမ ဆိုသောအရာက မှောက်မှားစွာကြူးလွန်မိရင် ဘာမှမမြင်နိုင်တော့ပေ။

ကံကောင်းတစ်ယောက်လျှင်မြန်စွာ ပြေးလာသည်။ ပါချုပ်ကြီးက ဖုန်းဆက်သောကြောင့် ကံကောင်း တစ်စုံတရာကို ခန့်မှန်းရန်လာလေသည်။

" လာ ၊ မောင်ကံကောင်း၊ ဒီ video လေးကြည့်ပါအုံး၊ "

ကံကောင်း ကြည့်လိုက်တော့ အဖြေတစ်ခုထွက်လာလေသည်။

" ဒါ ကျနော်တို့ ရဲသင်တန်းအပတ်စဉ် ဂျာကင်ပဲ၊ ဓားနဲ့ ထိုးတာက ဘယ်လက်နဲ့ ဘယ်သန်၊ ကျနောတို့ အပတ်စဉ်က ရန်ကုန်မှာ တာဝန်ကျတာ နှစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ ကျနော်ရယ်၊ နောက်တစ်ယောက်က ထူးမြတ်။ ထူးမြတ်က ဘယ်သန်။"

" ဒါဆို ဒါလုပ်တာ ထူးမြတ်ပေါ့၊ မှန်တယ်၊ နိုးနိုး  ဓားထိုးခံရတော့ ဘာပြောသွားသေးလဲ။"

" ရဲနှစ်ယောက်က "ကံကောင်း လို့ပြောသွားတယ်။"

"  နိုးနိုးက ကျနော့ကို ကို ဒါမှ မဟုတ် ကိုကံကောင်းပဲခေါ်တာ၊ ဒါက message တစ်ခုပေးချင်တာ၊ ဘာဖြစ်နိုင်မလဲ၊ ဘာဖြစ်နိုင်မလဲ။"

" ဟိုလေ ဆရာ မနိုးနိုး ဓားထိုးခံရတော့ ပိုက်ဆံအိတ်ပဲပါသွားတယ်၊ ကားပေါ်မှာLaptop ကျန်ခဲ့တယ်၊ သူလဲကျသွားတော့ Laptop အိတ်ကို လက်ညိုးထိုးပြပြီး ကံကောင်း လို့ပြောသွားတာ။"

ကံကောင်း နိုးနိုးLaptopဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ password ခံထားတာတွေ့ရသည်။ ကံကောင်းဆိုပြီး ရိုက်လိုက်တော့ ချက်ချင်းပွင့်သွားပြီ kyaw aung ဆိုသော folderလေးတွေ့လိုက်သည်။  ထိုထဲက အသံဖိုင်တစ်ခု တွေ့ရ၍ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့

" ကျနော် မလုပ်နိုင်ဘူး၊ ကိုထူးမြတ်၊"

" ဟာ ၊ ကိုကျော်အောင်ကြီးကလည်း အမည်မပေါ်တဲ့ အလောင်းတစ်လောင်းနဲ့ အစားထိုးရုံပဲ၊ ကျနော် ပေးထားတဲ့ လက်ဝတ်လက်စားလေးတွေ ဝတ်ပေးလိုက် မီးလောင်ထားတဲ့ အလောင်း ဘယ်သူက မှတ်မိမှာလဲ၊ မီးလောင်ပြီးသေတာလား၊ သေပြီးမှ မီးလောင်တာလားလည်း အဆုတ်ထဲမှာ မီးခိုးငွေ့ရှုမိလား ကာဗွန်မိုနောက်ဆိုဒ် ရှုမိလားကလည်း ဒေါက်တာတို့ဆုံးဖြတ်ချက် ဒေါက်တာ လက်မှတ်တစ်ချက်ပဲလေ၊ အခုတလော အလောင်းတွေပျောက်ပျောက်နေပြီး လုပ်စားနေတာ ကျနော်သိပါတယ် ၊ဒေါက်တာ ငွေတင်မကဘူးနော်၊ ဒေါက်တာလိုတဲ့ ဟစ်တလာတို့ ၊ရာမတို့ ၊Iceတို့ပါ တာဝန်ယူတယ်။ အလောင်းက ဒေါ်သိမ့်သခင် ဟုတ်ပါတယ်လို့ ဒေါက်တာထွက်ဆိုရင်ရပြီ။"

" ပြီးရောဗျာ ၊ လုပ်မယ် ၊ ခင်ဗျာသာ ကတိတည်ပါစေ။"

" ok ဒေါက်တာ။"

" ဒါနဲ့ ခင်ဗျာ ကားမှောက်တဲ့ပုံစံဖြစ်အောင် ခင်ဗျာလုပ်မှာလား၊ ပိရိပါစေနော်။"

" ဒေါက်တာ ၊ထူးမြတ် ရိုက်စားလုပ်ပြီး အမှုတွဲတွေရေးလာတာများပါပြီ၊ ကျနော့လုပ်သက်ထက်များနေပြီ မပူပါနဲ့ ဟား ဟား ဟား။ ဒီမှာ အဝေးပြေးလမ်းတွေမှာ အဓိက ကားမှောက်တဲ့အကြောင်းတွေက Suspensionလို့ခေါ်တဲ့ ကားအောက်ပိုင်းကြောင့်တွေများတယ်၊ accident အဖြစ်အများဆုံးက Tie rod နဲ့ မိန်းလုံးမကောင်းလို့၊ Tie rodပြုတ်ထွက်သွားလို့ ကားမောင်းနေရင်း မှောက်တာများတယ်၊ ကျနော်သိသလောက် သူ့ယောက်ျားက ကားတွေကို သူကိုယ်တိုင်စစ်ပြီး ပြင်တတ်တယ်တဲ့ ၊ဒါကြောင့်

Tie rod မကောင်းတာ တတ်ထားတဲ့ ပုံစံဖန်တီးလိုက်မယ်၊ ပြီးရင် မိန်းမသေအောင် သူဖန်တီးတဲ့ပုံစံ အမှုဆင်မယ်၊ ဖမ်းမယ်၊ ဒါပဲလေ၊ ကျနော် မပိုင်ဘူးလား ၊ ကိုကျော်အောင်။"

" အေးပါဗျာ၊ လုပ်လုပ်၊ ခင်ဗျာကတော့လေ၊ အတော် ယုတ်မာတယ်၊သေရင် ငရဲရောက်မယ့် သူ။"

" မပူပါနဲ့၊ဒေါက်တာ ၊ မကောင်းတာ လုပ်နေတဲ့ ခင်ဗျာလည်း ငရဲရောက်မှာ ၊တော်တော်များများ ငရဲရောက်မှာ ပူမနေနဲ့၊ ဘာလို့ အဖော်အပေါင်းနည်းတဲ့ နတ်ပြည်သွားမှာလဲ၊ ငရဲသွားမယ့် အဖော်တွေများပါတယ်။"

ယုတ်မာလှသော ရယ်သံများနှင့် အဆုံးသတ်သွားသော Audio file ဆုံးသွားချိန်မှာတော့ ကံကောင်း အခန်းထဲမှ လျှင်မြန်စွာ ထွက်သွားလေသည်။

..........................................................

အပိုင်း (၁၂)

ကံကောင်းတစ်ယောက် CID ရုံးထဲသို့ ရေးကြီးသုတ်ပျာ ဝင်လာလေသည်။ CIDနည်းပညာဌာနသို့ သွား၍ တာဝန်ခံအရာရှိနှင့်တွေ့ဆုံလေသည်။

" ကျနော် ရဲအုပ်ကံကောင်းပါ ၊ Ph Number တစ်ခုခြေရာခံချင်လို့ပါ။"

" ဟုတ်ကဲ့၊ ကျနော်တို့ ဆောင်ရွက်ပေးပါ့မယ် "

ဆိုကာ ကံကောင်းပေးသောဖုန်းနံပါတ်အတိုင်း ခြေရာခံလေသည်။ ကွန်ပြူတာ keyboard ပေါ်တွင် လျှင်မြန်သောလက်ချောင်းလေးများကို အသုံးပြုကာ ရိုက်နှိပ်၍ ခဏကြာသောအခါ

" တွေ့ပြီ၊ ဆရာ အခု ကျောက်မြောင်းဘက်က တိုက်ခန်းတစ်ခုမှာပါ၊ သူတို့ ရွေ့နေတယ် ဆရာ၊ ရွေ့လျားမှုနှုန်းအရ ကားနဲ့သွားနေတာပါ၊ဘယ်သွားလည်း ခန့်မှန်းဖို့ ခဏစောင့်ပါဆရာ။"

" သူတို့ဖုန်းရွေ့နေတာကို လိုက်သွားလို့ရလား။"

" ဒီလို လုပ်ဆရာ ၊ ကျနော်ဆရာ့ဖုန်းထဲ tracking software ထည့်ပေးလိုက်မယ်၊ဆရာခြေရာခံ လိုက်လို့ရတယ်။"

" ကောင်းတယ်၊ အဲဒါထည့်ပေးလိုက်။"

ကံကောင်းတစ်ယောက် ထူးမြတ်နောက်ကို ခြေရာခံလိုက်လေသည်။ ထူးမြတ်သည် ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို တင်ပြီး ပျော်ပါးစွာ ကားမောင်းထွက်လာစဉ် ရှေ့မှ ကံကောင်းက ကားဖြင့်ပိတ်ရပ်လိုက်လေသည်။

ထူးမြတ်က

" ခွေးကောင်၊ ဒီကောင့်ကို ငါလျော့တွက်မိတယ်ကွာ၊ မ ခါးပတ်ပတ်ထား"

ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို သတိပေးကာ ကားကို နောက်ဆုတ်လိုက်ပြီး အရှိန်ပြင်းစွာ တိုက်ပြီး ထွက်ပြေးလေသည်။ ထူးမြတ်တိုက်လိုက်သော အရှိန်ကြောင့် ကံကောင်း ကားလည်ထွက်သွားလေသည်။ ကံကောင်း ကားကို လျှင်မြန်စွာ စက်နှိုးပြီး ထူးမြတ်နောက်လိုက်လေသည်။ ထူးမြတ် ကား ဘက်မှန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ကံကောင်းလိုက်လာနေသည်။ ထူးမြတ်က

" မ ကားကို လာထိန်းပေး"

ဆိုကာ ကားကို ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို ထိန်းခိုင်းပြီး ပစ္စတိုထုတ်ကာ ကားမှန်ကိုချကာ တစ်ချက်ချင်း ပစ်ခတ်လေသည်။

" ဒိန်း၊ ဒိန်း၊ ဒိန်း။"

ထူးမြတ်ချိန်ရွယ်ပစ်ခတ်သော်လည်း ကား၏တုန်ခါမှု ကံကောင်း ကားကို ရှောင်တိန်းစွာ မောင်းနှင်တတ်ခြင်းတို့ကြောင့် မထိမှန်ပေ။ ကံကောင်းက ကားကို အနည်းငယ် အရှိန်ထိန်းလိုက်ပြီး သေနတ်ဖြင့် ပြန်လည်ပစ်ခတ်သော်လည်း လမ်းကိုသာ ထိမှန်သည်၊ ကားကို ကျည်က မရောက်။ သို့သော် ကံဆိုးစွာ ထူးမြတ်ပစ်ခတ်လိုက်သော တစ်ချက်က ကံကောင်းကားဘီးထိမှန်သွားပြီး ဘယ်ညာယမ်းခါကာ ပက်လက်မှောက်သွားသည်။ ထူးမြတ်က ကားကို အရှိန်သတ်လိုက်ပြီး ကားထဲမှနေ ခြေတစ်လှမ်းခြင်း ထွက်လာလေသည်။ သေနတ်ရဲ့ ကျည်အိမ်ကို ထုတ်ကြည့်လိုက်လေသည်။ ကျည်ကျန်သေးကြောင်းသေချာတော့ နှုတ်ခမ်းကို တစ်ဖက်ပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ပြီး ကားနားကို ကပ်လာသည်။

" သင်တန်းမှာလည်း ငါထက် အမြဲသာ၊စစ်ဆင်ရေးမှာလည်း ငါ့ထက် အမြဲသာ၊ ရာထူးတောင် ငါ့ထက်စောတက်ဖို့ အလားအလာရှိတဲ့ကောင်မျိုး၊ ငါရှေ့ရေးဝင်ရှုပ်တဲ့ကောင်မျိုး အရှင်ထားရင် ငါထက်မိုက်တာ အဇာတသတ်ပဲရှိလိမ့်မယ်။"

ဆိုကာ ပစ်ခတ်လိုက်သောအခါ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး သေနတ်နှစ်ချက် ဖုံးလွှမ်းသွားကာ ကျေးငှက်ငယ်များ အလန့်တကြားပြန်တက်သွားလေသည်။

--------------------------------------------------------------

ဒေါက်တာ စံပယ်ဖြူနှင့် ဦးရဲစွမ်း ဆွေးနွေးပွဲလေးက အောင်မြင်သွားပြီဟုပြောရပါပြီ။ ဦးရဲစွမ်း သူ့ကိုယ်သူ ရောဂါသည်လို့ ဝန်ခံလိုက်ပြီး ကုသမှုခံယူရန် အသင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်ပါသည်။ စံပယ်ဖြူကို ဦးရဲစွမ်း အကူအညီတောင်းလေသည်။

" ဒေါက်တာ ကျနော်၊Home treatment လေး ခံယူလို့ ရမလား၊ ကျနော် ဆေးရုံမှာ မနေချင်တော့လို့ပါ၊ "

" ရပါတယ်၊ ဦးရဲစွမ်း ကို အခုပဲ အိမ်ကိုပြန်ပို့ခိုင်းပါ့မယ်၊ လက်တလော အမှုအခင်းကာလ ဆိုတော့ အိမ်မှာ ရဲတစ်ယောက်တော့ စောင့်ကြည့်လိမ့်မယ်။"

" ရပါတယ်၊ဒေါက်တာ အစစ အရာရာတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

စံပယ်ဖြူ ထောက်ခံချက်နှင့် ရဲတစ်ယောက် စောင့်ရှောက်ကာ ဦးရဲစွမ်းကို အိမ်လိုက်ပို့လိုက်လေသည်။

ဦးရဲစွမ်းတစ်ယောက် အိမ်ရောက်ရှိပေမယ့် လူသူကင်းမဲ့နေတဲ့ အိမ်ကြီးဟာ အကျဉ်းတန်ဆန်နေတာကို သူကြည့်ရှုမိလေသည်။ ဦးရဲစွမ်း အိမ်အပေါ်ထပ်ကို တက်ပြီး အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့ ထူးမြတ်နှင့် ဒေါ်သိမ့်သခင် ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

--------------------------------------------------------------

စံပယ်ဖြူ အိမ်ကို မောပန်းစွာ ရောက်ရှိလာလေသည်။ လူမောပန်းနေပေမယ့် စိတ်ကကြည်လင်နေသည်။ သူမအတွက်က ဒီCaseတစ်ခုက အောင်မြင်မှုတစ်ခုမလား။ ဦးနေထွန်းဖုန်းက ထိုအချိန်ဝင်လာလေတော့ စံပယ်ဖြူ ကိုင်လိုက်လေသည်။

" ဟဲလို ၊ ကိုကြီး။"

" ဖြူ ၊ အခု ဘယ်မှာလဲ။ "

စိုးရိမ်တကြီးမေးသောအသံကြောင့် စံပယ်ဖြူ နည်းနည်းလောပြီးမေးလိုက်သည်။

" ကိုကြီး ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ဘာတွေများ အရေကြီးနေတာလဲ၊ ဖြူ အခု အိမ်မှာ။"

" ကိုကြီးပြောမယ်၊ ကိုကြီး သူငယ်ချင်းက လှမ်းပြောတယ်၊ ဒေါ်သိမ့်သခင်က မသေသေးဘူးတဲ့၊ ဒီကိစ္စက တမင်လုပ်ကြံတာ၊ ထူးမြတ်ဆိုတဲ့ ရဲအုပ်က အကွတ်ချ စီမံတာ၊ ဖြူ သတိထားအုံး၊ဖြူပါ အဲအမှုထဲပါနေအုံးမယ်။ "

စံပယ်ဖြူအံ့သြစွာဖြင့်

" ဟုတ်လား ကိုကြီး၊ သူတို့ အတော် ယုတ်မာတာပဲ၊ဦးရဲစွမ်းကို ဖုန်းဆက်ပြီး လှမ်းသတိပေးအုံးမှပဲ။"

" ဖြူရယ် ကိုယ့်အတွက်ပဲတွေးပူ စမ်းပါ၊ သူတပါးအတွက် တွေးမနေနဲ့"

" အင်းပါကိုကြီးရယ်၊ ဖြူ သတိထားပါ့မယ်။"

" အိမ်မှာပဲ နေ၊ ကိုကြီး အခုတောင် အိမ်ပြန်လာနေပြီ၊ဖြူစောင့်နေပါ။"

" ဟုတ် ကိုကြီး။"

--------------------------------------------------------------

အရေးပေါ်ခန်းထဲတွင် ကုသမှုခံယူနေသော နိုးနိုးမှာ သက်သာလာပြီး ထထိုင်နိုင်သော အနေအထားဖြစ်လာလေသည်။ ကုသပေးသော ဆရာဝန်ကြီးက

" သမီး၊ နိုးနိုး အဆင်ပြေလား။"

" အဆင်ပြေပါတယ်၊ ဆရာကြီး အတော်လေး ကောင်းသွားတယ်။"

" သမီးက ကံကောင်းပါတယ်၊ အရေးကြီးတဲ့ အင်္ဂါတွေလွဲသွားသလို သွေးသွင်းလိုက်တော့ ချက်ချင်းပဲ သက်သာလာတာတွေ့ရတယ်၊ ဆရာက အဲလောက်ထိ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကောင်းမယ်တောင် မထင်ထားဘူး၊ ငါ့သမီးက သိပ် သတ္တိရှိတာပဲ၊Very brave very brave။"

" ကျေးဇူးပါ ဆရာကြီး ဆရာကြီးကျေးဇူးတွေကြောင့် အများကြီးပါပါတယ်။"

" ရပါတယ်၊ သမီးရယ် ၊ သမီး ကို ကောင်လေးတစ်ယောက်လာမေးတယ်၊ သမီး boyfriend ထင်တယ်၊ ဒီဘူးလေး သမီး ခုတင်ဘေးမှာ တင်သွားတာတွေ့တယ်၊ ဆရာတို့ပျောက်မှာ စိုးလို့ ခဏသိမ်းပေးထားတာ၊ ရော့ သမီး ၊ သမီးနားလိုက်အုံး။ "

" ဟုတ်ကဲ့ ပါ ဆရာကြီး။"

နိုးနိုးတစ်ယောက် ဘူးလေးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဘူးထဲမှာက

ရွှေရောင် လက်စွပ်လေးတစ်ကွင်း၊ အရောင်ကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့ ရွှေကောင်းလွန်းမှန်းသိသာလွန်းအောင် တလက်လက်တောက်နေသည်။ လက်စွပ်မှာ စာတမ်းလေးထိုးထားတာက

I ❤️YW။

--------------------------------------------------------------

စံပယ်ဖြူ ခေါင်းထဲ အတွေးတွေချာချာလည်နေသည်။ တစ်ခုခုကို သူမတွေးတောစဉ်းစားနေပုံရသည်။ အခြေအနေများကလည်း ပိုပိုရှုပ်ထွေးသတက် ရှုပ်ထွေးလာပြီဖြစ်သည်။ သူမအတွေးတွေ နယ်ချဲ့နေတာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အချိန်ဘယ်လိုကုန်သွားမှန်းမသိ။ ညဉ်နက်သွားပြီး ဦးနေထွန်းကတော်တော်နဲ့ ပြန်မရောက်လာသေးသဖြင့် သူမစိုးရိမ်နေမိသည်။ သူမ ဖုန်းထဲကို message တစ်စောင်ဝင်လာလေသည်။

" viber ဖွင့်လိုက်"

တစ်ခါမှ မသိသော unknown number ကပို့သော Message တစ်စောင်က သူမကို ထိတ်လန့်စေတာ အမှန်ပင်။ စံပယ်ဖြူရဲ့ သိချင်စိတ်တွေကြောင့် ဖုန်းကို Internet ဖွင့်လိုက်ပြီး Viberဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ဦးနေထွန်းနှင့် ဦးရဲစွမ်းနှစ်ယောက်ကို ချည်နှောင်ထားသောပုံကိုတွေ့ရသည်။ ပို့ထားသော စာတစ်စောင်ကိုပါ တွေ့လိုက်ရသည်။

" ဦးရဲစွမ်း အိမ်ကို လာခဲ့"

--------------------------------------------------------------

စံပယ်ဖြူ ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်နှင့် ဦးရဲစွမ်း အိမ်ကို ညအချိန် ရောက်ရှိသွားလေသည်။ တစ်အိမ်လုံး အပ်ကျသံကြားနိုင်လောက်အောင် တိတ်ဆိတ်လွန်းနေသည်။ စံပယ်ဖြူ ခြံတံခါးကို လှပ်ပြီး အသာလေး ဝင်သွားလေသည်။ နှစ်ထပ်အိမ်ကြီး တစ်လုံးလုံးမှာ မီးရောင် မမြင်ရ၊ အသံမကြားခြောက်ကပ်နေပုံက ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာဖြစ်သည်။ အိမ်ရှေ့တွင် အဖြူရောင် Mark 2 ကားလေးတစ်စီး ရပ်ထားပြီး ကားမှာ ယခုခေတ်အတိုင်းအတာအရ ခေတ်နောက်ကျနေပြီ ပြောရမည်။ အိမ်မကြီး၏ ကျွန်းတံခါးမကြီးကို တွန်းဖွင့်လိုက်တော့ ကျွိ ကနဲ ပွင့်ကာ အပြင်က လရောင် အလင်းဟာ အိမ်ထဲကို ဝင်ရောက်သွားလေသည်။

စံပယ်ဖြူဖုန်းက ရုတ်တရက် ထမြည်လေသည်။

" အောင်မလေး" 

ဆိုကာ လန့်သွားပြီးလက်တွင် ကိုင်ထားသော ဖုန်းလွတ်ကျသွားလေသည်။ ဖုန်း screen ကွဲသွားပြီ စံပယ်ဖြူ ကောက်ကိုင်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ mesaage တစ်စောင်ဝင်နေတာဖြစ်သည်။

" အပေါ်တက်လာခဲ့"

စံပယ်ဖြူ လှေကားမှ တဆင့် အိမ်အပေါ်ထပ်ကို တစ်လှမ်းချင်း တစ်ထစ်ချင်းတက်လာလေသည်။ အပေါ်ထပ်ရောက်တော့

" ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်"

အခန်းတံခါးတစ်ခုက တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရသည်။ စံပယ်ဖြူ ရုတ်တရက်လန့်သွားပြီး လှည့်ကြည့်မိသည်။ အခန်းထဲမှလည်း အသံနက်ကြီးတစ်ခုကို ကြားမိသည်။ အားတင်းပြီး တဲခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သော ကျယ်ဝန်းလှသော အခန်းထဲတွင် ကြီးမားလှသော ကျွန်းကုတင်ကြီးတစ်လုံးနှင့် ကျွန်းထိုင်ခုံ လေးလုံးကိုတွေ့ရသည်။ ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ဦးနေထွန်း၊ ဦးရဲစွမ်း၊ ဒေါ်သိမ့်သခင်နှင့် ထူးမြတ်တို့ထိုင်နေကြသည်။ ဦးနေထွန်းကို မလှုပ်နိုင်အောင် ကြိုးများချည်နှောင်ထားပြီး ပါးစပ်ကိုလည်း အဝတ်စဖြင့် ဆို့ထားလေသည်။ အလားတူ ဒေါ်သိမ့်သခင်နှင့် ထူးမြတ်ကိုလည်း ချည်နှောင်ထားသည်။ ဦးရဲစွမ်းကတော့ မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်နေကာ စံပယ်ဖြူကို ပြုံးကြည့်နေသည်။

ဦးရဲစွမ်းက 

" ဒေါက်တာ မင်္ဂလာပါ။"

" ဦးရဲစွမ်း၊ ဒါတွေက ဘာတွေလဲ၊ ကျမနားမလည်နိုင်ဘူး၊ ဒါဘာသဘောလဲ။"

စံပယ်ဖြူ အမေးကို ပြန်ဖြေဖို့ ဦးရဲစွမ်းထိုင်ရာမှထကာ စံပယ်ဖြူ ရပ်နေသောနေရာကို ဗဟိုပြုပြီး စက်ဝိုင်းပုံ ဝိုင်းပတ်ကာ တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းရင်းပြောလေသည်။

" ဒေါက်တာ အတွေ့အကြုံ အတော်နုပါသေးတယ်၊ တစ်ခါတလေ နိုင်ငံခြားဘွဲ့တွေ၊ဘွဲ့လွန်တွေ၊ ဒီဂရီတွေ အများကြီး ရှိပေမယ့်၊ အတွေ့အကြုံပိုင်းဆိုင်ရာမှာ အတော်နုတဲ့သူတွေရှိတတ်ပါတယ်၊ဒေါက်တာလည်း အဲဒီထဲမှာပါပါတယ်။ ကျနော်က ဒေါက်တာ မေးနိုင်မယ့် မေးခွန်းတွေကို ကြိုမှန်းပြီးသားပါ၊ ကြိုပြင်ဆင်ပြီးထိန်းသိမ်းပြောဆိုတာကြောင့် ဒေါက်တာကို ကျနော် လှည့်စားနိုင်ခဲ့တာပါ၊ တကယ်က ကျနော်က psychopath တစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူး၊ နောက်တစ်ခုက illusion ဆိုတဲ့ ထင်ယောင်ထင်မှားမှောင်မှားခြင်း ဝေဒနာ ခံစားရတဲ့သူမဟုတ်ပါဘူး၊ နောက်ဆုံးတစ်ခုက ဒေါက်တာ illusion လို့ထင်တဲ့•••••••• "

ဦးရဲစွမ်း စကားပြောနေတုန်း အခန်းထဲကို ကံကောင်းပြေးဝင်လာလေသည်။ စံပယ်ဖြူက ကံကောင်းဆီပြေးသွားပြီး ကံကောင်းနောက်ကို ဝင်လိုက်၍ အကာအကွယ်ယူလိုက်လေသည်။

" ကိုကံကောင်း ကျမကို ကယ်ပါအုံး၊ ဒီလူ ရူးနေပြီ၊ မရတော့ဘူး။"

" ကျနော့စကားမဆုံးသေးဘူး၊ ကျနော့ Illusionလို့ထင်နေတဲ့ ယွန်းဝေ ဆိုတာ ဟောဒီက ကံကောင်းပဲ။"

" ရှင်။"

ကံကောင်း တစ်လှမ်းချင်းသွားပြီး ဦးရဲစွမ်း ခါးကိုဖတ်ကာ နှုတ်ခမ်းကို အားပါးတရနမ်းလိုက်လေသည်။ ယောက်ျားချင်းပေမယ့် ရမ္မက်ပါပါနမ်းနေပြီး ဦးရဲစွမ်း ပြန်လည်ထွေးပွေ့ထားပုံကလည်း ကြင်နာမှုအပြည့်နဲ့ လွတ်ထွက်မသွားအောင် ချည်နှောင်ထားသလိုမျိုးဖြစ်နေသည်။ စံပယ်ဖြူ ပြေးလိုလျှင်ပြေးလို့ရပေမယ့်၊ သူမသိသေးသော ပုစ္ဆာရဲ့အဖြေတွေကို သိချင်နေမိသည်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သိလာတာက ယွန်းဝေဆိုတာ ဟိုးကတည်း ယောက်ျားလေးဆိုတာ သူမမသိခဲ့ ဘယ်သူမှလည်းသတိထားမိမှာ မဟုတ်ပေ။ ယွန်းဝေက မိန်းမလျာတစ်ယောက်၊ Gay တစ်ယောက်ဆိုတာလည်း မရိပ်မိ၊ မိုးသည်းတဲ့ ယွန်းဝေရဲ့ မွေးနေ့ညက ကြည်နူးစွာ ချစ်တလင်းခင်းခဲ့တဲ့ ယွန်းဝေက Gay တစ်ယောက်ဖြစ်နေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ပုံမှန်ဆက်ဆံရသော အဖုတ်ထက် စအိုကို စွဲလမ်းနေတဲ့ Gay ကြိုက်သူတစ်ဦးဖြစ်နေမည်လို့ သူမ မထင်မိခဲ့ပေ။ ထိုညက ဦးရဲစွမ်း လိုးခဲ့တာက အဖုတ်မဟုတ်ပဲ စီးပိုင်နေသောယွန်းဝေခေါ် ကံကောင်း၏ စအိုဖြစ်သည်။ စံပယ်ဖြူ ရုတ်တရက် စက္ကူပန်းလေးတွေကို သတိရမိသည်။ ဒါတွေက မျက်မမြင်တွေ ကျွမ်းကျင်စွာ ဖန်တီးတတ်သောအရာတွေဖြစ်သည်။နောက်ပြီး ကံကောင်းပြောသော စကားတစ်ခွန်းကို သွားသတိရမိသည်။

" ကျနော်က ပန်းအစစ်ထက် စက္ကူပန်းကို ပို သဘောကျတယ်၊ ကြိုက်တယ်။ ပန်းအစစ်က မွှေးတယ်၊လှတယ်၊ ဒါကြောင့် လိုချင်သူတွေများတယ်၊ ဒါပေမယ့် အချိန်ရင်ကြွေမယ်၊ ညိုးနွမ်းမယ်။ စက္ကူပန်းက ပန်းအစစ်လောက် မလှဘူး၊ မွှေးလည်းမမွှေးဘူး၊ လိုချင်သူနည်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူက ဘယ်တော့မှ မကြွေဘူး၊ သယ်တော့မှ မညိုးဘူး၊ အဲဒါစက္ကူပန်းရဲ့ ပိုင်ရှင်အပေါ်ထားတဲ့ သစ္စာပဲ။"

ပြန်တွေးကြည့်ရင် ဟုတ်ပေသည်၊ သူက စက္ကူပန်းလိုဖြစ်သည်။ မိန်းမတွေလို ပန်းအစစ်မဟုတ်ပေမယ့်၊ သစ္စာရှိသော စက္ကူပန်း။

ကံကောင်းက 

" ဒေါက်တာ ဘာတွေ စဉ်းစားခန်းဝင်နေတာလဲ။"

စံပယ်ဖြူက 

" ကျမ အံ့ဩလွန်းလို့ပါ၊ ဒါတွေ ဘယ်လိုများဖြစ်ပေါ်လာတာလည်းလို့ပါ၊"

ကံကောင်းက 

" ဦးပြောပြ လို့ ယွန်းဝေနဲ့ ဘယ်လိုတွေ့ဆုံခဲ့ရတယ် ဆိုတာ ဒေါက်တာ သိပြီးသားပါ၊ ယွန်းဝေ နိုင်ငံခြားမှာ ခွဲစိတ်တာ အောင်မြင်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံပြန်ရောက်တော့ Churchကျောင်းကို ယွန်းဝေ နိုင်ငံခြားမှာ အခြေချပြီး သေသွားပြီဆိုသလို အသံလွှင့်ပြီး ရဲတပ်ဖွဲ့ထဲဝင်ခဲ့တာ၊ ဒါပေမယ့် ဒေါက်တာ မသိတာ တစ်ခုရှိသေးတယ်၊ ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅နှစ်တုန်းက ယွန်းဝေ မိဘတွေကို ကားနဲ့တိုက်သွားတဲ့ ကားမောင်းသူက ဟောဒီက ဒေါ်သိမ့်သခင်ပဲ။ "

စံပယ်ဖြူ အံ့ဩလွန်းလို့ ပါးစပ်က ဟာ ကနဲ ဖြစ်ရသည်။ ကံကောင်းက ဆက်လက်၍

" ဦးက လက်ထပ်ပြီးမှ သိလိုက်ရတာ၊ အခု အိမ်ရှေ့မှာ ရပ်ထားတဲ့ ကားပေါ့၊ ယွန်းဝေ တစ်သက်လုံး အဲကားပုံရိပ်ကို မျက်စိထဲက မထွက်ဘူး၊ ကား နံပါတ်ကိုပါ မှတ်ထားတယ်၊ အခုတော့ ကလဲ့စားချေခွင့်ရပါပြီ၊ "

ဦးရဲစွမ်းကလည်း တဖန်ပြောပြန်သည်။ 

" ကျနော့ကို သိမ့် အကွတ်ဆင်လုပ်တော့ ကံကောင်းက သိလိုက်တဲ့ အချိန်နောက်ကျသွားပြီလေ။ ဒါနဲ့ ကျနော့ကို ကျနော် Psychopath ဖန်တီးပြီး ရွာသာကြီးမှာ နေလိုက်တာ၊ စံပယ်ဖြူ မေးခွန်းတွေအတွက်ကိုကြိုပြင်ထားသလို၊ ယွန်းဝေ တကယ်မရှိဘူး ထင်အောင် လုပ်လိုက်ရတယ်။ "

ဦးရဲစွမ်းက ဆက်လက်၍

" ဒေါက်တာကို လှည့်စားရတာ တကယ်မလွယ်ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် အစစအရာရာအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ကာမေသုမိတ္ဆာစာရကျူးလွန် ဖောက်ပြန်တဲ့ မိန်းမကို Lesson ပေးတဲ့နေရာမှာ ဒေါက်တာက ကူညီပေးခဲ့တာပါ။"

စံပယ်ဖြူ အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို နားလည်စပြုလာလေသည်။ ဒါပေမယ့် သူမ နားမလည်တာ တစ်ခုက 

" ရှင်တို့ အပိုင်းက ဟုတ်ပါပြီ၊ ဒါပေမယ့် ကိုကြီးနေထွန်းကို ရော ဘာလို့ ဖမ်းထားတာလဲ။"

ဦးရဲစွမ်းက 

" ဒေါက်တာ၊ ကျနော့ ဇနီး သိမ့်သခင် ဖောက်ပြန်ခဲ့တာ ထူးမြတ်နဲ့တင်မက ပါဘူး ၊ ဒေါက်တာ အမျိုးသား ဦးနေထွန်းပါ ပါဝင်ခဲ့တာပါ။"

စံပယ်ဖြူ ခေါင်းပေါ်ကို မိုးကြိုး အတောင့်လိုက် တရဆက် ပစ်ချလိုက်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်သက်လုံး မိမိအပေါ်သစ္စာရှိသောသူဟုထင်ထားသော လင်ယောက်ျားက ဖောက်ပြားသည် ဟု ကြားသိရသဖြင့် သူမ ရုတ်တရက် ဘယ်လိုမှ မယုံနိုင်။

ဦးရဲစွမ်းက ထပ်မံ၍ "ကားကို တိမ်းမှောက်အောင် လုပ်တဲ့ ပုံစံတွေရဲ့ အကြံဉာဏ်တွေကို ဦးနေထွန်းပေးခဲ့တာပါ၊ ကားအကြောင်းနားလည်တဲ့ ဦးနေထွန်းက ဒီကိစ္စမှာ တစ်ထောင့်တစ်နေရာကနေ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ သူပေးတဲ့ အကြံကို အကောင်ထည်ဖော်ဖို့ ဒေါ်သိမ့်သခင်က ထူးမြတ်ကို ပြောပြခဲ့တာပါ။"

ကံကောင်းက

" ဒေါက်တာ မယုံဘူးဆိုတာ သိလို့ ကျနော် သက်သေတစ်ခု ယူလာတယ်။ ဦးနေထွန်း နဲ့ ဒေါ်သိမ့်သခင် ခိုးစားတဲ့ အကြောင်းလေးကို ဗီဒီယိုရိုက်တာ အင်မတန်ဝါသနာပါတဲ့ ဒေါ်သိမ့်သခင်က မှတ်တမ်းတင်ထားတာကို ကျနော့ Lock အထပ်ထပ်ကို ခက်ခက်ခဲခဲဖြည်ပြီး ရှာထားပါတယ်၊ ဒေါက်တာ ကြည့်ကြည့်ပါ။"

လက်ချောင်းများ တုန်ရီစွာဖြင့် စံပယ်ဖြူ ကံကောင်းထံမှ လှမ်းယူလိုက်လေသည်။ ဗီဒီယိုဖိုင်က ၁၀မိနစ်ခန့်ကြာမြင့်သည်။ ဒေါ်သိမ့်သခင်က အဝတ်အစား ဗလာနှင့်ဖြစ်နေပြီး သူမက ဖုန်းကို စားပွဲပေါ်တင်နေသောပုံကိုစတင်တွေ့ရသည်။ အခန်းပုံစံက ဟိုတယ်တစ်ခုမှန်းသိသာနေပြီး ခုတင်ပေါ်မှာ ဦးနေထွန်းက ဖုန်းနံပါတစ်ခုကို နှိပ်လိုက်ပြီး ဖုန်းခေါ်ဆိုနေလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ ဒေါ်သိမ့်သခင်က ဘီယာတစ်ဗူးကို လက်မှာ ကိုင်ထားပြီး ဦးနေထွန်းအပေါ်တက်ထိုင်ကာ လီးကို အဖုတ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေသည်။ ဦးနေထွန်းက ပါးစပ်က ရူးတိုးတိုးဆိုသော ပုံစံလုပ်ပြကာ ဖုန်းပြောလေသည်။

" ဖြူ ၊ ကိုကြီးပါ၊ ကိုကြီး သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့တွေ့နေလို့ နည်းနည်းနောက်ကျမယ်နော်၊ အော် ဖြူ လည်း အိမ်ပြန်နောက်ကျမှာလား၊ အင်းပါ၊ ကိုကြီး ညစာအပြင်မှာ စားခဲ့မယ်နော် ၊ အာဘွား ဘိုင့်။"

စံပယ်ဖြူ ထိုစကားများကို ကောင်းကောင်းမှတ်မိနေသည်။ ထိုနေ့က သူမ သူငယ်ချင်းများနှင့်တွေ့ဆုံ၍ သူမယောက်ျား သူမကို မည်သို့မည်မျှ ဂရုစိုက်ကြောင်းကြွားလုံးထုတ်သောနေ့ဖြစ်သည်။ အခုတော့ ဒါတွေဟာ အတုအယောင်တွေ ပါလား၊ ငါရှက်လိုက်တာ ဆိုသော ဝမ်းနည်းမှုတွေ ရင်ထဲ အပြည့်။ ဒီထက်ပိုရင်နာစရာကောင်းသောစကားလုံးတွေကထပ်ကြားရပြန်သည်။

ဒေါ်သိမ့်သခင်က

" ကိုနေထွန်းလည်း အိမ်က မိန်းမ အလန်းလေးကို ထားပြီး သိမ့်လို မိန်းမမျိုးနဲ့ နောက်မီးလင်းချင်သေးတယ်နော်"

ဦးနေထွန်းက မိမိပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး လီးကိုညှောင့်နေသော သိမ့်သခင် ရင်သားများကို တစ်လုံးချင်း ကိုင်ကွယ်ရင်းဖြင့်

" သိမ့်ရယ်၊ ဘိန်းစားခြင်းတစ်မူးပိုမရှုချင်ပါနဲ့ ၊ မင်းလည်း ရဲစွမ်း လီးနဲ့ မတင်းတိမ်သလို ၊ ကိုယ်လည်း အဖုတ်ပြောင်းပြီး စမ်းလိုးကြည့်ချင်တာပေါ့ကွာ၊ ကာမေသုမိတ္ဆာစာရ ကျူးလွန်မိနေမှန်းသိပေမယ့်၊ ဘယ်မှာမှမရတဲ့ လူ့လောကမှာပဲရတဲ့ ဒီလိုစည်းစိမ်လေးတော့ ကြိုက်တယ်ကွာ၊ဖြစ်နိုင်ရင် ကိုယ့်မိန်းမ ဖြူကိုရှေ့ထားပြီး သိမ့်ကို လိုးချင်တာ။"

သိမ့်သခင်က ရယ်မောပြီး

" အမယ်လေး၊ အခုတောင် ခိုးစားနေရတာကို Cuckold က ဆွဲချင်သေးတယ်၊ ပါးစပ်ပိတ် လီးအလုပ်လုပ်တော့"

ပြတ်သားလှတဲ့ သိမ့်သခင်စကားကြောင့် ဦးနေထွန်းသည် လီးကို အဖုတ်အဝမှာ တေ့လိုက်ပြီး ပင့်ထိုးပေးလေသည်။ ဦးနေထွန်း ပင့်ထိုးပေးတာတွေနဲ့ မတင်းတိမ်သောသူမက မွေ့ယာရဲ့ ပြန်ကန်ထွက်လာသော အားကိုယူကာ ဆောင့်လေသည်။ သူမ၏ ကြီးမားသောတင်ပါးနှစ်လုံးနှင့် ဦးနေထွန်း ငယ်ပါနှစ်လုံးက စည်းချက်ကျကျရိုက်ခတ်နေလေသည်။ ဒေါ်သိမ့်သခင်က ဆောင့်ပေးနေသောကြားကပင် တစ်ချက်တစ်ချက်  ဦးနေထွန်းလီးပေါ် စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးကာ တင်ပါးကိုကစားပေးသေးသည်။ ဦးနေထွန်းက ပြောင်နေသော သူ့နဖူးကြီးနှင့် သိမ့်သခင်နို့များကို ပွတ်ပေးနေသောကြောင့် သူမ အကြိုက်ကြီးကြိုက်နေရသည်။ နဖူးနှင့် နို့အုံကိုပွတ်ကာ လီးပေါ်တက်ဆောင့်ဖန်များလာတော့ ဦးနေထွန်းထိန်းနိုင်ပေမယ့် ဒေါ်သိမ့်သခင်ကတော့ ပထမတစ်ချီ စတင်ပြီးလေသည်။ လီးပေါ်တက်ဆောင့်ဖန်များလာတော့ ဦးနေထွန်းထိန်းနိုင်ပေမယ့် ဒေါ်သိမ့်သခင်ကတော့ ပထမတစ်ချီ စတင်ပြီးလေသည်။

ဦးနေထွန်းက

" သိမ့်၊ကုန်းပေးလေ၊ ကိုကြီး ဖင်လိုးချင်လို့။"

သိမ့်သခင်က ငြင်းဆန်လေသည်။

" ဟာ ၊ ဒီမှာ အဖုတ်က ခံရတာ မဝသေးဘူး၊ နောက်တစ်ချီပြီးမှကွာနော်။"

ဦးနေထွန်းက ဇွတ်သမားဖြစ်တော့

" လုပ်ပါကွာ၊ အိမ်က မိန်းမက ဖင်ပေးမလိုးတော့၊ ကိုကြီးမှာ သိမ့် အားကိုးနေရတာ လုပ်ပါ၊ လိုးနေရင်း ပန်းဖူးလေးရဲ့ ဝတ်ဆံလေးကို ကစားပေးမယ်လေ။"

ဖင်လိုးနေရင်း အဖုတ်အလည်က clitoris အစိလေးကို ကစားပေးတာကို လွန်စွာနှစ်သက်သော သူမအတွက် ဒါက လှပသော လက်ခံဖွယ်ဖြားယောင်းမှုတစ်ခုဖြစ်ပေသည်။ သိမ့်သခင်က

" ပြီးတာပဲ၊ ကွန်ဒုံးစွပ်နော်၊ အဖုတ်ထဲပြန်ထည့်မယ်ဆို ရေသေချာဆေးပြီးမှထည့် မဟုတ်ရင် ဆီးလမ်းကြောင်းပိုးဝင်လိမ့်မယ်။"

ဦးနေထွန်းက

" ဟုတ်ပါပြီ၊ ဆရာဝန်ကတော်ရယ်" 

ဆိုကာ ကွန်ဒုံးတစ်ခုဖောက်လိုက်ပြီး စွပ်လိုက်လေသည်။ကြီးမားလှတဲ့ တင်ပါးနှစ်လုံးကို လေးဘက်ကုန်းကာဖင်ပူးထောင်းလေး ထောင်ပေးတော့ ခရေပွင့်လေးက အာထွက်နေသည်။ အသင့်ယူလာသော KY gel ကို လိင်တံမှာလိမ်းပြီး စအိုဝကိုပါ သုတ်လိမ်းလေသည်။ ဦးနေထွန်းက သူမဖင်ပေါက်ထဲ မြွေတစ်ကောင်တစ်ထစ်ချင်းတွင်းဝင်သလို သွင်းလေသည်။ ပြီးနောက် လက်ကို ဗိုက်အောက်မှလျိုကာ ပန်းကလေးရဲ့ ဝတ်ဆံကို ကျီးစားပြန်သည်။ ပြည့်ကြပ်နေသောတင်ပါးနှင့် အလုပ်များနေသော အစိလေးက သူမ ခန္ဓာကိုယ်က အကြောပေါင်းများစွာကို အလုပ်ပေးနေကာ မကြာလိုက်သော ကာလအတွင်းမှာ သူမနှင့် အတူဦးနေထွန်းပါ ပြီးမြောက်လေသည်။ ဦးနေထွန်း လီးထုတ်လိုက်တော့ ဖင်ပေါက်ထဲကနေ အရည်တွေက တဖြည်းဖြည်းချင်း စိမ့်ထွက်ကာလာနေပြီး သိမ့်သခင် အဖုတ်ကတော့ မိုးရေစွတ်တဲ့ ပန်းကလေးလို စိုရွှဲနေပါသည်။

.....................................................................

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

Video file လေး အဆုံးသတ်သွားချိန်မှာတော့ စံပယ်ဖြူမျက်ဝန်းထဲမှာ ပေါက်ကွဲတော့မယ့် မီးတောင်တစ်ခု လို ဒေါသတွေ ချော်ရည်ပူလို မျက်ရည်တွေက အပြည့်။ ရှိနေတဲ့ မိမိကို ခေါက်ထားပြီး ဖောက်ပြားတဲ့ သူမယောကျ်ား လုပ်ရပ်က မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ မာနနဲ့ သိက္ခာကို အရည်ဖျှော်ပြီး နင်းချ လိုက်သလိုပါပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စံပယ်ဖြူအတွက်ကတော့ မိန်းမချင်းယှဉ်ခံရတဲ့ ပွဲမှာ သူမကရှုံးနှိမ့်သူပါ။ သူမအတွေးတွေ ချာချာလည်နေပြီး ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိအောင် ဝေဝါးနေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက

“ ကျနော် ဆေးရုံမှာ စကားပြောတဲ့ မိန်းကလေးတွေ သူ့ကိုယ်သူသတ်သေတယ် ဆိုတာ ကျနော်က သူတို့ယောကျ်ားတွေဖောက်ပြန်တဲ့အကြောင်း ပြောပြလိုက်လို့ပါ ။ဒေါက်တာကိုတော့ အတွေးမမှားစေချင်ဘူး”

ထွေပြားနေတဲ့သူမ စိတ်တွေကို အလင်းပေးဖို့ ကံကောင်းဟာ စံပယ်ဖြူအနားချဉ်းကပ်လို့လာပါသည်။ သူ့ဂျာကင်ကြားမှာ ဝှက်ထားတဲ့ ပစ္စတိုကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး စံပယ်ဖြူလက်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်လေသည်။ ကံကောင်းက “ဒေါက်တာရဲ့ ဒေါသတွေကို ကျည်တစ်တောင်ခြင်းနဲ့ဖြေဖြောက်လိုက်တာပိုကောင်းပါတယ်၊ ကာမေသုမိတ္ဆာရ ကျူးလွန်တဲ့ သူတို့အတွက် သွားရာလမ်းက ငရဲ အပြစ်ဒဏ်က သေခြင်းတရားဖြစ်သင့်ပါ တယ်။ မပူပါနဲ့ ဒေါက်တာ ဟောဒီက ကျနော့ သူငယ်ချင်းကြီးထူးမြတ်ဟာ အမှုအတုလုပ်တာ ကျွမ်းကျင်သလို ကျနော်လည်း ဖန်တီးတတ်ပါတယ်။ ဒေါက်တာ အမှုမပတ်စေရဘူး။ “

ဦးရဲစွမ်းက 

“  ဆရာဝန်တစ်ယောက်ဖြစ်နေတော့ ဒေါက်တာ အနေနဲ့ လူသတ်ဖို့ရာ ဝန်လေးနေမှာပေါ့၊ ယွန်းဝေရယ်၊ ဖိအားအရမ်းမပေးပါနဲ့။”

ထိုအချိန် ထွက်ပေါ်လာသော စံပယ်ဖြူစကားက နှစ်ဦးသားလုံးကို အံ့အားသင့်စေသည်။

“ ကျမ မသတ်ရဲလို့မဟုတ်ပါဘူး၊ သေတာထက် ဆိုးတဲ့ အပြစ်ဒဏ်ကို ရှာနေတာ၊ သေသွားရင် ငရဲတန်းရောက်သွားလိမ့်မယ်၊ လူ့ငရဲကို ဒင်းတို့ကိုပေး ခံစားလိုက်အုံးမယ်၊ ကိုယ့်ကို ကိုယ်သတ်သေချင်စိတ် ပေါက်စေရမယ်။”

ကံကောင်းက

“ ဘယ်လို ရက်စက်မှုများလည်း ဒေါက်တာ “

ကံကောင်းကို ကျောပေးထားပြီး ဦးနေထွန်းကို စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်နေရင် ခနဲ့ပြုံးပြုံးကာ “ ရှင် မှတ်ထား ပါ ကိုကံကောင်း၊ ကျမတို့မိန်းမတွေက ယောကျ်ားတွေလုပ်သမျှကို ပွစိပွစိ တဗျစ်တောက်တောက်ပြောနေတယ် ဆိုတာ သည်းခံနိုင်သေးလို့ပဲ။ အေး ဘာမှပြန်မပြောပဲ ငြိမ်နေပြီဆို ရှင်တို့လုပ်တာထက် အဆပေါင်းထောင် သောင်းမက ခံရအောင်ပြန်လုပ်တတ်တဲ့ အကျင့်ဆိုးတစ်ခုဟာ မိန်းမတိုင်းမှာရှိတယ်။ ဒါကြောင့် မိန်းမတစ် ယောက်စကားနဲ့ပဲ ပြောနေတုန်း လုပ်ရပ်တွေကို ရပ်တန့်လိုက်တာကောင်းတယ်၊ မဟုတ်ရင် စဉ်းတောင် မစဉ်းစားဘူးတဲ့ လုပ်ရပ်တွေနဲ့ ပြန်လည် ကလဲ့စားချေတတ်တယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အငြိုးဟာ သူ့အပေါ်သစ္စာမရှိတဲ့ယောကျ်ားတစ်ယောက်အတွက်တော့ ချေဖျတ်လို့မရတဲ့ ကျိန်စာပဲ ”

စကားအဆုံးမှာတော့ စံပယ်ဖြူဟာ သူမ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ အပေါ် အောက် အဝတ်အစားများနှင့်  အတွင်းခံများကို တစ်ခုမကျန် အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ လွန်စွာဖြူဖွေးသော အသားအရည်က မိုးများ ခြိမ်းနေ၍ လက်ကနဲဖြစ်သွားသော လျှပ်စီးတွေကြား တဖျတ်ဖျတ်ပေါ်နေသည်။ လှပလှသော ပစ်ရက်စရာမရှိ သည့် ကောက်ကြောင်းများကလည်း မြင်သူတကာ စွဲမက်စရာဖြစ်သည်။ စံပယ်ဖြူလုပ်ရပ်တွေက ဦးရဲစွမ်းနဲ့ ကံကောင်းကတော့ ပွဲကြည့်ပရိသတ်ဖြစ်နေပြီး နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေသည်။ စံပယ်ဖြူသည် ဦးရဲစွမ်းတို့ရှိရာဆီ သို့ တစ်လှမ်းချင်း ချဉ်းကပ်လာလေသည်။ အနားရောက်တော့

“ ဦးရဲစွမ်း ကျမ လှလား။”

ဦးရဲစွမ်းကို ရုတ်တရက်မေးလိုက်တော့ ကြောင်သွားပြီး ဘာပြန်ဖြေရမှန်းမသိဖြစ်နေမိသည်။ ပြီးမှ

“ လှပါတယ်၊ ဒေါက်တာ အလှက အပြစ်ကင်းတဲ့အလှမျိုးပါ။”

ကံကောင်းဘက်ကို တစ်ချက်ကြည့်၍ 

“ ကံကောင်း က လိင်တူချစ်သူဆိုပေမယ့် မိန်းမ တစ်ယောက် အလှအပတော့ ခံစားတတ်မှာပါ၊ ဘယ်လိုထင်လဲ”

ကံကောင်းလည်း သေချာစွာ စူးစိုက်ကြည့်မိနေပြီး 

“လှပါတယ်၊ ဒေါက်တာက အရမ်းကို လှတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ဦးပါ။”

စံပယ်ဖြူက ခပ်ဟဟ ရယ်မောလျက် “ ကျမကို လှပါတယ်ဆိုတဲ့ Comment တွေကြားနေရတဲ့ ကြားက ကျမလို မိန်းမမျိုးကို သစ္စာဖောက်တဲ့ ရှင့်ကို တစ်သက်လုံးခံစားသွားစေရမယ်၊ ဒီနေ့ကို တစ်သက်လုံးမှတ်မိနေ ရမယ်၊ တစ်သက်လုံးကြောက်ရွံနေရမယ် ၊ ကျမလည်း သွေးသားနဲ့ လူသားပဲ ဆန္ဒရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် သိက္ခာရယ်၊ အသိရယ် ၊ သတိရယ် ရှိတယ်၊ ဆင်ခြင်တယ်၊ မယားရှိ လင် ရှောင်ကြဉ်တယ်။ ကာမေသုမိတ္ဆာစာရ ကံကို ထိန်းနိုင်ဖို့ ရှင့်အပေါ်မှာ သစ္စာတရားထားခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် အလကားပဲ ၊ ရှင်က တိရစ္ဆာန်တွေလိုပဲ၊ ရမ္မက်တစ်ခု ကာမဆန္ဒတစ်ခုတည်း အတွက်ပဲကြည့်တဲ့လူမျိုး၊ ဒီတော့ အဖြေကရှင်းပါတယ်။ အကျဉ်းသားတစ်ယောက်လို ပိတ်လှောင်ခံထားရတဲ့ ရမ္မက်အပြစ်သားကို သိက္ခာလှောင်ချိုင့်ထဲကနေ လွှတ်ပေးလိုက်တာပေါ့၊ ကျမ ကိုယ်ထဲ ကနေကို တောင်းတောင်းတတနဲ့ကို ရှင့်ရှေ့မှာ ပျော်ပျော်ကြီး အမှောင်ဘက်ခြမ်းကို လျှောက်လှမ်းပြမယ်။ ထိုင်ကြည့်။”

စကားအဆုံးမှာတော့ စံပယ်ဖြူဟာ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ဦးရဲစွမ်းနဲ့ ကံကောင်းရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဦးရဲစွမ်းပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ကာ အတွင်းခံ မဝတ်ထားသဖြင့် ဘွားကနဲထွက်လာသော အတံကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ငုံ စုပ်ပေးလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းမှာ ရုတ်တရပ် အစုပ်ခံလိုက်ရတော့ တစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။ သူဘက်က ငြင်းဆန်ရန်  စိတ်ကူးသော်လည်း သိမ့်သခင် အပေါ်ရွဲ့ချင်စိတ်ကြောင့် ငြိမ်ပြီးခံနေလိုက်သည်။ ကံကောင်းမှာလည်း မယား ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသော လင်၏လီးကို လင်ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသော မယားက စုပ်ပေးသော မြင်ကွင်းက သူ့အတွက် ဆန်းသလို သူကိုယ်တိုင်လည်း အဆန်းတွေကြိုက်တဲ့ သူတစ်ဦးဖြစ်လေတော့ သူပါ ပါဝင်ချင်လာ သည်။

စံပယ်ဖြူက လီးစုပ်တာ ခဏရပ်ပြီး  

“ ကံကောင်း မင်းအခုအချိန်မှာ ကံကောင်းဖြစ်ချင်နေတာလား ၊ ယွန်းဝေစိတ်နဲ့နေနေတာ လား၊ ပြောပါ။”

ကံကောင်းတွေဝေစွာဖြင့်

“ ကျနော အခု ကံကောင်းလို့ ထင်နေတယ် ”

စံပယ်ဖြူက

“ ဟုတ်ပြီ၊”

ဆိုကာ ကံကောင်း ဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး လီးကို ၁၀ချက်လောက် ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး စုပ်ပေးလေသည်။ သူမ ကံကောင်းလီးကို စုပ်ပေးနေပေမယ့် ဦးရဲစွမ်းလီးကိုလည်း လက်မ လွှတ် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။ ပြီးတော့ လီးနှစ်ချောင်းကို အချင်းချင်းပွတ်တိုက်ပေးကာ ဦးရဲစွမ်းတို့ နှစ်ဦးရဲ့ အချစ်တွေကိုလည်း ဖန်တီးပေးပြန်သည်။ ပွတ်ပေးနေနဲ့ လီးနှစ်ချောင်းကြား သူမ လျှာလေးက ကြားခံလေး တစ်ခုလို ထိုးပေးသေးသည်။ ကံကောင်းက လီးအချင်းချင်းပွတ်ပေးလိုက်တော့ ယွန်းဝေလို ခံစားချက်တွေ ပေါ်လာသည်။ စိတ်ပညာကို ကောင်းစွာလေ့လာထားသော စံပယ်ဖြူက အခြေအနေကို ရိပ်မိသဖြင့် ကံကောင်း လက်ကို ဆွဲကာ ထိုင်စေပြီး သူမနှင့် အတူ ဦးရဲစွမ်းလီးကို အတူတကွ တက်ညီလက်ညီ ယက်စေသည်။ ဦးရဲစွမ်း မှာ ကံကောင်းနှင့် စံပယ်ဖြူတို့ ဥကိုတလှည့် အတံကို တလှည့် တာဝန်လဲလှဲ ယက်နေပုံကို လွန်စွာသဘောကျနေ လေသည်။

စံပယ်ဖြူက 

“ ကံကောင်း နင် ခံချင်နေပြီမလား ၊ ဖင်ကုန်းပေးလိုက် ဦးရဲစွမ်းလိုးပေးလိမ့်မယ်”

စံပယ်ဖြူ command အတိုင်း ကံကောင်းက အပေါ်အင်္ကျီများချွတ်လိုက်ပြီး အနီးနား စားပွဲကို လက်ထောက်ပြီးလေးဘက်ကုန်းပေးလေသည်။ စံပယ်ဖြူက ဦးရဲစွမ်းလီးပေါ်ကို သရည်တွေ ချွဲနေအောင် ထွေးချပြီး သုတ်ပေးသည်။ ကံကောင်း စအိုဝ အာထွက်နေတဲ့ နီတာရဲလေးကို သတွေးထွေးချလိုက်ကာ အောက်က မြေကို စိုက်ကျနေပြီးတွဲကျနေသော လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက လီးကို ကံကောင်း စအိုလေးထည့်ကာ စိတ်ကြိုက်မွှေလေသည်။ စံပယ်ဖြူက ဂွင်းတိုက်ပေးချိန် ဦးရဲစွမ်း ဖင်လိုးတာကို ခံရသော ခံစားချက်က သူအတွက် တသက်မှာ တစ်ခါသာ ခံစားရသော နတ်စည်းစိမ်သဖွယ်ဖြစ်နေသည်။ 

တစ်ချက် တစ်ချက် ဝင်သွားသော လီးက စအိုထဲမှာ ပြည့်နက်နာကျင်နေပေမယ့် အရသာက နှစ်သက်သူအတွက် နတ်သုဒ္ဒါ ပါ။ ကံကောင်းကို ဦးရဲစွမ်းလိုးနေတာ ခဏရပ်လိုက်ပြီး လီးကို ထပ်မံ သတွေးစွတ်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဦးရဲစွမ်းက ကံကောင်းကို မလိုးပဲ ကံကောင်း လက်ထောက်သော စားပွဲပေါ် စံပယ်ဖြူကို တင်ကာ အဖုတ်ကို လီးနဲ့ ရိုက်ပေးလေသည်။ သူမ၏ ပန်းဖူးလေးကို တစ်ချက်တစ်ချက် ရိုက်ခတ်သွားလေသောကြောင့် သူမမှာ ကော့တက်သွားလေသည်။ ကံကောင်းက စားပွဲကို တက်ပြီး စောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ စံပယ်ဖြူ မျက်နှာ တစ်ဖတ်ကို လှည့်ခိုင်းပြီး သူ့လီးအား စုပ်စေသည်။ 

စံပယ်ဖြူက ထည့်ပေးလိုက်သည်နှင့် ပြန်ထုတ်လို့မရလောက်အောင် ဆွဲစုပ်ထားလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ဆွလိုဝတော့ စံပယ်ဖြူ အဖုတ်လေးထဲကို သူ့လီးထည့်ပြီး ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ကာ ဆွဲဆောင့်လေသည်။ စံပယ်ဖြူမှာ အောက်က အဖုတ်ကို လိုးနေသော ဦးရဲစွမ်းကြောင့် တဏှာရမ္မက် တွေ ပြင်းထန်သလို ကံကောင်းလီးကို စုပ်ပေးနေရတာကလည်း နှစ်သက်စရာဖြစ်နေလေသည်။ 

ဦးရဲစွမ်း လိုးနေ၍ အချိန် အနည်းငယ်အကြာ ကံကောင်းက စံပယ်ဖြူကို ဖင်ပူးထောင်းထောင်ခိုင်းကာ မျက်နှာကို စားပွဲပေါ်မှာ အပ်စေသည်။ မိုးမျှော်နေသော သူမ အဖုတ်ကို လီးကို အောက်ဆိုက်အတည့်ထည့်ကာ ထောင်းလိုးလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက စားပွဲမှာ အပ်ထားသော မျက်နှာက ပါးစပ်ပေါက်လေးထဲ လီးကို မရမက ထည့်ပြီး ပါးစပ်လိုးပြန်သည်။ စံပယ်ဖြူမှာ နှစ်ဦးသားကြား အလုပ်မအား အလိုး ဇာတ်ခင်းနေရသည်။

စံပယ်ဖြူက လိုးနေတာ ခဏ ရပ်ခိုင်းလိုက်၍ “ ဦးရဲစွမ်း anal sex ကျွမ်းလား “

ဦးရဲစွမ်းက 

“ ရပါတယ် ၊ ဘာလို့လဲ”

စံပယ်ဖြူက ဆက်လက်၍ 

“ ကျမ ယောကျ်ားက ကျမကို ဖင်သိပ်လိုးချင်တာ ၊ ကျမလည်း ပြင်ဆင်နေတာပါ၊ အဆင်သင့်ဖြစ်ရင် ပေးလိုးမလို့၊ ဒါပေမယ့် ဒင်းက ဟုတ်နေပြီလေ၊ ကဲ ကျမကို သူ့ရှေ့တည့်တည့်ထားပြီး ဖင်လိုးပေးစမ်းပါ၊ မှတ်သွားအောင်လို့၊ ”

ဦးရဲစွမ်းက စံပယ်ဖြူတောင်းဆိုချက်ကို လက်ခံလိုက်ပြီး ကံကောင်းကိုပြောလေသည်။

“ ယွန်းဝေက ပက်လက်လှန်လိုက် စံပယ်ဖြူက ယွန်းဝေ အပေါ်မှာ ပြောင်းပြန် နေ 69 ပုံစံဆွဲ ဟုတ်ပြီလား ”

ဦးရဲစွမ်း ပြောတဲ့အတိုင်း နေပြီး 69 ပုံစံဖြင့် ကံကောင်းက စံပယ်ဖြူ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လေသည်။ စံပယ်ဖြူက ကံကောင်းလီးကို အားပါးတရစုပ်ပေးလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ပေါ်နေသော ခရေဖူးလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ထိုးထိုးပြီး ဦးစွာလျက်လေသည်။ စံပယ်ဖြူမှာ စအိုမှ ပွစိပွစိစတင်ဖြစ်လာ လေသည်။ တံတွေးများ အနည်းငယ်ရွှဲလာသောအခါ လက်ညိုးလေးကို စသွင်းလေသည်။ စံပယ်ဖြူ စဦးပထမ နာကျင်ပေမယ့် အောက်ကနေ လျက်ပေးနေသော သူမမှာ နာကျင်တာမေ့လျော့လာသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ခံနိုင်မှန်းသိလာတော့ လက်ညိုးလက်ခလယ် နှစ်ခုပူး ထိုးသွင်းလေသည်။ စံပယ်ဖြူမှာ နာကျင်တာထက် ဖင်ခံရသော အသီသလေး စတင် ကိန်းအောင်းလာသည်။ အထာနပ်သော ဦးရဲစွမ်းက စံပယ်ဖြူတင်ပါးပေါ် ခွလိုက်ပြီး လီးကို စတင် တရစ်ခြင်းသွင်းလေသည်။ စံပယ်ဖြူမှာ လွန်စွာနာကျင်လှသော်လည်း အရွဲ့တိုက် လိုသော စိတ်ကြောင့် အောင့်အီးသည်းခံခားလေသည်။ အနာသက်သာစေရန် ကံကောင်းက အဖုတ်ကို မပြတ်ယက် ပေးလေသည်။

ဦးနေထွန်းတစ်ယောက် မိမိ ကိုယ်တိုင် မထိရက်မသွင်းရက်သော စံပယ်ဖြူ စအိုကို သွင်းနေတာကို မြင်ရ၍ မျက်ရည်များပင် ဝဲတက်လာသည်။ သိမ့်သခင်ကတော့ ဘာလုပ်ရမယ်မသိ။ ထူးမြတ်ကတော့ စံပယ်ဖြူ ဖင် လိုးခံရတာကို ကြည့်၍ သူပါ စိတ်ပါလက်ပါ လိုးချင်စိတ်များဖြစ်လာသည်။ ဦးရဲစွမ်းက အဝင်အထွက် အဆင်ပြေလာသောအခါ စံပယ်ဖြူကို ထ ခိုင်းလိုက်ပြီး ကံကောင်းပက်လက် အနေအထားနဲ့ တောင်နေသော လီးအပေါ်  အဖုတ်ကို တပ်ပြီး ဆောင့်စေသည်။ ပြီးနောက် သူက စအိုကို သူ့လီးတပ်လိုက်ပြီး စအိုနှင့် အဖုတ်ကို တပြိုင်နက်လိုးစေသည်။ စံပယ်ဖြူမှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မစဉ်းစားဘူး မခံစားဘူးသော အရသာများရရှိနေပြီး သူ့လင်ကို ရှေ့ထားကာ သူများအလိုးခံပြပြီး ကလဲ့စားချေမှုကအောင်မြင်လေပြီဖြစ်သည်။

ဦးနေထွန်းက စအိုထဲက လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး နောက်ကို ဆုတ်လိုက်လေသည်။ ကံကောင်းက စံပယ်ဖြူကို လေးဘက်ထောက်စေကာ နောက်မှနေ၍ စအိုထဲကို လီးထည့်ကာ လိုးလေသည်။ ထိုအချိန် ဦးရဲစွမ်းက ကံကောင်းကို လိုးနေရင်းရှေ့ကို အနည်းငယ်ကုန်းခိုင်းကာ ကံကောင်း စအိုထဲပါ ထည့်လိုက်သည်။ စံပယ်ဖြူမှာ ဦးရဲစွမ်း ဆောင့်ချက် ကံကောင်းဆောင့် ချက် နှစ်ဦးသားလုံးဆောင့်ချက်တွေကို ရှေ့သို့ မှောက်လျက် မလဲကျရုံတမယ် ခံနေရလေသည်။ မကြာသောအချိန်အတွင်း ဦးရဲစွမ်းက သုတ်ရည်များကို ကံကောင်း စအိုတွင်း ညှစ်သွင်းပန်းထုတ်လိုက်သလို ကံကောင်းကလည်း စံပယ်ဖြူ စအိုထဲ သုတ်ရည်တွေ ဆောင့်ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

ဦးနေထွန်းမှာ မယုံနိုင်ဖွယ် မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်ရည်ပူများပင် စီးကျနေလေသည်။ စံပယ်ဖြူက အဝတ်အစားများပြန်ဝတ်လိုက်ပြီး

“ ကျမ သူတို့ သုံးယောက်လုံးကို စိတ်ကြိုက်စီရင်ချင်တယ်၊ ကိုကံကောင်း ဘယ်လို လုပ်ပေးမှာလဲ”

ကံကောင်းက 

“ ထူးမြတ်နဲ့ ဒေါ်သိမ့်သခင်ကို ယိုးဒယားဘက် ထွက်ပြေးသွားလို့၊ မတွေ့တော့ဘူးပြောလိုက်မယ်၊ ဦးနေထွန်းကတော့ တစ်ခုခု အကြောင်းပြပေးမယ်၊ ဒေါက်တာ စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါ၊ ကျနော် တာဝန်ယူပါတယ်။ “

စံပယ်ဖြူမှာပြုံးလျက် 

“ ကျေးဇူးပါ၊ ကိုကံကောင်း”

ကံကောင်းက ထူးမြတ်ကို

“ မင်းက မင်းကိုယ်မင်း အရမ်းအထင်ကြီးတာကိုကွ၊ အဲအချက်က မင်း ငါ့ကို တသက်လုံး မနိုင်မယ့် အချက်ပဲ၊ ကဲပါ မင်းမီးခြစ်လေး ငါ့ပေးလိုက်၊ မင်းက နောက်ဆိုရင်ဆေးလိပ်သောက်ရ မှာ မဟုတ်တော့လို့လေ”   

ဟု ပြောကာ ကံကောင်းနှင့် ဦးရဲစွမ်းကတော့ ပျော်ရွှင်စွာ ထွက်ခွာသွားလေသည်။

စံပယ်ဖြူက ဦးရဲစွမ်း အခန်းအတွင်းက အနာဆေးထည့်သော dressing set လေးကို သတိထားမိ၍ ယူလာသည်။ ခွဲစိတ်ဓားလေးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ပါးလွှာလှသော ခွဲစိတ်ဓားလေးက အရောင်တလက်လက် ထနေလေသည်။ သိမ့်သခင် ဦးနေထွန်း ထူးမြတ် သုံးဦးရှေ့တွင်ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျောက်နေရင်း ထူးမြတ်ပေါင်ပေါ်ခွထိုင်လိုက်သည်။ ထူးမြတ်က စံပယ်ဖြူအလိုးခံရသော ပုံရိပ်များကို မြင်ယောင်နေမိသဖြင့် လီးက တောင်နေသည်။

“ ကိုထူးမြတ်က ကျမကို ကြည့်ပြီး ထနေတာလား၊ ရှင်က ကျမနဲ့ မဆိုင်ပါဘူး၊ ကျမ က ပြုစုတောင်ပေး အုံးမှာ ”

ဆိုကာ ဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး လီးစုပ်ပေးလေသည်။ ြင်ကွင်းတွေကြောင့်လိုးချင် စိတ်ဖြစ်နေသော ထူးမြတ်မှာ ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျသလို ကောင်းကောင်းကြီးစည်းစိမ့်ခံလေသည်။

စံပယ်ဖြူက စုပ်ပေးရာကနေ ရပ်လိုက်ပြီး ဂွင်းထုပေးရင်း 

“ ကိုထူးမြတ်ပြီးချင်ပြီလား”

ထူးမြတ်မှာ 

“ ပြီးပြီး တော့မယ် ဗျာ ဟာ ဟာ ”

ဆိုကာ သူ ပြီးခါနီးတွင် တွဲကျနေသော ဥနှင့် စအိုကြားက လက်နှစ်လုံးခန့် အကွာလောက်မှာ ခွဲစိတ်ဓားလေးကို တစ်ချက် ဆက်ကနဲ ထိုးလိုက်သည်။

ထူးမြတ်ရုတ်တရက် အားကနဲ ဖြစ်သွားပြီး

“ မင်းဘာလုပ်လိုက်တာလဲ”

စံပယ်ဖြူက

“ ကျမတို့ လူသားတွေ sex ဆိုတဲ့ ခံစားမှုကို သိရဖို့ လိင်အင်္ဂါနဲ့ ဦးနှောက် ကြားမှာ အာရုံကြောလေးနှစ်ချောင်းက ဆက်သွယ်ပေးတယ်၊ Pudenal nerve နဲ့ cavernosal nerve တဲ့ အခု ရှင့်ကို အဲနှစ်ချောင်းကို ဖြတ်လိုက်တာ ရှင်မသေပါဘူး ဒါပေမယ့် ရှင် တစ်သက်လုံး••••••••”

စံပယ်ဖြူက လက်ခလယ်ကို လီးတောင်သလို ပုံစံလုပ်ပြကာ

“ ဒီလို ဒီလို မလာတော့ဘူး ရှင့် ဟ ဟ ဟ ဟား ၊ ကိုထူးမြတ် နောက်ဆုံး  အချီလေးတောင် မပြီးလိုက်ဘူးမလား၊ ဘယ်လိုလဲ”

ထူးမြတ်က 

“ မင်း မင်း  ငါ့ကို လွှတ်ပေး မဟုတ်ရင် သတ်ပစ်ကွာ ၊ ငါအဲလိုတော့ မနေနိုင်ဘူး၊ ငါ့ကို သတ်ပေးပါကွာ ၊ ငါ ဒီလိုမနေပါရစေနဲ့ ငါတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ”

ထူးမြတ်အော်ဟစ်ကာ တောင်းပန်နေပေမယ့် စံပယ်ဖြူက သူရှိသည်ဟု မထင်သလိုနဲ့ သိမ့်သခင် နားကပ်လာလေသည်။ စံပယ်ဖြူက 

“ နင်ကတော့ ငါ့ယောကျ်ားကို စနိုက်ကြော်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ ဘယ်လိုအပြစ် ဒဏ်ပေးရမလဲ။ နင်ကအတော် ဖင်ခံချင်တဲ့မိန်းမဆိုတော့ နင်လိုကောင်မကို တစ်သက်စာ ဆန္ဒဖြည့်ပေးရမယ်။ ဒါပေမယ့် ငါလေ မနာလိုဖြစ်တာတစ်ခုက နင့်လျှာပဲ၊ နင်လီးစုပ်ရင် ယောကျ်ားတွေ အတော်ကြိုက်မှာ လျှာက ရှည်နေတော့လေ “

 ဆိုကာ လည်ပင်းကို ဆေးတစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။ သိမ့်သခင် မေ့သွားလေသည်။ မေ့နေတဲ့ သိမ့်သခင် ရဲ့ အာခံတွင်းက လျှာကို ညှပ်နှင့် သေချာဆွဲပြီး တစ်ဝက်ခန့်ကို လှီးဖြတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။

အော်ဟစ်နေသော ထူးမြတ်ကိုလည်း လည်ပင်းကို ဆေးထိုးလိုက်လေသည်။ ပြီးနောက် ထူးမြတ်ကို နားထင်နားကို ဆေးထိုးအပ်လေးနဲ့ အသာလေးထိုးလိုက်လေသည်။ ပြီးနောက် သူမ အမျိုးသား ဦးနေထွန်းကို ကြည့်လေသည်။ 

“ ထူးမြတ်ကို သွေးခဲစေတဲ့ ဆေးတစ်လုံးထိုးပေးလိုက်တာ၊ သူမကြာခင်မှာ ဦးနှောက် သွေးခဲလေးတစ်ခုကြောင့် လေဖြတ်သလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်၊ တစ်သက်လုံး လေဖြတ်သလို လှုပ်ရှားမရပဲ အသိစိတ်တစ်ခုနဲ့ တစ်သက်လုံးနေထိုင်သွားရလိမ့်မယ်၊ သိမ့်သခင် ကိုလည်း တစ်သက်လုံး စကားပြောမရ အောင်လုပ်ပေးပြီးသွားပြီး ကဲ ကိုကြီးကိုရော ဖြူ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ။”

အသံများတုန်ရီနေသော ဦးနေထွန်းသည် “ ဖြူ ကိုကြီး မှားသွားပါတယ်ကွာ၊ ကိုကြီးကို ချမ်းသာပေး ပါ။”

စံပယ်ဖြူက 

“ ဖြူရဲ့ ညာတာမှုတွေက Expired ဖြစ်သွားပြီ ကိုကြီး ၊ ကိုကြီး ကို ဖြူနှုတ်ဆက်ပါတယ်”

“ ဖြူ မလုပ်ပါနဲ့ ဖြူ” 

ဦးနေထွန်းတောင်းပန်နေပေမယ့် ၊ စံပယ်ဖြူက လည်ပင်းကို ဆေးတစ်လုံးထိုးလိုက်လေသည်။ ဦးနေထွန်း အမြင်တွေ တဖြည်းဖြည်းဝေဝါးပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

ထူးမြတ် နိုးလာတော့  Wheel chair တစ်လုံးပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီး သူရောက်နေတာ လူအိုရုံလိုနေရာမျိုးဖြစ် သည်။ ဘယ်နေရာ ဘယ်ဒေသက ဟာမှန်းမသိ ။ သူ့လက်တွေ ကြိုးစားလှုပ်ပေမယ့် မရ။ ခြေတွေလည်းမရ။ အသိကတော့ ရှိနေပေမယ့် စကားလည်းမပြောနိုင်။ ဝေးဝေးလှမ်းလှမ်းမှာ မြင်လိုက်ရတဲ့နောက်ကျော တစ်စုံက စံပယ်ဖြူ ဒီလို တင်ပါးမျိုး ခါးမျိုးနဲ့ သေချာပါသည် ။ သူမှသူ။ ဒါပေမယ့် ထူးမြတ်ဘာမှ မလုပ်နိုင်။ သူသေချာ သိလိုက်တာ တစ်ခုက သူဒီဘဝ ဒီမှာပဲ အဆုံးသတ်တော့မယ် ဆိုတာ သေချာပါသည်။

သိမ့်သခင် နိုးလာတော့ ခုတင် တစ်လုံးပေါ်မှာ သူ့ကို လူတစ်ယောက်က တက်လိုးနေသည်။ မဲကြုပ်နေသော အသားအရည်နှင့် အရက်နံ့ ချွေးနံ့တွေနှင့် မသတီစရာကောင်းသော လူတစ်ဦးက သူမကို တက်လိုးနေလေသည်။ သူမ ရုန်းဖယ်ဖို့ကြိုးစားတော့ ပါးရိုက်ပြီး အတင်းဆောင့်လိုးလေသည်။ လိုးနေပေမယ့် သူမမှာ သာယာမှု ခံစားမှုအလျင်းမရှိ လျှာဖျတ်ထားတော့ စကားပါပြောမရပေ။ စံပယ်ဖြူ ထူးမြတ်ကို အားရုံကြောဖြတ်တာကို သတိရတော့ သေချာပါသည်။ သူမ သူ့ကိုပါ အာရုံကြောဖြတ်လိုက်တော့ ခံစားမှုတွေ မသိခြင်းဖြစ်သည်။ သူမမှာ မျက်ရည်များသွင်သွင်စီးကျနေပြီး ဘာမှ ပြန်မလုပ်နိုင် မအော်နိုင် ပြုသမျှ  နုကာ တစ်သက်လုံး ဒီလို ပြည့်တန်ဆာ ဘဝနဲ့ နေရတော့ပေမည်။

ဦးနေထွန်း နိုးထလာတော့ သူကို ခုတင်တစ်ခုမှာ ကြိုးတွေနဲ့ချည်ထားလေသည်။ အတင်းရုန်းကန်နေပြီးပါးစပ်ကလည်း 

“ ငါ့ကို လာသတ်နေပြီ ။ ငါ့ကို ဂွေးဖြတ်မှာလား၊ လျှာလှီးမှာလား ၊ သတ်မှာလာူ ကျနော်ကို ကယ်ပါဗျာ ၊ ကျနော့ မိန်းမ ကျနော့ကို လိုက်သတ်နေလို့ပါ ကယ်ကြပါဗျာ။”

ဦးနေထွန်းတစ်ယောက်ကတော့ စံပယ်ဖြူဘာမှ မလုပ်လိုက်ရ ၊ သူ့ရှေ့မှာ လုပ်နေတာတွေမြင်ပြီး စိတ်ဖောက်ပြန်ကာ ရူးသွပ်သော အဆင့်သို့ရောက်သွားပြီး ရွာသာကြီးမှာ ချုပ်ထားရလေတော့သည်။ စံပယ်ဖြူ တစ်ယောက်ကော ဘာလုပ်နေပါလိမ့်။

စံပယ်ဖြူ လေပြည်ညှင်းများတိုက်နေသော အစိမ်းရောင်လွင်ပြင်တစ်ခုမှာထိုင်နေရင်း သူမ Honda Fit ကားအနီလေးပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေသည်။ သူမ အနီးသို့ လူတစ်ယောက် ချဉ်းကပ်လာပြီး စကားပြောလေသည်။ မစံပယ်ဖြူ တစ်ယောက်တည်းလား ။”

“ ဟုတ်တယ်၊ မင်းကို ၊ မင်းရော ဘာတွေ လုပ်လိုက်ပြီလဲ၊ “

“ သစ္စာမရှိတဲ့ အပြင် လူတစ်ယောက်ကို အသုံးချတတ်တဲ့ သူကို တမလွန် ပို့ပြီး အမကို လာတွေ့တာ။ “

စံပယ်ဖြူက 

“ ဘယ်လိုပို့လိုက်တာလဲ။”

ကံကောင်းနှင့် ဦးရဲစွမ်းတို့နှစ်ဦးသား သိမ့်သခင် ပိုင်ဆိုင်သော အရာအားလုံးရရှိ၍ ပြည်ပမသွားခင် သူတို့ ပထမဆုံး ဆုံတွေ့ရာ မြို့လေးသို့ အလည်ထွက်လာလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းက ပြောသည်။

“ ယွန်းဝေ ၊ဦးတို့ ကလေးတစ်ယောက်လောက် မွေးစားမယ်နော်”

“ ကောင်းတယ် ဦး ယွန်းဝေ လိုချင်တယ်”

“ ဘာလေးမွေးမလဲ”

“ မိန်းကလေး မမွေးဘူး၊ ယောကျ်ားလေးပဲ ၊ ယွန်းဝေသဘောကျတယ်။”

“ ဦးက မိန်းကလေး “

“ ဟာ ဦးမရဘူး “

“ ရဘူးကွာ မိန်းကလေး “

ပျော်ရွှင်စွာ ငြင်းခုံနေစဉ် ကုန်ကားတစ်စီးက ဝင်တိုက်လိုက်တော့ တိမ်းမှောက်သွားသည်။ အမြန်လမ်းပေါ်ဖြစ်နေသဖြင့် အရှိန်ပါကာ ကံကောင်းတို့ကား ပက်လက်လန်သွားသည်။ လူတစ်ယောင် ကားပေါ်မှ ဆင်းလာလေသည်။ ဦးရဲစွမ်းမေ့မျောနေပြီး ကံကောင်းသာ သတိရသည်။ ကာပေါ်က ဆင်းလာသော ကားသမားကို ကြည့်လိုက်တော့ 

“ နိုးနိုး ”

ဟုတ်ပါသည်။ ဆရာဝန်မလေး နိုးနိုး။ 

“ တော်တော်မှပျော်နေလား ယွန်းဝေ ခေါ် ကိုကံကောင်း ။ ရှင် ကျမကို အရုပ်လို ကစားပြီးထွက်သွားလို့ရအောင် ကျမ မတုံးဘူး။ ကျမကို အသုံးချတဲ့ ရှင် သစ္စာမရှိတဲ့ ရှင်ကို ကျမ မပိုင်ရသလို ဘယ်သူမှလည်း မပိုင်ရဘူး၊ အဲဒါ ကျမ အတ္တပဲ။”

ကံကောင်း စံပယ်ဖြူပြောသော စကားတစ်ခွန်းကို ပြန်သတိရမိလေသည်။

“ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အငြိုးဟာ သူ့အပေါ်သစ္စာမရှိတဲ့ယောကျ်ားတစ်ယောက်အတွက်တော့ ချေဖျတ်လို့မရတဲ့ ကျိန်စာပဲ ”

နိုးနိုးသည် ကံကောင်းအိတ်ကပ်ထဲက ထွက်ကျနေသော မီးခြစ်လေးကို ယူသွားလေသည်။ ထူးမြတ်စီက မီးခြစ်လေး ဖြစ်သည်။ ဓာတ်ဆီများယိုဖိတ်နေသော ကားအတွင်းသို့ မီးခြစ်လေးကို ခြစ်ကာ ပစ်ထည့်လိုက်ပြီးထွက်သွားလေသည်။ အမြန်လမ်း၏ ထိုမိုင်တိုင်နေရာသည် အလွန် တမယ်မှ လူပျက်လှပြီး ကားများတိမ်းမှောက်၍ ဆီတိုင်ကီယိုကာပေါက်ကွဲနေကျ တိုက်သောကားများလည်း ယာဉ်မောင်းထွက်ပြေး နေကျနေရာဖြစ်သဖြင့် အမှုပိတ်လွယ်သောနေရာဖြစ်မှန်း နိုးနိုး သိနေပါသည်။

______________________________________________________________________________

စံပယ်ဖြူက နားထောင်ပြီး 

“ ကောင်းပါတယ်၊ ကာမေသု မိတ္ဆာစာရကံကျူးလွန်ပြီး အခုဘဝမှာပါ ဝဋ်ခံစားလိုက် ရပြီလေ။

“ ဟုတ်တယ် ၊ ကာမ ပိုင်ရှိလျက်နဲ့ ယောကျ်ားအချင်းချင်း လိင်တူ ဆက်ဆံတာလည်း ကာမေသုမြောက်တယ်နော်” 

နိုးနိုးပြောကြားချက်ကို စံပယ်ဖြူက

“ ဒါပေမယ့် ထူးဆန်းတာ တစ်ခု ရှိတယ် သိလား၊  ကာမေသုက မိန်းမအချင်းချင်း ဆို မမြောက်ဘူး တဲ့”

“ တကယ်ကြီးလား ”

နိုးနိုး ရှေ့မှာ စံပယ်ဖြူက ရပ်လိုက်ပြီး 

“ ဟုတ်မဟုတ် စမ်းကြည့်မလား ၊”

စံပယ်ဖြူနှင့် နိုးနိုးတို့ နှုတ်ခမ်းချင်း အားပါးတရ နမ်းရှိုက်ကာ ရင်သားများ အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ်နေ ရင်း အဝတ်များကို အပြန်အလှန် ဆွဲချွတ်နေမိကျလေသည်။ နိုးနိုးက စံပယ်ဖြူကို ကားရှေ့ဖုံးလေး ပေါ်မှာ မှီစေပြီး သူမ အဖုတ်လေးကို လျှာစောင်းနေနဲ့ တစ်ချက်ချင်း စုတ်သပ်လေသည်။ စံပယ်ဖြူမှာလည်း ရင်ထဲက ပင် လိုလိုလားလား အယက်ခံလေသည်။ နိုးနိုးက သူမ လက် ညိုးလေးနှင့် အဖုတ်အတွင်းက G spot ကို ပွတ်ဆွဲလေး ဆွဲနေရင်း အနောက်ဘက်က နေဝန်းကြီးက တဖြည်းဖြည်းဝင်သွား ပါတော့သည်။

ပြီးပါပြီ။