ကျွန်တော်နှင့် အိမ်နီးချင်းများ (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်နှင့် အိမ်နီးချင်းများ (စ/ဆုံး)

မောင်ကြီး ... ရေးသည်။

ဒီဇာတ်လေးကတော့ အရင်က အိမ်နာနီးခြင်း ကပ်လို့ပိုးတာ ရှက်ရှက်စရာရဲ့ ဇာတ်လမ်း အဆက်လို့လည်းရတယ် ။ အပိုင်းအဆလည်း ဖြစ်တော့ ဖြစ်ရပ်မှန် နဲ့ စိတ်ကူးရင်လည်း ရောစပ်ထားပါတယ်။

ကျနော် နမ်မည်က မောင်ဇော် ပါ။ အလုပ်က ကွန်ပျူတာ နဲ့ မိတ္တူဆိုင်လေးပါ ။ မိန်းမက ဆရာမ ဆိုတော့ အပြောအရွှေ့ ရှိတော့ ဆိုင်လေးတခုမှာ ရပ်တည်ရပါတယ်။ ကိုဗစ်ကာလနဲ့ နိုင်ငံရေးအခြေနေကြောင့် အလုပ်က အသင့်သင့်တော့ လုပ်ရပါတယ်။ ဆိုင်ရှေ့မှာက အမျိုးသမီး မိန်းခလေးတွေ ဝိုင်းဖွဲ့လို့ လာကြတယ်။ ကွမ်းယာသည်ပါတယ် ၊ အဆောင်ငှား ပိုင်ရှင်ရှိတယ်။ လူတန်းစား အမျိုးမျိုးပေါ့၊ အားလုံးက အိမ်ထောင်ရှင် အမျိုးသမီးတွေပါပဲ။

 ဒီထဲမှာ ပထမဆုံး စုစုထွန်းနဲ့က လိုးခဲ့ဘူးတော့ သူ့အကြောင်း ထားခဲ့တော့မယ် ။ နောက်တစ်ယောက် ဝင်းဝင်းဌေး သူက ကွမ်းယာ ရောင်းတယ် ။ ယောက်ျားက ယိုးဒယားနယ်စပ်မှာ အလုပ်လုပ်တယ်။ တစ်လတစ်ခါတိုင်း ငွေလွဲတယ် ။ သူလေးက အစဉ်ပြေပါတယ် ၊အစဉ်မပြေတာက ယောက်ျားမရှိတော့ ဆာလောင်နေတာပေါ့ ။ကျနော်က အနည်းကျင်းသိနေတယ်။ ခက်ထာက ဆိုင်ရဲ့နောက်ခန်းမှာက ခုတင်လေးက တစ်ယောက်အိပ်ခုတင် မုန့်ဆီကြော်က ဘယ်နေမှန်း မသိသေးဘူး နှုတ်ခမ်းနာ နဲ့ တည့်ပါ့မလား ဆိုသလိုပဲ ကွမ်းယာကို သွားသွားစားမိတယ်။

 အဲသလိုနဲ့ ခင်လာတာ ကြာတော့ သူ့ရဲ့ဖုန်းလေးထဲ သီချင်းလေးတွေ ထည့်ပေးတာတို့ ဇာတ်ကားလေးတွေ ထည့်ပေးတာတို့ပေါ့ ။ဝင်းဝင်းဌေး ကိုယ်လုံးက အသားကညိုချော နို့က လုံးလုံး တင်က နောက်ကို လုံးကားကား ယောက်ျားကလည်း မဖြိုနိုင်ဘူး ထင်ပါတယ်။  ရင်းနီးမှုလေးတွေက ပိုလာတော့ စတာနောက်တာ လေးတွေ ရှိလာပါတယ်။ ဖုန်းတခုခုဖြစ်ရင် ကျနော်ကပဲ ယူကြည့်ပြီး error ရှင်းပေးရတော့ ကိစ္စလေးတွေ သိနေတယ်။ တနေ့ သူ့ဖုန်း ပြင်ဆင်ဖို့ဖြစ်လာတော့ သူ့ဖုန်းထဲ 18+ ဇာတ်ကားတွေ တွေ့လာတယ်။  အင်းလေ သူလည်း ဆာနေတော့ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့လေ၊ အဲတာနဲ့ မသိသလိုပဲ နေလိုက်မိတယ်။

တနေ့မှာပေါ့ ဝင်းဝင်းဌေးဟာ ဆိုင်ကယ်လဲလို့ ကြားတာနဲ့ သူ့နောက်လိုက်မိတာပေါ့ ။ ရောက်တဲ့နေရာမှာ တဖက်ယောက်ျားလေးက သူတို့မှားတာကို ပြောပါတယ် ။ ကုန်ကျစားရိတ် နဲ့ လိုအပ်ထာကို တာဝန်ယူ ဖြေရှင်းပေးဖို့ ပြောဆိုကြပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ကို အရင်ဆုံးဆေးခန်း လိုက်ပို့ပါတယ် ။ အဲဒီအတွက် ကျနော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ သူကနောက်စီးပြီး ကျနော်က ရှေ့ကမောင်းတယ် ။ ဆရာဝန်က ဆေးထိုးဆေးပေး  ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဆေးခန်းက အထွက် သူ့လက်မောင်း အိအိလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တွဲလိုက်ပါတယ် ။

သူခြေထောက်က ထော့နဲ့ထော့နဲ့ ဆိုတော့ သူ့လက်ကို ကျနော် ပခုန်းပေါ်တင်ပြီး ကျနော်က သူ့ခါးလေးကို  တွဲပြီး ဆိုင်ကယ်ရှိရာ ခေါ်လာခဲ့တယ်။

အသွားတုန်းကလိုပဲ ဝင်းဝင်းဌေးက ကျနော်ခါးကို ဖက်ပြီး လိုက်တယ်။ သူ့နို့နှစ်လုံးက ကျနော် နောက်ကျောကို ထိကပ်နေတော့ လီးက ခေါင်းထောင်လာပါလေရော။ အရင်ဆုံး ကျနော်ဆိုင်ရဲ့ နောက်ခန်းက ခုတင်မှာ ခနထားလိုက်တယ်  ။ အိမ်နားနီးချင်းတွေက လာမေးကြတာပေါ့ စုစုရယ် သဲသဲရယ် ခိုင်မိုးလွင် တခြားသူတွေလည်း ပါသေးတယ် ။

အိမ်နားနီးခြင်းတွေက ဘယ်လို ဖြစ်ထာလည်းပေါ့ နောက်တော့လည်း အလျိုလျို ပြန်သွားကြတယ်။ သူ့ကို ဆေးတိုက်ပြီး ပြန်ပို့လုပ်တော့ ကျနော်ရဲ့ဆိုင်ကို အရင်ပိတ်လိုက်ပါတယ် ။ ဆိုင်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင် နောက်ဖေးပေါက်က ထုပ်မယ်ဆိုပြီး သူ့ကိုဆွဲထူလိုက်တော့ သူလည်း ခြေထောက်ကို အားကိုးလိုက်တော့ "အားးး " ဆိုပြီး ကျနော်အပေါ် ပုံကျလာတော့ ကျနော်လည်း သူ့ကိုဖက်လိုက်မိတယ်။ ဟန်ချက်မငြိမ်တော့ ခုတင်ပေါ် ထပ်လျက်ကြီး လဲကျသွားပါလေရော။ ကျနော် လီးကလည်း သူ့အဖုတ်ပေါ် တည့်တည့်ကြီး ထောက်လျက်ပေါ့

"အို ဆရာရယ် ဟင့် "

ကျနော်လည်း ဘာမှ မပြောပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်လိုက်တယ် ။ အရေးကောင်းရင် ဒိန်းဒေါင်းဆိုသလို မိုးက ဖျောက်ဖျောက်နဲ့ ရွာပါလေရော။ နောက်တဖြေးဖြေး နဲ့ သဲလာပါတော့တယ် ။ ကျနော်တို့ မန်းလေးက မိုးစသဲမယ်စိုရင်  မီးက ပြတ်ပါလေရော။ အဲဒီတော့ ကျနော်လည်း သူ့နှုတ်ခမ်း ပိုပြီးစုပ်လိုက်တယ်။ လက်ကလည်း သူ့အင်ကျီပေါ်ကနေ နို့ကိုကိုင်လိုက်တယ်။ သူလည်း ငြီးသံလေးတွေထွက်လာပြီး လက်ကလည်း  သူ့နှိတ်စိ ကြယ်သီးတွေကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်တယ်။

"အို ဆရာ ရှက်တယ် "

"ချစ်လို့ပါ  ဝင်းဝင်းရယ်"

ကျနော်လည်း ဆက်ပြောမနေတော့ဘူး။ လက်က ဘယာစီယာ ဂျိတ်ကို နောက်ကျောကနေ ဖြုတ်ချလိုက်တယ်။ နို့လေး တင်းနေတုန်းပဲ၊ နဲနဲလေး အိနေပေမဲ့ အသီးလေး ကို လက်ညိုးနဲ့ လက်မ ချေပေးလိုက်တော့ သူလည်း ကော့တက်လာတယ် ။

"အင်းးးဟင်းးး ရှီးး ဘယ်လိုကြီးမှန်းလဘ်း မသိဘူး"

ကျနော်လည်း သူထဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံပင်တီ ဘောင်းဘီ လည်း ချွတ်လိုက်တယ်။ စောက်ပတ်ကို စမ်းလိုက်တော့ အရည်တွေက ရွှဲနစ်နေတာပဲ ။ ဘာဂျာပေးရင် ကြာနေမှာ စိုးနေတော့ ခုတင်စောင်းဘက်လှည့်လိုက်တယ် ။ သူ့ပေါင်ကြား မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဝင်လိုက်တယ် ။ ညာလက်နဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အဝကို အကွဲကြောင်းအတိုင်း ဆွဲလိုက်တော့ အရည်က ပိုထွက်လာတယ်။ လီးကလည်း အရမ်းလိုးချင်နေတော့ ထိုးသွင်း လိုက်တယ် ။

"ဗြစ်ဗြစ်  ဘွတ်  အင့်"

"အားးးးနာတယ် နာတယ်"

"ခနလေးပါ ဝင်းဝင်း."

"ဘွတ်ဖွတ်ဖွတ် အင့် အင့်"

သူ့စောက်ပတ်က အအိုဆိုပေမဲ့ အလိုးမခံရတာကြာတော့ စောက်ပတ်က ကြပ်နေတာပဲ အရည်ကလည်း ထွက်ပေးနေတော့ နဲနဲချင်းစီ ဆောင့်ချလိုက်တယ်။

"ဘွတ်ဘွတ်ဖွတ်ဖွတ် "

"ဘယ်လို နေသေးလည်း ဝင်းဝင်း"

"အီးးးးတမျိုးကြီးပဲ ရင်တွေလည်း ခုန်နေတယ် "

"ကို ဆောင့်ချမလေ ရတယ်မလား"

"အင်းပါ ကို ရယ် အရမ်းတော့ မကြမ်းနဲ့ ကို့လီးက ကြီးတယ်. ".

ဒါပေမဲ့ လီးကလည်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတော့ နဲနဲဆွဲထုပ်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ထာပဲ ။ နောက်တော့ သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ပလုန်ပေါ်တင်းပြီး လိုးလိုက်တော့ပါပဲ

"ဖောင်း ဖောင်း ဘွတ်  ဘွတ်"

ဆောင့်ပါများလာတော့

"ကိုရယ် ကောင်းလာပြီး လိုးပါ ဆောင့်  နာနာဆောင့်"

ကျနော်လည်း သူကတောင်းဆိုနေတော့ လီးကို ဆွဲထုပ်ပြီး ဆက်တိုက်မနားမနေ လိုးလိုက်တော့ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာပြီး သူက အရင်ပြီးသွားတယ်။ ကျနော်လီးလည်း သူ့စောက်ပတ်ထဲ ကပ်ပြီး အရည်တွေ အများကြီး ပန်းချလိုက်တယ်။ ခနားပြီးတော့ ဝင်းဝင်းကို ဆွဲထူပြီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်ပြီး သူ့အိမ်ကို ပြန်ပို့လိုက်တယ်။ ဆိုင်ကယ်ပေါ်က ဆင်းတော့ ကွတကွတနဲ့ ကျနော်လည်း ကျနော်ဆိုင်ပြန်လာခဲ့တယ်။

................................

အဲနေ့က ဝင်းဝင်းဌေးကို လိုးပေးပြီး ဆိုင်ဘက် ပြန်ပြန်လာတယ် ။ တစ်မိုးအောက်ထဲ နေတဲ့သူ တစ်ယောက်ရှိသေးတယ် သူလေးက အိမ်ထောင်သည်လေး ယောက်ျားက သူရဦး မိန်းမနာမည်က ခင်မိုးလှိုင် ငယ်ရွယ်သူစုံတွဲလေးပါ။ ယောက်ျားက ချောင်းဆိုးလို့ တီဘီဖြစ်နေလို့ ဆေးကုနေတာက မိန်းမက ပြုစုပေးရတယ်။ ကူးဆက်ရောဂါဆိုတော့ အိမ်ရဲ့ အပေါ်ထပ်မှာနေတယ်။

 ခင်မိုးက ချက်ရပြုတ်ရတယ် ။အသားလေးက ဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးသေးသွယ်သွယ်လေး၊ နှာတန်က ဆင်းဆင်း နှုတ်ခမ်းလေးမထူမပါးလေး နယ်ကနေ မန်းလေးတက်ပြီး အလုပ် လုပ်နေတာ ။ ခလေးက သမီးနှစ်ယောက် ရှိတယ်၊ အားလုံးကို ခင်ခင်မင်မင် ရှိကြပါတယ်။ ကောင်မလေးက သူ့ယောက်ျားက လိုးမပေးနိုင်ဘူးလေ ဆာနေရှာတယ်။ အိမ်အနားမှာ ယောက်ျားလေးတွေလည်း ရှိကြပါတယ်။ လူလတ်ပိုင်း လူငယ်ရယ် လူကြီးပိုင်းတွေက နည်းနည်းလှမ်းတယ်။

 လူငယ်လေး တစ်ယောက်နှစ်ယောက်ရှိတယ်။ အားလုံးက အိမ်ထောင်သည်တွေပါပဲ ။အရင်က စုစုထွန်းစုံတွဲ ယောက်ျားက ထွန်းထွန်းဝင်း နောက်စုံတွဲက သိမ့်သိမ့်မြင့် ယောက်ျား ဦးမင်းနိုင် ကားမောင်းတယ်။ မိတ်ဆက်ပေးရတာနဲ့ လိုရင်းမရောက်တော့ဘူး  ခင်မိုးလှိုင် ကျနော်ကို စားစရာရှိရင် လာလာပို့တယ် ။ တံခါးကို ဆပ်ကနဲ ဖွင့်ဖွင့်ဝင်တတ်တယ် ။ ကျနော်လည်း 18+ဖတ်ရင် ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ပီး လီးကိုင်တတ်တယ်။ တော်သေးတာက ဝင်လာတိုင်းက ဘောင်းဘီ ပြန်တင်လို့ရတယ် ။ ဂျက်ကလည်း ချမထားဘူးလေ။

ညပိုင်းဆိုရင် တော့ အပေါ်နေတာများတယ်၊ နေ့လည် နေ့ခင်းဆိုရင်တော့ အောက်ဆင်းပြီး မိန်းမတွေစုပြီး စကားတွေပြောကြတာပေါ့ ။ နေ့လည်ရောက်ရင် အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာတယ် လ အနည်းငယ်ကြာတော့ သူ့ယောက်ျားက သူဆိုင်ပြန်ပြီးအလုပ် လုပ်နေတယ် ။ အဲဒီတော့ အခန်းထဲ အဝင်အထွက် ပိုများလာတယ်။ မျက်နာလေးက ချစ်စရာဆိုတော့ တနေ့ ပုဂံလေးနဲ့ မုန့်လာပို့တယ် တံခါးဆွဲဖွင့်ပြီး အထဲဝင်လာတော့ မုန့်ဘာပို့တော့

"ခင်မိုး နင်ကလည်း မုန့်ပဲစားရတော့ ရိုးအီနေပြီ"

"ဆရာကလည်း ဘာစားချင်သေးလို့လည်း"

"ငါ့ စားချင်တာ နင်ပဲ နင်လည်း ဆာနေတာပဲ မလား"

ကျနော်လည်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ် သူလည်း ကျနော်ရင်ခွင်ထဲ ကျလာပြီး

"လွှတ်ပါ ဆရာရယ် ကျမ ကြောက်တယ်"

ကျနော်လည်း ရောက်လာမှတော့ မလွတ်တော့ဘူးလေ။ သိမ်းကြုံးဖက်ထားတော့ သူလည်းမရုန်းတော့ဘူး။ ကျနော်လက်က သူ့မေးစိကို ဆွဲမပြီး မော့လာတဲ့ သူနှုတ်ခမ်းလေး စုပ်ယူလိုက်တယ် ။ သူလည်း မျက်တောင်းစင်းကျသွားတယ် ။ လက်ကလည်း သူ့အင်ကျီအပေါ်ကနေ နို့အုံကို ဆုပ်နယ်နေတယ်။ သူကလည်း ငြီးသံလေးတွေနဲ့ နို့အုံကတော့ လက်ဘက်ရည် အကြမ်းပုဂံလုံးအရွယ်စားလေးပေါ့။ အအိုပေမဲ့ နို့က တင်းနေတာပဲ ။

ကျနော်ကလည်း ဆိုင်ဖွင့်မထားသေးတော့ အေးဆေးပါပဲ။ အတွင်းခန်းထဲမှာလေ လက်ကလည်း ထဘီအထက်ဆင်စ ကို ဖြည်ချလိုက်တော့ ကွင်းလုံးကျွတ်ကျတာပဲ ။ သူက လက်လှမ်းဆွဲပေမဲ့ ကျနော်လက်က သူ့အဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တော့ သူထဘီဆွဲဖို့ မမှီတော့ဘူး

"ဟာ ဆရာ အရမ်းဆိုးတာပဲ  သူများဟာ မြင်တော့မှာပဲ"

"ဘာဖြစ်လို့လည်း ခင်မိုးရယ်"

ကျနော်လည်း သူကို ခုတင်စီ ခေါ်သွားပြီး အရင်ဆုံး ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်ပြီး ခေါင်းစွတ်အကျီ ဆိုတော့ ခါးကနေဆွဲချွတ်လိုက်တော့ သူလည်း လက်မြောက်ပေးတယ်တယ် ။ အသားကဖြူဖြူ ဘယာစီယာကလည်း ဖြူဖြူ  ကြည့်လို့  အရမ်းလှတယ်။ ကျနော်လည်း ဘယာစီယာ ဂျိတ်ကို  ဖြုတ်လိုက်တယ် ။ နို့က ဖြူဖွေးပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးက ပန်းရောင်လေးထနေတာ။  ကျနော်လည်း နို့တဖက်ကို စို့လိုက်တယ်။

"ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် "

"အို ရှီးးးအင်းးးအရမ်းစို့တာပဲ"

"နို့လေးက စို့လို့ကောင်းတာပဲ"

အဲလို ပြောပြီး သူ့ကို ခုတင်ပေါ်  လှဲချလိုက်တယ် ။ လက်ကလည်း ထဘီမရှိတော့ ပေါင်အတွင်းသားလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ် ။ အသားလေးက နုယွပြီး ပင်တီလေးက ကြက်သွေးရောင် လေးနဲ့ လှနေတာပဲ။ ဂွနေရာမှာလည်း စိုနေတာပဲ ၊ ကျနော်လည်း  ပြန်ထပြီး သူပင်တီလေး ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပြန်ဆွဲချင်သေးတယ် ၊ ကျနော်က ဇွတ်ဆွဲလိုက်တော့ ဘောင်းဘီလေးက ကျနော်လက်ထဲ ပါလာပြီး ယူပြီးနမ်းကြည့်လိုက်တော့ ညှီစို့စို့ အနံ့လေးပေါ့။ စောက်ပတ်ကို ဆီးခုံအမွေးပါးပါးလေးနဲ့  အဖုတ်က စိနေတော့ ကျနော်လည်း ပေါင်ကြားဝင်ပြီး သူ့စောက်ပတ်ကို နမ်းလိုက်တယ် ။ နောက်တော့ စောက်ပတ်ကို ယက်လိုက်တယ်။

"ပလပ် ပလပ် ပြတ် ပြတ် အားးးရှီးးးရှီးးး"

"ဘယ်လိုနေလည်း ခင်မိုး"

"တမျိုးကြီးပဲ ရင်တွေလည်း လှပ်လှပ်နဲ့. "

ကျနော်လည်း သူပေါင်ကြား ဒူးတုတ်ပြီး နေရာယူလိုက်တယ်။ လီးကို တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုပြီး  သူ့စောက်ပတ် ဝကိုတေ့ပြီး သွင်းချလိုက်တယ်။

"ဗြိ ဗြိ  ဗြစ်  အားး အမလေး နာတယ် အားးး" 

"ဖြေးဖြေး လုပ်ပါရှင် သူဟာကြီးက အကြီးကြီး "

ကျနော်လည်း လိုးချင်လို့ တာ ထိုးထည့်လိုက်တာ သူ့စောက်ပတ်လေးက သေးတော့ နာမှာပေါ့လေ

"နင်ကလည်း အပျိုလေးကျနေတာပဲ"

"ဆရာရယ် ဆရာလီးလည်းကြည့်အုံးလေ တကယ့်ကို အကြီးကြီး "

"ခင်မိုးယောက်ျားလီးကရော မကြီးဘူး လား"

"သူ့လီး သာမာန်လောက်ပါဆရာလီးကတော့ ကြီးလွန်ပါတယ်"

"ကုန်းပေးပါ့လား ခင်မိုးရာ"

ခင်မိုးလည်း ပက်လက်ကနေ ကုန်ထပြီး ကုန်ပေးနေတယ်။ ခင်မိုးရဲ့ မကြီးမသေတဲ့ အိုးလေကိုကြည့်ရင်းလိုးမလို့ Doggy ပုံစံလေးနဲ့ပေါ့ ။ ခင်မိုးရဲ့ အဖုတ် ရဲရဲလေးက ဖောင်ကားပြီး အလိုးခံချင်နေတာကြောင့် အဖုတ်အဝက အရေပြားလေးများပင် ပွစိပွစိဖြစ်နေတယ် ။ အဖုတ်ထဲကို လိုးထည့်လိုက်တယ်။ တိုက်ရိုက်ထိတွေ့မှုကို ခံစားရတော့ ရင်ခုန်ရင်းအံ့သြနေမိတယ် ။ ခင်မိုးလဲ Doggy စတိုင်နဲ့ ကျနော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ တစ်ချီထပ်ပြီးသွားတယ် ။ကျနော်လည်း ခင်မိုးကိုပြန်ပြီး ပက်လက်နေအထားနဲ့ ပေါင်ကိုကားခိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေတာပေါ့။ အတော်ပင်ထန်နေလို့ ဆက်တိုက်ဆောင့်တော့ အဖုတ်ရဲ့ အထိအတွေရယ် အဖုတ်ကကြပ်တာရယ် ခင်မိုးရဲ့ ညစ်အားကြောင် ပြီးချင်လာတယ်။

"အား  ကိုပြီးတော့မယ် အား ကောင်လိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကွာ အားအား ပြီးတော့မယ် အထဲမှာပဲ ပြီးတော့မယ်နော်"

"အား မလုပ်နဲ့ကို အပြင်ထုတ်တော့ အထည်းမှာမပြီးနဲ့ အကို အထဲကိုဒီနေ့ပန်းထည့်ရင် ဗိုက်ကြီသွားလိမ်မယ် မလုပ်နဲ့အား"

"ရောကွာ စောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းမိသွားတယ် ခင်မိုးရယ်အားး"

"အား ကိုက လဲကွာ အထဲမှာ မပြီးပါနဲ့ဆို အဖုတ်ထဲဝင်ကုန်ပြီး ဒီနေ့က အရည်ဝင်လို့ မဖြစ်ပါဘူးစို ကိုရယ်ဇွတ်ပဲ"

"ကိုလည်း မထိန်းနိုင်လို့ပါ ခင်မိုးရယ်" အဆင်ပြေတယ် မလား"

"အဆင်တော့ပြေပါတယ် ကိုရယ် ဒါမယ့် ကိုပန်းထည့်တာ ကျမသားအိမ်ထဲတော့ ပြည့်သွားတာပဲ ဗိုက်ကြီးပြီနဲ့ တူတယ်'"

"ခင်မိုး ကလဲ တစ်ခါတည်းပန်းယုံလောက်နဲ့ မကြီးလောက်ပါဘူး"

"အဲ့ဆိုလဲပြီးရော ရေသွားဆေးတော့မယ် သူများထဲ အတင်းပန်းထည့်တယ် အရမ်းဆိုးတယ်"

ကျနော် ခင်မိုးကို နေ့တိုင်းလိုလို လိုးရပါတယ် ။ နေ့ခင်ကျ လူသိမှာစိုးလို့ ခိုးလိုးရတာပါ။ ခိုးလိုးရလေ ပိုကောင်းလေ ဆိုသလိုပဲ ဘယ်သူ့ကိုမှ ပေါ်တင်လိုးလို့မှ မရတာကို။ ခင်မိုးကို ယောက်ျားမရှိလို့တာ လိုးရတာ ညဘက်အိပ်ချိန်မှာ အလိုးခံဖို့လာပါတယ်။ ကျနော်လည်း လိုးပေးလိုက်ပါတယ်ယး။ လိုးပြီးရင် အခန်းထဲကနေ ပြန်သွားပါတယ်။ တပါတ်လောက်ကြာတော့ ခင်မိုးအဖေ ရောက်လာပါတယ် ။ အဲဒီတော့ ကျနော်နဲ့ အဆင်မပြေတော့ဘူး။ တစ်လလောက်ကြာတော့ သူတို့လည်း ပြောင်းသွားတယ် ။ကျနော်နဲ့ ခင်မိုးလည်း အဆက်သွယ် ပြတ်သွားတယ် ။

============================================

နောက်တစ်ယောက်က ကုလာမလေး ပေါ့။ ကုလားမပေမဲ့ အသားလေးက ဖြူဖြူလေးပါ။ သနပ်ခါးလိမ်းတယ် သူ့ယောက်ျားကလည်း ကုလားပဲ သူကတော့ မဲတယ်။ အပြင်ကုမ္ပဏီ တခုမှာ လုပ်တယ် ။သူတို့ခုထိ ခလေးမရကြသေးဘူး ။ ကုလားမ နာမည်ကနီလာဝင်း ယောက်ျားနမ်မည်က အောင်နိုင်။ မနက်ဆို ယောက်ျားက ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်ပြီး ညနေဆို ပြန်လာတယ် ။

တနေ့ အပေါ်ထပ်က ဝါယာကြိုးအိပ် ပစ်ချတော့ အောင်နိုင့်ခေါင်းပေါ် ကျလို့ ဆေးရုံရောက်တယ်။ ကျနော်တို့ အိမ်နားနီးချင်းတွေ ဆေးရုံလိုက်ရတယ်။ ကျနော်က ဖောက်သည်ကျနေလို့ နောက်က တန်းမလိုက်နိုင်ဘူး ။ ကျနော်လိုက်သွားတော့ အောင်နိုင်သတိရပါတယ် ။ ဆရာဝန်မလေးက အိမ်မှာ အနားယူရမယ် ခေါင်းကို လှုပ်ရှားမှု မလုပ်ရဘူး ပြောတယ်။ နီလာက ဘာမှ မပြောနိုင်ဘူး ကျနော်ကပဲ ဆေးစာရွက် ယူပြီး ဆေးဝယ်ရမှာကို နီလာဝင်းကို ပေးလိုက်တော့ 

"ဆရာ သမီးကို ဆေးတွေ ဝယ်ပေးပါနော်."

ပိုက်ဆံထုက်ပေးတော့ ကျနော်လည်း ဆေးရုံနားက ဆေးဆိုင် ဘက်ထွက်လာတယ်။ ဆေးတွေ ဝယ်ပေးပြီးတော့ ပိုတဲ့ပိုက်ဆံကို နီလာဝင်းကို ပြန်ပေးလိုက်တယ် ။ ဆေးရုံစောင့်ဖို့ကို  ယောက်ျားလေးဆောင် ဆိုတော့ မိန်းခလေး မစောင့်ရဘူး။ အိုးဝေ မောင်းတဲ့သူက သူစောင့်မယ်ပြောလို့ ကျနော်တို့ ပြန်လာကျတယ်။ ကျနော်က နီလာဝင်းကို တင်ခေါ်လာတယ်။ မြောက်ပြင်ဘက်ဆိုတော့ နဲနဲလှမ်းတယ်။ ဆောင်းတွင်းပိုင်းဆိုတော့ အေးတယ်လေ၊

နီလာဝင်းကလည်း အေးတော့ ကျနော်နောက်ကျောနား တိုးကပ်လာတယ်။ သူနို့က နောက်ကျောကို ကပ်တော့ အိကနဲ ခံစားမိတယ်။ နောက်တော့ သူလည်း ကျနော် ခါးကိုဖက်ထားတယ်။ တာဘောင်လမ်းပေါ်ကို ရောက်တော့ မှောင်နေတယ်။ ဆိုင်ကယ်မီးထိုးထားတော့ မြင်နေရတဲ့ လမ်းလေးကတော့ ရှင်းပါတယ်။ အဲဒီမှာ ဆိုင်ကယ်က ဆီပြတ်ပါလေရော၊ ကျနော်လည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်က ဆင်းပြီးတွန်းလာရတယ်။

"ဆရာရယ် မှောင်လိုက်ထာ အနီးနားလည်း ဆီရောင်းတာ မရှိပါ့လား"

"အိမ်အနား ရောက်မှ ရှိမှာ"

အနည်းငယ် တော်တော်လေး တွန်းလာတော့ သစ်ပင်အောက် ခန နားလိုက်တယ် ။ အသွားလာတွေတော့ ရှိတယ်။ သစ်ပင်အောက် ခန နားလိုက်တယ်၊ လေကလည်း အေးခနဲတိုက်လာတော့  ကျနော် ဂျာင်ကင်ကို ချွတ်ပြီး နီလာကို ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။

"ဆရာတော့ ချမ်းနေတော့မှာပဲ"

"ရတယ် နီလာ ငါက ယောက်ျားပဲ နင် အအေးမိမှာစိုးလို့"

နှစ်ယောက်သား မျက်နာချင်းဆိုင် ကြည့်နေရင်း နဲ့ သူကပဲ ကျနော်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်တာလား။ ကျနော်ကပဲ ဖက်လိုက်ထာလား မသိလိုက်ဘူး ကျနော်သူ့ကို ပြန်မလွတ်ပဲ ဖက်ထားတယ်။ နောက်တော့ သူမေးစိလေး ကို ဆွဲပင့်လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းလေး ကို စုပ်ယူလိုက်တယ်။

"ပြွတ်  ပြွတ်ပြွတ် "

သူ့နှုတ်ခမ်းလေးက အိအိလေးနဲ့  ချွဲချွဲလေးနဲ့ စုပ်ယူလိုက်တော့ သူကလည်း မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ခံယူနေတာပေါ့။ ကျနော်လက်ကလည်း ဖက်ထားရင်းနဲ့ အောက်လျောသွားပြီး သူရဲ့ ဖင်လုံးကျစ်ကျစ်လေး ဆုပ်နယ်လိုက်တယ်။ အဲဒီတော့မှ နီလာလည်း သတိရလာပြီး

"ဆရာ သမီးတို့ ပြန်ကျရအောင်နော်"

‌ကျနော်လည်း ဆိုင်ကယ် ပြန်တွန်းပြီး ဆိုင်ရောက်အောင်ပဲ တွန်းလာခဲ့တယ်။ ဆိုင်ကယ် ကို အထဲသွင်းပြီး အခန်းတံခါးကို နောက်ကနေဝင်လိုက်တယ်။ နီလာကိုလည်း အခန်းထဲဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နွေးနေတာပဲလေ၊ ခုတင်ပေါ် အတူထိုင်လိုက်တယ်၊ မှန်လုံခန်းဆိုတော့ အတွင်းကအသံ အပြင်က မကြားရဘူးလေ ။ နောက်ပြီးတော့ နီလာဝင်း ငှားတဲ့အိမ်က ဆေးရုံမှာပဲ ထင်တာလေ။ ဒီတော့ လွတ်လပ်စွာပဲ နီလာကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းလေး ကို စုပ်ယူလိုက်တယ် ။

စိတ်ထဲက ကုလားမလေးလို့ စိတ်ထားလိုက်မိတော့ ရင်တွေက ပိုခုန်နေသလိုပဲ  ။ကျနော်ရဲ့ ဂျာကင်အကျီ ချွတ်လိုက်တယ်။ နောက်သူ့ရဲ့ ကိုယ်ကြပ်အကျီ ထပ်ချွတ်လိုက်တယ်။ ဘယာစီရာအောက်က သူရဲ့နို့အုံလေးက တစ်ခြမ်းက ပေါ်နေတာလေးက ဆုပ်နယ်ချင်စရာလေးပေါ့။ သူ့ရဲ့ ဘယာစီရာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်တယ်။ သူ့နို့လေးက လုံးဝန်ပြီး အသီးလေး ပန်းနုရောင်လေးပေါ့။ ကျနော်လည်း နို့ကို ဆုပ်နယ်လိုက်တယ် ။ နောက်တစ်ဖက်ကို စို့လိုက်တယ်။ ။‌‌

"ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ''

''အားးးရှီးးးး ဟင်းး အင်းး ယားတယ်"

‌‌သူဆံပင်ကလေးများကို  လက်ဖဝါးနှင့် သပ်ပေးတယ်။‌‌ ထိုအချိန်ထိ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်ဖြစ်နေတော့ ကျနော်လည်း အဝတ်စား ချွတ်လိုက်တယ်သူရဲ့ ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်လိုက်တယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ သူပေါင်လေးကို ပွတ်လိုက်ပြီး ဂွစုံမှာရှိတဲ့ ပင်တီစိုစိုလေးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ နှစ်ဦလုံးဟာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်နေကြပြီ။ သူ့နှုတ်ခမ်းမှတဆင့် လည်တိုင်တလျှောက် အပေါ်မှအောက်သို့ လျှာအပြားလိုက်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။

"အမယ်လေး အဟင်း ဟင်း ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ကိုရယ် ကျွန်မ ယားတယ်ရှင့် အင့် အိ အူး"

တဖြေးဖြေးနိမ့်ဆင်းလာသောကျနော် ပါးစပ်ကြီးက တင်းရင်းသော နို့အုံကြီးတဖက်ကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ကလေးမမွေးသေးသဖြင့် လက်သန်းဖျားမျှလောက်သာ ရှိသေးသော နို့သီးခေါင်း မာမာခဲခဲလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ဖိကိုက်ပေးလိုက်လေသည်။

"အာ့ အမယ်လေးကို အိုး  အို့ မနေနိုင်တော့ပါဘူး အစ် အိုး"

နီလာဝင်းမှာတကိုယ်လုံးတုံခါသွားပြီးအိပ်ယာပေါ်သိုံပက်လက်လှန်ချပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း သူအပေါ်က ထပ်လျက်ကြီးပေါ့။ နီလာဝင်းမှာ အိပ်ယာနှင့် ကျောထိမိသည်နှင့် ဒူးထောင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်သလို ပေါင်နှစ်လုံးကြား ကျနော် ရောက်သွားလေသည်။ ပါးစပ်တွင်တော့ နို့တလုံးက တပ်ရက်သားဖြစ်နေပြီး ကျန်နို့တဖက်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။

တောင်မတ်နေသော လီးကြီးကတော့ နီလာဝင်း၏ပေါင်ကြား ဆီးစပ်တလျှောက် ဟိုထိုးသည်ထိုး ဖြစ်နေလေသည်။ ဤတွင် မနေနိုင် မထိုင်နိုင်လောက်အောင် တဏှာသွေး ထကြွနေပြီဖြစ်သော နီလာဝင်းမှာ တုန်တုန်ရီရီဖြင် ခန္ဓာကိုယ်၂ ခုကြား လက်ထိုးကာ လီးကြီးကိုဖမ်းဆွဲ၍ သူမ၏စောက်ပတ်အဝတွင် လီးကြီးဖြင့် တေ့ပေးလိုက်လေသည်။   

ထိုအခါကျမှ ပါးစပ်ဖြင့်ငုံခဲထားသော နို့ကိုချွတ်ခါ ပက်လက်လှန်ပေးထားသော နီလာဝင်း၏ ကိုယ်ဘေးတဖက်တချက်တွင် လက်ထောက်ခါ ခါးကိုကော့လျက် လီးကြီးဖြင့် နီလာဝင်းရဲ့ စောက်ပတ်အတွင်း လိုးသွင်းလိုက်လေတယ်။

"အား အင်း အဟင်း ဟင်းး  ပြွတ် စွပ်စွိ  အားရှီး ကောင်းလိုက်တာ အကိုရယ် အင်း အဟင်းဟင်း  "        

လီးကြီးမှာ စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေသော စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နံရဲများကို ပွတ်တိုက်ခါ အဆုံးထိ လိုးဝင်သွားလေတော့သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ လီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ထုတ်ချည်သွင်းချည်ဖြင့် ခပ်မှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးနေလေသည်။

"ပြွတ် ဗြိ စွပ် ဗြစ် ဗြစ် ဗြိ ပလွတ်အားရှီး  ကောင်းလိုက်တာ အင့်အိုး  အူး"

နီလာဝင်းမှာ အတော် ရွထနေပြီဖြစ်သဖြင့် လီးချောင်းကြီးဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း တစွပ်စွပ် တဖတ်ဖတ် လိုးပေးနေသဖြင့် ကျေနပ်အားရသွားပြီး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဘေးသို့ အစွမ်းကုန်ကားပေးထားပြီး ဖင်ကလေးကို ကြွ၍ကြွ၍ တက်ညီလက်ညီ လိုးနေကျတာပေါ့။ အခုလို သူလည်း ကျနော်နဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေသည်ဟူသော အသိစိတ်က သူမရင်ထဲတွင် တမျိုးဖြစ်ကာ ကာမစိတ်ကို ပိုမိုပြင်းထန်စေတယ်။ ကျနော်လည်း စိတ်တွေ ထလာပြီး ပြီးချင်လာတော့ နီလာဝင်းခါးကို ဆွဲကိုင်ပြီး အချက် ၅၀လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်ချလိုက်တော့

"အားးးးးးး ကောင်းတယ် ဆောင့်ပါ မရပ်နဲ့ ဆောင့်ပါ ပြီးတော့မယ် အားးအားးပြီးပြီ"

ကျနော်လည်း လီးကို အဆုံးထိကပ်ထားပြီး အရည်တွေ ပန်းချလိုက်တယ် ။ ကျနော်လည်း ခနတော့ စိမ်ထားသေးတယ်၊ နောက်လီးကို ဆွဲထုပ်ပြီးဘေးကို လှဲချလိုက်တယ်၊ သူနဲ့ကျနော် ခနလောက် အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ ည ၂နာရီလောက်ကျတော့ တစ်ရေးနိုးလာတော့ နီလာဝင်းက ကျနော်ရင်ခွင်ထဲ မှေးခနဲဖြစ်နေတော့ နဖူးလေး နမ်းလိုက်တယ်။ လူးလွန့်လာတယ်၊  အသားလေးတွေ တစ်ကိုယ်လုံး ထိနေတော့ လီးက ပြန်ထလာတယ် ။

"ကိုနော် ညက အရမ်းလုပ်ထားတာ နော်"

အိပ်ချင်မူးတူး နဲ့ ပြောနေတော့ ကျနော်လည်း လက်က သူနို့အုံကို ဖြစ်ကိုင်လိုက်တယ်။

"ဟာ ပြောလို့လည်း မရဘူး "

ကျနော်လည်း ဘေးတစ်စောင်းနဲ့ပဲ သူ့ပေါင်ကြားကို တစ်စောင်းဝင်လိုက်ပြီး လီးကို သူ့စောက်ပတ်အဝတေ့ပြီး သွင်းချလိုက်တယ်။

"ဗြစ် ဗြစ်  ဖွတ် အမလေး ဖြေးဖြေး လုပ်ကွာ"

ကျနော်လည်း နားထောင်သလိုနဲ့ နောက်တော့လည်း သူ့စောက်ပတ်ကို လိုးရင်နဲ့ အားမရတော့ တစ်စောင်းကနေ ကျနော်က အပေါ် ရောက်သွားပြီး သူ့ခြေထောက်ကို ပခုန်းပေါ်တင်လိုက်တယ် လီးကလည်း ဝင်လျက်နဲ့ပဲ ဆောင့်လိုးချတော့

"အားးးး အရမ်းလုပ်ထာပဲ နာတယ်"     

နီလာ ကျနော်ရင်ဘတ်ကို တွန်းသလိုနဲ့ နောက်ဆုံး ကျနော့်ကျောကို ဖက်ပြီး ကော့ပေးပါတယ်။ အဲညက ကျနော် ၃ချည်လောက် လိုးပေးလိုက်တယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ကျနော်တောင်မနိုးသေးဘူး နီလာဝင်းက အစောထပြန်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း မျက်နာသစ် ဆိုင်ဖွင့် လက်ဘက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြန်လာတော့ လက်ဘက်ရည်ပါဆယ်နဲ့ ထပ်တစ်ရာ တစ်ပွဲဆွဲလာပြီး နီလာဝင်း အခန်းသွားပေးလိုက်တယ်။ သူလည်း အိပ်ချင်လျက်နဲ့ ထလာပြီး ကျနော်ယူလာတဲ့ စားစရာ ယူပြီး

"သူများကို လက်ဘက်ရည်နဲ့ မုန့်ကျွေးပြီး လာဖားမနေနဲ့ မုန်းတယ်"

"စေတနာ နဲ့ ကျွေးတာကို "

"ဘာစေတနာ လည်း တစ်ညလုံး လိုးတဲ့ စေတနာ လား"

"အဲတာက ချစ်လို့ "

ကျနော်လည်း သူ့နှုတ်ခမ်း စုပ်လိုက်တယ်။

ပြွတ်

"လုပ်ပြန်ပီ"

နီလာဝင်း ကို အောင်နိင် ဆေးရုံက မဆင်းခင်ထိ  လိုးရပါတယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ျားက ခုအတောတွင်း လိုးမပေးနိုင်တော့ ကျနော်နဲ့ အားမရတာလား၊ ဆေးရုံသွားရင် မီနီအိုးဝေ သုံးဘီးသမားနဲ့ ညိတယ် ထင်တယ်။

===========================================

ကျမ နာမည်က နီလာဝင်းပါ ၊ကျမဟာ ကောင်းမွန်စွာ နေထိုင်ခဲ့တဲ့ မိန်းခလေးပါ ။ ခုတောတွင်း ယောက်ျား ခေါင်းပေါ် ဝါယာကြိုးအိပ်ကျလို့ ဆေးရုံတင်ထားခဲ့ရတယ်။ အရင်ရက်တွေထဲက အလုပ်တွေ အရမ်းများနေတော့ ကျမကို လိုးမပေးဘူး။ ကျမ ဆာနေတာကို ကျိတ်မှိတ်နေရတာပေါ့။ ရကာစကတော့ လိုးပါတယ် ကြာလာတော့ အလိုးကျဲလာတယ်။  ခု ဝါယာကြိုးအိပ်က ခေါင်းပေါ်ကျလို့ ဆေးရုံတင်ထားရတယ် ။

အဲည ဦးဇော်နဲ့ မမျှော်လင့်ပဲ အလိုးခံလိုက်ရပါတယ်။ သူ့လီးက အရမ်းကြီးတော့ မကြီးပါဘူး သာမာန်ဆိုက်သာသာပေါ့။ လိုးတာကတော့ အရမ်းလိုးနိုင်ပါတယ် ။သူ့အခန်း ထဲလိုးတာဆိုတော့ တခြားသူတွေ သိလာနိုင်တယ် ။ ဒါကြောင့် သူ့အလုပ်ရှုပ်ချိန်လောက်မှာ မီနီအိုးဝေး သုံးဘီးဆရာနဲ့ ဆေးရုံသွားတယ် ။သူကလည်း ယောက်ျားကို ဆေးရုံ စောင့်အိပ်ပေးတယ် ။ အဲဒီအတွက် ညစောင့် ငှားရတာပေါ့။ သူကတော့ ညစောင့်ခယူဘူး ငြင်းပါတယ်။

ဒီတော့ သွားရေးလာရေးကို သူ့ကိုပဲ ငှားရတာပေါ့။ ဆရာဝန်မလေး လာရင်တော့ ကျမကပဲ နားထောင်ပေးရတယ် ။ ဆေးဝယ်ရင်တော့ အနားကလူ ကြည့်ခိုင်းပြီး ကျမပဲသွားဝယ် ။ မီနီအိုးဝေးဆရာ နာမည်က ဦးညိုကြီးလေ ။တခါတလေ သူသွားဝယ်ပါတယ်။ လူက ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဖော်ရွေပါတယ် ကွမ်းကလည်းစား။ အိမ်နားက ကွမ်ယာဆိုင်က ဝင်းဝင်းဌေးစီ အမြဲစားတယ် ။အားလုံးက ဦးဇော်ဆိုင်ရှေ့မှာ ကျမတို့မိန်းခလေးတွေရယ် ယောက်ျားလေးက အနည်းကျင်း ရှိပါတယ် ။

ကျမကတော့ ပျင်းရင် အနားလာ ထိုင်ပြောကျပါတယ်။ အိမ်ရှင်မမကြီးတွေလည်း စုစုနဲ့  သုံးဘီးဆရာကတော့ အဲဒီနားမှာ ဂိတ်ထိုး ဆရာဇော်က ဝိုင်ဖိုင်တပ်ထားတော့ လူစုံကျတာပေါ့။ ခုက ကျမ မီနီအိုးဝေ စီးပြီးတော့ ဆေးရုံသွားရတယ်  ။ ဆေးရုံရောက်တော့  ဆရာဝန်မလေးက ဆင်းလို့ရပြီပြောပါတယ်။ ဦးညိုကတဖက် ကျမက တစ်ဖက် ကျမယောက်ျားကို တွဲပါတယ်။ သုံးဘီးနားရောက်တော့ ကိုအောင်ကို အရင်တင်၊ ကျမက အနောက်က ထိန်းပေးထားရပါတယ်။

ဦးညိုက. မောင်းပြီး အိမ်ရောက်တော့ တွဲချပြီး အခန်းထဲ ပို့ပေးပါတယ်။ ခုတင်ပေါ်တင်တော့ ဦးညိုက ကျမကိုကြည့်တယ် ၊ ကြက်သီးတောင် ထတယ်။ အဆီတောင်ပြန်နေတာပဲ ၊ ကိုအောင်ကတော့ မမြင်ဘူး။ တပါတ်တခါတော့ အပြင်ဆေးခန်း ပြရပါတယ် ။ ပြတိုင်း ဦးညို သုံးဘီးခေါ်ရပါတယ်  ။ အပြန်နောက်ကျတော့ ဦးညိုလာကြိုပါတယ် ။ ဆေးတွေကို အပြင်ဆေးဆိုင်မှာ ဝယ်ရပါတယ် ။ ညနေစာကို အပြင်က ပါဆယ်ထုပ်ပြီး ဝယ်လာခဲ့ရပါတယ် ။

အိမ်ရောက်တော့ ကိုအောင်ကို  ကူချပြီး စားစရာကို ဦးညိုကို ခေါ်ကျွေးပါတယ် ။သူက လက်ဘက်ရည်ပဲ သောက်တယ် ။ ကိုအောင်ကို ဆေးတိုက်လိုက်တော့ ခနနေတော့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ ကိုအောင်ကလည်း ခုလည်ပင်း ဖြစ်ထားတော့ မလိုးဖြစ်ဘူးလေ ။ ဦးညိုကလည်း ဒါကို သိနေလို့လား မသိဘူး စကားပြောရင် ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ်နဲ့ ။ စကားပြောရင် မထိသထိ ပြောတယ်။ ကျမစောက်ပတ်ကလည်း ယားသလိုလို အရည်ကလည်း စိမ့်ကနဲ စိုစွတ်နေတာပေါ့။

ဦးညိုထမင်းစားပါအုံးလား သမီး ပြင်လိုက်မယ်လေ ´´

"အေးးး နေပါဦး ဟာ´´လက်ဘက်ရည်သောက်ထားတော့ မစားချင်ဘူး"

"ဟုတ်ကဲ့ ဦးညို.. ဒါဆိုပြင်ထားလိုက်မယ်လေ"

"အင်းးးအင်းးး´´

ကျမလှည့်ထွက်သွားတော့ ကျမကို တချက်ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ အင်းး နောက်ပိုင်း အလှကတော့ တင်းရင်းနေတဲ့ ထမိန်အပျော့သား ဝတ်ထားတာမို့ အောက်ခံပင်တီ ကြိုးရာလေးက တင်ပါးအစပ်နားမှာ ပေါ်နေတယ် ။ လုံးဝန်းသော တင်ပါးတစ်စုံ နိမ့်တုံမြင့်တုံဖြင့် လျောက်လှမ်းနေတယ် ။ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွားတော့မှ နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးညို ပုဆိုးအောက်က  ပေါင်ဂွကြားနေရာက ဖောင်းဖောင်းကြီး ထနေတယ် ။  ကျမကို သေချာ စိုက်ကြည့်တယ် ၊ ကျမလည်းခေါင်းကို ငုံထားမိတယ်။ 

ဝမ်းဘိုက်  ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ထမိန် အပျော့သားလေးကို တင်းတင်းရင်းရင်း ဝတ်ထားပီး အောက်ဆုံးမှာတော့ ဖွေးဥတဲ့ ခြေထောက်နုနုလေ ဦးညို ကျမနားရောက်လာတယ်။ လှည့်ထွက်မယ်အလုပ် ကျမရဲ့လက်ကို လှမ်းဆွဲ လိုက်တော့ကျမလည်း သူရဲ့ရင်ခွင်ထဲ ကျရောက်တယ်

"ဟင်...ဦးညိာ ဘာလုပ်ထာလဲ´´

ဦးညို ရင်ခွင်ထဲကို ကျမခေါင်းလေး ရောက်ရှိသွားပီ တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားတယ်ဘူး။

"အို ..´

" နီလာ အရမ်းလှနေတယ်ကွာ  စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ´´

လက်တဘက်က ပုံခုံး ကို အတင်းဆွဲ ဖက်ထားပီး လက်တဘက်က ခါး ကို ဆွဲထားတာကြောင့်  ရုန်းမရ ဘူးဖြစ်နေတယ်။

"ဦးညို မလုပ်ပါနဲ့ ကိုအောင် နိုးလာရင် ဒုက္ခ ပဲ"

"သူမသိပါဘူး ကွာ နော် စိတ်တွေ ထိန်းမရ ဖြစ်နေပီ

"ဟင်အင်းးးး မသိဘူး ကျမကြောက်တယ် ´´

ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေပေမယ့် ကျမ ရဲ့ ရင်သားတွေ ရှေ့မှာ လက်နှစ်ဘက်ကို ကာဆီးကာသူ့ရင်ဘက်နဲ့ မထိ အောင် တွန်းထားတယ်။

ဦးညိုရင်ဘက် နဲ့ ကျမ ပါး က ထိနေပီးတော့ ဦးညိုထံမှ ချွေးနံလိုလို ယောင်္ကျား တစ်ယောက် ရဲ့ ကိုယ်နံ့ က  နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတယ် ရင်ဘက်ထဲ က နှလုံး ခုန်သံတွေကလည်း တာဝေး ပြေးထားသလို အရမ်းခုန်နေပီ ။ အခုလိုမျိုးကြ သူမ ကို အတင်းအကြပ် ပွေ့ ဖက်ထားပီးတော့ ကျမ ရဲ့ တင်ပါးတွေ အနားထိ လက်တွေက ပွတ်သပ်နေတယ် ။ ကျမ ကို ဖက်ထားရင်း ဦးခေါင်းမှ ဆံနွယ်တွေကိုလည်း နမ်းရှိုက်နေသေးတယ် ။ ခါးကိုကိုင်ပီး တချက် ခပ်တင်းတင်း အဖက်မှာ ကျမရဲ့ ဝမ်းဘိုက်ဆီကို ခပ်မာမာတစ်ခုက လာထောက်တယ် ။

အဲ့ဒါ ဘာလဲ ဆိုတာ ကျမ သိပါတယ်။ ခါးမှာ ဖက်ထားတဲ့လက်တွေက ကျမရဲ့ တင်ပါးတွေ အပေါ်ထိ ပွတ်ဆွဲလိုက်ချိန်မှာတော့ အရှင်လတ်လတ် ဓါတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလိုမျိုး စိတ်တွေ ဂယောင်ခြောက်ခြား ဖြစ်သွားတယ် ။ ရုန်းကြည့်တယ် မရ ။ ရုန်းလိုက်တိုင်း ပိုမိုတင်းကြပ်လာတဲ့ လက်ကြီးတွေ။ တင်ပါးပေါ်က လက်တွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖင်နှစ်ခြမ်း အကွဲကြောင်းထဲ ရောက်လာကာ ပွတ်သပ်လာတော့ ကျမရဲ့ အတွင်းပိပိ နေရာက ရွစိစိလို ဖြစ်လာပီး အရည်စိုလေးတွေ ထွက်လာသလိုလို စိတ်ထဲထင်မိတယ် ။

ဒူးတွေ ညွတ်ချင်လာသလိုလို အသက်ရှူ မဝတော့သလိုလို ဖြစ်လာတယ် ။ ရုန်းကန်ဘို့ အင်အားတွေ မရှိတော့ ။ ရင်ဘက်နှစ်ခုကြား ရောက်နေတဲ့ ကျမရဲ့လက်တစ်စုံက တဖြည်းဖြည်း လျော့ကျလာပီး ဦညိုရဲ့ခါးကို မသိမသာလိုလို ဖက်မိသွားတယ် ။ ကျမကျောကို ဖက်ထားတဲ့ ဦးညိုရဲ့ လက်တဘက်ကလည်း တဖြေးဖြေး ပြေလျော့လာပီး လက်နှစ်ဘက်လုံး ကျမရဲ့ တင်ပါးတွေဆီ ကျရောက်လာရင်း ပွတ်သပ်လာတယ် ။ ကျမ မရုန်းတော့  ဦးညို ရဲ့ ရင်ဘတ်ထဲမှ တဒုန်းဒုန်းဖြင့် ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေတာကိုလည်း  ကြားနေရတယ် ။

သူမရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကလည်း  အပြိုင်ခုန်နေတယ်  ။ ဦးညိုရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကနေ မျက်နှာလေး ခွာလိုက်ပီး ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ဦးညိုနဲ့ မျက်လုံးချင်ဆုံပီး တခဏတာ အခိုက်အတန့်မှာ ဦးညို ရဲ့ နုတ်ခမ်းတွေက ကျမ နုတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေ အပေါ် ကျရောက်လာတယ်။ ကျမနုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုတ်နေရင်း နုတ်ခမ်းလွှာကြားထဲကို သူ့ရဲ့လျှာက တိုးဝင်လာပီး လျှာဖျားလေး အချင်းချင်း မွှေနှောက် ရစ်သိုင်းလာတယ် ။ နိုင်ငံခြားကားတွေထဲက နမ်းတာမျိုး  သိပီးသားမို့ ကျမလည်း ဦးညိုရဲ့ နုတ်ခမ်ထူထူကို ပြန်စုပ်ပေးလိုက်ရင်း လျှာဖျားလေးတွေ အချင်းချင်း ထိုးမွှေပေးလိုက်တယ်။

သူ့လက်တွေက ထမိန်ပေါ်မှာ ပြေးလွှား ပွတ်သပ်နေရာမှ ကျမရဲ့ထမိန် အထက်ဆင်စ ချည်နှောင်ထားတဲ့ နေရာလေးကို ကိုင်ကာ ဖြေချလိုက်တယ် ။ ထမိန်က ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကွင်းလုံး ပုံကျသွားပီးတဲ့နောက် တင်ပါးပေါ်မှာ ပင်တီ အနီရောင်လေးသာ ကျန်တော့တယ် ။ သူ့လက်ကြီးက ပင်တီ မျော့ကြိုးလေးထဲ ထိုးဝင်ကာ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားလေးမှ တဆင့်  အဖုတ်နေရာလေးကို မမှီမကမ်း လှမ်းနှိုက်လာတယ် ။ လက်ခလယ် ချောင်းလေးက ကျမရဲ့ စိုစိစိလေးကို စမ်းမိသွားတော့ ရှက်သွားမိတယ် ။

"အားးး ဘာတွေလုပ်နေတာလည်း နော် အားးး´´

"အဖုတ်လေး က တအား စိုနေပီနော် ´´

"အာ မပြောနဲ့ ရှက်တယ် ´´

"မရှက်ပါ နဲ့ ကွာ ကိုကြီး ဟာကြီးလည်း တအားတောင်မတ်နေပီ ကိုင်ကြည့် ´´

ဟု ဆိုကာ ဦးညိုက ခါးမှာ ပတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကို ဖြေချပစ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လီးကြီးက ချက်ချင်း ရူန်းကြွလာပီး ကျမရဲ့ ဆီးခုံအထက် ဝမ်းဘိုက်နေရာလေးကို လာထိတယ် ။ လီးထိပ်မှ အရည် ကြည်လေးတွေက ကျမရဲ့ ချက်နားလေးကို လာစိုသွားတယ် ။ ဦးညိုက ကျမရဲ့ လက်တဘက်ကိုယူကာ သူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ် ။  လက်ကလေးတွေ တဆက်ဆက်တုန်ရင်း သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ထားမိတယ် ။ လက်ဖဝါးထဲတွင် အပြည့် ဖြစ်သွားတယ် ။ လီးကြီးက ကျမယောက်ျားလီးထက် ပိုကြီးတယ်။ လူထွားသလောက် လီးပါ ထွားနေတာပဲ။

နောက်ကျမရဲ့ ပင်တီလေးကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို  မြင်သွားပီ။ ရှက်လိုက်တာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လိမ်ကာ အဖုတ်လေးကို ဖုန်းကွယ်ထားသေးတယ် ။ အဖုတ်ကို သေချာ မမြင်ရပေမယ့် အဖုတ်ပေါ်မှာ အမွှေးတွေကိုတော့ သေချာ မြင်သွားပီ။ ရှက်လိုက်တာ ။ ကျမရဲ့ တီရှပ်အကျီလေးကိုပါ ခေါင်းမှ နေ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ပိုလို့ ရှက်မိတယ်  ။ ဘော်လီသာ ဝတ်ထားမိတဲ့အဖြစ်၊ လက်တွေက ဘော်လီပေါ်မှ နို့တွေကို ပွတ်သပ်လာတယ် ။ ဘော်လီချိတ်တွေကို လှမ်းဖြူတ်တယ် ။  ဖြုတ်ပီး ဘော်လီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ

"အားးးး  နို့လေးတွေက လှလိုက်တာ ကွာ ´´

ပြောလည်းပြော နို့သီး တဘက်ကို ကိုင်ပွတ်ရင်း နောက်တဘက်ကို ကုန်းစို့တော့တယ် ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာလေးနဲ့ ရစ်ပတ်ကာ စို့လိုက်ချိန်မှာတော့ ကျမ လက်မောင်းသားလေးတွေမှာ ကြက်သီးလေးတွေပါ ထသွားတယ် ။ စို့ရင်းစို့ရင်း နဲ့ လက်တဘက်က ကျမ ရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို ပွတ်လိုက်တော့

အားး ခိခိ ဟိ အားးး ယားတယ်လို့ အဲ့နေရာကို မပွတ်နဲ့ ´´ အ

သူလက်ကြီးက  ဆီးစပ်နားက အမွှေးတွေပေါ်ကို ပြောင်းပွတ်လိုက်တာကြောင့် ပိုဆိုးသွားတယ်

"အားးး  ယားတယှ ဟိ..ဟိ..ဟီးးးး´´

ကျမတွန့်တွန့်လူး သွားရင်း ဦးညိုကို လှမ်းဖက်ထားမိသည် ။ ဖီးလ် တက်နေတာ အရှိန်နဲနဲ လျော့သွားပေမယ့် ရင်ထဲ းမှာတော့ ကြောက်စိတ်တွေ နဲနဲ ပျယ်သွားသလို ခံစားမိတယ်။ နောက် ကျမကို မီးဖိုအခန်းဘက်ခေါ်သွားပြီး ကြောင်အိမ်ကို မျက်နာပြုထားတယ်။ ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက ဖင်ကြားလာထောက်သည်။ လီးကိုဖင်ကြားမှာမွှေရင်း နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပါတယ်။

ကျမစောက်ဖုတ် အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာရပါတယ်။ ဖင်ကိုမွှေနေရာက ကျမကိုဆွဲလှည့်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပါသည်။ ကျမရုန်းကန်မိနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ကိုလိုက်စုပ်ရင်း ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဆုပ်နှယ်ပါသည်။  စအိုလေးကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်လုပ်နေ၍ ကျမမှာ အသည်းယားလာပါတော့သည်။ ရုန်းကန်အားလည်း လျော့လာသည်။ ကျမစိတ်ပါနေပြီလေ။ ကျမကို နောက်ပြန်လှည့်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုဖြဲကာ အစေ့လေးကို ပွတ်ပါသည်။

"မလုပ်နဲ့ဦးရယ်..အ..အ.."

စောက်စိဆိုတာ ပြည်ဝင်ပေါက်ရဲ့ ခံတပ်မဟုတ်လား၊ အဲ့ခံတပ်မခံနိုင်တော့ ပြိုနေပါပြီ။ ကျမနို့တွေကို တဖက်ကချေနေပါသည်။ စောက်ရည်များ စိုသထက်စိုလာပါသည်။

"တော်ပါတော့ ဦးရယ်..အ..အ..အင့်.."

ဦးညိုကကျမကို ထမင်းစားစားပွဲဘက် လှည့်လိုက်သည်။  ကျမလက်မောင်းကို ဆွဲထား၍ တဖက်က သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ကျမအဖုတ်ဝကို တေ့နေပါတယ်။

"အား..အမေလေး..အား..အင်း.."

ဦးညိုလီးကြီး ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ အီစမ့်ပြီး အကြောအချဉ်တွေ တဖျစ်ဖျစ် မြည်သွားပါတယ်။ လီးဝင်သွားတဲ့အတွက် အရှက်ကုန်သွားပါတယ်။ ဦးညိုလီးက ဆရာဇော်ထက်တောင် ကြီးတယ်။ ကျမလက်တဖက်ကို ကိုင်ကာ တဖွတ်ဖွတ် ဆောင့်ပါတော့တယ်။

"အား..အာ..အာ..အာ..အင်း..အော့..အာ.. အာ... အော့.. အား..အား..အား..အိုး..ကျွတ်.. ကျွတ်.. အား..."

လိုးချက်တွေက တဖြည်းဖြည်း သွက်လာတော့ ကျမလက်ကိုလွတ်ကာ ခါးကိုညစ်ကိုင်၍ တဖမ်းဖမ်း ဆောင့်ပါသည်။ကျမလည်း ထမင်းစားစားပွဲပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်၍ လိုးချက်တိုင်းကို အားရစွာ ခံယူလျက်ရှိပါတယ်။ ကိုအောင်နဲ့က  ခပ်ခွာခွာ နေထားတော့ သူကလည်း ဟောက်သံတောင်ထွက်နေတယ် ။ ဦးညိုလီးကြီးက အချက်ပေါင်းများစွာ ဝင်ထွက်နေပြိလေ။

"အား..အား..ဦး..ဦး..နေ..နေပါဦး..အား.. အား.. မရပ်နိုင်တော့ဘူး..အား..အား.."

အလိုးရပ်၍ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲက မနုတ်ဘဲ ကျမကို စားပွဲပေါ် ပက်လက်တင်လိုက်ပါသည်။ စောက်ပတ်က တစိမ့်စိမ့်ထွက်သော စောက်ရည်များကြောင့် တဖွတ်ဖွတ် လီးအဝင်ချောမွတ်နေပါသည်။ ဦးညိုကလည်း ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ ကျွမ်းကျင်ပြီးသား သုံးဘီးသမားဆိုတော့ ကျမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ တဖုံးဖုံး ဆောင့်နေလိုက်ပုံများ ရင်ခုန်စရာကောင်းလှသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခွာလိုက်ပြီး ဘေးကားကာ ကျမပေါ်မှောက်၍ နို့ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် တပြွတ်ပြွတ်စို့ပါသည်။  ဦးညိုကို တင်းကျပ်စွာဖက်၍ နို့တွေကို ကျမကော့ပေးမိပါသည်။

"အား.အင်းဟင့်..အာ.. အော့.. အင်း.. .အား..အော့.. အိုး..အမေ့.. အား..ဦးရယ်.. အား.."

"အင်း..အား..ရှီး.. ကိုကြီး ထွက်တော့မယ်..အား..အား.."

"သမီးလည်း ပြီးတော့မှာ.. ဆောင့်.. ဆောင့်. .ဦးရယ်... နာနာလေးဆောင့်.. အား.. အား.. အား.. အား.. အား.. အမေ..အား.."

"အင်း..အင်း..ဟင်း..ဟင်း "

ဦးညိုက အရှိန်ပြင်းစွာဆောင့်ချလိုက်တယ် ။ လီးကိုကပ်ခါ ကျမစောက်ပတ်ထဲ အရည်တွေပန်းချလိုက်တယ်။ အများကြီးပဲ စားပွဲပေါ်ကဆင်းကာ စောက်ရည်ပွပြီး သုတ်ရည်ကပ်ကျန်နေတယ်။ လီးဒစ်ကြီးကလည်း မာတောင်နေတာန်းပဲ  ၊ကျမတကိုယ်လုံး နွမ်းလျသွားပါတယ်။ ကျမ ဦးည်ုလီးကြီးကို စွဲနေပါတယ်ရှင်။

ဦးညိုကြီးက နီလာဝင်ယောက်ျား တပါတ်တခါ ပြတိုင်း လိုက်ပို့ပေးရတော့ ဆရာဝန်မလေးနဲ့ ရင်နီးနေပြီ အရိုးအကြော အထူးကု ဒေါက်တာ လဲ့လဲ့ထွန်း အမြဲတန်း ပါတိတ်ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ သူနာပြုလေးတွေက သူ့ကို မမလို့ခေါ်ကြတယ်။ လူနာတွေကတော့ ဆရာမလို့ ခေါ်ကြတယ်။ ဒီတခါ အောင်နိုင်ကိုပြရတော့ သူ့ကိုယ်ပိုင် ဆေးခန်းမှာ ပြရပါတယ်။ ညိုကြီးကမအားလို့ အောင်နိုင်ကို ကျနော် ဆိုင်ကယ်နဲ့  ပို့တိုလိုက်တယ်။ ဆရာဝန်မလေး လဲ့လဲ့ထွန်းဆီကို လိုက်ပို့လိုက်တယ် ။

ဆရာဝန်မလေးနဲ့က အရင်ပထမတစ်ခေါက်ကထဲက ရင်နှီးနေပါတယ်။ ခုလည်း ထပ်ဆုံရပြန်တယ်၊ ခုလည်း အောင်နိုင်ခေါင်း ကိုင်တော့ လဲ့လဲ့က ခါးကိုကိုင်းပြီး စမ်းသတ်တော့ ဖင်ကြီးက နောက်ကို ကော့ထွက်နေတာပေါ့။ လီးကလည်း ခေါင်းထောင်ထလာတာပဲ လက်နဲ့ ဖိထားရတယ်။ ညိုကြီးမျက်နာနဲ့ တည့်နေတာ အကျီက ပါတိတ်ခါးတို ထဘီနဲ့ အငကျီကြား ခါးလေးပေါ်တာကိုက ချစ်စရာလေးပေါ့ ။ ခါးလေးက  သေးသွယ်သွယ် ဖင်က ကားကားဆိုတော့ ကြည့်လို့မဝနိုင်ဘူး။

 ရင်ကလည်းကြီးကြီးနဲ့ လူနာတိုင်း စိတ်ဝင်စာကြတယ်။ ဒါပေမဲ့သူကလည်း အိမ်ထောင်သည်ပါပဲ၊ သူ့ယောက်ျားကလည်း အနောက်နိုင်ငံမှာ  ပညာထပ်ပြီး သင်ယူနေတယ်။ သူလည်း ယောက်ျားမရှိတော့ ဆာနေတာပေါ့ ။ ဒီကြားထဲ အောင်နိုင်ကလည်း လဲ့လဲ့ကိုင်ပြီး စမ်းသတ်တာကို မျက်တောင်တောင် မခတ်ဘူး ။ သူကလည်း တစ်မှောင့် ခေါင်းကိုသာထိတာ သူ့ဟာက ထောင်ချင်ချင်။ အားလုံးစမ်းသတ်ပြီးတော့ ဆေးကို ရေးပေးလိုက်တယ် နဲနဲသက်သာရင် နောက်တစ်လနေမှ ပြန်လာခဲ့ မှာလိုက်တယ်။

"အိုးဝေ ဆရာ ကျမကို မနက်ဖန် လိုက်ပို့ပေးနိုင်မလားရှင်."

"ရပါတယ် ဘယ်အချိန် လာရမလည်း "

"မနက်ပိုင်း ပေါ့ ၈နာရီခွဲလောက်ပေါ့"

"ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် အရောက်လာခဲ့ပါ့မယ်"

ညိုကြီးလည်း အောင်နိုင်ကို ပြန်ပို့ပေးလိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အောင်နိုင်ကို ကူချပေး နီလာဝင်းက ထွက်လာပြီးတွဲတယ် ။ ညိုကြီးလည်း အောင်နိုင်လစ်တိုင်း လိုးထားတော့ နီလာဖင်တွေလည်း ပိုထွက်လာတယ်။

==========================================

ကျမက လဲ့လဲ့ထွန်းပါ၊ အိမ်ထောင်သည်ပါ။ ယောက်ျားကတော့ တိုင်းတစ်ပါးမှာပေါ့။ အတူမနေရတာလည်း ကြာနေပြီလေ။ ကျမ ဆာလောင်နေတယ်။ ကိုယ့်ဂုဏ်နဲ့ဆိုတော့  ဘယ်သူ့နဲ့ အတူနေရမလည်း ကျမကို လာလိုးပါလို့ ပြောရအောင်လည်း အဲလောက်ထိတော့ ကျမ မမိုက်မဲပါဘူးရှင်။ အနေနီးစပ်ရအောင်လည်း ယောက်ျားသားတွေ က ကျမအနားမှာ မရှိကျဘူးလေ။ ကျမ နဲ့ ရင်နှီးတဲ့ လူနာရှင်ကို လိုက်ပို့တဲ့ သုံးဘီးဆရာနဲ့တော့ ရင်းနှီးနေပါတယ်။ မနက်ဖန်အတွက် အသွားလာအတွက် သူ့ကို ပြောလိုက်မိတယ် ။

မနက်၈ခွဲမှာ သူရောက်လာပါတယ်။ ကျမလည်း  သူ့သုံးဘီးနဲ့ ဆေးရုံသွားတယ် ။ အပြန်လည်း ကြိုဖို့ မှာခဲ့လိုက်တယ် ၊ အဲလိုနဲ့ တစ်ပါတ်လောက် ကြာတော့ ရင်းနှီးမှု ရှိလာပြီး တခါတလေ အိမ်မှာသန့်ရှင်းရေးတွေ ကူလုပ်ပေးတယ်။ ကျမလည်း ထမင်းကျွေးပါတယ်၊ ရင်းနှီးမှုကနေ သံယောစဉ်လေးတွေ ပိုလာပါတယ်။‌ တနေ့ အိမ်အပြန် မီးကပျက်နေတော့ မှောင်မှောင်နဲ့ သွားရတာ မလွယ်ဘူး ။ သူများအိမ်တွေ မီးလာပေမဲ့ ကိုယ့်အိမ်က မလာပဲ ဖြစ်နေတာ ။ မိန်းဖြူးစ်များ ပျက်နေတာပဲလား၊

မီနီအိုးဝေ ဆရာ ပြင်တတ်လား မေးလိုက်တော့ သူလည်း ပြင်တပ်တယ်ပြောတော့  အိမ်အပေါ်ထပ်မှာလေ အပေါ်ထပ်မှာက ကျမတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းပေါ့ ဖြူစ်ခုံကတော့ ကျမ အခန်း အပြင်ဘက်မှာပါ ။‌‌

"ဆရာမ မီးအိမ် ဖြစ်ဖြစ် ဓာတ်မီး ဖြစ်ဖြစ် ရှိလား"‌‌"ကျမ ရှာကြည့်လိုက်အုံးမယ်"‌‌

ကျမလည်း အခန်းထဲ မှန်းသွားလိုက်တယ်‌‌

"ဒီမီးချောင်းကလည်း "‌‌

"ကျနော်မှာ ဖုန်းမီးတော့ပါတယ်"‌‌

ကိုညိုကြီးဟာ မှိတ်တုတ် မှိတ်တုတ် မီးလေးနဲ့ဝင်လာတော့ တံခါးရှေ့က ခုတုံးနဲ့ ဝင်တိုက်လိုက်တော့ သူ့ဖုန်းက ဘေးလွင့်ပြီး ကျမအပေါ် ပြုတ်ကျတော့တာပဲ။ ကျမလည်း သူ့ကိုယ်ကြီး မထိန်းနိုင်ပဲ

‌‌"ဘုံးးးးးး"

ခုတင်ပေါ် ပက်လက်ကြီးကျသွားတယ် ။ ကိုညိုကြီးက ကျမအပေါ် တည့်တည့်ကြီး ပိကျလာတာပဲ ။ ကျမ ခန္ဓာကိုယ် သွေးတွေဟာ ဆူပွက်သွားတယ်။ ကိုညိုကြီးကလည်း ကျမကို ဖက်ထားမိသလို ကျမကလည်း သူ့ကို ဖက်ထားမိတယ်။ ခနနေ သတိထားမိလို့ ရုန်းကြည့်တော့ ကိုညိုကြီးက ကျမကို တင်းကြပ်နေအောင် ဖက်ထားတာလေ‌‌။

(အို)"လွှတ်ပါ လွှတ်ပါရှင်"‌‌

"မလွှတ်ချင်ဘူး ဆရာမရယ်"‌

မီးမှောင်နေတော့ စိတ်တွေကလည်း အရင်ထဲ သွေးသားဆန္ဒက ထကြွခဲ့တာ ကိုညိုကြီးက ကျမပါးကို သူ့နှခေါင်းကြီး နမ်းတယ် ။ နားရွက်လေးယက်လိုက် နောက်ကျမ လည်ပင်းလေး ယက်တော့

"အားးး ယားကျိကျိနဲ့ မနေတပ်ဘူး"

‌နောက်တော့ ကျမအကျီအပေါ်ကနေ နို့ကို ကိုင်ညစ်တယ်။ နောက်သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့  ကျမ. နှုတ်ခမ်း စုပ်တယ် ။ ကျမလည်း တင်းခံထားပါသေးတယ်။ နောက်ကျမ ပါတိပ် အကျီကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်တယ်။ သူ့လက်ကြီးက ခါးအောက်ကနေ လက်ထိုးပြီး ဘော်လီဂျိတ်တွေကို ဖြုတ်ချလိုက်တယ်။ ဘော်လီလည်း ချောင်သွားရော ကျမရဲ့နို့လုံးလုံးကြီးတွေ ဆုပ်နယ်တော့တာပဲ ။‌

"အားးးးး နာတယ် ဖြေးဖြေးကိုင်လေ"

ဖြေးဖြေး ကိုင်ဆိုတော့ ကျမဘက်က မီးစိမ်းပြတယ်လို့ ထင်မှတ်ယူပြီး တဆင့်တက်တော့တာပဲ ကျမ၏ ကိုယ်လုံးလေး အပေါ်မှ ဦးညိုကိုယ်လုံးသည် ကြွလို့သွားသဖြင့် မှေးမှိတ်လို့ ထားသော ကျမ၏ မျက်လုံးလေးများကို ဖွင့်ကာ ကြည့်မိတယ် ကျမလည်း ကြည့်မိတယ်။ သူ့ ပုဆိုးအတွင်းမှ ထွက်ပေါ်လို့ လာသော  လီးကြီးသည် အရှည် ( ၆ ) လက်မထက် မနည်းပေ ။ ညိုကာ တုတ်နေပြီး လုံးပတ် ကျပ်လုံးသာသာတောင် ရှိလိမ့်မည် ဖြစ်၏ ။

သူက လီးကြီး၏ ထိပ်ဖူးကြီးသည် ပြဲလန်နေပြီး ထိပ်တွင် အရည်များနှင့် စိုရွှဲနေကာ လီးတန်ကြီးမှာ တဆတ်ဆတ် ဖြစ်ကာနေ၏ ကျမရဲ့ ပေါင်ဖြူဖြူလေး နှစ်လုံးကို အသာကားပေးလိုက်ပြီး သူ၏ လီးကြီးကို ကျမစောက်ပတ်ဝတွင် ထိကာတေ့လိုက်၏ ကျမ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တချက်မျှ တုန်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကို မှိတ်ကာ ထားလိုက်တော့၏ ။ ထိုစဉ်မှာပင်  စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လို့ထားသော  လီးကြီးသည် တဖြေးဖြေး စောက်ပတ်ထဲသို့ ဝင်လို့လာတော့၏ ။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်...."

 " အင့်...အအ.......ကျွတ်ကျွတ်..."

ကျမလည်းပေါင်ဖြူဖြူလေး နှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်ပြီး  စောက်ပတ်ကိုလည်း ကော့လို့ပေးလိုက်၏ ။ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ၏လီးကြီးကို တဖြေးဖြေး ထိုးသွင်းနေသော သူ၏ လီးကြီးထိပ်တွင် ကျမ၏စောက်ပတ်ထဲမှာ  ထိတွေ့လာတယ်။  သူ၏ လီးကြီးကို  စောက်ပတ်ထဲသို့ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းနေရာမှ အားဖြင့် ဖိကာ ဆောင့်ပြီး သွင်းလိုက်၏ ။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်.."

" အား..အမေ့...အား....သေပါပြီ ...အ... ကျွတ်... ကျွတ်... " 

ခါးလေးမှာ အိပ်ယာပေါ်မှ အတော်လေး မြောက်ကြွကာ တက်သွားရသလို ကျမ၏ ဦးခေါင်းလေးမှာလည်း ဘယ်ညာ ခါရမ်းသွားရ၏ ။ ပြီးတော့ သူမ၏ ပေါင်ဖြူဖြူလေး နှစ်လုံးမှာလည်း အစွမ်းကုန် ကားပေးထားသဖြင့် ပေါင်တွင်းကြောနှစ်ဖက်မှာ ထောင်လို့ပင် ထနေ၏ . ကျမ၏ နုထွေးဖြူဖွေးလို့နေသော ပေါင်တွင်းသားလေးများမှာတော့ တဆတ်ဆတ် တုန်လို့နေသည် ။

 ဦးညိုက သူ၏ လီးကြီးကို ကျမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်ရာမှာ တပ်မက် မက်မောဖွယ် ကောင်းလှသော ကျမ၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး အမို့အမောက် အစွင့်အကားများဖြင့် အချိ ုးကျ လှပလှသော ကိုယ်လုံးလေးကို မမှိတ်မသုံ မြင်တွေ့နေရကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သော လီးကြီးမှာလည်း ကျမ၏ ကျဉ်းကြပ်နေသော စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုလေးများနှင့် စီးကနဲ ပွတ်တိုက်သွားရသည် ဖြစ်လို့ ဦးညို စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်ကာ ကျမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးဝင်နေပြီ ဖြစ်သော သူ၏လီးကြီးကို အဆုံးနီးပါး ပြန် ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက်ပင် အားဖြင့် ဖိဆောင့် လိုးသွင်းကာ ခပ်သွက်သွက် လိုးလေတော့၏ ။

" ဖွတ် ..ဖွတ်...ပလွတ်..."

" အင့်..အမေ့...သေပါပြီ . . "

" ဖွတ်..ပလွတ်..."

" အား...အမလေး ...နာ...နာလိုက်တာ...."

" ဖွတ်..ဖွတ်..ပလွတ်..."

" အား...တော်.......အား...ကျွတ်....ကျွတ် ....ကျွတ်..."

" ဖွတ်...ပလွတ် ..."

" ခဏလောက် သည်းခံလိုက်ပါဟာ..အစမို့ပါ ..နောက်တော့ ကောင်းလာမှာပေါ့..."

" ဖွတ်..ပလွတ် ..."

" အား..ကျွတ်..ကျွတ်..ရက်စက်လိ...အင့်..ဟင်..."

ကျမ ကိုယ်လုံးလေးမှာ နာရှာလွန်းလို့ ကော့ပျံနေ၏ ။ ဦးညိုကလည်း သူ၏ လိုးအားကို မလျော့သည့်အပြင် ကျမ၏ မခံမရပ်နိုင် ကော့ပျံကာ ဖြစ်နေသော ကိုယ်လုံးလေးကို မြင်တွေ့နေရပြီး မချိမဆန့်လေး ညည်းတွားသံလေးများ ကြားရတော့  ကာမစိတ်များမှာ အားရကျေနပ် တက်ကြွလာပြီး ပိုလို့တောင် အားဖြင့် ဖိဆောင့်ကာ လိုးတော့၏ ။

" ဖွတ်..ပလွတ်..."

" အမေ့..အား..ဟင့်ဟင့် ..."

" အား..ကျွတ်ကျွတ် ....."

" ဖွတ်..ပလွတ်.."

" အ...အင့်..."

" ဖွတ်..ပလွတ်..."

" အင့်....ဟင့်..."

" ဖွတ်..ပလွတ်..."

ဦးညိုက အားဖြင့် ဖိဆောင့်လို့ အချက် ( ၃၀ )မျှ ဆောင့်ကာ လိုးပြီးသော အခါတွင်တော့ ကျမရဲ့ တဆတ်ဆတ် တုန်ကာနေသော နှုတ်ခမ်းဖျားလေးများမှ ညည်းသံလေးများ ထွက် မလာတော့ပေ ။ ကော့ပျံနေသော သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာလည်း ငြိမ်သက်သွား၏ ။

" ဖွတ်..ပလွတ်..." " ဖွတ်..ပလွတ်..." " ဖွတ်..ပလွတ်.."

ကျမ၏ စောက်ပတ်ကြီး အတွင်းတွင် အရည်များ ရွှဲရွှဲစိုကာ နေပြီ ဖြစ်သည့်အပြင် ယားလို့နေသော စောက်ပတ် အတွင်းသားလေးများကိုလည်း  သန်မာတောင့်တင်းလှသော လီးတန်ကြီးက အားပါးတရ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာဖြင့်ပွတ်ကာနေသဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီး အတွင်းတွင် အရသာများ ပိုလို့ကောင်းလာရတော့၏ ။

" ဖွတ်ပလွတ်...ဖွတ် ပလွတ်..." 

" ဖွတ် ပလွတ်.." 

" ဖွတ် ပလွတ်.."

" နာသေးလားဟင်...."

" ဟင့်အင်း.."

" ဖွတ်ပလွတ် .." 

" ဖွတ် ပလွတ်..."

" ကောင်းရော ကောင်းလာပြီလားဟင်..."

" ဖွတ် ပလွတ်.."

" သိဘူး....အ..ဘာတွေ မေးနေတာလဲလို့......အ...အ...."

" ဖွတ်ပလွတ်..ဖွတ်ပလွတ်...."

ဦးညိကြီးလည်း တချက် ပြုံးလိုက်ကာ သူ၏ ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ နဲနဲတိုးပြီး ဆီးခုံ အပေါ်ပိုင်းခြင်း ကပ်ကာ လီးကို ဖင်ကြွပြီး ဆောင့်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးလိုက်၏ ။ ( ၁၅ )ချက်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပြီးသည်နှင့်  သူ၏လီးကြီးကို ကျမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဒစ်ကြီးနားထိ ပြန်ကာ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို အကုန်မချွတ်ဘဲ စောက်ပတ်ထဲသို့လည်း ပြန်ထိုးမသွင်းတော့ဘဲ ရပ်ကာထားလိုက်တော့ ကျမရင်ထဲဟာတာတာကြီပေါ့...။ ကျမ၏ အရည်များ ရွှဲရွှဲစိုကာ ထွက်ကျနေသော စောက်ပတ်ကယားတယ်ရှင် သူလီးကြီးအရင်းသို့ တိုးကပ်ကာ ပေးလိုက်တယ်။

"ကိုလိုးတာ ကောင်းလားဟင်.."

"အင်းပါ..ကောင်းပါတယ် ..."

"ဘာကောင်းတာလဲဟင်..."

"အာ.. ကျွတ်... ကိုကလဲကွာ... ဘာတွေ လျောက်မေးနေတာလည်း"

ကျမလည်း ပြောလဲပြော ကျမ၏ လက်ကလေးတဖက်ဖြင့်လည်း ဦးညိုရဲ့ ခါးကို လှမ်းပြီး ဆွဲလိုက်တယ်ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ သူ၏ လီးကြီး ဖြင့် ညှောင့်ကာ ညှောင့်ကာ လှုပ်ရှားကာ လိုးပေးတော့

"ဟင့်..ဟင့်...ဟို ..ကို..ကို...လိုးတာ ...ကောင်း..ကောင်းတယ်..ဟင့်..."

ကျမ စကားလည်းဆုံးရော ဦးညိုဟာ သူ၏လီးကြီးကို ဗြုံးကနဲ ဆောင့်ကာ ကျမစောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆက်ကာ ဆောင့်ပြီး လိုးတော့၏ ဆောင့်လိုးနေရာမှ အလိုးမပျက်စေဘဲ ဆောင့်ကြောင့် ပြင်ပြီး အခိုက်အတန့်လေးမှာ ဆောင့်အား နဲနဲ လျော့လို့သွား၏ ။

'' ဖွတ်..ပလွတ်..ဖွတ် ပလွတ် .... "

"အ...ဆောင့်...ဆောင့်စမ်းပါ...ကိုရယ်...အ....အင်း....ဟင်း..ဟင်း..."

ဖွတ် ပလွတ်...ဖွတ် ပလွတ် ....

ဆောင့်ကြောင့်ပြင်ပြီး ထိုင်ပြီးသည်နှင့် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျမ၏ နို့လေးများကို လှမ်းလို့ ဆွဲကိုင်ကာ ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်ပေးရင်း လိုးနေ၏ ။ဦးညို လက်များသည် ကျမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကိုပါ လက်ညှိုး လက်မတို့ဖြင့် ပွတ်သပ် ချေမွကာ ပေးနေ၏ ။

ဖွတ် ပလွတ်..ဖွတ် ပလွတ် ..... ဖွတ်ပလွတ်...ဖွတ် ပလွတ် ......

" အ..ဟင့်...ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် ....အမလေး...နော် ..."

ဖွတ် ပလွတ်...ဖွတ် ပလွတ် .....

သူမ၏ ဖြူဖြူ ဖွေးဖွေး တပ်မက်ဖွယ်နီတာရဲ စောက်ပတ်လေးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပေးရင်း ဦးညို၏ အလိုးကို ကော့ပျံကာ အလိုးခံနေရင်းက သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် အရသာများ မွှန်ထူလာကာ မချိမဆန့် ဖြစ်လို့လာရ၏ ။ ထို့အတူ ဦးညို၏ လီးကြီးသည်လည်း ဆောင့်ကာ လိုးရင်းက အရသာများ ရှိလွန်းမက ရှိလာပြီး အားမလို အားမရ ဖြစ်လာကာကျမ၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆွဲကိုင်ကာ အားကုန် ဆောင့်လိုးတော့၏ ။

"အင့်..ဟင့်...အ...အ....အား...အ....အမ...လေး....ကို...ကိုရယ်.....အင်း...ဟင်း...ဟင်း...."

ဖွတ် ပလွတ်..ဖွတ် ပလွတ် .....

'' ကျွတ်..အ...အင်း..ဟင်း...ဟင်း....အီး..."

ကာမ အထွဋ်အထိပ် သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သော သူတို့နှစ်ဦး၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခုကတော့ တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့် သိမ့်သိမ့်သခါကာ တွန့်လိန် ကော့ပျံလျက် ရှိကြပေတော့သည်...အဲဒီညက ဦးညိုကြီး က ကျမကို နှစ်ချည်လောက် လိုးသွားတယ် စောက်ဖုတ်လည်း ကျိန်းနေတယ် ။ ရင်ဘတ်လည်း အောင့်တယ်၊ ဒါတောင်လိုးချင်သေးလို့ တောင်းပန်ပြီး ဇွတ်လွတ်လိုက်ရတယ်။

ပြီးပါပြီ။