Saturday, January 6, 2024

အင်းစက်ချည်တိုင် (စ/ဆုံး)

အင်းစက်ချည်တိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ရမ္မက်သွေး

အင်းစက် ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

“ သမီးယောင်္ကျား ခုတလော အိမ်ပြန်မအိပ်တာ ကြာပြီ ဆို” 

ဒါ က သမီးနဲ့သားမက်နေတဲ့ တိုက်ခန်းကို အလည်ရောက်နေခိုက် ဧည့်ခန်းဆက်တီပေါ်ထိုင်နေရင်း အမေဖြစ်သူက သမီးကို ပြောလိုက်တဲ့ စကား။ 

“  ဟုတ်တယ် အမေ၊ သမီးကို သူ ငြီးငွေ့လာပြီလား မသိဘူး အမေရယ်” 

“  ဘာ.... ခုမှ အိမ်ထောင်သက် ဘာကြာသေးလို့လဲ အေ၊ ကိုယ့်ယောင်္ကျား ဘာကြိုက်တက်လဲ ခုထိ မသိသေးဘူးလား၊ ကိုယ့်ယောင်္ကျားအကြိုက်ကို သိအောင်လေ့လာပြီး ချည်တိုင်မြဲအောင် ချည်ထားတက်ရတယ် အေ့ ” 

“  ခုခေတ်က  ကေတီဗီက ကောင်မလေးတွေ ၊ နိုက်ကလပ်ကကောင်မလေး ရဲ့ အညုအတာ ၊ တီတီတာတာ အခရာလေး တွေနဲ့ တွေ့ဖူးသွားတဲ့ ယောင်္ကျားတွေဟာ  အိမ်ပြန်ချိန်မမှန်တော့တာ မဆန်းပါဘူး အေ” 

“ သမီးလဲ မသိတော့ပါဘူး မေမေရယ်..” 

“ ယောင်္ကျားဆိုတာ အချော့ကြိုက် ဟဲ့၊ ချေ့ာပြောရင် ရှင်ဘုရင် ပွဲတော်အုပ်တောင် သွားခိုးခိုင်းလို့ရတယ်။ နောက်ပြီး ယောင်္ကျားတွေရဲ့ အသည်းနှလုံးက အစာအိမ်နဲ့ နီးတယ် တဲ့၊ သူကြိုက်တက်တာလေးတွေ ရော ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်ကျွေးရဲ့လား” 

“ ချက်ကျွးပါတယ် မေမေ ရဲ့” 

“ အင်း ဟုတ်ပါပြီ” 

“  မေမေကလဲ သမီးလဲ ချော့ပြောတာပဲ ၊ သူကြိုက်တက်တာလေးတွေလဲ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်ကျွေးတာပဲ မေမေရယ် သူကသာ.. ဟင့်...” 

သမီးရဲ့ ပြောစကားကြောင့်ဒေါ်ကေသီ တယောက် တခဏတာ ငြိမ်သွားပြီး သမီးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးအခက်အခဲကို သဘောပေါက်သွားပုံရတယ်။ အိမ်ထောင်ရေး ပြဿနာတွေ အများစုဟာ ခြင်ထောင်ကိစ္စက ၇၅ ရာနှုန်းလောက် ဖြစ်နေတက်တာ အိမ်ထောင်သက်ရင့်ပြီ ဖြစ်တဲ့ ဒေါ်ကေသီ တပ်အပ် သိလိုက်တယ်။

သမီးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး အခက်အခဲ ကိုဖြေရှင်းပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊ သမီးက အိမ်ထောင်သက် (၂) နှစ်သာ ရှိသေးတယ်။ ယောင်္ကျားက အိမ်ပြန်ချိန် မမှန်ချင်တော့ဘူး။ သမီးက အမေတူသမီး လုံးကြီးပေါက်လှ၊ အကိတ် ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဘာမှပြောစရာ မရှိ၊ အချက်အပြုတ်နဲ့ အိမ်ထောင်မှုလည်း နိုင်နင်းတယ်၊ သန့်သန့်ရှင်းရှင်း နေတက်၊ ထိုင်တက်တယ်။ သမီးဆီ အလည်လာနေချိန်၊ အိမ်ထောင် ပရိဘောဂ၊ အိုး ခွက်၊ ပန်းကန် တွေက အစ၊ သပ်သပ်ယပ်ယပ် နဲ့ သူနေရာနဲ့သူ စီရစီပဲ။ 

ပြောပြောဆိဆို ဒေါ်ကေသီတစ်ယောက် သမီးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းရဲ့ ခန်းစီးလိုက်ကာလေးကို ဟပြီးကြည့်လိုက်ရင်း

“ ကဲ သမီး အခန်းထဲလာ

နှစ်ယောက်လုံး အခန်းထဲရောက်တော့ မေမေနဲ့ လင်မယား နှစ်ယောက် အိပ်တဲ့ အိစက်ညက်ညောတဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြပြီး

“ ကဲ သမီး ၊ မေမေပြောတာတွေ မေးတာတွေ မရှက်ရဘူးနော်...

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ” 

“ သမီးလင်က ခု တပါတ် ဘယ်နှစ်ခါ လိုးလဲ” 

“ အို မေမေ ကလဲ” 

“  ရှက်မနေနဲ့ မိမာလာ၊ အိမ်ထောင်ကျပြီးတာတောင် ရှက်နေရသေး၊ ယောင်္ကျားလေးတွေက သူတို့လိုးချင်တာ မရရင် ခြေလှမ်းပျက်လာတာပဲ၊ အိမ်ပြန်ချိန် မမှန် ဖြစ်လာတာပဲ၊ ကိုယ့်လင်ကို ချည်တိုင်မှန်အောင် ချည်ထားနိုင်ရတယ် ဟဲ့ သိရဲ့လား၊ လင်နဲ့မယား ဆိုတော့ စိတ်မပါလဲ ခံပေးရတာပဲ ဟဲ့၊ ခံပေးရတာချင်း အတူတူ စိတ်ပါလက်ပါ ခံပေးရင် ကိုယ်ရဲ့ အရသာ ရှိ၊ သူလဲ အရသာရှိတာပေါ့ သမီးရဲ့” 

“ ဟုတ်တယ်နော်” 

ပြောရင်း ဒေါ်ကေသီက သူ့သမီးကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားရင်း ရင်သားလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေတယ်၊ နှုတ်ခမ်းကလဲ သမီလေး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူး နမ်းလိုက်တယ်၊ မာလာ့ ရင်ထဲ ဗလောင်းဆူသွားတယ်။ အမျိုးသမီးချင်း နမ်းတာကို သာယာမိသွားတယ်။ အမေ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ပြန်လည်း တုန့်ပြန်နမ်းမိလိုက်တယ်။ လက်တွေကလဲ အမေ့ကိုယ်လုံး အိအိထွေးထွေးကြီးကို ပြန်ဖက်ထားမိလိုက်တယ်။ အမေက အသက် (၄၀) သာ ကျော်လာတာ ခုထိ အသားအရေး တင်းတင်း ဝင်းဝင်း အိအိ နဲ့ ခန့်ချောကြီး ချောနေတုန်း။ ခဏကြာတော့ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွါလိုက်ပြီး

“ သမီးလင်က တပါတ် ဘယ်နှစ်ခါ လိုးလဲ ပြောပါဦး” 

“ တစ်လ မှာ ၁ ခါလောက်ပဲ လိုးတယ်၊ လိုးတာလဲ သိပ်မကြာဘူး” 

“ သမီးက သူ့လီးကို စုတ်ပေးလား” 

“  ဟင့်အင်း” 

“ သမီး စောက်ပတ်ကိုရော သူကယက်ပေးလား” 

“ သူက ယက်ပေးတယ်၊ အကုန်လုံး ယက်ပေးတာ၊ ဖင်ပေါက်ရော ၊ စောက်ပတ်ရော” 

“ မေမေသိပြီ၊ ဒါဆို သမီး ဖက် က အပြုအစုတွေ လိုနေတာ၊ သမီး အဖေဆို အမေ့ကို ခုထိ တပါတ် ၂ ခါ ကြာကြာလိုးပေးသေးတယ်” 

“ တကယ် ခစ် ခစ်” 

ပါးစပ်က တကယ် လို့ ပြောမိပြီး၊ လွန်ခဲ့တဲ့ (၁၀) နှစ်ကျော်လောက်အချိန်၊ သူမ ကျောင်းသူဘဝကတုန်းက သူမတို့ မြောက်ဥက္ကလာ မြို့သစ်မှာ နေခဲ့တဲ့ အိမ်လေးကို သတိရမိတော့တယ်။ 

.........................................................................................

အဲဒီတုန်းက မြောက်ဥက္ကလာက မြို့သစ်တည်ကာစ၊ အိမ်တွေ သိမ်မစည်သေး၊ အဖေက သင်္ဘောသား ဘ၀ နဲ့ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေးနဲ့ လွတ်လတ်လပ်လပ် နေချင်တော့ ခြံလေးတခြံ ဝယ်လိုက်တယ်။ နောက်မှ အိမ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဆောက်မယ်ပေါ့။ ဝယ်လိုက်တဲ့ ခြံထဲမှာ ထရံကာ အိမ်သေးသေးလေး ပါလာတယ်။ အဖေရော အမေရော လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်တယ် ဆိုပြီး အဲဒီအိမ်လေးမှာပဲ သွားနေကြတော့တယ်။ 

ကျမ က တဦးတည်းသော သမီး၊ စာမေးပွဲ နီးနေလို့ မြို့ထဲက အဖွားအိမ်မှာပဲ နေရစ်ခဲ့ရတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်ကျမှ အဖေနဲ့ အမေ ရှိတဲ့ မြို့သစ်က အိမ်လေးမှာ သွားလည်ဖြစ်တော့တယ်၊ အပြန်ကားရှားလို့ အဲဒီနေ့က ညပါ အိပ်ဖြစ်သွားတယ်၊ အိမ်ကလေးက သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ နေချင်စရာလေး ဖြစ်အောင် ေဖေဖတို့က ပြန်ပြင်ထားပြီးပါပြီ။ အိပ္ခန်းနဲ့ ၊မီးဖို၊ ဧည့်ခန်း သုံးခန်းပေါ့။ အိပ်ခန်းကိုတော့ အဝတ်ထူထူ လိုက်ကာစလေးနဲ့ ကာထားတယ်။  ခြံထဲလဲ အပင်လေးတွေ စိမ်းစိမ်းစိုစိုနဲ့ နေချင်စရာလေး၊ အဲဒီတုန်းက ကျမက အပျိုဖော်ဝင်ခါစ၊ ကျမ ရောက်လာတော့ ကျမက အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ရတာပေါ့၊ ဖေဖေနဲ့ မေမေက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထွက်အိပ်ကြတယ်။

ညဘက် တရေးနိုးလို့ တီးတိုးစကားပြောသံနဲ့  တဖွတ် ဖွတ် တဖက်ဖက် အသံတွေကြားရတော့ ဘာဖြစ်ပါလိမ့်လို့ တွေးပြီး  ခန်းစီးလိုက်ကာကြားကနေ အပြင်ကိုကြည့်လိုက်မိတယ်။  အဲဒီတော့မှ ညဦးပိုင်းက ပျက်သွားတဲ့မီးဟာ ဘယ်အချိန်ပြန်လာနေမှန်းမသိဘူး၊ မီးအားကောင်းလွန်းတော့ ညအိပ်မီးလုံးလေးပေမယ့် အတော်လေး လင်းအားကောင်းနေတယ်။ မီးရောင်အောက်မှာ အဖေနဲ့ အမေ တို့ရဲ့ ဇာခြင်ထောင်ထဲ က လိုးပွဲကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်ရပါတော့တယ်။

အမေက ဒူးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးလေး ခံထားပြီး ဘာအဝတ်မှ မပါဘဲ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတယ်၊ ကုန်းထားတာ ဆိုပေမယ့် ရင်ဘက်တွေကို ကြမ်းပြင်မှာ ကပ်နေအောင် ဝပ်ထားပေးတာပါ။ အမေ့တင်ပါးနောက် မှာ အဖေက အမေ့ခါးကို ဆွဲဆွဲပြီး အချက်ကျကျ လိုးနေတာ။ အဖေ့ကိုယ်မှာ အင်္ကျီဆိုလို စွပ်ကျယ်လေး တထည်ပဲ ရှိတယ်။ လူခြေတိတ်နေတဲ့ ညဉ့်အချိန် မှာ အဖေ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း  ဖွတ် ဖက် ဖွက်ဖက် ဆိုတဲ့ အသံတွေ အဲဒီက ထွက်နေမှန်း ကျမ သိလိုက်ရတယ်။ 

ကျမလဲ ကြည့်နေရင်း လည်ချောင်းတွေ ခြောက်လာပြီး ခြေဖျား လက်ဖျားတွေပါ အေးလာတယ်။ လင်မယားတွေ လိုးကြတာ ကြားဖူးနားဝတော့ ရှိနေပါပြီ။ အဖေက သင်္ဘောသားဆိုတော့ တခါတခါ အဖေတို့ အိပ်ခန်းထဲကို သန့်ရှင်းရေးဝင်လုပ်းပေးရင်း နိုင်ငံခြား အပြာစာအုပ်တွေ ခိုးယူပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲ ယူကြည့်ပြီး ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ်ပွတ်ဖူးတယ်။ အဲဒီ အရသာထက် ခု မြင်နေရတာက စိတ်ထဲ ပိုအရသာရှိနေတယ်။

အင်းလေ ဟိုဟာက အရုပ်တွေပဲ၊ ခုဟာက အရွယ်ကောင်း အသွေးအသားနဲ့ သက်ရှိလူသား ၂ ယောက် အားရပါးရကြီး ကိုယ့်ရှေ့မှာ လိုးနေကြတာလေ။ ဘယ်တူနိုင်ပါ့မလဲ။

အဖေ့က ဆောင့်လိုက်တိုင်း အမေ့တင်ပါးကြီးတွေ တုန်တုန် တက်သွားကြတယ်။ ကျမ စိတ်ထဲလဲ အမေ့ နေရာမှာ ဝင်ပြီး အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ရောက်လာတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ အဖေ့ ဆောင့်ချက်တွေ အရမ်း မြန်လာပြီး အမေ့ကျောပေါ်ထပ်ပြီး ငြိမ်သွားတယ်။ နောက်တော့ အဖေက အမေ့ခါးကို ဖက်လျှက်သားကြီးနဲ့ ဘေးတစောင်း အိပ်ယာပေါ်ကျသွားပါတော့တယ်။ 

သူတို့ လိုးတာပြီးသွားပြီလို့ ကျမ ထင်ထားတာ မှားပါတယ်။ သိပ်မကြာခင်ပဲ မေမေက အဖေ့ရင်ခွင်က လူးလွန့်ထပြီး ပြေလျော့နေတဲ့ ဆံပင်တွေကို ကပြာကယာ ဆွဲထုံးပြီး အဖေ့ပေါင်နား ခေါင်းငုံ့ကပ်သွားတာ တွေ့ရတယ်။ လိုးပြီးခါစ ခပ်ပျော့ပျော့ ဖြစ်နေတဲ့ အဖေ့လီးကို အနားက ပုဆိုးနဲ့ သုတ်နေတယ်၊ ခုမှ အဖေ့လီးကို သေချာမြင်ရတော့တာ။ အရှည်က ကျမတို့ ကွန်ပါဗူးထဲက ၆ လက်မ ပေတံလောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ အလုံးက လက်နှိပ်စက်သုံး မျဉ်းတန်နီးပါးလောက်ရှိမယ်။ အမေက အဖေ့လီးကို သူမလက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်နယ်ရင်း အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲချနေတယ်။ (နောက်မှ အဲဒါ ဂွင်းထုပေးတယ်လို့ သိရတယ်။) 

အဲလို ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးပြီးတော့ အစွမ်းကုန်ထောင်မက်နေတဲ့ အဖေ့ လီးကြီးပေါ် ထခွလိုက်တယ်။ အဖေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူပြီး လီးတန် ပေါ် တည့်တည့်ရောက်တော့မှ လက်တဖက်နဲ့ အဖေ့လီးကို ကိုင်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့တယ်။ တအိအိနဲ့ အဖေ့ လီးကြီး မြုပ်သွားတာ မြင်နေရတော့ ကျမ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်ရင်း အဖုတ်ထဲက တခုခု စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ 

အဖေ့ လမွှေးအုံနဲ့ အမေ့ တင်ပါးကပ်မိသွားတော့မှ အမေက သူ့တင်ပါးတွေကို ဖိလိုက် ကြွလိုက်နဲ့ အဖေ့ရင်ဘတ်ဘေးတဖက် တချက်ကို လက်တွေထောက်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်ဆောင့်ချပါတော့တယ်။ တခါတခါလဲ သူမတင်ပါးတွေကို နှဲ့နှဲ့ပြီး ဖိဖိကျိတ်နေတာ တွေ့ရတယ်။

လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း အထိမ်းမရှိ ရမ်းခါနေတဲ့ အမေ့နို့တွေကို အဖေက အောက်ကနေ ဆုပ်နယ်ကစားနေတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ အမေက အဖေ့ကို လီးမကျွတ်ဘဲ အဖေ့ခြေထောက်တွေဖက် မျက်နှာ မူလိုက်တယ်။ အဖေက အမေ့ကျောကိုပဲ မြင်ရတော့မှာပေါ့။ အမေ့ မျက်နှာကို ကျမဘက်က မြင်ရတော့တယ်။ နောက်တော့ အဖေ့ ပေါင်တံတွေပေါ်ကို လက်ထောက်ပြီး ဆောင့်ချ လိုးတော့တယ်။ 

အဖေ့တင်ပါးကလဲ အောက်နေ ပင့်ပင့်တင်ပေးနေတယ်။ အဖေ့လီးကြီး အမေ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ ဝင်ထွက်နေတာ မြင်နေရတာပေါ့။ အမေ့မျက်နှာလေးကို ကျမကြည့်လိုက်တော့ အရမ်းကျေနပ်နေတဲ့ ပုံပဲ။ ကျမရင်ထဲလဲ လှိုက်ကနဲ့ လှိုက်ကနဲ ခံစားရပြီး မောဟိုက်လာပါတယ်။ အားရပါးရ အချက် ၄၀ လောက် ဖိဆောင့်လိုးပြီးတော့ သိပ်မကြာခင် အဖေက အောက်ကနေ အမေ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုက်ကာ အတင်းဖိကပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ အမေလဲ အဖေ့အပေါ် ကျောမှီပြီးထပ်လျှက်သား ပြိုကျသွားတော့တယ်။

ကျမလဲ အဖုတ်အတွင်းထဲ က တလှုပ်လှုပ်နဲ့ တခုခုကို ညှစ်ဆွဲထားချင်သလိုလို ဖြစ်လာပြီး ဒူးတွေလဲ မခိုင်ချင်သလာလိုဖြစ်လာတော့တယ်။ ခြင်ထောင်ထဲကိုတောင် မနည်းပြန်ရောက်အောင် သွားရတော့တယ်။

........................................................

သတိပြန်ဝင်လာတော့ ကျမရော အမေရာ အဝတ်တွေ မရှိကြတော့ဘူး။ (69) ပုံစံနဲ့ တယောက် စောက်ဖုတ် တယောက်ယက်မိနေကြပြီ။ လင်က ယက်ပေးတာ ခံဖူးပေမယ့် အိမ်ထောင်သက်တမ်းကြာပြီး မိန်းမချင်း အကြိုက်ပိုသိတဲ့ အမေ့ရဲ့ လျှာအောက်မှာ ကျမ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးနေရတယ်။ ကျမ အလုပ်ခံနေရသလိုပဲ ကျမ ပါးစပ်ကလည်း ပြောင်းရှင်းဖောင်းအိနေတဲ့ အဖေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လဲ အမေလုပ်ပေးနေသလို လုပ်ပေးနေမိတယ်။ 

အမေ့ အဖုတ်ကြီးကလဲ အရမ်း ပြဲရွဲမနေဘဲ အိတင်းနေတုန်းပဲ။ လီးအဝင်အထွက် များထားလို့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ တော့ ခရမ်းရောင် သမ်းနေပြီ။ စောက်ရည်တွေ စိုရွဲပြီး ဖောင်းအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲဖြဲပြီး အမေလုပ်ပေးနေသလို ကျမကလဲ အမေ့ အဖုတ်ကို ရွှလွတ် ရှလွတ် နေအောင် ပြန်ယက်ပေးနေမိတယ်။ အမေ့စောက်ရည်တွေလဲ ကျမနှုတ်ခမ်းမှာ စိုရွှဲနေပါပြီ။

သိပ်မကြာခင်ပဲ အမေ့လက်ညှိုးလေးက ကျမစောက်ဖုတ်ကကျတဲ့ စောက်ရည်တွေ နဲ့ ကျမဖင်ပေါက်ဝကို ဝလုံးလေးရေးပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ လက်ညှိုးထိပ်ကလေးက ကျမ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အိခနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။ အို .. ကျမစအိုလေးကတင်းခနဲ အမေ့လက်ညှိုးလေးကို ညှစ်ထားမိလိုက်တယ်။ ဖင်ဝမှာ တင်းတင်းအိအိလေးနဲ့ ကျလိကျလိ  စိတ်ထဲ တမျိုးလေးပဲ၊ ခံလဲ ခံလို့ကောင်းပြီး ကျမလက်ညှိုးလေးလဲ အမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။ အမေ့ဖင်ကတော့ ကျမ လက်ညှိုးကို ရှော့ရှာ့ရှုရှုလက်ခံနိုင်တာ တွေ့ရတယ်။

အဲဒီတော့မှ အမေ့ဆီက 

“ ငါ့သမီးဖင်က ပါကင်ပဲ ရှိသေးတာပဲ၊ သမီးလင်က မလိုးဘူးလား” 

“ တောင်းလိုးတာပေါ့ သမီးက မခံနိုင်လို့ စကားတောင် ၂ ပတ်လောက် များကြရတယ်” 

“ သမီးလင်က မလိုးတက်လို့ပါ၊ လိုးတက်ရင် ဖင်ခံပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက ပြီးရတာ ဘာအရသာနဲ့မှ မတူဘူး၊ သိလား၊ နောက်မှ သမီး ဖင်ပါကင်လေးကို လီး အစစ်နဲ့ပေးတွေ့ပေးမယ်” 

ပြောရင်း ဖင်ကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိ လိုးကြရင်း အမေနဲ့ ကျမ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးနေကြရပါတော့တယ်။ အဲဒီညက လင်တောင်မောင်လည်း ပြန်မလာလို့ အမေလည်း ကျမနဲ့ အတူတူ အိပ်သွားပါတယ်။

ညလုံးပေါက်နီးပါး လိုးတဲ့ ခံတဲ့ အကြောင်းတွေ တယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ထားရင်း ပြောဖြစ်ကြတယ်။ အဖေက ဘယ်လို လိုးပုံ၊ ဘယ်လို အလိုးသန်ပုံ၊ ဆေးလိပ်မသောက်၊ အရက်မသောက်တော့ ခုထိ ကျန်းမာသန်းစွမ်းနေပုံတွေ ပြောပြတော့ ကျမလဲ ငယ်ငယ်က မကြာမကြာ အဖေနဲ့ အမေ လိုးတာကို မြင်ရတာတွေ၊ ချောင်းမိတာတွေ ပြန်ပြောပြမိတယ်။ အဖေ့ လီးကြီးကိုလည်း မျက်စိထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး အဖေ့လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေဖြစ်လာမိတယ်။ ကျမကိုယ်လည်း ကျမ အံ့သြမိတယ်။

အဖေ့လီးကြီးကို မသိစိတ်က ငယ်ငယ်ထဲက စွဲလန်းနေမိတာကို ကျမ သိလိုက်ရတယ်။ ဒါကြောင့် လင် ရလို အလိုးသာခံနေရပေမယ့် ကာမအရသာတွေ ခုထိ စိတ်ထဲ ကျေနပ်အောင် မခံစားရဘူး လို့ထင်နေမိတယ်။

ဒါကြောင့် စိတ်ပညာရှင်တွေက သူတို့ရဲ့သုတေသနပြုထားချက်များ အရ ဖခင်တွေရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုဟာ သမီးမိန်းကလေးတွေအပေါ် အလွန်လွှမ်းမိုးနိုင်ကြကြောင်း ပြေကြတာ။ အိမ်ထောင်ပြုရင်တောင် အဖေနဲ့ အမူအကျင့်၊ ရုပ်ရည် တူတာကို အဓိကထား ရွေးခြယ်မိကြကြောင်း ပြောထားကြတာ။ အင်းလေ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုတွေနဲ့ အစဉ်အလာတွေအရ ယောင်္ကျားသားဆိုလို့ အဖေ ဆိုတဲ့ လိင်ကွဲနဲ့သာ တစ်အိမ်ထဲ အတူတူ နေကြရင်း အရွယ်ရောက်လာကြတာ မဟုတ်ပါလား။ 

................................................................................................................

နောက် ( ၆ ) လောက်ကြာတဲ့အခါ

မိသားစု အိပ် ကုတင်ကြီး တခုအပေါ်မှာ  လုံးကြီးပေါက်လှ အမျိုးသမီးကြီးတယောက် အဝတ်ဗလာနဲ့ ဖင်ကြီးထောင်ပြီး ခါးလေးကို ကော့ထားပေးတယ်။ အဲဒီနောက်ကနေ အမျိုးသားကြီးတစ်ယောက်က ထိုအမျိုးသမီးကြီးရဲ့ ဖင်စအိုထဲကို တချက်ချင်း စည်းချက်မှန်မှန် လီးကြီးကို တဝက်လောက် ဆွဲထုတ်လိုက် ဖိသွင်းလိုက်နဲ့ လိုးဆောင့်နေတယ်။ လီးကြီး ဝင်သွားတိုင်း စအို နှုတ်ခမ်းသားတွေကလဲ အလိုက်သင့်လေး လီးကြီးကို ငုံခဲထားပြီး စုပ်မြိုရစ်ပတ် ဆွဲယူနေကြတယ်။

အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးရဲ့ အကွဲကြောင်းမှလည်း စောက်ရည်တွေက တတောက်တောက် တွဲရရွဲစီးပြီး ကျနေပြန်တယ်။

အဲဒီ မြင်ကွင်းကို ဘေးကနေ အသက် ၂၀ ကျော်အရွယ် လုံးကြီးပေါက်လှ အဝတ်ဗလာနဲ့ မိန်းခလေးတစ်ယောက်က တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း လက်ထဲက ဗူးတစ်ဗူးထဲက ချွဲပြစ်ပြစ် အရည်တွေနဲ့ သူ့ဖင်အစအိုဝထဲ ပွတ်သပ်ရင်း ကလိနေပေးတယ်။ ခဏကြာတော့ အမျိုးသမီးကြီးနဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ကာ ပုံစံတူ အနေအထားနဲ့ နေလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ 

“ အဖေ သမီး ဖင်ကိုလဲ တလှည့်လိုးပေးဦးလေ ဟင့်” 

ဒီတော့မှ အမျိုးသမီးကြီး ဖင်စအိုထဲက လီးကြီးကို ဖြည်းညှင်းစွာ ဆွဲထုတ်ပြီး ဘေးက အမျိုးသမီးငယ်ရဲ့ နောက်မှာ ရပ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ သူ့ဒစ်ဖူးကြီးပေါ် ဗူးထဲ့ အရည်တွေ လောင်းချပြီး ချောနေအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အမျိုးသမီးငယ်ရဲ့ ဖင်စအိုပေါ် လီးဒစ်ကြီး တေ့ဖိလိုက်တော့တယ့်....

“ ဗြစ် ဖြစ် ဗျိ ....” 

“ အီး ကျွတ် ကျွတ်...” 

...............................................................................................

နောက်ထပ် ၃ လ လောက်ကြာတဲ့ အခါ မာလာ့လင် ကျော်ကြီးတစ်ယောက် ကေတီဗွီက ယမင်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ခိုးပြေးသွားပါတော့တယ်။ မာလာကတော့ အဖေ၊အမေ တို့ရဲ့ အရိပ်အောက်မှာ သာယာကြည်နူးစွာဖြင့်.....


ပြီးပါပြီ။

...................................................................................................................................

ရှေး ကာမသျှတ္တရကျမ်းလာ မိန်းမအမျိုးအစားများ

သမုန္ဒြိ-လက္ခဏာ ဒီပနီ ဋီကာ (တချို့နေရာ၌ သမုတိန္ဒြိယ လက္ခဏာ ဟု ရေးကြသည်။) ကျမ်းဆရာ အလို အားဖြင့် လောက၌ မိန်းမတို့သည်..

( ၁ ) ပဒုမ္မနီ

( ၂ ) စိတ္တရနီ (စိတြနီ)

( ၃ ) သင်္ခနီ

( ၄ ) ဟတ္ထနီ ဟူ၍ အကျဉ်းအားဖြင့် လေးမျိုးပြဆိုထားလေသည်။

ထို ( ၄ ) မျိုးတို့တွင် တစ်မျိုးတစ်မျိုးစီ၌ (၆၄) မျိုးစီထပ်မံ ကွဲပြားသောကြောင့် မိန်းမ အမျိုးအစားပေါင်း အကျယ်အားဖြင့် (၂၅၆) မျိုး ရှိကြောင်း သိရသည်။

(၆၄)ယောက် ကွဲပြားပုံကား

ပဒုမ္မနီ မိန်းမအမျိုးအစားကို မူတည်၍ (ဥက္ကဋ္ဌ၊ပဏိတ၊မဇ္ဈိမ၊ဟိန) ဟူသော အယုတ်၊ အလတ် စသည်(၄) မျိုးနှင့် မြှောက်သော် ပဒုမ္မနီ (၄) ယောက်ဖြစ်၏။ 

ထို (၄) ယောက်ကိုတည်၊ အသားရွှေ၊ အသားနီ၊ အသားဖြူ၊ အသားမည်း ဟူသော (၄) မျိုးသော အဆင်းနှင့်မြှောက်သော် (၁၆) ယောက်ဖြစ်၏။

၎င်း (၁၆) ယောက်ကိုတည်၊ အဆူ (အဝ)၊ အကြုံ (အပိန်)၊ အမြင့်၊ အနိမ့် ဟူသော ဆိုဒ်ဂိုက် အချိုးအစား (၄) မျိုးနှင့်မြှောက်သော် (၆၄) ယောက်ဖြစ်သည်။

ဤနည်းအားဖြင့် ပဒုမ္မနီ မိန်းမအမျိုးအစား (၆၄) ယောက် ကွဲပြားရ၏။

ထို့အတူ စိတ္တရနီ၊ သင်္ခနီ၊ ဟတ္ထနီ မိန်းမအမျိုးအစားတို့ကိုလည်း အဆင့်ဆင့် မြှောက်ပွါးလိုက်ပါက တစ်မျိုးလျှင် (၆၄) ယောက်စီ ကွဲပြားကြသောကြောင့် အကျယ်အားဖြင့်  မိန်းမအမျိုးအစားပေါင်း (၂၅၆) မျိုးရှိကြောင်း ဖော်ပြထားပါသည်။

..............................................................................

ပဒုမ္မနီ မိန်းမတို့၏ လက္ခဏာ 

( ၁ ) လဝန်းနှင့်တူသော မျက်နှာရှိ၏။

( ၂ ) အသားညက်၏။

( ၃ ) သွားအရောင်တောက်၏။

( ၄ ) ခြေဖဝါး၊လက်ဖဝါး ပြည့်တင်း၏။

( ၅ ) ဆံပင်ကောင်း၏။

( ၆ ) လည်ရေး အရစ် သုံးတန်းရှိ၏။

( ၇ ) သားမြတ် (ရင်သား) ကြီး၏။

( ၈ ) ဟင်္သာ၏ သွားခြင်းနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

( ၉ ) အသံသာ၏။

(၁၀) လူကြီး၊မိဘ၊ဆရာသမား၊ပညာရှိ သူတော်ကောင်းတို့ကို ရိုသေတက်၏။

(၁၁) လင်ကိုလည်း ရိုသေတက်၏။

(၁၂) မကောင်းမှုကို မပြုတက်။

(၁၃) ရှက်တက်၏၊

(၁၄) ကြောက်တက်၏။

(၁၅) ပညာအရည်အချင်းနှင့်ပြည့်စုံ၏။ (အတန်းပညာကို ဆိုလိုဟန်မတူ)

(၁၆) ပဒုမ္မာကြာနံ့နှင့်တူသော ကိုယ်နံ့ရှိ၏။

(၁၇) ကိုအရသာချို၏။ (လျှာနဲ့ယက်ကြည့်ပေါ့ ခစ်ခစ်)

(၁၈) မာတင်္ဂမည်သော ဆင်၏ကြည့်ခြင်းကဲ့သို့သော ကြည့်ခြင်းရှိ၏။ အင်္ဂါဇာတ်ကား လိပ်ကုန်း သဏ္ဌာန်ကဲ့သို့ရှိ၏။ အစောက် (အနက်) ကား လက်ခြောက်သစ်၊ အဝန်း (အကျယ်၊အရွယ်အဝန်းကို ဆိုလိုဟန်ရှိသည်။) ကား (၁၂) သစ်ရှိ၏။ ချမ်းသောအခါ နွေး၍ ပူသော အခါ၌ အေးသော ကိုယ်အတွေ့ရှိ၏။ (မီးမလာဘဲ ပူနေချိန်ဆို အဖိုးတန်လေစွ။)

.......................................................................................................

စိတ္တရနီ မိန်းမတို့၏ လက္ခဏာ

( ၁ ) ရယ်ရွှင်မြူးတူးခြင်းများ၏။

( ၂ ) ခိုပေါက်စနှင့် တူသော အသံရှိ၏။

( ၃ ) လိပ်၏ သွားခြင်းနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

( ၄ ) မိဘ၊ဘိုးဘွား၊ဆရာသမားနှင့် လင်ယောင်္ကျားတို့ကို ရိုသေတက်၊ ခုံမင်တက်၏။

( ၅ ) ကြာညိုပန်း အနံ့နှင့်တူသော ကိုယ်အနံ့ရှိ၏။

( ၆ ) အသားပျော့ပြောင်ဒ၏။

( ၇ ) အင်္ဂါဇာတ်ကား ကြာရွက်နု သဏ္ဌာန် ကဲ့သို့ ရှိ၏။ အဆောက် ( အနက်) ကား လက်ဆယ်သစ်၊ အဝန်း (အကျယ်ဧရိယာ၊ အပေါက်ဝကို ပြောတာမဟုတ်) ကား (၁၆) သစ် ရှိ၏။

..........................................................................

သင်္ခနီ မိန်းမတို့၏ လက္ခဏာ

( ၁ ) ရာဂရမ္မက်ကြီး၏။

( ၂ ) ရသေ့၊ရဟန်းကို မြင်သော် မက်မောတက်၏၊ 

( ၃ ) သားမြတ် (ရင်သား) တွဲလွဲမရှိ၊ (ရင်သားမတွဲ) သလဲသီးနှင့်တူ၏။

( ၄ ) ဆံပင်ရှည်၏။

( ၅ ) ပျား အနံ့ကဲ့သို့ ကိုယ်အနံ့ရှိ၏။ 

( ၆ ) ကိုယ်ဟန် အသွင်အပြင်လှပ၏။

( ၇ ) ယောင်္ကျားတစ်နေ့မရှိက နှလုံးမသာမယာရှိတက်၏။ (ကြောက်စရာပဲ)

( ၈ ) မကောင်းသော အရသာကို စားလို၏။ (ပူ၊စပ်၊ခါး အလွန်ကြိုက်သူများသတိ)

( ၉ ) ယဇ်မ (ရစ်ငှက်မ) ၏ သွားခြင်းနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

(၁၀) ပန်းနံ့သာ အမွှေးအကြိုင်တို့ကို လွန်စွာ အလိုရှိ၏။

(၁၁) ခါးစင်း၍ ရင်ကော့၏။

(၁၂) အင်္ဂါဇာတ်ကား ခရုသင်းသဏ္ဌာန် ရှိ၏။ (ခရုဖင်လိမ်ပုံ)

(၁၃) အစောက်ကား (၁၄) သစ်၊ အဝန်းကား (၁၆) သစ် ရှိ၏။

..................................................................................

ဟတ္ထနီ မိန်းမ၏ လက္ခဏာ

( ၁ ) တင်ဆုံကြီး၏။

( ၂ ) မြင့်သောတင်ပါးရှိ၏။ 

( ၃ ) နားရွက်ကြီး၏။

( ၄ ) နှုတ်ခမ်းကြီး၏။

( ၅ ) နှာခေါင်းပိ၏။

( ၆ ) မျက်စိ လောက်စလုံးကဲ့သို့ ဝန်း၏။

( ၇ ) အမျက်ကြီး၏။ 

( ၈ ) ခါးကြီး (ခါးတုတ်) ၏။

( ၉ ) ပေါင်းရင်းဖြိုး၏။

(၁၀) မြင်းခေါင်း(ဒူး)၊ခြေသလုံးကြီး၏။

(၁၁) ဖဝါးတို၏။

(၁၂) လက်ချောင်း၊ခြေချောင်းတို၏။

(၁၃) လောဘကြီး၏။

(၁၄) ဆင်မနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

(၁၅) ယောင်္ကျားကိုမြင်လျှင် အသက်ကဲ့သိုချစ်၏။

(၁၆) ယောင်္ကျားနှင့်သာ မှီတွဲ၍နေလို၏။

(၁၇) ယောင်္ကျားနှင့် အကြိမ်များစွာ သံဝါသ (ပေါင်းဖော်) နှီးနှောရသော်လည်း ရောင့်ရဲခြင်းမရှိ၊ ကြီးသော ကြမ်းသော ပုရိသဘော (ယောင်္ကျားလိင်တန်၊ လီး) ကို အလိုရှိ၏။

(၁၈) သားမြတ် (ရင်သား) ငယ်၏၊ချက်ကြီး၏။

(၁၉) ကိုယ်နံ့ကား ဆင်မုန်၏ (မုန်ယိုဆင်မှထွက်သော) အနံ့ကဲ့သို့ ရှိ၏။

(၂၀) ကိုယ်အရသာငံ၏။

(၂၁) ရမ္မက်စပ်ရှိန်းရှိန်းရှိ၏၊ (ဆက်ဆံချိန် အရသာကို ရည်ရွယ်ဟန်တူ၏)

(၂၂) အင်္ဂါဇာက်ကား ဆင်၏နားရွက်ကဲ့သို့ရှိ၏၊ အလွန်ကြီး၏။ (ကြီးကျယ်ခမ်းနားတဲ့သဘော ခစ်ခစ်)

(၂၃) အစောက် (၁၆) သစ်၊ အဝန်း (၂၀) သစ် ရှိ၏။

................................................................

မိန်းမတို့၏ အလိုဆန္ဒ

- ပဒုမ္မနီ မိန်းမမျိုးကား တနေလျှင် (၃) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- စိတ္တရနီ မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၇) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- သင်္ခနီ မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၅) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ဟတ္ထနီ မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၈) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

............................................................

မိန်းမအမျိုးအစားနှင့် သူတို့၏အလိုဆန္ဒ

- အရပ်မြင့်သော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၈) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အရပ်နိမ့်သော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၆) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ချက် အင်္ဂါနက်သော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၅) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။ (အိန္ဒိယ ရုပ်ရှင်များ၌ ချက်ကို တမင်ဖော်ပြထားကြသည်မှာ ဒီသဘောကိုပြလိုခြင်းလားမသိ။)

- ဆူသော (ဝသော) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၅) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ကြုံသော (ပိန်သော) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၀) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ကွသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၅) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- သားမြတ် (ရင်သား) ကြီးသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၄) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားဖြူသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၇) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားနီသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၂) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားမည်းသော (နီဂရိုးမတွေ) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၈) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားပြာသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၆) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ကိုယ်ဖိုင့်သော (သိပ်ဝလွန်းတာမဟုတ်ဘဲ အကိတ်ကို ဆိုလိုဟန်ရှိ၏) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၈) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

......................................................................

မိန်းမတို့၏ အင်္ဂါဇာတ်သဏ္ဌာန်နှင့် အကျိုးအပြစ်၊ အယုတ်၊ အမြတ် လက္ခဏာ

အကြင်မိန်းမတို့၏ အင်္ဂါဇာတ်သည် ဆင်းဦးကင်း ကဲ့သို့ရှိမူ အကျိုးတစ်ထောင်ရှိအံ့၊ ဥစ္စာများအံ။

လဝန်းကဲ့သို့ ရှိမူ အကျိုးခံစားရအံ့။ (အကျိုးခံစားရမည်)

မြင်းခွါကဲ့သို့ ရှိမူ ဆင်းရဲရအံ့။

ကျီးနှုတ်သီးကဲ့သို့ ရှိမူ လင်များအံ့။

ညောင်ဗုဒ္ဓဟေရွက်ကဲ့သို့ ရှိမူ ပုဏ္ဏားမယား ဖြစ်အံ့။

ပိန္နဲရွက်ကဲ့သို့ ရှိမူ ပညာရှိအံ့၊ ရွှေငွေများ အံ့။

.......................................

အကြင်မိန်းမသည် ဆင်ဦးကင်းကဲ့သို့ အင်္ဂါဇာတ်ရှိမူ အမျက်ဆုံးသော မိန်းမတည်း။

ဗောဓိညောင်ရွက်ကဲ့သို့ ရှိမူ မိန်းမမြတ်တည်း။

ပြည်ညောင်ရွက် (ပညောင်ရွက်) ကဲ့သို့ ရှိမူ မိန်းမလတ် တည်း။

သရက်ရွက်ကဲ့သို့ အင်္ဂါဇာတ် ရှိမူကား မိန်းမယုတ် ဖြစ်လေသတည်း။

.........................................................................................

မိန်းမအမျိုးအစားများနှင့် သူတို့အကြိုက် လိင်ဆက်ဆံမှု ပုံစံ။

ပဒုမ္မနီ မိန်းမမျိုးကား ယုန်၊မျောက် ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။

စိတ္တရနီ မိန်းမမျိုးကား ကျား၊မိကျောင်း ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။

သင်္ခနီ မိန်းမမျိုးကား မြွေ၊ငှက် ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။

ဟတ္ထနီ မိန်းမမျိုးကား မြင်း ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။




အိုးချင်းထား အိုးချင်းထိ (စ/ဆုံး)

အိုးချင်းထား အိုးချင်းထိ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

သန်းထွန်းအောင်  သည် ဆင့်ဆင့် သူတို့အိမ် ကို ရောက်လာပြီးနောက် သူတို့လင်မယား နှစ်ယောက်ထဲ နေနေတုံး ကလို မလွတ်လပ်တော့ဘူး လို့ ထင်မိသည်။ ဆင့်ဆင့် သည် သူ့မိန်းမ ဝေဝေလွင် ရဲ့ ညီမ တဝမ်းကွဲ ဖြစ်သည် ..။ ဆင့်ဆင့် သည် လွန်ခဲ့တဲ့ တနှစ်လောက်ကမှ တရုံးထဲ လုပ်နေတဲ့ အရာရှိပေါက်စ ကိုဇော်ထိုက် နဲ့ အိမ်ထောင်ကျ သည် ..။ 

ကိုဇော်ထိုက် သည် ဆင့်ဆင့်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျခါစ  မှာ ရိုးရိုးအေးအေး နေနေခဲ့ပေမဲ့ တနှစ်လောက်လဲကြာရော အဖေါ်အပေါင်း နဲ့ သောက်တတ်စားတတ်လာသည် ။

သူတို့ရုံးကလဲ အောက်ဆိုက် ရတဲ့ ရုံးဆိုတော့ ငွေ ရွှင် တာမို့ ညနေဘက် ရေချိန်ကိုက်ပြီး မှ အိမ်ပြန်လာလေ့ ရှိသည် ။ ကိုဇော်ထိုက် ရဲ့ အခြေအနေ က အပျော်သောက်ရာကနေ တဖြေးဖြေး မသောက်ရရင် မနေနိုင်တဲ့ ယစ်ထုတ်ဘ၀ ကို ရောက်လာသည် ။ နေ့ရောညပါ ပုလင်းထောင်လာ သည် ..။

တဆင့်ပြီးတဆင့် ပိုပို ဆိုးဝါးလာသည် ။ အလုပ်ပျက်ရက်တွေ များလာ သည် ..။ မိန်းမ ဖြစ်တဲ့ ဆင့်ဆင့်ကို ကိုယ်ထိလက်ရောက် လုပ်တာတွေ ဖြစ်လာသည် ။ မူးလာသောအခါ ဆင့်ဆင့်ကို ထိုးကြိတ်ကန်ကျောက်လာသည် ။ ဆင့်ဆင့်မှာ လင်ဆိုးမယား တဖါးဖါး ဆိုသလို ငိုယိုနေရသည် ..။  နောက်ဆုံးတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက် မှာ ကိုဇော်ထိုက်အလုပ်ပြုတ်သွားသည် ..။  

အလုပ်ပြုတ်သွား လဲ သူ့ အသောက် က မလျော့..။ သောက်လဲ သောက် မိန်းမ ကိုလဲ ရိုက်တော့ ဆင့်ဆင့် အိမ်ပေါ်က ဆင်းပြေးလာ သည် ။ သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဝေဝေလွင်တို့ အိမ် ကို ငိုယိုပြီး ရောက်လာသည် ။ခဏ လာနေလို့ ရမလား ..မေးသည် ..။ ဝေဝေလွင် က သနားတတ်သည် ။ ဆင့်ဆင့် ကို သူတို့နဲ့ နေစေ သည် ။

ကိုဇော်ထိုက် သန်းထွန်းအောင်တို့ အိမ်ကို လိုက်လာ သည် ..။ ကိုဇော်ထိုက် သည် ညစ်ပတ်ပေရေ ပြီး အရက်နံ့တွေ တထောင်းထောင်းနဲ့။ လမ်းတောင်ကောင်းကောင်း မလျောက်နိုင် ။တိုက်ပုံထဲ မှာ ပလပ်စတစ် အိပ် နဲ့ အရက်  .. ပါလာ သည် ..။ အိမ်လှေခါး အတက် ..ပလပ်စတစ် အရက်အိပ်  ဘုတ် ကနဲ ပြုတ်ကျသွားလို့ သိရတာ ..။

ကိုဇော်ထိုက် က မူးနေတော့ ရိုင်းရိုင်း စိုင်းစိုင်း ပြောသည် ။ ဆင့်ဆင့် ကို ပြန်လာခေါ်တာ။ ငါ့မယား ငါလာခေါ်တာ ဘယ်သူ့ သောက်ဂရုစိုက်ရမလဲ ..ပြောလို့ သန်းထွန်းအောင် လဲ သူ့ကို ဆွဲမထိုးမိအောင် စိတ်ထိန်းထားရ သည် ။

“ ကိုဇော်ထိုက်..ပြန်ရင်ကောင်းမယ် ...” လို့ ပြောလိုက် သည် ..။

ဆင့်ဆင့် က မလိုက်ဘူး ငြင်းသည်။ ကိုဇော်ထိုက် လဲ သန်းထွန်းအောင် မျက်နှာမာမာ နဲ့ ဘုကြည့်ကြည့်နေတာကြောင့် ရှေ့ဆက်မတိုးရဲဘဲ ပြန်သွားသည် ..။ သူ့မိန်းမ သူနဲ့ မလိုက်လို့ ကျေနပ်တာတော့ ဘယ်ကျေနပ် မလဲ ။    စောင်းငန်း စောင်းငန်းနဲ့ ပါးစပ်က ရေရွတ်ဆဲဆိုပြီး ပြန်သွားတာ ..။

ဆင့်ဆင့် သည် အလုပ်မှာလဲ ကိုဇော်ထိုက် လာနှောက်ရှက်မှာ စိုးလို့ ရုံးက ခွင့်ယူထားသည် ။ တရက် နှစ်ရက် ဆိုပြီး သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဝေဝေလွင် တို့အိမ်မှာ လနဲ့ချီပြီး သောင်တင်နေသည် ။ ဆင့်ဆင့်က အလိုက်သိတတ် သည် ။  အိမ်မှာ ဝိုင်းလုပ်သည်။ ဆေးကြောချက်ပြုတ်ပေးသည် ။ ဆင့်ဆင့် အိမ်မှာ ရှိတာသူတို့လင်မယားအတွက် ကောင်းတာတွေ က အများကြီး မို့ ဆင့်ဆင့်  နေပါစေ လို့ ဝေဝေလွင် က ခွင့်ပြုသည် ။ ညဘက်ဆို ဆင့်ဆင့် နဲ့ ကိုရီးယား ကား ကြည့်သည် ..။ တချို့ညတွေမှာ နေကြာစိ စားရင်း စကားထိုင်ပြောကြသည် ..။ ရုံးပိတ်ရက်တွေမှာ အထူး စပါယ်ရှယ် တခုခု ချက်စားကြသည် ။

ဝေဝေလွင် သည် ရေချိုးပြီးလို့ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ သနပ်ခါးထိုင်သွေးနေသည် ။ ဝေဝေလွင့် စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ကုတင်ပေါ်ပက်လက် စာဖတ်နေသော သန်းထွန်းအောင် ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထလာ သည် ။

“ ဝေ ..”

“ ဟင် .ကိုအောင်..ဘာလဲ ..”

“ ဝေ့ ဖင်က လှလိုက်တာ ..ကိုအောင်တို့ ချစ်ကြရအောင် ..”

“ ဟာ..ကိုအောင်ကလဲကွာ..တိုးတိုး . .ဆင့်ဆင့် ကြားသွားရင် မကောင်းပါဘူး . .”

“ ဝေကလဲ..ကိုအောင်တို့ မလုပ်ဖြစ်တာ ကြာနေပြီ ..လာပါကွာ ..ချစ်ကြရအောင် . . .”

“ တော်ကွာ ..ကိုအောင်..နှာဘူးမကျနဲ့..ဆင့်ဆင့် ရှိနေပါတယ် ဆိုမှ...”

သန်းထွန်းအောင် သည် ခါတိုင်းလို သူ့မိန်းမ ဝေဝေလွင် ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြုတ်လို့ မရတော့လို့ စိတ်ပျက်နေသည် ။

ဆင့်ဆင့် ရောက်ပြီး နောက်ပိုင်း ဝေဝေလွင် က..ဆင့်ဆင့်ကြားသွားလိမ့်မယ် ဆိုပြီး သူ့ကို မပေးတော့ဘူး ။ ဆင့်ဆင့် မရှိတဲ့ အချိန်မှာဘဲ ဝေဝေလွင် ကို သူ လုပ်ရသည်။ ဒါကြောင့် ဆင့်ဆင့် အိမ်မှာ လာနေခြင်း ကို သန်းထွန်းအောင်  ငြူ စူမိသည် ။ ဝေဝေလွင့်ကို ဆင့်ဆင့် မပြန်သေးဘူးလား..မေးမိ သည် ။ ဝေဝေလွင် က ခဏပါ ဒုက္ခရောက်နေတဲ့သူ ကို ကူညီကောင်းပါတယ် ..လို့ ပြောသည် ..။

ဆင့်ဆင့် သည် ပိန်ပိန်ပါးပါး နဲ့သိပ် အလှကြီး မဟုတ်သည့် ရွက်ကြမ်းရေကြို မိန်းမတယောက် ဘဲမို့ သန်းထွန်းအောင် သည် ဆင့်ဆင့်ကို သေသေချာချာ မကြည့်မိခဲ့ ။  စိတ်မဝင်စားခဲ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ သူ အလုပ်က ပြန်လာတော့ ဝေဝေလွင်လဲ ပြန်မရောက်သေးဘူး ။ အိမ်ထဲ ရောက်ပြီး  ရုံးဝတ်တဲ့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ် လိုက်ပြီး အိမ်နေရင်း..ဝတ်လေ့ရှိတဲ့ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် နဲ့ ပုဆိုးအနွမ်း လဲဝတ်လိုက်သည် ။ ဆင့်ဆင့်တော့ မတွေ့ဘူး ။

နေ့လည်နေ့ခင်း အိမ်မှာ တယောက်ထဲ အားနေတော့ အိပ်များအိပ်နေသလား မသိဘူး ..။

ဘိုက်ဆာသလို ရှိတာနဲ့ ဘာများစားစရာရှိမလဲ ဆိုပြီး မီးဖိုချောင်ဘက် သွားကြည့်ရန် အိမ်အနောက်ထဲကို ဝင်လာတော့ ဟနေတဲ့ ဆင့်ဆင့် နေနေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ အမှတ်မထင် ကြည့်လိုက်မိသည်။ သန်းထွန်းအောင် ပါးစပ် အဟောင်းသား ဖြစ်သွားသည် ။ ဆင့်ဆင့်သည် ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေတာ ထမိန်က ခါးမှာ ရောက်နေ သည် ..။ခါးအောက်ပိုင်း မှာ အဝတ် မဲ့ နေသည် ။

ဖြူဝင်းသော ဆင့်ဆင့် ရဲ့ ဝမ်းဘိုက်သား..ပေါင်တန်နှစ်ဘက် နဲ့ ပေါင်ဂွဆုံနေရာ က အမွှေးမဲမဲ ခပ်ပါးပါး ပေါက်နေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး ကို ရှင်းရှင်းကြီး တွေ့လိုက်ရလို့ပါ ။နီညိုညို အင်္ဂါစပ် အကွဲကြောင်းကြီး သည် ဖြူ ဝင်းသော ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းကြီးအလည်မှာ ထင်းထင်းကြီး တွေ့နေရသည် ။

သန်းထွန်းအောင် လဲ  ကို ဆက်မလှမ်းဘဲ ဆင့်ဆင့် ကို အခန်း၀ ကနေ ငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည် ။ နီညိုညို အဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီး သည်  တပ်မက်စရာကောင်းလှ သည် ။ ခုတလော မိန်းမ ကိုလဲ မလုပ်ရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ စိတ်တွေက ထန်နေသည် ။ နှုတ်ခမ်းသား ထူထူ နဲ့ အဖုတ်ကြီး ကို သူ ငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည် ။ သူ့ လိင်တန် က ထိန်းကနဲ မာကျောတောင်မတ် လာသည် ။ ယောင်ယမ်းပြီး..သူ့အတန်ချောင်းကြီးကို ဖမ်းဆုတ်ကိုင်လိုက်မိ သည် ။

သန်းထွန်းအောင် ငေးစိုက်ကြည့်နေဆဲ ဆင့်ဆင့် သည် လူးလွန့်လာပြီး ပက်လက် အနေအထား ကနေ ဘေးတိုက်တစောင်း ကွေးကွေးလေး ဖြစ်သွားသည် ။ ဖြူဖွေးတဲ့ တင်ပါးတွေ နဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူတွေ ကို မြင်တွေ့နေရ သည် ။ ဆင့်ဆင့် ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး သည် အမြောင်းလိုက်ကြီး ဖင်နှစ်လုံးကြား က ပြူးထွက်နေ သည် ။ ဆင့်ဆင့် ဖင်ကြီးတွေက လဲ အ ဝတ်မပါဘဲ တွေ့ရမှ တော်တော် တောင့် သည် ဆိုတာ သိလိုက်ရသည် ။

သန်းထွန်းအောင် လဲ ဆင့်ဆင့် အခန်းထဲ ကို ပြေးဝင်သွားပြီး တက် လုပ် လိုက်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေမိ သည် ။ ပုဆိုးအပေါ်ကနေ ပေါင်ကြားက တောင်မာနေတဲ့ သူ့လိင်ချောင်းကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ထားမိ ရသည်.။

အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက် က သော့ဖွင့်လိုက်တဲ့ အသံကြားလိုက်ရတာကြောင့် သန်းထွန်းအောင် ဆင့်ဆင့်အခန်းရှေ့ကအမြန် ပြန်ပြေးထွက်ခဲ့ရသည်။ သူ့မိန်းမ ဝေဝေလွင် ပြန်လာတာ ဖြစ်နေသည် ။ ထိုနေ့ကစပြီး သန်းထွန်းအောင် သည် ဆင့်ဆင့် အိမ်မှာ လာနေတာကို အနှောက်အရှက် တခု လို့ မမြင်တော့..။ ဆင့်ဆင့်ကို မသိမသာ စိတ်ဝင်စား လာသည်။ ဆင့်ဆင့်ရဲ့အတွင်းပစ္စည်းတွေ..ဘာများထပ်မြင်တွေ့နိုင်အံးမလဲ စိတ်ဝင်စားလာသည်။ ဝေဝေလွင်ကို နှူးနှပ်ပြီး ကာမဆက်ဆံ သောအခါ တဖက်ခန်းမှာ ဆင့်ဆင့် ရှိနေတာကို သိပြီး ဆင့်ဆင့် ကြားရအောင် အသံဗလံတွေ လုပ်မိသည်။ ဆင့်ဆင့်များ နားစွင့်နေမလား..ဆင့်ဆင့်များ ချောင်းကြည့်နေမလား ဆိုတာ လဲ သူ တွေးနေမိပြီး ဝေဝေလွင် ကို စပ်ရှက်ရတာ ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရသလိုဘဲ ..။

ဝေဝေလွင် သည် ဆင့်ဆင့် ရောက်လာခါစ က ဆင့်ဆင့် ရှိနေလို့ သန်းထွန်းအောင် က ကာမ ဆက်ဆံဖို့ ကြိုးစားရင် ညင်းပယ်တတ်ပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ..ဆင့်ဆင့်က  ရေရှည်နေမဲ့သူ ဖြစ်လာပြီး သန်းထွန်းအောင် က ပွတ်သီးပွတ်သပ် ဟိုကိုင်ဒီနှိုက် နဲ့ နှူးနှပ်လာသောအခါ သူမစိတ်တွေလဲ ထကြွလာရပြီး သန်းထွန်းအောင် နဲ့ လုပ်ဖြစ်ကြသည် ..။

ဝေဝေလွင်နဲ့ လုပ်ကြတဲ့ အချိန် အသံမမြည်အောင် ထိန်းတဲ့ကြားက ထွက်လာတဲ့  ဆင့်ဆင့်တယောက် ကြားမှာဘဲ လို့လဲ တွေးနေသည် ..။ ဆင့်ဆင့် ဒီလို အသံတွေ ကြားရလို့ စိတ်တွေ ထကြွလေမလား ။ ဆင့်ဆင့်များ သူတို့ကို ချောင်းမလား ဆိုပြီး အိပ်ခန်းတံခါး ကိုတောင် ဟထားတတ်သည် ။

သူကကိုယ် က သတိထား ချောင်းမြောင်းနေတာကြောင့် ဆင့်ဆင့် မီးဖိုချောင်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ငရုတ်သီးထောင်းနေချိန် ထမိန်အောက်စလွတ်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်း ပေါ်နေတာတွေ..ဆင့်ဆင့် ထမိန်ပြင်ဝတ် တဲ့အခါ လျပ်တပျက် ဆင့်ဆင့် ဝမ်းပျင်သားဖြူဖြူ ချပ်ချပ် နဲ့ အဲဒီအောက် က အမွှေးမဲမဲတွေ ကို  မြင်လိုက်ရတာတွေ ကြောင့် သူ့စိတ်တွေ ထကြွပြီး ဆင့်ဆင့်ကို ရနိုင်မယ် ဆိုရင် ဖြုတ်ချင် စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေပေသည် ။

ဆင့်ဆင့် သည်  ဝေဝေလွင် နဲ့ သန်းထွန်းအောင် တို့ အိမ်မှာ တဖြေးဖြေး အနေကြာလာသည် ။ ကိုဇော်ထိုက် ကိုတော့ ဆင့်ဆင့် ပြန်မပေါင်း ချင်တော့ဘူး ..လို့ ပြောသည် ။ ကိုဇော်ထိုက် သည် ပိုပို ဆိုးလာသည်။ အလုပ်လက်မဲ့ အရက်သမားမို့ အရင်ဆုံး အိမ်ရှိ အဖိုးတန် ပစ္စည်းတွေ ကို ထုခွဲရောင်းချပြီး အရက်သောက်ပစ် သည် ။ ရောင်းချစရာမရှိသောအခါ အိမ်ထောင်ပရိဘာဂတွေ ကို ရောင်းချကာ ဆက်သောက်သည် ။ အသိအကျွမ်း ဆွေမျိုးတွေ ဆီက အရှက်မရှိ လိုက်တောင်းသည် ။ ချေး သည် ။ သောက် တာကတော့ နေ့ရောညရော။ အရက်ဆိုင်တွေရှေ့ ပလက်ဖေါင်းပေါ်လဲနေတာ..မှောက်နေတာ တွေ့နေကြရသည် ..။ 

ဆင့်ဆင့် သည် ညဘက် တဖက်ခန်း က သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဝေဝေလွင်တို့ ချစ်တင်းနှီးနှောတဲ့ ကာမဆက်ဆံတဲ့ ( လိုးကြတဲ့ ) အသံဘလံတွေ ကို ကြားကြားနေရတာကြောင့် လင် နဲ့ ဝေးကွာပြီး ကာမစပ်ရှက်တာ နဲ့ ကင်းဝေးနေတာ ကြာလို့ ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားဖေါက်ပြန်မိရ သည် ..။ 

တဖက်ခန်း က လင်မယား ကလဲ ဘာကြမ်းသလဲ မမေးနဲ့ ..။ အသံတွေ အတိုင်းသား ကြားကြားနေရသည် ။ ကုတင် တကျွိကျွိ မြည် ပြီး နံရံ နဲ့ တဒုတ်တဒုတ် ထိရိုက်တဲ့ အသံတွေကြားနေရသည် ။ ဆင့်ဆင့် ဒီအသံတွေ ကြောင့် စိတ်တွေရွထပြီး အိပ်လို့ မပျော်ဘဲ ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်စွာဖြစ်ပေါ်ရပြီး သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဝေဝေလွင်တို့ စပ်ရှက်တာတွေကိုလဲ တွေ့ချင်မြင်ချင်စိတ်တွေ လဲ တားမရဆီးမရဖြစ်နေရသည် ..။ သူတို့ လင်မယား လုပ်ကြတိုင်း ဆင့်ဆင့်မှာ တဏှာစိတ်တွေ ကြွရွနေရပြီး ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့စပ်ရှက်တာကို ခံလိုစိတ်တွေ ပြင်းပြနေပေ သည် ..။

တဖက်ခန်း က သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဝေဝေလွင်တို့ တဖွတ်ဖွတ်တဖပ်ဖပ် လုပ်ကိုင်နေကြသံတွေ ကိုနားစိုက်ထောင်နေမိသည်။ ပေါင်ကြားက မိမိ အဖုတ်ထဲက ယားယံတဲ့ဝေဒနာကြောင့် လက်နဲ့ အဖုတ်ကို ပွတ်သပ်နေမိသည်။ အရေတွေ တအားစိုပေနေတာ တွေ့ရသည် ..။ မိမိ အစိကို ဖိဖိပွတ်နေမိချိန် တဖက်ခန်း ကဝေဝေလွင်ရဲ့ ညည်းသံ အော်သံတွေ ကို တဖတ်ဖတ်သံတွေ နဲ့ အတူ ကြားနေရပြန်သည် ..။

သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ဘာပြင်းသလဲ မမေးနဲ့ ..။ တဒိုင်းဒိုင်း နဲ့..။ ဝေဝေလွင်ရဲ့ ညည်းသံတွေ ကလဲ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညအချိန်မှာ သိသိသာသာကြီး ကြားနေရသည် ..။ဆင့်ဆင့် လဲ  ရင်သားတွေ က ယားယံသလိုလို နို့သီးခေါင်းတွေက တင်းမာသလိုလို ဖြစ်နေတာမို့ အဖုတ်ကို လက်တဖက် နဲ့ ပွတ်ချေနေသလို ကျန်တဲ့လက်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကို ချေပွတ်နေမိ သည် ..။

ခဏကြာတော့ သူတို့ လင်မယား ပွဲသိမ်းသွားပုံရ သည် ။အသံဘလံတွေ တိတ်သွားသည် ။ ဆင့်ဆင့် လဲ မိမိ ဖါသာ အာသာဖြေတာ ထမိန်တွေလဲ ပေစိုကွက်နေသလို လက်တွေ လဲ ပေရေနေပြီး ..ဆေးကြောလိုစိတ် ဖြစ်လာတာကြောင့် အိမ်နောက်ဖေးက ရေချိုးခန်း ကို ထွက်ခဲ့သည် ။

လင်ရှိပြီးမှ အပျိုဖျန်းမ တယောက်လို ကိုယ့်ဖါသာ အာသာဖြေနေရတဲ့ မိမိအဖြစ်ကို စိတ်ပျက်မိသည် ။ ဘိုက်ဆာရင် ထစားလိုက်သလိုဘဲ စောက်ပတ်ယားရင် အလိုးကောင်းတဲ့ ယောင်္ကျားတယောက် ရဲ့ ပီပီပြင်ပြင် လုပ်ပေးတာကို ခံပစ်လိုက်ချင်သည် ..။ ယောင်္ကျား လုပ်တာကို မခံရတာ ကြာလာပြီ မဟုတ်လား ..။

ရေချိုးခန်း ထဲ ဝင်ပြီး မီးခလုပ်ကို ခြောက်ကနဲ နှိပ်ဖွင့်လိုက်သော အခါ အမှောင်ထဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး နဲ့ သေးပန်းနေတဲ့သန်းထွန်းအောင် ကို ရုတ်တရက် မြင်လိုက်ရလေသည်။

သန်းထွန်းအောင်မှာလဲ ပွဲကြမ်းပြီးခါစ ငေါငေါကြီး ဖြစ်နေဆဲ သူ့လိင်တန်ချောင်းကြီး နဲ့ အိမ်သာခွက်ထဲ ကို သေးပန်းနေရင်း မီးခလုပ်နှိပ်ဖွင့်လိုက် တဲ့ ဆင့်ဆင့်ကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေသည် ။ ဆင့်ဆင့်မှာလဲ သူ့လိင်တန်ကြီး ကို စူးစိုက်ငေးကြည့်နေမိ သည် ..။ ညိုညိုတုတ်တုတ် လိင်တန်ကြီး ကို မြင်လိုက်ရတော့ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထသွားရ သည် ..။ ဒစ်ပြဲကြီး ကို မြင်ရတာ မျက်လုံး မခွာတမ်း စိုက်ကြည့်နေမိပြီ...။

သန်းထွန်းအောင် က သေးပေါက်ပြီးသွားလို့ ဆင့်ဆငိ့ ဖက်ကို ပြန်လှည့်လိုက်သောအခါ ပေါင်ကြား အမွှေးမဲမဲတွေကြားက လုံးပတ်တုတ်ပြီး ရှည်သော လိင်တန် ညိုညိုကြီး ကို အသဲယားစရာ အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရ သည် ..။

သန်းထွန်းအောင် လဲ ဆင့်ဆင့် ထမိန်မှာ စိုပေကွက်နေတာတွေ ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ သူတို့ လင်မယား တအားဗြုံးကြတာ ဆင့်ဆင့်ကြားပြီး စိတ်တွေ ထကြွတာ ဖြစ်မည်လို့ သူ တထစ်ချ တွက်ဆလိုက် သည် ..။

သူ့မိန်းမ ဝေဝေလွင် လဲ ပွဲသိမ်းအပြီး တခေါခေါ နဲ့ အိပ်သွားပြီမို့ သူ တိတ်တခိုး ပြစ်မှားနေတဲ့ ဆင့်ဆင့်ကိုအခုလို ညသန်းကောင်ကျော် အချိန် နှစ်ယောက်ထဲ ရေချိုးခန်းထဲ ဆုံလိုက်သောအခါ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ဆင့်ဆင့် ကို ဆွဲဖက်ကာ နမ်းမိလေပြီ ..။

ဆင့်ဆင့်လဲ သန်းထွန်းအောင် က ရုတ်တရက် ဆွဲဖက်ခါ နမ်းသောအခါ ကြောက်လန့်တကြား ရုန်းဖယ်ဖို့ ကြိုးစားသည် ..။ သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်ကြီးတွေ နဲ့ တအား ဆွဲဖက် ထားတာကို ဆင့်ဆင့် ရုန်းထွက်လို့ မရနိုင်ဘူး ..။ 

“ လွှတ်..လွှတ်ပါ အကို ..မတော်ပါဘူး ...”

“ ရှူး...”

သန်းထွန်းအောင် က သူ့နှုတ်ခမ်းမှာ လက်ညှိုး ထောင်ကပ်ပြီး ..အသံမပြုဖို့ တားလိုက်သည် ။ဆင့်ဆင့် ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေ ကို ငုံစုတ်လိုက်တော့ ဆင့်ဆင့် မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းကျသွား သည် ..။

စောစော က ငေါငေါကြီး ရှိနေတဲ့ သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ လိင်တန်ကြီးလဲ တမဟုတ်ချင်း ဒေါင်းကနဲ တောင်မာ ထောင်ထလာပြီး ဆင့်ဆင့်ပေါင်ကြား ကို ထိုးထောက်လာ သည် ..။

သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ လျာကြီးက ဆင့်ဆင့် ပါးစပ်လေးထဲ ထိုးကလိမွှေနေသောအခါ ဆင့်ဆင့် ရဲ့ တွန်းဖယ်နေတဲ့ လက်တွေဟာ သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ ကျောပြင်ကြီး ကို ဖက်သိုင်းလာလေ သည် ..။ သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ ဆင့်ဆင့် ခါးသိမ်လေး ကို ဆွဲဖက်ထားတဲ့ လက်တွေဟာလဲ ဆင့်ဆင့် စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ပေါ်ကို ရောက်ရှိသွားပြီး ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေသည် ..။

ဆင့်ဆင့် လဲ ဘယ်လောက်အထိ မိန်းမူးသွားသလဲ မသိတော့ ..။ သူမ ကိုယ် အထက်ပိုင်းဗလာကျင်းလို့ ကျင်းမှန်း မသိတော့ ..။ သန်းထွန်းအောင် သည် သူမ ရင်သားတွေ ကို နမ်းရှုံ့ကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့ပေးနေ သည်  ..။ ဆင့်ဆင့် သည် သန်းထွန်းအောင် ပြုသမျှကို သူ့ကို တအား ပြန် ဖက်တွယ်ကာ ခံယူနေမိ သည် ..။

သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ လက်ချောင်းတွေ လဲ ဆင့်ဆင့်ရဲ့ အရေတွေ တအားစိုရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီး ကို ကိုင်တွယ်နေ သည် ..။ အဖုတ် အထဲကို သူ့လက်ညှိုး နဲ့ နှိုက် သည် ..။ 

“ အို..အင်..အင်.....အကို့ ….

ဆင့်ဆင့် သည် ကာမစိတ်တွေ တအား ပြင်းပြနေပြီမို့ နောက်တဆင့်တက်ခါ သူမကို ဗြုန်း ဖို့ လုပ်တော့မည် လို့ ပြင်ဆင်ခိုက် သူတို့ အိပ်ခန်းထဲမှ မိန်းမဖြစ်သူ ဝေဝေလွင် ရဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ရ သည် ။

“ ကိုအောင်..ကိုအောင် ...ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ ...”

သန်းထွန်းအောင် လဲ သတိဝင်လာပြီး ...

“ ကိုယ် အိမ်သာတက်နေတယ်..ေဝေ ..ဘာလိုချင်လဲ ...” 

လို့ ပြန်အော်ပြောလိုက် သည် ။ ဆင့်ဆင့်လဲ လန့်ဖျန့်ကာ သန်းထွန်းအောင် ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်လိုက် သည် ။ သန်းထွန်းအောင်လဲ ဝေဝေလွင် အိပ်ခန်းထဲက ထွက်မလာခင် ဆင့်ဆင့်ကို ရေချိုးခန်းထဲ ထားခဲ့ကာ အိပ်ခန်းဆီကို ပြန်လျောက်သွားသည် ..။ ဆင့်ဆင့်လဲ ရေချိုးခန်းထဲမှာ နံရံကို ကျောမှီကာ ရင်တွေ တုန်ပြီး ကျန်ခဲ့ သည် ..။

သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ အကိုင်အတွယ် အထိအတွေ့တွေ ကို ဆင့်ဆင့် တချိန်လုံး သတိရနေသည် ..။ ညက ရေချိုးခန်းထဲမှာ သန်းထွန်းအောင် နဲ့ အရှိန်တက်လာပြီး အလုပ်ဖြစ်ခါနီး ဝေဝေလွင် အော်ခေါ်လိုက်လို့ သန်းထွန်းအောင် အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားရ သည် ..။ 

အလုပ် ကို ရောက်တော့လဲ သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ လိင်တန်ချောင်းကြီး ကို ပြန်မြင်ယောင်နေ သည် ..။ မနက်က အလုပ်သွားခါနီး ဝေဝေလွင် အလစ်မှာ သန်းထွန်းအောင်က ထမင်းဘူး ထည့်နေတဲ့ ဆင့်ဆင့်အနားကို ကပ်လာပြီး..ဆင့်ဆင့် တင်ပါးကြီးတွေကို တအား ဆုတ်ညှစ်သေးသည် ။ ဆင့်ဆင့်လဲ...

“ နောက်မှအကို...မဝေတွေ့သွားမယ် ...”

ဆိုပြီး သူ့ကို တွန်းလွှတ်ပစ်ရ သည် ..။ ဒီအတိုင်း ဆိုရင်သူနဲ့ ဆင့်ဆင့်တို့ ပွဲကြီးးပွဲကောင်း ဘဲ ...။

သန်းထွန်းအောင် သည် ဆင့်ဆင့်ကို တအား ဖြူတ်ချင်နေသည် ..။ 

.....................................................

ညက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဖြုတ်ရပြီ ထင်တာ ။ဝေဝေလွင် အော်ခေါ်လို့ မဖြုတ်ဖြစ်လိုက်။ မနက် က ထမင်းဘူး ထည့်နေတဲ့ ဆင့်ဆင့်ကို မီးဖိုခန်းထဲ ဖက်နမ်းပြီး သူမဖင်ကြီးတွေကို ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ် ခဲ့ သည် ..။ ဆင့်ဆင့်ကိုမြင်ယောင်ပြီး စိတ်တွေ ထကြွနေလို့ အလုပ်စားပွဲမှာ ထိုင်နေတုံး သူ့လိင်တန်က တင်းမာပြီး ထောင်နေရသည် ..။ သူ့စားပွဲပေါ်က ဖုန်းမြည်လာ သည် ..။ 

“ ဟလို ..အမိန့်ရှိပါ ...သန်းထွန်းအောင် ပါ ...”

“ ဟေ့ သူငယ်ချင်း ..ငါပါ ..မျိုးသန်းခိုင် ...”

“ ဟာ..မျိုးကြီး ..ဘယ်လိုလဲ..မတွေ့တာ ကြာပြီ ..”

“ အေး...ညနေအားလား ...ဘီယာချမယ်လေ ...”

“ အေး...ချတာပေါ့..မျိုးကြီး ..မင်းကို ငါ တွေ့ချင်နေတာ ….    ”

“ ငါလဲ မင်းကိုတွေ့ချင်နေတာပါဘဲ သန်းထွန်းအောင် ရာ..ဆွေဆွေ ကတောင် မင်းကို ထမင်းလာစားဖို့ အမြဲ ခေါ်ခိုင်းတာ ..ကဲ..ဒါဆို ညနေကျ ဆုံမယ် ...”

“ ဘယ်မှာလဲ ..”

“ ဒို့သွားဘူးတဲ့ ပြုံးပန်းတရာ ပေါ့...”

“ ကောင်းပြီ သူငယ်ချင်း ...”

ညနေရုံးဆင်းခါနီး မျိုးကြီးနဲ့ ဘီယာသွားသောက်မဲ့အကြောင်း ဝေဝေလွင့်ကို ပြောအုံးမှဘဲ ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်ဖို့ ကြံရွယ်တုံး ..ဝေဝေလွင့်ဆီက ဖုန်းဆက်လာ သည် ..။

“ ကိုအောင် ..ေဝေ နွယ်နီတို့နဲ့လိုက်သွားမလို့ ..အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ် ..ထမင်းစားနှင့်တော့..ေဝေ နွယ်နီတို့ နဲ့ဘဲ ညစာ စားလိုက်မှာ...”

“ ကောင်းပြီဝေ ..ကိုယ်လဲ မျိုးကြီး နဲ့ ချိန်းထားလို့ ချက်ချင်း အိမ်ပြန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်သေးဘူး ...”

“ ဆင့်ဆင့်ကိုလဲ ဝေ အပြန်နောက်ကျမဲ့အကြောင်း ပြောပြလိုက်အုံး...ဟင်းလဲ ချန်မနေနဲ့လို့ ..”

“ ကောင်းပြီ...ဝေ...”

“ ပြုံးပန်းတရာ ”  မှာ မျိုးကြီး နဲ့ စကားတပြောပြောနဲ့ ဘီယာသောက်ကြသည် ..။ အကင်စုံ စားရင်း ကျောင်းတုံးက အကြောင်းတွေ..ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ရဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြ သည် ..။ မျိုးကြီး နဲ့ သန်းထွန်းအောင်သည် ကျောင်းမှာတုံးက အရမ်းခင် အမြဲတွဲသော သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ် သည် ..။ ဘွဲ့ရပြီး အလုပ်ခွင်တွေ ဝင်ကြတော့တယောက် နဲ့တယောက် အရင်ကလောက်  မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ ..။

မျိုးကြီး က ဆွေဆွေ နဲ့ ကျောင်းနေတုံးကထဲက အိမ်ထောင်ကျသည် ..။ အခု သူတို့ သမီးလေး သွန်းဆု တောင် အပျိုမလေး ဖြစ်နေပြီ ..။ မျိုးကြီး အိမ်မှာ အရင်က ညစာသွားစားတတ်..ဘီယာသွားသောက် တတ်ခဲ့ပေမဲ့ သူ မရောက်ဖြစ်တာ ကြာပြီ ..။ ဝေဝေလွင် က ဘိုက်ရွှဲလာမည် ဆိုပြီး ဘီယာ သောက်တာကို တားမြစ်တာကြောင့်လဲ မျိုးကြီး နဲ့ ဘီယာမသောက်ဖြစ်တော့ ..။

အိမ်ရှေ့အထိ မျိုးကြီး လိုက်ပို့ပေး သည် ..။ မျိုးကြီး ရဲ့ အလုပ်က အောက်ဆိုက် ဝင်တဲ့ အလုပ်မို့ အခုလို တိုက်နိုင်ကျွေးနိုင်တာ ..။ မျိုးကြီး ကို နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပေါ်တက် သည် ..။ ဆင့်ဆင့်က တံခါးဖွင့်ပေးသည် . ။

“ အကို ..မဝေအပြန်နောက်ကျမယ်..တဲ့..”

“ ဝေ ဖုန်းဆက်သေးလား...”

“ ဟုတ်တယ် အကို ..”

အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး အိမ်နေရင်း စွပ်ကျယ်နဲ့ ပုဆိုးအဟောင်း တထည် ကောက်ဝတ်လိုက်တုံး..တအိမ်လုံး ဆင့်ဆင့် နဲ့ သူ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတာ သတိရပြီး စိတ်တွေ ထကြွ လာ သည် ..။ အိပ်ခန်းထဲ က အထွက် ဆင့်ဆင့်နဲ့ အိမ်နောက်ဖေး ကို သွားတဲ့ လမ်းကြားလေးမှာ ဆုံ သည် ..။

“ ဆင့်ဆင့် ...”

“ ရှင်..အကို ...”

“ လာအုံး..ဒီကို ...”

ဆင့်ဆင့် ခါးလေး ကနေဆွဲဖက်လိုက် သည် ..။ 

“ အကို...ဘာလဲလို့ ..” 

ဆင့်ဆင့်က ညုတုတု နဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲကိုရောက်လာသည် ။ အိုး ...ဆင့်ဆင့် ရင်သားစိုင်တွေ အိကနဲ သူ့ရင်ဘတ် ကို ဖိကပ်မိသွား သည် ..။ ဆင့်ဆင့်ဘရာစီယာ ခံဝတ်မထား တာ သတိပြုမိလိုက် သည် ..။

“ အကို..မဝေ ပြန်လာလို့ တွေ့သွားမှ ဖြင့်..ဟုတ်ပေ့ဖြစ်သွားမယ် ...”

“ မလာသေးပါဘူး..ညဉ့်နက်မှာပါ ...”

“ နောက်မှ အကိုရယ် ..”

“ ဟင့်အင်း ..မစောင့်နိုင်ဘူး ဆင့်ရယ် . .”

ဆင့်ဆင့် ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖေါင်းဖေါင်းလေး ကို ငုံစုတ်လိုက် သည် ..။ ဆင့်ဆင့် မျက်တောင်လေးတွေ မှေးစင်းကျသွားပြီးသူ့ကို ပြန်ဖက်ရင်း တုံ့ပြန်ပြီး စုတ်နမ်းလာသည် ။

အနမ်းတွေက စစချင်းမှာ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ စပေမဲ့ တဖြေးဖြေးနဲ့ ကြမ်းလာ သည် ..။ အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာသည် ။ဆင့်ဆင့်က နှုတ်ခမ်းတွေ ကွာအသွား..

“ အိပ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်..အကိုရယ် ..” 

လို့ပြော သည် ။ ဆင့်ဆင့်ရဲ့အိပ်ခန်းဆီကို နှစ်ယောက်သား လက်ချင်း ဆုတ်ကိုင်ပြီး သွားကြသည်။ သူ့လိင်တန်ကြီး က ပုဆိုးကြားက ထိုးထောင်ပြီး ထွက်နေသည်။ အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်တော့ ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်မိကြရင်း အငမ်းမရ နမ်းစုတ်ကြပြန်သည်။ ဝေဝေလွင် ပြန်မလာခင် မြန်မြန် စခန်းသွားကြရမည် ဆိုတာကို ဆင့်ဆင့်ကော သန်းထွန်းအောင်ကော သိရှိနေကြတာမို့ အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ သူတို့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ခပ်သွက်သွက်ဘဲ ချွတ်ပစ်ကြသည် ။

ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို အားရပါးရဘဲ ဆုတ်နယ်ညှစ်ရင်း ပက်လက် ပေါင်ကားပေးနေတဲ့ ဆင့်ဆင့် ပေါင်တန်တွေကြားကို နေရာဝင်ယူလိုက်သော သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးဟာ အစွမ်းကုန် မတ်မတ်တောင်နေသည် ..။

ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ရင်စိုင်ထိပ်ဖူး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ သည် ကာမစိတ် ထကြွပြင်းထန်နေတာကြောင့် မာတင်းကာ ထောင်နေသည် ။ သန်းထွန်းအောင် ဆင့်ဆင့် နို့သီးလေးတွေကို တဖက်ပြီး တဖက် အငမ်းမရဘဲ စို့ သည်။ ဆင့်ဆင့်လဲ တဟင်းဟင်း နဲ့ သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ ကျောပြင်ကြီး ကို ပြန်လည်ဖက်သိုင်းကာ လက်သဲတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ် သည် ။

ဆင့်ဆင့်လဲ ပြတ်လပ်နေတဲ့ ကာမအရသာကို ရတော့မှာ ဖြစ်လို့ ပီတိတွေ ဖြာနေသလို  မိမိလင် ကိုဇော်ထိုက်ရဲ့ လိင်တန်ထက် ထွားကြိုင်းရှည်လျားသော သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး ကို ကြည့်ပြီး ကြက်သီးများထ ရင်တွေ ခုံနေပေ သည် ။

သန်းထွန်းအောင်လဲ ဖြုတ်ချင်နေတာကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ ဆင့်ဆင့်ကို ဒီတခါတော့ ဖြုတ်ရပြီမို့ အလွန်အားတက် သဘောကျကာ မို့ဖေါင်းပြီး ကာမရှေ့ပြေး အရေကြည်တွေနဲ့ စိုစိုရွှဲနေတဲ့ ဆင့်ဆင့်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးထဲကို သူ့လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးကို ထိုးနှစ်လိုက်လေသည် ..။         

ဆင့်ဆင့် သည် သူမအင်္ဂါစပ် ကို အမွှေးများ ရိပ်သင်ထားတာမို့ မို့ဖေါင်းခုံးကြွနေတဲ့ ဆင့်ဆင့်အင်္ဂါစပ်ကြီးမှာ တပ်မက်စရာ ကောင်းလှတာကြောင့် သန်းထွန်းအောင် မှာ ကုန်းယက်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါ်က်နေရသည် ။

“ အို ...အကို့ ..ဟင့်ဟင့် ...”

လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီး က ထင်သလို ဝင်မသွားလို့ သန်းထွန်းအောင်လဲ ဆင့်ဆင့် အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းတလျောက် လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးကို စုံချီဆန်ချီ သုံးလေးကြိမ်လောက် ပွတ်တိုက် လိုက်သည် ။ ဆင့်ဆင့် အင်္ဂါစပ်က အရေတွေ သူ့ထိပ်ဖူးကြီးမှာပေလူးစိုရွှဲသွားပြီးမှ ပြန်ထိုးထည့်ပြန်သည် ..။

တင်းခံတစ်နေရာက  အင်္ဂါစပ်ထဲကို နဲနဲ ဝင်သွားသည် ..။

“ အ.......အ.....အကို့ . . .”

ဆင့်ဆင့်လဲ သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို တအားဆွဲဖက်လိုက်သလို ပေါင်တန်တွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်သည် ..။

“ အကို..ဖြေးဖြေး .. အကို့ဟာကြီးက သိပ်ကြီးတာဘဲ . . .”

သန်းထွန်းအောင် လဲ စီးစီးကြီး တဝက်ခန့် ဝင်သွားသော သူ့လိင်တန်ကြီးကို အနောက်ကို အသာ ပြန်ဆုတ်ပြီးမှ ပြန်ထိုးသွင်းပြန်သည်။ ဆင့်ဆင့်လဲ ယောင်္ကျားနဲ့ကင်းကွာနေတာကြာပြီမို့ တင်းမာတုတ်ခိုင်တဲ့ လိင်တန်ကြီး ရဲ့အသွင်းအထုတ်ကြောင့် အလွန်တရာ ယားယံနေရတဲ့ သူမ အင်္ဂါစပ် အတွင်းသားတွေဟာ အကြောပေါင်းတထောင်စိမ့်သွားရအောင်ဘဲ ကာမအတွေ့ထူး ကို ရရှိသွားလို့ မျက်စိလေးမှေး..ပါးစပ်လေးမဟတဟနဲ့ ကျေနပ်နေပေသည်။

သန်းထွန်းအောင်လဲ စေးပိုင်နေသော ဆင့်ဆင့် အင်္ဂါစပ်ကြီးကို အထူးသဘောကျမိသွားပြီး အရသာခံကာ တချက်ချင်းထိုးဆောင့်နေပေသည်။ ဆင့်ဆင့်သည် သူမခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းခါနေသည်။ ပေါင်တန်ရှည်တွေ က လှုပ်ရှားနေသည်။ စီးကနဲ...စီးကနဲ လိင်တန် တုတ်တုတ်ကြီး သည် နူးညံ့အိစိုနေတဲ့ ဆင့်ဆင့် အင်္ဂါစပ်ထဲကို ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် .. ထိုးဆောင့်နေသည် ..။

ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ရင်စိုင်ထွားထွားတွေ ကို အားရပါးရ ဆုတ်ကိုင်ပြီး ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန် ထိုးဆောင့်ထည့်နေ သည် ..။ ဖပ်ဖပ် ဖပ် အသံတွေ ထွက်လာသည် ..။

သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ တရှူးရှူး နဲ့ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်း နဲ့အတူ ဘွပ် ဖတ် အသံတွေက ဆူညံနေသည် ..။

“ အကိုရယ်..အသံတွေ တအားထွက်တာဘဲ . .”

ဆင့်ဆင့်က ညည်းသည် ..။သန်းထွန်းအောင် လဲဆင့်ဆင့်နို့တွေကို အရသာခံကာ ဆုတ်နယ်နေသည် . .။

“ နို့စို့ပေးပါလား..အကို ….”

ဆင့်ဆင့်က တောင်းခံလာလို့ သူမရဲ့ နို့သီးခေါင်း နီညိုညိုလေးတွေကို တဖက်ပြီးတဖက် သန်းထွန်းအောင် စို့ပေးရပြန်သည် ..။ ဆင့်ဆင့်မှာ အောက်မှ တင်ပါးကြီးတွေ စကောဝိုင်းမွှေ့ရမ်းလိုက်..ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲကော့ကော့ပေးလိုက် နဲ့ ရမက်ပြင်းပြနေလေရာ သန်းထွန်းအောင်လဲ သူ့မိန်းမ ဝေဝေလွင် ထက် အောက်ပေးကောင်းလှသော ဆင့်ဆင့်ကိုအထူးသဘောကျနှစ်ခြိုက်မိပြီး အရှိန်မြှင့်တင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ထိုးဆောင့်လေ သည် ..။

“ ဖင်တွေကိုညှစ်ကိုင်ပြီးလိုး..အကို ...ဖင်တွေကို ကိုင်ပြီးလိုးပေး...”

ဆင့်ဆင့်က တောင်းဆိုလာပြန်တာကြောင့် ဆင့်ဆင့် တင်ပါးကြီးတွေအောက် လက်သွင်းကာ ဆုတ်ကိုင်ကာ ဆောင့်ထည့်ပေးရပြန် သည် ..။  

“ အိုး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..လိုး..လိုး..အကို..မြန်မြန်လေး...ဆောင့်ဆောင့်..ဆောင့်ပေး....အို..တအား..တအား ….”

ဆင့်ဆင့်သည် ပွင့်လင်း ရဲတင်းစွာ သူမကို တအားဆောင့်ပေးဖို့ တောင်းခံနေတာကြောင့် သန်းထွန်းအောင်လဲ တအားကြုံး ဆောင့်ထည့်ပေးလေ သည် ...။

“ ကောင်းလိုက်တာ..ကောင်းတယ်....ကောင်းတယ်...လိုး...လိုး..တအားလိုးပေး ...”

အောက်ကလဲ ကော့လိုက် ညှစ်လိုက်နဲ့ တုံ့ပြန်နေတာကြောင့် ဆက်တိုက်ဆောင့်ထည့်နေသော သန်းထွန်းအောင်မှာ အရသာထူးကဲလွန်းလှပြီး ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရေတွေ တပြုံကြီး ဆင့်ဆင့်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်အခေါင်းထဲကို ပန်းထုတ်ကာ လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားသလို တချိန်ထဲမှာဘဲ ဆင့်ဆင့် သည်လဲ လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွား သည် ...။

“ ကောင်းလိုက်တာ.....အကိုရယ် . . . .”

ဒီအချိန်မှာဘဲ အိမ်ရှေ့မှ ကားရပ်သံကြားရတာနဲ့ သန်းထွန်းအောင် လဲ ကဗျာကရာ အဝတ်များကောက်ဝတ်ပြီး ဆင့်ဆင့်အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သည်။ သူထင်တဲ့အတိုင်း မိန်းမဖြစ်သူ ဝေဝေလွင် ပြန်လာတာ ဖြစ်နေ သည် ..။

တော်ပါသေးရဲ့ ..အချိန်ကိုက် ဖြစ်သွားလို့ ...။

“ ကိုအောင် . .ဘာလုပ်နေလဲ ...ဝေ့ကိုလာကူပါအုံး . .ဈေးဝယ်လာလို့..အထုပ်တွေ ပါလာတယ် . . .”

ဝေဝေလွင့်အသံကြောင့် သူ အိမ်ရှေ့ကို ပြေးထွက်သွားရသည်။ ဝေဝေလွင် သည် သူမသူငယ်ချင်းနွယ်နီတို့ အိမ်မှာ အဖေါ်ကောင်းလို့ ဝိုင်တွေ သောက်ဖြစ်လာလို့ ရေချိန်ကိုက်လာသည် ..။အိမ်ရောက်တာနဲ့ အိပ်ရာထဲထိုးလှဲကာ အိပ် သည် ..။ ခဏအကြာ တခေါခေါတောင် ဟောက်လို့နေသည် ။

သန်းထွန်းအောင်လဲ ဝေဝေလွင် အိပ်ပျော်သွားသောအခါ ခြေဖေါ့နင်းကာ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်ခဲ့ သည် ..။

ဆင့်ဆင့် အိပ်ခန်းဆီကို ရောက်သွားသောအခါ ဆင့်ဆင့်က ဝေဝေလွင် မိသွားသိသွားရင်ခက်မည် ။ ဝေဝေလွင် မရှိတဲ့ အချိန်တွေမှ လိုးကြရအောင်လို့ ပြောပြီး ငြင်းဆန်သည် ။ ဆင့်ဆင့်က တံခါးဖွင့်မပေးလို့ သန်းထွန်းအောင် ကုတ်ချောင်းချောင်း နဲ့ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်ခဲ့ရလေ သည် ..။

......................................................

သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ လိင်တန် သည် တင်းမာ ကြီးထွား ထောင်မတ်နေသည် ။ ဝေဝေလွင် ရဲ့ဘေးမှာ ပက်လက် အိပ်ရင်း သူ လိင်တန်ကြီးကို ပွတ်တိုက် ကွင်းတိုက် နေလိုက်ရသည် ။သန်းခိုင် သည် သူငယ်ချင်း သန်းထွန်းအောင်နဲ့ ဘီယာသောက်ရင်း သန်းထွန်းအောင် ပေးလိုက်တဲ့ ကာမစွမ်းအား ဆေးပြားတွေကို စမ်းသပ်လိုတာကြောင့် အိမ်ကို ပြန်ရောက်သောအခါ ဆေးပြားကို သောက် သည် ..။

“ ဟော..မောင် ပြန်လာပြီလား ..သမီး မရှိဘူး ..သူငယ်ချင်း အိမ် သွားတယ် ...”

မိန်းမဖြစ်သူ ဆွေဆွေက အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲတွင် တီဗွီ ထိုင်ကြည့်နေသည် ။ သမီး သွန်းဆု ကတော့ သူမသူငယ်ချင်းတယောက် အိမ်ကို သွားနေသည် ။ ဆေးပြား သောက်အပြီး ဆွေဆွေနဲ့အတူတူ တီဗွီု ထိုင်ကြည့်နေလိုက် သည် ။ ဆွေဆွေက သူ့ပုခုံးကို ခေါင်းမှီလာ သည် ..။ သူက ဆွေဆွေ့ကို အလိုက်သင့် ဖက်ထားရင်းဆွေဆွေ့လက်မောင်းသားတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေ သည် ..။ ဆွေဆွေ့တတောင်ဆစ် က မတော်တဆ သူ့ပေါင်ကြားကို ထိမိသွားသောအခါ ဆွေဆွေ သည် မြွေဟောက်ကြီးတကောင်လို ပါးပျဉ်းထောင်ထနေသော သူ့လိငတန်ချောင်းကြီးကို သတိပြုမိသွား သည် ..။

“ ဟယ်တော့..မောင့်ဟာကြီး မာ ထောင်နေတယ် ......”

“ ရော့ပါ..ကိုင်ပေး..သမီး အိမ်မှာ မရှိတုံး ...”

မျိုးသန်းခိုင် သည် အလုပ်များလှတာကြောင့် ဆွေဆွေ့ကို ကာမမစပ်ရှက်ဖြစ်တာ ကြာနေပြီ ..။

ဆွေဆွေလဲ..မျိုးသန်းခိုင်ဆီကမရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ကာမအရသာကိုလိုလားစိတ်တွေပြင်းပြလာတာကြောင့်လင်ဖြစ်သူရဲ့ ညဝတ်ဘောင်းဘီ ကို ဆွဲချွတ်ချပြီး လိင်တန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကစားပေးလေ သည်  ..။ မျိုးသန်းခိုင် လဲ ဆေးစွမ်းပြတာကို သဘောကျနေ သည် ..။ ဆေးကူထားလို့ ခါတိုင်း တောင်တာထက် ပိုပြီးမာကျောတင်းမာကြီးထွားနေ သည်  ..။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထောင်ထနေသည် ..။ ထိပ်ဖူးဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးတပွင့်လို ကားကားကြီး ...။

“ စုတ်ပေးရမလား..မောင် ...”

“ အင်း ...”

ဆွေဆွေ သူ့လိင်တန်ထိပ်ဖူးပိုင်းကို ငုံစုတ်လိုက်သောအခါ မျိုးသန်းခိုင် ဆိုဖါနောက်မှီမှာ ခေါင်းမှီပြီး မျက်စိမှိတ်ထားလိုက် သည် ..။ ဆွေဆွေ သည် ရီးစား ဘဝထဲက ဒီလိုဘဲ သူ့ကို စုတ်ပေးနေကျ ဖြစ် သည် ..။ ဆွေဆွေလဲ လိင်တန်ထိပ်ဖျားကို လျာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်..လျာထိပ်နဲ့ ပွတ်လှိမ့်ထိုးဆွပေးလိုက် လုပ်ပေးရင်း ဒီအတန်ကြီးနဲ့ မကြာခင် လင်ဖြစ်သူက သူမကို ကောင်းကောင်းထိုးဆောင့်ပေးတော့မည် ဆိုတာလဲ သေချာနေတာမို့ အင်္ဂါစပ်ထဲက ကာမရှေ့ပြေး အရေကြည်တွေ စိမ့်ယိုစီးကျလာရပေသည် ..။

“ အိုး....အားပါးပါး ..ကောင်းလိုက်တာ ဆွေရယ် …...အီး ..အဲလို လျာလေးနဲ့ ကစားပေးတာ ကျင်ကျင်သွားတယ်..ဟင်သိပ်ကောင်းတာဘဲ ..”

“ ကဲ...မောင် ..အိပ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်..တော်ကြာ သမီး ပြန်ရောက်လာရင် ပက်ပင်းကြီး တိုးနေလို့ခက်နေမယ် ...”

ဆွေဆွေက သူ့အရှေ့ကနေ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်သောအခါ မျိုးသန်းခိုင် ဆွေဆွေ့ တင်ပါးကြီးတွေရဲ့ အောက်ဘက်အနားထမိန်မှာ အရေကွက်ကြီး စိုကွက်နေတာ တွေ့ရသည် ..။ ဆွေဆွေတယောက်လဲ ကာမစိတ်တွေ အရမ်း ပြင်းပြ ထကြွနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်သည် ..။

အိပ်ခန်းထဲ ကို ရောက်တာနဲ့ မျိုးသန်းခိုင် က ဆွေဆွေ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားစေပြီး ဆွေဆွှေ့ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျာနဲ့ ယက်ပေးလေ သည် ..။ ဆွေဆွေမှာ လင်ဖြစ်သူရဲ့ အယက်ကို မခံရတာ ကြာပြီ ။

အပျိုဖြစ်လာသော သမီး အိမ်မှာ ရှိတာကြောင့်လဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကာမမစပ်ရှက် နိုင်တော့လို့ အခုလို သမီး အိမ်မှာ မရှိခိုက်  အရသာခံ ဖြစ်သည် ..။

မျိုးသန်းခိုင် လဲ ဆွေဆွေ့ကို သူတို့ ညားခါစတုံးက ယက်ပေးခဲ့သလို စောက်စိကို လျာနဲ့ မထိတထိ ကလိပေးလိုက်..စောက်ခေါင်းထဲကို လျာနဲ့ထိုးထည့် မွှေပေးလိုက် ...လုပ်ပေးလေရာ ဆွေဆွေမှာ အရမ်း သဘောကျ နှစ်ခြိုက် မိရပြီးစောက်ဖုတ်ထဲကလဲ လှိုက်လှိုက်ပြီး ယားလွန်းလာလို့ မျိုးသန်းခိုင် ကို ဆက်ပြီးမယက်တော့ဘဲ လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုတောင်းခံ လေ သည် ..။

“ မောင်  ...တော်ပြီကွယ် ..ဆွေ လိုချင်လှပြီ ...ချစ်ပေးတော့ ….    ”

မျိုးသန်းခိုင် ရဲ့ လိင်တန်ကြီးမှာလဲ ဆွေဆွေ့ကို အဖုတ်ယက်ပေးသောအခါ စိတ်တွေ တအားနိုးကြွသထက်ကြွ လာတာကြောင့်..ပိုပိုပြီး ဖွံ့ထွား ရှည်လျားလာရ သည် ..။ မကြာခင်လဲပွဲကြီးပွဲကောင်းနွှဲရတော့မည်ဆိုတာသေချာနေတာကြောင့် လိင်တန်ကြီးမှာ မာကျောသထက် မာကျောလာပြီး တဆတ်ဆတ် ခါနေရ သည် ..။

မျိုးသန်းခိုင် လဲသူ့လိင်တန်ကြီးကို အရေတွေ ပေလူးနေသော ဖေါင်းကြွခုံးမောက်နေတဲ့ ဆွေဆွေ့အဖုတ်ကြီးထဲကို ထိုးသွင်းလေ သည် ..။ ဆွေဆွေမှာ ပေါင်တွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားကာ..ခင်ပွန်းသည်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာကို ကျေနပ်စွာ ခံယူနေသည် ...။

“ အင်း...မောင့်ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာကွယ်..တကထဲမှဘဲ..”

အမူပိုပို နဲ့ မျက်စောင်းလေး ထိုးကာ ပြောလိုက်သောဆွေဆွေ့ကို မျိုးသန်းခိုင် သဘောကျစွာကြည့်ရင်း သူ့လိင်တန်ကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် စတင်တော့ရာ ဆွေဆွေမှာ တအင်းအင်း နဲ့ အောက်မှ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ကော့ပေးလာ သည်  ..။ မလိုးဖြစ်တာ ကြာလို့လား မသိ ..။ ဆွေဆွေရဲ့ စောက်ဖုတ် သည် ငယ်ငယ်က ညားခါစက လိုးရသလိုဘဲ တင်းကျပ်နေလို့ မျိုးသန်းခိုင် မှာ အလွန်သဘောကျကာ တဖန်းဖန်း နဲ့ ဆောင့်ကာလိုး သည် ..။

“ အို..အင်း ..ကောင်းတယ်..မောင် ..လိုး..လိုး...ဆောင့်...ကြိုက်တယ်..ကြိုက်တယ် ….”

ဆွေဆွေလဲ ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်နေလို့ မရှက်တော့ဘဲ အသံကျယ်ကျယ် နဲ့ တောင်းဆိုကာ သူမ ဖင်ကြီးတွေကို စကောဝိုင်း မွှေ့ရမ်းပေးလိုက်ယယကော့ကော့ပေးလိုက် နဲ့ ကာမစည်းစိမ် ကို ခံစားနေပေ သည် ..။

ကာမဇောကပ်လို့ သူတို့ လင်မယား သည် သမီး သွန်းဆု တယောက် အိမ်ပြန်ရောက်လာတာကို သတိမပြုမိကြပေ ။ သွန်းဆုအောင် သည် အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ မိဘများရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှ အသံဘလံတွေ ကြားရလို့ ဟာ..ငါ့အဖေ နဲ့ အမေတော့ ဆော်ကုန်ကြပြီ ..ဆိုပြီး ခြေဖေါ့နင်းကာ မိဘတွေရဲ့ အိပ်ခန်း နား ကပ်လာပြီး အထဲက အသံတွေကို နားစွင့်လိုက် သည် ..။ တဖန်းဖန်း နဲ့ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံတွေ အပြင် အမေဖြစ်သူ ရဲ့..အသံကျယ်ကျယ် နဲ့ဆောင့်ပေး..ဆောင့်ပေး.. တအားလိုး..ဆိုပြီး ပြောလိုက်သံတွေကို ကြားလိုက်ရ သည် ..။

ဟယ်....သူတို..သူတို့..ဟိုဒင်း လုပ်..နေကြတာကိုး …..

သွန်းဆု လဲ အသံတွေကြားရတာနဲ့တင် အားမရဘဲ ..မိဘများ..ဘယ်လိုတွေ လုပ်ကိုင် နေကြတယ် ဆိုတာကိုတွေ့ချင်မြင်ချင်မိလာရ သည် ..။ ဘယ်လို ချောင်းကြည့်နိုင်မလဲ....သွန်းဆု အပေါက် ရှာပြီ တိုက်ခန်း မို့ နံရံမှာ ချောင်းစရာ အပေါက် မရှိ ..။ အသံတွေ က တဖွတ်ဖွတ် တဖပ်ဖပ် နဲ့ ဆူညံနေ သည် ..။ သွန်းဆ စိတ်တွေ နိုးကြားဖေါက်ပြန်လာ သည် ..။ သဘာဝသွေးသားစိတ်တွေ ထကြွ လာ သည် ..။ ပေါင်ကြားမှာ စိုတိုတို ဖြစ်လာသည် ..။ အပျိုဖေါ်ဝင်စကထဲက ဒီလို အရေစိုတာ ဖြစ်ဖြစ်လာလို့ သူငယ်ချင်းမတွေရဲ့ အကြံပေး လမ်းညွှန်မှုနဲ့ သူမ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ကြည့်ဘူးနေပြီ ..။ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာလဲ ကားကျပ်တာကို အခွင့်အရေးယူပြီး မိန်းမတွေအနောက်က လိုက်ထောက်တတ်တဲ့ ထောက်လှမ်းရေးတွေနဲ့လဲ ကြုံဘူးပြီးတာမို့ ယောင်္ကျားတွေနဲ့ ထိမိ ပူးမိသောအခါ  သဘာ၀ ကာမစိတ်နိုးကြွလာတတ်တာကိုလဲ အတွေ့အကြုံရှိဘူးပြီးသား မဟုတ်လား ...။

မျိုးသန်းခိုင် နဲ့ ဆွေဆွေတို့ သည် သမီး ပြန်ရောက်နေတာကို မသိတာကြောင့် စိတ်ရှိလက်ရှိဘဲ ဆွဲနေကြပြီ ..။

“ မောင်..ဆွေ့နို့တွေကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး.လိုး...လိုး...အိုး...ဟုတ်ပီ.....ကောင်းလိုက်တာ...လိုး..တအား..တအား...လိုး.....ဆောင့်..ကပ်ဆောင့်..”

ဖွတ်ဖပ်ဖွတ်ဖပ် အသံတွေ ဆူညံနေ သည် ...။ 

မျိုးသန်းခိုင်ရဲ့ ကိုယ်မှာ ချွေးတွေ ရွှ့ဲနေ သည် ..။ ဆွေဆွေ့ကို အရင်ပြီးစေချင်လို့ စိတ်ကိုထိန်းထားကာ  ဆောင့်ပေးနေသည်  ..။  ဆွေဆွေလဲ အောက်မှ ကော့ကော့ပေး သည် ..။ တက်ညီလက်ညီ ရှိလှ သည် ..။

“ ကောင်းလား...ဆွေ ….”

“ အင်း..အင်း ကောင်းတယ် ..ကောင်းတယ် ..အရမ်းကောင်းတယ် ...လိုး...လိုး ….ဆောင့် ..ဆောင့် . . .”  ပြိုင်တူလိုရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားကြ သည် ...။  ဆွေဆွေသည် လင်ဖြစ်သူကို တအားဖက်ခါ ငြိမ်ကျသွား သည် ..။

“ မောင် က လိုးနိုင်တုံးဘဲ ...”

ဆွေဆွေက သူမအဖုတ်ထဲက ပျော့ခွေပြီး ထွက်လာတဲ့ မျိုးသန်းခိုင်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးကို လက်ညှိုးနဲ့ ထိရင်း ပြောလိုက်သည်  ..။

သွန်းဆု သည် ပေါင်ကြားကို လက်သွင်းကာ မိမိ အဖုတ်ကို ဖိဖိပွတ်ရင်း ခွေခွေလေး ကာမမီးတွေတအား ထကြွတောက်လောင်နေဆဲ  .. ။ စောစောက ကြမ်းသွားတဲ့ သူမ မိဘတို့ အချစ်ပွဲလိုမျိုး တွေ့ကြုံဘူးချင်တဲ့ အပျိုရိုင်းမလေး သည် စိတ်ကူးတွေနဲ့ ရူးနေရပြီ ..။

သူမစောက်ခေါင်းထဲက တအားယားလွန်းနေသည် ..။ လက်ချောင်းများနဲ့ မိမိအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဖိဖိပွတ်ရင်းအာသာဖြေနေမိသည် ..။ သွန်းဆု ယောင်္ကျား လိင်တန်ကို မြင်ယောင်ကြည့်ပြီး..မိမိအဖုတ်ထဲကို ယောင်္ကျားလိင်တန်နဲ့ အထိုးခံရင် သိပ်ကောင်းမှာဘဲလို့ စိတ်ကူး မှန်းဆနေသည် ..။

ဒီနေ့ ဝေဝေလွင် ပဲခူးဘက်သွားမည် ..။ အိမ်ပြန်နောက်ကျမည် လို့ ဖုန်းဆက် သည် ..။ သန်းထွန်းအောင် ပျော်သွားသည်  ..။ ဝေဝေလွင် မရှိရင် သူ ဆင့်ဆင့်ကို ဖြုတ်နိုင်မည် မဟုတ်လား ..။ အိမ်ကို ဝမ်းသာအားရ ပြန်လာ သည်  ..။ အဝတ်တွေ လျော်နေသော ဆင့်ဆင့် သည် ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေစိုနေတဲ့ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ရက် ရှိနေသည် ..။

သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက ဆင့်ဆင့်ရဲ့ စွင့်ကား ထယ်ဝါလှတဲ့ တင်ပါးတွေကို ငေးစိုက် ကြည့်နေမိ သည် ။

“ ဆင့်ဆင့် ...”

“ အို..အကို ..ပြန်ရောက်လာတယ်..ဟုတ်လား..ရုံးစောစော ဆင်းခဲ့တာလား ..”

“ အင်း..ဆင့်ဆင့် နဲ့ တွေ့ချင်လွန်းလို့. . .”

“ အိုး..သတိလဲ ထားအုံး..မေ၀ သိသွားရင် မိုးမီးလောင်မယ် ..”

“ ပဲခူးသွားလို့ အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ် ..လို့ ဖုန်းဆက်တယ် ...”

“ အကိုက သိပ်ပျော်သွားတယ်ပေါ့လေ ..ခိခိ ...”

သန်းထွန်းအောင် က ဆင့်ဆင့်လက်ကို ဆွဲပြီး အိပ်ခန်း ဆီကို ခေါ်သည် ..။

“ ဟိတ်..အကို ..သိပ်ကဲနေပါလား ...”

ဆင့်ဆင့်လဲ ပြုံးစိစိ နဲ့ ပါလာသည် ..။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ သန်းထွန်းအောင် က ဆင့်ဆင့်ထမိန် ကို ဆွဲချွတ်ပစ် သည် ..။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသော ဆင့်ဆင့်ကလဲ အားကျမခံ..သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ ပုဆိုး ကို ဆွဲချွတ်ပစ်သည်  ..။ အမွှေးဖွားဖွားကြားက ညိုမဲမဲ အတန်ကြီး မတ်မတ်တောင်နေတာ ဆင့်ဆင့်တွေ့လိုက်ရ သည် ..။ ဂွေးစိနှစ်လုံးက တွဲလောင်းကြီး ကျနေသည် ..။

“ ဟွန်း ..ဘာကြည့်တာလဲ..အကို . .” 

“  ဆင့်က အရမ်းလှလို့ . .” 

သန်းထွန်းအောင် လဲ ဆင့်ဆင့် ကို အငမ်းမရဘဲ ဆွဲဖက်ခါ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ရင်း..ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲ သည် ..။ ဆင့်ဆင့်ကလဲ သူ့ကို အငမ်းမရ ဘဲ ပြန်လည် တုံ့ပြန် စုတ်နမ်း သည် ..။

ဆင့်ဆင့် နဲ့ သန်းထွန်းအောင် ဝေဝေလွင် အိမ်ပြန်မလာတာကို အခွင့်ကောင်း ယူပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်  ပျော်ပါးကြပြီ ..။ ဆင့်ဆင့် ရင်သားစိုင်တွေကို နမ်းစို့ပေးနေရာက ဆင့်ဆင့်ပေါင်ကြားကို ခေါင်းအပ်တော့ ..

“ အကို...ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ...” 

လို့ ပြောရင်း ဆင့်ဆင့်က သူမပေါင်တန်တွေကို စေ့ဖို့ ကြိုးစား သည် ..။ သန်းထွန်းအောင်က ပေါင်တန်တွေကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဖြဲကိုင်ကာ ဖေါင်းမို့ခုံးထနေတဲ့ ဆင့်ဆင့် စောက်ဖုတ်ကြီး ကို နမ်းရှုံ့လေ သည် ..။ 

“ အို..အာ..အကို..ဖုန်းကံတွေတော့ နိမ့်ကုန်တော့မှာ ဘဲ . .အို..ဟင့်ဟင့် . .. .” 

သန်းထွန်းအောင် ကဆင့်ဆင့်သူ့ခေါ်င်းကဆံပင်တွေကိုဆွဲကိုင်တွန်းဖယ်နေတဲ့ကြားကဆင့်ဆင့်အဖုတ်နီညိုညိုကြီးကို သူ့လျာကြီးနဲ့ အပြားလိုက် ယက်လေ သည် . . ။ ပြတ်ကနဲ ပြတ်ကနဲ အသံတွေ နဲ့အတူ ဆင့်ဆင့် ခါးလေးကော့ကာတဟင်းဟင်းနဲ့ ငြိမ်ကျသွား သည် ..။ ထိမိတဲ့ အရသာထူးကြောင့် မျကိစိလေးမှေးစင်းကျသွားသည် ...။

“ အို...အကိုရယ် . . .မရွံဘူးလား  . . ” 

သန်းထွန်းအောင် က ခေါင်းရမ်းပြကာ ဆင့်ဆင့်စောက်စိလေး ကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုတ်ပေးလိုက်ရာ ဆင့်ဆင့်မှာခါးလေးကော့ကာ  ကျင်ထုန်တက်အောင် ကောင်းသွားရပြီး သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို တအား ဆွဲကာ တအားအား နဲ့ အော်ညည်းလေ သည် . .။

“ အကို..အကို.....အကို သိပ်ကဲနေပါလား....အကို သိပ် လုပ်တတ်တာဘဲ...အား.....ဟင့်ဟင့် …..   ”

သန်းထွန်းအောင်ရဲ့ လျာကြီးက သွက်လှသည် ..။ ဆင့်ဆင့် စောက်ဖုတ်တခုလုံး သူ့လျာကြီး ပြေးလွှားနေ သည် . .။ပြတ်ပြတ်ပြတ် နဲ့ လျာယက်သံတွေ နဲ့ ဆင့်ဆင့် အော်ညည်းသံတွေ ဆူညံနေ သည် ..။

ဆင့်ဆင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲကို လျာကြီး တအားထိုးသွင်း မွှေနှောက်သောအခါ..ဆင့်ဆင့် ထွန့်ထွန့်လူးကာတအား ခံချင်ရပြီ ..။ နတ်ပူးသလို တဆတ်ဆတ် တုန်ခါကာ . .“ အကိုရယ် ..လိုးပေးပါတော့..ဆင့်ယားလှပါပြီ ..လို့ မ ရှက်နိုင်တော့ဘဲ တောင်းခံရလေပြီ...။

သန်းထွန်းအောင် မှာ ဒီလို ပွင့်လင်းစွာ လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုတာကို အင်မတန်မှ သဘောကျ သည် ..။ မိန်းမတယောက် က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း လိုးပေးပါလို့ တောင်းဆိုတာ ကြားရသောအခါ သူ့လိင်တန် သည် ခါတိုင်း အချိန်တွေထက် ပိုပြီး တင်းမာ ကြီးထွားလာသည် လို့ သူထင်သည် ...။

ဆင့်ဆင့်ကို အချိန်ဆိုင်းမနေဘဲ လှေကြီးထိုး ပက်လက် တက်မှောက် ပုံစံနဲ့ဘဲ တက်လိုးလေတော့ သည် ..။ဆင့်ဆင့်မှာလဲ တအားစောက်ဖုတ်ထဲက ယားလွန်းတာကြောင့် သန်းထွန်းအောင် လိုးသမျှကို အောက်မှ ပင့်ကော့ပေးလိုက်..ဖင်ကြီးတွေကို စကောဝိုင်းမွှေ့ရမ်းပေးလိုက်နဲ့ အသားကုန် ကြမ်းချင်တိုင်း ကြမ်း ..တအားအား နဲ့သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်ကြဲ လိုးကြလေ သည် ..။ စိတ်ရှိလက်ရှိဘဲ ဆောင့်ကာလိုးကြ သည် ..။ ပြိုင်တူလိုဘဲ လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွား သည် ..။

ဝေဝေလွင် ပြန်မရောက်ခင် နှစ်ချီ ဆက်တိုက် လိုးပစ်လိုက်ကြပြီး ကိုယ်လုံးတီး တွေနဲ့ဘဲ လှဲအိပ်နေကြ သည် ...။

ဝေဝေလွင် ညဉ့်နက်မှ ပြန်ရောက် သည် ..။

သူမပြန်လာသောအခါ ဆင့်ဆင့်က တံခါးလာဖွင့်ပေး သည် ..။ သန်းထွန်းအောင် သည် ဆင့်ဆင့်ကို ရေရေလည်လည် အားကုန်လိုးထားတာကြောင့် ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်နေ သည် ..။ သူ့ပုဆိုးသည် ခါးအထိ လန်နေတာကြောင့် လီးတန်ကြီး ကို ဝေဝေလွင် မြင်နေရ သည် ..။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဝိုင်တွေ သောက်လာတာကြောင့် ခပ်ထွေထွေ ဖြစ်နေသော ဝေဝေလွင် သည် လင်ဖြစ်သူ ရဲ့ လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသောအခါ သန်းထွန်းအောင် နဲ့ သူမ မလိုးဖြစ်တာကြာနေတာကို သတိရသွားပြီး..သန်းထွန်းအောင်လဲ လိုးချင်ရှာမှာဘဲ ဆိုပြီး...သန်းထွန်းအောင်ကို နှိုးလေ သည် ..။

“ ကိုအောင်..ကိုအောင် ...ထ.....ထ....ဝေ...ပြန်ရောက်ပြီ ….ထ …..ထ ….”

သန်းထွန်းအောင် လဲ အိပ်ပျော်နေရာက ထ လာ သည် ..။

“ ဝေ..ဘာလဲ ..ေဝေ. ဘာလိုချင်လဲ ...”

ဝေဝေလွင် က ပြုံးစိစိ နဲ့ ..

“ မောင် နဲ့ လိုးကြရအောင် . .” 

လို့ ပြော သည် ..။…သန်းထွန်းအောင် လဲ ဆင့်ဆင့်နဲ့ သုံးချီတောင် အပြတ်အသတ် လိုးထားခဲ့ပြီးမို့ အရမ်း ပင်ပမ်းနေသလို အားကလဲ ကုန်နေပြီ ..။ ဝေဝေလွင် ကလဲ သူ့လီး ကိုလာစမ်းသည် ..။ ခါတိုင်းဆိုရင် ..ဒီလို လာစမ်းရင် သူ့လီးတန်သည် ဒိုင်းကနဲမတ်မတ်တောင် သည် ..။ ခုတော့ လီးကြီး သည် ငိုက်ကျနေသည် ..။ ဝေဝေလွင်က လီးကြီးကို ကွင်းတိုက် ပွတ်သပ်ပြီး ဆွပေး သည် ..။ လီး က ထ မလာ ..။ ဝေဝေလွင် အံ့သြနေ သည် ..။ သန်းထွန်းအောင် ပန်းသေပြီလား ..။

ပန်းသေ တာတော့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ..။

ဒါမှမဟုတ် ..သူများနဲ့ လိုးထားလား . .။ ဟင် ….သူ...သူ ...တအားလိုးထားလို့ လီးက ထမလာနိုင်တာလား ..။ ဖြစ်နိုင် သည် ..။ သူ...သူ.....သူ ငါမလာခင် လိုးထားလို့ ဖြစ် မည် . .။

“ ကိုအောင် . . ”

“ ဟင်..ေဝေ. . .”

“ ကိုအောင် ဘာဖြစ်လဲ ...လီးမထ ပါလား ...”

“ အရမ်းအိပ်ချင်နေလို့ပါ ...”

“ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး..ခါတိုင်းဆို နဲနဲကိုင်တာနဲ့ မတ်နေတဲ့လီး က...”

“ အိပ်နေရာက ရုတ်တရက် ထလိုက်လို့ပါ ..ဝေရာ ..မနက်စောစောထ ပြီး လိုးပေးမယ် ...”

“ တော်ပါပြီ  ..ခုလဲ စိတ်မရှိတော့ပါဘူး . . ”

ဝေဝေလွင် အိပ်လိုက်ပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာ သန်းထွန်းအောင် သည် ဆင့်ဆင့်နဲ့များ လိုးနေသလား ဆိုတဲ့ မင်္သကာတဲ့စိတ် ဝင်သွား သည် ..။

ဆင့်ဆင့်ကလဲ လင်နဲ့ကွဲနေတော့ ဆာချင်ဆာနေနိုင်သည် ..။

အင်း . .အိုးချင်းထား...အိုးချင်းထိ...ကြိုးချင်းထား ကြိုးချင်းညိ ..အနေနီးစပ်ရင် ညိနိုင်သည် ...။

ဆင့်ဆင့် နဲ့ဘဲ ညိတာ ဖြစ် မည် ..။ အခု ထ စွပ်စွဲရင် မပိုင် ဘူး ..။ သေသေချာချာ လက်ပူးလက်ကျပ် မိမှ ဒင်းတို့ မငြင်းနိုင်ဘဲ ငါ နိုင်မည် ...။ အင်း..ကြည့်သေးတာပေါ့ ...။

ဝေဝေလွင် သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဆင့်ဆင့် ကို စောင့်ကြည့်မည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက် သည် . .။ဆင့်ဆင့် သည် ဝေဝေလွင် က ခုတလော သူမနဲ့ သန်းထွန်းအောင်ကို စောင့်ကြည့်နေသလို ထင်မိတာနဲ့ သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ကင်းကင်းနေပြနေသည် ..။ သန်းထွန်းအောင် က ဝေဝေလွင် အလစ်မှာ ဆင့်ဆင့်ကို လိုးဖို့ ကြံ သည် ..။

ဆင့်ဆင့်က ဝေဝေလွင် ကြည့်ရတာ မင်္သကာဖြစ်နေပုံရသည် ..ခဏ မလုပ်ကြဘဲ နေကြရင် ကောင်းမည် လို့ သန်းထွန်းအောင်ကို ပြော သည် ..။  

သန်းထွန်းအောင် လဲ ဆင့်ဆင့်ကို တအိမ်ထဲနေပြီး ဘာမှ မလုပ်ရလို့ လစ်ရင်လစ်သလို ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ဖင်တွေကို ဆုတ်ညှစ် ကိုင်တွယ် သည် ..။ တခါတလေ ဝေဝေလွင် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဖုန်းပြောနေတုံး အိမ်အနောက်ဖေး မှာ ဆင့်ဆင့် ကို အနောက်ကနေ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ လိုက်ထောက်သလိုမျိုး ဖင်ကြီးတွေကို ထောက်ထားတတ် သည် ။  

မလုပ်ဖြစ်တာ ကြလာတော့ မနေနိုင်ကြ..။ တနေ့မနက် သန်းထွန်းအောင် သေးပေါက်ဖို့ အိမ်သာဆီကိုအလာ ဆင့်ဆင့်သည် တောင်မတ်နေတဲ့ သန်းထွန်းအောင် ရဲ့ လိင်တန်ကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ဆုတ်နယ်လိုက်မိသည် ..။

သန်းထွန်းအောင် က ဆင့်ဆင့် ဖင်တုန်းတွေကိုလဲ တအားဖျစ်ညှစ် ဆုတ်နယ် သည် ..။ဝေဝေလွင် အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိနေတုံး အချိန်မှာတောင် သူတို့နှစ်ယောက် ဟန်မဆောင်နိုင်ကြတော့ ..။ ဆင့်ဆင့်က လေသံလေး နဲ့..

“ နောက်မှ....နော် ... .”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောကာ စိတ်ကိုထိန်းလိုက်တဲ့ပုံနဲ့ ပြေးထွက်သွားသည် ..။ သန်းထွန်းအောင် လဲ အိမ်သာထဲဝင်ထိုင်ကာ ကွင်းထု ရပြန်သည် ..။

...........................................

သွန်းဆု တညလုံး အိပ်လို့မပျော် ..။ 

ပြင်းထန်နေတဲ့ ကာမစိတ်ကြောင့်ပေါ့ ..။ သူငယ်ချင်း မို့မို့ရှိန် နဲ့ ခုတလော တဏှာအကြောင်းတွေ ဆွေးနွေး...လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ပုံတွေ..ဒီဗီဒီတွေ ကြည့်ဖြစ်ပြီး စိတ်တွေက တအား ထကြွသည် ..။ ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့ လိင်ဆက်ဆံတာ ကို ခံချင်လိုချင်တဲ့ စိတ်တွေ ပြင်းပြပေါ်ပေါက် နေပြီး အိပ်လို့မရဘူး ..။

မို့မို့ရှိန်က အတွေ့အကြုံရှိသည် ..။ ကိုယ့်ဖါသာ အာသာဖြေတာတွေ သွန်းဆု ကို သင်ပေး သည် ..။ အာသာဖြေတာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ စာအုပ်တွေ ပုံတွေကို အင်တာနက်မှာ ပြသည် ..။ မို့မို့ရှိန် သည် သူ့အမဝမ်းကွဲ နိုင်ငံခြားက မြန်မာပြည်ကို ပြန်လာအလည် ယူလာခဲ့ပေးတဲ့ ယောင်္ကျား လိင်တန်အတု တချောင်းကို သွန်းဆု စမ်းသုံးကြည့ို့ ပေး သည် ။

သွန်းဆု သည် ဒီလိင်တန်အတုကြီးကို မိဘတွေ မသိအောင် တွေ့မသွားအောင် ဖွက်ထားရတာကိုက ရင်ထိတ်သဲဖိုဖြစ်နေရ သည် ..။ တခါမှတော့ စမ်းမကြည့်ရသေးဘူး . .။ စမ်းမယ်လုပ်လိုက်..ကြောက်စိတ် ဝင်လာလိုက် နဲ့..။

ဒီနေ့ ဝေဝေလွင်ရော သန်းထွန်းအောင်ရော အလုပ်ပိတ်လို့ သူတို့ ထွန်းမြအောင် နဲ့ ဆွေဆွေတို့ အိမ်မှာ ထမင်း သွားစားကြ သည် ..။ ဆင့်ဆင့်လဲ လိုက်ခဲ့ပါလားလို့ ဝေဝေလွင်က ခေါ်ပေမဲ့ ဆင့်ဆင့် လဲ လိုက်မသွား ..။ အိမ်မှာ လုပ်စရာတွေ ရှိနေလို့ မလိုက်တော့ ..။ အဝတ်တွေ လျော်စရာ လျော်..အိမ်နောက်ဖေး မှာ အဝတ်တွေ အခြောက်လှန်းသည် ..။ အိမ်ရှေ့က တံခါးခေါက်သံကြားသည် ..။

အိုး...ဝေဝေလွင်တို့ ပြန်လာပြီ ..။ မြန်လိုက်တာ ..ဘာလို့ အမြန်ပြန်လာကြပါလိမ့် ..။

ထမိန်ရင်လျား နဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါး ဆီ ပြေးလာပြီး ဖွင့်ပေး သည် ...။

“ ဟင် ...”

သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဝေဝေလွင်တို့ မဟုတ် ..။သူမ ယောင်္ကျား ..အမူးသမား ..ကိုဇော်ထိုက် ...ဖြစ်နေသည် ...။ တံခါးကို အမြန်ပြန်ပိတ်ဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ ကိုဇော်ထိုက်က အတင်းတွန်းဝင်လာသည် ..။ 

“ ကိုဇော်ထိုက် ...ဘာလို့ဝင်လာတာလဲ ...ထွက်..ရှင် ထွက် ...”

ကိုဇော်ထိုက် ရဲ့ ကိုယ်က အရက်နံ့တွေ တထောင်းထောင်း ထွက်နေသည် ..။ “ ဆင့်ဆင့်..မင်းနဲ့ စကားပြောမလို့”

ဆင့်ဆင့် သူ့ကို တွန်းထုတ်ဖို့ ကြိုးစားသည် ..။

“ ဘာမှ ပြောစရာ မရှိဘူး...ရှင်နဲ့ ကျမ ဇာတ်လမ်းက ပြီးပြီ ...ရှင် အခု ထွက်..”

“ စိမ်းကားလှချည်လား...ဆင့်ဆင့်ရယ်..ကိုယ်က မင်းရဲ့ ယောင်္ကျားပါ...လင်ပါ ...အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောကြမယ်ကွာ...မင်းကိုလေ...ကိုယ် တအားလွမ်းနေတာ . .”

တွန်းလားဆွဲလား နဲ့ ဆင့်ဆင့် ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်နွမ်းလေး က ရုတ်တရက် ဖြုတ်ကနဲ ပြုတ်ကျ သည် ..။

“ အို ..”

ကဗျာကရာ ဖမ်းဆွဲပေမဲ့ ကိုဇော်ထိုက် က ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ဖြူဝင်းဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို မြင်လိုက်သည် ။ဆင့်ဆင့်နဲ့ ဝေးနေတာကြာပြီ မို့ ကိုဇော်ထိုက် သည် ရင်သားစိုင်တွေကို တွေ့မြင်လိုက်သောအခါ စိတ်တွေ ထကြွပြင်းထန်လာပြီး..ဆင့်ဆင့်ကို အတင်း ဝင်ဖက်လေသည် ..။

“ ဆင့်ဆင့်ရယ်..ဒို့ လိုးကြရအောင် . .”

“ ဘာ..ဘာပြောတယ် ..ရှင် မိုက်ရိုင်းလှချည်လား ..ရှင် လွှတ်စမ်း .ကျမကို ..”

ဆင့်ဆင့်က ရုန်းကန်သည် ..။ ကိုဇော်ထိုက်ကို တွန်းပစ်သည် ..။ ကိုဇော်ထိုက် မူးနေလို့ ပက်လက်လန်ကျသွား သည် ..။ ဆင့်ဆင့် အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ပြေးပြီး တံခါးကို ပိတ်သည် ..။ ပိတ်လို့မရ ..။ ကိုဇော်ထိုက်က သူ့ခြေထောက်နဲ့ ထိုးခံထားလို့  ..။

“ ရှင် ထွက်သွား ..အခုထွက်သွား ...”

ကိုဇော်ထိုက် အတင်းဘဲ ဆင့်ဆင့်ကို ဝင်ဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲလှဲ သည် ..။ဆင့်ဆင့် ထမိန်ရင်လျား ပြေကျပြန်သည်  ..။ ကိုဇော်ထိုက် သည် ဆင့်ဆင့်ကို အတင်း နမ်းလိုက် ကိုင်လိုက် နဲ့ ဆင့်ဆင့်က ရုန်းဖယ်လိုက် နဲ့လုံးထွေးနေပြီ  ..။

ကိုဇော်ထိုက်ရဲ့ ပုဆိုးသည် ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ ကြမ်းပေါ်မှာ ကွင်းလုံးပုံကျနေလို့ သူ့လိင်တန်ကြီးသည် ဒစ်ပြဲကြီးနဲ့အသဲယားစရာ တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေသည် ..။ ပြေကျနေတဲ့ ဆင့်ဆင့်ရဲ့ ထမိန်ကို ကိုဇော်ထိုက် အတင်းဆွဲချွတ်ပြီး ဆင့်ဆင့်ရဲ့ တင်းမာလုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို အငမ်းမရဘဲ နမ်းစို့ဖို့ ကြိုးစားလေသည် . .။

“ ရှင်..မယုတ်မာနဲ့နော် ..ကျမကို မတရား မလုပ်နဲ့ . .”

ဆင့်ဆင့် သည် ကိုဇော်ထိုက်ကို ခြေနဲ့ကန်ကျောက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြေးဖို့ကြံပေမဲ့ ကိုဇော်ထိုက်နဲ့ အားချင်းမမျှ  ..။ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင့်ဆင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပြုတ်ကျသည် ..။ အတင်း ထဖို့လုပ်သည် ..။ ကိုဇော်ထိုက်က အပေါ်စီးက တက်ခွထားနေသည် ..။ ဆင့်ဆင့်လဲ ထမိန်ကျွတ်ပြီး ကိုဇော်ထိုက် လိင်ချောင်းကြီးကလဲ သူမ အဖုတ်ကို ပွတ်တိုက်မိနေသည် ..။

ကိုဇော်ထိုက်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးရဲ့ ထိပ်ပေါက်က ထွက်နေတဲ့ အရေကြည်တွေ ဆင့်ဆင့် ဆီးစပ်မှာ ပေကျံကုန်သည် ။နို့သီးခေါင်းနီညိုညိုလေးတဖက်ကို ကိုဇော်ထိုက် စို့မိသွားသည် ..။ စို့တာနဲ့ သူ့လျာကြီးက နို့သီးခေါင်းလေးကို ကလိတော့တာဘဲ  ..။ ဆင့်ဆင့် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ထကာ တုန်ခါနေသည် ..။ ဆင့်ဆင့်ပေါင်တန်နှစ်ဘက်ကိုလဲ..ကိုဇော်ထိုက်ဆွဲကားလိုက်ပြီးသူ့လိင်တန်ကို..ဆင့်ဆင့်အဖုတ်ထဲအတင်းထိုးသွင်းသည်  ..။

“ အို ..လူယုတ်မာ ..ရှင်..ခွေး ..ခွေး ….”

ကိုဇော်ထိုက် က ..

“ နင် ဟာငါ့မယား..ငါ့မယား ငါလိုးတာ ဘာဖြစ်လဲ ...” 

လို့ပြောရင်း သူ့လိင်တန်ကို ထိုးသွင်းသည် ။ ဆင့်ဆင့် သည် အတင်းထုရိုက် ရုန်းကန်နေတဲ့ကြားက ကိုဇော်ထိုက်က သူ့လိင်တန်ကြီးနဲ့ အဖုတ်ထဲ ထိုးထိုးသွင်းတာ ခံနေရ သည် ..။ တချက်မှာ သူ့လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီး သည် အဖုတ်ထဲ မဝင်ဘဲ အစိကိုချော်ထိုးမိသွားသည်  ..။ ကျင်ကနဲ ဆင့်ဆင့် တုန်ခါသွားရဆဲ သူ့ထိပ်ဖူးဒစ်ပြဲကြီး ဗျစ်ကနဲ အဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာသည် ..။ 

“ အား ..ခွေးးကောင်ကြီး........မုဒိန်းမကျင့်နဲ့ . . .”

ဆင့်ဆင့် ရုန်းလို့မရအောင် ဆင့်ဆင့်ပေါင်တွေကို ကိုဇော်ထိုက်က သူ့ဒူးတွေနဲ့ဖိထားပြီး လိင်တန်ကို ထိုးသွင်းသည် . .။ လိင်တန်တဝက်လောက် အဖုတ်ခေါင်းထဲ ဝင်မိသွားသောအခါကိုဇော်ထိုက်သည် အချိန်မဆိုင်းဘဲ ဆက်တိုက် ညှောင့်ထည့်တော့ သည် ..။ ဆင့်ဆင့် သည် အဖုတ်ထဲ လိင်တန်ကြီး တစွတ်စွတ်နဲ့ ဆောင့်ထည့်နေသောအခါ မိန်းမူးကာ တွန်းရုန်းထုရိုက်နေတာတွေ ငြိမ်ကျသွား သည် ..။ အရင်ကလိုးပေးနေကျ လင်ဖြစ်သူရဲ့ လိင်ချောင်းကြီး ရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် အတွေ့ကို မလွန်ဆန်တော့ဘဲ ကိုဇော်ထိုက် လုပ်သမျှကို ငြိမ်ခံနှေမိတော့ ကိုဇော်ထိုက်လဲ ဆင့်ဆင့် အခြေအနေကို ရိပ်စားမိတာနဲ့ ဆက်တိုက်ဘဲ ခပ်သွက်သွက် ထိုးဆောင့်ပေးလေပြီ  .. ။

ဆင့်ဆင့်လဲ ကိုဇော်ထိုက် သူ့ဒူးနဲ့ ဖိမထားတော့ပေမဲ့ မရုန်းကန်တော့ ..။ အတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားပြီ ..။ ပေါင်တန်တွေကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားကာ ကိုဇော်ထိုက် လိုးသမျှ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး တအင်းအင်း ညည်းကာ ခံနေတော့ သည် ..။

ကိုဇော်ထိုက်လဲ မလိုးရတာ ကြာနေပြီကွာ..လို့ ညည်းငြူရင်း တဖြောင်းဖြောင်း နဲ့ အသားကုန် ဆွဲလေသည် ..။ ဆင့်ဆင့်လဲ ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီမို့ ..အောက်ကနေပြိး တုံ့ပြန်ကော့ပေး..လာသည် . .။ အရေတွေက တအားရွှဲနေသည် ..။ လိင်တန်နဲ့ အဖုတ် အဝင်အထွက် ဘွပ် ဘပ် ဘွပ်ဘပ် အသံတွေ ဆူညံလာသည် ..။ ဆင့်ဆင့်နို့ကြီးတွေကို ဆုတ်နယ်လိုက် စို့လိုက်နဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လိုးအပြီး သုတ်ရေတွေ အများကြီး ပန်းထုတ်ခါ ကိုဇော်ထိုက်ပြီးသွားသည် ..။ဆင့်ဆင့်လဲ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးရလို့ စိတ်ထဲ ကျေနပ်နေသည် ..။ ကိုဇော်ထိုက်ကိုလဲ ဘာမှ မပြောတော့။

ကိုဇော်ထိုက် သည် စုတ်ပြတ်ညစ်ပတ်နေပြီး အရက်သောက်စရာလဲ ငွေ ပြတ်လပ်နေတာကြောင့် ဆင့်ဆင့် တစောင်းလေး ဖင်အပြောင်သားနဲ့ အိပ်နေသောအချိန်တွင် ဆင့်ဆင့် ပိုက်ဆံအိတ် ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသွားပြီး ငွေတထပ်ကို အိပ်ကပ်ထဲ ထည့ကာ အရက်ဆိုင်ကို ပြေးသွားလေ သည် . .။

ဝေဝေလွင်နဲ့ သန်းထွန်းအောင်တို့ ပြန်လာသောအခါ ဆင့်ဆင့် သည် နေမကောင်းလို့ ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲမှာဘဲ အိပ်နေ သည် ..။ ဆင့်ဆင့် စောက်ဖုတ်သည် ကိုဇော်ထိုက် တအားဆောင့်လိုးသွားတာကြောင့် အရမ်း ကျိမ်းစပ် နေသည်  . .။ ကိုဇော်ထိုက် တက်လိုးသွားတာကိုလဲ ဆင့်ဆင့် သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ဝေဝေတို့ကို မပြောပြလိုတော့ ။

ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကိုဇော်ထိုက် လိုးသွားလို့ သန်းထွန်းအောင် နဲ့ ပြတ်လပ်နေလို့ ဆာလောင်တောင့်တနေတဲ့ လိုလားချက်တော့ ပြေပျောက်သွားရသည် မဟုတ်ပါလား . .။


“ သန်းထွန်းအောင်...စားကွာ..မင်းကြိုက်တာသိလို့ ဆွေဆွေက ရှယ်ချက်ထားတာ ..”

ဟင်းတွေက စုံသည် ။ပြည်ကြီးငါး နဲ့ ကန်စွန်းရွက်ကြော် ...ပဲပြား နဲ့ ငါးဖယ်ဟင်း ..သီးစုံပဲကုလားဟင်း..ငါးဖယ်အောင်း ငပိကောင်ကြော် ...။ ဆွေဆွေ ဟင်းချက်ကောင်းတာ အမှန်ဘဲ  ..ဝေဝေလွင် ဆိုရင် ဒီလို မချက်တတ်ဘူး ..။

သန်းထွန်းအောင် သည် မျိုးကြီး အိမ်မှာ ညနေစာ လာစား သည် ..။  မျိုးကြီးနဲ့ ဘီယာ သောက်သည် ..။ ဆွေဆွေက ဝိုင် သောက်သည် ..။ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ် ..ကျောင်းသားဘ၀ က အကြောင်းတွေ ထိုင်စကားပြော ဖြစ်ကြသည် ။

သူတို့ စားသောက်နေတဲ့အချိန် သွန်းဆု အပြင်က ပြန်လာ သည် ..။

“ သန်းထွန်းအောင် ..ကြည့်ပါအုံး . .ငါ့သမီး ..သွန်းဆု..ကြီးမလာဘူးလား . .”

“ ဟား..အပျိုမကြီး ဖြစ်နေပြီဘဲ ..အေးကွာ..ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ် ရုန်းကန်နေကြတာ မင်းတို့ဆီ မရောက်တာတောင်တော်တော် ကြာသွားပြီ ကိုး . . .”

သွန်းဆု က “ ဆာတယ်..ဆာတယ် ..”ဆိုပြီး သူ့မိဘတွေ နဲ့ သန်းထွန်းအောင်တို့ ထိုင်စားသောက်နေကြသော ထမင်းစားပွဲ မှာ လာဝင်ထိုင်ကာ စား သည် ..။ 

သန်းထွန်းအောင် သည် မျိုးကြီး တို့ လင်မယား နဲ့ စကားပြောနေပေမဲ့ သွန်းဆု ကို မသိမသာ ကြည့်မိသည် ။

သွန်းဆု သည် ခါးလောက် ရှည်တဲ့ နက်မှောင်သန်စွမ်းတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးနဲ့ မျက်လုံးမွေးထူထူ..မျက်လုံးလှလှ နှာတန်ပေါ်ပေါ်..နှုတ်ခမ်းဖေါင်းဖေါင်းလှလှလေး နဲ့ ဘောလီးဝတ် က အိန္ဒိယ ရုပ်ရှင်မင်းသမီးလေး တယောက်လိုဘဲချောလှသည် ..။ ခါးတို မြန်မာရင်စေ့ အင်္ကျ ီ အနက်လေး ဝတ်ထားလို့ သူမရဲ့ သေးကျဉ်တဲ့ ခါးလေး နဲ့ အဲဒီခါးလေးအောက်က ကားဆင်းသွားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက အိအိဖြိုးဖြိုး နဲ့ ဝတ်ထားတဲ့ အသားအိအိ ထမိန်ကြောင့် ကြည့်မိတာနဲ့ စိတ်တွေ ခြောက်ခြား လာမိရသည် ။ သွန်းဆုရဲ့ အသား က နို့နှစ်ရောင် ဝင်းဖြူနေသည် ..။ မျိုးကြီးရဲ့ သမီး ဒီလောက်လှမှန်း သူ မသိခဲ့ ..။ မျိုးကြီးနဲ့ အပြင်ဆိုင်တွေမှာ အတူူတူ ဘီယာအရက် သောက်ရင်း ဆုံခဲ့ကြပေမဲ့ မျိုးကြီး အိမ်ကို သူမရောက်ဖြစ်ခဲ့လို့ မျိုးကြီးရဲ့ မိန်းမဆွေဆွေ နဲ့ သမီး သွန်းဆု ကို မတွေ့တာ ကြာပြီ ။

“ သမီး ..အန်ကယ် သန်းထွန်းအောင် လေ..မှတ်မိလား ..ဒက်ဒီတို့ ကျိုက်ထီးရိုး ကို အတူတူ သွားကြတယ် လေ ..”

သွန်းဆု က သန်းထွန်းအောင် ကို တချက်မော့ကြည့်ပြီး ပြုံးပြ သည် ..။

“ မှတ်မိပါတယ် ..”

လို့ ပြုံးပြီး ဖြေသည် ..။ သွန်းဆုရဲ့ သိသိသာသာ ရှိလှတဲ့ ရင်မို့မို့ကိုလဲ သန်းထွန်းအောင် သတိပြုမိ သည် ။ ဆွေဆွေ ရော မျိုးကြီး ရော ရုပ်ဖြောင့်..ရုပ်ချောကြတဲ့သူတွေမို့ သူတို့သမီး သွန်းဆု သည် အချောအလှတွေ ပေါင်းစု သွားပြီး  ဒီလို အမိုက်စားလေး ဖြစ်နေတာ ဘဲလို့ သန်းထွန်းအောင် မှတ်ချက်ချ သည် ..။

သွန်းဆု သည် စားသောက်ပြီးသော အခါ သူမစားသောက်တဲ့ ပုဂံခွက်တွေကို ဆေးကြောပြီး အတွင်းခန်း ထဲကို ဝင်သွား သည် ..။ သန်းထွန်းအောင် လဲ တုန်ခါသွားတဲ့ သွန်းဆု တင်ပါးလှလှတွေကို တွေ့လိုက်ရ သည် ..။ အင်း..တောတော် မိုက်တာဘဲ . . .။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဝေဝေလွင် က မနက်ဖန် သူ့ရုံးအလုပ်နဲ့ နယ်ကို ရုံးစစ်သွားရမည် လို့ ပြောသည် ..။

သန်းထွန်းအောင် လဲ စိတ်ထဲက ကောင်းတာပေါ့ မိန်းမရယ် ..မင်းသွားနေတဲ့အချိန်  ငါ ဆင့်ဆင့်ကို ဖြုတ်နိုင်တာပေါ့ကွာ  . .လို့ ပြောနေမိ သည် ..။ ဝေဝေလွင်ကတော့ သူမရောက်ဖူးသေးတဲ့မြို့ကို ရောက်ရမှာမို့ စိတ်လှုပ်ရှားနေ သည် ..။ သန်းထွန်းအောင်ကိုလဲ..

“ ကိုအောင် ပါ ဝေနဲ့ လိုက်ခဲ့ဖို့ကောင်းတယ် ..ကိုအောင်ပါရင်ဝေ ပိုပျော်မှာဘဲ . .” 

လို့ ပြော သည် ..။ 

“ လိုက်ချင်တာပေါ့ ဝေ..ကိုယ်က ကြိုမပြောဘဲ အလုပ်က ခွင့်ယူလို့ မကောင်းလို့ပေါ့...” 

လို့ သန်းထွန်းအောင်က ဝေဝေလွင်ကို ပြန်ပြော သည် . .။

သန်းထွန်းအောင် က 

“ ဝေနဲ့ ၂ရ က်တောင် ခွဲနေရမှာ..ကိုအောင်တို့ “ ချစ်”ကြရအောင်လား..ဆိုပြီး ပွတ်သပ်နမ်းစုတ်ခါ ဝေဝေလွင်ကို ဖြုတ်ဖို့ကြံပေမဲ့ ဝေဝေလွင်က မနက်အစောကြီး ခရီးသွားရမှာလေ...ေဝေ မလုပ်ချင်ဘူး ..”

ဆိုပြီး တွန်းဖယ်ကာ ငြင်းဆန်လေ သည် ..။

သန်းထွန်းအောင် လဲ လိင်တန်ကြီးမတ် ပြီး သူငယ်ချင်း မျိုးကြီး သမီး သွန်းဆု ရဲ့ လမ်းလျောက်ရင် တုန်ခါသွားတဲ့ တင်ပါးလှလှကြီးတွေကို မြင်ယောင်ပြီး ကွင်းတိုက်လိုက်ရသည် . .။


ပြီးပါပြီ။



ဘေးခန်းက အမကြီး (စ/ဆုံး)

ဘေးခန်းက အမကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဘေးခန်းက စော်ကြီး ကို က သူသတိထားမိနေတာ ကြာပြီ။ ထိုသို့ သတိထားမိရလောက်အောင်လည်း စော်ကြီးက အိုးတောင့်လေသည် ။ ဖင်ကြီးတွေများ မှုတ်ပြီးလိုးလိုက်လို့ကတော့ အို ဘာပြော ကောင်းမလဲ။ … သို့သော် ထိုစော်ကြီးက ယောင်္ကျား ရှိလေသည် ။ သူများသားမယားကိုဆို သူမပြစ်မှား ဒါပေသိ ရံဖန်ရံခါ ထိုအမျိုးသမီးက သူ့ကိုလိုက်လိုက်ငေးနေသည်ကတော့ သူ့ကို စိတ်ဝင်စားသလိုလိုသူထင်မိသည် ။

ကဲ … ဇာတ်လမ်းဖတ်တဲ့ မိတ်ဆွေတွေသိအောင် စော်ကြီး ပုံစံကိုပြောပြပါမည်။ ဒါမှ ဒီစာဖတ် မျက်လုံးထဲတွင်မြင်ယောင်ပြီးတဂွင်းရလည်း မနည်းဖူးမလား လို့ ။ စော်ကြီးက အသက် ၃၂ လောက်ဖြစ်ပုံရသည် ။ တင်ပါး တလုံးတလုံးမှာ အုန်းသီးလုံးလောက်ရှိပုံရပြီး အနောက်သို့ ကောက်ချိတ်နေလေသည် ရင်သားများကတော့ သေးငယ်ပါသည် ။ ထိုအမျိုးသမီးတွင် ၇ နှစ်အရွယ် ကလေးတယောက်ရှိပြီး သူ့အမျိုးသားကတော့ ပုံမှန် ခရီးထွက်နေသည်လောက်သာ သိရှိထားသည် ။

သူတို့နေထိုင်သော ၆ ထပ်တိုက်တွင် ထိုအမျိုးသမီးကခေါင်းရင်းခန်းသူက ခြေရင်းခန်းအပေါ်ဆုံးလွှာတွင်နေထိုင်ခြင်းဖြစ်လေသည် ။ တရက် မစန္ဒာလို့ အမည်တွင်သော ဖင်ကောက်မ ကြီး လှေကားတွင် အထုပ်များနှင့် တိုင်ပတ်နေလေသည် ။ အထုပ်တွေက များသည်။ ဈေးကပြန်လာတာ။ သူမနိုင် ဟယ် ဟိုဘက်ခန်းက ကောင်လေး မျိုးသူပါလား ။ မျိုးသူ ဒီကောင်လေးကို ကြည့်နေတာ ကြာပြီ ။ မျိုးသူ အကြောင်းကို အမှန်ဆို သူမသိထားသည်မှာတော်တော်လေးကြာနှင့်ပြီမျိုးသူအရင် ရည်းစား ကြည်စင်သန့်မှာ သူမ ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်လေသည်။ မျိုးသူက ကြည်စင်ကို အသေလိုးတာ တနေကုန် စိမ်လိုးတာ လို့ပြောသော ကြည်စင့်စကားများကို သူမကြားယောင်မိလေသည် ။

လီးကလည်းကြီးတာဟယ် သူပြောတာ ၈ လက်မနီးပါးပဲ ။ ဟယ် ဟုတ်ပါ့မလားလို့ သူမ ကမေးမိတော့ တကယ်ဟဲ့ အကိတ် ဒင်းကတော်တော်လည်းထန်တယ် ငါ့ကိုယပ်ပေးတာများ အို အသည်းတွေပါကြွေတယ်ဟယ် ။ တကယ်ဆို ကြည်စင်သန့်လို့ ငရွ မကို စွဲအောင်ဖြုတ်နိုင်သည်ဆိုထဲက မျိုးသူမှာတော်တော်လေးနှာထန်ပုံရသည် ။ ဒါကြောင့် သူမက မျိုးသူကို တွေ့ရင် သူ့လီးကြီး ကိုပြေးမြင်ရင်း ကျောပင်ချမ်းမိလေသည် ။ မျိုးသူကတော့ သိမည်မဟုတ် သို့သော် သူမက ဒီဝန်းကျင်မှာကိုယ့်အထာနှင့်ကိုယ်နေလေတော့ မျိုးသူနှင့်လည်း ခပ်တန်းတန်းပင်ဖြစ်လို့နေလေသည် ။

ဒီနေ့ တော့ သူမနှင့် မျိုးသူ တို့လှေကားတွင် အမှတ်မထင်တွေ့ကြလေပြီ။ သူမက အထုပ်တွေမနိုင်မနှင်းဖြင့်တက်ရသည်တာမောသည်မို့ တတိယထပ်လှေကားတွင်ခဏနားနေမိသည် ။ အရင်ရက်တွေကဆိုရင်တော့ ကလေးတို့အဖေ လွင်ကို က သယ်ပါသည် ။ အခု လွင်ကို ခရီးသွားတာကြာပြီ လွင်ကို အကြောင်းတွေးနေတုံးမျိုးသူနှင့် ဆုံလေပြီ ။ မျိုးသူက သူ့ကိုကူသယ်ဖို့မေးချင်နေသည်။ ဒီကောင်လေးကသဘောတော့ကောင်းသည် ။ ပြောရင်းဖြင့် သူ့ အောက်ပိုင်းကို ငုံကြည့်ဖြစ်သည် ။

အို .. ငါဘာတွေကြည့်နေမိတာလဲ ။ မျိုးသူတွေ့သွားလေပြီ ။ မတတ်နိုင်တော့ ။ ထိုတိတ်ဆိတ်မှုကိုမျိုးသူမှ စတင်ဖောက်ခွဲလိုက်လေသည် ။ 

“ မစန္ဒာ ကြည့်ရတာ အဆင်ပြေပုံမရဘူးထင်တယ်၊ ကျွန်တော် ကူသယ်ပေးမယ်လေ … ” 

“  အာ … ရပါတယ် မောင်လေးရဲ့ အားနာစရာ …. တွေ  ”  

“ ရပါတယ် အစ်မ အခန်းထဲ မဝင်ပါဘူး အပြင်ကပဲ သံပန်းတံခါးနားချပေးမယ် ” 

“ အဲ့လို သဘောမရှိပါဘူး မောင်လေးရယ် အစ်မက … မောင်လေး ကူညီပေးတာမောနေမှာစိုးလို့ပါ  ”  

“ မမော ပါဘူး အစ်မရယ် …. ဒီလောက်လေးနဲ့တော့ ကျွန်တော့်အတွက် အေးဆေးပါ  ” 

အမလေး ရှင်အေးဆေးတာကို ကျွန်မသိတယ် ရှင်က တနေကုန်တောင် ဆွဲနိုင်တာ ။

“ ဗျာ ….  ” 

စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ရွတ်ဆိုမိသော စကားက အပြင်ဘက် သို့ ထွက်သွားလေပြီ။ မတတ်နိုင်တော့ ရောဖြီးရမည်။

“ အော် ရှင် ဆွဲ နိုင်တာ ခြင်းတွေကိုပြောပါသယ် လာ ရှင်ကျမကိုကူညီ နော်  ” 

အခေါ်ပြောတွေပြောင်းသွားတာကို မျိုးသူ သတိထားမိသည်။ ကျမကို ကူညီလို့ပြောကထဲက 

“ ကဲ … ရှင်လေး ဘာဆွဲမှာလဲ  ” 

“ အမကို … ” 

စန္ဒာ ရှက်သွားသည်။ 

“ အမ အဆင်ပြေတာဆွဲသွားလေ ကဲပါ ကျွန်တော် ဆန်ထုပ်သယ်လာမယ် အစ်မ ခြင်းတောင်ဆွဲပြီး တံခါးဖွင့်နှင့် နော်   ” 

စန္ဒာ ရှေ့မှတက်သွားတော့ မျိုးသူခဗျာ စန္ဒာ တင်ပါးတွေကို ကြည့်မိသည်။ နည်းတဲ့အိုးကြီးလား ကောက်ချိတ်နေတာပဲ။ ဆင်ပြေနပြေ ထိုင်မှုတ်လိုက်ရကွာ။ မျိုးသူ သူ့တင်ပါးတွေကို ငေးနေတာ စန္ဒာသတိထားမိသည်။ နောက်သို့ မခို့တရီု့ ငေးမိတော့ အတွင်းခံကောင်လေးမဝတ်ထားဘူးထင်သည်။ ဘောင်းဘီကြီးမှာ ဖောင်းကြွလို့နေတာ တွေ့တော့ စပါတ်အတွင်းသားတွေပင် ယားကျိကျိဖြစ်လာလေသည် ။

ဒီလိုနှင့် စန္ဒာ အိမ်အတွင်းနောက်ဖေးထိ ရောက်လာသည်မျိုးသူ ဆန်ထုတ်ကိုချသည်။ အရှိန် နှင့်ပင် စန္ဒာ တင်ပါးကို ငယ်ပါနှင့်သွားတိုက်မိသည်။ အမလေး အကြီးကြီးပဲလန့်တာ ဟယ်။ နှုတ်မှလည်း ရုတ်တရက် ထွက်မိသွားသေးသည်။ မျိုးသူ စလေပြီ။

“ ဘာကြီးတာလဲ အစ်မရဲ့  ” 

“ အော် မင်း …. ပေါင်လုံးကြီးတွေပြောတာပါ တိုက်မိတော့လေ ….  ” 

“ အစ်မ တင်ပါးတွေကြီးတာကိုမမှီပေါင်ဗျာ ….နည်းတဲ့အလုံးကြီးတွေလား  ” 

စန္ဒာမှာ ရင်ထဲတွင်ဘာညာဘာညာတွေပင်ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ကောင်လေးပြောတတ်တယ်။

“ ငါ့မောင်လည်း ကိတ်တာပါပဲကွာ …. စော်တွေတော့ ငါ့မောင်ကို ဝိုင်းနေတော့မှာပဲနော် အမမြင်ယောင်တယ်   ” 

“ အမလေး အမရယ် ထင်လို့ပါဗျာ.. ကျွန်တော့်အသက်ပဲ ၂၇ ထဲရောက်နေပြီ ဒီအရွယ်.. ဘယ်သူကြိုက်မလဲ  ” 

“ အမယ်လေး အရွယ်က အဓိက မဟုတ်ပါဘူး မောင်လေးရယ် ယုယကြင်နာမှုကအဓိက ပါ ပြီးတော့ စိတ်ရှည်ဖို့လည်းလိုတယ်လေ ဒါနဲ့ အခုတလော ငါ့မောင် ကောင်မလေးမလာဖူးနော်  ” 

“ သူနဲ့ စကားများထားတယ် အစ်မရ တချိန်လုံးအူတိုနေတယ်   ” 

“ ငါ့မောင်ကလည်းငါ့မောင်ပဲနော် ဟိုတရက်က ဖြူဖြူချောချောလေးတယောက်လာတာ အသံတွေညံ့လို့ ဒီဘက်ကအမတောင်ကြားရတယ်  ” 

အဲ … သောက်ဂွပဲ ဟိုရက်က မေဖြူဖြူ ကိုခေါ်ဖြူတ်တာ ဒီစော်ကြီးသိတယ်ထင်တယ်။

“ အမ သိလို့လား ဘာတွေကြားလည်း  ” 

စန္ဒာ လည်း ရဲတင်းလာကာ 

“ အသံတွေ ကတော့ အကြီးကြီးပဲ အကြီးကြီးပဲတဲ့ ဘာကောင်တွေ့လို့လဲ ဒါနဲ့ကောင်မလေးက အလန်းလေးနော် ငါ့မောင်ကိုအာ့ပြောတာရှာတတ်ဖွေတတ်  ” 

စော်ကြီးပါလာပြီ။ အိုခေ …ကွာ စရတာပေါ့ ။

“ အစ်မလောက်တော့ မလန်းပါဘူးဗျာ အစ်မကမှ ရှယ်   ” 

စန္ဒာ မှာမရိုးမရွဖြစ်လာပြီး 

“ ဟယ် ဒိုကအအိုပါ အပျိုတွေအလှဘယ်မှီမလဲ မင်းကတော့မြှောက်ပြီ  ” 

“ မှီမမှီက စမ်းကြည့်မှသိမှာလေ  ” 

“ အယ် …. ဘယ်လိုစမ်းမှာလဲ ဟင်  ” 

“ အစ်မ တင်ပါးတွေကိုကိုင်ကြည့်ရင် သိပြီလေ အစ်မရဲ့ သူတို့နဲ့ အစ်မဘယ်သူပိုပြီးမိုက်မမိုက် အစ်မ အဆင်ပြေမှပါ  ” 

စန္ဒာ သိပြီ ဒင်းလေးစနေပြီ ၊ မထူးတော့ပြီမို့ 

“ မောင်လေးသဘော ပါ ပြီးမှသာ စိတ်ထဲမမိုက်ဘူးမပြောနဲ့  ” 

မျိုးသူ မှာ စန္ဒာ တင်ပါးများကို စတင်ပွတ်နေလေသည်။ စန္ဒာ တချက် တွန့်သွားတော့ မျိုးသူက မတတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး နို့တွေကိုနယ်လေသည်။ သူ့ကောင်မှာလည်းတင်းမာနေပြီးစန္ဒာကို နောက်ကနေထောက်ထားလေသည် ။

“ အို … နောက်ကဘာကြီးလဲကွယ်  ” 

ပြောနေတုံးမျိုးသူကစန္ဒာလက်ကိုသူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ ဘောင်းဘီခံနေသော်လည်း စန္ဒာမှာပွတ် ပေးနေမိလေသည် ။ အို နည်းတာကြီးလား မျိုးသူ ရုတ်တရက် စောင့်ကြောင့်ထိုက်လိုက်ပြီး စန္ဒာ ထမိန်ကိုဆွဲလှန်ကာ တင်းပါးတွေကိုလျှပ်နေလေတော့သည် ။ အိုတခါမှ မခံစားဘူးပါလား အတွင်းခံကို မတော့ စဖုတ်က အရည်ရွဲနေလေသည် ။ 

မျိုးသူ အရည်ရွဲနေသော စက်ဖုတ်ကို လက်တချောင်းထည့်လိုက်ပြီး စအိုဝထိပ်သို့လျှာလေးလုံးပြီးဖြည်းဖြည်းခြင်းထည့်လိုက်သည် ။ အမလေး ကောင်းလိုက်တာ တခါမှ မခံစားဖူးဘူး ။ မျိုးသူက လျှာလေးဖြင့်စပါတ် အောက်ခြေ နားယကျလိုက် စအိုဝလေးထဲသိူ့လျှာ လိပ်ထည့်လိုက် အလုပ်ရှုပ်လို့နေသည်။ စန္ဒာမှာ အရည်တွေရွဲ သည်ထိဖြစ်လေပြန်သည် ။

“ ကဲ … မောင် လေး မပြန်ပြုစုမယ်နော် …. ” 

စန္ဒာ မရှက်တော့ပဲ မျိုးသူ ဘောင်းဘီ ကို ဆွဲ ချွတ်တော့ ၈ လက်မလောက်ရှိမည့် ခရမ်းသီးလောက်နီးနီးတုတ်သည့်လီးကြီးကိုတွေ့ရသည် ။ 

“ ဟယ် …. အကြီးကြီးပဲ မ … ဥစုပ်ပေးနော် …. ” 

စန္ဒာ စုပ်ရင်းစုပ်ရင်မျိုးသူ စအိုဝတွေပါ ပြန်ယက်ပေးနေမိသည် ။ မျိုးသူလီးကြီးက ၉ လက်မနီးပါးတောင်လာ လေပြီ။ မ လှဲ လိုက်တော့ စန္ဒာ အဖုတ်လေးနားတေ့ပြီး လီးကိုသွင်းတော့ တဖြည်းဖြည်းခြင်းဝင်ရန်ပင် ၃ မိနစ်လောက်သွင်းရသည် ။ မျိုးသူ ဆောင့်ပြီ ….အား ….. အား …. အော်ရင်းပင်စန္ဒာကော့ပေးမိသည်။ နို့နှစ်လုံးကိုင်ကာ အမုန်းဆောင့်နေသော်လည်းလီးမှာ ၃ ချိုး ၂ ချိုးသာ ဝင်သေးပေသည် ။

စန္ဒာ ကောင်းနေပြီ မျိုးသူက လိုးနေရင်းနို့တွေကို စို့သည် ။ မလေးဘက်ကုန်း ပေးပါ လား ။သူမ ကုန်းမိတော့ မျိုူသူ သူမ တင်ပါး များကို လှမ်းကိုက်သည်ကောက်နေတာပဲ ကွာ။ ရှယ်ပဲ အမအမျိုးသား မဖြိုနိုင်ဘူးထင်တယ်။ နောက်မှ ဒေါ့ဂီ လိုးမည် ထင်လိုက်ပေမယ့် သကောင့်သားလေးက စအိုဝသို့လျှာကြမ်းကြမ်းကြီးဖြင့် ရစ်ပတ်လေသည်။ 

ထို့နောက် စအို ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ သို့ အစကလို သူ့လျှာကြီးကို လိပ်ပြီး သွင်းသည် ။ စအို နံရံများကို လျှာ ထိပ်ဖြင့်ထိုးနေလေသည် ။ လျှာထိပ်မှာလိပ်ထားသောကြောင့် မာတောင်နေသလို လျှာ မှာ မူလက နူးညံ သောကြောင့် အသည်းထဲ ရင်ထဲ စပါယ်ရှယ်ကို ကောင်းလို့နေသည်။ ၁၀ မိနစ်လောက် ကို ကောင်လေးက ဖင်ကိုလျှာဖြင့်လိုးနေလေသည် ။ အမ ပါးစပ်ဟ …. အသံလေး ပင်ကြားနေတုံးရှိသေး ပါးစပ်ဟယုံဖြင့် ၉ လက်မနီးပါးလီးကြီးမှာ ပါးစပ်ထဲ ပြွတ်ဆို ဝင် သွားသည် ။

ဒင်းလေး ဒီသရုပ်ကြိုက်မယ်ထင်တယ်။ တံတွေးထွေးချပြီးအစကပြန်ငုံမယ်ရှိသေး။ ထိုတံ့တွေးတန်းလန်းနှင့် ထသွားပြန်သည် ။ စအိုထိပ်ကိုလျှာဖြင့် တချက် လျှပ်လိုက်ပြီ း သူ့လီးကြီးကို ကျွန်မ စအိုသေးသေးလေးကို စသွင်းတော့သည် ။ 

“ မောင်လေးရယ် ရပါ့မလား မင်းဟာကြီးက အကြီးကြီး စပါတ်တောင်လှိမ့်နာနေတာ  ” 

“ နာသလောက်မကောင်းဘူးလား အစ်မရယ် အစ်မဖင်ကောက်ကောက်ကြီးကို အမုန်းလိုးချင်လို့ပါဗျာ   ” 

အမလေး မြည်သံစွဲ ကြီးဖြင့် အမုန်းလိုးချင်လို့ပါဗျာ လို့ သူပြောလိုက်မှ ဖင်ခံချင်စိတ်က အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လို့သွားသည် ။

မျိုးသူ စသွင်းနေပြီ စော်ကြီးဖင်က ကောက်နေတာပဲ ခုနက ဖင်ကိုလျှာဖြင့်နုးထားသဖြင့် လီးထိပ်လေးတော့ နည်းနည်းကျပ်သော်လည်း ဝင်လို့သွားသည် ။ 

“ အား …. အား မောင်လေး ဖြေးဖြေး နော်  ” 

သူမ ကြောက်ရွံ့နေပေမယ့် ဒီလီးကြီး နှင့် ဖင်ခံလိုက်ချင်သည့် စိတ်က ထိန်းမရ ။ ကဲ မထူးတော့ပါဘူး။

“ မောင်လေး ခဏ  ” 

သူမ ယောင်္ကျား လီးသေးသေးလေး ကြီးလာအောင် လိမ်းသောမုန့်ညင်းဆီ ကိုသူမပြေးယူသည် ။ထို့နောက်

“ မောင်လေး အမဖင်ထဲ ဆီလောင်းထည့်ပြီးမှေးလိုးနော် …မုန့်ညှင်းဆီက ပြဿနာမရှိဘူး  ” 

စော်ကြီး အပြတ်ထန်နေပြီ ။ မျိုးသူမုန့်ညှင်းဆီလေးထည့်လိုက်လီးသွင်းလိုက်ဖြင့် အသားကုန်ကောင်းနေလိုက်တာ လီးတဆုံးပင်ဝင်သွားလြေပြီ။ အချိန်ကလည်း ၃ နာရီကျော်တောင်ကြာပြီ နားလိုက်လိုးလိုက်ဖြင့်မျိုးသူ အဆောင့်ကောင်းလို့ သူမပင် ဖင်များအီဆိမ့်အောင်ကောင်းလေတော့သည်။

ကောင်လေးတော်တော်လေးလုးိနိုင်တယ် ၊ ရှယ်ပဲ ။

“ အား …. မျိုး အသေလိုးကွာ ဖင်လိုးရတာကောင်းလား …. ” 

“ ရှယ်ပဲ မရယ် မ,အပေါ်ကတက်နော် … ” 

တွေ့မယ်။ ဒင်းလေး အပေါ်က တက်ပြီး မြင်းစီးနေလိုက်တာ အချက်ပေါင်း၃၀ မရောက်ခင်မှာပင် တချီပြီရပြန်လေသည် ။

“ ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် …. မောင်လေး အမလေး ” 

ကောင်လေးက အပေါ်မှသူ့ကိုတွန်းလှဲပြီး အသားကုန် ဆောင့်ပြန်သည်။

“ အမလေး မောင်လေးရေ .. မဖင်ကြီးကို ကြိုက်လား … ” 

“ ကြိုက်တယ် အရမ်းကြိုက်တယ် ဖင်ကောက်မကြီး  ” 

အချက်ပေါင်း ၄၀ လောက်မှာတော့ ဖင်ကောက်မကြီး ပါးစပ်ဟပြီး တရှုးရူး တရှဲရှဲနဲ့ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာပါတယ်။ သူမပါးစပ်ဟနေတာ မြင်ရတော့ သူမဖင်မှချွတ်လိုက်တော့ လီးကြီးထံမှ သုတ်များ အဆက်မပြတ်ထွက်လာလေသည်။

“ ဟဲ့ ...အို ” 

ကောင်လေးက သူ့နှုတ်ခေါင်းကိုပိတ်ကာ လီးကိုကိုင် ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပြီး သုတ်ရည်တွေကို ညှစ်ထုတ်နေပါတယ်။ သူမလဲ ပါးစပ်ထဲကို ရောက်လာတဲ့ လရည်တွေကို မြိုချလိုက်ပါတယ်။

“ သောက်ချလိုက် နော် မ ….လရည်တွေ  ” 

“  အောင်မလေး လရည်တွေက ချိုလိုက်တာ …ပြွတ်... ” 

“ မောင်လေး မ က မင်းလိုးနေတဲ့ အပျိုတွေလောက်မိုက်ရဲ့လားဟင် …. ” 

လို့ သူမက မေးတော့ …

“ မရယ် မ… ကိုပဲ လိုးတော့မယ်ဗျာ … ” 


ပြီးပါပြီ။



ငယ်ငယ်လှလှ ဆရာမ အပိုင်း ( ၄ )

ငယ်ငယ်လှလှ ဆရာမ အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

'' ဝုန်း'' 

စေ့ရုံသာစေ့ထားသော ကားဂိုဒေါင်တံခါး ပွင့်သွားသည်။ 

'' ဟေ့ ဒီမှာ ဒါတွေက ဘယ်လိုဖြစ်နေကြတာလဲ'' 

အော်ဟစ်ပြောဆိုသံကြီး ကြားရသည်။ အော်သံနှင့်အတူ လူတစ်ယောက် ကားဂိုဒေါင်ထဲသို့ ခြေသံပြင်းပြင်းနှင့် လျှောက်လှမ်းဝင်လာသည်။ ထိုသူမှာ ကိုစောမင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။ 

'' ဟာ '' 

'' ဟင့် '' 

'' အို့'' 

'' အလို့ '' 

'' ဟောတော့ '' 

'' အီး '' 

ကားဂိုဒေါင်ထဲတွင် အဝတ်အစား အကျွတ်ကျွတ်နှင့် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြလေသော လူစုမှာ အလန့်တကြား အာမေဋိတ်သံ အမျိုးမျိုးဖြင့် ရေရွတ်လိုက်မိကြသည်။ ဟာလာ ဟင်းလင်း ဖြစ်နေသော မိမိတို့၏ ကိုယ်များကို ကမန်းတန်း ဖုံးကြ ကာကြသည်။

ပြာပြာသလဲ လုပ်ကြရသည်ဖြစ်ရာ ဘယ်မှာလျှင် လုံလုံခြုံခြုံရှိကြပါမည်နည်း။ ကာသည့်ကြားထဲမှ ပေါ်နေသည်။ ဖုံးထားသည့်ကြားမှ ပြူထွက်နေသည်။ ကြည့်မည်ဆိုပါက ကောင်းကောင်းကိ ုမြင်နိုင်၏။ အထူးသဖြင့် ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ ထံမျက်စိကစားသည်။ 

ပထမတော့ သည်လို အဖြစ်မျိုးအတွက် ကိုစောမင်း ဒေါသအထွက်ကြီး ထွက်မိသည်။ သို့သော် ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့၏ ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်စွာ ကပိုကရို ဖြစ်နေမှုကို မြင်ရသော အခါ ကိုစောမင်း၏ ခေါင်းထဲတွင် အကြံကောင်းတစ်ခု ရလာသည်။ ဤအခါ သူ၏ ဒေါသစိတ်များ၊ ကြက်ပျောက် ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်သည်။ 

'' ဘာအခုမှ ကြောက်နေကြတာလဲ။ ကဲ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ကြစမ်း။ တကထဲ ကြည့်လို့မကောင်းအောင် ကို ဖြစ်နေလိုက်ကြတာ'' 

ကိုစောမင်းက အမိန့်ပေးသည်။ အသံက သိပ်မမာတော့။ ပါးစပ်ကသာ ကြည့်မကောင်းဘူး ပြောနေသည်။ ကိုစောမင်း၏ မျက်လုံးများက ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ထံ မှ မခွာနိုင်။ ထို အကြည့်များတွင် တဏှာ ရမ္မက်တွေ အပြည့်ပါနေကြောင်း ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ သိသည်။ ကမန်းကတမ်းပင် အဝတ်အစားများကို ကောက်ယူဝတ်ဆင်ကြသည်။ 

အရင်လို အနှေးဖြစ်ဆိုသလို၊ ချွတ်ထားသော အဝတ်အစားများထဲမှ မိမိတို့၏ အဝတ်အထည်များကို ရုတ်တရက် ရှာ၍မရနိုင်ပဲ ဖြစ်နေကြသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ရသမျှကောက်ယူဝတ်ကြရာ၊ ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ နှစ်ယောက်မှာ ဘရာစီယာနှင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီများ မဝတ်နိုင်ကြတော့ပဲ ထဘီနှင့် အင်္ကျီများကိုသာ ကောက်ယူဝတ်လိုက်ကြရသည်။ 

ကောင်လေးများသည်လည်း ဘောင်းဘီရှည်များကောက်စွပ်ကြ သူတွေသာများသည်။ စိုင်းမောင်တစ်ယောက်သာ အဝတ်အစား ပြည့်ပြည့်စုံစုံ ဝတ်နိုင်သည်။ 

'' အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်နေခဲ့။ ကောင်လေးတွေ အပြင်ထွက်'' 

ကိုစောမင်းက ထပ်အမိန့်ပေးပြန်သည်။ စိုင်းမောင်နှင့် မင်းခေါင်စိုးတို့ နှစ်ယောက် ကားဂိုဒေါင်အပြင်ဘက်သို့ ကမန်းကတမ်းပင် အပြေးတစ်ပိုင်းထွက်သွားကြသည်။ ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ နှစ်ယောက် မှာတော့ ခေါင်းလေးတွေ ငုံထားလှက်ကျန်နေခဲ့ကြရသည်။ သူတို့သည်မှ မ ' အ' ကြပါ။ ကောင်လေးများကို အပြင်ထွက်စေကာ မိမိတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်ကို ချန်နေခဲ့ ခိုင်းသည်မှာ ကိုစောမင်းတွင် အကြံတစ်ခုခုရှိမှန်း သူတို့ ရိပ်မိကြသည်။ 

ထိုအကြံသည် ဘယ်သို့သော အကြံမျိုးဖြစ်မည်ကိုလည်း ခန့်မန်းနိုင်ကြပါသည်။ ရန်ပိုင်ထက်ကလည်း ကိုယ်တိုင်က ဖျံ ကျခဲ့သူမို့ ကိုစောမင်း၏ စိတ်ကူးကို မှန်းဆမိသည်။ မိမိအတွက် အကွက်ဖန်နိုင်မည့် အချက်ကောင်းများကိုလည်း ရုတ်ချည်းပင်တွေးမိသည်။ ထို့ကြောင့် မင်းခေါင်စိုးနှင့် စိုင်းမောင်တို့ နှစ်ယောက် ကြောက်အားလန့်အားနှင့် ပြေးထွက်ကုန်ကြပြီ ဖြစ်သော်လည်း ရန်ပိုင်ထက်ကတော့ ယောင်ပေပေဖြင့် အသာချန်နေခဲ့သည်။ 

'' ဟေ့ကောင် ရန်ပိုင်ထက် မင်းက ဘာကြောင့် အပြင်ထွက်မသွားသေတာလဲ။ ထွက်သွားစမ်း မြန်မြန်'' 

ကိုစောမင်းက ရန်ပိုင်ထက်ကို စိမ်းစိမ်းကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ 

'' အဟဲ ဆရာ့ကို ပြောစရာ တစ်ခုရှိလို့ပါဗျ'' 

'' ပြောစမ်း ဘာလဲ'' 

'' ဆရာက ဒီဆော်နှစ်ပွေကို အပြတ်ဆော်မလို့ မဟုတ်လား''

'' အေး ဟုတ်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကို လိုးမလို့'' 

ရန်ပိုင်ထက်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မေးလာရာ ကိုစောမင်းကလည်း ပြောင်ပင်ပြန် အဖြေပေးလိုက်သည်။ သူ့တွင်ဘာ အကြံအစည်ရှိသည်ကို အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း သိစေလိုသည့် အတွက် ခပ်ရှင်းရှင်းပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကြိုတင်ရိပ်မိထားပြီး ဖြစ်သော်လည်း ကိုစောမင်း နှုတ်မှ ခပ်ရင့်ရင့် ပြောလိုက်သည့် စကားများကို ကြားရလေသောအခါ ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ နှစ်ယောက် ရင်တွေဘာတွေ တုန်ကာ မျက်နှာထူးအမ်းအမ်း ဖြစ်ကုန်သည်။ 

ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့သည် စောစောပိုင်းက အခြေအနေ ဖန်တီးမှု အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် သွေးသားများ လှုပ်ရှားဆူဝေကာ ရမ္မက်ဇောများ ထန်နေခဲ့သည့်အတွက် အသိစိတ်များ ပျောက်ကာ အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ရဲတင်းခဲ့ကြသော်လည်း ကိုစောမင်းရောက်လာကာ အော်ဟစ်ဆူပူသည့် အတွက် ထိန့်လန့်တုန်လှုပ်ကာ ကြောက်ရွံ့စိတ်များ ဝင်လာသောကြောင့် စောစောက ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့သည့် ရမ္မက်ဇောတက်ကြွမှုများ လည်း ပပျောက်ကုန်သည်။ 

ဤအခါ မိန်းမသားများသာ ဖြစ်ကြသည့် အတွက် ရမ္မက်စိတ် အနည်းငယ်လျှော့ကျသွားသည်နှင့် ရှက်ရွံ့စိတ်များက ဖြစ်ပေါ်၍လာသည်။ မိမိတို့ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရလောက်အောင် အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်ခဲ့ရသည့် အတွက် တွေးကာ ရှက်သည်။ ထို့ပြင် ကိုစောမင်း၏ အကွက်ကောင်းကိုင်ကာ မုဒိန်းကျင့်မှု ကို မငြင်းဆန်သာပဲ လိုက်လျောကာ ခံကြရတော့မည့် အဖြစ်ကို စဉ်းစားကာ အလွန်ကြောက်နေသည်။ မျက်နှာပင် မထားတတ်အောင် ဖြစ်နေသည်။

'' သူတို့နှစ်ယောက် ဆရာ့အလိုကို မငြင်းဆန်နိုင်တော့ပါဘူး ဆရာရယ်။ ဆရာလိုးချင်တယ်ဆိုရင် သူတို့က ကုန်းကြရမှာပါပဲ။ ဒီတော့ ဘာကြောင့် အလောတကြီး နိုင်နေရတာလဲ။ အခု လောလောဆယ် အချိန်က သိပ်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ နေ့လည်ပိုင်း သင်တန်း ပြန်စရဖို့ကလည်း လိုသေးတာ မဟုတ်လား။ ဒီတော့ ညနေဖက်ကျမှပဲ ခေါ်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး တစ်ညလုံး လိုးပစ်လိုက်ပေါ့ ဆရာရဲ့။ အဲဒါမှ ဆရာ့အတွက် ပိုကောင်းမှာ။ ကျွန်တော်က စေတနာနဲ့ ပြောတာပါ ဆရာ'' 

ရန်ပိုင်ထက် ပြောမှပင် ကိုစောမင်းလည်း တွေးမိလာသည်။ ဟုတ်သည်။ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်နှင့် ချာတိတ်မ ဖြိုးငယ်ငယ်တို့မှာ သူ့လက်ခုပ်ထဲက ရေတွေ ဖြစ်နေဖြစ်နေကြပြီ။ ခြင်းထဲက ကြက်များ ဘဝရောက်နေကြပြီ။ သူတို့ ကုန်းခိုင်းလှင်ကုန်းကြရမည်။ သူလိုးချင်သလောက် လိုးတာခံကြရမည်။ အခုလောလောဆယ် ဆိုပါက အချိန်မရ။ ခပ်မြန်မြန်သာ လုပ်ရမည်။ 

'' အေး မင်းပြောတာ မဆိုးဘူးကွ။ သူတို့ကို ဘယ်မှာခေါ်လုပ်ရင် ကောင်းမလဲ'' 

ရန်ပိုင်ထက် ပြောသည်ကို သဘောကျသွားသော ကိုစောမင်းက အကြံ ထပ်တောင်းလိုက်လေသေး၏။ 

'' တခြား ဘာနေရာရှာနေစရာ လိုမလဲ ဆရာရဲ့။ ဒီဂိုဒေါင်ထဲမှာပဲ ဖိုက်ပေါ့။ ဟောဒီကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ မတ်ထရက် ခင်းထားမယ်။ ဘီယာတို့ စားစရာတို့ စီစဉ်ထားမယ်။ ကတ်ဆတ်တွေ ဘာတွေလဲယူပေးထားမယ်။ ဆရာက ဒီကသာစောင့်နေ။ ဆရာမနဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်ကို သေသေချာချာအလှပြင်ခိုင်းပြီး ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင် ဆရာ့ဆီ ခေါ်လာပေးမယ်'' 

'' အေ့း ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်'' 

'' တစ်ခုတော့ တောင်းခံပါရစေ ဆရာရယ်'' 

'' ပြော'' 

'' ဟိုလေ့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဆရာသဘောရှိ ကျေနပ်အောင်လိုးပြီးဆော်ပြီးရင် ကျွန်တော့်ကို စွန့်ကြဲပါဆရာ။ ကျွန်တော်လည်း လိုးပါရစေ''

'' ဖြစ်တယ့် ဖြစ်တယ်''

'' ကျေးဇူးပဲ ဆရာရယ့် ကျေးဇူးပါပဲ''

__________________________________________________

ထိုနေ့ နေ့လည်ပိုင်း သင်တန်းချိန်တွင် ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်တို့မှာ အတော်လေးကို အနေအထိုင်ရခက်နေသည်။

အထူးသဖြင့် ကိုစောမင်းနှင့် ရန်ပိုင်ထက်တို့၏ စူးစူးရဲရဲ အကြည့်များကို ခံရသည့်အခါများတွင် ပိုဆိုးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်များကို ကိုစောမင်းရော ရန်ပိုင်ထက်ပါ တွေ့မြင်ခဲ့ကြပြီး ဖြစ်ရာ ထိုသို့ အစူးစိုက် အကြည့်ခံရလေသောအခါ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်မှာ အလိုလိုပင် စိတ်မလုံမလဲ ဖြစ်ရသည်။ 

ထို့ပြင် သည်နေ့ညတွင်ကိုစောမင်းလိုးတာ ခံရပြီး၊ ရန်ပိုင်ထက်ကို ဆက်၍ ကုန်းရဦးမည်ဆိုသော အသိကလည်း ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်နှင့် ဆယ်ကျော်သက်မလေး ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ကို ကြောက်လန့်မှုနှင့် အတူရမက်စိတ် ပြင်းပြလာစေသည်။ 

ကိုစောမင်း လီး မည်မျှရှိမည်ကိုတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံး မတွေ့ဖူး၍ မသိကြသေး။ ရန်ပိုင်ထက်၏ လီးတန်ကြီး ရှစ်လက်မကျော်ရှည်ကာ ကျပ်လုံးထက်ပင်ပိုတုတ်လေသည်ကိုတော့ သူတို့ ကျကျနနမြင်ခဲ့တွေ့ခဲ့ရပြီးပြီ။ သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးသည် ရန်ပိုင်ထက်၏ မည်းမည်းတုတ်တုတ်လီးတန်ကြီးကို မျက်စိထဲ မြင်ယောင်နေကြသည်။ ကရာတေး လေ့ကျင့်ရင်း လူချင်းပူးရကပ်ရသည့်အခါများတွင် ရန်ပိုင်ထက်နှင့် ကိုစောမင်းတို့၏ လက်ကမြင်းမှုကိုလည်း ခင်မြနိုင်တို့ ခံရသေးသည်။ 

ညဖက်ကျလျှင် မည်မှလောက် ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် အလိုးခံရမည် မသိ။ ယခု ကရာတေး လေ့ကျင့်ချိန်မှာပင် အခွင့်ကြုံတိုင်း နို့ဆွဲလိုက်၊ ဖင်ပွတ်လိုက်၊ ပေါင်ကိုင်လိုက် ပြုသမျှကို ရင်တဖိုဖို ရှက်သွေး တဖြန်းဖြန်းနှင့် ခံနေရသည်။ မင်းခေါင်စိုးကလည်း ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ကို ခိုး၍ ခိုး၍ကြည့်နေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံလည်း မသိမသာ လက်ကမြင်းတတ်၏။ ရန်ပိုင်ထက်နှင့် ကိုစောမင်းတို့လောက်တော့ အတင့်မရဲ။သူသည်ရန်ပိုင်ထက်က ကိုစောမင်းကို 'စွန့်ကြဲ' ရန်အခွင့်တောင်းထားသလို၊ မင်းခေါင်စိုးကလည်း ရန်ပိုင်ထက်ထံမှ ရှယ်ယာ တောင်းထားပြီးပြီ ဖြစ်သည်။

ဒါကို မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကတော့ မသိ။ သနားစရာကောင်းသည်မှာ စိုင်းမောင်။ သူသည် ပထမဆုံး လိုးဖူးသော သူ၏ ကာမနည်းပြ ဆရာမကလေး ခင်မြနိုင်ကို အတော်ပင် စွဲလန်းတွယ်တာနေမိသည်။ သူ့ဆရာမကလေးကိုသာမက သူ့ရည်စားဖြိုးငယ်ငယ်ကိုပါ ကိုစောမင်းနှင့် ရန်ပိုင်ထက်တို့က ညကျလှင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးကြတော့မည့် အဖြစ်ကိုတွေးကာ စိုင်းမောင် စိတ်မကောင်းဖြစ်၍ နေရသည်။ 

သူသည် မင်းခေါင်စိုးလို လူလည်ကျသူလည်း မဟုတ်ပေရာ၊ ရန်ပိုင်ထက် ထံမှ ရှယ်ယာတောင်းရ ကောင်းမှန်းလည်း မသိပါ။ နေ့လည်ပိုင်း ကရာတေးသင်တန်းက သုံးနာရီတွင် ပြီးသည်။သင်တန်းပြီးသည်နှင့် ရန်ပိုင်ထက်က ညဖက် 'လိုးပွဲ' အတွက် ပြင်ဆင်မှုများကို ဦးဆောင်ကာ လုပ်လေတော့သည်။ 

ကရာတေးလေ့ကျင့်ရာတွင် အောက်ခံအဖြစ်သုံးသော ရာမတ်ထရတ်စ်ကြီးနှစ်ခုကို ကားဂိုဒေါင်ထဲသို့ ယူသွားသည်။ မင်းခေါင်စိုးနှင့် စိုင်းမောင်တို့က လုပ်အားပေးကာ ထမ်းပို့ပေးရသည်။ ဂိုဒေါင်ထဲရှိ ရေစည်ပိုင်းတွင် ရေအပြည့်ဖြည့်သည်။ လပ်စ် ဆပ်ပြာမွှေး အသစ်တစ်တုံးဝယ်ထားလိုက်သည်။ ထို့ပြင် မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓားနှင့် ကရိယာများလည်း ထားပေးသည်။ 

ရေခဲဘူးကြီး တစ်ခုရှာကာ ဟဲနီကင် ဘီယာတစ်ဒါဇင်ထည့်၍ ရေခဲစိမ်ထားသည်။ အာလူးကြော် မြေပဲ ဝက်သားလိပ် ကော်ပြန့်ကြော် စသော စားသောက်ဖွယ်ရာများလည်း စီမံသည်။ နေရှင်နယ် အမျိုးအစား စပီကာနှစ်ခုပါ စတီရီယို ကတ်ဆတ်ကြီး တစ်ခုလည်းရအောင် လိုက်ရှာကာ ပို့ပေးထားသေးသည်။ 

ဤသို့စီစဉ်ပြင်ဆင်မှုများလုပ်ပြီး နောက် ကိုစောမင်းကို ကားဂိုဒေါင် အခန်းအပ်သည်။ ညနေ ခြောက်နာရီတွင် အလိုးခံရမည့် မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကို သွားခေါ်လေတော့သည်။ တညနေလုံး စိတ်လှုပ်ရှားနေကြလေသော ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့မှာ ရန်ပိုင်ထက်က လာခေါ်သောအခါ အလွန်ရှက်ရွံ့ပြီး မျက်နှာပင် မထားတတ်တော့အောင်ဖြစ်နေကြသည်။ 

သူတို့သည် ရမ္မက်ဇောထန်ကာ ရာဂကြွယ်ကြသည့် အမျိုးသမီးများ ဖြစ်သော်လည်း ယခုလိုပေါ်တင်ကြီး အလိုးခံဖို့ လာခေါ်ခံရသည်တွင် မိန်းမတို့ သဘာဝရှက်မိကြသည်သာ။ သူတို့နှစ်ယောက်သည် သာမန်မှ အလှပြင်ထားရာ ငနဲသားက ရန်ပိုင်ထက်က သဘောမကျဟုဆိုကာ ထပ်မံအလှပြင်ခိုင်း၍ ပြန်လည် ပြင်ဆင်ကြရသေးသည်။ ထို့ပြင် ကရင်ပတ်စ်၊ နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေး စသည်များကို ယူခိုင်း၍ ယူလာရသေးသည်။ ပြီးမှ ရန်ပိုင်ထက်ခေါ်ရာနောက်သို့ ခေါင်းလေးများ ငုံ့ကာရှက်ရှက်ရွံ့ရွံ့နှင့် လိုက်ပါသွားကြရလေသည်။ လမ်းတွင်ရန်ပိုင်ထက်က လက်ကမြင်းအုံမှာလားဟု တွေး၍ လန့်ခဲ့ကြရသေးသည်။ 

သို့သော် ရန်ပိုင်ထက်က သည်တစ်ခါတော့ လိမ်မာနေသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို လက်ဖျားနှင့်ပင် မတို့။ သို့သော် ပါးစပ်အရသာခံ၍တော့ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံပြောဆိုလာခဲ့သည်။ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့မှာ ရန်ပိုင်ထက်ပြောသမှ ငြိမ်ခံ၍ လိုက်လာခဲ့ကြရသည်။ မိမိတို့ ဘဝမှာ အော်ဒါလိုက်လာခဲ့ရသော ဇိမ်မယ်များနှင့် မခြားပါလားဟု တွေးကာ စိတ်မကောင်းလည်း ဖြစ်မိကြသည်။ 

သို့သော် သူမတို့၏ သွေးသားတွေကတော့ မကြာမီကြုံရတော့မည့် ကာမစပ်ယှက်မှုများကို လိုလားကြိုဆို နေကြ သည့်အလား၊ လှုပ်ရှားဆူဝေစ ပြု၍နေကြပေပြီ။ အထူးသဖြင့် သူတို့ကို လိုးတော့မည့် ကိုစောမင်း၏ လီးကြီးက မည်မှလောက်ရှိမည်နည်း တစ်ယောက်ချင်းစီ ခေါ်လိုးမည်လား၊ ဒါမှမဟုတ် မိမိတို့နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူတစ်လှည့်စီ အလိုးခံကြရမည်လား စသဖြင့် တွေးတောနေကြသည်။ ခင်မြနိုင်ရော ဖြိုးငယ်ငယ်ပါ ကာမစပ်ယှက်မှုတွင် အရိုင်းများ မဟုတ်ကြပါ။ 

အတွေ့အကြုံအတော်ပင် ရှိကြသည်။ ယောင်္ကျားလီးနှင့် ထိတွေ့ယဉ်ပါးဖူးကြပြီး ဖြစ်သည်။ သို့သော် တစ်ပွေချင်းသာ ဖိုက်ခဲ့ကြရခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုလို  ယောင်္ကျားတစ်ဦးတည်းကို အခြား မိန်းမတစ်ယောက်နှင့် အတူ ဖြေဖျော်စပ်ယှက်ရတာမျိုး ယခင်က အတွေ့အကြုံ မရှိဖူးပေ။

ထို့ပြင် ကျကျနန ပြင်ဆင်ထားသည့် လိုးမည့်နေရာသို့ အလှအပများ လိမ်းခြယ်သကာ အလိုးခံဖို့ သေသေချာချာ သွားရောက်ရသည့် အဖြစ်ကလည်း ယခုမှ ပထမဆုံးကြုံဖူးခြင်းပင်။ သည်နေ့ညဖက် တွေ့ကြုံရမည့် ကာမစပ်ယှက်မှုများသည် ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ နှစ်ယောက်လုံး အတွက် အတွေ့အကြုံဆန်းဖြစ်နေသည်။ 

ရှက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေသည့်ကြားကပင် သွေးသားတို့ လှုပ်ရှားကာ ရမ္မက်ဇောတွေ ထကြွနိုးကြားလာသည့် သူတို့နှစ်ယောက်ကို အပြစ်ဆိုí မရနိုင်တော့ပါ။ နောက်ဆုံးတော့ လိုးပွဲကြီး ကျင်းပမည့် ကားဂိုဒေါင်သို့ ရောက်ရှိသွားကြလေတော့သည်။ ရန်ပိုင်ထက်က အလိုးခံရမည့် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ကားဂိုဒေါင်ထဲ ခေါ်သွင်းလာခဲ့သည်။

________________________

ရန်ပိုင်ထက်ကို ချီးမွမ်းရမှာပဲ။ ဒီကောင်က ကုလားသာဆိုတယ် အတော်ကို ခေတ်မီတာကလား။ ပြင်ဆင်ထားလိုက်တာ ကားဂိုဒေါင်ဟာ အတော် သားနားလာတယ်။ ကရာတေးလေ့ကျင့်တဲ့ မတ်ထရတ်စ် ရာဘာဖုံးနှစ်ခုထပ်ပြီး အပေါ်ကနေ အိပ်ရာခင်း အကောင်းစားအုပ်ထားတဲ့နေရာကိုတော့ ကျုပ်အကြိုက်ဆုံးပါပဲ။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို ကောင်းကောင်း တင်ပြီး လိုးရမည့် နေရာလေ။ ဘယ်လိုကနေ ကြံကြံဖန်ဖန် အရရှာလာတယ် မသိဘူး။ 

ခေါင်းအုံး အသေးစားလေး သုံးခုလောက်တောင် ရှိနေသေး။ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်ကို ကျုပ်တက်လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ။ သူ့ကို စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားပြီး လက်နဲ့အာသာဖြေခဲ့ရတာလည်း မနည်းတော့ဘူး။ ဖြိုးငယ်ငယ်ဆိုတဲ့ ချာတိတ်မ ဖြူဖြူတောင့်တောင့်ကြီးကိုလည်း ကျုပ်တွေ့တွေ့ချင်းကို သဘောကျနေခဲ့တာ။ ဟော ကျုပ်အတွက် ဒီညတော့ ကုသိုလ်အပြတ်ထူးပြီ။ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်ရော သင်တန်းသူကလေး ဖြိုးငယ်ငယ်ပါ အပြတ်ဆော်ရတော့မှာ။ ဆော်ရမည့်နေရာ အနေအထားကလည်း အတော်လေး သားသားနားနားရှိတာဆိုတော့ ကျုပ်အတွက် ဇိမ်ပဲပေါ့။ 

ကျုပ်လီးက အပြတ်တောင်နေပြီး အချိန်ကြာကြာ လိုးနိုင်ပါစေ လို့ပဲ ဆုတောင်းရတယ်။ ပြောရမယ်ဆိုရင် ကျုပ်လီးကျုပ် အားမရလှဘူး။ ဒီကောင်က တစ်ခါတစ်လေကျရင် အားသိပ်နည်းတာ။ တောင်ကို မတောင်နိုင်ပဲ ဖြစ်နေတာမျိုးလည်း ကြုံဖူးတယ်။ ဟော။ လာကြပါပြီ။ ရန်ပိုင်ထက်က ကျုပ်အတွက် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ကားဂိုဒေါင်ထဲ ခေါ်သွင်းလာခဲ့ပြီ။ အားပါးပါး လှမှလှဗျာ။ တောင့်မှတောင့်ဗျာ။

ရန်ပိုင်ထက်ကတော့ တကယ်ပါပဲ။ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ကျကျနနကို ပြင်ဆင်ခြယ်သ ဝတ်စားခိုင်းပြီးတော့ကို ခေါ်လာတာ။ ဆရာမလေးခင်မြနိုင်က ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည်ကို တတောင်ဆစ်နားရောက်အောင် ခေါက်တင်ထားတာကို အပေါ်ပိုင်းမှာ ဝတ်ထားတယ်။ အောက်ပိုင်းကျတော့ အီလက်စတစ်အညိုနုရောင် ပွင့်ရိုက် ထဘီ။ ရှပ်အင်္ကျီရဲ့ အရှေ့ဘက် အောက်ခြေစကို စုပြီးချည်ထားတယ်။ 

ထဘီအထက်ဆင်ရဲ့ အပေါ်ဖက် မကျတကျမှာ ချည်ထားတာမို့ ဝမ်းဗိုက်သား ဝင်းဝင်းကလေး လက်တစ်လုံးသာသာလောက် မပေါ်တပေါ်လေး ဖြစ်နေတယ်။ ရှပ်အင်္ကျီရဲ့ အပေါ်ဆုံး ကြယ်သီးနှစ်လုံးကိုလည်း ဖြုတ်ထားသေးတယ်။ ရင်ညွှန့်လေးက ဖွေးနေတာပဲ။ အတွင်းခံ ဘရာစီယာရဲ့ အထက်ပိုင်းကိုလည်း မမြင်တစ်ချက် မြင်တစ်ချက်ဖြစ်နေတယ်။ ထဘီကို ခပ်တိုတိုဝတ်ထားတယ်။ ခပ်တင်းတင်းဝတ်ထားတယ်။ ခြေသလုံးသားဆိုတာ ဖွေးနေတာပဲ။ တင်ကြီးကလည်း တင်းရင်းလို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအနားရစ်ကိုတောင် ကောင်းကောင်းကြီး မြင်နိုင်တယ်။ 

ဖြိုးငယ်ငယ်ကတော့ ဂျိုင်းပြတ် စပို့ရှပ်စွပ်ကျယ်ကြပ်ကြပ်လေးရယ်၊ ဒူးဆစ်သာသာလောက်ရှိတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီတို ကလေးရယ် ဝတ်ထားတယ်။ ချိုင်းပြတ် စပို့ရှပ်က တကယ့် တိုတိုကလေး။ ပုခုံးသား လုံးလုံးကလေးတွေ အထင်းသားပေါ်တယ်။ ကိုယ်နဲ့ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ဝတ်ထားတာမို့ ဘရာစီယာနဲ့ ခပ်တင်းတင်း စည်းစားတဲ့ ရင်သားဆိုင်တွေရဲ့ အမို့အဝန်းကို မြင်သာတယ်။ ဘရာစီယာရဲ့ အနေအထားကိုတောင်မှတွေ့နိုင်သေးတယ်။

'' ဟော ဒီမှာ ဆရာအတွက်။ ဆရာမနဲ့ ဖြိုးငယ်ကို ခေါ်လာခဲ့ပြီ။ ဆရာ့စိတ်ကြိုက်သာ ဖြုတ်ပေတော့။ ဘာမှပူမနေနဲ့။ အပြင်ဖက်ကနေပြီး ကျွန်တော်တို့ စောင့်ထားပေးမယ်။'' 

ရန်ပိုင်ထက်က အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို ကျုပ်လက်အပ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားတယ်။ တော်တော်အလိုက်သိတဲ့ကောင်။ ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ကတော့ ခေါင်းလေးတွေ ငုံ့ပြီး ရပ်လှက်သားကျန်နေခဲ့ကြတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက် ရဲ့ ရှက်စနိုးနဲ့ ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့ဖြစ်နေကြတဲ့ အမူအရာကိုကြည့်ရင်း ကျုပ်သဘောကျမိတယ် ။ 

'' ရှေ့ကိုတိုးလာခဲ့ကြ'' 

ကျုပ်ကပြောလိုက်တယ်။ မိန်းမနှစ်ယောက် ရှေ့ကို တစ်လှမ်းချင်း လှောက်လှမ်းတတ်လာကြတယ်။ ကျုပ်ထိုင်နေတဲ့ မတ်ထရက်စ်နဲ့ ခြေလှမ်းငါးလှမ်းလောက်ကွာတဲ့နေရာကို ရောက်တော့ ကျုပ်က အရပ်ခိုင်းလိုက်တယ် ။ မိန်းမနှစ်ယောက် ချက်ချင်း ရပ်သွားတယ်။ 

'' အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ပါ ဆရာမလေး''

ခင်မြနိုင်က အင်္ကျီကို ချွတ်နေရှာပါတယ်။ သူ့လက်ကလေးတွေ တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်နေတာကို ကျုပ်သတိပြုမိတယ် သူကြောက်လန့်နေတာလား ရှက်ရွံ့နေတာလား။

ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်အပေါ် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြောဆိုစေခိုင်းနေနိုင်တာကို ကျုပ်ကျေနပ်မိတယ်။ ကျေနပ်စိတ်နဲ့ အတူ ရမက်ကလည်းထလာတယ်။ ကျုပ်လီးကြီးလည်း တောင်မတ်စပြုလာပြီ။ ရှပ်အင်္ကျီလေး ချွတ်ပစ်လိုက်တဲ့ အခါ ဘရာစီယာသာ စည်းနှောင်ထားတဲ့ နို့အုံကြီးတွေ ပေါ်လာပါတော့တယ်။ 

ခင်မြနိုင်ဝတ်ထားတဲ့ ဘရာစီယာကလည်း အညိုနုရောင် ယိုးဒယားဘရာစီယာသေးသေးကလေး။ နို့အုံကြီးကို အုပ်မိရုံလောက်ပဲ။ ကြိုးသိုင်းကလေးတွေက ဘာရှိမှာလဲ။ လက်တစ်လုံးသာသာလောက်ပဲ ရှိတာ။ ဘရာစီယာက နို့အုံကြီးတွေကို လုံအောင် ဖုံးမိထားနိုင်တယ်ဆိုပေမယ့် သိုင်းကြိုးတွေက သေးတော့နို့အုံရဲ့ အလေးကိုတော့ နိုင်အောင် မထိန်းနိုင်ကြဘူး။ နို့အုံကြီး သိမ့်သိမ့်လှုပ်ရှားနေတယ်။ တတုန်တုန်ဖြစ်နေတယ်။ 

ပြီးတော့ ဘရာစီယာ အသားကလည်း ပါးပါးပျော့ပျော့ကလေး။ နို့အုံသားအနေအထားကို အတိုင်းသားမြင်နိုင်တယ်။ ဟော ကြည့်နေရင်းက နို့သီးလေး ထောင်တက်လာသောကြောင့် ဘရာစီယာမှာ ဖုဖုစူစူကလေးဖြစ်လာတာမြင်ရတယ်။ ငနဲမလည်း စိတ်လှုပ်ရှားပြီး နို့သီးတွေ ဘာတွေကော့တောင်လာပြီကိုး။ 

'' ထဘီကို ဆက်ချွတ်'' 

ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်ဟာ ကျုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ထဘီကို ဆက်ချွတ်လိုက်ရရှာပြန်တယ်။ ဒီလိုထဘီအချွတ်မှာ သူ့မျက်နှာရဲကနဲ ဖြစ်သွားတာကို ကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင်က မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်မိသေးတယ်။ ရှက်သွားတာပေါ့။ အင့်း ယောင်္ကျားကြီးတစ်ယောက် စူးစူးစိုက် ကြည့်နေတဲ့ မျက်စိအောက်မှာ ထဘီချွတ်ပြတာကို ။ ရှက်တာ မဆန်းပါဘူး။ အခုဆိုရင် ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်ဟာ မလုံတလုံ ဘရာစီယာလေးရယ်။ တိုနံ့နံ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးရယ်ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ 

ဘေင်းဘီခွကြားက စောက်ဖုတ်မို့မို့ဖောင်းတက်နေတာကိုလည်း မြင်နိုင်တယ်။ ပေါင်လုံးကြီးတွေဆိုတာကတော့ ဖြူဖွေးဖြောင့်စင်းနေတာပဲ။ ကျုပ်က မလုံ့တလုံ့လေးဖြစ်နေတဲ့ ခင်မြနိုင်ကို အားရပါးရ ကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ ဖြိုးငယ်ငယ်ကို မျက်လုံးအကြည့်ပြောင်းတယ်။ ချာတိတ်မလေးဟာ ခေါင်းကြီးကို အတွင်ငုံ့ထားတယ်။ လက်သီးဆုပ်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ထားတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ အားတင်းနေတဲ့ပုံပဲ။ ဖြိုးငယ်ငယ်ကိုလည်း ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်လိုပဲ ဘရာစီယာ နဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီသာ ကျန်တဲ့အထိအဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းမလို့ပါပဲ။ 

ဒါပေမယ့် စိတ်ကူးတစ်မျိုး ရလို့ မချွတ်ခိုင်းတော့ဘူး။ 

'' ဘာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး ခေါင်းကြီးတွေ ငုံထားကြရတာလဲ။ ခေါင်းတွေ မော့လိုက်စမ်း။'' 

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ခေါင်းတွေ မော့လာကြတယ်။ ကျုပ်ကိုတော့ မကြည့်ကြဘူး။ နှစ်ယောက်လုံး မျက်လုံး အကြည့်လွှဲထားကြတယ်။ မျက်နှာတွေ ရဲနေကြတယ်။ မျက်လုံးတွေမှာလဲ မျက်ရည်တွေဝဲနေကြတယ်။ ပြီးတော့ အသက်ရှုသံ ပြင်းလာသည်။ 

သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ နို့အုံတွေကနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်။ ဘရာစီယာလေးသာရှိနေတဲ့ ခင်မြနိုင်ရဲ့ နို့အုံ နိမ့်မြင့်လှုပ်ရှားမှုက ပို ပီပြင်တာပေါ့။ ဒီ မိန်းမနှစ်ယောက်အနက် ဘယ်သူ့ကို စလိုးရင် ကောင်းမလဲလို့ ကျုပ်စဉ်းစားရွေးချယ် နေမိတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး အပျိုစင် မဟုတ်ကြတော့တာကိုတော့ ကျုပ်သိပါတယ်။ 

သူတို့နှစ်ယောက်လုံး လိုးခံနေကြတာကို ကျုပ်ပက်ပင်းတိုးပြီး မိခဲ့တာ မဟုတ်လား။ သူတို့ရဲ့ စောက်ဖုတ်တွေက ဒီပြင်ငတိတွေရဲ့ လီးတွေ တိုးဝင်ကြပြီးသားတွေ ဖြစ်နေပြီ။ အဲဒါကြောင့် သူတို့ အဖို့ မတွေ့မကြုံဖူးသေးတဲ့ ကာမ အရသာ ခံစားပုံနည်းလမ်းတွေနဲ့ အသုံးချကြည့်ဖို့ ကျုပ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

'' ကဲ ဒီနှစ်ယောက်ထဲမှာ ဘယ်သူက လီးစုပ်ပေးဖူးသလဲ။'' 

ကျုပ်က ဒီလိုပဲ မေးလိုက်ရော ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်တို့နှစ်ယောက် မျက်လုံးပြူးပြီး အလန့်တကြားဖြစ်သွားသည်။ ဒီလောက်ဆို သိပါပြီ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အလိုးခံဖူးပြီဖြစ်ပေမယ့်၊ လီးမစုပ်ဖူးကြသေးဆိုတာ။ သူတို့ရဲ့ ပါးစပ်တွေက ဘယ်လီးကိုမှ ငုံဖူး စုပ်ဖူးကြသေးဘူးမှာ မဟုတ်ဘူး ကျုပ်လီးဟာ သူတို့အဖို့ ပထမဆုံး စုပ်ရတဲ့လီးဖြစ်ရမှာပေါ့ 

'' ပြောလေ။ ဘယ်သူလီးစုပ်တတ်သလဲ'' 

ကျုပ်က ထပ်မေးလိုက်တယ်။ တမင်ကိုပဲ ခပ်မာမာထန်ထန်လုပ်ထားလိုက်တာ။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ဆတ်ကနဲ တုန်သွားကြတာကိုကြည့်ပြီးကျုပ် အတော်ကျေနပ်သွားတယ်။ 

'' ဟင့်အင့် ဟင့်အင်း '' 

နှစ်ယောက်သား ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ပြိုင်တူ ဖြေကြတယ်။ 

'' အေး မစုတ်ဖူးသေးရင် လီးကိုဒီညတော့ စုပ်ဖူးသွားရမှာပေါ့ ဟုတ်လား'' 

'' မလုပ်ပါနဲ့ ဆရာရယ်။ အဲဒါတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ရှင်'' 

ခင်မြနိုင် ပြာပြာသလဲ တောင်းပန်ရှာတယ်။

'' သမီးကိုလဲ အဲဒါမလုပ်ခိုင်းပါနဲ့ ဆရာကြီးရယ် သနားပါရှင်'' 

ဖြိုးငယ်ငယ်ကလည်း အသနားခံသည်။ ဒီလို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်အသနားခံ တောင်းပန်နေကြတာကိုက ကျုပ်ကိုတစ်မျိုး အရသာတွေ့စေတယ်။ သူတို့ဘယ်လောက်ပဲ တောင်းပန်တောင်းပန်။ ကျုပ်က အတင်းအကြပ် စုပ်ခိုင်းရင် လီးစုပ်ကြရမှာပဲ။ အဲ့ဒါတော့ အသေအချာပေါ့။့

'' ကဲ ဘာမှ စကားများ မနေကြနဲ့ လာ ဒီပေါ်တက်ကြ'' 

ကျုပ်က ခပ်ထန်ထန်ပြောလိုက်တော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်ကိုင်ပြီး ရွံ့တွန့်တွန့် ကြောက်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ပဲ ကျုပ်ရှိနေတဲ့ မွေ့ရာပေါ် တက်လာကြတယ်။ ကျုပ်က အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို ကျုပ်ရဲ့ ဘေးတစ်ဖက် တစ်ချက်စီမှာ နေရာယူခိုင်းလိုက်တယ်။ ခင်မြနိုင်ကို ညာဖက်မှာ။ ဖြိုးငယ်ငယ်ကို ဘယ်ဖက်မှာ။ အင်း၊ ဆော်နှစ်ပွေနဲ့ ကျုပ်အဖို့ အပြတ်ကြည်နေပြီပေါ့။ ဒီဆော်နှစ်ပွေကို လည်းကျုပ်စိတ်ကြိက်၊ သဘောကျသလို လုပ်နိုင်တဲ့ အနေအထားမှာ ရှိနေတယ်။ 

သူတို့သဘောတူ ကြည်ဖြူတာ ဖြစ်စေ၊ မလိုလားငြူစူတာဖြစ်စေ ကျုပ် လိုချင်တာကို သူတို့လုပ်ပေးရမှာပဲ။ ကျုပ်က ကုန်းဆို ကုန်းရမယ်။ ကားဆိုကားရမယ်။ လီးစုပ်ဆို စုပ်ရမယ်။ ဂွေးရက်ဆို ရက်ရမယ်။ အိုး ကျုပ်ခိုင်းတာမှန်သမှ သတို့လုပ်ပေးကြရမှာပဲ။ ကျုပ်လိုးချင်သလို သူတို့ အလိုးခံကြရမှာပဲ။ အစတုန်းကတော့ တစ်ယောက်ချင်းစီ အလှည့်ကျ လိုးမလို့စိတ်ကူးထားခဲ့တာပါ။ 

ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးက လှလှပပ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်၊ တပွေ့တပိုက်၊ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးတွေ ဆိုတော့၊ ဘယ်သူ့ကို အရင်ရွေးရမယ်ဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ရခက်နေတာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူအသုံးချဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ဘယ်ညာမှာ နေရာယူခိုင်းလိုက်တာ။ အဲဒီနောက်တော့ ကျုပ်က လုပ်ငန်းစတော့တာပါပဲ။ 

ကျုပ်လုပ်ငန်းစဉ်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းပေါ့။ ဖက်ရမ်း ကိုင်တွယ်နမ်းစုပ်ကာ အစပျိုးတယ်။ တစ်မူထူးခြားတာကတော့ ဆော်နှစ်ပွေကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်းကိုင်တွယ်ပွတ်ရတာပါပဲ။ ခင်မြနိုင်ကိုရော ဖြိုးငယ်ငယ်ကိုပါ ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်တယ်။

အတတ်နိုင်ဆုံး ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်ပြိုင်တည်း နမ်းလို့ရအောင် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို ပြိုင်တူ စုပ်ယူလို့ရအောင် လုပ်တယ်။

အင်း အောင်မြင်တဲ့ အခါလည်း ရှိသလို တစ်ခုချင်းစီ နမ်းမိစုပ်မိတာလဲ ရှိတာပေါ့။ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ ကောင်းကောင်းကြီး အလုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ ညာလက်နဲ့ ခင်မြနိုင်ရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်တဲ့ အချိန်မှာ ဘယ်လက်က ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို အုပ်ကိုင်တယ်။ ညာလက်က ခင်မြနိုင် ဖင်ကြီးကို ဖျစ်ညှစ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ဘယ်လက်က ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်တယ်။ 

ဒီအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံးဟာ ရင်ကြီးကြီး တင်ကားကားနဲ့ ဆိုက်ကြီးတွေချည်းပဲ အလုံးအရွယ်က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်မကွာလှဘူး။ သူမသာ ကိုယ်မသာ ထွားထွားအယ်အယ် တင်းတင်းရင်းရင်းကြီးတွေချည်းပဲ။ ဒါပေမယ့် သေသေချာချာ ကိုင်တွယ်နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တဲ့ အခါကျတော့မှ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့အရသာချင်း မတူတာကို ကျုပ်သိရတော့တယ်။ 

တင်းရင်းတာချင်း အတူတူ ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ နို့အုံတွေက ပိုပြီး ကျစ်တယ်။ ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ရတာ ပိုပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်။ မို့ဝန်းတာချင်းအတူတူ၊ ခင်မြနိုင်ရဲ့ နို့အုံတွေက ပိုပြီး အိစက်တယ်။ လေမပြည့်တပြည့်ထိုးထားတဲ့ ဘောလုံးကို ဖဲသားအုပ်ထားပြီး ကိုင်ရသလိုပဲ။ ပေါင်တန်တွေကျတော့ သိပ်မကွာလှဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်စိတ်ထဲမှာတော့ ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ ပေါင်ကြီးတွေ ကိုင်ရတာ ပိုကောင်းသလိုပဲ။ ဒီလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေရင်းက အမျိုးသမီးတွေရဲ့ အဝတ်အစားတွေကိုလည်း ကျုပ်က ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ 

ခင်မြနိုင်ကတော့ ဘာမှ ထွေထွေထူးထူး ချွတ်ပစ်စရာမှ မရှိတာ။ ဘရာစီယာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုနံ့နံ့ကလေးပဲ ရှိနေတာ။ ကျုပ်က ခင်မြနိုင်ရဲ့ ဘရာစီယာကို ဆွဲချွတ်ဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးအဖုံးအကာမရှိ၊ အတွင်းသား အရှင်းသား ပေါ်လာပြီလေ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ တိုကလေးကိုတော့ မချွတ်သေးဘူး။ တမင်ချန်ထားတာ။ ဖြိုးငယ်ငယ်ကတော့ ချွတ်စရာ အဝတ်အစားများတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ကျုပ်က သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်မပစ်ဘူး။ လှန်ပဲ တင်လိုက်တယ်။ ဂျိုင်းပြတ် စွပ်ကျယ် စပို့ရှပ်ကလေးကို လည်ပင်းနား အထိရောက်အောင် လှန်တင်တယ်။ ဘရာစီယာကိုလည်း နောက်ကျောချိတ်တွေ ဘာတွေ ဖြုတ်မနေတော့ဘူး။ တစ်ခါတည်း ဆွဲလှန်တင်လိုက်တာပဲ။ 

ဟော၊ ချာတိတ်မရဲ့ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးလဲ ပြူးပြူးကြီး ပေါ်လာရော။ ဒီအခါမှာ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို အသာယှဉ်ရပ်ခိုင်းပြီး နို့အုံနှစ်ခုကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပြန်တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး နို့တွေက တော်တော်ထွားတယ်။ ပြီးတော့ အိတွဲမနေဘူး။ ဖြိုးငယ်ငယ်က ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ပဲ ရှိသေးတာမို့ နို့အုံအိတွဲမနေတာက သူ့အသက်အရွယ် သဘာဝပါပဲ။ 

ခင်မြနိုင်ကတော့ အသက်ကြီးနေပေမယ့် နို့တွေတွဲကျမနေပဲ တင်းရင်းမို့ဝန်းနေတာ ချီးမွမ်းဖို့ကောင်းတယ်။ သူက ကရာတေးလေ့ကျင့်နေတဲ့ အကျိုးလို့ခေါ်ရမယ်။ နို့သီးချင်းတော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မတူကြဘူး။ ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ နို့သီးတွေက ပိုချွန်တယ်။ ပိုရှည်တယ်။ ခင်မြနိုင် နို့သီးတွေကတော့ ဖြိုးငယ်ငယ်လောက် မချွန်ဘူး။ မရှည်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူကအလုံးတော့ ပိုကြီးတယ်။ တူညီတာတစ်ခုကတော့ မိန်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ခုံးခုံးတင်းမာကော့တောင်နေကြတာပါပဲ။ 

ဒါဟာသူတို့ စိတ်လှုပ်ရှားနိုးကြွနေတယ်ဆိုတာ ပြနေတာမို့ ကျုပ်ကြိတ်ပြီးပြုံးမိတယ်။ နောက်တော့ ကျုပ်က ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်ကို ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး ကပ်နေအောင်အထိုင်ခိုင်းတယ်။ ဖြိုးငယ်ငယ်က ခင်မြနိုင်ရဲ့ ဘယ်ဖက်မှာ ထိုင်တာ။ 

ဒီတော့ ချာတိတ်မရဲ့ ညာဖက်နို့အုံက ခင်မြနိုင်ရဲ့ ဘယ်ဖက်နို့အုံနဲ့ ထိကပ်နေတယ်။ ကျုပ်က ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ နို့အုံနှစ်ခုကို ကျုပ်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဘေးကနေ ဝိုက်တွန်းပြီး နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု ပူးသွားအောင်လုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဒီလိုပူးကပ်သွားတဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းပြီး အားရပါးရ စို့ပေးတာ။ နို့သီးနှစ်ခုကို တစ်ပြိုင်တည်း စို့ပေးတဲ့ သဘောဖြစ်သွားရော။ အောက်ပိုင်းကိုလည်း ချမ်းသာမပေးပါဘူး။ ပေါင်တွေကားခိုင်းပြီး စောက်ဖုတ်တွေကို ဒူးခေါင်းနဲ့ ထိတွေ့ ပွတ်တိုက်ပေးတယ်။

ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို နေရာပြောင်းခိုင်းလိုက်တယ်။ ခင်မြနိုင်ရဲ့ညာဖက်ဘေးမှာ ဖြိုးငယ်ငယ်ရောက်သွားရော။ ခင်မြနိုင်ရဲ့ ညာဖက်နို့အုံနဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်ဘယ်ဖက်နို့အုံကပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု ပူကပ်သွားအောင်လုပ်ခိုင်းတယ်။ ပြီးမှ ကျုပ်က နို့သီးနှစ်ခုလုံးကိုပါ ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပေးပြန်တယ်။ မိန်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ပါးစပ်နဲ့ ပြိုင်တူစို့ပေးတာလေ။ ကျုပ်အဖို့တော့ အပြတ်ကို ကောင်းတယ်။ သူတို့လည်း ကောင်းကြမှာပါပဲ။ ကျုပ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးပြီးတော့ ရှေ့တစ်ဆင့်တတ်တယ်။ နို့သီးတွေကို အားရအောင်စို့ပေးပြီးတော့ ရှေ့တစ်ဆင့်တတ်တယ်။ 

'' ကိုင်း လီးစုပ်ပေးကြစမ်း။ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ စုပ်ပေးကြ။ ပထမဆုံး ဂွေးဥတွေကို စပြီးရက်ပေး။ ပြီးမှ လီးချောင်းအတိုင်း လှာနဲ့ ရက်ပြီး အပေါ်တတ်လာ။ လီးထိပ်ပိုင်း ရောက်တော့မှ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ စုပ် လုပ်ကြလေ။ ဘာငိုင်နေတာလဲ'' 

_________________

ဆရာက သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းတယ်။ လီးသာ မဟုတ်ပါဘူးလေ။ ဂွေးဥတွေကိုပါ ရက်ပေးရမှာတဲ့။ ပြီးတော့ ကျွန်မနဲ့ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်တို့ နှစ်ယောက် ပြိုင်တူ အလုပ်ခိုင်းတာ။ ကျွန်မဖြင့် အတော်ကိုကြောက်သွားတယ်။ ရှက်လည်းရှက်တယ်။ ရွံလည်းရွံတယ်။ ယောကျာ်းတွေရဲ့ လီးကြီးက ကျွန်မတို့ မိန်းမသားတွေကို ထူးခြားတဲ့ အရာတွေသာ ဖန်တီးပေးစွမ်းနိုင်တယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျွန်မကိုယ်တိုင် အလိုးခံဖူးတာကြောင့် ကောင်းကောင်းကြီး သိထားပြီးသားပါ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းမယ်ဆိုရင် ခံဖို့ အသင့်ပါပဲ။ အခု ဆရာကိုစောမင်းက ကျွန်မတို့ကို အကြပ်ကိုင် အနိုင်ကျင့်နေတာဖြစ်ပေမယ့် သူနှိုးဆွပုံ တစ်မျိုးဖြစ်တာကြောင့် မရှက်တမ်းဝန်ခံရမယ်ဆိုရင် ကျွန်မဟာ အတော်လေး ကာမရမက် နိုးကြွနေပါပြီ။

အထူးသဖြင့် ဆရာမ ခြင်မနိုင်ရဲ့ နို့သီးနဲ့ ကျွန်မနို့သီး ပူးကပ်နေအောင်ကို နို့အုံတွေကို အတင်းဖိတွန်းယူပြီး ပါးစပ်နဲ့ငုံ နို့စို့ပေးတာ ခံရတုန်းကများဆိုရင် ကျွန်မအဖုတ်ထဲမှာ စိုကနဲရွှဲကနဲကို ဖြစ်ပြီး အရည်ကြည်တွေကို စိမ့်ထွက်ကျလာတာ။ ဒါကြောင့် ဆရာကိုစောမင်းက လိုးမယ်ဆိုရင် ကျွန်မခံဖို့ အသင့်ပါ။ သူက အတင်း လိုးတာဖြစ်ပေမယ့် ကျွန်မက အလိုးခံချင်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းပြီး လိုးရတဲ့ လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပေးရမယ် ဆိုတာ ကတော့ ရွံစရာကြီးပါ။ ကျွန်မ မစုပ်ချင်ဘူး။ စုပ်မပေးချင်ဘူး။ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်ကလည်း ကျွန်မလိုပဲ ခံစားရမှာပါ။ ကြောက်လန့်ရွံရှာနေမှာပါ။ မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ အလန့် တကြားဖြစ်သွားတာ ကျွန်မမြင်လိုက်ရသားပဲ။

ဒါပေမယ့် ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်အဖြစ်က ဆရာကိုစောမင်းရဲ့ လက်ခုပ်ထဲက ရေ ဘဝပါ။ သူ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ပါဘူး။ သူသနားမှ ချမ်းသာကြရမဲ့ အခြေအနေပါ။ ကျွန်မရော ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်တို့ပါ လီးစုပ်မပေးပါရစေလို့ တောင်းပန်ကြပါတယ်။ အသနားခံကြပါတယ်။ ကျွန်မတို့ ဒါမျိုး တစ်ခါမှလည်း မလုပ်ဖူးသေးပါဘူး လို့လည်းပြောပြပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ကိုစောမင်းကတော့ မသက်ညှာပါဘူး။ အတင်းပဲ လီးစုပ်ခိုင်းတယ်။ သူခိုင်းတာ မလုပ်ရင် နေ့လည်က ကျွန်မတို့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ရဲတိုင်ပြီး အမှုဖွင့် အရေးယူမယ်လို့တောင် ခြိမ်းခြောက်လာတယ်။ 

ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် ဘာတတ်နိုင်တော့မှာလဲ။ စိတ်ထဲက ရွံရှာလှပေမယ့် ဆရာကိုစောမင်းခိုင်းတဲ့ အတိုင်း လီးစုပ်ပေးရပါတော့တယ်။ ဆရာကိုစောမင်းက ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ သူဟာ ကျွန်မတို့ကို လိုးနိုင်ဖို့ အစစ ပြင်ဆင်ထားတာပါ။ ပုဆိုးတောင် တစ်ထပ်တည်းဝတ်ထားတာ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီမပါဘူး။ ပုဆိုးချွတ်လိုက်တော့ သူ့အောက်ပိုင်းက ဗလာကျင်းသွားပြီး လီးကြီးပေါ်လာတယ်။ သူ့လီးကြီးကတောင်တော့ မတောင်သေးပါဘူး။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊ မတောင့်တတောင်၊ မမာ့တမာ အခြေအနေမျိုးမှာ ရှိနေတာ။ လီးက ဆိုးတော့မဆိုးပါဘူး။ 

ရန်ပိုင်ထက်ဆိုတော့ ကုလားကပြားရဲ့ လီးလောက်မကြီးပေမယ့် မင်းခေါင်စိုးဆိုတဲ့ တရုတ်ကပြားကောင်လေးရဲ့ လီးထက်တော့ ပိုကြီးတယ်။ ကျွန်မနဲ့ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်တို့ နှစ်ယောက် စုပ်ပေး၊ ယက်ပေးလိုက်ရင် မာန်ထစပြုနေတဲ့ ဒီလီးကြီး မတ်မတ်တောင်လာမှာပါပဲ။ သူ့လီးကြီးတောင်လာရင် ဆရာက ကျွန်မနဲ့ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်တို့ကို လိုးတော့မှာပါပဲ။ 

လိုးနိုင်အောင် လီးတောင်ဖို့ စုပ်ပေးရတော့မယ့် အဖြစ်ပါ။ ဆရာကိုစောမင်းက မွေ့ရာပေါ်မှာ ပေါင်ကြီးတွေ ကားပြီး ပက်လက်စင်းစင်း အိပ်နေတယ်။ လီးစုပ်ပေးရမယ့် ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်က သူ့ရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ ဒူးတုတ်ပြီး ထိုင်ကြရတယ်။ ကျွန်မက ညာဖက်က၊ ဆရာမလေးခင်မြနိုင်က ဘယ်ဖက်က။ ကျွန်မနဲ့ ဆရာမလေးတို့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်မိကြတယ်။ ဆရာမလေးရဲ့ မျက်နှာဟာ သနားစရာလေး။ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့။ ကျွန်မမျက်နှာလည်း ဒီလိုပဲ ဖြစ်နေမှာပါပဲ။ မလုပ်ချင်တဲ့ ရွံရှာတဲ့ အလုပ်ကို အကြပ်စေခိုင်းမှုကြောင့် မငြင်းသာပဲ လုပ်ပေးရတော့မှာကိုး။ 

'' ကိုင်း စကြတော့။ စောစောက ပြောထားတာတွေ မမေ့ကြနဲ့နော်'' 

ဆရာကိုစောမင်းက သည်လိုပြောပြီး ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို လှမ်းဆွဲပြီး အောက်ကို ဖိချလိုက်တာ။ ကျွန်မတို့ မျက်နှာတွေလည်း သူ့ပေါင်ကြားကို အပ်လှက်သားကျသွားကြပါတော့တယ်။

ကျွန်မအနေနဲ့ မလုပ်ချင်တဲ့အလုပ်ကို လုပ်နေရပါပြီ။ အသာပါးစပ်ကလေး ဟပြီး ဆရာကိုစောမင်းရဲ့ ဂွေးဥကြီး တစ်လုံးကို ငုံလိုက်ရပါတယ်။ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်ခမြာလည်း ကျွန်မနဲ့ ဘဝတူပါပဲ။ ကျန်နေတဲ့ ဂွေးဥကြီး တစ်လုံးကို သူ့ပါးစပ်လေးနဲ့ ငုံလိုက်တာကို ကျွန်မမြင်လိုက်သိလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ဆရာတစ်ယောက် ဆတ်ကနဲတွန့်သွားပြီး ပါးစပ်က ဟင်းဆို အသက်ပြင်းကြီး ရှုလိုက်သံကိုလည်း သိလိုက်ကြားလိုက်ရတယ်။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်က သူ့ဂွေးဥကြီးတွေကို တစ်ယောက်တစ်လုံးစီ ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပေးလိုက်တာ ခံလိုက်ရလို့၊ ငနဲသားပီတိဖြစ်ပြီး ကျေနပ်သွားတာပါပဲ။ 

ကျွန်မမှာတော့ ဂွေးဥစုပ်ပေးရတာ ရွံလွန်းလို့ ရင်ထဲက ပျို့တက်လာတာကြောင့် မအော့အန်မိအောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားနေလိုက်ရတယ်။ မျက်ရည်တွေကိုတော့ မထိန်းနိုင်ပါဘူး။ မျက်လုံးထဲက ယိုစီးကျနေပါတယ်။ ငုံထားမိမှတော့ မထူးပါဘူးလေ။ ကျွန်မဟာ သူ့ဂွေးဥကြီးတွေကို အသာပဲ စုပ်ပေးရက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပါးစပ်ထဲမှာ လုံးလုံးချောချောနဲ့။ 

ပြီးတော့ ကွေးကွေးကောက်ကောက် အမွှေးတွေကလည်း ပေါက်နေလိုက်သေးတယ်။ ဂွေးစုပ်ပေး ရက်ပေးရတာ ရွံမိတာ တစ်မျိုး၊ အမွှေးတွေနဲ့ နှာခေါင်း ထိမိပြီး ယားကျိကျိ ဖြစ်တာကတစ်မျိုးနဲ့ ကျွန်မဖြင့် သိပ်ကို အနေရခက်နေတာပဲ။ ကိုစောမင်းကြိုတင်ပြောထားတဲ့ အတိုင်းကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ဆက်ပြီး လုပ်ပေးရပါတယ်။ ဂွေးဥကို ယက်ပေးစုပ်ပေးပြီးတော့ အပေါ်ကို အသာတတ်လာရတယ်။ ပါးစပ်ကလေးဟပြီး သူ့လီးအတံကြီးကို အရင်းကစလို့ လှာနဲ့ရက်ပေးရတယ်။ ဒီအခါမှာ တစ်ဖက်ကနေပြီး လီးကိုလှာနဲ့ ရက်ပေးနေရလေတဲ့ ဆရာမလေးခင်မြနိုင်ရဲ့ ပါးစပ်နဲ့ ကျွန်မပါးစပ် သွားသွားထိမိကြတယ်။ 

တစ်ခါတစ်လေ လှာချင်းတောင် ခလုတ်တိုက်မိလား တိုက်မိရဲ့။ ဆရာကိုစောမင်းရဲ့ လီးကို ရက်ပေးနေရင်း ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်တစ်ယောက် ပါးစပ် တစ်ယောက်နမ်းမိနေကြပါတယ်။ ဆရာကိုစောမင်းက ကျွန်မတို့ရဲ့ နို့အုံတွေကို လှမ်းဆုပ်နယ်သေးတယ်။ အဖုတ်ကိုလည်း နှိုက်တယ်။ ဖင်လည်းပွတ်တယ်။ ကျွန်မလေ ကိုယ်တိုင်အနှိုက်ခံ ဖင်ပွတ်တာခံရတဲ့ အပြင်၊ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်လည်း တစ်ဖက်မှာ ကျွန်မလိုပဲ သူလက်ကမြင်းတာ ခံနေရတာကိုမြင်တော့ စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။ 

အခုဆိုရင် ဆရာကိုစောမင်း ရဲ့လီးတန်ကြီးဟာလည်း တဖြည်းဖြည်းမာတောင်လာတာ သံချောင်းကြီးလိုလို ဖြစ်လာတော့တာပါပဲ။ ဒီလိုလီးတောင်လာတာဟာ ကျွန်မတို့ စုပ်ပေးရက်ပေးတာကြောင့် ဖြစ်တယ်လို့ စဉ်းစားမိတော့ ကျွန်မလေ ရွံရှာနေတဲ့ ကြားက စိတ်လှုပ်ရှားလာရတယ်။ ရင်ဖိုလာရတယ်။လီးတော့ တောင်လာပြီ။ မကြာခင် အလိုးခံရတော့မှာပါလား။

 _________________________

ကိုစောမင်း တစ်ယောက်တော့ တကယ့်ကို စည်းစိမ်တွေ့နေတာ။ ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ် ဆော်နှစ်ပွေရဲ့ လှာလေးတွေနဲ့ လီးကို ရက်ပေး၊ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးတာကို ခံရင်း အပြတ်ငြိမ့်နေတာ။ ဇိမ်ကတော့ တကယ့်ကိုဇိမ်ပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီအတိုင်း ကြာရှည်ဆွဲပြီး မှိန်းနေလို့ မဖြစ်ဘူးလေ။ ဒီအတိုင်းဆို မကြာခင်ပဲ သူ့လီးက လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့မှာ။ ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ကို မလိုးလိုက်ရပဲ အလကားသက်သက် လေထဲမှာပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ကိစ္စပြတ်သွားမှာ။ 

သူ့လီးက ဒီလိုသုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားပြီးရင် တော်တော်နဲ့ ပြန်တောင်တတ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ သုတ်ထွက်မသွားအောင်ထိန်းပြီး သည်မိန်းမနှစ်ယောက်ကို လိုးထားမှ။ လိုးတော့မှ သုတ်လွှတ်ပေးလိုက်ရတာ ပိုကောင်းတယ်လေ။ 

'' ကိုင်း တော်ပြီ ရပ်တော့'' 

လီးကုန်းစုပ်ပေးနေကြရရှာတဲ့ ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ် နှစ်ယောက် ကိုစောမင်းပေါင်ကြားက မျက်နှာခွာလိုက်ကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ ပါးစပ်တစ်ဝိုက်မှာတော့ တံတွေးတွေ ပေကျန်နေတယ်။ လီးကနေတစ်ဆင့် ပြန်ပေကျန်ခဲ့ကြတာပါ။ မျက်နှာလေးတွေကလည်း ရဲတွတ်နေကြတယ်။ 

'' တစ်ကိုယ်လုံး ပြောင်ရှင်းနေအောင် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပစ်လိုက်ကြပေတော့၊ ပြီးရင် မွေ့ရာပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်းပြီး၊ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေး၊ လိုးတော့မယ်'' 

ကိုစောမင်းက တစ်တစ်ခွခွကြီးကို ပြောဆိုစေခိုင်းသည်။ သည်လိုပြောလိုက်တာကို ကြားရသူတော့ ဘယ်လိုနေမည်မသိ။ ကိုစောမင်းအဖို့တော့ အတော်ကို အရသာတွေ့၊ အာတွေ့သည်။ ခင်မြနိုင်က သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ တစ်ခုတည်း ကျန်နေတဲ့ အဝတ်အစားဖြစ်တဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ တိုတိုနံ့နံ့ကလေးကို ချွတ်ပစ်ပေးလိုက်ရတယ်။ ဖြိုးငယ်ငယ်ကတော့ ဂျိုင်းပြတ် စပို့ရှပ်စွပ်ကျယ်ကို ဆွဲချွတ်၊ဘရာစီယာကို ဖြုတ်၊ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ဆက်ချွတ်ရတော့ နည်းနည်းအချိန်ယူရတယ်။ 

ခင်မြနိုင် ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားချိန်မှာ ဖြိုးငယ်ငယ်က အဝတ်အစားတွေ ချွတ်နေရတုန်း။ ခင်မြနိုင်ဟာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ရပ်နေရင်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်နေလေတဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်ကို အသာကြည့်နေတယ်။ ဒီလိုကြည့်ရင်း ခင်မြနိုင်ရဲ့ စိတ်တွေ တစ်မျိုး တစ်ဖုံလှုပ်ရှားလာရသလို ဖြိုးငယ်ငယ်ဟာလည်း ခင်မြနိုင်ကြည့်နေတာကို ခံရင်း စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာတယ်။ 

ဒီမိန်းမရယ် သူရယ် လီးတစ်ချောင်းတည်း အတူအလိုးခံ ဘဝရောက်တော့မှာပါလားလို့လည်း တွေးမိတယ်။ ဖြိုးငယ်ငယ် အဝတ်တွေချွတ်ပြီးတာနဲ့ မိန်းမနှစ်ယောက်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်ကပ်ရပ်သား လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ကြရရှာပါတော့တယ်။ ကုန်းပေးထားတဲ့ ဖင်ကြီး နှစ်လုံး တင်းနေ ပြောင်နေတာပဲ။ ကားပြီး အိနေတာပဲ။ လိုးရတော့မယ့် ငနဲသား မျက်လုံးတွေ တလက်လက်တောက်လာတယ်။ လျှာကို နှုတ်ခမ်းမှာ တစ်ချက်သပ်လိုက်မိတယ်။ သူ့လီးကလည်း ငေါ့ကနဲ ငေါက်ကနဲ လှုပ်ခါလို့။

'' ဆရာမက ဖင်ကြီးကို အပေါ်နဲနဲကြွတက်သွားအောင်ကော့တင်လိုက်။ ဖြိုးငယ်ငယ်က ပေါင်ကို နည်းနည်းကွပေး ဖင်ကို အောက်နည်းနည်းချ၊ ဟုတ်ပြီ။ အဲဒီအတိုင်းနေ'' 

ဖင်တစ်ခုက မြင့်ကာ တစ်ခုက နိမ့်နေရာ ကိုစောမင်းက တညီတည်းဖြစ်အောင် စေခိုင်းပြီး ဖင်တန်းညှိပေးလိုက်၏။ ကိုစောမင်းသည် ကုန်းပေးထားသော မိန်းမနှစ်ယောက်၏ တင်ပါးဆုံကြီးများ နောက်ဖက်တွင် အသာဒူးထောက်နေရာယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခင်မြနိုင်၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခု ကြားမှ စူတူတူ စအိုဝလေးကို ကြည့်လိုက်ကာ ဘယ်နေရာကို လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ သည်လို အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်သည် လီးမစုပ်ဖူးကြသလို ဖင်လိုးလည်း ခံဖူးကြသေးမှာ မဟုတ်။ 

သည်တော့ သူတို့၏ ဖင်များကို ဈေးဦးဖောက်ပေးလိုက်မည်။ နှစ်ယောက်လုံးကို ဖင်လိုးမည်။ ကိုစောမင်းသည် ခင်မြနိုင်၏ ဖင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းကို ကျကျနနဆွဲဖြဲသည်။ ဖင်ပြဲထွက်ကာ ဖင်ပေါက်လေးစူထွက်လာသည်ကို သေသေချာချာကြည့်သည်။ ဖင်ဖြဲ အကြည့်ခံနေရလေသော ခင်မြနိုင်မှာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်နေသည်။ မျက်နှာလည်း မထားတတ်တော့။ ဖြစ်ရသည့်ဘဝကတော့ တကယ့်ကို အရှက်ကုန်အောင်ကို ဖြဲí အကြည့်ခံနေရသည်။ ခင်မြနိုင်ပြီးတော့ ကိုစောမင်းက ဖြိုးငယ်ငယ်ကို ဖင်ဖြဲ၍ ကြည့်ပြန်သည်။ ကောင်မလေး ရင်ဖိုရပြန်ပြီ။ 

ဘာကြောင့် ဖင်ပေါက်ကို သည်လောက် ရက်ရက်ရောရောဖြဲကြည့်နေရလေသနည်းဟုလည်း ဖြိုးငယ်ငယ် စိတ်ထဲတွင်ထင်မိသည်။ ကိုစောမင်းသည် ဖြိုးငယ်ငယ်၏ ဖင်ပေါက်ကို ဖြဲထားရင်း တံတွေးထွေးထည့်လိုက်သည်။ တမင်ပင် ထွီ ကနဲအသံမြည်အောင် ပြုကာ တံတွေးထွေးချသည်။ တံတွေး ထွေးသံနှင့်အတူ ဖင်ဝတွင် တံတွေးများ စိုကနဲအေးကနဲဖြစ်သွားမှပင် ဖြိုးငယ်ငယ်မှာ ကိုစောမင်း၏ အကြံကို ရိပ်မိသည်။

ဖင်လိုးမည်ဆိုလှင် ဖင်ဝတွင် တံတွေးဆွတ်ပေးရကြောင်း အပြာစာအုပ်တစ်အုပ်ထဲမှာ ဖြိုးငယ်ငယ် ဖတ်ဖူးထားသည်။ 

'' ဖင်ကို ဘာဖြစ်လို့ တံတွေးဆွတ်ရတာလဲ ဆရာ'' 

ဖြိုးငယ်ငယ်က အလန့်တကြားမေးလိုက်တယ်။ ဒီအသံကြားရတော့ ခင်မြနိုင်လည်း ရင်ထိတ်သွားရတယ်။သူလည်း မ အ ပါဘူး။ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေးဆွတ်တာ ဘယ်လိုရည်ရွယ်ချက်လဲဆိုတာ သိတာပေါ့ ။ 

'' သမီးကို ဖင်ချမလို့ တံတွေးဆွတ်တာပေါ့ ကွ'' 

ကိုစောမင်းက လေအေးအေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ ပြောပြီးတာနဲ့ ခင်မြနိုင်ရဲ့ ဖင်ကိုဖြဲပြီး တံတွေးတွေ ထွီကနဲ မြည်အောင် ထွေးချလိုက်ပြန်တယ်။ နဂိုက ရင်ထိတ်နေတဲ့ ခင်မြနိုင်တစ်ယောက် ဖင်တံတွေး အဆွတ်ခံလိုက်ရတော့ ကျောရိုးကို စိမ့်ချမ်းအောင် ကြောက်လန့်သွားရရှာတယ်။ 

'' ဟာ ဒုက္ခပါပဲ'' 

'' သမီး အဲဒီမှာ တစ်ခါမှ အလုပ်မခံဖူးသေးပါဘူး ဆရာရယ်။ သမီးကြောက်တယ်'' 

ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ဘယ်သူမှ ဖင်လိုး မခံဖူးကြသေးဖူး။ ဒါကြောင့်ဖင်ချခံရမှာကို တကယ်ကို ကြောက်နေကြတယ်။ ပြီးတော့ ကိုစောမင်းကို ဘယ်လိုမှ တောင်းပန်အသနားခံလို့ မရနိုင်မှန်းလည်း သူတို့ သိကြတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက် ဖင်လိုးခံရမှာတော့ သေအချာပါပဲ။ နှစ်ယောက်လုံး တစ်ဆတ်ဆတ်ကို တုန်နေကြတယ်။ သူဖင်လိုးတာ ခံရတော့မယ့် မိန်းမနှစ်ယောက် ကြောက်လန့်ပြီး ဆတ်ဆတ်တုန်နေတာကို ကြည့်ရင်း ကိုစောမင်းအတော်ကို ကျေနပ်နေတယ်။ 

ကိုစောမင်းဟာ ဖင်လိုး အတော်ဝါသနာပါတဲ့ လူပဲ။ ခင်မြနိုင်ရဲ့ဖင်နဲ့ သင်တန်းသူကလေး ဖြိုးငယ်ငယ်တို့ရဲ့ ဖင်၊ ဖင်ပေါက်နှစ်ခုကို ဆက်တိုက်လိုးရဖို့ ဖြစ်လာပြီ။ မိန်းမနှစ်ယောက်လုံး ဘေးဘက်ကုန်း ဖင်ပူးတောင်းထောင်ရက်သားဖြစ်နေရုံ မက၊ ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကလည်း တံတွေးဆွတ်ပြီးပြီ။ လီးထိုးသွင်းပြီး ဖင်ဆော်ရုံပဲ ရှိတော့တယ်။ ကိုစောမင်းက ဘယ်ညာလက်ညှိုးနှစ်ခုကို ဖင်ပေါက်တစ်ပေါက်စီထဲကို ဆတ်ကနဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

'' အားလားလား'' 

'' အို့ အမေ့ နာတယ် အား'' 

ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းပေးထားရတဲ့ မိန်းမနှစ်ယောက် ဖင်တွန့် ခါးကော့ပြီး အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက်ကြတယ်။ တစ်ခါမှ အလိုးမခံရဘူးသေးတဲ့ ဖင်ပေါက်တွေ မဟုတ်လား။ ကျဉ်းနေတယ်လေ။ လက်ညှိုးကို ဆတ်ကနဲထိုးထည့်လိုက်တော့ နာတာပေါ့။ လန့်အော်မိတာပေါ့။ 

'' ဆရာမ ကျုပ်လီးကိုဆွဲပြီး ဖင်ဝမှာ တေ့တပ်ပေး'' 

ကိုစောမင်းက ခင်မြနိုင်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို ထိုးကလိနေတဲ့ လက်ညှိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပြောတယ်။ ကျန်တဲ့လက်ညှိုးတစ်ချောင်းကတော့ ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ စအိုထဲ ထိုးကလိနေတုန်းပဲ။ ဒီလိုစေခိုင်းလိုက်သံကို ဖြိုးငယ်ငယ်ကြားတယ်။ ဆရာမခင်မြနိုင်ပြီးရင် သူ့အလှည့်ရောက်လာရမှာမို့ တွေးကြောက်ပြီး ဟင့်ကနဲ ရှိုက်ငိုမိလိုက်တယ်။ မကြာပါဘူး။ ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ်ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ ဆရာမ ခင်မြနိုင်ရဲ့ စူးစူးဝါးဝါး အော်လိုက်သံကို ဖြိုးငယ်ငယ်ကြားရတယ်။ 

'' အာ့း အား နာတယ့် နာတယ့် အား့ ဖြည်းဖြည်း ဆရာရဲ့ ဖြည်းဖြည်း၊့ အားအားအား သေပြီသေပြီ'' 

ဖင်ကလိခံနေရရှာတဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ် အရမ်းကို ကြောက်လာတယ်။ အော်သံတွေ ကြောင့် မချိမဆန့်ကို နာကြင်နေမှာလည်း မှန်းဆမိတယ်။

ဟုတ်ပါတယ်။ ဆရာမလေး ခင်မြနိုင်ခမြာ၊ သူ့ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကြီး တိုးဝင်လာတဲ့ ဒဏ်ကို တွန့်တွန့်လူးအောင်ကို ခံနေရရှာပါတယ်။ အမျိုးသမီးရဲ့ အော်သံက ကိုစောမင်းကို ပိုလို့ ရမက်ထန်စေတာကြောင့် တအားဖိဖိထိုးထည့်လိုက်တာ နောက်ဆုံးတော့ လီးတချောင်းလုံး ဖင်ခေါင်းထဲ မြုပ်ဝင်သွားပါတော့တယ်။ လီးအဆုံးဝင်အောင် သွင်းပြီးတော့ ကိုစောမင်းက ဆတ်ကနဲပြန်ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ ဖင်ထဲတစ်ချီပြောင်းထည့်ရအုံးမှာကိုး။ လီးအသွင်းရက်စက်သလို အထုတ်လည်း ကြမ်းတမ်းတာကြောင့် ခင်မြနိုင်အော်လိုက်ရပြန်တယ်။ ကိုစောမင်းက ဖြိုးငယ်ငယ်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေတဲ့ သူ့လက်ညှိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

'' အမလေး။ သေတော့မယ်ထင်ပါရဲ့'' 

လက်ညှိုးဆွဲထုတ်သွားပြီးရင် လီးဝင်လာမှာကို ကြိုသိနေတဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ်က ငိုသံပါကလေးနဲ့ ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။ 

'' ကိုင့်း သမီး။ ဖင်ဝမှာ လီးတေ့ပေးစမ်း'' 

ခင်မြနိုင်ကို ခိုင်းသလိုမျိုးပဲ၊ ကိုစောမင်းက ဖြိုးငယ်ငယ်ကို ခိုင်းလိုက်ပြန်တယ်။ ဖြိုးငယ်ငယ်ဟာလည်း ကြောက်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ပဲ၊ ညာဘက်လက်ကလေးကို နောက်ပစ်ပြီး ကိုစောမင်းရဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်ရရှာတယ်။ ခင်မြနိုင်ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်ထားခဲ့တာမို့ လီးမှာ ချောကျိနေတယ်။ ဖြိုးငယ်ငယ်သည် သက်ပြင်းရှိုက်ပြီး ထိုလီးကိုဆွဲယူကာ စအိုဝတွင်တေ့ပေးလိုက်ရသည်။ 

'' ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါ ဆရာရယ် နော် ။ အား အား သေပါပြီဆရာရဲ့။ အမလေ့း အားအား'' 

ဖြိုးငယ်ငယ်က တောင်းပန်ရှာသော်လည်း အရှိန်တတ်နေပြီဖြစ်သော ကိုစောမင်းက မညှာ။ ဖင်ဝတွင် လီးတေ့ပြီးသည်နှင့် တအားဆောင့် ထိုးချလိုက်ရာ လီးကြီးသည် ကျဉ်းကြပ်လှသော စအိုထဲသို့ ထိုး၍ တိုးဝင်သွားသည်။လီးတစ်ချောင်း လုံး ဝင်သွားပြီးနောက် ကိုစောမင်းသည် ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်သည်။ ဖြိုးငယ်ငယ်တစ်ယောက် တအင့်အင့်ညည်းတွားရင်း ဖင်လိုးခံနေရရှာသည်။ ပြီးတော့ ဖြိုးငယ်ငယ်၏ ဖင်ထဲမှ ဆွဲဖြုတ်ကာ ဘေးဘက်တွင် အသင့်ကုန်းကာ စောင့်နေရလေသူ ခင်မြနိုင်၏ ဖင်ထဲ ပြောင်းထည့်သည်။ 

တအားထိုးထည့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချက်လိုးရာ ခင်မြနိုင်တွန့်တွန့်လူးပြီး အသံကုန်အော်ရရှာပြန်သည်။ ထို့နောက် ဖြိုးငယ်ငယ်၏ ဖင်ကို တဖန်ပြောင်းလိုးပြန်သည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်၏ ဖင်ပေါက်နှစ်ခု တစ်ပေါက်တစ်လှည့်စီပြောင်း၍ လိုးနေရာ ကိုစောမင်းမှာလည်း အရမ်းကိုဇိမ်တွေ့လှက် အပြတ်နှာထန်ကာ မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပစ်လိုက်ရာ၊ သိပ်ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ကုန်လေတော့သည်။ ထိုသို့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားချိန်တွင် ခင်မြနိုင်၏ ဖင်ကို လိုးနေခိုက်ဖြစ်သည်။ 

ကိုစောမင်းမှာ တရားတော့ မျှတသည်။ သုတ်ထွက်သွားမှန်းသိသည်နှင့် ခင်မြနိုင်ဖင်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ဖြိုးငယ်ငယ်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ အမြန်ပြောင်း၍ ထိုးထည့်သည်။ သို့သော် သူ့လီးသည် သုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ပျော့ကျသွားရာ ဖြိုးငယ်ငယ်၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ဝင်အောင်သွင်း၍မရတော့။ ပန်းထွက်လက်စ သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်အချို့သာလျှင် ဖြိုးငယ်ငယ်၏တင်ပါးသားကြီးများပေါ်ကျရောက်ပေကျန်ကုန်သည်။ 

ထိုအချိန်တွင် ခင်မြနိုင်နှင့် ဖြိုးငယ်ငယ်တို့နှစ်ယောက်မှာ ဖင်ဇိမ်တွေ့စ ဖြစ်သည်။ နာကြင်မှုပြွန်းသော ဖင်လိုးခံမှု အရသာကို ခံစားရစ ဖြစ်သည်။ ဖင်ခံရတာကောင်းမှန်း သိကာစဖြစ်သည်။ 'ပြီး' ဖို့ကတော့ ဝေးသေးသည်။ သည်လို အချိန်မျိုးတွင်မှ ကိုစောမင်း သုတ်ထွက်ပြီး လီးကပျော့ကျသွားရာ မိန်းမနှစ်ယောက်မှာ မချင့်မရဲကြီး ဖြစ်ကျန်နေခဲ့သည်။ ကိုစောမင်းမှာလည်း ခင်မြနိုင်နဲ့ ဖြိုးငယ်ငယ် တောင့်တောင့်အယ်အယ် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ဆက်တိုက်လိုးနေချင်ပါသော်လည်း၊ လီးက ချက်ချင်းပြန်မတောင်နိုင်သောကြောင့် စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါ အနားယူရလေသည်။ အနားယူနေရင်း မျက်စိအရသာခံကာ ဇိမ်တစ်မျိုးခံရန် စိတ်ကူးရသောကြောင့် ရန်ပိုင်ထက်ကို လှမ်းခေါ်ယူလိုက်သည်။ 

သည်အခေါ်ကို စောင့်နေသော ရန်ပိုင်ထက်လည်း မဆိုင်းမတွပင် ကားဂိုဒေါင်ထဲ ဝင်ရောက်လာသည်။ ရန်ပိုင်ထက်နောက်မှ မင်းခေါင်စိုးက ကုတ်ချောင်းချောင်းနှင့် လိုက်ပါလာသည်။

'' ကဲ ရန်ပိုင်ထက်ရေ။ ဆရာတော့ ခဏနားအုံးမယ်။ ဆရာနားနေတုန်း မင်းကြိုက်ရာ တစ်ယောက်ကို ယူပြီး ချ။ ဟုတ်လား။ ဒါနဲ့ ဟိုကောင်ကကော ဘာလို့ပါလာတာလဲ'' 

'' သူကလဲ ဟို ဆရာစွန့်ကြဲတာလေးတွေ ရမလားလို့လိုက်လာတာပါ'' 

'' အေး ဒါဆိုလည်း သူ့လည်း မှလိုက်ကွာ'' 

ကုန်ခမ်းသွားနိုင်သည့် ပစ္စည်း မဟုတ်သောကြောင့် ကိုစောမင်းကလည်း စေတနာကောင်းနေသည်။ 

'' ကျေးဇူးပဲ ဆရာ။ကဲဟေ့ ဖိုးစိုး မင်းက ဆရာမလေးကိုဖိုက်။ ငါက ဖြိုးငယ်ကို ဆော်မယ်'' 

ရန်ပိုင်ထက်က ခွဲတမ်းချသည်။ 

'' ဟာကွာ မင်းကလဲ။ ဆရာမကို ငါနေ့လည်က တစ်ချီဆော်ပြီပြီပဲ။ အခုဖြိုးငယ်ကို ငါ့ပေးကွာ။ မင်းက ဆရာမကို တီးပေါ့'' 

မင်းခေါင်စိုးက ဈေးဆစ်သည်။ 

'' မင်းကလဲကွာ။ ဆရာမကို ဖိုက်ပြီးရင် ဖြိုးငယ်ကို ဆက်ချပေါ့ကွ့ ''

'' ဒါပေမယ့် ငါ့လီးက ပြန်တောင်ဖို့ မလွယ်ဘူးကွ။ တစ်ချီချပြီးရင် ပျော့ကျသွားမှာ။ ဖြိုးငယ်ကိုပဲ ချပါရစေကွာ'' 

မင်းခေါင်စိုးနဲ့ ရန်ပိုင်ထက် အဝေမတဲ့ဖြစ်နေရာ ကိုစောမင်းကကြားမှ ဝင်í ဖြန်ဖြေပေးသည်။ 

'' ဟေ့ မင်းတို့နှစ်ယောက် ဖြိုးငယ်ကို ချချင်ရင် အတူတူညှပ်ချကြပါလားကွ။ သူ့မှာ ချလို့ရတဲ့ အပေါက်က သုံးပေါက်တောင် ရှိနေတာပဲ။ ပြီးလို့ တတ်နိုင်သေးရင် ဆရာမလေးကိုလည်း ဒီလိုပဲ ညှပ်ချကြပေါ့'' 

ကိုစောမင်း၏ စကားကိုကြားသောအခါ ဖြိုးငယ်ငယ်ရင်ထိတ်သွားရသည်။ 

'' ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ။ ကိုင်း ငါက ဖြိုးငယ်ကို ဖင်ဆော်မယ်။ မင်းက အဖုတ်ကိုရှေ့ဘက်ကနေချပေါ့။'' 

ရန်ပိုင်ထက်၏ စကားကို ကြားရပြန်သောအခါ ဖြိုးငယ်ငယ် မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ ကြောက်လန့်၍နေသော်လည်း ဖြိုးငယ်ငယ်မှာ ငနဲသားနှစ်ယောက်၏ ဆန္ဒကို မလွန်ဆန်နိုင်ပါ။ ပြီးတော့ ဆန့်တငံငံဖြစ်နေခဲ့သော ဖင်လိုးခံမှု အရသာကိုလည်း ဆက်၍ ခံစားလိုသေးသည်။ ဒါပေမယ့် ရန်ပိုင်ထက်၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းခံရမှာကိုတော့ အတော်လန့်နေရှာသည်။ 

'' ရန်ပိုင်ထက်ရယ့် ငါ့ကိုဖင်လိုးရင် ဖြည်းဖြည်းသက်သာလုပ်ပါနော်။ နင့်ဟာကြီးနဲ့ တအားချရင် ငါ့ဖင်ကွဲသွားလိမ့်မယ်'' 

ဖြိုးငယ်ငယ်မှာ မျက်နှာပူပူနှင့်ပင် တောင်းပန်ရရှာသည်။ 

'' ဖင်လိုးတဲ့ နေရာမှာ ငါက ဆရာပါဟ။ နင်နာပေမယ့် ကောင်းကောင်း အရသာတွေ့မှာပါ။ ကိုင်း စကြမယ်။ ဖိုးစိုးက ပက်လက်အိပ်။ ဖြိုးငယ်က ဒီကောင်ပေါ်တက်ခွပြီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းယူ။ ပြီးတော့မှ ငါက အပေါ်ကနေပြီး ဖြိုးငယ်ရဲ့ ဖင်ကိုဆော်မယ်။'' 

ရန်ပိုင်ထက်က အနေအထား ပြောဆိုညွှန်ပြတယ်။ ထို့နောက် ရန်ပိုင်ထက်နှင့် မင်းခေါင်စိုးတို့သည် ဖြိုးငယ်ငယ်၏ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို ရှေ့နောက် ညှပ်ကာလိုးကြသည်။ ရန်ပိုထက်က စေခိုင်း၍ ခင်မြနိုင်သည် ထပ်ရက်သားလိုးနေကြသူ သုံးယောက်၏ အောက်ဖက်ပိုင်းတွင် လေးဘက်ထောက်ကာကုန်း၍ ရနု်ပိုင်ထက်၏ ဂွေးဥများနှင့် မင်းခေါင်စိုး၏ဂွေးဥများကို တစ်လှည့်စီ ရက်ပေးစုပ်ပေးရသည်။ 

ဒါကိုကြည့်ရင်း ကိုစောမင်း လီးတောင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် လေးဘက်ကုန်း၍ အသင့်ရှိနေလေသော ခင်မြနိုင်ကို နောက်မှနေ၍ လိုးလေတော့သည်။ စစချင်းဖင်ထဲသွင်းသည်။ နောက်တော့ စောက်ဖုတ်ကို ပြောင်းလိုးသည်။

ဤသို့ဖြင့် သူတို့လူစုသည် မိုးစင်စင်လင်းသည့်တိုင်အောင် နည်းလမ်းမျိုးစုံဖြင့် စပ်ယှက် စည်းစိမ်ခံကြလေတော့သည်။ မိန်းမနှစ်ယောက် ဖွတ်ဖွတ်ကြေကုန်ကြသလို၊ ယောင်္ကျားသုံးယောက်မှာလည်း ဖလက်ပြကုန်မှ တစ်စခန်းရပ်ကြလေတော့ သတည်း။ 




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။