Thursday, August 17, 2023

ချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းရဲ့ ဇနီး (စ/ဆုံး)

ချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းရဲ့ ဇနီး (စ/ဆုံး)

HenryYusofzai ရေးသည်။

အောင်ကိုနဲ့ကျနော်နဲ့က အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်း။ သူငယ်တန်းထဲက စခင်လာခဲ့ကြတာ  တက္ကသိုလ်တက်တော့လဲ အတူတူ။ ငယ်ငယ်ထဲက Game ဆော့ Beer သောက် တပူးပူးတတွဲတွဲ။  ကျောင်းပြီးတော့ အောင်ကိုက သူ့မိဘပိုင် ပွဲရုံလုပ်ငန်းကို ဦးစီး၊  ကျနော်ကတော့ မိဘက ဝန်ထမ်းတွေမို့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကိုပဲ ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။  ဒီလိုနဲ့ကျနော် သင်္ဘောလိုက်သွားတာ ၂ နှစ်ကျော်ကြာပြီးမှ ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်။ရောက်ရောက်ချင်းပဲ အောင်ကိုကို့ သတိရတာနဲ့ ဖုန်းဆက်ပြီး ညတွေ့ကျ သောက်ကျရအောင် ချိန်းမယ်လို့ စဉ်းစားမိပြီး ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။

" ဟယ်လို...."

တဖက်က အသံက မိန်းကလေးအသံ... ဘာဖြစ်မှန်းမသိ ကျနော်အဲ့အသံလေးကို ကြွေသွားတယ်။ ဒီနေရာမှာ  ကျနော့်အကြောင်းနဲနဲပြောချင်တယ်ဗျ။ ကျနော်က ငယ်ငယ်ထဲက Game ဆော့ ဝါသနာပါ  သူငယ်ချင်းတွေနဲ့သောက်စား မူးယစ်နေရရင် ကျေနပ်နေတတ်တဲ့ကောင်ဆိုတော့  ရည်းစားထားဖို့တောင် အချိန်မရှိဘူးဗျ။ ရှင်းရှင်းပြောရရင်ဗျာ မိန်းမတွေကို  Game နဲ့ Beer လောက်ရင်မခုန်ဘူး ဆိုပါတော့။ ဒါပေမယ့်ဗျာ ဒီတခါတော့ ကျနော်  ဝန်ခံပါတယ်။ စောက်ရူးလို့ပြောလဲခံရမှာပဲ။ ဒီဘာမဟုတ်တဲ့ Hello  ဆိုတဲ့အသံလေးမှာ ကျနော် ရင်ခုန်မိ သွားတယ်။ ကဲ.....  ဇာတ်လမ်းပြန်ဆက်ရအောင်ဗျာ.....

.......................................................................................

" ဟင်.... Sorry ဗျာ။ ကျနော် ဖုန်းမှားသွားတယ်ထင်တယ်။ ကျနော့်သူငယ်ချင်းစီဆက်လိုက်တာဗျ။"

"  ကိုအောင့်ကို စီဆက်တာလားရှင့်.... မမှားပါဘူး... ရှင်ကကျမကိုမသိပေမယ့်  ကိုကိုက ရှင့်အကြောင်းတွေ နားငြီးအောင် ပြောပြထားလို့ ကျမကတော့ရှင့်ကို  ရင်းနှီးပြီးသားပါ ကိုဝေယံ"

ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်။ ကျနော့်သူငယ်ချင်း  ဖုန်းကို ကိုင်ပြီး ကျနော့်နာမည်ကိုပါ သိနေတဲ့ မိန်းကလေးက ဘယ်သူပါလိမ့်။  ကိုကိုလို့ပါခေါ်နေရအောင် အောင်ကို့မှာ ညီမလဲ မရှိ။

"ဒါနဲ့ ဒီကညီမက ဘယ်သူများလဲဗျ။" အသံပိုင်ရှင်လေးကို ကြွေသွားမိတဲ့ ကျနော် သူမဘယ်သူလဲ စွန်းသိချင်မိ။

"ဟား ဟား ဟား သားကြီးပြန်ရောက်ပြီပေါ့"  အောင်ကို့အသံကြီး ခုမှထွက်လာတယ်။

"ဟေ့ကောင် ခုနဖုန်းကိုင်တာ ဘယ်သူလဲကွ။"

" ငါ့ကောင်မလေး ကွ"

"လာနောက်မနေစမ်းပါနဲ့ မင်းမှာဘယ်တုန်းက စော်ရှိလို့လဲ"

"ဟားဟား  ငါမင်းကို အံ့ဩသွားအောင်မပြောပဲ ထားတာ... ဘာလဲ ညသောက်ဖို့ Ph ဆက်တာမလား...  တွေ့ကြမယ်လေ ငါ့ Baby လေးပါ ခေါ်လာပြီး မင်းနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမယ်။ Ok?. "

" Ok ကွာ ဟုတ်ရင်ဟုတ် မဟုတ်ရင်တော့ ဒီတပတ်လုံး Beer ဝိုင်းဖိုး မင်းရှင်းရမယ်"

"  စောင့်ကြည့်လိုက် သားကြီး.... ညမှတွေ့မယ်ကွာ။ သောက်နေကျ ရွှေပန်ဆိုင်း  ဆိုင်မှာပဲ ချကြမယ်။ ၈နာရီနော်။ ဒါပဲကွာ ငါ့ Baby လေးကို အချိန်ပေးရအုံးမယ်  ဟား ဟား "

" အေးပါကွာ မဟုတ်လို့ကတော့ မင်းသေပြီပဲ ညမှတွေ့မယ် Bye!!!"

ဖုန်းချပြီးတော့  ကျနော် ရင်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်။ အောင်ကိုက ရွှတ်နောက်နောက်ကောင်။  ဒီကောင်နောက်နေတာပဲဖြစ်မှာပါ။ ကျနော် ဖြည့်တွေးလိုက်တယ်။ ဘာလို့လဲဆို  အသံပိုင်ရှင်ကောင်မလေးကို ကျနော် ရုတ်တရက်ကြီး စွဲလန်းသွားမိလို့။

ည ၈ နာရီမတိုင်ခင်ထဲက  ကျနော်ရောက်နှင့်နေလို့ Beer 1ခွက်ကြိုချလိုက်တယ်။ နဲနဲလေး  ရီဝေဝေဖြစ်လာတော့ အသံပိုင်ရှင်လေးကို ပိုသတိရလာတယ်။ ကျနော်တော့  ရောဂါတက်နေပြီ။ခဏနေတော့ အောင်ကိုရောက်လာတယ်။ ကောင်မလေးတယောက်ကို လက်တွဲထားရင်း လာတာ။ 

"ဟေ့ကောင်သားကြီး မင်းကငါ့တောင် မစောင့်ဘူး ချနှင့်နေပြီလားကွ"

" အေးကွာ မင်းကကြာနေတာကို ငါရေငတ်နေပြီကွ"

ကျနော် အောင်ကို့အမေးကို ပြန်ဖြေရင်း ကောင်မလေးကို အကဲခတ်ကြည့်မိသည်။ မျက်နှာလေးက  အပြစ်ပြောစရာမရှိအောင် လှသည်။ ကလေးဆန်သည့် အပြုံးလေးနဲ့  ကျနော့်အားပြုံးပြနေပုံမှာ ခုမှစတွေ့သည့် ပုံစံမျိုးမဟုတ်ပဲ  ငယ်ပေါင်းကြီးဖေါ်တွေလို အပြုံး။ကျနော့် အကြည့်တွေကလဲ မရပ်နိုင် ၊ သူငယ်ချင်းကို အားနာရမှန်း ကျနော်မေ့နေပြီ။ 

မိုးပြာရောင်  မိန်းမဝတ် T-Shirt အကြပ်လေးမှာ သူမနှင့်လိုက်ဖက်လှသည်။  အကြပ်ဖြစ်သောကြောင့် အောက်ခံ Bra ကိုအထင်းသား မြင်နေရသည်။ တဝက် Bra  ဖြစ်သောကြောင့် ရင်သားအထက်ပိုင်းက Bra အတွင်းမှ ပြူထွက်နေသည်။  အောက်ပိုင်းတွင် ဝတ်ထားသော Skirt အဖြူမှာ Mini Skirt ဖြစ်သောကြောင့်  ပေါင်သားဖြူဖြူလေး တွေကိုအတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ အသားအရေ ဖြူဖွေးပြီး  ဝတ်ထားသည့် မိုးပြာရောင် T shirt လေးနှင့်  Short Skirt လေးမှာ  လွန်စွာလိုက်ဖက် လွန်းလှသည်။

"ဟေ့ကောင် ဘာတွေငေးကြည့်နေတာတုန်း ငါ့ Baby လေးကို... ဟားဟား"

လူမိသွားသောကြောင့် ကျနော် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ လက်ကျန် Beer ကိုအကုန်မော့ချလိုက်သည်။

" ဘယ်လိုလဲကွ ငါ့ကောင်မလေးလှ ရဲ့လား"

" အေး လှတယ်။ မင်းတို့ ဇာတ်လမ်းပြောပါအုံးကွ ဘယ်လိုတွေ့ကြတာတုန်း"

"  ငါ့ အမေသူငယ်ချင်းရဲ့ သမီးကွ။ သူတို့အိမ်ကို ငါ့အမေကို လိုက်ပို့ရင်း  စတွေ့တာ မြင်မြင်ချင်းပဲ ကြွေသွားတယ် ဆိုပါတော့ကွာ ဟားဟား .. ဒီလိုနဲ့ပဲ  သူတို့အိမ်ကို ခဏခဏ သွားလည်ဖြစ်ပြီး ခုလိုတွေ ဖြစ်သွားလေသတည်း ပေါ့ကွာ"

ကျနော် တော်တော်ကြေကွဲသွားတယ်။ အစက အောင်ကိုစနေတယ်ထင်တာ ခုတော့ တကယ်သူ့ကောင်မလေးတဲ့။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲဗျာ။ ကံက ကျနော့်ဘက်မှာမှ မရှိတာ။

"ငါ  မိတ်ဆက်ပေးမယ် နွေးနွေးအိတဲ့.... သူကတော့ မင်းကိုသိပါတယ်... ငါခဏခဏ  မင်းအကြောင်းပြော လွန်းလို့ မင်းနဲ့ငါနဲ့ သူငယ်ချင်းရော ဟုတ်ရဲ့လား  ကြိုက်နေကြတာလားတဲ့...ဟားဟား"

"ဟုတ် ကိုဝေယံ ကျမကို နွေးနွေးလို့ပဲ ခေါ်လို့ရပါတယ်ရှင့်"

​နွေးနွေးအိ.... နာမည်နဲ့လူနဲ့လိုက်ပါပေတယ်။ ရင်ထဲနွေးပြီးတော့ကို အိသွားတာပဲ။ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျနော်တို့ သောက်ကြစားကြ စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ပြောကြနဲ့ တော်တော်လေးကောင်းလာတော့ အောင်ကိုက KTV သွားဖို့ စကားစပြီ။

" သားကြီး ငါတို့အသံသွားစစ်ကြရအောင် "

" Ok လေ သွားကြတာပေါ့။ ဆရာစံလမ်းက World Wide ပဲ ဒိုးကြတာပေါ့"  

KTV  ရောက်တော့ ကျနော်တို့က အရင်သောက်တာမို့ နွေးနွေးက သီချင်းစဆိုတယ်။ အသံကလဲ  ကောင်းချက်ဗျာ။ ကျနော်တော့ ကြွေပြီးရင်း ကြွေသည်ပေါ့ဗျာ။ နွေးနွေး  သီချင်းဆိုနေတဲ့ပုံက တကယ့်ကလေးတယောက်လိုပဲ။ ကျနော် ရှိနေလို့လဲ ဂရုမစိုက်။  သီချင်း မြူးမြူးလေးဆို ကရင်းနဲ့ဆို ၊ ကျနော်လဲ Beer အရှိန်လေး  ကောင်းကောင်းနဲ့ သူငယ်ချင်း ရည်းစားကို မျက်လုံးနဲ့ရော စိတ်နဲ့ပါ တဝကြီး  ပြစ်မှား နေတော့တာပေါ့။

" ကိုဝေယံ နွေးနဲ့ သီချင်းတပုဒ် လောက်တွဲဆိုကြမလား ကိုကိုက ပြောဖူးတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေထဲ ကိုဝေယံက အသံအကောင်းဆုံးတဲ့ "

" Ok လေ ဆိုကြမယ် "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နွေးနွေး ကျနော့်ဘေးလာထိုင်သည်။အသားချင်း ထိသွားလို့ ကျနော့် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေပြီသူမရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ က ကျနော့်နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသည်။ဘာကြောင်းမှန်း မသိ ကျနော့် ညီလေးက အိပ်ယာနိုးချင်လာသည်။ကျနော်တို့ သီချင်းနဲ့မင်း ဆိုတဲ့ စုံတွဲ သီချင်းဆိုဖြစ်သွားတယ်။

သီချင်းလေးက မြူးမြူးလေးဆိုတော့ နွေးနွေးက ထိုင်နေရင်း ကိုယ်ကို လှုပ်ပြီးဆိုတော့ တချက်တချက် ကျနော့ကို သူ့ကိုယ်လေးနဲ့ လာလာပွတ်မိနေတာပေါ့။ကျနော့် ညီလေးလဲ နိုးသထက်နိုး။ကျနော်လဲ  အရူးကွက်နင်းပြီး သူ့လို လိုက်လှုပ်ဆိုပြီး ကျနော့် လက်မောင်းနဲ့ သူ့  နို့လေးထိအောင်ပွတ်ပလိုက်တယ်။ အားပါးပါး... အိနေတာပဲဗျာ။ အဲ့ Feel ကို  ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိ။အောင်ကိုကြီးကို ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းက စိုက်ချင်နေပြီ ဒီကောင်မူးပြီ။ဒါနဲ့ကျနော်လဲ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို သေချာအသုံချဖို့ စဉ်းစားရပြီ။

ရုပ်ရှင်တွေထဲက အကွက်တွေ သုံးမှရမယ်။ကျနော် ဘီယာခွက် ကိုကိုင်ပြီး သီချင်းဆိုနေလိုက်တယ် သီချင်းထဲမှာ စိတ်မပါ စာသားတွေမှားနွေးနွေးကတော့ ကျနော်မူးပြီးမှားဆိုနေတယ် ထင်နေတယ်။ကျနော်လဲ အခွင့်သာတာနဲ့ ဘီယာခွက်ကို နွေးနွေးပေါင်ပေါ် မှောက်ချပလိုက်တယ်။

" စပတ်ကြီးပြဲ" နွေးနွေးလန့်ပြီး ယောင်လိုက်တယ်သူယောင်လိုက်တာက ကျနော့် လီးကို ပိုတောင်စေတယ်။

"ဟာ နွေးနွေး ကျနော်တောင်းပန်ပါတယ် Sorry ဗျာ ကျနော် ကောင်းနေပြီ"

" ဟုတ် ရပါတယ် ကိုဝေယံ ဖြစ်တတ်ပါတယ်"

" ကျနော် သုတ်ပေးပါ့မယ်"

"ဟာ ရပါတယ် နွေးဘာသာနွေး သုတ်လိုက်ပါ့မယ်" 

" မဟုတ်တာ ကျနော့်ကြောင့် ဖြစ်တာပဲ"

ကျနော် လက်မြန်မှရမည်။ တစ်ရှုးဗူး အမြန်ယူလိုက်သည်။ကျနော် မူးနေသည့်အရှိန်နှင့် အကြောက်အလန့်မရှိ တစ်ရှုးဖြင့် နွေးနွေးပေါင်ကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်။ဘီယာတွေက များတော့ တစ်ရှုးနှင့်မနိုင်တော့ ကျနော် သိပ်မစဉ်းစားပဲ ကျနော့် အင်္ကျီကို ချွတ်ပလိုက်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်သည်။

" အို ကိုဝေယံရယ် အဲ့လောက်ကြီး မလိုပါဘူး အားနာစရာ အင်္ကျီကြီးနဲ့"

" ရပါတယ်ဗျာ"

စသုတ်ပေးတော့ နွေးနွေး ရုန်းပေမယ့် ခဏနေတော့ သူမငြိမ်ခံနေသည်ကျနော်လဲ ပွတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ ပွတ်နေလိုက်တာ တော်တော်ကြာသွားတယ်။လီးကလဲ တဆုံးတောင်နေပြီ နောက်ပိုင်းအင်္ကျီအောက်ကို လက်ထည့်လိုက်တော့သူ့ပေါင်နဲ့ကျနော့်လက်နဲ့ ထိပြီး ကျနော် ဆက်ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်

"ကိုဝေယံ ရပါပြီ Beer တွေမရှိတော့ပါဘူး"

နွေးနွေးပြောမှ ကျနော်သတိဝင်လာတယ်။

" ဟုတ် ဟုတ် Sorry ပါဗျာ " 

" နွေးတို့ပြန်ကြရအောင်လေ ကိုကိုလဲ မူးပြီး အိပ်ပျော်နေပြီ"

အောင်ကိုကြီးက မှောက်သွားလေပြီ။ အိမ်ပြန်ပို့ပေးရတော့မယ် ဒီကောင်ကားမမောင်းနိုင်တော့ဘူး။

" ဒီလိုလုပ်နွေးနွေး ကျနော် ၂ယောက်လုံးကို ပြန်ပို့ပေးမယ်" 

" အောင်ကို့ကားကိုဆိုင်မှာပဲထားခဲ့ပြီး ကျနော့်ကားနဲ့ပဲပြန်လိုက်တော့"

" ဟုတ် အဲ့ဒါကောင်းတယ် ကိုဝေယံ ကိုကိုလဲ မောင်းနိုင်မှာမှ မဟုတ်တာ"

ဒီလိုနဲ့ အောင်ကို့ကို အရင်ပို့ကြသည်။အောင်ကို့အိမ်ရောက်တော့ အပေါ်ထပ်က သူ့အခန်းထဲထိပို့ပေးရတယ်။လှေခါးကကျဉ်းတော့ နွေးနွေးက အောင်ကို့ ခါးကိုဖက်ပြီး နောက်ကတက်ကျနော်က နွေးနွေးနောက်က လိုက်ထိန်းပေးလှေခါးတထစ်တက်လိုက်တိုင်း နွေးနွေးဖင်လေးလှုပ်ပြီးခါခါသွားတာ ကျနော်နောက်ကမြင်နေရတယ်။

ညီလေးကထလာပြန်လေပြီ။တချက်ဟန်ချက်မနိုင်ပဲ နွေးနွေးနောက်ပြန်တထစ်ဆင်းလိုက်တော့ ကျနော့်ညီလေးနဲ့ နွေးနွေးဖင်လေး မိတ်ဆက်မိလေပြီ။နွေးနွေးရှေ့ကို  တော်တော်နဲ့ဆက်မတက်နိုင်တော့ သူ့ဖင်လုံးလုံးလေးက ကျနော့်ညီလေးကို  ဘယ်ညာပွတ်ဆွဲပြီး နှုတ်ဆက်တယ်။ ညီလေးလဲ အမောက်ထောင်လေပြီ။ 

နွေးနွေးလဲသိမှာပါ။ ဘာမှတော့မပြောဘူးပေါ့တချီမှာတော့ ဖင်လုံးလေး ၂ ခုကြားထဲ ကျနော့်ညီလေး ရောက်သွားပါလေရော။ဟန်ချက်က ခုမှမှန်သွားတယ်။ နွေးနွေးဘယ်ညာ မယိမ်းတော့ဘူးကျနော်လဲ  ညီလေးနဲ့နောက်ကနေ တွန်းတင်ပေးလိုက်တယ်။ အဲ့တော့မှပဲ  နွေးနွေးဆက်တက်လို့ရတော့တယ်။ အောင်ကို့ကို ပို့ပြီးတော့ ကျနော်နွေးနွေးကို  ဆက်ပို့တယ်။

နွေးနွေးကျနော့်ဘေးမှာ လာထိုင်တယ်။  သူနေတဲ့နေရာပြောပြပြီး ဒီတိုင်းလိုက်လာတယ်။ ကျနော့်ကို  ဘာစကားမှမပြောတော့ဘူး။ ကျနော်ဝမ်းနည်းသွားတယ်။ လှေခါးမှာ ကျနော်လုပ်လိုက်တာ  မှားသွားပြီထင်တယ်။ ကျနော်တောင်းပန်လိုက်ရင်ကောင်းမလားစဉ်းစားလိုက်တော့ အော် ငါကအရင်သွားထောက်တာမှမဟုတ်တာ သူကအရင် လာထိတာပဲ။ မတောင်းပန်တော့ဘူးကွာ။ သူစကားမပြောလဲ ငါပြောလို့ရတာ ပဲကို။

"နွေးနွေးတို့ ဘယ်တော့ယူကြမှာလဲဗျ ကျနော့်ဖိတ်အုံးနော်"

"အော် သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးတွေပဲ ဖိတ်စရာ လိုလို့လား မဖိတ်လဲ လာမှာပဲကို ဟုတ်ဘူးလား"

"ဟားဟား ဟုတ်လာမှာပေါ့ဗျ"

တော်ပါသေးရဲ့  စကားပြန်ပြောလို့။ စကားပြန်ပြောတော့လဲ ကျနော်နောက်တဆင့်တက်ချင်လာသည်။  သူ့ပေါင်လေးတွေကို ကျနော်ခိုးကြည့်ရင်း စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာပြန်သည်။  ရှင်းရှင်းပြောရရင် နွေးနွေးကို ကျနော်လိုးချင်လာမိတယ်။ ခုချက်ချင်းကို  လိုးချင်တာ။ မီးပွိုင့်ရောက်တော့ ကျနော် သွေးထိုးစမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

"နွေးနွေး အိမ်ရောက်ရင် Beer နံ့တွေနံနေ လို့ ဆူခံနေရအုံးမယ်"

ကျနော်အရူးကွက်နင်းပြီး မေးလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကို ရုတ်တရက် Beer နံ့ခံသလိုနဲ့ နမ်းလိုက်တယ်

" အမ် Beer နံ့က နွေးပေါင်က မဟုတ်ဘူး ကိုဝေယံ အင်္ကျီက ဒီမှာကြည့်ပါလား ဘာ Beer မှမရှိဘူး"

နွေးနွေးက  သူ့ပေါင်ကို ကြည့်ဖို့ပြရင်း ခြေထောက် အပေါ်မြှောက်လိုက်တော့ သူ့Skirt  အောက်စ လွတ်ပြီး သူ့အတွင်းခံလေးကို ကျနော်တွေ့လိုက်ပြီ ဖုတ်ဖုတ်နေရာမှာ  နှင်းဆီပန်းပုံလေးနဲ့။

"ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီဗျာ ဒါနဲ့စကားမစပ် ကျနော် ပန်းခူးလို့ရလားဗျ"

"ဘာပန်းလဲကိုဝေယံ ဘယ်မှာခူးမှာလဲ ဟင်"

"နွေးရဲ့တနေရာမှာ နှင်းဆီပန်းလေး ကျနော်တွေ့မိလို့ပါ"

"ဟာာာာာာာ ကိုဝေယံကြီးနော်။ သူများအတွင်းပစ္စည်းကို တွေ့သွားတာလား"

"ဟားဟား ကျနော် တမင်ကြည့်တာမဟုတ်ဘူးနော် ပြတဲ့သူက ပြတော့လဲ ကြည့်လိုက်မိတာ"

"ဟာကွာ ကိုဝေယံဘာတွေလျောက်ပြောနေတာလဲ နွေး ရှက်လာပြီနော်"

"ဟုတ် ဟုတ် ဒါဆိုလဲ မပြောတော့ပါဘူး" 

ကျနော် ဘယ်လိုရှေ့ထပ်ဆက်ရမလဲ အကြံတွေ ထုတ်နေမိသည်။ ညဘက်ကားလမ်းကလဲ မပိတ်တော့ သူ့အိမ်ရောက်သွားပေမယ့် ဘာမှဆက်မလုပ်ဖြစ်တော့။

ဒီလိုနဲ့  ကျနော်တို့ သုံးယောက်နေ့တိုင်းနီးပါး ညဘက်ဆို Beer ဆိုင်ထိုင်ရင်း  ဆုံဖြစ်ကြသည်။ ကြာတော့ နွေးနွေးနဲ့ကျနော် တော်တော်လေး ရင်းနှီးလာကြပြီ  အခေါ်အဝေါ်တွေတောင် ပြောင်းကုန်ပြီ။ နင်နဲ့ငါပဲ ပြောတော့တယ်။ နွေးနွေးက  ပွင့်လင်းသည် တခါတလေ ကလေးဆန်သည်။ သူတို့ ၂ ယောက်ရန်ဖြစ်ရင်လဲ ကျနော့်ကိုပဲ  ဖုန်းဆက်ရင်ဖွင့်တတ်သည်။ အချိန်တွေက အကုန်မြန်သည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ နောက်လဆို  သူတို့လက်ထပ်ကြတော့မယ်။ ကျနော့်အတွက်တော့ နောက်ဆုံးအချိန်တွေ  ရောက်လာနေပါပြီ။ 

နွေးနွေးနဲ့ကျနော့်အကြား အိမ်ထောင်သည်  ဆိုတဲ့စည်းကြီးခြားတော့မည်။ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းရဲ့  ရည်းစားကို ကျနော် မကြံစည်သင့်ပါဘူးလေ။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့လက်မထပ်ခင်  တပတ်အလိုလောက်မှာ သင်္ဘောက ကျနော့်ကို အရေးတကြီးပြန်ခေါ်တာနဲ့  လက်ထက်ပွဲတောင် ကျနော်သွားခွင့်မရခဲ့ပါဘူးဗျာ။

ကျနော်လဲ သင်္ဘောမှာ  တနှစ်လောက် အလုပ်တွေနဲ့ ရှုပ်နေလို့နွေးနွေးကိုတောင်  မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်နေပါပြီ။ တရက်အလုပ်ပြီးလို့တယောက်ထဲ Beer  ထိုင်သောက်နေတုန်း Messenger ကနေ Call ဝင်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့  နွေးနွေးဖြစ်နေတယ်။

"ဟဲ့ ပြော"

"ဝေယံ ငါစိတ်ညစ်လို့ တယောက်ထဲ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိလို့ နင့်ဆီခေါ်လိုက်တာ"

"အေးပြော အောင်ကိုရောမရှိဘူးလား နင်ကဘာများစိတ်ညစ်စရာ ရှိလို့လဲ"

"နင့်သူငယ်ချင်းကြောင့်ပေါ့ သူအချိုးတွေပြောင်းနေတယ် ခုလဲ ဒီညအိမ်ပြန်မအိပ်ဘူးတဲ့ ဖုန်းဆက်တယ်"

"အိမ်ပြန်မအိပ်လို့ သူကဘယ်မှာ အိပ်မှာတုန်း"

"အလုပ်အရေးကြီးလို့တဲ့  အဲ့ဒါညတွင်းချင်းနေပြည်တော် သွာရမှာမို့တဲ့ ငါထင်တာတော့ သူလိမ်တာ။  အဲ့လိုလုက်နေတာ ဒီတညထဲမဟုတ်တော့ဘူး တော်တော်များပြီ။ ကြာတော့  ငါသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး။ သူအသစ်တွေ့နေပြီ။ ငါ့သူငယ်ချင်းတွေလဲ  ငါ့ဆီဖုန်းဆက်တယ် သူ့ကိုအပြင်မှာ ကောင်မလေးတယောက်နဲ့တွေ့တယ်လို့။ ခုလဲ  အဲ့ကောင်မနဲ့ သွားအိပ်တာပဲဖြစ်မယ်"

"ဟာ နင်ကလဲ မသေချာပဲနဲ့ နင်သူ့ကိုမမေးကြည့်ဘူးလား"

"မေးလဲနင့်သူငယ်ချင်းက ငါ့ရန်လုပ်တယ်ဟ။ သေချာတယ် ဒီညလဲ သူအဲ့ကောင်မနဲ့သွားအိပ်တာ။ သူငါ့ကို မလုပ်တော့တာ ၆ လကျော်နေပြီ"

"ဟားဟား နင်ကသေချာမှတ်ထားတာပဲ နင်ဆာလောင်နေတာလား"                

ကျနော်လဲ Beer လေးနဲနဲသောက်ထားတော့ စကားနဲနဲကျွံသွားမိပြီး မေးလိုက်မိသည်။

"ဟဲ့  အိမ်ထောင်ရေးမှာ အဲ့ကိစ္စလဲအနဲနဲ့အများတော့ပါတယ်ဟဲ့။ ငါလဲ  သွေးနဲ့သားနဲ့တည်ဆောက်ထားတဲ့ မိန်းမပဲ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင်  ငါလဲအလုပ်ခံချင်တာပေါ့။ နင့်သူငယ်ချင်းက ရရချင်းကတော့ လုပ်လိုက်တာဆိုတာ  တနေ့ကို ၄ ချီ ၅ချီ။ ငါ့မှာ မခံနိုင်တော့လို့ နောက်ဆုံးလက်နဲ့လုပ်ပေးပါ့မယ်  တောင်းပန်ယူရတယ်။ ခုများတော့ ငါကတက်ခွရင်တောင်  တွန်းချတယ်။သူပင်ပန်းလို့တဲ့"

နွေးနွေးအသံတွေက ဒေါသသံတွေပါနေရာမှရုတ်တရက် ငိုသံတွေပေါက်လာသည်။

"ဟဲ့ နင်ငိုနေတာလား"

"ငါ  ဝမ်းနည်းလို့ပါဟာ  ကို့အပူလဲသူများမပေးချင်လို့ ငါဘယ်သူမှ မပြောပဲ  တယောက်ထဲကြိတ်ခံနေတာ ဒီနေ့တော့ ငါညစ်ညစ်နဲ့ သောက်လိုက်ပြီး  တယောက်ထဲမခံစားချင်တော့လို့ နင့်ရင်ဖွင့်တာ နင်စိတ်ညစ်သွားလား Sorry  နော်သူငယ်ချင်း"

"ရပါတယ် ဟာ ပြောပါ ငါတို့က အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတွေပဲဟာ။"

နွေးနွေးသောက်ထားလို့ စကားတွေကြမ်းကြမ်းပြောနေတာပဲ။ ကျနော်လဲ ၁နှစ်ကျော်လောက် ငုတ်နေတဲ့ သုတ်ပိုးတွေ ခေါင်းထဲပြန်ဝင်လာနေပြီ။

"ဟဲ့  နင်စိတ်အရမ်းညစ်နေရင် ငါပြောတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်မလား  နင်စိတ်သက်သာရာရတာပေါ့။ ငါနောက် ၂လဆို ပြန်ရတော့မှာ ငါပြန်ရောက်ရင်  ဒီကောင့်အကြောင်း စုံစမ်းပေးမယ်"

"အင်း နင်ပြန်လာတာကောင်းတယ်။ နင်ရှိနေတော့ ငါလဲသိပ်အထီးကျန် မဆန်တော့ဘူးပေါ့ တခုခုဆို တိုင်ပင်လို့ရတယ်... ဒါနဲ့ငါကခု ဘာလုပ်ရမှာလဲ"

"ခုနင်တယာက်ထဲလားအိမ်မှာ"

"အင်း ဟုတ်တယ်လေ တယောက်ထဲ အခန်းထဲမှာ"

" Ok လေ။ နင်ခု ဘာဝတ်ထားလဲ"

"ဂါဝန်"

"အင်း နင့်ဂါဝန်လေးကို ဖြေးဖြေးချင်း အပေါ်ကိုဆွဲတင်လိုက် မျက်စိမှိတ်ထားပြီးတင်နော်"

"တင်နေပြီ ဘယ်ထိတင်ရမှာလဲ ငါပေါ်ကုန်တော့မယ်"

"ပေါ်တဲ့ထိတင် နင်အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်ထားလား"

"အင်း ဝတ်ထားတယ်"

"ဘာအရောင်လေးလဲ" 

" အဝါရောင်"

"ငါ အခုဘာလုပ်နေလဲ နင်သိလား"

"မသိဘူးလေ Beer သောက်နေတာ မလား"

"မဟုတ်ဘူး ငါ့ညီလေးကို ကိုင်ထားတာ"

"ဘယ်ကညီလေးလဲ ငါ့ကိုရှင်းရှင်းပြောဟာ စိတ်ညစ်နေတာကို မနောက်ပါနဲ့"

"အင်း ရှင်းရှင်းပဲပြောတော့မယ်ဟာ ငါ့လီးကိုကိုင်ထားတာ နင့်ကိုလုပ်ပေးမလို့"

"ဟမ် ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"

"နင်မျက်လုံးသာမှိတ်ထားပြီး ငါပြောသလိုသာလုပ်"

"အင်း ဟုတ်ပြီ"

"နင့်အတွင်ခံကို ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်"

"အင်း ချွတ်နေပြီ"

"နင့် လက်ခလယ်နဲ့ နင့်စပတ်ကို ပွတ်ပေးနေ"

"အင်း ပွတ်နေတယ်။ နင်ကရော ဘာလုပ်နေတာလဲ"

"ငါက လက်တဖက်က ငါ့လီးကို အပေါ်အောက် ဆွဲပေးနေတာ နောက်တဖက်က နင့်စပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေတာ။ နင်နေလို့ကောင်းရဲ့လား"

"အင်း ကောင်းတယ် နင့်လီးကရော နင်ရောကောင်းလား"

"ကောင်းတယ် ငါနင့်နို့ကို စို့ပေးလို့ရလား"

"ရတယ်လေ ငါဂါဝန်ကို အဆုံးထိချွတ်လိုက်ရမလား"

"အင်း နင့် Bra ကဘယ်လိုပုံစံ ဘာအရောင်လဲ"

"ငါအိမ်မှာနေတာ Bra မဝတ်ထားဘူး"

"အော် ဒါဆိုငါခု နင့်နို့သီးလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေပြီ ဘာအရာင်လေးလဲ နင့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေက"

"ခဏလေး ဝေယံ ငါ့နို့နဲ့စောက်ဖုတ်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီးနင့်ဆီကိုပို့ပေးလိုက်မယ် နင်လဲနင့်ရဲ့ လီးကို ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီး ပို့ပေးနော်။

"Ok လေ"

"  ရပြီလားဝေယံ နင့်လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲနော် ငါဟိုးအရင်ထဲကသိတယ်  နင့်လီးကြီးမယ်ဆိုတာ ငါတို့စတွေ့တွေ့ချင်း ညက လှေခါးမှာ ငါချော်ပြီး  နင့်လီးနဲ့ထောက်မိထဲက ငါသိတယ် နင်ကတော်တော်ဆိုးတာပဲ Beer ဆိုင်မှာလဲ  ငါ့ကိုခိုးခိုးကြည့်တာ ငါသိတယ်။ KTV ရောက်တော့လဲ Beer တွေတမင်မှောက်ချပြီး  ငါ့ပေါင်ကို ကိုင်သေးတယ်။ အိမ်လိုက်ပို့တော့လဲ မီးပ္ပိုင့်မှာ  ငါ့ပေါင်ကိုနမ်းသေးတယ်။ နင်အဲ့လောက်တောင် ဖြစ်နေလို့ တမင်ငါ့ စကတ်ကို  လှန်ပြလိုက်တာ။ အဲ့ဒါကို ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဉာဏ်ကောင်းလှပြီထင်ပြီး  ပန်းခူးချင်တယ်ကလုပ်သေးတယ် ငတုံး။ ငါက အဲ့ညက နင်ငါ့ကို ကားပေါ်မှာတင်  လုပ်တော့မယ်လို့ထင်နေတာ"

"ဟားဟား နင်ကအကုန်သိနေတာပဲ အဲ့ညက ငါကားပေါ်မှာလုပ်ရင် နင်ခံမှာလား"

"မခံပါဘူး ပါးချပလိုက်မှာပေါ့"

"ဒါဆိုခုရော ပါးချမှာလား"

"ဟင့်အင်း မချပါဘူး"

"ဒါဆို ခုက"

"နင် လုပ်ပေးတာ ခံမှာ"

"ဟုတ်ပြီလေ နင့်နို့လေးနဲ့ဖုတ်ဖုတ်ပုံပို့ပေးအုံးလေ"

"မပို့ပါဘူး ငါရှက်လို့"

"ဟာ နင်ကလဲ ငါကျပို့ပေးရသေးတယ်"

"နင်ကငတုံးပဲဟာ ခံပေါ့"

...................................................................................................................

တခါတလေတော့လဲ လောကကြီးက ဆန်းကြယ်လွန်းလှသည်။ နားမလည်နိုင်။ ကျနော်လုပ်တာတွေ  နွေးနွေးက အကုန်သိနေသည်။ ကျနော်က ယောင်္ကျား းဖြစ်ပြီး တွေဝေနေသည်။  နွေးနွေးကို အိမ်ပြန်ပို့တဲ့နေ့ထဲက ကားပေါ်မှာတင် လုပ်လို့ရမှာကို ခုတော့  ကျနော်အတွေးလွန် ကြောက်စိတ်ဝင်ခဲ့လို့ မစားရပဲ ငတ်ခဲ့ရသည်။ ခုတော့  လက်သမားဘဝ။

"စတာပါဝေယံရယ် ငါခုပို့လိုက်ပြီနော်"

ကျနော်  နွေးနွေးပို့လိုက်တဲ့ပုံတွေကို Phone ထဲ Save လိုက်ပြီး သေချာကြည့်မိသည်။  နို့လေးတွေက လုံးပြီးတင်းတင်းရင်းရင်းရှိသည်။ အောက်သို့တွဲကျမနေ။  နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ပန်းရောင်လေး သန်းနေသည်။ စောက်ဖုတ်မှာ  အမွှေးရေးရေးလေးတွေနဲ့။ ကျနော်သေချာ Zoom ဆွဲကြည့်လိုက်တော့  အမွှေးနုလေးတွေ။ တခါမှမရိတ်ထားတဲ့ အမွှေးနုလေးတွေ။ စောက်ဖုတ်  နုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ပန်းရောင်။တခြားစော်တွေလို မဲမနေ။ နွေးနွေးက  အိမ်ထောင်သည် သာဆိုတယ် တော်တော်ကြီး မိုက်သေးတာပဲ။ အောင်ကို  သေချာဖြိုခဲ့ပုံမရ။                

"ဟဲ့ နင်ကတော်တော်ကျန်သေးတာပဲနော် အလတ်ကြီးရယ်"

"အဲ့ ဒီတော့"

"ပုံတွေမြင်ရတော့ ငါနင့်ကိုပိုပြီး လုပ်ပေးချင်လာပြီဟာ"

"နင့်အင်္ကျီချွတ်လိုက်ဝေယံ ငါနင့် ရင်ဘတ်ကို ပွတ်ပေးမယ်နင်ပို Feel လာအောင်"

"အင်း ချွတ်ပြီးပြီ"

ကျနော်က ဇာတ်လမ်းစခဲ့သော်လဲ ခုနွေးနွေးက ဦးဆောင်မည့် သဘောရှိသည်။

"ဝေယံငါ နင့်လီးကို ကိုင်ပေးမယ်နော် နင့်လက်က ငါ့စပတ်နဲ့နို့ကို ပွတ်ပေးပါလား"

"အင်း နင့်စပတ်လေးက ပွတ်လို့ကောင်းလိုက်တာ နင်နေလို့ကောင်းရဲ့လား"

"ကောင်းတယ်ဝေယံ  ခုလေ ငါ့စပတ်မှာ အရည်လေးတွေ ရွှဲနေပြီ နင့်လက်ကလေးနဲ့ နဲနဲလေး  ထိုးထည့်ကြည့် တဆုံးမထိုးနဲ့နော်။ ငါက ဖြေးဖြေးလေး ကြိုက်တယ်။"

"အင်း ငါဖြေးဖြေးလေးပဲ လုပ်ပေးမယ်နော် ခုနင့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ ဖြေးဖြေးလေး ချေပေးနေတယ်"

"ငါအရမ်းနေလို့ကောင်းနေပြီဝေယံ ငါနင့်လီးကို စုပ်ပေးမယ်နော် နင်ကြိုက်လား"

"ကြိုက်တာပေါ့ဟာ နင့်ကိုအားနာလို့ မပြောတာ"

"ဝေယံ နင်ခုထိ တုံးနေတုန်းလား ဘာကိုအားနာတာတုန်း"

"မသိတော့ပါဘူးဟာ နင်ပြောလဲခံရမှာပဲ"

"ငါက လိုးပြီဆို အကုန်လုပ်ချင်တာ လီးလဲစုပ်ချင်တယ် ငါ့စပတ်ကို လျက်ပေးတာလဲခံချင်တယ်။ ပြီးတော့ Position မျိုးစုံနဲ့ခံချင်တာ"

"အင်း ငါနင့်စပတ်ကို လျက်ပေးမယ်နော်"

"ခဏလေးဝေယံ Video Call နဲ့လုပ်ရအောင်"

" Ok လေ"

ကျနော်  စွံ့အသွားသည်။ နွေးနွေးက ရှေ့မှဦးဆောင်ပေပြီ ကျနော်က နောက်က Follow  လိုက်ရုံပင်။ ကျနော်ကိုယ်ကျနော် ကံဆိုးလှပြီလို့ထင်တာ ခုတော့။ Video Call  ဖြင့်ပိုမိုက်သည်။ ပို Feel လာသည်။ နွေးနွေးက အရင်ကထက်ပိုလှလာသည်။  ဘာအဝတ်မှမပါသော သူမကိုယ်လုံးလေးက ကျနော့် စိတ်ကူးထဲက  နွေးနွေးကိုယ်လုံးလေးထက် ပိုလှသည်။ စိတ်ကူးယဉ်တာတောင် ကျနော်  တုံးလွန်းလှသည်။ လှအောင်ပုံမဖော်တတ်။ 

နွေးနွေးက သူ့စပတ်ကို  လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ကြားထားပြီး အပေါ်အောက် ဆွဲပြပြီး ဘေးသို့ပါ ဖြဲပြသည်။  အတွင်းသားလေးတွေမှာ ရွဲမနေ ရဲပြီး အာနာသည်။  ကျနော်ပြီးချင်လာသည်။ပြီး၍မဖြစ်သေး ခုမှအစကို။

"ဝေယံ နင့်လီးကို Camera နားကပ်လိုက်ပါလား ငါစုပ်ပေးချင်လို့"

ကျနော့်လီးကို  Camera နားကပ်ပေးလိုက်သည်။ နွေးနွေးကလဲ သူ့မျက်နှာကို Camera နားကပ်လာပြီး  လီးကိုစုပ်သည့်ပုံစံမျိုးလုပ်ပြသည်။ ကျနော်အထွတ်အထိပ်ရောက်ခါနီးဖြစ်လာသည်။  စိတ်ပြန်လျော့မှ ရမည်။ ကျနော် ခဏလေးနှင့်မပြီးချင်။ နွေးနွေးသူ့စပတ်ကို  ဖြဲပြပြီး 

"ဝေယံ ငါ့စပတ်ကိုလျက်ပေးပါလား ငါခံချင်လွန်းလို့ ယားနေပြီ"

နွေးနွေး  Camera နား သူ့စပတ်ကိုကပ်ပေးသည်။ သူတကယ်ပင် Feel တက်နေပြီ ။  စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ အရည်လေးများထွက်နေသည်ကို ကျနော်တွေ့လိုက်ရသည်။ ကျနော်လဲ  သူ့ကိုလျက်ပးသည့်ပုံစံ အနားကပ်လုပ်ပြသည်။ တချက်တချက် Phone Screen ကိုပင်  လျက်မိသည်။ နောက်မှပြနိတွေးမိတိုင်း ရီချင်မိသည်။

"ဝေယံ ငါ့ကိုလိုးပေးပါတော့နော် ငါအရမ်းခံချင်နေပြီဟာ"

"လိုးကြမယ်လေ ငါလဲအရမ်းလိုးချင်နေပြီ"

နွေးနွေးက ခုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး

"ဝေယံ ငါ့ဘေးမှာလာလှဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် လုပ်မယ်နော် ငါ့ခြေထောက် အပေါ်မြှောက်လိုက်မယ်။"

"အင်း ဟုတ်ပြီ ခုငါ့လီးက နင့်စပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေတယ်နော်"

"အင်းအဲ့လိုလုပ်ပေးတာကြိုက်တယ်ဝေယံ ပြီးရင်ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးထည့်နော်။ တဆုံးမထိုးနဲ့အုံး"

"အင်း ခုငါ့ဒစ်ထိပ်ပဲထည့်ရသေးတယ်"

"အား အင်း ဝေယံရယ် နင့်ဒစ်ထိပ်နဲ့တင် ငါနတ်ပြည်ရောက်နေပြီ သိလား"

"ငါ ဆက်ထည့်ပြီနော် ငါ့ဒစ်အလယ်ထိ ဝင်သွားပြီ"

"ဖြေးဖြေးတဆုံးထိထည့်လိုက်တော့ဝေယံ ပြီးရင် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေး လိုးပေးနော်"

"အင်း ငါလိုးနေပြီ နွေးနွေး" 

"အား ဟင့် ဝေယံရယ် ကောင်းလိုက်တာ ခဏနေရင် ငါကုန်းပေးမယ်နော် နောက်ကနေ လိုးပေးအုံး"

အချက်  ၂၅ ချက် ၃ဝ လောက်ထိ ကျနော်တို့ လိုးကြသည်။ ပြီးနောက် နွေးနွေးက  ကုန်းပေးပြီးသူ့ဖင်လေးကို Camera နားကပ်ပေးသည်။ ဖင်လုံးလေးတွေကို  ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ကျနော် သူ့ရဲ့နောက်ပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ကြည့်ရင်း  အနောက်ကိုပါ လိုးချင်မိသည်။

"ဝေယံ ငါကုန်းပေးထားတယ် နောက်ကနေ လိုးပေးတော့လေ"

"အင်း ငါလိုးပြီနော် ပြီးရင်နင့်နောက်ပေါက်ကိုပါ လိုးလို့ရလား"

" နင်လိုးချင်လိုးလေ နင့်သူငယ်ချင်းတောင် မလိုးဘူးဘူး နင်ပထမဆုံး လိုးရမှာ"

"Ok ဟာ ငါပြီးရင် နောက်ပေါက်ပါလိုးမယ်"

"ကောင်းလိုက်တာ ဝေယံရယ် ခုခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်ပေးတော့ ငါ့စပတ်တအားရွှဲနေပြီ"

ကျနော်ခပ်ပြင်းပြင်း  ဂွင်းတိုက်ပေပြီ။ ပြောနေသော စကားသံတွေပါ တုန်နေပေပြီ။ နွေးနွေးကလဲ  ခုတင်ပေါ်မှ လွန့်လွန့်လူး ပြနေသည်။ လောက၏ အသာယာဆုံး အချိန်သို့  ကျနော်ရောက်နေပေပြီ။ သူမလဲ ကျနော်နဲ့ ထပ်တူခံစားနေမည်ဟု  ကျနော်ယုံကြည်မိသည်။

"ဟာ ဟာ နွေး ငါ.... ငါလေ..... ငါထွက်ကုန်ပြီ"

ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ဖုန်းပေါ် သို့ပါ ပန်းမိသည်။

"ဝေယံ မြန်လိုက်တာ ငါကခံလို့ကောင်းတုန်း"

"ငါတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ ငါ့ပထမဆုံး အကြိမ်ဆိုတော့ ငါမထိန်းတတ်ဘူးဟ ပြီးတော့လေ နင်ကအရမ်းမိုက်တော့ ငါလဲ ဘယ်လိုမှမထိန်းတတ်တော့လို့"

"ဝေယံ နင်စော်မလိုးဘူး ဘူးလား"

"ဟင့်အင်း ငါဖာတောင်မချဘူးဘူး"

" အော် သနားလိုက်တာ လက်သမား လေးရယ်"

" ငါအိပ်တော့မယ် ဝေယံ နင်လဲအိပ်တော့နော် ပင်ပန်းသွားပြီမလား နင်ကတော့ ပြီးသွားလို့ကောင်းနေမှာပဲ ငါကတော့ Half Feel ကြီး"

"ငါဆက်လုပ်ပေးမယ် နွေးနွေး နင်ပြီးတဲ့အထိ လုပ်ပေးမယ်"

"တော်ပါပြီ ဟာ နင်ပြီးသွားတော့ ငါလဲစိတ်ထည့်ရမှာ မဟုတ်ဘူး အိပ်တော့မယ်"

" Sorry ပါဟာ ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

"ရပါတယ်ဟာ ဒီလောက်နဲ့ကျေနပ်ပါတယ်ပေါ့ ဟီးဟီး.. Bye ဝေယံ See U နော်"

ကျနော်နွေးနွေးကို  အားနာမိသည်။ ပြန်တွေးရင်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် အားမလို အားမရဖြစ်မိသည်။ ကျနော်  Sex ကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ရင် ကလေးအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ နွေးနွေးကရော   သူမက  ဆရာမကြီးများလား။ အောင်ကိုနဲ့ပဲ လိုးတာလား။ တခြားကောင်တွေနဲ့များ  လိုးနေသေးလား။

အော် ငါဘာတွေလျောက်စဉ်းစားမိနေပါလိမ့်။  သူ့သူဘယ်သူနဲ့လိုးလိုး ငါ့ကိစ္စမှ မဟုတ်တာ။ ဒါမယ့် ငါသူ့ကို ဘယ်သူနဲ့မှ  မလိုးစေချင်ဘူး ငါတယောက်ထဲ လိုးချင်တာ။ အဲ့ဒါ အချစ်များလား။ ငါသူ့ကို  ချစ်နေတုန်း လား။ ချစ်တာလားလိုးချင်တာလား ငါဝေခွဲမရတော့ဘူး။ ရှုပ်ပါတယ်လေ  အိပ်တာပဲ ကောင်းပါတယ်။ အဲ့ညက အိပ်မက်ထဲမှာ နွေးနွေးကိုယ်လုံးအမှန်လေးကို  ကျနော်ပြင်ခွင့်ရခဲ့ပါပြီ။ နောင်လဲ ဘယ်တော့မှ မှားတော့မည်မထင်ပါ။ ဘာလို့ဆို  သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကျနော့် ဦးနှောက်ရဲ့ အခန်းလေးတခန်းထဲမှာ တံခါးပိတ်  သော့ခတ်ပြီး သိမ်းလိုက်လို့ပါ။

နောက်တနေ့နိုးလာတော့ ကျနော်အရင်နေ့တွေထက် အားပြည့်နေသလိုလိုစိတ်ထဲမှာလဲ ကြည်နူးလို့ မြင်မြင်သမျှပစ္စည်းတိုင်းကလဲ အရင်နေ့တွေထက် ပိုလှနေသလိုလို။မနေ့ကထွက်တဲ့နေနဲ့ဒီနေ့နေတောင်မတူ အလုပ်လုပ်ရတာလဲ မပင်ပန်းသလိုပဲ။ပျော်တယ်ဗျာ ပျော်တယ်။

မနေ့ညက ငါ Wy များသုံးခဲ့မိလေသလား သေချာတာတော့ ကျနော့်အတွက် နွေးနွေးက Wy ထက် အဆ ၁၀၀၀ မကသာပါတယ်။နေ့လယ်ခင်း နားချိန်စားသောက်ပြီး အခန်းပြန်တော့ Messenger မှာ Miss Call နဲ့ နွေးနွေးခေါ်ထားတာဗျ။ကျနော်လဲ ချက်ချင်း ပြန်ခေါ်လိုက်တယ်။

"ဟဲ့ ပြော နင်ခေါ်ထားတာ တွေ့လို့"

"ဝေယံ ငါနင့်ကိုတောင်းပန်ချင်လို့ပါ"

"ဘာကို တောင်းပန်မှာတုန်းနင်က"

"ဟို.... ညကလေ ငါတော်တော်မူးနေလို့... အဲ့ဒါ ညကဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စတွေ နင်မေ့လိုက်တော့နော်"

"အော် အေးပါ ရပါတယ် ခုရော အမူးပြေ​ြီလား အောင်ကိုရော ပြန်ရောက်ပြီလား"

"အင်း နည်းနည်းတော့မူးနေ​ေသးတုန်းပဲ ခုနကတော့ ဖုန်းဆက်တယ် သူဒီည ပြန်လာမယ်တဲ့"

"အော် အေး ဘာပြောအုံးမလဲ နွေးနွေး"

"ဟင့်အင်း ဒါပဲ နင်ပြန်လာရင် ဖုန်းဆက်"

"Ok အဲ့ဒါဆို Bye Bye"

"Bye"

အော်  နွေးနွေးက ကျနော့်ကို နောက် Lesson တခုသင်ပေးလိုက်ပြန်ပြီ။ ကျနော်တို့  ယောကျင်္ား တွေပဲ မူးလာရင်ကောင်မလေးတွေအပေါ် Sex အမြတ်ထုတ်တတ်ကြတာမဟုတ်  သူတို့လဲ မူးလာရင် ကျနော်တို့အပေါ် အမြတ်ထုတ်တတ်ကျတာပဲ။ ဒါမယ့် သူတို့က  ပိုဆိုးမယ်ထင်တယ်။ မူးတာလား မူးချင်ယောင်ဆောင်တာလား???

ဒီနေ့ကျနော် မနေ့က ကျနော်လောက် မတုံးတော့ပါ။ဆရာမကြီး နွေးနွေးရဲ့ သင်ခန်းစာတွေနဲ့ အတူ ကျနော်နဲနဲလေး ချွန်လာပါပြီ။ခုနက ဖုန်းပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေထဲက ကျနော့်အတွက် Negative တွေအားလုံး ဖယ်ထုတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့်ခေါင်းထဲ Positive လေးတခုပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။

အဲ့ဒါကတော့ " နင်ပြန်လာရင်........ ဖုန်းဆက်"

................................................................................

ကျနော်တို့ KTV ရောက်တော့ ၁၀နာရီခွဲ။ အချိန်အတော်ပဲဟု ကျနော်တွက်မိသည်။Beer တခွက်ကို တကြိုက်ထဲ မော့ပလိုက်ပြီး အရှိန်ထပ်တင် လိုက်သည်။၁၁ နာရီထိုးဖို့ကလဲ ကြာလိုက်တာ ကျနော်စိတ်မရှည်ချင်တော့ အချိန်ကိုက်ပင် စားပွဲပေါ်တင်ထားသော အောင်ကို ဖုန်းမီးလင်းလာသည်သီချင်းသံများဖြင့် ဆူညံနေသောကြောင့် အောင်ကိုမသိ

"သားကြီး ဖုန်းလာနေတယ်"

"အော် အေး"

အောင်ကို ဖုန်းကိုကိုင်ကာ အပြင်ထွက်သွားလေပြီကျနော် စောင့်ဆိုင်းနေသော အချိန်က နောက်ဆုံးတော့ ရောက်လာခဲ့ပါပြီ။

ကျနော် အဝင်တံခါး Lock ကို ချလိုက်သည်။ နာရီဝက်အချိန်ရသည်။နာရီဝက်အတွင်း အပြီးလှုပ်ရှားရပေမည်။တံခါးLock ချပြီး နောက်လှည့်လိုက်တော့ နွေးနွေးကျနော့်ရှေ့အသင့် မတ်တပ်ရပ်နေသည်။ကျနော် သူ့လက်၂ဖက်ကို ဆွဲခေါ်ကာ သူ့ခေါင်းလေးကို ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။

နွေးနွေးက စိတ်မပါရှာ ဒီညသူမ ဘီလူးဆိုင်းတီးချင်ပုံ ရသည်။ရင်ခွင်ထဲမှ ထွက်ကာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို ခမ်းကြမ်းကြမ်း Kissing ဆွဲတော့သည်။သူ့အကြိုက်လိုက်ရပေတော့မည်။ သူကြမ်းချင်တော့ ကျနော်လဲ လိုက်ကြမ်းရမည်။ကျနော်လဲ Kissing အကြမ်းကြီး ဆွဲပလိုက်သည်။

သူမနှုတ်ခမ်းမှ ဝိုင်လက်ကျန်များကို ကျနော်အငမ်းမရ စုပ်လိုက်သည်။ထို့နောက် သူမကို အဝင်တံခါးဘက် ကျောမှီ ခိုင်းလိုက်ကာ ကျနော်ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။သူမ  Skirt ကိုကျနော် အပေါ်သို့ဆွဲတင်ကို ခြေထောက်တဖက်ကို ကျနော့်  ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သည်။ ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို ကျနော်လျက်တော့သည်။  နွေးနွေးလူးလွန့် နေပေပြီ။

ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူ့ဖင်လေးတွေကို ကော့ကော့ပေးသည်။ ကျနော့်လျာတွင် နွေးနွေးစောက်ရည်များ ကပ်ပါလာသည်။နွေးနွေးအရည်တွေရွှဲနေပေပြီ။ သူမ ကျနော့ကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။ကျနော်သဘောပေါက်စွာဖြင့် ဘောင်းဘီဇစ် ဖွင့်ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲမှ လီးကိုထုတ်ပေးလိုက်သည်။သူမ ကျနော့လီးကို တဝက်ထိငုံကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် မှုတ်ပေးတော့သည်။

"ဝေယံ ငါ့ကို လိုးတော့ အောင်ကို ပြန်လာမှာ စိုးလို့"

"မလာပါဘူး ငါတို့ အချိန်ရသေးတယ် ခုမှအောင်ကိုသွားတာ ၁၀မိနစ်ပဲရှိသေး နောက်ထပ်မိနစ် ၂၀ ရတယ်"

"နင်ဘယ်လို သိမလဲ"

"ဒါတွေ အကုန်ငါကြံစည်ထားတာတွေလေ နောက်မှပြောပြမယ် နင်စိတ်ချနော် သူမလာဘူး"                    

နွေးနွေးစိတ်အေးသွားပုံရသည်။ သူ့အနွေးအင်္ကျီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ဘုရားရေ  Bra ပင်ဝတ်မထား နိုးသီးခေါင်း၂ခုတွင် ပလာစတာ လားဘာလားမသိ ကပ်ထားသည်။

"ဟဲ့ နင်က Bra မဝတ်ပဲ အဲ့ဒါကြီး ဘာလို့ကပ်ထားတာတုန်း"

"  အဲ့ဒါတွေမပါရင် ငါ့အသီးလေးတွေက အကျီမှာထင်းနေမှာစိုးလို့ Bra မဝတ်လာတာက  အခြေအနေက ဘာမှန်း မသိလို့ အမြန်လိုနေမှာ စိုးလို့..... ကဲပါ နင်က  စကားများမှာလား လိုးမှာလား"

ကျနော်ဆက်မပြောပဲ နွေးနွေးကို မချီလိုက်ကာ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ချလိုက်သည်။ထို့နောက် သူမနို့သီးလေးများကို ကျနော် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စို့ပေးလိုက်သည်။သူမ ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လာနေပေပြီ။သူမနို့လေး ၂ လုံးကို ကျနော် ကြမ်းကြမ်းလေး ညှစ်လိုက်သည်။စားပွဲပေါ်မှ ပစ္စည်းများကို ကျနော် ဖယ်လိုက်ပြီး နွေးနွေးကို စားပွဲပေါ်အိပ်လျက်သား တင်ပေးလိုက်သည်။

"နွေးနွေး ငါတို့လိုးရအောင်"

"အင်း"

ကျနော်လီးကို နွေးနွေးစောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ကျနော်ဒီတိုင်း မထည့်သေးပဲ လီးထိပ်နှင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ကလိနေလိုက်သေးသည်။

"ဝေယံ လိုးတော့လေ ဒါ Hotel မှာအေးဆေးလိုးနေရတာမျိုး မဟုတ်ဘူးဟဲ့"

"အင်း ငါလိုးပြီနော်"

နွေးနွေးပေါင် ၂ ဖက်ကို တစုံးကားပေးလိုက်သည်။ကျနော် လီးကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ တဝက်လောက်ဝင်သွားပေပြီ။

"ဝေယံ ခဏ ငါ့စိတ်ထဲတမျိုးပဲ"

"ဘာလို့လဲ ဟ" 

"တံခါးကြီးကို ငါမြင်နေရတာ ငါ့စိတ်ထဲမလုံခြုံ သလိုပဲ"

"ဟာ နင်ကလဲ ဘာရှိလို့လဲ "

"ငါတို့ Toilet ထဲမှာ သွားလုပ်ရအောင်"

"အေးလေ နင့်သဘောပဲ Toilet ပါပါတော့ ငါတို့နေရာစုံသွားတာပေါ့"

ကျနော်နွေးနွေးကို Toilet ဆီသို့ ချီသွားကာ အတွင်းပိုင်းတွင်ချပေးလိုက်သည်။ထိုအချိန်တွင် မမျှော်လင့်ပဲ သူမကျနော့်ကို နောက်သို့စောင့်တွန်းလိုက်ပြီး "ဝုန်း" ကနဲနေအောင် တံခါးဆွဲပိတ် သွားသည်။ကျနော်နားမလည်နိုင် အောင်ဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်။ 

..............................................................................................................................................................

ကျနော်နွေးနွေးကို အောက်မှာထားကာ သူမပေါင်လေးများကို ကားခိုင်းလိုက်သည်။ကျနော့်လီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ စောက်ခေါင်းအတွင်း အသာထိုးထည့်လိုက်သည်။နွေးနွေး "အား" ဟုတချက် ငြီးလိုက်ကာ ကျနော့ကျောကုန်းကို ဖက်ထားသည်။လီးတချောင်းလုံး ဝင်ပြီးချိန်မှာတော့ သူမမျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားလိုက်သည်။ကျနော်ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေးလိုးပေးနေလိုက်သည်။

"ဝေယံ ငါကောင်းနေပြီ အဲလို မှန်မှန်လေးပဲ လိုးပေးအုံးနော်"

ကျနော် ပုံမှန်အရှိန်ဖြင့်ပဲ လိုးကာ နို့သီးလေးများကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။ခဏနေတော့ နွေးနွေးအပေါ်တက်ချင်သည် ဆို၍ ကျနော်အောက်တွင်နေကာ နွေးနွေးအပေါ်မှ တက်ဆောင့်ပေးသည်။နွေးနွေးဆောင့်နေရင်းနှင့် သူ့ဖင်လေးကို စကောဝိုင်းလို လှည့်ခါ ကစားသည်။ကျနော့်လီးတချောင်းလုံး ဓာတ်လိုက်နေပေပြီ။ဒါမယ့် ထိုဓာတ်လိုက်ချင်းကား ကောင်းသောလိုက်ချင်းမျိုးပင်။သူမ အပေါ်မတ်ပြီး ဆောင့်နေရာမှ ရှေ့သို့ ငိုက်စင်းလာသည်။

သူမ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ် လှဲချဖို့ နီးနီးဖြစ်နေသည်။ကျနော်အလိုက်သင့် သူမနို့လေးတွေကို ဆုပ်နယ်ကာ နို့သီးလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။သူမ ငြီးသံတွေက တစထက်တစ ကိုကျယ်လာသည်။သူမခဏငြိမ်သက်သွားပြီး ကျနော့်လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ဖြင့် ညှစ်ဆွဲနေသည်။

"ဝေယံ ငါ့ဖင်တွေကို ကိုင်ပြီး ညှစ်ပေးပါလား"

"Ok နွေးနွေး"

ကျနော်သူမ  ဖင် ၂ လုံးကို ကိုင်ကာ ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ သူမလဲကျနော့်လီးကို စောက်ဖုတ်ဖြင့်  ညှစ်လိုက်လျော့ပေးလိုက်လုပ်နေသည်။ တချီတွင်သူမ  ကျနော့်ရင်ဘတ်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။အသက်ရှူသံပြင်းရာမှ တဖြည်းဖြည်းလျော့သွားသည်။

"ဝေယံ ငါပြီးသွားပြီ"

"ဟမ် ဒါဆို ငါကရပ်ရမှာလား"

"မလိုဘူး ဝေယံ ငါတို့က ဆက်ခံနိုင်တယ်။ ငါကုန်းပေးမယ် နင်နောက်က လိုးနော်"

"အင်း"

နွေးနွေးက  ကုန်းပေးသည်။ ကျနော်အနောက်က ဆောင့်ရင်း သူမ စအိုပေါက်ကလေး ဟစိစိ  ဖြစ်နေတာတွေ့လိုက်သည်။ ကျနော် ဖြဲကြည့်မိသည်။ အပေါက်က တော်တော်ကျဉ်းသည်။

"ဝေယံ နောက်ပေါက်ကို မလုပ်နဲ့နော် ငါကြောက်လို့"

"အင်းပါ။ လုပ်ပါဘူး"                

ကျနော် နောက်မှဆောင့်လိုးရင်း ပြီးချင်လာသည်။

" နွေးငါပြီးချင်လာပြီ"

"အင်း အထဲမှာပဲ ပန်းထုတ်လိုက်ဝေယံ"

ကျနော့်လီးအတွင်းမှ သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်သည်။ကျနော်တို့ ၂  ယောက်စလုံး ခုတင်ပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြတ် လှဲချလိုက်ကြတော့သည်။

နွေးနွေးက ကျနော့်ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် သူ့ခေါင်းကို နေရာယူထားကာအနားယူနေသည်။ကျနော်က  ခုတင်ဘေး ပြူတင်းပေါက်လိုက်ကာလေးကို အသာဆွဲကာ ကောင်းကင်မှလမင်းကြီးကို  မော့ကြည့်မိသည်။ လမင်းကြီးက ကျနော့်ကို လက်မထောင်ပြသည်။

မနက်နိုးတော့  ကျနော်တို့ နောက်တချီထပ်လိုးကြသည်။ နွေးနွေးက အထဲတွင်သာ ပြီးခိုင်းသည်။  သူပို Feel လာ၍လား ကျနော့် Feel ပျက်မည် စိုး၍လားတော့မသိ။ထို့နောက် နှုတ်ဆက်အနမ်းများ ခြွေကာ ကျနော် အိမ်ပြန်ခဲ့သည်။

အိမ်ရောက်တော့  ကျနော်ပြန်စဉ်းစားမိသည်။ သူငယ်ချင်း အပေါ်သစ္စာ ဖေါက်ကာ  သူ့မိန်းမနှင့်အိပ်ခဲ့ခြင်းက ကျနော့်အတွက် အပြစ်ကြီးတခုလို ခံစားရသည်။  ကျနော်အောင်ကို့ကို သတိရသည်။ ကျနော် ဖုန်းကောက်ကိုင်ကာ အောင်ကို့စီ  ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တဖက်မှဖုန်းခေါ်သံ ကြားပြီး ပြန်ချပလိုက်သည်။ အောင်ကို  မအား၍ ချပလိုက်ချင်းဖြစ်မည်။ နောက်မှပဲ ဆက်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ခဏနေတော့  ကျနော့် Messenger မှာ Video Call ဝင်လာသည်။ အောင်ကို ခေါ်တာ။ ကျနော်  ကိုင်လိုက်တော့ အောင်ကို အခန်းတခန်းထဲ ရောက်နေတာတွေ့သည်။ ကျနော့်ကို  တိုးတိုးနေဟု အမူအယာလုပ်ပြသည်။ သူတခုခုကို ပြချင်နေသည်။ ကျနော်အသံမထွက်ပဲ  နေလိုက်သည်။ သူ့ဖုန်း Camera ကိုလှည့်ပြသည်။ကောင်မလေးတယောက် ကုတင်စွန်းတွင် ကျောပေးကာ ထိုင်နေသည်။

ရေချိုးခန်း သဘက်တထည်ကို ရင်လျားထားသည်။အောင်ကိုက ပြုံးဖြီးဖြီးဖြင့် ရှုးတိုးတိုး ပုံစံလုပ်ပြသည်။ကျနော့် အကြည့်တွေက သဘက်၏ ဘယ်ဘက်နေရာသို့ ရောက်သွားသည်။ကျနော် မှင်သက်စွာ ကြည့်နေမိသည်။ အံ့ဩချင်း များစွာဖြင့် ငြိမ်သက်သွားသည်။

ကောင်မလေးရဲ့ ဘယ်ဘက်ပုခုံးမှာ """ အသဲကို မြှားစိုက်နေသည့် Tattoo """  ...........................................................................................................................................

ကျနော် ထွက်ခွာခွင့်လက်မှတ်ရပါပြီ။ ဆိုဖီယာက သူမကိုယ်လုံးကို ကျနော့်နားတိုးပေးသည်။ကျနော်  သူမ၏ Bra ကိုချွတ်ကာ နို့သီးလေးများကို ကြည့်ကြည့်သည်။  အညိုရောင်လေးတွေဖြစ်သည်။ နို့မှာအခွံခွါပြီးသား အုန်းသီး size.. ကျနော်  နို့သီးကလေးများကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။ဆိုဖီယာက သူမ လက်၂ဖက်ကို ကျနော့်ပုခုံးပေါ်တင်ထားသည်။

ကျနော် စို့လို့ ဝတော့ ဆိုဖီယာကို ကြည့်လိုက်သည်။သူမက ကျနော့်ကို နှာခေါင်း ရှုံပြကာ ကျနော်နှုတ်ခမ်းတွေကို သူမနှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်ယူသည်။ထို့နောက် သူမကျနော့အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ခါ Kissing အကြမ်းကြီးဆွဲတော့သည်။တချက်တချက် သူမလျာကို ကျနော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးပေးသည်။ကျနော်လဲ ပြန်ထိုးပေးသည်။

သူမ ကျနော့် လျှာကို ကိုက်သည်။ အားနှင့်တော့မဟုတ်။ အနေတော်လောက်သာ ဆိုဖီယာသည် နွေးနွေးထက် ထိုကိစ္စတွင် ပိုသာသည်ဟု ကျနော်ထင်မိသည်။ကျနော် ဆိုဖီယာ့ ညဝတ်ဘောင်းဘီ ကလေးကို ချွတ်လိုက်သည်။စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းပေါ်တွင် စောက်မွှေးကလေးများ တော်တော်များများရှိသည်။

ဒါလဲတမျိုးကောင်းသည်။ စောက်မွှေးများနှင့် ဆော့ကစားခြင်း အနုပညာကို ကျနော် ဆိုဖီယာထံတွင် လေ့လာသင်ယူ၍ရသည်။ကျနော်ဆိုဖီယာကို ကြမ်းပြင်တွင်လှဲခိုင်းလိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲ၍ လျက်ပေးလိုက်သည်။သူမက ကျနော့်ဆံပင်များကို ပွတ်သက်ခါ Feel တက်နေသည်။

စောက်မွေးများက ကျနော့ပါးနှင့်နှာခေါင်းကို ပွတ်မိသည့် Feel ကလဲတမျိုးမိုက်သည်။ကျနော့်လက်ဖြင့် စောက်မွှေးများကို ပွတ်ကစားကြည့်သည်။နွေးနွေးတွင်ကား အမွှေးနုများသာရှိသောကြောင့် ဆိုဖီယာ အဖုတ်သည် ကျနော့်အတွက် အသစ်ဖြစ်နေသည်။တကြိမ်တွင် ကျနော် အသည်းယားကို စောက်မွှေး တစ်စုလောက်ကို ဆွဲကြည့်သည်။

"အား ကိုဝေယဲ အမွှေးတွေကို မနှုတ်ရဘူးလေ"

" Sorry ဆိုဖီ ကျနော် အမွှေးပါတဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ မကြုံဘူးလို့ပါ"

"aww ဖြစ်ရလေ ကိုဝေယံရယ် "

ဆိုဖီယာက  ကျနော့်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီ ထဲမှ အငယ်ကောင်ကို  ဆွဲထုတ်သည်။ ထို့နောက် သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ ကစားတော့သည်။ ထိုနေရာတွင်လဲ  ဆိုဖီယာပင်သာသည်။ နွေးနွေးနှင့်ယှဉ်လျှင် ဆိုဖီယာက ပို Smooth ဖြစ်သည်။ကျနော်တို့ စတင်ဖို့ အချိန်ကျပေပြီ။ နှူးပြီးနှပ်ပြီး၍ အားလုံးလဲ နူးနပ်နေပေပြီ။ကျနော် တကွက်လောက်တော့ စမ်းချင်သည်။ ဇာတ်လမ်းတွေ ထဲကအတိုင်း ဆော်ကိုမကာ လေထဲတွင် လုပ်ချင်သည်။ အဲ့အကွက် ကျနော်ကြိုက်မိသည်။

ကျနော်ဆိုဖီယာကိုချီလိုက်သည်။ အလေးချိန်တော်တော် စီးသည်။ကျနော် အောကားတွေထဲက အတိုင်းကျနော့်လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ရန်ကြိုးစားသည်။သို့သော် အပေါက်ပျောက်နေသည်။ ဆိုဖီယာ့ထံမှ တခွိခွိအသံကြားရသည်။အထင်သေးတာတော့ မခံနိုင်။ ကျနော်ကြိုးစားရှာသည်။ သို့သော်မတွေ့။

တစ်ချက်တွင် ကျနော်ဟန်ချက်ပျက်ကာ ပစ်လဲတော့သည်။ဆိုဖီယာက စွတ်ရယ်နေသည်။ ကောင်မလေး မာရှီတွေများ ကောင်းနေလားထင်ရသည်။ထို့နောက်သူမ ကျနော့်ကို ဆွဲထူကာ လက်ဆွဲ၍ ခုတင်ပေါ်သို့ တွန်းပစ်သည်။ကျနော် နောက်ပြန်ပစ် ကြသွားသည်။

ထို့နောက် သူမအံဆွဲမှ တခုခု သွားထုတ်နေသည်။ကွန်ဒုံးဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ကွန်ဒုံးကို သူမပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ကျနော် လန့်သွားသည်။ သူမ ဆေးချထားသည်ဟု ကျနော်ထင်သည်။ကျနော် ငေါက်ခနဲ ထိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက် သူမပါးစပ်ကို ကိုင်ကာ

"ဆိုဖီပြန်ထုတ် ကွန်ဒုံးတွေ မစားရဘူးလေ"

သူမခေါင်းခါပြသည်။ ထို့နောက် ကျနော့ရင်ဘတ်ကို တွန်းကာ ပြန်အိပ်စေသည်။ထို့နောက် ရှူးတိုးတိုး ပုံစံလုပ်ပြသည်။ကျနော် မယုံကြည်စွာ ခဏ ငြိမ်ပေးလိုက်သည်။သူမ ကျနော့်လီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။WoW!!!! မယုံကြည်နိုင်စွာ ကွန်ဒုံးက ကျနော့်လီးတွင် ဝတ်ဆင်ပြီးဖြစ်နေသည်။ ဆိုဖီယာ Is so Pro.......သူမကျနော့်ခေါင်းကို တချက်လှန်းခေါက်သည်။

"အလိုက်တာ ကိုဝေယံရယ် ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား"

"ကျနော်မှ အဲ့တာမျိုး မကြုံဘူးတာ ဟီး"

ဆိုဖီယာ အပေါ်မှနေကာလုပ်ပေးသည်။ ကျနော် ကောင်းလွန်း၍ ကော့ကော့တက်သွားသည်။သူမ၏ Pro အကွက်များကြား ကျနော်ဆက်လက်မတောင့်ခံနိုင်တော့ပါ။ကျနော့် လီးမှသုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးဆုံးချင်းသို့ ရောက်လေသည်။

သူမလဲရပ်သွားကာ ကျနော့်ပါးကိုတချက်နမ်း၍ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်တွင် အိပ်လေတော့သည်။သူမ ပြီးလားမပြီးလား ကျနော်မသိပါ။ သူမကလဲ အဲ့ဒါတွေမပြောပါ။သူမကိုယ်ကနဲနဲလေး၍ ကျနော်အသက်ရှူကြပ်သော်လဲ အားနာ၍ဘာမှမပြောပဲ ဒီတိုင်းအိပ်လိုက်သည်။အဲ့ဒီညက အိမ်မက်ထဲမှာ နွေးနွေး ကျနော့်ကို စိတ်ကောက်နေသည်။ 

.....................................................................................................................

"မောင် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ သမီးလဲ ဒန်းစီးရလွန်းလို့ မူးနေပြီထင်တယ် "

"ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး ဒီလိုပဲ ဟိုဟိုဒီဒီ တွေးမိတာပါ"

"ပြန်ကြရအောင်လေ ညနေလဲ နွေးနွေးတို့နဲ့ တွေ့ဖို့ ချိန်းထားတာကို"

ညနေရောက်တော့  ကျနော်တို့တွေ့ကြသည်။ နွေးနွေးသမီးလေးက ကျနော့်ကို ဦးဦးဝေယံ နေကောင်းလားဟု  နှုတ်ဆက်သည်။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကျနော့်ရင်ထဲတွင် အမျိုးအမည် မသိသော  ဝမ်းနည်းသည့် ခံစားချက်မျိုး ခံစားမိသည်။

"ဦးဦးဝေယံ မီးမီးကို ဒီအသားလေး ဖဲ့ပေးပါလား"

"အေးအေး ဦးဦးလုပ်ပေးမယ်နော် သမီး"

"ဟား သားကြီးရေ သမီးကတော့ မင်းကိုတွေ့တွေချင်း ခိုင်းစားနေပြီ"

"ဟားဟား ရပါတယ်ကွာ မင်းတို့သမီးလေးက ချစ်စရာလေးပဲကွ"

"အဖေတူလို့နေမယ် ဟားဟား"

ကျနော်  နွေးနွေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူမ မျက်နှာတချက် ပျက်သွားသည်ကို  တွေ့လိုက်မိသည်။ နွေးနွေး သမီးလေးက ကျနော် အသားဖဲ့မရ ဖြစ်နေသည်ကို  ကြည့်ပြီး "ဦးဦးဝေယံက ငတုံး" ဟုပြောသည်။ နွေးနွေးက ခလေးကို  အဲ့လိုပြောရမလားဟု ဆူတော့ ကျနော် မဆူရန် ဝင်တားခဲ့သည်။ သမီးလေးက ကျနော့်ကို  ကျေးဇူးတင်၍ထင်သည်။ ပြုံးပြသည်။ 

ထိုအပြုံး........  ထိုအပြုံးများကို ကျနော် ရင်းရင်းနှီးနှီး သိသည်။ ကျနော် နေ့တိုင်း  မှန်ထဲတွင် မြင်နေကျ ကျနော့်အပြုံးများသာဖြစ်ပေတော့သည်။ ကျနော် ထိုကိစ္စကို  ဖော်ထုတ်မည်။ ကျနော် တိကျသည့် အဖြေတခု လိုချင်သည်။

တနေ့.......  အောင်ကိုတို့လင်မယား  အလုပ်ကိစ္စ ပဲခူး နေ့ချင်းပြန် သွားစရာရှိသည်။  ကလေးခေါ်သွား၍ မဖြစ်သဖြင့် သမီးကို ခဏကြည့်ပေးရန် အကူအညီတောင်းလာသည်။  ကျနော်တို့ လင်မယားလဲ သူတို့အိမ်တွင် တနေ့ခင်းနေပေးမည်ဟု ပြောလိုက်သည်။

"ဦးဦးဝေယံ သမီးကို အရုပ်တခု ယူပေးပါလား မေမေက မဆော့ရဘူးဆိုပြီး အမြင့်ကြီးမှာ သိမ်းထားလို့"

"အေး သမီး ဦးဦး ယူပေးမယ်နော် ဘယ်မှာထားထားတာလဲ အရုပ်က"

"စာကြည့်ခန်းထဲမှာ"

ကျနော်  စာကြည့်ခန်းထဲမှ စာအုပ်စင်ပေါ်တွင် တင်ထားသည့် အရုပ်ကလေးကို  ယူပေးလိုက်သည်။ နွေးနွေးအား ကျနော်မွေးနေ့လက်ဆောင် ပေးထားသည့် အရုပ်ကလေး  ပင်ဖြစ်သည်။ အနောက်တွင် စာအုပ်ကလေး ရှိနေပါသေးသည်။ ကျနော် စာအုပ်ကလေး ကို  ထုတ်ကာ အရုပ်ကို သမီးကို ပေးလိုက်သည်။ သမီးက လိုချင်တာရ၍ အခန်းအပြင်သို့  ပြေးထွက်သွားသည်။

ကျနော် စာအုပ်ကလေး၏ နောက်ဆုံး စာမျက်နှာ ကိုဖွင့်ကြည့်မိသည်။ကျနော် အခန်းထောင့်တွင် ထိုင်ချလိုက်ကာ မျက်နှာကို လက်ဖြင့်အုပ်၍ ရှိုက်ကာ ငိုမိနေတော့သည်။

"ဝေယံ ဒီနေ့ သမီးလေးမွေးတယ်.ငါမဖြစ်စေချင်ဆုံးတခု သမီးလေးမှာပါလာတယ်။ အဲ့ဒါက နင့်အပြုံးတွေပဲ"

အရာအားလုံးကား ပြီးဆုံးခဲ့ပေပြီ။ မနက်ခင်း၏  နေရောင်ဖျော့ဖျော့ အောက်တွင် တနေ့ခင်း ကို ကြိုဆိုနေသော သင့်အား အားအင်  ဖြစ်စေမည့် အနွေးဓာတ်တို့ ရှိသည်။ ထိုအနွေးဓာတ်တို့ကို ခံယူ၍ တနေ့တာမှသည်  ရက်ပေါင်းများစွာ ကျော်ဖြတ်ရပေ ဦးမည်။

ကျနော်တို့ ဇာတ်လမ်းတွင်  အဖြစ်မှန်များကို ကျနော် တယောက်သာသိသည်။ နွေးနွေးက ကျနော့်သမီးကို  အောင်ကို့ သမီးမှန်း မသိသလို ဆိုဖီယာကလဲ နွေးနွေးသမီးကို ကျနော့်  သမီးမှန်းမသိပါ။ အောင်ကိုကတော့ ပိုဆိုးမည်ထင်သည်။ ဘာဆိုဘာမှ မသိပါ။

ထိုအကြောင်းများကို  ကျနော်သည် မည်သူကိုမျှ ပြောပြတော့မည် မဟုတ်ပါ။ ကျနော့် နှလုံးသား၏  အနက်ရှိုင်းဆုံး နေရာတွင်သာ သော့ခတ်၍ သေသည်အထိ သိမ်းဆည်းထားပါတော့မည်။ မနက်ခင်းက လှပနေပါသည်။ ဒီနေ့ ကျနော်တို့ မိသားစု ၂ စု မနက်စောစော ကစားကွင်းတွင် တွေ့ဖြစ်ကြသည်။                  

ကျနော့် လက်နှစ်ဘက်က သမီး ၂ ယောက်၏ လက်ကလေးများအား ဖွဖွလေး ကိုင်ထားကာ လက်တွဲထားသည်။ကျနော့်  မျက်နှာတွင် အပြုံးများဖြင့် ဝေဆာနေသည်ဟု အားလုံးထင်ကြပေလိမ့်မည်။ တကယ်လဲ  ကျနော် ပျော်နေပါသည်။ သမီး ၂ယောက်၏ အနာဂတ်ကို အကောင်းဆုံး ပုံဖေါ်ပေးရန်  ကျနော်တို့တွင် တာဝန်ရှိပါသည်။ ကျနော့်တွင် သမီးတို့အတွက် လုပ်စရာ အလုပ်တွေ  အများကြီး ရှိနေပါသေးသည်။ ကျနော် ရှင်သန် ရုန်းကန် ရပေအုံးမည်။

သို့သော်........ ပြုံးနေသူ၏ မျက်လုံးတနေရာမှ မျက်ရည်စ အချို့ကို တွေ့မိပါလေ သလော....။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ကာမစည်းစိမ် (စ/ဆုံး)

ကာမစည်းစိမ် (စ/ဆုံး)

မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။

" ခုန … ဖုန်းဆက်တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး "

" ဟုတ်  … ရေဗူး မှာထားတာပါ "

" ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင်  အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် "

ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးမှ သူမအား မေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။

" ဟုတ်ကဲ့ ရှင်"

" ဒါနဲ့ … ဒီအိမ်က အရင် … ရှေ့နေ  ဒေါ်သူဇာ … နေတာမလား "

" အဲဒါတော့ … မသိဘူး … ကျမတို့က … ပြောင်းလာတာ ၂ပတ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတာ … ဘေးအိမ်က အဒေါ်တစ်ယောက်က … ရေလိုချင် ဖုန်းဆက်မှာပေးမယ် ဆိုပြီး … ဆက်ပေးတာပါ "

" အော် … ဟုတ်တယ် … ဒေါ်တိုးက … ကျနော့် ဖေါက်သည်ပါ … ကျနော့်နာမည်က … စိုးကျော်တဲ့ ခုလည်း ဒေါ်တိုး အိမ်ဘေးက လူသစ်ဆိုလို့ … အမ ရပ်နေတာ မြင်လို့ မေးကြည့်လိုက်တာ "

" ဟုတ် … အဲ … အိမ်ထဲ ထိ … ပို့ပေးပါ့လား "

" ပို့ပေးပါတယ် … အမရဲ့ … ကဲ နေရာပြ "

စိုးကျော် ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ထိုင်မောင်းသော နေရာမှ မြေကြီးပေါ် ဆင်းရာ ပေါင်တဖက်အကြွတွင် ဒူးဆစ်ကျော်ကျော်လေး ဝတ်ထားသော ပုဆိုးအောက်နားစက လှန်ကာ ပေါင်ကြားမှ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးမဲကြီးနှင့် တွဲကျနေသော လဥနှစ်လုံးအား ခင်ချိုနွယ် လှစ်ကနဲ့ မြင်လိုက်ရတော့သည်။

" အာ "

အကြည့်လွဲရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။

" အမ… ကျနော့်ကို … နေရာပြလေ "

ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက်နေစဉ် စိုးကျော် အသံကြောင့် ပြန်ကြည့်မိရာ မိုးကျော်မှာ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် နောက်ခန်းမှ ရေသန့်ဗူးကြီး တဗူးအား ပုခုံးပေါ် ထမ်းတာသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

" ဒီ ဒီ … ဒီဘက် "

ခင်ချိုနွယ်မှာ အသံတုန်ရီစွာ ပြောရင်း အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။သူမ လက်ထပ်ပြီးတာ ၁လခန့်သာ ရှိသေး၏။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်နှင့် ယောက္ခမအိမ် လိုက်နေရာ ၁ပတ်သာ နေခဲ့ရသည်။လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်၏ အမ အပျိုကြီးနှင့် စကားများကာ ၂ ပတ်အကြာတွင် ယခုလက်ရှိ အိမ်လေးအား အလောသုံးဆယ်ဖြင့် ငှားနေလိုက်ကြ၏။ အရပ် မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် မျက်ခုံးထူထူ မျက်ဝန်းနက်လေးဖြင့် မျက်နှာသွယ်ကာ နက်မှောင်သော ဆံနွယ်များအား ဆံကျစ် ကျစ်ပြီး နောက်ကျောဘက် ချထားလေ့ရှိ၏။ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးစား ကျ၍ မို့မောက် စူထွက်နေသော ရင်သားများနှင့် လိုက်ဖက်စွာ  ခါးသေး ကျဉ်လေး အောက်  လုံး၀န်းကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများ ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

စိုးကျော်မှာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၆ နှစ်ခန့်က စျေးထဲ ကြုံရာကျဘမ်း လုပ်ရင်း အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်နှင့် ရင်းနှီးသွားခဲ့သည်။ထိုရှမ်းတရုတ်မ၏ အထည်ထုပ်များ နယ်သို့ပို့ရာ မိုးကျော်မှာ ကားကိတ်များသို့ လက်တွန်းလှည်းဖြင့် ပို့ပေးရ၏။ တဖြည်းဖြည်း လူချင်းရင်းနှီးရာမှ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းနှီးကာ လိုးနည်းပေါင်းစုံ တတ်ကျွမ်းခဲ့တော့သည်။

ခုလက်ရှိ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ဝယ်သည့်အချိန် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ရှမ်းတရုတ်မ က လိုအပ်သည့် ငွေကြေး စိုက်ဝယ်ပေးကာ  ရေသန့်ဗူးရောင်းသော ဆိုင်ခန်းလေး ငှားနိုင်သည်အထိ ကူညီပေးခဲ့၏။ သို့သော် ရှမ်းတရုတ်မ၏ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ရိတ်မိသွားရာ စျေးထဲမှ ဆိုင်ခန်းအားရောင်း၍ သူ့မိန်းမသူ ခေါ်ကာ မူဆယ်သို့ ပြန်သွားသည်ဟု နောက်ဆုံး သိလိုက်ရသည်။ ရှမ်းတရုတ်မဆီမှ အထောက်အပံ့ မရတော့ပေမယ် ရေသန့်ဗူး ရောင်းသော လုပ်ငန်းလေး အောင်မြင်လာတော့သည်။

ခင်ချိုနွယ် တယောက် လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင် အလုပ်သွားလျင် အိမ်မှာ တယောက်ထဲ ကျန်နေရစ်တတ်သည်။ ယောက္ခမ အိမ်တွင် ယောင်းမနှင့် အဆင်မပြေရာ ဒီအိမ်လေး ပြောင်းလာပြီးမှ တစ်ယောက်ထဲ အေးအေးဆေးဆေး ချက်လိုက် ပြုတ်လိုက် လျှော်လိုက် ဖုတ်လိုက်ဖြင့် စိတ်ချမ်းသာနေရ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဒီရပ်ကွက်လေးထဲ ၆ လ ကျော်ကျော် နေလာခဲ့ရာ ရပ်ကွက်ထဲ အသိမိတ်ဆွေများ ရရှိလာကာ တချို့ဆို စားအိမ် သောက်အိမ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အောင်နိုင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ ဒီရပ်ကွက်လေးထဲ ပျော်ရွှင်နေသည်ကို တွေ့မြင်ရသဖြင့် နောက်ဆံမတင်းတော့ပဲ အလုပ်ထဲတွင် စိတ်နှစ်ထားတော့၏။

.................................................................................................

" မမချို … ရေရောက်ပီ ဗျို့ "

" အေးအေး … စိုးကျော် … မောင်လေး … အမ အဝတ်လဲနေလို့ … အိမ်ထဲ တခါတည်း ယူခဲ့လိုက် "

ရေချိုးပြီး အဝတ်စား လဲနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှပင် အိမ်ရှေ့ လှမ်းအော် လိုက်သည်။ပေ ၂၀ ပေ ၄၀ ထရံကာ သွပ်မိုး အိမ်လေးတွင် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းနှင့် အိပ်ခန်းမှာ ကပ်လျက်မို့ အခန်းထဲမှ အိမ်ရှေ့သို အော်သံ ပီပီသသ ကြားနေရ၏။အင်္ကျီလဲပြီးသားမို့ စကပ်ထမိန် အမြန်ဝတ်ရင်း ပိုက်ဆံ ၅၀၀ တန်လေး ကိုင်ကာ ထွက်လာရာ စိုးကျော်မှာ ရေးဗူး အဟောင်းဖြင့် အသစ်လဲကာ ဗူးဟောင်းမှ လက်ကျန်ရေများအား ဘေးနားမှ သွပ်ပုံလေးထဲ သွန်ထည့်ပေးနေရှာသည်။

" ကဲ … ရပြီ … မမချို "

ခင်ချိုနွယ် အနားရောက်လာစဉ် စိုးကျော် ပုဆိုးပြင် ဝတ်ရာ လမွှေးအုံ ပါးပါးလေးအောက် ငိုက်ကျနေသော လီးကြီးအား ဒုတိယ အကြိမ် မြင်လိုက်ရပြန်သည်။ 

" အာကွာ … စိုးကျော် ရာ … ပုဆိုးဝတ်ရင် သေချာဝတ်ပါ … မင်းဟာကလဲ "

ခင်ချိုနွယ်မှ အိမ်ထောင်သည် ဘဝ ရောက်သော်လည်း အရှက်အကြောက် ကြီးသူမို့ လင်မယား ဆက်ဆံ ရာတွင်တောင် ထမိန်လေးသာ လှန်ပေးလေ့ရှိသည်။ လင်ဖြစ်သူ လီးကိုသာ မြင်ဖူးထားသော ခင်ချိုနွယ် အဖို့ စိုးကျော်လီးကြီး မြင်တိုင်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရတော့သည်။စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် ပုဆိုးတိုတို ဝတ်လေ့ ရှိသောအသားညိုညို လူကောင်ထွားထွား စိုးကျော် ခန္ဓာကိုယ်မှ ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ မြင်တိုင်း လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်၏ ကိုယ်လုံးဖြင့် ယှဉ်ကြည့် တတ်လာသည်။

စိုးကျော်မှာလည်း ခင်ချိုနွယ်တို့အိမ် ရေစပို့ကတည်းက ခင်ချိုနွယ်၏ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တနွေးနွေးဖြင့် မရိုးမယွဖြစ်နေရ၏။ခုလည်း ခင်ချိုနွယ် အနားရောက်သည်နှင့် ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်ကာ လီးအား မမြင် မြင်အောင် ပြလိုက်၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာ မင်္ဂလာဆောင်တခုသို့ သွားရန် အနက်ရောင်လက်ပြတ် ခါးတိုအင်္ကျီနှင့် ထမိန်စကပ်အပျော့သားလေး ဝတ်ဆင်ထားသည်။ဇာအင်္ကျီလက်ပြတ်လေးမှာ ပါးလွှာသဖြင့် နို့အုံအား ဖုံးထားသော ဘော်လီအနီရောင်လေးအား အနီးကပ်မြင်နေရ၏။ခါတိုအင်္ကျီအောက်နားစ လေးဘေး အသားစိုင်ဖွေးဖွေးလေးနှင့် စကပ် ထမိန်အောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက်နေတော့သည်။

" လှလိုက်တာ … မမချိုရယ် "

" ဟင် "

ပိုက်ဆံပေးနေစဉ် စိုးကျော်စကားကြောင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ ရုတ်တရက်ကြောင်သွားသည်။ 

" တကယ်ပါဗျာ … အရပ်ထဲက အပျိုတွေ ရှုံးအောင်ကို လှတာ "

ထပ်ပြောလိုက်သော စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းလာပြန်၏။

" ဟိတ် … မောင်နှမချင်းနော် … ဘာတွေပြောနေတာလဲ "

အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သော်လည်း သူမအလှအား ချီးမွန်းနေသဖြင့် ရှက်သွေးကြွယ်ကာ ရင်ခုန် နေမိတော့သည်။ စိုးကျော်ထွက်သွားသည်နှင့် အိမ်သော့ခတ်ကာ မင်္ဂလာဆောင်သို့ ဆိုင်ကယ် ကိုယ်တိုင်မောင်း၍ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။ မင်္ဂလာဆောင်ကအပြန် သတို့သမီး မိသားစုများ ဓတ်ပုံအတူရိုက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း မိဘနှစ်ပါးအား သတိရမိနေသည်။ အိမ်မရောက်တာလဲ ၆ လ ၇ လ လောက်ရှိပြီမို့ ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် ထမင်း အတူစားရင်း ဥပုတ်နေ့ အလုပ်နားရက် မိဘအိမ် ခဏပြန်ချင်ကြောင်း ပြောပြနေ၏။

" ကိုအောင် … နက်ဖန် ချို့ကို … အမေတို့အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါ့လား … မရောက်တာလည်း ကြာပြီ "

" ဒီရက်ထဲ … အလုပ်က နားမရဘူး … ချိုရဲ့ … ပစ္စည်းတွေ … နယ်ပို့နေရတာ … တဆိုင်လုံး မနားရဲကြဘူး "

" ဟာကွာ … အလုပ်နားရက်လေ … အမေ့အိမ် မရောက်တာ ကြာလှပြီ … ညမအိပ်ပါဘူး … ညနေပိုင်း ပြန်လာကြမယ်လေ "

အောင်နိုင် အကျပ်ရိုက်သွားတော့သည်။အမှန်တော့ ဥပုတ်နေ့ အလုပ်ခွင့်ယူကာ လိုက်ပို့လျင် ရသော်လည်း လက်ထပ်ပြီး အမဖြစ်သူနှင့် စကားများကာ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး အိမ်ငှားနေရသဖြင့် ခင်ချိုနွယ့် မိဘများမှ မကျေနပ်သည်မို့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ဖို့ ခက်နေရှာ၏။

" ကိုအောင် … တကယ်ပြောတာပါ ချိုရယ် … အလုပ်က နားမရလို့ပါ "

အောင်နိုင်တယောက် ဘယ်လိုပင် ပြောပြော နောက်ဆုံး ချစ်ဇနီးလေး အလို လိုက်ရတော့သည်။ သို့သော် သူလိုက်မပို့ပေ။ နောက်ရက် မနက် ရေဗူး လာပို့သော စိုးကျော်အား  အကူညီတောင်းလိုက်ရ၏။

" အော် … ရပါတယ် အကိုရ … ကျနော် ဥပုတ်နေ့ဆို ဆိုင်ပိတ်တယ်လေ … လိုက်ပို့ ပေးပါ့မယ် "

ဥပုတ်နေ့ အောင်နိုင် အလုပ်သွားသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ မိဘအိမ် ခဏ ပြန်မည်မို့ လင်ဖြစ်သူ အတွက် ညနေစာပါ ချက်ပေးလိုက်သည်။မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းချက်နေစဉ် မိုးကျော် ရောက်လာသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏ စောင့်ရန် ပြောပြီး ကော်ဖီ တခွက် ဖျော်ပေးထား၏။

" စိုးကျော် … ခဏစောင့် … ဟင်းကျက်တာနဲ့ ရေအမြန် ချိုးလိုက်မယ် "

" ဟုတ် မမချို … အေးဆေးလုပ်ပါ "

ခင်ချိုနွယ် ဟင်းချက်ပြီးသည်နှင့် ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ချိုးလိုက်ပြီး မိတ်ကပ်ပါးပါးပုတ် နုတ်ခမ်းနီဆိုး အဝါရောင် ပါတိတ်ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ကာ ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။ စိုးကျော်မှာ ဧည့်ခန်းထဲ ဖုံးဖွင့်ပြီး အပြာကားကြည့်ရင်း လီးအား လက်ဖြင့်ကိုင်၍  ဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

" အား  ရှီးးးး …… မမခှိုရယှ …… ခစှတယဗှာ  … အားးးး အားးးး အားးးး … ရှီးးးးးးး းးးး "

ခင်ချိုနွယ့် နာမည်အား ရွတ်ဆိုကာ စိုးကျော် တစ်ယောက် မျက်စိမှိတ်ကာ တအီးအီး ညည်းနေပြန်သည်။

" ဟဲ့ … အိုရ် …… စိုးကျော်  …… မင်း  မင်း  …… ဘာ တွေ လုပ် နေတာလဲ "

စိုးကျော်လက်ထဲမှ လီးကြီးမှာ တဆက်ဆက်တုန်ရင်း ဒစ်ကြီးမှာ ကားထွက်နေ၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာ အံအောမှင်သက်ရင်း လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင့်လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးအား သတိလက်လွတ် ကြည့်နေမိသည်။ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ့်အား မှန်းထုနေစဉ် ပက်ပင်းမိသွားသဖြင့် ရှက်စိတ်အတူ ကာမစိတ်များ တောက်လောင်သွားရ၏။ လက်မြန် ခြေမြန်ရှိသူပီပီ ခင်ချိူနွယ့် ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ပစ်တော့သည်။

" ဟာ … ကိုင်းဟာ  … ဖြန်း ဖြန်း "

ခင်ချိုနွယ် တစ်ယောက် ရုတ်တရက် ရှက်ဒေါသထွက်ပြီး စိုးကျော် ပါးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်ကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင် သွားတော့သည်။ စိုးကျော်မှာ ချက်ချင်း သူမနောက်မှ ကပ်လိုက်သွားကာ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်နား အရောက် နောက်မှ သိုင်းဖက်ကာ ကုတင်ပေါ် ဖိလှဲလိုက်၏။

" မင်း  မင်း … မမိုက်ရိုင်းနဲ့ … စိုးကျော် … ဖယ်စမ်းဟာ "

ခင်ချိုနွယ်တစ်ယောက် ရန်တွေ့ရင်း ရုန်းကန်နေရာ နို့အုံများအား ညှစ်ချေခံလိုက်ရပြန်သည်။

" ငါ့ မှာ … ယောင်္ကျား ရှိတယ် … မင်း သိသားနဲ့ ကွာ " 

ခင်ချိုနွယ်မှာ ရုန်းကန်နေရင်း အားပျော့ကာ အသံများ တုန်ယင်လာရ၏။ပက်လက် အနေထားနှင့်မို့ စိုးကျော် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ သူမပေါင်ဂွလေးအား ထောက်မိနေပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ချွေးစေးများ ပျံနေသော ခင်ချိုနွယ့် မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းသားလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။

" အု … မ လုပ် … ပြွတ်စ် … အာ … ဖလု … ပြွတ် ပြွတ် "

နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေသဖြင့် မျက်နှာလေး ရမ်းရှောင်နေရာ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား မိမိရရ ဆွဲစုပ်ရင်း လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ပါတိတ်အင်္ကျီလေး၏ နှိပ်သီးများ ဆွဲဖြုတ်ကာ ဘော်လီအား အောက်ဆွဲချပစ်ပြန်သည်။ ဘော်လီရှေ့ခြမ်းမှ ပင့်တင်ထားသလိုဖြစ်သော ရင်သားစိုင် နှစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ်  … ပြွတ် "

" အိုးးး "

ခင်ချိုနွယ် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်နေတော့၏။

" မ လုပ် နဲ့ …… ဖယ်  … လွတ်စမ်း … လွတ် လွတ်  "

လင်ဖြစ်သူပင် မစို့ဘူးသော နို့သီးခေါင်းလေးအား အစို့ခံလိုက်ရသဖြင့် ခင်ချိုနွယ် တယောက် ရင်ဘတ်ကြီး ကြွတက်လာရပြန်သည်။

" ပြွတ် … အင့်  … နို့သီးခေါင်းလေးက … ပန်းရောင်လေး … မမချိုရာ …… လှလိုက်တာ "

" အဟင့် ဟင့် … လွတ် ပါ "

ငြင်းနေပေမယ့် စိုးကျော်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးအား စို့ရင်း အုံလိုက် ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သဖြင့် နို့အုံတဝိုက် ယားတက်လာရသည်။ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ပေးရင်း အပေါ်က မိုးပြီးခွထားရာမှ ဘေးသို့ တစောင်းလှဲလိုက်ပြီး ထမိန် အား ညာလက်ဖြင့် ဗိုက်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြန်၏။ ပါတိတ်ထမိန် အောက်နားစလေး လှန်တက်လာစဉ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အောက်မှ စောက်ပတ်အုံလေးမှာ အရည်လေးစို့ကာ ဖေါင်းကြွနေသည်။မိုးကျော် တယောက် နိ့စို့နေရာမှ ဘေးတိုက်ထထိုင်ကာ ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်ဂွထဲ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင် ဖိလိုက်ပြန်၏။ 

" ကြည့်ပါဦး … မမချို …  စောက်ဖုတ်လေးက … ဖေါင်းနေတာပဲ "

" အို့ … မဟုတ်ပဲနဲ့ … အဟင့် ဟင့် "

မိုးကျော် လက်ချောင်းလေးများက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြင်မှ ဖိဆွဲပစ်ရာ ခက်ချိုနွယ် တယောက် ပေါင်တန်လေးစိကာ ငိုသံလေးနှင့် ပြောနေရှာသည်။

" ပေါင်လေး ဖြဲပေးပါဦး … မမချိုရယ် … စောက်ပတ်လေးက … ပွတ်လို့ကောင်းလို့ပါ "

" အဟင့်  … ကျွတ် … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … အ  အ "

ခင်ချိုနွယ်မှာ ပေါင်နှစ်ချောင်း စိကာ မျက်ရည်များဝဲ၍ တောင်းပန်နေပြန်သည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ဦးမှ ထမိန်လှန်ကာ စောက်ပတ်အား နိုက်ရင်း တစ်တစ်ခွခွ ပြောနေသဖြင့် ရှက်စိတ်နဲ့အတူ ကာမစိတ်လေး နိုးထလာရ၏။

" အရည်တွေ ထွက်နေပြီ … ခံချင် နေပြီ ထင်တယ် … မမချို "

" မဟုတ်ဘူး … မဟုတ်ဘူး … အဟင့် "

ခင်ချိုနွယ် ခေါင်းရမ်း ပြောနေစဉ် အတွင်းခံလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။သို့သော ကုတင်ပေါ် ကားထွက် နေသော ဖင်ကြီးက ဖိထားသဖြင့် စောက်ဖုတ် ပေါ်ရုံလေး ပေါင်လယ်ထိသာ ဆွဲရ၏။အတွင်းခံ အပေါ်မျော့ကြိုးလေးအား ညာလက်ဖြင့် ဆွဲရင်း ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်နှင့် ညှပ်ထားသော စောက်ပတ်လေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် နိုက်လိုက်ပြန်သည်။ စောက်စိလေးအား လက်မနှင့် လက်ညိုး အသုံးပြုကာ ညှစ်ချေပေးရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်များ အမ်ကျလာ တော့၏။

'' အ အ … အ …… ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ "

 " အတွင်းခံလေး ချွတ်ရအောင် … မမချိုရာ … အရည်တွေ စိုကုန်လိမ့်မယ် "

" မချွတ်ဘူး … မချွတ်ဘူး … ထပ်မနိုက်နဲ့တော့ "

သို့သော် စိုးကျော်မှာ စောက်စိလေးအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ချေလိုက်သဖြင့် ခါးလေးတုန်ကာ ဖင်ကြီး ကြွတက်သွား၏။ဖင်သားစိုင်ကြီး လေထဲ မြှောက်လာစဉ် ဇပ်ကနဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်သည်နှင့် ဆီးခုံးပေါ်မှ စောက်မွှေးအုံလေးအား ညာဘက်လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ကာ ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား မထိတထိလေး ပွတ်ပေး နေပြန်၏။ခင်ချိုနွယ် တယောက် မခံစားဖူးသော အရသာအား ခံစားရင်း ကော့ပျံလာသည်။

" အ  အားးးး … မ  မ  … မ ရ တော့ ဘူး …… အီးးးး  ရှီးးးး … အားးးး   အ   အ "

ကော့ပျံနေစဉ် စိုးကျော်မှာ စောက်စိအား ကလ ိနေသော လက်အား ပြန်ရုပ်လိုက်ရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်လေး ဖြစ်နေတော့၏။

" အာ … ဘာ လို့ … ရပ် ပစ်တာလဲ … ကျွတ် "

အထိအတွေ့နောက်လိုက်ရင်း လွတ်ကနဲ့ ပြောပြီးမှ ခင်ချိုနွယ့် မျက်နှာလေး ရဲတွက်လာပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ မာခဲနေသော စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။

" ပြွတ် … အ  …… အမေ့ …… အဟင့် ဟင့် …… ထွက်  ထွက်  ထွက်ကုန်ပြီ … အ   အားးးး "

အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည် များမှာ ကုတင်စောင်းကျော်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် စင်ကျကုန်သည်။ သူမကိုယ်သူမလည်း အံအော နေမိ၏ လင်ဖြစ်သူအား အလိုးခံခဲ့ချိန်တောင် ဒီလို အရသာမျိုး မရရှိဖူးခဲ့ပေ။ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် ခြေဖျားထောင် ခါးကော့ရင်း မိုးကျော်ရှေ့ အရှက်တရား ကင်းမဲ့ကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့၏။စောက်ရည်များ ကုန်မှ မျက်နှာလေး တစ်ဖက်သို့လှည့်ထားလိုက်သည်။

" မမချို … ကျနော် လိုးတော့မယ်နော် "

" အဟင့်  ဟင့် … မလုပ်ရဘူး … မလုပ်ပါနဲ့ … ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပါတော့ … စိုးကျော်ရယ် … မမချိုက အိမ်ထောင်သည်လေ … ဟင့် ဟင့် "

" ဟာ … မမချိုကလည်း … အရည်တွေတောင် ထွက်နေတာကို " 

စိုးကျော်မှာ စကားပြောရင်း ခင်ချိုနွယ့် အစိလေးအား ဒစ်ဖူးနှင့် ဖိကလော်လိုက်၏။

" အ  …  မလုပ်ပါနဲ့ ဆို … မမချို … တောင်း ပန်  ပန် … အ  အားးးး  … နာတယ်ဟ …… အမလေး  သေပါပြီ …… ကျွတ်ကျွတ် "

ခင်ချိုနွယ် တောင်းပန်စကား မဆုံးခင် စောက်ပတ်ထဲ လီးဖြင့်တေ့ကာ ဇပ်ကနဲ့ ဖိသွင်းပစ်သည်။

" မမချို စောက်ပတ်လေးက … ကျဉ်းလို့ပါ … ခဏလေး အောင့်ခံလိုက် … အရမ်းကောင်းလာမှပါ "

ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် စိုးကျော် လီးက ကြီးနေသဖြင့် သူမ အဖုတ်လေးမှာ မဆန့်မပြဲ ခံနေရရှာ၏။

" ဗျစ်  …  အအ  … ဗျစ်   ဘွတ် …… အ   အားးးး  ကွဲပြီနေမှာ  အမလေးးးး  … ထုတ်တော့  ထုတ် ထုတ်  … မရဘူး … မင်းလီးကြီးက တအား ထွားတယ် … အ   အ "

တကယ်လည်း အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေး အနည်းငယ် ကွဲသွားပြီး လီးက တဝက်ကျော်ကျော် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်သွားတော့သည်။

" ဘွတ် …… ဗျစ်  ……    အအ ……… ဖွပ်  ဘွတ် … ကျွတ် …… သေပြီသေပြီ … အဟင့်  ဟင့် … ကိုင်းဟာ … ဝှီးးးး  … ဘုတ်  … အွပ်  … ဟင့်  ဟင့် "

စိုးကျော် လီးအဆုံးထိ ပစ်လိုးရာ မခံနိုင်တော့သဖြင့် ရင်ဘတ်ကြီးမား တဘုံးဘုံး ထုကာ တွန်းပစ်လိုက်၏။သို့သော် စိုးကျော်ကလည်း ခင်ချိုနွယ် ပေါင်ကြားမှ အရည်ရွှဲနေသော အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ် ထားတော့သည်။စိုးကျော်မှာ လီးအား အဖျားထိ ထုတ်ကာ အရင်းထိ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးပစ်၏။ တဖြည်းဖြည်း လီးအရသာ တွေ့လာသော ခင်ချိုနွယ် တယောက် မသိမသာလေး စောက်ဖုတ်အား ကော့ပေးကာ မျက်နှာအား ဘေးလွဲထားလိုက် ပြန်သည်။နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ချေရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဖိလိုးရာ ခင်ချိုနွယ့် ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာတော့၏။

" အင့် … ဘွတ်  ဘွတ်  …… အ  အားးးး …… ကျွတ် …… အဟင့်  ဟင့်  … ရှီးးးးး းးးး "

စိုးကျော်မှာ မနားတမ်းလိုးရင်း ပါတိတ်အင်္ကျီ နှိပ်သီးလေးများအား ဆွဲဖြုတ်ရာ ခင်ချိုနွယ်မှာ ငြင်းဆန်ခြင်း မရှိသဖြင့် အင်္ကျီအား ဖြဲကာ အတွင်းဘက်မှ ဘောလီအား အလယ်မှ နို့အုံအောက် ဆွဲချပစ်၏။ ဘော်လီချိတ် တစ်ခုပြုတ်သွားတိုင်းတင်းကားနေသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား ဘော်လီရှေ့ခြမ်းမှ ပင့်တင်ထားသလို ဖြစ်ရာ နို့အုံနှစ်ဖက်မှာ ပူးကပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများ ထောင်လာတော့သည်။ နို့သီးခေါင်း ၂ ခုအား တလှည့်စီစို့ကာ အားရပါးရ ဖိလိုးနေပြန်၏။

" ကျွတ် … အာ   အာ … ရှီးးးးး ……  ကောင်း  ကောင်း   ကောင်းတယ် …… အ   အားးးး

မထင်မှတ်ပဲ ခင်ချိုနွယ် ဆီက ရမ္မက်ညည်းသံ လေးများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် စိုးကျော်တယောက် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

" အ  …… အားးးး ……  ပြီး  ပြီး  ……  ပြီးတော့မယ် … ထင်တယ် …… ရှီးးးးး းးးးး  ကျွတ်   ……  အာကွာ ……… အဟင့်  ဟင့် "

ခင်ချိုနွယ်မှာ ပြီးခါနီးမို့ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ့်ကာ စောက်ပတ်အား ကော့ပေးရင်း တအားအား ညည်းနေရှာသည်။ စိုးကျော်မှာလည်း မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း မေးကြောများ ထောင်လာကာ ခဏအကြာ

နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်တော့၏။

" အင်းဟင်း …  အင်း ဟင်း … အ  ရမ်း  ကောင်း တယ်  ကွာ … အ   အ    အားးးးး … အိ့   … ထွက်  ထွက်  ထွက်ပြီ    …    အမလေးးးးး   အားးး   အားးးး …… ရှီးးးးးး းးးးးးး   ဟူးးးးးးးး   အင်းအင်း "

စိုးကျော် ကျောပြင်အား ဖက်တွယ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ထားကာ နို့နှစ်လုံးအား ထပ်စို့ခိုင်းရင်း မှေးနေတော့သည်။ မိဘအိမ်သို့ မသွားဖြစ်တော့ပဲ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ အောင်နိုင် ပြန်မလာမချင်း ညနေစောင်းထိ ပုံစံ အမျိုးမျိုးဖြင့် အလိုးခံလိုက်ရ၏။ 

..............................................................................................

" အေမ့"

၂ ပတ်ခန့် အကြာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်လေးထဲ နောက်ကျောဘက်မှ သိုင်းဖက် ခံရကာ ဖင်ကြားထဲ ခုံးထနေသော အသားစိုင်ကြီး ဖိထောက်လိုက်သဖြင့် လန့်သွားရ၏။ ချွေးနံ့ ပြင်းပြင်းလေး ရရှိလိုက်သဖြင့် နောက်ကျောဘက်မှ လူအား အလိုလို သိရှိနေသည်။ 

" ဖယ်ပါဦး … စိုးကျော်ရယ် … မမချို အသက်ရှူ ကျပ်တယ် "

" ကျနော်တော့ … မမချိုကို  တစ်သက်လုံး ဒီအတိုင်းလေး … ဖက်ထားခြင်တာ "

" အိုရ် … အပိုတွေ …  မမချိုက … အိမ်ထောင်သည်လေ "

" ဟုတ်ပါတယ် … မမချိုရယ် …  မဖြစ်နိုင်မှန်း သိပေမယ့် … အရမ်း ချစ်မိနေပြီ "

" အာ ကြာ "

ခင်ချိုနွယ်တယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အိမ်ထောင်သည် ဆိုတာ မေ့သွားပြီး အပျို တစ်ယောက်လို ရင်ခုန် နေရပြန်သည်။ 

" အရမ်းချစ်တယ် … မမချိုရယ် "

" ချိုရေ … ထမင်းချိုင့် ထုတ်ပြီးပြီလား … အလုပ်သွားတော့မလို့ "

ရုတ်တရက် အောင်နိုင် စကားသံ ထွက်လာသဖြင့် ခင်ချိုနွယ်ရော စိုးကျော်ပါ လူချင်း ခွာလိုက်ရ၏။ 

" အော် … စိုးကျော်ရော … ရောက်နေတာလား "

" ဟုတ်တယ် … ကိုအောင် … ရေဗူး လာပို့ရင်း ကြောင်အိမ်တွေ ရွေ့ခိုင်းမလို … စိုးကျော်ကို မပြန်ခိုင်းသေးတာ "

မနက်ပိုင်း အလုပ်မသွားမှီ မယားဖြစ်သူနှင့် မီးဖိုချောင်ထဲ စိုးကျော်အား အတူတွေ့ရသဖြင့် လှမ်းမေးနေသည်။ မယားဖြစ်သူ ခင်ချိုနွယ့် စကားကြောင့် အောင်နိုင် တယောက် ညည ဆူညံ့နေသော ကြွက်သံများ သတိရလိုက်တော့၏။

" အေးကွာ … ကြောင်အိမ်အောက်က … ကြွက်တွင်းတွေ … နေရာရွေ့ပြီးရင် … စိုးကျော်ကို လက်စနဲ့ … တွင်းတွေထဲ … ခဲကျိုးတွေ ထည့်ပိတ်ခိုင်းလိုက် "

" ဟုတ် ဟုတ် … ကိုအောင်နိုင် … ကျနော် မပြန်သေးပါဘူး … မမချိုကို ကူလုပ်ပေးခဲ့မယ် "

ခင်ချိုနွယ် ထမင်းထုပ်ပြီးသည်နှင့် အောင်နိုင်မှာ စိုးကျော်နှင့် မယားဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ရင်း အိမ်မှ အလုပ်သို့ ထွက်ခွါ သွားတော့၏။ အောင်နိုင်ထွက်သွား သည်နှင့် စိုးကျော်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်ရှေ့ ဧည်ခန်းထဲ ထွက်လာရင်း အိမ်တံခါး တဖက်ပိတ်ကာ နှစ်ဦးသား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကြသည်။

" ပြွတ်ပြွတ် … ပြွတ်ပြွတ် … အင်းဟင်း "

မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရာ စိုးကျော် လျှာဖျားလေးမှာ ခင်ချိုနွယ် ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေပေးနေ၏။ ခင်ချိုနွယ် လက်နှစ်ဖက်က စိုးကျော် ကျောပြင်အား ပွတ်သပ်ပေးစဉ် စိုးကျော် လက်နှစ်ဖက်မှာ ခင်ချိုနွယ့် ခါးလေးပေါ်ရောက်လာပြီး ဆီးခုံးချင်း ထိအောင် ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ စိုးကျော် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်မတ်နေသော လီးမှာ ခင်ချိုနွယ် ထမိန်ပေါ်မှ ဗိုက်သားလေးအား ထောက်မိနေ၏။

ထိုစဉ် စိုးကျော်မှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်လေးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖိစုပ်ကာ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးသဖြင့် ခင်ချိုနွယ် တယောက် ကြက်သီးများ ထလာရသည်။ တဆက်တည်း စိုးကျော် လက်တဖက်မှာ ခင်ချိုနွယ့် နို့အုံနှစ်ဖက်အား အင်္ကျီ အပြင်မှ ညှစ်ချေနေပြန်၏။ စိုးကျော်၏ အပြုစု အယုယများအောက် ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်နေစဉ် ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်တံခါးပေါက်ဖက် မျက်လုံးလေး ခိုးကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာရ၏။

ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်သွားစဉ် ဘရာစီယာ အောက်မှ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်မှာ ရုန်းကြွနေပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ဘရာစီယာ ချိတ် မဖြုတ်တော့ဘဲ အပေါ် ပင့်တင်လိုက်ရာ အကြောစိမ်းများနှင့် နို့အုံထိပ်တွင် နို့သီးခေါင်း နီညိုလေး ပေါ်လာတော့၏။ စိုးကျော်၏ ပွတ်သပ် ညှစ်ချေမှု့ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးများ ခေါင်းထောင်လာပြန်သည်။ စိုးကျော် နူတ်ခမ်းမှာ လည်တိုက်လေး ယက်ပေးနေရာမှ နို့အုံအား ဆွဲစုပ်ကာ လက်တဖက်က နို့သီးခေါင်းလေးအား ချေပေးနေ၏။

နို့သီးခေါင်းအား သွားဖြင့် မနာ့တနာလေး ဖိကိုက်ရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ခေါင်းလေး မော့တက်ကာ 

တဟင်းဟင်းဖြင့် ဒူးများ ညွတ်ကျလာသည်။ အနီးနား ထိုင်ခုံပေါ် အလိုက်သင့် ရွေ့ထိုင်ခိုင်းရင်း ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်ကြားရှေ့ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဗိုက်သား လေးအား လျှာဖြင့် ထိုးစွပေးလိုက်ပြန်၏။ ခင်ချိုနွယ့် ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲရင်း အဖျားတက်သလို ဖြစ်နေရှာသည်။ 

" ရှီးးးးး … စိုးကျော်ရယ် … ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ "

ခင်ချိုနွယ် တယောက် ထိုင်ခုံ လက်တန်း ၂ဖက်အား လက်နှစ်ဖက်လုံး ဆုပ်ကိုင်ကာ နူတ်ခမ်းကိုက်ရင်း ညည်းတွားနေသည်။ စိုးကျော် လက်များက ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ကာ ဆွဲချွတ်စဉ် ဖင်ကြီး ကြွပေးကာ ရမ္မက်စိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွလာတော့၏။ ထမိန် ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ဂွထဲ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေး အပေါ်မှ စောက်ပတ် အက်ကွဲ ကြောင်းလေးအား လက်ချောင်းလေးဖြင့် ထိုးဆွဲပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အ … အ … ရှီးးးး   … စိုးကျော် … မမချို  မနေတတ်တော့ဘူး … အင်းဟင်း "

စိုးကျော်မှာ ခါးဆန်ရင်း စောက်ပတ်လေးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှ ပွတ်သပ်ပြီး တဆက်ဆက် တုန်နေသော ခင်ချိုနွယ် နူတ်ခမ်း လေးအား ဆွဲ စုပ်လိုက်၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာလည်း စိုးကျော် မျက်နှာအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ အငမ်းမရ ပါးစပ်အား ဆွဲစုပ်နေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ ချွဲကျိကျိ အရည်များ ရွှဲလာစဉ် စိုးကျော်မှာ နူတ်ခမ်း ချင်း တေ့စုပ်နေရာမှ ဒူးထောက် ပြန်ထိုင်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအား လိတ် ချွတ်လိုက်၏။  အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသည်နှင့် အမွှေးများ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်လေး ဖေါင်းကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။

" ဟူးးးး … မမချို … စောက်ပတ်က …  လှလိုက်တာဗျာ "

စိုးကျော်၏ တစ်တစ်ခွခွ စကားများကြောင့် ခင်ချိုနွယ် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်း နေရှာ၏။ ခင်ချိုနွယ့် စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်ရာ ရဲနေသော စောက်ပတ် အတွင်းသားများ အထက် စောက်စိလေးအား ဖိချေပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အင်းဟင်း … အ   အ    အားးးးး "

အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာပါးစပ်မှ မပီမသ ညည်းငြူ နေစဉ် စိုးကျော်မှာ ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်း တလျှောက် လျှာဖျားဖြင့် ပင့်ယက်လိုက်ရာ  ခင်ချိုနွယ် တကိုယ်လုံး တုန်ခါ သွားတော့၏။ 

"  ပြွတ် … ပြွတ်ပြွတ် …  ပလပ်ပလပ် …  အ   အ   အ … အမလေးးး  ရှီးးးးး  "

ထိုင်ခုံပေါ် ပေါင်ဖြဲထိုင်နေသော ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်အား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်ခလယ်နှင့် စောက်ပတ် အတွင်းနံရံ အပေါ်ဖက် နေရာအား ဖိပွတ်ပေးစဉ် မထိန်းနိုင်ရှာပဲ စောက်ရည် များ ပန်းထုတ်နေတော့၏။ 

" အမလေး … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက်  ထွက် … အ    အားးးး … ထွက် ကုန် ပြီ ဟာ … ရှီးးးးး းးးး "

ဖင်သားကြီး ကြွတက်လာကာ ခါး ကော့ထိုးရင်း ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် တစ်ချီ ပြီးသွားရသည်။

လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်နှင့် အိမ်ထောင်သက်တမ်း တစ်လျှောက် ဒီလို ခံစားမှု့မျိုး တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မရဘူးပေ။ စိုးကျော်နှင့် တွေ့မှ ကာမ အရသာအား ထိထိမိမိလေး ရရှိနေ၏။ စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ အဖုတ်လေးအား စိုးကျော်မှ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေးနေရာ တချီပြီးကာစ သွေးအေးသွားသော ရမ္မက်စိတ်တို့ ပြန်လည် ထကြွလာခဲ့သည်။ အင်္ကျီချွတ်လိုက်စဉ် စိုးကျော်၏ ယောက်ျားပီသသည့် ခန္ဓာကိုယ်အား စိုက်ကြည့်ကာ ပုဆိုးအား သူမ လက်လေးဖြင့် ခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ပေး လိုက်၏။ ပုဆိုး ကျွတ်သွားချိန် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် စိုးကျော်၏ ပေါင်ဂွထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီး ပေါ်ထွက်လာသည်။ 

" စိုးကျော် … ဒီပေါ် ထိုင်လိုက် … မမချို … မင်းလီးကို စုပ်ပေးဦးမယ် "

နေရာချင်း ချိန်းကာ ခက်ချိုနွယ်မှာ စိုးကျော် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ စိုးကျော် လီးမှာ လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင့် လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သဖြင့် ခင်ချိုနွယ့် လက်ထဲ လက်မနှင့် လက်ညှိုး မထိပေ။ လီးအရည်ပြားအား အရင်းဘက် ဖြဲကြည့်ရာ ဒစ်ကြီးမှာ ရဲပြီး ကားထွက်လာသည်။ စိုးကျော် လီးမှာ ခင်ချိုနွယ့် စောက်ပတ်လေး ယက်ပေး ကတည်းက တင်းပြောင်နေရာ လီးထိပ် အပေါက်မှ အရည်ကြည် လေးများ စို့နေတော့၏။ ခင်ချိုနွယ် မှာ လီးအား ဆွဲစုပ်ရာ လီးမှ ထွက်လာသော ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြန်သည်။

ပုံမှန် အခြေအနေမျိုးတွင် ရွံတတ်သော်လည်း ကာမစိတ် တောက်လောင် နေချိန်မို့ နူတ်ခမ်းအား အစွမ်းကုန် ဟကာ ဒစ်ကြီးအား ဖမ်ငုံပစ်လိုက်၏။ ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ယက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးကာ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးပြန်သည်။ ခင်ချိုနွယ့် လျှာစွမ်းအောက် စိုးကျော်တယောက် တအီးအီး ညည်းကာ စုပ်သပ်နေရတော့၏။

" အားးးးးး  ရှီးးးးးးး ……  ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်းလိုက်တာ  … မမချိုရာ … အားဟား … ရှီးးးးး ရှီးးးးးး "

ခင်ချိုနွယ်မှာလည်း စိုးကျော် အရင်က သင်ပြ ထားသည်အတိုင်း လျှာအား ပုံစံ အမျိုးမျိုး သုံးကာ လီးထိပ်အား ကလိရင်း ခဏ အကြာတွင် ဖြူဖွေး နေသော ခပ်ညှီညှီ လရည်များ သူမပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်နေသဖြင့် တဂွတ်ဂွတ်နှင့် မျိုချ လိုက် တော့သည်။

" အားးးးး  ရပြီ ရပြီ … မမချို "

စိုးကျော် လီးကြီးမှာ အနည်းငယ် ပျော့သွားသည်က လွဲ၍ ကျမသွားသေးပေ။ ပင်ကိုယ် ကာမစိတ် ပြင်းထန်သူမို့ ခဏစွပေးလိုက်သည်နှင့် ပြန်လည် မာထင်လာခဲ့သည်။ ခင်ချိုနွယ်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ကာ လီးထိပ်အား စောက်ခေါင်းဝထဲ တေ့ပြီး ဖိလိုးလိုက်တော့၏။

" အင့် … ဗျစ်  ဗျစ် … အ  …… ဇွိ ဇွိ … အားးး … ဘွတ်  ဘွတ် "

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ် ခါးအောက် လက်နှစ်ဖက် လျှိုကာ ဆွဲလိုးပစ်သည်။ ခါးကော့ပြီး ကြွတက်လာသော စောက်ပတ်လေးအား ဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်၏။  နှစ်ဦးသား မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးရင်း အတော်ကြာမှ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိ သွားကြသည်။

ပြီးသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ စိုးကျော်အား ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းကာ မျက်နှာပေါ်တက်ခွရင်း ပါးစပ်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား တေ့ပေးလိုက်သည်။စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်မှ လက်ကျန် စောက်ရည်များနှင့် သူကိုယ်တိုင် ပန်းထည့်ခဲ့သော လရည်များ စုပ်ယူမျိုချ ပစ်၏။ သုတ်ရည်များ ကုန်သည်နှင့် စောက်ပတ် တအုံလုံးသာ မက ဖင်ပေါက်လေးထဲ ပေကပ်နေသော အရည်များပါ ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။ 

" ရှီးးးးး  … အင်းဟင်း   …  ကောင်းလိုက်တာ … စိုးကျော် ရယ် "

ခင်ချိုနွယ် ခန္ဓာကိုယ်အား တကိုယ်လုံး စိုးကျော် မနမ်းဘူးတဲ့ နေရာ မရှိတော့ပေ။ ဖင်ပေါက်လေးပါ ယက်ပေးသဖြင့် ခင်ချိုနွယ်တယောက် နောက်ဆုံး စိုးကျော်၏ အပြုစု အယုယ အောက် စွဲလမ်း သွားတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင် လစ်သည်နှင့် စိုးကျော်အား အိမ်ခေါ်အလိုးခံကာ ကာမစည်းစိမ်များ ရယူနေတော့၏။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။