Friday, August 3, 2018

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

(ကာမလူဆိုး) ko si - ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနေ့က သူ့ကို ပြန်လာရန် အမေဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။

သူ့နာမည်က စည်သူ အသက်၂၂နှစ် ။ အမေက ဒေါ်မေသူ အသက် ၄၁ နှစ်ဖြစ်သည်။ အမေက သူ့အမေအရင်း မဟုတ်ပါ။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ ၃ နှစ် သားလောက်ထဲက မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ့အမေရဲ့ညီမ သူ့အဒေါ် ။ အဒေါ်ဆိုသော်လည်း အမေက သားသမီးမထွန်းကားသဖြင့် သူ့ကိုသားသမီးအရင်းလို ချစ်ရှာခဲ့သည်။ သူသုံးနှစ်သား အရွယ်လောက်တွင် သူ့အဖေနှင့် အမေအမေကရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့၍ ထိုစဉ်ကထဲမှ အမေက သူ့ကို မွေးစားခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

အမေ နှလုံးအားနည်းတဲ့ ရောဂါဖြစ်နေတယ် ။ ဆရာဝန်နဲ့ စမ်းသပ်တော့ သိရပြီး ဒါမျိုးရောဂါက စိတ်လက်ကြည်သာမယ့် နေရာတခုသို့ အပန်းဖြေခရီး ထွက်ရမည်ဟု ဆရာဝန်မှအကြံပေးသည်။ အဲ့ဒါ သား အမေ့ဆီ ခွင့်တင်ပြီး ပြန်လာဖို့ သူ့ကို မနေ့ကဖုန်းဆက်ပြီး အမေက ပြောသည်။ အမေ့ကို စိုးရိမ် စိတ်ပူသွားမိပြီး သူ အလုပ်လုပ်တဲ့ ဆေးကုမ္မဏီမှာ ခွင့်တင်၍နောက်နေ့တွင် သူတို့နေသည့်နယ်မြို့လေးသို့ ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။

သူ ကျောင်းပြီးဘွဲ့ရတော့ သူ့မိတ်ဆွေတယောက် အဆက်နှင့် ယခုအလုပ်လုပ်သည့် ဆေးကုမ္မဏီမှာ လခကောင်း၍ လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒီမှာ အလုပ်ဝင်တာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ အဖေဆုံးတာ ခုဆို ၄ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်ဖြစ်သည်။ အဖေက သူ့ကိုမိန်းဖက်မှ တူဆိုသော်လည်း တူသားအရင်းလိုပင် ချစ်ရှခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က အမေ့အသက်မှာ ၃၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး အမေက တပင်လဲမူတပင် မထူခဲ့ပါ ။ သူ့ကိုလည်း အမေက အတော်ချစ်ရှာသလို သူကလည်း အမေ့ကိုချစ်သည်။ တွယ်တာစရာဆို၍ သူတို့ဘဝမှာ ဒီအမေနဲ့ ဒီသား နှစ်ယောက်ထဲ ရှိကြသည်။

အမေ့မိဘများ မဆုံးပါးခင်က အမေတို့ ညီအမနှစ်ယောက်ကို အမွေအနှစ်များ ခွဲဝေပေးထားသဖြင့် သူမရသည့် အမွေအနှစ်များကို အမေက ထုခွဲရောင်းချကာ ငွေအချို့တဝက်အား ဘဏ်မှာ တင်ထားသည်။ အချို့တဝက်ကို ချွေတာစီစစ်ပြီး သုံးစွဲတတ်သသည့် အိမ်ရှင်မကောင်း တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ သူ အလုပ်ရတော့ စားစားရိတ်သာ ဖယ်ထားပြီး ကျန်တာ အမေ့ထံ အကုန်ပြန်ပို့ပေးသည်။

သူက အသောက်အစား လောင်းကစားကင်းပြီး အနေအေးဆေးသူ ဖြစ်သည် ။ သူနေသော မြို့လေးဆီ ရောက်တော့ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲကာ ကားလမ်းနှင့်မနီးမဝေးမှ ရပ်ကွက်ထဲရှိ သူ့အိမ်ရှိရာကို လမ်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ အမေ သားပြန်လာပြီ ဟု အမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

သားဟု ခေါ်ပြီး အမေအိမ်ပေါ်မှခြံထဲကို ဆင်းလာသည်။ သူ့ကို ခြံတခါးဖွင့်ပေးပြီး သူ့ထံသို့ အမေက လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပေးထားရာ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ခလေးတုန်းကလို ကျောပြင်ကို ပုတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ လာ အိမ်ထဲသွားကြမယ် သား ” 

ဟု အမေကပြောသည်။ သူနဲ့ အမေ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

“ သားကအမေ့ကို ပိန်သွားတယ်ထင်နေတာ” 

ဟု သူပြောတဲ့အခါ အမေက 

“ နာတာရှည်လူမမာမှ မဟုတ်တာ သားရဲ့ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာ” 

ဟု ပြောလေသည်။

“ သားက အဝေးမှာဆိုတော့ သားကို လွမ်းတာတွေလည်း ပါတာပေါ့ကွယ် သား ဟိုကို ပြန်မသွားပါနဲ့တော့ နော်.. တို့သားအမိဒီမှာပဲ လုပ်ကိုင်စားသောက်ကြမယ်” 

ဟု အမေကပြောသည်။

သူစိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမိသည်။ စိတ်ချပါ..အမေ သား ပြန်မသွားတော့ပါဘူး ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ အမေ့မျက်နှာလေးမှာ ဝမ်းသာသောအရိပ်အယောင်လေးများ ဖြတ်သန်းသွားတာ သူတွေ့လိုက်ရသည်။ 

“ အမေတို့ ဘက်ခါကျရင် သားကြီးကြီးရှိတဲ့.မေမြို့ကိုသွားကြမယ် ၁ ပတ် ၁၀ ရက်လောက် အဲမှာနေမယ်..ဆရာဝန်ကလည်း အမေ့ကို အေးချမ်းဆိတ်ငြိမ်တဲ့ နေရာမှာ အပန်းဖြေခိုင်းတာဆိုတော့ အတော်ပဲပေါ့ ” 

ဟု ပြောသည်။

“ ကြီးကြီးတို့က မရှိကြဘူးလား အမေ” 

ဟု သူ မေးတဲ့အခါ 

“ မမတို့မိသားစုက သူ့ ယောက်ခမတွေရှိတဲ့ အညာဘက်ကို သွားကြတယ် ကြာမယ်လို့ တနေ့ကအမေ့ဆီဖုန်းဆက်ပြောတယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောသည်။

“ သားလည်း ခရီးပန်းလာတယ် နားလိုက်အုံး” 

ဟု အမေပြောသဖြင့် သူ့အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ခရီးပန်းလာ၍ ခဏကြာတော့ သူအိပ်ပျော်သွားသည်။ သူ အိပ်ယာကနိုးတော့ အမေ့ကိုမတွေ့သဖြင့် မီးဖိုဖက်ထွက်လာခဲ့သည်။ အမေကမီးဖိုခန်းမှာချက်ပြုတ် စီမံနေလေသည်။

အမေ့ အနားလျှောက်သွားပြီး အမေ့ခါးလေးကို ဖက်ကာ အမေဘာချက် ဟုမေးလိုက်သည်။ အမေ့ သားလေးစားဖို့ချက် ဟု ပြောပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့်ကာ သူ့ရဲ့ ၆ပေ ခန့်မြင့်တဲ့ အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို အမေက ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး သူ့နဖူးကိုနမ်းလေသည်။

သူကလည်း အမေ့ရဲ့လှပချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။ 

“ သားညစ်ပတ်အိုးလေး ရေသွားချိုးချက်ပြုတ်လို့ပြီးခါနီးပြီ ပြီးရင်တို့ သားအမိထမင်းစားကြမယ် ” 

ဟု ပြောသည်။ ပြီးမှချိုးမယ် အမေ့ကို သားက အလွမ်းသယ်နေတဲ့ ဟာကို ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ ဟုတ်ပါပြီရှင် အလွမ်းသယ်ပါ သားသဘော ဟု အမေက ပြောလေသည်။ အမေ့နားမှာပွတ်သပ်ပြီး နေနေလိုက်သည်။

အမေကက အသက် ၄၁ နှစ် မုဆိုးမဆိုသော်လည်း အရွယ်မကျပါ။ အသက်အရွယ်အရ ခါးလေးမှာမဆိုစလောက်လေး တုတ်သော်လည်း အကြည့်ရဆိုးအောင် မတုတ်လှပေ။ အမေ့အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့်မြင့်သည်။ အရပ်နဲ့အညီခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားပြေပြေပြစ်သည်။

ဖွံ့ထွားစူဖြိုးသော ရင် သိပ်မတုတ်တဲ့ ခါးနှင့်စွင့်ကားသည့် တင်တို့ဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးလုံးကြီး ပေါက်လှ ဖြစ်ပါသည်။ အမေ့ရဲ့ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဲ ဆံကေသာများက တင်ပါးခန့်ရှည်ပြီး ဘီးစပက် အမြဲပက်ထားတတ်သည်။ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်များနှင့် ရင်ဖုံးအင်းကျီများကိုသာ အမေကရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေး ဝတ်ဆင်တတ်သည်။

“ သား ရေသွားချိုးအုံးမယ် အမေ ” 

ဟုပြောပြီး ရေချိုးခန်းသွားကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်စားဝတ်လိုက်သည်။ ရေမိုးချိုး၍ပြီးတော့ သူတို့သားအမိထမင်းစားလိုက်ကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် နောက် ၂ ရက်ရောက်တော့ ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲပြီး သူတို့ ဘူတာရုံကိုဆင်းခဲ့ကြသည်။

ဘူတာရောက်ပြီး မကြာခင်မှာ စီးရမည့်ရထားဆိုက်လာ၍ ရထားပေါ်တက်ကာ လက်မှတ်ကြို ဖြတ်ထားသည့် အထက်တန်းတွဲ အိပ်ခန်းပါသေ ာသီးသန့်ခန်းသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်ကြသည်။ 

“ သား မှန်တံခါးဖွင့်လိုက်အုံး...အမေအသက်ရှူကြပ်လို့ ” 

ဟု ပြောရာသူမှန်တခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်။

အမေက ပြူတင်းပေါက်နားမှာ ထိုင်နေတယ်။ အတန်ကြာတော့ မိုးက အချိန်ခါမဟုတ် ရွာချလိုက်သည်။ မိုးပတ်သဖြင့် အမေ့ နောက်ကျောနှင့် ဆံပင် ထမီတို့ကို မိုးရေများစိုရွှဲသွားလေသည်။ သူ မှန်ကိုပြန်ချလိုက်ပြီးလိုက်ကာလေးပါ ဆွဲကာလိုက်သည်။

“ အမေတော့ ရွှဲကုန်ပြီသားရေ.. အဝတ်စားလဲမှဖြစ်မယ်” 

ဟု ပြောပြီး သူမအိတ်ထဲမှ အင်းကျီနှင့် ထမီကို ထုတ်ကာ တခါးပိတ်ထားလား သား ဟုသူ့ကို မေးသည်။ ခုနက သားတို့ ဝင်လာထဲက ပိတ်ထားတယ် အမေ ဟုသူပြောလိုက်တဲ့အခါ သားဟိုဘက်လှည့်ထားအုံးအိမ်သာထိ မသွားတော့ဘူး ဒီမှာပဲ လဲလိုက်မယ် ဟု အမေက ပြောလေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ” 

သူတဖက်ကို လှည့်ထားပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ အမေအဝတ်လဲတာကို အသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထမီလဲပြီး အမေက ထမီကို ခါးမှာတင်ဝတ်ကာ ဆံပင်များကိုရှေ့သို့ယူ၍ သဘက်နဲ့ သုတ်နေလေသည်။

အမေ့ရဲ့ ကျောပြင်သားလေးများနဲ့ ခါသားဖွေးဖွေးလေးကို ကြည့်၍ သူ သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားပြီး အမေ့နားသို့ လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်ကို မဆင်ခြင်နိုင်တော့ ။ နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး အမေ့ရဲ့ဗိုက်သားလေးကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်သည်။ အမေ့ကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

အမေ မှင်တက်နေလေသည်။ ၁ မိနစ်ကျော်လောက်တွင် အမေအတင်းရုန်းနေ၍ သူမကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဖူး ဖလူးး ဖယ်စမ်း သား ဟု ပြောသည်။ သူကတော့ ဇွတ်ပင် မဖယ်ပဲ ဘရာစီယာမဝတ်ရသေးတဲ့ အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရစို့လိုက်သည်။

သူ့ကျောပြင်ကို အမေလက်လေးဖြင့် ထုရိုက်ပြီး ထိုသို့မလုပ်ရန် တားနေလေသည်။ ဖယ်စမ်း စည်သူ မင်းခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား ဟု ပြောနေသော်လည်း အမေ့စကားများကို သူ မကြားဟန်ပြုထားပြီး အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရနဲ့ စို့နေလိုက်သည်။ အမေကသူ့ကို ထုရိုက်နေတည်။

သူ့ကို ပန်းပွင့်လေးနဲ့ ပေါက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ အမေ့ထမီကို ဖြေချလိုက်ပြီး စွေ့ခနဲပွေ့မကာ အိပ်စင် ကုတင်စောင်းသို့ တင်စောင်းမှ ာချလိုက်သည်။  အမေ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ လက်ဖြင့်ဆွဲကားလိုက်ပြီး အိပ်စင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပေါင်ခွဆုံထံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး စောက်မွေးနက် ပါးပါးလေးများနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသည့် အမေ့စောက်ပတ်ပေါ် သူ့လျှာကိုတင်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်၍ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အား...အမေ တီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။

အမေ့စောက်ပတ်ကို သူယက်ပြီး ခဏအကြာမှာ စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သူ့ကိုမွေးစားခဲ့တဲ့ အမေဒေါ်မေသူစောက်ပတ်ကို စည်သူမြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ကြီး ယက်နေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး အားးးးးးး” 

အမေငြီးသံလေးများစိပ်လာပြီး ၂ မိနစ်လောက်အကြာမှာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းအောက်မှာ သူ့လျှာကို အပြားလိုက်ထိုးခံထားပြီး ကျလာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကိုအကုန်မြိုချလိုက်သည်။ သူမတ်တပ်ထလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်သို့ချွတ်ချလိုက်သည်။

သံချောင်းအလားမာ တောင်နေသည့် သူ့လီးတံကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ထိုးခွဲပြီးသူ့လီးတံက အမေ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ တအိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ” 

အမေ့ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ပွင့်ဟပြီး ငြီးတွားနေလေသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့မွေးစားအမေစောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ အမေက ကျောက််ကြီးလို ငြိမ်သက်စွာ နေနေလေသည်။

သူ အစကတော့ အမေ့ အပေါ် ခုလိုမျိုး စိတ်မရှိခဲ့။ ခုနက အမေ့ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးအလှကိုကြည့်ပြီး သူခုလို အမေ့ကိုလိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်သွားတာ ဖြစ်ပါသည်။ နောင်ခါလာနောင်ခါဈေးပဲ ပြီးမှအမေ ပေးသည့်အပြစ်ကို ခံမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

ဆိတ်ကွယ်ရာ ရထားပေါ်မှ သီးသန့်အိပ်ခန်းထဲမှာ မွေးစားအမေနဲ့ မွေးစားသား တူဝရီး ဆိိုသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသယောက်ကျားနဲ့ ဣထိယ မိန်းမတို့ သူ့ထက်ငါ ကာမပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းနေကြလေသည်။ အမေ့စောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ဆောင့်လိုးပြီး ခဏအကြာမှာ သူ့သုတ်ရည်ပူများကို အမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ 

သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပင် အမေ့ကိုယ်လေး တဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ အမေ့ကို လိုးပြီးမှ သူနောင်တ ရနေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ပုဆိုးပြန်ဝတ်တော့ အမေလည်း ထမီဝတ်၍ဘရာစီယာဂျိပ်တပ်ပြီး အင်းကျီ ဝတ်နေလေသည်။ အမေက သူ့ကို ကျောပးထားပြီး ထိုင်နေသည်။

အမေ့ရှေ့မှာ သူ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး 

“ အမေ ပေးချင်တဲ့ အပြစ်ကိုပေးပါ သားခံပါ့မယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ့ အမေက သူ့ကို ရွံမုန်းသလိုကြည့်ပြီး တဖက်သို့ မျက်နှာလွှဲသွားလေသည်။ ဆက်တောင်းပန်လျှင်လည်း ရမည်မဟုတ်မှန်းသိ၍ ထလိုက်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ သွားထိုင်နေလိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် သူတို့ မေမြို့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဘူတာမှ ကြီးကြီးအိမ်ရှိရာသို့ ရထားလုံးငှါးစီးပြီး လာခဲ့ကြသည်။ဘေးအိမ်မှ သော့ယူ၍ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကြည့်ရာ ဘာမှမရှိ အမေက အတွင်းဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။

“ မီးဖိုထဲမှာလည်း ဆန်နဲ့ဆီပဲရှိတယ် ကျန်တာ ဘာမှမရှိပါလား သားရေ အမေတို့ ဈေးသွားကြရအောင်” 

ဟု သူ့ကိုလှမ်းပြောလေသည်။ သူဝမ်းသာသွားရတယ်။ အမေ သူ့ကို တလမ်းလုံး စကားမပြောတာ ခုမှပြော၍ ဖြစ်ပါသည်။ မီးဖိုထဲသွားပြီး 

“ အမေနားနားနေနေ နေပါသားပဲသွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ် ” 

ဟု ပြောပြီး သူအိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။

အိမ်ထောင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ စူပါကတ်ဘီးလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လှုပ်ကြည့်တော့ ဆီရှိသေး၍ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီးအပြင်ကို မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ မေးမြန်းပြီးဈေးဖက်သို့ မောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ငါးခြောက်ငါးခြမ်းနဲ့ ကြက်အူချောင်း မီးဖိုချောင်သုံး ဗာဟီရအချို့ဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူဝယ်လာသည်များအား အမေ့ကို ပေးလိုက်တော့ အမေက ယူပြီးမီးဖိုထဲသွား၍ ချက်ပြုတ်စီမံနေလေသည်။ ထမင်းဟင်ချက်ပြုတ်ပြီးတော့ အမေရေသွားချိုးသည်။ အမေ့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးပြီးရင်လူးဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေလိုက်သည်။ 

“ အမေ့ဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေတာလား သား ” 

ဟု အမေက မေးသည်။

“ ဟုတ်တယ်..အမေလူးဖို့လေ မြန်မြန်ုလုပ် အမေ အအေးပတ်မယ် ” 

ဟု သူပြောတော့ အမေကပြုံးပြီး အင်းပါသား ဟု သူ့ကိုပြောလေသည်။

ညနေဆာကို အစောစားပြီး ခရီးပန်းလာသဖြင့် ညအစော အိပ်ခန်းကိုယ်စီသို့ ဝင်လိုက်ကြသည်။ အိပ်ယာထက်မှာလဲှရင်း ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို သူတွေးနေမိလေသည်။ အမေက ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို မေ့ပျောက်ထားဟန်တူသည်။ သူကတော့ မေ့ပျောက်ထား၍ မရပါ။

မနက်ရောက်တော့ အမေနဲ့သူ ခြံရှေ့ထွက်ပြီး လမ်းအတူ လျှောက်ကြသည်။ ခဏလျှောက်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ အမေ့ လက်ခဏလောက်ဟု သူပြောပြီး လက်ကိုကိုင်၍ အမေ့လက်သူကြွယ်ကို စိတ်မှန်းဖြင့် မှတ်လိုက်သည်။ လက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး 

“ အမေခဏနော် သားဒီဘက်နား သွားအုံးမယ်” 

ဟု ပြောကာ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်အား အခန်းထဲမှာ သွားယူလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ဈေးရှိရာသို့ မောင်းလာခဲ့ပြီးပန်းတိမ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ ရပ်လိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့ လက်သူကြွယ်ဆိုဒ်ကို ပြောလိုက်သည်။ 

“ အမြန်လုပ်ပေးပါလား အကို ” 

ဟု ဆိုင်ရှင်ကို ပြောတော့ 

“ အမြန်လုပ်ပေးရင် အမြန်ကြေးပေးရမှာနော် ညီလေး ” 

ဟု သူ့ကို ဆိုင်ရှင်ကပြောသည်။ ပေးပါ့မယ် ဘယ်နေ့ရမလဲ မေးတော့ မနက်ဖြန်ဒီလိုအချိန်လာခဲ့ ညီလေး ဟု သူ့ကို ပြောသည်။ စရံငွေပေး ဘောင်ချာယူပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခုနကအလောတကြီး ဘယ်သွားတာလဲ ဟု အမေက မေးသည်။

ဒီနားပါ အမေ ဟု သူပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ မနက်ဖြန် အမေ့ကို သူချစ်ခွင့်ပန်ပြီး လက်ထပ်ခွင့်တောင်းရမယ် မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမယ့် အမေ့ကို သူစွဲလန်းသွားခဲ့ရပြီ။ ၅၂၈ မေတ္တာထက်ကျော်လွန်တဲ့ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်မိနေပြီလေ။

ထိုနေ့တနေ့လုံး စည်သူ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသလို အကယ်၍ အမေ့ဘက်က သူလက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို လက်မခံရင်တော့ အမေနဲ့အဝေးဆုံးသို့ သူထွက်သွားမယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားလိုက်သည်။

နောက်နေ့မနက်မှာ အမေ့ကို အပြင်ခဏသွားအုံးမည် ဟု ပြောပြီး ပန်းတိမ်ဆိုင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။လက်စွပ်ဖိုး ငွေချေပြီးလက်စွပ်ကို ဗူးလေးဖြင့် ထဲ့ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အမေက အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာထိုင်နေသည်။ အမေထိုင်နေရာခုံအောက်မှာ သူဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ လက်တဖက်ကို သူလက်ဖြင့်ယူကာ ဗူးထဲမှလက်စွပ်ကို ထုတ်၍ အမေ့လက်သကြွယ်မှာ စွပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အမေ့ကို သားချစ်တယ်..သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ ဟိုနေ့က ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီးထဲက အမေ့ကို စွဲလန်းပြီး သားဘဝ လက်တွဲဖော်အဖြစ် သားရဲ့ဇနီးအဖြစ်ရှိပေးပါနော် အမေ ” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ သားကလည်း အဆန်း တအားထွင်တာပဲ အမေက သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပေးပြီပဲထား သားက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် အမေက အဖွားကြီးဖြစ်နေပါပြီကွာ ” 

ဟု အမေကပြောသည်။

“ အဖွားကြီး မဟုတ်ပါဘူး အမေကသား မျက်စိထဲမှာ အလွန်လှပတဲ့ သားရဲ့ အချစ်နတ်သမီးလေးတပါးပါ။သားက တသက်လုံး အမေ့ကို ရိုးမြေကျဦးဆွေးဆံမြေ့ ပေါင်းသင်းပြီး အမေ့တွက် ဆေးပေးမီးယူ လက်ကတုံးတောင်ဝှေးတချောင်းအဖြစ် အစစ ဖေးမလက်တွဲပြီးသားတို့ ချစ်ခရီးလမ်းကိုလျှောက်လှမ်းမှာပါအမေရယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ..သားကလဲ” 

အမေ့ မျက်နှာလေး ရှက်သွေးဖြာပြီး နီရဲသွားလေသည်။ သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ ထစေလိုက်ပြီး 

“ သားကို အမေက ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်တဲ့ နေ့ထဲက ရင်ထဲ စွဲလန်းသွားခဲ့ရတာပါကွယ် သားချစ်သလို အမေကလည်း သားကိုချစ်တယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောပြီး ထတော့ ဟု ပြောပြီး သူမဘေးမှာ ထိုင်စေသည်။

“ သား ဝမ်းသာလိုက်တာ အမေရယ်” 

သူ ပြောလိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဒီတခါတော့ အမေကစပြီး စုပ်နမ်းလေသည်။ အမေ့ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာကိုသွင်းလိုက်သည်။

အမေ့ လျှာနွေးနွေးလေးက သူ့လျှာကို ထိုးမွှေ့နေသည်။ ၅ မိနစ်လောက် အနမ်း ရွှေဂဟေဆက်၍ပြီးတော့ အမေ့ ကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲပွေ့ချီကာ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အမေ့ကို အောက်သို့ချပေးလိုက်သည်။

သူတို့ကိုယ်မှ အဝတ်များကို တခုမကျန်ချွတ်လိုက်ကြသည်။ အမေ့ ဘီးဆံပက်ကို သူဖြေလိုက်တယ်။ အမေ့ဆံပင်များက ဖွားခနဲနောက်သို့ ဖားလျားကျသွားသည်။ အမေ့လက်လေးကို ဆွဲ၍ အိပ်ယာနား လျှောက်လာပြီး အမေ့ကို အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက် အိပ်စေလိုက်သည်။ အမေ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ သူမှောက်ချလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကျော့လေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

အမေ့ရဲ့ ရင်ဘတ်သား ဖွေးဖွေးလေးတဝိုက်ကို နမ်းကာလျှာနဲ့ ယက်ပြီး အမေ့နို့တလုံးကိုစို့ တလုံးကို လက်ကကိုင်ထားလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ နောက်တလုံးကို ပြောင်းစို့လိုက်သည်။ အမေက သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားသည်။ အတန်ကြာစို့၍ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကိုအောက်လျှောဆင်းလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ ဖြူဖွေးသည့်ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးး ဟင်းး” 

ဗိုက်သားလေးကို ယက်ပြီး ဆီးခုံကို ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး ဟင်းး သား” 

အမေ တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။ ပေါင်ခွဆုံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး အားးးးးးးးးးး” 

အမေ့ ငြီးတွားသံလေးများက သာယာနာပျော်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ လက်နဲ့ ညင်သာစွာ ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလည်ထည့်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ အမေ့ကိုလက်နဲ့လိုးပေးနေလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ အစိလေးကိုလည်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးး” 

ခဏကြာတော့ အား.. ဟု ငြီးတွားပြီး အမေ့ ခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ အမေ့ စောက်ပတ်အောက်မှာ သူ့လျှာကို ထိုးခံထားပြီး ထွက်လာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကို သူတစက်မကျန်မျိုချလိုက်သည်။ အမေ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသည့် သူ့လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီး ခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးတံက တအိအိဖြင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးး” 

အမေ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လီးကိုနောက်ဆွဲထုတ်၍ ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ဆံပင်များက အိပ်ယာပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲလျက်ကပုကရိုလေးဖြစ်နေပြီး ကဗျာဆန်လှပေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးးးး” 

အမေ့ စောက်ပတ်ကို သူတဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

သူ့ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း အမေက စကောဝိုင်းသလို သူမဖင်ကြီးကို ဝိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ အမေ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံးကို ထိကပ်ထားပြီး သုတ်ရည်များကိုအမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

သူနဲ့ မတိမ်းယိမ်းပင် အားးးးးးး..ဟု ငြီးတွားကာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ မေမြို့ရဲ့ဆောင်းမနက်ခင်းက အပြင်မှာ အေးနေသော်လည်း စည်သူနဲ့ဒေါ်မေသူတို့ တူဝရီးရဲ့ ကိုယ်မှာတော့ ကာမချွေးများထွက်နေကြလေသည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်လိုက်ပြီး သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ ခုကစပြီး အမေက သားရဲ့ဇနီး မိန်းမဖြစ်သွားပြီနော် ဟု ပြောပြီး အမေ့ပါးပြင်လေးကို သူနမ်းလိုက်သည်။

“ အင်းပေါ့ သားရဲ့ သားက အမေ့ရဲ့ လင်ဖြစ်သွားပြီ” 

ဟု အမေကပြုံးပြီး တီးတိုးလေးပြောလေသည်။ စကားပြောနေစဉ် အချိန်မှာပဲ စည်သူ့လီးက အမေ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ နောက်တခါထပ်လိုးဖို့ အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ အမေ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး

“ မိန်းမစောက်ပတ်ကို လင်လေး လိုးတော့မယ်နော် ” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ 

“ လိုးပါ အမေ့သားလင်လေးရယ် ” 

ဟု အမေက ပြောလေသည်။ သူ့လီးကို နောက်ဆွဲထုတ်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးး” 

“ နာလို့လား မိန်းမ” 

“ ကောင်းလို့ငြီးတာပေါ့ လင်လေးရယ်” 


ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ကိုကိုရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ၊ ကိုကိုနဲ့ တွေ့ချင်လှပြီ”

“ ကိုကိုလည်း ချစ်လေးနဲ့ တွေ့ချင်တာပဲကွာ၊ အခု မကြာခင် တွေ့ရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ တဝကြီး ချစ်မယ်နော်”

အထက်ပါစကားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လလောက်က ပြောခဲ့ကြတာ၊ အခုတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ရပ်ကွက်တစ်ခုက ဟော်တယ် အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်နေတာက ကျွန်တော် ဂျိုးဇက်ဦး ခေါ် ကိုကိုဦး ပဲပေါ့။ အခု အချိန်ထိ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို အသေးမစိတ်ပဲနဲ့ အတိုချုံးရရင်တော့ဖြင့် လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်က စခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်း ကောင်းကောင်း မသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ် တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာ ပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတစ်ခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။

နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန် အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တစ်မြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့မှ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဗမာပြည် ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။ အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။

သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့် အစ်မရဲ့သမီး သူဇာခိုင်ဦး ။ ကျွန်တော့် အစ်မက ကျွန်တော့်ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ ကျွန်တော် သင်္ဘောလိုက်နေတုန်း သူက အိမ်ထောင်ကျလိုက်တယ်။ သူသမီးလေး မွေးတော့ ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်မှာ၊ နောက် ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချပြီး အမေရိကားမှာ အခြေချနေခဲ့တော့ နောက်ပိုင်း ဖေ့ဘုတ်ပေါ်မှာ အစ်မ မိသားစု ဓါတ်ပုံတွေ တွေ့နေရတာကလွဲရင် အပြင်မှာ မဆုံခဲ့ရဘူး။

ရန်ကုန်မှာ ပြန်ဆုံလိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော့် တူမကြီးကို တွေ့တွေ့ချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားသွားမိတယ်။ သူမျက်နှာက အစ်မနဲ့ ဆင်တယ်၊ ချောတယ်။ နူတ်ခမ်းပေါ်က မှဲ့လေးက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ မျက်မှန်ထူထူ အဝိုင်းကြီးကြီးကို တေလာဆွစ် မြူးဇစ်ဗီဒီယိုထဲက ဂိလို တတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘော်ဒီက အကိတ်ကြီး၊ ဖင်က အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ပြန့်နေတဲ့ ဇွန်သင်ဇာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးလိုမျိုးပဲ။ မျက်နှာကတော့ ဇွန်သင်ဇာထက် အပြတ်အသတ်ချောတယ်။ ဒါတင်မကဘူး အသားအရည်ကလည်း သူ့အဖေဘက်က တရုပ်စပ်လို့ထင်တယ် ဝင်းနေတာပဲ။

တွေ့တွေ့ချင်း စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာက သွေးဆူပြီး လီးတောင်သွားတာကို မကောင်းတတ်လို့ ဖုံးဖုံးဖိဖိ ပြောလိုက်တာ။ ကိုယ့် တူမ အရင်းဆိုတော့ မကောင်းပါဘူး အသိနဲ့ စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ထားလိုက်တယ်။ သူက အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် သုံးဆယ်နီးပါးတော့ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်မကျသေးဘူး၊ နိုင်ငံခြားက လာဖွင့်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အိပ်အာလားမသိ လုပ်နေတယ်။ ဆိုတော့ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေနေတယ် ဆိုပါတော့။

သူ့ကာစင် ကျွန်တော့် ကလေးတွေနဲ့ သူနဲ့ ရှော့ပင်းစန်တာ တစ်ခုမှာ လျှောက်သွားကြတော့ ကျွန်တော်က မလိုက်တော့ပဲ အောက်ထပ်က ကော်ဖီဆိုင် တစ်ခုမှာ ထိုင်နေခဲ့မယ်ဆိုတော့ သူ့လက်တော့ပါတဲ့ အိပ်ကို ထားခဲ့တယ်။ အဲဒီဆိုင်မှာလည်း အင်တာနက်ရနေတော့ သူက အန်ကယ်ဂျိုးဇက် ပျင်းရင် သုံးလေဆိုပြီး လော့အင်ပတ်စ်ဝပ် ပေးခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်တော့ထဲ လိုက်စပ်စုလိုက်တာ သူက သီချင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘလော့တစ်ခု ထောင်ထားပြီး ရေးနေတယ်ဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ဘလော့လိပ်စာကို မှတ်ထားလိုက်မိတယ်။

နောက်အမေရိက ပြန်ရောက်တော့ အီးမေးအကောင့် တစ်ခုနဲ့ သူ့ဘလော့ကို သွားပြီး မြူးဇစ်တွေ အကြောင်း သွားဆွေးနွေးလိုက်တယ်။ အဲလိုနဲ့ သုံးလေးလလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲ့ တော်တော်လေး ရင်းနီးလာကြတယ်။

ကျွန်တော်က proxy နဲ့ IP ကို ကနေဒါ IP ဖြစ်အောင် လုပ်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ကနေဒါက ဖြိုးမောင် ဆိုတဲ့ လူကြီးအနေနဲ့ သိထားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် နေရာနဲ့ နာမည်ကလွဲရင်၊ အသက်လည်း အမှန် အိမ်ထောင်ရေးကိစ္စလည်း အမှန်ပြောထားတော့ အသက် ၅၀ ကျော် ကလေးနှစ်ယောက် အဖေမှန်း သိထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘလော့ chat box ကနေ ဟန်းအောက်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ chat ကြတာ ကြာလာတော့ သံယောဇဉ် ဖြစ်လာကြတယ်။ အနည်းဆုံး တစ်နေ့မှာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တစ်နာရီလောက် မ chat ပဲ မနေနိုင်ကြတော့ဘူး။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ငါဟန်ဆောင်ထားတာများ သိသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုများ နေမလဲ တွေးပြီး ပူပန်မိပေမဲ့ သူ့ကို ချစ်တဲ့စိတ်က ပိုပြင်းထန်တာမို့ ဆက်ပြီးပဲ chat နေမိတော့တယ်။ နောက်တော့ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး နှစ်ဦးသား အွန်လိုင်း ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။

သူက ဓါတ်ပုံတွေ ပြပြီး ကိုယ့်ပုံမြင်ချင်တယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော် တော်တော် အကြံထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က တကယ်တော့ ထိပ်ပြောင်လာလို့ ကတုံးဆံပင်နဲ့ နေလာတာ ကြာပြီ ရန်ကုန်မှာတုန်းကလည်း ကျွန်တော့်ကို သူက ကတုံး ပြောင်နဲ့ပဲ တွေ့ဖူးတာ။ 

ဒီတော့ ကျွန်တော်က ဆံပင်တု အရှည်ကြီးစွတ် နေကာမျက်မှန်တပ်၊ လက်မောင်းမှာလည်း တက်တူး အတုတွေနှင့် တစ်ခါပြလိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ပုံသိပ်မပြဖြစ်တော့။ ဟန်းအောက်က အော်ဒီယိုနှင့် ခေါ်တော့လည်း ပထမတော့ လက်ကိုင်ပုဝါတွေဘာတွေ အုပ်သေးတယ်နောက်တော့ မအုပ်တော့ဘူး။ သူလည်း မှတ်မိပုံ၊ ဆက်စပ်မိပုံ မပေါ်ပါ။

အဲလိုနဲ့ ခြောက်လလောက် အကြာမှာ ကျွန်တော် Asia ဘက်သို့ ခရီးထွက်စရာ ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဗမာပြည်ကို ရောက်မယ်လို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောထားတော့ဘူး။ ကိုယ့်တူမချော အခုတော့ ချစ်လေး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော သူဇာခိုင်ဦးကိုသာ ပြောထားတယ်။ဒါကြောင့်လည်း ဇာတ်လမ်းအစမှာ ရေးသားခဲ့သည့် စကားတွေကို ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။

တူမလေးနှင့် ချိန်းထားသောနေ့၊ ဟော်တယ်ကို ညဘက်ကျမှ ရောက်မည်ဟုဆိုကာ တမင်ပင် ညနေစောင်းတော့မှ ဟော်တယ်လိပ်စာကို ပေးလိုက်တယ်။ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နေရာယူပြီး မီးမှောင်ချထားလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို အသာလေးဖယ်ပြီး တူမလေး ထသွားတာ သိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့် ဝင်သွားပြီး သေးပေါက်သံ ရေဆေးသံတွေ ကြားနေရတယ်။ နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လာပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ လာတိုးအိပ်နေပြန်တယ်။

ဒီတခါတော့ ကျွန်တော့်အလှည့်။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ဆီးသွားချင်နေပြီ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး အိပ်ယာက ထလာလိုက်တယ်။ နောက်ရေချိုးခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီးတော့ နည်းနည်းပြန်မာလာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ရေသေခြာ ဆေးကြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ အိပ်ယာဆီကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။

ကုတင်နားရောက်တော့ ဖျောက်ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ အခန်းထဲက မီးပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်မှာ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့ မတ်တတ်ရပ်ရက်သား၊ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်က နေပြုံးကြည့်နေတဲ့ တူမလေး။ သူ့မျက်နှာက ပြုံးနေရာက နေ ချက်ချင်းကို တည်သွားပြီး အထိတ်တလန့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“ ဟင် အန်ကယ်ဂျိုး အန်ကယ်ဂျိုး မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်.. ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြပါရစေဦး”

“ အန်ကယ်ဂျိုး လုပ်ရက်တယ် ကိုယ့်တူမ အရင်းကို အီး ရွှတ် တော်တော် မရှင်းပြနဲ့တော့ သမီးသွားတော့မယ်”

တူမလေးက ငိုယိုပြီး အိပ်ယာပေါ်ကထ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကောက်ယူနေတော့ ကျွန်တော် အနောက်ကနေ အတင်းဖက်လိုက်တယ်။

“ ခဏတော့ နားထောင်ပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြတာ နားထောင်ပြီးမှ ချစ်လေး သွားချင်ရင် သွားပါခဏလေးပါကွာ”

ငိုယိုပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ တူမလေးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာအပ်ထားပြီး တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ဆက်ငိုနေတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လွတ်မပေးတော့ပဲနဲ့ သူ့ကို အရင်တခေါက်က ပြန်လာတော့ တွေ့တွေ့ချင်း ချစ်မိသွားတဲ့ အကြောင်း နဲ့ ပထမတော့ စကားပြော chatting လောက်ပဲ လုပ်မယ် ကြံပြီး အွန်လိုင်းကနေ ဆက်သွယ်မိကြောင်းနဲ့ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး ချစ်သူဘဝ ရောက်ခဲ့ရတာဖြစ်ကြောင်း၊ အဲဒါလည်း အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့ကြောင်း၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မနိုင်ပဲ ချစ်လွန်းလို့ အခုလို အခြေအနေရောက်သွားရတာဖြစ်ကြောင်း တတွတ်တွတ် ပြောနေမိပါတယ်။

ကျွန်တော် သတိထားမိတော့ သူ့ရဲ့ ရှိုက်သံလေးက ပျော့နေပါပြီ။ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ဆွဲဆိတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်က ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်။ ကျွန်တော် ငုံ့ကြည့်မှန်းသိတော့ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထိုးဖွက်ပြန်ပါတယ်။ နောက်တော့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊

“ ဟွန့် သူဟာကြီးက မာနေပြန်ပြီ။ ကိုယ့်တူမ အရင်းကြီးကိုတောင်မှ မညှာမတာ၊ သွား…… ဒီဘက်ကို လှည့်မကြည့်ပဲ မီးသွားပိတ်လိုက်”

ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ တဒုံးဒုံး ခုန်နေလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ မီးပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ ကုတင်နားမှာ ရပ်နေဆဲ တူမလေးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်မိတယ်။

“ ချစ်တယ်မလား ချစ်လေးရယ်”

“ ဟွန့် သူသိပ်ဆိုးတယ်၊ ချစ်လေးကို ညာတယ်”

“ ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ၊ ချစ်လေးရော ကိုကို့ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လား”

“ မချစ်ရင် ဒီအခန်းထဲ ဆက်နေတော့မလားလို့”

“ ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ဒါပေမဲ့ ကိုကိုက နားက ကြားချင်လို့ပါ၊ ပြောစမ်းပါဦး ကိုကို့ကို ချစ်ရဲ့လားလို့”

“ ကိုကို့ကို ချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ်”

“ ကိုကို လိုးတာရော ခံလို့ကောင်းလားဟင်”

“ သွား သူညစ်စုပ်ပြီ၊ တော်ပြီ မချစ်တော့ဘူး လူဇိုးကြီး”

တူမလေးက လက်သီးဆုပ်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထုတော့ အဲဒီလက်ကလေးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ သူကဆီက လည်း ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းလေးတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်။ အတော်ကြာကြာလေး နမ်းနေမိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို နှယ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရှူဖို့ နမ်းနေတာကို ခဏရပ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကို့ကို လီးစုပ်ပေးပါလား ချစ်လေးရယ်”

တူမလေး က ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းထဲ ထည့်ငုံလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ တိုးကစားရင်းက ခပ်ဖွဖွလေး စုပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးမှာ ကြပ်ကြပ်လေး စေ့ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့ ပုလွေမှုတ်ပေးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို တူမလေး အာခေါင်ထဲ ဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်။ သူက အဲလို လုပ်မရအောင် သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်ဆောင့်လိုက်လည်း သူ့လည်ချောင်းထဲ သွားမတစ်မိအောင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့လည်ချောင်းဝကို ကျွန်တော့် ဒစ်ဖျားဝင်တဲ့အထိ အဝင်အထွက် လုပ်ပေးလာတယ်။

ကျွန်တော့် ဒစ်ဖြားကို သူ့လည်ချောင်းဝက ညှစ်ညှစ်ပေးလာတာ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော် ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ လရေတွေ သူ့လည်ချောင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လရေတွေကို အကုန်မျိုချပစ်လိုက်တော့တယ်။ တစက်မကျန် မျိုချပြီးတာတောင် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ကိုပါပြောင်အောင် လျက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ကျွန်တော်ဒူးတွေတောင် တုန်လာလို့ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရပါတယ်။ သူ့ကိုပါဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်၊ ဘယ်တုန်းကများ လေ့ကျင့်ထားတာတုန်းကွာ”

“ ဟွန့် ကိုကို့ကို ချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးတာ၊ ဘာလေ့ကျင့်ထားရမှာတုန်း”

“ သိပါတယ်နော် ကိုကိုက အရိုင်းလေးမှ မဟုတ်တာ၊ ချစ်လေး အတွေ့အကြုံမရှိပဲနဲ့ အဲဒါမျိုးက လုပ်လို့ မရပါဘူး။ ကိုကိုက ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ ရှိလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချစ်လေးရဲ့ ချစ်လေးကို လည်း အပျိုစင်လေးလို့ တွက်မထားပါဘူး”

“ အင်းပါ ချစ်လေးက ကိုကို့ မတိုင်ခင် ရယ်ဂူလာက နှစ်ယောက်လောက်ပဲ ဖြစ်ဖူးတာပါ။ ဘွိုင်းဖရင့်ပဲ ဆိုပါတော့။ အမှတ်မထင်က တစ်ခါ၊ ဖြစ်ဖူးတာဆိုတော့ စုစုပေါင်း သုံးယောက်ပေါ့၊ “

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စကားပြောရင်းနဲ့မှ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းနေရာကနေ နို့တွေကို အသာလေး ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆီက လေသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်းနဲ့

“ ကိုကို ဒီဆံပင်အတုကြီးက မအိုက်ဘူးလား ချွတ်လိုက်တော့လေ”

ကျွန်တော်လည်း ဆံပင်အတုကြီးကို ချွတ်ပြီး ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော်ရဲ့ ပြောင်အောင် ရိတ်ထားတဲ့ ကတုံးဆံပင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းနဲ့

“ အဲလို ပြောင်ပြောင်လေးကို ပွတ်ရတာလဲ အရသာ တမျိုးပဲ ခစ်ခစ်”

ကျွန်တော်ကတော့ ပါးစပ်မအားတော့ပါဘူး။ နို့တွေကို ကုန်းစို့ရင်း သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို နမ်းလိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ပေါင်ခွကြားကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းလေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးက ဖုနေတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျက်ပေးပြီးတော့မှ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိတ်နဲ့ ထိုးဆော့လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ခေါင်း ပိုဝင်လို့လွယ်အောင် ကားပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံနေရာကို အသာလေးဖိထားပေးတယ်။

ကျွန်တော့်လျှာက သူ့စောက်စေ့လေးကို ထိုးလိုက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းလေးကို ခွဲထိုးလိုက် လုပ်နေတော့ သူ့ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ လှုပ်နေတယ်။ စောက်ရေတွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ထွက်နေတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာကို တစောင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ သူ့ဖင်ကြီး ကြွကြွတက်လာရုံမက အသက်ရှူသံတွေလည်း ပြင်းလာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့် အသံတွေ ထွက်လာတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိရလို့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီး လုပ်ပေးနေလိုက်တော့ နောက်ဆုံးမှာ

“ အာ့…….အားးး ကိုကို ချစ်လေး …ချစ်လေး ပြီးးးးးး ပြီ ပြီးပြီ”

ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့် နားထင်နှစ်ဖက်ကို အတင်းညှပ်ထားပြီး ဖင်ကိုလည်းကော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကို ဖိထားရင်း သူတစ်ချီ ပြီးသွားတော့တယ်။

အခုတစ်ခါ ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဦးလေး တူမ ဆိုတာ မေ့သွားကြပြီး တကယ့် ချစ်သူတွေလိုပဲ ဖက်ထားကြရင်း နားနေကြတော့တယ်။ တူမလေးက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်က စိတ်မလုံသလို ဖြစ်လာလို့

“ ဟေ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ လူကို လှောင်ချင်လို့လား ပြုံးစေ့စေ့နဲ့”

“ ဟုတ်ပါဘူး ကိုကို့ကို ချစ်လို့ပါ”

“ အင်း ချစ်လေးကိုလည်း ချစ်ပါတယ်။ ချစ်လေးက ချစ်စရာလေး၊ အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုကိုက စွန့်စားမိတာပေါ့”

“ ဟွန့် သွားပါ၊ တခါထဲ လူညာကြီး၊ အဲဒါမျိုး အင်တာနက်မှာ မိန်းကလေး ဘယ်နှစ်ယောက်များ ကျူခဲ့ပြီးပြီလဲ”

“ မရှိပါဘူးကွာ တကယ်ပါ။ ကိုကိုက မိန်းမရပြီးကတည်းက တလက်ကိုင်၊ ဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူး။ အချစ်ကလေးနဲ့ကျမှသာ ကိုကိုက စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာ”

“ မထင်ပါဘူး ဟွန်း”

ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ ကျွန်တော့်ကို စသလို နောက်သလို ပြောရင်း အချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အချစ်လေးကို ပါးနှစ်ဘက် လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းချိုမြမြလေးတွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ အချစ်လေးဆီကလည်း လျှာကလေး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ကျွန်တော့်လျှာကို လာတို့တယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်းက နှစ်ဦးစလုံး ရမက်ပြင်းတဲ့ အနမ်းမှာ နစ်မျှော သွားကြတယ်။

ကျွန်တော် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထောင်မတ်လာတဲ့ လီးကြီးက ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်စိုရွဲရွဲလေးထဲ ထိုးဝင်နေမိပြီ။ အောက်ကနေ ဖင်ကို လှည့်ပတ်မွေ့ယမ်းရင်းက စကောဝိုင်းပေးနေတဲ့ ချစ်လေးကို ဖိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီ။ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်လို့ ကျွန်တော့် လီးကြီးထဲက သုတ်ရေ ပူပူနွေးနွေးတွေကလည်း ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အထဲမှာ ဖျစ်ကနဲ ဖျစ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်ပေးနေရင်းနဲ့ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့ရပြန်တာပေါ့။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။