Tuesday, November 23, 2021

အမေနဲ့သားရဲ့ လက်ထပ်ပွဲ (စ/ဆုံး)

အမေနဲ့သားရဲ့ လက်ထပ်ပွဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အာကာမင်း (Mom Lover)

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

မိုးရွာနေသော နေ့တနေ့ရဲ့ မနက်ခင်းမှာ ရဲခေါင်တစ်ယောက် ပျင်းရိစွာဖြင့် အိပ်ယာပေါ်မှာ လဲလျောင်းနေသည်။ ဒီနေ့အဖို့ သူ့အဖေ ဦးမင်းခေါင်တစ်ယောက် အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးသွားသဖြင့် အိမ်မှာ သူနဲ့ သူ့အမေ ဒေါ်မူယာတို့သာ ကျန်ခဲ့ကြသဖြင့် တစ်အိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်နေလေသည်။ သူ့အဖေဦးမင်းခေါင်မှာ မကြာခဏ ခရီသွားရတတ်ပြီး တစ်ခါသွားလျှင် တစ်ပတ်မှ ဆယ်ရက်လောက်အထိ ကြာမြင့်တတ်ကာ တစ်လတစ်ကြိမ်တော့ အနည်းဆုံး ခရီးသွားရတတ်သည်။ မနက်စောစောက အဖေ့ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ပြီးကတည်းက ဒီနေ့အဖို့ သူ့မှာ တစ်နေကုန် အလုပ်မရှိတော့ဘဲ အားနေသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးကရွာနေပြီး ပျင်းရိနေသဖြင့် သူ့အိပ်ယာ ပေါ်မှာ လဲလျောင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ထိုသို့ လဲလျောင်းနေစဉ် မီးဖိုခန်းထဲမှာ ထမင်းချက်နေသော အမေ့ဆီက ပန်းကန်လွတ်ကျပြီး ကျကွဲသံနဲ့ အတူ

“ အမလေး ”

ဟူသော အမေ့ရဲ့ အလန့်တကြား အော်ဟစ်သံကိုပါ ကြားလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် အမေ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုပြီး မီးဖိုခန်းဆီသို့ အပြေးတပိုင်းဖြင့် လာခဲ့သည်။ မီးဖိုခန်းထဲမှာ ခွေခွေလေး လဲကျနေပြီ ဗိုက်ကို လက်နဲ့နှိပ်နေသော အမေ့ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အမေ့ကို ပြေးပွေ့လိုက်ကာ

“ ဘာဖြစ်တာလဲ အမေ ”

ဟု မေးလိုက်သည်။ အမေက နာကျင်မှုကြောင့် သူမမျက်နှာကို မဲ့ရှုံ့ထားပြီး

“ မသိဘူးသား အမေ့ဗိုက်ထဲက အရမ်းအောင့်နေတယ် ”

“ ဟာ ဒါဆိုရင် ဆေးရုံသွားမှ ဖြစ်မှာပေါ့ အမေရဲ့ ”

ဟု ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် အမေ့ကို ပွေ့ချီပြီး ကားဂိုထောင်ထဲမှာ ထည့်ထားသော ကားဆီသို့ လာခဲ့လိုက်သည်။ ဆေးရုံမှာ အမေ့ကို ဓာတ်မှန်ရိုက်ပြီး လိုအပ်သော ကုသမှုများ ပြုလုပ်နေသည်ကို သူ စိတ်ပူစွာဖြင့် စောင့်ဆိုင်းနေရသည်။ အမေ့ကို ကုသသော ဆရာဝန်မက သူ့ကိုရော အမေ့ကိုပါခေါ်ပြီးနောက် အမေ့ ဗိုက်ကို ရိုက်ထားသော ဓာတ်မှန်ကိုပြကာ

“ အင်းးးးး ဒီကိစ္စက ပြောရမှာခက်တယ်။ ပြီးတော့ ဒီလိုရောဂါမျိုးဆိုတာက လူတစ်ရာမှာ တစ်ယောက်တောင် ဖြစ်ဖို့ မလွယ်ဘူး ”

ဟုပြောပြီးနောက် ဓာတ်မှန်ပေါ်က သူမသိသော အပြောက်ကလေးများကို ပြကာ

“ ဟောဒီမှာ ပြထားတာကတော့ ကင်ဆာဆဲလ်ပုံစံမျိုးဘဲ။ ဒါနဲ့ ဘယ်လိုတော်စပ်ကြလဲ မသိဘူး ”

ဟု သူတို့သားအမိကို ကြည့်ပြီး မေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

“ ကျွန်မသားပါ ဒေါက်တာ ”

“ OK ဒါဆို ခင်ပွန်းကရော? ”

“ ခင်ပွန်းက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးသွားနေတယ် ဒေါက်တာ ”

ထိုအခါ ဆရာဝန်မက

“ ဒါဆိုရင် ကျွန်မရှင်းရှင်းဘဲ မေးတော့မယ်နော်.. ရှက်မနေနဲ့ အစ်မကြီး။ ရောဂါအတွက် ကျွန်မတို့ ဆရာဝန်တွေအနေနဲ့ သိရမှ ဖြစ်မှာမို့ပါ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ မေးပါ”

“ အစ်မကြီးခင်ပွန်းနဲ့ လိင်မဆက်ဆံတာ အတော်လေး ကြာပြီမလား? ”

ဆရာဝန်မရဲ့ မေးခွန်းကြောင့် အမေက တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ဖြစ်သွားပေမယ့်

“ ဟုတ်ပါတယ် ဒေါက်တာ တော်တော်လေး ကြာပါပြီ”

“ ဟုတ်ပြီ အစ်မကြီး။ အစ်မကြီး ရောဂါ ဖြစ်ရတာက အဲဒါကနေစတာဘဲ။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် အစ်မကြီး ရာဂစိတ်ဖြစ်ပေါ်ချိန်မှာ လိင်ဆက်ဆံမှု မလုပ်ရတဲ့အတွက် အစ်မကြီးရဲ့ မမျိုးဥတွေ ပေါက်ကွဲထွက်လာရတဲ့ သဘောမျိုးဘဲ ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ”

“ ဒီတော့ အဲဒီမျိုးဥကို ချုပ်ငြိမ်းပေးဖို့အတွက် ယောကျ်ားသုတ်ရည် လိုအပ်တယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင်တော့ အစ်မကြီးအနေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံရမယ်ပေါ့”

ထိုအခါ အမေ့မျက်နှာက ရှက်စိတ်ကြောင့် နီရဲနေပြီး

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ”

ဟု အားတင်းကာ ပြောလိုက်သည်။ ဆရာဝန်မက ဆက်ပြီး

“ အစ်မကြီးရဲ့ ခင်ပွန်းကို ၃ ရက်အတွင်း ပြန်ခေါ်မှရမယ်။ ခုဏက အစ်မကြီးကို ထိုးပေးတဲ့ဆေးက ၃ ရက်အတွင်း လိင်ဆက်ဆံမှကို ဖြစ်တော့မယ့် အခြေအနေမျိုးဘဲ။ အဲဒီဆေးထိုးပေးထားလို့ အစ်မကြီးအနေနဲ့ အခုလို မနာကျင်တော့တာ။ ဒါပေမယ့် ၃ ရက်အတွင်း လိင်မဆက်ဆံရင်တော့ အရင်ရောဂါအခံရယ် ဆေးရဲ့အကျိုးဆက်ရယ် ပေါင်းပြီး အစ်မကြီးရဲ့ အသက်အန္တရာယ်ကိုပါ ထိခိုက်လာနိုင်တယ်လို့ ကြိုပြောထားမယ်နော် ”

“ ကျွန်မ ခင်ပွန်းက ၃ ရက်နဲ့ ပြန်မရောက်နိုင်ဘူးဆိုရင်ရော ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဒေါက်တာ ”

“ အဲလိုတော့ မရဘူး အစ်မကြီး။ ၃ ရက်အတွင်း အစ်မကြီးရဲ့ ကွဲသွားတဲ့ မမျိုးစေ့အတွက် ယောကျ်ားသုတ်ရည် လိုအပ်ပါတယ်။ အစ်မကြီးခင်ပွန်း သို့မဟုတ် အစ်မကြီးခင်ပွန်းနဲ့ DNA တူတဲ့ သုတ်ပိုးဆိုရင် ပိုကောင်းပါတယ်။ ဒါကြောင့် အစ်မကြီး ခင်ပွန်းကိုဘဲ အမြန်ဆုံး ပြန်ခေါ်နိုင်ဖို့စီစဉ်ပါ။ ပြီးတော့ လစဉ်လစဉ် လိင်ဆက်ဆံတာကို ၃ ရက် လုပ်ရပါမယ်။ အခုလ ဆက်ဆံတဲ့ရက်မှာ နောက်လ လည်း ဒီရက်မှာဘဲ ဆက်ဆံရပါမယ်။ လစဉ် ၃ ရက်တိတိ ဆက်ဆံရပါလိမ့်မယ်”

ဆေးရုံက ပြန်လာကြပြီးနောက် ဒေါ်မူယာက သူမရဲ့အမေဖြစ်သူ ဒေါ်သီတာကိုခေါ်ပြီး ထိုကိစ္စကို ပြောပြလေသည်။ ဒေါ်သီတာအနေဖြင့် သူမရဲ့သားမက်ဖြစ်သူ ဦးမင်းခေါင်အကြောင်းကို ကောင်းကောင်းသိသည်။ ဦးမင်းခေါင်ဆိုတာက အလှူအတန်းရက်ရောပြီး သူတပါးကို ကူညီချင်စိတ် ရှိတတ်သော်လည်း ဇနီးနဲ့သားအပေါ်မှာတော့ အဖေကောင်း ခင်ပွန်းကောင်းတစ်ယောက် မဟုတ်ပေ။ သူမရဲ့သမီး မူယာနဲလည်း လူကြီးချင်းသဘောတူပြီး ပေးစားကြ၍သာ လင်မယားအရာမြှောက်ခဲ့ကြပြီး လူငယ်ချင်း ချစ်သူဘဝကနေ ယူခဲ့ကြခြင်းမျိုး မဟုတ်တာလည်း သူမသိသည်။

အခု သူမသမီးရဲ့ ရောဂါကို အကြောင်းခံပြီး သမီးရဲ့ဘဝကို စိုပြေသာယာလာအောင်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားထားသည်။ သူမမှာ သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက်သာရှိပြီး သူမခင်ပွန်း မဆုံးခင် အချိန်ကတည်းက သူမရဲ့သား ဇော်မင်းနဲ့ သူမတို့မှာ တိတ်တိတ်ပုန်း ညားနေကြသော Incester ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။

ဒေါ်သီတာအနေဖြင့် သူမအကြောင်းအစုံကို သမီးဖြစ်သူအား ဖွင့်ပြောပြလိုက်ပြီးနောက် သမီးကိုလည်း သူမရဲ့မြေးလေး ရဲခေါင်နဲ့အတူ အိပ်ရန် (လိုးရန်) နားချလေသည်။ အစကတော့ သမီးဖြစ်သူ မူယာက ငြင်းဆန်ပေမယ့် နောက်ဆုံးတွင် သူမယောကျ်ား အချိန်မှီ ပြန်မရောက်လာနိုင်မှုကြောင့်သာ သဘောတူလိုက်လေသည်။

ဒေါ်သီတာအနေဖြင့် သမီးဖြစ်သူရဲ့ အိပ်ယာပေါ်က ကိစ္စတွေမှာ ဆန္ဒမပြည့်ဝတာကို နားလည် သဘောပေါက်ထားပြီး ဖြစ်သည်။ သူမမြေးလေး ရဲခေါင်ကလည်း အရပ်ရှည်ရှည်နဲ့ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ခန္ဓာကိုယ်အဆက်အပေါက်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတာကြောင့် သူမသမီး မူယာရော မြေးလေးရဲခေါင်ကိုပါ ဘဝရဲ့ အကောင်းဆုံး အရသာကို ခံစားရစေရန်အတွက် ရည်ရွယ်ပြီး ယခုလို စီစဉ်ရခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

…………………………………………………..

အခန်း ( ၂ )

ညနေရောက်တော့ မိခင်ဖြစ်သူဒေါ်သီတာ ပြန်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် သူမတို့သားအမိနှစ်ဦးထဲသာ ပုံမှန်အတိုင်း ကျန်ခဲ့လေသည်။ ဒေါ်မူယာ့ခေါင်းထဲမှာ သူမရဲ့သား ရဲခေါင်နဲ့ အတူအိပ်ရန် (လိုးရန်) အတွက် ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီ ဖြစ်သည်။ သူမအသက်အန္တရာယ်ကို ကာကွယ်ရန်အတွက်သာ ယခုလို လုပ်ရခြင်း ဖြစ်သည် ဟု နားလည်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် ညစာ စားပြီးချိန်မှာ သူမရဲ့သားကို သူမအသက်အန္တရာယ်ကို ကာကွယ်ရန်အတွက် အတူအိပ်ပေးရန် (လိုးပေးရန်) သဘောပေါက်အောင် သေချာရှင်းပြသောအခါ သားက

“ သား နားလည်ပါတယ် အမေရယ်။ အဖေကလည်း ပြန်မှမရောက်နိုင်သေးတာ။ သား အမေ့ကို ကူညီပါ့မယ်။ အမေ အသက်အန္တရာယ် မကျအောင် ကူညီရမှာကလည်း သားမှာ တာဝန်ရှိပါတယ် ”

“ သားကို တစ်ခုတော့ ကြိုပြောထားမယ်။ ဒီကိစ္စကို သားအဖေအပါအဝင် တခြားဘယ်သူမှ သိလို့ မဖြစ်ဘူးနော်။ သားနှုတ်လုံမှ ဖြစ်မယ် ”

“ စိတ်ချပါ အမေ။ သား နားလည်ပါတယ်”

“ ဟုတ်ပြီ သား ဒါဆိုရင် အမေ့အခန်းထဲဘဲ သွားကြရအောင်”

ရဲခေါင်အနေနဲ့ သူ့အမေဒေါ်မူယာအပေါ် စိတ်ဝင်စားနေသည်မှာ လူပျိုစဖြစ်ချိန်ကတည်းက ဖြစ်သည်။ သို့သော် သားအမိဆိုသည့် အသိကြောင့် သူ့ရင်ထဲက ဆန္ဒတွေကို ထိန်းချုပ်ထားခဲ့ရသော်လည်း ယခုတော့ အခွင့်အရေးက သူ့ဆီသို့ တန်းတန်းမတ်မတ်ပင် ရောက်လာခဲ့သည်။ အမေ့ရဲ့ လမ်းလျှေက်တိုင်း လှုပ်ခါနေသော ဖင်တွေကိုကြည့်ပြီး နေ့လည်တုန်းက အမေနဲ့သူ့အဘွား တိုင်ပင်နေစဉ် ဆရာဝန်မဆီက သူ့ဟန်းဖုန်းသို့ ဆက်သော အကြောင်းအရာကို သတိရမိသွားသည်။

ဆရာဝန်မက သူမတွင် ရဲခေါင်အရွယ် သားတစ်ယောက်ရှိနေပြီး သူမသားနဲ့ သူမတို့မှာ Incester များ ဖြစ်ကြပြီး ရဲခေါင်အနေနဲ့ သူ့အမေ ဒေါ်မူယာအပေါ် စိတ်ဝင်စားနေသည်ကို သိရှိထား၍ ရဲခေါင်ကို ကူညီလိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့လေသည်။ ယောကျ်ား တစ်ယောက်အနေနဲ့ မိန်းမတွေနဲ့ ဆက်ဆံရာတွင် ကိုယ့်အမေနဲ့ ဆက်ဆံရသည့် အရသာလောက် ဘယ်အရာကမှ မကောင်းကြောင်းကိုပါ ပြောပြပြီး သူ့ကို အားပေးခဲ့လေသည်။ ထို့ပြင် ဆရာဝန်မ ဖုန်းဆက်ပြောပြီးနောက် သူ့အဘွားကလည်း ပြန်ခါနီးအချိန်တွင် သူ့ကို

“ ငါ့မြေး ငါ့မြေးကို မြင်တာနဲ့ အမေနဲ့ အိပ်ချင် (လိုးချင်) နေတယ်ဆိုတာ အဘွားသိနေတယ်။ ငါ့မြေးအဖေက အပြင်လောကမှာ လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက် ဆိုပေမယ့် ငါ့မြေးအမေအပေါ်မှာ ဘယ်တုန်းကမှ ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ မဆက်ဆံဖူးဘူး။ အခု ဒီအိမ်မှာ ငါ့မြေးအဖေမရှိတုန်း ငါ့မြေးဆန္ဒကို ဖြည့်ဖို့ အခွင့်အရေးရပြီ။ တကယ်လို့သာ ဒီအခွင့်အရေးကို ငါ့မြေးက ငြင်းလိုက်ရင် ငါ့မြေးအမေ သေသွားရလိမ့်မယ်။ ငါ့မြေးအမေက အခုထိ နုပျိုတုန်း လှတုန်း တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိနေတုန်းဘဲ။ ငါ့မြေးအမေရဲ့ ဘဝကို သာယာအောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါကွယ်။ ငါ့မြေးအနေနဲ့ ငါ့မြေးအမေကို ကူညီလိုက်ရင် ငါ့မြေးအတွက်လည်း အကျိုးမယုတ်ပါဘူး။ သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုယ့်အမေနဲ့ ပြန်အိပ်ခွင့် (လိုးခွင့်) ရတယ်ဆိုတာ တကယ်ကို မလွယ်ကူတဲ့ ကိစ္စဆိုတာ ငါ့မြေးလည်း နားလည်မှာပါ။ ပြီးတော့ လစဉ်တိုင်း ၃ ရက်တိတိ ငါ့မြေးအမေနဲ့အတူ နေပေးလိုက်ပါကွယ် ”

ဟု ပြောသွားတာကိုပါ ကြားယောင်နေမိသည်။ ရဲခေါင်တစ်ယောက် သူ့အမေဒေါ်မူယာ ဝင်သွားသော အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး သူ့အမေကို ကြည့်လိုက်သည်။ အမေက ကုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းနေပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာမယ့် သူ့ရဲ့လီအကြောင်း စဉ်းစားနေပုံရသည်။

အမေလဲလျောင်းနေသော အဖေနဲ့အမေ အိပ်သည့် ကုတင်ပေါ်မှာ သူထိုင်လိုက်သည်။ အဖေ့အပေါ် သစ္စာဖောက်သလို ဖြစ်နေသောကြောင့် အမေ့ပုံစံက သိပ်ပြီး မရွှင်ပြသလို ဖြစ်နေသည်။ အဖေ့အပေါ်မှာ အမေက မချစ်ပေမယ့် မြန်မာအမျိုးသမီးပီပီ အခုလို လုပ်ရပ်ကိုတော့ မလုပ်ချင်ဘူးဆိုတာ သူနားလည်ထားသည်။ ဒါပေမယ့် သူမအနေနဲ့ အခုလိုမျိုး မလုပ်လို့ မဖြစ်သောကြောင့်သာ လုပ်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမရဲ့အသက် ဆက်လက်ရှင်သန်ဖို့ရာအတွက် အခုလို အခြေအနေမျိုးကို ရွေးချယ်ရသည့်အတွက် သူမခင်ပွန်းအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိနေသည်။ အမေက သူ့ကိုကြည့်ပြီး

“ သား အမေ အသက်အန္တရာယ်ကြောင့်သာ သားနဲ့ အခုလို လုပ်ရတာကို သားနားလည်ပြီးသားနော်။ ဒါကြောင့် အပိုတွေ မလုပ်နဲ့သား ”

“ အပိုဆိုတာက ဘာလဲ အမေ။ အမေပြောတာ သား နားမလည်ဘူး ”

“ ဟိုကွာ နမ်းတာတို့ဘာတို့ မလုပ်ဖို့ပြောတာ ”

ဟု ရှက်သွေးဖြန်း၍ နီရဲနေသော မျက်နှာလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည်။ အမေပြောစကားကြားမှ မကြာခင်မှာ အမေ့ကို လိုးရတော့မှာဟု စဉ်းစားမိပြီး သူ့ဘောင်းဘီအောက်က လီးက ပို၍ ထောင်မတ်လာသည်။ အမေ့နို့တွေနဲ့ ပေါင်တံတွေကို ငေးကြည့်မိရင်း သူ့လီးက ပိုမိုထောင်မတ်လာတာကို အမေကလည်း ရိပ်မိပြီး အံ့သြသလို ဖြစ်နေသည်။ သို့သော် သူ့ပါးစပ်ကမူ

“ စိတ်ချပါ အမေ။ အမေပြောသလို ဖြစ်စေရပါ့မယ် ”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို သူမသိအောင် ခိုးချလိုက်ပြီးမှ

“ ကဲ လာ သား အမေ့အပေါ်လာခဲ့။ မီးပိတ်လိုက်ဦး။ အခုလိုပုံစံမျိုးနဲ့ အမေ့ကို သားမမြင်စေချင်ဘူး ”

ထို့ကြောင့် သူက မီးအရင်ပိတ်လိုက်ကာ အမေလဲလျောင်းနေသော ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

“ သားရဲ့ဘောင်းဘီရော အတွင်းခံပါ ချွတ်ပြီး အမေ့ဆီလာခဲ့”

သူဘောင်းဘီချွတ်နေစဉ် အမေကလည်း သူမထမိန်ကို ခါးပေါ်အထိ လှန်တင်လိုက်တာကို အမှောင်ထဲကနေ ဝိုးတဝါး မြင်ရသည်။ သူက အမေ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တော့ အမေက သူ့လီးကို သူမလက်နဲ့ စမ်းကိုင်ပြီး သူမစောက်ပတ်အဝမှာ တေ့ထားပေးကာ

“ ထည့်လိုက်တော့ သား”

ဟု တုန်ရီသော လေသံဖြင့် ပြောသည်။ သူ့လီးကို ဖိသွင်းလိုက်တော့ အမေက ပေါင်တွေကို ကားပေးထားပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကိုပါ ထောင်ပေးထားသောကြောင့် သူ့လီးက အမေ့စောက်ပတ်ထဲ အလွယ်တကူနဲ့ ညင်သာစွာ တိုးဝင်သွားသည်။ နွေးထွေးသော အမေ့ရင်ခွင်ထဲကို သူ့ခေါင်းတိုးဝင်ခြင်း မဟုတ်ဘဲ နွေးထွေးသော အမေ့စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီး တိုးဝင်နေတာဟု ကြံကြံဖန်ဖန် တွေးလိုက်မိသေးသည်။

နွေးထွေးနူးညံ့သော အမေ့စောက်ပတ်နံရံကို သူ့လီးက ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပြီးချိန်မှာ သူ့ဆီးအိမ်နဲ့ အမေ့ဆီးအိမ်ချင်း ထိသည်အထိ ထိုးသွင်းကာ ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

“ သား စလုပ်တော့ ”

“ ဟုတ် အမေ ”

ဟုပြောပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စလိုးလိုက်သည်။

………………………………………………………..

အခန်း ( ၃ )

အခုအချိန်မှာ အမေရော သူရော နှစ်ဦးစလုံး လောကရဲ့ အကောင်းဆုံးသော အရသာကို စတင်မြည်းစမ်းနေကြသည်။ အမေ့ရဲ့စောက်ပတ်ကို သားဖြစ်သူက လိုးရတာလောက် ဘယ်အရာကမှ မကောင်း ဆိုတာကို သူခြွင်းချက်မရှိ လက်ခံလိုက်သည်။ ထိုသို့ အမေ့စောက်ပတ်ကို လိုးနေရင်း သူ့လက်တွေက မရည်ရွယ်ဘဲ အမေ့နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်တော့ အမေက

“ မလုပ်နဲ့ သား ။ အဲလိုမလုပ်နဲ့။ သား စိတ်ထဲမှာ သတိထားဦးလေ ”

ဟု အမေက ပြောလိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးသော သူက သုတ်ရည်များ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားခဲ့သည်။ အမေ့ပြီးချိန်ကျမှ အမေ့ရဲ့ မမျိုးဥကို သူ့သုတ်ရည်နဲ့ စိမ်သည့် သဘောမျိုးး ပြောထားသဖြင့် နောက်တစ်ချီတော့ ဆက်လိုးရဦးမယ်လို့ မောမောနဲ့ တွေးမိရင်း ကျေနပ်နေရသေးသည်။

အမေနဲ့သူက ဘေးချင်းကပ်လျပ်ဘဲ လဲလျောင်းရင်း အမောဖြေနေကြပြီး ၁၀ မိနစ်လောက် အကြာတွင် အမေက

“ ကဲ သား အမောပြေရင်လည်း နောက်တစ်ခါ စလိုက်ကြရအောင် ”

ဟု ပြောလာသည်။ ထို့ကြောင့် သူက အမေ့ပေါင်ကြားပြန်ဝင်ကာ အမေ့စောက်ပတ်ကို သူ့လက်နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ အမေက ခုနကလို မငြင်းတော့ဘဲ ငြိမ်နေသည်။ ထို့နောက် သူ့လီးကို အမေ့စောက်ပတ်မှာ တေ့ပေးလာသဖြင့် သူလည်း လက်ကိုဖယ်ပြီး စလိုးလိုက်ရတော့သည်။

ဒီတခါတော့ ၁၅ မိနစ်လောက်အထိ ကြာအောင် သူလိုးနိုင်သည်။ အမေ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေချိန်မှာ အမေ့ခန္ဓာကိုယ်လေး ကော့တက်သွားပြီး အမေ့စောက်ပတ်ကလည်း သူ့လီးဆီကို ကော့ကော့ပြီး ခံပေးရင်းနဲ့ဘဲ အမေပြီးသွားချိန်မှာ သူလည်းအမေနဲ့ ပြိုင်တူပင် ပြီးသွားပြီး အမေ့အပေါ်  ပြိုလဲကျသွားသည်။ အမေက သူ့ကို ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ပေးထားပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကို စောက်ပတ်နံရံသားတွေနဲ့ ညစ်ညစ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့သုတ်ရည်တွေကို စုပ်ယူနေသည်။

ထိုညကစပြီး အမေနဲ့သူမှာ ထိုအခန်းထဲမှာဘဲ နေကြတော့သည်။ အစားအစာကိုလည်း အပြင်ကသာ ဝယ်စားကြပြီး ရေချိုးခြင်း အိမ်သာတက်ခြင်း အစားအသောက်စားခြင်း အချိန်တွေမှာဘဲ ထိုအခန်းထဲက ထွက်ကြတော့သည်။

ထိုညပြီး နောက်ရက်မနက်ကစပြီး အမေရော သူပါ အခန်းထဲရှိနေချိန်တွေမှာ အဝတ်အစား မဝတ်ကြတော့ပေ။ အခုတော့ အမေကလည်း သူ့ကို မရှက်တော့ဘဲ သူနဲ့အမေရဲ့ကြားမှာ ပွင့်လင်းသော ဆက်ဆံရေးတစ်ခု ရရှိလာခဲ့သည်။

ထိုသို့နေလာရင်း အချိန် ၃ ရက်လည်း ပြည့်သွားပြီဖြစ်သည်။ ၃ ရက်မြောက် မနက်ခင်းမှာ အမေက

“ ကဲ သား ၃ ရက်ပြည့်သွာပြီ။ သားအခန်းဆီ ပြန်တော့ ”

ဟု ပြုံစိစိမျက်နှာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်သွားကာ အမေ့ဆီ တိုးကပ်လာပြီး အမေ့ကို ကုတင်ပေါ်သို့ အသာလေး တွန်းချကာ အမေ့ပေါင်ကြားထဲ သူ့မျက်နှာ တိုးဝင်သွားပြီး အမေ့စောက်ပတ်ကို စတင်ယက်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

“ အို သား ဘာလုပ်တာလဲ ”

ဟု ပါးစပ်ကပြောပြီး သူမပေါင်တွေကမူ ဖြဲကားပေးထားသည်။ သူက အမေ့စောက်ပတ်ကို အားရအောင် ယက်ပြီးမှ အမေ့ကိုကြည့်လိုက်ပြီး

“ အမေ သား အမေ့ကို လိုးချင်သေးတယ်”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက သူ့ကိုပြုံးကြည့်လိုက်ရင်း

“ ဒါနောက်ဆုံးဘဲနော် သား။ အမေ့ကို ကူညီပေးခဲ့လို့ သားကို ပြန်ကူညီတာလို့ သဘောထားပြီး အမေ ခွင့်ပြုပေးလိုက်မယ် ”

နောက်ဆုံးအချီ ဖြစ်နေ၍ ရဲခေါင်တစ်ယောက် သူ့အမေဒေါ်မူယာကို ရှိသမျှ အားအကုန်သုံးပြီး ဆောင့်လိုးနေသည်။ သူက ထိုသို့ဆောင့်လိုးလေလေ သူ့အမေဒေါ်မူယာက သဘောကျလေလေဖြစ်ပြီး သူမကလည်း သူ့ဆောင့်ချက်နဲ့အညီ စောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ပြီး ခံပေးနေရင်း ပါးစပ်းကလည်း

“ ဆောင့် သား တအားဆောင့်လိုး။ အမေ့စောက်ပတ်ကို ငါ့သား လိုးရတာ ကြိုက်တယ်ဆိုတာ အမေသိတယ်။ လိုးစမ်းပါ သားရယ်။ အမေ့ကို တအားလိုးလိုက်စမ်းပါ ”

ဟူ၍ ၃ ရက်အတွင်း ပထမဆုံးအကြိမ် စိတ်လွတ်လက်လွတ်ဖြင့် အလိုးခံနေမိသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ရဲခေါင်နဲ့ ဒေါ်မူယာတို့ သားအမိနှစ်ယောက် စိတ်လွတ်လက်လွတ် လိုးကြပြီး အမောဖြေနေစဉ်မှာ ရဲခေါင်ဖုန်းက ထမြည်လာသည်။ သူဖုန်းကိုင်လိုက်တော့ သူ့အဖေဆက်တာ ဖြစ်နေပြီး နောက်တစ်နာရီ အကြာတွင် ကားဂိတ်ကို လာကြိုရန်အတွက် ဖုန်းဆက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့သားအမိနှစ်ဦး အိပ်ယာကနေ ကပျာကယာ ထလိုက်ကြသည်။ ၃ ရက်လုံးလုံး ပစ်ထားခဲ့သော အိမ်သန့်ရှင်းရေးကို သားအမိနှစ်ယောက် အတူတကွ လုပ်လိုက်ပြီး သူက သူ့အဖေကို ကားဂိတ်သွားကြိုခါနီးတွင် အမေ့ကိုဖက်ပြီး အမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပြီးမှ ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။

နောက်နာရီဝက်ကျော်လောက် အကြာတွင် ရဲခေါင်နဲ့ သူအဖေဦးမင်းခေါင်တို့ သားအဖနှစ်ဦး အိမ်ထဲဝင်လာကြသည်။ အမေက အဖေ့လက်ထဲက အိတ်ကိုယူပြီး အလုပ်ကိစ္စ အဆင်ပြေလား မေးသည်။ အဖေက အလုပ်ကိစ္စ အဆင်ပြေကြောင်း ပြောပြပြီးနောက် သူတို့သားအဖ ၃ ယောက် စကားအနည်းငယ် ပြောကြပြီး အဖေက အနားယူရန် သူတို့အခန်းဆီသို့ ထွက်သွားပြီး အမေကလည်း ၃ ရက်လုံးလုံး ပစ်ထားခဲ့သော မီးဖိုချောင်သို့ ပြန်ဝင်သွားသည်။

ဒီလိုနဲ့ နေလာကြရင်း အချိန်တစ်လ ပြည့်တော့မည်။ ထိုအချိန်တလအတွင်း ရဲခေါင်နဲ့ သူ့အမေ ဒေါ်မူယာမှာ သာမန်သားအမိ ဆက်ဆံရေးမျိုးသာ ရှိနေကြသော်လည်း စိတ်ထဲကမူ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မျှော်လင့်နေကြသည်။ ရဲခေါင်တစ်ယောက် သူ့အဖေကို ကားဂိတ်ပို့ပေးပြီးနောက် ကားကို အရှိန်မြန်စွာဖြင့် အိမ်သို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ အိမ်သို့ရောက်ပြီးနောက် ကားကိုဂိုဒေါင်ထဲထည့်ပြီး ခြံတံခါးပိတ်ပြီး အိမ်တံခါးကိုပါ ပိတ်လိုက်သည်။ အမေက ဧည့်ခန်းမှာ ရှိမနေချေ။ ထို့ကြောင့် လွန်ခဲ့သော တစ်လက အမေနဲ့သူနဲ့ ပိုးစိုးပက်စက်ဖြင့် နေ့ရောညပါ လိုးခဲ့ကြသော အမေ့အခန်းဆီသို့ လာခဲ့လိုက်သည်။

သူအခန်းတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ မြင်လိုက်ရသည်က………

ရဲခေါင်တစ်ယောက် သူ့အမေဒေါ်မူယာ ဝင်သွားသော အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သောအခါ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ထားပြီး ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ ကုတင်ပေါ် လဲလျောင်းနေသော သူ့အမေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အမေ့ရဲ့ လှပသော ခန္ဓာကိုယ်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အတွက် ရဲခေါင်ရဲ့လီးမှာ ထောင်မတ်လာသည့်အပြင် စိတ်တွေကလည်း အရမ်းထကြွလာခဲ့ရသည်။ သူကုတင်ပေါ် တက်လိုက်တော့ အမေက သူ့ကိုဖက်လိုက်ပြီး သူ့ကို သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ဝင်ထိုင်စေလိုက်သည့်အတွက် သူကလည်း အဝတ်အစားများကို အလျင်အမြန် ချွတ်လိုက်ပြီး အမေ့ကို စပြီးလိုးလိုက်သည်။

တစ်လလောက်ကြာသည်အထိ အမေနဲ့ မလိုးရဘဲ နေရသည့်အတွက် အမေရောသူပါ အချိန် ၅ မိနစ်အတွင်းမှာဘဲ ပြီးသွားကြသည်။ ထိုသို့ အမေ့အပေါ်မှာ မှောက်လျက်သား အမောဖြေရင်း သူ့လီးကိုလည်း အမေ့စောက်ပတ်ထဲက မထုတ်ဘဲ စိမ်ထားလိုက်သည်။

…………………………………………………………

အခန်း ( ၄ )

ထိုသို့နေရာကနေ သူက

“ အမေ သားကို အမေ့နို့ကိုထိခွင့် မပေးနိုင်သေးဘူးလား? ”

ဟု မေးလိုက်သောအခါ အမေက ကြည်နူးကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်ရင်း

“ ရပါတယ် သားရယ်။ သားငယ်ငယ်ကလည်း အမေ့နို့ကို စို့ခဲ့တာဘဲလေ။ သားကိုင်ကြည့်ချင်ရင် အမေ ခွင့်ပြုပါတယ် ”

အမေ့ဆီက ခွင့်ပြုပေးသည့် စကားကြောင့် ရဲခေါင်စိတ်ထဲ ကျေနပ်ပြီး ပျော်ရွှင်သွားရုံသာမက အမေ့စောင်ပတ်ထဲ စိမ်ထားသော သူ့လီးကလည်း ပြန်လည်ထောင်မတ်လာသည်ကို အမေရော သူပါ သတိထားမိလိုက်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် သူက အမေ့နို့တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ထားလိုက်ရင်း သူ့လီးကိုလည်း အမေ့စောက်ပတ်ထဲကနေ တဖြေးဖြေး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ထိပ်ဖူးနားအထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးနောက် ပြန်လည်ပြီးဖိသွင်းလိုက်တော့ အမေက ပါးစပ်လေးဟသွားရင်း ပေါင်တွေကို ကားပေးထားသည်။

ထိုသို့ဖြင့် အချိန် ၁၀ မိနစ်အတွင်းမှာ အမေ့ကို ဒုတိယအကြိမ် စလိုးလိုက်သည်။ ထိုသို့ အမေ့ကို လိုးနေရင်းကနေ သူက

“  အမေ့ကို နမ်းချင်တယ် အမေရယ်”

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက

“ နမ်းချင်နမ်းပေါ့ သားရယ်။ ဒီအခြေအနေထိတောင် ရောက်နေပြီးမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး။ သားလည်းကောင်းပြီး အမေ့ကိုလည်း ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်ဆိုရင် ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် အမေ သားကို ခွင့်ပြုပါတယ် ”

“ တကယ်လား အမေ။ ဘာဘဲလုပ်လုပ် အမေ ခွင့်ပြုပေးမှာ သေချာတယ်နော် ”

“ အမေ သားကို တကယ်ပြောနေတာ သား။ အခုတောင် သားနဲ့ အမေက လင်မယားလို လုပ်နေကြပြီလေ။ အခုလိုလုပ်နေမှတော့ မထူးတော့ဘူး။ အမေ့ကို ကောင်းအောင်သာ လုပ်ပေးတော့ သားရယ် ”

ထို့ကြောင့် သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ အမေ့နှုတ်ခမ်းတို့ ပူးကပ်သွားကြပြီး သူ့လျှာနဲ့ အမေ့လျှာတို့က ပွတ်သပ်ကျယ်စယ်နေကြသည်။ သူက အမေ့ရဲ့လျှာလေးကို စုပ်ပြီး လက်တွေက အမေ့နို့အစုံကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညစ်ထားရင်း အမေ့စောက်ပတ်ကို တဖုန်းဖုန်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ သူက အမေ့ကို ထိုသို့ဆောင်းလိုးလိုက်တော့ အမေ့ပါးစပ်က ငြီးငြူသံတွေ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အမေက သူမပေါင်တွေကို အဆုံးစွန်အထိ ကားပေးထားရင်း

“ အားးးးးးး ကောင်းတယ်သား။ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပေး။ သားလီးက သားအဖေထက် လုံးပတ်ရော အရှည်ပါ ပိုကြီးတယ် ”

ဟု မျက်လုံးမှေးပြီး သူလိုးတာကိုခံရင်း ပြောသည်။ အမေ့ဆီက သူ့ရဲ့လီးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောတာကို ပထမဆုံးအနေနဲ့ ကြားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူကလည်း

“ ဟုတ်လား အမေ။ သားလီးက အဖေ့လီးထက် ပိုကြီးသလို အမေ့စောက်ပတ်ကလည်း တင်းကြပ်နေပြီး အပျိုစောက်ပတ်လေးကို လိုးနေရသလိုဘဲ အမေရယ်။ လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတာဘဲ”

“ လိုးလို့ကောင်းရင်လည်း လိုးပေါ့ သားရယ်။ အားးးး ဆောင့် ဆောင့် သား အမေ့သားလေးရယ် အမေ့စောက်ပတ်ကို လိုးစမ်းပါ”

ဟု ပွင့်လင်းစွာ ပြောလာသည်။ ထို့ကြောင့် သူကလည်း အမေ့ကို တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်လိုးနေမိသည်။

ထိုသို့ဖြင့် ရဲခေါင်နဲ့ ဒေါ်မူယာတို့ သားအမိနှစ်ယောက် လိုးလိုက်ကြ စားလိုက်ကြ အနားယူလိုက်ကြဖြင့်သာ အချိန် ၃ ရက်ကို အကျိုးရှိရှိ အသုံးချနေကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် အမေရောသူပါ တခြားအလုပ်ဆို၍ ဘာတစ်ခုမှ မလုပ်ကြဘဲ ထမင်းကိုတောင် အပြင်က ဝယ်စားကြပြီး လိုးရင်း နားရင်း နောက်တစ်ခါ ပြန်လိုးလိုက်ကြရင်းသာ လုပ်နေကြသည်။

သူတို့သားအမိ လိုးနေကြစဉ်တွင် သူ့ဟန်းဖုန်းက မြည်လာသဖြင့် ကြည့်လိုက်တော့ အဖေဆက်တာဖြစ်နေသည်။ မကိုင်၍ မဖြစ်သောကြောင့် သူဖုန်းကိုင်လိုက်တော့ အဖေက

“ ဟေးးး သား အခြေအနေ ဘယ်လိုလဲကွ အဆင်ပြေကြတယ်မလား ”

အဖေက ရိုးရိုးမေးတာ ဖြစ်ပေမယ့် ရဲခေါင်အတွက်ကတော့ တကယ်ဘဲ အခြေအနေက ကောင်းနေလေသည်။

“ ဟုတ် အားလုံး အဆင်ပြေပါတယ် အဖေ အေးဆေးပါဘဲ”

“ အေးအေး… သား အဖေ မကြာခင် ပြန်လာတော့မှာပါ သား အမေ့ကို ဂရုစိုက်လိုက်ဦးနော် ”

“ စိတ်ချပါ အဖေရဲ့။ အဖေ့ကိုယ်စား အမေ့ကို သားက အရမ်းကို ဂရုစိုက်ပြနေပါတယ်။ အဖေ စိတ်မပူပါနဲ့ ”

ထိုအချိန်တွင် သူ့စိတ်က ထကြွလာသဖြင့် အမေ့ကို ဆောင့်လိုးလိုက်သောအခါ အမေ့ပါးစပ်က ငြီးသံက ကျယ်သွားပြီး ဖုန်းကနေတဆင့် အဖေက ကြားသွားသည်။ ထို့ကြောင့် အဖေက စိတ်ပူသောလေသံဖြင့်

“ ဘာဖြစ်တာလဲ သား”

“ ဘာမှမဖြစ်ဘူး အဖေ။ အမေ ချော်လဲသွားတာပါ အခုရပြီ ”

“ အေး သား မင်းအမေကို ဖုန်းပေးလိုက်ဦး”

သူက အမေ့ဆီ ဖုန်းပေးလိုက်တော့ အမေက

“ ဟဲလို”

“ ဘာဖြစ်တာလဲ မူယာ”

“ ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူး အစ်ကို။ ချော်လဲသလို ဖြစ်သွားတာပါ။ အခု သားက ဆေးလိမ်းပြီး နှိပ်ပေးနေတယ်”

ရဲခေါင်က သူ့လီးနဲ့ သူ့အမေစောက်ပတ်ကို ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးနေတာကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပေမယ့် ဦးမင်းခေါင်ကတော့ သာမန်ဘဲ တွေးလိုက်မိသည်။

“ အေး အေး သားက မူယာ့ကိုတော့ ဂရုစိုက်ပေးသားဘဲ ”

“ စိတ်ချပါ အစ်ကိုရယ်။ သားက အစ်ကို့ထက်တောင် မူယာ့အပေါ်မှာ ဂရုစိုက်ပါသေးတယ် ”

“ အေးပါကွာ နောက်မှပြန်ခေါ်လိုက်တော့မယ် Okey Bye ”

“ Bye”

ထို့နောက် အမေကဖုန်းကို သူမဘေးမှာဘဲ ချထားလိုက်ရင်း သူ့လည်ပင်းကို သူမလက်တွေနဲ့ သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် သူတို့သားအမိနှစ်ယောက် အကြမ်းတမ်းဆုံး အနေအထားများဖြင့် လိုးနေကြသည်။

၃ ရက်ဆိုသော အချိန်က ကုန်တာမြန်လွန်းသည်။ အချိန် ၃ ရက်သာ ပြည့်သွားသော်လည်း သူတို့ သားအမိနှစ်ယောက်ကတော့ လိုးလို့ မဝကြသေးပေ။ သို့သော်လည်း အခြေအနေအရ သူတို့သားအမိအနေဖြင့် ခေတ္တခဏတော့ ခွဲခွာကြရဦးပေမည်။

ရဲခေါင်တစ်ယောက် အဝတ်အစားလဲပြီး သူ့အဖေကိုကြိုရန် ကားဂိတ်ဆီသို့ ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။ အိမ်ပြန်လာစဉ် လမ်းတလျှောက်လုံး ဟန်မပျက် နေလာခဲ့ပြီး အိမ်ရောက်ချိန်မှာ အမေကလည်း ဟန်မပျက် နေနေသဖြင့် အဖေက လုံးဝမရိပ်မိခဲ့ချေ။

ပထမတစ်ရက် နှစ်ရက်မှာ မသိသာပေမယ့် ၃ ရက်မြှောက်ကစပြီး အမေရောသူပါ အဖေခရီးထွက်မည့်အချိန်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ကြရသည်။ အဖေရှိနေရက်နဲ့တော့ သူတို့သားအမိအနေနဲ့ အရဲစွန့်ပြီး မလုပ်ရဲကြချေ။ နေ့ဘက်တွင် အဖေအလုပ်သွားသော်လည်း အဖေက ပြန်ချင်သည့်အချိန် ပြန်လာတတ်သည့် အတွက်ကြောင့် နေ့ရောညပါ မလုပ်ကြဘဲ အဖေခရီးထွက်မည့် အချိန်ကိုဘဲ စောင့်နေကြသည်။ သို့သော် အရာရာတိုင်းဟာ ပုံမှန်လည်ပတ်တတ်ကြသော်လည်း တခါတရံတွင်မူ ထင်ထားသလို ဖြစ်မလာတာမျိုးလည်း ကြုံရတတ်သည်။

…………………………………………………………..

အခန်း (၅)

ရဲခေါင်နဲ့ ဒေါ်မူယာတို့ သားအမိနှစ်ယောက် ဦးမင်းခေါင် ခရီးသွားမည့်အချိန်ကို မျှော်လင့်နေကြသော်လည်း တစ်လပြည့်သည့် အချိန်တွင် ဦးမင်းခေါင်က

“ ဒီလတော့ ခရီးမထွက်ဖြစ်တော့ဘူး ”

ဟု ဆိုလာသဖြင့် စိတ်အပျက်ကြီး ပျက်သွားခဲ့ကြရသည်။ သူရော အမေကပါ စိတ်ထဲမှာ အလိုမကျမှုကြောင့် စကားပင် ကောင်းကောင်း မပြောနိုင်သည်အထိ ခံစားနေကြရသည်။ အခု တတိယလအတွက် ၃ ရက်တိတိ အမေနဲ့သူနဲ့ လိုးဖို့ကိစ္စကို သူရော အမေပါ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာ မစဉ်းစားနိုင်အောင် ဖြစ်နေကြသည်။ စိတ်ထဲက အရမ်းလိုအပ်နေကြပြီ ဖြစ်သော်လည်း အခြေအနေက မပေးလာသောကြောင့် အောင့်အီးကာ သီးခံနေကြပြီး အခွင့်အရေးကို စောင့်နေကြသည်။

ဒေါ်မူယာအနေနဲ့ သူမအမေကို သတိရလိုက်ပြီး သူမအမေဆီ ဖုန်းခေါ်တော့ အမေဖြစ်သူက သူမတို့ ဇာတိရွာလေးသို့ ရောက်နေကြောင်း သိရသည်။ အမေက သူမရဲ့အခြေအနေကို မေးမြန်းလာသောအခါတွင် ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို ပြောပြလိုက်ပြီး ယခုတတိယလအတွက် ဘယ်လိုလုပ်ရမည်ကို မသိကြောင်း ငြီးသံလေးဖြင့် ပြောပြလိုက်သည်။ ထိုအခါ သူမရဲ့အမေ ဒေါ်သီတာက

“ဒါဆိုရင် ဒီလိုလုပ်ကြည့်ပါလား သမီး။ အမေတို့ရွာက အမျိုးတစ်ယောက် မင်္ဂလာဆောင်ရှိတယ်လို့ သမီးယောင်္ကျားကို ပြောပြီး ရွာကိုလာခဲ့ပေါ့။ ရွာကအိမ်က အကျယ်ကြီးဘဲလေ။ အမေတစ်ယောက်ထဲ နေနေတာဆိုတော့ သမီးတို့သားအမိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလို့ရတယ်”

“ ဟုတ် အမေ။ အမေဘဲ ဖုန်းနဲ့ သမီးယောင်္ကျားကို ပြောပေးနော်။ ဒါမှ သူ့ဘက်က သံသယ မရှိမှာ”

“ အေး အေး စိတ်ချ သမီး။ အမေ အခုဘဲ ဖုန်းခေါ်ပြီး ပြောလိုက်မယ်”

ဒေါ်သီတာက သူမရဲ့သားမက် ဦးမင်းခေါင်ဆီ ဖုန်းဆက်ပြီး ရွာကအမျိုးရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်အတွက် သူမရဲ့သမီးနဲ့ မြေးတို့ကို လွှတ်ပေးရန် အကြောင်းကြားပေးသည်။ သို့သော် ဦးမင်းခေါင်က သူကိုယ်တိုင် လိုက်လာခဲ့မည်ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် အခက်အခဲ ဖြစ်ကြရပြန်သည်။ ထိုအကြောင်းကို ရဲခေါင်နဲ့ ဒေါ်မူယာတို့ သိကြသောအခါ ဒီလအတွက်တော့ သူတို့သားအမိအနေဖြင့် ဘယ်လိုမှ မလွယ်ကူတော့ဟု ထင်မိကြသည်။

မနက်ဖြန်မနက် ရွာသို့ မိသားစု ၃ ယောက်လုံး သွားကြမည် ဖြစ်သဖြင့် ဒေါ်မူယာအနေဖြင့် ခရီးသွားရန်အတွက် စိတ်မပါစွာဖြင့် ထုပ်ပိုးနေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူမခင်ပွန်း ဦးမင်းခေါင်၏ တပည့်လေးဆီက ဖုန်းဝင်လာပြီး အလုပ်ကိစ္စများကို ပြောနေကြသည်။ ဖုန်းပြောပြီးသည့်အခါ ဦးမင်းခေါင်က ဇနီးနဲ့ သားဘက်ကို လှည့်ပြီး

“ သွားခါနီးမှ အခုလိုပြောရတာ အစ်ကိုစိတ်မကောင်းဘူး မူယာ။ အလုပ်ကိစ္စအတွက် ငွေလာပေးမယ့်သူ ရှိနေတယ်။ ငွေပမာဏကများတော့ အစ်ကိုကိုယ်တိုင်ရှိနေမှ ကောင်းမယ်။ ဒါကြောင့် နောက်တစ်ခါမှဘဲ အစ်ကိုတို့မိသားစု အတူတူ သွားကြတာပေါ့ကွာ။ ဒီတခါတော့ မူယာနဲ့သားဘဲ သွားလိုက်ကြတော့နော် ”

ဟု စိတ်မကောင်းစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ထိုစကားကိုကြားပြီး ရဲခေါင်နဲ့ ဒေါ်မူယာတို့သားအမိ စိတ်ထဲမှာ ဖော်ပြလို့မရလောက်အောင်ပင် ဝမ်းသာသွားကြသည်။ သူတို့သားအမိအတွက် နတ်ကောင်းနတ်မြတ်များက မစနေကြသည်ဟု တွေးမိကြသည်။

နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် ကားဂိတ်သို့ ဦးမင်းခေါင်က လိုက်ပို့ပေးသည်။ ကားပေါ်မှာ လူအပြည့် ဖြစ်နေသဖြင့် ရဲခေါင်နဲ့ ဒေါ်မူယာတို့သားအမိမှာ ဟန်မပျက်နေကြပြီး ရွာဆီသို့ ရောက်လာကြသည်။ စိမ်းလန်းစိုပြေသော သဘာဝအလှ ရှုခင်းများကြောင့် ရင်ထဲမောလာသမျှ ပြေသွားကြရသည်။ ရွာက အမေရှိနေသော အိမ်မှာ ကြီးမားလှပြီး ခြံဝင်းကလည်း အလွန်ကျယ်လေသည်။

သူမတို့ နှစ်ယောက်ကို ဒေါ်သီတာက အိမ်ရှေ့အထိ လာကြိုပြီးနောက် သူမတို့သားအမိ အနားယူရမည်ဖြစ်သော အိမ်အပေါ်ထပ်က အခန်းကျယ်ကြီးဆီသို့ ပို့ဆောင်ပေးသည်။ ထိုအခန်းမှာ သူမတို့မိသားစု ရွာသို့ အလည်လာကြတိုင်း နေရသော အခန်းပင် ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးရှိသော အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ချိန်မှာ ရဲခေါင်စိတ်ထဲ ရှက်သလိုလို ဖြစ်မိသေးသည်။

ထိုအခန်းမှာ သူ့မိဘတွေ အိပ်စက်ကြသော အခန်းဖြစ်သည့်အပြင် ရွာသို့လာတိုင်း အဘွားက သူ့ကို ထိုအခန်းဆီသို့ သွားခွင့်မပေးခဲ့ပေ။ ယခုတော့ ထိုအခန်းထဲတွင် အမေနဲ့သူ အတူတူ နေကြရပေတော့မည်။ ထိုသို့စဉ်းစားမိပြီး သူ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက သွေးများ ဆူပွက်လာသလို ခံစားရသည်။ ညစာ စားပြီးချိန်တွင် အဘွားဖြစ်သူ ဒေါ်သီတာက

“စ ားလို့ကောင်းရဲ့လား မြေးလေး ”

“ ဟုတ် ကောင်းပါတယ် အဘွား ”

“ အေး အေး အခု ငါ့မြေးစားတာတွေက ယောကျ်ားအင်အားကို တိုးစေတယ်ကွဲ့ ”

ဟု ပြောသောအခါ သူ့အမေဒေါ်မူယာက ရှက်ရွံ့သော လေသံဖြင့်

“ အာ အမေကလည်း သားကို ဘာတွေသွားပြောနေတာလဲ ”

ဟု တားမြစ်လိုက်သည်။ ညစာစားပြီးကြသောအခါ အဘွားက အောက်ထပ်က သူမအခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး သူတို့သားအမိကလည်း လှေကားကတဆင့် သူတို့အခန်းဆီသို့ လာခဲ့ကြသည်။ အခန်းထဲရောက်လျှင်ရောက်ချင်း အမေက

“ သားရယ် အမေတော့ ဒီ ၃ ရက်ကို သားနဲ့အတူတူ မနေရတော့ဘူးလို့ထင်ပြီး စိတ်ပျက်နေတာ။ အခုမှဘဲ တော်သေးတော့တယ် ”

“ သားလည်း အမေ့လိုပါဘဲ အမေရယ်”

အမေက ကုတင်ပေါ် တက်သွားသဖြင့် သူကလည်း တံခါးကိုလော့ချပြီး အမေဆီသို့ လိုက်လာခဲ့သည်။ ကုတင်ပေါ်တက်လာသော သူ့ကို အမေက တင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်ပြီး အငမ်းမရဖြင့် နမ်းနေသည်။ ၅ မိနစ်လောက်အထိ နှုတ်ခမ်းချင်း မလွှတ်ကြဘဲ နမ်းနေကြပြီးနောက် သူက

“ သား အရမ်းကံကောင်းတာဘဲ အမေရယ်။ အမေ့လို လှပတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ သားဖြစ်ရတဲ့အပြင် ကိုယ့်အမေကို ပြန်လိုးခွင့်လည်း ရတယ်လေ”

“ သားအဖေကတောင် အမေ့ကို လှတယ်လို့ ပြောတာ တစ်ခါမှ မကြားဖူးသေးဘူး။ သားက အမေ့ကို တကယ်ရော ချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လား ”

“ တကယ်ပါ အမေရယ်။ သား အမေ့ကို တကယ်ချစ်တာပါ။ သားရဲ့ အမေလိုရော ဇနီးသည်တစ်ယောက်လိုပါ ခံစားပြီး အမေ့ကို ချစ်တာပါ”

“ အေးပါ သားရယ်။ အခုကစပြိး အမေလို မချစ်နဲ့တော့။ သားရဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး ချစ်တာကိုဘဲ အမေလိုချင်တယ်”

“ သြော် အမေရယ်။ သားရဲ့အမေရယ် ချစ်တယ် မိန်းမရယ်”

ဟုပြောပြီး အမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ငြင်သာစွာ နမ်းလိုက်ရင်း သူ့အဝတ်အစားတွေကို တစ်ခုချင်း ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

………………………………………………………..

(ဇာတ်သိမ်း)

ထို့နောက် တဆက်ထဲမှာဘဲ အမေ့ရဲ့ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာအဖြူလေးကို ချွတ်လိုက်တော့ အမေ့ရဲ့ ဖြူဝင်းနူးညံ့နေသော နို့အစုံက သူ့မျက်စိရှေ့မှာပေါ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့မျက်နှာက အမေ့နို့တွေဆီကပ်သွားပြီး အမေ့နို့တွေကို စစို့လိုက်ရင်း ထမိန်အပေါ်ကနေ အမေ့ပေါင်ကြားထဲကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် အမေက သူမဘာသာသူမ ထမိန်ကိုချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီမဝတ်ထားတဲ့ အမေ့စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းလေးက သူ့ကိုဖိတ်ခေါ်နေသလို ခံစားရသည်။

ထို့ကြောင့် အမေ့ကို အိပ်ယာအပေါ်မှာ လဲလျောင်းနေစေလိုက်ပြီး အမေ့ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ကာ အမေ့စောက်ပတ်ကို ယက်လိုက်တော့ အမေ့ပါးစပ်က ငြီးသံလေးနဲ့အတူ ခါးလေးပါ ကော့တက်သွားသည်။ ထိုသို့ယက်ပေးနေရင်း သူ့လျှာကို အမေ့စောက်ပတ်ထဲအထိ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး လျှာနဲ့လိုးပေးလိုက် စောက်စိလေးကိုယက်လိုက် လုပ်ပေးနေချိန်တွင် အမေ့ငြီးသံက ကျယ်သထက် ကျယ်လာပြီးနောက်

“ အားးးး သားးးး အမေ မရမရတော့ဘူး။ အမေ့ကို တက်လိုးပါတော့ လိုးပါတော့ သားရယ်”

ဟု ပြောလာသဖြင့် အမေ့ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့လီးကို နွေးထွေးပြီး စိုစွတ်နေသော အမေ့စောက်ပတ်အဝမှာ တေ့လိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

“ ထည့်လိုက် သား လိုးလိုက်ပါတော့။ သားလီးနဲ့ အလိုးခံချင်နေပြီ။ ဒီလီးကြီးကိုဘဲ အမေတစ်လလုံး မျှော်နေခဲ့ရတာပါ လိုးပါတော့ သားရယ်”

ဟု ပြောလာသဖြင့် သူလည်း သူ့လီးကို အမေ့စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးအထိ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေ့ကျောလေး ကော့တက်သွားပြီး သူ့နောက်ကျောကို သူမခြေထောက်တွေနဲ့ ချိတ်လိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကိုလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ကော့ပေးထားလေသည်။ ထို့နောက် သူက အပြင်းထန်ဆုံး ဆောင့်ချက်များနဲ့ အမေ့ကို လိုးပေးလိုက်ပြီး အမေကလည်း အားကျမခံ သူမစောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ပေးရင်း အပေးအယူ မှန်ကန်စွာဖြင့် လိုးလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက်အမေက

“ သားးးး အားးးး မနက်ဖြန်ကြရင် သားအဘွားကို သက်သေလုပ်ခိုင်းပြီး အမေနဲ့သား လက်ထပ်ကြရအောင်နော်။ သားအဖေကိုလည်း အမေ ကွာရှင်းလိုက်မယ်။ ဒီအိမ်မှာဘဲ သားနဲ့အမေနဲ့ နေကြစို့ သားရယ်။ အမေ့သားကို အမေ့လင်အဖြစ် ရွေးချယ်ခွင့်ပေးပါကွယ်”

“ အင်းပါ အမေရယ်။ မနက်ဖြန်ကို သားနဲ့အမေနဲ့ လက်ထပ်ကြပြီးရင် အဖေ့ဆီ ပြန်မသွားကြတော့ဘူးနော်။ ဒီမှာဘဲ တသက်လုံး နေကြစို့။ သားက အမေ့ကို တသက်လုံး ချစ်သွားပါ့မယ်။ မိန်းမကို အရမ်းချစ်တယ်။ သားရဲ့အမေ သားရဲ့မေမေ မယားကြီးကို ချစ်တယ်”

ဟုပြောရင်း စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

“ အေး အေး သား သားပြောသလို လုပ်မယ်။ အမေ့လင်လေး ပြောသမျှ အမေလိုက်နာပါ့မယ်။ လင်လေးရယ် လိုး လိုး လင်လေး တအားဆောင့် ဆောင့်လိုးးးးးး အားးးးးးးး”

ဟု ပြောရင်း ငြီးရင်း ခါးလေးကော့တက်သွားကာ ပြီးသွားချိန်မှာ သူကလည်း အမေ့စောက်ပတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်ရင်း ပြီးသွားခဲ့သည်။


ပြီးပါပြီ။

မှတ်ချက်။ ။ Mom and Son Marriage Story ကို ဘာသာပြန်ထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

လေးစားစွာဖြင့်

အာကာမင်း (Mom Lover)





Thursday, November 11, 2021

အနောက်တံခါးဖွင့်ခြင်း အမှတ်တရ (စ/ဆုံး)

အနောက်တံခါးဖွင့်ခြင်း အမှတ်တရ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“  ဖြန်း နင့် အဲဒါ ဘာ လုပ်တာလဲ ” 

တင်းရင်းနူးညံ့တဲ့ အထိန်းအကွတ်မပါ ရင်သားနှစ်မွှာကို ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီပေါ်ကနေ ညင်သာစွာ အုပ်မိုးပေးလိုက်မိတဲ့ ကိုယ့်လက်ဖျံကို အရိုက်ခံလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ တုန်ရီလှိုက်မောစွာ ရှက်ဒေါသနဲ့ မေးခွန်းထုတ်လိုက်တဲ့ အသံ ။ အလင်းမရှိ လူသံ၊သူသံ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အမှောင်ဆန် မိုးညတစ်ညရဲ့ သန်းခေါင်ယံအချိန် ချိုမြိန်မှန်းသိတဲ့ ခန္ဓာဝရဇိန် နတ်စည်းစိမ်ခံစားဖို့ အစပျိုး အရှိန်ယူနေတဲ့ အခိုက်အတန့် .. ။

ပါးလွှာတဲ့ အကာနဲ့ ဝန်းရံထားတဲ့ အခြားတဘက်မှာတော့ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်း ကျားရိုင်းတို့အကြိုက် စွဲခိုက်လောက်တဲ့ အရသာပုံဆောင်ခဲ ဆွဲကိုင်ချင်စရာ ရင်သားနှစ်မြွှာ ..စာစစ်ခန်းမှာ ရာထူးတက်ဖို့ ဗျူးဝင်နေတာမဟုတ်လို့ မေးလာတဲ့ ကွက်စ်ရှင်ကို မဖြေမိပဲ တိတ်ဆိတ်စွာ ဗျူဟာခင်းနေလိုက်တယ်။

တူနှစ်ကိုယ် စက်ရာထက်မှာ စည်းခြားကာထားတဲ့ ဖတ်လုံးကို ဖယ် လက်နက် (ပေါင်ခြံကြားကထောင်တန်) တစ်ထောက်စာ အကွာက သူ့ခန္ဓာ အထက်ပိုင်းရဲ့ ရင်ခွင်တစ်ပိုင်းကို ဆုတ်နယ်ပေးတာပေါ့၊နောက်ထပ်အသံမထွက်လာပဲ တိတ်ဆိတ်စွာခံယူနေတဲ့ သူငယ်ချင်းမ အတွက် ကောင်းခြင်းမဟာ အရသာတွေ ပေးဝေမျှဖို့ တဆင့်တက်ပြီး လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။

ကိုယ့်ဘက်ကို ကျောပေးထားတဲ့ စွဲမက်ဖွယ် ခန္ဓာရှင်ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ ဗိုက်သားပြင်ကို ညာလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း ဘက်လက်က စိတ္တဇ ပန်းချီဆန်ဆန် လိပ်ခွေလိမ်တွန့်နေတဲ့ ဆံနွယ်စတွေကြား ပြေးလွှား ဆော့ကစားပေးတာပေါ့၊ အမှောင်ခင်းကျင်းတဲ့ မိုးသဲညရဲ့ မိုးခြိမ်းသံရှည်ကြီးတစ်ခုက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခြမ်းကို ဖြိုခွင်းပစ်လိုက်တယ်။

ခက်ခွာခွာ အနေအထားမှာ ကျောခိုင်းထားတဲ့ သူငယ်ချင်းမဟာ ကာမကျားရိုင်းရဲ့ ခံတွင်းဝဆီ ခိုဝင်ရာအမှတ်နဲ့ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာ ပြေးဝင်လာတဲ့ ကျွဲရိုင်းကြီးပမာ ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ပြီး မျက်နှာအပ်ကာ ကိုယ့်ကိုတုန်ရီနေတဲ့ လက်နဲ့ သိုင်းဖတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ အခွင့်အခါသင့်လို့ အချိန်မလင့်ခင် ကိုယ်လည်း ပန္နက်ရိုက်ဖို့ ပြင်ဆင်တော့တာပေါ့ …။

အချိန်ကား လွန်ခဲ့သော ၁၀ နှစ်က ။

အတိအကျပြောရရင် ၂၀၁၀ ခုနှစ်ရဲ့ မိုးရာသီညတစ်ည ။ သူငယ်ချင်းမရဲ့မိဘနှစ်ပါးနဲ့ အစ်မအကြီးဆုံးတို့ ဇာတိမြေကို အရေးကြီးကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်ကြတယ်၊ သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲရဲ့ အိမ်သွားအိပ်ဖို့ စီစဉ်ထားပေမယ့်လည်း လင်မယားရန်အကြီးအကျယ်ဖြစ်ထားလို့ အစ်ကိုဖြစ်သူက လာမအိပ်ဖို့ အသနားခံတာကြောင့် သူငယ်ချင်းမခင်ဗျာ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပေါ့၊

လူနေကျဲတဲ့ မြို့သစ်ဘက်က နံကပ်နှစ်ထပ်တိုက်ထဲမှာ မိန်းခလေးတစ်ယောက်ထဲ အိပ်ဖို့ဆိုတာ တော်ရုံမစဉ်းစားဝံ့စရာ၊ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ထဲမှာ လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက်တွေလည်းဖြစ် နေ့စဉ်နဲ့အမျှ စကြနောက်ကြမို့ ရင်းနှီးပွင့်လင်းသလို အပြောအဆိုလည်း ရဲတင်းကြတယ်၊ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိပေါ့၊ လိုအပ်ရင်လည်း ကူညီဖေးမကြ၊ ဇီးရွက်သာသာလောက် ဖြစ်နေရှာတဲ့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ သူငယ်ချင်းမကို စက်ဘီးဘေးတိုက်ယှဉ်နင်းရင်း 

“ ဟဲ့  မိစု   ”

“ နင် ဘာ ဖြစ်နေတာလဲဟ၊ နင့်ရုပ်ကလဲ လင်သေလို့ နာရေးချပြီး ပြန်အလာ အိမ်မီးထဲ ပါသွားလို့ ယူကြုံးမရဖြစ်နေသလိုပဲ   ”

“ နင်မသိဘူးဟ၊ ငါ့အိမ်မှာ ဒီနေ့ညငါတစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရမှာဟ   ”

“ ဆိုင်က ဟာမတွေကလည်း အိမ်လိုက်အိပ်ဖို့ တစ်ယောက်မှ ခေါ်မရဘူး   ”

ပြောရင်း မျက်ရည်တွေ ဝေ့နေတာမြင်တော့ ကိုလည်း စိတ်မကောင်း။

“ ဒီလိုလုပ်ဟာ ငါ့ အိမ်ကို လှမ်းပြောပြီး ငါလိုက်အိပ်မယ်လေ၊ နင်က အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ပေါ့၊ ငါကအောက်ထပ်မှာအိပ်မယ်   ”

“ ဟယ် နင်တကယ်ပြောတာလား   ”

ဝမ်းသာအဲလဲ အသံနဲ့ပြန်မေးတယ်၊ မသိရင် အိမ်တွေ၊ မြေတွေ ပေါင်ထားပြီး အကြွေးသိန်းချီတင်နေတဲ့ ငမွဲတစ်ယောက် အခုပဲထီပေါက်သွားသလိုလို ဥပမာပြောပါတယ်။

“ တကယ် မဟုတ်ပဲ ပြောမလားဟ၊ နောက်စရာမှ မဟုတ်တာပဲကိုး   ”

“ အေးပါဟာ၊ ငါနင့်ကိုညစာကျွေးပါမယ်   ”

“ ငါတခုတော့ပြောမယ် မိစု၊ ဆိုင်ကလူတွေ တစ်ယောက်မှမသိစေနဲ့   ”

“ ဟင် ဘာလို့လဲ၊ ငါတစ်ယောက်ထဲမို့ အဖော်လာအိပ်ပေးတာပဲဟာ   ”

“ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့အိမ် သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်က အဖော် လာအိပ်ပေးတာ မသင့်တော်ဘူးလေဟာ နင် အဲ့လောက် မအနဲ့   ”

“ အေးပါ၊အေးပါ .. ငါ့အိမ်ကလူတွေလာရင်လဲ မပြောပြဘူး စိတ်ချ   ”

သူငယ်ချင်းမ ကိုယ်တိုင်ချက်ကျွေးတဲ့ ထမင်းနဲ့ဟင်း စားသောက်ပြီး အိပ်ချိန်စောသေးတာမို့ တီဗီ ထိုင်ကြည့်ကြတယ်၊ ည ၉နာရီ ထိုးတော့ သူငယ်ချင်းမက သူကြောက်တတ်လို့ ကိုယ့်ကိုအပေါ်ထပ်မှာပဲ ဧည့်ခန်းထဲအိပ်ဖို့ပြောတာပေါ့။

သူကတော့ သူ့အစ်မနဲ့ အတူအိပ်နေကျအခန်းမှာ တစ်ယောက်ထဲ အိပ်မယ်တဲ့၊ အပေါ့အပါးသွားဖို့ အောက်ဆင်းချင်ရင်လည်း နှိုးမှာနော်တဲ့၊ ညဝတ်အင်္ကျီဂျိုင်းပြတ်နဲ့စပန့်သားဘောင်းဘီတိုဝတ်ထားတော့လည်း သူငယ်ချင်းမက အသားညိုပေမယ့် ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့ဗျ။

သူကနည်းနည်းတော့ဝတယ်၊ တင်နဲ့ရင်ကထွားတယ် ဗိုက်မပူပေမယ့် ခါးတုတ်တယ်၊ အသားညိုပေမယ့် အသန့်ရှင်း တအားကြိုက်တာ၊ ပြောဦးမယ် အခန်းထဲ ဝင်အိပ်တယ်သာပြောတာ တံခါးကမပိတ်ဘူး ။ တစ်ယောက်ထဲမို့ ကြောက်လို့တဲ့၊ ကိုယ်လည်းကိုယ့်ရဲ့စိတ်ရိုင်းကို ချွန်းမအုပ်နိုင်တော့ လက်နဲ့ပဲပြီးရတာပေါ့၊အိပ်ယာပြောင်းလို့အိပ်မရတာရယ်၊ တူနှစ်ကိုတစ်အိမ်ထဲ အချစ်ပွဲလေး နွှဲခွင့်ရရင်ဆိုတဲ့ အတွေးရယ်ကြောင့် အိပ်မရတာရယ်၊ အိပ်ယာထဲဟိုလှည့်လိုက်၊ ဒီဘက်လိမ့်လိုက်ပေါ့။

အိပ်မပျော်တဲ့အဆုံး ဘုရားစင်ဘေးက ဘီရိုပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းစာအုပ်ကြီး တွေ့တာနဲ့ ထိုင်ဖတ်နေလိုက်တယ် … ဆယ်နာရီခွဲသာသာလောက်ကျတော့ လေတွေတအားတိုက်ပြီး မီးကပျက်ပါလေရော၊မီးလည်းအပျက် မိုးတွေကလည်းတမဟုတ်ခြင်း ပြိုဆင်းလာပါရော၊ ခြိမ်းသံ၊ ခြောက်သံတွေနဲ့ လျှပ်စီးတွေကလက်သေး။

ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းကြီး ဘီရိုပေါ်ပြန်တင်ပြီး မှောင်မှောင်မဲမဲထဲ အိပ်ယာဆီ ပြန်သွားမယ်လို့လုပ်တုန်း ဘယ်အချိန်ကအပြင်ရောက်နေမှန်းမသိ သူငယ်ချင်းမက ကိုယ်ကိုမတွေ့တော့ ကိုယ့်နမည်အသံကုန်အော်ပြီး ငိုပါလေရော၊ ကိုယ့်မှာပြန်ထူးရင်းအမြန်ပြေးလိုက်ရတာ ခလုပ်တိုက် လဲမကျတာကံကောင်းလို့။

ကိုယ်ကမရောက်သေးဘူး သူက ကိုယ့်ခြင်ထာင်ထဲရောက်နှင့်နေပြီ၊ နားနှစ်ဘက် ပိတ်ထားပြီး ငုတ်တုတ်လေးထိုင်နေတာ၊ ကိုယ်လည်း သူနဲ့သုံးပေ အကွာလောက်မှာ ထိုင်ပြီး အားပေးစကားပြောရတာပေါ့၊ (ငဗစ်ကြောင့် သုံးပေခွာထိုင်တာမဟုတ်ဘူးနော်၊ ကိုယ့်အကြောင်း ကိုယ်သိလို့ ခွာထိုင်တာ)

မိုးခြိမ်းသံတွေငြိမ်ပြီး လျှပ်စီးလည်းမလက်တော့၊ မိုးကလည်းနည်းနည်း စဲသွားလို့ 

“ မနက်ကျရင် ဆိုင်သွားရမှာ နင်သွားအိပ်တော့၊ ငါလည်း အိပ်တော့မယ်”

ဆိုတာကို ဘာပြောတယ်မှတ်လဲ ၊

“ ငါနဲ့အတူ ခြင်ထောင်ထဲ လာအိပ်ပါတဲ့ အကျယ်ကြီးပဲတဲ့ အလည်ကနေ ခြေတင်ချထားမယ် နင်ဟာနင်ဟိုဘက်လှည့်အိပ် တဲ့   ”

ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်သိလို့ မဖြစ်ဘူးဇွတ်ပိတ်ငြင်းတော့လည်း 

“ တစ်ညလုံးမအိပ်ဘူး နင်လည်းမအိပ်နဲ့တဲ့ စကားထိုင်ပြောကြမယ် တဲ့   ”

မှောင်မိုက်တဲ့ညတစ်ည လမင်းကမသာ မီးကမလာ အိပ်ယာထက်မှာ တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်ရမှာ ဘယ်ကျားက ဥပုတ်စောင့်နိုင်မှာတဲ့လဲ၊ သူလည်းမသိတာတော့မဟုတ်၊ ကျားကိုက်ခံရမှာထက် တောခြောက်ခံရမှာကို ပိုကြောက်နေရှာတဲ့ ဒရယ်မလေးဖြစ်နေတာ။

သူ့အကြောင်းတော့ ကိုယ်ကကောင်းကောင်းသိတယ်၊ မြူဆွယ်ဖျားယောင်းတာ မဟုတ်သလို လမ်းကြောင်းခင်းတာလည်း မဟုတ်၊ သူ ကြောက်တတ်တာလည်း ဆိုင်ကလူတိုင်း အကုန်သိ၊ အသားကညို ဆံပင်ကကောက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကထူသေးတယ်၊ တင်နဲ့ရင်ကတော့ မတ်လောက်စရာပေါ့၊ 

သူ့ကိုကြိုက်မယ့်သူမရှိသလို သူကလည်း စကားပြောရင်တောင် စည်းအကျော်မခံဘူးနော်၊ အခုက သူကြောက်တတ်လွန်းလို့သာ ကိုယ့်အတွက် ဒီလိုအခွင့်ရတာ၊ ကိုယ့်လည်း သူကြောက်တယ်။နင်ငါနဲ့တော့ဝေးဝေးခွာအိပ်နော်တဲ့၊ မိုးရွာရတဲ့အထဲမီးကပျက်နေတာတဲ့၊ ဖယောင်းတိုင်ကလဲမရှိဘူး၊ ငါတစ်ယောက်ထဲအိပ်ရရင် ကြောက်လို့သေသွားနိုင်တယ်တဲ့ ။

ငွေမိုးစတွေ စဲလို့ ရွှေမီးပြန်ရောက်လာချိန်မှာတော့ မွှေ့ယာထူထူထက်က ဇာချဉ်ထောင်ရဲ့ ရင်ခွင်မှာ အဝတ်မပါ ကိုယ်ဗလာနဲ့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် ရမ်မက်စည်းစိမ်ခွက်ထဲ ပြုတ်ကျလုနီးနီး အခြေအနေပေါ့၊ တွေ့မရှောင် ကျာပိန်နဲ့ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ ကျွဲမကြီးတို့ရဲ့ သလွန်ထက်က အချစ်ပြိုင်ပွဲ အတွက် မာန်ဖီကြုံးဝါး နေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်ဟာ လူ့ဘောင် လောကရဲ့ စည်းဝိုင်း အပြင်ဘက်မှာ သာယာလှိုက်မောခြင်း အပြည့်နဲ့ပါပဲ ။ 

ချောကလက်ရောင်သန်းတဲ့ ရင်စိုင်ထွားထွားကြီးကို အားပါးတရ စို့ပေးရင်း ပိတုန်းရောင်လယ်ကွက်လေးထဲက အတွင်းသား ရဲရဲလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ထွန်ယက်ပေးနေတယ်၊ အမဲရောင်မြတ်ခင်းလေးနဲ့ မဟူရာဂူဝရဲ့ အတွင်းပိုင်း လှိုင်ခေါင်း တလျှောက်မှာတော့ စေးကပ်စိုရွှဲကာ အရည်လှည့်နေလေရဲ့။

မဲနက်တဲ့ နို့ထိတ်လေးနှစ်ဘက်ကို လျှာနဲ့ ရှိုက်ယူဆော့ကစားလိုက် အညိုရင့်ရင့် လည်တိုင်ဝင့်ဝင့်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက် နုညံ့တုတ်ခိုင်ပြီး အာဖရိက ဆန်တဲ့ ပေါင်တန်အတွင်းသားတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးလိုက်နဲ့

ကိုယ့်ရဲ့ အကွက်ရွှေ့မှုတွေကြောင့် ထွားကျိုင်းမဲနက်တဲ့ အပျိုရိုင်းမလေးခင်ဗျာ အစာစားကျင်း ရဲ့ လက်တစ်ကမ်းအကွာမှာ ကြိုးငြိနေရှာတဲ့ မေထုန်နွားမကြီး လို တရှူးရှူးတရှဲရှဲနဲ့ အစာခွက်ဆီ ဘယ်အချိန်ရောက်မလဲ ရုံးကန်နေရတယ်။

တချက်တချက် ရင်ဘက်ကြီးကော့တက်လာလိုက်၊ တခါတခါ မွှေ့ယာနဲ့တင်ပါးဆုံကြီးခွာသွားလိုက်နဲ့ မသိရင် ဆပ်ကပ်အဖွဲ့ထဲက မြွေမလေး ကပြဖျော်ဖြေနေသလား အောက်မေ့ရတယ်၊ မခံစားနိုင်တဲ့အဆုံး ချောကလပ်ရောင် အပျိုရိုင်းမလေးရဲ့ ရင်ထဲက စကားလုံးတချို့ နှုတ်ခမ်းဖျားက ပွင့်အန်ကျလာတော့တယ်။

“ ငါ မနေနိုင်တော့ဘူးဟ နင်ကလဲ လုပ်ပါတော့ဟာ ”

ပန်းတိုင်အရောက်ချီတက်ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့တာမို့ ဘာမှစီစဉ်မထားမိ၊ ခွဲစိတ်ခန်းဝင်ရင် လက်အိပ်လိုအပ်သလို၊ ဘောလုံးကန်လို့ ဂိုးသွင်းတဲ့အခါမှာလည်း ဘွတ်ဖိနပ်ပါမှ ပြည့်စုံလေသည် မဟုတ်လား၊ ကိုယ့်ရဲ့ဖွားဖက်တော် မောင်မဲလုံးအတွက် ညနေက ယူနီဖောင်း မဝယ်ခဲ့ရလေတော့ ဖိုင်နယ်ရောက်မှ နောက်ကြောင်း ပြန်ခေါက်ရမလို။

ကြံရာ မရပေမယ့် သူရဲကောင်းတို့ မည်သည် တပ်ပြန်ခေါက်ရိုးထုံစံ မရှိသည်၊ လှေခွက်ပဲကျန် အလံမလှဲ၊ တောင်ငူရာဇဝင်ထဲက နောင်ရိုးတိုက်ပွဲမှာ ဘုရင့်နောင် ဖောင်ဖျက်တိုက်သလို ကိုယ်လည်း ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့ ချောင်ကပ်ဖိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် .. ။

အပေါ့အလေးသွားပြီး ကိုယ်သင်ပြသလို သေချာဆေးကြော သန့်ရှင်းကာ ရေချိုးထားတဲ့ ရင်ထွားထွား တင်ကားကား ခါးတုတတ်တုတ်နဲ့ မဲမှောင်ဝင်းပြောင်နေတဲ့ ကျွဲမကြီးရဲ့ ကောက်ကြောင်းအလှကို ကြည့်ပြီး လက်နဲ့တစ်ချီထုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ ကိုယ်လည်းရေချိုးလိုက်သည်မို့ အေးချမ်းလန်းဆန်းပြီး ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ပေါ့၊

ဆားဗစ်ရင့်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကာမကျားပိန်ကြီးနဲ့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ မနူးမနပ်ကျွဲမလေးတို့ အဝတ်မပါခန္ဓာချင်း ပူးကပ်လို့ အနွေးဓာက် ဖလှယ်ရင်း အရသာစယူကြတယ်၊ မသိမသာထော်နေတဲ့ ကျွဲညိုမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးထူထူကြီးကို ကစ်ဆွဲရင်း ထွားကျိုင်းနုညံ့တဲ့မင်းဂွတ်သီးရောင် ရင်သားပြောင်ပြောင်ကြီး နှစ်ဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးတာပေါ့။

တခါတခါ မဲပြာနေတဲ့ပေါင်တန်အတွင်းသားတွေဆီ လက်ကရောက် သွားသေးတယ်၊ အနည်းငယ် ဝင်းပတဲ့ မျက်နှာပြဲကြီးကနေ ပါးစပ်နဲ့လျှာဟာ တဖြေးဖြေးခြင်း အောက်ပြည်အောက်ရွာဆီ စုံဆင်းလာခဲ့တယ်။

ဗိုက်သားတပြင် လျှာနဲ့ကစားရင်း ညာလက်က ရင်သားမို့မို့ထိတ်လေးကို ဆော့ကစားပေး၊ ဘယ်လက်က ထွန်ယက်မခံရဖူးသေးတဲ့ လယ်ကွက်ကို ထယ်ထိုးပေးလိုက်တယ်၊ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေကြားမှာ တခါတခါငြီးသံလေးပါလာတာ နားဆင်လို့အကောင်းသားဗျ .. ။

ကဲ အနောက်တံခါးဖွင့်ဖို့ စတင်ပြီ.။ ပတ်လက်အနေအထား တီတီတူးငှက်လို ခြေထောက်နှစ်ချောင်း မိုးမျှော်ခိုင်းပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဗိုက်ပေါ်ပြန်ခေါက်လှဲပေးလိုက်တယ်၊ သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ တံကောက်ကွေးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး အတွင်းထဲထိ ပြောင်စင်အောက် လက်ခလယ်နဲ့နှိုက်ဆေးထားတဲ့ စအိုဝကို အသင့်ယူထားတဲ့ အုန်းဆီရွှဲနေအောင် သုတ်ပေးလိုက်တယ်။

သပြေသီးမှည့်ရောင်သန်းပြီး ကျုံ့နေတဲ့အဝလေးကို လက်ခလယ်ထိတ်လေးထည့်ပြီး ပတ်လည်လှည့်ပေးရင်း ညာလက်နဲ့ ရှေ့တံခါးကိုအကွဲချောင်းအလိုက်လေး အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးတယ်၊ လက်ခလယ်ကိုအုန်းဆီဆွတ်လိုက် စအိုဝလေးမွှေလိုက်နဲ့ အတော်လေးဆီဝသွားတော့မှ အထဲကိုမသိမသာ ထိုးသွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် အဝင်အထွက် မှန်မှန်နဲ့ ကြွက်သားတွေဟလာအောင် လုပ်ရတယ်၊ လက်ခလယ်နှစ်ဆစ်စာလောက်ဝင်နိုင်ထွက်နိုင်တော့မှ ပိုစစ်ရှင် ပြောင်းလိုက်တယ်။

ကျားကြီးရေသောက် လေးဘက်ထောက်ပေါ့၊ ကိုယ်က နံရံကိုမှီ ပေါင်ကားပြီး ခြေဆင်းထိုင် လုံးကြီးပေါက်လှ ကျွဲမလေးကို ကိုယ့်ဘက်ဖင်ပေးပြီး ဒူးထောက်ပေါင်ကား လက်နှစ်ဘက်တံတောင်ဆစ်ထောက်အနေအထားမို့ မဲပြောင်နေတဲ့ တင်သားစိုင်ကြီးနှစ်ခုက ကိုယ့်ကိုစိန်ခေါ်နေသယောင်ပါပဲ။

ခါးလေးရှေ့ကော့ခိုင်းလိုက်တော့ အနောက်တံခါးဝဟာ ရေအိုးတည်ထားသလို ပုံစံလေးပေါ့၊ နည်းနည်းနာမယ်၊ ခဏလေးသည်းခံဖို့ပြောပြီး လက်ငြိုးလက်မနဲ့ စအိုဝကို ဖြဲပြီး အုန်းဆီရွှဲအောင်လောင်းထည့် လက်ခလယ်စိုက်ပြီး မွှေလိုက်တယ် ဘေးကိုဝိုက်မွှေလိုက်၊ ရှေ့ကိုထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ ဆီဝနေတဲ့အပေါက်လေးဟာ နည်းနည်းချောင်ချိလာသည်မို့ လက်ငြိုးပါရောပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

ဒီတခါတော့ နာလို့ ကျွဲမကြီး တွန့်ခါသွားတယ်၊ လက်ခလယ်၊လက်ငြိုး နှစ်ချောင်းပူး တလှည့် လက်ခလယ်၊ လက်သူကြွယ် နှစ်ချောင်းပူး တလှည့် ကောင်းကောင်း ဝင်နိုင်ထွက်နိုင် အနေအထားရောက်တော့ အနားယူထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းနီဗူးကို ကလေးဆော့တဲ့အူစီဖောင်းစွတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ လက်သုံးဆစ်စာ ဝင်သွားတော့ နာလို့ အော်တာနဲ့ အဲ့အတိုင်းရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ဘေးတိုက်လှဲခိုင်းလိုက်တယ်၊ စိတ်တော့ရှည်ရတာပေါ့ အနောက်တံခါးဆိုတာ ဝင်ချင်တိုင်းဝင်လို့ရတာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ နှတ်ခမ်းနီဗူးထည့်ရက်နဲ့ပဲ သူ့အတွက်ဖီးဖြစ်အောင် ပြန်လုပ်ပေးရတယ်။

ထွားကျိုင်းနုညံ့တဲ့ ရင်သားကြီးတစ်စုံကို စို့လိုက်၊လျှာနဲ့တွတ်လိုက်၊ နှုတ်ခမ်းနဲ့ညှပ်ပြီးကစားလိုက် လုပ်ရင်း လက်ကအမွှေးပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ တောရိုင်းကြီးထဲ တောလည်ထွက်ရတယ်၊ တော်တော်ကြာအောင် နှိုးဆွပေးပြီးတော့ တခါပိုစစ်ရှင်ပြောင်းရပြန်ရော၊ ကုတင်အစွန်းမှာ မဲပြောင်နေတဲ့တင်စိုင်ကြီးတေ့ထားပြီး ပေါင်ကား ပတ်လက်လှန် အနေအထားနဲ့ ကိုယ်ကကုတင်အောက် ခြေဖျားထောက်ထိုင်ပြီး အတွင်းသားရဲရဲလေးကို လျှာနဲ့မွှေပေးရင်း စအိုထဲထိုးသွင်းထားတဲ့ အူစီဖျောင်းစွတ်နှုတ်ခမ်းနီဗူးလေးကို တချက်တချက်ကစားပေးတယ်။

နာလို့ တွန့်သွားပေမဲ့ အမေ အမွေပေးတဲ့ လယ်ကွက် ထွန်ယက်ပေး နေတာမို့ ဖီးကလဲရှိတာပေါ့၊ အမွှေးကြားက ဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေ စုပ်ပေးလိုက် လှိုင်ခေါင်းထဲလျှာနဲ့ထိုးလိုက် ညာလက်က အုံးသီးလောက် နီးနီးရှိတဲ့ အုံးခွံရောင် ရင်သားထွားထွားကြီးတွေဆီ ခရီးထွက်နေတယ်။

ဘယ်လက်က နှုတ်ခမ်းနီဗူးလေးကို ညင်ညင်သာသာနဲ့ ဖြေးဖြေးခြင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတာပေါ့၊ နှုတ်ခမ်းနီဗူးစိုက်ထားတာ ကြာလာတော့ စအိုအတွင်းပိုင်း ကြွက်သားတွေ ဟအာသွားပြီး ဆူဖြိုးထွားကျိုင်းတဲ့ အပျိုရိုင်းကျွဲမလဲ သိတ်မနာတော့ဘူးထင်ရဲ့၊ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေမယ့် ခါးတွေ၊တင်တွေ တွန့်မသွားတော့ဘူး၊ ဘက်ပေါင်းစုံ ပြင်ဆင်ပြီးပြီးမို့ ကိုယ့်ရဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး သံချောင်းလို မာထန်နေတဲ့ မဟူရာအမြောက်ကြီးနဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှ ကျွဲပျိုမရဲ့ အနောက်တံခါးဝကို ထိုးသွင်းပစ်ခွင်းဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်၊ ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ့်ဘက်ဖင်လှည့်ပြီး လေးဘက်ထောက်ခိုင်း လိုက်တယ်။

အုန်းဆီထက်ဆွတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းနီဗူးကို ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲနှုတ်ပြီးတော့ အီး ပါချင်လို့ဆို အောက်ထပ်လိုက်ပို့ရပါရော၊ ပြီးရင် ရေကောင်းကောင်းလောင်းပြီး လက်နဲ့အတွင်းထိနှိုက်ဆေးဖို့ ပြောရသေးတယ်။

အပေါ်ထပ်ပြန်ရောက်လို့ ကိုယ့်ရဲ့ မဟာလက်နက်တော်ကြီးကို ခဏလောက် ရေခဲချောင်းစုတ်ပေးပါ ဆိုတာ ရွံလို့တဲ့ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်တာနဲ့ လက်လျှော့ လိုက်ရတယ်၊ အနောက်တံခါးဖွင့်ဖို့ ဒီအဆင့်ထိ လိုက်လျှောထားပြီမို့ ကိုယ်လည်း အခွင့်အရေး ထပ်မယူလိုတော့ပါဘူး၊ နောက်ဆုံးဖိုင်နယ် အစီစဉ်စတင်ပြီမို့ ကိုယ်က နိဂုဏ်းချုပ် အမှာစကား ပြော ရတယ်။အရင်ဆုံး ပတ်လက်အနေအထားနဲ့စမယ်၊ ကုတင်စောင်းမှာ အပေါက်ကို ကုတင်ဘောင်အပြင်ဘက်နည်းနည်းထုတ်ပေးထား ပေါင်ကိုအရမ်းမကားနဲ့။ (ပေါင်အရမ်းကားရင် စအိုစိထားသလိုဖြစ်ပြီး ပိုနာမှာစိုးလို့) 

ကိုယ်ထိုးသွင်းတဲ့အချိန်မှာ ကြောက်ပြီး အတင်းစိ မထားနဲ့၊ အီး ညှစ်သလိုညှစ်ပေးရတယ်၊ အတော်လေးအရှိန်ရလာရင် ကျားကြီးရေသောက် လေးဘက်ထောက်ပိုစစ်ရှင်ပြောင်းမယ်၊ ဆီထပ်လောင်းပြီး အသွင်းအထုတ်ပိုမြန်လာမယ်။

“  နာရင်ပါးစပ်ကပြော ခါးတွေ၊တင်တွေမလှုပ်နဲ့ ပိုနာလိမ့်မယ်   ”

ကုတင်တဘက်အဖျားမှာ အနောက်တံခါးထားပြီး ပတ်လက်ပေါင်ကား နို့ထွားထွား မေထုန်နွားမကြီးနဲ့ တွေ့ကရာအကုန်စား အပေါက်မရှား တဲ့ ကာမကျားပိန်ကြီးတို့ရဲ့ အနောက်တံခါးဖွင့်ပွဲ အခမ်းအနားကြီး စတင်ပါပြီ … 

“  အင့် ..ဟင့် .. ဟင့်  ” 

“  နာတယ်လို့ … အား ဟင့်   ”

ကိုယ့်ရဲ့ မွေးရာပါလက်နက်ကောင်းကြီး ဖြေးညှင်းစွာ ဝင်ရောက်သွားသောကြောင့် ငြီးညူခြင်း .. စအိုဝကို အုန်းဆီရွှဲအောင် ပြန်ဆွတ်ပြီး လက်ခလယ်နဲ့ ခက်ကြမ်းကြမ်း မွှေနောက်ကာ ကိုယ့်ရဲ့ပါးပြင်းထောင်နေတဲ့ မြွေဟောက်ခေါင်းကြီးပေါ် လည်း ရွှဲနေအောင်လူးပေးလိုက်တယ်၊

မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အဝတ်မပါခန္ဓာနဲ့ ထွားကျိုင်းမဲနက် ပတ်လက်ပေါင်ကား အဆင်သင့်ပြင်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်းမအပေါ် အလိုက်သင့် မှောက်ပြီး သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးနှစ်လွှာကို စုတ်ယူ နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်၊ ဘယ်လက်က ကိုယ့်ရဲ့ထောင်မက်နေတဲ့ မဟာထိတ်ဖူးကြီးကို ကိုင်ပြီး သူငယ်ချင်းမရဲ့ အနောက်တံခါးဝကို တေ့ကာ ဖြေးညှင်းစွာ ထိုးသွင်းတယ်၊ ညာလက်နဲ့ မင်းကွတ်သီးရောင် ရင်အုံထွားထွားကြီးကို ပွတ်သတ်ဆုပ်နယ် ပေးလိုက်တယ်။

အနောက်ဂူထဲ ကွမ်းသီးလုံး ဝင်သွားချိန်မှာတော့ အတွင်းကြွက်သား တွေက ညှစ်ယူဖမ်းဆုပ်ထားလို့ ကိုယ့်အတွက် မဟာစည်းစိမ် ခံစား ရပေမယ့် ကျွဲမကြီး နာလို့ လူးခါသွားတယ်၊ ကစ်စင်ဆွဲရင်း တန်းလန်းနဲ့ ပါးစပ်ကလည်း ဝမ်းခေါင်းသံနဲ့ ငြီးညူတာပေါ့၊ ဆီဝမှ နတ်တိုင်ထည့်ရ လွယ်ကူသလို ခုလဲ စိန်ဖူးကြီးကို ပြန်မထုတ်ပဲ အဝင်ဝပတ်လည်ကို အုန်းဆီထပ်လူးရတယ်၊ ညိုညက်တင်းရင်းတဲ့ စူပါပေါက်စီကြီးနှစ်ရဲ့ ဘေးသားတွေကို အားပါးတရ လျှာနဲ့လျက်ကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ပေးရင် ချောကလပ်ဒစ်ကြီး ကို တဆင့်ခြင်း ထိုးသွင်းရတာပေါ့။

ကိုယ့်ရဲ့ ဖွားဘက်တော် ငါးရံ့ခေါင်းကြီးဟာဖြင့် ကျင်းအောင်းခွင့်ရသည် မို့ ပျော်ရွှင်မြူးတူးစွာ လူးခါဝင်ရောက်နေတယ်၊ ရာဂအကြည့်နဲ့ ရှုမဝနိုင်တဲ့ ကောက်ကြောင်းလှ ကျွဲပျိုမရဲ့ ရင်သားစိုင် ထိပ်ဖျားက ညိုမဲစူထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ကလိလိုက်၊ ရှိုက်ယူကာ အငမ်းမရစို့လိုက် လုပ်ရင်း ရွှေမဲချောင်းကြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပန်းဝင်ဖို့ လှုပ်ရှားနေတာပေါ့။

နာကျင်မှုသက်သာအောင် ဖြေးညှင်းညင်သာစွာ အသွင်းအထုပ်လုပ် တာမို့လို့ အဝင်အထွက်မှန်မှန်နဲ့ အသံတော့မမည်ပါ၊ အပျိုရိုင်းမရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ အကြားက အနောက်တံခါး အတွင်းသား ပွတ်တိုက်ဆွဲငင်လို့ နာကျင်စွာ ငြီးညူတဲ့အသံလေးဟာ ဆယ်ကမ္ဘာတိုင် စွဲရစ်စေနိုင်လောက်တယ်၊

“ အင့် ..ဟင့် ဟင့် … အီး .. ဟီးးးး နာတယ်လို့ဆို ” 

“  နင်မညှာဘူး ..အား … တအားလုပ်တာပဲ ဝူး ” 

ဖြေးဖြေးမှန်မှန် စည်းချက်မမြန်ပဲ ဝင်ချီထွက်ချီနဲ့ ထိတ်ဖူးဆီရွှဲ ဒုတ်မဲကြီး လက်သုံးလုံးစာသာသာလောက် ဝင်ရောက်သွားနိုင်တဲ့ အခြေနေရောက်တော့ ပိုစစ်ရှင်ပြောင်းတယ်၊ 

ကျားကြီးရေသောက် လေးဘက်ထောက် စတိုင်ပေါ့ ။ ကုတက်ဖျားမှာဒူးထောက် မို့မောက်ကြီးမားတဲ့ ဖင်တုံကြီးကြားက မဲနက်တဲ့ဂူပေါက် ဝင်ရောက်ဖို့ စတင်ပြီ။ ခိုင်မာတုတ်ခဲတဲ့ ဒုတ်မဲကြီး ငုတ်ရှိုးဝင်ရောက်ထားသည်မို့ ဟအာနေတဲ့ ခရေပွင့်လေးလေးဟာ စွဲမတ်ဖွယ် ကျောက်မီးသွေးတွင်းပမာ .. မသိမသာ ပွင့်အာနေတဲ့ စအိုဝကို လက်ငြိုးလက်မနဲ့ ဆွဲဟပြီး အုန်းဆီလောင်းထည့်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်မယ့် ဒုံးကျည်ကြီးကို နေရာအနှံ့ ဆီရွှဲအောင်လူးလိုက်တယ်၊

“ ၁. ၂ .၃ ‘ အီးးးရှ် .. အ   ”

“ နာတယ်လို့ ဖြေးဖြေး  ”

ထွားကျိုင်းနုညံ့တဲ့ အညိုရောင်ရှောက်ပန်းသီးကြီး နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာစုံ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျုံ့သွားလိုက်၊အာလာလိုက်နဲ့ မြူဆွယ်နေတဲ့ အနောက်တံခါးဝထဲ အမဲရောင်ဒုန်းကျည်ထိတ်ဖူးကြီး စိုက်ထည့်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

ညှစ်အားကောင်းတဲ့ ကြွက်သားနံရံတွေက တင်းကြပ်စွာစုပ်ယူပြီး ကွမ်းသီးလုံးကြီးကို ငုံထားလိုက်ချိန်မှာ နာကျင်မှုကို ငြိမ်သက်စွာ ခံယူနေတဲ့ မေထုန်နွားမကြီးရဲ့ ဗိုက်သားတပြင်လုံးကို လက်တဘက်နဲ့ ပွတ်သတ်ပေးရင်း မြေပြင်ရဲ့ ဆွဲအားကြောင့် အောက်စိုက်နေတဲ့ ရင်သားနှစ်မြွာကို ကျန်လက်တဘက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်၊ ထိုးသွင်းစိုက်ဝင်နေတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့လက်နက်မဲကြီးကို ဖြေးဖြေးခြင်း လှုပ်ရှားပေးလိုက်တယ်။

ကျောပြင်တလျှောက်ကို နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့ ပွတ်ပေးရင်း၊ လျှာထိတ်လေးနဲ့ ကစားရင်း တန်းလန်းစိုက်နေတဲ့ တဏာမြှားမိုက်ကို ဦးခိုက်လျက် ရှေ့ဆက်တိုးစေလိုက်တယ်။ နာပေမယ့် လူးခါမသွားပဲ မျက်စိစုံမှိတ် အံကြိတ်ခံနိုင်တဲ့ သူငယ်ချင်းမ ကိုတော့ စိတ်ထဲ၊ နှလုံးသားထဲက လိုက်လိုက်လှဲလှဲ ချီးကျူးမိတယ်၊ အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်နဲ့ တစ်စတစ်စမြန်ဆန်လာတဲ့ တီးကွက်ကို ကိုယ်တိုင် တီးခက်ရင်း ရာဂဂယက်ထဲကို နစ်မြုတ်သွားခဲ့ပြီ၊

နောက်စိနားမှာ ခေါက်းစီးကွင်းနဲ့ စီးနှောင်ထားတဲ့ တွန်လိမ်ကောက်ကွေ့တဲ့ ဆံနွယ်ရိုင်းတွေကို စုကိုင်ပြီး လက်ဖဝါးမှာ တစ်ရစ်ရစ်ကာ ဆွဲကိုင်လိုက်တယ်၊ အပြည့်အကြပ်ထိုးထည့်ခံထားရလို့ အတွန့်တွေမရှိတော့တဲ့ စအိုဝကို အုန်ဆီထပ်လောင်းလိုက်ပြီး ဒုတ်မဲကြီး တစ်ချောင်းလုံးနီးနီး နောက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်တယ်၊ အထဲမှာ ဒစ်တစ်ခုစာကျန်မှ ဆံပင်တင်းတင်းဆွဲကိုင်လျက်နဲ့ မနှေးမမြန် အဆုံးထိ ပစ်သွင်းလိုက်တယ်။

“ အီးးးးး ရှ် ..နာလိုက်တာ … အားဟ် အမလေး သေပါပြီတော့ ”

တစ်ချောင်းလုံးနီးနီး ဆွဲထုတ်လိုက် တဆုံးနီးနီး ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ကာမဂယက် စည်းချက်မှန်မှန် တီးခက်လို့နေတော့၏၊ ပြီးပြည့်စုံသော နှစ်လိုဖွယ် အရသာပါပေတည်း၊ တွင်းနက်ထဲကို ဝင်ရောက်ရသော ကာမခရီးမှာ ဒီ  လီး ဟာဖြင့် ပျော်ရွှင်မြူးတူးစွာပင်၊ ကျင်ချောင်းထဲမှာ အရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်လာပြီး ခြေလှမ်းတွေလဲ ပိုသွက်လာတော့၏၊ 

ထိုးသွင်းလိုက်ချိန်မှာ အလိုက်သင့် ပွင့်အာပြီး ဆွဲနုတ်ချိန်မှာ စုတ်ယူဖမ်းစားပေးနိုင်သော ကြွက်သားနံရံတွေကြား ဒုတ်မဲကြီးကား ပြေးလွှားနေတော့သည်၊ အထိန်းအကွတ်မဲ့စွာ လှုပ်ခါတုံရမ်းနေသော ရင်စိုင် နှစ်မြွာကို ဆုပ်နယ်လိုက် မဲနက်ပြောင်ဝင်းပြီး ကော့ထောင်လျှက် စိန်ခေါ်နေသော တင်ပါးဆုံးကြီးတွေကို ခက်ကြမ်းကြမ်းရိုက်လိုက်နဲ့ အချစ်ပန်းတိုင်ဆီသို့ ခရီးပြင်းနှင်နေတော့တယ်။ 

အောက်နှုတ်ခမ်းကို ခက်တင်းတင်း ကိုက်ကာ မျက်စိစုံမှိတ် ကြိတ်ခံနေတဲ့ သူငယ်ချင်းမရဲ့ ခန္ဓာတခွင်မှာတော့ ချွေးတွေစီးကျလို့နေတယ်၊ ပန်ကာလေအားကရော အခန်းပြင်တင်းက ဝင်ရောက်လာတဲ့ မိုးသက်လေနုအေးကရော သူ့ကိုယ်ဗလာကို မအေးမြစေနိုင်ဘူး၊ အချက်ပေါင်းများစွာ ထိုးသွင်းပြီးချိန်မှာတော့ တုနှိုင်းမဲ့ခံစားမှုနဲ့အတူ ဆုံးခန်းတိုင်ခဲ့တော့တယ်၊

“ အား …. ဟ် ကောင်းလိုက်လေခြင်း အိုးးးး ဟ်    ”

“ အင့်  ဟင့် … အ … အ ဟင့် ”

“ နာတယ်  အမလေး ဟွီး စအိုလေး ကွဲပီလားမသိဘူး အား ” 

လေးဘက်ထောက်ထားလို့ ပထဝီမြေပြင်ဆီအိကျနေတဲ့ ဗိုက်သားကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ အားပါးတရ ဖက်ကာ ဓားအိမ်ထဲ ဓားစိုက်ထားသလို အနောက်လှိုင်ခေါင်းထဲ တဆုံးထိုးသွင်းထည့်လိုက်တော့တယ်၊ တဆုံးဝင်ရောက်သွားတဲ့ အတံထိတ်ဝမှ ကျောရိုးတလျှောက်ကနေ စီးဆင်းလာတဲ့ အဖြူရောင်ပြစ်ပြစ် လူဆီလူနှစ်တွေ ပြေးထွက်သွားကြ တော့တယ်။

အသားမရှိတဲ့ ခါးရိုးပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ မဲနက်ပြောင်လက်ပြီး ချွေးရွှဲနေတဲ့ ဖင်တုံကြီးတို့ ထိစပ်ပူးကပ်တဲ့ ထိုးသွင်းပစ်လိုက်တော့တယ်၊ ကောင်းတကာကောင်းလွန်းသော အနောက်တံခါးမှ ဝင်ရောက်ခြင်း အရသာပါတကား ။ တင်းကြပ်စွာ ဆွဲငင်စုတ်ယူထားတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကနေ လီးတန်ကြီးကို ဖြေးညင်းစွာ ထုတ်ယူလိုက်တော့တယ် ။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။