ဆေးပေါင်း ခတဲ့ည (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Silver Moon
ဗိုလ်အောင်ဒင် ကြမ်းတာရမ်းတာ မကြောက်ပါနဲ့ မိန်းကလေးရယ်.. ဗိုလ်အောင်ဒင် မင်းကို ချစ်တယ်.. မင်းလေးကို ကြင်နာမယ်..
“ဘာတွေတုန်း အဘိုးကြီးရယ် ရှင့်သီချင်းကလည်း..”
“အဟေးဟေး.. ငါလည်း မသိပေါင် ကွာ.. မင့်သား အငယ်ကောင် သူ့သူငယ်ချင်းဆီက ရလာ ဆိုလား..”
“အော..”
“လာ.. ထိုင်..”
“အွန်း.. တိုးလေ ဟိုဘက်..”
“ပေါင်ပေါ် ထိုင်လကွာ..”
“အလိုတော်.. ကလေးကလား..”
“လာစမ်းပါ ကွယ်.. တို့လင်မယား အေးအေးဆေးဆေး မနေရတာ ကြာနေမင့်ဟာ..”
“ကလေးတွေ ပြန်လာတော့မယ် တော့်..”
“အာ ခုမှ ရှစ်နာရီ ရှိသေးလကွာ.. ဒင်းတို့ဖြင့် မျှော်စင်ကျွန်းမယ် ပျော်ကောင်းတုန်းနေမပေါ့.. လာစမ်းပါ မြန်မြန်..”
“……….”
“……….”
“……….”
“ခစ် ခစ်.. အဘိုးကြီးနော်.. တော်ကြီး မဟုတ်တရုတ်.. ဘာလုပ်တာတုန်း ဒီလက်က..”
“ကွာ.. ငယ်ငယ်ကအကြောင်း ပြန်တွေး.. သူ့အလိုလို လက်ကရောက်သွားသဟ.. အဟေးဟေး..”
“ယားတယ် တော့်..”
“တင်းနေတုန်း ဟ.. ငါ့မိန်းမ အများကြီး ကျန်သေး..”
“တော်ဟာလေ.. အသက်လည်း ၆၀ နား ကပ်နေပြီ.. ဏှာက ကျန် တုန်း..”
“ဟမ်.. မိန်းမ.. ဟောသမှာကြည့်.. ဖွဲ တစ်အိတ်မက နိုင်သေးတယ်.. မင့် နှယ်..”
“ကြည့်ပါလား ပြောလဲကဲလေ..”
“…..”
“…..”
“မိန်းမ..”
“ဘာတုန်း တော့်.. ညောင်းလာပလား.. လွှတ်စမ်းပါတော်.. ကျုပ်ဘာကျုပ် အောက်မယ် လွတ်လွတ် ထိုင်စမ်းပါရစေ..”
“အာာာ.. နေစမ်းပါ.. မေး မလို့..”
“ဘာတုန်း..”
“မော့ကြည့်စမ်း ကောင်းကင်ကြီးကို..”
“ဖိုးလမင်းလေ.. လပြည့်ည လ သာတာ ဆန်းသလား လို့..”
“အဟေးဟေး.. မင့် မှတ်မိမလားလို့ပါ ကွာ..”
“ဘာကိုတုန်း..”
“လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်လေးဆယ်.. ရွာမှာတုန်းက ဒီလို ညကိုပေါ့..”
“ရှင်ကြီးနော်.. အိုကြီးအိုမနဲ့..”
“အမယ် အမယ်.. ငါ့မယား ရှက်နေသဟ.. အဟေးဟေး..”
“ကြည့်ပါလားလို့.. ခစ်ခစ်ခစ်..”
“အဲ့သဟို ည က လေ..”
“အွန်း..”
“မင်း ငါ့ ကို တိတ်တိတ် ချိန်းခဲ့တာ ရေခပ်ဆင်းရင်းနဲ့..”
“အောင်မယ်.. ကျုပ် တော့်ကို ချိန်းတာ မဲဇလီဖူးသုပ် ကျွေးဘို့ပါ နော်..”
“ပီးကျ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန် တုန်း..”
“တော် ပါ..”
“ကောက်ရိုးပုံမှာလေ..”
“ကြည့်ပါလား လို့.. အဘိုးကြီးနော်..”
“အဲ့ ညက မင်း ဝတ်ထားတာ.. အကျီက အဝါရောင် လေး..”
“အမယ်.. အရွှီး..”
“မဟုတ်လို့လား ကဲ..”
“ထားပါတော့..”
“ထမီက အနက်ခံမယ် အစိမ်း အဝါ လှိုင်းတွန့်ချိတ်ဆင်လေး လေ..”
“ခစ်ခစ်.. မှတ်မိတယ် ကျန်း..”
“အော်.. မိန်းမရယ်.. မမှတ်မိ ရှိမလား.. ကျုပ်နဲ့မင်း ပထမဆုံး..”
“တော် တော်.. အဘိုးကြီး.. အဲ့နေ့က ဖြစ်သွားတာ ဟို ခွေး တရားခံ..”
“အဟေးဟေး.. ကျုပ်ကတော့ ဒင်းကို ကျေးဇူးရှင်လို့ မြင်သဟ..”
“တော်ကြီးနော်.. ဘာတွေ ချေးခြောက် ရေနှုး..”
“ကြည်နူးမိလို့ပါ ငါ့မယားရယ်.. ပြောစမ်းပါရစေ ဟ.. မင့် နှယ်..”
“ဂလောက် ရွ နေလည်း ပြော တော်.. ပြော..”
“ဟေဟေ့.. အဲ့လို လုပ် စမ်းပါ..”
“ဟွန့်.. အိုကြီးအိုမနဲ့.. နားရှက်စရာ တော်..”
“မင့် အခု ရှက်နေတဲ့မျက်နှာ အဲ့နေ့ကအတိုင်း ကွ..”
“…………”
“ကျုပ်မျက်စိထဲမယ်.. ကျုပ်မယားလောင်း ကွမ်းတောင်ကိုင်လေး.. သနပ်ခါး အမွှေးသားနဲ့.. မဲဇလီဖူးသုပ် ပန်းကန်လေး ကိုင်ပြီးလေ.. ကောက်ရိုးပုံကြားမှာ ကျုံ့ကျုံ့လေး ထိုင် လို့..”
“ကျွေးချင်လွန်းလို့သာ လာရ.. သရဲက အကြောက်သားလေ တော်..”
“ပန်းကန်းလေး ဘေးချ ပြီး ကျုပ် မင့်ပါး နမ်းခဲ့တာနော်..”
“ခစ်ခစ်.. အွမ်း..”
“ပခုံးလေး ဖက်ပြီး နမ်း လို့ မှ မဝသေး.. ကျေးဇူးရှင် ခွေးမသား ထ အူ ထှာ..”
“အဲ့တုန်းက ကျုပ်တကယ် ကြောက်တာ တော့်..”
“သိပါ့ မိန်းမရယ်.. ကျုပ် ရင်ဘတ်ထဲတိုးပြီးများ တုန် နေချက်က အကြာကြီး ဟာ..”
“တော်ကြီး ဟိုနှိုက် ဒီနှိုက် လုပ်တာကျ မပါ လား.. ဟွန့်.. အခွင့်ရေးရတုန်း လက် သရမ်းတာလေ..”
“ဟေးဟေး.. မှတ်မိသေးတယ်.. အဲ့တုန်းက မင့် ဘော်လီ ချိတ်က ဖြုတ်မရ.. ကျုပ်ကလည်း နို့လေးလောက် ဖြင့် စို့ဖူးချင် ကိုး..”
“အိုးး.. အဘိုးကြီး.. ဘာတွေ လျှောက် ပြော.. ခစ်ခစ်ခစ်..”
“ရှက် မနေပါနဲ့ မိန်းမရာ.. အဲ့တုန်းကတော့ ကိုယ်တိုင် ဖြုတ်ပေးပြီးများ..”
“အော.. ဟုတ်တယ်.. ကျုပ် ဘာသာ မြန်မြန် ဖြုတ်မပေးရင် မိုးအလင်း ဖြစ်ရချည့်လေ.. သနားလို့ လိုက်လျောတာနော်.. ဟွန့်..”
“ဘော်လီသာ ချိတ် ကြပ်တာ.. ထမီအောက်ဖြင့် ဗလာ.. အဟေးဟေး..”
“အောင်မာ အောင်မာ.. ည သန်းခေါင် ထ လာလို့ ရှင့်.. ပြီးကျ ရှင်ကြီး လီး သရမ်းမယ် မထင်လို့လေ.. ကျုပ်က နေရိုး နေတာ အဘိုးကြီး.. ရှင်သာ အဲ့တုန်းက.. ဟွန့်.. ပြောလိုက်ရ မကောင်း ရှိတော့မယ်..”
“ပြော စမ်း မိန်းမရာ.. ကျုပ် ကြားချင်လွန်းလို့ပါ..”
“လီး ငေါက်တောက် ထောင် ပြီး လာစားတာလေး မဲဇလီဖူးသုပ်.. ကဲ မှတ်ပလား..”
“ဟားးး.. မိန်းမရာ..”
“အို.. ဘာ လုပ်တာ တုန်း တော့..”
“ကျုပ်.. ရွာ ကောက်ရိုးပုံ ပြန်ရောက်သွားချင်စမ်းတယ် မိန်းမရယ်..”
“အို..”
“ကျုပ် လေ.. အဲ့ဒီတုန်းက.. မင့် နို့တွေ နယ်ရင်း စို့ရင်း.. ထမီ ဖြေချမိတာ..”
“အဘိုးကြီးနော်..”
“မင့် က ရုန်း.. ကျုပ်က ပွတ် နဲ့.. လရောင်အောက်မှာ ဖင် ဖွေးဖွေးကြီး မိန်းမရယ်.. ကျုပ် မျက်စိထဲ မနေ့တနေ့ကလိုပဲ..”
“တော်ကြီးနော်.. ဟွန့်..”
“ပွတ်ရင်း နှိုက်ရင်း.. မင့် လည်း ကောင်း.. ကျုပ် လီး လည်း မိုးတိုးမတ်တပ် ဖြစ်..”
“ကြည့်ပါ လား လို့..”
“အင်းး.. ကျုပ် ကြည့်ချင်တယ် ပူဆာလို့ မင့် ပြ ခဲ့တာပဲ အဲ့ဒီနေ့က..”
“အို တော်..”
“လရောင် အောက်မှာ.. အဖုတ် သန့်သန့်လေး ဆိုတာ.. မိန်းမရယ်..”
“ရှင်ကြီး ကုန်း နမ်းတာလေ.. မရွံမရှာ.. ကျုပ် ဖြင့် ငိုရမလို ရီရမလို.. အနေကို ခက်ကရော..”
“လူသာ အနေခက်.. စောက်ဖုတ်လေးတော့ ကောင်းလိုက်သမှ စိုလို့ ရွှဲလို့မဟုတ်လား..”
“အို တော်.. ဒါကတော့..”
“ကျုပ် မင်းဆီ လိုးပါရစေ ခွင့်တောင်းတော့ ညိုသွားတဲ့မျက်နှာလေး.. မှန်း..”
“ဒါတော့လည်း ရှင်ရယ်..”
“ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် မင့် ဘယ်လောက် အရဲစွန့်ရရှာသလဲ.. ကျုပ် သိပါတယ် မိန်းမရယ်.. စောက်ခေါင်း တည့်တည့် လီး ထောက်ရုံ ရှိသေး.. ငိုမဲ့မဲ့ ဖြစ်လာ ရှာတာလေ..”
“အူတွေ အသဲတွေ တုန်လာသကိုး တော့်..”
“ကျုပ် ဆောင့်တော့ အံကျိတ် ခံပေးတာ..”
“ရှင်ကြီး ဏှာထန်နေတာ သနားလို့ပါ နော်.. ချစ်လို့သာ အလိုလိုက်ရ.. အညှာလွယ်တယ်များ ထင်မလားလည်း စိုးမိတာ..”
“ထင်စရာလား မိန်းမရယ်.. ပိုတိုးပြီး ချစ်လို့တောင် အမြန် ခိုးခဲ့ရတာ မဟုတ်လား..”
“အင်း..”
“မိန်းမ..”
“ဘာတုန်း တော့်..”
“ကြည့်စမ်းချင်တယ်..”
“ဘာကြီးကိုတုန်း..”
“မင့် စောက်ဖုတ်လေးလေ.. အနှစ်လေးဆယ် လုံးလုံး.. ကျုပ် လိုး သမျှ ခံပေးတဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုပေါ့..”
“အလိုတော်.. အဘိုးကြီး.. ဘယ့်နှာ ဘယ့်နှာ..”
“လုပ်စမ်းပါ မိန်းမရယ်.. ကျုပ် မနေနိုင်လို့ပါ..”
“ဟောတော့်.. အဘိုးကြီး.. ရှင့်.. ရှင့် ဟာကြီးလား.. ကျုပ် .. အလိုတော်.. အောက်က မာတောင်တောင်ကြီး.. ဟမ် အဘိုးကြီး.. ရှင်ကြီး မကြီးမငယ်နဲ့.. ပေါက်ကရတွေ ပြောပြီး.. ကြည့်စမ်း.. အံ့ရောတော်.. အံ့ရော..”
“အဲ သဟာ ပြောတာလေ.. မိန်းမရယ်.. တော်ကြာ ကလေးတွေ ပြန်လာလို့မှ ဒါကြီးက မကျရင် ဒုက္ခ ဗျာ..”
“ဖြစ်ရမယ် အဘိုးကြီးရယ်.. ရှင် ဟာလေ..”
“လုပ် စမ်းပါ မိန်းမရယ်.. အခန်းထဲ သွားရအောင်ပါ.. မင့် မှ မကယ်ရင်.. ကျုပ်..”
“ကဲ လာ တော်.. လာ.. ငါ့ နှယ်.. ခက်ပါဘိ..”
..................................................
“မိန်းမ..”
“ဘာ တုန်း တော့်..”
“ကျုပ်တင် လီးတောင်သလား မှတ်တယ်.. မင့်လည်း စောက်ရေတွေ စိမ့် နေမင့်ဟာ..”
“အို.. ရှာရှာကြံကြံ တော်.. ဖယ်တော့ ဖယ်တော့..”
“ကြည့်စမ်း ပါရစေဦး ကွာ.. မင်း က လည်း..”
“………”
“မှန်း.. ငါ့ မယား စောက်ဖုတ်.. ငါ လိုးသမျှ ခံရှာတဲ့ စောက်ဖုတ်လေး.. လှနေတုန်း မိန်းမရယ်.. ကျုပ် ကျုပ်.. လုပ် ချင်လာပြီ..”
“အလိုတော်.. အဘိုးကြီး.. ဟဲ့.. အို.. အလိုလေး..”
“အူးးး.. မိန်းမ ရယ်..”
“အဘိုးကြီး.. တော်.. တော့်ဟာကြီးက..”
“သန်တုန်း မြန်တုန်း မှတ်လား မိန်းမ.. ဟင်..”
“အင်းး.. ကျွတ်ကျွတ်.. အံရောတော်..”
“ကောင်း ထာ မိန်းမရယ်.. ကြားလား.. စွပ်ဖတ် စွပ်ဖတ်နဲ့.. အသံတွေလေ.. မင့် စောက်ဖုတ်က မြည် နေတာ..”
“ရှင့် လီးကြီးနဲ့ မတရားသဖြင့် တက် လိုးနေတာကိုတော့်.. အမလေး.. အင့် အင့်..”
“နာ လို့လားဟင်.. မိန်းမ.. နာများသွားလား..”
“အယ်.. ဘာလို့ ရပ်တုန်း အဘိုးကြီးရဲ့.. ကျုပ် ကောင်းနေကာမှ.. ရှင် ဟာလေ.. ဟင့်..”
“ဟေ.. အာ့လိုလား.. ဒါ.. ဒါဆို..”
“ဆောင့်.. ဆောင့်စမ်းပါ တော်.. အဘိုးကြီးရဲ့.. ဆောင့် စမ်းပါ.. နာနာလေး..”
“အင့် အင့်.. အူး.. မိန်းမ.. မိန်းမ.. မင့် စောက်ဖုတ်ကြီးက ကွာ..”
“အင်းး.. လုပ် တော်.. လုပ် လုပ်..”
“ကောင်းတုန်း မိန်းမရာ.. ကောင်းတုန်း..”
“အလိုလေး.. အဘိုးကြီး.. ကျုပ် ကျုပ် ထွက်တော့မယ်.. လုပ်လုပ်.. မြန်မြန်..”
“အေးဗျာ.. ရော့ဗျာ..”
“အင့်.. အ.. အို့..”
“အူးး.. ဟူးး.. အီးးး..”
............................................................................
“မော.. သွားလား အဘွားကြီး.. ” “မော.. သွားလား အဘိုးကြီး.. ”
“အလိုတော်.. ” “အလို ဗျာ.. ”
“အဟေးဟေး.. ” “ခစ် ခစ် ခစ်.. ”
“မော ထာ.. မိန်းမ.. ဖက် အိပ်ရအောင်..”
“ရေလေးတော့ ဆေးပါရစေ အဘိုးကြီးရဲ့.. ဒီမှာ ပေ ပွ နေတဲ့ဟာ..”
“အာ.. ပေ ပေ.. ထားလိုက်.. အိပ်မယ်.. ဖက်ထား..”
“ကျုပ် မနေတတ်ဘူးတော့်.. စီးကပ်ကပ်နဲ့..”
“ထားလိုက် ဆိုနေ.. မင့် နှယ်..”
“ယား ယံနေ ဘယ့်နှယ် လုပ်မတုန်း.. အနာတွေ ဖြစ်ကုန်မှ ကျော်မကောင်းကြားမကောင်း..”
“ဖြစ်စရာလား ကွ.. ဆေးပေါင်းတောင် ခ အုန်းမယ့် လရေတွေ ဥစ္စာ.. ”
“ခစ် ခစ်.. တော်ကြီးဟာလေ..”
“ဟုတ်တယ် လ ကွာ.. ဆေးပေါင်း ခ တဲ့ ည.. အဖုတ်အို စိုတဲ့ ည.. လီးအိုအို လရည် ပြိုတဲ့ဲ့ ည..”
“ကြည့်ပါ့လား.. ခစ်ခစ်ခစ်..”
ပြီးပါပြီ။
တစ်ချက် ပြုံး ခြင်းဖြင့် တစ်သက်လုံး ဆေးပေါင်း ခ နိုင်ကြပါစေ။
