Sunday, November 23, 2008

အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

နေမိုးသည် အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် စာရေးအဖြစ် အလုပ်လုပ်နေသည် ။  သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့  ရာဂကြွယ် ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ လိုးပေးရသော  “  အငှါးလင်  ” အလုပ်ဖြစ်သည်..။

အပတ်စဉ် တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် နေမိုး အငှါးလင်အဖြစ် အလုပ်သွားလုပ်လေ့ရှိသည်.။ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ။ အသက်အရွယ်ကတော့ နေမိုးနှင့် မတိမ်းမယိမ်း ဖြစ်သည် ။ အသားဖြူကာ အရပ်မြင့်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည် ။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ လင်တော်မောင်က အင်ဂျင်နီယာကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားတွင် သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသည် ။ ကလေးလည်း မမွေးကြသေး ။

နေမိုးသည် သူ့အထက်အရာရှိမ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျနေသည် ။  သို့သော် နီးစပ်ရန် ဖန်ဖို့ အခွင့်အလမ်းမရသောကြောင့် ကြိတ်ပြီးတော့သာ ပစ်မှားနေပြီး ၊ခိုးလို့သာ ငမ်းနေရသည် ။

တစ်ခုသော တနင်္လာနေ့တွင် နေမိုးသည် ရုံးတွင် အလုပ်များသွားကာ ရုံးဆင်းနောက်ကျသဖြင့် အငှားလင်အဖြစ် အလုပ်လုပ်ရာ နေရာသို့ တစ်နာရီလောက် နောက်ကျမှ ရောက်သွားခဲ့ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို အထူးအမှောင်ခန်းခေါ် အလင်းရောင် လုံးဝမရှိပဲ မှောင်ချထားသော အခန်းထဲတွင် ကာမစည်းစိမ်ခံစားပျော်ပါးရန် ဝင်ရောက်ဖို့အတွက် အဝတ်လဲခန်း၌ အဝတ်အစားများ ချွတ်နေသည်ကို ချောင်းကြည့်ပေါက်မှ အသာချောင်း ကြည့် တွေ့မြင်ခဲ့သည် ။ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးပေးရမည့် အငှါးလင်မှာ နေမိုး၏ သူငယ်ချင်း လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက် သန်းဝင်းဖြစ်သည် ။

သန်းဝင်းက မိမိမှာ ဧည့်သည် မိန်းကလေး ငယ်ငယ် တစ်ယောက်နှင့် အပြတ်လိုးထားရလို့ သည်မိန်းမကြီးကို တစ်ရှိုးစာ အပြည့် မချနိုင် ၊ တစ်ချီလောက်သာ ဝင်ချပြီး မိမိနှင့် လာပြီး လူစားလဲရန်ပြောရာ နေမိုးက အကြိုက်တွေ့ပြီး သဘောတူလက်ခံလိုက်သည် ။

အမှောင်ခန်းထဲတွင် နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးကြသည် ။ မှောင်နေသောကြောင့် မိမိနှင့် စပ်ယှက်နေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေး နေမိုး ဖြစ်ကြောင်း အစပိုင်းတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး မသိခဲ့ပေ ။ သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကို နေမိုးက ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေသည့် အချိန်တွင် ခုတင်ဘေးဘောင်တွင် တင်ထားသော ( မိမိကိုလိုးနေသည့် အငှါးလင်နှင့် လင်းလင်းချင်းချင်း ကြည့်မြင်လိုလျင်လျပ်စစ်မီးဖွင့်နိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားသည့် )  ခလုတ်လေး ရှိသည် ။ ဖင်လိုးခံရင်း ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုးက မတော်တဆ ထိကိုင်နှိပ်မိရာမှ မီးရောင်လင်းလာကာ ဖင်လိုးဖင်ခံ လုပ်နေကြသူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မြင်တွေ့သွားခဲ့ကြရသည်..။

နေမိုးက ကျကျနန ဖင်လိုး အဖုတ်ပွတ်ပေးထားရာ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခံစားနေရသော ကာမစည်းစိမ်ချမ်းသာကို လက်လွှတ်မခံနိုင်ပဲ ၊ မိမိကို ဖင်လိုးနေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးဖြစ်သူ နေမိုးမှန်း သိလျှက်နှင့် ဆက်ပြီး အလိုးခံလေတော့သည် ။

သည်လိုနှင့် ပြေလည်သွားကြကာ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကာမအရသာ တနင့်တပိုးခံစားရရှိစေရန် သူတတ်မြောက်ထားသော ကျွမ်းကျင်မှု နည်းလမ်းအားလုံးကို  အိပ်သွန်ဖာမှောက် အကုန်အစင်ထုတ်သုံး လိုးပေးရာ လိုးသူနေမိုးရော အလိုးခံသူ ဒေါ်ထားထားစိုးပါ မကြုံဖူးသော ဖီလင်တွေ ခံစားရလျှက် အရသာကောင်းကောင်းတွေ့သွားခဲ့ရလေသည်……..။

တစ်ရှိုးစာ လိုးပွဲအတွက် သတ်မှတ်ထားသော အချိန် ၃ နာရီ စေ့သွားသည့် အတွက် အလိုးရပ် ၊ စပ်ယှက်မှုများ တစ်စခန်း သတ်သောအခါ နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုးတို့သည် အထူးအမှောင်ခန်းထဲတွင် ထုံးစံအတိုင်း မိမိတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည့် ဝင်ပေါက် အသီးသီးမှ လမ်းခွဲထွက်လာခဲ့ကြသည် ။

နေမိုးအနေဖြင့် သူကြိတ်ကာ သဘောကျနေခဲ့သော သူ့အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးခဲ့ရသည့်အတွက် အထူးပင်ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မိသလို ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း  သူမကြုံဖူးသမျှသော ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှုများတွင် အထူးကဲဆုံးသော ကာမအရသာနှင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ  ခံစားခဲ့ရသည့် နေမိုးနှင့်လိုးခဲ့ရသော  ယခုလိုးပွဲကို စွဲစွဲမက်မက် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်..။

လိုးရသည်ကို ပင် အားမရနိုင်ခဲ့သေး..။ ထို့ကြောင့် အငှါးလင်းများနှင့် ဆုံတွေ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှု အ၀၀ကို တာဝန်ယူစီမံ ဆက်သွယ်ဆောင်ရွက်ပေးသူ  မာမီအေး အားသွားရောက်တွေ့ဆုံကာ အမှောင်ခန်းထဲတွင် သူမနှင့် ပျော်ပါးခဲ့သူ နေမိုးကို မနက်ဖြန်တွင် အထူးအော်ဒါယူကာ တစ်ရှိုးစာ ထပ်မံပျော်ပါးလိုကြောင်း ပြောဆိုခဲ့လေသည်..။

“  မနက်ဖြန် နေမိုးအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ဘူး ၊ တစ်ခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ လာပျော်ချင်ရင်တော့ ရနိုင်လိမ့်မယ်… ”

“  ကျမက နေမိုးဆိုတဲ့လူနဲ့ပဲ ပျော်ချင်တာ ..။ သူအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ပေမဲ့ စပါယ်ရှယ် အော်ဒါလုပ်ပြီး ချိန်းလိုက်လို့ မရဘူးလား..၊ မနက်ဖြန် မရရင်တောင် သန်ဘက်ခါ ပေါ့…. ”

“  ဟာ..အဲဒါလဲ မရနိုင်ဘူးလေ..၊ မာမီတို့ဆီမှာက ကောင်လေးတွေကို တစ်ပတ်တစ်ခါပဲ အလုပ်လုပ်ရပြီးတော့ ၊ အလှည့်ကျ နားနေနိုင်အောင် စီစဉ်ထားတာ..ညီမရဲ့..၊ ဒီအလုပ်က အားပြည့်လန်းဆန်းနေဖို့ လိုတယ်မဟုတ်လား..၊ ခြောက်ရက်နားထားပြီး အားအပြတ် ပြန်ပြည့်နေမှ ဧည့်သည်မိန်းမတွေ အရသာကောင်းကောင်း ခံစားရအောင် အလုပ်လုပ်ပေးနိုင်မှာပေါ့..ညီမကြီးရယ်..၊ နေမိုးနဲ့ ရှင်တကယ်ပျော်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ နောက်အပတ် တနင်္လာနေ့အထိ စောင့်ရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အနည်းငယ်တွေပြီး စဉ်းစားနေသည် ။ တစ်ပတ်ကြီးများတော့ သူမအနေနှင့် မစောင့်လို ။ မိမိနှင့် တစ်ရုံးတည်း အတူတူ အလုပ်လုပ်နေသည်မို့ နေမိုးကို မိမိဖာသာ အချိန်းအချက်လုပ်ကာ ပျော်ပါးလို့ ရနိုင်ကြောင်း စဉ်းစားမိသည် ။

“  ကောင်းပါပြီ…။ ဒါဆိုလဲ ကျမစောင့်လိုက်မယ် ..နောက်လာမဲ့ တနင်္လာနေ့မှာ သူနဲ့တွေ့ချင်တယ်.. ”

“  ဒါဆိုရင် စရံတော့ ပေးသွားရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မာမီအေးတောင်းသော စရံငွေကို ပေးချေပြီးနောက် အငှါးလင်များနဲ့ ပျော်ပါးရာမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည် ။အိမ်သို့ပြန်ရောက်သောအခါ နေမိုးနှင့် လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့ပုံများကို ပြန်သတိရနေသည်..။ ထိုနေ့ညက ဒေါ်ထားထားစိုးသည် မမက်စဖူး ကာမစပ်ယှက်ခံရသည့် အိပ်မက်ကို မက်သည်.။ အိပ်မက်ထဲတွင် သူမနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခဲ့သူကလည်း နေမိုးပင် ဖြစ်နေပါသည်..။

နောက်တစ်နေ့နံနက် ရုံးသို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နေမိုးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မျက်နှာပူသလိုလို ၊ ရှက်ရွံ့သလိုလို ဖြစ်နေသည် ။  နေမိုးမှာလည်း အတော်ပင် နေရခက်နေသည်..။  နှစ်ယောက်စလုံးပင် အရင်နေ့ ညနေပိုင်းက ရက်ရက်ရောရော ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ကြပုံများကို ပြန်လည်မြင်ယောင်ကာ နေကြသည်..။ နေမိုးအနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြည့်မိတိုင်း မိမိမြင်ခဲ့ တွေ့ခဲ့ အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ခဲ့လေသော ရင်သားတင်သား ပေါင်လုံးပေါင်တန်များကို အထင်းသား အရှင်းသား ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်လာလျက် လီးမှာလည်း မတ်ခနဲ တန်းခနဲ တောင်ကာနေရသည် ..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့လည်း နေမိုးကို ကြည့်မိလေတိုင်း မိမိကို တက်ခွလိုးခဲ့ပုံများ နှင့် နေမိုး၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီးကို မြင်ယောင်ကာ အဖုတ်ထဲမှာ စိုစိစိ ၊ ဖင်ပေါက်က ယားသလိုနှင့် အရမ်းကို နေရခက်နေသည် ။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောရမည်ကိုပင် ရွံ့တွန့်တွန့် ဖြစ်ကာနေကြသည်..။ လူချင်းမတွေ့ဖူးပဲ မိဘဆွေမျိုးများ စေ့စပ်ပေးမှုကြောင့် ညားခဲ့ရသော ဇနီးမောင်နှံတွေလို မင်္ဂလာဦးညလွန်မြောက်ကာ နောက်တစ်နေ့ တွင်ခံစားရသော ခံစားမှုမျိုး နှင့် အတော်ပင် ယင်းထ နေကြသည်..။

နေမိုးတို့လို အငှါးလင်များတွင် မိမိတို့ စပ်ယှက်ဖျော်ဖြေပေးခဲ့ဖူးသည့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးများနှင့် မတော် တဆ အပြင်ဘက်တွင် တွေ့ဆုံမိလျင် မသိလိုက် မသိဖာသာ နေပေးရသော စည်းကမ်းရှိသည်..။  ဧည့်သည် အမျိုးသမီးများကလည်း မိမိတို့နှင့် လိုးဖူးသော အငှါးလင် တစ်ယောက်ယောက်ကို အလုပ်နေရာ မဟုတ်သော အခြားတစ်နေရာတွင် တွေ့ဆုံမိပါက မသိသလို ခပ်တည်တည် နေကြတာများသည်..။

ပြောရလျင် အငှါးလင်များနှင့် ပျော်ပါးကြသူ အမျိုးသမီးများသည် အလုပ်နေရာတွင်သာ တွေ့ဆုံပျော်ပါးကြသည်မှလွဲပြီး အပြင်အပတွင် အသိအကျွမ်းဖြစ်သွားကြမှု ရှားပါးသည်..။ ယခု ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဖြစ်နေလေရာ နေမိုးမှာ ခါတိုင်းလို ဆက်ဆံ ပြောဆိုရကောင်းနိုး ၊ မသိသလိုပဲ ခပ်တည်တည် နေရကောင်းနိုးနှင့် အခက်တွေ့နေရလေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် နေမိုးနှင့် သီးသန့် တွေ့ဆုံနိုင်ရန် ချိန်းဆိုဖို့ စိတ်ကူးရှိသော်လည်း ဘယ်ကဘယ်လို စတင်ကာ အချိန်းအချက် လုပ်ရမည်ကိုတော့ စဉ်းစားမရ ဖြစ်နေသည်..။ သူမသည် ရာဂရမက် ထန်ပြင်းပြီး လိုအင်ကြီးမားသော မိန်းမ တစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း ဆိတ်ကွယ်ရာ လူသူကင်းဝေးရာတွင်သာ အရှက်အကြောက်မရှိ ကာမအရသာကို  အပီအပြင် ခံစားမည် ၊ လူရှေ့သူရှေ့တွင်တော့ ပိပိပြားပြား ၊ အရှက်အကြောက် ကြီးသော ဂုဏ်သရေရှိ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်အနေဖြင့်သာ နေထိုင်သွားလာသည် ။ အခု သူမ၏ တန်ဖိုးထားရသော ရာထူးဂုဏ်သိမ် အမှတ်အသားဖြစ်သော ရုံးနေရာတွင် မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေးကို အငှါးလင် အဖြစ် သဘောထားကာ အချိတ်အဆက်ပြုလုပ် ပြောဆိုဖို့ရာမှာ အတော်ဝန်လေး ခက်ခဲရသည်..။ 

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် ကုန်ဆုံးသွားသည်..။  နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုံးအလုပ်ဖြင့် အပြင်သို့ သွားနေရပြီး ရုံးသို့ ညနေ ရုံးဆင်းကာနီးလောက်မှ ပြန်ရောက်ရာ သူမနှင့် နေမိုး တွေ့ရုံမြင်ရုံမျှလောက်သာ ရှိခဲ့သည်…။  နောက်တစ်ရက်မှာလည်း ရုံးအလုပ်များ ပုံကျကာ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ရပြီး နေမိုးနှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ပင် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ဖြစ်ခဲ့ရပေ..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကာမရမက်စိတ်များမှာ ရက်ကြာလာသည့်အခါ လျှော့ကျခြင်း မရှိပဲ ထန်ပြင်းမြဲ ထန်ပြင်းနေသည်..။

ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့တွင်တော့ နေမိုးကို မဖြစ်ဖြစ်အောင် ချိန်းဆိုကာ ညနေပိုင်းတွင်  အတူတူ တစ်နေရာရာ သွားပျော်ပါးရန် ဒေါ်ထားထားစိုး ကြံစည်စိတ်ကူးမိတော့သည်..။ ပါးစပ်နှင့် ပြောဆိုဖို့ ဝန်လေးသောကြောင့် စာတစ်စောင် ကြိုတင်ရေးထားသည်..။ နေမိုးကို အမှတ်မထင် အသာ စာပေးပြီး အချိန်းအချက် ပြုလုပ်ရန်ဖြစ်သည်..။ အကြံကကောင်းသော်လည်း ထိုနေ့တွင် နေမိုးတစ်ယောက် ရုံးမတက်ပဲ ခွင့်ယူသောကြောင့် ဘယ်လိုမှ အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခဲ့ရပေ..။ သည်ကောင်လေး ဘာလို့များခွင့်ယူတာပါလိမ့်..၊ အငှါးလင်အဖြစ် နေ့ဘက် အလုပ်များ သွားလုပ်နေရောလားဟုပင် ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးမိလေသည်..။ 

သို့သော် နေမိုး အလုပ်ရှင် မာမီအေးက ( ယောက်ျားထိန်းဟု ခေါ်ရမည်လား  မသိ )  နေမိုးသည် တနင်္လာနေ့ တစ်ရက်သာ အလုပ်လုပ်သည်ဟု ပြောထားသည့်တိုင် ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ သို့လောသို့လော အတွေးများဖြင့် စိတ်မောနေရတော့သည်..။ နောက်နေ့များမှာတော့ စနေ၊ တနင်္ဂနွေ ကျသဖြင့် သူမ မချင့်မရဲ ဖြစ်ကာ စိတ်လျှော့လိုက်ပြီး တနင်္လာနေ့ကျမှသာ ဒီငနဲ လိုးတာ အပီခံပစ်လိုက်တော့မည်ဟု စိတ်ထဲ တေးမှတ်ထားလိုက်သည်..။ 

နောက်ဆုံးတော့ ဒေါ်ထားထားစို အားခဲ မောင်းတင်ကာ စောင့်ဆိုင်းနေသော တနင်္လာနေ့ညနေပိုင်း သို့ရောက်လာလေတော့သည်..။

.....................................................................................................................................

တနင်္လာနေ့ညနေ ရုံးဆင်းတာနဲ့ ကျမလည်း အိမ်ကို အမြန်ပြန်ပြီး ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားတွေ လဲလှယ်ဝတ် ဆင်ပြီး နေမိုးနဲ့ ပျော်ပါးဖို့ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်.။ နေမိုးအလုပ်လုပ်တဲ့ နေရာကို ၅ နာရီခွဲတိတိမှာ ကျမရောက်တယ်.။ တစ်ရှိုးစာအတွက် ကျန်ငွေကို ချေပြီးတာနဲ့ ပျော်ပါးမယ့်အခန်းထဲကို တစ်ခါတည်း တန်းသွားလိုက်တယ်..။  အစတုန်းက လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိမဲ့ အခန်းတစ်ခန်းကို ယူမယ်လို့ပဲ စိတ်ကူးမိပါသေးတယ်..။  ဒါပေမယ့် ကျမ ဒီမှာလာပြီး အရသာခံတိုင်း အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ရွေးချယ် အသုံးပြုခဲ့တာမို့ ၊ အခြားအလင်းရောင်းရှိမယ့် အခန်းတစ်ခုခု ယူလျင် ဖီလင်လာသင့်သလောက် မလာမှာကို စိုးလို့ပါ..။  ခါတိုင်း ပျော်ပါးနေကျ အမှောင်ခန်းကိုပဲ ယူလိုက်တယ်..။  

နေမိုးတို့ရဲ့ အလုပ်ရှင် မာမီအေးကလည်း ကျမအတွက် အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ကြိုတင်ဖယ်ထား စီစဉ်ပေးထားတာဆိုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့..။ အမှောင်ခန်းဆိုပေမယ့် လိုအပ်ရင် မီးဖွင့်လို့ရတာပဲ..။ အထဲရောက်တဲ့ အခါ ကြိုက်တဲ့အချိန် မီးဖွင့်နိုင်တယ်..။ မှောင်ထဲမှာ ပျော်ချင်ရင်လဲ ရတယ်..။ ကဲ….ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ..။

ကျမဟာ ဒီအထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လာပြီးစပ်ယှက်ပျော်ပါးခဲ့တာဟာ အခု ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်တော့ပါဘူး.။ ခြောက်ခါလောက်ကို ရောက်ဖူးပြီးပါပြီ ။ အထာကျနေပြီလို့တောင် ဆိုနိုင်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုတစ်ခေါက်လောက်  တစ်ခါမှ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုတာမျိုး အရင်က မကြုံခဲ့ရဘူး ။ အိုလေ….ပြီးခဲ့တဲ့ တနင်္လာနေ့က အမှတ်မထင် နေမိုးလိုးတာခံခဲ့ရ ၊ နေမိုးဟာ အငှါးလင်တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ်လုပ်နေမှန်း သိခဲ့ရတဲ့ အချိန်ကစပြီး တစ်ပတ်လုံးလုံးကို ကျမစိတ်တွေ အနည်းနည်းအဖုံဖုံ လှုပ်ရှားနိုးကြွနေခဲ့တာပါ ။  နေမိုးနဲ့ လိုရမှာကို အရမ်းတမ်းတ လိုလားနေခဲ့တာပါ ။ ဒီနေ့တော့ အဲဒီတမ်းတစိတ်တွေဟာ အပြင်းထန်အနိုးကြွဆုံးပေါ့…..။

အမှောင်ခန်းထဲကို မဝင်ခင် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ရတဲ့အခန်းငယ်လေးထဲရောက်သွားတာနဲ့ကျမဟာ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားလာပါပြီ ။ ကျမအဖို့ ကိုယ်သိကျွမ်းနေတဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့ လိုးရမှာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပါပဲ..။ အရင်က ဒီမှာလာပြီး အငှါးလင်တွေနဲ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ခဲ့ဖူးပေမယ့် သူတို့ကို ကျမ လုံးလုံးမသိခဲ့သလို ၊ သူတို့ကလဲ ကျမကို မသိခဲ့ပါဘူး..။ ဒီနေ့လိုးကြမယ့် နေမိုးကတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိနေကြတယ်လေ..။  စိတ်လှုပ်ရှားရမက်ထန်တဲ့အခါ ဝဖြစ်လေ့ရှိတဲ့အတိုင်းပါပဲ ၊ ကျမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီး မို့ဖောင်း အရည်စို ရွှမ်းအိနေသလို နို့အုံကြီးတွေ တင်းမာပြီး နို့သီးတွေ စူတက်ကော့ထောင်လို့ နေကြပါပြီ..။

ကျမဟာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ခွာချပစ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမနို့ကြီးတွေဟာ အရမ်းတင်းမာနေတာကြောင့် ရင်ဘတ်တောင် ကျိန်းတိန်းတိန်း အေးတေးတေးဖြစ်နေပါတယ်..။ နို့သီခေါင်းဟာလည်း တင်းမာပြီး ကော့ချွန်ထောင်တက်နေတာ အောင့်သလိုလိုတောင်  ရှိနေလေရဲ့ ။  ဟော….အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့ ဘောင်းဘီခွကြား အသားနေရာဟာ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက ယိုစိမ့်ထွက်တဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ အပြတ်ကို စိုရွှဲနေပါရောလား..။ ရေဆွတ်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ..။ ကျမဟာ ရှမ်းတရုတ်ကပြားမမို့ စောက်ရည်အထွက်များပါတယ်..။  ကာမစိတ်ထန်ပြင်းတဲ့အခါတွေမှာ စောက်ရည်အတော်ကို ထွက်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုလို အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွကြားနေရာတစ်ခုလုံး ( အရည်ညှစ်ယူရင်တောင် ရနိုင်လောက်အောင်) ရွှဲရွှဲစိုသွားတာမျိုးတော့ မဖြစ်သေးပါဘူး..။

အင်း …နေမိုးကတော့ ကျမကို တကယ် နှာထန်ရမက်ကြွအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ယောကျ်ားပါပဲ ။  သူလိုးတာတောင် မခံရသေးဘူး..။ ကျမ အရည်တွေ အရမ်းကိုထွက်ပြီး ကာမဆိပ်လည်း အပြတ်ကို တက်နေပါပြီ..။ သူနဲ့လိုးကြရရင်တော့ ဘယ်လိုများနေမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်ရုံနဲ့ ကြက်သီးများတောင် ထမိပါရဲ့..။  အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ခွာပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ အလိုးခံရမယ့် အမှောင်ခန်းထဲကို အသာပဲ လျှောက်လှမ်းဝင်လာခဲ့ပါတယ်..။  ဒီအခန်းထဲမှာ မကြာခင် ကြုံတွေ့ခံစားရတော့မယ့်ကာမအရသာကို တွေးကြည့်ရင်း ဒူးတောင် မခိုင်ချင်သလို ဖြစ်လာရတယ်..။ အခန်းထဲမှာတော့ ဘာမီးမှ မထွန်းထားတာကြောင့် ပိန်းပိတ်အောင် မှောင်လို့နေပါတယ်..။

ဒီအခန်းအထာကို အကျွမ်းဝင်ပြီးသားမို့ ခုတင်ရှိရာကို အလွတ်ပဲ လျှောက်လှမ်း အရောက်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်..။ ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း ၊ အခန်းထဲကို လျှောက်လှမ်းဝင်လာမယ့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို နားစွင့်နေလိုက်တယ်..။  ကျမရဲ့ ဘယ်ဖက်လက်ကို ခုတင်ဘောင်မှာရှိတဲ့ မီးခလုတ်ပေါ် အသင့်တင်ထားလိုက်တယ်..။

အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ခြေသံကိုကြားရတာနဲ့ ခလုတ်ကိုနှိပ်ပြီး မီးဖွင့်လိုက်မယ်..။ ပြီးတော့ မီးရောင်အောက်မှာ နေမိုးနဲ့ ကျမ အပီပြင်ကို ဖိုက်ပစ်လိုက်မယ်..။

ဒီအပတ်တနင်္လာနေ့မှာတော့ ကျနော်အလုပ်နေရာကို ခပ်စောစောပဲ အရောက်သွားခဲ့တယ်..။ ရောက်တာနဲ့ မာမီအေးက ကျနော့်အတွက် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် အလုပ်ရှိတယ်..။ တစ်ရှိုးစာအော်ဒါလို့ ပြောတာကြောင့် ကျနော်လည်း အမှောင်ခန်းထဲကို အဝင် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးတွေ အဝတ်အစားချွတ်ထားခဲ့ရတဲ့ အခန်းလေးထဲကို ချောင်းကြည့်နိုင်တဲ့ ချောင်းကြည့်ပေါက်နားမှာ အသင့်သွားစောင့်နေတယ်..။  ဧည့်သည်မိန်းမ အဝတ်ချွတ်ပြီး အမှောင်ခန်းထဲ ရောက်သွားမှ ကျနော်က ဝင်ရမှာကိုး..။ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့  လူမတွေ့ရဘူး..။ ဧည့်သည်မိန်းမ မရောက်သေးဘူး.လေ…။  ဒါကြောင့် ကျနော် အသာပဲ ထိုင်စောင့်နေတယ်..။ ထိုင်မိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သန်းဝင်း ရောက်လာတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ..မင်းအမှောင်ခန်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရှိတယ်ဆို.. ”

သန်းဝင်းကမေးလို့ ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်..။

“  ငါတော့ ဒီနေ့ အလုပ်မဖြစ်သေးဘူးကွ..၊ မင်းကတော့ အခုရောက် အခုအလုပ်ဖြစ်နဲ့ တယ်ဟုတ်ပါလား..၊  မင်းဖိုက်ပေးရမဲ့ ဆော်ကော ရောက်ပြီလား.. ”

“  စောစောကကြည့်တုန်းကတော့ မရောက်သေးဘူးကွ… ”

“  မရောက်ဘူးဆိုတာနဲ့ မင်းကထိုင်နေရလားကွာ..၊  အသာစောင့်ကြည့်နေပေါ့..၊ ဒါမှ သူရောက်ကိုယ်ရောက် အထဲကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဝင်နိုင်မှာလေ..မှန်း ငါကြည့်ပေးမယ်.. ”

သန်းဝင်းက ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ အသာကြည့်တယ်..။ ကျနော်ကတော့ အသာပဲ ဆက်ထိုင်နေတယ်..။ အရင်ပတ်တုန်းက ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ အပီဖိုက်ခဲ့ကြရပုံတွေ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်..။ ဒီအပတ်လည်း ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ ပြန်ဆုံ၇ရင်ကောင်းမှာ ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုပြန်ဆုံဖို့ဆိုတာကလည်း သိပ်ကိုခက်ပါတယ်လေ…။

“  ဟော…လာပီဟေ့….ဟာ…အရင်ပတ်က မင်းနဲ့ငါ တစ်လှည့်စီ ချပေးခဲ့ကြတဲ့ ဆော်ကြီးပါလားကွ…တောက်မိုက်တယ်ကာ…အယ်နေတာပဲ…ဟီး…. ”

ခဏကြာတော့ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သန်းဝင်းရဲ့ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံကို ကြားရတယ်..။ ကျနော့်ရင်ထဲ အတော်ကို လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားတယ်..။

ဒါဟာတကယ်ပဲလား..။ အခု ကျနော် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးက  ဒေါ်ထားထားစိုးပဲလား..။ သန်းဝင်းဆိုတဲ့ကောင်က လူနောက်..။ သူပြောတာ အတည်ယူလို့ ရတာမဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့်သူ့ကို အသာတွန်းဖယ်ပြီး ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လို့ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပါပြီ။ မို့ထွားတဲ့ ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေ ၊ ကားအိတဲ့ တင်သားကြိးတွေ..၊ တုတ်ဖြိုးတဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေ ၊ အိုး…မြင်ရတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆက်တွေကတော့ အားပါးပါးလို့ ပြောရအောင်ကို စိုပြေထွားကြိုင်းလှပါတယ်..။ ဟော….ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ အထူးအမှောင် ခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားပြီး ကျနော်ဝင်လိုက်သွားဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်..။ အထဲရောက်ရင် …၊ ဟား…တွေးလိုက်တာနဲ့တောင် ဖီလင်တွေ အရမ်းရလာပြီ..။

“  ဟိုဆော်ကြီးပဲကွ…ဒါကြီး ဖြူဖြူတောင့်တောင့်၊ နှာကလည်း ထန်ထန်နဲ့ လိုးရတာ ဂွတ်ရှယ်ပဲကွ..။ ကိုင်းဟေ့..ဒီတစ်ပတ်လည်း ဟိုအရင်ပတ်တုန်းကလို မင်းတစ်လှည့် ငါတစ်လှည့် ဖိုက်ကြရအောင်ကွာ..။ မင်းအခု အရင်သွားဆော်နှင့်..ငါမာမီအေးကို သွားပြောပြီး တစ်လှည့်ဝင်ချမယ် ဟုတ်လား.. ”

ကျနော် ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ မျက်လုံးခွာလိုက်တော့ သန်းဝင်းက ပြောတယ်.။ ကွိုင်ပဲဗျာ..။ ကျနော် ဒေါ်ထားထားစိုးကို တစ်ရှိုးစာ ( ၃ နာရီ ) အချိန် အကုန်လုံးကို အပြတ် လိုးပစ်ချင်တာ..။ အခု သန်းဝင်းက တစ်လှည့်ဝင်ဖိုက်မယ် ဆိုတော့ အခက်ပဲ..။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် သန်းဝင်းကို တစ်လှည့်ပေးလိုစိတ် မရှိဘူး..။ ဒါပေမယ့် အပြတ် ငြင်းပစ်လိုက်ဖို့ကလဲ မသင့်ဘူးလေ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူ့အတွက် လိုးရမယ့်အလုပ်မှာ ကျနော့်ကို အစားဝင်ပေးဖို့ခေါ်ခဲ့တာကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးခဲ့ရတာမဟုတ်လား..။ သူ့ကျေဇူးရှိတယ်လေ. ။ ကျနော့်အလှည့်ကျတော့ ကပ်လို့ မဖြစ်ဘူး…။ 

ဒါကြောင့် မငြိမ့်ချင်ငြိမ့်ချင်နဲ့ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရတယ်..။ သန်းဝင်းလည်း ခပ်မြူးမြူးပဲ လျှောက်လှမ်းထွက်သွားတယ်..။ သူ့ကြည့်ရတာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးရတာ သိပ်သဘောကျနေပုံပဲ..။ ဟုတ်မှာပါပဲလေ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးလို ရုပ်ကလဲ ချော ၊ ငယ်ကလည်း ငယ်.. လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြူဖြူတောင့်တောင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို လိုးရတာ ဘယ်ယောကျ်ား မကြိုက်ပဲ နေမှာလဲ..။ ကျနော့်ကိုပဲ ကြည့်လေ….ဒီမိန်းမကို မြင်ရကတည်းကကို လိုးချင်နေခဲ့တာ ။ သန်းဝင်းထွက်သွားတော့ ကျနော်လည်း အဝတ်အစားတွေ အမြန်ဆုံးချွတ်ပြီး အထူးအမှောင်ခန်းထဲကို ချက်ချင်းပဲ လှမ်းဝင်လိုက်ပါတော့တယ်..။ အခန်းထဲမှာ  မှောင်မဲနေတာဆိုတော့ ဘာမှ မမြင်ရပါဘူး ။ ဒါပေမယ့် အခန်းထဲက ခုတင်ပေါ်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ ရှိနေမယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျနော် သိနေတယ်လေ ။ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီး မကြာခင် ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်တော့မှာ မဟုတ်လား ။

နို့ကြီးတွေကို အပီကို ဆွဲပစ်လိုက်မယ် ။ စောက်ပတ်ကြီးကိုရော ၊ ဖင်ပေါက်ကိုပါ အပြတ်ကို လိုးပစ်လိုက်မယ်..။ ကျနော်ဟာ ခုတင်ရှိရာကို ခြေလှမ်း ကြဲကြဲနဲ့ အမြန်ဆုံးရောက်အောင် လျှောက်လှမ်း ချည်းကပ်သွားပါတယ်..။ ခြေသုးံလှမ်းပြည့်အောင်တောင် မလှမ်းရသေးဘူး ။  ချောက် ခနဲ ခပ်တိုးတိုးအသံကလေးနဲ့ အတူ အခန်းထဲမှာ မီးထိန်ထိန်လင်းလို့သွားပါတယ်..။ ရုတ်တရက် မမျှော်လင့်ပဲ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာကြောင့် ကျနော် ခြေလှမ်းတုံ့ ရပ်သွားတယ်..။ မှောင်မဲနေတဲ့ နေရာမှာ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာမို့ ကျနော့် မျက်လုံးတွေလည်း ပြာဝေပြီး ချက်ချင်း ဘာကိုမှ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်နိုင်သေးဘူး..။ မျက်တောင်ကို လေးငါးချက်လောက် ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ်လိုက်တော့မှ အလင်းရောင်မှာ အသားကျပြီး မြင်နိုင်တွေ့နိုင်လာပါတော့တယ်…။

............................................................................................................................................

ကျမဟာ မျက်စေ့တွေကို စုံမှိတ်ပြီး ရမက်ထန် စိတ်လှုပ်ရှားစွာပဲ အမှောင်ခန်းထဲက ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း အထဲကို ဝင်လာမည့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို စောင့်လင့်နေတယ်..။ မှောင်နေရာက ရုတ်တရက်ကြီး မီးလင်းထိန်သွားရင် မျက်စေ့တွေ ပြာဝေပြီး မသဲမကွဲဖြစ်သွားမှာကို ကြိုတင်ပြင်ဆင် ကာကွယ်တဲ့ အနေနဲ့ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားတာ ။ နေမိုးဟာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး လီးချောင်းကြီး အတောင်သားနဲ့ ဒီအခန်းထဲ ဝင်လာမှာကို ကျမသိတယ်လေ..။ မီးဖွင့်လိုက်လို့ အလင်းရောင် လင်းထိန်လာတာနဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျကျနန ပီပီပြင်ပြင် မြင်ချင်ကြည့်ချင်လို့ ခုလိုလုပ်ထားတာ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူနဲ့ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးခဲ့ရပြီးပြီဖြစ်ပေမဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျမ သေသေချာချာ မကြည့်ရသေးဘူး..။ ဒီနေ့တော့ အားရအောင် ကြည့်မယ် ။ စိတ်ကြိုက်လည်း အီစိမ့်နေအောင် အလိုးခံမယ်..။

ဟော….။

အထဲကို ဝင်လာတဲ့ ခြေသံကြားရပါပြီ ။ ခြေသံကြားရတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမလည်း အသင့်လက်တင်ထားတဲ့ မီးခလုတ်ကို ဆတ်ခနဲ ဖိပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်….။

“  ချောက်.. ”

မီးခလုတ်ဖွင့်လိုက်တဲ့ အသံပေါ်လာတာနဲ့ ကျမလည်း မှေးမှိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးတွေကို အသာပဲ ဖွင့်လိုက်တယ်..။

ဟော….နေမိုးတစ်ယောက် ခုတင်နဲ့ ခြေလှမ်း သုံးလေးလှမ်းလောက်အကွာမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကြီး ရှိနေတာ ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ရပါပြီ ။ ကျမ မျက်လုံးတွေဟာလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ပေါင်ကြားက လီးချောင်းကြီးဆီကို ရောက်သွားတယ် ။ အင်း….သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကျမကို အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးက အဲဒီ လီးကြီးပဲ မဟုတ်လား..။ အမယ်လေး…လေး….၊ တကယ့်ကို ကြီးတဲ့ လီးကြီးပါပဲ..ရှင်…၊ အားလည်း အားရစရာကြီး…။ ကျမ စိတ်အထင်တော့ လီးချောင်းကြီးရဲ့ အရှည်က ရှစ်လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ကို ရှည်မလားပဲ…။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်လုံးထက်တောင် ပိုတုတ်သေးတယ်…။ အသည်းယားစရာ အကောင်းဆုံးကတော့ လီးထိပ်ဘက်ပိုင်းက ဒစ်ပြဲကြီးပါပဲ…။ အရေပြားလှီးဖြတ်ထားတာကြောင့် ဒစ်ကြီးဟာ အော်လန်ကြီးလို ပြဲအာလန်နေတယ်…။ လီးဒစ်ရဲ့ အရှည်ကလည်း သုံးလက်မနည်းပါး ရှိတာကလား..။ နီရဲ ပြဲအာလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ မီးရောင်အောက်မှာ လက်လက်တောက်ပြောင်လို့ …။ 

ပြီးတော့ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်မှန်းတော့ မသိပါဘူး..၊ သူ့ငပဲကြီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါနေသေးတယ်..။ ကျမကို လီးတော့ပြီး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပြောနေတဲ့ အသွင်မျိုး…။ အင်း…သူ့လီးချောင်းကြီးဟာ ကျမရဲ့ အသွေးအသားတွေနဲ့ ထိတွေ့ရင်းနှီးပြီးသားမို့ အခုလည်း ထပ်ပြီးစားချင်လို့ ငေါ့ ငေါ့ပြနေတာ ထင်ပါရဲ့..။ သူကတော့ ကျမကို ချက်ချင်း မြင်ပုံမရဘူး..။ ရုတ်တရက် လင်းထိန်လာတဲ့ မီးရောင်မှာ မျက်စေ့ ကျင့်သားမရပဲ ပြာဝေနေပုံပါပဲ..။ ဒါကြောင့် ကျမက ထိုင်နေရာက ထပြီး သူ့ကို လက်တွဲခေါ်လိုက်ရတယ်..။

“  လာ….ဒီမှာ… ”

လက်တစ်ဘက်နဲ့ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လာရင်း ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ပေါင်ခွကြားက မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲကလိမိတယ်…။ လီးကြီးက ရှည်ရုံ ကြီးရုံတင်မဟုတ်ဘူး..။ မာတာလည်း အပြတ်ကို မာနေတာပဲ..။ ဒါကြောင့်လည်း အရင်အပတ်တုန်းက သူလိုးတာခံရင်း ကျမ ကာမအရသာတွေ ကောင်းကောင်းခံစားခဲ့ရတာပေါ့….။ အခုလည်း အဲဒီ ဖီလင်မျိုး ခံရအုန်းတော့မယ်…။ ကျမလေ အရမ်းကို နှာထန်နေပါပြီ…ရှင်…။  ဒါကြောင့် ခုတင်နားရောက်တာနဲ့ သူ့ကို ချက်ချင်းပဲ ခုတင်ပေါ် တွန်းလှဲချလိုက်တယ်..။ 

သူ ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားတာနဲ့ ကျမလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ဘေးမှာ ဒူးတုတ်ချပြီး လီးချောင်းကြီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်တော့တာပါပဲ…။ ကျမဟာ အငှါးလင်တွေနဲ့ ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးလွန်ခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့လီးတွေကိုတော့ စုပ်မပေးခဲ့ပါဘူး..။ နေမိုးရဲ့ လီးကိုပဲ စုတ်ခဲ့တာ..။ ပြီးတော့ အဲဒီလို စုပ်ခဲ့ရတာကိုလည်း အရမ်းကို ဖီလင်ရနေတာ…။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့မှာတော့ သူ့အနေနဲ့ အထွေအထူး ပြောဆိုဆွဲဆောင်နေစရာကို မလိုတော့ပဲ လီးကို မြင်ရတာနဲ့ ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်မိတာပါပဲ….။

ဘယ်လောက်များ အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ အစုပ်ကြမ်းသလဲ ဆိုရင် သူ့လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး ကျမပါးစပ်ထဲ တစ်ခါတည်း အကုန်လုံးဝင်အောင်ကို သွင်းယူစုပ်ပစ်လိုက်တာ..။ကျမရဲ့ လင်တော်မောင် မနှစ်က သင်ပေးထားလို့ ကျမ လီးကောင်းကောင်း စုပ်တတ်ပါတယ်…။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့ရဲ့ လီးတန်ရှည်ရှည်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်အောင် စုပ်ပေးတတ်တာပေါ့..။ လီးမစုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ဒီလို လီးအကုန်ဝင်အောင် စုပ်နိုင်ပါ့မလဲ …ရှင်…။  သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးဆိုတာ ကျမရဲ့ အာခေါင်ကို ကျော်ပြီး လည်ချောင်းထဲအထိ တနင့်တပိုးကို ရောက်နေတာ…။

“  အားပါးပါး…ဟုတ်ပြီ စုပ်စမ်းပါ..၊ ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးပါ…၊ မမ စောက်ပတ်ကိုလည်း ကျနော် အပီ ရက်ပေးမယ်…..အား….ရှီး….ဟုတ်ပြီ…အဲဒီလို လျှာလေးနဲ့လည်း ကလိပေးတာ သိပ်မိုက်တာပဲဗျာ…၊   ..မမက လီးစုပ် အရမ်းကျွမ်းတာပဲ..ကိုး…. ”

ကျမ အားရပါးရ စုပ်ပေးတာကြောင့် နေမိုးဟာ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ လူးလွန့်နေပါတယ်..။ လီးကို စုပ်ရင်း ဒစ်တစ်ဝိုက်ဆိုရင် နေမျိုးဟာ တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲကို ဖြစ်သွားတာပဲ..။

“  ဂွေးဥကို လည်း ကိုင်ဆော့ပေးပါအုန်း မမရယ်..၊ လီးစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကို ကိုင်ပွတ်ပေးတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ.. ”

နေမိုးက တောင်းဆိုလာတယ်..။ သူ့ကို ကျမက ပိုက်ဆံပေးခေါ်ထားတာ ဖြစ်ပေမယ့် လိုးကြတဲ့အခါမှာ ယောကျ်ားစေစားတာကို မိန်းမက လိုက်လုပ်ပေးရတာက သဘာဝပဲ မဟုတ်လား..။ ဒါကြောင့် သူခိုင်းသလို ကျမ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်..။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း  သူ့ကို ဖီလင်တက် စိတ်ထ်ကြွအောင် လုပ်ပေးနေနိုင်တာကိုး…။ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း သူ့ဂွေးဥတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတယ်..။ အသာပင့်မြှောက်ပေးလိုက်သေးတယ်..။  သူ့ဂွေးဥတွေက တွဲလည်း မတွဲဘူး ၊ အပေါ်တက်ပြီးတော့လည်း ကပ်မနေဘူး..။  မတွဲပဲ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ ပွတ်လို့ကိုင်လို့ အဆင်ပြေရုံပဲ..။ ကျမက လီးစုပ် ၊ ဂွေးဥကိုင် လုပ်ပေးနေတုန်း သူက ကျမ ပေါင်ကြားကို လက်လှမ်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်တယ်..။ အို….စောက်ပတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စအိုပေါက်ကိုလည်း မထိတထိ လှမ်းကလိနေသေးတယ်..။ ဒီလို အကလိခံရတော့ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ယားလာတယ်..။ ဖင်ထဲကလဲ  ယားလာတယ်..။

ကျမဟာ စိတ်ထထနဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးကို မဲပြီး အပီအပြင်ကို စုပ်ပစ်လိုက်မိတယ်..။သူက စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေရာကနေ လက်နဲ့ညှပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်..။ ကျမ အဖုတ်ဟာ စိတ်ထနေချိန်ဆိုတော့ လေထိုးထားသလိုကို ဖူးရွ ဖောင်းကြွတက်နေတာကလား..ရှင်..။ ညပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်တဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေအကြားမှာ ကျမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား တစ်ဖက်ဟာ တစ်တစ်ပြီး ညှပ်ပါသွားတာ ဘယ်လိုခံလို့ကောင်းမှန်း မသိပါဘူး…။

ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးနေလို့ မတ်တောင် မာကြောနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးနဲ့ လိုးတာကို ခံချင်လာပါပြီ…။ လီးစုပ်လို့ ကောင်းလှပေမယ့် ဒီလီးနဲ့ လိုးတာ ခံရရင် ဒီထက်ပိုကောင်းမှာကို နားလည်တာကြောင့်  လီးအပီအပြင် ဆက်ပြီးစုပ်ပေးချင်သေးတဲ့ အာသာတွေကို ထိန်းချုပ်ပြီး လီးအစုပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးချောင်းကြီးကိုလည်း မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်နဲ့ ထုတ်ပေးလိုက်ရပါတယ်..။

လီးကို အစုပ်ကြမ်းလို့ သူ့စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ကုန်မှာကိုလည်း ကျမက မလိုလားဘူးလေ..။ သုတ်ထွက်သွားတယ်ဆိုရင် ဘာပြောပြော သူ့လီးကတော့ အခုလောက် ဘယ်မာတောင်နေတော့မှာလည်း..။ ကျမကိုလည်း ချက်ချင်း ဘယ်လိုးနိုင်မှာလည်း..။ အချိန်နည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်တော့ သူ့လီးကို အနားပေးရအုန်းမှာပေါ့..ရှင်..။ ဒါမျိုး မဖြစ်ချင်လို့ လီးအစုပ်ကို ရပ်လိုက်တာပါ..။ ဆက်တော့ စုပ်ချင်သေးတယ်..ရှင့်…။

“  လီးစုပ်လို့ ၀ သွားပြီလား….မမ ”

ပါးစပ်ထဲက လီးကျွတ်သွားတဲ့အခါ သူကမေးတယ်..။  ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လက်ချောင်းတစ်ချောင်း ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တာကြောင့် ကျမဖြင့် ရင်တောင် တုန်သွားရတယ်..။

“  အို ဟင့်……ဝတော့ ဘယ်၀ အုန်းမလဲ..၊ စုပ်ရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ခနရပ်လိုက်အုန်းမယ်..၊ နောက်လုပ်စရာတွေ လုပ်ရအုန်းမယ် မဟုတ်လား… ”

ကျမက သူ့ကို မျက်စလေးချီပြီး  ပြောလိုက်တယ်..။ ဒီလို ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖြေဆိုလိုက်ရတာကလည်း အရသာတစ်မျိုးပါပဲ…။

“  ဒါဆို…ပက်လက်အိပ်လိုက်….. ”

“  တက်ချတော့မလို့လား….ဟင်. ”

“  မချသေးပါဘူး…. ”

ကျမလည်း သူပြောသလို ပက်လက်လှန်ပြီး ချက်ချင်းအိပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက တက်မချသေးဘူးဆိုတော့ ကျမအဖုတ်ကို ယက်ပေးဖို့ ပက်လက် အိပ်ခိုင်းတာမှန်း နားလည်ပါတယ်..။ ကျမကလည်း ဒီလို အဖုတ်ရက်ပေးတာကို  သိပ်ကို ကြိုက်ပေါ့.ရှင်…။ ဒီလို အဖုတ်ရက်ခံရတဲ့ ဖီလင်ကို ကြိုက်လို့လည်း အငှါးလင်တွေနဲ့ ပိုက်ဆံအကုန်ခံပြီး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးနေတာပေါ့…။ ဒါကြောင့် ပက်လက်လှန်ရုံတင် မဟုတ်ဘူး…၊ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပါ ခပ်ကားကား အသင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူလည်း ကားသွားတဲ့ ကျမပေါင်ကြားကို မျက်နှာအပ်ချလိုက်တယ်..။ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမ စောက်ပတ် စပြီးထိမိတယ်ဆိုတာနဲ့  ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ပွက်ပွက်ဆူပြီး ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားစေလောက်တဲ့  အတွေ့ထူး အရသာကို စတင်ခံစားရတော့တာပါပဲ…။

ဒါကြောင့် သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းအုပ်ကိုင်ပြီး အဖုတ်ပေါ် မျက်နှာ ပိုကပ်မိအောင် ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက လျှာထုတ်ပြီး ၊ ကျမစောက်ပတ်ကို တပျပ်ပျပ်မြည်အောင်ကို မရွံမရှာ ရက်ပေးပါတော့တယ်..။ ကျမဆိုတာ ကော့ပျံလန်တက်သွားရတဲ့ အထိ ဖီလင်တွေ တက်လာရတော့တာပါပဲ…ရှင်…။

“  အားပါးပါး…ရှီး…ကောင်းလိုက်တာကွာ…ရက်ပေး..ရက်လေ..၊ ဟင့်ဟင့်..စောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်အောင် ထိုးရက်ပေးစမ်းပါ…၊ အမလေးလေး…အား အား..အီး..အားအား ရှီး..အား. ”

ဒီတော့သူက အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက် ရက်ပေးနေရာက လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်တယ်..။ အပေါက်ရှာရ ခက်နေလို့လား ၊ ဒါမှမဟုတ် ကျမကို မရိုးမရွဖြစ်အောင် တမင်လုပ်ချင်လို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး..။ သူ့လျှာက စောက်ခေါင်းထဲကို ကျကျနန မဝင်ဘူး..ရှင့်…။ လျှာဖျားလေးသာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် တစ်ပြူတစ်ပြူ ဖြစ်နေတယ်…။

ဘယ်လောက် အနေရခက်မယ်ဆိုတာ စဉ်းစားသာကြည့်ပါတော့..ရှင်..။  ကျမ ဘယ်နေနိုင်တော့ မှာလဲ…၊ စိုစိုစွတ်စွတ် လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မဝင့်တဝင် တစ်ပြူတစ်ပြူ ရက်ထိုး ကလိပေးတာ ခံနေရတဲ့ ဟာပဲ…။ ပြီးတော့ စောစောက သူ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးခဲ့ရလို့ ရမက်ထန်ဖီလင်တက်နေတဲ့ အရှိန်နဲ့လည်း ပေါင်းပြီး ကျမဟာ ပြီး လုလု အနေအထားကိုတောင် ရောက်နေပြီ..။  အာသာရမက်တွေက  သိပ်ကိုပြင်းထန်နေတာကြောင့် ကျမဟာ ကာမအရသာကလွဲလို့ အခြားဘာကိုမှ စိတ်ထဲ မထားနိုင်တော့ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူရက်ပေးကလိပေးနေတဲ့  ကျမစောက်ပတ်ကို ကျမကိုယ်တိုင်ပဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ပါတယ်…။ အဖုတ်ဖြဲပေးလိုက်လို့ ဟပြဲပြဲဖြစ်ပြီး ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလည်း အထင်းသားပေါ်သွားတာပေါ့…။ သူ့အဖို့ လွဲချော်နေစရာ အကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး..။ လျှာထိုးထည့်စရာလည်း မခက်တော့ဘူးပေါ့…။

“  ဟင့်ဟင့်….အခေါင်းထဲကို လျှာထိုးကလိရက်ပေးလေ..၊ လုပ်စမ်းပါ…….ယား….အရမ်းယားနေပြီ..ထိုးစမ်းပါ..ရှင်ရယ်… ”

ပါးစပ်ကလည်း အငမ်းမရ ပြောဆိုတောင်းခံမိတယ်.။ ဒီတော့မှ ကိုယ်တော်ချောက သူ့လျှာကို ကျမစောက်ခေါင်းထဲ လျောခနဲဆို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်..။ အောင်မလေးလေး….ကောင်းချက်ကတော့ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ…။ ကျမရဲ့ ဖင်ကြီးဆိုတာ မွေ့ရာပေါ်ကနေ တစ်ထွာလောက်ကြွတက်သွားအောင်ကို ကော့တက်သွားတာ..။ သူက ကျမရဲ့ ကားအိတင်းမောက်နေတဲ့ တင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးတွေနဲ့ မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် ထိုးသွင်း လှုပ်ရှားပေးတယ်..။ စောက်စေ့ကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ညှပ်ပြီး စုပ်ပေးသေးတယ်..။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ရင်း စောက်စေ့ကိုပါ စုပ်ပေးတာမျိုး ပေါ့..ရှင်..။

သူမို့ လုပ်တတ်တယ်ရှင်..။ တကယ်ကို မိန်းကလေးတစ်ယောက် ကာမအရသာတွေ့ပြီး ဖီလင်အပြတ်တက်အောင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လုပ်တတ်တဲ့ လူပါပဲ..။ ဘယ်လိုကနေများ ဒီလောက် ပညာစုံအောင် တတ်နေတာပါလိမ့်…။

တစ်ချီချပြီး ခဏနားတုန်းကျမှ မေးကြည့်အုန်းမယ်…။ အခုလောလောဆယ်မှာတော့ သူကလိပေးနေတာတွေက ထိမိလွန်းတာမို့ ကျမဟာ ရင်ဖိုလှိုက်မော သွေးဆူရှိန်မြသော အရသာဖီလင်တွေ တနင့်တပိုးကြီး ခံစားရတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တက်တက်တုန်ခါပြီး ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွားပါတယ်…၊ တစ်ခါ ပြီးသွားခဲ့ရပါပြီ…ရှင်…။

“  အား..အား…ကောင်းလိုက်တာကွာ…မင်း အဖုတ်ရက်ပေးတာ…သိပ်ကိုမိုက်တာပဲ…..အမလေး.လေး..မနေနိုင်တော့ဘူး… အား..အရမ်းယားနေပြီ…အား အား…ထွက်ကုန်ပြီ…အမလေး..လေး..စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ… အား အား အီး အိ..အီး….ကောင်းလိုက်တာ….ကောင်း….လိုက်..အား..အား…အား… ”

ပြီးသွားတာမှ တကယ့်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပြီးသွားရတာ…၊ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်ကျတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာ များမှ များပဲ..။ တပွက်ပွက် ကို ထွက်ကျနေတာ..။ သူက အဲဒီ အရည်ကြည် ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို ရှူးခနဲ ရှူးခနဲ စုပ်မျိုယူပြီး တဂွပ်ဂွပ် နေအောင် သောက်ချနေတယ်..။ ပြီးတော့ ကျမစောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ ပြောင်စင်သွားအောင် ဝေ့ဝိုက် လျက်ပေးသေးတယ်..။ ကျမဟာ ခြေပစ်လက်ပစ် လဲလျောင်းရင်း ဖီလင်ဆက်ယူနေမိတယ်..။

“  မမ..ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား… ”

အားရအောင် ရက်ပေးပြီးမှ ကျမပေါင်ကြားက ခေါင်းခွာပြီး မေးတယ်..။

“  အေးကွာ…မင်းက လိုးတောင် မလိုးရသေးဘူး…၊ စောက်ပတ်ရက်ပေးရုံနဲ့ ကို ပြီးသွားရတာ..၊  ကဲ မင်းလိုချင်တယ် ဆိုရင် လိုးလေ…ထားခံမယ်… ”

တစ်ချီပြီးသွားတယ် ဆိုပေမယ့် သူ့လီးကြီးနဲ့ လိုးတာမခံရသေးတဲ့ အတွက် ကျမ သိပ်အားမရနိုင်သေးပါဘူး..။ ဒါကြောင့် ပြောလိုက်တာ..။ သူကလည်းး သူပါပဲ..။ အထာပေါက်တာပေါ့..။

“  မမ ခံချင်တယ်ဆိုရင်တော့ လိုးပေးရမှာပေါ့…. ”

“  အံမယ်..သူကတော့ မလိုးချင်တဲ့ အတိုင်းပဲ..၊ ကဲ..ဘယ်လိုချချင်လဲ ပြော…. ”

“  မမ နည်းနည်း မောနေသေးတယ် မဟုတ်လား… ဒီတော့ အရင်ဆုံး အပေါ်ကနေပဲ တက်ခွပြီး လိုးမယ်.. ..ကြိုက်လား…. ”

“  အင်း….လုပ်လေ…လာ တက်.. ”

ကျမက ခေါင်းလေးငြိမ့် သဘောတူလိုက်တော့ သူလည်း ပက်လက်စင်းစင်းလေးရှိနေတဲ့ ကျမကိုယ်ပေါ် အလိုက်သင့် တက်ခွပါတော့တယ်…။

ပက်လက်စင်းစင်းလေးနဲ့ ပေါင်ကြီးတွေ ခပ်ကားကား အိပ်နေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်ပြိးတာနဲ့ ကျနော်က သူ့နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး အစုံကို  ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူ့အဖုတ်ကို ခုနလေးတင် က ရက်ပေးထားခဲ့တာကြောင့် ကျနော့်ပါးစပ်မှာ သူ့စောက်ပတ်နံ့တွေ သင်းနေတယ်..။ ဒီလို  နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ် စုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ အဖုတ်နံ့ကို သူမ ပြန်ခံစားရမှာပါ..။ ဒါလည်း ကျနော်တို့ အငှါးလင်တွေရဲ့ နည်းပရိယာယ် တစ်ခုပေါ့..။

စောက်ပတ်ရက်ထားပြီးတဲ့ ပါးစပ်နဲ့  ကာယကံရှင် မိန်းမကို နှုတ်ခမ်းစုပ်ပေးပြီး သူ့အဖုတ်နံ့ သူပြန်ရအောင် သူ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့ အရည်ကြည်တွေ သူပြန်လျှာနဲ့ ထိမိရက်မိအောင် လုပ်ပေးရင် အဲဒီမိန်းမရဲ့ သွေးသားတွေ တစ်မျိုးတစ်မည် နိုးကြွ ရမက်ထန်လာတယ်..။ စွဲစွဲမက်မက်လည်း ဖြစ်တတ်တယ်..။ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်ပြီး ခပ်မျှင်းမျှင်း စုပ်ယူရင်း ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ မို့ထွားတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို တစ်လှည့်စီ ဆုပ်နယ်ပေးသေးတယ်..။ကော့ထောင်တက်နေတဲ့ နို့သီးတွေကိုလည်း ဖျစ်ညှစ် ဆွဲဆိတ်ပေးတယ်..။

ဒါတင် ဘယ်ဟုတ်မှာလဲ..။  မတ်တောင်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးနဲ့လည်း သူမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီးကို ထိလိုက် ထိုးလိုက် ပွတ်မိအောင် လုပ်နေသေးတယ်..။  နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပေးရာက အသာ လည်တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို မထိတထိ ဖွဖွလေး နမ်းပေးတယ်..။

ဒီမိန်းမ တစ်ချီ ပြီး သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်တာကြောင့် လျှော့ကျသွားတဲ့ ကာမစိတ်ကို ပြန်ပြီး အားကောင်း ထန်ပြင်းလာအောင် ဆွပေးမြှင့်ပေးတာပါ..။ သူမနှာထန် ရမက်ပြင်းလာမှ တက်ချတာ သူမအဖို့ရော ကျနော့်အတွက်ပါ ပိုကောင်းမယ်..မဟုတ်လား..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ဟာ နှာကြီးလွန်းတဲ့ မိန်းမပဲ…။ သိပ်ကြာကြာ မဆွပေးရပါဘူး..။ လူးလွန့်ကော့တက်လာပြီး နှာပြန်တင်းလာပါတယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…နေမိုးရာ…မင်းကတော့ တကယ်ပဲ အနှိုးဆွ ကောင်းတဲ့ ကောင်လေးပဲ.. ထားစိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီ..၊ လုပ်ခံချင်ပြီကွာ….ချတော့…နော်.. ”

သူမပါးစပ်က ထုတ်ဖော်ပြောလာပါတယ်..။ ဒီစကားသံမျိုးကြားချင်နေတဲ့ ကျနော်….အပြတ် ခိုက်သွားတာပေါ့..။

“  ကျနော့် လီးကြိးကို ကြိုက်ရဲ့လား…. ”

“  အင်း..အင်း…ကြိုက်တယ်..၊ ကြိုက်လို့ လုပ်ခိုင်းတာပေါ့…. ”

“  မမ ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ်..နော်.. ”

“  အင်း… ”

ဒီလိုအမေးအဖြေ လုပ်တာက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပိုစိတ်ကြွလာအောင် ဖန်လိုက်တာ..။ မေးရင်းပြောရင်းက သူမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူကိုင်မြှောက်ပြီး ကားနိုင်သမျှ ကားအောင် တွန်းထုတ်လိုက်တယ်..။ ဒီအခါမှာ သူမရဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းက ဟက်တက်ကွဲပြီး စောက်ခေါင်းဝဟာလည်း အပြူးသား ပေါ်လာပါတယ်..။

ကျနော်က ကိုယ်လိုးရတော့မယ့် စောက်ပတ်ကြီးကို သေသေချာချာ တစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးကို စောက်ပတ်ပေါ် အလျားလိုက် အသာလေး ကပ်တင်ပေးထားတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက ပက်လက်အိပ်နေရာကနေ အသာလေး ခေါင်းလေးထောင်ပြီး သူ့အဖုတ်ပေါ် လီးချောင်းတေ့ကပ်ထားတာကို ကြည့်တယ်..။

“  အမလေးကွာ…မင်းဟာကြီးကတော့ကွာ…တကယ့်ဟာကြီးပဲ.၊ နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး..၊ မာတောင်နေတာပဲ ..သွင်းတော့လေကွာ….ချပါတော့..ထားမနေနိုင်တော့ဘူး… ”

လီးကိုကြည့်ပြီး ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောတယ်..။ ကျနော်က လီးကို ညာဖက်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကို ပိုပြဲသွားအောင် ဘယ်လက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ငေါက်တောက်ကြီးပေါ်လာတဲ့ စောက်စေ့ကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်..။ စောက်စေ့ဟာ ထိပွတ်မိတော့ စစ်ခနဲစစ်ခနဲ ကို ဖြစ်သွားတယ်..။

“  အိုး….အို…မောင်ကလည်းကွယ်…ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ….လို့ ထားမနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်..၊ စောက်ပတ်ထဲက သိပ်ကိုယားနေပြီ…လိုးပါတော့ကွာ..မောင့်လီးကြီးနဲ့ ထားကို လိုးပါတော့..သွင်လေ…. ”

“  တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် သွင်းချရမလား.. ”

“  အင်း အင်း…. ”

“  မမ ခံနိုင်ပါတယ်..နော်… ”

“  ရတယ်..သွင်းမှာသာ သွင်းစမ်းပါ…၊ ဒီမှာ ယားလို့ သေလိမ့်မယ်…လိုးမှာလိုးတာ မဟုတ်ဘူး..``

ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးထားတယ်..။ သူ့ဖင်အကော့မှာ ကျနော်ကလည်း ခါးအား ပေါင်အားတွေ အပြင် ကိုယ်လုံးဖိအားပါ ဖြည့်ထည့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လီးကို ထိုးဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်…။ ဒီလိုသွင်းတာ…ကြမ်းတော့ကြမ်းတယ် ပြောရမယ်..။ ဒါပေမယ့် အဝင်အရမ်းထိတာကြောင့် အသွင်းခံရတဲ့ မိန်းမဟာ နာပေမယ့် အရမ်းကို စွဲမက်သွားတတ်ကြတာ ကိုယ်တွေ့ပဲ..၊ အခုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး ဒီလိုဖြစ်ရအောင် တမင်ကို လုပ်လိုက်တာ..။

“  ဘွတ်.ဘု ဘု ဘွတ်.ဗျစ်….. ”

သူ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်တွေ ပြည့်လျှံနေပြီး..၊ အဖုတ်ကို ကျကျနန ဆွဲဖြဲပြီးမှ အားပြင်းပြင်းဖိထိုးသွင်းချလိုက်တာမို့ လီးက တရှိန်ထိုး ဝင်သွားတယ်.. ။ ဝင်တာမှ အဆုံးထိပဲ…စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားတဲ့ အသံကလည်း တော်တော်ကျယ်တယ်..။

“  အား အာ….အ…နာတယ်…ကျွတ်ကျွတ်…အရမ်းကြီးပဲ……နာလိုက်တာကွာ….ဟင့် ဟင့်….. ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆီးပြီးတွန်းရှာတယ်…။ တော်တော်ကို နာသွားပုံပါပဲ…။

“  ပါးစပ်က သာသွင်းပါ သွင်းပါပြောနေပြီး တကယ်ထိုးသွင်းတော့ ဒီလောက်အော်ရလား…မမရ… ”

ကျနော်က သူ့နို့ကြီး တစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင်ဆွဲလိုက်ရင်း ပြောတယ်..။

“  အလုပ်ခံချင်နေတာကိုး….သွင်းခိုင်းရတာပေါ့..၊ ဟင့်..မောင့်လီးက အရမ်းကြီးတဲ့.ဟာ..၊ ဒါကြီးကို တအားဆောင့်ချလိုက်မှတော့ နာတာပေါ့…၊  နာရင် အော်မှာပဲ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက နှုတ်ခမ်းလေး မစူတစူနဲ့ ပြောတယ်..။ အပျိုပေါက်မလေး အမူအရာမျိုးမို့ ကျနော့်ရင်ထဲ ကျလိကျလိဖြစ်ပြီး သူ့ပါးတစ်ဖက်ကို လှမ်းလိမ်ဆွဲလိုက်မိတယ်..။

“  နာတယ်ဆို လီးပြန်ထုတ်လိုက်မယ်..လေ…. ”

“  အံမယ်..တော်စမ်းပါ…သွင်းပြီးမှတော့ ထုတ်မနေပါနဲ့တော့…. ”

“  ဒါဆို…ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ…. ”

“  ဆောင့်ပေးပေါ့…လို့…တကယ်ပဲ…. ”

ကျနော်လည်း သူ့စောက်ပတ်ထဲ အကြပ်အသိပ်တိုးဝင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ပြန်ဆွဲထုတ်တယ်..။ တစ်ဝက်သာသာလောက် ထုတ်ပြီးတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်နဲ့ ညှောင့်ပေးတယ်..။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးနေပေမယ့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတဲ့ အသံလေးတွေကတော့ တဖုတ်ဖုတ် တဖတ်ဖတ် မြည်နေတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း မျက်တောင်တွေ မှေးစင်းကျပြီး တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ…ဒီလိုညှောင့်ပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား… ”

“  ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်… ဒါပေမယ့် သိပ်အားမရဘူး…. ”

“  ဒါဆို ဆောင့်လိုးပေမယ် လေ…. ”

“  ဒီလိုမျိုး ပက်လက် ပေါင်ထောင်အနေအထားနဲ့ တအားဆောင့်ရင်တော့ ထားခံနိုင်မယ် မထင်ဘူး မောင်ရဲ့..၊ ဟို….ထား တစောင်းကွေးပေးမယ်လေ…နောက်ကချပေါ့…. ”

“  မမကြိုက်သလို လိုးပေးရမယ့်လူပါ… ကဲ..ကွေးပေးလေ..၊ လီးကိုတော့ အဖုတ်ထဲ ထိုးကပ်ပေးထားမယ်… စောက်ပတ်ထဲ လီးတပ်ရက်နဲ့ နေရာပြောင်းတတ်တယ်မဟုတ်လား…. ”

“  လုပ်ကြည့်မယ်လေ….ကျွတ်ထွက်သွားလည်း ပြန်ထည့်ပေါ့လို့…. ”

ပက်လက်ပေါင်ထောင်လိုးနေရာကနေ တစောင်းကွေးအနေအထား ပြောင်းရတာ သိပ်တော့ မခက်လှပါဘူး..။ ဆွဲထောင်ထားတဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ညာဖက်ခြေထောက်ကို အသာတိမ်းယူပြီး ကိုယ်ဘယ်ဖက်ကွေးချ ခါးအသာလိမ်လိုက်  ဘယ်ဘက်စောင်းလိုက်ပြီး ခပ်ကွေးကွေးလေးဖြစ်အောင်းပြုပြင်လိုက်ရုံပါပဲ…။ လီးနဲ့စောက်ပတ် တပ်ရက်သားက ကျွတ်ထွက်မသွားအောင် နှစ်ယောက် အပေးအယူမျှမျှ လှုပ်ရှားဖို့ပဲ လိုပါတယ်..။

ဒီလို အလှုပ်အရှားမှာ လီးကစောက်ပတ်ထဲ ထိထိမိမိ ပွတ်ကပ်နေတာရယ် ၊ လီးကျွတ်မသွားရအောင် သတိထားနေရယ်ကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖီလင်တစ်မျိုးပေါ့..။ နှစ်ယောက်သား အလိုက်သင့် လှုပ်ရှားလိုက်ကာ  ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ယောက် ဘယ်ဘက်စောင်းရက် ခပ်ကွေးကွေးလေးနဲ့ ကျနော် သူ့နောက်က ဘေးစောင်းကပ်အိပ်ရက် အနေအထားကို ပြောင်းရွှေ့သွားပါတယ်..။

လီးကလည်း အဖုတ်က ကျွတ်မထွက်ဘူး..။ တပ်ရက်တန်းလန်းပဲ..။ ကျနော်က ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ကားအိနေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးအပေါ် ညာပေါင်ခွချိတ်ပြီး နောက်ကနေ ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးဆောင့်ပေးတယ်..။ တစောင်းကွေးလိုးကြတဲ့အခါမှာ အထိရောက်ဆုံးနည်းဖြစ်တဲ့ အောက်ပင့်ဆောင့်နည်းနဲ့ လီးကို ကော်ကော်ထိုးပင့်တင်ပြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာပါ…။

စောက်ပတ်ဟာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားညှပ်နေတာမို့ အဝင်အထွက် ပိုစီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်..။ တဗျစ်ဗျစ် တဘုဘု အသံလေးတွေတော့ ဆက်တိုက်မြည်နေတယ်..။

“  အခုလို တစောင်းကွေးထားပြီး ချတာ စောစောက ပက်လက်လိုးပေးတာနဲ့ ဘယ်လိုထူးခြားလဲ…ပိုခံလို့ကောင်းလား…မမ… ”

အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်တွေ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုပေးရင်း ကျနော်က မေးလိုက်တယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…အခုလို ကွေးပြီးနောက်က ခွလိုးတာ ထားရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ လီးချောင်းကြီး ပိုပြီးထိမိ ပွတ်တိုက်မိတော့ စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့ အရသာတစ်မျိုးရှိတယ်..၊ ဒါပေမယ့် ဟို…..လီးကအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်လို့မရတော့ တစ်မျိုးကြီး ပဲကွာ…. ”

``ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ထောင်ချမှ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်မှာပေါ့…အခုလို နောက်က ကွေးချရင် လီးအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်ပေးဖို့ခက်တယ်…မမရဲ့… ”

“  ဟုတ်ပါတယ်…ဒါပေမယ့် ပက်လက်ပေါင်ထောင်ပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးရင် ကြာရှည် ဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ..၊ သားအိမ်ကို စိုက်စိုက်ထိသွားတဲ့ဟာ… မောင်ကော နောက်ကနေ ကပ်လိုးရတာ အားရရဲ့လား… ”

“  ကျနော်က ရပါတယ်…မမရယ်… ၊ မမ ဖီလင်ကောင်းကောင်းရဖို့ အဓိကပါ..၊ သားအိမ် ကို လီးမစိုက်မိပဲ အဆုံးဝင်အောင် အပီးဆောင့်နိုင်တဲ့ ပုံစံရှိတယ်..၊ အဒီပုံစံနဲ့ ခံကြည့်ပါလား… ”

“  အင်း…စမ်းကြည့်တာပေါ့…အခုလေးငါး ဆယ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးအုန်းကွာ… ”

ကျနော်က သူမခါးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး လီးကို တအားကော့ပင့် ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တယ်..။

“  ဘွတ်…ဘု…အား ဟင့်….ခါးကိုမဆွဲနဲ့ကွာ…နို့ကို ကိုင်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ပါလား…. ”

ဒါကြောင့် ကျနော်လည်း ခါးကို မဆွဲတော့ပဲ နောက်ကနေ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း စုံကိုင် ဆွဲညှစ်ပေးပြီး ကော့ကော့ ဆောင့်ပေးလိုက်တာ ဒေါ်ထားထားစိုး ဖင်လုံးကြိးတွေ တတုန်တုန် လှုပ်ခါနေတာပဲ..။ ဆယ်ချက်လောက် အားပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးကို အရင်းထိ ထိုးကပ်ဖိစိမ် ပေးထားလိုက်တယ်…။

“  မမ…လိုးနည်းပုံစံ ပြောင်းရအောင်… ”

“  ပြောင်းလေ…ဘယ်လိုမျိုးလဲ…. ”

“  ညာပေါင်ကြီးကို ထောင်လိုက်…၊ ဘယ်ပေါင်ကို တော့ ခပ်ကွေးကွေးလေး မွေ့ရာပေါ်မှာ ချထား..၊ ကိုယ်ကို မစောင်းတစောင်းလုပ်…ဟုတ်ပြီ….. ”

သူမကို အနေအထားပြောင်းပေးဖို့ ပြောဆိုသင်ပြရင်း ကျနော်လည်း သူမနောက်ကျောမှာ ကပ်ပြီး တစောင်းအိပ်နေရာက အသာထထိုင်လိုက်တယ်..။  အလိုက်သင့် ထောင်ပေးလာတဲ့ သူမ ညာဖက်ပေါင်ကြီးကို ပွေ့ပိုက်ထိန်းထားပြီး ကျနော့်ညာဖက်ပုခုံးပေါ် ဆန့်လျက်တင်ပြီး သူမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးစိုက်ထားတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီး ပြုတ်မထွက်သွားရအောင် ထိန်းတဲ့သဘောနဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြွနိုင်သမျှ ကြွတင်ပေးထားတယ်…။ ကျနော်က အလိုက်သင့် သူမပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်ပြီး ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကို မွေ့ရာပေါ်ကွေးတင်ထားတဲ့  သူမဘယ်ဖက်ပေါင်အပေါ် ခွဲချိတ်လိုက်တယ်..။ တစ်ဖက်ပွင့် ဘယ်တစောင်းလိုးနည်း မှန်သွားပါပြီ..။

ထောင်ထားတဲ့ ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို အပီကိုင်ထိန်းပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ဆောင့်နေရင်းက သူမညာဖက် ဖင်သားခြမ်းကြီးကိုလည်း ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ ပွတ်ပေးလိုက် တစ်ခါတစ်ခါ ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးတယ်..။ ခါးက မလိမ့်တလိမ် စောက်ပတ်ထဲကို  ဘေးစောင်းမကျတကျ လမ်းကြောင်းကနေ လီးကို ဆောင့်ထိုးလိုးပေးတာမို့ လီးဟာ သားအိမ်ကို မထိခိုက်တော့ပဲ သားအိမ်ဘေးနားက ကပ်ပြီး အတွင်းဘက်ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တိုးဝင်နေတယ်…။ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကျနော့်အနေနဲ့  ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ပေါင်ကြီးနဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို  အနေအထားမှန်နေအောင်တော့ စနစ်တကျ ကိုင်းထိန်း မပေးထားရတာပေါ့…။

ဒီလိုကိုင်ထိန်းပေးမထားရင် အနေအထားလွဲပြီး လီးက သားအိမ်ကို ချော်ထိုးမိထောက်မိသွားနိုင်တယ်..။  အလိုးခံနေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်သွားနိုင်တယ်..။  ဒါကြောင့် သတိထားပြီး သေသေချာချာ ဆွဲထိန်းရင်း ဆောင့်လိုးရတာ..။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲအဆုံးဝင်အောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးရတာကြောင့် ကျနော့်အဖို့ သိပ်ကို အကြိုက်တွေ့နေရပါတယ်..။

“  ဘယ့်နှယ်လဲ…ဒီလိုပုံစံနဲ့လိုးတာ လီးအဆုံးဝင်ပေမယ့် သားအိမ်ကို မထိဘူးမို့လား..၊ ခံရတာ ကောင်းလား…. ”

“  အင့်..ဟင့်ဟင့် ကောင်းပါတယ်ကွာ..၊ လီးကြီးက အဆုံးဝင်တာ အဖုတ်အတွင်းဘက်ထဲအထိ နင့်နေတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် နို့ကြီးတွေကို လှမ်းမဆွဲနိုင်တော့ အဲဒီမှာ ဟာတာတာကြီးနဲ့ ၊ ထားက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာကို သိပ်ကြိုက်တာ ”

“  ဒါဆို…ကျနော် နို့လှမ်းဆွဲကြည့်မယ်..မမက ကိုယ်ကို ကော့ကြွပေး…ဟုတ်လား…. ”

ဒီလိုတစ်ဘက်ပွင့်လိုးနည်း ပုံစံနဲ့ လိုးရင်း..၊ ဖင်ကြီးကိုပဲ အဓိကထားကိုင်ပွတ် ဖျစ်ညှစ်နိုင်တာ…၊ နို့ကိုတော့ တစ်ခါမှ လှမ်းဆွဲပြီး မလိုးဖူးသေးဘူး…။ ဒေါ်ထားထားစိုးက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာမှ အားရတယ်ဆိုတော့ ကျနော်လည်း စမ်းကြည့်ရတာပေါ့..။  ထောင်ထားတဲ့ သူ့ညာဖက်ပေါင်ကို  ညာလက်နဲ့ပဲ ကိုင်ထိန်းပြီး ဘယ်လက်ကိုတော့ သူ့နို့ကြီးတွေဆီ လှမ်းလိုက်တယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း တတောင်ဆစ်နဲ့ အားပြုထောက်ပြီး ရင်ဘတ်အလိုက်သင့် ကြွပေးတော့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို လှမ်းမီတယ်..။ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ပေးပြီး တအားကုန် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်..။

“  ဘွပ် ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ်…ဒုတ်……ဒုတ် ”

ဆောင့်ရတာ ပိုကောင်းလာသလိုပဲ..။ နို့ကြီးကို ဆွဲကိုင်ညှစ်ထားရတာကလည်း စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့..။ အဲ …ခါးက မကုန်းတကုန်းမို့ နောက်ကျောတော့ အတော်ညောင်းတယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ နို့အပီဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာခံရလို့ အရမ်းကို သဘောကျဇိမ်တွေ့နေတာ အသိသာကြီးပါပဲ…။

“  အင့်ဟင့်ဟင့်….ကောင်းလိုက်တာကွာ..။ နို့ကို ဆွဲပြီး အပီးလိုးစမ်းပါ…အောင်မယ်လေး လေး… ”

“  မမ…အခုလို လိုးတာ ကြိုက်ပြီလား… ”

“  အင်း….အင်း လိုးစမ်းပါ တအားဆောင့်….နို့ကိုလည်း တအားဆွဲညှစ်…ဆောင့် ဆောင့်… ဆောင့်စမ်းပါ….. အား…..ဆောင့်ပါ….ဆောင့်ပါ…..တအားကြီး ဆောင့်ပစ်စမ်းပါ…..မောင်ရဲ့….အီး…..အိုး……..ဟင့်ဟင့်… ”

ကျနော်လည်း နောက်ကျောညောင်းလို့ ညောင်းမှန်း မသိတော့ပဲ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးပြီး ဒရကြမ်းကို လိုးပစ်လိုက်မိတယ်…။ အချက်တစ်ရာကျော စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆောင့်လိုးပေးပြီးတဲ့အခါ ကျနော့် သုတ်ရေကို ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး…။ ပန်းထုတ်ချင်လာပြီ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးကြည့်ရတာလည်း နောက်တစ်ချီ ထပ်ပြီးတော့မယ့် အနေအထားမို့ အားခဲပြီး ဆယ်ချက် အသားကုန် ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ်ထိုးသွင်းပြီး ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲထားလိုက်တယ်..။ 

သူ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုလည်း အုပ်ကိုင်ပြီး တအားဆွဲညှစ်ပေးထားလိုက်တယ်..။ အဖုတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးသွင်းထားတဲ့ လီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါတယ်..။ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး အကြောတွေဆွဲသလို တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်တယ်..။ အဲ….နောက်တော့ လီးတန်ထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်ကုန်တယ်..။ အဲဒီအခါမှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း သိမ့်သိမ့်တုန်ခါပြီး နောက်ထပ်တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်ပါတယ်…။

“  အောင်မယ်လေး လေး….ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရာ…သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ ဟင့်ဟင့်….မောင့်လရေတွေကလဲ တကယ်ပဲ…များလိုက်တာ….ထားတော့ မောင့်ကို အပြတ်စွဲသွားပြီ ကွာ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်သံလေးဖြင့် ပြောရင်း သူမ၏ နို့အုံတစ်ဖက်ကို တအားကိုင်ညှစ်ထားတဲ့ ကျနော်ရဲ့ ဘယ်လက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ သူ့စောက်ပတ်ကလည်း တရွရွလှုပ်ရှားပြီး ကျနော့်လီးကို စစ်ခနဲ စစ်ခနဲနေအောင်ကို စုပ်ယူနေတာ…သိပ်ခံလို့ကောင်းတယ်ဗျာ….။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ အတော်ကြာအောင် ထိုးကပ်စိမ်ထားပြီး  ဒေါ်ထားထားစိုးလည်း အသက်ရှူမှန်သွားတဲ့ အခါကျမှ အသာပဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်..။ လူချင်းလည်း ခွာပြီး ခုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်တယ်..။

“  မင်းက မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖီလင်တွေ အပြတ်ရအောင် ၊ အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးတဲ့နေရာမှာ သိပ်ကို ကျွမ်းကျင်တာပဲနော်…။ ဒီလို လုပ်နည်းကိုင်နည်းတွေ ကျွမ်းနေအောင် မင်းဘယ်လိုများ သင်ထားတာလဲ။ မင်းကို သင်ပေးတဲ့လူရှိလား…၊ ထားသိချင်တယ်…..ပြောပြပါလား…ဟင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မေးလာတယ်..။ ဒီလို မေးလာတဲ့ အခါမှာ  ကာမမှုတွေအကြောင်း လက်ထပ်သင်ကြားပေးခဲ့တဲ့ လူတွေ အကြောင်း ကျနော် ပြန်အမှတ်ရလာတယ်…။ တကယ်တော့ အဲဒီအကြောင်းတွေ  သူများကို ကျနော် ပြောလေ့ပြောထ မရှိပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ထားထားစိုးကိုတော့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြချင်တဲ့စိတ် ရှိနေပါတယ်..။

“  မမ….တကယ်ပဲ….ဒီအကြောင်းတွေ သိချင်လို့လား… ”

“  အင်းပေါ့….သိချင်တယ်….ပြောပြကွာ… ”

“  အဲဒီအကြောင်းတွေ ပြောရရင်တော့ ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်….မမရဲ့…၊ မမက နားထောင်ချင် သိချင်တယ်ဆိုတော့ ကျနော်ပြောပြရတော့မှာပေါ့လေ… ”

“  ဒီ…..လို….ပါ…..မမ…….ရယ်… ”

............................................................................................................................................

“  ကဲ….ပြောလို့တော့ကောင်းတယ်…၊ ကျနော်တို့ နောက်တစ်ချီ ဆက်ချကြရအောင်လား…မမထား… ”

နေမိုးက သူ၏ နောက်ကြောင်းဖြစ်ရပ်များကို ပြန်လည် ပြောပြနေမှုကို ခဏရပ်ကာ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရန် စကားစလိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နေမိုးပြောပြသည်များကို နားထောင်ရင်း အမောလည်းပြေ ၊ ကာမစိတ်လည်း ထန်လို့နေသည်..။ ထို့ပြင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရာတွင် နှစ်ယောက်တည်း သီးသန့် ရှိနေကြရကာ  ၊ သည်နေရာသို့လည်း လိုးဖို့ခံဖို့ ချိန်းဆိုတွေ့ဆုံ ရောက်ရှိနေသည်ဖြစ်သောကြောင့် နေမိုးက ထပ်လိုးကြဖို့ စကားစလာသောအခါ အလိုက်သင့်ပင် ခေါင်းငြိမ့် သဘောတူလိုက်သည်…။

“  အေး….လုပ်ကြတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက သဘောတူလက်ခံပြီး ရင်လျားထားသော ထမီကို ဖြေလျှော့ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ နေမိုးကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရာ ၊ နှစ်ယောက်စလုံး ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားကြလေတော့သည်..။

“  လိုးနည်းပုံစံ အဆန်းတစ်မျိုးနဲ့ လိုးပေးမယ်..ဖြစ်မလား ”

အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးသောအခါ နေမိုးက ပြော၏..။

“  ဟာ….ဖြစ်တာပေါ့..၊ ဟင့်ဟင့်…တို့ကို မင်းကြိုက်သလိုသာ လိုးပါကွာ…၊ မင်းလိုးချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်း တို့နေပေးမှာပေါ့…. ”

“  ဒါကြောင့် မမထားကို ချစ်ရတာ… ”

“  အမယ်….သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးနေရတာကိုး ”

“  မမကကော အလိုးမခံချင်ဘူးလား ”

“  ခစ်ခစ်…..ဒါကတော့ကွာ… ..၊ ကဲ..ပြောလေ….တို့ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မျက်စလေးချီကာ ပြောရင်း….ခုတင်ပေါ်တက်မည် ပြုလိုက်သည်..။

“  ဟာ….ဘာလို့ ခုတင်ပေါ်တက်ရတာလဲ ”

“  လုပ်တော့မယ်ဆို..ခုတင်ပေါ်တက်တာပေါ့… ”

“  ဟာ…မမကို အခု ခုတင်ပေါ် တင်ဆော်မှာ မဟုတ်ဘူး… ”

“  ခုတင်ပေါ်မှာ မဆော်ရင် ဘယ်မှာ ချမှာလဲ… ”

“  ဟို..ထိုင်ခုံနောက်မီပေါ်မှာ မမက ပုခုန်းတင် ကုန်းပေးထားပြီး ကျနော်က နောက်ကနေ ခွပြီးလိုးမှာ… ”

နေမိုးက ခုတင်ဘေးနားရှိ ထိုင်ခုံကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး ပြောသည်..။

“  ဖင်ချမှာလား…၊ စောက်ပတ်လိုးမှာလား… ”

“  ဒါကတော့..တကယ်အလိုးခံရတဲ့ အခါ သိမှာပေါ့..၊ ကဲ…အဲဒီထိုင်ခုံကို နံရံနားရောက်အောင် ရွှေ့လိုက်အုန်း…၊ ပြီးရင် ကုန်းပေးတော့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ထိုင်ခုံကို အခန်းနံရံနား သို့ယူသွားသည်..။ ပြီးတော့ ထိုင်ခုံနောက်မှီပေါ် ပခုန်းကပ်မိအောင် ကုန်းလိုက်သည်..။ ထိုင်ခုံနောက်မှီ အစွန်းပိုင်းသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ခါးသာသာလောက် ရှိရာ ထိုနေရာပေါ် ပုခုန်းချမှီသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကိုယ်လုံးသည် ခါးနေရာမှ ကိုးဆယ်ဒီဂရီ နီးနီး ကွေးညွှတ်ကိုင်းသွားသည်..။ ထိုအခါ ဖင်ကြီးက ကားအိတစ်ထွက်လာသည်..။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆန့်ကာခပ်ကားကားထောက်ပြီး ထားလေရာ ၊ ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးက ပြူးနေသလို ဖင်သားကြီးနှစ်ခု အကြားရှိ စအိုပေါက်ကလည်း ဟပြဲပြဲလေး ဖြစ်နေသည်..။

သည်လို ကုန်းထားပေးမှုကို နောက်မှ ခွပြီးလိုးမည်ဆိုလျင် စောက်ပတ်ကို လိုးလို့ရသလို ဖင်လည်းဆော်ဖို့ အဆင်ပြေသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကိုများ လိုးမှာလည်းဟု ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ ဖင်လိုးလိုး ၊ စောက်ပတ်ကိုပဲ ချချ ခံဖို့အသင့်ပင်…။  အရသာကောင်းကောင်းတွေ့မည်ကိုလည်း သိနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ကာမမှု အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်ကာ လိုးနည်းပုံစံ အနေအထား အတော်များများဖြင့် အလိုးခံဖူးသည်..။  

သို့သော် ယခုလို အခန်းနံရံနားကပ်ချထားသော ထိုင်ခုံ၏ နောက်မှီပေါ် ပခုန်းတင်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားရသည့် အနေအထားဖြင့်တော့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ အလိုးမခံဖူးသေးပေ..။ သည်ပုံစံက ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် လိုးနည်း အသစ်အဆန်းတစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်..။ လိုးနည်းပုံစံ တစ်မျိုးပြောင်းသည်နှင့် ရရှိသော ကာမအရသာသည်လည်း တစ်ဖုံတစ်နည်း ပြောင်းလဲတတ်ကြောင်း လက်တွေ့ခံစားသိရှိထားသောကြောင့် ၊ သူမ အရင်က အလိုးမခံဖူးသေးသော သည်အနေအထားတွင် တစ်မူဆန်းသော ထိတွေ့မှု ဖီလင်အရသာကို ခံစား၇ပေအုန်းတော့မည်ဟု နားလည်သိရှိကာ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုလှိုက်မောနေရလေသည်..။

“  ကဲ..လာလေ…ဒီမှာ ကုန်းထားပြီးပြီ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ခေါင်ငုံ့ကာ ကြည့်ရင်း ပြောသည်..။ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ဆုံကြီးနောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ နေရာယူသည်..။  သူ၏ လီးချောင်းကြီး မတ်တောင်နေသည်ကို ဒေါ်ထားထားစိုးက အသည်းယားစဖွယ် တွေ့ရှိရသည်..။

“  ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ အရင်က …မမအလိုးခံဖူးလား..ဟင် ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးတစ်ခြမ်းကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်ညှစ်ရင်း မေးသည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်အတော်ကြီးသည်..။ ယခုလို ကုန်းပေးထားသောအခါ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးက ပိုလို့တောင် ကားအိတစ်ရစ်နေသေးသည်..။ ကိုင်ရတာလည်း တဆုပ်တခဲရှိလှသည်…။

“  ဟင့်အင်း…..မခံဖူးသေးဘူး..၊ ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူး… ”

“  မမ ကောင်းကောင်းဇိမ်တွေ့သွားမှာပေါ့..၊ ဒီလို ကုန်းပေးထားတဲ့ အနေအထားမှာ လီးအဝင် သိပ်ထိမိတာ..၊ ဖင်ထောင်ကုန်းပြီး အလိုးခံရတာထက်တောင် လီးအဝင် ပိုကောင်းတယ်..။ ကျနော့်အနေနဲ့လည်း ပိုးအားပြင်းပြင်းနဲ့ ဖိဆောင့်နိုင်တယ်…၊ မမထား ကြိုက်မှာပါ..၊ ..မမထားလို နို့ကြီးကြီး ဆုံထွားထွား ခါးသေးသေး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မျိုးက ဒီအနေအထားနဲ့ သိပ်ကိုလိုက်ဖက်တာ…ကြည့်လေ..ဖင်ကြီးက တင်းပြီးအိနေတာပဲ…. ”

ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို လက်ဝါးဖြင့် ဖျန်းခနဲ တစ်ချက်ရိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက အိုး….ဟုမြည်တမ်းကာ ခါးနွဲ့ပြီး ဖင်းဆုံကြီး လှုပ်ရှား ယမ်းပေးလိုက်သည်..။

“  လိုးတဲ့အခါမှာလည်း..၊ ဒီလိုပဲ ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရှားယမ်းခါပေးအုန်းနော် …မမထား… ”

“  အေးပါ…..ကဲ..လုပ်မယ်ဆို သွင်းလေ… ”

အလိုးခံရန် ကုန်းထားပြီးဖြစ်သော်လည်း လီးက ဝင်မလာသေးသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ စောက်ပတ်ထဲ အရည်ကြည်တွေ စိုရွှဲလှုပ်ရှား..၊ စအိုပေါက် ဟစိဟစိဖြစ်ကာ ယားနေလျက် မချင့်မရဲ ဖြင့် ပြောသည်..။လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ဖင်ဆော်မှာလား..၊ စောက်ပတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး စောက်ပတ်ကိုပဲ ချမှာလား… တိတိကျကျ မသိရမှုကလည်း ဒေါ်ထားထားစိုးကို အတော်လေး ရင်ဖိုမောစေသည်..။  

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးနောက်တွင် ကျကျနန နေရာယူသည်..။ ယခုအနေအထားတွင် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အပီအပြင် ကုန်းနေရလျှက် ၊ တင်ကြီးမှာ ဟီးကာ ကားယားထွားကြိုင်းပြီး တစ်ရစ်နေသည်..။ သည်လိုအနေအထားမျိုးတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး ရှိနေပုံကို နေမိုး အတော်ကို အားရသည်..။ လီးကို စောက်ပတ်ဝတွင်လည်း မတေ့..၊ စအိုပေါက်တွင်လည်း မထောက်ပဲ… ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုအလယ် ဖင်ကြားတွင် အသာထိုးညှပ်ကာ ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ကိုင်းသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုး ဂျိုင်းနှစ်ခုကြားမှ ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ကို  ထိုးသွင်းလျက် မို့ဝန်းကားအိသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်သည်..။ နို့သီးခေါင်းများကို ဖိပွတ်ချေပေးသည်..။

“  ဟင့်ကွယ်…. နို့ပဲ ဆွဲနေတော့မှာလား..၊ လီးမသွင်းတော့ဘူးလား..၊ ချတော့ကွာ….တကယ်ပဲ….ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်ကာ မချင့်မရဲ ပြော၏..။ တင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ ကော့ကော့ဆောင့်တွန်း သည်..။ ဖင်ကြားထဲကို ညှပ်ထားသော လီးချောင်းကြီးဟာ ဖင်ကြားတလျေက် လျှောတိုက်သွားနေသည်..။ စအိုဝကို ပွတ်မိသလို ၊ စောက်ပတ်ကိုလည်း ထိမိပွတ်မိသည်..။

နေမိုးသည် ခါးကို အသာဆတ်ဆတ်ကော့ပြီး လီးကို ကော့ကော့ထိုးသည်..။ လီးက ဟိုထောက်သည်ထောက်ဖြစ်နေသည်..။ ဖင်ပေါက်ထဲကို မဝင်သလို ၊ စောက်ပတ်ထဲလည်း မဝင်..။  နေမိုး လီးကို ထိုးတော့သွင်းနေပြီကို ဒေါ်ထားထားစိုး သိသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကို ချိန်ထိုးသည်ကိုတော့ မသိ..။  သို့သော် ကော့ကော့သာ လိုးနေဆော်နေသော်လည်း ဖင်နှင့် စောက်ပတ် မည်သည့်အပေါက်ထဲမှ လီးက ထိထိမိမိ တိုးဝင်လာခြင်း မရှိသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အလွန်ကို အခံရခက်နေသည်..။

စိတ်လည်း မရှည်နိုင်တော့…။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အသာချိန်ဆကာ နေမိုးကော့အထိုးတွင် တင်ပါးကိုလည်း အလိုက်သင့်အောင် နောက်သို့ ဆတ်ခနဲ တွန်းလိုက်၏  ။  လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ နင့်ခနဲ တိုးဝင်သည်..။

“  အားပါးပါး….အီး….ဝင်ပြီ…ဟင့်…..ဝင်ပြီ ”

လီးမဝင်နိုင်လို့ ဆန့်တငံ့ငံ့ နှင့် အကြီးအကျယ် မချင့်မရဲဖြစ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး ၊ အားရဝမ်းသာပင် ပါးစပ်မှ ရေရွတ်လိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ပတ်ထဲ တဝက်သာသာဝင်နေကာ လီးအထိအတွေ့သည် စောက်ပတ်အတွင်းသားများမှာ တဆင့်  တစ်ကိုယ်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်သည်..။

“  ဘယ်ထဲ ဝင်သွားတာလဲ..ဟင် မမ…၊ စောက်ပတ်ထဲလား…ဖင်ထဲလား… ”

နေမိုးက ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့အုံကြီးများကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ရင်း မေးသည်။ သူ့လီးထိုးဝင်သွားတာ စအိုလား ၊ စောက်ပတ်လားဆိုတာကို နေမိုး တကယ် သေသေချာချာ မသိပါ..။ ထိတွေ့မှုအရတော့ စောက်ပတ်ဖြစ်ဖို့များသည်ဟု တွေးမိသည်..။  ထိုသို့ မေးရင်း ခါးကို ဆတ်ခနဲ လှုပ်ပြီး ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ကျန်နေသေးသော လီးတဝက်လည်း စောက်ပတ်ကြီးထဲ နင့်ခနဲ အိခနဲ မြုပ်ဝင်သည်…။

လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုး တုန်ခိုက်ခါသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ချက်လှုပ်ခါပေးလိုက်သည်..။ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေရာ ဖင်ကြီးယမ်းခါသောအခါ လီးကို စောက်ပတ်နှင့် ငုံညှစ်ကာ ဆွဲခါပေးသလိုဖြစ်သည်..။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းထဲတွင် အတွင်းသားများ၏ အဖက်ဖက်မှ ဖျစ်ညှစ်မှုကို ခံစားရသလို ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း စောက်ခေါင်း ဘယ်ညာ အထက်အောက် နှံ့စပ်အောင် တုတ်ခိုင်သန်မာသော လီးချောင်းထွားထွားရှည်ရှည်ကြီးနှင့် ဖိကပ်ပွတ်ထိုးမှုကို အပီအပြင် ခံစားရလျက် အရသာ အပြတ်တွေ့သွားသည်..။

နေမိုးမေးသည်ကို ချက်ချင်းမဖြေနိုင်…။ တဟင့်ဟင့်၊ တအင့်အင့်ဖြင့် ရမက်ဇော ထန်ထန် မြည်သံလေးများ ပြုနေမိသည်..။

“  ပြောစမ်းပါအုန်း မမထားရဲ့..၊ ကျနော့်လီး ဘယ်ထဲဝင်သွားတာလဲ…၊ ဖင်ထဲကို မဟုတ်လား…. ”

နေမိုးက ထပ်မေးတော့မှ ဒေါ်ထားထားစိုးထံမှ ရမက်လွှမ်းသော အသံဖြင့် အဖြေစကားထွက်လာသည်..။

“  ဟာ…မဟုတ်ဘူး…စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာ… ”

“  ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်… ”

“  အို….ကောင်းတာပေါ့ ကွာ ”

“  အရင်လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံတွေနဲ့ အခုပုံစံ  လီးအဝင် ကွာခြားတယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…အင်း… ”

“  ဒီ ပုံစံနဲ့ လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား… ”

“  အင်း…….ကြိုက်ပါတယ်……ဆောင့်လေကွာ….မောင်ကလဲ… ”

လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေကာ ၊ နေမိုးက လှုပ်ရှားဆောင့်လိုးခြင်းမပြုပဲ ၊ ဖိကပ်ထိုးစိမ်ထားသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးက မနေနိုင်တော့ပဲ ပြောလိုက်သည်..။ နေမိုးက နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာ ကိုင်ညှစ်ဆွဲကာ ခါးအားနှင့် ပေါင်လုံးအားများကို သုံးပြီး အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ငါးချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ပင့်တင်ဆောင့်သွင်းသည်..။

“  ဘွပ်…အင့်….ဘွပ်…အားပါး….ဘွပ်…ဘွပ်….ဘွပ်…..အောင်မယ်လေးလေး…..ကောင်းလိုက်တာ….အိအိ……..အာ့အာ့ အိုး… ”

ပထမဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ကို တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းကာ ကျန်သုံးချက်ကိုတော့ ဆက်တိုက် တစ်ဆက်ထည်း ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် ခါးကော့ ခေါင်းမော့ ၊ ဖင်ကြီးယမ်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းနှင့် ကာမအရသာ အကြီးအကျယ် တွေ့သွားရလေသည်..။

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့ကြီးများကို ကုန်းဆုပ်ဆွဲနယ်နေရာမှ ၊ ခါးမတ်ကာ ကိုယ်ကို နောက်သို့ ပြန်ဆုပ်ယူသည်..။ နို့ကိုင် နေသော လက်များကိုလည်း လွှတ်ပေးလိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လက်နှစ်ဖက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကားအိတစ်ရစ်နေသော ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးပေါ်သို့ နေရာပြောင်းသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်သည်…။  နို့အကိုင်မခံရတော့သောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရင်ဘတ်ဆီတွင် ဟာတာတာလို ဖြစ်သွားသည်..။ နို့ကိုင်နေသည့် လက်များ ဖယ်သွားသော်လည်း ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ညှစ်ထားခဲ့သည့်အရှိန်က ကျန်သေးရာ ၊ နို့အုံကြီးနှစ်ခု ကျိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်..။ ဖြူဖွေးအိသော နို့အုံသားများ ပေါ်တွင်တော့ လက်ချောင်းရာ အညိုအမည်းများ အထင်းသား ကျန်ရစ်သည်..။

နို့အကိုင် မခံရသော်လည်း.. ဖင်သားကြီးများကို အကိုင်ခံနေရသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် ဖီလင်ကတော့ ကျမသွားပါ…။ တစ်မျိုးထူးသော အထိအတွေ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပြောင်းလဲ ခံစားရသည်..။

“  လိုးလေ..မောင်ရာ… တို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးစမ်းပါကွာ…မင်းလီးကြီးနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးတာ တို့သိပ်ခံချင်နေတာ… လီးကို အဆုံးနင့်ဝင်သွားအောင် တအား ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ  ”

....................................................................................................................................................................

ဒေါ်ထားထားစိုးက နောက်သို့ ခေါင်းငဲ့ကာ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောသည်..။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချပြီးထောက်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း အားထည့်ကာ တောင့်ထားလိုက်သည်..။  ထိုအခါ တင်ဆုံကြီးက ပိုပြီး ကားအိလုံးတက်လာသည် ။ နေမိုးက တစ်ဆုပ်တစ်ခဲ ဖင်သားအိအိတစ်တစ်ကြီးများကို  လက်ချောင်းများ ဖင်သားထဲ နစ်ဝင်သွားအောင်ပင် အားရပါးရ ကိုင်ညှစ်လိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီး ရှေ့တိုးနောက်ကော့ ဖြစ်လာသည်..။ နေမိုးကလည်း လီးကို အလိုက်သင့်ပင် လုပ်ပေးထားလိုက်ရာ တင်ဆုံကြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် လှုပ်ရှားသည်နှင့်အမျှ လီးချောင်းကြီးကလည်း စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေသည်..။

ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ အားပြင်းပြင်းဆောင့်တွန်းလျင် လီးက စောက်ပတ်ထဲ အားပြင်းပြင်း ဆောင့်တိုးဝင်သည် ။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက် ပြဲပြဲအာသွားအောင် ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို ဆွဲဆွဲဖြဲပေးသည်..။  အစပိုင်းတွင် ကိုယ်ကို မတ်မတ်ထားကာ ငြိမ်ပြီးရပ်နေရာမှ ခဏအကြာတွင် နေမိုးက ခါးကိုလှုပ်ကာ လီးကို ကော့ကော့ပြီး လိုးဆောင့်ပေးသည်..။ ထိုအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးက သူမတင်သားကြီးကို နောက်သို့ ကော့တွန်းပေးမှုအရှိန်ကို အသာလျှော့ချသည်..။

လိုးဆောင့်မှုကို နေမိုးအား လုပ်ရန် တာဝန်ပေးလိုက်သည့်သဘောပင်…။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရကိုင်ကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးတော့သည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်နှင့် မြေစိုက်ဆောင့်ချက်တို့ကို အချက်ကျကျ အသုံးပြုကာ ဆောင့်လိုးသည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်လိုးသောအခါ နေမိုးက ဒူးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပေါင်နှစ်ခုကြား အောက်ဘက်မှနေပြီး ကော့တင်ထိုးဆောင့်သည်..။  

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးများ လုံးတစ်ကာ အပေါ်သို့ပင် မြောက်မြောက်ကြွတက်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်သောအခါတွင်တော့ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးနောက်နားတွင် ခါးဆန့်ထုတ် မတ်ကာရပ်လျက် လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်အောင် ဆွဲထုတ်ပြီး အချိန်အဆမှန်မှန် အားပြင်းပြင်းဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပြန်လည်ထိုးဆောင့်သွင်းသည်..။

လီးဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ စောက်ခေါင်းဝမှာ ပြဲအာကျန်နေခဲ့ကာ ထိုစောက်ခေါင်းဝ ပြန်လည်စေ့မသွားမီ ၊ ဆွဲထုတ်ထားသော လီးက ပြန်လည်တိုးဝင်လာရာ အဖုတ်ဝ ပြန်ပြဲအာသွားသည်..။ လီးချောင်းကြီးနဲ့အတူ လေလုံးကလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာရာ ထိုလေလုံးထိခတ်မှုသည် စောက်ခေါင်းအတွင်ဘက် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းသို့တိုင် ရောက်သည်..။ ကိုယ်အတွင်းရှိ အသည်း အူ ကလီစာများတိုင်အောင် လီးဆောင့်ချက်က ကျရောက်သလိုမျိုး ဖြစ်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ် ဆောင့်ချက်ကို ခံရသောအခါတွင်တော့ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးသည် ထစ်တောင့်ကာ နေရာမပျက်ရှိကာ ၊ နေမိုး၏ ဆီးစပ်နှင့် အပြတ်ထိရိုက်မှုဖြင့်သာ တင်ပါးသားဖြူဖြူကြီးများ သိမ့်သိမ့်လှုပ်တုန်သွားသည်..။

မြေစိုက်ဆောင့်ချက်ဖြင့် အလိုးခံရသောအခါတွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခါးကွေးညွှတ်ကာ တင်ကြီးနောက်သို့ ကားနိုင်သမျှကားကာ ကော့တစ်ထွက်ပြီး နေမိုးကလည်း ရှေသို့ခြေတစ်လှမ်းစာတက်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးဆုံကြီးအထက်နားဆီ ကျကျနန နေရာယူဆုပ်ကိုင်ထားသော ဖင်သားကြီးများကို အောက်သို့ ဖိတွင်းနှိမ့်ချပြီး လီးကိုလည်း အောက်သို့ တည့်တည့်စိုက်ကာ ဆောင့်ချခြင်း ဖြစ်သည်..။ လီးသည် စောက်ပတ် အတွင်းဘက်၏ အောက်ပိုင်းကို အရှိန်ပြင်းပြင်းထိမိသည်..။ စောက်အုံကြီးသည် မောက်ပြီး ကြွတက်ကာ စောက်စေ့ကြီးကလည်း ပုံမှန်ထက် ပိုပြူတစ်ထွက်နေသည်..။

အမျိုးသမီး၏ ပါးစပ်မှ အားခနဲ အီးခနဲ အော်ဟစ်သံများပင် ပြုရသည်အထိ အဝင်ရက်စက်ကာ ဆောင့်အားပြင်းသည်..။ နေမိုးဆောင့်လိုးသော ထိုဆောင့်ချက်သုံးမျိုးစလုံးမှာ လီးအဝင်နက်ကာ အားအပြည့်ပါဝင်ပေရာ တော်ရုံတန်ရုံမိန်းမ မခံနိုင်ပါ…။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ လေးလုံးခြောက်ဖက် ၊ လူကောင်ကြီးထွားကာ ကာမရမက်လည်း အထူးထန်ပြင်းသည့် ၊ ရာဂကြွယ်သော မိန်းမစားမို့ သည်ဆောင့်လိုးချက်တွေကို အပြတ်ခံနေနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်း ထိမိလှသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နှစ်ချီပင် ပြီးသွားခဲ့ရသည်..။ အလိုးခံရချိန် ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ထွက်သော အရည်ကြည်ရော ၊  ပြီးသွားလို့ ထွက်ကျသော အရည်တွေရော စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစို နေသည်..။ နေမိုး ဘယ်လောက်ဆောင့်ဆောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ မဖြုံပါချေ…။  ပြီးသွားခဲ့ချိန်များတွင်လည်း တရကြမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ  ကာမရမက်ဇောအဟုန် အရှိန်လျော့ကျသွားမှုမျိုးပင် မဖြစ်ပဲ တဏှာထန်ပြင်းမှုက တဆက်တည်းပင် မြင့်မားတက်ကြွနေလေသည်..။

နေမိုးက အချက်နှစ်ရာနည်းပါးပင်တရကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးနောက် ၊  သုတ်ရည်အထွက်မမြန်ရအောင် ထိန်းသည့်သဘောဖြင့် ဆောင့်ချက်အားကို လျှော့ချလိုက်သည်..။ အားပြင်းပြင်း စိုက်ထုတ်ရသော  အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက် ၊ မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကို မသုံးတော့ပဲ ၊ အားသိပ်မကုန် ခပ်မှန်မှန်လိုးနိုင်သော အခြေခံလိုးနည်းဖြစ်သည့် ကြမ်းပြင်ညီဆောင့်နည်းကို သုံးကာ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် အသာ အယာ ဆက်လိုးသည်..။

အလိုးခံနေရသူ မိန်းမ အရသာအတွေ့ထူးအောင် အားဖြည့်ပေးသည့်အနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေး ထွေးချသည်။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်လိုးခံမှုအတွေ့ကိုလည် ဖီလင်ယူတတ်နေသော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ဖင်ပေါက်ပေါ်တည့်တည့် အေးမြစိုစွတ်သော တံတွေးများ ထွေးချခံရသောအခါ စအိုဝ ယားပြီး ရင်တဖိုဖိုဖြစ်လာသည်..။ ဖင်ဝလေးမှာလည်း စူစူပွပွဖြစ်သည်..။

နေမိုးက ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချရုံသာမဟုတ် ညာဖက်လက်မကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိဆွပေးသည်..။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လီးနှင့်လိုးရင်း ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်မထိုးကာ လိုးပေးနေသည့် သဘောပင်..။ ဘယ်လက်ကတော့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ဖင်သားကြီးများကို ပွတ်လိုက် ၊ ပေါင်ရင်းကို ကိုင်လိုက် ၊ ပခုန်းလှမ်းဆွဲလိုက် လုပ်ပေးနေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ပါ နှစ်ပေါက်ပြိုင်တူ အရသာတွေ ရနေသည်..။  နေမိုးအနေဖြင့် နို့အုံကြီးများကို ကိုင်ဆွဲရန် လက်မအားနိုင်ပဲ ရှိရာ ဒေါ်ထားထားစိုးက မိမိဖာသာ မိမိ နို့အုံများကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်ပြီး လိုအပ်မှုကို ဖြည့်စွက်လိုက်သည်..။

“  မမထား… ”

စောက်ပတ်ကို လီးနှင့် လိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်နှင့်လိုး လုပ်ပေးနေရာမှ နေမိုးက ခေါ်သည်..။

“  ဟင်….ဘာလဲ မောင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပြန်ထူးသံမှာ ရမက်ဇောနှင့် တုန်ခါလို့ နေသည်..။

“  ကျနော့်လီးကို  စောက်ပတ်ထဲကထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းထည့်မယ်…မမ ဖင်ခံချင်လား ”

နေမိုးနှင့် ဖင်လိုးဖူးပြီး ဖြစ်ရာ ယခု နေမိုးက ထပ်ပြီး ဖင်ဆော်လျင် ဒေါ်ထားထားစိုး ငြင်းစရာအကြောင်း မရှိ..။ ဖင်ခံမည်မှာ သေချာသည်..။ အထွေအထူးမေးနေစရာ မလိုပါ..။ အမျိုးသမီးကြီး ရမက်ထန်အောင် ဖန်တီးသည့်အနေဖြင့်သာ နေမိုးက မေးခြင်းဖြစ်သည်..။  ဘာကြောင့် သည်မေးခွန်း မေးခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း နားလည်သည်..။  သို့သော် သည်လို အမေးခံရမှုသည် ဒေါ်ထားထားစိုးကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်..။ လက်မဖြင့် ထိုးကလိခံနေရသော ဖင်ဝကပင် ယားလို့လာရသည်..။

“  အင်း….လိုးလေကွာ… ”

“  ဖင်လိုးမယ်နော်….မမ… ”

“  မမဖင်ပေါက်က တံတွေးစိုနေပြီဆိုတော့ ဆီထပ်မဆွတ်တော့ဘူးနော်… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကိုထိုးထည့်ထားသော လက်မနှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသော လီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိပေးနေသော လက်မကို အရင်ထုတ်သည်..။ လက်မကို အထုတ်တွင် စအိုဝ အာတာတာ လန်တန်တန်လေးဖြစ်လာပုံကို  သေသေချာချာ ကုန်းပြီး ကြည့်သည်..။  ဖင်ထဲမှ လက်မထုတ်ပြီးမှ  စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ထဲမှ လက်မကျွတ်ထွက်သွားသည်တွင် စအိုဝ ယားကျိကျိနှင့် ဟာတာတာ ခံစားရသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကျွတ်ထွက်သွားချိန်မှာတော့ ဟာတာတာဖြစ်မှုက ပိုအားကြီးလာသည်..။ ပါးစပ်မှ….

“  ဟင့်ကွယ်…..အို အို… ”

ဟုပင် ရေရွတ်သံလေးများပြုမိသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် စအိုဝတွင် တေ့ထောက် ထားလိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ခါးလေး တစ်ချက်တွန့်သွားသည်..။

“  ဖင် ဖြဲပေးပါလား…မမ… ”

နေမိုးက ခပ်တိုးတိုးပြောသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးသည်..။ ဖင်ပြဲသွားရာ စအိုပေါက်လေး အပြူးသား ပေါ်သည်..။  အလိုးခံဖူးပြီးဖြစ်လို့ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိနေလေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်သည် လိုးသွင်းလာမည့် လီးချောင်းကြီးကို ကြိုဆိုသည့်အလား…စူပွစူပွလှုပ်ရှားနေသည်..။

တံတွေးများဖြင့် စိုနေသည့် စအိုပေါက်လေးသည် အလိုးခံရန် အသင့်ရှိနေသည်။ နေမိုးက ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဥ်းလေး၏ အဝတွင် သူ့လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို တေ့ထောက်လိုက်သည်..။

“  သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်.. ဖြည်းဖြည်းသွင်း..၊ ဒီလို ကုန်းပေးပြီး ဖင်လိုးရင် အရမ်းနာတယ်ဆိုတာ သိပါတယ်နော်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ပြောသည်..။  ကြောက်လို့လား ၊ စိတ်လှုပ်ရှားလို့လားတော့ မသိ..၊ သူမ၏ အသံက တုန်ရင်လှုပ်ခါနေသည်..။

“  နာပေမယ့်..မမ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့မှာတော့ စိတ်ချပါ….၊ မမကို ဖင်ကောင်းကောင်း အီစိမ့်သွားအောင် ကျနော် သေသေချာချာ လိုးပေးပါ့မယ်… ”

“  အို….ကွာ….နာရင်တော့ အော်မှာပဲ… ”

ထိုစကားအဆုံးတွင် နေမိုးသည် ကျကျနန တေ့ထောက်ထားပြီးဖြစ်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်…။

သိပ်အကြမ်းမဟုတ်သော်လည်း သိပ်ပြီးတော့လည်း ဖြည်းဖြည်းညင်ညင်လည်းမဟုတ်..။ ခပ်ဖိဖိလေးစိုက်ကာ ထိုးသွင်းခြင်းဖြစ်သည်..။ အလိုးခံဖူးသော ဖင်ပေါက်မို့ စအိုဝကလည်း လီးဝင်လမ်းကြောင်းမှန်အောင် အလိုက်သင့် ဖွင့်ပေးတတ်နေရာ..၊ လီးချောင်းကြီးက တစ်ကာ ထစ်ကာ တိုးဝင်သည်.။

“  အားကျွတ်ကျွတ်…..ဝင်လာပြီ…..အို အမေ့….နာတယ်ကွ….အား အား….ဖြည်းဖြည်းသွင်းလို့ ဆို…..အိုအို…ဟင့် အင့်အင့်..အားပါးပါး…သိပ်မကြမ်းနဲ့လေ…၊ အို အို….ဝင်လာပြန်ပြီ….အမလေးလေး..နာတယ်…မောင်ရယ်……နာတယ်….အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် အော်ဟစ်ညည်းညူမြည်တမ်းရင်း ဖင်ထဲလီးသွင်းမှုကို ခံနေသည်..။ နာကြင်မှုက စူးစူးရှရှ ရှိသလို ၊ လီးကြီးတိုးဝင်လာမှု၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း ရှိန်းရှိန်းမြမြ ဖြစ်သည်..။ လီးတစ်ထစ် တိုးဝင်လာတိုင်း ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်သွားရသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေသည်..။ သည်တစ်ခါ ဖင်လိုးခံရတာက ယခင်အလိုးခံခဲ့ရသည်များနှင့် မတူ…။  ထူးခြားသော ထိတွေ့မှုအရသာ ရှိနေကြောင်းကိုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး နားလည်သည်..။  လီးဒဏ်ကြောင့် စအိုဝ ကျိန်းစပ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် အောင့်ပြီး နေသော်လည်း အရသာကလည်း ထူးခြားလွန်းသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးလျက် ဖင်လိုးမှုကို အပီအပြင် ခံနေသည်..။

တစ်ရစ်ချင်း ဝက်အူလှည့်သလို ဖိဖိပြီး ထိုးသွင်းရာ နောက်ဆုံးတော့ ရှစ်လက်မကျော်ကျော် လောက်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်..။

ထိုသို့ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်သွားသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထကာ စောက်ပတ်ထဲက စိုးစိုးစစ်စစ်နှင့် လှုပ်ရှားလာလျက် အရည်ကြည်တွေထွက်ပြီး တစ်ချီ ပြီးသွားရလေတော့သည်..။

“  ဖင်ထဲ လီးအဆုံး ဝင်သွားပြီ….မမ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ညာဖက်ဖင်သားခြမ်းကြီးကို တစ်ချက်ပုတ်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။

“  အေးကွာ….တစ်ဆို့ပြွတ်သိပ်နေတာပဲ… ”

“  နာသေးလား….ဟင်….မမ. ”

“  အိုး….ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးထိုးသွင်းထားတာ နာတာပေါ့ကွာ….မေးမှ မေးရက်ပလေတယ်….ဟင်း… ”

“  ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား….မမရဲ့… ”

“  အင်း….ကောင်းတယ်….၊ ကောင်းလွန်းလို့လည်း…နာတာကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး ခံနေရတာ ”

“  ဆောင့်လိုးရတော့မလား… ”

“  အာ…မဆောင့်နဲ့အုံး…၊ ဖင်ပေါက်ကျိန်းစပ်ပြီး နာနေတယ်…၊ အရမ်းဆောင့်ရင် ခံနိုင်မှာ မဟုတ်သေးဘူး ”

“  ဒါဆို…တအားကြီး မဆောင့်ဘူးလေ..၊ ကျနော့်လီးကို မမဖင်ပေါက်ထဲက အသာဆွဲထုတ် ၊ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပြန်ထိုးသွင်းနဲ့ ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးမယ်…ဒါတော့ ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…ဖြစ်မယ် ထင်တာပဲ….ညှောင့်ကြည့်အုံးလေ… ”

“  ကျနော် ညှောင့်လိုးတဲ့အခါ မမကလည်း အလိုက်သင့်အဆင်ပြေအောင် ဖင်ကြီးကို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားပြီး ကစားပေးပါလား..နော် ”

“  ဟွန့်…..တကယ်ကို ကဲတယ်… ”

“  ကဲတာ မဟုတ်ပါဘူး…..မမရဲ့..၊ ဒီလို ဖင်ကစားပေးရင် မမလည်း ပိုဖီလင်ရတာပေါ့… ”

“  သွားပါ….ဒီမှာ နာနေတဲ့….ဟာကို… ”

“  အဲဒီလိုနာနေတာ ပျောက်ပြီး ဖီလင်တွေ တက်လာအောင် ဖင်ကစားပေးဖို့ ပြောနေတာပေါ့… ”

“  ကဲ…ကဲ..လုပ်ပေးမယ်…..တကယ်ပဲ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ အဆုံးထိထိုးသွင်းထားသော လီးချောင်းကြီးကို အသာအယာဆွဲထုတ်သည်..။  လီးကြီး ဖင်ထဲက ထွက်လာရာ လီးတန်လုံးပတ်နှင့် စအိုပေါက်တို့ အပြတ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသည်းတအေးအေး ဖြစ်ကာ ပါးစပ်မှ တကျွတ်ကျွတ် စုတ်သပ်ညည်းမိသည်..။  မိမိဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးရန် ပြောဆိုလာမှုကိုလည်း  ဒေါ်ထားထားစိုး အတော်လေး သဘောကျနေသည်..။ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း နေမိုးကို နှစ်သက်တပ်မက်ကာ နေမိုးလိုးတာကို ကောင်းကောင်းခံချင်လျက် ၊ နေမိုးကိုလည်း အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးလိုသည့် အာသီသပြင်းပြနေသည်..။

ပါးစပ်ကသာ အမူပိုပိုနှင့် ဘာလေးညာလေး ပြောနေသော်လည်း ဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးဖို့ လိုလားစွာပင် အသင့်ရှိနေသည်..။ လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် ဖင်ထဲသို့ အသာအယာပြန်ထိုးသွင်းသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ကားစွင့်တင်းရင်းသော တင်ပါးဆုံကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ကာ ခပ်သာသာလှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်..။ ဖင်ကြီးလှုပ်ရှားကစားမှုနှင့် အတူ ဖင်ခေါင်းပေါက်၏ အနေအထား အခြေအနေကလည်း အမျိုးမျိုးပြောင်းသွားရာ တအိအိ ထိုးသွင်းသော လီးချောင်းကြီးသည် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ဟိုထိုးသည်မွှေ ထိုးမိထောက်မိဖြစ်ကာသွားသည်..။ ဖင်လိုးသူရော ဖင်ခံသူပါ နှစ်ယောက်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထကုန်ကြသည်..။

“  အိုး……ဟင့် ဟင့်…မောင်ရာ……အားပါး….ပါး ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် နာကြင်မှုဝေဒနာကို မေ့ပျောက်ကာ အရသာ တွေ အပြတ်ခံစားရလျက် ပါးစပ်မှ ကျေနပ်အားရစွာ ရေရွတ်မိသည်..။

“  ဟုတ်ပြီ….အဲဒီလိုမျိုး ဖင်ကစားပေးမှပေါ့…ကောင်းတယ် မမရာ..၊ ဖင်ကိုကစားလိုက်တော့ ဖင်ထဲ လီးအဝင်က အရမ်းကို ထိမိတာပဲ…..၊ လှုပ်ပေးနော်…ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပေး….ကော့ပေး…၊ ကျနော် ဆက်ညှောင့်ပေးမယ်… ”

နေမိုး၏ အံကြိတ်ကာ အားရပါးရပြောလိုက်သံက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အားရကျေနပ်ပြီး စိတ်လည်း ပိုလှုပ်ရှားသွားစေသည်..။ နေမိုးသည် ဆက်ပြီး ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးသလို ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း ဖင်ကြီးကို အပီအပြင် လှုပ်ကစားပေးသည်..။ စိတ်ထကာ ဖီလင်တက် အရသာတွေ့လျက် ဖင်ဇိမ်ရလာပြီမို့ နာတာတွေ ကျိန်းစပ်တာတွေ အောင့်တာတွေ ကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့…။ လီးချောင်းကြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်ပြန်ထုတ်လုပ်နေတာကိုလည်း အားမရတော့..။

“  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စမ်းပါကွာ…၊ တို့ဖင်ကို တအားလိုးပေးစမ်းပါ…..ဟင့်..လုပ်လေကွာ…ဆောင့်ပါလို့ဆို… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးကပင် စတင်ကာ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလာသည်..။ သည်အပြောမျိုးကို စောင့်နေသော နေမိုးကလည်း တုံ့ဆိုင်းမနေတော့..။

“  ဖင် အီဆိမ့်လာပြီမို့လား…မမက ဖင်ခံလည်း အတော့်ကို ကောင်းတာပဲကိုး….၊ ကိုင်း လာပြီ မမရေ….၊ အပီဆောင့်လိုးတော့မယ်…အားရပါးရသာ ခံဖို့ပြင်ပေတော့… ”

နေမိုးက ပြောပြောဆိုဆို သူ့လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသက်အောင့်ကာ ထောက်ထားသော ခြေထောက်များကို တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိနေအောင် အားဖြည့်ထောက်ထားလိုက်သည်..။

နေမိုးက သူ့လီးချောင်းကြီးကို အားပြည့်အင်ပြည့်ဖြင့် တအားဆောင့်ချလိုက်သည်..။ လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အလွန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်သွားသည်..။

“  ဘွပ်…..ဘုဘု….ဘွပ် ဘွပ်ဘွပ်…..ဘု ”

“  အောင်မယ်လေးလေး…ကြမ်းလှချည်လား……မောင်ရဲ့…..အား အား…အား… ”

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဖင်လိုးချက်ကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ထဲ နင့်နေအောင် ခံလိုက်ရသည်..။ နာတာတော့ နာသည်..။ ကောင်းတာကလည်း လက်ကုန်ပဲ ဆိုတော့ နာကြင်မှုကို အရသာက အပြတ်ဖုံး လွှမ်းသည်..။ ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးကြီးကိုပင် တုန်ခါရမ်းကာ ကော့တက်သွားစေသည်..။ နေမိုးက ထိုဆောင့်ချက်မျိုး နောက်ထပ် ငါးချက် တရကြမ်း မနားတမ်း ဆောင့် သည်..။

“  ဘွပ်…အား……..ဘွပ်….အမလေးလေး…ဘွပ်…..အိုး မားမား……ဘွပ်…..သေပါပြီ….ဘွပ် …ရှီး…..အ… ”

ထိုဆောင့်ချက် ငါးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုးအာ ဘဝင်တုန် ရင်ခုန်သွားစေသည်..။ နောက်ထပ် တစ်ခါထပ်ကာ ပြီးလုလု ဖြစ်သည်..။ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဆောင့်ချက်အားကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ထောက်ထားသော ခြေထောက်မျာ ကွေးညွှတ်ကာပင် ကျသွားရသည်..။

သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ချက်ချင်းပင် ခြေထောက်များကို ပြန်လည် အားပြုမတ်ထောက်ပေးသည်..။ နေမိုးက ထိုသို့ ဆောင့်လိုးပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်သည်..။

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် ဆွဲထုတ်ခြင်းမို့ စအိုဝ ပြဲလန်ပါသွားရာ ဒေါ်ထားထားစိုး  တအားအားနှင့်…..

“  အား…..နာလိုက်တာ…….အမလေးလေး… ”

ဟုပင် အော်ဟစ်လိုက်ရသည်..။ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သောလီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ ပြောင်းထည့်သည်..။ လီးအထုတ် ပြန်ကြမ်းသလို အသွင်းလည်း ပိုကြမ်းသည်..။ လီချောင်းကြီးကို တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် ဖိဆောင့်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ စောက်အုံကြီး ပိပြားကာ စောက်ခေါင်းထဲ အကြပ်အသိပ် ဖြစ်နေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး မှာ အော်ဟစ်လိုက်ရပြန်သည်..။

“  အောင်မယ်လေး လေး…..ကြမ်းလှချည်လား…ကွာ….. ကျွတ် ကျွတ်…ကျွတ်… ”

သို့သော် ထိုဆောင့်သွင်းချက် က ထိမိလှသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ချီထပ်ပြီးသွားရပြန်သည်.။ နေမိုးကတော့ စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် တအားကျုံးကာ  လိုးဆောင့်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ တစ်ချီထပ်ပြီးလို့ ကာမစိတ်လျော့ကျဖို့ နေနေသာသာ ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဖီလင်တက်ကာ ပိုလို့တောင် ထကြွ နှာထန်နေရမှုကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲ…..။

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘွပ်…..အားပါး ကောင်းတယ်….အဲ့လိုမျိုး တအားဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ…..ဘွပ်ဘွပ်…ဟုတ်ပြီ မရပ်လိုက်နဲ့နော်….ဘွပ် အိ…..အားလည်း လျော့မသွားစေနဲ့..။ ဆောင့် ဆောင့်……သားအိမ်ထဲ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်သွားအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ….မောင်ရဲ့……အား… ”

“  ဘွပ်..ဘွပ်ဘွပ်….ဆုံကြီးကိုလှုပ်ပေးလေ…..ဟုတ်ပြီ…ဒီလိုမှပေါ့….ဘွပ်ဘွပ်…..ခါးကိုလည်း နွဲ့ပေး အုန်းလေ… ”

“  ဘွပ် ဘုဘု..ဘွပ်…..အား ဟင့်ဟင့်ဟင့်……အိုအို… ”

“  ဘွပ်ဘွပ်…..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ….မမရာ  ”

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘု…..ကောင်းရင်ဆောင့်လေကွာ…..ဆောင့်…ဟင့်…ဘွပ်ဘုဘွပ်…..ပတစ်…အို ဘာလို့ ထုတ်….ထုတ်….ဘုဗျစ် ဗျစ်….အောင်မယ်လေး……..လေး…အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အရမ်းဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးလှုပ်ခါကော့တွန်းပြီး ပေးလာခိုက်..၊ နေမိုးက လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ လီးကျွတ်ထွက်သွားရာ.၊အပြတ်ဖီလင်တက်ကာကောင်းနေသော ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုတ်တရက်  မချင့်မရဲကြီးဖြစ်ကာ ဘာလို့ထုတ်ရသလဲ ဟု အငမ်းမရ ပြောရန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာ ဆုံးအောင်ပင် မပြောလိုက်နိုင်သေးခင် နေမိုးက ဆွဲထုတ်လိုက်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ ပြောင်းကာ တအားထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သပ်ရိုက်သလို ထိုးသိပ်ဝင်သွားလျက် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တုန်တခိုက်ခိုက်ပင် အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက်ရသည်..။ နေမိုးက ဖင်ကို ဆယ်ချက်  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး၏  ။ ပြီးတော့ ဖင်ထဲမှ လီးထုတ်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းထည့် ဆောင့်ပြန်သည်..။

သည်တစ်ခါတော့ စောက်ပတ်ကို ငါးချက် တအားဆောင့်လိုးပြီး ဖင်ထဲ သို့ပြောင်း လိုးပြန်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ ဖင်နှင့် စောက်ပတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်ကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင် ၊ ထိမိကြမ်းတမ်းစွာ အပြန်အလှန် အလိုးခံနေရမှုကြောင့် ဆက်တိုက်ကို ပြီး ပြီးရင်း ပြီးလို့နေလေသည်… ။ ဘယ်နှစ်ချီ ဘယ်နှစ်လား….ပြီးသွားရမှန်းပင် မမှတ်မိတော့…။ အမျိုးသမီးကြီး အတော်လည်း မောဟိုက်လာပြီ…။

ဒါပေမယ့် လိုးနေသူက စံချိန်မကျပဲ တအားကျုံးကာ လိုးဆောင့်နေရာ…၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နောက်ပိုင်းကျမှ ဘုံးဘုံးလဲကာ မှလဲရော…၊ ယခုလောလောဆယ်တွင်တော့ လိုးသမျှကို အပီအပြင်  ရက်ရက်ရောရော ခံလို့နေသည်..။ နေမိုးအနေနှင့်လည်း သူလိုးချင်နေသော မိန်းမကို စိတ်တိုင်းကျ ဇက်ကုန်လွှတ်ကာ အပီလိုးနေရသောကြောင့် ရှိသမျှအားအင် စွမ်းပကားများ အိပ်သွန်ဖာမှောက် ဆိုသလို ၊ အကုန်အစင် ထုတ်သုံးကာ ကာမနတ်ရဲ ပူးကပ်နေသူ တစ်ယောက်လို အားကုန် လိုးပစ်လိုက်လေသည်..။

သုတ်ရည်မထွက်ရအောင်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး အချိန်ဆွဲကာ ထိန်းထားသည်..။  သို့သော် နာရီဝက်ကျော်ကျော်ကြာသောအခါတွင်တော့ နေမိုးမှာ သုတ်ရည်မထွက်အောင် ဆက်မထိန်းနိုင်တော့..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်တို့ကလည်း စုပ်အားညှစ်အား ပိုကောင်းလာရာ နေမိုး၏ လီးမှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်..။ သုတ်ရည် စထွက်သည့်အချိန်တွင် နေမိုး၏ လီးသည် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်..။  စောက်ပတ်ထဲတွင် သုတ်ရည်အချို့ ပန်းထည့်ပေးပြီး လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်သည်..။ ဆက်ပြီး ထွက်လာသော သုတ်ရည်များက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းထဲ  ဝင်သွားကြသည်..။ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးပြောင်းအထည့်တွင် သုတ်ရည်အချို့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးများပေါ်သို့ ကျရောက်ပေကျံသွားလေသေးသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ် အပြန်ပြန် အလှန်လှန် ဝက်ဝက်ကွဲအောင် အလိုးခံခဲ့ရသည် သာမက ၊ သုတ်ရည်များကလည်း အပေါက်နှစ်ခုထဲသို့ ခွဲပြီး ပန်းထည့်ပေးခြင်းခံရလေရာ ဖင်ထဲမှာရော စောက်ပတ်ထဲမှာပါ အီစိမ့်နေအောင် အရသာတွေ့လျက် ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်း မသိ ပြီးလျက် မိန်းမူးလွန့်လူးအောင် ခံရလေသည်..။  နေမိုး သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီမို့ လိုးပွဲက တစ်စခန်း အဆုံးသတ်သွားပေရာ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် တောင့်ထားသမျှ ဖြေလျှော့ချလိုက်ရာ ထိုင်ခုန်ပေါ်မှ အောက်သို့ ယိမ်းယိုင်လဲကျသွားလုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် နေမိုးက အသာကိုင်ထိန်းပေးထားလိုက်ရသည်..။ သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီး မပျော့တပျော့ နှင့် မာန်ကျသွားသော လီးချောင်းကြီးမှာ သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်..။

“  ကျနော်လိုးတာ သိပ်ကြမ်းသွားလို့ မမ နုံးသွားရပြီ ထင်တယ်.. ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အသာဖေးမ သိုင်းဖက်ကာ ပြောသည်..။

“  အေးကွာ …တော်တော် မောသွားတယ်… ”

“  ဆောရီး…မမရာ….လိုးရတာကောင်းလွန်းလို့ပါ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ…မင်းလိုးပေးတာ မမလည်း သဘောကျပါတယ်. ”

“  ခဏနားလိုက်မယ်လေ….ဟုတ်လား… ”

“  အင်း… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ပါ ကျိန်းကာ ဒူးတွေချောင်ကျ ၊ ပေါင်တွေလည်း ကွနေရာ ခုတင်ရှိရာသို့ပင် ကောင်းကောင်းလျှောက်လှမ်း မသွားနိုင်…။ ကွတကွတနှင့် ခြေလှမ်းတွေ ယိမ်းယိုင်နေသည်..။  နေမိုးက အသာဖေးမကာ တွဲခေါ်ယူခဲ့ရသည်…။ ခုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး ခြေပစ်လက်ပစ် ဖြစ်သွားတော့သည်..။  နေမိုးကလည်း အလိုက်သိစွာပင် ခုတင်အစွန်းနား၌ အသာထိုင်နေလိုက်သည်..။

“  မမ…ဗိုက်ဆာသလား…၊ တစ်ခုခု စားမလား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အတန်ငယ် အမောဖြေပြီး အသက်ရှူမှန်စပြုချိန်တွင် နေမိုးက မေးလိုက်သည်..။

“  အေး အေး….စားတာပေါ့….ဘာရှိလဲ ”

“  ချစ်ကင်းဆန်းဒွစ်ချ် ရှိတယ်..၊  ဟန်ဘာဂါလည်း ဝယ်ထားတယ်…၊  ပြီးတော့ ..ကြက်ဥတို့ ငှက်ပျောသီးတို့လည်း ရှိတယ်…မမ ဘာစားချင်လဲ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ...အဆင်ပြေတာ…စားတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လဲလျောင်းနေရာမှ ထကာ ထမီကို ကောက်ယူ ရင်လျားလိုက်သည်..။  နေမိုးလည်း ပုဆိုးယူကာ ဝတ်သည်..။ ထို့နောက် နေမိုးက အသင့် ဝယ်ယူထားသော စားသောက်ဖွယ်ရာများကို သွားရောက်ယူငင် ပြင်ဆင်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ စားသောက်နေကြတော့သည်…။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




သူ့ထက်ကဲ (စ/ဆုံး)

သူ့ထက်ကဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ (ၡေးလက်ရာ)

ခေတ်ဟောင်း အပြာစာအုပ်ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ယနေ့ စနေနေ့ဖြစ်သဖြင့်  နေ့လည် (၁၂) နာရီတွင်ပင် ရုံးဆင်းကာ ထုံးစံအတိုင်း သောက်ဖေါ်သောက်ဖက်များနှင့် စတည်းချနေကျ အရက်ဆိုင်သို့  သွားရန် ဦးတည်၍ လာခဲ့မိ၏။ သိမ်ကြီးဈေးသို့ အရောက်တွင် ဝမ်းထဲမှ ခပ်ဟာဟာ ဖြစ်နေသဖြင့် ခေါက်ဆွဲပြုတ် တစ်ခွက်သောက်ပြီး ဆက်လက် ထွက်ခွာလာခဲ့၏။

‘‘ အချိန်မှန် ရထားကြီး ဆိုက်လာပါပြီ  ခင်ဗျား ’’

အရက်ရောင်းသော အိမ်သို့ ကျွန်တော်လှမ်း၍ ဝင်လိုက်လျှင်ပင် သောက်ဖေါ်တစ်ဦးက အော်ဟစ်ပြောလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။

‘‘ ဘယ်ဘူတာမှာ မိုင်းမိလို့ နောက်ကျနေပါလဲ ခင်ဗျား ’’  

တစ်ဦးက နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ 

‘‘ သိမ်ကြီးဈေးမှာပါဗျာ ဆာဆာရှိတာနဲ့  ခေါက်ဆွဲပြုတ် ဝင်သောက်နေတာ ကြာသွားလို့’’ 

ကျွန်တော်က ပြောပြောဆိုဆိုပင် နေရာယူရင်း ဝင်၍ ထိုင်ချလိုက်လေ၏။ ကျွန်တော်တို့ သောက်သော အရက်ဆိုင်မှာ အမိန့်ရ လိုင်စင်ရ အရက်ဆိုင် မဟုတ်။ ကျွန်တော်တို့ သောက်သော အရက်မှာလည်း အစိုးရချက်ထားသော ပြည်တော်သာ ချက်အရက်လည်း မဟုတ်။

ရန်ကုန်မြို့၏ တစ်ခုသော ရပ်ကွက်ကြီး  အတွင်းဝယ် အမြည်း စားစရာ စုံလင်စွာဖြင့် မီးချောင်းများ ထိန်ထိန်လင်းအောင် ထွန်ညှိလျက် ဆိုင်လိုင်စင်ယူရန်မလိုဘဲ ရောင်းချသော ဒို့ဗမာ ထန်းလျှက်အရက်သာ ဖြစ်၏။ကျွန်တော်တို့  အထဲမှာ ပိန်ပိန်ညှက်ညှက်ရှိသလောက် အရက်ပုလင်းပေါင်းများစွာ မျိုချနိုင်သော ကိုမောင်နီက  ကျွန်တော့် ဖက်သို့ လှည့်လိုက်၏။

‘‘ ကဲ စာရေးဆရာ ကိုဒုက်ခ၊ ခင်ဗျားအတွက် ကျွန်တော် စာအုပ်ငှားလာတယ်  ရော့     ’’

ကိုမောင်နီက ပြောပြောဆိုဆို မြဝတီ မဂ္ဂဇင်းခန့်ရှိ အဖုံးနီနီနှင့် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သဖြင့် ကျွန်တော်က အလန့်တကြား ကျွန်တော်၏ လွယ်အိတ်ကို ကောက်ယူပြီး  နှိုက်ကြည့်မိ၏။ 

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်တော် ယနေ့ ဝယ်လာသော  ရှုမဝစာအုပ်ကို  ရုံးမှ  ဖိုင်ဖုံးအနီတစ်ခုဖြင့် ချုပ်၍ လာခဲ့သဖြင့် သူထုတ်ယူလိုက်သော စာအုပ်၏ အရွယ်အစားနှင့် တထေရာတည်း တရွယ်တည်း ဖြစ်နေ သောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကျွန်တော်၏ ရှုမဝစာအုပ်မှာ ကျွန်တော့်၏ လွယ်အိတ်ထဲတွင်ပင် ရှိပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်သည် သူပေးသော စာအုပ်ကို လှမ်းယူကာ ကြည့်လိုက်၏။ အဖုံးပေါ်တွင် ပန်းချီစာလုံးဖြင့်   

‘‘ လောကီကြေးမုံ ’’    

ဟု ရေးထားသည်ကိုတွေ့ရ၏။ အခြားလူများမှာ စာအုပ်ကို စိတ်မဝင်စားကြချေ။ အရက်ကိုသာ ဖိငမ်းနေကြပါသည်။ ကျွန်တော်သည်  စာအုပ်၏ ပထမ  စာမျက်နှာကို စ၍ လှန်လိုက်စဉ်မှာပင် မျက်လုံးပြူး သွားရလေတော့၏။ ထိုစာမျက်နှာတွင်တော့  ( ၄ ) လက်မ ( ၆) လက်မ အရွယ် အနောက်တိုင်း လှပျိုဖြူတစ်ဦး၏ ဝတ်လစ်စလစ် အလှကို ဖေါ်ပြသော ဓါတ်ပုံကို ကပ်ထား၏။

နောက်ထပ် စာမျက်နှာများတွင်တော့ မိန်းမပျိုများ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံများကို နောက်ခံရှုခင်းဖြင့် ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် ပုံများဖြစ်သလို သန်မာထွားကြိုင်းသော ယောက်ျား၏ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံ အချို့နှင့် ယောက်ျားတန်ဆာ၊ မိန်းမတန်ဆာများကို အနီးကပ် ရိုက်ထားသော ပုံများလည်း ပါဝင်၏။

စာအုပ်၏ နောက်ဆုံး အပိုင်းတွင်တော့ ယောက်ျားနှင့် မိန်းမ  ဖိုမ ဆက်ဆံနေသောပုံများကို ဇာတ်လမ်းသဖွယ် တဆင့်ပြီး တဆင့် ရိုက်ထားသော ဓါတ်ပုံများကို ကပ်ထားပြီး  ထိုသို့ ဖိုမဆက်ဆံစဉ်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသည့်  ယောက်ျားနှင့် မိန်းမတို့၏  တန်ဆာပုံများကို  အနီးကပ်ရိုက်ထားသော ဓါတ်ပုံများပင် ဖြစ်တော့၏။ 

စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးတွင် ဓါတ်ပုံပေါင်း (၃၀၀) လောက် ပါဝင်၍  အစမှ အဆုံးတိုင် ခပ်သွက်သွက် ကြည့်ရှုသွားသည် ဆိုသော်လည်း စာအုပ်ဆုံးတော့ ကျွန်တော့်၏  စိတ်ထဲတွင် တစ်မျိုးခံစားနေရ၏။ ညကျမှ ဇနီးဖြစ်သူ အမွန်နှင့် အတူကြည့်တော့မည် ဟု စဉ်းစား၍ ကျွန်တော်သည် စာအုပ်ကို ပိတ်ကာ ဘေးဘီသို့ လှည့်၍  ကြည့်လိုက်ပြီး ကျန်လူများကို မတွေ့မီမှာပင် ထိုစာအုပ်ကို ကျွန်တော့်လွယ်အိတ်ထဲသို့ ထိုးထည့်၍ ထားလိုက်တော့၏။  

ပြီးတော့ ရှေ့တွင် ရောက်နေပြီဖြစ်သော အရက်ခွက်ကို ကောက်ယူကာ မော့ချလိုက်လေတော့၏။ စကားမပြောမိဘဲ  အရက်ကိုသာ ဇိမ်ခံကာ သောက်နေမိသော ကျွန်တော်သည် စောစောက စာအုပ်ထဲမှ တွေ့လိုက်သော ဇာတ်လမ်းဆန်ဆန် ဓါတ်ပုံပြကွက်လေးများကို တွေးနေမိ၏။

ပထမဆုံးပုံမှာ ပြေပြစ်ချောမောလှပသော ယိုးဒယားမယ်လေး တစ်ဦးသည် ကန်ဘောင်ရင်းရှိ သစ်ပင်အောက်တွင်  ၂ ဆက်ဂါဝန်တို  တစ်ခုကို ဝတ်ဆင်ကာ ထိုင်နေသော ပုံဖြစ်၏။ ဒုတိယပုံမှာ ထိုသစ်ပင်နားသို့  မော်တော်ကား တစ်စီးဆိုက်လာကာ အသက် ( ၂၀) ခန့်ရှိသော ယိုးဒယား အမျိုးသားတစ်ဦး ဆင်းလာသဖြင့်  ကောင်မလေးက  အပြေးအလွှား သွားကြိုနေသောပုံဖြစ်၏။

တတိယပုံမှာ တစ်ဦးကို တစ်ဦး တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်နေကြပုံဖြစ်၏။ နောက်  အမျိုးသမီးလေးက ကားပေါ်  သို့ပါသွား၏။ ထို့နောက် ဟိုတယ်တစ်ခု၏ အခန်းတစ်ခုတွင်းဝယ် အရက်များ စားစရာများ မှာ၍ စားသောက်နေကြ၏။ ထို့နောက်တွင်ကား တစ်ပုံပြီး တစ်ပုံ သောင်းကျန်း၍ လာကြတော့၏။ 

ကောင်ကလေးက ကောင်မလေးဆီ ခုန်ကူးသွား၍ ကောင်မလေး၏ အင်္ကျီများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖြုတ်ပစ်သဖြင့် ကိုယ်အထက်ပိုင်း ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားကာ ပြည့်ဖြိုးလှပသော စနေနှစ်မွှာ အတိုင်းသား ပေါ်လာတော့၏။ 

ထို့နောက်တွင်ကား ကိုရွှေမောင်ယိုးဒယားသည် ဓါတ်ပုံအစဦးများမှာကဲ့သို့ ဣန္ဒြေနှင့်မဟုတ်ပဲ သောင်းကြမ်း၍ လာတော့၏။ လက်တစ်ဖက်က ကောင်မလေး၏ ခါးလေးကို တအားဖက်၍ အခြားတစ်ဖက်က ပုခုံးလေးကိုကိုင်ကာ နို့ကလေးတစ်လုံးအား တအားကုန်ကုန်းစုပ်တော့၏။ 

သူ သရမ်းသမျှကို ကောင်မလေးက ပြုံးပြုံးလေး သည်းခံရှာ၏။ နောက် အငမ်းမရ ဖြစ်လာကာ ကောင်မလေးကို ပွေ့၍ စာပွဲခုံဘေးရှိ ကုတင်ပေါ် သို့ တင်လိုက်ရာ သူမ၏ကိုယ်လေးမှာ ကုတင်ပေါ်ဝယ် ရောက်နေပြီးလျှင် ပေါင်တံနှင့် ခြေသလုံးတို့မှာ လေထဲတွင် ယက်ကန်ယက်ကန် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရ၏။ 

နောက် ကောင်ကလေးက သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်၍ ကြီးမားလှသော သူ၏လိင်တန်ကြီးကို ကောင်မလေး၏ ခုံးထနေသော စောက်ပတ်ကြီး အတွင်းသို့ ထိုးထည့်ကာ အားပါးတရ စိတ်ရှိလက်ရှိ လုပ်နေပုံများပင် ဖြစ်၏။ကောင်လေး၏ လီးတန်ကြီးနှင့် ကောင်မလေး၏ စောက်ပတ်ကြီးတို့ တပ်လျှက်သား အရည်များဖြင့် ပြောင်လက်နေသော အနီးကပ် ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံမှာလည်း  အသက်ပါလှသည်။

‘‘ စာရေးဆရာ ကျုပ်တို့  လေးဒေါင့်ကန်  ရထားနဲ့ သွားပြီး  ဆက်သောက်ရရင် မကောင်းဘူးလား ” 

‘‘ ဟာ ဒီ အစီအစဉ် ကောင်းတယ် ကိုလှအောင် ကဲ ထ စာရေးဆရာ သွားမယ် ” 

ကိုလှအောင်၏ အကြံဉာဏ်အား ကိုမောင်နီက ဝင်၍ ထောက်ခံကာ ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်သား လေးဒေါင့်ကန်သို့ သွားရန် ဆိုက်ကား (၂) စီးဖြင့် မလွကုန်း ဘူတာဆီသို့ လာကြရာဝယ် လမ်းကြုံသဖြင့် ကျွန်တော်က အိမ်ပြန်နောက်ကျမည် ဖြစ်ကြောင်းပြောရန် အိမ်ရှေ့တွင် ဆိုက်ကား ခေတ္တရပ်ကာ ဝင်ပြော၏။ အိမ်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းကာနီးတွင် ခယ်မဖြစ်သူ တင်တင်က သူမှာလိုက်သော ရှုမ၀ စာအုပ်တောင်းသဖြင့် ကျွန်တော်က ထုတ်ပေးခဲ့၏။ 

လေဒေါင့်ကန်ရှိ သောက်ဖေါ် သောက်ဖက်တစ်ဦးဖြစ်သူ ကိုသောင်းမြင့်က ကျွန်တော်တို့ကို ဖိတ်ထားသည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ။ ကျွန်တော်တို့ ( ၃ ) ယောက် လေးဒေါင့်ကန်သို့ ရောက်သွားတော့ ကိုသောင်းမြင့်၏ အိမ်တွင်ပင် ကျွန်တော်တို့ကို ဧည့်ခံ၏။ 

ကျွန်တော်လည်း အိုက်စပ်စပ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရောက်ရောက်ချင်းပင် ကိုသောင်းမြင့်သား အကြီးကောင်ဆီက ရေလဲပုဆိုးတောင်း၍ ရေတဝချိုးပစ်လိုက်၏။ ရေချိုးပြီးတော့ တစ်နေ့လုံး ငြီးစီစီ ဖြစ်နေတာနှင့် စောစောက အရက်ဆိုင်တွင် သောက်ထားသော ခပ်အုံအုံဖြစ်နေသော ခံစားချက်တို့က လွင့်ပျောက်သွားလေတော့သည်။ 

ထိုစဉ်မှာပင် ကျွန်တော်သည် တစ်စုံတစ်ခုကို သွား၍ သတိရလိုက်မိပြီး အိမ်ပေါ်သို့တက်ကာ အဝတ်အ စားများ အ မြန်လဲ၍ ကျွန်တော်၏ လွယ်အိတ်ကိုယူကာ အထဲမှ အဖုံးနီဖြင့် စာအုပ်ကို ထုတ်ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်တော် တွေ့လိုက်ရသည်ကတော့ ရှုမဝစာအုပ်ပင် ဖြစ်တော့၏။

‘‘ ဟိုက်  သွားပြီ ” 

ကျွန်တော်သည် ခေါင်းနဘမ်းကြီးသွားရတော့၏။ စောစောက အိမ်တွင် ကျွန်တော် တင်တင်ကို ထုတ်ပေးခဲ့သော စာအုပ်မှာ ဓါတ်ပုံများပါသော ‘‘လောကီကြေးမုံ’’  စာအုပ်ပင် ဖြစ်တော့လေသည်။ ကိုသောင်းမြင့်က  ဘဲသားချက်၍ အရက်အလျှံအပယ်ဖြင့် ဧည့်ခံသော်လည်း ကျွန်တော်မှာ အာမတွေ့တော့ပေ၊ နောက်ဆံတင်းနေ၏။  ဒါနဲ့  စောစောပဲ လူစုခွဲကာ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိုးချုပ်ကာစပဲ ရှိသေး၏။ ခါတိုင်းလို အောက်ခြေလွတ်အောင် မူးမနေပါ။ 

‘‘ မွန်ရေ  .. အ မွန်ရေ  ...လာပါဦးကွ ’’

ကျွန်တော် အော်ခေါ်လိုက်သော်လည်း ကျွန်တော်၏  မိန်းမကထွက်၍ မလာပေ။ ခါတိုင်း ကျွန်တော် ပြန်လာလျှင်လှေခါးရင်းမှ  ဆီးကြို၍ အော်ကြီးဟစ်ကျယ် မလုပ်ရန် ချော့မော့၍ အိပ်ရာတွင်းသို့  ပို့ပေးခြင်းကို  ဝတ္တရားမပျက် လုပ်တတ်သော ကျွန်တော်၏ ဇနီး မခင်မွန်မှာ ထွက်၍ မလာပါချေ။ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ဆေးလိပ်ဖွာ၍ မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ကြည့်နေသော ကျွန်တော်၏ ယောက်ခမ အဖွားကြီးလည်း ရှိမနေပေ။ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ဘယ်သူမှလည်း ရှိ၍မနေပေ။

ကျွန်တော်၏ မိန်းမကလည်း ထွက်၍ မလာသဖြင့် ကျွန်တော်သည် လွယ်ထားသော လွယ်အိတ်ကို အိမ်ရှေ့ရှိ  ခုံပေါ်  သို့ တင်လိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့  တောက်လျောက် ဝင်သွားတော့၏။ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကျွန်တော်တို့၏ ကုတင်ကြီးပေါ်တွင်တော့ ဇာခြင်ထောင်မှာ ချထားပြီး အထဲတွင် အမွန်မှာ ကျွန်တော်ရှိရာဖက်သို့ ကျောပေးကာ တစောင်လေး အိပ်နေသည်ကို ခပ်ရေးရေးလေး တွေ့နေရ၏။   

အိပ်ခန်းထဲတွင်လည်း  မီးလုံးထွန်းမထားပဲ ကုတင်ခေါင်းရင်းဖက် အပေါ်ဖက်တွင် ငါးတိုင်အား မီးလုံးအစိမ်းရောင်လေးသာ ထွန်းထား၏။ ကျွန်တော်သည် ကုတင်နား  တိုးကပ်သွားပြီး ချထားသော ဇာခြင်ထောင်ကို    အသာမကာ အထဲသို့  ကြည့်လိုက်၏။ အမွန်၏ ခါးမှ ဝတ်ထားသော ထမီလေးသည် ပြေလျော့ကာ တင်ပါးစောင်းပေါ် သို့  ကျနေပြီး ဖြူဝင်းသော တင်ပါးသားမှာ ပေါ်ထွက်နေ၏။

ပြီးတော့ စောင်း၍နေသော အမွန်၏ အောက်ဖက်ခြေထောက်ရှိ  ထမီအောက်နားစလေးသည်လည်း ဒူးခေါင်း အပေါ်နားလေးထိ လိပ်တက်ကာ သူမ၏ ခြေသလုံးသားလေးများနှင့် ပေါင်ဖျားလေးတို့ကို ဝင်းပစွာတွေ့ရ၏။  ကျွန်တော်၏ ရှေ့နားမှ  အမွန်၏ တင်သားကြီးမှာလည်း ခါတိုင်းထက်ပင်  ပို၍ လုံးတစ်ကားစွင့်နေသယောင် ထင်နေရလေ၏။ ကျွန်တော်သည် နေ့ခင်းက ကြည့်ခဲ့သော စာအုပ်ပါ ဓါတ်ပုံများ၏ စေ့ဆော်မှု အခံကလည်းရှိ  သောက်ထားသော အရက်ကလည်း အောက်ခြေလွတ်ရုံ ရေချိန်ကိုက်အောင် သောက်ထားသဖြင့် သွေးများထကာ    

‘‘ အမွန်ရယ်  ထပါဦး    မိန်းမရာ ’’

ပြောပြောဆိုဆိုပင် ကျွန်တော်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို  ဖက်ကာ သူမ၏ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်၏။  ပြီးတော့  ကျွန်တော့်၏ လက်များက ပက်လက်လန်သွားပြီဖြစ်သော  သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ လျော့ရဲရဲ ထမီလေးကို ခြေဖျားဆီသို့  ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်၏။

ပြီးတော့ ကျွန်တော်၏ လက်က သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို  စမ်းကာ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေမိ၏။ ထိုသို့ ပွတ်ပေးလိုက်လျှင်ပင် ကျွန်တော့် လက်အောက်မှ သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ခပ်မာမာလေး ဖြစ်နေသည်ကို    တွေ့ရသည့်အပြင် ယခင်က ခပ်ထူထူလေး ဖြစ်နေသော သူမ၏ စောက်မွှေးလေးများမှာလည်း မရှိတော့ပေ။

အရင်ကျွန်တော် ရိတ်ခိုင်းတုန်းက မရိပ်၊ ခုတော့ သူ့ဖာသာ ရိတ်ပေးထားသည်။ ကျွန်တော်၏ လက်က    သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို  ခပ်ဖွဖွလေး ခဏတာမျှသာ ပွတ်ပေးနေရသေးသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်း တလျောက်တွင်  အရည်လေးများ စိမ့်စို၍ ထွက်လာကြသည်ကို  သတိ ထားမိလိုက်သည်။ အမွန်ကတော့  မျက်လုံးကလေးများကို မှိတ်ထားကာ စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောပေ။    

သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသော ကျွန်တော့် လက်သည် ဖွဖွလေးပွတ်ရာမှ ခပ်ဖိဖိလေး    ပွတ်လိုက်တော့ရာ သူမ၏ ပေါင်လေးနှစ်လုံးမှာ အနည်းငယ် ကား၍ သွားတော့၏။   

ကျွန်တော်ကလည်း သူမ၏အင်္ကျီကို  စိတ်ရှည်လက်ရှည်ထား၍ ချွတ်ပေးပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်၏ လက်က  သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို ချေမွ၍ ပေးနေမိသည်။ ဖြူဖြူမို့မို့လေး ဖြစ်နေသော သူမ၏ ပါးပြင်လေးကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက်  ငုံ့၍  နမ်းလိုက်သေးသည်။ မကြာခင်မှာတင် သူမ၏ ပေါင်တံဖြူဖြူလေးများမှာ  မြောက်လိုက်ပီး ဖိချလိုက်ရာ

‘‘ ဗြစ်  . အ င့်  .. အ . . အ င်း  ... ဗြစ်  ..  ဗြစ်    .  ကျွတ်  .. ကျွတ်  ..  ကျွတ်   ’’ 

အတော်လေး ကျပ်ကျပ်တည်းတည်းလေး ဖြစ်နေသော  သူမစောက်ပတ်လေး၏ အတွေ့ကြောင့် အရသာတွေ့သွားသော ကျွန်တော်က လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် တဆုံးထိ သွင်းထားပြီး  သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့  မှောက်ချကာ နို့လေးတစ်လုံးကို  ငုံကာ စို့လိုက်လေတော့၏။

ကျွန်တော် ငုံလိုက်မိသော သူမ၏  နို့သီးခေါင်းလေးမှာ သေးပြီး  ချပ်ဝင်နေသယောင်ဖြစ်ကာ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး အ မွန်၏ နို့အုံများမှာလည်း ယခုအခါ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး ဖြစ်နေသည်ကို သတိထားလိုက်မိတော့ရာ အနည်း ငယ်မျှ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးဖြစ်သွားရသော ကျွန်တော်သည် အမွန်၏ မျက်နှာကို သေချာစွာကြည်လိုက်မိ၏။

ခြင်ထောင်ပေါ်  ခေါင်းရင်းနံရံတွင် ထွန်းထားသောငါးတိုင်အား  မီးရောင်က ခြင်ထောင်အမိုးခံနေ၍ ခပ်မှိန်မှိန်  ခပ်ပြပြလေးသာရှိသော အလင်းရောင်အောက်မှ မျက်လုံးလေးများမှိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးများ တင်းတင်းစေ့၍ မာန်တင်းထားပုံလေးမှာ  စွဲမက်စရာ တွေ့မြင်လိုက်ရ၏။  

စင်းထားသော ခပ်ထူထူ မျက်တောင်ကော့ကြီးများမှာလည်း ကျွန်တော်၏ ဘဝင်ကို ချုပ်ကိုင်လိုက်ကြသည်။ ကျွန်တော် သေချာစွာ  ကြည့်၍ အနီးကပ် တွေ့မြင်လိုက်ရသော မျက်နှာလေးမှာ ကျွန်တော်၏ မိန်းမ အမွန်၏ မျက်နှာလေး မဟုတ်ပါ။

ခယ်မချောလေး တင်တင်၏ မျက်နှာလေးသာ  ဖြစ်တော့၏။ ကျွန်တော်သည် ခေါင်းနပန်းကြီးသွားရပေမယ့်  အခြေအနေအရ သူမကလည်း လိုလိုချင်ချင်ရှိ၍ နေလေသည်။ ကျွန်တော်ကလည်း အစက ကျွန်တော်၏ ဇနီး အမွန်ဟု ထင်ကာ အစပျိုးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။  

သူကမငြင်း၊  အခုလည်း ကျွန်တော်၏ သွေးသားများမှာ အဆုံးစွန်ဆုံး ထ၍ နေရချေပြီ။ ကျွန်တော်သည် ရှေ့သို့ဆက်ရန်သာ ရှိတော့၏။ ကျွန်တော့်၏ လီးတန်ကြီးကို တင်တင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ လျောကနဲ ဆွဲ၍  အထုတ်လိုက်တွင်တော့ သူမ၏  တင်းတင်းစေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာသည်  ပွင့်၍ သွားကာ သူမ၏ ပါးစပ်လေးသည် ဟ၍ သွားရတော့၏။   

အားဖြင့် ဆောင့်၍ လိုးရန်  ရည်ရွယ်ချက် ရှိထားခဲ့သော ကျွန်တော်သည် အမွန်မဟုတ်ပဲ တင်တင်ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်နှင့် ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးပင် ပြန်၍ သွင်းကာ ညင်ညင်သာသာပင် လိုးပေးတော့၏။ သူမ၏ နို့လေးများကိုလည်း  စို့၍ပေးရင်း နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးနေစဉ် တခြားနို့တစ်လုံးကိုလည်း လက်ဖြင့်  ဆုပ်နယ်ချေမွ ပေးနေ၏။

မကြာမီမှာပင် တင်တင်၏ နို့သီးခေါင်းလေးများသည် ထောင်၍ လာကြတော့သည့်အပြင် ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီး  အသွင်းလိုက်တွင်လည်း တင်တင်၏ ဖင်သားဖြူဖြူကြီးများမှာ တက်လာရတော့၏။ စောက်ပတ်အသစ်ကလေး၏ ကောင်းမွန်လှသော အတွေ့ကြောင့်  နဂိုထဲကမှ ရမ္မက်ဇော ထန်နေသဖြင့်

‘‘ ဖွတ် .. အ င့်    ဗြစ်   .ဟင့်  . ဖွတ် ..  အ ..ဟင်း ..ဟင်း  .. ’’

ကျွန်တော်၏ ဆောင့်အားနှင့်အတူ တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးတီး  ဖြူဖြူလေးမှာ ရှေ့တိုး နောက်ငင်ဖြင့် လှုပ်ခါနေရင်း သူမသည် ရင်ဘတ်လေး မြောက်လာလိုက် ဖင်လေး ကော့လာလိုက် ဖြစ်နေတော့သည်။

ထို့ပြင် တင်တင်၏ လက်နှစ်ဖက်သည်လည်း ကျွန်တော်၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို ဖက်တွယ်၍ လာပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် မော့၍ တက်သွားရသော သူမ၏ မျက်နှာလေးတွင်တော့ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးများမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်၍သာ နေတော့၏။ ဆောင့်၍  လိုးရင်း လိုးရင်းဖြင့် တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်း  မြောက်၍ အတန်ကြာအောင် ငြိမ်၍  နေကာ အမောပြေ၍  နေကြပြီးလျှင်  ကျွန်တော်သည် ခေါင်းထောင်၍ ထလိုက်၏။  ပြီးတော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးတန်ကြီးကို တစ်ချောင်းလုံး  ဆွဲ၍  မချွတ်သေးပဲ တစ်ဝက်မျှသာ  ထုတ်၍  ဖြေးဖြေးလေး ပြန်သွင်းကာ အညင်သာဆုံးနှုန်းဖြင့် လိုး၍ ပေးနေလိုက်၏။ ယခုအချိန်ထိ ကျွန်တော်သည် တင်တင်အား မသိသလိုပင် ဘယ်လိုမှ မခေါ် ဘဲ အသာနေခဲ့သည်။

ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း တစ်ချီပြီးသွားသော်လည်း အပျိုစင် စောက်ပတ်လေး၏ အတွေ့ကြောင့် မာန်တက်ကာ လုံး၀ ပျော့ခွေမသွားပဲ ရှိရာမှ ယခုတဖန် လီးတန်ကြီး တစ်ဝက်မျှဖြင့် သွင်းချီ ထုတ်ချီ လိုးပေးနေပြန်တော့ တခဏ အတွင်းမှာပင် ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ စံချိန်မှီအောင်ပင် ပြန်လည်၍ ကြီးထွားလာတော့၏။ 

သွေးသား ဆူဖြိုးလွန်းလှသော တင်တင်သည်လည်း ပြန်၍ စိတ်ပါလက်ပါလေး ဖြစ်လာရသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ကျွန်တော်သည် လီးတန်ကြီးကို တင်တင်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ အကုန်သွင်း အကုန်ထုတ်ကာ ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်၍ လိုးပေးနေပါတော့သည်။ အချက် ( ၂၀) မျှ လိုးပေးပြီးသော အ ခါတွင်တော့ ကျွန်တော်သည် အားရပါးရ ဆောင့်ကာ (၂) ကြိမ်  (၃) ကြိမ်လောက် ဆောင့်၍ ထည့်လိုက်၏။

‘‘ ပြွတ်  ... အ င့် ..  ပြွတ်  ..   အ    ..ပြွတ်  ... အမလေး    . ’’

‘‘ ပြွတ်  ’’

ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်သည် လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အကုန် ဆွဲချွတ်လိုက်လေတော့သည်။ ထိုနောက်တွင်တော့ ကျွန်တော်က ခြေရင်ဖက်ရှိ  သူမ၏ ထမီလေးကို လှမ်း၍ ဆွဲကာ သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်  လီးတန်ကြီးကို သုတ်ပေးလိုက်တော့၏။

တင်တင်ကတော့ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကို ပုတ်ခတ် ပုတ်ခတ်လုပ်၍ ကျွန်တော့်ကို အသာလေးကြည့်၏။ကျွန်တော်ကတော့ တင်တင်မှန်း မသိလေဟန်ဖြင့်ပင် သူမ၏ ဘေးတွင်ဝင်၍ လှဲလိုက်ကာ ကျွန်တော်သည်  သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို  ဖက်လိုက်၏။ ပြီးတော့ တင်တင်၏  နဖူးလေး မေးစေ့လေးနှင့် ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်တို့ကို  နမ်းနေရာ တင်တင်ကလည်း သူမ၏  မျက်နှာလေးကို ခပ်မော့မော့ လုပ်ပေးကာ အနမ်းခံနေ၏။

သူမ၏ မျက်နှာလေး အနှံ့ကို အားရအောင် နမ်းပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်သည် ဖူးဖူးလေးဝေကာ တင်တင် ခမျာမှာလည်း သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးနှင့် ကျွန်တော်၏  နှုတ်ခမ်းကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ပြန်လှန်ကာ စုပ်ပေးနေရှာ၏။ သူမ၏  လက်တစ်ဖက်ကတော့  ကျွန်တော်၏  ကိုယ်ကို သိုင်း၍ ဖက်ထားကာ ကျန်သော တင်တင်၏ လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူမနှင့် ကျွန်တော့် အကြားတွင် ရောက်နေပြီး ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးအောက်တွင် ပိနေ၏။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို စုပ်နမ်းရင်း တင်တင်၏ ဗိုက်သားလေးများနှင့် သူမ၏ ဆီးခုံလေးတို့ကို ပွတ်ပေးနေသော ကျွန်တော်၏ လက်သည် တင်တင်၏ ပြောင်သလင်းခါနေသော စောက်ဖုတ်အငုံလေးပေါ် သို့ ရောက်သွားကာ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေရာ အမွှေးအမျှင်  လုံးဝမရှိသော တင်တင်၏ စောက်ဖုတ်လေးသည် ချောမွေ့  ညက်ညော၍ အိစက်လျက် ရှိရကား ကျွန်တော့်အဖို့  ထိတွေ့၍  ပွတ်ပေးနေရသည်မှာ အရသာတွေ့လှသည်။

ကျွန်တော်၏ လက်သည်ပင် အိစက် ထွေးအိနေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကို တစ်ချက်  တစ်ချက်တွင် သာသာလေး  ဖိကြည့် မိနေသေး၏။ ခဏ ကြာတော့ ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏ နှုတ်ခမ်းများဆီမှ ကျွန်တော်၏  နှုတ်ခမ်းများကို ခွာလိုက်ကာ သူမ၏ ဘေးတွင်  ဒူးထောက်လျက် ထိုင်လိုက်၏။ 

ပြီးတော့ ကျွန်တော်၏ မျက်နှာက သူမ၏ ရင်ဘတ်ပေါ် သို့အပ်ကာ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကြားရှိ တင်တင်၏ လက်လေးကို ဆွဲကိုင်၍  မာတောင်၍ နေသော ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးကိုသူမ၏ လက်ဖဝါးထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်တော့၏။ 

ကျွန်တော်သည် လျှာကို တစ်လစ်လေးထုတ်ကာ တင်တင်၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖြင့် ပွတ်ကာ  လျက်ကာ လုပ်ပေးနေချိန်မှာတော့ တင်တင်သည် သူမ၏ လက်ဖဝါးထဲတွင် ရောက်နေသော ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပထမတွင် တရွရွဖြင့်စမ်းကာ ကိုင်နေပြီးမှ တဖြေးဖြေး  နဲနဲ တင်းတင်းကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်၍  ပေးလာတော့၏။

ကျွန်တော့်၏ ခယ်မချော တင်တင် ဖြစ်သည်ဆိုသည့် အသိနှင့် သူမ၏ လက်ဖဝါးနုနုလေးတို့ကြောင့်  ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တစ်စတစ်စ မာတင်း၍ အဆမတန် ကြီးထွားကာ လာရတော့သည်။ တင်တင်သည်လည်း သူမ၏ပေါင်ဖြူဖြူ နှစ်လုံးမှာ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လျက် သူမ၏ ပေါင်တစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ ထောင်လိုက်၏။ 

ပြီးတော့ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများသည် ပွင့်၍ မလာတော့ဘဲ သူမ၏ နှုတ်ခေါင်းဖျားမှ အသက်ရှုသံများ  ပြင်းထန်၍ လာတော့သည်။ သူမ၏ နို့လေးများဆီမှ ကျွန်တော်၏ မျက်နှာကို သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးဘေးသို့    မှောက်၍  တင်တင်၏ နားဆီသို့ကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်၏။

‘‘ ကို့ကို  ကုန်းပေးပါလားဟင်    ’’

‘‘  ဟင်      ’’

တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ဆတ်ကနဲ တုန်သွား၏။ ကျွန်တော်က ပြောပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ပါးပြင်လေး  တစ်ဖက်ကို ကြင်ကြင်နာနာလေး နမ်းကာ ကြုံး၍ထလိုက်ပြီး သူမ၏ ခြေရင်းဘက်ဘေး၌ ဒူးထောက်ကာ  ထိုင်လိုက်ရင်း တင်တင်၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးဖြူဖြူလေးကို အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေမိ၏။   

အမွှေးအမျှင် လုံးဝမရှိသော သူမ၏ စောက်ပတ်လေး၏ အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျောက်တွင် စောက်ရည်လေးများမှာ စိမ့်ထွက်နေပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး  ၂ ခုမှာလည်း  ဖောင်းတင်း၍ နေ၏။ ခဏ နေတော့မှ တင်တင်သည် မထူးတော့ပါဘူး ဆိုသည့် သဘောဖြင့် သက်ပြင်းလေးတစ်ချက်ချကာ လူးလဲထလိုက်၏။ကျွန်တော့်ကို မကြည့်ပေ။ ထိုသို့ ချပြီးသည်နှင့် တင်တင်သည် အိပ်ယာပေါ် တွင် ဒူးထောက်၍ ရှေ့တွင်    သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်၍ ထောက်ကာ လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။ 

ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏ နောက်ဖက်သို့  ဒူးထောက်လျက် တိုးကပ်သွားပြီး ကုန်းထားသော သူမ၏ ဖင်သားကြီးဆီသို့  တိုးကပ်မိသည်နှင့် အသဲယားဖွယ်ကောင်းသော နောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသည့် တင်တင်၏ စောက်ပတ်နှု တ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်မဖြင့်  ကပ်ကာ အောက်မှ အပေါ်သို့  ဆွဲလျက် ပွတ်ပေးလိုက်မိ၏။

‘‘  အိုး  ... အကို့     ’’

တိုးညှင်းသော အသံလေး ထွက်ပေါ် လာပြီး တင်တင်၏ ဖင်သားကြီးများမှာ လှုပ်ခနဲ တစ်ချက်ခါသွားတော့သည်။ ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်သည် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို တေ့ကာ သူမ၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်  ထိန်းကိုင်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်တော့၏။

‘‘  ဖွတ်  ..  အ င့်   ... ကျွတ်  ..   ကျွတ် ’’

ပြင်းထန်သော ရမ္မက်စိတ်ကြောင့်  ကျွန်တော့်၏ လိုးသွင်ချက်များသည်  ပြင်းထန်၍ သွားတော့ရာ တင်တင်၏  ကုန်းထားသော ခါးလေးမှာ တွန့်သွားပြီး သူမ၏ နှုတ်ဖျားမှလည်း စုပ်ကလေးများပင် သပ်လိုက်ရရှာသည်။

တင်တင်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့  တဆုံးဝင်၍ သွားသော ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးသည် ကျဉ်းကြပ်လှသော တင်တင်၏ နူးနူးညံ့ညံ့ စောက်ခေါင်းသားလေးများက အတင်းဆွဲညှစ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားရသောကြောင့်  ကျွန်တော်သည်လည်း တင်တင်ကို ညှာရန်  စိတ်ကူးမရှိတော့ဘဲ အားရပါးရပင် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးနေတော့၏။ 

လေးဖက်ထောက်၍ ဖင်ကုန်းကာ အလိုးခံနေသော တင်တင်သည်လည်း သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးမှာ ငိုက်သွားမလိုဖြစ်လိုက် လန်၍တက်လာသလိုဖြင့် ကာမအရသာကို တဝကြီး  ခံစားနေရင်း သူမ၏ ဖင်သားကြီးများမှာလည်း ကျွန်တော့်၏ ဆောင့်အားကြောင့် အိထွေးသော အသားစိုင်များသည် တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ  ဖြစ်၍ သွားနေရသည်မှာ အသဲတယားယား အားရဖွယ် ကောင်းလှပေတော့သည်။

အလိုးခံရင်းက ထွက်၍လာသော တင်တင်၏ စောက်ရည်တွေကလည်း သူမ၏ စောက်ဖုတ်အငုံတွင် သာမက  ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်တွင်လည်း ပေပွနေရတော့၏။ တဖြေးဖြေးဖြင့် တင်တင့်ထံမှ တဟင်းဟင်း ညီးသံလေးတွေကလည်း ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထွက်ပေါ် လာရလေတော့၏။

သူမ၏ ရှေ့တွင် ထောက်ထားသော သွယ်လျသော သူမ၏  ဖြူဖွေးသော လက်ကလေးများသည်ပင် တဆတ်ဆတ် တုန်၍ နေရှာလေသည်။ ရမ္မက်စိတ်များ ပြင်းထန်၍ လာရာမှ အရသာများ အီစိမ့်၍ လာရသော ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏  ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ကျွန်တော်၏  လီးတန်ကြီးကို အဆုံးနီးပါးထုတ်ကာ အားကုန်ပင် ကြုံး၍ ကြုံး၍  (၁၀)  ချက်မျှ ဆောင့်ကာ လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။

‘‘  အာ့  ...   အ င်း  ...   အ   .. အ   .. အ မလေး  ..ဟင်း  ’’

တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တုန်ခါသွားလျက်ကပင် ရှေ့သို့ ဟတ်ထိုးကျသွားချိန်မှာပင် ကျွန်တော်ကလည်း  သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို အတင်းဆွဲ၍ ကပ်ကာ တင်တင်၏ ကျောပြင်ပေါ် သို့ မှောက်ရက်သားလေး ပါသွားလေတော့၏။ (၅) မိနစ်လောက် ကြာအောင် ထပ်ရက်သားကလေး အမောဖြေနေပြီးမှ  ကျွန်တော်က ဘေးသို့ ပက်လက် လှန်ချလိုက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်၍  မှိန်းနေလိုက်တော့၏။  

ခဏ ကြာမျှ ကြာတော့မှ  တင်တင်က လူးလဲထကာ ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးထားရင်း သူမ၏ အဝတ်အစားများကို ဝတ်နေ၏။ ကျွန်တော်က ပက်လက်လှန်နေရာမှ  လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ ဖင်သားဖြူဖြူကြီးကို    လှမ်း၍ ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေမိသေး၏။ အဝတ်အစားများ ဝတ်ပြီးသွားတော့  တင်တင်သည် ခြင်ထောင်အပြင်သို့  ထွက်ကာ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းလိုက်လေ၏။

‘‘  ကိုယ်  ထမင်း   နည်းနည်းလောက် စားရင်  ကောင်းမလား   မသိဘူး    . ’’

‘‘   အ င်း      ’’

တင်တင်တစ်ယောက် ထွက်သွားမှ ကျွန်တော်သည်  အိပ်ယာပေါ်  မှ လူးလဲထကာ အဝတ်အစားများကို ယူ၍  ဝတ်လိုက်၏။ ပြီးနောက် အိပ်ယာပေါ် သို့ပြန်၍ လှဲချလိုက်မိရာ တခဏ တွင်းမှာပင် အိပ်ပျော်၍ သွားရတော့၏။ မည်မျှကြာအောင်  အိပ်ပျော်သွားသည် မသိ  ။

‘‘ ဟေး  လူကြီး  ထ ..ထ ..ဘယ်အ ချိန်က  ပြန်ရောက်ပြီး  စမတ်ကျကျ အိပ်ပျော်နေတာလဲ ’’

ဟူသော အမွန်၏အသံကို  ကြားလိုက်မှ ကျွန်တော်သည် လန့်၍ နိုးလာကာ လူးလဲထ၍ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းလိုက်လေတော့၏။

‘‘ ထမင်း စားပြီးပြီလား’ ’  

အမွန်က ကျွန်တော်ကို မေးနေပြန်သည်။ အမွန်၏ ကိုယ်ပေါ် တွင် ဝတ်ဆင်ထားသည်မှာ အမေရိကန် နိုင်လွန်အကွက်ဖြူ လက်ရှည်၊ဘန်ကောက်လုံချည် နံ့သာရောင်နှင့်ဖြစ်၏။ ခေါင်းတွင်လည်း သေချာစွာ ကျစ်ဆံကျစ်၍  ပြန်ထုံးကာ ပိုက်ကွန်ဖြင့် အုပ်ထားရုံတွင်မက ပန်းအဖြူ တစ်ပွင့်လည်း ပန်ထားသေး၏။

‘‘  မင်း  ဒါဘယ်က ပြန်လာတာလဲ ဒီ အချိန်ကျမှ ’’

‘‘  မွန့်သူငယ်ချင်း ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့  အိမ်မှာ ဘုရားကိုးဆူ ရှိလို့ သွားတာလေ။ မေမေကလဲ ညနေမှာ သူ့တူမ  လာခေါ်လို့ သမိုင်းကို ပါသွားတယ်။  အိမ်မှာ တင်တင်ကို မှာခဲ့သားဘဲ မမပြန်မလာမှီ  သူပြန်လာပြီး    ထမင်းစားမယ်ဆို ကျွေးလိုက်လို့’ ’

‘‘  ကဲ   ဆာပြီ  မွန်ရာ  ထမင်းစားရအောင်’ ’

အမွန် တစ်ယောက် အဝတ်အစားများ လဲ၍ ပြီးသောအခါတွင်တော့ ထမင်းစားရန်  နှစ်ယောက်သား ထွက်လာကြသောအခါဝယ် ထမင်းစားပွဲပေါ် ဝယ် ကျွန်တော်တစ်ယောက်စာ  ထမင်းဟင်းများမှာ ခူးခပ်၍ အဆင်သင့်ပင် အုပ်ဆိုင်းထားသည်ကို  တွေ့မြင်လိုက်ရပါတော့သည်။

..........................................................................................................

 အခန်း ( ၂ )

နောက်တစ်နေ့  နံနက် ကျွန်တော် အိပ်ရာထတော့ ကျွန်တော့်၏ဇနီး  အမွန်သည် ဈေးသွားပြီ ဖြစ်သည်။    ကျွန်တော်လည်း မျက်နှာသစ် အဝတ်အစားလဲကာ ထမင်းစားပွဲပေါ် တွင်အဆင်သင့် တင်၍  ပြင်ထားသော  ထမင်းကြော်ကို စားကာ အိမ်ရှေ့ခုံပေါ်  တွင်ပင်ရှိနေသေးသော ကျွန်တော်၏ လွယ်အိတ်ကို ဆွဲကာထွက်ခဲ့တော့၏။ တနင်္ဂနွေနေ့လည်းဖြစ်တော့ ရုံးသွားရန်လည်း မလိုသဖြင့် ကျွန်တော်သည် လမ်းထိပ်ရှိ အရက်ဆိုင်သို့ ဝင်ကာ အရက်သောက်နေလိုက်၏။  အရက်တစ်ပိုင်းလောက် ကုန်ခါနီးတွင်တော့ ဆိုင်ထဲသို့   လူတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး    .    

‘‘  ဆရာ ကိုဆန်းမြင့် ဆိုတာ ဘယ်သူပါလဲဗျာ     ’’

ဟုမေးနေသည်ကို  ကြားရ၍ ကျွန်တော်က လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး

‘‘  ဆန်းမြင့် ဆိုတာ ကျုပ်ပါဘဲ ဘာကိစ္စ ရှိ့လို့လဲ ’’

ကျွန်တော်က ထိုသူကို စိုက်ကြည့်ရင်း ဖြေလိုက်ပါသည်။ အခြားခုံတွင် ထိုင်၍ အရက်သောက်နေကြသော    လူ ( ၂)  ယောက်ကလည်း ကျွန်တော်တို့ကို လှမ်း၍  အကဲခတ်ကြည့်နေ၏။

‘‘  သြော် ဆရာ့ ဇနီးနဲ့ တူတယ်။ ခေါ် ခိုင်းလိုက်လို့ပါ ။ ဟိုရှေ့နားက ကျွန်တော့် ဆိုက်ကားပေါ် မှာ စောင့်နေတယ် ’’

‘‘  ဟုတ်ကဲ့  ကျွန်တော် အခုပဲ လာခဲ့မယ်၊ ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်ဦးမယ်’ ’

ကျွန်တော်က ပြောပြောဆိုဆို လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို မော့ပြီးလျှင် ကျသရွေ့  ပိုက်ဆံကို ရှင်းပေးလိုက်ပြီးလျှင် ဆိုင်ထဲမှ ထွက်၍လာသောအခါ ကျွန်တော် အကြီးအကျယ် အံ့သြ၍ သွားရပြန်၏။ ဆိုက်ကားပေါ် တွင် ထိုင်၍ စောင့်နေသူမှာ ကျွန်တော်၏ ဇနီး အမွန် မဟုတ်ပဲ ကျွန်တော်၏ ခယ်မချော တင်တင် ပင်ဖြစ်နေပါသည်။

‘‘  လာ အစ်ကို  ဆိုက်ကားပေါ်  တက် ။ တင်တင်ကို မြို့ထဲလိုက်ပို့စမ်းပါ ’’

တင်တင်က ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြောလိုက်သဖြင့်  ကျွန်တော်မှာလည်း ယောင်တောင်တောင်နှင့် ဆိုက်ကားပေါ် သို့ တက်ထိုင်၍ လိုက်လာခဲ့ရပါတော့သည်။

‘‘  ဘယ်ကို သွားမှာလဲ တင်တင် ’’

‘‘  မြို့ထဲကိုပါလို့    ဆိုနေ .. ’’

ကျွန်တော် ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပဲ ငြိမ်၍ နေလိုက်ပါသည်။ တင်တင်သည် ဂလုပ်ရုံသို့ အနင်းခိုင်း၍ ဂလုပ်ရုံရှေ့အရောက်တွင် ဆိုက်ကားပေါ် မှ ဆင်းလိုက်ကာ ဆိုက်ကားဆရာအား ပိုက်ဆံရှင်းပေးလိုက်ပါသည်။

‘‘  ဘယ်နှစ်နာရီ  ထိုးပြီလဲ အစ်ကို ’’

‘‘  (  ၈ ) နာရီနဲ့ ( ၄၅) မိနစ် ’’

‘‘  ဒီရုံက မောနင်းရှိုးကြည့်ရအောင်’ ’

တင်တင်က  ရှေ့မှ ခပ်တည်တည် လျှောက်သွားပြီး ပြောသဖြင့် ကျွန်တော်သည် အံ့အားသင့်သွားရကာ  

‘‘  ဟင် မောနင်းရှိုးကြည့်မယ် ဟုတ်လား  အိမ်ကို ဘယ်လို ပြောခဲ့သလဲ’ ’ 

‘‘  အိမ်ကိုတော့  သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ဆီ သွားမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ် ။ ကဲ  သွားပြီး  လက်မှတ်သွားဝယ်ချေ  . ဒီစီက ဝယ်နော်’ ’ 

ထိုနေ့က မောနင်းရှိုး ပြ၍နေသော အင်္ဂလိပ်ကားမှာ နာမည်ကြီးကား မဟုတ်သဖြင့် လူနည်းလှသည်။ အထူးတန်းမှာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ဦး၊ အခြား စုံတွဲတစ်တွဲနှင့်ယောက်ျား နှစ်ယောက်ခန့်သာ ရှိပါသည်။ တင်တင်က နေကြာစေ့စားရင် ဣန္ဒြေကောင်းနေလေ ကျွန်တော့်၏ စိတ်ထဲတွင် တထိတ်ထိတ်နှင့် ဖြစ်နေလေဖြစ်၏။ မကြာမီမှာပင် မီးမှိတ်၍  ဇာတ်ကား  စတင်ပြသတော့၏။

‘‘  ဘယ့်နှယ်လဲ အစ်ကို ’’

‘‘  ဘာကို ပြောတာလဲ  တင်တင် ’’

‘‘  ဘာကို ပြောရမှာလဲ တင်တင်တို့  ကိစ္စကိုပေါ့ ’’

‘‘  ဘာကိစ္စလဲ တင်တင်’ ’

‘‘ အစ်ကို မသိချင်ယောင် ဆောင်မနေပါနဲ့ ။ ညက တင်တင်နဲ့  အစ်ကိုဖြစ်ကြတာ အစ်ကိုသိတယ် မဟုတ်လား ’’

‘‘ သိပါတယ်  တင်တင်  အဲဒါက  ...   ’’    

ကျွန်တော့်   စကားမဆုံးလိုက်ပေ  

‘‘  ကဲပါ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ ဖြစ်မိကြတာတော့ ပြင်လို့ မရတော့ဘူး ။ ဒီ ပြဿနာကို အစ်ကို ဘယ်လို စဉ်းစားသလဲ ’’

‘‘  အခု အစ်ကို ဘယ်လိုမှ စဉ်းစားလို့  မရဘူး ။ အဘွားကြီးနဲ့  အမွန်တို့ သိရင် ပွက်ကုန်မှာဘဲ ’’ 

‘‘  ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်သူဘာပြောပြော တင်တင်တော့ အစ်ကို့ကို ချစ်တယ် ။ အစ်ကို  တင်တင့်ကို ယူရမယ် ’’

‘‘  ဟောဗျ .. ဖြစ်ပါ့မလား တင်တင်ရယ်။  စဉ်းစားပါဦးကွယ် ။ အခြေအနေတွေ ပိုဆိုးသထက် ဆိုးကုန်မှဖြင့် ’’

 ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏ လက်ဖဝါးလေးကို အသာအယာပွတ်ပေးနေရင်း ချော့မော့ပါသေးသည်။

‘‘  ဘာမဖြစ်စရာရှိလဲ ညက ကိစ္စက တင်တင်လော်မာလို့ ဘဲထားပါ ။ ကျူးကျူးလွန်လွန် ဖြစ်ပြီးမှတော့ တင်တင် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကနေ နှစ်ယောက်ပြောင်းပြီး မဆက်ဆံချင်ဘူး ’’

‘‘ အိုဒီလို မပြောပါနဲ့ ညီမလေးရယ် ..ဒါတွေအားလုံး အစ်ကို့ အပြစ်တွေချည်းပါပဲ’ ’

‘‘  ဘယ်လို စီစဉ်မလဲ ဆိုတာကိုပဲ မမတို့ကို ဖွင့်ပြောမလား အဲဒါမှ အစ်ကိုက ဝေ့လည်ကြောင်ပတ် လုပ်နေရင် တင်တင် ထင်ရာလုပ်မှာပဲ၊ နောက်မှ  အဆိုးမဆိုနဲ့ ’’

‘‘ အစ်ကို အချိန်ယူ စဉ်းစားပြီး လုပ်ရလိမ့်မယ် အစ်ကို အစီအစဉ် လုပ်နေတဲ့ရက်တွေမှာ အစ်ကို့စကားကို ညီမလေး နားထောင်ရမယ် ဘာမှ ဇွတ်မလုပ်ရဘူးနော် ’’ 

‘‘  မလုပ်ပါဘူး အစ်ကို နားထောင်ပါ့မယ် ။ အစ်ကိုကသာ တင်တင်ကို တကယ်ယူရမယ် ။ မမထားတဲ့ နေရာမှာပဲ တင်တင်နေပါ့မယ်။ အစ်ကိုနဲ့ ပေါင်းရရင် တော်ပါပြီ ။ တင်တင် ဘာလုပ်ရ လုပ်ရ ဘယ်လို နေရနေရ ဟုတ်လား အစ်ကို ’’

‘‘  အေးပါကွယ်  ညီမလေးရယ် ’’

ခင်မွန် ဈေးကပြန်ရောက်လာတော့ တင်တင်က သူငယ်ချင်းဆီ သွားစရာရှိ၍ ဆိုကာ ထွက်သွားသည်။ အစ်ကိုကလည်း ဒီနေ့ တနင်္ဂနွေနေ့ဆိုတော့ တနေကုန် အပြင်ထွက်ပေလိမ့်မည်။ ဈေးခြင်းတောင်းချ၍  ချက်စရာရှိသည်များကို ချက်၍ ထမင်းစားပွဲပေါ် တွင် ပြင်ဆင်ကာ ခင်မွန်သည် အုပ်ဆောင်းလေးကို အုပ်၍ ထားလိုက်ပြီး ရေချိုးလိုက်၏။

ပြီးတော့ အလှပြင်ဆင်ကာ အပြင်ထွက်ရန်  ဧည့်ခန်းထဲသို့  ထွက်၍ လာ၏။ ဧည့်ခန်းထဲရှိ တိုင်ကပ်နာရီကို    ကြည့်လိုက်တော့  မနက် ( ၉ ) နာရီကျော်ပေပြီ။  ခင်မွန်သည် အိမ်ရှေ့ တံခါးကို သော့ခတ်ကာ ပိတ်လိုက်၏။ တင်တင်နှင့် အစ်ကိုထံတွင် သော့ပိုတစ်ချောင်းစီ ရှိသဖြင့် ပူရန်မလိုပေ။  

အမေကလဲ သူ့တူမများအိမ်မှာ ငါးရက်လောက် ကြာမည်ဖြစ်၏။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်ပြီးနောက် ခင်မွန်သည် ထွက်၍ လာတော့၏။ လမ်းမရောက်တော့ ဆိုက်ကားတစ်စီးကို  ခေါ် ကာ သူမ ဦးတည်ရာ အရပ်သည်ကား    ရှယ်လီမီးသွင်တို့ အိမ်သို့ပင် ဖြစ်၏။

ညက ရှယ်လီမီးသွင်တို့ အိမ်တွင် ဘုရားကိုးဆူ ရှိ၍ သွားခဲ့ရာ သူမ မမျှော်လင့်သော သူတစ်ယောက်ကို တွေဆုံခဲ့ရ၏။ ထိုသူကတော့ အခြားလူ မဟုတ်ပေ။ ခင်မွန် ကျောင်းသူဘ၀ကပင် အစ်ကိုဆန်းမြင့်နှင့် မတွေ့မီ  ခြောက်လလောက်ထိ ချစ်ကြိုက်ခဲ့သော ကျော်ဦး ဆိုသူပင် ဖြစ်သည်။ ကျောင်းသူဘဝကပင် ခင်မွန်နှင့် ကျော်ဦးတို့သည် ချစ်သူဘ၀ ရောက်ခဲ့ကြပြီး သုံးနှစ်နီးပါးမျှ  ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြ၏။  

ထို့နောက်တွင်တော့ ကျော်ဦးသည် အလုပ်ဝင်လုပ်ပြီးနောက် နယ်သို့ပြောင်းသွားကာ ခင်မွန်နှင့် အဆက်အ သွယ် ပြတ်ခဲ့ရ၏။ နောက် ကျော်ဦးတစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသွားသလိုလို  ဘာလိုလိုသာ ခင်မွန်ကြားလိုက်ရ၏။ ကျော်ဦးကို မတွေ့ရတော့။  

ခင်မွန်နှင့်လည်း အဆက်အသွယ် ပြတ်သွားခဲ့ရ၏။ ခင်မွန်သည် ကျော်ဦးနှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားပြီး ခြောက်လခန့်ကြာမှ ဆန်းမြင့်နှင့် ဆုံစည်းကာ ခင်မင်ခဲ့ရပြီး  နောက်တော့  ချစ်သူဘဝကိုရောက်ကာ အခုဆိုလျှင် ခင်မွန်နှင့်ဆန်းမြင့်တို့ အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ ၂ နှစ်ခန့်ပင် ရှိခဲ့လေပြီ ဖြစ်၏။ 

အခုတော့ သုံးနှစ်ခန့် အဆက်အသွယ်ပြတ်ကာ ကွဲကွာခဲ့ရသည့် ကျော်ဦးကို ခင်မွန်သည် ရှယ်လီမျိုးသွင် တို့ ဘုရားကိုးဆူမှာ ဆုံတွေ့ခဲ့ရ၏။ ကျော်ဦးကလည်း သူမကို  မြင်မြင်ချင်း မှတ်မိသလို သူမကလည်း ကျော်ဦးကို မြင်မြင်ချင်း မှတ်မိ၏။  

ကျော်ဦးနှင့် ခင်မွန်တို့ အကြောင်းကိုလည်း ရှယ်လီမျိုးသွင်က အစမှ အဆုံးတိုင် သိထားသူဖြစ်၏။ ညကဧည့်သည်များကြားတွင်  ဖြစ်နေ၍ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်ကို စကားတွေ အားရအောင် မပြောလိုက်ရပေ။ ဒါကြောင့်  ဒီနေ့ နေ့လည် ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့ အိမ်သို့လာရန် ချိန်းဆိုလိုက်၏။ သူရောခင်မွန်ပါ အိမ်ထောင်သည်တွေ ဖြစ်ပေမယ့် ဒီအခွင့်အရေးလေး တစ်ခုတော့  သူ့ကို ပေးသင့်သည်ဟု  ခင်မွန်က ထင်၏။ 

ခင်မွန် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ကျော်ဦးနှင့် အေးအေးဆေးဆေး စကားပြော လိုသေးသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ခင်မွန်သည် ကျော်ဦး ချိန်းသည်ကို  လက်ခံကာ ယခု ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့  အိမ်သို့ ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

.........................................................................................

တင်တင်၏ အလိုအတိုင်းလိုက်က စီစဉ်ဆောင်ရွက်ရန် ပြောပြီးသည့်နောက်တွင်တော့ တင်တင်သည်  ဆန်းမြင့်၏ လက်ဖျားကို သူမ၏ လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဆုပ်ကာ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေ၏။ ထို့နည်းတူ ဆန်းမြင့်သည်လည်း  ရုပ်ရှင်ကားဆီသို့ ကြည့်နေ၏။ သို့ရာတွင် သူတို့နှစ်ယောက်၏  စိတ်တွင်တော့ အတွေးကိုယ်စီ  ရှိနေကြ၏။

ဆန်းမြင့်နှင့် အမွန်တို့နှစ်ဦး အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်မှာ နှစ်နှစ်နီးပါး  ရှိခဲ့ပြီဖြစ်၏။ သားသမီးလည်း မထွန်းကားသေးသဖြင့် ချစ်၍ ပျော်၍ပင် မဝသေးပါ။ အမွန်နှင့်တင်တင်တို့သည် မိခင်မုဆိုးမကြီးနှင့် အတူ ကြိုးကြိုး ကုတ်ကုတ်ရိုးရိုးသားသား နေကြသူများသာ ဖြစ်၏။  

အမွန်မှာ ခပ်ကုတ်ကုတ်နှင့် ရှက်တတ်သော်လည်း တင်တင်ကတော့ ရိုးရိုးနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိခဲ့၏။ ခင်မွန် (အမွန်) နှင့်  ဆန်းမြင့်တို့  မညားမီကပင် တင်တင်မှာ ဆန်းမြင့်အား အစ်ကို အစ်ကိုဖြင့် အလွန်ပင် ခင်မင်ရှာသည်။   

တောင်းစရာရှိလည်း  ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တောင်းယူ၍  ပေးစရာရှိရင်လည်း ရိုရိုးသားသားပင် လာ၍ ပေးတတ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် အမွန်အား ဆန်းမြင့်သည်တံချူတိုတိုဖြင့် ချူစဉ်ကပင် တင်တင်ကိုပင် မနဲချော့မော့ ကပ်ရပ်ကာ ဖူးစာရေးနတ် လုပ်ခိုင်းခဲ့ရပါသည်။ အမွန်၏ အမေကြီးကား အပေါင်းအဖော်များနှင့် သောက်စား၍  တစ်ခါတစ်ရံ အောက်ခြေလွတ်တတ်သော ဆန်းမြင့်ကို ထိုစဉ်ကပင်လျှင် အော့နှလုံးနာပုံ ရ၏။ 

သို့သော် သမီးနှင့်ညားပြီးသော အခါတွင်ကား မခေါ် ချင်ရင်ရသော်လည်း မတော်ချင်၍  မရသော ချစ်သားမက်ကို ဆူတစ်ခါ ဆောင့်တစ်လှည့်ဖြင့် စခန်းသွားလျက်ရှိသည်။ တင်တင်သည် အမွန်နှင့်ဆန်းမြင့်  ညားပြီးမှ ဆန်းမြင့်အား ပို၍ ချစ်ခင်ရှာပါသည်။

ဆန်းမြင့် အရက်မူးလာသည်အခါ အနားသို့ မကပ်သော်လည်း အရက်မမူးသည့် အခါတွင်တော့ အနားသို့ကပ်၍ အစ်ကိုရင်းတမျှ  အလိုရှိသမျှ ပူဆာခြင်း၊ ညဉ့်နက်သန်းခေါင် ဆန်းမြင့် စာရေးပြီဆိုလျှင် ပက်လက် ကုလားထိုင် တစ်လုံးနှင့်ထိုင်ကာ စာဖတ်နေတတ်ပြီး  ဆန်းမြင့်လိုအပ်သမျှ ကူညီပေးနေတတ်သည်။ 

တင်တင်နှင့် အမွန်တို့မှာ အရပ်အမောင်း မတိမ်းမယိမ်းဖြင့်  နှစ်ယောက်စလုံး အသားဖြူကြသော်လည်း  အ ကြီးဖြစ်သူ အမွန်က နှာတန်ပေါ် ပေါ် မျက်လုံးကောင်းကောင်းဖြင့်  မျက်နှာပေါက်တွင် တင်တင်ထက် ထင်ထင်ရှားရှား  သိသိသာသာ ချောမောပြေပြစ်သည်။ တင်တင်မှာ နှာတံပေါ် သော်လည်း မျက်လုံးနှင့်ပါးစပ်မှာ  သူ့ အစ်မ အမွန်ကို မမီချေ။ သို့သော် တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးကတော့ အမွန်၏ ကိုယ်လုံးထက် ပို၍ တောင့်ဖြောင့်ကာ  လှ၏။ 

ပြီးတော့ ညီအ စ်မနှစ်ယောက်လုံးကို ထိတွေဖူးပြီဖြစ်သော ဆန်းမြင့်သည် တင်တင်၏ အထိအတွေ့ သည်    ပို၍  မိန်းမောဖွယ် ဖြစ်သည်ကို တပ်မက်မောမိနေတော့၏။

.............................................................

‘‘ ဟော  အမွန်တောင် ရောက်လာပြီ  လာ  လာ ’’

အိမ်ရှေ့တွင်ပင် ရှိနေသော ရှယ်လီမျိုးသွင်က ခင်မွန်ကို ထွက်၍ ခေါ် သည်။ 

‘‘ ကိုကျော်ဦးရော ရောက်ပြီလား ’’

‘‘ စောစောထဲက ရောက်နေတာ၊  ကဲ မယ်မင်းကြီးမ အပေါ် ထပ်ကိုသာ တက်သွားတော့၊ အောက်ထပ်မှာဆိုရင် ဧည့်သည်တွေ အဝင်အထွက်နဲ့  အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောရမှာ မဟုတ်လို့ ငါစီစဉ်ထားတာ ။ အပေါ် ထပ်ဧည့်ခန်းမှာ ကျော်ဦး  စောင့်နေတယ် ’’

ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့မှာ ချမ်းသာသူများဖြစ်ပြီး  အိမ်မှာလည်း  နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး  ဖြစ်၏။ ခင်မွန်လည်း  အပေါ်ထပ်သို့ လှေခါးမှ တက်ခဲ့တော့ရာ အပေါ် ထပ်ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဆိုဖာထိုင်ခုံကြီးပေါ် တွင် ထိုင်နေသော    ကျော်ဦးက ခင်မွန်ကို လှည့်ကြည့်ကာ ခင်မွန်ရှိရာသို့ လျှောက်၍ လာ၏။

‘‘  ကိုယ်က လာမှလာပါ့မလားလို့  စိတ်ပူနေတာ ’’

ခင်မွန်က ကျော်ဦးကို ဘာမှ ပြန်မပြောမိ၊ ပြုံး၍သာ ပြလိုက်၏။ 

‘‘  ခင်မွန်က အရင်ကထက်တောင် လှလာသေးတယ်’ ’

ပြောရင်းက ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ လက်လေးတစ်ဖက်ကို  ဆွဲကာ စောစောက သူထိုင်ခဲ့သော ဆိုဖာထိုင်ခုံကြီးဆီသို့  ခေါ် ၍သွား၏။ ခင်မွန်ကလဲ ဘာမျှမပြောဘဲ သူမ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ လိုက်ပါသွား၏။ သူမ၏ လက်ကလေးမှာ ကျော်ဦး၏ လက်ထဲတွင် မရုန်းသာ၊ အကိုင်ခံထားရ၍  ခင်မွန် ရင်ထဲတွင် ဟိုတုန်းကလိုပင် နွေးနေသည်။ နှစ်ယောက်သား ဆိုဖာကြီးပေါ် သို့  ထိုင်မိကြလျှင် ခင်မွန်ကပင် စကားစ၍  ဆိုလာ၏။

‘‘  ကဲ  ပြောပါဦး အမွန်ကို ဘာတွေပြောချင်လို့   ခုလိုခေါ် တွေ့ရတာလဲ ’’

‘‘  ဟိုတုန်းက ခင်မွန်အပေါ် မှာ ကိုယ်ရက်စက်သလို  ဖြစ်သွားခဲ့ရတာတွေကို ခင်မွန် နားလည်အောင် ရှင်းပြချင်လို့ပါ ’’

‘‘  တော်ပါတော့ အကိုရယ် ခုချိန်မှာ ဒါတွေပြောနေလို့ ဘာထူးတော့မှာ မို့လို့လဲ၊ အကိုလဲ အိမ်ထောင်နဲ့  အမွန်လဲ အိမ်ထောင်တွေ ကျနေကြပြီပဲဟာ ’’

‘‘  အိမ်ထောင်ကျတာတော့ ဟုတ်ပါတယ် ခင်မွန်ရာ။ ကိုယ့်စိတ်က ခုထိ ခင်မွန်ဆီမှာပဲ ရှိနေတာ၊ ကိုယ်လေခင်မွန်ကို တစ်နေ့မှ မေ့လို့ မရခဲ့ပါဘူး ခင်မွန်ရယ် ’’

စောစောထဲက ကိုင်ထားသော ခင်မွန်၏ လက်လေးကို ညှစ်သည့်အပြင် ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း ခင်မွန်၏ လက်ဖဝါးလေးကို ပွတ်ပေးနေ၏။ ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် ပေါင်လုံးခြင်းထိကာလည်း ထိုင်မိရက်သား ဖြစ်နေ၏။  ခင်မွန်၏ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးတမည် ခံစားနေရလေသည်။

‘‘  ခင်မွန်ရော ကိုယ့်ကို  သတိရမနေဘူးလားဟင် ’’ 

‘‘  အင်း  ရတဲ့ အခါတော့   ရပါတယ် ...’’

ကောင်းအောင် ပြောလိုက်ရပေမဲ့လည်း အမှန်တွင် ငယ်ကအချစ် အနှစ်တစ်ရာ ဆိုတာမျိုးလို ခင်မွန်သည်    ကျော်ဦးကို မေ့၍ မရနိုင်ခဲ့ပါ။  ထာဝစဉ်လည်း တမ်းတနေမိသည်။

‘‘  အမွန်   ’’

‘‘  ရှင် ’’

‘‘  ကိုယ်လေ  အမွန်ကို  ခုထိ  ချစ်နေတုန်းပဲ  သိလား    ’’

ပြောပြောဆိုဆို လက်မြန်ခြေမြန်ဖြင့် ကျော်ဦးက ခင်မွန်၏  ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ကာ သူမ၏ ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို  ရွှတ်ကနဲ ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်လေတော့၏။ 

‘‘  အို  ...အ ကို   .မတော်   ’’

ခင်မွန်၏ စကားသည်ပင် မဆုံးလိုက်ရချေ။ ကျော်ဦး နှုတ်ခမ်းအစုံက ခင်မွန်၏ နှုတ်ခမ်းလေးများပေါ် သို့ ဖိကပ်ခါ  စုပ်နမ်းလိုက်တော့ရာ ရင်လေးကော့၍ မြောက်တက်သွားရင်း  ခင်မွန်  တင်ပါးတစ်ဖက်သည်လည်း ဆိုဖါပေါ် မှ ကြွတက်သွားရတော့ရာ ကျော်ဦး၏ လက်သည် ဆိုဖါပေါ် မှကြွ၍ တက်သွားရသော ခင်မွန်၏ ဖင်သားကြီးကို ကိုင်လျက်သားဖြစ်ကာ ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်ပေးနေတော့၏။

တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်ရှိန်း၍ တက်လာရသော ခင်မွန်သည်လည်း သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ကျော်ဦး၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမကလဲ အားကျမခံ ဆိုသလိုပင် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများနှင့် ကျော်ဦး နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လှန်ကာ စုပ်နမ်းပေးနေမိတော့သည်။

အစရှိ နောက်နောင် ဆိုတာမျိုးလို ချစ်သူသက်တမ်း သုံးနှစ်ကြာမြင့်ခဲ့ကြစဉ်က သူတို့နှစ်ဦးသည် ထိတွေ့ခဲ့ကြ လွန်ကြူးခဲ့ကြခြင်း ရှိခဲ့၍လည်း ယခုအခါတွင်နှစ်ယောက်သားမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး စိမ်းမနေကြတော့ပဲ    ယဉ်ပါးလျက်သာ ရှိကြရတော့၏။ 

နှုတ်ခမ်းခြင်း ဂဟေဆက်ကာ စုပ်နမ်းရင်း ခင်မွန်၏ ဖင်သားကြီး တစ်ဖက်အောက်ဖက်တွင် ရောက်ကာ  သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ပေးလျှက်ရှိသော ကျော်ဦး၏ လက်ဖျားလေးများသည်    လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြင့် ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို  ထမီပေါ် မှပင် ထိတွေ့လျှက်ရှိရာ ခင်မွန်ခမျာ  မရိုးမရွ ဖြစ်၍လာခဲ့ပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကိုကျော်ဦးဖက်သို့ ယိုင်ကာ သူမ ဖင်သားကြီးများမှာ ပို၍ပင် ဆိုဖာပေါ် မှ ကြွ၍တက်လာရတော့၏။

တဖြေးဖြေး ရမ္မက်ရှိန်များ တက်လာရပြီ ဖြစ်သော ကျော်ဦးကလည်း ခင်မွန်၏  ဖင်သားကြီးကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသော သူ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ပြောင်ကျကျပင် ခင်မွန်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ထိုးထည့်ကာ ခင်မွန်၏ စောက်ဖုတ်ကို သူမ ဝတ်ထားသော ထမီလေးပေါ် မှပင်  ဆုပ်လိုက်နယ်လိုက် ပွတ်လိုက် သပ်လိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေတော့ရာ  ခင်မွန် ဖင်သားကြီးမှာလည်း ဆိုဖာပေါ်သို့ပြန်၍  ကျသွားပြီး  သူမပေါင်နှစ်လုံးမှာ ကားဟ၍  လာရတော့၏။ ကာလကြာအောင် ဝေးကွာခဲ့ရသော ချစ်သူနှစ်ဦး အနမ်းကတော့ ရှည်ကြာလွန်းလှတော့၏။

အတန်ကြာသွားသော အခါတွင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး  အသက်ရှုသံများမှာ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီး တစ်ဦးကို  တစ်ဦး ဖက်၍ထားသော သူတို့ လက်များသည်လည်း တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ဖက်တွယ်မိလာကြတော့၏။ ထို အခါတွင်တော့ ကျော်ဦးသည် သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ခင်မွန်၏ နှုတ်ခမ်းများဆီမှ ခွာကာ ရုတ်တရက် ဆိုဖာပေါ် မှ ထလိုက်ပြီး  ခင်မွန့်ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ကာ ဆက်တီစားပွဲပေါ် သို့ ပက်လက်လှန်ကာ တင်လိုက်၏။ ပြီးတော့ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ ထမီလေးကို ဆွဲ၍ သူမ၏ခါးဆီသို့  လှန်တင်လိုက်ပြီး  သူ့ ပုဆိုးကိုလည်း  ချွတ်ချလိုက်လေတော့၏။

ထိုအချိန်တွင်တော့ စားပွဲလေးပေါ် မှာ ပက်လက်လေးဖြစ်နေသော ခင်မွန်က ထွက်ပေါ် ၍လာသော ထောင်မတ်၍ သံချောင်းသဖွယ် ကျော်ဦး၏ ညိုညိုမဲမဲ လီးတန်ကြီးကို အသာငမ်းငမ်းဖြင့် ကြည်နေမိ၏။ တချိန်က ခင်မွန်၏ အပျိုရည်ကို ထိုးဖောက်ခဲ့သည်မှာ သည်လီးတန်ကြီးပင်ဖြစ်တော့သည်ကို ခင်မွန် သတိရလိုက်မိ၏။

ကျော်ဦးကလည်း ပုဆိုးကျွတ်သွားပြီးသည်နှင့် ခင်မွန်ရှိရာသို့ တိုးကပ်၍ လာကာ စားပွဲစွန်းမှ တွဲလောင်းကျနေသော သူမ၏ ခြေထောက်လေးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မ,ကာ သူ၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့  တင်လိုက်၏။ ကျော်ဦး အလုပ်ရှုပ်နေစဉ်မှာပင် ခင်မွန်က သူမ၏ အင်္ကျီရင်ဘတ်လေးကို ဖွင့်၍ ဘော်လီအင်္ကျီကိုပါ  ချွတ်ပေးထားလိုက်တော့...

ခင်မွန့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးတစ်ဖက် တစ်ချက်ဆီသို့ တင်ပြီးသည်နှင့် ကျော်ဦးသည် စိုစိုစွတ်စွတ်လေး ဖြစ်နေပြီဖြစ်သော ခင်မွန်၏  စောက်ပတ်ဝသို့ လီးတန်ကြီးကိုတေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်တော့ရာ ခင်မွန်ကလည်း ကော့ပေးလိုက်သဖြင့်  လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့  တဆုံးပင် လျောကနဲ ဝင်သွားတော့၏။

................................................................................

သူ့ထက်ကဲ ဇာတ်သိမ်း 

ထိုအခိုက်မှာပင် ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်း၍ ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး သူ၏လီးတန်ကြီးကို ခင်မွန်၏    စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ ဆွဲ၍ မထုတ်သေးဘဲ ဖိသွင်းထားကာ ခင်မွန်၏ နို့အုံလေးများကို နှစ်ချက် သုံးချက်လောက် ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြီးမှ သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညိုး လက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး ခါးကိုအားပြုကာ ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ တဆုံးဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဇကောဝိုင်းဝိုင်းကာ လှည့်ပေးလိုက်လေ၏ ။ ချက်ချင်း ဆိုသလိုပင် ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များရွှဲကနဲ   ရွှဲကနဲ ဖြစ်လာပြီး သူမ၏ ဖင်သား  ဖြူဖြူကြီးများသည်လည်း  လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာလေတော့သည်။

‘‘  အိုး ...အ ကို  .. ဟင့်  ..   အင်း    ဟင်း ’’

ဇကောဝိုင်း  လှည့်ကာ လှုပ်ပေးနေသော ကျော်ဦး၏ လီးတန်ကြီးက ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်၀ အပေါ် နားရှိ စောက်စိလေးကိုပါ ပွတ်၍  ထိနေလေတော့ရာ  ခင်မွန်သည်    အ သဲထဲထိအောင် ခိုက်၍  သွားရတော့၏။

‘‘  ဟင်း  ... အ ကို ..ကျ   ကျမ  မနေတတ်တော့ဘူး  .ဟင့်   ..  အ င်း    ’ ’

ခင်မွန်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ထွန့်ထွန့်လူးကာ မချိတင်ကဲ ဖြစ်လာရသော အချိန်တွင်တော့ ကျော်ဦးသည်  ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို လျှောကနဲ ဆွဲထုတ်ကာ လိုးတော့သည်။ ကျော်ဦးက  တစ်အားကောင်းကောင်းဖြင့်  ဆောင့်ကာ လိုးနေပြီး  ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း စောက်ရည်များနှင့်  ပြည့်လျှံနေသော လီးဝင်လီးထွက်သံများမှာ ဆူညံ၍နေတော့သည်။

ကုတင်စောင်းပုံစံ လိုးဖြစ်နေသောကြောင့်လည်း ကျော်ဦး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့အကုန်အစင်ဝင်၍  နေရကာ အားရပါးရဆောင့်၍  လိုးလိုက်တိုင်း ဖောင်းကားနေသော ကျော်ဦး၏ လီးတန်ထိပ်ကြီးသည် ခင်မွန်၏ သားအိမ်ဝသို့  ဖြေးဖြေး တိုက်နေရာက ခင်မွန်၏ ပါးစပ်လေးမှာပွင့်၍ ပွင့်၍ သွားခဲ့ရပြီး တအင့်အင့်ဖြင့် ဖြစ်ကာနေရ၏။

ခဏ အကြာတွင်တော့ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏  ကိုယ်လုံးလေးပေါ် သို့  မှောက်၍ချကာ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ခင်မွန်၏  နို့လေးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့လိုက်ပြီး သူ၏ ဆောင့်အားကိုလည်း မလျော့စေပဲ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ကာလိုးနေ၏။   

ထို့ကြောင့် ခင်မွန်သည် သူမစောက်ပတ်၏ ထဲမှ ကျော်ဦး၏ လီးဒဏ်နှင့်  နို့စို့ပေးနေသော ကျော်ဦး၏ ပါးစပ်ဒဏ်တို့ကိုပါ ခံနေရသည် ဖြစ်၍  ခင်မွန်ခမျာ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ပေမယ့်  အသာလေးများပင် တဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ကောင်းနေရတော့၏။

‘‘  ဖွတ်  ..ပြွတ်  . အင့်  ..ဟင်း    အ င်း  ..  ပြွတ်  .. ဖွတ်  .. အမလေး  .. အ ကိုရယ်    ဟင်းဟင်း  ..  ’’

မကြာမီမှာပင် ခင်မွန်နှင့် ကျော်ဦးတို့၏ တကိုယ်လုံးသည် အရသာများ အီစိမ့်၍ လာရကာ ကျော်ဦး၏ စိတ်ထဲတွင် အားမလို အားမရဖြင့် ဖြစ်ကာ လာရသကဲ့သို့ ခင်မွန်၏ ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်း လူးကာ ပျံကာ တက်လာရတော့၏ ။

ထိုအခါတွင်တော့ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် တွင် မှောက်၍ထားသော သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို  ကြွကာ ကျော်ဦး၏ လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ ခါးလေးကို ဆွဲကိုင်၍ အားကုန်ဆောင့်ကာ လိုးနေတော့သည်။ 

‘‘ အမလေး ...ဟင်း   ကောင်းလိုက်တာ  အကိုရယ်’ ’

ကျော်ဦး၏ ပြင်ထန်သော ဆောင့်လိုးချက်များကို ခင်မွန်ကလည်း သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို လူးလူး လှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် တန်ပြန်ကော့ပေးရင်း တခဏလေး အတွင်းမှာပင် သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသည် တစ်ချီပြီးသွားရတော့၏။  

ထို အခါတွင်တော့ ကျော်ဦးက ဗြုန်းကနဲ ခင်မွန်၏ ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကြုံး၍ ဖက်လိုက်သလို ခင်မွန်၏ ဖင်သားကြီးများကလည်း စားပွဲစွန်းမှ ကြွကာ ပင့်မြှေက်ကာ ကော့ပေးလိုက်တော့၏။ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေ ဆိုတာမျိုးလို ကျော်ဦးနှင့် ခင်မွန်တို့ကတော့ အတွေ့၏ နောက်ကို လိုက်ပါကြလိမ့်ဦးမည်သာ  ဖြစ်တော့၏။

.........................................................

ထိုနေ့က ဘိုင်စကုပ်ရုံမှ ထွက်၍  တိရိစ္ဆာန်ရုံ၊ ရွေတှိဂုံဘုရား စသည်ဖြင့် တင်တင် ပူဆာသော နေရာများသို့    လိုက်ပို့ခဲ့ရသေး၏။  ဒီလိုဆိုတော့လည်း အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်လိုက်သော သမင်ပျိုမလေး၏ အသွင်ဖြင့် စကားတွေ တတွတ်တွတ် ပြောကာ ကျွန်တော်၏ လက်မောင်းကို ဟီးလေးခိုလို့ လိုက်ပါတော့၏ ။

‘‘  မမကိုလည်း  တင်တင် အားနာတယ်။ အကို့ကိုလည်း ချစ်တယ် ဒုက္ခပါပဲ ။ တင်တင် သေပစ်လိုက်ရင် အေးမယ်  ထင်တယ် ’’ 

‘‘ ဟော  ပြောရင်း ဆိုရင်း  မိုက်လာပြီ။  ဒီကပြန်ကြရင် အကို မီးစင်ကြည့်ပြီးနေကြမယ် ဟုတ်လား ’’

‘‘ အကိုလဲ တင်တင်ကို ဂရုစိုက်ပါနော် ။တင်တင် အကို့ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ နေချင်တယ် ။ အကို့ကို တင်တင် သိပ်ချစ်တာပဲ ’’

‘‘ အေးပါ  စိတ်မကောင်း မဖြစ်ပါနဲ့တော့  ခလေးရယ်။ ဖြစ်သမျှ အကြောင်းပေါ့ ။ သူ့ဖူးစာပါတဲ့ အတိုင်းပေါ့ ၊အကိုလည်း  တင်တင်ကို သိပ်ချစ်တယ်၊ မသင့်တော်တဲ့  ကိစ္စမို့သာ အကို စဉ်းစားနေရတာ ’’

‘‘ အဟုတ်လား အကို  ။ တင်တင် ဝမ်းသာလိုက်တာ အကိုနဲ့  အမ ထားရာက တင်တင် နေပါ့မယ် ။ တင်တင့်ကို    မစိမ်းကားပါနဲ့နော် ’’

တင်တင်မှ ကနွဲ့ကလျနှင့် သနားစဖွယ် ပြောသဖြင့် ကျွန်တော့်ရင်မှာ ဆို့နင့်၍ သွား၏။ ညနေ ငါးနာရီလောက်တွင် အိမ်သို့ပြန်လာကြသောအခါ  တင်တင်ကိုသာ အိမ်သို့ ပြန်လွတ်၍ ကျွန်တော်က လမ်းထိပ် အရက်ဆိုင်တွင်ဝင်၍ ကျန်ခဲ့၏။ အရက်ဆိုင် ဝင်ထိုင်ပြီး၍ ခဏကြာမှ ကျွန်တော်၏ မိန်းမ အမွန်သည် ဆိုက်ကားဖြင့် အိမ်ဖက်သို့  ပြန်သွားသည်ကို အမှတ်မထင် လှမ်း၍ မြင်လိုက်ရလေ၏။

................................................................

ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်မှာ ယခုဆိုလျှင် တစ်လပင် ကျော်ခဲ့ပေပြီ။ ကျွန်တော် အရက်မူး၍လာလျှင် ကျွန်တော့်၏ ဇနီး အမွန်အား   

‘‘ ဟေ့  ငါ မိန်းမတစ်ယောက် တွေ့နေတယ်ကွာ ။ အဲဒါ မယူလို့  မဖြစ်တော့ဘူး ။  မင်း အတူတူ  နေရမယ်နော် ’’  

အစရှိသဖြင့် ပြောသလိုလိုဖြင့် သွေးတိုးစမ်းရာ အရာရာတွင် ကျွန်တော့် အလိုကိုသာ လိုက်၍ အကြိုက်ကို    ဆောင်တတ်သော အမွန်သည်  ချက်ချင်းပင်  အသွင်အပြင် ပြောင်းသွားကာ   

‘‘ ဟင်း ဘာရမလဲ  အတူတူ  နေဖို့များတော့ ဝေးလိုက်တာ၊  အမွန့်ကို မချစ်ရင် ကွာပြီး ချစ်တဲ့သူကို ယူပေါ့  ’’ 

ဟု ခါးခါးသီးသီးပင် ငြင်းသဖြင့် သူ့ကိုပင်မနည်း ချော့မော့ရပြန်သည်။ အမွန်ရော ယောက်ခမကြီးကပါ    ကျွန်တော်နှင့် တင်တင်ကို ချွင်းချက်မရှိ စိတ်ချနေ၏။

ကျွန်တော်၏ ဇနီး ခင်မွန်ကလည်း ဒီရက်တွေကြားတွင် အိမ်ကပ်သည် ဟူ၍ပင် မရှိ။ အပြင်ထွက်တာများနေ၏။ ယခု တစ်လကျော်ကာလအတွင်း ၄ကြိမ် ၅ ကြိမ်မျှ  ကျွန်တော်နှင့် တင်တင်တို့  နှစ်ယောက်တည်း အိမ်ထားခဲ့သဖြင့် ထိုအခွင့်အရေးမျိုးကို  တမ်းတနေသော တင်တင်သည် လူလစ်လျှင် လစ်သလို ကျွန်တော်၏ ရင်ခွင်တွင်းသို့ ပြေးဝင်ကာ ကနွဲ့ကရ တွတ်တီးတွတ်တာ သနားဖွယ်ရာ ငိုတစ်ခါ ရီတစ်လှည့် ချစ်ဋီကာ ဖွဲ့တော့၏။

ရဟန္တာလည်း မဟုတ်၊ နွားလည်း မဟုတ်သော ကျွန်တော်က တင်တင်နှင့် မှားပြီးရင်း မှားရင်းဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံးသည်လည်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စွဲလန်းစွာဖြင့်  အချစ်တွေ ပိုကာ နေခဲ့ရတော့၏။အပျက်ပျက်နှင့် နှာခေါင်းသွေး ထွက်ချေပြီ။ တင်တင်ကား  ဘယ်သို့မျှ ဖြောင်းဖျ၍ ရတော့မည် မဟုတ်ပေ။ယခုအချိန်မှ ကျွန်တော်က သိပ်တားနေပြန်ရင်လည်း သိပ်မဟုတ်တော့ချေ။

ကျွန်တော် မှားယွင်းပေးခဲ့မိသော ဓါတ်ပုံ စာအုပ်ကြီးကို အသက် ၁၈ နှစ်ကျော်မျှသာ ရှိသေးသော တင်တင်က    ရှုဒေါင့် အမျိုးမျိုးမှ ကြည့်ကာ ကိလေသာကာမ ရာဂစိတ်တွေ ထကြွသောင်းကျန်းလာပုံရ၏။ နောက်တွင် ကျွန်တော်နှင့် ပတ်သက်၍  စိတ်ကူးယဉ်လာပုံ ရသည်။ စိတ်ကူးယဉ်ယဉ်ဖြင့် လင်စုံမယားဖက် အိပ်စက်သော ကျွန်တော်၏ အိပ်ယာပေါ် ဝယ် ကျွန်တော် ပြန်အလာကို မှန်းကာ လာ၍ အိပ်နေတော့သည်။

ပြန်ရောက်လာသော ကျွန်တော်ကလည်း အမူးသမားတို့ ထုံးစံအတိုင်း  မိန်းမကို ကလိတော့၏။ တင်တင်မှာ    သွေးသား တောင့်တခိုက်ဖြစ်၍ ဘာတစ်ခုမျှမပြော။ ကျွန်တော်၏ ဇနီး အသွင် ဆောင်နေလိုက်သေး၏။ ယခုမှာကား တင်တင်သည် ဖိုသတ္တဝါ၏ အထိအတွေ့ဝယ် နစ်မြောရင်း အရူးအမူး ဖြစ်နေရှာချေ၏။ 

ကျွန်တော်က သူ့အလိုကို လိုက်၍ အကြိုက်ဆောင်နိုင်အောင် ရှေ့ဆက်မည်သို့ စီစဉ်ရမည်လဲ။ ကျွန်တော်သည်  ရှေ့ဆက်ရမည့် ခရီးအတွက် စိတ်လေးကာ ခေါင်းရှုပ်တိုင်း အရက်ကိုသာလျှင် ဖိသောက်လျှက်ရှိ၏။ ကျွန်တော့်တွင် ထွက်ပေါက် တစ်ခုတော့ ရှိရပေမည်။ အနည်းဆုံး ကျွန်တော့်အဖြစ်ကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်၍ ဆွေးနွေးနိုင်သည့် သူတစ်ဦးတော့ ရှိရန်လိုအပ်ပေသည်။

ကျွန်တော်၏ ဆရာ ဦးအုံးခင်ကို သတိရမိ၏။ သူအလုပ်မှ ပင်စင် ယူသွားသည်မှာ ငါးနှစ်ခန့်မျှ ရှိပြီဖြစ်၏။    ကျွန်တော်သည်ပင်လျှင် သူနှင့် မတွေ့သည်မှာ  ၂  နှစ်ကျော်မျှ ရှိပြီဖြစ်၏။ ကျွန်တော်သည် အရင်ကရောက်ခဲ့ဖူးသော ဆရာဦးအုံးခင်၏ အိမ်သို့  ထွက်လာခဲ့တော့၏။

.........................................................................................

‘‘  ဟော  ဆန်းမြင့်  ဘယ်ကလှည့်လာလဲ    ’’

‘‘   ဒီကိုပါပဲ  ဆရာ ’’

‘‘  မင်း  အိမ်ထောင်ကျနေပြီဆို  အခုဘယ်မှာနေလဲ ’’

‘‘     .    .    .    .    ’’

‘‘  ဟာ  အတော်ပဲ မင်းသူ့ကိုသိလား’ ’

ဆရာပြောလိုက်တော့မှ  အနားတွင် ထိုင်နေသော မိန်းကလေးကို ကြည့်မိ၏။ မိန်းကလေးမှာ ငိုထားပုံ ရ၏။

‘‘  ဒါ  ဆရာ့ တူမ အနှင်း မို့လား’ ’

‘‘ ဟုတ်တယ် ဆန်းမြင့် .သူ့ယောက်ျားက ငယ်ရည်းစားနဲ့ ပြန်ဆက်မိပြီး ဖေါက်ပြန်နေလို့ကွာ။ အဲဒါ မိန်းမချင်းတွေ့ပြီး အနှင်းက ဆွေးနွေးဖို့ ငါ့ကို လာတိုင်ပင်တာ ။ အခု အဆင်ပြေချင်တော့ အနှင်း ယောက်ျားနဲ့ ဖြစ်တဲ့ မိန်းကလေးက မင်းတို့ရပ်ကွက်ထဲမှာပဲ နေတာ လိပ်စာ အတိအကျတော့ မသိရသေးဘူးကွ။ အဲဒါကွာ ဆန်းမြင့် မင်းက စုံစမ်းပြီး မိန်းမချင်းတွေ့လို့ ရအောင် မင်းပဲ စီစဉ်ပေးလိုက်ပါကွာ ’’

‘‘ အဲဒီ  မိန်းကလေး နာမည်က ဘယ်သူပါလဲ  ဆရာ’’

‘‘ မိနှင်း  နင့် အကိုကို  ပြောပြလိုက်လေ ’’

‘‘ မခင်မွန်လို့  ခေါ်ပါတယ် အကို ။ အနှင်းကို ကူညီပါ အကိုရယ်နော် ’’

‘‘ ဟင်   ’’ 

ကျွန်တော်၏  ခေါင်းထဲတွင်  မိုက်ကနဲပင် တစ်ချက်ဖြစ်သွားရလေတော့သည်    ။        ။ 


ပြီးပါပြီ။