အချစ်သစ် အချစ်စစ် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - မြင့်ထွေး (ရတနာပုံ)
ထန်းတော၀န်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည် ထန်းတောပတ်လည်တဝိုက်တွင် နဘူးချုံ ခတ်ဝါးချုံများက စည်းရိုးသဖွယ် ကာရံထားသည့်အတွက် အတော်လေးလုံခြုံမှုရှိနေပါသည်။ရွာနှင့်လည်းတခေါ်သာသာလောက်ဝေးကွာသည့် အတွက်လူသူအရောက်အပေါက်လည်းနည်း၏။ယောက်ျားဆုံးပြီးကတည်းက မခင်မြင့် ရွာထဲကအိမ်သို့မပြောင်းဖြစ်သေးပဲ ထန်းတောဘက်မှာပဲ သောင်တင်နေသည်။ယောက်ျားဆုံးတာ ၅ လ ကျော် ၆ လ နီးပါးရှိပြီ အစပိုင်းတွင် သောကဝေဒနာ အတော်လေး ခံစားလိုက်ရသည်။
”သေသောသူ ကြာရင်မေ့ ”
ဆိုသည့်အတိုင်း ကြာလာတော့လည်း သောကအပူငွေ့တွေပြယ်စပြုပါပြီ။ သည်တော့ လီးအရသာကောင်းကောင်းကြီး ခံစားဖူးသော မိန်းမတစ်ယောက်ပီပီ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကလီးကိုတောင့်တမျှော်လင့်လာမိသည်။ အခုတော့ လင်ကိုသိပ်သတိမရတော့ပဲ လီးကိုသတိရလာ၏။မခင်မြင့်အသက်က အခုမှ ၂၉ နှစ်ကျော်လို့ ၃၀ ထဲ လစွန်းရုံသာရှိပါသေးသည်။ သားသမီး ၃ ယောက်မွေးသော်လည်း ၂ ယောက်သာ အဖတ်တင်၏။
အကြီးမက ၉ နှစ်အငယ်ကောင်က ၆ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်ဖြင့် အလှသွေးကြွည်ဆဲဖြစ်သော မုဆိုးမ အသစ်စက်စက်ကလေး မခင်မြင့်ကို သွေးသားရော စီးပွါးပါ အပိုင်ကြံချင်သူတွေ ရှိပါ၏။
သို့သော် ပဒေသရာဇ်ခေတ်ဟောင်းက မုဆိုးမ အမျိုးအစားမဟုတ်ဘဲ နှစ်ဆယ်ရာစု ခေတ်သစ်မုဆိုးမ မခင်မြင့်ကို စမ်းလို့မရပါ ပါ မခင်မြင့် ကိုယ်တိုင်က ၉ တန်းအထိ ကျောင်းနေဖူးသဖြင့် အဖျင်းအအအထုံအန တော့မဟုတ်ပါ။
ယခု ထန်းတောအပါအဝင် မြေဧက ၂၀ ကျော်လောက်ရှိ၏။ ယခု ထန်းတောမှာ သူမ ဘက်က ရထားသော မိဘအမွေအနှစ်ဖြစ်သည်။ သူမယောက်ျားကလည်း စီးပွါးရေမျက်စိရှိသူဖြစ်သည့် အလျောက်ထန်းတောထဲမှာပင် အဝီစိတွင်းတူးပြမီး ရေကိုစက် နှင့်တင်ကာ ကွမ်းစိုက်ပျိုးထားသည်။ကွမ်းခြံကရသော ဝင်ငွေကပင် တစ်နှစ်တစ်နှစ် မနည်းလှပါ။ အလုပ်လုပ်ရင်း ခြံကိုထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ပေးသူမှာ သူ့အမေ၏ မောင်ဝမ်းကွဲ ဦးလေးထွန်းမောင်တို့လင်မယားဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားက ထန်းတောထဲမှာပင် အခြေချနေထိုင်ကြသည်။
သို့သော် မခင်မြင့်နေထိုင်သောအိမ်နှင့်အတန်ငယ် လှမ်းသည်။ သားသမီးမထွန်းကား လင်ကိုယ်မယားနှစ်ဦးတည်းသာ ဦးလေးဦးထွန်းမောင်မိန်းမဘက်မှ တော်စပ်သော လှထွေးက အသက် ၂၄ နှစ်အရွယ်ရှိလူလွတ် သူမယောက်ျား ကိုမင်းသူဆုံးပြီး ၂လ လောက်ကပင် အဖော်ကောင်းသဖြင့် မိုးကုတ်ဘက်သို့ကျောက်တူးလိုက်သွားသည်။ ထိုစဉ်ကပင် ပေါ်မလာသည်မှာ ယခုအချိန်ထိဖြစ်၏။ လှထွေးအသက်က မခင်မြင့်ထက် ၅ နှစ်ခန့်ငယ်သည်။
လီးအကြောင်းကိုသိပြီး လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးခံစားဘူးထားသော အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတစ်ယောက် အဖို့ ယောက်ျားတစ်ယောတ်၏ အချစ်ကို တောင့်တမိတာ မဆန်းပါ တစ်ပင်လဲလို့ တစ်ပင်ထူနိုင်သော အရွယ်မဟုတ်ပါလား။သွေးသားဆူဖြိုး အလှတွေ တရိပ်ရိပ်တိုးနေသော မုဆိုးမ တစ်ဦးအဖို့ အဘယ်မှာ ယောက်ျားတစ်ဦးရဲ့ အချစ်ကို မတောင့်တဘဲ ရှိမည်နည်း။
ခက်သည်က ယောက်ျားတွေသူမ၏ စွဲမက်လောက်စရာ ရုပ်ရည် နှင့်စီးပွါးဥစာ ကို အပိုင်ကြံချင်စိတ် နှင့် ကတိယသိုက်တူးချင်တဲ့ အကောင်တွေက အများသား မခင်မြင့်ထံ နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ချဉ်းကပ်ကြသည်။ သူမလဲ လောကီသားပေမို့ စိတ်ယိုင်ချင်လာသည်။ သွေးသားဆဒ အရ ဇွတ်နှစ်ပြီး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟု သဘောထားလိုက်ချင်ပါသည်။
သို့သော် စာပေဗဟုသုတအခံရှိသဖြင့် ကျားသတဝါတို့၏ မရိုးသားမှုများကို ဝေဖန်စိတ်ဖြာတတ်နေလေရာ သွေးသားအရ ရမက်ဆဒ ပြင်းပြလှသော်လည်း နှလုံးသား နှင့်ဦးနှောက်အရ လက်မခံနိုင်ပဲ ဖြစ်နေခဲ့ပါသည်။
သူမ စောက်ဖုတ်ကိုကား ပေးနိုင်ပါ၏။ စီးပွါးဓနတွေအထိ အပိုင်စီးခံလို့ လုံးဝမဖြစ်ပါ သူ့ကလေးနှစ်ယောက်၏ ရှေ့ရေးက ရှိသေးသည်မဟုတ်ပါလား။မခင်မြင့်တစ်ယောက် မဂဇင်းထဲ စိတ်ဝင်စားနေစဉ်
” မြင့်မြင့်ရေ ဟေ့မြင့်မြင့် ”
ဦးလေးဦးထွန်းမောင်မိန်းမ ဒေါ်သန်းကြည်က အသံပြုရင်း အိမ်ထဲဝင်လာသည်
” လာလေ ဒေါ်ဒေါ် ပျာယာ ပျာယာနဲ့ ဘာတွေများ အရေးကြီးနေတာလဲ မျက်နှာကတော့ ပြုံးလို့ နှစ်လုံးဂဏန်းအပိုင်တွေ့ထားတဲ့ မျက်နှာမျိုး အဟင်း ဟင်း ”
မခင်မြင့်က စာအုပ်ကို ပိတ်လိုက်ပြီး လူးလဲထကာ ဒေါ်သန်းကြည်ရှိရာသို့ သွားလိုက်သည်။
” နှလုံးဂဏန်းထက် အဖိုးတနတယ်အေရဲ့ ရော့ဟောဒီမှာ လှထွေးက လူကြုံနဲ့ စာပေးလိုက်တယ် ဒါက ဒေါ်ဒေါ်တို့ဆီပေးတဲ့စာ ဒါကတော့ ညည်းနာမည်နဲ့ ပိတ်ရက်သားပဲရှိသေးတယ်။
ဘာတွေရေးထားမှန်းမသိလို့ မဖတ်ရဲပါဘူးတော် ဒို့စာထဲမှာတောင် ဒို့အကြောင်ရေးထားတာကနည်းနည်း ညည်းကို ဂရုစိုက်ဖို့မှာတာက များများပါ ”
ဒေါ်သန်းကြည်က လှထွေး နှင့်မခင်မြင့်ကို သဘောတူနေသူဖြစ်၏။ အအိုဆိုပေမဲ့ ရုပ်ချော ဥစာပေါ ပြီးတော့ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိပြီးသား။
” ဟိုမယ် ရေလောင်းရင်း တန်းလန်းမို့ ဒေါ်ဒေါ် သွားဦးမယ် သိလား ”
” ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်ဒေါ် ဟွန်း သေနာက သတိတော့ရသေးသားပဲ ”
မခင်မြင့်က စာနှစ်စောင်ကိုလှမ်းယူရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သူမ၏မျက်နှာပြင်အထက်တွင် အခန့်မှန်းရခက်သော သော လျှို့ဝက်အရိပ်အရောင်တစ်ချို့ ဖြတ်သန်းသွား၏။
ဒေါ်သန်းကြည် စကားနဲ့ လှောင်သွားသည်ကိုလည်း သိလိုက်သည်။ စိတ်မဆိုးပါ ကျေနပ်ပါ၏။ ဒေါ်သန်းကြည် ပြန်သွားသောအခါ စာနှစ်စောင်အနက် ဒေါ်သန်းကြည်တို့ထံ ပေးသော စာကို အရင်ဖတ်လိုက်သည်။အောက်ပါစာသားတွေကြောင့် မခင်မြင့်တစ်ယောက် ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ဝမ်းသာကြည်နူးစိတ်တွေကလည်း တစ်ကိုယ်လုံး လွှမ်းခြုံနေပါတော့သည်။
“ကျွန်တော်လဲ မမကို အမြဲသတိရပါတယ် ဒေါ်ဒေါ်လည်း ဂရုစိုက်ပါနော် သူ့ခမျာ ယောက်ျားဆုံးထားတာ မကြာသေးတော့ အားငယ်နေမှာပေါ့ အစ်မက အရွယ်တင် အလှကြွယ် ဓနကလဲ ထည်ဆိုတော့ ယုတ်မာပက်စက်တဲ့ ကတိယသိုက်သမားတွေနဲ့ မတွေ့စေချင်ဘူး ဒေါ်ဒေါ် ကျွန်တော့မှာ ရည်ရွယ်ချက်တွေရှိနေပေမဲ့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အကောင်အထည် မပြနိုင်သေးဘူး။အထူးသဖြင့် ငွေပေါ့လေ ငွေ ငွေ ဒါ့ကြောင့်ငွေကို ကျွန်တော်ရအောင်ရှာနေပါတယ် ကျစ်နေအောင် စုထားပါတယ် အထိုက်အလျောက်လဲ စုမိနေပါပြီ”
ကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက်တွေ မပြည့်သေးသမျှ အစ်မရဲ့ ဘဝ အနေအထား မပျက်ပါစေနဲ့လို့ပဲ ဆုတောင်းမိပါတယ် ဒေါ်ဒေါ် ”
ဒေါ်ဒေါ်တို့ထံပေးလိုက်သော စာကိုဖတ်ပြီးတော့ သူ့ဆီသက်သက်ပေးစာကို ဖတ်သည်။
“အစ်မ ၁ – ၁ – ၂၀၀၈
အရမ်းသတိရပါတယ်...။
ရည်ရွည်ချက်ကြောင့် ပြန်မလာနိုင်သေးပေမဲ့ အစ်မကို နေ့တိုင်းညတိုင်း သတိရမိပါတယ်..။
ငွေလဲ အတော်စုမိနေပါပြီ မကြာခင်ပြန်လာနိုင်မှာပါ။
အစ်မကရော လှထွေးဆိုတဲ့ကောင်ကို သိမှသိသေးရဲ့လား ကြည်နူးစရာအသစ်တွေနဲ့ တွေ့ ပြီး အညတရ ကောင်လေးကို မေ့နေရောပေါ့နော်။
ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ပါ
အစ်မကို နေ့ရှိသမျှ အရမ်းသတိရနေတဲ့”
လှထွေး”
ခေတ္တ – မိုးကုတ်
လှထွေး စာကတိုပါသည်။သို့သော် တိုသလောက် အလွန်ထိရောက်လှသည်။ မခင်မြင့်တစ်ယောက် လှထွေးစာကို အခေါက်ခေါက်အခါခါဖတ်နေမိသည်။
ကျေနပ်ခြင်း ဝမ်းသာပီတိအဟုန်ကြောင့် ဖတ်လို့အားမရ လုပ်စရာအလုပ်တွေ ရှိနေသေးသမို့ စာကိုခေါက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ လှထွေး၏ ခံစားချက်တွေကို သူ့နို့အုံကြီးက သိနေသလိုလို တလှုပ်လှုပ် တရွရွ ဖြစ်သွားပါတော့သည်။
ည (၇) နာရီ ဇာတ်ကားပြီးတော့ စာသွားပေးရန် ဒေါ်သန်းကြည်တို့ အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့သည်။သူတို့ အတွက်လည်း ၂၈ လက်မ တီဗ္ဂီတစ်လုံးဝယ်ထားပေးသည် လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး ကိုရီးယားဇတ်လမ်းတွဲတွေ ကြိုက်ကြ၏။နေ့လည်က စာလေပေးရင်း သူ့တူအတွက် မသိမသာ လှော်ပေးသွားသော စကားများကို ကြားယောင်မိပြီး ကခင်မြင့် ပြုံးလိုက်သည်။
” ဟွန်း မုန်းစရာကောင်းတဲ့ လိပ်မကြီး ”
သူတို့အိမ်က မြေစိုက် ၂ ခန်း ၃ ခန်း အိမ်ဖြစ်သည်။ မခင်မြင့်တို့ကပဲ ဆောက်ထားပေးခြင်းဖြစ်၏။ မခင်မြင့်စိတ်က ပုံမှန်မဟုတ်ဘဲ အချစ်ရမက်လှိုင်း တွေ လှုပ်ခတ်နေသည်မို့ တစ်စုံတစ်ခုကိုမွတ်သိမ့်တောင့်တနေမိသည် ။ ထို့ကြောင့် ကလေးနှစ်ယောက်ကို ဇတ်လမ်းခွေထိုးပြခဲ့ပြီး စိတ်ပြေလက်ပျောက် စကားလေးဘာလေးပြောရန် ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။မခင်မြင့် အသံမပေးပဲ အိမ်နားသို့ ချဉ်းကပ်လာသည် အဝင်တံခါးကို စေ့ထားပြီး တီဗွီဲကြည့်နေသည်ထင်၍ တံခါးကို အသာဟကြည့်လိုက်သည်။
လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံးကို မတွေ့ရ တီဗွီကြီးလည်း ပိတ်ထားသည်။ထိုစဉ် အနောက်ခန်းထဲက စကားပြောသံ သဲ့သဲ့ကြားလိုက်ရ၏။ထိုအခန်းမှာလည်း မီးလင်းနေသည်။ထို့ကြောင့် မခင်မြင့်က ဘေးကနေ အသာပတ်ပြီး သူတို့ နှင့်အနီးဆုံးထရံနားဆီသို့ ခြေသံလုံစွာ ကပ်ရပ်လိုက်သည်။
” ဗွပ် – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – ဗွပ် – – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – – ”
” ဘွတ် – – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – – စွတ် – – – ဗြစ် – – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – – ဗြွတ် – – – ဒုတ် – – – ”
” အင်း – – ကျွတ် – – ကျွတ် – – အမလေး – – ဆောင့်စမ်းပါတော် – – အင်း ဟုတ်ပြီ – – ဆောင့် – – ဆောင့် – – ခပ်ပြင်း – – ပြင်း – – အင့် – – အင်း – – ဆောင့် – – ကျွန်မလင် – – ကို – –အားသန်ကြီးရဲ့ – – အဲ့- – အမေ့ – – အင့် – – အေ့ – – -ဟုတ် – – ပီ – – ကောင်း – – ကောင်းလိုက်တာ – – လိုး – – လိုး – – နာ – – နာ – – လိုး ”
” လိုးနေတာပဲဟ – – မင်းကလည်း – – ငယ်ငယ်က အကျင့် အခုချိန်ထိ – – မပျောက်သေးဘူး – – ဖူး – – အင်း – – အဲ – – အဲ – – ဟဲ – – ဟူး – -”
”ဖွတ် – – ဖွတ် – – ပွတ် – – ပြွတ် – – ဖွတ် – – ဗြစ် – – ဖွတ် – – ဖွတ် – – ပွတ် – -ပြွတ် – – ဖွတ် – – ဗြစ် – – ဖွတ် – – ဖွတ် – – ပွတ် – -ပြွတ် – – ဖွတ် – – ဗြစ် ”
‘ အင်း – – ဟဲ – – အခုထိကို အလိုးခံလို့ မဝသေးဘူးလား ”
” အံ – – မယ်တော် – – ဘာလို့ဝရမှာတုန်း – – အုံ့ – – အ – – အမေ့ – – အင့် – – အီး – – ဟုတ်ပီ – – ဟုတ်ပီ – – ဆောင့် – – ဆောင့် – – နာ – – နာ – – လေး – – ဆောင့် – – တော့လီးကြီးက အခုချိန်ထိ သန်တုန်းနော် – – နွားပျိုသန်လှ နွားအိုပေါင်ကျိုး – – ဆို – – တာ – – တော့ – – လိုလူကိုပြောတာထင်ပါရဲ့ – – အဲ – – အင့် – – ရှီး – – ကျွတ် – – ကျွတ် – – ”
” ဘယ့်နှယ့်တုန်း – – ကျုပ်စောက်ဖုတ်ကကော လိုးလို့ ကောင်းသေးလား – – အင်း – – အင်း – – ”
” ဟင်း – – အဲ – -ကောင်း – – ကောင်းတာပေါ့ – – ကွာ – – မင်းက စောက်ဖုတ်တင် ဘယ်ကမလဲ – – အပေးကလဲ – – – ကောင်းမှကောင်း – – အင့် – – အဲ – – ဟင်း – –ကလေးမထွက်ဖူးတဲ့စောက်ဖုတ်မို့ – – ထင်ပါရဲ့ – – လိုးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင် – – ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် တကယ်ရှိတာပဲ ”
” ဒီကလဲ တော် လိုးနိုင်အောင်လို့ ဝက်သား တစ်ပတ်တစ်ခါ အာ – – အင့် – – ချက် – – ချက်ကျွေးတာ – – အာ – ပေါ့တော် – – ဟိုတစ်နေ့က တော်ယူလာတဲ့ အပြာကားထဲက နီကရိုးမများတော်
စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ကြီးပါ့နော် – – နို့ကြီးတွေဆိုတာ ဗူးသီးအလတ်စားလောက်ကို – – အို့ – – အို့ – – အင့် – – ရှိ – – ရှိမလားဘဲ ”
” မင်း – – စောက်ဖုတ်ပိုကောင်းပါတယ်ကွာ – – ဖောင်း – – ဖောင်း – – အစ် – – အစ် – – နီ – – နီ – – ရဲရဲလေး – – ”
” လီးကလဲ ကြီးပါ့နော် – – ကျုပ်တို့ အိမ်မြောက်ဖက်မှာ စိုက်ထားတဲ့ ခရမ်းသီးရှည်ကြီးကျနေတာပဲ – – ကျုပ်ကတော့ – – တော့လီးကိုပဲ – – အကြိုက်ဆုံး – – ဆုံး – – အင့် – – အမေ့ – – ရှီး – – ကျွတ် –– ကျွတ် – – ”
အတွင်းက ပြောနေသံတွေ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ အတော်လေးကျယ်သော ထံရံပေါက်ကနေ မခင်မြင့်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် မခင်မြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူရှိန်းဖိန်းပြီးရမက်သွေးတွေ ဆူပွက်ထလာပြီး မှင်တက်မိသလို ဖြစ်သွားသည်။
သူမသည် လီးအကြောင်း လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိထားသော ယောက်ျား နှင့်ကင်းပြတ်နေသည့် မိန်းမဟုတ်ပါသလား ဒေါ်သန်းကြည် အသက်မှာ ၄၈ နှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သလို – – ဦးလေးထွန်းမောင်အသက်ကလည်း ငါးဆယ်နားနီးနေပြီဖြစ်၏။
ယခု ကာမဘီလူးဝင်ပူးခံထားရသော သူတို့နှစ်ဦးမှာ အရှက် သိကာတွေဆိုတာ လုံးဝ မရှိတော့ပဲ ဖိုမ သတဝါပီပီ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားမပါဘဲ စိတ်တိုင်းကျလိုးနေကြပါသည်။ဒေါ်ဒေါ်ကလည်း အရွယ်မကျသေးသလို ဦးလေးကလည်း အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သန်မာလှသည်။
ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့၍ ပစ်ပစ်ဆောင့်နေသည်မှာ အသည်းတုန် အူတုန် ရင်ခုန်စရာကြီးပါ – – မခင်မြင့်လက်တစ်ဖက်က ထမီကို ပင့်လှန်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကြီးကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်နေလိုက်သည်။လီးနှင့်ပြတ်နေသည်မှာ ၅ လကျော်ပြီမို့ စောက်ပတ်ကြီးက မကျေနပ်သောအသွင်ဖြင့် မာန်ဖီတင်းဖောင်းနေပါသည်။ဒေါ်ဒေါ်က ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးကို ကားယားကြီးမြှောက်ထောင်ထားပြီး ဦးလေးက လေးဘက်ကုန်းမှောက်၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ ဒေါ်ဒေါ့်လက်တွေက ဦးလေးခါးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထား ၍ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဒဏ်ကြောင့် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယမ်းခါနေပါတော့သည်။
” နင့်နို့ကြီးတွေက အပျိုနို့အတိုင်းပဲ – – အခုချိန်ထိ တင်းတင်းအိအိနဲ့ ကိုင်လို့ကောင်းတုန်းနော် – – ”
ဦးလေးဦးထွန်းမောင်က ပြောပြောဆိုဆို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရာမှ နို့သီးခေါင်းစူစူလေးကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုတ်လိုက်သည်။
” ဟွန်း – – သေခါနီးမှ တဏှာမရူးချင်နဲ့နော် – – ဒီစောက်ပတ် နဲ့ ဒီလီး – – အိုအောင်မင်းအောင်ပဲ – – ”
” အေးပါဟ – – ငါ့မိန်းမရ – – ”
ဒေါ်သန်းကြည်စကားကြောင့် စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းရွရွကြီးကို နှိုက်ရင်း ဖီလင်တွေတက်နေရာမှ မခင်မြင့် ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။
သူ့စောက်ပတ်အုံကြီး တပြင်လုံးလည်း ပြစ်ချွဲစေးကပ်သော စောက်ရည်တွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေပါပြီ။
” ကျုပ်ကတော့တော် – – ကျုပ်တူမလေးကို သနားတယ် – – အံမယ် – – တော့တူက သူ့အစ်မကို မှာရှာတယ်တော့ – – စိတ်ပူတတ်လိုက်တာလဲလွန်ရော – – ဒီကောင် မြင့်မြင့်ကို ချစ်နေတာကျုပ်သိတယ် –– မပြောရဲ မပြောအပ်လို့သာ ဖြစ်မယ် – – ကျုပ်တို့ကတော့ အခုချိန်ထိ လင်မယားအရသာကို ခံစားနေရတုန်း – – ကျုပ်တူမလေးခမျာမှာတော့ – – အား – – – အား – – – ရှီး – – – အင့် – – – ကျွတ် – –– ကျွတ် – – – ”
ဦးလေးထွန်းမောင်က အသားကုန်ကြုံး၍ ကြုံး၍ ဆောင့်ရင်းပြီးသွားပါတော့သည်။အတွင်းက ပြောနေသံတွေ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ အတော်လေးကျယ်သော ထံရံပေါက်ကနေ မခင်မြင့်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် မခင်မြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူရှိန်းဖိန်းပြီးရမက်သွေးတွေ ဆူပွက်ထလာပြီး မှင်တက်မိသလို ဖြစ်သွားသည်။သူမသည် လီးအကြောင်း လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိထားသော ယောက်ျား နှင့်ကင်းပြတ်နေသည့် မိန်းမဟုတ်ပါသလား။
ဒေါ်သန်းကြည် အသက်မှာ ၄၈ နှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သလို – – ဦးလေးထွန်းမောင်အသက်ကလည်း ငါးဆယ်နားနီးနေပြီဖြစ်၏။ယခု ကာမဘီလူးဝင်ပူးခံထားရသော သူတို့နှစ်ဦးမှာ အရှက် သိကာတွေဆိုတာ လုံးဝ မရှိတော့ပဲ ဖိုမ သတဝါပီပီ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားမပါဘဲ စိတ်တိုင်းကျလိုးနေကြပါသည်။
ဒေါ်ဒေါ်ကလည်း အရွယ်မကျသေးသလို ဦးလေးကလည်း အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သန်မာလှသည်။ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့၍ ပစ်ပစ်ဆောင့်နေသည်မှာ အသည်းတုန် အူတုန် ရင်ခုန်စရာကြီးပါ – – မခင်မြင့်လက်တစ်ဖက်က ထမီကို ပင့်လှန်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကြီးကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်နေလိုက်သည်။လီးနှင့်ပြတ်နေသည်မှာ ၅ လကျော်ပြီမို့ စောက်ပတ်ကြီးက မကျေနပ်သောအသွင်ဖြင့် မာန်ဖီတင်းဖောင်းနေပါသည်။
ဒေါ်ဒေါ်က ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးကို ကားယားကြီးမြှောက်ထောင်ထားပြီး ဦးလေးက လေးဘက်ကုန်းမှောက်၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ ဒေါ်ဒေါ့်လက်တွေက ဦးလေးခါးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထား ၍ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဒဏ်ကြောင့် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယမ်းခါနေပါတော့သည်။
” နင့်နို့ကြီးတွေက အပျိုနို့အတိုင်းပဲ – – အခုချိန်ထိ တင်းတင်းအိအိနဲ့ ကိုင်လို့ကောင်းတုန်းနော် – – ”
ဦးလေးဦးထွန်းမောင်က ပြောပြောဆိုဆို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရာမှ နို့သီးခေါင်းစူစူလေးကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုတ်လိုက်သည်။
” ဟွန်း – – သေခါနီးမှ တဏှာမရူးချင်နဲ့နော် – – ဒီစောက်ပတ် နဲ့ ဒီလီး – – အိုအောင်မင်းအောင်ပဲ – – ”
” အေးပါဟ – – ငါ့မိန်းမရ – – ”
ဒေါ်သန်းကြည်စကားကြောင့် စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းရွရွကြီးကို နှိုက်ရင်း ဖီလင်တွေတက်နေရာမှ မခင်မြင့် ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။သူ့စောက်ပတ်အုံကြီး တပြင်လုံးလည်း ပြစ်ချွဲစေးကပ်သော စောက်ရည်တွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေပါပြီ။
” ကျုပ်ကတော့တော် – – ကျုပ်တူမလေးကို သနားတယ် – – အံမယ် – – တော့တူက သူ့အစ်မကို မှာရှာတယ်တော့ – – စိတ်ပူတတ်လိုက်တာလဲလွန်ရော – – ဒီကောင် မြင့်မြင့်ကို ချစ်နေတာကျုပ်သိတယ် –– မပြောရဲ မပြောအပ်လို့သာ ဖြစ်မယ် – – ကျုပ်တို့ကတော့ အခုချိန်ထိ လင်မယားအရသာကို ခံစားနေရတုန်း – – ကျုပ်တူမလေးခမျာမှာတော့ – – အား – – – အား – – – ရှီး – – – အင့် – – – ကျွတ် – –– ကျွတ် – – – ”
ဦးလေးထွန်းမောင်က အသားကုန်ကြုံး၍ ကြုံး၍ ဆောင့်ရင်းပြီးသွားပါတော့သည်။မရှေ့မနှောင်းမှာပင် ဒေါ်သန်းကြည်လည်း ပြီးဆုံးသွားပါတော့သည်။
နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ကာ ဇိမ်ယူနေကြပါတော့သည်။မခင်မြင့် တစ်ယောက်လည်း ခြေသံလုံလုံဖြင့် သူ့အိမ်ဘက်ဆီသို့ ထွက်ခွါလာခဲ့သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တုန်ရီမောဟိုက်နေပါတော့သည်။
ထုတ် – – ထုတ် – – ထုတ်
ထုတ် – – ထုတ် – – ထုတ်
ကျွိ – – – ကျွီ – – -ကျွိ – –
ဆိုင်ကယ်က အိမ်ရှေ့မှာရပ်လာသည်မို့ မခင်မြင့် ဟင်းအိုးတယ်နေရာမှ ကပျာကရာထွက်ကြည့်လိုက်သည်။
” ဟယ် – – လှ – – လှထွေး – – အကြောင်းမကြားဘာမကြားနဲ့ ဗြုန်းစားကြီး ရောက်ချလာတယ် – – ”
” ဟုတ်တယ် – – မမ – – မမ ကို သတိရလွန်းလို့ မတွေ့ရင် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်လွန်းလို့ ဆင်းလာခဲ့တာ – – ”
မခင်မြင့်ခမျာ အလွန်ဝမ်းသာရွှင်မြူးနေပါသည် – – လှထွေး ကိုလည်းအသေအချာ စိုက်ကြည့်နေ၏။ အအေးပိုင်း ဒေသမို့ထင်သည် လှထွေးအသား အရေတွေကလက်လာပြီး ပိုချောလာသလို ထင်ရသည်။
” ဟွန်း – – ပိုလိုက်တာ – – ”
မခင်မြင့်က အချစ်နှင့် ရောစပ်ထားသော မျက်စောင်းချိုချိလေးထိုးကာ ပြောလိုက်သည်။
” တကယ်ပြောတာပါ မမရဲ့ – – ဒီမယ် မေးကြည့်ပေါ့ – – ”
လှထွေးက သူ့ရင်ဘတ်ကိုပုတ်ပြသည်။လွန်ခဲ့သော ၃ ရက်လောက်ကမှ စာရောက်လာပြီး အခုလို ဗြုန်းစားကြီး ရောက်ချလာတော့ မခင်မြင့် မအံ့ဩပဲ မနေနိုင် – –
ကွမ်းခြံဘက်တွင် အလုပ်ရှုပ်နေသော သူ့ဦးလေးနှင့် ဒေါ်ဒေါ်တို့ကြားအောင် အော်ပြောလိုက်သည် – –
” ဦးလေး နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်တို့ရေ ဒီကိုလာကြပါအုံး – – မိုးပေါ်က သိကြားမင်းကြီးဆင်းလာတယ်တော့ – –
ဦးထွန်းမောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြည်တို့နှစ်ယောတ်လည်း မပြေးရုံတမယ် ရောက်ချလာသည်။ လှထွေးကိုတွေ့လိုက်ရတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အံ့ဩသွားကြ၏။ ဆိုင်ကယ်က အသစ် အဝတ်အစားအသစ်တွေနှင့် လှထွေးမှာ ရုပ်ရှင်မင်းသားတစ်ယောက်နှယ် တောက်ပြောင်ချောမောနေသည်ကိုး ။ဆိုင်ကယ် နောက်ထိုင်ခုံမှာလည်း ၂ ပေပတ်လည် ဂျပ်ပုံးကြီးတစ်ခု သိုင်းကြိုးနှင့် ဆိုင်းချည်ထားသည် ။
” မောင်ထွေးရာ – – အကြောင်းမကြားဘာမကြားနဲ့ – – ငါ့တူကြီးကတော့ လုပ်လိုက်ရင် အသည်းအသန်ဘဲ ”
ဒေါ်သန်းကြည်ကလည်း ဝမ်းသာလုံးဆို့ကာ စကားမပြောနိုင်ရှာပဲ ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေပါသည်။
ပြီးမှ – – ” ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ ၃ ရက်လောက်ကတောင် မင်းအကြောင်းသတိတရ ပြောနေကြသေးတယ် – – ငါ့တူကြီးကတော့ အသက်ရှည်ဦးမှာပဲ – – ”
ဒေါ်သန်းကြည် စကားကြောင့် မခင်မြင့်ပြုံးချင်သွားမိသည်။ သူတို့လင်မယား ရာဂပိုးကြွကာ လိုးနေရင်းက ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်၏ – – သူတို့အကြောင်းမသိဘူး ထင်နေပုံရသည် – – မျက်နှာတွေကတော့ ခပ်တည်တည်ပင် – – လောကကြီးက တကယ်ရယ်ရတယ် –။
” ကဲ – – လာပါ – – အိမ်ထဲသွားရအောင် မတ်တပ်ကြီး – – ”
မခင်မြင့်က လှထွေးမျက်နှာကို ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။
” ကလေးတွေရော – – ”
” ကျောင်းသွားကြတယ်လေ – – ”
” အော် – – ဟင်း – – ဟင်း – – ဟုတ်သားပဲ – – ”
စကားတွေပြောလို့မကုန်ကြ – –သုံးယောက်ထဲမို့သာ တော်ပါတော့သည် –။
လှထွေးက သူ့ဖြစ်ပုံအခြေအနေများကို ပြောပြနေ၏ ။
” အဲ တစ်ရက် ကျွန်တော်လမ်းလျှောက်နေတုန်း ခြေချော်လဲပါရော – – မြေက အစိုဓတ်ရှိနေတော့ ချော်သွားတဲ့ ခြေတစ်ချောင်းက မြေသားပျော့ပျော့ကို ဖိပွတ်သလိုမျိုးဖြစ်သွားတယ် – တခုခုခံနေသလိုပဲဆိုပြီး သိသိသာသာကြီး နာသွားတယ် – – သေချာကောက်ယူ ကြည့်လိုက်တော့ တစ်လက်မပတ်လည်ရှိတဲ့ ကျောက်ချောလေး တစ်လုမ်းဖြစ်နေရော – – အခွံတွေက ခံနေပီး ဗွက်တွေပေနေတော့ ဘာကြောက်မှန်းမသိဘူး ။
အနီးအနားရှိတဲ့ ကမ်းပါးရံ တစ်ခုထဲ မြှုပ်ထားလိုက်ပြီး အမှတ်အသား တစ်ခု လုပ်ထားခဲ့တယ် – – ရွာပြန်မှ အဲဒီနေရာက ပြန်ယူမယ်ဆိုပြီး လုပ်ထားတာ – – အခု အဲဒီကျောက်ကိုမန်းလေးမှာ ရောင်းခဲ့တာ သိန်း ၇၅၀ ရတယ် ဒီဆိုင်ကယ် နဲ့ လိုင်ဆင်က ၂၀ ကျော်လောက်ကျတယ် – – ဒါက ဦးလေးနဲ့ ဒေါ်ဒေါ် အတွက်လက်ဆောင် – ဒါက မမအတွက် – – ဒါက ကလေးနှစ်ယောက် အတွက် – – စုစုပေါင်း ၁၀ သိန်းဖိုးလောက်တော့ရှိတယ် – – အခုည လက်ကျန်ငွေ ၅၀၀ သွားထုတ်ရမယ် – – တစ်လက်စထဲနဲ့ ကျွန်တော် တစ်ခါထဲ ပြောလိုက်မယ် – – မမ – – ကို ကျွန်တော် –တော်လက်ထပ်ယူပါရစေ – – ”
ဗြုန်းကနဲ ပြောချလိုက်သော လှထွေးစကားကြောင့် မခင်မြင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှိန်းဖိန်းနီမြန်းသွား၏။
” အို – – နင့်ဘယ်သူက ချစ်တယ်ပြောလို့လဲ – – ”
မခင်မြင့်က ရှက်သွေးမွှန်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးပြောလိုက်သည် – –
” ရှမ်းဗေဒင်ဆရာကြီးကပြောတာလေ – – မမ ”
” ဟွန်း – – ရှာရှာပေါက်ပေါက် – – ”
မခင်မြင့်ခမျာ အပျိုမလေးတစ်ယောက်ပမာ လှထွေး ကျောပြင်ကြီးကို ဗြုန်းကနဲ ပုတ်ထည့်လိုက်သည် –။
မခင်မြင့်က အရှက်လည်းပြေ – – စိတ်ထဲလဲ အချဉ်ပေါက်ပေါက်ရှိလှတာမို့ – –
” ဒေါ်ဒေါ် ဆုတောင်းကတော့ပြည့်ပြီတော်ရေ့ – – ဒေါ်ဒေါ်ပဲ တစ်ညမှာ ဦးလေးကိုပြောနေတယ်လေ – – ကျုပ်တူမလေးကို သနားတယ်ဆို – – အခု ကျွန်မက ယောက်ျားရတော့မှာဆိုတော့ ဒေါ်ဒေါ်ဆုတောင်းပြည့်ပြီပေါ့ ဒေါ်ဒေါ်ရဲ့ – – ကျွန်မတို့လဲ ဒေါ်ဒေါ်တို့လို အိုအောင်မင်းအောင် ဟို – – ဟို – -ဘာတဲ့ – – ပေါင်းရပါစေလို့ပေါ့ – – ဟင်းဟင်း – – ”
ဦးထွန်းမောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြည်မှာ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ပြုံးဖြီးဖြီးတွေ ဖြစ်သွား၏ – – သူတို့နှစ်ယောက် အချစ်ပိုးကြွရင်း ပြောခဲ့ကြသော စကားတွေမဟုတ်ပါလား – –
သူတို့နှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ အချက်ပြကာ ကျေနပ်ခြင်း – – ရှက်ခြင်းတစ်ဝက်စီရောထားသော မျက်နှာများနှင့် ပြုံးရွှင်ကျေနပ်စွာ ထွက်သွားကြတော့သည် ။
သူတို့အတော်ဝေးဝေးရောက်သွားကြတော့မှ – –
” ဟွန်း – – ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းလဲ မသိဘူး ”
လှထွေးက မခင်မြင့်ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်ရင်း ပါးပြင်အနှံ့တရစပ် နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မွတ်သိပ်မှုတွေ ပြင်းပြစွာဖြင့် နှုတ်ခမ်းလွှာဖူးဖူးအာအာလေးကို ငုံစုတ်ပြစ်လိုက်သည်။
” အင်း – – အင်း – – အင်း – – ဟင်း – – အင်း – – မောင် – – မောင်ရယ် – – ”
မခင်မြင့်တစ်ယောက် လှထွေးရင်ခွင်ကြီးထဲမှာ ငြိမ်ကျသွားပါတော့သည်။ကလေးနှစ်ယောက်လည်း သူတို့အတွက် လက်ဆောင်များကိုကြည့်ကာ အလွန်ပျော်နေကြသည်။
” သိပ်မိုးချုပ်ရင်တော့ ကျွန်တော်တို့ ပြန်မလာတော့ဘူးနော် – – မန်းလေးမှာပဲ ညအိပ်လိုက်မယ် – – ”
လှထွေးက လူကြီးနှစ်ယောက်ကို မှာနေသည်။
” ဦးလေး နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်တို့ ဒီမှာပဲ ညအိပ်လိုက်ကြပါနော် – – ”
” အေး – – အေး – – စိတ်ချလက်ချသွားကြ အကြိုပွဲ အဖြစ် – – ငါ့မြေးကြီးနှစ်ယောက်ကြိုက်တဲ့ ဒွေးနဲ့ ထက်ထက်မိုးဦး ခွေတွေ ငှါးပြီး တစ်ညလုံးကြည့်ပြစ်မယ်ကွာ – – ”
” ဟေး – – ဟေး – – ဒါမှ – – တို့ဘဘကွ – – ”
သူတို့တတွေ အော်ဟစ်ဆူညံနေစဉ် လှထွေးနှင့် မခင်မြင့်တို့ ဆိုင်ကယ်နှင့် ထွက်လာခဲ့ကြသည် ။အချိန်က ညနေ ၅ နာရီ – –ငွေကိတ်စ တွေ ဖြေရှင်းပြီးလို့ တည်းခိုခန်းရောက်တော့ ည ၉ နာရီကျော်ပြီ ။အခန်းတံခါးကို အသေအချာပိတ်၍ လှထွေးငွေတွေ ပြန်စစ်နေစဉ် မခင်မြင့်က အဝတ်အစားလဲနေ၏။
” မောင် – – ဒီဘက်လှည့်မကြည့်နဲ့နော် – – မ အဝတ်အစားလဲနေတာ – – ”
မကြာခင် အလိုးခံရတော့မည့် တပတ်နွမ်းဇနီးလောင်းက ဘာတွေကြောင်နေပြန်ပြီမသိ – – သူ့ဘက်လှည့်မကြည့်နဲ့တဲ့ – –လှထွေးပိုက်ဆံအိတ်ကို သော့ခတ်ကာ ကုတင်အောက်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး မခင်မြင့်ဆီသွားလိုက်သည်။
” ဟွန့် – – ဒီမယ် – – မပြီးသေးဘူး – – သွားအုံး ”
လှထွေးက မခင်မြင့်ကို သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်ပြီး အိစက်သန့်ပြန့်သော မွေ့ယာကြီးပေါ် လှဲသိပ်ပြစ်လိုက်သည် – မခင်မြင့်မှာ ထမီတစ်ထည်သာလဲဖြစ်သေး၏။မန်းလေး အအေးဓတ်က သိတဲ့အတိုင်း – – ဒါပေမဲ့ အခန်းထဲမှာ အနွေးဓာတ်လွှတ်ထားပေးသဖြင့် နွေးနွေးထွေးထွေးရှိနေသည် ။
အဝတ်အစားမပါလည်း ကိတ်စမရှိ – –လှထွေးက မခင်မြင့်ကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ငုံစုပ်လိုက်သည် – – မခင်မြင့်ခမျာ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကိုထောင်နေလျက် လှထွေးခေါင်းကို ပြန်ဖက်ထားသည်။သူမက လှထွေးလျှာကို ပြန်စုပ်ပေးထား၏ – – နှစ်ယောက်သား အတန်ကြာသည်အထိ အချစ်၏ ရှေ့ပြေးအရသာကိုတမေ့တမူးခံစားနေကြသည်။
” မ – – မောင့်ကို – – ချစ်လားဟင် – – ”
” မေးစရာလိုသေးလို့လား – – မောင်ရယ် – – ”
ဟုတ်ပါ၏ ။ မေးစရာမလိုတော့ပါ – – တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကျိတ်မှိတ်ချစ်ခဲ့ကြသော သူတို့နှစ်ဦးအဖို့ အခုအချိန်မှာ အချစ်တာရိုးကြီး ကျိုးသွားပေပြီ – –
” ကဲ – – ထပါအုံး အချစ်ရယ် – – မောင် တဝကြီး ကြည့်ပါရစေအုံး – – ”
နှစ်ယောက်သားထလိုက်ကြသည်။
မခင်မြင့် ထမီက ခါးအောက်ထိ လျှောကျနေပြီဖြစ်၍ အပေါ်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဗလာကျင်းသွားသည်။ဝိုင်းစက်မို့မောက် တင်းအိနေသော ချစ်ခင်နှစ်သက် တပ်မက်စရာ နို့ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးက အထင်းသားကြီး –လှထွေးက သူ့နှာခေါင်းချွန်ချွန်နှင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာလူးကာ ခပ်ပြင်းပြင်း နမ်းရှိုက်လိုက်သည် ။
” အာ – – အာ – – ယား – -ယားတယ်မောင်ရဲ့ – – ”
နှုတ်ခမ်းမွှေးငုတ်စိများကြောင့် မခင်မြင့်တစ်ကိုယ်လုံး ယားတတ် ကော့လန်သွားသည်။
လှထွေးက လည်တိုင်ကျော့ကျော့ လေးကို နမ်းပြန်သည် – – သူ့လက်တွေကလည်း ကျောပြင်နှင့် တင်ဆုံတစ်လျှောက်စုံဆန်ပွတ်သတ်နေ၏။လည်တိုင်မှတစ်ဆင့် အောက်သို့ တရွေ့ရွေ့နမ်းလာပြီး နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးသို့အရောက်တွင် နမ်းသောကိတ်စကို ရပ်လိုက်ပြီးစူစူတောင့်တောင့် နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စို့ပေးပြန်သည် ။အချစ်ဓာတ်ကြောင့် မခင်မြင့်တစ်ကိုယ်လုံး ချစ်သွေးတွေ ထကြွဆူပူကာ ကြက်သီးတွေ တဖျင်းဖျင်းထလျှက်ရှိနေပါတော့သည်။
လှထွေးက ကုတင်ပေါ်တွင် မခင်မြင့်ကို ကန့်လန့်ဖြတ် အနေအထားပြင်လိုက်၏ – – ဖင်ဆုံထွားထွားအိအိကြီးကို ကုတင်စောင်းနားရွှေ့ယူလိုက်သည်။ထို့နောက် ပေါင်နှစ်ကချောင်းကို ခပ်ကားကားလေး ဖြဲထားလိုက်ပြီး အောက်ကြမ်းခင်းပေါ်တွင် ဒူးထောင်ထိုင်လျှက်သူ့မျက်နှာကို စောက်ပတ်ကြီးပေါ်အပ်ကာ တရှုပ်ရှုပ်နှင့်နမ်းပါတော့သည်။အမြဲတမ်း ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး နေထိုင်တတ်သည့်အတွက် ဆိုးဝါးသောအနံ့အသက်များမဘဲ – – ပင်ကိုယ်စောက်ပတ်နံ့လေးသာသင်းသင်းနူးနူးလေးထွက်နေပါသည်။
လှထွေးက သူ့နှာခေါင်းထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီးအတိုင်း ထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် စောက်စိကလေးကိုလျှာဖြင့် စုပ်ယူကလိလိုက်ရာ မခင်မြင့်တစ်ကိုယ်လုံး ရုန်းကန်တုန်ခါသွားပါသည်။ ထူထဲသော မွေ့ယာနှင့်တည်းခိုခန်းလိုနေရာ မျိုးသာတော်ပါတော့သည်။ ရွာမှာဆိုလုံးဝမလွယ် – – ကလေးငယ်တွေနှင့်ဖြစ်ပြီး စိတ်တိုင်းကျမည်မဟုတ်။ပထမအချီတွင် အချိန်မဆွဲချင်တော့ ။
ထို့ကြောင့် လှထွေး မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး မခင်မြင့်ပေါင်ကြားတွင် ဝင်လိုက်သည်။ အရှည် ၇ လက်မကျော်ကျော်ခန့်ရှိပြီး လုံးပတ်က ရုတ်ပျိုဆေးဗူး နီးနီးကြီးသော လီးကြီးကို မ ကိုင်ကာ မခင်မြင့်၏ ကာမမာန်တတ်၍နေသောဖောင်းပြဲတင်းအာနေသည့် စောက်ပတ်အိအိကြီးထဲသို့ မြှင်း၍ မြှင်း၍ သွင်းလိုက်သည်။
” ဖွိ – – ဇိ – – ဗျစ် – – ဗျစ် – – ဗျိ – – ဇိ – – ဖွိ – – ဖွစ် – – အင်း – – အင်း – – အ – – ဟင်း – – အား – – အ – – မလေး – – ရှီး –– ကျွတ် – – ကျွတ် – – အား – – အင်း – – အီး – – အင့် – – ”
အအိုစောက်ပတ်ဖြစ်သည့်တိုင် လီးကြီးကကြီးမား တုတ်ရှေးလှသဖြင့် တအင်းအင်းညီးညှူရသည်အထိ ဖြစ်သွားရှာသည်။လှထွေးက မခင်မြင့်ဒူးနှစ်ချောင်းကို အထက်သို့ ပင့်လှန်ထားလိုက်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။တဖြည်းဖြည်း အရှိန်က ပြင်းထန်လာ၏။
” ဘွတ် – – ဖွတ် – – ဖွတ် – – ဘွတ် – – ဖွတ်ဖွတ် – – အမေ့ – – အင့် – – အား – – ကောင်း – – ကောင်း – – လိုက်တာမောင်ရယ် – – ဟင်း – – ရှီး – – ကျွတ် – – ကျွတ် – – ”
လှထွေးလည်း အားရပါးရဆောင့်နိုင်ရန် မခင်မြင့်ကို ကျော်ခွပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်ထောက်ထားလိုက်သည်။
” ဖွစ် – – ဖွတ် – – ဖွစ် – – ဖွတ် – – ဖွစ် – – ဖွတ် – -ဘွတ် – – ဖွတ် – – ဖွစ် – – ဗြစ် – – ပြွတ် – – ”
ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်သွက်လက်လာ၏ – – အနှစ်နှစ်အလလ မက်မောတမ်းတခဲ့ရသော လီးကြီးကို အခုတော့တဝတပြဲကြီးအလိုးခံနေရပြီမို့ အားရကျေနပ်စိတ် – – ကာမရမက်စိတ်တွေ အထွတ်အထိပ်ရောက်အောင် ထန်လာပြီမို့ – –မခင်မြင့်ကလည်း ပင့်၍ ကော့၍ ကော့၍ ဝေ့၍ ဝိုက်၍ အသားကုန် ခံနေပါသည် ။
” မ – – ကောင်း – – ကောင်းလားဟင် – – ”
” အင်း – – ကောင်း – – ကောင်းတယ်မောင်ရယ် – – နာ – – နာ – – အ – – ဆောင့် – – ဆောင့် – – တော့ – – မ – – ပြီး – – တော့မှာ – – ”
၁၀ ချက်ကျော်ကျော်လောက် ဆောင့်ပြီးတွင် သုတ်ရေတွေပြိုင်တူထွက်ပြီး ပြီးဆုံးသွားကြတော့၏။
အချီပေါင်းများစွာအတွက် တစ်ချီပြီးသွားပေပြီ။
ပြီးပါပြီ။
မှတ်ချက် ။ ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။
