ဤသို့ ဤနှယ် ဖြစ်ကြလေသည် (စ/ဆုံး)
Sunday, March 10, 2024
ဤသို့ ဤနှယ် ဖြစ်ကြလေသည် (စ/ဆုံး)
လွယ်မယောင်နဲ့ ခက်သည် (စ/ဆုံး)
လွယ်မယောင်နဲ့ ခက်သည် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Kyaw Kyaw (အချစ်တက္ကသိုလ်)
( ၁ )
မနက်ပိုင်းက နယ်ကအမေ ဆေးရုံတင်ထားရကြောင်း ဖုန်းရသဖြင့် အောင်ကျော် ဘဏ်ထဲမှာရှိသည့်လက်ကျန်ငွေ တစ်သိန်းကို နယ်သို့ပြန်လွဲလိုက်ရသည်။ သူ့လက်ထဲမှာကလဲ ပိုက်ဆံက သုံးသောင်းကျော်ကျော်ခန့်သာရှိတော့သည်။ အောင်ကျော်ကား အသက် (၂၃) နှစ်အရွယ် နယ်မှ ရန်ကုန်သို့ အလုပ်လာလုပ်သောလူငယ်တစ်ဦး။ စက်ရုံတစ်ရုံမှာနေ့စား အလုပ်သမား ဘဝသာရသေးသည်။
ရန်ကုန်လိုမြို့ကြီးမှာ သူ့လို သာမန်ဘွဲ့ရ လူငယ်တစ်ယောက်အဖို့ ဒီအလုပ်ကလေးရသည်ကပင်ကျေးဇူးတင်နေရ သေးသည်။ အမေကလဲ ဆေးရုံမှာ ကြာဦးမည်။ သူ့ ညီလေး ညီမလေး တွေကလဲ အဖေတစ်ယောက်ထဲ ဝင်ငွေနဲ့ရပ်တည်နိုင်ဖို့ မလွယ်။ အောင်ကျော်ဘဝ က မလူးသာမလွန့်သာ။ သူငှားနေသော အဆောင်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်က အကိုကြီး တင်ထွန်းကတော့ အဆင်ပြေလိုက်တာ။ လစာကောင်းကောင်းအလုပ်ရထား ဟန်တူသည်။ အမြဲတမ်းကျော့ကျော့လေးပင်။ အပြင်ထွက်လျှင် သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်ဆင်တတ်သလို ငွေကိုရေလို သုံးနိုင်သည်။ အောင်ကျော်သူတို့ဘဝကိုအားကျလှပါသည်။
သူတို့လို ငွေကိုရေလိုသုံးချင်သော်လည်း ဘဝပေးအခြေအနေကမဖြစ်နိုင်။ စိတ်ကလေလေနှင့် သူဆင်းရမည့် မှတ်တိုင်မရောက်ခင် တစ်တိုင်အလိုမှာ ဆင်းပြီး လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။
အဆောင်ပြန်ရောက်တော့ မဝင်သေးဘဲ အရှေ့ကအုတ်ခုံမှာ ထိုင်နေသည်။လက်ကျန်ငွေသိပ်မရှိတာကိုသိသော်လည်း ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ပိုက်ဆံကိုထုတ်ကြည့်တော့ သွားပြီ။ ဘယ်နေရာမှကျလို့ကျမှန်းမသိ။
သေပြီဆရာပေါ့။ အောင်ကျော်ငိုပင်ငိုချင်သွားသည်။ လက်ထဲမှဖုန်းက မည်လာသည်။ အဆောင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်ဒေစီ။ မကိုင်လို့ကမဖြစ်။ အဆောင်လခ တောင်းနေပြီ။ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့သာ လိုက်ရသည်ပေါ့လေ။
ဒေါ်ဒေစီတို့ဘဝကလဲ သာယာလိုက်တာ။ ယောင်္ကျားကသင်္ဘောသား။ အသက်က (၃၅) ကျော်ကလေးအမေဆိုပေမဲ့ အငြိမ်းနေရလို့လားမသိ။ ချောမောလှပလှသည်။ သူမက မြေတွေဝယ် အဆောင်တွေဖွင့်စားထားသည်။ ကားတဝီဝီနဲ့။
...............................................................
( ၂ )
" ငါ့ညီ ငိုင်လှချေလားကွ ဘာတွေ..တွေးနေတာလဲ"
အဆောင်ရှေ့အုတ်ခုံမှာ ထိုင်ငေါင်နေသော အောင်ကျော် အသံကြားမှ အတွေးစပြတ်သွားသည်။
" ဒီလိုပါဘဲကိုတင်ထွန်းရာ ကျွန်တော်စိတ်ညစ်လို့ဗျာ"
" ဘာတွေစိတ်ညစ်နေတာလဲ ငါ့ညီရ...အကို့ကိုပြောပြပါအုံး"
" ဒီလို အကိုရေ ..."
ဟု အစချီကာ နယ်မှသူ့အမေဆေးရုံတင်ထားရသဖြင့် ငွေလိုနေကြောင်း ဒီကြားထဲကံဆိုးမသွားရာ မိုးလိုက်ရွာဆိုသလို ပိုက်ဆံလက်ကျန်လေးကလဲလမ်းမှာကျခဲ့ကြောင်းပေါ့။
ကိုတင်ထွန်းပင်နားထောင်ရင်းသနားသွားသည်။
" သြော် ငါ့ညီရယ်ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေကွာ"
စကားပြောလို့ပင်မဆုံးသေး ဖုန်းကထပ်ဝင်လာသည်။ ... ကိုကြီး မေမေက ခွဲရမယ်..တဲ့။ ...သမီးတို့လဲ တတ်နိုင်သလောက် ရှာပေးတာဘဲ...ဒါပေမဲ့ လိုသလောက်မရဘူး...။
ညီမလေးအသံက သူ့ရင်ကိုဆို့နင့်သွားစေသည်။ မျက်ရည်များပင် ဝိုင်းလာသည်။ ကိုတင်ထွန်းကလဲ ဘေးမှအတိုင်းသား ကြားရတယ်။
အေး အေး ကိုကြီး ကြိုးစားပေးမယ်ဟု..သာ အောင်ကျော်ပြန်ပြော ပေးလိုက်သည်။ငွေကဘယ်ကရှာလို့ရလို့ရှာရမှန်းမသိပါဘူး။ ကိုတင်ထွန်းက
" ငါ့ညီ..အောင်ကျော်...ငွေကိစ္စကတော့မပူပါနဲ့..မင်းအလုပ်လုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင် မင်းလိုသလောက်ငွေကို ရမယ်"
အောင်ကျော်မမျှော်လင့်ဘဲ ကြားလိုက်ရတော့..
" ဗျာ.... ဘာအလုပ်လဲအကို ငွေရမယ်ဆိုရင်ဘာဖြစ်ဖြစ်လုပ်မယ်"
ကိုတင်ထွန်းကအသံတိုးတိုးဖြင့်
" ငါလုပ်တဲ့...အလုပ်ပေါ့ကွာ...ဒီလို ငါ့ညီ လုပ်တာမလုပ်တာကတော့မင်းစဉ်းစား...ငါ့..အလုပ်ကတော့ ဒီလိုဒီလို ...................."
ခင်ဗျာ အောင်ကျော်ရဲ့ အာမေဋိတ်သံကထွက်သွားသည်။ သူအရမ်းကိုအံ့သြသွားသည်။ ကိုတင်ထွန်းဒီအလုပ်လုပ်နေသည်ဟုသူစိုးစဉ်းမှ မစဉ်းစားမိခဲ့။ ကိုတင်ထွန်းကအောင်ကျော်ပခုံးကိုလက်ဖြင့်ဆုပ်လိုက်ပြီး...
" ငါ့ညီ ငွေတကယ်လိုနေတယ်ဆိုလို့ပါ..စဉ်းစားပေါ့ကွာ မင်းစဉ်းစားပြီးရင်ဖုန်းဆက်လိုက် အဲ့လောကက ဝင်ပြီးရင်တော့ ထွက်ဖို့ ခက်တယ်..ငါ့ညီ "
ဟု သာ။
အောင်ကျော်လဲ ထိုနေ့ညက အိပ်ယာပေါ်တွင် လူးလူးလိမ့်လိမ့်ဖြင့်စဉ်းစားနေသည်။ ထိုကိစ္စမျိုးကို သူကြားဖူးနားဝသာရှိခဲ့သည်။ ဒီလိုအလုပ်မျိုးကို လျှောက်ပြောနေကြသည်..ဟု သာထင်ခဲ့သော အောင်ကျော်တစ်ယောက် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ကိုတွေ့နေချေပြီ။
နောက်ဆုံးတွင်တော့ ရွေးချယ်စရာမရှိသော အောင်ကျော်တစ်ယောက် ကိုတင်ထွန်းဆီဖုန်းဆက်လိုက်ပါသည်။ ကိုတင်ထွန်းရဲ့ အလုပ်ကဘာများပါနည်း ရှင်းအောင်ပြောရလျှင်တော့ သင်္ဘောသားမိန်းမများ သူဌေးကတော် အရာရှိကတော်များထံမှ အခကြေးငွေယူပြီး ဖျော်ဖြေပေးရသည့် လိင်လုပ်သားအလုပ် ရိုင်းအောင်ပြောရရင်တော့ ယောင်္ကျားဖာအလုပ်ပင်တည်း။
....................................................
( ၃ )
လုပ်ဖူးလုပ်စမရှိသောအလုပ်ကို လုပ်နေရသဖြင့်အောင်ကျော်အဖို့ ချွေးစေးများပင်ပြန်နေသည်။ သူရပ်နေသည့်နေရာက ကိုအောင်ကျော်ပြောထားသည့် နေရာကမှတ်တိုင်မှာ။ ဒီနေရာကလူကလဲရှင်းသည်။
အချိန်က ည ၇ နာရီ။ ဝတ်ထားသော လည်ကတုံးလက်ရှည်ကြောင့် သူနည်းနည်းပင်အိုက်လာသည်။ သူ့ရှေ့မှာ မတ်တူးတစ်စီးလာရပ်သည်။ ဟင် ..ဒေါ်ထားထား.. သူမျက်လုံးပင်ပြူးသွားသည်။ သူ့ကိုငှားထားသော အမျိုးသမီးက ဒေါ်ထားထား ဟုပင်မထင်ခဲ့။
ဒေါ်ထားထားက သူ့အဆောင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်ဒေစီနှင့် ပါတနာတွေ။ ဒေါ်ဒေစီနှင့်မကြာခဏတွဲသွားတာမြင်သည်။ အသက်အတူတူ ၃၅ နှစ်ဝန်းကျင်။ ကျောင်းနေဘက်တွေလို့သိထားသည်။
ကလေးတစ်ယောက်အမေ။ အိုးတောင့်တောင့် ချောချောလှလှကြီး။ သူမယောင်္ကျားက အရာရှိကြီးတစ်ဦး။
ဟုတ်မှ..ဟုတ်ပါ့မလား...လို့အောင်ကျော် တွေးနေမိသည်။ ဒေါ်ထားထားက ကားမှန်တံခါးကိုချလိုက်ပြီး...
" တက်လေ..ကောင်လေး..."
ခင်ဗျာ ယောင်ယောင်ကန်းကန်းနှင့် ကားပေါ်တက်လိုက်သည်။ ကားပေါ်ရောက်သည်အထိ အောင်ကျော် မယုံနိုင်သေး။ ချွေးစေးတွေပင်ပိုပြန်လာသည်။ သူ့ရင်တွေပင် တဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေသည်။ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ။ ဒေါ်ထားထားက ကားကို ဖြေးဖြေးမောင်းလာသည်။
ည (၈)နာရီဝန်းကျင်တွင် မင်္ဂလာဒုံဘက်မှလူရှင်းသော ရပ်ကွက် တစ်ခုအတွင်းမှ တိုက်အိမ်ကြီးတစ်အိမ်ဘက်သို့ ရောက်လာသည်။
တီ...တီ ...
" ဟုတ်...လာပါပြီ...မမ.."
အိမ်ထဲမှ အော်သံကြားရသည်အသက် ၃၀ အရွယ် အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ထွက်လာသည်။ ခြံတံခါးဖွင့်ပြီးတော့ ဒေါ်ထားထားက
" မအေး လာအုံး"
မအေးက ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။
" ငါ...ဒီမှာ နှစ်ရက်သုံးရက်နေမယ် ခြံတံခါးကို..သော့ခတ်ထား..ဘိုးတော်မေးရင် ငါချောင်းသာဘက် အပန်းဖြေသွားတယ်..ပြော...မေးမှာလဲ..မဟုတ်ပါဘူးလေ..နင်ပြောလို့ကတော့ နင့်အလုပ်ပြုတ်ပြီ ကြားလား"
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် "
မအေးကခေါင်းကိုငုံ့ရင်းဖြေလိုက်သည်။ မမကြီးတော့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ခေါ်လာပြီဆိုတာ သူမအတတ်သိလိုက်သည်။ သူမကို မုန့်ဖိုးပေးတယ်လေ.. ဒါကြောင့်မို့ မအေးကလဲ အပြင်မှာ ရှောင်နေရမည်မှန်းသဘောပေါက်သည်။
.................................................
( ၄ )
အရက် ၂ ပက်ခန့်လည်ချောင်းထဲဝင်သွားသဖြင့် အောင်ကျော် ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်နေတာ အနည်းငယ်သက်သာသွားသလိုရှိသည်။ ခြေတွေလက်တွေပင်တုန်နေသည်။ ဒေါ်ထားထားကတော့ အေးဆေးပင်။ ဒီတစ်ခါအဖို့သူမတန်သွားပြီ။ အောင်ကျော်ကား သူမအမြင်အရအတွေ့အကြုံရှိဟန်မတူ။ ဒါကြောင့်ပညာပြရန် တွေးလိုက်သည်။
ယခုရောက်နေတာကတော့ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ။ ဒေါ်ထားထားကအောင်ကျော်ကို
" ကဲ..ကောင်လေး နင့်အဝတ်တွေ...ချွတ်လိုက်တော့လေ"
အောင်ကျော်မရဲတရဲ ဖြစ်နေသဖြင့်
" ကဲ ချွတ်ပါမြန်မြန်...ငွေလဲချေထားပြီးပြီ နင်ငါခိုင်းတာလုပ်ဖိုဘဲလိုတော့တယ်"
အောင်ကျော်လဲ ထိုအခါကျမှ ပုဆိုးနှင့်အကျီကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ ဒေါ်ထားထားက သူ့ရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ထားပြီး ရှက်သဖြင့် ဂွေးကိုလက်ဖြင့်အုပ်ထားသောအောင်ကျော်ကို ကုတင်ပေါ်မှနေ၍ ခြေဆင်းထိုင်ရင်းကြည့်လိုက်သည်။
" ဖယ်ထားစမ်း..ကောင်လေး အခုမှရှက်မနေနဲ့..."
လီးကတော့ ဒစ်ကိုမပြုတ်သေး။ အောင်ကျော်က သူမရှေ့တွင်တြန်နေသည်။ ဒေါ်ထားထားက သူမရဲ့ ပိုးပျော့ ထမိန်အောက်စကို လှန်လိုက်သည်။ခြေဖမိုး ဖြူဖြူဝင်းဝင်းမှာ စိန်ခြေကျင်းများကတုံလင်လင်။
သူမပင်တီကိုချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်အောက်ကခြင်းထဲပစ်ထည့်လိုက်သည်။ အောင်ကျော်အဖို့ မိန်းမတစ်ယောက်စောက်ဖုတ်ကို ယခုမှ မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လီးက ငေါက်ခနဲထောင်သွားသည်။ လိုးခိုင်းတော့မှာလားမသိလို့တွေးနေမိသည်။
သူလဲ ဒေါ်ထားထားရဲ့ လှန်တင်ထားသည့်ထမိန်အောက် ပေါင်ခွဆုံမှ အမွေးတွေရိပ်သင်ထားသည့် အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကြီးကို ကြည့်ပြီး တံတွေးပင်နင်သွားသည်။ ဒေါ်ထားထားက
" ကဲ...ကောင်လေး နင်...ငါ့ကိုနူးပေတော့"
အောင်ကျော် မရှင်း
" ဗျာ "
ဟု အသံထွက်သွားသည်။
" နင် ဘာကြောင်နေတာလဲ နင့် လျှာနဲ့ငါ့စောက်ပတ်ကို ယက်ခိုင်းနေတာ...နားမလည်ဘူးလား"
အောင်ကျော် ယခုမှရှင်းသွားသည်။
" ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ မဖြစ်ပါဘူး.. နင့်ကို သေချာသင်ပေးရမယ်"
ဒေါ်ထားထားကတော့ အောင်ကျော်ကို မလိုးခိုင်းသေးဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို သူမစိတ်ကြိုက်အယက်ခံပေတော့မည်။ ကောင်လေးကြည့်ရတာ လုပ်ဖူးဟန် မတူ။ ဒေါ်ထားထားက အဖုတ်ယက်ခံတာတင် မဟုတ် သူမဖင်ကိုပါ လျှာဖြင့်ကလိုင်းခိုင်းတတ်သဖြင့် တော်ရုံယောင်္ကျားဖာများ မလိုက်ရဲကြ။ အောင်ကျော်သာကံဆိုးပြီး ရောက်သွားခြင်း။
..............................................................
( ၅ )
ဒေါ်ထားထားက ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာ ဟ,ထားလိုက်သည်။ သူမရဲ့ ပေါင်တံနှစ်ချောင်း အလယ်မှာတော့ အဆီတဝင်းဝင်း မို့မို့ဖောင်းဖောင်းညိုတိုတိုစောက်ဖုတ်ကြီးရှိနေပါတယ်။ သူမအဖုတ်ရှေ့မှာတော့ အောင်ကျော်ဆိုသော သူမငှားလာတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ ဖြူဖြူချောချောမျက်နှာလေးရှိနေပါတယ်။
ဒေါ်ထားထားက အောင်ကျော်ရဲ့ဆံပင်တွေကြားကို စိန်လက်စွပ်တွေ ဝတ်ထားတဲ့ လက်ချောင်းဖြူဖြူလေးတွေနဲ့ ခပ်ယွယွလေး ဆုပ်ပြီး ဖွဖွပေးနေပါတယ်။ သူမရဲ့ဘယ်ဘက် လက်ညိုးနဲ့ လက်မကိုသုံးပြီး စောက်ပတ်ဘေးနခမ်းသားတွေကို ဖြဲပေးလိုက်တော့ အောင်ကျော်မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်မှာ ဒေါ်ထားထားရဲ့ ပန်းရောင်စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ စောက်စိလေးကို မြင်နေရတော့တာပေါ့။
သူမရဲ့ညှီစို့စို့ မွေးအီအီ အနံ့တစ်မျိုးရနေတဲ့ စောက်ပတ်ရနံ့က အောင်ကျော်နှာခေါင်းကို ကလူကျီစယ်နေပါတယ်။
မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ သေးပေါက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ရမှာ မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေပေမဲ့ ဆတ်ခနဲ ဒေါ်ထားထားက သူ့ခေါင်းကို သူမအဖုတ်ဆီဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကပ်ပေးလိုက်တော့ အောင်ကျော်အလိုလိုနေရင်း လျှာထုတ်ပြီးသားဖြစ်သွားပါတယ်။
ဒေါ်ထားထားက သူမရဲ့ ပိုးပျော့ထမိန်နဲ့ အောင်ကျော်ခေါင်းကို ဆွဲအုပ်လိုက်ပြီး အောင်ကျော်ဂုတ်ပေါ်ကို သူမခြေဖဝါးတွေကို တင်လိုက်ပါတယ်။ အောင်ကျော်လဲ ခွေးတစ်ကောင်လိုဘဲ ဒေါ်ထားထားရဲ့ စောက်ပတ်တွင်းကို လျှာကိုထိုးထည့်လိုက်တော့ ငံကျိကျိအရသာကိုရပါတယ်။
ကောင်လေး အပေါ်အောက်အမြောင်းအတိုင်း နင့်လျှာစောင်းနဲ့ကစားပေး။ ဒေါ်ထားထားက ဘေးစားပွဲပေါ်ကဝိုင်ခွက်ကို တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အောင်ကျော်လဲ မထူးတော့ဘူး...ဆိုပြီး ဒေါ်ထားထားရဲ့အဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုလျှာကို အစွမ်းကုန်ထုတ်ပြီး ပိတ်ယက်တော့တာပါဘဲ။
ပြတ် ..ပြတ်... ရှုး ..ရှုး....
ဒေါ်ထားထား စောက်ခေါင်းထဲကသေးပါထွက်ချင်သွားအောင် ကျင်ကုန်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို သူမသွားလေးနဲ့ ဖိကိုက်ပြီး အသံမထွက် အောင်ညဉ်းညူနေပါတယ်။ သူမရဲ့ရင်အစုံဟာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေပြီး အောင်ကျော်ပါးစပ်ကို သူမအဖုတ်နဲ့မလွတ်တမ်းဆွဲကပ်ထားတာကြောင့် အောင်ကျော် အသက်ရှုပင်ကျပ်သွားပါတယ်။
ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တွေကလဲ အောင်ကျော်ပါးစပ်ထဲဝင်ကုန်ပါတယ်။
ပြတ်... ပြတ် ...ပြတ် ....ပြတ်
" အင်း ...အင်း ငါပြီးတော့မယ်...ကောင်လေး မနားတမ်းယက်စမ်း...မြန်မြန်လေး"
ဒေါ်ထားထားရဲ့ တဟင်းဟင်း ညဉ်းညူသံနဲ့ အားရစဖွယ် အော်ဟစ်သံတွေထွက်လာတဲ့ အသံတွေ နောက်မှာ အောင်ကျော်ပါးစပ်ဟာ ဒေါ်ထားထားရဲ့ စောက်ပတ်နဲ့ အတင်းကပ်ခြင်းခံရပြီး အာခေါင်ထဲမှာ ဒေါ်ထားထား ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်နဲ့ ထွက်ကျလာတဲ့ ပျစ်ချွဲချွဲ ငံကျိကျိ စောက်ရည်တွေနဲ့ပြည့်သွားပါတယ်။
........................................................
( ၆ )
နောက်တစ်နာရီခန့်အကြာမှတော့ အောင်ကျော်တစ်ယောက် အောင်ထပ်ကိုဆင်းပြီး ရေအိမ်တံခါးကို အတင်းတွန်းဖွင့်လိုက်သည်။
ဘိုထိုင်အိမ်သာခွက်မှာ မျက်နှာကိုကုန်းလို့ လည်ချောင်းထဲ လက်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ အော့ ..အော့ .. သို့သော် ဗိုက်ထဲမှာ အစာမရှိသဖြင့် ပြန်ထွက်မလာ။ လေများသာကန်ထွက်လာသည်။
ဒေါ်ထားထားကတစ်နာရီကျော်ကြာအောင် သူ့ကိုမလိုးခိုင်းသေးဘဲ စောက်ပတ်သာယက်ခံနေသည်။ နောက်ဆုံး ဖင်ပါယက်ခိုင်းသည်။ သူ့လျှာနဲ့ ဒေါ်ထားထားရဲ့ ဖင်ဝကို ပြောင်နေအောင်ကို ကလိုင်းပေးခဲ့ရသည်။ အသားဖြူဖြူ ချောချောမောမောကြီးပေမဲ့ အဖုတ်တွေ ဖင်တွေယက်ပေးခဲ့ရသော အောင်ကျော် ပျို့တာတော့အမှန်။
ဒေါ်ထားထားကလဲ ရုပ်ချောသလောက် အကျင့်တန်သည်။ အောင်ကျော်ကို ဈေးကြီးပေးငှားထားသဖြင့် တန်အောင် ခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်ကျော်ကား သူမြိုချထားရသော ဒေါ်ထားထားရဲ့ သုတ်ရည်များ ပြန်ထွက်လိုထွက်ငြား အန်ထုတ်ပေမဲ့ထွက်မလာ။
အခုမှ အောင်ကျော် နောင်တရနေသည်။ ဒါပေမဲ့ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ သူရုန်းထွက်မရတော့။ ဒေါ်ထားထားရဲ့ ဖင်တွေ အဖုတ်တွေကို အနီးကပ်ရှုစားထားရသဖြင့် တောင်နေသော လီးကလဲ ပျော့မသွား။
သူ ရေချိုးခန်းထဲကနေရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ဒေါ်ထားထားက ထမင်းစားခန်းမှာ စောင့်နေသည်။
" ကဲ ...ကောင်လေး မမတော့..စားပြီးပြီ နင်စားတော့...ပြီးရင် ဟိုမှာဖျော်ထားတဲ့ နွားနို့နဲ့ ကြက်ဥ ငှက်ပျောသီး ဖျော်ထားတာကုန်အောင်..သောက်ခဲ့... ပြီးရင်နင်အခန်းထဲကထွက်လို့မရတော့ဘူး..ဟင်း ......ဟင်း"
ဒေါ်ထားထားက မှာစရာရှိတာမှာပြီး အပေါ်တက်သွားသည်။ အပေါ်ထပ်တက်သွားသော ဒေါ်ထားထားရဲ့ တင်ကားကားကြီး များကို မြင်ပြီး အောင်ကျော်ရင်တွေခုန်သွားသလို စိုးရိမ်လာသည်။
ဒေါ်ထားထားက သူ့ကိုအပီဖိုက်တော့မှာ သူခံနိုင်ပါ့မလား...လို့တွေးနေမိသည်။
............................................................
( ၇ )
" လာ ...ဘေးနားမှာ...လာလဲှ ...ကောင်လေး"
မွေ့ယာကြီးပေါ်မှလှဲလျောင်းနေသော ဒေါ်ထားထားကို တကယ်တမ်းမြင်ရပြန်တော့ အောင်ကျော်ခြေဖျားလက်ဖျားတွေအေးစက်လာသည်။ လိုးဖူးသောအတွေ့အကြုံက မရှိတော့ ဒူးတွေပါတုန်နေသည်။
ဒေါ်ထားထားကအောင်ကျော်ကိုဆွဲလှဲလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်ထားကာ အောင်ကျော်လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာဆွလိုက်သည်။ မိန်းမတစ်ယောက်လက်ထဲတွင် လူပျိုစစ်စစ်လေးအောင်ကျော်အဖို့ သူ့လီးကိုင်ပြီး ဆွခံရတော့ကြာရှည်မခံနိုင်....အိုး....အိုး ဟူသော အသံနှင့်အတူ လရေတွေပန်းထွက်သွားသည်။
ဒေါ်ထားထားက အောင်ကျော်လီးကို တောင်နေအောင်ပြန်ဆွပြန်သည်။ လူပျိုလေးတွေက ပထမဆုံးဆို အမြန်ထွက်တာသူမသိထားလို့ အောင်ကျော် ထွက်အောင် သူမထုပေးလိုက်ခြင်းသာ။ ခုနကသောက်ခဲ့သည့်နွားနို့ထဲမှာ ဘာပါနေမှန်းတော့ အောင်ကျော်မသိ ။ မျက်လုံးတွေကအနည်းငယ်စင်းလာသည်။ အမြင်အာရုံတွေဝေဝါးလာသည်။
" မမထား ကျွန်တော့်ကို ဘာလုပ်တာလဲ"
" ခစ်...ခစ် ....."
ဒေါ်ထားထားရဲ့ရယ်သံကိုသာသူနောက်ဆုံးကြားလိုက်ရသည်။
..........................................
( ၈ )
" အင်း..အင်း ..."
အောင်ကျော်မျက်လုံးများကိုအားယူပြီးဖွင့်လိုက်သည်။ သူရှိနေတာက ဒေါ်ထားထားရဲ့အခန်းထဲမှာဘဲဖြစ်သည်။ သူထမည်ပြုတော့ လှုပ်မရ။
အခုမှ သူ့အနေအထားကို သဘောပေါက်ပြီး ထိတ်လန့်သွားသည်။ သူ့အနေအထားကပက်လက်လှန်ကားယားကြီးဖြစ်နေသည်။ ခြေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်များမှာ ကြိုးနဲ့ပူးတုပ်ခြင်းခံထားရသည်။ အခန်းထဲမှာတော့ ဒေါ်ထားထားအပြင် တခြားအမျိုးသမီး ၃ ဦးရောက်နေသည်။
" မမထား ...ကျွန်တော့်ကို ဘာ...လုပ်မလို့လဲဟင်"
ဒေါ်ထားထားက ဘာမှမပြော။
" ကဲ ..မေသီ ရေ စလိုက်ရအောင်"
ဒေါ်မေသီဆိုသည့် ဒေါ်ထားထားမိတ်ဆွေဖြစ်သူ အမျိုးသမီး တစ်ဦးထလာသည်။ ဒေါ်ထားထားလိုပင်ဖြူဖြူတောင့်တောင့်ကြီးပင်။ သူမအဝတ်များကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ် ဒေါ်ထားထားနှင့်အတူ တက်လာသည်။
" စန္ဒာနဲ့ သီတာတို့က ပြီးမှပေါ့... ခစ်....ခစ်..."
အောင်ကျော်အခြေအနေကိုသဘောပေါက်လာသည်။ ဒေါ်ထားထားက သူ့လီးကိုတောင်လာအောင်ဆွပြီး သူမအဖုတ်နှင့်တေ့ကာဖိထိုင်ချလိုက်ချိန်တွင် ဒေါ်မေသီက သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်လိုက်သည်။ အောင်ကျော် ပါးစပ်နှင့်အဖုတ်ကိုထိကပ်လိုက်သည်။
ဒေါ်ထားထားနှင့်ဒေါ်မေသီက နှစ်ယောက်သားအပြန်အလှန် နို့ညှစ်ပေးနေသည်။ အောင်ကျော်လည်း ဒေါ်မေသီရဲ့ စောက်ပတ်ကို လျာဖြင့်ယက်ပေးရ တော့သည်။ သူ့လီးကလည်း ဒေါ်ထားထားရဲ့အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့်။
စွပ်..စွပ် ဘတ်...ဘတ်
" အိုး.....အိုး ကောင်းလိုက်တာ..."
ပြတ်...ပြတ်
" အိုး...အိုး အင်း...အင်း..."
ဒေါ်မေသီက အောင်ကျော်လျာအရသာဖြင့် တစ်ချီပြီးရန် အားထုတ်နေသလို ဒေါ်ထားထားလဲ အောင်ကျော်လီးကို သူမအဖုတ်ထဲ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့် ဖိသွင်းလုပ်လေတော့သည်။ အောင်ကျော်လဲစိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရ၏။ ဒေါ်ထားထားမိတ်ဆွေ အမျိုးသမီး ၂ ယောက်က ကျန်နေသေးသည် မဟုတ်ပါလား။
.........................................................
( ၉ )
အောင်ကျော်တစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်မှ လူးလဲပြီးထလိုက်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲညောင်းကိုက်နေသည်။ထသာထရတယ် တစ်ကိုယ်လုံးလဲညောင်းငိုက်နေပါတယ်။ ဒီနေ့မနက်မှအိမ်ပြန်ရောက်ခဲ့သည်။
တစ်ပတ်လုံးလုံး ဒေါ်ထားထားနဲ့သူမသူငယ်ချင်းများစိတ်တိုင်းကျ ပြုစုခဲ့ရသဖြင့် အားတွေပင်ကုန်သလိုပင်ဖြစ်နေပါတယ်။ ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင်ပြီး ရေတဗွမ်းဗွမ်းချိုးလိုက်မှ အောင်ကျော်စိတ်တွေပြန်လန်းလာသည်။ ရေကိုတဗွမ်းဗွမ်းချိုးရင်း ကိုယ့်အောက်ကို ငုံ့ကြည့်မိသည်။ ယောင်နေတာလား မှတ်ရသည်။
ဒစ်ပြုတ်သွားပြီဖြစ်သည်။ ပိုတုတ်ပြီးပိုရှည်လာသည်။ တစ်ပတ်အတွင်းအောင်ကျော်တစ်ယောက် အမှုတ်အစုပ်ကျွမ်းကျင်ရုံမက လိုးနည်းပေါင်းစုံပါတတ်သွားသည်။
ရေချိုးနေရင်းအခန်းအပြင်ဘက်မှဖုန်းခေါ်သံကြားရသည်။ ရေချိုးပြီးမှပြန်ခေါ်မည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးဖုန်းဝင်တာကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့အလုပ်က ဖုန်းဖြစ်နေသည်။ ပြဿနာတော့တက်ပြီ။ တစ်ပတ်လုံးလုံးအလုပ်မသွားဘူးလေ။ ဖုန်းကို ပြန်ခေါ်လိုက်သည်။
" ဟဲလို ....မန်နေဂျာကြီး ......ကျွန်တော် ကျွန်တော်......."
" ဟား ....မောင်အောင်ကျော်လား ခုနကဘာလို့ ဖုန်းမကိုင်တာလဲ...."
" ကျွန်တော်.... ကျွန်တော်......"
" မင်းကလဲကွာ သူဌေးကတော်နဲ့ အဲ့လောက်ရင်းနှီးနေတာ....မပြောဘူး"
" ဗျာ ---"
မင်းကလဲကွာ အမ မေသီကိုပြောနေတာ..ဒီနေ့..အလုပ်ကို သူဌေးကတော်လာတယ်..ငါက..မင်းကိုအလုပ်မလာလို့ စိတ်ဆိုးနေတာ...သူဌေးကတော်က မင်းကိုအရေးကြီးတဲ့ကိစ္စ အကူအညီတောင်းထားလို့ ..တဲ့ ..မင်းမလာနိုင်ဘူး နောက်သုံးရက်လောက် ..တဲ့....စောစောကမသိလို့ပါ ...ငါ့ညီရာ..မင်းကိုလဲ လက်ထောက်မန်နေဂျာ ရာထူးတိုးပေးမယ်တဲ့...
အောင်ကျော် အံ့သြသွားသည်။ ဒေါ်မေသီဆိုသည်မှာ တစ်ပတ်လုံးလုံး ဖျော်ဖြေခဲ့ရသော ဒေါ်ထားထားရဲ့မိတ်ဆွေထဲမှ တစ်ဦး။ သူဌေးနှင့်သူဌေးကတော်ကိုသူမမြင်ဖူး။ မမျော်လင့်ဘဲ ဒီလိုဖြစ်လာတာကိုအံ့သြမဆုံး။ မန်နေဂျာကြီး ဖုန်းချသွားပြီး အချိန်တော်တော်ကြာသည်အထိပင်။
....................................................
(၁၀)
အောင်ကျော်တစ်ယောက်ထောက်မန်နေဂျာရာထူး ရပြီးနောက်ပိုင်းတော်တော်အဆင်ပြေလာသည်။ အိမ်ကိုလဲ ပိုက်ဆံပို့ပေးနိုင်လာပါတယ်။ ထူးဆန်းတာတစ်ခုက ဒေါ်မေသီကို သူလုံးဝမတွေ့တာပင်။
သူ့ကိုမန်နေဂျာရာထူးတိုးပေးခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်း ၆ လလောက်အထိပင်။ သူလဲ ဒေါ်ထားထားနဲ့တစ်ခါကတည်းကကြေးစားအလုပ်ကိုစွန့်လွှတ်လိုက်သည်။ အောင်ကျော် ဒေါ်မေသီကို ကျေးဇူးတွေတင်နေပါတယ်။ တစ်ရက် အောင်ကျော်ရုံးခန်းထဲကိုဖုန်းလာသည်။
ထိုဖုန်းကဒေါ်မေသီရဲ့ဖုန်း။ အောင်ကျော်ကို ဒေါ်မေသီက ကိစ္စတစ်ခုကိုပြောပြသည်။ သူ့ကိုအလုပ်တစ်ခုခိုင်းတာဖြစ်ပါတယ်။
ထိုအခါကျမှ အောင်ကျော်ဒေါ်မေသီသူ့ကိုဘာကြောင့်ရာထူးတိုး ပေးထားမှန်းသိတော့သည်။ ထိုကိစ္စအဆင်ပြေလျင် ငွေတော်တော်များများ ရမည့်အပြင်အလုပ်မှာလဲမြဲမည်။ အဆင်မပြေလျင်တော့ အောင်ကျော်အနာဂတ် အလားအလာမကောင်းနိုင်။ အောင်ကျော်အနေနဲ့လဲ မဖြစ်လို့သာလက်ခံလိုက်ရတယ်။
ဒေါ်မေသီခိုင်းသောအလုပ်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို ချဉ်းကပ်ပြီး ဒုက္ခပေးရမည့်အလုပ်။ ခက်တာကထိုမိန်းမကအပျိုမဟုတ်။ အောင်ကျော်နှင့်သိပါတယ်။ ဘာကိစ္စကြောင့် ဒီလိုလုပ်ခိုင်းတယ်ဆိုတာကိုပေါ့။
...............................................
(၁၁)
" အမ.. ဧည့်သည်လာနေတယ်..."
အိမ်အကူကောင်မလေးရဲ့အခန်းပြင်ကခေါ်သံကြောင့် ဒေစီအခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။
" ဘယ်သူလဲ....ခင်လေးသွယ်.."
" ကိုအောင်ကျော် အမ အိမ်လခ....လာပေးတာတဲ့.."
" သြော်.. အေး...အေး..."
စိတ်ထဲကတော့ တွေးလိုက်မိသေးသည်။ ဒီလ တောင်မကုန်သေးဘူး အောင်ကျော်တို့ စောစောစီးစီးပင် ခါတိုင်းဆို လကုန်ပြီးတာတောင်မရ နှစ်လပေါင်းပေးလိုက် သုံးလပေါင်းပေးလိုက်နဲ့။ ဒေစီလဲ ဧည့်ခန်းသို့ဆင်းလာခဲ့သည်။
" သြော် ...ငါ့မောင်ရယ်....လတောင်...မကုန်သေးဘူး..လာပေးနေတာကို..."
" လက်ထဲရှိတုန်းပေးထားတာ....အမရေ..ကျွန်တော် ၆ လစာလောက်ကြိုချေထားချင်တယ်..."
အောင်ကျော်ပေးသော ပိုက်ဆံ ၆ သိန်းကို လှမ်းယူလိုက်ပါတယ်။
" ရေ..အုံးလေ...အမ..."
" မရေတော့ပါဘူး စေ့မှာပါ...ငါ့မောင်ပေးတာဘဲ စိတ်ချပါတယ်...အလုပ်အကိုင်အဆင်ပြေတယ် ထင်တယ်မောင်လေး..."
" ဒီလိုပါဘဲ....အမ..ဒါနဲ့...အပြင်သွားမလို့လား..အမ.."
အောင်ကျော်အမေးကြောင့်ထူးဆန်းသွားသည်။
" မ..သွားပါဘူးကွယ်.."
" ဒါနဲ့ ဒီပုံက...အမပုံထင်တယ်..."
အောင်ကျော်က စားပွဲပေါ်မှာ ထောင်ထားတဲ့ပုံကိုကြည့်ပြီးပြောလိုက်ပါတယ်။
" ဟုတ်တယ်လေ...မောင်လေး အမ...အပျိုတုန်းကပုံ..."
" သြော် ....ဟုတ်လား..."
" ဒာမက ...အပျိုတုန်းကထက် အခုကပိုလှနေတယ်...ချောတုန်းဘဲနော်.."
" ခစ်...ခစ် မောင်အောင်ကျော် အမကိုမြောက်နေပြန်ပြီ...ဘာ..မုန့်စားချင်လဲပြော .."
အောင်ကျော်ရဲ့မြောက်ပင့်ပေးမှုကို ဒေစီသဘောကျသွားပါတယ်။
" မဟုတ်တာ ...အမကလဲ ...တကယ်ပြောနေတာ..တော်တော်ကိုလှတာ အမယောင်္ကျားကတော့..ကံကောင်းတာဘဲ.."
" ထင်လို့ပါ...ငါ့မောင်ရယ် ကြာရင်...ရိုးသွားကျတာချည်းဘဲ ခစ်...ခစ်.."
ဒေါ်ဒေစီကား အောင်ကျော်မြောက်ပင့်ပေးလေလေပီတိဖြာလေပင်။
" အမ..ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်...သွားစရာလေးရှိလို့..."
အောင်ကျော်က ထိုင်ရာမှထပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။
" ဒီနေ့....ပိတ်ရက်မဟုတ်လား..ဧကန္တ...ရည်းစားနဲ့ချိန်းထားတယ်ထင်တယ်.."
" အလုပ်ကိစ္စရှိလို့ပါ အမရဲ့ အဟဲ..ရည်းစားက မူးလို့ရှုစရာမရှိပါဘူး အမရယ်..."
အောင်ကျော်က ခေါင်းကုတ်ရင်း စပ်ဖြဲဖြဲဖြေကာ အမြန်ထွက်သွားသည်။ အောင်ကျော် ရှက်သွားဟန်တူတယ်လို့ ဒေါ်ဒေစီတွေးရင်းပြုံးမိလိုက်သေးသည်။
............................................
(၁၂)
အင်တာနက်လိုင်းကိုခဏပိတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်ဒေစီ အိပ်ယာပေါ်လှဲလိုက်သည်။ အချိန်ကလဲည ၁၂ နာရီထိုးနေပြီလေ။ သူမနဲ့ အောင်ကျော်က facebook မှာ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေကြပါတယ်။ ညဆို အောင်ကျော် လာလာစကားပြောတယ်။
သူမအကောင့် friend ထဲမှာ ယောင်္ကျားဖြစ်သူကိုအပ်မထား။ ဒါကအကောင့်တစ်ခုလေ။ အောင်ကျော်ကလဲ သူ ဘာတင်တင် အသည်းလေးတွေပေးတော့ သူမစိတ်ထဲထူးဆန်းနေသည်။ ကာမအရသာကို သိနေပြီးသည့်မိန်းမတစ်ယောက်အဖို့ အောင်ကျော် ဘာလိုချင်သည်ဆိုတာသိသည်။
ယောင်္ကျားနဲ့ဝေးနေတာကြာတော့ အသွေးအသားကတောင်းဆို လာပြီလေ။ အောင်ကျော်ကိုရေလာ မြောင်းပေးအနည်းငယ်လုပ်ပေမဲ့ အောင်ကျော်ဘက်က သူမကို သိပ်စရဲဟန်မတူ။ သူမစိတ်ထဲကတွေးပြီး အောင်ကျော်ဖုန်းကိုနှိပ်လိုက်သည်။
" ဟဲလို...အမပါ ..မောင်လေး ..မနက်ဖြန်မောင်လေးပိတ်ရက်မဟုတ်လား.."
" ဟုတ်တယ်..အမ..."
" ဒါဆို...မနက်ဖြန်အမနဲ့ ပဲခူးလိုက်ပေးပါလား...အကြွေးသွားတောင်းစရာလေးရှိလို့..အမတစ်ယောက်တည်းမို့ အဖော်မပါလို့ပါ.."
" ရပါတယ် ..အမ ...ကျွန်တော်လဲအားနေတာဘဲ.."
" အိုကေလေ..မောင်လေး ဒါဆိုမမ မနက်ကိုလာခေါ်မယ်..အဝတ်နှစ်စုံလောက်...အပိုထည့်ခဲ့နော်..ညအိပ်သွားရမှာ.."
" ဟုတ်ကဲ့..အမ ကျွန်တော် အသင့်..စောင့်နေပါ့မယ်.."
ဒေစီဖုန်းကိုချလိုက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ တကယ်တော့အကြွေးတောင်းချင်တာကနည်းနည်း။ သူမ အနေနဲ့ အောင်ကျော်ကို ဒီနှစ်ရက်အတွင်း သူမလင်ငယ် ဖြစ်အောင် သိမ်းသွင်းဖို့ ကြံစည်နေခြင်းဖြစ်သည်။
...............................................
(၁၃)
အောင်ကျော် ခြံထဲမှာ ဖုန်းပြောနေသော ဒေါ်ဒေစီရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကိုရှုစားနေသည်။ သူရောက်နေတာက ပဲခူးမြို့ရှောင်လမ်းဘေးက ခြံတစ်ခြံမှာ။ မနက် ၁၀ နာရီကတည်းကရောက်နေတာ။ ခြံလေးကတော့သပ်သပ်ရပ်ရပ် ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းပင်။ ဘေးခြံကနေသော့ယူရသည်။
ဒေါ်ဒေစီရဲ့ မိတ်ဆွေ ဒေါ်တင့်တင့်ဆိုလား ဘာဆိုလားဘဲ။ ပထမရောက်စက ဒီတိုက်ပုလေးကသော့ခတ်ထားသည်။ ဒေါ်ဒေစီကလဲ သူ့မိတ်ဆွေနဲ့ သူချိတ်မထားဘူးထင်တယ်။ ဒီရောက်မှ ဒေါ်ဒေစီပြန်ချိတ်တော့ သော့ကဘေးခြံမှာထားခဲ့တယ်တဲ့။
လင်မယား ၂ ယောက်လုံး တောင်ငူအရေးကြီးကိစ္စရှိလို့ဆိုလားဘဲ။ မနက်ဖြန်မှ နေ့လည်မှ ပြန်ရောက်မယ်တဲ့။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်ဒေစီကလဲ ရောက်ပြီးမှတော့ မထူးဘူးဆိုပြီး ဘေးခြံမှာ သော့ယူထားလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ညတော့ ဒီမှာညအိပ်ရတော့မှာသေချာနေပြီ။
တခိ..ခိ တစ်..ခစ်..ခစ်..နဲ့ ဖုန်းပြောရင်း ဒေါ်ဒေစီ ဘာတွေသဘောကျနေတယ်တော့သူမသိ။ နောက်ကကြည့်တော့ ဒေါ်ဒေစီရဲ့ ဖွံ့ထွားသော တင်ပါးစွင့်ကားကားက သူ့ကိုမျက်စပစ်နေသလိုပင်။
အပြာရောင်ဘလောက်စ်လက်တိုနဲ့ အနက်ရောင်ထမိန်ဝတ်ဆင်ထား၍ ဒေါ်ဒေစီရဲ့ အသားဖြူဝင်းမှုကသိသာနေသည့်အပြင် ဒေါက်ဖိနက်စီးထား၍ တင်ပါးစွင့်ကားမှုကပိုမိုပေါ်လွင်နေပါတယ်။
ဒေါ်ထားထားခိုင်းစေထားတာထက် သူကိုယ်တိုင်ကပင် ဒေါ်ဒေစီကို လုပ်ချင်စိတ်က အာရုံရနေသည်။ လင်ကနိုင်ငံခြားမှာဆိုတော့ ဒေါ်ဒေစီလဲ ဆာနေမှာဘဲလို့ သူတွေးမိသည်။ ပြီးတော့ ဒေါ်ဒေစီပုံစံက သူ့ကိုရေလာမြောင်းပေးလုပ်နေမှန်း သိသာသည်။
ဒေါ်ဒေစီဖုန်းပြောပြီး သူ့ဘက်လျှောက်လာတော့ သူ့အတွေးစကို ဖြတ်ပြီး ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်။
..............................................
(၁၃)
" အို.."
အိပ်ခန်းထဲမှာ အဝတ်လဲနေသော ဒေါ်ဒေစီကို အောင်ကျော်နောက်မှ ဖက်လိုက်သည်။
" ဟဲ့ ..နင်ဘာလုပ်တာလဲ ကောင်လေး.."
မရတော့ဘူး မမရာ.. မမကို...ကျွန်တော်ချစ်နေပြီ...
ဒေါ်ဒေစီက ..အို.. အသံသာ ထွက်သွားသော်လည်း မရုန်းဘဲငြိမ်နေလိုက်သည်။
" အို.. မဖြစ်ပါဘူး မမမှာ ယောင်္ကျားရှိတယ်လေ.."
တကယ်တော့ မူလိုက်ခြင်းသာ။
" မမ..ကလဲဗျာ မမ..လူကြီးက နိုငိငံခြားမှာဘဲကို.."
" ဟင်း ..ကောင်လေးတော်တော်တတ်နေ အိမ်ထဲမှာနှစ်ယောက်ထဲဆိုပြီး အနိုင်ကျင့်ချင်နေတာ...သိသားဘဲ ခစ်..ခစ်..."
ဒေစီက အောင်ကျော်ဖက်ထားသော လက်ကိုဆွဲခွာလိုက်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လိုက်သည်။ စကားများများပြောစရာမလိုတော့ အကြံတူနေသူချင်းမို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်အပြန်အလှန် ပြန်ဖက်နေကြပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ လျာချင်းဖလှယ်နေကြသည်။
လက်တွေက အငြိမ်မနေကျ ဒေစီရဲ့က အောင်ကျော်ဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုဆွဲဖြုတ်နေပြီး အောင်ကျော်က ဒေစီရဲ့ ဘလောက်စ်အကျီရဲ့ ကြယ်သီးတွေကိုတဗြုတ်ဗြုတ်ဖြုတ်ပြီးသားပင်။
အချိန်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ အောင်ကျော်ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသလို ဒေါ်ဒေစီရဲ့ ထမိန်ကလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကွင်းလုံးပုံကျသွားသည်။
ဒေါ်ဒေစီကိုယ်မှာ ဘရာစီယာအဖြူလေးနဲ့ ပင်တီအနက်လေးသာ ကျန်တော့သလို အောင်ကျော်မှာလဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ထည်သာ ကျန်တော့သည်။
အောင်ကျော်က ဒေါ်ဒေစီကို ပွေ့ချီကာ ကုတင်ဆီပွေ့ခေါ်သွားသည်။ အပြန်အလှမ်နမ်းနေတာတော့မပျက်။ အသက်ရှုသံတွေက ပြင်းနေကြသည်။ အောင်ကျော်ကဒေါ်ဒေစီကို ပက်လက်လှန်အနေအထားကုတင်ပေါ်ချလိုက်ပြီး အပေါ်မှ ထပ်ကာ မှောက်ချလိုက်ပြီး မျက်နှာရောလည်ပင်းတွေရော အဆင်မပြတ်နမ်းတော့သည်။
..........................................................
(၁၄)
ဒေစီမျက်လုံးလေးစင်းကာငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။ ကောင်လေး အနမ်းတွေကြားမျောသွားသည်။
ပြွတ်..ပြွတ် ...
" အား..လား....လား ...."
အောင်ကျော်က သူမဘော်လီကိုဖြုတ်ကာ မို့မောက်နေတဲ့သူမနို့ဆူဆူထွားထွားတွေကို အသားကုန်စုပ်တော့သည်။ မာထောင်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားကုန်စို့တော့ သူမရင်အုံကိုကော့ထားမိသည်။
" အင်း..ဟင်း မောင်ရေ စို့စမ်းပါ...အားရပါးရ....စို့ ကောင်းတယ်....."
ပြွတ်...ပြွတ် ..
အောင်ကျော်က သူမနို့တွေကို ဆုပ်ချေကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးတာ ဒေစီအဖို့ အရသာထူးလှသည်။ သူမဗိုက်သားလေးတွေကို လိုက်ယက်နေပြန်ပြီ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အောက်လျောဆင်းသွားကာ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့လိုးတော့မယ်ထင်ပြီး ပေါင်ကိုကားထားပေးလိုက်သည်။
ပြတ်..ပြတ် ..အို.း.. ဟိုး ...ဟိုး
ပူနွေးစိုစွတ်သောအရသာနှင့်အတူ ဒေါ်ဒေစီတစ်ကိုယ်လုံးမှ အကြောပေါင်းတစ်ထောင်.စိမ့်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ သေးဖြန်းဖြန်းထွက်ချင်မတတ်အရသာခံစားရပြီး ဖင်ပါကြွတက်သွားပါတယ်။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့အောင်ကျော်ကသူမပေါင်ခွကြားမျက်နှာအပ်ပြီး...
" အို ...မောင်ဘာလုပ်.."
ပေါင်ကိုစိလိုက်တော့ အောင်ကျော်က သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖိထားပြီး
ပြတ်..ပြတ်
" အိုး ...အိုး အမလေး ..မောင်လေး ..မမ.."
ပြွတ်..ပြွတ် ...
သူမစောက်စိကိုပါနှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိပြီး စုပ်တော့ ဒေါ်ဒေစီတွန့်လိန်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပါတယ်။
ပြတ်...ပြတ်
" အ...အ ...မောင် အို့...အို့ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ..ဟင့်..ဟင့်..."
စောက်စိကိုစုပ်လိုက် ယက်လိုက်လုပ်နေတဲ့အောင်ကျော်လျာစွမ်းကို ဒေစီ အသားကုန်ခံရင်း စောက်ရည်တွေထွက်ကျကုန်ပါတယ်။ အောင်ကျော်ကအဆက်မပြတ်ယက်တော့ ဒေါ်ဒေစီတစ်ယောက် တအင်း..အင်းတအားအားနဲ့ မွေ့ယာပေါ်မှာလူးနေပါတယ်။
တစ်ချီပြီးတစ်ချီထွက်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေက မွေ့ယာပေါ်မှာ စိုနေပါပြီ။ဒေစီလဲအောင်ကျော်ခေါင်းကိုဆုပ်မိဆုပ်ရာ ဆုပ်ရင်း အဖုတ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်ထားပါတော့တယ်။
ပြတ် ...ပြတ် ပလပ်...ပလပ် အ..အ ...အိုး......အိုး.........
" မောင်ရေ စုပ်..စုပ် မမ...ပြီးတော့မယ်..."
ပြွတ်...ပြွတ် အိုး ..အိုး ..အင်း ..အင်း
ပြတ်...ပြတ်
" အင်း ...ဟင်း .........ဟင်း ..အ..အ.."
အောင်ကျော်လျာစွမ်းကြောင့် သုံးချီမြောက်ကို ငယ်သံပါအောင်အော်ရင်းဒေစီပြီးသွားပါတယ်။ အောင်ကျော်နှုတ်ခမ်းမှာပေပွနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လျာနဲ့သပ်လိုက်ပါတယ်။
" မောင်မို့လို့ မရွံမရှာနော်..."
" ဟဲ..ဟဲ ချစ်တာကိုး...မမရဲ့..."
အောင်ကျော်စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ဒေါ်ဒေစီကြွေသွားပါတယ်။ သူမယောင်္ကျားက ယနေ့အချိန်ထိ အောင်ကျော်လိုမလုပ်ပေးခဲ့ဖူးဘူးလေ။
...........................................................
(၁၅)
" အမလေး....."
ဒေါ်ဒေစီ လန့်သွားသည်။
အောင်ကျော်အတွင်းခံကို ချွတ်ချလိုက်တော့ အောင်ကျော်လီးကြီးက ငေါက်ခနဲထွက်ကျလာတယ်။ သူမမြင်ဖူးသော လီးတွေထဲ အောင်ကျော်အကြီးဆုံး။ လုံးပတ်ကဓါတ်ခဲလုံးလောက်နဲ့ အရှည်က ခြောက်လက်မနီးနီး။
အောင်ကျော်က သူမခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးထိုးထည့်ကာ ခုလိုက်ပြီ။ မကြာမီ သူမကိုအောင်ကျော်စိတ်ကြိုက်လိုးတာ ခံရတော့မည်ကိုတွေးပြီး ဒေစီဖင်ပါရှုံ့သွားပါတယ်။
အောင်ကျော်လီးကြီးသူမအဖုတ်မှာ လာတေ့တော့ အသက်ပင်အောင့်ထားမိသည်။
" စွပ်..ဒုတ် အမေ့ အ..အ.."
" နာတယ် ....နာတယ် မမ..အဖုတ်တော့ကွဲပြီလား..မသိဘူး.."
တကယ်တော့မကွဲပါ။ အောင်ကျော် ဆောင့်ချက်က အသည်းထဲထိသွားဖြစ်ပါတယ်။ အောင်ကျော်လီးကို သူမစောက်ပတ်ကသားရေကွင်းလိုဆွဲညစ်နေတော့ ပိုကျပ်နေသည်။ အောင်ကျော်က ဒေါ်ဒေစီရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကာ တရစပ် လိုးတော့သည်။ ဒေစီရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ထောင်ရက်သား။
အောက်ကခေါင်းအုံးခံထားတော့ အောင်ကျော်ရဲ့လိုးချက်တွေကိုပက်ပက်စက်စက်ခံနေရသည်။
" စွပ် ...ဒုတ် .ဖောက် ....ပလွတ် ....စွပ်"
" အ..အ ..အို့..အို့ အင်း..အင်း ....အား...အား........"
ဒေစီကား အောင်ကျော်လီးကြီအဖျားထိးဆွဲဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်ချတိုင်းအော်နေပါတယ်။...စွပ်..စွပ် ..အချက် ၁၀၀ ကျော်မှာတော့ ဒေစီအရမ်းကောင်းလာပါတယ်။
" ဆောင့်ပါ ..မောင်လေးရဲ့... ဆောင့်ပါ အ...အ မြန်မြန်.. အအ....."
အောင်ကျော်သူမကို အချက် ၂၀ လောက် ဆောင့်ပြီး အဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားကာ ခါးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီးကစားပါတယ်။
" အင်း ...ဟင်း ...မောင်လေး ...ဆက်ဆောင့်ပေးပါ အင်းဟင်း.."
အောင်ကျော်ခါးကို ကုတ်ကာ လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုနေပါပြီ။ အောင်ကျော်က ခါးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီး လီးကို အဖုတ်အတွင်းကလိနေရင်း ဆက်မဆောင့်ဘဲ။
" ဘယ်လိုလဲ မမ.. မမယောင်္ကျားလိုးတာနဲ့ကျွန်တော်လိုးတာ ဘယ်ဟာ..ပိုကောင်းလဲ.."
" မောင် မောင်လေးလိုးတာ...ပိုကောင်းပါတယ် ...လိုးပေးပါတော့ .."
" ဒါဆို ..မမယောင်္ကျားကိုကွာပြီး..ကျွန်တော့်ကို....ယူမှာလား ဟင်း ဟင်း..."
" ကွာမယ် ..ကွာမယ် ..မောင်လေးကို..ယူမယ် ...လိုး ...လိုးပေးပါတော့ ...မမ..ခံချင်လှပြီ.."
အောင်ကျော်ကား ဒေါ်ဒေစီကို အပြိုင်ချုပ်ချေပြီ။
" ကောင်းပြီ..မမ ...ဒါဆို..မမကိုယူပြီးရင် တစ်လဆက်တိုက် အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး လိုးမှာနော်.."
" လိုး..လိုး မင်းလေးစိတ်ကြိုက်...လိုး..မမ..စောက်ဖုတ်ကို မင်းပိုင်တယ် ဟုတ်ပြီလား.. အခုတော့ ဆက်ဆောင့်ပေးပါတော့ မမကို..သနားရင်.."
" ဖောင်း ဖောင်း စွပ် စွပ် အ အိုး....မောင် ...အ..အ အင်း....အင်း.."
ထိုနေ့ညကတော့ အောင်ကျော် ဒေါ်ဒေစီကို တစ်ညလုံးနည်းမျိုးစုံဖြင့် လိုးတော့သည်။ မနက်မိုးလင်းမှသာရပ်လိုက်သည်။ မရပ်လို့မဖြစ် အားကုန်ပြီး လချောင်းပါနာနေပြီလေ။
.....................................................
(၁၆)
" ခင်လေးသွယ်ရေ ...ဟိုဖက် အဆောင်မှာ ..မောင်အောင်ကျော်..ရှိလား.."
" ရှင် ..မမ ...ရှိတယ်..ထင်တယ်.."
" ဒါဆိုရင်..မောင်အောင်ကျော်ကို မမက...ခေါ်တယ်လို့ပြောလိုက်အုံး.."
ခင်လေးသွယ် အဝတ်လျော်နေတုန်း အိမ်ရှင်မဒေစီ ပြောလိုက်တာကြောင့် ကိုအောင်ကျော်ငှားနေတဲ့ ခြံဝန်းထဲမှ အိမ်သို့ထွက်ခဲ့သည်။
" ကိုကြီးအောင်ကျော်ရေ ကိုကြီးအောင်ကျော်.."
" သြော် ...ခင်လေးသွယ် ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ.."
" မမက ...ကိုကြီးကိုအိမ်ဘက်လာခဲ့ပါအုံးတဲ့.. ဘာကိစ္စရှိလို့လဲမသိဘူး.."
" သြော် ...ဟုတ်လား...ကိုကြီးလာခဲ့မယ်လေ.."
ခင်လေးသွယ်လဲ ဒေါ်ဒေစီအိမ်ဘက်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ခုလေးတင်ရှိတယ် ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။အပေါ်ထပ်တက်သွားတာဖြစ်မယ်။ အပေါ်ထပ်ကို သူမလိုက်သွားပြီး မဒေစီရဲ့အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်ပါတယ်။
" မမ ...မမ..."
" တံခါး..စေ့ထားတယ်... တွန်းဝင်ခဲ့လေ..."
အခန်းထဲမှာ ဒေါ်ဒေစီ အပြင်သွားမလို့ ထင်တယ်။ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ အလှပြင်နေပါတယ်။ အခုတလော မမ ကိုအောင်ကျော်ကို ခဏခဏ ခေါ်ခိုင်းသည်။ အပြင်ခဏခဏထွက်ပါတယ်။ ကိုအောင်ကျော်က ကားမောင်းကျွမ်းလို့အကူအညီတောင်းတာ ဖြစ်မယ်။
" မမ ...ကိုအောင်ကျော်က ခဏ..နေရင်လာခဲ့မယ်..တဲ့.."
" သြော် ...အေး ..အေး...ဒါနဲ့ ညဉ်းဘာလုပ်စရာရှိသေးလဲ.."
" လျော်စရာအဝတ်က...တစ်ထည်ဘဲရှိတော့တယ်..ထမင်းလဲချက်ပြီးပြီမမ.. "
" နွားနို့ရောကျိုပြီးပြီလား.."
" ဟုတ်ကဲ့ ...မမ..."
" သြော်...ဒါနဲ့ ဒီနေ့ သွင်ရုံမှာ နေတိုး.ကားသစ်တင်နေတယ်..ညဉ်းသွားကြည့်မလား..သွားကြည့်ချင်..ကြည့်လေ.."
ခင်လေးသွယ်ပျော်သွားသည်။ မမက ဒီလိုအခွင့်အရေးပေးခဲ့သည်။
" တကယ်နော် မမ...နောက်နေတာ..မဟုတ်ပါဘူးနော်.."
" တကယ်ပြောပါဆို ..ဒီကောင်မလေးတော့ ..ညဉ်းလဲရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်..ငါလဲအပြင်သွားစရာရှိတော့ ညနေမှပြန်လာမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာသွား..ရော့ရော့ ညဉ်းသုံးဖို့ပါ...ယူသွားအုံး.."
ဒေါ်ဒေစီက သူမကို ငွေသုံးသောင်းပေးတယ်။ ဒီနေ့ခင်လေးသွယ်တို့ပျော်သောနေ့ပင်။ အဝတ်ကိုမြန်မြန်လျော်ပြီး ရေချိုးသနပ်ခါး လိမ်းကာ အပြင်ထွက်ဖို့ သူမအခန်းထဲကထွက်လာတော့ ကိုအောင်ကျော်ကရောက်နေပြီ။
မမဒေစီနဲ့ ပူးကပ်ပြီး ထိုင်နေကြပြီး သူမထွက်လာတော့ ရုတ်တရက်ခွာလိုက်ကြသဖြင့် စိတ်ထဲတစ်မျိုးပင်ဖြစ်သွားသည်။
" မမ ..သမီ...းသွားတော့မယ်..."
ဒေါ်ဒေစီနဲ့..ကိုအောင်ကျော်ပုံစံကတစ်မျိုးဘဲ။
" ရတယ် ..သွား ..သွား.."
ခင်လေးသွယ် အိမ်ပြင်ရောက်မှာ
" ခင်လေးသွယ် ..ခင်လေးသွယ် ...ခဏ.."
မဒေစီကနောက်ကလိုက်လာသဖြင့် သူမခြေလှမ်းများကိုရပ်လိုက်သည်။
" မမ ..ဘာမှာမလို့လဲ.."
" သြော် ..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ..ငါနဲ့အောင်ကျော်နဲ့ အပြင်ထွက်တာ ညဉ်းဦးလေးဖုန်းဘာရင်..မပြောမိစေနဲ့နော်..ညဉ်းသုံးဖို့ရောလောက်ရဲ့လား သုံးသောင်းနဲ့..."
ဘာတွေလဲ မသိ။
" လောက်ပါတယ် ...မမ..နေပါအုံး ရော့..ရော့ နင့်ကို...မမ အဝတ်မဝယ်ပေးရတာ....ကြာပြီ.."
ဒေါ်ဒေစီက ပိုက်ဆံ ၂၀၀၀၀ ကို ထပ်ပေးပြီး။
" အပြင်ထွက်တုန်း ညဉ်းစိတ်ကြိုက် အကျီ...ဝယ်လာ....."
" ဟုတ် ဟုတ် ..မမ .....ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."
...........................................................
(၁၇)
ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အားခဲထားသမျ လက်မှတ်ကမရ။ ခင်လေးသွယ် စိတ်ပျက်သွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခဏပါ မြို့ထဲလည်ပြီး သူမအကြိုက်အကျီတစ်ထည်ကိုဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။
တက္ကစီငှားပြီး ပြန်လာတော့ ပိုမြန်တယ်။ မမဒေစီ အပြင်ကပြန်မရောက်ခင် အလုပ်လေးဘာလေးကြိုလုပ်ထား လို့ရတာပေါ့။ တကယ်တော့ မမဒေစီနဲ့ သူမက အမျိုးတော်သည်။
အဒေါ်ဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ မမဒေစီက ချမ်းသာပြီး နုဖတ်နေတော့ သူမနှင့် အမအရွယ်လိုဖြစ်နေတာ။ မမဒေစီယောင်္ကျားကလဲ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်နေတော့ တစ်ယောက်တည်းမို့ သူမကို ကူဖော်လောင်ဖက်ခေါ်ထားသဖြင့် မြို့ကိုတက်လာခြင်းဖြစ်သည်။
မမဒေစီတို့များလှလိုက်တာဟု သူမတွေးနေမိသည်။
" ညီမလေး.. ဒီအိမ်လား.."
ခြံရှေ့ရောက်လို့ တက္ကစီသမားမေးမှ သူမ အတွေးများပြတ်သွားပါတယ်။ ပိုက်ဆံရှင်းပေးလိုက်သည်။အသွားအပြန် တစ်နာရီခွဲကျော်ကျော်သာ ကြာသည်။ မမ ပြန်ရောက်သေးမှာ မဟုတ်လို့ ခင်လေးသွယ် တွေးလိုက်ရင်း ခြံတံခါးသော့ကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ဘယ့်နှယ်သော့ကလဲ အပြင်ကခတ်ရမှာ အတွင်းကခတ်ထားရတယ်လို့။
ခြံထဲရောက်လို့ ကားဂိုထောင်ဘက်ကြည့်မှ မမဒေစီရဲ့ကားကရှိနေသေးသည်။ ပြန်ရောက်နေပြီထင်တယ်လို့...သူမထင်မိလိုက်သည်။ အိမ်တံခါးမကြီးကို တွန်းဖွင့်တော့ အတွင်းမှ ချက်ထိုးထားသည်။ ခေါ်မယ်လုပ်ပြီးမှ အိပ်နေရင် နိုးသွားပါလိမ့်မယ်လို့တွေးပြီး နောက်ဖက်မီးဖိုဆောင်ဘက်သွားလိုက်သည်။
မီးဖိုဆောင်သော့က အပြင်မှခတ်ပြီး သော့ကခင်လေးသွယ်ဘဲကိုင်တာလေ။ အိမ်တစ်ခုလုံးတိတ်နေသည်။မမ အပေါ်ထပ်က အခန်းထဲ အိပ်နေတာဖြစ်မည်။ ပင်ပန်းလို့ ထင်ပါ့။
အောက်ထပ်က သူမအခန်းထဲကို ဝယ်လာသော ဝတ်စုံကိုထည့်ကာ အပေါ်ထပ်သို့ ခြေဖော့ပြီးတက်ခဲ့ပါတယ်။ မနက်ကသန့်ရှင်းရေးလုပ်တာ တံမျက်စည်းအိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ကျန်ခဲ့သည်။ မမ အိပ်နေရင် နိုးသွားမှာစိုးလို့ ဖြေးဖြေးချင်းတက်ခဲ့သည်။
မမ အခန်းရှေ့ရောက်တော့ မမ အခန်းတံခါးက ဟနေပါတယ်။ ပင်ပန်းလွန်းလို့ဖြစ်မည်။ အခန်းထဲမှ အ ..အ ဆိုသော အသံကြားရပြီး တစ်ဘောက်ဘောက်အသံ ကြားရသည်။ ဒီအသံမျိုး ခင်လေးသွယ် ထူးဆန်းနေသည်။
" မောင် ..မောင် ဆောင့် ...ဆောင့် အ..အ မမကောင်းနေပြီ.."
မမအသံကြောင့် ဟနေတဲ့တံခါးကြားကနေ ခင်လေးသွယ်ချောင်းလိုက်တော့ အို သူမပါးစပ်မှ ထွက်သွားသောအသံကို သူမပြန်ပြီး မနည်းဖမ်းထိန်းလိုက်ရသည်။
အပျိုဖြစ်စ..သူမအဖို့ ထိုမြင်ကွင်းမျိုးမမြင်ဖူးခဲ့..အခန်းထဲမှာ မဒေစီရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲပြီး ကိုအောင်ကျော်က မဒေစီစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ချနေသည်။
စွပ်...စွပ် ဖောင်း ဖောင်း
" အ..အ မောင်ရေ လိုး..လိုး ...မမပြီးတော့မယ်.."
ဘုရား ..ဘုရား ..ဒေါ်လေးဒေစီ ဖောက်ပြန်နေတာပါလား။ ထင်ပင်မထင်ထားမိ။
...................................................
(၁၈)
စွပ် စွပ် ဖောင်း ဖောင်း
" အ အ အိုး အိုး...ဟင်း ဟင်း မောင်ရယ် လိုးတာတော်လိုက်တာ အီစိမ့်နေတာဘဲ"
စွပ် စွပ် ပြွတ် ပြွတ် ဘတ် ဘတ်
" ရှီး အား...လား..လား"
မမကြီးဒေစီကား ထင်ပင်မထင်ထားမိ။ ချောလဲချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တာအပြင်တဏှာလဲ ကြီးဟန်တူသည်။
ကိုအောင်ကျော် ဆောင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဒေါ်ဒေစီက အောက်မှ ကော့ကော့ပြီးကို ပေးနေတာတွေ့ရသည်။
ဘယ်သူမှမရှိဘူးထင်ပြီး လိုးပွဲဆင်နွဲနေကြသော ဒေါ်လေးနဲ့သူမ လင်ငယ်ကိုအောင်ကျော်တို့လိုးပွဲကို ခင်လေးသွယ် ချောင်းကြည့်ရင်းမခွာနိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။
ခင်လေးသွယ်ကလဲ မဒေစီဘက်က သွေးပါသော သူမဝမ်းကွဲပီပီ တဏှာကြီးသူတစ်ယောက်။ ဒေါ်ဒေစီ အပြင်သွားတိုင်း ဒေါ်ဒေစီအခန်းထဲဝင်ကာ ဒေါ်ဒေစီဖွတ်ထားပြီး ညဘက်ကြည့်တဲ့အပြာကားတွေကိုခိုးကြည့်နေကျ။
ဒါပေမဲ့ အခုလို လက်တွေ့ပိုင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်နေရတော့ မျက်လုံးမှ မခွာနိုင်အောင်။တကယ်တော့ သူမကလဲအောင်ကျော်ကိုကျိတ်ခိုက်နေတာ။ အောင်ကျော်က မစလို့သာရယ်။
ဒေါ်လေးအခုလို အလိုးခံနေတာမြင်တော့ မနာလိုပင်ဖြစ်လာသည်။ ဟုတ်မှာပါလေ ဒေါ်လေးကလဲ အိမ်ထောင်သည် အအိုသာဆိုသည်။ သူမထက် ချောလဲချောတယ်။ တောင့်လဲတောင့်တယ်။ ဒါကြောင့်မို့လဲ ကိုအောင်ကျော်ကြိုက်တာနေမယ်။
ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ဆောင့်ချနေသောကိုအောင်ကျော် လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို သူမမျက်လုံးမခွာနိုင်အောင်ပင်။
ဖောက် ဖောက် စွပ် ပလွတ်
" အိုး ...အိုး ...မောင်ရေ ..ဆောင့်...ဆောင့် အ..အ"
ဒေါ်လေးက ကော့ကော့ပေးချိန်တွင် ကိုအောင်ကျော်လဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ထပ်ဆောင့်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးပေါ်မှောက်ခုံကြီး ထပ်နေကာ အမောဖြေနေတာတွေ့ရသည်။ ပြီးသွားကြဟန်တူသည်။
..............................................................
(၁၉)
ခင်လေးသွယ် အဖုတ်မှ အရည်ကြည်တွေ ထွက်ကျကာ တစိုစိုဖြစ်နေပြီ။ သူမအဖုတ်ကို ထမိန်အောက်လက်ရှိုနှိုက်ကာ စောက်စိကို လက်ညိုးဖြင့် ဖိဖိပွိရင်း အခန်းထဲမှမြင်ကွင်းကို ယင်းထနေသည်။ ဒေါ်လေးက ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ အနည်းငယ်ပျော့နေသော လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာဆွပေးနေသည်။
" ဘယ်လိုလဲမောင်လေး နှစ်ချီဘဲရှိသေးတယ်မောနေပြီလား..ထပ်မလိုးနိုင်တော့ဘူးထင်တယ်.."
" အံမယ် မမ..နော် စိတ်ကိုလာမဆွနဲ့ မမ..သာခံနိုင်အောင်လုပ်ထား...တနေကုန်လိုးမှာ.."
" အဟင်း ...ကြည့်ရသေးတာပေါ့ မမကဘဲခံနိုင်မလား မောင်လေးကဘဲ..လိုးနိုင်မလားဆိုတာ.. ကောင်မလေးက ညနေမှ ပြန်လာမှာ..မမတစ်နေကုန်ခံလို့ရတယ်...အပြောမကြီးနဲ့..."
" ဟား ဟား စိမ်လိုက်လေ မမ..."
နှစ်ယောက်သား ပက်ပက်စက်စက်ပြောနေသံများက ခင်လေးသွယ် စိတ်ကိုဆွနေသည်။ ဒေါ်လေးကို တစ်နေကုန်လိုးမဲ့အစား သူမကိုဘဲတစ်နေကုန်လိုးလို့ကတော့ဘယ်လောက်ကောင်းလိမ့်မလဲဟု စဉ်းစားနေမိသည်။
မကြာမီဒေါ်လေးရဲ့ဆွချက်ကြောင့်ကိုအောင်ကျော်လီးကြီးက မာထောင်လာတာကိုတွေ့ရပါတယ်။
" ကဲ မောင်လေး ရလောက်ပြီထင်တယ်..ဒီတစ်ခါတော့ ဘယ်လို...ပုံစံလိုးမှာလဲ ပထမတစ်ချီကလေးဖက်ထောက်လိုး ဒုတိယတစ်ချီ ဒူးျခာင်ပေါင်ကားပြီး လိုးတာဆိုတော့ ဒီတစ်ခါ ဆောင့်ကြောင့်လိုးရအောင်..."
" ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ မမသဘောပါ.."
" နေအုံးမမ မလိုးခင် မမအဖုတ်ကိုရေချိုးခန်းထဲမှာ ဆေးလိုက်အုံး"
" အဟင်း စောက်ဖုတ်ယက်မလို့ထင်တယ်"
" ဒါပေါ့ မမရဲ့ သေချာဆေးနော်"
" ခစ်..ခစ် "
သူကလဲ စိတ်ကြိုက်ယက်ပြီးမှ လိုးတာဝါသနာအတော်ပါတယ်။ ဒေါ်လေးကရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ရေလောင်းချသံများကြားရပါတယ်။
" ဖင်ပါ ဆေးခဲ့နော်...မမ.."
" စိတ်ချ စိတ်ချ။ မောင်ယက်ဖို့ သေချာဆေးခဲ့မယ်.."
ခင်လေးသွယ်ရင်တွေပင် တုန်လာသည်။ နိုင်ငံခြားဖူးကားအတိုငပါဘဲလား။ ဒေါ်လေးကိုမနာလိုပင်ဖြစ်မိသည်။ကိုအောင်ကျော်ကလဲ ဒေါ်လေးကို အဖုတ်တင်မက ဖင်ပါယက်မဲ့သဘော။ ဒေါ်လေးဒေစီက အသားကလဲဖွေးဖွေး ရုပ်ကလဲချော အိုးကလဲတောင့်တော့ ကိုအောင်ကျော်မှသာမဟုတ် တခြားယောင်္ကျားလေးတွေဆိုလဲ ယက်လောက်တယ်လို့ ခင်လေးသွယ် ထင်မိသည်။
...............................................................
(၂၀)
ပြတ် ပြတ် ပြွတ် ပြွတ်
" ရှီး အား အိုး အင်း ဟင်း...မောင်ရေ တော်ပါတော့ ဟင့်ဟင့်"
အခန်းထဲက မြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး ခင်လေးသွယ်တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေသည်။ ဒူးတွေပင်မခိုင်ဘဲ ကွေးညွှတ်ချင်လာပြီ။
ကိုအောင်ကျော်က ဒေါ်လေးရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲပြီး မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် လျာပြားကြီးနဲ့ ယက်ပေးနေသည်။ ဒေါ်လေးတစ်ယောက်ကတော့ အရမ်းကိုအရသာတွေ့နေမှန်း သ်သည်။ခါးပင် ကော့ပင်တက်နေပြီး တအင်းအင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ငှက်ဖျားတက်နေသူအလား။
မွေ့ယာပေါ်မှာ ခေါင်းကိုမော့ နောက်လှန်ပြီးသာ တော်ပါတော့အော်နေ ပေမဲ့ လျာကိုလွတ်သွားမှာစိုးသည့်အလား ပေါင်ကြားမှာ အပ်ထားသော ကိုအောင်ကျော်ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကာ အတင်းဖိကပ်နေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။
ပြတ်ပြတ်
" အင်း ...အိုး ပြွတ် ပြွတ် ဟ... ဟ... အို့.."
ကိုအောင်ကျော်က ဒေါ်လေးရဲ့ စောက်ပတ်သာမက ဖင်ဝကိုပါ ယက်ပေးနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ ဒေါ်လေးရဲ့ အသက်ရှုသံတွေကလည်း အရမ်းပြင်းပြီး သူမနို့ ဆူထွားထွားကြီးတွေကလဲ မို့မောက်ရုန်းကြွနေပါတယ်။
အရမ်းကောင်းနေမှန်းသိသာပါတယ်။ ကိုအောင်ကျော်က ဖင်ကိုယက်ပေးနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်လေးရဲ့ မာထောင်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လက်ညိုးလက်မလေးကို အသုံးပြုပြီး ဖိဖိပွတ်ပေးနေတော့ ဒေါ်လေးတစ်ယောက် ပိုပိုပြီး တုန်လာပါတယ်။
" အင်း ဟင်း အ..အ "
ပြွတ် ပြွတ်
" မောင်ရေ အ...အ... မမ မမ မခံနိုင်တော့ဘူး "
ပြတ်ပြတ် ပြွတ်ပြွတ်
ဖင်ကိုယက်ရင်း စောက်ပတ်ကိုကစားပေးနေတဲ့ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ အစွမ်းကိုဒေါ်လေးဒေစီမခံနိုင်တော့ပါဘူး။ ဆယ်မိနစ်လောက် ကိုအောင်ကျော် ယက်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ပြီး တွန့်လိမ်ကာ ငယ်သံပါအောင်အော်ဟစ်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။
ဒေါ်လေးဒေစီတစ်ချီပြီးသွားချိန်မှာတော့ တူမဖြစ်သူခင်လေးသွယ်ကလဲ အခန်းပြင်မှာ ကိုယ့်စောက်ပတ်နဲ့ကိုယ်လက်နဲ့ပွတ်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားပါတယ်။
ထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေက ခင်လေးသွယ် ထမိန်မှာ စိုကွက်နေရုံမက ကြမ်းပြင်ကိုပါ အနည်းငယ်ကျသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူမမျက်လုံးကို အခန်းတွင်းမှ မခွာနိုင်သေးပါဘူး။ အခန်းထဲကဒေါ်လေးဒေစီနဲ့ ကိုအောင်ကျော်ကလဲ လိုးပွဲပြန်စနေပါပြီ။
.....................................................................
(၂၁)
နောက်တစ်လခန့်အကြာ။
ဒီနေ့လည်း ခင်လေးသွယ်ကို အပြင်ကိစ္စတစ်ခုအကြောင်းပြ၍ ဒေါ်လေးဒေစီက ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ ခင်လေးသွယ် မသိသလိုနဲ့အပြင်ကို ထွက်ချင်ယောင်ဆောင်ထားလိုက်သည်။ သူမကို အပြင်ပထုတ်ပြီး ကိုအောင်ကျော်ကို ခေါ်ကာ လိုးခိုင်းတော့မယ် ဆိုတာ သိနေတယ်လေ။ နာရီဝက်လောက် အပြင်ထွက်ပြီး အိမ်ကိုခိုးပြန်လာသည်။
ခြံတံခါးတွေနဲ့ အိမ်တံခါးမကြီး ပိတ်ထားကတည်းက ဒေါ်လေးဒေစီ အိမ်ခန်းထဲမှာ ကိုအောင်ကျော်ကို ကုန်းနေပြီမှန်း သိလိုက်သည်။ ခင်လေးသွယ်လဲ ကြိုတင်စီစဉ်ထားသည့်အတိုင်း တစ်ဖက်ခန်းမှ ချောင်းတော့သည်။
ချောင်းလိုက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်းပင်။ လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ထောင်ထားသော ဒေါ်လေးဒေစီကို ကိုအောင်ကျော်က နောက်မှ ပက်ပက်စက်စက်ကြုံးနေတုန်း ဒေါ်လေးဖုန်းက လာနေသည်။ ဒေါ်လေးလင်ကြီးဖုန်း။ ဒေါ်လေးကလဲ အလိုးခံတာကိုမပျက် ဖုန်းကိုကိုင်သည်။
ခင်လေးသွယ် နားထောင်ရင်း ရီချင်နေသည်။ ပြောတာကိုလဲ ကြည့်အုံး။ လင်ငယ် ကိုအောင်ကျော်က ဒေါ်လေးခါးကိုကိုင်ပြီး နောက်မှဆော်နေချိန်ကြီး။ ..ကိုရေ အရမ်းလွမ်းတယ်...တဲ့။
တစ်ဖက်ကလဲယုံတယ်။ ဒါမျိုးကျတော့ ခင်လေးသွယ်ဒေါ်လေးကလည်သည်။ ဖောက်ပြန်နေသည်ဟုမထင်ရ။ ခြံထဲတင် အိမ်ငှားထားသော ကိုအောင်ကျော်ကိုမှ လင်ငယ်နေပြီး ကုန်းနေတာဆိုတော့ အပြင်လူမသိနိုင်။
ခင်လေးသွယ် သိသလောက်တော့ နေ့တိုင်းလိုးကြတယ်။ ညဖက်ဆို သူမအိပ်ပြီထင်ပြီး နောက်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပေးသည်။ ည ၁၀ နာရီလောက်ကနေ မနက် ၄ နာရီလောက်အထိ လိုးကြသည်။ ညတိုင်းပင်။
ကိုအောင်ကျော်ကတော့ နားထင်တွေပင်ကျ မျက်တွင်းတွေပင်ချောင်နေပြီ။ ဒေါ်လေးကတော့ တားဆေးတွေစားလို့ ထင်သည်။ နို့တွေလဲပိုကြီး ဖင်ကြီးကလဲပိုကြီးလာတယ်။ ဒေါ်လေးကလဲ ကိုအောင်ကျော်ကို ယူမယ်လို့ ပြောတယ်။ လင်ပို့သော ငွေတွေနဲ့ ခြံတစ်ခြံဝယ်ပြီး အိမ်ပင်ဆောက်ထားပြီးပြီ။
ခိုးစားရတာအားမရ၍ ပေါ်တင်ခံတော့မည့်သဘော။ လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့ ခိုးစားနေသော အဒေါ်နဲ့ ငရဲမကြောက်သော ကိုအောင်ကျော်ကို ခင်လေးသွယ်အံ့သြသည်။
ဒါပေမဲ့ ခင်လေးသွယ် ကိုယ်တိုင်ကလဲ ကိုအောင်ကျော် သူမဒေါ်လေးကိုလိုးတာကို မချောင်းကြည့်ရမနေနိုင်အောင်ပင်။ ကိုအောင်ကျော်လိုးတာကိုခံချင်လွန်း၍ စောက်ဖုတ်ကရွနေပြီ။ ဒေါ်လေးကလဲ ကိုအောင်ကျော်ကို အလစ်မပေး။ အားတိုင်း လိုးခိုင်းနေတာဘဲ ဟု စဉ်းစားရင်းဒေါသထွက်နေတာကို သူမကိုယ်သူမ မသိ။
ဒေါ်လေးကို ကိုအောင်ကျော် ဖင်ထောင်လိုးနေချိန်များဆို ခင်လေးသွယ်လဲ သူမအဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်းအာသာဖြေတတ်ပါတယ်။
ကိုအောင်ကျော်လိုးတာက အားရပါးရ ခါးကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ချိန်များဆို ဒေါ်လေးဒေစီ ဖင်လုံးကြီးတွေ တွန့်တွန့်ပြီး တုန်တုန်သွားသည်။ သူမ ဖင်ဆိုလဲ အဲ့လိုတုန်သွားမှာဘဲလို့ ခင်လေးသွယ်တွေးမိသည်။ သူမကို လိုးရအောင်ဘယ်လို လုပ်ရမလဲလို့ တွေးနေမိသည်။
.......................................................................................
(၂၂)
အောင်ကျော် သူ့ဘဏ်စာအုပ်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ဒီနေ့ ဒေါ်မေသီက အလုပ်ဖြုတ်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘဝမှာ ရင်းနှီးစားလို့ရအောင် အရင်းအနှီးထုတ်ပေးခဲ့သည်။ သူ့ အနေနဲ့ ဒေါ်မေသီနဲ့ပတ်သက်စရာမလိုတော့။
ဒေါ်မေသီနဲ့ ဒေါ်ဒေစီအကြောင်းကို စုံစမ်းလိုက်တော့ ဒေါ်မေသီ ယောင်္ကျားက ဒေါ်ဒေစီနဲ့ ငယ်ရည်းစားတွေ။ ဒေါ်ဒေစီကို အခုအချိန်ထိ သံယောဇဉ်ကမပြတ်သေး။ မိန်းမတွေ သူတို့သာ ရွသာ။ သူတို့ ယောင်္ကျားကျတော့ သဝန်တိုသည်။ ဒါကြောင့်မို့ ဒေစီကို ဒေါ်မေသီက ဖျက်ဆီးခြင်းဖြစ်သည်။
ဒါပေမဲ့ အောင်ကျော်အဖို့ ဒေါ်မေသီကို ကျေးဇူးပင်တင်နေတာ ဒေါ်မေသီ မသိ။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ အောင်ကျော်ကလဲဒေါ်ဒေစီကို အပိုင်သိမ်းထားပြီ။ ဒေါ်ဒေစီကချောလဲချော တောင့်လဲတောင့်တယ်။ ဒေါ်မေသီခိုင်းတာ ထက်ကိုပိုပြီး ဒေါ်ဒေစီကို သူ့မယားမဖြစ်ဖြစ်အောင်ကြံစည်ခဲ့တာ။
ဒေါ်မေသီဆီက လုပ်အားခလဲရ ဒေါ်ဒေစီလို ရေဆေးငါးကြီးကို သူ့မယားဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သဖြင့် တစ်ချက်ခုပ်နှစ်ချက်ပြတ်ပင်။ ဒါကြောင့်မို့လဲ အပီကိုင်ကာ သူ့မိန်းမဖြစ်အောင် လုပ်ထားပြီးပြီ။ သူ့လင်ပို့သော ပိုက်ဆံတွေနဲ့ တစ်ခြားမှာ အိမ်ဝယ်ပြီးထားပြီ။ ဘာလိုသေးလဲ။
ဒါပေမဲ့ အောင်ကျော်လိုသွားတာ တစ်ခုရှိတယ်။ ဒါကိုသူမသိ။ ဒေါ်ဒေစီကလည်း သူမယောင်္ကျားက နိုင်ငံခြားမှာမယားငယ်ရှိတယ်။ သူမတို့က မိဘပေးစားလို့ရယ် သူမယောင်္ကျားပိုင်ဆိုင်သော ပစ္စည်းဥစ္စာတွေကို မက်လို့ရယ်သာ ယူထားတာ ချစ်လို့ မဟုတ်။
ဒါကြောင့် သူမလင်ကိုကွာပြီး အောင်ကျော်ကိုယူဖို့ကြံနေခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်ကျော်က ငယ်လဲငယ်တယ်။ ချောလဲချောတယ်။ လီးကလဲ လက်ရှိလင်ထက် ကြီးလဲကြီး တုတ်လဲ တုတ်ရှည်လဲရှည်တယ်။ပြီးတော့ ဘာဂျာအစုပ်အမှုတ်ကလဲ တော်တော်သန်သလို လိုးတာက လဲ မချွတ်တမ်း။ ဒါကြောင့် သူမလင်ကြီးထက်အပြတ်အသတ်သာနေသော အောင်ကျော်ကို လင်ကိုကွာပြီးယူဖို့အထိ မိုက်မဲနေခြင်းဖြစ်ပါတယ်။
ဒေါ်ဒေစီအနေနဲ့ အောင်ကျော်ကို မကြာမီလပိုင်းအတွင်း တရားဝင် လင်အဖြစ်ယူကာ ပေါ်တင် လိုးခံတော့မှဖြစ်ပေမဲ့ သူမအိမ်မှာ အဖော်ခေါ်ထားသော သူမတူမ ခင်လေးသွယ်ကလည်း အောင်ကျော်ကို ဘယ်လို မြူဆွယ်ရမလဲဆိုတာ အချိန်ပြည့်ကြံစည်နေတာ သူမ မသိ။
ဒါကြောင့်လဲ ဒေါ်ဒေစီက အောင်ကျော်နဲ့သူမယူပြီးလျင် ခင်လေးသွယ် ကိုပင် သူမအိမ်မှာ ကူဖော် လောင်ဖက် အဖြစ်ဆက်ခေါ်ထားမယ်လို့ စဉ်းစားနေခြင်းဖြစ်သည်။
ဒေါ်ဒေစီနှင့် အောင်ကျော် လိုးတာကို နေ့တိုင်း ညတိုင်း ချောင်းကြည့်ပြီး ကာမဆန္ဒတွေ ရုန်းကြွနေသောခင်လေးသွယ်နဲ့ သူမလင်အသစ် ဖြစ်လာမဲ့ အောင်ကျော်တို့ ဘယ်ကဘယ်လို ဆက်ဖြစ်ကြမယ် ဆိုတာကတော့ နောင်လာမဲ့ အချိန်များတွင် စောင့်မျော်ကြည့်ရပါလိမ့်မည်။
ပြီးပါပြီ။
မရည်ရွယ်ဘဲ ဖြစ်နိုင်တယ် အပိုင်း ( ၃ )
မရည်ရွယ်ဘဲ ဖြစ်နိုင်တယ် အပိုင်း ( ၃ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
နရသူ ရေးသည်။
ရောက်မည့်ရောက်တော့ ညနေ ၆ နာရီခွဲလောက်မှာ သင်းယုနွယ်ရော အာမက်ပါ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် အိမ်ကို ရောက်ရှိလာကြသည်။ သင်းယုနွယ်က သူ့နောက်ကနေကပ်ပါလာသော အရပ်မြင့်မြင့်ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် ကန့်လန့်အစင်းကျားပါသော စပို့ရှပ်အင်္ကျီ မီးခိုးရောင်စတိုင်ဘောင်းဘီဝတ်ကာ နေကာမျက်မှန်အနက်တပ်ဆင်ထားသည့် ရှိုးစမတ်ကျကျ ကုလားဘူတားကြီးကို အတော်ကလေး စိတ်ဝင်စားဟန်နှင့် မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ပြီး အသေအချာ စူးစိုက်အကဲခတ်ကြည့်နေသည်။
" ဟော တိုက်ဆိုင်လိုက်ပုံများ သင်းသင်းရော ကိုအာမက်ပါ အိမ်ကို နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း ရောက်လာရတယ်လို့ .. မိသင်း ဒါ ငါပြောပြောနေတဲ့ ပွဲရုံကိုယ်စားလှယ် ကိုအာမက်တဲ့ ..ကိုအာမက် ဒါက ကျွန်မတူမ မိသင်း .. ဘယ့်နှယ်လဲ လှလား"
အာမက်မျက်နှာပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်သွားပြီး သင်းယုနွယ်ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးအပြန်အလှန်ကြည့်ကာ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် ...
" လှပါ့ဗျာ အဒေါ်နဲ့တူမ လိုက်ဖက်ညီပါပေ့ ဘယ့်နဲ့ နာမည်လေးက မိသင်း ဟုတ်လား"
" သင်းယုနွယ်ပါရှင့်"
သင်းယုနွယ်က ဝင်ဖြေလိုက်ရာ ...
" ဝေါင်း မိုက်တယ် သင်းယုနွယ် ခေါ်လို့သိပ်ကောင်းတယ် နာမည်ရော လူရော ဘာမှကိုပြောစရာမရှိဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း"
" ကဲ ကဲ လာပါ ကိုအာမက် အပြင်မှာမိုးတိုးမတ်တပ်နဲ့ အိမ်ထဲဝင်ကြရအောင် တော်ကြာ လူပြောသူပြောခံနေရဦးမယ် ကျွန်မတို့မှာ ယောက်ျားသားတွေ အဝင်အထွက်သိပ်ရှိတာမဟုတ်ဘူး"
အာမက်ကိုလက်ဆွဲပြီး အိမ်ခန်းထဲအမြန်ခေါ်သွင်းလာကာ အရှေ့တံခါးကိုပါ တစ်ခါတည်းပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ စိုးမိုးကြည်က တူမဖြစ်သူ သင်းယုနွယ်ဖက်လှည့်ပြီး ...
" မိသင်း ညည်းခဏနား ရေချိုးပြီး ညစာ အရင်စားချင်စားလိုက်တော့ ဆိုင်ကဝယ်လာတဲ့ ကြက်ကင်ရယ် အမဲအသည်းကြော် ပြည်ကြီးငါး အစပ်ချက်ရယ် ပုဇွန်ထုပ်အချိုပေါင်းနဲ့ ငါးခေါင်းဟင်းချို အမဲအူသုပ်တွေ အုပ်ဆောင်းထဲမှာ အကုန်ရှိတယ် ကြိုက်တာယူစားလိုက် ကိုအာမက်နဲ့ငါ အေးဆေး စကားပြောလိုက်ဦးမယ် သူ ဒီည အခြေအနေအရ အိမ်မှာပဲအိပ်ချင်အိပ်မှာ"
" ဟုတ် ဒေါ်လေး သင်းတို့တော့ ဒီလိုဖွယ်ဖွယ်ရာရာလေးတွေ မစားရတာကြာနေပြီ ဒေါ်လေးပြောတာ ကြားရုံနဲ့တင် သွားရေတောင် ကျလာတာ .. ပွတာပဲ ဟီဟိ"
" ကောင်မ အူမြူးမနေနဲ့ လုပ်စရာရှိတာမြန်မြန်လုပ် ပြီးရင်လည်း စားတော့ မိုးလင်းအလုပ်ဆင်းရဦးမှာ အိပ်ရေးဝဝအိပ် အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ဖုန်းချည်းထိုင်ပွတ်ပြီး အချိန်ဖြုန်းမနေနဲ့ ကြားလား"
" ကြားပ ဒေါ်လေးရယ် ခုပဲ ရေသွားချိုးတော့မှာပါ ပြီးရင်စားမယ် သင်းလည်း အပြင်ခဏထွက်ချင်သေးတယ်"
" ဘယ်သူနဲ့တွေ့ဖို့လဲ မြန်မြန်ပြန်ခဲ့နော် မိသင်း"
" အဖော်တစ်ယောက်နဲ့ချိန်းထားလို့ပါ ဒေါ်လေးတို့ဖာသာ အိမ်မှာအေးဆေးနေခဲ့ကြလေ သင်း ညဉ့်မနက်စေရဘူး"
" ဒါဖြင့်လည်း ပြီးရော ကြွ ကြွ မယ်မင်းကြီးမ"
အဒေါ်နှင့်တူမ အလိုက်တသိ ရှိလှသည်။ မိသင်းလည်း ဒီလောက်ဆို သူ့အဒေါ်ရဲ့အထာကို ကောင်းကောင်းနပ်နေပါပြီ။ ဒေါ်လေးတို့တော့ ဒီည ပွဲကောင်းဦးတော့မှာပဲ လို့တွေးပြီး ကလေးတစ်ယောက်လိုပင် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့အရှေ့ကနေ တင်ပါးကလေး လှုပ်လီလှုပ်လဲ့လုပ်ကာ ခုန်ပေါက်ပြေးထွက်သွားလေသည်။
တူမချောကလေး ပြေးထွက်သွားရာကို မျက်စိတစ်ဆုံး လိုက်ငေးကြည့်နေပြီးမှ ကိုအာမက်အနားကိုလျှောက်လာကာ ဧည့်ခန်းရှိ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆက်တီခုံပေါ်မှာ နေရာချပေးလိုက်သည်။ သူမလည်း အာမက်ရဲ့နဘေးကနေ ကပ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ..
" ကဲ ကိုအာမက် ဒီလမ်းထဲ တစ်ခါမှမရောက်ဖူးဘူးဆို ကျွန်မအိမ်ကို ဘယ်လိုရှာတွေ့တာလဲ ပြောစမ်းပါဦး "
မေးလိုက်ရာ သူက ..
" ဒီလိုပဲ မေးရင်းစမ်းရင်း ရောက်ခဲ့တာပဲလေ မိုးက အချောအလှကလေးဆိုတော့ ဒီရပ်ကွက်မှာမသိသူမရှိဘူးမဟုတ်လား"
မိုး သူ့ကို မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးရင်း ..
" အင်းပါ ထားပါတော့ လူကို တစ်ခုခုလိုချင်တိုင်း လျှောက်မြှောက်မနေစမ်းနဲ့ မိုးတို့က တစ်ရပ်တည်း အနေကြာလာပြီဆိုတော့ လူတော်တော်များများ မျက်မှန်းတန်းမိကြတယ်လေ တချို့လည်း အရင်းအခြာတွေလိုတောင်ဖြစ်နေပြီ ခုက သူတို့ ရှင့်ကိုနတ်လမ်းညွှန် လုပ်ပေးတာပေါ့ ဟုတ်လား"
" ဒါပေါ့ မိုးရဲ့ မိုးတို့ပတ်ဝန်းကျင်လေးက မြို့နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းဆိုတော့ တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းပြီး နေလို့ထိုင်လို့ တော်တော်ကောင်းသားပဲ လူတွေလည်း စိတ်ကောင်းနှလုံးကောင်းရှိကြပုံရတယ်"
" ဟုတ်တယ် ကိုအာမက် အချင်းချင်း လိုအပ်တာမှန်သမျှကူညီကြတယ် ပွဲလမ်းသဘင်တွေဆိုရင်လည်း ဒီအတိုင်းပဲ တစ်လမ်းလုံးက လူလည်း ညီတယ်လေ မဟုတ်တာဆို ဘာတစ်ခုမှမလုပ်ရဲပါဘူး လုပ်တာနဲ့ လူတွေအကုန်သိသွားကြမှာပဲ"
မိုးကပြောတော့ အာမက်လည်း သဘောပေါက်စွာဖြင့် သူမဖက်ကို အသာစောင်းငဲ့ကြည့်ကာ ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်လိုက်ပြီး ..
" ဒါနဲ့ စောစောကမိုးပြောပုံအရ ဒီ့ပြင်လူ အိမ်ကို တစ်ခါမှ လာပြီးညမအိပ်ဖူးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား မိုး"
သူသိချင်တာကို မဆိုင်းမတွ ဒဲ့ဒိုးကြီးမေးမြန်းစပ်စုလိုက်တော့ မိုးကဟက်ကနဲရယ်လိုက်ပြီး ...
" အော် ကိုအာမက်ရယ် .. နယ်က ဆွေမျိုးညာတကာ ဘာညာလောက်တော့ တစ်ခါတစ်လေ လာတည်းကြတာပေါ့ ကိုအာမက်လို လူမျိုးသာ မိုးမှာ တစ်ယောက်မှကို မရှိတာပါ .. အဲဒါ အမှန်ပြောတာနော်"
မိုးက အထာနှင့်ပြောလိုက်တော့ အာမက် ရွှေသဘောတော်ကျပြီး အဆီပြန်နေသော ကျောက်ပေါက်မာမျက်နှာကြီးက တမုဟုတ်ချင်း ဝင်းပလို့သွားသည်။
" ကဲ မိုး ပြောလေ တူမလေးမရှိတုန်းလေး သေချာမေးရမယ် မိုး ကိုယ့်ကို ဘာတွေနဲ့ဧည့်ခံမှာလဲ ပြောလေ ပြောစမ်း"
" အော် ဒါလား စိတ်မပူပါနဲ့ မိုး သူ့အတွက် အစစအရာရာ စီစဉ်ထားပြီးသားပါပဲတဲ့ရှင် အဟင်း ဟင်းဟင်း"
မိုးသူ့ကိုပြောပြီး အသံလွင်လွင်ကလေးနှင့် ပုခုံးကလေး တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါအောင် ရယ်မောလိုက်ကာ ထိုင်ရာကနေ သူ့ဖက်ကို အသာတိုးကပ်လာပြီး ..
လောလောလတ်လတ် ရိတ်သင်ထားသည့် စိမ်းမြမြမုတ်ဆိတ်ကျင်စွယ်ရာလေး ရေးတေးတေးမျှရှိနေသော သူ့ရဲ့ပါးတစ်ဖက်ကို သူမနှုတ်ခမ်းလေးနှင့်အသာတို့ထိ၍ "ပြွတ်" ကနဲ ချစ်အနမ်းလေးတစ်ပွင့် ပေးပစ်လိုက်ရင်း ...
" သူ ဘာလိုချင်သလဲပြော လောလောဆယ် အားရှိအောင်လို့ သောက်စရာရှိတာ အရင်သောက်လိုက်ဦး မိုးကိုယ်တိုင် တစ်အိမ်ဝင်ဖြည့် ပေးပါ့မယ် ခဏလေးစောင့်"
ဆိုပြီး နောက်ခန်းမှာအသင့်ထားရှိသော စားသောက်ဖွယ်ရာ အကြော်အလှော်အမြည်းစုံပန်းကန်များ စတီးလင်ဗန်းတစ်ခုနှင့်အပြည့် ထည့်သယ်ကာ တစ်ခဏအတွင်း ပြန်လည်ရောက်ချလာသည်။ အာမက်၏ မျက်လုံးများက အရက်ပုလင်းကိုရှာသည်။ သူလိုချင်တာ မတွေ့ရ၍ အာမက်မျက်မှောင်ကြီးကျုံ့ရင်း ..
" ဟင် ဒါပဲလား ဟိုဟာလေ အဲ အ ပြင်း ကလေးဘာလေး လုပ်ဖို့ ဘာဖို့ ကျတော့ရော"
" လာမှာ စိတ်ချ စိတ်ချ မပူနဲ့ .. အဟင်း ဟင်းဟင်း"
" တစ်ယောက်တည်း မနိုင်လို့ စစ်ကူခေါ်ထားတယ်လေ "
ဆိုပြီး သူမဆက်ပြောလို့မှမဆုံးသေး အိမ်အတွင်းဖက်ကနေ တူမဖြစ်သူသင်းယုနွယ်တစ်ယောက် သူ့လက်ထဲမှာ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်အမဲ တစ်လုံးနှင့် ထည့်ထားသော ယမကာပုလင်းများနှင့် ဆိုဒါ ရေခဲ ငါးကြင်းဖန်ခွက် အစရှိသည့် သောက်စရာနှင့်အရံပစ္စည်းတွေကို လက်တစ်ဖက်စီမှာ မနိုင်မနင်းဆွဲကိုင်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဖက် ထွက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
....................................................................
၁၂။
ရေချိုးပြီးစ လန်းဆန်းနေပုံရသော သင်းယုနွယ်ရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်မှ လုံးထစ်ကြွရွနေသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အစုစုတို့က သူမခြေလှမ်းများအတိုင်း တအိအိလှုပ်ခါနေတာတွေ့ရသည်။
" အိုကေ ဒီနားလေးချလိုက် မိသင်း ညည်းက ဒါမျိုးကျတော့ ခိုင်းလို့ပြုလို့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအရှိသားပဲ အဟင်းဟင်း ဟင်း"
စိုးမိုးကြည် တူမဖြစ်သူရဲ့ အလုံးအထည်တစ်ရစ်ကားစွင့်လှသည့် ဖင်သားတုန်အိအိလေးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဖျန်းကနဲပုတ်၍ ချစ်စနိုးလေး ပြောဆိုကျီစယ်ရင်း သူမယူလာသည့်ပစ္စည်းတွေကို လက်ကမ်းယူကာ စားပွဲပေါ်မှာ အသေအချာပြင်ဆင်နေရာချလိုက်ပါသည်။
သူမယူလာသော ဘလက်လေဘယ် နှစ်လုံးအနက် တစ်လုံးကိုယူ၍ ဖောက်ပြီး ဖန်ခွက်နှစ်ခုထဲ နှစ်ပက်စီခန့်ငှဲ့ထည့်ကာ ဆိုဒါနှင့်ရေခဲများ အချိုးကျရောစပ်လိုက်သည်။ ကိုအာမက်က သူမလုပ်နေပုံကို သဘောကျလေဟန်နှင့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်နေပြီး တူမချောလေး ဖြစ်သူ သင်းယုနွယ်ရဲ့ လုံးထစ်ကြွ၍နေသော ခန္ဓာကိုယ် အထက်အောက်ရပ်ဝန်းရှိ အသားဆိုင်အိအိကြီးများကို ဟိုဟိုဒီဒီ မျက်စိအရသာခံ ကြည့်ကာ ဇိမ်တွေ့နေသည်။
သင်းယုနွယ် ရေချိုးပြီးစဖြစ်၍ ကိုယ်ပေါ်မှာ အိမ်နေဘလောက်စ်အင်္ကျီ အပါးလေးတစ်ထည်ကို ကြယ်သီးအစုံအစေ့မတပ်ဘဲ ဖြစ်သလို ဝတ်ဆင်လာကာ အတွင်းမှာ ဘာအခုအခံမှရှိပုံမရဘဲ ကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ်ခန့် လုံးလုံးဝန်းဝန်းဖြိုးဖြိုးအိအိလေး အရှေ့ကို မို့မောက်ကြွစွာ ပြူထွက်လို့နေသည့် ရင်သားဆိုင်လုံးအိအိလေးနှစ်မြွှာကို နို့သီးရာကလေးကအစ အထင်းသားပင် တွေ့မြင်နေရသည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့်အတူ သူ့အရှေ့ကစားပွဲပေါ်မှာ စားသောက်စရာအမြည်းပန်းကန်တွေ ကုန်းလိုက်ကွလိုက်နှင့် ဝိုင်းဝန်းနေရာချပေး နေသော သူမ၏ရင်ဘတ်အရှေ့မှ အပြွတ်လိုက်အခိုင်လိုက် မို့မောက်အယ်ကြွနေသည့် ရွှေရင်အုံအိအိကြီးနှစ်မြွှာကလည်း သူမဝတ်ထားသည့် အိမ်နေဘလောက်စ်အင်္ကျီအတွင်းမှနေ အပြင်ကို ရုတာတရက်ကြီးထွက်အံကျတော့မည့်အလား ထင်မှတ်ရသည်။
ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းဆီမှာလည်း ရေမခြောက်သေးသည့် အရောင်ခပ်နွမ်းနွမ်း ရေလဲထမီဟောင်းတစ်ထည်ကို ခပ်တိုတို စည်းနှောင် ဝတ်ဆင်ထားသဖြင့် ရေမစို့တစိုထမီနှင့်ကပ်နေသည့် လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိသော သူမ၏ တင်ပါး အသားဆိုင် အိအိကြီးများက မြင်ရသူ ပုရိသအဖို့ မင်သက်မိန်းမူးလောက်ဖွယ်ရာ အစွမ်းကုန်ညှို့ငင်ထားဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်နေပေသည်။
အာမက်တစ်ယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူအရက်ငှဲ့နေတာကိုကြည့်လိုက် သူမဖက်ကို မသိမသာလှည့်ငေးလိုက် လုပ်နေတာကို သင်းယုနွယ် ကောင်းကောင်းသိသည်။ အဒေါ်လုပ်သူ စိုးမိုးကြည်ကလည်း သူမနည်းတူ သိနေသည်ပင်။ ဤသည်ကိုပင် မိန်းမမာယာဟူ၍ ရှေးစာဆိုတို့ နာမမှည့်တွင် ခေါ်ဝေါ်သမုတ်ခဲ့ကြသည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။
သင်းယုနွယ် ကိုအာမက်ဆိုတဲ့ကုလားကြီးအရှေ့မှာ ကုန်းကွကွလေးလုပ်ပြီးအလှပြနေရာမှ သူမခါးလေးကို ပုံမှန်ပြန်ဆန့်လိုက်ရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ဖက်ကိုလှည့်ကာ ..
" စုံပြီလား ဒေါ်လေး လိုတာရှိရင် သမီးကိုပြောနော်"
သင်းယုနွယ်မေးလိုက်တော့ ..
" စုံသလောက်ရှိပါပြီ ညည်းသွားစရာရှိတာသာ သွားပေတော့ ခပ်မြန်မြန်လည်း ပြန်ခဲ့ဦး .. အော် ဒါနဲ့ ငါ့အိပ်ခန်း ကုတင်ခေါင်းရင်းဖက်က စားပွဲမှာ ဘလက်လေဘယ်တစ်လုံး ဖွင့်ထားတာရှိတယ် အဲဒါလေးပါ ကြုံတုန်းသွားယူပေးဦး ကိုအာမက်က ဇိမ်သမား သူ တော်ရုံနဲ့ လစ်မစ်ပြည့်မှာ မဟုတ်ဘူး ကြားလား မိသင်း"
" ဟုတ် ဒေါ်လေး ဒီလောက်က အေးဆေးပါ အဟင်းဟင်း"
ကောင်မလေး တင်ပါးလေးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နှင့် ပြန်လှည့်ထွက်သွားသည်။
" အင်း သူ့အချိုးအစားလေးက တော်တော်ပြည့်တာပဲ မင်းကြီးကြိုက်ဆိုဒ်လေး"
ကိုအာမက် သူမနားနားကပ်ပြောလိုက်သော စကားသံကြောင့် စိုးမိုးကြည် သူ့ဖက်ကို မျက်စကလေးချီပြီးကြည့်ရင်း ..
" ဟင်း ဟင်း ရှင် စိတ်ထဲ ဘာကြံစည်နေသလဲ ကျွန်မအသိသားပဲ တကယ်ကြိုက်လား ဒီအတိုင်းတော့ မရဘူးနော် ဟွင်းဟွင်း"
အာမက်ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် ..
" ဒါပေါ့ ဒါပေါ့ ကိုယ်လည်း ကုန်သည်တစ်ယောက်ပါပဲ မိုးရယ် ဘယ်အရာမဆို သူ့တန်ဘိုးနဲ့သူရှိကြတာချည်းပဲ တန်ရာတန်ကြေး တဝ်ခုခုတော့ ပေးရမှာပေါ့လေ ဟဲဟဲဟဲ"
" ကဲပါ ရှင် တူမဖက်ကိုချည်း ပြစ်မှားဖို့မကြိုးစားနဲ့ ဒီက အဒေါ်လုပ်သူတစ်ယောက်လုံး ကျန်ပါသေးတယ် အဲဒီတောင်ကို အရင်ဖြိုဖို့လုပ်ဦး ကြားလား ကိုအာမက် တစ်ခုပြီးမှ တစ်ခုလာရမယ်မဟုတ်လားရှင့် အဟင်း ဟင်းဟင့်"
သူမစကားကိုကြားပြီး အာမက်လည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် တဟားဟားနှင့် ဟက်ဟက်ပက်ပက်ကြီးရယ်ချလိုက်လေသည်။
" ဘာတွေ ဒီလောက်သဘောကျနေတာလဲရှင့် ရယ်နေလိုက်ကြတာ"
သင်းယုနွယ် လက်ထဲမှာ ဒေါ်လေးအခန်းထဲက တစ်ဝက်တစ်ပျက် သောက်လက်စ ဘလက်လေဘယ်ပုလင်းကို ယူလာပြီး အဒေါ်ဖြစ်သူထံ လာရောက်ကမ်းပေးလိုက်သည်။
" အေး အေး ကောင်းပြီ ထားခဲ့လိုက်တော့ မိသင်း တို့က အလုပ်ခွင်ထဲက အကြောင်းတွေ ပြန်ပြောပြီး နှစ်ယောက်သားရယ်နေကြတာ ကဲပါ အင်္ကျီအဝတ်အစားလေးလည်း ပြန်ပြီးလဲလိုက်ပါဦး သွားတော့ မိသင်း"
" ကောင်းပါပြီ ဒေါ်လေးရယ်"
သူမကို အသာပထုတ်လိုက်မှန်းသိတာမို့ သင်းယုနွယ်လည်း အဒေါ်ဖြစ်သူကို မျက်လုံးကလေးပြူးပြ လျှာကလေးတစ်လစ် ထုတ်ပြလိုက်ရင်း အိမ်နောက်ခန်းဖက်ဆီ အပြေးတစ်ပိုင်း ပြန်ဝင်လာခဲ့တော့သည်။
သူမထွက်သွားသည်နှင့် စိုးမိုးကြည်နှင့်အာမက်တို့ရဲ့ ညနေခင်းယမကာပွဲလေးက စချေပြီ။
............................................
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တပ်မက်သောအကြည့်များဖြင့် ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီးစိုက်ကြည့်လျက် အပြန်အလှန် အရက်ခွက်ငှဲ့ပေး တစ်ယောက်ကို အရက်တစ်ခွက်စီ ဖန်ခွက်ချင်းထိတိုက်၍မော့သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက် နောက်တစ်ခွက်ထပ်ငှဲ့ကာ ထပ်မော့သောက်လိုက်နှင့် စကားလေးတပြောပြော တွတ်ထိုးကြရင်း သူမတို့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက တဖြည်းဖြည်းချင်း နီးစပ် ပူးကပ်သွားကြသည်။
စောစောကတော့ ခွက်ချင်းတိုက် ကမ်ပေ့လုပ်ပြီး သောက်တာ။ ခုများကျတော့လည်း လူချင်းပါ ထွေးလုံးရစ်ပတ် ပူးကပ်မိသွားကြပြီပဲ မဟုတ်လား။
အာမက် ဖန်ခွက်ထဲက လက်ကျန်အရက်ကို တစ်ကျိုက်မော့ချပြီးနောက် သူ့ရဲ့ လက်သရမ်းတစ်ဖက်က စိုးမိုးကြည်ရဲ့ ရင်သားဆိုင်အိအိ နှစ်မြွှာကို လူသူအလစ်မှာ အားမလိုအားမရ ညှစ်ချေနယ်လိုက် အင်္ကျီအောက်ကို လက်လျှိုပြီး ကြီးမားထွားအိသော နို့အုံကြီးရဲ့ထိပ်က နို့သီးခဲကျစ်ကျစ်ကလေးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ပွတ်လှိမ့်ချေကစားလိုက် လုပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် စိုးမိုးကြည်ရဲ့ပေါင်ခွကြားထဲကို သူ့လက်က လှစ်ကနဲတိုးဝင်လာပြီး စိုးမိုးကြည်ရဲ့ခွဆုံရှိ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကလေးဖြစ်နေသော အင်္ဂါဇပ်အဝန်းအဝိုင်းတစ်ဝိုက်ကို လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးနှင့် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းအုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖျစ်လိုက်ဆွလိုက် လက်ချောင်းများနှင့် အောက်မှအထက်သို့ လျှောထိုး ပွတ်ဆွဲကစားလိုက် စောက်စိချွန်တက်တက်ကလေးရဲ့ထိပ်ကို ဟိုစမ်းဒီစမ်းနှင့် အသာဖွဖွလှုပ်ခတ်ပွတ်ချေလိုက် လုပ်နေပေသည်။ စိုးမိုးကြည်နှုတ်မှ အိကနဲ အို့ကနဲ အမေဋိတ်သံကလေးနှင့်အတူ သူမကိုယ်လုံးကလေး လူးလှိမ့်ရုန်းတွန့်၍ ကော့ပျံကြွတက်လာရကာ သူ့ရင်ခွင်ကြားထဲ တစ်ကိုယ်လုံး ရောက်ရှိသွားရပြီး သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်ကလည်း အပြန်အလှန် အားဖြင့် ကုလားအာမက်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲ မသိမသာတိုးဝင်၍ ခပ်တင်းတင်းဖြစ်ကာနေသော အာမက်၏အလျားရှည်လမျောကြီး ဖြစ်သည်နှင့်အမျှ လုံးပတ်အနေနှင့်ပါ တုတ်တုတ်ဖီးဖီးရှိလှသည့် လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးကို သူမလက်ခုပ်အတွင်း တအား ဆုပ်ညှစ် ကိုင်ကာ နည်းနည်းချင်းဆိုသလို လီးအရင်းသားရေကို အနောက်ဖက်ဖြဲလှန်၍ ယောက်ျားများဂွင်းတိုက်သည့်နှယ် သူမလက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ရှောတိုက်ပွတ်ဆွဲကစားနေလိုက်ပါသည်။
"ဒီနေရာမှာတင် အလုပ်ဖြစ်ချင်လာပြီ မိုးရယ်"
စိုးမိုးကြည်နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ပြွတ်ကနဲအသံထွက်အောင် ဖိထပ်စုပ်နမ်းရင်း သူကပြောတော့ ..
" နေပါဦး ကိုရဲ့ ကောင်မလေး အပြင်ထွက်ပြီးမှလုပ် မိုးရဲ့အိပ်ခန်းထဲ အတူသွားကြမယ်"
" အင်း မိုး ဘာလုပ်ပေးမလဲ"
" အားလုံးပေါ့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီး အားရပါးရကြီးမိုးစုပ်ပေးမှာ လရည်ထွက်အောင်စုပ်ပေးမယ်"
" ပြီး ပြီးတော့ရော "
" အို အို သူ့သဘောရှိပေါ့ ဟီဟိ မိုးဟာလေး မှုတ်ချင်မှုတ် အရည်ရွှဲအောင်တော့ လုပ်ပေး ပြီးတော့ သူ့အကြိုက် ပက်လက်လိုးမလား မှောက်ခုံရက် ခွေးကုန်းလိုးမလား ကုတင်စောင်း တစ်တီတူးလိုးချင်လား အရှေ့ပေါက်လား ဖင်ပေါက်ထဲကိုဆော်မလား ကြိုက်တာပြော မိုး အကုန်လိုက်လျောပေးမယ် ဒီတစ်ညလုံး ဖရီးကစ်ပဲ ဟင်း ဟင်းဟင်း"
အာမက်လီးပါးပျဉ်းက ရုတ်ခြည်းထောင်လာသည်။ မိုးအဖုတ်ကလေးလည်း သူနှိုက်ပြုနေတာနှင့် အရည်ရွှဲသထက်ရွှဲလာပြီ။
" မိုး တစ်ခွက်သောက်ဦး"
" ဟင့် များနေပြီ အမူးလွန်နေလိမ့်မယ်"
" မူးလေကောင်းလေပေါ့ အချစ်ရယ် ဆိုင်မှာသောက်တာမှမဟုတ်တာ ကိုယ့်အိမ်နဲ့ကိုယ်ပဲ"
" ဒါဖြင့် ထည့်လေ"
သောက်သည်။ ကိုင်သည်။ ဖျစ်သည် ညှစ်သည် ပွတ်သည်။ အရက်တစ်ကျိုက်သောက်ရင်း အနမ်းပွင့်တွေအတွဲလိုက်ကြီး ချွေချရင်း ခန္ဓာကိုယ်တွင်းရှိသွေးတွေ ပူနွေးရှိန်းမြလာကြသည်။
" ဒေါ်လေး သင်း သွားပြီ"
အင်္ကျီအဝတ်အစားလဲပြီး ချက်ချင်း အပြင်ကိုထွက်မလာသေးဘဲ အခန်းတွင်းတစ်နေရာကနေ အခြေအနေကို မျက်ခြေမပြတ် စောင့်ကြည့်အကဲခတ်နေသော သင်းယုနွယ်တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းဆီမှဖြဝ်ပျက်နေပုံကို မြင်တွေ့ကာ သူမရှောင်ပေးဖို့အချိန်ကျပြီဆိုပြီး အိမ်ရှေ့အဝင်အထွက်တံခါးမကြီးဆီ တိတ်တိတ်ကလေးလှမ်းလာပြီးမှ ဒေါ်လေးရှိရာကို လှမ်း၍ အသံပေးလိုက်သည်။
စိုးမိုးကြည်လည်း တူမအသံကြားမှ ဆတ်ကနဲ သတိဝင်လာပြီး အိမ်ရှေ့ဖက်ဆီ ခေါင်းထောင်၍ကြည့်လိုက်ကာ ..
" အေး အေး တံခါးကို အသေအချာပြန်ပိတ်သွား ငါပြောထားတယ်နော် စောစောပြန်ခဲ့ ညဉ့်နက်သန်းခေါင်အထိမနေနဲ့"
" ဟုတ် ဒေါ်လေး"
ဆိုကာ တံခါးကိုဂျိန်းကနဲ ပြန်ပိတ်သံကြားရသည်။
စိုးမိုးကြည် အာမက်ကို အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးပါဝင်သောအကြည့်နှင့် သေချာမော့ကြည့်လိုက်ပြီး ..
" သွားမယ် ကိုအာမက် မိုးတို့အချိန်ရှိတုန်း"
" အင်း ကိုယ်လည်း ဒါကိုပဲ စောင့်နေတာ မိုးရဲ့ ဟင်းဟင်းဟင်း"
မိုးတစ်ယောက် ကျေကျေနပ်နပ်ကလေးပြုံးလိုက်ရင်းက အာမက်ရင်ခွင်ဝယ်ခေါင်းမှီလျက်သား ထိုင်ရာကနေ အတူတူထလိုက်ကြကာ အိပ်ခန်းဖက်ဆီ လျှောက်လာခဲ့ကြပါသည်။
အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ အာမက် ကြမ်းပြီ။
မိုးရဲ့ ခါးဝတ်ထမီနှင့်အပေါ်အင်္ကျီကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ ဗြုန်းကနဲဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ..
" ချွတ် အားလုံးချွတ်လိုက်တော့ မိုးရေ ကိုယ် မိုးကို မြင်ချင်လှပြီ"
" စိတ်ချပါ ကို"
မိုး ဒါပဲပြောနိုင်ပါသည်။
မကြာမီ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားကြသော ယောက်ျားမိန်းမမောင်နှံစုံတွဲနှစ်ယောက်တို့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်ကာ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နှင့် ရှိနေကြပြီဖြစ်သည်။ မိုးက စတင်၍ သူမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခုကို စစ်စတီနိုင်းပုံစံ ပြောင်းလိုက်သည်။
နမ်းသည်။ စုပ်သည်။ တရှိုက်မက်မက် .. ပြွတ်ကနဲ ပွပ်ကနဲ အသံတွေက သူတို့နှစ်ယောက်ထံမှနေ၍ အဆက်မပြတ်ပင် ပေါ်ထွက်လာကြသည်။
တစ်ယောက်က လီးကို တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် အားပါးတရစုပ်၍စုပ်၍ ကျန်တစ်ယောက်က သူမစောက်ပတ်ကို ဖြဲသည်။ ယက်သည်။ နေရာအနှံ့အပြား လိုက်လံရှိုက်နမ်းသည်။ အာမက်လီးဒစ်ကြီးက ဒစ်ပြုတ်ပြီးသားဖြစ်ရာ မိုးရဲ့အာငွေ့ရသည်ဆိုတာနှင့်ပင် လဒစ်ပြဲကြီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာကောင်းအောင် တဒုတ်ဒုတ်တုန်ခါ၍ မာန်ဖီထောင်ထနေပြီဖြစ်သည်။ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး မိမိရဲ့ပါးစောင်ကလေး ထဲမှာ အပြည့်အသိပ်ရှိနေသည့်အဖြစ်ကို မိုးတစ်ယောက် ကျေနပ်လို့မဆုံး ဖြစ်မိပါသည်။ ယနေ့ညအဖို့ ဧရာမကြီးသောလီးကြီးကို မိမိတစ်ယောက်တည်း မူပိုင် ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရပြီဆိုသောအသိက ဘာနှင့်မှမတူသော နှစ်သိမ့်ကျေနပ်မှုကို ပေးစေနိုင်သည်။ ဒီလီးကြီးနှင့် ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝ ရသည်အထိ မိမိကိုယ်တိုင် ကျကျနနအလိုးခံရတော့မည်။ လီးတန်ကြီး မိမိရဲ့ ကျဉ်းမြောင်းသော စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် ပစ်စတင်တစ်ချောင်း ထွက်ချည်ဝင်ချည် လှုပ်ရှားဘိသကဲ့သို့ အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင် စောက်ဖုတ်ညည်းစော်နံသည်အထိ လိုးဆောင့်ပေးမည့်အရသာကို ခံစားလိုစိတ်ကလည်း ပြင်းပြထက်သန်စွာ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ အုံကြွဖြစ်ပေါ်နေသည်။
သူ့လီးကို မတင်းတိမ်မရောင့်ရဲနိုင်စွာဖြင့် ဒစ်ထိပ်လုံးမှသည် လီးအရင်းအဆုံးထိတိုင် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် စုပ်နမ်းယက်ဆွရင်း သူမစောက်ပတ်ကို မပြတ်မှုတ်ယက်ဆွပေးနေသည့် အာမက်၏ကျွမ်းကျင်လိမ္မာလှသည့် အပြုအစုအောက်ဝယ် ကျင်ကနဲစိမ့်ကနဲ ရူးလုမတတ် ခံစားချက်မျိုးစုံ ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေမိသည်။ အာမက်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို အောက်မှအပေါ် အပေါ်မှအောက် စုန်ချည်ဆန်ချည်နှင့် ပင့်တင်ယက်သပ်ကာ စောက်ရည်ရွှန်းရွှန်းဝေဝေ ထွက်အောင်ပြုရင်း တစ်ဖက်မှလည်း စိုးမိုးကြည်ရဲ့ တရှိုက်မက်မက် လီးစုပ်ပေးမှုကိုခံကာ ဖီလင်အတွေ့ကြီးတွေ့နေပေသည်။ မကြာမီ နှစ်ယောက်သား စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သည့် အဆုံးတွင် အာမက်ကပဲစတင်ပြီး မိုးရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှဆင်းကာ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကားပြီး သူမပေါင်ခွဆုံ အလယ်၌ မုဆိုးဒူးထောက်ဝင်ထိုင်၍ သူ့လီးတန်ကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းအဝနှင့်တေ့ပြီး ဗြွတ် ဇွပ်ဟူသည့် စောက်ရည်လိုဏ်သံ ထွက်အောင်ပင် အားပါပါနှင့် စတင်ဖိဆောင့် လိုးချလိုက်လေသည်။ လီးကြီးက လီးဝင်လမ်းဖြောင့်၍နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ တစ်ရှိန်ထိုးကြီး စိုက်နစ်ဝင်သွားသည်။
" အ အားဟား ထိ ထိတယ် ကိုရယ် လီးကြီး နင့်ကနဲပဲ ဟင်း"
" စွတ် ဖောက် ဘောက် ဘုတ် စွတ်ဇွတ် ဖွတ် ဘွပ် ဘွတ် စွိစွပ် ဘုတ် ဇွပ် ဗလပ်လပ် ဘုတ်ဘောက် ဘုဖွတ် "
" အ အိအိ အင့် အင့် ဟင့် အိုး ကျွတ် ကျွတ် အိ အ အမေ့ အင့် ဟင့် လိုးလိုး ပါ မြန်မြန် မိုး စောက်ပတ် တအားရွနေပြီ ဟင်းဟင်း လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုး ကိုရယ် အ အ ရှီး အိအိ တ တအား ဖိလိုး မိုးစောက်ပတ်ပြဲပစေ လိုးမှာသာလိုး အားမနာနဲ့"
အာမက်လည်း သူမထံမှအခွင့်ရသည်နှင့်ပင် ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်၍ တရစပ်ပင် ဖိလိုးချနေလေသည်။ ကြပ်သိပ်နေသောလီးကြီးက အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ပင် စောက်ခေါင်းထဲဆောင့်တိုးဝင်သည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံတွေကို လီးတုတ်တုတ်ကြီး အကြမ်းပတမ်း ဖိသိပ်ပွတ်တိုက်မှုက သူမခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားထဲက မွတ်သိပ်တောင့်တလျက်ရှိသော ကာမလိုအင်ဆန္ဒတွေကို တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြည့်ဆီးပေးသလို ဖြစ်နေသည်။
အာမက် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းလိုးရင်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း အကြမ်းပတမ်း လိုးဆောင့်ချက်များအောက်ဝယ် တအိအိ လှုပ်ရှား ယမ်းခါ၍နေသော မိုးရဲ့ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်မြွှာကို ဖျစ်ကာညှစ်ကာနယ်ကာဖြင့် အပေါ်ကနေ နို့အုံကိုဆွဲလိုက် အောက်ကလီးကိုလည်း အဆက်မပြတ် ညှောင့်လိုးလိုက်နှင့် မအားလပ်နိုင်ဘဲရှိနေလေသည်။ လီးထိပ်ကြီးက တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူမရဲ့သားအိမ်ဆီ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲမြည်အောင် ထိမိနေရာ ခံစားမှုကပြောမပြတတ်အောင်ပင်။
မိုးလည်း အောက်ကနေ တောင့်တင်းသောသူ့ရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို အားယူဆွဲကိုင်၍ သူမတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာ စည်းချက်ကျကျ ပင့်ကြွကော့ညှောင့်ပေးနေပေသည်။ အာမက်ဆောင့်အချနှင့် သူမပင့်မြှောက်အကြွမှာ လီးနှင့်စောက်ပတ်ထိရိုက်သံက ဘောက်ကနဲဘတ်ကနဲ တုန်ခါမြည်ဟီးပြီး နှစ်ယောက်လုံးအဖို့ အကောင်းပေါ်အကောင်းဆင့်ဆိုသလို ကာမအတွေ့ထူးကို ပြိုင်တူပင် ခံစားရရှိနေလေသည်။
နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ လိုးကြညှောင့်ကြရင်း လိုးဆောင့်ချိန် နာရီဝက်နီးနီးလောက်ကြာသွားသည်။ ဒါကလည်း အတွေ့အကြုံ ရှိသူတွေချင်းမို့ ယခုကဲ့သို့ ကြာရှည် အချိန်ဆွဲကာ လိုးနိုင်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ အာမက်ရဲ့ လိုးဆောင့်မှုအားက အထူးပဲကောင်းမွန်လှသည်။ မောင်းအားကောင်းသူမို့ သူ့လိုးချက်များက ပြင်းထန်ထိရောက်မှုလည်း ရှိနေပေသည်။ စက်သေနတ်ပစ်သလို ဇယ်ဆက်သလို အသံဗလံတွေ ဆူညံပွက်လောရိုက်အောင် လိုးရင်း အာမက်လရည်တွေ မိုးရဲ့စောက်ခေါင်းလမ်းကလေးထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းဝင်လာလေသည်။ မိုးလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ငပြေမဆားထိသလို ကော့ပျံထွန့်လူး၍ စောက်ရည်တွေ မမီမကမ်း ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ရသည်ပဲ ဖြစ်သည်။
မိုး သူ့လီးကိုစုပ်ပေးသည်။ လရည်ချွဲကျိကျိဖြစ်ကာနေသော အာမက်လီးကြီးမှာ သူမမျက်စိထဲ တစ်မျိုးကြည့်၍ကောင်းနေပေသည်။ အာမက်က ကိုယ်ခံအားကောင်းပြီး ပင်ကိုယ်သန်စွမ်းသူမို့ သူ့လီးကြီးက ပျော့ကျနေရာက တစ်ခဏအတွင်း ပြန်တောင်မတ်လာသည်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထလာသည်။ မိုးကို အိပ်ရာထက်မှာ ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲကားစေ၍ စောစောကအတိုင်း သူမပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ စောက်ပတ်ကို လာရောက် မှုတ်ယက်ဆွပေးပြန်သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေအထိ သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် လိုက်လံမွှေနှောက် ခလောက်ကစားပေးသည်။ မိုးလည်း စောက်ပတ်အရည်ရွှဲလာကာ ဒုတိယအကြိမ်အလိုးခံဖို့ အသင့်ဖြစ်လာပြန်သညိ။
ညဉ့်ဦးပိုင်းတစ်ချိန်လုံး နှစ်ယောက်သား အရက်သေစာသောက်လိုက်စားလိုက် အားပြည့်လာတာနှင့် တစ်ခါထပ်လိုးလိုက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် နှူးလိုက်ဆွလိုက်လုပ်ပြီး သုံးချီဆက်တိုက်ပင် အားရှိပါးရှိလိုးကြကာ မောမောနှင့် ခဏတာ အနားယူလိုက်ကြသည်။
" ဒီတစ်ချီ စောက်ပတ်မလိုးဘူး ဖင်လိုးမယ်"
သူက ပြောလိုက်တော့ ..
" ရတယ်လေ လိုးပေါ့ မိုးဖင်ကုန်းပေးမယ် အနောက်ကလိုး "
မိုးရဲ့စိတ်ကောင်းရှိမှုက ကာမခရီးကို အလီလီအခါခါ အဆုံးထိရောက်အောင် ပို့ဆောင်ပေးနိုင်ပေသည်။ ဖင်ကို တစ်ချီအဆော်ခံရာဝယ် အာမက်လိုးသည်ထက် မိုးကိုယ်တိုင် အပေါ်စီးကနေ မိမိရဲ့ဖင်စအိုထဲလီးကြီးထည့်သွင်းကာ အားရပါးရကြီး တက်ထိုင်ဆောင့်ပေးခြင်း အားဖြင့် သူမဘယ်မျှအထိ ရမ္မက်တဏှာ ကြီးမားထက်သန်ကြောင်းကို သက်သေသာဓက ထုတ်ပြလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲကို လရည် အပန်းမခံဘဲ သူမကိုယ်တိုင် ပါးစပ်နှင့်ပြန်စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ကိစ္စပြီးစေသည်။
ည ၁၀ နာရီကျော်လောက်မှ သင်းယုနွယ်အိမ်ပြန်လာရာ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့်ကုလားအာမက်တို့ အိပ်ခန်းထဲ တစ်ယောက်က လီးက်ုစုပ် ကျန်တစ်ယောက်က မိန်းမလုပ်သူရဲ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ရောက်ပြီး စောက်ပတ်ကို တယုတယအနမ်းပေး မှုတ်ယက်နေသည့်အဖြစ်ကို ပက်ပင်းတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ သင်းယုနွယ် ကျေနပ်စွာဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်းထောင့်ကလေး တွန့်ကာပြုံးလိုက်ပြီး မိမိအခန်းဖက် ပြန်လှည့်လာကာ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ညအိပ်အဝတ်အစားများ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်၍ အဒေါ့်အိပ်ခန်းရှိရာဖက်ကို ခြေသံလုံလုံနှင့် အသာဖွဖွ လျှောက်လှမ်း ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
" ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
တံခါးခေါက်သံကြားသည်နှင့် စိုးမိုးကြည်သိလိုက်ပြီ။ ငမြွေထိုးမလေး သူမက်ု အပြတ်မွှေတော့မည်ဆိုတာ ...။
" ဘယ်သူလဲ ဟင် မိ မိသင်း နင် "
" ဒေါ်လေး ဘာပြောချင်လဲ"
သူမမျက်လုံးလေးထောင့်ကပ်ပြီး အဒေါ်ကိုကြည့်လိုက်သည့်ပုံစံကိုက ဟွန်း .. လူကို ထီမထင်သည့်ပုံစံမျိုးလေး .. အို ဘယ်လို ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့။ ကိုယ်မှာဝတ်ဆင်လာသည့် ပေါင်လယ်မရောက်တရောက် ဂါဝန်တိုနံ့နံ့ကလေးကို အောက်ကနေ ဂါဝန်အနားစလေး လက်နှင့်ပင့်မပြီး မပြောမဆို ခါးအထက်ဆီလှန်တင်ပစ်လိုက်ကာ ဒီနေရာမှာတင် မရပ်သေးဘဲ ဂါဝန်တစ်ထည်လုံး အား သူမခေါင်းအထက်မှနေကျော်၍ လှန်ချွတ်ပစ်လိုက်တာမို့ လျှပ်တပြက်အတွင်း မမျှော်လင့်ဘဲဖြစ်ပေါ်လာသော သူမရဲ့ ကိုယ်ဟန်သွင်ပြင် အမူအယာကလေးကို စာရှုသူတို့ရဲ့မျက်လုံးထဲမှာ ပကတိမြင်သာထင်သာရှိအောင် ကိုယ်တိုင်ပဲ ပုံဖော်မြင်ကြည့် လိုက်စမ်းစေချင်ပါတော့သည်။
မိုး ဘာပြောစရာရယ်လို့မှ မရှိတော့။ တူမဖြစ်သူကို အဓိပ္ပါယ်များစွာပါဝင်နေသော အကြည့်နှင့် တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီး သူမအရှေ့ကနေ ချာကနဲ နောက်ကိုလှည့်အထွက်မှာ သင်းယုနွယ် မိုးရဲ့အနောက်ကနေ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါလာလေသည်။ ကုတင်ကြီးရှိရာ အနားကို အရောက်မှာ နှစ်ယောက်သား ခြေလှမ်းများ တုံ့ကနဲရပ်တန့်သွားသည်။
အဝတ်ဗလာခန္ဓာကိုယ်နှင့် မိမွေးတိုင်းရှိနေကြသော သူမတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်ရှိရာဆီကို ကုတင်ပေါ်ကနေ ပြုံးပြုံးကြီးငေးစိုက်ကြည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို ကမ်းလင့်ကြိုလိုက်သူကတော့ ကုလားကြီးအာမက် ကိုယ်တိုင်သာပဲ ဖြစ်နေပေတော့သည်။
" လာ မိုး .. ဒီနားလာ သင်းသင်း .. ကိုယ့်အဖို့တော့ မင်းတို့တူဝရီးနစ်ယောက်လုံးဟာ ဘယ်လိုမှ မပစ်ရက်နိုင်စရာ အလှပဂေးလေးတွေ ပါပဲကွာ လာပါ ဟောဒီရင်ဘတ်ကြီးထဲကနေပြီး မင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အသေအချာကြီး ဆီးကြိုနေပါ့မယ် ဝိုး အပြစ်တစ်စုံတစ်ရာ ပြောစရာမရှိအောင်ကို ပက်ပက်စက်စက် လှရက်လိုက်ကြတာကွယ်"
မဖြစ်နိုင်တာတွေ ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ကြိုတင် ရည်စူးခဲ့ခြင်းမရှိသော်ငြားလည်း အဖြစ်အပျက်တွေက တမင်တကာ ဖန်တီးထားသလိုဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
အနားရောက်လာသော မိုးနှင့်သင်းသင်းတို့ နှစ်ယောက်ကတော့ သူမတို့ရဲ့မျက်နှာမှာ ကြည်သာရွှင်ပျသော အပြုံးချိုချိုကလေးများနှင့် သူတို့ရဲ့ကာမယာဇ်ပလ္လင်ထက်မှ အရှင်သခင်ကြီးအာမက်ရဲ့ ရင်ခွင်ကြားထဲကို အပြေးအလွှားကလေး ဝင်ရောက်နားခိုကြရင်းဖြင့် .... ။
အဒေါ်နှင့်တူမ ဘယ်သူပို၍သာမည် မသိအောင် အလှအပအရာမှာရော ကာမရာဂနှင့်စပ်လျဉ်း၍ စိတ်သဘောထားနှင့် ခံယူချက်ချင်းရော ထပ်တူညီမျှ တိုက်ဆိုင်မှုရှိကြသည်ပဲ မဟုတ်လားလေ။
____________________________________
ပြီးပါပြီ။
စာရှုသူတို့အား အစဉ်ထာဝရ ချစ်ခင်လေးစားလျက်
နရသူ
၁ရက် ဖေဖော်ဝါရီလ ၂၀၂၀။