Saturday, January 20, 2024

ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ငရဲမင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ငရဲမင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Yee kyaw

ကျွန်တော်နာမည် ဇော်လင်းခန့် လို့ခေါ်ပါတယ်။ ဇာတိကတော့ ရန်ကုန်ဇာတိပါပဲ ။ အဖေနဲ့အမေရန်ဖြစ်ပြီးကွဲသွားကြတယ်။ အမေကအဖေနဲ့ကွဲပြီး နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ကိုပြောင်းသွားတယ်။ အဲ့မှာပဲ စီးပွားရှာတယ်ပေါ့ဗျာ ။ အဲ့နယ်မြို့လေးမှာပဲနေထိုင် အိမ်ထောင်စုဇယားအသစ်နဲ့ မြို့ခံအဖြစ်ခံယူလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်တို့မှာ ညီကိုမောင်နှမ ၅ ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော်က အငယ်ဆုံးပေါ့ ။ အကိုကြီး၊အကိုလက်၊အကိုလေး၊အမ ပြီးတော့ကျွန်တော်ပေါ့။ အရင်ကကျွန်တော်ရန်ကုန်မှာပဲအဖေနဲ့နေတယ်။ ကျွန်တော်ရယ်ကျွန်တော်အမရယ် ကျွန်တော် ၄တန်းအောင်လို့၅တန်းတက်ခါနီးမှာ အမေကလာခေါ်တယ်။ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးကိုရောက်ခဲ့တယ်။ နယ်မြို့လေးမှာနေလို့ကျွန်တော် ၇တန်းကျောင်းသားဘဝကိုရောက်ပြီပေါ့ဗျာ။

အဲ့မှာ ကျွန်တော်အကိုအကြီးဆုံးရဲ့မိန်းမပေါ့။ သူမှာသူနဲ့ခင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိတယ် မမေလေးတဲ့ ခန္ဓကိုယ်က ခပ်တောင့်တောင့်ဗျ။ အရပ်အမောင်းကတော့ ၄ပေ ၅လ က်မလောက်ရှိမယ်။ စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ဗျာ ။ ကျွန်တော်မှာ သူမှန်းပြီ ဂွင်ထုထုနေရာတာအမောပေါ့ဗျာ။

ခများတို့ကိုပြောဖို့မေ့နေတယ် ။ ကျွန်တော်က ၄တန်းကျောင်းသားဘဝထဲက ဂွင်းထုတက်နေပြီ အဲ့တာကလဲတစ်နေ့ ကျွန်တော်လီးကယားနေလို့ လီးကယားတော့ဗျကုတ်လို့မှာမရတာ အဲ့တာနဲ့လီးရဲ့အရေပြားကိုပွတ်ဆွဲပြီးကုတ်သလို့အယားဖြေရတာပေါ့။

အဲ့မှာဖီးတွေတက်ပြီး ကျွန်တော်ပြီးသွားပါလေရောဗျာ ။လရေကတော့မထွက်သေးဘူးပေါ့။ ဘယ်ထွပ်မလဲကျွန်တော်ကငယ်သေးတာကို။ အဲ့မှာကျွန်တော်ဂွင်းထုတဲ့အရသာကိုကြိုက်သွားတာဗျာ အဲ့မမေလေးအဆက်ပြန်ဆက်ရအောင်ဗျာ။

ကျွန်တော်သူကိုနေ့တိုင်မှန်းပြီးဂွင်းထုတာပေါ့ဗျာ ။ သူကလဲကျွန်တော်အိမ်ကိုနေတိုင်းလာတယ်ဗျ။ ကျွန်တော့် အကိုမိန်းမကျွန်တော်မရီးနဲ့က သူတို့တွေလုပ်ငန်းတစ်ခုစပ်တူရှယ်ယာလုပ်ကြတာလေ။ ၂လုံးထီတို့ချဲတို့ဒိုင်ပေါ့ဗျာ ။ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးမှာ ၂လုံးတို့ ၃လုံး အလောင်းကစားတွေကို တရားဝင်လုပ်ကြတာဗျ အဖမ်းအစီးမရှိကြဘူး။

တစ်နေဗျာမမေလေးကသေးပေါက်ချင်လို့ဆိုပြီးအိမ်သာသွားတယ်ဗျ ။ အဲတာနဲ့ ကျွန်တော်ကနောက်ကနေလိုက်ချောင်းတာပေါ့ဗျာ ။ အိမ်သာကကျွန်တော်အိမ်နောက်ဖက်မှာပေါ့။  အိမ်သာနားမှာ၂ခန်းတွဲအိမ်အပျက်ကြီး တစ်လုံးရှိတယ်။ အိမ်အပျက်ရဲ့နောက်မှာမှ အိမ်သာဗျ။

ကျွန်တော်ကသူအိမ်သာထဲမှာထင်ပြီးချောင်းဖို့လိုက်သွားတာ ဟိုရောက်တော့ဗျာ သူအိမ်သာထဲမှာမဟုတ်ဘူး ။ အိမ်သာရှေ့နားမှာသေးထိုင်ပေါက်နေတာဗျ ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်ကလိုက်အချောင်း ပက်ပင်းတိုးတာပေါ့ဗျာ ။ သူသေးထိုင်ပေါက်နေတာ။ ကျွန်တော်လာတာနဲ့မျက်နားချင်းဆိုင်ကြီးဗျ ။ စောက်ဖုတ်ကြီးကမဲနက်နေတာပဲဗျာ ကျွန်တော်လီးကလဲ တောင်တာမှတင်းခံနေတယ်။ ကျွန်တော်လဲလာရောသူကလန့်သွားတယ်ဗျ။

" ဟဲ့..ဟဲ့ အောင်မလေးလန့်လိုက်တာ ဇော်လင်းရယ်"

တဲ့သူကပြောပင်မဲ့ ဖုန်းလို့ဖိလို့မရဘူးလေ။ သူသေးပေါက်နေရင်းတန်းလန်းကြီးကို သူသွားသွားချင်းကျွန်တော်ကတန်းပြီလိုက်သွားတာကို။  အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်ကလဲရှက်သလိုလိုနဲ့ တော်တော်လေးစိုက်ကြည့်မိပြီးမှနောက်ပြန်လှည့်ပြေးတော့တာပဲ ကြောက်လဲကြောက်တယ်ဗျ။

နောက်ပြီး သူရောက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်မရီးကမရှိဘူး ။ အမေကနောက်ဖေးမှာ ထမင်းချက်နေတယ် ။ သူကရောက်လဲရောက်ရောကျွန်တော်အနားကပ်ပြီးပြောတယ် ။

" ဇော်လင်း နင်ဆော့နက တမင်ငါ့နောက်ကလိုက်လာတာမလား"

" ဟာ..မ...မ မဟုတ်ပါဘူး မမေလေးရာ .ကျွန်တော်အိမ်သာတက်ချင်လို့သွားတာပါ"

" ဘာအိမ်သာတက်ချင်လို့လဲ ငါသေး ပေါက်ချင်လို့အိမ်သာသွားဦးမယ်လို့ နင့်မရီးကိုပြောသွားတာနင်လဲကြားတာပဲ၊ နင်အိမ်သာတက်ချင်ရင်နောက်မှတက်ပါလားဘာလို့ချက်ချင်းကြီး လိုက်လာတာလဲ"

" ကျွန်တော် တကယ်မသိလို့ပါ"

" မမေလေးပြောလိုက်တာကိုလဲကျွန်တော်မကြားလိုက်ဘူး"

" ကဲပါ ထားလိုက်ပါတော့"

" နင်ဘာမြင်သွားသေးလဲငါကိုမှန်မှန်ပြောနော်"

" ကျွန်တော်ဘာမှမမြင်လိုက်ပါဘူးဗျာ"

" နင်ကကိုမလိမ်နဲ့နော်နင်သေသေချာကြည့်နေတာငါမြင်တယ်"

" နင်င်လိမ်ရင်ငါအမေနဲ့တိုင်ပြောမှာ" (သူကကျွန်တော်အမေကိုအမေလို့ပဲခေါ်တာဗျ မရီးခေါ်သလိုလိုက်ခေါ်တာပေါ့)

" အမေနဲ့တော့မတိုင်ပါနဲ့ မမေလေးရယ်၊ကျွန်တော်အမသေးပေါက်နေတာကိုပဲမြင်တာပါ"

" နင်ဘယ်သူမှရှောက်မပြောရဘူးနော်၊ပြန်ပြောရင်နင်ကိုအမေနဲ့တိုင်မယ်"

" ဟုတ်မပြောပါဘူး"

" နင်အိမ်သာတက်ချင်လိုဆိုအခုမတက်တော့ဘူးလား"

" အခုသွားမလို့ပါမမေလေးစကားပြောနေလို့"

လို့ပြောပြီးကျွန်တော်လဲနောက်ဖေးကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။သူသေးပေါက်ခဲ့ တဲ့သေးရာတွေကြည့်ပြီးလီးပြန်တောင်လာတယ် ။ပြီးသူစောက်ဖုတ်ကြီးပြန်မြင်ရောင်လာတယ် အဲ့တာကျွန်တော်လဲ အိမ်ခန်းအပျက်ကြီးထဲဝင်ပြီးမမေလေးကိုမှန်းပြီးဂွင်းထုတော့တာပဲဗျ။ာ စောက်ဖုတ်ကိုမြင်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး ဂွင်းထုလိုကောင်းတာ ခဏလေးနဲ့ပြီးသွားတယ် ။

ကျွန်တော်က စောက်ဖုတ်ကိုအရှင်လက်လက်အခုမှ စမြင်ဖူးတာဗျ။ videoထဲမှာတောင်မမြင်ဖူးသေးဘူး။ ကျွန်တော်တို့တုန်းကအောကားသိပ်မထွက်ဘူး။  ဟက်အားတွေပဲထွက်တယ်။ အဲ့တာတောင် ဗီဒီယိုရုံမှာပြရင် ထရန်ပေါက်ကသွားချောင်းကြည့်ရတာ။ အဲ့တုန်းက ၇တန်းကျောင်းသားဆိုတာ ကလေးပဲလေးဗျ။ာ လူကြီးတွေက ၁၀ တန်းဖြေပြီးတာတောင်ကလေးလို့ပဲသက်မှတ်သေးတာ။

ကျွန်တော်တုန်းကပေါ့။ မမေလေးအကြောင်းဆက်ပြောရဦးမယ်။သူကအပျိုမဟုတ်ဘူးသူမှာလဲယောကျ်ားရှိတယ်။ သူယောကျ်ားက သင်္ဘောသား။ သင်္ဘောသားဆိုလို့နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားမထင်နဲ့ ငါးဖမ်းသင်္ဘောသားပါပင်လယ်ပြင်မှာ ၄၅ ရက်လောက်ငါးဖမ်းပြီးမှကမ်းပြန်ကပ်တာ။ ကမ်းရောက်ရင်လဲ ၃/ ၄ ရက်လောက်ပဲနေရတာ ပြီးရင် သင်္ဘောပြန်ထွက်ပေါ့...။

...................................................

နောက်တစ်ပေါ့ဗျာ။

အိမ်မှာမမေလေးရယ် ကျွန်တော်ရယ်။အမေရယ် မရီးရယ် ကျွန်တော်အမရယ် အားလုံးရှိကြတယ် ။ ထိုင်ခုံတွေမှာထိုင် tv ကြည့်တဲ့သူကြည့် အလုပ်လုပ်တဲ့သူလုပ်ပေါ့ဗျာ ။ ထိုင်ခုံက အလွတ်မရှိဘူး အကုန်ထိုင်နေကြတာ။

အဲ့မှာမမေလေးကရောက်လား ကျွန်တော် ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ကျွန်တော်လန့်သွားတယ်ဗျာ။ ကြိုက်ကလဲကြိုက်တယ်အဲ့အရသာကို ဒါပေမဲ့ ကြောက်ကလဲကြောက်ပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တော်က

" မမေလေး သားဖယ်ပေးမယ်လေ"

ဆိုတော့ သူက 

" ရပါတယ်တဲ့အဲ့အတိုင်းထိုင်ပေါ့၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ငါဝိတ်ကလေးလို့လား"တဲ့။

" မဟုတ်ပါဘူး"

လို့ပြန်ပြောပြီးဒီအတိုင်းဆက်နေနေလိုကတယ်။ အမေတို့ကလဲရှိတော့ ကျွန်တော်လန့်တာပေါ့။ ကိုယ်ကကိုယ်စိတ်မှမလုံတာ သူကိုကြိတ်ပြီးမှန်းဂွင်းထုနေတဲ့သူဆိုတော့ အမေတို့ကတော့ကျွန်တော်ကိုကလေးလို့ပဲသက်မှတ်တာ မမေလေးကိုလဲ သူသမီးလိုပဲလေ...။

အဲ့တော့ လူကြီးတွေ ဒီလိုပဲဖာသိဖာနေနေကြတာ ။ ဘယ်သူမှ အလေးအနက်မထားဘူး။ အဲ့မှာကျွန်တော် ညီလေးကစပါလေရော။ ဟိုတစ်နေ့ကမှစောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်ထားတာ အခုပေါင်ပေါ်မှာ သေသေချာချာတက်ထိုင်နေတယ်ဆိုတော့ လီးကလဲတောင်ပြီပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တောဘစ်မဝတ်ဘူးဗျ။ အခုအချိန်ထိတောင် ဘစ်မဝတ်ဘူး။ တော်ယုံတန်ယုံအပြင်ထွက်ရင်တောင်ဝတ်တာမဟုတ်ဘူး....။ အဲ့မှာလီးကတောင်ပြီး သူဖင်ကိုထောက်မိနေတာပေါ့။ သူကလဲညိမ်နေတယ်။ နောက်ပြီး ဖင်လေးတောင်လှဲ့ပြီး နေရာပြောင်းလိုက်သေးတယ် ။အဲ့မှာ သူဖင်ကြားထဲကို ကျွန်တော်လီးက ကွက်ထိကို ဝင်ပြီး ထောက်ထားတာဗျ။ာ သူကကျွန်တော်ကိုလှဲ့ကြည့်ပြီးပြုံးပြတယ်ဗျ။  ပြီးတော့ပြောသေးတယ် တိုးတိုးလေး

" နင်လဲ လူသာငယ်တာ မလွယ်ဘူးနော်"တဲ့။

" နင်ဒါမျိုးတွေခံစားတက်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"

ဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲရှက်ရှက်နဲ့ခေါင်းညိမ့်လိုက်တယ်။  ပြီးတော့ဘာမှာမပြောတော့ဘူး။ အဲ့တိုင်းလေးပဲဆက်နေနေကြတယ်...။

ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်ဘူးအောက်ကနေနဲနဲချင်းပင့်ထိုးတယ် မသိမသာလေးပေါ့။  သူက

" ဟဲ့ညိမ်ညိမ်နေတဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါတိုင်လိုက်ရမလား"တဲ့ ။

အဲ့မှာကျွန်တော်တော်တော်လန့်သွားတယ်။

" မမေလေးခဏဖယ်ဦးကျွန်တော်အိမ်သာတက်ချင်လို့"

အဲ့မှာသူက ကျွန်တော်ပေါ်ကဆင်းတယ်။ ကျွန်တော်လီးကထောင်ပြီးမက်နေတယ်။ သူသေသေချာဆိုက်ကြည့်တယ်ဗျာ ဘာမှတော့မပြောဘူး။ ကျွန်တောလဲအိမ်သာကိုအမြန်ပြေးပြီး အိမ်ခန်းအပျက်ဝင်ဂွင်းထုပါလေရော။

ကျွန်တော်ဖီးအရမ်းတက်နေပြီးဗျာ။ ထုလို့ကလဲသိပ်ကောင်း။

" ဟဲ့အဲ့တာဘာလုပ်နေတာလဲ"

" အား..အမလေး"

" ဟာ..မမေလေး"

" ဟို..အမေကိုသွားမတိုင်ပါနဲ့နော်"

" နင်အဲ့တာဘာလုပ်တာလဲ ငါနင့်အပေါ်မှာထိုင်နေထဲကနင်သိပ်မရိုးသားတာငါ သိတယ်နော်"

" အမရယ်ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်၊အိမ်ကိုတော့မတိုင်ပြောပါနဲ့"

" ငါသေးပေါက်ချင်လိုလာတာပါ နင်ဒီလိုလုပ်နေမှန်းမသိပါဘူး"

ဟုပြောပြီး ကျွန်တော်ကိုကျော်ခိုင်းကာသေးပေါက်နေတယ်လေ ဖင်ကြီးကိုဖွေးနေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့လဲ ဆော့နကကျွန်တော် တော်တော်ကြောက်ပြီး ညီလေးပြန်အိပ်သွားပြီ ဆက်ပြီးထုဖို့လဲမထုရဲတော့ဘူ။း သူသေးပေါက်လို့အပြီးကိုစောင့်ပြီး သူနဲ့အတူ အိမ်ထဲကိုပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။

လာလမ်းမှာတော့ဘာမှမပြောဖြစ်ကြဘူးလေ။ အဲ့လိုနဲ့သုံးလေးရက်လောက်နေတော့ မမေလေး ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာလာအိပ်တယ်။

အိမ်မှာလာအိပ်ရတဲ့အကြောင်းကလဲ ကျွန်တော်အိမ်မှာအလှူလုပ်တယ်လေ ။ အဲ့တာဝိုင်းကူရင်းအိမ်မှာအိပ်ဖြစ်တယ်။ ဧည့်သည်တွေကစုံလို့ပေါ့။ ညကြတော့ကျွန်တော်အခန်းမှာ ကျွန်တော်ရယ် ကျွန်တော်အမရယ် မမေလေးရယ်အိပ်ကြတယ် ။ အမရဲ့အခန်းကိုတော့ ဧည့်သည်တွေအိမ်ဖို့ပေးထားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲအိပ်ချင်လာတာနဲ့စောစောဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော်ကိုဖက်ပြီးအိပ်နေတယ် ။ကျွန်တော်ကအမထင်နေတာ ။ဘယ်ဟုတ်မလဲ ။မမေလေးဗျ ။သူကအလယ်မှာအိပ်တာပဲ သူမှန်းသိတော့ ကျွန်တော်မနေနိုင်ဘူးလေ။ အမ ကိုကြည့်လိုက်တော့ အမကအိပ်နေတာကွေးလို့။ အာ့နဲ့ကျွန်တော်လဲအိပ်ချင်ရောင်ဆောင်ပြီး မမေလေးကိုပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ ညီလေးကလဲနိုးလာပြီ ကျွန်တော်ညီလေးက မမေလေးအဖုတ်ကိုသွားထောက်မိနေပြီ။

ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ ဖက်ထားရင်နဲ့ကျွန်တော်လက်က မမေလေးဖင်ကို ကိုင်ပြီးညှစ်နေမိတယ်။ သူကမနိုးဘူးဗျ။ တကယ်ပဲမနိုးတာလား အိပ်ချင်ဆောင်တာလားကျွန်တော်မသိဘူ။း အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်မမေလေးနို့တွေကို အင်္ကျီတွေခံနေလျက်နဲ့ပဲ အပြင်ကနေနမ်းနေမိတယ် ။တခါတခါပါးစပ်နဲ့ငုံလိုက်ပေါ့ ဖီးတော့တက်တာပေါ့ ။အရသာတော့သိပ်မရှိဘူ။း အင်္ကျီတွေခံနေတာကိုး ။အဲ့နဲ့တာကျွန်တော်လက်တွေကိုနေရာပြောင်းလိုက်တယ် ။အရှေ့ဘက်ချမ်းမှာနေရာယူပြီး မမေလေးထမီစတွေကို ဖြေချလိုက်တယ် ။

ပြီးတာနဲ့ထမီအပေါ်ပိုင်းကနေ အသာလေးကျွန်တော်လက်တွေကို ထည့်လိုက်တယ်။ ဟာသူဘစ်မဝတ်ထားဘူးဗျ။  စောက်ဖုတ်က အမွှေးတွေမှအများကြီးပဲ ။ ကျွန်တော်ကလဲ စောက်မွှေးထူရင် အရမ်းကြိုက်တာ ကျွန်တော်အကြိုက်ပေါ့။ အဲ့မှာကျွန်တော် သူစောက်ဖုတ်တွေကိုနှိုက်တော့တာပေါ့ ။ကောင်းလိုက်ဗျာ။စောက်ဖုတ်ကတော်တော်ကိုင်လို့ကောင်းတယ် ။ပထမဆုံးအတွေ့ကြုံကို လီးကတော်တော်တောင်နေပြီ ။သူကလဲညိမ်နေတယ် ။ တကယ်အိပ်ပျော်နေတာလားမသိဘူး ။ ဘာသံမှာမကြားရဘူး အဲ့မှာကျွန်တော်အရဲစွန့်ပြီး သူထမီစကိုအောက်ထိဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။(ဒူးခေါင်းလောက်ထိပါ)။

ပြီးတော့ကျွန်တော်လီးနဲ့သူစောက်ဖုတ်ထဲကိုအတင်းထိုးထည့်တာပေါ့ဗျာ ။ လီးကစောက်ဖုတ်ထဲတော့မဝင်ဘူး။ ပေါင်နှစ်လုံးကစေ့ထားသလိုဖြစ်နေတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲလီးကဝင်နေတယ် ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လီးကလဲထိနေတယ်။  အဲ့တာလဲတော်တော်ဖီးရှိတာဗျာ။  ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလိုးနေတာ ဒိုင်ရှိုလေးလိုးနေရတာပေါ့ ။ ဘေးနားမှာအမကလဲရှိတယ်လေ။ သိပ်မကြာပါဘူးဗျာ ။ ပထမဆုံး အတွေအကြုံဆိုတော့ ၁၅ချက်လောက်ပဲရှိမယ် ။ လရေတွေပန်းထွက်ကုန်ပါရော ဖီးတော်တော်ခံလိုကောင်းတယ်ဗျာ ။စောက်ဖုတ်သာလုပ်ရရင်ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ။ ကျွန်တော်ပြီးပြီခဏနေတော့

မမေလေးစီက ဟင်း... ဆိုပြီးသက်ပြင်းချသံကြားရတယ်ဗျ ။ လီးကလဲပေါင်ကြားမှာတန်းလန်းကြီး လန့်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ဘာမှတော့မဖြစ်ဘူးဗျ ။ သူကကကျွန်တော်ကိုဖက်နေရင်းကနေပတ်လက်ပြန်လှန်သွားတယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်ကဖက်လျက်ကြီးပေါ့။ ကျွန်တော်ကသူနိုးပြီးသိသွားပြီထင်ပြီးကြောက်နေတာ ။ ဒါပေမဲ့သူမနိုးသေးဘူးဗျ ။တကယ်ကြီးအိပ်ပျော်နေတာလားမသိဘူး ။ အမကိုကြည့်တော့လဲအမကအိပ်လို့ကောင်းနေတယ်ထင်တယ် ။ ကျွန်တော်တွေးကြည့်တယ်။  သူတို့အလှူအတွက်ဝိုင်းလုပ်ပေးပြီး ပင်ပန်းပြီးအိပ်မောကြနေပြီထင်တယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်အားတွေရှိပြီး နဲနဲရဲလာတယ်။

ကျွန်တော်ထထိုင်ပြီး မမေလေးစောက်ဖုတ်ကို ကြည့်နေတာကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ ။ ကျွန်တော်လဲသူပေါင်ကြားမှာပေနေတဲ့ ကျွန်တော်လရေတွေကို ဘေးကစောင်ယူပြီး ဆောင်နဲ့သုတ်လိုက်တယ် ။ပြီးတော့ကျွန်တော်သူစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပြီးလက်နဲ့ အသေချာထိုင်နှိုက်နေတာပေါ့ဗျာ ။ စောက်ဖုတ်ကဆိုနေတယ်ဗျ ။အထဲမှာအရေနဲ့ရွှဲနေတာပဲ။ သူပေါင်လေးကို ကျွန်တော်လက်နဲ့ဖြဲလိုက်တယ် ။ပြီးတော့ကျွန်တော် လက်ကိုသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာပေါ့ ။ လီးကပြန်တောင်လာပြီ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလဲအကျီကြားကနေနို့သီးတွေကိုင်တာပေါ့ ။ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်ဗျာနို့သီးတွေက နို့တောင်စို့ချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့အဲ့လောက်ထိတော့မလုပ်ရဲဘူးဗျ။

စောက်ဖုတ်နှိုက်လိုက်နို့ကိုင်လိုက်နဲ့လီးကတော်တော်တောင်လာပြီး မနေနိုင်တော့ဘူး ။အဲ့မှာကျွန်တော် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီ လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲထည့်တာပေါ့ ။လူပျိုဆိုတော့အတွေ့အကြုံကမရှိဘူးလေ။ စောက်ဖုတ်ထဲထည့်လို့မရဘူး ။စောင်ဖုတ်ကသေးလို့မဟုတ်ဘူးဗျ။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကမထည့်တက်တာ အဲ့မှာပဲကျန်လက်တစ်ဖက်ကစောက်ခေါင်းထဲနှိုက်ပြီး လီးကိုအဲ့အတိုင်းလိုက်ထည့်တာပေါ့။ အဲ့ကြမှလီးကစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားတယ် ။အဲ့မှကျွန်တော်စောက်ပတ်ကိုစလိုးဖူးတာပဲဗျာ ။လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ။ တစ်ခါတစ်ခါလီးကပြန်ကျွတ်ထွက်လာတယ် ။စောက်ပတ်ကအကြပ်ကြီးမှမဟုတ်တာ ။သူလဲအပျိုမဟုတ်ဘူးလေ ။ယောကျ်ားနဲ့ဆိုတော့ လီးကနဲနဲချောင်တာပေါ့ ။အလိုးလို့ကလဲကောင်းဗျာ ။စောင်ဖုတ်ကြပ်နေရင်တအားလိုးလို့ကောင်းမှာဗျာ ။၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်လောက်ပဲကြာမယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော်ပြီးသွားပြန်တယ်ဗျာ ။အဲ့မှာကျွန်တော်လဲတော်မောနေပြီ သူကလဲမနိုးဘူးဗျာ ။ကျွန်တော်လဲသူနို့သီးကိုင် သူပေါင်ကိုလီးနဲ့ထောက်ပြီးဖက်ထားတယ် ။သိပ်မကြာဘူးကျွန်တောလဲအိပ်ပျော်သွားတယ်။ အဲ့မနက်ကြတော့ကျွန်တော်နိုးတော့သူတို့တွေနိုးနေကြပြီးဗျ ။ကျွန်တော်ကိုတောင်အမလာနှိုးမှနိုးတာ။

အလှူမှာဗျာ အလုပ်တွေကရှုပ်ပေါ့ ။နောက်ပိုင်းတော့မမေလေးနဲ့တွေရင်သူကဘာမှမသိတဲ့လူလေအေးဆေးပေါ့ ။ကျွန်တော်ကတာမလုံတာ။ သူကိုသိပ်မတွေရဲ့ဘူး ကျွန်တော်ဟာကျွန်တော် ပတ်ရှောင်နေတယ်။ (ကဲဇာတ်လမ်းအတိုချုပ်ရအောင်ပေါ့ဗျာနောက်ပိုင်းဇာတ်လေးတွေအတိုချုပ်ရေးတော့အရမ်းရှည်လို့)

.................................................................

သင်္ကြန်ရောက်ပြီပေါ့ဗျာ ။သင်္ကြန်တွင်းအိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိကြဘူးဗျ ။အကိုငယ်နဲ့အမကရန်ကုန်သွား ။ အမေကတရားစခန်းဝင်တယ်။အကိုလက် ကိုခေါ်သွားတယ်။ တရားစခန်းတခြားမြို့မှာလေ မရီးကိုတော့အိမ်မှာချက်ပြုတ်လို့ရအောင်မခေါ်သွားဘူး ။အကိုလက်ကိုအဖော်ခေါ်သွားတယ် ။အကိုလက်ကလဲသင်္ကြန်မကဲဘူးဗျ ။အမေကိုတော်တော်ချစ်တယ် ။ဘယ်သွားသွားလိုက်သွားတယ် ။အကိုကြီးရယ်ကျွန်တော်ရယ်မရီးရယ်ပေါ့ မမေလေးကလဲမရှိဘူး ။အမျိုးတွေဆီကိုဆိုလာသွားတယ်...။

အဲ့မှာသင်္ကြန်နောက်ဆုံးရက်မနက်မမေလေးပြန်ရောက်လာတယ် ။ အိမ်ကိုလာတယ်နောက်ဆုံးရက်ကိုယ်နေရာမှာဆော့မယ်တဲ့ နောက်ဆုံးရက်ဆိုတော့အမုန်းကဲကြတာပေါ့ ။ အရက်ဆိုတာပလူပျံလို့ ။ မရီးနဲ့မမေလေးက စပိုင်တွေဘီယာတွေသောက်ကြတယ် ။သူတို့လဲမူးနေပြီ ကတာကွေးလို့ အကိုကြီးကလဲသူဘော်ဒါတွေနဲ့မူးလို့ အိမ်ပြန်ရောက်လာတာ။ ဆိုင်ကယ်ကိုတောင်သူဘော်ဒါတွေမောင်းပြီးလာပို့ရတယ်...။

အဲ့မှာညရောက်တော့ မမေလေးကကျွန်တော်အခန်းမှာအိပ်တယ်။ အမအခန်းကသော့ခတ်သွားတယ်လေ။ မရီးကြတော့လဲသူတို့အခန်းမှာလင်မယားအိပ်ကြတာ။ အကိုကြီးမူးနေတာကံကောင်းတာပေါ့ ။သူကမူးပြီးအစောကြီးအခန်းထဲဝင်အိပ်တာ။ နှိုးလို့မရဘူး ။အဲ့တော့မမေလေးကကျွန်တော်နဲ့အိပ်ပေါ့။

သူလဲမူးနေပြီ ကျွန်တော်ကဘီယာလောက်သောက်ရတာ အရမ်းကြီးမူးတယ်လို့တော့မဟုတ်ဘူး။ နဲနဲထွေနေယုံလောက်ပဲ ။ ညကြတော့ ကျွန်တော်မမေလေးကိုဖက်အိပ်တယ်ဗျ ။ လီးကတောင်လို့သူပေါင်ကိုလီးနဲ့ထိုးနေတယ် ။ အဲ့ကြမှသူကြကျွန်တော်လီးကိုလာကိုင်ပါရော ပြီးတော့

" နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ"တဲ့။

" တော်တော်ယားနေလားတဲ့"

ကျွန်တော်ကသူအိပ်နေဆယ်ထင်တာကျွန်တော်ဘာမှမပြောဘူး။ အဲ့အတိုင်းဖက်ထားတယ် ။သူလက်လဲကျွန်တော်လီးကိုမလွှတ်ဘူး။

" အလှူနေကနင်ကကိုလုပ်တာ ငါသိတယ်"တဲ့။

" ငါကနင့်ကိုငါမောင်လေးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီးနေတာကို နင်ကဘာလို့အဲ့လိုလုပ်တာလဲ"

" ငါအဲနေကပြောရင်နင်အဆူခံရမှာဆိုးလို့ ဧည့်သည်တွေရောက်နေလို့နော်"

သူပြောသာပြောနေတာစိတ်မဆိုးဘူးဗျ။ သူလက်ကကျွန်တော်လီးကိုကိုင်ထားတုန်း တစ်ချက်တစ်ချက်ညှစ်လိုက်သေးတယ်။ လီးကတောင်တာတင်းခံနေပြီဗျာ...

" နင်ကိုငါမေးမယ်မှန်မှန်ပြော"

" ဟုတ်..ဘာလဲမမေလေး"

" နင်ဟိုတစ်ခါ အနောက်က အိမ်အပျက်ထဲမှာ ဂွင်းတိုက်တုန်းက ငါနင်ပေါ်တက်ထိုင်လို့ နင်ငါကိုမှန်းပြီးဂွင်းတိုက်နေတာမလား"

ကျွန်တော်လဲမညာတော့ဘူးဗျာ ။ထွေထွေလေးရှိနေတော့ပေါ်တင်ပြောတာပေါ့ ။သူကလဲမူးနေတော့ပြောရဲဆိုရဲလာတယ်။

" ဟုတ် သားမမေလေးကို ကြိုက်နေလို့ပါ"

" ဘာကြိုက်တာလဲ ဘာကိုကြိုက်တာလဲ"တဲ့။

" သားမမေလေးကိုမြင်ရင်မနေနိုင်ဘူး ၊လီးလဲတောင်လာတယ် ၊အဲ့တာမမေလေးကိုခဏခဏမှန်းပြီးထုနေတာ"

ပြောပြီးကျွန်တော်လက်တွေကသူစောက်ဖုတ်တွေ နိုတွေကိုင်တာပေါ့ဗျာ..။ သူကကျွန်တော်လီးကိုထုပေးနေတယ်။ ပြီးတော့...

" နင်ဘယ်သူမှရှောက်မပြောနဲ့နော်"

" လူကြီးတွေသိကုန်ရင်မကောင်းဘူး"

" ဟုတ်မမေလေး သားဘယ်သူမှမပြောပါဘူး"

ပြောလဲပြောပြီရော မမေလေး ကျွန်တောဘက်ကိုလှည့်လာတယ် ကျွန်တော်နဘူးလေးတွေပါးလေးတွေကိုနမ်းတယ်။ ပြီးတော့နှတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာပေါ့ ကျွန်တော်ကနမ်းပဲနမ်းတာ။ သူကစုတ်ပေးတာ အဲ့ကြမှနှတ်ခမ်းချင်းစုတ်တာကိုသိတယ်။

ပြီးတော့မမေလေးက အင်္ကျီတွေချွတ်တယ်ဗျ ။သူဘောင်းဘီလဲချွတ်တယ် ။ ဒီနေ့မှသူက ဘောင်ဘီအတိုနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကိုလုံးနေတာပဲ ။ တကယ့်အကိတ်ဗျာ ဘောင်ဘီချွတ်ပြီးရော စောက်ဖုတ်ကြီးကတန်းပေါ်လာတယ်။

" မမေလေး ဘစ်မဝတ်ဘူးလာဆိုတော့"

" အမကညအိပ်ရင်ဘစ်ဝတ်ပြီးမအိပ်တက်ဘူးတဲ့"

" အဲ့တာကြောင့်လဲ အလှူညက နင်အဆင်ပြေသွားတာပေါ့ ၊ ငါတမင်ချွတ်တာမဟုတ်ဘူး ဝတ်မအိပ်တက်လိုမဝတ်တာ"

" အဲ့ညကနင်အဲ့လိုလုပ်မယ်လို့လဲမထင်ထားတာ အမှန်ပဲ"

" သားမမေလေးကိုအရမ်းချစ်မိနေတယ်"

" အဲ့တာအချစ်မဟုတ်ပါဘူးဟယ်"

" နင်လူပျိုစိတ်တွေထနေတာပါ"

ပြောပြီးနုတ်ခမ်းကိုစုတ်ပါလေရေ။ာ ကျွန်တော်ကလဲနို့သီးတွေကိုင် စောက်ဖုတ်တွေကိုင်ပေါ့ ။စောက်ဖုတ်ထက်စောက်မွှေးတွေကိုကိုင်နေတာ ။ အဲ့တာကျွန်တော်ဖီးဗျ စောက်မွှေးတွေကိုင်ရတာ ။ ကျွန်တောအရမ်းသဘောကြတယ်။

ပြီးတော့မမေလေးနို့တွေစို့တာပေါ့ဗျာ။ နို့သီးတွေကလုံးပြီးကျစ်နေတယ်။ ပျော့ပြဲပြီးတော့လဲတွဲကြမနေဘူး။ နို့စို့လို့အရမ်းကောင်းဗျာ ။ကျွန်တော်သူပေါ်ကနေတက်ခွပြီ နို့တွေစို့။ လီးနဲ့ချက်တွေဗိုက်တွေထိုးပေါ့ ။ နသိုးကြိုးပျက်ဆိုသလိုပေါ့ ။ ပြီးတော့သူက ပေါင်ဖြဲပေးတယ် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုလီးနဲ့တေ့ပြီးစောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်တာပေါ့ ။ပြီးတော့လိုးတော့တာပဲဗျာ။

" အားကောင်းလိုက်တာမမေလေးရာ"

" နင်ပဲကောင်းပါ"

" အမရောမကောင်းဘူလား"

" ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ်ဟာ ၊ ဒါပေမဲ့နင်လီးက နဲနဲသေးတော့အရသာ အပြည့်အဝဘယ်ရမလဲ"

ကျွန်တော်စိတ်ထဲမကောင်းဘူးဗျာ သိပ်မကျေနပ်ဘူး။ လီးနေ့တိုင်းထုနေတာ။ ကျွန်တော်လီးလဲ ကျွန်တော်အသက်အရွယ်နဲ့ဆို ကြီးပါတယ် ။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ရှင်ရင် ကျွန်တော်လီးကကြီးသေးတယ်။ စိတ်ထဲကတော့လီးအကြီးကြီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုလိုးလိုက်ချင်တယ်လို့ကျိမ်းနေမိတယ်။ အပြင်မှာတော့လိုးလို့ကောင်းပေါ့

" စောင့်..စောင့် အိုး စောင့်လိုးစမ်းပါဟာ"

" အား..မမေလေး..အ..အကောင်းလိုက်တာ"

ရွှီး...အ.အား

ပလွပ်...ပလွပ်..ဗွတ်

" အ..လုပ်စပ်းပါဟယ်"

" အ..အ..အား...."

သူပြောနေတုန်းမှာပဲကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်ဗျာ..။

" နင်ကလဲပြီးလိုက်တာမြန်တာ"

" နင်တော်တော်လိုသေးတယ်"တဲ့

" ငါကိုပြီးအောင်လုပ်ပေးဦး ငါကောင်းလာခါမှနင်ကပြီးသွားတယ်"

" ကျွန်တော်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ"

" နင်လက်နဲ့ငါဟာထဲကိုနှိုက်ပေး"

" ပေးနင်လက်ပေးအမပြမယ် ဒီဟာလေးတွေ့လားအဲ့ဟာလေးကိုပွတ်ပြီးချေပေး"

သူပြောသလိုပဲကျွန်တော် သူစောက်ပတ်ကို နှိုက်ပေးတယ်။ စောက်စိတွေပွတ်ပြီးချေပေးတယ် ။ သူဖီးတော်တက်နေပြီဗျ ။ပါးစပ်ကလဲညီးသံစုံလို့ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ ကော့ပြန်နေတယ် ။ သူကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လီးတွေပြန်တောင်လာတယ်။

ကျွန်တော်လဲသူပွတ်ပေးနေရင်ခဏနေတော့မနေနိုင်ဘူး။ ပြန်လိုးချင်လာတယ်။ အဲ့တာနဲ့...

" မမေလေး သားလုပ်ပေးရမလား"

" ဘာကိုလဲ"

" လိုးပေးရမလား နောက်တစ်ခါ"

" နင်လုပ်နိုင်သေးလို့လား"

ပြောပြီးသူ ကျွန်တော်လီးကိုလာကိုင်တယ်ဗျ။

" နင်လီးပြန်တောင်နေတာပဲ နင်လုပ်ချင်နေပြီလား"

" ဟုတ်"

" အာ့ဆိုကောင်းတာပေါ့ဟယ် လာမြန်မြန်လုပ် တော်ကြာဟိုလင်မယားတွေနိုးလာဦးမယ်"

ပြောဆိုပြီးသူကပတ်လက်လှန့်ပြီးပေါင်ကားပေးတယ်။

" မမေလေး ကျွန်တော်လေးဘက်ကုန်ပြီး မမေလေးကိုလုပ်ချင်တယ်"

" နင်ကလဲ..ပြီးရောလာ မြန်မြန်လုပ်"

ပြောပြီးဖင်ဘူးထောင်းထောင်ပေးတယ်ဗျ ။ ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး လိုးချင်လာတာမနေနိုင်တော့ဘူး ။ စောက်ဖုတ်ကလဲနောက်ကနေပြူထွက်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲနောက်ကနေလိုးတာပေါ့ဗျာ ။ လက်ကလဲဖင်တွေညှစ်လို့ ဖင်ဝလေးကို ကိုင်ကိုင်ကြည့်တယ်။ မမေလေးတွန့်တွန့်သွားတယ်ဗျ အဲ့တာနဲ့

ကျွန်တော်လဲ သဘောကြပြီး ဖဲထဲကိုလက်ညိုးနဲ့ထိုးတာပေါ့ ။အဲ့မှာပဲသူက

" အား..ရွှီးကောင်းလိုက်တာ..."

" အဲ့လိုလေးလုပ်ပေး အား..."

" အား..လုပ်လုပ်မြန်မြန်လုပ်ပါ.."

တော်တော်လေးကြာတော့ သူကပတ်လပ်ပြန့်လှန်တယ်ဗျ ။ ပြီးတော့ကျွန်တော်ကိုတက်ခွပြီးလုပ်ခိုင်းတယ် ။ကျွန်တော်လဲသူကိုခွပြီး အားနဲ့လိုးတာပေါ့ဗျာ ။ခဏနေတော့ သူကျွန်တော်ကိုအသေဖက်ထားပါလေရော။လက်တွေနဲ့လဲအသေဖက်ခြေထောက်တွေနဲ့ချုပ်ပြီးဖတ်ထားတာ။ အဲ့အချိန်မှာအရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတာဗျာ ။ သူစောက်ဖုတ်က ညှစ်ထားတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်လီးကိုညှစ်ထားတာမှ လီးကကျင်ကျင်တက်လာတယ်။ ခဏနေတော့သူစီကအသံမျိုးစုံထွက်ပြီး

" အားကောင်းလိုက်တာ အမပြီးပြီဇော်လင်း အားပြီးပြီ"

" ကောင်းလိုက်တာဇော်လင်းရယ်"

" အမပြီးပင်မဲ့သားမပြီးသေးဘူး"

" ဇော်လင်းလဲပြီးခါနီးပြီလား"

" ဟုတ် လိုးလို့အရမ်းကောင်းလာပြီ"

" အာ့ဆိုဆက်လိုးလေ ဇော်လင်း ပြီးအောင်းလိုးလိုက်" 

ပြောပြီးကျွန်တော်လဲ

" မမေလေး သားကိုလေးဘက်ပြန်ထောက်ပေး"

" နင်လေးဘက်ထောက်လုပ်တာတော်တော်ကြိုက်လား"

" ဟုတ်မမေလေးဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး လိုးတာပိုလိုးလို့ကောင်းတယ်"

" ပြီးတော့မမေလေးဖင်ကိုလဲလိုးချင်တယ်"

" ဖင်ကိုတော့မလိုးပါနဲ့ဟယ်"

" မမေလေးစောက်ဖုတ်က နဲနဲချောင်တော့ ကျွန်တော်အရသာသိပ်မတွေ့ဘူး"

" အရသာမတွေရအောင် နင်ကအရသာဘယ်လိုခံလဲ"

" နင်ကိုမုန့်ကျွေးနေတာမှမဟုတ်တာ"

" အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ ကျပ်ကျပ်ထုတ်ထုတ်လေးလိုကြည့်ချင်တာ"

" အေးပါဟယ်နောက်တော့လိုးပေါ့၊အခုတော့စောက်ဖုတ်ပဲလိုး၊စကားမများနဲ့"

"ညဟုတ်ဟုတ်"...

ကျွန်တော်အရမ်းပျော်သွားတယ် လိုးရတာလဲ ဖီးတွေတအားရှိလာတယ်ဗျာ ။သိပ်မကြာဘူးကျွန်တော်ပြီးပါလေရော ဖင်ကြီးကိုနောက်ကကြည့်ပြီးလို့ရတာသိပ်အရသာရှိတာ။  ဖင်ပေါက်ကိုလိုးရရင် ပိုပြီးလိုးလိုကောင်းမှာ။ ကျွန်တော်လဲပြီးရော မမေလေး မှောက်ခုန်လဲကြသွားတယ် ကျွန်တော်ကလဲအဲ့မှောက်ခုန်ကြီးအတိုင်းသူကျောပေါ်မှာခွပြီးဖက်အိပ်နေတယ်။

ခဏနေတော့...

" ဖယ်တော့အောက်ဆင်းတော့ ဇော်လင်းရယ်"

" အမတိုအိပ်ကြရအောင်နော်"

" ကျွန်တော်မမေလေးနို့သီးစို့ပြီးအိပ်ချင်တယ်"

" နင်တော်တော်ဆိုးတာပဲ နှာကြီးတယ်မလွယ်ဘူး"

" အမအဝတ်စားတွေဝတ်လိုက်ဦးမယ်၊နင်လဲအဝတ်စားတွေပြန်ဝတ် ပြီးမှအင်္ကျီအပေါ်လှန်တင်ပေးထားမယ်၊ အဲ့ကြမှာနို့စို့အိပ်ပေါ့"

ကျွန်တော်လဲမမေလေးနို့ကိုစို့ပြီး အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်.....။

...........................................................

ဇာတ်သိမ်း

မမေလေးကိုကျွန်တော်လိုးပြီးနောက်ပိုင်းမလိုးရတော့ဘူး။ သိပ်အဆင်မပြေကြဘူးလေအိမ်မှာကလဲ မိသားစုတွေများတာကို တခါတလေမမေလေးအိမ်ကိုတော့အလည်လိုက်သွားဖြစ်တယ် ။ အဲ့ဒါတာလဲလိုးဖို့အဆင်မပြေပါဘူးဗျာ ။ ကျွန်တော်ကတော့လစ်ရင်လစ်သလို မမေလေးကိုဖက်တယ်နမ်းတယ် ။ ဖင်တွေနှိုက်နို့တွေနှိုက်တော့လုပ်တာပေါ့။

သူအိမ်ကိုအလည်လိုက်တဲ့နေတွေတော့ မလိုးဖြစ်ပင်မဲ့ သူကျွန်တော်ကိုဂွင်းတွေဘာတွေထုပေးတယ် ။ အဲ့တာကလဲသူကိုကျွန်တော်အတင်းဖက်ပြီ သူစောက်ဖုတ်တွေနှိုက်ပြီးကလိုင်းပေးတော့ သူလဲဖီးလာပြီး ကျွန်တော်ပြန်ထုပေးတာပေါ့ ။ အဲ့တွေကိုလဲကျွန်တော်ကကျေနပ်နေတာပေါ့ဗျာ ။ သူကိုလဲအရမ်းလိုးချင်နေတယ်လေ ။

တစ်ရက်ပေါ့ဗျာကျွန်တော်ရဲ့ကံကောင်းချင်းတွေပြန်ရောက်ရှိလာတယ်ပေါ့။ တနေ့ကျွန်တော်မရီးက တစ်ရွာကိုချဲရော်ပေးဖို့သွားတယ်။ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးမှာ ရပ်ကွပ်တွေကိုရွာလို့ပဲခေါ်တာပေါ့ဗျာ ။ ရန်ကုန်မှာလိုဘယ်ရပ်ကွပ် ဘယ်မြို့နယ်လို့မခေါ်ကြဘူး ။ ရွာလို့ပဲသုံးနှုံးကြတာပေါ့ ။မရီးကလဲမရှိ။ အကိုလက်နဲ့အကိုယ်ငယ်က ဘောလုံးကန်ဖို့သွားကြတယ် ။ အမေကရွာထဲပတ်အိမ်လယ်တာပေါ့ဗျာ။ အဲ့တာအမကိုပါအမေကခေါ်သွားတာပေါ့ ။အကိုကြီးကတော့ကားထွက်သွားတယ်။

အိမ်မှာကကုန်ကားအသေးစားလေးရှိတယ် ။ အကုန်အသေးစာတွေအော်ဒါလိုက်ပို့ တာပေါ့။ မမေလေးကအိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လဲ ၈တန်းကျောင်းသာကြီး ဖြစ်နေပြီပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကျောင်းကပြန် လာတော့ အိမ်မှာမမေလေးတစ်ယောက်ထဲ ။ အိမ်ရှေ့စားပွဲမှာထိုင်ပြီးစာရင်းတွေလုပ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်ပြန်လာတော့

" မမေလေး..အမေတို့မရှိကြဘူးလား"

" အေးမရှိကြဘူးအပြင်သွားကြတယ်"

ဘယ်သူကဘယ်သွားတယ်ဘယ်ဝှာတော့ ဘယ်ကိုသွားကြတယ်ပေါ့ ။သူကကျွန်တော်ပြောပြီးစာရင်းလုပ်နေတယ်။

" မရီးနဲ့မမေလေးမလိုက်သွားဘူးလား"

ဆိုတော့

" အေးဟဲ့..ငါဒီမှာကော်မရှင်ယူရောင်းတဲ့ သူတွေစီက ပိုက်ဆံသိမ်းရဖို့ကျန်ခဲ့တာ"

အဲ့မှာကျွန်တော်ပျော်သွားတာပေါ့ ။ကျွန်တော်လဲ မမေလေးအနောင်ကသိုင်းဖက်ပြီး သူနို့တွေကိုညှစ်တာပေါ့။

" ဟဲ့နေစမ်းပါဦးဟယ် ၊ကော်မရှင်ခအပ်ဖို့ တစ်ယောက်ကျန်သေးတယ်"

" တော်ကြာရောက်လာလို့မြင်သွားဦးမယ်"

" အာဆိုလဲနောက်ဖေးသွားကြမယ်နော်"

" နင်တော်မလွယ်တဲ့ကောင်ပဲ ငါတော့မှားပါပြီ"တဲ့။

" ကျွန်တော်မမေလေးကိုချစ်လို့ပါဗျာ"

" ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကိုခဏခဏမပြောပါနဲ့ အဲ့တာချစ်တာမဟုတ်ဘူးဟ"

" သာယာနေလို့စိတ်ကစားပြီး အချစ်လို့ထင်နေတာ တကယ့်တော့နင်စွဲလန်းမှုတစ်ခုကြောင့်အဲ့တာကိုအချစ်လို့ထင်နေတာပါ"

" တချိန်တော့ ငါ့မောင်နားလည်လာပါလေ့မယ်"

" ဘာဖြစ်ဖြစ်ပါဗျာ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်းတစ်ခါလောက် မမေလေးနဲ့အတူနေချင်တယ် နော်..နော်လို့"

" အေးဟယ်ခဏလေးနေပါဦး"

ခဏနေတော့သူစာရင်းလုပ်တာပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့မီးဖိုချောင်ဘေးက စတိုးခန်းလေထဲဝင်သွားတယ်။

" မမေလေးအခန်းထဲသွားမယ်လေ"

လို့ကျွန်တော်ကပြောတော့

" အခန်းထဲမသွားနဲ့ တော်ကြာတစ်ယောက်ယောက်ပြန်လာပြီး သိသွားရင်မကောင်းဘူး၊ မသိရင်တောင်ရိပ်မိသွားမယ်"

အဲ့တာနဲ့ပဲစတိုခန်းလေးထဲမှာပေါ့ဗျာ။ စတိုခန်းဆိုပေမဲ့အကြယ်ကြီးမဟုတ်ဘူး ၄ပေ ၆ပေပတ်လည်ပါ ။ အထဲရောက်တော့ကျွန်တော်ကမမေလေးကိုနမ်းတာပေါ့ဗျ။ ာသူကလဲနမ်းပေါ့ သူစောက်ဖုတ်တွေကိုနှိုက်နေတာပေါ့ ။အဲ့မှာသူက

" အချိန်မရှိဘူး မြန်မြန်လုပ်"

ဟုတ်ပါတယ်ကျွန်တော်တို့ နှူးဖို့နှပ်ဖို့အချိန်မပေးနိုင်ဘူး ။ မမေလးကနောက်လှဲ့ပြီး ထမီကိုအပေါ်လှန့်တင်ပြီး မတ်တက်လေးကုန်းပေးတယ် ။ ဘစ်ကိုတော့ ဒူးလောက်ဆွဲချွတ်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲကျောင်းစိမ်းပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်ချပေါ့ ။ ပြီးတော့အောက်က ရီးရဲတံစိပ့်နဲ့ဘောလုံးဘောင်းဘီကိုလဲ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။မမေလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ပွတ်ဆွဲဆွဲတာပေါ့ ။မမေလေးလဲဖီးတက်နေပြီထင်ပါတယ်။

" အာ..ရွီး..မြန်မြန်လုပ်ဟာ စိမ်မနေပါနဲ့"

ကျွန်တော်လဲ မမေလေးစောက်ဖုတ်ထဲကို ကျွန်တော်လီး ထိုးထည့်တာပေါ့ ကျွန်တော်လီးကလဲ ကြီးသင့်သလောင်ကြီးလာပါပြီ ။ ကြီးတာထက်ကျွန်တော်လီး  နဲနဲပိုရှည်တယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်လဲမမေလေးကိုလိုးတာပေါ့ဗျာ ။

" အ..အား..ကောင်းလိုက်မမေလေးရယ်"

ကျွန်တော်လဲလိုးနေရင်းနဲ့မမေလေးဖင်ကိုကြည့်ပြီးဖင်ကိုလိုးချင်လာတယ် ။အဲ့တာနဲ့ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီ မမေလေးဖင်နားမှာတေ့လိုက်တယ်။

" ဟဲ့ဘာဖြစ်တာလဲ"

" မမေလေးဖင်ကိုလိုးချင်တယ်"

" ဟာနင်တော်ရှုပ်တဲ့ကောင်လေးပဲ" တဲ့။

သူစိတ်ဆိုးသွားသလိုဖြစ်သွားတယ် ။ အဲ့ကြမှ ကျွန်တော်ကလဲ 

" မမေလေးမကြိုက်ရင်မလုပ်ပါဘူးဆိုတော့"

" ကဲပါလုပ်ရင်မြန်မြန်လုပ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်သလိုတော့အားနဲ့ မထည့်နဲ့နော်"

" ဟုတ် ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ မမေလေး"

ကျွန်တော်ပျော်သွားတာပေါ့ဗျာ အဲ့တာနဲ့နောက်ကနေဖင်ထဲကိုထည့်တယ်ဗျ။ သိပ်ထည့်လို့မရဘူး ။ ထည့်လိုက်ပြန်ကျွတ်လိုက်နဲ့ မနဲ့ထည့်ရတယ် ။ အဲ့တာနဲ့သူက ပဲဆီပုလင်းယူပြီးကျွန်တော်လီးကို ဆီသုတ်ပေးတယ် ။ ပြီးတော့ဖင်ထဲကိုထည့်တာပေါ့ ။ အဲ့ကြမှာလီးကနဲနဲချင်းဝင်တယ် ။ ကျွန်တော်ဖီးကစွတ်တက်နေတော့ စိတ်မရှည်ဘူး နဲနဲအားနဲ့စောင့်ထည့်လိုက်တယ်။

" အား..အမလေးနာလိုက်တာဟယ်"

လီးက ဒစ်ခေါင်းကျော်ကျော်လောက် ဝင်သွားတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်တို့ယောကျ်ားတွေကဘယ်လိုလဲ မသိဘူး ။ နော်နာတယ်ဆိုရင်အရမ်းလုပ် ချင်တာသူတို့နာလို့အော်ရင်အရမ်းဖီးတက်တာ ။ ကျွန်တော်လဲဖီးတွေစွတ်တက်ပြီး လက်နဲ့လီးကိုကိုင်ပြီးဖင်ကိုလိုးနေတာပေါ့။

အဲ့မှာလီးကတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီ။

" အား..နာတယ်ဆက်မထည့်နဲ့တော့အဲ့အတိုင်းပဲလုပ်တော့"

အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲလီးတစ်ဝက်နဲ့လိုးနေတာပေါ့ ။ ဆက်လဲမထည့်ရဲဘူးသူမခံရင် ကျွန်တော်ငက်မှာလေ အဲ့တာနဲ့အဲ့တိုင်းဆက်လိုးနေလိုက်တယ်။

လိုးလို့ကလဲတကားကောင်းဗျာ ။ သူကလဲသိပ်မအော်ဘူးအောက်ခံနေတယ် ။ သူများတွေကြားမှာလဲဆိုးတာပေါ့ ။ ဖင်ကစီးနေတာပဲဗျာတော်တော်လေးကြာတော့ သူကစောက်ဖုတ်ကိုပြောင်းလုပ်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးတာပေါ့ဗျာ ။ စောက်ဖုတ်လိုးမှအသံ တွေထွက်လာလာ

" ဗွတ်..ပလွပ်..ပလွပ်"

နဲ့အသံတွေစုံလို့ပေါ့ ကျွန်တောလဲပြီးချင်လာပြီဗျ အဲ့တာနဲ့လီးကိုပြန်ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူကကျွန်တော်ကိုနောက်ပြန်လှဲ့ကြည်ပြီး

" ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ"

" ဖင်ထဲခဏလောက်ပြန်ထည့်ချင်တယ်"

မမေလေးဘာမှမပြောတော့ဘူးဗျ ။ကျွန်တော်လဲဖင်ထဲပြန်ထည့်ပြီးလိုးတာပေါ့ ။တကယ်တော့ကျွန်တော်သူဖင်ထဲမှာ ပြီးချင်တာဗျ ။ အဲ့တာနဲ့သိပ်မကြာဘူး သူဖင်ထဲမှာကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။သူကတော့မပြီးသေးဘူးထင်တယ် ။ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်နေတယ်။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီးသူပြီးအောင်လုပ်ပေးတာပေါ့ဗျာ။

တော်တော်ကြာတော့သူပြီးတော့မယ်ဗျ။ နှတ်ခန်းတွေကိုက်လို့ ဖင်ကြီးကမြောက်ကြွမြောက်ကြွဖြစ်လာတယ် ။ခဏနေတော့ကျွန်တော်လက်ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းအတင်းညုပ်ပြီး သူပြီးပါလေရော ။ ကျွန်တော်ဘယ်ရမလဲ။မိန်းမတွေပြီးတာကြည့်ချင်တော့ သူပေါင်ကိုအတင်းဖြဲကြလိုက်တာပေါ့။

" အား..ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်"

" အမပြီးပြီ..အ. အ.."

အဲ့ကြမှမိန်းမတွေလဲပြီးရင်အရေထွက်ပါလားဆိုတာကျွန်တော်သိတာ လက်တွေလဲရွဲှလို့ပေါ့ ။ သူတို့အဖြူအနှစ်လေးတွေထွက်တယ်ဗျ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲအပြင်ပြန်ထွက်ပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကတော့ရေချိုးတာပေါ့ ။ကျွန်တော်ရေးချိုးပြီးတော့အမေတို့ပြန် ရောက်လာကြတယ်။ ကံကောင်းတာက ပိုက်ဆံအပ်ရမဲ့ တစ်ယောက်ကဒီနေလာမအပ်ဘူးဗျ ။နောက်နေမှရောက်လာတယ် ။နောက်ပိုင်းတွေတော့မမေလေးကိုကျွန်တော်မလိုးရတော့ပါဘူး ။ပိုဆိုးတာက သူယောကျ်ားပင်လယ်ပြင်မှာအူအတက်ပေါက်လို့တဲ့ ။ဆေးရုံတင်ရတယ်သူလိုက်သွားတာပေါ့။

ဆေးရုံကဆင်းတော့လဲ သူယောကျ်ားကသင်္ဘောပြန်မစီးတော့ဘူး ။ကမ်းမှာပဲကျန်ခဲ့တယ် ။အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်စားပေါက်ပိတ်တာပေါ့ ။ အိမ်လာရင်သူယောကျ်ားပါ ပါလာတယ်။ ကျွန်တော်မမေလေးကိုမလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး..။

......................................................................

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေကြာလာတော့ ကျွန်တော်လဲ ၈တန်းအောင် ၉တန်းရောက်တော့ အမေတို့က ရန်ကုန်မှာကျောင်းတက်ဖို့ လွှတ်ဗျ ။ ရန်ကုန်ကသူညီမ တစ်ဝမ်းကွဲအိမ်မှာနေပြီးကျောင်းတက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်အဒေါ်ပေါ့ဗျာ ။ အဒေါ်မှာသမီးသုံးယောက်ရှိတယ် ။ အကြီးဆုံးအမက ဘွဲရပြီးသား ။ အလက်ကကျောင်းမတက်တော့ဘူး ။ ၁၀တန်းကျလို့ကျောင်းထွက်ပြီးအလုပ်လုပ်နေတယ် ။ အငယ်မက ၁၀တန်းအပြင်ဖြေ ကျွန်တော်အမတွေပေါ့ ။နှစ်ဝမ်းကွဲတော်တယ် ။ အဲ့မှာကျွန်တော်ခွေးစိတ်ပေါက်တာပေါ့။

စရောက်တုန်းကတော့ကိုအမတွေလိုပဲ။ သူတို့ကမောင်လေးဆိုပြီးချစ်တယ်ဗျ ။သူတို့မှာယောကျ်ားလေးမိသားစုမှမရှိတာ ။ အချိန်တွေကြာလာတော့ကျွန်တော်စိတ်တွေမရိုးသားတော့ဘူး။ (စာဖတ်နေတဲ့ဘော်ဒါတွေတော့ပြောမှာ ခွေးကျင့်ခွေးကကြံ ကြံတဲ့ကောင်လို့)

ဒီအဖြစ်ပျက်မျိုးကလူတော်တော်များများဖြစ်တက်ပါတယ်...။မကောင်းတက်လို့သာလျှိုဝှက်နေနေကြတာပါ...။

ကျွန်တော်စိတ်ဝင်စားတာ အငယ်မဗျ။ အကြီးတွေအကုန်လုံးကို အမလိုပဲသဘောထားနိုင်တယ် ။ ဘာစိတ်မှမပြောင်းဘူး အငယ်မကိုပဲစိတ်ထဲ မှာဘယ်လိုမှရိုးသားပေးလို့မရဘူး ။

နေဇင်ထွေး ။ ဒေါင်ကောင်းတယ်။ အရပ်ရှည်တယ်ပေါ့ အိုးလဲကောင်းတယ်ဗျ တလုံးတစ်ခဲကြီးပဲ နို့သီးကတော့ အဲ့လောက်မကြီးဘူး ။ဖင်ကြီးတွေကတော့အကြီးကြီး ။ထမိန်ဝတ်ရင်လုံးနေတာပဲ ။ ဘောင်ဘီတွေဝတ်ရင်တော့ အိုး...မပြောပါနဲ့ တကယ်ကိုမနေနိုင်တာ ။သူကိုကျွန်တော်ဘယ်လိုစိတ်ဝင်စားလဲဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့နေ့ခင်းဘက် တီဗီကြည့်နေရင်း နင်ကအသားဖြူတယ်။ ငါကအသားဖြူတယ်နဲ့ စကားနိုင်လုတာပေါ့ဗျာ  ။သူနဲ့ကျွန်တော်ကနင်နဲ့ငါပဲပြောတာဗျ။

ကျွန်တော်ကတော့ကိုယ်ကိုကိုယ်ငါလို့ သုံးတယ်။သူကိုအမထွေးလို့ခေါ်တယ် အဲ့မှာဗျာ ကျွန်တော်ကအသားဖြူတယ် ပေါ့ ။ ငါပေါင်တွေဆိုဖွေးနေတာပဲဆိုပြီး ပေါင်ကိုလှန့်ပြတယ် ။ ပေါင်လှန့်ပြတော့ပေါင်းအရင်းထိပြရတာပေါ့ဗျာ ။ အဲ့မှာသူကလဲ သူပေါင်တွေပြန်လှန့်ပြတယ်။ ငါကနင်ထက် ပိုဖြူတယ်ဟ ဆိုပြီးလှန့်ပြတာ ဟုတ်တယ်ဗျာ။ ပေါင်းလုံးကြီးကဖွေးဥနေတာပဲ ။ကုန်းကိုက်ချင်စရာကြီး ။ အဲ့မှာကျွန်တော်စိတ်တွေစတင်ဖောက်ပြားတော့တာပဲ ။ သူကမောင်နှမလိုပြလိုက်တာ ကျွန်တော်ကတနှာကြည့်တွေနဲ့ကိုကြည့်မိတာဗျ ။နောက်ပိုင်းတွေအိမ်မှာဗျာ သူစာဖတ်နေတာ ကြမ်းပြင်မှာမှောက်ခုံကြီး စာဖတ်နေတာ။

ဖင်ကြီးကအပေါ်ကိုလုံးပြီးတက်နေတယ်။ ကျွန်တော်ကြည့်ပြီးလီးတောင်လာတာပေါ့ ။ နောက်ပိုင်းကျွန်တော်သူကိုမှန်းပြီးဂွင်းထုလာမိပြီ ပိုဆိုးလာတာက ။ အိမ်ရှေ့ကဝါးရုံပင်အောင်မှာ ကွတ်ပစ်လေးထိုးထားတယ် ။အဲ့နေ့ကပေါ့။

ကွတ်ပစ်ရဲ့ဘေးနားမှာအုတ်ကန်ရှိတယ် ။ကျွန်တော်တို့တွေရေချိုးအဝတ်ရှော်တဲ့နေရာပေါ့။ ကွတ်ပစ်မှာအဒေါ်တို့က စကားထိုင်ပြောနေကြတယ် ။ကျွန်တော်ရေချိုးမလို့လုပ်နေတာပေါ့ ။ညနေပိုင်းပေါ့ဗျာ ။အဲ့အချိန်အမထွေးရောက်လာတယ် ။လက်ထဲမှာဆန်ကောတစ်ချပ်ကိုင်လို့ ဆန်ကောထဲမှာဆန်တွေပေါ့စပါးလုံးရွေးမလို့ ကွတ်ပစ်ပေါ်တက်တယ်ဗျ ။

အဲ့အချိန်မှာထမိန်ကပေါင်အလယ်လောက်လန်သွားတယ်။ ကျွန်တော်ကသူထွက်လာတော့သူကိုလိုက်ကြည့်နေတာကို ။ အဲ့မှာသူကထမိန်အရင်းနားကိုလက်နဲ့ မပြီးပြန်ဖုန်းလိုက်တာ။  ထမိန်လှန့်ပြသလိုဖြစ်သွားတာပေါ့ ။ မဲနေတာပဲ သေချာချာမမြင်ရဘူး ။ ဘစ်အမဲရောင်ပဲနေမှာ သူမှာဘစ်အမဲရောင်တွေရှိတယ်လေ ။ ကျွန်တော်ကလဲကြည့်နေတာပေါ့ အဲ့မှာသူကကျွန်တော်ကိုပြန်ကြည့်တယ် ။ ကျွန်တော်လဲရှက်ရှက်နဲ့မသိလိုလုပ်ပြီး ရေပြန်ချိုးနေတယ်။ စိတ်ကတော့အဲ့တာကိုတွေးနေတာ ။ လီးကတောင်လာပြီ ။

အဲ့လီးကတော်တော်တောင်လာတာမနေနိုင်တော့ဘူး ။ရေချိုးနေတော့ ရေကလဲစိုနေတော့ပိုဆိုးတာပေါ့။ အဲ့တာနဲ့ခြေထောက်တွေကိုဂျီးတွန်းသလို့နဲ့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး လီးကိုပေါင်နဲ့ညုပ်ထားရတယ် ။ လီးနဲနဲပြော့သွားမှ ရေအမြန်ပြန်ချိုးပြီး အိမ်ပေါ်ပြေးတက် အဝတ်စားလဲပေါ့ ။ အဲ့မှာပဲသူပင်တီလေးတွေမြင်ပြီး စိတ်တွေက ပြန်ကြွလာတယ် ။ လီးကလဲပြန်တောင်လာတယ် ။ စောနကလဲမြင်ထားတာကို အဲ့မှာပင်တီအမဲရောင်လေးတစ်ထည်ကိုတွေ့တော့ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ အဲ့ပင်တီအမဲလေးအသာဖွတ်ယူပြီး အိပ်သာကိုအမြန်သွား။ ပင်တီကြည့်ပြီးဂွင်းထုတာပေါ့ဗျာ ။ပင်တီကစောက်ဖုတ်နေရာလေးကို လီးနဲ့ထိုးလိုက်ဂွင်းထုလိုက် စောက်ဖုတ်နေရာတွေနမ်းလိုက်ဂွင်းထုလိုက်ပေါ့ ။ကျွန်တော်လဲပြီးသွားတယ် ။

အိမ်ပေါ်ရောက်တော့သူတို့ရောက်နေပြီ။ပင်တီပြန်ထားဖို့အဆင်မပြေတော့ဘူး ခဏနေတော့သူရေချိုးတာပေါ့ဗျာ ။သူရေချိုးတဲ့အချိန်ကနဲနဲမှောင်နေပြီ ။သူရေချိုးတုန်းပင်တီလေးပြန်ထားမယ်ပေါ့ ။အခြေနေကမပေးဘူးဗျ အဒေါ်ကလဲရှိ အမကြီးလဲရှိတော့ ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေဘူး ။အဲ့တာနဲ့အိမ်အောက်သွားပြီး ပင်တီဖွတ်ဖို့လုပ်တာပေါ့။ အဒေါ်တို့အိမ်က ပျင်ထောင်အိမ်ဗျ အိမ်အောက်ကိုဝင်လို့ရတယ် ။ လေးဘက်ထောက်ပြီးဝင်ရတာပေါ့ဗျာ။

အဲ့မှာပင်တီဖွတ်ဖို့ လုပ်နေတာပေါ့ ။ခဏကြာတေ့သူရေချိုးပြီးအပေါ်တက်အခန်းထဲအဝတ်စားလဲမလို့လုပ်တာပေါ့။ အဒေါ်တို့အိမ်မှာ အခန်းတစ်ခန်းထဲရယ် ကျန်တာအိမ်မကြီးနဲ့မီးဖိုချောင်ပဲရှိတယ်။ ကျွန်တော်အိမ်အောက်ကနေပေါ်ကိုအသာလေးမော့ကြည်ပေါ့ ။ အဲ့မှာကျွန်တော်အကြံရသွားတယ်။ ကောင်းတဲ့အကြံတော့မဟုတ်ဘူး မကောင်းကြံ အိမ်ခင်းထားတဲ့ ပျင်တွေကအစေ့ကြီးခင်းထားတာမဟုတ်။ ကျဲတယ်ဗျ ပျင်တစ်ချပ်နဲ့တစ်ချပ်ကြား လက်ညိုးတစ်လုံးစာလောက်ကျဲတယ် ။အဲ့မှာပဲကျွန်တော်ပင်တီလေးကိုပြန်ယူ

အခန်းရှိတဲ့ အောက်ဘက်ပြန်သွားပေါ့ အခန်းထဲကနေရာမှာကပျင်နဲနဲကျိုးနေတယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်က ပင်တီကိုအဲ့အကျိုးကြားကနေထည့်ဖို့အကြံနဲ့ပေါ့ ။ အိမ်ခန်းရှိတဲ့အောက်လဲရောက်ရော ကျွန်တော်အပေါ်မော့ကြည့်တောသူကိုတွေတယ်ဗျ ။အမထွေးကိုပေါ့ ။သူရေလဲလာတဲ့ထမိန်ရင်ရှားကြီးနဲ့ ထမိန်ကရှင်ရှားထားတော့ဒူးလောက်ပဲရောက်တာပေါ့။ ကျွန်တော်လဲသူအောက်တည့်တည့်သွားပြီး အပေါ်ကိုပျင်ကြားကနေမော့ကြည့်တာပေါ့ဗျာ ။

တွေ့ပါပြီဗျာ။ ကျွန်တော်မြင်ချင်တဲ့အရာကိုကျွန်တော်တွေ့လိုက်ပြီ။ ကျွန်တော်အကြိုက်စောက်ဖုတ်ကြီးဗျာ ။အမွှေးတွေနဲ့မဲနက်နေတယ် ကျွန်တော်လီးတောင်လာပြီးမနေနိုင်ဘူး ။ အဲ့တာလီးကိုလက်လေးနဲ့စွပြီးချောင်းနေတာပေါ့ ။ ခဏနေတော့သူဝတ်ဖို့အဝတ်စားတွေရှာနေတယ်ဗျ ။ အဲ့မှာသူခြေထောက်တစ်ချောင်းက ဘေးနားကသေတ္တာပေါ်ကိုတင်လိုက်တယ် ။ တစ်ချောင်းကကြမ်းပြင်မှာပေါ့ အနေအထားကိုသူငယ်ချင်းတို့မြင်ရောင်ကြည့်ပါ ။ထမိန်ရင်ရှားနဲ့ဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကိုကွပ်ကွပ်ကွင်းကွင်းမြင်ရပြီလေ ။စောက်ဖုတ်ကအကွဲကြောင်းလေးတောင်ဟသွားတယ် ။စောက်ဖုတ်အပ်ကွဲကြောင်းပါသေချာမြင် ရတာပေါ့ဗျာ ။ အဲ့မှာကျွန်တော်ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူပင်တီလေးနဲ့လီးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုတော့တာပဲ ဖီးတွေစွတ်တက်နေပြီ။

အမထွေးအဝတ်စားလဲပါပြီဗျာ ။ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီ ဟာကြည့်လိုအရမ်းကောင်းဗျာ ။နို့သီးလုံးကပေါက်စီလောက်တော့ရှိမယ်ဗျ ။ စောက်ဖုတ်ကလဲဖောင်းနေတာပဲ။ တော်တော်လှတဲ့စောက်ဖုတ် စောင်ဖုတ်မုန့်ဖောင်းဆို့လား အဲ့လိုစောက်ဖုတ်မျိုး ။စောက်ဖုတ်ကြီးကကြီးတယ်ဗျ။ အော်ဒဂျင်နယ် ကြီးတဲ့စောက်ဖုတ်မျိုးဗျ။

ကြည့်နေရင်နဲ့ပြီးကျွန်တော်သူပင်တီအမဲလေးထဲမှာပြီးသွားတယ် ။သူကအင်္ကျီတွေဝတ်လို့ပြီးပြီနောက်ဘောင်ဘီဝတ်တယ် ။သူကဘော်လီတွေဘစ်တွေမဝတ်ဘူးဗျ ။ ပန်းပွင့်ပုံလေးတွေနဲ့ ဘောင်းဘီအတိုဝတ်တာ ။ ခဗျားတို့ခေါ်တဲ့ jj ဘောင်းဘီပေါ့ဗျာ ။ အဲ့ကျွန်တော်ထင်တာက သူညဘက်ဘစ်တွေဘော်လီတွေမဝတ်ဘူးဆိုတာသိလိုက်ရတယ် ။

ခဗျားတို့ကိုပြောဖို့မေ့နေတယ် ။သူကိုကျွန်တော်ချောင်းတုန်းက ကျွန်တော်နှာမှုတ်သံတွေတော်တော်ကျယ်တယ်ဗျ ။ ကိုယ်စိတ်ထင်တာလားမသိဘူး ။ ဖီးကတက်နေတော့ တရှူးရှူးနဲ့ပေါ့ ။ ကိုယ်နှာခေါင်းတောင်ကိုယ်ပြန်ပိတ်လိုက်ရတယ်....။

နောက်ပိုင်းတွေဗျာ  အမထွေးကို ကျွန်တော်နေ့တိုင်းချောင်းဖြစ်တယ် ။ ညဘက်သူသေးထပေါက်ရင်လဲလိုက်ချောင်းတယ် ။ သူညဘက်ရေချိုးပြီဆိုကျွန်တော်အပြင်ထွက်သလိုနဲ့အိမ်အောက်ရောက်နေပြီဗျာ။ချောင်းပြီဂွင်းထုနေတာ ။ အိမ်အောက်ကပုရွဲဆိတ်တွေကကျွန်တော်သားသမီးလေးတွေရှိရင်ရှိမှာ ။ ကျွန်တော်သုတ်တွေကို ပုရွဲဆိတ်တွေစား ပြီးဗိုက်ကြီး ပုရွဲဆိတ်လေးတွေပြန်မွေးနဲ့ ကျွန်တော်မျိုးဆက်တွေရှိနေမှာ ပြောလို့မရဘူးနော်။ (ဟားဟား)

နောက်ပိုင်းဗျာ ။ ကျွန်တော်မှာ MP4 စက်လေးတစ်လုံးရှိတယ် ။ ဖုန်းတွေတော့မတွင်ကျယ်ကြသေးဘူး MP4 တော့တော်တော်သုံးနေကြပြီ ။  ကျွန်တော်လဲနေခင်းတို့ညတို့အမထွေးရေချိုးပြီဆို MP4 ကိုအခန်းထဲမှာဖွတ်ထားပြီး ချောင်းရိုက်တာပေါ့ဗျာ ။ ပြီးရင်ပြန်ကြည့် ဂွင်းထုနဲ့ တော်တော်အလုပ်ဖြစ်နေတယ်။

ကျွန်တော် ကွန်ပျူတာ ထဲမှာဆို အမထွေးရဲ အဝတ်လဲတဲ့ videoအများကြီးပဲ ။ အင်တာနက်ပေါ်တော့တင်လို့မရဘူးလေ။

ကိုအမဖြစ်နေတာကို အင်တာနက်သုံးရင်ဆိုင်မှာသွားသုံးရမှာ။ အဲ့တုန်းကဖုန်းအင်တာနက်သိပ်မရှိဘူး ။သူဌေးတွေပဲသုံးနိုင်တာ ။ အခုတော့ကွန်ပျူတာ ဗိုင်းရပ်ကိုက်လို့ ပျက်ကုန်ပါပြီဗျာ ။ကျွန်တော်အိမ်ဘေးကဆော်တွေကိုပါ ချောင်းရိုက်ထားတာတွေပျက်ကုန်တာ။

ကျွန်တော်ကအချောင်းဝါသနာပါတယ်။

အဲ့လိုနဲ့ဗျာ ။ ညအိပ်ရင် ကျွန်တော် ခြင်ထောင်တစ်လုံး အမထွေးတို့ညီအမတွေကတစ်လုံး အဒေါ်သူအမျိုးသားကတစ်လုံးပေါ့ ။ အိမ်ရှေ့ တီဗီရှေ့မှာကျွန်တော်အိပ်တယ် ကျွန်တော်ဘေးမှာခြင်ထောင်တစ်လုံးနဲ့ မထွေးတို့ညီအမတွေအိပ်တယ် ။ အဒေါ်တို့ကတစ်နေရာပေါ့ အိမ်ခန်းထဲမှာတော့မအိပ်ကြဘူး ။ အဲ့တာကအဝတ်လဲခန်းလို့ပဲထားတာ ။ သနခါးလိမ်းအဝတ်လဲအဝတ်စားထားတဲ့အခန်းပေါ့။

ညအိပ်တော့အမထွေးကကျွန်တော်ဘေးနားမှာဗျ ။ သူကအဲ့မှာပဲအိပ်တာခြင်ထောင်ကတော့ သက်သက်ပေါ့ ။ တစ်ခေါင်ကျော်ရင်ကျွန်တော်စပြီဗျာ ။ သူကိုလှမ်းပြီးနှိုက်ပြီ စောက်ဖုတ်တွေနှိုက်နို့တွေကိုင်ပေါ့ ။ အားနဲ့ကိုင်တာတော့မဟုတ်ပါဘူး ။ စောက်ဖုတ်နှိုက်တယ်ဆိုတာကလဲ စောက်ဖုတ်ထဲလက်ထိုးထည့်တာမဟုတ်ဘူး ။ အပေါ်ကနေကိုင်ပြီးဖွဖွလေးပွတ်ပြီးလက်ညိုးလက်တစ်ဆစ်စာလောက်လေးနှိုက်တာ ။ သူနိုးသွားရင်ကွိုင်တက်မှာလေ ။ အဲ့လိုနှိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ကိုယ်လီးကိုယ်ကိုင်ပြီးထုပေါ့ဗျာ ။ ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြောရရင်သူကိုကျွန်တော်လိုးချင်နေပြီ ။ မောင်နှမတွေဘာတွေသိပ်နားမလည်တော့ဘူး ။ ငရဲမင်းကြီးကိုတောင်းပန်နေရတာပေါ့ ။ ဘုရားမှာလဲတောင်းပန်ရတာပေါ့။  ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ကို။ ကျန်တဲ့အမတွေကိုတော့ကျွန်တော်ဘာစိတ်မှမရှိဘူး ။ကိုယ်အမတွေလိုပဲသဘောထားတယ်။

သူတစ်ယောက်ကိုပဲရရင်ယူချင်မိတယ် ။ချစ်မိသလိုကိုဖြစ်နေတာ အဲ့တော့မမေလေးစကားတွေ ပြန်ကြားရောင်မိတယ်။

" နင်အဲ့တာအချစ်မဟုတ်ဘူး လိုချင်တက်မတ်မှုတွေ"

ဆိုတာလေ။ ဟုတ်ပါကျွန်တော်သဘောတော့ပေါက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မထွေးကိုကျွန်တော် တော်တော်စွဲလန်းမိသွားတယ် ။ တစ်ရက်ပေါ့ ကျွန်တော် ၉တန်းစာမေးပွဲကြီးကလဲနီးလာပြီ ။ သူလဲဆယ်တန်အပြင်ဖြေ အဲ့အချိန်မှာ အမေ့တို့ရဲ့အမကြီးတွေသူတို့ရွာမှာအမေရဲ့အကိုယ်ပေါ့ ။ ကျောင်းထိုင်ဆရာတော် ဘုန်းကြီးပျံလွန်တော်မူတယ် ။ အမေအမတွေကခေါ်တာပေါ့ဗျ ။ အမေလဲသွားတယ် ။အဒေါ်တို့လဲသွားကြတယ်။ 

အိမ်မှာကျောင်းသားဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်နဲ့မထွေးပဲကျန်ခဲ့တယ် ။ ထမင်းစားဖို့အတွက်ကို အိမ်ရှေ့က ထမင်းဆိုင်မှာအပ်ထားခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ ၃ / ၄ရက်ပဲကြာမှာတဲ့။ ကျွန်တော်တို့လဲလိုက်ချင်တာပေါ့ ။ ဒါပေမဲ့မခေါ်ဘူးဗျ ။ ကျောင်းပြီးမှအလယ်သွားကြတဲ့။

နောက်နေ့ပေါ့။ ကျွန်တော်ဂွင်ဆင်တယ် ။ ကျွန်တော်အိပ်ချင်ရောင်ဟန်ဆောင်ပြီး လီးတွေပေါ်အောင် ပုဆိုးကိုလှန့်ထားတယ်။ သူမမြင်နိုင်တဲ့နေရာကနေ MP4 ကိုထောင်ထားတယ် ။ အမထွေးဘယ်လိုဖြစ်လဲ ပြီးရင်ပြန်ကြည့်မယ်ပေါ့ ။ သူအကြာကြီးစိုက်ကြည့်တယ်ဗျာ ။ သေချာကိုကြည်နေသေးတယ် ။ ပြီးတော့ဘာမှမဖြစ်ဘူး ။ ဒီတိုင်းအပြင်ထွက်သွားတယ် ။ သူစိတ်ထဲမှာဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ ကျွန်တော်လဲမမှန်းတက်ဘူး ။ သူကတော့နောက်ပိုင်းတည်တည်ညိမ်ညိမ်ပဲဗျ။

နှစ်ရက်လောက်ကျွန်တော်။ အဲ့လိုလုပ်တယ်ဘာမှမပြောင်းလွဲဘူး ။ မိန်းကလေးလဲဖြစ် အမလဲဖြစ်နေတော့ သူအိန္ဒြေဆယ်တာပဲဖြစ်မယ်။ နောက်ဆုံးညပေါ့ဗျာ ။ နောက်နေ့ဆိုအဒေါ်တို့ပြန်ရောက်တော့မှာ ကျွန်တော်အကြံထုတ်ပြီပေါ့ ။ညရောက်တော့...

" အမထွေး..ငါအပြင်ခဏသွားဦးမယ်"

" ဟဲ့..နင်ဘယ်သွားမှာလဲ အိမ်မှာငါတစ်ယောက်ထဲ"

" အမေတို့ပြန်လာရင်ငါတိုင်မှာနော်၊ အိမ်မှာမနေ့ပဲ သမီးကိုတစ်ယောက်ထားပြီးညဘက်အပြင်တွေရှောက်သွားတယ်လို့"

" နင်ကလဲဟာ..ငါဘယ်မှမသွားပါဘူး၊အအေးသောက်ချင်လို့ အအေးသွားဝယ်မလို့"

" ရေခဲ့သုတ်သွားဝယ်မှာ နင်စားဦးမလား"

" နင် ဝယ်ကြွေးမှာလား"

" ဝယ်ကြွေးမှာပေါ့ဟ ငါဝယ်လာခဲ့မယ်"

" မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့နော်"

" အေးပါ"

ပြောပြီးကျွန်တော်အပြင်ထွက်သွားတယ်။ အိမ်အပြင်ရောက်တော့ ကျွန်တော် က နေလိုက်တယ်။  ကြာ မှာပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကကိုယ်အကြံနဲ့ကိုဆိုတော့ ပျော်နေတာပေါ့ ။ အအေးဆိုင်ရောက်တော့ ရေခဲသုတ်ရှိတယ် ။ ဒါပေမဲ့မဝယ်ဘူး သံမရာရေဝယ်တယ် ။ သူအတွက်သံဗူး ဖျော်ရေဝယ်တယ် ။ အမထွေးအတွက်သံဗူးဝယ်တာ။ အကြံနဲ့ ကျွန်တော် ဆေးဆိုင်ကဝယ်ထားတဲ့ ဘာမီတွန်တွေရှိတယ် ။ အဲ့တာကိုကျိတ်ထားတာ ဘာမီတွန်က ဆယ်လုံးတောင်ကျိတ်ထားတာ။ အမှုန့်ဖြစ်နေအောင်အသေအချာကျိတ်ထားတာ။  သံပုရာရေထဲမှာဆို ဘာမီတွန်အရောင်ထွက်နေမှာဆိုးလို့ သံဗူးဖျော်ရည်ဝယ်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်ကလန်းဆန်းအောင်သံမရာသောက်တယ်ပေါ့ ။ လမ်းမှာမထွေးကိုတိုက်မဲ့အချိုရေထဲဆေးတွေထည့် ။ တလမ်းလုံးမွှေလာတာပေါ့ ။ ကျွန်တော်အချိုရေကိုတော့လမ်းမှာ တစ်ဝက်လောက်ကုန်အောင်သောက်ပြစ်တယ် ။ မသောက်ပဲယူသွားရင် တော်ကြာအိမ်ရောက်မှ သံပူရာရေပဲသောက်ချင်လဲသောက်ကြအောင်ဆို ကျွန်တော်ဂါပြီလေ အိမ်ရောက်တော့

" ရော့ အမထွေး ရေခဲသုတ်ကုန်ပြီတဲ့၊အဲ့တာ နင်လန်းသွားအောင်ငါသံဗူးဖျော်ရေဝယ်လာတယ်"

" အေးကျေးဇူး...နင်ကရော" 

" ငါကသံမရာဖျော်သောက်တာဒီမှာလေ လူကနဲနဲနှုံးနေလို့ လမ်းမှာထဲကသောက်လာတာ"

" အော်"

" ဟဲ့ နင်သောက်ရင် သေသေချာချာ မွှေသောက်ဦး"

" ဆိုင်ကခွက်နဲ့တစ်ချက်လောင်ပဲမွှေပြီး ထည့်ပေးလိုက်တာ၊ သကြားဓာတ်တွေအနည်ထိုင်နေမယ်"

" ငါကလမ်းသွားရင်သောက်ဆိုပြီး သူတို့ကိုအသေအချာမွှေခိုင်းလိုက်တာ"

" အေးပါ ငါကိုရေခွပ်တစ်လုံးလောက်ယူပေးပါလား"

" အေး..ရမယ်...ရော့ဒီမှာ"

အဲ့လိုနဲ့တော်တော်ကြာတော့

" ငါအိပ်ချင်လာပြီဟာအိပ်တော့မယ်"

" နင်မအိပ်သေးဘူးလား"

" ငါဂျက်စပဲရိုးကားကြည့်လိုက်ဦးမယ်၊ ဒါကြည့်ပြီးမှ အိပ်မယ်"

အာ့ဒါနဲ့အမထွေးလဲကျွန်တော်နားမှာခြင်ထောင်ထောင်ပြီးဝင်အိပ်တော့တယ်....။ကျွန်တော်ကတော့ ခြင်ထောင်မထောင်ရသေးဘူး။ ဇာတ်ကားကြည့်နေတယ် အမထွေးဆေးအရှိန်တက်တာစောင့်နေတဲ့သဘောပေါ့...။

အပေါ်မှာခဗျားတို့ကိုပြောခဲ့ပါတယ် ကျွန်တော်တို့က တီဗီ ရှေ့မှာအိပ်ကြတာလို့ အဲ့လိုနဲ့ကျွန်တော်တီဗီကြည့်ရင်းအမထွေးကိုတစ်ချက်တစ်ချက်အကဲခက်တာပေါ့။

သူဟောက်တောင်နေပြီ ဆေးအရှိန်တွေလေ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော် ဇာတ်လမ်းပြီးအောင်ကြည့်ပြီစောင့်နေလိုက်တယ် ။ဇာတ်လမ်းပြီးမှကျွန်တော်ဇာတ်လမ်းစတော့တာပဲ ။ကျွန်တော်လဲခြင်ထောင်တွေဘာထောင်ပြီးတော့ မအိပ်သေးပဲ အမထွေးခြင်ထဲကိုဝင်လိုက်တယ် ။ပြီးတော့သူကိူလှတ်နှိုးတာပေါ့ ။မနိုးဘူးဗျ

ကျွန်တော် တော်တော်ကြာနှိုးကြည့်တယ် လုံးဝမနိုးဘူး။ ဟင်း..ဟင်း.နဲ့ပဲညီးနေတယ်။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသေချာပြီဆိုပြီး အမထွေး ဘောင်းဘီကို အဆုံးထိချွတ်ချလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့အင်္ကျီကိုအပေါ်လှန့်တင်ပေါ့။ သူကအောက်ခံဘာမှမဝတ်ဘူးလေ ကျွန်တော်အတွက်လွယ်ကူတာပေါ့ ။

အမထွေးရဲ့နို့လုံးတွေကိုအတင်းကုန်းစို့တာပေါ့ ။ အားနဲ့တော့ မလုပ်ဘူးလေဖြည်းဖြည်းပေါ့ ။စောက်ဖုတ်တွေကိုင်ဖြဲပြီးအထဲနှိုက်ကြည့်တာပေါ့ ။ ပြီးတောကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူစောက်ဖုတ်နမ်းကြည့်ချင်တယ် ။ သူပင်တီလေးတွေကိုနမ်းလာခဲ့တော့ စောက်ဖုတ်ကိုနမ်းချင်လာတယ် ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုန်းနမ်းတာပေါ့ ။စုတ်တော့မစုတ်ပါဘူး ။စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးဗျာ ။ အမွှေးတွေနဲ့ရှယ်ပဲ ။ ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူပေါင်ကိုကားပြီးစောက်ဖုတ်နားလီးတေ့တယ် ။ ပြီးတော့ဖြေးဖြေးချင်းထည့်တယ် ။ သူလဲလက်နဲ့ကလိုင်းဘူးလားမသိဘူး ။ ထည့်ရတာအဆင်ပြေတယ်။  ဒါပေမဲ့ကျပ်တာတော့ကျပ်တယ်ဗျ ။ ကျပ်ရင်ကျွန်တော်အကြိုက်လေ။ လီးဒစ်ကျော်လောက်ဝင်သွားတော့ 

" အင့်" 

ဆိုပြီးတချက်တွန့်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲလန့်ပြီးဘေးကိုလှဲချလိုက်တယ် ။ သူမနိုးပါဘူးလီးထည့်လိုက်လို့ဖြစ်မယ်။

အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်ဆက်ထည့်တယ် ။လီးတစ်ဝတ်နီးပါးလောက်ဝင်တော့ ထည့်ရတာ အဆင်မပြေတော့ဘူး။ အပေါ်ကနေသေသေချာဖိထည့်မှာရတော့မှာ သူနိုးသွားမှာလဲဆိုးတော့ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလေးဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးတာပေါ့ဗျာ ။ ပြီးချင်လာပြီဗျ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မလိုးပဲဒီအတိုင်းရပွထားတယ်။ သူနို့တွေကိုစို့တယ် သူနှတ်ခမ်းလေးတွေလဲနမ်း အမထွေးရဲ့မျက်နှာတပျင်လုံးကိုလိုက်နမ်းတာဗျာ  ။ပြီးတော့ကျွန်တော်ဆက်လိုးတယ်။

သူလဲအသံလေးတွေထွက်တယ် ။အင့် အင့် ဆိုပြီးတစ်ချက်တစ်ချက်မှထွက်လာတာ အမြဲတန်းမဟုတ်ဘူး ။သူစိတ်ထဲမှာအိမ်မက် မက်နေတယ်ထင်မှာပေါ့ ။တော်လေးကြတော့ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။လီးကိုဒစ်လောက်မြုတ်ယုံတင်လေးထားပြီး ပြီးလိုက်တာပေါ့။ စောက်ဖုတ်အထဲထိတော့ထည့်ပြီးမပြီးပါဘူး။ အဝလောက်မှာပဲ ပြီးလိုက်တယ်...။

အဲ့ညက ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလေးပဲ နှစ်ခါလောက်အမထွေးကိုလိုးဖြစ်လိုက်တယ်...။

မနက်ကြတော့အမထွေးတော်တော်နဲ့မနိုးဘူးဗျ ။ ကျွန်တော်လဲလန့်သွားတယ် ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲတစ်ခုခုဖြစ်မှာဆိုးလို့ အဲနေ့ကကျောင်းမသွားဖြစ်လိုက်ဘူး။ အမထွေးနိုးလာတာကိုစောင့်နေတယ် ။ ၁၁ ခွဲလောက်သူနိုးလာတယ်ဗျ ။ အဲ့ကြမှာကျွန်တော်လဲရင်ထဲကအလုံးကြီးကြသွားတယ်...။

" ဟဲ့ နင်ကျောင်းမသွားဘူး"

" အေးဟာ ငါခေါင်းတွေကိုက်နေလို့ ကျောင်းမသွားတော့ဘူး"

" အေးငါလဲနှုံးပြီးခေါင်းတွေကိုက်နေတယ် ။ ဒီနေ့မှဘယ်လိုဖြစ်လဲမသိဘူး။ တော်တော်အိပ်ချင်တာ အခုတောင်မနဲထလာရတယ် ။ အာ့တောင်ဗိုက်ဆာလို့နိုးလာတာ"

ပြောပြီးသူအဝတ်စားလဲရေဆင်းချိုးတယ် ။သူရေချိုးတော့ ကျွန်တော်အိမ်ပေါ်ကနေချောင်းကြည့်နေတာပေါ့။ သူစောက်ပတ်တွေကိုဆေးနေတယ် ။ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်သေးတယ်။

ပြီးမှစောက်ပတ်ထဲနှိုက်ပြီးအသေအချာဆေးနေတယ်...။ ကျွန်တော်စိတ်ထဲကနေ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ညငရဲမင်းရယ်လို့တိုင်တည်မိတယ်...။

ညနေအဒေါ်တို့ပြန်လာတယ်။ အမေပါ ပါလာတယ် ။အမေက ကျွန်တော်စာမေးပွဲဖြေပြီးတဲ့အထိနေမှာတဲ့ ပြီးရင်နယ်ကို အတူတူပြန်မယ်တဲ့...။ အမေရောက်တော့အမေနဲ့ကျွန်တော်အတူတူအိပ်ရတာပေါ့...။ကျွန်တော်လဲ အခွင့်အရေးတွေထက်မရတော့ပါဘူး.....။ အမေကပြောတယ်

" သင်္ကြန်ပြီးရင်ရန်ကုန်ပြန်လာရမယ်တဲ့ ပြီးရင် ၁၀တန်းကို ဘော်ဒေါင်ဆောင်မှာထားမယ်" တဲ့ ။

အဲ့လိုနဲ့ပဲ အမထွေးနဲ့ဝေးခဲ့ရတယ်....။ အခုတော့မောင်နှမလိုပဲနေပါတယ် ကျွန်တော်အသက်လဲကြီးပြီလေ အသက်ကြီးလို့အရမ်းကြီးတာမဟုတ်ပါဘူး ၂၀ ကျော်ပြီလေ ၂၃ /၂၄ ထဲရောက်ပြီ ကိုယ်အလုပ်အကိုင်နဲ့ကိုယ်ဖြစ်နေကြပြီ။

အဒေါ်တို့အိမ်ကိုတော့ ခဏခဏရောက်ဖြစ်ပါတယ်။ အမထွေးက အရင်လိုလှနေတုန်းပဲဗျာ ။ ဒါပေမဲ့ ငယ်ငယ်ကလောက်တော့ ကျွန်တော်မဆိုးတော့ပါဘူး ။ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေတက်ပါပြီ.....။ကျွန်တော်မှာတရားဝင်ကောင်မလေးရှိနေပြီလေ။ သူနဲ့နေတိုင်းလိုလိုလုပ်ဖြစ်ပါတယ်...။


 ပြီးပါပြီ။



အငြိုး ရှိခဲ့လေလော့ (စ/ဆုံး)

အငြိုး ရှိခဲ့လေလော့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နတ်ဆိုးလေး

'' ခွမ် . . . . '' 

ဟူသော အသံတစ်ချက် နှင့် အတူ ထမင်းစလုံ လေးသည် မြေပြင် ပေါ် ကျသွား လေသည် ။ ထမင်းလုံးလေး များသည် ဖုန်အလိမ်းလိမ်းလူး နေသော မြေပြင်ပေါ် တွင် ပြန့်ကျဲ သွားလေသည် ။ ငါးပိရည် ကျိုးတိုးကျဲတဲ ဆမ်းထားသော ထမင်း နှင့် နံနံပင်လေး လေးငါးပင် ရှိသော ပန်ကန်လေး သည် လှေကား အောက်ခြေ မြေပြင်ပေါ် မှောက်နေလေသည် ။ ထို ပန်ကန်လေးအား နှမြောတသခြင်း များစွာ နှင့် အတူ ဆာလှောင်လှသော မျက်ဝန်း အစုံသည် ရီဝေ အုံမှိုင်းလာသော မျက်ရည်စ တို့ နေရာယူထား လေသည် ။

ပါးစပ်ထဲ ရောက်ခါနီး ထမင်းလုပ်လေး ကိုပင် ဆက်မသွင်း ဖြစ်တော့ . . ထို ထမင်း ပန်ကန်လေး သည် တစ်စုံ တစ်ဦး ၏ ခြေထောက်ဖြင့် ကန်ထုတ်လိုက်မှု ကြောင့် သာ မြေပြင်ပေါ် ကျသွားခြင်း ဖြစ်သည် ။ စားလက်စ လက်ကလေး ကို ချကာ . မိမိ ကို စားမတတ်ကြည့်နေသော မိထွေး ဖြစ်သူ အား မင်းသွေး မျက်ရည်စက်လက် ဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်ရသည် ။ ထမိန်တိုတို အနေအထား ဝတ်ကာ ခါးထောက်ပြီး မင်းသွေး အား စိမ်းစိမ်းကားကား ကြည့်နေသော မိထွေး ဖြစ်သူ ဒေါ်မာမာ အား မင်းသွေး ဒေါသ ဒေါသဖြစ်သွား သော်လည်း အခြေအနေ တစ်ခု အရ ခေါင်းငုံ သည်းခံလိုက် ရသည် ။

'' မင်း ကို ထမင်း ဘယ်သူ စားခိုင်းလို့လည်း . . . ''

မင်းသွေး ဖြေစရာ စကားမရှိ . ခေါင်းငိုက်သာ စိုက်ချလိုက်သည် ။ အိပ်ခန်း ထဲမှ အသံ တစ်ချက် ထွက်လာသည် ။

'' ငါ ကျွေးလိုက်တာပါ . မိန်းမ ရယ် . သားလေး လည်း တနေကုန် ပင်ပန်းနေတာ . ဆာ ရောပေါ့ . . . ''

ဖခင် ဖြစ်သူ၏ ကူညီသံလေး ကြောင့် မင်းသွေး ရင်ထဲ အတိုင်းမသိ ဝမ်းသာ မိသည် ။ ဒေါ်မာမာ ကတော့ နားဝင်ချိုမည် မဟုတ် . .

'' အကိုကြီး ရယ် . အကိုကြီး အလိုလိုက်နေလို့ . အကိုကြီး သား က ဒေါင့်မကျိုးတာ . သူ့မှာ အပြစ်ရှိလို့ . မာ က အပြစ်ပေးနေတာ . ''

'' ငါသိပါတယ် . မိန်းမရယ် . အဟွတ် အဟွတ် . သူလည်း နားလည် လောက်နေပါပြီ ''

'' ဟွန်းးး အကိုကြီး ကတော့ ဒီလိုချည်းဘဲ . ကျပ်ကျပ်အလိုလိုက်ထား အကိုကြီး . အကိုကြီး သား က နောင်ဆို လမ်းဘေး ရောက်သွား လိမ့်မယ် . . ''

ခြေဆောင့်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်သွားသော မိထွေး အား မင်းသွေး စိတ်နာမိသည် ။ မိမိ မှာ မိခင် မရှိတော့သည့် အတွက် ဒေါ်မာမာ ကို မိခင် လို သဘောထားခဲ့သည် ။ အကြောင်းမဲ့ အပစ်ရှာ နိပ်စက်ခဲ့သည်များကိုလည်း ဆုံးမသည် ဟုသာ သဘောထားခဲ့သည် ။ ဖခင် နေမကောင်း ဖြစ်ပြီး အိပ်ယာ ထဲ လဲနေတော့ မိထွေး က စီးပွားရေး ကိုပါ အပိုင်စီးပြီး အုပ်ကိုင်ထား ခဲ့သည် ။

မင်းသွေး စိတ်မကျေနပ်တိုင်းသာ ပြန် ရန်ရှာချင် ရင် ဒေါ်မာမာ အခါပေါင်းများစွာ သေနေလောက်ပြီ ။ ငယ်ဘဝ ကတည်း က အမြဲသည်းခံ နေသော်လည်း ထို သည်းခံနိူင်မှု စွမ်းအားသည် အရွယ်ရောက်သည် နှင့် အမျှ ပျက်ပြယ်ကာ လက်တုန့်ပြန်ချင် လာမိသည် ။ သို့သော် အိပ်ယာ ထဲ လဲနေသည့် ဖခင်အား ပစ်မထား ရက် .

'' မေမေရေ . မေမေ . . ''

အသံပြဲ နဲ့ အော်ဝင် လာသည့် မိန်းကလေး တစ်ဦး ။ ထို မိန်းကလေး မှာ အဖြူအစိမ်း ကျောင်းဝတ်စုံဖြင့် ဆယ်တန်းကျောင်းသူ တစ်ဦး ဖြစ်သည် ။ သူမ သည် အခြားမဟုတ် ဒေါ်မာမာ နှင့် ပါလာသည့် ဒေါ်မာမာ ၏ သမီး ဖူးပြည့်စုံ ပင်ဖြစ်သည် ။ အိမ်လှေကား ပေါ် ခြေသံပြင်းပြင်း နဲ့ တက်လာပြီး လွယ်အိတ် ကို ခုံပေါ် ဝုန်းခနဲ ပစ်ချလိုက် လေသည် ။ မင်းသွေး စားလက်စ ပန်ကန်လေး ပြန်ကောက်ပြီး အိမ်ပေါ် လိုက်တက် ခဲ့သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ရုတ်တရပ် ထမိန်ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ပြီး ခြေထောက်ဖြင့် ခတ်ထုတ်လိုက် လေသည် ။ အသားကပ် ဒူးကျလေး ဝတ်ထား သဖြင့် ထိုသို့ လုပ်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး လည်း အချိုးမပြေလှသည့် သူမ အား ဟင်းခနဲ သက်ပြင်း တစ်ချက် ချပြီး အိမ်နောက်ဖေး သွားရန် ပြင်လိုက်သည် ။

'' ဟိုကောင် . . . နောက်ဖေး သွားမှာ မလား . ထမိန်ကောက်သွားစမ်း . . ပြီးရင် လျော်ပေးထား .  ''

မင်းသွေး သွေးများ ဆူပွက်သွားသည် ။ လက်သီး ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်လိုက်မိသည် ။ သည်းခံစမ်း . မင်းသွေး ဟုသာ စိတ်ထဲ မှာ ရေ ရွတ်လိုက်မိသည် ။ မင်းသွေး စိတ်လျော့လိုက်သည် ။ ဖခင် နေမကောင်း ဖြစ်နေစဉ် ပြသနာ မဖြစ်ချင် ။ ထို့ကြောင့် သူမ ကျောင်းစိမ်းထဘီလေး ကို စိတ်မပါလက်မပါ ကောက်ယူလိုက်ပြီး .

'' ဒါ ဒီမနက် မှ ဝတ်သွားတဲ့ ဟာ မလား . ညီမလေး ရယ် . နှစ်ရက် ဝတ်ရောပေါ့ . ''

 ဖူးပြည့်စုံ မျက်နှာ တင်းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး .

'' နင် ငါ့ကို ဘယ်လိုခေါ် လိုက်တယ် . ညီမလေး ဟုတ်လား . မခေါ်နဲ့ . နင် နဲ့ ငါ ဘာမှ မတော်ဘူး . ''

'' အေးပါ . နင်မကြိုက်ရင် မခေါ်ပါဘူး . ဒါပေမယ့် ငါက နင်ထက် အကြီးလေ . ထမိန်လျော် ပေးရလည်း ကိစ္စ မရှိပါဘူး . ဒါပေမယ့် တနေ့တစ်စုံ လည်း နေတော့ . ''

'' ဆင်ခြေ လာပေး မနေနဲ့ . နင်ကလေ တကယ်ပျင်းတယ် . ငါ တနေကုန် ကျောင်းစာသင်နေရတာ . ငါ့ အမေရော တနေကုန် နင်တို့ မြိုဖို့ အလုပ် လုပ်နေရတာ . နင်က အိမ်မှာ အလကား စားချင်မနေနဲ့ . အိမ် အလုပ် လုပ်ပေါ့ . ''

'' အဲ့လိုတော့ . နင်မပြောနဲ့ . ငါ့အဖေ နင်တို့ကို ရှာကျွေးလာတာ ကြာပြီ . ခု နင်အမေ လုပ်နေတဲ့ လုပ်ငန်း ကလည်း ငါတို့မိသားစုပိုင် လုပ်ငန်း . ငါ့မှာ ငါ့အဖေ ရှာစာ စားပေမယ့် . သူများ အပင်းမြိုနေရ သလိုဘဲ . ''

'' ပြောလိုက်ရင် . ဒါဘဲ . . ဟို အကြောင်းပြလိုက် . ဒီ အကြောင်းပြလိုက် . အစားအသောက် မီးလိုတောက် အလုပ်အကိုင် ဆို ခွေးလို မှိုင်  ချင်တဲ့ ကောင် . . ''

'' ဘာ . နင် . နင် . နင်တော့ . . ''

'' အဟွတ် . အဟွတ် . သားတို့ ရန်မဖြစ်ကျပါနဲ့ .   ''

ထိုစဉ် အိပ်ယာထဲ မှ ဖခင်ဖြစ်သူ ၏ ချောင်းဆိုသံလေး ထွက်လာ လေသည် ။ မင်းသွေး စိတ်ပြန်လျော့ လိုက်ပြီး .

'' လျော်ပေးမယ် ဟာ . ငါ အဖေ စိတ်ဆင်းရဲ မှာ ဆိုးလို့ လုပ်ပေးတယ် . မှတ် . ''

မင်းသွေး ထမိန်ယူကာ ရေစင်ဘက် ထွက်သွား လေသည် ။ ဖူးပြည့်စုံ မကျေမနပ်ဖြင့် ကျန်ခဲ့လေသည် ။ ဖူးပြည့်စုံ မင်းသွေး အား ကြည့်မရ ။ သူ မရှိလျင် ခြံအိမ် နဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းသည် သူမ တစ်ဦးထဲ ရမည် ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ မင်းသွေး အား အိမ်မှ ထွက်ပြေးစေရန်သာ ကြံစည် နေလိုက်သည် ။

'' မင်းသွေး ရယ် . နင့် မာန ဘယ်လောက် ခံနိူင်အုန်းမလည်း . ကြည့်ရသေးတာပေါ့ . . ''

ဟု ပြောရင်း ဖူးပြည့်စုံ ကျန်ရစ်ခဲ့ လေသည် ။

မင်းသွေး မကျေနပ်သော်လည်း ပြသနာ ဖြစ်ခဲ့လျင် ဖခင်ဘဲ စိတ်ဆင်းရဲ ရမည် . ဖခင် စိတ်မဆင်းရဲ စေချင် ။ ထို့ကြောင့် ဖူးပြည့်စုံ ထမိန်လေး ကို လျော်ပေး နေလိုက်သည် ။

'' ရော့ . ဒါပါ လျော်လိုက် . . ''

မင်းသွေး ရှေ့ ဝဲကျလာသော အရာ တစ်ခု နှင့် စေခိုင်းသံ တစ်ခု ။ အမျိုးသမီးဝတ်အတွင်းခံလေး တစ်ထည် ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး အရမ်းခံပြင်း သွားသည် ။ ပစ်ချပေးသော ဖူးပြည့်စုံ ကို မင်းသွေး စူးရဲသော မျက်ဝန်းများ ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည် ။ ထမိန်ရင်လျားလေး ဖြင့် ဖူးပြည့်စုံ မင်းသွေး အား သူမ အတွင်းခံလျော်ဟု မျက်စပစ်ပြ လိုက်သည် ။

'' ဟာ . မင်း မိုက်ရိုင်းလှချည်လား . ''

'' ဘာ ရိုင်းလို့လည်း . လျော်လက်စ နဲ့ လျော်လိုက်ပေါ့ . . . ''

'' တောက် . မင်းကိုမင်း သူဠေး သမီးများ မှတ်နေလား . မင်းမှာ စောက်ရှက်ရော ရှိသေးလား . . . ''

'' ဘာ . . . . . ''

ဖူးပြည့်စုံ မျက်နှာ နီမြန်းသွားသည် ။ ပြီးနောက် မင်းသွေး အား မခံချင်အောင် . .

'' ဟဲ့ . နင့် အဆင့်ကရော ဘယ်လောက် ရှိလို့လည်း . လျော်စရာ ရှိတာသာ လျော်စမ်းပါ . ဟင်းဟင်း အနံ့ပျောက်အောင် လျော်နော် . သေချာ နမ်းပြီလျော် . . ''

မင်းသွေး သည်းခံနိူင်မှု ဘောင်ကျော် သွားပြီ ဖြစ်သည် ။

'' မင်း တော့ကွာ . . ''

မင်းသွေး ဆက်ခနဲ ထရပ်လိုက်သည် နှင့် ဖူးပြည့်စုံ ထမိန်ရင်လျား ကို ခြေချပစ်လိုက် လေသည် ။ ထို အခါ ဖူးပြည့်စုံ ၏ အပြင်လူ မမြင်အပ်သော ကိုယ်လုံးလေး ကို မင်းသွေး မြင်လိုက်ရသည် ။ မင်းသွေး ဆွံအ သွားသည် ။

'' ဟာ . မင်း . မင်း . . ''

ဖူးပြည့်စုံ မဲ့ပြုံးလေး တစ်ချက် ပြုံးလိုက်ပြီး မင်းသွေး ၏ ကိုယ်ကို ရုပ်တရပ် စောင့်တွန်းပြီး မင်းသွေး အား ဝတ်စလစ်ဖြင့် ဝင်လုံး လိုက်သည် ။

'' အမေရေ . ကယ်ပါအုန်း . သမီး ကို မင်းသွေး မတရားကျင့် နေလို့ . . ''

မင်းသွေး ရင်ထဲ ဒိုင်းခနဲ မြည်သွားသည် ။

'' ဟာ . မင်း . ဘာပြောတယ် . . ''

'' ဟဲ့ . အောင်မလေး ဒါက ဘယ်လို ဖြစ်ရတာ တုန်း . . ''

ဒေါ်မာမာ တုန်ရီစွာ ပြောလိုက်လေသည် ။ မင်းသွေး နှင့် ဖူးပြည့်စုံ မှာ လုံးထွေး နေသဖြင့် မသိလျင် မင်းသွေး ဖူးပြည့်စုံ ကို မတရားကျင့်နေ ဟန် ပေါ်နေလေသည် ။ ဒေါ်မာမာ တစ်ယောက် အဆိပ် တက်နေချေပြီ ။

'' အမလေး . အကိုကြီးရေ . လာကြည့်ပါအုန်း . ရှင့်သား ခွေးဇာတ်ခင်း နေတာ . . '' ဒေါ်မာမာ အသံပြဲနဲ့ အော်တော့သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ လည်း အတင်းရုန်းဟန် ဖြင့် သူမ ထမိန်လေး အတင်းပြန်ကောက်ပြီး သူမ ရင်ဘက်ကို ကပ်ခါ လုပ်ငို ငိုပြလေသည် ။ ထို မြင်ကွင်း ကို ဖခင်ဖြစ်သူ မြင်လိုက်သော အခါ . . .

'' ခွေး . . . မင်း ကွာ . . . ''

'' မဟုတ်ဘူး . အဖေ . . . ''

'' မင်း ငါ့ကို အဖေ လို့ မခေါ်နဲ့ . အဟွတ် အဟွတ် . . ''

မင်းသွေး ရင်ထဲ မိုးကြိုးများ ဆက်တိုက်ပစ်ချခံလိုက် ရသလို ထူပူသွား လေသည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ငိုရင်း . မင်းသွေး အား .

'' အဟင့် . အဟင့် . တော်သေးတာပေါ့ . လူကြီးတွေ ရောက်လာလို့ . မဟုတ်ရင် သမီး ဘဝ ရေတိမ်နစ်မှာ . . ''

'' ဟာ . မဟုတ်ဘူး . မင်း မဟုတ်တာ မပြောနဲ့ . . . ''

ထိုစဉ် မင်းသွေး ပါးတစ်ဖက် ပူခနဲ ခံစားလိုက် ရသည် ။ ဒေါ်မာမာ ၏ ခက်ထန်သော အကြည့်များ နှင့် လက်ဝါးချက် ကို မင်းသွေး မရှောင်နိူင်လိုက် ။

'' မင်း အိမ်က ထွက်သွား . . . သွား . . ''

'' မဟုတ်ဘူး . အဒေါ် ကျတော် မလုပ်ပါဘူးဗျာ . အဖေ ပြောပေးပါအုန်း . ''

မင်းသွေး အားကိုးတကြီး ဖခင်အား ကြည့်လိုက်သော်လည်း ဖခင် လုပ်သူ သည် မျက်နှာ တဖက်လွှဲသွား လေသည် ။

'' ဟာ . . . . '' 

မင်းသွေး အင်အားများ ဆုတ်ယုတ်သွား တော့သည် ။ မင်းသွေး ခေါင်းတွေလည်း မူးနောက် လာလေသည် ။

'' အားးးးးးး '' 

မင်းသွေး အော်ဟစ်လိုက်သည် ။ တိုက်ဆိုင်မှု ကြောင့်လား မသိ . ကောင်းကင်ပြင် တစ်ခုလုံး မှိုင်းတက်လာပြီး မိုးရွှာချ တော့သည် ။ မင်းသွေး ထွက်ပြေးခဲ့ပြီ ။ ခြေလှမ်းများသည် ဘယ်ကို ဦးတည်မှန်း မသိ ။ ပြင်းထန်လှသော မိုးရေစက်များ ကြား မင်းသွေး အသိစိတ်မဲ့စွာ ပြေးနေသည် ။ ထိုစဉ် ကားလမ်းကို အရှိန်ပြင်းပြင်း ကွေ့ချလာသော ကားတစ်စီး သည် မင်းသွေး အား အရှိန်ပြင်းပြင်း ပစ်တိုက် သွားလေသည် ။ နာကျင်မှုများ နှင့် အတူ မင်းသွေး တကိုယ်လုံး အင်အားဆုတ်ယုတ်သွားသည် ။ မျက်နှာပေါ် ပြင်းထန်စွာ ကျဆင်းလာသော မိုးရေစက်များ နှင့် အတူ ဦးခေါင်းမှ သွေးများ ရောယှက်သွား လေသည် ။

'' ဟင့်အင်း . ငါမသေ ချင်သေးဘူး . အရှုံးမပေးဘူး . . ငါ နမည် မင်းသွေးးးး ကွ ''

........................................................

 ၇ နှစ်ခန့် ကြာသော် . . .

အဝေးပြေး အမြန်လမ်းမကြီး လက်တွင် အိမ်စီးကား သန့်သန့်လေး တစ်စီး အရှိန်ပြင်းစွာ မောင်းနှင် နေလေသည် ။ ရာသီဥတုကောင်းမွန်သော နွေည ဖြစ်သဖြင့် ကောင်းကင်ပြင် ကြည်လင်နေသည် ။ ရွှေလရောင် လည်း ထိန်ထိန်သာ နေတော့သည် ။ ထို ကားလေးထဲ တွင် လူလေးဦး လိုက်ပါ စီးနင်း လာလေသည် ။ ထို လေးဦး ထဲတွင် လက်တလော လူကြိုက်များပြီး နမည်ကြီးနေသော ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင်မင်းသမီးလေး အေးမြတ်ခိုင် ပါ လာလေသည် ။ 

မင်းသမီး ၏ မိခင် . ဒေါ်ခင်စန်းဝေ နှင့် အတူ မိက်ကပ်ပြင်သော မလျာလေး နှင့် ကားဒရိုက်ဘာ လေး လည်း ရှိသည် ။ အားလုံးပေါင်း လေးဦး သည် မနက် ရှုတင် အမှီ နယ်ထွက် ရိုက်ရန် ခရီးနှင် လာခြင်း ဖြစ်သည် ။ ကားအတွင်း တွင် ငြိမ်သက်နေသော်လည်း အပြင်တွင် ကား၏ အရှိန်သည် အတော်ပြင်းနေလေသည် ။ အဲကွန်းဖွင့်ထား သဖြင့် တံခါးပိတ်ထားမိသော ကြောင့်လည်း ပါသည် ။ လမ်းခုလတ် အရောက်တွင် ထိုကားလေး ၏ အရှေ့မှ အရိပ်နက်တစ်ခု ဖြစ်သွား လေသည် ။

  '' ဟာ . . ရှေ့မှာ လူ . . . ''

ဒါရိုက်ဘာ အမြန်တိမ်းရှောင်လိုက် သော်လည်း သစ်ပင်ကြီး တစ်ပင်ဘွား ခနဲ ပေါ်လာပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်း ဝင်တိုက်မိသွားတော့သည် ။ ပြင်းထန်သော တိုက်မိသံ ဖြစ်ပေါ်ပြီး ကားလည်း ကြေမွသွား သလို လူများလည်း သွေး အလိမ်းလိမ်း ဖြင့် ဖရိုဖရဲ ဖြစ်ကုန် လေသည် ။ လေးဦးလုံး ငြိမ်သက်ကာ လောကကြီး နှင့် အဆက်အသွယ် ပျက်သွား တော့သည် ။

အေးမြတ်ခိုင် လေးလံသော မျက်ခွံကို အားယူဖွင့် လိုက်လေသည် ။ သူမ ကုတင် ထက် ရောက်နေသည် . အလင်းရောင် ကျိုးတိုကျဲတဲ မြင်နေရသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တစ်ယောက် ထဲမို့ ကြောက်လန့်တကြား ပတ်ဝန်းကျင် ကို အကဲခတ်လိုက် လေသည် ။ ထိုစဉ် တံခါးခေါက်သံ သုံးချက် ကြားလိုက်ရသည် ။ ပြီးနောက် တံခါး ချပ်သည် အလိုလိုပွင့် သွားပြီး စူးရှလှသော အရောင်များ မျက်လုံးကျိမ်းမတက် ထွက်ပေါ် လာသည် ။ ထို အရောင်များ ကြားတွင် မိန်းကလေးတစ်ဦး သဏ္ဍန်ကိုယ်လုံးလေး သည် အေးမြတ်ခိုင်ထံ တလှမ်းချင်း လှမ်းလာ လေသည် ။ ထို မိန်းကလေးသဏ္ဍန်သည် အေးမြတ်ခိုင် အား လက်ကလေး ကမ်းခါ . . တုန်ရီ အက်ကွဲသော အသံဖြင့် . . .

'' ကျမ တို့ သားအမိ ကို လွှတ်ပေးပါ . ကျမ တို့ကို ကယ်ပါ . . '' 

ဟုသာ ကြိမ်ဖန်များစွာ ပြောလာ လေသည် ။ ထို သဏ္ဍန်သည် နီးကပ်လာသော အခါ မျက်နှာကို ပါ မြင်လိုက်ရ သည် ။ ထို မိန်းကလေး မျက်နှာတွင် ဓါးဖြင့် မွှန်းခံထားရသော ဒဏ်ရာများနှင့် သွေးများ စက်စက်ယို နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ကြောက်လန့်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အားကုန် အော်ဟစ်လိုက် လေသည် ။

'' အား ''

'' သမီး ဘာမှ မဖြစ်တော့ဘူး . စိတ်လျော့လျော့ . . ''

အေးမြတ်ခိုင် အိမ်မက်ဆိုးမှ လန့်နိူးလာခဲ့သည် ။ မိမိ နှင့် စိမ်းသော အခန်းတစ်ခု ၏ ကုတင်တလုံးပေါ် ရောက်နေသည် ။ သူမ ၏ နဘေး တွင် ဦးခေါင်းတွင် ပတ်တီး အဖွေးသား နှင့် သူမ ၏ မိခင် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ရှိနေလေသည် ။

'' ဘာဖြစ်လို့လည်း သမီး ''

'' အိမ်မက်ဆိုးတွေ မက်နေလို့ . အမေရယ် . ''

'' သမီးရယ် . တော်သေးတာပေါ့ . ငါ့သမီးလေး ဘာမှ မဖြစ်လို့ . . ''

အေးမြတ်ခိုင် သူမခြေထောက် မှ ပတ်တီးများကို ကြည့်ပြီး ခြေထောက် ကို လှုပ်ကြည့်သည် ။ နာကျင်မှု တစ်ချက်ကြောင့် .

'' အား . '' 

ခနဲ တစ်ချက် အော်လိုက်မိသည် ။

'' အမေ . သမီး ခြေထောက် ဘာဖြစ်သွားပြီလည်း ဟင် . . ''

'' အဆစ်လွဲသွားတာ သမီး . အမေ တို့ကို ကယ်လာတဲ့ သူငယ်လေး က သမီးခြေထောက် ကို အဆစ်ပြန်တည့်ပြီး ဆေးစည်းပေးထားတယ် . သမီး ရဲ့ . .  တော်သေးတယ်ကွယ် . ငါ့သမီးလေး မျက်နှာ ဘာဒဏ်ရာ မှ မရလို့ . ''

ထိုစဉ် တံခါးခေါက်သံ သုံးချက်တိတိ ထွက်ပေါ် လာလေသည် ။ ပြီးနောက် တံခါးချပ် အလိုလို ပွင့်လာ လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အိမ်မက်ထဲ က အတိုင်း ဖြစ်ပျက်နေသဖြင့် အနည်းငယ် ထိတ်လန့် နေလေသည် ။ သို့သော် အပေါက်ဝတွင် ပေါ်လာသည် မှာ အမျိုးသားတစ်ဦး ဖြစ်နေလေသည် ။ လည်သာအကျီ ၤလေး ဖြင့် ဂျင်းဘောင်းဘီ ကို စတိုင်ကျကျ ဝတ်ဆင်ထားသည် ။ မျက်နှာပေါ် ဝဲကျနေသည် ဆံပင်ရှည်လေး များနှင့် ကောင်လေး တစ်ယောက် ပင် ဖြစ်သည် ။ လက်ထဲ တွင် စားသောက်စရာများ ပါလာလေသည် ။

'' အန်တီ တို့ . ဆာနေရောပေါ့ . ''

'' ရပါတယ်ကွယ် . အားနာဖို့ ကောင်းနေပါပြီ . . ''

'' မဟုတ်တာဗျာ . ဟို ညီမလေးရော သက်သာလား . . ''

အေးမြတ်ခိုင် အားနာဟန် လေးဖြင့် .

'' သက်သာပါတယ်ရှင် . ဒီက အကို ကို ကျေးဇူး အရမ်းတင်ပါတယ် . . ကျမ နမည် အေးမြတ်ခိုင် ပါရှင့် . ''

'' အော် . ဟုတ်ကဲ့ . . ကျတော် နမည် မင်းသွေး လို့ခေါ်ပါတယ် . ဒါနဲ့ အန်တီရော . ဒီက ညီမရော . . ဒဏ်ရာတွေ မသက်သာ မခြင်း ဒီက ထွက်မသွားနဲ့နော် . . ''

'' အေးပါကွယ် . အန်တီတို့နဲ့ ပါလာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ရော . အခြေအနေ ဘယ်လိုရှိလည်း ဟင် . . . ''

'' ဗျာ . ကျတော် ရောက်တော့ အန်တီ တို့ နှစ်ယောက် ဘဲ ကားပေါ်မှာ သတိလစ်နေတာ တွေ့ခဲ့တာ . . ''

'' ဟင် . . . သူတို့က ဘယ်ပျောက်သွားတာ လည်း . . ''

'' အဲ့ဒါတော့ ကျတော်လည်း မသိဘူးဗျ . ''

'' ဒါနဲ့ မောင်ရင် . မင်းကူူညီလက်စ နဲ့ အန်တီ တို့ကို ကူညီပါအုန်း .  ''

'' ဘာများလည်း ဗျ . . . ''

'' အန်တီ တို့ ဆက်သွယ် စရာ ရှိလို့ပါ . ရှုတင် လည်း နောက်ဆုတ်ဖို့ ဖုန်းလှမ်းဆက်ချင်လို့ . အဲ့ဒါ ဖုန်း ရှိလား . အန်တီ တို့ဖုန်း မတွေ့လို့ . . ''

မင်းသွေး အကျီအိပ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး ကြေမွနေသော အေးမြတ်ခိုင် နှင့် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ ဖုန်းနှစ်လုံး ကို ထုတ်ပေးလေသည် ။

'' ဟာ . ကြေမွနေပြီ . စက်ဖွင့် လို့တောင် မရဘူး . . ''

ဖုန်းများသည် တူဖြင့် အထုခံထား ရသလို ဖြစ်နေသည် ကို နည်းနည်း သံသယ ဝင်မိလေသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ မင်းသွေး အား .

'' အန်တီတို့ ဖုန်းတွေ ကြေကုန်ပြီ . ဆက်လို့ မရတော့ဘူး . မင်း ဖုန်းလေး ခဏ ပေးပါကွယ် ''

မင်းသွေး လေသံမာမာ ဖြင့် ထ အော်လေသည် ။

'' ဘာဖုန်းလည်း မရှိဘူး . မရှိဘူး . ''

သားအမိ နှစ်ဦးလုံး ထိတ်လှန့်သွားလေသည် ။မင်းသွေး အမူအရာ မှ ခက်ထန်ကြမ်းတန်း နေပြန် လေသည် ။

'' အေး . အေးပါကွယ် . မရှိဘူး ဆိုလည်း ရပါတယ် . . . ''

'' ကောင်းပြီ . ဒါနဲ့ အန်တီ မှာထားမယ် . အခန်းထဲမှာဘဲ နေနော် . ရေချိုးခန်း နဲ့ အိမ်သာ ဒီအခန်းထဲ မှာ အပို ရှိတယ် . ကျတော် သွားလိုက်အုန်းမယ် . အပြင် မှာ ဘာသံ ကြားကြား ထွက်မလာနဲ့ . ''

မင်းသွေး ပြောပြီး အခန်းပြင် ထွက်ခါ အပြင်ထွက် သွားလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် နှင့် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်လိုက် ကျသည် ။ နှစ်ဦးလုံး မျက်နှာ မကောင်းကျ ။ အချိန်တွေ ကုန်လာသည် နှင့် အမျှ သံတိုင်များဖြင့် ပိတ်ထားသော ပြတင်းပေါက်လေး မှ အပြင်လောကသည် တစ်စ တစ်စ နှင့် အရောင်ပြောင်းခါ မှောင်လာပြီ ပြီ ဖြစ်သည် ။ တနေ့ ဟူသော အချိန်ကို ကျော်ဖြတ် ခဲ့ပြီ ဖြစ်သည် ။

'' အားးးးး '' 

နာကျင်စွာ အော်လိုက်သော အသံနက် တစ်ခု ကို အေးမြတ်ခိုင် တို့ကြားလိုက်ရသည် ။ ငိုညီးသံများ လည်း ဆက်တိုက် ကြားလာ ရလေသည် ။

'' ဟားဟား ဟားဟား .  ဒေါ်မာမာ ခင်ဗျား ဘာတတ်နိူင်သေးလည်း . . ''

မင်းသွေး အသံထွက်လာ သော်လည်း တစ်ဖက်မှ တုန့်ပြန်သံ ပေါ်မလာ ငိုညီးသံကြီးများ သာ ထွက်ပေါ် နေလေသည် ။ အခန်းထဲ မှ အေးမြတ်ခိုင် တို့ သားအမိ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ပြီး မျက်နှာပျက် နေကျလေသည် ။

'' ဖူးပြည့်စုံ . မင်းငါ့ကို ကောက်ကျစ်တုန်းက . မင်း ငါ့ကို ငဲ့ညှာဘူးလို့လား . ခုမှ လာ တောင်းပန်မနေနဲ့ . မင်းမျက်နှာ ကို ဓါးနဲ့ ဟော့သလို မွှန်းတယ် . ကဲကွာ . ကဲကွာ . . ''

အသံများ အတိုင်းသား ကြားနေရလေသည် ။ မနက်က အိမ်မက် အကြောင်း ကို အေးမြတ်ခိုင် သတိပြန်ရ သွားလေသည် ။

'' ဒါ တကယ်တွေလား . ဘာတွေလည်း ''

'' ဘာဖြစ်လို့လည်း . သမီး . ''

အေးမြတ်ခိုင် သူမ အိမ်မက်အား ပြောပြလိုက် လေသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တစ်ချက် စဉ်းစားပြီး .

'' သမီး အပြင်ထွက် ကြည့်မလား . သမီး ခြေထောက် က ရ ရဲ့လား . ''

'' ရတယ် . အမေ နည်းနည်း နာပေမယ့် . လျောက်လို့ရပါတယ် . ''

'' ဒါဆိုလည်း ထွက်ကြည့်မယ် သမီး . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် အခန်းတံခါးလေး ကို အသာလေး တွန်းလိုက်သည် ။ တံခါးလေး ဟသွားသည် ။ အပြင်တွင် မှောင်နေသည် ။ အလင်းရောင် အနည်းနည်းသာ ဝိုးတိုးဝါးတာ မြင်နေရ လေသည် ။

'' ရ ရဲ့လား . သမီး . ''

'' ရတယ် . အမေ . လာ အမေတွဲ ပေးမယ် . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် တွဲရင်း အသံလာရာ ကို သွားလေသည် ။ မင်းသွေး ကို မြင်လိုက်ရသည် နှင့် အမှောင်တွင် ပြေးခိုကာ မင်းသွေး အမူအရာ ကို ချောင်းကြည့် လိုက်လေသည် ။ ပြီးနောက် နှစ်ဦးလုံး ကျက်သေ သေသွားရသည် ။

ဖင်ထိုင်ခုံ နှစ်လုံးပေါ်တွင် ဘိုမရုပ်လေး နှစ်ရုပ် တင်ထားလေသည် ။ မင်းသွေး လက်ထဲတွင် ဓါးမြောင်တစ်လက် ကိုင်ထား လေသည် ။ ထို အရုပ်ကြီးများအား ထိုင်ခုံတွင် ကြိုးချည် ထားလေသည် ။ မင်းသွေး ထို အရုပ်များအား လက်ညိုးငေါက်ငေါက်ထိုးကာ သက်ရှိလူများ အလား ထင်မှတ်ပြီး ရန်ဖြစ်နေလေသည် ။

'' ဟာ . အမေ . သူ . သူဘာလုပ်နေတာလည်း . . ''

'' မောင်မင်းသွေး က စိတ်ဝေဒနာရှင် လား မသိဘူး . . . ''

ထိုစဉ် ထို အခန်းထဲသို့ ထွားကျိုင်းသန်မာလှသော လူသန်ကြီး တစ်ဦး နှင့် ဆယ်နှစ်သား အရွယ် ကလေး တစ်ယောက် ဝင်လာ လေသည် ။ ၎င်းတို့ နှစ်ဦးသည် ဘယ်လက်တွင် ဝါဆိုဖယောင်းတိုင် တစ်တိုင် ဆီ ကိုင်ကာ မီးအဖြစ် ကိုင်လာသည် ။ လူသန်ကြီး သည် ကျန်လက်တွင် ပုဆိန်ကြီး ကို ကိုင်ထားပြီး . ကလေးလေးသည် ချွန်မြနေသော သံချိတ်ကောက်ကြီး ကိုင်ထားလေသည် ။ သူတို့ နှစ်ဦး သည် မင်းသွေး ထံ ဦးတည်သွား လေသည် ။ ကလေးလေး သည် မင်းသွေး အား .

'' ညီလေးသွေး . မင်းကို အဖေ အခေါ်လွှတ်လိုက်လို့ . . . ''

'' ဟာ . အကိုကြီး ပါလား . ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီး ညီလေး လိုက်ခဲ့မယ် . . ''

မင်းသွေး ကလေးလေး ကို အကိုကြီး ခေါ်နေပြန်သဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် တို့ ကြောင်စီစီ ဖြစ်နေလေသည် ။ လူသန်ကြီး ကလည်း မင်းသွေး ၏ အရုပ်များကို လက်ညိုး ထိုးကာ .

'' အကိုသွေး . သူတို့က ဘယ်သူတွေလည်း ရုပ်ကလည်း ဆိုးလိုက်တာ . . ''

မင်းသွေး သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး

'' ငါ့ ညီ ကလည်း မေ့ လည်း မေ့နိူင်လွန်းတယ် . မင်း ဒီမေးခွန်း မေးလာတာ အခါ တစ်ရာ မကတော့ဘူး . ငါလည်း ဖြေလာတာ အခါ တစ်ရာ မက တော့ဘူး . အဲ့ကောင်မ နှစ်ယောက် က လူယုတ်မာမတွေ . ဒါကြောင့် ပြစ်ဒဏ်ပေးနေတာ . ''

လူသန်ကြီး မျက်နှာ ခက်ထန်သွားပြီး ပုဆိန်ကြီး ကို မကာ .

'' ဒါဆို အကိုသွေး ဘေးဖယ် . အဲ့ကောင်မတွေ ကျနော် သတ်မယ် . . ''

'' ဟာ . မလုပ်နဲ့ ညီ . လိမ္မာတယ် . အဖေ ခေါ်နေတယ်လေ . အရင်သွားရအောင် . ''

'' ကောင်းတယ် . အကိုကြီး သွားရအောင် . အကိုပု က အရှေ့ ကသွား . ဟားဟား ဟားဟား ''

ထူးဆန်းသော လူသုံးဦး ထို နေရာမှ ထွက်သွား လေသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ နှင့် အေးမြတ်ခိုင် သာ ကြောင်စီစီ ဖြင့် ကျန်ရစ် ခဲ့တော့သည် ။

'' ဘယ်လို လူတွေလည်း အမေ . ကြည့်ရတာ သမီးတို့ ဒီမှာ ဆက်မနေသင့်တော့ဘူး . ထင်တယ် . ''

'' ဟုတ်တယ် . သမီး . စိတ်ဝေဒနာရှင် တွေ က စိတ်ဖောက်လာရင် လူကို ဒုက္ခပေး တတ်တယ် . အမေ တို့ သတိထားရမယ် ''

'' ဒါနဲ့ . အမေ . စောစောက ငိုညီးသံကြီး တွေ ကရော . ဘယ်က ထွက်လာတာလည်း ''

'' ဟင် . သမီး ကြားလိုက်လို့လား . အမေတော့ မကြားမိဘူး . . ''

'' အမေရယ် . သမီး ကြောက်လာပြီ . ဆက်မနေရဲတော့ဘူး . ထွက်ပြေး ကျရအောင် နော် . . . ''

'' အေး . သမီး . သူတို့ အပြင်သွားတုန်း ပြေးကျတာပေါ့ . . . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် အိမ်ကြီး ထဲမှ ထွက်ရန် တစ်ဦး ကို တစ်ဦး တွဲပြီး ထွက်ပေါက်သို့ ထွက်လာ လေသည် ။ ထိုစဉ် အေးမြတ်ခိုင် တံခါးဝ အရောက်တွင် ဆွဲကြိုးကျ သေနေသော အမျိုးသမီး တစ်ဦး ကို တွေ့လိုက်ရလေသည် ။ ထို အမျိုးသမီးကြီးသည် ဝတ်စလစ်ကြီး ဖြစ်သည် ။ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါးဒဏ်ရာများ နှင့် သွေးချင်းချင်း ရဲ နေလေသည် ။ တန်လန်းကြီး ဖြစ်နေသဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် ရင်တုန်းပန်းတုန် ဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်သည် ။ ထို အခါ မြောက်နေသော အလောင်းကောင်ကြီး သည် မျက်လုံးပွင့် လာလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ထိတ်လှန့်ကာ အားကုန်အော်ပစ်လိုက်သည် ။ သို့သော် .

'' အားဝူးးး ဝူးးး '' 

သူမ ပါးစပ်ကို ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ဖိပိတ်ထား သဖြင့် ဝူးဝူး သာ ထွက်သွားသည် ။

'' သမီးး ဘာဖြစ်တာလည်း သတိထားစမ်း . ''

အေးမြတ်ခိုင် မြင်ကွင်း ထဲမှ ထို အလောင်းကောင်ကြီး ပျောက်ကွယ်သွား လေသည် ။

'' ဟင်း ဟင်း . အမေ အလောင်းကြီး ရော . . . ''

'' ဘယ်မှာလည်း သမီး ရဲ့ . ဘယ်က အလောင်းလည်း ဘာမှ မရှိဘူး . ''

'' မဟုတ်ဘူး အမေ . ဒီမှာ သမီး သေချာမြင်လိုက်တာ . . ''

'' သမီး စိတ်တွေ ခြောက်ချားနေလို့ ဖြစ်မယ် . . . ''

'' အဟင့် . အဟင့် . . သမီး ကြောက်တယ် အမေ . သမီး တို့ အမြန် သွားကျရအောင် နော် . . ''

'' အေးပါ . သမီးလေးရယ် . လာသွား ကျမယ် . . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် အိမ်ကြီး ၏ တံခါးပေါက်ကို တွန်းဖွင့်ပြီး အိမ်ပေါ် မှ ဆင်းလိုက်လေသည် ။ လထိန်ထိန်သာ နေသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင် ကို ကောင်းစွာ မြင်နေရသည် ။ ကောင်းကင်ထက်တွင် လင်းဆွဲငှက်များ ခြောက်ခြားစွာ အုပ်စုလိုက် ပျံဝဲလာ သည် ကို မြင်လိုက်ရသည် ။ အိမ်ရှေ့ တွင် ရှိသော ခြောက်ခြားဖွယ် မြင်ကွင်းတစ်ခု က သွေးပျက်မတတ် ။ ရက်ရက်စက်စက် အသတ်ခံထား ရသော လူသေ အလောင်း နှစ်လောင်း ။ အေးမြတ်ခိုင် တို့၏ မိတ်ကပ်ပြင်သမား နှင့် ကားသမား ၏ အလောင်း ဖြစ်သည် ။ ကားသမား သည် ရင်ဝတွင် ချိတ်ကြီး တန်းလန်း စိုက်နေလေသည် ။ လျောတိုက်ဆွဲ သွားခြင်း ခံထားရသဖြင့် မြေပြင်တွင် လျောတိုက်ရာကြီး ပေါ်နေသည် ။ လူသတ်ကောင် သည် ကားသမီး ၏ ရင်ဝ ကို ချိတ်နဲ့ စိုက်ပြီး ထိုချိတ်ကောက် ကို ဆွဲကာ ကားသမားအား ဒရွတ်တိုက် ဆွဲထားပုံ ရသည် ။ မိတ်ကပ်သမား ၏ အလောင်းမှာ တစ်စ ဆီ ဖြစ်နေပြီး ကိုယ်တစ်ခြား . လက်တစ်ခြား . ခေါင်းတစ်ခြား နှင့် အပိုင်းပိုင်း ပြတ်နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မေ့လဲကျလု မတတ် မူးဝေသွားသည် ။ တုန်ရီသော အသံလေးဖြင့် . .

'' အမေ . သမီး စိတ်ထင်နေတာလား . ဟင် . . ''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ကိုယ်တိုင် ဒီတခါ အသံပင် မထွက်တော့ . . .

'' အကိုသွေး . ဟိုမှာ လူ . . . ''

အော်သံနက်ကြီး ကြောင့် အေးမြတ်ခိုင် တို့ သားအမိ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားသည် ။

'' သမီး ပြေး . . . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် တတ်နိူင်သမျှ ပြေးသော်လည်း နောက်မှ လူများ မှီလာ လေသည် ။ လူသန်ကြီး သစ်တုံးတစ်ခု ပေါ် ပြေးတက်ပြီး အားဖြင့် ခုန်ကာ သူ၏ ပုဆိန်ကြီး ကို လွှဲခုတ်ချလိုက်သည် ။ ပုဆိန်သွားသည် ပြေးနေသော သားအမိ၏ အပေါ်မှ မိုးကျ လာလေသည် ။

'' ဟာ . အမေ့ . . '' 

နှစ်ဦး လုံး မျက်လုံးစုံမှိတ် ချလိုက်သည် ။ ပုဆိန်သွား ဖြင့် အခုတ်ခံရပြီ ဟု သတ်မှတ်လိုက်ကျသော်လည်း .'' ထင် . . . '' ဟုသော သံခြင်း ထိသံ တစ်ချက်သာ ထွက်ပေါ် လာလေသည် ။ ထို ပုဆိန်သွား ကို ကာလိုက်သော ဓါးတစ်လက် ။ ထို ပိုင်ရှင် မှာ မင်းသွေး ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး အားသုံးပြီး ပုဆိန်ကြီး ကို တွန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ထို အခါ လူသန်ကြီး နောက်သို့ လေးငါးလှမ်းဆုတ် သွားလေသည် ။

'' ညီလေး . မလုပ်နဲ့ . . ''

'' ဘာလို့လည်း . အကိုကြီး . အကိုကြီး ပြောတော့ . ဒီနှစ်ယောက် က လူယုတ်မာ တွေဆို . ''

'' အဲ့တာ ကြောင့်မို့ မသတ်ခိုင်းတာပေါ့ . သူတို့ကို တခါတည်း သတ်လိုက်ရင် အပစ်ပေးလို့ ဘယ်ရတော့မလည်း . '' ဟု ပြောပြီး သားအမိ နှစ်ယောက် ဘက် လှည့်ကာ စိမ်းကားသော မျက်လုံး ဖြင့် . . .

'' ဟုတ်တယ်မလား . အန်တီ . ''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ မျက်လုံးပြူး သွားသည် ။

'' မင်း စိတ်ထိန်းပါအုန်း . အန်တီ တို့နဲ့ မင်းနဲ့ ဘာရန်ငြိုး မှ မရှိဘူး . စိတ်ကို လျော့လိုက်နော် သား . . ''

'' ဒေါ်မာမာ . ခင်ဗျား သေသွားပြီး ဆိုပြီး ကျုပ်လွတ်ပေးမယ် ထင်နေလား . ဒီ အန်တီကြီး ကိုယ်ထဲ ခင်ဗျား ဝိဉာည်ဝင် နေတာ ကျုပ်သိတယ် . ဖူးပြည့်စုံ နင်လည်း အတူတူဘဲ . ''

'' ဘယ်က ဖူးပြည့်စုံ လည်း ငါက အေးမြတ်ခိုင် . ရုပ်ရှင်မင်းသမီး . ရိုက်ကွင်း သွားရင်း ကားမှောက်လို့ နင်ဘဲ ခေါ်လာ တာလေ . . ''

'' ဟားဟား . ဟုတ်လား . နင် ဒီလို ဆင်ခြေပေးလို့ ရမလား . ကဲ ဖူးပြည့်စုံ အေးအေးဆေးဆေး ပြန်လိုက်ခဲ့ပါ . ''

'' အို . . မလိုက်နိူင်ပါဘူး . . ''

မင်းသွေး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ ဦးခေါင်း ကို ဓါးနောက်ဖြင့် ထုချ ပစ်လိုက်သည် ။ '' အမလေး '' တချက်သာ အော်နိူင်ပြီး သတိမေ့သွားလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ထူပူသွားသည် ။

'' ရှင် ကျမ အမေ ကို ဘာလုပ်တာလည်း . အမေ့ . အမေ့ . . ''

မင်းသွေး ဓါးသိမ်းလိုက်ရင်း . လူသန်ကြီး အား . .

'' ညီလေး ထမ်းခဲ့ကွာ . '' 

ဟု ပြောပြီး အိမ်ကြီး ဆီ ဦးတည် ပြန်သွား လေသည် ။ လူသန်ကြီး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ အား ထမ်းကာ မင်းသွေး နောက်လိုက် လာ လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဘာလုပ်ရမည်နည်း ။ ထွက်ပြေးရမလား . မိခင် ကို ပြန်ကယ်ရမည်လား . မစဉ်းစားတတ်တော့ .

'' အော် . ဟိုကောင်မလေး . မင်းလိုက် မလာရင် မင်းအမေ ကို ခေါင်းဖြတ်ပစ်မယ် . ''

'' ဟင် . မလုပ်ပါနဲ့ . လိုက်ပါ့မယ် . လိုက်ပါမယ် . . . ' 

အေးမြတ်ခိုင် အားယူကုန်းထပြီး ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ ဖြင့် လိုက်ခဲ့ရလေသည် ။

မင်းသွေး ထိုင်ခုံ နှစ်ခုပေါ်တွင် သားအမိနှစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် တစ်ခုံ ထိုင်ခိုင်းပြီး ကြိုးများဖြင့် ပတ်ချည်ထား လေသည် ။

'' ရှင် ဘာလုပ်မလို့လည်း . ''

'' ဟားဟား . မင်းတို့ ငါ့ကို ငယ်ငယ်တုန်း က နိပ်စက်ခဲ့ သမျှ ပြန်ပေးဆပ်ရမယ်လေ . ' 

'' ဘာ ရှင်က အရူးဘဲ . ရှင် ကို ကျမ တို့ ခုမှ မြင်ဖူးတာ . ဘယ်တုန်း က န်ပ်စက်ခဲ့လို့လည်း . . ' 

'' တိတ်စမ်း ရူးချင်ယောင်ဆောင် မနေနဲ့ . အေး . နင်ငါ့ကို အဲ့လို အော်တာတွေ ငါ သိပ်မုန်းတယ် . အော် ချင်ရင် အော်ရမယ် စိတ်ချ . . ''

မင်းသွေး လိပ်ကျောက်မှီး သဏ္ဍန် ကြာပွတ် ကို ကိုင်ကာ ထိုင်ရပ်သား ကြိုးတုတ်ခံနေရသည့် အေးမြတ်ခိုင် အား လွှဲရိုက်ချလိုက်သည် ။

'' ရွှမ်းးး '' 

ဟူသော ရိုက်ခတ်သံနှင့် အတူ အေးမြတ်ခိုင် ရင်ဘက် မီးပွင့်လု မတတ် စပ်ဖျင်းနာကျင်သွားသည် ။ လက်မောင်းသားများ ကွဲထွက်ခါ သွေးများပင် စီးကျလာလေသည် ။ မင်းသမီးမို့ အသားအရည်မှာ နူးညံ့ နေသည်ကြောင့် လည်း ပါမည် ။

'' အား . . . အဟင့် . ဟင့် . ''

မခံမရပ်နိူင်လောက်အောင် နာကျင်သွားသည် ။ ဒဏ်ရာ အား ပွတ်ပေးဖို့ လက်ကလေးများသည်လည်း ရှုန်းကန်၍ မရ ။

'' ဟားဟား . ဟားးဟား . အော်စမ်း ကောင်မ . အော်စမ်း . . ''

မင်းသွေး လက်မြောက်ကာ ထပ်လွှဲပြီး နောက်တစ်ချက် ထပ်ရိုက်ချလိုက်သည် ။

'' ယားးးးအားးး . အဟင့် အဟတ် အဟတ် အီးဟီး . . . '' 

အေးမြတ်ခိုင် ရင်ဘက်တွင် ကြက်ခြေခတ်ဒဏ်ရာ ဖြစ်သွားသည် ။ ရင်ဘက်တွင် အကျီ ၤရှိနေသဖြင့် သွေးမထွက်သော်လည်း ပခုံးများ ကွဲခါ သွေးများ စီးကျလာ လေသည် ။ ကြာပွတ်ထိသော အကျီ ၤသားများ ပြဲထွက်လာ လေသည် ။ သတိမေ့နေသော ဒေါ်ခင်စန်းဝေ လည်း သတိရလာ လေသည် ။

'' ဟာ . မင်း . ငါ့သမီးလေး ကို ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလည်း . . ''

'' ခင်များ စောက်ပေါက် ပိတ်ထားစမ်း . ''

'' ဟာ . မင်း တော်တော် လူစိတ်မဲ့နေပြီ ''

'' မဲ့တော့ . ဘာဖြစ်လည်း . ခင်များ စောက်ကြောင်းလား . အဖွားကြီး အေးဆေးနေပြီး ကိုယ်အလှည့် ကို အားမွေးလိုက် . ''

'' မင်း မပြေကျေနပ် . ငါကို ကြိုက်သလို လုပ် . ငါ့သမီးလေး ကို မနိပ်စက်ပါနဲ့ . ''

'' ဟာ . ခင်များ စကားများလွန်းတယ် . လျာဖြစ်ပစ်လိုက်ရင် ကောင်းမယ် . . ''

မင်းသွေး ဓါးမြောင် ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မျက်လုံးပြူးကျယ် သွားသည် ။

'' မလုပ်ပါနဲ့ ရှင် . မလုပ်ပါနဲ့ . တောင်းပန်ပါတယ် . ''

'' ဟာ . လာပြန်ပြီ နောက်တစ်ယောက် နင် နေစမ်း . . . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ကို လက်ပြန်ရိုက် ပစ်လိုက်သည် ။

'' အား . '' 

ဟု တစ်ချက်သာ ထွက်ပြီး အေးမြတ်ခိုင် မူးဝေသွားသည် ။ ပါးတွင်လည်း လက်ဝါးရာ အထင်းသား ပေါ်လာပြီး နူတ်ခမ်းတွေ သွေးများ ဆီးကျလာ တော့သည် ။

မင်းသွေး တစ်ဆက်ထဲ ဒေါ်ခင်ခန်းဝေ ၏ ပေါင်သားကြီး များပေါ် ဓါးမြောင်ဖြင့် ထိုးစိုက်ချ လိုက်လေသည် ။ တစ်ဝက်ခန့် အသားထဲ နစ်မြုပ်ဝင်သွားလေသည် ။

 '' အားးးးးး '' 

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံသည် အိမ်ကြီး အတွင်း ဟိန်းထွက်သွား လေသည် ။ မင်းသွေး ဓါးပြန်မနူတ်ဘဲ တန်းလန်းထားခဲ့ပြီး .

'' ဟားဟားဟားဟား . နေသာထိုင်သာ ရှိရဲ့လား . . အန်တီ . . ဒီလောက်ဆို ခင်များ စောက်ပါးစပ် ထပ် မဟောင်နိူင်လောက်ဘူး ထင်တယ် . . ''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ . ပေါင်မှ ဓါးဒဏ်ရာကြောင့် အသံပင် မထွက်နိူင်တော့ . နာကျင်လွန်း သဖြင့် မေ့မြောသွားလေသည် ။ မင်းသွေး လည်း ဒေါ်ခင်စန်းဝေ အား . .

'' အစောကြီး ထဲက အဲ့လို ငြိမ်နေလိုက် ပြီးရော . . ''

'' ရှင် က လူ မဟုတ?

'' အစောကြီး ထဲက အဲ့လို ငြိမ်နေလိုက် ပြီးရော . . ''

'' ရှင် က လူ မဟုတ်တော့ဘူး , မကောင်းဆိုးဝါး. ကျမ တို့ကို တစ်ခါတည်း သတ်လိုက်ပါတော့ . အီးဟီးဟီး . . ''

'' ဟက်ဟက် . သတ်ရမယ် . ဟုတ်လား . သတ်မှာပါ . သေကို သေရမယ် . ဒါပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းခြင်း ညှင်းပြီး သေရမှာ . ဟားဟားဟားဟား . . . ''

မင်းသွေး အား အေးမြတ်ခိုင် အလွန်နာကျည်းစွာ ကြည့်ပြီး ငိုနေလေသည် ။ အရိုက်ခံထားရသည့် ဒဏ်ရာများမှ လည်း မရံမရပ်နိူင်အောင် နာကျင်နေလေသည် ။

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ၏ ဆံပင်လေးများကို ဆွဲကာ နမ်းရှုလိုက်ပြီး . . .

'' မင်းရဲ့ ရနံ့လေး က သင်းနေတာဘဲ ဟားဟား . . ''

'' ရှင် မထိနဲ့ . လူယုတ်မာ . . ''

'' အေးပါ . မင်းအသံ ထွက်နေသေးတော့ ငါမထိပါဘူး . အသံတိတ်အောင် လုပ်ပြီးမှ ထိမယ် . . . ''

မင်းသွေး ကြာပွတ် ပြန်ကောက်ပြီး အေးမြတ်ခိုင် ကိုယ်ပေါ်သို့ လေးငါးချက် ပစ်ရိုက် ထည့်လိုက်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မချိမဆန့် ဖြစ်ပြီး ဓာတ်လိုက်သလို တဆက်ဆက်တုန်ခါ သတိမေ့မျောသွား လေသည် ။ မင်းသွေး လည်း သတိလစ်သွားသော အေးမြတ်ခိုင် ကို ထမ်းကာ တနေရာ ပြောင်းထားလိုက် လေသည် ။

သို့နှင့် တည ဟူသော အချိန်ကာလ ကျော်လွန်သွားပြီ ဖြစ်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် လေးလံသော မျက်ခွံလေး ကို ဖွင့်လိုက်သည် ။ ပတ်ဝန်းကျင် တခွင် လင်းနေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' အား . ကျွတ်ကျွတ် . . '' 

သူမ ခန္တာကိုယ်မှ ဒဏ်ရာများ မှ နာကျင်ကိုက်ခဲ နေလေသည် ။ သူမ လက်ပြန်အနေအထား ကြိုးတုတ်ခံထား ရပြီး . ခြေထောက် နှစ်ဖက်လည်း ပူးချည်ခံထား ရသည် ။ သူမ လဲကျနေရာ မှ ကြိုးစားကာ ကုန်းထကြည့်သည် ။ သို့သော် လည်ပင်းအစ် ခနဲ ခံစားလိုက်ရသည် ။

'' ဟာ . ငါ့လည်ပင်း မှာ . . ''

သူမ အား ခွေး တကောင်ပမာ မင်းသွေး ဆက်ဆံထားသည် ။ အမဲရောင် ်သားရည်လည်ပင်းပတ် လေးသည် သူမ လည်တိုင်ကျော့လေးတွင် အပတ်ခံထား ရလေသည် ။ ထို လည်ပတ် နှင့် ကုတင်တိုင် တစ်တိုင် ကို ကြိုးဖြင့် ခွေးချည်သလို တွဲချည်ထား လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဘယ်လိုမှ ဖြေမရ ။ ဝမ်းနည်းမျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျ လာ လေသည် ။ သူမ အခြေအနေ ကို သူမ လက်မခံနိူင် ။ သူမ ကို သူမ ကိုယ်ကိုကိုယ် ရှက်မိသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် သည် အရှက်ကြီး သူလည်း ဖြစ်သည် ။ သွေးသားဆန္ဒ ထကြွသည့် အရွယ်ဖြစ်လင့်ကစား သူမ ကိုယ်ပင် သူမ အာသာပင် မဖြေဘူး ပေ ။

'' ဟားဟားဟားဟား . နိုးပြီလား . မနက်စာ စားရအောင် လာပို့တာ . . ''

'' ရှင် လူယုတ်မာ  ခွေးးးး ''

'' ဟားးဟားဟားဟား . ခု ဘယ်သူ က ခွေးလည်း . ကိုယ့်ကို ကိုယ်လည်း ပြန်ကြည့်အုန်း . . . ''

အေးမြတ်ခိုင် မျက်ရည်ဝဲသွားသည် ။ မင်းသွေး ထမင်းပန်ကန်လေး ယူလာကာ အေးမြတ်ခိုင် ရှေ့ချပေးလိုက်သည် ။

'' ကဲပါ . စိတ်မကောင်း ဖြစ်မနေပါနဲ့ . နောက် အကျင့်ပါသွား လိမ့်မယ် . . . ရော့ ထမင်း စားလိုက် . . ''

အေးမြတ်ခိုင် မျက်နှာလွှဲထား လိုက်လေသည် ။

'' အော် . ငါမေ့နေလို့ . . မင်း လက်မှာ ကြိုးတွေနဲ့ ဆိုတော့ လက်နဲ့စားလို့ ဘယ်ရမလည်း . အင်း မင်းအကျင့် လုပ်ထားဖို့ လိုမယ် . မင်း က ခွေး ဆိုတော့ ခွေးလို ပါးစပ်နဲ့ ငုံ့စား . . .ဟားဟားးဟဟးဟား ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ဆံပင်ကို ကိုင်ပြီး ထမင်းပန်ကန်ပေါ် မျက်နှာဟပ်ပေး လိုက်လေသည် ။

'' ဖာသည်မ စားစမ်း . စား ကုန်အောင်စား . ခွေးစား စားပြီး ခွေးအန် အန်အောင်စား . . . ဟားဟားဟားး ဟားးး ''

အေးမြတ်ခိုင် ပါးစပ်စိထား လေသည် ။မင်းသွေး လည်း စိတ်မရှည်တော့ .

'' အေး မစားဘူးပေါ့ . အေး မစားနဲ့ . မင်း ဘယ်လောက် အဟာရသိဒ္ဓိပြီး မလည်း စောင့်ကြည့်အုန်းမယ် . မင်းကို ငါ အငတ်ထားပြီး နိပ်စက်မယ် . . . ''

အေးမြတ်ခိုင် ငိုနေရုံမှ တပါး မတတ်နိူင် ။

မင်းသွေး လည်း အေးမြတ်ခိုင် ခြေထောက် ကို ပူူချည်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလ်ုက်ပြီး စကတ်အောက် လက်သွင်းလိုက်လေသည် ။

'' ရှင် ဘာလုပ်တာလည်း . လွှတ်ပါ. လူယုတ်မာ . . . ''

အေးမြတ်ခိုင် အတွင်းခံလေး အလိပ်လိုက် မင်းသွေး လက်ထဲ ပါလာ လေသည် ။ မင်းသွေး အတွင်းခံလေး ကို ခြေသလုံးမှ တဆင့် ချွတ်လိုက်ပြီး .

'' ဒီလို အတွင်းခံလေးကို မင်းငါ့ကို နမ်းခိုင်းဘူးတယ်နော် . ခု မင်းအလှည့် ရော့ မင်းဟာမင်း ပြန်နမ်းစမ်း . . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် အား သူမ အတွင်းခံဖြင့် ပင် သူမ မျက်နှာကို ဖိအုပ်ထားလိုက် လေသည် ။ အသက်ရှုကျပ်လာ သဖြင့် တစ်ဝူးဝူး ဖြစ်လာမှ ပြန်ခွါပေးသည် ။

'' ဘယ်လိုလည်း ဘာနံ့ ရလည်း . ဖြေစမ်း . ''

'' ရှင် . မသိဘူး . ''

'' မသိရင် ထပ်နမ်း ပြီးရင် ပြန်ပြော . . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် မျက်နှာပေါ် ထပ်မံ အုပ်လိုက်ပြန်သည် ။

'' ရလား . . အနံ့ . . . ''

'' အဟင့် . အဟင့် . . ရ . ရပါတယ် ''

'' PH care ဆပ်ပြာနံ့ ပါရှင် . . ''

( ကြော်ညာ ဝင်သွားသည် . သုံးကြည့်ကျနော် . အနံ့ဆိုးထွက်လို့ စိတ်မညစ်နဲ့ . . . )

'' ထားပါတော့ . . ကဲ မင်းနားလိုက်အုန်း . . ဒီမှာ အပေါ့သွားချင်ရင် . . . ''

မင်းသွေး ဇလားကြီး တစ်ခု ကန်ပေးလိုက်လေသည် ။

'' အဲ့ထဲ ပေါက်လိုက် . . . ''

...................................................................

မင်းသမီးလေး ပျောက်ဆုံးမှု သတင်းသည် တစ်နိူင်ငံလုံး ဟိုးဟိုးကျော်နေ လေတော့သည် ။ ဖုန်းဆင်းကဒ်ဖြင့် Id ရှာသော်လည်း ဆင်းကဒ်များမှာ ပြာဘဝ ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ ထို့ကြောင့် အဝေးပြေးလမ်း တစ်လျောက် ရဲများ စုံးစမ်းစစ်ဆေး နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် နှင့် မိဘခြင်း သဘောတူထားသည့် ချစ်သူ တစ်ယောက်ရှိသည် ။ အသက်ငယ်သော်လည်း စီးပွားရေးလောကတွင် ကျားရဲ တကောင် ဖြစ်သည် ။ ထို့ကြောင့် တပည့်တပန်းများ နှင့် အတူ အဝေးပြေးလမ်းမ တလျောက် ကိုယ်တိုင်ပင် ဝင်ရှာလေသည် ။ နေမင်းရှင် တွင် အားကိုးရသော တပည့်ကြီး ငါးဦး ရှိသည် ။ ငါးဦးလုံးသည် ဒိတ်ဒိတ်ကျဲ ဖိုက်တာများ ဖြစ်သည် ။ ဒေါက်တို . ရန်လို . သူ့ထက်ကဲ . ရွှေပြည်စိုး . ညီပုလေး ဟု နမည်ပေးထားပြီး သူဠေးလေး နေမင်းရှင် ၏ လက်ချောင်းများ သဖွယ် ရှိနေလေသည် ။


  ညီပုလေး ဆိုသူသည် အသက်အငယ်ဆုံး နှင့် အရပ်အပုဆုံး ဖြစ်သည် ။ သဲလွန်စ ရှာတတ်သည့် နေရာတွင် အလွန်တော်သည် ။ ရွှေပြည်စိုး က စုံထောက်ပမာ ထို သဲလွန်စများ ကို ဖော်ထုတ် တတ်သည် ။ ယခု လည်း ကားနှင့် တိုက်မိထားသည့် သဏ္ဍန်ဖြစ်နေသော သစ်ပင်ကြီး ကို ကြည့်ပြီး ဝိုင်းစဉ်းစားနေကျသည် ။ ရွှေပြည်စိုး ကတော့ အတွေးအခေါ်ပညာရှင် ဟန်ပန်ဖြင့် . .

'' ကားဘီးရာ တွေ့တယ် . သစ်ပင်နဲ့ တိုက်တဲ့ လက္ခဏာ တွေ့တယ် . ဒါပေမယ့် ကား က ဘယ်ပျောက် နေတာလည်း ''

ရွှေပြည်စိုး စကားကို ရန်လို စိတ်မရှည်ဟန်ဖြင့် .

'' မောင်းထွက် သွားတာ နေမှာပေါ့ . ''

'' မဟုတ်ဘူး ရန်လို . မောင်းထွက်တဲ့ ဘီးရာ ငါမမြင်ဘူး . . ''

ညီပုလေး ကလည်း သဲလွန်စ ဝင်ထောက်သည် ။ နေမင်းရှင် လည်း စဉ်းစားရင်း .

'' ဒါဆို အေးမြတ်ခိုင် ကို ဒီရောက်ပြီး မှ ကားရော . လူပါ ပျောက်သွားတာပေါ့ . ကားက ဘယ်ရွှေ့သွားလို့လည်း . . ''

'' မ ရွေ့သွားတာ . . . ''

'' ဟေ . . . ရွှေပြည်စိုး မင်း ကြောင်တာလား . ကားကြီး တစ်စီးလုံး ကို   မ နိုင်ဖို့ ဆိုတာ မလွယ်ဘူး ကွ . တော်တော်ကြီးတဲ့ လူသန်မှ ဖြစ်မှာ . . ''

'' ဟုတ်တယ် . လူသန်ဘဲ မရွှေ့တာ . နောက်ပြီး လူပုတစ်ယောက် ပါအုန်းမယ် . ငါ့ထက် ပုပြီး သေးမည့်ကောင် . . ဒီမှာ ခြေရာကြီးတွေ နဲ့ ခြေရာသေးသေးလေးတွေ တွေ့တယ် . . '' 

ဟု ညီပုလေး ပြောပြီး တောထဲဆင်းသော သစ်ပင်များကြားကို လက်ညိုးထိုးပြလေသည် ။

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တစ်ယောက် ချွေးစေးများ အလုံးလိုက် ထနေလေသည် ။ သူ၏ ရှေ့တွင် မီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေသော မီးဖိုကြီး ရှိသည် ။ ထို အထဲတွင် သံပြားကို မီးရဲအောင် ဖုတ်နေသော မင်းသွေး ။

'' ခင်များကြီး ခြေထောက်တွေ က ကောင်းနေရင် ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစားမှာ . ဒီတော့ ကျုပ်က စေတနာနဲ့ ခင်များ ပေါင်က ဒဏ်ရာ ကို ကျက်သွားအောင် ကုပေးမှာပါ . ဟားဟားဟားဟား ''

'' မင်း . မင်း . ငါ့ကို ဘာလုပ်မလို့လည်း ''

မင်းသွေး မီးရဲနေသော သံပြား ကို ညှပ်ဖြင့် ကိုင်ပြီး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ဆီ ယူလာ လေသည် ။ ပြီးနောက် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏  ပေါင်ပေါ်မှ အနာပေါ် ဖိကပ်ရန် ပြင်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်ကာ တောင်းပန်လေသည် ။ သေးများပင် တဖြန်းဖြန်းထွက်ကျ ကုန်သည် ။ သို့သော် လည်း မင်းသွေး ဂရုမစိုက် မီးရဲနေသော သံပြားဖြင့် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ပေါင်မှ ဒဏ်ရာကို ဖိချလိုက်လေသည် ။

'' အား '' 

အသံနက်ကြီး သည် တစ်အိမ်လုံး ကို လွှမ်းခြုံသွားတော့သည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ဝေဒနာကို မချိမဆန့် ခံစားနေရလေသည် ။

'' ငါကို သတ်ပေးပါတော့ . ငါတောင်းပန်ပါတယ် . . . အားဟားးးဟားဟား ''

'' ဟားဟားဟားဟား . ကောင်းတယ် . ကောင်းတယ် . အော်စမ်း . ဟားဟား . . ''

မင်းသွေး ကတော့ တော်တော် သဘောကျစွာ ရီမောနေလေသည် ။ ထို သံပြားကို ခဏ ပြန်ခွါလိုက်ပြီး နောက်ပေါင်တစ်ဖက် ကို ထပ်ကပ်လိုက်ပြန်သည် ။

'' အိ . အုအားးးးး အားဟ အားးးဟားးဟဟား''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ မျက်ဖြူလှန် နေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' နေအုန်း . မသေပါနဲ့အုန်း . ခုမှ ပါးပါးလေး ရှိသေးတယ် . သေတော့ မလို့လား . နေပါအုန်း ခင်များ သမီး ဖူးပြည့်စုံ ကို နိပ်စက်တာလေး ကြည့်သွားပါအုန်း . ပြီးမှ သေပါ . ဟဲဟဲ မပူပါနဲ့ . သူ့ကို တစ်သက်လုံး ခွေးလို မွေးသွားမှာပါ ဟားဟား ''

'' မင်း . မင်း . ငါ့ကို သတ် . သတ်ပေးပါ . ငါ မခံစားနိုင်တော့ဘူး . ဟင်း . ဟင်းးး ''

မင်းသွေး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ကို ခုံနှင့်တကွ တရွတ်တိုက် ဆွဲခေါ်ပြီး မြင်ကွင်း တစ်ခုကို ပြလိုက် လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တို့ ဒီကိုရောက်တာ သုံးရက်ရှိခဲ့ပြီ . အစားမရတော့ သဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် ဗိုက်အရမ်းဆာနေသည် ။ ထို အချက်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး အေးမြတ်ခိုင် ကို ကစားနေကျ လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ခြေနှင့်လက် ကို ကြိုးတုတ်ခံထား ရသဖြင့် တွန့်လိမ်တွန့်လိမ် ဖြင့် ကြမ်းပြင်တွင် ပုံထားသော ထမင်းများ ရှိရာ ကြိုးစား လာနေရသည် ။ ရောက်သော အခါ ထမင်းများကို မမှီမကမ်း လှမ်းဟပ်လိုက်သည် ။ သို့သော် သူမ အား ကြိုးဖြင့် နောက်မှ ဆွဲလိုက်သောကြောင့် နောက်သို့ တရွှတ်တိုက် ပြန်ပါသွား လေသည် ။ သူမ အားလူသန်ကြီး နှင့် လူပုလေး ကစားနေခြင်း ဖြစ်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဆာလှောင်လှသော မျက်ဝန်းများဖြင့် ထမင်းပုံျလး ကို ဝေးသထက် ဝေးသထက် ဝေးကာ ကြည့်နေရလေသည် ။ နူတ်ခမ်းတွင် ကပ်ပါသွားသော ထမင်းလုံးလေးများအား အရသာ ခံဖို့ ဝေးစွ ။ အတင်း မြိုချလိုက်ရသည် ။ သူမ မသေချင်သေး ။ ဒီကို လွတ်အောင်ပြေးဖို့သာ ကြံစည်ထားသည် ။ ထို့ကြောင့် အင်အားရှိနေစေရန် ထမင်းပြန်စားဖို့ စိတ်ကူးထား ခြင်းဖြစ်သည် ။ လူသန်ကြီး ကြိုးလျော့ပေးသဖြင့် ထပ်မံတွန့်လိမ် တွန့်လိမ် ဖြင့် ကြိုးစားပြီး တက်လာပြန်သည် ။ စားရခါနီးမှ ပြန်ဆွဲခြင်း ခံလိုက်ရတော့သည် ။

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ စိတ်ထဲ မကောင်း ။

'' သမီးလေးရယ် . . . ''

'' အော် . ခများ ကိုယ်ချင်းစာတတ်ပြီလား . ကျတော့် ထမင်းပန်ကန် ကို ကန်ထုတ်ပြီး ခင်များ တက်နင်းခဲ့တာတွေ . . . ''

'' မင်း မှားနေပြီ . အန်တီ တို့ မဟုတ်ဘူး . မင်းကိုလည်း မသိဘူး . . ''

'' လိမ်ချင်သေးတယ် . ဒီမှာ ခင်များ တို့သားအမိ လုပ်ဇာတ်ခင်းပြီး ကျုပ်ကို မဒိန်းကောင် လို့ စွတ်စွဲတာ မှတ်မိလား . အေး ခင်များတို့ မသေခင်က ဖူးပြည့်စုံ ကို ခင်များရှေ့ မဒိန်းကျင့်ပြရတာ သိပ်အရသာ ရှိတာ . ထပ်လိုချင် လာပြီ . ခင်များ လည်း ပြန်ကြည့်ရတာပေါ့ . . . ''

'' ဒါဆို မင်း လူတွေ သတ်ခဲ့တာလား . ''

'' ဒီမှာ ဒေါ်မာမာ . ခင်များ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ပျော့သွားရတာလည်း . အရင်တခါတုန်း ကလို မာမာကျောကျော အနိပ်စက် ခံစမ်းပါ . အဲ့တုန်း က ခင်များ ဖင်ကို ချရတာ ဇိမ်ဘဲ . ခုတော့ မချတော့ဘူး . ခင်များ ခုဝင်ပူးထားတဲ့ မိန်းမ က အသက်ကြီးနေပြီ . ဟဲဟဲ . ဖူးပြည့်စုံ ကတော့ လိမ္မာတယ် . ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ကိုမှ ဝင်ပူးရတယ်လို့ . . ''

'' မင်း ငါ့သမီးကို အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် . လုပ်ချင် အန်တီ ကို သာ လုပ် . . ''

'' တိတ်စမ်း . . . ခင်များ ကို စိတ်မဝင်စားဘူး . ကျုပ် အဖေ ဘာများကြည့်ကြိုက် ခဲ့လည်း မသိဘူး . ခင်များ ဟာက ယောၤကျားပေါင်းစုံ နဲ့ ဖြစ်ထားတဲ့ ဟာကျနေတာဘဲ . ''

'' အို . . . မင်း ဟာကလည်း ပြောလိုက်တာ . . . ''

အမှန်တော့ မင်းသွေး သူ့မိထွေး ဒေါ်မာမာ အား မသတ်ခင် မဒိန်းကျင့်ရန် ကြံတုန်းက ဟာကို မြင်ယောင်ပြီး ပြောချင်း ဖြစ်သည် ။

'' ထားပါတော့ . ဒီမှာ ဒေါ်မာမာ . ခင်များ မသေခင်လေး ခင်များ သမီးလေး အပျိုရည်ပျက်တာ ကြည့်သွားပါအုန်း . ဟားဟားဟားဟား . . . ''

'' မင်း စိတ်တွေ အရမ်း အစွန်းနေပြီ . တနေ့ မင်းလည်း အသေဆိုးနဲ့ သေရလိမ့်မယ် . ''

မင်းသွေး ဂရုမစိုက် . . ဒေါ်မာမာ အား တရွတ်တိုက်ဆွဲပြီး ခေါ်သွားလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် လည်း ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ အဖြစ်ကို မြင်ပြီး မျက်ရည်များ ကျလာ လေသည် ။

မင်းသွေး ဒေါ်ခင်စန်းနွယ် အား ပစ်ချပြီး .

'' ခင်များ တို့ တချိန်က စွတ်စွဲခဲ့တဲ့ အတိုင်း ကျုပ်လုပ်ပြမယ် .  ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ကို သိုင်းဖက်လိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ရုန်းကန်သော်လည်း မရ ။

'' အဟင့် . အမေရေ ကယ်ပါအုန်း . . ''

'' သမီးလေး . အဖြစ်ဆိုးလိုက်တာကွယ် ''

ဝမ်းနည်းစွာ ကြည့်နေရုံမှ တစ်ပါး ဘာမှ မတတ်နိူင်ခဲ့ ။ ထိုစဉ် လူပုလေးသည် တံဆိတ်တစ်ခု ကို မီးရဲအောင် ကင်လာပြီး မင်းသွေး ကို လာပေးလေသည် ။

'' ညီလေး . ဒီကောင်မ ကို ညီလေး မူပိုင် အဖြစ် တံဆိပ်ခတ် လိုက်တော့ . . ''

'' ဟားဟား . ဟုတ်တယ် အကိုရေ . ''

အေးမြတ်ခိုင် အား လူသန်ကြီး မှ ချုပ်ထားပြီး လူပုလေးသည် အေးမြတ်ခိုင် စကတ်ကို လှန်ကာ တင်သားဖွေးဖွေးလေးများ နောက်သို့ ဆွဲပေးထား လေသည် ။ မင်းသွေး မီးရဲနေသော တံဆိပ်တုံး ကို ကိုင်ပြီး အေးမြတ်ခိုင် တင်သားကို တို့လိုက်လေသည် ။

'' ရှဲ . . ''

 ခနဲ မြည်သံနှင့် အတူ အေးမြတ်ခိုင် တင်သားတွင် မင်းသွေး ဟုသော စာတန်းဖြင့် မီးပူဒဏ်ရာ ပေါ်သွားလေသည် ။ တံဆိပ်၏ ပူပြင်းသော မီးပူသံကြီး ကြောင့် အေးမြတ်ခိုင် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ရသည် ။ မျက်ရည်များလည်း ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျလာသည် ။ မင်းသွေး လက်မှ လွတ်ခဲ့သည်တိုင် ထို တံဆိပ်ကြောင့် သူမ အိမ်ထောင်ပြု ပါက ပြသနာ ရှိနိူင်သွားသည် ။

'' အားး အဟင့် အဟင့် . . ''

'' ဟားဟား ဟားဟား . မူပိုင် ဖြစ်သွားပြီကွ . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ၏ အကျီ ၤများ ကို ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် စနေနံများ မှာ မကြီးလွန်းသော်လည်း ဖွေးကာ တင်းပြီး စူနေလေသည် ။ မင်းသွေး ကလေးတစ်ယောက် ပမာ အငမ်းမရ ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် စို့ပစ်လိုက်သည် ။ သမီး ဖြစ်သူ ရေတိမ်နစ်တော့မည် ဖြစ်သည် ကို ဒေါ်ခင်ဆန်းဝေ မကြည့်ရက် . ။

'' အ . အား. ဟ '' 

အေးမြတ်ခိုင် စကတ်အောက် သွင်းလိုက်သော မင်းသွေး လက်၏ တစ်စုံ တစ်ခု ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိကိုင်လိုက်လေသည် ။ ထို ပစ္စည်းကို တစိမ်းလူ မဆိုထားနှင့် သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် အကြောင်းမဲ့ မကိုင်ခဲ့ ။ မင်းသွေး လည်း ဖူးပြည့်စုံ သူ့အား ရင်လျားဖြင့် အကောက်ကြံခဲ့သည် ကို ပြန်သတိရပြီး စကတ်ကို ဗြီးးးခနဲ မြည်အောင် ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည် ။ ထို အခါ မင်းသမီးလေး ၏ မမြင်အပ်သော အရာသည် ယောၤကျားသုံးဦး ၏ ကြည့်ရှုခြင်း ကို ခံလိုက်ရတော့သည် ။ မိမိ ပစ္စည်းအား သေချာကိုင်တွယ် စပ်စုနေကျသည့် အတွက် အေးမြတ်ခိုင် မျက်နှာတစ်ခု လုံး နီမြန်းနေတော့သည် ။ မင်းသွေး ထိုပစ္စည်းအား ကျကျနန ကိုယ်တွယ် စမ်းသတ်ကာ နားရှက်ဖွယ် စကားများဖြင့် ဝေဖန် နေလေသည် ။

အေးမြတ်ခိုင် နို့သီး အပြွတ်လိုက် .ဖြစ်နေသည့် အပြင် စောက်ဖုတ် လည်း အဖြဲခံနေရသည့် အတွက် အရမ်းရှက် နေလေသည်  ။ မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ၏ စောက်မွှေးစုစု ပေါက်နေသော နှစ်ခမ်းနှစ်လွှာ ကို တစ်ဖက်ဆီ ဖြဲလိုက်ပြီး အလယ်တွင် စူတက်လာသော စောက်စေ့လေးကို နူတ်ခမ်းဖြင့် ငုံကာ စုပ်ယူပြီး လျှာထိပ်လေးဖြင့် ကလိပေးလိုက်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အလိုမတူသော်လည်း သွေးသားဆန္ဒ အရ ဖင်ကြွတက်လာ တော့သည် ။ စောက်ဖုတ်လည်း တစ်ရှုးဆဲလ်များ စုစည်းလာပြီး ဖောင်းကြွတက်လာ တော့သည် ။ 

အေးမြတ်ခိုင် ၏ နီညိုရောင် ဇီးစေ့ခန့် နို့သီးခေါင်းလေးများသည် ထိုးထိုးထောင်ထောင်လေး ဖြစ်နေသဖြင့် လူသန်ကြီးသည် ဘယ်ဘက် နို့သီးခေါင်းလေးများ ကို ငုံစို့လိုက်သည် ။ လူပုလေးသည် ညာလက်နို့သီးခေါင်းလေး ကို ငုံစို့ပေးသည် ။ ကာမခလုပ် သုံးခုလုံး ပြိုင်တူ အသုံးပြုလိုက်သဖြင့် အပျိုမလေး အေးမြတ်ခိုင် စောက်ခေါင်းရဲရဲလေး ထဲမှ ချွဲပျစ်ပျစ် အဖြူရည်လေးများ စီးကျလာပြီး စောက်ပေါက်မှ ဖင်ပေါက်လေး ရှိရာ ရောက်သွားလေသည် ။ မင်းသွေး အစေ့ကို စုပ်ရင်း လက်ခလေးဖြင့် အောက်မှ အပေါက်ဝလေးထဲ လက်ကလေးသွင်းပြီး အတွင်းမှ gsportခေါ် အတွင်း အစေ့လေးကို ချေပေးလိုက် လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အကျောများဆွဲသလို တွန့်လိမ်လာပြီး တဆက်ဆက်တုန်နေလေသည် ။ မင်းသွေး ချက်ချင်းကုန်းထပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ကာ သူ၏ ငါ်းလက်မကျော်ခန့်ရှိပြီး ဝလုံးတစ်လုံးကွေးစာ ကိုယ်ထည်ခန့်ရှိသည့် လိင်တံဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် ၏ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများကို ထိုးဖြဲပြီး ရဲနေသော အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည် ။ အရည်များနှင့်မို့ မြုတ်ဝင်သွားပြီး တစ်ချက် ရပ်သွားပြီးမှ မင်းသွေး အားယူပြီး ဖိထိုးပစ်လိုက်သည် ။

'' ပြွတ် . ဘက် . . ''

'' အမလေး . အမေ့ . . . ''

ဆူမြတ်ခိုင် မျက်နှာရှုံမဲ့ပြီး အမေတ လိုက်ရသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ လည်း သမီး အပျိုရည်ပျက်သွားမှန်း သိသဖြင့် ဝမ်းနည်းမျက်ရည်များသာ ကျလာတော့သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် စောက်ခေါင်းထဲ မင်းသွေး လီး ပြည့်သိမ့်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ တစ်စို့စို့ကြီး နှင့်မို့ ယားကျိကျိလည်း ဖြစ်နေလေသည် ။ မင်းသွေး လက်ကလေးဖြင့် စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ကစားပေးပြီး လီးအသွင်း အထုတ် လုပ်လိုက်လေသည် ။ စီးခနဲ ကပ်ပြီး ထွက်လာလိုက် . ဇွတ်ခနဲ မြုပ်ဝင်သွားလိုက်နှင့် အထီး အမ မိတ်လိုက်မှု ဖြစ်သွားလေသည် ။

သူမ ဘဝ ပျက်ပြီ ဖြစ်သည် ။ ငိုနေရုံမှ လွဲ၍ မတတ်နိူင်တော့ . စောက်ဖုတ် ထဲ အချောင်းလိုက် ထိုးထိုးဝင်လာသော လီးကြောင့် အောင့်စပ်စပ်လေးတော့ ခံစားရသည် ။ သို့ပေမယ့် သဘာဝအရ အရသာတော့ ရှိစမြဲ ။ အေးမြတ်ခိုင် နူတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား အောက်နားမှ သူမ အပေါက်လေးထဲ မင်းသွေး လိင်တံ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဝမ်းနည်းလာ လေသည် ။ အရသာ ရှိလေ . မင်းသွေး ကို မုန်းလေ ဖြစ်သည် ။ သူမ ၏ စောက်ဖုတ် ထဲ နေမင်းရှင် ၏ လီးကိုသာ ဝင်ခွင့်ပြုချင်သော်လည်း ယခု အခါ မင်းသွေး ၏ ထင်တိုင်းကျဲမှု . အပိုင်စီးမှု ကို ခံလိုက်ရပြီ ဖြစ်သည် ။ ချစ်သူ အတွက် မဖြစ်နိူင်တော့ . သဖြင့် သူမ စောက်ပတ်လေးအား နှမြောတသ ဖြင့်သာ ကြည့်နေရလေသည် ။

'' အားးး . လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ . ဖူးပြည့်စုံ ရယ် . နင် ဖာသည်မ လုပ်စားရမှာ . ခုတော့ ငါ့လီး နဲ့ဘဲ ကျေနပ်လိုက်တော့ . အင့် အင့် . ဟား ဖာသည်မ . ကောင်းလိုက်တာ . စီးပိုင်နေတာဘဲ . ''

မင်းသွေး ပြီးချင်လာသဖြင့် ထိန်းသည့် အနေနှင့် လိင်တံပြန်ထုတ်ပြီး သူ၏ လက်ခလယ်နှင့် လက်ညှိးကို ပူးကာ အေးမြတ်ခိုင် စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးနှိုက် ကလိပေးလိုက်သည် ။ သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်အား လူသန်ကြီး တို့ဖြဲပေးထား သဖြင့် မင်းသွေး စိတ်ကြိုက် ခပ်မြန်မြန် နှိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မထိန်းနိူင်တော့ဘဲ . သေးများ ပန်းထွက် ကုန်တော့သည် ။ လူပုလေး သည် ဝါဆိုဖယောင်းတိုင် ကို မီးထိန်းပြီး အေးမြတ်ခိုင် ရင်သားများပေါ် အစက်များချလိုက်သည် ။ တစ်စက်ကျတိုင်း အေးမြတ်ခိုင် ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည် ။ မင်းသွေး လက်ချက်ဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် စောက်ပတ် အရည်များဖြင့် ချွဲပြစ်ကာ ပြဲစိစိပင် ဖြစ်လာလေသည် ။ မင်းသွေး ကုန်းလျက်လိုက် . နှိုက်လိုက် နှင့် စိတ်ကြိုက်ကစား နေပြီး မှ . . .

'' အကိုတို့ သူ့ကို မှောက်လိုက် . ဖင်လိုးချင်လို့ . . ''

လူသန်များ အေးမြတ်ခိုင် ကို ဆွဲမှောက်ပေးလေသည် ။ ထိုအခါ ချွဲပြစ်နေသော အရည်များမှ အေးမြတ်ခိုင် ဖင်ပေါက်ဝလေး မှာ သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး သူ၏ လီးကို အဖုတ် ထဲ လေးငါးချက် အရည်စိုအောင် မြုပ်ပြီးမှ ဖင်ပေါက်လေး ထဲ ကြိုးစားပြီး တဆင့်ခြင်း ရအောင် ထည့်လေသည် ။

နောက်ဆုံး ရသွားသော အခါ အေးမြတ်ခိုင် .

'' အား . အားးအိ . သေပါပြီ . စောက်ရှက်တွေလည်း ထပ် ကွဲစရာတောင် မရှိတော့ဘူး . လုပ်ချင်သလိုသာ လုပ်ကျပေတော့ . အားးးးးး အဟင့် ဟင့် . ''

အော်ဟစ်ပြီး ဒေါသသံလေး ပါလာလေသည် ။ မင်းသွေး ဒါမျိုးမှ ကြိုက်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ကိုယ်တိုင်တုန်း က အချိန်ကို မင်းသွေး ပြန် အမှတ်ရ သွားသည် ။

ဒေါ်မာမာ နှင့် ဖူးပြည့်စုံ အား အဝတ်အစားချွတ်ပြီး စားပွဲခုံပေါ် ပက်လက်လှန်တင်ထားပြီး ခုံခြေထောက်များ နှင့် သူမ တို့၏ ခြေများ လက်များကို ချည်ထားခဲ့သည် ။ ထို အခါ ပက်လက်လှန် ဖင်ဖြဲထား သလို ဖြစ်သည် ။ ဒေါ်မာမာ သည်လည်း နုသည် ကျစ်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ထက်ပင် တောင့်သည် ။ လူကောင် က မတိမ်းမရိမ်း ညီအမ သာသာ ရှိသည် ။ ဒေါ်မာမာ က ချောလည်း ချောသည်မို့ မင်းသွေး လက်လွတ်မခံချင် . မိထွေး အား လိုးချင်လာပြီး ထို အတိုင်း ထားခြင်း ဖြစ်သည် ။

'' ဟဲ့ကောင် . ကျွေးတဲ့ လက်ကိုပြန် ကိုက်တဲ့ ခွေးလိုကောင် . ငါက နင့်အဖေ ရဲ့ မိန်းမ ဟဲ့ . နင်ယုတ်မာ မလို့လားး ''

မင်းသွေး ဘတ်ထရီရှော့ရိုက်သည့် ကလစ်နှစ်ခု ဖြင့် ဒေါ်မာမာ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်း ကို ညှပ်လိုက်လေသည် ။

'' ဒက် . ဒက် .ဒက် . . '' 

ဘတ်ထရီရှော့များ စီးဆင်းပြီး ဒေါ်မာမာ ကော့ပြန်လန်သွားသည် ။

'' ဖျန်း ဖျန်းးးး '' 

ဒေါ်မာမာ စောက်ဖုတ်မှ သေးများပင် ပန်းထွက်လာလေသည် ။ မင်းသွေး ညှပ်ပြန်ဖြုတ်လိုက်သည် ။

'' ဟ '' 

ဟု တချက်သာ အော်ပြီး ဒေါ်မာမာ တစ်ဆက်ဆက် တုန်သွားသည် ။

'' မှတ်ပြီလား . . ''

ဖူးပြည့်စုံ ကြိုးများကို ရုန်းရင်း . . .

'' ခွေးမသား . ငါ့အမေ ကို မလုပ်နဲ့ . နင် သတ္တိရှိရင် ငါ့ကို ကြိုက်သလို လုပ် . ''

မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ အား ထပ်မံရှော့ရိုက်ပြ ပြန်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုကာ .

'' မင်းသွေး . . . . ရပ်လိုက်တော့ . နင်လုပ်ချင် ငါ့ကိုလုပ်ပါ . ငါကို ရှော့ရိုက်ပါ . အမေ ကို လွှတ်ပေးပါ . . ''

မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ ဆီက ညှပ်တွေ ဖြုတ်ပြီး ဖူးပြည့်စုံ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းတွေ ကို ညှပ်ပေးလိုက်သည် ။

'' အီ . အာားးးးးးဟားး '' 

ဖူးပြည့်စုံ တဆက်ဆက်ခါသွား လေသည် ။ ဒေါ်မာမာ လည်း ကြိုးတွေအား ရှုန်းရင်း . .

'' ခွေးမသား . . ငါ့သမီး ကို လွတ် . လုပ်ချင် ငါ့ကို ဘဲ လုပ် . ငါ့ သမီးလေးကို ထပ် မနိပ်စက်ပါနဲ့ . . ''

မင်းသွေး ကျေနပ်သည် သဘောကျသည် ။ လူယုတ်မာသားအမိ အကျီးအကျယ် ခံစားနေရပြီ ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ မိမိအား ငယ်စဉ် ကတည်းက ရိုက်ပုတ်နိပ်စက်ခဲ့သည် များကို ပြန်လည် မြင်ယောင်လာပြီး စိတ်နာနာနှင့် ဒေါ်မာမာ ပေါ် တက်ခွကာ ဖက်နမ်းပြီး နို့တွေ ကိုင်ညစ်လိုက်သည် ။ ပြီးနောက် နို့တွေ စို့သည် ။ ထိုမှ တဆင့် ဒေါ်မာမာ ၏ စောက်ဖုတ် ကို သူ၏ မျက်နှာ နှင့်ပွတ်ကာ နမ်းရှုံပြီး အတိတ်မှ အမုန်းများကို ဆတိုးလုပ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဒေါ်မာမာ မင်းသွေး သူမစောက်ဖုတ် ကို နမ်းနေသည့် အချိန်တွင် သူမ စဉ်းစားလိုက်သည် ။ သူမ နဲ့တင် မင်းသွေး ပြီးပါက ဖူးပြည့်စုံ ဒီတနေ့ လွှတ်ကောင်း လွှတ်နိူင်ပေမည် ။ ထို့ကြောင့် အချိုသပ်ရန် ကြံလိုက်သည် ။

'' ကောင်းလိုက်တာ . သားရယ် . ''

'' ခင်များ ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တယ် . ခင်များ နဲ့ ကျတော် ဘာမှ မတော်ဘူး . ''

'' ဟုတ်ပါတယ် . သိပါတယ် သားရယ် . အန်တီ နောင်တ ရပါပြီ . သားကို အန်တီ ပြန်ပြုစုပေးပြီး အပစ်ချေချင်လို့ပါ ကွယ် . ''

မင်းသွေး သူမ အကွက်ကို သိသည် ။ သို့သော်လည်း သူ့အကွက် နှင့် သူပြန် နင်းရန် .

'' တကယ်လား အန်တီ . ဒါဆို ကျနော် ကို စုပ်ပေးမလား . အဲ့ဒါဆို ညီမလေး ရော . အန်တီ ကိုရော ပြန်လွှတ်ပေးမယ် . ''

ပြောပြီး မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ ပါးစပ်ထဲ လီးထိုး ပေးလိုက်သည် ။ ဒေါ်မာမာ မင်းသွေး လိင်တံအား ကျကျနန စုပ်ပေးနေလိုက်သည် ။ မင်းသွေး စိတ်ထဲမှာက တချိန်က ရက်စက်ခဲ့တဲ့ မိထွေး က လီးစုပ်ပေးနေမှု ကို ဂုဏ်ယူနေမိသည် ။

.................................

သစ်တောလမ်း အတိုင်း လမ်းလျောက် နေသော အနက်ရောင်ဝတ်စုံများဖြင့် လူခြောက်ယောက် . . ။ ထို ခြောက်ယောက် မှာ ပုတဲ့လူ ပု ။ ရှည်တဲ့လူ ရှည် နှင့် မညီမညာ ဖြစ်နေသည် ။ ထို အထဲက အပုဆုံး ဖြစ်သည့် ညီပုလေး သည် သစ်ပင်များကြား သဲလွန်စ လိုက်ရှာပြီး . . .

'' တွေ့ပြီဗျ . တွေ့ပြီ . ကား က ဒီမှာ . ''

ညီပုလေး ပြရာ ကျန်လူများ အပြေးအလွှား လာကြည့်လေသည် ။ မှန်ပါသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တို့၏ ကား ဖြစ်သည် ။ ကားဘော်ဒီ မှာ အတော်ပျက်ဆီး နေပြီဖြစ်သည် ။ နေမင်းရှင် လည်း အားကိုးရသော ရွှေပြည်စိုး အား ပခုံးကို ပုတ်ခါ . .

'' ရွှေပြည်စိုး . မင်း ဘယ်လိုထင်လည်း ''

'' ကျတော် ကတော့ အေးမြတ်ခိုင် တို့ကားက တစ်စုံ တစ်ခုကြောင့် လမ်းကြောင်းလွဲပြီး ကျတော် တို့ တွေ့ခဲ့တဲ့ သစ်ပင်ကြီး နဲ့ ဝင်တိုက်မယ် . အဲ့အချိန်ထိ ပုံမှန်ဘဲ . နောက်ပြီး မှ တစ်စုံတစ်ယောက် က ဒီထဲ က လူတွေကို ထမ်းခေါ်သွားတယ် . ကားကိုလည်း ဒီလိုဘဲ နောက်တစ်ယောက် က ထမ်းရွှေ့တယ် . အချိန်ကြာလာတော့ အင်အားကုန်လာလို့ . ကားကို ဒီနား ပြစ်ချသွားတယ် . လူတွေ ကိုတော့ တနေရာ ခေါ်သွားတယ် . . ''

'' ဒါဆို ပြန်ပေးဆွဲ ခံရတာပေါ့ . ''

'' ဖြစ်နိူင်ပါတယ် . ဒါပေမယ့် ခု သုံးရက်တောင် ရှိပြီ . မဆက်သွယ်သေးဘူး . ဒီ ကိစ္စ က ထင်သလောက် မရိုးရှင်းဘူး လို့ထင်တယ် . . ''

ထို အခါ စိတ်မရှည် တတ်သည့် ရန်လို သည် . ရွှေပြည်စိုး အား . . .

'' ဒါဆို ငါတို့က ဘာဆက်လုပ် ရမှာလည်း . . . ''

'' ဒီတောထဲ မှာ ဆက်ရှာမယ် . ဒီကောင် တွေ ဒီတောထဲ မှာ နေတာ . တခြားနေရာ ကဆို ဒီထဲ တမင် လာစရာ အကြောင်းမရှိဘူး . ရှာကျမယ် . . ''

ထို အခါ လူခြောက်ဦး သည် သက်ဆိုင်ရာ လက်နက် ကိုယ်စီဖြင့် တောနက်ထဲ ဝင်လာကျ လေသည် ။

တောနက်ကြီး အတွင်းမှ အနက်ရောင်အိမ်အိုကြီး တွင်မူ ငရဲ ဟု ထင်မှတ်ရသည့် အလား အမျိုးသမီး နှစ်ဦး ၏ စူးစူးဝါးဝါး အော်သံ ကို ကြားနေရလေသည် ။

အေးမြတ်ခိုင် သူမ ခန္တာကိုယ် တစ်ခုလုံး လှုပ်ရှားလို့ မရအောင် တင်းကျပ်နေသည် ။ တုတ်နှောင်ထားသော ကြိုးများသာ တင်းသထက် တင်းလာပြီး အသားများ ပွန်းပဲ့လာ ခဲ့သည် ။ သူမ သည် စားပွဲခုံ တစ်ခုပေါ် ရင်ဘက်မှောက် အနေအထား ဖြင့် နာနာကျည်းကျည်း အော်ဟစ် ငိုယူနေလေသည် ။ သူမ ကျောပြင် တစ်ခုလုံး  သွေးခြင်းခြင်း ရဲ နေလေသည် ။ တစ်ရွှမ်း ရွှမ်းကျ လာသည့် ကြာပွတ်သည် သူမ ကျောသားလေး များအား ပွန်းပဲ့စေကာ ဒဏ်ရာများစွာ ဖြစ်ပြီး သွေးစက်စက်ယို နေတော့သည် ။ ဒါအပြင် မကသေး . ။ သူမ တင်သားများလည်း နီရဲတွတ်နေအောင် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်ခြင်း ကို ခံနေရသည် ။ မင်းသွေး လိင်တံ ကလည်း အေးမြတ်ခိုင် ဖင်ပေါက်ထဲ တဘွတ်ဘွတ် ဖြင့် အတိုင်းအဆ မရှိ လိုးသွင်း နေလေသည် ။ မင်းသွေး  မှာ တော့ မိထွေး ဒေါ်မာမာ နှင့် ဖူးပြည့်စုံ ကို ဖင်ချခဲ့ဖူး သော်လည်း ယခု အေးမြတ်ခိုင် ဖင်ကို ပိုမို သဘောကျ နေလေသည် ။ မင်းသမီးမို့ အသားရည်ထိန်းသိမ်းထားမှု ကြောင့်လည်း ပါမည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဖင်လိုးခံနေရသလို . ကျောပြင်ကို လည်း လူပုလေး ၏ ကြာပွတ် မှ ကောင်းကောင်း ဒုက္ခပေးနေလေသည် ။ အရှင်လက်လက် ငရဲခံနေရသည် ထက် ပိုမို နာကျင်ဖွယ် မြင်ကွင်း ကိုလည်း မြင်နေရ သဖြင့် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်ငိုယို နေရသည် ။

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါးဖြင့် မွှန်းခံထား ရသဖြင့် လူရုပ်ပင် မပေါ်တော့ . နို့သီးခေါင်း နှစ်ဖက်လည်း ပြတ်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ ခြေချောင်းလေးများ အား တစ်ချောင်းခြင်း ပလက်ရာ နှင့် ညှပ်ချိုးခြင်း ခံနေရသဖြင့် ဒေါ်မာမာ မျက်ဖြူလန်ကာ သေ သလို . မေ့ သလို ဖြစ်နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ၏ အော်သံများ သည် အလွန် စူးရှအက်ကွဲ နေလေသည် ။

'' သူဌေးလေး . ကြားလိုက်လား . အော်သံ . . . ''

'' ကြားတယ် . ကြားတယ် . ဒါ ခိုင့် အသံ ဖြစ်လောက်တယ် . ဟေ့ကောင် တွေ အမြန်သွားကျ . ခိုင် တစ်ခုခု ဖြစ်နေပြီ ထင်တယ် . . . . ''

နေမင်းရှင် အမိန့်ပေးသံကြောင့် ကိုယ်ရံတော် ငါးဦး လုံး နေမင်းရှင် နှင့် အတူ အသံလာရာ ပြေးကျလေသည် ။ ခြုံနွယ်ပိတ်ပေါင်းများ ကို ကျော်ဖြတ်လိုက်သော အခါ . သုသန် တစ်စပြင် နှင့် တူသော မြေကွက်လပ် နှင့် ရှေးဟောင်းအိမ်ကြီး တစ်အိမ် . . . ။ ထို မြေကွက်လပ် တွင် အရိုးစုကျနေသော အလောင်းနှစ်လောင်း နှင့် ပုတ်ပွစ ပြုနေသော ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် အလောင်း နှစ်လောင်း . စုစုပေါင်း လေးလောင်း ကို ချောက်ချားဖွယ် တွေ့လိုက်ရလေသည် ။ အချိန်ကလည်း မှောင်စပြိုးနေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' ဟေ့ကောင် တွေ အိမ်ထဲက လာနေတာ အော်သံ က . ဝင်ရှာကျ . . . ''

ခြောက်ဦးလုံး အိမ်ကြီးဆီ ပြေးလာကျသည် ။ သို့သော် . . .

'' အူ . ဝူးးးးးးးးးးးးးးးး ''

ကျယ်လောင်လှပြီး ဆွဲဆဲငင်ငင် အူလိုက်သော ခွေးအူသံကြီး ကြောင့် ခြောက်ဦးလုံး ခြေလှမ်းရပ်တန့်သွားသည် ။ ၎င်း တို့ အရှေ့တွင် အိမ်ဝ မှ လာနေသော လူတစ်ယောက် အရပ် ရှိသော ခွေးနက်ကြီး နှစ်ကောင် ဖြစ်သည် ။ မျက်လုံးကြီးများသည် မီးခဲ ပမာ နီရဲနေပြီး အစွယ်များ ဖွေးပြီး မာန်ဖီ နေကျ လေသည် ။ ရန်လို လက်ထဲမှ လေးပေခန့်ရှိသော သံတုတ်၏ လက်ကိုင် ကို တစ်ချက် လှည့်လိုက်သည် ။ ထိုအခါ သံတုတ် ၏ ထိပ်ပိုင်း မှ မှိန်းသဏ္ဍန် အချွန်တစ်ခု ထွက်လာ လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း လက်ထဲ တွင် လေးနှင့်မြား တံကို အသင့်ပြင် ထားလေသည် ။ ရန်လို . နေမင်းရှင် အား . .

'' သူဌေးလေး . ကျတော် နဲ့ သူ့ထက်ကဲ ဒီခွေးကြီး နှစ်ကောင် ကို ထိန်းပြီး ခေါ်သွားမယ် . ကျန်တဲ့ လူတွေ နဲ့ အိမ်ထဲ ဝင်လိုက် . . ''

'' အေး . မင်းတို့လည်း ဂရုစိုက်နော် . . ''

သူ့ထက်ကဲ အား အချက်ပြ ပြီးသည် နှင့် ရန်လို သံချွန် ကို ကိုင်ကာ ခွေးနှစ်ကောင် ဆီ ပြေးတက်သွား လေသည် ။ ခွေးများလည်း ဒေါသတကြီး ရန်လို ထံ ပြေးလာကျသည် ။

'' ဝှီးးးးးး . . ဖေါက် . . ''

သူ့ထက်ကဲ ထံမှ ပျံဝဲလာသော မြှားတံ တစ်ချောင်းသည် ခွေးတစ်ကောင် ၏ မျက်လုံးအား ထိုးဖောက်သွား လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း နောက်ထပ် မြှားတံများကို တစ်ချောင်းပြီး တစ်ချောင်း ပစ်ကာ ဒုတိယ ခွေးအား ရန်စ လိုက်လေသည် ။ ပစ်ချက်တိုင်း ဒုတိယခွေးအား ထိသော်လည်း ခွေးမှာ မည်သို့မှ မဖြစ်ပေ ။ သူ့ထက်ကဲ ထံသာ အရှိန်ပြင်းပြင်း ပြေးခုန် အုပ်လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ ညာဘက် သို့ ဂျွမ်းပစ်ထိုး ပြီး အရှိန်ကျော် သွားသော ခွေးကြီး အား မြားတံများ ဆက်တိုက် ပစ်ခတ်လိုက်သည် ။ ခွေးကြီး သည် အမွှေးများဖြင့် မြှားတံများအား ခါချ ပစ်လေသည် ။ တစ်ဖက် တွင်လည်း မျက်လုံးတစ်ဖက် ကန်းသွားသော ခွေးသည် ရန်လို အား ခုန်အုပ်သည် ။ ရန်လို လည်း ရှောင်တိမ်းရင်း သံမှိန်း ဖြင့် ပြန်လည် ထိုးသတ် လေသည် ။

တိုက်ခိုက် နေကျပြီမို့ ကျန်လေးယောက် အိမ်ထဲ အမြန်ပြေးဝင် လိုက်ကျသည် ။

'' ဝှီးးးးးးးးးးး '' လေ အဟုန်နှင့် အတူ ပါလာသော ပုဆိန်သွားကြီး သည် ပြေးဝင်လာသော လူလေးယောက် ၏ လည်ပင်းထက် ဝဲကျ လာလေသည် ။

'' ထင် '' ရွှေပြည်စိုး ဓါးဖြင့် ကာလိုက် သဖြင့် ကျန်လူများ ထိခိုက် မသွားသော်လည်း ရွှေပြည်စိုး မှာ ပြင်းထန်သော ပုဆိန်ခုတ်အား ကြောင့် လွှင့်ထွက်ပြီး အိမ်နံရံ နှင့် ပစ်တိုက်သွား လေသည် ။ ထို ပုဆိန်ပိုင်ရှင် မှာ လူသန်ကြီး ဖြစ်သည် ။ ညီပုလေး သူ၏ ဓါးမြောင် နှစ်လက် ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ကစားကာ လူသန်ကြီး ထံ လိမ့်ဝင်ပြီး လူသန်ကြီး ၏ ညာခြေအား ဖိထိုးစိုက်ချ လိုက်သည် ။ ဓါးတစ်ချောင်း လုံး ခြေထောက်ထဲ စိုက်ဝင် သွားသည် ။ သို့သော်လည်း လူသန်ကြီး ဘယ်ခြေဖြင့် ညီပုလေး အား လွှဲကန်ထုတ်လိုက် လေသည် ။ ညီပုလေး ရှောင်ချိန်မရလိုက်ဘဲ ဂျွမ်းနှစ်ပတ်လောက် လန်ထွက် သွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံရပ်သား ပစ်ကျသွသည် ။

'' ဝေါ့ . . . '' 

ညီပုလေး ပါးစပ်ထဲ မှ သွေးများ အန်ထွက် သွားသည် ။ သို့သော်လည်း မာန်မကျဘဲ ကုန်းထခါ ထပ်တိုက်ခိုက်ရန် ပြင်လိုက်သည် ။ ဒေါသလည်း ထွက်လာသည်မို့ အသေခံ တိုက်ရန်သာ ပြင်ထားလေသည် ။ ရွှေပြည်စိုး လည်း ညီပုလေး နှင့် အတူ လူသန်ကြီး အား ရင်ဆိုင်ရန် အသင့်ပြင်ပြီး . ဒေါက်တို အား . .

'' အကိုကြီး . သူဌေးလေး ကို ခေါ်သွား . . ''

ဒေါက်တို နှင့် နေမင်းရှင် လည်း အိမ်ပေါ်ထပ် ပြေးတက်လိုက် လေသည် ။ အောက်ထပ် တွင် လူသန်ကြီး နှင့် ညီပုလေး တို့နှစ်ယောက် ၏ တိုက်ခိုက်သံများ ဆူညံစွာ ကျန်ရစ်ခဲ့ လေသည် ။

ဒေါက်တို နှင့် နေမင်းရှင် အိမ်အပေါ်ထပ် အရောက်တွင် ကလေးသာသာ လူပုလေး တစ်ဦး နှင့် ပက်ပင်းတိုးတော့သည် ။ လူပုလေး သည် သံချိတ်ကောက် တစ်ခုကို ပိုက်ခါ . နေမင်းရှင် တို့ နှစ်ဦးအား မထီမဲ့မြင် ကြည့်ပြီး .

'' မရဏစံအိမ် ရဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုတောင် ကိုယ့်သဘော နဲ့ ကိုယ်တက် လာ နိူင်တာ . မင်းတို့ကို ချီးကျူးပါတယ် . ''

ဒေါက်တို သူ့လက်ထဲ မှ သံတူကြီး အား ထမ်းပြီး နေမင်းရှင် ရှေ့ ပိတ်ရပ်ကာ . .

'' ကောင်လေး . မင်းအေးအေးဆေးဆေး . ဖယ်လိုက်ရင် ကောင်းမယ် . . ''

လူပုလေး ခွက်ထိုးခွက်လန် ရီမောပြီး .

'' ငါ့ အသက် က ခုနှစ်ဆယ်ကျော်ပြီကွ . ငါက အသက်သာ ကြီးလာတာ . ငါ့ ရုပ် . ငါ့ ခန္တာကိုယ် က ဆယ်နှစ်သား က မတက်ဘူး . မင်းက များ ငါ့ကို ကောင်လေး တဲ့ . မင်းကို ကြည့်ရတာ . လူမိုက်ငါးဖော် ထဲက ဒေါက်တို ဘဲ ဖြစ်မယ် . ''

'' ဗျာ . ကျနော် တို့ကို သိတယ် . ခင်များ က ဘယ်သူ လည်း . . . ''

'' လောကကြီး မှာ ငါမသိတဲ့လူ မရှိဘူး . ကဲ . မင်း အစွမ်းအစ ပြစမ်း . . ''

ဒေါက်တို ဒေါသတကြီး တူဖြင့် ပြေထုလေသည် ။

'' ဖြောင်းးးးး ''

တူထုချက် မှာ ကောင်းမွန်သော်လည်း ကြမ်းပြင်ကို သာ ထိမှန်သွားသည် ။ လူပုလေး သည် လူကောင်သေး သဖြင့် လျှင်မြန်ဖျက်လက်ကာ အရှောင်အတိမ်း ကောင်းလေသည် ။ ဒေါက်တို လည်း နေမင်းရှင် အား . . .

'' သူဌေးလေး . ကျတော် ဒီကောင့် ကို ရှင်းထားမယ် . သူဌေးလေး လူဝင် ကယ်လ်ုက် . . '' 

ဟု အော်လိုက် လေသည် ။ နေမင်းရှင် လည်း သတိပြန်ဝင်ပြီး အခန်းထဲ ပြေးဝင် လိုက်သည် ။ အပြင်တွင် ဒေါက်တို နှင့် လူပုကလေး တို့ တိုက်ခိုက်နေကျ ပြီ ဖြစ်သည် ။

နေမင်းရှင် အခန်းထဲ ရောက်သော အခါ ကြက်သေ သေသွားသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် သေဆုံးနေပြီ ဖြစ်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် လည်း မသက်သာလှ . ဘောင်တန်းတစ်ခု တွင် လက်များအား မြောက်ချည်ခံထား ရသည် ။ သူမ ခန္တာကိုယ်သည် မိမွေးတိုင်း ဖြစ်နေသည့် အပြင် နို့သီးလေးများအား ကလစ်နှစ်ခု ဖြင့် အညှပ်ခံထား ရပြီး . အောက်တွင် ထောက်ထားသော သံခေါင်း နှစ်ချောင်းသည် အေးမြတ်ခိုင် အဖုတ်ထဲ တစ်ချောင်း . ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ချောင်း အသွင်းခံထား ရလေသည် ။ ပါးစပ်အား တိတ်များဖြင့် ကပ်ခါ ပိတ်ထားသည် ။ နေမင်းရှင် လည်း အေးမြတ်ခိုင် ထံ ပြေးလာပြီး  လက်ထဲတွင် ရှိသော စတီးဒုတ်ဓါး ကို ဆွဲဖွင့်ပြီး ကြိုးများအား ဖြစ်လိုက် လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တဝူးဝူး အော်ခါ အချက်ပြသော်လည်း နေမင်းရှင် သတိမထားနိူင် ။ ချစ်သူ အား သာ ကယ်တင်ရန် စိတ်လောနေလေသည် ။

'' အားးးး '' 

နေမင်းရှင် ကျောကုန်းထဲ သို့ ဓါးတစ်ချောင်း နှစ်ဝင် သွားလေသည် ။ နေမင်းရှင် လည်း ဒုတ်ဓါးဖြင့် နောက်သို့ ပြန်ထိုး ချလိုက်သည် ။ မင်းသွေး နံကြား သို့ ဓါးသွား ဝင်သွားလေသည် ။

'' ယားးး ကျားးး ''

နှစ်ဦးလုံး တဖြိုဖရဲ ဖြင့် ဒဏ်ရာ ကိုယ်စီ ရသွား လေသည် ။ မင်းသွေး နှင့် နေမင်းရှင် တစ်ဦး နှင့် တစ်ဦး တိုက်ခိုက်ရန် ပြင်လိုက်ပြီး မာန်သွင်းသံများ ကိုယ်စီဖြင့် ထိုးခုတ် သတ်ပုတ်တော့သည် ။ မင်းသွေး မှာ ပိုမိုသန်မာပြီး လျှင်မြန်သဖြင့် နေမင်းရှင် ဒဏ်ရာ အတော်ရ နေပြီ ဖြစ်သည် ။

အိမ်ရှေ့ မြေကွက်လပ် တွင် လည်း တိုက်ပွဲ ပြင်းထန် နေပြီ ဖြစ်သည် ။ ရန်လို ခွေးနက်ကြီး ကိုက်ခဲခြင်း ခံထားရမှုကြောင့် ခန္တာကိုယ် တစ်ခြမ်း စုတ်ပြတ်သတ်နေလေသည် ။ ယခု တစ်ချက် ဆွဲခါ ခံလိုက် ရသဖြင့် ရန်လို ပုံရပ်သား လဲကျသွားသည် ။ ခွေးနက်ကြီး လည်း လဲကျနေသော ရန်လို အား ကိုက်ခဲရန် ခုန်အုပ်လိုက်သည် ။ ရန်လို သူ၏ မှိန်းချွန်အား ထောင် ကာ စောင့်နေလိုက် သဖြင့် မှိန်းချွန်သည် ခွေးကြီး ကိုယ် အား ဖောက်ဝင်သွား လေသည် ။ ခွေးကြီး လည်း ချက်ချင်း မသေဘဲ ရန်လို အား ကိုက်ခဲ လေသည် ။ သိပ်ပင် မကြာ နှစ်ဦးလုံး ငြိမ်သက်ကျသွားပြီး နှစ်ဦး လုံး သေဆုံး သွားတော့သည် ။ သူ့ထက်ကဲ သည်လည်း အခြေအနေ မကောင်း ခွေးကြီးသည် သူ့ထက်ကဲ ညာခြေအား ကိုက်ခဲ ကာ သူ့ထက်ကဲ အား နောက်သို့ တရွှတ်တိုက် ဆွဲကျနေလေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း သတ္တိရှိသူ ပီပီ မြှားတံ ကို ဆုတ်ကိုင်ကာ ခွေးကြီး ဦးခေါင်းသို့ ဆက်တိုက် ထိုးစိုက် သတ်ဖြတ်လေသည် ။ အချက် လေးငါးဆယ် ကြာလာသော အခါ ခွေးဦးခေါင်း လည်း ဒဏ်ရာများ မွစိတိုက်ပြီး ခွေးကြီးငြိမ်ကျ သေဆုံးသွား လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ ခြေထောက် ဒဏ်ရာ ရသွားသော်လည်း သူငယ်ချင်း ရန်လို မှာ ခွေးကြီး နှင့် အတူ သေဆုံးသွား ပြီ ဖြစ်လေသည် ။

အိမ်ထဲ တွင် လူသန်ကြီး ရော ရွှေပြည်စိုး တို့ပါ ဒဏ်ရာများ မရေတွက် နိူင်တော့ . . လူသန်ကြီး ပုဆိန်သည် ရွှေပြည်စိုး ပခုံးပေါ် မြုပ်ဝင်သွား လေသည် ။ သို့သော် ရွှေပြည်စိုး ထို ပုဆိန်အား လွှတ်မပေးဘဲ လက်ဖြင့် ဆုတ်ဖမ်းထားပြီး .

'' ညီပုလေး . ဝင်သတ် . အားးးးး ''

ညီပုလေး လည်း အရိုးများကျိုးနေသည့် ကြားမှ ပင်ပင်ပန်းပန်း ကြိုးစားထကာ ရွှေပြည်စိုး နှင့် လူသန်ကြီး ကြားကို ဝင်ပြီး ဓါးမြောင် နှစ်လက်ဖြင့် လူသန်ကြီး အား အဆက်မပျက် ထိုးချပစ် လေသည် ။

'' ဝှီးးးးးးးး ဒုတ် . . '' 

ဝဲပျံ လာသော မြားတစ်စင်း သည် လူသန်ကြီး နဖူးကို ဖေါက်ဝင်သွား လေသည် ။

'' ဝုန်းးး '' ခနဲ အားလုံး ပြိုလဲ သွားကျသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း ရွှေပြည်စိုး နှင့် ညီပုလေး အား ပြေးထူလေသည် ။ သို့သော် နှစ်ဦးလုံး အခြေအနေ မကောင်းတော့ . တစ်ယောက်လက် . တစ်ယောက် ဆုပ်ခါ . ပြုံးလိုက် ကျပြီး . .

'' ညီပုလေး မင်းနဲ့ ငါ ခုလို အတူသေမယ် ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ငါဝမ်းသာပါတယ် . ''

'' ဟဲဟဲ . အေးကွာ . နောက်ဘဝ မှာ ငါက သဲလွန်စရှာ . မင်းက အဖြေထုတ်ပြီး . စုံထောက် လုပ်ကျတာပေါ့ . ''

'' ကောင်းတယ် . ကောင်းတယ် . ကောင်း . . . . . ''

နှစ်ဦးလုံး ထာဝရငြိမ်သက် သွားကျတော့သည် ။ လူသန်ကြီး လည်း ထာဝရ ငြိမ်သက်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ သူ့ထက်ကဲ အပေါ်ထပ် သို့ ပြေးတက် လာလိုက်သည် ။

'' ဟာ . အကိုကြီး . . . ''

ဒေါက်တို ၏ တူချက်ကြောင့် လူပုလေး ခေါင်းအစိပ်စိပ် အမွှာမွှာ ကွဲပြီး သေဆုံး နေသလို . ဒေါက်တို လည်း ရင်ဝ ဖောက်ထွက်နေသော သံချိတ်ကြောင့် အသက်ငွေ့ငွေ့သာ ရှိတော့လေသည် ။ ဒေါက်တို သူ့ထက်ကဲ အား လက်ညှိုးထိုးကာ .

'' ညီလေး . သူဌေးလေး ကို ကယ် . . . အားးးး '' 

ဒေါက်တို လည်း စကားပင် မဆုံးလိုက် ဘဲ သေဆုံးသွားခဲ့ လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ အခန်းထဲ ပြေးဝင်လိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ငိုယိုနေသည် ။

'' ဟာ . . . မလုပ်နဲ့ . . . . ''

သူ့ထက်ကဲ  အော်သံ ဟိန်းထွက် သွားသည် ။ ဒဏ်ရာများကြောင့် အားအင်ကုန်ခမ်း နေသော နေမင်းရှင် အား လည်ပင်း ကို သိုင်းဖက်ကာ ညစ်သတ်လိုက်သော မင်းသွေး ကို အော်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ဒဏ်ရာများနှင့် သွေးခြင်းခြင်းရဲ နေလေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ မြားတံ မင်းသွေး အား ပစ်လွှင့် လိုက်သည် ။ မင်းသွေး ရင်ဝ ထိမှန်သွား သော်လည်း မင်းသွေး ချက်ချင်း ပင် နေမင်းရှင် လက်မှ လွှတ်ကျ နေသော ဒုတ်ဓါး ဖြင့် သူ့ထက်ကဲ အား ပစ်ပေါက် လိုက်သည် ။ ထို ဒုတ်ဓါး သည် သူ့ထက်ကဲ ရင်ဝ သို့ထိုးစိုက် သွား ပြန်သည် ။ သူ့ထက်ကဲ ထို ဒဏ်ရာကြောင့် ပြိုလဲကျ သွားသည် ။ ထိုစဉ် . . .

'' ဦးမင်းသွေး လက်မြောက် လိုက်ပါ . ''

ပြည်သူ့ ရဲများ သေနတ်များဖြင့် ချိန်ထားကျ လေသည် ။ အလာကောင်း သော်လည်း အခါ နှောင်းခဲ့လေသည် ။

'' ဟုတ်တယ် သား . အဖမ်းခံလိုက်ပါ . ''

မင်းသွေး အရမ်း တုန်လှုပ်သွားသည် ။

'' အဖေ . ဒါ ဘာလုပ်တာလည်း .''

မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ တို့ သားအမိ အား သတ်ခဲ့ သော်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ အား ထို အိမ်ကြီး ထဲတွင် နေထိုင်ခိုင်းခဲ့သည် ။ အသတ်ခံရမည် ဆိုးသဖြင့် ငြိမ်ငြိမ်လေး နေခဲ့ပြီး မှ ယခု အလစ်တွင် ထွက်ပြေးကာ ရဲခေါ်လာ ခြင်း ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး မှာ သာမန်မဟုတ်တော့ နတ်ဆိုး တစ်ကောင် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' အဖေ မတရားဘူး . အားးးးးးးးးး မကျေနပ်ဘူး . ဘယ်တော့မှ အဖမ်းမခံဘူး . . ကျားးးးးးး ''

မင်းသွေး ဓါးပြေးကောက်ပြီး သူ့ရင်ဝ သူ ပြန်ထိုးစိုက် ကာ အဆုံးစီရင် ပစ်လိုက် လေသည် ။ ညသည်ကား ပြန်လည် တိတ်ဆိတ်သွား လေသည် ။

ရဲတပ်ဖွဲ့များ အကူအညီဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် အိမ်ကြီး ထဲမှ လွှတ်မြောက်ခါ ထွက်လာ နိုင်ပြီ ဖြစ်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အိမ်ကြီးထံ သို့ နောက်ဆုံး ထပ်မံ လှမ်းမျှော် လိုက်သော အခါ အဖြူရောင် သဏ္ဍန်များ တွေ့လိုက်ရသည် ။ ဒေါ်မာမာ တို့ သားအမိ နှင့် သူမ ၏ အမေ ခင်စန်းဝေ တို့ လွှတ်မြောက်သွား ပြီ ဖြစ်သည် ။ ထို့နောက် ရဲရင့်သော သူရဲကောင်း ခြောက်ဦး သည် ဝိဉာဏ်များ အနေဖြင့် သူမ တို့နောက် လိုက်လာကျသည် ။ အိမ်ကြီး ထဲတွင် နတ်ဆိုး သုံးကောင်သာ သူမ အား စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်ကာ ကျန်ခဲ့ကျသည် ။ ထို အရာများအား အေးမြတ်ခိုင် မှ လွဲ၍ မည်သူ မှ မြင်ကျမည် မဟုတ် ။

...........................................

ဆယ်နှစ်ခန့် ကြာသော် . . .

တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ပြီး သာယာအေးချမ်းလှသော စေတီတော် ၏ ရင်ပြင် တွင် ဆရာလေး တစ်ဦး သည် တရားအားထုတ် နေလေသည် ။ သူမ ဘဝ သည် ယခု အချိန်တွင် အလွန်အေးချမ်း နေပြီ ဖြစ်သည် ။ သူမ သည် တချိန်က မင်းသမီးလေး ဆုမြတ်ခိုင် ပင် ဖြစ်တော့သည် ။


  ပြီးပါပြီ။