တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် အပိုင်း (၈)
လမင်းကြီး ရေးသားသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
(22)
" ဟား...၊ သမီးရဲ့စောက်ပတ်လေးက ကြပ်နေတာပဲကွာ..၊ ကောင်းလိုက်တာသမီးရယ်။ ပထမတန်းပဲ..၊ ဖေဖေလီးဆိမ့်နေပြီ.."
ကျေးကျေးရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသား နုနုလေးတွေက၊ ဝင်လာတဲ့ အဖေ့လီးကြီးကို စညှစ်ပေးနေပြီ။အတွင်းသားလေးတွေက နွေးအိနေသည်၊ ဒါပေမယ့် စုပ်အားနဲ့ ညှစ်အားကတော့ သန်မာလှသည်။ ဦးရဲထွတ်က တကယ် ထိုးသွင်းမည်ဆိုတော့လည်း လျောလျောလျူလျူဝင်သွားဖို့က ခက်နေပြန်သည်။ ဒါကြောင့်သမီးငယ် စိတ်ပြေလျော့စေရန်ပါးစပ်မှ ထုတ်ဖော်ချီးမွမ်းပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။
သူ့သမီးကျေးကျေး တဖြည်းဖြည်း အကြောလေးတွေ ပြေလျော့လာတော့မှ သူ့ကွမ်းသီးခေါင်းကြီးကိုနည်းနည်းချင်းစီချော့ထိုးထည့်သည်။
လီးကြီးက ဖြည်းညှင်းစွာ စောက်ပေါက်လေးထဲ တတိတိ မြုပ်ဝင်သွားလေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်က ဘေးသို့အာထွက်လာကာ သူ့အဖေရဲ့ အသားချောင်းကြီးကို နည်းနည်းချင်းစီမျိုစုပ်သွင်းသွားလေသည်။
လီးတံ အရှည်ကြီးတဖြည်းဖြည်းနှင့် နက်၀င်သွားသည်နှင့်အမျှ နွေးထွေးမှုနှင့်စိုစွတ်မှုကပိုလာပြီး ၊ တဖြည်းဖြည်း အဝင်ချောလာသလိုသူခံစားရသည်။
" အိုး..ဖေဖေ..ဟင်းးအင်းမ်မ်.."
ကျေးကျေးက ဖေဖေ့ ကျောပြင်ပေါ်ကို အားမလို၊ အားမရစိတ်နဲ့ သူမရဲ့ လက်သည်းချွန်ချွန်လေးတွေရဲ့ ထိပ်နဲ့ကုတ်နှစ်ထားလိုက်မိရင်း ဖီလင်သံလေးနဲ့ ညည်းတွားနေမိသည်။ ဦးရဲထွတ်က သူ့လီးတံရှည်ကြီးရဲ့တစ်ဝက်လောက်ထိ၊ စောက်ပတ်ထဲဝင်ပြီးတော့မှ၊ ဒစ်ကြီးရဲ့ လည်ပင်းနားအထိ ရောက်အောင်၊ ပြန်ဆုတ်ပြီးဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
" ရှီးးး..အားးး..ကောင်းလိုက်တာ ဖေ့သမီးလေးရယ်..အူးးးဝူးရ်"
ဆုတ်ထွက်လာသော လီးကြီးကို နောက်တစ်ကြိမ် ခပ်ဖိဖိလေးနှဲ့သွင်းလိုက်ပြန်ရာ၊ ယခင်အကြိမ်ကထက်သွင်းရတာပိုလွယ်လာသော်လည်း၊ လီးက စောက်ခေါင်းသားနုနုလေးကိုပွတ်ဆွမှုမှဖြစ်ပေါ်သော စိမ့်တက်လာသည့်ခံစားချက်ကပိုပြီးတော့ သွေးသားတွေကိုတဖျင်းဖျင်းဖြစ်စေသည်။
လီးကြီးကို သမီးစောက်ဖုတ်လေးက နောက်တစ်ကြိမ်မျိုသွင်းသွားပြန်တာ တစ်ဆုံးနီးပါးရှိမည်ဖြစ်ပြီး။ သူကနောက်တစ်ကြိမ်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်၏။
" အူးးးးးစစ်စ်စ်..ဖေဖေ..ဟင့်.."
ကျေးကျေးက လီးကြီးစောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်သွားမှာစိုးရိမ်သည့်အလား၊ ခါးကလေးကော့ထိုး၍လိုက်လာလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပဲ..။
" အိုင်းးးယယ..စစ်..ရှ်ရှ်စ်စ်.."
ဒီအခိုက်အတန့်က တစ်ပြိုင်တည်းလိုလိုဖြစ်သည်။ ကျေးကျေးကစောက်ပတ်လေးကို ကော့ထိုးပြီးလိုက်အလာ၊ သူမ၏ မွေးသဖခင်ကရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးကလီးကြီးကိုနောက်တစ်ကြိမ်အားနဲ့ ဆောင့်အချကွက်တိပါဘဲ။
ကျေးကျေးလေး တအား ထိသွားသည်။ သူမစောက်ဖုတ်လေး ပူကနဲတက်သွားသည်။ လီးချောင်းကြီး၏ ပြည့်နှက်တင်းကျပ်နေမှုကိုသူမကောင်းကောင်းခံစားလိုက်ရသည်။ သူမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကလည်းတင်းကျပ်စွာပြန်စုပ်ဆွဲထားသည်။
" အားးးးဟားးးအားးး..ဘာလို့များအဲ့လောက်ကောင်းနေရတာလဲကွာ..ဖေဖေဒါလေးကိုအရမ်းကြိုက်တယ်။ စွဲသွားပြီသမီးရယ်.."
ဦးရဲထွတ်က သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ သပ်ရိုက်သွင်းနေတုန်းမှာ တိုးတိုးလေးကပ်ပြီးကောင်မလေးစိတ်လှုပ်ရှားအောင်ပြောပေးနေသည်။ အခုကစိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ တွန်းကန်တုန့်ပြန်ပေးနေမှုတွေက နူးညံ့မှုနဲ့ နွေးထွေးမှုတွေရောပြွမ်းပြီး အညှစ်ခံနေရတဲ့ဒီခံစားမှုမျိုးကို၊ သူအရင်တခါမှမရခဲ့ဖူးဘူးလို့တောင် ထင်မိသည်။
သူက ပုံမှန်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းအတိုင်း လီးကြီးကိုဖြည်းဖြည်းပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်၊ ဖိဖိစီးစီးလေးပြန်သွင်းပေးလိုက်လုပ်ငန်းစဉ်ကိုစည်းချက်မှန်မှန်နှင့်အကြိမ်ကြိမ်အထပ်ထပ်လုပ်နေလေသည်။
" အားးး ဖေဖေရယ်..ကျေး..ကောင်းလိုက်တာ၊ ရင်တွေတောင်တုန်တယ်ဖေဖေ.."
ကျေးကျေးကသူမအဖေရဲ့ လက်မောင်းတွေကို တုန်တုန်ရီရီကိုင်ရင်းညည်းငြူနေသည်။ ဖေဖေ့ရဲ့စွဲမက်ဖွယ်လီးကြီးက၊ သူမစောက်ဖုတ်လေးထဲမှာလှုပ်ရှားရွေ့လျားအဝင်အထွက်၊ အနှုတ်အသိမ်း လုပ်နေတိုင်း၊ သိပ်ကောင်းပြီးနူးညံ့တဲ့ကြက်သီးထဖွယ်ရာထိတွေ့မှုကိုသူမရရှိနေသည်။
သူမ၏စောက်ရည်များက ထိမ်းချုပ်လို့မရအောင်ရွှဲအိပြီးဆက်တိုက်လိုပင် စောက်ခေါင်းထဲမှညှစ်ထုတ်စီးဆင်းကျလာနေသည်။ လီးအနှုတ်အသွင်းလုပ်ရာမှာလည်းလီးကြီးဆုတ်ထွက်သွားတိုင်း၊ စောက်ခေါင်းထဲကအတင်းပြန်ပြန်ညှစ်ဆွဲချနေတာက၊ လီးကို အဖုတ်ထဲကကိုမထွက်စေချင်တဲ့သဘောပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒါကသူမ အတင်းထိမ်းချုပ်နေတဲ့တုန်ပြန်မှုမဟုတ်ပါဘူး။ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ယန္တယားက အလိုအလျောက်တုန့်ပြန်နေခြင်းသာပါ။
ဦးရဲထွတ်ကတစ်ဦးတည်းသော သူ့သမီးငယ်လေးကိုဖိုမသဘောချစ်ချင်းနှော၍ လိုးနေရခြင်းအပေါ်မှာသာယာပျော်ရွှင်နေသည်။ သူကလိုးနေတဲ့ တမ်ပိုကိုတဖြည်းဖြည်းအရှိန်မြှင့်လာခဲ့သည်မှာ၊ ကားတောင်သိသိသာသာကြီးလှုပ်ခါလာလေသည်။
" အိုး... ဖေဖေ...အင်း..အင်း..ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်..."
ဒီအချိန်မျိုးမှာကျေးကျေး၊ အဖို့ဘာမှထွေထွေရာရာပြောစရာစကားတွေမရှိပါချေ။ သူမသိတာက စောက်ဖုတ်ကလေးထဲကတဖျင်းဖျင်းနှင့်ကောင်းနေတာကိုပဲသိသည်။
အဲဒါပါပဲဒီနေ့ဖေဖေပေးအပ်လာတဲ့ဖီလင်ကသူမကြာခြင်းကြီးမကကြာရှည်စွာတောင့်တ၊ မျှော်ကိုး၊ စောင့်စားခဲ့ရတဲ့ ကြည်နူးမှုလေးပါ။ အခုတောာ့သူမရဲ့အိပ်မက်ကတကယ်ကြီးဖြစ်လို့လာပါပြီ။
ဦးရဲထွတ်ကလည်းသူ့သမီးလေးခံစားကြုံတွေ့နေရတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုသူလည်းခံစားသိရှိနေသည်။ သူကလိုးနေတာကိုအရှိန်မြှင့်ပေးလိုက်ပေမယ့်၊ လီးကြီးကိုတော့လေးလေးပင်ပင်မှန်မှန်ကြီး၊ ထိမိအောင်ဖိဆွဲပေးနေသည်။
လီးကြီးကစောက်ဖုတ်ထဲကိုဝင်နေထွက်နေတဲ့အကြိမ်တိုင်းမှာ ဒစ်ကြီးကစောက်စိလေးကိုဖိဖိပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းခလုတ်တိုက်သွားကာကကျေးကျေးရဲ့နိဗ္ဗာန်လေးပါပဲ။
" ရှူးးး..အားး အမလေး..ဖေဖေရဲ့..စီးးး.."
ကျေးကျေးကသူမရဲ့သွယ်လျတဲ့ခြေထောက်လေးများကိုမြှောက်လိုက်ပြီးသူမဖေဖေ့ခါးမှာခွချိတ်ထားလိုက်သည်။ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့လည်းဖေဖေ့ကျောကိုသိမ်းဖက်ထားလိုက်သည်။ အခုမှ ဂိမ်းစကတာမကြာသေး၊ တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်လိုးဖြစ်တာ အချိန်တိုလေးပဲရှိသေးပေမယ့်၊ သူမကတော့ပြီးခါနီးနေပါပြီ။
" မြန်မြန်..မြန်မြန်လေး..ဖေဖေ..ဆောင့်..အီးးး..ဆောင့်.."
ဦးရဲထွတ်လည်းချစ်သမီးလေးတောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း၊ တဖုန်ဖုန်း..တဖတ်တဖတ်..နဲ့ဆော်တော့သည်..။ သူကကျေးကျေးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပြန်ဖက်ထားပေးရင်းနဲ့ကုန်းပြီးနှုတ်ခမ်းလေးကိုဂမူးရှူးထိုးနဲ့နမ်းစုပ်လိုက်ရင် လီးကိုလဲအရင်းကပ်ပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်တိုတိုခပ်ပြင်းပြင်းကပ်ဆောင့်ပေးလိုက်၏။ ဆောင့်ချက်တွေကပြင်းသလို ကားမှာလည်းတသိမ့်သိမ့်ယိမ်းထိုးလို့နေလေသည်။
လိုးချက်ဆော်ချက်များကြောင့်၊ ကားကဒါလောက်တုန်ခါပြီးရမ်းနေတာတောင်၊ ကားနောက်ခန်းထဲက လဲ့ရည်မတစ်ယောက်ကတော့မနိုးနိုင်ပါ။ တကယ်ပဲမနိုင်မနင်းမှောက်သွားပုံရသည်။
" အိုးးး..ဖေဖေ..အာ့ဟာ့..အာ့ဟာ့..အိုးးးဝါးရ် ရ်..စစ်..ကျေး..ကျေးပြီးပြီ..အီးးးထွက်ကုန်ပြီဖေဖေ..အူးးး.."
အရှည်ကြီးအော်ပြီးညည်းနေတဲ့ညည်းသံနဲ့အတူကျေးကျေးခမြာတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တက်သွားပြီးတဆတ်ဆတ်နဲ့တုန်နေ၏။ ညည်းသံရှည်ကြီးဆုံးသွားတော့၊ ကိုယ်ကလေးကိုမတ်လို့ထလိုက်ပြီးသူ့အဖေကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြုံးဖက်ထားလိုက်သည်။
သူမရဲ့ဗိုက်သားလေးတွေကလည်းတဆတ်ဆတ်နဲ့ လေးငါးကြိမ်လောက်လှုပ်သွားလေသည်။ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကအဖေ့လီးကို အချက်ကျကျညှစ်ပေးနေတုန်းဖြစ်ကာ၊ ညှစ်နှုန်းကမြန်နေရာမှတဖြည်းဖြည်းနှေးလာသည်။
သူမဖေဖေ့ကိုဖက်ထားသောလက်တွေကိုဖြေလျှော့လိုက်ပြီး၊ ကားနောက်ဖုံးပေါ်မှာပဲပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်ကာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားရင်းမောဟိုက်စွာအသက်ရှူနေရသည်။
တအောင့်လောက်ကြာတော့၊ သူမ၏ပိတ်ထားသောမျက်ခွံလေးများကဖြည်းညှင်းစွာပြန်ပွင့်လာသည်။ကောင်းကင်မှာမှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်နဲ့တောက်ပနေတဲ့ကြယ်ပွင့်လေးတွကိုမြင်မှသူမသတိတွေပြန်ဝင်လာသည်။
ပူလောင်ပြင်းပြစွာထခဲ့တဲ့ရမ္မက်ရာဂမီးတွေလည်းတော်တော်လေးပြန်ပြီးပြေလျော့လာခဲ့ရသည်။ သူမကဖေဖေ့မျက်နှာကိုငေးကြည့်နေမိသည်။ အခုလောလောဆယ်ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရတာတွေအတွက်ဝမ်းနည်းစိတ်လေးတွေဝင်လာသည်။
ဖြစ်ပြီးတာတွေကမူလအတိုင်းပြန်ဖြစ်အောင်ပြင်လို့မရနိုင်တော့ပေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမဖေဖေကသူမကိုဆွဲလိုး၊ အချစ်တွေပေးပြီး၊ သူမကိုသားမယားအရာသွင်းလိုက်ပေမယ့်၊ သူမကဒီခံစားချက်လေးအပေါ်မှာပဲကျေကျေနပ်နပ်၊ သာယာနေမိပါကလား။
ဒီအချိန်မှာသူမစောက်ပတ်လေးထဲမှာတဇတ်ဇတ်လှုပ်သွားတဲ့လှုပ်ရှားမှုလေးကိုပြန်ရလိုက်သည်။ဘုရား..ဘုရား၊ အဖေ့လီးကြီးကသူမအထဲမှာ စိမ်ထားတုန်းပါလား။ ဖေဖေကပြီးမှမပြီးသေးတာပဲ။ ဦးရဲထွတ်၏လီးကြီးကပျော့ကျသွားမယ့်အနေအထားမရှိသေးပေ။ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာတရွရွနဲ့ပြန်ထလာသည်။
" ဖေဖေ..မပြီးသေးဘူးမဟုတ်လား.."
ကျေကျေးကပြောရင်း သူမဖေဖေနှင့်မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ၏လက်ကလေးတွေကမြောက်တက်လာပြီးဖေဖေ့ရဲ့ရင်အုပ်ကြီးကိုရွရွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတာကဖိတ်ခေါ်မှုအပြည့်နှင့်ဖြစ်၏။
" အင်းးးမ်.."
ကျေကျေးကနောက်ထပ်တစ်ခါ မေ့လျော့စွာညည်းမိပြန်၏။ စောက်ခေါင်းထဲကလည်းလီးကြီးကိုအမှတ်တမဲ့နှင့်ညှစ်ပေးနေမိပြန်သည်။ သူမဖေဖေကအရင်စစချင်းအကြိမ်ကလိုပဲ သူ့လီးကြီးကိုကျွတ်မတတ်ဆွဲထုတ်လာပြီး၊ ပြန်ထိုးသွင်းထည့်လိုက်ပြန်သည်။
-----------------------------------------
(23)
ဒါပေမယ့်ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ကျေးကျေးရဲ့စိတ်ခံစားချက်တွေက အရင်ကနဲ့မတူတော့ဘူး။
အရင်အခေါက်ကလိုမွှန်ထူမနေပဲသတိကောင်းကောင်းပြန်ဝင်လာတော့သူမကပတ်ဝန်းကျင်ကိုသတိထားမိလာသည်။ သူမအခုမှသတိထားမိလိုက်တာကဒါဟာအားကစားပန်းခြံတစ်ခုပဲ။ ပြီးတော့ဖေဖေက သူမစောက်ဖုတ်ကိုတဖတ်ဖတ်နဲ့တင်လိုးနေတာက ကားနောက်ပိုင်းအပြင်ဖက်မှာပါလား။
ဒါကအများသူငှာသွားလာနေတဲ့နေရာတစ်ခုလေ။ တော်သေးတာတစ်ခုက ညဥ့်အတော်နက်နေပြီဖြစ်လို့တော်ရုံတန်ရုံအဖြတ်သွားမရှိကြတော့တာတစ်ခုပဲ။ ဒါပေမယ့်၊ သူတို့သားအဖဒီလိုမတော်တရော်လုပ်နေတာကို၊တစ်ယောက်ယောက်ကအချိန်မရွေးတွေ့သွားနိုင်တယ်လေ။
ဒါပေမယ့်ထူးဆန်းတာတစ်ခုကဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ သူမကစိုးရိမ်စိတ်လုံးဝဖြစ်မလာတဲ့အပြင်သူမရဲ့စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေကိုတောင်နှစ်ဆပိုလာစေတယ်။
ဖခင်ရင်းဖြစ်သူကလူမြင်ကွင်ဖြစ်နိုင်တဲ့နေရာမှာသူမစောက်ဖုတ်ကိုခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးနေစဥ်မှာသူမဦးနှောက်ထဲကိုရာဂသွေးဆိုးတွေပူပူလောင်လောင်နဲ့ဆောင့်တက်လာပြန်ပြီ။
" အူးးး ဖေဖေ..ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေးပါဖေဖေ..၊ အားးးဖေဖေ စစ်စ်ရှ်အိုးဝိုး..အာ့.."
ဦးရဲထွတ််ကလည်းသမီးချောလေးရဲ့စကားဆုံးအောင်စောင့်မနေခဲ့ပါ။ လိုးဆောင့်နေတဲ့အရှိန်အဟုန်ကိုအမျိုးမျိုးအဆင့်ဆင့်ပြောင်းပြီးမနေမနားကြုံးလိုးပေးနေသည်။ ကျေးကျေးရဲ့စောက်စိလေးလည်းပျိကနဲ၊ ပျိကနဲအဖေ့လီးကြီးနဲ့ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပွတ်ဆွဲခံနေရတာကြောင့်လည်းသူမအဖို့ဒုတိယအကြိမ်ပြီးဖို့လမ်းကိုလှမ်းနေပြန်သည်။
" အိုးးဖေဖေ..သမီးစောက်ဖုတ်ထဲက ယားတယ်..ဟင့်..ရွရွ..ရွရွနဲ့..ကောင်းတယ်ဖေဖေ၊ သမီးမနေတတ်တော့ဘူး.. အူးးရ်ရ်.."
ဦးရဲထွတ်ဘက်ကတော့၊ သမီးကိုစိတ်ရှိလက်ရှိလိုးနေတာကလွဲလို့၊ ဘာသံမှထွက်မလာနိုင်တော့ဘူး။ သူကသမီးရဲ့ဘယ်ဘက်ခြေသလုံးဖြူဖြူလေးကိုပခုံးပေါ်မှာထမ်းပြီးဆောင့်ပေးနေရင်း လိုးရှိန်ကိုနည်းနည်းချလိုက်ပြီးထမ်းထားတဲ့ခြေကျင်းဝတ်အဆစ်ဖြူဖြူလေးတွေကိုလျှာကြီးနဲ့ထုတ်ပြီးဖွဖွလေးယက်ပေး၊ နမ်းပေးနေလိုက်သည်။
ပြီးတော့သွယ်ပြောင်းပေမယ့်အသားလေးတွေနဲ့ပြည့်တင်းတဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေကလည်း အဖေဖြစ်သူရဲ့နူးညံ့တဲ့အနမ်းနဲ့တိုက်ခိုက်ခံနေရပြန်သည်။
" အူးးရ်..ဖေဖေရယ်.."
ဒီအထိအတွေ့က သူမအရင်က ဘယ်သူ့ဆီကမှမရခဲ့ဖူးတဲ့ အထိအတွေ့တစ်ခုပါပဲ။ ရလိုက်တဲ့ ဖီလင်လေးကဟိုး..စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲအထိတောင်နက်နက်နဲနဲစိမ့်ဝင်သွားသလိုပါဘဲ။
ဦးရဲထွတ်က သူမရဲ့ ခြေကျင်းဝတ်အဆစ်လေးတွေကို ကိုင်ပြီးတစ်ဘက်ကိုလှည့်လိုက်တော့၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရည်းစားနဲ့အတွေ့အကြုံရှိဘူးခဲ့ပြီးတဲ့ကျေးကျေးက၊ သူမဖေဖေဘာလိုချင်တယ်ဆိုတာချက်ချင်းသိလိုက်ပြီ။
သူမကကိုယ်လေးကိုလှည့်လိုက်ကာမတ်တပ်ရပ်အနေအထားပြောင်းပြီးအဖေ့ဘက်ကိုနောက်ကျောပေးလို့ကိုယ်လေးကိုကွေးပြီးဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ လီးကိုသူမစောက်ဖုတ်လေးထဲကကျွတ်ထွက်မသွားအောင်ဖြေးဖြေးလေးသတိထားပြီးလှုပ်ရှားလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
" အင်းးမ်မ်.."
သူ့လီးတံ အရွတ်ကြီးကကျဥ်းကြပ်လှတဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး အတွင်းထဲက အသားနုနုလေးများကိုဖိကြိတ်ပွတ်ထိုးမိတော့ ဦးရဲထွတ်ထံမှညည်းညူသံတိုးတိုးလေးထွက်လာသည်။ ကျေးကျေးရဲ့နောက်ကျောပြင်လေးကဖြူဝင်းချောမွတ်နေပြီးဘာအစက်အပျောက်၊ ဒဏ်ရာတွေ၊ ဝက်ခြံတွေတစ်ခုမှမရှိပါချေ။
သူကစိတ်ကိုချုပ်တည်းမထားနိုင်တော့ပဲ ဖြူဖွေးအပြစ်ကင်းစင်တဲ့ကျောပြင်သားလေးကိုကကုန်းပြီးနမ်းလိုက်မိသည်။ လျှာကိုထုတ်ပြီးကျောသားဝင်းဝင်းလေးကိုယက်ပေးလိုက်၏။ ပြီးတော့မှခါးကိုလှုပ်ပြီးစောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ နှစ်စိမ်ထားတဲ့လီးကိုစလှုပ်ရှားတော့သည်။
ကျေးကျေးရဲ့နူးညံ့လှတဲ့တင်ပါးလေးတွေကဖေဖေ့ရဲလီးဆောင့်ချက်တွေကိုတုန်တုန်အိခါပြီးကောင်းကောင်းတုန့်ပြန်လာသည်၊ ဖင်သားလေးကနူးညံ့အိစက်မှုနဲ့တင်းမာတွန်းကန်မှုတို့တစ်ပြိုင်နက်ထဲပြီးပြည့်စုံအောင်၊ ပေါင်းစပ်ထားသလိုထင်ရသည်။
ဦးရဲထွတ်ကကိုယ်ကိုနည်းနည်းဆန့်၍ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာနစ်ဝင်နေသောသူ့လီးကြီးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။မြင်နေရသည့်ပုံလေးကိုကြည့်ပြီးသူ့ရမ္မက်သွေးတွေဟုန်းဟုန်းထကာလရည်တွေကဆောင့်၍ကန်ထွက်လာမလိုထင်ရသည်။
ဖခင်ရင်းဖြစ်သူ၏လီးကြီးက သမီးရင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို အနောက်ဘက်မှဖင်ကြီးကိုဖြတ်၍ အတောင့်လိုက်ကြီးဝင်ထွက်ပွတ်ဆွဲနေတဲ့မြင်ကွင်းကရူးသွပ်ချင်စရာကောင်းလှသည်။ ဦးရဲထွတ်ကသမီးကျေးကျေးရဲ့တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကိုအရူးအမူးစုံကိုင်၍ညှစ်နေရင်းလီးကြီးကိုတပတ်ပတ်မြည်အောင်ဆောက်ဖုတ်ထဲဆောင့်သွင်းလို့လိုးပေးနေသည်။
" အိုးး..အဟ..အင့်..ဖေဖေ..ဖေဖေ..စီးးးစ်စ်စ်..အဟ..လာပြန်ပီ..လာပြန်ပြီ..ဖေဖေ..အင်းးမ်မ်.."
ဦးရဲထွတ်ကသမီးရဲ့ဖင်ကြားလေးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ဖြဲပြီး နောက်ဖက်မှပြူထွက်နေသောစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲသို့ လီးကြီးကိုဖြဲရဲသွင်းရင်းအရှိန်နှင့်ဆောင့်လိုးနေစဥ်တွင်၊ ကျေးကျေးကသူမရဲ့ညာလက်လေးကိုလက်လှမ်းလျက် သူအဖေရဲ့ဖင်ဖြဲနေတဲ့ လက်ပေါ်သတိလက်လွတ်နှင့် အုပ်ကိုင်ထားမိသည်။
လီးဆိပ်ကြောင့် သူမစောက်ပိလေးကလည်းဆိမ့်နေအောင် ကောင်းနေသည်။ ဦးရဲထွတ်ကလည်း ဒလစပ်ကုန်းရုန်းပြီးလိုးဆောင့်နေတာကိုရပ်မည့်ဟန်၊ အရှိန်လျှော့မည့်ဟန်နည်းနည်းမှမပြပေ။ သမီးရဲ့တင်ပါးဖင်သားကြီးတွေကိုတင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်ညှစ်ရင်း၊ အသေအကြေ၊ အားကုန်ဆောင့်လိုးလျက်ရှိသည်။
သမီးရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို အဖေရဲ့ ပေါင်ကြီးတွေက၎င်း၊ ဥနှစ်လုံးတွဲကြီးက၎င်းတဖတ်ဖတ်ရိုက်တီး၍မြည်နေသောအသံတွေကဆူညံလို့နေသည်။ သူတို့သားအဖနှစ်ယောက်ကတော့ ရာဂမီးတွေတဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်နေသောကြောင့်၊ နားတွေအူ၊ မျက်လုံးတွေပြာပြီး ဘာမှမမြင်တော့မကြားတော့သလိုဖြစ်ပြီးတခြားဘာကိုမှတွေးတောစဥ်းစားခေါင်းထဲထည့်မထားပေ။
သူတို့သာ သတိမထားမိကြတာ၊ ကားကအကြီးအကျယ်ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရမ်းခါလျက်ရှိသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကာမအမှောင်တွင် နစ်နေသောလူနှစ်ဦးရှိသကဲ့သို့ ကားထဲက အမှောင်ထဲမှာလည်း ပူလောင်အိုက်စပ်မှုနှင့်အတတူ၊ တယိမ်းယိမ်းနှင့်တုန်လှုပ်နေသောတုန်ခါမှုကြောင့်၊ မူးယစ်၍နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်နေသောတစ်စုံတစ်ဦးကို အိပ်ရာမှနိုးထအောင်နှိုးပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။
ခန္ဓာကိုယ်မှထွက်သွားသောချွေးများနှင့်အတူ၊ သောက်ထားသောအရက်၏ အယ်လကိုဟောဓါတ်များတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပျောက်ပျက်သွား၍အမူးပြေစပြုလာသောလဲ့ရည်မမှာ အိပ်မှုံစုံဝါးနှင့် ဟိုကြည့် ဒီကြည့်ကြည့်နေလေသည်။
စေ့ရုံသာစေ့ထားသော ကားမောင်သူဘက်ခြမ်းမှတံခါးကလှုပ်ခါမှုနင့်အတူ၊ အနည်းငယ်ပွင့်သွားတာသူမတွေ့ရသည်။ကားရှေ့ခန်းမှာဘယ်သူမှရှိမနေပါ။ ကားကတဆတ်ဆတ်ယိမ်းထိုးနေတာကမပြတ်သဖြင့်သူမက၊ ကားနောက်ဘက်သို့ခေါင်းလှည့်ကြည့်မိသည်။
မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းက သူမကို လန့်သွားစေသည်။ သူ့သူငယ်ချင်းမကျေးကျေးက၊ ကားနောက်ဖုံးပေါ်တွင်မှောက်ရက်ကလေးပိကပ်နေသည်။ လုံးအိဖွံ့ထွားသောနို့အုံကြီးကလည်းကားနဲ့ကိုယ်အကြားဖိမိနေသဖြင့်ဘေးသို့အိထွက်နေသည်။
ကျေးကျေး၏မျက်နှာလေးကသမင်လည်ပြန်နောက်သို့ကြည့်နေသည်။ ကားနောက်မှန်ပေါ်တွင်ထောက်ထားသော သူမ၏ဘယ်လက်ကလေးကမှန်ကိုတင်းကျပ်စွာဖိကိုင်ထားသည်။ လဲ့ရည်မပိုပြီးအကြီးအကျယ်ထိဆ်လန့်အံ့ဩသွားရတာကတော့၊ကားတစ်ခုလုံး တရမ်းရမ်းလှုပ်ခါနေအောင် အင်နှင့်အားနှင့်လို့နေဆော်နေကြသူများမှာ။
သူမသူငယ်ချင်းကျေးကျေးနှင့်၊ ၎င်း၏ဖခင်ရင်းချာကြီးဦးရဲထွတ်တို့ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်တည်း..။
(ဟေးးး ဒါကရပ်ကွက်ပန်းခြံနော်ဟေ့ မိကျေးရေ့..၊ ပီးတော့နင့်ကိုလုပ်နေတာကနင့်အဖေကြီးနော်..သေလိုက်ပါတာ့ကောင်မရယ်..)
လဲ့ရည်မကကိုယ်ဖာသာကိုယ်ပဲကြိတ်ပြောနေမိသည်။သားအဖနှစ်ယောက်သူတို့ဖာသာကြည်ကြည်ဖြူဖြူလိုးနေကြတာကို၊ သူမအနေနှင့် ဝူးဝူးဝါးဝါးလုပ်၍ မဟန့်တားရဲပေ။
သူမအံ့ဩမိတာကတော့၊ ကျေးကျေးတစ်ယောက်ဒါလောက်အထိမိုက်မိုက်မဲမဲလုပ်လိမ့်မည်ဟုထင်မထားခဲ့မိပေ။နောက်အရေးကြီးတာတစ်ခုရှိသည်။ သူမကျေးကျေးအပေါ်လျှို့ဝှက်ထားမိတာက၊
သူမနှင့်သူမအဖေဘာညာဖြစ်ခဲ့ကြသည်ဆိုသောဇာတ်လမ်းမှာ၊ အမှန်တော့ သူမအင်တာနက်ထဲမှာဖတ်ဖူးခဲ့သောဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်မျှသာဖြစ်ပြီး။သူမကစိတ်ကူးယဥ်ပြီး တကယ်ဖြစ်ခဲ့သယောင်နှင့်ကျေးကျေးကိုအချွန်နှင့်မခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီလိုတကယ်ကြီးဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟူ၍လည်း။ သူမမထင်ခဲ့ပါ။ အခုတော့သူမ၏ပယောဂမကင်းဖြစ်နေရပြီလေ။
စဥ်းစားတွေးတောရင်း၊ ကားနောက်ဘက်ကိုခိုးကြည့်ရင်း၊ လဲရည်မလည်းစောက်ဖုတ်ထဲမှတစစ်စစ်နှင့်ရွတက်လာလေတော့သည်။
ပူလောင်ရွတက်လာသောခံစားချက်များက ရင်ထဲမှ၊ လည်ချောင်းမှတဆင့်၊ မျက်နှာဆီသို့ပါတက်လာသည်။သူမ၏လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများကသူမ၏ဘောင်းဘီထဲသို့၊ အမေ့မေ့အလျော့လျော့ဖြင့်ဝင်သွားပြီးအဖုတ်ကိုပွတ်ကစားနေမိသည်။
သူမ၏လက်ချောင်းထိပ်လေးများကစောက်စိလေးကို၊ ထိမိ၊ ပွတ်မိရုံနှင့် ချွေးသီးချွေးပေါက်များကချက်ချင်းစီးကျလာခဲ့ရသည်။ ပါးစပ်ကလည်း။
" မိကျေး..၊ နင်..နင့်အဖေနဲ့တကယ်လိုးတယ်နော်...၊ ငါမယုံချင်ဘူးဟာ.."
လဲ့ရည်မက ကိုယ့််ကိုကိုယ်ပြောရင်း၊ ညည်းတွားရင်း၊ လက်တွေကစောက်စိကိုဖိညှစ်ပွတ်ကစားနေတာကပိုမြန်လာလေသည်။
-----------------------------------------
(24)
" ဖေဖေ..အာ့..၊ ကျေး..ကျေး..သမီးပြီးပြီ..အားး ပြီးသွားပြီ..အိုးးး"
ကျေးကျေးကသူမအဖေရဲ့လက်ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း၊ စောက်ဖုတ်လေးထဲကလည်း၊ လီးကိုတစိစိနဲ့ညှစ်ပေးနေပြန်၏။
သူမတစ်ကိုယ်လုံးကလည်းတဆတ်ဆတ်နဲ့တုန်ရီနေသည်။ ဦးရဲထွတ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း၊ တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းနေသည်။ သမီးကျေးကျေးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကစုပ်ဆွဲအားက၊ သူ့လီးကြီးထဲကလရည်တွေကိုဆွဲချူချနေသလိုပါပဲ။
ဦးရဲထွတ်က သုံးလေးချက်လောက်ဆက်တိုက်ထပ်ပြီးဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်။ သူကသမီးလေးရဲ့အဝတ်မဲ့ကိုယ်လုံးတီးခန္ဓာလေးကိုကုန်း၍ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး၊ ဖင်ဆုံလုံးလုံးတစ်တစ်လေးကိုသူ့ပေါင်ခြံကြီးဖြင့်အတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖိကပ်ထားလေသည်။ သူ့လရည်တွေကလည်းသမီဖြစ်သူရဲ့စောက်ခေါင်း၊ မွေးလမ်းကြောင်းထဲကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ညှစ်ထုတ်ချဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။
" အူးးးးရ်ရ်..ဖေ..ဖေဖေရယ်.."
ကျေးကျေးက သူဗိုက်လေးကို အားရပါးရကျုံ့လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ စောက်ရည်တွေကိုညှစ်ထုတ်ချလိုက်ကာ ၃ ချီမြောက်ပြီးသွားတော့သည်။
ဒီတစ်ကြိမ်ကတော့စောစောက၂ချီ ပြီးသွားတာနဲ့ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုဖြစ်ပြီး၊ မိနစ်ပိုင်းလေးလောက်ပဲကွာခြားပေလိမ့်မည်။
သူမအဖေရဲ့လီးထဲကညှစ်ထွက်လာတဲ့ ပူနွေးနွေးအရည်တွေရဲ့ အရှိန်နဲ့တွန်းကန်ထွက်လာတဲ့၊ အထိအတွေ့က သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာတဖျစ်ဖျစ်နဲ့စောက်ခေါင်းနံရံအသားလေးတွေ ဆိမ့်တက်အောင်ပန်းပေးနေတာကိုသူမခံစားနေရသည်။
အဲဒီခံစားချက်ကလည်းသူမအတွက်အသည်းထဲအထိခိုက်သွား၏။
ဒီအခိုက်အတန့်လေးမှာ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး သာယာမှုအပြည့်နဲ့ ပျော်ရွှင်နေပေမယ့်။ သူတို့နဲ့ပြိုင်တူ တဆတ်ဆတ်တုန်နေအောင် ကောင်းပြီး၊ ပြီးသွားတဲ့ သူနောက်တစ်ယောက်ရှိနေတာကို သူတို့သတိမထားမိကြပေ။
လဲ့ရည်မက နိုးလာတာမကြာသေးပဲ၊ အခုမှလက်ပူတိုက်ပြီး၊ အာသာစဖြေတာဖြစ်ပေမယ့်၊ သူမကြည့်ပြီးအာသာဖြေနေရတဲ့ မြင်ကွင်းက၊ သားအဖအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးတွေ အသိစိတ်ကင်းမဲ့စွာနဲ့ပူလောင်ပြင်းထန်စွာပေါက်ကွဲပြီး၊ အသေအကြေလိုးနေကြတာကိုမြင်နေရတာဖြစ်သည်။
သွေးသားအရင်းကြီးဖြစ်တဲ့၊ သားအဖက၊ တွေလင်မယားတွေလို ဆက်ဆံနေတာကို တွေ့တဲ့ သူရဲ့ ကာမအာရုံက၊ ပုံမှန်ထက်စာရင် သုံးလေးဆမက၊ ပိုပြီးဆူပွက်တတ်တော့ အဲဒီစိတ်ကလဲ့ရည်မကို မြန်မြန်ပြီးသွားအောင်လှုံ့ဆော်လိုက်တာကမဆန်းလှပေ။
"ဟူးးး..ဟဲ..ဟူးးး.."
တိတ်ဆိတ်မှောင်မည်းသောညတွင် အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းများကသာထွက်ပေါ်နေသည်။
ဦးရဲထွတ်၏ အသိစိတ်ကပြန်ဝင်လာစပြုလေပြီ။ အခုသူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ တက်ဖိထားတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာလေးက၊ သူကိုယ်တိုင်မွေးထားတဲ့ သူ့သမီးအရင်းလေးပါလား..။ တောင်နေဆဲဖြစ်စောသူ့လီးကသူ့သမီးစောက်ဖုတ်လေးထဲမှာနေက်ဖက်ကနေ၍စွပ်လျက်သားရှိနေသေးသည်။
"အူးးး"
သူမဖေဖေဦးရဲထွတ်က သတိဝင်အလာမှာ နောက်ဆုတ်ပြီးလှည့်အထွက်မှာ၊ လီးကြီးကလည်း တမင််မချွတ်ပဲ၊ စောက်ပတ်လေးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းတိုက်ပြီးကျွတ်ထွက်သွားတော့၊ ကျေးကျေးကလန့်ညည်းလိုက်သံဖြစ်သည်။
ဦးရဲထွတ်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ကြည့်လိုက်တော့ကိုယ်လုံးတီးကြီးပါလား..။ တစ်ချိန်ထဲမှာကျေးကျေးကလည်းသူမအဖေကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တာဖြစ်သည်။
" သမီး..ဖေဖေတို့မှားသွားပြီကွယ်၊ ခွင့်..ခွင့်လွှတ်ပါသမီးရယ်.."
ဦးရဲထွတ်မျက်နှာတွင်ဝမ်းနည်းကျေကွဲရိပ်တွေနဲ့ပြောလိုက်သည်။ ကျေးကျေးအမတ်တပ်ထရပ်ပြီးသူမ၏ချစ်လှစွာသောဖခင်ကိုပွေ့ဖက်လိုက်သည်။
" သမီးဆီကစတာပါ ဖေဖေ..၊ ကျေးမှားတာပါ။ ကျေး..ကျေး. ဖေဖေ့ကိုမြှူဆွယ်ခဲ့မိတယ်၊ မလုပ်သင့်တာလုပ်ခဲ့မိတယ်။ သမီးကတောင်းပန်ရမှာပါ။ ဒါ..ဒါပေမယ့်၊ သမီးဖေဖေ့ကိုချစ်တယ်.."
ကျေးကျေးက သူမ၏ဖခင် သူ့ကိုယ်သူအပြစ်ရှိသည်ဟု ခံစားစေမိ၊ စိတ်မချမ်းမြေ့ဖြစ်စေမိသည့်အတွက်နောင်တရတုန်လှုပ်သော အသံလေးဖြင့်ပြောလိုက်ရင်း၊ မျက်ရည်ပေါက်လေးများက၊ ဦးရဲထွတ်၏ ရင်အုပ်ကြီးပေါ်သို့ပေါက်ခနဲစီးကျလာလေသည်။
ကျေးကျေးကမော့ပြီး သူမအဖေ၏မျက်လုံးများနှင်ဆိုင်၍ကြည့်လိုက်ပြီးမှ..၊
" ဖေဖေ..သမီးကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်.."
" ဟင့်အင်း..ဖေဖေသမီးကို စိတ်မဆိုးရက်ပါဘူးကွယ်။ ဖေဖေကိုယ်တိုင်ကိုက လူကြီးဖြစ်ပြီး မမှားသင့်တာကိုမလုပ်ရအောင်၊ မဆင်ခြင်နိုင်ခဲ့ဘူး.."
ဦးရဲထွတ်က ပြန်ပြောနေစဥ်၊ သတိကပြန်ကပ်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း၊ သမီးထံမှ နူးညံအိစက်သော အထိ အတွေ့၊ ခန္ဓာကိုယ်ချင်းဖိကပ်၍ဖိနှိပ်ညှစ်သွင်းထားသလိုရှိသောနို့လုံးလေးများ၊ မွှေးပျံ့သောကိုယ်သင်းရနံ့နှင့်ချွေးနံ့များက၊ သူ၏ကိုယ်တွင်းမှဟော်မုန်းများကိုနောက်တစ်ကြိမ်အသစ်တဖန်ထပ်၍လှုံ့ဆော်ပေးနေပြန်လေပြီ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီတစ်ခေါက်တော့
သူအတင်းနှိပ်ကွပ်ထိမ်းချုပ်ထားရပေမည်။ ကျေးကျေးကလည်းသူ့အဖေ၏လီးကြီးပြန်ပြီး ဖောင်းကြွထလာသည်ကိုခံစားရမိပြန်၏။
" အိမ်ပြန်ကြရအောင်ဖေဖေရယ်။ သူများတွေမြင်ကုန်ရင်ရှက်စရာကြီး.."
ကျေးကျေးကခြေဖျားလေးများကိုမြေပေါ်ထိအောင် ပြန်ထောက်လိုက်ပြီး။ သူ့အဖေဖက်လှည့်၍ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့်ဖေဖေ့အားအနမ်းတစ်ချက်ပေးရင်းအသာတွန်းဖယ်လျက်ကားတံခါးဖွင့်ကာပြန်တက်သွားခဲ့လေပြီ။
ဦးရဲထွတ်က သမီးရဲ့နူးညံ့ချိုမြိန်တဲ့အထိအတွေ့အတွက် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။ သူလည်းကြမ်းပေါ်ရှိပြန့်ကြဲနေသောအဝတ်အစားများကိုချက်ချင်းပင်လိုက်ကောက်ယူလိုက်ပြီးကားထဲသို့လိုက်ဝင်ပြေးခဲ့ရသည်။
သူတို့ကိုယ်သူတို့၊ အများစုနဲဆိုင်တဲ့ပန်းခြံလိုနေရာမျိုးမှာကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနဲ့ လေညှင်းခံနေသလိုဖြစ်နေတာကို၊ အခုမှသတိထားမိတာကိုး။ အခုမှပင်ကမန်းကတန်းနှင့် အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်နေကြရသည်။
" တော်သေးတာပေါ့..လဲရည်မနိုးလာပြီးမြင်မသွားလို့.."
ဦးရဲထွတ်ကနောက်ကြည့်မှန်ကို လှမ်းကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။ ကားကပန်းခြံနေရာမှမောင်းထွက်လာ၍ လဲ့ရည်မ၏အိမ်ဘက်သို့မဦးတည်လာခဲ့လေသည်။
" ဟေး..ထလို့ရပြီဟေ့..ကာလနဂါးမ.."
ကျေးကျေးက သူ့သူငယ်ချင်းမကိုလှုပ်နှိုးပြီးခေါ်လိုက်သည်။ လဲ့ရည်မကအိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်ခုမှနိုးလာသလိုဟန်ဆောင်ထားသည်။
အမှန်တော့ စောစောကကျေးကျေးတို့သားအဖကိုချောင်းကြည့်မိပြီးကထဲက၊ အိမ်ရောက်သည်အထိအိပ်ပျော်နေခဲ့တာမဟုတ်။
"ရောက်ပြီလား..အင်းမ်မ်...၊ ဒါဆိုလည်းမနက်ဖြန်မှတွေ့မယ်လေ..။ လေးလေး..မင်္ဂလာပါနော်..၊ သမီးဆင်းတော့မယ်.."
"အေး..အေး..သမီး..လဲ့ရည်.."
အိမ်ရောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်၊ ဒေါ်ကလျာဖူးကိုအိမ်အောက်ထပ်မှာမတွေ့ကြရတော့ပေ။ သူမကယောက်ျားဖြစ်သူဦးရဲထွတ်အိမ်ကထွက်သွားပြီမကြာခင်မှာပင် စောစောစီးစီးအိပ်ရာဝင်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
ဦးရဲထွတ်ကအပေါ်ထပ်လှေကားပေါ်တက်သွားရင်းစဥ်းစားမိတာက၊ ယနေ့ည သူတို့သားအဖနှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှသည်၊
မလုပ်သင့်တဲ့အမှားကြီးဖြစ်နေရင်တောင်မှ၊ သူတို့အဖို့ကတော့တကယ့်ကိုကြည်နူးစရာပါပဲ။ တကယ်သေသေချာချာတွေးကြည့်ရင်လည်း၊ ဒါကလူနှစ်ဦးနှစ်ယောက်အတွင်း၊ အချင်းချင်းကြည်ဖြူသဘောမျှခဲ့လို့ဖြစ်ခဲ့ကြတာလေ။ ဒါမှားတယ်လို့ဆိုနိုင်မလား။
" ဖေဖေ..ခဏ.."
ကျေးကျေးက ဦးရဲထွတ်ရဲ့နောက်မှနေ၍လှေခါးကပေါ်ကို လိုက်တက်ရင်း သူ့အဖေရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုလှမ်းဆွဲထားလိုက်သည်။
" ဘာဖြစ်လို့လဲ..သမီး.."
ဦးရဲထွတ်ရုတ်တရက် နည်းနည်းတော့ တွန့်သွားသေး၏။ ပြီးတော့မှ အစောပိုင်းက ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို စိတ်တင်းထားလိုက်ကာ၊ သူ့သမီးကိုပြန်မေးလိုက်သည်။
" မနက်ဖြန်ကျရင် သမီးအခန်းတံခါးသော့လေးပြင်ပေးပါဥိး..ဖေဖေရဲ့"
ကျေးကျေးကတော့သူ့အဖေကိုခပ်ရဲရဲလေးကြည့်ရင်းပဲပြောနေသည်။
" အေးပါ..သမီးရယ်.."
" ဦးရဲထွတ်ကစိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
သူ့သမီးဘာကိုဆိုလိုသည်ကိုလည်းချက်ချင်းသဘောပေါက်လိုက်လေသည်။
-----------------------------------------
(25)
နောက်တစ်နေ့ရောက်သောအခါ..ကုန်တိုက်ရှိ swim ware ရေကူးဝတ်စုံဌာနမှ တစ်စုံတစ်ယောက်က ကျေးကျေးရောက်ရှိလာခြင်းကိုစိတ်အားထက်သန်စွာစောင့်မျှော်၍နေလေသည်။
" ရောက်လာပြီလားဟေ့.."
လဲ့ရည်မက သူ့ရဲ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကိုအလောတကောနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
" နင့်မှာဒီနေ့ ဖောက်သည်မရှိဘူးလား..မိလဲ့.."
ကျေးကျေးကပုံမှန်ထုံးစံအတိုင်းပဲပြန်မေးလိုက်သည်။
" အေး..ရှိမနေတာပဲကောင်းပါတယ်။ ဟဲ့..ဒီမှာမိကျေး..နင်ပန်းခြံဘေးမှာ၊ ဒီလိုပဲကစားရဲလားဟယ်.."
လဲ့ရည်မကစိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့တိုးတိုးလေးကပ်မေးနေသည်။
" ဟဲ့..အရူးမ၊ နင်ငါတို့ကိုချောင်းကြည့်နေခဲ့တာလား..ပြောစမ်း.."
ကျေးကျေးက မိလဲ့၏လက်မောင်းကိုမနာ့တနာလေးရိုက်လိုက်ရင်းပြန်မေးလိုက်သည်။ သူမ၏မျက်နှာလေးကရှက်လွန်းလို့နီရဲတက်လာတာက၊ ပိုပြီးတော့တောင်ချစ်စရာကောင်းနေသေးသည်။
" ဟဲ့..ဒီမှာမိကျေး၊ ငါ့မှာနင်ကိုဝန်ခံစရာတစ်ခုရှိတယ်.."
" နင်ကဘာကိုပြောချင်တာလဲ.."
ကျေးကျေးကမျက်ခုံးကိုပင့်ရင်းနားမလည်သလိုပြန်မေးလိုက်သည်။
" အဲ..အဲ..ဒီလို..၊ ငါနဲ့ငါ့အဖေအကြောင်း.."
" ဘာလို့လဲ..မနေ့ညက ထပ်ဖြစ်သေးလို့လား.."
ကျေးကျေးစိတ်တွေကရွှင်ပြနေပြီး၊ မိလဲ့မျက်နှာကိုလက်ညှိုးထိုးပြီးနောက်နေသည်။
" မဟုတ်ပါဘူး..၊ ငါနဲ့ငါ့အဖေနဲ့က တကယ်တော့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးလို့ ပြောမလို့ပါဟာ.."
" ဟယ်..အရူးမ၊ နင်..မနောက်နဲ့နော်၊ ဒါနဲ့..တနေ့ကနင်ပြန်ခါနီးဖုန်ဆက်တာက.."
" တကယ်ပါမိကျေး..ငါရိုးရိုးသားသားပြောရရင်၊ နင်..နင့်အဖေနဲ့ ဒီလို တကယ်ကြီးလုပ်လိမ့်မယ် လုံးဝလို့မထင်ခဲ့ဘူး..၊ ငါနောက်တာလွန်သွားမိတယ်ထင်တယ်။ ဟိုနေ့ကဖုန်းဆက်တာက၊ ငါ့ကိုကြိုက်လို့ လာကြောင်နေတဲ့ ဖောက်သည်တစ်ယောက်ပါဟာ..."
ဒီစကားကိုကြားလိုက်တော့၊ ကျေးကျေးတစ်ယောက်မျက်နှာအကြီးအကျယ်ပျက်သွားရတယ်။ အမှန်ကတော့ သူမကအဖော်ရပြီဆိုပြီး သူငယ်ချင်းအားကိုးနဲ့၊ ကိုယ့်အဖေအပေါ်မှာသာယာမိနေတဲ့ စိတ်ကူးယဥ်အတွေးကို၊ တကယ်အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ကြိုးစားကြည့်ခဲ့မိရာက၊ အခုတော့လက်လွန်ကုန်ပြီလေ။
အခုမှ..သူမကအဖေအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးနဲ့ လွန်လွန်ကျူးကျူးလုပ်ခဲ့မိတဲ့ပုံရိပ်တွေကိုပြန်တွေးပြီး၊ မျက်နှာကြီးလဲပူထူနေပြီ..။
" ဒါနဲ့မနေ့ညက ဘယ်လိုစဖြစ်သွားတာလဲ..၊ လုပ်စမ်းပါဦး.."
လဲ့ရည်မက ကျေးကျေးဘက်သို့တိုးသွားပြီးတော့ကပ်မေးနေသည်။ သူ့အသံကစူးစမ်းစပ်စုလိုစိတ်အပြည့်နှင့်..။
" မပြောတော့ဘူး..ငါနင့်ကိုစိတ်ဆိုးတယ်.."
ကျေးကျေးကစိတ်ကောက်သွားကာမျက်နှာကြီးတည်သွားပြီးတစ်ဖက်သို့လှည့်လိုက်သည်။
" နော်..နော်..နည်းနည်းလောက်ပြောပြပါဟာ..နော်.."
လဲ့ရည်မကသူ့သူငယ်ချင်းတွေကို အမြဲကျီစယ်လှည့်ဖျား၊နောက်ပြောင်လေ့ရှိသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်က၊ သူငယ်ချင်းက သူငယ်ချင်းတွေပါပဲ။ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ဇာတ်လမ်းစုံအကြောင်းအမျိုးမျိုးကို မရိုးရအောင်တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီပြောကြ၊ တစ်ယောက်အတွင်းရေးလည်းတစ်ယောက်မကွယ်မဝှက်ပဲနဲ့ပြောခဲ့ကြတာလေ။
အခုညနေကျရင်ဖေဖေ့ကို အခန်းတံခါးသော့လာပြင်ခိုင်းထားတာကအစ၊ အကုန်ပြောဖြစ်ကြတာလေ။ တခါတလေကျတော့လည်းတမင်ညာပြီးနှပ်ချခဲ့တာတွေ၊ တခါတလေမှာတော့ အနောက်အပြောင်တွေထည့်ပြီးကသိကအောင့်ဖြစ်အောင် လုပ်ခဲ့ကြတာလေးတွေလည်းရှိပါ့။ ဒါတွေကသူငယ်ချင်းရင်းချာတွေကြားက ပုံမှန်အကျင့်လေးတွေပါ။
ကမ္ဘာပေါ်မှာလူဦးရေက သန်းပေါင်းများစွာ၊ ဘီလီယံနဲ့ချီပြီးရှိပါသည်။
ဒီအထဲမှာ အခုဇတ်လမ်းထဲကအဖြစ်မျိုးနဲ့တူတာမျိုးရှိရင်လည်းရှိနိုင်ပေလိမ့်၊ ရှိခဲ့ပေလိမ့်မည်။ သို့သော်..၊ နှစ်ဦးသဘောညီမျှပြီးကြည်ဖြူစွာဖြစ်သွားခဲ့ပေမယ့်၊ လူကြားထဲမှာသတင်းထွက်လာရင်တော့၊ အဲဒီနေ့မှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ကြည်နူးမှုအချစ်ကလေးတွေကအဆုံးသတ်သွားရတော့မှာဖြစ်သည်။
ထွက်လာမယ့်သတင်းကတော့တစ်မျိုးတည်းပါပဲ။ တစ်ဖက်သတ်ပါပဲ။
ယခုဇာတ်လမ်းအဖွင့်တွင်ဖော်ပြခဲ့သလိုပါပဲ၊
ခေါင်းစီးမည်းစာလုံးစာတမ်းကြီးများဖြင့်၊ ရက်စက်၍လူမဆန်သောဖခင်က၊ မိမိ၏ရင်သွေးသမီးအရင်းကိုပင်မရှောင်ပဲ၊ သားမယားပြုကျင့်သည်ဟုသာဖော်ပြကြမည်ဖြစ်လေသည်။ ဆွဲခေါ်သွားခြင်းခံသော ဖခင်ကိုတမ်းတရင်း၊ တိတ်တဆိတ်ကြိတ်၍ငိုကြွေးနေသော သမီးငယ်၏ခံစားချက်ကို
အမှန်တကယ် မည်သူမျှမသိပဲလျစ်လျှူရှုခံထားရပေလိမ့်ဦးမည်။
" သမီးကဖေဖေ့ကိုစချစ်ခဲ့တာပါ" ဟု
တစ်ဘက်ကိုပဲကြည့်တတ်သည့်လူအများ၏ရှေ့နှင့်၊ ဥပဒေစာအုပ်ကြီးရှေ့တွင်သူမမည်သို့ဖွင့်ဟရဲပါလိမ့်မည်နည်း။ သတင်းကသာပဲအမှန်တရားဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။
ဘယ်သူကပဲ စခဲ့စခဲ့၊ ဥပဒေအမှန်တရားနှင့်လူမှုပတ်ဝန်းကျင်ကိုတော့ လွန်ဆန်၍ရမည်မထင်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည်၊ မိမိတို့၏စိတ်ကူးစိတ်သန်းနှင့်စိတ်အလိုကိုလိုက်ပြီးကျော်လွန်လုပ်ဆောင်ပါကရရှိလာမည့်အကျိုးဆက်များကိုတွေးခေါ်ချင့်ချိန်သင့်ပေသည်။
ထို့ကြောင့် အားလုံးမနှောင်းမီနှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံးက သတိဆင်ခြင်တုံတရား လက်ကိုင်ထားကြနိုင်ရန် မက်ဆေ့ချ်ပေးလိုက်ရပါသည်။
ထားပါတော့၊ စာရေးသူအနေနှင့် ဤဇာတ်လမ်းအကြောင်းအရာသည် ကြိုက်နှစ်သက်သူများသာဖတ်ရှုနိုင်စေရန်ရေးသားထားခြင်းသာဖြစ်ကြောင်းသတိချပ်စေလိုပါသည်။
ဇာတ်လမ်းသီးသန့်ကြိုက်ခံစားလိုသူများအတွက် စာကိုယ်ပိုဒ်ကိုသာခံစားပြီး၊ နိဒါန်းနှင့်နိဂုံးကိုလျစ်လျူရှုထားကြပါရန်။
ပြီးပါပြီ။
တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်၊
အားလုံးကိုခင်တဲ့..
လမင်းကြီး
ပြီးစီးချိန်
၂၀၂၂ အောက်တိုဘာလ ၉ ရက်
၁၂း၁၅ နာရီ
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
