Wednesday, November 16, 2011

အဖေဒီလို သားဒီလို (စ/ဆုံး)

 အဖေဒီလို သားဒီလို (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - XtremeLegend

ဘာသာပြန် အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မွန်တဲနားပြည်နယ် အလယ်ပိုင်းမှာရှိတဲ့ ခြံတစ်ခြံမှာ ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်အဖို့ လူများစုနဲ့ သိပ်ပြီး ထိတွေ့ဆက်ဆံမှု မရှိလှပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ညီမ ခရစ်စတီနဲ့ ကျွန်တော်တို့ နီးနီးကပ်ကပ်ဖြစ်တာ သိပ်ပြီးတော့ အထူးအဆန်း ဖြစ်မနေဘူးပေါ့။ ညီမလေးက ကျွန်တော့်ထက် ၂ နှစ်ငယ်သည်။

ဒါပေမယ့် အသက်ကွာခြားချက်က ဒီခြံကြီးထဲမှာ ဘာအရာမှ မရောက်ပါဘူး၊ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးအလုပ်တွေကိုယ်စီ ပြီးအောင်လုပ်ကြရသည်။ ခက်ခဲတဲ့ အလုပ်လား ညစ်ပတ်တဲ့ အလုပ်လား ဘာအလုပ်လာလာပဲ ကျွန်တော်တို့ အကုန် ပြီးအောင်လုပ်ကြရသည်။

ကျွန်တော်တို့ အဖေဇာတိက အမေရိကန်အရှေ့ပိုင်းပြည်နယ် တစ်ခုဖြစ်ပြီး အရွယ်ရောက်မှ အနောက်ဘက်ခြမ်းမှာ ရှိတဲ့ မွန်တဲနားကို ပြောင်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ နောက်ပြီးအဖေက သူ့ဘဝနောက်ကြောင်းကို သိပ်ပြီးတော့ ပြောလေ့မရှိ။ အဖေနဲ့အမေက မွန်တဲနားမှာပဲ တွေ့ခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်တို့ အခုနေနေတဲ့ ခြံကို ဝယ်ပြီး သူတို့ လက်ထပ်ခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။

အိမ်ထောင်သက် အတော်ကြာလာတဲ့ လူတွေက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ကြာလေ ရုပ်ချင်း ဆင်လာလေလို့ ခင်ဗျားတို့ မထင်ကြဘူးလား။ အဖေနဲ့အမေလည်း အဲဒီအတိုင်းပင်။  မသိတဲ့လူတွေဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက်ကို မောင်နှမလို့တောင် ထင်လောက်သည်။ ဒါပေမယ့် အမေက အဖေ့ထက် အတော်လေးတော့ ငယ်သည်။

ကျွန်တော်တို့ နေတဲ့နေရာမှာ အဝတ်အစားကတော့ အချိန်အခါနဲ့ ကိုက်အောင် ဝတ်ကြသည်။ ကျွန်တော် ပြောချင်တာက ဒီဒေသမှာ အဝတ်အစားကို ဖက်ရှင်အနေနဲ့ မဝတ်ကြပဲနဲ့ ကိုယ်လုပ်နေတဲ့ အလုပ်တွေပေါ် လိုက်ပြီးအဆင်ပြေအောင် ဝတ်ကြတာကို ပြောတာပါ။ 

ခြုံပင်ပုလေးတွေကြားထဲကို နွားပေါက် ဆိတ်ပေါက်လေးတွေ ဝင်သွားလို့ ပြန်သွားခေါ်ရတဲ့ အခါမျိုးဆိုရင် ဆူးခြစ်မခံရအောင် ဝတ်တာမျိုး၊ နေပူကျဲတဲထဲမှာ ခြံစည်းရိုးပြင်တဲ့ အခါဆိုရင် နေလောင်ဒဏ်ကို ကာကွယ်တဲ့အဝတ် ဝတ်တာမျိုးတွေကို ပြောလိုခြင်း ဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့် အိမ်မှာဆိုရင် ရာသီဥတုသာယာတဲ့ အခါမျိုးမှာ ကျောင်းက ပေးလိုက်တဲ့ အိမ်စာလုပ်နေတဲ့အခါပဲဖြစ်ဖြစ် တခြားတခုခု လုပ်နေတဲ့ အခါပဲဖြစ်ဖြစ် အဝတ်အစားကို မဝတ်ကြတော့၊ များသောအားဖြင့် အိမ်ထဲမှာဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ အားလုံး အဝတ်မဝတ်ကြတာများသည်။ အဖေနဲ့အမေလည်း ထိုနည်းတူပါပဲ။ အဲဒါကြောင့် ဝလစ်စလစ်ကိုယ်လုံးနဲ့ အမျိုးသမီးဆိုတာ ဘယ်လိုမျိုးလည်း ကျွန်တော်သိသည်။ 

နောက်တစ်ခုသိတာက အိမ်မှာ အဲလိုအဝတ်မဝတ်ပဲ နေတဲ့အခါကျရင် အဖေလည်းကျွန်တော့်လို လီးတောင်နေတယ် ဆိုတာကိုပင်။ ဒါပေမယ် အဖေ လီးတောင်နေတာကို မာမီမြင်ရင် အမြဲ ကျိတ်ပြီးတော့ ပြုံးသည် ။ ပြီးရင်တော့ သူတို့အခန်းထဲကို ရောက်သွားတော့သည်။ အခန်းထဲကနေ သူတို့ပြန်ထွက်လာကြရင်တော့ ဒယ်ဒီလီးကအတောင်ကျသွားပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုလီးတောင်တဲ့ ကိစ္စက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ တစ်မျိုး ။ ကျွန်တော်လီးတောင်ရင် အကြာကြီးမကျပဲ တောင်နေတတ်ပြီး ဂွင်းနှစ်ခါသုံးခါလောက် ထုလိုက်တော့မှ ကျွန်တော့်လီးကငြိမ်ကျသွားတတ်သည်။

ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမကျောင်းကို မနက်ငါးနာရီလောက် ခြံရှေ့က ဖြတ်သွားတဲ့ ကျောင်းကားအဝါကြီးနဲ့ သွားရသည်၊ တခါတလေ ရာသီဥတုသာတဲ့ အခါမျိုးကျတော့ ခြံထဲမှာ မွေးထားတဲ့ မြင်းတွေကို စီးပြီးသွားကြသည်။ ခရစ်စတီနဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ မြင်းစီးရတာကို ပိုသဘောကျကြသည်၊ မြင်းစီးသွားကြရင် လယ်တောတွေထဲကနေ ဖြတ်သွားလို့ ရသောကြောင့် ပျင်းပျင်းရိရိနဲ့ ဘတ်စ်ကားစီးစရာမလိုတော့ပဲ ကျောင်းကိုလည်း စောရောက်သည်၊ အိမ်ပြန်ရင်လည်း စောရောက်ပြီး အလုပ်တွေကို မမှောင်သေးခင်ပြီး အောင်လုပ်နိုင်ကြသည်။

ကျွန်တော်တို့ မိသားစုက အထီးကျန်ဆန်နေတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ အဆက်ပြတ်နေတယ်တို့ ဘာတို့ ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှ မတွေးဖူးဘူး၊ လူတွေနဲ့ တွေ့ကြပြန်ရင်လည်း ပြောစရာအထွေ အထူးမရှိကြ။ နောက်ကျတော့မှလူတွေက ကျွန်တော်တို့ မိသားစုကို ရှက်တတ်တယ်လို့ ထင်နေကြတယ်လို့ ပြန်သိရသည်။ 

ကျွန်တော် အထက်တန်းကျောင်း စီနီယာဘဝတုန်းက ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း ဘော်ဘီက ကျွန်တော့် မလစ်ဆာကို ကောက်ရိတ်သိမ်း ကပွဲကို အတူသွားဖို့ တိုက်တွန်းခဲ့ဖူးသည်။ စက်တင်ဘာလ အစောပိုင်းဖြစ်လို့ ရာသီဥတုကလည်း မွန်တဲနားမှာ အတော်လေး ကောင်းမွန်သည်။ 

ကျွန်တော် ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ခါမှမချိန်းတွေ့ခဲ့ဖူးဘူး ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် မလစ်ဆာကိုသဘောကျသည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော် မလစ်ဆာရှိရာကို တန်းသွားလိုက်သည်၊ သူမ နားကိုရောက်တော့ ကျွန်တော့် ပါးစပ်က စကားတစ်ခွန်းမှ မထွက်တော့။ မလစ်ဆာက အတော်လေးလှသည်။  သူမရှေ့ရောက်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ကို မခို့တယို့ ပြုံးကာ မျက်ခုံးလေးတစ်ဖက်ပင့်ပြီး ဘာလဲ ဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ ကျွန်တော့်ကိုပြန်ကြည့်သည်။

ကျွန်တော် အရဲစွန့်ပြီး သူမကို ကပွဲသွားဖို့ပြောတော့ မလစ်ဆာက ရယ်သည်၊ နောက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ခေါင်းစခြေဆုံး ကြည့်ပြီးသွားတော့မှ ကျွန်တော်နဲ့အတူ ကပွဲသွားဖို့ လက်ခံသည်၊ ဒါပေမယ့် သူမနဲ့အတူ ကပွဲသွားဖို့ သူမအိမ်မှာ ကျွန်တော်က မြင်းနဲ့သွားပြီးကြိုရမည် ။ အဲဒီကနေမှ တစ်ဆင့် ကျွန်တော်တို့ ကပွဲကိုသွားကြမည်ဖြစ်သည်။ မလစ်ဆာတို့အိမ်က ကျွန်တော်တို့ခြံနဲ့ ခြောက်မိုင် ခုနစ်မိုင်လောက်သာဝေးသည် ။ အဲဒီကနေမှ နှစ်မိုင် သုံးမိုင်လောက် ဆက်သွားလိုက်ရင် ကျောင်းကိုရောက်ပြီ ဖြစ်သည်၊ ကျွန်တော့်အတွက်သိပ်မခက်ခဲလှသည်မို့ မလစ်ဆာပြောသည့် အတိုင်း ကျွန်တော့်မြင်းကို ယူလာခဲ့ဖို့ သဘောတူလိုက်သည်။ 

မလစ်ဆာ ကျွန်တော့ဆီကို သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေ ရှစ်လက်မလောက်သာ ကွာတော့တဲ့အနေအထားထိ တိုးကပ်လာပြီးတော့

“ အဲဒီအချိန်ကိုစောင့်နေမယ် ကောင်လေး ”

လို့ အသံလေးနဲ့ပြောသည်။ ထို့နောက် သူမလက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ဂျင်းဘောင်းဘီရဲ့ အရှေ့ဖက်ကိုပွတ်သွားတာကို ကျွန်တော်ခံစားမိလိုက်သည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဲဒီအကြောင်းကို ကျွန်တော်အဖေ့ကို ပြောပြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အဖေ့ဆီမှာကအတွေ့အကြုံ မျိုးစုံရှိသည်လို့ ကျွန်တော်ထင်သည်။ ကျွန်တော် လုပ်စရာရှိတာတွေ အကုန်လုံးကို မြန်မြန်သွက်သွက် ပြီးအောင်လုပ်လိုက်သည်။ 

ညီမလေးကတော့ သိုလှောင်ခန်းထဲက အကန့်တွေကို ရှင်းနေသည်။ အဖေက တွင်ခုံမှာ တခုခုလုပ်နေသည်၊ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ အဖေရှိတဲ့ နေရာကိုသွားလိုက်ပြီး ကျွန်တာ့်အကြောင်းကို  မလစ်ဆာကျွန်တော့်ကို ကောင်လေးလို့ ခေါ်တာက အစ သူမလက်နဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို ဂျင်းဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပွတ်သွားတာအဆုံး တစ်ခုမကျန် ပြောပြလိုက်သည်။

အဖေက ကျွန်တော့်ကို မလစ်ဆာကြည့်သလိုပဲ ခေါင်းစခြေဆုံးကြည့်ပြီး 

“ ဒီနှစ်တွေထဲမှာ သားဒီလောက်ထိ ထွားလာတာတောင် အဖေသတိမထားမိဘူး ဘရတ်ထ် ”

ပြီးတော့ အဖေကပဲ ဆက်ပြောသည်။

“ သား မာမီ အခုမြို့ပေါ်မှာ အစည်းဝေးတခု သွားတက်နေတယ် ။နောက်ကျမှ ပြန်ရောက်လိမ့်မယ်၊ ဒါနဲ့သမီးခရစ်စတီကော ဘယ်မှာလဲ ”

ကျွန်တော့် ပြဿနာ နဲ့ မာမီနဲ့ခရစ်စတီ ဘယ်မှာရှိတယ်ဆိုတာ ဘယ်လို ပတ်သက်လည်းဆိုတာကို ကျွန်တော်တွေးလို့ မရဘူး၊ ဒါပေမယ့် ညီမလေး သိုလှောင်ခန်းထဲမှာ အကန့်တွေ ရှင်းနေတာကို အဖေ့ကို ပြောပြလိုက်သည်။ အဖေက အရေးတကြီး လုပ်စရာရှိတဲ့ ပုံစံနဲ့ ထွက်သွားသည်။ 

သိုလှောင်ခန်းထဲ ရောက်တော့ အဖေက ညီမလေး ခရစ်စတီကို ရှာသည်။ ညီမလေးက အကန့်တွေရှင်းလို့ပြီးသွားတော့ နို့စားနွားတွေနဲ့ တခြားဖျားနာနေတဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေစားဖို့ ကောက်ရိုးတွေကို ခရင်းတစ်ခုနဲ့ အပေါ်ကနေ ထိုးချပေးနေသည်။ အဖေက အပေါ်တက်သွားတော့ ကျွန်တာ်လည်း အဖေနဲ့အတူ အပေါ်လိုက်တက်လိုက်သည်။

အဖေ ညီမလေးနားကို ရောက်တော့ ညီမလေးက အဖေ့ကို ပဟေဠိဆန်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်သည်။အဖေက 

“ ဖေ့သမီးလေးကို ကောင်လေးတွေက အပြင်ထွက်ဒိတ်ကြဖို့ ခေါ်နေကြတာတွေ ရှိနေပြီလား ”

လို့ မေးသည်။ ညီမလေးက 

“ ရူဒီဂျွန်ဆင်ကတော့ သမီးကို ရေအတူသွားကူးဖို့ ခေါ်ဖူးတယ် ။ ဒါပေမယ့် သမီးမလိုက်နိုင်ဘူးလို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ သမီးမှာကလည်း လုပ်စရာတွေက အများကြီးရှိသေးတယ်လေ အဖေရဲ့ ” 

အံ့သြသံလေးနဲ့ အဖေ့အမေးကို ပြန်ဖြေသည်။

အဖေ့ပါးစပ်က လေပူတစ်ချက် မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး (အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ချလိုက် ဖေ့သည်းတုံးလေး၊ သမီးနဲ့သမီးအစ်ကိုကို လိင်ကိစ္စအကြောင်း ဒယ်ဒီသင်ပေးမယ်) လို့  ညီမလေးကိုပြောပြီးတော့ အဖေ ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်လာသည်။ 

“ သားကောပဲ ဘရတ် အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့ ”

လို့ ကျွန်တော့်ကိုပြောပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကိုလည်း စချွတ်သည်။

ညီမလေးက 

“ အဖေ့ ” 

လို့ ခေါ်ပြီး အဖေ့ကို မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ လှမ်းကြည့်တော့ ဒယ်ဒီက 

“ ဖေ့ချစ်လေး ဖေ့ကိုယုံလား၊ ဖေက သမီးကို နာကျင်စေမယ့် အလုပ်မျိုးလုပ်မယ်လို့ သမီး ထင်နေလို့လား ”

လို့ ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာလေးကို ကိုင်ပြီးမေးသည်။ ညီမလေးက 

“ မထင်ပါဘူး အဖေရယ် ”

လို့ပြန်ဖြေတော့ အဖေက ခရစ်တီ့ ကျောအနောက်ဘက်ကို လျှောက်သွားပြီး 

“ ကဲ ဒါဆိုအဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့ ဘေဘီ၊ အဖေက သမီးနဲ့သမီးကိုကို ကို ဘယ်လို လိင်ကောင်းကောင်းဆက်ဆံရမလဲ ဆိုတာ သင်ပေးမယ်၊ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ဘယ်လိုလိုးရသလဲ ဆိုတာသင်ပေးမယ် ။ဒါတွေ အခုမှသင်ရတာ ဆိုတော့ နောက်တောင်ကျနေပြီ ”

လို့ပြောသည်။ ညီမလေးလည်း အဖေ့စကားကြောင့် သူမအဝတ်တွေကို စချွတ်သည်။ ကျွန်တော်ကော အဖေပါ ညီမလေးကို ဝတ်လစ်စလစ်ပုံစံနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်မြင်ဖူးခဲ့ပြီးသားဖြစ်သည်။ အရင်တုန်းကတော့ ညီမလေးကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် တဏှာတွေး မတွေးခဲ့ဖူး၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ကျွန်တော် ညီမလေးကို ကြည့်ပြီး တဏှာတွေးတွေးနေပြီ ဖြစ်သည်။

ညီမလေးက သူမရဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ရှပ်အင်္ကျီ ကိုချွတ်လိုက်သည် ။ တစ်ဆက်တည်း သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘရာနဲ့ပင်တီကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ညီမလေးအဝတ်ချွတ်တာကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်လီးက မတ်ကနဲ တောင်လာသည်။ အဖေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း သူ့လီးက တောင်နေပြီဖြစ်သည်။

အဖေက ကျွန်တော်နဲ့ ညီမလေးကို မျက်နှာချင်း ဆိုင်ခိုင်းလိုက်သည်၊ ပြီးတာနဲ့ ညီမလေးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုအဖေက စပြီးပွတ်သည်။ အရင်ဆုံး ညီမလေးရဲ့ ပန်းရောင်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုင်ပြီးတော့ 

“ တွေ့လား ဘရတ် ဒီနို့သီးခေါင်းလေးတွေက ဘာအတွက်လည်းဆိုတာ သားသိတယ်မလား၊ ဟောဒီ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကောင်းကောင်း ကိုင်ပေးတတ်မယ်ဆိုရင် လိုးကြတဲ့အခါကျတော့ မိန်းမတွေကို အရသာကောင်းကောင်းကြီး ပေးနိုင်တယ် ”

အဖေက ညီမလေးကို ကြည့်ပြီးတော့ 

“ သမီး တာဝန်ကကျတော့ သမီးဘယ်လို အလုပ်ခံရတာ ကြိုက်ကြောင်းယောင်္ကျားတွေကို ပြောဖို့ပဲ၊ ကဲကြည့်ထား ဖေလုပ်ပြမယ် ”

လို့ ပြောပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ နို့အုံတစ်ခုတစ်ခုလုံး ပါးစပ်ထဲဝင်သွားမတတ် လှမ်းငုံလိုက်သည်၊ အဖေ့ပါးတွေက ညီမလေးနို့ကို စို့လိုက်တဲ့ အခါတိုင်း ချိုင့်ချိုင့်ပြီး ဝင်သွားကြသည်။

ညီမလေးက 

“ အိုးး အဖေ ကောင်းလိုက်တာ ”

ဆိုပြီး မျက်လုံးလေးဖွင့်ကာ ညည်းသည်။ အဖေ့ ပါးစပ်ကလည်း ညီမလေး နို့အုံကို စို့ယုံတင် မဟုတ်ပဲ ဝါးနေတဲ့အတိုင်း တမြုပ်မြုပ်တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသည်။ အဖေက နောက်ထပ် နို့အုံတစ်ဖက်ကို ပြောင်းစို့ဖို့ ပြင်ရင်း 

“ ဟောဒီနို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုကျတော့ အသာလေး စုပ်ပေးရတယ်၊ ကိုက်မယ်ဆိုရင်လည်း သာသာလေးပဲကိုက်ပေးရတယ်၊ ဟုတ်တယ်မလား ဘေဘီ ” 

လို့ပြောပြီးတော့ ညီမလေးနို့တွေကို ဆက်စို့သည်။ အဖေ အရင်စို့လိုက်တဲ့ နို့အုံက ခပ်ကြာကြာစို့ခံထားရလို့လားမသိ နို့သီးခေါင်းတွေက ပိုပြီး စူထွက်နေကြသည်။ ညီမလေးက 

“ အိုး အဖေ အဖေ လုပ်ပေးနေတာ အရမ်းကောင်းတယ် ” 

ဆိုပြီး သူမလက်တွေက အဖေ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး သူမနို့တွေနဲ့ အတင်းဖိကပ်ပေးနေသည်။ အဖေက နို့စို့နေတာကို ခဏပြန်ရပ်ပြီး 

“ နို့စို့နေရင်းနဲ့လည်း သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကိုအဆင်သင့်ဖြစ်နေအောင်လို့လုပ်ရမယ် ဘရတ်၊ အဲဒီတော့ သူ့အဖုတ်ကိုပွတ်ပေး နှိုက်ပေးရမယ် ”

လို့ ပြောပြီး ညီမလေးနို့ကို ဆက်စို့သည်၊ အဖေ့လက်တွေကလည်း လက်တွေ့ပြတဲ့အနေနဲ့ ညီမလေးဗိုက်သားလေးကို ပွတ်ရင်းအောက်ကို လျှောဆင်းသွားပြီး သူမပေါင်ကြားထဲကို ထိုးနှိုက်လိုက်သည်။အဖေ့ လက်ကြီးသူမပေါင်ကြားထဲရောက်သွားတော့ ညီမလေးက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို အသာလေး ကားပေးလိုက်သည်။ အဖေက သူ့လက်ခလယ်နဲ့ ညီမလေးရဲ့အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး အပေါ်ဖက်ကို ဆွဲမလိုက်သည်။ 

“ အို့ အဖေ့ ”

ဆိုပြီး ညီမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ကြွလာပြီး ခြေထောက်တွေယိုင်ကာ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ကားသွားခဲ့သည်။ အဖေ့ လက်ခလယ်က ညီမလေးအဖုတ်ထဲ တော်တော်နက်နက် ဝင်နေပြီဆိုတာကို ကျွန်တော်တွေ့လိုက်ရသည်၊ အဖေ့ လက်ကအငြိမ်မနေပဲ ညီမလေးအဖုတ်ကို အပေါ် ပင့်ပင့်တင်နေသည်။ ညီမလေး ဆီကနေလည်း ညည်းသံတွေ စထွက်လာသည်။

အဖေက ကျွန်တော်တို့ ချွတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ကောက်ရိုးပုံပေါ်ရောက်အောင် ခြေထောက်နဲ့လှမ်းတော့လိုက်ပြီး ညီမလေးကို ထိုအဝတ်တွေပေါ်မှာ လှဲသိပ်လိုက်သည်။ ညီမလေးကလည်း အလိုက်သင့်လေး သူမခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ကားထားပေးသည်။ 

အဖေက ညီမလေးရဲ့အဖုတ်အပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်နေတာကို ကျွန်တော်မြင်ရသည်။ 

“ သား အဖေအခုပွတ်နေတဲ့ဟာကို စောက်စိလို့ ခေါ်တယ်၊ ဒီဟာလေးကို သေချာဂရုစိုက်ပြီးတော့ ကိုင်ပေးရမယ် ”

ဆိုပြီး ညီမလေးရဲ့ အစေ့ကို အဖေကဖိပွတ်သည်၊ အဖုတ်ထဲကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်သည်၊ နောက်တော့ ညီမလေးပေါင်ကြားမှာ ဝမ်းယားမှောက်ပြီးတော့ အဖုတ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက်သည်။ ညီမလေးကိုယ်လုံးလေးကလည်း ကော့ပျံလာသည်၊ သူမ ပါးစပ်ကနေလည်း 

“ အား … အိုး … အမ်း … အင်း … အားးး  ”

စသည့် ပြောပြမတတ်သည့် ညည်းသံတွေက ပိုပိုပြီးထွက်လာသည်။

“ ဒီအသံပဲ ဘရတ် ဒီလိုအသံမျိုးကို အဖေတို့ ယောကျာ်းတွေက ကြားချင်ကြတာ ” 

ဆိုပြီး မောသံကြီးနဲ့ အဖေကျွန်တော့်ကို လှမ်းပြောသည် 

“ ပြီးရင်တော့ မင်းရဲ့လီးကို သူ့အဖုတ်ထဲ ကောင်းကောင်းထိုးထည့်ပြီးလိုးရုံပဲ ” 

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ညီမလေးပေါင်ကြားထဲမှာ အဖေဒူးထောက်ပြီး နေရာယူလိုက်သည်။ အဖေ့လီးကြီးကထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ အနည်းငယ် ဟစိဟစိဖြစ်နေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းဆီကို ဦးတည်နေသည်။ အဖေက သူ့လီးထိပ်ကို ညီမလေးအဖုတ်ဝမှာ တော့ပြီးတော့ ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ အဖုတ်ထဲကိုတစ်ခါထဲ အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

အဖေ့ပါးစပ်ကနေ 

“ အား…. ”

ဆိုပြီး အသံထွက်လာသလို ညီမလေးကလည်း 

“ အောင်းဝ် နာတယ် အဖေရဲ့ ”

ဆိုပြီး အသံလေးထွက်လာသည်။ ကျွန်တော် မြင်ဖူးနေကျ အဖအမေ့နမ်းနေကျ အနမ်းမျိုးနဲ့ အဖေက ညီမလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ အဖေ အသံတွေ အရမ်းထွက်နေလို့ အသံတိတ်သွားအောင် အဖေက နမ်းလိုက်သည်လို့ ကျွန်တော်ထင်သည်။ 

ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရင်းနဲ့ အဖေက သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ ညီမလေးကို စလိုးနေပြီဖြစ်သည်။ ညီမလေးပါးစပ်ကနေလည်း အဖေ့အနမ်းခံနေရတဲ့ကြားက ညည်းသံလေးတွေ တစ်စွန်းတစ်စ ထွက်ထွက်လာသည်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်ထဲမှာ အဖေ့လီးကြီးက အဝင်အထွက်လုပ်တာ ရစ်သမ်မှန်လာသည်။ ညီမလေးကလည်း 

“ အင်း… အဖေ သမီးခံလို့ ကောင်းလာပြီ ”

လို့အဖေ့ကိုလှမ်းပြောသည်။ အဖေက ပုံစံနောက်တစ်မျိုးပြောင်းပြီး ညီမလေးကို မြေစိုက်ဆောင့်နည်းနဲ့လိုးပြန်သည်။ လိုးနေရင်းနဲ့ 

“ လိုးတဲ့အခါကျရင် သူ့အဖုတ်ထဲကို နက်နက်ကလေးဝင်အောင် လိုးဖို့လိုတယ်။ ပြီးတော့ မင်းရဲ့ လီးအသွင်းအထုတ်လုပ်တဲ့ အခါကျရင် ဒစ်ကသူ့အစိကို ပွတ်တိုက်မိသွားဖို့လိုတယ် ” 

ဆိုပြီး ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်ကို ကော့ကော့ပြီးတော့ လိုးပြသည်။ လိုးရင်းနဲ့အရှိန်ရလာတော့ အဖေ့လီးကြီးက ညီမလေးအဖုတ်ထဲက အရည်တွေကြောင့်မို့ ပြောင်လက်လာသည်။ညီမလေးဆီကနေ ညည်းသံတွေက ကျယ်သထက်ပို ကျယ်လာသည်။

အဖေက 

“ နောက်ပြီးတော့ မင်းမပြီးခင်သူ့ကို အနည်းဆုံးတစ်ခါပြီးအောင် လုပ်ပေးရမယ်သား၊ ဒါမှ ယဉ်ကျေးရာကျတယ် ” 

လို့ပြောသည်။ ညီမလေးကတော့ ပြီးကာနီးလာလို့ ထင်သည် ။

“ အဖေ မရပ်နဲ့တော့ ဆက်လုပ် မရပ်နဲ့တော့ … ဆက်လုပ် ”

ဆိုပြီး အဖေ့ကို ဆက်တိုက် လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုနေသည်။

“ အဖေ ညီမလေးအဖုတ်ထဲ အရည်တွေပန်းထည့်မလို့လား၊ သူဗိုက်ကြီးသွားရင်ကော ” 

လို့ ကျွန်တော်ကမေးလိုက်တော့ အဖေကခေါင်းတစ်ချက်ညိမ့်ပြပြီး မောသံကြီးနဲ့ 

“ အင်း ဟုတ်တယ် ဗိုက်ကြီးသွားတတ်တယ်၊ ဖေ့သမီးလေး၊ သမီးဘယ်တုန်းက နောက်ဆုံး ရာသီလာထားတာလဲ ” 

ဆိုပြီး ညီမလေးကို အံကြိတ်ပြီး မေးလိုက်သည်။ ညီမလေးကလည်း 

“ အရင်အပတ်က အဖေ ”

ဆိုပြီး မောဟိုက်သံလေးနဲ့ပြန်ဖြေသည်။

“ မှတ်ထားသား မင်း သူ့အဖုတ်ထဲကို အရည်တွေပန်းထည့်တဲ့ အခါ ကလေးရအောင်လို့ လုပ်တယ်ဆိုတဲ့အချက်ကို သတိရဖို့ပဲ၊ သဘာဝကြီးကလည်း အဲလိုစီမံထားတာပဲ ။ အဲဒါကြောင့်မို့ မင်းအရည်တွေကို အတွင်းထဲထိ ထိုးထည့်ပေးရမယ် ”

လို့ပြောပြီးတော့ အဖေက သူ့ရဲ့မာတင်းပြောင်လက်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့သမီးအဖုတ်ထဲကို အားရပါးရဆောင့်ထိုး ထည့်လိုက်သည်  ။

“ ပြီးရင်မင်းရဲ့ အရည်တွေသူတို့နဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့ နေရာရောက်သွားတဲ့ အထိ အဲဒီနေရာမှာ ခဏရပ်ထားလိုက်ရမယ် ”

ဆိုပြီး သူ့ရဲ့ပျစ်နှစ်နေတဲ့ လရည်တွေကို ပထမအကြိမ်ပန်းထည့်လိုက်သည် ဒုတိယအကြိမ် တတိယအကြိမ် လေးငါးခါလောက် အရည်တွေပန်းထည့်ပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ မျိုးဥကိုအောင်မြင်အောင် သြဇာဖြည့်ပေးလိုက်သည်။ ညီမလေးကလည်း အဖေ့ကိုအတင်းဖက်ထားပြီး 

“ အိုး အရည်တွေအများကြီးပဲ အဖေ ပြီးတော့ ပူပူနွေးနွေးကြီး ”

ဆိုပြီး အဖေ့ ကျောကုန်းကို ပွတ်သပ်နေသည်။ကျွန်တော်အဖေနဲ့ ညီမလေးတို့ ပြီးသွားတာကို ကြည့်နေရင်း 

“ အဖေ ကောင်မလေးက တားဆေးတွေ ဘာတွေသုံးထားရင်ကော ”

လို့ မေးလိုက်သည်။ အဖေက ကျွန်တော့်အမေးကို ချက်ချင်းမဖြေသေးပဲနဲ့ ညီမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာခဏမှိန်းနေသည်။ ညီမလေးကလည်း အဖေ့ကျောကုန်းကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အပေါ်တက်အောက်ဆင်းပွတ်သပ်ပေးရင်း အဖေ့မျက်နှာအနှံ့ကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းနေသည်။ ခဏနေတော့မှ အဖေက သူ့ခေါင်းကိုထောင်ပြီး 

“ ဒါလည်းဖြစ်တာပဲလေ၊ သူကမင်းနဲ့ ကလေးမယူချင်ဘူးဆိုရင် ဒါက အဆင်ပြေတာပေါ့ ”

လို့ပြောပြီး ညီမလေးကိုတစ်ချက်ပြန်ငုံ့ကြည့်သည် ။

“ အင်း အဖေတို့ ခရစ်စတီ့ကို အရင်မေးခဲ့သင့်တယ်ထင်တာပဲ ။ ဒါပေမယ့် အဖေ အရမ်းကောင်းလွန်းသွားလို့မေးဖို့ မေ့သွားတယ်၊ ဟုတ်တယ် သူ့အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ မပန်းထည့်ခင် သူ့ကို အရင်မေးသင့်တယ် ”

လို့ အဖေကကျွန်တော့်ကိုပြန်ဖြေသည်။ အဖေကလရည်တွေ အကုန်ပန်းထုတ်ထားတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ ညီမလေးကတော့ ပက်လက်အတိုင်းပဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကားပြီး ဒီတိုင်းပဲကျန်ခဲ့သည်။ ကျွန်တော် သူ့အဖုတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အဖုတ်ဝမှာ အဖြူရောင်ပျစ်ပျစ်အရည်တွေနဲ့ ပြည့်နေသည်၊ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထိုအရည်တွေက အဖုတ်ထဲက နေစီးထွက်လာပြီး ညီမလေးရဲ့ဖင်စအိုဝအထိ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စီးကျသွားကြသည်။

ညီမလေး အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေက နီရဲပြောင်လက်နေပြီး အစတုန်းက ပန်းရောင်သမ်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကလည်း အခုနီရဲပြီး နို့အုံတွေပေါ်မှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေသည်။ ညီမလေးက ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးမှေးပြီး လှမ်းကြည့်နေသည်၊ ကျွန်တော့်လီးကလည်း မာတောင်ပြီး အရည်တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ညီမလေးဖက်ကို ဦးလှည့်နေသည်။

ညီမလေးက 

“ အဖေ ကိုကိုကော လေ့ကျင့်ဖို့လိုမယ်လို့ မထင်ဘူးလား၊ အဖေက သူ့ကို ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ ဆိုတာပြတယ်လေ၊ ဒါပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်လည်း လေ့ကျင့်သင့်တယ်လို့ မထင်ဘူးလား ” 

လို့ အဖေ့ကိုလှမ်းမေးသည်။ အဖေက သူမကိုငုံ့ကြည့်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်သည် ။နောက်တော့တစ်ချက်ရယ်ပြီး 

“ ကဲ တက် ကိုယ့်လူ၊ စိတ်ထနေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်တော့မှ လီးအလာကို မျှော်မနေစေနဲ့ ဘရတ် ”

လို့ လှမ်းပြောသည်။ အဖေ့စကားကြောင့် ကျွန်တော် ညီမလေးရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ နေရာဝင်ယူလိုက်သည်။ ညီမလေးက သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ကိုယ်တိုင် ဂွင်းထုရုံကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမထိဖူးတဲ့ကျွန်တော့်လီးကို ညီမလေးကလာကိုင်တော့ အကိုင်ခံလို့ အတော်ကောင်းသည်။ 

နောက်ပြီး ညီမလေးက နောက်ဆက်တွဲ အလုပ်အနေနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို သူ့အဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်သည် ။တခြားလက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တာ့်တင်ပါးကို ကိုင်ပြီးသူ့ဆီကိုဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်လီးကို သူမအဖုတ်ထဲသို့သွင်းယူလိုက်သည်။

“ ဘွတ် ”

ကျွန်တော့်လီးက အဖေ့လီးနဲ့ သိပ်မတူ၊ အဖေ့လီးက လုံးပတ်တုတ်ပြီး အနည်းငယ်တိုပြီး ကျွန်တော့်လီးက အဖေ့ လီးထက်၂ လက်မလောက် ပိုရှည်ပြီး လုံးပတ်ကတော့ အဖေ့ထက် သေးသည်။ ဒါပေမယ့် အရင်ဆုံး ဘာမှ မထူးခြားဘူးလို့ ထင်ရပေမယ့် တစ်မိနစ်လောက်နေတော့ ကျွန်တော့်လီးက ညီမလေးရဲ့ အဖုတ် အတွင်းပိုင်းမှာထိုးမွှေနေတာကော ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေက ကျွန်တော့်လီးကို ရစ်ပတ်လာတာကိုပါကျွန်တော် ခံစားလိုက်ရသည်။

ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်က အတော်လိုးလို့ ကောင်းသည်၊ ညီမလေး ကလည်းခံလို့ ကောင်းနေသည် ထင်သည်။ ကျွန်တော့်လီးကို သူ့အဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တော့ အားကနဲ ကော့ခံသည်။ ကျွန်တော့်လီးထိပ်က ညီမလေးရဲ့အဖုတ်အတွင်းပိုင်းက အဖုပျော့ပျော့လေးကို တိုက်မိပြီး ဆက်မဝင်ပဲ ရပ်သွားသည်၊ ကျွန်တော်အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ လီးက တစ်လက်မလောက်အပြင်မှာ ကျန်နေသေးသည်။ 

အဖေ လုပ်ပြတုန်းက သူ့လီးကို သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်တာကို ကျွန်တော်မြင်ပြီးသားဖြစ်ပေမယ့် ကျွန်တော့်လီးကို ညီမလေး အဖုတ်ထဲကနေ ပြန်ထုတ်ဖို့ နှမျောသလို ဖြစ်နေပြီး ဆွဲမထုတ်ချင်ဘူးဖြစ်နေသည်၊ ပြန်ထုတ်ရမယ့်အစား ကျွန်တော့်လီးကို ဆက်ပြီးဖိသွင်းလိုက်ပြီး တင်ပါးကို ဘယ်ညာရမ်းလိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့အဖုတ်ကို လီးနဲ့ထိုးမွှေလိုက်သည်။ ညီမလေးကလည်း ကျွန်တော်လုပ်ပေးတာကို သဘောကျပြီး အဖေပြောသလို တဏှာတွန်သံ တွေ ပြန်ပေးလာသည်။

ကျွန်တော့် လီးထိပ်နဲ့ ညီမလေးရဲ့အဖုတ်အတွင်းပိုင်းက အဖုလေးနဲ့ တိုက်မိလိုက်တိုင်း အရသာ အတော်ရှိသည်။ ကျွန်တော် အဲဒီအဖုလေးကို ထိုးရင်းထိုးရင်းနဲ့ တစ်လက်မလောက် အပြင်မှာ ကျန်နေသေးတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လီး တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်ချက်ကြောင့် ညီမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ကော့တက်သွားခဲ့သည်။ 

ထို့နောက် ကျွန်တော့်မျက်နှာရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ချစ်စဖွယ် နို့သီးခေါင်းတစ်ခုကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကျွန်တော်သူ့ရဲ့နို့ကို သေချာ ကောင်းကောင်းလေး စို့ပေးနေတော့ ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကလည်း ကျွန်တော့်လီးကို အသွင်းအထုတ် လုပ်လို့မရတော့လောက်သည်အထိ ညှစ်ပီးရင်း ပိုပြီး ညှစ်ပေးလာကြသည်။

ညီမလေး အဖုတ်အတွင်းသားတွေ ညှစ်တာက လှိုင်းတွန့်ကလေးတွေ လှုပ်ရှားနေသလိုမျိုး ကျွန်တော့်လီးကိုအတွင်းထဲကနေ ညှစ်ကစားနေသည်။ ကျွန်တော် နွားနို့ညှစ်ရင် လုပ်သလိုမျိုး လုပ်နေကျ အတိုင်းပင်ဖြစ်သည်။ သူမအဖုတ်က ကျွန်တော့် လီးတံကြီးဆီကနေ နို့စညှစ်နေပြီဖြစ်သည်။ ညီမလေး အဖုတ်အတွင်းသားတွေ ညှစ်အားကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော် သတိမထားလိုက်မိခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်လီးထိပ်ကနေ လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ 

ကျွန်တော်လည်း လရည်တွေပန်းထုတ်ရင်း ညီမလေးအား ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ဖြူဖွေးပြစ်ခဲနေတဲ့ ကျွန်တော့်သုတ်ရည်တွေကို လေးငါးချက်လောက် ညီမလေးအဖုတ်ထဲပန်းပြီးတော့ နောက်ဆုံးအချက် ကျွန်တော့် လီးကို အဆုံးထိထိုးဆောင့်လိုက်ပြီး ဆီးခုံချင်း ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ညီမလေးဆီကနေလည်း နောက်ထပ်ညည်းသံတွေ ထပ်ထွက်လာသည်။ ပြီးတော့မှ ကျွန်တော် ညီမလေးအဖုတ်ထဲကို လရည်ပန်းထည့်ဖို့ ခွင့်မတောင်းမိလိုက်မှန်း သတိရလိုက်သည်။

“ ခရစ်စတီ ဆောရီး အသည်းလေး ကိုကို ခွင့်တောင်းဖို့မေ့သွားတယ် ”

လို့ ညီမလေးကိုတောင်းပန်လိုက်သည်။

“ ရပါတယ် ကိုကိုရဲ့ နောက်တစ်ခါလုပ်တဲ့အခါကျရင်မေးလို့ ရတာပဲဟာ ” 

ဆိုပြီး သူမအဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ညစ်ရင်းကျွန်တော့်ကိုပြန်ပြောသည်၊ သူမဖင်တွေကို ဝေ့ဝိုက်ရင်းကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးနဲ့ သူမအဖုတ်ကို သူမပြန်မွှေနေသည်။ နောက်တော့ မောသံလေးနဲ့ 

“ ညီမလေးရဲ့ နို့သီးတွေကို ထပ်စို့ ပေးနိုင်သေးတယ်မလား ” 

လို့ တောင်းဆိုလာတော့ ကျွန်တော်လည်းသူ့အကြိုက်ကောင်းကောင်းလေးစို့ပေးလိုက်သည်။

...............................................

ကပွဲအချိန်နား နီးလာတော့ ကျွန်တော်လည်းမလစ်ဆာကို သူမအိမ်မှာမြင်းအပိုတစ်ကောင်ပါ ယူသွားပြီးသွားကြိုလိုက်သည်။ မလစ်ဆာ ဘာလို့ မြင်းစီးချင်တာလည်းဆိုတာကို ကျွန်တော် အခုမှပဲ သိလိုက်ရသည်၊ ကျွန်တော်တို့ သွားနေရင်းတစ်မိုင်မရောက်ခင်မှာပဲ မြင်းပေါ်မှာမြင်းကုန်းနီးနဲ့ သူမဂျင်းဘောင်းဘီအောက်က အဖုတ်ကို ပွတ်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားခဲ့သည်။ အဖေသာ ကျွန်တော်နဲ့ညီမလေးကို မသင်ထားပေးရင် မလစ်ဆာဘာတွေလုပ်နေသလည်းဆိုတာ ကျွန်တော် သိမှာတောင်မဟုတ်၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပြီးသွားတာကို ကျွန်တော် ချက်ချင်းသတိထားမိသွားသည်။

ကပွဲမှာ ကျွန်တော်တို့အက အမျိုးမျိုးကကြသည်၊ ရော့ခ်အင်ရိုး ကကြသည်၊ အနှေးကများ၊ ကန်းထရီး အကများကကြသည်။ စိတ်မကောင်းစရာကောင်းတာက မလစ်ဆာက သူများတွေပြောသလို ကော့ခ်တီးစ် (cock tease - တောင်ပြန်ဖြစ်အောင်လုပ်တဲ့ကောင်မလေး) ဖြစ်နေသည်။ သူမနဲ့ ကျွန်တာ်တို့ တွဲကကြသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်လက်တွေက သူမကိုယ်လုံးပေါ် လျှောက်သွားရင်တော့ ကျွန်တော့်လက်ကို ပုတ်ချပြီး 

“ ဒီမှာ မလုပ်နဲ့ ”

ဆိုပြီး တိုးတိုးလေးကပ်ပြောသည်။

အိမ်အပြန်လမ်းရောက်တော့ ကျွန်တော်က မလစ်ဆာကို ကျွန်တော်တို့ ကပွဲမှာ မဟုတ်တော့ကြောင်းပြောပြီး ကပွဲတစ်ချိန်လုံး ကျွန်တော့ရင်ဘတ်နဲ့ ဖိကပ်ထားတဲ့ သူမနို့တွေကို မြင်ချင်ကြောင်း ဖွင့်ပြောလိုက်သည်။ ကျွန်တော် အခုလိုမျိုးမေးလာလိမ့်မယ်လို့ မလစ်ဆာ ထင်ထားမိမှာမဟုတ်ဟု ကျွန်တော်ထင်သည်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် လရည်တွေပန်းတာကို ခံယူရင်း ကျေးဇူးတင်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်တဲ့ ကျွန်တော့်ညီမလေးရဲ့အကြည့်တွေကြောင့် ယုံကြည်မှုတွေ မြင့်တက်လာပြီး တောင်းဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ 

ဒါပေမယ့် မလစ်ဆာက အကြောင်းပြချက်တွေ အမျိုးမျိုးပေးပြီး ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ ကျွန်တော် မလစ်ဆာကိုစိတ်ပျက်သွားခဲ့သည်။ လုပ်ချင်လွန်းလို့ ကျွန်တော့် ဘောတွေတောင် အနည်းငယ်အောင့်နေသည်၊ မလစ်ဆာ ရဲ့နူးညံ့တဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို ကျွန်တော် အရမ်းမြင်ဖူးချင်လှသည်။

ဒါပေမယ့် အဖေက ကျွန်တော့်ကိုမိန်းမတွေ အပေါ် ညင်သာရမည်လို့ သင်ထားတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း မလစ်ဆာကို သူမအိမ်ထိ လိုက်ပို့ပြီး သူမအတွက် လုံလောက်မယ်ထင်တဲ့ အနမ်းတစ်ခုပေးပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော် အတော်လေး စိတ်ပျက်နေမိသည်။

ခရစ်စတီက ကျွန်တော်အိမ်ပြန်ရောက်သံကြားလို့ အပြင်ထွက်လာပြီး အပိုယူသွားခဲ့တဲ့မြင်းကို ကူသွင်းပေးသည်။ မြင်းတွေကို ဇောင်းထဲသွင်းရင်း ကျွန်တော်လည်း ကပွဲမှာ မလစ်ဆာနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ညီမလေးကိုပြောပြလိုက်သည်။ မြင်းတွေ နေရာတကျ ဖြစ်သွားတော့ ညီမလေးက ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ကောက်ရိုးတွေစီထားတဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုခေါ်သွားသည်၊ အပေါ်ရောက်တော့ 

“ မလစ်ဆာက သူ့နို့တွေ ကိုကို့ကို မပြပေမယ့် ညီမလေးကတော့ ညီမလေးနို့တွေကို ကို့ကိုပြမယ်၊ ကြိုက်တယ်မလား ”

ဆိုပြီး သူမအင်္ကျီကို ချွတ်ပြသည်။

နာရီဝက်လောက် အချိန်လေးမှာပဲ ကျွန်တော် မလစ်ဆာနဲ့ တစ်ညလုံးပျော်မယ်လို့ စဉ်းစားထားတဲ့ အပျော်တွေထက် ပိုပျော်စရာကောင်းတာတွေ ကျွန်တော်ရလိုက်သည်။ ညီမလေးက ကျွန်တော် သူ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးစုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော် အဖုတ်ယက်ပေးတာ တော်တဲ့အကြောင်း သူမအဖုတ်ယက်ခံရတာ ဘယ်လိုကြိုက်တဲ့အကြောင်း တဖွဖွပြောသည်၊ ပြီးတော့ အဖေကသူမကို လီးစုပ်နည်း သင်ပေးထားကြောင်း ပြောပြပြီး ကျွန်တော့် လီးကို စုပ်ပေးသည်။ 

ညီမလေး ကျွန်တာ့်လီးကို စုပ်ပေးတာ အတော်ခံလို့ကောင်းသည်၊ ဒါပေမယ့် ညီမလေးက သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ မပြီးစေချင်ကြောင်း၊ လရည်အရသာကြောင့် မဟုတ်ပဲ ကျွန်တော့် လရည်တွေကို သူမအဖုတ်ထဲမှာသာ ပန်းထည့်စေချင်ကြောင်း၊ ထိုသို့ ခံရသည်ကို သူမအကြိုက်ဆုံးဖြစ်ကြောင်း တတွတ်တွတ် ကျွန်တော့်ကို ပြောပြသည်။

ကျွန်တော်လည်း ညီမလေးပြောတဲ့ အတိုင်း သူမအဖုတ်ထဲ ကိုကျွန်တော့်လီးကြီး ထိုးနှစ်ပေးလိုက်ပြီး ညီမလေးနဲ့ ကျွန်တော်ကောင်းကောင်းကြီး လိုးဆော်ကြသည်။ လိုးရင်းနဲ့ ကျွန်တော်သတိထားမိလိုက်တာက ညီမနို့ကို ခပ်ပြင်းပြင်းစို့ပေးရင်း အောက်ဖက်က လီးနဲ့ အားရပါးရအဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးပေးနေတုန်း ညီမလေးနှစ်ခါသုံးခါ ပြီးသွားခဲ့သည်။ ကျွန်တော်လည်း ညီမလေးအသက်ရှူချိန်ရအောင် ခဏရပ်ပေးလိုက်သည်။

ညီမလေး အမောပြေတော့ ကျွန်တော်က သူမအဖုတ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်လရည်တွေ ပန်းထည့်ဖို့ ခွင့်တောင်းတော့ 

“ ဟုတ် ကိုကို့ လရည်တွေကို ညီမလေးအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးပါ ”

ဆိုပြီး ချိုချိုသာသာနဲ့ အဖုတ်ထဲ လရည်ပန်းခွင့်ပေးသည်။ ညီမလေးခွင့်ပေးတဲ့ အတိုင်းကျွန်တော့် လရည်တွေကို သူမအဖုတ်ထဲ ဒလဟော ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။

ညဘက် လူကြီးတွေ အိပ်သွားကြတော့ ကျွန်တော် ညီမလေးအခန်းထဲ ခိုးဝင်ပြီးတော့ ညီမလေး ကုတင်ပေါ်မှာ ကျွန်တော်နဲ့ ညီမလေးထပ်လိုးကြသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ လိုးရတာကို ကျွန်တော်ပိုပြီး သဘောကျသည်၊ ဒါပေမယ့် ညီမလေးပြီးတဲ့ အခါကျရင် အသံတွေ အရမ်းထွက်တတ်တာကို ကျွန်တော် သတိမေ့သွားခဲ့သည်။ ညအစောပိုင်းတုန်းက သိုလှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးကြတုန်းက ဘယ်သူမှ မကြားနိုင်ကြ ဟု ကျွန်တော်ထင်သည်။ 

အခုည သန်းခေါင်အချိန် ကျွန်တော် ညီမလေးရဲ့အဖုတ်ကို အားရပါးရဆောင့်လိုးရင်း မောင်နှမ နှစ်ယောက်စလုံးအရှိန်ကောင်းနေတုန်း ညီမလေးရဲ့ အခန်းတံခါး ဝုန်းကနဲ ပွင့်ထွက်သွားခဲ့သည်။ တံခါးပွင့်သံကြောင့် ညီမလေးက လန့်ပြီးတော့ ထအော်သည်။

အသံလာရာဘက်ကို ကျွန်တော်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ စူးရဲတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ကို တံခါးဝမှာ ရပ်ကြည့်နေတာက တခြားလူမဟုတ် အမေပင် ဖြစ်သည်။ အမေက ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဒေါသရောင်သမ်းနေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ အသက် ခပ်ပြင်းပြင်းရှူရင်း ကြည့်နေသည်၊ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာလည်း သတိပေး အချက်ခေါင်းလောင်းသံတွေ တဒေါင်ဒေါင် မြည်လာသည်။ သို့သော် ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိသေး။ 

ရုတ်တရက် အမေ့ အနောက်ကနေ အဖေရောက်လာပြီး အမေ့ ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်ပေါ်ကနေ အမေ့နို့တွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့ အခန်းရှေ့ကနေ အမေ့ကို ပြန်ဆွဲခေါ်သွားရင်း 

“ လာပါ ညီမလေးရယ် စိတ်တွေ ဆိုးမနေပါနဲ့၊ ညီမလေး သိတယ်မလား၊ အဖေကလည်း ဒီလိုဆိုတော့ သားလည်း ဒီလိုပဲပေါ့ ”

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တဲ့အသံကို ကျွန်တော်ကြားလိုက်ရသည်။

အဲဒီ အချိန်ကနေ စပြီးတော့ ကျွန်တော် ဘယ်မိန်းကလေးကိုမှ အပြင် အတူသွားဖို့ မခေါ်ဖြစ်တော့။ ကျွန်တော့်မှာ ကျွန်တော့် ညီမလေးရှိနေပြီပဲဟာ ။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် တကယ်လိုအပ်တာကလည်း ကျွန်တော့်ညီမလေးပါပဲဗျာ။


ပြီးပါပြီ။


ဝန်ခံချက် ။            ။ ဤ အဖေဒီလို သားဒီလို အပြာဇာတ်လမ်းသည် Lubrication ဆိုဒ်မှ Like Father Like Son ဆိုတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးကို ဘာသာပြန်ထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

နောက်ပြီး ဒီဇာတ်လမ်းကို Entertainment အနေနဲ့သာ ဖတ်ကြပြီး အတုမယူကြဖို့တောင်းဆိုလိုပါတယ်၊

ဒီလို ကိစ္စမျိုးဆိုတာ တန်ဆေးလွန်ဘေးပဲ တော်ရုံပဲကောင်းတယ် အဟီး။


အားလုံးကိုပျော်စေချင်တဲ့

Xtreme





Monday, November 14, 2011

ကျူတာဆရာမ ချစ်မမ (စ/ဆုံး)

ကျူတာဆရာမ ချစ်မမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

၁၀ တန်းအောင်၊ ကောလိပ်တစ်ခုမှာ ကျောင်း လာတက်ရတယ်။ နယ်ကဆိုတော့ အဆောင်ငှါးနေရတာပေါ့။ ငွေကြေး မတက်နိုင်တော့ ကျူရှင် မယူနိူင်ဘူးလေ။ ပထမနှစ်ကတော့ အဆင်ပြေချောမွေ့စွာ အောင်မြင်တယ်။ဒုတိယနှစ်ကြတော့ မရတော့ဘူး။ ကျောင်းမှာလည်း စာတွေသေချာ သင်သလို စာမေးတာတွေလည်း လုပ်လာတယ်။ ကျတော်က စာမရတာကများတယ်။ မေးတိုင်းမရတော့ တနေ့မှာ အင်္ဂလိပ်စာပြတဲ့ ဆရာမက နှစ်ပြားမတန်အောင် ဆူပါလေရော။ မျက်နှာတောင် မဖော်ရဲဘူး။ ပြောလိုက်တာဗျာ ကျောင်းဆင်းတော့ ဆရာမကို တွေ့တာနဲ့.. 

“ ဆရာမ.. စကားနည်းနည်း ပြောချင်လို့ပါ” 

“ အေး.. ပြောလေ” 

“ ကျတော် နယ်က လာပြီး ကျောင်းတက်တာပါ ကျတော်တို့ ဘဝက.. မပြည့်စုံပါဘူး.. ကျူရှင်လည်း မတက်နိုင်ပါဘူး.. ဆရာမ” 

မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြောနေတော့ ဆရာမ ဂရုဏာသက်သွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။

“ အေးလေ.. ဆရာမကလည်း နေ့လည်က.. အခြား ကိစ္စနဲ့ ရောသွားတော့.. ဒေါသပိုဖြစ်သွားတယ် မင်းမင်း…” 

“ ဟုတ်.. ဟုတ်.. ဆရာမ” 

“ ပိတ်ရက်တွေမှာ.. အိမ်လာခဲ့လေ. . ဆရာမ ဘာသာအပြင်.. အခြားဘာသာပါ သင်ပေးမယ်…” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. ဆရာမ” 

ဆရာမလည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွ ဆိုင်ကယ် ဦးထုပ်ဆောင်းပြီး မောင်းထွက်သွားသွားပါတော့တယ်။ ဆရာမနာမည်က ဒေါ်မေသူဇင်ပါ။ အင်္ဂလိပ်စာ သင်ပါတယ်။ အသင်ပြလည်း ကောင်းသူတစ်ယောက်ပါ။ ဆရာမက တရုတ် လူမျိုးစပ်တဲ့ သဘောရှိတယ်။ အသားက ဖြူတယ်။ တရုတ်မျက်နှာပေါက် ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်ဝတ်ဆင် နေထိုင်တက်သူဖြစ်ပါတယ်။ 

ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်တော့ ဆရာမအိမ် ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဆရာမ အိမ်ရှေ့မှာ ပန်းအိုးတွေ ရွေ့နေတယ်။ လွယ်အိတ်ကို ဒန်းပေါ်မှာတင်ပြီး ဆရာမကို ဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေတုန်း… 

“ ဇင်ဇင်.. သူက ဘယ်သူတုန်း…” 

“ အိမ်မှာ.. စာလာသင်တာ.. မင်းမင်းတဲ့.. နောက်မှ.. အမေ့ကို ပြောပြမယ်..” 

“ မင်းမင်း.. အဲဒါအမေလေ” 

“ ဟုတ်.. အန်တီ နေကောင်းလား..” 

“ ကောင်းပါတယ်ကွယ်… သားလည်း စာကြိုးစားနော်” 

ဆိုပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားတယ်။ ဆရာမ အမေက သဘောကောင်းမယ့်ပုံရှိတယ်။ မျက်နှာကပြုံးလို့ ဆရာမနဲ့ ပန်းအိုးတွေ အတူရွေ့တော့မှ အနီးကပ် မြင်ဖူးတယ်။ ဆရာမက အရပ်တော့ မရှည်ဘူး။ အသားတော့ တော်တော်ဖြူတယ်။ အိမ်နေ အဝတ်အစားနဲ့ဆိုတော့ သဘာဝအတိုင်း လှပနေတယ်။ ကိုယ်ခန္ဓာကလည်း ပြည့်တယ်လို့ ပြောရမယ်။ အပိုအလိုမရှိ ဆူဖြိုးနေတယ်။ 

အားလုံးပြီးသွားတော့ ခြေထောက် လက်ထောက်ဆေးရန် နောက်ဖေး ဦးဆောင်ခေါ်သွားတယ်။ ဆရာမက လှမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေတဲ့ တင်ပါးကြီးကို ကြည့်လိုက်လာခဲ့တယ်။ စာသင်တော့လည်း ကြမ်းပြင်မှာပဲ သင်တော့ ဟိုက်နေတဲ့ လည်ပင်းမှ နို့တွေ တွေ့နေရတယ်။ မနေနိုင်တော့ဘူး ဆရာမကို ခွင့်တောင်ပြီး အိမ်သာထဲဝင်၊ ဆရာမမှန်းပြီး ဂွင်းထုပလိုက်တယ်။ 

ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း သွားတော့ ဆရာမအပြင် မိသားစုနဲ့ပါ ခင်မင်ရင်းနှီးသွားတယ်။ စာမေးပွဲဖြေဖို့ ကျောင်းပိတ်ရက်ပေးတော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဆရာမအိမ်မှ ဆရာမမှလွဲ၍ တစ်အိမ်သားလုံး ဘုရားဖူး ထွက်ကြတယ်။ ဆရာမက ကျောင်းမှာဆို သူနဲ့ မသိသလိုပဲ။ ကျတော့ကို ဆက်ဆံတာ မာတင်းနေတာပဲ။ အဲလို အချိန်တွေဆို ဆရာမကို မကျေနပ်ဖူး။ အိမ်မှာကျတော့လည်း ဖင်ပုတ် ခေါင်းပုတ်နဲ့ “တွေ့မယ်” ဆိုပြီး ညိုးထားလိုက်တယ်။ 

ဒီတပတ်တော့ ဆရာမအိမ်မှာ ကျတော့နဲ့ နှစ်ယောက်တည်း ရှိမှာကို တွေးပြီး ရန်ခုန်နေတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ ဆရာမကို ခိုးကြည့်ရင် ယခင်က အိမ်ကလူတွေ သိမှာစိုးလို့ သေချာ မကြည့်ရဲဘူး။ ဒီတခါတော့ ပတ်ဝန်းကျင်လွတ် ကြည့်ရတော့မယ် ဟဲဟဲ။ ပိတ်ရက်ရောက်တော့ အိမ်ကနေ အစောကြီး ထွက်လာခဲ့တယ်။ ဆရာမအိမ်ရောက်တော့.. 

“ ဆရာမ.. ဆရာမ” 

အသံလည်း မကြားဘူး။ အဲဒါနဲ့ အိမ်ထဲဝင် ကြည့်တော့လည်း မတွေ့ဘူး။ ဆရာမ အခန်းကို ကြည့်တော့ အားပါးပါး ဆရာမအိပ်နေတာ ဖင်ကိုပြောင်နေတာပဲ။ အတွင်းခံလည်း ဝတ်မထားဘူး။ တစောင်းအိပ်နေတာများ နောက်က ကြည့်ရတာ ဂစ်တာတလက် ဒေါင်လိုက် ချထားသလိုပဲ။ ကြည့်နေရင်းနဲ့ ကျတော့ငပဲက ပြထောင်တက်လာပြီ။ ဆရာမက ပုလို့လား မသိဘူး။ တင်တော်တော်ကြီးတယ်။ နောက်ပြီး ဖွေးဥနေတာပဲ။ ပေါင်တန်က အရင်းဘက်က တုတ်ပြီး အောက်ဘက်ကို သွယ်ဆင်းသွားတယ်။

ကျတော့လီးကလည်း မရတော့ဘူး။ ပုဆိုးလှန်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ သိပ်မကြာပါဘူး ထုလို့ပြီးသွားတယ်။ ကျတော်လည်း လီးရည်တွေကို ပုဆိုးနဲ့သုပ် အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး…။ 

“ ဆရာမ.. ဆရာမ” 

မကြားကြားအောင် ခေါ်လိုက်တော့.. 

“ လာလေ မင်းမင်း.. ဆရာမလည်း မင်းမင်းခေါ်မှ နိုးတော့တယ်” 

ကျတော်လည်း ခုမှရောက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ဆရာမပုံက ခုမှအိပ်ယာထတာဆိုတော့ ဆံပင် ဘိုသီ ဖက်သီနဲ့ မျက်နှာလေးကတော့ အိပ်ရေးပျက်တာသာ ပြောတာ ဖောင်းနေတာပဲ။ ဘော်လီလည်း ဝတ်မထားဘူးနဲ့တူပါရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ရုန်းထွက်နေသယောင်။ ဆရာမကို သေချာစဆုံး ကြည့်ပြီးမှ…။ 

“ အားနာလိုက်တာ.. ဆရာမရယ်.. ကျတော့ကြောင့်.. အိပ်ရေးပျက်ပြီ” 

“ ညက တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး..” 

“ ဧကန်န.. ဆရာမ ညက.. ချစ်သူနဲ့ ဖုန်းပြောတာ ဖြစ်မယ်.. ဟုတ်တယ်ဟုတ်..” 

“ မင်းမင်းကတော့.. စွတ်အထင်ကြီးနေတယ်.. ချစ်သူလား.. မူးရင်တောင်.. ရှူစရာမရှိဘူး..”

“ ကျတော့.. ဆရာမက ဒီလောက်လှနေတာ.. အကြွင်းမဲ့တော့.. မယုံပါဘူး..” 

“ ကိုယ်တော်.. မယုံလည်းနေ.. မျက်နှာသစ်လိုက်ဦးမယ် .. ခဏစောင့်” 

ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ဆရာမက ကျတော့ကို စာသင်လိုက်၊ စက်ချုပ်လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေ များနေတယ်။ စာသင်ထွက်သွားတော့လဲ လှုပ်လိုက်တဲ့ဖင် စက်ချုပ်ခုံမှာ ကျောပေးထိုင်ပြန်တော့လည်း ဖင်က ခုံအပြည့် နေရာယူထားတယ်။ ကျတော် ဆရာမကိုကြည့်ပြီး အမျိုးမျိုးပြစ်မှား နေတယ်။ 

“ မင်းမင်း.. ခဏ” 

“ စက်ခုံက.. နင်းရတာ.. ဘာဖြစ်နေလဲ မသိဘူး.. အရမ်းလေးနေတယ်” 

“ နတ်တွေ ကြပ်နေလို့ နေမှာပေါ့.. ဆီထိုးလား” 

“ မထိုးတာ ကြာပြီ” 

ကျတော်လည်း ပုဆိုးကို တိုတိုဝတ်၊ ဆရာမရှေ့မှာ ထိုင်၊ ဆီထိုးပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ ဆရာမကို ကြည့်ပြီး တောင်နေတဲ့ လီးကိုလည်း အောက်စ နည်းနည်းလွတ်ပြီး ပြပေးနေတယ်။ ဆရာမက ဆီထိုးတာ မကြည့်ပဲ လီးကိုသာ အာရုံစိုက်နေတယ်။ အာရုံစိုက်လေ ပိုပြီးပြပေးတော့ ဆရာမ မနေနိုင်တော့ဘူးလားမသိ။ အိမ်သာဘက် ခဏခဏ ထွက်သွားတယ်။  

.................................................................................................................

မိုးနည်းနည်းချုပ်လာတော့..

“ မင်းမင်း.. အိမ်မှာ အိပ်သွားပါလား” 

“ ဆရာမနဲ့ ကျတော် နှစ်ယောက်တည်း တော်ကြာ.. ဆရာမကို.. ပြောကြဦးမယ်” 

“ မင်းမင်းရယ်.. ဆရာမအတွက် မစိုးရိမ်ပါနဲ့” 

“ အိုကေလေ.. အိပ်မယ်” 

ဆရာမနဲ့ ကျတော် စကားပြောလိုက်၊ စာသင်လိုက်နဲ့ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။ ခဏနေတော့ အခန်းထဲသွားပြီး ထမီရေရှားကြီးနဲ့ ထွက်လာတယ်။

“ အိုက်တယ်ကွယ်.. ရေချိုးဦးမယ်..” 

“ ဆရာမကလည်း.. မိုးချုပ်မှ.. အအေးပတ်နေပါဦးမယ် ..” 

“ ရပါတယ်.. ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..” 

ဆရာမက ပြောလည်းပြော၊ အလုပ်ကလည်း လုပ်နေသေးတယ်။ ရေရှားနဲ့ဆိုတော့ ဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါနေတာပဲ။ အနားရောက်လို့ ကြည့်လိုက်ရင်လည်း ရင်သားကြီးတွေက ဝင်းဝါ မို့မောက်နေတာပဲ။ ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမရိုးမရွ ဖြစ်နေပြီ။ 

“ ဆရာမ.. ကျတော်လည်း.. ဆရာမနဲ့အတူ ရေချိုးမယ်..” 

“ ချိုးလေ..”

ဆရာမလည်း ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ရေပန်းအောက်ဝင်ပြီး ရေပန်း ဖွင့်ချလိုက်တယ်။ ကျတော်က ဆရာမနောက်မှဆိုတော့ ရေစိုထမီနဲ့ လှနေတဲ့ ဆရာမဖင်ကိုမြင်ပြီး စိတ်က ထိမ်းမရတော့ဘူး။ ဆရာမနောက်မှာ ကပ်လိုက်တယ်။ လီးက ဆရာမတင်ပါးကို ထောက်လိုက်တယ်။ ပထမတော့ တွန့်သွားသေးတယ်။ ဘာမှ မပြောတာနဲ့ ဆရာမကို နောက်ကနေ သိုင်းဖတ်လိုက်တယ်။ 

“ အို့.. မင်းမင်း” 

“ မနေနိုင်တော့ဘူး.. ဆရာမရယ်..” 

“ မင်းမင်း.. ဆရာမကို အထင်သေးတာလား” 

“ မဟုတ်ရပါဘူး.. ဆရာမရယ်” 

စကားလည်းပြော ဂုတ်သားလေးကိုလည်း နမ်း၊ နို့တွေလည်း ကိုင်၊ ဖင်ပါးကြီးကိုလည်း လီးနဲ့ နေရာအနှံ့ လိုက်ထိုးပေးနေတယ်။ ဘာမှ မပြောတော့ ရေရှားထမီးကို ချွတ်ချလိုက်လိုက်တယ်။ ဖြူဖွေးနေတာပဲ၊ အသားက တခါမှတောင် မတွေ့ဖူးဘူး။ ဥနေတာပဲ။ ဆရာမကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်လိုက်တယ်။ 

နို့တွေလည်း နယ်ပေးနေတယ်။ ဆရာမပျော့နေပြီး လက်က တဖြည်းဖြည်း အောက်ကိုလျော စောက်ဖုတ်ဆီ သွားနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်တွေရွှဲနေပြီ။ လက်ချောင်းတွေက စောက်စေ့နေရာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ 

“ အို..အို..ဟာ…ဟာ..ဟင်း..အင်း… အမလေး.. ဟင်း… ဟင်း..ကျွတ်..” 

ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဆရာမစောက်ပတ်ကို နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်က ဖြဲလိုက်ပြီး လျှာနဲ့ ယက်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ဆရာမ ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီ။ နံရံမှာ ဆရာမကိုကပ်စေပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး မတင်လိုက်တယ်။ 

“ မင်းမင်းရယ်.. ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲ..” 

ဘာမှပြန်မပြောပဲ ပြဲအာသွားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အပြီအပြင် ယက်ပေး၊ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထည့်ပေး၊ စောက်စိကို သကြားလုံး စုပ်သလိုမျိုး… 

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ရှလွတ်..ရှလူး..ပြွတ်..” 

“ အိုး..အိုး.. အား.. အား.. အား.. အမလေး.. အင်း.. အင်း..ဟင်း” 

“ မင်းမင်း..မရတော့ဘူး… အား.. အား.. အို..  ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ.. ဟင်း. အမလေး.. လေး.. အား..အား… ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီ… အား… အား.” 

ဆရာမ စောက်ရည်တွေ.. ကျတော့ မျက်နှာပေါ် ပန်းချလိုက်တယ်။ ကျတော်လည်း ထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်နဲ့ ပေနေတဲ့ စောက်ရောတွေပါ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ 

“ မင်းမင်းရယ်.. အားနာလိုက်တာ.. ဆရာမ.. ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး…” 

“ လိုးပေးရမလား.. ဆရာမ” 

“ အင်း” 

ကျတော်လည်း ပုဆိုးနဲ့အင်္ကျီပါ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ချွတ်နေတုန်းလီးက ခါးယမ်းနေတော့ ဆရာမကြည့်ပြီး အသည်းတွေ ယားနေလားမသိ ထိုင်ချလိုက်ပြီးကျတော့လီးကို သူ့လက်ဖြူဖြူလေးနဲ့ အသာအယာဆွဲယူကာ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ ကျတော်လည်း ဆရာမခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လီးကို ရှေ့တိုးပေးလိုက်တယ်။ 

ဆရာမက အတွေ့အကြုံ မရှိပေမယ့် စုပ်ပေးချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖုံးလွမ်းနေလို့လားမသိ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသော လီးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးကာ ဒစ်တဝိုက်ကို ယက်ပေးနေတယ်။ 

“ ဟ…အား.. ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ် ” 

ဆရာမ ကျတော်ပြောတာ ကြားလိုက်တော့ မော့ကြည့်ပြီး လီးကို အစွမ်းကုန်ငုံစုပ်ကာ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဆရာမ လီးစုပ်ကောင်းတဲ့ အတွက်ကြောင့် ကျတော့ဂွေးစိကြီးတွေပါ အတွဲလိုက် ရှုံ့တက်သွားပါတယ်။ လီးမွှေးတွေကလည်း ဆရာမ မျက်နှာကို ထိနေတော့ ကြက်သီးတွေ ပိုထလာလားမသိဘူး အားရပါးရကို စုပ်ပေးနေပါတယ်။ 

“ အား..အား.. ဆရာမ.. ဆရာမ.. တော်.. တော်ပြီ..  ထွက်ကုန်တော့မယ်..” 

ဆရာမခေါင်းကို ဖယ်သော်လည်း ဖယ်မပေးတဲ့အပြင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ စုပ်ပြီး လီးတဝက်လောက်မှာ ဆရာမ သွားနဲ့ ဖိထကာ လီးထိပ်က အပေါက်လေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပေးနေပါသည်။ 

“ အိ.. အား.. ဆရာမ..ကျွတ်.. အား.. ထွက်ပြီ.. အ…  အ.. အား..” 

ကျတော့ သုတ်ရည်တွေ ပြစ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ့ ဆရာမပါးစပ်ထဲ ပန်းဝင်ကုန်ပါတယ်။ ဆရာမက ပါးစပ်ထဲက သုတ်ရည်တွေကို ထွေးမထုတ်ပဲ မြိုချလိုက်ပါတယ်။ 

“ ဆရာမရယ်..” 

ဆိုပြီး မထူကာ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်ပါတယ်။ နီရဲနေသော နို့သီးခေါင်းကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ ပွတ်ချေပေးပြီး နို့သီးလေးတွေ ထောင်လာတော့မှ ဆရာမစောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ကာ ပွတ်ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ မင်းမင်း.. လိုးပေးတော့လေ.. အရမ်းခံချင်နေပြီကွယ်..” 

“ နံရံကို လက်ထောက် ဖင်ကိုကော့ထား.. ဖြန်း.. ဖြန်း.. ဖင်ကိုကော့လေ..” 

“ ကော့.. ကော့နေပါတယ်.. မင်းမင်းရယ်…” 

“ တင်နှစ်ခုကိုကိုင်.. ဖြဲထားပေး..” 

“ ဖြန်း..ဖြန်း..ဖြန်း… လုပ်လေ” 

“ ဟုတ်.. ဟုတ်… လုပ်ပါ့မယ်… မရိုက်ပါနဲ့…” 

ကုန်းပြီး ဖြဲထားတော့.. ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ 

“ အား..အား…အင်း..အိုး..” 

ယက်လည်းယက် တင်ပါးတွေလည်း ရိုက်နဲ့ ဆရာမ အသားတွေပါ တဆတ်ဆတ် တုန်နေတယ်။ ယက်နေရင်း စအိုပါ လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်တော့ ဖင်ကြီးပါ ကော့တက်သွားတယ်။ 

“ အိုး.. အိုး.. အား.. အား.. ဟင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့… လိုးပေးပါတော့…  အား.. အင်း.. အမလေး.. အမေလေး….ဟင်း” 

“ သေချာဖြဲထား..” 

“ ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့.” 

“ ဗျိ..ဗျိ..ဇွတ်.ဇွိ..ဒုတ်.” 

“ အမေလေး.. အမေရဲ့… သေပါပြီ… ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ.. မင်းမင်းရယ်.. ကွဲသွားပြီလား ..မသိဘူး..” 

“ ဗြစ်.ဗြစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဇွိ..ဇွိ” 

“ အား.. အား.. အင်း.. အင်း.. ဟင်း.. အိုး.. အိ.. အား..  ကျွတ်.. ကျွတ်.. အမလေး.. အား.. အား.. ဟင်း” 

ခါးကော့ပြီး နောက်သို့ ကော့ထွက်နေသော တင်ပါးထိပ်ကို စုံကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်းလွန်းတော့ ဖင်ကြီးတွေနဲ့ ကျတော့ဆီးခုံ ရိုက်ချက်တွေက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆူညံနေပါသည်။ ဆရာမက ပါးစပ်ကလဲ… 

“ အား.. အား.. အင်း.. အို.. အိုး.. ဟင်း… ဟင်… ကျွတ်… ကျွတ်.. မင်းမင်းရယ်.. အား.. အား… အား….. အမလေး.. အမလေး.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. ကောင်းတယ်.. ဆောင့်.. ဆောင့် နာနာဆောင့်လိုး.. အူး.. အား.. အား ဘွတ်.. အားပါးပါး.. မင်းမင်းရယ်.. ဘွတ်.. ထိတယ်.. အား..  အား… ထိတယ်.. အား.. အား.. ပြီးပြီ.. ပြီးပြီ….. ထွက်…  ထွက်ကုန်ပြီ… အ… အ…” 

ဆရာမလည်း ထွက်ကုန်သလို ကျတော်လည်း ဆရာစောက်ခေါင်းထဲ လီးရည်တွေ ထွက်ကုန်ပါတယ်။ လီးရည်နဲ့ စောက်ရည်တွေ ပေါင်းပြီး ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်တောင် လျှံကျ ကုန်ပါတယ်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ.. မင်းမင်းရယ်… ခုလိုဖြစ်တာကို.. ဘယ်သူ့မှ မပြောပါနဲ့နော်… နောက်လည်း လိုးပေးပါနော်..” 

ရေချိုးပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အနားယူကြပါတယ်။ ကျတော် စားဖို့အတွက် ဆရာမက ကြက်ဥ ကြော်ပေးပါတယ်။ ငှက်ပျောသီးနဲ့ နွားနို့ပါ တိုက်ပါတယ်။ ကျတော် အားရှိအောင်တဲ့။ ပြီးတော့ အခန်းထဲ ဝင်သွားကြတယ်။ 

အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ဆရာမက လီးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်တယ်။ ကျတော်လည်း ဆရာမ နှုမ်းခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ အိပ်ယာမှာ အသာလှဲ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲပီး ပြဲအာသွားတဲ့ စောက်ပတ်ထိပ်က စောက်စေ့လေးကို လက်ညိုးလေးနဲ့ အသာတို့လိုက်တယ်။ 

“ အင့်.. အင့်..” 

ညည်းသံနဲ့အတူ ဆရာမ တင်ပါးကြီးများ ကော့တက်လာပါတယ်။ ကော့တက်လာတဲ့ တင်အစုံကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စောက်စေ့လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ယက် ပေးလိုက်တော့.. 

“ အိုး.. မင်း.. မင်း..” 

ဆရာမ ညည်းသံက ကျတော့လုပ်ရက်ကို အားပေးနေသလို ဖြစ်နေတော့ တို့တာရပ်ပြီး လျှာအပြားလိုက် စောက်စေ့ကို ယက်လိုက်ပါတော့တယ်။ 

“ အိုး.. အင်း.. အင်း.. ကောင်းလိုက်တာ.. မင်းမင်းရယ်… အား.. အား.. လုပ်.. လုပ်.. အင်း.. အင်း…  ကျွတ်.. ကျွတ်..” 

ကျတော့လျှာက ကလိသလောက် ဆရာမလည်း တင်ပါးကို ကော့ကာ ကော့ကာနဲ့ တအင်းအင်း တအားအား ဖီလင်တွေ တက်နေပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း… 

“ အား.. အား.. မင်းမင်း.. အား.. အား.. တော်ပါတော့.. မခံနိုင်တော့ဘူး… အား.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်..” 

ဆရာမ ညည်းလေ.. ကျတော်က ပိုလုပ်ပေးလေ။ 

“ အား.. အား.. တော်ပြီ.. တော်ပြီ.. လုပ်ပါတော့.. မင်းမင်းရယ်.. လုပ်ပါတော့…” 

ဆရာမ အရမ်း ခံချင်နေပြီဆိုတာသိတော့ ပေါင်ကြားဝင်ထိုင်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျတော့ပေါင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ဆရာမ စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ကာ လိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ 

“ အို… အို…” 

လီးက ဆရာမ စောက်ခေါင်းထဲ မဝင်ပဲ ချော်ထွက်ကာ စောက်စေ့ကို ထိုးမိတော့ အသဲတယားယားနဲ့ ဆရာမ အသံတွေ ထွက်လာပါတယ်။ ပေါင်ပေါ်က ခြေနှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်သို့ ပြောင်းတင်ပြီး လီးကို ဆရာမ စောက်ခေါင်းဝမှာ သေချာတေ့ ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တော့…“ပြွတ်” ဆို လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပါတယ်။ 

“ အား.. အား.. အင်း.. အင်း.. အိုး.. အား.. အား.. အင်း…. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ဘွတ်.. ဘွတ်.. အိုး.. အင်း.. ဟင်း.. အား…..” 

လီးကို တဆုံးထည့်လိုက် ပြန်ချွတ်ပြီး တဆုံးပြန်လိုးလိုက်နဲ့ ဆရာမကလည်း..

“ အား..အား..အို..အိုး အင်း..အင်း..ဟင်း…ဟိ.. အ..အ.. ကောင်းလိုက်တာ..အိုး. အ..အ..ဟင်း.. ကျွတ်….အမေ့. ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်. ကောင်းလိုက်တာ…. လိုးပါ… အားရပါးရ.. ဆောင့်.. ဆောင့်လးိုပါ.. အား..အား..အားရလိုက်တာ…. အို…. နာနာဆောင့်လိုး… စောက်ပက်ကွဲသွားပါစေ မင်းမင်းရယ်…. တအားလိုးပေး.. အား.. အား.. ကောင်းတယ်… အို..ဟို..ဟို..အင်း..အား” 

ဆရာမကလည်း အော်၊ အောက်ငုံ့ကြည့်တော့လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးက ဝင်လိုက်၊ ထွက်လိုက်နဲ့ ကြည့်ရတာ အရသာကို ရှိနေတာပဲ။ ဆရာမက အော်လေ ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေနဲ့ ဆောင့်ချက်အရမ်းကြမ်းလာတော့…

“ အိုး.. အိုး.. ကောင်းလိုက်တာ…လအီး.. အီး.. ကောင်းတယ်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အမလေး.. အား.. အား.. ဆောင့်ပါ.. နားနာလိုး… ဟင်း.. အင်း..  အား… အား…. အား.. အား… မရတော့ဘူး.. ဟူး.. ဟူး… အား.. ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်… အား.. အား… ပြီးတော့မယ်… ပြီးတော့.. မယ်… အား…. ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီး…  အား.. အား” 

ဆရာမ အော်ညည်းရင် ကျတော့လီးကို ဆရာမစောက်ပက်က စုပ်စုပ်ယူနေတော့ မခံနိုင်တော့ဘူး။ အချက် ၃၀ ကျော်လောက် မရပ်မနား ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ရာ မအော်နိုင်တော့ဘဲ ဆရာမရော ကျတော်ပါ သုတ်ရည်များ ပြိုင်တူပန်းထုတ်ကာ ပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်။ 

ဆရာမကို လိုးပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ကျတော့ကို ဆူဖို့နေနေသာသာ အလိုလိုက်၊ အကြိုက်ဆောင်၍ ပြောသမျှကို နာခံတက်သူ ကျတော်လိုးသမျှ လိုက်နာဆောင်ရွက်ကာ သူမြတ်နိုး တန်ဖိုးထားသည့် ဆံပင်တွေကိုပဲ အကြမ်းပတမ်း ဆောင်ဆွဲပြီးလိုးလိုး ဘာမျှ မပြောပဲ ကျေနပ်စွာ ခံယူတက်သူဟာ မင်းမင်းရဲ့ ကျူတာဆရာမပါ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Sunday, November 13, 2011

ချိုမြိန်သော အမှားများ (စ/ဆုံး)

ချိုမြိန်သော အမှားများ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ပေါက်ကျော်မ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်မတို့အိမ်က ကျောက်မြောင်း သီတာလမ်းထဲမှာပါ။ လေးလွှာက တိုက်ခန်းတစ်ခန်းပေါ့။ ကျမအပါအဝင် ဖေဖေ၊ မေမေနဲ့ မောင်လေး အားလုံး မိသားစု လေးယောက် နေကြပါတယ်။ ကျမနာမည်ကတော့ “ မေ  ” လို့ ခေါ်ပါတယ် ။ အသားလတ်တယ်။ အရပ်က ၅ ပေ ၄။ နည်းနည်းဝတယ် ။ ပြောရရင် စိုးမြတ်နန္ဒာလို ဆိုက်မျိုး ။ အားလုံးက ချောတယ်လို့တော့ ပြောကြတယ်။

အဖေကတော့ သူတို့ သူငယ်ချင်းတွေ စုထောင်ထားတဲ့ ရွှေပန်းတိမ် ဆိုင်မှာ လုပ်ပါတယ်။ အသက်က ၄၅ နှစ်ပါ ။ မေမေ့ အသက်က ၄၇။ ဆေးဆိုင်တစ်ခုမှာ လက်ထောက် မန်နေဂျာပါ။ မောင်လေးက ၂၁ နှစ် ။ ဘွဲ့ရပြီးချင်းပဲ မေမေ့ဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်နေတယ်။ ကျမကတော့ ဘွဲ့ရ ထမင်းချက်ပါ ။ ပျော်စရာကောင်းတဲ့ မိသားစု တစ်ခုပါ ။ ပွင့်လင်းပြီး သူငယ်ချင်းတွေလို ဆက်ဆံခေါ်ပြောခဲ့ကြ စလိုက်နောက်လိုက်ကြပါပဲ ။

ဖေဖေက ခေတ်မှီတဲ့သူလို့ ပြောရမယ် ။ အနောက်နိုင်ငံတွေရဲ့ မိသားစု ဆက်ဆံရေးကို သူက ကြိုက်တယ်။ ချုပ်ချယ်မှု မရှိဘူး။ မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်တတ်တာတွေကို ညွှန်ပြ ပြောဆို ဆုံးမတတ်ပါတယ်။ ဘယ်တုန်းကမှ ရိုက်ပြီး မဆုံးမခဲ့ဘူး။ စကားနဲ့ပဲ ဆုံးမတတ်တယ်။ မောင်လေးကလည်း လိမ္မာတော့ တစ်အိမ်သားလုံး စိတ်ချမ်းသာကြတယ် ။

ကျမတို့ တိုက်ခန်းက အိပ်ခန်းသုံးခန်း၊ အမေနဲ့ဖေက တစ်ခန်း၊ မောင်လေးက တစ်ခန်း၊ မေ က တစ်ခန်း နေလာခဲ့ကြတာ ဘာပြဿနာမှ မရှိခဲ့ပါဖူး။ Sex ကိစ္စဆိုတာလည်း အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ပါပဲ ။

ဒီလိုနဲ့ ကျမအသက် ၂၅ နှစ်မှာ အိမ်ကပေးစားတဲ့သူနဲ့ ကျမ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပါတယ်။ သူ့နာမည်က ကိုမင်း။ ကိုယ်ပိုင်တက္ကစီ မောင်းပါတယ်။ ကျမရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို သူ့ကိုပဲ ပေးအပ်ခဲ့တာပါ ။ ဘယ်ရည်းစားမှ မထားဖူးခဲ့ဘူး ။ ကျမကို အတင်းလိုက်နေတဲ့သူတွေ တဖက်သတ် ကြိုက်နေတဲ့ သူတွေတော့ ရှိပါတယ်။ ကျမ အရေးမလုပ်ခဲ့ပါဘူး ။

မင်္ဂလာဦးညမှာ မပျော်ရပဲ အရမ်းနာကျင်တဲ့ ဝေဒနာပဲ ခံစားရတယ်။ သွေးတွေဆိုတာ မြင်မကောင်းဘူး။ သူလည်း နာတယ် လို့တော့ ပြောတာပဲ ။ နောက်နေ့ နေ့ခင်းဖက် တစ်ခါလုပ်တော့ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း ဖြစ်လာတာ ။ နောက်ပိုင်းတော့ အရမ်းကောင်းခဲ့ပါတယ်။

အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့လည်း သူက ကျမတို့အိမ်မှာ လိုက်နေပါတယ် ။ နေတယ်ဆို ညဖက်အိပ်ရုံပါပဲ ။ မိုးလင်းက မိုးချုပ် သူ့အလုပ်ပဲ သူလုပ်နေတာ ။ ခြောက်လလောက် ကြာတော့ ဘာ့ကြောင့်လဲ မသိဘူး။ သူ ကျမကို တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်ပဲ လုပ်တော့တယ် ။ ကျမထင်တာက သူငြီးငွေ့သွားတယ်ထင်တာ ။ ဘယ်ဟုတ်မလဲ။ နောက်တစ်လလောက်ကြာတော့ သူက သူ့ Taxi ကို အမြဲတမ်းစီးနေတဲ့ သူ့ငယ်ရည်းစား အမျိုးသမီးနဲ့ ငြိနေတာတဲ့ ။ တခါတလေ အိမ်တောင်ပြန်မအိပ်တဲ့ အထိ ဖြစ်လာတာ။

အဲဒီတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေက ကျမကိုမေးလာတယ် ။ ကျမလည်း ကြားထားတဲ့ သတင်းကို ပြောပြလိုက်တော့ ဖေဖေက သူ့ကို ချက်ချင်းဖုန်းခေါ်ပီး မေးတော့ သူက ဝင်ခံတယ်။ ကျမကိုလည်း ကွာရှင်းပေးမယ် လို့ ပြောလာတော့ သူနဲ့ကျမ ကွာခဲ့ကြပါတယ်၊၊ ဒီလိုနဲ့ ကျမဘဝက ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နဲ့ တစ်ခုလပ် ဆိုတဲ့ ဘွဲ့တစ်ခုထပ်တိုးလာတာပေါ့ ။ အဲ့ဒီအချိန်ကကျမ သွေးသားဆူဖြိုးနေတဲ့ အရွယ်ပါ။ ပြောရရင် အရမ်း လိုအပ်နေတဲ့အချိန်ပေါ့။

အရမ်းဆန္ဒပြင်းတဲ့အခါ လက်နဲ့ အာသာဖြေခဲ့တယ်။ အားမရလို့ သွားတိုက်တံအရိုးနဲ့ လုပ်မှ နဲနဲ နေသာတော့တယ် ။ သူနဲ့ကွဲပီး သုံးလလောက်ကြာတော့ ဖေဖေတို့ သူငယ်ချင်းမိသားစုတွေ စုပီး ချောင်းသာ သွားကြဖို့ စီစဥ်တော့ ကျမတို့ မိသားစုက ကျမရယ် မောင်လေးရယ် မောင်လေးနဲ့ အလုပ်အတူလုပ်တဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရယ် ဖေဖေရယ်ပဲ ပါတာ။ မေမေက ဆိုင်ကိစ္စတွေနဲ့ မလိုက်နိုင်ခဲ့ပါဘူး၊၊

ကားပေါ်မှာ အယောက်သုံးဆယ်လောက် ပါတယ် ။ မောင်လေးတို့နှစ်ယောက်က တစ်ခုံ။ ကျမနဲ့ဖေဖေနဲ့က တစ်ခုံ ထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။ လမ်းမှာ ဖေဖေက ကျမကို အားပေးစကားတွေ ပြောတယ်။ စိတ်အားမငယ်ဖို့ စိတ်မလေဖို့ သမီးအနေနဲ့ သမီးဘဝကို နားလည်ပေးမယ့်သူရှိရင် အိမ်ထောင်ထပ်ပြုချင်ပြုဖို့ ဘာညာအစုံပေါ့ ။ ကျမကလည်း မစဉ်းစားသေးတဲ့အကြောင်း ဒီမိသားစုမှာပဲ ဥမကွဲ သိုက်မပျက်နေချင်တဲ့ အကြောင်း ပြောလာလိုက်ကြတာ။ ဟိုရောက်တော့ ကျမတို့လေးရောက်က ဘန်ဂလိုတစ်ခု ငှားပြီးတည်း ပါတယ်။

အထဲမှာ ကုတင်က သုံးခုဆိုတော့အဆင်ပြေတာပေါ့ ။ဖေဖေက တစ်ခု။ မောင်လေးက သူငယ်ချင်းနဲ့ ကုတင်တစ်ခု။ ကျမကုတင်က အလယ်မှာ ၊၊ မောင်လေးတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ရောက်ရောက်ချင်းပဲ အထုပ်တွေပစ်ချပီး ရေကူးသွားလေရဲ့ ။ ကျမနဲ့ဖေဖေကတော့ အထုပ်တွေနေရာချ ပြီးဖေဖေက 

“ ရေကူးမလား  ”

မေးတော့ ကျမလည်း

“ ကူးမယ် သမီး အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ် ရေချိုးခန်းမှာ”

ကျမ ရေကူးဖို့ ယူလာတဲ့ နက်ပြာအကျား ရေကူးဘောင်းဘီ အတိုနဲ့ ရိုးရိုးတီရှပ်အနီနဲ့ တွဲဝတ်ပီး အပြင်ထွက်လာတော့ 

“ သမီးက အရမ်းလှပါလား

ပြောတော့ ကျမ က

“ အဖေ့ သမီးလေ”

လို့ ပြန်ပြော ရယ်မောပီး ကမ်းခြေဖက်ကို ထွက်ခဲ့ကြတယ် ။ဖေဖေဝတ်ထားတာလည်း တီရှပ်အပြာနဲ့ ဘောင်းဘီတို ဖေဖေက 

“ သမီး ဘောကွင်းငှားမလား  ”မေးတော့ 

“ မငှားတော့ဘူး ဖေဖေနဲ့ အတူကူးမယ်  ”

ဆိုပီး ရေထဲကို ဆင်းခဲ့ကြတာ ။ ပေါင်လယ်လောက်ရေထိတော့ ကျမ ဆက်မဆင်းရဲတာကို ဖေဖေက သိတော့ ကျမလက်ကို ဆွဲခေါ်တယ်။ ခါးလယ်လောက်ရောက်တော့ 

“ သမီး ကူးလို့ရပီ  ”

ဆိုပြီး ကျမကို ဖေဖေက ရေနဲ့ပက်တယ်။ ကျမကလည်းပြန်ပက်ရင်း ရေဆော့ကြတာ လောကအပူအပင်တွေ ခဏတော့ မေ့ပျောက်နေနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

အဲအချိန်မှာ ရုပ်တရက် လှိုင်းတစ်ခုကြောင့် ရေမွှမ်းနေတဲ့ ကျမခါးကို နောက်ကနေ ပွေ့ဖက်လိုက်တော့ ကျမခြေထောက်တွေက ရေထဲကို မထိတော့ပဲ ဖေဖေ ကို တွဲခိုထားသလိုဖြစ်နေတာ။ တဆက်ထဲမှာ ကျမခံစားရတာက ဖေ့ဖေ့ငယ်ပါက ကျမဖင်အကြားကို ထောက်နေတာ ကျမဖြင့် ကြက်သီးမွေးညှင်းတွေ တဆတ်ဆတ်ထသွားတာပေါ့။ ယောက်ျားနဲ့ ဝေးနေတဲ့ ကျမခန္ဓာ က အခုလို ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်ရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် တစ်ကိုလုံး ပျော့ခွေသွားလုမတတ် ခံစားရတယ်။ ရှက်လည်းရှက် ကောင်းလည်းကောင်း။

ဖေဖေ့ဟာကြီးကလည်း မာမာလာတယ် ။အတွင်းခံတောင် ပါရဲ့လား မသိဘူး ။ကျမဖင် အမြှောင်းကြားတစ်ခုလုံး ပြည့်နေပီ ။ ဘယ်တုန်းကမှ မျှော်လင့်မထားတဲ့ ခံစားချက်မျိုး ။ အဖေနဲ့သမီး မဖြစ်သင့်ဖူးဆိုတဲ့ အတွေးရှိနေပေမယ့် သာယာမှု နောက်လိုက်နေတဲ့ ကျမ စိတ်တွေကို ထိမ်းလို့မရဘူး ။ ကျမအရမ်းကိုကောင်းနေပီ။ ဖေဖေလည်း ဒီအတိုင်းပဲဖြစ်မယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျမက ဖေဖေ သမီးနေရခက်တယ်ပြောတော့ …

“ ဖေဖေတို့ ရေနဲနဲနက်တဲ့ နေရာသွားကြမယ်”

ကျမ ဖေဖေ့အကြံကို သဘောပေါက်သလိုပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျမ မငြင်းခဲ့ဘူး ။ သာယာချင်တဲ့ စိတ်တွေ မွှန်းနေပီ ။ဘေးဝဲယာကို ကြည့်တော့လည်း လူသိပ်မရှိ ။ အဲတာနဲ့ကျမ ဖေဖေခေါ်ရာ ရေ နဲနဲနက်တဲ့ နေရာကို လိုက်သွားတော့ အဖေက ကျမကို ပခုံးလောက်နစ်တဲ့ နေရာအထိ ခေါ်သွား ပြီး

“ သမီး ငါးမန်းတွေ့ရင် အဖေ့ကိုပြော”

ဆိုပြီးကျမကို စတယ်။ ကျမကလည်း ကြောက်တာနဲ့

“ ဟာ အဖေ သမီးကြောက်တယ်”

ဆိုပြီး ဖေဖေ့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားနဲ့ ဖေဖေ့ ပေါ်ကို ပေါင်ခွတက်လိုက်တော့ သူက အလိုက်တသိ ကျမခါးကနေ ဖက်ထားပေးတယ်။ ကာမဆန္ဒတွေ နှစ်ယောက်သား ဖြစ်နေကြတာ မပြောပဲနဲ့ သိနေကြတာ။  မျက်လုံးချင်း အပြုံးချင်းဆုံတော့ ရင်ခုန်တာပေါ့ ။

အဖေ့ ဟာကြီးက ကျမဆီးခုန်ကို ထောက်နေတာ တင်းတင်းကြီး ။ အဲတာနဲ့ အဖေက ရုပ်တရက် ပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်ပီး ကျမ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ချီလိုက်တော့ ကျမ ဖင်အမြှောင်းကြားကို ဖေဖေ့ ဟာကြီးက ပူးကပ်ပွတ်ဆွဲ နေတာပေါ့ ။ ငြီးသံလေးနဲ ကပ်တိုးလေး ပြောမိတယ် ။

“ အာ ဖေဖေ မကောင်းဘူးထင်တယ် ဖြစ်ပါ့မလား ”

“  ဖြစ်ပါတယ် ကပ်တိုးလေးပေါ့”

ဆိုပြီးကျမကို ပွေ့ ပွတ်လိုက် ခွာလိုက် ကပ်လိုက်နဲ့ ကျမလက်ကလည်း ဖေ့ဖေ့လီးကို သွားကိုင်မိတယ်။ ဘယ်အချိန်က ဘောင်းဘီအပြင်ထွက်နေလည်း မသိဘူး။

ကြီးလိုက်တဲ့ ဟာကြီးးရှင် ။ ကျမလည်း တတ်သည့်ပညာမနေသာ ဖေ့ဖေ့ကို ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ် ။ဖေဖေက ကျမ နို့တွေကို ကိုင်ပေးပွတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ အောက်ဆင်း။ ကျမဘောင်းဘီ ကြားထဲကနေ ကျမရဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်ပေးတော့ ကျလည်း သူ့လီးကို ခတ်သွက်သွက်လေး ကိုင်ပေးလိုက်တယ် ။

ဖေဖေ လက်ခလယ်ကလဲ ကျမအဖုတ် တခုလုံး မွှေနှောက်နေပီ။ ကျမယောက်ျားလည်း ကျမနဲ့ မလိုးခင် ကိုင်ပေးလေ့ရှိပါတယ်။ အရမ်း ကောင်းတာပါပဲ ။ဒါပေမယ့် အခု ဖေဖေ ကိုင်ပေးတဲ့ အရသာက ပိုထူးခြား ပိုကောင်းသလို ခံစားရတယ်။ သွေးချင်းကာမ အရသာ ခေါ်မလား ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့

“ အားးးသမီး ဖေဖေပီးတော့မယ် အားးး”

“ သမီးလည်း ပီးပီအဖေ အားး”

နှစ်ယောက်သား မိုးမမြင်လေမမြင် မှားချင်တိုင်းမှားလိုက်ကြတာ။ ကာမဆန္ဒရဲ့ ကျေးကျွန်တွေ ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်ခဲ့ပါတော့တယ် ။ ဘယ်သူမှတော့ သိမယ် မထင်ပါဘူး။ ရေထဲမှာ ဆိုတော့၊၊ အဲဒါနဲ့ ကျမတို့ သားအဖ ဘန်ဂလို ရှိရာ ပြန်လာခဲ့တာ ။ ဟိုနှစ်ကောင်ကတော့ ပြန်မရောက်သေးဘူး။ အဲဒါကို ဖေဖေက အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရှေ့တံခါးကို လော့ချ

“ လာသမီး ရေချို အတူချိုးရအောင် ”

ဆိုပြီး ကျမကို ပွေ့ခေါ်သွားပါတော့တယ်၊၊ ရေချိုးခန်းထဲကျတော့ ရှာဝါကို ဖွင့်ချလိုက်ပြီးတော့ ဖေဖေက ပြောတယ် ။ 

“ သမီး ဆပ်ပြာတိုက်လို့ရအောင် အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်လေ ” တဲ့၊ 

“ အင် ဖေဖေကလည်း ရှက်စရာကြီး  ” ဆိုတော့ 

“ အို ဘာရှက်စရာရှိလည်း ခုနကတောင် တယောက်ဟာ တယောက်ကိုင်ခဲ့ကြပြီးပြီပဲ  ” တဲ့။

ကျမလည်း မထူးတော့ပါဘူး ဆိုပြီး တကိုယ်လုံးရှိသမျှ အဝတ်တွေ ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ဖေဖေ ရောပေါ့၊ ဖေဖေ့ဟာကြီးက မပျော့မမာနဲ့ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးပဲရှင်၊ ကျမ အရင်ယောက်ျား ဟာနဲ့ ဆို သိသိသာသာ ကို ကြီးပါတယ်။ ဖေဖေက ဆပ်ပြာအရေကို သူ့လက်ဖဝါးထဲထည့်ပေးပြီး ကျမတကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ အမြုပ်တွေလည်း ဖွေးလို့ပေါ့၊ ဆပ်ပြာရည် ချောချောချွတ်ချွတ်နဲ့ ကျမ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နှယ်ဖျစ်ညှစ်ပေးသေးတယ်၊ နောက်တော့ ကျမပိပိလေးကိုလည်း သေခြာဆေးပေးတယ်။

ဖေဖေ့ရဲ့ အထိအတွေ့ အကိုင်အတွယ်တွေကြောင့် ကျမ စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြန်ပါပြီရှင်၊ ဖေဖေလည်း စိတ်တွေထလာပြီ ထင်တယ်၊ သူ့ဟာကြီးက မာတောင်ပြီး ကျမ ပေါင်သားတွေကို တချက်တချက် လာလာထိုး ထောက်မိနေတယ်လေ။ ကျမလည်း ဆပ်ပြာရည်ကို လက်ဖဝါးထဲထည့်ပြီး ဖေဖေ့ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလိုက်တယ်၊ တကယ်တမ်းကတော့ ဖေဖေ့လိန်တန်ကြီးကို ကိုင်ချင်တာပါ၊ နောက်ဆုံးတော့လည်း ဒီဘူတာဆိုက်ရတာပေါ့လေ၊ ကျမ လက်ဖဝါးလေးတွေနဲ့ ဖေဖေ့ လိန်တန်ကြီးကို ကိုင်ပွတ်လိုက်တော့ အ ကနဲ ဖေဖေ့ဆီက အသံထွက်လာတယ်။

“ အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်  ”

တဲ့၊ နောက်တော့ ဆပ်ပြာရေတွေကို ရေနဲ့စင်အောင်ဆေးပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဖေဖေ့ အတန်ညိုညိုကြီး က အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလို့ ထိပ်ဖူး ပန်းရင့်ရောင်ကြီးကလည်း ဖူးကားလို့၊ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီးရှင်။ ဖေဖေက ကျမကိုယ်လုံးလေးကို ကိုင်ပြီး ကျမကို ရေချိုးခန်းနံရံ ကို မျက်နှာမူလျှက်ဖြစ်သွားအောင် တပတ်လှည့်လိုက်တယ်၊ ကျမလည်း ဘာလာတော့မယ်ဆိုတာ သိတော့ ရေချိုးခန်းနံရံကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထောက်အားပြုရင်းနဲ့ တင်ကလေးကို ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။

ဖေဖေ့လက်တွေဟာ ကျမ ပေါင်ကြားကနေပြီး ကျမပိပိလေးကို ကလိလာတယ်၊ ကျမ ပိပိလေးမှာလည်း အရည်တွေက ရွဲလို့ပေါ့၊ ခနတွင်းမှာပဲ ကျမပိပိလေး ထဲ ပူနွေးမာကြောတဲ့ ဖေဖေ့ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီး တိုးဝင်လာတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ အိုး၊ ကျပ်လိုက်တာရှင် ကျမဟာလေးနဲ့တောင် ဆန့်ပါ့မလားထင်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေကြောင့် ဖေ့ဖေ့ အတန်ကြီးက ချောချောမောမောပဲ တိုးဝင်လာခဲ့တယ်။ ကျမ အကြောတွေအခြင်တွေ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ နေအောင်ကို အရသာထူး ခံစားရပါတယ်ရှင်။

ကျမ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရင်းစေးကျပ်လာရသလို၊ ဖေဖေ့ဆီးခုံက အမွှေးတွေ ကျမ ဖင်သားတွေကို ထိလာတော့မှ ဖေဖေ့ဟာကြီးအထဲကို အတော်ရောက်နေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဖေဖေက ကျမခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ဆွဲ ဆောင့်လိုးပါတယ်။နောက်မှ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်တက်လာတော့ ဖေဖေ့ ဆီးခုံနဲ့ ကျမ ဖင်သား တဖတ်ဖတ်ရိုက်နေတဲ့ အသံ၊ ကျမရဲ့ တအိအိ ကျိတ်ငြီးသံ၊ ဖေဖေ ရဲ့ တဟီးဟီး မာန်သွင်းသံတွေက ရေချိုးခန်းလေးအထဲမှာ လှိုင်ထနေပါတော့တယ်ရှင်။

ခံစားရတဲ့ အရသာ ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ သိပ်တောင် အကြာကြီး မခံလိုက်ရပါဘူးရှင်၊ ကျမတကိုယ်လုံးတောင့်တင်းပြီး ကာမအရသာ အထွတ်ထိပ်ကို ရောက်သွားရတော့တာပါပဲ၊ ကျမ စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲက ပွစိစိနဲ့ လုပ်ပေးမိလိုက်တယ်လို့ ထင်တယ်၊ ဖေဖေ့ကောင်ကြီးကလည်း ပူနွေးနွေးသုတ်ရည်တွေ ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ဖြန်းပက်ထည့်ပေးလိုက်တာကို ခံစားသိရှိ လိုက်ရပါတော့တယ်ရှင်။

ဖေဖေက ခနလောက်တော့ သူ့ကောင်ကြီးကို ကျမပိပိလေးထဲမှာ စိမ်ထားလျှက် ကျမကိုယ်လုံးလေးကိုအနောက်ကနေ ဖက်ထားပါတယ်၊ နောက်တော့ သူ့ကောင်ကြီး ပျော့ပြီး ထွက်ကျသွားတော့မှ လွှတ်လိုက်ပြီး ကျမတို့ ရေပန်းနဲ့ ပြန်ဆေးကြောကြပါတယ်။ ဖေဖေက 

“ သမီး ဟိုကောင်တွေ ပြန်မရောက်သေးခင် အမြန်အဝတ်အစား လဲလိုက်ရအောင်  ”

လို့ ပြောပြီး ကျမတို့ နှစ်ယောက် ကမန်းကတမ်း သဘက်တွေနဲ့ အခြောက်သုတ်၊ ပြီး အဝတ်အစားလဲကြပါတယ်။

အဝတ်အစားဝတ်နေကြရင်းက ဖေဖေက ကျမကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေပြီး။ 

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ သမီးရယ် ”

လို့ပြောပါတယ်။ ကျမကလည်း 

“ သမီးလည်းကောင်းတာပေါ့ ဖေဖေ  ”

လို့ ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ပြန်ပြောမိလိုက်ပါတယ်။ ညနေ ကျတော့ စားသောက်ဆိုင်က စားစရာတွေ နဲ့ ဘီယာအရက် တွေဝယ်လာပြီး ယောက်ျားလေး တွေ စားသောက်ကြပေါ့။

မောင်လေး နဲ့ သူငယ်ချင်းကိုလည်း ပေးသောက်တယ်၊ ကျမလည်း ဘီယာလေး တလုံးနှစ်လုံးလောက် ဝင်သောက်ပေါ့။ နောက်ကျတော့ မောင်လေးတို့ နှစ်ယောက် နေ့ခင်းက ရေကူးထားတာရော စားသောက်ပြီးတော့ အရက်အရှိန်နဲ့ရော တခေါခေါကို ဟောက်လို့ အိပ်ပျော်သွားကြတာပေါ့။

ကျမကတော့ ဘီယာလေး တရစ်ရစ်နဲ့ အိပ်ယာပေါ်လှဲနေရင်း ညနေက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဖေဖေ့ အလိုးခံခဲ့ရတာကို ပြန်စဉ်းစားပြီး ပိပိလေးလည်း ယားတာလာပေါ့။ ကိုယ့်လက်ကိုယ် ထမိန်အောက် ထိုးထည့်ပြီး ပိပိလေးကို အသာပွတ်ပေးနေတုန်း ကျမဘေး ကုတင်ပေါ် လူတယောက် ဝင်လှဲလာတယ်။ ဘယ်သူဖြစ်မတုန်း ဖေဖေရယ်ပေါ့။

“ ဖေဖေ မောင်လေးတို့ နိုးသွားရင်ခက်မယ်နော် ”

ဆိုတော့ 

“ ဒီကောင်တွေ ဒီလို အချိန်မျိုး ဆင်အော်လို့တောင် နိုးမှာ မဟုတ်ပါဘူးကွာ တဲ့။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါတယ်၊ မောင်လေးတို့ ဟောက်နေ အိပ်နေပုံက ဘယ်လိုမှကို နိုးနိုင်စရာ အကြောင်းမရှိပါဘူး။ ဖေဖေက

“ သမီးကို ချစ်လို့  မဝသေးဘူးကွာ၊ ဒီမှာ စမ်းကြည့်ပါအုန်း”

တဲ့၊ ဆိုပြီး ကျမလက်ကို ယူပြီး သူ့ပုဆိုးပေါ်ကပဲ မာတောင်နေတဲ့သူ့ လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ကျမလည်း ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဆီက ငြီးသံလေးတောင် ထွက်လာတယ်။

သူနူတ်ခမ်းတွေက ကျမနူတ်ခမ်းတွေ ဆီကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းပြီးတော့ သူ့လက်တွေကလည်း ကျမ နို့တွေကို အင်္ကျီပေါ်က ပဲ ဆုပ်နှယ်နေတယ်။ သူ့လျှာကြီးက ကျမပါးစပ်ထဲဝင်လာပြီး ကျမလျှာလေးကို လာကလိတော့ ကျမလည်း သူ့လျှာကြီးကို ကျမလျှာကလေးနဲက တွန်းထုတ်လိုက်တယ်။

အဲလို တွန်းထုတ်လိုက်တဲ့ ကျမလျှာဖျားလေးကို သူက စုပ်ယူလိုက်တော့ ကျမမှာ ကြက်သီးတောင် ထသွားရတယ်၊ စောက်ရေတွေကတော့ စိုနေပြီပေါ့။ ဖေဖေက ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ခြုံထားတဲ့ စောင်ပါးလေးအောက်ကို ဝင်ပီး ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်၊ ကျမ ထမိန်ကိုလည်း ခါးပေါ်ထိတွန်းတင်ပြီး ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလဲ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ကျမပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း သူ့ ဒူးခေါင်းတွေနဲ့ ဖြဲဖို့ အချက်ပေးလိုက်တယ်။

အဲလိုလုပ်ပြီးမှ ကျမကို လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပုံစံ နဲ့ မှန်မှန်လေး လိုးပါတော့တယ်။ ကျမလည်း အိပ်ယာပေါ် စလှဲကတည်းက လိုနေတာ မဟုတ်လား၊ အခုတော့ ဖေဖေ့အဆောင့်ကို ကျမ ဖင်ကြီးကော့ကော့ပေးရင်းနဲ့ အလိုက်သင့် ခံပေးလိုက်တယ်။

ဘေးမှာလည်း တခေါခေါအိပ်နေတဲ့ မောင်လေးတို့ရှိလို့လား မသိဘူး။ ရင်ထဲ ပိုလည်း စိတ်ထသလိုပဲ။ နောက်ပြီးတော့ ဖေဖေက ဖြည်းဖြည်းချင်းကို ဇိမ်နဲ့ ဖိဖိပြီး ကျိတ်လိုးလေး လိုးပေးတာဆိုတော့ သူ့လိင်တန်ကြီး ကျမ ပိပိလေးထဲ မှာ အချောင်းလိုက်ဝင်ထွက်နေတာကိုလည်း စိမ့်နေအောင် ခံစားရတာပေါ့။ ပြီးကာနီးတော့ ဆောင့်ဆောင့်ပြီးဖိလိုးတာလည်း ပိုသွက်လာတာပေါ့။

ကျမလည်း ဖေဖေ့ကျောပြင်ကြီးကို ကုတ်ခြစ်ပြီး ဖေဖေ့ပုခုံးစောင်းကိုတောင် ကိုက်မိလိုက်တယ်။ ဖေဖေက ကျမ ပြီးသွားမှန်းသိတော့ သူထိန်းထားတာကိုလည်း လွှတ်လိုက်တယ် ထင်တယ်၊ သုတ်ရည်ပူတွေ ကျမကိုယ်ထဲ ဖြစ်ကနဲဖြစ်ကနဲကို ပန်းထုတ်ချလိုက်ပါတော့တယ် ရှင်။ အဲဒီညက ဘေးစောင်းလေး အနောက်က တချီထပ် လိုးပြီးတော့မှ ပဲ ဖေဖေက သူ့ကုတင်ကို ပြန်သွား အိပ်တော့တယ်ရှင်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျမတို့ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားကြမှာပဲလေ လို့ ထင်တာ မဟုတ်ဘူးရှင့်။ အိမ်မှာက မောင်လေးနဲ့ မေမေ က အလုပ်တူတူ ဆိုတော့ သူတို့ က အတူပြန်တာလေ၊ သူတို့က ဖေဖေ ပြန်လာတာထက် နည်းနည်းလေး နောက်ကျတယ်။ အိမ်ရောက်ပြီး နောက်တနေ့ အလုပ်ဆင်းကြတော့ အိမ်မှာ မေမ တယောက်ထဲ ထမင်းချက် ဟင်းချက်၊ အိမ်ရှင်း အဝတ်လျှော်ပေါ့ရှင်။ အဲလိုနဲ့ တနေ့တော့ မေမ ထမင်းဟင်းချက်ပြီးလို့ အိမ်ရှေ့ခန်းလေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတုန်း ဖေဖေ ပြန်ရောက်လာတယ်။

“ ဟင် ဖေဖေ ဒီနေ့ အစောကြီးပါလား”

ဖေဖေက ဝင်လာတာနဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးကို ဂလန့်ထိုး ပိတ်လိုက်ပြီး ကျမကို လှမ်းဖက်လိုက်တယ်။

“ ဟုတ်တယ် သမီး ၊ သမီးကို လွမ်းနေလို့ ”

“ ဟင်.. အိမ်မှာ နေ့တိုင်း တွေ့နေရတာကြီးကို ခစ်ခစ် ”

ကျမလည်း သူဘာဆိုလိုမှန်းသိရက်နဲ့ နောက်လိုက်မိတယ်။ သူက ဘာမှမပြောတော့ပါဘူး၊ ကျမ နူတ်ခမ်းအစုံကို သူ့နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိကပ်ပြီး စုပ်နမ်းတော့တာပဲ။ တကယ်က ကျမလည်း လွမ်းနေတာပါပဲ။

ညည အိပ်ယာဝင်ရင် ချောင်းသာတုန်းက အချစ်ခံခဲ့ရတဲ့ ဖေဖေ ဟာကြီးကို သတိရပြီး ကိုယ့်ပိပိလေး ကိုယ်ပြန်ပွတ်နေမိတယ်။အခုဆို ဖေဖေ နဲ့ မေမေ တို့ များ အလုပ်ဖြစ်နေကြပြီလား လို့လည်း တွေးရင်း နည်းနည်းတောင်မနာလို ဖြစ်နေမိတာ မဟုတ်လား။

ကျမတို့ နူတ်ခမ်းချင်းတွေ စုပ်နမ်းပြီး ဝလို့ မောသွားတော့ ခဏ ခွာလိုက်ကြတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဖေဖေ့လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်က ကုန်းထပြီး ကျမပေါင်ကို လာထောက်နေတာ သိနေတာပေါ့။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း အရည်တွေ အထဲမှာစိုနေပြီလေ။ ကျမက လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့

“ ဖြစ်ပါ့မလား ဖေဖေ၊ တော်ကြာ မောင်လေးတို့ ပြန်လာရင် အကျိုးနည်းကြလိမ့်မယ် ”

“ ဒီ အချိန်မလာသေးပါဘူးကွာ …လာ သမီးအခန်းထဲသွားရအောင်”

ဖေဖေ လက်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်မိပြီကောရှင်။


ပြီးပါပြီ။



ရေရှည် စီမံကိန်း (စ/ဆုံး)

 ရေရှည် စီမံကိန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ဂျူနီယာဝင်းထိန်

အချိန်တွေက အကုန်မြန်သည်ဟု ကျွန်မ ထင်မိသည်။ ခင်နှင်းဝေဆိုတဲ့ ကျွန်မဟာ အခုဆို သမီးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဖြစ်လို့နေပါပြီ။ လွန်ခဲ့သော (၁၅) နှစ်ကျော်က အဖြစ်အပျက်တွေက အခုထိတိုင် မေ့လို့မရနိုင်သေး။

ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို အားကိုးလက်ထပ်မိခဲ့ကာမှ ထိုယောကျ်ားနဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတို့၏ ခြယ်လှယ်အသုံးချခြင်းကို သိလျှက်နဲ့ ခံခဲ့ရတယ်။ ရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ ကာမနွံထဲမှာ ( ၅ ) နှစ်ကျော်လောက် သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့အတူ နစ်မြှုပ်နေမိခဲ့တယ်။

လင်ယောက်ျား ကိုမင်းအောင်ရဲ့ မွေးစားအမေ ဒေါ်ချိုသက်ရီရဲ့ အစီအစဉ်တွေအတိုင်း မသိလိုက် မသိဘာသာ လျှောက်နေမိခဲ့တယ်။ ဒီလိုပဲ ကိုမင်းအောင် ဇာတ်သွင်းလို့ရတဲ့ ကာမသားကောင် မိန်းကလေးတွေအတွက်လည်း အကျိုးအမြတ်ရပြန်ပါသေးတယ်။ ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်ဟာ နှစ်ဦးသဘောတူ နားလည်မှုတွေနဲ့ လက်တွဲမဖြုတ်ခဲ့ကြပါဘူး။

ကျမ ဘယ်လောက်ပဲ ဘယ်လိုယောက်ျားမျိုးကို ကုန်းကုန်း ကျမသားအိမ်ထဲသို့ သူတို့လရည် အဝင်မခံခဲ့ပါဘူး။ အလိုးခံသက် ရင့်လာတာနဲ့အလျောက် ယောက်ျားတစ်ယောက် လရည်ထွက်ခါနီး ပြုလုပ်တဲ့ အပြုအမူတွေကို နားလည်ခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့် ဆေးထိုးဆေးသောက်လုပ်စရာ မလိုအောင် သူတို့တွေလည်း စိတ်ကျေနပ်အောင် လရေတွေကို ပါးစပ်ထဲ မျိုချပေးတာမျိုး၊ နို့ တွေပေါ် ဂွင်းတိုက်ထုတ်ခိုင်းတာမျိုး၊ ဗိုက်ပေါ်၊ ဖင်ပေါ်၊ မျက်နှာပေါ် အစုံတင်ပြီး ပန်းထုတ်တာမျိုးတွေကို လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမမှာ မိခင်စိတ်ရှိပါတယ်။ ကိုမင်းအောင်ကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်ရင်း ကျမတို့နှစ်ဦးရဲ့ ရင်သွေးလေး တစ်ယောက် ရယူဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြပါတယ်။

ဒေါ်ချိုသက်ရီကိုလည်း ကျမက တိုးတိုးတိတ်တိတ် ခွင့်ပန်ပြီး အသွေးအသား ခန္ဓာကိုယ် ရင်းစားတဲ့ အလုပ်မှ ရှောင်ဖယ်ခဲ့သလို ကိုမင်းအောင်ကလည်း သူ၏မွေးစားအမေထံမှ လွတ်လပ်ခွင့် တောင်းခံခဲ့ကြပါတယ်။ ကျမတို့ဆီမှ အကျိုးအမြတ်လည်း ကောင်းကောင်းရပြီးဖြစ်တဲ့ ဒေါ်ချိုသက်ရီက သဘောတူကြည်ဖြူစွာနဲ့ပဲ ခွင့်ပြုခဲ့ပါ တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးအနေနဲ့ တစ်ခုတောင်းဆိုပါတယ်။

အဲ့ဒါကတော့ မြိုသိပ်ထားတဲ့ တစ်ဦးစီ၏ အကြောင်းအရင်းတွေကို ဖွင့်ဟပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိင်ဆက်ဆံကြဖို့နဲ့ ထိုလိင်ဆက်ဆံမှုကို ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်တင် မဟုတ်ဘဲ သူမပါ ပါဝင်ဖို့ တောင်းဆိုခဲ့တာပဲ ဖြစ်ပါတော့တယ်။

ဆန်းပြားတဲ့ ကာမစပ်ယှက်မှုကို နှစ်ခြိုက်တဲ့ ဒေါ်ချိုသက်ရီရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်း ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်ဟာ သုံးယောက်တွဲ လိင်ဆက်ဆံမှု ပြုလုပ်ခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံး ကိုမင်းအောင်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကျမ စောက်ခေါင်းသားအိမ်ထဲ ပန်းထည့်စေကာ ကျမတို့ မျှော်လင့်တောင့်တခဲ့ကြတဲ့ ရင်သွေးလေးတစ်ယောက်ကို အရယူခဲ့ကြပါတယ်။

ပျော်ရွှင်စရာ မိသားစုဘဝလေးကို ကိုမင်းအောင်နဲ့ ကျမရင်သွေးလေးနဲ့အတူ ဖြတ်ကျော်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကံကောင်းခြင်းတွေ ရရှိတာမှ မကြာသေး ကံကြမ္မာဆိုးက ဝင်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ကိုမင်းအောင်က ကျမသမီး မေသင်း (၈) နှစ် သမီးအရွယ်မှာပဲ ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါတယ်ရှင်။

ကိုမင်းအောင် မရှိတော့ပေမယ့် ကျန်ရှိနေတဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေက ကျမနဲ့ သမီးကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ အထောက်အပံ့ပေးနိုင်ခဲ့တာကြောင့် မပူမပင်နဲ့ ကလေးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဘဝကို အေးဆေးစွာ လျှောက်လှမ်းနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အခုဆို မေသင်းတောင် အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်ကာ အမေလို တောင့်တင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ယနဲ့ လှပကာ လောကကြီးအလယ်ရောက်လို့လာခဲ့ပေပြီ။

အတိတ်က ပတ်ဝန်းကျင် အသိုင်းအဝိုင်း ဆွေမျိုးသင်္ဂဟအားလုံးတို့နဲ့ ဝေးရာ နယ်မြို့လေးတစ်မြို့တွင် အခြေချနေ ထိုင်ခဲ့ကြတဲ့ ကျမတို့ မိသားစုဟာ ကိုမင်းအောင် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်းတွင်လည်း ထိုမြို့လေး၌ပင် ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။

သမီးဖြစ်သူရဲ့ အရှက်တရား ကျမရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာအဆင့်အတန်းတို့အတွက် အတိတ်က ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်လုပ်ခဲ့သော ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို ချိုးနှိမ်ပြီး မေသင်း (၁၀) တန်းနှစ်အရောက်မှာပဲ တည်ငြိမ်နေတဲ့ ရေပြင်ကို ဂယက်ထသွားစေတဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခု စတင်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါတော့တယ်။

မေသင်းကို အထူးစာသင်ဝိုင်းဘော်ဒါကို ကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား ပို့ထားသဖြင့် အိမ်မှာ ကျမတစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်လို့ နေရပါတယ်။ ရက်ရှည်ကျောင်းပိတ်ရက်မှသာ အိမ်ပြန်လို့ရတဲ့ သမီးဖြစ်သူ မေသင်းနဲ့အတူ နေထိုင်ခွင့်ရပါတယ်။ တစ်ယောက်တည်းရှိနေတာများတဲ့ အချိန်တွေမှာ ကျမရဲ့ အတွေးအာရုံတွေဟာ အတိတ်က သွေးသားရင်းပြီး လုပ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေဆီ တစ်ခါတစ်ခေါက် အလည်ရောက်မိတတ်ပါတယ်။

နယ်မြို့လေးမို့ ထင်တိုင်း သောင်းကျန်းခွင့်မရ။ ရန်ကုန်မှာဆိုရင်ဖြင့် တစ်နေရာမှာ စားကျက်ဖွင့်ပြီး ကြိုက်ကုန်းလုပ်နိုင်သေးသည်။ နောက်ကြောင်းရှင်းတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုးကိုသာ ကျမလိုချင်သည်။ ဒီနယ်မြို့လေးမှာ ကျမကို ကမ်းလှမ်းသူတွေရှိပါသည်။ မုဆိုးမ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်လေးကို လိုချင်သူတွေက တစ်ပုံတစ်ပင်။

အသက်အရွယ်ကလည်း (၃၀) ကျော်နေပြီ။ သမီးကလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်တော့ မထူထောင်ချင်တာ အမှန်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ကာမဆက်ဆံချင်သောစိတ်ဖြစ်နေချိန် အရန်သင့် လိုးပေးနိုင်တဲ့ ကျမ ကုန်းချင်တဲ့ အချိန် လိုးပေးနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်လောက်တော့ လိုချင်နေမိပါတယ်။

ဆန္ဒတွေ အကောင်အထည်ဖော်ခွင့် မရနိုင်သည့် အခြေအနေမှာတော့ တစ်ဦးတည်း ကာမစိတ်ဖြေနည်းဖြင့်သာ အတိတ်က သောင်းကျန်းခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေကို ပြန်တွေးရင်း ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ့်လက်ဖြင့် နှိုက်ဆွပြီး အာသာဖြေ နေရပါတော့တယ်။

ဒေါ်ချိုသက်ရီ လိပ်စာပေးလိုက်သော နေရာမှာ သမိုင်းဘက်တွင် ဖြစ်နေ၏။ ဘူတာမှ လမ်းလျှောက်ရင်း ခင်လေး အေးအေးဆေးဆေးပင် သွားရမယ့်နေရာကို လာခဲ့၏။ ဒေါ်ချိုသက်ရီတို့နှင့် အဆက်အသွယ်လုပ်ပြီး ဖာခေါ်ချသော လူတိုင်းက တကယ့် ဒိတ်ဒိတ်ကြဲတွေချည်းဖြစ်သည်။ ငွေကို ရေလိုသုံးနိုင်တဲ့ သူဌေးတွေ သူဌေးသားတွေဆိုတော့ သူတို့ဆက်ဆံချင်တဲ့ မိန်းမကို ဆက်သွယ်ခေါ်ယူကာ စိတ်ကြိုက်လိုးကြသည်။

တစ်ဦးချင်း ဆက်ဆံရသလို တစ်ခါတစ်ရံလည်း အဖွဲ့နှင့် ဆက်ဆံရတတ်သည်။ ဒေါ်ချိုသက်ရီက ဘာမှမပြောလိုက်သဖြင့် ဒီနေ့ ခင်လေး တွေ့ရမယ့် လူမျိုးက ဘယ်သူမှန်းမသိရ။ မကြာခင်မှာပဲ လိပ်စာပါ အိမ်ရှင်ကို ရှာတွေ့ခဲ့ရတော့သည်။

ကျယ်ဝန်းသော ခြံကြီးထဲတွင် သစ်ပင်ကြီးများက အုပ်ဆိုင်းနေ၏။ ရှေးပျဉ်ထောင်နှစ်ထပ်အိမ် အမျိုးအစားဖြစ်ပြီး အပြင်ပိုင်းအမြင်ကတော့ အတော်လေး ညှိုးနွမ်းနေ၏။ ခြံတံခါး အဆင်သင့် ဖွင့်ထားသဖြင့် ခင်လေး အိမ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်ပင် ဝင်လာခဲ့သည်။

“  ကျွီ…”

ဆီထိုးပေးခြင်းမရှိသဖြင့် ကျွန်းတံခါးမကြီးက အသံပေးပြီး ပွင့်သွား၏။ တံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာသော ခင်လေး အလွန်ပင် အံ့သြမိသွားသည်။ အပြင်ပိုင်း အမြင်နှင့် အိမ်အတွင်းပိုင်းက အလွန်ပင် ကွာခြားလှ၏။ ပရိဘောဂပစ္စည်းများမှာ သစ်လွင်တောက်ပ အရောင်လက်နေ၏။

“ မင်း ရောက်လာပြီလား…. ထိုင်လေ…. ဘာတွေ ငေးနေတာလဲ….”

အိမ်ပေါ်ထပ် လှေကားထိပ်မှ လူတစ်ယောက် ဆင်းလာကာ ခင်လေးကို စကားလှမ်းပြောပြီး ကျွန်းဆက်တီခုံတွင် ဝင်ထိုင်၏။ အသက်အရွယ် ခန့်မှန်းလို့မရအောင် ထိုလူ၏ပုံစံက ထူးခြားနေသည်။

ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် ခါးကိုင်းကိုင်း ဖြစ်နေသော ထိုလူ့ပုံစံက ဆေးသမားလိုပင်။ မတ်တပ်ရပ်နေသော ခင်လေး၏ တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားများကို ထိုလူက သေချာကြည့်ရှုနေ၏။ မှေးစင်းသော မျက်လုံးပေါက်များမှာ အခိုးအငွေ့ပင်ထွက်တော့မယောင် ခင်လေးကို ငမ်းနေသည်။

“ လာထိုင်လေ….”

ထိုလူ၏ ဖိတ်ခေါ်မှုကြောင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် ခင်လေး ဝင်ထိုင်၏။

“ မင်းက တော်တော် တောင့်တာပဲ…. မချိုသက်ကို ပေးရတာ တန်မယ့်ပုံပါ….”

အန်တီချိုလို့ ခင်လေးတို့ ခေါ်ဝေါ်နေသော အသုံးအနှုန်းနှင့် ကွဲပြားစွာ ထိုလူက ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲ၏။ ခင်လေးထက် အသက်ကြီးပေမည်။

“ ငါ့ နာမည်…. ဘစိုးပါ… မင်းက ခင်နှင်းဝေနော်….”

“ ဟုတ်ကဲ့….”

“ မင်းနဲ့ ငါ အလုပ်မစခင် ညှိနှိုင်းစရာလေးတွေ အရင်ညှိနှိုင်းရအောင်….”

“ ရှင်… ဟုတ်ကဲ့…”

ထိုသူက ခင်လေး နားမလည်ဖြစ်သွားရအောင်ပြော၏။ ဘာများညှိနှိုင်းမှာလဲဆိုတာ ခင်လေး စိတ်ဝင်စားသွားသည်။

“  မင်းနဲ့ ငါ ကာမဆက်ဆံခြင်း မလုပ်ခင်မှာ မင်းကို ကြိုပြောထားတာပါ….။ ဒီလို… မင်းကိုငါ စိတ်ကြိုက်ဆွမယ်…. နှူးမယ်….။ ပြီးရင် အပေါက်စုံအောင်လည်း ချမယ်…. ဖြစ်ရဲ့လား….”

“  ရှင်… ဟုတ်… ဟုတ်ကဲ့….”

ခင်လေး နည်းနည်းတော့ ဖြုံသွားသည်။ လူကိုကြည့်တော့ ဗလံလေး…။ ဘယ်လိုများ သောင်းကျန်းမှာပါလိမ့်….။ ခင်လေး ဒီလိုပြောဆိုပြီးမှ လိင်ဆက်ဆံခြင်းပြုတဲ့လူ မကြုံဖူးသေးပါ။ တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး လိုးရင် ဆော်ရင်းနဲ့မှ နည်းပေါင်းစုံနဲ့ ဆက်ဆံဖြစ်ကြတာများသည်။ ကိုဘစိုး ဆိုတဲ့လူကတော့ ခင်လေးကို ကြိုပြီးအသိပေးကာ သူလုပ်ချင်တာတွေကို တစ်ခါတည်း သဘောတူညီချက် ရယူထား၏။

“  ကဲ… ဒါဆိုလည်း တို့တွေ အိမ်ထဲသွားကြရအောင်….”

ဘစိုး ဦးဆောင်ကာ အိမ်အောက်ထပ်ရှိ အခန်းတစ်ခုထဲသို့ ခင်လေးကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့တော့သည်။ ထိုအခန်းထဲသို့ ရောက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ ခင်လေးတစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ ကုတင်ခြေရင်းတွင် စားပွဲ တစ်လုံးရှိပြီး ထိုစားပွဲပေါ်တွင် ဆန်းပြားသော တိုလီမိုလီပစ္စည်းပေါင်းစုံရှိနေ၏။ အပေါ်မျက်နှာကျက်တွင် အိပ်ယာကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်သော မှန်တစ်ချပ်ကိုလည်း ကပ်ထားသေးပြန်၏။

ကြည့်ရတာ လိင်ဆက်ဆံမှုပြုလုပ်ရန် အထူးမွန်းမံထားသော အခန်းပင်ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ ခင်လေး အတော်သဘောကျသွားသည်။ အပြင်နဲ့ အတွင်းကွဲပြားပုံက ထင်မှတ်မှားလောက်သည်။ အိမ်အပြင်ဘက်က စုတ်ချာသလောက် အိမ်ထဲက အတော်ကို သစ်လွင်နေသည်။ ပိုက်ဆံအတော်တတ်နိုင်သူပင်။ အခန်းရဲ့ အပြင်အဆင်ကပင် ခင်လေးစိတ်ကို အတော်လှုပ်ရှားနေစေသည်။

ဘစိုးက ဆိုဖာဆက်တီပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း မိုးတိုးမတ်တပ်ဖြင့် ရပ်ကာ စပ်စုနေသော ခင်လေးကို အဝတ်တွေစပြီး ချွတ်ခိုင်းလေတော့သည်။

“ မင်းတော်တော်ကို လှတာပဲ ခင်လေး…။ ဒါကြောင့်လည်း မချိုသက်က ရှယ်လွှတ်လိုက်မယ်ပြောတာကိုး.. ကဲ… ဒီမှာလာထိုင်….”

ဘစိုးက သူ၏ခြေရင်းတွင် ခင်လေးကို ထိုင်စေလိုက်သည်။ ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ခင်လေးတစ်ယောက် ဘစိုး၏ ခြေရင်းကြမ်းပြင်တွင် ကျုံ့ကျုံ့လေး ထိုင်ကာနေသည်။ ဘစိုးက သူ၏ ပုဆိုးကို ဖြေလျော့လိုက်ကာ မတောင့်တတောင့် ဖြစ်နေသောသူ၏ လီးကြီးကို ဖော်လိုက်၏။ ထို့နောက် ခင်လေး၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ လီးကို ကိုင်ထားစေလိုက်သည်။

ခင်လေး ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာ သိလိုက်သည်။ ဘစိုး၏ လီးကို သူမလက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးများဖြင့် ဖွဖွရွရွလေး ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်အောက်ခြေကိုလည်း လက်မလေးဖြင့် အသာပင် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်ရဲ့ အပြင်ပန်းက စုတ်ချာနေသလောက် အိမ်အတွင်းက လန်ထွက်နေသည်။

ဘစိုး၏ လူပုံညှက်ညှက်ကို ကြည့်ပြီး အထင်မကြီးမိခဲ့တဲ့ ခင်လေး အခုတော့ ဖျားသွားရ၏။ လူနဲ့လီးက ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်….။ လက်သုံးလုံးလောက် တုတ်နေသော လုံးပတ်နှင့် ထွာဆိုင်မမှီသော အရှည်က တော်တော်ကို ရင်ဖိုသွားရသည်။ နဲနဲနောနော ရှည်လာတာ မဟုတ်။ လီးသူခိုး ဖြစ်နေသည်။ မတောင်ခင်က သေးသယောင်ရှိသော်လည်း ခင်လေး၏ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးမှုဖြင့် ပေမှီဒေါက်မှီ လီးအဖြစ် တောင်မတ်နေသည်။ ဒစ်ကြီးကလည်း တစ်လက်မလောက်ထိရှိကာ ကားထွက်နေသေး၏။

ဒီလီးမျိုးက သားအိမ်ကို ကောင်းကောင်းဒုက္ခပေးတဲ့ လီးမျိုးပင်ဖြစ်သည်။ ဆောင့်လိုးခံလိုက်လို့ကတော့ အချက်တိုင်းထိမယ့် လီးမျိုး။ ခင်လေး လီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ထုပေးနေမိသည်။ ဒါပေမယ့် စိတ်က အားမရ ဖြစ်လာသည်။ တံတွေးတွေ မြိုချနေမိသည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံကို လျှာဖြင့် သပ်နေမိသည်။ ဒါကို ဘစိုးက ရိပ်မိကာ ခင်လေးကို အခွင့်ပေးလိုက်တော့၏။

“  ခင်လေး…. စုပ်ချင်နေရင်…. စုပ်လေ….”

တကယ်လည်း ခင်လေး လီးစုပ်ချင်နေတာပါ။ ထိုလီးမျိုးကို အားရပါးရ စုပ်ချင်နေမိတာ။ ဘစိုး စုပ်ခိုင်းတဲ့စကားပင် မဆုံးသေး ခင်လေး လီးကို ဆွဲငုံစုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

“  ပြွတ်….ပြွတ်…”

“  အ…ဟား….ကျွတ်…ကျွတ်….”

ခင်လေး၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကျွမ်းကျင်စွာ စုပ်ပေးမှုကို ဘစိုး ကောင်းကောင်းကြီး အရသာခံစားသွားရသည်။ ခင်လေးကလည်း လူနဲ့မလိုက်ဖက်အောင် ကြီးမားရှည်လျားလှသော လီးကို မက်မောနေမိရာ အငမ်းမရစုပ်သည်။ ခင်လေးက လီးစုပ် ပြုစုပေးလိုက်မှုကြောင့် ဘစိုး သွက်လက်လာသည်။ ခြေရင်းတွင် ထိုင်နေသော ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးနှင့် ခင်လေးအား ဆွဲထူမယူလိုက်ပြီး သူ့နေရာ၌ ထိုင်စေလိုက်သည်။

ထို့နောက် ခင်လေး၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆိုဖာ၏ လက်တန်း၌ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကာ တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။ ဆိုဖာ ဆက်တီကုလားထိုင်တွင် ခင်လေးကျောမှီကာ ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲကားပေးထားရသော အနေအထားဖြစ်သွားရသည်။

ခင်လေးဖြစ်နေတဲ့ အနေအထားက ချက်ချင်း တက်ချချင်စရာကောင်းနေသည်။ ဒါပေမယ့် ဘစိုးက ခင်လေးကို တက်မချသေးဘဲ သူ၏ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် ကုတင်ခြေရင်းဘက်ရှိ စားပွဲလေးပေါ်မှ ပစ္စည်းများထဲမှ အချို့ကိုသွားယူလာသည်။

“ ဟင့်…. အစ်ကို…. ဒီမှာ ခင်လေး ပုံစံကိုလည်း ကြည့်ပါဦး… လုပ်တော့လေ…”

ခင်လေးက ညုတုတုဖြင့် လှမ်းပြောကာ အလိုးခံရဖို့ တိုက်တွန်းနေ၏။

“ လုပ်မှာပေါ့ ခင်လေးရယ်… မင်းကို ဒီထက်ပိုပြီး ထူးခြားတဲ့ အရသာတွေ ခံစားစေချင်လို့ပါ….”

ဘစိုးက သူကိုင်လာသော ပစ္စည်းအချို့ကို ဆိုဖာခြေရင်းတွင် ချလိုက်သလို သူကပါ အောက်ခြေတွင် အကျအန ဝင်ထိုင်၏။ ထို့နောက် သူ၏ပစ္စည်းလက်နက်အချို့ဖြင့် ခင်လေးကို စတင်တိုက်ခိုက်လေတော့သည်။ ဘစိုးယူလာသော ပစ္စည်းလေးများက အသစ်အဆန်းလေးတွေဖြစ်၏။ ထိုပစ္စည်းလေးများကို လိင်ဆက်ဆံမှုပြုနေသော နေရာတွင် အသုံးပြုရန် ဖန်တီး စီစဉ် ပြုလုပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။

ပေါင်နှစ်ဖက်က ဆိုဖာလက်တန်းကိုဖြဲကာ ခွတင်ထားရသဖြင့် ခင်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြဲအာနေသည်။ ပြောင်နေအောင် ရိတ်ထားသော အမွှေးတွေ ရှိမနေသဖြင့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးက ဖွေးဖြူဖောင်းတင်းနေသည်။

ဘစိုးက သူ့လက်ထဲမှာ ပန်းချီစုတ်တံလို အချောင်းကလေးဖြင့် ခင်လေး စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို ထိုးတိုက် ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ ထိုစုတ်တံလို အချောင်းထိပ်က အမွှေးလေးတွေက ခင်လေးစောက်စေ့ကို အကျအန ပွတ်တိုက်ခြယ်မှုန်းလိုက်သလို ဖြစ်သွားရတော့သည်။

“ အ… ဟား… အစ်ကို… ဘာလုပ်တာလဲ… ဟင့်… ယားတယ်…. အိုး… ရှီး… အ… ဟင့်….”

ဘစိုးက နောက်ထပ်ကိရိယာတစ်ခုကို လှမ်းယူလိုက်ပြန်သည်။ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်နေတာကတော့ မရပ်သေး။ ခင်လေးမှာ ထူးခြားသော အတွေ့အာရုံကြောင့် မချိမဆန့်ခံစားနေရသည်။

နောက်ပစ္စည်းလေးတစ်ခုက လက်မခန့်ရှိသော အတံလေးဖြစ်ပြီး ခလုတ်လေးတစ်ခုပါဝင်သည်။ ထိုအတံလေးကို ခင်လေး၏ ပြဲအာစိုရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းထဲသို့ အသာအယာသွင်းကာ ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်လေတော့သည်။ တိုးညှင်းတဲ့ မော်တာလည်ပတ်သံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာကာ ခင်လေး၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ အတံလေးက မွတ်နေအောင် လည်နေတော့သည်။

“  အား…. ဟား… ဟင့်… အိုး… ရှီး…. အိုး… အမေရေ…. အား….”

ခင်လေး ကော့တက်သွားကာ သူမဖင်ဆုံကြီး မြောက်ကြွတက်လာ၏။ ကိရိယာလေးတွေက သူမကို အထူးဒုက္ခပေးနေတော့သည်။ ခင်လေး၏ လက်များက ဆောက်တည်ရာမဲ့ဖြစ်ကာ သူမ၏ နို့တွေကို ပြန်လည်ဖျစ်ညှစ်ရင်း ခံစားနေရသော ဝေဒနာထူးကို ပြေပျောက်လို ပြေပျောက်ငြား လုပ်ဆောင်နေမိသည်အထိ လူးပျံနေတော့သည်။

“ အင့်… ဟင့်…. အိုး… အစ်ကို…. ကျမ… အင်း… ဟင့်… ရှီး… အ… ကျမ… မရတော့ဘူး…. အား…. ထွက်ကုန်ပြီ… အား…”

ခင်လေး အလိုးမခံရသေးပဲ ဘစိုး၏ နှူးဆွမှုဖြင့် တစ်ချီပြီးသွားရတော့သည်။ ကြုံဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ ယောက်ျားတိုင်းရဲ့ နှူးဆွမှုမျိုးကို ခင်လေး ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့သည်။ လိုးဆောင့်မှုဒဏ်ကိုလည်း တက်ညီလက်ညီ ခံခဲ့ဖူးသည်။

အခု ဘစိုးရဲ့ နှူးဆွမှုက ရူးလောက်အောင် ကောင်းစေကာ အထွတ်အထိပ်ကို ခဏလေးနဲ့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက လည်နေတဲ့ အချောင်းလေးရဲ့ ပွတ်တိုက်မှုအရှိန် စောက်စေ့မှ ယားယံစူးရှတဲ့ အထိအတွေ့တွေက ခင်လေးကို ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်အောင် ပို့ဆောင်ပေးခဲ့ကြသည်။

ခင်လေး ပြီးသွားတဲ့အပြီးက အတော်ကိုပြင်း၏။ လိုးနေခံနေရင်း ပြီးသွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှုလေးကနေလာတဲ့ ကာမဖီလင်ကို မထိန်းထားနိုင်တော့သဖြင့် တရှိန်ထိုးထွက်လာတဲ့ မီးသတ်ပိုက်ကရေလို စောက်ရည်တွေ ဝေါကနဲ သွန်ထုတ်ကာ ပြီးသွားခြင်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။

အတော်လေးကို မျော့သွားရသော ခင်လေး ရင်အစုံက လှိုက်လှိုက်ပြီး မောနေသည်အထိပင် ဖြစ်နေ၏။ ခင်လေးရဲ့ ဆန္ဒတွေ အခုလို ပြီးမြောက်သွားပုံကို ကြည့်ပြီး ဘစိုး သဘောတွေကျနေ၏။

“ ဟင်း…. ဟင်း…. မင်း အတော်ကို ဏှာထန်တာပဲ… မိုက်တယ်…. ငါက ဒီလို မိန်းမမျိုးမှ ဖြုတ်ချင်တာ….”

ဘစိုးက ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ပြော၏။ ထို့နောက် ခင်လေး စောက်ခေါင်းထဲက မော်တာပါသော အချောင်းလေးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ တဝီဝီအသံပေးလျက် ထိုပစ္စည်းလေးက မွတ်နေအောင် လည်နေဆဲပင်။

စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေသော စုတ်တံ လေးကို ဘစိုးက ကြမ်းပြင်သို့ချထားလိုက်၏။ အခြားပစ္စည်းလေးတစ်ခုကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ ဘစိုး ကိုင်လိုက်သော အရာမှာ ဝက်အူချောင်းလို အထုံးထုံးလေးတွေပါသော ပိုးကြိုးတစ်စပင်ဖြစ်သည်။ ဘစိုး၏ လက်တစ်ဖက်တွင် တဝီဝီ မြည်နေသော မော်တာတံလေးနှင့် ကျန်တစ်ဖက်တွင်တော့ ပိုးကြိုးအထုံးရှည်လေးကို ကိုင်ထားတာဖြစ်သည်။

“ ခင်လေး… နောက်တစ်မျိုး စမ်းကြည့်ရအောင်နော်…”

“  ဟုတ်ကဲ့…”

ခင်လေး လေသံက တက်ကြွနေပေပြီ။ လီးကိုမြင်ကတည်းက ရွထနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်မသာသာရှိတဲ့ အတံလေးကြောင့် တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ပြီ။ အခုဘာတွေ နောက်ထပ်ဆန်းသစ်တဲ့ ကာမအာရုံကို ခံစားရဦးမလဲဆိုတာ တွေးရင်းဖြင့်ပင် စိတ်ပြန်ထလာရသည်။

ဘစိုးက ကုတင်ပေါ်မှ စာအုပ်တစ်အုပ်သာသာရှိသော ခေါင်းအုံးအထူလေးကို သွားယူလိုက်ပြီး ခင်လေး၏ ကျောဘက်ဆိုဖာမှာ ခါးအောက်မှ ခုခံပေးထားရင်း အနေအထား ပြောင်းပေးလိုက်သည်။ ခင်လေး၏ ဖင်လုံးကြီးက ကော့၍ ပိုကားလာတော့သည်။

“ ခင်လေး…. မင်း… ဖင်ခံဖူးတယ် မဟုတ်လား….”

ဘစိုး မေးလိုက်ပုံက ပြတ်သည်။ ခင်လေးကလည်း အမူမပို ခပ်ရှင်းရှင်းပင် ပြန်ဖြေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့…. ကျမ ဖင်အချခံဖူးပါတယ်….”

“ အိုကေ… အဆင်ပြေတာပေါ့….”

ဘစိုးက မြောက်တက်နေသော ခင်လေး၏ ဖင်သားအောက်မှ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားသော ပိုးကြိုးထုံးလေးကို ဖင်ဝ၌တေ့ကာထားသည်။ ပိုးကြိုးထုံးလေး၏ ထိပ်မှာ အဖုထုံးအသေးစားလေးရှိနေပြီး တစ်ခုချင်း တစ်ခုချင်း အထုံးကြီးကြီးလာသော ဘစိုး၏ ကိရိယာတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ ထိုအထုံးလေးကို ဖင်ဝ၌တေ့ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်၌ ကိုင်ထားသော မော်တာချောင်းလေးဖြင့် တိုက်ကာ ဖင်ထဲသို့ သွင်းလေတော့သည်။

“ အင်း… ဟင်း…. အ… ဟာ…. အ… ကျွတ်…. ကျွတ်… အစ်ကိုရယ်…. ခင်လေးကို ရူးအောင် လုပ်နေတာလား…. အား….. အား… အင့်… ဟင့်…. အို….”

ခင်လေး နှုတ်မှ အသံမျိုးစုံထွက်လို့နေသည်။ ပိုးကြိုးလေးက မော်တာတံနှင့် ထိုးတိုက်သွင်းမှုကြောင့် ဖင်ထဲသို့ တစ်ထုံးခြင်း တစ်ထုံးခြင်း အသေးမှအကြီး တဖြည်းဖြည်း ဝင်ရောက်နေတော့၏။

မော်တာတံ၏ လည်ပတ်မှုကြောင့် စအိုဝလေးက ယားယံမှုဖြင့် စူပွစူပွဖြစ်နေခြင်းက ပိုးကြိုးအထုံးကို ဆွဲသွင်းနေသလို ဖြစ်နေပြန်သေးသည်။ ဖင်စအိုအတွင်းသားတွေကို ပိုးကြိုး၏ နူးညံ့အိစက်သော အတွေ့ဖြင့် ပွတ်တိုက်မွှေနှောက်နေ၏။ ခင်လေး အတော်ကို ခံစားရခက်နေတော့သည်။

တစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူး မခံစားဖူးသော ကာမအရသာထူးကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားနေရသည်။ ရင်ထဲမှာ တုန်ရီလှိုက်မောပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းကားတင်းထွက်နေကာ အရည်တွေ ဒလဟော ကျဆင်းစိမ့်ထွက်နေသည်။ ခင်လေး အလွန်အမင်း ရွထနေပေပြီ။

“ အ… အား… အမလေး… အစ်ကိုရေ…. အား… ခင်လေး… မနေတတ်တော့ဘူး…. တက်ချပါတော့… ကျမကို တက်လိုးပါ တော့ရှင်… ရှင် ကြိုက်သလိုလိုးစမ်းပါ… လိုးပေးပါ… ရှင့် လီးကို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးပေးပါတော့… အ… အား.. …”

ဘစိုး စိတ်တိုင်းကျသွား၏။ ခင်လေးကို အရှက်ကုန်ရမ္မက်ထန်အောင် နှိုးဆွပေးနေရခြင်းက အလုပ်ဖြစ်နေ၏။ သာမန်ထက် ပိုလွန်ကဲသော တဏှာစိတ်ပြင်းထန်မှုမျိုးရောက်အောင် ခင်လေးကို နှူးဆွပြီးမှ သူကလည်း ကိုင်ချင်နေတာဖြစ်ရာ အခုအခြေအနေက ခင်လေးကို လိုးဖို့ အချိန်ကောင်းဖြစ်နေပေပြီ။

“ ခင်လေး…. ကုတင်ပေါ်ကိုလာခဲ့….”

ဘစိုးက ကုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် တုံးလုံးလှဲကာ ခင်လေးကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ခင်လေးလည်း အလိုးခံချင်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ကမန်းကတန်းပင် ဆိုဖာပေါ်မှထကာ ကုတင်ရှိရာသို့ လှမ်းလာခဲ့တော့သည်။

“  ငါ့ကို အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေး ခင်လေး…. နင့်အကြိုက် တက်ဆောင့်ပေတော့….”

ဘစိုး… စကားဆုံးတာနဲ့ ခင်လေးက ဘစိုးကို ခွကာထိုင်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ သူမစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး တစ်ချက်တည်း ဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။

“ ဗြစ်… ဘွတ်… ပလွတ်….”

ဘစိုးလီးက ခင်လေး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တန်းမတ်စွာ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ခင်လေး အစွမ်းကုန် အားထည့်ပြီး ဆောင့်ချလိုးနေသည်။

စောက်ဖုတ်ထဲ နင့်နင့်နဲနဲဝင်နေတဲ့လီးက မတ်တောင်နေကာ သူမဆောင့်ချမှုကြောင့် လီးဒစ်ထိပ် ဖူးက သားအိမ်ကို တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ တိုက်နေ၏။ ခင်လေး နာရကောင်းမှန်းမသိပါ။ သူမရဲ့ တဏှာရာဂစိတ်တွေက အမြင့်ဆုံး ရောက်နေသည်။ ခင်လေး၏ တက်ဆောင့်နေမှုကြောင့် ခင်လေးနို့တွေက ပရမ်းပတာ အထက်အောက် တုန်ခါနေကြ၏။

“ ပြွတ်…ဗြစ်…ဖွတ်…ဖတ်…ဖတ်…”

“ အ… အား… ဟား… အား… ရှီး… အင့်… အင်း… ထိလိုက်တာ အစ်ကို.. ရယ်… ဟင့်… ဟင့်….”

ခင်လေး အတော်ကို ကြမ်းနေသည်။

“ မင်းဒီလောက်တောင် စိတ်ထနေရင် အောက်ကခံပေး ခင်လေး… နင့်ကို ငါ တက်လိုးပေးမယ်….”

ဘစိုးက ခင်လေးကိုယ်ကို တွန်းလှဲပစ်လိုက်ပြီး အပေါ်မှခွကာ အလျင်အမြန်ပဲ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးပြန်ထည့်သည်။ ထို့ နောက် ဝင်နေသောလီးကို ဒစ်ပေါ်သည်အထိ ဆွဲချွတ်သည်။ ခင်လေး၏ တင်ပါးဆုံက လီးချွတ်လိုက်ခြင်းကြောင့် ကျွတ် ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ်မှုဖြင့် မြောက်ကြွလာသည်။

“ ဗြစ်… ဗြွတ်… ဒုတ်… အား… ဟား… ဟား… ဟီး… ကျွတ်… ကျွတ်… ထိ.. လိုက်တာ အစ်ကိုရယ်….”

ခင်လေးမျက်လုံးထဲ မီးဝင်းဝင်းတောက်သွားရသည်။ ဘစိုးက ခင်လေးရဲ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပြုကိုင်ပြီး ဒစ်ထိပ်ဖျားပေါ်နေသော လီးကို ခင်လေးစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ချက်တည်းဖြင့် အားနဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။

ဘစိုး လီးက ရှည်လျားလှသဖြင့် ခင်လေးသားအိမ်ကို ဝင်ဆောင့်သည်။ အောင့်သက်သော ဝေဒနာက ခင်လေး ဖီလင်ရသွား၏။

“ ပြွတ်… ဗြစ်… ပလွတ်… ဖတ်… ဒုတ်… ဘွတ်… ဖတ်… အင့်… အင့်… ဟင့်… ရှီး… ထိတယ်… ဆောင့်… ဆောင့်….. အား… ကျွတ်… ထိလိုက်တာ…. နင့်နေတာပဲ…. အ… ဆောင့်….”

ဘစိုး၏ ဆောင့်လိုးချက်တွေက နှေးလိုက်မြန်လိုက်ပေမယ့် တစ်ချက်လေးမှမနား…။ တစ်ချက်လေးမှ အားမလျော့သွား။ ခင်လေး ဘစိုးကို အထင်သေးခဲ့သမျှ အခုမှ အလူးအလဲ ခံနေရတော့သည်။ တော်တော်ကို လုပ်နိုင်တဲ့ လီးပိုင်ရှင်လို့လည်း အသိအမှတ်ပြုရပေသည်။ ခင်လေး အောက်မှ အလိုးခံနေရင်း ဆန္ဒတွေပြီးမြောက်ရတာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်မှန်းပင် မသိတော့။

ဘစိုးက ဆေးဝါးအကူအညီ ရယူထားပုံရသည်။ အခုထိ သုတ်ရည်မလွှတ်သေး လီးကတင်းတုန်း တောင့်တုန်း။ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်ချလိုးပေးနေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ ဘစိုးက ခင်လေးကို ပက်လက်အနေအထားဖြင့်ပင် ပုံစံမျိုးစုံ ဖြင့် ဆက်ဆံသည်။

ခင်လေးကတော့ ဘစိုးပြုသမျှကို နုရတော့သည့်ဘဝ။ အကောင်းလွန်ပြီး မျော့ချင်ချင်တောင် ဖြစ်နေပြီ။ တစ်သက်မှာ မထင်မှတ်ထားသော ကာမစည်းစိမ်မျိုးကို ခင်လေး ခံစားရရှိခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်။

ကိုဘစိုးနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ခပ်မိုက်မိုက် လိုးပွဲလေးအကြောင်း ကျမတွေးတော မြင်ယောင်ရင်း နေ့လည်ခင်းကို လွန်မြောက်ကာ အထီးကျန်ညတွေကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရသည်။

“ မေမေ…”

“ ဟင်… သမီး… မေသင်း… ဒီနေ့ ဘော်ဒါပိတ်လို့လား….”

မေသင်းနဲ့ ကျမဟာ သားအမိဆိုပေမယ့် သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းသင်းကာ ပြောဆိုဆက်ဆံခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ ထိုအခြေအနေမှာတောင် မေသင်းတစ်ယောက် အပြစ်ကြီးကြီးမားမား အပြစ်ကျူးလွန်ထားမှန်း သိရှိလိုက်၏။

“ ကဲ… မေသင်း… မေမေ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောစမ်း… ဘာဖြစ်လာတာလဲ…”

ကျမက လမ်းဖွင့် စကားလမ်းကြောင်း ပေးလိုက်သဖြင့် မေသင်းက အနည်းငယ် ရဲတင်းသွားပုံဖြင့် အိမ်ရှေ့တံခါး အကွယ်သို့သွားကာ လူတစ်ယောက်ကို လက်ဆွဲခေါ်လာတော့သည်။

“ ကိုကို… ဒါ… မေသင်း မေမေ…။ မေမေ… မေသင်းနဲ့ ကိုကို ခိုးပြေးပြီးကြပြီ… မေမေ…”

“ ဟင်…”

တစ်လုံးပဲ ကျမ အသံထွက်နိုင်တော့သည်။ ရှင်းသည်။ မေသင်းပြောပုံက ရှင်းသည်။ ဘော်ဒါမှာ ခဏအလုပ်ဝင်တဲ့ ဂိုက်ဆရာလေးနဲ့ ချစ်ကြိုက်ပြီး မေသင်းတို့ ခိုးပြေးကြသည်။ နောက်တစ်နေ့ အမေလုပ်တဲ့သူဆီလာသည်။ ကျမ ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့။

နောက်ဆုံး သမီးနဲ့ သမက်ကို အိမ်ပေါ် ခေါ်တင်ထားရတော့တဲ့အဖြစ် ရောက်သွားခဲ့သည်။ ဖြိုးကိုမောင် လို့ ခေါ်တဲ့ ကောင်လေးက သမီးထက် ( ၅ ) နှစ်လောက်တော့ ကြီးသည်။ ရုပ်ရည် သန့်သန့်ပျံ့ပျံ့နဲ့ လူရည်သန့်ပုံစံလေးပါ။ ထို့နေ့က တစ်ဦးတည်းသော ချစ်သမီးလေးနဲ့ တစ်ကောင်ကြွက် သမက်လေးတို့ကို သဘောတူကြည်ဖြူစွာနဲ့ပဲ လက်ခံကာ သူတို့ ဘဝရှေ့ရေးအတွက် စီစဉ်ထိမ်းမြားလက်ထပ်ပေးခဲ့ရတော့သည်။

အဲဒီမှာ ကျမအတွက် အပြောင်းအလဲတွေဖြစ်ဖို့ လမ်းစပေါ်လာခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ အကြောင်းအရင်းက သမီးမေသင်းတို့ လင်မယားကြောင့်ပေါ့ရှင်…။

“ အိုး… ဟင်း… ဟင်း… ကိုကို… အား… နာနာစုပ်ကွာ… အစိကို… အ… ရှီး… မိုက်တယ်… အထဲကို… ယက်ဦး… အ…”

အချိန်က ညဉ့်ဦးယံသို့တိုင်ခဲ့ပြီ။ မေသင်းတို့အကြောင်း တွေးတောရင်မောနေရတဲ့ ကျမအတွက် အာရုံတွေ လန့်ဖျတ်သွားရသည့်အသံက မေသင်းတို့ လင်မယားအခန်းမှ ဖြစ်သည်။

ပျဉ်ထောင်သွပ်မိုး အိမ်လေးက အနည်းငယ်ကျဉ်းမြောင်းသလိုရှိသော်လည်း အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်း၊ ဘုရားခန်း အစုံအလင်ဖြစ်အောင် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်း ဖွဲ့စည်းထားမှုကို သုံးပေခွဲခန့် အကျယ်အဝန်းဖြင့် လူသွားလမ်းခြားထားသေးသည်။ ထိုအကွာအဝေးမှပင် မေသင်း၏ ရမ္မက် ဇောထန်စွာ ညည်းညူသံက အတိုင်းသား ပေါ်ထွက်နေသည်။

ဆယ်ကျောက်သက်ကလေးမို့ တဏှာကာမကိစ္စကို စိတ်ကြွစအရွယ် မေသင်းအဖို့ ဘာမှ မစဉ်းစားတတ်သေး။ သူမရဲ့အော်ငြီးသံက မိခင်ဖြစ်သူ ကျမ ခင်လေးကို အပ်နဲ့ဆွသလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် အလုပ်ဖြစ်နေကြပုံပင်။

သမက်ဖြစ်သူ ဘယ်လောက်တောင် ဆွနေမှန်းမသိ။ ကျမရဲ့သမီး မေသင်းရဲ့ ဏှာထန်ပြီး ပြောနေသံတွေက အရှက်ကုန်နေတဲ့ စကားတွေ…။ ထိုအသံတွေက ကျမရင်မှာ အပ်နဲ့ အဆွခံရသလို ဖြစ်နေခြင်းက သမီးဖြစ်သူ ခံစားနေရသော ကာမဝေဒနာရဲ့ အရသာကို စိတ်ထဲ ထပ်တူခံစားကြည့်မိစေတာ ကြောင့် ဖြစ်သည်။ တော်၏ မတော်၏ ကျမ မတွေးမိတော့။ မှန်လား မှားလားလည်း မစဉ်းစား။ သမက်နဲ့ သမီးတို့ရဲ့ အလုပ်ဖြစ်နေပုံ လေးကို ကြည့်ချင်လာမိသည်။

အိပ်ယာမှ အသာအယာထကာ ခြေဖွနင်းရင်း မေသင်းတို့ အိပ်ခန်းနား တိုးကပ်လာမိသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာခဲ့တဲ့ အိမ်လေးမို့ မေသင်းတို့ အခန်းထဲကို ဘယ်နေရာကောင်းစွာ မြင်နိုင်မလဲဆိုတာ ကျမ သိနေသည်။

အကယ်၍ သူတို့အမှတ်တမဲ့ ထွက်လာလျှင်လည်း ကျမကို မမြင်နိုင်အောင် အခန်းပေါက်ဝက မချောင်းတော့ဘဲ ဘေးဘက်ထောင့်ချိုး ဧည့်ခန်းနေရာမှ ဟနေသော ပျဉ်ကြားမှပင် ချောင်းမည်ဟု စိတ်ကူးကာ ဧည့်ခန်းဘက်သို့ အမြန်လာခဲ့သည်။ အကျအန နေရာယူပြီးချိန်မှာတော့ မေသင်းတို့ အိပ်ခန်းထဲကို ကောင်းစွာ မြင်နေရပေတော့သည်။

“ ကိုကို… လာ ဒီမှာလှဲတော့လေ… မေသင်းတော့ တစ်ချီပြီးသွားပြီ… ကိုကို ဘာဂျာမှုတ်တာ မိုက်တယ်… အရမ်းပဲ…”

“ ဒါဆို ကိုကို့ကိုလည်း ပြန်ပြုစုလေကွာ…”

မေသင်း ခုနက စောက်ဖုတ်အယက်ခံနေပုံရသည်။ တစ်ချီတောင် ပြီးသွားပြီဆိုပဲ။ သမီးဖြစ်သူ၏ မောဟိုက်သံလေးက တုန်တုန်ရီရီလေး ကြားနေရသည်။ ကျမ ပို၍ စိတ်ဝင်စားလာမိသည်။

ချောင်းကြည့်နေသော ပျဉ်ကြားမှ မြင်ကွင်းကတော့ ရှင်းလင်းပြတ်သားလှသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့နေကြ၏။ သမီးဖြစ်သူမေသင်း၏ ကိုယ်လုံးဖွေးဖွေးလေးက ဝင်းထွက်နေသည်။ ဒီတစ်နှစ်အတွင်း အတော်ထွားလာသောကြောင့် သူမရဲ့ကောက်ကြောင်းအလှက စွင့်စွင့်ကားကားလေး။

သမက်ဖြစ်သူ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်လျစ်လှသည်။ အရမ်းကြီး ထွားကြိုင်းနေတာမျိုးမဟုတ် ကြွက်သားများက အဖုဖု အထစ်ထစ်တွေ။ သမက်ဖြစ်သူရဲ့ လီးကိုတော့ ကျမ ရှင်းလင်းစွာ မမြင်ရသေးပေ။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်နေသော ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ခြေရင်းဘက်တွင် သမီးမေသင်းက ကွယ်၍ထိုင်နေ၏။

“ မေသင်း… ဘေးဘက်ကနေ လာစုပ်ပေးကွာ… ဒါမှ ကိုကို မေသင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်လို့ရမှာ…”

“ ဟင့်… ကိုကိုကလည်း ခုနယက်ပေးထားတာ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီဟာကို…”

“ လာပါကွာ… နှိုက်ချင်သေးလို့ပါ…”

မေသင်းက နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ဖြိုးကိုမောင်၏ ဘေးသို့ ရွှေ့ထိုင်ပြီး ခါးကိုကိုင်းကာ လီးတံကြီးပေါ်သို့ အုပ်မိုးလိုက်လေတော့၏။ ကျမရင်ထဲ နင့်နေအောင် ပူဆင်းသွားပြီး သွေးသားတွေ ပူနွေးလာရသည်။ သမက်ဖြစ်သူရဲ့လီးက တုတ်ခိုင်လှပြီး ဒစ်ကြီးက သိသိသာသာ စွင့်ကားနေ၏။ ယောကျ်ားနဲ့ ဝေးကွာပြတ်လပ်နေတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ လီးကိုမြင်မိတော့ စိတ်က ထကြွလာရသည်။

“  ပြွတ်….ပြွတ်…အွန်း…ဟွန်း…အု…အု…”

“ အ… အား… ဟား… ရှီး… စုပ်စမ်းကွာ… ပြင်းပြင်းလေး…. အား… ကောင်းလိုက်တာ…. မေသင်းရယ်….”

သမက်က သမီးဖြစ်သူခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး ခါးကို ကော့ကာ လီးကိုပါးစပ်ထဲ ကော့ထိုးပေးနေပုံက အလူးအလဲ။ မေသင်း ဘယ်လောက်တောင် စုပ်ပေးနေမှန်းမသိ။ ဖြိုးကိုမောင်က ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကုန်းလီးစုပ်ပေးနေသော မေသင်း၏ ဖင်ကိုပွတ်လိုက် စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေခြင်းကြောင့်လည်း မေသင်းတစ်ယောက် လီးကို မဲစုပ်ပေးနေပုံရသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…အု…အွန်း….အု….”

မေသင်းရဲ့ လီးစုပ်သံ လီးနင်သံတွေက ကျမကို စိတ်ကြွလာအောင် ဆွပေးနေသည်။ ချက်ချင်းပဲ အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်ကို မနည်းထိန်းချုပ်နေရသည်။ မေသင်းကတော့ သဲသဲမဲမဲပင် လီးကိုစုပ်ပေးနေ၏။ အမေတူမို့လား မသိ။ မေသင်းရဲ့ တဏှာစိတ်က ထန်လွန်းလှသည်။ သူ့ကိုကိုကို အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးနေ၏။

ကျမ မျက်လုံးအစုံမှိတ်ကာ အခန်းထဲက သမီးနဲ့ သမက်တို့၏ ရမက်သွေးကြွနေတဲ့ အသံတွေကို ဖီလင်ယူနေရင်း စောက်ဖုတ်နှိုက်နေမိသည်။ အခန်းထဲက အသံတွေက တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး ပြောင်းလဲနေသည်။ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အတွေးဖြင့် ဖီလင်ယူနေမိသော ကျမစိတ်ကို ထိန်းကာ အခန်းထဲကို ပြန်ချောင်းမိပြန်သည်။

“  အိုး…”

မြင်ကွင်းက ကျမကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်သလို နင့်သွားသည်။ ဘယ်အချိန်က ပုံစံပြောင်းပြီး လိုးနေကြမှန်းမသိ။ အသံကိုပဲ နားစွင့် ဖီလင်ယူနေတဲ့ ကျမစိတ်တွေ အလွန်ထကြွလာရအောင် မြင်ကွင်းက ပို့ ဆောင်နေသည်။ မေသင်းက ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ထားပြီး ဖြိုးကိုမောင်က နောက်မှ ဒူးထောက်၍ မေသင်းရဲ့ခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးနေသည်။

“  အား…. အမလေး…. အင်း…. ဟင်း…. အိုး… ကိုကို… ထိတယ်… ကိုကိုရယ်… အ… ဟာ… အား.. ဟာ… ဆောင့်… နာနာ ဆောင့်လိုး… အ… ဟား….”

မေသင်း ဖင်ဆုံကြီးက တုန်ခါနေသည်။ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်ကြောင့် တင်ပါးတွေဟာလည်း တုန်တုန်သွားသည်။ သိပ်မိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းပါပဲရှင်…။

သမက်ဖြစ်သူက တစ်ခါတစ်ခါ ခါးကိုကိုင်းပြီး မေသင်းရဲ့ တွဲလွဲကျနေတဲ့ နို့အုံလေးကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြန်သေးသည်။ ကျမရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို တုန်ရီနေမိပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း ရွထလာပြီ ဖြစ်သည်။ မရတော့။ သူတို့လိုးနေကြတဲ့မြင်ကွင်းကို စွန့်ခွာမှ ဖြစ်ပေတော့မည်။ ကြာရင် အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး သမီးနဲ့အပြိုင် အလိုးခံမိနေပေလိမ့်မည်။

သမက်ဖြစ်သူ ဖြိုးကိုမောင်ကိုတော့ ကျမ ခိုက်သွားသည်။ အချိန်ယူကာ သိမ်းသွင်းပြီး ခိုးစားရပေတော့မည်။ အခုတော့ ထကြွနေတဲ့ စိတ်တွေ ပြေပျောက်စေခြင်းငှာ ရေဆေးပြီး အိပ်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်သာဆီသို့ ထွက်လာခဲ့မိပါတော့သည်။

မေသင်းရဲ့ယောက်ျား ကျမရဲ့သမက်လေးကိုတော့ ရေရှည်စီမံကိန်းဆွဲကာ မြူဆွယ်ဖြားယောင်းပြီး ကျမရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေအတွက် အသုံးချရပေတော့မည်။ ထိုဆုံးဖြတ်ချက်က ကျွန်မအတွက်တော့ မမှားလောက်ဘူး ထင်ပါတယ်…။


ပြီးပါပြီ။ 





Friday, November 11, 2011

အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

အိတ်ကြီး ရေးသည်။

ကျွန်တော် နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲတွေပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိသေး။ ဟို ယောင် ယောင် ဒီယောင်ယောင် အိပ်လိုက်စားလိုက် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက်နဲ့ လူပျင်းတို့ ထုံး နှလုံးမူကာ မိဘပိုက်ဆံကို ထိုင်ဖြုန်းနေတုန်း ။ တစ်နေ့ ခေါင်းရင်းအိမ်က အန်တီချိုရီက လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး

“  သားရေ မင်းလည်း အလုပ်မရသေးခင် အန်တီတစ်ခုလောက် အကူအညီ တောင်းချင်လို့'

“  ပြောပါ အန်တီ ကူညီနိုင်တာဆို ကူညီပါ့မယ် ”

“  ဒီလိုကွယ့် မင်းညီမက ဒီနှစ် ဆယ်တန်းတက်ရမှာ မင်း အပန်းမကြီးဖူးဆိုရင် စာလေးပြပေးပါလား လို့ ”

“  ရပါတယ် အပန်းမကြီးပါဘူး ကျွန်တော် နည်းနည်း ပြန်ဖတ်လိုက်ရင် အဆင်ပြေပါတယ် ”

“  အေးကွယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ခက်တာက ကျူရှင်တွေလည်း မလွှတ်ချင်ဘူး၊ ဟိုမှာက လူစုံတယ်လေ ”

“  ရပါတယ်။ ဒါဆိုဘယ်နေ့စမလဲ ”

“  မင်းအဆင်ပြေတဲ့နေ့ပေါ့ကွယ်။ လခကတော့ ”

“  မဟုတ်တာ..မလိုပါဘူး။ အိမ်နီးချင်းတွေပဲ ကူညီတာသက်သက်ပါ ”

“  အားနာစရာကွယ်။ အေးပါ နောက်တော့ အန်တီ ကြည့်စီစဉ်ပေးပါ့မယ် ”

ဒီလိုနဲ့ မိပန်းလေးကို ကျွန်တော် ဂိုက်လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ လခကတော့ သိပ်မများပါဘူး.။ အန်တီချိုရီ့ တို့မိသားစုကို ကူညီရုံသက်သက်ပါ။ 

သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ သုံးလေးနှစ်ပဲ ရှိသေးတော့ ဈေးဆိုင်တစ်ဖက်နဲ့ ကလေးပညာရေးကို မကြည့်နိုင်ဘူးလေ။ နောက်ပြီး သူတို့အိမ်နဲ့က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် ဖြစ်နေကြတာဆိုတော့ မိပန်းလေးဆိုတာကလည်း သူတို့လက်ပေါ်တင် ကြီးလာရတာ မဟုတ်လား။

စာသင်ရတာလည်း အဆင်ပြေပါတယ် ။ စာသင်နေတုန်းမှာ စားစရာက လိုလေသေးမရှိ ။ တစ်ခုပဲရှိတယ် မိပန်းလေးက Grammar ပိုင်းတော်တော်လေး အားနည်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ ဒါကြောင့် တော်တော်လေးဂရုစိုက်သင်ပေးနေရတယ်။

မိပန်းလေးကို သတိထား ကြည့်လိုက်မိတော့မှ တော်တော်လေးကို ဖွံ့ထွားလာတာကို တွေ့ရတယ်။ ( ×× ) နှစ်လောက်ဆိုပေမယ့် လူကောင်က ထွားတော့ တကယ့် အပျိုတွေအတိုင်းပဲ။ မိန်းမတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့်ရှိအပ်တာတွေ အကုန်ပြည့်စုံနေပါပြီ။

တစ်ဖက်သားကို အသက်ရှူမှားလောက်အောင် လှသွေးကြွယ်နေပြီပေါ့။ လူကလည်း ပြင်တတ်ဆင်တတ်မို့ တစ်ခါတစ်လေ စာသင်နေရင်းနဲ့တောင် ပြစ်မှားချင်လာတယ်။ အနီးကပ်နေတာ ကြာလာတော့လည်း ကျွန်တော့စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတာပေါ့။

သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးကို ရှူလိုက်၊ စာငုံ့ရေးနေတုန်း ပေါ်လာတဲ့ လည်ဟိုက်လေးထဲက ရင်ညွန့်လေးကို ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့သာ နေရပြီး ၊ လူကြီးဆန်ဆန် ထိန်းသိမ်းနေရတာ မနိပ်ပါဘူး။ စာသင်နေတုန်း ထိမိ ၊ ပွတ်မိ တာလေးတွေနဲ့ပဲ ရင်ခုန်နေရပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ အင်္ဂလိပ်စာ စာမေးပွဲစစ်တာ လုံးဝမရလို့ ကျွန်တော်ဒေါသ တော်တော်ထွက်သွားတယ်။

ဒီလောက် သင်ထားတာမရ ရမလား ဆိုပြီး ကော်ပေတံနဲ့ ငါးချက်လောက် ရိုက်လိုက်တာ ဒင်းက ငိုပါလေရောဗျာ။ တော်တော်နဲ့ကိုမတိတ်ပါဘူး။ စာလည်း ဆက်မရေးတော့ဘူး။ စားပွဲခုံပေါ်ကို ခေါင်းစိုက်ကာ အပီအပြင်ကို ငိုနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မဖြစ်တော့ဘူးဆိုကာ ချော့လိုက်ရပါတော့တယ်။ အနားသွားပြီးလက်မောင်းလေးကိုင်ကာ..

“  ကဲ..မိပန်းလေးရေ တိတ်ပါတော့ကွာ ငါ နောက်မရိုက်တော့ပါဘူး ”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“  မတိတ်ဘူး။ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ရိုက်လိုက်တာ။ နာတယ် ”

ဟု ဆိုကာ လက်ကို ဖယ်ထုတ်ပါတယ်။

“  မဟုတ်တာကွာ.. ငါကလည်း ဒေါသ နည်းနည်းထွက်သွားလို့ပါ။ ကဲလာ..စာဆက်သင်ရအောင်နော် ”

“  မသင်ဘူး။ မသင်တော့ဘူး။ မေမေ လာရင်ပြောလိုက်မယ်။ သမီးကို တအားရိုက်တယ်လို့ ”

ဟောဗျာ…ပြဿနာကတော့စပြီ။ ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း ပုခုံးလေးကို ဖက်ကာ ချော့လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်းဆက်ငိုနေတာမို့ တတွတ်တွတ် ပြောရင်းချော့ရင်းက သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်း ရလာတာမို့ ဆံပင်လေးကို မသိမသာလေး ခိုးနမ်းလိုက်ပါတယ်။

လက်ကလည်း လက်မောင်းသားလေးကို အသာလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နားရွက်နားလေးကပ်ပြောလိုက် ၊ နားလေးကို မသိမသာ နမ်းလိုက် ကျောကုန်းလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ ရသလောက်အခွင့်အရေး ယူနေမိပါတယ်။ 

ကျောကုန်းကို ပွတ်နေရင်း လက်က ချိုင်းကြားကို တဖြည်းဖြည်းရောက်သွားပြီး နို့လုံးလေးကို ဘေးတိုက်လေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နှာခေါင်းလေးကတော့ ပါးလေးကို မထိတထိလေး ဖြစ်အောင် ခိုးခိုး နမ်းနေမိပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ မိပန်းလည်း အငိုတိတ်သွားကာ ကျွန်တော့် မျက်နှာကို မရဲတရဲလေးမော့ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်တော်လည်း....

“  မိပန်းရယ်..မင်းသိပ်လှတာပဲ..ကိုယ် ရင်တွေခုန်နေတယ်ကွာ  ” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပါတယ်။

“  အို..ကိုကြီးကလည်း..ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ”

လို့ ပြောကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းမျက်နှာလေးကို ပြန်မော့လိုက်ရင်း

“  အရမ်းချစ်တယ်…မိပန်းရယ် ”

လို့ ပြောကာ မိပန်းပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။

“ အို.. ”

လို့ ပြောကာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေး ဖွက်ထားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ပြန်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားအောင်လုပ်လိုက်ရင်း...

“  မိပန်း ပြောပါအုံး ကိုယ့်ကိုချစ်လားဟင် ” လို့ ပြောရင်း နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။

“  မသိဘူးကွာ။ မိပန်းရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ် ”

“  ဒါဆို..ချစ်တယ်ပေါ့ ”

လို့ မေးလိုက်တော့ ခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထဲ မရိုးမရွလေးဖြစ်လာပြီး မိပန်းပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေတဲ့ မိပန်း နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာလေးငုံကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး လာဖက်ပါတယ်။ 

ကျွန်တော့် လျှာကို မိပန်းပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ကာ လျှာချင်း ကစားပေးလိုက်ရာ သူကလည်း သူ့လျှာလေးကို ပြန်ထုတ်ပေးပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အပေးအယူ မျှလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အတော်ကြာလေး နမ်းပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့လေးကို အသာကိုင်လိုက်ရာ တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး နည်းနည်းတော့ရုန်းပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့် ကျောမှာဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကို ကျွန်တော်က ကိုင်ထားတာကြောင့် ဘယ်လိုမှ ရုန်းလို့မရတာကြောင့် ပြန်ငြိမ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နို့အုံလေးကို အပေါ်ကနေကိုင်ပေးနေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို စမ်းကာ ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးလည်း တွန့်လိမ်သွားပါတယ်။

ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း နှိပ်စေ့လေးတွေကို တွန်းဖြုတ်လိုက်ကာ အတွင်းခံအုံကြားထဲ လက်နဲ့နှိုက်ကာ နို့အုံလေးကို ထုတ်လိုက်ရာ အပျိုဖော်ဝင်ကာစ နို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နမ်းနေတဲ့ ပါးစပ်ကိုခွာလိုက်ကာ ပန်းနုရောင်ထနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာငုံပြီး စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာကျောလေးကော့သွားပြီး....

“  အ..အ..ကိုရယ်. ”

လို့ ပဲ အသံထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတာကို အတိုင်းသား ကြားနေရပါတယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုလည်း အတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လက်တစ်ဖက်က ဒူးအထက်နားလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပွတ်ပေးနေရင်းက စကပ်အောက်နားစလေး အောက်ကနေ လက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို အတွင်းခံပေါ်ကနေစမ်းလိုက်ပါတယ်။ 

အရည်တွေ စိုနေတာကို လက်ကခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အထဲကို မနှိုက်ဘဲ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ သာသာလေး အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း နားရွက်ဖျားလေးကို လျှာလေးနဲ့ ကလိပေးလိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာကာ တအင်းအင်းနဲ့ အသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။

အောက်ကလည်း စောက်စေ့နားလေးကိုပဲ ဖိပွတ်ပေးနေရာ တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းလေးဖက်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းကို ကြမ်းပေါ်အသာလှဲချလိုက်ကာ စကပ်လေးကို လှန်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကို မချွတ်ဘဲ လက်နဲ့ အသာဖယ်လိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို လျှာလေးနဲ့ ထိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အွန့်…ကို…ငရဲတွေ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ..ဘာတွေ လုပ်နေလဲမသိဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက် အသာလေး ယက်ပေးလိုက်ရာ

“  အိုး..အင်း..ဟင်း..ဟင်း.. ”

အသံလေး ကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်း မာန်တက်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..ရှီး..အားလားလား..ကို..သိပ်ချစ်တာပဲကွာ ”

တော်တော်လေး ကြာအောင် ယက်ပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ..အ..ကို..ပန်းဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းတောင်မသိတော့ဘူးကွာ ”

လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝ တေ့လိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်ရာ

“  ကို..ပန်းမနေတတ်တော့ဘူး. ”

လို့ ဆိုလိုက်တော့ လီးတန်ကို သေချာကိုင်ကာ အသာလေး ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲမှာ တင်းကြပ်နေပြီး ညှစ်ထားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

“  ကိုရယ်…အရမ်းနာတယ်..တအားကြပ်တာပဲ ”

“  ဖြည်းဖြည်းလေးလုပ်ပေးမှာပါ မနာစေရဘူး ”

လို့ ပြောရင်းနည်းနည်းထပ်သွင်းလိုက်ရာ

“  မရဘူးထင်တယ်..အရမ်းအောင့်နေတယ် ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ အုန်းဆီပုလင်းလေး ထယူပြီး လီးကိုနည်းနည်းပွတ်လိုက်ကာ ပြန်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲကို ဝင်သွားပေမယ့် မိပန်းခမျာ နာလွန်းလို့ အံကြိတ်ကာ ခံနေရပါတယ်။ လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကာ တွန်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တစ်ဝက်လောက်ပဲ သွင်းကာ သာသာလေးညှောင့်ပေးလိုက်တော့ မိပန်းလည်း နည်းနည်းအရသာ တွေ့လာဟန်တူပါတယ်။ 

အသံ သိပ်မထွက်တော့ဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အားလေးနည်းနည်းထည့်ကာ လက်ကျန်လီးတစ်ဝက်ကို ဖိသွင်းပေးလိုက်ရာ တားဆီးနေတဲ့ အမြေးလေးကိုပါ မညှာမတာ ထိုးခွဲလိုက်ပြီး မဆန့်မပြဲကို တစ်ဆုံးဝင်သွားပါတယ်။ စောက်ပတ်သေးသေးလေးမှာ လီးဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပဲ နှုတ်ခမ်းသားလေးပါ နည်းနည်းကွဲသွားပါတယ်။

“  အား…နာလိုက်တာကိုရယ်..ညှာညှာတာတာလေး လုပ်ပါ ”

“  တဖြည်းဖြည်းကောင်းသွားမှာပါ..ပန်းရယ် ”

လို့ ပြန်ပြောကာ အဝင်အထွက် မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာ စောက်ပတ်သေးသေးလေးထဲကို မတန်တဆလီးကြီး အတင်းထိုးဝင်လာတာမို့ အသည်းခိုက်သွားအောင် နာလှပေမယ့်လည်း ကိုယ်က တစ်စက္ကန့်တောင် အနားမပေးပဲ ဆက်တိုက်လိုးပေးနေတာမို့ အထဲက အရည်လေးတွေပါ လိုက်လာကာ တစစ ကောင်းလာတာမို့ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ကိုကြီးကျောပြင်ကိုလည်း လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးတဲ့ အလား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးကို ဖက်ထားနေမိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း အချိန်ယူကာ စိမ်ပြေနပြေ လုပ်မယ်လို့ လုပ်စိတ်ကူးထားပေမယ့် အထဲက စုဆွဲထားသလို တင်းကြပ်နေတာကြောင့် စောစောဘဲ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။

တော်သေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား သောင်းကျန်းပြီးလို့ အဝတ်တွေ ပြန်ပြင်နေတုန်း အန်တီ ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ နို့မို့ဆို မလွယ်ဘူး။ အန်တီ ပြန်ရောက်လာတော့ ဟန်မပျက်စာကိုပဲ ဆက်သင်နေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးကတော့ ခေါင်းငုံ့ကာ စာရေးနေပါတယ်။ စာသင်ချင်စိတ်လည်း မရှိတော့တာမို့ မိပန်း စာအုပ်လေးကိုယူကာ 

“  ညကျရင်တွေ့ရအောင် ”

လို့ ရေးပေးလိုက်ကာ စာသင်တာကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရင်ထဲမှာ တသသ ဖြစ်နေတာမို့ မြန်မြန်ညဖက်ရောက်ပါစေလို့ ထိုင်ဆုတောင်းနေမိတယ် ။ ကြားဖူးနားဝရှိတာနဲ့ ကြက်ဥ အကာကျက် ၂ လုံးသောက်ကာ အားဖြည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ ညဖက်လူကြီးတွေ အိပ်တော့မှ ခြံစည်းရိုးကို အသာကျော်တက်လိုက်ရင်း မိပန်းတို့ အိပ်ခန်းနားကို ကပ်လိုက်တော့ အန်တီ့ ဟောက်သံတောင် ကြားနေပြီမိပန်းကတော့ စာထိုင်ကျက်နေပါတယ်။ 

ဒါနဲ့ ပြတင်းပေါက်တံခါးလေးကို သာသာလေး ခေါက်လိုက်တော့ မိပန်း လာဖွင့်ပေးပါတယ်။ လက်လေးကာပြလိုက်ကာ ပြန်ပိတ်သွားပြီး နောက်ဖေးတံခါးလာဖွင့်ပေးပါတယ်။

“  ကို ဘာလုပ်တာလဲ ”

“  ပန်းကို ချစ်မလို့လေ ”

“  တော်ပြီကွ ာမလုပ်ပါနဲ့ ”

“  မအောင့်နိုင်တော့ဘူးကွာ ”

“  မေမေ နိုးသွားလိမ့်မယ် ပြန်တော့နော် ”

“  ပန်းကလည်းကွာ။ ကိုယ်အရမ်းခံစားနေရလို့ပါနော် ”

လို့ ပြောကာမိပန်းကို ဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အသာစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ရန်က လွတ်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းနေရင်းက လျှာကို မိပန်းပါးစပ်ထဲ ပို့လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကို တစ်ရွရွနဲ့ နယ်ပေးလိုက်ရာ မိပန်းခမျာ ခေါင်းလေးမော့သွားရင်း အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာပါတယ်။

လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်လာပါတယ်။ သူလည်း လိုချင်ပြီပေါ့။ တစ်ခါကြုံထားရတော့လည်း ဘယ်အာသာပြေမတုန်း။ 

ကျွန်တော်လည်း အောက်ခံဝတ်မထားတဲ့ မိပန်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အပေါ်ကနေ လက်နဲ့ ညှပ်ကာခြေပေးလိုက်၊ နို့အုံလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်၊ ခပ်နာနာလေးညှစ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့ မိပန်းကျောလေးပါကော့တက်လာပါတယ်။ 

နောက်တော့ တီရှပ်လေးကို ဆွဲလှန်လိုက်ရင်း စောစောက ကျွန်တော် ကလိထားလို့ ထောင်မတ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့ပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ငြီးသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်း ရင်ခွင်ထဲ အတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လက်တစ်ဖက်က မိပန်းပေါင်တန်လေးတွေကို ပွတ်ဆွဲပေးနေရင်း စောက်ပတ်လေးကိုလက်ဝါးလေးနဲ့ အုပ်ကာ ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ တော်တော်လေး ထွက်နေပါတယ်။ ဒါနဲ့ မိပန်းကိုကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အသာလေးလှဲလိုက်ရင်း ထမီလေးဖြေလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းတစ်ယောက်တော့ တွန့်လိမ်နေပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း ထမီကို အောက်ကိုတွန်းချလိုက်တော့ မိပန်းက တင်ပါးလေး အသာကြွပေးပါတယ်။ နို့စို့နေရင်းက နို့အုံလေးကို တစ်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်လိုက်ရင်း အောက်ဖက်ကို တဖြည်းဖြည်း ဆင်းလာကာပေါင်ကြားလေးကို လျှာစောင်းလေးနဲ့ သိမ်းလိုက်ပြီး စောက်ပတ်လေးကို အောက်ကနေ ပင့်ကာယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..လား…လား…ကို…ရှီး ”

လို့ ဆိုကာ ခေါင်းလေးကို လာကိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လျှာထည့်ကာ အထဲမှာ မွှေပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကော့တက်လာပါတယ်။ အထဲမှာ အားရအောင်မွှေပြီးတော့ စောက်စေ့လေးကို အသားပေးပြီး ယက်လိုက်ရင်း လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲထည့်ကာ ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။

မိပန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်နဲ့ ရေရွတ်ကာ ဆံပင်တွေကို အတင်းဆွဲလာပါတော့တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ မိပန်းတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်းအပေါ်ကိုအတင်းဆွဲကာ အနမ်းတွေတဖွဖွပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း တအောင့်အနားပေးပြီး မိပန်းစောက်ပတ်ဝကို လီးတေ့လိုက်ပြီး အသာလေး သွင်းလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းတစ်ချက်တွန့်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို အတင်းလာဖက်ပါတယ်။

“  ပန်းရရဲ့လား ”

“  နာတော့နာတယ်။ နေ့လည်ကလောက်တော့ မနာတော့ဘူး ”

“  ဒါဆို ထပ်သွင်းမယ်နော် ”

“  ဖြည်းဖြည်းတော့ လုပ်ပါ။ တစ်ညနေလုံးကွတတကြီး ဖြစ်နေတယ် ”

“  ဒီတစ်ခါ သိပ်မနာတော့ပါဘူးကွာ ”

လို့ ပြောကာ တဖြည်းဖြည်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ဖြည်းဖြည်းကိုရယ်..အောင့်တယ် ”

ကျွန်တော်လည်း တစ်ချက်ခြင်း သာသာလေး ညှောင့်ပေးလိုက်ရာ တစ်ဖြည်းဖြည်း အရည်တွေ ရွှဲလာတာမို့ နည်းနည်းမြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အင်း..အင်း..ကို..ရယ်..ကောင်းတယ်.. မေမေ နိုးသွားအုံးမယ် ဖြည်းဖြည်း ”

ကျွန်တော်လည်း မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးနဲ့ တော်တော်လေး ကောင်းလာတာမို့ စောစောပြီးမသွားအောင် မနည်းထိမ်းနေရပါတယ်။ မိပန်းလည်း နေ့ခင်ဖက်ကလို မဟုတ်တော့ပဲ အောက်ကနေ အဝင်ကောင်းအောင် နေတတ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အပေးအယူ တော်တော်လေးမျှလာပါတယ်။

“  ပန်း..ဘယ်လိုလဲ ကောင်းရဲ့လား ”

လို့ တိုးတိုးလေး ကပ်မေးလိုက်တော့

“  အ…အ..အ..ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့် ကျောပြင်ကြီးကို တအားဖက်ထားပါတယ်။ 

အထဲကလည်း အတင်းညှစ်ထားတာမို့ ထိန်းနေလို့လဲ မရတော့တာမို့ အချက်တစ်ရာလောက် ဆက်တိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ညှောင့်ပေးလိုက်ရင်း ကျွန်တော်လည်း မိပန်းစောက်ခေါင်းထဲ သုက်ရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ မိပန်းပေါ်ကို မှောက်ကာကျသွားပါတယ်။

နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်နားနေကြရင်း..

“  မိပန်းလေး..ကောင်းလားဟင် ”

“  အင်း ”

“  နောက်တစ်ခါလောက် ထပ်လုပ်ရအောင်လေ ”

“  အို..တော်တော့ကို..မေမေ တရေးနိုးတော့မယ်။ နောက်နေ့တွေ ရှိသေးတာပဲ။ ကျေနပ်တော့နော် ”

လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီ့ကို သတိရသွားပြီး ပြန်ဖို့ ပြင်ဆင်ရပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ပြီး ကျွန်တော်ပြန်မယ်လုပ်တော့ မိပန်းက တံခါးဝကို လိုက်လာရင်း နှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆက်အနမ်းတွေ တစ်ဝကြီးပေးကြရင်း လမ်းခွဲခဲ့ပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း နောက်ဖေးပေါက်ကနေ အသာလေး ပြန်တက်လာရင်း အိပ်ယာထဲကို ပြန်ဝင်နေ လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့မိပန်း နေ့လည်ဖက်တစ်ခါ ညဖက်တစ်ခါ ခိုးစားနေကြတာ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ပါပဲ။

ကျောင်းဖွင့်ချိန်ရောက်တော့ ရန်ကုန်က မိပန်းဘကြီးက ကျောင်းတက်ဖို့ လာခေါ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ရင်ကွဲပက်လက် ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ မိပန်းသွားခါနီးညမှာ သုံးချီလောက်ဆွဲပေးလိုက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

မိပန်းလည်း ရန်ကုန်ရောက်တော့ စာအဆက်အသွယ် လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို လွမ်းတဲ့ အကြောင်း၊ သတိရတဲ့အကြောင်းရယ်၊ အဆင်ပြေရင် ရန်ကုန်တက်လာဖို့ရယ်ပေါ့။ တစ်လလောက်တော့ ဒီလိုပါပဲ။ လွမ်းလိုက်ရတာပေါ့။

တစ်နေ့ အပြင်သွားမလို့ အိမ်ကထွက်လာရင်း မိပန်းတို့အိမ်ကို အလွမ်းပြေ ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီထိုင်နေတာကို တွေ့ပါတယ်။ သူလည်း သမီးကို လွမ်းလို့ ထင်တယ်။ မျက်နှာ သိပ်မကောင်းဘူး။ ကျွန်တော်လည်း ယောက္ခမလောင်းကို ဖားတဲ့အနေနဲ့ စကားမရှိ စကားရှာကာ

“  ဟင်..အန်တီ..ဆိုင်မထွက်ဘူးလား ”

“  အေးကွယ်..နည်းနည်းနေသိပ်မကောင်းလို့ပါ ”

“  ကျွန်တော် ဆရာဝန် ခေါ်ပေးရမလား ဒါမှမဟုတ် ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးရမလား ”

“  နေပါစေကွယ်..ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး ဇက်ကြောလေး တက်နေတာပါ.ဆေးလည်း သောက်ထားပါတယ် ”

“  အာ..မဟုတ်တာ။ ကျန်းမာရေးလည်း ဂရုစိုက်အုန်း။ ကျွန်တော် ဇက်ကြောနည်းနည်း ဆွဲပေးမယ်လေ ”

“  အားနာစရာကွယ် ”

“  အားနာရမယ့်သူတွေမှ မဟုတ်တာ အပန်းမကြီးပါဘူး ”

လို့ ပြောကာ အန်တီ့ နောက်ကျောဖက်မှာ ခွေးခြေပုလေး ယူထိုင်ကာ စတင်နှိပ်ပေးနေပါတယ်။ နှိပ်ပေးနေရင်းက အန်တီ့ကို သတိထားကြည့်လိုက်မိတော့ ကလေးတစ်ယောက် အမေသာဆိုတယ် တော်တော်အရွယ်တင်သေးတာပဲ။ အသက်ကလည်း ၃၅ လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ သွေးသားဆူတုန်း အရွယ်ပဲလေ။ သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ ၆ လလောက်ပဲ ရှိသေးတော့ သူလည်း စိတ်တွေရှိနေမလားလို့ စဉ်းစားနေမိတယ်။

စဉ်းစားနေရင်း နှာခေါင်းထဲကို သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်း တိုးဝင်လာတာမို့ ရင်တွေ နည်းနည်းလေး ဖိုသွားပါတယ်။ အို..မသင့်တော်ပါဘူးလေ။ သူနဲ့ကိုယ်နဲ့ နောက်ဆို ယောက္ခမတော်ရမှာပဲ လို့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဖြေသိမ့်နေပါတယ်။ အနှိပ်ခံတဲ့ သူက ထိမထိတော့မသိဘူး။ ကျွန်တော့်မှာ ကောင်းတဲ့ စိတ်နဲ့ မကောင်းတဲ့စိတ် လွန်ဆွဲနေပါတော့တယ်။

အပေါ်က နှိပ်နေရင်း စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်နေတာကို လည်ပင်းပေါက်ကနေ မြင်နေရတဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကလည်း မီးလောင်ရာလေပင့်ဆိုသလို အမှောင်ထဲ တွန်းပို့နေတာမို့ အောက်ကကောင်ကလည်း ငြိမ်မနေတော့ပဲ ရုန်းကန်ထကြွလာပါတယ်။ ဟိုက်..သေပြီ..ဒီနေ့ကျမှ အောက်ခံ ဝတ်မလာမိဘူး..။ ဒါကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက်ကျောကုန်းကို သွားထောက်မိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း

“  ဟဲ့..နှိပ်လေ..လက်က ဘာလို့ပျော့သွားတာလဲ.ဘာတွေများစဉ်းစားနေလဲ ”

ကျွန်တော်လည်း သူခိုးလူမိ ဖြစ်သွားလို့ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့

“  ဟို…မစဉ်းစားပါဘူး ”

“  မင်း..စဉ်းစားနေတာ သိပါတယ်..မိပန်းကို မဟုတ်လား ”

“  ဗျာ…အန်တီဘယ်လို…သိလဲဟင် ”

“  ငါအကုန်သိတာပေါ့ မင်းည ညမိပန်းနဲ့ချိန်းတွေ့ပြီး ဆော်နေကြတာလေ ”

“  ဟုတ်…ဟုတ်… ”

လို့ပဲ ပြောရသေးတယ်။ အန်တီက ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ကြည့်ကာ တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း လုံခြည်ပေါ်ကနေ အသာလေးအုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် ရုန်းမယ်လုပ်တော့ အန်တီ့လက်က လုံခြည်အောက်စထဲကနေ ဝင်သွားပြီး ထိပ်ဖျားလေးကို တရွရွလေးပွတ်ပေးနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်းအရမ်းကောင်းလာပါတယ်။

အန်တီ့ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ တကယ့် အပျိုဖြန်းလေးလို ရှက်သွေးဖြာနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ အန်တီက လက်တစ်ဖက်က ဒစ်နားတစ်ဝိုက်ကို ပွတ်ပေးနေရင်း နောက်တစ်ဖက်က ဂွေးဥတွေကိုပါ နယ်ပေးနေပါတယ်။

“  မောင်မောင် ”

“  ဗျာ…အား…အင်းအင်း ”

“  မင်း ငါ့ကို အထင်သေးသွားပြီလားဟင် ”

“  အင်း ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်….မဟုတ်ပါဘူး အန်တီ ”

“  အန်တီလို့ မခေါ်စမ်းပါနဲ့ကွာ..မမလို့ခေါ်ပေါ့နော် ”

“  အင်း..ဟုတ်.အားလားလား..အန်တီ..အဲ..မမ ”

“  မင်းနဲ့ မိပန်းတို့လုပ်နေကြတဲ့ အချိန်ဆို မမမှာ တစ်ယောက်ထဲ စိတ်ဖြေနေရတယ်ကွာ ”

လို့ ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်လုံခြည်ကို အကုန်လှန်တင်လိုက်ပြီး စောစောက ကလိထားလို့ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“  အား..လားလား..ရှီး..မမ ”

မမလည်း ကျွန်တော့် လီးတန်အောက်ဖက်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကာ ကစားပေးနေရင်း လက်ကလည်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ကလိပေးနေရာ ကျွန်တော်လည်း မမခေါင်းကို အတင်းဖက်ထားရပါတယ်။ အတန်ကိုစုပ်ပေးနေရင်း အောက်ကိုရောက်သွားပြီး ဂွေးစိတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲစုပ်သွင်းလိုက်ရာ...

“  အိုး…မမရယ်။ကောင်းလိုက်တာ ”

လို့ ပြောကာကျွန်တော့်ဖင်ပါ ကြွတက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်းမမ နို့တွေကို အတင်းလှမ်းဆွဲကာ ခြေပေးနေပါတယ်။ မမလည်း ဂွေးစိကို ပြန်ထုတ်ကာ အချောင်းလိုက်ပြန်ငုံလိုက်ပြီး အပေါ်အောက်ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်ရာ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ မမပါးစပ်ထဲ အပြည့်သုက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း အားနာကာ မမကို ထွေးထုတ်ဖို့ပြောတော့ မမကကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်ပြုံးပြကာ အားလုံးမျိုချလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ အနမ်းတွေပေးလိုက်ရင်း အလိုက်သင့်လေး ဆွဲထူလိုက်ကာအခန်းထဲကို ခေါ်ခဲ့ပါတယ်။

မမလည်း တစ်ချက်လှည့်ထွက်ကာ တံခါးပြေးပိတ်လိုက်ပြီး အိမ်ခန်းထဲကို အပြေးလေးဝင်လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းမမ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆီးဖက်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရနမ်းနေကြရင်း

အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမကို ခုတင်ပေါ် အသာလှဲစေပြီး မမပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်ကာ မမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကိုခပ်တင်းတင်းလေး ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မမကလည်း ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ကျွမ်းကျင်စွာ ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကို ဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမလည်တိုင်လေးကို စုပ်ပေးလိုက် နားသီးလေးကို စုပ်ပေးလိုက်လုပ်နေတာမို့ မမတစ်ယောက် သဘောတွေ့နေပါတယ်။ နောက်တော့ အောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားနဲ့စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..မောင်မောင်..အရမ်းကြမ်းတာပဲကွယ်။ ပြုတ်ထွက်ကုန်တော့မှာပဲ ”

နို့သီးခေါင်းလေးကို စုပ်ပေးလိုက် နို့အုံလေးကို ယက်ပေးလိုက်နဲ့ အားရအောင် ကစားနေတုန်း မမက ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလက်နဲ့ အောက်ကို တွန်းချပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း မမ ဘာလိုနေတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ပြီး အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

အောက်ရောက်တော့ စောက်ပတ်ကိုမယက်သေးပဲ ပေါင်ကြားလေးကိုပဲ ဝေ့ဝိုက်ကာ ယက်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် မနေနိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းနဲ့မတည့် တည့်အောင် နေရာလိုက်ပြင်ပေးနေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သနားသွားပြီး အရည်တွေ လဲ့နေတဲ့ မမစောက်ပတ်ကြီးကို အောက်ကနေ ပင့်ကာ စောက်စေ့အထိကို တစ်ချက်သိမ်းဆွဲပေးလိုက်ရာ..

“  အား..လား..လား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..မောင်ရယ် ”

လို့ ဆိုကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိကပ်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်လည်း လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ပို့ကာ အထဲမှာ စိတ်ရှိလက်ရှိမွှေနှောက်ပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို ယက်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် တအီးအီးနဲ့ ငှက်ဖျားတက်သလိုဖြစ်နေပါတယ်။

“  အား..အီး..လား..လား..ကောင်းလိုက်တာကွယ် မရပ်ပါနဲ့ဆက်လုပ်ပေးပါ ”

လို့ တောင်တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လက်ခလယ်ကို စအိုဝလေးထဲ အသာလေး ထိပ်ဖျားလေး ထိုးသွင်းပေးလိုက်ကာ စောက်စေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားစုပ်ပေးလိုက်တော့ ...

စောစောက စအိုဝကို ထိုးသွင်းလို့ လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်ပေမယ့် ကျွန်တော်စုပ်လိုက်တဲ့ ဒဏ်ရော စအိုထဲက ကောင်းတဲ့ဒဏ်ပါ နှစ်ခုပေါင်းကာ မမတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်နေပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်အားရအောင် ကလိပေးလိုက်ပြီးတော့မှ အသာလေးပြန်ထိုင်လိုက်ကာ

“  မမ..ကျွန်တော် သွင်းလိုက်တော့မယ်နော် ”  

လို့ ပြောလိုက်ရာ မမကခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လီးတန်ကြီးကို အရင်းနားကနေ ကိုင်ကာ မမ စောက်ပတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်ပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးသွင်းပေးလိုက်ရာ

“  အား…ကျွတ်ကျွတ်..မောင်လေးရယ်..အသည်းထဲကိုခိုက်သွားတာပဲ ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ မမအသံလေး ကြားရတော့ ကျွန်တော်ပိုပြီး ဖီးတက်သွားကာ အဝင်အထွက် ခပ်မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မမက အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား အိမ်ထောင်သည်မို့ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်း ကို ကောင်းကောင်းကြီးကို ပြန်ပြီးတုံ့ပြန်တတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချက်လေးငါးဆယ် မနားတမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် 

“  မ..ကျွန်တော့်ကိုကုန်းပေးပါလား..ဒီလိုကပိုကောင်းမယ်ထင်တယ် ”

လို့ ပြောလိုက်ရာ မမလည်း လေးဖက်ထောက်ကာ ခေါင်းလေးစိုက်ပြီး အလိုက်သင့်လေး ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမခါးလေးကို ကိုင်ကာ စိတ်တိုင်းကျနေရာပြင်လိုက်ပြီး ပြူထွက်နေတဲ့ မမ စောက်ပတ်ကြီးကို သေချာချိန်ကာ တစ်ရှိန်ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..အား..အား..ကောင်းလိုက်တာကွယ်.ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနော် ” လို့ ပြောလာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အားရှိပါးရှိ လုပ်ပေးလိုက်ရာ အခန်းတစ်ခန်းလုံး မမဖင်နဲ့ ကျွန်တော့်ဆီးခုံရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် ထွက်နေပါတော့တယ်။ မမတစ်ယောက်လည်း ခေါင်းဘယ်ညာရမ်းကာ ကျွန်တော်ဆောင့်ပေးတဲ့ ဒဏ်ကိုကြံ့ကြံ့ခံနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်က ဆောင့်ပေးနေရင်း စိတ်ကူးတစ်မျိုးရလာလို့ လက်ခလယ်ကို တံတွေးဆွတ်ကာ မမ ဖင်ပေါက်ထဲထည့်ကာ တဖြည်းဖြည်းအပေါက်ချဲ့ပေးနေပါတယ်။

မမက ဖင်ထဲထည့်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်နေပေမယ့် ကျွန်တော်က ပြန်ဖယ်ထုတ်ကာလက်ခလယ်ကို ခပ်နက်နက်လေးဝင်အောင်သာ ထိုးသွင်းနေပါတော့တယ်။

“  အို..မောင်လေးရယ်..ခက်လိုက်တာ..ဘာတွေလုပ်နေတာတုန်း ”

လို့ ပဲပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပြောမရမှန်းသိလို့ လက်လျှော့သွားပါတယ်။ တစ်အောင့်လောက်နေတော့ မမတစ်ယောက် တစ်ချက်တွန့်လိမ်သွားကာ ပျော့ခွေကျသွားပါတယ်။ မမ ပြီးသွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမကို အနားပေးလိုက်ပြီး ချိုင်းကြားထဲကနေ နို့အုံလေးကို လှမ်းခြေပေးလိုက်ရင်း မမကျောတစ်လျှောက်လျှာနဲ့ သိမ်းကာ ယက်ပေးလိုက်ရာ မမ တစ်ယောက်ကျောလေးပါ ကော့တက်လာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း စောစောက လမ်းကြောင်းထားတဲ့ စအိုဝလေးကို တေ့လိုက်ပြီး ဒစ်ဖျားကို လက်မနဲ့ဖိကာ အတင်းသွင်းလိုက်တော့ ဒစ်ဖျားလေးကြ ပ်ကြပ် တည်းတည်းနဲ့ ဝင်သွားပါတယ်။

မမလည်း ခါးလေးကုန်းသွားပြီး အတင်းရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ကျွန်တော်က ခါးကိုတင်းတင်းလေးကိုင်ထားကာ နည်းနည်းချင်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..နာလိုက်တာကွယ်..အဲဒါကို မလုပ်ပါနဲ့ ”

ခေါင်းလေးလှည့်လာကာ တောင်းပန်ပါတယ်။

“  ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရင်လိုက်လျောပါ မ ရယ် ”

လို့ ပြောကာ လက်ကျန်တစ်ဝက်ကို အနာခံကာ ဆက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

“  အား..သေပါပြီမောင်လေးရယ်။ကွဲများထွက်ကုန်ပြီလားမသိဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်လုပ်ချင်ပေမယ့် အထဲက ညှစ်ထားသလို အရမ်းကြပ်နေတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ မမလည်း ကျွန်တော့်ကို ချစ်လို့သာ လိုက်လျောရပေမယ့် သူလည်းတော်တော်လေးကို ခံစားနေရပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ နည်းနည်းလေး ချောင်သလို ဖြစ်လာတာမို့ မှန်မှန်လေး ဆက်သွင်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။

“  မ..အဆင်ပြေရဲ့လားဟင် ”

“  နာတာပေါ့ မောင်လေးရယ်။ ဒီက သူ့ကိုချစ်လို့သာ လိုက်လျောရတာ သေမတတ်ပဲ ”

“  အခုရေ ာကောင်းလား ”

“  နည်းနည်းလေးတော့ ကောင်းလာပြီ သိပ်မကြမ်းနဲ့နော် မောင် ”

ကျွန်တော်လည်း ခပ်မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေရင်း ကအထဲက တအားကို ညှစ်ထားတာကြောင့် ဆက်ထိန်းထားလို့မရတော့ပဲ လွှတ်လိုက်ရပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်ရောမမပါ ထပ်ရက်ခုတင်ပေါ်ကို ကျသွားပါတော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား တပ်မက်စွာနဲ့ အတော်ကြာနမ်းနေကြပြီးနောက်..

“  မ..ကောင်းတယ် မဟုတ်လား ”

“  အရမ်းကောင်းတာပဲ မောင်ရယ်..နောက်ဆို နေ့တိုင်းလာနော် ”

“  စိတ်ချပါ မရဲ့။ နောင်မှသာ လုပ်လွန်းလို့ မ ထွက်ပြေးနေရမယ်”

“  ဟင်းနော် လူဆိုးလေး။အမေရောသမီးရေ ာသူလိုးတယ် ”

“  မိပန်း ပြန်လာရင်ကော မ  ”

“  လွယ်ပါတယ် မောင်ရယ်.. မိပန်းနဲ့မင်းနဲ့ ယူလိုက်ကြပေါ့..ဒါပေမယ့် မကိုတော့ ပစ်မထားရဘူးနော် ”

“  သိပ်ကောင်းတဲ့ အကြံပေါ့ မရယ် ”

လို့ ဆိုကာ နောက်တစ်ချီ ချဖို့အတွက် အရှိန်ယူတဲ့ အနေနဲ့ မကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရှိုက် လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်က တစ်ယောက် သူတို့သားအမိက နှစ်ယောက် ဘယ်လို ဆက်ဖြစ်ကြတယ်ဆိုတာ စာဖတ်သူများ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်သာ ဆက်လက်ခံစားကြပါတော့ခင်ဗျား။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။