Monday, July 26, 2021

ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

Ko Si ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ကျမနာမည်က အိအိငြိမ်း အသက်က ၃၃ နှစ်၊ လည်ပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးနာမည်က စည်သူ အသက်က ၂၀ ပါ။

ကျမတို့ကမွေးချင်းမောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲသာ ရှိပြီး မောင်လေးထက် ကျမက ၁၃ နှစ်ကြီးပါတယ်။ အမေက မောင်လေး ၂ နှစ်သားမှာဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီး အဖေကတော့ ပြီးခဲ့နှစ်ကပဲလောကီကိုစိတ်ကုန်သွားလို့ဆိုပြီး ရိပ်သာဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။အိမ်ကိုတောင်ရံဖန်ရံခါမှလာလည်တတ်တယ်။

ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲသာ တွယ်တာစရာဆိုလို့ ရှိပါတော့တယ်။ ကျမကအမကြီးအမိရာ ဆိုသလို မောင်လေးကိုငယ်စဉ်ထဲမှခုချိန်ထိ ထိန်းကျောင်းပြုစုခဲ့ရပါတယ်။ ကျမခင်ပွန်းနဲ့ စိတ်သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ လမ်းခွဲလိုက်တာ ၆ လခန့်ရှိပါပြီ။

ကျမက ကျောင်းဆရာမပီပီ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်စုံတွေ သာဝတ်စားပြင်ဆင်တတ်ပါတယ်။ ကျမအရပ်က ၅ ပေ ၄ ခန့်ရှိပြီး အသားဖွေးပါတယ်။နဲနဲလေးဝတယ်ဆိုပေမယ့် ပြည့်တယ်ပြောရင်ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ရင် ၃၆ ခါး ၃၀နဲ့ တင် ၃၇ ဆိုဒ်ရှိပြီး ဆံပင်က ကျောလည်လောက်ရှည်ပါတယ်။

သာမန်ရုပ်ရည်ထက်သာတဲ့ လှပချောမွေ့မှုကို ကျမက ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်က အဖေနဲ့အမေဆီက လှပချောမွေ့မှုကို အမွေရထားကြတာဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးဆိုအရပ်က ၅ ပေ ၁၁ ခန့်မြင့်ပြီး F4 ကားထဲကအိုးမင်းသားဆိုရီဂျောင်နဲ့တူပြီးယောက်ကျားပီသစွာခန့်ချောချောသူဖြစ်ပါတယ်။မောင်လေးက ဘွဲ့ရထားတာမကြာသေးခု pagemaker နဲ့ excel စာရင်းကိုင်သင်တန်းတက်နေပါတယ်။

ကျမကမောင်လေး စည်သူကို အရိပ်လိုကြည့်နေတာ ခုခေတ်လူငယ်တွေက မလွယ်ဘူးလေ။ မူးယစ်ဆေးဝါးများသုံးလား ဘာလားဆိုပြီးညည ကျမ မောင်လေးအခန်းဘက်ထထကြည့်ရတာလည်း အမောပါပဲ။တညတော့ထကြည့်လိုက်တာ မောင်လေး သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ထားပြီး သူ့ငယ်ပါကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လို့တကိုယ်ရေအာသာဖြေခြင်းဂွင်းထုနေတာကို ကျမတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျမစိတ်ထဲသူ့ကိုခုထိကလေးလို့ထင်နေမိတာငယ်စဉ်က မောင်လေးဂျိုးလေးကိုကျမကပဲရေဆေးပေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး သူ့ကိုရေချိုးပေးခဲ့ရတာ။ခုကြည့်ပါအုံး ငယ်ပါကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ် ထိပ်ကလည်းအရည်ပြားတောင်လန်နေပြီ။ ဒီကလေးလူပျိုစိတ်ပေါက်နေပြီလို့စိတ်ထဲကပြောလိုက်မိတယ်။

မောင်လေးမျက်လုံးစုံမှိတ်ထားပြီး လှုပ်ရှားမှုက မြန်လာတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ လိင်တံထိပ်က သုတ်ရည်များကအပေါ်ပန်းထွက်ပြီး မောင်လေးဆီးခုံပေါ်ကျကုန်တယ်။ ကျမလည်း အသာလေးလှည့်ထွက်ပြီးကို့အခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။

တနေ့မနက်ပိုင်း ကျမကျောင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေချိန်ပေါ့ ။ ထမီရင်လျားပြီးဘော်လီကိုင်းကိုပခုံးမှာချိတ်လို့ ဂျိပ်တပ်လိုက်တယ်။ကျမကလည်းတအိမ်လုံးမှာ ကို့မောင်လေးပဲရှိတာဘေးလူရှိတာမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး အေးဆေးလုပ်နေပါတယ်။

ထမီကိုရင်လျားဖြေချပြီးခါးမှာတင်ဝတ်နေချိန် နောက်မှာ လူတစ်ယောက်ရပ်ကြည့်နေတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရတယ်လို့ထင်ပြီးလှည့်ကြည့်တော့ မောင်လေးပေါ့။ ကျမအဝတ်အစားလဲနေတာကို ချောင်းကြည့်နေတာလေ။ခန်းဆီးလိုက်ကာလေးမပြီးကျမလှည့်ကြည့်တော့လှစ်ခနဲပျောက်သွားတယ်။ ကျောင်းဝတ်စုံဝတ်လို့ ပြီးတော့ကျောပေါ်ကဆံပင်တွေကို နောက်စေ့နားယူ ဆံထုံးထုံးပြီးပုဝါလေးအုပ်လိုက်တယ်။မောင်လေးရှက်မှာဆိုးလို့ ကျမသူ့ကိုမမေး မဆူပဲ ထားလိုက်ပါတယ်။

ကျောင်းသွားခါနီးသူ့ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ကျမက မောင်းတတ်ပေမယ့် မမောင်းရဲလို့ပါ ။ဒီလိုနဲ့ နေလာခဲ့တာ တညနေမှာပေါ့ကျမဘဝတစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခြင်း ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခြင်းလို့ဆိုရမယ်။အဲနေ့က အစည်းဝေး ဒါဘာရှိတော့ခါတိုင်းထက်နောက်ကျတယ်။

ဆရာတွေ ဆရာမတွေလည်း အသီးသီးပြန်ကုန်ကြပြီ။ကျမဆီးသွားချင်လာလို့ ကျောင်းနောက်ဖက်က ကျောင်းအိမ်သာကိုသွားပြီး အအပေါ့သွားလိုက်တယ်။ပြီးတော့ ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။မောင်လေးကအိမ်သာနဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာရပ်စောင့်နေတယ်။လာ မောင်လေး သွားရအောင်လို့ မောင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

နေအုံး မမဆိုပြီး ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားတဲ့အပြုအမူကို မောင်လေးကလုပ်လိုက်တယ်။ကျမလက်ကိုရုတ်တရက်ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရပြီး မောင်လေးက ကျမကိုကျောင်းအိမ်သာထဲအတင်းဆွဲခေါ်သွားတယ်။ယောက်ကျားအားနဲ့မိန်းမအား ဘယ်လိုမှ ယှဉ်လို့မရဘူးလေ။အိမ်သာထဲရောက်တော့တံခါးချက်ထိုးပြီးကျမကိုနံရံဖက်မှာဆွဲကပ်လိုက်တယ်။

“ မင်း ဘာလုပ်တာလဲ မောင်လေး”

သူမဖြေ ကျမကအတင်းရုန်းကန်ပေါ့ကျမခါးကြားမှာညှပ်ထားတဲ့လက်ကိုင်ပုဝါလေးကို ယူပြီးပါးစပ်ထဲကို သူထည့်လ်ုက်ခံရတယ်။

“ အု အူးး အု”

ကျမမှာအကျယ်ကြီးလည်းမအော်ရဲ အရှက်ကွဲမှာဆိုးလို့ဖြစ်ပါတယ်။ကျမရင်သားကိုအတင်းပဲလက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေပြီးနံရံဘက်ကို ကျမကိုယ်လုံးကိုသူဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ 

ထမီကိုလှန်တင်ပြီးကျမပင်တီကို ပေါင်လည်လောက်ထိသူဆွဲချလိုက်တယ်။ကျမရုန်းလို့မရအောင်လက်နှစ်ဖက်ကိုကျောမှာချုပ်ထားပြီးကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူဆွဲကားလိုက်တယ်အတင်းပဲသူ့လီးတံနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို ဆောင့်သွင်းခြင်းခံလိုက်ရတယ်။ဇွိဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ မောင်လေးလီးတံကကျမအဖုတ်ထဲကိုတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

ဖွတ်  ဖတ်  ပြွတ် ပွတ် ပလောက်

“ အူးးးး အု အူးး အု”

ကျမမှာနာလွန်းတာတကြောင်းပါးစပ်ထဲလက်ကိုင်ပုဝါအစို့ခံထားရတာတကြောင်းကြောင့် မျက်ရည်တောင်ဝဲလာရပါတယ်ရှင်။ကျမခင်ပွန်းလိင်တံတောင်သူ့လောက်မရှည် မထွားလှ ပြီးတော့ ကလေးလည်းမမွေးဖူးတော့ အဖုတ်ကကြပ်နေတယ်။

မောင်လေးကတော့ ကျမဂျိုင်းကြားသူ့လက်လျှိုသွင်းပြီး ရင်သားကိုဆုပ်နယ်ပြီးအမကိုမုဒိမ်းကျင့်သလိုဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဖောက် ဒုတ် အူးး ဖတ် ပြွတ် ဖလွှတ်

“ အု အူးးးးးးး အူးး”

ကျမသားအိမ်ကိုတောင် သူ့လီးတံကလာလာထောက်မိနေတော့ အရမ်းလည်းနာကျင်ပြီး မောင်အရင်းရဲ့အလိုးကိုခံနေရတော့ ကျမအတော်လေးသူ့ကိုစိတ်နာမိတယ်။ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့သုတ်ရည်တွေ ပူခနဲပန်းထွက်လာတယ်။ 

သူ့လီးကိုမထုတ်သေးပဲ ဆက်ပြီးလိုးနေပါသေးတယ်။ကျမရင်သားတွေကိုဆုပ်နယ်နေတာများဘော်လီနဲ့အင်းကျီခံနေတာတောင် နာနေမိပါတယ်။ကျမလည်းရုန်းကန်နေမိတယ် ကျမလက်ကိုချုပ်ပြီးလိမ်ထားတာလေ နာလိုက်တာမျက်ရည်တောင်ကျလာရတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ်

အူးးအု အူးးးး အူးး

အတန်ကြာတော့ သူ့သုတ်ရည်တွေကျမအဖုတ်ထဲပန်းထွက်လာပြန်တယ်။ ကျမလည်း တကိုယ်လုံးတုန်ခါတက်လာပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။အငုံစိတ် မသိတ်စိတ်က အတော်ဆန်းကြယ်တာပဲ။ သုံးချီမြောက်မှာ ကျမရဲ့ စွင့်ကားတဲ့တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ထားပြီးကျမစောက်ဖုတ်ကိုမီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရအောင် အမကို ဆောင့်လိုးနေတယ်။ကျမဖင်ကိုညှစ်ထားတော့နာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့ရှင်။

အရင်ကျမခင်ပွန်းနဲ့ဆက်ဆံတာတောင်တခါမှခုလိုအကြမ်းပတမ်းမခံဖူးတော့ ကျမ နာကျင်နေမိတယ်။ ဖင်မှာတောင်လက်ရာတွေထင်နေမလားမှတ်ရအောင်ဆုပ်ညှစ်ထားပြီးပါးစပ်ကလည်းငြစ်ငြမ်းစွာပြောနေသေးတယ်။

“ မမအဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”

လို့လိုးဆော်ရင်းအမကိုသားမယားပြောသလိုပြောနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဇွိ ပြွတ် ဖလွှတ် ဖတ် ပလောက်

အူးးးးး အူးးး အု

ကျမပေါင်ခြံနဲ့သူ့လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ကလည်းဆူညံစွာထွက်ပေါ်နေပြီးသူ့သုတ်ရည်ကျမစောက်ရည်များကပေါင်ခြံကိုစီးကျနေတယ်။

သူပြီးခါနီးမှာ အဖုတ်ထဲကပလွတ်ခနဲသူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးကျမဖင်ပေါ်သူ့သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်လာတယ်။မိနစ်နှစ်ဆယ်အတွင်းမှာ သူသုံးချီပြီးသွားခဲ့တယ်။ဒုတိယအချီမှာကျမတကိုယ်လုံးဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမ ပါးစပ်ထဲလက်ကိုင်ပုဝါထုတ်ပြီးအိမ်သာအပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။အပြန်လမ်းဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ မောင်လေးသူ့အပြစ်နဲ့သူမို့ ကျမကိုဘာမှမပြောပါ။အိမ်ရောက်တော့ ကျမ သူ့ပါးကိုဖြောင်းခနဲချလိုက်တယ်ပြီး မအေလိုး အမကိုမုဒိမ်းကျင့်တဲ့ကောင် နင်အိမ်ပေါ်ကဆင်းလို့ကျမ ဆဲဆိုပြီးသူ့ကိုမောင်းချတယ်။သူ့အင်းကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်ပြီးဒီမှာ မမကို သားအရမ်းချစ်လွန်းလို့ မမနာမည်ကုိတက်တူးစာလုံးရေးထားတယ်ဆိုပြီးသူ့ဘယ်ဘက်ရင်အုံကိုပြတယ်။

“ သွားတော့ စည်သူ နင်အိမ်ကဆင်း ငါ နင့်ကိုမကြည့်ချင်တော့ဘူးဆိုပြီးကျမပြောလိုက်တယ်”

“ မမစိတ်တိုင်းကျ သားအိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားပါ့မယ်”

သားနှလုံးသားမှာ မမကအ ချိန်တိုင်းမိနစ်တိုင်း စိုးမိုးထားတယ် ။ မမကို သားမိန်းမဖြစ်ခွင့်ရချင်တာသားလူပျိုပေါက် စဖြစ်ထဲကပါ ။ ဒါတွေဟာ သားရဲ့မမအပေါ်တဖက်သတ်ချစ်နေတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေပါ ဆိုပြီး ကျမကိုကျောခိုင်းပြီးအိမ်ပေါ်ကတလှမ်းချင်းမောငါလေးဆင်းသွားခဲ့တယ်။

“ အီးးဟီးးးး ဟင့် ရွှတ်”

ကျမငိုရပြီလေ မောင်လေးကိုဒီအရွယ်ထိလက်ဖျားနဲ့မတို့ခဲ့မဆူပူခဲ့မိပါ။အဲအချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကနေဖြတ်သွားတဲ့ထီကားက တကယ်ဆိုရင်အချစ်ပဲလိုတယ် ချမ်းချမ်းရဲ့သီချင်းဖွင့်သွားတယ်။

ကျမလည်းနဂိုကမှငိုချင်ရက်လက်တို့ဖြစ်နေတာဆိုတော့ဝမ်းနည်းကြေကွဲပြီးငိုယိုနေမိတာ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ပေါ်ကိုမျက်ရည်များကတပေါက်ပေါက်ကျလို့ပေါ့။၅၂၈ မောင်နှမအချစ်ကနေမကြာခင်မှာတစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသော ချစ်ခြင်းအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားမယ်ဆိုတာ ကျမအိအိငြိမ်းအဲရက်ကမသိရှိခဲ့ပါ။

................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အိမ်မှာ အရင်ထဲကမိသားစုလေးနှစ်ယောက်ရှိတာမောင်လေးကို ကျမအိမ်ပေါ်ကနှင်ချပြီး ဧည့်ခန်းဆက်တီမှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ထိုင်နေမိတယ်။

အဲညနေကအဖြစ်အပျက်များဖြစ်ပြီးငါးရက်ခန့်ကြာခဲ့ပြီ။ မောင်လေးဆီဖုန်းဆက်တော့လည်း မကိုင်။ သူ့အပြစ်နဲ့သူဆိုတော့ ကျမနဲ့ဖုန်းမပြောရဲတာဖြစ်မယ်။သူ့သူငယ်ချင်းတွေဆီဖုန်းဆက်မေးတော့လည်းမလာပါလို့သာပြန်ဖြေကြတယ်။

စိုးရိမ်စိတ်လည်းဖြစ်သွားမိပြီး မောင်လေးမရှိတော့မျက်စိရှာမိတယ်။ ကျမရဲ့မသိစိတ်ထဲကမောင်လေးကို ချစ်မိနေပြီဆိုတာ သူအိမ်ကဆင်းပြီးသုံးရက်မြောက်နေ့မှာသိတာဖြစ်ပါတယ်။၅၂၈ မောင်နှမချစ်ခြင်းကနေတစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသောကိလေသာချစ်ခြင်းကိုရောက်ရှိခဲ့ပြီမှန်း ခုမှ ကျမနားလည်လာမိပါတော့တယ်။

ဟင်းး စွဲလန်းခြင်းသမုဒယကမကောင်းပါလား အချစ်ဆိုတာလည်း ဆန်းကြယ်သားလေလို့ ကျမလည်းတောင်စဉ်ရေမရ တွေတွေးနေမိတယ်။ မောင်လေးစည်သူဘွဲ့ယူတုန်းက ကျမနဲ့အတူ ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံကြည့်ပြီးမျက်ရည်ကျနေမိတယ်။ညပိုင်းမှာကျမဆီဖုန်းလာလို့ကိုင်လိုက်တော့ ကွန်ပျူတာသင်တန်းက မောင်လေးသူငယ်ချင်းဆီကဖုန်းဖြစ်နေတယ်။

စည်သူ သူ့အိမ်မှာရောက်နေကြောင်း မေးတော့လည်းဘာမှမဖြေကြောင်းမှိုင်ထွေချနေတယ်။အာ့ အမဆီဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားတာပါလို့ ကောင်လေးကပြောတယ်။ငါ့မောင် မနက်ဖြန်သူ့ကိုအိမ်ပြန်လာခဲ့မင်း မမ နေမကောင်းဘူးလို့ပြောလိုက်ပါလို့ ကျမလည်းပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးဆီကသတင်းကြားလို့ ဟိုချာတိတ်ကို ကျေးဇူးတင်စကားပြောဖို့တောင် မေ့နေမိခဲ့တယ်။ နက်ဆိုကျမကအိမ်နောက်ဖက်ခြံဝန်းထဲကခရေပင်ကြီးအောက်မှာခရေပန်းကောက်နေကျလေ။ခရေပန်းကောက်နေလိုက်တယ်။ခဏအကြာမှာ မမရေဆိုပြီးခေါ်သံနဲ့အတူမာင်လေးတခါးဖွင့်ပြီးခြံထဲဝင်လာတယ်။ကောက်ထားတဲ့ခရေပွင့်လေးတွေကိုကျမဝမ်းသာလုံးဆို့ပြီးချထားလိုက်ပါတယ်။ကျမကို သူလိုက်ရှာနေတယ်။ဟဲ့ ငါ ဒီမှာလို့လေသံမာမာနဲ့ ကျမ ပြောပြီးရပ်လိုက်တယ်။မမနေမကောင်းဘူးဆို ကျမဆီလျှောက်လာတယ်။

လူကနေကောင်းတယ် စိတ်ကမကောင်းဘူးဝမ်းနည်းနာကျင်ခံစားနေရတယ်လို့ကျမတမင်ပြောလိုက်တယ်။ကျမ ရှေ့ရောက်တော့သူဒူးထောက်ချပြီးသားကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်မမ ဟိုတလောက သား မမကိုချစ်တဲ့စိတ်တွေလွန်ကဲလို့ဖြစ်သွားတာပါဆိုပြီးကျမကိုတောင်းပန်နေတယ်။ကဲထပါလို့ပြောပြီးမာင်လေးကို ကျမဆွဲထူပြီးထစေလိုက်တယ်။

“ မမ သားကိုတကယ်ခွင့်လွှတ်တယ်နော်စိတ်မဆိုးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

“ အင်းလို့ ကျမပြောလိုက်တယ်”

အာ့ဆို သားအချစ်ကိုလက်ခံပေးပါလားမမ သားလွန်ကျူးခဲ့တာကို တာဝန်ယူပါရစေဆိုပြီးအသနားခံချစ်ရေးဆိုနေလေရဲ့။ကျမလည်းသူ့အပေါ်ချစ်နေမိပါပြီ။မင်း ဘာစကားပြောတာလဲ စည်သူငါ မင်းအမကွလို့ပြောပြီးလေသံတင်းပြီးလက်ကိုမြှောက်လိုက်တော့မောင်လေးကမျက်စိစုံမှိတ်ထားတယ်။ကျမတကယ်ရိုက်မယ်ထင်နေတာ။

ကျမလက်ကသူ့ပခုံးကိုကိုင်ပြီး မောင်လေးအရပ်မြင့်မြင့်ကြီးဆီကိုခြေဖျားထောက် သူ့ပါးပြင်ကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။လူလည်လေး ကျမကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး မမ သားအချစ်ကိုလက်ခံတာပေါ့နော်။ကျမကိုမေးနေတယ်။

လက်ခံဘူး သိဘူးလို့ ပြောလိုက်ပြီးကျမလည်းဆယ်ကျော်သက်အပျိုဖြန်းမလေးလိုရင်တွေဖိုနေမိပြီးမာင်လေးပခုံးမှာဟီးလေးခိုထားလိုက်ပါတယ်။သွက်လိုက်တဲ့ မောင်လေး သူ့အရပ်ကြီးကိုင်းပြီး ကျမ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့အတင်းဖိနမ်းနေတာလေ။

ရွှတ် ရွှတ်

“ အိုးကွယ်”

ခြံထဲကြီးမှာလို့ပြောပြီးသူ့ရှေ့ကကျမလျှောက်ထွက်လိုက်တဲ့အခါမှာကျမကိုယ်လုံးလုံးတစ်တစ်လေးကိုစွေ့ခနဲပွေ့မလိုက်တယ်လေ။အိမ်ထဲကိုရောက်တော့ကျမကိုချပေးပြီးာမမကိုချစ်တယ်။တသက်လုံး သား တာဝန်ယူပါရစေ သားရဲ့ဇနီးမယားဖြစ်ခွင့်ပေးပါဆိုပြီး ကျမလက်ခုံလေးကိုသူနမ်းလိုက်ပါတယ်။

“ သားက မမကို တကယ်တာဝန်ယူမှာလာ”

“ ယူမယ် မမ”

ဘယ်လိုယူမှာလဲမေးတော့ မောင်လေးလေ ကျမကိုပွေ့ချီလိုက်ပြန်တယ် ကျမလည်းခုမှ ကလေးပြန်ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်ရှင်။ချီထားပြီး မောင့်ကိုချစ်လားမတဲ့ ချစ်ဖူးကွာလို့ကျမစလိုက်တယ်။

“ မချစ်ရင်အောက်ပြစ်ချလိုက်မယ်”

လူဇိုးလေး မကောင်းဘူး သားအတွက်မမ စိုးရိမ်ပြီးငိုနေခဲ့ရတာဟိုရက်တွေက အာ့ မောင်သိလား။

“ ချစ်တယ် မောင်”

ရင်ခုန်ကြည်နူးခြင်းများစွာနဲ့မောင်လေးကိုကျမပြောလိုက်ပါတယ်။မရယ် ပျော်လိုက်တာဗျာဆိုပြီး ကျမကိုချီလို့အခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်။ကျမကိုအောက်ချပေးပြီး မြန်လိုက်တာ

ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပါတယ်ကျမပါးစပ်ထဲကိုမောင်လေးကသူ့လျှာထိုးသွင်းတဲ့အခါကျမကလည်းကျမလျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်တယ်။ကျမလျှာကိုသူ့ပါးစပ်ထဲ့ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်သေးတယ်။စုပ်နမ်းလို့ပြီးတော့မောင်လေးကိုကျမပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုနမ်းခိုင်းလိုက်တယ်။ 

“ မ နဖူးလေးကိုနမ်းပါအုံးမောင်”

“ မ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်တွေလည်းသပ်တင်ပေးနော် မကိုမကြမ်းပါနဲ့အုံးနော်”

မောင်လေးကကျမမျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေဖယ်ပြီး နဖူးကိုနူးညံ့ညင်သာစွာနမ်းပေးနေပါတယ်။ပြီးတာ့ ကျမလည်တိုင်လေးကို ပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမမျက်စိလေးမှိတ်ပြီးခံယူနေလိုက်တယ်။ ခုက ကျမဘက်ကလိုလားစွာနဲ့ခွင့်ပြုခြင်းဖြစ်တယ်။ခင်ပွန်းနဲ့လမ်းခွဲပြီး၆လကျော်ပြတ်လပ်နေတဲ့လိင်စိတ်တွေကနားထင်ကိုရောက်နေခဲ့ပြီ။

“ အားး..ဟင်းးးးး ”

ကျမတီးတိုးလေးငြီးတွားနေမိပြီးရမက်သံရောဖီးလ်တက်သံလေးပါရောပြွမ်းနေပါတယ်။မောင်လေးလက်ကလည်းသွက်လိုက်တာရှင် ကျမရင်စိအင်းကျီနှိပ်စေ့တွေထောက်ခနဲဖြုတ်ပြီးချွတ်လိုက်တယ်။

ဘရာစီယာပေါ်ကနေရင်သားအစုံကိုဖွဖွလေးဆုပ်နယ်နေတယ်။ကျမလည်းသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရင်သားရှိရာကိုမျက်နှာအပ်ပေးထားပြီးဘရာဂျိပ်ဖြုတ် ချွတ်လိုက်တယ်။ဘရာစီယာချွတ်လိုက်တော့အောင်မြင်ခန့်ညားပြီးဖွံ့ထွားလှတဲ့ကျမနို့ထွားထွားကြီးကိုမောင်လေးကစိုက်ကြည့်ပြီး ခလေးကျနေတာပဲ။မောင်လေးလေကျမနို့နှစ်လုံးကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့နေပါတယ်ရှင်။

အားး ဟားး အ အားး

နို့သီးခေါင်းလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးလိုက်စို့လိုက်လုပ်ပြီး ကျမရဲ့စူဖြိုးဖြိုးဝမ်းဗိုက်သားလေးအပေါ်အောက်ကိုလျှာနဲ့ယက်နေပြန်တယ်။

“ အိုးး အားးးး မောင်”

ကျမထမီကိုခါးကနေသူဖြေချလိုက်တယ် တဆက်ထဲသူ့ အင်းကျီပုဆိုးကိုပါချွတ်ပြီး ကျမကိုယ်မှာတထည်သာကျန်တော့တဲ့ပင်တီကိုအောက်ကိုဆွဲချလိုက်ပြီးတဲ့အခါမောင်လေးကျမရှေ့ဒူးထောက်ချလိုက်တယ်။

ကျမခြေထောက်ကိုမြှောက်ပြီးပင်တီကိုဘေးမှာပုံထားတယ်။မောင်လေးမျက်နှာကအဆီများနဲ့တွဲကျမနေပဲတစ်တစ်ရစ်ရစ်လေးနဲ့ကျမရဲ့ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပေါင်ခွဆုံကိုအပ်လိုက်ပြီးစောက်မွှေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝပေါ်သူ့လျှာတင်လိုက်ပါတယ်။လျှာနွေးနွေးလေးကခုနကသူဆွထားလို့အရည်ကြည်လေးမျာစို့ထွက်နေတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတိုင်းအပေါ်အောက်ယက်ပေးနေပါတယ်။

အားး ရှီးးးး

ကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုပါ ပါးစပ်ထဲထဲ့ပြီးစွဲဆုပ်နေတော့ခံလို့ကောင်းလိုက်တာမပြောပါနဲ့တော့ရှင် ။ကျမငယ်ထိတ်နဲ့ကောင်းကင်ဘုံကိုတက်ဆောင့်နေသလိုပါပဲ။

အားးးး အီးး မောင် အားးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးသူ့ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ယက်နေရင်းမောင်လေးကကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ပါတယ်။အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုသူလက်နဲ့သာသာလေးဖြဲပြီးသူ့လျှာကကျမစောက်ခေါင်းထဲဝင်လို့ထိုးကလိပေးနေတယ်။ကောင်းချက်ကတော့ညွှန်းစာဖွဲ့လို့မမှီနိုင်လောက်အောင်ပါပဲရှင်။

အားးးး အားးးးးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး

လို့ငြီးတွားပြီး ကျမခါးလေးကော့တက်ပြီး ဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။မောင်လေးလျှာအပြားလိုက်ကြီးကျမစောက်ဖုတ်အောက်ထိုးခံထားပြီးထွက်သမျှကျမစောက်ရည်များကိုတစက်မကျန်မြိုချလိုက်တယ်။

“အိုးး မောင်ရယ် မရွံဘူးလား”

“မရွံပါဘူး မရယ် မရဲ့စောက်ရည်တွေကိုအရင်ထဲကရင်းသောက်ချင်နေတာပါ”

”မောင်ရယ်”

ကျမသူ့ကိုထခိုင်းပြီး ဒူးထောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကျမညာလက်တဖက်ကမောင်လေးရဲ့သန်မာတုတ်ခိုင်ပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့လီးညိုထွားကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ဒစ်ဖူးကြီးကလည်းမှိုပွင့်ကြီးလိုးကားထွက်ပြီးရဲရဲနီနေတယ်။

ကျမတချက်ချင်းမောင်လေးကိုဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။မောင် မရဲ့ဆံထုံးကိုကိုင်ထားပါ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေကိုသပ်တင်ပေးပါနော်လို့ပြောပြီး ပါးစပ်လေးဟပြီးလီးတံကြီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

“အားးးး ရှီးး မရယ်”

မောင်လေး ကျမရဲ့ဆံပင်စတွေကိုသပ်ပြီးဆံထုံးကိုဖွဖွလေးကိုင်ထားတယ်။ကျမ အာခံတွင်းလေးထဲမှာလီးတံကြီးကသံချောင်းကြီးလို ပါးစပ်တခုလုံးပြည့်နေပြီးပါးလေးနှစ်ချိုင့်ဝင်တဲ့ထိ စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။မ တော်ပြီ မစုပ်နဲ့တော့ မ အဖုတ်ထဲမှာ မောင်ပြီးချင်လို့ဆိုပြီးပါးစပ်ထဲကလီးတံကိုဆွဲနှုတ်သွားတယ်။

ကျမကိုမောင်လေးကဆွဲထူပြီးနံရံမှာကျောကပ်ထားစေတယ်။ကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ခါးမှာချိတ်ထားတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံတေ့ပြီးသူ့ဒူးတဖက်ကိုကွေးပြီးဒူးဆန့်လိုက်တော့ ဗြိ ပြွပ်ဆိုပြီးမောင်လေးလီးတံကြီးကကျမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုထိုးထိုးခွဲကာစောက်ခေါင်းထဲတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာတယ်။ဖတ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူကျမတို့ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်သွားပါတယ်။

အားးးး ဖြေးဖြေး မောင်မကို မကြမ်းပါနဲ့နော်ကျမပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးလက်တဖက်ကကျမကိုဖက်ထားပြီး ပုံမှန်လေးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးလိုးပေးနေတယ်။

ဖွတ် စွိ ဖောက် ဖတ် ပလောက်

အားးးး အိ အားး ဟားး အားးးး

သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်ထားပြီးကျမ ငြီးတွားနေမိတယ်။ငါးမိနစ်ကျော်လောက်အရောက်မှာကျမ ပြီးချင်လာတယ်။မောင်လေးရဲ့သုတ်ထိန်းနိုင်မှုကို ချီးကျူးမိရတယ်။ဟိုတလောက လောလော လောလောလုပ်ရလို့ခဏလေးပြီးတာထင်ပါတယ်။

”မောင် ရပြီ ဆောင့်လုပ်ပေး အားးးးး အီးးးးး မ ပြီးခါနီးပြီ”

ကျမပြောလိုက်တော့ ဖင်ဝကို လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ထွက်ပြီးစောက်ဖုတ်ထဲကတောင်မီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရတယ်။တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မောင်လေးကဆာင့်လိုးနေပါတယ်။အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတဖတ်ဖတ်ကအိပ်ခန်းထဲမှာ ထွက်ပေါ်နေပါတော့တယ်။

အားးးးးးးးး ကျွတ် ...အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားကာငါးရံ့ပြာလူးသလိုထိုးထိုးထွန့်ထွန့်တဖြစ်ပြီးကျမပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ကျမနဲ့မတိမ်းမယိမ်းပဲစောက်ဖုတ်ထဲကိုမောင်လေးသုတ်ရည်ပူများက ရေပန်းခရားကရေကျသလိုဖြောခနဲပန်းထွက်လာတယ်။

ကျမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနဲ့လီးတံကိုဆုပ်ညစ်ပြီးသုတ်ရည်လက်ကျန်များကိုစုပ်ယူနေလိုက်တယ်။မောင် မအထဲမှာဒီတိုင်းလေးထဲ့ထားပေးအုံးနော်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။မောင့်ရဲ့ သဲတခြမ်းလေးမရယ် အရမ်းချစ်တယ်ဆိုပြီးကျမနှုတ်ခမ်းကိုမောင်လေးကစုပ်နမ်းပါတယ်။ 

မောင်လေးကခေသူတော့မဟုတ် ဒီကလေးအပြာကားတွေဘယ်လောက်ကြည့်ထားတယ်မသိဆက်ခ်ကိုအရမ်းနားလည်နေတယ်။ဆယ်မိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့သူ့လီးတံကကျမစောက်ဖုတ်ထဲမှာနောက်တခါထပ်လိုးဖို့အသင့်ဖြစ်နေတယ်။

“မောင့်ဟာကြီးကလည်း မာလာပြန်ပြီ”

“အာ့ မောင်ကမကိုထပ်ချစ်ချင်လို့မာလာတာ”

မ မောင့်ပခုံးနှစ်ဖက်မှာလက်တင်ပြီးဖက်ထားနော်ဆိုပြီးကျမကိုချီလိုက်ပါတယ်။ကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူ့ခါးမှာခါးတစ်ခွင်ချိတ်ထားပြီးဖက်ထားလိုက်တယ်။ကျမရဲ့စွင့်ကားတဲ့တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ် အောက်ကပင့်လိုးနေတယ်။

ဇွိ ပွတ် ဖတ် ပလောက် ပြွတ် စွိ

အားးးး အိုးး အိ အားးးး အားးးးးးးးးးးး

ကျမကလည်းမောင်လေးပင့်လိုးချက်နဲ့အညီ ဖင်ကြီးကိုအောက်နှိမ့်ချပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ဖွစ် ပြွတ် ဗြိ ပလောက် ဒုတ် ဖတ်

အင့် အားးး ရှီးးးးးးးး ကျွတ် အိုးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ မောင်လေးငြောင်းလို့ထင်ပါရဲ့ ကုတင်ပေါ်ကျမကိုချီပြီးတက်ကာ အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ကျမကအပေါ်က ဖင်ကြီးနှဲ့လိုက်ဖိဆွဲလိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက်နဲ့ တက်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။

ဖတ် ဖလွှတ် ပြွတ် ဒုတ် အင့်

အားးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးး

အပေါ်ကတက်ဆောင့်တော့သားအိမ်ကဒါရိုက်ထောက်မိနေပြီးနာလည်းနာကောင်းလည်းကောင်းနာကောင်းကြီးဖြစ်နေတယ်။

မောင်လေးကလည်း အောက်ကပင့်ပြီးလိုးနေလိုက်တာများနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်လွှဲယမ်းနေသလို ကျမရဲ့တစ်ကျပ်သားဘတ်ဆွဲကြိုးလေးလဲ လွှဲယမ်းလို့နေပါတယ်။ မောင်လေးလက်နှစ်ဖက်က ကျမနို့နှစ်လုံးကိုညင်သာစွာဆုပ်နယ်ပြီး ပင့်လိုးနေတယ်။

 စွိ စွပ် ဖောက် ပလောက် ဖတ်

အားးးးး အားးးး ဟားး အိ အားးးး

ကျမ မောင်လေးရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်တယ် မောင်လေးက ဆရာကြီးပဲ ကျမဖင်ပေါ်က်ထဲ သူ့လက်ခလည်ကိုစတွေးစွတ်ပြီးနှိုက်ကာ ပင့်လိုးနေတာကုတင်တိုင်တောင် လှုပ်တဲ့အထိပါပဲ။

အားးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

“ဖင်နှိုက်ထားတာ မတမျိုးကြီးခံစားရတယ် မောင်ရယ်”

ကျမမှာတပြိုင်နက်ထဲအဖုတ်ကိုလိုးခံရပြီး ဖင်နှိုက်ထားလို့အောင့်ပေမယ့် အရသာတမျိုး ကောင်းနေစေတယ်လေ။ခဏကြာတော့ ကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ပြီး ကာမပန်းတိုင်ကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမသားအိမ်နံများထိရောက်အောင် မောင်လီးရည်များကတထုတ်ထုတ်နဲ့ ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျမတို့ ဘင်္ဂလားမောင်နှမနှစ်ယောက်ထပ်ရပ်နားနေလိုက်ကြတယ်။ ခဏကြာတော့ သူ့ပေါ်ကကျမတဖက်ကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီး ကျမတို့နဲနဲမောသွားလို့နားနေလိုက်ကြပါတယ်။

........................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကျမနဲ့မောင်လေးကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ပြီး နားနေလိုက်ကြတယ်။ ကျောင်းသွားဖို့ တစ်နာရီလောက်သာလိုတော့တယ် ။ ကျမလှဲနေရာကထလိုက်ပြီးမ ကျောင်းသွားရအုံးမယ်လို့ မောင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

“ ဒီနေ့ခွင့်ယူလိုက်ပါ မရယ် မောင်တို့ချစ်ကြအုံးမယ်လေ ချစ်ရတာမဝသေးဘူး”

မောင့်သဘော အာ့ဆို မကိုခွင့်သွားတိုင်ပေး မောင်လို့ ကျမပြောလိုက်တဲ့အခါ ဟုတ်ကဲ့ မဆိုပြီး မောင်လေးအဝတ်အစားဝတ်ပြီး ခွင့်သွားတိုင်ဖို့သွားလေပြီ။ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ပြန်ရောက်လာတယ်။ သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီးသူ့အင်းကျီအိတ်ထဲကကွန်ဒန်ထုပ်လေးကိုယူကာကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။အာ့ ဘာလုပ်ဖို့လဲ မောင် ကျမကွန်ဒန်ကိုမေးငေါ့ပြပြီးမေးတော့ မ ဖင်ကိုလုပ်ကြည့်မို့ပါလို့ပြောတယ်။

“မ ကြောက်တယ် မောင် နာမှာလားဟင်”

မနာပါဘူး မရဲ့ မောင်ကဖြေးဖြေးလေးပဲလုပ်မှာပါ မကြမ်းပါဘူး မ စိတ်ချပါနော်ချစ်တုံးကြီးမကိုမနာကျင်စေရပါဘူးလို့မောင်လေးကပြောတယ်။မောင်လေးကကျမကိုဆွဲထူလိုက်တယ်။မရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖြေပေးလေ မောင်နမ်းချင်လို့ပါပြောတော့ ကျမဆံထုံးကိုဖြေချပေးလိုက်တယ်။ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဆံပင်တွေကိုသူ့နှာခေါင်းဝမှာတေ့လို့နမ်းပြီးတော့ကျမရဲ့နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုသူ့နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့မောင်လေးကထိကပ်ပြီးနမ်းနေပါတယ်။

ပြီးတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့ပါးစပ်ထိ ကပ်ပြီး ပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းကာ ကျမကိုယ်လေးကို လှဲစေလိုက်တယ်။ ကျမပေါင်ကြားမှာမောင်လေးကဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးကိုကျမလက်လေးနဲ့ဆုပ်ကိုင်ကာဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။

ခဏကြာတော့လက်ထဲမှာလီးတံကြီးကတောင်မတ်နေတာမှ ဒုတ်ချောင်းကြီးကျနေတာပဲ။ ရပြီ မဆိုတော့ကျမ သူ့လီးကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီးမျက်စိလေးက်ုစင်းထားလိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလေသူ့လီးတံကြီးကိုအဖုတ်ထဲမထဲ့သေးပဲကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုထိုးကလော်လိုက်တယ်။

အားးးးဟင်းး

စောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ဖွံ့ထွားစူဖြိုးတဲ့နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ကာမောင်လေးခါးကော့သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ဗြိ ပြွပ် ဖတ်

အားးးး ရှီးးးးးးးးးးး

ဖွတ် စွိ ပွတ် ဖောက် ဖတ် ပြွတ် ပလောက်

အားးးးးး အိုးးးးးး အားးးးးးးးးးး

အတော်ကြာတော့ ကျမရောမောင်လေးပါ ပြိုင်တူလိုပဲပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်သွားခဲ့ကြတယ်။ကျမတို့ နားနေပြီး မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားကြတာတစ်နာရီလောက်ကြာမှနိုးလာခဲ့ကြတယ်။

ပေါင်ကြားထဲကမောင်လေးလီးတံကြီးကလည်း သုံးချီလောက်လိုးထားပြီးတာတောင် မပျော့မမာလေးဖြစ်နေတယ်။ကျမဘက်လှည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ကျမနို့ကိုလှမ်းဟပ်ပြီးစို့နေလေရဲ့ကျမကလည်း သူ့လီးကိုဆိုပ်ကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးနေလိုက်ပြီး ဂွေးအုလေးကိုပါ လက်ဖဝါးထဲထဲ့လှိမ့်ပေးပြီးဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့မောင်လေးကကျမကိုလးဘက်ကုန်းကိုင်းခိုင်းပါတယ်။

“မောင် ဖင်ကိုလုပ်ရင်မကြမ်းနဲ့နော်ပြီးခါနီးကျ မအထဲမှာပြီးပေး”

“ဟုတ်ကဲ့ မ”

မောင်လေးအလိုကျကျမလှဲနေရာကတဖက်လှည့်ပြီး တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာမှာထောက်ကာလေးဘက်ကုန်းပေးထားလိုက်တယ်။မောင်လေးထပြီးကျမနောက်မှာမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ကျမဖင်ပေါက်ဝလေးကို မောင်လေးလျှာနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။

အားးးး မောငြ အီးးးးးးးးးးးးးး

ဖင်ယက်ခံရတော့ အရသာရှိသွားရသလိုဖင်ခေါင်းထဲမှာလည်းအောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေပါတယ်။မရွံမရှာ မောင်လေးလေ ဖင်ခေါင်းထဲကိုပါ လျှာထဲ့ပြီးကလိပေးနေပါတော့တယ်ရှင်။ကျမအိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ဖူးပေမယ့် ခင်ပွန်းတောင်အရင်ကခုလိုမလုပ်ပေးဖူး သူ့ကိုသာကျမကလီးစုပ်ပေးရတာ ကျမ ဖင်ကြီးယမ်းပြီး မောင်လေးဖင်ယက်ပေးတာခံနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏကြာတော့ မဆိုပြီးကျမမျက်နှာနှားသူ့လက်ဝါးဖြန့်ပေးထားပြီး စတွေးထွေးချလိုက် မလို့မောင်လေးကပြောတော့ ကျမသူ့လက်ဝါးပေါ်စတွေးများထွေးချပေးလိုက်တယ်။ကျမဖင်ဝပေါ်စတွေးများလောင်းချပြီးလက်ညှိုးနဲ့ထည့်ကလိပေးနေတယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးး ကျွတ်

ပြီးတော့လက်ခလည်နဲ့နှစ်ချောင်းပူးပြီးဖင်ကိုချ့ဲပေးနေပြန်တယ်။ခံလို့တော့ကောင်းပါရဲ့ အောင့်လဲအောင့်လှတယ်အိပ်ယာဘေးကကွန်ဒန်ကိုမောင်လေးလှမ်းယူလိုက်တယ်။ကျမခေါင်းလေးငဲ့ပြီးကြည့်နေလိုက်တယ်။ဖောက်ပြီးကွန်ဒန်ကိုသူ့လီးတံကြီးမှာစွတ်နေပါတယ်။

ကျမဖင်ပေါက်မှာမောင်လေးလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ကာ အသာလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ အားးးး ကျွတ် ကျွတ်

ကျမဖင်ထဲဒစ်ဖူးကြီးမမြုပ်ဝင်လာပါတယ်။ဖင်မခံဖူးပေမယ့်အောစာများဖတ်ဖူးထားလို့ ဖင်ကိုမရှုံ့ထားပဲဖွင့်ပေးထားလိုက်တယ်။ကျမကျောကဆံပင်တွေကိုမောင်လေးယူပြီးဖြေးဖြေးလေးဆွဲကာ ကျန်နေတဲ့လီးတံကိုမောင်လေးကဆာင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ ဘွစ် ဘလစ် ဒစ်ဒစ် ဖတ်

အားးးးးးး အီးးးးဟီးးးး ရှတြ ဟငြ့ဟငြ့

မောင်လေးလီးတံကြီးကစအိုအတွင်းသားလေးများကိုထိုထိုးခွဲပြီး ကျမဖင်ခေါင်းထဲကိုကြပ်ကြပ်သပ်သပ်နဲ့တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ဖင်ခေါင်းထဲမှာသပ်ကြီးလျှိုသွင်းထားသလိုပါပဲနာလို့ငိုနေမိတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးအထုတ်မှာ ကျမဖင်ခေါင်းထဲမှာဟင်းလင်းပြင်ကြီးလိုဖြစ်သွားပြီး ကျမစအိုအတွင်းသားလေးတွေကလီးတံကြီးနဲ့အတူကပ်ပါသွားသလိုပြန်အသွင်းမှာဖင်ခေါင်းတခုလုံးပြည့်ကြပ်ကာနေပြီး နကောင်းကြီးဖြစ်နေရပါတော့တယ်ရှင်။

ဇွစ် ဘွတ် ဘု ဗြစ် ဘလစ် ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးးး အိ ဟားး အီးးးး ဟငြ့ မောငြ

မ နာနေလား မောင်ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ရမလား လို့ မေးတယ်။

ရတယ်မောင်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။

တော်သေးတယ် ကွန်ဒန်ကချောဆီများကြောင့်အဝင်အထွက်ချောနေတာဒါတောင် ကျမဖင်ကွဲလို့စပ်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ဖင်ခံရတာကောင်းလာပြီး အရသာလည်းတမျိုးလေး ကောင်းနေပါတယ်ရှင်။ကျမအစိလေးကို လက်တဖက်နဲ့ချေပြီး မောင်လေးက ဖင်ကိုလိုးဆော်နေတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ဗြစ် ဘု ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးး ကျွတ်

မောင်လေးလေ ကျွမ်းလိုက်တာ ကျမဖင်ကိုလိုးရင်းစောက်စိလေးကို ချေပေးနေတော့ အရသာနှစ်မျိုးကို တပြိုင်ထဲခံစားနေရပါတော့တယ်ရှင်။

အချက်ငါးဆယ်လောက်ရောက်တော့မောင်လေးပြီးချင်လာလို့ထင်တယ် ကွန်ဒန်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး မအဖုတ်ထဲမှာ ပြီးမယ်လို့ပြောကာကျမအဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့လိုက်ပါတယ် ကျမရဲ့သိပ်မတုတ်တဲ့ခါးလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး တချက်ထဲဆာင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်။

ဇွိ ပြွတ် ဒုတ်

အားးးးးးးးးးးး ကျွတ်

လိုးနေရာရင်းက ကျမဗိုက်အောက်ကိုသူ့လက်သွင်းပြီးပွေ့ဖက်ကာကျမကိုအောက်ပင့်လိုးနည်းနဲ့လိုးဆော်နေပါတယ်။

ပွတ် ဖွစ် ပလောက် စွိ ဖတ်

“အားးးးးး အီးး အိုးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးး”

ကျမ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်တောင်ရှေ့ကိုလွှဲယမ်းနေအောင် မောင်လေးက လိုးဆော်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့လီးရည်များဗြစ်ခနဲပန်းထွက်လာပါတော့တယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးး

အော်ဟစ်ငြီးတွားပြီး ကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ကာပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှောက်ချပြီး ဆံပင်များကိုဖယ်ကာ ကျမရဲ့ ဂုတ်သားလေးကို မောင်လေးက နမ်းနေတယ်။ ကျမဖင်နဲနဲတော့ကွဲသွားတာဖြစ်မယ်စပ်နေတယ်။ဖင်ထဲကလီးကိုနှုတ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးမှာ မောင်လေးလှဲကာ နားနေပါတယ်။

မရဲ့ အဖုတ်လေးရော ဖင်လေးပါ လိုးရတာကောင်းလိုက်တာလို့ ကျမပါးလေးကို နမ်းပြီးမောင်လေးကပြောတယ်။မောင်ကလည်းကွယ် အပြောကြမ်းလိုက်တာ မရှက်တယ် အဲလိုကြီးပြောနဲ့လို့မူနွဲ့နွဲ့လေးကျမ ပြောပြီး သူ့လက်မောင်းကိုချစ်စနိုးနဲ့ဆွဲလိမ်လိုက်ပါတယ်။

“ချစ်တုံးကြီးမ သဲတခြမ်းလေးမ မောင့်ရဲ့မအရမ်းချစ်တယ်”

“မ ချစ်တဲ့ မောင် အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်”

သဲတခြမ်းလေးမ မောင်တို့ရေသွားချိုးရအောင်ဆိုပြီးမောင်လေးထပြီးကုတင်အောက်ဆင်းကာကျောပေးထိုင်လိုက်တယ်။

လာ မ မောင့်ကျောပေါ်တက် လို့မောင်လေးကပြောတဲ့အခါ ကျမလှဲနေရာကထပြီး မောင်လေးကျောပေါ်တက်ခွကာသူ့ကိုဖက်ထားလိုက်တပါတယ်။ ကျမကိုကျောပိုးပြီးရေချိုးခန်းဖို့ မောင်လေး ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမတို့မာင်နှမ နှစ်ယောက်လုံးလုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာ ချစ်ခြင်းသာယာကြည်နူးခြင်းများက ပြည့်နှက်နေပါတော့တယ်ရှင်။

ကျမနဲ့မောင်လေး ခုမှစလို့ နောက်များမှာလည်း ကာမဖောင်ကြီးကို ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းစီးပြီး ချစ်စခန်းဖွင့်သွားကြမှာဖြစ်ပါတယ်ရှင်။ ဒီနေရာမှာပဲ ဆရာမလေးကျနော်မမ မ ချစ်တဲ့မောင်ကို နိဂုံးကဗ္ဗတ်အဆုံးသတ်လိုက်ပါပြီခင်ဗျား။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Tuesday, July 6, 2021

မောင်မနိုးပါစေနဲ့ (စ/ဆုံး)

မောင်မနိုးပါစေနဲ့  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ဆောင်းဦးပေါက်ကာစ ညနေခင်းဟာ သာယာ ညွတ်နူးဖွယ် ကောင်းလှပါတယ်။ ကောင်းကင်ပြင်ဟာ တိမ်မျှင် တိမ်စ တစ်ချို့က လွဲပြီး လင်းရှင်း နေတော့တယ်။ အမှောင်လည်း မဝင်ရောက်သေး။အလင်းရောင်လည်း မဆုတ်သာသေးပေ။

နေဝန်းနီနီဟာ လည်း ဟိုးးးမိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အနောက်ဘက် ယွန်းယွန်းဆီမှာ နစ်မြှုပ် ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေတယ်။ ဒီလို ဆောင်းဦးပေါက်စ ညနေခင်းတွေကို ဇင်မာ အလွန်ပဲ သဘောကျတယ်။ ဒီလို ညနေခင်းရှုခင်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲမှာ ပျော်တယ်။

ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးစိတ်နဲ့ အကြည်ဓါတ်ကလေး တလှပ်လှပ် တိုးဝင်နေတော့တယ်။အိပ်တန်းပြန် ငှက်တို့ဟာလည်း ဇင်မာ ခေါင်းပေါ်မှ တငြိမ့်ငြိမ့် နဲ့ပျံသန်းနေကြတယ်။ ဆောင်းဦးပေါက် လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတို့ကလည်း ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်သိုင်းကာ ကျီဆယ် ဆော့ကစားနေကြတယ်။ ထို လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတွေကို ဇင်မာ တစ်ဝကြီးရှူ သွင်းလိုက်မိတယ်။

နှာခေါင်းထိပ်မှာ အေးမြမြ အထိအတွေ့ကို ဇင်မာ သဘောအကျကြီး ကျနေတော့တယ်။

“  ဟဲ့…ကလေးတွေ မိုးချုပ်နေပြီ လာအိမ်ထဲဝင်ကြ ”

လို့ အော် လိုက်တဲ့ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် အသံကြားမှ မိုးစုန်းစုန်းချုပ်မှန်း ဇင်မာ သိရပါတော့တယ်။ မဟုတ်ရင် ထိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ အိမ်ပေါက်ဝမှာ ဘယ်လောက် ထိုင်နေမိမယ် မသိ။ ဇင်မာတို့က ခြံဝန်းတစ်ခုထဲမှာ အဆောင်ပုံစံ ဆောက်ထားတဲ့ အခန်းတွဲမှာ ငှားနေကြခြင်းဖြစ်တယ်။

အခန်းအားလုံး သုံးခန်း။ အလယ်ခန်းမှာ ဒေါ်ဒေါ်မြင့် တို့မိသားစု။ ဘယ်ဖက်အစွန်ခန်းမှာ ညားကာစ လင် မ ယားနှစ်ယောက်နဲ့ ညာဘက် အစွန်ဆုံးမှာ ဇင်မာတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် နေကြရတယ်။ အခန်းတွေက ကျဥ်း လွန်းလှပါတယ်။ ဆယ်ပေ ငါးပေ ခန်းတွေ အိပ်ယာလည်း ဒီနေရာ၊ ထမင်းချက်လည်း ဒီအခန်းကျဥ်းလေးထဲမှာပဲ ဖြစ်တယ်။အခုလိုနေရတာကို ဇင်မာ စိတ်ကုန်တယ်။

တစ်နေ့ကျရင် ကိုယ်ပိုင်အိမ်ကလေး တစ်လုံးတော့ ဝယ်နိုင် ရမယ်လို့ တွေးထားတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း စီးတဲ့ရေ ဆည်တဲ့ ကန်သင်း ဆိုသလို လင်တော်မောင် ရှာသမျှ ရသမျှ ပိုက်ဆံကို ချိုးခြံချွေတာတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ မောင်ကတောင် 

“  ငါ့မိန်းမရယ် ချွေတာ တာလည်းချွေတာ တာပေါ့.. ကိုယ့်ဝမ်းဝအောင် ခါးလှအောင်တော့ ဝတ်ဦးစားဦးပေါ့ကွာ ”

လို့  ပြောတတ်ပါတယ်။

ဇင်မာ တို့မချွေတာလို့ မဖြစ်။ အခု သားသမီး မရှိသေးလို့။ နောင်များမှာ သားသမီး ရလာရင်ဖြင့် ဒီအခန်းလေးထဲမှာ ဇင်မာတို့ မိသားစုဘယ်လို နေကြမလဲ။ 

“  အိုး ”

ဇင်မာတွေးတောင် မတွေးကြည့်ရဲဘူး။ ခတ်ရချည်ရဲ့ရှင်။ ဇင်မာ အိမ်ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင် တွေးနေတာကို ရပ်ပြီး နာရီကို မော့ကြည့်မိတော့တယ်။ ည ၈ နာရီတောင် ကျော်ပါပေါ့။ မောင့် အတွက် ညစာပြင်ထားဖို့ အချိန်တောင်ရောက်နေပြီ။ မောင်က Taxi မောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ မနက်စောစောထွက် ညဆို ၉ နာရီလောက်မှပြန်ရောက်တတ်တယ်။

မောင့်အတွက် ထမင်းပွဲပြင်ပြီး ဘာမှလုပ်စရာမရှိတာနဲ့ အိပ်ယာထဲမှာ လှဲနေဖို့ဆုံး ဖြတ်လိုက်တယ်။ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် ယောင်္ကျားပန်းရံဆရာ ပြန်လာသံ ကြားရတယ်။ အိပ်ယာထဲ လှဲမယ်လုပ်ပြီးမှ ဇင်မာ သတိရမိတယ်။ ဒီနေ့က သောကြာနေ့။ ဇင်မာတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်ရည်လူးကြမယ့် ည။ ဒီလိုလေးတွေးမိရုံနဲ့ ဇင်မာစိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးပျော်ရွှင်စိတ်ကလေး တိုးဝင်လာတယ်။

ဟုတ်တယ်လေ။ ဒီလို ညမျိုးရောက်ဖို့ ခြောက်ရက်ကြီးများတောင် ဇင်မာ စောင့်ခဲ့ရတယ်မလား။ ဇင်မာရဲ့မောင်က စည်းကမ်း ကြီးတယ်။ ညားကာစကတော့ ညတိုင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ချစ်ရည်လူးကြပေမယ့် ၆ လလောက်ကြာတော့ မောင်က စည်းကမ်း ထုတ်လာတယ်။

တစ်ပါတ်ကို သောကြာ ညတစ်ညထဲ အတူနေမည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်တယ်။ ဇင်မာလည်းသဘောတူ လိုက်ရတယ်။ မတူလို့လည်း မရ။ အနေကြာလာတာနဲ့အမျှ မောင့်လီးက သိပ်မလန်းချင်တော့။ ဇင်မာ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးတာတောင် မတောင်လာတော့။ အရက်သောက် ဆေးလိပ် သောက်တာကြောင့်လည်းပါမယ်။

ဒါကြောင့်လည်း မောင်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဇင်မာ သဘော မတူလို့ မဖြစ်။ မောင်မှ မလုပ်နိုင်တာ ဇင်မာ ဘာတတ်နိုင်မှာလည်းရှင်။ တစ်ပါတ်တစ်ခေါက်တော့ ဇင်မာကို ပုံမှန် လိုးပေး လုပ်ပေးပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မောင်ဟာ ဇင်မာရဲ့ ချစ်လင်လေ။ ဇင်မာ ချစ်လို့ ယူထားတာလေ။ ဇင်မာကို မောင်လုံးဝ မလိုးပေးနိုင်ရင်လည်း ဇင်မာ ချစ်မှာပါပဲ။

အိုကွယ်…မောင်ရေ…မောင်ရေ… မောင့်ကို ကျမ ဘယ်လောက် ချစ်လိုက်ရလည်းဆိုတာ သိရဲ့လားရှင့်။ အိပ်ယာထဲ လှဲမယ် စိတ်ကူးပြီးမှ ညအိပ် ဝတ်စုံ တစ်ခါတည်း လဲထားမည်ဟု ဇင်မာ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ညအိပ်ဝတ်စုံဆိုတာ တခြားမဟုတ် ။ ခရမ်းရောင် ဇာပေါက်ကလေးတွေနဲ့ ကိုယ်ကျပ်ဂါဝန်ဖြစ်တယ်။ မောင်က ဒီလို ဂါဝန်ရောင်စုံ ငါးထည်လောက် ဝယ်ပေးထားတယ်။

ဇင်မာ အဝတ်အစား အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘော်လီကအစ ချွတ်ပြီး အဲဒီ ဂါဝန်တစ်ထည်ထဲ ဝတ်ထားလိုက်တယ်။ ဂါဝန်အောက်မှာ ဇင်မာ ကိုယ်လုံးကလေးက ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား လှနေတော့တယ်။ လက်ညှိုးတစ်ထောက်စာ ဇာပေါက်ကလေးတွေ ပါပြီး ကိုယ်ကြပ်လည်း ဖြစ်နေတာကြောင့် ဇင်မာရဲ့ ဖွံ့ထွားနေတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးက အပေါက်ကလေးတွေ ကြားကနေ ပြူ ထွက်နေပြန်တယ်။

ဒီလို ဝတ်စုံဝတ်ထားရင် မောင်အလွန် သဘောကျတတ်တယ်။

“  ငါ့မိန်းမ ဒီဝတ်စုံဝတ်လိုက်တိုင်း ယောင်္ကျား လီးတောင်လာတော့တာပဲကွာ ”

ဟုပြောတတ်တယ်။ မောင့်ရှေ့မာ ဇင်မာရဲ့ လုံးဝန်းကြီးထွားလှတဲ့ ဖင်လေးကုန်းပြီး ညုတုတုလေး လုပ်ပြလိုက်တာနဲ့ မောင့်လီး တကယ် တောင်လာတတ်တယ်။

ဒါပေမယ့် ဇင်မာ စဖုတ်လေးထဲ မောင့်လီးမထည့်ခင် ပြီးသွားတတ်တာ ဆိုးတယ်။ အများစုက မောင့်လီး ဇင်မာ စဖုတ်ထဲဝင်လို့ သွေးတောင် မပူသေးဘူး လက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး မောင်ပြီး သွားတတ်တယ်။

“  တောင်းပန်ပါတယ် မိန်းမရယ်..မောင် မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ ”

ဟု တောင်းပန် တိုးလျိုးနေတတ်တယ်။ ဒီလိုဆိုတော့ မောင့်ကို သနားရပြန်တယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ဇင်မာ မပြီးလည်း ရှိပါစေတော့ပေါ့။ မောင် ကောင်းတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို စွဲတယ်ဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ။တစ်ခါတစ်လေ မောင်က ချစ်လိုက်တာ မိန်းမရယ်ဟု ပြောပြီး ဇင်မာ ပေါင်ကို ဖြဲကားကာ ဇင်မာ စဖုတ်ကို တရှုံရှုံ နမ်းနေတတ်တယ်။

မောင့်ဆီက ကာမ အရသာကို မရပေမယ့် အဲဒီလိုလေး မောင့်ရဲ့ချစ်ပြမှုတွေကြောင့် ဇင်မာ ကျေနပ်ရပါတယ်။ ဇင်မာ အိပ်ယာထဲ လှဲချလိုက်တယ်။ မလုံ့တလုံ ဂါဝန်လေးက ဆီးစပ် အပေါ်နား အထိ လိပ်တတ်လာတယ်။ တစ်ယောက် တည်းမို့ ဇင်မာလည်း ပြန်ဆွဲချမနေတော့။ ဇင်မာ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ဒူးထောင်လျှက်သား ဖြဲကား လိုက်တယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို ဖြဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး စဖုတ်အဝလေးမာ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

မောင့်အကြောင်း တွေးရင် ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်တယ်။ အိုး..စဖုတ်လေးမှ မဟုတ်ပဲနဲ့ ဇင်မာ ဟာက စဖုတ်ကြီး။ အမွှေးကိုပြောင်အောင် ရိတ်ထားတာ ကြောင့် စဖုတ်ကြီးက အထင်းသားပြဲကားနေတယ်။ 

“  မောင်ရေ မြန်မြန် ပြန်လာပါတော့ ဇင်မာ စဖုတ်ကြီးကို အဆင်သင့် ဖြဲထားတယ် ရှင်ရယ်  ”

ဟု စိတ်ထဲကပြောမိတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲကနေ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျလာသည်။ စဖုတ်အဝကို လက်ညှိုးနဲ့ သပ်ယူကြည့်လိုက်တော့ အရည်အကြည် ချွဲပြစ်ပြစ်လေးတွေ။

ဇင်မာ မနေနိုင်တော့ အလိုးခံချင်စိတ်ကကြောင့် မောင့်ကိုသာ တမျော်မျှော် ဖြစ်နေတော့တယ်။ မောင်ရေ…ဇင်မာကို လိုးညှောင့်ပါတော့လား။ လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးညှောင့်ပါတော့လား။ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် လိုးညှောင့်ပါတော့လား ရှင်ရယ်။ ပြောသာပြောရတာ မောင့်လီးက ဇင်မာ လက်မလောက်သာ။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲ ထည့်တာနဲ့တန်းပြီးတာကို တွေးပြီး ဇင်မာ စိတ်အမောကြီး မောသွားမိသည်။ ဇင်မာ စဖုတ်က ကြီးသမှ သိပ်ကြီးတာ။ 

တင်ပဆုံကြီးတာကြောင့်များလား။ ဇင်မာ မတွေးတတ်တော့။ ကော့ကောက် လုံးဝန်းနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ကိုယ့်ဘာသာ လက်နဲ့ပင့် မပြီးပါးစပ်နဲ့တောင် ပြန်စုပ်လို့ရတဲ့ နို့ကြီးတွေ လက်သန်းလက် တစ်ဆစ်လောက် ရှိမယ့် စောက်စိကြီးနဲ့ ဒီစဖုတ် အကြီးကြီးကို မောင်လီးလေးနဲ့ ဘယ်လိုများ အားရနိုင်ပါ့မလဲ ရှင်တို့ရယ်။

ဇင်မာ ဒူးကွေးပြီး ဘေးတစ်စောင်းလေးများ အိပ်နေရင်လေ ဇင်မာ စဖုတ်က နောက်မှာ ဖောင်းပြီး ပြူးထွက်နေတာ။ အဲဒီလို ပုံစံနဲ့များ မောင်တတ်လိုးရင် နှစ်ချက်လောက်စောင့် ပြီးတာနဲ့မောင် လက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့တာပဲ။ ရင်မောရပါလား မောင်ရယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ။ ချစ်တဲ့စိတ် တစ်ခုထဲနဲ့ ဇင်မာ အလိုဆန္ဓတွေကို မြိုသိပ်ထားပါတယ် မောင်။ ပြီးတော့ ဇင်မာက မောင့် မိန်းမလေ။ ဇင်မာ ကို မောင်တစ်ယောက်ပဲ ပိုင်တယ်။

တခြား ဘယ်သူမှ ဇင်မာကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိစေရဘူး။ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့်တို့ ဟောက်သံကြားတော့ ဇင်မာ နာရီကို အလန့်တကြား မော့ကြည့်မိသည်။ ဟင် ဇင်မာ အတွေးလွန်နေလိုက်တာ ၁၁ နာရီတောင် ထိုးပါကောလား။ မောင်လည်း ပြန်မလာသေး။ မောင်တစ်ယောက် အရက်များသောက်နေတာလား။ ဇင်မာ စိတ်ပူသွားသည်။ အရက်သောက်ပြီးရင် မောင်က ကုလားသေ ကုလားမော အိပ်တာ။ ဇင်မာကို လိုးဖို့နေနေသာသာ ဆင်တတ်နင်းရင်တောင် နိုးမှာ မဟုတ်ဘူး။

ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်တာ ပါလိမ့်။ မောင်က ညတိုင်းသောက်တတ်ပေမယ့် ဒီလိုညဆို မသောက်ဘဲ စောစော ပြန်လာတတ်တယ်။ မောင် အရက် သောက်မလာပါစေနဲ့လို့သာ ဇင်မာ ကြိတ်ဆုတောင်းမိတယ်။ တစ်ပါတ်မှ တစ်ညလေး လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်ကြည်နူးကြတာကိုတော့ ဇင်မာ လက်လွှတ်မခံနိုင်ပါ။

“  မိန်းမရေ တံခါးဖွင့်ပါဦးကွာ ”

မောင်ပြန်လာပြီ။ ဇင်မာ ဆုတောင်းမပြည့်ပါ။ မောင့်အသံက အတော်ကို မူးနေတဲ့ အသံ ပေါက်နေတယ်။ ဘယ်လောက်တောင် သောက်လာတယ် မသိ။ ဇင်မာလည်း အိပ်ယာထဲမှ ခပ်မြန်မြန် ထပြီး တံခါးသွားဖွင့်လိုက်တယ်။ မောင်က အတော်ကို မူးနေပြီ။ လမ်းတောင်ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်တော့။ မောင့်သူငယ်ချင်းကို သက်လွင်က ဘေးက တွဲလာရသည်။ ဇင်မာကို မြင်တော့ မောင်က

“  ငါ့မိန်းမလေးကို ငါချစ်လိုက်တာ ကွာ ”

ဟု ပြောပြီး ဇင်မာကိုလှမ်းဖက်တယ်။ ဇင်မာလည်း မောင့်ကို အလိုက်သင့် တွဲပြီး အိမ်ထဲ ဆွဲခေါ်လာရတယ်။

“  မောင်ရယ် ဘာလို့ အဲ့လောက်တောင် သောက်လာတာလဲ ”

လို့ ဆူလိုက် ပူလိုက်ချင်ပေမယ့် မပြောရက်ခဲ့။

“  မောင် ထမင်းစားတော့ မလား ”

ဟုသာ မေးမိတယ်။

“  မစားတော့ဘူး မိန်းမရေ ဒီနေ့ ကိုသက်လွင်ကြီး သူ့ကားရောင်း ထွက်လို့ အောင်ပွဲခံလာတာ။ သူ့ကားရောင်းလိုက်တော့ မောင့်ကားနဲ့ပဲ ပြန်လိုက်လာတာ..ဒီည အိမ်မှာ အိပ်လိမ့်မယ်။ လာ ကို သက်လွင် ထိုင် ”

ဟု ပြောပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။

ဟင်..မောင်ကတော့ မူးမူးနဲ့ပြောချလိုက်ပေမယ့် ဇင်မာ မျက်လုံးပြူးပြီး။ ခေါင်းအတော် ကြီးသွားတယ်။ ဒီအခန်းထဲမှာ ဇင်မာ တို့ လင်မယားနဲ့ ကိုသက်လွင် ဘယ်လို အိပ်ကြမလဲ။ အခုတောင် သုံးယောက်သား အိပ်ယာပေါ် တတ်ထိုင်နေကြရတာ။ နေရာ အပိုမှ မရှိတာ။ ဇင်မာ ဘယ်လို လုပ်ရပါ့မလဲ။ 

ကိုသက်လွင်ဆိုတာလည်း တခြားသူ မဟုတ်။ မောင့်ရဲ့ အရင်းဆုံး သူငယ်ချင်း။ Taxi လောကမှာ တွဲဖက်။ ဇင်မာနဲ့လည် းအတော်လေး ရင်းနှီးနေသည်။ အရင်ကလည်း အိမ်လိုက်လာဖူးပေမယ့် မောင်နဲ့ သောက်စားပြီး ပြန်တာပဲ။ အခုလို တစ်ခါမှ ညမအိပ်ဖူး။ ဇင်မာ သက်ပျင်းမောကြီးချမိတယ်။

“  ဘယ်လိုလုပ် သင့်တော်မှာလည်း မောင်ရယ် ”

လို့ ပြောချင် ပေမယ့် ကိုသက်လွင် ရေ့မှာမို့ အားနာတာနဲ့ ပြောမထွက်။ မောင်ကလည်း အတော်ကလေးမူးနေတာကြောင့်ပြောလို့ ရမယ့်ပုံ မပေါ်။ ကိုသက်လွင်လည်း မူးနေပေမယ့် မောင့်လောက်တော့ မဆိုးသေး။

“  ကဲ ကိုသက်လွင် မပြန်နဲ့တော့ ကားလည်းမရှိတော့ဘူး.. ဒီမှာပဲ ကြုံရာဝင်အိပ်ပြီး မနက်မှ ကျနော်လိုက်ပို့ပေးမယ် ”

ဟု ပြော ပြီး အိပ်ယာထဲ လှဲချလိုက်တယ်။ ဇင်မာမှာသာ မျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးနဲ့ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ။ ကိုသက်လွင်ကို ပြောပြီး ပြန်ခိုင်းလိုက်ချင်ပေမယ့် ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်လို ပြန်မလဲ။ ဇင်မာ စိတ်ကို ဒုန်းဒုန်းချလိုက်ပြီး 

“  အိမ်က ကျဥ်းတော့ အားနာလိုက်တာရှင် ”

ဟု ပြောပြီး ကိုသက်လွင်ဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

ကိုသက်လွင်က

“  ဟာ ရပါတယ် မဇင်မာရယ် ..ကျနော်ကသာ အားနာနေတာ.. ဘယ်လိုမှ မ တတ်နိုင်တာရယ်ကြောင့်ပါ ဗျာ ”

ဟု ပြောပြီး ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးကြည့်နေတယ်။ ပြီးမှ အားနာသွားဟန်နဲ့ မျက်နှာကို တခြားဖက်လှည့်သွားတယ်။ အို…ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားတယ်။ ရှက်လိုက်တာလည်း ပြောမနေနဲ့တော့။မျက်နှာကိုသာ တစ်နေရာ သွားဖွက်ထားလိုက်ချင်တယ်။ ဇင်မာ ဝတ်ထားတာ ဇာအပေါက်တွေနဲ့ ဂါဝန် အကြပ်။ အောက်မှာလည်း ဂါဝန်က လိပ်တတ်နေတာကြောင့် စဖုတ်လေး ပေါ်လုပေါ်ခင် ဖြစ်နေပြီ။ စောစောက စိတ်ရှုတ်တာရော ဇောကပ်နေတာရောကြောင့် သတိမထားမလိုက်။

မောင်ပြန်လာရင် အမောပြေ ကြည့်ဖို့ ဝတ်ထားတာကို အခုတော့ ကိုသက်လွင်… ဇင်မာ ရှက်လိုက်တာလေ။ ခေါင်းကို ချက်ချင်း ငုံ့ထားမိလိုက်တယ်။ ဘာမှ မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်တော့။ ရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန် လာသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်တော့ ဇာအပေါက်တွေကြား ကနေ နိုးလုံးကြီးတွေက ပြူးပြဲ ထွက်နေတယ်။ ကြီးမား တောင့်တင်းတဲ့ ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေက အထင်းသား။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်ရင်းရှက်ဖူးတာ ဒီတစ်ခါပဲရှိသေးတယ်။ 

“  ကျနော် မီးထပိတ်လိုက်မယ်နော်  ”

ဟု ပြောပြီး ကိုသက်လွင်ထတယ်။ ဇင်မာလေး ကိုသက်လွင်ကို ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ ထိုင်တောင် ကန်တော့လိုက်ချင်တယ်။

ကိုယ့်ရဲ့ နမော်နမဲနိုင်တာကို တွေးပြီး ရှက်ကလဲရှက်။ ဒေါသလည်း ထွက်မိတယ်။ ကိုသက်လွင် မီးပိတ်ပြီးတာနဲ့ ဇင်မာ ခြင်ထောင်ချပြီး မောင့်ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ စောင်တထည်ကို ယူပြီးမောင်နဲ့အတူ ခြုံလိုက်တယ်။ 

အခုမှ သတိထားမိတာက မောင်က နံရံဘက်ကို လှည့်ပြီး နံရံနားမှာ ကပ်အိပ်နေတာပဲ။ မောင့်ကို မနှိုးချင်တာနဲ့ ဇင်မာလည်း မောင့်ဘက်ကို စောင်းပြီး နောက်ကြောကနေ မောင့်ကို လှမ်းဖတ်ပြီး တစောင်းလေး လှဲအိပ်လိုက်တော့တယ်။ 

တစောင်းလှဲအိပ်တော့မှပဲ ဂါဝန်က ဒုက္ခပေးတော့တာပါပဲ။ တင်းပါးပေါ်တဲ့ အထိ လိပ်တတ်လာတာကြောင့် စောင်အောက်မှာ ဇင်မာ ဖင်တုံးလုံး ဖြစ်နေတယ်။  ဒီကြားထဲ စောင်ကသေးတော့ နှစ်ယောက်ခြုံလို့မလောက်။ တစောင်း အနေအထားနဲ့ ဇင်မာဖင်ကြီး စောင်အပြင်ကို ပြူးထွက်နေတယ်။ မီးပိတ်ထားလို့ တော်ရော့မယ် လို့ ဇင်မာတွေး နေမိတယ်။ ပေါ်နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးကြားမှာဇင်မာ စဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေတာ မဟုတ်လား။

အဲဒီလိုလေး တွေးမိတော့ ဇင်မာ ရင်မှာ လှပ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ 

“  အို……ငါဘာတွေ တွေးနေတာလဲ ”

ဟု ကိုယ့်ဘာသာ ပြောပြီး မောင့်ကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမိတယ်။ ခဏနေတော့ ကိုသက်လွင် ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်လာပြီး ဇင်မာနောက်ကြောမှာ ဝင်အိပ်တယ်။ ဇင်မာ စိတ်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကြောထဲကနေ ချမ်းစိမ်စိမ့် ဖြစ် လာတာကြောင့် မောင့်ကိုသာ တိုး၍တိုး၍ ဖတ်ထားမိတော့တယ်။ 

“  ဒီမောင်တစ်ယောက်နဲ့ ခတ်တော့တာပဲ ”

လို့ စိတ်ထဲက ပြောမိလိုက်တယ်။ မောင်ကတော့ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်။ အိပ်မောကျ ကောင်းတုန်း။ 

ဇင်မာကတော့ ဘယ်လိုမှ မအိပ်နိုင်။ ကိုယ့်ယောင်္ကျားကို ကိုယ်က ဖတ်အိပ်နေပြီး သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်က ဇင်မာ နောက်ကြောမှာ ကပ်အိပ်နေတာ။ ဇင်မာ ဘယ်လိုစိတ်နဲ့များ အိပ်ပျော်နိုင်ပါ့မလဲ ရှင်တို့ရယ်။ ကိုသက်လွင် တစ်ယောက် ဇင်မာ ဘက်စောင်းအိပ်နေ တာလားမသိ သူ့ရဲ့အသက်ရှုလိုက်တိုင်း ထွက်လာတဲ့ လေနွေးနွေးတွေက ဇင်မာ နားနောက်ကြောကို လာလာထိနေတယ်။

အို ဒီအတိုင်းဆို ကိုသက်လွင် ဇင်မာ နောက်ကို ကပ်အိပ်နေတာပါလား။ ဇင်မာကို ထိလုထိခင် ဖြစ်နေ ပြီလား မသိ။ ဒါဆို စောင်အပြင်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ မို့မောက် ဖုကြွနေတဲ့ဇင်မာ ဖင်ကြီး ဖင်ကြားမှာ ဖောင်းပြီး ဆူနေတဲ့ စဖုတ်ကြီး။ ကိုသက်လွင် ဒီဘက်ကို နည်းနည်း လောက် တိုးကပ်လာရင်ဖြင့် ...အို……ဇင်မာတွေးရင်း ဖင်စအိုဝ ကိုရှုံ့ပြီး စဖုတ်ကြီးကို တအားညှစ်လိုက်မိတော့တယ်။

ညနေက မောင်ပြန်လာရင် အလိုးခံမယ် လို့ တွေးပြီး ထန်ခဲ့တဲ့ စိတ်ကြောင့် စဖုတ်ထဲမှာ အရည်ကထွက်ချင်ချင်။ အခုလို စဖုတ်ကို ညှစ်လိုက်မိတော့ စောက်ရည်တွေ တရွှဲရွှဲ ထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ ဇင်မာ ယောင်ပြီး မောင့်လီးလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့တယ်။ လူရော လီးရော အိပ်မောကျနေတဲ့ မောင်ကတော့ ဘာမှ သိမယ် မထင်။

ဇင်မာ နောက်ကြောမှာ လှုတ်လျှားသံ ကြားရတယ်။ အို…ကိုသက်လွင် သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တာပါလား။ ဟင်…ဇင်မာ ဆံပင်လေးတွေကို နောက်ကနေ ခပ်ဖွဖွ လာနမ်းတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်ကို ထပ်ညှစ်လိုက်မိပြန်တယ်။ မောင့်လီးကို လည်း တိုးပြီး ဆုတ်လိုက်မိတယ်။ 

ဇင်မာ မနေနိုင်တော့ အလိုးခံချင်စိတ် တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်။ ဇင်မာလို အခြေအနေမျိုးမှာ ဘယ်လို မိန်းမကရော အလိုးမခံချင်ပဲနေ နိုင်ပါ့မလဲရှင်တို့ရယ်။ ဇင်မာဖင်ကြီးတွေကို နောက်ကို တိုးပြီးကောက်ထားမိတယ်။ ပိုပြီးလည်း ကော့ထားလိုက်မိတယ်။

ဇင်မာ စဖုတ်ကြီး နောက်မှာ ပြူးထွက်နေမယ်ဆိုတာ ဇင်မာ သိနေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲကျနေမယ်ဆိုတာလည်း ဇင်မာ သိတယ်။ ဒီအချိန် ကိုသက်လွင် လီးကြီးသာ နောက်ကနေ ထိုးသွင်းလိုက်ရင် လျှော ကနဲ ဝင်သွားမှာပဲလို့ ဇင်မာတွေး နေမိတယ်။ 

ကိုသက်လွင်က တစ်ဆင့် တတ်လာပါတယ်။ ဇင်မာ ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွ တိုးနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ နောက်ကြောကနေ ဇင်မာ ဖင်လုံးကြီးကို ပွတ်ပြီး စဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် လက်နဲ့ ပွတ်ဆွဲနေပြန်တယ်။စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတာကြောင့် ကိုသက်လွင် လက်ချောင်းတစ်ခုလုံး စောက်ရည်တွေနဲ့ ပေကြံ ကုန်တယ်။

ကိုသက်လွင်က ဇင်မာရဲ့ လက်သန်းလောက်ရှိတဲ့ စောက်စိကနေ ဖင်စအိုဝအထိ သူ့လက်ချောင်းကြီးတွေနဲ့ ပွတ်စွဲနေတယ်။ ဇင်မာ မောင့်လီးကို တိုးပြီး ဆုတ်ကိုင် ထားမိပြန်ပါတယ်။ အသားချင်းထိတဲ့ အထိ ဇင်မာ အနားကို ကိုသက်လွင် တိုးကပ်လာတယ်။ 

သူ့လီးကြီးနဲ့ ဇင်မာဖင်ကြားကို လာထိတယ် ။ ပူနွေးနွေး  အထိအတွေ့မှာ ဇင်မာလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ တိုးကော့ပေးလိုက်မိပြီး ပေါင်ကို အနည်းငယ် ဟကာ စဖုတ်ကိုလဲ ပြဲနိုင်သလောက် ပြဲအောင် ဖြဲကား ပေးထားမိတယ်။

ကိုသက်လွင် လီးကြီးက ဇင်မာ့စဖုတ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင် လာပါတော့တယ။ အို…ကြီးလိုက်တဲ့ လီးကြီး ။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်ပြီး အူတွေ အသဲတွေ အထိ လာထိသလိုတောင် ထင်မိတယ်။ ဇင်မာ တစောင်းလေး အိပ်နေတာကြောင့် ကိုသက်လွင် လီးကို ဖျစ်ညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေပြီး စောက်ရည်တွေ ဒီလောက်ထွက်နေတာတောင် စဖုတ်ထဲမှာ လီးကြီးက စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်နေတယ်။

ဇင်မာ လည်း ဖင်ကို နောက်ကို အားကုန်ပြစ်ထားပြီး ကိုသက်လွင် လိုးတာကို အလိုက်သင့်လေး ခံနေတော့တယ်။ ကိုသက်လွင်လည်း နောက်ကနေ အသက်ရှူ သံတွေ မြန်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး လိုးညှောင့်လာတယ်။ ဇင်မာလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ဘက်ကော့ကော့ပြီး အလိုးခံနေရင်း နဲ့မောင့်လီးကို တိုးပြီးဆုပ်ကိုင်ထားပြန်တယ်။ 

ကိုသက်လွင်က အားမရဟန်နဲ့ ဇင်မာ့ ဂါဝန်ကို အပေါ်ထိ ဆွဲမပြီး ဇင်မာနို့ကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါရ လိုးနေပါတော့တယ်။

ဇင်မာလည်း မောင့်လီးကို တိုး၍တိုး၍ ဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့တစ်လုံးက ကိုသက်လွင် ညှစ်တာခံရင်း နောက်နို့တစ်လုံးက မောင့်ကြောကုန်းကို သွားထိနေတယ်။ ဇင်မာ့အနား တိုးကပ်ပြီး ဇင်မာ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလားတဲ့ ကိုသက်လွင်ကို ရမ္မက်ဇောတွေနဲ့ ပြန်လည်စုပ်နမ်းကာ ဇင်မာ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ပြန်လည် ကော့စောင့်နေမိတယ်။ 

ပြီးတော့ ဇင်မာရော ကိုသက်လွင်ရော တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက်ကိုက်ပြီး စောက်ရည်နဲ့ လရည်တွေကို အတူတူ ပန်းထုတ်လိုက်ကြပါတော့တယ် ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Thursday, July 1, 2021

တဏှာရှိန်စော် အာနုဘော်ကြောင့် အပိုင်း ( ၅ )

 တဏှာရှိန်စော် အာနုဘော်ကြောင့် အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

နရသူ ရေးသားသည်။

ကိုစောနောင်ရဲ့အနမ်းက ရှည်ကြာသည်။ ပွင့်လင်းရဲတင်းမှုအပြည့်ရှိသည်။ သူ့အနမ်းအစုပ်ကိုခံရင်း မသန်းရင်လက်က အောက်ကနေ သူဝတ်ထားသည့် အန်ဒါဝဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ အတွင်းမှနေ၍ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသော လီးကြီး အပြင်ကို ဖြောင်းကနဲ ရုတ်တရက် ကန်ထွက်လာလေသည်။ မသန်းရင် အောက်ကို ကပျာကယာ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

" ဝေါင်း!! … လီးကြီးက ရှယ်ကြီးပါလား ကိုနောင်ရယ် ဟင့်ဟင့်"

" တကယ်လား မသန်း စိတ်ဝင်စားလား"

" အင်း စိတ် ဝင်စား တယ် အ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

" နောက်တစ်ယောက်လာဦးမယ် သူလည်း ရှယ်ပဲ အော်လန်ပြဲလီး ဟဲဟဲ ဒါနဲ့ သူ သောက်ဦးမယ်နဲ့တူတယ် ရှိပါစေ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် ဆက်လုပ်တာပေါ့"

မသန်းရင် သူတိုဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ခင်မောင်လွင်နှင့်အညာသား ကိုနိုင် ခေါ် (စိုးနိုင်ထွန်း)တို့နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ ပလောင်ထင်း ပုလင်းထောင်နေကြတာတွေ့ရတော့သည်။ ဘလက်လေဘယ် ဆိုတာမျိုးက ယောက်ျားကြိုက် အမျိုးကောင်းဟု ဆိုအပ်သည့် ယစ်ရွှေရည်တစ်ပါးပဲ မဟုတ်ပါလား။

" မသန်း လည်း … နည်း နည်း တော့ … သောက်ချင်သေးတယ် "

" အို ဒီလိုလား … လာလေ မသန်း … ဒါဖြင့် … နော်မူလည်းလာ နည်းနည်းကလေးဖြစ်ဖြစ် လုပ်လိုက်ကြဦး နင်ကသောက်နေကျပဲ မဟုတ်လားနော်မူ ပြီးမှ ငါတို့ပွဲလေး စကြတာပေါ့ ဟဲဟဲ"

" ကောင်းတယ် ကိုနောင် ဟင်းဟင်း ဟင်း"

ကိုနောင်အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို ခါးကနေ တစ်ယောက်တစ်ဖက်စီ သိုင်းဖက်ကာ ကုတင်အနားကို လျှောက်လာသည်။

ခင်မောင်လွင် ဒါကို ကြိုသိနေသည့်အလား သူတို့ရောက်တာနှင့် ဘလက်တစ်ခွက်ကို ရေခဲဆော်ဒါစပ်ပြီး လှမ်းပေးသည်။

" ပုဏ္ဏားကလေးများ ဝင်စားတယ်ထင်ပါရဲ့ မောင်လွင်ရာ ဟဲဟဲ ဟဲ"

" ဒါမျိုး အလိုက်သိရမယ်လေ ဆယ်တန်းအောင်ဖို့မလိုဘူး ဟဲဟဲဟဲ "

ခင်မောင်လွင် အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို ကြည့်ပြီးသဘောကျနေသည်။ နှစ်ယောက်လုံး မျက်စိပသာဒရှိရှိ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ် ဗလာကျင်းနေကြပြီး လိင်ဆက်ဆံဖို့ရန်အတွက်လည်း အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြပုံရလေသည်။

ဒီလိုပဲ ဖြစ်ရမည်။ ဝက်ဖြစ်မှတော့ ချီးကြောက်နေ၍ မရ။ ယောက်ျားမှာ လီးရှိသလို မိန်းမမှန်လျှင်လည်း စောက်ပတ်ရှိစမြဲတည်း။ စောက်ပတ်ဟာ လိုးဖို့ဖြစ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် စောက်ပတ်ရှိသည့် ဘယ်မိန်းမမဆို မုချမသွေ အလိုးခံရစမြဲဖြစ်သည်။ ဒါဟာ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက် သော်မျှ ရှောင်လွှဲမရနိုင်သည့် လောကအစဉ်အလာ ဓမ္မတာသဘောပဲ ဖြစ်လေသည်။

" ကဲ သောက်တာလည်းသောက် မူမူ နင်တစ်ခွက်သောက်ပြီးရင် ငါ့လီး လာစုပ်ပေးဦး ငါအပြတ် လိုးချင်ပြီ … မသန်းက ကိုနောင်တို့ နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခံပါစေဦး ကြားလား"

" ဟုတ် … ကို … ကို လွင် "

သူအထာနှင့်ပြောလိုက်တော့ နော်အေးမူလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး သူမလက်ထဲက အရက်ဖန်ခွက်ကို ကပျာကယာ မော့သောက် ချကာ သူ့အနားလာရောက်၍ ကပ်ထိုင်ချလိုက်သည်။ လီးကိုကိုင်သည်။ ရှေ့နောက်ဆွဲဆန့်ကာ ပွတ်သပ်ဂွင်းရိုက်ပြီး လီးမတောင် တောင်အောင် ဆွသည်။ သူမပါးစပ်ကလေးနှင့် ကုန်းစုပ်ပေးသည်။ လီးကိုယ်ထည်တုတ်တုတ်ကြီးရော လီးတန်အောက်က ဂွေးဥ နှစ်လုံးပါ ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်နှင့်မြည်အောင် အားရပါးရ စုပ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ 

ဘသားချောလည်း ဖာသည်မလေးရဲ့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ လှသည့် ပုလွေ အစုပ်အမှုတ်အရသာကို မျက်လုံးကလေးများ မှေးစင်းကာ အပြတ်ဇိမ်ခံပြီး တအီးအီးတအားအားနှင့် ရွှေသဘောတော် တွေ့ကာ မနောခွေ့လျက်ရှိလေတော့၏။

ဖြစ်ချင်တော့ နော်အေးမူက မသန်းရင်နှင့်ဘေးချင်းကပ်လျက်ဖြစ်နေရာ မသန်းရင်ရဲ့မျက်လုံးများက ခင်မောင်လွင်ရဲ့ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို ကုန်းကုန်းကွကွ လှမ်းစုပ်ဆွဲပေးလိုက်သော နော်အေးမူ၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ အပြင်ဖက်ကို ပြူတစ်ထွက်ပေါ် နေသည့် သူမ၏ အဆီတဝင်းဝင်း ရှိသော စောက်ဖုတ်ကလေးအား မြင်ဖြစ်အောင် မြင်မိသွားပြီး စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာရာက သူမလက်ကလေးက နော်အေးမူရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးဆီကို အသာလှမ်းပြီး ပွတ်နှိုက်ထိုးဆွ ကလိကစား ပေးနေလိုက်ပါသည်။

" အိုး … အင်း …  ဟင်း ဟင်း "

" ဒီတစ်ခါ … မမ အလှည့် …မမ မှုတ်မယ်နော် … နော် မူ "

" အင်း အင်း အင်း လုပ် လုပ် ပါ … အ အိ အ ကျွတ် ကျွတ် … ဟင်း အင်း ဟင့် "

မသန်းရင် စိတ်ဒုံးဒုံးချပြီး ယောက်ျားသားနှစ်ယောက် အရှေ့မှာပင် နော်အေးမူရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းမှုတ်နေသည်။ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို ဒေါင်လိုက်ယက်သည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကို လျှာနှင့်လိပ်ခေါက်ထိုးဆွ၍ နာရီလက်တံ လှည့်သလို အသွားအပြန် မွှေနှောက် ခလောက်ကစားပေးသည်။ ပြောရလျှင် ကိုနောင်တို့နှစ်ယောက်ကို လုံးလုံး အမှုမထား။ လုံးဝကြီး ဂရုမစိုက်သလို တမင် ဟန်ရေးပြလိုက်ခြင်း ပင်တည်း။

သူမကိုယ်တိုင်လည်း ယခုလိုအချိန်မျိုးမှာ စိတ်ထဲက နည်းနည်းကလေးမှပင် တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားမှု မရှိလိုပြီ။ ယခု သူမအရှေ့မှာ ရောက်နေသော မန်နေဂျာ ကိုစောနောင်၏ လီးကြီးမှာ သဘာဝလီး မဟုတ်ဘဲ ဆီလီကွန်ခေါ် ကြီးဆေးထိုးပြီး လီးမကြီးကြီးအောင် အထူးပြုပြင် စီမံထားသော ဧရာမ ကြီးမားရှည်လျား လှသည့် လီးငပဲကြီးဖြစ်လေရာ သူနှင့်ဆက်ဆံပြီ ဆိုတာနှင့် အဲဒီမတန်တဆလီးကြီးနှင့် မဆန့်မပြဲကြီး ကောင်းကောင်းအလိုးခံ သမခံရမှာ သေချာသလောက်ရှိပေသည်။

နောက်တစ်ယောက် အညာသား ကိုနိုင်ကရော ဘာထူးဦးမည်နည်း။

သူသည်လည်း လက်နက်ကြီးတပ်ဖွဲ့ဝင်တစ်ယောက်ပင် ဖြစ်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိနေပြီမို့ မထူးဇာတ်ခင်းပြီး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မျက်စိမှိတ် အလိုးခံဖို့ ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတာပဲဖြစ်သည်။

ထင်သည့်အတိုင်းပင် နော်အေးမူစောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်လိုက်သည့် သူမဖင်စအိုဝကလေး ဆီကို နူးညံ့စွတ်စိုသော အထိအတွေ့ တစ်စုံတစ်ရာ ကျရောက်လာခဲ့ပြီး ကိုစောနောင်တစ်ယောက် သူမဖင်ဝကို လျှာနှင့် အပြတ်ယက်သပ်ပေးနေပြီဖြစ်မှန်း မသန်းရင်သိလိုက်ရပြီ။

မသန်းရင်ဖင်နှစ်ဖက်ကို အနောက်ဖက်သို့ ခပ်ကော့ကော့ကြွကြွကလေး ပင့်ထောင် မြှောက်တင်ပေးလိုက်သည်။

သူမဖင်သား နှစ်ဖက်က ကိုနောင့်မျက်နှာနှင့် ဖိကပ်ထိတွေ့လျက်သားဖြစ်သွားကာ ကိုနောက်လည်း သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို အပီဖြဲပြီး အနောက်ကနေ ကျကျနနကြီး လျှာနှင့်ယက်သပ်မှုတ်ပေးနေလေပြီ။ သူမခမျာ ကိုနောင့်လျှာစွမ်းအောက်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးကာ မျက်နှာအပ်မိထားသည့် နော်အေးမူရဲ့ စောက်ပတ်ကိုသာ အငမ်းမရနိုင်စွာဖြင့် သဲကြီးမဲကြီး မှုတ်ပေးနေမိတော့သည်။ နော်အေးမူလည်း ခင်မောင်လွင့်လီးအား စုပ်ရင်း ရမ္မက်စိတ်ကြွပြီး သူမစောက်ပတ်က စောက်ရည်တရွှဲရွှဲနှင့် မြင်မကောင်းအောင်ရှိနေလေတော့၏။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကိုနောင့်သူငယ်ချင်း စိုးနိုင်ထွန်းလည်း သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ရာ ကိုနောင်နှင့် နင်လားငါလား မယုံနိုင်စရာ ကြီးထွားလွန်းလှသည့် ၈ လက်မနီးနီးခန့် အရှည်ရှိသော ဆေးလီး တုတ်တုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် မသန်းရင်လည်း မျက်လုံးအပြူးသား ဖြစ်သွားရလေသည်။

.................................................................................

အခန်း (၁၆)

" အ လိုးလိုး အိ အိ အင့်အင့် ဆောင့် ကိုနောင်ရယ်  လိုးစမ်း အားရပါးရလိုးစမ်း ပါ အသန်း စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုး မညှာနဲ့ အားအ ကျွတ် ကျွတ် အအ ကောင်း ကောင်း လိုက်တာ ကိုနောင် ဟင့်ဟင့် "

မသန်းရင်ရဲ့အသံစာစာကလေး အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်ထွက်ပေါ်နေပါသည်။ မသန်းရင် ဖင်ကို နောက်ပစ်ပြီး ရက်ရက်ရောရော ကုန်းပေးထားသည်။ ကိုနောင်က သူမအနောက်နေပြီး သူမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားရပါးရဆွဲကာ စောက်ပတ်ထဲကို လဒစ်ပြဲကြီး တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် သရဲမရဲစီးဘိသကဲ့သို့ အဆက်မပြတ် လိုးသွင်းဆောင့်ချပေးနေပါသည်။ လီးတစ်ချက်ဝင်တိုင်း နင့်ကနဲနင့်ကနဲနေပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်ပြီလားလို့တောင် မသန်းရင် စိတ်ထဲက တွေးထင်မိသွားသည်။

လိုးတာတော့ ဘာလိုးသလဲမမေးနှင့်။ သူရော ကိုနိုင်ရော တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ သုံးချီတိတိ မနားစတမ်း ဆက်တိုက်ဆိုသလို  သူမတစ်ယောက်တည်းကို အလဲလဲအကွဲကွဲ လိုးနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်လုံး လိုးအားလည်းသန်ကာ အမြဲတမ်း ဖာချလေ့ရှိကြသူတွေမို့ စောက်ပတ်အမျိုးမျိုး ဖင်ပေါက်အမျိုးမျိုးကို တွေ့ဖူးကြုံဖူးလိုးဖူးသူတွေပီပီ မသန်းရင်ကို ပက်လက်တစ်ချီ ခွေးကုန်းတစ်လီ နည်းလမ်းစုံစွာလိုးရင်း သူမရဲ့ဖင်ပေါက်ကလေးကိုပါ အပြတ်နှူးပေးဆွပေးသွားကြပြန်ရာ မသန်းရင်မှာ စောက်ပတ်ကို ဆေးလီးအသွင်းခံနေရာက ဖင်ခံချင်စိတ်ပါ ပေါက်လာရပြီး သူမပါးစပ်ကနေ ဖွင့်မပြောမိအောင်ပင် စိတ်ကို မနည်းကြီး ထိန်းနေရသည်။

ခင်မောင်လွင်ကတော့ နော်အေးမူ သူ့အပေါ်စီးကနေ မြင်းထိုင်ထိုင်ကာ အားပါးတရ တက်ဆောင့်လိုးပေးနေသဖြင့် အထူးပင် ကာမစည်းစိမ် တွေ့နေပေသည်။ သူနှင့်နော်အေးမူလည်း လိုးလိုက် နားလိုက် မှုတ်လိုက်စုပ်လိုက်နှင့် ဘယ်နှစ်ချီအထိ တိုင်နေပြီလဲ မသိတော့ပါချေ။ 

ခင်မောင်လွင် အောက်ကနေ မှိန်းခံနေရာက အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ရာဂအရှိန်တက်သထက်တက်လာပြီး မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ အောက်ကနေ သူ့လီးငပဲကြီးကို နော်အေးမူ စောက်ပတ်ထဲအဆုံးထိရောက်အောင် ခါးကိုမြှောက်ကာမြှောက်ကာ ကော့ကော့ထိုးရင်း ဇယ်ဆက်သလို တဘုတ်ဘုတ်တဘတ်ဘတ် ကော့ညှောင့်ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ နော်အေးမူလည်း အပေါ်ကနေ တအိအိတအင့်အင့်ညည်းကာ ကိုယ်လုံးကလေးမြောက်ကနဲမြောက်ကနဲ ကြွ၍ကြွ၍ သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ကြီးဖြဲခံရင်း နှစ်ယောက်သား စောက်ရည်နှင့်လရည်တွေ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင် ပြိုင်တူပန်းထွက်လာကြကာ တစ်ချီပြီးကြရပြန်ပါသည်။

" အား အ တော်တော်ပီ ကိုလွင်ရယ် လီး ချွတ်လိုက်ဦး မူမူ အဖုတ် ကျိန်း နေပြီ"

ဟူသောအသံနှင့်အတူ ဗြွပ် ဘွပ်ကနဲ သူမစောက်ပတ်ထဲမှ လီးချွတ်ထုတ်လိုက်ရာကနေ ထွက်ပေါ်လာသေ လေအံသံကို အတိုင်းသား ကြားလိုက်ရပါသည်။

" ကျိန်းရင် ငါ့အပေါ်တက်ထိုင် ငါနင့်စောက်ပတ် ယက်ပေးဦးမယ် "

" ဟင်း သဘောပဲ ယက်ယက် ရှင်ယက်ချင်သလောက်ယက် ကျွန်မရော လီးစုပ်ပေးရဦးမလား  ဒီလောက်လိုးနေတာ လိုးလို့ မဝသေးဘူးလား "

" မဝဘူး နင့်စပတ်ထဲ ငါ့ လီး စိမ်ကိုစိမ်ပေးထားဦးမှာ"

" ရတယ် စိမ်ထား ဒါမျိုးတော့ နော်မူလည်း အကြိုက်ပဲ ဟင့်ဟင့်ဟင့်"

နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်ပြောဆိုနေသော စကားသံတွေကြောင့် မသန်းရင် ရမ္မက်ပိုကြွလာသည်။ ခင်မောင်လွင် နော်အေးမူရဲ့ ဖင်ကားကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ အိုးပင့်မပြီး ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားက သူမစောက်ပတ်ကို လျှာနှင့်တပြပ်ပြပ် ယက်ပေးနေပုံကို မမြင်ချင်မှအဆုံး ဖြစ်နေပေရာ စိတ်ထဲက ကျွဲမြီးတိုသလိုတောင် ဖြစ်လာမိလေသည်။

ကိုစောနောင်လည်း သူမစောက်ပတ်ကို တဘွပ်ဘွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့် လိုးလို့ဆော်လို့ကောင်းတုန်းပင် ရှိသေးရာ သူတို့နှစ်ယောက် လိုးနေခိုက်မှာ နဘေးမှာ ခေတ္တအနားယူရင်း အရက်ထိုင်သောက်နေသော ကိုနိုင်တစ်ယောက် အလွန်အကျွံသောက်ကာ ရေချိန်လွန်ပြီး ခေါက်သွားမှာတောင် စိုးရိမ်နေရသည်။

" ကိုနိုင် သောက်ပဲသောက်မနေနဲ့  ဒီကိုလာဦး"

" အေ့ ဘာလဲ … နင် ငါ့လီးကြည့်ချင်လား အရက်သောက်ချင်လို့လား ပြော"

" နှစ်ခုလုံးပဲ … သောက်လည်းသောက်မယ် ရှင့်လီးလည်း ကြည့်မယ်"

" နင် ထပ်ပြီး အလိုးခံချင်သေးတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား …မပူနဲ့ …  ငါနဲ့ ကိုနောင် နှစ်ပင်ဆွဲပေးမယ်"

" ဘာလဲ … ရှင် ဖင်ချချင်တာ ကျွန်မ မသိဘူးများမှတ်နေလား … ဖင်လိုးရင်လိုး …တစ်ယောက်စီ လိုး … ရှင်တို့ နှစ်ယောက်သာ ညှပ်လိုးရင် … ကျွန်မ အသက်ထွက်သွားလိမ့်မယ်"

မသန်းရင်အနားကို သူရောက်လာပြီး အရက်ဖန်ခွက်ကို နှုတ်ခမ်းဝတေ့ပေးလိုက်ရာ သူမလည်း အကုန်အစင် မော့သောက်ချလိုက်သည်။ ဒီည မသောက်စဖူး အရက်ကောင်းတွေ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် စွတ်သောက်ပြီး မသန်းရင်လည်း မျက်လုံး မဖွင့်ချင်လောက်အောင် တော်တော်ကလေး မူးမူးထွေထွေဖြစ်နေပေပြီ။

ကိုနိုင်က သူ့သူငယ်ချင်းအတွက်ပါ အရက်တစ်ခွက် ထပ်ယူလာပေးသည်။ ကိုစောနောင်လည်း စိမ်ပြေနပြေ အရက်သောက်ချင်သေး၍ သူ့လီးကို မသန်းရင်စောက်ပတ်ထဲကနေ ရုတ်တရက် ချွတ်ထုတ်လိုက်ရာ ဗွပ်ကနဲ စောက်ဖုတ်လေအံသံ တစ်ချက် ထွက်ပေါ်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ ဟာကနဲဖြစ်သွားရလေသည်။ သူ့အရက်ကို ကုန်အောင်သောက်သည်။ ပြီးတော့ မသန်းရင်နှုတ်ခမ်းဝမှာ သူ့ရဲ့လိုးလက်စလီးကို လာတေ့ပေးပြီး …

" အသန်း လီးစုပ်ပေးဦး … ငါ့လီးရော ကိုနိုင့်လီးရော နှစ်ချောင်းလုံးစုပ် ဒါမှ နင့်ဖင်နဲ့စောက်ပတ် တစ်ပြိုင်တည်း လိုးလို့ရမှာ"

" ဖြစ် ဖြစ်ပါ့မလား ကိုနောင်ရယ် သူတို့လီးကြီး ဒီလောက်ကြီးချင်တိုင်းကြီးနေတာ စောက်ဖုတ်လိုးတာတောင် လွန်လွန်းနေပြီ ညှာပါဦး"

" နင်က အိုးကောင်းသလောက် အထောင်းခံတာ … ငါသိတယ် …ဖင်ကားကြီးရော စောက်ပတ်ရော ရှယ်ပဲ … အပီလိုးခွဲပစ်မယ် နောက်ရက်တွေ …အားရင်လည်း ငါ့ဆီ လာခဲ့ဦး … ဟိုကောင်မပါရင်နေ တစ်ယောက်တည်းလာ အကျိုးမယုတ်စေရဘူး …အသန်း"

" ဟာ ဒါတော့ … မ မဖြစ်ပါဘူး"

" ဒီနေရာ ဘာကြောက်စရာရှိလဲ "

" ရှိတယ် သူ့ကိုပဲ ကြောက်တာ အ ဟင်း … လူလီး မဟုတ်ဘူး မြင်းလီးနဲ့ လိုးလွှတ်တာ … အဟွင်း ဟွင်း "

" ငါ အကောင်းပြောနေတာ … နင့်လိုမိန်းမရှားလွန်းလို့ … ဒီလိုလုပ် … နင်ပြန်ရင် နော်အေးမူ ခေါ်သွား ငါ တစ်ရက်နှစ်ရက် ထည့်ပေး လိုက်မယ် အေးဆေး စကားပြောဖော်ရတာပေါ့ "

" ဟင် ဒါ ဒါ တော့ ဟို … "

မသန်းရင် ငြင်းရခက်နေသည်။

" နင် သိချင်တာ သူ့ကိုမေးပေါ့ … အနည်းဆုံး နင်တို့ချင်း အပျင်းပြေ စောက်ဖုတ်ပွတ်လို့ရတယ် … အလုပ်သဘော ဘယ်လိုရှိတယ် ဆိုတာ … သူ အားလုံး နင့်ကို ပြောပြလိမ့်မယ် … အေးမူ နင်လိုက်မယ် မဟုတ်လား"

" အစ်မ ခေါ်မလား ရတယ်လေ "

မသန်းရင် နှုတ်ဆိတ်သွားသည်။ မိမိအိမ်နှင့် ဒီကလေးမ ဖြစ်ကောဖြစ်ပါ့မလား။ အိမ်မှာက အဒေါ်မစောရီတစ်ယောက်သာရှိတာမို့  ပြဿနာတော့ သိပ်မရှိလှ ဟု သူမယူဆသည်။ ကိုနောင်ပြောသလို သူမဆီက ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာ အတွေ့အကြုံတွေ အစ်အောက် မေးမြန်းရင်း သုံးယောက်သား ပလူးပလဲ စကားတွတ်ထိုးရလျှင်လည်း မဆိုးဘူး လို့တွေးရင်း မသန်းရင် ကိုနောင့်ကို ခေါင်းညိတ်ကာ အဖြေပြန်ပေးလိုက်သည်။

" အင်း လိုက်ရင်လိုက်ခဲ့လေ နော်မူ အစ်မအိမ်လည်း ရောက်ဖူးသွားတာပေါ့ …ဒါပေမယ့် ဟိုဟာဒီဟာတော့ ခေါ်မလာရဘူးနော် ဟင်းဟင်း"

" စိတ်ချ အစ်မရယ် … နော်မူက နားလည်မှုရှိပြီးသားပါ မမဖြစ်ချင်တာသာ နော်မူ့ကိုပြော … ဘာမဆိုဖြစ်ရစေ့မယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း"

နော်အေးမူလည်း ပြောလိုက်သည်။ ရေလာမြောင်းပေးပြောခြင်းဖြစ်၍ သူမရဲ့စကားအသွားအလာအရပင် နော်အေးမူသဘောထား ဘယ်သို့ရှိသည်ဆိုတာ မသန်းရင်အထာပေါက်ပြီးလည်း ဖြစ်သည်။ အမှန်တော့ ကိုနောင်ရော နော်အေးမူပါ သူမ၏ပကတိအလုပ်အကိုင် အခြေအနေမှန်ကို မသိ၍သာပြောခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့ဖြစ်စေချင်သည့် ကြေးစားမိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်အောင် လိုင်းသွင်းပေးဖို့ ကြံစည်နေကြခြင်းပင်။

မသန်းရင်အဖို့ ဒါမျိုးတွေဆိုတာ နောကြေနေပြီးသားဖြစ်သည်။ မိမိ၏အလိုရမ္မက်ပြည့်ဝမှုအတွက် ဒီအခြေအနေကို မသိဟန်ပြု၍သာ ဆက်ဆံနေခြင်းဖြစ်သည်။ လူလူချင်းပေါင်သင်းရာမှာ ကိုယ်ပေါင်းစိတ်ခွာ ပါးနပ်မှုရှိဖို့ရာလိုအပ်ကြောင်း ပညာတတ်မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်သည့် သူမအနေနှင့် အဘယ်မှာလျှင် နားမလည်ဘဲ ရှိချိမ့်မည်နည်း။

မသန်းရင် လီးစုပ်ပေးဖို့ အချိန်ကျလာတော့ နော်အေးမူပါ သူမအနားကိုလာပြီး နှစ်ယောက်သား ကိုစောနောင်နှင့်ကိုနိုင့်လီး နှစ်ချောင်းကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ပေးမှုတ်ပေးကြသည်။ ခင်မောင်လွင်လည်း သူမတို့နှစ်ယောက်အနားကို ကပ်လာကာ နို့ကိုင်ဖင်ကိုင်ပြုလာသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက် အရှေ့ကိုမဲပြီး မန်နေဂျာ ကိုစောနောင်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့လီးကို တွင်တွင်ကြီးစုပ်ပေးနေချိန်မှာ ခင်မောင်လွင့်အတွက် အကွက်ကောင်းဆိုက်နေသည်။ 

မသန်းရင်စောက်ပတ်နှိုက်လိုက် နော်အေးမူဖင်တုံးလုံးလေး ပွတ်သပ်ဖျစ်နယ်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးနှိုက်ဆွလိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်ရှုပ်နေကာ ကြာတော့လည်း စိတ်မရှည်တော့ဟန်နှင့် မိန်းမနှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်ရာက မသန်းရင်နှင့်နော်အေးမူရဲ့စောက်ပတ်တွေကို တစ်လှည့်စီ ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ယက်သပ် ဆွပေးနေလေတော့၏။

မသန်းရင်တို့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်အဖို့ကား ခင်မောင်လွင်၏ အကျွမ်းကျင်ဆုံးဖြစ်သော ဘာဂျာအစွမ်းပြမှုက နတ်စည်းစိမ်တမျှ ချိုမြိန်လွန်းလှကာ ဘယ်အရာနှင့်မှမလဲနိုင်အောင် ရှိနေပေတော့သည်။

နောက်ပိုင်းကျတော့ အားလုံးသိပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း ကိုစောနောင်နှင့်ကိုနိုင်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ မသန်းရင်ရဲ့ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်ပြိုင်တူလိုးဆောင့်မှု စတင်လိုက်ကြပြီ။

ကိုစောနောင်က သူမဖင်ကို အနောက်ကနေလီးသွင်း၍လိုးပြီး ကိုနိုင့်ကို သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးထည့်လိုးစေကာ နှစ်ယောက်သား သူမကိုအရှေ့အနောက်ညှပ်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ အပီအပြင်တွယ်ကြလေသည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာအောင် ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တက်ညီလက်ညီ တစ်ပြိုင်တည်း လိုးဆောင့်မှုက မသန်းရင်၏ လျှိုးငုပ်တော့မလိုရှိနေသည့် ကာမဂုဏ်ရမ္မက်ဇောကို အဆမတန် နိုးကြားထကြွလာအောင် နှိုးဆွလှုံ့ဆော်ပေးလိုက်သလိုကြီး ဖြစ်သွားသည်။ မသန်းရင် အပြတ်ဟော့သွားကာ နောက်တစ်ချီ ခင်မောင်လွင့်ကိုပါခေါ်ပြီး သူမဖင်ကို လိုးစေလိုက်ပါသည်။ ခင်မောင်လွင်လည်း သူလိုးနေကျဖြစ်သော မသန်းရင်ရဲ့ဖင်စအိုကို ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနှင့် နင်းကန်ကျုံးဆောင့်ကာ လိုးပစ်လိုက်ရာ မသန်းရင်လည်း အတော်ကြီးကောင်းသွားရသည်။

ကိုစောနောင် ခေတ္တအနားယူခိုက်မှာ နော်အေးမူက ကိုနိုင်ဆိုသော အညာသားကြီး၏ဆေးလီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ တက်ထိုင်၍ ဆောင့်လိုးပေးနေပြန်သည်။ ကိုနိုင့်လီးကို သူမမြင်းစီးသလို တက်တက်ကြွကြွ လိုးဆောင့်ပေးနေပုံမှာ မသန်းရင်အဖို့  ဆံတိုဖင်ကောက် လီးမကြောက် ဆိုသော အရပ်ထဲက မိန်းမလည်မိန်းမရှုပ် ပိုင်းလုံးမကြီးများရဲ့စကားကိုပင် သူမနားထဲ ပြန်လည် ကြားယောင်မိစေသလို ဖြစ်သွားသည်။

တကယ်တမ်းအားဖြင့်လည်း စံချိန်လွန်ဖြစ်သော ကိုစောနောင်နှင့်ကိုနိုင်တို့ရဲ့ လီးကြီးတွေကို သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲ မဆန့်မပြဲ ထည့်သွင်းကာ အကြောက်အလန့်မရှိ လိုးပေးနိုင်စွမ်းရှိသည့် နော်အေးမူဆိုသော ကလေးမလေးကို မသန်းရင် စိတ်ထဲက အတော်ကလေး ဖြုံလို့သွားမိပေသည်။ သူမကိုယ်တိုင် အဘယ်မျှ အခက်ကြုံရသလဲဆိုတာကို သူမဖာသာအသိဆုံးပဲ မဟုတ်လား။

နော်အေးမူကတော့ သူမအဖုတ်ကွဲမှာလည်း မကြောက်။ မိန်းမအင်္ဂါဇပ်ဖြစ်သော စောက်ပတ်တို့ရဲ့သဘောမှာ သားရေကွင်းကဲ့သို့ ကျုံ့ချည်ဆန့်ချည် လိုသလို ပြုမူနိုင်စွမ်းရှိသည်ဟူသော အားသာချက်ကို အကြောင်းပြုပြီး မိမိရဲ့ကျရောက်လာနိုင်သည့် မည်သည့် ဘေးအန္တရာယ်ကိုသော်မှ အမှုမထားဘဲ မွေးရာပါလယ်တစ်ကွက်ကို အရဲကိုးစွန့်စားကာ မတန်တဆဖြစ်သော သဘာဝလွန် ယောက်ျား လိင်တန်ဆာနှင့် ယခုလို လိင်ဆက်ဆံသမှုပြုခြင်းမှာ သူမ၏အသက်အရွယ် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတိုင်းအထွာ တို့နှင့်သာ နှိုင်းယှဉ်လျှင် ဦးနှောက်မဲ့ရာ ကျလွန်းလှပေသည်ဟု မသန်းရင်အနေနှင့် ယူဆမိပါတော့သည်။

ခင်မောင်လွင်လိုးပြီးသွားသည့် မသန်းရင်ရဲ့ဖင်ပေါက်ကို ကိုစောနောင် တစ်ချီထပ်လိုးသည်။ ဖင်တံတွေးဆွတ်ကာ လိုးခြင်း ဖြစ်သော်လည်း မတန်တဆကြီးသည့် သူ့လီးကြီးကြောင့် သူမဖင်ပေါက်စုတ်ပြဲသွား၍ မသန်းရင်လည်း မျက်ရည်လည်မတတ်ဖြစ်ကာ အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်ပင် ကိစ္စပြီးအောင် မနည်းအားတင်းပြီး ကြိတ်မှိတ်အလိုးခံလိုက်ရသည်။

" ဖင်ကွဲအောင်လိုးရတယ်လို့ ကိုနောင်ရယ် "

" အခန့်မသင့်လို့ ဖြစ်တာပါကွာ အသန်းဖင်ပေါက်က တစ်ကြပ်ပြီး စုပ်အားကောင်းလွန်းတော့ ကိုယ်စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး"

" နောက်တစ်ကြိမ် ဖင်မလိုးနဲ့တော့ စပတ်ပဲလိုးပါ"

မသန်းရင်ပြောသည်။

" တစ်ညလိုးလို့မဝသေးရင် နောက်ညလာခဲ့မယ် ကျွန်မ ကတိပေးတယ်"

" ဒါဖြင့် နော်အေးမူပါ အဖော်ခေါ်လာပေါ့ ငါစောင့်နေမယ် နင့်ကိုယုံလိုက်မယ်"

မသန်းရင်လည်း သူမဆက်ဆက်လာခဲ့မည့်အကြောင်း ပြောဆိုကတိပေးလိုက်သည်။

မသန်းရင်အလှည့်ပြီးတော့ နော်အေးမူအလှည့်။ နော်အေးမူကို ခင်မောင်လွင်နှင့်ကိုနိုင် နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို ပက်ပက်စက်စက် လိုးသည်။ တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီပင်ဖြစ်သည်။ မသန်းရင်ကတော့ နော်အေးမူအလှည့်မှာ ခဏတာအနားယူသည့် အနေနှင့် ကိုစောနောင် ရင်ခွင်ထဲမှာ မှိန်းကာ ဇိမ်နှင့်ငြိမ့်နေသည်။

တစ်ညလုံး မိုးလင်းပေါက်သည်အထိ အလဲအကွဲလိုးပြီး အိမ်ပြန်သည့်အခါ နော်အေးမူပါ သူမနှင့်အတူ အဖော်အဖြစ် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

မသန်းရင် အိမ်ရောက်တော့ ဒေါ်စောရီ၏အခြေအနေ အလုံးစုံကို သိလိုက်ရသည်။ ခင်မောင်လွင့်သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြသည့် အောင်စိန် ဘိုနီနှင့် အာမက်တို့ သုံးယောက် အခြားသူတို့ အပေါင်းပါနှစ်ယောက်ဖြစ်သော ကုလားဟူစိန်နှင့် ဆေးဒဂါးဆိုသူ မလေးပြန် (မလေးရှားပြန်) ကုလားဒိန်နှစ်ကောင်ကိုပါ ခေါ်လာပြီး သူမရဲ့အိမ်မှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ မစောရီကို ပြီးခဲ့သည့် တစ်ညလုံးလုံး ရမ်အရက်တွေ မူးအောင်တိုက်ကာ သဘာဝမကျသည့် နည်းလမ်းမျိုးစုံနှင့် အားရပါးရ ကာမဆက်ဆံ အပျော်ကျုးခဲ့ကြကြောင်း သူမကိုယ်တိုင်ရဲ့ ပြောကြားချက်အရ သိလိုက်ရသည်။

အောင်စိန်နှင့်ကျန်တစ်ယောက် (ဟူစိန်ဆိုသူ) မနက်အစောကြီးကတည်းက ပြန်သွားကြပြီး ဘိုနီ အာမက်နှင့် ဆေးဒဂါးဆိုသူတို့ကို အိပ်ခန်းထဲမှာ မစောရီနှင့်အတူရှိနေကြသည်ကို မသန်းရင်တစ်ယောက် ပက်ပင်းတွေ့လိုက်ရသည်။

" နင်တို့လည်း ပြန်တော့ ငါ့မှာ အဖော်ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပါလာတယ် သူသိရင်မကောင်းဘူး ညနေ လာဖြစ်ရင်လည်း ကြိုပြီး အချက်ပေးလိုက်ပါ"

မသန်းရင် ဘိုနီ့အနားကပ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ နော်အေးမူကို အခန်းပြင်မှာ ခဏစောင့်ခိုင်းထားသော်လည်း သူကမနေဘဲ အိမ်ခန်းထဲလိုက်ဝင်လာရာ ဘိုနီ အာမက်နှင့် ထိပ်တိုက်တိုးမိသွားသည်။

" ဟာ မမသန်း ဒါ ဒါက နော်မူမဟုတ်လား ဟား  အခန့်သင့်လိုက်လေကွာ ချိန်းထားရင်တောင် လွဲဦးမယ် ဟားဟား "

သူတို့နှစ်ယောက်လုံး နော်မူ့ကို မှတ်မိသည်။ ဖာခေါင်းလေးမောင်ဆိုသူနှင့်ပေါင်းပြီး သူ့ဆီက ဖာခေါ်ခေါ်ချရင်း သူ တည်းခိုခန်းကနေ ပင့်လာခဲ့သည့် နော်မူကို သူတို့လူသိုက် သုံးလေးညဆက်တိုက် ဖင်ရောခေါင်းရောမကျန် အပီဆော်ခဲ့ကြသည်ကို ကောင်းကောင်း မှတ်မိနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ မသန်းရင်က " နင် သူတို့ကို သိလား …နော်မူ " ဆိုပြီးမေးရာ နော်မူလည်း သူမဖောက်သည်လိုဖြစ်ခဲ့သည့် ဘိုနီတို့နှစ်ယောက်ကို သူကောင်းကောင်းသိကြောင်း ကို ဝန်ခံရှာပါသည်။

ညက ပင်ပန်းထားခဲ့သည့်အရှိန်နှင့် ကျောင်းမတက်နိုင်တဲ့အတူတူ မထူးဘူးဆိုပြီး မသန်းရင်လည်း ဘိုနီနှင့်အာမက်ကို …

" နင်တို့လူ ပြန်လွှတ်ချင် လွှတ်လိုက် … ဒါမှမဟုတ် သူ နေချင်တဲ့ဆန္ဒ ရှိရင်လည်း ဒီနေ့အတွက် ကုန်ကျမယ့်စရိတ်စက မျှခံပေးဖို့ ပြောလိုက်ပါ … နင်တို့ရော အချိန်ရတယ် မဟုတ်လား ဘိုနီ"

ပြောလိုက်ရာ ဘိုနီလည်း …

" ဟားး … ရသမှ သိပ်ရတာပေါ့ အစ်မသန်းရယ် … ငွေအတွက်တော့မပူနဲ့ ဒီကောင်ဆေးဒဂါးက ငထော … ဟိုကနေ ဆေးနဲ့ကို ထောလာတာ ဟဲဟဲ ဟဲ ပြီးတော့လည်း သူက … အစ်မစိတ်ကြိုက်ဖြစ်မယ့်ကောင်စားမျိုးဆိုတာ ကျွန်တော်ရဲရဲကြီး အာမခံဝံ့တယ်"

" ဟင်း ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ "

မသန်းရင် နှုတ်ခမ်းကလေးမဲ့ကာ ပြောလိုက်ပါသည်။

အဒေါ်မစောရီဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမကို အရည်လဲ့နေသောမျက်လုံးများဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်နေကာ သူမဘာပြောမလဲ ဆိုတာကို ငံ့လင့်တကြီး နားစွင့်နေကြောင်း မသန်းရင် ကောင်းကောင်းသတိထားမိလိုက်သည်။

နော်အေးမူအဖို့မူ ဆိုဖွယ်ရာပင်မရှိပြီ။

အင်း … ကာမဂုဏ်အာရုံခံစားလိုမှုနှင့်ပတ်သက်လာလျှင် လူတိုင်းလူတိုင်း လူသားယောက်ျား မိန်းမ တစ်ယောက်စီတစ်ယောက်စီ တိုင်းမှာ သူသူငါငါ ဘာမှမကွဲပြား မခြားနားလှသည့် ထပ်တူညီမျှသည့် ခံစားချက်တို့ အမြဲအသင့်ရှိနေပါလား ဟူ၍ ဆရာမ မသန်းရင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲကတွေးမိကာ သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်ကို လေးလေးပင်ပင်ကြီး ချလိုက်မိပါတော့သည်။



စာရှုသူအပေါင်းတို့အား လေးစားလျက် …

နရသူ

စာပြီး။

၂၆ နိုဝင်ဘာ ၂၀၁၈။




ပြီးပါပြီ။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................





တဏှာရှိန်စော် အာနုဘော်ကြောင့် အပိုင်း ( ၄ )

တဏှာရှိန်စော် အာနုဘော်ကြောင့် အပိုင်း ( ၄ )

နရသူ ရေးသားသည်။

ခင်မောင်လွင်လည်း မစောရီ ရာဂအရှိန်တက်လာမှန်း ရိပ်စားမိလိုက်ပြီး မသန်းရင်ပါးစပ်ထဲကို လီးထည့်လိုးနေရာက သူ့လက်ကို နောက်ပြန်ဆွဲကာ မစောရီ၏တင်ပါးကြီးများကို ခပ်တင်းတင်းဖျစ်ကိုင်၍ ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်လည်း မစောရီ၏ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်ကို ပွတ်သပ်ကိုင်ဆွပေးရာ မစောရီ အင့်အင့်အင့်အင့် ဟူ၍ နှုတ်မှညည်းသံကလေးထွက်လာသည်။

အချိန်လည်း တော်တော်ကြာလာပြီဖြစ်၍ မသန်းရင်ရဲ့အနောက်ကနေ သူမဖင်စအိုပေါက်ကို မှန်မှန်ကြီး လိုးဆောင့်နေသော အောင်စိန်၏လီးကြီးလည်း ဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာကာ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် မသန်းရင်ဖင်ပေါက်ကို ပူထူနေအောင် ထင်တိုင်းကြဲပြီး မနားစတမ်းလိုးပစ်လိုက်ရာက သူ့လီးထိပ်မှလရည်တွေကို သူမဖင်ပေါက်ကလေးထဲသို့ တဖြစ်ဖြစ်နှင့်နေအောင် အကုန်အစင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းထုတ် ပစ်လိုက်လေသည်။ မသန်းရင်လည်း အတန်ကြာထွန့်လူးကာ လရည်အရသာတွေခံယူနေပြီး သူမကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်ကရွစိထကာပြီးချင်လာ၍ စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေကို အပြင်သို့ တဖြစ်ဖြစ်နှင့်နေအောင် ဖျစ်ကာညှစ်ကာနှင့် ပန်းညှစ်ထုတ်ပြီး အောင်စိန်နှင့်မရှေးမနှောင်းဆိုသလိုပင် ကာမဂုဏ်အထွတ်အထိပ်အရပ် ဆီသို့ နှစ်ယောက်အတူတူ တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေသည်။

" အ အား အီး အီး မိုက်တယ်ကွာ မသန်းဖင်ကြီးလိုးရတာ ရှယ်ပဲ အီဆိမ့်နေတာပဲ"

အောင်စိန်ပြောပြီး သူမဖင်ဆုံအိအိကြီးကို သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးနှင့်ဖြန်းကနဲဖြန်းကနဲ အသံထွက်အောင် ရိုက်ချလိုက်သည်။ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်မှာ အောင်စိန်၏လက်ဖဝါးရာများပင် ရဲရဲနီသွားသည်။ ဒီလို ဖင်အရိုက်ခံရခြင်းမှာလည်း မသန်းရင်အတွက် သူမရင်ထဲက ရာဂရမ္မက်မီးတောက်တွေကို ဆုံးခန်းတိုင်အထိ ရောက်ရှိသွားအောင် ထပ်မံတွန်းပို့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ မသန်းရင်၏စောက်ပတ်မှ ထွက်လက်စ စောက်ရည်တွေနှင့်အတူ သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်ဆီမှ မြုံစိမြုံစိဖြစ်ကာနေသော လက်ကျန်စောက်ရည် တွေပါ တဒင်္ဂအတွင်း အပြင်ကို ထပ်မံ၍ ဒလဟောကြီး သွန်ထွက်ကျဆင်းလာပြန်လေသည်။

မိန်းမတို့သဘာဝကား အံ့ဖွယ်တည်း။ စောက်ရည်လက်ကျန်တွေ တစ်စက်မကျန် ကုန်စင်သွားအောင်ပင် တစ်လက်စတည်း ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ရ၍ မသန်းရင်လည်း ဒူးတွေပါပျော့ခွေကာ လေးဘက်ထောက်လျက် လဲပြိုကျသွားသည်။

" ဟင်း နင်ကသာ အီဆိမ့်နေ … ဒီမှာဖြင့် ဖင်ကွဲလို့ သေ တော့မယ် မသာလေး လိုးလိုက်တာလည်းအရမ်းးပဲ ဟင်းး"

အောင်စိန် ရယ်ကျဲကျဲလုပ်ပြီး …

" မပူနဲ့ မောင်လွင်ရှိတယ် သူ ထပ်လိုးပေးလိမ့်မယ် ဒီည အစ်မ တဝကြီး ဖင်အလိုးခံဖို့သာ ပြင်ထားလိုက်တော့ …"

အောင်စိန်ပြောပြီး တဟီးဟီးရယ်သည်။ ခင်မောင်လွင်လည်း သူမပါးစပ်ထဲကလီးကို ချွတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး မသန်းရင်နှင့် မစောရီ နှစ်ယောက်စလုံး ရှိရာဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ …

" ကဲ လိုးမှာ နောက်ထားဦး ဒီမှာ မမသန်းအစုပ်ကောင်းလို့ ကျွန်တော့်ကောင်ကြီး လရည်ထွက်တော့မှာ ဘယ်သူ့စောက်ပတ်ထဲကို ပန်းထည့်ပေးရမလဲ … ဒါမှမဟုတ် တစ်ယောက်ယောက်ပါးစပ်ထဲလား ဖင်ပေါက်ထဲလား တစ်ခုခုတော့ ပြောကျိကျိ ဟားဟား ဟားး"

ပြောရင်း သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး လက်ကို လီးကိုယ်ထည်ပေါ်ကနေ ရှေ့သွားနောက်ပြန် ရှောထိုးဂွင်းရိုက်ဆောင့်နေလိုက်ရာ လီးထိပ်ကြီး အသည်းယားစဖွယ် နီရဲတုတ်ဖီးလို့လာပြီး မသန်းရင်လည်း အရင်ဆုံး သူ့အနားကပ်လာခဲ့ရာက …

" ငါပဲ လုပ်ပါ့မယ် မောင်လွင်ရယ် အဒေါ့်မပြောနဲ့ သူ ရှက်နေပါ့မယ် … နင့်လရည်တွေ ငါ့ပါးစပ်ထဲသာ အကုန်ပန်းထည့်လိုက်တော့ ကိုင်း ဒီကို လာထားလိုက်"

သူမ ဒူးကလေးထောက်ကာ သူ့ဆီရွှေ့လာခဲ့ရာက အောက်ကနေ ပါးစပ်ဖြင့် ခပ်ဟဟလုပ်ပြီးခံထားလိုက်ရာ ခင်မောင်လွင်လည်း လီးကြီးကို လက်နှင့်တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ရင်း သူ့လီးထိပ်မှ လရည်ပျစ်ချွဲချွဲများကို မသန်းရင်၏ပါးစပ်ပေါက်ထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ် နှင့်ပင် ဒလဟောကြီး ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရလေသည်။ မသန်းရင်ပါးစပ်မှာလည်း လရည်အပြည့် သူမပါးပြင်နှင့်နဖူးဆံစများအထိ လရည်တွေ အလိမ်းလိမ်း လွင့်စင်ကာ အားလုံးပေကျံသွားသည်။

ဒီအချိန်မှာ သူတို့ ဘယ်လိုမှပင် ထင်မှတ်မထားဘဲ မသန်းရင်၏အဒေါ်ဖြစ်သူ မမစောရီအနားရောက်ချလာပြီး မသန်းရင်ရဲ့ဘေးနားမှာ အသာထိုင်ချလိုက်ရာက ခင်မောင်လွင်၏လီးကို သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် လာရောက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ …

" မောင်လွင် နင့်လီးပေးစမ်း … မမ ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးမယ် "

" ဟာ တ တကယ် … "

လီးထိပ်ကြီးအား ပါးစပ်နှင့်လှမ်းဟပ်ကာ စုပ်ယူလိုက်သော ဆရာမအဒေါ်မစောရီကို ခင်မောင်လွင်အံ့အားသင့်သွားသလို ဆရာမ မသန်းရင်တစ်ယောက် ကျေနပ်သဘောကျစွာဖြင့် အနားကနေအသေအချာ စိုက်ငေးကြည့်နေမိပေသည်။

" အသန်း ဝမ်းသာလိုက်တာ မမစောရယ် ထင်တောင်မထင်ရက်ဘူး မမစောလည်း အသန်းကြောင့် ကိုယ်တိုင်လီးစုပ်ရတဲ့ဘဝ ရောက်နေ ပါပေါ့လား ဟင်း ဟင်းဟင်း"

မမစောလှည့်ကြည့်ပြီး သူ့ကို အသာပြုံးပြလိုက်ကာ …

" ခုလို အချိန်ရောက်မှ ငြင်းနေလို့ရော ဘာထူးမှာတဲ့လဲ အသန်းရဲ့ နင်လည်း နင့်စပတ်နဲ့နင်ခံတာပဲ ငါလည်း စိတ်ရှိသလို ငါ့စပတ်နဲ့ ငါ အလိုးခံတာ ဘာမှမထူးဆန်းဘူးမဟုတ်လား ဒါဟာ သဘာဝပဲမဟုတ်လား အသန်းရယ်"

မမစောအပြောကြောင့် မသန်းရင်လည်း သူမအနားလာပြီး ခါးကလေးကိုအသာပွေ့ဖက်ကာ မမစောပါးကလေးနမ်းလိုက်ပြီး …

" အိုကေ အသန်းလည်း ဒီသဘောမျိုးပဲ ဒါဆို ဒီညအသန်းတို့နှစ်ယောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အပျော်ကြီးပျော်ကြမယ် မမစောလည်း နေချင်သလိုနေ အသန်းကိုအားမနာနဲ့ … တစ်ခုရှိတာက ပတ်ဝန်းကျင် ဘယ်သူမှမသိတာ အကောင်းဆုံးပဲ မဟုတ်လား မမစော"

" ဒါပေါ့ အသန်းရယ် အမယ်လေး ချစ်လိုက်တာ အသန်းရယ် တော်လိုက်တဲ့ငါ့တူမလေး အဟင်း ဟင်းဟင်း "

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ပျော်နေကြပုံကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ပြီး ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို အပျော်လွန်နေကြသူတွေက ခင်မောင်လွင်နှင့်အောင်စိန်တို့ လိုးဖော်လိုးဖက် ညီနောင်နှစ်ယောက်ပဲဖြစ်သည်။

" ကဲ လာဗျာ အစ်မစော "

အောင်စိန် ခင်မောင်လွင်နှင့်မမသန်းရင်ကို မျက်လုံးမှိတ်ပြပြီး မမစောကို သူ့ဘေးနားကို အသာဆွဲခေါ်လိုက်သည်။ ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း သူ့အထာကို သဘောပေါက်ကြသည်။ ဒီည မမစောကို ဖင်ပါကင်မပွင့်ပွင့်အောင် သူတို့ အပီဖွင့်ကြတော့မည်။ ဒါမှလည်း နောင်ရေးအတွက် စိတ်အေးရမည်ဖြစ်ပြီး သူတို့အဖို့ရာမလည်း ချစ်ရေးငင်အပျော်ကျူးရာမှာ တက်ညီလက်ညီရှိမည့် တွဲဖော်တွဲဖက် ဆက်စ်ပါတနာကောင်း တစ်ယောက်ကို အလိုအလျောက် ရရှိနိုင်မည်မဟုတ်ပါလား။

နောက်ဆယ်မိနစ်ခန့် အကြာမှာတော့ အောင်စိန်တစ်ယောက် မမစောကို မြေကမ္ဗလာပေါ်ဆွဲလှဲချပြီး သူမပေါင်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်၍ မစောရီ၏အမွေးအုံထူထပ်သိပ်သည်းစွာ ပေါက်ရောက်လျက်ရှိသော ဖောင်းရွရွ စောက်ပတ်ကြီးကို ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့် တပြပ်ပြပ် ယက်သပ်၍ အပြတ်အသတ် မှုတ်ဆွပေးနေပြီ ဖြစ်သည်။ မမစောလည်း အောင်စိန်ဘာဂျာအစွမ်းပြမှုဖြင့် ဣန္ဒြေပင်ဆယ်မရတော့ဘဲ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးကာ မြေပေါ်မှာ ကော့ပျံနေရရှာလေပြီ။

" အ အ အောင် အောင်စိန် ရယ် ဖြေး ဖြေးဖြေး လုပ်ပါ ဟယ် ဟင့် အ အို အို ယား ယား တယ် ဟင့် ဟင့် "

ခင်မောင်လွင်ကတော့ သူ့ဆရာမမသန်းရင်နှင့်အပေးအယူမျှကာ ခုနက အောင်စိန်လုပ်သည့်ပုံစံအတိုင်း သူမကို မြေပေါ် ဒီအတိုင်း လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ခွေးကုန်းကုန်းခိုင်းရင်း သူမဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကိုလည်း ခပ်ကော့ကော့ကလေး အပေါ်ကို မြှောက်ထောင် ခိုင်းထားကာ သူမဖင်အနောက်ကနေ စအိုထဲကို လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးထိုးထည့်၍ သူ၏ဖင်လိုးမှုလုပ်ငန်းကို စတင်လိုက်တော့သည်။ အောင်စိန် မစောရီကို စောက်ပတ်စုပ်လိုက်ယက်လိုက် ဖင်ပေါက်ကို လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ကာ လျှာထိုးယက်ကစားရင်း စိတ်ကြိုက် အပြတ်နှူးဆွ၍ ပြီးတော့မှ မမစောကို မသန်းရင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးတံတွေးဆွတ်ကာ အပြတ် ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်လေသည်။

" စွိ ဖွတ် ဇွပ်"

" အား အိ အိ အင့် အ ကြပ်ကြပ်တယ် ဟင့်"

" မကြပ်ပါဘူး သေချာတံတွေးဆွတ်ထားတာ မနာစေရဘူး ဖင်ဝနည်းနည်းဖြဲလိုက် အဲ ဟုတ်ပီ လက်နဲ့ သေချာ ဖြဲလေ "

" ဒီ  ဒီလို လား ဟင့် "

မမစော ဖင်ပေါက်ကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲဖြဲပေးသည်။ ဖင်ပွင့်လာပြီး အောင်စိန်လည်း လီးကို ဖင်ဝစူတူတူကလေးထဲကို တစ်ရစ်ချင်း လှည့်ပတ်ချော့သွင်း၍ အထဲမဝင်ဝင်အောင် ဖြည်းဖြည်းချင်း ဂရုတစိုက်လိုးဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးက တဖြည်းဖြည်းအဝင်ချောလာပြီး အထဲကို လီးတစ်ဝက်လောက်အထိ ဆက်လက်တိုးဝင်လာသည်။ အောင်စိန်လည်း လီးဝင်ပြီဆိုတာနှင့် အားထပ်စိုက်၍ ဇပ်ကနဲ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကြီး ထပ်မံဖိဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြန်ရာ သူ့လီးပေါ်ကဂေါ်လီလုံးကြီးများက မမစောဖင်ဝမှာ တစ်ဆို့ကြပ်ညှပ်ပြီး မမစောခမျာလည်း နာကျင်လွန်းလှ၍ မျက်ရည်များပင် လည်လာမိတော့သည်။

" ရပ် ရပ် ပါဦး အောင်စိန် မောင်လေးရယ် အစ်မနာ နာတယ် မင်းဟာကြီး အစ်မဖင်ဝမှာ တစ် တစ်နေပြီ"

" ခဏပါ မမစောရဲ့ အချိန်တန်ရင် ဝင်သွားမှာပါ ဟဲဟဲ"

အောင်စိန် အပြုံးမပျက် ဆက်လက်ဖိလိုးသည်။ သုံးလေးကြိမ်ချော့သွင်းပြီး လေးငါးဆယ်ချက်ဆောင့်ချလိုက် လီးပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ဖင်ဝအသေအချာတေ့၍ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ဖိလိုးလိုက်နှင့် မမစောလည်း ဖင်ထဲကို လီးကြီးဖြောင့်ဖြောင့်ဝင်လာပြီးဖြစ်၍ ခုအချိန်ကျမှ ဘာမှ ငြင်းဆန်နေလို့လည်း မရတော့ပါ။

နှစ်ယောက်သား မိန်းမသားနှစ်ယောက်ရဲ့ဖင်ကို မြိုင်မြိုင်ကြီးလိုးကြသည်။ ခင်မောင်လွင်လည်း မသန်းရင်ဖင်ကို ဖင်အသစ်စက်စက် လိုးရသည့်အလား အားရပါးရပင် ဇယ်ဆက်သလို အကြမ်းပတမ်း ဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေသည်။ ခုနတစ်ကြိမ် ဖင်အလိုးခံပြီး ဖြစ်၍ အရသာကောင်းကောင်းသိနေပြီမို့ မသန်းရင် ထူးပြီး တုန်လှုပ်စရာအကြောင်း မရှိတော့ချေ။ သူများလိုးပြီးသွားသည့်ဖင်ပေါက်ကို ခင်မောင်လွင် မရွံမရှာ ထပ်လိုးပေးနေတာကိုတောင် သူမအနေနှင့် ကြံဖန်ကျေးဇူးတင်နေရသေးသည်။

မစောရီကမူ ဖင်ခံကျင့်သိပ်မရှိ၍ အောင်စိန့်ဂေါ်လီလီးရဲ့ လိုးဆောင့်မှုကို တစ်ခါတစ်ခါ မခံမရပ်နိုင်အောင် ရှိနေပေမယ့် တူမမျက်နှာကို သတိထားကြည့်ပြီး နာတာကိုနာတယ်ဆိုပြီး ပြောရမှာတောင် ရှက်စိတ်ဝင်နေမိသည်။ မသန်းရင်အဖို့ သူမဖင်ခံနေရပေမယ့် ယခုလို ဖင်အဆော်ခံရမှုကို အတော်ကလေး စည်းစိမ်ယူကာ အာလျတွေ့နေပုံရလေသည်။ ခင်မောင်လွင်လီးကြီး သူမစအိုပေါက်ထဲကို ရှောရှောရှူရှူ ဝင်ရောက်နိုင်အောင် ဖင်ကို အနောက်ဖက်သို့ ကော့ကော့ကြွကြွကြီးလုပ်ကာ ဖင်ဖွင့်ပေးထားပြီး ခင်မောင်လွင်ရဲ့ လီးကြီးကို တစ်ချက်ချင်းသွင်းကာ တိုးလိုက်ဆုတ်လိုက် အဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်နေမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် စိတ်လိုလက်ရကြီး ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ ခံစားနေပေသည်။

ထိုသို့ ဖင်ဇိမ်ခံနေရင်းနှင့်ပင် သူမလက်တစ်ဖက်က ပေါင်ခွကြားထဲတိုးဝင်ပြီး ဆီးခုံဖောင်းမို့မို့ကြီးအောက်ဖက်က သူမစောက်ပတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးကလေးနှင့် တဖျပ်ဖျပ်တဖတ်ဖတ်အသံထွက်အောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ဆွပေးနေရာ ထိုအပြုအမူကပင်လျှင် အဒေါ်ဖြစ်သူ မစောရီအတွက် အတုယူဖွယ်ရာ လုပ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်နေပေတော့သည်။

မစောရီလည်း တူမမသန်းရင် လုပ်သလိုပင် ဖင်အလိုးခံရင်း သူမစောက်ပတ်ကို မသိမသာ နှိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ရာ နာကျင်မှုဝေဒနာများ သိသိသာသာ လျော့ကျလာလေသည်။ မဆိုးဘူးဆိုပြီး အောင်စိန် အနောက်ကလိုးချလိုက်တိုင်း လီးကြီးဆီက ဂေါ်လီလုံးများရဲ့ တလိမ့်လိမ့်ပွတ်တိုက်မှုကို ခံသာရလေအောင် သူမစောက်ပတ်ကိုသူမ ခပ်နာနာလေး လက်ဖဝါးနှင့် ပွတ်ဆွနှူးပေးနေမိသည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ဒလဟောသွန်ကျလာလေလေ နာကျင်မှုဝေဒနာသက်သာလာလေလေပင် ဖြစ်သည်။

" ဆောင့် ဆောင့် မောင်လွင် အား အား အ … ငါ ငါ မ မရတော့ဘူး လိုးစမ်း အပြတ်လိုးပစ်လိုက် ငါ့ဖင်ဝကွဲရင်ကွဲပစေ အသေလိုးပစ်လိုက် မညှာနဲ့ လိုးမှာသာလိုးစမ်း …လီးတစ်ဆုံးထည့်လိုးပေး ကြားလား မောင်လွင် …ဟင်း ဟင်း ဟင်း"

အရှေ့မှ မသန်းရင်ရဲ့အော်သံနှင့်အတူ ခင်မောင်လွင်အပြတ်ထန်လာပြီး အကြမ်းပတမ်း ဖိလိုးနေပြီ။

အောင်စိန်လည်း သူမနားနားကပ်ကာ မေးသည်။

" မမစောကရော မသန်းလိုပဲလား ကျွန်တော့်လီးတစ်ဆုံး ထည့်လိုးပေးရမလား ဟင်းဟင်း"

" မအေလိုးကလေး နင့် လီးပြဲကြီးက ငါ့ ပါးစပ်ပေါက်ထွက်တော့မှာ ဒီလောက်လိုးနေပြီး ခုမှလာမေးမနေနဲ့ လိုးမှာဖြင့်လိုး မြန်မြန်လိုး ငါလည်း ဘယ်နှစ်ခါ အရည်ထွက်နေသလဲဆိုတာတောင် မသိတော့ဘူး လိုးသာ လိုးပါ နင်ပြီးအောင်ဆောင့် နင့်လရည်တွေ ငါ့ဖင်ထဲ အကုန်သာ ပန်းထည့်လိုက်တော့ ဟင့်ဟင့် ဟင့်"

မမစောလည်း အထက်ပါအတိုင်း ပြောလိုက်လေသည်။

...............................................................................

အခန်း (၁၃)

မကြာပါ။

ယောက်ျားနှစ်ယောက်လည်း မီးကုန်ယမ်းကုန်ပင် သူတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်ကားကြီးများအနောက်ကနေ သူမတို့ရဲ့ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်စီကို လက်များဖြင့် ဖျစ်ဆွဲအားယူ၍ ဖင်အနောက်မှနေ၍ သူတို့ရဲ့ခါးတွေကို ကော့ကော့ပြီး အဆက်မပြတ် လက်ကုန်ဖွင့် လိုးပစ်လိုက်ကြလေရာ သူတို့လီးထိပ်မှ လရည်တွေ အသီးသီးပန်းထွက်လာကြပြီး နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူလောက်နီးနီး ကိစ္စပြီးသွားကြလေသည်။ မမစောနှင့်မသန်းရင်လည်း သူတို့နောက်ကနေ အမောတကော လိုက်ကာ ပြီးလိုက်ရသည်။

အောင်စိန်နှင့်ခင်မောင်လွင်တို့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ခင်မောင်လွင်လည်း မသန်းရင်ကို တစ်စုံတစ်ရာ တီးတိုးပြောလိုက်ရာက မစောရီရဲ့အနားကိုလာပြီး ခပ်တည်တည်နှင့် သူ့လီးကိုကိုင်၍စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

" ဒီတစ်ခါ ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းမယ် အစ်မကျွန်တော့်လီးကိုရော ဒီကောင် အောင်စိန့်လီးကိုရော တစ်ပြိုင်တည်းစုပ်ပေးစမ်းပါ "

အောင်စိန်လည်း သူ့လီးကို မစောရီဖင်ပေါက်ထဲကနေ အဆင်သင့်ချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီးဖြစ်ရာ သူတို့နှစ်ယောက်ဘေူချင်းယှဉ်လျက်ရပ်ပြီါ် မစောရီကို အပီအပြင် လီးစုပ်ခိုင်းကြလေသည်။ မစောရီလည်း ဘာမျှမတတ်သာတော့ဘဲ ဧရာမလီးညိုကြီးနှစ်ချောင်းအား သူမလက်တစ်ဖက်စီ ကိုင်၍ စုပ်ပေးရလေသည်။ လီးနှစ်ချောင်းစလုံး တုတ်တုတ်ထွားထွားရှည်ရှည်လျားလျား ရှိလှပုံမှာ သူမအနေနှင့် အတော်ပင် အောချရလောက်ပါသည်။ ပါးစပ်ထဲပြည့်နေအောင် အားပါးတရစုပ်ငုံပြီး လီးဒစ်ကြီးကို ရေခဲလုံးစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်ယူရင်း လျှာနှင့်လည်း လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်ယက်ကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးတွေပေါ်မှာ အသွားအပြန် စုန်ချည်ဆန်ချည် လျှာထိုးကစားပေးနေလေသည်။ လီးနှစ်ချောင်းလုံး သူမလျှာစွမ်းပြမှု အောက်မှာ ဘယ်လိုမှမဟန်နိုင်တော့ဘဲ မြွေပါးပျဉ်းထောင်သလို ထောင်ထောင်ထောင်ထောင်နှင့်ဖြစ်လာသည်။

လီးတောင်လာချိန်မှာ ခင်မောင်လွင်က သူမအရှေ့မြေကြီးပေါ်မှာ ဒီအတိုင်းပင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး မစောရီကို သူ့လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ ဦးဆောင်လိုးပေးဖို့ပြောလိုက်သည်။

" ဟဲ့ ဖြစ်ပါ့မလား မောင်လွင်ရယ် ငါ ငါ မလုပ်တတ်ဘူး လုပ်လည်း မလုပ်ဖူးဘူး "

" မလုပ်ဖူးတာမရှိစေရဘူး ကျွန်တော်တို့နဲ့တွေ့ရင် အားလုံး မတတ်တာမရှိ အကုန်တတ်ကိုတတ်ရစေ့မယ်"

ခင်မောင်လွင်ပြောလိုက်သည်။ မစောရီလည်း မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နှင့်ပင် သူ့အပေါ်တက်ခွကာ သူမစောက်ပတ်အဝကို တောင်မတ်နေသော ခင်မောင်လွင့်လီးနှင့်တည့်တည့် တေ့ချိန်၍ အပေါ်စီးကနေ ဖိထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

" ဒီလိုလုပ် အစ်မ ကျွန်တော့်အပေါ် မှာ မှောက်အိပ်ချလိုက် ဖင်ကိုလည်း အပေါ်ကော့ထောင်ပြီး ဖွင့်ပေးထား ဒါမှ အောင်စိန့်လီး အစ်မဖင်ပေါက်ထဲ သွင်းလို့ရမှာ ဟုတ်ပြီလား"

" ဟာ ငါ့ ငါ့ ဖင် ဖင်ကိုပ် လိုးမလို့လား ဖြစ်မလားဟဲ့ နင်တို့ဟာက ကြည့်လည်းလုပ်ဦး"

" ရပါတယ် အစ်မရယ် ကျွန်တော်တို့ အပွဲပွဲနွှဲနေကျပါ ဘာမှစိတ်မပူနဲ့"

ခင်မောင်လွင် အထက်ပါအတိုင်းပြောပြီး အောင်စိန့်ကိုမျက်ရိပ်ပြလိုက်ရာ အခွင့်ကောင်းစောင့်နေသည့် အောင်စိန်လည်း မဆိုင်းမတွပင် အနောက်ကရောက်လာပြီး မစောရီရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝစူတူတူ ကလေးထဲကို သူ့လီးကြီး လာရောက်ထည့်သွင် းလိုက်လေသည်။

လီးနှစ်ချောင်းလုံး သူမစောက်ပတ်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲကို ရောက်ပြီဆိုတာနှင့် နှစ်ယောက်သား အပြိုင်ကြဲကြလေတော့သည်။ ခင်မောင်လွင် သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို အပေါ်ကို မြောက်ကြွသွားသည်အထိ အောက်မှနေ၍ သူ့လီးကြီးကို ကော့လိုးပစ်လိုက်သည်။ အောင်စိန်လည်း ခင်မောင်လွင့် ဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပြီး မသောရီဖင်ပေါက်ထဲမှာ လဒစ်မြုပ်ရုံသွင်ထားငည့် သူ့ဂေါ်လီလဒစ်ကြီးကို အနောက်ကနေ ညှောင့်လိုးသွင်းပြန်သည်။ ခင်မောင်လွင့် လီးပြန်ကြွချိန်နှင့် သေချာချိန်ပြီး အနောက်မှလိုးခြင်းဖြစ်ရာ စောက်ပတ်ထဲက လီးပြန်အကြွနှင့် ဖင်ပေါက်ထဲက သူ့လီး ဝင်ရောက်မှုက ယန္တရားတစ်ခုထံမှ ပစ်စတင်ချောင်းနှစ်ခု လွန်းထိုးပြေးသလို အသွားအပြန် စုန်ချည်ဆန်ချည် အံကိုက်ပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

ဒီဖြစ်ရပ်ကို အစမှအဆုံး မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ကြည့်နေသူက မသန်းရင်ပဲဖြစ်သည်။ သေချာသည်။ အဒေါ်ပြီးလျှင် သူမအလှည့်ပဲ ဖြစ်ရမည်ဆိုတာကို တပ်အပ်သေချာ သိနေပြီပဲ ဖြစ်သည်။

မစောရီတစ်ယောက် အော်ပင်မအော်နိုင်ရှာပါ။ အော်ဖို့မပြောနှင့် တအိအိ တအင့်အင့်ညည်းသံကလေးတောင် မထွက်နိုင်ရှာဘဲ ကာမဖီလင် အပြည့်အဝ ခံစားရရှိနေဟန်ဖြင့် မျက်လုံးကလေးမှိတ် အံကိုကြိတ်ကာ တအိအိ တအုအု ဝက်တစ်ကောင်ချောင်းဆိုးသံမျှ လည်နင်သံကလေးလောက်သာ တိုးတိုးသဲ့သဲ့ထွက်နိုင်ရှာပါသည်။

" အစ်မ ကောင်းလား "

ဟု ခင်မောင်လွင်မေးရာ " အင်းအင်း ကောင်း ကောင်းတယ် အ အ "ဆိုပြီး လေသံကလေးနှင့်သာ အဖြေပေးနိုင်ရှာသည်။ ခင်မောင်လွင့်လီးကို သူမ အသာကလေး မျှောဆောင့်ပေးစ ပြုလာသည်။ စောက်ပတ်နှင့်ဖင် တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံရခြင်းအလုပ်မှာ မိမိထင်သလောက် ကြောက်စရာမကောင်းသည့်အပြင် အဘယ်မျှအထိ မိန်းမသားတစ်ယောက်ကို စွဲမက်စေလောက်သလဲဆိုတာကို သူမကိုယ်တိုင်ပင် ယခုအချိန်မှာ ခံစားသိရှိခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

" အင် အင့် အ လိုးလိုး … မောင် မောင် လွင် အ အ ထိ ထိတယ် ဟင့်ဟင့် … ပင့် ပင့်လိုးပေး အား အိအ အ"

" အောင်စိန် လီးရော အစ်မဖင်ထဲ ဝင်လား"

" ဝင် အင့် ဝင် ဝင်တယ် … အ အဆုံး အထိပဲ အိ အင့် … အ အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာနော် အိ အင့် … ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်"

" အစ်မ ဖင်ပဲထောင်ထား ကျွန်တော်အောက်က ပင့်လိုးမယ် အစ်မပင်ပန်းနေမယ်"

" ရ ရပါတယ် ငါ ငါ … အ အပေါ်က နေ … ဆာင့် ဆောင့် လိုး ပေးမယ်"

အောင်စိန် အနောက်ကနေ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ဆွဲပြီး ဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့ဂေါ်လီလီး လိုးဆောင့်ချလိုက်သည့်အရှိန်နှင့် သူမကိုယ်တိုင် တစ်ကိုယ်လုံးအားနှင့် ခင်မောင်လွင်ရဲ့ လီးကြီးပေါ်ကို အသားပါပါ ဖိဖိချပြီး အပေါ်စီးကနေ မှောက်အိပ်လိုးပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖင်ထဲလီးဝင်လာသလို အောက်က ခင်မောင်လွင့် လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးလည်း သူမစောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း ရှောထိုးဝင်ရောက်လာတာပဲဖြစ်သည်။

လီးဝင်လီးထွက် မှန်လာသည်။ လိုးပေါက်လည်း စိပ်လာသလို ပိုပြီး ထိထိမိမိလည်း ရှိလာရသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ တစ်ချောင်းဝင် တစ်ချောင်းထွက် လိုးပေးသလို တစ်ခါတစ်ရံမှာလည်း နှစ်ချောင်းပူး တစ်ပြိုင်တည်း ဝင်ရောက်လိုးဆောင့်ပေးမှုက သူမရင်ထဲကို ဆို့နင့်မွန်းကြပ်လှသည့် ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေသလို တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသေးသော ဆန်းပြားလွန်းလှသည့် ကာမအရသာထူးကြီးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ရရှိစေသဖြင့် ဘာနှင့်မှမလဲနိုင်သလိုတောင် ဖြစ်နေရလေသည်။ မမစောတစ်ယောက် နှစ်ပင်လိုးခြင်း၏ သိမ်မွေ့နက်နဲလွန်းလှသည့် ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ဖီလင်ယူခံစားတတ်ခဲ့ပေပြီ။

သုံးယောက်သား အချိန်နှင့်အမျှ အပေးအယူမျှလာကြကာ နောက်ထပ် မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်အကြာလောက် ယောက်ျားသား နှစ်ယောက်လည်း သူမကို အရှေ့တစ်ယောက် အနောက်တစ်ယောက် ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ်ပုံစံနှင့် သူတို့လီးကြီးတွေပူထူအောင် အားရှိပါးရှိ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက်ကြီး တက်ညီလက်ညီ ထင်ရာစိုင်းလိုးလိုက်ကြရာက ချွေးသံတရွှဲရွှဲဖြစ်ကာ ဘယ်သူမှ မဟန်နိုင်ကြတော့ဘဲ သူတို့နှစ်ယောက် လီးထိပ်ဆီမှလရည်တွေ မစောရီရဲ့ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ်ကလေးထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် ပြိုင်တူပင် ပန်းထုတ်ပစ် လိုက်ကြလေသည်။

ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာအောင် လီးကို ဆက်စိမ်ကာ ညှောင့်လိုးလိုးပေးနေရင်း မစောရီလည်း လီးနှစ်ချောင်းစုံပိတ်လိုးခြင်းဖြစ်၍ သုံးချီလေးချီ ဆက်တိုက် ပြီးပြီးသွားခဲ့ရာက သူမဖင်ရောစောက်ပတ်ရော လီးနှစ်ချောင်းဝင်လိုက်ထွက်ဘိုက် ပွတ်တိုက်လိုးဆောင့်မှုကို ကြာရှည်စွာ သည်းညည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ သူမစောက်ခေါင်းထဲကနေ  စောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ်ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်မိရာ စောက်ရည်စီးကြောင်းကြီးက သူမပေါင်ခြံနှစ်ဖက်အထိပါ ဖိတ်လျှံစီးကျလာရလေသည်။

" ကဲ တော်ပြီ ဟေ့ …အောင်စိန် ခဏနားမယ်"

ပြောပြီး နှစ်ယောက်သား မစောရီစောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ထဲက လီးတွေကိုချွတ်ထုတ်လိုက်သဖြင့် ဗြွတ် ဗွပ်ကနဲ လေအံသံများပင် ထွက်ပေါ်လာရလေသည်။ တူမအရှေ့မှာဖြစ်၍ မစောရီ ရှက်အားပိုကာ ခေါင်းမဖော်ဝံ့အောင်ဘဲ ရှိနေလေသည်။

အောင်စိန်နှင့် ခင်မောင်လွင် ခေါင်းချင်းဆိုင်ကြပြီး …

" မင်း တစ်ခုခု ယူလာသေးလား မောင်လွင်"

" စိတ်ချ မပါမဖြစ် ဆေးဖြစ်ဝါးဖြစ်လေး ဟဲဟဲ"

ခင်မောင်လွင် သူ အသေအချာဝှက်ယူလာသော မြန်မာရမ်ပုလင်းကို မသန်းရင်အိမ်ဘေးက အုတ်ခုၤကလေးဆီကနေ သွားယူလာသည်။ ဒီရက်ပိုင်း လကုန်ရက်နီးလာလေ ဘိုင်နည်းနည်းကျသလို ဖြစ်လာတာမို့ ခင်မောင်လွင်လည်း ခါတိုင်းအမြဲသောက်နေကျ ဝီစကီအစား မြန်မာရမ်ကို ပြောင်းသောက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကုန်ကျစရိတ် သက်သာသလို ကာမဖက်ဆိုင်ရာကျပြန်တော့လည်း သူက ဝီစကီထက်ပင် အသုံးဝင်ပေသေးသည်။

" အော နင်က သေသေချာချာ ပြင်ဆင်လာတာပဲ … ဟင်း ကဇော်သမားတွေ မူးမူးရူးရူးနဲ့ လုပ်ချင်ရာလုပ်ကြဦးမယ်"

မသန်းရင် နှာခေါင်းရှုံ့ပြီးပြောလိုက်ပေမယ့် တကယ်တမ်း ယောက်ျားနှစ်ယောက်သောက်စားကြရာမှာ သူမကပါ ဘေးကနေ အဆစ်ဝင်ပါ လိုက်သေးသည်။ သူမတစ်ယောက်တည်းသာ မဟုတ်။ အဒေါ် မစောရီပင် သုံးလေးပက်စာလောက် ဝင်မော့လိုက်သေးရာ သူတို့အိမ်ကလေးထဲမှာ တစ်ညတာ အချိန်ကုန်ဆုံးသည်အထိ အဘယ်မျှကဲကြသဲကြဦးမည်လဲ ဆိုတာကို မည်သူမှ မခန့်မှန်းနိုင် ကြတော့ပြီ။

.........................................

လေးယောက်သား ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ မိုးလင်းသွားသလဲဆိုတာတောင် သတိမထားမိကြတော့။ အိမ်ခြံဝန်းထဲကနေ အိမ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာကြပြီး ဆရာမမသန်းရင်အလှည့်ရောက်တာနှင့် သူမအခန်းထဲမှာပဲ နှစ်ယောက်သား သူမကိုရှေ့နောက်ညှပ်ကာ ဆွဲကြပြန်သည်။ ဒီတစ်ချီတော့ ခင်မောင်လွင်က မသန်းရင်ရဲ့ဖင်ကိုလိုးပြီး သူမစောက်ပတ်ကို အောင်စိန်က အပီအပြင်ဆော်သည်။ မစောရီကတော့ သူတို့ရဲ့ဘေးမှာ ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်နေသည်။

ဘယ်လိုလိုးလိုး ဘယ်လိုပဲဆော်ဆော် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ လီးတွေက စံချိန်မီလီးကြီးတွေမို့ မသန်းရင်အတွက် ခံရချက်ကတော့ မသက်သာလှချေ။ ဘယ်လီးလိုးလိုး သူမရဲ့ဒွါရပေါက်နှစ်ပေါက်စလုံးမှာ ပြည့်သိပ်ကြပ်နေသည်သာဖြစ်သည်။ မိန်းမအများစုကဲ့သို့ပင် မသန်းရီသည်လည်း ယခုလို လီးကြီးကြီးနှင့် မိမိစောက်ဖုတ်ထဲမှာရော ဖင်ပေါက်ထဲမှာပါ (အဝင်သက်သာခြင်း မသက်သာခြင်းကို အသာထားဦး) အားရပါးရ တနင့်တပိုး ထည့်သွင်းအလိုးခံရသည့်ကိစ္စကို နှစ်ထောင်းအားရ ရှိလွန်းလှတာ အမှန်ပဲ ဖြစ်သည်။

တကယ်တမ်းပြောရလျှင် မမစောရဲ့ဖင်ကို လိုးရခြင်းထက် မသန်းရင်ရဲ့ဖင်ပေါက်ကို လိုးရသည်မှာ ပိုမိုစွဲမက်စရာကောင်းကြောင်း ခင်မောင်လွင် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ကောက်ချက်ချမိသည်။ မစောရီကျတော့ အသက်အရွယ် ပိုကြီးသူဖြစ်ပေမယ့် ဖင်လိုးရာမှာ ဖင်စအိုရဲ့ သိပ်သည်းကျစ်လျစ်မှု စအိုကြွက်သားများရဲ့ အထာကျကျ ဖျစ်ညှစ်ပေးနိုင်မှု အတိမ်အနက်ရသသဘောကို မသန်းရင်ကိုမီအောင် မနည်းကြီး အချိန်ပေး၍ လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးရဦးမည်ဖြစ်ကြောင်း ခင်မောင်လွင့်အနေနှင့် သဘောပိုက်မိသည်။

လီးသွင်းလိုးဆောင့်ခြင်း ပြုချိန်မှာ မသန်းရင်၏ ကာမဆက်ဆံဖက်ယောက်ျားလုပ်သူရဲ့လီးကို သူမ၏ဖင်စအိုကြွက်သားများဖြင့် မသိမသာ လိမ်ကျစ်ဖျစ်ညှစ်ကာ အားပါပါ စုပ်ဆွဲပေးမှုက သူမအဒေါ်မစောရီထက် အပုံကြီးသာပြီး အတွေ့အရသာကို အပြည့်အဝ ပေးစွမ်းနိုင်ကြောင်း ခင်မောင်လွင် ခွဲခြားသိမြင်နိုင်ခဲ့သည်။

မည်သို့ဆိုစေ မူးမူးရူးရူး လိုးရပြီးရောသဘောနှင့် အပေါက်မှန်သမျှ ဝါးပိုးလုံးအပေါက်ပါမကျန် တွေ့မရှောင်လိုးသူဖြစ်သည့် ကုလားလေးအောင်စိန်လိုလူ အဖို့ကတော့ မမစောရဲ့ ပြဲဆန့်လွယ်သည့် စောက်ပတ်ရော အပျိုပါကင်ဖွင့်ရသည့်အလား ကျဉ်းမြောင်းကြပ်တည်း လွန်းလှသည့် သူမရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်ကလေးရော သူ့အနေနှင့် လိုးလို့ အားရတင်းတိမ်နိုင်ဖွယ်ရာ မရှိသည့် နတ်သုဒ္ဓါတမျှ အဘိုးအနဂ္ဃ ထိုက်တန်နေမှာကတော့ အသေအချာပင်ဖြစ်သည်။ အောင်စိန်သာမက ကျန် ပွေဖော်ပွေဖက်တွေ ဖြစ်ကြသည့် ဘိုနီနှင့်အာမက် ဆိုသည့် ကုလားနှစ်ကောင်သည်လည်း ဤနည်းနှင်နှင်သာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ခင်မောင်လွင်တစ်ယောက်သာ အရိုးများသလေး ချေးခါးသလေးလုပ်ကာ အလကားရသည့်နွားကို သွားဖြဲကြည့်မိခြင်းပင်တည်း။ တကယ်လည်း နောက်ပိုင်း သူတို့တွေ့ဆုံချိန်တွေမှာ မသန်းရင်၏ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ခင်မောင်လွင်တစ်ယောက် ဒိုင်ခံလိုးပြီး မစောရီဖင်စအိုကိုတော့ အောင်စိန်တစ်ယောက်သာ လုံးလုံးလျားလျားတာဝန်ယူ၍ သူ၏ ဂေါ်လီလီးဒစ်ပြဲကြီးနှင့် အမုန်းဆွဲအမုန်းဆော် နေပေတော့သည်။ မစောရီစောက်ပတ်ကိုတော့ ခင်မောင်လွင် ပက်ပက်စက်စက်လိုးသည်။ ဖင်ပေါက်ကိုမူ မလွှဲသာမှလိုးခြင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားယှဉ်လိုက်လျှင် ဖင်သအိုစုပ်ဆွဲအားပိုသော မသန်းရင်ဖင်ပေါက်က ခင်မောင်လွင်အဖို့ မက်မပြေနိုင်ဆုံးဘဲ ဖြစ်နေပေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်လည်း တစ်ညဉ့်တာလုံး အားအင်ကုန်ခမ်းသည်အထိ လိုးပွဲဆက်ပြီး နောက်တစ်ချီလိုးဖို့ရန်အတွက် အားပြန်မွေးရင်း ရမ်ပုလင်းဖွင့်ကာ သောက်စားနေကြရာ မသန်းရင်က သူတို့ညစာစားပြီး ပိုလျှံနေသည့် ဟင်းလျာများကိုပင် အိမ်နောက်ဖေး မီးဖိုချောင် ကနေ သူမကိုယ်တိုင် တခုတ်တရ ယူဆောင်လာပြီး ဧည့်ခံပေးရလေသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ခွက်နှစ်ခွက်ဝင်သောက်သည်။ မစောရီက ယောက်ျားနှစ်ယောက် ပိုမို အားရှိစေရန် ကြက်ဥ ဟတ်ဖရိုက် သွားလုပ်ပေးသည်။

သောက်စားရင်းနှင့် သူမတို့နှစ်ယောက်ကို လီးစုပ်ခိုင်းရာ တူဝရီးနှစ်ယောက်သား စိတ်လိုလက်ရပင် စုပ်ပေးကြလေသည်။ မစောရီလည်း လီးစုပ်ရာမှာ အတုမြင်အတတ်သင်ပြီး အထာနပ်ကာ ကျွမ်းကျင်မှုရှိလာသည်။ ခင်မောင်လွင်နှင့်အောင်စိန်လည်း မသန်းရင်ကိုရော သူမအဒေါ်မစောရီကိုပါ တစ်ချိန်လုံးလိုလို နို့ကိုင်ဖင်ကိုင် စောက်ဖုတ်နှိုက်လုပ်ပြီး အပြတ်ဆွနှူးပေးနေကြရာ နှစ်ယောက်စလုံး ဣန္ဒြေ ပျက်လောက်အောင်ပဲ သိသိသာသာကြီး ဖီးလ်တက်လာကြသည်။

အောင်စိန် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာမို့ မိန်းမနှစ်ယောက်အရှေ့မှာထိုင်ကာ မစောရီစောက်ပတ်ကိုရော ဆရာမမသန်းရင်ရဲ့ စောက်ပတ် ကိုပါ တစ်လှည့်စီ ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့် ထိုးမွှေယက်ဆွပေးသည်။ ခင်မောင်လွင်က နှစ်ယောက်လုံးရဲ့နို့ကို ဖျစ်ချေနယ်ကာ နို့သီးများကို တစ်ပြန်စီ တစ်လှည့်စီ အပြတ်စို့ပေးသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် တဟင်းဟင်းနှင့် ကာမစိတ်တွေ တဖျင်းဖျင်း နိုးကြွလာကြလေရာ သူတို့စေခိုင်းစရာပင်မလိုတော့ဘဲ လီးနှစ်ချောင်းကို တစမ်းစမ်းလုပ်ပြီး အပြတ်လွေပေးမှုတ်ပေးကြတော့သည်။ လီးကို လရည်ထွက်အောင်စုပ်ခိုင်း၍ မသန်းရင်ရော မစောရီပါ သူတို့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးကြပြီး လရည်တွေကို မရွံမရှာ မျိုချပေးလေသည်။

မိုးလင်းကာနီး လင်းဆွဲနှစ်ချီစီလောက် အားရပါးရလိုးပြီး သူတို့နှစ်ယောက် ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

ဒီထက်ပိုပြီးတော့လည်း လိုးဖို့ မတတ်နိုင်တော့။ ဆက်လိုးလျှင်လည်း သေရုံသာ ရှိကြပေတော့မည်။

......................................................................................................

အခန်း (၁၄)

ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်ပြီးဖြစ်၍ နောက်ပိုင်းနေ့တွေမှာ သူတို့အတွက် ပိုမိုလွယ်ကူအဆင်ချောသွားပြီ ဆိုတာ ဗေဒင်တောင် မေးစရာ မလိုတော့ချေ။

ခင်မောင်လွင် သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြသည့် ဘိုနီနှင့်အာမက်လည်း ဆရာမမသန်းရင်နှင့် ချိတ်ဆက်မိသွားကြသည်။ အညှီရှိရာ ယင်အုံလာ ရသည့် သဘောသွားမျိုး ပင်တည်း။ အိမ်မှာချိန်းတွေ့ချိန်တွေဆိုလျှင် မမစော (ဒေါ်စောရီ) က မပါမဖြစ်ပါရစမြဲပင်။

တစ်ရက်မှာ အောင်စိန်နှင့် ဘိုနီရော အာမက်ပါ သူနှင့်အတူလိုက်လာပြီး ခင်မောင်လွင်လည်း သူတို့ကိုမိတ်ဆက်ပေးကာ တစ်အိမ်လုံး ဗြောင်းဆန်အောင် ထင်တိုင်းကြဲပြီး တစ်ညလုံး မနားစတမ်းလိုးကြသည်။ ဘိုနီရော အာမက်ရော လီးတွေကြီးကြသည်။ အာမက်ဆိုလျှင် လီးကြီး လက်တစ်ဆုပ်စာမက ရှိကာ နှစ်ယောက်လုံးလီးတွေမှာ ဂေါ်လီတွေလည်း လေးငါးဆယ်လုံးမက မဆန့်မပြဲ ခွဲစိပ်ထည့်သွင်း ထားတာမို့ အမျိုသမီးနှစ်ယောက်ခမျာ ကော့နေအောင်အလိုးခံရပြီး မနက်မိုးလင်းချိန်ရောက်တော့ သူမတို့နှစ်ယောက်လုံး ရစရာမရှိအောင် စောက်ပတ်တွေ ပြဲပြဲလန်ကာ လူလည်း မျော့မျော့ကလေးသာ ကျန်ရတော့သည်။

သူတို့လည်း နောက်တစ်နေ့ နံနက်အထိ မပြန်ဖြစ်ကြဘဲ ရှိကာ သူမတို့ အိမ်မှာ နှစ်ရက်သုံးရက်ခန့် သောင်တင်သွားသည်။

" မောင်လွင်ရယ် မင်းကောင်တွေလည်း ပြောလိုက်ပါဦး လူကိုလိုးချင်ရင် လူလိုလိုးကြစမ်းပါလို့ ကြာရင် ငါတို့နှစ်ယောက်သေရလိမ့်မယ်"

" ဟာ ဘာဖြစ်လို့လဲ မမသန်းရဲ့"

" ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ခွေးလိုးနွားလိုးလိုးတာကိုး နင့်ကောင်တွေလီးကြီးတွေက ကြောက်စရာ နင်တို့လိုးသလို ဖင်ကိုပါလိုးရင် ငါတော့မခံနိုင်ဘူး"

" စိတ်ချ ကျွန်တာ်ပြောထားလိုက်မယ် မမသန်းဖင်ပေါက်ကို ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း လိုးပေးမယ် ဖင်လိုးလို့ ပေါင်မကွစေရဘူး ကျောင်းအတက်လည်း မပျက်စေရဘူး ဖြစ်နိုင်ရင် မမနဲ့ကျွန်တော် အိမ်မှာတောင် မတွေ့ဘဲ တခြားမှာပဲ အေးဆေးသွားတွေ့ချင်တယ်"

ခင်မောင်လွင် မသန်းရင်ကို ပြောလိုက်သည်။

ဇယားကွက်ရွှေ့သည့်အနေနှင့် ခင်မောင်လွင်က သူမကို တခြားတစ်နေရာရာ ခေါ်ထုတ်သွားဖို့ စိတ်ကူးထားခြင်းဖြစ်သည်။ မသန်းရင်လည်း စဉ်းစားဦးမယ် ဟူ၍သာ ပြန်အဖြေပေးသည်။

ဒီကြားထဲ အိမ်ကို ညစဉ်မှန်မှန်လာသူက ခင်မောင်လွင်နှင့်အောင်စိန်သာဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာ သူတို့ချင်း သန်ရာသန်ရာ ဆိုသလို အဆင်ပြေသလို ခန်းဝင်ခန်းထွက်လုပ်ပြီး မမစောနှင့်မသန်းရင်ကို လူချင်းခွဲ၍ စခန်းသွားမှုပြုလာကြလေသည်။ ခင်မောင်လွင်ရဲ့ အကြံပင် ဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်ချင်း နားသွင်းတာက အုပ်စုလိုက်အပျော်ကျုးတာထက် ပိုသာသည်ဟု သူယုံကြည်သည်။

တစ်ခါတစ်ရံ စိတ်ကူးပေါက်တော့မှသာ နှစ်ယောက်သားအခန်းကူးပြီး မိန်းမနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စီ တူးအင်န်ဝမ်း ချစ်ပွဲနွှဲကြလေ့ ရှိသည်။ ကျန်တစ်ယောက်က ဘေးမှနေ၍ ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်ပြီး သူမအလှည့်အတွက် ဖီလင်ယူရသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်မှာ တူမနှင့်အဒေါ်ဆိုပေမယ့် မရှက်အကြောက် သိပ်မရှိကြတော့။ လီးစုပ်ဆိုလျှင် စုပ်ပေးသည်။ ဖင်ကုန်းပါ ဆိုလျှင်လည်း ကုန်းပေးသည်။ တစ်ယောက်လီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ လိုးဆောင့်ခိုင်းပြီး သူတို့ယောက်ျားနှစ်ယောက်အထဲက တစ်ယောက်က ဖင်ပေါက်ကို လီးသွင်း၍ အပီအပြင် စိတ်ရှိကျုံးလိုးပေးချိန်မှာလည်း ရက်ရက်ရောရော အလိုးပေးခံနိုင်လာသည်။ မသန်းရင်တစ်လှည့် မမစောတစ်လှည့် မိန်းမသား နှစ်ယောက်စလုံးနှင့် လိင်ဆက်ဆံသည့် ညမျိုးမှာ သူတို့လေးယောက်စလုံး ရမ် ဝီစကီစသည့် အရက်သေစာတစ်မျိုးမျိုးကို ရေချိန်ကိုက်သည်အထိ လူမှန်းသူမှန်းမသိအောင် အကွဲအပြဲ မူးယစ်သောက်စားပြီးမှ ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးကြဆော်ကြခြင်းဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြစရာပင် မလိုတော့ပါချေ။

ကျန်ညတွေမှာတော့ သမီးရည်းစားချိန်းတွေ့သလိုသာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း စခန်းသွားကြတာများသည်။

ခင်မောင်လွင်ရဲ့ဆန္ဒက မသန်းရင်ကို အပြင်ခေါ်ထုတ်ပြီး အခြား သူစိမ်းတရံဆန် ယောက်ျားမိန်းမ တစ်ယောက်ယောက် ဒါမှမဟုတ် သုံးလေးယောက် အဖွဲ့လိုက်နှင့် ကမ်းကုန်အောင်အပျော်ကျူးကာ စိတ်လွတ်လက်လွတ် မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး လိုးပွဲဆင်နွှဲကျင်းပခြင်းကို မြင်တွေ့လိုသော စိတ်ဆန္ဒမျိုးရှိသည်။ ဤသို့ဖြစ်လာအောင်လည်း တဖြည်းဖြည်း လိုင်းသွင်းလေ့ကျင့်ပေးနေသည်။

ကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာ မသန်းရင်ကို အကြောင်းတစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုပြကာ အပြင်သို့ခေါ်ခေါ်ထုတ်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက် မြို့စွန်ဖက် အရပ်ရှိ တည်းခိုခန်းတွေမှာ မကြာခဏ သွားရောက်ချိန်းတွေ့ကြသည်။ သူတို့နေထိုင်ရာမြို့နှင့် အနီးဆုံးမှာရှိသည့် မြို့ပေါ်သို့ တက်ပြီးတော့လည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ ကာမပွဲနွှဲပျော်လေ့ရှိသည်။

ကြာတော့ တည်းခိုခန်းမှာ လူမသိသူမသိ နှစ်ဦးသား လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကာမပွဲ ဆင်နွှဲရသည့်အလေ့ကို မသန်းရင်တစ်ယောက် တဖြည်းဖြည်း ကျင့်သားရလာကာ ပျော်မွေ့တတ်လာသည်။ တည်းခိုခန်းမှာ ငွေကုန်ကြေးကျခံပြီး တစ်ညအိပ်နှစ်ညအိပ် လူသူမရိပ်မိ မသိရှိအောင် လျှို့ဝှက်စွာသွားရောက် အပျော်ကျူးရင်း နေလာကြရာက မသန်းရင်ကိုယ်တိုင် ခင်မောင်လွင့်အတွက် စိုးရိမ်ပြီး စာနာစကား ဆိုတတ်လာပါသည်။

" မောင်လွင်ရယ် အစ်မတော့ ငွေကုန်များတာ စဉ်းစားမိတယ် …ခုလိုနေရတာ လွတ်လပ်ပေမယ့် မင်းအတွက် ဒီထက်ပိုပြီး ငွေအကုန်အကျ သက်သာမယ့်နည်းလမ်း မရှိဘူးလား … မသကာ အစ်မအိမ်မှာ ပြန်အိပ်ရင်လည်း အစ်မအဖို့ အကြောင်းမဟုတ် ပါဘူးကွယ်"

သူမကပြောရာ ခင်မောင်လွင် သူမကို အသာပြုံးပြလိုက်ရင်း …

" ဒီလို မမရဲ့ ကျွန်တော့်အနေနဲ့ အစ်မကို တည်းခိုခန်းကလွဲရင် တခြားခေါ်စရာမရှိလို့မဟုတ်ဘူး မသင့်တော်ဘူးထင်လို့ပါ ဟိုဟာလုပ်တဲ့ ဘိတွေမှာ တစ်ညအိပ်စာအတွက် ငွေအကုန်အကျ အရမ်းသက်သာတယ် စရိတ်လည်းကျဉ်းတယ် ဒါပေမယ့် အစ်မ စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်မှာစိုးရိမ်လို့ပါ"

" ဒါတော့ဒါပေါ့ကွယ် အစ်မလည်း မင်းဝင်ငွေနဲ့ထွက်ငွေ မမျှတာတွေးပြီး စိတ်မကောင်းလို့ပါ သာမန်အဆင့် လခစားဝန်ထမ်း တစ်ယောက်မို့ … အစ်မလည်း မင်းကို ကိုယ်ချင်းစာမိပါတယ်"

" ဒီလိုလုပ်ပါ ကျွန်တော်တို့ တည်းခိုခန်းမှာ ဒီအပတ်ကုန်တဲ့အထိ သွားမယ် လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ အစ်မကိုပြောပြဖို့ကျန်သေးတယ် "

ခင်မောင်လွင် သူမကို ရှင်းပြသည်။ သူမကြားလိုက်ရတာကိစ္စက ရင်ဖိုစရာကြီးဖြစ်နေ၍ မသန်းရင်လည်း အထူးပင် စိတ်ဝင်စားသွားမိသည်။

" မင်း ဆန္ဒရှိသလိုလုပ် မောင်လွင် အစ်မက မင်းအတွက် ဘာမဆိုလိုက်လျောဖို့ အဆင်သင့်ပါပဲ"

မသန်းရင် သူ့ကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါကြည့်၍ ပြောလိုက်လေသည်။

ဒီနေ့ညအဖို့ စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဇာတ်ဝင်ခန်းလေးက စပြီ ဖြစ်သည်။

ခင်မောင်လွင် သူ တည်းခိုခန်းမှာ စော်တစ်ပွေခေါ်ထားကြောင်း ပြောပြသည်။ နောက်ထပ် ဒီထက်ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားစရာကိစ္စတစ်ခု ကျန်သေးကြောင်း အချိန်တန်လျှင် သူမကိုယ်တိုင် သိခွင့်ရမည်ဟူ၍လည်း မသန်းရင်ကိုပြောလိုက်သည်။

ညဖက်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သားဆိုင်ကယ်တစ်စီးနှင့် တည်းခိုခန်းကိုလာကြပြီး အခန်းတစ်ခန်းငှားသည်။  မန်နေဂျာမျက်လုံးများက မကြာခဏ သူ့တည်းခိုဆောင်ကို လာနေကျဖြစ်သော မသန်းရင်၏ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး လုံးဝိုင်းစွင့်ကားကာ ကြည့်ကောင်းလှသည့် တင်ပါးအသားဆိုင်အိအိကြီး နှစ်ဖက်ဆီကို စူးစူးရဲရဲအကြည့်ရောက်လျက် ရှိလေသည်။

ခင်မောင်လွင် အမှန်တော့ မန်နေဂျာဖြစ်သူ ကိုစောနောင်နှင့် အသေအချာခွင်ညှိထားပြီးဖြစ်သည်။ စော်ခေါ်တာလည်း သူ အခန်းထဲမှာ သူတို့နှင့်အတူ တစ်ညတာ အပျော်ကျုးဖို့ရန် အရောက်လာမည့်သူကလည်း ကိုစောနောင် ဟုခေါ်သည့် သူပဲ ဖြစ်လေသည်။

ခင်မောင်လွင် အိမ်မှာကျန်ခဲ့သည့် သူ့ဘော်ဒါတွေအတွက်လည်း ကြိုတင် လမ်းရှင်းပေးထားပြီးဖြစ်သည်။ ဒေါ်စောရီကို သူမတစ်ယောက်တည်း မပျင်းမရိရလေအောင် ကုလားအောင်စိန်ဦးဆောင်ပြီး ကျန်နှစ်ယောက်ဖြစ်ကြသည့် ကုလားဘိုနီရယ် အာမက်ရယ် အပါအဝင် သူတို့ ပွေဖော်ပွေဖက်တစ်သိုက် ညစဉ်တိုင်းလိုလို အမြဲတမ်းသွားရောက်ပြီး အမျိုးသမီးကြီးကို အပီချုပ်ကာ ညလုံးပေါက် အပျော်ကျူးကြလေ့ရှိပါသည်။

ခင်မောင်လွင် မသန်းရင်ကို အပြင်ခေါ်ထုတ်သွားသည့်ညတိုင်းမှာ သူတို့အတွက်တော့ မသန်းရင်ရဲ့အဒေါ် မစောရီကို သူတို့စိတ်တိုင်းကျ ပြုချင်ရာကို သဘောရှိပြုခွင့်ရသည့် အခွင့်ထူးခံညများပဲ ဖြစ်ပေတော့သည်။ မစောရီကလည်း ယခုလို ယောက်ျားပျိုတစ်သိုက်နှင့် ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ စိတ်လွတ်လက်လွတ်ကြီး ချစ်တင်းနှီးနှောပျော်ပါးခွင့်ရသည့်အဖြစ်ကို သူမဘဝရဲ့လက်ကျန်အချိန်များအတွက် ရတောင့်ရခဲလွန်းလှသည့် အကြီးမားဆုံးဟုဆိုအပ်သော မဟာဆုလာဘ်တစ်ပါးအဖြစ် ကြံဖန်ကျေနပ် နှစ်သိမ့်နေတတ်ခဲ့ပေပြီ။

ခါတိုင်းလို သူမဏှာအလွန်ထနေသည့် အချိန်မျိုးမှာ တူမဖြစ်သူလင်မယားရဲ့အိပ်ခန်းကို အပေါက်ကလေးဖောက်ပြီး ရသေ့စိတ်ဖြေ ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှုရင်း ဖြစ်ပေါ်နိုးကြွလာသော ကာမစိတ်ကို အထူးတလည် ဖြေသိမ့်နေစရာမလိုအပ်တော့ချေ။ ယခုလို ယောက်ျားသားတွေ တရုန်းရုန်းနှင့် ကိုယ့်အိမ်ယာ ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲမှာ ထင်တိုင်းကြဲကာ ပေါ်တင်ဝုန်းခွင့်ရသည့်အတွက်လည်း တူမချောဖြစ်သူ မသန်းရင်ကိုပင် စိတ်ထဲက နှစ်နှစ်ကာကာ ကျေးဇူးဥပကာရ တင်နေမိလေတော့သည်။

တည်းခိုခန်းထဲမှာတော့ …

မသန်းရင်အဖို့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာ ညကလေးတစ်ညကို စိတ်ကြိုက်ဖန်တီးခွင့်ရနေပါသည်။

ခင်မောင်လွင် ခေါ်လာသည့်အမျိုးသမီးကလေးက ကြေးစားဟုသာဆိုသော်လည်း ရုပ်ရည်လေးသနားကမားနှင့် လိမ္မာရေးခြားလည်း ရှိပုံရပါသည်။

သူမနာမည်က နော်အေးမူ တဲ့။ ၁၈ /၁၉ နှစ်ဝန်းကျင် တိုင်းရင်းသူကရင်မကလေးပါ။ တစ်ကိုယ်လုံး နိကက်ချွတ်ထားသည့် သူမ၏အလှမှာ ဖြူဖွေးနုဥကာ အစိမ်းလိုက်ကိုက်ဝါးချင်စရာ ထွားထွားစို့စို့ မို့မို့အိအိ ရှိလွန်းလှပြီး မွေးညင်းကလေးတွေ ခပ်ပါးပါးကလေးမျှ ဝန်းရံပေါက်ရောက် နေကြသည့် သူမ၏အင်္ဂါဇပ်ခုံကလေးက ဖားဂုံညင်းကလေးတစ်ကောင် ဆီးစပ်မှာတင်ထားသလို ထင်းထင်းကြွကြွ တင်းတင်းရွရွလေးရှိလျက် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို အပြတ်အသတ်ပင် ဆွဲဆောင်ညှို့ယူလို့နေလေသည်။

ခင်မောင်လွင် သူမကို အဝတ်အစားအကုန်ချွတ်ခိုင်းပြီး သူ့လီးကိုစုပ်ခိုင်းသည်။ ကောင်မလေး သူ့လီးကို ကောင်းကောင်းလက်စွမ်းပြကာ စုပ်ပေးသည်။ ဖင်ကုန်း၍ လီးစုပ်နေသော ကောင်မလေး၏ ဖင်သားလုံးအိအိနှင့် ဖင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူးထွက်နေသော သူမအင်္ဂါဇပ် ပြူးတူးတူးကလေးကို ခင်မောင်လွင် လက်နှိုက်၍ ကလိကစားပေးသည်။ မသန်းရင်နှင့်ခင်မောင်လွင်တို့ နှစ်ယောက်တည်း ခွက်လှည့်ကာ အရက်သေစာသောက်စားနေချိန်မှာ ကောင်မလေးက လီးစုပ်လိုက် အဖုတ်အနှု်က်ခံလိုက်နှင့် အတော်ကလေး ခရီးရောက်လာသည်။

" နင့် မမကို စုပ်ပေးလိုက်ဦး ငါမှာထားပြီးသားနော် မူမူ"

" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုကြီး "

ကောင်မလေး မသန်းရင်ဖင်လှည့်လာသည်။ သူမမျက်နှာနားကို နီးသထက်နီးအောင်တိုးကပ်လာပြီး မသန်းရင်နှင့် အနမ်းချင်း ဖလှယ်ကြသည်။ တစ်ယောက်ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာကို တစ်ယောက် ဖျစ်လှိမ့်နယ်ကြ ပွတ်သပ်ကိုင်ကြသည်။ မသန်းရင်၏ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်လွှာတွေကို သူမ စိတ်ရှည်လက်ရှည်ချွတ်ပေးပြီး ရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာအား ဖျစ်နယ်ကာ နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ စို့စို့ပေးသည်။ မသန်းရင်လည်း တခိခိတခစ်ခစ်နှင့် ရွှေဘောတော်ကျပြီး သူမနို့အုံအိအိလေးနှစ်လုံးကို ပြန်ကိုင်ပြန်နယ်ပေးသည်။

" မမ ထမီချွတ်မယ်နော် "

" အင်း အင်း ချွတ် ချွတ်လေ ညီမ "

ထမီကျွတ်သည် ဆိုတာနှင့်ပင် မသန်းရင်၏ပေါင်ခွကြားဆီကို သူမခေါင်းတိုးဝင်ပြီး အင်္ဂါဇပ်တစ်ပြင်လုံးအနှံ့ သူမလျှာကလေးနှင့် လိုက်လံယက်သပ်နှူးဆွ၍ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးရှိရာကို အောက်လျှိုတိုးဝင်ကာ ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ပြွတ်ဆိုပြီး အသံထွက်အောင် စုပ်၍စုပ်၍ ပေးနေပေတော့၏။

အင့်ကနဲအသံနှင့်အတူ သူမကိုယ်ကလေး အရှေ့ဖက်ကို ရုတ်တရက်ယိုင်ကျသွားကာ ခါးကလေးကော့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ သူ့အရှေ့မှာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကုန်းထောင်ပေးထားသလိုဖြစ်နေသည့် နော်အေးမူရဲ့ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရ ဆုပ်ဆွဲကာ ခင်မောင်လွင်သူ့လီးကြီးကို ကောင်မလေးရဲ့ဖင်အကွဲကြောင်းအောက်ဖက်မှ ပြူတစ်တစ် စောက်ပတ်ကလေးထဲကို ဇွတ်အတင်း ထိုးထည့်ပြီး ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ဗြုန်းကနဲဆောင့်လိုးချလိုက်တာဖြစ်သည်။

" အ နာ နာ တယ် အ ကို "

" လီးနဲ့လိုးတာပဲ ပန်းနဲ့ပေါက်တာမှ မဟုတ်တာ ဟဲဟဲ ဟဲ"

ခင်မောင်လွင် အပြုံးမပျက် ထပ်ခါတလဲလဲဆောင့်လိုးသည်။ အရက်ကလေးထွေထွေဖြစ်လာ၍ ညှာတာလိုစိတ် မရှိသလိုဖြစ်နေပြီ။

" ဟုတ်သားပဲ မပြောမဆို လိုးရတယ်လို့"

" မသိဘူး ဖင်ကုန်းပေးရင်တော့ လိုးမှာပဲ အစ်မလည်း အသင့်ဖြဲထား "

" ဟဲ့ ဘာဖြဲထားရမှာလဲ "

" ကြားချင်လား စောက်ပတ်ဖြဲထား အပီလိုးပေးမယ် စကီနှစ်ပွေလုံး အပြတ်လိုးမှာ တစ်ညလုံးနော်"

" လိုးစမ်းပါလား ဟွန်း နင်လိုးဖို့ဆို ငါ အဲဗားဖြဲပေးထားတယ် လာလိုးကြည့် ငါ့ကိုနိုင်အောင်တော့ လိုးနော် အားပြတ်ပြီးသေမှ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့ "

မသန်းရင် ခပ်ထန်ထန်ပြောသည်။ ကောင်မလေးဖင်ကုန်းအလိုးခံရင်း သူမစောက်ပတ်ကို လျှာအစွမ်းပြပြီး တပြပ်ပြပ်အသံထွက်အောင် အားရပါးရ ယက်ပေးနေရာ သူမလည်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေ ဒလဟောယိုစီးကျပြီး ဏှာအပြတ်ထန်လာရပြီဖြစ်သည်။

" အိုး ဒါတော့စိတ်ချ  ကျွန်တော့်အတွက်မပူနဲ့ … အစ်မကို ကျွန်တော့်တစ်ယောက်တည်းတော့ မလိုးဘူး …သုံးလေးယောက်ဝိုင်းလိုးမှာ စပတ်ရောဖင်ရော ဖြဲခံဖို့သာ ပြင်ထား"

" နင်တကယ်ပြောလား … ခေါ်လိုက်စမ်းပါ ငလွင်ရာ …စပတ်ပြဲလန်ရုံမက အပြန်တစ်ရာချုပ်ရပါစေ လီးနှစ်ချောင်းပူးလိုးလည်း ရတယ် ဂရုကိုမစိုက်ထှာ … ဟွင်းဟွင်း ပြောလိုက် … အသန်းတဲ့ ဒါမျိုးမကြောက်လို့ ရွာရိုးလျှောက်နေတာ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

မသန်းရင်ပြောရင်း နဘေးက အရက်ခွက်ထဲကို အရက်အပြည့်ဖြည့်ကာ တစ်ကျိုက်တည်းမော့ချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ … သူမပေါင်ကြားထဲမှာ ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဝမ်းလျားထိုးမှောက်အိပ်ချကာ သူမစောက်ပတ်ကို အပြတ်ယက်ဆွ ပေးနေရင်းက  ဖင်ကိုကုန်းထောင်၍ ခင်မောင်လွင်ရဲ့ တစ်ချက်ချင်း လီးသွင်းလိုးဆောင့်မှုကို အားပါးတရ ကုန်းခံပေးနေသော နော်အေးမူရဲ့ ခေါင်းကလေးကို အသာဆွဲမပြီး …

" မူမူ နင်ရော သောက်မလား ငါ့စောက်ပတ်ယက်မနေနဲ့တော့ ဒီထက်ယက်ရင် ငါ့စောက်ရည်ပန်းထွက်ဖို့ပဲ ရှိတော့တယ်"

" သောက် သောက်မယ် အစ်မ "

" ဟဲ့ ကြားလား သေချင်းဆိုးလေး လီးခဏချွတ်လိုက်ဦး ငါလိုးပေးမယ် သူတစ်လှည့်ငါတစ်လှည့် နင့်လီးပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးမယ် နင်ရော စောက်ရည်သောက်ဦးမလား ပြော"

" ကဲ ဒါဖြင့် လုပ်ဗျာ ဖီးလ်ပျက်တယ် တစ်ပုလင်းလုံး တစ်ယောက်တစ်လှည့်မော့မယ်  ဖြစ်မလား"

" လုပ်လိုက် ကြာသလားလို့ ဟင်းဟင်း"

အဝတ်မဲ့နေသော သူတို့သုံးဦးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တွေ ပူးကပ်သွားကြသည်။

မထင်မှတ်ဘဲ ပွဲကြမ်းသွားသည့်အဖြစ်။

ရေမပါသောအရက်ကို တစ်လှည့်စီမော့ရင်း အားလုံးထွေကုန်ကြပြီ။ တစ်နည်းအားဖြင့် ခင်မောင်လွင် ကြိုတင်တွက်ဆထားသည့်အတိုင်း အကောင်းဆုံးအခြေအနေကိုရောက်ပြီ ဟုပင် ဆိုရချေတော့မည်။

စီစီတီဗွီ CCTV တပ်ဆင်ထားသည့် သူတို့အခန်းထဲက အခြေအနေကို အပေါ်ထပ်တစ်နေရာကနေ မျက်ခြေမပြတ်စောင့်ကြည့်နေသည့် မန်နေဂျာ ကိုစောနောင်အဖို့ရာမလည်း သူအမျှော်လင့်ကြီး မျှော်လင့်ထားသည့်အခြေအနေပင် ဖြစ်ပေတော့သတည်း။

.............................................................................................

အခန်း (၁၅)

ခင်မောင်လွင်၏ပက်လက်အိပ်ကာ မိုးပေါ်ကို တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး ထောင်ထားသော သူ၏လီးကြီးကို မသန်းရင်အပေါ်စီးကနေ တက်ခွထိုင်ပြီး အပီအပြင်လိုးဆောင့်ပေးနေသည်။

ဘုတ်ဖတ် စွိစွတ် ဖွပ်ဗွပ် ဟူသော အသံဗလံများအကြားမှာ မသန်းရင်ရဲ့နှုတ်မှနေ၍ အိုးအိုးအင့်အင့် ရေရွတ်ညည်းတွားသံကလေးတွေ ကြိကြားကြိုကြား ကြားနေရသည်။ နော်အေးမူဆိုသော ကလေးမလေးက မသန်းရင်ရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိကြီး အနောက်ကနေ သူမကို သိုင်းဖက်ထားပြီး လှုပ်ရှားမှုကြောင့် အဆက်မပြတ် တုန်ခါလှုပ်ယမ်းနေသော သူမ၏ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ဆုပ်လှိမ့်နယ်ကာ နို့သီးကလေးတွေကို ဖျစ်ချေ ကစားပေးနေပါသည်။

ကာမဇောအပြတ်ထကြွကာ မိနစ်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက်ကြာအောင် ဆက်တိုက်ဖိလိုးပြီး သူမလည်း နည်းနည်း အမောဖောက် လာဟန်နှင့် ခင်မောင်လွင့်လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်ထုတ်ကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အောက်ပြန်ဆင်းလိုက်ရာ နော်အေးမူက တဖန် ခင်မောင်လွင့်ကိုယ်ပေါ် တက်ခွထိုင်ပြီး ခုနက မသန်းရင်လုပ်သလို သူ့လီးထိပ်ကြီးကို သူမစောက်ပတ်အဝနှင့်တည့်တည့် တေ့ချိန်၍ နောက်တစ်ကြိမ် အားကြိုးမာန်တက် မြင်းစီးသကဲ့သို့ ဆက်လက် ဖိထိုင်လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။

မသန်းရင်လက်က ကောင်မလေးဖင်အောက်ကို လျှိုနှိုက်ကာ ဖင်ပေါက်ဝကလေးကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်း ထည့်သွင်းနှိုက်ကလိ ပေးလိုက်ရာ ကောင်မလေး ထွန့်ထွန့်လွန့်လွန့်ကလေး လွန့်လူးသွားပြီး သူမ၏ဆောင့်လိုးချက်များလည်း ခုနကထက်ပင် ပိုမိုမြန်ဆန်သွားရလေသည်။

" အ အ မ မမ ရယ် ခိခိ ယား ယားတယ် အဟိ ဟိ အင့်အင့် အင်းဟင်း ဟင်း"

" စွတ် ဖွပ် ဘွတ် ဘတ် ဖတ် ဗလပ် ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် ဇွပ် "

" ဟား ဆောင့် ဆောင့်စမ်း ကလေးမ နော်မူ လိုး လိုးစမ်း မြန်မြန် မြန်မြန် သွက်သွက်ဆောင့် မရပ်နဲ့ … အ အား အား ဟုတ် ပီ ဟုတ် ပီ ချွတ် ချွတ် လိုက်တော့ … ငါ့ လီး … စုပ် စုပ်ပေး … ငါ နင့် ပါးစပ် ထဲ … လရည် ထည့် ထည့်ပေးမယ်"

" ဟုတ် ဟုတ် … အကို "

ကောင်မလေး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ခပ်မြန်မြန်ဆင်းသည်။ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် အပီအပြင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမပါးစပ်ကလေးနှင့် ကုန်းလိုက်ကွလိုက် လုပ်ပြီး ခေါင်းလေး နှိမ့်ချည်ကြွချည် အဆက်မပြတ် စုပ်ဆွဲပေးလိုက်ကာ လီးကိုလည်း ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ရာ ခင်မောင်လွင်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လီးထိပ်မှ လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်လာသည်။ လရည်တွေက ကောင်မလေးရဲ့ ပါးစပ်တစ်ဝိုက်မှာရော သူမပါးပြင်နှင့်ဆံစများအထိ ကပ်ငြိပေကျံပြီး ကောင်မလေးလည်း ဘေးမှာချွတ်ချထားသည့် သူမထမီနှင့် လရည်တွေစင်အောင် လိုက်လံသုတ်သင် ပစ်လိုက်ရသည်။

မသန်းရင်လည်း ဘေးကနေ အသာစောင့်ကြည့်နေရာမှ ခင်မောင်လွင့်လရည်တွေ အပြင်ကို ဒလဟောပန်းထွက်လာတော့မှ သူမလည်း ကပျာကယာနှင့် အနားကပ်လာပြီး လီးကြီးကို ကောင်မလေးရဲ့ လက်ထဲကနေ ဖျပ်ကနဲဆွဲလု၍ သူမပါးစပ်ထဲ အငမ်းမရထည့်ငုံကာ လရည်လက်ကျန်တွေကို ကုန်စင်သွားသည်အထိ ဆက်လက်စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ခင်မောင်လွင် ဆေးကြိုသောက်ထား၍ သူ့လီးက လရည် ထွက်ပြီးချိန်မှာတောင် မားမားမတ်မတ်တောင်မာနေတုန်းပင် ရှိလေသည်။

မသန်းရင်လည်း လီးကိုဆက်စုပ်ပေးနေရာ ဖင်ကြီး ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ လီးစုပ်နေသော မသန်းရင်၏ဖင်သားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကောင်မလေး အနောက်ကနေပြီး သူမလက်ဖဝါးကလေးနှင့် ဖြန်းဖြန်းကနဲမြည်အောင် သုံးလေးချက်ဆင့်ကာ ရိုက်ပုတ်ပစ်လိုက်သည်။

" အိုး … ဟင်းဟင်း ဟင်း ခိခိ ခစ်"

" ကြိုက်လား ရိုက်ပေးမယ်"

" အင်း ရိုက် နာနာလေး ရိုက်"

" ဖြန်း …ဖြန်း ဖြန်း "

" မ မ … သ မီး မှုတ်ပေးမှာ …နော်"

" အင်း အင်း … ဟင်း ဟင်း"

အနားကပ်ပြောရင်း သူမဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကို မျက်နှာအပ်ကာဖြင့် ဖင်သားအကြားမှ စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်လျက်ရှိသော မသန်းရင်၏ အဆီတဝင်းဝင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကောင်မလေးပါးစပ်နှင့်တေ့ကပ်စုပ်နမ်းပြီး စောက်ရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ဆွဲ ပစ်လိုက်ရာက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို လျှာအပြားလိုက် ထက်အောက်ဝဲယာ ပင့်ယက်သပ်တင်ကာ အပြတ်အသတ် ထိုးလိုက်ယက်လိုက်နှင့် အချိန်အတော်ကြာကြာ ဆွနှူးပေးလိုက်ရာ မသန်းရင်လည်း အကောင်းကြီး ကောင်းသွားရလေသည်။

" အ အဟား အာ့အ … အဟား ဟား …ကောင်း ကောင်း ထှာကွယ် ယက် ယက် … ဟင့် စုပ်ပေး အစိပါ စုပ် စုပ်ပေးစမ်း…  အား အ အ ထိ ထိတယ် … ညီမလေးရယ် အ မူ မူ … အိ အင့် အင့်"

မသန်းရင် ဖင်အဆီဘူးခါမတတ် ထွန့်လူးကော့ထောင်၍ သွားပုံမှာ ယောက်ျား တစ်ယောက်ယောက်သာ အနောက်မှာရှိလျှင် ချက်ချင်း လက်ငင်း ကောက်လိုးပစ်ချင်စိတ် ပေါက်မိမှာ အမှန်ပဲ ဖြစ်သည်။ နော်အေးမူလည်း သူမရဲ့အရည် တရွှဲရွှဲဖြစ်နေသည့် အကြားက လရည်အပြတ်ဝ၍ ဖူးယောင်ကားကာ ပြဲအာအာကြီးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကြီးကြည့်ပြီး စိတ်ထဲက ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ဘဲ သူမစောက်ခေါင်းအဝထဲကို လက်ချောင်းများဖြင့် ဆတ်ကနဲ ထည့်သွင်းကာ အပီအပြင် ထိုးနှိုက်ဆောင့်ပေး နေမိလေသည်။

" အ အား အား မူ မူ မူမူ ရယ် အ ဆောင့် ဆောင့် အိ အင့်အင့် အလာ့လာ့ အ အား အားး "

" စွတ်ဖွတ် … စွိ စွတ် ဖွတ် ဖတ် … စွိ ဇွပ် ဖလပ် … ဘုတ် စွတ်"

" အ အိ အင့် … အင့် အင့် "

ထိုအခိုက် …

" ဖြောင်း ဖြောင်း …ဖြောင်း ဖြောင်း"

ရုတ်တရက် လက်ခုပ်တီးသံနှင့်အတူ …

" ဟားးး မိုက်ပါ့ဗျားး လုံးဝအလန်းပဲ … မင်းဟာမကြီးနှစ်ယောက်က ရာနှုန်းပြည့် အထန်ပဲ မောင်လွင်ရာ … ဟားဟား ဟား"

အနောက်ကနေ ချီးမွမ်းခန်းဖွင့်လိုက်သော အသံကြောင့် အားလုံး နောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်မိကြသည်။

မန်နေဂျာ ကိုစောနောင်ဖြစ်သည်။ သူ့ဘေးမှာလည်း အသားမည်းမည်း ငါးကျပ်သားခန့် ရွှေဆွဲကြိုးကြီးဆွဲထားသည့် အညာတောသားပုံစံ လူတစ်ယောက်ကို တွေ့ရသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးဆီမှ အရက်နံ့တွေ တထောင်းထောင်းထလို့နေကာ ရေချိန်ကိုက်အောင် သောက်စားပြီးမှ ဒီအခန်းထဲကို အချိန်ကိုက် ရောက်လာကြဟန်တူသည်။

" မောင်လွင် နင့် အသိတွေ ဟုတ်လား"

ခင်မောင်လွင် ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

" ဟုတ်တယ် မန်နေဂျာ ကိုစောနောင် … ဒါက တော့ … "

ကိုစောနောင် ခပ်ပြုံးပြုံးအမူအယာနှင့်ပင် …

" သူက စိုးနိုင်ထွန်း တဲ့ ကိုယ့်ရောင်းရင်း ဖောက်သည်ကြီး သူကမလေးရှားက ပြန်လာတာလေ ဟဲဟဲဟဲ"

သူကပါ ဝင်ရောက်ပြောပြီး သူ့လူကို သူ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။

" လာဗျာ ကိုနောင် ဒီက ကို စိုး နိုင်ထွန်း ထိုင်ကြဗျာ …သောက်စရာတော့ မရှိဘူး "

" ဟားး … ဒုန့် ဝါရီ …ဒါတော့  မပူနဲ့ ဟဲဟဲ … ကိုယ်တို့ အသစ်စက်စက် ဒဗယ်လ်ဘလက် တစ်တောင့်ဆွဲခဲ့တယ် … သောက်လက်စ မဟုတ်ဘူးနော် ဟဲဟဲဟဲ"

" ဟားဟား လေးစားတယ်ဗျာ …ကဲ မိနော်ရေ …ဧည့်သည်တွေအတွက် လုပ်ပေးဦးနော် "

" ဟုတ် ဟုတ် ကို လွင် …"

အံမယ် ကလေးမက ခင်မောင်လွင့်ကို "ကိုလွင် " တဲ့။ " ခွေးသူခိုး ငါ့ကွယ်ရာမှာ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဖာတွေနဲ့ ခိုးစားနေသလဲ မသိဘူး ဒီကောင်မနဲ့ ဒင်းနဲ့ ဧကန္တ ဖောက်သည်တွေပဲဖြစ်မှာ … " မသန်းရင်အတွေးပေါက်မိပြီး နေနှင့်ဦးပေါ့မောင်လွင်ရာ ဆိုပြီး စိတ်ထဲ တေးထားလိုက်မိပါသည်။

" ဟာဗျာ … မိနော် အဲ နော်မူအတွက်က … ကိုယ်တွေက ဧည့်သည်မဟုတ်ဘူးဗျ … မိတ်ဆွေ အရင်းအခြာတွေ ဟဲဟဲ …ပြီးတော့ ကိုယ်တို့က အိမ်ရှင်ပါ … ဧည့်သည်မဟုတ်ဘူးလေ … မောင်ရင် …သိသားနဲ့"

" အေးပါဗျာ ထားပါတော့ … ကဲ လာ …ဘယ်လို စချင်သလဲ ပြော ကိုနောင်"

ဖီးလ်အပြည့်နှင့် ငြိမ်သက်နေသော အခန်းကလေးထဲမှာ ခုမှပဲ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားရတော့သည်။ မသန်းရင်လည်း ပထမတော့ ကြောင်အမ်းအမ်းကလေး ဖြစ်နေပေမယ့် သူမမြင်တွေ့နေသမျှ အရာအားလုံးဟာ ခင်မောင်လွင့်စနက်မှန်း သိနေတာကြောင့် ဘာမှမပြောတော့ဘဲ အလိုက်သင့်ပင် ငြိမ်နေလိုက်ပါသည်။

နော်အေးမူ ကိုနောင့်အနားသွားပြီး နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ဆက်၍ အနမ်းချွေနေကြသည်။ ကိုစောနောင်ရဲ့လက်က အဝတ်မဲ့နေသော သူမရဲ့တင်ပါးအိအိအသားဆိုင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ချေပေးနေသည်။

" အင်္ကျီချွတ်လိုက်ပါလား ကိုနောင်"

စောနောင် အင်္ကျီရော ဘောင်းဘီပါချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံကိုပါချွတ်မည်ပြုရာ မသန်းရင် သူ့အနားကို ခပ်တည်တည် လျှောက်လာလိုက်ပြီး …

" နေ နေ ကိုစောနောင်  မသန်း ချွတ်ပေးပါ့မယ် နော် "

" အို မသန်း သိပ်ကို  အလိုက်သိလွန်းတာပဲဗျာ … ကြိုက်ပီ ဟား ဟား ဒီလိုမှပေါ့ "

ဆိုပြီး သူမဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ကိုင်ဆွဲယူ၍ …

" လာပါဦး ဝမ်းကစ်စ်လေး လုပ်လိုက်"


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>>