Tuesday, October 8, 2024

ချွေးမအလိမ္မာ အပိုင်း ( ၁ )

ချွေးမအလိမ္မာ အပိုင်း ( ၁ )

ရာဂနတ်သား ရေးသည်။

“ ဟော ..အဖေ ရောက်လာပြီ..အကိုရေ့...”

ကျုပ်ကို တွေ့လိုက်တာနဲ့ ချွေးမတော် ငြိမ်းငြိမ်း တယောက် သားတော်မောင် ငတိုး ကို အော်ပြောရင်း ခြံဝကို ပြေးလာတယ်။ ခြံဝရောက်တော့ ကျုပ်ဆီက အိပ်ကို ဆီးယူပြီး 

“ ပေး..ပေး..အဖေ..သမီးယူခဲ့မယ်...”

ဆိုပြီး ကျုပ်သယ်လာတဲ့ အိတ်တွေကို ယူလိုက်တယ်။ အိတ်ယူပြီးတော့ ကျုပ်လက်တဖက်ကို ကိုင်ရင်း 

“ သမီးတို့လဲ ..အဖေ့ကို မျှော်နေတာ..စောစောကတောင်..အဖေ့သားနဲ့ ပြောနေကြသေးတယ်..မနေ့ကတည်းက ..ရောက်မယ် ထင်နေကြတာ..အဖေရဲ့...”

“ အေး..အဖေလဲ ...မနေ့က ..လာမလို့ပါကွယ်..တရားထိုင်တဲ့ သူတွေ သွားနှုတ်ဆက်ပြီး ပြင်ရဆင်ရနဲ့ ကြာသွားတယ်ကွယ်...”

ကျုပ်ဟာ အိမ်အပြင်ထွက်လာတဲ့ ငတိုးနဲ့ ဘေးနားမှာ ကပ်ပြီး လိုက်လာတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းကို ရှင်းပြလိုက်တယ်။ 

ကျုပ်သားတော်မောင် ငတိုးဟာ ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ ရပြီး ဒီမြို့ကို ပြောင်းလာတာ မကြာသေးဘူး။ ဝန်ထမ်း တဦးဖြစ်တဲ့ ငတိုးဟာ သူစုထားတာလေးနဲ့ ကျုပ် ဝိုင်းပြီး ဖြည့်တာလေးကို ရောပြီး သုံးပင်နှစ်ခန်း အိမ်လေးတလုံး ဆောက်ထားတယ်။ တောမြို့ကလေးရဲ့ အစွန်ကျလှတဲ့ ငတိုး တို့အိမ်လေးဟာ ပေခြောက်ဆယ် ရှစ်ဆယ် သာသာလေးပေမယ့် ( ပေ ၄၀၊၆၀ ဖြစ်ဟန်တူပါတယ်။) လင်မယား နှစ်ယောက်အပြင် နောက်ထပ် မိသားစု နှစ်ဦးသုံးဦးတော့ နေလို့ရပါတယ်။ 

အိမ်ကိုလည်း တဖြေးဖြေး လက်စသတ်နေတာရယ် ငတိုး အလုပ်က တောဘက်ဆင်းပြီး လုပ်ရတဲ့ အလုပ်ဆိုတော့ အိမ်ဝိုင်း စောင့်ဖို့ အကြောင်းတွေနဲ့ ကျုပ်ကို ခေါ်လို့ ကျုပ်ရောက်လာရတာပဲ။ ငတိုး မရှိရင် အဖော်အိပ်ပေးတဲ့ အဖွားကြီး ဆိုတာ တောပြန်သွား ဆိုပဲ။

ငတိုးတို့ ခုနေတဲ့ ရပ်ကွက်နဲ့ လမ်းကလေးက မြို့စွန်နား ဆိုတော့ ခြံတွေကျယ်ပြီး သီးသန့်လို ဖြစ်နေကြတယ်။ တရပ်တည်း သားတွေ မဟုတ်ဘဲ အကြောင်း အမျိုးမျိုးနဲ့ ပြောင်းနေဖြစ်ကြတဲ့ သူတွေဖြစ်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် များသောအားဖြင့် မြို့ထဲအလုပ်သွားလုပ်ရသူတွေ များကြလို့ အိမ်မှာ ကျန်တက်တာ မိန်းမတွေများတယ်။ မရှိမရှားတဲ့ လူတွေမို့ တောဓလေ့လည်းမကျ၊ မြို့ဓလေ့လည်း မကျနဲ့ နေပျော်ပါတယ်။

ကျုပ်ဟာ ငတိုး တို့ဆီ ရောက်ပြီး အတူနေရင်း သူတို့ အိမ်လေးကို ဝိုင်းလက်စသတ်ပေးရတယ်။ ကူဆောက်ပေးတဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ မအားလို့ မလာကြတော့ဘူးလေ။ လက်သမားလုပ်ဖူးတဲ့ ကျုပ်ဟာ ငတိုး တို့အိမ်ကို ပိုသပ်ရပ်အောင် နည်းနည်းချင်း ဖြည့်လုပ်ပေးနေရတယ်။ အခုဆို တော်တော်လေး လုံလာပါပြီ။

အဲ..တခုတော့ ပြောစရာ ရှိတယ်။ ဘာလဲဆိုတော့ အခန်း မလုပ်ရသေးတာပဲ။ သိပ်ပြည့်ပြည့်စုံစုံ မဟုတ်သေးတော့ ရတာလေးနဲ့ အိမ်ထဲဖြည့်လိုက် စားလိုက်နဲ့ အိမ်လုံးသာ ပြီးနေသေးတယ်။ အခန်းတို့ ဘာတို့ဆိုတာ မလုပ်ရသေးဘူး။ 

ဒီတော့ ညအိပ်ရင် ငတိုး တို့လင်မယားက အိမ်အတွင်းဘက် ကျကျမှာ အိပ်ကြတယ်။ ကျုပ်က အလယ်ခန်း နေရာမှာ အိပ်ရတယ်။ သြော် ..အိမ်အနေအထားကို ပြောရဦးမယ်။ သုံးပင်နှစ်ခန်းအိမ်လေးကို နောက်ဖက်မှာ ထပ်ပြီး ချဲ့ထားတယ်။ ခေါင်းရင်းမှာ သူအိပ်၊ ခြေရင်းမှာ မီးဖို၊ မီးဖိုနဲ့ အိပ်ယာကြားလောက်မှာ နောက်ကို ဆင်းတဲ့ အပေါက် ဖောက်ထားတယ်။

ဒီတော့ နောက်က အဖီလေးမှာ ငတိုး တို့အိပ်ကြတယ်။ ကျုပ်က အိမ်မရဲ့ နောက်ခန်းမှာ အိပ်တယ်။ အိမ်မနဲ့ အဖီဟာ ကြမ်းတပြေးထဲ ဆိုတော့ အိပ်ယာနှစ်ခုဟာ လေးငါးခြောက်ပေလောက်ပဲ ကွာနေလို့ နီးတယ်လို့ပဲ ပြောရမှာပေါ့။ အဲ..ပြောချင်တာက ငတိုးတို့နဲ့ ကျုပ်ဟာ ယှဉ်လျှက် အနေအထားနဲ့ ခပ်နီးနီး အိပ်ကြတယ် ဆိုတာပါပဲ။

နောက်ပြီး ခြင်ရှားတဲ့ အရပ်မို့ ခြင်ထောင်မထောင်ဘဲ အိပ်ကြတာ များပါတယ်။ ကျုပ်ရောက်ကာစတုန်းကတော့ ခြင်ထောင်ထောင်တယ်။ အခု မထောင်တော့ဘူး။ ဒီအတိုင်း အိပ်လို့ရနေတာပဲ ဥစ္စာ။

ကဲ..ကျုပ်ပြောချင်တဲ့ အကြောင်း ရောက်လာပါပြီ။ ဘာလဲဆိုတော့ ငတိုးတို့ လင်မယားရဲ့ ချစ်ဗျူဟာ ခင်းကျင်းပြသတဲ့ပွဲပေါ့။ ရှင်းရှင်းပြောရရင်တော့ ငတိုး တို့လင်မယား လိုးပွဲပေါ့။

ရကြတာ လေးငါးလလောက်ပဲ ရှိသေးသူတွေ ဆိုတော့ ကာမအရသာကို အခုမှ ခံစားလို့ ကောင်းကြတုန်း မဟုတ်လား။ ဒါကြောင့် ညဆို သူတို့သဘာဝအတိုင်း ချစ်ဗျူဟာ ခင်းကျင်းကြတော့တာပေါ့။ ချစ်တင်းနှောကြတာပေါ့။ လိုးကြတာပေါ့။

ရောက်ကာစ ရက်တွေတုန်းကတော့ ကျုပ်လည်း မသိပါဘူး။ အိပ်လို့ကောင်း စားလို့ကောင်းနဲ့ အိပ်ပြီဆိုတာနဲ့ ပျော်သွားတာပဲ။ နိုးလာရင်လည်း ဘာထူးခြားတာမှ မတွေ့ရဘူး။ အဲ..ဆယ့်လေးငါးရက်လောက်လဲ ရှိလာရော သူတို့ လင်မယားရဲ့ လိုးပွဲကို မြင်ရတော့တာဘဲ။

အဲဒီညက ကျုပ်နားနား ခပ်တိုးတိုးပြောနေတဲ့ အသံရလို့ အိပ်နေရာက ပြန်နိုးသွားတယ်။ ဒီတော့ ဘေးနား နားထောင်လိုက်တယ်။ ဒီအခါမှ တရှုးရှုး တဟင်းဟင်း အသံတွေ ကြားနေရတယ်။ ပြီးတော့ တချက်တချက်မှာ ခပ်တိုးတိုး ပြောတဲ့ အသံကိုလည်း ကြားရတယ်။ လိုးဖို့ နှုးရင်းက ထွက်လာကြတဲ့ အသံတွေပေါ့။

ငတိုး တို့လင်မယား လိုးကြတော့မယ် ဆိုတာ ကျုပ်သိသွားရပြီ။ ဒီတော့ ကျုပ်ကိုကျုပ် နိုးနေတယ်လို့ မထင်ရအောင် အသာငြိမ်ရင်းက ရန်ခုန်စွာနဲ့ နားထောင်နေမိတယ်။ လင်မယားလိုးတာ မဆန်းပေမယ့် လိုးဖို့ပြင်တာတို့ လိုးတာတို့ကို မြင်ရကြားရတဲ့ လူမှာ ကိလေသာစိတ် မကုန်ခမ်းရင် စိတ်လှုပ်ရှားကြရတယ် မဟုတ်လား။

ကျုပ်လည်း ပုထုဇဉ်ပဲ၊ အခုမှ အသက်လေးဆယ့်ငါး ကျော်ရုံ ရှိသေးတာ။ ဘယ်စိတ်ကုန်ပါ့မလဲ။ မိန်းမ သေသွားလို့ စောစောစီးစီး မုဆိုးဖို ဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ ကျုပ်မှာလဲ ကိလေသာစိတ်တွေ များဆဲပေါ့။ ဒီတော့ ကိုယ်လိုးရတာ မဟုတ်ပေမယ့် သူများတွေ လိုးတာ၊ လိုးဖို့ပြင်တာကို ကြားရ မြင်ရရင် ဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ။

အခုလည်း ငတိုး တို့လင်မယား လိုးဖို့ နှိုးဆွနေကြတဲ့ အသံတွေကြောင့် ကျုပ်တကိုယ်လုံး ရမ္မက်သွေးတွေ နိုးကြွဆူေ၀ လာကြတယ်။ ဒီလို မဖြစ်တာ ကြာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျုပ်ဟာ နိုူကြွလာတဲ့ ကိလေသာ သွေးတွေကြောင့် လူဟာ လန်းဆန်းသလို ဖြစ်နေတယ်။ ဒီလို သွေးသားတွေ ဆူတာကို မခံစားရတာ အတော်လေး ကြာပြီမို့ ကိုယ့်သား လင်မယားစုံတွဲ လိုးပွဲနွှဲဖို့ ပြင်တာကို မကြည့်သင့် မကြားသင့်ဘူးလို့ သိပေမယ့် အခုလို နိုးချိန်ှမှာ ဆုံရတာဆိုတော့ မျက်ကွယ်ပြုလို့ မရတော့ဘူး ။ ကြိတ်ပြီး နားထောင်နေတာပေါ့။ 

ခေါင်းရင်းနဲ့ ငတိုးတို့ အိပ်နေတဲ့ဘေးမှာ တံခါးပေါက်တွေ ရှိပေမယ့် ပိတ်ထားလို့ အိမ်ထဲမှာ မှောင်နေတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက် ဖြစ်နေတာကို မမြင်တွေ့ရပေမယ့် ကြားတော့ကြားနေရတာပေါ့။ ဒီတော့ ခပ်တိုးတိုး တီးတိုး ပြောနေကြတဲ့ အသံတွေနဲ့ ကာမစိတ်တွေ ထနေကြလို့ ထွက်လာတဲ့ အသံတွေဟာ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညမှာ တော်တော် ပီပီသသ ကြားနေရတယ်။

“ အို ဖြေးဖြေးလေ ..အကိုရဲ့..ဘေးမှာ အဖေ ရှိတယ်လေ...”

ဆိုတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ အသံနဲ့ အတူ 

“ အိပ်ပျော်နေပါပြီကွ..မသိပါဘူး..သိလဲ ဘာဖြစ်လဲ..ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ်လိုးတာပဲ..အဖေ့တုန်းကလည်း အမေ့ကို လိုးလို့..တို့မွေးလာတာ မဟုတ်လား..ဟင်း..ဟင်း...”

ဆိုတဲ့ ငတိုး အသံကိုလည်း ကြားနေရတယ်။

“ အို..ဒါတော့ ဒါပေါ့...ဒါပေမယ့် ..မသိအောင်..လုပ်မှ ..သိရင် ရှက်စရာကြီး...”

“ သိပြီးသားတွေပါကွာ...လင်မယား လိုးတာ ဆန်းတာ မှတ်လို့...ဟုတ်ဖူးလား...”

“ အို..အကိုကလဲ ..သိပ်မညှစ်နဲ့လေ..တအားကြမ်းတာပဲ..အင်း...ကျွတ်..ကျွတ်...ကျွတ်...”

ခပ်တိုးတိုး ပြောနေကြပေမယ့် အိပ်ယာချင်းက နီးနေတော့ အကုန်ကြားနေရတယ်။ တဟင်းဟင်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်နေတဲ့ အသံတွေ ၊ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ စုပ်သပ်သံတွေဟာ ကျုပ်ရင်ကို ဗလောင်ဆူစေတယ်လေ။

ကျုပ်မျက်စိထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဘာမှ မမြင်ရပေမယ့် စိတ်ကူးနဲ့ ပုံဖော်ကြည့်မိတယ်။ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး တလုံးတခဲ ရှိလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ငတိုးတယောက် စိတ်ရှိသလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေတာကို မြင်ယောင်နေမိတယ်။

ကျုပ်ချွေးမ ငြိမ်းငြိမ်းဟာ လုံးကြီးပေါက်လှလေ။ ယောင်္ကျားတွေ စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားချင်လောက်အောင် ဆူဆူဖြိုးဖြိုး တလုံးတခဲကြီး ၊ မျှစ်စို့ကြီးလို တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိလှတဲ့ သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးကြောင့် ကျုပ်တောင် တခါတခါ ကြည့်ပြီး သက်ပြင်းမောတွေ ချမိတယ်။ အမှန်ပြောရင် လီးတောင် တောင်သွားရတယ်။ 

ဘယ်..လီးမတောင်ဘဲ ခံနိုင်ပါ့မလဲ၊ အိမ်ဘေးမှာ ရှိတဲ့ ရေစည်မှာ ရေချိုးချိန်ဆိုရင် ကျုပ်စိတ်အလှုပ်ရှားဆုံးပဲ၊ လုံးကြီးပေါက်လှ ကိုယ်လုံးနဲ့ တလုံးတခဲ ရှိလှတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ အချိုးကျလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီဟာ ရေစိုနေတဲ့အခါမှာ ဘယ်လောက် ယောင်္ကျားတွေကို ကိလေသာ ကာမဂုဏ်စိတ်တွေ ယိုဖိတ်တိုးပွါးစေမလဲ ဆိုတာ ကြုံဖူးသူတွေ သိမှာပါ။

ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အရပ်နဲ့ လိုက်အောင် ရင်ထွားထွား ခါးသိမ်သိမ်နဲ့ တင်ထွားထွားကြီးတွေ စွင့်ကားနေလိုက်တာများ ကျုပ်မှာ မြင်တိုင်း တံတွေးတွေ သီးလောက်အောင် ခံစားရတယ်။ မိန်းမအရသာကောင်းကောင်းသိတဲ့ ကျုပ်ဟာ ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ တကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး အတော်ဆွဲဆောင်မှု ရှိပါလား ဆိုတဲ့ စိတ်တွေ ပေါ်လာရတာ လေးငါးရက် ရှိနေပြီ။ ဒါပေမယ့် ငါ့ချွေးမ ပါလား၊ မတော်ပါဘူးလေ ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ကိလေသာစိတ်ကို ချိုးနှိမ်နေခဲ့ရတာ ခဏခဏပါပဲ။

ဘယ်သိပ်တော့ လွယ်မလဲ၊ အကြောတွေ သန်နေဆဲ ရှိသေးတဲ့ ကျုပ်ဟာ လက်ထဲ ပုတီးထည့်ပြီး တရားမှတ်သယောင် ပြုနေပေမယ့် ပေါင်ခြံထဲမှာတော့ လီးကြီးဟာ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေရတာ အတော် အနေခက်လှတယ်။ ကျုပ်ဒီမှာနေရတာ အဆင်ပြေပါလျှက်နဲ့ ဒီကိစ္စကျတော့ အဆင်မပြေဘူး ဖြစ်နေရတယ်။

ကျုပ်မရှက်တမ်း ဝန်ခံရရင် ငြိမ်းငြိမ်းကြောင့် လီးတောင်ရတာကို သဘောကျနေမိတယ်။ လူတကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ ရမ္မက်သွေးတွေ နိုးထလာတာကို ကျုပ်ကြိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် ငြိမ်းငြိမ်း ရေချိုးတာကို စမြင်တဲ့နေ့က စပြီး မသိမသာနဲ့ ရေချိုးတာကို သတိထားနေမိတယ်။

တနေ့ နှစ်ကြိမ်လောက် ရေချိုးတက်တဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းကြောင့် ကျုပ်မှာလည်း တနေ့နှစ်ကြိမ် စိတ်လှုပ်ရှားရတယ်။ များသောအားဖြင့် ငတိုး မရှိတဲ့အချိန်နဲ့ တယောက်တည်း ရေချိုးတက်တဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းကြောင့် ကျုပ်စိတ်တွေဟာ အထိန်းအကွပ် မရှိဘဲ ထင်သလို ဖြစ်သွားတက်တယ်။ ဆိုလိုတာက ငတိုး ရှိနေရင် ငါ့သား မိန်းမပါလား ဆိုပြီး သတိထိန်းနိုင်မှာ ဖြစ်ပေမယ့် တဦးထဲ ရေချိုးတာများ တွေ့ရင် ပိုစိတ်လှုပ်ရှားရတာပေါ့။ 

လုံးကြီးပေါက်လှနဲ့ နုနုထွားထွား အချိုးအစားကျတဲ့  မိန်းမတယောက်ရဲ့ ရေစို ထမီအောက်က အသားစိုင်တွေဟာ ကျုပ်လိုလူ မပြောနဲ့၊ ဈာန်ရတဲ့ ရသေ့တောင်မှ ဈန်လျှောနိုင်တယ်။ ဈာန်မရတဲ့ ကျုပ်အဖို့တော့ စဉ်းစားသာ ကြည့်တော့။

ပြောရရင် အခု နိုးလာတာကလည်း အဲဒီ စိတ်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ လေးငါးရက်လောက် စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့တဲ့ ကျုပ်ရဲ့ မသိစိတ်ဟာ ငတိုး တယောက် ငြိမ်းငြိမ်းကို လိုးဖို့ လုပ်နေတာကို သတိပေးလိုက်ပုံရတယ်။ ဒါကြောင့် ကျုပ် ဖြတ်ကနဲ နိုးလာပြီး လိုးပွဲကို သတိပြုမိသွားတာပေါ့။

“ ဖြည်း..ဖြည်း..အို..အကိုကလဲ...လောလိုက်တာ..အို..ကျွတ်..ကျွတ်...”

ငြိမ်းငြိမ်း အသံလေးက ကျုပ်ရင်ကို တော်တော်လေး ဆူဝေစေတယ်။ ဟိုကောင် ငတိုး ဘာလုပ်နေလဲ မသိဘူး။ အတော်လေး ကြာအောင် တဟင်းဟင်း တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ အသံတွေ ဆူညံနေရာက ဟင့်ကနဲ ဟင့်ကနဲ စည်းချက်ကျတဲ့ အသံနဲ့ သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတဲ့ အိမ်ကလေးကြောင့် ငတိုး တယောက် ငြိမ်းငြိမ်းကို လိုးနေပြီ ဆိုတာ ကျုပ်သိလိုက်တယ်။ 

ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ ဆူဖြိုးတောင့်တင်းလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖက်ပြီး  အားကြိုးမာန်တက်နဲ့ လိုးနေမယ့် ငတိုးကို မြင်ယောင်ရင်း ကျေနပ်သလို မနာလိုသလို ဖြစ်နေမိတယ်။ လိုးလို့ သိပ်ကောင်းမယ့် ငြိမ်းငြိမ်းကို ငတိုး ကောင်းကောင်း လိုးနေချိန်မှာ ဘာမှ လိုးစရာ မရှိတဲ့ ကျုပ်ဟာ ကိုယ့်လီးကိုယ် ဆုပ်ပြီး သူများ လိုးတာကို စိတ်နဲ့  ပုံဖော်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။

ကျွတ်..ကျွတ်နဲ့ စုတ်သပ်သံလေး တခါတခါ ပေါ်လာတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ နှစ်ယောက်လုံး အသက်ပြင်းပြင်း ရှုနေရလို့ တအင်းအင်းနဲ့ ထွက်နေတဲ့ အသက်ရှုသံတွေဟာ ကျုပ်နားနားကပ်ပြီး ထွက်နေသလို ကျုပ်အဖို့ ကျယ်လောင်စွာ ကြားနေရတယ်။

ငြိမ်းငြိမ်းကို ငတိုး ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လိုးနေလဲတော့ ကျုပ်မသိဘူး။ ကျုပ်အထင်တော့ အပေါ်တက်ခွပြီး ဆောင့်နေပုံ ရတယ်။ ဆောင့်ချက်ကလည်း အတော် အားပါပုံရတယ်။ အိမ်ကလေး တခုလုံး သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ ဖြစ်နေသလို ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ စုပ်သပ်သံလေးဟာလည်း တခါတခါ ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ပေါ်ပေါ်လာတယ်။

ဗွီဒီယိုတွေ ကြည့်ဖူးထားတဲ့ ကျုပ်ဟာ ငတိုး တို့လုပ်နေတာကို မျက်စေ့ထဲ ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် ပေါ်လာသလို လီးနဲ့စောက်ပတ်  တပ်လျှက် အနေအထားနဲ့ ရှိမယ့်ပုံကိုလည်း မြင်နေမိတယ်။

ကျုပ်နားထဲ တဟင့်ဟင့် တဟူးဟူး အသံနဲ့ အတူ ဖွပ်..ဖွပ်..စွတ်စွတ် ဆိုတဲ့ အသံလေးပါ ကြားရလို့ လီးနဲ့စောက်ပတ်တို့ရဲ့ ထိတွေ့မှု အသံပဲ ဆိုပြီး ပိုလို့တောင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားရတယ်။ 

ငတိုးက ငြိမ်းငြိမ်းကို ကြုံးလိုးနေတာကို မမြင်ရပေမယ့် ကျုပ်ဟာ ကြားနေရတော့ ငတိုးလိုပဲ မိန်းမလိုးချင်စိတ်တွေ ပိုပေါ်နေမိတယ်။ ဟုတ်တယ်၊ ကျုပ်မိန်းမ မလိုးရတာ တော်တော်ကြာပြီ။ ကျုပ်မိန်းမ သေပြီးကတည်းက ဆိုတော့ လေးနှစ်လောက်တောင် ရှိပြီ။ 

ငြိမ်းငြိမ်းကို ငတိုးလိုးတာ ကျုပ်ကျေနပ်သလို ဖြစ်တာက ကျုပ်သားအတွက် ဂုဏ်ယူမိလို့ပါ၊ ဆူဖြိုးတောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမတယောက်ကို လိုးခွင့်ရတယ်ဆိုတာ နည်းတဲ့ ကုသိုလ်မှ မဟုတ်ဘဲ။ မိန်းမတွေ အများကြီး ရှိကြတာပဲ၊ ငြိမ်းငြိမ်းလို တောင့်တဲ့ ကိုယ်လုံးရှိတဲ့ သူတွေက ရှားတယ်လေ၊ တထောင်မှာ တယောက်လောက်ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားအောင် အချိုးအစား ပြေပြစ်တက်ကြတာ မဟုတ်လား၊ အခု ငြိမ်းငြိမ်းက အဲဒီတထောင်ထဲက အချိုးအစား ပြေပြစ်တဲ့ တယောက်ဆိုတော့ သူ့ကို လိုးခွင့်ရနေတဲ့ ငတိုးအတွက် ကျုပ် ကျေနပ်ပြီး ဂုဏ်ယူမိတာပေါ့။

တဖက်ကလည်း ငတိုးကို မနာလိုသလို ဖြစ်နေမိတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ငြိမ်းငြိမ်းလို မိန်းမနဲ့ မတန်ဘူးလို့ ထင်မိလို့ပဲ၊ ဟုတ်တယ်လေ၊ ငတိုးပုံစံက အရပ်ခပ်ပြတ်ပြတ်ရယ် သိပ်ဗလကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး။ ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ လိုက်တယ် ဆိုရုံလေး၊ ကျုပ်လို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဗလကောင်းကောင်းတောင် မဟုတ်ဘူး။ ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ ငြိမ်းငြိမ်းလို မိန်းမမျိုးဟာငတိုးတို့လို ကောင်တွေထက် ကျုပ်လို လူမျိုးတွေနဲ့မှ လိုက်ဖက်မယ်လို့ ထင်မိလို့လဲ ငတိုး အပေါ် မနာလိုသလို ဖြစ်နေမိတာပေါ့။

ဒါတွေဟာ ခက်ပါတယ်။ သိတဲ့အတိုင်းပဲ၊ ခပ်သေးသေး မိန်းမတွေနဲ့ ခပ်တောင့်တောင့် ယောင်္ကျားတွေ ယူကြသလို၊ ခပ်တောင့်တောင့် မိန်းမတွေကို ခပ်သေးသေး ယောင်္ကျားတွေ ယူကြတာ အများကြီးပဲ မဟုတ်လား။ သူ့ဟာသူ ဖြစ်တော့ ဖြစ်နေကြတာပါပဲ။

ကျုပ်မိန်းမတောင် ခပ်သေးသေးပဲ။ ဒါပေမယ့် ငတိုးတို့ကို မွေးနိုင်ခဲ့တာပဲ၊ ကျုပ် အလိုးကို ခံနိုင်ခဲ့တာပဲ၊ အရေးကြီးတာက နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းအောင်  (အရသာရှိအောင်) လိုးနိုင်ဖို့ပဲ ဆိုတာ ကျုပ်သိပါတယ်။ လိုးတာ ခံတာ နားလည်ကြရင်ပေါ့။

ဘာဖြစ်လို့ ပြောရတာလဲ ဆိုတော့ ဒီကိစ္စဟာ မကျွမ်းကျင်ရင် အရသာ ပြည့်စုံအောင် မခံစားရလို့ပဲ။ ဒါကြောင့် တချို့လင်မယားတွေဆို ကလေးတွေသာ မွေးလာတယ်။ မိန်းမလုပ်တဲ့ သူမှာ အိမ်ထောင်ရေး အရသာ ဆိုတာ ကလေးမွေးပေးရမယ် လို့ပဲ လွဲမှားတဲ့ အယူအဆတွေ ဖြစ်သွားကြရတယ်။

ဒီကိစ္စဟာ သိပ်နူးညံ့ပါတယ်။ ကျုပ်လည်း ပညာပေး ကျမ်းတွေဖတ်၊ ဟိုလူပြော ဒီလိုပြောနဲ့ သိတာပါ။ အဲ..ကျုပ်မှာတော့ မိန်းမနဲ့ ပက်သတ်ပြီး မကျေနပ်သွားတာမျိုး မရှိပါဘူး၊ ကျုပ်လိုးဖူးတာ မိန်းမ သုံးယောက်ရှိတယ်။ ကျုပ်မိန်းမရယ်၊ နောက်နှစ်ယောက်ရယ်ပေါ့။

ကျုပ်မိန်းမကတော့ ကိုယ့်မိန်းမမို့ လိုးရတာ၊ နောက်နှစ်ယောက်ကတော့ ကျုပ်ကလည်းဆာဆာ၊ သူတို့ကလည်း ဆာဆာနဲ့မို့ ဖြစ်သွားကြတာ၊ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်လောက်ကပဲ၊ အသေးစိတ်တော့ မပြောချင်တော့ပါဘူး။ ပြောချင်တာက ကျုပ်အလိုးကို ခံရတဲ့ မိန်းမတိုင်း ကျေနပ်ရုံမကဘူး၊ တခါတလေ တောင်းပန်ရတဲ့အထိ ကျုပ် ကြုံဖူးတယ်။

ဒီကိစ္စဟာ သိပ်နူးညံ့ပါတယ်။ ကျုပ်လည်း ပညာတက်ပါ။ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်က ကျုပ်နောက်ဆုံးလိုးခဲ့တဲ့ မိန်းမဆိုရင် တညလုံး ကျုပ်အမျိုးမျိုးလိုးလို့ ကြာလာတော့ မခံနိုင်တော့ဘဲ ငိုပြီး အတင်းတောင်းပန်လို့ ကျုပ်လိုးရတာ မကျေနပ်သေးဘဲ ရပ်လိုက်ရတာ ရှိဖူးတယ်။ ပြောရရင် ကျုပ်ဟာ ဒီစိတ်တွေ အများကြီး ရှိတယ်။ လုပ်ခွင့်ရရင်လည်း ကျေနပ်အောင် လုပ်နိုင်တယ် ဆိုတာ ပြောချင်တာပါ။

အခုတော့ ကျုပ်ဟာ ငတိုးတို့ ခေါ်လို့ သူတို့အိမ်လာနေရတော့ တခါတလေ ကြုံရတက်တဲ့ မိန်းမလိုးဖို့ အခွင့်အရေးက အတော်နည်းသွားပြီ။ သူများ လိုးနေတာကိုသာ မြင်ရကြားရတဲ့ အခြေအနေနဲ့ နေနေရတော့တယ်။ ဒီမှာက မိန်းမလိုးရဖို့ အခွင့်အရေး အတော်နည်းတယ်။ သားနဲ့ ချွေးမဆီမှာ နေပြီး စောင့်နေရတာ ဆိုတော့ ဣန္ဒြေနဲ့ နေရတယ် မဟုတ်လား။

မိန်းမလိုးချင်နေတာကတော့ အရမ်းပဲ။ ဒီကို မလာခင် မြို့မှာ ဗွီဒီယိုတွေ ကြည့်တုန်းကလည်း တော်တော်ဖြစ်ခဲ့တာပဲ၊ ဒီရောက်တော့ ချွေးမဖြစ်သူ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ ရေချိုးနေပုံတွေ မြင်ပြီးကတည်းက စပြီး ဒီစိတ်တွေ တော်တော်ပေါ်လာတာပဲ၊ ဖြစ်ဖူးကြမှာပေါ့လေ။

ကျုပ်ဟာ ငတိုးနဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းတို့ လိုးနေကြတာကို နားထောင်ရင်း ကျူပ်ဘဝရဲ့ မပြည့်စုံမှုကို မကျေနပ်သလို ဖြစ်နေတယ်။ တကယ်ဆို ကျုပ်မိန်းမဟာ နောက်ထပ် အနှစ် (၂၀) လောက် ရှိသင့်သေးတာပေါ့။ သူရှိရင် ဟုတ်တာ မဟုတ်တာထား၊ လိုးစရာတော့ ရှိတယ် မဟုတ်လား။ အခု သူမရှိတော့ ကျုပ်မှာ လိုးချင်လျှက်နဲ့ လိုးစရာက မရှိဘူး ဖြစ်နေတယ်။ 

“ အား...အား..အို..အို..ကျွတ်..ကျွတ်...”

ကျုပ်စဉ်းစားနေချိန်မှာပဲ ငတိုးနဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းတို့ဆီက အသံတွေ ပိုကျယ်လာပြပြီး သိမ့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတဲ့ အိမ်လေးဟာ တော်တော်လေး လှုပ်နေရာက ရပ်သွားတယ်၊ ငတိုး ပြီးသွားပုံရတယ်၊ မလှုပ်တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဆီက တဟူးဟူး တဟဲဟဲ အသံတွေတော့ ကြားနေရသေးတယ်။

“ တော်ပြီလား...”

“ အေး...တော်ပြီ...”

“ တော်တော် ..မောသွားပြီလား..ဟင်...”

ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ အသံလေးနဲ့ ငတိုးရဲ့ အသံကို ထပ်ကြားရတယ်။ ကြည့်ရတာ ငတိုး အတော်မောသွားပုံ ရတယ်။ တဟဲဟဲ အသံကြီးက တော်တော်ကျယ်တာပဲ။ ဒီကောင်က သိပ်သက်လုံကောင်းတဲ့ကောင် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကျူပ်သိတယ်၊ သိပ်လှုပ်ရှားရှား လုပ်ရင် မောလွယ်လို့ ကျုပ်နဲ့ နေတုန်းကဆိုရင် အလုပ် သိပ်မလုပ်ခိုင်းဘဲ ထားရတယ်။

အခု ဒီကောင် မစိတ်မွှန်ပြီး မိန်းမ တက်လိုးတာ အားကုန် လိုးလိုက်ပုံရတယ်။ တဟူးဟူး တဟဲဟဲနဲ့ အသက်ရှုနေလိုက်တာ၊ ကျုပ်တောင် စိုးရိမ်သွားမိတယ်။ ဒါတောင် ဒီကောင် ကြာကြာဆောင့်တာ မဟုတ်ဘူး၊ စိတ်ထင် လေးငါးမိနစ်လောက်ပဲ၊ အင်းလေ မြန်မြန်ပြီးတော့လည်း ထပ်မမောရတော့ဘူးပေါ့။

ငြိမ်းငြိမ်းကတော့ ကျေနပ်လား၊ မကျေနပ်လား မသိဘူး၊ ကျုပ်တော့ သိပ်မကျေနပ်ဘူး။ ဘယ့်နှယ် မိန်းမလိုးတာ စောစောပြီးသွားရင် ဘယ်အရသာ ရှိမလဲ၊ ကြာကြာလိုးနိုင်မှ အရသာကို ကြာကြာခံစားနိုင်တာ၊ စောစောပြီးတော့ ခဏပဲ အရသာ ရှိတာပေါ့။ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေချိန်နဲ့ သုတ်ထွက်တဲ့ အချိန်ပဲ အရသာ ရှိတာ။

သုတ်ထွက်ချိန်ကတော့ အကောင်းဆုံးပေါ့။ ဒါပေမယ့် စောက်ခေါင်းထဲ လီးသွင်းပြီး အဆွဲအနှုတ်လုပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်၊ ပါးနမ်းလိုက်၊ နို့စို့လိုက်၊ ဆွဲလိုက် လုပ်ရင်း သုတ်ကို ကြာကြာထိန်းပြီး စိတ်ရှိသလောက် လိုးရတာ ကြာလေကောင်းလေ မဟုတ်လား။ နာရီဝက် တနာရီလောက် လိုးနိုင်မှ လိုးရကျိုးနပ်တာ။

ဘယ် တက်ခွပြီး လေးငါးမိနစ်လောက် ဆောင့်ပြီးတာနဲ့ ထွက်တာမျိုးကတော့ ကျုပ်သဘောမကျဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ဘာတက်နိုင်မှာလဲ၊ လိုးနေတာက ငတိုးပဲ ဥစ္စာ၊ ကျုပ်လိုးရတာမှ မဟုတ်ဘဲ။ စောစောပြီးတော့ စောစောအိပ်ရတာပေါ့။ ငြိမ်းငြိမ်း အခြေအနေကို ကျုပ်မသိပေမယ့် ဒီလောက်နဲ့တော့ သိပ်တင်းတိမ်လိမ့်မယ် မဟုတ်ဘူးလို့ ကျုပ်တွေးမိတယ်။ ဒီကိုယ်လုံးက ဒါမျိုးကို အတော်လိုးလားပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်နဲ့ ကြာကြာလုပ်တာကို ကျေနပ်နိုင်မည့် အနေအထားလို့ ကျုပ်ထင်တယ်။ ဒါကလည်း ကျုပ်အထင်ပြောတာပါ။ ဘာပြုလို့လဲ ဆိုတော့ ငတိုးငြိမ်ပြီး မကြာမီမှာ တရှုးရှုး အသက်ရှုသံတွေ မြည်ပြီး သူတို့ အိပ်ပျော်သွားကြလို့ပါပဲ။

အဲဒီနေ့ညက စပြီး ညဘက်ဆို အိပ်မပျော်တော့ဘူး။ ဒီကောင်တွေ လင်မယား လိုးတာကို စောင့်စောင့် နားထောင်နေမိလို့ပေါ့။ အိမ်တံခါးတွေ ပိတ်ထားလို့ မြင်တော့ မမြင်ရဘူး။ ကြာရုံပဲ ၊ ဒါပေမယ့် စိတ်အာသာပြေပါတယ်။

ငြိမ်းငြိမ်းဟာ ရုပ်ရည်ကိုယ်ခန္ဓာ ကြည့်ကောင်းသလို လင်ကို ပြုစုတာလဲ ကောင်းတယ်။ အဲ..လင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးမှ တော်ရတဲ့ ကျုပ်လို ယောက္ခမ အပေါ်မှာလည်း အတော်ကောင်းပါတယ်။ ယောင်္ကျားနောက် လိုက်နေရသူဆိုတော့ သူ့မှာလည်း မိဘနဲ့ ဝေးနေရတာ မဟုတ်လား။ ဒီတော့ ကျုပ်ကို မိဘလို ပြုစုတာ လိုတာထက်တောင် ပိုမယ်ထင်တယ်။ ယောက္ခမ ဆိုတာလည်း မိဘပဲ မဟုတ်လား။

သူတို့ လင်မယား စိတ်တူ သဘောတူနဲ့ ခေါ်ထားလို့ ကျုပ်လာနေရတာ ဆိုပေမယ့် တချို့တလေ ကိစ္စတွေမှာ ကျုပ်ဟာ အိမ်ဦးနတ် ဖြစ်နေရတယ်။ အိမ်ထောင် အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိကြသေးတဲ့ အသက် (၂၀) သာသာ လူငယ်တွေရဲ့ကြားမှာ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကျုပ်ဝင်ပြီး ဦးဆောင်တာတွေ ရှိတာပေါ့။ ဒါ့ကြောင်လည်း မိဘလိုတမျိုး၊ အိမ်ဦးနတ်လို တဖုံ၊ ကျုပ်ကို ခိုလှုံတယ်လို့ ပြောရင်ရတယ်။

အထူးသဖြင့် ငြိမ်းငြိမ်းပေါ့။ မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ ငတိုး အတွက် ဝယ်နေကျဖြစ်တဲ့ နွားနို့ကို ကျှုပ်အတွက်ပါ ဝယ်ပြီး တိုက်တယ်။ ငတိုးအတွက် လိုကောင်းလိုပေမယ့် ကျုပ်အဖို့တော့ သိပ်မလိုပါဘူး။ အသက်ကြီးစ ပြုနေပေမယ့် ကျုပ်အဖို့တော့ သိပ်မလိုပါဘူး။ အသက်သာကြီးတာ ကျုပ်မှာ ငတိုးထက် ပိုတဲ့ ခွန်အားတွေ ရှိနေသေးတာပဲ။ အဲ..နွားနို့ကို ကြက်ဥပါ ထည့်တိုက်တော့ ရှိတဲ့ ခွန်အားတွေထက် ကာမခွန်အားတွေပါ ပိုတိုးလာတာကြောင့် ကိလေသာ ဖောက်ပြန်တဲ့ စိတ်တွေ အမြဲလိုလို ပေါ်နေမိတယ်။ ပေါ်စရာ အကြောင်းတွေကလည်း ရှိတယ်မဟုတ်လား။

ငတိုးတို့ လင်မယားရဲ့ တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုးပွဲနဲ့ ကျုပ်ချွေးမ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ ရာဂထက်သန်စေတဲ့  ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်တို့ဟာ ကျုပ်အတွက် ရမ္မက် ဆူဝေစရာ အကြောင်းတွေပေါ့။ ဒါတွေနဲ့ ထိတွေ့၊ ကြားနေရတဲ့ ကျုပ်ဟာ ဒီကောင်တွေ အိမ်ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်း အချိန်တော်တော်များများမှာ လီးတောင်နေတက်တယ်။

အလုပ်ရှိရင် လုပ်ပေးလိုက် အလုပ်အားနေရင် တရားစာအုပ်လေး ဖတ်သလို၊ ပုတီးကို လက်ထဲကိုင်ပြီး တရားမှတ်သလို လုပ်နေရပေမယ့် ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ ဖြောင့်စင်းတောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးရယ်၊ ငတိုး လိုးတဲ့အခါ တဟောဟော တဟဲဟဲ တဟူးဟူး အသက်ရှုတွေ မြန်ပြီး ဟင့်ကနဲ ဟင့်ကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ အသံတွေ တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ ခပ်တိုးတိုးလေး စုပ်သပ်သံတွေဟာ ကျုပ်အာရုံမှာ ပေါ်ပေါ်နေလေတော့ ပုတီးအယောင်ပြ ဟန်ဆောင်နေရပေမယ့် လီးတောင်ထနေတာကို ဘယ်သိကြမလဲ ။

အဲ..ကျုပ်အခြေအနေ ပြောနေရတာနဲ့ ချွေးမတော် ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ လိမ္မာတာတွေ ပြောနေတာ ဘယ်ရောက်ကုန်ပါလိမ့်။ ဟို..နွားနို့ ကြက်ဥတိုက်တဲ့ အကြောင်း..အဲ..အဲ ..ဟုတ်ပြီ၊ နို့တွေ ကြက်ဥတွေ အပြင် ဖီးကြမ်း ငှက်ပျောသီးတွေဟာ ခြံကလေးထဲမှာ စိုက်ထားတော့ ပေါပေါများများ စားနေရတယ်။ တောမြို့ဆိုပေမယ့် ဈေးသိပ်မကြီးဘဲ စားနိုင်ပါတယ်။

ငြိမ်းငြိမ်းက ကျုပ်ကို အဖေ တဦးလို စားချိန်တန်စားရအောင် ဝတ်ချိန် အိပ်ချိန် အစစအရာရာမှာ ပြုစုပါတယ်။ တကယ်လဲ ကျုပ်အပေါ် ချစ်ခင်လေးစားပါတယ်။ နေ့ခင်းဘက်တွေမှာ ယောင်္ကျားမရှိတုန်းတော့ သူမ သိချင်တာတွေမေး၊ နေ့လည်စာ အတွက် ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ လုပ်ထားတဲ့ မုန့်ပဲသွားရည်စာကို ကျွေးနဲ့ ဂရုတစိုက် ရှိလှပါတယ်။ 

ငြိမ်းငြိမ်းဟာ အချက်အပြုတ်လည်း ကောင်းပါတယ်။ အိမ်မှု ကိစ္စကိုလည်း တော်တော်လေး လုပ်တက်ကိုင်တက် တဲ့ မိန်းကလေးပါ။ မပျင်းမရိ သူ့စိတ်ထဲ ပေါ်လာလို့ကတော့ ထလုပ်ပစ်လိုက်တာပဲ။ ပြီးတော့ ငတိုးကိုလည်း အတော်ပဲ ဂရုစိုက်ပါတယ်။ တကယ့် ချွေးမအလိမ္မာလေးပါပဲ။

ကျုပ်ဟာ ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ အဲဒီလို ကောင်းတဲ့ အချက်လေးတွေကြောင့် သူနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကိလေသာ စိတ်တွေတိုးပွါးနေရတာကို သတိနဲ့ နေရတယ်။ မကောင်းဘူး မဟုတ်လား။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ၊ နေ့ခင်းဆို သူနဲ့ကျုပ်နဲ့ပဲ အိမ်မှာရှိကြတာ။ ထလိုက်၊ ထိုင်လိုက်၊ ကုန်းလိုက်၊ ကွလိုက်နဲ့ အလုပ်တခုခုကို လုပ်နေတက်တဲ့ သူမဆီကို ကျုပ်အကြည့်တွေ ရောက်ပြီး စိတ်ဖောက်ပြားနေမှုဟာ ကြွက်ကလေးကို ချောင်းနေတဲ့ ကြောင်သူတော်ကြီးလိုများ ဖြစ်နေမလား မသိဘူး။

ခြံကလည်း ကျယ်ကျယ် အနားက အိမ်တွေကလည်း ခပ်ကွာကွာနဲ့ ပြီးတော့ ကျုပ်အတွက် ကိလေသာစိတ်ထစရာ ရုပ်ရည်ရှိတဲ့ မိန်းမမျိုးဆိုတာ အိမ်အနားမှာ မရှိတော့ အနားမှာ ရှိတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်း ဆီမှာပဲ ကျုပ်စိတ်တွေ ရစ်ဝဲနေတော့တာပေါ့။ ပိုဆိုးတာကတော့ သူမ ရေချိုးချိန်ပါပဲ။ မကြည့်ချင် မြင်လျှက်သား ဆိုသလို အိမ်ပေါ်ကနေ လှမ်းလှမ်းကြည့်မိတဲ့ ကျုပ်ဟာ ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ တင်ပါးဆုံကားကား ပေါင်တန် ထွားထွားကြီးနဲ့ ခါးကလေးသိမ်သိမ် ရင်ကလေးတွေ ဖြိုးမောက်နေမှုကို ထမီထဲ ထိုးဖောက်ကြည့်ရင်း လီးတောင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ အသားဆိုင်တွေအပေါ် တိတ်တိတ်ခိုးပြီး စိတ်နဲ့ လိုးနေမိတာ အကြိမ်းပေါင်း မနည်းတော့ဘူး။

ရေချိုးနေတဲ့ နေရာကို အိမ်ထဲက မမြင်ပါဘူး။ တကူးတက ကြည့်မှ မြင်ရတာပါ။ အဲ ကြည့်ချင်နေတဲ့ ကျုပ်ကတော့ အကြောင်းတခုခု ရှာပြီး ကြည့်ရအောင် လုပ်လို့ မြင်ရတာပေါ့။ မသင့်တော်ပေမယ့် စိတ်ထဲ သာယာနေတော့လည်း ဒီလိုပဲ လုပ်မိတာပဲ။

ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်ဟာ နေ့ဆို ငြိမ်းငြိမ်းအပေါ် ဖောက်ပြန်မှုတွေနဲ့ သာယာလိုက်၊ ညဆို သူတို့လင်မယား လိုးတာကို စောင့်နားထောင်လိုက်နဲ့ အတော်ကြာကြာဘဲ သူတို့ဆီမှာ နေဖြစ်နေပါတယ်။ ညတိုင်း လိုးကြတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ညတိုင်းလည်း ငတိုး လိုးနိုင်ပုံ မရဘူး။ ဘာဖြစ်လို့ သိတာလဲ ဆိုတော့ ငတိုး မလိုးတဲ့ ညမျိုးမှာ ငြိမ်းငြိမ်း ဘာလုပ်လည်း မသိဘူး။ ငတိုးဆီကနေ 

“ အိပ်တော့မယ်ကွာ...ပင်ပန်းလာတယ်...”

ဆိုတဲ့ အသံ ကြားရတက်လို့ပဲ။ ကြည့်ရတာ ငတိုး လီးကို သွားသွားဆွပြီး လိုးအောင် ငြိမ်းငြိမ်း သွားလုပ်တယ်လို့ ကျုပ်ထင်တယ်။ ငတိုးနဲ့ ငြိမ်းငြိမ်း ကြုံလာတာ ပြောရဦးမယ်။ ညတိုင်းလိုလို စောင့်နေတက်တဲ့ ကျုပ်အတွက် ဒီအခွင့်အရေးက ဘယ်လွတ်တော့မလဲ။

အဲဒီညဟာ လပြည့်ကျော် သုံးရက်ဆိုတော့ လသာအား ကောင်းနေတယ်။ ရာသီဥတုကလည်း သာသာယာယာ ကြည်ကြည်လင်လင် ရှိတယ်။ ပြီးတော့ ငတိုးရဲ့ နောက်ဘက် နံရံမှာ ရှိတဲ့ တံခါးပေါက်ကိုလဲ ဖွင့်ထားတယ် ဆိုတော့ ကျုပ်အိပ်ယာကနေ ကြည့်ရင် လူလုံးတွေကို ခပ်ရှင်းရှင်းပဲ မြင်ရတယ်။ နေ့ခင်းလို၊ မီးထွန်းထားသလို ရှင်းရှင်းကြီးတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် လူးတာ လှိမ့်တာ လှုပ်ရှားတာကိုတော့ သိအောင် မြင်ရပါတယ်။

ကျုပ် အိပ်ပျော်သွားအောင် ဆောင်နေတာ တော်တော်ကြာတော့ သူတို့ လင်မယား အိပ်ယာထဲ ရောက်လာတယ်။ ငတိုးက ခြေတွေ လက်တွေ ရေဆေးပြီး ဝင်အိပ်တာ၊ ငြိမ်းငြိမ်းက သနပ်ခါး လိမ်းပြီး ဝင်အိပ်တာတွေကို ကျုပ်ကြားနေရတယ်။

“ အို..ရောက်တာနဲ့ ..ကဲပြီ...အဖေရှိတယ်..သိပ်မကြမ်းနဲ့ ...”

ဆိုတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်း အသံလေးနဲ့အတူ ငြိမ်းငြိမ်း ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းဖက်ရင်း ပါးတွေကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေတဲ့ အသံကိုလည်း ကျုပ်ကြားနေရတယ်။ ပြီးတော့ မြင်လည်းမြင်ရတယ်လေ။

“ စောစော ကတည်းက ..အိပ်ပျော်နေပါပြီကွာ...ကဲ..ထမီ..ချွတ်လိုက်စမ်းပါ...ဘာဖြစ်လို့ ဆွဲထားရတာလဲ

“ ဟင့်အင်း...အို..တံခါး သွားပိတ်လိုက်ဦးလေ..အဖေ..နိုးလာရင် တွေ့သွားလိမ့်မယ်...”

“ မတွေ့ပါဘူးကွာ...အကြာကြီး လိုးမှာမှ မဟုတ်တာ...”

ခပ်တိုးတိုး ပြောကြရင်း ငတိုးက ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ ထမီ ချွတ်နေတာ တွေ့ရတယ်။ အသားပြင်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမြင်ရပေမယ့် တလုံးတခဲကြီးတွေတော့ ခပ်ဝါးဝါး အလင်းရောင်နဲ့ ကျုပ်တွေ့နေရတယ်။ တော်တော်ထွားတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းပါပဲ။

ငတိုးဟာ ထမီမရှိတော့တဲ့ ငြိမ်းငြိးအပေါ် ခပ်စောင်းစောင်း မေးတင်ပြီး နို့အုံကြီးတွေကို ကုန်းစို့နေတယ်။ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ မြည်နေတဲ့ အသံတွေဟာ ကျုပ်နေရာကနေ ကြားနေရတယ်။ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတဲ့ အသံနဲ့ ခင်လွင့်လွင့် မြင်နေရတဲ့ ကိုယ်ဟန်ကိုလည်း မြင်နေရတယ်။

ငတိုးက နို့တွေကို စို့ရင်း လက်ကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ ငြိမ်းငြိမ်း ပေါင်ကြီးတွေ၊ ဖင်သားကြီးတွေကို လိုက်ပြီး ကိုင်ပွတ်နေတာ တွေ့ရတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ကာမမာန်တွေ တက်လို့လာကာ တဟင်းဟင်းနဲ့ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုသံတွေဟာ တော်တော်လေး ကျယ်လာတယ်။

ခဏကြာတော့ ငတိုးလည်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ လရောင် ခပ်မှုန်မှုန်လေးနဲ့ ဒီကောင့် ပေါင်ကြားက တောင်နေတဲ့ လီးကို ကျုပ်တွေ့ရတယ်။ လိုးချင်တာနဲ့ လီးတောင်နေတာ တန်းနေတာပဲ။ ဒီအချိန်မှာ ငတိုးလိုပဲ ကျုပ်လည်း လီးတောင်နေတာပေါ့။ ငတိုးကတော့ ငြိမ်းငြိမ်းကို လိုးဖို့ပြင်နေတယ်။ အပေါ်က တက်ခွနေတာ ကျုပ်မြင်ရတယ်။ ကျုပ်မှာတော့ တက်ခွလိုးစရာ မရှိလို့ ကိုယ့်လီးကိုယ် ဆုပ်ပြီး သူတို့လိုးတာ ကြည့်နေရတယ်။

အပေါ်တက်ခွလိုက်တဲ့ ငတိုးကို ငြိမ်းငြိမ်းဟာ သူ့ပေါင်တွေကို ကားပေးလိုက်ရင်း ငတိုးလီးကို ကိုင်နေတာရယ်၊ ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ နေရာချနေတာတွေရယ်ကို ရင်တထိတ်ထိတ် ခုန်ရင်း မြင်နေရတယ်။

“ အို..ဖြည်းဖြည်း...စတာနဲ့ ကြမ်းပြီး...ဟင်း...”

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားပြီ ထင်တယ်။ ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ အတူ ပေါင်ကြားရောက်နေတဲ့ သူမရဲ့ လက်ဟာ ငတိုးကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်လိုက်တာ တွေ့ရတယ်။ ငတိုးရဲ့ ဖင်ပြောင်ပြောင်ကြီးဟာ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ ပေါင်ပေါ်ကနေ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် ဖြစ်နေတယ်။ လိုးနေပြီပေါ့။ ငတိုးဟာ ငြိမ်းငြိမ်း ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ တက်ဖိမှောက်ပြီး ဖင်ကြီးကြွကြွ ဆောင့်လိုးရင်း ပါးတွေကို တရွှတ်ရွှတ် နမ်းနေတယ်။ လက်ကလည်း နို့အုံကြီးတွေကို ကိုင်ထားတာ တွေ့ရတယ်။

ကျုပ်ဟာ ငတိုးကို အတော်သဘောကျနေတယ်။ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ မွှေးကြိုင်နေတဲ့ ပါးပြင်တွေကို နမ်းပြီး ဖြိုးအိလှတဲ့ နို့တွေဆုပ်ကိုင်ရင်းက ဆောင့်ဆောင့်လိုးရတဲ့ အရသာဟာ ဘယ်ရောက်ကောင်းမယ်ဆိုတာ ကျုပ်သိတာပေါ့။ အီဆိမ့်ပြီး အရသာတွေ တင်းကြမ်းပြည့်နေမှာပဲလို့ ကျုပ်တွေးနေမိတယ်။

ငတိုးလည်း ကျုပ်ထင်တာထက်တောင် ကောင်းနေပုံရတယ်။ စဆောင့်ကတည်းက မရပ်ဘဲ ဒရစပ် ဆောင့်နေတာ ပါးစပ်နဲ့ နှာခေါင်းကလည်း တရှုးရှုး တဟဲဟဲနဲ့ ဒီကောင် အခြားအလုပ်တွေမှာ ဒီလောက် အမောမခံပေမယ့် ဒီကိစ္စဆို အတော်အမောခံတယ်။ နားနားပြီး မလိုးဘူး။ တရှိန်ထိုးပဲ လိုးတက်တာ ကျုပ်သတိထားမိတယ်။ အေးလေ၊ ငြိမ်းငြိမ်းကလည်း လိုးလို့ကောင်းမယ့် မိန်းမဆိုတော့ စလိုးတာနဲ့ မနားချင်လောက်အောင် ကောင်းလို့ ဒီကောင်ကြမ်းတာပဲ လို့ ကျုပ်တွေးမိတယ်။

“ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ မှန်မှန်ဆောင့်ပါလား...အကိုရဲ့...ဘာဖြစ်လို့ ..ဒီလောက်..လောလောနေရတာလဲ..အို..အို...ကျွတ်..ကျွတ်...ကျွတ်..ကျွတ်...”

ငြိမ်းငြိမ်းက ငတိုးကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်ရင်း ပြောတာ ကျုပ်ကြားရပြန်တယ်။ သူမကြည့်ရတာ ခပ်ကြာကြာလေး လိုးပေးစေချင်ပုံ ရတယ်။ ငတိုးကတော့ ငြိမ်းငြိမ်းရဲ့ ချိုင်းကြားကနေ ပုခုံးကို လက်လျှိုဆွဲပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ ဖင်ကြီးဟာ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ကျုပ်တောင် သူ့အစားဝင်ချင်လာတယ်။ ကျုပ်သားနဲ့ချွေးမတို့မိုလို့ပေါ့၊ တခြားလူတွေသာဆို ငတိုးပြီး ကျုပ်ဆက်လိုးမိမှာပဲ။

“ အား..အား...အားအား ...”

နဲ့ ငါးမိနစ်လောက် ကြာတော့ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေတဲ့ ငတိုးပါးစပ်က ညည်းသံကြားလိုက်ရတယ်။ ဒီကောင် ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ ကျုပ်သိလိုက်တယ်။ မြန်လိုက်တဲ့ကောင်၊ ကျုပ်သာဆို အနည်းဆုံး နာရီဝက်ပဲ။ ကျုပ် ဒီကောင့်အပေါ် မကျေမနပ် ဖြစ်သွားရတယ်။ ဘယ့်နှယ် လိုးလို့ကောင်းတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းကို ကြာကြာလိုးနိုင်မှ မိန်းမလိုးရတာ တန်တယ်ဆိုတာ ဒီကောင် သိပုံမရဘူး။ ကျုပ်နေရာချင်း လဲချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေတယ်။

“ တော်ပြီလား ...”

ထုံးစံအတိုင်း ငတိုးပြီးသွားတာနဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းဆီက ခပ်တိုးတိုး အသံလေး ကြားလိုက်ရတယ်။ ငြိမ်းငြိမ်းဟာ တခြားဘာမှမပြောဘဲ “တော်ပြီးလား” ဆိုတာတော့ မေးတက်တာကို ကျုပ်သတိပြုမိတယ်။ ကြည့်ရတာ သူဆန္ဒကို သိပ်ရှေ့တန်းမတင်ဘဲ ငတိုးကျေနပ်အောင်သာ လိုက်လျောတက်ပုံရတယ်။ သြော်...တော်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ မိန်းကလေး ပါလား လို့ ကျုပ်ချီးကျူးလိုက်မိတယ်။

“ အေး” ဆိုပြီး ငတိုးလည်း ငြိမ်းငြိမ်း အပေါ်မှာ မှိန်းနေရာက အောက်ကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်တာ တွေ့လိုက်ရတယ် ၊ အတော်လေးကြာတော့ လှဲနေတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းထပြီး ငတိုးကို စောင်ခြုံပေးတာရယ်၊ သူ့ထမီ ပြန်ဝတ်ပြီး ပွင့်နေတဲ့ တံခါး ထပိတ်လိုက်တာရယ်ကို ကျုပ်မြင်နေရတယ်။

အိမ်ထဲမှောင်သွားတယ်။ တရှုးရှုးနဲ့ ငတိုး အိပ်ပျော်သံ ကြားနေရပြီး မကြာမီ ရှဲကနဲ မီးခြစ်သံနဲ့ မီးခွက်ထွန်းလိုက်တဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းကို ကျုပ်မြင်နေရတယ်။ အောက်ဆင်းမလို့ ထင်ပါရဲ့။ ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်း ငြိမ်းငြိမ်းက မီးခွက်ကိုင်ပြီး အိမ်နောက်ဖက် ဆင်းသွားတယ်။ နောက်ဖက် အပေါက်ဝမှာ မီးခွက်ထားခဲ့ပြီး လက်ထဲမှာ အင်္ကျီလေး ကိုင်ရင်း ဆင်းသွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ မကြာခင်မှာ အင်္ကျီဝတ်ပြီးသား ဖြစ်နေတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းကို ကျူပ်တွေ့လိုက်ရတယ်။ 

ငြိမ်းငြိမ်းဟာ ကျုပ်ရှိနေတော့ သူမကိုယ်မှာ မလုံမခြုံဖြစ်နေတာ ရှက်ပုံရတယ်။ ယောင်္ကျားအလိုးကို ခံတုန်း ခဏပဲ အကုန်ပုံချွတ်ပေးပေမယ့် ပြီးတာနဲ့ ပြန်ဝတ်ထားတာကို ကျုပ်ချီးကျူးမိပြန်တယ်။ တကယ်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ချွေးမအလိမ္မာလေးပဲလို့ ကျုပ်သဘောတွေ ကျနေမိတယ်။

ငြိမ်းငြိမ်းဟာ သူတို့အိပ်ယာလဲ ရောက်ရော မီးခွက်မမှုတ်သေးဘဲ ကျုပ်အိပ်နေတဲ့ နေရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဒီတခါ မအိပ်သေးဘဲ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး လှမ်းကြည့်နေတဲ့ ကျုပ်နဲ့ အကြည့်ချင်း ဆုံသွားတယ်။ ဗြုန်းကနဲ မထင်မှတ်ဘဲ ကြည့်နေတဲ့ ကျုပ်ကို မြင်လိုက်ရတော့ အံ့သြသွားပြီး မှင်တက်မိသလို လှမ်းကြည့်နေခဲ့ပြီးမှ  မီးခွက်ကို ကမန်းကတန်း မှုတ်မိလိုက်တယ်။ ကျုပ်သိသွားတယ်လို့ ထင်သွားပြီး ရှက်လဲသွားပုံရတယ်။

ကျုပ်မှားသွားတယ်။ သူမကို ကြည့်နေစရာ မလိုဘဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရမှာလေ၊ အခုတော့ ကျုပ်မျက်နှာဟာ မီးခွက်အလင်းရောင်နဲ့ လင်းနေမှာပဲ၊ ငြိမ်းငြိမ်းရော ကျုပ်ပါ မနက်ကျရင် မျက်နှာပူနေကြရတော့မှာပဲ။

ဒါပေမယ့် ဒါကို သိသာသိစေ မမြင်စေနဲ့ ဆိုသလို ကျုပ်တို့ဟာ နည်းနည်းရှိန်နေရုံက လွဲပြီး ခါတိုင်းလိုပဲ မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment