ဓလေ့ အပိုင်း ( ၃ )

ဓလေ့ အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ -  မောင်ကျော်

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း (၁၁)

အသက် ငါးလခြောက်လလောက် ပိုကြီးရုံလေးနဲ့ လူကို တန်းညှိပြီး သူ့မောင်လေး အနားကို အကပ်မခံတာမျိုးကို မတင်မြကအသဲပေါက်လို့မဆုံး။ ဘယ်လို စဉ်းစား စဉ်းစား..ကိုယ်ကလင်ယူပြီး အလိုးခံခဲ့တာနှစ်နှစ်နီးပါးကြာခဲ့ပြီ..သူက အလိုးမခံဖူးတဲ့သူ။

လီးအတွေ့အကြုံချင်းယှဉ်မယ်ဆို သူကအလုံးခံဖူးလှပါမှ ဆယ်ခါဆိုတာတောင်များလှပြီ..ကိုယ်က အချီပေါင်းမရေမတွက်နိုင်တော့။ ဒါနဲ့များ လူကို မခန့်လေးစားနဲ့ ဖိုးပိုင်အနားကို ကပ်လိုက်တိုင်းဟန့်ချင်နေတာ ကတော့ဖြင့်အကဲပိုလွန်းပြီထင်ပါသည်။ ပိုဆိုးတာတစ်ခုကကိုယ့်ကိုလိုးနေတဲ့လင်ဖြစ်သူက သူ့ဦးလေးအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး။

အဒေါ်လို့ သဘောမထားနိုင်ရင်တောင်မှ ဝါရင့်တဲ့အလိုးခံသက်လေးကိုတော့ အလေးပေးစေချင်ပါသည်။ အသားလွတ်ကြီး မာနကြီးနေတာမဟုတ်ပါ။ ကိုယ့်အနားကို သူ့မောင်လေး ဖိုးပိုင်မကပ်စေချင်တဲ့ သဘောက ဧကန္တတော့ဖိုးပိုင်ကို သူပြန်ကြံပြီးအလိုးခံဖို့ဖန်နေတာလားမသိ။ ဖိုးပိုင်လီးက သူ့ဦးလေးလီးထက်ကြီးတယ်ဆိုတော့ မောင်နှစ်မချင်းမို့သူမြင်ဖူးလို့ ပြောတာပဲဖြစ်မည်..ကိုတင့်လွင်လီးကပုံမှန်လောက်ပဲမို့ သူ့မောင်လေးလီးက ဘယ်လောက်ထိများပိုကြီးနေမည်မသိ။

အသက်ကလည်းသူနဲ့သိပ်မကွာတော့ သွေးသားကတက်ဆဲ.သူ့နို့တွေဖင်တွေတောင် ဒီလောက်ကြီးနေမှတော့ဖိုးပိုင်လီးကလည်းထွေးတင်ပြောသလိုကြီးမယ်ဆိုလျင် ကြီးလောက်ပါလိမ့်မည်..သူ့အဖေလီးလောက်ပဲဆိုလျင်တော့ဖြင့်ကိုတင့်လွင်လီးထက်တောင်သေးချင်နေသေးသလိုမို့စိတ်ဝင်စားစရာမရှိလှပါ။

ပြောရလျင်သူ့အဖေ ဦးညိုထွန်းတောင် ကိုယ့်ကိုလိုးချင်လွန်းလို့ဖင်နှိုက်နို့ဆွဲသဲကြီးမဲကြီးဖန်နေတာမို့ကိုယ်သာ အလိုးခံလိုက်လျင် သူလိုကောင်မ ကိုယ့်သမီးတောင်ဖြစ်သွားလိမ့်ဦးမည်။အဲဒါတွေကိုစဉ်းစားမိတိုင်းအသဲကပေါက် ပေါက်လာရပြန်တော့တစ်ညလုံးအိပ်မပျော်။

အလိုးခံချင်နေပါမှကိုငမူးက တစ်ရှူးရှူးတစ်ခေါခေါနဲ့အိပ်ပျော်နေလိုက်တာ မိန်းမနောက်မီးလင်းပြီးရွာထဲမှာတစ်ပတ်လည်ပြီးကုန်းနေရင်တောင်သိမည့်ပုံမပေါ်ပါ။ဒီညအဖို့အလိုးခံရစရာလမ်းမရှိနိုင်ပြီမို့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်ရင်းနဲ့ပဲမတင်မြအိပ်ပျော်အောင်ကျိုးစားရတော့သည်။

မနက်နိုးလာတော့လည်းဒီစိတ်..ယာခင်းသွားတော့လည်းဒီစိတ်..အသက်ကငယ်သေးတာမို့ အချိန်ပြည့်ဒီစိတ်တွေပဲလွှမ်းမိုးနေပြီးအ လိုကမကျ နိုင်တာမို့ညနေတော့ ခပ်စောစောပဲအိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်မိသည်။လူကရှင်းရှင်း နဲ့အဖော်ကမပါ..ဒီလိုအချိန်များဘယ်လိုလူဖြစ်ဖြစ် တစ်ယောက်ယောက်ကလာလုံးလိုက်ရင်တော့ဇိမ်ပဲ..ဟုတွေးနေခိုက် သူ့အနောက်ခပ်ဝေးဝေးကလယ်ထွန်စက်သံကြားရသည်။

ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်လာလို့ လှည့်ကြည့်မိတော့ ဦးညိုထွန်းတို့သားအဖ။အဖေကစက်မောင်းပြီးသားကဘီးရွံ့ကာပေါ်မှာဒူးတစ်ချောင်းထောင်လျက်အငြိမ့်သား။လမ်းနံဘေးရပ်ပြီးရှောင်ပေးနေတုန်းအနီးကပ်လာလို့ကြည့်မိတော့မျက်စေ့ကိုမခွာနိုင်တော့ပါ။

ဒူးထောင်လျက်ထိုင်စီးလာသည့်ဖိုးပိုင်..ပုဆိုးအောက်စ,လွတ်နေတာကို သူကမသိ။ကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီး..ဂွေးဥတွဲလွဲကြီးပေါ်ကပ်လျက် မတောင်ပဲငိုက်စိုက်တွဲကျနေတာတောင် ဆင်အံငှက်ပျောသီးကြီးထက်ကြီးမည်။လဒစ်ကြီးကဖူးဖူးညိုညိုနဲ့ပြူးပြူးကားကား..လီးသာတောင်လိုက်လို့ဖြင့်မိတင်မြတို့လက်ကောက်ဝတ်လောက်များရှိလေမလားမသိ..ကိုတင့်လွင်လီးမတ်မတ်ကြီးတောင်နေခဲ့လျင်တောင်မှ အခုမြင်နေရသလောက်မကြီး။မတင်မြနံလေးမှာကပ်ပြီးလယ်ထွန်စက်ကိုရပ်၍

" တက်ဟာ..ဒို့နဲ့သာတစ်ခါတည်းလိုက်ခဲ့တော့..အဖေါ်လဲမပါပဲနဲ့ "

သူပြောတာသဘာဝကျနေတော့ စက်ပေါ်တက်ဖို့ ရွှံ့ကာကိုအဆွဲ..ဖိုးပိုင်ကနေရာရွှေ့ဖို့ဖင်ကို ချာပြီးလှည့်လိုက်တာ..လီးကြီးကမျက်နှာရှေ့မှာရှင်းရှင်းကြီးထင်းနေအောင်မြင်ရပြန်သည်။ကတုန်ကယင်နဲ့ဖိုးပိုင်နံဘေးမှာကပ်ပြီးထိုင်တော့ဖင်တွေ ပေါင်တွေကထိချင်တိုင်းထိယိမ်းလိုက်ယိုင်လိုက်..လက်တစ်ဖက်ကအမိုးသံတိုင်လေးကိုကိုင်၍ထိန်းထားရသည်။

ဖိုးပိုင်ကလည်းကိုယ့်လိုပဲမို့ ထွန်စက်ယိမ်းထိုးသွားသည့်အခိုက်မှာ သံတိုင်ကိုင်းလေးကို ဆွဲရင်းသူ့လက်ပေါ်တမင်အုပ်ကိုင်ပြီးကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကပေါင်ကြားထဲကို ထောက်ချထိန်းလိုက်သည်။လီးကြီးက တောင်နေတာမဟုတ်ပေမယ့် အကြောတွေက မာမာကြီး..ဖိုးပိုင်ကလန့်သွားလေသလားမသိ ရုတ်တရက်လှည့်ကြည့်လာပြီး ပါးစပ်ကြီးဟ,လို့မျက်လုံးကြီးပြူးပြသည်။ဆုပ်မိမှတော့ ပြန်လွှတ်လိုက်ဖို့စိတ်မကူး..လက်မ,လေးနဲ့လဒစ်ဖျားကိုပွတ်ခါ ပွတ်ခါစမ်းကြည့်နေလိုက်တော့ဖိုးပိုင်ဖင်ကိုလူးလူးပြီးလွှတ်အောင်ရုန်းရှာသည်။နောက်ဆုံးတော့တင်းတင်းကြီးတောင်လာလိုက်တာမှ..လက်ဆုပ်ထဲမှာမဆန့်တော့။

ဆုပ်ထားသည့်လက်ထဲကရုန်းရုန်းထွက်ရင်းကြီးသထက်ကြီးလာပြီမို့လက်ထဲကလွှတ်ကြည့်မိတော့ ဖျောင်းကနဲထွက်ပြေးပြီးပုဆိုးထဲမှာငေါ့ငေါ့ကြီးလှုပ်နေတဲ့ပုံက အူယားစရာ။သန်လိုက်တဲ့လီးကြီး.ယုယုယယနဲ့ပြန်ဆုပ်ကိုင်ပြီးလဒစ်ကိုပွတိပေးနေမိပြန်သည်။

ဖိုးပိုင်ခမျှ ာရှောင်လို့မရ တိမ်းလို့မရ.မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီးအံကြိတ်ခံလာရပုံကိုကြည့်၍မိတင်မြစိတ်တွေတစ်ရှိန်းရှိန်းထ,ပြီးစောက်ဖုတ်အုံကြီးပူနွေးလာရပြန်ပါသည်။ပူးပူးကပ်ကပ်နဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးမို့ပြီးအိလာတာကိုတစ်စိမ့်စိမ့်ခံစားရင်းစီးလာလိုက်တာ ကိုယ့်အိမ်ရှေ့ကိုရောက်လို့ရောက်နေမှန်းတောင်သတိမပြု မိ..စက်ပေါ်ကလည်းမဆင်းမိ..

" ဟား..လမ်းကြုံခေါ်လာတာလားကိုကြီးညို...ဆင်းဗျာ..လက်ကျန်လေးကုန်အောင် ဖြိုလိုက်ကြရအောင်..ငါးကြော်လေးလဲရှိတယ် "

ဒီတော့မှ ကိုညိုထွန်းကခြံဝင်းထဲစက်ကိုပါ မောင်းဝင်ပြီး မိတင်မြပါဆင်းလိုက်ပေမယ့် ဖိုးပိုင်က ဆင်းမလာ။လီးကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖိအုပ်ပြီးကုပ်ကုပ်လေးထိုင်နေတဲ့ပုံ မြင်လိုက်ရတော့ မိတင်မြတစိခိခိရယ်ရင်းအိမ်ထဲဝင်ပြေးသည်။ကိုညိုထွန်းတို့အိမ်ထဲကိုလိုက်ဝင်လာကြတော့မှ စက်ပေါ်ကခုန်ဆင်းပြီး

" အဖေရေ.. ကျွန်တော်တော့ပြန်နှင့်မယ်ဗျာ..အဖွားတို့ပြန်ရောက်နေပြီလားမသိဘူး "

" အေးအေး..မင့်အဖွားပြန်ရောက်နေရင် အဖေ့ကိုတောထဲထားခဲ့ပြီးသား တစ်ယောက်ထဲပြန်လာတာလို့ပြော..လစ်တော့ "

ကိုတင့်လွင်မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီးအရက်ဝိုင်းပြင်နေတော့ ကိုညိုထွန်းလက်ကြီးကနို့လာဆွဲပြန်ပြီ။တစ်လမ်းလုံးလီးကိုင်လာခဲ့သည့်မိန်းမ.နို့ဆွဲခံလိုက်ရပြီဆိုတော့.

" ကိုတင့်လွင်မူးသွားမှ အခန်းထဲလာလိုးပါကိုရီးရာ "

............................................................................

အခန်း (၁၂)

လီးကြီးတောင်ပြီးရမ်းတန်းရမ်းတန်းနဲ့အိမ်ခြံဝင်းထဲဝင်လာတော့ အမေကအိမ်ထဲကအပြင်ကိုအထွက်..

" လာပြီအမေရေ..အမေ့မြေးပြန်ရောက်ပါပြီ..သွားလိုက်ဦး သားအဖွားဆီကို ".

အမေ့ကိုမြင်မှ မနေ့ညကအဖေ့ခါးကိုပေါင်တွေနဲ့ခွပြီး ခြေစုံဆွဲဆွဲချလို့ အတင်းကြီးဆောင့်လိုးခိုင်းနေပုံကိုမြင်ယောင်မိတော့ သူ့လီးကြီးက ပိုဆိုး..ပိုတောင်ပြီး.ငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲတုန်နေသည်။အဖွားက မတွေ့ရတာကြာလှပြီဆိုတော့မြေးကိုချစ်တဲ့ဇောနှင့်အိမ်ထဲကပြေးထွက်လာပြီး ရင်ချင်းအပ်လို့တစ်ရှုံ့ရှုံ့ဖက်နမ်းတာ.သူ့နို့လုံးအိအိထွားထွားကြီးတွေကဖိုးပိုင်ရင်ပတ်ကိုဖိ..ဖိုးပိုင်ရဲ့လီးမာမာတောင်တောင်ကြီးကအဖွားဆီးခုံမို့မို့ကိုထိုးပြီးဖိ.ချက်ချင်းကြီးတော့သတိမပြုမိကြသေးပါ။

ဖိုးပိုင်ကနှာကြွနေသည့်သူပီပီခါးကိုဖက်သလိုနဲ့ ဆူဆူထွားထွားသူ့အဖွားဖင်ကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲဆွဲပြီးကပ်နေတာတစ်ခါမက,..နှစ်ခါမက,..အကြာကြီး.ခဏခဏကြီး တင်းတင်းကျပ်ကျပ်အဖက်ခံနေရတော့အဖွားကသတိပြုမိသွားသည်။

အဖွားဆိုပေမယ့် အသက်ကငါးဆယ်ကိုမှနှစ်နှစ် သုံးနှစ်လောက်ပဲ ကျော်သေးသည်။အလုံးအထည်က ခပ်ကြီးကြီး..တစ်သက်လုံးငွေတိုးပေးပြီး နေမထိလေမထိ အငြိမ်းစားနေခဲ့ရသူမို့အသားအရည်ကဝင်းဝင်းအိအိနူးနူးညံ့ညံ့တင်းတင်းရင်းရင်းမို့ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့်လေးဆယ့်ငါးနှစ်တောင်ကျော်တယ်လို့မထင်ရပါ။

အဖိုးက လယ်ပိုင်ယာပိုင် စက်သူဌေး ရွာထဲမှာသူ့ငွေနဲ့ကင်းတဲ့ လူခပ်ရှားရှား..ငယ်စဉ်ကတည်းကရှုပ်ကောင်းတိုင်းရှုပ်ခဲ့သမျှ အခုအသက်ခြောက်ဆယ်ကျော်တော့မှ အကြောအချင်တွေဆိုင်းကုန်ပြီးမျက်စေ့ပါတိမ်စွဲလို့ဘာမှမမြင်ရတာသုံးနှစ်လောက်ရှိပြီ။ဗမာဆေး နိုင်ငံခြားဆေး..ဆေးမျိုးစုံ ဆရာမျိုးစုံနဲ့ကုပေမယ့် သူ့ရောဂါကမသက်သာ။အခုလည်းမြို့ကိုသွားပြီးဆေးခန်းပြ ဆေးကုခံနေလို့ဖိုးပိုင်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းမတွေ့ခဲ့ရ။သူတို့လင်မယားပြန်လာကြတော့အချစ်ဆုံးမြေးဖိုးပိုင်ကအဖေနှင့်တောထဲလိုက်သွားတာမို့ အဖွားကသူ့သမီးမမြင့်ခင်ကိုတစ်ဆူဆူ တစ်ပူပူ။

မိန်းမသားဆိုတော့ ဆီးခုံကိုပူပူနွေးနွေး မာမာတင်းတင်း အချောင်းအတန်တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီး ပိကပ်နေတာ.လီးကြီးမှန်းတော့သိလိုက်ပြီ။ကြည့်ရတာ တော်တော်တုတ်မည်ထင်ပါရဲ့.ခိုးလိုးခုလု ဖုဖုထစ်ထစ် .မာလိုက်တင်းလိုက်တာကလည်းသစ်သားချောင်းကြီးများလားလို့တောင်ထင်ရသည်။ဒီအရသာကိုမခံစားခဲ့ရတာ နှစ်ပေါင်းမျ ားစွာကြာခဲ့ပြီမို့မေ့များပင်မေ့လို့နေပါပြီ။

ရုတ်တရက်အထိအတွေက အဟုန်ပြင်းလွန်းတာမို့ အနှစ်နှစ်အလလ ကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ခဲ့ရသမျှ တနှာရာဂတွေထိုးကြွလာတော့သင့်သည် မသင့်သည်ကိုမစဉ်းစားနိုင်.သူ့မြေး၏အောက်နှုတ်ခမ်းတွဲလေးကို ပလွတ်ပွတ်ပု.. ကနဲအသံထွက်တဲ့အထိနမ်းစုပ်ပြီး စိတ်ကိုဖြေလိုက်မိသည်။

" အဖွားမြေးက ဒီတစ်ခေါက်တအားထွားလာတာပဲကွာ..အရပ်ကလည်းအဖိုးလိုအမြင့်ကြီးပဲ..အဖိုးနဲ့တူရင်တော့ ခပ်လန့်လန့် "

အဖွား ဒေါ်လှလှကသူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်ကိုလက်တွေတင်..သူကအဖွားဖင်ကြီးတွေကိုဖိကပ်ဆွဲ..တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေတာဆိုတော့ ဖိုးပိုင်နှာခေါင်းတွေကနီရဲရဲ မျက်လုံးတွေကရီဝေဝေနဲ့မို့နှာထ,နေပြီဆိုတာကိုသူ့အဖွားကသိလိုက်ပြီ။သူကိုယ်တိုင်ကလည်းအဆင့်ကျော်ချင်နေပြီမို့ ပေါင်ကြီးတွေခပ်ကျဲကျဲကားပေးထားလိုက်ပြီးဒူးတွေထဲကိုအားထည့်ကာဖင်ကြီးကိုဆတ်ကနဲတစ်ချက်တွန့်ထိုးဖိကပ်ထားလိုက်သည်။လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ထိမနေတာကိုအားမရ။

" ဘာလို့ လန့်..ဖွားပဲချစ်လို့ကြိုက်လို့ယူခဲ့ပြီးတော့.."

ဖိုးပိုင်က တအားဖက်ပြီးလီးကြီးဖြင့်ကပ်ဖိကာ ဖင်ကို လူးလူးဆော့နေတော့ ဖွားလှအားစိုက်ပြီးတင်းကော့ကပ်ခံထားပေးလိုက်ရင်း.

" ဟင်းဟင်း..သား အဖိုးကတအားကြမ်းတာကွ..အခုမှငြိမ်ကျသွားတာ.. သားမသိလို့နော..သားမသိသေးလို့ "

ဖိုးပိုင်ကလီးရည်စိမ့်နေပြီ။အဖွားဆိုပေမယ့်ဆူဆူဖြိုးဖြိုး နုနုအိအိ ဖူးဖူးဖောင်းဖောင်းကြီး..နို့တွေ ဖင်တွေက မို့မို့တင်းတင်း. အမေ့ထက်တောင့်သေး။

" ဘယ်လို..ဘယ်လိုတအားကြမ်း..ရိုက်တာလား.."

ဖွားလှက ဖိုးပိုင်နှာခေါင်းကို အားမလိုအားမရ ခပ်ဖွဖွဆွဲလိမ်ရင်းဖင်ကြီးကိုလေးငါးချက်ပစ်ကော့ဆော့ထည့်လိုက်သည်။

" အင့်. ဒီလိုအရိုက်ကြမ်းတာ..ဒီလို ဒီလို..ဂွေးဥနဲ့ ပစ်ပစ်ရိုက်တာ..သိပလား..လူအရဲ့..ဖျောင်းကနဲ ဖျန်းကနဲ ပစ်ပစ်ရိုက်တာ "

ဖိုးပိုင်မျက်လုံးပြူးပြီး အရောင်တွေလက်လက်ထ,လာသည်။

" ဟား..အဲလိုရီးလားဖွား..ဖွားမငိုဘူးလား"

ဖိုးပိုင်စာတတ်သွားပြီမှန်း ဒေါ်လှလှကသိလိုက်ပြီ..

" ငိုတာပေါ့..ဖွားမှမခံနိုင်ပဲ..အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေအောင်ငိုရတာ..တစ်ညလုံးရိုက်.တစ်ညလုံးငိုပဲ..သိပ်အရိုက်ကြမ်းတာ..အဲဒါကြောင့်အဖိုးနဲ့တူနေရင်လန့်ချင်ချင်"

" တုတ်အကြီးရီးနဲ့ ရိုက်တာလားလားဖွား..နာမှာပဲနော် "

" ကြီးတာများတော့ ကြောက်ပါဘူး.. သိတယ်မလား..ဖွားလန့်တာက သားအဖိုးကအစားသရမ်းတာ..ဟိုသွားစား..ဒီ "

သူတို့ အဖြစ်သဲနေကြတာကို မမြင့်ခင်ကကြည့်လို့မရနိုင်..ခဲတစ်လုံးနဲ့ကောက်ထုတော့ သူ့အမေကို မှတည့်တည့်ထိသည်။

" အဲ..အဲ..မတော်လို့အမေ..မတော်လို့.."

ဒေါ်လှလှ တော်တော်စိတ်တိုသွားသည်။ ဒီလိုမြေးအဖွား..ဒီလို ရသမျိုးက တော်ရုံနဲ့ရနိုင်ဖို့ကမလွယ်။နှမျေှာ..စိတ်တို..မျက်စောင်းကြီးပိတ်ထိုးပစ်လိုက်သည်။

" မတော်ဘူးမလုပ်နဲ့ မြင့်ခင်..ငါသိတယ်.တော်တယ်ဟဲ့..တော်လိုက်တာမှ.မြေးအဖွားအရင်းခေါက်ခေါက်..လာ ငါ့မြေး."

အိမ်ထဲဆွဲခေါ်သွားတော့ မမြင့်ခင်ကတစ်ခိခိနဲ့ရယ်ရင်းဖိုးပိုင်ကို လိုက်ဆွဲထားသည်။ဟိုကဆွဲ..ဒီကဆွဲ..အိမ်ထဲရောက်တော့ မမြင့်ခင်ကလီးကိုအဆွဲ..ဒေါ်လှလှကသူ့လက်ကိုတွန်းအဖယ်..ပုဆိုးပါအဆွဲခံရပြီး ကွင်းလုံးကျွတ်ပုံကျသွားသည်

" အဲ..ငါ့သား..အောင်မယ်လေး..အကြီးရီး."

" အိုး.ဟိုးဟိုး..အဲလောက်ကြီးတောင်လား.ငါ့မြေးရဲ့..မြင့်ခင်ရယ် မွေးမှမွေးတတ်တယ်..ပုဆိုးကောက်ပါဟဲ့ မြင့်ခင်ရဲ့ ..ဟိုမှာ နင့်သမီးလာနေပီ..လုံးနေ ဆွဲနေ မှဖြင့်.."

အကဲပါလွန်းနေတော့ မမြင့်ခင်စိတ်မရှည်ချင်တော့..

" ဆွဲစရာလား အမေရဲ့..ဒီလောက်တောင်ဖြစ်နေရင်လဲ သူ့အိပ်ယာတွေပါအမေ့အခန်းထဲပို့ပေးလိုက်မယ်..မတော်ပါဘူးဆိုမှ ဇွတ် "

ပြောချင်တာပြောပြီးထွက်သွားတော့အဖွားက သူ့သမီးမကြားအောင်

" တော်ပါတယ်ဆိုမှ သူကတစ်မျိုး..သူ့အဖေ လီးထက်ယောင်ယောင်ပဲပိုကြီးတဲ့ဟာကို.အိပ်ယာလဲမလိုပါဘူး.နော..ငါ့မြေးရယ် "

........................................................................................................

အခန်း (၁၃)

နှယ်နှယ်ရရလို့တော့မထင်နဲ့နော်..လှလှဆိုတာက ဆယ့်သုံးနှစ်သမီးကတည်းက အလိုးခံလာတဲ့ မိန်းမပါ။အဖေတို့ အမေတို့က သူတို့သမီးလေးပညာတတ်ေးချင်လွန်းလို့ လေးတန်းအောင်ပြီးကတည်းက ဒေါ်လေးအိမ်ကိုအပ်ပြီးကျောင်းထားခဲ့တာ။ဒေါ်လေးရဲ့လင်ကဝန်ထမ်းဆိုတော့ အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ကိုဟိုပြောင်း ဒီရွှေ့ လူမျိုးစုံနဲ့ဆက်ဆံခဲ့ဖူးတယ်။

တောသူပီပီလူကခပ်ထွားထွား..ဆက်ဆံရေးအထာက ဘဝပေးအသိနဲ့ခပ်ကျွမ်းကျွမ်း..အပျို မဖြစ်ခင် ခပ်ငယ်ငယ်လေးကတည်းကရင်းယောကျာၤးကြောကိုသိတာ။မိဖအိမ်မှာနေရတာနဲ့ သူများအိမ်မှာနေရတဲ့ဘဝကမတူဘူးလေ။အဒေါ့်မျက်နှာကြည့်နေရတာဆိုတော့အနေချောင်အောင်လို့အနင်းအနှိပ်ကအစ,အောက်ခြေသိမ်းအထာနပ်ရတာပေါ့။ပထမတော့ ဒေါ်လေး..နောက်တော့ဦးလေး..အဲလိုနင်းရင်းနှိပ်ရင်းနဲ့ ဦးလေးရဲ့နို့ဆွဲ စောက်ပတ်နှိုက်ခံခဲ့ရဖူးတာ အပျိုဖြစ်လို့ ရာသီလာစောက်မွှေးပေါက်ပြီ ဆိုတော့လိုးတဲ့အဆင့်ကိုရောက်သွားပါလေရော။

ဘူးသီးနုနုကိုအမွှေးသပ်ခံလိုက်ရလို့များရှုံ့တွ ရွတ်ထေသွားလိမ့်မယ်မထင်နဲ့..အလိုးခံရပြီးတော့မှထွားတက်လာချက်ကနေ့ချင်းညချင်းနတ်ရေကန်ထဲပစ်ချခံလိုက်ရသလားလို့ထင်ရတယ်.ဖင်တွေနို့တွေဆိုတာတင်းကားပြီးအိမို့နေတာ ဒေါ်လေးတောင်မှမနာလိုစိတ်ဖြစ်လာရတဲ့အထိပဲ။သွေးသားကဆူဖြိုးသလိုနှာလည်းပွ လာတော့ဦးလေးလိုးတာနဲ့တင်အားမရဘူး.ကျောင်းကဆရာတွေနဲ့ရော..ဦးလေးတပည့်တွေနဲ့ရော အီစီကလီလုပ်ပြီးအလိုးခံပစ်တာဆယ့်ငါးနှစ်သမီးလောက်ကျတော့ရွာပြန်ပို့ခံရပြန်ပါရော။

ရွာရောက်တော့ အိမ်ထောင်သည်လေးငါးယောက်လောက်နဲ့ ရက်ခြားရက်ခြားအလုံးခံရပေမယ့် အားမရဘူး။ရုပ်ရည်လေးကိုအားကိုးပြီး ကိုယ့်ထက်ဆယ်နှစ်လောက်အသက်ကြီးမယ့်ရွာလည်ပိုင်းကစက်သူဌေးသားကိုအောင်လှကိုအထာချပေးပြီးအပိုင်ဆွဲလိုက်တာ ဆယ့်ခြောက်နှစ်နဲ့လင်ရခဲ့တော့တာပေါ့။

အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ သူဌေးချွေးမမို့ဘဝအပျက်မခံနိုင်တာရယ်..ကိုအောင်လှလီးက ထွားတာရယ် နဲ့မို့ခြေငြိမ်နေလိုက်ပါသေးတယ်။အဲဒီနောက်ပိုင်း ကလေးနှစ်ယောက်မွေးပြီးတော့မှ အရပ်တကာကိုလည်ပြီးရှုပ်တော့တာပဲ။

ရွာထဲမှာတော့ မရှုပ်ရဲဘူး။အဒေါ်တို့အိမ်ကိုသွားသလိုလိုနဲ့ ရပ်ဝေးကတည်းခိုခန်းတွေမှာချည့်ပဲတစ်လကိုးသီတင်း ညအိပ်ညနေလူမျိုးစုံကို လှည့်အလိုးခံတာ အသက်လေးဆယ်ကျော်တဲ့အထိ..ပျော်စရာအလွန်ကောင်းပဲ..ခက်တာက..ယောကျ ာၤးတွေလေ။သူတို့က ဘာမှလဲနားမလည်ပဲနဲ့ မိန်းမဆိုအပျိုလေးမှ..ပက်ကင်မှ..အသက်ငယ်မှ..အဲလိုမှလိုးလို့ကောင်းမယ်ထင်ကြတာကိုး။

အဲလိုလေးတွေဆီမှာပဲ ဝဲလယ်ဝဲလယ်နဲ့လုပ်နေပြီး လှလှတို့လိုလေးဆယ်ကျော်အရွယ်ကောင်းပစ္စည်းမှန်ကြီးတွေကိုတော့မရှိသုံး အဖြည့်ခံလိုသဘောထားတာမျိုးတော့ ဘယ်လက်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။မိလှတို့ကပျော်လို့သာလိုက်အလိုးခံတာလေ.. ဖာသည်မ မှမဟုတ်တာ။လင်က ရွာနီးချုပ်စပ်မှာပွေပေမယ့် သူ့လီးကလည်း ခပ်သေးသေးမှ မဟုတ်တာ..အလိုးခံရဖို့အရေးအောက်ကျ ခံပြီးအပြင်ထွက်မနေတော့ပဲ လင်နဲ့ပဲအိမ်ပြန် အလိုးခံနေလိုက်တာဆယ်နှစ်ကျော်ပြီ..ပြီးရော။

အခုမှသာကိုအောင်လှက မလိုးနိုင်တော့တဲ့အနေအထားမှာ ကိုယ်ကအလိုးခံချင်နေတာမို့သူ့ကျန်းမာရေးလေးအကြောင်းပြပြီးတစ်ချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်မြို့ပေါ်တက်ကြည့်တာ။ပြေလည်မယ်ဆိုရင်ကိုယ့်ဖက်ကပံ့ပိုးချင်ပံ့ပိုးပေးရပါစေတော့..မိလှလိုအရွယ်မျိုးကိုအချောင်လိုးပေးနိုင်မယ့်သူလေးများတွေ့လေမလားဆိုတဲ့မျေှာ်လင့်ချက်နဲ့ မြို့ပေါ်ကိုထွက်လာခဲ့မိလိုက်တာ..စွံပါဘူး ။

ယောကျ ာၤးတွေကလည်း တကယ့်ကို စံပဲတော့်..သိလား။သူတို့ကိုသူတို့တော့ ဖွဲလက်တစ်ဆုပ်နိုင်သေးသရွေ့.. ဘာညာကွိကွနဲ့အကြွားတွေပိုပြီး မိန်းမတွေကသူတို့ထက်နှာကြီးတာကိုတော့ ဘယ်ယောင်္ကျားမှမသိကြဘူး။သူတို့ဟာသူတို့သာ နွားအိုမျက်နုကြိုက်ချင်ကြပေမယ့် မိန်းမတွေတွင်းဟောင်းရေကဘယ်လိုကြည်တယ် ဘယ်လိုအေးတယ်ဆိုတာမျိုး နားလည်တဲ့သူကအလွန် ရှားတယ်။စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့မှပဲ..

" ဖွား..လိုးရအောင်.."

မိသားစုစုံလို့စကားလေးတောင်မှဝ,အောင်မပြောရသေးဘူး..ပေါင်ပေါ်မှာခေါင်းတင်ပြီးလှဲနေတဲ့ဖိုးပိုင်ကအသံမထွက်အောင်နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံလေးပြောတော့ ငါအလိုးခံရတော့မှာပါလားလို့တွေးမိပြီး မိလှရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲတုန်ခါသွားမိတာ အပျိုပေါက်ဘဝကိုပြန်ရောက်သွားရသလိုပဲ။ကြက်သီးတွေတစ်ဖျန်းဖျန်းထ,လာပြီးပုခုံးတွေတောင်အလိုလိုတွန့်သွားမိတာမို့မျက်စောင်းလေးမသိမသာထိုးရင်း စကားဝိုင်းဖြတ်တော့မြင့်ခင်က သိပ်သဘောပေါက်တာပေါ့..ဒါပေမယ့် သူ့လင်ညိုထွန်းနဲ့တင့်လွင်တို့လင်မယားလည်းရှိနေတော့လူကြားကောင်းရုံလေး ဖာထေးပေးရှာပါတယ်..

" ဖိုးပိုင်ကိုခေါ်အိပ်အမေ..အဖေက ညရေးညတာ ခိုင်းစရာလိုရင်ခိုင်းလို့ရတာပေါ့.."

သူတို့သားအမိတံခါးတွေလိုက်ပိတ်နေကြတုန်းဖိုးပိုင်က အတင်းဆွဲခေါ်ပြီးအခန်းထဲသွင်းတော့တာပဲ။အင်္ကျီတောင်မချွတ်အားဘူး.ဇွတ်ကြီးနမ်းပြီးနို့ကြီးတွေဆွဲနယ်တာ..တအားကြီးကြမ်းတဲ့ကောင်လေး.။မိလှနို့ကြီးတွေကအပျိုတွေလိုမို့မို့တင်းတင်းမဟုတ်တော့ပေမယ် အုံလိုက်အုံလိုက် အိလုံးပြီးကားထွက်နေတာ အကြီးကြီးတွေ။ကြီးလွန်းလို့တွဲသယောင်ယောင်ထင်ရပေမယ့် တကယ်တော့လုံးခဲနေလိုက်ပုံက လျော့တာလျဲတာ ပျော့တာပြဲတာမျိုး တစ်စက်လေးမှမရှိဘူး။

နို့သီးခေါင်းတော့ကြီးတာပေါ့..လက်မ,အဖျားလောက်တော့ရှိမယ်ထင်တာပဲ။နို့ဝန်းညိုညိုကြီးတွေကလည်းအဝန်းခပ်ကျယ်ကျယ်မို့မြင်လိုက်ရုံနဲ့လီးတောင်ချင်စရာဆွဲဆောင်ချက်က အပြည့်။ကြက်သည်းဖုလေးတွေထင်းထင်းထ,..ယွချင်တိုင်းယွနေတဲ့ပုံကမြင်ရသူတိုင်းအားရပါးရ စို့ချင်နယ်ချင်လှိမ့်ဆွဲပစ်ချင်စရာကြီးပါ။

အဲဒီနို့ကြီးတွေကို ဖိုးပိုင်ကနှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်းနဲ့ အသေလှိမ့်ကိုင်တာ ပလာတာရိုက်ဖို့ဂျုံနယ်နေတာထက်ဆိုသေးတယ်။နို့သီးခေါးကိုလှိမ့်ချေလေလေ စောက်ဖုတ်ကရွတက်လာပြီးအကိုင်ခံချင်လေလေ..သူကမကိုင်တော့အားမရလေလေ..ဖင်ကြီးကိုရမ်းခါယိမ်းထိုး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်..စကောဝိုင်းတာထက်လှုပ်ခါနေပြီ။စိတ်ထဲက တအားတောင့်တ ဆန္ဒကြီးလာရတော့ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး..လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကိုညှစ်ဆုပ်ရင်း ကျန်တစ်ထက်က နို့ ကိုင်နေတဲ့သူ့ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်မိတယ်.

" အင့်ကွာ..အင့်..စောက်ဖုတ်ကြီးရွှဲနေပြီ..တွေ့လား.မခံစားနိုင်တော့ဘူး..အပျိုကြီးပါဆိုမှ အလိုးခံချင်လွန်းလို့ စောက်ရည်တွေရွှဲအိုင်နေပီ "

...................................................................................................................................

အခန်း (၁၄)

ဖိုးပိုင်ကလည်း နို့ကြီးတဲ့မိန်းမများဆို အလွန်ကြိုက် အင်မတန်ကြိုက်.အရမ်းကြိုက်။

" ဟွန့်..နို့ကြီးတွေကအားရပါးရကြီးတွေ..စို့ပေးချင်သေးတာ "

စောက်ဖုတ်နှိုက်ရင်းပြောတာဆိုတော့မိလှခံစားရတာ နားဝ,မှာတင်မက,ဘူး..ရင်ထဲ အသဲထဲ အူထဲ.အို..စောက်ဖုတ်ထဲအထိကို ဆိမ့်ဆိမ့်ကြီးအီနေတာပေါ့။သူ့ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ဖိနှိမ့်ချပြီး ကျန်တဲ့လက်က နို့လုံးပြူးပြူးတွဲတွဲအိအိကြီးတစ်လုံးကိုပင့်မ,လို့ .ဟ,ပေးထားတဲ့သူ့ပါးစပ်ထဲကိုအလုံးလိုက်ကြီးသွင်းပေးပစ်လိုက်တယ်။

အိုး..နို့သီးခေါင်းကိုလှိမ့်စို့လိုက်..နို့အုံကြီးကိုဆွဲစုပ်လိုက်..နို့တန်ကြောကို ရှေ့သွားတွေနဲ့ကြိတ် ကြိတ်ချေရင်းဆွဲစို့လိုက်..မိလဲ့မှာရူးပြီးလူးနေအောင်နို့စို့ခံလိုက်ရတယ်။သူစုပ်ထားလို့အကွက်လိုက် အကွင်းလိုက် ချစ်မှတ်လေးတွေညို မဲနေတာတွေများ နောက်ရက်ကျတော့မြင်လို့တောင်မကောင်းတော့ဘူး။

သူကအဲလိုနို့ဆွဲစို့လေလေ.စောက်စေ့ကတောင်ထလာပြီးအပွတ်အချေခံချင်လေ.စောက်ရည်ကစိမ့်စိမ့်ထွက်လေလေ..တအားအလိုးခံချင်လာတော့ခါးကပုဆိုးကိုအတင်းကြီးဖြည်ချပစ်လိုက်မိတယ်။လီးကြီးကလဲလေ..လူပိန်သလောက်လီးတုတ်လိုက်တာမှအားရကော့ပျံပြီးဒစ်လန်နေလိုက်တာလက်ထဲမှ ာဆုပ်လို့မကာမိဘူး အကြီးကြီးပဲ.အရပ်ကမြင့်သလောက်လီးကြီးကရှည်လိုက်တာ မိလှလက်နဲ့တစ်ထွာကျော်တယ်။မိန်းမသားလက်မို့ တစ်ထွာကျော်တယ်ရယ်လို့ အလွယ်တကူပြောလိုက်တာပါ..တကယ်တိုင်းကြည့်မယ်ဆိုခုနစ်လက်မထက်အကျော်ပဲရှိမယ်..ရှစ်လက်မ များတောင်ပြည့်သွားမလားမသိဘူး။

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်တာ လဒစ်စွန်းစွန်းကပိုနေသေးတယ် ဆိုမှတော့ သူ့အဖိုးလီးထက်ပိုတုတ် ပိုရှည်နေပြီပဲပေါ့။မိလှ အားရလိုက်တာလေ..ဒီလီးမျိုးကြီးနဲ့ဒီတစ်သက်မှာအလိုးမှခံရပါ့မလားလို့ အားလျော့ခဲ့သမျှ ဟုန်းကနဲပြန်တက်လာတယ်။ပြန်တက်လာတယ် ဆိုတာက ချက်ချင်း ကြီးကိုအလိုးခံပစ်ချင်လာတာကိုပြောတာပါ။ လောလောဆယ်တော့ လီးမစုပ်ပေးချင်သေးဘူး..မိလှက လီးဆိုရင်စောက်ရည်တွေ..လီးရည်တွေ ရွှဲရွှဲနစ်နေတဲ့လီးမျိုးမှစုပ်ချင်တာ။

" လိုးရအောင် ပိုင်ရယ်..စောက်ဖုတ်ထဲမှာ.ရွနေ ရွှဲနေ အိနေ တာပဲ..လိုးပေးပါတော့နော်..လာ လိုးရအောင် "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ကုတင်ပေါ်တက်လို့ ပက်လက်လှန်ပေးထားတယ်။နို့စို့ခံတုန်းကသူပဲ ဇောနဲ့အင်္ကျီလှန်အစို့ခံခဲ့ရတာဆိုတော့ကုတင်ပေါ်ရောက်မှပဲအင်္ကျီရော ဘော်လီပါလှန်ချွတ်ပေးလိုက်တာနို့လုံးကြီးတွေထွေးက နဲဖွေးကနဲလှိမ့်ထွက်ချလာတယ်။ကိုယ်ကအလိုးခံသက်ရင့်နေပြီဆိုတော့ ပေါင်တွေဒူးတွေက ကုတင်ပေါ်ရောက်ပြီးကတည်းက အသင့်ထောင်ပေးကားပေးထားပြီးသားပါ။

" ဟား..ဖွားစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းခုံးဖူးထ,နေတာ ပေါင်ကြီးတွေနဲ့တစ်ခြားစီရီး.ဖူးဖူးကြီးမှတကယ့်ကို ဖူးထွက်နေတာ..တအားအလိုးခံချင်နေပီထင်တယ် ဟလား "

အရေးထဲမှာ မလိုးပေးသေးပဲ စောက်ဖုတ်ဋီကာချဲ့နေတော့ မိလှမှာမချင့်မရဲဖြစ်ရတယ်.။ပြီးတော့လဲ..သူခေါ်လိုက်ပုံက နားထောင်လို့မကောင်းလိုက်တာ..ဖွား တဲ့။

" ဟွန့်..ကြည့်ကွာ..အလိုးခံရတာဖီးငုတ်တယ်ကွာ..မိလှ လို့ပဲခေါ်ပြီးလိုးပါ ပိုင်ရယ်.."

သူကမိလှပေါင်တန်ကြီးတွေကိုမြင့်တက်ကားပြဲသွားအောင်ဒူးနှစ်လုံးကိုတွန်းတင် ဖိချဲလိုက်ရင်းဒူးထောက်ထိုင်တော့ မိလှကသူ့အကြိုက်အတိုင်းဖင်ကြီးပင့်လို့စောက်ခေါင်းပွင့်နေအောင်လက်နှစ်ဖက်နဲ့တင်ပါးအောက်ကပတ်ဝိုက်ဆွဲ..စောက်ပတ်ကြီးဖြဲပေးထားလိုက်တယ်။

သူက လီးကြီးကိုင်ပြီးလဒစ်ဖျားနဲ့မိလှစောက်ခေါင်းဝမှာတေ့တေ့ဆွလိုက်. စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီးအတိုင်းလျောထိုးပြီးဆွလိုက်..စောက်စေ့စောက်ဆံတွေကိုလဒစ်နဲ့ဖိဖိချေထိုးဆွလိုက်နဲ့ နည်းမျိုးစုံဆွပေးနေတော့လဒစ်ဖူးဖူးပူပူနွေးနွေးကြီးက တခြားအလိုးခံခဲ့ဖူးတဲ့လီးတွေထက် သိသိသာသာကြီးအတွေ့ထူးတာမို့ အရသာရှိလွန်းလို့တစ်ရှီးရှီးနဲ့ အံကိုကြိတ်ပြီးခံနေရတာ.စောက်ရည်တွေဖတ်ဖတ်နစ်ပဲ။

သူဆွလို့အားရတော့မှ လီးကိုလက်ထဲကမလွှတ်ပေးပဲ ဖိထိုးသွင်းတာ..လဒစ်ကြီးကတင်းတင်းပြည့်ပြည့်ကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်ကြီးတိုးဝင်လာတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးဖောင်းမို့တက်လာသလားထင်မိတယ်။နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်လောက်အလိုးခံလာခဲ့တာ ဒီလိုအရသာကို ဒီတစ်ခါပဲ ခံစားဖူးပါတယ်..အားရလိုက်တာ။

" အာ့..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ပိုင်..ကောင်းတာပိုင်လေးရယ်..ဟီး..ကောင်းလိုက်တာ.. ပြည့်သိပ်နေတာပဲ..ထည့် ထည့်..ထိုးထည့်..အာ့..အပြည့်ပါပဲလားပိုင်ရယ်..ကောင်းလိုက်တာ "

လီးကကော့ကော့ကြီးဆိုတော့ သူကပုံမှန်ထိုးသွင်းလိုက်တာဆိုပေမယ့် မိလှစောက်ဖုတ်ထဲကိုတော့သူ့လဒစ်ကြီးက ကော်ကော်ထိုးပြီးဝင်လာတာလေ။ပြီးတော့ နည်းနည်းချင်း တစ်ရစ်ချင်း..ဆွဲထုတ်ဆွဲထုတ်ဆွပြီးမှဖိလိုးနေတာဆိုတော့ စောက်ခေါင်းနံရံနူးနူးညံ့ညံ့တွေက တစ်ချက်ထိရင် ထိသလိုအရသာသိအရသာရှိတဲ့အမျိုး..မိလှဖင်ကြီးလူးနေအောင်ခံရတယ်။

" လိုးကွာ ပိုင်.အီးဟီး..မခံစားနိုင်ဘူး..လိုးလိုး..တစ်ချက်ထဲအရင်းထိဝင်သွားအောင်ပစ်လိုး..အင့် "

တကယ့်ကိုမခံစားနိုင်တာ.တအားကောင်းလွန်းတာနဲ့ ဖင်ကားကြီးအတင်းဆွဲပင့်ရင်းနဲ့စောက်ခေါင်းကြီးဆွဲဖြဲပေးလိုက်တော့

" ဖောင်း..အားဟား..အား..ထိတယ်ပိုင်ရေ့မခံနိုင်ဘူး..နည်းနည်းဆွဲထုတ်ပေး..အားဟာ့ကျွတ်ကျွတ်.ကောင်းလိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်ကြီးအို့ဟို့ဟို့.တစ်ချက်ထဲနဲ့တစ်သက်စွဲတာပဲ..လိုးလိုး..ရပီ ရပီ..လိုးနော်..မိလှခံနိုင်ပီ..တအားတအားလိုး..ကြမ်းကြမ်းကြီးလိုး..အာ့ အာ့.အုဖောင်းဖောင်း..ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ် ပြွတ် ဖောင်းစွပ်လိုး..တအားကောင်းရီးပဲ.လိုး..ဖောက်ဖောက်ဖုတ်ဖုတ် ဖောင်း.ကောင်းတယ် ကောင်း.."

တကယ်လိုးတဲ့အခါကျတော့ အပေးအယူမျှသွားတယ်။သူကလီးကြီးကြီးနဲ့ သွက်သွက်ကြီးအလိုးကြမ်းသလောက်..အရသာတအားရှိတာမို့ မိလှကလည်းနှာကြီးကြီးနဲ့ပြန်လိုးပေးနိုင်လာတယ်။ကောင်းလေလေ ပစ်ဆောင့်လိုးခိုင်းလေ.အသေကျုံးလိုးလေ..နာရီဝက်ပိုပိုကြီးမရပ်မနားဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးတော့.မိလှမှာ အသက်အောင့်ထားရပြီးလေထဲမှာဖင်ဆုံကြီးကော့လန်ပျံနေတယ်.

" အား ဟား..ပီးပီ..မိလှ ထွက်ကုန်ပီ. အာ့.မောင်..ပိုင်ရေ..မိလှပီးသွားပီ.."

" ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ် ဖောင်း ပြွတ်စွပ်ဖောင်းထွက်ပီ..မိလှ..ထွက်ကုန်ပီ..အိုးဟိုး .မိလှမိလှ..ငါလိုးမ မိလှ.. ငါလိုးတဲ့မိလှ "

" ဟင့် "

လီးရည်တွေတစ်ဖျောဖျောထွက်နေတာကိုပဲ မရပ်မနားဆက်လိုးနေတော့..

" နှေဦး နေဦး.ဖင်ကုန်းပေးမယ်..အနောက်က လိုးပေး ရော့ "

......................................................................................

အခန်း (၁၅)

နှစ်ည တစ်ရက် အလိုးခံလိုက်ရတော့မိလှတောင်းပန်ယူရသည်။ကြမ်းတုန်းကတော့သူ့အပြင်မရှိ..အပေါ်ကတက်လိုးလိုက် အောက်ကပင့်လိုးလိုက်..နောက်ဆုံးတော့အသက်နှင့်သွေးသားပျိုမြစ်မှုတွေကစကားပြောလာပြီ။ဖိုးပိုင်က လူငယ်လေး.သွေးသားကတက်ဆဲ ပျိမြစ်လန်းဆန်းဆဲ.ကောင်းဆဲ..လီးတောင်လာသလောက်လိုးနိုင်သလို. လိုနိုင်သလောက်လည်းသူ့လီးကြီးကတောင်နိုင်တုန်း။လှလှ က အဲလောက်မခံနိုင်တော့။စိတ်ရှိလက်ရှိလေးငါးချီလောက်အလိုးခံလိုက်ပြီးလျင်စောက်ဖုတ်ကနွမ်းသွားပြီး စောက်ရည်ကခမ်းချင်ပြီ။

စိတ်ရှိသလောက်သာ အလိုးခံလိုက်လျင်စောက်ပတ်ပြဲသွားမှာသေချာသည်..သူ့လီးကအကြီးကြီး..။တစ်ညလုံးလိုး..တစ်နေကုန်လိုး..နောက်တစ်ညဆက်လိုးတော့ မနက်စောစောမှာလင်းဆွဲလေးတောင် အလိုးမခံနိုင်တော့ပြီ။ကွတ,တနဲ့အိပ်ယာထ,လာတော့မြင့်ခင်ကခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးနေတာကိုမျက်စောင်းထိုးရုံပဲတတ်နိုင်တော့သည့်အဖြစ်။မြင့်ခင်ကမမြင်ဟန်ဆောင်ပြီး သီချင်းလေးတစ်အေးအေး..

" ဒီလူခက်ပါပီ..ငရဲကြီးတတ်တယ်ရှင့်..မတော်ဘူးမောင်ရေ.. "

မျက်နှာသစ်ပြီးပြန်ဝင်လာသည့်အချိန်ထိ သူ့သီချင်းက မတော်ဘူးမောင်ရေဆိုတဲ့နေရာက.ရှေ့ကိုမတက်နိုင်တော့။ရှက်တာနဲ့သူ့သမီးကျောပြင်ကိုတစ်ဘုန်းဘုန်းထုပြီးတစ်ခိခိရယ်နေမိသည်။မြင့်ခင်ကရယ်ရင်းမောရင်း စောက်ဖုတ်ဆွဲနှိုက်တာကိုပင် အထိမခံနိုင်လောက်အောင်ကျိမ်းစပ်နေသည်။

" ကြည့်..ပြဲပီမလား .ဟင်းဟင်း.မတော်ပါဘူးဆိုမှ ဇွတ်ခံတာ.နဲတောင်နဲသေးတယ် "

ဒီလီုအပြောခံရတာကြီးတော့ ဒေါ်လှလှကမခံနိုင်..

" ဒီမယ် ငါ့သမီး..အသက်ကြီးသွားလို့နော် ညည်းအရွယ်လောက်တတုန်းကများဆို လီးဘယ်လောက်ကြီးကြီး..မိလှတို့ကဘွာမခတ်ဘူး..လိုးလေကြိုက်လေပဲ "

မြင့်ခင်က စပ်ဖြီးဖြီး..

" သမီးကရော လီးကြီးတာကို ကြောက်နေလို့လားအမေရဲ့..အမေ့အစား အူပွလို့ပါ..နှစ်ညလေးအလိုးခံတာကိုပဲ ဒီလိုဖြစ်ရတယ်လို့ "

ဒေါ်လှလှ မျက်နှာလေးမှုန်သွားသည်..

" ခုဟာက နင့်သားက တရားလွန်တာ..အခုတောင် ထပ်လိုးမယ်လုပ်နေလို့အတင်းရုန်းပြေးလာရတာ..နင်မယုံရင် ခံကြည့် "

မမြင့်ခင် မျက်လုံးပြူးကြီးဖြင့်သူ့အမေကိုကြည့်သည်။

" အိုး..အမေနော်..အမေနဲ့သား လိုးရမယ်လို့ပဲ..အမေ့ကိုသာမတားရဲလို့ကြည့်နေရတာ.သားအမိလိုးဖို့တော့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး..အလိုးမခံရဲပါဘူး "

ဒေါ်လှလှက မလျော့..သူ့အပေါ်အပြောကြီးလှတဲ့သမီးကို ဖိုးပိုင်လီးကြီးနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးအလိုးခံလိုက်ရစေချင်သည်။မြင့်ခင်ကသူ့သားနှင့်အလိုးခံချင်လျက် မူနေတာကိုသူကမသိ။

" အောင်မယ်.ညည်းနဲ့တင့်လွင်..မောင်နှစ်မချင်း လိုးနေတာကို အမေကမသိဘူးများထင်နေလို့လား.ကိုယ့်အိမ်တွင်းရေး..ကိုယ်နှုတ်လုံဖို့အဓိကပါအေ့..သားအမိလိုးတော့ပိုတောင်မှအရသာရှိသေး "

မမြင့်ခင် စအိုတွန့်ပြီးလူးခါသွားရသည်။သူနှင့်မောင်လေးလိုးခဲ့ကြတဲ့အကြောင်း အမေမသိလောက်ဘူးထင်ခဲ့ပြီး..လုံလှပြီလို့ခပ်တည်တည်လုပ်ခဲ့သမျှအရူးဖြစ်သွားသည်။ သူ့အမေကသိနေလျက်နဲ့အိမ်တွင်းရေးမို့ဖုံးဖိထားခဲ့တာကိုးလို့သဘောပေါက်မိတာမို့..သူ့အမေကို ချစ်လို့မဆုံးနိုင်တော့။ပါးစပ်ကြီးဟ,ပြီးတစ်ခုခုပြန်ပြောဖို့ပြင်နေဆဲဖိုးပိုင်အိပ်ယာကထ,လာတာကိုရိပ်ကနဲမြင်ရတော့ စကားလုံးတွေကိုပြန်မျိုချလိုက်ရသည် ။အိပ်ယာထ,မို့လား..သူ့အဖွားကိုပဲထပ်လိုးချင်နေလို့လားတော့မသိ..လီးကြီးကငေါ့ငေါ့ကြီးထိုးပြီးတောင်နေသည်..။

" ဟော..ပိုင်လေးနိုးလာပြီ..လာ မျက်နှာသစ်ပြီးရင် တို့လင်မယားထမင်းကြော်စားရအောင်..ကြက်ဥလေးကြော်ပါဦး သမီးရဲ့ "

ဒေါ်လှလှက သူ့သမီးပဲရှိတာမို့ စကားအပြောအဆို ထိန်းသိမ်းဖို့စိတ်မကူး။အာရုံရှိတဲ့အတိုင်း တစ်တစ်ခွခွပြောသည်။သူ့အမေကမထိန်းသိမ်းမှတော့ မမြင့်ခင်ကပိုဆိုး..

" ဟွန်း..သူ့လင်ကဖြင့် လီးကြီးထိုးတောင်နေတာ.သူကကြက်ဥကျွေးဦးမတဲ့..ဟိုကချက်ချင်းတက်လိုးပစ်လို့ စောက်ပတ်ပြဲပြီးကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းဖြစ်ရဦးမယ် "

" ခိခိ..တော်ပီိနော်..ယောကျား..မိလှမျက်နှာသစ်ရင်းကြည့်ခဲ့တာ စောက်ဖုတ်နခမ်းကြီးတွေဖူးထ,ရောင်ကိုင်းချင်နေပီ..နားဦးမှရမှာ.. သွား မျက်နှာသစ်.."

ဖိုးပိုင် မျက်နှာသစ်ဖို့ထွက်သွားတော့မှ.

" ငါပြောပြီးပြီနော်..မြင့်ခင်..နင်သာ သား

အမိချင်းအလိုးခံဖို့ပြင်ထားလိုက်..တင့်လွင်တို့ ညိုထွန်းတို့ကိုနင်မေ့သွားစေရမယ် စိတ်ချ.. အလိုးကသန်မှသန်.."

" အမေ့သဘော အမေ့သဘော.အမေလုပ်ချင်သလိုသာလုပ်တော့. တားလို့လည်းရမှာမဟုတ်ဘူး..မောင်လေးနဲ့တစ်လှည့် လင်နဲ့တစ်လှည့်..အခု သားကတစ်လှည့်..သေမှာပဲ "

ဟန်ဆောင်ပြီးမူလိုက်ပေမယ့် ညိုထွန်းတို့တင့်လွင်တို့က ပုံမှန်မလိုးနိုင်ကြတာကြာပြီမို့စိတ်ထဲမှာတော့ ဖိုးကြိုင်းဒုတ်..

" ဒါပေမယ့်နော်..အမေ..ကိုညိုထွန်းမိသွားရင်တော့ အမေရှင်းပဲ.."

ဒေါ်လှလှက ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ခေါင်းတစ်ညိတ်ညိတ်..အပြောကြီးလှတဲ့မိန်းမ .သုံးလေးရက်လောက်လွှတ်ထားလိုက်ဦးမည်။ထမင်းကြော်စားနေကြတုန်းတင်မြကသူ့အိမ်ရှေ့အကြော်ဆိုင်ကအကြော်လေးတွေဝယ်လာပြီးတော့သူ့ယောက္ခမကိုလာဖားသည်။

" အတော်ပဲဟဲ့ထမင်းကြော်စားနေတာနဲ့..ဒါနဲ့ နင့်အဖေမျက်စေ့ပြန်စစ်ဖို့က သန်ဘက်ခါချိန်းထားတယ် ငါ့သမီးရဲ့..မနက်ဖြန်နေ့လည်လောက်မြို့ပေါ်သွားမှဖြစ်မယ်.."

သူ့အမေ ဂွင်ဖန်ပြန်ပြီထင်သည်။ဘယ်လိုဂွင်မှန်းတော့မြင့်ခင် သေသေချာချာမသိပေမယ့် လိုးဂွင်ပဲဖြစ်ဖို့များပါလိမ့်မည်.

" အဲဒါ..ဟိုကမိတ်ဆွေတွေအတွက် ဒညင်းသီးလေး ဘာသီးလေးလက်ဆောင်ယူသွားဦးမှ..ဘယ်မှာရှိမလဲသမီး.."

မတင်မြ သိပ်မစဉ်းစားလိုက်ရပါ..အလွန်သွက်သည်.

" အမေကလဲ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးပြောမနေနဲ့..ဒေါ်ကြီးမိအိမ်မှာရှိပါ့...ရွာတောင်ပိုင်း "

ဒေါ်လှလှက အခုမှသတိရမိသလိုလို..

" အဲ..ဟုတ်ပါ့..ဒီလိုလုပ်အေ..မြင့်ခင်ကနင့်သားနဲ့သွားဝယ်.ဒညင်းသီးနှစ်ထောင်ပေါ့.နောက်ထပ်ဘာသီးရဦးမလဲ ကြည့်ဝယ်ခဲ့ "

မြင့်ခင်က ဟင်းချက်ဖို့.ဘာညာသာရကာတွေ တွေးနေတော့ ချက်ချင်းပြန်မပြောနိုင်။သူ့ချွေးမတင်မြကထုံးစံအတိုင်း ခပ်သွက်သွက်..

" မမမြင့်ခင်က ချက်ရပြုတ်ရပြင်ဆင်ရမှာနဲ့မအားရင်လဲ သမီးသွားဝယ်ပေးမယ် အမေ..ဒီနားနဲ့ဒီနား ဝေးတာမှတ်လို့..ကဲ.ကိုဖိုးပိုင်..ခပ်မြန်မြန်လေးသာစား..သွားစို့ "

ဒေါ်ကြီးမိအိမ်ဆိုတာက ရွာတောင်ဖျားမို့ နည်းနည်းအလှမ်းဝေးသည်။ လူရှင်းတဲ့အပိုင်းမို့ သူတို့သားအမိ လိုးမယ်ဆိုလိုးလို့ရအောင် တမင်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် မိတင်မြကတအားသွက်လွန်းသည်မို့..

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>