လွယ်မယောင်နဲ့ ခက်သည် (စ/ဆုံး)

လွယ်မယောင်နဲ့ ခက်သည်  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Kyaw Kyaw (အချစ်တက္ကသိုလ်)

( ၁ )

မနက်ပိုင်းက နယ်ကအမေ ဆေးရုံတင်ထားရကြောင်း ဖုန်းရသဖြင့် အောင်ကျော် ဘဏ်ထဲမှာရှိသည့်လက်ကျန်ငွေ တစ်သိန်းကို နယ်သို့ပြန်လွဲလိုက်ရသည်။ သူ့လက်ထဲမှာကလဲ ပိုက်ဆံက သုံးသောင်းကျော်ကျော်ခန့်သာရှိတော့သည်။ အောင်ကျော်ကား အသက် (၂၃) နှစ်အရွယ် နယ်မှ ရန်ကုန်သို့ အလုပ်လာလုပ်သောလူငယ်တစ်ဦး။ စက်ရုံတစ်ရုံမှာနေ့စား အလုပ်သမား ဘဝသာရသေးသည်။ 

ရန်ကုန်လိုမြို့ကြီးမှာ သူ့လို သာမန်ဘွဲ့ရ လူငယ်တစ်ယောက်အဖို့ ဒီအလုပ်ကလေးရသည်ကပင်ကျေးဇူးတင်နေရ သေးသည်။ အမေကလဲ ဆေးရုံမှာ ကြာဦးမည်။ သူ့ ညီလေး ညီမလေး တွေကလဲ အဖေတစ်ယောက်ထဲ ဝင်ငွေနဲ့ရပ်တည်နိုင်ဖို့ မလွယ်။ အောင်ကျော်ဘဝ က မလူးသာမလွန့်သာ။ သူငှားနေသော အဆောင်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်က အကိုကြီး တင်ထွန်းကတော့ အဆင်ပြေလိုက်တာ။ လစာကောင်းကောင်းအလုပ်ရထား ဟန်တူသည်။ အမြဲတမ်းကျော့ကျော့လေးပင်။ အပြင်ထွက်လျှင် သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်ဆင်တတ်သလို ငွေကိုရေလို သုံးနိုင်သည်။ အောင်ကျော်သူတို့ဘဝကိုအားကျလှပါသည်။

သူတို့လို ငွေကိုရေလိုသုံးချင်သော်လည်း ဘဝပေးအခြေအနေကမဖြစ်နိုင်။ စိတ်ကလေလေနှင့် သူဆင်းရမည့် မှတ်တိုင်မရောက်ခင် တစ်တိုင်အလိုမှာ ဆင်းပြီး လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။

အဆောင်ပြန်ရောက်တော့ မဝင်သေးဘဲ အရှေ့ကအုတ်ခုံမှာ ထိုင်နေသည်။လက်ကျန်ငွေသိပ်မရှိတာကိုသိသော်လည်း ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ပိုက်ဆံကိုထုတ်ကြည့်တော့ သွားပြီ။ ဘယ်နေရာမှကျလို့ကျမှန်းမသိ။

သေပြီဆရာပေါ့။ အောင်ကျော်ငိုပင်ငိုချင်သွားသည်။ လက်ထဲမှဖုန်းက မည်လာသည်။ အဆောင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်ဒေစီ။ မကိုင်လို့ကမဖြစ်။ အဆောင်လခ တောင်းနေပြီ။ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့သာ လိုက်ရသည်ပေါ့လေ။

ဒေါ်ဒေစီတို့ဘဝကလဲ သာယာလိုက်တာ။ ယောင်္ကျားကသင်္ဘောသား။ အသက်က (၃၅) ကျော်ကလေးအမေဆိုပေမဲ့ အငြိမ်းနေရလို့လားမသိ။  ချောမောလှပလှသည်။ သူမက မြေတွေဝယ် အဆောင်တွေဖွင့်စားထားသည်။ ကားတဝီဝီနဲ့။

...............................................................

( ၂ )

 " ငါ့ညီ ငိုင်လှချေလားကွ ဘာတွေ..တွေးနေတာလဲ"

အဆောင်ရှေ့အုတ်ခုံမှာ ထိုင်ငေါင်နေသော အောင်ကျော် အသံကြားမှ အတွေးစပြတ်သွားသည်။

" ဒီလိုပါဘဲကိုတင်ထွန်းရာ ကျွန်တော်စိတ်ညစ်လို့ဗျာ"

" ဘာတွေစိတ်ညစ်နေတာလဲ ငါ့ညီရ...အကို့ကိုပြောပြပါအုံး"

" ဒီလို အကိုရေ ..."

ဟု အစချီကာ နယ်မှသူ့အမေဆေးရုံတင်ထားရသဖြင့် ငွေလိုနေကြောင်း ဒီကြားထဲကံဆိုးမသွားရာ မိုးလိုက်ရွာဆိုသလို ပိုက်ဆံလက်ကျန်လေးကလဲလမ်းမှာကျခဲ့ကြောင်းပေါ့။

ကိုတင်ထွန်းပင်နားထောင်ရင်းသနားသွားသည်။

" သြော် ငါ့ညီရယ်ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေကွာ"

စကားပြောလို့ပင်မဆုံးသေး ဖုန်းကထပ်ဝင်လာသည်။ ... ကိုကြီး မေမေက ခွဲရမယ်..တဲ့။ ...သမီးတို့လဲ တတ်နိုင်သလောက် ရှာပေးတာဘဲ...ဒါပေမဲ့ လိုသလောက်မရဘူး...။

ညီမလေးအသံက သူ့ရင်ကိုဆို့နင့်သွားစေသည်။ မျက်ရည်များပင် ဝိုင်းလာသည်။ ကိုတင်ထွန်းကလဲ ဘေးမှအတိုင်းသား ကြားရတယ်။

အေး အေး ကိုကြီး ကြိုးစားပေးမယ်ဟု..သာ အောင်ကျော်ပြန်ပြော ပေးလိုက်သည်။ငွေကဘယ်ကရှာလို့ရလို့ရှာရမှန်းမသိပါဘူး။ ကိုတင်ထွန်းက 

" ငါ့ညီ..အောင်ကျော်...ငွေကိစ္စကတော့မပူပါနဲ့..မင်းအလုပ်လုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင် မင်းလိုသလောက်ငွေကို ရမယ်"

အောင်ကျော်မမျှော်လင့်ဘဲ ကြားလိုက်ရတော့..

" ဗျာ.... ဘာအလုပ်လဲအကို ငွေရမယ်ဆိုရင်ဘာဖြစ်ဖြစ်လုပ်မယ်"

ကိုတင်ထွန်းကအသံတိုးတိုးဖြင့် 

" ငါလုပ်တဲ့...အလုပ်ပေါ့ကွာ...ဒီလို ငါ့ညီ လုပ်တာမလုပ်တာကတော့မင်းစဉ်းစား...ငါ့..အလုပ်ကတော့ ဒီလိုဒီလို ...................."

ခင်ဗျာ အောင်ကျော်ရဲ့ အာမေဋိတ်သံကထွက်သွားသည်။ သူအရမ်းကိုအံ့သြသွားသည်။ ကိုတင်ထွန်းဒီအလုပ်လုပ်နေသည်ဟုသူစိုးစဉ်းမှ မစဉ်းစားမိခဲ့။ ကိုတင်ထွန်းကအောင်ကျော်ပခုံးကိုလက်ဖြင့်ဆုပ်လိုက်ပြီး...

" ငါ့ညီ ငွေတကယ်လိုနေတယ်ဆိုလို့ပါ..စဉ်းစားပေါ့ကွာ မင်းစဉ်းစားပြီးရင်ဖုန်းဆက်လိုက် အဲ့လောကက ဝင်ပြီးရင်တော့ ထွက်ဖို့ ခက်တယ်..ငါ့ညီ "

ဟု သာ။

အောင်ကျော်လဲ ထိုနေ့ညက အိပ်ယာပေါ်တွင် လူးလူးလိမ့်လိမ့်ဖြင့်စဉ်းစားနေသည်။ ထိုကိစ္စမျိုးကို သူကြားဖူးနားဝသာရှိခဲ့သည်။ ဒီလိုအလုပ်မျိုးကို လျှောက်ပြောနေကြသည်..ဟု သာထင်ခဲ့သော အောင်ကျော်တစ်ယောက် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ကိုတွေ့နေချေပြီ။ 

နောက်ဆုံးတွင်တော့ ရွေးချယ်စရာမရှိသော အောင်ကျော်တစ်ယောက် ကိုတင်ထွန်းဆီဖုန်းဆက်လိုက်ပါသည်။ ကိုတင်ထွန်းရဲ့ အလုပ်ကဘာများပါနည်း ရှင်းအောင်ပြောရလျှင်တော့ သင်္ဘောသားမိန်းမများ သူဌေးကတော် အရာရှိကတော်များထံမှ အခကြေးငွေယူပြီး ဖျော်ဖြေပေးရသည့် လိင်လုပ်သားအလုပ် ရိုင်းအောင်ပြောရရင်တော့ ယောင်္ကျားဖာအလုပ်ပင်တည်း။

....................................................

( ၃ )

လုပ်ဖူးလုပ်စမရှိသောအလုပ်ကို လုပ်နေရသဖြင့်အောင်ကျော်အဖို့ ချွေးစေးများပင်ပြန်နေသည်။ သူရပ်နေသည့်နေရာက ကိုအောင်ကျော်ပြောထားသည့် နေရာကမှတ်တိုင်မှာ။ ဒီနေရာကလူကလဲရှင်းသည်။

အချိန်က ည ၇ နာရီ။ ဝတ်ထားသော လည်ကတုံးလက်ရှည်ကြောင့် သူနည်းနည်းပင်အိုက်လာသည်။ သူ့ရှေ့မှာ မတ်တူးတစ်စီးလာရပ်သည်။ ဟင် ..ဒေါ်ထားထား.. သူမျက်လုံးပင်ပြူးသွားသည်။ သူ့ကိုငှားထားသော အမျိုးသမီးက ဒေါ်ထားထား ဟုပင်မထင်ခဲ့။

ဒေါ်ထားထားက သူ့အဆောင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်ဒေစီနှင့် ပါတနာတွေ။ ဒေါ်ဒေစီနှင့်မကြာခဏတွဲသွားတာမြင်သည်။ အသက်အတူတူ ၃၅ နှစ်ဝန်းကျင်။ ကျောင်းနေဘက်တွေလို့သိထားသည်။

ကလေးတစ်ယောက်အမေ။ အိုးတောင့်တောင့် ချောချောလှလှကြီး။ သူမယောင်္ကျားက အရာရှိကြီးတစ်ဦး။

ဟုတ်မှ..ဟုတ်ပါ့မလား...လို့အောင်ကျော် တွေးနေမိသည်။ ဒေါ်ထားထားက ကားမှန်တံခါးကိုချလိုက်ပြီး...

" တက်လေ..ကောင်လေး..."

ခင်ဗျာ ယောင်ယောင်ကန်းကန်းနှင့် ကားပေါ်တက်လိုက်သည်။ ကားပေါ်ရောက်သည်အထိ အောင်ကျော် မယုံနိုင်သေး။ ချွေးစေးတွေပင်ပိုပြန်လာသည်။ သူ့ရင်တွေပင် တဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေသည်။ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ။ ဒေါ်ထားထားက ကားကို ဖြေးဖြေးမောင်းလာသည်။

ည (၈)နာရီဝန်းကျင်တွင် မင်္ဂလာဒုံဘက်မှလူရှင်းသော ရပ်ကွက် တစ်ခုအတွင်းမှ တိုက်အိမ်ကြီးတစ်အိမ်ဘက်သို့ ရောက်လာသည်။

တီ...တီ ...

" ဟုတ်...လာပါပြီ...မမ.."

အိမ်ထဲမှ အော်သံကြားရသည်အသက် ၃၀ အရွယ် အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ထွက်လာသည်။ ခြံတံခါးဖွင့်ပြီးတော့ ဒေါ်ထားထားက 

" မအေး လာအုံး"

မအေးက ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။

" ငါ...ဒီမှာ နှစ်ရက်သုံးရက်နေမယ် ခြံတံခါးကို..သော့ခတ်ထား..ဘိုးတော်မေးရင် ငါချောင်းသာဘက် အပန်းဖြေသွားတယ်..ပြော...မေးမှာလဲ..မဟုတ်ပါဘူးလေ..နင်ပြောလို့ကတော့ နင့်အလုပ်ပြုတ်ပြီ ကြားလား" 

" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် "

မအေးကခေါင်းကိုငုံ့ရင်းဖြေလိုက်သည်။ မမကြီးတော့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ခေါ်လာပြီဆိုတာ သူမအတတ်သိလိုက်သည်။ သူမကို မုန့်ဖိုးပေးတယ်လေ.. ဒါကြောင့်မို့ မအေးကလဲ အပြင်မှာ ရှောင်နေရမည်မှန်းသဘောပေါက်သည်။

.................................................

( ၄ )

အရက် ၂ ပက်ခန့်လည်ချောင်းထဲဝင်သွားသဖြင့် အောင်ကျော် ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်နေတာ အနည်းငယ်သက်သာသွားသလိုရှိသည်။ ခြေတွေလက်တွေပင်တုန်နေသည်။ ဒေါ်ထားထားကတော့ အေးဆေးပင်။ ဒီတစ်ခါအဖို့သူမတန်သွားပြီ။ အောင်ကျော်ကား သူမအမြင်အရအတွေ့အကြုံရှိဟန်မတူ။ ဒါကြောင့်ပညာပြရန် တွေးလိုက်သည်။

ယခုရောက်နေတာကတော့ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ။ ဒေါ်ထားထားကအောင်ကျော်ကို

" ကဲ..ကောင်လေး နင့်အဝတ်တွေ...ချွတ်လိုက်တော့လေ"

အောင်ကျော်မရဲတရဲ ဖြစ်နေသဖြင့်

" ကဲ ချွတ်ပါမြန်မြန်...ငွေလဲချေထားပြီးပြီ နင်ငါခိုင်းတာလုပ်ဖိုဘဲလိုတော့တယ်"

အောင်ကျော်လဲ ထိုအခါကျမှ ပုဆိုးနှင့်အကျီကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ ဒေါ်ထားထားက သူ့ရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ထားပြီး ရှက်သဖြင့် ဂွေးကိုလက်ဖြင့်အုပ်ထားသောအောင်ကျော်ကို ကုတင်ပေါ်မှနေ၍ ခြေဆင်းထိုင်ရင်းကြည့်လိုက်သည်။

" ဖယ်ထားစမ်း..ကောင်လေး အခုမှရှက်မနေနဲ့..."

လီးကတော့ ဒစ်ကိုမပြုတ်သေး။ အောင်ကျော်က သူမရှေ့တွင်တြန်နေသည်။ ဒေါ်ထားထားက သူမရဲ့ ပိုးပျော့ ထမိန်အောက်စကို လှန်လိုက်သည်။ခြေဖမိုး ဖြူဖြူဝင်းဝင်းမှာ စိန်ခြေကျင်းများကတုံလင်လင်။

သူမပင်တီကိုချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်အောက်ကခြင်းထဲပစ်ထည့်လိုက်သည်။ အောင်ကျော်အဖို့ မိန်းမတစ်ယောက်စောက်ဖုတ်ကို ယခုမှ မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လီးက ငေါက်ခနဲထောင်သွားသည်။ လိုးခိုင်းတော့မှာလားမသိလို့တွေးနေမိသည်။

သူလဲ ဒေါ်ထားထားရဲ့ လှန်တင်ထားသည့်ထမိန်အောက် ပေါင်ခွဆုံမှ အမွေးတွေရိပ်သင်ထားသည့် အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကြီးကို ကြည့်ပြီး တံတွေးပင်နင်သွားသည်။ ဒေါ်ထားထားက 

" ကဲ...ကောင်လေး နင်...ငါ့ကိုနူးပေတော့"

အောင်ကျော် မရှင်း

" ဗျာ "

ဟု အသံထွက်သွားသည်။

" နင် ဘာကြောင်နေတာလဲ နင့် လျှာနဲ့ငါ့စောက်ပတ်ကို ယက်ခိုင်းနေတာ...နားမလည်ဘူးလား"

အောင်ကျော် ယခုမှရှင်းသွားသည်။

" ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ မဖြစ်ပါဘူး.. နင့်ကို သေချာသင်ပေးရမယ်"

ဒေါ်ထားထားကတော့ အောင်ကျော်ကို မလိုးခိုင်းသေးဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို သူမစိတ်ကြိုက်အယက်ခံပေတော့မည်။ ကောင်လေးကြည့်ရတာ လုပ်ဖူးဟန် မတူ။ ဒေါ်ထားထားက အဖုတ်ယက်ခံတာတင် မဟုတ် သူမဖင်ကိုပါ လျှာဖြင့်ကလိုင်းခိုင်းတတ်သဖြင့် တော်ရုံယောင်္ကျားဖာများ မလိုက်ရဲကြ။ အောင်ကျော်သာကံဆိုးပြီး ရောက်သွားခြင်း။

..............................................................

( ၅ )

ဒေါ်ထားထားက ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာ ဟ,ထားလိုက်သည်။ သူမရဲ့ ပေါင်တံနှစ်ချောင်း အလယ်မှာတော့ အဆီတဝင်းဝင်း မို့မို့ဖောင်းဖောင်းညိုတိုတိုစောက်ဖုတ်ကြီးရှိနေပါတယ်။ သူမအဖုတ်ရှေ့မှာတော့ အောင်ကျော်ဆိုသော သူမငှားလာတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ ဖြူဖြူချောချောမျက်နှာလေးရှိနေပါတယ်။

ဒေါ်ထားထားက အောင်ကျော်ရဲ့ဆံပင်တွေကြားကို စိန်လက်စွပ်တွေ ဝတ်ထားတဲ့ လက်ချောင်းဖြူဖြူလေးတွေနဲ့ ခပ်ယွယွလေး ဆုပ်ပြီး ဖွဖွပေးနေပါတယ်။ သူမရဲ့ဘယ်ဘက် လက်ညိုးနဲ့ လက်မကိုသုံးပြီး စောက်ပတ်ဘေးနခမ်းသားတွေကို ဖြဲပေးလိုက်တော့ အောင်ကျော်မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်မှာ ဒေါ်ထားထားရဲ့ ပန်းရောင်စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ စောက်စိလေးကို မြင်နေရတော့တာပေါ့။

သူမရဲ့ညှီစို့စို့ မွေးအီအီ အနံ့တစ်မျိုးရနေတဲ့ စောက်ပတ်ရနံ့က အောင်ကျော်နှာခေါင်းကို ကလူကျီစယ်နေပါတယ်။

မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ သေးပေါက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ရမှာ မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေပေမဲ့ ဆတ်ခနဲ ဒေါ်ထားထားက သူ့ခေါင်းကို သူမအဖုတ်ဆီဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကပ်ပေးလိုက်တော့ အောင်ကျော်အလိုလိုနေရင်း လျှာထုတ်ပြီးသားဖြစ်သွားပါတယ်။

ဒေါ်ထားထားက သူမရဲ့ ပိုးပျော့ထမိန်နဲ့ အောင်ကျော်ခေါင်းကို ဆွဲအုပ်လိုက်ပြီး အောင်ကျော်ဂုတ်ပေါ်ကို သူမခြေဖဝါးတွေကို တင်လိုက်ပါတယ်။ အောင်ကျော်လဲ ခွေးတစ်ကောင်လိုဘဲ ဒေါ်ထားထားရဲ့ စောက်ပတ်တွင်းကို လျှာကိုထိုးထည့်လိုက်တော့ ငံကျိကျိအရသာကိုရပါတယ်။

ကောင်လေး အပေါ်အောက်အမြောင်းအတိုင်း နင့်လျှာစောင်းနဲ့ကစားပေး။ ဒေါ်ထားထားက ဘေးစားပွဲပေါ်ကဝိုင်ခွက်ကို တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အောင်ကျော်လဲ မထူးတော့ဘူး...ဆိုပြီး ဒေါ်ထားထားရဲ့အဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုလျှာကို အစွမ်းကုန်ထုတ်ပြီး ပိတ်ယက်တော့တာပါဘဲ။

ပြတ် ..ပြတ်... ရှုး ..ရှုး....

ဒေါ်ထားထား စောက်ခေါင်းထဲကသေးပါထွက်ချင်သွားအောင် ကျင်ကုန်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို သူမသွားလေးနဲ့ ဖိကိုက်ပြီး အသံမထွက် အောင်ညဉ်းညူနေပါတယ်။ သူမရဲ့ရင်အစုံဟာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေပြီး အောင်ကျော်ပါးစပ်ကို သူမအဖုတ်နဲ့မလွတ်တမ်းဆွဲကပ်ထားတာကြောင့် အောင်ကျော် အသက်ရှုပင်ကျပ်သွားပါတယ်။

ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တွေကလဲ အောင်ကျော်ပါးစပ်ထဲဝင်ကုန်ပါတယ်။ 

ပြတ်... ပြတ် ...ပြတ် ....ပြတ် 

" အင်း ...အင်း ငါပြီးတော့မယ်...ကောင်လေး မနားတမ်းယက်စမ်း...မြန်မြန်လေး"

ဒေါ်ထားထားရဲ့ တဟင်းဟင်း ညဉ်းညူသံနဲ့ အားရစဖွယ် အော်ဟစ်သံတွေထွက်လာတဲ့ အသံတွေ နောက်မှာ အောင်ကျော်ပါးစပ်ဟာ ဒေါ်ထားထားရဲ့ စောက်ပတ်နဲ့ အတင်းကပ်ခြင်းခံရပြီး အာခေါင်ထဲမှာ ဒေါ်ထားထား ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်နဲ့ ထွက်ကျလာတဲ့ ပျစ်ချွဲချွဲ ငံကျိကျိ  စောက်ရည်တွေနဲ့ပြည့်သွားပါတယ်။

........................................................

( ၆ )

နောက်တစ်နာရီခန့်အကြာမှတော့ အောင်ကျော်တစ်ယောက် အောင်ထပ်ကိုဆင်းပြီး ရေအိမ်တံခါးကို အတင်းတွန်းဖွင့်လိုက်သည်။

ဘိုထိုင်အိမ်သာခွက်မှာ မျက်နှာကိုကုန်းလို့ လည်ချောင်းထဲ လက်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ အော့ ..အော့ .. သို့သော် ဗိုက်ထဲမှာ အစာမရှိသဖြင့် ပြန်ထွက်မလာ။ လေများသာကန်ထွက်လာသည်။

ဒေါ်ထားထားကတစ်နာရီကျော်ကြာအောင် သူ့ကိုမလိုးခိုင်းသေးဘဲ စောက်ပတ်သာယက်ခံနေသည်။ နောက်ဆုံး ဖင်ပါယက်ခိုင်းသည်။ သူ့လျှာနဲ့ ဒေါ်ထားထားရဲ့ ဖင်ဝကို ပြောင်နေအောင်ကို ကလိုင်းပေးခဲ့ရသည်။ အသားဖြူဖြူ ချောချောမောမောကြီးပေမဲ့ အဖုတ်တွေ ဖင်တွေယက်ပေးခဲ့ရသော အောင်ကျော် ပျို့တာတော့အမှန်။

ဒေါ်ထားထားကလဲ ရုပ်ချောသလောက် အကျင့်တန်သည်။ အောင်ကျော်ကို ဈေးကြီးပေးငှားထားသဖြင့် တန်အောင် ခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်ကျော်ကား သူမြိုချထားရသော ဒေါ်ထားထားရဲ့ သုတ်ရည်များ ပြန်ထွက်လိုထွက်ငြား အန်ထုတ်ပေမဲ့ထွက်မလာ။

အခုမှ အောင်ကျော် နောင်တရနေသည်။ ဒါပေမဲ့ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ သူရုန်းထွက်မရတော့။ ဒေါ်ထားထားရဲ့ ဖင်တွေ အဖုတ်တွေကို အနီးကပ်ရှုစားထားရသဖြင့် တောင်နေသော လီးကလဲ ပျော့မသွား။

သူ ရေချိုးခန်းထဲကနေရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ဒေါ်ထားထားက ထမင်းစားခန်းမှာ စောင့်နေသည်။

" ကဲ ...ကောင်လေး မမတော့..စားပြီးပြီ နင်စားတော့...ပြီးရင် ဟိုမှာဖျော်ထားတဲ့ နွားနို့နဲ့ ကြက်ဥ ငှက်ပျောသီး ဖျော်ထားတာကုန်အောင်..သောက်ခဲ့... ပြီးရင်နင်အခန်းထဲကထွက်လို့မရတော့ဘူး..ဟင်း ......ဟင်း"

ဒေါ်ထားထားက မှာစရာရှိတာမှာပြီး အပေါ်တက်သွားသည်။ အပေါ်ထပ်တက်သွားသော ဒေါ်ထားထားရဲ့ တင်ကားကားကြီး များကို မြင်ပြီး အောင်ကျော်ရင်တွေခုန်သွားသလို စိုးရိမ်လာသည်။

ဒေါ်ထားထားက သူ့ကိုအပီဖိုက်တော့မှာ သူခံနိုင်ပါ့မလား...လို့တွေးနေမိသည်။

............................................................

( ၇ )

" လာ ...ဘေးနားမှာ...လာလဲှ ...ကောင်လေး"

မွေ့ယာကြီးပေါ်မှလှဲလျောင်းနေသော ဒေါ်ထားထားကို တကယ်တမ်းမြင်ရပြန်တော့ အောင်ကျော်ခြေဖျားလက်ဖျားတွေအေးစက်လာသည်။ လိုးဖူးသောအတွေ့အကြုံက မရှိတော့ ဒူးတွေပါတုန်နေသည်။

ဒေါ်ထားထားကအောင်ကျော်ကိုဆွဲလှဲလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်ထားကာ အောင်ကျော်လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာဆွလိုက်သည်။ မိန်းမတစ်ယောက်လက်ထဲတွင် လူပျိုစစ်စစ်လေးအောင်ကျော်အဖို့ သူ့လီးကိုင်ပြီး ဆွခံရတော့ကြာရှည်မခံနိုင်....အိုး....အိုး ဟူသော အသံနှင့်အတူ လရေတွေပန်းထွက်သွားသည်။

ဒေါ်ထားထားက အောင်ကျော်လီးကို တောင်နေအောင်ပြန်ဆွပြန်သည်။ လူပျိုလေးတွေက ပထမဆုံးဆို အမြန်ထွက်တာသူမသိထားလို့ အောင်ကျော် ထွက်အောင် သူမထုပေးလိုက်ခြင်းသာ။ ခုနကသောက်ခဲ့သည့်နွားနို့ထဲမှာ ဘာပါနေမှန်းတော့ အောင်ကျော်မသိ ။ မျက်လုံးတွေကအနည်းငယ်စင်းလာသည်။ အမြင်အာရုံတွေဝေဝါးလာသည်။

" မမထား ကျွန်တော့်ကို ဘာလုပ်တာလဲ"

" ခစ်...ခစ် ....."

ဒေါ်ထားထားရဲ့ရယ်သံကိုသာသူနောက်ဆုံးကြားလိုက်ရသည်။

..........................................

( ၈ )

" အင်း..အင်း ..."

အောင်ကျော်မျက်လုံးများကိုအားယူပြီးဖွင့်လိုက်သည်။ သူရှိနေတာက ဒေါ်ထားထားရဲ့အခန်းထဲမှာဘဲဖြစ်သည်။ သူထမည်ပြုတော့ လှုပ်မရ။

အခုမှ သူ့အနေအထားကို သဘောပေါက်ပြီး ထိတ်လန့်သွားသည်။ သူ့အနေအထားကပက်လက်လှန်ကားယားကြီးဖြစ်နေသည်။ ခြေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်များမှာ ကြိုးနဲ့ပူးတုပ်ခြင်းခံထားရသည်။ အခန်းထဲမှာတော့ ဒေါ်ထားထားအပြင် တခြားအမျိုးသမီး ၃ ဦးရောက်နေသည်။

" မမထား ...ကျွန်တော့်ကို ဘာ...လုပ်မလို့လဲဟင်"

ဒေါ်ထားထားက ဘာမှမပြော။ 

" ကဲ ..မေသီ ရေ စလိုက်ရအောင်"

ဒေါ်မေသီဆိုသည့် ဒေါ်ထားထားမိတ်ဆွေဖြစ်သူ အမျိုးသမီး တစ်ဦးထလာသည်။ ဒေါ်ထားထားလိုပင်ဖြူဖြူတောင့်တောင့်ကြီးပင်။ သူမအဝတ်များကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ် ဒေါ်ထားထားနှင့်အတူ တက်လာသည်။

" စန္ဒာနဲ့ သီတာတို့က ပြီးမှပေါ့... ခစ်....ခစ်..."

အောင်ကျော်အခြေအနေကိုသဘောပေါက်လာသည်။ ဒေါ်ထားထားက သူ့လီးကိုတောင်လာအောင်ဆွပြီး သူမအဖုတ်နှင့်တေ့ကာဖိထိုင်ချလိုက်ချိန်တွင် ဒေါ်မေသီက သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်လိုက်သည်။ အောင်ကျော် ပါးစပ်နှင့်အဖုတ်ကိုထိကပ်လိုက်သည်။

ဒေါ်ထားထားနှင့်ဒေါ်မေသီက နှစ်ယောက်သားအပြန်အလှန် နို့ညှစ်ပေးနေသည်။ အောင်ကျော်လည်း ဒေါ်မေသီရဲ့ စောက်ပတ်ကို လျာဖြင့်ယက်ပေးရ တော့သည်။ သူ့လီးကလည်း ဒေါ်ထားထားရဲ့အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့်။

စွပ်..စွပ် ဘတ်...ဘတ် 

" အိုး.....အိုး ကောင်းလိုက်တာ..."

ပြတ်...ပြတ် 

" အိုး...အိုး အင်း...အင်း..."

ဒေါ်မေသီက အောင်ကျော်လျာအရသာဖြင့် တစ်ချီပြီးရန် အားထုတ်နေသလို ဒေါ်ထားထားလဲ အောင်ကျော်လီးကို သူမအဖုတ်ထဲ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့် ဖိသွင်းလုပ်လေတော့သည်။ အောင်ကျော်လဲစိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရ၏။ ဒေါ်ထားထားမိတ်ဆွေ အမျိုးသမီး ၂ ယောက်က ကျန်နေသေးသည် မဟုတ်ပါလား။

.........................................................

( ၉ )

အောင်ကျော်တစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်မှ လူးလဲပြီးထလိုက်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲညောင်းကိုက်နေသည်။ထသာထရတယ် တစ်ကိုယ်လုံးလဲညောင်းငိုက်နေပါတယ်။ ဒီနေ့မနက်မှအိမ်ပြန်ရောက်ခဲ့သည်။

တစ်ပတ်လုံးလုံး ဒေါ်ထားထားနဲ့သူမသူငယ်ချင်းများစိတ်တိုင်းကျ ပြုစုခဲ့ရသဖြင့် အားတွေပင်ကုန်သလိုပင်ဖြစ်နေပါတယ်။ ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင်ပြီး ရေတဗွမ်းဗွမ်းချိုးလိုက်မှ အောင်ကျော်စိတ်တွေပြန်လန်းလာသည်။ ရေကိုတဗွမ်းဗွမ်းချိုးရင်း ကိုယ့်အောက်ကို ငုံ့ကြည့်မိသည်။ ယောင်နေတာလား မှတ်ရသည်။

ဒစ်ပြုတ်သွားပြီဖြစ်သည်။ ပိုတုတ်ပြီးပိုရှည်လာသည်။ တစ်ပတ်အတွင်းအောင်ကျော်တစ်ယောက် အမှုတ်အစုပ်ကျွမ်းကျင်ရုံမက လိုးနည်းပေါင်းစုံပါတတ်သွားသည်။

ရေချိုးနေရင်းအခန်းအပြင်ဘက်မှဖုန်းခေါ်သံကြားရသည်။ ရေချိုးပြီးမှပြန်ခေါ်မည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးဖုန်းဝင်တာကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့အလုပ်က ဖုန်းဖြစ်နေသည်။ ပြဿနာတော့တက်ပြီ။ တစ်ပတ်လုံးလုံးအလုပ်မသွားဘူးလေ။ ဖုန်းကို ပြန်ခေါ်လိုက်သည်။

" ဟဲလို ....မန်နေဂျာကြီး ......ကျွန်တော် ကျွန်တော်......."

" ဟား ....မောင်အောင်ကျော်လား ခုနကဘာလို့ ဖုန်းမကိုင်တာလဲ...."

" ကျွန်တော်.... ကျွန်တော်......"

" မင်းကလဲကွာ သူဌေးကတော်နဲ့ အဲ့လောက်ရင်းနှီးနေတာ....မပြောဘူး"

" ဗျာ ---"

မင်းကလဲကွာ အမ မေသီကိုပြောနေတာ..ဒီနေ့..အလုပ်ကို သူဌေးကတော်လာတယ်..ငါက..မင်းကိုအလုပ်မလာလို့ စိတ်ဆိုးနေတာ...သူဌေးကတော်က မင်းကိုအရေးကြီးတဲ့ကိစ္စ အကူအညီတောင်းထားလို့ ..တဲ့ ..မင်းမလာနိုင်ဘူး နောက်သုံးရက်လောက် ..တဲ့....စောစောကမသိလို့ပါ ...ငါ့ညီရာ..မင်းကိုလဲ လက်ထောက်မန်နေဂျာ ရာထူးတိုးပေးမယ်တဲ့...

အောင်ကျော် အံ့သြသွားသည်။ ဒေါ်မေသီဆိုသည်မှာ တစ်ပတ်လုံးလုံး ဖျော်ဖြေခဲ့ရသော ဒေါ်ထားထားရဲ့မိတ်ဆွေထဲမှ တစ်ဦး။ သူဌေးနှင့်သူဌေးကတော်ကိုသူမမြင်ဖူး။ မမျော်လင့်ဘဲ ဒီလိုဖြစ်လာတာကိုအံ့သြမဆုံး။ မန်နေဂျာကြီး ဖုန်းချသွားပြီး အချိန်တော်တော်ကြာသည်အထိပင်။

....................................................

(၁၀)

အောင်ကျော်တစ်ယောက်ထောက်မန်နေဂျာရာထူး ရပြီးနောက်ပိုင်းတော်တော်အဆင်ပြေလာသည်။ အိမ်ကိုလဲ ပိုက်ဆံပို့ပေးနိုင်လာပါတယ်။ ထူးဆန်းတာတစ်ခုက ဒေါ်မေသီကို သူလုံးဝမတွေ့တာပင်။

သူ့ကိုမန်နေဂျာရာထူးတိုးပေးခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်း ၆ လလောက်အထိပင်။ သူလဲ ဒေါ်ထားထားနဲ့တစ်ခါကတည်းကကြေးစားအလုပ်ကိုစွန့်လွှတ်လိုက်သည်။ အောင်ကျော် ဒေါ်မေသီကို ကျေးဇူးတွေတင်နေပါတယ်။ တစ်ရက် အောင်ကျော်ရုံးခန်းထဲကိုဖုန်းလာသည်။

ထိုဖုန်းကဒေါ်မေသီရဲ့ဖုန်း။ အောင်ကျော်ကို ဒေါ်မေသီက ကိစ္စတစ်ခုကိုပြောပြသည်။ သူ့ကိုအလုပ်တစ်ခုခိုင်းတာဖြစ်ပါတယ်။

ထိုအခါကျမှ အောင်ကျော်ဒေါ်မေသီသူ့ကိုဘာကြောင့်ရာထူးတိုး ပေးထားမှန်းသိတော့သည်။ ထိုကိစ္စအဆင်ပြေလျင် ငွေတော်တော်များများ ရမည့်အပြင်အလုပ်မှာလဲမြဲမည်။ အဆင်မပြေလျင်တော့ အောင်ကျော်အနာဂတ် အလားအလာမကောင်းနိုင်။ အောင်ကျော်အနေနဲ့လဲ မဖြစ်လို့သာလက်ခံလိုက်ရတယ်။

ဒေါ်မေသီခိုင်းသောအလုပ်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို ချဉ်းကပ်ပြီး ဒုက္ခပေးရမည့်အလုပ်။ ခက်တာကထိုမိန်းမကအပျိုမဟုတ်။ အောင်ကျော်နှင့်သိပါတယ်။ ဘာကိစ္စကြောင့် ဒီလိုလုပ်ခိုင်းတယ်ဆိုတာကိုပေါ့။

...............................................

(၁၁)

" အမ.. ဧည့်သည်လာနေတယ်..."

အိမ်အကူကောင်မလေးရဲ့အခန်းပြင်ကခေါ်သံကြောင့် ဒေစီအခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။

" ဘယ်သူလဲ....ခင်လေးသွယ်.."

" ကိုအောင်ကျော် အမ အိမ်လခ....လာပေးတာတဲ့.."

" သြော်.. အေး...အေး..."

စိတ်ထဲကတော့ တွေးလိုက်မိသေးသည်။ ဒီလ တောင်မကုန်သေးဘူး အောင်ကျော်တို့ စောစောစီးစီးပင် ခါတိုင်းဆို လကုန်ပြီးတာတောင်မရ နှစ်လပေါင်းပေးလိုက် သုံးလပေါင်းပေးလိုက်နဲ့။ ဒေစီလဲ ဧည့်ခန်းသို့ဆင်းလာခဲ့သည်။

" သြော် ...ငါ့မောင်ရယ်....လတောင်...မကုန်သေးဘူး..လာပေးနေတာကို..."

" လက်ထဲရှိတုန်းပေးထားတာ....အမရေ..ကျွန်တော် ၆ လစာလောက်ကြိုချေထားချင်တယ်..."

အောင်ကျော်ပေးသော ပိုက်ဆံ ၆ သိန်းကို လှမ်းယူလိုက်ပါတယ်။

" ရေ..အုံးလေ...အမ..."

" မရေတော့ပါဘူး စေ့မှာပါ...ငါ့မောင်ပေးတာဘဲ စိတ်ချပါတယ်...အလုပ်အကိုင်အဆင်ပြေတယ် ထင်တယ်မောင်လေး..."

" ဒီလိုပါဘဲ....အမ..ဒါနဲ့...အပြင်သွားမလို့လား..အမ.."

အောင်ကျော်အမေးကြောင့်ထူးဆန်းသွားသည်။

" မ..သွားပါဘူးကွယ်.."

" ဒါနဲ့ ဒီပုံက...အမပုံထင်တယ်..."

အောင်ကျော်က စားပွဲပေါ်မှာ ထောင်ထားတဲ့ပုံကိုကြည့်ပြီးပြောလိုက်ပါတယ်။ 

" ဟုတ်တယ်လေ...မောင်လေး အမ...အပျိုတုန်းကပုံ..."

" သြော် ....ဟုတ်လား..."

" ဒာမက ...အပျိုတုန်းကထက် အခုကပိုလှနေတယ်...ချောတုန်းဘဲနော်.."

" ခစ်...ခစ် မောင်အောင်ကျော် အမကိုမြောက်နေပြန်ပြီ...ဘာ..မုန့်စားချင်လဲပြော .."

အောင်ကျော်ရဲ့မြောက်ပင့်ပေးမှုကို ဒေစီသဘောကျသွားပါတယ်။

" မဟုတ်တာ ...အမကလဲ ...တကယ်ပြောနေတာ..တော်တော်ကိုလှတာ အမယောင်္ကျားကတော့..ကံကောင်းတာဘဲ.."

" ထင်လို့ပါ...ငါ့မောင်ရယ် ကြာရင်...ရိုးသွားကျတာချည်းဘဲ ခစ်...ခစ်.."

ဒေါ်ဒေစီကား အောင်ကျော်မြောက်ပင့်ပေးလေလေပီတိဖြာလေပင်။

" အမ..ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်...သွားစရာလေးရှိလို့..."

အောင်ကျော်က ထိုင်ရာမှထပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

" ဒီနေ့....ပိတ်ရက်မဟုတ်လား..ဧကန္တ...ရည်းစားနဲ့ချိန်းထားတယ်ထင်တယ်.."

" အလုပ်ကိစ္စရှိလို့ပါ အမရဲ့ အဟဲ..ရည်းစားက မူးလို့ရှုစရာမရှိပါဘူး အမရယ်..."

အောင်ကျော်က ခေါင်းကုတ်ရင်း စပ်ဖြဲဖြဲဖြေကာ အမြန်ထွက်သွားသည်။ အောင်ကျော် ရှက်သွားဟန်တူတယ်လို့ ဒေါ်ဒေစီတွေးရင်းပြုံးမိလိုက်သေးသည်။

............................................

(၁၂)

အင်တာနက်လိုင်းကိုခဏပိတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်ဒေစီ အိပ်ယာပေါ်လှဲလိုက်သည်။ အချိန်ကလဲည ၁၂ နာရီထိုးနေပြီလေ။ သူမနဲ့ အောင်ကျော်က facebook မှာ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေကြပါတယ်။ ညဆို အောင်ကျော် လာလာစကားပြောတယ်။

သူမအကောင့် friend ထဲမှာ ယောင်္ကျားဖြစ်သူကိုအပ်မထား။ ဒါကအကောင့်တစ်ခုလေ။ အောင်ကျော်ကလဲ သူ ဘာတင်တင် အသည်းလေးတွေပေးတော့ သူမစိတ်ထဲထူးဆန်းနေသည်။ ကာမအရသာကို သိနေပြီးသည့်မိန်းမတစ်ယောက်အဖို့ အောင်ကျော် ဘာလိုချင်သည်ဆိုတာသိသည်။

ယောင်္ကျားနဲ့ဝေးနေတာကြာတော့ အသွေးအသားကတောင်းဆို လာပြီလေ။ အောင်ကျော်ကိုရေလာ မြောင်းပေးအနည်းငယ်လုပ်ပေမဲ့ အောင်ကျော်ဘက်က သူမကို သိပ်စရဲဟန်မတူ။ သူမစိတ်ထဲကတွေးပြီး အောင်ကျော်ဖုန်းကိုနှိပ်လိုက်သည်။

" ဟဲလို...အမပါ ..မောင်လေး ..မနက်ဖြန်မောင်လေးပိတ်ရက်မဟုတ်လား.."

" ဟုတ်တယ်..အမ..."

" ဒါဆို...မနက်ဖြန်အမနဲ့ ပဲခူးလိုက်ပေးပါလား...အကြွေးသွားတောင်းစရာလေးရှိလို့..အမတစ်ယောက်တည်းမို့ အဖော်မပါလို့ပါ.."

" ရပါတယ် ..အမ ...ကျွန်တော်လဲအားနေတာဘဲ.."

" အိုကေလေ..မောင်လေး ဒါဆိုမမ မနက်ကိုလာခေါ်မယ်..အဝတ်နှစ်စုံလောက်...အပိုထည့်ခဲ့နော်..ညအိပ်သွားရမှာ.."

" ဟုတ်ကဲ့..အမ ကျွန်တော် အသင့်..စောင့်နေပါ့မယ်.."

ဒေစီဖုန်းကိုချလိုက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ တကယ်တော့အကြွေးတောင်းချင်တာကနည်းနည်း။ သူမ အနေနဲ့ အောင်ကျော်ကို ဒီနှစ်ရက်အတွင်း သူမလင်ငယ် ဖြစ်အောင် သိမ်းသွင်းဖို့ ကြံစည်နေခြင်းဖြစ်သည်။

...............................................

(၁၃)

အောင်ကျော် ခြံထဲမှာ ဖုန်းပြောနေသော ဒေါ်ဒေစီရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကိုရှုစားနေသည်။ သူရောက်နေတာက ပဲခူးမြို့ရှောင်လမ်းဘေးက ခြံတစ်ခြံမှာ။ မနက် ၁၀ နာရီကတည်းကရောက်နေတာ။ ခြံလေးကတော့သပ်သပ်ရပ်ရပ် ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းပင်။ ဘေးခြံကနေသော့ယူရသည်။

ဒေါ်ဒေစီရဲ့ မိတ်ဆွေ ဒေါ်တင့်တင့်ဆိုလား ဘာဆိုလားဘဲ။ ပထမရောက်စက ဒီတိုက်ပုလေးကသော့ခတ်ထားသည်။ ဒေါ်ဒေစီကလဲ သူ့မိတ်ဆွေနဲ့ သူချိတ်မထားဘူးထင်တယ်။ ဒီရောက်မှ ဒေါ်ဒေစီပြန်ချိတ်တော့ သော့ကဘေးခြံမှာထားခဲ့တယ်တဲ့။

လင်မယား ၂ ယောက်လုံး တောင်ငူအရေးကြီးကိစ္စရှိလို့ဆိုလားဘဲ။ မနက်ဖြန်မှ နေ့လည်မှ ပြန်ရောက်မယ်တဲ့။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်ဒေစီကလဲ ရောက်ပြီးမှတော့ မထူးဘူးဆိုပြီး ဘေးခြံမှာ သော့ယူထားလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ညတော့ ဒီမှာညအိပ်ရတော့မှာသေချာနေပြီ။

တခိ..ခိ တစ်..ခစ်..ခစ်..နဲ့ ဖုန်းပြောရင်း ဒေါ်ဒေစီ ဘာတွေသဘောကျနေတယ်တော့သူမသိ။ နောက်ကကြည့်တော့ ဒေါ်ဒေစီရဲ့ ဖွံ့ထွားသော တင်ပါးစွင့်ကားကားက သူ့ကိုမျက်စပစ်နေသလိုပင်။

အပြာရောင်ဘလောက်စ်လက်တိုနဲ့ အနက်ရောင်ထမိန်ဝတ်ဆင်ထား၍ ဒေါ်ဒေစီရဲ့ အသားဖြူဝင်းမှုကသိသာနေသည့်အပြင် ဒေါက်ဖိနက်စီးထား၍ တင်ပါးစွင့်ကားမှုကပိုမိုပေါ်လွင်နေပါတယ်။

ဒေါ်ထားထားခိုင်းစေထားတာထက် သူကိုယ်တိုင်ကပင် ဒေါ်ဒေစီကို လုပ်ချင်စိတ်က အာရုံရနေသည်။ လင်ကနိုင်ငံခြားမှာဆိုတော့ ဒေါ်ဒေစီလဲ ဆာနေမှာဘဲလို့ သူတွေးမိသည်။ ပြီးတော့ ဒေါ်ဒေစီပုံစံက သူ့ကိုရေလာမြောင်းပေးလုပ်နေမှန်း သိသာသည်။

ဒေါ်ဒေစီဖုန်းပြောပြီး သူ့ဘက်လျှောက်လာတော့ သူ့အတွေးစကို ဖြတ်ပြီး ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်။

..............................................

(၁၃)

" အို.."

အိပ်ခန်းထဲမှာ အဝတ်လဲနေသော ဒေါ်ဒေစီကို အောင်ကျော်နောက်မှ ဖက်လိုက်သည်။

" ဟဲ့ ..နင်ဘာလုပ်တာလဲ ကောင်လေး.."

မရတော့ဘူး မမရာ.. မမကို...ကျွန်တော်ချစ်နေပြီ...

ဒေါ်ဒေစီက ..အို.. အသံသာ ထွက်သွားသော်လည်း မရုန်းဘဲငြိမ်နေလိုက်သည်။ 

" အို.. မဖြစ်ပါဘူး မမမှာ ယောင်္ကျားရှိတယ်လေ.."

တကယ်တော့ မူလိုက်ခြင်းသာ။

" မမ..ကလဲဗျာ မမ..လူကြီးက နိုငိငံခြားမှာဘဲကို.."

" ဟင်း ..ကောင်လေးတော်တော်တတ်နေ အိမ်ထဲမှာနှစ်ယောက်ထဲဆိုပြီး အနိုင်ကျင့်ချင်နေတာ...သိသားဘဲ ခစ်..ခစ်..."

ဒေစီက အောင်ကျော်ဖက်ထားသော လက်ကိုဆွဲခွာလိုက်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လိုက်သည်။ စကားများများပြောစရာမလိုတော့ အကြံတူနေသူချင်းမို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်အပြန်အလှန် ပြန်ဖက်နေကြပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ လျာချင်းဖလှယ်နေကြသည်။

လက်တွေက အငြိမ်မနေကျ ဒေစီရဲ့က အောင်ကျော်ဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုဆွဲဖြုတ်နေပြီး အောင်ကျော်က ဒေစီရဲ့ ဘလောက်စ်အကျီရဲ့ ကြယ်သီးတွေကိုတဗြုတ်ဗြုတ်ဖြုတ်ပြီးသားပင်။

အချိန်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ အောင်ကျော်ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသလို ဒေါ်ဒေစီရဲ့ ထမိန်ကလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကွင်းလုံးပုံကျသွားသည်။

ဒေါ်ဒေစီကိုယ်မှာ ဘရာစီယာအဖြူလေးနဲ့ ပင်တီအနက်လေးသာ ကျန်တော့သလို အောင်ကျော်မှာလဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ထည်သာ ကျန်တော့သည်။

အောင်ကျော်က ဒေါ်ဒေစီကို ပွေ့ချီကာ ကုတင်ဆီပွေ့ခေါ်သွားသည်။ အပြန်အလှမ်နမ်းနေတာတော့မပျက်။ အသက်ရှုသံတွေက ပြင်းနေကြသည်။ အောင်ကျော်ကဒေါ်ဒေစီကို ပက်လက်လှန်အနေအထားကုတင်ပေါ်ချလိုက်ပြီး အပေါ်မှ ထပ်ကာ မှောက်ချလိုက်ပြီး မျက်နှာရောလည်ပင်းတွေရော အဆင်မပြတ်နမ်းတော့သည်။

..........................................................

(၁၄)

ဒေစီမျက်လုံးလေးစင်းကာငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။ ကောင်လေး အနမ်းတွေကြားမျောသွားသည်။

ပြွတ်..ပြွတ် ...

" အား..လား....လား ...."

အောင်ကျော်က သူမဘော်လီကိုဖြုတ်ကာ မို့မောက်နေတဲ့သူမနို့ဆူဆူထွားထွားတွေကို အသားကုန်စုပ်တော့သည်။ မာထောင်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားကုန်စို့တော့ သူမရင်အုံကိုကော့ထားမိသည်။

" အင်း..ဟင်း မောင်ရေ စို့စမ်းပါ...အားရပါးရ....စို့ ကောင်းတယ်....."

ပြွတ်...ပြွတ် ..

အောင်ကျော်က သူမနို့တွေကို ဆုပ်ချေကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးတာ ဒေစီအဖို့ အရသာထူးလှသည်။ သူမဗိုက်သားလေးတွေကို လိုက်ယက်နေပြန်ပြီ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အောက်လျောဆင်းသွားကာ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့လိုးတော့မယ်ထင်ပြီး ပေါင်ကိုကားထားပေးလိုက်သည်။

 ပြတ်..ပြတ် ..အို.း.. ဟိုး ...ဟိုး

ပူနွေးစိုစွတ်သောအရသာနှင့်အတူ ဒေါ်ဒေစီတစ်ကိုယ်လုံးမှ အကြောပေါင်းတစ်ထောင်.စိမ့်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ သေးဖြန်းဖြန်းထွက်ချင်မတတ်အရသာခံစားရပြီး ဖင်ပါကြွတက်သွားပါတယ်။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့အောင်ကျော်ကသူမပေါင်ခွကြားမျက်နှာအပ်ပြီး...

" အို ...မောင်ဘာလုပ်.."

ပေါင်ကိုစိလိုက်တော့ အောင်ကျော်က သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖိထားပြီး 

ပြတ်..ပြတ် 

" အိုး ...အိုး အမလေး ..မောင်လေး ..မမ.."

ပြွတ်..ပြွတ် ...

သူမစောက်စိကိုပါနှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိပြီး စုပ်တော့ ဒေါ်ဒေစီတွန့်လိန်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပါတယ်။

ပြတ်...ပြတ် 

" အ...အ ...မောင် အို့...အို့ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ..ဟင့်..ဟင့်..."

စောက်စိကိုစုပ်လိုက် ယက်လိုက်လုပ်နေတဲ့အောင်ကျော်လျာစွမ်းကို ဒေစီ အသားကုန်ခံရင်း စောက်ရည်တွေထွက်ကျကုန်ပါတယ်။ အောင်ကျော်ကအဆက်မပြတ်ယက်တော့ ဒေါ်ဒေစီတစ်ယောက် တအင်း..အင်းတအားအားနဲ့ မွေ့ယာပေါ်မှာလူးနေပါတယ်။

တစ်ချီပြီးတစ်ချီထွက်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေက မွေ့ယာပေါ်မှာ စိုနေပါပြီ။ဒေစီလဲအောင်ကျော်ခေါင်းကိုဆုပ်မိဆုပ်ရာ ဆုပ်ရင်း အဖုတ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်ထားပါတော့တယ်။

ပြတ် ...ပြတ် ပလပ်...ပလပ် အ..အ ...အိုး......အိုး.........

" မောင်ရေ စုပ်..စုပ် မမ...ပြီးတော့မယ်..."

ပြွတ်...ပြွတ် အိုး ..အိုး ..အင်း ..အင်း

ပြတ်...ပြတ် 

" အင်း ...ဟင်း .........ဟင်း ..အ..အ.."

အောင်ကျော်လျာစွမ်းကြောင့် သုံးချီမြောက်ကို ငယ်သံပါအောင်အော်ရင်းဒေစီပြီးသွားပါတယ်။ အောင်ကျော်နှုတ်ခမ်းမှာပေပွနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လျာနဲ့သပ်လိုက်ပါတယ်။

" မောင်မို့လို့ မရွံမရှာနော်..."

" ဟဲ..ဟဲ ချစ်တာကိုး...မမရဲ့..."

အောင်ကျော်စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ဒေါ်ဒေစီကြွေသွားပါတယ်။ သူမယောင်္ကျားက ယနေ့အချိန်ထိ အောင်ကျော်လိုမလုပ်ပေးခဲ့ဖူးဘူးလေ။

...........................................................

(၁၅)

" အမလေး....."

ဒေါ်ဒေစီ လန့်သွားသည်။

အောင်ကျော်အတွင်းခံကို ချွတ်ချလိုက်တော့ အောင်ကျော်လီးကြီးက ငေါက်ခနဲထွက်ကျလာတယ်။ သူမမြင်ဖူးသော လီးတွေထဲ အောင်ကျော်အကြီးဆုံး။ လုံးပတ်ကဓါတ်ခဲလုံးလောက်နဲ့ အရှည်က ခြောက်လက်မနီးနီး။

အောင်ကျော်က သူမခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးထိုးထည့်ကာ ခုလိုက်ပြီ။ မကြာမီ သူမကိုအောင်ကျော်စိတ်ကြိုက်လိုးတာ ခံရတော့မည်ကိုတွေးပြီး ဒေစီဖင်ပါရှုံ့သွားပါတယ်။

အောင်ကျော်လီးကြီးသူမအဖုတ်မှာ လာတေ့တော့ အသက်ပင်အောင့်ထားမိသည်။

" စွပ်..ဒုတ် အမေ့ အ..အ.."

" နာတယ် ....နာတယ် မမ..အဖုတ်တော့ကွဲပြီလား..မသိဘူး.."

တကယ်တော့မကွဲပါ။ အောင်ကျော် ဆောင့်ချက်က အသည်းထဲထိသွားဖြစ်ပါတယ်။ အောင်ကျော်လီးကို သူမစောက်ပတ်ကသားရေကွင်းလိုဆွဲညစ်နေတော့ ပိုကျပ်နေသည်။ အောင်ကျော်က ဒေါ်ဒေစီရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကာ တရစပ် လိုးတော့သည်။ ဒေစီရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ထောင်ရက်သား။

အောက်ကခေါင်းအုံးခံထားတော့ အောင်ကျော်ရဲ့လိုးချက်တွေကိုပက်ပက်စက်စက်ခံနေရသည်။

" စွပ် ...ဒုတ် .ဖောက် ....ပလွတ် ....စွပ်"

" အ..အ ..အို့..အို့ အင်း..အင်း ....အား...အား........"

ဒေစီကား အောင်ကျော်လီးကြီအဖျားထိးဆွဲဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်ချတိုင်းအော်နေပါတယ်။...စွပ်..စွပ် ..အချက် ၁၀၀ ကျော်မှာတော့ ဒေစီအရမ်းကောင်းလာပါတယ်။

" ဆောင့်ပါ ..မောင်လေးရဲ့... ဆောင့်ပါ အ...အ မြန်မြန်.. အအ....."

အောင်ကျော်သူမကို အချက် ၂၀ လောက် ဆောင့်ပြီး အဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားကာ ခါးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီးကစားပါတယ်။

" အင်း ...ဟင်း ...မောင်လေး ...ဆက်ဆောင့်ပေးပါ အင်းဟင်း.."

အောင်ကျော်ခါးကို ကုတ်ကာ လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုနေပါပြီ။ အောင်ကျော်က ခါးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီး လီးကို အဖုတ်အတွင်းကလိနေရင်း ဆက်မဆောင့်ဘဲ။

" ဘယ်လိုလဲ မမ.. မမယောင်္ကျားလိုးတာနဲ့ကျွန်တော်လိုးတာ ဘယ်ဟာ..ပိုကောင်းလဲ.."

" မောင် မောင်လေးလိုးတာ...ပိုကောင်းပါတယ် ...လိုးပေးပါတော့ .."

" ဒါဆို ..မမယောင်္ကျားကိုကွာပြီး..ကျွန်တော့်ကို....ယူမှာလား ဟင်း ဟင်း..."

" ကွာမယ် ..ကွာမယ် ..မောင်လေးကို..ယူမယ် ...လိုး ...လိုးပေးပါတော့ ...မမ..ခံချင်လှပြီ.."

အောင်ကျော်ကား ဒေါ်ဒေစီကို အပြိုင်ချုပ်ချေပြီ။

" ကောင်းပြီ..မမ ...ဒါဆို..မမကိုယူပြီးရင် တစ်လဆက်တိုက် အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး လိုးမှာနော်.."

" လိုး..လိုး မင်းလေးစိတ်ကြိုက်...လိုး..မမ..စောက်ဖုတ်ကို မင်းပိုင်တယ် ဟုတ်ပြီလား.. အခုတော့ ဆက်ဆောင့်ပေးပါတော့ မမကို..သနားရင်.."

" ဖောင်း ဖောင်း စွပ် စွပ် အ အိုး....မောင် ...အ..အ အင်း....အင်း.."

ထိုနေ့ညကတော့ အောင်ကျော် ဒေါ်ဒေစီကို တစ်ညလုံးနည်းမျိုးစုံဖြင့် လိုးတော့သည်။ မနက်မိုးလင်းမှသာရပ်လိုက်သည်။ မရပ်လို့မဖြစ် အားကုန်ပြီး လချောင်းပါနာနေပြီလေ။

.....................................................

(၁၆)

" ခင်လေးသွယ်ရေ ...ဟိုဖက် အဆောင်မှာ ..မောင်အောင်ကျော်..ရှိလား.."

" ရှင် ..မမ ...ရှိတယ်..ထင်တယ်.."

" ဒါဆိုရင်..မောင်အောင်ကျော်ကို မမက...ခေါ်တယ်လို့ပြောလိုက်အုံး.."

ခင်လေးသွယ် အဝတ်လျော်နေတုန်း အိမ်ရှင်မဒေစီ ပြောလိုက်တာကြောင့် ကိုအောင်ကျော်ငှားနေတဲ့ ခြံဝန်းထဲမှ အိမ်သို့ထွက်ခဲ့သည်။

" ကိုကြီးအောင်ကျော်ရေ ကိုကြီးအောင်ကျော်.."

" သြော် ...ခင်လေးသွယ် ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ.."

" မမက ...ကိုကြီးကိုအိမ်ဘက်လာခဲ့ပါအုံးတဲ့.. ဘာကိစ္စရှိလို့လဲမသိဘူး.."

" သြော် ...ဟုတ်လား...ကိုကြီးလာခဲ့မယ်လေ.."

ခင်လေးသွယ်လဲ ဒေါ်ဒေစီအိမ်ဘက်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ခုလေးတင်ရှိတယ် ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။အပေါ်ထပ်တက်သွားတာဖြစ်မယ်။ အပေါ်ထပ်ကို သူမလိုက်သွားပြီး မဒေစီရဲ့အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်ပါတယ်။

" မမ ...မမ..."

" တံခါး..စေ့ထားတယ်... တွန်းဝင်ခဲ့လေ..."

အခန်းထဲမှာ ဒေါ်ဒေစီ အပြင်သွားမလို့ ထင်တယ်။ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ အလှပြင်နေပါတယ်။ အခုတလော မမ ကိုအောင်ကျော်ကို ခဏခဏ ခေါ်ခိုင်းသည်။ အပြင်ခဏခဏထွက်ပါတယ်။ ကိုအောင်ကျော်က ကားမောင်းကျွမ်းလို့အကူအညီတောင်းတာ ဖြစ်မယ်။

" မမ ...ကိုအောင်ကျော်က ခဏ..နေရင်လာခဲ့မယ်..တဲ့.."

" သြော် ...အေး ..အေး...ဒါနဲ့ ညဉ်းဘာလုပ်စရာရှိသေးလဲ.."

" လျော်စရာအဝတ်က...တစ်ထည်ဘဲရှိတော့တယ်..ထမင်းလဲချက်ပြီးပြီမမ.. "

" နွားနို့ရောကျိုပြီးပြီလား.."

" ဟုတ်ကဲ့ ...မမ..."

" သြော်...ဒါနဲ့ ဒီနေ့ သွင်ရုံမှာ နေတိုး.ကားသစ်တင်နေတယ်..ညဉ်းသွားကြည့်မလား..သွားကြည့်ချင်..ကြည့်လေ.."

ခင်လေးသွယ်ပျော်သွားသည်။ မမက ဒီလိုအခွင့်အရေးပေးခဲ့သည်။

" တကယ်နော် မမ...နောက်နေတာ..မဟုတ်ပါဘူးနော်.."

" တကယ်ပြောပါဆို ..ဒီကောင်မလေးတော့ ..ညဉ်းလဲရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်..ငါလဲအပြင်သွားစရာရှိတော့ ညနေမှပြန်လာမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာသွား..ရော့ရော့ ညဉ်းသုံးဖို့ပါ...ယူသွားအုံး.."

ဒေါ်ဒေစီက သူမကို ငွေသုံးသောင်းပေးတယ်။ ဒီနေ့ခင်လေးသွယ်တို့ပျော်သောနေ့ပင်။ အဝတ်ကိုမြန်မြန်လျော်ပြီး ရေချိုးသနပ်ခါး လိမ်းကာ အပြင်ထွက်ဖို့ သူမအခန်းထဲကထွက်လာတော့ ကိုအောင်ကျော်ကရောက်နေပြီ။

မမဒေစီနဲ့ ပူးကပ်ပြီး ထိုင်နေကြပြီး သူမထွက်လာတော့ ရုတ်တရက်ခွာလိုက်ကြသဖြင့် စိတ်ထဲတစ်မျိုးပင်ဖြစ်သွားသည်။

" မမ ..သမီ...းသွားတော့မယ်..."

ဒေါ်ဒေစီနဲ့..ကိုအောင်ကျော်ပုံစံကတစ်မျိုးဘဲ။

" ရတယ် ..သွား ..သွား.."

ခင်လေးသွယ် အိမ်ပြင်ရောက်မှာ

" ခင်လေးသွယ် ..ခင်လေးသွယ် ...ခဏ.."

မဒေစီကနောက်ကလိုက်လာသဖြင့် သူမခြေလှမ်းများကိုရပ်လိုက်သည်။ 

" မမ ..ဘာမှာမလို့လဲ.."

" သြော် ..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ..ငါနဲ့အောင်ကျော်နဲ့ အပြင်ထွက်တာ ညဉ်းဦးလေးဖုန်းဘာရင်..မပြောမိစေနဲ့နော်..ညဉ်းသုံးဖို့ရောလောက်ရဲ့လား သုံးသောင်းနဲ့..."

ဘာတွေလဲ မသိ။

" လောက်ပါတယ် ...မမ..နေပါအုံး ရော့..ရော့ နင့်ကို...မမ အဝတ်မဝယ်ပေးရတာ....ကြာပြီ.."

ဒေါ်ဒေစီက ပိုက်ဆံ ၂၀၀၀၀ ကို ထပ်ပေးပြီး။

" အပြင်ထွက်တုန်း ညဉ်းစိတ်ကြိုက် အကျီ...ဝယ်လာ....."

" ဟုတ် ဟုတ် ..မမ .....ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."

...........................................................

(၁၇)

ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အားခဲထားသမျ လက်မှတ်ကမရ။ ခင်လေးသွယ် စိတ်ပျက်သွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခဏပါ မြို့ထဲလည်ပြီး သူမအကြိုက်အကျီတစ်ထည်ကိုဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

တက္ကစီငှားပြီး ပြန်လာတော့ ပိုမြန်တယ်။ မမဒေစီ အပြင်ကပြန်မရောက်ခင် အလုပ်လေးဘာလေးကြိုလုပ်ထား လို့ရတာပေါ့။ တကယ်တော့ မမဒေစီနဲ့ သူမက အမျိုးတော်သည်။

အဒေါ်ဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ မမဒေစီက ချမ်းသာပြီး နုဖတ်နေတော့ သူမနှင့် အမအရွယ်လိုဖြစ်နေတာ။ မမဒေစီယောင်္ကျားကလဲ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်နေတော့ တစ်ယောက်တည်းမို့ သူမကို ကူဖော်လောင်ဖက်ခေါ်ထားသဖြင့် မြို့ကိုတက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

မမဒေစီတို့များလှလိုက်တာဟု သူမတွေးနေမိသည်။

" ညီမလေး.. ဒီအိမ်လား.."

ခြံရှေ့ရောက်လို့ တက္ကစီသမားမေးမှ သူမ အတွေးများပြတ်သွားပါတယ်။ ပိုက်ဆံရှင်းပေးလိုက်သည်။အသွားအပြန် တစ်နာရီခွဲကျော်ကျော်သာ ကြာသည်။ မမ ပြန်ရောက်သေးမှာ မဟုတ်လို့ ခင်လေးသွယ် တွေးလိုက်ရင်း ခြံတံခါးသော့ကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ဘယ့်နှယ်သော့ကလဲ အပြင်ကခတ်ရမှာ အတွင်းကခတ်ထားရတယ်လို့။

ခြံထဲရောက်လို့ ကားဂိုထောင်ဘက်ကြည့်မှ မမဒေစီရဲ့ကားကရှိနေသေးသည်။ ပြန်ရောက်နေပြီထင်တယ်လို့...သူမထင်မိလိုက်သည်။ အိမ်တံခါးမကြီးကို တွန်းဖွင့်တော့ အတွင်းမှ ချက်ထိုးထားသည်။ ခေါ်မယ်လုပ်ပြီးမှ အိပ်နေရင် နိုးသွားပါလိမ့်မယ်လို့တွေးပြီး နောက်ဖက်မီးဖိုဆောင်ဘက်သွားလိုက်သည်။

မီးဖိုဆောင်သော့က အပြင်မှခတ်ပြီး သော့ကခင်လေးသွယ်ဘဲကိုင်တာလေ။ အိမ်တစ်ခုလုံးတိတ်နေသည်။မမ အပေါ်ထပ်က အခန်းထဲ အိပ်နေတာဖြစ်မည်။ ပင်ပန်းလို့ ထင်ပါ့။

အောက်ထပ်က သူမအခန်းထဲကို ဝယ်လာသော ဝတ်စုံကိုထည့်ကာ အပေါ်ထပ်သို့ ခြေဖော့ပြီးတက်ခဲ့ပါတယ်။ မနက်ကသန့်ရှင်းရေးလုပ်တာ တံမျက်စည်းအိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ကျန်ခဲ့သည်။ မမ အိပ်နေရင် နိုးသွားမှာစိုးလို့ ဖြေးဖြေးချင်းတက်ခဲ့သည်။

မမ အခန်းရှေ့ရောက်တော့ မမ အခန်းတံခါးက ဟနေပါတယ်။ ပင်ပန်းလွန်းလို့ဖြစ်မည်။ အခန်းထဲမှ အ ..အ ဆိုသော အသံကြားရပြီး တစ်ဘောက်ဘောက်အသံ ကြားရသည်။ ဒီအသံမျိုး ခင်လေးသွယ် ထူးဆန်းနေသည်။

" မောင် ..မောင် ဆောင့် ...ဆောင့် အ..အ မမကောင်းနေပြီ.."

မမအသံကြောင့် ဟနေတဲ့တံခါးကြားကနေ ခင်လေးသွယ်ချောင်းလိုက်တော့ အို သူမပါးစပ်မှ ထွက်သွားသောအသံကို သူမပြန်ပြီး မနည်းဖမ်းထိန်းလိုက်ရသည်။

အပျိုဖြစ်စ..သူမအဖို့ ထိုမြင်ကွင်းမျိုးမမြင်ဖူးခဲ့..အခန်းထဲမှာ မဒေစီရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲပြီး ကိုအောင်ကျော်က မဒေစီစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ချနေသည်။

စွပ်...စွပ် ဖောင်း ဖောင်း 

" အ..အ မောင်ရေ လိုး..လိုး ...မမပြီးတော့မယ်.."

ဘုရား ..ဘုရား ..ဒေါ်လေးဒေစီ ဖောက်ပြန်နေတာပါလား။ ထင်ပင်မထင်ထားမိ။

...................................................

(၁၈)

စွပ် စွပ် ဖောင်း ဖောင်း 

" အ အ အိုး အိုး...ဟင်း ဟင်း မောင်ရယ် လိုးတာတော်လိုက်တာ အီစိမ့်နေတာဘဲ"

စွပ် စွပ် ပြွတ် ပြွတ် ဘတ် ဘတ်

" ရှီး အား...လား..လား"

မမကြီးဒေစီကား ထင်ပင်မထင်ထားမိ။ ချောလဲချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တာအပြင်တဏှာလဲ ကြီးဟန်တူသည်။

ကိုအောင်ကျော် ဆောင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဒေါ်ဒေစီက အောက်မှ ကော့ကော့ပြီးကို ပေးနေတာတွေ့ရသည်။

ဘယ်သူမှမရှိဘူးထင်ပြီး လိုးပွဲဆင်နွဲနေကြသော ဒေါ်လေးနဲ့သူမ လင်ငယ်ကိုအောင်ကျော်တို့လိုးပွဲကို ခင်လေးသွယ် ချောင်းကြည့်ရင်းမခွာနိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။

ခင်လေးသွယ်ကလဲ မဒေစီဘက်က သွေးပါသော သူမဝမ်းကွဲပီပီ တဏှာကြီးသူတစ်ယောက်။ ဒေါ်ဒေစီ အပြင်သွားတိုင်း ဒေါ်ဒေစီအခန်းထဲဝင်ကာ ဒေါ်ဒေစီဖွတ်ထားပြီး ညဘက်ကြည့်တဲ့အပြာကားတွေကိုခိုးကြည့်နေကျ။

ဒါပေမဲ့ အခုလို လက်တွေ့ပိုင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်နေရတော့ မျက်လုံးမှ မခွာနိုင်အောင်။တကယ်တော့ သူမကလဲအောင်ကျော်ကိုကျိတ်ခိုက်နေတာ။ အောင်ကျော်က မစလို့သာရယ်။

ဒေါ်လေးအခုလို အလိုးခံနေတာမြင်တော့ မနာလိုပင်ဖြစ်လာသည်။ ဟုတ်မှာပါလေ ဒေါ်လေးကလဲ အိမ်ထောင်သည် အအိုသာဆိုသည်။ သူမထက် ချောလဲချောတယ်။ တောင့်လဲတောင့်တယ်။ ဒါကြောင့်မို့လဲ ကိုအောင်ကျော်ကြိုက်တာနေမယ်။

ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ဆောင့်ချနေသောကိုအောင်ကျော် လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို သူမမျက်လုံးမခွာနိုင်အောင်ပင်။

ဖောက် ဖောက် စွပ် ပလွတ် 

" အိုး ...အိုး ...မောင်ရေ ..ဆောင့်...ဆောင့် အ..အ"

ဒေါ်လေးက ကော့ကော့ပေးချိန်တွင် ကိုအောင်ကျော်လဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ထပ်ဆောင့်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးပေါ်မှောက်ခုံကြီး ထပ်နေကာ အမောဖြေနေတာတွေ့ရသည်။ ပြီးသွားကြဟန်တူသည်။

..............................................................

(၁၉)

ခင်လေးသွယ် အဖုတ်မှ အရည်ကြည်တွေ ထွက်ကျကာ တစိုစိုဖြစ်နေပြီ။ သူမအဖုတ်ကို ထမိန်အောက်လက်ရှိုနှိုက်ကာ စောက်စိကို လက်ညိုးဖြင့် ဖိဖိပွိရင်း အခန်းထဲမှမြင်ကွင်းကို ယင်းထနေသည်။ ဒေါ်လေးက ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ အနည်းငယ်ပျော့နေသော လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာဆွပေးနေသည်။

" ဘယ်လိုလဲမောင်လေး နှစ်ချီဘဲရှိသေးတယ်မောနေပြီလား..ထပ်မလိုးနိုင်တော့ဘူးထင်တယ်.."

" အံမယ် မမ..နော် စိတ်ကိုလာမဆွနဲ့ မမ..သာခံနိုင်အောင်လုပ်ထား...တနေကုန်လိုးမှာ.."

" အဟင်း ...ကြည့်ရသေးတာပေါ့ မမကဘဲခံနိုင်မလား မောင်လေးကဘဲ..လိုးနိုင်မလားဆိုတာ.. ကောင်မလေးက ညနေမှ ပြန်လာမှာ..မမတစ်နေကုန်ခံလို့ရတယ်...အပြောမကြီးနဲ့..."

" ဟား ဟား စိမ်လိုက်လေ  မမ..."

နှစ်ယောက်သား ပက်ပက်စက်စက်ပြောနေသံများက ခင်လေးသွယ် စိတ်ကိုဆွနေသည်။ ဒေါ်လေးကို တစ်နေကုန်လိုးမဲ့အစား သူမကိုဘဲတစ်နေကုန်လိုးလို့ကတော့ဘယ်လောက်ကောင်းလိမ့်မလဲဟု စဉ်းစားနေမိသည်။

မကြာမီဒေါ်လေးရဲ့ဆွချက်ကြောင့်ကိုအောင်ကျော်လီးကြီးက မာထောင်လာတာကိုတွေ့ရပါတယ်။

" ကဲ မောင်လေး ရလောက်ပြီထင်တယ်..ဒီတစ်ခါတော့ ဘယ်လို...ပုံစံလိုးမှာလဲ ပထမတစ်ချီကလေးဖက်ထောက်လိုး ဒုတိယတစ်ချီ ဒူးျခာင်ပေါင်ကားပြီး လိုးတာဆိုတော့ ဒီတစ်ခါ ဆောင့်ကြောင့်လိုးရအောင်..."

" ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ မမသဘောပါ.."

" နေအုံးမမ မလိုးခင် မမအဖုတ်ကိုရေချိုးခန်းထဲမှာ ဆေးလိုက်အုံး"

" အဟင်း စောက်ဖုတ်ယက်မလို့ထင်တယ်"

" ဒါပေါ့ မမရဲ့ သေချာဆေးနော်"

" ခစ်..ခစ် "

သူကလဲ စိတ်ကြိုက်ယက်ပြီးမှ လိုးတာဝါသနာအတော်ပါတယ်။ ဒေါ်လေးကရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ရေလောင်းချသံများကြားရပါတယ်။ 

" ဖင်ပါ  ဆေးခဲ့နော်...မမ.."

" စိတ်ချ စိတ်ချ။ မောင်ယက်ဖို့ သေချာဆေးခဲ့မယ်.."

ခင်လေးသွယ်ရင်တွေပင် တုန်လာသည်။ နိုင်ငံခြားဖူးကားအတိုငပါဘဲလား။ ဒေါ်လေးကိုမနာလိုပင်ဖြစ်မိသည်။ကိုအောင်ကျော်ကလဲ ဒေါ်လေးကို အဖုတ်တင်မက ဖင်ပါယက်မဲ့သဘော။ ဒေါ်လေးဒေစီက  အသားကလဲဖွေးဖွေး ရုပ်ကလဲချော အိုးကလဲတောင့်တော့ ကိုအောင်ကျော်မှသာမဟုတ် တခြားယောင်္ကျားလေးတွေဆိုလဲ ယက်လောက်တယ်လို့ ခင်လေးသွယ် ထင်မိသည်။

...............................................................

(၂၀)

ပြတ် ပြတ် ပြွတ် ပြွတ် 

" ရှီး အား အိုး အင်း ဟင်း...မောင်ရေ တော်ပါတော့ ဟင့်ဟင့်"

အခန်းထဲက မြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး ခင်လေးသွယ်တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေသည်။ ဒူးတွေပင်မခိုင်ဘဲ ကွေးညွှတ်ချင်လာပြီ။

ကိုအောင်ကျော်က ဒေါ်လေးရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲပြီး မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် လျာပြားကြီးနဲ့ ယက်ပေးနေသည်။ ဒေါ်လေးတစ်ယောက်ကတော့ အရမ်းကိုအရသာတွေ့နေမှန်း သ်သည်။ခါးပင် ကော့ပင်တက်နေပြီး တအင်းအင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ငှက်ဖျားတက်နေသူအလား။

မွေ့ယာပေါ်မှာ ခေါင်းကိုမော့ နောက်လှန်ပြီးသာ တော်ပါတော့အော်နေ ပေမဲ့ လျာကိုလွတ်သွားမှာစိုးသည့်အလား ပေါင်ကြားမှာ အပ်ထားသော ကိုအောင်ကျော်ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကာ အတင်းဖိကပ်နေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။

ပြတ်ပြတ် 

" အင်း ...အိုး ပြွတ် ပြွတ် ဟ... ဟ... အို့.."

ကိုအောင်ကျော်က ဒေါ်လေးရဲ့ စောက်ပတ်သာမက ဖင်ဝကိုပါ ယက်ပေးနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ ဒေါ်လေးရဲ့ အသက်ရှုသံတွေကလည်း အရမ်းပြင်းပြီး သူမနို့ ဆူထွားထွားကြီးတွေကလဲ မို့မောက်ရုန်းကြွနေပါတယ်။

အရမ်းကောင်းနေမှန်းသိသာပါတယ်။ ကိုအောင်ကျော်က ဖင်ကိုယက်ပေးနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်လေးရဲ့ မာထောင်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လက်ညိုးလက်မလေးကို အသုံးပြုပြီး ဖိဖိပွတ်ပေးနေတော့ ဒေါ်လေးတစ်ယောက် ပိုပိုပြီး တုန်လာပါတယ်။

" အင်း ဟင်း အ..အ "

ပြွတ် ပြွတ်

" မောင်ရေ အ...အ... မမ မမ မခံနိုင်တော့ဘူး "

ပြတ်ပြတ် ပြွတ်ပြွတ်

ဖင်ကိုယက်ရင်း စောက်ပတ်ကိုကစားပေးနေတဲ့ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ အစွမ်းကိုဒေါ်လေးဒေစီမခံနိုင်တော့ပါဘူး။ ဆယ်မိနစ်လောက် ကိုအောင်ကျော် ယက်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ပြီး တွန့်လိမ်ကာ ငယ်သံပါအောင်အော်ဟစ်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ဒေါ်လေးဒေစီတစ်ချီပြီးသွားချိန်မှာတော့ တူမဖြစ်သူခင်လေးသွယ်ကလဲ အခန်းပြင်မှာ ကိုယ့်စောက်ပတ်နဲ့ကိုယ်လက်နဲ့ပွတ်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားပါတယ်။

ထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေက ခင်လေးသွယ် ထမိန်မှာ စိုကွက်နေရုံမက ကြမ်းပြင်ကိုပါ အနည်းငယ်ကျသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူမမျက်လုံးကို အခန်းတွင်းမှ မခွာနိုင်သေးပါဘူး။ အခန်းထဲကဒေါ်လေးဒေစီနဲ့ ကိုအောင်ကျော်ကလဲ လိုးပွဲပြန်စနေပါပြီ။

.....................................................................

(၂၁)

နောက်တစ်လခန့်အကြာ။

ဒီနေ့လည်း ခင်လေးသွယ်ကို အပြင်ကိစ္စတစ်ခုအကြောင်းပြ၍ ဒေါ်လေးဒေစီက ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ ခင်လေးသွယ် မသိသလိုနဲ့အပြင်ကို ထွက်ချင်ယောင်ဆောင်ထားလိုက်သည်။ သူမကို အပြင်ပထုတ်ပြီး ကိုအောင်ကျော်ကို ခေါ်ကာ လိုးခိုင်းတော့မယ် ဆိုတာ သိနေတယ်လေ။ နာရီဝက်လောက် အပြင်ထွက်ပြီး အိမ်ကိုခိုးပြန်လာသည်။

ခြံတံခါးတွေနဲ့ အိမ်တံခါးမကြီး ပိတ်ထားကတည်းက ဒေါ်လေးဒေစီ အိမ်ခန်းထဲမှာ ကိုအောင်ကျော်ကို ကုန်းနေပြီမှန်း သိလိုက်သည်။ ခင်လေးသွယ်လဲ ကြိုတင်စီစဉ်ထားသည့်အတိုင်း တစ်ဖက်ခန်းမှ ချောင်းတော့သည်။

ချောင်းလိုက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်းပင်။ လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ထောင်ထားသော ဒေါ်လေးဒေစီကို ကိုအောင်ကျော်က နောက်မှ ပက်ပက်စက်စက်ကြုံးနေတုန်း ဒေါ်လေးဖုန်းက လာနေသည်။ ဒေါ်လေးလင်ကြီးဖုန်း။ ဒေါ်လေးကလဲ အလိုးခံတာကိုမပျက် ဖုန်းကိုကိုင်သည်။

ခင်လေးသွယ် နားထောင်ရင်း ရီချင်နေသည်။ ပြောတာကိုလဲ ကြည့်အုံး။ လင်ငယ် ကိုအောင်ကျော်က ဒေါ်လေးခါးကိုကိုင်ပြီး နောက်မှဆော်နေချိန်ကြီး။ ..ကိုရေ အရမ်းလွမ်းတယ်...တဲ့။

တစ်ဖက်ကလဲယုံတယ်။ ဒါမျိုးကျတော့ ခင်လေးသွယ်ဒေါ်လေးကလည်သည်။ ဖောက်ပြန်နေသည်ဟုမထင်ရ။ ခြံထဲတင် အိမ်ငှားထားသော ကိုအောင်ကျော်ကိုမှ လင်ငယ်နေပြီး ကုန်းနေတာဆိုတော့ အပြင်လူမသိနိုင်။

ခင်လေးသွယ် သိသလောက်တော့ နေ့တိုင်းလိုးကြတယ်။ ညဖက်ဆို သူမအိပ်ပြီထင်ပြီး နောက်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပေးသည်။ ည ၁၀ နာရီလောက်ကနေ မနက် ၄ နာရီလောက်အထိ လိုးကြသည်။ ညတိုင်းပင်။

ကိုအောင်ကျော်ကတော့ နားထင်တွေပင်ကျ မျက်တွင်းတွေပင်ချောင်နေပြီ။ ဒေါ်လေးကတော့ တားဆေးတွေစားလို့ ထင်သည်။ နို့တွေလဲပိုကြီး ဖင်ကြီးကလဲပိုကြီးလာတယ်။ ဒေါ်လေးကလဲ ကိုအောင်ကျော်ကို ယူမယ်လို့ ပြောတယ်။ လင်ပို့သော ငွေတွေနဲ့ ခြံတစ်ခြံဝယ်ပြီး အိမ်ပင်ဆောက်ထားပြီးပြီ။

ခိုးစားရတာအားမရ၍ ပေါ်တင်ခံတော့မည့်သဘော။ လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့ ခိုးစားနေသော အဒေါ်နဲ့ ငရဲမကြောက်သော ကိုအောင်ကျော်ကို ခင်လေးသွယ်အံ့သြသည်။

ဒါပေမဲ့ ခင်လေးသွယ် ကိုယ်တိုင်ကလဲ ကိုအောင်ကျော် သူမဒေါ်လေးကိုလိုးတာကို မချောင်းကြည့်ရမနေနိုင်အောင်ပင်။ ကိုအောင်ကျော်လိုးတာကိုခံချင်လွန်း၍ စောက်ဖုတ်ကရွနေပြီ။ ဒေါ်လေးကလဲ ကိုအောင်ကျော်ကို အလစ်မပေး။ အားတိုင်း လိုးခိုင်းနေတာဘဲ  ဟု စဉ်းစားရင်းဒေါသထွက်နေတာကို သူမကိုယ်သူမ မသိ။

ဒေါ်လေးကို ကိုအောင်ကျော် ဖင်ထောင်လိုးနေချိန်များဆို ခင်လေးသွယ်လဲ သူမအဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်းအာသာဖြေတတ်ပါတယ်။

ကိုအောင်ကျော်လိုးတာက အားရပါးရ ခါးကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ချိန်များဆို ဒေါ်လေးဒေစီ ဖင်လုံးကြီးတွေ တွန့်တွန့်ပြီး တုန်တုန်သွားသည်။ သူမ ဖင်ဆိုလဲ အဲ့လိုတုန်သွားမှာဘဲလို့ ခင်လေးသွယ်တွေးမိသည်။ သူမကို လိုးရအောင်ဘယ်လို လုပ်ရမလဲလို့ တွေးနေမိသည်။

.......................................................................................

(၂၂)

အောင်ကျော် သူ့ဘဏ်စာအုပ်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ဒီနေ့ ဒေါ်မေသီက အလုပ်ဖြုတ်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘဝမှာ ရင်းနှီးစားလို့ရအောင် အရင်းအနှီးထုတ်ပေးခဲ့သည်။ သူ့ အနေနဲ့ ဒေါ်မေသီနဲ့ပတ်သက်စရာမလိုတော့။

ဒေါ်မေသီနဲ့ ဒေါ်ဒေစီအကြောင်းကို စုံစမ်းလိုက်တော့ ဒေါ်မေသီ ယောင်္ကျားက ဒေါ်ဒေစီနဲ့ ငယ်ရည်းစားတွေ။ ဒေါ်ဒေစီကို အခုအချိန်ထိ သံယောဇဉ်ကမပြတ်သေး။ မိန်းမတွေ သူတို့သာ ရွသာ။ သူတို့ ယောင်္ကျားကျတော့ သဝန်တိုသည်။ ဒါကြောင့်မို့ ဒေစီကို ဒေါ်မေသီက ဖျက်ဆီးခြင်းဖြစ်သည်။

ဒါပေမဲ့ အောင်ကျော်အဖို့ ဒေါ်မေသီကို ကျေးဇူးပင်တင်နေတာ ဒေါ်မေသီ မသိ။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ အောင်ကျော်ကလဲဒေါ်ဒေစီကို အပိုင်သိမ်းထားပြီ။ ဒေါ်ဒေစီကချောလဲချော တောင့်လဲတောင့်တယ်။ ဒေါ်မေသီခိုင်းတာ ထက်ကိုပိုပြီး ဒေါ်ဒေစီကို သူ့မယားမဖြစ်ဖြစ်အောင်ကြံစည်ခဲ့တာ။

ဒေါ်မေသီဆီက လုပ်အားခလဲရ ဒေါ်ဒေစီလို ရေဆေးငါးကြီးကို သူ့မယားဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သဖြင့် တစ်ချက်ခုပ်နှစ်ချက်ပြတ်ပင်။ ဒါကြောင့်မို့လဲ အပီကိုင်ကာ သူ့မိန်းမဖြစ်အောင် လုပ်ထားပြီးပြီ။ သူ့လင်ပို့သော ပိုက်ဆံတွေနဲ့ တစ်ခြားမှာ အိမ်ဝယ်ပြီးထားပြီ။ ဘာလိုသေးလဲ။

ဒါပေမဲ့ အောင်ကျော်လိုသွားတာ တစ်ခုရှိတယ်။ ဒါကိုသူမသိ။ ဒေါ်ဒေစီကလည်း သူမယောင်္ကျားက နိုင်ငံခြားမှာမယားငယ်ရှိတယ်။ သူမတို့က မိဘပေးစားလို့ရယ် သူမယောင်္ကျားပိုင်ဆိုင်သော ပစ္စည်းဥစ္စာတွေကို မက်လို့ရယ်သာ ယူထားတာ ချစ်လို့ မဟုတ်။

ဒါကြောင့် သူမလင်ကိုကွာပြီး အောင်ကျော်ကိုယူဖို့ကြံနေခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်ကျော်က ငယ်လဲငယ်တယ်။ ချောလဲချောတယ်။ လီးကလဲ လက်ရှိလင်ထက် ကြီးလဲကြီး တုတ်လဲ တုတ်ရှည်လဲရှည်တယ်။ပြီးတော့  ဘာဂျာအစုပ်အမှုတ်ကလဲ တော်တော်သန်သလို လိုးတာက လဲ မချွတ်တမ်း။ ဒါကြောင့် သူမလင်ကြီးထက်အပြတ်အသတ်သာနေသော အောင်ကျော်ကို လင်ကိုကွာပြီးယူဖို့အထိ မိုက်မဲနေခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

ဒေါ်ဒေစီအနေနဲ့ အောင်ကျော်ကို မကြာမီလပိုင်းအတွင်း တရားဝင် လင်အဖြစ်ယူကာ ပေါ်တင် လိုးခံတော့မှဖြစ်ပေမဲ့ သူမအိမ်မှာ အဖော်ခေါ်ထားသော သူမတူမ ခင်လေးသွယ်ကလည်း အောင်ကျော်ကို ဘယ်လို မြူဆွယ်ရမလဲဆိုတာ အချိန်ပြည့်ကြံစည်နေတာ သူမ မသိ။

ဒါကြောင့်လဲ ဒေါ်ဒေစီက အောင်ကျော်နဲ့သူမယူပြီးလျင် ခင်လေးသွယ် ကိုပင် သူမအိမ်မှာ ကူဖော် လောင်ဖက် အဖြစ်ဆက်ခေါ်ထားမယ်လို့ စဉ်းစားနေခြင်းဖြစ်သည်။

ဒေါ်ဒေစီနှင့် အောင်ကျော် လိုးတာကို နေ့တိုင်း ညတိုင်း ချောင်းကြည့်ပြီး ကာမဆန္ဒတွေ ရုန်းကြွနေသောခင်လေးသွယ်နဲ့ သူမလင်အသစ် ဖြစ်လာမဲ့ အောင်ကျော်တို့ ဘယ်ကဘယ်လို ဆက်ဖြစ်ကြမယ် ဆိုတာကတော့ နောင်လာမဲ့ အချိန်များတွင် စောင့်မျော်ကြည့်ရပါလိမ့်မည်။

ပြီးပါပြီ။