မရည်ရွယ်ဘဲ ဖြစ်နိုင်တယ် အပိုင်း ( ၃ )

မရည်ရွယ်ဘဲ ဖြစ်နိုင်တယ် အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

နရသူ ရေးသည်။

ရောက်မည့်ရောက်တော့ ညနေ ၆ နာရီခွဲလောက်မှာ သင်းယုနွယ်ရော အာမက်ပါ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် အိမ်ကို ရောက်ရှိလာကြသည်။ သင်းယုနွယ်က သူ့နောက်ကနေကပ်ပါလာသော အရပ်မြင့်မြင့်ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် ကန့်လန့်အစင်းကျားပါသော စပို့ရှပ်အင်္ကျီ မီးခိုးရောင်စတိုင်ဘောင်းဘီဝတ်ကာ နေကာမျက်မှန်အနက်တပ်ဆင်ထားသည့် ရှိုးစမတ်ကျကျ ကုလားဘူတားကြီးကို အတော်ကလေး စိတ်ဝင်စားဟန်နှင့် မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ပြီး အသေအချာ စူးစိုက်အကဲခတ်ကြည့်နေသည်။

" ဟော တိုက်ဆိုင်လိုက်ပုံများ သင်းသင်းရော ကိုအာမက်ပါ အိမ်ကို နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း ရောက်လာရတယ်လို့ .. မိသင်း ဒါ ငါပြောပြောနေတဲ့ ပွဲရုံကိုယ်စားလှယ် ကိုအာမက်တဲ့ ..ကိုအာမက် ဒါက ကျွန်မတူမ မိသင်း .. ဘယ့်နှယ်လဲ လှလား"

အာမက်မျက်နှာပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်သွားပြီး သင်းယုနွယ်ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးအပြန်အလှန်ကြည့်ကာ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် ...

" လှပါ့ဗျာ အဒေါ်နဲ့တူမ လိုက်ဖက်ညီပါပေ့ ဘယ့်နဲ့ နာမည်လေးက မိသင်း ဟုတ်လား"

" သင်းယုနွယ်ပါရှင့်"

သင်းယုနွယ်က ဝင်ဖြေလိုက်ရာ ...

" ဝေါင်း မိုက်တယ် သင်းယုနွယ် ခေါ်လို့သိပ်ကောင်းတယ် နာမည်ရော လူရော ဘာမှကိုပြောစရာမရှိဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း"

" ကဲ ကဲ လာပါ ကိုအာမက် အပြင်မှာမိုးတိုးမတ်တပ်နဲ့ အိမ်ထဲဝင်ကြရအောင် တော်ကြာ လူပြောသူပြောခံနေရဦးမယ် ကျွန်မတို့မှာ ယောက်ျားသားတွေ အဝင်အထွက်သိပ်ရှိတာမဟုတ်ဘူး"

အာမက်ကိုလက်ဆွဲပြီး အိမ်ခန်းထဲအမြန်ခေါ်သွင်းလာကာ အရှေ့တံခါးကိုပါ တစ်ခါတည်းပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ စိုးမိုးကြည်က တူမဖြစ်သူ သင်းယုနွယ်ဖက်လှည့်ပြီး ...

" မိသင်း ညည်းခဏနား ရေချိုးပြီး ညစာ အရင်စားချင်စားလိုက်တော့ ဆိုင်ကဝယ်လာတဲ့ ကြက်ကင်ရယ် အမဲအသည်းကြော် ပြည်ကြီးငါး အစပ်ချက်ရယ် ပုဇွန်ထုပ်အချိုပေါင်းနဲ့ ငါးခေါင်းဟင်းချို အမဲအူသုပ်တွေ အုပ်ဆောင်းထဲမှာ အကုန်ရှိတယ် ကြိုက်တာယူစားလိုက် ကိုအာမက်နဲ့ငါ အေးဆေး စကားပြောလိုက်ဦးမယ် သူ ဒီည အခြေအနေအရ အိမ်မှာပဲအိပ်ချင်အိပ်မှာ"

" ဟုတ် ဒေါ်လေး သင်းတို့တော့ ဒီလိုဖွယ်ဖွယ်ရာရာလေးတွေ မစားရတာကြာနေပြီ ဒေါ်လေးပြောတာ ကြားရုံနဲ့တင် သွားရေတောင် ကျလာတာ .. ပွတာပဲ ဟီဟိ"

" ကောင်မ အူမြူးမနေနဲ့ လုပ်စရာရှိတာမြန်မြန်လုပ် ပြီးရင်လည်း စားတော့ မိုးလင်းအလုပ်ဆင်းရဦးမှာ အိပ်ရေးဝဝအိပ် အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ဖုန်းချည်းထိုင်ပွတ်ပြီး အချိန်ဖြုန်းမနေနဲ့ ကြားလား"

" ကြားပ ဒေါ်လေးရယ် ခုပဲ ရေသွားချိုးတော့မှာပါ ပြီးရင်စားမယ် သင်းလည်း  အပြင်ခဏထွက်ချင်သေးတယ်"

" ဘယ်သူနဲ့တွေ့ဖို့လဲ မြန်မြန်ပြန်ခဲ့နော် မိသင်း"

" အဖော်တစ်ယောက်နဲ့ချိန်းထားလို့ပါ ဒေါ်လေးတို့ဖာသာ အိမ်မှာအေးဆေးနေခဲ့ကြလေ သင်း ညဉ့်မနက်စေရဘူး"

" ဒါဖြင့်လည်း ပြီးရော ကြွ ကြွ မယ်မင်းကြီးမ"

အဒေါ်နှင့်တူမ အလိုက်တသိ ရှိလှသည်။ မိသင်းလည်း ဒီလောက်ဆို သူ့အဒေါ်ရဲ့အထာကို ကောင်းကောင်းနပ်နေပါပြီ။ ဒေါ်လေးတို့တော့ ဒီည ပွဲကောင်းဦးတော့မှာပဲ လို့တွေးပြီး ကလေးတစ်ယောက်လိုပင် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့အရှေ့ကနေ တင်ပါးကလေး လှုပ်လီလှုပ်လဲ့လုပ်ကာ ခုန်ပေါက်ပြေးထွက်သွားလေသည်။

တူမချောကလေး ပြေးထွက်သွားရာကို မျက်စိတစ်ဆုံး လိုက်ငေးကြည့်နေပြီးမှ ကိုအာမက်အနားကိုလျှောက်လာကာ ဧည့်ခန်းရှိ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆက်တီခုံပေါ်မှာ နေရာချပေးလိုက်သည်။ သူမလည်း အာမက်ရဲ့နဘေးကနေ ကပ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ..

" ကဲ ကိုအာမက် ဒီလမ်းထဲ တစ်ခါမှမရောက်ဖူးဘူးဆို ကျွန်မအိမ်ကို ဘယ်လိုရှာတွေ့တာလဲ ပြောစမ်းပါဦး "

မေးလိုက်ရာ သူက ..

" ဒီလိုပဲ မေးရင်းစမ်းရင်း ရောက်ခဲ့တာပဲလေ မိုးက အချောအလှကလေးဆိုတော့ ဒီရပ်ကွက်မှာမသိသူမရှိဘူးမဟုတ်လား"

မိုး သူ့ကို မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးရင်း ..

" အင်းပါ ထားပါတော့ လူကို တစ်ခုခုလိုချင်တိုင်း လျှောက်မြှောက်မနေစမ်းနဲ့ မိုးတို့က တစ်ရပ်တည်း အနေကြာလာပြီဆိုတော့ လူတော်တော်များများ မျက်မှန်းတန်းမိကြတယ်လေ တချို့လည်း အရင်းအခြာတွေလိုတောင်ဖြစ်နေပြီ ခုက သူတို့ ရှင့်ကိုနတ်လမ်းညွှန် လုပ်ပေးတာပေါ့ ဟုတ်လား"

" ဒါပေါ့ မိုးရဲ့ မိုးတို့ပတ်ဝန်းကျင်လေးက မြို့နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းဆိုတော့ တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းပြီး နေလို့ထိုင်လို့ တော်တော်ကောင်းသားပဲ လူတွေလည်း စိတ်ကောင်းနှလုံးကောင်းရှိကြပုံရတယ်"

" ဟုတ်တယ် ကိုအာမက် အချင်းချင်း လိုအပ်တာမှန်သမျှကူညီကြတယ် ပွဲလမ်းသဘင်တွေဆိုရင်လည်း ဒီအတိုင်းပဲ တစ်လမ်းလုံးက လူလည်း ညီတယ်လေ မဟုတ်တာဆို ဘာတစ်ခုမှမလုပ်ရဲပါဘူး လုပ်တာနဲ့ လူတွေအကုန်သိသွားကြမှာပဲ"

မိုးကပြောတော့ အာမက်လည်း သဘောပေါက်စွာဖြင့် သူမဖက်ကို အသာစောင်းငဲ့ကြည့်ကာ ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်လိုက်ပြီး ..

" ဒါနဲ့ စောစောကမိုးပြောပုံအရ ဒီ့ပြင်လူ အိမ်ကို တစ်ခါမှ လာပြီးညမအိပ်ဖူးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား မိုး"

သူသိချင်တာကို မဆိုင်းမတွ ဒဲ့ဒိုးကြီးမေးမြန်းစပ်စုလိုက်တော့ မိုးကဟက်ကနဲရယ်လိုက်ပြီး ...

" အော် ကိုအာမက်ရယ် .. နယ်က ဆွေမျိုးညာတကာ ဘာညာလောက်တော့ တစ်ခါတစ်လေ လာတည်းကြတာပေါ့ ကိုအာမက်လို လူမျိုးသာ မိုးမှာ တစ်ယောက်မှကို မရှိတာပါ .. အဲဒါ အမှန်ပြောတာနော်"

မိုးက အထာနှင့်ပြောလိုက်တော့ အာမက် ရွှေသဘောတော်ကျပြီး အဆီပြန်နေသော ကျောက်ပေါက်မာမျက်နှာကြီးက တမုဟုတ်ချင်း ဝင်းပလို့သွားသည်။

" ကဲ မိုး ပြောလေ တူမလေးမရှိတုန်းလေး သေချာမေးရမယ် မိုး ကိုယ့်ကို ဘာတွေနဲ့ဧည့်ခံမှာလဲ ပြောလေ ပြောစမ်း"

" အော် ဒါလား စိတ်မပူပါနဲ့ မိုး သူ့အတွက် အစစအရာရာ စီစဉ်ထားပြီးသားပါပဲတဲ့ရှင် အဟင်း ဟင်းဟင်း"

မိုးသူ့ကိုပြောပြီး အသံလွင်လွင်ကလေးနှင့် ပုခုံးကလေး တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါအောင် ရယ်မောလိုက်ကာ ထိုင်ရာကနေ သူ့ဖက်ကို အသာတိုးကပ်လာပြီး ..

လောလောလတ်လတ် ရိတ်သင်ထားသည့် စိမ်းမြမြမုတ်ဆိတ်ကျင်စွယ်ရာလေး ရေးတေးတေးမျှရှိနေသော သူ့ရဲ့ပါးတစ်ဖက်ကို သူမနှုတ်ခမ်းလေးနှင့်အသာတို့ထိ၍ "ပြွတ်" ကနဲ ချစ်အနမ်းလေးတစ်ပွင့် ပေးပစ်လိုက်ရင်း ...

" သူ ဘာလိုချင်သလဲပြော လောလောဆယ် အားရှိအောင်လို့ သောက်စရာရှိတာ အရင်သောက်လိုက်ဦး မိုးကိုယ်တိုင် တစ်အိမ်ဝင်ဖြည့် ပေးပါ့မယ် ခဏလေးစောင့်"

ဆိုပြီး နောက်ခန်းမှာအသင့်ထားရှိသော စားသောက်ဖွယ်ရာ အကြော်အလှော်အမြည်းစုံပန်းကန်များ စတီးလင်ဗန်းတစ်ခုနှင့်အပြည့် ထည့်သယ်ကာ တစ်ခဏအတွင်း ပြန်လည်ရောက်ချလာသည်။ အာမက်၏ မျက်လုံးများက အရက်ပုလင်းကိုရှာသည်။ သူလိုချင်တာ မတွေ့ရ၍ အာမက်မျက်မှောင်ကြီးကျုံ့ရင်း ..

" ဟင် ဒါပဲလား ဟိုဟာလေ အဲ အ ပြင်း ကလေးဘာလေး လုပ်ဖို့ ဘာဖို့ ကျတော့ရော"

" လာမှာ စိတ်ချ စိတ်ချ မပူနဲ့ .. အဟင်း ဟင်းဟင်း"

" တစ်ယောက်တည်း မနိုင်လို့ စစ်ကူခေါ်ထားတယ်လေ "

ဆိုပြီး သူမဆက်ပြောလို့မှမဆုံးသေး အိမ်အတွင်းဖက်ကနေ တူမဖြစ်သူသင်းယုနွယ်တစ်ယောက် သူ့လက်ထဲမှာ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်အမဲ တစ်လုံးနှင့် ထည့်ထားသော ယမကာပုလင်းများနှင့် ဆိုဒါ ရေခဲ ငါးကြင်းဖန်ခွက် အစရှိသည့် သောက်စရာနှင့်အရံပစ္စည်းတွေကို လက်တစ်ဖက်စီမှာ မနိုင်မနင်းဆွဲကိုင်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဖက် ထွက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

....................................................................

၁၂။

ရေချိုးပြီးစ လန်းဆန်းနေပုံရသော သင်းယုနွယ်ရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်မှ လုံးထစ်ကြွရွနေသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အစုစုတို့က သူမခြေလှမ်းများအတိုင်း တအိအိလှုပ်ခါနေတာတွေ့ရသည်။

" အိုကေ ဒီနားလေးချလိုက် မိသင်း ညည်းက ဒါမျိုးကျတော့ ခိုင်းလို့ပြုလို့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအရှိသားပဲ အဟင်းဟင်း ဟင်း"

စိုးမိုးကြည် တူမဖြစ်သူရဲ့ အလုံးအထည်တစ်ရစ်ကားစွင့်လှသည့် ဖင်သားတုန်အိအိလေးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဖျန်းကနဲပုတ်၍ ချစ်စနိုးလေး ပြောဆိုကျီစယ်ရင်း သူမယူလာသည့်ပစ္စည်းတွေကို လက်ကမ်းယူကာ စားပွဲပေါ်မှာ အသေအချာပြင်ဆင်နေရာချလိုက်ပါသည်။

သူမယူလာသော ဘလက်လေဘယ် နှစ်လုံးအနက် တစ်လုံးကိုယူ၍ ဖောက်ပြီး ဖန်ခွက်နှစ်ခုထဲ နှစ်ပက်စီခန့်ငှဲ့ထည့်ကာ ဆိုဒါနှင့်ရေခဲများ အချိုးကျရောစပ်လိုက်သည်။ ကိုအာမက်က သူမလုပ်နေပုံကို သဘောကျလေဟန်နှင့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်နေပြီး တူမချောလေး ဖြစ်သူ သင်းယုနွယ်ရဲ့ လုံးထစ်ကြွ၍နေသော ခန္ဓာကိုယ် အထက်အောက်ရပ်ဝန်းရှိ အသားဆိုင်အိအိကြီးများကို ဟိုဟိုဒီဒီ မျက်စိအရသာခံ ကြည့်ကာ ဇိမ်တွေ့နေသည်။

သင်းယုနွယ် ရေချိုးပြီးစဖြစ်၍ ကိုယ်ပေါ်မှာ အိမ်နေဘလောက်စ်အင်္ကျီ အပါးလေးတစ်ထည်ကို ကြယ်သီးအစုံအစေ့မတပ်ဘဲ ဖြစ်သလို ဝတ်ဆင်လာကာ အတွင်းမှာ ဘာအခုအခံမှရှိပုံမရဘဲ ကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ်ခန့် လုံးလုံးဝန်းဝန်းဖြိုးဖြိုးအိအိလေး အရှေ့ကို မို့မောက်ကြွစွာ ပြူထွက်လို့နေသည့် ရင်သားဆိုင်လုံးအိအိလေးနှစ်မြွှာကို နို့သီးရာကလေးကအစ အထင်းသားပင် တွေ့မြင်နေရသည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့်အတူ သူ့အရှေ့ကစားပွဲပေါ်မှာ စားသောက်စရာအမြည်းပန်းကန်တွေ ကုန်းလိုက်ကွလိုက်နှင့် ဝိုင်းဝန်းနေရာချပေး နေသော သူမ၏ရင်ဘတ်အရှေ့မှ အပြွတ်လိုက်အခိုင်လိုက် မို့မောက်အယ်ကြွနေသည့် ရွှေရင်အုံအိအိကြီးနှစ်မြွှာကလည်း သူမဝတ်ထားသည့် အိမ်နေဘလောက်စ်အင်္ကျီအတွင်းမှနေ အပြင်ကို ရုတာတရက်ကြီးထွက်အံကျတော့မည့်အလား ထင်မှတ်ရသည်။

ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းဆီမှာလည်း ရေမခြောက်သေးသည့် အရောင်ခပ်နွမ်းနွမ်း ရေလဲထမီဟောင်းတစ်ထည်ကို ခပ်တိုတို စည်းနှောင် ဝတ်ဆင်ထားသဖြင့် ရေမစို့တစိုထမီနှင့်ကပ်နေသည့် လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိသော သူမ၏ တင်ပါး အသားဆိုင် အိအိကြီးများက မြင်ရသူ ပုရိသအဖို့ မင်သက်မိန်းမူးလောက်ဖွယ်ရာ အစွမ်းကုန်ညှို့ငင်ထားဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်နေပေသည်။

အာမက်တစ်ယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူအရက်ငှဲ့နေတာကိုကြည့်လိုက် သူမဖက်ကို မသိမသာလှည့်ငေးလိုက် လုပ်နေတာကို သင်းယုနွယ် ကောင်းကောင်းသိသည်။ အဒေါ်လုပ်သူ စိုးမိုးကြည်ကလည်း သူမနည်းတူ သိနေသည်ပင်။ ဤသည်ကိုပင် မိန်းမမာယာဟူ၍ ရှေးစာဆိုတို့ နာမမှည့်တွင် ခေါ်ဝေါ်သမုတ်ခဲ့ကြသည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။

သင်းယုနွယ် ကိုအာမက်ဆိုတဲ့ကုလားကြီးအရှေ့မှာ ကုန်းကွကွလေးလုပ်ပြီးအလှပြနေရာမှ သူမခါးလေးကို ပုံမှန်ပြန်ဆန့်လိုက်ရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ဖက်ကိုလှည့်ကာ ..

" စုံပြီလား ဒေါ်လေး လိုတာရှိရင် သမီးကိုပြောနော်"

သင်းယုနွယ်မေးလိုက်တော့ ..

" စုံသလောက်ရှိပါပြီ ညည်းသွားစရာရှိတာသာ သွားပေတော့ ခပ်မြန်မြန်လည်း ပြန်ခဲ့ဦး .. အော် ဒါနဲ့ ငါ့အိပ်ခန်း ကုတင်ခေါင်းရင်းဖက်က စားပွဲမှာ ဘလက်လေဘယ်တစ်လုံး ဖွင့်ထားတာရှိတယ် အဲဒါလေးပါ ကြုံတုန်းသွားယူပေးဦး ကိုအာမက်က ဇိမ်သမား သူ တော်ရုံနဲ့ လစ်မစ်ပြည့်မှာ မဟုတ်ဘူး ကြားလား မိသင်း"

" ဟုတ် ဒေါ်လေး ဒီလောက်က အေးဆေးပါ အဟင်းဟင်း"

ကောင်မလေး တင်ပါးလေးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နှင့် ပြန်လှည့်ထွက်သွားသည်။

" အင်း သူ့အချိုးအစားလေးက တော်တော်ပြည့်တာပဲ မင်းကြီးကြိုက်ဆိုဒ်လေး"

ကိုအာမက် သူမနားနားကပ်ပြောလိုက်သော စကားသံကြောင့် စိုးမိုးကြည် သူ့ဖက်ကို မျက်စကလေးချီပြီးကြည့်ရင်း ..

" ဟင်း ဟင်း ရှင် စိတ်ထဲ ဘာကြံစည်နေသလဲ ကျွန်မအသိသားပဲ တကယ်ကြိုက်လား ဒီအတိုင်းတော့ မရဘူးနော် ဟွင်းဟွင်း"

အာမက်ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် ..

" ဒါပေါ့ ဒါပေါ့ ကိုယ်လည်း ကုန်သည်တစ်ယောက်ပါပဲ မိုးရယ် ဘယ်အရာမဆို သူ့တန်ဘိုးနဲ့သူရှိကြတာချည်းပဲ တန်ရာတန်ကြေး တဝ်ခုခုတော့ ပေးရမှာပေါ့လေ ဟဲဟဲဟဲ"

" ကဲပါ ရှင် တူမဖက်ကိုချည်း ပြစ်မှားဖို့မကြိုးစားနဲ့ ဒီက အဒေါ်လုပ်သူတစ်ယောက်လုံး ကျန်ပါသေးတယ် အဲဒီတောင်ကို အရင်ဖြိုဖို့လုပ်ဦး ကြားလား ကိုအာမက် တစ်ခုပြီးမှ တစ်ခုလာရမယ်မဟုတ်လားရှင့် အဟင်း ဟင်းဟင့်"

သူမစကားကိုကြားပြီး အာမက်လည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် တဟားဟားနှင့် ဟက်ဟက်ပက်ပက်ကြီးရယ်ချလိုက်လေသည်။

" ဘာတွေ ဒီလောက်သဘောကျနေတာလဲရှင့် ရယ်နေလိုက်ကြတာ"

သင်းယုနွယ် လက်ထဲမှာ ဒေါ်လေးအခန်းထဲက တစ်ဝက်တစ်ပျက် သောက်လက်စ ဘလက်လေဘယ်ပုလင်းကို ယူလာပြီး အဒေါ်ဖြစ်သူထံ လာရောက်ကမ်းပေးလိုက်သည်။

" အေး အေး ကောင်းပြီ ထားခဲ့လိုက်တော့ မိသင်း တို့က အလုပ်ခွင်ထဲက အကြောင်းတွေ ပြန်ပြောပြီး နှစ်ယောက်သားရယ်နေကြတာ ကဲပါ အင်္ကျီအဝတ်အစားလေးလည်း ပြန်ပြီးလဲလိုက်ပါဦး သွားတော့ မိသင်း"

" ကောင်းပါပြီ ဒေါ်လေးရယ်"

သူမကို အသာပထုတ်လိုက်မှန်းသိတာမို့ သင်းယုနွယ်လည်း အဒေါ်ဖြစ်သူကို မျက်လုံးကလေးပြူးပြ လျှာကလေးတစ်လစ် ထုတ်ပြလိုက်ရင်း အိမ်နောက်ခန်းဖက်ဆီ အပြေးတစ်ပိုင်း ပြန်ဝင်လာခဲ့တော့သည်။

သူမထွက်သွားသည်နှင့် စိုးမိုးကြည်နှင့်အာမက်တို့ရဲ့ ညနေခင်းယမကာပွဲလေးက စချေပြီ။

............................................

တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တပ်မက်သောအကြည့်များဖြင့် ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီးစိုက်ကြည့်လျက် အပြန်အလှန် အရက်ခွက်ငှဲ့ပေး တစ်ယောက်ကို အရက်တစ်ခွက်စီ ဖန်ခွက်ချင်းထိတိုက်၍မော့သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက် နောက်တစ်ခွက်ထပ်ငှဲ့ကာ ထပ်မော့သောက်လိုက်နှင့် စကားလေးတပြောပြော တွတ်ထိုးကြရင်း သူမတို့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက တဖြည်းဖြည်းချင်း နီးစပ် ပူးကပ်သွားကြသည်။

စောစောကတော့ ခွက်ချင်းတိုက် ကမ်ပေ့လုပ်ပြီး သောက်တာ။ ခုများကျတော့လည်း လူချင်းပါ ထွေးလုံးရစ်ပတ် ပူးကပ်မိသွားကြပြီပဲ မဟုတ်လား။

အာမက် ဖန်ခွက်ထဲက လက်ကျန်အရက်ကို တစ်ကျိုက်မော့ချပြီးနောက် သူ့ရဲ့ လက်သရမ်းတစ်ဖက်က စိုးမိုးကြည်ရဲ့ ရင်သားဆိုင်အိအိ နှစ်မြွှာကို လူသူအလစ်မှာ အားမလိုအားမရ ညှစ်ချေနယ်လိုက် အင်္ကျီအောက်ကို လက်လျှိုပြီး ကြီးမားထွားအိသော နို့အုံကြီးရဲ့ထိပ်က နို့သီးခဲကျစ်ကျစ်ကလေးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ပွတ်လှိမ့်ချေကစားလိုက် လုပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် စိုးမိုးကြည်ရဲ့ပေါင်ခွကြားထဲကို သူ့လက်က လှစ်ကနဲတိုးဝင်လာပြီး စိုးမိုးကြည်ရဲ့ခွဆုံရှိ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကလေးဖြစ်နေသော အင်္ဂါဇပ်အဝန်းအဝိုင်းတစ်ဝိုက်ကို လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးနှင့် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းအုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖျစ်လိုက်ဆွလိုက် လက်ချောင်းများနှင့် အောက်မှအထက်သို့ လျှောထိုး ပွတ်ဆွဲကစားလိုက် စောက်စိချွန်တက်တက်ကလေးရဲ့ထိပ်ကို ဟိုစမ်းဒီစမ်းနှင့် အသာဖွဖွလှုပ်ခတ်ပွတ်ချေလိုက် လုပ်နေပေသည်။ စိုးမိုးကြည်နှုတ်မှ အိကနဲ အို့ကနဲ အမေဋိတ်သံကလေးနှင့်အတူ သူမကိုယ်လုံးကလေး လူးလှိမ့်ရုန်းတွန့်၍ ကော့ပျံကြွတက်လာရကာ သူ့ရင်ခွင်ကြားထဲ တစ်ကိုယ်လုံး ရောက်ရှိသွားရပြီး သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်ကလည်း အပြန်အလှန် အားဖြင့် ကုလားအာမက်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲ မသိမသာတိုးဝင်၍ ခပ်တင်းတင်းဖြစ်ကာနေသော အာမက်၏အလျားရှည်လမျောကြီး ဖြစ်သည်နှင့်အမျှ လုံးပတ်အနေနှင့်ပါ တုတ်တုတ်ဖီးဖီးရှိလှသည့် လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးကို သူမလက်ခုပ်အတွင်း တအား ဆုပ်ညှစ် ကိုင်ကာ နည်းနည်းချင်းဆိုသလို လီးအရင်းသားရေကို အနောက်ဖက်ဖြဲလှန်၍ ယောက်ျားများဂွင်းတိုက်သည့်နှယ် သူမလက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ရှောတိုက်ပွတ်ဆွဲကစားနေလိုက်ပါသည်။

"ဒီနေရာမှာတင် အလုပ်ဖြစ်ချင်လာပြီ မိုးရယ်"

စိုးမိုးကြည်နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ပြွတ်ကနဲအသံထွက်အောင် ဖိထပ်စုပ်နမ်းရင်း သူကပြောတော့ ..

" နေပါဦး ကိုရဲ့ ကောင်မလေး အပြင်ထွက်ပြီးမှလုပ် မိုးရဲ့အိပ်ခန်းထဲ အတူသွားကြမယ်"

" အင်း မိုး ဘာလုပ်ပေးမလဲ"

" အားလုံးပေါ့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီး အားရပါးရကြီးမိုးစုပ်ပေးမှာ လရည်ထွက်အောင်စုပ်ပေးမယ်"

" ပြီး ပြီးတော့ရော "

" အို အို သူ့သဘောရှိပေါ့ ဟီဟိ မိုးဟာလေး မှုတ်ချင်မှုတ် အရည်ရွှဲအောင်တော့ လုပ်ပေး ပြီးတော့ သူ့အကြိုက် ပက်လက်လိုးမလား မှောက်ခုံရက် ခွေးကုန်းလိုးမလား ကုတင်စောင်း တစ်တီတူးလိုးချင်လား အရှေ့ပေါက်လား ဖင်ပေါက်ထဲကိုဆော်မလား ကြိုက်တာပြော မိုး အကုန်လိုက်လျောပေးမယ် ဒီတစ်ညလုံး ဖရီးကစ်ပဲ ဟင်း ဟင်းဟင်း"

အာမက်လီးပါးပျဉ်းက ရုတ်ခြည်းထောင်လာသည်။ မိုးအဖုတ်ကလေးလည်း သူနှိုက်ပြုနေတာနှင့် အရည်ရွှဲသထက်ရွှဲလာပြီ။

" မိုး တစ်ခွက်သောက်ဦး"

" ဟင့် များနေပြီ အမူးလွန်နေလိမ့်မယ်"

" မူးလေကောင်းလေပေါ့ အချစ်ရယ် ဆိုင်မှာသောက်တာမှမဟုတ်တာ ကိုယ့်အိမ်နဲ့ကိုယ်ပဲ"

" ဒါဖြင့် ထည့်လေ"

သောက်သည်။ ကိုင်သည်။ ဖျစ်သည် ညှစ်သည် ပွတ်သည်။ အရက်တစ်ကျိုက်သောက်ရင်း အနမ်းပွင့်တွေအတွဲလိုက်ကြီး ချွေချရင်း ခန္ဓာကိုယ်တွင်းရှိသွေးတွေ ပူနွေးရှိန်းမြလာကြသည်။

" ဒေါ်လေး သင်း သွားပြီ"

အင်္ကျီအဝတ်အစားလဲပြီး ချက်ချင်း အပြင်ကိုထွက်မလာသေးဘဲ အခန်းတွင်းတစ်နေရာကနေ အခြေအနေကို မျက်ခြေမပြတ် စောင့်ကြည့်အကဲခတ်နေသော သင်းယုနွယ်တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းဆီမှဖြဝ်ပျက်နေပုံကို မြင်တွေ့ကာ သူမရှောင်ပေးဖို့အချိန်ကျပြီဆိုပြီး အိမ်ရှေ့အဝင်အထွက်တံခါးမကြီးဆီ တိတ်တိတ်ကလေးလှမ်းလာပြီးမှ ဒေါ်လေးရှိရာကို လှမ်း၍ အသံပေးလိုက်သည်။

စိုးမိုးကြည်လည်း တူမအသံကြားမှ ဆတ်ကနဲ သတိဝင်လာပြီး အိမ်ရှေ့ဖက်ဆီ ခေါင်းထောင်၍ကြည့်လိုက်ကာ ..

" အေး အေး တံခါးကို အသေအချာပြန်ပိတ်သွား ငါပြောထားတယ်နော် စောစောပြန်ခဲ့ ညဉ့်နက်သန်းခေါင်အထိမနေနဲ့"

" ဟုတ် ဒေါ်လေး"

ဆိုကာ တံခါးကိုဂျိန်းကနဲ ပြန်ပိတ်သံကြားရသည်။

စိုးမိုးကြည် အာမက်ကို အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးပါဝင်သောအကြည့်နှင့် သေချာမော့ကြည့်လိုက်ပြီး ..

" သွားမယ် ကိုအာမက် မိုးတို့အချိန်ရှိတုန်း"

" အင်း ကိုယ်လည်း ဒါကိုပဲ စောင့်နေတာ မိုးရဲ့ ဟင်းဟင်းဟင်း"

မိုးတစ်ယောက် ကျေကျေနပ်နပ်ကလေးပြုံးလိုက်ရင်းက အာမက်ရင်ခွင်ဝယ်ခေါင်းမှီလျက်သား ထိုင်ရာကနေ အတူတူထလိုက်ကြကာ အိပ်ခန်းဖက်ဆီ လျှောက်လာခဲ့ကြပါသည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ အာမက် ကြမ်းပြီ။

မိုးရဲ့ ခါးဝတ်ထမီနှင့်အပေါ်အင်္ကျီကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ ဗြုန်းကနဲဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ..

" ချွတ် အားလုံးချွတ်လိုက်တော့ မိုးရေ ကိုယ် မိုးကို မြင်ချင်လှပြီ"

" စိတ်ချပါ ကို"

မိုး ဒါပဲပြောနိုင်ပါသည်။

မကြာမီ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားကြသော ယောက်ျားမိန်းမမောင်နှံစုံတွဲနှစ်ယောက်တို့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်ကာ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နှင့် ရှိနေကြပြီဖြစ်သည်။ မိုးက စတင်၍ သူမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခုကို စစ်စတီနိုင်းပုံစံ ပြောင်းလိုက်သည်။

နမ်းသည်။ စုပ်သည်။ တရှိုက်မက်မက် .. ပြွတ်ကနဲ ပွပ်ကနဲ အသံတွေက သူတို့နှစ်ယောက်ထံမှနေ၍ အဆက်မပြတ်ပင် ပေါ်ထွက်လာကြသည်။

တစ်ယောက်က လီးကို တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် အားပါးတရစုပ်၍စုပ်၍ ကျန်တစ်ယောက်က သူမစောက်ပတ်ကို ဖြဲသည်။ ယက်သည်။ နေရာအနှံ့အပြား လိုက်လံရှိုက်နမ်းသည်။ အာမက်လီးဒစ်ကြီးက ဒစ်ပြုတ်ပြီးသားဖြစ်ရာ မိုးရဲ့အာငွေ့ရသည်ဆိုတာနှင့်ပင် လဒစ်ပြဲကြီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာကောင်းအောင် တဒုတ်ဒုတ်တုန်ခါ၍ မာန်ဖီထောင်ထနေပြီဖြစ်သည်။ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး မိမိရဲ့ပါးစောင်ကလေး ထဲမှာ အပြည့်အသိပ်ရှိနေသည့်အဖြစ်ကို မိုးတစ်ယောက် ကျေနပ်လို့မဆုံး ဖြစ်မိပါသည်။ ယနေ့ညအဖို့ ဧရာမကြီးသောလီးကြီးကို မိမိတစ်ယောက်တည်း မူပိုင် ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရပြီဆိုသောအသိက ဘာနှင့်မှမတူသော နှစ်သိမ့်ကျေနပ်မှုကို ပေးစေနိုင်သည်။ ဒီလီးကြီးနှင့် ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝ ရသည်အထိ မိမိကိုယ်တိုင် ကျကျနနအလိုးခံရတော့မည်။ လီးတန်ကြီး မိမိရဲ့ ကျဉ်းမြောင်းသော စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် ပစ်စတင်တစ်ချောင်း ထွက်ချည်ဝင်ချည် လှုပ်ရှားဘိသကဲ့သို့ အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင် စောက်ဖုတ်ညည်းစော်နံသည်အထိ လိုးဆောင့်ပေးမည့်အရသာကို ခံစားလိုစိတ်ကလည်း ပြင်းပြထက်သန်စွာ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ အုံကြွဖြစ်ပေါ်နေသည်။

သူ့လီးကို မတင်းတိမ်မရောင့်ရဲနိုင်စွာဖြင့် ဒစ်ထိပ်လုံးမှသည် လီးအရင်းအဆုံးထိတိုင် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် စုပ်နမ်းယက်ဆွရင်း သူမစောက်ပတ်ကို မပြတ်မှုတ်ယက်ဆွပေးနေသည့် အာမက်၏ကျွမ်းကျင်လိမ္မာလှသည့် အပြုအစုအောက်ဝယ် ကျင်ကနဲစိမ့်ကနဲ ရူးလုမတတ် ခံစားချက်မျိုးစုံ ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေမိသည်။ အာမက်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို အောက်မှအပေါ် အပေါ်မှအောက် စုန်ချည်ဆန်ချည်နှင့် ပင့်တင်ယက်သပ်ကာ စောက်ရည်ရွှန်းရွှန်းဝေဝေ ထွက်အောင်ပြုရင်း တစ်ဖက်မှလည်း စိုးမိုးကြည်ရဲ့ တရှိုက်မက်မက် လီးစုပ်ပေးမှုကိုခံကာ ဖီလင်အတွေ့ကြီးတွေ့နေပေသည်။ မကြာမီ နှစ်ယောက်သား စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သည့် အဆုံးတွင် အာမက်ကပဲစတင်ပြီး မိုးရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှဆင်းကာ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကားပြီး သူမပေါင်ခွဆုံ အလယ်၌ မုဆိုးဒူးထောက်ဝင်ထိုင်၍ သူ့လီးတန်ကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းအဝနှင့်တေ့ပြီး ဗြွတ် ဇွပ်ဟူသည့် စောက်ရည်လိုဏ်သံ ထွက်အောင်ပင် အားပါပါနှင့် စတင်ဖိဆောင့် လိုးချလိုက်လေသည်။ လီးကြီးက လီးဝင်လမ်းဖြောင့်၍နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ တစ်ရှိန်ထိုးကြီး စိုက်နစ်ဝင်သွားသည်။

" အ အားဟား ထိ ထိတယ် ကိုရယ် လီးကြီး နင့်ကနဲပဲ ဟင်း"

" စွတ် ဖောက် ဘောက် ဘုတ် စွတ်ဇွတ် ဖွတ် ဘွပ် ဘွတ် စွိစွပ် ဘုတ် ဇွပ် ဗလပ်လပ် ဘုတ်ဘောက် ဘုဖွတ် "

" အ အိအိ အင့် အင့် ဟင့် အိုး ကျွတ် ကျွတ် အိ အ အမေ့ အင့် ဟင့် လိုးလိုး ပါ မြန်မြန် မိုး စောက်ပတ် တအားရွနေပြီ ဟင်းဟင်း လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုး ကိုရယ် အ အ ရှီး အိအိ တ တအား ဖိလိုး မိုးစောက်ပတ်ပြဲပစေ လိုးမှာသာလိုး အားမနာနဲ့"

အာမက်လည်း သူမထံမှအခွင့်ရသည်နှင့်ပင် ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်၍ တရစပ်ပင် ဖိလိုးချနေလေသည်။ ကြပ်သိပ်နေသောလီးကြီးက အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ပင် စောက်ခေါင်းထဲဆောင့်တိုးဝင်သည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံတွေကို လီးတုတ်တုတ်ကြီး အကြမ်းပတမ်း ဖိသိပ်ပွတ်တိုက်မှုက သူမခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားထဲက မွတ်သိပ်တောင့်တလျက်ရှိသော ကာမလိုအင်ဆန္ဒတွေကို တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြည့်ဆီးပေးသလို ဖြစ်နေသည်။

အာမက် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းလိုးရင်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း အကြမ်းပတမ်း လိုးဆောင့်ချက်များအောက်ဝယ် တအိအိ လှုပ်ရှား ယမ်းခါ၍နေသော မိုးရဲ့ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်မြွှာကို ဖျစ်ကာညှစ်ကာနယ်ကာဖြင့် အပေါ်ကနေ နို့အုံကိုဆွဲလိုက် အောက်ကလီးကိုလည်း အဆက်မပြတ် ညှောင့်လိုးလိုက်နှင့် မအားလပ်နိုင်ဘဲရှိနေလေသည်။ လီးထိပ်ကြီးက တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူမရဲ့သားအိမ်ဆီ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲမြည်အောင် ထိမိနေရာ ခံစားမှုကပြောမပြတတ်အောင်ပင်။

မိုးလည်း အောက်ကနေ တောင့်တင်းသောသူ့ရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို အားယူဆွဲကိုင်၍ သူမတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာ စည်းချက်ကျကျ ပင့်ကြွကော့ညှောင့်ပေးနေပေသည်။ အာမက်ဆောင့်အချနှင့် သူမပင့်မြှောက်အကြွမှာ လီးနှင့်စောက်ပတ်ထိရိုက်သံက ဘောက်ကနဲဘတ်ကနဲ တုန်ခါမြည်ဟီးပြီး နှစ်ယောက်လုံးအဖို့ အကောင်းပေါ်အကောင်းဆင့်ဆိုသလို ကာမအတွေ့ထူးကို ပြိုင်တူပင် ခံစားရရှိနေလေသည်။

နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ လိုးကြညှောင့်ကြရင်း လိုးဆောင့်ချိန် နာရီဝက်နီးနီးလောက်ကြာသွားသည်။ ဒါကလည်း အတွေ့အကြုံ ရှိသူတွေချင်းမို့ ယခုကဲ့သို့ ကြာရှည် အချိန်ဆွဲကာ လိုးနိုင်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ အာမက်ရဲ့ လိုးဆောင့်မှုအားက အထူးပဲကောင်းမွန်လှသည်။ မောင်းအားကောင်းသူမို့ သူ့လိုးချက်များက ပြင်းထန်ထိရောက်မှုလည်း ရှိနေပေသည်။ စက်သေနတ်ပစ်သလို ဇယ်ဆက်သလို အသံဗလံတွေ ဆူညံပွက်လောရိုက်အောင် လိုးရင်း အာမက်လရည်တွေ မိုးရဲ့စောက်ခေါင်းလမ်းကလေးထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းဝင်လာလေသည်။ မိုးလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ငပြေမဆားထိသလို ကော့ပျံထွန့်လူး၍ စောက်ရည်တွေ မမီမကမ်း ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ရသည်ပဲ ဖြစ်သည်။

မိုး သူ့လီးကိုစုပ်ပေးသည်။ လရည်ချွဲကျိကျိဖြစ်ကာနေသော အာမက်လီးကြီးမှာ သူမမျက်စိထဲ တစ်မျိုးကြည့်၍ကောင်းနေပေသည်။ အာမက်က ကိုယ်ခံအားကောင်းပြီး ပင်ကိုယ်သန်စွမ်းသူမို့ သူ့လီးကြီးက ပျော့ကျနေရာက တစ်ခဏအတွင်း ပြန်တောင်မတ်လာသည်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထလာသည်။ မိုးကို အိပ်ရာထက်မှာ ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲကားစေ၍ စောစောကအတိုင်း သူမပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ စောက်ပတ်ကို လာရောက် မှုတ်ယက်ဆွပေးပြန်သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေအထိ သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် လိုက်လံမွှေနှောက် ခလောက်ကစားပေးသည်။ မိုးလည်း စောက်ပတ်အရည်ရွှဲလာကာ ဒုတိယအကြိမ်အလိုးခံဖို့ အသင့်ဖြစ်လာပြန်သညိ။

ညဉ့်ဦးပိုင်းတစ်ချိန်လုံး နှစ်ယောက်သား  အရက်သေစာသောက်လိုက်စားလိုက် အားပြည့်လာတာနှင့် တစ်ခါထပ်လိုးလိုက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် နှူးလိုက်ဆွလိုက်လုပ်ပြီး သုံးချီဆက်တိုက်ပင် အားရှိပါးရှိလိုးကြကာ မောမောနှင့် ခဏတာ အနားယူလိုက်ကြသည်။

" ဒီတစ်ချီ စောက်ပတ်မလိုးဘူး ဖင်လိုးမယ်"

သူက ပြောလိုက်တော့ ..

" ရတယ်လေ လိုးပေါ့ မိုးဖင်ကုန်းပေးမယ် အနောက်ကလိုး "

မိုးရဲ့စိတ်ကောင်းရှိမှုက ကာမခရီးကို အလီလီအခါခါ အဆုံးထိရောက်အောင် ပို့ဆောင်ပေးနိုင်ပေသည်။ ဖင်ကို တစ်ချီအဆော်ခံရာဝယ် အာမက်လိုးသည်ထက် မိုးကိုယ်တိုင် အပေါ်စီးကနေ မိမိရဲ့ဖင်စအိုထဲလီးကြီးထည့်သွင်းကာ အားရပါးရကြီး တက်ထိုင်ဆောင့်ပေးခြင်း အားဖြင့် သူမဘယ်မျှအထိ ရမ္မက်တဏှာ ကြီးမားထက်သန်ကြောင်းကို သက်သေသာဓက ထုတ်ပြလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲကို လရည် အပန်းမခံဘဲ သူမကိုယ်တိုင် ပါးစပ်နှင့်ပြန်စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ကိစ္စပြီးစေသည်။

ည ၁၀ နာရီကျော်လောက်မှ သင်းယုနွယ်အိမ်ပြန်လာရာ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့်ကုလားအာမက်တို့ အိပ်ခန်းထဲ တစ်ယောက်က လီးက်ုစုပ် ကျန်တစ်ယောက်က မိန်းမလုပ်သူရဲ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ရောက်ပြီး စောက်ပတ်ကို တယုတယအနမ်းပေး မှုတ်ယက်နေသည့်အဖြစ်ကို ပက်ပင်းတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ သင်းယုနွယ် ကျေနပ်စွာဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်းထောင့်ကလေး တွန့်ကာပြုံးလိုက်ပြီး မိမိအခန်းဖက် ပြန်လှည့်လာကာ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ညအိပ်အဝတ်အစားများ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်၍ အဒေါ့်အိပ်ခန်းရှိရာဖက်ကို ခြေသံလုံလုံနှင့် အသာဖွဖွ လျှောက်လှမ်း ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

" ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"

တံခါးခေါက်သံကြားသည်နှင့် စိုးမိုးကြည်သိလိုက်ပြီ။ ငမြွေထိုးမလေး သူမက်ု အပြတ်မွှေတော့မည်ဆိုတာ ...။

" ဘယ်သူလဲ ဟင် မိ မိသင်း နင် "

" ဒေါ်လေး ဘာပြောချင်လဲ"

သူမမျက်လုံးလေးထောင့်ကပ်ပြီး အဒေါ်ကိုကြည့်လိုက်သည့်ပုံစံကိုက ဟွန်း .. လူကို ထီမထင်သည့်ပုံစံမျိုးလေး .. အို ဘယ်လို ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့။ ကိုယ်မှာဝတ်ဆင်လာသည့် ပေါင်လယ်မရောက်တရောက် ဂါဝန်တိုနံ့နံ့ကလေးကို အောက်ကနေ ဂါဝန်အနားစလေး လက်နှင့်ပင့်မပြီး မပြောမဆို ခါးအထက်ဆီလှန်တင်ပစ်လိုက်ကာ ဒီနေရာမှာတင် မရပ်သေးဘဲ ဂါဝန်တစ်ထည်လုံး အား သူမခေါင်းအထက်မှနေကျော်၍ လှန်ချွတ်ပစ်လိုက်တာမို့ လျှပ်တပြက်အတွင်း မမျှော်လင့်ဘဲဖြစ်ပေါ်လာသော သူမရဲ့ ကိုယ်ဟန်သွင်ပြင် အမူအယာကလေးကို စာရှုသူတို့ရဲ့မျက်လုံးထဲမှာ ပကတိမြင်သာထင်သာရှိအောင် ကိုယ်တိုင်ပဲ ပုံဖော်မြင်ကြည့် လိုက်စမ်းစေချင်ပါတော့သည်။

မိုး ဘာပြောစရာရယ်လို့မှ မရှိတော့။ တူမဖြစ်သူကို အဓိပ္ပါယ်များစွာပါဝင်နေသော အကြည့်နှင့် တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီး သူမအရှေ့ကနေ ချာကနဲ နောက်ကိုလှည့်အထွက်မှာ သင်းယုနွယ် မိုးရဲ့အနောက်ကနေ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါလာလေသည်။ ကုတင်ကြီးရှိရာ အနားကို အရောက်မှာ နှစ်ယောက်သား ခြေလှမ်းများ တုံ့ကနဲရပ်တန့်သွားသည်။

အဝတ်ဗလာခန္ဓာကိုယ်နှင့် မိမွေးတိုင်းရှိနေကြသော သူမတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်ရှိရာဆီကို ကုတင်ပေါ်ကနေ ပြုံးပြုံးကြီးငေးစိုက်ကြည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို ကမ်းလင့်ကြိုလိုက်သူကတော့ ကုလားကြီးအာမက် ကိုယ်တိုင်သာပဲ ဖြစ်နေပေတော့သည်။

" လာ မိုး .. ဒီနားလာ သင်းသင်း .. ကိုယ့်အဖို့တော့ မင်းတို့တူဝရီးနစ်ယောက်လုံးဟာ ဘယ်လိုမှ မပစ်ရက်နိုင်စရာ အလှပဂေးလေးတွေ ပါပဲကွာ လာပါ ဟောဒီရင်ဘတ်ကြီးထဲကနေပြီး မင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အသေအချာကြီး ဆီးကြိုနေပါ့မယ် ဝိုး အပြစ်တစ်စုံတစ်ရာ ပြောစရာမရှိအောင်ကို ပက်ပက်စက်စက် လှရက်လိုက်ကြတာကွယ်"

မဖြစ်နိုင်တာတွေ ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ကြိုတင် ရည်စူးခဲ့ခြင်းမရှိသော်ငြားလည်း အဖြစ်အပျက်တွေက တမင်တကာ ဖန်တီးထားသလိုဖြစ်ခဲ့ပါသည်။

အနားရောက်လာသော မိုးနှင့်သင်းသင်းတို့ နှစ်ယောက်ကတော့ သူမတို့ရဲ့မျက်နှာမှာ ကြည်သာရွှင်ပျသော အပြုံးချိုချိုကလေးများနှင့် သူတို့ရဲ့ကာမယာဇ်ပလ္လင်ထက်မှ အရှင်သခင်ကြီးအာမက်ရဲ့ ရင်ခွင်ကြားထဲကို အပြေးအလွှားကလေး ဝင်ရောက်နားခိုကြရင်းဖြင့် .... ။

အဒေါ်နှင့်တူမ ဘယ်သူပို၍သာမည် မသိအောင် အလှအပအရာမှာရော ကာမရာဂနှင့်စပ်လျဉ်း၍ စိတ်သဘောထားနှင့် ခံယူချက်ချင်းရော ထပ်တူညီမျှ တိုက်ဆိုင်မှုရှိကြသည်ပဲ မဟုတ်လားလေ။

____________________________________

ပြီးပါပြီ။

စာရှုသူတို့အား အစဉ်ထာဝရ ချစ်ခင်လေးစားလျက်

နရသူ

၁ရက် ဖေဖော်ဝါရီလ ၂၀၂၀။