ဖိုက်တာကြီးရဲ့ သမက် အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - သရဲလေး @ အချစ်တက္ကသိုလ်
( ၃ )
ကျွန်တော်ဟာ နှင်းဆီနှင့် အချစ်နယ်ကျွံပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော်တို့ အခန်းရှေ့ကနေ အရိပ်ကလေးတစ်ခုဟာ အမြဲရှိနေတယ် ဆိုတာကို တွေ့ရတာ နှစ်ကြိမ် ရှိနေပြီး အဲ့ဒီအရိပ်က ယောက္ခမ ဒေါ်သီတာ ဒါမှမဟုတ်ရင်တော့ အိမ်ဖော် မမမူဘဲ ဖြစ်မှာပါ။ ဘာလို့လဲ ဆိုရင် ဒီအိမ်ပေါ်ကို သူတိနှစ်ယောက်ဘဲ တက်ခွင့်ရှိပါတယ် ။
ကျွန်တော်က အတွေးနယ်ကျယ်ပြီး ဘေးကနေ ကိုယ်တစ်စောင်းလေး ကွေးနေတဲ့ ချစ်ဇနီးချောလေး နှင်းဆီရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်မိပါတယ်။ အပြစ်ကင်းပြီး ကလေးတစ်ယောက်လိုဘဲ ကျွန်တော့်ကို ချစ်တတ်တဲ့ချစ်သူ ဇနီးလေးပါ။
သူ့မျက်နှာမှာ ဝဲကျနေတဲ့ ဆံပင်လေးကို သပ်တင်ပေးပြီး စောင်ခြုံပေးပြီး ရေချိုးခန်းကို ဝင်ကာ ရေချိုးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် အဝတ်အစားလှဲပြီး ရုံးသွားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးချိန်မှာ နှင်းဆီ နိုးလာပြီး အိပ်ရာက ထလာပြီးတော့ ကျွန်တော့် ပါးကိုနမ်းပြီး
“ ကိုကို အိမ်ကို..စောစောပြန်ခဲ့နော် ...နှင်းဆီလေ ဒီနေ့.. နေမကောင်းဘူးကွာ ...ဆေးခန်းကို ကိုကို..လိုက်ပြပေးနော်..” လို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က
“ ရုံးကိုနှောက်မှဘဲ သွားတော့လေ ..အခုဘဲ နှင်းဆီရေချိုးပြီး အတူဆေးခန်းကို သွားရအောင်..”
လို့ ပြောပြီး သူ့ရေချိုး တာကိုစောင့်ကာ အဝတ်အစားတွေ လှဲပြီး အောက်ထပ်မှာ ကော်ဖီသောက်ပြီး ဆေးခန်းကိုလိုက်ပို့ပေးပါတယ် ။ ဆေးခန်းကတော့ “ ရိုးရိုးအအေးမိတာပါ ” လို့ပြောပြီး သောက်ဆေးတွေ ပေးတယ်။
ဆေးခန်းက ပြန်လာပြီး သူ့ကိုအိမ်ကို ပို့ပြီး ရုံးကို လာခဲ့ပါတယ် ။ ရုံးကိုရောက်တော့ စာရင်တွေ စစ်ဆေးပါတယ်။ ဦးထွန်းဇော်က အလုပ်ထဲမှာ အရှုံးပေါ်တဲ့ စာရင်းတွေကို မစစ်စေဘဲ တခြားစရင်းတွေဘဲ စစ်ခိုင်းပါတေ။ ကျွန်တော် ရိပ်မိပေမဲ့ သူပြောတဲ့ စာရင်းတွေကိုဘဲ စစ်ကာ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့ပါတယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နှင်းဆီက အိပ်နေပါတယ်။ အန်တီသီတာက လာပြီး
“ သားရယ် အမေကို သူငယ်ချင်းအိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးပါကွယ် “ လို့ ပြောကာ ဆက်တီခုံပေါ်ကနေ ထလာခဲ့ပါတယ်။
.........
အန်တီသီတာဟာ ယောက္ခမမို့ သူ့ကို သိပ်ပြီး ဂရုတစိုက်မကြည့်ခဲ့ဘူး။ အန်တီ သီတာက အိန္ဒြေရှိပြီး စကားလည်း သိပ်မပြောဘူး၊ လိုအပ်မှဘဲ စကားပြောသူပါ ။ ကျွန်တော်လည်း “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ” ပြောပြီ အိမ်အပေါ်ထပ် ကိုတက်သွားပြီး အလုပ်စာရွက်ပါတဲ့ အိတ်ကို ထားခဲ့ပြီး ပြန်ဆင်းလာပြီး ကားဆီသို့ သွားလိုက်ပါတယ်။
အန်တီသီတာက ကျွန်တော့် ရှေ့ကနေ လျောက်သွားတော့ အမှတ်မထင်ဘဲ သူ့ရဲ့ထမိန်အောက်ကနေ ယိမ်းနွဲစွာ လှုပ်ရှားနေတဲ့ တင်ပါးကြီးကြည့်မိပါတယ်။ ကလေးနှစ်ယောက် မွေးပြီးတာတောင်မှ ပုံမပျက်ဘဲ မသိတဲ့ သူဆိုရင် အပျိုကြီးဘဲ ထင်မိမှာပါ။
သူနောက်နေ လိုက်သွားပြီး သူ့ကို ကားရဲ့ နောက်တံခါးကို ဖွင့်ပေးတော့ သူက ဝင်ထိုင်ပြီးမှ တံခါးကို ပိတ်ပြီး ကျွန်တော်ဟာ ကားမောင်းသူနေရာ ဝင်ပြီး သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းအိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းက ထွက်လာပြီး သူ့ကိုကြိုကာ အိမ်ထဲကို ဝင်လာဖို့ ကျွန်တော့် ကိုလည်းဘဲ ခေါ်ပါတယ် ။
ကျွန်တော်ဟာ ယေက္ခမနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းနောက်ကနေ လိုက်သွားခဲ့ပါတယ် ။ ခြံအကျယ်ကြီးတခု ရဲ့ အလယ်မှာ အရမ်းကိုလှတဲ့ တိုက်အိမ်တစ်ပါဘဲ ။ အေးလေ ချမ်းသာတဲ့ သူတို့မို့ ဒီလိုအိမ်မျိုးမှာ နေနိုင်ကြတာပေါ့ ။ အိမ်ထဲကို လှမ်းဝင်တော့ ရှေ့ကနေ လမ်းလျောက်တဲ့ ယောက္ခမနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ရင်းလိုက်သွားတယ်။ ယောက္ခမကြီးသာ မကဘူး ။ အန်တီ ဝါဝါဟာလည်းဘဲ အရမ်းလှတယ်ဗျ။
သူ့ရဲ့ အလှကတော့ နိုင်ငံခြားက မင်းသမီးတွေလို နို့ကြီးကြီးနှင့်ခန္ဒာကိုယ် ပြည့်ပြည့် အမျိုးအစားဗျ ။ ခါးသေးရင်ချီ ဗိုက်ချပ်ချပ်လေး အန်တီသီတာ လည်းဘဲ ဗိုက်ချပ်ချပ်နှင့် နို့ကသိပ်မကြီးပေမဲ့လည်း ကြီးတဲ့အထဲမှာ အလယ်အလတ်လောက်မှာ ရှိပါတယ်။ သူ့တင်လေးကတော့ အန်တီ ဝါဝါ ထက် နောက်ကို နည်းနည်း ထွက်ပါတယ် ။
ခါးသေးတာကတော့ နှစ်ယောက်လုံး အတူတူပါဘဲ ။ ကြည့်လိုက်ရင် ဂီတာချိတ်ကြီးလေ။ အန်တီသီတာကဒီနေ့မှ အရမ်းလှနေတယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အဖြူရောင်မှာ ပန်ပွင့်နီလေးပါတဲ့ ဝမ်းဆပ်ကို ဝတ်ထားတော့ သူ့ရဲ့ဖြူဖွေးတဲ့ အသားရေနှင့် အရမ်းကို လိုက်ဖက်နေတယ် လို့ထင်မိပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ ဆက်တီခုံမှာထိုင်ကာ စားကားပြောကြပါတယ်။ အန်တီဝါဝါက ကော်ဖီဖျော်လာပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ချပေးတော့ ရင်ဟိုက်အင်္ကျီကြားကနေ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ကျွန်တော့်မျက်လုံးကို အကြည့်မလွှဲချင်လောက် ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းနေတယ်။
ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်တော့ အန်တီ သီတာက ကျွန်တော်နှင့် အသားချင်းကပ်ကာ ထိုင်ပါတယ်။ နုညံ့သောသူ့ရဲ့ပေါင်က ထိတွေနေတော့ ညီလေးက အထဲကနေ ခေါင်းထောင်လာတယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီက အသစ်မို့ တင်းကျပ်စွာ ထိန်းထားလို့သာတော်တော့တယ်။ နည်းနည်းအဟောင်းဆိုရင်တော့ ဟား..ဘောင်ဘီပါ စုတ်ပြတ်သွားနိုင်ပါတယ်။
သူတို့နှစ်ယောက် စကားတွေပြောနေကြပြီး ကျွန်တော်က နားထောင်သူပါဘဲ ။ အိမ်ပြန်လာတော့ အန်တီသီတာက ကားနောက်ခန်းမှာ မထိုင်ဘဲ အရှေ့ခန်းမှာ ကျွန်တော်နှင့်အတူဘဲလာထိုင်ပါတယ် ။
...................
ကျွန်တော်တို့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နှင်းဆီလည်း နိုးနေပြီလေ။ စိတ်မှာ တင်းကျပ်သမျှကို ဖြေလျော့ဖို့အတွက် ရေချိုးခန်းကို ဝင်ကာ ရေချိုးရင်း အန်တီနှစ်ယောက်ကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတုန်းမှာ နှင်းဆီကအနောက်ကို ရောက်လာပြီး သူ့ရဲ့နို့လေးတွေနှင့် ကျောကို ပွတ်သပ်ကာ
“ ကိုကို နှင်းဆီရှိတယ်လေ နှင်းဆီဘဲချစ်ပေါ့...” ပြောလာတော့
“ နှင်းက အိပ်ရာကထကာစမို့ မလုပ်ချင်ဘူး ထင်လို့ပါကွာ ..”
သူ့ကို ညာပြောလိုက်တော့ သူရေပန်းကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ညီလေးရဲ့ အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချပြီး ညီလေးကို လက်နှင့်ဂွင်းတိုက်ပြီး ထိပ်ဖျားလေးကို သူ့ရဲ့ ပါးစပ်နှင့်ငုံကာ စုတ်ပေးပါတယ်။ စုတ်ပေးတာက နှင်းဆီပေမဲ့လည်း စိတ်မှာတော့ အန်တီသီတာက စုတ်ပေးနေတယ်လို့ စိတ်မှာတွေးနေတယ်။
နှင်းဆီစုတ်ပေးနေတာကို ရပ်စေပြီး သူ့ကိုချီပြီး အိပ်ယာကုတင်ကို သွားတယ်။ သူ့ကို ကြင်နာစွာ ဖြေးဖြေးလေးချပေးပြီး သူ့ကို နုတ်ခမ်းခြင်းခဏ္ဏရပ်ပြီး သူ့နို့တစ်လုံးကိုစို့ပြီး နောက်တစ်လုံးကို လက်နှင့်ချေပေးလိုက်ပါတယ်။
သူ့ရဲ့ အောက်ဘက်ကို ဆင်းသွားပြီး သူ့ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းဝင်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျာဖျားလေးနှင့် အထက်အောက် ယက်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ အစေ့လေးကိုလျာဖျားနှင့် ကလော်သလို လုပ်ပြီး လက်ညိုုးလေးကို ဖြေးဖြေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ လက်ကကျွန်တော့ ခေါင်းကိုလာကိုင်ပြီး ကိုယ်ကို ကြွကာပေးပြီး ကပ်ပေးထားပါတယ် ။ ကြွတာကိုချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အပေါ်ကိုဆွဲတင်ကာ...
“ ကို.. နှင်းဆီကို လုပ်ပေးပါတော့ကွာ.. နော်... အား.....”
ပြောကာ သူ့လက်က အရမ်းကို တင်းနေတဲ့ ညီလေးကို ကိုင်ကာ သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပေးပြီး ခြေနှစ်ဘက်ကို ကျွန်တော့်ကို ချိတ်ပြီး ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ သူလည်း အရမ်းကို အရသာ ကောင်းနေပြီ ဖြစ်သလိုဘဲ ကျွန်တော့်ညီလေး အန်တီဝါဝါ အိမ်ကနေ ပြန်လာကတည်းက တင်းကျပ်မူမလျောတဲ့ ညီလေးက သူ့ရဲ့မူပိုင်တွင်းထဲ ဝင်ရတော့မှ အရသာကို ရသွားပါတယ်။
နှင်းဆီဟာလည်း သူ့ခြေနှင့်ဆွဲဆွဲကာ လုပ်ပေးသလိုဘဲ ကျွန်တော်ဟာလည်းဘဲ သူ့နို့လေးကို လက်တစ်ဘက်နှင့်ချေပေးပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးပါတေယ်။ နှင်းဆီရဲ့ညီမလေးက လုပ်နေကျဖြစ်ပေမဲ့ ဒီနေ့မှ ပိုပြီးကျပ်နေတယ်လို့ တွေးမိတေ။ သူ့ကို (၅) မိနစ်အကြာမှာ သူကနေပြီး
“ ကို..အား.. နှင်း..ပြီးတော့မယ်.. အား..ကိုရယ်...မြန်မြန်လေး.....”
ဖွင့်ပြောလာတော့ ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ်ကို ထိုင်ရက်လုပ်လိုက်ပြီးတော့ နှင်းဆီရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာဆွဲပြီး ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်မှာ နှင်းဆီက ပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ညီလေးကတော့ အရသာထူးကို တွေ့ပေမဲ့လည်း မပြီးနိုင်သေးဘူး။
အဲ့ဒါကြောင့် နှင့်ဆီကို စောင့်ရင်း သူ့အပေါ်ကနေ သူ့ပါးလေးတွေကို နမ်းကာ ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ကာနေလိုက်ပါတယ်။ စိတ်မှာလည်း ကိုယ့်ကို မလုံမလဲဖြစ်တာကြောင့် အခန်းတံခါးဘက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အရိပ်တစ်ခုကို တွေ့ပြန်ပြီ ။ ဒါပေမဲ့လည်း နှင်းဆီကို ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးကာ မျက်လုံးနှင့် အသေချာကြည့်လိုက်တော့ အရိပ် ဟာ အဖြူရောင်လေးပါဘဲ ။
တံခါးလေး အနည်းငယ်ဟပြီး ချောင်းကြည့်တဲ့ မျက်လုံးကို မြင်လိုက်ရတော့ အန်တီသီတာ ဆိုတာကို သိလိုက်ရပါတယ်။ နှင်းဆီ က နောက်ထပ် (၅) မိနစ်အကြာမှာ သူဟာ နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးဆုံးဖို့အတွက် မြန်မြန်လုပ်ပေးဖို့တောင်းဆိုလာတယ်။
ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ရင်ခုန်စွာနှင့်စိတ်က လှုပ်ရှားနေပြီး နှင်းဆီကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနှင့် တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင်ကို ဆောင့်လုပ်ကာ နှစ်ဦးသားပြီးသွားကြပါတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူပြီး နှင်းဆီအပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်ပါတယ်။ နှင်းဆီလည်း သူ့ရဲ့ လက်နျိစ်ဘက်နှင့်ဖက်ထားပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှုနေပါတော့တယ်။
ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက်ပြီးသွားတော့မှ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ အန်တီသီတာ ဟာလည်း ပြန်လည်ထွက်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။ အမောပြေတော့မှ နှင့်ဆီးအပေါ်ကနေ ဘေးကို လိမ့်ဆင်းလိုက်တော့ နှင်းဆီက ကျွန်တော့်ကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားပြီး မဆင်းစေဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ နဖူးလေးကို နမ်းကာ
“ ကို ဒီနေ့ တော်တော်လုပ်နိုင်တယ်.. ဘာဖြစ်လာတာလဲဟင် ...”
လို့ သူကကျွန်တော့ကို မေးလာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို
“ အမေကို သူ့ငယ်ချင်းအိမ်ကို ပို့ပြီး ကိုက ဆိုင်မှာ ဆိတ်စွပ်ပြုတ် သောက်ကာ အရက်တစ်ခွက်သောက်လာလို့လေ ...”
လို့ စိတ်မှာစိုးရွံ့ပြီး ညာလိုက်မိပါတယ် ။ သူလည်း ယုံကြည်သွားပါတေ။..
..................................................
ကျွန်မ အမည်က သီတာပါ ၊ ကျွန်မဟာ ကိုထွန်ဇော်နှင့် အသက် (၁၉) နှစ်မှာ အိမ်ထောင် ကျပါတယ်။ ကျွန်မတို့ လင်မယားဟာ (၁၀) နှစ်အတွင်းမှာတော့ အရမ်းကိုချစ်ကြတဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက်ပါဘဲ ။ ဒါပေမဲ့လည်း ကျွန်မတို့ မိသားစုစီပွားရေးတက်လာတော ကိုထွန်းဇော်ရဲ့ အချိုးတွေဟာလည်း တဖြည်းဖြည်းပြောင်းလာခဲ့ပါတယ်။
လွန်ခဲ့တဲ့ (၁၃) နှစ်လောက်ကတည်းက သူနှင့်ကျွန်မဟာ သူစိမ်အရမ်း ဆန်သွားကြပြီး သူနဲ့ ကျွန်မဟာ အိမ်ထောင်သုခ သာယာမူဆိုတဲ့ လက်မယားနှစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေ မရှိတော့ဘူး ။ သူဟာ သူ့ရဲ့ ကုမ္ပဏီက ငယ်ငယ်ချောချော ကောင်မလေးတွေနှင့်ဘဲ ညအိပ်ကာ ကျွန်မကိုပြစ်ထားပါတယ်။
ကျွန်မက ကလေးတွေရဲ့ မျက်နှာကြောင့်ဘဲ မဖောက်ပြန်ဘဲ ကိုယ့်ကိုထိန်းသိမ်းပြီးနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း အရမ်းကို မထိန်းသိမ်နိုင်ပါဘူး ။ စိတ်ကနေ တောင့်တလာရင်တော့လည်း လက်နှင့်ဘဲ ဖြေဖျောက်ကာ နေခဲ့တာပါ ။ ကျွန်မအသက်က အခုဆိုရင် (၄၆) နှစ်ရှိပါပြီ။ မသိတဲ့သူဆိုရင်တော့ (၃၀) ကျော်ဘဲ ထင်မိမှာပါ ။
ကျွန်မက အိမ်မှာနေရင်လည်း အေးရိုးဗစ် ကစားပါတယ် ။ ဂျင် သွားမဆော့ချင်ဘူး ။ အပြင်ကို မထွက်တတ်ပါဘူး ။ အဲ့လို့ထိန်းသိမ်းပြီး နေလာခဲ့ပေမဲ့ ကျွန်မဟာ စကားချိုချိုနှင့်ပြောတတ်တဲ့ အောင်ဇော် ဆိုတဲ့ ကောင်လေးကို မြင်ယုံနှင့်ဘယ်လို ချစ်မိသွားမှန်း မသိဘူး ။
သူ့မျက်နှာလေးက အပြစ်ကင်းတယ်။ သမီးခေါ်လာတော့ သူငယ်ချင်းလို့ သိခဲ့ပေမဲ့ စိတ်ကို လွတ်ပေးမိပြီးတိတ်တခိုး ရင်ထဲက ချစ်မိနေပါတယ်။ သမီးက “ အောင်ဇော်ဟာ သူ့ရဲ့ချစ်သူပါ ” လို့ပြောလာတဲ့နေ့က ကျွန်မဟာ တော်တော်ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ အောင်ဇော်ရောက်လာတဲ့ နေ့က အင်္ကျီအဖြူရောင်လက်ရှည်လေးနှင့် ယောပုဆိုး အနီရောင်လေးကို ဝတ်ထားတာ တော်တော်လေးကို ရင်ခုန်စေပြီး အပြစ်ကင်းပြီး စကားချိုချိုလေးတွေ ပြောတတ်တော့ ချစ်မိတာပေါ့လေ။ တစ်ခါတစ်ခါ အချစ်ဆိုတာ တကယ်ကိုဆန်းကျယ်တာဘဲလေ ။
ကျွန်မရဲ့ သားကြီးက သူ့ထက် နှစ်နှစ်ကြီးသေးတေရှင့် ။ ကျွန်မဟာ သမီးတို့လင်မယားအိမ်ကို စရောက်ကတည်းက သူတို့လင်မယား အိပ်ရာဝင်ပြီ ဆိုတာနှင့်စပြီး ခေျာင်းကြည့်တော့တာဘဲ။ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်လုပ်တဲ့ အချိန်တွေဆိုရင် အပြင်ကနေ တံခါးလေးက ချောင်းကြည့်မိတယ်။
အောင်ဇော် က သမီးကို ကြမ်းကြမ်းမလုပ်ဘဲ ဖြေးဖြေးလေးနှင့် သမီးရဲ့နိုတွေကိုကိုင်ပြီးလုပ်ပေးတာတွေ မြင်ရတော့ ကျွန်မဟာ သမီးရဲ့နေရာကို ဝင်ကာ ခံချင်စိတ်ဝင်လာမိပါတယ်။ သူ့မိန်းမကို ကြင်နာယုယလေ ကျွန်မက သူ့ကိုချစ်စိတ်ကပိုလာလေပါဘဲရှင် ။
အဲ့ဒါကြောင့်ဘဲ သူ့ကိုမြူဆွယ်ပြီး ချစ်ခွင့်ရဖို့အတွက် စတင် ကြံမိပါတော့တယ်။ သူ့ကို “ ကျွန်မ သူငယ်ချင်း ဝါဝါအိမ်ကို သွားရအောင်” ပြောပြီး ကျွန်မက သူ့ရှေ့ကနေ ဆင်မယဉ်သာ ဆိုတဲ့စကားအတိုင်းဘဲ ခါးလှုပ်ကာ လမ်းလျောက်ပြပြီး ကားဆီကို သွားလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ ကျွန်မရဲ့ အဆီမရှိဘဲ တင်းရင်းနေတဲ့ ခန္ဒာကို နောက်ကနေရူစားပြီးတော့ လိုက်လာတာကို သိတာပေါ့ရှင် ၊ ဒါပေမဲ့လည်း မသိယောင်ဆောင်ပြီးနေလိုက်ပါတယ်။
ဝါဝါက ကျွန်မရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်မို့ သူကို ပြောပြဖူးတော့ သူသိနေပါပြီ။ အဲ့ဒီနေ့က သူ့ယောကျ်ားလည်း အိမ်ပြန်လာတော့ ကျွန်မဟာ အောင်ဇော်နှင့် ချစ်ခွင့်မကြုံခဲ့ရပါဘူး ။ ဝါဝါက ကော်ဖီထဲမှာ ဆေးခပ်ထားပြီးအောင်ဇော်ကို တိုက်ထားတာ အခွင့်မသာတော့ အိမ်ကိုပဲပြန်ခဲ့ရတယ်။
အိမ်ကိုရောက်တာနှင့် ကျွန်မဟာ အဝတ်စားပြန်လှဲပြီး သမီးတို့အခန်းကို သွားကြည့်တော့ အောင်ဇော်နှင့်သမီးတို့ရဲ့ အချစ်စစ်ပွဲကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျွန်မဆင်ထားတဲ့နေရာမှာ ကျွန်မမဟုတ်ဘဲ သမီလေးက နေရာယူကာ ခံစားသွားရတော့ ကျေနပ်ရတာပေါ့ရှင်၊ ဒါပေမဲ့ နည်းနည်းတော့ မနာလို ဖြစ်မိတယ်ရှင့်..ဟင်......။
........................................................................
ကျွန်တော်ဟာ စိတ်မှာ နှင်းဆီကို ညာမိတာ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။ သူ့ကို ကျွန်တော် အရမ်းချစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း အခုဆိုရင် အန်တီ သီတာ ကျွန်တော့် ယောက္ခမကို ဒီနေ့ မြင်တွေ့လိုက်ရတာဟာလည်း ရင်ခုန်စွာနှင့် စိတ်လှုပ်ရှားလိုက်တာဗျာ ။ ထမိန်အဖြူနောက်ကို နည်းနည်း တွန်ကာ တက်နေတဲ့အောက်က တင်ပါးလှလှကို တကယ်ကို မျက်လုံး လွဲမရအောင် ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းတယ်။
ဒီအိမ်ကစရောက်တာ အခုဆိုရင် လေးလကျော်နေပါပြီ။ ဒီနေ့မှဘဲ ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှား ရတေ ဆိုတာကို သိလိုက်ရပါတယ်။ မနေ့ညက နှင်းဆီနှင့်ချစ်ပွဲဝင်ရတာကို ပြန်တွေးနေရာကနေ အိမ်ရာကနေ ထပြီး ရေချိုးကာ ရုံးသွားရန်အတွက် ပြင်ဆင်ပြီး နှင်းဆီနှင့်အတူ အောက်ထပ်မှာ ကော်ဖီသောက်ရန်အတွက် ဆင်းလာခဲ့ကြပါတယ်။ ကော်ဖီဝိုင်းမှာတော့ ဦးထွန်းဇော်က ကျွန်တော့်ကို
“ သားရယ်.. အဖေ နိုင်ငံခြားက ကုမ္ပဏီကို တစ်လကြာသွားနေရမယ်..ဒီက ကိစ္စအချို့ကို မင်းနှင့်နှင်းဆီကဘဲ ဦးစီးကာ လုပ်ထားကြ ...”
ပြောလာပါတယ်။ သူက နိုင်ငံခြားက သူ့သားနှင့်အတူ ကုမ္ပဏီကိုထပ်ပြီး တိုးချဲဖို့အတွက် သွားမှာကို ရှင်းပြပြီး အခုလက်ရှိ ကုမ္ပဏီကို ပြန်ပြီး ထိန်းကာ ရောင်ဖိုး ကြံနေတာကိုပါ တစ်လက်စတည်း ပြောခဲ့ပါတယ်။ကျွန်တော်က စယရင်းပိုင်းကို ကိုင်တွယ်ပြီး နှင်းဆီက သူ့ရဲ့အလုပ်တွေကို လုပ်ခိုင်းခဲ့တယ်။ နှင်းဆီနှင့်ကျွန်တော်က ကုမ္ပဏီမှာ အတူလုပ်လာတော့ သိပ်မခက်ခဲဘူးဆိုတာ သူသိထားတယ်။
အဲ့ဒါကြောင့်ဘဲ သူက နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီကို သွားတာ ။ နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီကနေ ပြန်ယူကာ သွင်းပြီးအရောင်းအဝယ်လုပ်နေတာမို့ နိုင်ငံခြားက ကုမ္ပဏီက ပိုပြီးတော့ အရေးကြီးပါတယ်။ ကျွန်တော်နှင့် နှင်းဆီဟာ ကုမ္ပဏီကို ထွက်လာခဲ့ပြီး အလုပ်တွေကို လုပ်ကြပါတယ် ။ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး နောက် (၁၅) ရက်ကြာပြီးနောက် နှင်းဆီနေမကောင်းလို့ ဆေးခန်းကို သွားပြတော့ ဆရာဝန်က ကျွန်တော့်ကို လက်ဆွဲပြီး
“ ဂုဏ်ယူပါတယ်.. ကိုအောင်ဇော်.. ခင်ဗျား ကလေးအဖေ ဖြစ်ပြီဗျ ...”
လို့ ပြုံးကာ ပခုံးကို ပုတ်ကာ ပြောတော့ ပျော်လိုက်ရတာဗျာ ။ ကျွန်တော် ဆေးခန်းကနေ နှင်းဆီကို ခေါ်လာခဲ့ပြီး နှင်းဆီကို ပိုပြီးဂရုစိုက်ခဲ့ပါတယ်။
နှင်းဆီဟာ ကိုယ်၀န်နှစ်လမှာ ကျွန်တော်ဟာ နှင်းဆီနှင့် ငတ်တလှည့်ပြတ်တလှည့်နှင့် ချစ်စစ်ပွဲကို လျောနေရတော့တယ်။ ယောက္ခမကြီး ဦထွန်ဇော်ရောက်လာတော့ နှင်းဆီကို အိမ်မှာဘဲ အနားယူစေတယ်။ ကျွန်တော်နှင့် အန်တီသီတာဟာလည်း အရမ်းကိုရင်းနှီးလာခဲ့ကြတယ်။
ဦးထွန်းဇော်ကတော့ အရင်တည်းက အိမ်မှာ ညအိပ်ရက်က နည်းတယ်။ မသော်တာတို့နှင့်ဘဲ တိုက်ခန်းမှာ သွားဆွဲပြီးနေတာက များတာ သေချာတယ်။
တနေ့တော့ နှင်းဆီကို အားဆေးတွေတိုက်ပြီး အိပ်သွားတော့မှာဘဲ ကျွန်တော်ဟာ ခြံအောက်ကို ဆင်းလာပြီး ဒန်းလေးပေါ်မှာ ထိုင်တော့ အန်တီသီတာ ရောက်လာပြီး ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး စကားပြောကြရင်းနှင့် အိမ်တွင်းရေးတွေ ပြောဖြစ်ကြတော့မှ သူတို့လင်မယားအခန်းခွဲအိပ်တာက အစ ပြောပြလာတယ်။ အောက်မှာ အေးလာတော့ အန်တီသီတာက
“ သားရယ် အိမ်အပေါ်မှာလည်း စကားမပြောချင်ဘူး..ဒီမှာလည်း နည်းနည်း အေးတယ်.. အန်တီ..သားကိုမှီထားမယ်နော် ...”
ပြောပြီး ကျွန်တော့် ပခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းတင်လာခဲ့ပါတယ် ။ သူ့ဆီကနေ သနပ်ခါးားရနံ့နှင့်ရေမွေးရနံ့က ကျွန်တော့် နှာခေါင်းကို မုဒိန်းကျင့်လာတယ် ၊ ညီလေးကလည်း သူ့ရဲ့ အိစက်နေတဲ့ နို့လေးက ထိတွေတော့လည်းခေါင်းထောင်လာခဲ့တယ်။ ညအိပ်ခါနီမို့ အတွင်းခံ မဝတ်ထားတဲ့အခါ် ပုဆိုးထဲကနေ ငေါ့ပြီးထွက်လာခဲ့ပါတယ် ။
အန်တီက ညီလေးကိုမြင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို အရည်လဲ့တဲ့ မျက်ဝန်းလေးနှင့် စိုက်ကြည့်လာတော့ ကျွန်တော်ဟာ စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အန်တီသီတာရဲ့ နုတ်ခမ်းကို နုတ်ခမ်ခြင်းအကြာကြီး နမ်းလိုက်ပါတယ်။ လက်က သူ့နို့ကိုသွားကိုင်တော့ ဘရာမပါဘဲ အပေါ်က အင်္ကျီဘဲ ဝတ်ထားတယ် ဆိုတာ သိရတယ်။ သူ့နို့ကို ကိုင်ပြီးနမ်းတော့ သူကလည်း ပုဆိုးထဲကနေ ခေါင်ထောင်နေတဲ့ ညီလေးကို လက်တုန်တုန်နှင့်ဆုပ်ကိုင်လာခဲ့ပါတယ်။
သူနှင့်အချိန်တော်ကြာ နမ်းပြီးမှာ သူကို ဒန်းပေါ်ထိုင်စေပြီး ကျွန်တော်က ဒန်းအောက်ကို ဆင်းပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုပါးပါးကို ဖြေလိုက်ပြီး အမွေးမဲမဲတွေကို ပွတ်သပ်ပေးကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျာဖျားနှင့်အပေါ်အောက် ကလော်သမျိုး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အန်တီသီတာရဲ့ လက်တွေက ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး အပေါ်ကို ပြန်ပြီးဆွဲတင်ကာ သူနှင့်မျက်နှာ ချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ထားပြီး..
“ သားရယ်.. အချိန်မရဘူး မြန်မြန် လုပ်ပါတော့ကွယ် ...”
မျက်လုံးစိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီး ညီလေးကို ကိုင်ကာ သူ့ညီမလေးကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ကလေးမွေးထားပေမဲ့လည်း သူ့ညီမလေးက အခုချိန်မှာ နှင်းဆီထက်ကို ပိုပြီးကျပ်နေပါတယ်။
သူက နုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး ညီလေးအဆုံးထိ ဝင်အောင် တောင့်ခံထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဆုံးထိရောက်တော့မှ သူ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးပြီး နုတ်ခမ်းခြင်း ခဏလေးနမ်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး အနမ်း ရပ်ပြီး
“ သားရယ်... အမေ အဆင်ပြေပါပြီ..... ရှီး... ...”
ပြောလာတော့ ကျွန်တော်ဟာ သူ့ကို ကျွန်တော်ဟာ ဒန်းပေါ်မှာ ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးပါတယ်။ သူကလည်း အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးလေးမှေးကာ ကျွန်တော် လုပ်သမျှကို နှစ်ကိုယ်ကြားလေး တိုးတိုးလေး ညီးရှာတယ်။ သူ့ကို (၃) မိနစ်ကျော် ဖြေးဖြေးလုပ်ပြီး ကျွန်တော်ဟာ ပြီးချင်လာသလိုဘဲ သူကလည်း ပြီးချင်လာတာမို့.....
“ အား.. သားရယ်... အမေ.ပြီးချင်ပြီ.. မြန်မြန်..လေး..အား... လုပ်ပေးပါ..သားရယ်... အား.... မြန်မြန် ...”
တိုးတိုးလေး နားကိုကပ်ကာ ပြောလာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဒန်းကို အားနှင့်ဆွဲပြီး မြန်မြန်လုပ်ပေး လိုက်ကာ နှစ်ဦးသား ပြီးသွားကြတယ်။ ဒန်းကို လွန်ခဲ့တဲ့ (၃) ရက်က ဆီတွေ သုပ်ပေးထားတော့ အသံမထွက်တာက ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက် ခိုးစားဖို့အတွက် ကံကောင်းသွားခဲ့ပါတယ်။
ကျွန်တော်ကလည်း မိန့်မကိုယ်ဝန်ရှိတော့ ငတ်နေတာ အန်တီသီတာကလည်း ယောကျ်ားရှိပေမဲ့ ဒီကိစ္စကင်းကွာနေသူဆိုတော့ ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့် ဇရက်တောင်ပံကျိုး တွေ့ကြတာပေါ့ဗျာ ။ သူ့ကိုဖက်ထားပြီး နှစ်ယောက်သား ခဏအမောဖြေ ကာ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်ကြပါတယ် ။ အိမ်ပေါ် မတက်ခင်မှာ သူက
“ သားရယ်... ဒီကိစ္စကို ဒို့နှစ်ယောက်ဘဲ သိပါစေကွာ နော် ...”
လို့ တိုးတိုးလေးပြောကာ ကျွန်တော့ပါးကိုနမ်းပြီး သူ့အခန်းကို ဝင်သွားပါတယ်။
..............................................
( ၄ )
အခန်း ကိုယ်စီဝင်ကာ အိပ်ရာပေါ်တက်တော့ ကျွန်တော့် မိန်းမ နှင်းဆီက အိပ်ဆေးအရှိန်နှင့် အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့ပါတယ် ။ အန်တီသီတာကို ချစ်ခွင့်ရလိုက်တာတောင် စိတ်က ကျေနပ်မူ မရှိချင်သေးဘူး ။ အဲ့ဒါကြောင့်ဘဲ နှင်းဆီကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး အခန်းအပြင်ထွက်လာပြီး အခန်း (၂) ခန်းသာ ခြားတဲ့ အန်တီသီတာ အခန်းကိုသွားလိုက်ပါတယ် ။
အခန်းတံခါးကို အသာလေးဖွင့်ကြည့်တော့ လောချမထားတာနှင့် အခန်းထဲကိုဝင်တယ်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဘေးတစ်စောင်လေး ကွေးနေတဲ့ အန်တီသီတာကို တွေ့တယ်။ သူလည်း စိတ်ကျေနပ်မူ သိပ်မပြည့်ဝပုံပါဘဲ။ သက်ပြင်းချသံ ကြားလိုက်တယ်။
ကျွန်တော်လည်း ဘေးတစောင်းကွေးကာ လဲလျောင်းနေတဲ့ ညဝတ်အိပ် ဂါဝန်းပါးပါးလေးအောက်က ဂီတာချိတ်ဘော်ဒီကို ကြည့်ကာ ပုဆိုးနှင့်အင်္ကျီ ကိုချွတ်ပြီး သူ့နောက်ကနေ ဝင်ကာ လဲလျောင်းရင်း သူ့နို့ကို ပွတ်သပ်ပြီး သူ့နားကိုသွားလေးနှင့် မနာအောင်ကိုက်လိုက်တယ်။ သူကလက်နောက်ပြန် ဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့် ဘက်ကို ခေါင်းလေးစောင်းကာ လှည့်ကြည့်တယ်။ သူကလည်း ပြုံးပြပြီး...
“ သားရယ်.. သမီး သိသွားရင် မကောင်းဘူးကွယ်......”
ပြောလာတော့ သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်ပြီး လျာလေးသွင်းကာ သူ့လျာနှင့် ထိတွေ့ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ နောက်ထပ် ဘာစကား ထွက်မလာဘဲ ကျွန်တော့် ကို ပြန်လည်ကာ တုံ့ပြန်လာတော့တယ် ။ သူ့ကိုနမ်းတာ ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုဆွဲထူကာ သူ့ရဲ့ညဝတ်အိပ်တဲ့ ဂါဝန်ပါးပါးလေးကို ခေါင်းကနေချွတ် ပေးလိုက်ပါတယ် ။
သူ့ကို ပက်လက်ကလေး အနေထားနှင့် ညင်သာစွာဘဲ ပြန်ပြီးနေစေပါတယ် ။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး သူ့ရဲ့နို့တစ်လုံးကိုစို့ပေးပြီး နောက်တစ်လုံးကို လက်ညိုးလက်မလေးနှစ်ခုနှင့် အသီးလေးကိုချေပေးတယ်။ သူ့ဆီကနေ ကျေနပ်အားရတဲ့ ညီးသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။
နေမထိတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးက ကလေးနှစ်ယောက်နှင့် သူ့ယောကျားတို့က စို့ထားတာတောင် မဲမနေဘဲ ရဲကာနေတယ်။ သူ့ရဲ့ ညီမလေးဆီကို ဆက်ပြီး ဆင်းသွားကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျာဖျားလေးနှင့် အပေါ်အောက်ကလော်ပြီး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။
မီးရောင်မှိန်မှိန်လေး လင်းနေတဲ့ မီးလုံးလေးကလည်း သူ့ရဲ့ ညီမလေးသာမက အမွေးကျဲကျဲလေးကို မြင်နေရပါတယ်။ အမွေးမသန်တဲ့ အမွေးလေးတွေကို လက်နှင့်ကစားပေးပြီး ညီမလေးကိုလည်း လျာဖျားလေးနှင့် ကစားပေးလိုက်ပါတယ် ။ အိပ်ရာပေါ် မတက်ခင်မှာ သူ့ညီမလေးကို သေချာ ဆေးကြော ထားခဲ့ပုံရတယ်၊ ဘာလို့လဲဆိုတော စပ္ပါယ်ရနံ့ပါတဲ့ ဆပ်ပြာရနံ့က သင်းနေတယ်။
သူကခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး ကျွန်တော့်ကို အပေါ်ကိုဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်အနေအထားနေစေပြီး ညီလေးကို သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်း နှစ်လွှာနှင့် ငုံကာစုပ်ပေးပြီး လက်နှင့်ညီလေးကို အထက်အောက်ဂွင်းထုကာ ပေးလာခဲ့ပါတယ် ။ ကျွန်တော်က သူစုပ်ပေးတာကို ရပ်စေပြီး..
“ အမေ တော်ပြီ. ကျွန်တော်က ဒီလို မပြီးချင်ဘူး. ...”
ပြောကာ ပြန်ထပြီး ထိုင်မလို့ ကြံနေတုန်း သူက ကျွန်တော့်ကို လက်နှင့်ဖိကာ မထစေဘဲ ညီလေးအပေါ်မှာ ခွထိုင်လိုက်ပါတယ် ။ ကျွန်တော် မထဘဲ နေမှ သူက ညီလေးကိုကိုင်ကာ သူ့ညီမလေးနှင့်တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက်တယ်။
အအို ကလေးနှစ်ယောက်အမေ ဆိုပေမဲ့လည်းဘဲ အသုံးပြုတာ မရှိတဲ့ သူ့ရဲ့ ညီမလေးက အပျိုလေးလို ပြန်ပြီး ကျဉ်းနေပြီလေ။ တင်းကြပ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ညီမလေးက ညီလေးတစ်ချောင်းလုံးကို မြိုလိုက်ပါတော့တယ်။ သူကကိုယ်လေးကို ကျွန်တော့် မျက်နှာနှင့် မျက်နှာချင်းဆုံအောင် ပြုပြင်ပြီးနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အပေါ်ကနေ ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးပါတယ်။ သူကအပေါ်ကနေ မနှေးမမြန်လေးလုပ်ပေးလာကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ (၅) မိနစ်အကြာမှာတော့ သူက ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ ဆင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်ကို ဆွဲထူကာ..
“ သား. အမေကို မြန်မြန် လုပ်ပေးပါတော့ အမေ ပြီးတော့မယ် ...”
ပြောကာ သူကပက်လက် အနေအထားနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကို တေ့ပြီး အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ နောက်ထပ် (၂) မိနစ်အကြာမှာ သူပြီးသွားပါတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ညီမလေးရဲ့ အထဲက ဆွဲယူခြင်းကို ခံစားနေရတော့ ဆက်ပြီးမဟန်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့ညီမလေးအထဲမှာ အချစ်ရည်တွေပန်းပြီး ပြီးသွားပါတယ်။
................................
သူ့အပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တော့ သူလက်နှစ်ဘက်နှင့် ဆီးကြိုကာ တင်းတင်းဖက်ပေးထားပါတယ် ။ အမော ဖြေနေတုန်းမှာ သူ့ရဲ့လက်နှင့် နဖူးမှာဝဲနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို သပ်ပေးကာ နဖူးကိုနမ်းပေးပါတယ်။ သူ့ရဲ့အပြုစုလေးကလည်း ကျွန်တော့် ရဲ့ အချစ်ကို သူ့အပေါ်မှာ စွဲကျန်နေအောင်ကို ကျွန်တော့ကို ခံစားစေပါတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အမောပြေတော့မှ သူက
“ သားရယ်..အမေတို့က မဖြစ်သင့်ပေမဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့ပြီးကွယ် ..တကယ်တော့..အမေက သားကိုချစ်တာလည်း ပါတာပေါ့ကွယ် ...နောက်ဆိုရင်တော့..အမေတို့ဟာ အများမသိအောင်ဘဲ နေကြမယ်ကွာ ..လူကြားလို့ မကောင်းဘူး ...”
ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို နဖူးနှင့်ပါးတွေကို နမ်းကာပြောပါတယ် ။ က့ျွန်တော်က
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေ ” ပြန်ပြောပြီး သူ့ရဲ့နဖူးနှင့် ပါးကိုနမ်းကာ ပြောလိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော်ဟာ အန်တီသီတာ အခန်းကနေ ည (၁) နာရီကျော်မှ ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ် ။
.........................................
အခန်းကိုပြန်ရောက်တော့ နှင်းဆီက အိပ်ပျော်နေတုန်းပါဘဲ။ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ညီလေးကို ဆေးကြောကာ အပေါ့သွားပြီး နှင်းဆီ ဘေးမှာ ဝင်ကာ အိပ်စက်လိုက်ပါတယ်။ နောက်နေ့ မနက်မှာ အိပ်ရာကနေ နိုးတော့ နှင်းဆီကနိုးပြီး နှစ်ယောက်ရေချိုးပြီး အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာပြီးတော့ ကော်ဖီသောက်ကာ စကားတွေပြောကြပါတယ်။
ဦးထွန်ဇော်ကတော့ အလုပ်ကို အကြောင်းပြပြီး ထွက်သွားပြီ။ နှင်းဆီကလည်း “ နေသိပ်မကောင်ဘူး ” ပြောလို့ သူ့ကို အခန်းကို ပို့ပေးပြီး အောက်ထပ်က ကော်ဖီစားပွဲဆီကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ အန်တီသီတာကတော့ ကော်ဖီစားပွဲမှာ ထိုင်နေတုန်းမို့ သူ့ရှေ့ကနေ ထိုင်ပြီး လက်ကျန်ကော်ဖီကို ဆက်သောက်တော့ အန်တီသီတာက ကျွန်တော့် ရှေ့ကို ကြက်ဥဟက်ဖြိုင်ကို ချပေးကာ ဘေးမှာဝင်ထိုင်ပါတယ် ။ ပထမ ကော်ဖီစာပွဲမှာ ကြက်ဥဟက်ဖြိုင် မရှိပါဘူး ။ သူ့ကို မေးကြည့်တော့ သူကပြုံးပြီး ကျွန်တော့် ပါးကို လိမ်ဆွဲကာ..
“ မိမူ ဈေးသွားတော့.. အမေ ကျော်ရတာပေါ့ကွ ..မင်းက မင်းမိန်းမကို.. အခန်းလိုက်ပို့ပြီး ဆေးတိုက်ချိန်မှာ အမြန်လုပ်လိုက်တာ ဟင်း.ဟင်း.. ...”
ပြောကာ ဘေးကထိုင်ပြီး ကြက်ဥကျော်ကို ခွံ့ကျေးတယ် ။ မနေ့ညက ကုန်သွားတဲ့ အားအင်ကို မနက်မှာ ကြက်ဥကျော်စားလို့ မပြည့်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့ဂရုစိုက်မူနှင့်အတူ ပြန်ပြည့်သွားခဲ့ရတယ် ။ ကျွန်တော်တို့ စားသောက်နေတုန်း မမူက ဈေးကနေ ပြန်လာသံကို ကြားမှ နေရာပြောင်းပြီး ဘာမှမဆိုင်သလို နေလိုက်ကြတယ်။
ကျွန်တော်လည်းစားသောက်ပြီး အခန်းကိုဝင်ပြီး နှင်းဆီကို နုတ်ဆက်ပြီး ကုမ္ပဏီကိုလာခဲ့ပါတယ် ။ စာရင်းစယားတွေကို လုပ်ပြီး ခတ္တခဏ ရုံးခန်းထဲမှာ အနားယူပြီး ကိုယ့်ကိုလည်း ပြန်တွေး ကြည့်လိုက်ပါတယ် ။ နှင်းဆီနှင့်မကြိုက်ခင်ထိ ကျွန်တော်ဟာ အတွေ့ကြုံ မရှိတဲ့ အချစ်ကိစ္စမှာ နှင်းဆီနှင့်ကြိုက်ပြီးတဲ့နောက်မှာ နှင်းဆီကိုပထမလုပ်ဖူးပြီး မသော်တာကို လုပ်လိုက်ရတယ် ။ ပြီးတော့မှ အန်တီသီတာ ကိုလုပ်ခွင့်ကြုံခဲ့တယ် ။
လုပ်ခွင့်ကြုံတာမှ နှင်းဆီလိုဘဲ အန်တီသီတာဟာ ကျွန်တော့် ရဲ့ တရားဝင် မိန့်မလိုဘဲ ဖြစ်သွားပါတယ် ။ သမီးကိုချစ်တယ်၊ အမေရဲ့ ပြုစုလေးအောက်မှာ သာယာပြီး အခုဆိုချစ်မိသွားတယ်။ မနက်က အန်တီရဲ့ အပြုမူတွေက တော်တော်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။
အိမ်ကိုပြန်လာတော့ နှင်းဆီဟာ နေမကောင်းတာမို့ သူ့ကိုဆေးခန်းကို သွားပြကြတယ် ။ နှင်းဆီက အားနည်းနေတယ်၊ အားရှိအောင်အတွက် ဆေးတွေပေးသလိုဘဲ အားရှိအောင်နေဖို့ကို ဆရာဝန်က ညွန်ကြား ပေးပါတယ် ။
နှင်းဆီနှင့်အတူ ပြန်လာခဲ့ပြီး သူသွားချင်တဲ့နေရာတွေကို လိုက်ပို့ပြီး သူစားချင်တာတွေကို လိုက်ကျွေးပြီးပြန်ခဲ့ကြပါတယ် ။ နှင်းဆီ ပျော်နေတာကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ့်ကိုလည်း စိတ်ကနေ မလုံမလဲ ဖြစ်ရပြန်တယ် ။ အပြစ်ကင်းသူလေးကို သစ္စာဖောက်မိတာကို တွေးပြီး ခေါင်းမှာ ထူပူမိနေတေ ။ နှင်းဆီက ပြုံးပြီး
“ ကို..နှင်းကို ကြည့်ပြီး. ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ ဟင် ...”
မေးလာတော့မှ အတွေးကို ရပ်ပြီး သူ့ပါးလေးကို ကိုင်လိုက်ပြီး
“ အခုဆိုရင် ကိုနှင့်နှင်းဆီက အဖေအမေတွေ ဖြစ်တော့မှလေ ...”
ပြောလိုက်ပြီး ညာလက်စနှင့်ဘဲ ဆက်ညာလိုက်မိသွားပါတယ်။ သူက ပြုံးပြပြီး ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းလိုက်ပြီး
“ နှင်းလည်း အဲ့ဒါကို တွေးပြီး ပျော်နေတာ ကို ...”
ပြောလာခဲ့ပါတယ် ။ နှင်းဆီနှင့်အတူ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပြီး သူ့ကို အိမ်ရောက်တာနှင့် ဆရာဝန်ပေးတဲ့ ဆေးတွေ သောက်စေပြီး သူ့ကို အနားယူစေတယ်။ သူ့ကို ကျွန်တော့် လက်ပေါ်မှာ ခေါင်းကို တင်စေပြီး သူ့ကိုဖက်ကာ သူအိပ်တဲ့ အချိန်လေးကို စောင့်ရင်း ကျွန်တော်လည်းဘဲ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ် ။
................................
နောက်ပိုင်းကျတော့ အန်တီသီတာက ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်ဝါဝါ အိမ်ကို ခေါ်သွားတယ် ၊ ဒေါ်ဝါဝါအိမ်ကို ရောက်တော့ အန်တီသီတာက ဒေါ်ဝါဝါနှင့်အတူ ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်ဝါဝါတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားကြပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက် လူခွဲပြီး အရှေ့အနောက်နေကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးကြပါတယ် ။ အန်တီသီတာက ညီလေးရှေ့ ဒူးထောက်ကာထိုင်ချလိုက်ပြီး ညီလေးဒစ်ဖျားလေးကို ဒုတ်ထိုး သကြားလုံးစားသလိုဘဲ ဖြေးဖြေးချင်း အရသာခံပြီး စုတ်ပေးတယ်။
အန်တီဝါဝါကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အနောက်ကနေပြီး ကျွန်တော့်နို့သီးလေးကို ချေပေးပြီး နားရွက်ကလေးကို လျာလေးထိုးပြီး လုပ်ပေးပါတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက် အတိုင်အဖောက်ညီစွာဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ဒီဂရီကို တင်ပေးကြပါတယ် ။ အန်တီသီတာက ညီလေးကို စုတ်ပေးတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနေစေပါတယ် ။
ကျွန်တော်က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေထားဖြစ်သွားတော့မှ အန်တီသီတာနှင့် အန်တီဝါဝါတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းလိုက်တယ်။ အနမ်းရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သူတို့နှစ်ယောက်က ညို့မျက်လုံးနှင့်ကြည့်ပြီး သူတို့ရဲ့ အဝတ်တွေကို တစ်လွှာခြင်း ဖြေးဖြေလေး ချွတ်ကြတယ်။
ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် တောင့်တင်လှတဲ့ သူတို့ ဘော်ဒီနှစ်ခုကိုအဝတ်အစားမဲ့ မြင်လိုက်ရတော့ ညီလေးဟာ ဒေါသတကြီးနှင့် ခေါင်းရမ်းလာတော့တယ် ။ အန်တီသီတာနှင့်အန်တီဝါဝါ ကုတင်ပေါ်တက်လာကြပြီး အန်တီဝါဝါဟာ ညီမလေးကို ကျွန်တော့်ရဲ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်တယ်။
.......
ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့တင်ပါးကို လက်နှင့်မကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ ညီမလေးကို လျာဖျားလေးနှင့် အပေါ်အောက်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အန်တီသီတာက ညီလေးအပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး တစ်ချက်ချင်းဘဲ ဖြေးဖြေး လုပ်ပေးပါတော့တယ် ။
အန်တီဝါဝါရဲ့ ညီးသံလေးနှင့်အတူ အန်တီသီတာ ကလည်း ညီလေးအပေါ်ကနေ မြင်းစီးပြီး ညီးနေပါတယ် ။ အန်တီသီတာ တချက်ခြင်း ဖြေးလှုပ်ရာမှ မြန်လာပြီး သူပြီးသွားပါတယ် ။ အန်တီသီတာ ပြီးသွားတော့ ဘေးကိုဆင်းကာ အမောဖြေတော့ အန်တီဝါဝါဟာ ကျွန်တော့် ညီလေးအပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး မြန်မြန်ကို ဆောင့်လုပ်ပေးတယ် ။
သူလည်း အချစ်ဒီဂရီတက်နေတော့ ကျွန်တော့် အပေါ်က မြန်မြန်လုပ်ကာ ကျွန်တော့် ကိုငုံ့ကာ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းလာတော့ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ဆက်ပြီး တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့ခါးကို အောက်ကနေကိုင်ပြီး ပင့်ကာ ဆောင့်လုပ်ပြီး အတူပြီးသွားခဲ့ပါတယ် ။
“ ကို ကို ကို.. ကို့ညီလေးက နှင်းကို ရန်ရှာနေပြီ ...”
လို့ နှင်းဆီက လှုပ်နိုးတော့မှ ကျွန်တော် အိမ်မက်ကနေ နိုးလာခဲ့တယ်။ နှင်းဆီက သူ့ရဲ့ထမိန်လေးကို ချွတ်ထားပြီးပြီ ညီလေးကို လက်ကလေးနှင့် ဂွင်ထုပေးနေပြီ ကျွန်တော်လည်း နှင်းဆီရဲ့ ကျန်တဲ့ အဝတ်တွေကိုချွတ်ကာ ပေးလိုက်တယ် ။ကျွန်တော့်ရဲ့ အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်လိုက်ပြီး နှင်းဆီကို လှဲစေပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျာအပြားလိုက်ကပ်ပြီး အပေါ်အောက်ယက်ကာ ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့က ကျွန်တော့်ခေါင်းကို သူ့ညီမလေးနှင့်ဖိကပ်ပေးထားပြီး
“ အား... ကိုရယ်.. အရမ်းကောင်းလိုက်တာ.. အား.. လုပ်ပေးတော့ ...”
ပြောမှဘဲ သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်းသွင်းလိုက်တယ်။ သူ့နို့လေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ တစ်ချက်ခြင်းဘဲ ဖြေးဖြေးလေး ဆောင့်လုပ်ပေးတယ်။ သူက ညီသံတွေပေးပြီး မျက်လုံးလေးကို မှေးကာ အရသာကို ခံယူနေတယ်။ သူက (၃) မိနစ်အကြာမှာ ပြီးချင်ပြီလို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်လက်ထောက်ပြီး မြန်မြန်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ သူပြီးသွားမှ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးတင်မထားတော့ဘဲ သူပြီးလို့ အချက် (၂၀) ဆောင့်လုပ်ပြီးမှာ ပြီးသွားတယ်။
သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီး မှောက်ချကာ သူ့ရဲ့ပါးလေးကို နမ်းပြီး ဘေးကိုဆင်းကာ အမောဖြေလိုက်ပါတော့တယ် ။ ဗိုက်အနည်းငယ်သာ စူပြီးထွက်နေတာကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး သူ့ကို ဖက်ကာ မှေးနေလိုက်ပါတယ် ။
............................................
ယောက္ခမကြီး နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်တို့က လေဆိပ်ကို လိုက်ပို့ပြီး အပြန်မှာ နှင်းဆီကိုအိမ်လိုက်ပို့ပြီး အန်တီသီတာကို အန်တီဝါဝါအိမ်ကို ပို့ကာ ကုမ္ပဏီကို လာခဲ့ပါတယ် ။ ကုမ္ပဏီကိုရောက်တော့ မအင်ကြင်းမက်ကတ်တင်း မန်နေဂျာက သူအလုပ်ထွက်တော့မှာမို့ သူ့ရဲ့အလုပ်ကို စာရင်းတွေရှင်းပြပြီး သူ့ရဲ့ စာရင်းဇယားတွေကိုလည်း ပြတ်အောင်လုပ်ခဲ့တယ်။
သူနှင့်အတူ စာရင်းတွေကို ရှင်းလင်းပြီးသွားတော့ ညနေ (၃) နာရီခွဲပြီမို့ အိမ်အပြန်မှာ အန်တီသီတာကို ဝင်ခေါ်တယ် ။ အန်တီဝါဝါအိမ်ကိုရောက်တော့ အခန်းထဲကို ဝင်မလို့ ဖိနပ်ကိုချွတ်တော့ အထဲက စကားသံကို ကြားလိုက်တေ။ အန်တီဝါဝါက အန်တီသီတာကို
“ မင်းကလည်းကွာ ကိုယ့်သမက်..ဆိုပြီး အလှကြည့်မထားနဲ့ကွ ..ကောင်လေးက စကားချိုချို ပြောတတ်တော့ ဘေးလူက ဝင်ပြီး ဆွဲစားသွားမှာနော်... အခုဆိုရင်..မင်းသမီက ကိုယ်ဝန်နှင့်ဆိုတော့ သူ့ကို ကျွေးချင်မှကျွေးမှာလေ.. မင်းကသာ သူ့ကို..ဆွဲမစားချင်ဘူးဆိုရင် ဒို့ကိုပေးပါကွာ.. ဟင်း.ဟင်း. ..အဲ့လိုကောင်လေးကို ဒို့က ပိုလိုချင်တာ ..ဒို့တွေက အပြင်ကလူတွေကို ကြောက်လို့..ငြိမ်နေတာ ကို့ရဲ့..လူရင်းဆိုရင်တော့ ဆွဲစားမှာဘဲ ...”
သူတို့ပြောနေကြတာ ကျွန်တော်ရောက်နေတာ မသိသေးတော့ ဖိနပ်ကိုပြန်ကာ စီးပြီး ကားပေါ်တက်ကာ ကားဟွန်းလေးတီးလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ပြုံးပြီး နုတ်ဆက်ကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ကာ မသိယောင်ဆောင်ပြီး နုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ် ။ အန်တီဝါဝါက နေပြီး အန်တီသီတာလက်ကို ပစ္စည်းတစ်ခုထည့်ပေးလိုက်ပြီး တိုးတိုးလေးတစ်ခုခု ပြောလိုက်တယ် ။ အန်တီသီတာက “ အေးပါကွာ ” ပြောလိုက်တော့ အန်တီဝါဝါက “ ဒို့ကို မမေ့ပါနဲ့ ” ပြန်ပြောပါတယ် ။
အဲ့တော့မှဘဲ ကျွန်တော် သိလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း မသိယောင်ဆောင်ကာ နေလိုက်တယ် ။ အဲ့ဒီအိမ်ကပြန်လာခဲ့တော့ အန်တီသီတာက ကျွန်တော့်ကို လမ်းတစ်လျောက်ဘေးကနေ ကြည့်လာပြီး...
“ သား.. အလုပ်တွေ အဆင်ပြေရဲ့လား သားကို အန်တီရဲ့ မိဘတွေ အမွေပေးထားတဲ့ ခြံတွေကို တနေ့လိုက်ပြပေးမယ်.. အခုကုမ္ပဏီကို ရောင်းလည်း အဲ့ဒီ ခြံထွက်ပစ္စည်းတွေနှင့် အလုပ်မပျက်ဘဲ နေနိုင်တယ်. ...”
ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း “ ဟုတ်ကဲ့ အမေ ” လို့ ဘဲပြန်ပြောကာ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။ အိမ်ရောက်သည့်တိုင် သူပြောတဲ့ အဓိပ္ပါ်ယ်ကဘာလဲ ဆိုတာကို ခွဲခြားမရသေးပါဘူး ။ အိမ်အပေါ်ထပ်က ချစ်ဇနီးဆီကို အရင်ဆုံး သွားကာ အလုပ်က ပြန်ရောက်ပြီဖြစ်ကြောင်း သွားပြောတာက ကျွန်တော် သူနှင့်ညားကတည်းက ပုံမှန်အလုပ်တစ်ခုပါဘဲ ။
သူက နေမကောင်းရာမှ သက်သာလာပြီ ပြောပြတယ် ။ သနပ်းခါးပါးကွက်ကျားလေးနှင့် ရေချိုးပြီး စောင့်နေတဲ့ ချစ်ဇနီးရဲ့ပါးကို နမ်းရှိက်ပြီး ဒီနေ့ ကုမ္ပဏီမှာ မက်ကတ်တင်းမန်နေဂျာ မအင်ကြင်း အလုပ်ထွက်လို့ စာရင်းတွေကို သူ့ကိုပေးလိုက်တယ်။
သူက မက်ကတ်တင်းရဲ့ စာရင်းတွေကို မအင်ကြင်နှင့်အတူ လုပ်ကြသူမို့ကျွန်တော့် ထက်ပိုသိတယ်။
သူက စရင်းတွေကို ကြည့်ပြီး
“ မအင်ကြင်က တကယ်တော်ပါတယ် ..ဖေဖေနှင့်သာ ဘာညာကိစ္စမရှိဘူး ဆိုရင် သူ့ကို ..လူယုံအနေနှင့်ခေါ်ထားချင်တာ ကိုရဲ့ ”
လို့ သူကပြောပြလာတယ် ။ ဦးထွန်းဇော် ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့် ယောက္ခမကြီးက ကုမ္ပဏီရဲ့ ဝန်ထမ်းရော အပြင်မှာတွေ့တဲ့ အချောအလှတွေကို ဆွဲစားနေတဲ့ ကြောင်ဖားကြီး ဆိုတာ သူ့ကားကို မောင်းပြီး သူ့ကို ပို့ပေးရတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော် သိခဲ့ရတယ် ။
သူကတော့ အနာမပါတဲ့ အကောင်စားတွေကိုဘဲ ရွှေးစားတဲ့သူ ။ နှင်းဆီနဲ့ စကားပြောပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားတော့မှ ကျွန်တော်ဟာ ရေချိုးဖို့ပြင်နေရင်းဘဲ ထိုင်ကာ ယောက္ခမကြီး ဦးထွန်ဇော်အကြောင်းကို တွေးမိသွားတယ်။
ဦးထွန်ဇော်ကို ကျွန်တော်က သူ့တိုက်ခန်းကိုဘဲ ပို့ပေးရတာ မဟုတ်ဘူး။ တစ်ခါတစ်ခါ ဗြူတီပါလာ တစ်ခုဖြစ်တဲ့ “ သူသူ ” ဆိုတဲ့ ဆိုင်ကိုလည်းဘဲ ပို့ပေးရပါတယ် ။ သူသူဆိုင်က ဆိုင်ရှင်က သူသူပါ ။ အသက်က (၂၃) နှစ်သူ့ကို ဦးထွန်းဇော်က အရင်းနှီးထုတ်ပေးပြီး သူ့ကို ဆွဲစားနေတာပါ ။
သူသူ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက အရမ်းချောတေဗျ ။ သူက ဗြူတီပါလာလည်း ဖွင့်ထားတော့ ပိုပြီး အလှပြုပြင်တတ်တာကို ခန္ဒာကိုယ်က မပိန်မပါးနှင့် ရင်နှင့်တင်က ပိုပြီး သူနေရာနှင့်သူ ပြောစရာကို မရှိတာမို့ ဦးထွန်ဇော်ဟာ သူ့ဆိုင်ကို ည (၈) နာရီခွဲရောက်ပြီး ဆိုတာနှင့် တစ်ပတ်မှာ တစ်ရက်ပုံမှန်သွားပြီး ကျိတ်ဆွဲနေခဲ့တာ (၁) နှစ်ကျော်နေပြီလို့ နောက်မှသိခဲ့ရတယ်။
ကျွန်တော် တနေ့ အပြင်မှာ စောင့်နေတုန်း ဦးထွန်းဇော်က ခေါ်ခိုင်ပြီး သူသူရဲ့ အကူကောင်မလေး ခေါ်တော့ ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ သူက “ အကိုဒီခုံမှာ လဲလျောင်းပါ အကို ” ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ခေါင်းလျော် ၊မျက်နှာဆေးပေးပြီး ကျွန်တော့်ကို နှိပ်ပေးပါတယ် ။ ကောင်မလေးအမည်က “ သင်ဇာ ” ပါ။ သူကလည်း “ ဒီလိုမျိုး ယောကျ်ားလေးကို စစဦးဆုံး နှိပ်ပေးတာမို့ အလိုမကျရင်ပြောပါ ” လို့ တိုးတိုးလေးပြောလာတော့ တုန်ရီနေတဲ့ သူ့ကို သနားစိတ်တွေဝင်ပြီး သူ့လက်ကိုကိုင်ကာ သူ့နုတ်ခမ်းကို လက်ညိုးနှင့်ပိတ်ပြီး
“ ညီမလေး အကိုကို ဘာမှလုပ်ပေးစရာ မလိုဘူး မင်းအပြင်ကို အကိုအတွက် စားစရာဝယ်ပေးပါ ..ကဲ့.. အဆင်ပြေလား **
ပြောလိုက်တော့ သူက ကြောက်ရွံ့စိတ်အနည်းငယ်ပြေပြီး နုတ်မှ
“ ဟုတ်အကို ဘာတွေ ၀ယ်ခဲ့ရမလဲ ဟင် ..” ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က
“ ထမင်းပေါင်း နှစ်ပွဲနှင့် ခေါက်ဆွဲကျော် နှစ်ပွဲကို ဝယ်ပေးပါ ...”
ပြောကာ သူ့ကို အပြင်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူလေးကလည်း လှောင်အိမ်ထဲက လွတ်မြှောက်သွားတဲ့ ငှက်ကလေးလိုဘဲ မပြေးရုံ ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်က ကောင်မလေး ထွက်သွားတာနှင့် သူသူ နှင့် ယောက္ခမကြီး ဦထွန်းဇော် လုပ်တာကို ချောင်းတော့တယ်။
ဦးထွန်ဇော်က အတွင်းခန်းထဲက ကုလာထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေပြီး သူသူက သူ့ခြေရင်ကနေ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဦးထွန်ဇော်ရဲ့ညီလေးကို အထူးစပ္ပါယ်ရှယ် ပြုစုပေးနေတယ် ။ သူသူက တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်စား မရှိတော့ အနောက်ကနေ သူ့ရဲ့နောက်ပိုင်းကို မြင်ရတော့ ညီလေးက ခေါင်းထောင်လာတယ် ။ ဦးထွန်းဇော်က သူသူရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ အနိမ့်အမြင်ကို ကူကာလုပ်ပေးတယ် ။ သူက အားရတော့မှ သူသူကို
“ ကလေးရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ တော်ပြီကွယ်..ဦးဒီလောက်နှင့် မတော်ချင်ဘူးကွာ ”
ပြောလိုက်တော့ အလိုက်သိတဲ့ သူသူက ထရပ်ပြီး ဦးထွန်ဇော်အပေါ် တက်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ယောက္ခမကြီး ရဲ့ညီလေးက ကျွန်တော့်လို မကြီးပေမဲ့လည်း သိပ်မငယ်ပါဘူး ။ သူသူခါးလေးကိုကိုင်ပြီး သူသူကို ထထိုင်လုပ်စေပြီး မျက်လုံးမှေးကာ ဇိမ်ယူနေတော့တယ်။
သူသူကလည်း စကော့ဝိုင်းသလို တမျိုး မွှေမွှေကာ နေပေးလိုက်တော့ သူကလက်ကို နေရာပြောင်းပြီး သူသူရဲ့ နို့ကိုကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထထိုင်လုပ်စေပြီး ပြီးသွားကြတယ် ။ သူတို့က ပြီးသွားပေမဲ့လည်း ဖက်ကာဘဲ မှိန်းနေကြပြီး အမောပြေမှ သူသူက ထရပ်လိုက်တော့ နှစ်ဦးသားပေါင်းစပ်ထားတဲ့ အချစ်ရည်တွေက သူသူညီမလေးဆီကနေ ဦးထွန်းဇော်ရဲ့ ဗိုက်ပေါ်ကို ကျသွားတယ်။
သူသူက ဘေးက တီချူး (paper) ကို ယူကာ ကြင်နာစွာဘဲ သုတ်ပေးပြီး ရေခွက်ကလေးနှင့် ခေါင်းဆေး တဲ့ရေပန်းကနေ ယူပြီး ဦးထွန်းဇော်ရဲ့ညီလေးနှင့် ဗိုက်ကို ကြင်နာစွာဆေးကြောပေးပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကိုလည်း ဆေးလိုက်ပါတယ် ။
ကျွန်တော်ကလည်း ချောင်းကြည့်ရင်းကို ညီလေး တင်းလာတော့ သူတို့ကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းတချီထုပြစ်လိုက်တယ် ။ အရည်တွေက ဆက်တီပေါ်မှာ ပေနေတော့ ဆံပင်ညပ်တဲ့ ခုံပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ တစ်ချူးကို ယူကာ သုတ်လိုက်ပြီး ထိုင်နေလိုက်တယ် ။ သူသူရဲ့ အကူ ကောင်မလေးက ပေါ်မလာတော့ အတွင်းခန်းကို ဆက်ပြီးတော့ ချောင်းကြည့်လိုက်တယ် ။
ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူသူက ခေါင်းလျော် သူတွေ လဲလျောင်းတဲ့ ခုံပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး နေပေးတယ်။ ဦးထွန်းဇော်က တီချူးလေးကို လိပ်ကာ သူသူရဲ့ ညီမလေးကိုဖွဖွလေး ကးစားပေးပေးတယ် ။ ကျွန်တော့အထင် သူသူရဲ့ ညီမလေးကို ကုန်းကာ ယက်တော့မှာလား တွေးနေပေမဲ့ သူက မယက်ဘဲ သူသူ ခေါင်းအနီးကို သွားပြီး သူ့ရဲ့ညီလေးကို သူသူပါးစပ်ထဲကို ထည့်လိုက်တယ် ။
သူသူက သူ့ညီလေးကို စုပ်ပေးနေတုန်း သူ့လက်က သူသူရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်ကာ ကိုင်ပြီးချေပေးတယ် ။ သူအစုပ်ခံတာ အားရတော့မှ သူသူရဲ့ ပေါင်ကို ကားလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားကိုဝင်ကာ ညီတော်မောင်ကို တေ့ပြီးတော့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။
သူသူလက်တွေက ခုံရဲ့ဆော်ဖာကို တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ဦးထွန်ဇော် ကြမ်းကြမ်လုပ်သမျှကို ညီသံလေးထွက်ကာ နေပေးတယ် ။ ဦးထွန်းဇော်ဟာလည်း စလုပ်ကတည်းက ဆောင့်ချက် ကြမ်းကြမ်းတွေနှင့် ဆောင့်ကာလုပ်တော့တာ ။ သူသူကတော့ နုတ်ခမ်း ကို တင်းတင်းကိုက်ပြီး တင်ခံနေရှာတယ် ။
(၃) မိနစ်ဘဲ ကြမ်းကြမ်းလုပ်ကာ ဦးထွန်းဇော်ဟာ ဒုတိယအကြိမ်ပြီး သွားတယ်။ သူက သူသူအပေါ်မှာ မှောက်ကာ အမောဖြေနေတော့တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူပြီး ဖက်ကာ မှေးနေကြတော့တယ် ။
သူတို့ကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် ပြန်ကာ အသာလေးပြန်ထွက်လာပြီး အပြင်က ဆံပင်ညှပ်သူတွေ ထိုင်ကာ စောင့်တဲ့ ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ကာ နေလိုက်တယ် ။ ကောင်မလေးရောက်လာတော့ စားစရာပေးတော့ နှစ်ယောက်သား စားနေတုန်း ဦးထွန်ဇော် ထွက်လာတယ်။ စားတာကို လက်စသတ်လိုက်တော့ ဦးထွန်းဇော်က
“ အေးဆေး စားပါကွာ မင်းပြီးမှ အတူပြန်ရအောင် ...”
ပြောပြီး သူသူကို
“ ဘာလို အပ်သေးလဲ .. ဦးကို သီးသန့်နှိပ်ပေးတာကို ဦးက ကျေးဇူးဆပ်ချင်လို့ ”
ဆိုကာ စကားကိုလွှဲကာ ပြောပေမဲ့ ချောင်းကြည့်လို့ ကျွန်တော်က သိထားပြီလေ ။ သူသူ ကတော့
“ ရပါပြီ ဦးရယ် လိုအပ်မှဘဲ သူသူက အကူညီတောင်းပါ့မယ် ”
လို့ပြောလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်တို့က စားသောက်ပြီးသွားတော့မှ သူနှင့်အတူ ပြန်လာခဲ့ပြီး သူ့အိမ်ကိုပို့ပေး ခဲ့တယ် ။ အတွေးကျယ်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှာ နေတုန်း နှင်းဆီက
“ ကို ခုထိ ရေမချိုးရသေးဘူးကွာ နှင်းဆီက ခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက်ချင်လို့ စောင့်နေတာ ...”
ပြောမှဘဲ ရေချိုးပြီး သူနှင့်အတူ ခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက်ကြပါတယ်။
...........................
( ၅ )
နှင်းဆီနှင့် ခြံထဲကပန်းတွေ ကြည့်ရင်နှင်း လမ်းလျှောက်ကြတယ်။ သူက ပန်းကြိုက်တတ်တော့ ကြက်သွေးရောင် နှင်းဆီပန်းလေးကို ခူးယူကာ သူ့ကို ပန်ဆင်ပေးလိုက်တယ် ။
“ နှင်းဆီပန်းထက် ပိုလှနေတေ မိန်းမရယ် ” လို့ ပြောလိုက်သူက ပျော်ပြီး နုတ်ခမ်းစူပြီး ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်ကာ
“ ကိုရယ် နှင်းဆီ ရင်ခုန်အောင် ပြောတာလား ” လို့ ပြန်မေးတော့
“ တကယ်ပြောတာပါ မိန်းမရယ် ” လို့ ပြောကာ ခြံထဲမှာ လမ်းလျောက်ပြီး အိမ်ပေါ်ကို ပြန်တက်ခဲ့ကြတယ်။
အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ မမမူက “ ထမင်းစားဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ ” လို့ လာပြောတော့ ကျွန်တော်တို့လင်မယားနှင့် အန်တီသီတာတို့ အတူ ထမင်းစားလိုက်ကြပါတယ် ။
ထမင်းစားပြီး TV ဇာတ်လမ်းတွဲကိုကြည့်ပြီး နှင်းဆီက အိပ်ချင်လာပြီမို့ သူ့ကိုဆေးတိုက်ပေးကာ သူနှင့်အတူတူ အိပ်ရာဝင်ကြပေမဲ့လည်း ကျွန်တော်က အိပ်မပျော်တော့ အတွေးတွေ ထဲမှာ တဝဲလည်လည်နှင့် ယေက္ခမကြီး ဦးထွန်းဇော်နှင့်မအင်ကြင်းတို့ ချစ်ကြတဲ့ မြင်ကွင်းကို ရောက်ရှိသွားပါတယ် ။
..................................................
ဦးထွန်းဇော်က ကုမ္ပဏီရဲ့ သူ့ရုံးခန်းမှာနေတာ နည်းတယ် ။ မက်ကတ်တင်းရဲ့ လုပ်ကွက်တွေကို ကြည့်ချင်တေ လိုက်ပြပါ လို့ ပြောကာ မအင်ကြင်း နှင့်သူ့ကို ကျွန်တော်တို့ ပစ္စည်းတွေကို ဝယ်ယူတဲ့ဆိုင်ကြီး ဆိုင်ငယ်တွေကို ကျွန်တော်က ကားမောင်းပြီးလိုက်ပြရတယ် ။
မအင်ကြင်းက ဆိုင်တွေကို လိုက်ပြပြီးတော့ စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုကို ဝင်ကာ စားသောက်ပြီး ဦးထွန်ဇော်ရဲ့ သီးသန့်တိုက်ခန်းကို လိုက်ပို့ရပါတယ် ။ ဆိုင်မှာတည်းက အရက်နည်းနည်း ဆွဲထားတော ဘိုးတော်က သူ့ရဲ့ အကျင့်အတိုင်းဘဲ မအင်ကြင်းကို အချစ်ခန်းဖွင့်ဖို့ ခေါ်သွားပါတယ် ။
သူတို့နှစ်ယောက်အပေါ်တက်သွားတော့ အောက်ကနေ စောင့်ရင်း စိတ်က မရှည်တော့ သူတို့ရဲ့ အချစ်စစ်ပွဲကို ချောင်းကြည့်ဖို့ ကျွန်တော်ဟာ တက်ဖက်ခန်းပေါ်တက်လာခဲ့တယ် ။ အခန်းတံခါးသေ့ာက ကျွန်တော့် ဆီမှာဘိုးတော်ပေးထားလို့ အပိုတစ်ချောင်းရှိပါတယ်။
.......
အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တော့ ဘိုးတော်တို့က အလုပ်ဖြစ်နေပြီ ။ သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးဟာ စတာ မကြာသေးတဲ့ပုံပါဘဲ ။ မအင်ကြင်းကတော့ ဘို့တော်ရဲ့ အပေါ်ကနေ တက်ကာဆောင့်လုပ်နေပြီ ။ ဘိုးတော်က အကြမ်းကြိုက်သူမို့ မအင်ကြင်း ဘိုးတော်အကြိုက်ကို သိနေလို့ အပေါ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လုပ်ပေးတယ်။
အသားချင်း ရိုက်သံတွေက အခန်းတစ်လုံး တဖတ်ဖတ်နှင့် ဆူညံနေတယ်။ မအင်ကြင်းရဲ့ ဆောင့်ချက် အတိုင်းဘဲ တုန်ခါနေတဲ့ နို့တွေကို ဘိုးတော်က ကိုင်ပြီး အောက်ကနေပြီး အချစ်အရသာကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး စည်းစံခံစားနေတယ် ။
မအင်ကြင်းရဲ့ ကျောလည်ထိရှည်တဲ့ ဆံပင်တွေကတော့ လေထဲမှာ သွက်သွက်ကို ခါလို့ ကြည့်နေတဲ့ (၃) မိနစ်အကြာမှာ ဘိုးတော်က ပက်လက်အနေထားကနေပြီး ထလာကာ မအင်ကြင်းကို လေးဘက်ထောက်စေပြီး အနောက်အနေ သူ့ရဲ့အုလေးပါ ဝင်သွားမလား ထင်ရတဲ့အထိ ဆောင့်ချက်ကြီးတွေနှင့် မြန်မြန်နှင့်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပါတယ် ။
မအင်ကြင်းရဲ့ ခါးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် ကိုင်ကာ ဆောင့်လုပ်တာ နောက်ထပ် (၂) မိနစ်အကြာမှာ ဘိုးတော်ရော မအင်ကြင်ပါ ပြီးသွားကြပါတယ် ။ သူတို့အိပ်ရာပေါ်မှာ ထပ်ပြီးမှောက်ကာသွားမှဘဲ ခေါင်းထောင်နေတဲ့ ညီ လေးကို ဘောင်းဘီထဲမှာ အသေချာ ပြန်ဖွက်ပြီး ကျွန်တော် ဆင်းလာခဲ့ပါတယ် ။ အဲ့နေ့က ဘိုးတော်တို့ဟာ ကျွန်တော်ဆင်းလာပြီး နောက် မိနစ် (၃၀) အကြာမှာ အတူတူဘဲ ကားပေါ် တက်လာခဲ့ကြပါတယ် ။
.............
အတွေးသံသရာနှင့် မအိပ်နိုင်တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဘိုးတော်အကြောင်းကို တွေးမိပြီး ညီလေးက ခေါင်းထောင်နေတာ လုံးဝကို ပြန်မအိပ်နိုင်တော့ဘူး။ မိန့်မကိုကြည့်တော့လည်း ဆရာဝန်က အားရှိအောင်နေဖို့ ပြောထားတယ်။
သူအိပ်နေတာလေးကို မနိုးရဲ့တော့ စိတ်ကို ထိန်းပြီး ခြံထဲမှာလမ်းလျောက်ရန် ဆင်းလာတယ်။ နောက်ကနေ ခြေသံကြားလိုက်တော့ ယေက္ခမဖြစ်တဲ့ အန်တီ သီတာက ပြုံးပြီး ကျွန်တော့်အနီးကို လျောက်လာခဲ့တယ် ။ နဂိုတည်းကမှ ညီလေးခေါင်းထောင်နေတာ သူက ဘရာမပါဘဲ အင်္ကျီပါးပါးလေးဝတ်ကာ လမ်းလျောက်လာတယ်။
ကျွန်တော်လည်း သူအလာကို မစောင့်တော့ဘဲ သူ့ဆီကိုသွားကာ သူ့ရဲ့တင်ပါးတွေကို လက်နှင့်ညှစ်လိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပြန်ပြီးတုံပြန်လာပြီး ကျွန်တော့ရဲ့ကျောကို တင်းတင်းဖက်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ကိုခြံထဲက ဒန်းရှိရာကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။
သူနှင့်အတူ ပထမတစ်ခါတုံးကလည်း ဒန်းပေါ်မှာ လုပ်ခဲ့ကြတာကို သတိရသွားတာကို သူ့ကို ဒန်းပေါ်မှာ ထိုင်စေတယ်။ သူက ဒန်းပေါ်မှာ မထိုင်ဘဲ ကျွန်တော့်ကို ပန်းခြံထဲကို ခေါ်သွားတယ်။ ပန်းခြံထဲကိုရောက်တော့မှ သူက
“ လုပ်ချင်တာဘဲ သိတယ်... အန္တရယ်ကို မသိဘူးလားကွယ်..ဒန်းပေါ်မှာဆိုရင် အပေါ်ကနေ ဆင်းလာတဲ့သူတွေ တွေ့မှာလေ ...”
ပြောပြီး ကျွန်တော့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကာ ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး ညီလေးကို စုတ်ပေးပါတယ် ။ အပါးပါး ညီလေးက သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ရောက်သွားတော့ အရမ်းကို တင်းသွားရတယ် ။ သူက ပါးတွေချိုင့်ဝင်အောင်ထိကို စုတ်ပေးတယ်။
ညီလေးက အရမ်းတင်းလာတော့ သူစုပ်ပေးတာကို ရပ်ခိုင်းပြီး အောက်မှာ ချွတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ခင်းလိုက်တယ်။ သူ့ကိုပက်လက်အနေထားနေစေပြီး သူ့ကို နုတ်ခမ်းကိုနမ်းတယ်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းဝင်ပြီး သူ့ရဲ့ ညီမလေးကို ပါးစပ်အပြည့်ဖုံးလိုက်ပြီး လျှဖျားလေးနှင့်ထိုးထိုးကာ လုပ်ပေးတယ်။ လက် နှစ်ဘက်လုံးကလည်း သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ချေပေးလိုက်ပါတယ်။
သူလက်နှစ်ဘက်ကလည်း ကျွန်တော့် ခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး ကိုယ်လေးကြွကာ သူ့ညီမလေးနှင့်ဖိကပ်ပေးပါတယ် ။ သူက ကျွန်တောကို ပြုစုနေတာကို ရပ်စေပြီး အပေါ်ကို ဆွဲတင်ကာ
“ မောင်ရယ်..လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်...မမတော့.. မရတော့ဘူး.. ...”
ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အတွေးသံသရာမှာ တဝဲဝဲလည်လည်နှင့် တင်းနေခဲ့တဲ့ ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။ သူညီမလေးအထဲကို တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်တော့ သူက
“ အား... မောင်ရယ်.. အရမ်းဘဲကွယ်.. မမ အောင့်သွားတာဘဲ ...”
ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကိုကြည့်ပြီး
“ ဆော်ရီပါ အမေရယ်.. ကျွန်တော်က စိတ်လွတ်သွားလို့ပါ ...”
ပြောလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့် ရဲ့နခေါင်းကို ဆွဲကာ
“ မင်းလုပ်လို့ ဒီမှာ ဖွတ်ဖွတ်ကျေတော့မယ်.. ဒါတောင်.အမေတဲ့လား..သမီးရော အမေရော လုပ်နေတဲ့သူ လူဆိုးလေး မောင်ရယ် ...”
ပြောလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ပြန်ကာ သတိရပြီး အခေါ်တွေပြောင်းလိုက်ရတယ် ။ သူ့ကို နမ်းပြီး အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ကာ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ သူဆီကလည်း ကျေနပ်မူ အပြည့်နှင့် ညီးသံလေးထွက်လာတော့တယ်။
“ အား.. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်.. လုပ်ပါ.. အား.. ရှီး.. ...”
နှစ်ကိုယ်ကြား ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို (၅) မိနစ်အကြာ လုပ်ပြီးမှာ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးသွားပေမဲ့လည်းဘဲ ကျွန်တော်က မပြီးနိုင်ဖြစ်နေတယ် ။ ဆက်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ပေးတယ်။ ( ၁) မိနစ်အကြာလုပ်ပြီးမှာ ကျွန်တော် မောလာတော သူက ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်ကလေး နေစေပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးပါတယ် ။
“ အား.. ကောင်းလိုက်တာ.. မောင်ရယ်. ရင်ထဲမှာ ပြည့်နေတာပဲကွယ်...”
သူက နှစ်ကိုကြားလေး ပြောကာ လုပ်ပေးပါတယ် ။ သူအပေါ်ကနေ (၃) မိနစ်အကြာ လုပ်ပေးပြီး ငုံ့ကာ ကျွန်တော့ကို နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းပြီး
“ အား..မောင်ရယ်.. မမ ပြီးချင်လာပြန်ပြီကွယ်.. မြန်မြန်လေး ...”
ပြောကာ ကျွန်တော့ကို ဆွဲထူပေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လေးဘက်ထောက်စေပြီး သူ့အနောက်နေဝင်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ညီမလေး အထဲကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး သူ့ခါးကိုကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ အရှက်ကြီးတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ယောက်္ခမကြီးဟာ အရှက်ကုန်ပြီး
“ အား.. မောင်ရယ်.. အရမ်းထိတယ်ကွာ. မြန်မြန်.. အား.. အရမ်းကောင်းတယ်..အား.. အရှိန်မလျောနဲ့ အား.. ...”
ပြောကာ သူလည်း နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးပါတယ် ။ သူနှင့် ကျွန်တော်ဟာ နောက်ထပ် (၂ ) မိနစ်အကြာမှာ အတူပြီးသွားတယ်။
သူနှင့်အတူ ပုဆိုးပေါ်မှာ ထပ်ရက်ကလေး နှစ်ယောက်စလုံးက လေးဘက်ထောက်ပြီး အမောဖြေလိုက်ကြပါတယ် ။ အမောပြေ ကာ နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ ထိုင်ကြတော့မှ သူက
“ မောင်ရယ်. မမလေ..ဒီလို ပန်းခြံထဲမှာ ပုဆိုးကို ခင်ပြီး အလုပ်ခံရလိမ့်မယ်လို့.. တွေးတောင် မတွေးမိဘူးကွယ် ...”
ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ပြောကာ ခေါင်းလေးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားပါတယ် ။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် မှန်တာပေါ့ဗျာ ၊ အရမ်း ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ မိန်းမ၊ အရမ်းချမ်းသာတဲ့ သူဌေးမ တစ်ယောက်ဟာ ပန်ခြံထဲမှာ ပုဆိုးခင်းကာ အချစ်ခံလိုက်ရတာကိုး ၊ သူ့ရဲ့ ခေါင်းကဆံပင်ကို နမ်းလိုက်ပြီး ဘေးမှာ စုပုံကာ ထားခဲ့တဲ့ ညအိပ်ဂါဝန်ရှည်ကို သူ့ကို ယူပေးတော့ သူက ခေါင်းကနေစွပ်ကာ ဝတ်လိုက်ပါတယ်။
................................................
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment