ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၄ )

 ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

( ၇ )

နောက်နေ့ အလုပ်သွားမလို့ ထွက်လာပြီး ကော်ဖီသောက်ကြတော့ အန်တီဖြူက ပြုံးပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီးပြုံးပြပေမဲ့ အသက်ကို ကောင်းကောင်း မရှုရဲဘူး ။ ဦလေးကတော့ အစောကြီးကတည်းက ခရီးထွက်သွားပြီ။ ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အော်ဒါတွေတက်လာတာကို လက်ခံပြီး ပို့ပေးဖို့ကို ဆိုင်က ကောင်လေးတွေခိုင်းနေတုန်း ကိုကျော်စွာက အနားလာပြီး 

“ ညီလေး..အကိုအမေ နေမကောင်းဘူး .. ဆိုပြီး အိမ်ကကောင်မလေး ဖုန်းဆက်လို့ အိမ်ကို လိုက်သွားအုံးမယ်..”

“ ဟုတ်အကို ရပါတယ် စိတ်ချသွားပါ..”

“ သွားပြီ ညီလေး ” ဆိုကာ..ကားနှင့်ထွက်သွားတယ်။  မနှင်းနှင့်ကျွန်တော် ပစ္စည်းလာဝယ်တဲ့ဖောက်သည်တွေကို ရောင်းကာ အလုပ်ရှုပ်သွားတယ် ။

တစ်ခါတစ်ခါတော့လည်း လူများတဲ့ အချိန်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ပါ ဝင်ပြီးလုပ်ပေးရတယ် ။ နည်းရင်တော့ ကောင်လေး ကောင်မလေးတွေ ရောင်းပြီး ပိုက်ဆံ လာအပ်တာကို လက်ခံရုံပါဘဲ၊ “ ဒီနေ့မနက်က လူများလိုက်တာကွာ..ဟူးး... အခုတော့မှ အေးဆေးသွားတယ် ..” ဆိုပြီး အင်္ကျီလေးကိုခါကာ ပန်ကာနားနေပြီး ပြောတော့ ကြည့်လိုက်တာ အင်္ကျီထဲက ပန်းရောင် ဘရာလေးကို မြင်လိုက်တယ် ။ အတွင်းမှာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါက်ဆီလေးကို ခဏငေးမိတော့..

“ ဟင်း.ဟင်း.. ဘာကြည့်တာလဲကွ ၊ သွား လူကိုကြည့်နေတယ်.. လူဆိုးလေး ”

သူခိုးလူမိတော့ ရှက်ပြုံးလေးနှင့် 

“ မမနှင်းက အရမ်းလှလို့ကြည့်မိတာပါ ..”

“ လှရင်လည်း မျက်နှာကြည့်ပေါ့.. အခုတော့..မဆိုင်တာကို...ကြည့်နေတယ်..”

ဆိုင်ထဲကို နွယ် ဝင်လာတာ မြင်တော့ မမနှင်းက ..

“ ညီမလေးလာ အမတို့ဆိုင်ကို အလည်လာတာလား..”

“ ဟုတ် အလည်လာရင်း ကိုအောင်ကို အကူညီတစ်ခု တောင်းမလို့ပါ..”

“ အင်းပါ ညီမလေး စေ့စပ်တာကို မနေ့က သတင်းစာမှာတွေ့တယ် .. အမတို့ မသိလိုက်လို့ပါ..”

“ မဟုတ်ပါဘူး လတ်တလော ဖြစ်သွားလို့ နှစ်ဘက်မိဘနှင့်ရှေ့နေတွေလောက်ပါဘဲ.. ဘယ်သူ့မှ မဖိတ်လိုက်ရပါဘူး..”

“ ဪ ထိုင်ကြအုံး အမ.. လာဝယ်သူကို..ရောင်းလိုက်အုံးမယ် ..”

“ ဟုတ် အမ..” ဆိုပြီး ပြန်လှည့်လာတော့ ပြိုတော့မဲ့ မျက်နှာနှင့် 

“ ကိုကို နွယ့်ကို အရမ်းမုန်းသွားပြီမလား ..”

“ မင်းလုပ်တာကို မင်းပြန်တွေးကြည့်လေကွာ ”.. ဆိုပြီး ဒေါသသံနည်းနည်းပါသွားတော့ မမနှင်း လှည့်ကြည့်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ခေါင်းခါပြကာ အေးဆေးပြော သဘော ပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အသံကျယ်သွားတာကို သိတယ် ။ နွယ်က မျက်ရည်ကျလာပြီး

“ ကိုကိုနွယ်ကို ခွင့်လွှတ်စရာ မလိုပါဘူး ..ဒါပေမဲ့လည်း..နောက်ဆုံးအနေနှင့်..တောင်းပန်ပါတယ်..  နွယ်က နောက်တစ်ပတ် ဆိုရင် နွယ်ခင်ပွန်းလောင်းနှင့် နိုင်ငံခြားကို..သွားတော့မယ်..အဲ့ဒါ ကိုကို့ကို နုတ်ဆက်ရင်း အမေ့ကိုလည်း ဂရုစိုက်ပေးပါလို့.. လာပြီး နောက်ဆုံးအနေနှင့်..အကူညီတောင်းတာပါ.. ကိုကိုနွယ်..သွားတော့မယ်..”

ဆိုပြီး မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပြီး ဆိုင်ထဲက ထွက်သွားတယ်။

“ မမနှင်း အခုနက အဖြစ်အပျက်အတွက် ကျွန်တော့်ကို..ခွင့်လွှတ်ပါ..”

“ ရပါတယ်ကွာ ..ဒါပေမဲ့ ဒေါသကိုမထိန်းနိုင်ဘဲ တစ်ခုခု..ဖြစ်သွားကြမှာကိုသာ မမက..စိုးရိမ်တာပါ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော်..ထိန်းပါ့မယ် ..”

“ ဟော့...ကိုကျော်စွာပြန်လာပြီ မေမေလည်းပါလာတယ်..”  ပြောကာ သွားကြိုတယ် ။

ကိုကျော်စွာက 

“ အမေ့ အခြေကအနေက ကောင်းသွားပါပြီ.. အဲ့ဒီမှာ ဇာလေးက စောင့်ကြည့်ကျန်ခဲ့တယ် ..အကိုလည်း ဆိုင်ပိတ်ပြီးမှ အဲ့ဒီမှာ..ဇာလေးနှင့်စောင့်အိပ်တော့မယ်.. အခုတော့ ဆိုင်ပိတ်ချိန်လည်း ရောက်ပြီ ဆိုတော့ဆိုင်ပိတ်ပြီး အားလုံးကို ပြန်ပို့ပေးမလို့ ပြန်လာတာ ..”

“ ဪ ဟုတ်..အဲ့ဒါဆို ဆိုင်ပိတ်ခိုင်းလိုက်တော့မယ် အကို ..”

“ အေးအေး ညီလေး....”.

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကိုကျော်စွာက အဝတ်အစား အနည်းငယ်ယူသွားပြီး 

“ ညီလေးနှင့်နှင်းနှင်းကို မနက်မှလာခေါ်တော့မယ်ကွာ”

“ ဟုတ်အကို လမ်းကို ဂရုစိုက်သွားပါ..”  ကိုကျော်စွာ သွားတာနှင့် မနှင်းက “ မနေ့က မပြီးသေးတဲ့ ကိုရီးယား ဇာတ်သိမ်းခန်းကို ကြည့်မယ် ..” ပြောပြီး ပြေးဝင်သွားတယ် ။ အန်တီက ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြီးကြည့်နေတယ် ။ 

“ ကျွန်တော်လည်း  နားလိုက်ပါအုံးမယ် အန်တီ..”

“ အေးကွယ် နားနား..

ညနေ ထမင်းစားချိန်ရောက်လို့ ထွက်လာတော့ အန်တီနှင့်မနှင်းက ဆက်တီခုံပေါ်ထိုင်ပြီး ကိုရီးယားဇာတ်ကားအသစ်တကားကြည့်နေ ကြတယ် ။ ကျွန်တော့မြင်တော့ “ မောင်လေး ဗိုက်ဆာပြီလားကွ...” ဒေါ်လုံးက “ မမဖြူ စားဖို့ပြင်ပြီးပါပြီ..”  ဆိုတော့ ဇာတ်ကားပိတ်ပြီး ထမင်းစားခန်းထဲဝင်ကာ စားကြတယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့ အိမ်လေးထဲ ရောက်တော့ အတွေးတွေက ဟိုရောက် ဒီရောက်တွေးမိတာကို ရပ်ပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ်။

........................................

ညဘက် (၁၂) နာရီလောက်မှာ တံခါးခေါက်သံကြားပြီး ဖွင့်လိုက်တော့ အန်တီဖြူ ဝင်လာပြီး 

“ သားအောင်ဇော် အိပ်နေတာလား ..”

“ ဟုတ် အန်တီ..အိပ်နေတာပါ.. ဒါပေမဲ့ အိပ်လို့မပျော်ပါဘူး ..ဆိုလိုက်တော့ 

“ ဒို့လည်းဘဲ..အိပ်လို့မပျော်ဘူး ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. အန်တီ ”

“ သား.. အန်တီ ရှင်းရှင်းဘဲ မင်းကိုပြောတော့မယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ”

“ မနေ့ကမင်းနှင့်ဖြစ်ပြီးမှ အန်တီရဲ့ စိတ်တွေ ပိုလန်းဆန်းလာတယ်.. မင်း ဦးလေးက ပန်းသေနေတာ (၃) နှစ်ရှိပြီ နိုင်ငံခြားကိုသွားပြီး ဆေးကုတာ (၂) ကြိမ်ရှိပြီ ကောင်းမလာဘူး ..မင်းအလုပ်ဝင်ပြီး နိုင်ငံခြားသွားတာ အဲ့ဒီကိစ္စဘဲ ပြန်လာတော့ သူလက်လျောလိုက်တယ်.. သူကစီပွားရေးဘက်ကိုဘဲ လှည့်ကာ အန်တီကိုလည်း ရှောင်နေတယ် ..အလုပ်ကိစ္စနှင့် မူဆယ်တက်တာ မင်းကိုအိမ်မှာထားမယ်.. ပြီးတော့ မင်းကို...”

ဆိုပြီး ခဏရပ်သွားတယ်။

“ အန်တီတို့နှင့် နီးစပ်စေချင်တေ နှင်းနှင်းနှင့်လည်း မင်းကို သဘောတူတယ် ..မင်းရဲ့ တက်ကြွတဲ့ လုပ်ဆောင်မူတွေကို အရမ်းသဘောတယ်.. သူမစွမ်းဆောင်နိုင်တဲ့ အန်တီကိစ္စကို တစ်ခါခါ အကူညီတောင်းမယ် ..ဆိုပြီး တနေ့က အရက်သောက်လာတော့ သူပြောတယ်... ဒါပေမဲ့ မင်းက ဒီတစ်အိမ်သားလုံးကို ကျေးဇူးရှင်ဆိုပြီး အနေအထိုင်ကာ ဆင်ခြင်တာကို တွေ့လာတော ပြောမထွက်ဘူး ..”

အန်တီက ဆက်ပြီး 

“ မနေ့က မင်းမူးပြီး အန်တီကို တက်လုပ်လိုက်တော့.. အန်တီရဲ့ စိတ်ဆန္ဒ...တစ်ခုကို ဖွင့်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်... ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ မနေ့က ပြန်သတိရတဲ့ အချိန်မှာ မမနှင်းမဟုတ်ဘဲ အန်တီဆိုတာ သိတော့ ဦးလေးပြန်လာတာနှင့် ကျွန်တော်အလုပ်ထွက်ဖို့ လုပ်ထားပါတယ်..”

“ အိုးး..မဆိုင်တာကို ..ဘာလို့ အလုပ်ထွက်မှာလဲ..” ဆိုပြီး ပြောလာတော့ 

“ ကျွန်တော်က ကျေးဇူးရှင်ကို ကျေးစွပ်သလိုဖြစ်နေတယ် လို့ ယူဆမိလိုပါခင်ဗျား..”

“ မင်းက မင်းဦးလေးကို ကျေးဇူးရှင်လိုယူဆလား ..”

“ ဟုတ် အန်တီ ယူဆပါတယ် ..”

“ ဒါဆိုရင်အလုပ်က မထွက်သင့်ဘူးကွ..မင်းရှေ့က မန်နေဂျာတစ်ယောက် ပိုက်ဆံတွေကို လိမ်ပြီ အလွှဲသုံးစားလုပ်လို့ အလုပ်ထုတ်လိုက်တယ်.. အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ဆိုင်ကို သမီးတွေတောင် မလုပ်စေဘဲ..သူကိုယ်တိုင်ဘဲလုပ်လာတာ.. မင်းရောက်လာတော့မှ သူက..မင်းလွှဲလို့ရ မရ..ဆန်းစစ်ပြီးမှ မင်းနှင့်လွဲှပေးထားတာကွ ..မင်းအလုပ်မထွက်ရဘူး သိလား..မနေ့က အန်တီနှင့်ဖြစ်တယ် ဆိုတာကလည်း အန်တီကိုက စိတ်ပါနေလို့ပါ ..”

“ ဗျာ....”

“ မင်းစောင့်အိပ်ဖို့ ရောက်လာကတည်းက အန်တီသဘောကျမိတယ် ..မနေ့က မင်းနေမကောင်းဘူး ဆိုလို့..လာကြည့်တာ မင်းက အရက်ပုလင်းနားမှာ အိပ်နေတာ မြင်တော့ အမြင်မတော်တာနှင့် အိပ်ရာပေါ်တင်ပေးတာ မင်းက မမနှင်း ဆိုပြီး လူ ကိုအရှက်ကုန်အောင် လုပ်သွားတာလေ.. ပထမတော့ ထကာရေတစ်ခွက်သောက်လိုက်တယ် .. ပြီးမှ.. ပထမတော့ ငြင်းဆန်ပေမဲ့ မင်းက အန်တီ ထမိန်ကိုလှန်ပြီး အန်တီညီမလေးကို စုပ်ယူတော့ ငြင်းဆန်ဖို့အားမရှိဘဲ ပိုပြီး လိုလားတတ်မက်လာတယ် .. နောက်တော့..မင်းညီလေးနှင့်ချော်ထိုးနေတာကိုတောင်..လက်နှင့်ကိုင်ကာတေ့ပြီးတော့..အလုပ်ခံလိုက်တယ် .. အန်တီဘဝမှာ တစ်ခါမှ..အဲ့လို..အစုပ်မခံဘူးဘူးကွ...ပြီးတယ် ဆိုတာလည်း ..ညားတဲ့နှစ်မှာ( ၆) လလောက်ဘဲ ခံစားလိုက်ရတာပါ..”

“ နောက်တော့ မင်းဦးလေးက အလုပ်ဘက်ကို ဦးစားပေးကာ လုပ်တော့တယ် ..သမီးနှစ်ယောက်မွေးပြီး ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ပြီး နောက်မှာ သူ ပန်းသေတယ် .. အဲ့ဒီနောက်ကတည်းက အန်တီတို့ မလုပ်ဖြစ်ဘဲ သူပြန်ကောင်းလာမလား ဆိုပြီး ဆေးကုပေမဲ့ ထူးမလာတော့.. ကဲ အန်တီ ဒီလောက်တောင် မင်းကိုပြောပြီးပြီကွာ ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. အန်တီ.. ”

အန်တီက အရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးလေးနှင့် အနားကပ်လာပြီး နုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်နမ်းကာ 

“ အန်တီကို လုပ်ပေးပါကွယ်..အန်တီလေ.. မနေကလိုမျိုး ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ်.. မင်းဦးလေးရဲ့ မစွမ်းနိုင်တာကို မင်းလုပ်ပေးဖို့ အန်တီတောင်းဆိုတာပါကွယ်..”

ဆိုပြီး နုတ်ခမ်းကို နမ်းလာတယ်။ သူ့ကို ညင်ညင်သာသာလေး အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ အပြာရောင်ထမိန်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ သူ့ကိုယ်လေးကို ကြွကာပေးတယ်။

ပင်တီဝတ်မထားတော့ ပေါင်ကြားမှာ အမွေးမဲမဲတွေပေါ်လာတယ်။  

“ သားကြိုက်လား...မကြိုက်ရင် နောက်နေ့မှာ ..အန်တီရိတ်လိုက်မယ်လေ..”

“ မရိတ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်  ကြိုက်တယ်..ဒါက သဘာဝကနေ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ရတနာလေးမို့ သဘာဝအတိုင်းဘဲကောင်းပါတယ်..”

ကျွန်တော်လည်း ပေါင်နှစ်ချောင်းကို နည်းနည်းလေး ခေါင်းတဝင်စာ ကားလိုက်ပြီး လက်ကလေးနှင့် အမွေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ခုံးထနေတဲ့ညီမလေးကို လျှာနှင့် အထက်အောက်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

“ အား.အား လုပ်တတ်လိုက်တာကွယ်.အား.....”

ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။

“ အား. အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ် **

သူညီမလေးကို အထက်အောက်ယက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး အစေ့ကို လက်နှင့်ကစားပေးပြီး လျှာကိုသူ့ညီမလေးကို ထိုးထိုး ပေးတော့

“ အား...အ..ဘယ်လိုများ..လုပ်..နေတ..တာ..လဲ..ကွာ...အား..သား.ရပ်တော့ အန်တီကို သားးညီလေးနှင့်လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်...”

ကျွန်တော် ထကာပုဆိုးကို ဖြေချတော့ သူ ထလာပြီး ကျွန်တော့်အင်္ကျီ ကို ချွတ်ပေးလာတယ် ။ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ သူ့ကို လဲချလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်းကြားမှာနေရာယူတော့ သူ့လက်ကလေးနှင် ညီလေးကို ကိုင်ကာတေ့ပေးတော့ ဖြေးဖြေးလေး ထိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အီး..” ညီသံလေးနှင့် တင်းကျပ်စွာဝင်လာတဲ့ ညီလေးကိုလက်ခံလိုက်ပြီး လွတ်သွားမှာကိုလည်း စိုးသည့်အလား တင်းတင်းလေး တင်ပါးကို ဆွဲထားတယ် ။  

နို့လေးကို ချေကာ လက်တစ်ဖက်အားနှင့် ညီလေးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး နောက်တစ်ချက်ထည့်လိုက်တော့ လက်ကကျောပေါ်ရောက်လာပြီး အငမ်းမရ နမ်းလာတယ် ။လက်နှစ်ဘက်ကိုအားယူပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ဆောင့်ဆောင့်လုပ်ပေး

“ အီး.. အု... အု..” ဆိုပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရာက ညီးတယ်.. ။

“ အားး... လုပ်ပေး..အား....မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါကွယ်.. တီဖြူ..ပြီးတော့မေ အား...အင်းး..” လက်တွေက ကျော့ကို မြန်မြန်ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ အရသာကလည်း သူကောင်းကိုယ်ကောင်းပြီး မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးတော့

“ တီဖြူ.. ပြီး..အား.. ပြီးတော့မယ် အား...သားရယ်...အီး..” ဆိုပြီး အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ကာခံပေးတော် အပေါ်ကနေ တစွတ်စွတ် ဆောင့်ထည့်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။

“ အား..သားရယ်... အရမ်းကောင်းတာဘဲကွယ် အင်း....” တင်းတင်းလေး ကျောကို ဖက်ပြီး နဖူးလေးနှင့်ပါးကိုနှစ်ချက်စီ နမ်းကာ သူ့အပေါ်ကနေ မှေးနေတာကို ဖယ်မလို့ ကိုယ်က ကြွတော ခြေထောက်နှစ်ဖက်နှင့်ချိတ်ပြီး ကျောကို တင်းတင်းဖက် ကာ “ ခဏလေးနေပါအုံးကွယ်တဲ့...” အသက်ရှုသံတွေ ပုံမှန်ဖြစ်လာတော့ သူဘေးကို လိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီး သူ့ကိုနမ်းလိုက်တော့ ပြုံးပြီး 

“ အရမ်းချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ သားက..”

“ ဟားး အန်တီက အခုမှသိတာလား ..”

“ မဟုတ်ပါဘူး.. ကြာပြီလေ..ဟားဟား ”

“ ကဲ.. အန်တီပြန်တက်တော့မယ်.. သူများတွေ နိုးလာရင်မမြင်အောင် ခုဘဲ တက်တော့မယ်ကွယ် ..”

အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပြီးတော့ အနားလာကာ နဖူးလေးကို နမ်းသွားတယ် ။

နောက်နေ့ ကော်ဖီသောက်တော့ ပါးစပ်မှာ ကော်ဖီခွက်ကို တေ့ရင်း မျက်လုံးလေး တစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ် ။ မမနှင်း မသိလိုက်ဘူး ။ ကိုကျော်စွာကားလာတော့ ကော်ဖီစာပွဲကထကာ ဆိုင်ကို သွားကြတယ် ။ ဆိုင်သိမ်းခါနီး ဖုန်း Raing မြည်လာတော့ သိတဲ့ နံပါတ်မဟုတ်ဘူး ။

“ ဟလို.. ဟလို ကိုအောင်လား.. ”

“ နှင်းဆီပါ မနက်ဖြန် အားရင် အိမ်ကို လာခဲ့ပါလား.. ဘယ်သူမှမရှိဘူး အကြွေးတောင်းမှ.ာ ဖြစ်သလို.. နွယ်အကြောင်း..ရှင်းပြမလို့ မနက်ဖြန် (၁၁) လောက်လာခဲ့ပါနော် ..ဟီး.. ”

ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားတယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မနှင်းက ပုံမှန်ဘဲ ကိုးရီးယား ဇာတ်ကားကြည့်မလို့ ကလေးလို ပြေးတက်သွားတယ်။  အန်တီက ပြုံးပြပြီး 

” ဒီညတော့ မလာတော့ဘူး ..” ဆိုကာ တိုးတိုးလေး ပြောသွားတယ် ။ နောက်နေ့ ကော်ဖီသောက်ပြီး မမနှင်းအန်တီတို့နှင့်စကားပြောပြီး...နှင်းဆီအိမ်ကို သွားလိုက်တယ် ။ နှင်းဆီက ပြေးထွက်လာပြီး 

“ ကိုအောင် လာ..”

အိမ်ထဲခန်းကိုခေါ်သွားတယ်။  ဖုန်းလေးထဲက ဗွီဒီယိုဖိုင်လေးကို ဖွင့်ပြတော့ နွယ်နှင့်ကျွန်တော် အချစ်ကြမ်းနေတာကို အပေါ်စီးကနေ ရိုက်ထားတာ။  ညီလေးနှင့် ညီမလေးကို ရှင်းရှင်းလေးကို မြင်ရအောင် ဗွီဒီယိုရိုက်ထားတာ ။ ကျွန်တော်က 

“ ဒါကိုဖျက်လိုက်မယ် ..နှင်းဆီ ..” ဆိုပြီးဖျက်လိုက်တော့ နှင်းဆီက 

“ မန်မိုရီကပ်ထဲမှာ ရှိသေးတယ် ..ကိုအောင် ပထမတော့..ဖျက်ပြစ်မလို့ပါဘဲ ကြည့်ရင်းနှင့် ကိုအောင် ညီလေးကို မြင်တော့ မဖျက်ဘဲသိမ်းထားတာ နွယ့်ကို တောင် မနာဖြစ်လိုက်သေးတယ် .. ..နွယ်ဆိုမှ နွယ်ကကိုအောင်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ်..  နွယ်နှင့်ထွန်းမောင်ကို မိဘတွေက နွယ့်ဖေဖေမသေခင်ကတည်းက ကတိထားခဲ့တာ.. အဲ့ဒါကို နွယ်တောင် မသိပါဘူး ...ကိုအောင်..အန်တီထားနေမကောင်းဖြစ်တော့ သူတို့က သတင်းလာမေးရင်း နောက်နေ့မှာဘဲ..စေ့စပ်လိုက်တာ နွယ်ဆိုငိုလိုက်တာ ပြောမနေပါနဲ့တော့..”

ဆိုတော့ ကျွန်တော် နွယ်ကို ဆိုင်မှာ ဒေါသနှင့်ပြောမိတာကို အားနာပြီး အရမ်းလည်း သနားသွားတယ်။

“ ကိုအောင်ကို နွယ်က အရမ်းကို ချစ်တာပါ..ကိုအောင်ရယ် ..နွယ်ကတောင် ပြောသွားသေးတယ် ..ငါ့နှင့်ကိုကို လက်ထပ်ဖို့တွေးထားတာ ..ဆိုပြီး ငိုလိုက်တာ နှင်းဆီလည်း ငိုမိတယ် ..နွယ်က တကယ်လို့ ကိုကို့ကို လက်ထပ်မယ် ဆိုရင်လည်း လူကြီးတွေရဲ့ ကတိကိုဖျက်ရမှာကို မကြောက်ပေမဲ့ အမေက နေလည်းမကောင်းဘူး ..အမေ့ကို စိတ်ချမ်းသာဖြစ်အောင်.. စေ့စပ်တာကို လက်ခံလိုက်တာလို့..”ပြောသွားတယ် ။ ကိုအောင်....”

ကျွန်တော်လည်း ငိုင်နေတော့တယ်။

“ နှင်းဆီက ကိုအောင်ကို အခွင့်ရေးယူတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး နှင်းဆီကို တစ်ကြိမ်လောက်ဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ချစ်ပေးပါလားကွယ် ..” ဆိုပြီးနုတ်ခမ်းကို နမ်းလာတယ်။ အနမ်းကို ဖြုတ်ကာ.. သွားမလို့ကြံပေမဲ့ ဗွီဒီယိုဖိုင်လေးနှစ်ဖိုင်ကို သတိရပြီး သူ့ကိုနမ်းကာ ဗွီဒီယိုဖိုင်ကို ဖျက်ဖို့တောင်းဆိုတော့ သူက အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးအနက်ရောင် ဘရာလေးထဲကနေ ယူပေးပြီး အဝတ်အစား အကုန်လုံးကို ချွတ်လိုက်တယ် ။

ပြီးမှကျွန်တော့် အဝတ်တွေအကုန်လုံးကို ကူချွတ်ပေးတေ ညီလေးကို လက်ဖြူဖြူလေးနှင့်ကိုင်ပြီး “ နှင်းဆီစိတ်ကူးနှင့် ရှုးခဲ့ရတဲ့ ကောင်လေး ချစ်တယ်နော်..”  ဆိုပြီး ပါးစပ်ထဲကို ထည့်ကာ စုပ်လိုက်တော့တယ် ။ 

“ အား..”

နှင်းဆီရဲ့စုပ်ကာပြုစုပေးမှုကြောင့် သူ့ကို...ရပ်ခိုင်းတော့

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုအောင်..”

“ ပြီးသွားစိုးလို့.နှင်းဆီ ..”

“ အိုး ပြီးပြီးပေါ့..” ဆိုပြီး ထပ်စုပ်တော့ အရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ် ။ သူကပါးစပ်ထဲမှာ ငုံခါးပြီး ပါးစပ်ကို ဟပြပြီးတော့ အကုန်လုံးကို မြိုချလိုက်တယ် ။ 

“ အား...အရမ်းကောင်တယ် ကိုအောင်..”

ပြောတော့ နှင်းဆီကို ကုတင်ပေါ်တင်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားလေးကို ညီမလေးကို ယက်ပေးလိုက်တော့.. “ အား...ကိုအောင်ရယ်..” ဆိုပြီး...သူက ထကာ “ ကိုအောင်ခဏ” ဆိုပြီး (69) ပု့စံလေးနေလိုက်ပြီး “ ကိုအောင်ဟာကို စုပ်ချင်သေးတယ် ” ဆိုပြီး 69 ပုံစံလေး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုစုလိုက်ကြတယ်၊၊ 

“ ကိုအောင် နှင်းဆီကို ကိုအောင်ညီလေးနှင့်လုပ်ပေးပါတော့..”

ကျွန်တော်လည် ညီလေးကို့ တေ့တော့ သူ့ခြေဖနောင့်လေးနှင်း အတင်းဆွဲထည့်လိုက်တယ် ။

“ အား....ကိုအောင်ရယ်... အရမ်းကြီးတယ်ကွာ ပြည့်ကျပ်နေလိုက်တာ နာလည်းနာတယ်.. အား...ဒါပေမဲ့ အမှတ်တရလက်ဆောင်မိုလို့ ဒီခံစားချက်ကိုယူထားလိုက်ပြီနော် အားးး..” ဆိုပြီး အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပေးကာကစားလာတယ်။ “ အီး..” ဆိုပြီး..သူပြီးသွားတယ် ။

“ ကိုအောင်..လုပ်လေ ” 

“ နှင်းဆီ ပြီးလို့ နားချင်သလားလို့ပါ ..”

“ ရတယ် ကိုအောင်လုပ် နှင်းဆီ ကြိုက်တယ်.. လုပ်ပါ ဆောင့်ထည့်တော့..”

“ အား..လုပ်... လုပ်.ကိုအောင်..အား....ဆောင့်.ကောင်းတယ်ကွာ လုပ်.လုပ်..အား...အရမ်းထိတယ်....အား...ကိုအောင်..အား..ရယ်..မေ့လို့..အား..ရ..နိုင်..မေ မထင်...ဘူး..ကွာ အား...နှင်းဆီ.. ကို..အား.. ပြီး...တော..အး..မေ အားးး.. ရတေ..ပြီး..လိုက်..ကိုအောင်..အား... နှင်းဆီ...လည်း..ပြီး...ပြီပြီ... အား...”

ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ဆောင့်ထည့်လိုက်ကာ သူ့ညီမလေးရဲ့ အထဲမှာ ပြီးလိုက်တယ် ။

“ အား...ကိုအောင်ရယ် အရမ်းခိုက်သွားပြီးကွာ...အား.. ”

(၅) မိနစ်လောက် မှိန်းနေပြီး ရေချိုးခန်းကို အတူဝင်ကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ကြတယ် ။  အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ပြီးတော့ နှင်းဆီက တင်းတင်းကြီးဖက်ကာ

“ ကိုအောင့်ကို အရမ်းချစ်သွားပြီ သိလား ..မောင်မောင်က ..ကောင်မလေးတွေ..ထည်လဲတွဲနေတာ သူ့ကိုလက်စားချေလို့် ကိုအောင်နှင့်လုပ်ကြည့်တာက အခုဆို..နှင်းဆီကိုအောင်ကို.. အရမ်းချစ်သွားပြီး ..နွယ့်ချစ်သူဆိုပေမဲ့ နွယ်က..လက်ထပ်တော့မှာ..ကိုအောင်လိုအပ်တဲ့အချိန်တိုင်း နှင်းဆီ ကိုအောင်နှင့်..ရှိချင်တယ်ကွာ.”

“နှင်းဆီ...ကိုအောင်.. အခုတော့ မချစ်ချင်သေးဘူး အချစ်ကိုလည်း မယုံရဲတော့ဘူးကွာ..ကိုအောင် စိတ်တွေကို ရှင်းအောင် နေပါအုံးမယ် ..စိတ်တွေ ရှင်းလာရင် နှင်းဆီဆီကို ကိုအောင် ချစ်လာနိုင်ပါလိမ့်မယ် အခုတော့... ကိုအောင်နှင့်လွန်ကျူး..သွားတဲ့အတွက်ကို ကိုအောင် နှင်းဆီကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ.....”

“ ရပါတယ် ကိုအောင် စိတ်တွေရှင်းအောင် နေလိုက်ပြီး နှင်းဆီ ဆီကို အမြန်လာခဲ့ပါနော် ..” ဆိုပြီ နမ်းလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မန်မိုရီကတ်လေးကို ယူပြီ နှင်းဆီကို နုတ်ဆက်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့တော့ပါသည်။

............................................................ 

( ၈ )

နှင်းဆီ အိမ်က ထွက်လာတော့ နွယ်အကြောင်းတွေးပြီး သူ့ကို သနားစိတ်ဝင်ကာ တောင်းပန်ချင်ပေမဲ့ သူ့ကိုတော့ ပြန်ပြီးတော့ မဆက်သွယ်ချင်တော့ဘူး ။ မတော် သူ့ရဲ့ဘေးမှာ သူ့ကောင်လေးရှိနေရင် ခက်သား အိမ်ပြန်ပြီး အနားယူတာမှ ကောင်းအုံးမယ် ။

အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ အိမ်လေးထဲ ဝင်ပြီး ဖုန်းဖွင့်ကာ Fb ခဏကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ပြန်ပိတ် အဝတ်စားလှဲကာ အိမ်ကြီးထဲကို ဝင်လာတော မမနှင်းနှင့်အန်တီ ဇာတ်ကားကြည့်နေတော့ ခဏထိုင်ကြည့်ပြီးထမင်းစားကာ ပြန်ခဲ့တယ် ။ အင်တာနက်ဖွင့်ပြီး ဘိုင်ဘာကို ဖွင့်လိုက်တော နှင်းဆီက

“ ကိုအောင် ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်ပါ..” လို့ ပိုထားတော့

“ ကျေးဇူးပါ.. နှင်းဆီလည်း..ဂရုစိုက်လို့..”  ပြန်ရေးကာ ပို့လိုက်တယ် ။ မမနှင်းက “ မောင်လေး အရက်မသောက်နဲ့နော်..ပြီးတော့ နွယ်မိုးရဲ့..အကြောင်းတွေးပြီး စိတ်ဓါတ်ကျမနေနဲ့နော် ..” ဆိုပြီးပို့ထားတယ် ။

“ မသောက်တော့ပါဘူး မမနှင်း၊ နွယ်မိုးအကြောင်း မတွေးဖြစ်အောင်ကိုနေပါတယ် .. ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. မမနှင်း..” ဆိုပြီး ပြန်ကာစာပို့ပေးပြီး အင်တာနက်ပိတ်ကာ အိပ်လိုက်တော့တယ်  ။

နောက်နေ့မနက်ကျတော့ ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ ဆိုင်ဖွင့်အလုပ်လုပ်ကာ ကိုကျော်စွာ အမေကို သတင်းလေးမေးပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ကို ရောက်တာနှင့် မမနှင်းက “ သူ့သူငယ်ချင်းမင်္ဂလာဆောင်မှာသတိုးသမီးအရံလုပ်ရမယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူကိုလိုက်ပို့ပြီး ပြန်လာ ခဲ့တယ် ။ 

အန်တီဖြူက “ သားရယ် လာပါအုံး..” ဆိုပြီး ဝရန်ဒါက ခေါ်တယ် ။ အိမ်ထဲလည်းဝင်တော့ အန်တီဖြူက အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး သူတို့အိပ်တဲ့ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းကာ အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်တယ်။  ပြီးမှ ပြန်တက်လာတယ် ။

“ အန်တီ ဒေါ်လုံး တက်လာရင်..” ဆိုတော့လက်နှင့်ပါးစပ်ကိုလာပိတ်ပြီး

“ ဒေါ်လုံးတောကိုပြန်သွားတယ်.. နှင်းနှင်းလည်း မင်္ဂလာဆောင်...မင်းနှင့်အန်တီဘဲ ရှိတယ် ..”  လို့  ပြောကာ ကျွန်တော့် အဝတ်တွေကို သူကူချွတ်ပေးပြီး ညီလေးကို ကုန်းကာစုပ်လိုက်တယ် ။

“ အား...အန်တီ.. စုပ်ကြည့်ချင်တာကြာပြီ .. အခုမှဘဲ စုပ်ရတော့တယ် ဟင်း..ဟင်း.. ” ရယ်လိုက်ပြီး  တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အသံမြည်အောင်ထိ စုပ်ပေးတယ် ။

“ အား..အန်တီ ကောင်းတယ်ဗျာ...ကဲ.. အန်တီအလှည့် ..”

ပြောပြီးတော့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်လှဲကာ သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးကာ အစေ့လေးကို သွားလေးနှင့် မနာအောင် ကိုက်လိုက်တယ် ။ “ အား.. အမေ ” လို့ ညီးတယ် ။ သူ့ညီမလေးထဲကို လက်ညိုးလေးထိုးပြီး မွှေပေးလိုက်တော့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကာဆွဲပြီး ဖင်မြှောက်တက်လာကာ “ အားး... ရှီး ..”  ညီးကာ ပြီးသွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ပါးစပ်နှင့်မချွတ်ဘဲ ညီမလေးတစ်ပြင်လုံးကို ကပ်ထားကာ သူ့အရည်တွေကို အကုန်းလုံးမျိုချလိုက်တယ် ။ သူက ထလာပြီး ကျွန်တော်ကို ပက်လက်ကလေး လှဲခိုင်းပြီး ခွကာ ညီလေးအပေါ်ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချတယ် ။  မြင်းရိုင်တစ်ကောင်ကို စီးသလိုဘဲ ကြမ်းကြမ်းစီးတော့တယ် ။

“ အား..အား..ကောင်လိုက်တာ အန်တီ..အား... ”  ဆိုပြီး စိတ်တွေ အရမ်းကြွလာတယ် ။  အောက်ကနေသူ့ကို ပင့်ပင့်ပြီးလုပ်လိုက်တယ် ။ သူက ပြီးချင်လာပြီးမို့ ထကာ လေးဘက်ထောက်ပေးတယ် ။

“ သား.အနောက်ကနေလုပ်တော့ အန်တီ ပြီးတော့မယ် ..” ဆိုတော့ ညီလေးကို တေ့ပြီး  သူ့ခါးကို ကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်တယ် ။

“ အား...သားရယ်... အန်တီ ပြီးတော့မယ် .အား...လုပ်လုပ်..လုံးဝ မညှာနဲ့ ကြမ်းကြမ်း..လုပ်ပေးပါ.. အားး..အမလေး...အန်တီ..ပြီး...ပြီး...ပြီးပြီကွယ် ..အား.. ရှီး... ”  

ညီးရင်း ခေါင်းအုံးပေါ်မှောက် ကျသွားတယ် ။ ထောင်နေတဲ့ ဖင်ဖြူဖြူကြီးကို ကြည့်ရင်း ခါးကို ကိုင်ကာနောက်ဆုံး ပန်းတိုင်ရောက်အောင် လုပ်လိုက်ပြီး သူ့ညီမလေး အထဲမှာဘဲ အချစ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ထပ်ရက်ကြီးမှေးနေလိုက်တယ် ။ သူသတိရလာမှ ဖက်ရင်း အိပ်ရာပေါ်မှာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ လူတွေလို အကြာကြီး နမ်းလိုက်ကြတယ် ။

ကျွန်တော့ လက်ပေါ်ခေါင်းတင်ထားပြီး

“ အရမ်းကောင်းတယ် သားရယ် ..အန်တီက သားလုပ်ပေးတာကို အရမ်းကြိုက်သွားပြီကွယ်.. ဒီနေ့တော့ တို့နှစ်ယောက်နေ့ပေါ်ကွယ် ..” ပြောပြီး ရင်ဘက်ပေါ်မှာ လက်ကလေးကို အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။

“ အန်တီ ..”

“ အင်း.ပြောသား...”

“ အန်တီ ..စုပ်ချင်နေတာကြာပြီလို့ အခုနားကပြောတယ် ..ဘာ့ကြောင့်လဲ..”  မေးတော့ သူက 

“ တနေ့ အန်တီ့သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုသွားတယ် .. သူက သူ့ယောကျ်ားကို အဲ့လိုလုပ်ပေးတယ်..ပြောလို့ အန်တီလည်း လုပ်ကြည့်ချင်နေတာ ..”

“ အခု အန်တီက စုပ်ပေးတော့ ကောင်းလား..အန်တီ ”

“ ဟား..အင်း..အင်း အန်တီကြိုက်တေ ..”

“ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကောင်တယ်ဗျာ..”

“ အင်း ..အဝတ်ပြန်ဝတ် ထမင်းစားရအောင် ပြီးမှထပ်လုပ်ကြတာပေါ့ ..” ပြောပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းကြတယ် ။ ထမင်းစားပြီး အပေါ်ကို စကားပြောရင်းနှင့် တက်ကာ ကုတင်နားရောက်တော့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ လက်နှစ်ချောင်းထောက်စေပြီ းထမိန်ကို ခါးအထိလှန့်ကယာ သူ့အနောက်ကနေ ညီလေးကို တေ့ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။

ဒုတိအချီကျတော့ ကုတင်ပေါ် ဘေးတစ်စောင်းလေး နေစေပြီး အနောက်ကနေ သူ့ကို မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ မနက်မိုးလင်းခါနီတော့ အန်တီက ညီလေးကို စုပ်ကာ နိုးပေးပြီး အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလိုဘဲ လုပ်ပေးတယ် ။ သူလည်း ငတ်ခဲ့သမျကို အတိုးချပြီးကိုလုပ်ကြတယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က (၈) နာရီးထိုးမှ ကျွန်တော်လည်း အိမ်လေးထဲကို ဝင်ပြီးရေချိုး ပြန်ထွက်လာကာ ကော်ဖီသောက်ရင်းနှင့် ကိုကျော်စွာ အလာကိုစောင့်ရင်းစကားကြတယ် ။ 

သူ့ကို “ ဒေါ်လုံးကို ဘာလို့ လွတ်လိုက်လဲ ..” ဆိုတော ရယ်ကာ “ လင်လေးကို့ ချစ်ချင်လို့ သူ့နေတဲ့ တောကို (၂)  ည အိပ်လွှတ်လိုက်တာ..”  ဆိုပြီးပြောတယ် ။

နောက်အလုပ်တွေ လုပ်ပြီး လမ်းပေါ်ကြည့်ကာ “ အန်တီထားများ လာမလား..” ဆိုပြီးကြည့်နေပေမဲ့ အန်တီထားမလာ ဆိုင်ကိုသွား တာလည်းမ မြင်မိတာ (၂) ရက်လောက် ရှိပြီ။ “ အရမ်းနေမကောင်း ဖြစ်နေလားမသိဘူး ..” ဆိုပြီး သူ့အိမ် သွားလိုက်တယ် ။ တံခါးခေါက်လိုက်တော့ အိမ်ဖော်မလေးက တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။ 

“ ကိုအောင် အလုပ်များနေလို့ မရောက်တာလား ..”

“  အင်း ညီမလေး အန်တီထားကော ..”

“ အန်တီထား အခန်းထဲမှာ..အကို နေမကောင်းလို့..”

“ ထင်တော့ထင်သား ဆိုင်သွားတာ မမြင်ပါဘူး ..သတင်းမေးရအောင် ဆိုပြီးလာတာ တကယ်မှန်သွားတယ် ..”

“ ကိုအောင် ထိုင်လေ.. အန်တီထားကို ပြောလိုက်မယ် ..”

“ နေနေ ညီမလေး အန်တီထားနေမကောင်းတာကို.. ရော့. ”

ဆိုပြီး ငှက်သိုက် တစ်ကဒ်ပေးတော့ အတွင်းထဲကနေ အန်တီထားက “ မောင်အောင်ရယ် အခန်းထဲကို..ဝင်ခဲ့ပါ ရပါတယ်ကွ .. လာ လာ ..”

အတွင်းကခေါ်တယ် ။ ကျွန်တော်ဝင်သွားတော့ အိပ်ရာပေါ်က ထထိုင်ပြီး 

“ အရမ်းအလုပ်များတယ် ထင်တယ် ..”

“ ဟုတ်အန်တီ ဟိုရက်တုန်းက ဆေးခန်းသွားတဲ့ အချိန်မှာ မောင်အောင်တို့ အလုပ်များနေတာကို ကားပေါ်က တွေ့ခဲ့တယ်..”

“  ဪ ဟုတ်အန်တီ ပစ္စည်းတွေက အသစ်ဝင်သလို ဝယ်သူတွေလည်း အဲ့နေ့မှစုပြီး ရောက်လာကြတယ် ”

“ အန်တီထားတောင် နည်းနည်းပိန်သွားတယ်.. အကူညီလိုရင် ဖုန်းဆက်ပါ..အားမနာပါနဲ့အန်တီရယ်..”

“  အေးကွယ် ကျေးဇူးဘဲ ..မင်းညီမလေးက နိုင်ငံခြားကို ဟို နေ့ကသွားတယ်လေ..အန်တီက လိုက်ပို့ပြီးပြန်လာတော့ နေမကောင်းဖြစ်တာဘဲ ..”

“ ဘာမှမပူပါနဲ့ အန်တီရယ်..အကူညီလိုရင် ဖုန်းသာခေါ်လိုက်ပါ ..အခုလည်း ကျွန်တော် သိသွားတာဘဲ မကြာမကြာ လာကြည့်ပေးပါ့ယ် အန်တီ ..”

“ အခုတော့ အန်တီသက်သာပါပြီကွယ် ..အားနည်းသလိုဖြစ်လို့ ဆိုင်မထွက်ဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှာ မှေးနေလိုက်တာပါ ..”

“ ဟုတ်အန်တီ ဒီငှက်သိုက်ရည်ကို သောက်ပါ.. အားပြန်ပြည့်လာပါလိမ့်မယ် ..”

“ အေးပါကွယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် .. ”

မိပုက ရောက်လာပြီး “ ကိုအောင် ဒီမှာကော်ဖီသောက်ပါအုံး..” ဆိုပြီး ကော်ဖီခွက်ကိုချကာ ထမင်းချက်ခန်းကို ပြန်ဝင်သွားတယ် ။  

ကော်ဖီသောက်ပြီးတော့ “ အန်တီ နားလိုက်ပါ..ကျွန်တော်လည်းသွားလိုက်ပါအုံးမယ်.”

“ ကျေးဇူးပါဘဲ သားရယ် ပြန်ပါ မင်းကို အလုပ်တွေ စောင့်နေအုံးမယ် ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ..”

ဆိုင်ရောက်တော့ အလုပ်တွေလုပ်လိုက်တယ်။  ညနေ အိမ်ကို ပြန်တော့ ဦးလေးပြန်ရောက်နေပြီး ဦးလေးက 

“ သားအောင်ဇော် လာပါအုံး မင်းကိုပြောစရာရှိတေကွ ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး ..”

စိတ်ကတော့ အန်တီနှင့်ကိစ္စကိုများသိသွားပြီလားပေါ့ ။ မဟုတ်ဘူးဗျ ။ သူက ဒဲ့ဘဲ ပြောချလိုက်တာက 

“ မင်းနှင့်နှင်းကို ဦးလေးက လက်ထပ်ပေးမလို့ မင်းသဘောကဘယ်လိုရှိသလဲ..”

“  ဦးလေး.. .နေအုံး ဦလေး..ပြောအုံးမယ် ..”

“  သား..နွယ်မိုးနှင့် ကြိုက်နေတာ သိတယ် .. နွယ်မိုးနိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားတာကိုလည်း သိတယ် .. ပြီးတော့ မင်းကနှင်းနှင်းကို ကျေးဇူးရှင်သမီး ဆိုပြီး ရှောင်နေတာလည်း ဦးသိပါတယ်ကွ.. ငယ်ရာကနေ ကြီးလာတာ ဒီလောက်တော့ သိပါသေးတယ်ကွာ.. နှင်းနှင်းကို မေးပြီးပြီ မင်းကိုမေးစရာဘဲ ကျန်တော့တာ..ဟိုတစ်ခေါက်ကတည်းက မေးမလို့ဘဲ ခရီးက လတ်တလော ထွက်သွားတာမို့ အခုပြန်ရောက်မှမေးတာ မင်းက ကန့်ကွက်စရာရှိလား..”

“ မရှိပါဘူး ဦးလေး ..”

“ အေးးဦးလေး လိုချင်တာက ဒါဘဲကွ ၊ အခုမန္တလေးက ဆိုင်ခွဲဖွင့်မလို့ နေရာဝယ်ထားတာ အဲ့ဒီနေရာမှာ အခုက အအောက်အဦးစပြီးဆောက်နေပြီ.. နောက်နှစ်လောက်ဆိုရင် ပြီးပြီ.. အဲ့ဒီဖွင့်ပြီး သူဇာတို့..လင်မယားကိုပေးပြီး..အခုလက်ရှိလုပ်နေတဲ့ ရန်ကုန်ဆိုင်ကို မင်းနှင့်နှင်းနှင်းအတွက်ဘဲ ဦးလေးလည်း အသက်ကြီးပြီ..အေးဆေး တရားစခန်းဝင်မယ် .. စိတ်ပျော်မွေ့လာရင် သာသနဘောင်ကို ဝင်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ .. အခုမင်း နှင်းနှင်းနှင့် လက်ထပ်မှာကို လက်ခံတဲ့..အတွက် ဦး စိတ်အေးပါပြီးကွာ. ကဲ့ လာထမင်းရအောင် ..”

ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်လာကာ ထမင်း စားလိုက် စကားပြောလိုက်နှင့် စိတ်တွေက ပြန်ပြီးပေါ့သွားတယ် ။ အိမ်ကိုပြန်ပြီး တနေ့တာအတွက် အနားယူလိုက်တော့တယ် ။

နောက်နေ့တော့ ကိုကျော်စွာတို့ ပြန်ပြောင်းလာခဲ့တယ် ။ သူ့အမေက “ သူ့ဦးလေးအိမ်မှာ တစ်လလောက်သွားနေမယ် ..” ဆိုလို့ အိမ်ပြန်လာတာ “ ကဲ..ညီလေးနှင်းနှင်း သွားရအောင်...” “ ဟုတ် အကို..”  ဆိုပြီး ကားနှင့်အလုပ်ကို လာခဲ့ကြတယ်။  အလုပ်ကို မိပုရောက်လာပြီး

“ ကိုအောင် မိပုရွှာကိုပြန်မလို့ အန်တီကို ဂရုစိုက်ပေးပါနော်.. မိပုရဲ့..အကိုမင်္ဂလာဆောင်ရှိလို့ ပြန်မှာ..” အန်တီကလည်း 

“ ပြန်ပါနေကောင်းနေပါပြီး ဆိုလို့..ပြန်တာပါ..”

“ အေးပါ ..အကို အားရင် သွားသွားပြီးကြည့်ပေးပါမယ်..ဟုတ်ပြီလား ..အကိုမင်္ဂလာဆိုတော့ မိပုရွာမှာရည်းစား မကျန်ခဲ့ဘူးလား .. မင်္ဂလာဆောင်ရင်လည်း အကို့ကို ဖိတ်အုံးနော်..”

“ ဟုတ် အကို အခုကတော့ အကိုတစ်ဝမ်းကွဲရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်လေ အကိုရ.. အကို့ကို ဖိတ်ချင်တာပေါ့ အကိုက အရမ်းအလုပ်များတဲ့သူ..ဒါကြောင့်ပါ မဟုတ်ရင် ခေါ်သွားပါတယ် ..”

“ အေးပါ မိပုရယ် ကိုအောင်..သွားပြီနော်..”

“ အင်းအင်း...”

သူထွက်သွားပြီး မမနှင်းရောက်လာပြီး

“ မောင်လေး ထမင်းစားရအောင်..လာ ..”

“ ဟုတ်မမနှင်း..”

ထမင်းဝိုင်းမှာ ကိုကျော်စွာက 

“ ညီလေးတို့ အခေါ်တွေ ပြောင်းသင့်ပြီ ..”

ဆိုပြီး ပလိန်းကြီးကိုပြောချလိုက်တော့ မမနှင်းက ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးပြီး 

“ ကိုကျော်စွာနော် ဘာမှန်းမသိဘူး..”

“ ဟ.. ငါက အကောင်းပြောတာ မိဘလည်းသဘောတူနေပြီ ..အဲ့တစ်ခုဘဲ ညီလေးအောင်ဇော်..မင်းက နှင်းနှင်းကို အခုဘဲ.ဝန်ခံလိုက်ပါကွာ ဟားဟား... ”

ဆိုပြီး ပြောတော့ မမနှင်းက ကျွန်တော့ကို ကြည့်လာတယ် ။ ကျွန်တော်ပါးစပ်ဟတော့ 

“ ထမင်းကို မြန်မြန်စားပါ ..ခဏနေရင်ပစ္စည်းတွေဝင်လာရင် ဟိုကို ပြေးရမှာ ..”

ဆိုပြီး လမ်းကြောင်းပြောင်းပြီး မမနှင်းက ထသွားတယ် ။

“ ညီလေး သူရှက်နေပြီကွ ဟားဟား.....”

ပစ္စည်းတွေဝင်လာတော့ ဂိုဒေါင်မှာ ပစ္စည်းကို မမနှင်းနှင့့် ကျွန်တော်ပစ္စည်းတွေကို စစ် စာရင်းလုပ်ပြီးတော့ မမနှင်းက ပြန်ထွက်မယ်လို့ လုပ်တော့ ကျွန်တော်က “ မမနှင်းခဏလေးပါဗျ မမနှင်းကို ကျွန် ..”  ဆိုတော့ “ မမနှင်းကို ချစ်တယ် လို့ပြောမှာ မလား မမသိတယ်.. ကဲ ..လာ ပြန်ရအောင်..” ဆိုပြီး ပြန်လှည့်တော့ မမနှင်းလက်ကို ကိုင်ပြီး

“ မမနှင်း ကျွန်တော့ကို အမှန်တကယ် လက်ထပ်နိုင်ပါ့မလား ..ကျွန်တော့မှာ မမနှင်း မသိသေးတဲ့ အမှားတွေ ရှိနေပါတေဗျာ ၊ အဲ့ဒါကြောင့် ဦးလေးက စီစဉ်လို့သာ လက်ထပ်ရတာဆိုရင် ကျွန်တော်က ဦးလေးကို ပြန်ပြောကာ ငြင်းပါယ်မလို့ပါ..”

“ အိုး.. မင်းက တော်တော်တုံးတယ် ..အခုက ဂိုဒေါင်မှာကွ တခြားလူတွေရှိနေတယ်..”

ဆိုပြီး နားရွက်နားလပ်ပြီး တိုးတိုးလေး 

“ မင်းမှာဘယ်အမှားရှိရှိ မမကတော့ ချစ်တယ် ..ဒါပေမဲ့ မမနှင့်လက်ထပ်ပြီးရင်တော့ သစ္စာရှိပါမောင်..”  ပြောကာ ပြေးထွက်သွားတယ် ။

................................

အပိုင်း (၅) ဆက်ရန် >>>>