တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် အပိုင်း (၄)
လမင်းကြီး ရေးသားသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
(10)
ကျေးကျေး၏ပုံစံက စိတ်အေးလက်အေး လှဲလိုက်သလိုရှိသော်လည်း တကိုယ်လုံးက ရမ္မက်မီးတွေဖြင့် ပူထူလျက်ရှိသည်။
ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက တံခါးဘက်သို့ ဦးတည်လျက်ရှိသည်။ ဒူးလေးနှစ်ချောင်းက ထောင်ထားသော်လလည်းဘေးသို့ခပ်ဟဟလေးကားပေးထားသဖြင့် ယခုအချိန်တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီးဝင်လာမည့်မည်သူကိုမဆို CCTV ကင်မရာဖြင့်ရိုက်ထားသလိုရှိပေလိမ့်မည်။
အဖေ့၏ လရည်ဖြူဖြူတွေလည်း သူမ၏ စောက်ရည်များပေါင်းစပ်မှုကြောင့် အရည်ပျော်သကဲ့သို့ကျဲတောက်လာပြီးပင်တီခွကြားစလေးမှာလည်းအရည်တွေကို စုပ်ပြီးရွှဲရွှဲရိုက်နေလေ၏။ ဘယ်ဟာကဘယ်သူ့ဟာ၊ လရည်စောက်ရည်ခွဲခြားလို့မရနိုင်တော့။
သူမကလက်ချောင်းထိပ်လေးတွေကိုစောက်ခေါင်းဝသို့ရွှေ့လာခဲ့သည်။ အဝတွင်တေ့ပြီးလက်ခလယ်ကိုပင်တီစထားခံလျက်သားနှင့်စောက်ခေါင်းထဲဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။
" အားးးရ်.ရ်..ဖေဖေ..သမီးကိုလိုးနေပြီ.."
အထဲမသွင်းတဲ့ကျန်လက်လေးချောင်းကလည်းပင်တီကိုလုံးပြီထိမ်းညှပ်လျက်စောက်ခေါင်းထဲကိုအားရပါးရထိုးညှောင့်၊ဆောင့်သွင်းပေးနေတော့သည်။ စိတ်ကူးထဲတွင်သူမ၏ဖခင်ကြီဦးရဲထွတ် အားရပါးရကုန်းဆောင့်ပြီးလိုးနေသည်ဟု သဘောထားကာ မျက်စိစုံပိတ်၍ညည်းနေမိလေသည်။
" ဖေ..ဖေဖေ..၊ လိုး..သမီးစောက်ဖုတ်ကိုလိုးပေးပါဖေဖေ....၊ အားးး မြန်မြန်လေး.."
ကျေးကျေးက သူမခြေထောက်တွေကိုဒူးကနေမြှောက်ထားလိုက်သည်။ တန်းနေသည့် ခြေသလုံးဖြူဖြူလေးတွေကတောင့်ပြီးဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေ၏။ ဖင်လေးကြွကာ၊ စောက်ပတ်လေးကော့ကာနှင့် ကိုယ်လက်ချောင်းကို အဖေ့လီးအမှတ်နှင့်စည်းချက်ညီညီကော့တင်ခံပေးနေလတော့သည်။
တကိုယ်လုံးလည်းကြမ်းပြင်ပေါ်မှာတွန့်လိုက်လိမ်လိုက်ဖြစ်နေရာ ပတ်ထားသောကိုယ်သုတ်ပုဝါလေးလည်းတွန့်ရင်းလိမ်ရင်းကျွတ်သွားပြီး၊ ရေဆေးငါးခန္ဓာကိုယ်လေးကအဖုံးအကာမဲ့စွာအတိုင်းသားပေါ်လာတော့ရာ၊ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာငါးရံ့ဖြူလေးတစ်ကောင်လူးနေသကဲ့သို့ပင်။ အားနေတဲ့ကျန်လက်တစ်ဘက်ဖြစ်တဲ့ ဘယ်လက်ကလည်အငြိမ်မနေ၊ လွတ်လပ်စွာပွင့်ထွက်သွားသော ရွှေရင်အုံဖြိုးဖြိုး ကြီးများကို ကိုယ်ဘာသာကိုယ်အားရပါးရညှစ်နယ်ကစားလျက်ရှိနေသည်။
" ညှစ်..ညှစ်..သမီးနို့ကိုညှစ်ပါဖေဖေ..၊ စို့လည်းစို့ပေးပါ၊ ဖေ..ဖေဖေ..ရှူးးးစစ်ရှ်.."
ကျေးကျေးတစ်ယောက် ကိုယ့်အရှိန်နှင့်ကိုယ်ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေစဉ်၊ သူမအခန်းကတံခါးရွက်ပျက်နေတာကိုအဖေလာမပြင်ပေးရသေးလို့၊ တံခါးလော့ချလို့မရတာကိုသူမလုံးလုံးကြီးမေ့နေမိသည်။
" အားးးဖေဖေ..ဖေဖေ..မြန်မြန်..သမီးး..ကျေးကျေးပြီးတော့မယ်...အူးးးး.."
ကျေးကျေးမှာသူမဖခင်၏လရည်ပေနေသော ပင်နီနှင့်စိတ်ကူးယဉ်အာသာဖြေလိုးရင်း အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လုဆဲဆဲဖြစ်နေလေပြီ။
" အမလေးး!!!!!.."
ကျေးကျေးတစ်ယောက် ဆတ်ခနဲတောင်တုန်ပြီးလန်သွားမိလေသည်။ အခန်းတံခါးဘက်ကအသံကြားလိုက်ရသောကြောင့်ပင်..။ ဒါပေမယ့်သူမသတိမလွတ်၊ ကမန်းကတန်းပင် ကိုယ်သုတ်ပုဝါကိုဆွဲယူပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးတီးခန္ဓာကိုအမြန်ဆွဲခြုံလိုက်ရသည်။ ပြီးမှမျက်နှာမော့ကြည့်လိုက်သောအခါ..၊
" ဟဲ့..အရူးမ၊ ဝင်လာတာကစည်းကမ်းမရှိ၊ တံခါးမခေါက်ဘာမခေါက်.."
ကျေးကျေးကသူ့ရှေ့မှာရပ်နေသူကိုစိတ်တိုတိုနှင့်အော်လိုက်သည်။ အဲဒါကတော့လဲ့ရည်မပါပဲ။
" ဟဲ့..ငါဘယ်တုန်းကနင့်အခန်းကိုတံခါးခေါက်ပြီးဝင်ခဲ့ဖူးလို့လဲ..။ အမယ်..အမယ်..ဘာတွေခိုးလုပ်နေလို့လဲမှမသိတာ။ စောစောကဘာလုပ်နေတာလဲပြောစမ်း..ငါမြင်လိုက်တယ်နော်"
လဲ့ရည်က သူ့သူငယ်ချင်းမကိုလက်ညှိုးလေးကရော်ကရော်လုပ်ရင်းစနေသည်။ ကျေးကျေးကဘာမှပြန်မပြော ဒါပေမယ့်လက်ကလဲ့ရည်သတိမထားမိအောင်ကိုယ်သုတ်ပုဝါကိုအကာအကွယ်ယူပြီးဘေးကအဝတ်ခြင်းတောင်းထဲသို့ ရွှဲဖတ်နေသောအတွင်းခံကိုလျင်မြန်စွာပစ်ထည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှကုတင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်၍...
" နင်တစ်ခါမှကိုယ့်ဟာကိုယ်ပွတ်ပြီးအာသာမဖြေဖူးဘူးတာကျနေတာပဲ။ ဘာလုပ်နေတာလဲလာမေးနေသေးတယ်"
သူမအသံကနည်းနည်းလေးစိတ်တိုတဲ့အသံပေါက်နေသည်။ တကယ်တော့သူမလုပ်နေသောအပြုအမူကိုသူခိုးလူမိသွား၍စိတ်ဆိုးခြင်းမဟုတ်။ ဒါပေမယ့်သူမပြီးခါနီးနတ်ပြည်ဆက်လုဆဲဆဲအချိန်ကိုက်လာနှောင့်ယှက်သော လဲ့ရည်မကိုနည်းနည်းကျွဲမြီးတိုသွားခြင်းသာဖြစ်သည်။
" ဒါပွတ်တာလေးများ၊ သိပ်လုပ်ဖူးတာပေါ့ဟယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့အဖို့ကတော့ အခုကိုယ်တိုင်ပွတ်ပြီးအာသာဖြေစရာမလိုတော့ဘူး...အေ့..။ ဟိဟိ... ညည်းသာ..၊ ကြည့်..မျက်နှာကြီးက၊ ဒီပုံကြီးနဲ့ ကြည့်ရတာမပြီးလိုက်ဘူးထင်တယ်.."
လဲ့ရည်မက သူမဆွဲလာသောစက္ကူအိတ်များကိုစာပွဲပေါ်တင်ပြီးကုတင်ကိုပတ်၍ သူငယ်ချင်း၏ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း စနေလေသည်။ သို့သော်ကျေးကျေးကနှုတ်ခမ်းကြီးစူထားဆဲဖြစ်ပြီး တဘက်သို့မျက်နှာလွှဲလိုက်သည်။
" အိုး..အေး..အို..ခလေးရယ်..၊ စိတ်ကောက်နေပြန်ပြီလား၊ မမတောင်းပန်ပါတယ်။ အခုပြန်ထွက်သွားပေးမယ်လေ၊ ခလေးပြီးတဲ့အထိဆက်လုပ်လို့ရအောင်.."
" သွား..အရူးမ...လွယ်လွယ်လေးအောင်းမေ့နေ။ စက်ကသေသွားရင် ချက်ချင်းပြန်နှိုးလို့ရတာမဟုတ်ဘူး..ဟဲ့.."
ကျေးကျေးကအခုထိစိတ်ဆိုးမပြေသေး။ စကားသာခွန်းတုံ့ပြန်နေတာ၊ လဲ့ရည်ဘက်လုံးဝလှည့်မကြည့်ပေ။ ဒါပေမယ့်လဲ့ရည်မ၏မျက်လုံးတွေကအရောင်တွေရွှန်းစိုနေသည်။ သူမကသူငယ်ချင်းမ၏လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးတွေကို ငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ပြီးမှ အကြည့်ကိုအောက်ရွှေ့လာတော့ ကိုယ်သုတ်တဘက်နှင့်ကပိုကရိုပတ်ထားသော်လည်းအောက်မှရုန်းကန်ထွက်နေသည့် ရင်သားမို့မို့အလုံးလိုက်ကြီးတွေက သူမနို့တွေနှင်မယှဉ်သာအောင်ကြီးနေသည်။ စောစောလေးက တံခါးဝမှာခဏရပ်ကြည့်မိနေတုန်းကလည်းအတော်ထင်ရှားစွာမြင်လိုက်ရသေးရာ၊ ကျေးကျေး၏နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ပန်းသွေးရောင်ရင့်ရင့် နီထွတ်နေသည်မှာ ကုန်းစို့ချင်စရာလေးပင်။ သူ့နို့ခပ်ညိုညိုလေးများနှင့်တော့ကွာပါ့။
ကိုယ်သုတ်ပုဝါအောက်ပိုင်းမှပေါ်ထွက်နေသော၊ ပေါင်တံဖြူဖြူဖွံ့ဖွံ့လေးများကစင်းကာဝင်းမွတ်နေသည်။ သူမကဟိုးအတွင်းဘက်ဆုံးတွင်ကွယ်ဝှက်ထားမည်ဖြစ်သောရတနာရွှေကြုတ်လေးအထိရောက်အောင်စိတ်ကူးဖြင့်ထွင်းဖောက်မြင်ကြည့်လိုက်သည်။
ကျေးကျေး၏ခန္ဓာကိုယ်အလှမှာ လဲ့ရည်လို လိင်တူမိန်းခလေးအချင်းချင်းကိုပင်အထူးဆွဲဆောင်နိုင်ပြီးတဏှာရမ္မက်စိတ်ဖြင့်သုံးသပ်ထိတွေ့ချင်လောက်အောင် စိတ်ဆန္ဒများနှိုးဆွပေးနေနိုင်သည်မှာ ယုံနိုင်စရာတောင်မရှိ။
" ငါနင့်ကိုကူပေးရမလား..ဟင်၊ မိကျေး.."
လဲ့ရည်က ပြောရုံမဟုတ်၊ ကျေးကျေးပေါင်ပေါ်ပါလက်ရောက်သွားပြီး၊ ပေါင်ကြားခွဆုံကိုလက်ဝါးဖြင့်သာသာလေးအုပ်ပွတ်လိုက်သည်။
" ဟဲ့..ဟဲ့..နင်..အရူးမထနဲ့နော်.."
ကျေးကျေးကချက်ချင်းလှည့်လာပြီးတားလိုက်လေသည်။
" တကယ်ပါ..မိကျေးရယ်၊ နင်..နင်..အရမ်းလှတာပဲသိလား။ နင့်နို့တွေကစို့ချင်စရာလေး၊ ငါ့ကိုနည်းနည်းလောက်ပေးစို့စမ်းပါဟာ.."
ကျေးကျေးဘာမှတောင်ပြန်ပြောလိုက်ချိန်မရ၊ သူမကိုယ်ကိုဖုံးကွယ်ပတ်ထားသောတစ်ခုတည်းသောအဝတ်ဖြစ်သည့်ကိုယ်သုတ်တဘက်ဖြူဖြူလေးကိုလဲ့ရည်မက ရင်ဘတ်ထုံးထားသည့်နေရာမှဆွဲဖြုတ်ချွတ်ယူခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။ မြန်လိုက်သည့်ကောင်မကလည်းတစ်ဆက်ထဲမှာပင် သူမနို့အုံကြီးထဲမျက်နှာနှစ်ပြီးနို့သီးခေါင်းနီနီချွန်ချွန်လေးတွေကိုဆွဲစုပ်စို့လေတော့၏။
လဲ့ရည်၏လက်တွေကလည်းနို့လုံးတင်းတင်းလေးတွေကိုအရသာရှိရှိညှစ်နယ်ကစားနေလေသည်။
" ဟေးးး..မိလဲ့..နင်..နင်..အူးးးးစစ်စ်.. ဖယ်..ဖယ်..လာမဆော့နဲ့ဟာ၊ ငါမနေတတ်ဘူးဝေ့.."
ကျေကျေးကနေမထိထိုင်မသာဖြစ်ပြီး သူမကိုအတင်းနသားပါ့ယားနေသော သူငယ်ချင်းမ၏ခေါင်းကိုအတင်းကြိုးစား၍တွန်းထုတ်နေသည်။ သူမအတော်လန့်သွားလေသည်။ လဲ့ရည်မက သူမကိုဤသို့လုပ်လိမ့်မည်ဟုထင်မထားခဲ့ပေ။ ဒါပေမယ့်သူငယ်ချင်းမက သူမကိုတမင်စနောက်နေသည်ဟုပင်ထင်ထားသဖြင့် အတင်းအားသုံးပြီးတော့လည်းမတွန်းဖြစ်ပေ။
" စစ်စ်စ်ရှ်...အူးးးးး..."
လဲ့ရည်မ၏ဘယ်လက်ကသူမ၏အရည်တွေရွှဲအိပြီးဖြစ်သောစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကိုလာအုပ်ပြီးနှိုက်ရင်းစောက်စိလေးကို
ပွတ်ပေးလိုက်သည့်အခါတွင်တော့ ကျေးကျေး၏ပါးစပ်မှမချိမဆန့်ညည်းငြူသံလေးအတန်းလိုက်ထွက်ကျလာတော့သည်။
" အိုးးးးရ်ရ်...လဲ့ရည်၊ နင်..ငါ့ကိုလာမဆွပါနဲ့ဟာ..ငါမနေတတ်တော့ဘူး၊ ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး..ဟင့်.. ဟွှာထဲကယားလာပြီ..ဟင့်.."
ကျေးကျေး ထွန့်ထွန်လူးနေလေသည်၊ ဒါတောင်အခု စောက်စိလေးပွတ်ကစားပေးရုံရှိသေးသည်။ စောစောက သူမဖခင်ဉီးရဲထွတ်ကို စိတ်ကူးယဉ်ပြီးကိုယ်တိုင်ပွတ်ရုံသာရှိခဲ့သည်။ အခုကအခြားသူတစ်ဦး၏လက်ဖြင့်ကိုယ်ထိလက်ရောက်လာပြီးကိုင်တွယ်ကစားခြင်းဖြစ်ရာ၊ ကစားသူမှာမိန်းခလေးချင်းဖြစ်သော်လည်း
ကိုယ်တိုင်ပွတ်နေရတာထက်တမျိုးတဖုံထူးဆန်းလျက်ရှိသည်။ ကျေးကျေးမှာအားရပါးရအသံလေးထွက်ပြီးတောင်ညည်းနေမိ၏။ လဲ့ရည်မမှာလည်းသူမ မနေနိုင်၊ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲကျေးကျေးကိုဝင်လုံးမိခါမှ၊ စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားပြီး ရမ္မက်စိတ်တွေဆူလောင်တက်လာရလေတော့သည်။ သူမကိုယ်သူမဘာလုပ်လို့လုပ်မိနေမှန်းပင်မယုံနိုင်။
အခုအဖြစ်အပျက်သည်သူမဘဝတွင် ပထမဆုံးအကြိမ် မိန်းမအချင်းချင်းလိင်စိတ်ဖြင့်ထိတွေ့ပွတ်သပ်မိခြင်း၊ လက်စဗီယန် ဆက်ဆံမိခြင်းဖြစ်သည်။ တခါမျှမကြုံဖူး၊ ကြိုတင်စီမံလာခြင်းလည်းမရှိခဲ့၊ ဖြစ်နေသည့်အခြေအနေနောက်သို့ပါသွားခြင်းသာဖြစ်သည်။ ရင်တော့အတော်ခုန်ရလေသည်။
လဲ့ရည်မက အားနေသည့်ညာလက်ဖြင့် ကျေးကျေး၏ခါးလေးကိုနောက်ဘက်မှပတ်၍သိုင်းဖက်ပြီး၊ ကျေးကျေးရဲဖွံ့ထွားသောရင်နှစ်မွှာထဲနှာခေါင်းထိုးနှစ်၍ နမ်းလိုက်၊ မာတင်းစူထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးများကို လျှာဖြင့်ညင်သာစွာသိမ်းလျက်ရင်းကတပြွတ်ပြွတ်စို့ပေးနေပြန်လေသည်။
လဲ့ရည်က နို့မှနေ၍ ဖြည်းဖြည်းချင်းရပ်ညွန့်လေးတွေအထိတွန်းတက်လာသည်၊ ပြီးတော့လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးတွေဆီ။ လက်ဖျားလေးတွေကလည်း စောက်ခေါင်းထဲနှိုက်မွှေ့ရင်းကျေးကျေး၏ရမ္မက်အာရုံများကိုနှိုးဆွဆွဲတင်လျက်ရှိသည်။
" အင်းးဟင်းးး..မိလဲ့..စူးးးစ်စ်ရှ်..ရှီးးး"
ကျေးကျးတစ်ယောက် ဖယောင်းတိုင်ကိုမီးမြှိုက်ခံရသလိုသာခွေယိုင်နေလေပြီ။ ခန္ဓာကိုယ်လေးကော့ကော့ထိုးပြီးအဆက်မပြတ်ညည်းငြူ၍သာနေ၏။ လဲ့ရည်ကသူမကိုယ်သူမ ယောက်ျားတစ်ယောက်နေရာစိတ်သွင်းပြီး၊ကျေးကျေး၏လည်ပင်း၊ ပါးချိတ်၊ နာရွက်ဖျားလေးတွေကိုလှိမ့်လှည့်ထိုးကော်နမ်းပေးနေလေရာ၊ကျေးကျေးမှာကိုယ်လုံးလေးတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကြက်သီးတဖျင်းဖျင်းထလျက် မျက်လုံးတွေစင်းနေပေပြီ။ သူမလည်းယခုမှလက်စ်ဗီယန် ဆက်စ်ရဲ့အရသာကိုမြည်းစမ်းခွင့်ရခြင်းဖြစ်သည်။
" အားးး..မွှေးနေတာပဲ.."
လဲ့ရည်မ ကျေးကျေး၏ပန်းသွေးရောင်ပါးစုံ့မို့မို့လေးများကို ညင်သာနူးညံ့စွာ လှိုက်လှိုက်မောမောနမ်းပေးနေလေသည်။
မိန်းခလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သဖြင့်လည်း မိန်းခလေးတွေဘယ်လိုအယုအယမျိုးကြိုက်တတ်သည်ကို စိတ်ချင်းသိနေတာကြောင့် ကျေးကျေးကိုအကောင်းဆုံးဖီလင်ခံစားနိုင်စေရန်သူမဖြည့်ဆည်းပေးနေခြင်းလည်းဖြစ်၏။
သူတို့နှစ်ယောက်ထိတွေ့နမ်းရှုတ်နေကြသည်မှာနူးနူးညံ့ညံ့ပြေပြေလျော့လျော့လေးပင်ဖြစ်လေသည်။သို့သော်..သူမတို့နှစ်ယောက်၏သွေးသားတွေကတဖြည်းဖြည်းဆူလောင်ပြီးဒီဂရီတက်လာနေပြီ။ ပြီးတော့မိန်းမရွယ်လေးနှစ်ယောက်၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေက တသားတည်းဖိကပ်မိသွားကြလေတော့သည်။
ဒါက သူမတို့နှစ်ဦးသူငယ်ချင်းဖြစ်လာကထဲကပထမဆုံးအကြိမ်လိင်စိတ်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်၍ဖက်ရမ်းနမ်းရှုတ်မိကြခြင်းပင်။ နှစ်ယောက်သားရင်တလှပ်လှပ်ကြက်သီးဖုလေးတွေထရင်းတစ်ကိုယ်လုံးလည်းပူလိုက်အေးလိုက်ခံစားနေရတာ ဘယ်လိုကြီးမှန်းတောင်မပြောပြတတ်တော့။ လဲ့ရည်ရဲ့လျှာဖျားလေးတွေကကျေးကျေးရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုဖိစုပ်ရင်း၊ လှည့်ပတ်လျက်ရင်းမှ၊ ပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ကျေးကျေးကလည်းပါးစပ်လေးဟကြိုလင့်ပြီးကြည်ကြည်ဖြူဖြူမက်မက်မောမောတုန်ပြန်နမ်းလာသည်။
ကျေးကျေးမှာလည်း ရာဂစိတ်၏တွန်းအားပေးမှုကိုစိတ်ဆန္ဒကို ဆက်လက်တောင့်ခံမထားနိုင်တော့ပေ။အသွေးအသား၏လိုအပ်တောင်းဆိုချက်က ယခုထိတွေ့သုံးသပ်နေသောခန္ဓာမှာ မိမိနှင့်ဘဝတူ လိင်တူချင်းဖြစ်နေပစေ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ စိတ်အလိုနောက် ၊ အထိအတွေ့နောက်၊ ကောက်ကောက်ပါအောင်မျောပါသွားကြတော့သည်။
-----------------------------------------
(11)
ကျေးကျေး၏အားနေသောလက်များက သူငယ်ချင်းမလဲ့ရည်ရဲ့ တီရှပ်အဖြူပါးပါးလေးအောက်ထဲသို့လျှိုဝင်သွားတော့၏။
" အင်း...ဟင်းးး.."
ကျေးကျေး၏နူးညံ့သောလက်အစုံက သူမ၏ကျောပြင်လေးပေါ်တွင်ထိတွေ့ရင်းလျောတိုက်ပွတ်သပ်ပေးစဥ်တွင်၊လဲ့ရည်မကျောသားလေးတွေစိမ့်၍ကြက်သီးလေးတွေတဖွားဖွားထလာသည်။ ပြောမပြတတ်သောဖီလင်တစ်မျိုးခံစားနေရရင်းတိုးတိုးလေး ငြီးတွားနေမိသည်။
ကျေးကျေး၏လက်တွေကသူမဝတ်ထားသောဘရာစီယာချိတ်ကိုတဒုတ်ဒုတ်ဆွဲဖြုတ်လိုက်သောအခါ လဲ့ရည်ဒွန့်ခနဲတွန့်သွားရပြန်သည်။
ကျေးကျေးကဘရာစီယာချိတ်တွေကိုအတတ်နိုင်ဆုံးညင်သာအောင်ဆွဲဖြုတ်ချနေသည်။ ချစ်သူကိုမနာကျင်စေလို့ဖြည်းညှင်းစွာယုယပေးနေသည့်ရည်းစားတစ်ယောက်လိုအရမ်းညင်သာနေတာ။
လက်ချောင်းသွယ်သွယ်ပြောင်းပြောင်းလေးတွေက ဘရာကပ်အောက်ကိုလျှိုဝင်လာသည်။ ကျေးကျေးလောက်မကြီးသော်လည်းဆိုက်အတန်အသင့်ရှိသောသူမ၏နို့လုံးလေးတွေကိုလက်ဝါးနုနုလေးတစ်စုံကအုပ်ကိုင်ရင်းဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။
နို့သီးခေါင်းထိပ်ဖူးနုနုလေးတွေကိုပွတ်ဖိချေပေးနေသောလက်နုနုလေးတွေကြောင့်၊ လဲ့ရည်ကြက်သီးနွေးလေးတွေထနေမိသည်။ မိန်းမသားချင်း၏လက်တွေကယောက်ျားတစ်ဦး၏လက်ထက်ကိုအဆပေါင်းသန်းချီသာအောင်နူးညံ့သည်ဟုခံစားမိသည်။
ထူးဆန်းအံ့သြရင်တလှပ်လှပ်လှုပ်ရှားဖွယ်အထိအတွေ့ကသူမတို့နှစ်ယောက်စလုံးကိုကာမညွန်ပျောင်းထဲသို့ဆွဲဆောင်နှစ်ယူနေလေသည်။
ကျေးကျေး၏လက်ဖဝါးလေးအောက်တွင်တင်းကြပ်စွာအညှစ်ခံထားရသောနို့သီးခေါင်းလေးတွေရဲ့တင်းမာမှုကိုကြည့်လိုက်ရင်သူ့သူငယ်ချင်းမတစ်ယောက်ဘယ်လောက်စိတ်တွေနိုးကြားနေပြီဆိုတာမပြောပဲနှင့်သိနိုင်သည်။
ဘယ်ဘက်လက်မောင်းဖြင့်လည်ပင်းကိုရစ်ပတ်သိုင်းဖက်ကာရမ္မက်ရိုင်းအနမ်းများဖြင့်ပါးစပ်ချင်းအပ်သွားကြပြန်ပြီးလျှာချင်းတံတွေးချင်းဖလှယ်လိုက်ကြပြန်သည်။ ကျေးကျေးရဲ့လက်ညှိုးနဲ့လက်မနှစ်ချောင်းက ဘရာစီယာအောက်မှနေ၍ လဲ့ရည်မရဲ့နို့သီးတောင်တောင်လေးများကိုဆက်ကစားပေးနေသည်။
" အင်း..အင်းး.."
" အင်းမ်..အင်း..မ်.."
နှစ်ယောက်စလုံး၏ညည်းသံများက လည်ချောင်းအတွင်းထဲကဖျစ်ညှစ်ထွက်ပေါ်လာကြသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်နမ်းရှုတ်ရင်းတင်းကြပ်စွာဖက်ထားကြလေသည်။ အသက်ရှူသံတွေကလည်းပြင်းလာသည်။
" ရှူးးး..ဟူးး...စစ်ရှ်..ဟားးး"
ကျေးကျေးက နမ်းနေရာမှ လဲ့ရည်ကိုအသာတွန်းထုတ်လိုက်ပြီးလူချင်းခွာလိုက်သည်။ မျက်နှာနှင့်လည်တိုင်လေးမော့ပြီးမျက်လုံးလေးစင်းကာနှုတ်ခမ်းစူကာဖြင့်တရှူးရှူးစုပ်သတ်ရင်းလက်ရှိခံစားနေရသောအာရုံကိုကြည်နူးစွာငံ့လင့်ခံယူနေ၏။
လဲ့ရည်မရဲ့လက်ခလယ်က သူမရဲ့မြောင်းကြားထဲသို့ချဥ်းနင်းဝင်ရောက်လို့လာနေပြီလေ။ ကျေးကျေးတစ်ယောက်ရတနာရွှေအိုင်လေးထဲထိုးမွှေနှောက်လာသည့်တစိမ့်စိမ့်တထွန့်ထွန့်ဖြစ်နေအောင်ကောင်းတဲ့အရသာကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲမှနေပြီး ဝင်လာတဲ့လက်ချောင်းကိုညှစ်မပေးပဲမနေနိုင်။
မျက်လုံးလေးစင်းပြီးဖီလင်အပြည့်နဲ့မော့ပေးထားတဲ့လည်တိုင်ကျော့ကျော့ဖွေးဖွေးလေးကစိတ်ကိုကြွအောင်ဖိတ်ခေါ်နေတော့၊လဲ့ရည်မတစ်ယောက်ဆက်၍စိတ်ကိုထိမ်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိတော့၊ နှာခေါင်းဖြင့်လည်ပင်းထဲအတင်းနှစ်ပြီးနမ်းပစ်လိုက်သည်။
ကျေးကျေးရဲ့ကိုယ်နံ့လေးကသင်းပျံ့ပျံ့လေးနှင့်မွှေးကြိုင်နေရာ၊ ပန်းလေးတစ်ပွင့်ပိတုန်းတစ်ကောင်ကိုမြှူဆွယ်သလိုဆွဲဆောင်နိင်စွမ်းရှိလိုက်တာ။
လိင်စိတ်များကတဖွားဖွားလှုံ့ဆော်တွန်းအားပေးလာတော့ရာ၊ လဲ့ရည်မစောက်ပတ်ထဲပူနွေးလာပြီတယွယွဖြစ်လာတော့၏။
စောက်ရည်စမ်းချောင်းလေးကပေါင်ကြားထဲသို့တစိမ့်စိမ့်တလိမ့်လိမ့်စီးထွက်စပြုလေပြီ။ ကျေးကျေးကိုယ်တိုင်ကလည်း သူငယ်ချင်းမ၏လိုအင်ဆန္ဒကိုသိရှိရိပ်စားသိရှိနေသည်။ သူလဲကိုယ်နဲ့ထပ်တူခံစားချင်ပေမပေါ့။
ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ထွန့်ထွန့်လူးအောင်မဆတ်တငံ့ခံစားနေရင်းကတောင်၊ သူငယ်ချင်းကိုလည်းအတူကောင်းစေချင်လို့၊ လဲ့ရည်မရဲ့အင်္ကျီအောက်မှာကစားပေးနေတဲ့လက်တွေကလှိမ့်ပေးပွတ်ပေးရင်းအောက်ကိုနှိမ့်ဆင်းလာခဲ့တာချက်အောက်တောင်ရောက်လာခဲ့ပြီ။
လဲ့ရည်မရဲ့ဗိုက်ဖော်အောင်တအားနှိမ့်ချထားတဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီတိုတိုပြတ်ပြတ်လေးရဲ့အနားစအဟကြားထဲကျေးကျေးလက်ကဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်သွားပြီး လက်ဖျားလေးတွေကိုကွေးပြီး အတွင်းခံပင်တီသားကိုထပ်ဆင့်ဖြတ်နှိုက်လိုက်တော့၊ အသားနုပျော့ပျော့နွေးနွေးလေးကို ထိတွေ့မိတော့၏။
ပြီးတော့ဖဲပိုးချည်ထွေးတစ်ဆုပ်ကိုလက်ဖြင့်စမ်းမိသည်။ အဲဒါကနည်းနည်းရှည်သော်လည်းနူးညံ့နေသည်။သူမနှင့်ကွာတာက သူမမှာအမွေးနုနုပါးပါးလေးပဲရှိတာတစ်ခုပါပဲ။
" အေး..ဟုတ်ပြီ..အဲ့လို..ကျေးကျေး၊ အားးးစစ်ရှ်..ငါ့ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးပါဟာ.."
လဲ့ရည် ကသူငယ်ချင်းမ၏နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးညည်းပြောပြော၏။ ကျေးကျေးကလဲ့ရည်ရဲ့တောင်းဆိုမှုအတိုင်း၊ စောက်စိထွတ်ထွတ်လေးကိုလက်ခလယ်ဖြင့်အပီအပြင်ပွတ်ကစားပေးနေသည်။ သူငယ်ချင်းရင်းချာနှစ်ယောက်ကာမရသ၏ပျော်ရွှင်မှုအရသာကိုသူတစ်ပြန်ကိုယ်တစ်ပြန်လဲလှယ်ပြီးပေးဆပ်ခံစားနေကြသည်။
လဲ့ရည်မကကျေးကျေးကိုလည်ပင်း၊ လည်တိုင်နှင့်နို့အုံတစ်ခုလုံးအား၊ ထိုးလိုက်၊ ကော်လိုက်၊ စုပ်လိုက်ဖြင့်မွှေ့ချင်တိုင်းမွှေ့နေတော့၏။ ကျေးကျေးကလည်းရာဂ ဖီလင်၏အစွမ်းကြောင့်နေမထိထိုင်မထိ၊ နတ်ပူးသလိုဆတ်ဆတ်ခါလျက်ရှိပြီး၊ လဲ့ရည်ခေါင်းမှဆံပင်များကို စိတ်အားထက်သန်စွာထိုးဖွဆွဲဆုပ်လျက်ရှိသည်။
ခဏချင်းမှာပင် ကျေးကျေးစိတ်ထဲတွင်တစ်ခုခုလိုနေသလိုလို၊ မလွတ်လပ်သလိုကြီးခံစားနေရသည်။ ဟုတ်တာပေါ့..၊ အလောတကြီးလဲ့ရည်မကိုအင်္ကျီအောက်လျှိုပြီးတော့သာကိုင်နေတာ၊ အင်္ကျီကိုမှမချွတ်ရသေးပဲ။ ကျေးကျေးကလဲ့ရည်ကိုယ်ပေါ်မှာကစားနေတဲ့လက်ကိုအသာပြန်ရုတ်ပြီး အင်္ကျီလက်တွေကကိုင်ပြီးဆွဲချွတ်ဖို့ကြိုးစားသည်။
လဲ့ရည်ကိုယ်တိုင်လည်းအခုမှသတိထားမိပြီးမတ်တပ်ထရပ်ပေးလိုက်ကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူချွတ်ရလွယ်အောင်အလိုက်သင့်လက်မြှောက်ပေးပြီး ကျွတ်သွားတာနဲ့အောက်မှာချိတ်ဖြုတ်ပြီးသား တဝက်တပျက်ချိတ်နေတဲ့ ဘရာစီယာလေးကိုပြုတ်ကျသွားအောင်ခါထုတ်လိုက်သည်။
အခု အပျိုမလေးနှစ်ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်အဝတ်မပါကိုယ်ဗလာလေးတွေနှင့်ရပ်ပြီးတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ရမ္မက်ယစ်မူးသောအကြည့်များဖြင့်ကြည့်နေမိကြသည်။
" ကျေးကျေး..နင်..သိပ်လှတာပဲဟယ်.."
လဲ့ရည်မပါးစပ်က မအောင့်နိုင်မအည်းနိုင်ထွက်လာသောစကား။ အသံကတိုးညှင်းပြီဖီလင်အပြည့်ပါသည်။သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်မှာလည်းကျေးကျေးနားသို့တရွေ့ရွေ့ပိုတိုးလာသည်။ လဲ့ရည်က သူမ၏ညာခြေထောက်ကိုသုံး၍ကျေးကျေး၏ခြေထောက်ကြားထဲထိုးသွင်းပြီး ကားသွားစေရန်ထိုးခွဲလိုက်သည်။
အခုသူမကမတ်တပ်ရပ်လျက်အနေအထားဖြင့်သူငယ်ချင်းမ၏မျက်နှာဖြူဖြူချောချောလေးပေါ်အုပ်မိုး၍လက်နှစ်ဘက်ကို မြှောက်ထားလိုက်ပြီးမှ ခေါင်းလေးစောင်းပြီးဆတ်ခနဲလှည့်ရမ်းလိုက်ရာဆံပင်လေးကဝဲကနဲစောင်းပြီးပြန့်ကျသွားသည်။
သူ့မျက်နှာလေးကကြည်လင်ရွှန်းလဲ့နူးညံ့နေသည်။ ပြီးတော့ကျေးကျေးကိုရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်ပြီး ခေါင်းလေးငုံ့၍နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုကုန်းစုပ်ပြီးနမ်းလိုက်ပြန်သည်။
နှင်းဆီပွင့်ဖတ်နှုတ်ခမ်းလေးများ၏နူးညံ့သောထိတွေမှုများနောက်တဖန်ထပ်မံဖြစ်ပေါ်လာခြင်းနှင့်အတူပီတိစွက်သောကြက်သီးမွေးညင်းလေးများထလာပြန်သည်။ လဲ့ရည်ကကျေးကျေးကိုဆွဲချထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူမရဲ့ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကိုရို့ချလိုက်ပြီးကျေးကျေးခြေထောက်တွေပေါ်ဖြည်းဖြည်းချင်းခွထိုင်ချလိုက်တာ ညင်ညင်သာသာလေးပါဘဲ။
မိလဲ့ပေါင်ကြားကစိုရွှဲအိနေတဲ့အထိအတွေ့ကသူမရဲ့ပေါင်သားမျက်နှာပြင်ပေါ်မှလာပြီးစိုစိနေတာကို ကျေးကျေးကသိသိသာသာခံစားမိလေသည်။ ဒါပေမယ့်သူမက လဲ့ရည်နဲ့နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပြီးတော့ပဲတရှိုက်မက်မက်ဆက်နမ်းနေ၏။
လွတ်နေတဲ့လက်နှစ်ဘက်ကလည်း၊ မိလဲ့ကျောလေးတွေကိုမပွတ်မဆွပေးပဲမနေနိုင်ဘူး။ လဲ့ရည်မလည်းရာဂနတ်ဝင်ပူးပြီးတစ်ကိုယ်လုံးလိမ်ခေါက်နေပြီ။ အရင်ကငြိမ်ငြိမ်လေးရှိနေတဲ့ခါးကလည်း ကျေးကျေးဆီးစပ်နဲ့သူ့စောက်ဖုတ်နံပြားချင်းပွတ်နိုင်ဖို့စပြီးလှုပ်ရှားလာသည်။
နှစ်ယောက်သားကော့ကော့ပြီးထိုးပွတ်ပေးနေတော့ချွန်းထွက်နေတဲ့အပိုင်းလေးနှစ်ခုက တစ်ခါတစ်ခါ၊ အချင်းချင်းဖိတိုက်ပြီးပွတ်မိနေတာပေါ့။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အဲ့ဒီလိုအစိခြင်းပွတ်ပြီထိတွေ့တဲ့အတွေ့အကြုံတစ်ခါမှမရှိခဲ့ဖူးဘူး။ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက်အရမ်းထူးဆန်းတဲ့အတွေ့အကြုံအသစ်ပါပဲ..။
ဒီတစ်ခါတော့ကျေးကျေးအလှည့်ဖြစ်သည်။ သူမကသူ့လောက်ဆိုဒ်မကြီးသောမိလဲ့၏ နို့လုံးများအပေါ်မျက်နှာနှစ်ချလိုက်ပြီးပါးစပ်လေးအသာဟကာကြာဖူးလေးတွေလိုချွန်ထွက်နေသောလဲရည်၏ရင်သားဖုဖုနို့သီးလေးတွေကိုစုပ်စို့ပေးရင်းတပြိုင်ထဲမှာ နို့အုံသားကိုအလွှားလိုက်လျက်လိုက်သွားလေးနဲ့မနာအောင်ငုံခဲလိုက်လုပ်ပေးနေသည်။
" အိုးးး..ရှီးးစစ်စ်..မိကျေး၊ ဟင့်..ကောင်းတယ်ဟာ..."
လဲရည်မဒွန့်နေလေပြီ။ သတိလက်လွတ်နဲ့ကျေးကျေးခေါင်းကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူမနို့တွေပေါ်ကိုအတင်းဆွဲဖိချနေပြန်သည်။ သူမ၏အတွေးထဲမှာ နို့စို့တာတောင်ဒီလောက်တလှပ်လှပ်နေအောင်ကောင်းနေရင်၊ စောက်စိလေးပါအစုပ်အလျက်ခံရရင်တော့ ဘယ်လောက်ဆွေမျိုးမေ့လိုက်လေမလဲ။
အတွေးဝင်လာတာနဲ့ နို့စို့ပေးနေတဲ့ကျေးကျေးကိုယ်လေးကိုဖြည်းဖြည်းလေးပက်လက်အနေအထားဖြစ်သွားအောင်တွန်းလှဲချလိုက်သည်။ ပြီးတော့သူမကဝမ်းလျားထိုးလိုက်တက်သွားပြီးကျေးကျေးရဲ့မျက်နှာနားရောက်တဲ့အထိအပေါ်စီးရယူလိုက်၏။
ခြေထောက်တွေကိုကြမ်းပေါ်အားပြုဒူးထောက်လိုက်ပြီးဖင်လေးကိုကော့တင်လိုက်ရာ၊ ကျေးကျေးကလည်းမိလဲ့ဘာလိုချင်တယ်ဆိုတာသိလိုက်ပြီ။
သူမရဲ့လက်လေးနှစ်ဘက်နဲ့ မြောက်တက်လာတဲ့လဲ့ရည်မရဲ့ဖင်လုံးလုံးလေးနှစ်ဘက်ကို ပွတ်ပေးညှစ်ပေးလိုက်ရင်း၊ နောက်ဖက်ကိုပြူးပြူးလေးပြူထွက်လာတဲ့လဲရည်မစောက်ပတ်လေးကိုလက်ချောင်းလေးတွေသုံးပြီး နှုတ်ခမ်းလွှာအက်ကြောင်းလေးတွေကိုထိုးခွပြီးဖြဲကြည့်နေ၏၊ စောက်ခေါင်းလေးရောစောက်စိလးမှာပါစိမ့်ထွက်ထားသောအရည်တွေကြောင့် ပြောင်ရွှန်းလဲ့နေသည်။ ကြည့်ရင်ပင်ကျေးကျေး၏လျှာဖျားလေးကစောက်စိလေးနှင့်ထိတွေ့သွားပြီး ဖလပ်..ဖလပ်နှင့်လျက်နေတော့ရာ..၊
" ရှူးးး...စစ်ရှ်..အေး..ဟုတ်ပြီအဲဒီအတိုင်းလေး၊ အဲ..အဲ..ဟုတ်တယ်..အမလေး...အားး.."
လဲ့ရည်မှာထွန့်ထွန့်လူးအောင်ခါနေတော့ရာ စုပ်ပေးလျက်ပေးနေသော ကျေးကျေးမှာ စိတ်ထဲမှ...
(ကောင်မ..ထွန့်နေလိုက်တာများ၊ တီကောင်ဆားနဲ့ပက်တဲ့အတိုင်းပဲ..။ သူပြောတော့သူ့အဖေနဲ့အမြဲဟိုဒင်းဟိုဝှာလုပ်နေတယ်ဆိုပြီး ဒါလောက်လေးနဲ့ဖြစ်နေလိုက်တာ၊ မတွေ့ဖူးတဲ့အတိုင်းပဲ..)
လဲ့ရည်မတစ်ယောက်ခါးလေးကျစ်၊ ပေါင်လေးတွန့်ပြီးလှိမ့်နေတာ။ သူမရဲ့လိင်တူသူငယ်ချင်းရဲ့အထိအတွေ့နဲ့ကျမှအရမ်းကောင်းနေပုံရသည်။
သူ့အဖေနဲ့တုန်းကတော့ဘယ်လိုနေလဲမသိဘူး။ အခု၊ သူ့စောက်စိလေးကိုကျေးကျေးရဲ့လျှာနဲ့ အစုပ်ခံရတော့မှပဲဂျွမ်းပြန်တော့တာပဲ။ ကျေးကျေးမျက်နှာလေးကိုသူ့ဖင်ကြီးနဲ့နောက်ပြန်အတင်းကြီးဖိဖိတွန်းနေတာများ၊သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအသက်ရှူလို့ရမရကိုတောင်ထည့်မစဥ်းစားတော့ဘူး။
ကျေးကျေးကိုယ်တိုင်မှာလည်း လဲ့ရည်နဲ့ထပ်တူစိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုတလှပ်လှပ်ခံစားပြီးအရသာယူနေသည်။မိလဲ့လိုစောက်ဖုတ်နဲ့လျှာထိတွေ့ဖိကပ်စုပ်ပေးနေတာကိုမခံရမေယ့်၊ ကာမအပူဓါတ်တွေကကူးပြီး အလိုလိုနေရင်းကိုအဖုတ်ထဲကတယွယွဖြင့်အရည်တစိမ့်စိမ့်ရွှဲအောင်ကောင်းနေရသည်။
ဒါကလည်းမိမိဘဝအတွေအကြုံသစ်ရဲ့လှုပ်ခတ်မှုကိုခံနိုင်စွမ်းမရှိလို့ပါပဲ။အဲဒီအတွေ့အကြုံက သူအခုပါးစပ်နဲ့ထိတေ့ပြီးစုပ်လျက်ပေးနေရတဲ့လိင်အင်္ဂါက စောက်ဖုတ် လို့ခေါ်တဲ့ဟာကြီးဖြစ်ပြီး အရင်ကြုံဖူးထိတွေ့ဖူးတဲ့ လီးဆိုတာကြီးမဟုတ်သောကြောင့်ပါ။ စောက်ဖုတ်ချင်းလျက်ရတာ၊ သူမအဖို့တော့ကွဲပြားထူးခြားရင်ခုန်ရတဲ့အတွေ့အကြုံအသစ်ကြီးပေါ့။
သူမကလဲ့ရည်၏စောက်ပတ်ကိုနောက်မှအသားကုန်ဘာဂျာကိုင်ရင်းစိတ်လိုက်မာန်ပါတွေဖြစ်လာသည်။ လဲ့ရည်မခါးကိုလက်နှစ်ဘက်ဖြင့်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထိမ်းပြီး၊ သူမျက်နှာလှလှလေးကိုဖင်ကြာအမြှောင်းစောက်ခေါင်းထဲ နှာခေါင်းလေးမြုပ်အောင်နှစ်လို့ အတင်းတွန်းလျက်ပေးနေတော့သည်။
မိန်းမချင်းဆိုတော့လည်းဘယ်နေရာ၊ ဘယ်ထောင့်၊ ဘယ်စောင်းကိုထိုးရင်အကောင်းဆုံးဆိုတာသိနေတော့လည်း လဲ့ရည်မကိုအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်လုပ်ပေးချင်တဲ့စေတနာတွေတဖွားဖွားနဲ့ပေါ့...
-----------------------------------------
(12)
အိုးး..ကျေးကျေး..ငါ..ငါ..ရှီးးး.."
လဲ့ရည်မတစ်ယောက်ကျေးကျေးလုပ်ပေးနေတာကောင်းလွန်းလို့ ထွန့်ထွန့်ခါအောင်လူးနေရသည်။
အရသာကနတ်ပြည်တက်ဆောင့်နေပြီ။ လဲ့ရည်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးတွန့်ပြီးတောင့်တက်သွားတာနဲ့အဖုတ်ထဲကဆွဲဆွဲညှစ်နေတာကြောင့် ကျေးကျေးကလည်းသိနေလေသည်၊ ဒါကြောင့်လျှာကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလှိမ့်ကစားရင်းမှုတ်ပေးလိုက်သည်။
" မရတော့ဘူး၊ ငါမနိုင်တော့ဘူးကျေးကျေး..၊ရှုးးးစစ်စ်စ်.."
လဲ့ရည်မမျက်နှာလေးမဲ့ပြီးတရှူးရှူးနဲ့စုပ်သပ်နေလေသည်။ လက်တွေကအိပ်ရာခင်းကိုသတိလက်လွတ်ဆွဲဆုပ်ထား၏။ ခါးလေးကိုကော့တင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကျေးကျေးရဲ့မျက်နှာလှလှလေး၊ ပါးစပ်နဲ့ နှာခေါင်းတွေကိုမရမကကော့ပွတ်နေပြန်သည်။
ကာမရမ္မက်စိတ်၏ဂဏှာမငြိမ်နိုင်လောက်အောင်လှုံ့ဆော်မှုကြောင့်စောက်ခေါင်းထဲမှညှစ်ကြိတ်ပြီးချွဲကျိသောစောက်ရည်များဒလဟောသွန်ထွက်လာသည်။ မိလဲ့ရဲ့စောက်ပတ်ကိုကပ်ပြီးဝက်များမြေကြီးကော်သလိုကပ်ထိုးနေသော ကျေးကျေး၏နှာခေါင်းလေးပေါ်သို့ ပြိခနဲပြိခနဲပေပွကုန်အောင်ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။
လဲ့ရည်မ လေးငါးကြိမ်လောက်ဆတ်ဆတ်ခါအောင်တုန်တက်သွားပြီးနောက်အိပ်ရာပေါ်ထိုးလှိမ့်ချလိုက်ကာ ပိုးလိုးပက်လက်လှန်၍ဆန့်ဆန့်ကြီးအိပ်နေတော့၏။ အခုမှပင်မိန်းမချင်းချင်းနဲ့လည်းအစွမ်းကုန်အထိ အထွတ်အထိပ်ရောက်နိုင်ကြောင် သူမလက်ခံလိုက်ရသည်။ သူမမျက်ခွံလေးတွေမှိတ်ပြီးမှိန်းနေရင်းမောမောနဲ့နားနေရတော့သည်။
" စောက်ကျိုးနဲ..မိလဲ့ရယ်၊ ပြောတော့နင်ပဲကူပါရစေဆို။ အခုတော့ငါပြီးရမယ့်အစားနင်ပဲထွက်ကုန်ပြီ။ ငါ့မျက်နှာပေါ်မှာလည်းကြည့်ဦး ဟင်း..ဟင်း.."
ကျေးကျေးကသူမပါးစပ်ကိုသုတ်ရင်းမှ ပိုးလိုးပက်လက်၊ သတိလက်လွတ်နှင့် ဖလက်ပြနေသောလဲ့ရည်မကိုကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချရင်းပြောလိုက်သည်၊ ပြီးတော့မပြုံးပဲလည်းမနေနိုင်။ ကျေးကျေးအဖို့ တစ်ယောက်ထဲလိုက်မမီအောင်ပြေးပြီး နတ်ပြည်ကိုတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်စွာတက်သွားသောသူငယ်ချင်းမ မိလဲ့ကိုစိတ်မဆိုးရက်ပေ။
သူမ၏အကြည့်က နိကက်လေးပက်လက်လန်နေတဲ့ လဲ့ရည်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ် အလယ်ပိုင်းကိုအဓိကရောက်သွားသည်။
ဖားခုံညှင်းတစ်ကောင်ကပ်နေသလိုဖောင်းမို့ပြီးကားနေသော စောက်ဖုတ်မို့မို့လေး။ အဲဒီအပေါ်ပိုင်းမှာမှကြွက်နားရွက်လေးလို ဖုဖုဖောင်းဖောင်းချွန်ထွက်နေတဲ့ အသားစိုင်စောက်စိလေး၊လျှာလေးအပြင်ထုတ်ပြနေသလိုပြူထွက်နေသည်။
စောက်ဖုတ်ကွဲကြာင်းအဝထောင်လိုက်မျဥ်းမှာတော့အရည်ကြည်များဖြင့်စိုထိုင်းရွှဲအိနေ၏။ ဒါတွေကတော့လဲ့ရည်မရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှညှစ်ထွက်လာတဲ့စောက်ရေပျစ်ချွဲချွဲများနဲ့ ကျေးကျေးရဲ့သွားရည်များပေါင်းစပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ဒါကိုမြင်မှသူမလုပ်ခဲ့တဲ့လုပ်ရပ်ကိုပြန်သုံးသပ်ကြည့်မိတော့ခုနက သူ့သူငယ်ချင်းမရဲ့အဲဒီဒွာရပေါက်နေရာလေးကိုသူမမရွံမရှာယက်ပေးခဲ့တာလား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အခုလိုလုပ်ပေးလိုက်ရတဲ့အရသာကိုဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ပေ။ ပုံမှန်အခြေအနေဆိုရင်အဲဒီလိုလုပ်ဖို့သူမစိတ်ကူးထဲလုံးဝထည့်ခဲ့မည်မဟုတ်။
ဒါကိုပြန်တွေးမိလိုက်ရုံနှင့်သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲမှသိသိသာသာရွစိထိုးပြီးအပူချိန်တွေတိုးပြီးနွေးတက်လာပြန်ပြီ။
သူမ၏လက်ချောင်းသွယ်လျလျလေးများကလဲ့ရည်မရဲ့ဖြူဖွေးချပ်ရပ်နေတဲ့ဝမ်းဗိုက်သားနုနုလေးများအပေါ်လျှပ်ပြေးသွားပြန်သည်။ ဦးတည်ရာကစောက်ဖုတ်မို့မို့လေးဆီသို့၊ ထိုစဥ်မှာပင်သူမဦးနှောက်ထဲသို့အတွေးတစ်ခုဖြတ်ဝင်လာပြန်သည်။
ကျေးကျေးက လဲ့ရည်မ၏ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကိုယ်လေးရှိရာသို့ ကုန်း၍တွားတက်သွားလိုက်သည်။ ပြီးတော့မိလဲ့၏ပေါင်ကြားထဲတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ သူမ၏ညာဘက်ပေါင်ကိုသူငယ်ချင်းမ၏ဘယ်ဘက်ပေါင်ပေါ်တွင်ထပ်ထားလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ပြီးတော့ကိုယ်ကိုလှည့်ပြီး မိလဲ့ရဲ့ညာပေါင်ကိုဆွဲမြှောက်လိုက်သည်။
" မိကျေး..နင်ဘာလုပ်မလို့လည်း.."
လဲ့ရည်မက မျက်စိဖွင့်ကြည့်ပြီးမေးလာသည်။ ဒါပေမယ့်ကျေးကျေးကဘာမှပြန်မဖြေပဲ၊ မိလဲ့ရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးကိုသာဖက်၍ သူမဖင်ကိုမြှောက်ကြွပြီးရွှေ့လာလျက်၊ သူမ၏စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကိုအရည်တွေရွှဲဖတ်နေသည့် မိလဲ့ရဲ့အဖုတ်ပေါ်ဖိထပ်ချလိုက်ပြီး ခါးကိုနွဲ့ဖင်ကိုရမ်းကာအဖုတ်ချင်းဟပ်လျက်စကောဝိုင်းမွှေ့ပွတ်ပေးနေလေသည်။
သူမကကော့ထိုး၍ပွတ်ပွတ်ပေးနေရကား၊ သူနတိူ့နှစ်ဥိးစလုံး၏စောက်စိများ ခလုတ်တိုက်ပြီးပွတ်ဆွဲကုန်သည်။
" ရှီးးးစစ်ရှ်..အိုးးး မိကျေးးးးး...ဟင်းးး"
လဲ့ရည်မ စောက်စိက အသစ်တစ်ကြိမ်ထပ်လောင်းခံစားရသောအရသာနဲ့ ရှိန်းဖိန်းတက်လာပြန်လို့ မချိမဆန့်ညည်းသံလေးတွေထပ်ထွက်လာပြန်ပြီ။
စောစောကတစ်ကြိမ်ကလိုင်းမက်စ် ရလို့နတ်ပြည်တက်ခဲ့တာမှဘာမှမကြာသေးဘူး၊ အခုမိကျေးကထပ်ပြီးအတတ်ဆန်းပြန်ပြီလေ။
ကျေးကျေးကိုယ်တိုင်လည်း စောက်စိထဲက ဆိမ့်နေတာက မိလဲ့နဲ့မနီးရိုးစွဲပါပဲ။ အလွန်ထူးကျယ်ဆန်းပြားပြီးတစ်ခါမှမခံစားခဲ့ရဘူးသောအထိအတွေ့လည်းဖြစ်လေရာ၊ မွေးညှင်းလေးတွေထောင်ပြီး တရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်းဖြစ်နေရတော့သည်။ ဒါပေမယ့်ပြီးတဲ့အထိအထွတ်အထိပ်ရောက်ဖို့ကတော့အဝေးကြီးလိုသေးသည်။
ကျေးကျေးကမျက်စိလေးမှိတ်ခေါင်းလေးမော့ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုတင်းတင်းကိုက်ကာ မိမိစောက်စိဖြင့်မိလဲ့၏စောက်စိကိုဖိကြိတ်ကော့ထိုး ပွတ်ရင်းအရသာကိုအတင်းဆွဲယူနေသည်။ သူတို့၏စောက်စိလေးများကသာ မီးခတ်ကျောက်တွေသာဆိုရင် မီးထပွင့်နေလောက်ပြီ။
" အီးးး မိကျေး..အားးး ဟင့်..ဟင့်.."
မိလဲ့လည်းကောင်းလှတဲ့အရသာကြောင့်ခေါင်းလေးမော့သွားသည်။ မျက်ခုံးလေးတွေတဆတ်ဆတ်နေအောင်ချီရင်း စောက်စိဖျားလေးကစ၍ကျင်တက်သွားတာက၊ စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲအထိဓါတ်လိုက်သလိုစီးဝင်သွာသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှလည်းနံရံချင်းကြိတ်ပြီးစောက်ရည်များကိုညှစ်ချလိုက်ပြန်သည်။ သူမ၏ဗိုက်သားပြင်လေးကလည်းပြင်းပြင်းထန်ထန် လှိုင်းထအောင်လှုပ်ရှားနေ၏။
" အိုးးးဝိုးး ဟင်းး..ဟင်း.."
လဲ့ရည်မတစ်ယောက်နတ်ပြည်တက်ဆောင့်ပြန်ပြီ။ သူမကလက်တွေကိုမြောက်ရင်း တစ်ဝက်အိပ်တစ်ဝက်ထိုင်တစောင်းအနေအထားနှင့် ခါးလေးကိုကော့ကော့ထိုးခုန်ရင်း ကျေးကျေး၏စောက်စိပွတ်ချက်ကိုအားရပါးရတန်ပြန်ခံလင့်၏။
" ကျေးကျေး ..ငါပြီးပြီ..ပြီးပြန်ပြီ.."
" မိ..မိလဲ..လဲ့...ငါ.....ါ ..ါ..ရှူးး..စစ်ရှ်..အီးး.."
ကျေးကျေးက မိလဲ့ရဲ့ပေါင်လုံးကြီးကိုတင်းနေအောင်ဖက်ထားသည်။ ကိုယ်လေးကလည်းမကုန်းတကော့ကွေးနေပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြင့်ထွန့်ကနဲ၊ ထွန့်ကနဲ တုန်ခါနေသည်။
သူမစောက်ခေါင်းထဲကအခုထွက်ကျလာသောအရည်တွေက၊ သူမစောက်ရေတွေနဲ့အတူ၊ မရှေးမနှောင်းကသူမထိုးသွင်းထားသောပင်တီပေါ်မှ အဖေ့လရည်များနှင် အခုလေးတင်စောက်စိချင်းကပ်ပွတ်ခဲ့သော သူငယ်ချင်းမမိလဲ့တို့ရဲ့စောက်ရည်များပေါင်းစပ်ရောပြွန်းနေလေသည်။
တစ်ခါမှမကြုံတွေ့၊ မရရှိဘူးသေးသောပုံစံသစ်ဖြင့်ပြိုင်တူပြီးသွားချိန်တွင်၊ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးတမျှင်းမျှင်းအရသာများဖြင့် နတ်ပြည်၆ထပ်ကိုကျော်ပြီးဗြဟ္မာ၂၀သို့ပင်ရောက်နေသည့်အလားလွင့်မြောနေကြရသည်။
နှစ်ယောက်စလုံးပိုးလိုးပက်လက်ခြေထောက်ချင်း၊ ပေါင်ချင်းချိတ်ပြီး စောက်ပတ်ဟပြဲလေးကိုယ်စီနှင့် တဟောဟော အသက်လုရှူနေကြရပြီးဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေပုံကိုအောက်ထပ်မှသူ့မိဘများမသိကြပါလေ။
နဲနဲလေးအမောလေးပြေမှ လုရှူနေရသောဝင်လေနှင့်အတူ နှာခေါင်းအာရုံခံကြောလေးတွေက လဲ့ရည်မကိုထူးဆန်းသောအနံ့တစ်မျိုးကိုဃာနအာရုံတွင်ထင်ဟပ်ရရှိလာသည်။ သူမနှာခေါင်းပွစိပွစိနှင့်ဘာနုံ့လဲဟုရှူကြည့်လေသည်။
အမောလည်းပြေပြီဖြစ်သဖြင့်ကျေးကျေးဘက်သို့လှည့်ပြီးမေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။
" ဟဲ့မိကျေး နင်အနံ့တစ်ခုခုမရဘူးလား။ ညှီစို့စို့နဲ့.."
လဲ့ရည်မကမေးရင်းမှ၊ ထပ်ထားသောကျေးကျေးပေါင်ကြီးကိုတွန်းဖယ်ပြီးထထိုင်လိုက်သည်။ အဲဒီတော့မှသူမရနေသောအနံ့က ပိုပြီးပြင်းလာသလိုရှိသည်။ ကျေးကျေးကိုယ်တိုင်လည်းအခုမှထထိုင်ပြီး မိလဲ့မျက်နှာကိုနားမလည်နိုင်သလိုကြည့်၏။
သူမလည်းအနံ့တစ်ခုရလိုက်သည်။ အနည်းငယ်ကုန်း၍၊ ဟိုဘက်သည်ဘက်လှည့်၍ ရှူကြည့်သည်။ မျက်နှာကတစ်ခုခုဇဝေဇဝါပုံစံမျိုးနှင့်။
" ဟဲ့..ဒါ..ဒါ..ယောက်ျားလရည်နံ့ကြီးပဲဟ.."
လဲ့ရည်မက မျက်ခုံးဆစ်ချက်ပင့်ဆင်လိုက်ရင်းထူးဆန်းသည့်ပုံစံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။ အဲဒီတော့မှကျေးကျေးတစ်ယောက်သတိရလာပြီး..၊
" ဟီးဟီး..သိပြီ..ဒါ..ဒါ..ငါ့အဖေ လရည်နံ့ပဲ..ဟိ.."
ကျေးကျေးကခပ်ရှက်ရှက်ဖြင့်ရီရင်းမှပြန်ဖြေသည်။ ပြီးမှ စောစောတုန်းက လဲ့ရည်မရောက်မလာခင်အဖြစ်အပျက်များကိုပြောပြလိုက်သည်။ ဇာတ်လမ်းအစပျိုးသည့် ကားပေါ်ကအဖြစ်အပျက်တွေရောပေါ့။
" ဟဲ့..ဒါဆို နင့်ပင်တီမှာပေနေတဲ့နင့်အဖေအရည်တွေကို ဟိုထဲနှိုက်ကစားတယ်ပေါ့၊ တော်ကြာဗိုက်ရှိသွားရင်ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ..အရူးမရဲ့.."
လဲ့ရည်မ အသံကကျယ်လာလျက်အသံမာမာနှင့်ပြောသော်လည်း၊ တကယ်အမှန်အကန်တော့စိတ်ဆိုးပုံမရ။ သူမကထလိုက်ပြီးသူမပိုက်ဆံအိတ်ပစ်တင်ခဲ့ရာသို့ထသွားကာ ဆေးကဒ်လေးတစ်ကဒ်ကိုဆွဲထုတ်လာရင်း..
" ရော့..သောက်လိုက်စမ်း..ဟင်း၊ ကိုယ့်အရှုပ်ကိုယ်ရှာ..မပြောချင်ဘူး..သိလား"
လဲ့ရည်မကဆေးကဒ်ထဲမှဆေးတစ်လုံးကိုဖျစ်ထုတ်ရင်းကျေးကျေးကိုကမ်းပေးလိုက်သည်။ ဒီဆေးအမျိုးအစားကလိင်ဆက်ဆံပြီးပြီးခြင်းသောက်ရသောတားဆေးမျိုးဖြစ်သည်။
ကျေးကျေးကပြောက်ချော်ချော်မျက်နှာပေးနှင့်လှမ်းယူလိုက်ရင်း၊ မိလဲ့ကိုလျှာထုတ်ပြလိုက်လေသည်။
-----------------------------------------
အပိုင်း(၅) ဆက်ရန် >>>>>>
No comments:
Post a Comment