တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် အပိုင်း (၆)

တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် အပိုင်း (၆)

လမင်းကြီး ရေးသားသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

(16)                                     

ဦးရဲထွတ်က အလန့်တကြား တားလိုက်သည်။ သို့သော် လီးထိပ်ကခံစားလိုက်ရသော စိမ့်ခနဲ ခံစားရချက်အရသာကိုလည်း မလွန်ဆန်လိုက်နိုင်သဖြင့် အသံထွက်၍ပင်ညည်းလိုက်မိသည်။ သူကယောင်ရမ်း၍ကိုင်ထားသော ဂီယာတံကိုရော၊ စတီယာတိုင်ကိုပါလွှတ်လိုက်မိပြီး၊ သူ့သမီးလုပ်နေတာကို တားဖို့အတွက်ကျေးကျေးခေါင်းလေးကိုစုံကိုင်ပြီးတွန်းဖို့ပြင်လိုက်သည်။

သူသတိလွတ်သွားခြင်းဖြစ်လို့၊ ကားကအခြေနဲနဲပျက်ပြီးအခြားယာဉ်ကြောထဲဝင်သွားတော့မလို ဖြစ်သွားသည်။

သူအလန့်တကြားဖြင့်ယာဉ်ထိမ်းလက်ကိုင်ကိုပြန်ကိုင်ကာ ထိမ်းလိုက်ရ၏။ တော်သေးတာပေါ့ဘေးယာဉ်ကြောတွေကရှင်းနေလို့..။

သို့သော် သူလက်ကိုင်ဂွေကို ကိုင်ပြီးထိမ်းရတာ အတော်အားစိုက်ယူလိုက်ရသည်။ သူ့လက်ချောင်းတွေကဆွဲသလိုမပါ၊ တောင့်တင်းကွေးကောက်နေလို့ဖြစ်သည်။

လက်ကြောတွေတောင့်သွားမှာပေါ့၊ နူးညံ့လှသော လျှာနုနုလေးက သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးထိပ်ကိုလိမ့်၍လှည့်၍လျက်နေပြီလေ။ သူကားကိုပုံမှန်မထိမ်းချုပ်နိုင်တော့၍စက်သံကမမှန်တော့ပေ။ နှေးကျပြီးတဂီးဂီးနှင့်ဆွဲနေ၏။ ကားအရှိန်ကနှေးသွားပေမယ့် သူ့အဖေ၏တန်ဆာကိုရေခဲချောင်းစုပ်သလိုအရသာရှိရှိလျက်နေသောကျေးကျေး၏ပါးစပ်နဲ့လျှာကအရှိန်မြန်လာသည်။

" ရှီးး အားးး..သမီးမီးးးး..အူးးးး.."

ဦးရဲထွတ်ဘယ်လက်ကယောင်ရမ်း၍ဂီယာတံကိုမထိုးပဲတောင့်တင်းစွာမြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ သူ့လီးဆီကခံစားနေရတဲ့အရသာကအကြောများတဖျင်းဖျင်းနေအောင်ဆိမ့်အီနေသည်။

သူတို့သားအဖ မသင့်တော်တာတွေ လုပ်နေမိမှန်းသိသော်လည်း၊ သာယာမှုနောက်ပါသွားသော သူ့စိတ်တွေကိုဘယ်လိုမှထိမ်းချုပ်မထားနိုင်တော့ပေ။ ကျေးကျေးကနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုဆွဲစုပြီးအရှိန်ဖြင့်တင်းတင်းစုပ်နေသည်မှာ ရေဘဝဲတစ်ကောင်၏ စုပ်အားထက်လျော့မည်မဟုတ်။

ထိုစဉ်မှာပင်ကျေးကျေးကအရှိန်ကိုလျှော့ချပြီးခေါင်းလေးကြွလာသည်။

ဦးရဲထွတ်က သူ့သမီးသတိဝင်လာပြီး လုပ်နေတာတွေကိုရပ်လိုက်တော့မည်ဟု ထင်လိုက်သည်။ ထိုစဉ်သူ့စိတ်ထဲတွင်နှစ်ခွဖြစ်နေ၏။ တစ်စိတ်ကသူတို့သားအဖ မတော်တာတွေလုပ်နေမိတာကို ရပ်လိုက်လို့ရပြီဟုရင်ထဲ ပေါ့သွားသလို။ နောက်တစ်စိတ်ကတော့လက်ရှိခံစားနေရသည့် သူ၏လှပသောသမီးချစ်လေး၏နူးညံ့သောလျှာနဲ့ခံတွင်းနွေးနွေးလေး၏အထိအတွေ့နှင့်သာယာမှုကိုနှမြောမိနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

" အူးးး..ရှစ် ..ထ်..အားးဟားး"

သူ့ရဲ့ ရောထွေးနေသောအတွေးစများကမဆုံးလိုက်ပါ၊ ခေါင်းလေးကိုကြွပြီးပါးစပ်ထဲကထုတ်နေသောနှုတ်ခမ်းဖျားလေးတွေက တဆုံးလွတ်ထွက်သွားလုမတတ် ဆုတ်ထွက်သွားပြီးမှ၊ ဒစ်ကြီးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီးငုံလိုက်ကာခေါင်းကိုငုံ့၍ လီးတံတဆုံးအာခေါင်ထောက်အောင်စုပ်ချလိုက်ပြန်သဖြင့် ဦးရဲထွတ်၏ ညည်းသံရှည်ကြီးထွက်ကျလာပြန်၏။

သူ့အဖို့ ကင်းကွာနေရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ သာယာမှုခံစားချက်တွေတဖန်ပြန်နိုးကြားလာခဲ့ပြီဟု ထင်လိုက်သည်။ သူ့မိန်းမကလျာဖူးက သူ့ကိုမလုပ်ပေးဘူးလားဆိုတော့လည်းမဟုတ်ပါ။ လုပ်ပေးတာမှ အမြဲတမ်းလိုလိုပါပဲ။ ဒါပေမယ့်ဟိုကရိုးအီနေသော ပုံစံဟောင်းကြီးဖြစ်၍အပြောင်းအလဲမရှိ၊ ယခုခံစားနေရသောအထိအတွေ့နဲ့အရသာကတော့စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းလှသည်။

ရင်က မွေးသောချစ်သမီးအရင်းလေး၏ နူးညံ့လှသောပါးစပ်သေးသေးလေးဖြင့်ဖွဖွလေးငုံပြီး ရင်သိမ့်ဖိုဖွယ်တရှိုက်မက်မက်ဆွဲစုပ်ချက်ဖြစ်သည်။

ကျေးကျေးကိုယ်တိုင်ကလည်း အခုသူမပေးဆက်နေသော ရဲ့လျှာနှင့်နှုတ်ခမ်းတို့မှ ခံစားချက်အရသာကြောင့်သူမ၏မွေးသဖခင်ကြီးမှာ၊ ရူးလောက်အောင်လှိမ့်ကောင်းနေကြောင်းသိနေလေသလား။

ဒါမှမဟုတ် သူမ၏မူးယစ်ရီဝေနေသောအရှိန်အဝါကြောင့်လားမသိ၊ သူမ၏ခေါင်းလေးက တလှုပ်လှုပ်၊ တငုံ့ငုံ့ဖြင့်အဖေ့လီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်နဲ့အပြည့်ငုံပြီး တကျွပ်ကျွပ် တပျတ်ပျတ်နှင့် အားရပါးရကြီးစုပ်သွင်းပုလွေမှုတ်လျက်ရှိနေလေသည်။

သူမ၏စည်းချက်ကိုက်စွာ လှိမ့်လှည့်နေသောလျှာစွမ်းကြောင့်ဦးရဲထွတ်မှာကားကိုမနည်းမောင်းနေရရင်းမှတထွန့်ထွန့်နှင့်..

" တော်..တော်တော့..ကျေးကျေး.. စစ်ရှ်..ရှီးးး သမီး.."

ဦးရဲထွတ်က ပါးစပ်ကသာအော်၍ဟန့်တားနိုင်ပြီးလက်တွေခြေတွေကဘာမှမတတ်နိုင်၊မလုပ်နိုင်ပေ။ ကားကိုသာအခြေမပျက်အန္တရာယ်မဖြစ်နိုင်အောင်မနည်းထိမ်းမောင်းနေခဲ့ရသည်။

သူ့ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှလည်း လီးစုပ်ခံနေရခြင်း၏ဖီလင်ကိုတုန့်ပြန်နေရသဖြင့်မကုန်းတကော့ကြီးဖြစ်နေရလေ၏။ သမီးဖြစ်သူ၏ခံတွင်းထဲမှတံတွေးတွေကြောင့်ချောမွတ်စိုစွတ်နေမှုနှင့်လျှာဖျားလေးဖြင့်ဒစ်ထိပ်ကိုလှိမ့်ပြီးတဇတ်ဇတ်ကလိနေမှုများကြောင့်

ဦးရဲထွတ်မှာဗိုက်ကြွက်သားများဆတ်ဆတ်ခါလှုပ်လာတဲ့အထိပင်ဖြစ်လာရသည်။ ရှေ့တစ်ဖြတ်လမ်းဆုံမှမီးပွိုင့်မီးနီကိုတဖျပ်ဖျပ်နှင့်လှမ်းမြင်လိုက်ရပြီးမကြာခင်မှာပင်၊ ဘရိတ်အုပ်၍ရပ်လိုက်ရပြန်၏။

စောစောက လက်ကိုင်ဘီးကိုဦးတည်ရာမပျောက်အောင် မနည်းကိုင်ထိမ်းခဲ့ရသောလက်များက အခုတော့ငုံ့ပြီးပုလွေမှုတ်နေသောသမီးငယ်ရဲ့ခေါင်းကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားမိပြန်လေသည်။ ဒါပေမယ့်ဒီတစ်ခါတော့ သမီးရဲ့လုပ်ရပ်ကိုဟန့်တားဖို့ခေါင်းကိုတွန်းထုတ်ပစ်ဖို့မဟုတ်တော့ပဲ၊ သူ့သမီးနက်နက်နဲနဲပိုပြီးစုပ်နိုင်ရန်ဆွဲဖိ၍ပင်ပေးနေလိုက်သေးသည်။

" အူးးး..ကျေးကျေး..အားးး..ဖေဖေ..ဖေဖေ..ရှီးး...ရှစ်စ်စ်.."

ဦးရဲထွတ်ကသူ့သမီး၏နူးညံ့ပျောင်းအိသောအနက်ရောင်ဆံနွယ်စများကိုဆွဲယူပွတ်သပ်ပေးနေရင်း လည်ချောင်းသံထွက်အောင်ညည်းညူမိလေသည်။

အမှန်အမှားခွဲခြားဆုံးဖြတ်နိုင်သောအသိစိတ်များက သူ့ဦးနှောက်ထဲတွင်ထုံမှိုင်း၍ ပျောက်ကွယ်ပြီးမှောင်မိုက်သွား၏။ သူ့ခါးကသတိမထားလိုက်မိခင်မှာပဲအလိုလိုကော့၍ကြွတက်လာသည်။ လက်ကသမီးခေါင်းကိုညင်သာစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားရင်းသူ့လိင်တံကြီးကိုကော့ထိုးပြီးငုံထားသောသမီးငယ်၏ပါးစပ်ဖူးဖူးလေးကိုညှောင့်လိုးပေးနေသည်။

ကောင်းလိုက်၊ အရသာရှိလိုက်တဲ့ဖီလင်ပါဘဲ။ တကယ်လို့ သူ့လိုငယ်စဉ်ကဆော်တကာလိုက်ပွေခဲ့သောသမ္ဘာရင့်ဖိုက်တာ ပလေးဘွိုင်းတစ်ယောက်သာမဟုတ်ခဲ့ရင် အခုလောက်ဆိုသူ့သမီးရဲ့အံ့မခန်းပါးစပ်စွမ်းကြောင့် သူ့ရဲ့ရေကာတာလျှံပြီးကျိုးထွက်သွားတော့မှာသေချာသည်။

သူရုတ်တရက်၊ ညာဖက်နောက်ကြည့်မှန်ကနေ ရောင်ပြန်ဟပ်လာတဲ့ မီးရောင်ကြောင့်နောက်ဘက်ကကားတစ်စီ မောင်းလိုက်လာတာကို သိလိုက်ရသည်။ နောက်ကား သူတို့ကားဘေးးတွင်မီးနီမိ၍ယှဉ်ရပ်လိုက်တော့မှ တက္ကစီတစ်စီးဖြစ်ကြောင်းသိရသည်။

တက္ကစီထဲတွင်ထိုင်လိုက်လာသည့်ခရီးသည်က သူတို့ကားဘက်သို့အမှတ်မထင်ကြည့်နေရာမှစိတ်ဝင်တစားစိုက်ကြည့်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။

ညအချိန်ဖြစ်နေသည့်အပြင် ကားနှစ်စီး၏မှန်ချပ်နှစ်ထပ်အကြားဖြတ်ပြီးကြည့်ရသဖြင့် ကြည့်သူအဖို့သိပ်ပြီးပြတ်ပြတ်သားသားမြင်ရမည်မဟုတ်သော်လည်း၊ ဦးရဲထွတ်အဖို့ သူတစ်ပါး၏မျက်စိရှေ့မှောက်တွင် မိမိသမီးဖြစ်သူနှင့် မဖွယ်မရာ ဆက်စ်ရှိုး (sex show) ပြသပေးနေရသည်ကိုက တမျိုးစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်း၍ ရင်တွေခုန်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလည်းပူထူပြီးနေမိတော့၏။ ရှက်သလိုလိုပျော်သလိုလိုကြီး။    

ဒါပေမယ့်သူ့သမီးကျေးကျေးကတော့ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလုံးဝဂရုထားမနေပါချေ။ သူမကမူးနေသည့်အရှိန်နဲ့အပြင်၊ ရမ္မက်ရာဂစိတ်သွေးတွေတလျှံလျှံတက်ပြီး၊ သူမ၏ပုလွေတော်ခင်းအကကို စိတ်ပါလက်ပါဆက်ပြီးခင်းကျင်းကပြနေလေတော့သည်။

ဒါ့အပြင်ဦးရဲထွတ်ခေါင်းထဲတွင်သတိရပြီးတွေးမိသွားတာက သူ့သမီးဖျော်ဖြေပေးနေသော ပုလွေစွမ်းအပေါ်တွင် မိန်းမောသာယာနေမိသောတစ်ချိန်လုံးတွင်၊ ကားနောက်ခန်းထဲမှာသူ့သမီး၏သူငယ်ချင်းရင်းချာကြီးဖြစ်သည့်လဲ့ရည်မတစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာကိုက၊ အရင့်အရင်က တစ်သက်လုံးကြုံခဲ့တဲ့အတွေ့အကြုံတွေထက်ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းလှပါဘိ၏။

တော်သေးတာပေါ့၊ လဲ့ရည်မကလည်းမူးနေပြီး ပိုးလိုးပက်လက်ဖြစ်နေလို့သာပဲ။ မီးပွိုင့်လွတ်လာပြီးတော့သမီးကိုလုပ်ချင်ရာလုပ်ပစေတော့ဟု လွှတ်ထားပေးလိုက်ရပြန်ပြီး ကားကိုအာရုံစိုက်၍ပြန်မောင်းနေရသည်။

နောက်ထပ်၁၀ မိနစ်နီးပါးထပ်မောင်းခဲ့ရပြီးနောက်၊ကြာတော့ ဦးရဲထွတ်ရဲ့လီးကခံစားချက်ကတစထက်တစ၊ အရှိန်တွေတဟုန်းဟုန်း ထပ်၍တက်လာပြန်ပြီ။

သမီးအလိမ္မာကျေးကျေးကတစ်လမ်းလုံးခေါင်းလေးငုံ့လိုက်ကြွလိုက်နဲ့ အဖေ့လီးကိုအရသာခံစုပ်လာသည်မှာ အသံတွေတောင်တပြွတ်ပြွတ်တပျတ်ပျတ်ကျယ်လောင်စွာထွက်နေလေ၏။ စိုရွှဲရိုက်နေသော တံတွေးများကလည်းအကြောတပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ထောင်ထနေသော လီးတံကြီးတစ်ခုလုံးမှာအမြှုပ်တစီစီနဲ့ပေပွလို့နေသည်။

နူးညံ့သောလျှာကဒစ်ကြီးထိပ်ကိုကျွမ်းကျင်စွာလိမ်းသပ်လျက်အဆုံးစွန်သောအရသာကိုဖခင်ကြီးအားဆက်သလျက်ရှိလေတော့သည်။

သူ့သမီး အနေအထားကိုဦးရဲထွတ် တွေးဆသုံးသပ်လိုက်မိပြီးဖြစ်သည်။ သူ့သမီးကျေးကျေးကအချဉ်တော့မဟုတ်၊ သူ့ရည်စားဟောင်းနှင့်ဘယ်အဆင့်အထိပေါက်ရောက်ခဲ့ပြီးပြီဆိုတာသူသဘောပေါက်လိုက်ပြီးပြီ။

ကားကသူတို့၏ အိမ်ယာစီမံကိန်းဝင်းထဲသို့ အရှိန်သတ်ပြီးကွေ့ဝင်မိလေပြီ။ ဂိတ်ဝရှိလုံခြုံရေးအဆောက်အဦဂိတ်တဲထဲမှ ဝန်ထမ်းတစ်ဦးထွက်လာပြီး အဝင်လမ်းကိုဖြတ်တားထားသောဘီးတပ်ဂိတ်အရှင်ကိုလျောတိုက်တွန်းပြီးဖွင့်ငပးလေသည်။

ကားဖြတ်ဝင်သွားသည်နှင့်လုံခြုံရေးအစောင့်က ဆလံပေး၍ အလေးပြုနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ အစောင့်ကသူတို့၏ကားကို မှတ်မိနေလို့ဖြစ်သည်။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အိမ်ရောက်တော့မှာဖြစ်ပြီးအခုသူ့သမီးလေးပေးဆက်နေတဲ့ပျော်ရွှင်သာယာမှုကပြီးပြတ်ကုန်ဆုံးသွားတော့မှာဖြစ်သည်။

ဒီပျော်ရွှင်သာယာမှုကိုသူကအခုအရမ်းစွဲလန်းသွားပြီး၊ မရပ်ပဲဆက်လက်ဖက်တွယ် ထားချင်နေလေပြီ။ ဒီလိုစိတ်ရောကိုယ်ပါတုန်လှုပ်လောက်တဲ့သာယာမှုမျိုးကို ပြတ်လပ်နေပြီးတောင့်တလိုချင်နေခဲ့တာကြာလှပြီဖြစ်ပြီးယခုသူ့သမီး၏တစ်သက်စာလောက်ပင်ရှိတော့မည်လားမသိပေ။

ဦးရဲထွတ်၏ဦးနှောက်ထဲတွင်ဘာဆက်လုပ်ရမည်မှန်းမသိပဲစိတ်ရှုပ်ထွေးနေမိသည်။ တကယ်လို့ကျေးကျေးကသာ အရက်ကိုအမူးအရူးမသောက်ခဲ့ဖူးဆိုပါက၊ ယခုဖြစ်ပျက်နေသောအဖြစ်အပျက်များဖြစ်လာခဲ့မည်လည်းမဟုတ်ချေ။ မဖြစ်လည်းမဖြစ်နိုင်တော့ပေ။

-----------------------------------------

(17)

ဦးရဲထွတ်၏မျက်လုံးများသည်အတွေးများနှင့်ချာချာလည်လျက်ရှိသည်။ သူတိုကားကအိမ်ယာဝင်းထဲမရောက်ခင် အဝင်ဝတစ်ဘက်တချက်ရှိ ပန်းခြံကိုဖြတ်ထားသောလမ်းအတွင်းဖြတ်သန်းမောင်းနှင်လာခဲ့သည်။

မနက်စောစောဆိုရင်တော့ ဒီနေရာက အားကစားလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့လူတွေနဲ့ စည်ကားနေပေလိမ့်မည်။

ယခုလက်ရှိအချိန်ကားညဥ့်နက်မှုကအချိန်အတော်ရင့်နေပေပြီ၊ယခုမူကားတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုကလွှမ်းမိုးနေသည်မှာ သုဿန်တစပြင်တစ်ခုကဲ့သို့ပင်။ လမ်းမီးရောင်များကလည်းကျဲပါးလှသည်။

ထိုစဥ်သူ့နားထဲသို့တစ်စုံတစ်ဦးကပြာလိုက်သည့်အသံလှိုင်းတစ်ခုကဝင်လာသည်၊ အပြင်ဘက်ကပြောလိုက်သောအသံကတကယ်ပဲဝင်လာတာလား၊ စိတ်အာရုံထဲကကြားလိုက်ရတဲ့အသံလားသူမသဲကွဲလိုက်ပေ။

" ကားကိုရပ်လိုက်စမ်း"

" ဘယ်သူလဲ.!.."

ဦးရဲထွတ်က ချက်ချင်းဆိုသလို အမှတ်တမဲ့နဲ့ပြန်မေးလိုက်မိသည် အသံကဘယ်ကလာမှန်းပင်မသိ။

" မင်းအဲဒီအနံ့ကို မမှတ်မိဘူးလား။ မင်းသမီးရဲ့စောက်ဖုတ်နံ့လေ။ အနံ့လေးကမမွှေးဘူးလား၊ မင်းရှူဖူးပါတယ်လေ။ စောက်ပတ်လေးကြားထဲကညှစ်ထုတ်ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်လေးတွေရဲ့အရသာကအရမ်းကောင်းပြီးချိုမြနေမှာပဲ.."

" နေပါဦး..မင်းက ဘယ်သူလဲ.."

ဦးရဲထွတ်ကထပ်မေးလိုက်ပြန်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကိုဟိုဟိုဒီဒီလိုက်ကြည့်နေသည်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ဦးနှောက်ထဲအတွေးထဲမှာတော့ သူ့သမီးကျေးကျေးရဲ့အတွင်းခံပင်တီလေးကိုခိုးနမ်းခဲ့၊ ခိုးလျက်ခဲ့စဥ်တုန်းက အရသာနဲ့ဖီလင်ခံစားချက်ပုံရိပ်တွေကိုပြန်လည်စဥ်းစားမြင်ယောင်နေမိ၏။

" မင်းခိုးကိုင်ဖူးတဲ့နို့လုံးအိအိထွားထွားလေးနဲ့နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်ဖူးဖူးပန်းနုရောင်လေးကိုလည်းမှတ်မိနေတယ်မဟုတ်လား။ အဲဒါလေးကိုမင်းတကယ်မစို့ချင်ဖူးလားကွာ.."

ဦးရဲထွတ်ကသူကြားနေရသောအသံကိုနားထောင်နေရင်းသူ့နားတွေအူတက်လာလိုဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူကကိုယ့်လက်ကိုမြှောက်ပြီးယောင်ရမ်းကြည့်မိသည်။ ဟိုတစ်ညက ညကြီးမင်းကြီး အခန်းထဲမှညသူ့သမီးအိပ်နေတုန်းခိုးကိုင်ခဲ့ရသည့်ဖောင်းကားပြည့်တင်းသည့်၊ ရင်သားအိအိများ၏အထိအတွေ့ကို သတိရနေမိသည်။

ခံစားချက်က ယခုလောလောလတ်လတ်ပင်ကိုင်ခဲ့ရသလိုမျိုး၊ သူ့လက်ဖဝါးပေါ်၌စွဲထင်နေလေသည်။

" မင်းမြင်ခဲ့ရတဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး၊ မင်းစိတ်ကူးယဥ်ပြီးအိပ်မက်မက်ခဲ့တဲ့ဟာလေးက၊ အခုဆိုရင်မင်းလီးကြီးနဲ့ထိုးထည့်အလိုးခံဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီနော်၊ အထဲမှာ နွေးနွေးထွေးထွေး၊ ကျဥ်းကျဥ်းကျပ်ကျပ်နဲ့ ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲဆိုတာမင်းလက်တွေ့သိတော့မှာ"

" ဆယ်ကျော်သက်ခလေးမနုနုထွတ်ထွတ်လေးတစ်ယောက်ရဲ့လတ်ဆတ်နုပျိုနေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးလေ..။ မင်းတယုတယထိမ်းသိမ်းထားချင်ပေမယ့်လည်းနောက်တစ်နေ့ကူးရင်၊ မင်းသမီးကိုတခြားလူဆွဲစားသွားမှာပဲ။ လက်လွတ်မခံချင်ရင်တော့အခုပဲကားရပ်လိုက်လို့ရပြီ.. "

သူ့ကိုဘယ်သူပြောလို့၊ ဘယ်သူကအမိန့်ပေးနေမှန်းမသိ၊ အသံသာကြားရပြီး အကောင်အထည်ကိုမမြင်ရ။ အမှန်တော့ဘယ်သူမှမဟုတ်ပါ၊ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အတွင်းစိတ်မှမသိပဲတောင့်တနေခဲ့မှုများကိုသူ၏ဆဌမအာရုံက အကြားအာရုံသို့လှုံ့ဆော်ပြီး တိုက်တွန်းနေခြင်းသာဖြစ်သည်။

ဝူးးးး ကျွိ....!

" အိုးးစစ်ရှ်.."

ကားဘရိတ်အုပ်၍ ရပ်လိုက်သည်နှင့်အတူ ဦးရဲထွတ်၏လည်ချောင်းသံနှင့်ညည်းသံကလည်းထွက်လာခဲ့သည်။

တစ်ဖက်မှလည်း၊ ခေါင်းကို ကြိတ်ယမ်းလိုက်သည့်အမူအရာကကျေးကျေး၏ ရင်တွင်းမှရာဂခံစားချက်အဟုန်ကိုဖော်ပြနေသည်။ ကားသော့က တုန်ယင်နေသောလက်တစ်စုံဖြင့်ဆွဲထုတ်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။

ဦးရဲထွတ်အတွက်စိတ်စွမ်းအားထိမ်းချုပ်နိုင်မှုများ၏အနိမ့်ကျဆုံးသောအဆင့်များကယခုအချိန်တွင်အပေါ်စီးရနေပေပြီ။

ကားကိုမှောင်မည်းသောပန်းခြံရိပ်ထဲ၌ ရပ်ထားရ၍မှောင်မည်းနေသည်။ အလင်းရောင်ဆို၍သစ်ရွက်မျာကြားမှကြိုးစားပြီး ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာသော၈ရက်လရောင်လေးသာရှိလေသည်။

" ကျေးလေး..ဖေဖေ့သမီး.."

ဦးရဲထွတ်က တုန်ယင်စိတ်လှုပ်ရှားသောအသံဖြင့်ခေါ်လိုက်ရင်း၊ သမီးဖြစ်သူ၏ကိုယ်ခန္ဓာလေးကိုကျောအောက်မှပင့်လျှိုသိုင်းဖက်ပြီးပွေ့မလိုက်သည်။ ကျေးကျေးဘက်ကလည်းဘာမျှငြင်းဆန်ရုန်းကန်ခြင်း အမူအရာတစက်မှမရှိပေ။

သူမကပါးစပ်ထဲမှသူ့အဖေပစ္စည်းကြီးကို ပြန်လည်ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး၊ သူမ၏ကိုယ်ကိုမတ်၍မွေးသဖခင်ကြီးရဲ့ ပေါင်ကြားခွဆုံပေါ်တည့်တည့်မတ်မတ်ကြီးခွထိုင်လိုက်လေတော့သည်။

ပင်တီပါးပါးမျှင်မျှင်လေးအောက်မှာရှိနေသောစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးနှင့်ကိုယ်ကပ်ဘောင်းဘီအဖြူရောင်လေးက၊ တံတွေးတွေနှင့်ပြောင်ချောဝင်းစိုနေသောလီးတံမာမာကြီးပေါ်တွင်ဖိကပ်ပွတ်ဆွဲမိနေလေပြီ။ ကျေးကျေးကသူမ၏လက်မောင်းလေးများကိုမြှောက်ပြီးအဖေဖြစ်သူ၏လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။

သားအဖနှစ်ယောက်စလုံး၏ ကွန့်မြူးတောက်ပနေသောမျက်လုံးအစုံတွေကဖုံးကွယ်နေသောရာဂစိတ်တွေကိုဖော်ကျူးလာနေပြီဖြစ်သည်။

တိတ်တခိုးလိုအင်ဆန္ဒများကဒီအချိန်မှာလာရောက်ဆုံစည်းမိနေသကဲ့သို့ရှိသည်။ သွေးသားရင်းချာတွေပါလားဟူသည့် အသိတရားတားဆီးမှုတွေက သားအဖနှစ်ယောက်စလုံး၏အတွေးထဲတွင်လုံးလုံးကြီးဝင်မလာတော့ပေ။

" လှလိုက်တာသမီးရယ်.."

တီးတိုးဆိုသောအသံထက်ပင်ပို၍တိုးညှင်းသောစကားစုလေးက ဦးရဲထွတ်ရဲ့ပါးစပ်မှလွတ်ကျလာခဲ့သည်။သမီးချောအချစ်ကလေးကျေးကျေး၏မျက်နှာကလေးကဖြေးဖြေးချင်းငုံ့လာပြီး သူမ၏နှင်းဆီသွေးနှုတ်ခမ်းဖူးထွတ်ထွတ်လေးက မွေးသဖခင်အရင်း ဦးရဲထွတ်၏ပါးစပ်နှင့်နွေးထွေးနူးညံ့စွာ ဂဟေ ဆက်မိသွားတော့သည်။

သူမကအခုအချိန်မှာဘာစကားတစ်ခွန်းမှပြောရန်ဆန္ဒမရှိပေ။ လောလောဆယ်သူမလိုချင်နေမိသည်ကမကြာခင်မှာဖခင်နှင့်အတူတက်ရောက်ပျော်ပါးရတော့မည့်နတ်ဘုံခြောက်ထပ်နှင့် အဖေပေးဆက်လာမည့် အချစ်မိုးအချစ်ရေများနှင့်သာယာမှုများကိုသာဖြစ်သည်။

" ဟား...အားးးး..."

" အင်းးးမ်..မ်မ်မ်.."

နှစ်ယောက်စလုံးထံမှ လည်ချောင်းထဲကအသံများဖြင့်များဖြင့်ထွက်ကျလာသောညည်းညူသံအစုံတို့ကသားအဖနှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ကာမစိတ်ဒီဂရီများအဆုံးစွန်အဆင့်အထိတက်နေကြပြီဖြစ်ကြောင်းပြဆိုနေလေသည်။

သွေးသားရင်းချာသားအဖနှစ်ယောက်ချစ်သူရည်းစားများလို တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးပူလောင်ပြင်းပြစွာဖြင့်အငမ်းမရပါးစပ်ချင်းစုပ်ပြီးနမ်းရှုပ်လျက်ရှိနေကြသည်။

ဦးရဲထွတ်ကသူ့သမီးကျေးကျေးရဲ့ခေါင်းနဲ့ကျောပြင်လေးများကိုညင်သာမြတ်နိုးစွာတစ်လှည့်စီသပ်ပေးနေရင်းက နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုမနာအောင်ကိုက်ဆွဲစုပ်နမ်းရင်း သူ့လျှာကိုပါပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်သည်။ သူကသမီးရဲ့နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့လျှာရဲ့အတွေ့ကိုထိတွေ့ခံစားလိုက်ရလေသည်။

လျှာနှစ်ချောင်းကမြွေနှစ်ကောင်မိတ်လိုက်နေသည့်အလားအပြန်ပြန်အလှန်လှန်လှိမ်လှည့်ပူးကပ်လုံးထွေးလျက်ရှိကာ ရမ္မက်စိတ်များပွက်ပွက်ဆူပြီးတရှိန်ရှိန်တောက်လာလာအောင်နှိုးဆော်နေပေပြီ။ တစ်ယောက်နှင့်ဆစ်ယောက်လည်းတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမိကြ၏။ ရှိုက်သံပြင်းပြင်းညည်းညူသံများနှင့်အတူမောဟီုက်သောအသက်ရှူသံများ၊နှင့် ကြွက်သားများတဆတ်ဆတ်တုန်တက်လာခြင်းတို့ကရာဂမီး၏အမြင့်ဆုံးအရှိန်သို့တက်နေကြောင်းပြနေသည်။

ကျေးကျေးကသူမ၏လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဖြေလျှော့ကာ အဖေ့လည်ပင်းကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ သူမ၏ သွယ်လျသော လက်ချောင်းထိပ်လေးများကသူ့အဖေရဲ့ပြည့်တင်းသော ရင်အုပ်ကြီးပေါ်တွင်တရွရွပွတ်ရင်းကစားနေပေပြီ။ သူမ၏သွေးများကလည်းတဒုတ်ဒုတ်တိုးနှလုံးသားကလည်းအပြင်းအထန်ခုန်လျက်ရှိသည်။

ကျေးကျေးကအဖေ့ကိုဖက်ထားသောသူမလက်တွေကိုလွှတ်လိုက်ကာ မိမိဝတ်ထားသောအင်္ကျီလေး၏အောက်နားစနှင့်ကြိုးကိုဆွဲပြီး လွယ်လွယ်ကူကူပင်မတင်လိုက်သည်။ အခုအင်္ကျီကလုံးဝကျွတ်ထွက်မသွားသေးသော်လည်း ရင်အုံကြီးအပေါ် လည်ပင်းအောက်တွင်တန်းလန်းတန့်နေသည်။ ပြီးမှသူမကခေါင်းကိုငုံ့ချ၍အဖေ၏လည်ပင်းပေါ်တွင်မှိန်းပြီးမှီထားလေသည်။

အသားချင်းထိ၍ရရှိလာသောနွေးထွေးသည့် အငွေ့အသက်များကိုသူတို့နှစ်ယောက်လုံးခံစားလိုက်ရသည်။ဒါ့အပြင် နှုတ်ခမ်းချင်းထိတွေ့တဲ့နူးညံ့မှုကြောင့်ရမ္မက်စိတ်တွေစီးဆင်းလာပြန်ပြီး၊ မျက်လုံးလေးတွေကိုမှိတ်ထားလိုက်မိပြန်သည်။ သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးလည်းတွန့်လိမ်ကာ တပ်မက်မှုရသတွေကိုမလွန်ဆန်နိုင်ပဲမိန်းမောညည်းညူနေမိတော့သည်။

သူမ ဖေဖေ့ကိုထိုက်တန်သောတုန့်ပြန်မှုတွေပြန်ပေးရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး၊ အဖေ၏မေးစေ့၊ လည်ပင်းများမှတဆင့် ရင်ဘတ်ပေါ်အထိနှိမ့်ဆင်းလာကာ၊ တောက်လျောက်အဆက်မပြတ်နမ်းလာခဲ့သည်။ အဖေဦးရဲထွတ်၏ရင်အုပ်မှနို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာကလေးကိုကွေးကွေးလေးထားပြီးဇောင်းထိုး၍ ဖြေးညှင်းညင်သာစွာလျက်ပေးနေသည်။

ကျေးကျေးကနို့စို့ပေးရုံသာမဟုတ်၊ သူမ၏ခါးကိုပါကစားပြီးဖင်ကိုတစ်ပါတည်းလှုပ်၍ပေါင်ကြားမှာထောင်မတ်နေသော အဖေ့လီးကြီးကိုကော့ထိုးပွတ်ဆွဲပေးနေသည်။ ဖိပွတ်နေသောဖင်ကြီး၏အရှိန်အနှေးအမြန်အရ ဒစ်ထိပ်ကအရေခွံကလည်းလိပ်တက်လိုက်ပြန်ဆင်းလိုက်ဖြစ်နေသည်။

ကျေးကျေး ၏အောက်ပိုင်းကဝတ်ထားသောဝတ်စုံဘောင်းဘီတစ်ခုလုံးမချွတ်ရသေးပဲခံနေတာတောင်ဦးရဲထွတ်ခံစားနေရသော ဖီလင်အထွတ်အထိပ်ကနည်းနည်းနောနောတော့မဟုတ်ပေ။ ဒီအတိုင်းသာဆိုရင်မကြာမီသူထွက်ကုန်တော့မည်။

" အူးးးဟူးး..သမီးရာ.."

-----------------------------------------

(18)

ဦးရဲထွတ်၏ညည်းတွားသံများက ပိုပြီးကျယ်လောင်လာကာ၊ တင်းကြပ်လာနေသော ခံစားချက်ကိုလျှော့ချနိုင်လိုငြားဖြင့် သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်လုံးက ကျေးကျေး၏နူးညံ့ပျော့ပျောင်းသော ဆံနွယ်စများကို သတိလက်လွတ် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေမိသည်။

သူပစ္စည်းကအခုလောက်အခြေအနေကိုတောင်တောင့်ခံနိုင်စွမ်းမရှိလောက်အောင်ဖြစ်လာနေပြီလား၊ အခုကသူ့သမီးအထဲကိုတကယ်ထိုးထည့်စပ်ယှက်ရခြင်းတောင်မပြုရသေးပေ။ ဒါပေမယ့်အရမ်းဟော့နေသောသူ့သမီးရဲ့စွမ်းဆောင်ချက်တွေကတော့အံ့မခန်းပါပဲလို့ဆိုရမည်လားမပြောတတ်ပေ။

ဦးရဲထွတ်ရဲ့ခံစားချက်တွေကနတ်ပြည်ရောက်ဖို့တဲတဲလေးသာလိုတော့သည်။

ဦးရဲထွတ်က ကျေးကျေး၏ချိုင်းကြားထဲလက်လျှိုပြီးသူ့သမီးကိုမတင်၍ထုတ်လိုက်သည်။ ကျေးကျေး၏ကျောက စတီယာရင်လက်ကိုင်ပေါ်မှီပြီးဖိမိနေသည်လေ။ သမီးရဲ့လက်ပြတ်ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီအဖြူလေးက သူမ၏ရင်သားထွားထွားကြီးတွေအပေါ်မှာတွဲလဲခိုနေသည်။

ဦးရဲထွတ်မျက်လုံးများနှင့်တစ်ပေမျှတောင်မကွာပဲပြတ်ပြတ်ထင်းထင်းကြီးမြင်နေရသောသားမြတ််လှလှလေးတွေက စို့လှည့်ပါတော့၊ ညှစ်လှည့်ပါတော့လို့ ဖိတ်ခေါ်နေသည့်အလား။

သူကသမီးရဲ့ချိုင်းကြားကလက်ပြန်ထုတ်ပြီး ထွက်လာတာနဲ့အနီးဆုံးမှာရှိနေတဲ့ဖွံထွားတင်းအိနေတဲ့စနေနှစ်ဆူကို အသက်တောင်ရှူဖို့တောင်သတိမရတော့ပဲဖြည်းဖြည်းခြင်းညှစ်ကြည့်လိုက်တော့သည်။

" အူးးး.." 

ကျေးကျေးတစ်ယောက် သူမခန္ဓာကိုယ်လေးကိုတွန့်လိမ်ကောက်ကွေးလျက် လည်ချောင်းထဲမှတိုးညှင်းစွာ ညည်းညူရင်း မျက်လုံးများကိုမှိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းများကိုတင်းတင်းဖိကိုက်ထားမိသည်။ သူမ ဘယ်လောက်တောင်ကောင်းနေ အရသာရှိနေတယ်ဆိုတာသူမမှလွဲပြီးဘယ်သူမမသိနိုင်ချေ။

ဦးရဲထွတ်ကသမီးဖြစ်သူ၏နို့လုံးလေးတွေကိုညင်သာမြတ်နိုးစွာနှင့်စက်ဝိုင်းသဏ္ဌာန်ဝိုင်းပြီးဖိပွတ်နယ်နေလေသည်။

လက်ထဲတွင်ခံစားနေရသောနူးညံ့အိစက်မှုကရအရသာရှိလှပါလား။ ထိုအရသာကပင်သူ၏ကာမရာဂစိတ်ကိုဟုန်းကနဲတက်အောင် နှိုးဆော်ကာ နဂိုကမာပြီးသားသူ၏လီးကြီးက၊ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလိုထိမ်းမနိုင်သိမ်းမရတောင်တက်လာပြန်ပြီး တဆတ်ဆတ်နှင့်ခါရမ်းနေရာ၊ အကြောတွေတင်းပြီးနာတောင်လာသည်။

ကျေးကျေးကိုယ်တိုင်လည်းသူမ ၏စောက်ပေါက်အဝအက်ကြောင်းကို လာရောက်ထိခိုက်ပွတ်တိုက်နေတဲ့အရာကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုသိသိသာသာကြီးခံစားနေရပြီး၊ ကြက်သီးမွေးညင်းများထသည်အထိထိုအရသာဖီလင်အပေါ်စီးမြောနေမိသည်။

ဒါကြောင့်သူမကခါးကို ညင်သာစွာစပြီးလှုပ်ရမ်းပေးလိုက်သည် ။

မြှူဆွယ်သည့်အနေဖြင့်သူ့အဖေ၏လည်တိုင်ကိုလှမ်းဆွဲပြီးဖက်လိုက်ရင်း၊ သူမကိုယ်၏ရနံ့နှင်နို့လုံးထွားထွားလေးတွေရဲ့မွှေးရနံ့ကို၊ သူ့အဖေရှိုက်ရှူခံစားနိုင်စေရန်၊ အဖေ့ဘက်သို့ကိုယ်ကိုကိုင်းညွတ်ပေးလိုက်သည်။

ဦးရဲထွတ်မှာလည်းသူ့သမီး၏လှုပ်ရှားချက်များနှင့်လိုက်လျောညီစေရန်အလိုက်သင့်ကိုယ်ကိုလိုက်ညွတ်ပြီးကုန်းချပေးလိုက်ရာ၊ သူ့မျက်နှာက သမီးရဲ့ ထွားကျိုင်းတဲ့ နို့အုံကြီးထဲကို နစ်ဝင်သွားတော့သည်။

သူ့ရဲ့လက်တွေကျေးကျေးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးဘေးတစ်ဖက်တချက်ကိုအသာအယာ လျောတိုက်ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ သူ့လက်ချောင်းအဖျားလေးတွေကပင့်တင်ထားတဲ့အင်္ကျီကြားထဲဝင်သွားပြန်၏။ သူ့လက်ဖဝါးများက ချောမွတ်ဖောင်းအိနေတဲ့သမီးရဲ့နို့အုံတွေအထိ ပွတ်သပ်ပြီးအရသာခံညှစ်နေပြန်သည်။

" အား...ဟား....."

သူ့အဖေရဲ့လက်ကစားချက်တွေကိုကျေးကျေးကရင်လေးကိုကော့၊ နို့လေးရှေ့ပစ်ပြီးခံလင့်၏။ သမီး၏ကိုယ်ရနံ့လေးနှင့်မျက်နှာလေးက တစ်နေကုန်နေပြီးသောက်စားထားတာကြောင့်၊ ချွေးနံ့ကလေးနှင့်ရောပြွမ်းပြီးနေပေမယ့် ကိုယ်နံ့လေးကသင်းနေတုန်းဖြစ်သည်။

သူအခုသူကိုင်ကစားနေတဲ့အဲဒီနို့အုံလေးကထွက်လာတဲ့ကိုယ်နံ့လေးကိုအနီးကပ်ရှူသွင်းလိုက်မိတဲ့ဦးရဲထွတ်လည်းရီဝေဝေခံစားလာရသည်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကြားမှာခံပြီကျန်နေသေးတဲ့အဝတ်အစားတွေကအတားအဆီးအဖြစ်ရှိနေဆဲပါပဲ။

ဒီတော့သူကနှာခေါင်းနှစ်ထားတဲ့နို့ကြီးတွေဆီကမျက်နှာကိုခွာလိုက်ပြီး၊ လက်နှစ်ဘက်ကိုအောက်ဘက််လျှောချလာခဲ့သည်။

သမီးရဲ့တင်ပါးနှစ်ဘက်ဖင်လုံးကြီးတွေကိုလက်တွေနဲ့ထိမ်းဖက်ထားလိုက်ပြီးတော့၊ ကားတိုင်ခုံနောက်မီမှာကျောမှီချလိုက်ပြီး ဖြေလျော့လျော့ထိုင်လိုက်သည်။ ဒီအနေအထားမှာသားအဖနှစ်ယောက်တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းဆိုင်ပြီး စိုက်ကြည့်မိကြပြန်သည်။

" အဲ့ဒါကိုချွတ်ချလိုက်ပါလားဖေဖေ့သမီးရယ်.."

ဦးရဲထွတ်၏ပါးစပ်မှ နူးညံ့တိုးညှင်းသောအသံဖြင့်စကားတစ်စုံကလွတ်ကျလာသည်။ကျေးကျေးကသူမဝတ်ထားသောအင်္ကျီ၏ပခုံးသိုင်းကို သာသာလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းပင့်ချွတ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့၊ ဖြူဖွေးနုညက်ဝင်းအိနေသောအသားစိုင်လေးတွေကဖုံးကွယ်ထားရာမှတစတစနှင့်ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။

အင်္ကျီလေးကခေါင်းမှကျွတ်ထွက်သွားပြီး၊ ဘေးတစ်ဘက်ကထိုင်ခုံပေါ်မှာအပုံလိုက်ပစ်ချခံလိုက်ရလေသည်။ သူမ၏လက်တွေကပုခုန်းပေါ်ကိုနောက်မှပင့်ကျော်၍လှမ်းစမ်းလိုက်ပြီး ဘရာစီယာကြိုးသေးသေးလေး၏ချိတ်တွေကို စမ်းပြီးဖြုတ်ထုတ်လိုက်လေ၏။ ထိုအခိုက်မှာသူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကအနည်းငယ်တော့တုန်လှုပ်သွားသေးသည်။

ထိုလှုပ်ရှားမှုကိုဦးရဲထွတ်ကိုယ်တိုင်ကိုက၊ စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့်ကြည့်နေမိသည် ။ ပြီးတော့တုန်ရီနေသောသူ၏လက်များကို သမီး၏ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ကာ ဘရာစီယာကြိုးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလျှောချလာခဲ့သည်။

သူ၏လည်ခေါင်းတွေခြောက်သွေ့လာသဖြင့်၊ တံတွေးကိုကမန်းကတန်းမျိုချလိုက်ရသေးသည်။ သု့မျက်လုံးတွေက တဖြည်းဖြည်းချင်းပွင့်၍ပေါ်ထွက်လာသောသမီးဖြစ်သူ၏နို့လုံးလေးတွေကို ဝင်းဝင်းတောက်သောအကြည့်ဖြင့်ကြည့်နေမိသည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ဆယ်ကျော်သက်ရွယ်ပျိုမဒီလေး၏

လှပကျော့ရှင်းသောရင်သားမြတ်အစုံမှာ ဖုံးကွယ်စရာဟူ၍အလျဥ်းမရှိတော့ပဲဘွင်းဘွင်းကြီးပေါ်လာတော့သည်။

လှပပြီးနူးညံ့အိစက်သောသော ရင်သားအစုံ၏ပုံပန်းသဏ္ဍာန်က အရှင်းသားပုံပေါ်လာသည်။ လုံးဝန်းပြီးသုံးသပ်ကိုင်တွယ်ချင်စရာအတိပြီးသည့် နို့အုံလေးများက၊ ပန်းရောင်ရင့်ရင့်အရောင်သန်း၍နီရဲဖူးချွန်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများနှင့် ပြည့်စုံစွာတန်ဆာဆင်ထားလေရာ၊ တကယ်ပင်လှမ်းဟပ်ပြီးစို့ပစ်လိုက်ချင်သောစိတ်များကို မနဲပင်ထိမ်းချုပ်နေရလေသည်။

ထိမ်းချုပ်၍မရတော့သဖြင့်လည်း၊ ဦးရဲထွတ်ကသူ့မျက်နှာကို။ သမီးကျေးကျေး၏နို့ကြီးတွေပေါ်ကိုတစ်ခေါက်ထပ်ပြီးမှောက်အပ်ချလိုက်ပြန်၏။ သမီးငယ်၏ချွေးနံ့လေးစွက်သည့်မွှေးပျံ့ပျံ့ကြိုင်သောကိုယ်နံ့လေးက၊ သူ့ရဲ့ရမ္မက်စိတ်တွေကိုထပ်မံနှိုးဆွလှုံ့ဆော်လာပြန်သည်။

ပြန်ပြီးလျော့ချင်ချင်ရှိလာနေသောလီးတံကြီးထဲသို့သွေးနွေးနွေးတွေထပ်မံစီးဝင်လာပြန်ကာ၊ လီးကြီးကထန်ခနဲတောင်တက်လာပြန်ပြီ။ ခေါင်းကြီးကလည်းတဆတ်ဆတ်နှင့်..။ ဒီတော့လည်းတမင်မလုပ်တာတောင်၊ သူ့လီးကြီးကသူ့ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ဖူးဖူးလေးကိုသွားပြီးထောက်နေတာက၊ ဘယ်လိုမှရှောင်လို့မရ။

" စစ်စ်ရှ်...ရှီးးး..အင်းးမ်မ်.."

နို့သီးခေါင်းအဖျား..နီနီဖူးဖူးလေးကိုအဖေ့လျှာဖျားလေးနဲ့ထိပြီးအစို့ခံလိုက်ရတာနဲ့၊ ကျေးကျေးလည်းဓါတ်လိုက်သလို ရှော့ရိုက်သလိုဖြစ်သွားရပြီးအသံလေးထွက်လို့ညည်းမိတော့သည်။ ဦးရဲထွတ်လည်းအသံကြားလိုက်တာနဲ့ သူ့သမီးဖီလင်တက်သွားပြီဆိုတာသိလိုက်တော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလျှာနဲ့လှိမ့်လှိမ့်ပြီးကစားတော့တာပဲ။

" အားးး..ဖေဖေ..ရှီးးးစစ်စ်စ်.. ဖေဖေ..အင့်..အင့်.."

သူမ ဘာမှပြန်ပြောဖို့တောင် အချိန်သိပ်မရလိုက်ခဲ့ပေ..။ ကြက်သီးလေးတွေတဖျင်းဖျင်းထပြီးဆက်တိုက်ညည်းနေရလေသည်။

ဦးရဲထွတ််ကစို့ရုံနဲ့မပြီးဘူး၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလျှာနဲ့ပတ်ချာလည်လှည့်သိမ်းပြီး၊ ပါးစပ်လေးနဲ့လည်းတဇတ်ဇတ်လိုက်ဆွဲဆွဲပြီးစုပ်စို့လိုက်လုပ်နေတော့၊ သူမလည်းထွန့်ထွန့်လူးနေရတော့၏။

" အူးးး.. ဖေဖေ..သမီးအသည်းတွေယားလိုက်တာဖေဖေရယ်..ဟင့်..ဟင့်..စီးးရှ်ရှ်စ်စ်.."

ညည်းရင်းနဲ့ကျေးကျေးကဖေဖေ့ကိုနို့လေးကော့ထိုးပေးပြီးစို့ခိုင်းနေသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူမပုံစံလေးကရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ဖြစ်နေသည်။

ကျေးကျးကသူမ၏ညာလက်ကို အောက်သို့ လျှောချလာကာ သူတို့သားအဖနှစ်ယောက်ထပ်ရက်ထိုင်ထားတဲ့ပေါင်ကြားထဲရောက်လာပြီး၊ လက်ဖဝါးနုနုလေးတွေကဒုတ်ကြီးတစ်ချောင်းလိုမာကျစ်နေပြီးပူနွေးတောင့်တင်းနေသည့်လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။

" အားးး..ဟူးး.."

ဦရဲထွတ်ကသူ့လချောင်းကြီးကို နူးညံ့တဲ့လက်ကလေးနဲ့ဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရတဲ့အတွေ့ကြောင့်၊ လွှတ်ခနဲညည်းသံထွက်သွားလေသည်။

ကျေးကျေးကသူ့ဖေဖေ၏လီးကြီးကိုပို၍ခပ်တင်းတင်းညှစ်၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး၊ စတင်၍ဂွင်းထုပေးရင်းအဖေ့ရဲ့စိတ်တွေကိုဆွပေးနေလေသည်။

ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့၊ ယခုသူမကိုယ်တိုင်ကလည်းသူတို့နှစ်ယောက်ကိုယ်တိုင်ပါဝင်ကပြနေသောဇာတ်ဝင်ခန်းတွင်အပြည့်အဝ စီးမြောနစ်မြုပ်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကျေးကျေးကသူမ၏စောက်ဖုတ်ကလေးထဲမှဖြတ်သန်းစီးထွက်လာသောအရည်တစိမ့်စိမ့်တို့၏ခံစားချက်ကိုရှိနေရသည်။

အဖုတ်ထဲမှာအိုင်နေတာရော၊ သူမဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီထဲမှာပါစိမ့်ပြီးရွှဲ၏နေတာကိုရောသိနေတယ်လေ။စောက်ဖုတ်လေးထဲကကျလိကျလိနဲ့ရွစိထိုးလို့ယားနေပြီး၊ သူမယခုညှစ်၍ကိုင်ထားသောဖေဖေ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့ အယားပျောက်အောင်ပေးပြီးထိုးထည့်လိုက်စေချင်တာတပိုင်းသေနေတော့၏။ 

ကျေးကျေး၏စိတ်ထဲမှာ၊ ဖေဖေကလည်းဒီအတိုင်းထပ်တူပင်သူမကို အရမ်းလိုးချင် နေပြီဆိုတာကိ တွေးမိ၊ သိမိနေပြီ။

ကျေးကျးကသူမရဲ့အားနေတဲ့ဘယ်လက်ကလေးနဲ့  ဦးရဲထွတ်ရဲ့လက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီး သူမဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီရဲ့အဖျားမှာလက်ကိုတင်ပေးထားလိုက်တဲ့အခါမှာ၊ သူ့လက်ဖျားက ဘောင်းဘီအနားစဇစ်ခေါင်းကိုကိုင်လိုက်မိတာနဲ့၊ သူ့သမီးကဘာဆိုလိုချင်တယ်ဆိုတာချက်ချင်းသဘောပေါက်သွားခဲ့လေပြီ။

ဦးရဲထွတ်ကနောက်လက်တစ်ဘက်ကိုလည်းအောက်ဘက်ကိုရွှေ့လာပြီး၊ ကျေးကျေးဘောင်းဘီနောက်တစ်ဘက်ရဲ့အဖျားကိုလာကိုင်သည်။ ပြီးတော့ဇစ်ခေါင်းနှစ်ခုကိုလက်နှစ်ဘက်နဲ့ဘယ်ညာပြိုင်တူကိုင်ပြီး၊ ခါးအထိရောက်အောင်တပြိုင်ထဲဆွဲတင်လိုက်သည်။

ခါးရောက်တော့ဘောင်းဘီကနှစ်ခြမ်းကွဲပြီးလုံးဝလွတ်ကာကျွတ်ကျသွားတော့၏။

-----------------------------------------

အပိုင်း(၇) ဆက်ရန် >>>>>>